HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée, Le Banquet ou les Deipnosophistes, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ξ = 20 formes différentes pour 26 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[1, 15]   ἑστιῶν Φαίακας καὶ τὸν Ὀδυσσέα ξενίζων, ἐπιδεικνύμενος αὐτῷ τὴν τοῦ κήπου

[1, 56]   Ἄλεξις μνημονεύει ὡς σκληροῦ· οἶνος ξενικὸς παρῆν· ὁ γὰρ Κορίνθιος βασανισμός

[1, 27]   ὑπορχηματικὸς τρόπος, ὃς ἤνθησεν ἐπὶ Ξενοδήμου καὶ Πινδάρου. καί ἐστιν ἡ

[1, 62]   καλοῦμεν ῥάφανον, ὑμεῖς δ´ οἱ ξένοι κράμβην, γυναιξὶ διαφέρειν οἴονται. Ἀναξανδρίδης·

[1, 5]   πεινῆν παύεται, Ἀντιφάνης φησίν. ὅτι Ξενοκράτης ὁ Χαλκηδόνιος καὶ Σπεύσιππος ὁ

[1, 21]   εἶχεν, ἵνα ἄν τις ἀφίκηται ξένος, ἔχοι δοῦναι αὐτῷ. ~καὶ ἰχθύσι

[1, 18]   καὶ τὰς γυναῖκας λουούσας τοὺς ξένους, ὡς οὔτε φλεγμονὴν οὔτε ἀκρασίαν

[1, 53]   τις ὑπανεῴγνυτο. μνημονεύει αὐτοῦ καὶ Ξενοφῶν Ἀναβάσει. Μενδαίου δὲ Κρατῖνος· νῦν

[1, 37]   πολλάκις καταλαμβανόμενος ὀρχούμενος, ὥς φησι Ξενοφῶν, ἔλεγε τοῖς γνωρίμοις παντὸς εἶναι

[1, 42]   τῇ λέξει· ῥοθίαζε κἀνάπιπτε. καὶ Ξενοφῶν ἐν Οἰκονομικῷ· διὰ τί ἄλυποι

[1, 42]   καὶ κατακεκλίσθαι, ὡς ἐν Συμποσίοις Ξενοφῶν καὶ Πλάτων. Ἄλεξις· ὥς ἐστι

[1, 35]   Πανταλέων. Φιλίππου δὲ τοῦ γελωτοποιοῦ Ξενοφῶν μνημονεύει. ~ὅρος οἰκουμένης. δῆμον τὴν

[1, 35]   περὶ Αἰσχύλον. ἐθαυμάζετο δὲ καὶ Ξενοφῶν ὁ θαυματοποιός, ὃς μαθητὴν κατέλιπε

[1, 27]   ἑρμηνευομένων πραγμάτων· ἣν παρίστησι γινομένην Ξενοφῶν ὁ καλὸς ἐν τῇ Ἀναβάσει

[1, 55]   Ἰκάριον πράμνιον φέρουσα ὑπὸ τῶν ξένων μὲν ἱερά, ὑπὸ δὲ τῶν

[1, 20]   πρὸς Τηλέμαχον τῶν τραπεζῶν παρακειμένων ξεστὴ παρετέθη τράπεζα. οὔκ ἐστι δὲ

[1, 15]   νέοις πρεσβύταις, λέγων· παρὰ δὲ ξεστὴν ἐτάνυσσε τράπεζαν, σῖτον δ´ αἰδοίη

[1, 44]   ἐπαλείφοντες λίπα πρὸς τὸ μὴ ξηρανθέντος τοῦ ὕδατος ἀπεσκληρυμμένα γίνεσθαι τὰ

[1, 47]   ὁ δὲ κιρρὸς πέττει ῥᾷον ξηραντικὸς ὤν. ~περὶ Ἰταλικῶν οἴνων φησὶν

[1, 41]   ἀντιτείνοντ´ {οἱονεὶ δίψαν τινὰ ἢ ξηρασίαν ἔχοντ´} αὐτόπρεμν´ ἀπόλλυται. οὕτω τούτοις,

[1, 59]   καὶ λεπτότατος, ὁ δὲ κιρρὸς ξηρὸς καὶ τῶν σιτίων πεπτικώτερος. οἱ

[1, 45]   καὶ μηλέαι. τὰ δ´ εἰς ξυλείαν εὔθετα μακρά, τοῖς ἐπιθέτοις τὰς

[1, 44]   τ´ ἀγρώσσοντες ἕλοντο. ~ποτίκολλον ἅτε ξύλον παρὰ ξύλῳ‘ φησὶν ὁ Θηβαῖος

[1, 44]   ἕλοντο. ~ποτίκολλον ἅτε ξύλον παρὰ ξύλῳ‘ φησὶν ὁ Θηβαῖος μελοποιός. {ἔτι

