HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Arrien, Le Manuel d'Épictète

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ρ = 15 formes différentes pour 75 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Maximes

[30]   ἡ σὴ ἕξει προαίρεσις· σὲ γὰρ ἄλλος οὐ βλάψει, ἂν μὴ

[4]   ὡσαύτως ἐφ' ἑκάστου ἔργου. οὕτω γὰρ ἄν τι πρὸς τὸ λούσασθαι

[32]   μὴ μαντεύεσθαι, εἰ συγκινδυνευτέον. καὶ γὰρ ἂν προείπῃ σοι ὁ μάντις

[18]   ἐὰν ἐγὼ θέλω· ὅ τι γὰρ ἂν τούτων ἀποβαίνῃ, ἐπ' ἐμοί

[39]   ὑπόδημα, εἶτα πορφυροῦν, κεντητόν. τοῦ γὰρ ἅπαξ ὑπὲρ τὸ μέτρον ὅρος

[20]   τῆς φαντασίας μὴ συναρπασθῆναι· ἂν γὰρ ἅπαξ χρόνου καὶ διατριβῆς τύχῃς,

[3]   στέργῃς, ὅτι χύτραν στέργω’ κατεαγείσης γὰρ αὐτῆς οὐ ταραχθήσῃ· ἂν παιδίον

[9]   ἑκάστου τῶν ἐμπιπτόντων ἐπίλεγε· εὑρήσεις γὰρ αὐτὸ ἄλλου τινὸς ἐμπόδιον, σὸν

[1]   βλάψει, ἐχθρὸν οὐχ ἕξεις, οὐδὲ γὰρ βλαβερόν τι πείσῃ. τηλικούτων οὖν

[45]   κακῶς, ἀλλ' ὅτι πολύν. πρὶν γὰρ διαγνῶναι τὸ δόγμα, πόθεν οἶσθα,

[25]   παρεκλήθης ἐφ' ἑστίασίν τινος; οὐ γὰρ ἔδωκας τῷ καλοῦντι, ὅσου πωλεῖ

[33]   πρὸς τὴν σὴν ἐπανόρθωσιν· ἐμφαίνεται γὰρ ἐκ τοῦ τοιούτου, ὅτι ἐθαύμασας

[25]   ἔλαττον ἔχειν τοῦ λαβόντος. ὡς γὰρ ἐκεῖνος ἔχει θρίδακας, οὕτω σὺ

[19]   ὑπὸ τῆς φαντασίας συναρπασθείς. ἐὰν γὰρ ἐν τοῖς ἐφ' ἡμῖν ἡ

[6]   φύσιν σχῇς, τηνικαῦτα ἐπάρθητι· τότε γὰρ ἐπὶ σῷ τινι ἀγαθῷ ἐπαρθήσῃ.

[32]   εἰδώς, εἴπερ εἶ φιλόσοφος. εἰ γάρ ἐστί τι τῶν οὐκ ἐφ'

[29]   κἀγώ, νὴ τοὺς θεούς· κομψὸν γάρ ἐστιν. ἀλλὰ σκόπει τὰ καθηγούμενα

[52]   πόθεν ὅτι τοῦτο ἀπόδειξις; τί γάρ ἐστιν ἀπόδειξις, τί ἀκολουθία, τί

[42]   ἕξεις πρὸς τὸν λοιδοροῦντα. ἐπιφθέγγου γὰρ ἐφ' ἑκάστῳ ὅτι ἔδοξεν αὐτῷ’

[24]   βιώσομαι καὶ οὐδεὶς οὐδαμοῦ’ εἰ γὰρ ἡ ἀτιμία ἐστὶ κακόν, οὐ

[43]   μὴ λάμβανε, ὅτι ἀδικεῖ (αὕτη γὰρ ἡ λαβή ἐστιν αὐτοῦ οὐ

[25]   ἡμῖν τῶν ἴσων ἀξιοῦσθαι. πῶς γὰρ ἴσον ἔχειν δύναται ὁ μὴ

[33]   ὅτι οὐκ ἦν τοσούτου’ ἰδιωτικὸν γὰρ καὶ διαβεβλημένον πρὸς τὰ ἐκτός.

