HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Contre l'ivrognerie

Liste des contextes (ordre alphabétique)


α  =  271 formes différentes pour 375 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[1]   γὰρ ἐν προκοπῇ γενόμενος  ἀγαθῶν   ἔργων, εἶτα παλινδρομήσας πρὸς τὴν
[6]   αἰσθήσεις ἀπομαραίνουσιν. Ὡς γὰρ τὸ  ἄγαν   λαμπρὸν ἀμαυροῖ τὰς ὄψεις, καὶ
[6]   οὗτοι λελήθασιν ἑαυτοὺς ὑπὸ τῆς  ἄγαν   φιληδονίας τὴν ἡδονὴν ἀπολέσαντες. Ἄποιος
[11]   ἀθλίαν γαστέρα· κατάμαθε τοῦ ὑποδεχομένου  ἀγγείου   τὸ μέγεθος· ὅτι μιᾶς κοτύλης
[9]   διατιθέντες, ὡς ἂν τὸ τῶν  ἀγγείων   διάφορον τὸν κόρον αὐτοῖς ὑποκλέπτῃ,
[9]   καὶ τούτου διεφθαρμένου, ὥσπερ τῶν  ἀγγείων   τὰ ἀχρηστότατα. Τούτους Ἡσαΐας ὀδύρεται·
[2]   καταφρονήσασαι τοῦ Θεοῦ, καταφρονήσασαι τῶν  ἀγγέλων   αὐτοῦ, καταναισχυντήσασαι πάσης ἄῤῥενος ὄψεως,
[13]   τῆς ἐνοικήσεως τοῦ Πνεύματος τοῦ  ἁγίου.   Ἐπεσπάσω τὴν ἀρὰν τοῦ προφήτου
[13]   Πεντηκοστὴ τοῦ Πνεύματος ἔσχε τοῦ  ἁγίου   τὴν ἐναργῆ καὶ πᾶσι γνωρίμην
[4]   παρακούει ὡς μεθύων; Οὐκ  ἀγνοοῦσι   μὲν τοὺς οἰκειοτάτους, προστρέχουσι δὲ
[10]   γέλωτός ἐστιν ἀφορμὴ τοῖς κατ´  ἀγορὰν   παιδίοις· ἄνευ σιδήρου καταβέβληται, ἄνευ
[9]   Θεοῦ κατανόησιν ἀπολείποντες. Οὐ γὰρ  ἄγουσι   σχολὴν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἀνανεῦσαι
[10]   Ἀνὴρ ὁπλίτης, αὐτὸ τῆς ἡλικίας  ἄγων   τὸ ἄνθος, οἴνου γέγονε παρανάλωμα,
[9]   περὶ τοῦ πλείονος, φιλονεικίαι καὶ  ἀγωνίσματα,   ἀλλήλους ὑπερβάλλεσθαι φιλοτιμουμένων κατὰ τὴν
[9]   κατὰ τὴν μέθην· καὶ  ἀγωνοθετῶν   αὐτοῖς διάβολος, καὶ ἆθλον
[13]   οἱ Λευῗ ται, κατὰ τῶν  ἀδελφῶν   ἑαυτοὺς ἐξοπλίσαντες, εἰς ἱερωσύνην τὰς
[13]   παῖδας νουθετήσετε, ἀνουθέτητον ζωὴν καὶ  ἀδιάτακτον   ζῶντες; Τί οὖν; Ἐν τούτοις
[12]   πρὸς ἔκλυσιν, καὶ μέλη τεθρυμμένα  ἀδούσας,   δυνάμενα καὶ μόνον ἀκουσθέντα πάντα
[8]   μηχανὴ τὸ ἀεὶ θερμαινόμενον καὶ  ἀεὶ   διάβροχον τῷ οἴνῳ γινόμενον σῶμα
[8]   ἀντισχεῖν; Τίς γὰρ μηχανὴ τὸ  ἀεὶ   θερμαινόμενον καὶ ἀεὶ διάβροχον τῷ
[8]   καὶ ἄνικμον ἀπελέγχεται. Παρασυρόμενον δὲ  ἀεὶ   καὶ κατακλυζόμενον τῇ ἀμετρίᾳ τοῦ
[6]   ἐμποιεῖ, ἐκκαίων τοὺς μεθύοντας, καὶ  ἀεὶ   πρὸς τὴν τοῦ πλείονος ἔφεσιν
[2]   τόπους πεποίηνται. Ἐμίαναν μὲν τὸν  ἀέρα   τοῖς ᾄσμασι τοῖς πορνικοῖς, ἐμίαναν
[5]   τοῖς ἀνθρώποις, κατὰ μικρὸν τοῦ  ἀέρος   τὴν παρ´ ἑαυτοῦ φθορὰν ἐντιθέντος
[7]   ταραχὴν ἐγγινομένην τοῖς λογισμοῖς. Καὶ  (ἀηδίαι   διὰ τὰς πικρὰς ἐκ τῆς
[7]   τίνι θόρυβος; τίνι κρίσεις; τίνι  ἀηδίαι   καὶ λέσχαι; τίνι συντρίμματα διακενῆς;
[11]   ἐπαφίησι. Κατάκυψόν σου πρὸς τὴν  ἀθλίαν   γαστέρα· κατάμαθε τοῦ ὑποδεχομένου ἀγγείου
[9]   τὸ κακὸν οὐχ ὑφίησι. Τὸ  ἄθλιον   σῶμα, τοῦ φυσικοῦ τόνου παραλυθὲν,
[9]   ἀγωνοθετῶν αὐτοῖς διάβολος, καὶ  ἆθλον   τῆς νίκης ἁμαρτία.
[12]   τὸ ἐπιθυμῆσαι ἤδη ἐμοίχευσεν. Εἰ  αἱ   ἀπὸ ταυτομάτου συντυχίαι τοῖς περιέργως
[5]   καὶ τούτοις ἀναγκαῖαι τῶν βαρυνόντων  αἱ   ἀποθέσεις. Ἐμοῦντες γὰρ καὶ ἀποβλύζοντες,
[8]   γενέσθαι; Ἐντεῦθεν οἱ τρόμοι καὶ  αἱ   ἀσθένειαι· κοπτομένου γὰρ αὐτοῖς τοῦ
[4]   καὶ τῷ ὄντι θανάτου γείτονες,  αἱ   δὲ γρηγορήσεις τῶν ὕπνων ἀναισθητότεραι.
[5]   ἑαυτοῦ φθορὰν ἐντιθέντος τοῖς σώμασιν·  αἱ   δὲ παρὰ τοῦ οἴνου εὐθὺς
[12]   ἐπανῆλθον, τὴν παρθενίαν οὐκ ἔχουσαι·  αἱ   δὲ τὴν σωφροσύνην τοῖς ἀνδράσιν
[12]   περιέργως κατασκοποῦσι τοσοῦτον ἔχουσι κίνδυνον,  αἱ   κατ´ ἐπιτήδευσιν ἀπαντήσεις, ὥστε ἰδεῖν
[12]   τῷ ζυγῷ τοῦ γάμου κατεχομένας;  Αἱ   μὲν γὰρ ἐπανῆλθον, τὴν παρθενίαν
[5]   τοῖς ἐκ τῆς μέθης δεινοῖς.  Αἱ   μὲν οὖν ἐκ τοῦ λοιμοῦ
[7]   συμπίπτει πάθη. Ὅταν γὰρ πλήρεις  αἱ   μήνιγγες γένωνται τῆς αἰθάλης, ἣν
[8]   ξηρὸν καὶ διακαές. Ὥσπερ γὰρ  αἱ   χαράδραι, ἕως μὲν ἂν αὐταῖς
[5]   κλύδωνος. Οὕτω δὴ καὶ τούτων  αἱ   ψυχαὶ ὑποβρύχιοι φέρονται βεβαπτισμέναι τῷ
[7]   πλήρεις αἱ μήνιγγες γένωνται τῆς  αἰθάλης,   ἣν οἶνος ἐξατμιζόμενος ἀναφέρει,
[4]   συστέλλων αὐτῶν καὶ καταπιέζων τὸ  αἷμα,   πρὸς τὴν ἐναντίαν αὐτοὺς περιάγει
[4]   μὲν γὰρ ἂν διάχυσιν τοῦ  αἵματος   ἐμποιήσας πρὸς τὴν ἐπιφάνειαν ἐξανθήσῃ,
[6]   γὰρ συνεχεῖ τῆς τρυφῆς τὰς  αἰσθήσεις   ἀπομαραίνουσιν. Ὡς γὰρ τὸ ἄγαν
[4]   ἐμποιεῖ, (ἀλλὰ καὶ τῶν  αἰσθήσεων   παρατροπὴ χείρονα παντὸς κτήνους ἀποδείκνυσι
[12]   ἀντετίτρωσκον. Γέλωτες παρ´ ἀμφοτέρων, ᾄσματα  αἰσχρὰ,   σχήματα πορνικὰ, ἐρεθίζοντα πρὸς ἀσέλγειαν.
