HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ταχέως 3
ταχὺ 2
τέ 2
τε 80
τέγγε 1
τεθαλαττωμένοι 1
τεθαλαττωμένῳ 1

Fréquences [« »]
79 γὰρ
79 τὰ
78 τοῖς
80 τε
80 τῷ
91 ὡς
92 τῆς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée, Le Banquet ou les Deipnosophistes, livre I

τε

Livre, Chap.

[1, 35]   Κρατισθένη τὸν Φλιάσιον· ὃς πῦρ τε αὐτόματον ἐποίει ἀναφύεσθαι καὶ ἄλλα

[1, 1]   Ἀθήναιος ἥδιστον λογόδειπνον εἰσηγεῖται κρείττων τε αὐτὸς ἑαυτοῦ γινόμενος, ὥσπερ οἱ

[1, 61]   φιλοπότας τοὺς Αἰγυπτίους γενέσθαι· εὑρεθῆναί τε βοήθημα παρ´ αὐτοῖς ὥστε τοὺς

[1, 60]   ὁ γινόμενος οἶνος κάλλιστος· λευκός τε γὰρ καὶ ἡδύς, εὔπνους, εὐανάδοτος,

[1, 47]   καὶ πρὸς ὑγίειαν προσφορώτερος. πέσσει τε γὰρ μᾶλλον τὰ σῖτα καὶ

[1, 1]   τῶν καλλίστων οὐκ ἐμνημόνευσεν. ἰχθῦς τε γὰρ τῇ βίβλῳ ἐνέθετο καὶ

[1, 21]   δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν οἰωνοῖσί τε δαῖτα, τὴν τῶν γυπῶν καὶ

[1, 27]   συμποσίῳ. φησὶ γοῦν· ἐπειδὴ σπονδαί τε ἐγένοντο καὶ ἐπαιώνισαν, ἀνέστησαν πρῶτοι

[1, 21]   διὸ ἄρτου τε ἐπίνοια πέμματός τε εἰς ἴσον διαμεμοιραμένου καὶ τοῖς

[1, 59]   ἐπιδάκνουσί τε τὸν στόμαχον ἐμφυσήσεις τε ἐνεργάζονται καὶ συγκατεργάζονται τὴν τροφήν.

[1, 47]   τοῖς σώμασιν ἐμποιεῖ τὸ αἷμά τε ἐνερευθὲς καὶ εὐανάδοτον κατασκευάζει καὶ

[1, 21]   ἀνθρώποις τὰ δόρπα. διὸ ἄρτου τε ἐπίνοια πέμματός τε εἰς ἴσον

[1, 27]   ἄλλοι ἐναντίοι μολπῇ τε ὀρχηθμῷ τε ἔσκαιρον. ὑποσημαίνεται δὲ ἐν τούτοις

[1, 48]   καὶ ὀλίγος καὶ κάλλιστος, προσέτι τε εὔτονος καὶ παχύς, Πραινεστίνου δὲ

[1, 2]   τῶν Ἀκταίωνος πολὺ πλείονες. ῥητόρων τε ἦν ἄγυρις τῶν κυνικῶν κατ´

[1, 51]   ὄψον χρηστόν, ἐπαγωγὸν πάνυ οἶνός τε Θάσιος καὶ μύρον καὶ στέμματα.

[1, 40]   ὠρχεῖτο πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε. Θεόφραστος δὲ πρῶτόν φησιν Ἄνδρωνα

[1, 40]   μέσσοισιν δ´ ὠρχεῖτο πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε. Θεόφραστος δὲ πρῶτόν

[1, 48]   λεπτομερέστερος ὢν τοῦ Ῥηγίνου ἥκιστά τε καθαπτόμενος κεφαλῆς. τούτῳ ἐμφερὴς ὁ

[1, 60]   φησὶ Σοφοκλῆς. αὐτὸς ἐμαυτοῦ Ἰόλεώς τε καὶ Ἀλκείδης γενήσομαι. ὅτι ὁ

[1, 38]   λόγων λαβόντας ὀρθῶς ὑμνῆσαι θεῶν τε καὶ ἀνθρώπων εὐδαιμόνων βίον. Σαπφὼ