[12]   τὸν παῖδα, πονηρὸς ἔσται. κρεῖσσον γὰρ λιμῷ ἀποθανεῖν ἄλυπον καὶ ἄφοβον

[29]   ἐξ ἄλλου σοι ἀρέσκει. οὐ γὰρ μετὰ σκέψεως ἦλθες ἐπί τι

[14]   πάντοτε ζῆν, ἠλίθιος εἶ· τὰ γὰρ μὴ ἐπὶ σοὶ θέλεις ἐπὶ

[46]   λόγος, σιώπα τὸ πολύ· μέγας γὰρ ὁ κίνδυνος εὐθὺς ἐξεμέσαι, ὃ

[33]   καὶ τὸ γέλωτα κινεῖν· ὀλισθηρὸς γὰρ ὁ τρόπος εἰς ἰδιωτισμὸν καὶ

[2]   τοῦ παρόντος ἄνελε· ἄν τε γὰρ ὀρέγῃ τῶν οὐκ ἐφ' ἡμῖν

[33]   ἄρα ὑπορρυῇς εἰς ἰδιωτισμόν. ἴσθι γάρ, ὅτι, ἐὰν ὁ ἑταῖρος ᾖ

[13]   εἶναί τισιν, ἀπίστει σεαυτῷ. ἴσθι γὰρ ὅτι οὐ ῥᾴδιον τὴν προαίρεσιν

[46]   ἀλλ' ἔσθιε, ὡς δεῖ. μέμνησο γάρ, ὅτι οὕτως ἀφῃρήκει πανταχόθεν Σωκράτης

[16]   θλίβει οὐ τὸ συμβεβηκός (ἄλλον γὰρ οὐ θλίβει) ἀλλὰ τὸ δόγμα

[31]   τῆς ἀρίστης γνώμης ἐπιτελουμένοις. οὕτω γὰρ οὐ μέμψῃ ποτὲ τοὺς θεοὺς

[3]   γυναῖκα, ὅτι ἄνθρωπον καταφιλεῖς· ἀποθανόντος γὰρ οὐ ταραχθήσῃ. ~Ὅταν ἅπτεσθαί τινος

