Livre, Chap.
[1, 56]	οἶνον τρυγίαν, ἐπεὶ οὐκ Ἀνθηδόνα	ναίεις	οὐδ´ ἱερὰν Ὑπέραν, ὅθι γ´
[1, 56]	πιὼν Εὐβοικὸν οἶνον. Ἀρχίλοχος τὸν	Νάξιον	τῷ νέκταρι παραβάλλει· ὃς καί
[1, 50]	Μεγαρικὰ πιθάκνια. Ἀντιφάνης δέ· καὶ	νᾶπυ	Κύπριον καὶ σκαμωνίας ὀπὸν καὶ
[1, 35]	καὶ Κύκλωπα εἰσήγαγε τερετίζοντα καὶ	ναυαγὸν	Ὀδυσσέα σολοικίζοντα, ὁ αὐτός φησι.
[1, 49]	Ὀλύμπια δώματ´ ἔχουσαι, ἐξ οὗ	ναυκληρεῖ	Διόνυσος ἐπ´ οἴνοπα πόντον, ὅσς´
[1, 0]	~ΑΘΗΝΑΙΟΥ	ΝΑΥΚΡΑΤΙΤΟΥ	ΔΕΙΠΝΟΣΟΦΙΣΤΩΝ ~Ἀθήναιος μὲν ὁ τῆς
[1, 5]	Κόνων δὲ τῇ περὶ Κνίδον	ναυμαχίᾳ	νικήσας Λακεδαιμονίους καὶ τειχίσας τὸν
[1, 37]	μετὰ γοῦν τὴν ἐν Σαλαμῖνι	ναυμαχίαν	περὶ τρόπαιον γυμνὸς ἀληλιμμένος ἐχόρευσε
[1, 25]	εὕρεσιν Ἀγαλλὶς ἡ Κερκυραία γραμματικὴ	Ναυσικάᾳ	ἀνατίθησιν ὡς πολίτιδι χαριζομένη, Δικαίαρχος
[1, 28]	φίλοι εἰσὶ θεοῖσιν, ὡς ἡ	Ναυσικάα	φησί. ~καὶ οἱ μνηστῆρες δὲ
[1, 37]	ἄκρως δὲ ἐσφαίρισεν, ὅτε τὴν	Ναυσικάαν	καθῆκε. τῆς δὲ Μέμφιδος ὀρχήσεως
[1, 49]	καὶ Κερκυραίους ὁ Ποσειδῶν ἐξολέσειε	ναυσὶν	ἐπὶ γλαφυραῖς, ὁτιὴ δίχα θυμὸν
[1, 49]	Λακεδαιμονίοισι· καὶ παρὰ Περδίκκου ψεύδη	ναυσὶν	πάνυ πολλαῖς. αἱ δὲ Συράκουσαι
[1, 26]	οἱ σφαιρίζοντες. Δαμόξενος γοῦν φησι·	νεανίας	τις ἐσφαίριζεν εἷς ἐτῶν ἴσως
[1, 25]	μέν, ἐκώλυε δὲ πράττειν τὸν	νεανίσκον.	εἰπόντος δὲ ὅτι Χαιρέφανες, ἐὰν
[1, 48]	εὐστόμαχος καὶ κοῦφος. ὁ ἐν	Νεαπόλει	Τρεβιλλικὸς εὔκρατος τῇ δυνάμει εὐστόμαχος,
[1, 25]	ἔοικε σφαιρίσκιόν τι) εὗρεν Ἀττικὸς	Νεαπολίτης	παιδοτρίβης γυμνασίας ἕνεκα Πομπηίου Μάγνου.
