HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Arrien, Le Manuel d'Épictète

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ε  =  76 formes différentes pour 287 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Maximes
[34]   καὶ ἀναβολήν τινα παρὰ σεαυτοῦ  λάβε.   ἔπειτα μνήσθητι ἀμφοτέρων τῶν χρόνων,
[15]   σέ· ἐκτείνας τὴν χεῖρα κοσμίως  μετάλαβε.   παρέρχεται· μὴ κάτεχε. οὔπω ἥκει·
[33]   προελθόντι· εἰ δὲ μή, τῷ  γε   ἀποσιωπῆσαι καὶ ἐρυθριᾶσαι καὶ σκυθρωπάσαι
[31]   μὴ ἐπισεσυρμένως μηδὲ ἀμελῶς μηδέ  γε   γλίσχρως μηδὲ ὑπὲρ δύναμιν. ~Ὅταν
[49]   γραμματικὸς ἀπετελέσθην ἀντὶ φιλοσόφου; πλήν  γε   δὴ ὅτι ἀντὶ Ὁμήρου Χρύσιππον
[51]   μήπω εἶ Σωκράτης, ὡς Σωκράτης  γε   εἶναι βουλόμενος ὀφείλεις βιοῦν. ~Ὁ
[53]   ἕψομαί γ' ἄοκνος· ἢν δέ  γε   μὴ θέλω, κακὸς γενόμενος, οὐδὲν
[1]   καὶ τῶν προτέρων ἐφίεσθαι, πάντως  γε   μὴν ἐκείνων ἀποτεύξη, δι' ὧν
[44]   τῆς σῆς κρείσσων’ σὺ δέ  γε   οὔτε κτῆσις εἶ οὔτε λέξις.
[31]   καὶ τὸ κακόν. ὡς, ἄν  γέ   τι ἐκείνων ὑπολάβῃς ἀγαθὸν
[29]   ἀταραξίαν· εἰ δὲ μή, μὴ  προσάγαγε.   μὴ ὡς τὰ παιδία νῦν
[33]   μὲν οὖν οἷός τε ᾖς,  μετάγαγε   τοῖς σοῖς λόγοις καὶ τοὺς
[49]   δύνασθαι τὰ Χρυσίππου βιβλία σεμνύνηται,  λέγε   αὐτὸς πρὸς ἑαυτὸν ὅτι εἰ
[18]   εὐθὺς διαίρει παρὰ σεαυτῷ καὶ  λέγε   ὅτι τούτων ἐμοὶ οὐδὲν ἐπισημαίνεται,
[47]   ὕδωρ πίνῃς, ἐκ πάσης ἀφορμῆς  λέγε,   ὅτι ὕδωρ πίνεις. κἂν ἀσκῆσαί
[46]   θεωρημάτων· οἷον ἐν συμποσίῳ μὴ  λέγε,   πῶς δεῖ ἐσθίειν, ἀλλ' ἔσθιε,
[9]   τοῦτο ἐφ' ἑκάστου τῶν ἐμπιπτόντων  ἐπίλεγε·   εὑρήσεις γὰρ αὐτὸ ἄλλου τινὸς
[12]   τὸ ἐλάδιον, κλέπτεται τὸ οἰνάριον·  ἐπίλεγε   ὅτι τοσούτου πωλεῖται ἀπάθεια, τοσούτου
[35]   ὀρθῶς ποιεῖς, αὐτὸ τὸ ἔργον  φεῦγε·   εἰ δὲ ὀρθῶς, τί φοβῇ
[24]   ἐκπληρώσῃ τὸ ἑαυτοῦ ἔργον. εἰ  δὲ   ἄλλον τινὰ αὐτῇ κατεσκεύαζες πολίτην
[24]   τῶν ἐφ' ἡμῖν ἐστιν, οὐχὶ  δὲ   ἀλλότρια ἔργα; τίς δὲ δοῦναι
[1]   μόνον οἰηθῇς σὸν εἶναι, τὸ  δὲ   ἀλλότριον, ὥσπερ ἐστίν, ἀλλότριον, οὐδείς
[52]   δεύτερος διὰ τὸν πρῶτον·  δὲ   ἀναγκαιότατος καὶ ὅπου ἀναπαύεσθαι δεῖ,
[29]   μηδὲν τῶν ἑξῆς ἐντεθυμημένος, ὕστερον  δὲ   ἀναφανέντων δυσχερῶν τινων αἰσχρῶς ἀποστήσῃ.
