Livre, Chap.
[5, 2]	θ´ ὅσον ἤθελε θυμός. Τούτων	οὖν	ἃ μὲν καθάπαξ περιγραπτέον, οἷς
[5, 13]	τῆς στοᾶς λόγοις χαίροντι. Ἐπολυώρει	οὖν	αὐτὸν ὁ Ἀλέξανδρος καίπερ ὄντα
[5, 18]	δὲ καὶ Φιλόχορος κγʹ Τούτων	οὖν	διαφόρως ἱστορουμένων λάβωμεν τὸν ἐλάχιστον
[5, 14]	τρίψας τε τὸ μέτωπον Τί	οὖν,	εἶπε, συμβουλεύω; μὴ ἀνέχεσθαι τῆς
[5, 15]	καὶ βακτηρίας οὐδὲν ἦν. (Τίς	οὖν	εἶπεν ἱστοριογράφος ἢ ποιητής; ἢ
[5, 13]	ὠνησάμενος θεράπαιναν ἐπεπλέκετο αὐτῇ. Ταύτης	οὖν	εἴτ´ ἐξ αὐτοῦ τεκούσης, (εἴτ´
[5, 14]	κἂν προσάψασθαι τῆς ἐσθῆτος. ~Ἀναβὰς	οὖν	ἐπὶ τὸ βῆμα τὸ πρὸ
[5, 19]	μήτε δικαιότερον μήτε σωφρονέστερον. (Πῶς	οὖν	εὔλογον ἢ πιθανὸν Σωκράτη τὸν
[5, 10]	αὐτὸς τὰς ἡμέρας. Τὸ μὲν	οὖν	ἥμισυ τοῦ παντὸς τῆς νεὼς
[5, 7]	δὲ ἐλάχιστος δύο. Ταῦτα μὲν	οὖν	ἦν ἅπαντα ἀργυρᾶ. Ἐχόμενοι δὲ
[5, 14]	φιλοσόφων τὰς διατριβὰς ἀφώνους. Πολλῶν	οὖν	καὶ ἄλλων τοιούτων λεχθέντων ὑπὸ
[5, 13]	ἢ Ἀλεξανδρίδος ταύτης νεώς. ~Τοσαῦτ´	οὖν	καὶ περὶ τοῦ τῶν νεῶν
[5, 8]	ἦν ἡ περίμετρος πηχῶν Πολλῶν	οὖν	καὶ ποικίλων εἰρημένων (ἐν ταῖς
[5, 17]	περὶ τῶν ἐρωτικῶν διεξέρχεται. Θαυμαστὸν	οὖν	καὶ τερατῶδες, εἰ τὰ μήπω
[5, 3]	σήραγγας ἠδ´ ἐπακτίας αὐλῶνας. Ἐκδεκτέον	οὖν	καὶ τὸ παρὰ Ἐρατοσθένει ἐν
[5, 9]	εἶχε τὴν διάθεσιν. (Τοὺς μὲν	οὖν	κίονας οὕτως Αἰγύπτιοι κατασκευάζουσι· καὶ
[5, 2]	ἐδίνευον κατὰ μέσσους. Τοῖς μὲν	οὖν	Κρησὶν ἥ τε ὄρχησις ἐπιχώριος
[5, 15]	αὐτῶν καὶ οἱ Λοκρῶν. Τοιούτου	οὖν	κυδοιμοῦ καὶ φόβου καταλαβόντος τοὺς
[5, 2]	ἀφορίζει, οὐ προλέγει οὐδέν. Δεῖ	οὖν	μαντεύσασθαι πῶς ποτ´ ἄνθρωπος ἐξαπίνης
[5, 6]	τε ἀκοῆς ἐγενήθη. (Τὸ μὲν	οὖν	μέγεθος αὐτῆς ἑκατὸν τριάκοντα κλίνας
[5, 18]	τὴν βασιλείαν Ἀρχέλαος διαδέχεται. Πῶς	οὖν	νεωστὶ κατὰ Πλάτωνα τελευτᾷ Περικλῆς;
[5, 19]	προσβάλλων ἀκοαῖς ὀπτήρια θυμοῦ. Κυνηγεῖ	οὖν	ὁ καλὸς Σωκράτης ἐρωτοδιδάσκαλον ἔχων
[5, 10]	οὐ παρέργως ἐνέτυχον ὑπογυίως. Γράφει	οὖν	ὁ Μοσχίων οὕτως· Διοκλείδης μὲν