[1, 13]	ἡμερῶν παμπόλλων ὁδὸν Ἀπίκιος ὄστρεα	νεαρὰ	διεπέμψατο ὑπὸ σοφίας αὐτοῦ τεθησαυρισμένα·
[1, 45]	λαχανείας δῆλον ἐκ τῶν παρὰ	νείατον	ὄρχον κοσμητῶν πρασιῶν. ἀλλὰ μὴν
[1, 60]	ἐπιστῦφον. ἡ δὲ περὶ τὸν	Νεῖλον	ἄμπελος πλείστη μὲν αὐτή, ὅσος
[1, 36]	ἀχείμαντόν τε Μέμφιν καὶ δονακώδεα	Νεῖλον.	οὗτος τὴν Πυθαγόρειον φιλοσοφίαν ἐπιδείκνυσιν
[1, 23]	γοῦν τῷ Ποντονόῳ φησί· μέθυ	νεῖμον	πᾶσιν ἀνὰ μέγαρον. καὶ ἑξῆς
[1, 58]	οἶνόν φησι γίνεσθαι τὸν καλούμενον	νέκταρ.	ἦν ἄρ´ ἔπος τόδ´ ἀληθές,
[1, 16]	θεοῖς δὲ ἁπλῆν ἀποδίδωσι δίαιταν	νέκταρ	καὶ ἀμβροσίαν. καὶ τοὺς ἀνθρώπους
[1, 53]	ἔχει ὑψερεφὲς δῶ, ἀμβροσία καὶ	νέκταρ	ὁμοῦ. τοῦτ´ ἐστὶ τὸ νέκταρ,
[1, 53]	νέκταρ ὁμοῦ. τοῦτ´ ἐστὶ τὸ	νέκταρ,	τούτου χρὴ παρέχειν πίνειν ἐν
[1, 56]	οἶνον. Ἀρχίλοχος τὸν Νάξιον τῷ	νέκταρι	παραβάλλει· ὃς καί πού φησιν·
[1, 55]	κοιλίαν, ἀλλ´ ἀνθοσμίᾳ καὶ πέπονι	νεκταροσταγεῖ.	εἶναι γὰρ ἐν Ἰκάρῳ φησὶ
[1, 51]	Χῖον λαβὼν ἢ Λέσβιον γέροντα	νεκταροσταγῆ.	μέμνηται δὲ οὗτος καὶ ψιθίου
[1, 8]	τε μὴ τέμνειν, μή σοι	νέμεσις	θεόθεν καταπνεύσῃ, ἀλλ´ ὅλον ὀπτήσας
[1, 16]	τοῖς υἱοῖς ἀναλίσκουσι τὰ μὴ	νενομισμένα·	ἀρνῶν ἠδ´ ἐρίφων ἐπιδήμιοι ἁρπακτῆρες.
[1, 18]	καὶ αἱ Κωκάλου θυγατέρες, ὡς	νενομισμένον,	τὸν Μίνω παραγενόμενον εἰς Σικελίαν.
[1, 22]	κειμένοις, ὡς οὐδὲ τῆς τῶν	νεογνῶν	ἱερείων. οὐ μόνον δὲ ἰχθύσιν
[1, 46]	παρ´ Ὁμήρῳ οὐ μόνον οἱ	νέοι,	ἀλλὰ καὶ οἱ γέροντες Φοῖνιξ
[1, 44]	ἐπὶ κυνηγέσια δὲ ἐξίασιν οἱ	νέοι	πρὸς μελέτην τῶν πολεμικῶν κινδύνων
[1, 15]	σωφροσύνην οἰκειοτάτην ἀρετὴν οὖσαν τοῖς	νέοις	καὶ πρώτην, ἔτι δὲ ἁρμόττουσαν
