Chapitre |
[1] |
Ὁ
γὰρ
ἐν
προκοπῇ
γενόμενος
|
ἀγαθῶν
|
ἔργων,
εἶτα
παλινδρομήσας
πρὸς
τὴν |
[6] |
αἰσθήσεις
ἀπομαραίνουσιν.
Ὡς
γὰρ
τὸ
|
ἄγαν |
λαμπρὸν
ἀμαυροῖ
τὰς
ὄψεις,
καὶ |
[6] |
οὗτοι
λελήθασιν
ἑαυτοὺς
ὑπὸ
τῆς
|
ἄγαν |
φιληδονίας
τὴν
ἡδονὴν
ἀπολέσαντες.
Ἄποιος |
[11] |
ἀθλίαν
γαστέρα·
κατάμαθε
τοῦ
ὑποδεχομένου
|
ἀγγείου |
τὸ
μέγεθος·
ὅτι
μιᾶς
κοτύλης |
[9] |
διατιθέντες,
ὡς
ἂν
τὸ
τῶν
|
ἀγγείων |
διάφορον
τὸν
κόρον
αὐτοῖς
ὑποκλέπτῃ, |
[9] |
καὶ
τούτου
διεφθαρμένου,
ὥσπερ
τῶν
|
ἀγγείων |
τὰ
ἀχρηστότατα.
Τούτους
Ἡσαΐας
ὀδύρεται· |
[2] |
καταφρονήσασαι
τοῦ
Θεοῦ,
καταφρονήσασαι
τῶν
|
ἀγγέλων |
αὐτοῦ,
καταναισχυντήσασαι
πάσης
ἄῤῥενος
ὄψεως, |
[13] |
τῆς
ἐνοικήσεως
τοῦ
Πνεύματος
τοῦ
|
ἁγίου. |
Ἐπεσπάσω
τὴν
ἀρὰν
τοῦ
προφήτου |
[13] |
Πεντηκοστὴ
τοῦ
Πνεύματος
ἔσχε
τοῦ
|
ἁγίου |
τὴν
ἐναργῆ
καὶ
πᾶσι
γνωρίμην |
[4] |
παρακούει
ὡς
ὁ
μεθύων;
Οὐκ
|
ἀγνοοῦσι |
μὲν
τοὺς
οἰκειοτάτους,
προστρέχουσι
δὲ |
[10] |
γέλωτός
ἐστιν
ἀφορμὴ
τοῖς
κατ´
|
ἀγορὰν
|
παιδίοις·
ἄνευ
σιδήρου
καταβέβληται,
ἄνευ |
[9] |
Θεοῦ
κατανόησιν
ἀπολείποντες.
Οὐ
γὰρ
|
ἄγουσι |
σχολὴν
οἱ
ὀφθαλμοὶ
αὐτῶν
ἀνανεῦσαι |
[10] |
Ἀνὴρ
ὁπλίτης,
αὐτὸ
τῆς
ἡλικίας
|
ἄγων
|
τὸ
ἄνθος,
οἴνου
γέγονε
παρανάλωμα, |
[9] |
περὶ
τοῦ
πλείονος,
φιλονεικίαι
καὶ
|
ἀγωνίσματα, |
ἀλλήλους
ὑπερβάλλεσθαι
φιλοτιμουμένων
κατὰ
τὴν |
[9] |
κατὰ
τὴν
μέθην·
καὶ
ὁ
|
ἀγωνοθετῶν
|
αὐτοῖς
ὁ
διάβολος,
καὶ
ἆθλον |
[13] |
οἱ
Λευῗ
ται,
κατὰ
τῶν
|
ἀδελφῶν |
ἑαυτοὺς
ἐξοπλίσαντες,
εἰς
ἱερωσύνην
τὰς |
[13] |
παῖδας
νουθετήσετε,
ἀνουθέτητον
ζωὴν
καὶ
|
ἀδιάτακτον |
ζῶντες;
Τί
οὖν;
Ἐν
τούτοις |
[12] |
πρὸς
ἔκλυσιν,
καὶ
μέλη
τεθρυμμένα
|
ἀδούσας, |
δυνάμενα
καὶ
μόνον
ἀκουσθέντα
πάντα |
[8] |
μηχανὴ
τὸ
ἀεὶ
θερμαινόμενον
καὶ
|
ἀεὶ |
διάβροχον
τῷ
οἴνῳ
γινόμενον
σῶμα |
[8] |
ἀντισχεῖν;
Τίς
γὰρ
μηχανὴ
τὸ
|
ἀεὶ |
θερμαινόμενον
καὶ
ἀεὶ
διάβροχον
τῷ |
[8] |
καὶ
ἄνικμον
ἀπελέγχεται.
Παρασυρόμενον
δὲ
|
ἀεὶ |
καὶ
κατακλυζόμενον
τῇ
ἀμετρίᾳ
τοῦ
|
[6] |
ἐμποιεῖ,
ἐκκαίων
τοὺς
μεθύοντας,
καὶ
|
ἀεὶ |
πρὸς
τὴν
τοῦ
πλείονος
ἔφεσιν |
[2] |
τόπους
πεποίηνται.
Ἐμίαναν
μὲν
τὸν
|
ἀέρα |
τοῖς
ᾄσμασι
τοῖς
πορνικοῖς,
ἐμίαναν |
[5] |
τοῖς
ἀνθρώποις,
κατὰ
μικρὸν
τοῦ
|
ἀέρος |
τὴν
παρ´
ἑαυτοῦ
φθορὰν
ἐντιθέντος |
[7] |
ταραχὴν
ἐγγινομένην
τοῖς
λογισμοῖς.
Καὶ
|
(ἀηδίαι |
διὰ
τὰς
πικρὰς
ἐκ
τῆς |
[7] |
τίνι
θόρυβος;
τίνι
κρίσεις;
τίνι
|
ἀηδίαι
|
καὶ
λέσχαι;
τίνι
συντρίμματα
διακενῆς; |
[11] |
ἐπαφίησι.
Κατάκυψόν
σου
πρὸς
τὴν
|
ἀθλίαν |
γαστέρα·
κατάμαθε
τοῦ
ὑποδεχομένου
ἀγγείου |
[9] |
τὸ
κακὸν
οὐχ
ὑφίησι.
Τὸ
|
ἄθλιον |
σῶμα,
τοῦ
φυσικοῦ
τόνου
παραλυθὲν, |
[9] |
ἀγωνοθετῶν
αὐτοῖς
ὁ
διάβολος,
καὶ
|
ἆθλον |
τῆς
νίκης
ἡ
ἁμαρτία.
Ὁ |
[12] |
τὸ
ἐπιθυμῆσαι
ἤδη
ἐμοίχευσεν.
Εἰ
|
αἱ |
ἀπὸ
ταυτομάτου
συντυχίαι
τοῖς
περιέργως |
[5] |
καὶ
τούτοις
ἀναγκαῖαι
τῶν
βαρυνόντων
|
αἱ |
ἀποθέσεις.
Ἐμοῦντες
γὰρ
καὶ
ἀποβλύζοντες, |
[8] |
γενέσθαι;
Ἐντεῦθεν
οἱ
τρόμοι
καὶ
|
αἱ
|
ἀσθένειαι·
κοπτομένου
γὰρ
αὐτοῖς
τοῦ |
[4] |
καὶ
τῷ
ὄντι
θανάτου
γείτονες,
|
αἱ |
δὲ
γρηγορήσεις
τῶν
ὕπνων
ἀναισθητότεραι. |
[5] |
ἑαυτοῦ
φθορὰν
ἐντιθέντος
τοῖς
σώμασιν·
|
αἱ |
δὲ
παρὰ
τοῦ
οἴνου
εὐθὺς |
[12] |
ἐπανῆλθον,
τὴν
παρθενίαν
οὐκ
ἔχουσαι·
|
αἱ |
δὲ
τὴν
σωφροσύνην
τοῖς
ἀνδράσιν |
[12] |
περιέργως
κατασκοποῦσι
τοσοῦτον
ἔχουσι
κίνδυνον,
|
αἱ |
κατ´
ἐπιτήδευσιν
ἀπαντήσεις,
ὥστε
ἰδεῖν |
[12] |
τῷ
ζυγῷ
τοῦ
γάμου
κατεχομένας;
|
Αἱ |
μὲν
γὰρ
ἐπανῆλθον,
τὴν
παρθενίαν |
[5] |
τοῖς
ἐκ
τῆς
μέθης
δεινοῖς.
|
Αἱ |
μὲν
οὖν
ἐκ
τοῦ
λοιμοῦ |
[7] |
συμπίπτει
πάθη.
Ὅταν
γὰρ
πλήρεις
|
αἱ |
μήνιγγες
γένωνται
τῆς
αἰθάλης,
ἣν
|
[8] |
ξηρὸν
καὶ
διακαές.
Ὥσπερ
γὰρ
|
αἱ
|
χαράδραι,
ἕως
μὲν
ἂν
αὐταῖς |
[5] |
κλύδωνος.
Οὕτω
δὴ
καὶ
τούτων
|
αἱ |
ψυχαὶ
ὑποβρύχιοι
φέρονται
βεβαπτισμέναι
τῷ
|
[7] |
πλήρεις
αἱ
μήνιγγες
γένωνται
τῆς
|
αἰθάλης, |
ἣν
ὁ
οἶνος
ἐξατμιζόμενος
ἀναφέρει, |
[4] |
συστέλλων
αὐτῶν
καὶ
καταπιέζων
τὸ
|
αἷμα, |
πρὸς
τὴν
ἐναντίαν
αὐτοὺς
περιάγει |
[4] |
μὲν
γὰρ
ἂν
διάχυσιν
τοῦ
|
αἵματος |
ἐμποιήσας
πρὸς
τὴν
ἐπιφάνειαν
ἐξανθήσῃ, |
[6] |
γὰρ
συνεχεῖ
τῆς
τρυφῆς
τὰς
|
αἰσθήσεις |
ἀπομαραίνουσιν.
Ὡς
γὰρ
τὸ
ἄγαν |
[4] |
ἐμποιεῖ,
(ἀλλὰ
καὶ
ἡ
τῶν
|
αἰσθήσεων |
παρατροπὴ
χείρονα
παντὸς
κτήνους
ἀποδείκνυσι |
[12] |
ἀντετίτρωσκον.
