Livre, pages |
[11, 479] |
ἀργυραῖ
βʹ
ἀποθυστάνιον
ἀργυροῦν,
φιάλαι
|
γʹ |
ἐπίχρυσοι.
~(Ναὸς
Βυζαντίων,
ἐν
ᾧ |
[11, 476] |
γεύεται,
ὡς
ἱστορεῖ
Ἀμμώνιος
ἐν
|
γʹ |
περὶ
Βωμῶν
καὶ
Θυσιῶν.
(ΚΙΣΣΥΒΙΟΝ |
[11, 503] |
τὸ
ποτήριον.
ΩΙΟΝ.
Δίνων
ἐν
|
γʹ |
Περσικῶν
φησιν
οὕτως·
Ἐστὶ
δὲ |
[11, 481] |
κόγχην,
ἐμφερῆ
γευστηρίοις·
σφίσι
δέ
|
γ´ |
αὐταῖσιν
βαθείας
κύλικας
ὥσπερ
ὁλκάδας
|
[11, 497] |
ἐκπίοι.
{Α.
Ἐγὼ
δὲ
τοῦτό
|
γ´ |
ἐκπέπωκα
πολλάκις.
{Β.
Οὐδὲν
ἐλέφαντος |
[11, 466] |
κύκλῳ
τε
γράμματ´.
{Β.
Ἆρά
|
γ´ |
ἕνδεκα
χρυσᾶ
Διὸς
σωτῆρος»
{Α. |
[11, 490] |
ἑπτὰ
ἰοπλοκάμων
φιλᾶν
θυγατρῶν
τάν
|
γ´ |
ἔξοχον
εἶδος,
ταὶ
καλέονται
Πελειάδες |
[11, 463] |
τοῦτον
ὃν
ἀφεῖται,
κἂν
τύχῃ
|
γ´, |
ἐράνου
τινός,
πανηγυρίσας
ἥδιστ´
ἀπῆλθεν |
[11, 460] |
τῷ
αὐτῷ
δὲ
ἔφη·
Πολλῷ
|
γ´ |
ὁ
Βάκις
διεχρῆτο
τῷ
ποτηρίῳ. |
[11, 465] |
δέπας
ἡδέος
οἴνου.
Αὐτὰρ
ὅ
|
γ´ |
ὡς
φράσθη
παρακείμενα
πατρὸς
ἑοῖο
|
[11, 471] |
ἢ
Εὔβουλος
ἐν
Καμπυλίωνι·
Ὦ
|
γαῖα |
κεραμί,
τίς
σε
Θηρικλῆς
ποτε
|
[11, 470] |
εὕδονθ´
ἁρπαλέως
χώρου
ἀφ´
Ἑσπερίδων
|
γαῖαν |
ἐς
Αἰθιόπων,
ἵνα
δὴ
θοὸν |
[11, 488] |
χωόμενος,
ποτὶ
δὲ
σκῆπτρον
βάλε
|
γαίῃ
|
χρυσείοις
ἥλοισι
πεπαρμένον.
Ἐμφαίνεται
γὰρ |
[11, 499] |
ἄνδρες
ἔχουσιν,
χερσὶ
λεόντεον
ἐν
|
γάλα |
θεῖσα
τυρὸν
ἐτύρησας
μέγαν
ἄτρυφον
|
[11, 499] |
ἐστὶν
ὁμοίως
ἀγγεῖον
ξύλινον
στρογγύλον
|
γάλα |
καὶ
ὀρὸν
δεχόμενον,
(ὡς
καὶ |
[11, 478] |
βρόμος,
παλάθιον,
μέλι,
ἔλαιον,
οἶνος,
|
γάλα, |
ὄιον
ἔριον
ἄπλυτον.
Ὁ
δὲ |
[11, 495] |
πλατύτερον,
εἰς
ὃ
ἤμελγον
τὸ
|
γάλα. |
Ὅμηρος·
Ὡς
ὅτε
μυῖαι
σταθμῷ |
[11, 476] |
οἴνου,
ἐσσυμένως
ἀπὸ
μὲν
λευκὸν
|
γάλα |
χερσὶ
τραπεζᾶν
ὤθεον,
αὐτόματοι
δ´ |
[11, 477] |
ποιμένων
ἔρρει
λεώς,
ὃ
μὲν
|
γάλακτος |
κίσσινον
φέρων
σκύφος
πόνων
ἀναψυκτῆρ´, |
[11, 475] |
ἀράσαντο
δὲ
πάμπαν
ἐσλὰ
τῷ
|
γαμβρῷ. |
Κρατῖνος
ἐν
Διονυσαλεξάνδρῳ·
Στολὴν
δὲ |
[11, 504] |
δρόσῳ
δωρήσεται,
οὐ
μόνον
νεανίᾳ
|
γαμβρῷ |
προπίνων»
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσι
τοῖς |
[11, 483] |
τε
τοῖς
ἐπινικίοις
καὶ
τοῖς
|
γάμοις |
τῶν
παρθένων,
πίνουσιν
ἐκ
κεραμέων |
[11, 509] |
τὰς
ἐκείνων
γυναῖκας
συνῴκισεν
πρὸς
|
γάμου |
κοινωνίαν,
ταῦτ´
ὠφεληθεὶς
ἐκ
τῆς |
[11, 460] |
οἰνοποτεῖν
λέγουσιν.
(Ἀριστοφάνης
ἐν
Ἱππεῦσιν·
|
Γαμφηλαῖσι |
δράκοντα
κοάλεμον
αἱματοπώτην.
Κἀν
τῷ |
[11, 491] |
πέτρης
μέγας
αἰετὸς
αἰὲν
ἀφύσσων
|
γαμφηλῇ |
φορέεσκε
ποτὸν
Διὶ
μητιόεντι.
Τὸν |
[11, 474] |
Ἀθήνησιν
ἐν
τῷ
τοῦ
Πειρίθου
|
γάμῳ |
πεποίηκεν
(Ἵππυς
τὴν
μὲν
οἰνοχόην |
[11, 461] |
τὸν
Φλιάσιον
ποιητὴν
Πρατίναν.
Οὐ
|
γᾶν |
αὐλακισμέναν
ἀρῶν,
ἀλλ´
ἄσκαφον
ματεύων, |
[11, 477] |
πόνων
ἀναψυκτῆρ´,
ὃ
δ´
ἀμπέλων
|
γάνος. |
Τὸ
γὰρ
κισσύβιον,
φησί,
λέγεται |
[11, 487] |
δέξαι.
Πραύ
τί
τοι
Βρόμιος
|
γάνος |
τόδε
δοὺς
ἐπὶ
τέρψιν
πάντας |
[11, 482] |
{Β.
Νὴ
τὸν
Δί´,
ἦν
|
γάρ. |
{Α.
Ὦ
τάλαιν´
ἐγὼ
κακῶν. |
[11, 490] |
ὡς
οἱ
πολλοὶ
δοξάζουσιν
(ἄσεμνον
|
γάρ) |
ἀλλὰ
τὰς
Πλειάδας.
Οἰκεῖον
γὰρ |
[11, 488] |
δ´
αὐτοῦ
τέσσαρ´
ἔσαν.
Τὰ
|
γὰρ |
ἄλλα
ποτήριά
φησιν
ὁ
Μυρλεανὸς |
[11, 494] |
δίκην
ἀπελθόντα
ὀξυβάφω
δύο.
Οὐ
|
γὰρ |
ἄλλο
τι
ἡγητέον
εἶναι
ἢ |
[11, 465] |
αἱ
Νύμφαι
κατ´
ἀλήθειαν.
αἱ
|
γὰρ |
ἄμπελοι
πλεῖστον
ὑγρὸν
χέουσι
τεμνόμεναι |
[11, 483] |
παῖδα
φάρυγος.
Θεόπομπος
Στρατιώτισιν·
Ἐγὼ
|
γὰρ |
ἂν
κώθωνος
ἐκ
στρεψαύχενος
πίοιμι |
[11, 474] |
ἢ
κύκνος
ἢ
κάνθαρος;
τουτὶ
|
γὰρ |
ἂν
πύθωμ´
ἔτι,
αὐτὸς
περανῶ |
[11, 481] |
αὐτῷ
κισσύβιον
παρ´
Ὁμήρῳ·
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
τρὶς
πιὼν
μέγιστος
ὢν |
[11, 461] |
Κύκλωπι
ὑπ´
Ὀδυσσέως
κισσύβιον.
Οὐ
|
γὰρ |
ἂν
τρὶς
πιὼν
οὕτως
κατηνέχθη |
[11, 475] |
μελιτηρὸν
τὴν
κελέβην
εἶναι.
Καὶ
|
γὰρ |
Ἀντίμαχος
ὁ
Κολοφώνιος
ἐν
πέμπτῳ |
[11, 506] |
Φίλιππος
διὰ
Πλάτωνος
ἔσχεν.
Εὐφραῖον
|
γὰρ |
ἀπέστειλε
τὸν
Ὠρείτην
πρὸς
Περδίκκαν |
[11, 461] |
πεμφθὲν
ἐκ
τῶν
βαρβάρων.
Ἐκεῖνοι
|
γὰρ |
ἀπεστερημένοι
τῆς
παιδείας
ὁρμῶσιν
ἐπὶ |
[11, 507] |
τὸ
ἦθος
οὐδαμῶς
εὐδοκιμεῖν.
Καὶ
|
γὰρ |
Ἀρίστιππον
πρὸς
Διονύσιον
ἀποδημήσαντα
ἔσκωπτεν, |
[11, 498] |
διὰ
παντός,
οὐκ
εὖ·
ὅτε
|
γὰρ |
ἀρσενικόν
ἐστιν
ὁ
σκύφος,
ὡς |
[11, 464] |
ἐκ
τῆς
Κόπτου
καταγόμενα·
μετὰ
|
γὰρ |
ἀρωμάτων
συμφυραθείσης
τῆς
γῆς
ὀπτᾶται. |
[11, 491] |
ἔχουσι
μορφὰς
ἄπτεροι
Πελειάδες.
Ἀπτέρους
|
γὰρ |
αὐτὰς
εἴρηκε
διὰ
τὴν
πρὸς |
[11, 472] |
καθ´
ἕκαστον
δεῖ
λέγειν;
ὄψει
|
γὰρ |
αὐτός.
{Β.
Βασιλέως
υἱὸν
λέγεις
|
[11, 486] |
καθ´
ἕκαστα
δεῖ
λέγειν;
ὄψει
|
γὰρ |
αὐτός.
(ΛΥΚΙΟΥΡΓΕΙΣ.
Φιάλαι
τινὲς
οὕτως |
[11, 493] |
(Πτολεμαῖος
ὁ
Φιλάδελφος
βασιλεύς.
Λαμβάνοντος
|
γὰρ |
αὐτοῦ
σύνταξιν
βασιλικήν,
μεταπεμψάμενος
τοὺς |
[11, 505] |
οὐδ´
αὐτὸς
εὑρετής
ἐστιν.
Πρὸ
|
γὰρ |
αὐτοῦ
τοῦθ´
εὗρε
τὸ
εἶδος |
[11, 494] |
τοῦ
λίαν
πότου;
ἐγᾦδα.
Συντρίψω
|
γὰρ |
αὐτοῦ
τοὺς
χόας
καὶ
τοὺς |
[11, 504] |
τῶν
αὐτῶν
ὑποθέσεων.
Συμπόσια
μὲν
|
γὰρ |
γεγράφασιν
ἀμφότεροι,
καὶ
ἐν
αὐτοῖς |
[11, 468] |
ἀπύρωτον
φιάλην
τὸ
κέρας·
οὐ
|
γὰρ |
γίνεται
διὰ
πυρός.
Λέγοι
δ´ |
[11, 506] |
τῶν
εἰς
αὐτὸν
διαλόγων·
ὁ
|
γὰρ |
δεύτερος
ὑπό
τινων
Ξενοφῶντος
εἶναι |
[11, 462] |
πλῆρες
ὂν
πάσης
θυμηδίας·
Νῦν
|
γὰρ |
δὴ
ζάπεδον
καθαρὸν
καὶ
χεῖρες |
[11, 470] |
προλιποῦς´
οὐρανὸν
εἰσαναβῇ·
(τὸν
μὲν
|
γὰρ |
διὰ
κῦμα
φέρει
πολυήρατος
εὐνή, |
[11, 497] |
ἐκπέπωκα
πολλάκις.
{Β.
Οὐδὲν
ἐλέφαντος
|
γὰρ |
διαφέρεις
οὐδὲ
σύ.
{Α.
Ἕτερον |
[11, 481] |
(Φερεκράτης
Κοριαννοῖ·
Ἐκ
τοῦ
βαλανείου
|
γὰρ |
δίεφθος
ἔρχομαι,
ξηρὰν
ἔχουσα
τὴν |
[11, 491] |
εἰσιν
ἀλλήλαις
καὶ
συνεζευγμέναι.
