HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée, Le Banquet ou les Deipnosophistes, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)


υ  =  83 formes différentes pour 116 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[1, 53]   ὄζει δὲ ῥόδων, ὄζει δ´  ὑακίνθου·   ὀσμὴ θεσπεσία κατὰ πᾶν δ´
[1, 54]   Ἀρτύψον, Τορτύρην. δ´ εἰς  ὕβριν,   φησί, καὶ ἄνοιαν προελθὼν τυραννεῖν
[1, 15]   ἀνδρῶν. καὶ τοὺς μνηστῆρας δὲ  ὑβριστὰς   ὄντας καὶ πρὸς ἡδονὰς ἀνειμένους
[1, 26]   ἔμεινα· καὶ νῦν δ´ οὐχ  ὑγιαίνειν   μοι δοκῶ. ἐσφαίριζε δ´ οὐκ
[1, 47]   ἡδονὴν μόνον, ἀλλὰ καὶ πρὸς  ὑγίειαν   προσφορώτερος. πέσσει τε γὰρ μᾶλλον
[1, 17]   οὖν καὶ τὴν εὐταξίαν ὡς  ὑγιεινόν   ἐστι καὶ εὔχρηστον καὶ κοινὸν
[1, 44]   παντοίας, ἀφ´ ὧν ῥωμαλεώτεροι καὶ  ὑγιεινότεροι   διετέλουν, {ὡς} ὅτε πυργηδὸν σφέας
[1, 6]   δὲ τὴν χορδήν· ἑλικτὰ κοὐδὲν  ὑγιές,   εἰς δὲ τὴν ὠνθυλευμένην τευθίδα·
[1, 51]   καρδίαν, ὅταν πίω τοῦδ´, εὐθὺς  ὑγιὴς   γίνεται· Ἀσκληπιὸς κατέβρεξε οἶνος Λέσβιος,
[1, 59]   τὴν πάροδον καὶ παχύνων τὰ  ὑγρὰ   μᾶλλον κεφαλὴν ἧττον παρενοχλεῖ. ὄντως
[1, 52]   πολιὸν σφόδρα κρᾶτα φοροῦντα οἶνον,  ὑγρὰν   χαίταν λευκῷ πεπυκασμένον ἄνθει πίνειν,
[1, 59]   ἐν ταύταις γὰρ σκληρὰ τὰ  ὕδατα.   τοῖς δ´ ἀθαλάσσοις τῶν οἴνων
[1, 58]   ἀληθές, τ´ οὐ μόνον  ὕδατος   αἶσαν, ἀλλά τι καὶ χλεύης
[1, 44]   πρὸς τὸ μὴ ξηρανθέντος τοῦ  ὕδατος   ἀπεσκληρυμμένα γίνεσθαι τὰ σώματα. οἱ
[1, 60]   λιπαρόν, κατὰ τὴν τοῦ  ὕδατος   κρᾶσιν ἀναλύεται κατὰ βραχύ, ὡς
[1, 44]   περικεχυμένου πανταχόθεν τοῖς πόροις τοῦ  ὕδατος   φράττουσι τὴν τῶν ἱδρώτων ἔκκρισιν
[1, 59]   καὶ Λεσβίῳ τὰ ἀποιότατα τῶν  ὑδάτων   εὐθετεῖ. ~ὦ γλῶσσα, σιγήσασα τὸν
[1, 59]   τεθαλαττωμένῳ συνᾴδει τὰ σκληρὰ τῶν  ὑδάτων   οἷον κρηναῖα καὶ ὄμβρια, ἐὰν
[1, 44]   ἂν εἴ τις ἠθμὸς εἰς  ὕδωρ   βληθείς· διέξεισι γὰρ οὐθέν, εἰ
[1, 32]   στερεόν τι πρᾶγμα θερμόν ἐσθ´  ὕδωρ.   Ἕρμιππος· μὰ τὸν Δί´, οὐ
[1, 9]   πρὸς τὰ θερμὰ καθιέντα εἰς  ὕδωρ   θερμὸν καὶ τὸ στόμα ἀναγαργαριζόμενον
[1, 44]   ἔλθωσιν εἰς θερμὸν ψυχρὸν  ὕδωρ   οὐκ ἔτι ἱδροῦσιν, ἕως ἂν