[1, 15]	τὴν αὐτὴν ὁμοίως βασιλεῦσιν ἰδιώταις,	νέοις	πρεσβύταις, λέγων· παρὰ δὲ ξεστὴν
[1, 17]	εὔχρηστον καὶ κοινὸν τὸν σοφώτατον	Νέστορα	πεποίηκε Μαχάονι τῷ ἰατρῷ τετρωμένῳ
[1, 15]	{βοῶν} γέραιρεν’ ὁ Ἀγαμέμνων· καὶ	Νέστορι	δ´ ἤδη ὄντι γηραιῷ καὶ
[1, 29]	Ἀρήτη Ὀδυσσεῖ ὑποστρωννύειν κελεύει, καὶ	Νέστωρ	αὐχεῖ πρὸς Τηλέμαχον πολλῶν τοιούτων
[1, 15]	οἱ γέρα πάρθεσαν αὐτῷ. καὶ	Νέστωρ	δὲ βόας θύει Ποσειδῶνι παρὰ
[1, 46]	οἱ γέροντες Φοῖνιξ τε καὶ	Νέστωρ.	μόνῳ Μενελάῳ οὐ συνέζευκται γυνὴ
[1, 44]	θαλάττῃ λύοντες, ἣ μάλιστα τοῖς	νεύροις	ἐστὶ πρόσφορος, ἀναχαλῶντες δὲ ταῖς
[1, 35]	οὔ. Ἀθηναῖοι δὲ Ποθεινῷ τῷ	νευροσπάστῃ	τὴν σκηνὴν ἔδωκαν ἀφ´ ἧς
[1, 48]	τὸν χρόνον κεφαλαλγὴς καὶ τοῦ	νευρώδους	καθάπτεται. εἴδη δ´ αὐτοῦ δύο,
[1, 8]	ἀγορεύω. τρίγλη δ´ οὐκ ἐθέλει	νεύρων	ἐπιήρανος εἶναι· παρθένου Ἀρτέμιδος γὰρ
[1, 46]	ὄρνισιν εἴων ἐλεύθερον, παγίδας καὶ	νεφέλας	ἐπὶ ταῖς κίχλαις καὶ πελειάσιν
[1, 62]	διασκεδᾷ τε τὸ προσὸν νῦν	νέφος	ἐπὶ τοῦ μετώπου. Νικοχάρης· εἰσαύριον
[1, 25]	τις Χαιρεφάνης· ὃς ἀσελγεῖ τινι	νέῳ	παρακολουθῶν οὐ διελέγετο μέν, ἐκώλυε
[1, 58]	καὶ πάλιν· ἀνθοσμίας γίνεται ἐκ	νέων	ἀμπέλων ἰσχυρότερος ἢ ἐκ παλαιῶν.
[1, 12]	τῶν τόπων πρὶν ἐξορμῆσαι τῆς	νεὼς	(πολλὴ δ´ ἐγεγόνει παρὰ Λίβυσι
[1, 11]	τὴν δὲ ἠρωτημένην ἀποκεκρίσθαι διότι	νεωτέρα	ἁλοίη· διὸ μὴ παρακολουθεῖν· τὴν
[1, 43]	ἐξ ἔρον ἕντο. οἱ δὲ	νεώτεροι	καὶ ἐπὶ τοῦ πληρωθῆναι τιθέασι
[1, 47]	μὴ τὸν παλαιόν, ἀλλὰ τὸν	νεώτερον.	τὸ αὐτὸ δὲ καὶ Ἄλεξις
[1, 47]	μὲν οἶνον, ἄνθεα δ´ ὕμνων	νεωτέρων‘	Πίνδαρος ἐπαινεῖ. Εὔβουλος δέ φησιν·
[1, 13]	ἀφύης ἐπιθυμήσαντι χειμῶνος μέσου παρέθηκε	νὴ	Δί´, ὥστε πάντας ἀνακραγεῖν. {Β.