Τὸ
|
γὰρ |
δοιοὶ
καὶ
δοιαὶ
σημαίνει
καὶ |
[11, 460] |
ἡ
τροφὸς
καθημένῳ
δηλονότι
οὕτως
|
γὰρ |
ἐδείπνουν
οἱ
τότε
τὸν
Ὀδυσσέα, |
[11, 463] |
ὑποκόρισμα
τῆς
ἀνθρωπίνης
μοίρας;
ἐγὼ
|
γάρ, |
εἰ
μὲν
εὖ
τις
ἢ |
[11, 488] |
τὰ
τούτοις
ὅμοια·
ἕνα
μὲν
|
γὰρ |
εἶναι
πυθμένα
τὸν
κατὰ
τὸ |
[11, 466] |
τὸ
περικεκυρτῶσθαι
τὰ
ὠτάρια·
κυφὸν
|
γὰρ |
εἶναι
τὸ
κυρτόν.
(Ἀνίκητος
δὲ |
[11, 500] |
τὸ
μεθύσαι
σκυθίσαι
φησί·
(συγγενὲς
|
γὰρ |
εἶναι
τὸ
φ>
τῷ
θ> |
[11, 489] |
ὑπονοοῦσι
περιστερὰς
εἶναι,
ἁμαρτάνοντες.
Ἕτερον
|
γὰρ |
εἶναί
φησιν
Ἀριστοτέλης
πελειάδα
καὶ |
[11, 507] |
παρὰ
προτέρῳ
εἴρηται
Ὁμήρῳ.
Οὗτος
|
γὰρ |
εἶπεν
ὡς
ἡ
τοῦ
Πατρόκλου |
[11, 489] |
λέγω
δὲ
τὰς
πελειάδας.
(Ὅταν
|
γὰρ |
εἴπῃ·
Δύο
δὲ
πελειάδες
ἀμφὶς |
[11, 503] |
φακῆν,
(τί
δεῖ
ποιεῖν;
σὺ
|
γὰρ |
εἶπον.
{Β.
Ὥσπερ
χρυσίου
φωνῆς |
[11, 460] |
καὶ
παρὰ
τῷ
ποιητῇ·
Οἰνοποτάζων
|
γὰρ |
εἴρηκε.
Καὶ
Σαπφὼ
δ´
ἐν |
[11, 479] |
καὶ
καλῶς
ἕκαστα
αὐτῶν.
Ἔδει
|
γὰρ |
εἰς
τὸν
ἀριστερὸν
ἀγκῶνα
ἐρείσαντα |
[11, 472] |
{Α.
Καὶ
τῶν
Ῥοδιακῶν.
Ἥδιστα
|
γὰρ
|
ἐκ
τῶν
τοιούτων,
Αἰσχρέα,
ποτηρίων
|
[11, 479] |
ὑγρῶς
ἀφεῖναι
τὴν
λάταγα·
οὕτω
|
γὰρ |
ἐκάλουν
τὸ
πῖπτον
ἐκ
τῆς |
[11, 504] |
τῶν
ἐν
γῇ
φυομένων.
(Καὶ
|
γὰρ |
ἐκεῖνα,
ὅταν
μὲν
ὁ
θεὸς |
[11, 468] |
ἀμφίθετον
φιάλην
ἀπύρωτον
ἔθηκεν.
(Ἔδοξε
|
γὰρ |
ἔκπωμα
εἶναι·
ἐστὶ
δὲ
χαλκίον |
[11, 470] |
Λέγει
δ´
οὕτως·
Ἠέλιος
μὲν
|
γὰρ |
ἔλαχεν
πόνον
ἤματα
πάντα,
οὐδέ |
[11, 495] |
ἦν
αὐτῇ
(κύλιξ,
ὁ
παῖς
|
γὰρ |
ἐμπεσὼν
κατήραξε,
δῆλον,
οἶμαι,
ποιῶν |
[11, 492] |
τῶν
τροφῶν
ἐστιν
δεκτικόν.
Κυκεὼν
|
γὰρ |
ἐν
αὐτῷ
γίνεται·
(τοῦτο
δ´ |
[11, 466] |
φιαλῶδες
εἶναι
τὸ
δέπας·
σπένδουσι
|
γὰρ |
ἐν
αὐτῷ.
(Λέγει
γοῦν
Ὅμηρος |
[11, 486] |
πόλεων
ἢ
ἐθνῶν.
(Ἀριστοφάνης
τε
|
γὰρ |
ἐν
Εἰρήνῃ
φησί·
Τὸ
δὲ |
[11, 509] |
ἀνοσίως
καὶ
ἀδόξως
βιοῦντες.
Χρημάτων
|
γὰρ |
ἐξ
ἀσεβείας
καὶ
παρὰ
φύσιν |
[11, 494] |
ἑορτῆς.
Οὗ
μὲν
ἦμεν
ἄρτι
|
γὰρ
|
ἐξ
ὀξυβαφίων
κεραμέων
ἐπίνομεν·
τούτῳ |
[11, 466] |
τὸν
Οὐρανόν,
ὑπερήφανα.
Ἐγὼ
μὲν
|
(γὰρ) |
ἐξέστην
ἰδών.
Κρατῆρες
ἀργυροῖ,
κάδοι |
[11, 482] |
μέσῃ
κωμῳδίᾳ
κωμῳδουμένων
Ποιητῶν.
Τὸ
|
γὰρ |
ἐπάγεσθαι
κατὰ
τὰς
ἑστιάσεις
κυμβία |
[11, 494] |
Τοῦτο
μέν
σοι
πείσομαι.
Καὶ
|
γὰρ |
ἐπαγωγόν,
ὦ
θεοί,
τὸ
σχῆμά |
[11, 493] |
ἀλλ´
εἶπεν
ἂν
ἕτερος.
(Τοῦτο
|
γὰρ |
ἐπὶ
δύο
τάσσεσθαι
πέφυκεν,
ὡς |
[11, 500] |
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
διαφοράν·
ἔπεστι
|
γὰρ |
ἐπὶ
τῶν
ὤτων
αὐτοῖς
ὁ |
[11, 471] |
στέφανον
κύκλῳ
ἔχουσα
χρυσοῦν·
οὐ
|
γὰρ |
ἐπίτηκτόν
τινα.
Καὶ
ἐν
Ἱππίσκῳ· |
[11, 498] |
ἐξέπινον,
ἀντὶ
τοῦ
προέπινον.
Κυρίως
|
γάρ |
ἐστι
τοῦτο
προπίνειν,
τὸ
ἑτέρῳ |
[11, 490] |
μὴ
τηλόθεν
Ὠαρίων´
ἀνεῖσθαι.
Σύνεγγυς
|
γάρ |
ἐστιν
ὁ
Ὠρίων
τῇ
ἀστροθεσίᾳ |
[11, 508] |
τῶν
Ἑλλήνων
αὐτοῖς
χρήσασθαι.
Νόμος
|
γάρ |
ἐστιν,
ὥς
φησιν
Ἀριστοτέλης,
λόγος |
[11, 461] |
ταύτην,
οὐδὲν
θαυμαστόν.
Οὐκ
ἔχοντες
|
γὰρ |
ἑτέραν
ἡδονὴν
ταύτης
καλλίω
οὐδὲ |
[11, 473] |
ὀνόματός
φησιν·
Ἐγὼ
δὲ
(καὶ
|
γὰρ |
ἔτυχεν
ὂν
καταντικρὺ
τῆς
οἰκίας |
[11, 481] |
{Α.
Μηδαμῶς
μικράν
γε.
Κινεῖται
|
γὰρ |
εὐθύς
μοι
χολή,
ἐξ
οὗπερ |
[11, 497] |
γενέσθαι
τῶν
Ἀρσινόης
εἰκόνων.
(Τῇ
|
γὰρ |
εὐωνύμῳ
χειρὶ
τοιοῦτον
φέρει
δημιούργημα |
[11, 507] |
ἔφησεν
ἑωρακέναι
πλειόνων
παρόντων.
Δοκεῖν
|
γὰρ |
ἔφη
τὸν
Πλάτωνα
κορώνην
γενόμενον |
[11, 478] |
κύλικα
μὲν
οὐκ
εἶναι,
οὐ
|
γὰρ |
ἔχειν
ὦτα,
παραπλήσιον
δ´
ὑπάρχειν |
[11, 502] |
Τοῖς
παισί
τ´
εἶπα
(δύο
|
γὰρ |
ἦγον
οἴκοθεν)
τἀκπώματ´
εἰς
τὸ |
[11, 483] |
οἶνον
ἐρυθρὸν
ἀπὸ
τρυγός·
οὐδὲ
|
γὰρ |
ἡμεῖς
νήφειν
ἐν
φυλακῇ
τῇδε |
[11, 459] |
κωμῳδιοποιὸν
Κηφισόδωρον,
ἑταῖρε
Τιμόκρατες.
Συναχθέντων
|
γὰρ |
ἡμῶν
καθ´
ὥραν
μετὰ
σπουδῆς |
[11, 495] |
πελλίδα·
Ἐκ
πελλίδος
πίνοντες·
οὐ
|
γὰρ |
ἦν
αὐτῇ
(κύλιξ,
ὁ
παῖς |
[11, 485] |
ἐποίησεν
ἐκπιεῖν.
Φιλύλλιος
Αὔγῃ·
Πάντα
|
γὰρ |
ἦν
μέστ´
ἀνδρῶν
καὶ
μειρακίων
|
[11, 475] |
σιτία
καὶ
τὰ
καρχήσια.
Ἔθος
|
γὰρ |
ἦν
τοῖς
ἀρχαίοις
ἐπὶ
τῶν |
[11, 465] |
μεμηχανημένα,
οὐδὲν
τούτῳ
αἰσχύνονται.
Πολὺ
|
γὰρ |
ηὔξηται
ἐν
αὐτοῖς
ἡ
ἀδικία |
[11, 508] |
λεχθέντα
ἢ
μὴ
χεῖρον.
Καὶ
|
γὰρ |
Θεόπομπος
ὁ
Χῖος
ἐν
τῷ |
[11, 482] |
ἐχρῶντο
τότε
οὐδὲ
κοτύλῃ.
(Κρατῆρα
|
γὰρ |
ἵστασαν
τοῖς
θεοῖς,
οὐκ
ἀργυροῦν |
[11, 474] |
ἐν
τῇ
νηὶ
κατασκευασμάτων.
Τοῦ
|
γὰρ |
ἱστοῦ
τὸ
μὲν
κατωτάτω
πτέρνα |
[11, 489] |
Νέστορος
καὶ
ἰδιαίτερόν
ἐστιν.
Ἔχει
|
γὰρ |
καὶ
ἀστέρας,
οὓς
ἥλοις
ὁ |
[11, 490] |
ἐπὶ
τῶν
Πλειάδων
τιθέμενον·
μυθεύονται
|
γὰρ |
καὶ
αὗται
τὸν
Ὠρίωνα
φεύγειν, |
[11, 505] |
πεπλασμένα
θαύματα
εἰδώς.
(Παρμενίδῃ
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
ἐλθεῖν
εἰς
λόγους
τὸν |
[11, 484] |
τὸ
σῶμα
τοῖς
οἴνοις·
ὑγρὸν
|
γὰρ |
καὶ
θερμὸν
ὁ
οἶνος·
τὸ |
[11, 482] |
τοιαῦτα
εἶναι
τῇ
κατασκευῇ.
Φησὶ
|
γὰρ |
καὶ
ὁ
ποιητής·
Ἦτοι
ὃ |
[11, 507] |
μὴν
οὐδ´
Ἀντισθένη
ἐπαινῶ·
καὶ
|
γὰρ |
καὶ
οὗτος
πολλοὺς
εἰπὼν
κακῶς |
[11, 461] |
τῶν
δαιμόνων
καταδειχθῆναι
τοῦτο.
Χαλεποὺς
|
γὰρ |
καὶ
πλήκτας
τοὺς
ἥρωας
νομίζουσι |
[11, 507] |
ἐσχήκαμεν
ἀπ´
αὐτοῦ
ὠφέλειαν.
(Ἐὰν
|
γὰρ |
καὶ
συγχωρήσῃ
τις
μεθίστασθαι
τὰς |
[11, 464] |
οἶνον
ἧττον
ποιεῖν
μεθύσκειν.
Σμύρνης
|
γὰρ |
καὶ
σχοίνου
καὶ
τῶν
τοιούτων |
[11, 466] |
εὐδαιμονοῦσιν,
ὠφελοῦσι
τοὺς
φίλους.
Αὔξει
|
γὰρ |
καὶ
τρέφει
μεγαλύνει
τε
τὴν |
[11, 477] |
ὃ
δ´
ἀμπέλων
γάνος.
