HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XI

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

κ = 9 formes différentes pour 112 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, pages

[11, 481]   κέρναις ἕνα καὶ δύο πλέαις κὰκ κεφαλᾶς. Καὶ ἐν τῷ δεκάτῳ·

[11, 508]   τῶν Ἀριστίππου διατριβῶν, ἐνίους δὲ κἀκ τῶν Ἀντισθένους, πολλοὺς δὲ κἀκ

[11, 504]   Κύρου εἰρήκασι τεκμαιρομένοις ἡμῖν, ἀλλὰ κἀκ τῶν αὐτῶν ὑποθέσεων. Συμπόσια μὲν

[11, 508]   κἀκ τῶν Ἀντισθένους, πολλοὺς δὲ κἀκ τῶν Βρύσωνος τοῦ Ἡρακλεώτου. Ἀλλὰ

[11, 466]   θέλουσι τάχιστ´ ἀπαλλαγήσονται, οἱ δ´ ἐκ βομβυλιοῦ κατὰ μικρὸν στάζοντος Ἐστὶ

[11, 460]   ἀνάριθμα ποτήρια καλαιφις. Καὶ Ἀλκαῖος· Ἐκ δὲ ποτήριον πώνης Διννομένῃ παρίσδων.

[11, 495]   ἐχρῶντο τῇ πελλίδι. Καὶ πάλιν· Ἐκ δὲ τῆς πέλλης ἔπινον, ἄλλοτ´

[11, 476]   τήνδε νῦν μή μοι δίδου, ἐκ δὲ τοῦ κέρατος αὖ μοι

[11, 463]   Ἀλκμήνῃ τε, Προκλέι Περσείδαις τ´, ἐκ Διὸς ἀρχόμενοι, (πίνωμεν, παίζωμεν, ἴτω

[11, 492]   Οὐ μέν πως ἀπόλωλεν ἀπευθὴς ἐκ Διὸς ἀστήρ, ἐξ οὗ καὶ

[11, 495]   ὁ Χῖος ἐν Εὐρυτίδαις φησίν· Ἐκ ζαθέων πιθακνῶν ἀφύσσοντες ὄλπαις οἶνον

[11, 504]   πίνει τὴν κύκλῳ. Καὶ πάλιν ἐκ Θεοφορουμένης· Καὶ ταχὺ (πάλι) τὸ

[11, 473]   μὲν ἐκ προχοιδίου, οἳ δ´ ἐκ καδίσκου ς´ ἴσον ἴσῳ κεκραμένον.

[11, 483]   τοῖς γάμοις τῶν παρθένων, πίνουσιν ἐκ κεραμέων ποτηρίων· ἐν δὲ τοῖς

[11, 477]   ποτηρίου, ἴσως, φησίν, κατ´ ἀρχὰς ἐκ κισσίνου κατασκευασθὲν ξύλου. (Νίκανδρος δὲ

[11, 477]   τὸ πρῶτον ὑπὸ ποιμένων ἐργασθῆναι ἐκ κισσίνου ξύλου. Ἄλλοι δὲ ἐτυμολογοῦσιν

[11, 478]   Βοκχορηίδος· Αὐτὰρ ὅ γε σπείσας ἐκ κόνδυος ἀργυφέοιο (νέκταρ ἐπ´ ἀλλοδαπὴν

[11, 484]   Μένανδρος Ἁλιεῖ· Εὐποροῦμεν, οὐδὲ μετρίως· ἐκ Κυίνδων χρυσίον, (Περσικαὶ στολαὶ δ´

[11, 484]   Συβαρίτιδάς τ´ εὐωχίας, καὶ Χῖον ἐκ Λακαινᾶν (κυλίκων) μέθυ ἡδέως καὶ

[11, 462]   οἰκητόρων μεθ´ Ἡρακλέους τινὲς ἀφικόμενοι ἐκ Λυδίας Κυλικρᾶνες, οἳ δ´ Ἀθαμᾶνες,

[11, 463]   Ὁ μὲν Χῖος (καὶ Θάσιος ἐκ μεγάλων κυλίκων ἐπιδέξια, ὁ δ´

[11, 504]   (ὁ Ποντιανὸς ἔφη, οὐ δεόντως ἐκ μεγάλων πίνετε ποτηρίων, τὸν ἥδιστον

[11, 467]   γένος τὸν δεῖνον παρατίθεται Στράττιδος ἐκ Μηδείας· Οἶσθ´ ᾧ προσέοικεν, ὦ

[11, 488]   τεσσάρων ὤτων σχέσιν ἔχουσαν ὧδε. Ἐκ μιᾶς οἱονεὶ ῥίζης, ἥτις τῷ

[11, 463]   κυλίκων ἐπιδέξια, ὁ δ´ Ἀττικὸς ἐκ μικρῶν ἐπιδέξια, ὁ δὲ Θετταλικὸς

[11, 505]   οὐδ´ ᾑτινιοῦν προσεσχηκέναι. Ἔοικε δ´ ἐκ νέου στρατεύεσθαι, παραδούς τε τοὺς

[11, 479]   φησιν ὁ Θυατειρηνὸς παρατιθέμενος τὸ ἐκ Νεφελῶν Ἀριστοφάνους· Μηδὲ στέψω κοτυλίσκον.

