HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τοιούτους 1
τοιούτων 4
Τοῖς 4
τοῖς 81
τοίχοις 2
τοίχους 3
τοίχων 4

Fréquences [« »]
69 οἱ
67 πρὸς
79 τε
81 τοῖς
84 περὶ
85 ἦν
90 ἐπὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre V

τοῖς

Livre, Chap.

[5, 14]   ἴσα βαίνων Πυθοκλεῖ εὐχαρίστησέ τε τοῖς Ἀθηναίοις καὶ ἔφη διότι Νῦν

[5, 13]   καὶ μὴ τοῖς τριβωνίοις καὶ τοῖς ἀκάρτοις πώγωσι πιστεύωμεν. Κατὰ γὰρ

[5, 5]   παρ´ ἄλλοις, ἅμα δὲ καὶ τοῖς ἀκροάμασι προσπαίζων. Προιούσης δ´ ἐπὶ

[5, 17]   παγκράτιον ἑστίασιν ποιούμενον καὶ σὺν τοῖς ἄλλοις δαιτυμόσι παρόντα αὑτὸν τὸν

[5, 10]   ἑκάτερον τῶν τοίχων δίαιται τετράκλινοι τοῖς ἀνδράσι, τριάκοντα τὸ πλῆθος. Ἡ

[5, 20]   ἐξέδωκε κατ´ αὐτοῦ. (Τούτοις γὰρ τοῖς ἀνδράσιν οὐδεὶς ἀγαθὸς σύμβουλος εἶναι

[5, 14]   (κριθῶν εἰς τέσσαρας ἡμέρας διεμέτρει τοῖς ἀνοήτοις Ἀθηναίοις, ἀλεκτορίδων τροφὴν καὶ

[5, 9]   διαποικίλλουσι πλινθίσιν, ἐνίοτε δὲ καὶ τοῖς ἀπὸ τῆς ἀλαβαστίτιδος προσαγορευομένης πέτρας.

[5, 13]   ἐτύγχανε παρὰ τῷ βασιλεῖ καίτοι τοῖς ἀπὸ τῆς στοᾶς λόγοις χαίροντι.

[5, 4]   καὶ τρίτος· μάλιστα δὲ πρὸς τοῖς ἀργυροκοπείοις εὑρίσκετο καὶ χρυσοχοείοις εὑρησιλογῶν

[5, 4]   Πᾶσα δὲ συμποσίου συναγωγὴ παρὰ τοῖς ἀρχαίοις τὴν αἰτίαν εἰς θεὸν

[5, 3]   παραυλίζεσθαι καὶ παρακοιμᾶσθαι τοὺς δορυφόρους τοῖς βασιλείοις. Ὅμηρος δὲ τὴν αὐλὴν

[5, 4]   νυμφίος ὑπάρχων καὶ ἐν αὐτοῖς τοῖς γάμοις. (Παρὰ δὲ τῇ καλῇ

[5, 4]   ἀεὶ πλῆρες παρεῖχον τὸ ποτήριον, τοῖς δ´ ἄλλοις ἐξ ἴσου διένεμον.

[5, 13]   (δὲ) ἐλαίῳ πολυτελεῖ καὶ μύροις, τοῖς δὲ γραμματείοις οὕτως γὰρ ἐκάλουν

[5, 5]   γὰρ τοῖς μὲν ἀστραγάλους δορκαδείους, τοῖς δὲ φοινικοβαλάνους, ἄλλοις δὲ χρυσίον.