Τὸ
|
γὰρ |
κισσύβιον,
φησί,
λέγεται
ἐπὶ
συνόδου |
[11, 480] |
κάδοι,
ὁλκεῖα,
κρουνεῖ´.
{Β.
Ἔστι
|
γὰρ |
κρουνεῖα;
{Α.
Ναί.
(ΚΥΑΘΙΣ,
κοτυλῶδες |
[11, 486] |
κάδοι,
(ὁλκεῖα,
κρουνεῖ´.
{Β.
Ἔστι
|
γὰρ |
κρουνεῖα;
{Α.
Ναί.
Λουτήρι´—
ἀλλὰ |
[11, 472] |
κάδοι,
(ὁλκεῖα,
κρουνεῖ´.
{Β.
Ἔστι
|
γὰρ |
κρουνεῖα;
{Α.
Ναί·
λουτήρι´—
ἀλλὰ |
[11, 464] |
ἡμῖν
τὰ
κεράμεα
ποτήρια.
Καὶ
|
γὰρ |
Κτησίας
Παρὰ
Πέρσαις,
φησίν,
ὃν |
[11, 477] |
περιστείχοντος
ἀλείσου
τὸ
τρίτον.
Ὁ
|
γὰρ |
λέγων
ἄλεισον
τὸ
αὐτὸ
καὶ |
[11, 507] |
μετεχούσας,
τί
πλέον
ἡμῖν;
ὧν
|
γὰρ |
μήτ´
ἀνάμνησίς
ἐστιν
οὗ
ποτε |
[11, 479] |
ἀγωνίζοιντο
περὶ
τῆς
νίκης.
Οὐ
|
γὰρ |
μόνον
ἐφιλοτιμοῦντο
βάλλειν
ἐπὶ
τὸν |
[11, 467] |
τοῦ
σίγμα
Δωρικῶς
εἰρήκασιν.
Οἱ
|
γὰρ |
μουσικοί,
καθάπερ
πολλάκις
Ἀριστόξενός
φησι, |
[11, 475] |
ῥά
οἱ
προφερέστερον
εἴη.
Σαφῶς
|
γὰρ |
νῦν
κελέβειον
ἀντὶ
ἀγγείου
τινὸς |
[11, 461] |
μεγάλοις
ἔπινον
ποτηρίοις.
Δικαίαρχος
μὲν
|
γὰρ |
ὁ
Μεσσήνιος,
ὁ
Ἀριστοτέλους
μαθητής, |
[11, 463] |
καλούμενοι
σοφοὶ
συμποτικὰς
ὁμιλίας.
Παραμυθεῖται
|
γὰρ |
ὁ
οἶνος
καὶ
τὴν
τοῦ |
[11, 464] |
καλεῖσθαι
τὸν
τρόπον
τοῦτον.
Καὶ
|
γὰρ |
ὁ
φίλοψος
καὶ
ὁ
ὀψοφάγος |
[11, 477] |
Ἀθηναίῳ
Πόλλιδι
συνεστιασθέντος
αὐτῷ·
Καὶ
|
γὰρ |
ὃ
Θρηικίην
μὲν
ἀνήνατο
χανδὸν |
[11, 504] |
καὶ
ἐμοὶ
πάνυ
δοκεῖ.
Τῷ
|
γὰρ |
ὄντι
ὁ
οἶνος
ἄρδων
τὰς |
[11, 495] |
τὴν
λέξιν
λέγων
οὕτως·
Θαλῆς
|
γάρ, |
ὅστις
ἀστέρων
ὀνήιστος
καὶ
τῶν |
[11, 500] |
ἔπεμψαν
ἥκιστα
νομίζοντες
ἐξαπατηθήσεσθαι·
ἦν
|
γὰρ |
οὐδὲν
ἐν
τῷ
τρόπῳ
Λακωνικὸν |
[11, 489] |
τῆς
χρόας
οὐσίαν.
Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
οὐρανὸς
ἀργύρῳ
προσέοικεν,
οἱ
δὲ |
[11, 493] |
Μαχάονος
καὶ
Νέστορος
ἔθηκε,
δύο
|
γὰρ |
οὗτοι
πίνουσιν,
ἀλλ´
εἶπεν
ἂν |
[11, 491] |
περὶ
ἓν
ἕκαστον
ἀκουστέον·
γενήσονται
|
γὰρ |
οὕτως
ηʹ
τὸν
ἀριθμόν·
ἀλλ´ |
[11, 460] |
ἐστι
τὸ
κυλικεῖον
τοδί
εἴρηται
|
γὰρ |
οὕτως
ἡ
τῶν
ποτηρίων
σκευοθήκη |
[11, 461] |
ἐπιχώρια
γέγονε
τοῖς
δυνάσταις.
Οὐ
|
γὰρ |
παλαιὸν
οὐδὲ
τοῦτό
γέ
ἐστι |
[11, 508] |
καὶ
διάβολοι
γενόμενοι.
(Εὐφραῖος
μὲν
|
γὰρ |
παρὰ
(Περδίκκᾳ
τῷ
βασιλεῖ
διατρίβων |
[11, 466] |
ποτήριον
πολλοὶ
καὶ
κεραμεύουσι·
πλεῖστοι
|
γὰρ |
περὶ
αὐτοῦ
συνεγράψαντο.
Καὶ
θεοφιλὲς |
[11, 470] |
τῇ
περὶ
Φυτῶν
Ἱστορίᾳ.
Διηγούμενος
|
γὰρ |
περὶ
τῆς
τερμίνθου
φησί·
Τορνεύεσθαι |
[11, 507] |
τὴν
τοῦ
οἴνου
πρόποσιν.
Ἐδόκει
|
γὰρ |
Πλάτων
φθονερὸς
εἶναι
καὶ
κατὰ |
[11, 493] |
οὖν
τό
τις
μόριον·
τὸ
|
γὰρ |
πλῆρές
ἐστιν
Ἄλλος
μέν
τις |
[11, 493] |
δίχα
πόνου
καὶ
κακοπαθείας.
Τὸ
|
γὰρ |
ποτήριον
ὑφίσταται
μέγα
(καὶ)
κατὰ |
[11, 485] |
κατεναντίον
τῷ
λεγομένῳ
βομβυλιῷ.
Φησὶν
|
γάρ |
που
ὁ
αὐτός·
Τὸ
δ´ |
[11, 498] |
οἴνοιο
δέπας
δείδεκτ´
Ἀχιλῆα.
Πληροῦντες
|
γὰρ |
προέπινον
ἀλλήλοις
μετὰ
προσαγορεύσεως.
Πανύασσις |
[11, 471] |
οἷον
Θηρίκλειος,
Δεινιάς,
Ἰφικρατίς·
ταῦτα
|
γὰρ |
πρότερον
συνιστορεῖν
τοὺς
εὑρόντας.
Φαίνεται |
[11, 461] |
τῶν
ἐπὶ
τοῖς
ἡρωικοῖς.
Τὸ
|
γὰρ |
ῥυτὸν
ὀνομαζόμενον
μόνοις
τοῖς
ἥρωσιν |
[11, 481] |
ἄειρε
κυλίχναις
μεγάλαις,
αιταποικιλλις.
Οἶνον
|
γὰρ |
Σεμέλας
καὶ
Διὸς
υἱὸς
λαθικαδέα
|
[11, 497] |
Θεοκλῆς
ἐν
Ἰθυφάλλοις
οὕτως·
Ἐθύσαμεν
|
γὰρ |
σήμερον
Σωτήρια
πάντες
οἱ
τεχνῖται· |
[11, 466] |
ποτηρίου
γέ
σοι
πρώτιστον.
Ἦν
|
γὰρ |
στρογγύλον,
μικρὸν
πάνυ,
παλαιόν,
ὦτα |
[11, 471] |
Ὡς
δ´
ἐδείπνησαν
(συνάψαι
βούλομαι
|
γὰρ |
τἀν
μέσῳ)
καὶ
Διὸς
σωτῆρος |
[11, 490] |
ἀμβροσίην
Διὶ
πατρὶ
φέρουσι.
Οὐ
|
γὰρ |
τὰς
πελειάδας
τὰς
ὄρνεις
φέρειν |
[11, 490] |
ταὶ
καλέονται
Πελειάδες
οὐράνιαι.
Σαφῶς
|
γὰρ |
τὰς
Πλειάδας
οὔσας
Ἄτλαντος
θυγατέρας |
[11, 490] |
γάρ)
ἀλλὰ
τὰς
Πλειάδας.
Οἰκεῖον
|
γὰρ |
τὰς
προσημαινούσας
τῷ
τῶν
ἀνθρώπων |
[11, 482] |
τοῦτο,
κυφὸν
δὲ
μόνον;
ἀπὸ
|
γὰρ |
τῆς
κυφότητος
τὸ
κύπελλον,
ὥσπερ |
[11, 473] |
Πιξώδαρον.
Ἡδύλος
Ἐπιγράμμασι·
~(Πίνωμεν·
καὶ
|
γάρ |
τι
νέον,
καὶ
γάρ
τι |
[11, 473] |
καὶ
γάρ
τι
νέον,
καὶ
|
γάρ |
τι
παρ´
οἶνον
εὕροιμ´
ἂν |
[11, 484] |
καὶ
τῆς
ψυχῆς
ἄνεσιν.
Γίγνονται
|
γάρ |
τινες
ἡμῖν
ἐκ
τῶν
καθ´ |
[11, 508] |
διὰ
ταῦτα
θαυμαστέος
ἐστίν.
Ἔχει
|
γάρ |
τις
καὶ
παρ´
ἑτέρων
ταῦτα |
[11, 484] |
τῶν
κωθωνισμῶν
πρέπει
μάλιστα.
Κατανίζεται
|
γὰρ |
τὸ
σῶμα
τοῖς
οἴνοις·
ὑγρὸν |
[11, 466] |
νῦν
παρ´
Ἕλλησιν
ὑπάρχοντι.
Οὐ
|
γὰρ |
τὸ
ὕδωρ
ἐπὶ
τὸν
οἶνον |
[11, 466] |
χεῖρα
ἐν
τῇ
προέσει.
Ἦν
|
γὰρ |
τοῖς
παλαιοῖς
πεφροντισμένον
καλῶς
καὶ |
[11, 503] |
τις,
οὐκ
ἔτι
ἔξεστι
κυαθίζειν
|
γάρ |
τὸν
δὲ
κάδον
ἔξω
καὶ |
[11, 471] |
δ´
οὐδὲν
σκεῦος
οὐδεπώποτε·
(καθαρώτερον
|
γὰρ |
τὸν
κέραμον
εἰργαζόμην
ἢ
Θηρικλῆς |
[11, 501] |
τὸ
πιεῖν
ἅλις
παρέχουσα·
μείζων
|
γὰρ |
τοῦ
ποτηρίου.
Ἡ
δὲ
(ἀμφίθετος |
[11, 490] |
Νέστορος
ὁ
ποιητὴς
ποτηρίῳ·
καὶ
|
γὰρ |
τοῦτο
τῆς
ἑτέρας
τροφῆς
δεκτικὸν |
[11, 493] |
χρησάμενοι
ἀπολύομεν
τὸν
ποιητήν.
Ἀπὸ
|
γὰρ |
τούτου
τοῦ
ἑξαμέτρου
(πλεῖον
ἐόν, |
[11, 503] |
τούτῳ
ἐχρῶντο
οἰνοχοοῦντες
κυάθῳ.
Εἰπὼν
|
γάρ· |
Τρίποδα
καὶ
κάδον
παραθέμενος
ψυκτῆρά |
[11, 506] |
δ´
αὐτὸν
ἀποδύσαντας
θεωρεῖν·
ὀφθήσεται
|
γάρ, |
φησί,
περίβλεπτον
ἀξίωμα
περικείμενος
κάλλους |
[11, 480] |
ἡμῶν
Ἀθηναίου
πατρίδι
Ναυκράτει.
(Εἰσὶν
|
γὰρ |
φιαλώδεις
μέν,
οὐ
κατὰ
τόρνον, |
[11, 501] |
λέξιν
ἀγνοεῖν
φησι
Λυκόφρονα·
τῶν
|
γὰρ |
φιαλῶν
οἱ
ὀμφαλοὶ
καὶ
τῶν |
[11, 480] |
εἰσιν
οἱ
ἄμβικες
καλούμενοι.
Τὸ
|
γὰρ |
φοξὸν
ἐπὶ
τούτου
τάττουσι,
καθότι |
[11, 507] |
καὶ
λέγοι
τις;
ἡ
μὲν
|
γὰρ |
ψυχὴ
ἡ
διαπλαττομένη
ἀθάνατος
ὑπ´ |
[11, 462] |
τὰ
δίκαια
δύνασθαι
(πρήσσειν
(ταῦτα
|
γὰρ |
ὦν
ἐστι
προχειρότερον)
οὐχ
ὕβρις |
[11, 481] |
εἶναι
κισσύβιον
καὶ
κυμβίον.