[11, 473]   Ἐξ ἠοῦς εἰς νύκτα καὶ ἐκ νυκτὸς πάλι Σωκλῆς εἰς ἠοῦν

[11, 495]   ἐν ἄλλῳ δὲ μέρει φησίν· Ἐκ πελλίδος δὲ τάργανον κατηγυίης χωλοῖσι

[11, 495]   Τοῦτο δὲ Ἱππῶναξ λέγει πελλίδα· Ἐκ πελλίδος πίνοντες· οὐ γὰρ ἦν

[11, 504]   τοῦτ´ εἶναι λέγων, παρατιθέμενος Μενάνδρου ἐκ Περινθίας· Οὐδεμίαν ἡ γραῦς ὅλως

[11, 491]   ἀπ´ Ὠκεανοῖο ῥοάων· νέκταρ δ´ ἐκ πέτρης μέγας αἰετὸς αἰὲν ἀφύσσων

[11, 473]   Ἑρμῆς, ὃν ἕλκους´ οἳ μὲν ἐκ προχοιδίου, οἳ δ´ ἐκ καδίσκου

[11, 485]   κύλιξ, φησί, μείζων, παρατιθέμενος Τηλεκλείδου ἐκ Πρυτάνεων· Καὶ μελιχρὸν οἶνον ἕλκειν

[11, 504]   οὖν ὃ μὲν λέγει ὡς ἐκ πρώτης ἡλικίας ἐπεπαίδευτο πάντα τὰ

[11, 476]   ἐν τοῖς Δημιοπράτοις ἀναγεγραμμένον οὕτως ἐκ στήλης ἀνακειμένης ἐν ἀκροπόλει ἣ

[11, 483]   Στρατιώτισιν· Ἐγὼ γὰρ ἂν κώθωνος ἐκ στρεψαύχενος πίοιμι τὸν τράχηλον ἀνακεκλασμένη;

[11, 471]   γράφων οὕτως· Πολύξενός τις τῶν ἐκ Ταυρομενίου μεθεστηκότων ταχθεὶς ἐπὶ τὴν

[11, 478]   τελετὴν ποιεῖ καὶ αἱρεῖ τὰ ἐκ τῆς θαλάμης καὶ νέμει ὅσοι

[11, 509]   πρὸς γάμου κοινωνίαν, ταῦτ´ ὠφεληθεὶς ἐκ τῆς καλῆς Πολιτείας καὶ τῶν

[11, 461]   τὸ ἔκπωμα, εἴπερ μέγα ἦν, ἐκ τῆς Κικόνων εἰλημμένον λείας. Τί

[11, 464]   ὡς καὶ τὰ παρ´ ἡμῖν ἐκ τῆς Κόπτου καταγόμενα· μετὰ γὰρ

[11, 479]   οὕτω γὰρ ἐκάλουν τὸ πῖπτον ἐκ τῆς κύλικος ὑγρόν· ὥστε ἔνιοι

[11, 474]   καὶ τὸν λύχνον ὁμοίως τὸν ἐκ τῆς ὀροφῆς ἐξηρτημένον, ἀνακεχυμένας ἔχοντα

[11, 466]   πολὺν ἐξάγεσθαι τὸν Μενδαῖον οἶνον ἐκ τῆς πόλεως, φιλοτιμηθῆναι καὶ πολλὰ

[11, 493]   ὅπερ φιλοπότης ὢν ὁ Νέστωρ ἐκ τῆς συνεχοῦς συνηθείας ῥᾳδίως βαστάζειν

[11, 482]   τι πληρώσαιεν, ἀποσπείσαντες τοῖς θεοῖς ἐκ τῆς φιάλης ᾠνοχόουν ἐφεξῆς, τὸν

[11, 481]   μοι χολή, ἐξ οὗπερ ἔπιον ἐκ τοιαύτης φάρμακον. Εἰς τὴν ἐμὴν

[11, 481]   κυλίκων. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' (Φερεκράτης Κοριαννοῖ· Ἐκ τοῦ βαλανείου γὰρ δίεφθος ἔρχομαι,

[11, 463]   ὥσπερ εἰς πανήγυρίν τινα ἀφειμένους ἐκ τοῦ θανάτου καὶ τοῦ σκότους

[11, 495]   τὸν καλούμενον ὦσχον. Τρέχουσι δ´ ἐκ τοῦ ἱεροῦ τοῦ Διονύσου μέχρι

[11, 476]   δὲ τοῖς κέρασιν ἔπινον δῆλον ἐκ τοῦ καὶ μέχρι νῦν λέγεσθαι,

[11, 473]   τοῦ ὤμου τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐκ τοῦ μετώπου τοῦ κροκίου, καὶ

[11, 493]   ὃς μὲν μογέων ἀποκινήσασκε τραπέζης, ἐκ τοῦ μογέων δηλοῦσθαι νομίζοντες, ἐπειδὴ

[11, 490]   πελειάδας ὄρνεις εἶναι πρῶτον μὲν ἐκ τοῦ ποιητικοῦ σχηματισμοῦ τοῦ κατὰ