[5, 13]   Ἀνεδίδοντο δὲ καὶ χρυσοῖ στέφανοι τοῖς δειπνοῦσι καὶ ἀργυρωμάτων πλῆθος καὶ

[5, 4]   Καὶ τἄλλα δὲ πάντα παρεσκεύαζον τοῖς δειπνοῦσιν ἐλεύθεροι. Καὶ οἱ δειπνήσαντες

[5, 5]   βωμὸν ἀνδριάντων. Ἐλούετο δὲ κἀν τοῖς δημοσίοις βαλανείοις ὅτε δημοτῶν ἦν

[5, 14]   κρίσεως ἔφευγον, οἳ δ´ ἐν τοῖς δικαστηρίοις κατεδικάζοντο, αὐτοῦ τὰς ψήφους

[5, 9]   διὰ τὸ μόλυβδον ἔχειν ἐν τοῖς ἐγχειριδίοις καὶ γεγονέναι λίαν εἴσω

[5, 10]   κατάβασις ἐγίνετο· ἡ δ´ ἑτέρα τοῖς εἰς τὰς διαίτας βουλομένοις εἰσιέναι

[5, 2]   διάφορος ἦν ἡ μουσικὴ παρὰ τοῖς Ἕλλησι, τῶν μὲν Ἀθηναίων τοὺς

[5, 10]   ἐμεμηχάνητο· μεθ´ ἣν ἡ τελευταία τοῖς ἐπὶ τοῖς ὅπλοις τεταγμένοις. Ἦσαν

[5, 11]   Κατεσκεύαστο δὲ καὶ οἰκήματα πλείω τοῖς ἐπιβάταις καὶ τοῖς τὰς ἀντλίας

[5, 2]   φιλόσοφος συμπόσιόν ποτε συνάγων συνέταξε τοῖς ἐρχομένοις ὡς περὶ σοφισμάτων ἐροῦσιν.

[5, 2]   ἀδελφεὸν ὡς ἐπονεῖτο μικρολογίαν ἐμβάλλειν τοῖς ἤθεσιν. Οἶμαι γάρ, φησίν, ἕκαστον

[5, 4]   Σαπφοῖ καὶ ὁ Ἑρμῆς οἰνοχοεῖ τοῖς θεοῖς. Καὶ τἄλλα δὲ πάντα

[5, 2]   Ὅμηρος, ἀπαρχὰς τῶν βρωμάτων νέμειν τοῖς θεοῖς. Οἱ γοῦν περὶ τὸν

[5, 2]   πίνουσι μὲν τοσοῦτον ὥστε μηδὲ τοῖς ἰδίοις ποσὶν ἵστασθαι. Ὅρα γὰρ

[5, 11]   κατὰ δὲ τούτους ἡ τροφὴ τοῖς ἵπποις ἔκειτο καὶ τῶν ἀναβατῶν

[5, 11]   καὶ κατὰ τοὺς ἱστοὺς ἐν τοῖς καρχησίοις οὖσι χαλκοῖς ἐπὶ μὲν

[5, 6]   ζῳδίων. Παρετέθησαν δὲ καὶ τρίποδες τοῖς κατακειμένοις χρυσοῖ διακόσιοι τὸν ἀριθμόν,

[5, 2]   Σπάρτῃ φιδίτια καὶ τὰ παρὰ τοῖς Κρησὶν ἀνδρεῖα μετὰ πάσης ἐπιμελείας

[5, 20]   καινότητ´ ἔχειν δοκῇ. Ἐπὶ τούτοις τοῖς λόγοις ἀναχωροῦντες οἱ πολλοὶ λεληθότως

[5, 13]   σχολῇ διέτριβέ τις Ἀθηνίων προσκαρτερῶν τοῖς λόγοις· ὅστις Αἰγυπτίαν ὠνησάμενος θεράπαιναν

[5, 8]   πολλὰ δωδεκαπήχη· καὶ θηρία ὑπεράγοντα τοῖς μεγέθεσι καὶ ἀετοὶ πηχῶν εἴκοσι.