Φησὶ
|
γὰρ |
ὡς
Ὀδυσσεὺς
πληρώσας
κυμβίον
ἀκράτου |
[11, 488] |
γαίῃ
χρυσείοις
ἥλοισι
πεπαρμένον.
Ἐμφαίνεται
|
γὰρ |
ὡς
τῶν
ἥλων
ἐμπεπερονημένων
καθάπερ |
[11, 481] |
ὁλκάδας
οἰναγωγούς,
περιφερεῖς,
λεπτάς,
μέσας,
|
γαστροιίδας, |
οὐκ
ἀβούλως,
ἀλλὰ
πόρρωθεν
κατεσκευασμέναι
|
[11, 499] |
Ναῖον
δ´
ὀρῷ
ἄγγεα
πάντα
|
γαυλοί |
τε
σκαφίδες
τε
τετυγμένα,
τοῖς |
[11, 500] |
ἀργυρώματα,
φιάλας,
τριήρεις,
τραγελάφους,
καρχήσια,
|
(γαυλοὺς |
ὁλοχρύσους—
{Β.
Πλοῖα;
{Α.
Τοὺς |
[11, 500] |
Τοὺς
κάδους
μὲν
οὖν
καλοῦσι
|
γαυλοὺς |
πάντες
οἱ
προγάστορες.
ΤΡΙΗΡΗΣ.
Ὅτι |
[11, 505] |
ἔφη
ὁ
Γοργίας·
Ἦ
καλόν
|
γε |
αἱ
Ἀθῆναι
(καὶ)
νέον
τοῦτον |
[11, 508] |
τριῶν
Ἀθηναίων
γενομένων
νομοθετῶν
τῶν
|
γε |
δὴ
γνωριζομένων,
Δράκοντος
καὶ
αὐτοῦ |
[11, 502] |
πανσέληνον
ἐκπιὼν
ὑφείλετο.
καὶ
ὅ
|
γε |
ἐ-
Ἐκαλεῖτο
δέ
τις
καὶ |
[11, 508] |
ἡ
Πολιτεία
τί
πεποιήκασιν;
καίτοι
|
γε |
ἔδει
καθάπερ
τὸν
Λυκοῦργον
τοὺς |
[11, 484] |
Ἀνδραποδιον
δὴ
ταῦθ´,
ὁρᾷς,
ἥκιστά
|
γε, |
ἐκπωμάτων
δ´
ὀνόματα.
{Β.
Πρὸς |
[11, 461] |
Οὐ
γὰρ
παλαιὸν
οὐδὲ
τοῦτό
|
γέ |
ἐστι
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν,
ἀλλὰ |
[11, 505] |
κατὰ
Σωκράτην
εἶναι,
ἦ
πού
|
γε |
καὶ
ἐρώμενον
αὐτοῦ
γεγονέναι.
~Ἀλλὰ |
[11, 481] |
τὴν
κυλίσκην;
{Α.
Μηδαμῶς
μικράν
|
γε. |
Κινεῖται
γὰρ
εὐθύς
μοι
χολή, |
[11, 492] |
Ἄρατός
φησιν·
Ἐπτάποροι
δὴ
ταί
|
γε |
μετ´
ἀνθρώποις
καλέονται,
ἓξ
οἶαί |
[11, 466] |
καὶ
δέπας
δίδωσι
περικαλλές.
Αὐτός
|
γε |
μὴν
ὁ
Ζεὺς
τῆς
Ἡρακλέους |
[11, 481] |
{Β.
Δώσω
πιεῖν.
{Α.
Γλίσχρον
|
γέ |
μοὐστὶ
τὸ
σίαλον
νὴ
τὼ |
[11, 474] |
ἐστὶ
ποτήριον
τὸ
καρχήσιον,
εἴ
|
γε |
ὁ
Ζεὺς
ὁμιλήσας
Ἀλκμήνῃ
ἔδωκε |
[11, 490] |
Πίνδαρος.
Ἐστὶ
δ´
ἐοικὸς
ὀρειᾶν
|
γε |
Πελειάδων
μὴ
τηλόθεν
Ὠαρίων´
ἀνεῖσθαι. |
[11, 499] |
οἶδ´
ἐρίφου
κρέα·
πλὴν
ὅ
|
γε |
πέμψας
αἰνεῖσθαι
πάντων
ἄξιος
Ἱπποκράτης. |
[11, 466] |
(Τὴν
ὄψιν
εἴπω
τοῦ
ποτηρίου
|
γέ |
σοι
πρώτιστον.
Ἦν
γὰρ
στρογγύλον, |
[11, 478] |
ἐν
πρώτῳ
Βοκχορηίδος·
Αὐτὰρ
ὅ
|
γε |
σπείσας
ἐκ
κόνδυος
ἀργυφέοιο
(νέκταρ |
[11, 461] |
ἐν
τῷ
περὶ
Μέθης,
εἴ
|
γε |
τῆς
φωνῆς
μνημονεύω,
φησίν·
Εἰ |
[11, 460] |
φησὶν
ὁ
ποιητής,
(παῖδα
νέον
|
γεγαῶτα |
κιχήσατο
θυγατέρος
ἧς,
τόν
ῥά |
[11, 469] |
τινά.
{Β.
Καινόν
τι
τοῦτο
|
γέγονε |
νῦν
ποτήριον;
{Α.
Κώμη
μὲν |
[11, 461] |
τὰ
μεγάλα
τῶν
ἐκπωμάτων
ἐπιχώρια
|
γέγονε |
τοῖς
δυνάσταις.
Οὐ
γὰρ
παλαιὸν |
[11, 505] |
πού
γε
καὶ
ἐρώμενον
αὐτοῦ
|
γεγονέναι. |
~Ἀλλὰ
μὴν
οὐ
δύνανται
Πάραλος |
[11, 489] |
ποτήριον,
ὅπερ
λέγουσιν
ἐκεῖνοι
Νέστορος
|
γεγονέναι· |
(ἐστὶ
δὲ
ἀργύρεον,
χρυσοῖς
γράμμασιν |
[11, 505] |
οὐδεμιᾶς
κατεπειγούσης
χρείας
ὅτι
παιδικὰ
|
γεγόνοι |
τοῦ
Παρμενίδου
Ζήνων
ὁ
πολίτης |
[11, 470] |
ἀφ´
οὗ
καὶ
τοὔνομα
ἔχει,
|
γεγονὼς |
τοῖς
χρόνοις
κατὰ
τὸν
κωμικὸν |
[11, 466] |
τις
ἐπιστολὴ
ἐν
ᾗ
ταῦτα
|
γέγραπται· |
Βατιάκαι
ἀργυραῖ
κατάχρυσοι
τρεῖς.
Κόνδυα |
[11, 504] |
αὐτῶν
ὑποθέσεων.
Συμπόσια
μὲν
γὰρ
|
γεγράφασιν |
ἀμφότεροι,
καὶ
ἐν
αὐτοῖς
ὃ |
[11, 502] |
Κρατῖνος
ἐν
Νόμοις·
Χρυσίδι
σπένδων
|
γέγραφε |
τοῖς
ὄφεσι
πιεῖν
διδούς·
καὶ |
[11, 505] |
πολυμαθέστατος
Ἀριστοτέλης
πρὸ
Πλάτωνος
διαλόγους
|
γεγραφέναι |
τὸν
Ἀλεξαμενόν.
Διαβάλλει
δὲ
ὁ |
[11, 497] |
πολέμου
σύνθημα,
διὰ
χρυσέου
δὲ
|
γέγωνεν
|
κώδωνος
κώμου
σύνθεμα
καὶ
θαλίης, |
[11, 478] |
κότυλον
πρῶτον
ἤνεγκ´
ἐνέχυρον
τῶν
|
γειτόνων. |
Καὶ
Πλάτων
ἐν
Διὶ
κακουμένῳ |
[11, 463] |
(ὁρῶμεν.
Ὃς
δ´
ἂν
πλεῖστα
|
γελάσῃ |
καὶ
πίῃ
καὶ
τῆς
Ἀφροδίτης |
[11, 497] |
Χήρᾳ
βατιακῶν
μνησθεὶς
καὶ
τῇ
|
γελοιότητι |
τοῦ
ὀνόματος
προσπαίξας
φησί·
(ω( |
[11, 472] |
Νεοπτόλεμος
ἀνέθηκεν.
(Ἀπολλόδωρος
δ´
ὁ
|
Γελῷος |
ἐν
Φιλαδέλφοις
ἢ
Ἀποκαρτεροῦντί
φησιν· |
[11, 464] |
Ἀθηναίοις
ἐγίνετο,
ἅμα
ἀκροώμενοι
τῶν
|
γελωτοποιῶν |
τούτων
καὶ
μίμων,
ἔτι
δὲ |
[11, 471] |
οὐδέν
ποτ´
ἄλλο.
Δεῦρο
δή,
|
γεμίσω |
ς´
ἐγώ.
Γραῦ
Θεολύτη,
γραῦ. |
[11, 476] |
πλῆρες
ἐκπιόντι
χρύσεον
κέρας
(τρίψει
|
γέμοντα |
μαλθακῆς
ὑπ´
ὠλένης.
Ἕρμιππος
Μοίραις· |
[11, 492] |
Διὸς
ἀστήρ,
ἐξ
οὗ
καὶ
|
γενεῆθεν |
ἀκούομεν,
ἀλλὰ
μάλ´
αὕτως
εἴρητ´. |
[11, 500] |
τὰς
στρατείας
πρώτου
Ἡρακλέους
τῷ
|
γένει· |
διὸ
καὶ
Ἡρακλεωτικοὶ
πρός
τινων |
[11, 490] |
τὰς
προσημαινούσας
τῷ
τῶν
ἀνθρώπων
|
γένει |
τὰς
ὥρας,
ταύτας
καὶ
τῷ |
[11, 466] |
μὴν
ὁ
Ζεὺς
τῆς
Ἡρακλέους
|
γενέσεως |
ἄξιον
ἡγεῖται
δῶρον
Ἀλκμήνῃ
δοθῆναι |
[11, 489] |
ἀμητὸς
καὶ
τῶν
καρπῶν,
ἀρχὴ
|
γενέσεως |
καὶ
συναιρέσεως,
καθά
φησι
καὶ |
[11, 490] |
Τὰς
οὖν
τῆς
τῶν
καρπῶν
|
γενέσεως |
καὶ
τελειώσεως
προσημαντικὰς
Πλειάδας
οἰκείως |
[11, 506] |
(Ἀρχελάῳ)
Φιλίππῳ
τῆς
βασιλείας
αἴτιον
|
γενέσθαι. |
Γράφει
γοῦν
Καρύστιος
ὁ
Περγαμηνὸς |
[11, 475] |
φάσκων
προσεληλυθέναι
τοὺς
δράκοντας
καὶ
|
γενέσθαι |
περὶ
τὰ
σιτία
καὶ
τὰ |
[11, 492] |
πυθμένι,
ἓξ
δὲ
τὰς
πάσας
|
γενέσθαι |
Πλειάδας,
ἐπείπερ
ὁρῶνται
τοσαῦται,
λέγονται |
[11, 462] |
κύλικα
ναυστολοῦσιν
ἀναπλέοντες
μέχρι
τοῦ
|
γενέσθαι |
τὴν
ἐπὶ
τοῦ
νεὼ
τῆς |
[11, 497] |
τοῦ
Φιλαδέλφου
Πτολεμαίου
βασιλέως
φορήματα
|
γενέσθαι |
τῶν
Ἀρσινόης
εἰκόνων.
(Τῇ
γὰρ |
[11, 466] |
κύματος
αὐτοὺς
ἀμφοτέρους
κρυφθέντας
ἀφανεῖς
|
γενέσθαι, |
χρόνῳ
δ´
ὕστερον
ἤδη
τῆς |
[11, 493] |
δὲ
Σίσυφος
ἔσκεν,
ὃ
κέρδιστος
|
γένετ´ |
ἀνδρῶν.
Ἐλλείπει
οὖν
τό
τις |
[11, 484] |
λαβρωνίου.
