Chap. |
[34] |
ἀνέγραψα
τῶν
ἢ
αὐτῶν
προσχόντων
|
ἢ |
ἄλλων
πεπυσμένων·
καί
μοι
δοκεῖ |
[34] |
τοῦ
Ἀχιλλέως
ἀκοὴν
ἀνέγραψα
τῶν
|
ἢ |
αὐτῶν
προσχόντων
ἢ
ἄλλων
πεπυσμένων· |
[15] |
νῦν
γε
διδόντος
θεοῦ
ἀκριβώσουσιν,
|
ἢ |
ἐξελοῦμεν
αὐτούς.
Τούτων
δὲ
ἔχονται |
[34] |
φανῆναί
σφισιν
ἐπὶ
τοῦ
ἱστοῦ
|
ἢ |
ἐπ'
ἄκρου
τοῦ
κέρως
τὸν |
[10] |
τῷ
Φάσιδι
οἵα
ἀπὸ
μολίβδου
|
ἢ |
καττιτέρου
βεβαμμένου
τοῦ
ὕδατος·
καταστὰν |
[6] |
κηρὸς
ἀπεξύσθη,
ὡς
μηδενὸς
ἄλλου
|
ἢ |
ξύλων
δεῖσθαι
ναυπηγησίμων
εἰς
τὴν |
[7] |
πρὸ
τῆς
μεσημβρίας
σταδίους
πλείονας
|
ἢ |
πεντήκοντα
καὶ
διακοσίους
εἰς
Ἄψαρον, |
[11] |
ἡ
τοῦ
Φειδίου.
Ἐνταῦθα
καὶ
|
ἡ |
ἄγκυρα
δείκνυται
τῆς
Ἀργοῦς.
Καὶ |
[27] |
εἰς
τοῦτο
ἔτι
ἡ
δόξα
|
ἡ |
αὐτὴ
ὑπὲρ
αὐτῶν
κατέχει.
Ἐκ |
[4] |
τοὺς
πεζοὺς
τοὺς
ταύτῃ
ἐγυμνάσαμεν·
|
ἡ |
γὰρ
τάξις
αὕτη,
ὡς
οἶσθα, |
[35] |
λιμένα
ὀγδοήκοντα
καὶ
ἑκατόν·
καὶ
|
ἡ |
γῆ
ἐν
κύκλῳ
τοῦ
λιμένος |
[32] |
καὶ
ξόανον
τῆς
παλαιᾶς
ἐργασίας.
|
Ἡ |
δὲ
νῆσος
ἀνθρώπων
μὲν
ἐρήμη |
[14] |
ἑξήκοντα
καὶ
διακόσιοι
καὶ
δισχίλιοι.
|
Ἡ |
δὲ
Σεβαστόπολις
πάλαι
Διοσκουριὰς
ἐκαλεῖτο, |
[10] |
ποτόν
ἐστιν
τοῦ
γλυκέος
μᾶλλον.
|
Ἡ |
δὲ
χρόα
τῷ
Φάσιδι
οἵα |
[27] |
καὶ
γὰρ
εἰς
τοῦτο
ἔτι
|
ἡ |
δόξα
ἡ
αὐτὴ
ὑπὲρ
αὐτῶν |
[10] |
γλυκυτέρου
τοῦ
ὕδατός
ἐστιν
ἤπερ
|
ἡ |
ἔξω
θάλασσα·
καὶ
τούτου
τὸ |
[26] |
ἐς
ὅπερ
στρατόπεδον
τελευτᾷ
Ῥωμαίοις
|
ἡ |
ἐπικράτεια
ἐν
δεξιᾷ
ἐσπλεόντων
εἰς |
[11] |
ἄγκυρα
δείκνυται
τῆς
Ἀργοῦς.
Καὶ
|
ἡ |
μὲν
σιδηρᾶ
οὐκ
ἔδοξέ
μοι |
[11] |
ἀπό
γε
τοῦ
σχήματος
τεκμαιρομένῳ
|
ἡ |
Ῥέα·
καὶ
γὰρ
κύμβαλον
μετὰ |
[15] |
δὲ
ἐχόμενοι
Σανίγαι,
ἵναπερ
καὶ
|
ἡ |
Σεβαστόπολις
ᾤκισται·
Σανιγῶν
βασιλεὺς
Σπαδάγας |
[19] |
Ἀσίαν,
καὶ
τὰ
πολλὰ
κακὰ
|
ἡ |
στρατιὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ὅτι
ἐν |
[33] |
Συγχωρήσαντος
δὲ
γιγνώσκειν
ὅτι
ἀποχρῶσα
|
ἡ |
τιμή
ἐστιν.
