Maximes |
[32] |
τινὸς
τοῦ
σώματος
ἢ
φυγή·
|
ἀλλ' |
αἱρεῖ
ὁ
λόγος
καὶ
σὺν |
[14] |
τὴν
κακίαν
μὴ
εἶναι
κακίαν,
|
ἀλλ' |
ἄλλο
τι.
ἐὰν
δὲ
θέλῃς |
[34] |
αὐτοῦ
καὶ
ἡδὺ
καὶ
ἐπαγωγόν·
|
ἀλλ' |
ἀντιτίθει,
πόσῳ
ἄμεινον
τὸ
συνειδέναι |
[46] |
τὰ
θεωρήματα
τοῖς
ἰδιώταις
ἐπιδείκνυε,
|
ἀλλ' |
ἀπ'
αὐτῶν
πεφθέντων
τὰ
ἔργα. |
[48] |
ἑαυτοῦ
προσδοκᾷ
ὠφέλειαν
ἢ
βλάβην,
|
ἀλλ' |
ἀπὸ
τῶν
ἔξω.
φιλοσόφου
στάσις |
[33] |
μὴ
ἀπολογοῦ
πρὸς
τὰ
λεχθέντα,
|
ἀλλ' |
ἀποκρίνου
διότι
ἠγνόει
γὰρ
τὰ |
[5] |
ἢ
λυπώμεθα,
μηδέποτε
ἄλλον
αἰτιώμεθα,
|
ἀλλ' |
ἑαυτούς,
τοῦτ'
ἔστι
τὰ
ἑαυτῶν |
[29] |
ἦλθες
ἐπί
τι
οὐδὲ
περιοδεύσας,
|
ἀλλ' |
εἰκῇ
καὶ
κατὰ
ψυχρὰν
ἐπιθυμίαν. |
[34] |
σαυτόν,
μὴ
συναρπασθῇς
ὑπ'
αὐτῆς·
|
ἀλλ' |
ἐκδεξάσθω
σε
τὸ
πρᾶγμα,
καὶ |
[19] |
πρύτανις
ἢ
ὕπατος
εἶναι
θελήσεις,
|
ἀλλ' |
ἐλεύθερος.
μία
δὲ
ὁδὸς
πρὸς |
[46] |
μὴ
λέγε,
πῶς
δεῖ
ἐσθίειν,
|
ἀλλ' |
ἔσθιε,
ὡς
δεῖ.
μέμνησο
γάρ, |
[18] |
μὴ
συναρπαζέτω
σε
ἡ
φαντασία·
|
ἀλλ' |
εὐθὺς
διαίρει
παρὰ
σεαυτῷ
καὶ |
[16] |
κακοῖς
ὄντος
αὐτοῦ
τοῖς
ἐκτός,
|
ἀλλ' |
εὐθὺς
ἔστω
πρόχειρον
ὅτι
τοῦτον |
[18] |
ὅτι
τούτων
ἐμοὶ
οὐδὲν
ἐπισημαίνεται,
|
ἀλλ' |
ἢ
τῷ
σωματίῳ
μου
ἢ |
[24] |
ταῦτα,
ἐκεῖνά
με
πράσσειν
ἀξιοῦτε.
|
ἀλλ' |
ἡ
πατρίς,
ὅσον
ἐπ'
ἐμοί’ |
[51] |
σεαυτῷ,
λήσεις
σεαυτὸν
οὐ
προκόψας,
|
ἀλλ' |
ἰδιώτης
διατελέσεις
καὶ
ζῶν
καὶ |
[42] |
ψεῦδος,
οὐ
τὸ
συμπεπλεγμένον
βέβλαπται,
|
ἀλλ' |
ὁ
ἐξαπατηθείς.
ἀπὸ
τούτων
οὖν |
[26] |
οὐκ
ἂν
εἴποι
ὅτι
ἀνθρώπινον’
|
ἀλλ' |
ὅταν
τὸ
αὐτοῦ
τινος
ἀποθάνῃ, |
[11] |
μηδενὸς
εἴπῃς
ὅτι
ἀπώλεσα
αὐτό’
|
ἀλλ' |
ὅτι
ἀπέδωκα’
τὸ
παιδίον
ἀπέθανεν; |
[45] |
οἶνον·
μὴ
εἴπῃς
ὅτι
κακῶς,
|
ἀλλ' |
ὅτι
πολύν.
πρὶν
γὰρ
διαγνῶναι |
[45] |
ταχέως·
μὴ
εἴπῃς
ὅτι
κακῶς,
|
ἀλλ' |
ὅτι
ταχέως.
πίνει
τις
πολὺν |
[49] |
ὅτι
Χρύσιππος,
ἔρχομαι
πρὸς
αὐτόν.
|
ἀλλ' |
οὐ
νοῶ
τὰ
γεγραμμένα·
ζητῶ |
[4] |
γένηται
ἐμποδών,
πρόχειρον
ἔσται
διότι
|
ἀλλ' |
οὐ
τοῦτο
ἤθελον
μόνον,
ἀλλὰ |
[12] |
ὑπακούσας
μηδὲν
ποιῆσαι
ὧν
θέλεις·
|
ἀλλ' |
οὐχ
οὕτως
ἐστὶν
αὐτῷ
καλῶς, |
[15] |
καὶ
παρατεθέντων
σοι
μὴ
λάβῃς,
|
ἀλλ' |
ὑπερίδῃς,
τότε
οὐ
μόνον
συμπότης |
[53] |
ἡμῖν,
καὶ
τὰ
θεῖ'
ἐπίσταται.
|
ἀλλ' |
ὦ
Κρίτων,
εἰ
ταύτῃ
τοῖς |
[29] |
ὅλῃ
δὲ
τῇ
ψυχῇ
οὐδέν·
|
ἀλλ' |
ὡς
πίθηκος
πᾶσαν
θέαν,
ἣν |