[11, 490]   τῶν ἀπλανῶν ἄστρων ὑπείληφε, δῆλον ἐκ τοῦ προτάττειν αὐτὰς κατὰ τὴν

[11, 473]   τὰ ὦτα ἐρίῳ λευκῷ καὶ ἐκ τοῦ ὤμου τοῦ δεξιοῦ καὶ

[11, 466]   τ´ ὖ πάρεστι, κοὐκ ἀπουσίαν ἐκ τοὐπέκεινα σὰν τό τ´ οὖ

[11, 478]   καρπώσιμα γίνεσθαι ἐπὶ γῆς· διὸ ἐκ τούτου σπένδεσθαι. Παγκράτης δ´ ἐν

[11, 508]   ἀλλοτρίους δὲ τοὺς πλείους, ὄντας (ἐκ τῶν Ἀριστίππου διατριβῶν, ἐνίους δὲ

[11, 461]   Ἕλλησιν, ἀλλὰ νεωστὶ εὑρέθη πεμφθὲν ἐκ τῶν βαρβάρων. Ἐκεῖνοι γὰρ ἀπεστερημένοι

[11, 508]   ἅπερ ἐπαγγέλλεται καὶ ἡμεῖς ζητοῦμεν ἐκ τῶν ἐκείνου λόγων, (ὅπερ) οὐχ

[11, 506]   ἦν πρὸς ἅπαντας, δῆλον καὶ ἐκ τῶν ἐν τῷ Ἴωνι ἐπιγραφομένῳ,

[11, 484]   ἄνεσιν. Γίγνονται γάρ τινες ἡμῖν ἐκ τῶν καθ´ ἡμέραν συμποσίων ἐπιπόλαιοι

[11, 466]   ΒΗΣΣΑ ποτήριον παρ´ Ἀλεξανδρεῦσι πλατύτερον ἐκ τῶν κάτω μερῶν, ἐστενωμένον ἄνωθεν.

[11, 466]   τῆς Καμπανίας τῇ Ἀρτέμιδι, ἀργυροῦν, ἐκ τῶν Ὁμηρικῶν ἐπῶν κατεσκευασμένον καὶ

[11, 465]   τὸ γλεῦκος φέροντας τοὺς Ἀθηναίους ἐκ τῶν πίθων τῷ θεῷ κιρνάναι,

[11, 460]   ἐν Χείρωνι· Πολλοστῷ δ´ ἔτει ἐκ τῶν πολεμίων οἴκαδ´ ἥκω, συγγενεῖς

[11, 472]   Καὶ τῶν Ῥοδιακῶν. Ἥδιστα γὰρ ἐκ τῶν τοιούτων, Αἰσχρέα, ποτηρίων εἴωθα

[11, 465]   ἐστι καὶ Πυθέας ὁ Ἀρκὰς ἐκ Φιαλείας, (ὃς καὶ ἀποθνῄσκων οὐκ

[11, 466]   ἰδέας Σωκράτης φησίν· Οἱ μὲν ἐκ φιάλης πίνοντες ὅσον θέλουσι τάχιστ´

[11, 506]   (ὀνομάζων) ὀνειδίζει αὐτοῖς καὶ τὴν ἐκ Χίου τῆς πατρίδος φυγήν, ἀφ´

[11, 502]   τὰς θυσίας μηδὲ κέραμον, ἀλλ´ ἐκ χυτρίδων ἐπιχωρίων τὸ λοιπὸν αὐτόθι

[11, 489]   τὸν κόσμον εἶναι σφαιροειδῆ, λαμβάνοντες ἔκ τε τοῦ ἡλίου καὶ τῆς

[11, 481]   οἰναγωγούς, περιφερεῖς, λεπτάς, μέσας, γαστροιίδας, οὐκ ἀβούλως, ἀλλὰ πόρρωθεν κατεσκευασμέναι αὔθ´

[11, 507]   μητρυιᾶς ἔχων διάθεσιν. Διόπερ Σωκράτης οὐκ ἀηδῶς περὶ αὐτοῦ στοχαζόμενος ἐνύπνιον

[11, 493]   δ´ ὁ γέρων ἀμογητὶ ἄειρεν» οὐκ ἀκουστέον ἐπὶ μόνων Μαχάονος καὶ

[11, 506]   φησί, περίβλεπτον ἀξίωμα περικείμενος κάλλους οὐκ ἀληθινοῦ. (Ἐν δὲ τῷ Κίμωνι

[11, 494]   εἰς ὃ τὰς λάταγας ἐγχέουσιν οὐκ ἄλλο τι ἂν εἴη ἢ

[11, 464]   καὶ ὡσαύτως ἐπὶ τῶν ὁμοίων, οὐκ ἀλλοτρίως τῆς μανίας κειμένης ἐπ´

[11, 466]   ἕνδεκα χρυσᾶ Διὸς σωτῆρος» {Α. Οὐκ ἄλλου μὲν οὖν. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε'

[11, 486]   τοιοῦτον σχηματισμὸν ἀπὸ κυρίων ὀνομάτων οὐκ ἄν τις εὕροι γινόμενον, ἀλλ´

[11, 492]   ὁρωμένων ὅμως ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν οὐκ ἀπόλλυται, λέγονται δὲ καὶ τῷ

[11, 482]   (Κρατῆρα γὰρ ἵστασαν τοῖς θεοῖς, οὐκ ἀργυροῦν οὐδὲ λιθοκόλλητον, ἀλλὰ γῆς