Γέλωτες
παρ´
ἀμφοτέρων,
ᾄσματα
|
αἰσχρὰ, |
σχήματα
πορνικὰ,
ἐρεθίζοντα
πρὸς
ἀσέλγειαν. |
[13] |
τὴν
μέθην
θεραπευσάτω·
ψαλμὸς
τὴν
|
αἰσχρὰν |
μελῳδίαν·
δάκρυον
γενέσθω
τοῦ
γέλωτος
|
[9] |
ἑαυτούς.
Ποῖος
λόγος
ἐφικέσθαι
τῆς
|
αἰσχρότητος |
τῶν
γινομένων
δύναται;
Πάντα
ἀλογίας |
[9] |
Ὄντως
Ἡ
δόξα
ἐν
τῇ
|
αἰσχύνῃ |
αὐτῶν.
Φιλονεικοῦσι
μὲν
γὰρ
ἀλλήλοις, |
[10] |
τίς
ὁ
τῶν
κακῶν
τούτων
|
αἴτιος; |
τίς
ὁ
τὸ
τῆς
μανίας
|
[13] |
καὶ
τὸ
κράτος
εἰς
τοὺς
|
αἰῶνας |
τῶν
αἰώνων.
Ἀμήν.
|
[2] |
τοῦ
Θεοῦ,
τοῦ
πυρὸς
τοῦ
|
αἰωνίου |
καταφρονήσασαι,
ἐν
ἡμέρᾳ
τοιαύτῃ,
ὅτε |
[13] |
κράτος
εἰς
τοὺς
αἰῶνας
τῶν
|
αἰώνων. |
Ἀμήν.
|
[2] |
ἐμίαναν
δὲ
τὴν
γῆν
τοῖς
|
ἀκαθάρτοις |
(ποσὶν,
ἣν
ἐν
ταῖς
ὀρχήσεσι |
[13] |
μέσου
αὐτῶν,
καὶ
ἀφορίσθητε,
καὶ
|
ἀκαθάρτου
|
μὴ
ἅπτεσθε·
ἵνα
οὕτως
οἱ |
[4] |
καὶ
πᾶσαν
ὥραν
πρὸς
τὰς
|
ἀκαθάρτους
|
καὶ
ἀσχήμονας
συμπλοκὰς
καὶ
ἡδονὰς |
[1] |
προθυμίαν
τῶν
προλαβόντων
πόνων
τὸ
|
ἄκαρπον. |
Ἐπεὶ
καὶ
γεωργὸς,
τῶν
πρώτων |
[12] |
τὰς
ψυχὰς
παραδόντες,
ἀλλήλους
ταῖς
|
ἀκίσι |
τῶν
παθῶν
ἀντετίτρωσκον.
Γέλωτες
παρ´ |
[10] |
~Ἐλεεινὸν
θέαμα
Χριστιανῶν
ὀφθαλμοῖς
ἀνὴρ
|
ἀκμάζων |
καθ´
ἡλικίαν,
σφριγῶν
τῷ
σώματι, |
[10] |
τραυματίας
ἀπὸ
πολέμου·
ἐνέκρωσας
τὴν
|
ἀκμὴν |
τῆς
νεότητος
ἀπὸ
οἴνου·
καὶ |
[3] |
τῶν
μεθυόντων;
Ἀλλ´
εἰς
νεκρὰς
|
ἀκοὰς
|
ἐνηχοῦμεν.
Μήποτε
οὖν,
ὡς
ἐπὶ |
[2] |
πρὸς
ὄρχησιν
ἐκμανεῖσαι,
πᾶσαν
νέων
|
ἀκολασίαν |
ἐφ´
ἑαυτὰς
προσκαλούμεναι,
ἐν
τοῖς |
[2] |
σωφρονοῦσιν·
ὅπλον
δὲ
νῦν
γενόμενον
|
ἀκολασίας |
τοῖς
ἀσελγαίνουσιν.
~Μέθη,
ὁ
αὐθαίρετος |
[2] |
καὶ
οὐκ
ἠδύνατο
φέρειν.
~Γυναῖκες
|
ἀκόλαστοι, |
ἐπιλαθόμεναι
τοῦ
φόβου
τοῦ
Θεοῦ, |
[12] |
πάντα
οἶστρον
ἡδονῆς
ἐμποιῆσαι
τοῖς
|
ἀκολάστοις, |
τί
ἐροῦσιν,
ἢ
τί
ἀπολογήσονται, |
[12] |
εἰπέ
μοι,
καὶ
τέρπῃ
τέρψιν
|
ἀκόλαστον, |
δακρύειν
δέον
καὶ
στένειν
ἐπὶ |
[8] |
ᾧ
ἐστιν
ἀσωτία·
καὶ
πάλιν·
|
Ἀκόλαστον |
οἶνος,
καὶ
ὑβριστικὸν
μέθη.
Ὧν |
[9] |
ἐν
ἀταξίᾳ,
καὶ
διάθεσις
ἐν
|
ἀκόσμῳ |
πράγματι
ἐπινενόηται,
ἵν´,
ὥσπερ
ταῖς |
[3] |
μὲν
χρῄζων
τῆς
παραινέσεως
οὐκ
|
ἀκούει |
τῶν
λεγομένων·
ὁ
δὲ
σωφρονῶν |
[6] |
τῆς
πληγῆς
εἰς
τὸ
μηδὲ
|
ἀκούειν |
παντελῶς
περιάγονται·
οὕτω
καὶ
οὗτοι
|
[3] |
ῥαψῳδεῖ
ὁ
ἐπιπλήττων
τῷ
μὴ
|
ἀκούοντι. |
Τίσιν
οὖν
διαλεχθῶμεν;
εἴπερ
ὁ |
[8] |
βλέπουσι,
ναυτιῶσι.
Διὰ
τοῦτο
οὐκ
|
ἀκούουσι |
τῶν
διδασκάλων
πολλαχόθεν
αὐτοῖς
ἐμβοώντων· |
[10] |
βλέπουσιν·
ὦτα
ἔχουσι,
καὶ
οὐκ
|
ἀκούουσι· |
χεῖρες
παραλέλυνται,
οἱ
πόδες
ἀπενεκρώθησαν. |
[12] |
τεθρυμμένα
ἀδούσας,
δυνάμενα
καὶ
μόνον
|
ἀκουσθέντα |
πάντα
οἶστρον
ἡδονῆς
ἐμποιῆσαι
τοῖς |
[6] |
νεαροῦ
ἡ
ἀντίληψις,
κἂν
τὸ
|
ἀκραιφνέστατον |
ᾖ,
κἂν
αὐτὴ
χιὼν,
κατασβέσαι |
[4] |
Ἡ
δὲ
πρὸς
τὰς
ἡδονὰς
|
ἀκρασία |
ἄντικρυς
ὥσπερ
ἐκ
πηγῆς
τοῦ |
[9] |
ἁμαρτία.
Ὁ
γὰρ
πλείονα
τὸν
|
ἄκρατον |
ἐκχεόμενος,
οὗτος
φέρεται
κατὰ
τῶν |
[6] |
καὶ
ὑδατώδης
ὁ
οἶνος,
κἂν
|
ἄκρατος |
ᾖ·
χλιαρὰ
δὲ
τοῦ
νεαροῦ |
[4] |
οἴνου
φέρεται,
καὶ
συνεισπίπτει
τῷ
|
ἀκράτῳ |
τῆς
ἀσελγείας
ἡ
νόσος,
πᾶσαν |
[5] |
γλῶσσα
παρειμένη,
καὶ
κραυγὴ
ἄσημος·
|
ἀκροσφαλεῖς |
οἱ
πόδες
καθάπερ
οἱ
τῶν |
[12] |
τὸν
ἡνίοχον;
Ποῖον
δὲ
πλοῖον
|
ἀκυβέρνητον, |
ὑπὸ
τῶν
κυμάτων,
ὡς
ἂν |
[3] |
φθέγξομαί
τι
κατὰ
τῶν
μεθυόντων;
|
Ἀλλ´ |
εἰς
νεκρὰς
ἀκοὰς
ἐνηχοῦμεν.
Μήποτε |
[3] |
σιωπὴ
ἄπορος;
Παρίδωμεν
τὴν
ἐπιμέλειαν;
|
Ἀλλ´ |
ἐπικίνδυνος
ἡ
ἀμέλεια.
Ἀλλὰ
φθέγξομαί |
[6] |
Οὐ
γὰρ
τὴν
χρείαν
παραμυθεῖται,
|
ἀλλ´ |
ἑτέρου
πότου
χρείαν
ἀπαραίτητον
ἐμποιεῖ, |
[9] |
τούτων
εὐταξίας
τὸν
δημιουργὸν
ἐννοῆσαι·
|
ἀλλ´ |
εὐθὺς
ἀρχομένης
ἡμέρας
κοσμοῦσιν
ἑαυτῶν |
[3] |
τινος
κακοῦ
ἢ
παροφθῆναι
ἀξίου,
|
ἀλλ´ |
ὡς
οὐδὲν
ὄφελος
παρεχομένου
τοῦ |
[5] |
ἐπὶ
λαγνείας
ἐκτετηκότες
καὶ
διαῤῥέοντες,
|
ἀλλὰ |
καὶ
αὐτῷ
τῷ
ὄγκῳ
πεπλαδηκὸς |
[1] |
ἐπὶ
τοῖς
πεπονημένοις
μισθὸν
ἐζημιώθη,
|
ἀλλὰ |
καὶ
βαρυτέρας
ἀξιοῦται
τῆς
κατακρίσεως· |
[4] |
μόνον
τὴν
ἀλογίαν
αὐτοῖς
ἐμποιεῖ,
|
(ἀλλὰ |
καὶ
ἡ
τῶν
αἰσθήσεων
παρατροπὴ |
[12] |
τῷ
σώματι
τὴν
ἁμαρτίαν
διέφυγον,
|
ἀλλὰ |
πάντως
γε
ταῖς
ψυχαῖς
τὴν |
[11] |
τὴν
οἰνοχόην
ἀφόρα,
πότε
κενώσῃς,
|
ἀλλὰ |
πρὸς
τὴν
σεαυτοῦ
κοιλίαν,
ὅτι
|
[8] |
τοῦ
σώματος
συντρίμματα
ἔχειν
διακενῆς.
|
~Ἀλλὰ |
τίς
εἴπῃ
ταῦτα
τοῖς
οἰνοπλήκτοις; |
[6] |
τι
δεινὸν
ἀπὸ
τοῦ
οἴνου,
|
ἀλλὰ |
τὸ
μὴ
διαλείπειν
μεθύοντες
μηχανώμενοι. |
[3] |
ἐπιμέλειαν;
Ἀλλ´
ἐπικίνδυνος
ἡ
ἀμέλεια.
|
Ἀλλὰ |
φθέγξομαί
τι
κατὰ
τῶν
μεθυόντων; |
[13] |
οὖν;
Ἐν
τούτοις
ὑμᾶς
καταλείπω;
|
Ἀλλὰ |
φοβοῦμαι,
μή
πως
ὁ
μὲν |
[5] |
τῶν
ἐν
πελάγει
χειμαζομένων,
οὓς
|
ἄλλα |
ἐξ
ἄλλων
διαδεχόμενα
καὶ
ἐπιβαπτίζοντα |
[7] |
ὤμων
μὴ
δυναμένη,
ἄλλοτε
ἐπ´
|
ἄλλα |
καταπίπτει,
τοῖς
σπονδύλοις
ἐνολισθαίνουσα.