[13]   τὴν μέθην θεραπευσάτω· ψαλμὸς τὴν  αἰσχρὰν   μελῳδίαν· δάκρυον γενέσθω τοῦ γέλωτος
[9]   ἑαυτούς. Ποῖος λόγος ἐφικέσθαι τῆς  αἰσχρότητος   τῶν γινομένων δύναται; Πάντα ἀλογίας
[9]   Ὄντως δόξα ἐν τῇ  αἰσχύνῃ   αὐτῶν. Φιλονεικοῦσι μὲν γὰρ ἀλλήλοις,
[10]   τίς τῶν κακῶν τούτων  αἴτιος;   τίς τὸ τῆς μανίας
[13]   καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς  αἰῶνας   τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
[2]   τοῦ Θεοῦ, τοῦ πυρὸς τοῦ  αἰωνίου   καταφρονήσασαι, ἐν ἡμέρᾳ τοιαύτῃ, ὅτε
[13]   κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν  αἰώνων.   Ἀμήν.
[2]   ἐμίαναν δὲ τὴν γῆν τοῖς  ἀκαθάρτοις   (ποσὶν, ἣν ἐν ταῖς ὀρχήσεσι
[13]   μέσου αὐτῶν, καὶ ἀφορίσθητε, καὶ  ἀκαθάρτου   μὴ ἅπτεσθε· ἵνα οὕτως οἱ
[4]   καὶ πᾶσαν ὥραν πρὸς τὰς  ἀκαθάρτους   καὶ ἀσχήμονας συμπλοκὰς καὶ ἡδονὰς
[1]   προθυμίαν τῶν προλαβόντων πόνων τὸ  ἄκαρπον.   Ἐπεὶ καὶ γεωργὸς, τῶν πρώτων
[12]   τὰς ψυχὰς παραδόντες, ἀλλήλους ταῖς  ἀκίσι   τῶν παθῶν ἀντετίτρωσκον. Γέλωτες παρ´
[10]   ~Ἐλεεινὸν θέαμα Χριστιανῶν ὀφθαλμοῖς ἀνὴρ  ἀκμάζων   καθ´ ἡλικίαν, σφριγῶν τῷ σώματι,
[10]   τραυματίας ἀπὸ πολέμου· ἐνέκρωσας τὴν  ἀκμὴν   τῆς νεότητος ἀπὸ οἴνου· καὶ
[3]   τῶν μεθυόντων; Ἀλλ´ εἰς νεκρὰς  ἀκοὰς   ἐνηχοῦμεν. Μήποτε οὖν, ὡς ἐπὶ
[2]   πρὸς ὄρχησιν ἐκμανεῖσαι, πᾶσαν νέων  ἀκολασίαν   ἐφ´ ἑαυτὰς προσκαλούμεναι, ἐν τοῖς
[2]   σωφρονοῦσιν· ὅπλον δὲ νῦν γενόμενον  ἀκολασίας   τοῖς ἀσελγαίνουσιν. ~Μέθη, αὐθαίρετος
[2]   καὶ οὐκ ἠδύνατο φέρειν. ~Γυναῖκες  ἀκόλαστοι,   ἐπιλαθόμεναι τοῦ φόβου τοῦ Θεοῦ,
[12]   πάντα οἶστρον ἡδονῆς ἐμποιῆσαι τοῖς  ἀκολάστοις,   τί ἐροῦσιν, τί ἀπολογήσονται,
[12]   εἰπέ μοι, καὶ τέρπῃ τέρψιν  ἀκόλαστον,   δακρύειν δέον καὶ στένειν ἐπὶ
[8]   ἐστιν ἀσωτία· καὶ πάλιν·  Ἀκόλαστον   οἶνος, καὶ ὑβριστικὸν μέθη. Ὧν
[9]   ἐν ἀταξίᾳ, καὶ διάθεσις ἐν  ἀκόσμῳ   πράγματι ἐπινενόηται, ἵν´, ὥσπερ ταῖς
[3]   μὲν χρῄζων τῆς παραινέσεως οὐκ  ἀκούει   τῶν λεγομένων· δὲ σωφρονῶν
[6]   τῆς πληγῆς εἰς τὸ μηδὲ  ἀκούειν   παντελῶς περιάγονται· οὕτω καὶ οὗτοι
[3]   ῥαψῳδεῖ ἐπιπλήττων τῷ μὴ  ἀκούοντι.   Τίσιν οὖν διαλεχθῶμεν; εἴπερ
[8]   βλέπουσι, ναυτιῶσι. Διὰ τοῦτο οὐκ  ἀκούουσι   τῶν διδασκάλων πολλαχόθεν αὐτοῖς ἐμβοώντων·
[10]   βλέπουσιν· ὦτα ἔχουσι, καὶ οὐκ  ἀκούουσι·   χεῖρες παραλέλυνται, οἱ πόδες ἀπενεκρώθησαν.
[12]   τεθρυμμένα ἀδούσας, δυνάμενα καὶ μόνον  ἀκουσθέντα   πάντα οἶστρον ἡδονῆς ἐμποιῆσαι τοῖς
[6]   νεαροῦ ἀντίληψις, κἂν τὸ  ἀκραιφνέστατον   ᾖ, κἂν αὐτὴ χιὼν, κατασβέσαι
[4]   δὲ πρὸς τὰς ἡδονὰς  ἀκρασία   ἄντικρυς ὥσπερ ἐκ πηγῆς τοῦ
[9]   ἁμαρτία. γὰρ πλείονα τὸν  ἄκρατον   ἐκχεόμενος, οὗτος φέρεται κατὰ τῶν
[6]   καὶ ὑδατώδης οἶνος, κἂν  ἄκρατος   ᾖ· χλιαρὰ δὲ τοῦ νεαροῦ
[4]   οἴνου φέρεται, καὶ συνεισπίπτει τῷ  ἀκράτῳ   τῆς ἀσελγείας νόσος, πᾶσαν
[5]   γλῶσσα παρειμένη, καὶ κραυγὴ ἄσημος·  ἀκροσφαλεῖς   οἱ πόδες καθάπερ οἱ τῶν
[12]   τὸν ἡνίοχον; Ποῖον δὲ πλοῖον  ἀκυβέρνητον,   ὑπὸ τῶν κυμάτων, ὡς ἂν
[3]   φθέγξομαί τι κατὰ τῶν μεθυόντων;  Ἀλλ´   εἰς νεκρὰς ἀκοὰς ἐνηχοῦμεν. Μήποτε
[3]   σιωπὴ ἄπορος; Παρίδωμεν τὴν ἐπιμέλειαν;  Ἀλλ´   ἐπικίνδυνος ἀμέλεια. Ἀλλὰ φθέγξομαί
[6]   Οὐ γὰρ τὴν χρείαν παραμυθεῖται,  ἀλλ´   ἑτέρου πότου χρείαν ἀπαραίτητον ἐμποιεῖ,
[9]   τούτων εὐταξίας τὸν δημιουργὸν ἐννοῆσαι·  ἀλλ´   εὐθὺς ἀρχομένης ἡμέρας κοσμοῦσιν ἑαυτῶν
[3]   τινος κακοῦ παροφθῆναι ἀξίου,  ἀλλ´   ὡς οὐδὲν ὄφελος παρεχομένου τοῦ
[5]   ἐπὶ λαγνείας ἐκτετηκότες καὶ διαῤῥέοντες,  ἀλλὰ   καὶ αὐτῷ τῷ ὄγκῳ πεπλαδηκὸς
[1]   ἐπὶ τοῖς πεπονημένοις μισθὸν ἐζημιώθη,  ἀλλὰ   καὶ βαρυτέρας ἀξιοῦται τῆς κατακρίσεως·
[4]   μόνον τὴν ἀλογίαν αὐτοῖς ἐμποιεῖ,  (ἀλλὰ   καὶ τῶν αἰσθήσεων παρατροπὴ
[12]   τῷ σώματι τὴν ἁμαρτίαν διέφυγον,  ἀλλὰ   πάντως γε ταῖς ψυχαῖς τὴν
[11]   τὴν οἰνοχόην ἀφόρα, πότε κενώσῃς,  ἀλλὰ   πρὸς τὴν σεαυτοῦ κοιλίαν, ὅτι
[8]   τοῦ σώματος συντρίμματα ἔχειν διακενῆς.  ~Ἀλλὰ   τίς εἴπῃ ταῦτα τοῖς οἰνοπλήκτοις;
[6]   τι δεινὸν ἀπὸ τοῦ οἴνου,  ἀλλὰ   τὸ μὴ διαλείπειν μεθύοντες μηχανώμενοι.