[1, 34]   Ἀντίοχος τοὺς Σωστράτου τοῦ αὐλητοῦ  υἱεῖς   σωματοφύλακας ἐπεποίητο. ~ἐθαυμάζετο δὲ παρ´
[1, 16]   τῷ ποιητῇ καὶ ὀνειδίζει τοῖς  υἱοῖς   ἀναλίσκουσι τὰ μὴ νενομισμένα· ἀρνῶν
[1, 34]   ᾠδοῦ, ἐφ´ ἧς ἐπιγέγραπται· Πυθέα  υἱὸς   ὅδ´ ἐστὶ Κλέων Θηβαῖος ἀοιδός,
[1, 62]   εἰ δ´ ὅτι καλοῦμεν ῥάφανον,  ὑμεῖς   δ´ οἱ ξένοι κράμβην, γυναιξὶ
[1, 9]   καὶ μετὰ τὸ δεῖπνον ᾄσας  ὑμέναιον,   οὗ ἀρχὴ Γάμε θεῶν
[1, 10]   Τένθην καλούμενον οὐ περιγλωττίδα μόνον  ὑμενίνην   φορεῖν, ἀλλὰ καὶ προσελυτροῦν τὴν
[1, 50]   καὶ σίλφιον θύμον τε τῶν  Ὑμηττίων   ὀρίγανόν τε Τενέδιον. ~ὅτι
[1, 38]   οὐδ´ ἁρμονίαν λόγων λαβόντας ὀρθῶς  ὑμνῆσαι   θεῶν τε καὶ ἀνθρώπων εὐδαιμόνων
[1, 40]   τις ἐν τῷ εἰς Ἀπόλλωνα  ὕμνῳ   φησίν· Ἀπόλλων φόρμιγγ´ ἐν χείρεσσιν
[1, 47]   ~παλαιὸν μὲν οἶνον, ἄνθεα δ´  ὕμνων   νεωτέρων‘ Πίνδαρος ἐπαινεῖ. Εὔβουλος δέ
[1, 31]   εἰ μή τις ἔξω λίνων  ὗν   κεντήσειεν· ἕως δὲ τότε καθήμενοι
[1, 61]   δέ φησιν ὅτι οἱ μὲν  ὑπ´   οἴνου μεθυσθέντες ἐπὶ πρόσωπον φέρονται,
[1, 53]   καὶ πάλιν· φοινικίνου βῖκός τις  ὑπανεῴγνυτο.   μνημονεύει αὐτοῦ καὶ Ξενοφῶν Ἀναβάσει.
[1, 53]   οὗ καὶ ἀπὸ στόματος στάμνων  ὑπανοιγομενάων   ὄζει ἴων, ὄζει δὲ ῥόδων,
[1, 4]   κύων ἔσηνε καὶ προσῆλθ´,  ὑπαντήσας   δέ τις δίφρον εὐθέως ἔθηκε,
[1, 54]   καὶ Δημαράτῳ, δοὺς τὰ πρότερον  ὑπάρχοντα   καὶ εἰς στολὴν Γάμβρειον προσθεὶς
[1, 39]   τραγῳδίας οἰκονομίαν εἰς ἑαυτὸν περιιστᾶν.  ὑπεκρίνετο   γοῦν μετὰ τοῦ εἰκότος τὰ
[1, 8]   παίσειέ γέ σου τὸν πρωκτὸν  ὑπελθών.   ~ἀπὸ τούτου τοῦ Φιλοξένου καὶ
[1, 60]   χρόνον, πῶς δῆτα τλήσῃ πρᾶγμ´  ὑπεξελθεῖν   τόδε; τῆς ἀνάγκης οὐδὲν
[1, 62]   πίνειν κράμβας ἤσθιον. Ἄλεξις· ἐχθὲς  ὑπέπινες,   εἶτα νυνὶ κραιπαλᾷς. κατανύστασον· παύσῃ
[1, 26]   φωναῖς ἔξω, μακράν, παρ´ αὐτόν,  ὑπὲρ   αὐτόν, κάτω, ἄνω, βραχεῖαν, ἀπόδος
[1, 12]   ἐσθίων πολυτελεῖς, αἳ γίνονται αὐτόθι  ὑπέρ   γε τὰς ἐν Σμύρνῃ μέγισται
[1, 48]   πεντεκαίδεκα μέχρι εἴκοσιν· δ´  ὑπὲρ   τοῦτον ἐκπίπτων τὸν χρόνον κεφαλαλγὴς
[1, 1]   τὰ ἑπόμενα τῆς βίβλου βαθμηδὸν  ὑπεράλλεται.   ~οἱ δ´ ἐν τῷ δείπνῳ
[1, 56]   οὐκ Ἀνθηδόνα ναίεις οὐδ´ ἱερὰν  Ὑπέραν,   ὅθι γ´ ἄτρυγον οἶνον ἔπινες.