[1, 56]	τὰ ἀπὸ πλησίον αὐτῆς χωρία·	νῆες	δ´ ἐκ Λήμνοιο παρέστασαν οἶνον
[1, 31]	γοῦν δαιτρεῦσαί τε καὶ πῦρ	νηῆσαι‘	οἷος οὐκ ἄλλος δεξιὸς εἶναί
[1, 49]	ὅσς´ ἀγάθ´ ἀνθρώποις δεῦρ´ ἤγαγε	νηὶ	μελαίνῃ. ἐκ μὲν Κυρήνης καυλὸν
[1, 4]	τὸν τὰ τούτων διατηρήσαντα βιβλία	Νηλέα·	παρ´ οὗ πάντα, φησί, πριάμενος
[1, 46]	πελειάδα τῇ μηρίνθῳ κρεμάντες ἀπὸ	νηὸς	ἱστοῦ καὶ τοξεύοντες ἑκηβόλως εἰς
[1, 11]	τινα παρ´ ἐκείνης τῶν κατὰ	Νηρέα	πυθέσθαι· τὴν δὲ ἠρωτημένην ἀποκεκρίσθαι
[1, 59]	αὐτοῦ ἀχρεῖός ἐστιν. ὁ δὲ	νησιώτης	εἴς τε τοὺς πότους ἐστὶν
[1, 55]	περὶ αὐτὴν σηπιῶν καὶ Λαγοῦσσαι	νῆσοι	ἀπὸ τῶν ἐν αὐταῖς λαγωῶν
[1, 14]	διὰ τὸ πένεσθαι καὶ λυπρὰν	νῆσον	οἰκεῖν ἐπὶ γλισχρότητι καὶ πλεονεξίᾳ
[1, 47]	Διονύσου, ὃς καὶ συνῴκισε τὴν	νῆσον,	τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις μεταδοῦναι. ὁ
[1, 33]	ᾔδει τὸν στέφανον. φησὶ γοῦν·	νῆσος,	ἣν πέρι πόντος ἀπείριτος ἐστεφάνωτο.
[1, 26]	Κῷος· θεοὺς γὰρ φαίνεθ´ ἡ	νῆσος	φέρειν. ὃς ἐπεί ποτ´ ἐμβλέψειε
[1, 16]	Ἰθάκῃ εἰδὼς λιμένας πλείους καὶ	νήσους	προσεχεῖς πολλάς, ἐν αἷς ἰχθύων
[1, 51]	Ἴσσῃ τῇ κατὰ τὸν Ἀδρίαν	νήσῳ	Ἀγαθαρχίδης φησὶν οἶνον γίνεσθαι ὃν
[1, 24]	πρὶν τὸν ἀοιδὸν ἀποκτεῖναι ἐν	νήσῳ	ἐρήμῃ. τοιοῦτός ἐστι καὶ ὁ
[1, 55]	Οἰνόη δὲ πόλις ἐν τῇ	νήσῳ	ἐστί. Δίδυμος δὲ πράμνιόν φησιν
[1, 1]	καὶ πλούτους βασιλέων διηγήσατο καὶ	νηῶν	μεγέθη καὶ ὅσα ἄλλα οὐδ´
[1, 2]	ἀρχαίων ἀδυνατώτερος, Ῥουφῖνός τε ὁ	Νικαεύς.	μουσικὸς δὲ παρῆν Ἀλκείδης ὁ
[1, 29]	τοῦ μηδεμιᾶς τῶν ἄλλων ψαῦσαι,	νικᾶν	καὶ ἐλπίδας ἔχειν πολλὰς γαμήσειν
[1, 5]	δεύτερος καὶ τέταρτος, εἰς ἃς	νίκας	καὶ Εὐριπίδης ἔγραψεν ἐπινίκιον, θύσας
[1, 5]	ὁ δὲ Χῖος Ἴων τραγῳδίαν	νικήσας	Ἀθήνησιν ἑκάστῳ τῶν Ἀθηναίων ἔδωκε
[1, 5]	Ἀθηναίους εἱστίασεν. Ἀλκιβιάδης δὲ Ὀλύμπια	νικήσας	ἅρματι πρῶτος καὶ δεύτερος καὶ
[1, 5]	δὲ τῇ περὶ Κνίδον ναυμαχίᾳ	νικήσας	Λακεδαιμονίους καὶ τειχίσας τὸν Πειραιᾶ