[3]   ἐπιμέλειαν; Ἀλλ´ ἐπικίνδυνος ἀμέλεια.  Ἀλλὰ   φθέγξομαί τι κατὰ τῶν μεθυόντων;
[13]   οὖν; Ἐν τούτοις ὑμᾶς καταλείπω;  Ἀλλὰ   φοβοῦμαι, μή πως μὲν
[5]   τῶν ἐν πελάγει χειμαζομένων, οὓς  ἄλλα   ἐξ ἄλλων διαδεχόμενα καὶ ἐπιβαπτίζοντα
[7]   ὤμων μὴ δυναμένη, ἄλλοτε ἐπ´  ἄλλα   καταπίπτει, τοῖς σπονδύλοις ἐνολισθαίνουσα. Λέσχην
[9]   αἰσχύνῃ αὐτῶν. Φιλονεικοῦσι μὲν γὰρ  ἀλλήλοις,   ἀμύνονται δὲ ἑαυτούς. Ποῖος λόγος
[11]   τὸ μέτρον, ἵνα κατ´ ἰσομοιρίαν  ἀλλήλοις   συνασελγαίνωσι, μηδένα ὑπερβάλλειν ἐν τῷ
[9]   οἰνοπώλια καὶ καπηλεῖα περιαθροῦντες, καὶ  ἀλλήλους   ἐπὶ τὸ πίνειν παραλαμβάνοντες, καὶ
[12]   δαίμονι οἰνηρῷ τὰς ψυχὰς παραδόντες,  ἀλλήλους   ταῖς ἀκίσι τῶν παθῶν ἀντετίτρωσκον.
[9]   τοῦ πλείονος, φιλονεικίαι καὶ ἀγωνίσματα,  ἀλλήλους   ὑπερβάλλεσθαι φιλοτιμουμένων κατὰ τὴν μέθην·
[10]   ἄωρον, ὀλιγοχρόνιος θάνατος. Τί γὰρ  ἄλλο   εἰσὶν οἱ μεθύοντες τὰ
[7]   ἐπὶ τῶν ὤμων μὴ δυναμένη,  ἄλλοτε   ἐπ´ ἄλλα καταπίπτει, τοῖς σπονδύλοις
[4]   οἰκειοτάτους, προστρέχουσι δὲ πολλάκις τοῖς  ἀλλοτρίοις   ὡς τοῖς συνήθεσιν; Οὐ τὰς
[5]   πελάγει χειμαζομένων, οὓς ἄλλα ἐξ  ἄλλων   διαδεχόμενα καὶ ἐπιβαπτίζοντα κύματα ἀναφέρειν
[9]   ἐκχεόμενος, οὗτος φέρεται κατὰ τῶν  ἄλλων   τὰ νικητήρια. Ὄντως δόξα
[4]   ὕβρεως ἀποφαίνουσα· εἴπερ τὰ μὲν  ἄλογα   γνωρίζει τοὺς ὅρους τῆς φύσεως,
[4]   Καὶ οὐ τοῦτο μόνον τὴν  ἀλογίαν   αὐτοῖς ἐμποιεῖ, (ἀλλὰ καὶ
[9]   αἰσχρότητος τῶν γινομένων δύναται; Πάντα  ἀλογίας   γέμει, πάντα συγχύσεως οἱ ἡττηθέντες
[4]   πάθους κεκρατημένοις. ~Τίνι διενήνοχας τῶν  ἀλόγων,   ἄνθρωπε; Οὐ τῇ δωρεᾷ
[4]   τῶν βοσκημάτων φαίην ἂν ἔγωγε  ἀλογωτέρους   εἶναι τοὺς ἐν τῇ μέθῃ·
[2]   τοὺς χιτῶνας, καὶ τοῖς ποσὶν  ἅμα   παίζουσαι, ὀφθαλμῷ ἀσελγεῖ, γέλωτι ἐκκεχυμένῳ
[9]   καὶ ἆθλον τῆς νίκης  ἁμαρτία.   γὰρ πλείονα τὸν ἄκρατον
[12]   τινες καὶ τῷ σώματι τὴν  ἁμαρτίαν   διέφυγον, ἀλλὰ πάντως γε ταῖς
[13]   ἐλεημοσύνη ἐξαγοραζέτω σε ἀπὸ τῆς  ἁμαρτίας.   Λύτρον γὰρ ἀνδρὸς ἴδιος
[13]   καταποθῇ. Ἴαμα γὰρ, φησὶ, καταπαύσει  ἁμαρτίας   μεγάλας. νηστεία τὴν μέθην
[6]   Ὡς γὰρ τὸ ἄγαν λαμπρὸν  ἀμαυροῖ   τὰς ὄψεις, καὶ ὥσπερ οἱ
[3]   τὴν ἐπιμέλειαν; Ἀλλ´ ἐπικίνδυνος  ἀμέλεια.   Ἀλλὰ φθέγξομαί τι κατὰ τῶν
[3]   ὕδωρ πολέμιόν ἐστι πυρὶ, οὕτως  ἀμετρία   οἴνου λογισμὸν κατασβέννυσι. Διόπερ ὤκνουν
[6]   τοῖς μεγάλοις ψόφοις κατακρουόμενοι τῇ  ἀμετρίᾳ   τῆς πληγῆς εἰς τὸ μηδὲ
[8]   δὲ ἀεὶ καὶ κατακλυζόμενον τῇ  ἀμετρίᾳ   τοῦ οἴνου, καὶ τὴν ζωτικὴν
[9]   ἐστι πανταχόθεν, τὴν ἐκ τῆς  ἀμετρίας   βίαν μὴ ὑπομένον. ~Ἐλεεινὸν θέαμα
[11]   τὴν μέθην. Καινὸν τοῦτο τῆς  ἀμετρίας   τὸ μέτρον, ἵνα κατ´ ἰσομοιρίαν
[8]   αὐτοῖς τοῦ πνεύματος ὑπὸ τῆς  ἀμετρίας   τοῦ οἴνου, καὶ τῶν νεύρων
[6]   ἔνδον ἐν αὐτοῖς ἐκ τῆς  ἀμετρίας   τοῦ οἴνου καιομένην φλόγα μὴ
[7]   ἐνολισθαίνουσα. Λέσχην δὲ λέγει τὴν  ἄμετρον   ἐν τοῖς συμποσίοις καὶ ἐμφιλόνεικον
[13]   εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.  Ἀμήν.  