[1, 2]   τε καὶ ἰατρικὰ ὡς πάντας  ὑπερβαλεῖν   τοὺς πρὸ αὐτοῦ, καὶ κατὰ
[1, 60]   καὶ τὴν προσφοράν. τούτους δ´  ὑπερβάλλει   κατὰ Ἄντυλλαν πόλιν οὐ
[1, 4]   αὐτῷ ἀρχαίων Ἑλληνικῶν τοσαύτη ὡς  ὑπερβάλλειν   πάντας τοὺς ἐπὶ συναγωγῇ τεθαυμασμένους,
[1, 9]   δὲ πρὸς τὰ θερμὰ ταῦθ´  ὑπερβολῇ   τοὺς δακτύλους δήπουθεν Ἰδαίους ἔχω
[1, 56]   αὐτῶν πολιτείᾳ, ἄμπελος Ἀνθηδονιὰς καὶ  Ὑπερειὰς   ἀπὸ Ἄνθου τινὸς καὶ Ὑπέρου,
[1, 2]   Δημόκριτος οἱ Νικομηδεῖς, πολυμαθείᾳ πάντας  ὑπερηκοντικότες,   Φιλάδελφός τε Πτολεμαεύς, ἀνὴρ
[1, 12]   οὖν καὶ κατὰ Λιβύην γίνεσθαι  ὑπερμεγέθεις   ἐξέπλευσεν οὐδ´ ἀναμείνας μίαν ἡμέραν.
[1, 56]   Ὑπερειὰς ἀπὸ Ἄνθου τινὸς καὶ  Ὑπέρου,   ὡς καὶ Ἀλθηφιὰς ἀπὸ Ἀλθηφίου
[1, 17]   προτρεπομένη εἰς θυμηδίαν· δ´  ὑπερτίθεται   πρὸς πρᾶξιν ἐξιών. καὶ
[1, 23]   δὲ ποτοῖο οἱ κρητῆρες, ἤτοι  ὑπερχειλεῖς   οἱ κρατῆρες ποιοῦνται, ὥστε διὰ
[1, 18]   καὶ τὰς ἀπειλὰς ἃς Τρωσὶν  ὑπέσχετο   οἰνοποτάζων ὑπομείναντα τὴν Ἀχιλλέως ὁρμὴν
[1, 15]   βασιλεὺς ὢν καὶ πολλοὺς ἔχων  ὑπηκόους,   τάδε παρακελευόμενος· ἀλλ´ ἄγ´,
[1, 42]   πρὸ δείπνου συμφορά· οὔτε γὰρ  ὕπνος   δήπουθεν οὐδέν´ ἂν λάβοι οὔθ´
[1, 28]   Διὶ τελείῳ. δοκεῖ γὰρ Ἑρμῆς  ὕπνου   προστάτης εἶναι. σπένδουσι δ´ αὐτῷ
[1, 47]   καὶ εὐανάδοτον κατασκευάζει καὶ τοὺς  ὕπνους   ἀταράχους παρέχει. ἐπαινεῖ δὲ Ὅμηρος
[1, 57]   ὡς αὐτοὶ ποιοῦσιν οἶνόν τινα  ὑπνωτικὸν   καὶ ἕτερον ἀγρυπνεῖν ποιοῦντα τοὺς
[1, 54]   τὸν οἶνον μαλακόν. ~ὅτι Θεμιστοκλῆς  ὑπὸ   βασιλέως ἔλαβε δωρεὰν τὴν Λάμψακον
[1, 10]   ἐπιθυμήσας ἐν θαλάμῳ κρέμαται πάντων  ὑπὸ   γήρως ἐστερημένος τῶν ἡδέων· Μελάνθιος
[1, 41]   ἀπαλλαγῶσιν οὗτοι οἱ τραπεζορήτορες, οἳ  ὑπὸ   γλωσσαλγίας ἐπιλελῆσθαί μοι δοκοῦσι καὶ
[1, 55]   ὑπὸ τῶν ξένων μὲν ἱερά,  ὑπὸ   δὲ τῶν Οἰνοαίων Διονυσιάς. Οἰνόη
[1, 41]   ὥρη χαλεπή· πάντα δὲ δίψαις´  ὑπὸ   καύματος. καὶ ἀλλαχοῦ· πίνωμεν, τὸ
[1, 18]   ποιητὴς τὸν τηλικοῦτον Κύκλωπα  ὑπὸ   μικροῦ σώματος διὰ ταύτην ἀπολλύμενον
[1, 41]   τε τὸν Καλλίαν φησὶν ἀναγκάζεσθαι  ὑπὸ   Πρωταγόρου πίνειν, ἵνα· πρὸ τοῦ
