HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre IX

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ξ = 20 formes différentes pour 44 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, pages

[9, 392]   καὶ ὄρτυξ) τὰ δὲ εἰς ξ> ἀρσενικὰ ἁπλᾶ δισσύλλαβα (ὅταν τῷ

[9, 403]   ἐξερροίβδητ´ οἴνου· πρόποσις χωρεῖ· λέπεται κόρδαξ· ἀκολασταίνει νοῦς μειρακίων· πάντ´ ἐστ´

[9, 393]   τὰ Κεφαλίωνος ἐπιγραφόμενα (Τρωικὰ συνθεὶς Ἡγησιάναξ ὁ Ἀλεξανδρεὺς καὶ τὸν Ἀχιλλεῖ

[9, 375]   Εὔπολις ἐν Χρυσῷ γένει. καὶ Ἱππῶναξ δ´ ἔφη Ὡς Ἐφεσίη δέλφαξ

[9, 388]   φωνήεντες πάλιν γίγνονται. Μνημονεύει αὐτῶν Ἱππῶναξ οὕτως Οὐδ´ ἀτταγᾶς τε καὶ

[9, 375]   Ἴωνες καλοῦσι τὴν θήλειαν, ὡς Ἱππῶναξ· Σπονδῇ τε καὶ σπλάγχνοισιν ἀγρίης

[9, 397]   δώδεκα· ταῦτα δὲ οὐκ εἰς ἅπαξ, ἀλλὰ παρ´ ἡμέρας δύο· αἱ

[9, 397]   οὕτως· Τῶν ταὧν μὲν ὡς ἅπαξ τις ζεῦγος ἤγαγεν μόνον, σπάνιον

[9, 397]   ἡμέρας πρὸς λʹ Τίκτει τε ἅπαξ τοῦ ἔτους ᾠὰ δώδεκα· ταῦτα

[9, 398]   τῶν σμικροτάτων. Λέγει γὰρ οὕτως· (Τέτραξ τὸ μέγεθος ἴσος σπερμολόγῳ, τὸ

[9, 402]   κάπρος ἐκτομίας, ὗς οὐ τομίας, δέλφαξ, δασύπους, ἔριφοι, τυρὸς χλωρός, τυρὸς

[9, 374]   Οἶδα δ´ ὀρνίχων νόμως πάντων. ΔΕΛΦΑΞ. Ἐπίχαρμος τὸν ἄρρενα χοῖρον οὕτως

[9, 375]   Ἱππῶναξ δ´ ἔφη Ὡς Ἐφεσίη δέλφαξ Κυρίως δ´ αἱ θήλειαι οὕτως

[9, 378]   Οὔκ, ἀλλ´ ἐν ὅσῳ προσέρχετ´ ἐξ ἀγορᾶς ὁ παῖς, μικρὰ διακινήσω

[9, 403]   ~(σπλάγχν´ ὀπτᾶται, χναῦμ´ ἥρπασται, κρέας ἐξ ἅλμης ἐξῄρηται, τόμος ἀλλᾶντος, τόμος

[9, 405]   τε δεῖπνον ὄζον αὔρας Ἀττικῆς. Ἐξ ἀντλίας ἥκοντα καὶ γέμοντ´ ἔτι

[9, 403]   φράσεις; Αὐτίκ´ ἐρῶ σοι πάλιν ἐξ ἀρχῆς· ἥκειν ἤδη καὶ μὴ

[9, 385]   αὐτῷ ἐδείπνουν, τοῦ Κυνούλκου τὰ ἐξ Αὐρῶν Μεταγένους ἀναφωνήσαντος· (ἀλλ´, ὦ

[9, 393]   αὐτὴν Πυγμαίοις, γενέσθαι τε λέγει ἐξ αὐτῆς καὶ Νικοδάμαντος τὴν χερσαίαν

[9, 389]   γίνεται περὶ τὰς ὀχείας, ὅταν ἐξ ἐναντίας αὐτοῖς θῇς κάτοπτρον· προστρέχοντες

[9, 393]   τῆς ὀχείας καιρόν, ἐὰν κάτοπτρον ἐξ ἐναντίας τις αὐτῶν καὶ πρὸ

[9, 367]   ταχύ. Ἀριστοφάνης Δαιδάλῳ· Πάσαις γυναιξὶν ἐξ ἑνός γέ του τρόπου ὥσπερ