[1, 15]   ἰσχυροτάτας γίνεσθαι καὶ πρώτας ἔτι τε καὶ ἐμφύτους τὰς περὶ ἐδωδὴν

[1, 2]   ὃς τοσαῦτ´ ἐκδέδωκε συγγράμματα φιλόσοφά τε καὶ ἰατρικὰ ὡς πάντας ὑπερβαλεῖν

[1, 49]   κατὰ πρᾶσιν· ἡ Ῥόδος ἀσταφίδας τε καὶ ἰσχάδας ἡδυονείρους. αὐτὰρ ἀπ´

[1, 27]   σὺν ὅπλοις καὶ ἥλλοντο ὑψηλά τε καὶ κούφως καὶ ταῖς μαχαίραις

[1, 46]   ἀλλὰ καὶ οἱ γέροντες Φοῖνιξ τε καὶ Νέστωρ. μόνῳ Μενελάῳ οὐ

[1, 52]   πόλεων βοτρυοσταγῆ ἔρνη εἰπεῖν αἰνῆσαί τε καὶ οὔ με λέληθ´ ὀνομῆναι·

[1, 29]   χαλκοβατὲς δῶμα ἔμπης εἰς γαῖάν τε καὶ οὐρανὸν ἵκετ´ ἀυτμή. καὶ

[1, 60]   φόρους οἱ τότε βασιλεῖς Αἰγύπτιοί τε καὶ Πέρσαι ταῖς γαμεταῖς ἐδίδοσαν

[1, 37]   ἡ Πυλάδου ὄρχησις ὀγκώδης παθητική τε καὶ πολυπρόσωπος, ἡ δὲ Βαθύλλειος

[1, 31]   τούτοις εὐστροφίᾳ. Ὀδυσσεὺς γοῦν δαιτρεῦσαί τε καὶ πῦρ νηῆσαι‘ οἷος οὐκ

[1, 25]   Σικυωνίοις, Ἵππασος δὲ Λακεδαιμονίοις ταύτην τε καὶ τὰ γυμνάσια πρώτοις. ταύτην

[1, 28]   ἡμῖν δαίς τε φίλη κίθαρίς τε‘ καὶ τὰ ἑξῆς ἃ ἔπη

[1, 55]   {σκληροῖσιν} οἴνοις συνάγουσι τὰς ὀφρῦς τε καὶ τὴν κοιλίαν, ἀλλ´ ἀνθοσμίᾳ

[1, 8]   ὅτι δείπνων ἀναγραφὰς πεποίηνται ἄλλοι τε καὶ Τιμαχίδας ὁ Ῥόδιος δι´

[1, 38]   ἐν Θεαιτήτῳ· πάντα δυναμένους ὀξέως τε καὶ τορῶς διακονεῖν, ἀναβάλλεσθαι δ´

[1, 48]   δὲ μὴ οὕτω τρυγηθεὶς αὐστηρός τε καὶ τῷ χρώματι κιρρός. καὶ

[1, 14]   ἀλλά ς´ ἡ γαστὴρ νόον τε καὶ φρένας παρήγαγεν εἰς ἀναιδείην,

[1, 44]   καταιονήσεων· θυμῆρες κεράσασα κατὰ κρατός τε καὶ ὤμων. αἱ γὰρ ἐμβάσεις

[1, 50]   ταμίαι. τὸν δὲ τροχὸν γαίας τε καμίνου τ´ ἔκγονον εὗρε, κλεινότατον

[1, 5]   δύνασθαι παραβοηθεῖν τοῖς φίλοις σπείρειν τε καρπὸν Χάριτος, ἡδίστης θεῶν; τοῦ

[1, 8]   μετ´ ὀλίγα· ὀρφὼν αἰολίαν συνόδοντά τε καρχαρίαν τε μὴ τέμνειν, μή

[1, 26]   περὶ τὴν σφαιριστικὴν ἁμίλλης τό τε κατὰ τοὺς τραχηλισμοὺς ῥωμαλέον. Ἀντιφάνης·

[1, 50]   δ´ ὄχος Σικελὸς κάλλει δαπάνῃ τε κράτιστος. Θεσσαλικὸς δὲ θρόνος, γυίων

[1, 36]   ἧς Βακχυλίδης φησί· τὴν ἀχείμαντόν τε Μέμφιν καὶ δονακώδεα Νεῖλον. οὗτος