[11, 501]   παρόμοιοι· εἰς δὲ τὸ εἶδος οὐκ ἀρύθμως παίζονται. Ἀπίων δὲ καὶ

[11, 464]   μέχρι τῆς καθ´ ἑαυτὸν ἡλικίας οὐκ ἀσίτους εἶναι τοὺς θεωροῦντας. ~(Φανόδημος

[11, 509]   ἀνάγκῃ ληψολιγομίσθῳ τέχνῃ (συνών τις, οὐκ ἄσκεπτα δυνάμενος λέγειν, εὖ μὲν

[11, 508]   ἕκαστα. Ὁ δὲ Πλάτων πῶς; οὐκ ἄτοπον τριῶν Ἀθηναίων γενομένων νομοθετῶν

[11, 493]   ὁ θαυμάσιος λυτικὸς Σωσίβιος, ὃν οὐκ ἀχαρίτως διέπαιξε διὰ τὰς πολυθρυλήτους

[11, 478]   καὶ κοτύλην. Ὃν κύλικα μὲν οὐκ εἶναι, οὐ γὰρ ἔχειν ὦτα,

[11, 498]   Ἴων δ´ ἐν Ὀμφάλῃ· Οἶνος οὐκ ἔνι ἐν τῷ σκύφει, τὸ

[11, 508]   τὴν ἑταιρίαν τοῦ βασιλέως ὥστε οὐκ ἐξῆν τοῦ συσσιτίου μετασχεῖν, εἰ

[11, 493]   δ´ ὅτι τὸ ἄλλος Ὅμηρος οὐκ ἐπὶ μόνων Μαχάονος καὶ Νέστορος

[11, 488]   τοῦτον τέτταρα ὦτα. Τοῦτο δὲ οὐκ ἐπὶ πάντων, ἀλλ´ ἐπ´ ἐνίων

[11, 501]   ἢ ψυχρήλατος ἢ ἐπὶ πῦρ οὐκ ἐπιτιθεμένη, καθότι (καὶ λέβητα καλεῖ

[11, 505]   ὁ καλὸς Πλάτων μονονουχὶ εἰπών Οὐκ ἔστ´ ἔτυμος λόγος οὗτος» ἐγκώμια

[11, 481]   κυμβίον ἀκράτου ὤρεξε τῷ Κύκλωπι. Οὐκ ἔστι δὲ μικρὸν τὸ διδόμενον

[11, 471]   μικρὸν τοὔνομα. Ἀλλά, καθάπερ εἴρηται, οὐκ ἔστιν πιστεῦσαι τῷ τυχόντι. Ἄλλοι

[11, 503]   σφοδρότερος. Οὐκοῦν, εἰ φράσαι τις, οὐκ ἔτι ἔξεστι κυαθίζειν γάρ τὸν

[11, 498]   τῷ σ> προφέρονται διὰ παντός, οὐκ εὖ· ὅτε γὰρ ἀρσενικόν ἐστιν

[11, 463]   ἢ κακῶς φήσει με κρίνειν, οὐκ ἔχοιμ´ ἄν σοι φράσαι· ἔγνωκα

[11, 466]   Πάμφιλος. Φιλητᾶς δὲ ποτήριον οὖς οὐκ ἔχον. ΑΡΟΚΛΟΝ ἡ φιάλη παρὰ

[11, 481]   μὲν ἀνδράσιν ποτήρια πλατέα, τοίχους οὐκ ἔχοντ´, ἀλλ´ αὐτὸ τοὔδαφος μόνον,

[11, 461]   τὴν μέθην ταύτην, οὐδὲν θαυμαστόν. Οὐκ ἔχοντες γὰρ ἑτέραν ἡδονὴν ταύτης

[11, 495]   οἶμαι, ποιῶν ὅτι ποτήριον μὲν οὐκ ἦν, δι´ ἀπορίαν δὲ κύλικος

[11, 499]   ἥδε λάγυνος ἔχει. Λεπτοτέρης δ´ οὐκ οἶδ´ ἐρίφου κρέα· πλὴν ὅ

[11, 509]   σχῆμ´ ἀξιόχρεων ἐπικαθεὶς βακτηρίᾳ, ἀλλότριον, οὐκ οἰκεῖον, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, (ἔλεξεν·

[11, 492]   ἑπτά. (Πρὸς δὲ τοὺς λέγοντας οὐκ οἰκείως τῷ ποτηρίῳ ἐντετυπῶσθαι τὰς

[11, 463]   πέλας (οὐδέν´ ἀδικοῦμεν οὐδέν. Ἆρ´ οὐκ οἶσθ´ ὅτι τὸ καλούμενον ζῆν

[11, 465]   ἐκ Φιαλείας, (ὃς καὶ ἀποθνῄσκων οὐκ ὤκνησεν ὑποθέσθαι τοῖς οἰκείοις ἐπιγράψαι