[5, 6]   παράδοξοι (καὶ τῇ ποικιλίᾳ καὶ τοῖς μεγέθεσιν ἐκρέμαντο. Τὸ δὲ περιέχον

[5, 5]   δωρεὰς ἦν παραπλήσιος· (ἐδίδου γὰρ τοῖς μὲν ἀστραγάλους δορκαδείους, τοῖς δὲ

[5, 13]   ἔνεμον πλείους, ἵνα εὐωχοῖντο συνεχῶς, τοῖς μὲν γυμνασίοις ὡς βαλανείοις χρώμενοι,

[5, 4]   ἐξ ὧν οἱ κοῦροι διακονούμενοι τοῖς μὲν ἐντιμοτάτοις ἀεὶ πλῆρες παρεῖχον

[5, 2]   τὸ πρὸς τὰ τοιαῦτα νενευκὸς τοῖς μνηστῆρσι καὶ τοῖς Φαίαξιν ἔνειμεν,

[5, 4]   αἱ τράπεζαι ἐβαστάζοντο, ὥσπερ παρὰ τοῖς μνηστῆρσι καὶ τοῖς Φαίαξιν, ἐφ´

[5, 2]   ποιῆσαι καὶ τὸν θεὸν παιωνίσαντας τοῖς νομιζομένοις γέρασι παραπλησίως δὲ καὶ

[5, 6]   γενηθείσης παράδοξος ἡ φαντασία (τότε) τοῖς ξένοις κατέστη. (Τὰ γὰρ εἰς

[5, 4]   θεὸν ἀνέφερε, καὶ στεφάνοις ἐχρῶντο τοῖς οἰκείοις τῶν θεῶν καὶ ὕμνοις

[5, 8]   πεντήκοντα· καὶ ταῦτ´ ἠριθμήθη πάντα τοῖς οἰκονόμοις διὰ τὴν τῶν στεφανούντων

[5, 20]   ἀλλὰ κάτω νενευκότα καὶ ἐπισκοτοῦντα τοῖς ὄμμασι. Τοῦτο γὰρ ἄπιστόν ἐστιν,

[5, 20]   δὲ πτοηθὲν διασεισάμενόν τε τὴν τοῖς ὄμμασιν ἐπικειμένην χαίτην παραχρῆμα ἐποίησε

[5, 5]   ἵππων καὶ τῶν ἀνδρῶν ἐσκεπασμένων τοῖς ὅπλοις· ἦσαν δὲ καὶ αὐτοὶ

[5, 10]   ἣν ἡ τελευταία τοῖς ἐπὶ τοῖς ὅπλοις τεταγμένοις. Ἦσαν δὲ τῆς

[5, 11]   δὲ ὁ πρῶτος εὑρέθη ἐν τοῖς ὄρεσι τῆς Βρεττίας ὑπὸ συβώτου

[5, 2]   ὑφαίνειν ἤρχετο μῆτιν, παρὰ δὲ τοῖς οὐ τὰ σώφρονα συμπόσια συνάγουσι·

[5, 2]   τρόπον ἀγροίκων τινῶν μὴ προσέχειν τοῖς παρεσκευασμένοις ἀκροάμασιν; ὁ γοῦν Ὀδυσσεὺς

[5, 14]   καὶ διανέμων τὰ τῶν πλουσίων τοῖς πένησι, πολλοὺς φονεύων τῶν οὐ

[5, 9]   θαλάσσῃ μέρος αὐτῆς τρεῖς πρὸς τοῖς πεντήκοντα πήχεις. Πηδάλια δ´ εἶχε

[5, 3]   κόπρον. Καὶ ὁ Ὀδυσσεὺς προστάττει τοῖς περὶ τὸν Φήμιον· Ἀλλ´ ἐξελθόντες

[5, 13]   ὁ ἑταῖρος ἡμῶν Ἀθήναιος ἐν τοῖς περὶ τῶν ἐν Συρίᾳ βασιλευσάντων.