Τὸ
δὲ
ἱερεῖον |
[11] |
ὥσπερ
ἐν
τῷ
Μητρῴῳ
Ἀθήνησιν
|
ἡ |
τοῦ
Φειδίου.
Ἐνταῦθα
καὶ
ἡ |
[24] |
Φαρνακείαν
εἴκοσιν
καὶ
ἑκατόν.
Αὕτη
|
ἡ |
Φαρνακεία
πάλαι
Κερασοῦς
ἐκαλεῖτο,
Σινωπέων |
[11] |
τὸν
Φᾶσιν
ἐν
ἀριστερᾷ
ἵδρυται
|
ἡ |
Φασιανὴ
θεός.
Εἴη
δ'
ἂν |
[5] |
τραγικόν,
Καὶ
τὴν
μὲν
ἐξαντλοῦμεν,
|
ἣ |
δ'
ἐπεισρέει.
ἀλλ'
οὐ
πλάγιόν |
[12] |
μοι
ἀπὸ
τῆς
διπλῆς
τάφρου,
|
ἣ |
περιβέβληται
τῷ
τείχει,
ἄλλην
τάφρον |
[12] |
ἐκβαλεῖν
ὡς
ἐπὶ
τὸν
ποταμόν,
|
ἣ |
τό
τε
ναύσταθμον
περιέξει
καὶ |
[37] |
Ἀργώ,
ἥτις
ἐς
Κόλχους
Ἰάσονα
|
ἤγαγεν. |
Ἐκ
δὲ
Κυανέων
ἐπὶ
τὸ |
[37] |
ἐλθεῖν
τῶν
Ἑλλήνων,
ἧς
αὐτὸς
|
ἡγήσατο, |
ὅτε
τὰ
τελευταῖα
σὺν
Σεύθῃ |
[29] |
μὲν
δίδυμον
χθονὸς
Εὐρώπης
μέγαν
|
ἠδ' |
Ἀσίας
τέρμονα
Φᾶσιν.
Τῆς
δὲ |
[2] |
ὁ
σός,
τῷ
μὲν
σχήματι
|
ἡδέως |
ἀποδείκνυσιν
γὰρ
τὴν
θάλατταν,
τὴν |
[10] |
ποτίζουσιν·
τὰ
δὲ
πίνοντά
τε
|
ἡδέως |
ὁρᾶται,
καὶ
λόγος
κατέχει
ὅτι |
[10] |
εἰς
αὐτόν,
ἀλλ'
ἐπειδὰν
εἰσβάλλωσιν
|
ἤδη |
εἰς
τὸν
ῥοῦν,
παραγγέλλεται
πᾶν |
[16] |
ἐπ'
Ἀστέλεφον
καὶ
Διοσκουριάδα
καταφανῶς
|
ἤδη |
ἐπ'
ἀριστερὰ
τοῦ
Πόντου
ἐπλέομεν, |
[2] |
σύ.
~Καὶ
οἱ
βωμοὶ
ἀνεστᾶσιν
|
ἤδη, |
λίθου
μέντοι
γε
τοῦ
τραχέος, |
[20] |
μερίδος.
~Τὰ
δὲ
ἀπὸ
τοῦδε
|
ἤδη |
Παφλαγονία.
Ἀπὸ
Παρθενίου
ἐς
Ἄμαστριν |
[16] |
μῆκος
τοῦ
Πόντου·
ἔνθεν
γὰρ
|
ἤδη |
πρὸς
ἄρκτον
ὁ
πλοῦς
ἡμῖν |
[34] |
γίνονται,
ὃ
δὲ
τοῖς
πελάζουσιν
|
ἤδη |
τῇ
νήσῳ.