[11, 461]   ἀγνοεῖν ἔοικεν ὁ Χαμαιλέων ὅτι οὔκ ἐστι μικρὸν τὸ παρ´ Ὁμήρῳ

[11, 466]   νῦ τό τ´ ὖ πάρεστι, κοὐκ ἀπουσίαν ἐκ τοὐπέκεινα σὰν τό

Livre, pages
[11, 481]	κέρναις ἕνα καὶ δύο πλέαις	κὰκ	κεφαλᾶς. Καὶ ἐν τῷ δεκάτῳ·
[11, 508]	τῶν Ἀριστίππου διατριβῶν, ἐνίους δὲ	κἀκ	τῶν Ἀντισθένους, πολλοὺς δὲ κἀκ
[11, 504]	Κύρου εἰρήκασι τεκμαιρομένοις ἡμῖν, ἀλλὰ	κἀκ	τῶν αὐτῶν ὑποθέσεων. Συμπόσια μὲν
[11, 508]	κἀκ τῶν Ἀντισθένους, πολλοὺς δὲ	κἀκ	τῶν Βρύσωνος τοῦ Ἡρακλεώτου. Ἀλλὰ
[11, 466]	θέλουσι τάχιστ´ ἀπαλλαγήσονται, οἱ δ´	ἐκ	βομβυλιοῦ κατὰ μικρὸν στάζοντος Ἐστὶ
[11, 460]	ἀνάριθμα ποτήρια καλαιφις. Καὶ Ἀλκαῖος·	Ἐκ	δὲ ποτήριον πώνης Διννομένῃ παρίσδων.
[11, 495]	ἐχρῶντο τῇ πελλίδι. Καὶ πάλιν·	Ἐκ	δὲ τῆς πέλλης ἔπινον, ἄλλοτ´
[11, 476]	τήνδε νῦν μή μοι δίδου,	ἐκ	δὲ τοῦ κέρατος αὖ μοι
[11, 463]	Ἀλκμήνῃ τε, Προκλέι Περσείδαις τ´,	ἐκ	Διὸς ἀρχόμενοι, (πίνωμεν, παίζωμεν, ἴτω
[11, 492]	Οὐ μέν πως ἀπόλωλεν ἀπευθὴς	ἐκ	Διὸς ἀστήρ, ἐξ οὗ καὶ
[11, 495]	ὁ Χῖος ἐν Εὐρυτίδαις φησίν·	Ἐκ	ζαθέων πιθακνῶν ἀφύσσοντες ὄλπαις οἶνον
[11, 504]	πίνει τὴν κύκλῳ. Καὶ πάλιν	ἐκ	Θεοφορουμένης· Καὶ ταχὺ (πάλι) τὸ
[11, 473]	μὲν ἐκ προχοιδίου, οἳ δ´	ἐκ	καδίσκου ς´ ἴσον ἴσῳ κεκραμένον.
[11, 483]	τοῖς γάμοις τῶν παρθένων, πίνουσιν	ἐκ	κεραμέων ποτηρίων· ἐν δὲ τοῖς
[11, 477]	ποτηρίου, ἴσως, φησίν, κατ´ ἀρχὰς	ἐκ	κισσίνου κατασκευασθὲν ξύλου. (Νίκανδρος δὲ
[11, 477]	τὸ πρῶτον ὑπὸ ποιμένων ἐργασθῆναι	ἐκ	κισσίνου ξύλου. Ἄλλοι δὲ ἐτυμολογοῦσιν
[11, 478]	Βοκχορηίδος· Αὐτὰρ ὅ γε σπείσας	ἐκ	κόνδυος ἀργυφέοιο (νέκταρ ἐπ´ ἀλλοδαπὴν
[11, 484]	Μένανδρος Ἁλιεῖ· Εὐποροῦμεν, οὐδὲ μετρίως·	ἐκ	Κυίνδων χρυσίον, (Περσικαὶ στολαὶ δ´
[11, 484]	Συβαρίτιδάς τ´ εὐωχίας, καὶ Χῖον	ἐκ	Λακαινᾶν (κυλίκων) μέθυ ἡδέως καὶ
[11, 462]	οἰκητόρων μεθ´ Ἡρακλέους τινὲς ἀφικόμενοι	ἐκ	Λυδίας Κυλικρᾶνες, οἳ δ´ Ἀθαμᾶνες,
[11, 463]	Ὁ μὲν Χῖος (καὶ Θάσιος	ἐκ	μεγάλων κυλίκων ἐπιδέξια, ὁ δ´
[11, 504]	(ὁ Ποντιανὸς ἔφη, οὐ δεόντως	ἐκ	μεγάλων πίνετε ποτηρίων, τὸν ἥδιστον
[11, 467]	γένος τὸν δεῖνον παρατίθεται Στράττιδος	ἐκ	Μηδείας· Οἶσθ´ ᾧ προσέοικεν, ὦ
[11, 488]	τεσσάρων ὤτων σχέσιν ἔχουσαν ὧδε.	Ἐκ	μιᾶς οἱονεὶ ῥίζης, ἥτις τῷ
[11, 463]	κυλίκων ἐπιδέξια, ὁ δ´ Ἀττικὸς	ἐκ	μικρῶν ἐπιδέξια, ὁ δὲ Θετταλικὸς
[11, 505]	οὐδ´ ᾑτινιοῦν προσεσχηκέναι. Ἔοικε δ´	ἐκ	νέου στρατεύεσθαι, παραδούς τε τοὺς
[11, 479]	φησιν ὁ Θυατειρηνὸς παρατιθέμενος τὸ	ἐκ	Νεφελῶν Ἀριστοφάνους· Μηδὲ στέψω κοτυλίσκον.