[5, 15]   τοῖς πρὸς τὸν Φιλοσωκράτην, ἅμα τοῖς πολλοῖς ἀσχημόνως ἂν ἔφυγε, Παγώνδου

[5, 1]   πέρι διήντληται, ὦ Τιμόκρατες, ἐν τοῖς πρὸ τούτων, παρελίπομεν δὲ αὐτῶν

[5, 9]   συμποσίῳ κοιτῶνες, ἀκόλουθον τὴν κατασκευὴν τοῖς προδεδηλωμένοις ἔχοντες. Προάγοντι δὲ ἐπὶ

[5, 15]   ἱστορεῖ Ἡρόδικος ὁ Κρατήτειος ἐν τοῖς πρὸς τὸν Φιλοσωκράτην, ἅμα τοῖς

[5, 14]   πρὸ τῆς Ἀττάλου στοᾶς ᾠκοδομημένον τοῖς Ῥωμαίων στρατηγοῖς στὰς ἐπὶ τούτου

[5, 9]   αὐτόθι κίονες ἀνήγοντο στρογγύλοι, διαλλάττοντες τοῖς σπονδύλοις, τοῦ μὲν μέλανος, τοῦ

[5, 11]   οἰκήματα πλείω τοῖς ἐπιβάταις καὶ τοῖς τὰς ἀντλίας φυλάττουσι. Χωρὶς δὲ

[5, 10]   Ῥοδίων πόλιν ὑπὸ Δημητρίου προσαχθείσῃ τοῖς τείχεσιν ἑλεπόλει, (Τίμαιος δ´ ἐπὶ

[5, 11]   αὐτῇ ὀκτὼ σύμμετροι τὸ μέγεθος τοῖς τῆς νεὼς ὄγκοις· δύο μὲν

[5, 13]   ψόφους, ὥστε τὰς πόλεις ὅλας τοῖς τοιούτοις κελάδοις συνηχεῖσθαι. (Ἐπαινῶ δ´

[5, 3]   καὶ ἄργυρος καὶ ἐλέφας ἐν τοῖς τοίχοις ἦν; ἀλλὰ τὰ μὲν

[5, 13]   φάσκοντας εἶναι φιλοσόφους καὶ μὴ τοῖς τριβωνίοις καὶ τοῖς ἀκάρτοις πώγωσι

[5, 2]   τε καὶ σκυλεύσας ἐν μέσοις τοῖς Τρωσί. Τὸ δὲ μηδὲ τὸν

[5, 7]   ἐφεξῆς ἐφέροντο Δελφικοὶ τρίποδες, ἆθλα τοῖς τῶν ἀθλητῶν χορηγοῖς, ὁ μὲν

[5, 7]   ἀστὴρ φαίνεται χρόνον. Ἔπειθ´ ἡ τοῖς τῶν βασιλέων γονεῦσι κατωνομασμένη. Μετὰ

[5, 2]   ἀκροάμασιν; ὁ γοῦν Ὀδυσσεὺς προσέχει τοῖς τῶν Φαιάκων ᾀσματοποιοῖς· Αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς

[5, 2]   τοιαῦτα νενευκὸς τοῖς μνηστῆρσι καὶ τοῖς Φαίαξιν ἔνειμεν, ἀλλ´ οὐχὶ Νέστορι

[5, 4]   ὥσπερ παρὰ τοῖς μνηστῆρσι καὶ τοῖς Φαίαξιν, ἐφ´ ὧν καὶ λέγει·

[5, 2]   καὶ τὸν Ἀγαμέμνονα τιθεὶς ἐν τοῖς φαύλοις, ὃν αὐτός φησιν εἶναι

[5, 19]   (διδάσκαλος τῶν ῥητορικῶν λόγων ἐν τοῖς φερομένοις ὡς αὐτῆς ἔπεσιν, ἅπερ

[5, 2]   πρυτάνεις ὡς Ἐλάτεια κατείληπται. Καὶ τοῖς φιλοσόφοις δὲ ἐπιμελὲς ἦν συνάγουσι