[5, 18]	εἶτ´ Ἀστύφιλος. (Παρὰ τὴν ἱστορίαν	οὖν	ὁ Πλάτων ἐν τῷ διαλόγῳ
[5, 1]	ὡς πάρεργον ἐκπονούμεθα. Φησὶ δ´	οὖν	ὁ ποιητὴς περὶ τοῦ Μενελάου
[5, 4]	ξενῶνας καὶ ἀνδρῶνας ὀνομάζουσι. Τί	οὖν	ὀνομάσομεν, ἄνδρες φίλοι, τὸ συμπόσιον
[5, 2]	ἐνὶ φρεσὶν ἤπερ ἀοιδαί. Πῶς	οὖν	οὐκ ἂν ἀβέλτερος εἴη ὁ
[5, 13]	πλούσιοι χαλκῆν ἢ ἀργυρᾶν. Εἰπόντες	οὖν	περὶ ἐγγυθήκης ἑξῆς πάλιν μνησθησόμεθα
[5, 13]	καὶ τὴν πορφυρᾶν ἐσθῆτα. Γέλωτος	οὖν	πολλοῦ καταραγέντος ἔμενεν ὁ φιλόσοφος
[5, 13]	φαντασίᾳ καταχλιδῶντος τῆς Ἀττικῆς. Συνέτρεχον	οὖν	πρὸς τὴν θέαν ταύτην ἄνδρες
[5, 13]	τῶν ἐν Συρίᾳ βασιλευσάντων. Τὸ	οὖν	συμπόσιον τοῦτο τοιόνδε τι ἐγένετο.
[5, 10]	ξύλον, ὑποτιθεμένων ὀθονίων μετὰ πίττηςὡς	οὖν	τὴν ἐκτὸς ἐπιφάνειαν ἐξειργάσατο, τὴν
[5, 13]	Ῥωμαίων ἡγεμονίαν καταλελύσθαι πεπιστευκότες. Ἤδη	οὖν	τῆς Ἀσίας μεταβεβλημένης ὁ Ἀθηνίων
[5, 10]	χωρὶς τῶν ὑπηρετούντων. Τοῦτο μὲν	οὖν	τὸ μέρος εἰς τὴν θάλασσαν
[5, 3]	καθάπερ λέγεται Θῆλυς ἐέρση Πᾶν	οὖν	τὸ τοιοῦτον αὐλή τε καὶ
[5, 18]	οὐσίας ἐμφαίνει τὸ δρᾶμα. Ἐν	οὖν	τούτῳ τῷ δράματι Εὔπολις τὸν
[5, 17]	αἰσχρόν τι ποιεῖν. (Ὅὅτι μὲν	οὖν	τούτων οὐδὲν εἴρηκεν Παυσανίας ἔξεστι
[5, 14]	εἰς Δῆλον ἐλθὼν κατεσκευάκει. (Στήσας	οὖν	τρόπαιον ἐπὶ τῶν τόπων ὁ
[5, 4]	ἑκὰς Ἄργεος ἱπποβότοιο. ~Τίς ἂν	οὖν	τῶν ἐκγόνων ἐκείνων τῶν ὑπὲρ
[5, 15]	ἀνδρῶν, ὥς φησι Θουκυδίδης. Τούτων	οὖν	τῶν ἐπιλέκτων ἀνάγκη εἶναι καὶ
[5, 3]	νικητήρια φιλήματα τῶν κριτῶν. Τίς	οὖν	τῶν νέων ἐντυχὼν τούτοις οὐκ
[5, 16]	Ποτίδαιαν, ἧς Φορμίων ἐστρατήγει. ~Πάντ´	οὖν	ψεύδονται οἱ φιλόσοφοι καὶ πολλὰ
[5, 20]	ποιηταὶ καὶ συγγραφεῖς εἰρήκασιν· Ὑμεῖς	οὖν,	ὦ γραμματικοί, κατὰ τὸν Βαβυλώνιον
[5, 20]	στρατηγὸν τὸ θηρίον. (Τοῦτο μὲν	οὖν	ὡς ἦν ἄρα τοιοῦτο ἡ
[5, 18]	τῷ τῶν φροντιστῶν χορῷ. δῆλον	οὖν	ὡς μεταξὺ τούτων τῶν χρόνων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/06/2008