[1, 5]	δ´ ὁ Ἀκραγαντῖνος ἵπποις Ὀλύμπια	νικήσας,	Πυθαγορικὸς ὢν καὶ ἐμψύχων ἀπεχόμενος,
[1, 4]	τὸν καὶ αὐτὸν Ἀθηναῖον καὶ	Νικοκράτην	τὸν Κύπριον ἔτι τε τοὺς
[1, 13]	ἐγενόμην Σωτηρίδου, ὃς ἀπὸ θαλάσσης	Νικομήδει	δώδεκα ὁδὸν ἀπέχοντι πρῶτος ἡμερῶν
[1, 13]	αὐτοῦ τεθησαυρισμένα· καὶ οὐχ ὡς	Νικομήδει	τῷ Βιθυνῶν βασιλεῖ ἐπιθυμήσαντι ἀφύης
[1, 2]	παρῆσαν Ποντιανὸς καὶ Δημόκριτος οἱ	Νικομηδεῖς,	πολυμαθείᾳ πάντας ὑπερηκοντικότες, Φιλάδελφός τε
[1, 36]	χρυσῆν, Ἀντιοχέων δὲ τὴν καλήν,	Νικομηδέων	δὲ τὴν περικαλλῆ, προσέτι τε
[1, 13]	Σκυθίαν ἔπαυσε τὴν ἐπιθυμίαν. καὶ	Νικομήδης	γογγυλίδα μασώμενος ἀφύης τοτ´ ἔλεγε
[1, 4]	τις εἰσίῃ φίλου, ἔστιν θεωρεῖν,	Νικοφῶν,	τὴν τοῦ φίλου εὔνοιαν εὐθὺς
[1, 62]	νῦν νέφος ἐπὶ τοῦ μετώπου.	Νικοχάρης·	εἰσαύριον ἀντὶ ῥαφάνων ἑψήσομεν βαλάνιον,
[1, 42]	οἷον ἀθυμεῖν, ὀλιγοδρανεῖν. Θουκυδίδης αʹ	νικώμενοι	ἐπ´ ἐλάχιστον ἀναπίπτουσι. Κρατῖνος δ´
[1, 35]	στόματος. τοιαῦτα ποιῶν ηὐδοκίμει καὶ	Νοήμων	ὁ ἠθολόγος. ἔνδοξοι δ´ ἦσαν
[1, 14]	γὰρ ὅστις ὑστερεῖ, τοῦτον ταχέως	νόμιζε	κἂν τάξιν λιπεῖν, Ἄμφις φησὶν
[1, 22]	τῶν δείπνων, ὡς οὐκ οἰκείας	νομιζομένης	τῆς τροφῆς τοῖς ἐν ἀξιώμασιν
[1, 38]	καὶ Ἄλεξίς φησιν· ἓν γὰρ	νομίζω	τοῦτο τῶν ἀνελευθέρων εἶναι, τὸ
[1, 42]	αὐχέν´ εἰσαλοίμην. Ἀριστοτέλης ἐν Τυρρηνῶν	Νομίμοις·	οἱ δὲ Τυρρηνοὶ δειπνοῦσι μετὰ
[1, 62]	τὸ παρὰ μόνοις αὐτοῖς ὡς	νόμιμον	ἐν τοῖς δείπνοις πρὸ πάντων
[1, 62]	πού φησι· γύναι, ῥάφανόν με	νομίσας´	εἰς ἐμέ σου τὴν κραιπάλην
[1, 4]	καὶ ἔμπειρον εἶναι ἱερουργιῶν τῶν	νομισθεισῶν	ὑπό τε τοῦ τῆς πόλεως
[1, 2]	διασημότερον Κειτούκειτος. οὗτος ὁ ἀνὴρ	νόμον	εἶχεν ἴδιον μηδενὸς ἀποτρώγειν πρὶν
[1, 5]	ὁ Ἀκαδημαικὸς καὶ Ἀριστοτέλης βασιλικοὺς	νόμους	ἔγραψε. ἀλλὰ μὴν καὶ ὁ
[1, 2]	δῆθεν ἐπιδημήσαντες δειπνοσοφισταὶ ἦσαν Μανσούριος,	νόμων	ἐξηγητὴς καὶ πάσης παιδείας οὐ