[9]   Εἶτα πόῤῥω προϊόντος τοῦ πότου,  ἅμιλλαι   περὶ τοῦ πλείονος, φιλονεικίαι καὶ
[9]   αὐτῶν. Φιλονεικοῦσι μὲν γὰρ ἀλλήλοις,  ἀμύνονται   δὲ ἑαυτούς. Ποῖος λόγος ἐφικέσθαι
[12]   τῶν παθῶν ἀντετίτρωσκον. Γέλωτες παρ´  ἀμφοτέρων,   ᾄσματα αἰσχρὰ, σχήματα πορνικὰ, ἐρεθίζοντα
[8]   γὰρ αἱ χαράδραι, ἕως μὲν  ἂν   αὐταῖς ἐπιῤῥέωσιν οἱ χείμαῤῥοι, πλήρεις
[4]   ψυχαῖς ἐργαζόμενος. Οἷς μὲν γὰρ  ἂν   διάχυσιν τοῦ αἵματος ἐμποιήσας πρὸς
[4]   δὲ καὶ τῶν βοσκημάτων φαίην  ἂν   ἔγωγε ἀλογωτέρους εἶναι τοὺς ἐν
[9]   τινι καὶ πανηγύρει, διατιθέντες, ὡς  ἂν   τὸ τῶν ἀγγείων διάφορον τὸν
[12]   ἀκυβέρνητον, ὑπὸ τῶν κυμάτων, ὡς  ἂν   τύχῃ, φερόμενον, οὐκ ἀσφαλέστερόν ἐστι
[4]   γεγανωμένους αὐτοὺς ἀποδείκνυσιν· ὧν δ´  ἂν   ὑπὸ τοῦ βάρους καταπιλήσῃ τὴν
[5]   φόρτου κουφίζεται· οὕτω καὶ τούτοις  ἀναγκαῖαι   τῶν βαρυνόντων αἱ ἀποθέσεις. Ἐμοῦντες
[7]   εἰς παντοῖα πτωμάτων σχήματα, ὥστε  ἀναγκαῖον   αὐτοὺς ἐπὶ τοῦ σώματος συντρίμματα
[8]   τὸν ἐκ τῆς φύσεως στηριγμὸν,  ἀναγκαίως   πεοιδονεῖται καὶ κατασείεται. ~Μέχρι πότε
[5]   χειμαζόμενα πλοῖα, ἐπειδὰν ὑπέραντλα γένηται,  ἀναγκαίως   τῇ ἐκβολῇ τοῦ φόρτου κουφίζεται·
[5]   καὶ θάλασσαν καὶ τὰς ἔξωθεν  ἀνάγκας   ἐπαιτιῶνται· οἱ δὲ αὐθαίρετον ἐπισπῶνται
[7]   ἐκ τῆς τοῦ πίνειν ἡδονῆς  ἀναδόσεις.   Τούτων γὰρ δεσμοῦνται μὲν οἱ
[3]   ἀσελγῆ· δικαιοσύνην οὐκ οἶδε, φρόνησιν  ἀναιρεῖ.   Ὥσπερ γὰρ ὕδωρ πολέμιόν ἐστι
[4]   αἱ δὲ γρηγορήσεις τῶν ὕπνων  ἀναισθητότεραι.   Ἐνύπνιον γὰρ αὐτοῖς ἐστιν
[11]   ἀπὸ κρήνης αὐτοσχεδίου, ἰσαρίθμους τοῖς  ἀνακειμένοις   τοὺς κρουνοὺς ἀφιείσης. Προϊόντος γὰρ
[2]   ὅτε αὐτὰς ἐχρῆν διὰ τὴν  ἀνάμνησιν   τῆς ἀναστάσεως καθῆσθαι ἐν τοῖς
[9]   ἄγουσι σχολὴν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν  ἀνανεῦσαι   πρὸς οὐρανὸν, καὶ τὰ ἐν
[4]   σῶμα τῆς παρὰ φύσιν θερμότητος  ἀναπλήσαντες,   πάντα καιρὸν καὶ πᾶσαν ὥραν
[2]   ἐχρῆν διὰ τὴν ἀνάμνησιν τῆς  ἀναστάσεως   καθῆσθαι ἐν τοῖς οἵκοις, καὶ
[2]   οὐρανῶν, καὶ σάλπιγγες Θεοῦ, καὶ  ἀνάστασις   νεκρῶν, καὶ κρίσις δικαία, καὶ
[7]   δυναμένοις ὀρθοῦσθαι ὑπὸ τῆς μέθης.  Ἀνατρέπονται   γὰρ εἰς παντοῖα πτωμάτων σχήματα,
[7]   αἰθάλης, ἣν οἶνος ἐξατμιζόμενος  ἀναφέρει,   βάλλεται μὲν ὀδύναις ἀφορήτοις
[5]   ἄλλων διαδεχόμενα καὶ ἐπιβαπτίζοντα κύματα  ἀναφέρειν   οὐκ ἐπιτρέπει τοῦ κλύδωνος. Οὕτω
[13]   ἐπιθυμίαις ἀνοήτοις καὶ βλαβεραῖς ὡς  ἀνδράποδα;   Πῶς τοὺς παῖδας νουθετήσετε, ἀνουθέτητον
[12]   αἱ δὲ τὴν σωφροσύνην τοῖς  ἀνδράσιν   οὐκ ἐπανήγαγον. Εἰ γάρ πού
[3]   κακίας μήτηρ, ἀρετῆς ἐναντίωσις, τὸν  ἀνδρεῖον   δειλὸν ἀποδείκνυσι, τὸν σώφρονα ἀσελγῆ·
[12]   τοῦ μεθύοντος; Ἀπὸ τοιούτων κακῶν,  ἄνδρες   ὁμοῦ καὶ γυναῖκες, κοινοὺς συστησάμενοι
[13]   ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας. Λύτρον γὰρ  ἀνδρὸς   ἴδιος αὐτοῦ πλοῦτος. Πολλοὺς
[9]   εἶναι ἀντὶ ἀνθρώπου, οὕτως ὅλος  ἀνεμίχθης   τῷ οἴνῳ, καὶ συγκατεσάπης αὐτῷ,
[5]   δυσπλοούντων ἐλεεινότεροι, ὅσον οἱ μὲν  ἀνέμους   καὶ θάλασσαν καὶ τὰς ἔξωθεν
[13]   λαὸς φαγεῖν καὶ πιεῖν, καὶ  ἀνέστησαν   παίζειν· (ἡ δὲ παιδιὰ αὐτῶν
[10]   ἀγορὰν παιδίοις· ἄνευ σιδήρου καταβέβληται,  ἄνευ   πολεμίων πεφόνευται. Ἀνὴρ ὁπλίτης, αὐτὸ
[10]   ἀφορμὴ τοῖς κατ´ ἀγορὰν παιδίοις·  ἄνευ   σιδήρου καταβέβληται, ἄνευ πολεμίων πεφόνευται.
[10]   ὑπομένον. ~Ἐλεεινὸν θέαμα Χριστιανῶν ὀφθαλμοῖς  ἀνὴρ   ἀκμάζων καθ´ ἡλικίαν, σφριγῶν τῷ
[10]   σιδήρου καταβέβληται, ἄνευ πολεμίων πεφόνευται.  Ἀνὴρ   ὁπλίτης, αὐτὸ τῆς ἡλικίας ἄγων
[10]   μηδὲ τοῖς ἰδίοις ποσὶν ἀπιέναι.  Ἀνὴρ   φοβερὸς εἶναι ὀφείλων τοῖς πολεμίοις,
[9]   περιστέλλωσι. Στέφανοι (ἐπὶ τούτοις καὶ  ἄνθη   καὶ μύρα καὶ θυμιάματα, καὶ
[9]   τὰ συμπόσια τάπησι ποικίλοις καὶ  ἀνθίνοις   παραπετάσμασι, σπουδήν τε καὶ ἐπιμέλειαν
[10]   αὐτὸ τῆς ἡλικίας ἄγων τὸ  ἄνθος,   οἴνου γέγονε παρανάλωμα, ἕτοιμος παθεῖν
[4]   ~Τίνι διενήνοχας τῶν ἀλόγων,  ἄνθρωπε;   Οὐ τῇ δωρεᾷ τοῦ λόγου,
[10]   τῆς μανίας ἡμῖν φάρμακον ἐγκεράσας;  Ἄνθρωπε,   παράταξιν (ἐποίησας τὸ συμπόσιον. Ἐκβάλλεις
[5]   λοιμοῦ βλάβαι χρόνῳ ἐγγίνονται τοῖς  ἀνθρώποις,   κατὰ μικρὸν τοῦ ἀέρος τὴν
[8]   ἰκμάδα προσαποβάλλει. Ποία· γὰρ κατασκευὴ  ἀνθρώπου   οὕτως ἰσχυρὰ, ὥστε τοῖς ἐκ
[9]   Κινδυνεύεις λοιπὸν βόρβορος εἶναι ἀντὶ  ἀνθρώπου,   οὕτως ὅλος ἀνεμίχθης τῷ οἴνῳ,
[8]   μικρὸν δὲ παραδραμόντος, ξηρὸν καὶ  ἄνικμον   ἀπελέγχεται. Παρασυρόμενον δὲ ἀεὶ καὶ
[13]   οἰκετῶν ἄρξετε, αὐτοὶ δουλεύοντες ἐπιθυμίαις  ἀνοήτοις   καὶ βλαβεραῖς ὡς ἀνδράποδα; Πῶς
[4]   μέθης, Παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς  ἀνοήτοις,   καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖς. Μᾶλλον δὲ
[2]   τῆς ἡμέρας ἐκείνης, καθ´ ἣν  ἀνοιγήσονται   μὲν οἱ οὐρανοὶ, ἐπιφανήσεται δὲ
[13]   ἀνδράποδα; Πῶς τοὺς παῖδας νουθετήσετε,  ἀνουθέτητον   ζωὴν καὶ ἀδιάτακτον ζῶντες; Τί
[12]   ἀλλήλους ταῖς ἀκίσι τῶν παθῶν  ἀντετίτρωσκον.   Γέλωτες παρ´ ἀμφοτέρων, ᾄσματα αἰσχρὰ,
[9]   μέθη; Κινδυνεύεις λοιπὸν βόρβορος εἶναι  ἀντὶ   ἀνθρώπου, οὕτως ὅλος ἀνεμίχθης τῷ
[13]   δάκρυον γενέσθω τοῦ γέλωτος ἴαμα·  ἀντὶ   τῆς ὀρχήσεως τὸ γόνυ κλινέσθω·
[13]   πνεύματος, καὶ ἐγένου ναὸς εἰδώλων,  ἀντὶ   τοῦ γενέσθαι ναὸς Θεοῦ διὰ
[13]   τῶν χειρῶν τὸ στῆθος τυπτέσθω·  ἀντὶ   τοῦ κόσμου τῆς ἐσθῆτος
[13]   τῆς ὀρχήσεως τὸ γόνυ κλινέσθω·  ἀντὶ   τοῦ κρότου τῶν χειρῶν τὸ
[2]   ἑκάστῳ κατὰ τὸ ἔργον αὐτοῦ·  ἀντὶ   τοῦ ταῦτα ἔχειν ἐν τοῖς
[2]   νεκρῶν, καὶ κρίσις δικαία, καὶ  ἀντίδοσις   ἑκάστῳ κατὰ τὸ ἔργον αὐτοῦ·
[13]   δὲ, προλαβὼν, σεαυτὸν οἰκητήριον τοῦ  ἀντικειμένου   ἐποίησας πνεύματος, καὶ ἐγένου ναὸς
[4]   δὲ πρὸς τὰς ἡδονὰς ἀκρασία  ἄντικρυς   ὥσπερ ἐκ πηγῆς τοῦ οἴνου
[6]   χλιαρὰ δὲ τοῦ νεαροῦ  ἀντίληψις,   κἂν τὸ ἀκραιφνέστατον ᾖ, κἂν
[8]   τοῖς ἐκ τῆς μέθης κακοῖς  ἀντισχεῖν;   Τίς γὰρ μηχανὴ τὸ ἀεὶ
[13]   φοβοῦμαι, μή πως μὲν  ἀνυπότακτος   στραγότερος γένηται, κατανενυγμένος τῇ
[11]   ἐπειγόμενοι τοῖς λαιμοῖς, ὅσον αὐτοῖς  ἄνωθεν   ψυκτὴρ διὰ τῶν ἀργυρέων
[2]   μὲν σιωπήσω; πῶς δὲ κατ´  ἀξίαν   ὀδύρωμαι; Οἶνος ἡμῖν τῶν ψυχῶν
[7]   θρηνῶδές ἐστι ἐπίφθεγμα. Θρήνου δὲ  ἄξιοι   οἱ μεθύοντες, διότι Μέθυσοι βασιλείαν
[6]   αὐτὰ πάσχων, οὐδὲ τοῦ ἐλεεῖσθαι  ἄξιος,   αὐθαιρέτῳ δαίμονι προσπαλαίων. Οἳ καὶ
[3]   μικροῦ τινος κακοῦ παροφθῆναι  ἀξίου,   ἀλλ´ ὡς οὐδὲν ὄφελος παρεχομένου
[1]   μισθὸν ἐζημιώθη, ἀλλὰ καὶ βαρυτέρας  ἀξιοῦται   τῆς κατακρίσεως· ὅτι, γευσάμενος καλὸν
[1]   Θεοῦ ῥῆμα, καὶ γνώσεως μυστηρίων  ἀξιωθεὶς,   πάντα προέδωκεν, ἡδονῇ βραχείᾳ δελεασθείς.