Οἳ
δὲ
καὶ |
[6] |
τὸ
χωρίον
αἱ
Ἀθῆναι
δέξασθαι
|
ἠδύναντο, |
ταύτας
αὐτοῦ
ἐνεωλκήσαμεν,
πλὴν
τῆς |
[6] |
τὸ
κῦμα
ἐξήνεγκεν
εἰς
τὴν
|
ἠϊόνα |
καὶ
συνέτριψεν.
Ἀπεσώθη
μέντοι
πάντα, |
[31] |
τῶν
ἐκροῶν
τῆς
λίμνης
ἐς
|
Ἠϊόνας |
στάδιοι
ὀγδοήκοντα
καὶ
τριακόσιοι.
Καὶ |
[5] |
εἰρεσίᾳ,
καὶ
μέντοι
πολλὰ
παθόντες
|
ἥκομεν |
εἰς
τὰς
Ἀθήνας.
~Ἔστιν
γάρ |
[1] |
Σεβαστῷ
Ἀρριανὸς
χαίρειν.
~Εἰς
Τραπεζοῦντα
|
ἥκομεν, |
πόλιν
Ἑλληνίδα,
ὡς
λέγει
ὁ |
[14] |
δὲ
τὸν
Ἀστέλεφον
εἰς
Σεβαστόπολιν
|
ἥκομεν |
πρὸ
μεσημβρίας,
ἀπὸ
Χώβου
ὁρμηθέντες, |
[29] |
Τιτᾶνες
πρὸς
τὸν
Προμηθέα
ὅτι
|
Ἥκομεν |
τοὺς
σοὺς
ἄθλους
τούσδε,
Προμηθεῦ, |
[7] |
θάλατταν
καὶ
διατρεμῆσαι
ἐποίησεν.
Καὶ
|
ἤλθομεν |
πρὸ
τῆς
μεσημβρίας
σταδίους
πλείονας |
[16] |
καὶ
ὁ
πλοῦς
ἡμῖν
πρὸς
|
ἡλίου |
δυομένου
ἐγίνετο·
ὡς
δὲ
ὑπεστρέφομεν |
[22] |
λέγει
Ἡρόδοτος,
ἀλλὰ
ἀπὸ
ἀνίσχοντος
|
ἡλίου. |
Καθ'
ὅ
τι
δὲ
εἰσβάλλει |
[6] |
οἱ
ἄνθρωποι,
ἀλλὰ
καὶ
οἱ
|
ἧλοι, |
καὶ
ὁ
κηρὸς
ἀπεξύσθη,
ὡς |
[2] |
τὸ
δὲ
Ἑλληνικὸν
ἐπίγραμμα
καὶ
|
ἡμαρτημένως |
γέγραπται,
οἷα
δὴ
ὑπὸ
βαρβάρων |
[5] |
ἐναντίον,
ὅπερ
καὶ
μόνον
ὤνησεν
|
ἡμᾶς· |
κοίλην
μὲν
γὰρ
δι'
ὀλίγου |
[6] |
ἐν
τῷ
Πόντῳ
Ἀθήνας
παραπλεῦσαι
|
ἡμᾶς |
ὥσπερ
τινὰ
ὅρμον
ἔρημον
καὶ |
[5] |
Εἶτα
γαλήνη
ἐπέλαβεν,
ὥστε
καὶ
|
ἡμεῖς |
τῇ
εἰρεσίᾳ
μόνῃ
ἐχρώμεθα.