[11, 473]	Ἐξ ἠοῦς εἰς νύκτα καὶ	ἐκ	νυκτὸς πάλι Σωκλῆς εἰς ἠοῦν
[11, 495]	ἐν ἄλλῳ δὲ μέρει φησίν·	Ἐκ	πελλίδος δὲ τάργανον κατηγυίης χωλοῖσι
[11, 495]	Τοῦτο δὲ Ἱππῶναξ λέγει πελλίδα·	Ἐκ	πελλίδος πίνοντες· οὐ γὰρ ἦν
[11, 504]	τοῦτ´ εἶναι λέγων, παρατιθέμενος Μενάνδρου	ἐκ	Περινθίας· Οὐδεμίαν ἡ γραῦς ὅλως
[11, 491]	ἀπ´ Ὠκεανοῖο ῥοάων· νέκταρ δ´	ἐκ	πέτρης μέγας αἰετὸς αἰὲν ἀφύσσων
[11, 473]	Ἑρμῆς, ὃν ἕλκους´ οἳ μὲν	ἐκ	προχοιδίου, οἳ δ´ ἐκ καδίσκου
[11, 485]	κύλιξ, φησί, μείζων, παρατιθέμενος Τηλεκλείδου	ἐκ	Πρυτάνεων· Καὶ μελιχρὸν οἶνον ἕλκειν
[11, 504]	οὖν ὃ μὲν λέγει ὡς	ἐκ	πρώτης ἡλικίας ἐπεπαίδευτο πάντα τὰ
[11, 476]	ἐν τοῖς Δημιοπράτοις ἀναγεγραμμένον οὕτως	ἐκ	στήλης ἀνακειμένης ἐν ἀκροπόλει ἣ
[11, 483]	Στρατιώτισιν· Ἐγὼ γὰρ ἂν κώθωνος	ἐκ	στρεψαύχενος πίοιμι τὸν τράχηλον ἀνακεκλασμένη;
[11, 471]	γράφων οὕτως· Πολύξενός τις τῶν	ἐκ	Ταυρομενίου μεθεστηκότων ταχθεὶς ἐπὶ τὴν
[11, 478]	τελετὴν ποιεῖ καὶ αἱρεῖ τὰ	ἐκ	τῆς θαλάμης καὶ νέμει ὅσοι
[11, 509]	πρὸς γάμου κοινωνίαν, ταῦτ´ ὠφεληθεὶς	ἐκ	τῆς καλῆς Πολιτείας καὶ τῶν
[11, 461]	τὸ ἔκπωμα, εἴπερ μέγα ἦν,	ἐκ	τῆς Κικόνων εἰλημμένον λείας. Τί
[11, 464]	ὡς καὶ τὰ παρ´ ἡμῖν	ἐκ	τῆς Κόπτου καταγόμενα· μετὰ γὰρ
[11, 479]	οὕτω γὰρ ἐκάλουν τὸ πῖπτον	ἐκ	τῆς κύλικος ὑγρόν· ὥστε ἔνιοι
[11, 474]	καὶ τὸν λύχνον ὁμοίως τὸν	ἐκ	τῆς ὀροφῆς ἐξηρτημένον, ἀνακεχυμένας ἔχοντα
[11, 466]	πολὺν ἐξάγεσθαι τὸν Μενδαῖον οἶνον	ἐκ	τῆς πόλεως, φιλοτιμηθῆναι καὶ πολλὰ
[11, 493]	ὅπερ φιλοπότης ὢν ὁ Νέστωρ	ἐκ	τῆς συνεχοῦς συνηθείας ῥᾳδίως βαστάζειν
[11, 482]	τι πληρώσαιεν, ἀποσπείσαντες τοῖς θεοῖς	ἐκ	τῆς φιάλης ᾠνοχόουν ἐφεξῆς, τὸν
[11, 481]	μοι χολή, ἐξ οὗπερ ἔπιον	ἐκ	τοιαύτης φάρμακον. Εἰς τὴν ἐμὴν
[11, 481]	κυλίκων. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' (Φερεκράτης Κοριαννοῖ·	Ἐκ	τοῦ βαλανείου γὰρ δίεφθος ἔρχομαι,
[11, 463]	ὥσπερ εἰς πανήγυρίν τινα ἀφειμένους	ἐκ	τοῦ θανάτου καὶ τοῦ σκότους
[11, 495]	τὸν καλούμενον ὦσχον. Τρέχουσι δ´	ἐκ	τοῦ ἱεροῦ τοῦ Διονύσου μέχρι
[11, 476]	δὲ τοῖς κέρασιν ἔπινον δῆλον	ἐκ	τοῦ καὶ μέχρι νῦν λέγεσθαι,
[11, 473]	τοῦ ὤμου τοῦ δεξιοῦ καὶ	ἐκ	τοῦ μετώπου τοῦ κροκίου, καὶ
[11, 493]	ὃς μὲν μογέων ἀποκινήσασκε τραπέζης,	ἐκ	τοῦ μογέων δηλοῦσθαι νομίζοντες, ἐπειδὴ
[11, 490]	πελειάδας ὄρνεις εἶναι πρῶτον μὲν	ἐκ	τοῦ ποιητικοῦ σχηματισμοῦ τοῦ κατὰ