[1, 4]	καὶ Πομπιλίου Νουμᾶ καὶ ἐπιστήμονα	νόμων	πολιτικῶν. πάντα δὲ ταῦτα μόνον
[1, 4]	καὶ δογμάτων τηρήσεως, ἔτι δὲ	νόμων	συναγωγῆς οὓς ἔτι διδάσκουσιν, ὡς
[1, 38]	σκώπτει· τίς δ´ ἀγροιῶτις θέλγει	νόον	οὐκ ἐπισταμένη τὰ βράκε´ ἕλκειν
[1, 14]	φίλος· ἀλλά ς´ ἡ γαστὴρ	νόον	τε καὶ φρένας παρήγαγεν εἰς
[1, 24]	τὴν αὐτὴν βουλὴν ὁ Φήμιος	νόστον	Ἀχαιῶν. καὶ αἱ Σειρῆνες δὲ
[1, 48]	γίνεται ὅταν ὑπὸ τὸν τρυγητὸν	νότοι	πνεύσωσι, παρ´ ὃ καὶ μελάντερος
[1, 4]	πόλεως ἐπωνύμου Ῥωμύλου καὶ Πομπιλίου	Νουμᾶ	καὶ ἐπιστήμονα νόμων πολιτικῶν. πάντα
[1, 48]	παλαιωθεὶς δὲ πολὺ χρησιμώτερος. ὁ	Νουμεντανὸς	ἀκμάζει ταχὺ καὶ ἀπὸ ἐτῶν
[1, 22]	Καίκαλον λέγω τὸν Ἀργεῖον καὶ	Νουμήνιον	τὸν Ἡρακλεώτην, Παγκράτην τὸν Ἀρκάδα,
[1, 8]	βιβλίοις ἢ καὶ πλείοσι καὶ	Νουμήνιος	ὁ Ἡρακλεώτης, ὁ Διεύχους τοῦ
[1, 52]	Φοινίκιος οἶνος, οὐ προσέχω τὸν	νοῦν	αὐτοῖς ἐστὶ δὲ καὶ Θάσιος
[1, 38]	οὐκ ἂν αὑτῷ κτῷτο φάσκων	νοῦν	ἔχειν; ~καὶ Αἰσχύλος δὲ οὐ
[1, 42]	τις οὐδαμῶς μάθοιμεν ἄν· ὁ	νοῦς	γάρ ἐστι τῆς τραπέζης πλησίον.
[1, 13]	μάγειρος τοῦ ποιητοῦ διαφέρει· ὁ	νοῦς	γάρ ἐστιν ἑκατέρῳ τούτων τέχνη.
[1, 30]	καὶ Ὀδυσσεὺς καὶ Ἀγαμέμνων χαῖρε	νόῳ‘	ἀλλ´ ὠφέλιμοι αἱ φιλοτιμίαι ζητούντων
[1, 41]	χειμάρροις ὅσα δένδρων ἀεὶ τὴν	νύκτα	καὶ τὴν ἡμέραν βρέχεται, μέγεθος
[1, 9]	λουσάμενος παρῆν ἄκλητος ὡς τὸν	νυμφίον.	καὶ μετὰ τὸ δεῖπνον ᾄσας
[1, 31]	Μενελάου δὲ τελοῦντος γάμους ὁ	νυμφίος	Μεγαπένθης οἰνοχοεῖ. νῦν δὲ ἐπὶ
[1, 9]	ἦν δὲ διθυραμβοποιός. καὶ ὁ	νυμφίος	Φιλόξενε, εἶπε, καὶ αὔριον ὧδε
[1, 35]	τὴν διάνοιαν. τοιοῦτος ἦν καὶ	Νυμφόδωρος	ὁ θαυματοποιός, ὃς προσκρούσας Ῥηγίνοις,
[1, 30]	πριαίμην. {Β. πολλὰς δ´ οἶμαι	νῦν	βεβινῆσθαι. {ΑΛΚ. ὃς δὲ πρῶτος
[1, 53]	Ξενοφῶν Ἀναβάσει. Μενδαίου δὲ Κρατῖνος·	νῦν	δ´ ἂν ἴδῃ Μενδαῖον ἡβῶντ´
[1, 26]	εἰ πλείω χρόνον ἔμεινα· καὶ	νῦν	δ´ οὐχ ὑγιαίνειν μοι δοκῶ.