[53]   θεοῖς φίλον, ταύτῃ γενέσθω. ἐμὲ  δὲ   Ἄνυτος καὶ Μέλιτος ἀποκτεῖναι μὲν
[52]   ἀμελοῦμεν. τοιγαροῦν ψευδόμεθα μέν, πῶς  δὲ   ἀποδείκνυται ὅτι οὐ δεῖ ψεύδεσθαι,
[49]   αὐτὸ μόνον σεμνόν ἐστιν. ἂν  δὲ   αὐτὸ τοῦτο τὸ ἐξηγεῖσθαι θαυμάσω,
[43]   λαβάς, τὴν μὲν φορητήν, τὴν  δὲ   ἀφόρητον. ἀδελφὸς ἐὰν ἀδικῇ,
[22]   ὀφρὺν μὲν μὴ σχῇς· τῶν  δὲ   βελτίστων σοι φαινομένων οὕτως ἔχου,
[53]   ὡς ἕψομαί γ' ἄοκνος· ἢν  δέ   γε μὴ θέλω, κακὸς γενόμενος,
[44]   λέξις τῆς σῆς κρείσσων’ σὺ  δέ   γε οὔτε κτῆσις εἶ οὔτε
[7]   ἐκεῖνα ἅπαντα μηδὲ ἐπιστρεφόμενος. ἐὰν  δὲ   γέρων ᾖς, μηδὲ ἀπαλλαγῇς ποτε
[7]   κοχλίδιον ἀναλέξῃ καὶ βολβάριον, τετάσθαι  δὲ   δεῖ τὴν διάνοιαν ἐπὶ τὸ
[52]   ἀναγκαῖος διὰ τὸν δεύτερον,  δὲ   δεύτερος διὰ τὸν πρῶτον·
[24]   οὐχὶ δὲ ἀλλότρια ἔργα; τίς  δὲ   δοῦναι δύναται ἑτέρῳ, μὴ
[4]   φύσιν ἔχουσαν τηρῆσαι· οὐ τηρήσω  δέ,   ἐὰν ἀγανακτῶ πρὸς τὰ γινόμενα.
[24]   ὅπλα διὰ τὸν σκυτέα· ἱκανὸν  δέ,   ἐὰν ἕκαστος ἐκπληρώσῃ τὸ ἑαυτοῦ
[51]   προσέχων τῷ λόγῳ. σὺ  δὲ   εἰ καὶ μήπω εἶ Σωκράτης,
[24]   τὸν πιστὸν καὶ αἰδήμονα. εἰ  δὲ   ἐκείνην ὠφελεῖν βουλόμενος ἀποβαλεῖς ταῦτα,
[52]   ἀναπαύεσθαι δεῖ, πρῶτος. ἡμεῖς  δὲ   ἔμπαλιν ποιοῦμεν· ἐν γὰρ τῷ
[33]   συνόντων ἐπὶ τὸ προσῆκον. εἰ  δὲ   ἐν ἀλλοφύλοις ἀποληφθεὶς τύχοις, σιώπα.
[2]   ἐν> ὀρέξει ἀποτυγχάνων ἀτυχής,  δὲ   ἐν> ἐκκλίσει περιπίπτων δυστυχής. ἂν
[32]   καὶ τίνων παρακούσεις ἀπειθήσας. ἔρχου  δὲ   ἐπὶ τὸ μαντεύεσθαι, καθάπερ ἠξίου
[30]   ἂν μὴ σὺ θέλῃς· τότε  δὲ   ἔσῃ βεβλαμμένος, ὅταν ὑπολάβῃς βλάπτεσθαι.
[49]   τούτων οὔπω σεμνὸν οὐδέν. ὅταν  δὲ   εὕρω τὸν ἐξηγούμενον, ἀπολείπεται χρῆσθαι
[22]   οὗτοί σε ὕστερον θαυμάσονται, ἐὰν  δὲ   ἡττηθῇς αὐτῶν, διπλοῦν προσλήψῃ καταγέλωτα.