Λέσχην |
[9] |
αἰσχύνῃ
αὐτῶν.
Φιλονεικοῦσι
μὲν
γὰρ
|
ἀλλήλοις, |
ἀμύνονται
δὲ
ἑαυτούς.
Ποῖος
λόγος |
[11] |
τὸ
μέτρον,
ἵνα
κατ´
ἰσομοιρίαν
|
ἀλλήλοις |
συνασελγαίνωσι,
μηδένα
ὑπερβάλλειν
ἐν
τῷ |
[9] |
οἰνοπώλια
καὶ
καπηλεῖα
περιαθροῦντες,
καὶ
|
ἀλλήλους |
ἐπὶ
τὸ
πίνειν
παραλαμβάνοντες,
καὶ
|
[12] |
δαίμονι
οἰνηρῷ
τὰς
ψυχὰς
παραδόντες,
|
ἀλλήλους |
ταῖς
ἀκίσι
τῶν
παθῶν
ἀντετίτρωσκον. |
[9] |
τοῦ
πλείονος,
φιλονεικίαι
καὶ
ἀγωνίσματα,
|
ἀλλήλους |
ὑπερβάλλεσθαι
φιλοτιμουμένων
κατὰ
τὴν
μέθην· |
[10] |
ἄωρον,
ὀλιγοχρόνιος
θάνατος.
Τί
γὰρ
|
ἄλλο |
εἰσὶν
οἱ
μεθύοντες
ἢ
τὰ |
[7] |
ἐπὶ
τῶν
ὤμων
μὴ
δυναμένη,
|
ἄλλοτε |
ἐπ´
ἄλλα
καταπίπτει,
τοῖς
σπονδύλοις |
[4] |
οἰκειοτάτους,
προστρέχουσι
δὲ
πολλάκις
τοῖς
|
ἀλλοτρίοις |
ὡς
τοῖς
συνήθεσιν;
Οὐ
τὰς |
[5] |
πελάγει
χειμαζομένων,
οὓς
ἄλλα
ἐξ
|
ἄλλων |
διαδεχόμενα
καὶ
ἐπιβαπτίζοντα
κύματα
ἀναφέρειν |
[9] |
ἐκχεόμενος,
οὗτος
φέρεται
κατὰ
τῶν
|
ἄλλων |
τὰ
νικητήρια.
Ὄντως
Ἡ
δόξα |
[4] |
ὕβρεως
ἀποφαίνουσα·
εἴπερ
τὰ
μὲν
|
ἄλογα |
γνωρίζει
τοὺς
ὅρους
τῆς
φύσεως, |
[4] |
Καὶ
οὐ
τοῦτο
μόνον
τὴν
|
ἀλογίαν |
αὐτοῖς
ἐμποιεῖ,
(ἀλλὰ
καὶ
ἡ |
[9] |
αἰσχρότητος
τῶν
γινομένων
δύναται;
Πάντα
|
ἀλογίας |
γέμει,
πάντα
συγχύσεως
οἱ
ἡττηθέντες
|
[4] |
πάθους
κεκρατημένοις.
~Τίνι
διενήνοχας
τῶν
|
ἀλόγων, |
ὦ
ἄνθρωπε;
Οὐ
τῇ
δωρεᾷ |
[4] |
τῶν
βοσκημάτων
φαίην
ἂν
ἔγωγε
|
ἀλογωτέρους |
εἶναι
τοὺς
ἐν
τῇ
μέθῃ· |
[2] |
τοὺς
χιτῶνας,
καὶ
τοῖς
ποσὶν
|
ἅμα |
παίζουσαι,
ὀφθαλμῷ
ἀσελγεῖ,
γέλωτι
ἐκκεχυμένῳ |
[9] |
καὶ
ἆθλον
τῆς
νίκης
ἡ
|
ἁμαρτία. |
Ὁ
γὰρ
πλείονα
τὸν
ἄκρατον |
[12] |
τινες
καὶ
τῷ
σώματι
τὴν
|
ἁμαρτίαν |
διέφυγον,
ἀλλὰ
πάντως
γε
ταῖς
|
[13] |
ἐλεημοσύνη
ἐξαγοραζέτω
σε
ἀπὸ
τῆς
|
ἁμαρτίας. |
Λύτρον
γὰρ
ἀνδρὸς
ὁ
ἴδιος |
[13] |
καταποθῇ.
Ἴαμα
γὰρ,
φησὶ,
καταπαύσει
|
ἁμαρτίας |
μεγάλας.
Ἡ
νηστεία
τὴν
μέθην |
[6] |
Ὡς
γὰρ
τὸ
ἄγαν
λαμπρὸν
|
ἀμαυροῖ |
τὰς
ὄψεις,
καὶ
ὥσπερ
οἱ |
[3] |
τὴν
ἐπιμέλειαν;
Ἀλλ´
ἐπικίνδυνος
ἡ
|
ἀμέλεια. |
Ἀλλὰ
φθέγξομαί
τι
κατὰ
τῶν |
[3] |
ὕδωρ
πολέμιόν
ἐστι
πυρὶ,
οὕτως
|
ἀμετρία |
οἴνου
λογισμὸν
κατασβέννυσι.
Διόπερ
ὤκνουν |
[6] |
τοῖς
μεγάλοις
ψόφοις
κατακρουόμενοι
τῇ
|
ἀμετρίᾳ |
τῆς
πληγῆς
εἰς
τὸ
μηδὲ |
[8] |
δὲ
ἀεὶ
καὶ
κατακλυζόμενον
τῇ
|
ἀμετρίᾳ |
τοῦ
οἴνου,
καὶ
τὴν
ζωτικὴν |
[9] |
ἐστι
πανταχόθεν,
τὴν
ἐκ
τῆς
|
ἀμετρίας |
βίαν
μὴ
ὑπομένον.
~Ἐλεεινὸν
θέαμα |
[11] |
τὴν
μέθην.
Καινὸν
τοῦτο
τῆς
|
ἀμετρίας |
τὸ
μέτρον,
ἵνα
κατ´
ἰσομοιρίαν |
[8] |
αὐτοῖς
τοῦ
πνεύματος
ὑπὸ
τῆς
|
ἀμετρίας |
τοῦ
οἴνου,
καὶ
τῶν
νεύρων |
[6] |
ἔνδον
ἐν
αὐτοῖς
ἐκ
τῆς
|
ἀμετρίας |
τοῦ
οἴνου
καιομένην
φλόγα
μὴ |
[7] |
ἐνολισθαίνουσα.
Λέσχην
δὲ
λέγει
τὴν
|
ἄμετρον |
ἐν
τοῖς
συμποσίοις
καὶ
ἐμφιλόνεικον |
[13] |
εἰς
τοὺς
αἰῶνας
τῶν
αἰώνων.
|
Ἀμήν. |
|
[9] |
Εἶτα
πόῤῥω
προϊόντος
τοῦ
πότου,
|
ἅμιλλαι |
περὶ
τοῦ
πλείονος,
φιλονεικίαι
καὶ |
[9] |
αὐτῶν.
Φιλονεικοῦσι
μὲν
γὰρ
ἀλλήλοις,
|
ἀμύνονται |
δὲ
ἑαυτούς.
Ποῖος
λόγος
ἐφικέσθαι |
[12] |
τῶν
παθῶν
ἀντετίτρωσκον.
Γέλωτες
παρ´
|
ἀμφοτέρων, |
ᾄσματα
αἰσχρὰ,
σχήματα
πορνικὰ,
ἐρεθίζοντα |
[8] |
γὰρ
αἱ
χαράδραι,
ἕως
μὲν
|
ἂν |
αὐταῖς
ἐπιῤῥέωσιν
οἱ
χείμαῤῥοι,
πλήρεις |
[4] |
ψυχαῖς
ἐργαζόμενος.
Οἷς
μὲν
γὰρ
|
ἂν |
διάχυσιν
τοῦ
αἵματος
ἐμποιήσας
πρὸς |
[4] |
δὲ
καὶ
τῶν
βοσκημάτων
φαίην
|
ἂν |
ἔγωγε
ἀλογωτέρους
εἶναι
τοὺς
ἐν |
[9] |
τινι
καὶ
πανηγύρει,
διατιθέντες,
ὡς
|
ἂν |
τὸ
τῶν
ἀγγείων
διάφορον
τὸν |
[12] |
ἀκυβέρνητον,
ὑπὸ
τῶν
κυμάτων,
ὡς
|
ἂν |
τύχῃ,
φερόμενον,
οὐκ
ἀσφαλέστερόν
ἐστι |
[4] |
γεγανωμένους
αὐτοὺς
ἀποδείκνυσιν·
ὧν
δ´
|
ἂν |
ὑπὸ
τοῦ
βάρους
καταπιλήσῃ
τὴν |
[5] |
φόρτου
κουφίζεται·
οὕτω
καὶ
τούτοις
|
ἀναγκαῖαι |
τῶν
βαρυνόντων
αἱ
ἀποθέσεις.
Ἐμοῦντες |
[7] |
εἰς
παντοῖα
πτωμάτων
σχήματα,
ὥστε
|
ἀναγκαῖον |
αὐτοὺς
ἐπὶ
τοῦ
σώματος
συντρίμματα |
[8] |
τὸν
ἐκ
τῆς
φύσεως
στηριγμὸν,
|
ἀναγκαίως |
πεοιδονεῖται
καὶ
κατασείεται.