Δίφιλος
Τιθραύστῃ
καὶ
ἄλλα
|
γένη |
καταλέγων
ποτηρίων
φησί·
Πρίστις,
τραγέλαφος, |
[11, 466] |
φιλοτιμηθῆναι
καὶ
πολλὰ
καὶ
παντοδαπὰ
|
γένη |
παραθέμενον
κεραμίων
ἐξ
ἑκάστου
ἀποπλασάμενον |
[11, 482] |
κυμβίον
φέρων·
Εὐριπίδης
τις
σήμερον
|
γενήσεται. |
Καὶ
Ἔφιππος
ἐν
Ὁμοίοις
ἢ |
[11, 459] |
δή,
τίς
ἀρχὴ
τῶν
λόγων
|
γενήσεται; |
Κατὰ
τὸν
κωμῳδιοποιὸν
Κηφισόδωρον,
ἑταῖρε |
[11, 491] |
ὡς
περὶ
ἓν
ἕκαστον
ἀκουστέον·
|
γενήσονται |
γὰρ
οὕτως
ηʹ
τὸν
ἀριθμόν· |
[11, 492] |
μὲν
φυλίης,
ὃ
δ´
ἐλαίης.
|
~(Γενήσονται |
οὖν
ἐπὶ
τῶν
ὤτων
τέσσαρες |
[11, 498] |
Ἀτάκτοις.
(ΣΚΥΦΟΣ.
Τούτου
τινὲς
τὴν
|
γενικὴν |
σὺν
τῷ
σ>
προφέρονται
διὰ |
[11, 470] |
σὺ
δεῦρο,
Θηρικλέους
πιστὸν
τέκνον,
|
γενναῖον |
εἶδος,
ὄνομά
σοι
τί
θώμεθα; |
[11, 493] |
Ἀχιλλέως
παρόντων
εἰσάγεσθαι
τὸν
Νέστορα
|
γενναιότερον, |
τῇ
ἡλικίᾳ
προβεβηκότα.
Τούτων
τοίνυν |
[11, 485] |
τρίψας
τι
μικρὸν
δελεάσας
τε
|
γεννικῇ
|
τὸ
μέγεθος
κοίλῃ
λεπαστῇ,
τοῦτ´ |
[11, 505] |
τῆς
ἀπωλείας
τῆς
ὑπὸ
Τισσαφέρνου
|
γενομένης, |
καὶ
οἷός
τις
ἦν
τὸν |
[11, 508] |
αὐτοῦ
τυραννικοί
τινες
καὶ
διάβολοι
|
γενόμενοι. |
(Εὐφραῖος
μὲν
γὰρ
παρὰ
(Περδίκκᾳ |
[11, 466] |
φέρουσιν,
ἵνα
δῆλοι
ὦσι
κλεινοὶ
|
γενόμενοι. |
(Ὁρᾷς
δ´,
ὅταν
πίνωσιν
ἄνθρωποι, |
[11, 466] |
καὶ
ποτήριον·
ἣν
καὶ
πρεσβύτεροι
|
γενόμενοι |
φέρουσιν,
ἵνα
δῆλοι
ὦσι
κλεινοὶ |
[11, 507] |
γὰρ
ἔφη
τὸν
Πλάτωνα
κορώνην
|
γενόμενον |
ἐπὶ
τὴν
κεφαλὴν
(μου)
ἀναπηδήσαντα |
[11, 470] |
Ἡρακλέα
πίνοντα,
ὅταν
οὑτωσὶ
λέγῃ·
|
Γενόμενος |
δ´
ἔννους
μόλις
ᾔτησε
κύλικα |
[11, 508] |
Πλάτωνος,
ἑταῖρος
Δίωνος
(καὶ
συμμαθητὴς
|
γενόμενος |
καὶ
συναποδημήσας
αὐτῷ
εἰς
Συρακούσας, |
[11, 496] |
ἐπὶ
τρυφῇ
καὶ
μαλακίᾳ
διαβοήτου
|
γενομένου |
ἱστορεῖ
(Νίκανδρος
ὁ
Καλχηδόνιος
ἐν |
[11, 506] |
καὶ
τοὺς
μεγίστους
(παρ´
Ἀθηναίοις
|
γενομένους |
Ἀριστείδην
καὶ
Θεμιστοκλέα,
Μένωνα
δὲ |
[11, 509] |
περὶ
τῶν
ἐπὶ
τρυφῇ
διαβοήτων
|
γενομένων. |
|
[11, 508] |
πῶς;
οὐκ
ἄτοπον
τριῶν
Ἀθηναίων
|
γενομένων |
νομοθετῶν
τῶν
γε
δὴ
γνωριζομένων, |
[11, 483] |
ἔνειμε
συβώτης.
Εὔμολπος
δὲ
ποτηρίου
|
γένος, |
ἀπὸ
τοῦ
κυφὸν
εἶναι.
Σιμάριστος |
[11, 486] |
κατεσκευασμένας.
Ἦν
δὲ
οὗτος
τὸ
|
γένος |
Βοιώτιος
ἐξ
Ἐλευθερῶν,
υἱὸς
Μύρωνος |
[11, 485] |
καλεῖσθαι.
Ἀριστοφάνης
δὲ
καὶ
Ἀπολλόδωρος
|
γένος |
εἶναι
κύλικος.
Φερεκράτης
Κραπατάλλοις·
Τῶν |
[11, 475] |
Ἀμφιτρύωνι
εἰκάσθη.
ΚΑΛΠΙΟΝ.
Ποτηρίου
τι
|
γένος |
Ἐρυθραίου,
ὥς
φησι
Πάμφιλος.
Εἶναι |
[11, 506] |
βασιλέως,
(ὃν
οὐ
μόνον
ἐπονείδιστον
|
γένος |
ἔχειν,
ἀλλ´
ὅτι
καὶ
ἀπέκτεινε |
[11, 478] |
Πάμφιλος
δὲ
ποτηρίου
φησὶν
εἶναι
|
γένος, |
ἴδιον
δ´
εἶναι
Διονύσου.
Πολέμων |
[11, 485] |
Φερεκράτους
καὶ
αὐτὸς
εἶναί
(φησι
|
γένος |
κύλικος
τὴν
λεπαστήν.
Μόσχος
δ´ |
[11, 461] |
φάσκων
αὐτοὺς
ἀπό
τινος
Κύλικος
|
γένος |
Λυδοῦ,
ἑνὸς
τῶν
Ἡρακλεῖ
συστρατευσαμένων. |
[11, 483] |
τὸ
τοιοῦτον
(δὲ)
τῆς
ἀγωγῆς
|
γένος |
ὃ
καὶ
νῦν
δρᾶται
παρά |
[11, 467] |
δεινόν,
ὦ
θεοί.
Ἐστὶ
καὶ
|
γένος |
ὀρχήσεως,
ὡς
Ἀπολλοφάνης
ἐν
Δαλίδι |
[11, 481] |
καὶ
μικρὰ
Σιμάριστος.
Δωρόθεος
δέ·
|
Γένος |
ποτηρίων
βαθέων
τὰ
κυμβία
καὶ |
[11, 477] |
τὸ
ξύλινον
ποτήριον.
Εὔμολπος
δὲ
|
γένος |
τι
ποτηρίου,
ἴσως,
φησίν,
κατ´ |
[11, 467] |
Σέλευκος
δ´
εἰπὼν
ἐκπώματος
εἶναι
|
γένος |
τὸν
δεῖνον
παρατίθεται
Στράττιδος
ἐκ |
[11, 479] |
ἀπολογίζεται.
~(Ἀπολλόδωρος
δὲ
ποτηρίου
τι
|
γένος |
ὑψηλὸν
καὶ
ἔγκοιλον.
Πᾶν
δὲ |
[11, 499] |
ὡς
τριλάγυνον
τὴν
τῶν
τριῶν
|
γενῶν |
ἀμφιβολίαν
ἔχει.
Ἐρατοσθένης
δέ
φησι |
[11, 465] |
φράσθη
παρακείμενα
πατρὸς
ἑοῖο
τιμήεντα
|
γέρα, |
μέγα
οἳ
κακὸν
ἔμπεσε
θυμῷ, |
[11, 498] |
Καὶ
Ἄλεξις
ἐν
Λευκαδίᾳ·
Οἴνου
|
γεραιοῖς |
χείλεσιν
μέγα
σκύφος.
Καὶ
Ἐπιγένης |
[11, 492] |
περικαλλές,
ὃ
οἴκοθεν
ἦγ´
ὁ
|
γεραιός |
Ἐν
τῷ
ῥά
σφι
κύκησε |
[11, 487] |
περικαλλές,
ὃ
οἴκοθεν
ἦγ´
ὁ
|
γεραιός, |
χρυσείοις
ἥλοισι
πεπαρμένον·
οὔατα
δ´ |
[11, 462] |
καθαρόν.
(Πάρκεινται
δ´
ἄρτοι
ξανθοὶ
|
γεραρή |
τε
τράπεζα
τυροῦ
καὶ
μέλιτος |
[11, 461] |
βαστάσαι
ἴσχυεν,
Νέστωρ
δ´
ὁ
|
γέρων |
ἀμογητὶ
ἄειρε,
(περὶ
οὗ
καὶ |
[11, 493] |
(πλεῖον
ἐόν,
Νέστωρ
δ´
ὁ
|
γέρων |
ἀμογητὶ
ἄειρεν»
ἀπὸ
τοῦ
μέσου |
[11, 493] |
(πλεῖον
ἐόν,
Νέστωρ
δ´
ὁ
|
γέρων |
ἀμογητὶ
ἄειρεν,
γράφει
κατὰ
λέξιν· |
[11, 488] |
πλεῖον
ἐόν·
Νέστωρ
δ´
ὁ
|
γέρων |
ἀμογητὶ
ἄειρεν.
Ἐν
τούτοις
ζητεῖται |
[11, 493] |
(πλεῖον
ἐόν,
Νέστωρ
δ´
ὁ
|
γέρων |
ἀμογητὶ
ἄειρεν»
οὐκ
ἀκουστέον
ἐπὶ |
[11, 488] |
τὸ
ποτήριον,
Νέστωρ
δ´
ὁ
|
γέρων |
ἀμογητὶ
ἄειρεν.
Ταῦτα
προθέμενος
ὁ |
[11, 493] |
πλεῖον
ἐόν,
(Νέστωρ
δ´
ὁ
|
γέρων |
ἀμογητὶ
ἄειρεν,
ὡς
παντὸς
ἀνθρώπου |
[11, 493] |
ἐξ
ἀρχῆς
συνεροῦμεν
ἄλλος
μὲν
|
γέρων |
μογέων
ἀποκινήσασκε
τραπέζης
πλεῖον
ἐόν, |
[11, 493] |
ἀπὸ
τοῦ
μέσου
ἐξελόντες
τὸ
|
γέρων |
τάξομεν
τοῦ
πρώτου
στίχου
πρὸς |
[11, 478] |
τοῦτο
βαστάσας
οἷον
λικνοφορήσας
τούτων
|
γεύεται. |
(ΚΟΤΥΛΗ.
Ἀριστοφάνης
Κωκάλῳ·
Ἄλλαι
ὑποπρεσβύτεραι |
[11, 476] |
βαστάσας
αὐτὸ
οἷον
λικνοφορήσας
τούτων
|
γεύεται, |
ὡς
ἱστορεῖ
Ἀμμώνιος
ἐν
γʹ |
[11, 499] |
λαγύνιον·
ἔχον
βαδίζειν
εἰς
τὰ
|
γεύμαθ´ |
ὑπὸ
μάλης,
καὶ
τοῦτο
πωλεῖν |
[11, 481] |
(κοὐχὶ
χωροῦντ´
οὐδὲ
κόγχην,
ἐμφερῆ
|
γευστηρίοις· |
σφίσι
δέ
γ´
αὐταῖσιν
βαθείας |
[11, 508] |
μετασχεῖν,
εἰ
μή
τις
ἐπίσταιτο
|
γεωμετρεῖν |
ἢ
φιλοσοφεῖν.
Ὅθεν
Φιλίππου
τὴν |
[11, 460] |
σκευοθήκη
παρ´
Ἀριστοφάνει
μὲν
ἐν
|
Γεωργοῖς· |
(Ὥσπερ
κυλικείου
τοὐθόνιον
προπέπταται.
Ἔστι |
[11, 504] |
ἅπερ
καὶ
τὰ
τῶν
ἐν
|
γῇ |
φυομένων.
(Καὶ
γὰρ
ἐκεῖνα,
ὅταν |
[11, 472] |
ἂν
Αὐτοκλῆς
οὕτως
μὰ
τὴν
|
Γῆν |
εὐρύθμως
τῇ
δεξιᾷ
ἄρας
ἐνώμα. |
[11, 462] |
οἴκαδ´
ἄνευ
προπόλου,
μὴ
πάνυ
|
γηραλέος. |
Ἀνδρῶν
δ´
αἰνεῖν
τοῦτον
ὃς |
[11, 499] |
ὑπ´
οἰνοπώλου.
Τὸ
δ´
ἐν
|
Γηρυονηίδι |
Στησιχόρου
Ἔμμετρον
ὡς
τριλάγυνον
τὴν |
[11, 466] |
τὸν
Ἡρακλέα
περαιωθῆναι
ἐπὶ
τὰς
|
Γηρυόνου |
βόας
ὁρμῶντα.