[14]   κακίαν, ἀλλ' ἄλλο τι. ἐὰν  δὲ   θέλῃς ὀρεγόμενος μὴ ἀποτυγχάνειν, τοῦτο
[48]   κἂν ψέγῃ, οὐκ ἀπολογεῖται. περίεισι  δὲ   καθάπερ οἱ ἄρρωστοι, εὐλαβούμενός τι
[24]   ἄνισοί ἐστε καὶ ἀγνώμονες. τί  δὲ   καὶ βούλεσθε μᾶλλον; ἀργύριον
[23]   παντὶ τῷ εἶναι φιλόσοφος εἰ  δὲ   καὶ δοκεῖν βούλει {τῷ εἶναι}
[31]   αὐτῷ καὶ εὐσεβείας ἐπιμελεῖται. σπένδειν  δὲ   καὶ θύειν καὶ ἀπάρχεσθαι κατὰ
[15]   ἄξιος τῶν θεῶν συμπότης. ἂν  δὲ   καὶ παρατεθέντων σοι μὴ λάβῃς,
[1]   ὑπερτίθεσθαι πρὸς τὸ παρόν. ἐὰν  δὲ   καὶ ταῦτ' ἐθέλῃς καὶ ἄρχειν
[33]   τῶν σοὶ συμβεβηκότων ἀκούειν. ἀπέστω  δὲ   καὶ τὸ γέλωτα κινεῖν· ὀλισθηρὸς
[33]   σὲ τῶν πλησίον ἀνιέναι. ἐπισφαλὲς  δὲ   καὶ τὸ εἰς αἰσχρολογίαν προελθεῖν.
[33]   οὕτω γὰρ οὐκ ἐμποδισθήσῃ. βοῆς  δὲ   καὶ τοῦ ἐπιγελᾶν τινι
[25]   ὅτι ἔτυχεν αὐτῶν ἐκεῖνος· εἰ  δὲ   κακά, μὴ ἄχθου, ὅτι σὺ
[25]   σοι λυσιτελεῖ, ὅσου πωλεῖται. εἰ  δὲ   κἀκεῖνα θέλεις μὴ προΐεσθαι καὶ
[12]   προῖκα δὲ οὐδὲν περιγίνεται. ὅταν  δὲ   καλῇς τὸν παῖδα, ἐνθυμοῦ, ὅτι
[53]   παντὸς πρόχειρα ἑκτέον ταῦτα· ἄγου  δέ   μ' Ζεῦ, καὶ σύ
[44]   ἐγώ σου ἄρα κρείσσων’ ἐκεῖνοι  δὲ   μᾶλλον συνακτικοί ἐγώ σου πλουσιώτερός
[26]   εὐθὺς οἴμοι, τάλας ἐγώ’ ἐχρῆν  δὲ   μεμνῆσθαι, τί πάσχομεν περὶ ἄλλων
[14]   τι τῶν ἐπ' ἄλλοις· εἰ  δὲ   μή, δουλεύειν ἀνάγκη. ~Μέμνησο, ὅτι
[33]   οἷόν τε, εἰς ἅπαν, εἰ  δὲ   μή, ἐκ τῶν ἐνόντων. ἑστιάσεις
[29]   τούτων ἀπάθειαν, ἐλευθερίαν, ἀταραξίαν· εἰ  δὲ   μή, μὴ προσάγαγε. μὴ ὡς
[33]   πομάτων, τῶν ἑκασταχοῦ, μάλιστα  δὲ   μὴ περὶ ἀνθρώπων ψέγων
[25]   τὸν ὀβολὸν λάβῃ θρίδακας, σὺ  δὲ   μὴ προέμενος μὴ λάβῃς, μὴ
[29]   οὕτως ἔρχου ἐπ' αὐτό. εἰ  δὲ   μή, τὴν μὲν πρώτην προθύμως
[33]   καὶ ἐπίπληξον τῷ προελθόντι· εἰ  δὲ   μή, τῷ γε ἀποσιωπῆσαι καὶ
[29]   ἔρχου ἐπὶ τὸ ἀθλεῖν. εἰ  δὲ   μή, ὡς τὰ παιδία ἀναστραφήσῃ,
[29]   σὺ νῦν μὲν ἀθλητής, νῦν  δὲ   μονομάχος, εἶτα ῥήτωρ, εἶτα φιλόσοφος,
[29]   νῦν μὲν παλαιστὰς παίζει, νῦν  δὲ   μονομάχους, νῦν δὲ σαλπίζει, εἶτα