~Μέχρι
πότε |
[5] |
χειμαζόμενα
πλοῖα,
ἐπειδὰν
ὑπέραντλα
γένηται,
|
ἀναγκαίως |
τῇ
ἐκβολῇ
τοῦ
φόρτου
κουφίζεται· |
[5] |
καὶ
θάλασσαν
καὶ
τὰς
ἔξωθεν
|
ἀνάγκας |
ἐπαιτιῶνται·
οἱ
δὲ
αὐθαίρετον
ἐπισπῶνται |
[7] |
ἐκ
τῆς
τοῦ
πίνειν
ἡδονῆς
|
ἀναδόσεις. |
Τούτων
γὰρ
δεσμοῦνται
μὲν
οἱ |
[3] |
ἀσελγῆ·
δικαιοσύνην
οὐκ
οἶδε,
φρόνησιν
|
ἀναιρεῖ. |
Ὥσπερ
γὰρ
ὕδωρ
πολέμιόν
ἐστι |
[4] |
αἱ
δὲ
γρηγορήσεις
τῶν
ὕπνων
|
ἀναισθητότεραι. |
Ἐνύπνιον
γὰρ
αὐτοῖς
ἐστιν
ὁ |
[11] |
ἀπὸ
κρήνης
αὐτοσχεδίου,
ἰσαρίθμους
τοῖς
|
ἀνακειμένοις |
τοὺς
κρουνοὺς
ἀφιείσης.
Προϊόντος
γὰρ
|
[2] |
ὅτε
αὐτὰς
ἐχρῆν
διὰ
τὴν
|
ἀνάμνησιν |
τῆς
ἀναστάσεως
καθῆσθαι
ἐν
τοῖς |
[9] |
ἄγουσι
σχολὴν
οἱ
ὀφθαλμοὶ
αὐτῶν
|
ἀνανεῦσαι |
πρὸς
οὐρανὸν,
καὶ
τὰ
ἐν |
[4] |
σῶμα
τῆς
παρὰ
φύσιν
θερμότητος
|
ἀναπλήσαντες, |
πάντα
καιρὸν
καὶ
πᾶσαν
ὥραν |
[2] |
ἐχρῆν
διὰ
τὴν
ἀνάμνησιν
τῆς
|
ἀναστάσεως |
καθῆσθαι
ἐν
τοῖς
οἵκοις,
καὶ |
[2] |
οὐρανῶν,
καὶ
σάλπιγγες
Θεοῦ,
καὶ
|
ἀνάστασις |
νεκρῶν,
καὶ
κρίσις
δικαία,
καὶ |
[7] |
δυναμένοις
ὀρθοῦσθαι
ὑπὸ
τῆς
μέθης.
|
Ἀνατρέπονται |
γὰρ
εἰς
παντοῖα
πτωμάτων
σχήματα, |
[7] |
αἰθάλης,
ἣν
ὁ
οἶνος
ἐξατμιζόμενος
|
ἀναφέρει, |
βάλλεται
μὲν
ὀδύναις
ἀφορήτοις
ἡ |
[5] |
ἄλλων
διαδεχόμενα
καὶ
ἐπιβαπτίζοντα
κύματα
|
ἀναφέρειν |
οὐκ
ἐπιτρέπει
τοῦ
κλύδωνος.
Οὕτω |
[13] |
ἐπιθυμίαις
ἀνοήτοις
καὶ
βλαβεραῖς
ὡς
|
ἀνδράποδα; |
Πῶς
τοὺς
παῖδας
νουθετήσετε,
ἀνουθέτητον |
[12] |
αἱ
δὲ
τὴν
σωφροσύνην
τοῖς
|
ἀνδράσιν |
οὐκ
ἐπανήγαγον.
Εἰ
γάρ
πού |
[3] |
κακίας
μήτηρ,
ἀρετῆς
ἐναντίωσις,
τὸν
|
ἀνδρεῖον |
δειλὸν
ἀποδείκνυσι,
τὸν
σώφρονα
ἀσελγῆ· |
[12] |
τοῦ
μεθύοντος;
Ἀπὸ
τοιούτων
κακῶν,
|
ἄνδρες |
ὁμοῦ
καὶ
γυναῖκες,
κοινοὺς
συστησάμενοι |
[13] |
ἀπὸ
τῆς
ἁμαρτίας.
Λύτρον
γὰρ
|
ἀνδρὸς |
ὁ
ἴδιος
αὐτοῦ
πλοῦτος.
Πολλοὺς |
[9] |
εἶναι
ἀντὶ
ἀνθρώπου,
οὕτως
ὅλος
|
ἀνεμίχθης |
τῷ
οἴνῳ,
καὶ
συγκατεσάπης
αὐτῷ, |
[5] |
δυσπλοούντων
ἐλεεινότεροι,
ὅσον
οἱ
μὲν
|
ἀνέμους
|
καὶ
θάλασσαν
καὶ
τὰς
ἔξωθεν |
[13] |
λαὸς
φαγεῖν
καὶ
πιεῖν,
καὶ
|
ἀνέστησαν |
παίζειν·
(ἡ
δὲ
παιδιὰ
αὐτῶν |
[10] |
ἀγορὰν
παιδίοις·
ἄνευ
σιδήρου
καταβέβληται,
|
ἄνευ |
πολεμίων
πεφόνευται.
Ἀνὴρ
ὁπλίτης,
αὐτὸ |
[10] |
ἀφορμὴ
τοῖς
κατ´
ἀγορὰν
παιδίοις·
|
ἄνευ |
σιδήρου
καταβέβληται,
ἄνευ
πολεμίων
πεφόνευται. |
[10] |
ὑπομένον.
~Ἐλεεινὸν
θέαμα
Χριστιανῶν
ὀφθαλμοῖς
|
ἀνὴρ
|
ἀκμάζων
καθ´
ἡλικίαν,
σφριγῶν
τῷ |
[10] |
σιδήρου
καταβέβληται,
ἄνευ
πολεμίων
πεφόνευται.
|
Ἀνὴρ |
ὁπλίτης,
αὐτὸ
τῆς
ἡλικίας
ἄγων
|
[10] |
μηδὲ
τοῖς
ἰδίοις
ποσὶν
ἀπιέναι.
|
Ἀνὴρ |
φοβερὸς
εἶναι
ὀφείλων
τοῖς
πολεμίοις, |
[9] |
περιστέλλωσι.
Στέφανοι
(ἐπὶ
τούτοις
καὶ
|
ἄνθη |
καὶ
μύρα
καὶ
θυμιάματα,
καὶ
|
[9] |
τὰ
συμπόσια
τάπησι
ποικίλοις
καὶ
|
ἀνθίνοις |
παραπετάσμασι,
σπουδήν
τε
καὶ
ἐπιμέλειαν
|
[10] |
αὐτὸ
τῆς
ἡλικίας
ἄγων
τὸ
|
ἄνθος, |
οἴνου
γέγονε
παρανάλωμα,
ἕτοιμος
παθεῖν |
[4] |
~Τίνι
διενήνοχας
τῶν
ἀλόγων,
ὦ
|
ἄνθρωπε; |
Οὐ
τῇ
δωρεᾷ
τοῦ
λόγου, |
[10] |
τῆς
μανίας
ἡμῖν
φάρμακον
ἐγκεράσας;
|
Ἄνθρωπε, |
παράταξιν
(ἐποίησας
τὸ
συμπόσιον.
Ἐκβάλλεις |
[5] |
λοιμοῦ
βλάβαι
χρόνῳ
ἐγγίνονται
τοῖς
|
ἀνθρώποις, |
κατὰ
μικρὸν
τοῦ
ἀέρος
τὴν |
[8] |
ἰκμάδα
προσαποβάλλει.
Ποία·
γὰρ
κατασκευὴ
|
ἀνθρώπου |
οὕτως
ἰσχυρὰ,
ὥστε
τοῖς
ἐκ |
[9] |
Κινδυνεύεις
λοιπὸν
βόρβορος
εἶναι
ἀντὶ
|
ἀνθρώπου, |
οὕτως
ὅλος
ἀνεμίχθης
τῷ
οἴνῳ, |
[8] |
μικρὸν
δὲ
παραδραμόντος,
ξηρὸν
καὶ
|
ἄνικμον |
ἀπελέγχεται.
Παρασυρόμενον
δὲ
ἀεὶ
καὶ |
[13] |
οἰκετῶν
ἄρξετε,
αὐτοὶ
δουλεύοντες
ἐπιθυμίαις
|
ἀνοήτοις |
καὶ
βλαβεραῖς
ὡς
ἀνδράποδα;
Πῶς |
[4] |
μέθης,
Παρασυνεβλήθη
τοῖς
κτήνεσι
τοῖς
|
ἀνοήτοις, |
καὶ
ὡμοιώθη
αὐτοῖς.
Μᾶλλον
δὲ |
[2] |
τῆς
ἡμέρας
ἐκείνης,
καθ´
ἣν
|
ἀνοιγήσονται |
μὲν
οἱ
οὐρανοὶ,
ἐπιφανήσεται
δὲ |
[13] |
ἀνδράποδα;
Πῶς
τοὺς
παῖδας
νουθετήσετε,
|
ἀνουθέτητον |
ζωὴν
καὶ
ἀδιάτακτον
ζῶντες;
Τί |
[12] |
ἀλλήλους
ταῖς
ἀκίσι
τῶν
παθῶν
|
ἀντετίτρωσκον. |
Γέλωτες
παρ´
ἀμφοτέρων,
ᾄσματα
αἰσχρὰ, |
[9] |
μέθη;
Κινδυνεύεις
λοιπὸν
βόρβορος
εἶναι
|
ἀντὶ |
ἀνθρώπου,
οὕτως
ὅλος
ἀνεμίχθης
τῷ |
[13] |
δάκρυον
γενέσθω
τοῦ
γέλωτος
ἴαμα·
|
ἀντὶ |
τῆς
ὀρχήσεως
τὸ
γόνυ
κλινέσθω· |
[13] |
πνεύματος,
καὶ
ἐγένου
ναὸς
εἰδώλων,
|
ἀντὶ |
τοῦ
γενέσθαι
ναὸς
Θεοῦ
διὰ |
[13] |
τῶν
χειρῶν
τὸ
στῆθος
τυπτέσθω·
|
ἀντὶ
|
τοῦ
κόσμου
τῆς
ἐσθῆτος
ἡ |
[13] |
τῆς
ὀρχήσεως
τὸ
γόνυ
κλινέσθω·
|
ἀντὶ
|
τοῦ
κρότου
τῶν
χειρῶν
τὸ |
[2] |
ἑκάστῳ
κατὰ
τὸ
ἔργον
αὐτοῦ·
|
ἀντὶ |
τοῦ
ταῦτα
ἔχειν
ἐν
τοῖς |
[2] |
νεκρῶν,
καὶ
κρίσις
δικαία,
καὶ
|
ἀντίδοσις |
ἑκάστῳ
κατὰ
τὸ
ἔργον
αὐτοῦ· |
[13] |
δὲ,
προλαβὼν,
σεαυτὸν
οἰκητήριον
τοῦ
|
ἀντικειμένου |
ἐποίησας
πνεύματος,
καὶ
ἐγένου
ναὸς |
[4] |
δὲ
πρὸς
τὰς
ἡδονὰς
ἀκρασία
|
ἄντικρυς |
ὥσπερ
ἐκ
πηγῆς
τοῦ
οἴνου |
[6] |
χλιαρὰ
δὲ
τοῦ
νεαροῦ
ἡ
|
ἀντίληψις, |
κἂν
τὸ
ἀκραιφνέστατον
ᾖ,
κἂν |
[8] |
τοῖς
ἐκ
τῆς
μέθης
κακοῖς
|
ἀντισχεῖν; |
Τίς
γὰρ
μηχανὴ
τὸ
ἀεὶ |
[13] |
φοβοῦμαι,
μή
πως
ὁ
μὲν
|
ἀνυπότακτος |
στραγότερος
γένηται,
ὁ
κατανενυγμένος
τῇ |
[11] |
ἐπειγόμενοι
τοῖς
λαιμοῖς,
ὅσον
αὐτοῖς
|
ἄνωθεν |
ὁ
ψυκτὴρ
διὰ
τῶν
ἀργυρέων |
[2] |
μὲν
σιωπήσω;
πῶς
δὲ
κατ´
|
ἀξίαν |
ὀδύρωμαι;
Οἶνος
ἡμῖν
τῶν
ψυχῶν |
[7] |
θρηνῶδές
ἐστι
ἐπίφθεγμα.