[5, 14]   καὶ προδοσίας δίκας ἐπῆγεν ὡς τοῖς φυγάσι περὶ καθόδου συνεργοῦσιν· ὧν

[5, 10]   ἄλλοις ἓξ μησὶ κατεσκευάσθη καὶ τοῖς χαλκοῖς ἥλοις πᾶσα περιελήφθη, ὧν

Livre, Chap.
[5, 14]	ἴσα βαίνων Πυθοκλεῖ εὐχαρίστησέ τε	τοῖς	Ἀθηναίοις καὶ ἔφη διότι Νῦν
[5, 13]	καὶ μὴ τοῖς τριβωνίοις καὶ	τοῖς	ἀκάρτοις πώγωσι πιστεύωμεν. Κατὰ γὰρ
[5, 5]	παρ´ ἄλλοις, ἅμα δὲ καὶ	τοῖς	ἀκροάμασι προσπαίζων. Προιούσης δ´ ἐπὶ
[5, 17]	παγκράτιον ἑστίασιν ποιούμενον καὶ σὺν	τοῖς	ἄλλοις δαιτυμόσι παρόντα αὑτὸν τὸν
[5, 10]	ἑκάτερον τῶν τοίχων δίαιται τετράκλινοι	τοῖς	ἀνδράσι, τριάκοντα τὸ πλῆθος. Ἡ
[5, 20]	ἐξέδωκε κατ´ αὐτοῦ. (Τούτοις γὰρ	τοῖς	ἀνδράσιν οὐδεὶς ἀγαθὸς σύμβουλος εἶναι
[5, 14]	(κριθῶν εἰς τέσσαρας ἡμέρας διεμέτρει	τοῖς	ἀνοήτοις Ἀθηναίοις, ἀλεκτορίδων τροφὴν καὶ
[5, 9]	διαποικίλλουσι πλινθίσιν, ἐνίοτε δὲ καὶ	τοῖς	ἀπὸ τῆς ἀλαβαστίτιδος προσαγορευομένης πέτρας.
[5, 13]	ἐτύγχανε παρὰ τῷ βασιλεῖ καίτοι	τοῖς	ἀπὸ τῆς στοᾶς λόγοις χαίροντι.
[5, 4]	καὶ τρίτος· μάλιστα δὲ πρὸς	τοῖς	ἀργυροκοπείοις εὑρίσκετο καὶ χρυσοχοείοις εὑρησιλογῶν
[5, 4]	Πᾶσα δὲ συμποσίου συναγωγὴ παρὰ	τοῖς	ἀρχαίοις τὴν αἰτίαν εἰς θεὸν
[5, 3]	παραυλίζεσθαι καὶ παρακοιμᾶσθαι τοὺς δορυφόρους	τοῖς	βασιλείοις. Ὅμηρος δὲ τὴν αὐλὴν
[5, 4]	νυμφίος ὑπάρχων καὶ ἐν αὐτοῖς	τοῖς	γάμοις. (Παρὰ δὲ τῇ καλῇ
[5, 4]	ἀεὶ πλῆρες παρεῖχον τὸ ποτήριον,	τοῖς	δ´ ἄλλοις ἐξ ἴσου διένεμον.
[5, 13]	(δὲ) ἐλαίῳ πολυτελεῖ καὶ μύροις,	τοῖς	δὲ γραμματείοις οὕτως γὰρ ἐκάλουν
[5, 5]	γὰρ τοῖς μὲν ἀστραγάλους δορκαδείους,	τοῖς	δὲ φοινικοβαλάνους, ἄλλοις δὲ χρυσίον.
[5, 13]	Ἀνεδίδοντο δὲ καὶ χρυσοῖ στέφανοι	τοῖς	δειπνοῦσι καὶ ἀργυρωμάτων πλῆθος καὶ
[5, 4]	Καὶ τἄλλα δὲ πάντα παρεσκεύαζον	τοῖς	δειπνοῦσιν ἐλεύθεροι. Καὶ οἱ δειπνήσαντες