[1, 8]   ὀρφὼν αἰολίαν συνόδοντά τε καρχαρίαν τε μὴ τέμνειν, μή σοι νέμεσις

[1, 54]   στολὴν Γάμβρειον προσθεὶς ἐφ´ ᾧ τε μηκέτι Ἑλληνικὸν ἱμάτιον περιβάληται. καὶ

[1, 44]   θαλάσσῃ κνήμας ἠδὲ λόφον ἀμφί τε μηρούς‘ καὶ οὕτως ἀναψύξαντες ἐς

[1, 59]   τροφήν. τοιοῦτος δ´ ἐστὶν ὅ τε Μύνδιος καὶ ὁ ἀπὸ Ἁλικαρνασσοῦ.

[1, 38]   μέμφεσθαι τὴν Ἀναξιμένους περιβολήν· Καλλίστρατός τε ὁ Ἀριστοφάνειος Ἀρίσταρχον ἐν συγγράμματι

[1, 2]   ὢν τῶν ἀρχαίων ἀδυνατώτερος, Ῥουφῖνός τε ὁ Νικαεύς. μουσικὸς δὲ παρῆν

[1, 2]   λόγων οὐ παρέργως ἁπτόμενος, Γαληνός τε ὁ Περγαμηνός, ὃς τοσαῦτ´ ἐκδέδωκε

[1, 2]   Νικομηδεῖς, πολυμαθείᾳ πάντας ὑπερηκοντικότες, Φιλάδελφός τε ὁ Πτολεμαεύς, ἀνὴρ οὐ μόνον

[1, 27]   παιδὸς κιθαρίζοντος ἄλλοι ἐναντίοι μολπῇ τε ὀρχηθμῷ τε ἔσκαιρον. ὑποσημαίνεται δὲ

[1, 18]   καὶ Εὐρυτίωνα τὸν Κένταυρον· τούς τε παρὰ Κίρκῃ λέοντας ποιεῖ καὶ

[1, 62]   Ἀναξανδρίδης· ἐὰν λούσησθε νῦν ῥάφανόν τε πολλὴν ἐντράγητε, παύσεται τὸ βάρος

[1, 60]   τῶν οἴνων αἱ ἰδιότητες κατά τε τὰ χρώματα καὶ τὴν προσφοράν.

[1, 50]   θύμον τε τῶν Ὑμηττίων ὀρίγανόν τε Τενέδιον. ~ὅτι ὁ Περσῶν βασιλεὺς

[1, 36]   Νικομηδέων δὲ τὴν περικαλλῆ, προσέτι τε τὴν λαμπροτάτην πόλεων πασῶν ὁπόσας

[1, 46]   ἰχθύων καὶ τῶν ὀρνίθων διά τε τὴν λιχνείαν καὶ προσέτι τὴν

[1, 62]   ἐντράγητε, παύσεται τὸ βάρος διασκεδᾷ τε τὸ προσὸν νῦν νέφος ἐπὶ

[1, 15]   καὶ κάνδυλον καὶ ἄμητας μελίπηκτά τε τοῖς βασιλεῦσιν ἐξαίρετα παρατίθησιν Ὅμηρος,

[1, 47]   λεπτομερὴς ὢν εὐανάδοτός ἐστι δύναμίν τε τοῖς σώμασιν ἐμποιεῖ τὸ αἷμά

[1, 4]   Πεισίστρατον τὸν Ἀθηναίων τυραννήσαντα Εὐκλείδην τε τὸν καὶ αὐτὸν Ἀθηναῖον καὶ

[1, 41]   τὸ γὰρ ἄστρον περιτέλλεται. Εὔπολίς τε τὸν Καλλίαν φησὶν ἀναγκάζεσθαι ὑπὸ

[1, 4]   τε τοὺς Περγάμου βασιλέας Εὐριπίδην τε τὸν ποιητὴν Ἀριστοτέλην τε τὸν

[1, 4]   τοὺς ἐπὶ συναγωγῇ τεθαυμασμένους, Πολυκράτην τε τὸν Σάμιον καὶ Πεισίστρατον τὸν

[1, 59]   εἰσι καὶ κοιλίας λύουσιν ἐπιδάκνουσί τε τὸν στόμαχον ἐμφυσήσεις τε ἐνεργάζονται