Θρήνου
δὲ
|
ἄξιοι |
οἱ
μεθύοντες,
διότι
Μέθυσοι
βασιλείαν |
[6] |
αὐτὰ
πάσχων,
οὐδὲ
τοῦ
ἐλεεῖσθαι
|
ἄξιος, |
αὐθαιρέτῳ
δαίμονι
προσπαλαίων.
Οἳ
καὶ |
[3] |
μικροῦ
τινος
κακοῦ
ἢ
παροφθῆναι
|
ἀξίου, |
ἀλλ´
ὡς
οὐδὲν
ὄφελος
παρεχομένου |
[1] |
μισθὸν
ἐζημιώθη,
ἀλλὰ
καὶ
βαρυτέρας
|
ἀξιοῦται |
τῆς
κατακρίσεως·
ὅτι,
γευσάμενος
καλὸν |
[1] |
Θεοῦ
ῥῆμα,
καὶ
γνώσεως
μυστηρίων
|
ἀξιωθεὶς, |
πάντα
προέδωκεν,
ἡδονῇ
βραχείᾳ
δελεασθείς. |
[3] |
τὸ
χρήσιμον·
φυλακὴν
ὑποδεικνὺς
τοῖς
|
ἀπαθέσιν, |
οὐκ
ἀπαλλαγὴν
καὶ
ἴασιν
τοῖς |
[3] |
φυλακὴν
ὑποδεικνὺς
τοῖς
ἀπαθέσιν,
οὐκ
|
ἀπαλλαγὴν |
καὶ
ἴασιν
τοῖς
ὑπὸ
τοῦ |
[1] |
μου
πάλιν
τὴν
ὁρμὴν,
καὶ
|
ἀπαμβλύνει |
τὴν
προθυμίαν
τῶν
προλαβόντων
πόνων |
[12] |
ἔχουσι
κίνδυνον,
αἱ
κατ´
ἐπιτήδευσιν
|
ἀπαντήσεις, |
ὥστε
ἰδεῖν
γυναῖκας
ἀσχημονούσας
ὑπὸ |
[2] |
προημαρτημένα,
ἑτοιμάζεσθαι
δὲ
πρὸς
τὴν
|
ἀπάντησιν |
τοῦ
Χριστοῦ
κατὰ
τὴν
μεγάλην |
[12] |
Οὐκοῦν
ὑπόδικοί
εἰσι,
κατὰ
τὴν
|
ἀπαραίτητον |
ἀπόφασιν
τοῦ
Κυρίου,
τῷ
κρίματι |
[6] |
παραμυθεῖται,
ἀλλ´
ἑτέρου
πότου
χρείαν
|
ἀπαραίτητον |
ἐμποιεῖ,
ἐκκαίων
τοὺς
μεθύοντας,
καὶ |
[4] |
ποτὲ
δὲ
ὀδυνῶνται
καὶ
κλαίουσιν
|
ἀπαρηγόρητα. |
Καὶ
νῦν
μὲν
θρασεῖς
εἰσι |
[4] |
τὸν
θόρυβον;
τὸ
πρὸς
πᾶσαν
|
ἀπάτην |
εὐπαράγωγον;
τὸ
πρὸς
τὰς
ὀργὰς |
[4] |
χρήματα
διανέμουσι.
Τοιούτων
φαντασιῶν
καὶ
|
ἀπάτης |
τοσαύτης
περιζέων
ὁ
οἶνος
τὰς |
[13] |
οἰκείοις
μέλεσι
νενοσηκόσιν·
ἐὰν
δὲ
|
ἀπαυθαδιαζομένους |
καὶ
καταφρονοῦντας
τῆς
ὑμετέρας
ἐπ´ |
[4] |
κύκλῳ.
Οὗτοι
ποτὲ
μὲν
γελῶσιν
|
ἄπαυστα, |
ποτὲ
δὲ
ὀδυνῶνται
καὶ
κλαίουσιν
|
[1] |
ὑπόδειγμα
τοῦ
Ἱερεμίου,
ὃς,
πρὸς
|
ἀπειθῆ |
λαὸν
φθέγγεσθαι
μὴ
βουλόμενος,
ἔπαθεν
|
[9] |
οἱ
ὑπηρέται
καταγελῶσιν.
Ἡ
χεὶρ
|
ἀπείρηκε, |
τὸ
στόμα
οὐχ
ὑποδέχεται,
ἡ |
[12] |
Τίνας
ὀδύρωμαι;
τὰς
κόρας
τὰς
|
ἀπειρογάμους; |
ἢ
τὰς
ἐν
τῷ
ζυγῷ
|
[8] |
δὲ
παραδραμόντος,
ξηρὸν
καὶ
ἄνικμον
|
ἀπελέγχεται. |
Παρασυρόμενον
δὲ
ἀεὶ
καὶ
κατακλυζόμενον |
[10] |
ἀκούουσι·
χεῖρες
παραλέλυνται,
οἱ
πόδες
|
ἀπενεκρώθησαν. |
Τίς
ὁ
ταῦτα
ἐπιβουλεύσας;
τίς |
[1] |
φθέγγεσθαι
μὴ
βουλόμενος,
ἔπαθεν
ἐκεῖνα
|
ἅπερ |
αὐτὸς
διηγήσατο·
ὅτι
ἐγένετο
αὐτῷ |
[10] |
ὀρθοῦσθαι,
μηδὲ
τοῖς
ἰδίοις
ποσὶν
|
ἀπιέναι. |
Ἀνὴρ
φοβερὸς
εἶναι
ὀφείλων
τοῖς
|
[6] |
τὴν
τοῦ
πλείονος
ἔφεσιν
προκαλούμενος.
|
Ἀπλήρωτον |
δὲ
τοῦ
πίνειν
τὴν
ὄρεξιν |
[11] |
ὑποδεξάμενοι,
ὥσπερ
ἀπό
τινος
δεξαμενῆς
|
ἀπνευστὶ |
πίνουσιν
ὡς
οἱ
βόες,
τοσοῦτον |
[5] |
δὲ
τῶν
περιττωμάτων
αὐτόματοι
ὥσπερ
|
ἀπὸ |
ἀψύχων
ῥέουσαι.
Ἐλεεινοὶ
τῆς
τρυφῆς, |
[11] |
τὸν
τῶν
κτηνῶν
τρόπον,
ὡς
|
ἀπὸ |
κρήνης
αὐτοσχεδίου,
ἰσαρίθμους
τοῖς
ἀνακειμένοις |
[10] |
ἐνέκρωσας
τὴν
ἀκμὴν
τῆς
νεότητος
|
ἀπὸ |
οἴνου·
καὶ
καλεῖς
μὲν
ὡς |
[10] |
τοὺς
νεανίσκους
χειραγωγουμένους,
ὡς
τραυματίας
|
ἀπὸ |
πολέμου·
ἐνέκρωσας
τὴν
ἀκμὴν
τῆς |
[2] |
καθαίρειν
μὲν
ἑαυτῶν
τὰς
καρδίας
|
ἀπὸ |
πονηρῶν
ἐνθυμήσεων,
ἐξαλείφειν
δὲ
τοῖς |
[12] |
ἐπιθυμῆσαι
ἤδη
ἐμοίχευσεν.
Εἰ
αἱ
|
ἀπὸ |
ταυτομάτου
συντυχίαι
τοῖς
περιέργως
κατασκοποῦσι |
[13] |
πᾶσιν
ἡ
ἐλεημοσύνη
ἐξαγοραζέτω
σε
|
ἀπὸ |
τῆς
ἁμαρτίας.
Λύτρον
γὰρ
ἀνδρὸς |
[11] |
ἑαυτὸν
ἕκαστος
τετραμμένην
ὑποδεξάμενοι,
ὥσπερ
|
ἀπό |
τινος
δεξαμενῆς
ἀπνευστὶ
πίνουσιν
ὡς |
[12] |
οὐκ
ἀσφαλέστερόν
ἐστι
τοῦ
μεθύοντος;
|
Ἀπὸ |
τοιούτων
κακῶν,
ἄνδρες
ὁμοῦ
καὶ |
[6] |
τὸ
μὴ
παθεῖν
τι
δεινὸν
|
ἀπὸ |
τοῦ
οἴνου,
ἀλλὰ
τὸ
μὴ
|
[2] |
τῆς
δουλείας
τοῦ
Χριστοῦ,
ῥίψασαι
|
ἀπὸ |
τῶν
κεφαλῶν
τὰ
τῆς
εὐσχημοσύνης |
[12] |
ἅρμα
πώλων
οὕτως
ἀτάκτως
φέρεται,
|
ἀποβαλὸν |
τὸν
ἡνίοχον;
Ποῖον
δὲ
πλοῖον
|
[5] |
αἱ
ἀποθέσεις.