[5, 5]	βωμὸν ἀνδριάντων. Ἐλούετο δὲ κἀν	τοῖς	δημοσίοις βαλανείοις ὅτε δημοτῶν ἦν
[5, 14]	κρίσεως ἔφευγον, οἳ δ´ ἐν	τοῖς	δικαστηρίοις κατεδικάζοντο, αὐτοῦ τὰς ψήφους
[5, 9]	διὰ τὸ μόλυβδον ἔχειν ἐν	τοῖς	ἐγχειριδίοις καὶ γεγονέναι λίαν εἴσω
[5, 10]	κατάβασις ἐγίνετο· ἡ δ´ ἑτέρα	τοῖς	εἰς τὰς διαίτας βουλομένοις εἰσιέναι
[5, 2]	διάφορος ἦν ἡ μουσικὴ παρὰ	τοῖς	Ἕλλησι, τῶν μὲν Ἀθηναίων τοὺς
[5, 10]	ἐμεμηχάνητο· μεθ´ ἣν ἡ τελευταία	τοῖς	ἐπὶ τοῖς ὅπλοις τεταγμένοις. Ἦσαν
[5, 11]	Κατεσκεύαστο δὲ καὶ οἰκήματα πλείω	τοῖς	ἐπιβάταις καὶ τοῖς τὰς ἀντλίας
[5, 2]	φιλόσοφος συμπόσιόν ποτε συνάγων συνέταξε	τοῖς	ἐρχομένοις ὡς περὶ σοφισμάτων ἐροῦσιν.
[5, 2]	ἀδελφεὸν ὡς ἐπονεῖτο μικρολογίαν ἐμβάλλειν	τοῖς	ἤθεσιν. Οἶμαι γάρ, φησίν, ἕκαστον
[5, 4]	Σαπφοῖ καὶ ὁ Ἑρμῆς οἰνοχοεῖ	τοῖς	θεοῖς. Καὶ τἄλλα δὲ πάντα
[5, 2]	Ὅμηρος, ἀπαρχὰς τῶν βρωμάτων νέμειν	τοῖς	θεοῖς. Οἱ γοῦν περὶ τὸν
[5, 2]	πίνουσι μὲν τοσοῦτον ὥστε μηδὲ	τοῖς	ἰδίοις ποσὶν ἵστασθαι. Ὅρα γὰρ
[5, 11]	κατὰ δὲ τούτους ἡ τροφὴ	τοῖς	ἵπποις ἔκειτο καὶ τῶν ἀναβατῶν
[5, 11]	καὶ κατὰ τοὺς ἱστοὺς ἐν	τοῖς	καρχησίοις οὖσι χαλκοῖς ἐπὶ μὲν
[5, 6]	ζῳδίων. Παρετέθησαν δὲ καὶ τρίποδες	τοῖς	κατακειμένοις χρυσοῖ διακόσιοι τὸν ἀριθμόν,
[5, 2]	Σπάρτῃ φιδίτια καὶ τὰ παρὰ	τοῖς	Κρησὶν ἀνδρεῖα μετὰ πάσης ἐπιμελείας
[5, 20]	καινότητ´ ἔχειν δοκῇ. Ἐπὶ τούτοις	τοῖς	λόγοις ἀναχωροῦντες οἱ πολλοὶ λεληθότως
[5, 13]	σχολῇ διέτριβέ τις Ἀθηνίων προσκαρτερῶν	τοῖς	λόγοις· ὅστις Αἰγυπτίαν ὠνησάμενος θεράπαιναν
[5, 8]	πολλὰ δωδεκαπήχη· καὶ θηρία ὑπεράγοντα	τοῖς	μεγέθεσι καὶ ἀετοὶ πηχῶν εἴκοσι.
[5, 6]	παράδοξοι (καὶ τῇ ποικιλίᾳ καὶ	τοῖς	μεγέθεσιν ἐκρέμαντο. Τὸ δὲ περιέχον
[5, 5]	δωρεὰς ἦν παραπλήσιος· (ἐδίδου γὰρ	τοῖς	μὲν ἀστραγάλους δορκαδείους, τοῖς δὲ
[5, 13]	ἔνεμον πλείους, ἵνα εὐωχοῖντο συνεχῶς,	τοῖς	μὲν γυμνασίοις ὡς βαλανείοις χρώμενοι,