[1, 7]   ἢ τρεῖς ἢ τέσσαρες οἱ ξυνάπαντες ἢ τῶν πέντε γε μὴ

[1, 4]   γὰρ τὰ οἴκοι ποθεῖ τούτῳ ξυνὼν ἀναπεπταμένην ἔχοντι τοῖς φίλοις τὴν

Livre, Chap.
[1, 15]	ἑστιῶν Φαίακας καὶ τὸν Ὀδυσσέα	ξενίζων,	ἐπιδεικνύμενος αὐτῷ τὴν τοῦ κήπου
[1, 56]	Ἄλεξις μνημονεύει ὡς σκληροῦ· οἶνος	ξενικὸς	παρῆν· ὁ γὰρ Κορίνθιος βασανισμός
[1, 27]	ὑπορχηματικὸς τρόπος, ὃς ἤνθησεν ἐπὶ	Ξενοδήμου	καὶ Πινδάρου. καί ἐστιν ἡ
[1, 62]	καλοῦμεν ῥάφανον, ὑμεῖς δ´ οἱ	ξένοι	κράμβην, γυναιξὶ διαφέρειν οἴονται. Ἀναξανδρίδης·
[1, 5]	πεινῆν παύεται, Ἀντιφάνης φησίν. ὅτι	Ξενοκράτης	ὁ Χαλκηδόνιος καὶ Σπεύσιππος ὁ
[1, 21]	εἶχεν, ἵνα ἄν τις ἀφίκηται	ξένος,	ἔχοι δοῦναι αὐτῷ. ~καὶ ἰχθύσι
[1, 18]	καὶ τὰς γυναῖκας λουούσας τοὺς	ξένους,	ὡς οὔτε φλεγμονὴν οὔτε ἀκρασίαν
[1, 53]	τις ὑπανεῴγνυτο. μνημονεύει αὐτοῦ καὶ	Ξενοφῶν	Ἀναβάσει. Μενδαίου δὲ Κρατῖνος· νῦν
[1, 37]	πολλάκις καταλαμβανόμενος ὀρχούμενος, ὥς φησι	Ξενοφῶν,	ἔλεγε τοῖς γνωρίμοις παντὸς εἶναι
[1, 42]	τῇ λέξει· ῥοθίαζε κἀνάπιπτε. καὶ	Ξενοφῶν	ἐν Οἰκονομικῷ· διὰ τί ἄλυποι
[1, 42]	καὶ κατακεκλίσθαι, ὡς ἐν Συμποσίοις	Ξενοφῶν	καὶ Πλάτων. Ἄλεξις· ὥς ἐστι
[1, 35]	Πανταλέων. Φιλίππου δὲ τοῦ γελωτοποιοῦ	Ξενοφῶν	μνημονεύει. ~ὅρος οἰκουμένης. δῆμον τὴν
[1, 35]	περὶ Αἰσχύλον. ἐθαυμάζετο δὲ καὶ	Ξενοφῶν	ὁ θαυματοποιός, ὃς μαθητὴν κατέλιπε
[1, 27]	ἑρμηνευομένων πραγμάτων· ἣν παρίστησι γινομένην	Ξενοφῶν	ὁ καλὸς ἐν τῇ Ἀναβάσει
[1, 55]	Ἰκάριον πράμνιον φέρουσα ὑπὸ τῶν	ξένων	μὲν ἱερά, ὑπὸ δὲ τῶν
[1, 20]	πρὸς Τηλέμαχον τῶν τραπεζῶν παρακειμένων	ξεστὴ	παρετέθη τράπεζα. οὔκ ἐστι δὲ
[1, 15]	νέοις πρεσβύταις, λέγων· παρὰ δὲ	ξεστὴν	ἐτάνυσσε τράπεζαν, σῖτον δ´ αἰδοίη
[1, 44]	ἐπαλείφοντες λίπα πρὸς τὸ μὴ	ξηρανθέντος	τοῦ ὕδατος ἀπεσκληρυμμένα γίνεσθαι τὰ
[1, 47]	ὁ δὲ κιρρὸς πέττει ῥᾷον	ξηραντικὸς	ὤν. ~περὶ Ἰταλικῶν οἴνων φησὶν
[1, 41]	ἀντιτείνοντ´ {οἱονεὶ δίψαν τινὰ ἢ	ξηρασίαν	ἔχοντ´} αὐτόπρεμν´ ἀπόλλυται. οὕτω τούτοις,
[1, 59]	καὶ λεπτότατος, ὁ δὲ κιρρὸς	ξηρὸς	καὶ τῶν σιτίων πεπτικώτερος. οἱ
[1, 45]	καὶ μηλέαι. τὰ δ´ εἰς	ξυλείαν	εὔθετα μακρά, τοῖς ἐπιθέτοις τὰς
[1, 44]	τ´ ἀγρώσσοντες ἕλοντο. ~ποτίκολλον ἅτε	ξύλον	παρὰ ξύλῳ‘ φησὶν ὁ Θηβαῖος
[1, 44]	ἕλοντο. ~ποτίκολλον ἅτε ξύλον παρὰ	ξύλῳ‘	φησὶν ὁ Θηβαῖος μελοποιός. {ἔτι
[1, 7]	ἢ τρεῖς ἢ τέσσαρες οἱ	ξυνάπαντες	ἢ τῶν πέντε γε μὴ
[1, 4]	γὰρ τὰ οἴκοι ποθεῖ τούτῳ	ξυνὼν	ἀναπεπταμένην ἔχοντι τοῖς φίλοις τὴν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/02/2006