Ἐμοῦντες
γὰρ
καὶ
|
ἀποβλύζοντες, |
μόλις
ἐλευθεροῦνται
τοῦ
βάρους·
τοσοῦτον
|
[4] |
αἰσθήσεων
παρατροπὴ
χείρονα
παντὸς
κτήνους
|
ἀποδείκνυσι |
τὸν
μεθύοντα.
Ποῖον
γὰρ
βόσκημα |
[3] |
ἀρετῆς
ἐναντίωσις,
τὸν
ἀνδρεῖον
δειλὸν
|
ἀποδείκνυσι, |
τὸν
σώφρονα
ἀσελγῆ·
δικαιοσύνην
οὐκ |
[4] |
καὶ
ἡδεῖς
καὶ
γεγανωμένους
αὐτοὺς
|
ἀποδείκνυσιν· |
ὧν
δ´
ἂν
ὑπὸ
τοῦ |
[9] |
ἐκ
τῆς
καθημερινῆς
κραιπάλης
οἴνου
|
ἀπόζων, |
καὶ
τούτου
διεφθαρμένου,
ὥσπερ
τῶν |
[5] |
τούτοις
ἀναγκαῖαι
τῶν
βαρυνόντων
αἱ
|
ἀποθέσεις. |
Ἐμοῦντες
γὰρ
καὶ
ἀποβλύζοντες,
μόλις |
[6] |
ἄγαν
φιληδονίας
τὴν
ἡδονὴν
ἀπολέσαντες.
|
Ἄποιος |
μὲν
γὰρ
αὐτοῖς
καὶ
ὑδατώδης |
[9] |
τῶν
θαυμασίων
τοῦ
Θεοῦ
κατανόησιν
|
ἀπολείποντες. |
Οὐ
γὰρ
ἄγουσι
σχολὴν
οἱ |
[2] |
παράφοροι
παντελῶς,
μανίας
οὐδεμίαν
ὑπερβολὴν
|
ἀπολείπουσαι. |
Ταῦτα
πῶς
μὲν
σιωπήσω;
πῶς |
[6] |
τῆς
ἄγαν
φιληδονίας
τὴν
ἡδονὴν
|
ἀπολέσαντες. |
Ἄποιος
μὲν
γὰρ
αὐτοῖς
καὶ
|
[9] |
θυμηδίαι,
πλείονα
τὴν
ἀσχολίαν
τοῖς
|
ἀπολλυμένοις |
παρασκευάζουσιν.
Εἶτα
πόῤῥω
προϊόντος
τοῦ |
[12] |
ἀκολάστοις,
τί
ἐροῦσιν,
ἢ
τί
|
ἀπολογήσονται, |
ἐκ
τοιούτων
θεαμάτων
μυρίων
ἐσμὸν
|
[5] |
συνεισπίπτουσιν.
Οὕτω
γὰρ
τὴν
ψυχὴν
|
ἀπολωλότες, |
ὡς
ὑπὸ
πάσης
κηλῖδος
εἶναι |
[6] |
συνεχεῖ
τῆς
τρυφῆς
τὰς
αἰσθήσεις
|
ἀπομαραίνουσιν. |
Ὡς
γὰρ
τὸ
ἄγαν
λαμπρὸν
|
[3] |
λόγος
ἄχρηστος,
καὶ
ἡ
σιωπὴ
|
ἄπορος; |
Παρίδωμεν
τὴν
ἐπιμέλειαν;
Ἀλλ´
ἐπικίνδυνος |
[9] |
σῶμα,
τοῦ
φυσικοῦ
τόνου
παραλυθὲν,
|
ἀπόῤῥυτόν |
ἐστι
πανταχόθεν,
τὴν
ἐκ
τῆς |
[2] |
μεγάλην
ἡμέραν
τῆς
ἐπιφανείας
αὐτοῦ,
|
ἀποσεισάμεναι |
τὸν
ζυγὸν
τῆς
δουλείας
τοῦ |
[4] |
δευτέραν
τῆς
τῶν
μεθυόντων
ὕβρεως
|
ἀποφαίνουσα· |
εἴπερ
τὰ
μὲν
ἄλογα
γνωρίζει
|
[12] |
ὑπόδικοί
εἰσι,
κατὰ
τὴν
ἀπαραίτητον
|
ἀπόφασιν |
τοῦ
Κυρίου,
τῷ
κρίματι
τῆς |
[13] |
καὶ
ἀφορίσθητε,
καὶ
ἀκαθάρτου
μὴ
|
ἅπτεσθε· |
ἵνα
οὕτως
οἱ
μὲν
ἐντραπέντες |
[4] |
νῦν
μὲν
θρασεῖς
εἰσι
καὶ
|
ἀπτόητοι, |
νῦν
δὲ
κατάφοβοι
καὶ
δειλοί. |
[13] |
τὴν
κοινωνίαν
τῆς
προσευχῆς,
εἰ
|
ἄρα |
σοι
ἀφεθήσεται
ἡ
ἐπίνοια
τῆς
|
[13] |
Πνεύματος
τοῦ
ἁγίου.
Ἐπεσπάσω
τὴν
|
ἀρὰν |
τοῦ
προφήτου
εἰπόντος
ἐκ
προσώπου |
[11] |
ἄνωθεν
ὁ
ψυκτὴρ
διὰ
τῶν
|
ἀργυρέων |
ὀχετῶν
ἐπαφίησι.
Κατάκυψόν
σου
πρὸς |
[3] |
ψυχαῖς
ἐμβαλλόμενος,
μέθη,
κακίας
μήτηρ,
|
ἀρετῆς
|
ἐναντίωσις,
τὸν
ἀνδρεῖον
δειλὸν
ἀποδείκνυσι, |
[12] |
σμῆνος
μελισσῶν
ἐπεγείρει.
Ποῖον
γὰρ
|
ἅρμα |
πώλων
οὕτως
ἀτάκτως
φέρεται,
ἀποβαλὸν |
[13] |
εἰς
πένθος.
Πῶς
τῶν
οἰκετῶν
|
ἄρξετε, |
αὐτοὶ
δουλεύοντες
ἐπιθυμίαις
ἀνοήτοις
καὶ |
[1] |
πρὸς
τὸ
δεύτερον
ταῖς
αὐταῖς
|
ἀρούραις |
πάλιν
ἐγκαταβάλλειν.
Εἰ
γὰρ
ἐπὶ |
[4] |
ἐν
δὲ
τῷ
θήλει
τὸ
|
ἄῤῥεν |
ἐπιζητοῦσιν.
~Οὐδὲ
ἐπεξελθεῖν
τῷ
λόγῳ |
[4] |
φύσεως,
οἱ
δὲ
μεθύοντες
ἐν
|
ἄῤῥενι
|
μὲν
τὸ
θῆλυ,
ἐν
δὲ |
[2] |
τῶν
ἀγγέλων
αὐτοῦ,
καταναισχυντήσασαι
πάσης
|
ἄῤῥενος |
ὄψεως,
σοβοῦσαι
τὰς
κόμας,
σύρουσαι |
[12] |
Ταῦτά
μοι
καὶ
περὶ
τῶν
|
ἀῤῥένων |
εἰρήσθω.
Εἶδε
κακῶς,
ἐθεάθη
κακῶς. |
[1] |
ἔργων,
εἶτα
παλινδρομήσας
πρὸς
τὴν
|
ἀρχαίαν |
συνήθειαν,
οὐ
μόνον
τὸν
ἐπὶ |
[9] |
πράγματι
ἐπινενόηται,
ἵν´,
ὥσπερ
ταῖς
|
ἀρχαῖς |
ταῖς
ἔξωθεν
ἐκ
τῶν
δορυφορούντων |
[9] |
δέ
τινες
ἐπὶ
τούτοις
καὶ
|
ἀρχιοινοχόοι, |
καὶ
ἀρχιτρίκλινοι·
καὶ
τάξις
ἐν |
[9] |
ἐπὶ
τούτοις
καὶ
ἀρχιοινοχόοι,
καὶ
|
ἀρχιτρίκλινοι· |
καὶ
τάξις
ἐν
ἀταξίᾳ,
καὶ |
[9] |
τὸν
δημιουργὸν
ἐννοῆσαι·
ἀλλ´
εὐθὺς
|
ἀρχομένης |
ἡμέρας
κοσμοῦσιν
ἑαυτῶν
τὰ
συμπόσια |
[9] |
Ἑβραίοις
ὀνομάζειν
σύνηθες.
Οἱ
οὖν
|
ἀρχομένης |
ἡμέρας
περισκοποῦντες,
ποῦ
πότοι
γίνονται, |
[11] |
τοῦ
οἴνου,
τότε
τοῦ
πίνειν
|
ἄρχονται, |
καὶ
πίνουσι
τὸν
τῶν
κτηνῶν |
[4] |
τὴν
αὔριον,
βασιλεύουσι
καὶ
στρατοπέδων
|
ἄρχουσιν |
ἐν
τῇ
μέθῃ,
καὶ
πόλεις |
[4] |
λαβὼν
παρὰ
τοῦ
κτίσαντός
σε,
|
ἄρχων |
καὶ
κύριος
ἐγένου
πάσης
τῆς |
[1] |
Εἰ
γὰρ
ἐπὶ
τοσαύταις
παραινέσεσιν,
|
ἃς |
ἔν
τε
τῷ
προλαβόντι
χρόνῳ |
[2] |
δὲ
νῦν
γενόμενον
ἀκολασίας
τοῖς
|
ἀσελγαίνουσιν. |
~Μέθη,
ὁ
αὐθαίρετος
δαίμων,
ἐξ |
[2] |
τοῖς
ποσὶν
ἅμα
παίζουσαι,
ὀφθαλμῷ
|
ἀσελγεῖ, |
γέλωτι
ἐκκεχυμένῳ
πρὸς
ὄρχησιν
ἐκμανεῖσαι, |
[12] |
αἰσχρὰ,
σχήματα
πορνικὰ,
ἐρεθίζοντα
πρὸς
|
ἀσέλγειαν. |
Γελᾷς,
εἰπέ
μοι,
καὶ
τέρπῃ |
[4] |
καὶ
συνεισπίπτει
τῷ
ἀκράτῳ
τῆς
|
ἀσελγείας |
ἡ
νόσος,
πᾶσαν
βοσκημάτων
μανίαν |
[3] |
ἀνδρεῖον
δειλὸν
ἀποδείκνυσι,
τὸν
σώφρονα
|
ἀσελγῆ· |
δικαιοσύνην
οὐκ
οἶδε,
φρόνησιν
ἀναιρεῖ. |
[5] |
προσεστηκός·
γλῶσσα
παρειμένη,
καὶ
κραυγὴ
|
ἄσημος· |
ἀκροσφαλεῖς
οἱ
πόδες
καθάπερ
οἱ |
[8] |
Ἐντεῦθεν
οἱ
τρόμοι
καὶ
αἱ
|
ἀσθένειαι· |
κοπτομένου
γὰρ
αὐτοῖς
τοῦ
πνεύματος |
[2] |
Θεοῦ
δῶρον
εἰς
παραμυθίαν
τῆς
|
ἀσθενείας |
δεδομένον
τοῖς
σωφρονοῦσιν·
ὅπλον
δὲ |
[2] |
Ἐμίαναν
μὲν
τὸν
ἀέρα
τοῖς
|
ᾄσμασι
|
τοῖς
πορνικοῖς,
ἐμίαναν
δὲ
τὴν |
[12] |
παθῶν
ἀντετίτρωσκον.