[7]   καὶ παιδίον, οὐδὲν κωλύσει· ἐὰν  δὲ   κυβερνήτης καλέσῃ, τρέχε ἐπὶ
[19]   εἶναι θελήσεις, ἀλλ' ἐλεύθερος. μία  δὲ   ὁδὸς πρὸς τοῦτο, καταφρόνησις τῶν
[35]   αὐτὸ τὸ ἔργον φεῦγε· εἰ  δὲ   ὀρθῶς, τί φοβῇ τοὺς ἐπιπλήξοντας
[6]   εἰμι’ οἰστὸν ἂν ἦν· σὺ  δέ,   ὅταν λέγῃς ἐπαιρόμενος ὅτι ἵππον
[29]   ἐν τῷ ἀγῶνι παρορύσσεσθαι, ἔστι  δὲ   ὅτε χεῖρα ἐκβαλεῖν, σφυρὸν στρέψαι,
[25]   σὺ αὐτῶν οὐκ ἔτυχες· μέμνησο  δέ,   ὅτι οὐ δύνασαι μὴ ταὐτὰ
[53]   Μέλιτος ἀποκτεῖναι μὲν δύνανται, βλάψαι  δὲ   οὔ.
[9]   ~Νόσος σώματός ἐστιν ἐμπόδιον, προαιρέσεως  δὲ   οὔ, ἐὰν μὴ αὐτὴ θέλῃ.
[9]   αὐτὸ ἄλλου τινὸς ἐμπόδιον, σὸν  δὲ   οὔ. ~Ἐφ' ἑκάστου τῶν προσπιπτόντων
[9]   χώλανσις σκέλους ἐστὶν ἐμπόδιον, προαιρέσεως  δὲ   οὔ. καὶ τοῦτο ἐφ' ἑκάστου
[24]   ἔτι τοῦτ' ἔστιν ἀτιμία; πῶς  δὲ   οὐδεὶς οὐδαμοῦ ἔσῃ, ὃν ἐν
[12]   πωλεῖται ἀπάθεια, τοσούτου ἀταραξία’ προῖκα  δὲ   οὐδὲν περιγίνεται. ὅταν δὲ καλῇς
[1]   φύσει ἐλεύθερα, ἀκώλυτα, ἀπαραπόδιστα, τὰ  δὲ   οὐκ ἐφ' ἡμῖν ἀσθενῆ, δοῦλα,
[1]   μέν ἐστιν ἐφ' ἡμῖν, τὰ  δὲ   οὐκ ἐφ' ἡμῖν. ἐφ' ἡμῖν
[31]   οὔτε ἐγκαλέσεις ὡς ἀμελούμενος. ἄλλως  δὲ   οὐχ οἷόν τε τοῦτο γίνεσθαι,
[22]   ἡμῖν αὕτη ὀφρύς; σὺ  δὲ   ὀφρὺν μὲν μὴ σχῇς· τῶν
[18]   τέκνοις τῇ γυναικί. ἐμοὶ  δὲ   πάντα αἴσια σημαίνεται, ἐὰν ἐγὼ
[2]   τῶν ἐφ' ἡμῖν. τὴν ὄρεξιν  δὲ   παντελῶς ἐπὶ τοῦ παρόντος ἄνελε·
[21]   ἔστω σοι καθ' ἡμέραν, μάλιστα  δὲ   πάντων θάνατος· καὶ οὐδὲν
[33]   ἔξω καὶ ἰδιωτικὰς διακρούου· ἐὰν  δέ   ποτε γίνηται καιρός, ἐντετάσθω σοι
[33]   πολὺ παριέναι οὐκ ἀναγκαῖον. εἰ  δέ   ποτε καιρὸς εἴη, μηδενὶ σπουδάζων
[33]   ἀναγκαῖα καὶ δι' ὀλίγων. σπανίως  δέ   ποτε καιροῦ παρακαλοῦντος ἐπὶ τὸ
[33]   πόμα, ἀμπεχόνην, οἰκίαν, οἰκετίαν· τὸ  δὲ   πρὸς δόξαν τρυφὴν ἅπαν
[52]   ἡμῖν πᾶσα σπουδή· τοῦ  δὲ   πρώτου παντελῶς ἀμελοῦμεν. τοιγαροῦν ψευδόμεθα
[29]   παίζει, νῦν δὲ μονομάχους, νῦν  δὲ   σαλπίζει, εἶτα τραγῳδεῖ· οὕτω καὶ