[1, 4]   Εὐριπίδην τε τὸν ποιητὴν Ἀριστοτέλην τε τὸν φιλόσοφον καὶ Θεόφραστον καὶ

[1, 4]   εἶναι ἱερουργιῶν τῶν νομισθεισῶν ὑπό τε τοῦ τῆς πόλεως ἐπωνύμου Ῥωμύλου

[1, 4]   καὶ Νικοκράτην τὸν Κύπριον ἔτι τε τοὺς Περγάμου βασιλέας Εὐριπίδην τε

[1, 59]   ἐστιν. ὁ δὲ νησιώτης εἴς τε τοὺς πότους ἐστὶν εὖ πεφυκὼς

[1, 50]   ἐκ Καρχηδόνος καὶ σίλφιον θύμον τε τῶν Ὑμηττίων ὀρίγανόν τε Τενέδιον.

[1, 22]   Ὀδυσσέως ἑταῖροι θηρεύουσιν ἰχθῦς ὄρνιθάς τε φίλας θ´ ὅ τι χεῖρας

[1, 28]   βίος· αἰεὶ γὰρ ἡμῖν δαίς τε φίλη κίθαρίς τε‘ καὶ τὰ

[1, 24]   σφέας οἴμας Μοῦς´ ἐδίδαξε φίλησέ τε φῦλον ἀοιδῶν. ὁ δὲ παρὰ

[1, 9]   φανερῶς ἐν τοῖς βαλανείοις τήν τε χεῖρα συνεθίζειν πρὸς τὰ θερμὰ

[1, 50]   δὲ λέχους κάλλος ἔχει Μίλητός τε Χίος τ´ ἔναλος πόλις Οἰνοπίωνος.

[1, 5]   ἂν οὕνεκα εὔξαιτο πλουτεῖν εὐπορεῖν τε χρημάτων ἢ τοῦ δύνασθαι παραβοηθεῖν