Γέλωτες
παρ´
ἀμφοτέρων,
|
ᾄσματα
|
αἰσχρὰ,
σχήματα
πορνικὰ,
ἐρεθίζοντα
πρὸς |
[12] |
ὡς
ἂν
τύχῃ,
φερόμενον,
οὐκ
|
ἀσφαλέστερόν |
ἐστι
τοῦ
μεθύοντος;
Ἀπὸ
τοιούτων |
[3] |
μὲν
ὑγιαίνοντας
τοῖς
προφυλακτικοῖς
βοηθήμασιν
|
ἀσφαλίζονται, |
τοῖς
δὲ
κεκρατημένοις
ὑπὸ
τοῦ |
[4] |
ὥραν
πρὸς
τὰς
ἀκαθάρτους
καὶ
|
ἀσχήμονας |
συμπλοκὰς
καὶ
ἡδονὰς
συνελαύνονται.
Καὶ |
[12] |
ἐπιτήδευσιν
ἀπαντήσεις,
ὥστε
ἰδεῖν
γυναῖκας
|
ἀσχημονούσας |
ὑπὸ
τῆς
μέθης,
καὶ
κατασχηματιζομένας |
[13] |
ὅσοι
νῦν
ἐπεστυγνάσατε
ἐπὶ
τῇ
|
ἀσχημοσύνῃ
|
τῶν
καταγνωσθέντων,
ἐκεῖνο
διαστελλόμεθα·
Ἐὰν
|
[2] |
συστησάμεναι,
ἐργαστήριον
τῆς
οἰκείας
αὐτῶν
|
ἀσχημοσύνης |
τοὺς
ἡγιασμένους
τόπους
πεποίηνται.
Ἐμίαναν |
[9] |
τινὲς
ἔξωθεν
θυμηδίαι,
πλείονα
τὴν
|
ἀσχολίαν
|
τοῖς
ἀπολλυμένοις
παρασκευάζουσιν.
Εἶτα
πόῤῥω
|
[8] |
μεθύσκεσθε
οἴνῳ,
ἐν
ᾧ
ἐστιν
|
ἀσωτία· |
καὶ
πάλιν·
Ἀκόλαστον
οἶνος,
καὶ |
[12] |
Ποῖον
γὰρ
ἅρμα
πώλων
οὕτως
|
ἀτάκτως
|
φέρεται,
ἀποβαλὸν
τὸν
ἡνίοχον;
Ποῖον |
[4] |
εὐπαράγωγον;
τὸ
πρὸς
τὰς
ὀργὰς
|
ἀταμίευτον; |
Ἡ
δὲ
πρὸς
τὰς
ἡδονὰς |
[9] |
καὶ
ἀρχιτρίκλινοι·
καὶ
τάξις
ἐν
|
ἀταξίᾳ, |
καὶ
διάθεσις
ἐν
ἀκόσμῳ
πράγματι |
[13] |
μὲν
ἴδητε
μετανοοῦντας
ἐπὶ
τῇ
|
ἀτοπίᾳ |
τῶν
πεπραγμένων,
συμπαθήσατε
ὡς
οἰκείοις |
[5] |
ἔξωθεν
ἀνάγκας
ἐπαιτιῶνται·
οἱ
δὲ
|
αὐθαίρετον |
ἐπισπῶνται
τὸν
ἐκ
τῆς
μέθης |
[3] |
ἀκολασίας
τοῖς
ἀσελγαίνουσιν.
~Μέθη,
ὁ
|
αὐθαίρετος |
δαίμων,
ἐξ
ἡδονῆς
ταῖς
ψυχαῖς |
[6] |
πάσχων,
οὐδὲ
τοῦ
ἐλεεῖσθαι
ἄξιος,
|
αὐθαιρέτῳ |
δαίμονι
προσπαλαίων.
Οἳ
καὶ
μέθης |
[9] |
συγκαύσει·
μετὰ
γὰρ
κιθάρας
καὶ
|
αὐλῶν |
τὸν
οἶνον
πίνουσι,
τὰ
δὲ |
[4] |
οὐδὲ
τί
φάγωσιν
εἰς
τὴν
|
αὔριον, |
βασιλεύουσι
καὶ
στρατοπέδων
ἄρχουσιν
ἐν |
[6] |
ἐλεεινός·
ὁ
δὲ
μεθύων,
τὰ
|
αὐτὰ
|
πάσχων,
οὐδὲ
τοῦ
ἐλεεῖσθαι
ἄξιος, |
[1] |
ἐστι
πρὸς
τὸ
δεύτερον
ταῖς
|
αὐταῖς |
ἀρούραις
πάλιν
ἐγκαταβάλλειν.
Εἰ
γὰρ |
[8] |
αἱ
χαράδραι,
ἕως
μὲν
ἂν
|
αὐταῖς |
ἐπιῤῥέωσιν
οἱ
χείμαῤῥοι,
πλήρεις
εἶναι |
[2] |
καταφρονήσασαι,
ἐν
ἡμέρᾳ
τοιαύτῃ,
ὅτε
|
αὐτὰς |
ἐχρῆν
διὰ
τὴν
ἀνάμνησιν
τῆς |
[6] |
κἂν
τὸ
ἀκραιφνέστατον
ᾖ,
κἂν
|
αὐτὴ
|
χιὼν,
κατασβέσαι
τὴν
ἔνδον
ἐν |
[5] |
κηλῖδος
εἶναι
κατεστιγμένοι,
ἔτι
καὶ
|
αὐτὴν |
τοῦ
σώματος
τὴν
ἕξιν
προσδιαφθείρονται· |
[9] |
τινὶ
θεραπείαν
περιστήσαντες,
τὸ
ἐπονείδιστον
|
αὐτῆς |
τῷ
ὑπερβάλλοντι
τῆς
σπουδῆς
περιστέλλωσι. |
[10] |
ἄνευ
πολεμίων
πεφόνευται.
Ἀνὴρ
ὁπλίτης,
|
αὐτὸ |
τῆς
ἡλικίας
ἄγων
τὸ
ἄνθος, |
[8] |
καὶ
ὑβριστικὸν
μέθη.
Ὧν
παρακούοντες,
|
αὐτόθεν |
ἔχουσι
τὰς
ἐπικαρπίας
τῆς
μέθης. |
[13] |
πένθος.
Πῶς
τῶν
οἰκετῶν
ἄρξετε,
|
αὐτοὶ
|
δουλεύοντες
ἐπιθυμίαις
ἀνοήτοις
καὶ
βλαβεραῖς |
[11] |
ὑφέλκειν
ἐπειγόμενοι
τοῖς
λαιμοῖς,
ὅσον
|
αὐτοῖς |
ἄνωθεν
ὁ
ψυκτὴρ
διὰ
τῶν |
[9] |
ἐκπωμάτων
ὑπαλλαγὴ
καὶ
μετάβασις
ἱκανὴν
|
αὐτοῖς |
εἰς
τὸ
πίνειν
διατριβὴν
ἐμποιῇ. |
[6] |
χιὼν,
κατασβέσαι
τὴν
ἔνδον
ἐν
|
αὐτοῖς |
ἐκ
τῆς
ἀμετρίας
τοῦ
οἴνου |
[8] |
οὐκ
ἀκούουσι
τῶν
διδασκάλων
πολλαχόθεν
|
αὐτοῖς |
ἐμβοώντων·
Μὴ
μεθύσκεσθε
οἴνῳ,
ἐν |
[4] |
οὐ
τοῦτο
μόνον
τὴν
ἀλογίαν
|
αὐτοῖς |
ἐμποιεῖ,
(ἀλλὰ
καὶ
ἡ
τῶν |
[4] |
τῶν
ὕπνων
ἀναισθητότεραι.
Ἐνύπνιον
γὰρ
|
αὐτοῖς |
ἐστιν
ὁ
βίος,
οἵ
γε, |
[6] |
μεθύοντες
μηχανώμενοι.
Ὀλίγη
μὲν
γὰρ
|
αὐτοῖς |
ἡ
ἡμέρα·
μικρὰ
δὲ
ἡ |
[6] |
ἡδονὴν
ἀπολέσαντες.
Ἄποιος
μὲν
γὰρ
|
αὐτοῖς |
καὶ
ὑδατώδης
ὁ
οἶνος,
κἂν |
[4] |
ὀχετοὺς
ἢ
φάραγγας;
Ἤχων
δὲ
|
αὐτοῖς |
καὶ
ψόφων,
οἱονεὶ
θαλάσσης
κυμαινούσης, |
[13] |
καὶ
καταφρονοῦντας
τῆς
ὑμετέρας
ἐπ´
|
αὐτοῖς |
λύπης,
Ἐξέλθετε
ἐκ
μέσου
αὐτῶν, |
[4] |
κτήνεσι
τοῖς
ἀνοήτοις,
καὶ
ὡμοιώθη
|
αὐτοῖς. |
Μᾶλλον
δὲ
καὶ
τῶν
βοσκημάτων |
[11] |
ἤδη
τοῦ
πότου,
ἐπεισέρχεταί
τις
|
αὐτοῖς |
νεανίας,
γενναῖος
τοὺς
ὤμους,
οὔπω |
[9] |
τὴν
μέθην·
καὶ
ὁ
ἀγωνοθετῶν
|
αὐτοῖς |
ὁ
διάβολος,
καὶ
ἆθλον
τῆς |
[7] |
δὲ
χεῖρες
ἐκ
τῶν
ἐπιπεμπομένων
|
αὐτοῖς
|
παρὰ
τῆς
μέθης
ῥευμάτων.
Καίτοι |
[7] |
τοῦ
πίνειν,
τὰ
τῶν
φρενιτικῶν
|
αὐτοῖς |
συμπίπτει
πάθη.