[33]   νικᾶν μόνον τὸν νικῶντα· οὕτω γὰρ οὐκ ἐμποδισθήσῃ. βοῆς δὲ καὶ

[50]   περὶ σοῦ, μὴ ἐπιστρέφου· τοῦτο γὰρ οὐκ ἔτ' ἔστι σόν. ~Εἰς

[35]   περὶ αὐτοῦ ὑπολαμβάνειν. εἰ μὲν γὰρ οὐκ ὀρθῶς ποιεῖς, αὐτὸ τὸ

[15]   ἔσῃ, ἀλλὰ καὶ συνάρχων. οὕτω γὰρ ποιῶν Διογένης καὶ Ἡράκλειτος καὶ

[29]   μηρούς, τὴν ὀσφὺν κατάμαθε. ἄλλος γὰρ πρὸς ἄλλο πέφυκε. δοκεῖς, ὅτι

[31]   καὶ μισεῖν τοὺς αἰτίους. πέφυκε γὰρ πρὸς τοῦτο πᾶν ζῷον τὰ

[33]   λεχθέντα, ἀλλ' ἀποκρίνου διότι ἠγνόει γὰρ τὰ ἄλλα τὰ προσόντα μοι

[14]   μὴ ἁμαρτάνειν, μωρὸς εἶ· θέλεις γὰρ τὴν κακίαν μὴ εἶναι κακίαν,

[42]   βλάπτεται, ὅστις καὶ ἐξηπάτηται. καὶ γὰρ τὸ ἀληθὲς συμπεπλεγμένον ἄν τις

[31]   καὶ τὰ τέκνα ἀπολλύντες. ὅπου γὰρ τὸ συμφέρον, ἐπεῖ καὶ τὸ

[17]   ἂν ἄρχοντα, ἂν ἰδιώτην. σὸν γὰρ τοῦτ' ἔστι, τὸ δοθὲν ὑποκρίνασθαι

[52]   ἡμεῖς δὲ ἔμπαλιν ποιοῦμεν· ἐν γὰρ τῷ τρίτῳ τόπῳ διατρίβομεν καὶ

[24]   βαλανεῖα. καὶ τί τοῦτο; οὐδὲ γὰρ ὑποδήματα ἔχει διὰ τὸν χαλκέα

[33]   πολὺ καὶ ἀμέτρως μεμνῆσθαι. οὐ γάρ, ὡς σοὶ ἡδύ ἐστι τὸ

[48]   ἐπαινῇ, καταγελᾷ τοῦ ἐπαινοῦντος αὐτὸς παρ' ἑαυτῷ· κἂν ψέγῃ, οὐκ ἀπολογεῖται.

[53]   δ' ἀνάγκῃ συγκεχώρηκεν καλῶς, σοφὸς παρ' ἡμῖν, καὶ τὰ θεῖ' ἐπίσταται.

[7]   ἐπὶ σῷ τινι ἀγαθῷ ἐπαρθήσῃ. ~Καθάπερ ἐν πλῷ τοῦ πλοίου καθορμισθέντος

[34]   ~Ὅταν ἡδονῆς τινος φαντασίαν λάβῃς, καθάπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων, φύλασσε σαυτόν,

[32]   ἔρχου δὲ ἐπὶ τὸ μαντεύεσθαι, καθάπερ ἠξίου Σωκράτης, ἐφ' ὧν ἡ

[39]   κατὰ κρημνοῦ λοιπὸν ἀνάγκη φέρεσθαι· καθάπερ καὶ ἐπὶ τοῦ ὑποδήματος, ἐὰν

[48]   ψέγῃ, οὐκ ἀπολογεῖται. περίεισι δὲ καθάπερ οἱ ἄρρωστοι, εὐλαβούμενός τι κινῆσαι

[38]   ἐκπληρῶσαι, παρέλιπες. ~Ἐν τῷ περιπατεῖν καθάπερ προσέχεις, μὴ ἐπιβῇς ἥλῳ ἢ

[32]   δέ τι ἐστίν, ἐλήλυθας εἰδώς, εἴπερ εἶ φιλόσοφος. εἰ γάρ ἐστί

[1]   σὸν εἶναι, τὸ δὲ ἀλλότριον, ὥσπερ ἐστίν, ἀλλότριον, οὐδείς σε ἀναγκάσει

[31]   οἰόμενον χαίρειν τῷ δοκοῦντι βλάπτειν, ὥσπερ καὶ τὸ αὐτῇ τῇ βλάβῃ

[27]   πάσχομεν περὶ ἄλλων αὐτὸ ἀκούσαντες. ~Ὥσπερ σκοπὸς πρὸς τὸ ἀποτυχεῖν οὐ

[37]   τὸν ἑστιάτορα αἰδῶ φυλάξαι. ~Ἐὰν ὑπὲρ δύναμιν ἀναλάβῃς τι πρόσωπον, καὶ

[31]   ἀμελῶς μηδέ γε γλίσχρως μηδὲ ὑπὲρ δύναμιν. ~Ὅταν μαντικῇ προσίῃς, μέμνησο,

[39]   πορφυροῦν, κεντητόν. τοῦ γὰρ ἅπαξ ὑπὲρ τὸ μέτρον ὅρος οὐθείς ἐστιν.

