Livre, Chap. |
[5, 2] |
ἤπερ
ἀοιδαί.
Πῶς
οὖν
οὐκ
|
ἂν |
ἀβέλτερος
εἴη
ὁ
Τηλέμαχος
ᾠδοῦ |
[5, 17] |
γὰρ
ἂν
ἔφη
οἴεσθαι
μάλιστα
|
ἂν |
αἰδεῖσθαι
ἀλλήλους
ἀπολιπεῖν,
θαυμαστὰ
λέγων, |
[5, 14] |
Ῥωμαίων
σύγκλητος
ἐπισχεθῆναι
πεποίηκεν,
ἕως
|
ἂν |
αὐτὴ
δοκιμάσῃ
περὶ
τοῦ
πῶς |
[5, 3] |
τὸ
μύρον
ἀπείπατο;
οὐδεὶς
γὰρ
|
ἂν |
αὐτοῦ
ἀγελαστὶ
ἠνέσχετο
κατὰ
νοῦν |
[5, 17] |
εἴρηκεν
ὡς
καὶ
στράτευμα
ἀλκιμώτατον
|
ἂν |
γένοιτο
ἐκ
παιδικῶν
καὶ
ἐραστῶν. |
[5, 2] |
τὸ
μὲν
τῶν
μνηστήρων
οἷον
|
ἂν |
γένοιτο
νεανίσκων
μέθαις
καὶ
ἔρωσιν |
[5, 4] |
καὶ
οἴνῳ
τοσούτῳ
ὅσος
ἱκανὸς
|
ἂν |
γένοιτο
πρὸς
εὐθυμίαν,
ἣν
ὁ |
[5, 14] |
ἔλεγεν·
Ὥσπερ
ἐκ
θύμβρας
οὐδεὶς
|
ἂν |
δύναιτο
κατασκευάσαι
λόγχην,
οὐδ´
ἐκ |
[5, 6] |
εἰς
μίαν
εὑρεθῆναι
στεφάνωσιν
οὐκ
|
ἂν |
δυνηθέντα
ἐν
ἄλλῃ
πόλει
ῥᾳδίως, |
[5, 19] |
τοιαῦτ´
ἐρωτῶν
τὸν
θεόν,
ὡς
|
ἂν |
εἰ
καὶ
τοιαῦτα,
τίνα
τῶν |
[5, 2] |
τοῦθ´
Ὅμηρος
λέγει.
Πῶς
γὰρ
|
ἂν |
εἴη
μαλθακὸς
Μενέλαος
ὁ
τὸν |
[5, 19] |
εἰδέναι,
τὸ
πάντα
εἰδέναι
φαυλότης
|
ἂν |
εἴη.
Τίς
δ´
ἦν
χρεία |
[5, 2] |
οἰκεῖον
καὶ
φίλον
πρὸς
ὃν
|
ἂν |
ἔλθοι
θυσίας
οὔσης
τὸν
καλοῦντα |
[5, 13] |
μόνον
τῶν
ἐπιφερομένων
ὀφλημάτων
ἀπολυθέντας
|
ἂν |
ἐν
ὁμονοίᾳ
ζῆν,
ἀλλὰ
καὶ |
[5, 19] |
συμποσίῳ
κατὰ
Πλάτωνα·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
ἐσίγησε
τοῦτ´
Ἀριστοφάνης
ὡς
τοὺς |
[5, 13] |
Ἐν
ᾧ
προελθών
φησιν·
Οὐκ
|
ἂν |
ἐσπούδαζον
περὶ
αὐτῆς
τῆς
ἐγγυθήκης |
[5, 4] |
τὰ
τῶν
φιλοσόφων
συμπόσια
κοσμιώτερον
|
ἂν |
εὕροι,
καίτοι
τοῦτο
περιέχον
καὶ |
[5, 17] |
παιδικῶν
καὶ
ἐραστῶν.
Τούτους
γὰρ
|
ἂν |
ἔφη
οἴεσθαι
μάλιστα
ἂν
αἰδεῖσθαι |
[5, 15] |
Φιλοσωκράτην,
ἅμα
τοῖς
πολλοῖς
ἀσχημόνως
|
ἂν |
ἔφυγε,
Παγώνδου
δύο
τέλη
περιπέμψαντος |
[5, 4] |
ὅτι
μετὰ
μόνου
καταγηράναι
μάλιστ´
|
ἂν |
ἤθελεν
ἐκείνου.
(Κατὰ
δὲ
τὸ |
[5, 2] |
αἰτίαν
δι´
ἣν
ἀδελφὸς
αὐτόματος
|
ἂν |
ἥκοι
πρὸς
δεῖπνον,
(οὐδὲ
πιθανῆς |
[5, 2] |
καὶ
πᾶσι
γνώριμος;
πῶς
δ´
|
ἂν |
ἦλθεν,
εἰ
μὴ
ᾔδει;
ἢ |
[5, 4] |
ὑπὲρ
τοῦ
τοιούτου
τεθνηκότων
οὐκ
|
ἂν |
κατ´
ἀξίαν
δόξειεν
τὴν
ἐπὶ |
[5, 4] |
εὐρείῃ
ἑκὰς
Ἄργεος
ἱπποβότοιο.
~Τίς
|
ἂν |
οὖν
τῶν
ἐκγόνων
ἐκείνων
τῶν |
[5, 19] |
λογοποιὸς
ἢ
ἄλλος
τις,
Πῶς
|
ἂν |
πλουτήσαιμι,
Διὸς
καὶ
Λητοῦς
υἱέ; |
[5, 3] |
ἐπιτριβήσεται
μᾶλλον
ἤπερ
εἰς
ἀρετὴν
|
ἂν |
προαχθείη.
Παρὰ
δ´
Ὁμήρῳ
ἐν |
[5, 14] |
στρατηγεῖτε,
προέστηκα
δ´
ἐγώ.
Καὶ
|
ἂν |
συνεπισχύητε,
τοσοῦτον
δυνήσομαι
ὅσον
κοινῇ |
[5, 10] |
ὃ
ναυπηγηθείη
μέρος
περιελαμβάνετο,
ὡς
|
ἂν |
τριακοσίων
ὄντων
τῶν
τὴν
ὕλην |
[5, 2] |
ὄντι
μαλθακὸν
αὐτὸν
ὑπολαμβάνει,
οὐκ
|
ἂν |
φθάνοι
καὶ
τὸν
Ἀγαμέμνονα
τιθεὶς |
[5, 2] |
τινὰς
τούτοις
ἄγει·
καὶ
γὰρ
|
ἂν |
ψυχρὸν
εἴη
καὶ
ἄφιλον.
Καίτοι |