[5, 4]	ἐξ ὧν οἱ κοῦροι διακονούμενοι	τοῖς	μὲν ἐντιμοτάτοις ἀεὶ πλῆρες παρεῖχον
[5, 2]	τὸ πρὸς τὰ τοιαῦτα νενευκὸς	τοῖς	μνηστῆρσι καὶ τοῖς Φαίαξιν ἔνειμεν,
[5, 4]	αἱ τράπεζαι ἐβαστάζοντο, ὥσπερ παρὰ	τοῖς	μνηστῆρσι καὶ τοῖς Φαίαξιν, ἐφ´
[5, 2]	ποιῆσαι καὶ τὸν θεὸν παιωνίσαντας	τοῖς	νομιζομένοις γέρασι παραπλησίως δὲ καὶ
[5, 6]	γενηθείσης παράδοξος ἡ φαντασία (τότε)	τοῖς	ξένοις κατέστη. (Τὰ γὰρ εἰς
[5, 4]	θεὸν ἀνέφερε, καὶ στεφάνοις ἐχρῶντο	τοῖς	οἰκείοις τῶν θεῶν καὶ ὕμνοις
[5, 8]	πεντήκοντα· καὶ ταῦτ´ ἠριθμήθη πάντα	τοῖς	οἰκονόμοις διὰ τὴν τῶν στεφανούντων
[5, 20]	ἀλλὰ κάτω νενευκότα καὶ ἐπισκοτοῦντα	τοῖς	ὄμμασι. Τοῦτο γὰρ ἄπιστόν ἐστιν,
[5, 20]	δὲ πτοηθὲν διασεισάμενόν τε τὴν	τοῖς	ὄμμασιν ἐπικειμένην χαίτην παραχρῆμα ἐποίησε
[5, 5]	ἵππων καὶ τῶν ἀνδρῶν ἐσκεπασμένων	τοῖς	ὅπλοις· ἦσαν δὲ καὶ αὐτοὶ
[5, 10]	ἣν ἡ τελευταία τοῖς ἐπὶ	τοῖς	ὅπλοις τεταγμένοις. Ἦσαν δὲ τῆς
[5, 11]	δὲ ὁ πρῶτος εὑρέθη ἐν	τοῖς	ὄρεσι τῆς Βρεττίας ὑπὸ συβώτου
[5, 2]	ὑφαίνειν ἤρχετο μῆτιν, παρὰ δὲ	τοῖς	οὐ τὰ σώφρονα συμπόσια συνάγουσι·
[5, 2]	τρόπον ἀγροίκων τινῶν μὴ προσέχειν	τοῖς	παρεσκευασμένοις ἀκροάμασιν; ὁ γοῦν Ὀδυσσεὺς
[5, 14]	καὶ διανέμων τὰ τῶν πλουσίων	τοῖς	πένησι, πολλοὺς φονεύων τῶν οὐ
[5, 9]	θαλάσσῃ μέρος αὐτῆς τρεῖς πρὸς	τοῖς	πεντήκοντα πήχεις. Πηδάλια δ´ εἶχε
[5, 3]	κόπρον. Καὶ ὁ Ὀδυσσεὺς προστάττει	τοῖς	περὶ τὸν Φήμιον· Ἀλλ´ ἐξελθόντες
[5, 13]	ὁ ἑταῖρος ἡμῶν Ἀθήναιος ἐν	τοῖς	περὶ τῶν ἐν Συρίᾳ βασιλευσάντων.
[5, 15]	τοῖς πρὸς τὸν Φιλοσωκράτην, ἅμα	τοῖς	πολλοῖς ἀσχημόνως ἂν ἔφυγε, Παγώνδου
[5, 1]	πέρι διήντληται, ὦ Τιμόκρατες, ἐν	τοῖς	πρὸ τούτων, παρελίπομεν δὲ αὐτῶν
[5, 9]	συμποσίῳ κοιτῶνες, ἀκόλουθον τὴν κατασκευὴν	τοῖς	προδεδηλωμένοις ἔχοντες. Προάγοντι δὲ ἐπὶ