[3]   τὸ χρήσιμον· φυλακὴν ὑποδεικνὺς τοῖς  ἀπαθέσιν,   οὐκ ἀπαλλαγὴν καὶ ἴασιν τοῖς
[3]   φυλακὴν ὑποδεικνὺς τοῖς ἀπαθέσιν, οὐκ  ἀπαλλαγὴν   καὶ ἴασιν τοῖς ὑπὸ τοῦ
[1]   μου πάλιν τὴν ὁρμὴν, καὶ  ἀπαμβλύνει   τὴν προθυμίαν τῶν προλαβόντων πόνων
[12]   ἔχουσι κίνδυνον, αἱ κατ´ ἐπιτήδευσιν  ἀπαντήσεις,   ὥστε ἰδεῖν γυναῖκας ἀσχημονούσας ὑπὸ
[2]   προημαρτημένα, ἑτοιμάζεσθαι δὲ πρὸς τὴν  ἀπάντησιν   τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὴν μεγάλην
[12]   Οὐκοῦν ὑπόδικοί εἰσι, κατὰ τὴν  ἀπαραίτητον   ἀπόφασιν τοῦ Κυρίου, τῷ κρίματι
[6]   παραμυθεῖται, ἀλλ´ ἑτέρου πότου χρείαν  ἀπαραίτητον   ἐμποιεῖ, ἐκκαίων τοὺς μεθύοντας, καὶ
[4]   ποτὲ δὲ ὀδυνῶνται καὶ κλαίουσιν  ἀπαρηγόρητα.   Καὶ νῦν μὲν θρασεῖς εἰσι
[4]   τὸν θόρυβον; τὸ πρὸς πᾶσαν  ἀπάτην   εὐπαράγωγον; τὸ πρὸς τὰς ὀργὰς
[4]   χρήματα διανέμουσι. Τοιούτων φαντασιῶν καὶ  ἀπάτης   τοσαύτης περιζέων οἶνος τὰς
[13]   οἰκείοις μέλεσι νενοσηκόσιν· ἐὰν δὲ  ἀπαυθαδιαζομένους   καὶ καταφρονοῦντας τῆς ὑμετέρας ἐπ´
[4]   κύκλῳ. Οὗτοι ποτὲ μὲν γελῶσιν  ἄπαυστα,   ποτὲ δὲ ὀδυνῶνται καὶ κλαίουσιν
[1]   ὑπόδειγμα τοῦ Ἱερεμίου, ὃς, πρὸς  ἀπειθῆ   λαὸν φθέγγεσθαι μὴ βουλόμενος, ἔπαθεν
[9]   οἱ ὑπηρέται καταγελῶσιν. χεὶρ  ἀπείρηκε,   τὸ στόμα οὐχ ὑποδέχεται,
[12]   Τίνας ὀδύρωμαι; τὰς κόρας τὰς  ἀπειρογάμους;   τὰς ἐν τῷ ζυγῷ
[8]   δὲ παραδραμόντος, ξηρὸν καὶ ἄνικμον  ἀπελέγχεται.   Παρασυρόμενον δὲ ἀεὶ καὶ κατακλυζόμενον
[10]   ἀκούουσι· χεῖρες παραλέλυνται, οἱ πόδες  ἀπενεκρώθησαν.   Τίς ταῦτα ἐπιβουλεύσας; τίς
[1]   φθέγγεσθαι μὴ βουλόμενος, ἔπαθεν ἐκεῖνα  ἅπερ   αὐτὸς διηγήσατο· ὅτι ἐγένετο αὐτῷ
[10]   ὀρθοῦσθαι, μηδὲ τοῖς ἰδίοις ποσὶν  ἀπιέναι.   Ἀνὴρ φοβερὸς εἶναι ὀφείλων τοῖς
[6]   τὴν τοῦ πλείονος ἔφεσιν προκαλούμενος.  Ἀπλήρωτον   δὲ τοῦ πίνειν τὴν ὄρεξιν
[11]   ὑποδεξάμενοι, ὥσπερ ἀπό τινος δεξαμενῆς  ἀπνευστὶ   πίνουσιν ὡς οἱ βόες, τοσοῦτον
[5]   δὲ τῶν περιττωμάτων αὐτόματοι ὥσπερ  ἀπὸ   ἀψύχων ῥέουσαι. Ἐλεεινοὶ τῆς τρυφῆς,
[11]   τὸν τῶν κτηνῶν τρόπον, ὡς  ἀπὸ   κρήνης αὐτοσχεδίου, ἰσαρίθμους τοῖς ἀνακειμένοις
[10]   ἐνέκρωσας τὴν ἀκμὴν τῆς νεότητος  ἀπὸ   οἴνου· καὶ καλεῖς μὲν ὡς
[10]   τοὺς νεανίσκους χειραγωγουμένους, ὡς τραυματίας  ἀπὸ   πολέμου· ἐνέκρωσας τὴν ἀκμὴν τῆς
[2]   καθαίρειν μὲν ἑαυτῶν τὰς καρδίας  ἀπὸ   πονηρῶν ἐνθυμήσεων, ἐξαλείφειν δὲ τοῖς
[12]   ἐπιθυμῆσαι ἤδη ἐμοίχευσεν. Εἰ αἱ  ἀπὸ   ταυτομάτου συντυχίαι τοῖς περιέργως κατασκοποῦσι
[13]   πᾶσιν ἐλεημοσύνη ἐξαγοραζέτω σε  ἀπὸ   τῆς ἁμαρτίας. Λύτρον γὰρ ἀνδρὸς
[11]   ἑαυτὸν ἕκαστος τετραμμένην ὑποδεξάμενοι, ὥσπερ  ἀπό   τινος δεξαμενῆς ἀπνευστὶ πίνουσιν ὡς
[12]   οὐκ ἀσφαλέστερόν ἐστι τοῦ μεθύοντος;  Ἀπὸ   τοιούτων κακῶν, ἄνδρες ὁμοῦ καὶ
[6]   τὸ μὴ παθεῖν τι δεινὸν  ἀπὸ   τοῦ οἴνου, ἀλλὰ τὸ μὴ
[2]   τῆς δουλείας τοῦ Χριστοῦ, ῥίψασαι  ἀπὸ   τῶν κεφαλῶν τὰ τῆς εὐσχημοσύνης
[12]   ἅρμα πώλων οὕτως ἀτάκτως φέρεται,  ἀποβαλὸν   τὸν ἡνίοχον; Ποῖον δὲ πλοῖον
[5]   αἱ ἀποθέσεις. Ἐμοῦντες γὰρ καὶ  ἀποβλύζοντες,   μόλις ἐλευθεροῦνται τοῦ βάρους· τοσοῦτον
[4]   αἰσθήσεων παρατροπὴ χείρονα παντὸς κτήνους  ἀποδείκνυσι   τὸν μεθύοντα. Ποῖον γὰρ βόσκημα
[3]   ἀρετῆς ἐναντίωσις, τὸν ἀνδρεῖον δειλὸν  ἀποδείκνυσι,   τὸν σώφρονα ἀσελγῆ· δικαιοσύνην οὐκ
[4]   καὶ ἡδεῖς καὶ γεγανωμένους αὐτοὺς  ἀποδείκνυσιν·   ὧν δ´ ἂν ὑπὸ τοῦ
[9]   ἐκ τῆς καθημερινῆς κραιπάλης οἴνου  ἀπόζων,   καὶ τούτου διεφθαρμένου, ὥσπερ τῶν
[5]   τούτοις ἀναγκαῖαι τῶν βαρυνόντων αἱ  ἀποθέσεις.   Ἐμοῦντες γὰρ καὶ ἀποβλύζοντες, μόλις
[6]   ἄγαν φιληδονίας τὴν ἡδονὴν ἀπολέσαντες.  Ἄποιος   μὲν γὰρ αὐτοῖς καὶ ὑδατώδης