[11, 490]	τῶν ἀπλανῶν ἄστρων ὑπείληφε, δῆλον	ἐκ	τοῦ προτάττειν αὐτὰς κατὰ τὴν
[11, 473]	τὰ ὦτα ἐρίῳ λευκῷ καὶ	ἐκ	τοῦ ὤμου τοῦ δεξιοῦ καὶ
[11, 466]	τ´ ὖ πάρεστι, κοὐκ ἀπουσίαν	ἐκ	τοὐπέκεινα σὰν τό τ´ οὖ
[11, 478]	καρπώσιμα γίνεσθαι ἐπὶ γῆς· διὸ	ἐκ	τούτου σπένδεσθαι. Παγκράτης δ´ ἐν
[11, 508]	ἀλλοτρίους δὲ τοὺς πλείους, ὄντας	(ἐκ	τῶν Ἀριστίππου διατριβῶν, ἐνίους δὲ
[11, 461]	Ἕλλησιν, ἀλλὰ νεωστὶ εὑρέθη πεμφθὲν	ἐκ	τῶν βαρβάρων. Ἐκεῖνοι γὰρ ἀπεστερημένοι
[11, 508]	ἅπερ ἐπαγγέλλεται καὶ ἡμεῖς ζητοῦμεν	ἐκ	τῶν ἐκείνου λόγων, (ὅπερ) οὐχ
[11, 506]	ἦν πρὸς ἅπαντας, δῆλον καὶ	ἐκ	τῶν ἐν τῷ Ἴωνι ἐπιγραφομένῳ,
[11, 484]	ἄνεσιν. Γίγνονται γάρ τινες ἡμῖν	ἐκ	τῶν καθ´ ἡμέραν συμποσίων ἐπιπόλαιοι
[11, 466]	ΒΗΣΣΑ ποτήριον παρ´ Ἀλεξανδρεῦσι πλατύτερον	ἐκ	τῶν κάτω μερῶν, ἐστενωμένον ἄνωθεν.
[11, 466]	τῆς Καμπανίας τῇ Ἀρτέμιδι, ἀργυροῦν,	ἐκ	τῶν Ὁμηρικῶν ἐπῶν κατεσκευασμένον καὶ
[11, 465]	τὸ γλεῦκος φέροντας τοὺς Ἀθηναίους	ἐκ	τῶν πίθων τῷ θεῷ κιρνάναι,
[11, 460]	ἐν Χείρωνι· Πολλοστῷ δ´ ἔτει	ἐκ	τῶν πολεμίων οἴκαδ´ ἥκω, συγγενεῖς
[11, 472]	Καὶ τῶν Ῥοδιακῶν. Ἥδιστα γὰρ	ἐκ	τῶν τοιούτων, Αἰσχρέα, ποτηρίων εἴωθα
[11, 465]	ἐστι καὶ Πυθέας ὁ Ἀρκὰς	ἐκ	Φιαλείας, (ὃς καὶ ἀποθνῄσκων οὐκ
[11, 466]	ἰδέας Σωκράτης φησίν· Οἱ μὲν	ἐκ	φιάλης πίνοντες ὅσον θέλουσι τάχιστ´
[11, 506]	(ὀνομάζων) ὀνειδίζει αὐτοῖς καὶ τὴν	ἐκ	Χίου τῆς πατρίδος φυγήν, ἀφ´
[11, 502]	τὰς θυσίας μηδὲ κέραμον, ἀλλ´	ἐκ	χυτρίδων ἐπιχωρίων τὸ λοιπὸν αὐτόθι
[11, 489]	τὸν κόσμον εἶναι σφαιροειδῆ, λαμβάνοντες	ἔκ	τε τοῦ ἡλίου καὶ τῆς
[11, 481]	οἰναγωγούς, περιφερεῖς, λεπτάς, μέσας, γαστροιίδας,	οὐκ	ἀβούλως, ἀλλὰ πόρρωθεν κατεσκευασμέναι αὔθ´
[11, 507]	μητρυιᾶς ἔχων διάθεσιν. Διόπερ Σωκράτης	οὐκ	ἀηδῶς περὶ αὐτοῦ στοχαζόμενος ἐνύπνιον
[11, 493]	δ´ ὁ γέρων ἀμογητὶ ἄειρεν»	οὐκ	ἀκουστέον ἐπὶ μόνων Μαχάονος καὶ
[11, 506]	φησί, περίβλεπτον ἀξίωμα περικείμενος κάλλους	οὐκ	ἀληθινοῦ. (Ἐν δὲ τῷ Κίμωνι
[11, 494]	εἰς ὃ τὰς λάταγας ἐγχέουσιν	οὐκ	ἄλλο τι ἂν εἴη ἢ
[11, 464]	καὶ ὡσαύτως ἐπὶ τῶν ὁμοίων,	οὐκ	ἀλλοτρίως τῆς μανίας κειμένης ἐπ´
[11, 466]	ἕνδεκα χρυσᾶ Διὸς σωτῆρος» {Α.	Οὐκ	ἄλλου μὲν οὖν. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε'
[11, 486]	τοιοῦτον σχηματισμὸν ἀπὸ κυρίων ὀνομάτων	οὐκ	ἄν τις εὕροι γινόμενον, ἀλλ´
[11, 492]	ὁρωμένων ὅμως ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν	οὐκ	ἀπόλλυται, λέγονται δὲ καὶ τῷ