Ἔπειτα |
[6] |
χωρίῳ,
καὶ
φρούριόν
τι
ἐστὶν
|
ἠμελημένον. |
Ὁ
δὲ
ὅρμος
οἷος
ὥρᾳ |
[7] |
κλύδωνος
ἐπειρώμεθα,
προϊούσης
δὲ
τῆς
|
ἡμέρας |
βορρᾶς
ἐπιπνεύσας
ὀλίγος
κατέστησε
τὴν |
[14] |
τοῖς
στρατιώταις
δοῦναι
τῆς
αὐτῆς
|
ἡμέρας, |
καὶ
τοὺς
ἵππους
καὶ
τὰ |
[6] |
Οὗτος
ὁ
χειμὼν
ἐπὶ
δύο
|
ἡμέρας |
κατεῖχεν,
καὶ
ἦν
ἀνάγκη
μένειν. |
[3] |
σε
τόν
τε
τρόπον
τὸν
|
ἡμέτερον |
οὐκ
ἀγνοοῦντα
καὶ
σαυτῷ
συνειδότα |
[16] |
ἤδη
πρὸς
ἄρκτον
ὁ
πλοῦς
|
ἡμῖν |
ἐγίνετο
ἔστε
ἐπὶ
Χῶβον
ποταμόν, |
[5] |
καὶ
ὑπὲρ
τὰς
παρεξειρεσίας
ἐπεισρεῖν
|
ἡμῖν |
ἐκατέρωθεν
ἀφθόνως
τοῦ
ὕδατος,
τοῦτο |
[16] |
Πόντου
ἐπλέομεν,
καὶ
ὁ
πλοῦς
|
ἡμῖν |
πρὸς
ἡλίου
δυομένου
ἐγίνετο·
ὡς |
[3] |
πάντες
εὔξαιντο
τἀγαθὰ
καὶ
ὅσοι
|
ἡμῶν |
ἔλαττον
ὑπὸ
σοῦ
εὖ
πεπόνθασιν. |
[6] |
ἐπὶ
δύο
ἡμέρας
κατεῖχεν,
καὶ
|
ἦν |
ἀνάγκη
μένειν.
Ἐχρῆν
γὰρ
ἄρα |
[30] |
καὶ
διακόσιοι.
Καὶ
αὕτη
πάλαι
|
ἦν |
Ἑλλὰς
πόλις
Ἰωνική,
Μιλησίων
ἄποικος, |
[11] |
Ἀργοῦς.
Ἄλλο
δὲ
οὐδὲν
ὑπόμνημα
|
ἦν |
ἐνταῦθα
τῶν
μύθων
τῶν
ἀμφὶ |
[12] |
μὲν
οὖν
γήινον
τὸ
τεῖχος
|
ἦν, |
καὶ
οἱ
πύργοι
ξύλινοι
ἐφειστήκεσαν· |
[10] |
Ὅμηρος
καθύπερθεν
ἠύτ'
ἔλαιον.
Καὶ
|
ἦν |
κατὰ
μὲν
τοῦ
ἐπιρρέοντος
βάψαντα |
[6] |
ναυσὶν
οὐκέτι
ἀσφαλὴς
ὁ
ὅρμος
|
ἦν. |
πρὶν
οὖν
παντάπασιν
ἀγριωθῆναι
τὴν |
[24] |
ὅσον
ἀποσαλεύειν
ὥρᾳ
ἔτους,
ὄρμος
|
ἦν. |
~Τὰ
δὲ
ἀπὸ
Τραπεζοῦντος
διαστήματα |
[22] |
ὁ
ποταμὸς
πάλαι
μὲν
ὅρος
|
ἦν |
τῆς
Κροίσου
βασιλείας
καὶ
τῆς |
[5] |
ἐπεισρέει.
ἀλλ'
οὐ
πλάγιόν
γε
|
ἦν |
τὸ
κλυδώνιον.
Ταύτῃ
καὶ
ἠνύτομεν |
[15] |
Τούτων
δὲ
ἔχονται
Μαχέλονες
καὶ
|
Ἡνίοχοι· |
βασιλεὺς
δ'
αὐτῶν
Ἀγχίαλος.
Μαχελόνων |
[15] |
αὐτῶν
Ἀγχίαλος.
Μαχελόνων
δὲ
καὶ
|
Ἡνιόχων |
ἐχόμενοι
Ζυδρεῖται·
Φαρασμάνου
οὗτοι
ὑπήκοοι. |
[7] |
σίτου
τὴν
παρασκευὴν
τὴν
ἐνοῦσαν.
|
Ἥντινα |
δὲ
ὑπὲρ
αὐτῶν
τὴν
γνώμην |
[6] |
ἀπαθεῖς
διαγενέσθαι
πάσας
πλὴν
μιᾶς,
|
ἥντινα |
ἐν
τῷ
ὁρμίζεσθαι
πρὸ
τοῦ |
[32] |
ἐς
τὸ
πέλαγος
νῆσος
πρόκειται,
|
ἥντινα |
οἳ
μὲν
Ἀχιλλέως
νῆσον,
οἳ |
[5] |
ἦν
τὸ
κλυδώνιον.