[39]   καὶ ἐπὶ τοῦ ὑποδήματος, ἐὰν ὑπὲρ τὸν πόδα ὑπερβῇς, γίνεται κατάχρυσον

[51]   οὐκ ἔτι εἶ μειράκιον, ἀλλὰ ἀνὴρ ἤδη τέλειος. ἂν νῦν ἀμελήσῃς

[30]   ὡς ἐπίπαν ταῖς σχέσεσι παραμετρεῖται. πατήρ ἐστιν· ὑπαγορεύεται ἐπιμελεῖσθαι, παραχωρεῖν ἁπάντων,

[30]   ἁπάντων, ἀνέχεσθαι λοιδοροῦντος, παίοντος. ἀλλὰ πατὴρ κακός ἐστι’ μή τι οὖν

[31]   βλάβῃ χαίρειν ἀδύνατον. ἔνθεν καὶ πατὴρ ὑπὸ υἱοῦ λοιδορεῖται, ὅταν τῶν

[48]   μηδενὶ εἴπῃς. ~Ἰδιώτου στάσις καὶ χαρακτήρ· οὐδέποτε ἐξ ἑαυτοῦ προσδοκᾷ ὠφέλειαν

[48]   τῶν ἔξω. φιλοσόφου στάσις καὶ χαρακτήρ· πᾶσαν ὠφέλειαν καὶ βλάβην ἐξ

[47]   ἐκ πάσης ἀφορμῆς λέγε, ὅτι ὕδωρ πίνεις. κἂν ἀσκῆσαί ποτε πρὸς

[47]   καλλωπίζου ἐπὶ τούτῳ μήδ' ἂν ὕδωρ πίνῃς, ἐκ πάσης ἀφορμῆς λέγε,

[29]   φιλόσοφος, ὕστερον δὲ τελώνης, εἶτα ῥήτωρ, εἶτα ἐπίτροπος Καίσαρος. ταῦτα οὐ