[1, 59]   τῇ φύσει, οὐρητικός, θερμὸς πεπτικός τε ὢν τὴν κεφαλὴν ποιεῖ διάπυρον·

Livre, Chap.
[1, 35]	Κρατισθένη τὸν Φλιάσιον· ὃς πῦρ	τε	αὐτόματον ἐποίει ἀναφύεσθαι καὶ ἄλλα
[1, 1]	Ἀθήναιος ἥδιστον λογόδειπνον εἰσηγεῖται κρείττων	τε	αὐτὸς ἑαυτοῦ γινόμενος, ὥσπερ οἱ
[1, 61]	φιλοπότας τοὺς Αἰγυπτίους γενέσθαι· εὑρεθῆναί	τε	βοήθημα παρ´ αὐτοῖς ὥστε τοὺς
[1, 60]	ὁ γινόμενος οἶνος κάλλιστος· λευκός	τε	γὰρ καὶ ἡδύς, εὔπνους, εὐανάδοτος,
[1, 47]	καὶ πρὸς ὑγίειαν προσφορώτερος. πέσσει	τε	γὰρ μᾶλλον τὰ σῖτα καὶ
[1, 1]	τῶν καλλίστων οὐκ ἐμνημόνευσεν. ἰχθῦς	τε	γὰρ τῇ βίβλῳ ἐνέθετο καὶ
[1, 21]	δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν οἰωνοῖσί	τε	δαῖτα, τὴν τῶν γυπῶν καὶ
[1, 27]	συμποσίῳ. φησὶ γοῦν· ἐπειδὴ σπονδαί	τε	ἐγένοντο καὶ ἐπαιώνισαν, ἀνέστησαν πρῶτοι
[1, 21]	διὸ ἄρτου τε ἐπίνοια πέμματός	τε	εἰς ἴσον διαμεμοιραμένου καὶ τοῖς
[1, 59]	ἐπιδάκνουσί τε τὸν στόμαχον ἐμφυσήσεις	τε	ἐνεργάζονται καὶ συγκατεργάζονται τὴν τροφήν.
[1, 47]	τοῖς σώμασιν ἐμποιεῖ τὸ αἷμά	τε	ἐνερευθὲς καὶ εὐανάδοτον κατασκευάζει καὶ
[1, 21]	ἀνθρώποις τὰ δόρπα. διὸ ἄρτου	τε	ἐπίνοια πέμματός τε εἰς ἴσον
[1, 27]	ἄλλοι ἐναντίοι μολπῇ τε ὀρχηθμῷ	τε	ἔσκαιρον. ὑποσημαίνεται δὲ ἐν τούτοις
[1, 48]	καὶ ὀλίγος καὶ κάλλιστος, προσέτι	τε	εὔτονος καὶ παχύς, Πραινεστίνου δὲ
[1, 2]	τῶν Ἀκταίωνος πολὺ πλείονες. ῥητόρων	τε	ἦν ἄγυρις τῶν κυνικῶν κατ´
[1, 51]	ὄψον χρηστόν, ἐπαγωγὸν πάνυ οἶνός	τε	Θάσιος καὶ μύρον καὶ στέμματα.
[1, 40]	ὠρχεῖτο πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν	τε.	Θεόφραστος δὲ πρῶτόν φησιν Ἄνδρωνα
[1, 40]	μέσσοισιν δ´ ὠρχεῖτο πατὴρ ἀνδρῶν	τε	θεῶν τε. Θεόφραστος δὲ πρῶτόν
[1, 48]	λεπτομερέστερος ὢν τοῦ Ῥηγίνου ἥκιστά	τε	καθαπτόμενος κεφαλῆς. τούτῳ ἐμφερὴς ὁ
[1, 60]	φησὶ Σοφοκλῆς. αὐτὸς ἐμαυτοῦ Ἰόλεώς	τε	καὶ Ἀλκείδης γενήσομαι. ὅτι ὁ
[1, 38]	λόγων λαβόντας ὀρθῶς ὑμνῆσαι θεῶν	τε	καὶ ἀνθρώπων εὐδαιμόνων βίον. Σαπφὼ
[1, 15]	ἰσχυροτάτας γίνεσθαι καὶ πρώτας ἔτι	τε	καὶ ἐμφύτους τὰς περὶ ἐδωδὴν
[1, 2]	ὃς τοσαῦτ´ ἐκδέδωκε συγγράμματα φιλόσοφά	τε	καὶ ἰατρικὰ ὡς πάντας ὑπερβαλεῖν
[1, 49]	κατὰ πρᾶσιν· ἡ Ῥόδος ἀσταφίδας	τε	καὶ ἰσχάδας ἡδυονείρους. αὐτὰρ ἀπ´
[1, 27]	σὺν ὅπλοις καὶ ἥλλοντο ὑψηλά	τε	καὶ κούφως καὶ ταῖς μαχαίραις