[5, 15]	ἱστορεῖ Ἡρόδικος ὁ Κρατήτειος ἐν	τοῖς	πρὸς τὸν Φιλοσωκράτην, ἅμα τοῖς
[5, 14]	πρὸ τῆς Ἀττάλου στοᾶς ᾠκοδομημένον	τοῖς	Ῥωμαίων στρατηγοῖς στὰς ἐπὶ τούτου
[5, 9]	αὐτόθι κίονες ἀνήγοντο στρογγύλοι, διαλλάττοντες	τοῖς	σπονδύλοις, τοῦ μὲν μέλανος, τοῦ
[5, 11]	οἰκήματα πλείω τοῖς ἐπιβάταις καὶ	τοῖς	τὰς ἀντλίας φυλάττουσι. Χωρὶς δὲ
[5, 10]	Ῥοδίων πόλιν ὑπὸ Δημητρίου προσαχθείσῃ	τοῖς	τείχεσιν ἑλεπόλει, (Τίμαιος δ´ ἐπὶ
[5, 11]	αὐτῇ ὀκτὼ σύμμετροι τὸ μέγεθος	τοῖς	τῆς νεὼς ὄγκοις· δύο μὲν
[5, 13]	ψόφους, ὥστε τὰς πόλεις ὅλας	τοῖς	τοιούτοις κελάδοις συνηχεῖσθαι. (Ἐπαινῶ δ´
[5, 3]	καὶ ἄργυρος καὶ ἐλέφας ἐν	τοῖς	τοίχοις ἦν; ἀλλὰ τὰ μὲν
[5, 13]	φάσκοντας εἶναι φιλοσόφους καὶ μὴ	τοῖς	τριβωνίοις καὶ τοῖς ἀκάρτοις πώγωσι
[5, 2]	τε καὶ σκυλεύσας ἐν μέσοις	τοῖς	Τρωσί. Τὸ δὲ μηδὲ τὸν
[5, 7]	ἐφεξῆς ἐφέροντο Δελφικοὶ τρίποδες, ἆθλα	τοῖς	τῶν ἀθλητῶν χορηγοῖς, ὁ μὲν
[5, 7]	ἀστὴρ φαίνεται χρόνον. Ἔπειθ´ ἡ	τοῖς	τῶν βασιλέων γονεῦσι κατωνομασμένη. Μετὰ
[5, 2]	ἀκροάμασιν; ὁ γοῦν Ὀδυσσεὺς προσέχει	τοῖς	τῶν Φαιάκων ᾀσματοποιοῖς· Αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς
[5, 2]	τοιαῦτα νενευκὸς τοῖς μνηστῆρσι καὶ	τοῖς	Φαίαξιν ἔνειμεν, ἀλλ´ οὐχὶ Νέστορι
[5, 4]	ὥσπερ παρὰ τοῖς μνηστῆρσι καὶ	τοῖς	Φαίαξιν, ἐφ´ ὧν καὶ λέγει·
[5, 2]	καὶ τὸν Ἀγαμέμνονα τιθεὶς ἐν	τοῖς	φαύλοις, ὃν αὐτός φησιν εἶναι
[5, 19]	(διδάσκαλος τῶν ῥητορικῶν λόγων ἐν	τοῖς	φερομένοις ὡς αὐτῆς ἔπεσιν, ἅπερ
[5, 2]	πρυτάνεις ὡς Ἐλάτεια κατείληπται. Καὶ	τοῖς	φιλοσόφοις δὲ ἐπιμελὲς ἦν συνάγουσι
[5, 14]	καὶ προδοσίας δίκας ἐπῆγεν ὡς	τοῖς	φυγάσι περὶ καθόδου συνεργοῦσιν· ὧν
[5, 10]	ἄλλοις ἓξ μησὶ κατεσκευάσθη καὶ	τοῖς	χαλκοῖς ἥλοις πᾶσα περιελήφθη, ὧν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 11/06/2008