[1, 31]	γάμους ὁ νυμφίος Μεγαπένθης οἰνοχοεῖ.	νῦν	δὲ ἐπὶ τοσοῦτον ἐκπεπτώκαμεν ὡς
[1, 60]	ἣ πρότερον μὲν ἦν μεγίστη,	νῦν	δὲ κώμης περιείληφε μέγεθος, τὴν
[1, 57]	τὴν πρότερον μὲν καλουμένην Λητοῦς,	νῦν	δὲ Λατώρειαν ἀπὸ Λατωρείας Ἀμαζόνος·
[1, 43]	Πρίαμος δὲ πρὸς Ἀχιλλέα φησί·	νῦν	δὴ καὶ σίτου πασάμην. οἰκεῖον
[1, 20]	πολλοῖς τῶν βαρβάρων ἔτι καὶ	νῦν	ἔθος ἐστί, κατηρεφέες παντοίων ἀγαθῶν,
[1, 3]	τῆς καλῆς ἐκείνης συνουσίας τῶν	νῦν	ἐπικληθέντων δειπνοσοφιστῶν, ἥτις ἀνὰ τὴν
[1, 32]	οὓς δὲ καταπαύειν. ηὔξηται δὲ	νῦν	καὶ ἡ τῆς μουσικῆς διαστροφή,
[1, 49]	Βοιώτιαι. Ἕρμιππος δ´ οὕτως· ἕσπετε	νῦν	μοι, Μοῦσαι Ὀλύμπια δώματ´ ἔχουσαι,
[1, 62]	βάρος διασκεδᾷ τε τὸ προσὸν	νῦν	νέφος ἐπὶ τοῦ μετώπου. Νικοχάρης·
[1, 28]	οἶδε δὲ καὶ πᾶσαν τὴν	νῦν	πολυτέλειαν. οἴκων μὲν οὖν λαμπρότατος
[1, 62]	διαφέρειν οἴονται. Ἀναξανδρίδης· ἐὰν λούσησθε	νῦν	ῥάφανόν τε πολλὴν ἐντράγητε, παύσεται
[1, 44]	τὰς Κερκυραίας γυναῖκας ἔτι καὶ	νῦν	σφαιριζούσας ᾄδειν. σφαιρίζουσι δὲ παρ´
[1, 35]	κατεσθίει· ὡς καὶ ζητεῖσθαι μέχρι	νῦν	τὸ Ματρέου θηρίον τί ἐστιν.
[1, 62]	ἤσθιον. Ἄλεξις· ἐχθὲς ὑπέπινες, εἶτα	νυνὶ	κραιπαλᾷς. κατανύστασον· παύσῃ γάρ. εἶτά
[1, 53]	Ἔφιππος· κάρυα, ῥοίας, φοίνικας, ἕτερα	νώγαλα,	σταμνάριά τ´ οἴνου μικρὰ τοῦ
[1, 51]	τὸ λοιπὸν ὑποβρέχει μέρος καὶ	νωγαλίζει.	ὁ αὐτός· ἡδὺς ὁ Βρόμιος
[1, 23]	ἀνὰ μέγαρον. καὶ ἑξῆς ἐπάγει·	νώμησεν	δ´ ἄρα πᾶσιν ἐπαρξάμενος δεπάεσσιν.
[1, 62]	ἀντὶ ῥαφάνων ἑψήσομεν βαλάνιον, ἵνα	νῷν	ἐξάγῃ τὴν κραιπάλην. Ἄμφις· οὐκ
[1, 15]	τοῦ Τηλεμάχου πρὸς αὐτὸν παραγενομένου	νῶτα	βοὸς παρέθηκεν ὄπτ´ ἐν χερσὶν
[1, 23]	οἱ βασιλεῖς δὲ τοῖς αὐτοῖς·	νῶτα	βοός, τά ῥά οἱ πάρθεσαν
[1, 15]	Αἴαντα οὖν μετὰ τὴν μονομαχίαν	νώτοισι	{βοῶν} γέραιρεν’ ὁ Ἀγαμέμνων· καὶ
[1, 23]	μοίρας οἷς ἐβούλοντο, ὡς Ὀδυσσεὺς	νώτου	ἀποπροταμὼν οὗ αὐτῷ παρέθεντο τῷ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/02/2006