[9]   τῶν θαυμασίων τοῦ Θεοῦ κατανόησιν  ἀπολείποντες.   Οὐ γὰρ ἄγουσι σχολὴν οἱ
[2]   παράφοροι παντελῶς, μανίας οὐδεμίαν ὑπερβολὴν  ἀπολείπουσαι.   Ταῦτα πῶς μὲν σιωπήσω; πῶς
[6]   τῆς ἄγαν φιληδονίας τὴν ἡδονὴν  ἀπολέσαντες.   Ἄποιος μὲν γὰρ αὐτοῖς καὶ
[9]   θυμηδίαι, πλείονα τὴν ἀσχολίαν τοῖς  ἀπολλυμένοις   παρασκευάζουσιν. Εἶτα πόῤῥω προϊόντος τοῦ
[12]   ἀκολάστοις, τί ἐροῦσιν, τί  ἀπολογήσονται,   ἐκ τοιούτων θεαμάτων μυρίων ἐσμὸν
[5]   συνεισπίπτουσιν. Οὕτω γὰρ τὴν ψυχὴν  ἀπολωλότες,   ὡς ὑπὸ πάσης κηλῖδος εἶναι
[6]   συνεχεῖ τῆς τρυφῆς τὰς αἰσθήσεις  ἀπομαραίνουσιν.   Ὡς γὰρ τὸ ἄγαν λαμπρὸν
[3]   λόγος ἄχρηστος, καὶ σιωπὴ  ἄπορος;   Παρίδωμεν τὴν ἐπιμέλειαν; Ἀλλ´ ἐπικίνδυνος
[9]   σῶμα, τοῦ φυσικοῦ τόνου παραλυθὲν,  ἀπόῤῥυτόν   ἐστι πανταχόθεν, τὴν ἐκ τῆς
[2]   μεγάλην ἡμέραν τῆς ἐπιφανείας αὐτοῦ,  ἀποσεισάμεναι   τὸν ζυγὸν τῆς δουλείας τοῦ
[4]   δευτέραν τῆς τῶν μεθυόντων ὕβρεως  ἀποφαίνουσα·   εἴπερ τὰ μὲν ἄλογα γνωρίζει
[12]   ὑπόδικοί εἰσι, κατὰ τὴν ἀπαραίτητον  ἀπόφασιν   τοῦ Κυρίου, τῷ κρίματι τῆς
[13]   καὶ ἀφορίσθητε, καὶ ἀκαθάρτου μὴ  ἅπτεσθε·   ἵνα οὕτως οἱ μὲν ἐντραπέντες
[4]   νῦν μὲν θρασεῖς εἰσι καὶ  ἀπτόητοι,   νῦν δὲ κατάφοβοι καὶ δειλοί.
[13]   τὴν κοινωνίαν τῆς προσευχῆς, εἰ  ἄρα   σοι ἀφεθήσεται ἐπίνοια τῆς
[13]   Πνεύματος τοῦ ἁγίου. Ἐπεσπάσω τὴν  ἀρὰν   τοῦ προφήτου εἰπόντος ἐκ προσώπου
[11]   ἄνωθεν ψυκτὴρ διὰ τῶν  ἀργυρέων   ὀχετῶν ἐπαφίησι. Κατάκυψόν σου πρὸς
[3]   ψυχαῖς ἐμβαλλόμενος, μέθη, κακίας μήτηρ,  ἀρετῆς   ἐναντίωσις, τὸν ἀνδρεῖον δειλὸν ἀποδείκνυσι,
[12]   σμῆνος μελισσῶν ἐπεγείρει. Ποῖον γὰρ  ἅρμα   πώλων οὕτως ἀτάκτως φέρεται, ἀποβαλὸν
[13]   εἰς πένθος. Πῶς τῶν οἰκετῶν  ἄρξετε,   αὐτοὶ δουλεύοντες ἐπιθυμίαις ἀνοήτοις καὶ
[1]   πρὸς τὸ δεύτερον ταῖς αὐταῖς  ἀρούραις   πάλιν ἐγκαταβάλλειν. Εἰ γὰρ ἐπὶ
[4]   ἐν δὲ τῷ θήλει τὸ  ἄῤῥεν   ἐπιζητοῦσιν. ~Οὐδὲ ἐπεξελθεῖν τῷ λόγῳ
[4]   φύσεως, οἱ δὲ μεθύοντες ἐν  ἄῤῥενι   μὲν τὸ θῆλυ, ἐν δὲ
[2]   τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ, καταναισχυντήσασαι πάσης  ἄῤῥενος   ὄψεως, σοβοῦσαι τὰς κόμας, σύρουσαι
[12]   Ταῦτά μοι καὶ περὶ τῶν  ἀῤῥένων   εἰρήσθω. Εἶδε κακῶς, ἐθεάθη κακῶς.
[1]   ἔργων, εἶτα παλινδρομήσας πρὸς τὴν  ἀρχαίαν   συνήθειαν, οὐ μόνον τὸν ἐπὶ
[9]   πράγματι ἐπινενόηται, ἵν´, ὥσπερ ταῖς  ἀρχαῖς   ταῖς ἔξωθεν ἐκ τῶν δορυφορούντων
[9]   δέ τινες ἐπὶ τούτοις καὶ  ἀρχιοινοχόοι,   καὶ ἀρχιτρίκλινοι· καὶ τάξις ἐν
[9]   ἐπὶ τούτοις καὶ ἀρχιοινοχόοι, καὶ  ἀρχιτρίκλινοι·   καὶ τάξις ἐν ἀταξίᾳ, καὶ
[9]   τὸν δημιουργὸν ἐννοῆσαι· ἀλλ´ εὐθὺς  ἀρχομένης   ἡμέρας κοσμοῦσιν ἑαυτῶν τὰ συμπόσια
[9]   Ἑβραίοις ὀνομάζειν σύνηθες. Οἱ οὖν  ἀρχομένης   ἡμέρας περισκοποῦντες, ποῦ πότοι γίνονται,
[11]   τοῦ οἴνου, τότε τοῦ πίνειν  ἄρχονται,   καὶ πίνουσι τὸν τῶν κτηνῶν
[4]   τὴν αὔριον, βασιλεύουσι καὶ στρατοπέδων  ἄρχουσιν   ἐν τῇ μέθῃ, καὶ πόλεις
[4]   λαβὼν παρὰ τοῦ κτίσαντός σε,  ἄρχων   καὶ κύριος ἐγένου πάσης τῆς
[1]   Εἰ γὰρ ἐπὶ τοσαύταις παραινέσεσιν,  ἃς   ἔν τε τῷ προλαβόντι χρόνῳ
[2]   δὲ νῦν γενόμενον ἀκολασίας τοῖς  ἀσελγαίνουσιν.   ~Μέθη, αὐθαίρετος δαίμων, ἐξ
[2]   τοῖς ποσὶν ἅμα παίζουσαι, ὀφθαλμῷ  ἀσελγεῖ,   γέλωτι ἐκκεχυμένῳ πρὸς ὄρχησιν ἐκμανεῖσαι,
[12]   αἰσχρὰ, σχήματα πορνικὰ, ἐρεθίζοντα πρὸς  ἀσέλγειαν.   Γελᾷς, εἰπέ μοι, καὶ τέρπῃ
[4]   καὶ συνεισπίπτει τῷ ἀκράτῳ τῆς  ἀσελγείας   νόσος, πᾶσαν βοσκημάτων μανίαν
[3]   ἀνδρεῖον δειλὸν ἀποδείκνυσι, τὸν σώφρονα  ἀσελγῆ·   δικαιοσύνην οὐκ οἶδε, φρόνησιν ἀναιρεῖ.