[9, 368]   παροψίδι. Ἀριστοφάνης Δαιδάλῳ· (πάσαις γυναιξὶν ἐξ ἑνός γέ του τρόπου ὥσπερ

[9, 384]   φησίν, μελλόντων Χίων ὑπ´ Ἐρυθραίων ἐξ ἐπιβουλῆς ἀναιρεῖσθαι (μαθών τις τὸ

[9, 391]   δὲ καὶ τοὺς ἄρρενας εὐθὺς ἐξ εὐνῆς ἐθέλειν πλησιάζειν, τὰς δὲ

[9, 376]   ὁ χοῖρος ἐσφάγη καὶ πῶς ἐξ ἡμισείας μέν ἐστιν ὀπτός, ἑφθὸς

[9, 367]   Ἑλληνισμοῦ· ἐστὶ δ´ ὁ στίχος ἐξ Ἱππέων καὶ ἔχει οὕτως· Κἄβλεψε

[9, 376]   τὸ δὲ ἥμισυ ὡς ἂν ἐξ ὕδατος ἡψημένον τακερῶς, καὶ πάντων

[9, 384]   κατὰ οἶκον ἐείκοσι πυρὸν ἔδουσιν ἐξ ὕδατος. Χηνείων δὲ ἡπάτων (περισπούδαστα

[9, 394]   προιέμεναι εἰς ἀλλήλας τίκτουσιν ᾠά, ἐξ ὧν οὐ γίνεται νεοττός. Οἱ

[9, 402]   ταυτί· βοῦς ἀγελαῖος, τράγος ὑλιβάτης, αἲξ οὐρανία, κριὸς τομίας, κάπρος ἐκτομίας,

[9, 387]   καὶ μὴ πτητικά, καθάπερ ἀτταγήν, πέρδιξ, ἀλεκτρυών, φασιανός, εὐθὺς βαδιστικὰ καὶ

[9, 387]   ἀλλ´ ἐπίγειοι, κονιστικοί, οἷον ἀλεκτορίς, πέρδιξ, ἀτταγήν, φασιανός, κορυδαλλός. Μνημονεύει δ´

[9, 389]   περὶ τοῦ ζῴου τάδε· Ὁ πέρδιξ ἐστὶ μὲν χερσαῖος, σχιδανόπους, ζῇ

[9, 388]   θυμέ, τανύπτερος ὡς ὅκα πορφυρίς. ΠΕΡΔΙΞ. Τούτων πολλοὶ μὲν μέμνηνται, ὡς

[9, 374]   διεγείρει. Οἱ δὲ Δωριεῖς λέγοντες ὄρνιξ τὴν γενικὴν διὰ τοῦ χ>

[9, 399]   ἢ οἷόν τις (οὖσα) ἐπιψαύουσα σὰρξ καὶ ἐπιπολῆς τοῖς ὀστέοις ὑπάρχουσα.

[9, 392]   ΟΡΤΥΓΕΣ. Καθόλου ἐπὶ τῶν εἰς υξ> ληγόντων ὀνομάτων ἐζήτηται τί δή

[9, 403]   σαῦρος, τριχίας, φυκίς, βρίγκος, τρίγλη, κόκκυξ, τρυγών, σμύραινα, φάγρος, (μύλλος, λεβίας,