[29]   ἀθλητής, νῦν δὲ μονομάχος, εἶτα ῥήτωρ, εἶτα φιλόσοφος, ὅλῃ δὲ τῇ

Maximes
[30]	ἡ σὴ ἕξει προαίρεσις· σὲ	γὰρ	ἄλλος οὐ βλάψει, ἂν μὴ
[4]	ὡσαύτως ἐφ' ἑκάστου ἔργου. οὕτω	γὰρ	ἄν τι πρὸς τὸ λούσασθαι
[32]	μὴ μαντεύεσθαι, εἰ συγκινδυνευτέον. καὶ	γὰρ	ἂν προείπῃ σοι ὁ μάντις
[18]	ἐὰν ἐγὼ θέλω· ὅ τι	γὰρ	ἂν τούτων ἀποβαίνῃ, ἐπ' ἐμοί
[39]	ὑπόδημα, εἶτα πορφυροῦν, κεντητόν. τοῦ	γὰρ	ἅπαξ ὑπὲρ τὸ μέτρον ὅρος
[20]	τῆς φαντασίας μὴ συναρπασθῆναι· ἂν	γὰρ	ἅπαξ χρόνου καὶ διατριβῆς τύχῃς,
[3]	στέργῃς, ὅτι χύτραν στέργω’ κατεαγείσης	γὰρ	αὐτῆς οὐ ταραχθήσῃ· ἂν παιδίον
[9]	ἑκάστου τῶν ἐμπιπτόντων ἐπίλεγε· εὑρήσεις	γὰρ	αὐτὸ ἄλλου τινὸς ἐμπόδιον, σὸν
[1]	βλάψει, ἐχθρὸν οὐχ ἕξεις, οὐδὲ	γὰρ	βλαβερόν τι πείσῃ. τηλικούτων οὖν
[45]	κακῶς, ἀλλ' ὅτι πολύν. πρὶν	γὰρ	διαγνῶναι τὸ δόγμα, πόθεν οἶσθα,
[25]	παρεκλήθης ἐφ' ἑστίασίν τινος; οὐ	γὰρ	ἔδωκας τῷ καλοῦντι, ὅσου πωλεῖ
[33]	πρὸς τὴν σὴν ἐπανόρθωσιν· ἐμφαίνεται	γὰρ	ἐκ τοῦ τοιούτου, ὅτι ἐθαύμασας
[25]	ἔλαττον ἔχειν τοῦ λαβόντος. ὡς	γὰρ	ἐκεῖνος ἔχει θρίδακας, οὕτω σὺ
[19]	ὑπὸ τῆς φαντασίας συναρπασθείς. ἐὰν	γὰρ	ἐν τοῖς ἐφ' ἡμῖν ἡ
[6]	φύσιν σχῇς, τηνικαῦτα ἐπάρθητι· τότε	γὰρ	ἐπὶ σῷ τινι ἀγαθῷ ἐπαρθήσῃ.
[32]	εἰδώς, εἴπερ εἶ φιλόσοφος. εἰ	γάρ	ἐστί τι τῶν οὐκ ἐφ'
[29]	κἀγώ, νὴ τοὺς θεούς· κομψὸν	γάρ	ἐστιν. ἀλλὰ σκόπει τὰ καθηγούμενα
[52]	πόθεν ὅτι τοῦτο ἀπόδειξις; τί	γάρ	ἐστιν ἀπόδειξις, τί ἀκολουθία, τί
[42]	ἕξεις πρὸς τὸν λοιδοροῦντα. ἐπιφθέγγου	γὰρ	ἐφ' ἑκάστῳ ὅτι ἔδοξεν αὐτῷ’
[24]	βιώσομαι καὶ οὐδεὶς οὐδαμοῦ’ εἰ	γὰρ	ἡ ἀτιμία ἐστὶ κακόν, οὐ
[43]	μὴ λάμβανε, ὅτι ἀδικεῖ (αὕτη	γὰρ	ἡ λαβή ἐστιν αὐτοῦ οὐ
[25]	ἡμῖν τῶν ἴσων ἀξιοῦσθαι. πῶς	γὰρ	ἴσον ἔχειν δύναται ὁ μὴ
[33]	ὅτι οὐκ ἦν τοσούτου’ ἰδιωτικὸν	γὰρ	καὶ διαβεβλημένον πρὸς τὰ ἐκτός.
[12]	τὸν παῖδα, πονηρὸς ἔσται. κρεῖσσον	γὰρ	λιμῷ ἀποθανεῖν ἄλυπον καὶ ἄφοβον
[29]	ἐξ ἄλλου σοι ἀρέσκει. οὐ	γὰρ	μετὰ σκέψεως ἦλθες ἐπί τι
