Livre, Chap. |
[1, 30] |
ἀριστεῖς
κοσμίως
δειπνοῦσιν
ἐν
Ἀγαμέμνονος.
|
εἰ |
δ´
ἐν
Ὀδυσσείᾳ
φιλονεικοῦσιν
Ἀχιλλεὺς |
[1, 62] |
παλαιοὶ
Ἀπολλόδωρος
δηλοῖ
ὁ
Καρύστιος·
|
εἰ |
δ´
ὅτι
καλοῦμεν
ῥάφανον,
ὑμεῖς |
[1, 52] |
ἔχειν
ὅμοιον
γέρας,
ἀμβροσίᾳ
δέ.
|
εἰ |
δέ
τινες
σκώπτουσιν
ἀλαζονοχαυνοφλύαροι,
ὡς |
[1, 29] |
κληρουμένων
τὸν
λαχόντα
στοχάζεσθαι
ταύτης.
|
εἰ |
δέ
τις
τύχοι
καὶ
ἐκκρούσειε |
[1, 29] |
χωρίῳ
ἐντεῦθεν
βάλλειν
τὴν
ἑαυτοῦ.
|
εἰ |
δὲ
τύχοι
ἄνευ
τοῦ
μηδεμιᾶς |
[1, 2] |
εἰ
ὁ
μέθυσος
ἐπὶ
ἀνδρός,
|
εἰ |
ἡ
μήτρα
κεῖται
ἐπὶ
τοῦ |
[1, 39] |
Σοφοκλῆς
γοῦν
ὠνείδιζεν
αὐτῷ
ὅτι
|
εἰ |
καὶ
τὰ
δέοντα
ποιεῖ,
ἀλλ´ |
[1, 2] |
κεῖται
ἢ
οὐ
κεῖται;
οἷον
|
εἰ |
κεῖται
ὥρα
ἐπὶ
τοῦ
τῆς |
[1, 30] |
ἀλλ´
ὠφέλιμοι
αἱ
φιλοτιμίαι
ζητούντων
|
εἰ |
λόγῳ
ἢ
μάχῃ
αἱρεθῆναι
δεῖ |
[1, 12] |
καρίδας.
ὃ
δ´
ἰδὼν
ἐπύθετο
|
εἰ |
μείζους
ἔχουσιν·
εἰπόντων
δὲ
μὴ |
[1, 44] |
ὕδωρ
βληθείς·
διέξεισι
γὰρ
οὐθέν,
|
εἰ |
μή
τις
αὐτὸν
μετεωρίσας
τοῖς |
[1, 31] |
Μακεδονίᾳ
κατακλίνεσθαί
τινα
ἐν
δείπνῳ,
|
εἰ |
μή
τις
ἔξω
λίνων
ὗν |
[1, 2] |
ἐπὶ
τοῦ
τῆς
ἡμέρας
μορίου,
|
εἰ |
ὁ
μέθυσος
ἐπὶ
ἀνδρός,
εἰ |
[1, 26] |
κακὸν
ἄν
τι
μεῖζον
ἔλαβον,
|
εἰ |
πλείω
χρόνον
ἔμεινα·
καὶ
νῦν |
[1, 2] |
κεῖται
ἐπὶ
τοῦ
ἐδωδίμου
βρώματος,
|
εἰ |
σύαγρος
κεῖται
τὸ
σύνθετον
ἐπὶ
|
[1, 10] |
Βορυσθένους
καταπλέοντας,
ἀνεγνωκότες
οὐδὲν
πλὴν
|
εἰ |
τὸ
Φιλοξένου
Δεῖπνον
οὐχ
ὅλον. |