[9, 392]   τελευταίας συλλαβῆς τυπωτικῷ (λέγω δὲ ὄνυξ καὶ ὄρτυξ) τὰ δὲ εἰς

[9, 379]   τοῖς θεοῖς, θρῖον τὸ λευκὸν οὑξ Ἀθηνῶν Χαριάδης, ζωμὸς μέλας ἐγένετο

[9, 392]   ὁμοίως. Ἀριστοτέλης δέ φησιν: Ὁ ὄρτυξ ἐστὶ μὲν τῶν ἐκτοπιζόντων καὶ

[9, 392]   περὶ ζῴων Ὁ θῆλυς, φησίν, ὄρτυξ λεπτοτράχηλός ἐστι τοῦ ἄρρενος οὐκ

[9, 392]   τυπωτικῷ (λέγω δὲ ὄνυξ καὶ ὄρτυξ) τὰ δὲ εἰς ξ> ἀρσενικὰ

Livre, pages
[9, 392]	καὶ ὄρτυξ) τὰ δὲ εἰς	ξ>	ἀρσενικὰ ἁπλᾶ δισσύλλαβα (ὅταν τῷ
[9, 403]	ἐξερροίβδητ´ οἴνου· πρόποσις χωρεῖ· λέπεται	κόρδαξ·	ἀκολασταίνει νοῦς μειρακίων· πάντ´ ἐστ´
[9, 393]	τὰ Κεφαλίωνος ἐπιγραφόμενα (Τρωικὰ συνθεὶς	Ἡγησιάναξ	ὁ Ἀλεξανδρεὺς καὶ τὸν Ἀχιλλεῖ
[9, 375]	Εὔπολις ἐν Χρυσῷ γένει. καὶ	Ἱππῶναξ	δ´ ἔφη Ὡς Ἐφεσίη δέλφαξ
[9, 388]	φωνήεντες πάλιν γίγνονται. Μνημονεύει αὐτῶν	Ἱππῶναξ	οὕτως Οὐδ´ ἀτταγᾶς τε καὶ
[9, 375]	Ἴωνες καλοῦσι τὴν θήλειαν, ὡς	Ἱππῶναξ·	Σπονδῇ τε καὶ σπλάγχνοισιν ἀγρίης
[9, 397]	δώδεκα· ταῦτα δὲ οὐκ εἰς	ἅπαξ,	ἀλλὰ παρ´ ἡμέρας δύο· αἱ
[9, 397]	οὕτως· Τῶν ταὧν μὲν ὡς	ἅπαξ	τις ζεῦγος ἤγαγεν μόνον, σπάνιον
[9, 397]	ἡμέρας πρὸς λʹ Τίκτει τε	ἅπαξ	τοῦ ἔτους ᾠὰ δώδεκα· ταῦτα
[9, 398]	τῶν σμικροτάτων. Λέγει γὰρ οὕτως·	(Τέτραξ	τὸ μέγεθος ἴσος σπερμολόγῳ, τὸ
[9, 402]	κάπρος ἐκτομίας, ὗς οὐ τομίας,	δέλφαξ,	δασύπους, ἔριφοι, τυρὸς χλωρός, τυρὸς
[9, 374]	Οἶδα δ´ ὀρνίχων νόμως πάντων.	ΔΕΛΦΑΞ.	Ἐπίχαρμος τὸν ἄρρενα χοῖρον οὕτως
[9, 375]	Ἱππῶναξ δ´ ἔφη Ὡς Ἐφεσίη	δέλφαξ	Κυρίως δ´ αἱ θήλειαι οὕτως
[9, 378]	Οὔκ, ἀλλ´ ἐν ὅσῳ προσέρχετ´	ἐξ	ἀγορᾶς ὁ παῖς, μικρὰ διακινήσω
[9, 403]	~(σπλάγχν´ ὀπτᾶται, χναῦμ´ ἥρπασται, κρέας	ἐξ	ἅλμης ἐξῄρηται, τόμος ἀλλᾶντος, τόμος
[9, 405]	τε δεῖπνον ὄζον αὔρας Ἀττικῆς.	Ἐξ	ἀντλίας ἥκοντα καὶ γέμοντ´ ἔτι
[9, 403]	φράσεις; Αὐτίκ´ ἐρῶ σοι πάλιν	ἐξ	ἀρχῆς· ἥκειν ἤδη καὶ μὴ
[9, 385]	αὐτῷ ἐδείπνουν, τοῦ Κυνούλκου τὰ	ἐξ	Αὐρῶν Μεταγένους ἀναφωνήσαντος· (ἀλλ´, ὦ
[9, 393]	αὐτὴν Πυγμαίοις, γενέσθαι τε λέγει	ἐξ	αὐτῆς καὶ Νικοδάμαντος τὴν χερσαίαν
[9, 389]	γίνεται περὶ τὰς ὀχείας, ὅταν	ἐξ	ἐναντίας αὐτοῖς θῇς κάτοπτρον· προστρέχοντες