[5]   προσεστηκός· γλῶσσα παρειμένη, καὶ κραυγὴ  ἄσημος·   ἀκροσφαλεῖς οἱ πόδες καθάπερ οἱ
[8]   Ἐντεῦθεν οἱ τρόμοι καὶ αἱ  ἀσθένειαι·   κοπτομένου γὰρ αὐτοῖς τοῦ πνεύματος
[2]   Θεοῦ δῶρον εἰς παραμυθίαν τῆς  ἀσθενείας   δεδομένον τοῖς σωφρονοῦσιν· ὅπλον δὲ
[2]   Ἐμίαναν μὲν τὸν ἀέρα τοῖς  ᾄσμασι   τοῖς πορνικοῖς, ἐμίαναν δὲ τὴν
[12]   παθῶν ἀντετίτρωσκον. Γέλωτες παρ´ ἀμφοτέρων,  ᾄσματα   αἰσχρὰ, σχήματα πορνικὰ, ἐρεθίζοντα πρὸς
[12]   ὡς ἂν τύχῃ, φερόμενον, οὐκ  ἀσφαλέστερόν   ἐστι τοῦ μεθύοντος; Ἀπὸ τοιούτων
[3]   μὲν ὑγιαίνοντας τοῖς προφυλακτικοῖς βοηθήμασιν  ἀσφαλίζονται,   τοῖς δὲ κεκρατημένοις ὑπὸ τοῦ
[4]   ὥραν πρὸς τὰς ἀκαθάρτους καὶ  ἀσχήμονας   συμπλοκὰς καὶ ἡδονὰς συνελαύνονται. Καὶ
[12]   ἐπιτήδευσιν ἀπαντήσεις, ὥστε ἰδεῖν γυναῖκας  ἀσχημονούσας   ὑπὸ τῆς μέθης, καὶ κατασχηματιζομένας
[13]   ὅσοι νῦν ἐπεστυγνάσατε ἐπὶ τῇ  ἀσχημοσύνῃ   τῶν καταγνωσθέντων, ἐκεῖνο διαστελλόμεθα· Ἐὰν
[2]   συστησάμεναι, ἐργαστήριον τῆς οἰκείας αὐτῶν  ἀσχημοσύνης   τοὺς ἡγιασμένους τόπους πεποίηνται. Ἐμίαναν
[9]   τινὲς ἔξωθεν θυμηδίαι, πλείονα τὴν  ἀσχολίαν   τοῖς ἀπολλυμένοις παρασκευάζουσιν. Εἶτα πόῤῥω
[8]   μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ἐστιν  ἀσωτία·   καὶ πάλιν· Ἀκόλαστον οἶνος, καὶ
[12]   Ποῖον γὰρ ἅρμα πώλων οὕτως  ἀτάκτως   φέρεται, ἀποβαλὸν τὸν ἡνίοχον; Ποῖον
[4]   εὐπαράγωγον; τὸ πρὸς τὰς ὀργὰς  ἀταμίευτον;   δὲ πρὸς τὰς ἡδονὰς
[9]   καὶ ἀρχιτρίκλινοι· καὶ τάξις ἐν  ἀταξίᾳ,   καὶ διάθεσις ἐν ἀκόσμῳ πράγματι
[13]   μὲν ἴδητε μετανοοῦντας ἐπὶ τῇ  ἀτοπίᾳ   τῶν πεπραγμένων, συμπαθήσατε ὡς οἰκείοις
[5]   ἔξωθεν ἀνάγκας ἐπαιτιῶνται· οἱ δὲ  αὐθαίρετον   ἐπισπῶνται τὸν ἐκ τῆς μέθης
[3]   ἀκολασίας τοῖς ἀσελγαίνουσιν. ~Μέθη,  αὐθαίρετος   δαίμων, ἐξ ἡδονῆς ταῖς ψυχαῖς
[6]   πάσχων, οὐδὲ τοῦ ἐλεεῖσθαι ἄξιος,  αὐθαιρέτῳ   δαίμονι προσπαλαίων. Οἳ καὶ μέθης
[9]   συγκαύσει· μετὰ γὰρ κιθάρας καὶ  αὐλῶν   τὸν οἶνον πίνουσι, τὰ δὲ
[4]   οὐδὲ τί φάγωσιν εἰς τὴν  αὔριον,   βασιλεύουσι καὶ στρατοπέδων ἄρχουσιν ἐν
[6]   ἐλεεινός· δὲ μεθύων, τὰ  αὐτὰ   πάσχων, οὐδὲ τοῦ ἐλεεῖσθαι ἄξιος,
[1]   ἐστι πρὸς τὸ δεύτερον ταῖς  αὐταῖς   ἀρούραις πάλιν ἐγκαταβάλλειν. Εἰ γὰρ
[8]   αἱ χαράδραι, ἕως μὲν ἂν  αὐταῖς   ἐπιῤῥέωσιν οἱ χείμαῤῥοι, πλήρεις εἶναι
[2]   καταφρονήσασαι, ἐν ἡμέρᾳ τοιαύτῃ, ὅτε  αὐτὰς   ἐχρῆν διὰ τὴν ἀνάμνησιν τῆς
[6]   κἂν τὸ ἀκραιφνέστατον ᾖ, κἂν  αὐτὴ   χιὼν, κατασβέσαι τὴν ἔνδον ἐν
[5]   κηλῖδος εἶναι κατεστιγμένοι, ἔτι καὶ  αὐτὴν   τοῦ σώματος τὴν ἕξιν προσδιαφθείρονται·
[9]   τινὶ θεραπείαν περιστήσαντες, τὸ ἐπονείδιστον  αὐτῆς   τῷ ὑπερβάλλοντι τῆς σπουδῆς περιστέλλωσι.
[10]   ἄνευ πολεμίων πεφόνευται. Ἀνὴρ ὁπλίτης,  αὐτὸ   τῆς ἡλικίας ἄγων τὸ ἄνθος,
[8]   καὶ ὑβριστικὸν μέθη. Ὧν παρακούοντες,  αὐτόθεν   ἔχουσι τὰς ἐπικαρπίας τῆς μέθης.
[13]   πένθος. Πῶς τῶν οἰκετῶν ἄρξετε,  αὐτοὶ   δουλεύοντες ἐπιθυμίαις ἀνοήτοις καὶ βλαβεραῖς
[11]   ὑφέλκειν ἐπειγόμενοι τοῖς λαιμοῖς, ὅσον  αὐτοῖς   ἄνωθεν ψυκτὴρ διὰ τῶν
[9]   ἐκπωμάτων ὑπαλλαγὴ καὶ μετάβασις ἱκανὴν  αὐτοῖς   εἰς τὸ πίνειν διατριβὴν ἐμποιῇ.