[14]	πάντοτε ζῆν, ἠλίθιος εἶ· τὰ	γὰρ	μὴ ἐπὶ σοὶ θέλεις ἐπὶ
[46]	λόγος, σιώπα τὸ πολύ· μέγας	γὰρ	ὁ κίνδυνος εὐθὺς ἐξεμέσαι, ὃ
[33]	καὶ τὸ γέλωτα κινεῖν· ὀλισθηρὸς	γὰρ	ὁ τρόπος εἰς ἰδιωτισμὸν καὶ
[2]	τοῦ παρόντος ἄνελε· ἄν τε	γὰρ	ὀρέγῃ τῶν οὐκ ἐφ' ἡμῖν
[33]	ἄρα ὑπορρυῇς εἰς ἰδιωτισμόν. ἴσθι	γάρ,	ὅτι, ἐὰν ὁ ἑταῖρος ᾖ
[13]	εἶναί τισιν, ἀπίστει σεαυτῷ. ἴσθι	γὰρ	ὅτι οὐ ῥᾴδιον τὴν προαίρεσιν
[46]	ἀλλ' ἔσθιε, ὡς δεῖ. μέμνησο	γάρ,	ὅτι οὕτως ἀφῃρήκει πανταχόθεν Σωκράτης
[16]	θλίβει οὐ τὸ συμβεβηκός (ἄλλον	γὰρ	οὐ θλίβει) ἀλλὰ τὸ δόγμα
[31]	τῆς ἀρίστης γνώμης ἐπιτελουμένοις. οὕτω	γὰρ	οὐ μέμψῃ ποτὲ τοὺς θεοὺς
[3]	γυναῖκα, ὅτι ἄνθρωπον καταφιλεῖς· ἀποθανόντος	γὰρ	οὐ ταραχθήσῃ. ~Ὅταν ἅπτεσθαί τινος
[33]	νικᾶν μόνον τὸν νικῶντα· οὕτω	γὰρ	οὐκ ἐμποδισθήσῃ. βοῆς δὲ καὶ
[50]	περὶ σοῦ, μὴ ἐπιστρέφου· τοῦτο	γὰρ	οὐκ ἔτ' ἔστι σόν. ~Εἰς
[35]	περὶ αὐτοῦ ὑπολαμβάνειν. εἰ μὲν	γὰρ	οὐκ ὀρθῶς ποιεῖς, αὐτὸ τὸ
[15]	ἔσῃ, ἀλλὰ καὶ συνάρχων. οὕτω	γὰρ	ποιῶν Διογένης καὶ Ἡράκλειτος καὶ
[29]	μηρούς, τὴν ὀσφὺν κατάμαθε. ἄλλος	γὰρ	πρὸς ἄλλο πέφυκε. δοκεῖς, ὅτι
[31]	καὶ μισεῖν τοὺς αἰτίους. πέφυκε	γὰρ	πρὸς τοῦτο πᾶν ζῷον τὰ
[33]	λεχθέντα, ἀλλ' ἀποκρίνου διότι ἠγνόει	γὰρ	τὰ ἄλλα τὰ προσόντα μοι
[14]	μὴ ἁμαρτάνειν, μωρὸς εἶ· θέλεις	γὰρ	τὴν κακίαν μὴ εἶναι κακίαν,
[42]	βλάπτεται, ὅστις καὶ ἐξηπάτηται. καὶ	γὰρ	τὸ ἀληθὲς συμπεπλεγμένον ἄν τις
[31]	καὶ τὰ τέκνα ἀπολλύντες. ὅπου	γὰρ	τὸ συμφέρον, ἐπεῖ καὶ τὸ
[17]	ἂν ἄρχοντα, ἂν ἰδιώτην. σὸν	γὰρ	τοῦτ' ἔστι, τὸ δοθὲν ὑποκρίνασθαι
[52]	ἡμεῖς δὲ ἔμπαλιν ποιοῦμεν· ἐν	γὰρ	τῷ τρίτῳ τόπῳ διατρίβομεν καὶ
[24]	βαλανεῖα. καὶ τί τοῦτο; οὐδὲ	γὰρ	ὑποδήματα ἔχει διὰ τὸν χαλκέα
[33]	πολὺ καὶ ἀμέτρως μεμνῆσθαι. οὐ	γάρ,	ὡς σοὶ ἡδύ ἐστι τὸ
[48]	ἐπαινῇ, καταγελᾷ τοῦ ἐπαινοῦντος αὐτὸς	παρ'	ἑαυτῷ· κἂν ψέγῃ, οὐκ ἀπολογεῖται.
[53]	δ' ἀνάγκῃ συγκεχώρηκεν καλῶς, σοφὸς	παρ'	ἡμῖν, καὶ τὰ θεῖ' ἐπίσταται.
[7]	ἐπὶ σῷ τινι ἀγαθῷ ἐπαρθήσῃ.	~Καθάπερ	ἐν πλῷ τοῦ πλοίου καθορμισθέντος