Οἴδαμεν
δὲ
καὶ |
[11, 485] |
ἅθρουν
μ´
ἐξέπιες.
Ἐν
δὲ
|
Γηρυτάδῃ· |
ἦν
δὲ
(Τὸ
πρᾶγμ´
ἑορτή. |
[11, 463] |
ὁ
οἶνος
καὶ
τὴν
τοῦ
|
γήρως |
δυσθυμίαν
φησὶ
Θεόφραστος
ἐν
τῷ |
[11, 478] |
καὶ
τὰ
καρπώσιμα
γίνεσθαι
ἐπὶ
|
γῆς· |
διὸ
ἐκ
τούτου
σπένδεσθαι.
Παγκράτης |
[11, 482] |
οὐκ
ἀργυροῦν
οὐδὲ
λιθοκόλλητον,
ἀλλὰ
|
γῆς |
Κωλιάδος
(γῆς)
Τοῦτον
δ´
ὁσάκις |
[11, 462] |
ἄκρᾳ
τῇ
νήσῳ
πρὸς
τῷ
|
Γῆς |
Ὀλυμπίας
ἱερῷ
(ἐκτὸς
τοῦ
τείχους |
[11, 464] |
μετὰ
γὰρ
ἀρωμάτων
συμφυραθείσης
τῆς
|
γῆς |
ὀπτᾶται.
(Καὶ
Ἀριστοτέλης
δὲ
ἐν |
[11, 482] |
οὐδὲ
λιθοκόλλητον,
ἀλλὰ
γῆς
Κωλιάδος
|
(γῆς) |
Τοῦτον
δ´
ὁσάκις
ἐπί
τι |
[11, 462] |
Οὔτι
μάχας
διέπειν
Τιτήνων
οὐδὲ
|
Γιγάντων
|
οὐδέ
τι
Κενταύρων,
πλάσματα
τῶν |
[11, 475] |
εἰς
ὕψος
ἀνήκουσα
καὶ
ὀξεῖα
|
γιγνομένη |
ἐστὶν
ἡ
λεγομένη
ἠλακάτη.
Μνημονεύει |
[11, 484] |
κάθαρσιν
καὶ
τῆς
ψυχῆς
ἄνεσιν.
|
Γίγνονται |
γάρ
τινες
ἡμῖν
ἐκ
τῶν |
[11, 478] |
τὰ
θαύματα
καὶ
τὰ
καρπώσιμα
|
γίνεσθαι |
ἐπὶ
γῆς·
διὸ
ἐκ
τούτου |
[11, 487] |
ἐστὶ
πλάστιγξ
οὗτος
ὁ
κρατῶν
|
γίνεται. |
{Β.
Πῶς
δ´
εἴσεταί
τις |
[11, 468] |
φιάλην
τὸ
κέρας·
οὐ
γὰρ
|
γίνεται |
διὰ
πυρός.
Λέγοι
δ´
ἂν |
[11, 467] |
ἔχων
φιάλιον
τῷδε.
{Β.
Πολλὰ
|
γίνεται |
ὅμοια.
(ΓΥΑΛΑΣ.
Φιλητᾶς
ἐν
Ἀτάκτοις |
[11, 470] |
ἤματα
πάντα,
οὐδέ
ποτ´
ἄμπαυσις
|
γίνεται |
οὐδεμία
ἵπποισίν
τε
καὶ
αὐτῷ, |
[11, 491] |
καθὸ
συμφυῆ
πάλιν
ἐπὶ
τέλει
|
γίνεται |
τῆς
ἀποστάσεως
αὐτῶν.
Ὅταν
οὖν |
[11, 488] |
ἔρεισιν
πάλιν
συμφυεῖς
εἰσιν.
Καὶ
|
γίνεται |
τὸν
τρόπον
τοῦτον
τέτταρα
ὦτα. |
[11, 492] |
δεκτικόν.
Κυκεὼν
γὰρ
ἐν
αὐτῷ
|
γίνεται· |
(τοῦτο
δ´
ἐστὶ
πόσις
ἐν |
[11, 486] |
ὀνομάτων
οὐκ
ἄν
τις
εὕροι
|
γινόμενον, |
ἀλλ´
ἀπὸ
πόλεων
ἢ
ἐθνῶν. |
[11, 464] |
κινναμώμου
συνεψηθέντων·
ἀφ´
ὧν
τὸ
|
γινόμενον |
τῷ
οἴνῳ
παραχυθὲν
οὕτω
τὰς |
[11, 481] |
κυλιχνᾶν
ἀπὸ
Τηιᾶν,
ὡς
διαφόρων
|
γινομένων |
καὶ
ἐν
Τέῳ
κυλίκων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[11, 476] |
τῶν
βοῶν
τῶν
παρ´
αὐτοῖς
|
γινομένων |
μεγάλα
κέρατα
φυόντων,
ὡς
χωρεῖν |
[11, 480] |
ὀξὺς
ὁρώμενος.
(Διάφοροι
δὲ
κύλικες
|
γίνονται |
καὶ
ἐν
τῇ
τοῦ
συσσίτου |
[11, 464] |
μέρει
φησίν·
Αἱ
Ῥοδιακαὶ
χυτρίδες
|
γίνονται |
σμύρνης,
σχοίνου,
ἀνήθου,
κρόκου,
βαλσάμου, |
[11, 480] |
κύλιξ
ὑψοῦ
κρέμαται
περὶ
πασσαλόφιν.
|
(Γλαύκων |
δ´
ἐν
ταῖς
Γλώσσαις
Κυπρίους |
[11, 474] |
τοὺς
ἁδρούς,
ταπεινὰ
δὲ
καὶ
|
γλαφυρὰ |
πάντες
ὡσπερεὶ
αὐτὰ
τὰ
ποτήρι´, |
[11, 465] |
τὸν
Διόνυσον,
ὅτι
μιχθὲν
τὸ
|
γλεῦκος |
τῷ
ὕδατι
τότε
πρῶτον
ἐπόθη |
[11, 465] |
τοῦ
ἐν
Λίμναις
Διονύσου
τὸ
|
γλεῦκος |
φέροντας
τοὺς
Ἀθηναίους
ἐκ
τῶν |
[11, 481] |
φάρυγα.
{Β.
Δώσω
πιεῖν.
{Α.
|
Γλίσχρον |
γέ
μοὐστὶ
τὸ
σίαλον
νὴ |
[11, 500] |
ἀλλὰ
θυμὸς
εὐμενὴς
Μοῦσά
τε
|
γλυκεῖα |
καὶ
Βοιωτίοισιν
ἐν
σκύφοισιν
οἶνος |
[11, 480] |
ξυνῷ
κεν
εἴη
συμπόταισίν
τε
|
γλυκερὸν
|
καὶ
Διωνύσοιο
καρπῷ
καὶ
κυλίκεσσιν |
[11, 486] |
πάντων
ἀπ´
ἐκείνης
σοὶ
τοῖχοι
|
γλυκερῶν |
σῦλα
φέρωσι
πόθων.
ΛΟΥΤΗΡΙΟΝ.
Ἐπιγένης |
[11, 462] |
ψυχρὸν
δ´
ἐστὶν
ὕδωρ
καὶ
|
γλυκὺ |
καὶ
καθαρόν.
(Πάρκεινται
δ´
ἄρτοι |
[11, 487] |
Ἑπτὰ
μαθαλίδας
ἐπίχε´
ἡμῖν
τῶ
|
γλυκυτάτω. |
Πάμφιλος
δέ
φησι·
Μήποτε
ἐκπώματός |
[11, 470] |
σχήματος
ὀνομασθέν,
φησὶν
Πάμφιλος
ἐν
|
Γλώσσαις. |
(ΘΗΡΙΚΛΕΙΟΣ.
Ἡ
κύλιξ
αὕτη
ἐγκάθηται |
[11, 479] |
αὐτούς.
Διόδωρος
δ´
ἐν
Ἰταλικαῖς
|
Γλώσσαις |
καὶ
Ἡράκλειτος,
ὥς
φησι
Πάμφιλος, |
[11, 487] |
νίψασθαι
πόσιν,
ὡς
Σέλευκος
ἐν
|
Γλώσσαις. |
Καλλίας
δ´
ἐν
Κύκλωψι·
Καὶ |
[11, 480] |
πασσαλόφιν.
(Γλαύκων
δ´
ἐν
ταῖς
|
Γλώσσαις |
Κυπρίους
φησὶ
τὴν
κοτύλην
κύλικα |
[11, 468] |
~(ΔΕΠΑΣΤΡΟΝ.
Σιληνὸς
καὶ
Κλείταρχος
ἐν
|
Γλώσσαις |
παρὰ
Κλειτορίοις
τὰ
ποτήρια
καλεῖσθαι. |
[11, 495] |
νωδός.
Κλείταρχος
δὲ
ἐν
ταῖς
|
Γλώσσαις |
πελλητῆρα
μὲν
καλεῖν
Θεσσαλοὺς
καὶ |
[11, 475] |
δ´
ὁ
Κολοφώνιος
ἐν
ταῖς
|
Γλώσσαις |
ποιμενικὸν
ἀγγεῖον
μελιτηρὸν
τὴν
κελέβην |
[11, 473] |
μέθυε.
Κλείταρχος
δ´
ἐν
ταῖς
|
Γλώσσαις |
τὸ
κεράμιόν
φησιν
Ἴωνας
κάδον |
[11, 469] |
τῷ
περὶ
Ἀττικῶν
Ὀνομάτων
ἢ
|
Γλωσσῶν. |
Στέφανος
δ´
ὁ
κωμικὸς
ἐν |
[11, 476] |
δ´
ὁ
Παριανὸς
ἐν
τρίτῳ
|
Γλωσσῶν |
τὸ
κίσσινον
ποτήριον
σημαίνειν
παρ´ |
[11, 468] |
ἐν
τοῖς
Ἀττικοῖς
Ὀνόμασιν
ἢ
|
Γλώτταις |
προθεὶς
καλπίς
φησι·
Δακτυλωτὸν
ἔκπωμα |
[11, 466] |
δέπας
μεστὸν
κύκλῳ
χορεῦον
ἕλκουσι
|
γνάθοις
|
ὁλκῆς
ἀπαύστοις,
παντελῶς
ἐστραμμένον
(τἄνω |
[11, 484] |
τούτῳ
χρώμενοι
ῥύμματι
πλύνουσιν
οἱ
|
γναφεῖς. |
(Τρία
δὲ
παραφύλαττε
ὅταν
κωθωνίζῃ· |
[11, 494] |
μὲν
οἶνος
ὄξος
αὑτὸν
εἶναι
|
γνήσιον, |
(τὸ
δ´
ὄξος
οἶνον
αὑτὸ |
[11, 504] |
καὶ
τὰ
σώματα
καὶ
αἱ
|
γνῶμαι |
σφαλοῦνται,
καὶ
οὐδ´
ἀναπνεῖν
μὴ |
[11, 496] |
ἧττον
ἂν
καὶ
σώματα
καὶ
|
γνώμας |
σφάλλειν·
νῦν
δὲ
τὸ
μὲν |
[11, 508] |
γενομένων
νομοθετῶν
τῶν
γε
δὴ
|
γνωριζομένων, |
Δράκοντος
καὶ
αὐτοῦ
τοῦ
Πλάτωνος |
[11, 509] |
(Πλάτωνά
τε
αὐτὸν
καὶ
τῶν
|
γνωρίμων |
τινὰς
κεκωμῴδηκεν
ὡς
καὶ
ἐπ´ |
[11, 509] |
καὶ
παρὰ
φύσιν
κυριεύσαντες
διὰ
|
γοητείαν |
νῦν
εἰσιν
περίβλεπτοι·
ὥσπερ
καὶ |
[11, 487] |
βαλόντι
χάλκειον
κάρα.
Ἀντιφάνης
Ἀφροδίτης
|
Γοναῖς· |
Ἐγὼ
´πιδείξω
καθ´
ἕν·
ὃς |
[11, 460] |
γονάτων
καὶ
οὐχὶ
παρὰ
τοῖς
|
γόνασιν |
ἔστησεν.
Ἡμεῖς
οὖν
μὴ
διατρίβωμεν, |
[11, 479] |
κοιλάναντες
τὰς
χεῖρας
δέχονται
τὰ
|
γόνατα |
τῶν
νενικηκότων
οἱ
νενικημένοι
καὶ |
[11, 460] |
παυομένῳ
δόρποιο)
ἐκάθισεν
ἐπὶ
τῶν
|
γονάτων |
καὶ
οὐχὶ
παρὰ
τοῖς
γόνασιν |
[11, 507] |
ψυχὴ
Ἄιδόσδε
κατῆλθεν
ὃν
πότμον
|
γοόωσα, |
λιποῦς´
ἀνδροτῆτα
καὶ
ἥβην.