[1, 46]	ἀλλὰ καὶ οἱ γέροντες Φοῖνιξ	τε	καὶ Νέστωρ. μόνῳ Μενελάῳ οὐ
[1, 52]	πόλεων βοτρυοσταγῆ ἔρνη εἰπεῖν αἰνῆσαί	τε	καὶ οὔ με λέληθ´ ὀνομῆναι·
[1, 29]	χαλκοβατὲς δῶμα ἔμπης εἰς γαῖάν	τε	καὶ οὐρανὸν ἵκετ´ ἀυτμή. καὶ
[1, 60]	φόρους οἱ τότε βασιλεῖς Αἰγύπτιοί	τε	καὶ Πέρσαι ταῖς γαμεταῖς ἐδίδοσαν
[1, 37]	ἡ Πυλάδου ὄρχησις ὀγκώδης παθητική	τε	καὶ πολυπρόσωπος, ἡ δὲ Βαθύλλειος
[1, 31]	τούτοις εὐστροφίᾳ. Ὀδυσσεὺς γοῦν δαιτρεῦσαί	τε	καὶ πῦρ νηῆσαι‘ οἷος οὐκ
[1, 25]	Σικυωνίοις, Ἵππασος δὲ Λακεδαιμονίοις ταύτην	τε	καὶ τὰ γυμνάσια πρώτοις. ταύτην
[1, 28]	ἡμῖν δαίς τε φίλη κίθαρίς	τε‘	καὶ τὰ ἑξῆς ἃ ἔπη
[1, 55]	{σκληροῖσιν} οἴνοις συνάγουσι τὰς ὀφρῦς	τε	καὶ τὴν κοιλίαν, ἀλλ´ ἀνθοσμίᾳ
[1, 8]	ὅτι δείπνων ἀναγραφὰς πεποίηνται ἄλλοι	τε	καὶ Τιμαχίδας ὁ Ῥόδιος δι´
[1, 38]	ἐν Θεαιτήτῳ· πάντα δυναμένους ὀξέως	τε	καὶ τορῶς διακονεῖν, ἀναβάλλεσθαι δ´
[1, 48]	δὲ μὴ οὕτω τρυγηθεὶς αὐστηρός	τε	καὶ τῷ χρώματι κιρρός. καὶ
[1, 14]	ἀλλά ς´ ἡ γαστὴρ νόον	τε	καὶ φρένας παρήγαγεν εἰς ἀναιδείην,
[1, 44]	καταιονήσεων· θυμῆρες κεράσασα κατὰ κρατός	τε	καὶ ὤμων. αἱ γὰρ ἐμβάσεις
[1, 50]	ταμίαι. τὸν δὲ τροχὸν γαίας	τε	καμίνου τ´ ἔκγονον εὗρε, κλεινότατον
[1, 5]	δύνασθαι παραβοηθεῖν τοῖς φίλοις σπείρειν	τε	καρπὸν Χάριτος, ἡδίστης θεῶν; τοῦ
[1, 8]	μετ´ ὀλίγα· ὀρφὼν αἰολίαν συνόδοντά	τε	καρχαρίαν τε μὴ τέμνειν, μή
[1, 26]	περὶ τὴν σφαιριστικὴν ἁμίλλης τό	τε	κατὰ τοὺς τραχηλισμοὺς ῥωμαλέον. Ἀντιφάνης·
[1, 50]	δ´ ὄχος Σικελὸς κάλλει δαπάνῃ	τε	κράτιστος. Θεσσαλικὸς δὲ θρόνος, γυίων
[1, 36]	ἧς Βακχυλίδης φησί· τὴν ἀχείμαντόν	τε	Μέμφιν καὶ δονακώδεα Νεῖλον. οὗτος
[1, 8]	ὀρφὼν αἰολίαν συνόδοντά τε καρχαρίαν	τε	μὴ τέμνειν, μή σοι νέμεσις
[1, 54]	στολὴν Γάμβρειον προσθεὶς ἐφ´ ᾧ	τε	μηκέτι Ἑλληνικὸν ἱμάτιον περιβάληται. καὶ
[1, 44]	θαλάσσῃ κνήμας ἠδὲ λόφον ἀμφί	τε	μηρούς‘ καὶ οὕτως ἀναψύξαντες ἐς
[1, 59]	τροφήν. τοιοῦτος δ´ ἐστὶν ὅ	τε	Μύνδιος καὶ ὁ ἀπὸ Ἁλικαρνασσοῦ.
[1, 38]	μέμφεσθαι τὴν Ἀναξιμένους περιβολήν· Καλλίστρατός	τε	ὁ Ἀριστοφάνειος Ἀρίσταρχον ἐν συγγράμματι
[1, 2]	ὢν τῶν ἀρχαίων ἀδυνατώτερος, Ῥουφῖνός	τε	ὁ Νικαεύς. μουσικὸς δὲ παρῆν
[1, 2]	λόγων οὐ παρέργως ἁπτόμενος, Γαληνός	τε	ὁ Περγαμηνός, ὃς τοσαῦτ´ ἐκδέδωκε
[1, 2]	Νικομηδεῖς, πολυμαθείᾳ πάντας ὑπερηκοντικότες, Φιλάδελφός	τε	ὁ Πτολεμαεύς, ἀνὴρ οὐ μόνον