[6]   χιὼν, κατασβέσαι τὴν ἔνδον ἐν  αὐτοῖς   ἐκ τῆς ἀμετρίας τοῦ οἴνου
[8]   οὐκ ἀκούουσι τῶν διδασκάλων πολλαχόθεν  αὐτοῖς   ἐμβοώντων· Μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν
[4]   οὐ τοῦτο μόνον τὴν ἀλογίαν  αὐτοῖς   ἐμποιεῖ, (ἀλλὰ καὶ τῶν
[4]   τῶν ὕπνων ἀναισθητότεραι. Ἐνύπνιον γὰρ  αὐτοῖς   ἐστιν βίος, οἵ γε,
[6]   μεθύοντες μηχανώμενοι. Ὀλίγη μὲν γὰρ  αὐτοῖς   ἡμέρα· μικρὰ δὲ
[6]   ἡδονὴν ἀπολέσαντες. Ἄποιος μὲν γὰρ  αὐτοῖς   καὶ ὑδατώδης οἶνος, κἂν
[4]   ὀχετοὺς φάραγγας; Ἤχων δὲ  αὐτοῖς   καὶ ψόφων, οἱονεὶ θαλάσσης κυμαινούσης,
[13]   καὶ καταφρονοῦντας τῆς ὑμετέρας ἐπ´  αὐτοῖς   λύπης, Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν,
[4]   κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις, καὶ ὡμοιώθη  αὐτοῖς.   Μᾶλλον δὲ καὶ τῶν βοσκημάτων
[11]   ἤδη τοῦ πότου, ἐπεισέρχεταί τις  αὐτοῖς   νεανίας, γενναῖος τοὺς ὤμους, οὔπω
[9]   τὴν μέθην· καὶ ἀγωνοθετῶν  αὐτοῖς   διάβολος, καὶ ἆθλον τῆς
[7]   δὲ χεῖρες ἐκ τῶν ἐπιπεμπομένων  αὐτοῖς   παρὰ τῆς μέθης ῥευμάτων. Καίτοι
[7]   τοῦ πίνειν, τὰ τῶν φρενιτικῶν  αὐτοῖς   συμπίπτει πάθη. Ὅταν γὰρ πλήρεις
[8]   καὶ αἱ ἀσθένειαι· κοπτομένου γὰρ  αὐτοῖς   τοῦ πνεύματος ὑπὸ τῆς ἀμετρίας
[9]   τῶν ἀγγείων διάφορον τὸν κόρον  αὐτοῖς   ὑποκλέπτῃ, καὶ τῶν ἐκπωμάτων
[5]   παίδων· ἐκκρίσεις δὲ τῶν περιττωμάτων  αὐτόματοι   ὥσπερ ἀπὸ ἀψύχων ῥέουσαι. Ἐλεεινοὶ
[7]   πρὸ τούτων τῶν παθῶν, παρ´  αὐτὸν   τὸν καιρὸν τοῦ πίνειν, τὰ
[6]   δὲ οὐκ ἔστι τοῦ κακοῦ.  Αὐτὸς   γὰρ ἑαυτὸν οἶνος ἐπὶ
[1]   μὴ βουλόμενος, ἔπαθεν ἐκεῖνα ἅπερ  αὐτὸς   διηγήσατο· ὅτι ἐγένετο αὐτῷ πῦρ
[4]   καὶ ψοφοδεεῖς, καὶ εὐπτόητοι.  αὐτὸς   οἶνος ἐν διαφόροις σωμάτων ἕξεσι
[11]   κτηνῶν τρόπον, ὡς ἀπὸ κρήνης  αὐτοσχεδίου,   ἰσαρίθμους τοῖς ἀνακειμένοις τοὺς κρουνοὺς
[2]   ἀντίδοσις ἑκάστῳ κατὰ τὸ ἔργον  αὐτοῦ·   ἀντὶ τοῦ ταῦτα ἔχειν ἐν
[2]   τὴν μεγάλην ἡμέραν τῆς ἐπιφανείας  αὐτοῦ,   ἀποσεισάμεναι τὸν ζυγὸν τῆς δουλείας
[2]   τοῦ Θεοῦ, καταφρονήσασαι τῶν ἀγγέλων  αὐτοῦ,   καταναισχυντήσασαι πάσης ἄῤῥενος ὄψεως, σοβοῦσαι
[12]   καὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν  αὐτοῦ   κατανοεῖν. γὰρ οἶνος αὐτοὺς
[10]   δὲ νεκρὸν, οἴνῳ τὴν ζωὴν  αὐτοῦ   κατασβέσας. ~Ὅταν δὲ νομισθῶσι διακορεῖς
[9]   καὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν  αὐτοῦ   οὐ κατανοοῦσι. Σίκερα πᾶν τὸ
[13]   Λύτρον γὰρ ἀνδρὸς ἴδιος  αὐτοῦ   πλοῦτος. Πολλοὺς ἐργάτευσον τῶν θλιβομένων
[4]   φαιδροὺς καὶ ἡδεῖς καὶ γεγανωμένους  αὐτοὺς   ἀποδείκνυσιν· ὧν δ´ ἂν ὑπὸ
[7]   παντοῖα πτωμάτων σχήματα, ὥστε ἀναγκαῖον  αὐτοὺς   ἐπὶ τοῦ σώματος συντρίμματα ἔχειν
[4]   τὸ αἷμα, πρὸς τὴν ἐναντίαν  αὐτοὺς   περιάγει διάθεσιν. Καὶ τί δεῖ
[12]   αὐτοῦ κατανοεῖν. γὰρ οἶνος  αὐτοὺς   συγκαύσει· διότι τὸ ἐκ τοῦ
[9]   τὸ ὀψέ· γὰρ οἶνος  αὐτοὺς   συγκαύσει· μετὰ γὰρ κιθάρας καὶ
[9]   ἀνεμίχθης τῷ οἴνῳ, καὶ συγκατεσάπης  αὐτῷ,   ἐκ τῆς καθημερινῆς κραιπάλης οἴνου
[9]   πρὸς οὐρανὸν, καὶ τὰ ἐν  αὐτῷ   κάλλη καταμαθεῖν, καὶ πᾶσαν τὴν
[1]   ἅπερ αὐτὸς διηγήσατο· ὅτι ἐγένετο  αὐτῷ   πῦρ ἐν τοῖς ἐγκάτοις, καὶ
[1]   Ἐπεὶ καὶ γεωργὸς, τῶν πρώτων  αὐτῷ   σπερμάτων μὴ ἐκφυέντων, ὀκνηρότερός ἐστι
[5]   ἐκτετηκότες καὶ διαῤῥέοντες, ἀλλὰ καὶ  αὐτῷ   τῷ ὄγκῳ πεπλαδηκὸς καὶ βρυῶδες
[9]   γὰρ ἄγουσι σχολὴν οἱ ὀφθαλμοὶ  αὐτῶν   ἀνανεῦσαι πρὸς οὐρανὸν, καὶ τὰ
[2]   χοροὺς συστησάμεναι, ἐργαστήριον τῆς οἰκείας  αὐτῶν   ἀσχημοσύνης τοὺς ἡγιασμένους τόπους πεποίηνται.
[13]   ἀνέστησαν παίζειν· (ἡ δὲ παιδιὰ  αὐτῶν   εἰδωλολατρεία ἦν· τότε οἱ Λευῗ
[13]   Θεοῦ, ὅτι Στρέψω τὰς ἑορτὰς  αὐτῶν   εἰς πένθος. Πῶς τῶν οἰκετῶν
[13]   αὐτοῖς λύπης, Ἐξέλθετε ἐκ μέσου  αὐτῶν,   καὶ ἀφορίσθητε, καὶ ἀκαθάρτου μὴ
[4]   βάρους καταπιλήσῃ τὴν ἕξιν, συστέλλων  αὐτῶν   καὶ καταπιέζων τὸ αἷμα, πρὸς
[11]   οἴνου κατεψυγμένου· ὃς, τὸν οἰνοχόον  αὐτῶν   παρωσάμενος, καταστὰς εἰς τὸ μέσον,
[4]   περιζέων οἶνος τὰς καρδίας  αὐτῶν   πληροῖ. Ἕτεροι δὲ εἰς τὰ
[9]   δόξα ἐν τῇ αἰσχύνῃ  αὐτῶν.   Φιλονεικοῦσι μὲν γὰρ ἀλλήλοις, ἀμύνονται
[13]   τῆς προσευχῆς, εἰ ἄρα σοι  ἀφεθήσεται   ἐπίνοια τῆς κακίας. Ὅτε
[4]   πάσης τῆς κτίσεως; τοίνυν  ἀφελόμενος   ἑαυτοῦ τὴν φρόνησιν διὰ τῆς
[11]   ἰσαρίθμους τοῖς ἀνακειμένοις τοὺς κρουνοὺς  ἀφιείσης.   Προϊόντος γὰρ ἤδη τοῦ πότου,
[11]   κοιλότητα. Μὴ πρὸς τὴν οἰνοχόην  ἀφόρα,   πότε κενώσῃς, ἀλλὰ πρὸς τὴν
[7]   ἐξατμιζόμενος ἀναφέρει, βάλλεται μὲν ὀδύναις  ἀφορήτοις   κεφαλή· μένειν δὲ ὀρθὴ
[13]   Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν, καὶ  ἀφορίσθητε,   καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε· ἵνα
[10]   ὀφείλων τοῖς πολεμίοις, γέλωτός ἐστιν  ἀφορμὴ   τοῖς κατ´ ἀγορὰν παιδίοις· ἄνευ
[8]   ἐκ τῆς κραιπάλης, νυστάζουσι, χασμῶνται,  ἀχλὺν   βλέπουσι, ναυτιῶσι. Διὰ τοῦτο οὐκ
[12]   καὶ ἐξάλλῃ ἐμμανῶς, καὶ χορεύεις  ἀχόρευτα,   δέον τὰ γόνατα (κάμπτειν εἰς
[3]   παροῦσιν, εἰ καὶ λόγος  ἄχρηστος,   καὶ σιωπὴ ἄπορος; Παρίδωμεν
[9]   διεφθαρμένου, ὥσπερ τῶν ἀγγείων τὰ  ἀχρηστότατα.   Τούτους Ἡσαΐας ὀδύρεται· Οὐαὶ οἱ
[5]   τῶν περιττωμάτων αὐτόματοι ὥσπερ ἀπὸ  ἀψύχων   ῥέουσαι. Ἐλεεινοὶ τῆς τρυφῆς, ἐλεεινότεροι
[10]   λογισμῶν ὄλεθρος, ἰσχύος διαφθορὰ, γῆρας  ἄωρον,   ὀλιγοχρόνιος θάνατος. Τί γὰρ ἄλλο




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 2/04/2009