Εἰ |
[11, 505] |
ὀνόματι,
(ἔτι
δ´
Ἱππίαν
καὶ
|
Γοργίαν |
καὶ
Παρμενίδην
καὶ
ἑνὶ
διαλόγῳ |
[11, 505] |
(Λέγεται
δὲ
ὡς
καὶ
ὁ
|
Γοργίας |
αὐτὸς
ἀναγνοὺς
τὸν
ὁμώνυμον
αὑτῷ |
[11, 505] |
ὁ
καλός
τε
καὶ
χρυσοῦς
|
Γοργίας, |
ἔφη
ὁ
Γοργίας·
Ἦ
καλόν |
[11, 505] |
καὶ
χρυσοῦς
Γοργίας,
ἔφη
ὁ
|
Γοργίας· |
Ἦ
καλόν
γε
αἱ
Ἀθῆναι |
[11, 508] |
τοὺς
Τιμαίους
αὐτοῦ
καὶ
τοὺς
|
Γοργίας, |
(καὶ
τοὺς
ἄλλους
δὲ
τοὺς |
[11, 505] |
Ὡς
ἐπεδήμησε,
φησί,
ταῖς
Ἀθήναις
|
Γοργίας |
μετὰ
τὸ
ποιήσασθαι
τὴν
ἀνάθεσιν |
[11, 506] |
Σοφοκλέους
περιέχει
καταδρομήν,
ὁ
δὲ
|
Γοργίας |
οὐ
μόνον
ἀφ´
οὗ
τὸ |
[11, 505] |
δέ
φασιν
ὡς
ἀναγνοὺς
ὁ
|
Γοργίας |
τὸν
Πλάτωνος
διάλογον
πρὸς
τοὺς |
[11, 504] |
μικρὰ
ἐπιψακάζωσιν,
ἵνα
καὶ
ἐγὼ
|
Γοργιείοις |
ῥήμασιν
εἴπω,
(οὕτως
οὐ
βιαζόμενοι |
[11, 505] |
Ἕρμιππος
δὲ
ἐν
τῷ
περὶ
|
Γοργίου |
Ὡς
ἐπεδήμησε,
φησί,
ταῖς
Ἀθήναις |
[11, 491] |
Καὶ
Σιμμίας
δ´
ἐν
τῇ
|
Γοργοῖ |
φησιν·
Αἳ
θέρος
ὠκεῖαι
πρόπολοι |
[11, 483] |
δὲ
σκόροδα
καὶ
κρόμμυα.
(Ἡνίοχος
|
Γοργόσι· |
Πιεῖν
πιεῖν
τις
ἐγχείτω
λαβὼν
|
[11, 502] |
καὶ
κύλιξ
φιλοτησία.
ΧΟΝΝΟΙ.
Παρὰ
|
Γορτυνίοις |
ποτηρίου
εἶδος,
ὅμοιον
θηρικλείῳ,
χάλκεον· |
[11, 466] |
θεοφιλὲς
δὲ
τὸ
ποτήριον·
χρυσέοις
|
γοῦν |
δεπάεσσιν
ἀλλήλους
δεξιοῦνται.
Ἐλευθέριον
δέ, |
[11, 476] |
ἡ
τῶν
κεράτων
κατασκευή.
Καλοῦσι
|
γοῦν |
ἔνιοι
ταῦτα
ῥυτά.
Καὶ
τῶν |
[11, 479] |
οὕτως
ὠνόμαζον
οἱ
ἀρχαῖοι.
Πολέμων
|
γοῦν |
ἢ
ὅστις
ἐστὶν
ὁ
ποιήσας |
[11, 502] |
ἑταιρικὸν
συνευωχούμενον
φιλοτήσιον.
Ἀριστοφάνης·
Ἐπτάπους
|
γοῦν |
ἡ
σκιά
´στιν·
ἡ
´πὶ |
[11, 480] |
διάφορον
πρὸς
τὰς
Ἀττικάς.
Φοξαὶ
|
γοῦν |
ἦσαν
τὸ
χεῖλος,
(ὡς
Σιμωνίδης |
[11, 484] |
διηθούμενον
οὖρόν
ἐστιν
δριμύ.
Τὰ
|
γοῦν |
ἱμάτια
τούτῳ
χρώμενοι
ῥύμματι
πλύνουσιν |
[11, 501] |
Ἰωνική
ἐστι
καὶ
ἀρχαία.
Ἔτι
|
γοῦν |
καὶ
νῦν
οὕτως
Μασσαλιῆται
τιθέασι |
[11, 506] |
τῆς
βασιλείας
αἴτιον
γενέσθαι.
Γράφει
|
γοῦν |
Καρύστιος
ὁ
Περγαμηνὸς
ἐν
τοῖς |
[11, 466] |
σπένδουσι
γὰρ
ἐν
αὐτῷ.
(Λέγει
|
γοῦν |
Ὅμηρος
δέπας,
δι´
οὗ
Διὶ |
[11, 463] |
ἔχοιμ´
ἄν
σοι
φράσαι·
ἔγνωκα
|
γοῦν |
οὕτως
ἐπισκοπούμενος
εἶναι
μανιώδη
πάντα |
[11, 464] |
Πραγματείᾳ
τοῖς
πλείστοις
προσάπτειν.
Καλεῖσθαι
|
γοῦν |
τὴν
μὲν
γυναικομανίαν,
τὴν
δ´ |
[11, 476] |
κέρατα
ἔπινον
ἐξ
αὐτῶν.
Ἔστι
|
γοῦν |
τοῦτο
εὑρεῖν
ἐν
τοῖς
Δημιοπράτοις |
[11, 460] |
ῥά
οἱ
Εὐρύκλεια
φίλοις
ἐπὶ
|
γούνασι |
θῆκε
παυομένῳ
δόρποιο)
ἐκάθισεν
ἐπὶ |
[11, 466] |
ἐν
τῷ
ιϚ
Νόστων.
Περὶ
|
Γρᾶ |
διηγούμενος
τοῦ
τὴν
ἀποικίαν
εἰς |
[11, 485] |
μειρακίων
πινόντων·
ὁμοῦ
δ´
ἄλλων
|
γρᾴδι´ |
ἦν
μεγάλαισιν
οἴ–
νου
χαίροντα |
[11, 478] |
(ΚΟΤΥΛΗ.
Ἀριστοφάνης
Κωκάλῳ·
Ἄλλαι
ὑποπρεσβύτεραι
|
γρᾶες |
Θασίου
μέλανος
μεστὸν
κεραμευομέναις
κοτύλαις |
[11, 466] |
τοῦ
θεοῦ
καλεῖ
πάλαι
τὸ
|
γράμμα |
φαίνων,
δέλτ´,
ἰῶτα
καὶ
τρίτον
|
[11, 466] |
ἐντετορευμένην
πόρθησιν,
ἔχοντα
ἐπίγραμμα
τόδε·
|
γραμμαὶ |
Παρρασίοιο,
τέχνα
Μυός.
Ἐμμὶ
δὲ |
[11, 489] |
γεγονέναι·
(ἐστὶ
δὲ
ἀργύρεον,
χρυσοῖς
|
γράμμασιν |
ἐντετυπωμένα
ἔχον
τὰ
Ὁμηρικὰ
ἔπη. |
[11, 466] |
ἐντετυπωμένα
ἔχον
τὰ
ἔπη
χρυσοῖς
|
γράμμασιν, |
ὡς
τὸ
Νέστορος
ὄν.
Ἀχαιὸς |
[11, 466] |
συντεθλασμένον
σφόδρα,
ἔχον
κύκλῳ
τε
|
γράμματ´. |
{Β.
Ἆρά
γ´
ἕνδεκα
χρυσᾶ |
[11, 466] |
τῶν
σκύφων.
(ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΝ
ΕΚΠΩΜΑ
τὸ
|
γράμματα |
ἔχον
ἐγκεχαραγμένα.
Ἄλεξις·
(Τὴν
ὄψιν |
[11, 466] |
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ε'
Τοιοῦτον
εἴδομεν
ποτήριον
|
γραμματικὸν |
ἀνακείμενον
ἐν
Καπύῃ
τῆς
Καμπανίας |
[11, 467] |
ἐν
Νεοττίδι
οὕτως·
(Μισῶ
κάκιστον
|
γραμματικὸν |
ἔκπωμ´
ἀεί.
Ἀτὰρ
ὡς
ὅμοιον |
[11, 466] |
ὅμοιον
τοῖς
μακροτέροις
τῶν
σκύφων.
|
(ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΝ |
ΕΚΠΩΜΑ
τὸ
γράμματα
ἔχον
ἐγκεχαραγμένα. |
[11, 481] |
Μνησιβούλου
φησὶ
δὲ
Δίδυμος
ὁ
|
γραμματικὸς |
ἐπίμηκες
εἶναι
τὸ
ποτήριον
καὶ |
[11, 486] |
περὶ
Ἀκροπόλεως.
Ἀγνοεῖ
δ´
ὁ
|
γραμματικὸς |
ὅτι
τὸν
τοιοῦτον
σχηματισμὸν
ἀπὸ |
[11, 486] |
εἰργασμένα.
Ὅπερ
ἐξηγούμενος
Δίδυμος
ὁ
|
γραμματικὸς |
τὰς
ὑπὸ
Λυκίου
φησὶ
κατεσκευασμένας. |
[11, 467] |
ἀπὸ
στομάτων.
Μνημονεύει
δὲ
τοῦ
|
γραμματικοῦ |
ἐκπώματος
ὡς
οὕτως
καλουμένου
Εὔβουλος |
[11, 504] |
ἑρπούσης
κύκλῳ.
Αἰτοῦντος
δὲ
τοῦ
|
γραμματικοῦ |
Λεωνίδου
μεῖζον
ποτήριον
καὶ
εἰπόντος |
[11, 466] |
ἐν
Ὀμφάλῃ
καὶ
αὐτὸς
περὶ
|
γραμματικοῦ |
ποτηρίου
ποιεῖ
τοὺς
Σατύρους
τάδε |
[11, 490] |
τοῦ
κατὰ
τὴν
πρόσθεσιν
τοῦ
|
γράμματος· |
ἔπειτα
δ´
ὅτι
τὸ
τρήρωνες |
[11, 486] |
ὡς
καὶ
παρὰ
τῷ
Δημοσθένει
|
γραπτέον |
Λυκιοεργέας,
ἵν´
ἀκούηται
τὰ
ἐν |
[11, 471] |
γεμίσω
ς´
ἐγώ.
Γραῦ
Θεολύτη,
|
γραῦ. |
{ΘΕΟΛ.
Τί
με
καλεῖς
σύ, |
[11, 471] |
Δεῦρο
δή,
γεμίσω
ς´
ἐγώ.
|
Γραῦ |
Θεολύτη,
γραῦ.
{ΘΕΟΛ.
Τί
με |
[11, 499] |
Ἀνασῳζομένοις·
Λάγυνον
ἔχω
κενόν,
ὦ
|
γραῦ, |
θύλακον
δὲ
μεστόν.
Λυγκεὺς
δ´ |
[11, 485] |
δὲ
ἐν
Ἀσκληπιῷ·
Τὴν
δὲ
|
γραῦν |
τὴν
ἀσθενοῦσαν
πάνυ
πάλαι,
τὴν |
[11, 466] |
κεὐθὺ
τοῦ
καρχησίου
ἄνελκε
τὴν
|
γραῦν, |
τὴν
νέαν
δ´
ἐπουρίσας
πλήρωσον, |
[11, 467] |
σκύφοι,
ῥυτά·
{Β.
Ποτήρι´
ἡ
|
γραῦς, |
ἄλλο
δ´
οὐδὲ
ἓν
βλέπει. |
[11, 494] |
Ἀντιφάνης
ἐν
Μύστιδι
διὰ
τούτων·
|
γραῦς |
ἐστι
φίλοινος
ἐπαινοῦσα
κύλικα
μεγάλην |
[11, 504] |
Μενάνδρου
ἐκ
Περινθίας·
Οὐδεμίαν
ἡ
|
γραῦς |
ὅλως
κύλικα
παρῆκεν,
ἀλλὰ
πίνει |
[11, 461] |
τὴν
Ἑλλάδα
τόποις
οὔτ´
ἐν
|
γραφαῖς |
οὔτ´
ἐπὶ
τῶν
πρότερον
εὑρήσομεν |
[11, 473] |
ἡ
χάρις,
ὥστε
φίλει
καὶ
|
γράφε |
καὶ
μέθυε.
Κλείταρχος
δ´
ἐν |
[11, 470] |
(ΗΘΑΝΙΟΝ.