[9, 393]	τῆς ὀχείας καιρόν, ἐὰν κάτοπτρον	ἐξ	ἐναντίας τις αὐτῶν καὶ πρὸ
[9, 367]	ταχύ. Ἀριστοφάνης Δαιδάλῳ· Πάσαις γυναιξὶν	ἐξ	ἑνός γέ του τρόπου ὥσπερ
[9, 368]	παροψίδι. Ἀριστοφάνης Δαιδάλῳ· (πάσαις γυναιξὶν	ἐξ	ἑνός γέ του τρόπου ὥσπερ
[9, 384]	φησίν, μελλόντων Χίων ὑπ´ Ἐρυθραίων	ἐξ	ἐπιβουλῆς ἀναιρεῖσθαι (μαθών τις τὸ
[9, 391]	δὲ καὶ τοὺς ἄρρενας εὐθὺς	ἐξ	εὐνῆς ἐθέλειν πλησιάζειν, τὰς δὲ
[9, 376]	ὁ χοῖρος ἐσφάγη καὶ πῶς	ἐξ	ἡμισείας μέν ἐστιν ὀπτός, ἑφθὸς
[9, 367]	Ἑλληνισμοῦ· ἐστὶ δ´ ὁ στίχος	ἐξ	Ἱππέων καὶ ἔχει οὕτως· Κἄβλεψε
[9, 376]	τὸ δὲ ἥμισυ ὡς ἂν	ἐξ	ὕδατος ἡψημένον τακερῶς, καὶ πάντων
[9, 384]	κατὰ οἶκον ἐείκοσι πυρὸν ἔδουσιν	ἐξ	ὕδατος. Χηνείων δὲ ἡπάτων (περισπούδαστα
[9, 394]	προιέμεναι εἰς ἀλλήλας τίκτουσιν ᾠά,	ἐξ	ὧν οὐ γίνεται νεοττός. Οἱ
[9, 402]	ταυτί· βοῦς ἀγελαῖος, τράγος ὑλιβάτης,	αἲξ	οὐρανία, κριὸς τομίας, κάπρος ἐκτομίας,
[9, 387]	καὶ μὴ πτητικά, καθάπερ ἀτταγήν,	πέρδιξ,	ἀλεκτρυών, φασιανός, εὐθὺς βαδιστικὰ καὶ
[9, 387]	ἀλλ´ ἐπίγειοι, κονιστικοί, οἷον ἀλεκτορίς,	πέρδιξ,	ἀτταγήν, φασιανός, κορυδαλλός. Μνημονεύει δ´
[9, 389]	περὶ τοῦ ζῴου τάδε· Ὁ	πέρδιξ	ἐστὶ μὲν χερσαῖος, σχιδανόπους, ζῇ
[9, 388]	θυμέ, τανύπτερος ὡς ὅκα πορφυρίς.	ΠΕΡΔΙΞ.	Τούτων πολλοὶ μὲν μέμνηνται, ὡς
[9, 374]	διεγείρει. Οἱ δὲ Δωριεῖς λέγοντες	ὄρνιξ	τὴν γενικὴν διὰ τοῦ χ>
[9, 399]	ἢ οἷόν τις (οὖσα) ἐπιψαύουσα	σὰρξ	καὶ ἐπιπολῆς τοῖς ὀστέοις ὑπάρχουσα.
[9, 392]	ΟΡΤΥΓΕΣ. Καθόλου ἐπὶ τῶν εἰς	υξ>	ληγόντων ὀνομάτων ἐζήτηται τί δή
[9, 403]	σαῦρος, τριχίας, φυκίς, βρίγκος, τρίγλη,	κόκκυξ,	τρυγών, σμύραινα, φάγρος, (μύλλος, λεβίας,
[9, 392]	τελευταίας συλλαβῆς τυπωτικῷ (λέγω δὲ	ὄνυξ	καὶ ὄρτυξ) τὰ δὲ εἰς
[9, 379]	τοῖς θεοῖς, θρῖον τὸ λευκὸν	οὑξ	Ἀθηνῶν Χαριάδης, ζωμὸς μέλας ἐγένετο
[9, 392]	ὁμοίως. Ἀριστοτέλης δέ φησιν: Ὁ	ὄρτυξ	ἐστὶ μὲν τῶν ἐκτοπιζόντων καὶ
[9, 392]	περὶ ζῴων Ὁ θῆλυς, φησίν,	ὄρτυξ	λεπτοτράχηλός ἐστι τοῦ ἄρρενος οὐκ
[9, 392]	τυπωτικῷ (λέγω δὲ ὄνυξ καὶ	ὄρτυξ)	τὰ δὲ εἰς ξ> ἀρσενικὰ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 11/09/2009