[1, 22]   τέχνη. εἰκάζει δὲ καὶ τοὺς  ὑπὸ   Σκύλλης ἁρπαζομένους Ὀδυσσέως ἑταίρους ἰχθύσι
[1, 13]   ὁδὸν Ἀπίκιος ὄστρεα νεαρὰ διεπέμψατο  ὑπὸ   σοφίας αὐτοῦ τεθησαυρισμένα· καὶ οὐχ
[1, 4]   ἔμπειρον εἶναι ἱερουργιῶν τῶν νομισθεισῶν  ὑπό   τε τοῦ τῆς πόλεως ἐπωνύμου
[1, 19]   καὶ ἄριστον μέν ἐστι τὸ  ὑπὸ   τὴν ἕω λαμβανόμενον, δεῖπνον δὲ
[1, 12]   θριδακίνας οἰνομέλιτι ἐπότιζεν ἑσπέρας καὶ  ὑπὸ   τὴν ἕω λαμβάνων χλωροὺς ἔχειν
[1, 12]   τις καλεῖται Ἀριστόξενος ἰδίως σκευαζόμενος,  ὑπὸ   τῆς ἀνυπερβλήτου τρυφῆς καὶ τὰς
[1, 12]   λαμβάνων χλωροὺς ἔχειν ἔλεγε πλακοῦντας  ὑπὸ   τῆς γῆς ἀναπεμπομένους αὐτῷ. ~Τραιανῷ
[1, 1]   γινόμενος, ὥσπερ οἱ Ἀθήνησι ῥήτορες,  ὑπὸ   τῆς ἐν τῷ λέγειν θερμότητος
[1, 27]   τοιαύτη ὄρχησις μίμησις τῶν  ὑπὸ   τῆς λέξεως ἑρμηνευομένων πραγμάτων· ἣν
[1, 4]   κωμῳδιοποιὸς Εὔπολίς φησιν ἤδη κατασεσιγασμένα  ὑπὸ   τῆς τῶν πολλῶν ἀφιλοκαλίας. ἦν
[1, 48]   οὗτος δὲ τοιοῦτος γίνεται ὅταν  ὑπὸ   τὸν τρυγητὸν νότοι πνεύσωσι, παρ´
[1, 4]   τῶν ἱερῶν εἶναι καὶ θυσιῶν  ὑπὸ   τοῦ πάντα ἀρίστου βασιλέως Μάρκου
[1, 32]   τινας δυνάμεις στυτικὰς τοιαύτας ὡς  ὑπὸ   τοὺς πόδας τιθεμένας τῶν συνουσιαζόντων
[1, 34]   χαῖρε, Κλέων, Θήβας πατρίδ´ ἐπευκλεΐσας.  ὑπὸ   τούτου τὸν ἀνδριάντα, ὅτε Ἀλέξανδρος
[1, 42]   δειπνοῦσι μετὰ τῶν γυναικῶν ἀνακείμενοι  ὑπὸ   τῷ αὐτῷ ἱματίῳ. Θεόπομπος· ἐπίνομεν
[1, 55]   τὸν Ἰκάριον πράμνιον φέρουσα  ὑπὸ   τῶν ξένων μὲν ἱερά, ὑπὸ
[1, 4]   Λαρηνσίου ἔπαινον καὶ λέγει· ὃς  ὑπὸ   φιλοτιμίας πολλοὺς τῶν ἀπὸ παιδείας
[1, 30]   ἐδειματούμην δ´ οὐ φίλης ὀσμῆς  ὕπο.   Εὔπολις δὲ τὸν πρῶτον εἰσηγησάμενον
[1, 15]   τά, ὡς Μένανδρός φησιν,  ὑποβινητιῶντα   βρώματα καὶ τὸ παρὰ πολλοῖς
[1, 51]   οἰναρίοις τῆς ἡμέρας τὸ λοιπὸν  ὑποβρέχει   μέρος καὶ νωγαλίζει. αὐτός·
[1, 32]   περὶ τὰς ἐσθήσεις καὶ  ὑποδέσεις   ἐπήκμασε πολυτέλεια. ~Ὅμηρος δὲ τὴν
[1, 35]   Φανόδημος, παραγενόμενος εἰς Θήβας καὶ  ὑποζωννύμενος   οἴνου κύστεις μεστὰς καὶ γάλακτος
[1, 1]   Δειπνοσοφιστὴς δὲ ταύτῃ τὸ ὄνομα.  ὑπόκειται   δὲ τῷ λόγῳ Λαρήνσιος Ῥωμαῖος,
[1, 18]   ἀπειλὰς ἃς Τρωσὶν ὑπέσχετο οἰνοποτάζων  ὑπομείναντα   τὴν Ἀχιλλέως ὁρμὴν καὶ μικροῦ