Ἑλλάνικος
ἐν
Αἰγυπτιακοῖς
οὕτως
|
γράφει· |
Αἰγυπτίων
ἐν
τοῖς
οἴκοις
κεῖται |
[11, 480] |
Ἑρμῶναξ
δ´
ἐν
Συνωνύμοις
οὕτως
|
γράφει· |
Ἄλεισον,
ποτήριον,
κύπελλον,
ἄμφωτις,
σκύφος, |
[11, 506] |
Φιλίππῳ
τῆς
βασιλείας
αἴτιον
γενέσθαι.
|
Γράφει |
γοῦν
Καρύστιος
ὁ
Περγαμηνὸς
ἐν |
[11, 486] |
(Ἐν
δὲ
τῷ
πρὸς
Τιμόθεον
|
γράφει· |
(Δίδωσιν
ἀποθεῖναι
τῷ
Φορμίωνι
μετὰ |
[11, 477] |
ἐν
τῷ
πρώτῳ
τῶν
Αἰτωλικῶν
|
γράφει· |
Ἐν
τῇ
ἱεροποιίῃ
τοῦ
Διδυμαίου |
[11, 499] |
ἐν
τῇ
πρὸς
Διαγόραν
Ἐπιστολῇ
|
γράφει· |
Καθ´
ὃν
χρόνον
ἐπεδήμησας
ἐν |
[11, 483] |
πομπὴν
καὶ
καταλέγων
πολλὰ
ἐκπώματα
|
γράφει |
καὶ
τάδε·
Κώθωνες
διμέτρητοι
βʹ |
[11, 479] |
διεξιὼν
περὶ
τῶν
ἐπιχωρίων
δείπνων
|
γράφει |
καὶ
ταῦτα·
Καθαγισάντων
ταῦτα
ἐν |
[11, 465] |
ὀγδόῳ
Παιδείας
περὶ
Περσῶν
λέγων
|
γράφει |
καὶ
ταῦτα·
Καὶ
μὴν
ἐκπώματα |
[11, 507] |
πάντας
τοῦ
Πλάτωνος
κακοηθείας
λέγων
|
γράφει |
καὶ
ταῦτα·
Μετὰ
τὴν
Σωκράτους |
[11, 466] |
Ποσειδῶνι
εἰς
τὸ
πέλαγος
παρθένον,
|
γράφει |
καὶ
ταῦτα·
Μυθολογοῦσι
δὲ
(περὶ) |
[11, 479] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
λέγων
Μεταποντίνων
ναοῦ
|
γράφει |
καὶ
ταῦτα·
Ναὸς
Μεταποντίνων,
ἐν |
[11, 502] |
κυνικὸς
ἐν
τῷ
Συμποσίῳ
οὑτωσὶ
|
γράφει· |
Κἀν
τοσούτῳ
πρόποσιν
αὐτῷ
βαρεῖαν |
[11, 493] |
δ´
ὁ
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν,
|
γράφει |
κατὰ
λέξιν·
Νῦν
τὸ
μὲν |
[11, 467] |
Γυάλας
ποτηρίου
εἶδος,
ὡς
Μαρσύας
|
γράφει |
ὁ
ἱερεὺς
τοῦ
Ἡρακλέους
οὕτως· |
[11, 505] |
ἐν
τῷ
περὶ
Ποιητῶν
οὕτως
|
γράφει· |
Οὐκοῦν
οὐδὲ
ἐμμέτρους
τοὺς
καλουμένους |
[11, 494] |
εἰργασμένον.
Μενεσθένης
ἐν
δʹ
Πολιτικῶν
|
γράφει |
οὕτως·
Ἀλβατάνης
δὲ
στρεπτὸν
καὶ |
[11, 483] |
κεραμέοις
ἀγγείοις
ἐχρῶντο
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
|
γράφει |
οὕτως·
Ἀλλὰ
μὴν
ὅτι
ἀρχαικὸν |
[11, 476] |
παρὰ
τῷ
Θρᾳκὶ
Σεύθῃ
συμπόσιον
|
γράφει |
οὕτως·
(Ἐπεὶ
δὲ
Ξενοφῶν
σὺν |
[11, 478] |
Πτολεμαίδος
τῆς
ἐν
Αἰγύπτῳ
πόλεως
|
γράφει |
οὕτως·
Κυλίκων
Κονωνείων
ζεῦγος
καὶ |
[11, 495] |
δ´
ἐν
δευτέρῳ
Ἀττικῆς
Διαλέκτου
|
γράφει |
οὕτως·
Οἱ
χόες
πελίκαι,
καθάπερ |
[11, 500] |
περὶ
τοῦ
ἀερομέλιτος
καλουμένου
διαλεγόμενος
|
γράφει |
οὕτως·
Σὺν
τοῖς
φύλλοις
δρέποντες |
[11, 483] |
Κριτίας
δ´
ἐν
Λακεδαιμονίων
Πολιτείᾳ
|
γράφει |
οὕτως·
Χωρὶς
δὲ
τούτων
τὰ |
[11, 498] |
Ὁμήρῳ
δ´
Ἀριστοφάνης
ὁ
Βυζάντιος
|
γράφει· |
Πλησάμενος
δ´
ἄρα
οἱ
δῶκε |
[11, 508] |
ἃ
πείσει
λέγων
ταῦτα
καὶ
|
γράφειν |
καὶ
μὴ
ταὐτὰ
ποιεῖν
τοῖς |
[11, 505] |
Ἀλεξαμενοῦ
τοῦ
Τηίου
τοὺς
πρώτους
|
γραφέντας |
τῶν
Σωκρατικῶν
διαλόγων,
ἄντικρυς
φάσκων |
[11, 476] |
ὁ
Κυθήριος
ἐν
τῷ
ἐπι
|
γραφομένῳ |
Δείπνῳ
φησίν
Πίνετο
νεκτάρεον
πῶμ´ |
[11, 467] |
σημαίνειν
διὰ
τοῦ
οὖ
μόνου
|
γράφουσι. |
Παραπλησίως
δὲ
καὶ
τὸ
εἶ |
[11, 467] |
Παραπλησίως
δὲ
καὶ
τὸ
εἶ
|
γράφουσιν |
καὶ
ὅταν
καθ´
αὑτὸ
μόνον |
[11, 473] |
Ἀντικλείδης
(φησὶν
ἐν
τῷ
Ἐξηγητικῷ
|
γράφων |
οὕτως·
Διὸς
κτησίου
σημεῖα
ἱδρύεσθαι |
[11, 495] |
οὕτω
(καλουμένων
τινῶν
ποτηρίων
μέμνηται
|
γράφων |
οὕτως·
Ἦσαν
δὲ
καὶ
ὀνύχινοι |
[11, 482] |
κυαθῶδες
ἀγγεῖον
τὸ
κυμβίον
παραδίδωσι
|
γράφων |
οὕτως·
Θαυμάζουσι
δὲ
οἱ
αὐτοὶ |
[11, 477] |
(τὸ
Ὁμηρικὸν
κισσύβιον
κυμβίον
ἔφη
|
γράφων |
οὕτως·
Καὶ
αὐτὸν
Ὀδυσσεὺς
ὁρῶν |
[11, 471] |
Ἱστοριῶν
θηρικλείαν
καλεῖ
τὴν
κύλικα
|
γράφων |
οὕτως·
Πολύξενός
τις
τῶν
ἐκ |
[11, 496] |
Παιδείας
προχοίδας
τινὰς
λέγει
(κύλικας)
|
γράφων |
ὧδε
(ὁ
δὲ
λόγος
ἐστὶν |
[11, 508] |
Πλάτων
οὐ
τοῖς
οὖσιν
ἀνθρώποις
|
γράψαι |
τοὺς
νόμους,
ἀλλὰ
τοῖς
ὑπ´ |
[11, 496] |
αὐτῶν
καὶ
ὁ
τὸν
Πειρίθουν
|
γράψας, |
εἴτε
Κριτίας
ἐστὶν
ὁ
τύραννος |
[11, 505] |
ποίησιν,
αὐτὸς
δὲ
τοὺςδιαλόγους
μιμητικῶς
|
γράψας, |
ὧν
τῆς
ἰδέας
οὐδ´
αὐτὸς |
[11, 478] |
ἀγαπητὸν
ποικίλον,
~Πέρσας
ἔχον
καὶ
|
γρῦπας |
ἐξώλεις
τινὰς
(τῶν
Περσικῶν
{Β. |
[11, 467] |
Νικοστράτην
τιν´
ἤγαγον
πρῴην
σφόδρα
|
γρυπήν, |
Σκοτοδίνην
ἐπικαλουμένην,
ὅτι
(δεῖνόν
ποτ´ |
[11, 496] |
ἀργυρᾶ
ἦν,
δύο
δὲ
χρυσᾶ,
|
γρύψ, |
τὸ
δ´
ἕτερον
Πήγασος.
ΡΥΣΙΣ |
[11, 467] |
τὴν
πόλιν,
ὑπαντᾶν
οἴνου
πλήρη
|
γυάλαν |
ἔχοντά
τινα,
τὸν
δὲ
λαβόντα |
[11, 467] |
οὕτω
φησὶ
καλεῖν
τὰ
ποτήρια,
|
γυάλας. |
Παρθένιος
δ´
ὁ
τοῦ
Διονυσίου |
[11, 467] |
τοῖς
ἱστορικοῖς
Λέξεων
ζητουμένων
φησί·
|
Γυάλας |
ποτηρίου
εἶδος,
ὡς
Μαρσύας
γράφει |
[11, 467] |
τῷδε.
{Β.
Πολλὰ
γίνεται
ὅμοια.
|
(ΓΥΑΛΑΣ. |
Φιλητᾶς
ἐν
Ἀτάκτοις
Μεγαρέας
οὕτω |
[11, 473] |
δὲ
κείμενον
στρωματέα
τε
καὶ
|
γύλιον |
αὐτοῦ.
(Εὔβουλος
δ´
ἐν
Παμφίλῳ |
[11, 483] |
εἰς
στρατείαν
καὶ
εὐφορώτατον
ἐν
|
γυλιῷ. |
Οὗ
δὲ
ἕνεκα
στρατιωτικόν,
πολλάκις |
[11, 467] |
ἐστὶν
εἴδη
θηρικλείων
τῶν
καλῶν,
|
γύναι |
δικότυλοι,
τρικότυλοι,
δεῖνος
μέγας
χωρῶν |
[11, 509] |
δεσποτῶν
χαρισάμενος
καὶ
τὰς
ἐκείνων
|
γυναῖκας |
συνῴκισεν
πρὸς
γάμου
κοινωνίαν,
ταῦτ´ |
[11, 501] |
τῶν
ὀμφαλῶν
τῶν
ἐν
ταῖς
|
γυναικείαις |
πυέλοις,
ὅθεν
τοῖς
σκαφίοις
ἀρύουσιν. |
[11, 471] |
βάθος;
ἦ
που
κατειδὼς
τὴν
|
γυναικείαν |
φύσιν,
ὡς
οὐχὶ
μικροῖς
ἥδεται |
[11, 474] |
νὴ
Δί´.
Ὅτι
δὲ
καὶ
|
γυναικεῖον |
κοσμάριόν
ἐστιν
κάνθαρος
Ἀντιφάνης
εἴρηκεν |
[11, 480] |
Σώφρων
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
μίμῳ
|
Γυναῖκες |
αἳ
τὰν
θεὸν
φαντὶ
ἐξελᾶν· |
[11, 481] |
Ὅτι
δὲ
μεγάλοις
ποτηρίοις
αἱ
|
γυναῖκες |
ἐχρῶντο
ὁ
αὐτὸς
εἴρηκε
Φερεκράτης |
[11, 464] |
τοὺς
φιλοδόξους,
(καθάπερ
τοὺς
φιλογύνας
|
γυναικομανεῖς |
καὶ
τοὺς
φιλόρνιθας
ὀρνιθομανεῖς,
τὸ |
[11, 464] |
προσάπτειν.
Καλεῖσθαι
γοῦν
τὴν
μὲν
|
γυναικομανίαν, |
τὴν
δ´
ὀρτυγομανίαν.
Τινὲς
δὲ |
[11, 469] |
Δήλῳ
χρυσῆν
ἡδυποτίδα
Ἐχενίκης
ἐπιχωρίας
|
γυναικός, |
ἧς
μνημονεύει
καὶ
ἐν
τῇ |
[11, 505] |
παραδούς
τε
τοὺς
παῖδας
ταῖς
|
γυναιξὶ |
τρέφειν
Πάλιν
ὁ
μὲν
Ξενοφῶν |
[11, 492] |
Ἐν
τῷ
ῥά
σφι
κύκησε
|
γυνὴ |
εἰκυῖα
θεῇσιν
οἴνῳ
Πραμνείῳ,
ἐπὶ |