Ὅταν
γὰρ
πλήρεις |
[8] |
καὶ
αἱ
ἀσθένειαι·
κοπτομένου
γὰρ
|
αὐτοῖς |
τοῦ
πνεύματος
ὑπὸ
τῆς
ἀμετρίας |
[9] |
τῶν
ἀγγείων
διάφορον
τὸν
κόρον
|
αὐτοῖς |
ὑποκλέπτῃ,
καὶ
ἡ
τῶν
ἐκπωμάτων |
[5] |
παίδων·
ἐκκρίσεις
δὲ
τῶν
περιττωμάτων
|
αὐτόματοι |
ὥσπερ
ἀπὸ
ἀψύχων
ῥέουσαι.
Ἐλεεινοὶ |
[7] |
πρὸ
τούτων
τῶν
παθῶν,
παρ´
|
αὐτὸν |
τὸν
καιρὸν
τοῦ
πίνειν,
τὰ |
[6] |
δὲ
οὐκ
ἔστι
τοῦ
κακοῦ.
|
Αὐτὸς |
γὰρ
ἑαυτὸν
ὁ
οἶνος
ἐπὶ |
[1] |
μὴ
βουλόμενος,
ἔπαθεν
ἐκεῖνα
ἅπερ
|
αὐτὸς |
διηγήσατο·
ὅτι
ἐγένετο
αὐτῷ
πῦρ
|
[4] |
καὶ
ψοφοδεεῖς,
καὶ
εὐπτόητοι.
Ὁ
|
αὐτὸς
|
οἶνος
ἐν
διαφόροις
σωμάτων
ἕξεσι |
[11] |
κτηνῶν
τρόπον,
ὡς
ἀπὸ
κρήνης
|
αὐτοσχεδίου, |
ἰσαρίθμους
τοῖς
ἀνακειμένοις
τοὺς
κρουνοὺς |
[2] |
ἀντίδοσις
ἑκάστῳ
κατὰ
τὸ
ἔργον
|
αὐτοῦ· |
ἀντὶ
τοῦ
ταῦτα
ἔχειν
ἐν |
[2] |
τὴν
μεγάλην
ἡμέραν
τῆς
ἐπιφανείας
|
αὐτοῦ, |
ἀποσεισάμεναι
τὸν
ζυγὸν
τῆς
δουλείας |
[2] |
τοῦ
Θεοῦ,
καταφρονήσασαι
τῶν
ἀγγέλων
|
αὐτοῦ, |
καταναισχυντήσασαι
πάσης
ἄῤῥενος
ὄψεως,
σοβοῦσαι |
[12] |
καὶ
τὰ
ἔργα
τῶν
χειρῶν
|
αὐτοῦ |
κατανοεῖν.
Ὁ
γὰρ
οἶνος
αὐτοὺς |
[10] |
δὲ
νεκρὸν,
οἴνῳ
τὴν
ζωὴν
|
αὐτοῦ |
κατασβέσας.
~Ὅταν
δὲ
νομισθῶσι
διακορεῖς |
[9] |
καὶ
τὰ
ἔργα
τῶν
χειρῶν
|
αὐτοῦ |
οὐ
κατανοοῦσι.
Σίκερα
πᾶν
τὸ |
[13] |
Λύτρον
γὰρ
ἀνδρὸς
ὁ
ἴδιος
|
αὐτοῦ |
πλοῦτος.
Πολλοὺς
ἐργάτευσον
τῶν
θλιβομένων |
[4] |
φαιδροὺς
καὶ
ἡδεῖς
καὶ
γεγανωμένους
|
αὐτοὺς
|
ἀποδείκνυσιν·
ὧν
δ´
ἂν
ὑπὸ |
[7] |
παντοῖα
πτωμάτων
σχήματα,
ὥστε
ἀναγκαῖον
|
αὐτοὺς |
ἐπὶ
τοῦ
σώματος
συντρίμματα
ἔχειν |
[4] |
τὸ
αἷμα,
πρὸς
τὴν
ἐναντίαν
|
αὐτοὺς |
περιάγει
διάθεσιν.
Καὶ
τί
δεῖ |
[12] |
αὐτοῦ
κατανοεῖν.
Ὁ
γὰρ
οἶνος
|
αὐτοὺς |
συγκαύσει·
διότι
τὸ
ἐκ
τοῦ |
[9] |
τὸ
ὀψέ·
ὁ
γὰρ
οἶνος
|
αὐτοὺς |
συγκαύσει·
μετὰ
γὰρ
κιθάρας
καὶ |
[9] |
ἀνεμίχθης
τῷ
οἴνῳ,
καὶ
συγκατεσάπης
|
αὐτῷ, |
ἐκ
τῆς
καθημερινῆς
κραιπάλης
οἴνου |
[9] |
πρὸς
οὐρανὸν,
καὶ
τὰ
ἐν
|
αὐτῷ |
κάλλη
καταμαθεῖν,
καὶ
πᾶσαν
τὴν |
[1] |
ἅπερ
αὐτὸς
διηγήσατο·
ὅτι
ἐγένετο
|
αὐτῷ |
πῦρ
ἐν
τοῖς
ἐγκάτοις,
καὶ |
[1] |
Ἐπεὶ
καὶ
γεωργὸς,
τῶν
πρώτων
|
αὐτῷ
|
σπερμάτων
μὴ
ἐκφυέντων,
ὀκνηρότερός
ἐστι |
[5] |
ἐκτετηκότες
καὶ
διαῤῥέοντες,
ἀλλὰ
καὶ
|
αὐτῷ |
τῷ
ὄγκῳ
πεπλαδηκὸς
καὶ
βρυῶδες |
[9] |
γὰρ
ἄγουσι
σχολὴν
οἱ
ὀφθαλμοὶ
|
αὐτῶν
|
ἀνανεῦσαι
πρὸς
οὐρανὸν,
καὶ
τὰ |
[2] |
χοροὺς
συστησάμεναι,
ἐργαστήριον
τῆς
οἰκείας
|
αὐτῶν |
ἀσχημοσύνης
τοὺς
ἡγιασμένους
τόπους
πεποίηνται. |
[13] |
ἀνέστησαν
παίζειν·
(ἡ
δὲ
παιδιὰ
|
αὐτῶν |
εἰδωλολατρεία
ἦν·
τότε
οἱ
Λευῗ |
[13] |
Θεοῦ,
ὅτι
Στρέψω
τὰς
ἑορτὰς
|
αὐτῶν
|
εἰς
πένθος.
Πῶς
τῶν
οἰκετῶν |
[13] |
αὐτοῖς
λύπης,
Ἐξέλθετε
ἐκ
μέσου
|
αὐτῶν, |
καὶ
ἀφορίσθητε,
καὶ
ἀκαθάρτου
μὴ |
[4] |
βάρους
καταπιλήσῃ
τὴν
ἕξιν,
συστέλλων
|
αὐτῶν |
καὶ
καταπιέζων
τὸ
αἷμα,
πρὸς |
[11] |
οἴνου
κατεψυγμένου·
ὃς,
τὸν
οἰνοχόον
|
αὐτῶν
|
παρωσάμενος,
καταστὰς
εἰς
τὸ
μέσον, |
[4] |
περιζέων
ὁ
οἶνος
τὰς
καρδίας
|
αὐτῶν |
πληροῖ.
Ἕτεροι
δὲ
εἰς
τὰ |
[9] |
Ἡ
δόξα
ἐν
τῇ
αἰσχύνῃ
|
αὐτῶν. |
Φιλονεικοῦσι
μὲν
γὰρ
ἀλλήλοις,
ἀμύνονται |
[13] |
τῆς
προσευχῆς,
εἰ
ἄρα
σοι
|
ἀφεθήσεται |
ἡ
ἐπίνοια
τῆς
κακίας.
Ὅτε |
[4] |
πάσης
τῆς
κτίσεως;
Ὁ
τοίνυν
|
ἀφελόμενος |
ἑαυτοῦ
τὴν
φρόνησιν
διὰ
τῆς |
[11] |
ἰσαρίθμους
τοῖς
ἀνακειμένοις
τοὺς
κρουνοὺς
|
ἀφιείσης. |
Προϊόντος
γὰρ
ἤδη
τοῦ
πότου, |
[11] |
κοιλότητα.
Μὴ
πρὸς
τὴν
οἰνοχόην
|
ἀφόρα, |
πότε
κενώσῃς,
ἀλλὰ
πρὸς
τὴν |
[7] |
ἐξατμιζόμενος
ἀναφέρει,
βάλλεται
μὲν
ὀδύναις
|
ἀφορήτοις |
ἡ
κεφαλή·
μένειν
δὲ
ὀρθὴ |
[13] |
Ἐξέλθετε
ἐκ
μέσου
αὐτῶν,
καὶ
|
ἀφορίσθητε, |
καὶ
ἀκαθάρτου
μὴ
ἅπτεσθε·
ἵνα |
[10] |
ὀφείλων
τοῖς
πολεμίοις,
γέλωτός
ἐστιν
|
ἀφορμὴ |
τοῖς
κατ´
ἀγορὰν
παιδίοις·
ἄνευ |
[8] |
ἐκ
τῆς
κραιπάλης,
νυστάζουσι,
χασμῶνται,
|
ἀχλὺν |
βλέπουσι,
ναυτιῶσι.
Διὰ
τοῦτο
οὐκ
|
[12] |
καὶ
ἐξάλλῃ
ἐμμανῶς,
καὶ
χορεύεις
|
ἀχόρευτα, |
δέον
τὰ
γόνατα
(κάμπτειν
εἰς |
[3] |
παροῦσιν,
εἰ
καὶ
ὁ
λόγος
|
ἄχρηστος, |
καὶ
ἡ
σιωπὴ
ἄπορος;
Παρίδωμεν |
[9] |
διεφθαρμένου,
ὥσπερ
τῶν
ἀγγείων
τὰ
|
ἀχρηστότατα. |
Τούτους
Ἡσαΐας
ὀδύρεται·
Οὐαὶ
οἱ |
[5] |
τῶν
περιττωμάτων
αὐτόματοι
ὥσπερ
ἀπὸ
|
ἀψύχων |
ῥέουσαι.
Ἐλεεινοὶ
τῆς
τρυφῆς,
ἐλεεινότεροι |
[10] |
λογισμῶν
ὄλεθρος,
ἰσχύος
διαφθορὰ,
γῆρας
|
ἄωρον, |
ὀλιγοχρόνιος
θάνατος.
Τί
γὰρ
ἄλλο |