[34]   καὶ ἐπαινέσεις αὐτὸς σεαυτόν. ἐὰν  δέ   σοι καιρὸς φανῇ ἅψασθαι τοῦ
[11]   ἀλλὰ κακὸς ἀφελόμενος. τί  δὲ   σοὶ μέλει, διὰ τίνος σε
[28]   τῷ ἀπαντήσαντι, ἠγανάκτεις ἄν· ὅτι  δὲ   σὺ τὴν γνώμην τὴν σεαυτοῦ
[45]   μὲν φαντασίας καταληπτικὰς λαμβάνειν, ἄλλοις  δὲ   συγκατατίθεσθαι. ~Μηδαμοῦ σεαυτὸν εἴπῃς φιλόσοφον
[40]   μὲν οὐδὲν αὐταῖς πρόσεστι, μόνον  δὲ   συγκοιμῶνται τοῖς ἀνδράσι, ἄρχονται καλλωπίζεσθαι
[29]   τὰ παιδία νῦν φιλόσοφος, ὕστερον  δὲ   τελώνης, εἶτα ῥήτωρ, εἶτα ἐπίτροπος
[29]   εἶτα ῥήτωρ, εἶτα φιλόσοφος, ὅλῃ  δὲ   τῇ ψυχῇ οὐδέν· ἀλλ' ὡς
[41]   μὲν ἐν παρέργῳ ποιητέον· περὶ  δὲ   τὴν γνώμην πᾶσα ἔστω
[49]   οὗτος, ἐφ' ἐσεμνύνετο. ἐγὼ  δὲ   τί βούλομαι; καταμαθεῖν τὴν φύσιν
[32]   τοῦ μάντεως αὐτὸ πευσόμενος, ὁποῖον  δέ   τι ἐστίν, ἐλήλυθας εἰδώς, εἴπερ
[33]   εἰκῇ μηδὲ ῥᾳδίως πάριθι· παριὼν  δὲ   τὸ σεμνὸν καὶ τὸ εὐσταθὲς
[1]   καὶ θεοὺς καὶ ἀνθρώπους, ἐὰν  δὲ   τὸ σὸν μόνον οἰηθῇς σὸν
[36]   διεζευγμένον μεγάλην ἔχει ἀξίαν, πρὸς  δὲ   τὸ συμπεπλεγμένον ἀπαξίαν, οὕτω καὶ
[1]   ἡμέτερα ἔργα· οὐκ ἐφ' ἡμῖν  δὲ   τὸ σῶμα, κτῆσις, δόξαι,
[36]   τὸ σῶμα ἐχέτω ἀξίαν, πρὸς  δὲ   τὸ> τὸ κοινωνικὸν ἐν ἑστιάσει,
[12]   ζῆν ἐν ἀφθόνοις ταρασσόμενον. κρεῖττον  δὲ   τὸν παῖδα κακὸν εἶναι
[1]   κανόσι τούτοις οἷς ἔχεις, πρώτῳ  δὲ   τούτῳ καὶ μάλιστα, πότερον περὶ
[2]   οὐδὲν οὐδέπω σοι πάρεστι. μόνῳ  δὲ   τῷ ὁρμᾶν καὶ ἀφορμᾶν χρῶ,
[39]   στῇς, φυλάξεις τὸ μέτρον· ἐὰν  δὲ   ὑπερβῇς, ὡς κατὰ κρημνοῦ λοιπὸν
[33]   δύναμιν πρὸ γάμου καθαρευτέον· ἁπτομένῳ  δὲ   ὧν νόμιμόν ἐστι μεταληπτέον. μὴ
[31]   αὐτῶν φεύγειν καὶ ἐκτρέπεσθαι, τὰ  δὲ   ὠφέλιμα καὶ τὰ αἴτια αὐτῶν
[31]   προσήκει καθαρῶς καὶ μὴ ἐπισεσυρμένως  μηδὲ   ἀμελῶς μηδέ γε γλίσχρως μηδὲ
[33]   πολὺς ἔστω μηδὲ ἐπὶ πολλοῖς  μηδὲ   ἀνειμένος. ὅρκον παραίτησαι, εἰ μὲν
[7]   ἐπιστρεφόμενος. ἐὰν δὲ γέρων ᾖς,  μηδὲ   ἀπαλλαγῇς ποτε τοῦ πλοίου μακράν,
[31]   καὶ μὴ ἐπισεσυρμένως μηδὲ ἀμελῶς  μηδέ   γε γλίσχρως μηδὲ ὑπὲρ δύναμιν.