[11, 482]	(Κρατῆρα γὰρ ἵστασαν τοῖς θεοῖς,	οὐκ	ἀργυροῦν οὐδὲ λιθοκόλλητον, ἀλλὰ γῆς
[11, 501]	παρόμοιοι· εἰς δὲ τὸ εἶδος	οὐκ	ἀρύθμως παίζονται. Ἀπίων δὲ καὶ
[11, 464]	μέχρι τῆς καθ´ ἑαυτὸν ἡλικίας	οὐκ	ἀσίτους εἶναι τοὺς θεωροῦντας. ~(Φανόδημος
[11, 509]	ἀνάγκῃ ληψολιγομίσθῳ τέχνῃ (συνών τις,	οὐκ	ἄσκεπτα δυνάμενος λέγειν, εὖ μὲν
[11, 508]	ἕκαστα. Ὁ δὲ Πλάτων πῶς;	οὐκ	ἄτοπον τριῶν Ἀθηναίων γενομένων νομοθετῶν
[11, 493]	ὁ θαυμάσιος λυτικὸς Σωσίβιος, ὃν	οὐκ	ἀχαρίτως διέπαιξε διὰ τὰς πολυθρυλήτους
[11, 478]	καὶ κοτύλην. Ὃν κύλικα μὲν	οὐκ	εἶναι, οὐ γὰρ ἔχειν ὦτα,
[11, 498]	Ἴων δ´ ἐν Ὀμφάλῃ· Οἶνος	οὐκ	ἔνι ἐν τῷ σκύφει, τὸ
[11, 508]	τὴν ἑταιρίαν τοῦ βασιλέως ὥστε	οὐκ	ἐξῆν τοῦ συσσιτίου μετασχεῖν, εἰ
[11, 493]	δ´ ὅτι τὸ ἄλλος Ὅμηρος	οὐκ	ἐπὶ μόνων Μαχάονος καὶ Νέστορος
[11, 488]	τοῦτον τέτταρα ὦτα. Τοῦτο δὲ	οὐκ	ἐπὶ πάντων, ἀλλ´ ἐπ´ ἐνίων
[11, 501]	ἢ ψυχρήλατος ἢ ἐπὶ πῦρ	οὐκ	ἐπιτιθεμένη, καθότι (καὶ λέβητα καλεῖ
[11, 505]	ὁ καλὸς Πλάτων μονονουχὶ εἰπών	Οὐκ	ἔστ´ ἔτυμος λόγος οὗτος» ἐγκώμια
[11, 481]	κυμβίον ἀκράτου ὤρεξε τῷ Κύκλωπι.	Οὐκ	ἔστι δὲ μικρὸν τὸ διδόμενον
[11, 471]	μικρὸν τοὔνομα. Ἀλλά, καθάπερ εἴρηται,	οὐκ	ἔστιν πιστεῦσαι τῷ τυχόντι. Ἄλλοι
[11, 503]	σφοδρότερος. Οὐκοῦν, εἰ φράσαι τις,	οὐκ	ἔτι ἔξεστι κυαθίζειν γάρ τὸν
[11, 498]	τῷ σ> προφέρονται διὰ παντός,	οὐκ	εὖ· ὅτε γὰρ ἀρσενικόν ἐστιν
[11, 463]	ἢ κακῶς φήσει με κρίνειν,	οὐκ	ἔχοιμ´ ἄν σοι φράσαι· ἔγνωκα
[11, 466]	Πάμφιλος. Φιλητᾶς δὲ ποτήριον οὖς	οὐκ	ἔχον. ΑΡΟΚΛΟΝ ἡ φιάλη παρὰ
[11, 481]	μὲν ἀνδράσιν ποτήρια πλατέα, τοίχους	οὐκ	ἔχοντ´, ἀλλ´ αὐτὸ τοὔδαφος μόνον,
[11, 461]	τὴν μέθην ταύτην, οὐδὲν θαυμαστόν.	Οὐκ	ἔχοντες γὰρ ἑτέραν ἡδονὴν ταύτης
[11, 495]	οἶμαι, ποιῶν ὅτι ποτήριον μὲν	οὐκ	ἦν, δι´ ἀπορίαν δὲ κύλικος
[11, 499]	ἥδε λάγυνος ἔχει. Λεπτοτέρης δ´	οὐκ	οἶδ´ ἐρίφου κρέα· πλὴν ὅ
[11, 509]	σχῆμ´ ἀξιόχρεων ἐπικαθεὶς βακτηρίᾳ, ἀλλότριον,	οὐκ	οἰκεῖον, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, (ἔλεξεν·
[11, 492]	ἑπτά. (Πρὸς δὲ τοὺς λέγοντας	οὐκ	οἰκείως τῷ ποτηρίῳ ἐντετυπῶσθαι τὰς
[11, 463]	πέλας (οὐδέν´ ἀδικοῦμεν οὐδέν. Ἆρ´	οὐκ	οἶσθ´ ὅτι τὸ καλούμενον ζῆν
[11, 465]	ἐκ Φιαλείας, (ὃς καὶ ἀποθνῄσκων	οὐκ	ὤκνησεν ὑποθέσθαι τοῖς οἰκείοις ἐπιγράψαι
[11, 461]	ἀγνοεῖν ἔοικεν ὁ Χαμαιλέων ὅτι	οὔκ	ἐστι μικρὸν τὸ παρ´ Ὁμήρῳ
[11, 466]	νῦ τό τ´ ὖ πάρεστι,	κοὐκ	ἀπουσίαν ἐκ τοὐπέκεινα σὰν τό

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 10/01/2008