[1, 27]	παιδὸς κιθαρίζοντος ἄλλοι ἐναντίοι μολπῇ	τε	ὀρχηθμῷ τε ἔσκαιρον. ὑποσημαίνεται δὲ
[1, 18]	καὶ Εὐρυτίωνα τὸν Κένταυρον· τούς	τε	παρὰ Κίρκῃ λέοντας ποιεῖ καὶ
[1, 62]	Ἀναξανδρίδης· ἐὰν λούσησθε νῦν ῥάφανόν	τε	πολλὴν ἐντράγητε, παύσεται τὸ βάρος
[1, 60]	τῶν οἴνων αἱ ἰδιότητες κατά	τε	τὰ χρώματα καὶ τὴν προσφοράν.
[1, 50]	θύμον τε τῶν Ὑμηττίων ὀρίγανόν	τε	Τενέδιον. ~ὅτι ὁ Περσῶν βασιλεὺς
[1, 36]	Νικομηδέων δὲ τὴν περικαλλῆ, προσέτι	τε	τὴν λαμπροτάτην πόλεων πασῶν ὁπόσας
[1, 46]	ἰχθύων καὶ τῶν ὀρνίθων διά	τε	τὴν λιχνείαν καὶ προσέτι τὴν
[1, 62]	ἐντράγητε, παύσεται τὸ βάρος διασκεδᾷ	τε	τὸ προσὸν νῦν νέφος ἐπὶ
[1, 15]	καὶ κάνδυλον καὶ ἄμητας μελίπηκτά	τε	τοῖς βασιλεῦσιν ἐξαίρετα παρατίθησιν Ὅμηρος,
[1, 47]	λεπτομερὴς ὢν εὐανάδοτός ἐστι δύναμίν	τε	τοῖς σώμασιν ἐμποιεῖ τὸ αἷμά
[1, 4]	Πεισίστρατον τὸν Ἀθηναίων τυραννήσαντα Εὐκλείδην	τε	τὸν καὶ αὐτὸν Ἀθηναῖον καὶ
[1, 41]	τὸ γὰρ ἄστρον περιτέλλεται. Εὔπολίς	τε	τὸν Καλλίαν φησὶν ἀναγκάζεσθαι ὑπὸ
[1, 4]	τε τοὺς Περγάμου βασιλέας Εὐριπίδην	τε	τὸν ποιητὴν Ἀριστοτέλην τε τὸν
[1, 4]	τοὺς ἐπὶ συναγωγῇ τεθαυμασμένους, Πολυκράτην	τε	τὸν Σάμιον καὶ Πεισίστρατον τὸν
[1, 59]	εἰσι καὶ κοιλίας λύουσιν ἐπιδάκνουσί	τε	τὸν στόμαχον ἐμφυσήσεις τε ἐνεργάζονται
[1, 4]	Εὐριπίδην τε τὸν ποιητὴν Ἀριστοτέλην	τε	τὸν φιλόσοφον καὶ Θεόφραστον καὶ
[1, 4]	εἶναι ἱερουργιῶν τῶν νομισθεισῶν ὑπό	τε	τοῦ τῆς πόλεως ἐπωνύμου Ῥωμύλου
[1, 4]	καὶ Νικοκράτην τὸν Κύπριον ἔτι	τε	τοὺς Περγάμου βασιλέας Εὐριπίδην τε
[1, 59]	ἐστιν. ὁ δὲ νησιώτης εἴς	τε	τοὺς πότους ἐστὶν εὖ πεφυκὼς
[1, 50]	ἐκ Καρχηδόνος καὶ σίλφιον θύμον	τε	τῶν Ὑμηττίων ὀρίγανόν τε Τενέδιον.
[1, 22]	Ὀδυσσέως ἑταῖροι θηρεύουσιν ἰχθῦς ὄρνιθάς	τε	φίλας θ´ ὅ τι χεῖρας
[1, 28]	βίος· αἰεὶ γὰρ ἡμῖν δαίς	τε	φίλη κίθαρίς τε‘ καὶ τὰ
[1, 24]	σφέας οἴμας Μοῦς´ ἐδίδαξε φίλησέ	τε	φῦλον ἀοιδῶν. ὁ δὲ παρὰ
[1, 9]	φανερῶς ἐν τοῖς βαλανείοις τήν	τε	χεῖρα συνεθίζειν πρὸς τὰ θερμὰ
[1, 50]	δὲ λέχους κάλλος ἔχει Μίλητός	τε	Χίος τ´ ἔναλος πόλις Οἰνοπίωνος.
[1, 5]	ἂν οὕνεκα εὔξαιτο πλουτεῖν εὐπορεῖν	τε	χρημάτων ἢ τοῦ δύνασθαι παραβοηθεῖν
[1, 59]	τῇ φύσει, οὐρητικός, θερμὸς πεπτικός	τε	ὢν τὴν κεφαλὴν ποιεῖ διάπυρον·

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/02/2006