Ταύτῃ
καὶ
|
ἠνύτομεν |
μόγις
καὶ
χαλεπῶς
τῇ
εἰρεσίᾳ, |
[18] |
νῆσον
σμικράν,
ὀλίγον
διέχουσαν
τῆς
|
ἠπείρου, |
ἄλλοι
εἴκοσι.
Λιμὴν
ὑπὸ
τῇ |
[10] |
τι
γλυκυτέρου
τοῦ
ὕδατός
ἐστιν
|
ἤπερ |
ἡ
ἔξω
θάλασσα·
καὶ
τούτου |
[18] |
Μεγαρέων
ἄποικον,
στάδιοι
εἴκοσιν.
Ἐν
|
Ἡρακλείᾳ |
ὅρμος
ναυσίν.
~Ἀπὸ
δὲ
Ἡρακλείας |
[28] |
ἔσχεν.
~Ἀπὸ
δὲ
Ἀχαιοῦντος
εἰς
|
Ἡράκλειαν |
ἄκραν
πεντήκοντα
καὶ
ἑκατὸν
στάδιοι. |
[18] |
ὀγδοήκοντα,
ἀπὸ
δὲ
Λύκου
εἰς
|
Ἡράκλειαν |
πόλιν
Ἑλληνίδα
Δωρικήν,
Μεγαρέων
ἄποικον, |
[19] |
Ἡρακλείᾳ
ὅρμος
ναυσίν.
~Ἀπὸ
δὲ
|
Ἡρακλείας |
ἐπὶ
μὲν
τὸ
Μητρῷον
καλούμενον |
[27] |
Νῆσις
τοῦ
Βόργυος,
ἵναπερ
καὶ
|
Ἡράκλειον |
ἄκρα
ἀνέχει,
σταδίους
ἑξήκοντα.
Ἀπὸ |
[22] |
τοῦ
Ἴριος
τῶν
ἐκβολῶν
ἐς
|
Ἡράκλειον |
ἑξήκοντα
καὶ
τριακόσιοι·
ὅρμος
ναυσίν. |
[22] |
οὐκ
ἀπὸ
μεσημβρίας,
ὡς
λέγει
|
Ἡρόδοτος, |
ἀλλὰ
ἀπὸ
ἀνίσχοντος
ἡλίου.
Καθ' |
[27] |
οὗ
μνήμην
ποιεῖται
ὁ
λογοποιὸς
|
Ἡρόδοτος, |
καὶ
λέγει
τούτους
εἶναι
τοὺς |
[33] |
πολὺ
ἀνακεῖσθαι
τὸ
ἀργύριον
τῷ
|
ἥρῳ |
τὰς
τιμὰς
τῶν
ἱερείων.
~Φαίνεσθαι |
[34] |
πείθομαι
εἴπερ
τινὰ
καὶ
ἄλλον
|
ἥρωα |
εἶναι,
τῇ
τε
εὐγενείᾳ
τεκμαιρόμενος |
[37] |
τὴν
στρατιὰν
ἐλθεῖν
τῶν
Ἑλλήνων,
|
ἧς |
αὐτὸς
ἡγήσατο,
ὅτε
τὰ
τελευταῖα |
[5] |
κώπαις
διαχρώμενοι·
ψυχραὶ
μὲν
γὰρ
|
ἦσαν |
αἱ
αὖραι,
ὡς
λέγει
καὶ |
[37] |
πρώτην
ναῦν
περᾶσαι
τὴν
Ἀργώ,
|
ἥτις |
ἐς
Κόλχους
Ἰάσονα
ἤγαγεν.
Ἐκ |
[10] |
Τιταρήσιον
λέγει
ἐπιρρεῖν
Ὅμηρος
καθύπερθεν
|
ἠύτ' |
ἔλαιον.
Καὶ
ἦν
κατὰ
μὲν |
[3] |
ἐπεσπείσαμεν.
Ὅτῳ
δὲ
πρώτῳ
τἀγαθὰ
|
ηὐχόμεθα, |
οὐ
λανθάνομέν
σε
τόν
τε |
[16] |
ἵναπερ
ὁ
Προμηθεὺς
κρεμασθῆναι
ὑπὸ
|
Ἡφαίστου |
κατὰ
πρόσταξιν
Διὸς
μυθεύεται.
~Τὰ |