[34]	~Ὅταν ἡδονῆς τινος φαντασίαν λάβῃς,	καθάπερ	ἐπὶ τῶν ἄλλων, φύλασσε σαυτόν,
[32]	ἔρχου δὲ ἐπὶ τὸ μαντεύεσθαι,	καθάπερ	ἠξίου Σωκράτης, ἐφ' ὧν ἡ
[39]	κατὰ κρημνοῦ λοιπὸν ἀνάγκη φέρεσθαι·	καθάπερ	καὶ ἐπὶ τοῦ ὑποδήματος, ἐὰν
[48]	ψέγῃ, οὐκ ἀπολογεῖται. περίεισι δὲ	καθάπερ	οἱ ἄρρωστοι, εὐλαβούμενός τι κινῆσαι
[38]	ἐκπληρῶσαι, παρέλιπες. ~Ἐν τῷ περιπατεῖν	καθάπερ	προσέχεις, μὴ ἐπιβῇς ἥλῳ ἢ
[32]	δέ τι ἐστίν, ἐλήλυθας εἰδώς,	εἴπερ	εἶ φιλόσοφος. εἰ γάρ ἐστί
[1]	σὸν εἶναι, τὸ δὲ ἀλλότριον,	ὥσπερ	ἐστίν, ἀλλότριον, οὐδείς σε ἀναγκάσει
[31]	οἰόμενον χαίρειν τῷ δοκοῦντι βλάπτειν,	ὥσπερ	καὶ τὸ αὐτῇ τῇ βλάβῃ
[27]	πάσχομεν περὶ ἄλλων αὐτὸ ἀκούσαντες.	~Ὥσπερ	σκοπὸς πρὸς τὸ ἀποτυχεῖν οὐ
[37]	τὸν ἑστιάτορα αἰδῶ φυλάξαι. ~Ἐὰν	ὑπὲρ	δύναμιν ἀναλάβῃς τι πρόσωπον, καὶ
[31]	ἀμελῶς μηδέ γε γλίσχρως μηδὲ	ὑπὲρ	δύναμιν. ~Ὅταν μαντικῇ προσίῃς, μέμνησο,
[39]	πορφυροῦν, κεντητόν. τοῦ γὰρ ἅπαξ	ὑπὲρ	τὸ μέτρον ὅρος οὐθείς ἐστιν.
[39]	καὶ ἐπὶ τοῦ ὑποδήματος, ἐὰν	ὑπὲρ	τὸν πόδα ὑπερβῇς, γίνεται κατάχρυσον
[51]	οὐκ ἔτι εἶ μειράκιον, ἀλλὰ	ἀνὴρ	ἤδη τέλειος. ἂν νῦν ἀμελήσῃς
[30]	ὡς ἐπίπαν ταῖς σχέσεσι παραμετρεῖται.	πατήρ	ἐστιν· ὑπαγορεύεται ἐπιμελεῖσθαι, παραχωρεῖν ἁπάντων,
[30]	ἁπάντων, ἀνέχεσθαι λοιδοροῦντος, παίοντος. ἀλλὰ	πατὴρ	κακός ἐστι’ μή τι οὖν
[31]	βλάβῃ χαίρειν ἀδύνατον. ἔνθεν καὶ	πατὴρ	ὑπὸ υἱοῦ λοιδορεῖται, ὅταν τῶν
[48]	μηδενὶ εἴπῃς. ~Ἰδιώτου στάσις καὶ	χαρακτήρ·	οὐδέποτε ἐξ ἑαυτοῦ προσδοκᾷ ὠφέλειαν
[48]	τῶν ἔξω. φιλοσόφου στάσις καὶ	χαρακτήρ·	πᾶσαν ὠφέλειαν καὶ βλάβην ἐξ
[47]	ἐκ πάσης ἀφορμῆς λέγε, ὅτι	ὕδωρ	πίνεις. κἂν ἀσκῆσαί ποτε πρὸς
[47]	καλλωπίζου ἐπὶ τούτῳ μήδ' ἂν	ὕδωρ	πίνῃς, ἐκ πάσης ἀφορμῆς λέγε,
[29]	φιλόσοφος, ὕστερον δὲ τελώνης, εἶτα	ῥήτωρ,	εἶτα ἐπίτροπος Καίσαρος. ταῦτα οὐ
[29]	ἀθλητής, νῦν δὲ μονομάχος, εἶτα	ῥήτωρ,	εἶτα φιλόσοφος, ὅλῃ δὲ τῇ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 7/06/2007