[1, 12]   δὲ μὴ γίνεσθαι ὧν ἤνεγκαν,  ὑπομνησθεὶς   τῶν ἐν Μιντούρναις ἐκέλευσε τῷ
[1, 9]   γὰρ αὐτὸν καὶ τοὺς ὀψοποιοῦντας  ὑποποιεῖσθαι,   ἵνα θερμότατα παρατιθῶσι καὶ μόνος
[1, 37]   δὲ Βαθύλλειος ἱλαρωτέρα· καὶ γὰρ  ὑπόρχημά   τι τοῦτον διατίθεσθαι. Σοφοκλῆς δὲ
[1, 27]   ὑποσημαίνεται δὲ ἐν τούτοις  ὑπορχηματικὸς   τρόπος, ὃς ἤνθησεν ἐπὶ Ξενοδήμου
[1, 27]   μολπῇ τε ὀρχηθμῷ τε ἔσκαιρον.  ὑποσημαίνεται   δὲ ἐν τούτοις ὑπορχηματικὸς
[1, 11]   πάθος, τὸν μὲν Διονύσιον Κύκλωπα  ὑποστησάμενος,   τὴν δ´ αὐλητρίδα Γαλάτειαν, ἑαυτὸν
[1, 29]   διαπρεπούσας· τοιαύτας οὖν Ἀρήτη Ὀδυσσεῖ  ὑποστρωννύειν   κελεύει, καὶ Νέστωρ αὐχεῖ πρὸς
[1, 32]   συνουσίας περιεργίαι, ὥστ´ ἐπιτεχνᾶσθαι σπόγγους  ὑποτίθεσθαι·   ἐπακτικὸν γὰρ εἶναι τὸ τοιοῦτον
[1, 60]   γινόμενοι οἶνοί εἰσι μὲν ἠρέμα  ὑπόχλωροι,   ἐμφαίνοντές τι ἐν αὑτοῖς λιπαρόν,
[1, 59]   οἴνου φύσις ἐγχρονίζει περὶ τὰ  ὑποχόνδρια   καὶ πτυέλου ἐστὶν ἀναγωγός, ὡς
[1, 57]   οἶνον. Τιμαχίδας δὲ Ῥόδιος  ὑπόχυτόν   τινα οἶνον ἐν Ῥόδῳ καλεῖ
[1, 14]   ἡμέρᾳ. ἀσυμβόλου δείπνου γὰρ ὅστις  ὑστερεῖ,   τοῦτον ταχέως νόμιζε κἂν τάξιν
[1, 61]   παρόντων τῶν ἐπιδημούντων ἀποσφραγίζονται καὶ  ὕστερον   ἀνοίγοντες εὑρίσκουσιν οἴνου πεπληρωμένους. Ἑλλάνικος
[1, 28]   ἐποιοῦντο Ἑρμῇ καὶ οὐχ ὡς  ὕστερον   Διὶ τελείῳ. δοκεῖ γὰρ Ἑρμῆς
[1, 34]   τὰς γὰρ βαναύσους τέχνας Ἕλληνες  ὕστερον   περὶ πλείστου μᾶλλον ἐποιοῦντο
[1, 19]   δειλινόν, ἐστι μεταξὺ τοῦ  ὑφ´   ἡμῶν λεγομένου ἀρίστου καὶ δείπνου.
[1, 60]   τῆς ἀνάγκης οὐδὲν ἐμβριθέστερον,  ὑφ´   ἧς τὸ κρυφθὲν ἐκφανεῖς ἀνακτόρων,
[1, 28]   Μενελάου. τοιοῦτον δέ τινα  ὑφίσταται   τῇ κατασκευῇ καὶ λαμπρότητι οἵανπερ
[1, 19]   ἐν Ὀδυσσείᾳ· Ὀδυσεὺς καὶ δῖος  ὑφορβὸς   ἐντύνοντ´ ἄριστον κειαμένω πῦρ, καὶ
[1, 53]   θεσπεσία κατὰ πᾶν δ´ ἔχει  ὑψερεφὲς   δῶ, ἀμβροσία καὶ νέκταρ ὁμοῦ.
[1, 27]   ὠρχοῦντο σὺν ὅπλοις καὶ ἥλλοντο  ὑψηλά   τε καὶ κούφως καὶ ταῖς
[1, 40]   ἔχων χάριεν κιθάριζε, καλὰ καὶ  ὕψι   βιβάς. Εὔμηλος δὲ Κορίνθιος




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/02/2006