[33]   μέντοι ἐπαχθὴς γίνου τοῖς χρωμένοις  μηδὲ   ἐλεγκτικός· μηδὲ πολλαχοῦ τὸ ὅτι
[33]   σιώπα. γέλως μὴ πολὺς ἔστω  μηδὲ   ἐπὶ πολλοῖς μηδὲ ἀνειμένος. ὅρκον
[7]   τὸ πλοῖον ἀφεὶς ἐκεῖνα ἅπαντα  μηδὲ   ἐπιστρεφόμενος. ἐὰν δὲ γέρων ᾖς,
[46]   συγκατατίθεσθαι. ~Μηδαμοῦ σεαυτὸν εἴπῃς φιλόσοφον  μηδὲ   λάλει τὸ πολὺ ἐν ἰδιώταις
[33]   γίνου τοῖς χρωμένοις μηδὲ ἐλεγκτικός·  μηδὲ   πολλαχοῦ τὸ ὅτι αὐτὸς οὐ
[33]   εἰς ἀκροάσεις τινῶν μὴ εἰκῇ  μηδὲ   ῥᾳδίως πάριθι· παριὼν δὲ τὸ
[30]   τάξιν τὴν σεαυτοῦ πρὸς αὐτὸν  μηδὲ   σκόπει, τί ἐκεῖνος ποιεῖ, ἀλλὰ
[32]   τὸν μάντιν ὄρεξιν ἔκκλισιν  μηδὲ   τρέμων αὐτῷ πρόσει, ἀλλὰ διεγνωκώς,
[31]   μηδὲ ἀμελῶς μηδέ γε γλίσχρως  μηδὲ   ὑπὲρ δύναμιν. ~Ὅταν μαντικῇ προσίῃς,
[29]   πένταθλος εἶναι βούλει παλαιστής;  ἴδε   σεαυτοῦ τοὺς βραχίονας, τοὺς μηρούς,
[1]   σε βλάψει, ἐχθρὸν οὐχ ἕξεις,  οὐδὲ   γὰρ βλαβερόν τι πείσῃ. τηλικούτων
[24]   οὔτε βαλανεῖα. καὶ τί τοῦτο;  οὐδὲ   γὰρ ὑποδήματα ἔχει διὰ τὸν
[1]   οὐκ ἐγκαλέσεις τινί, ἄκων πράξεις  οὐδὲ   ἕν, οὐδείς σε βλάψει, ἐχθρὸν
[27]   τὸ ἀποτυχεῖν οὐ τίθεται, οὕτως  οὐδὲ   κακοῦ φύσις ἐν κόσμῳ γίνεται.
[29]   μετὰ σκέψεως ἦλθες ἐπί τι  οὐδὲ   περιοδεύσας, ἀλλ' εἰκῇ καὶ κατὰ
[24]   οὐχ ἕξουσι παρὰ σοῦ κερμάτιον·  οὐδὲ   πολίτας Ῥωμαίων αὐτοὺς ποιήσεις. τίς
[24]   ἂν αὐτὴν ὠφέλεις; ναί. οὐκοῦν  οὐδὲ   σὺ αὐτὸς ἀνωφελὴς ἂν εἴης
[1]   φαινόμενον’ ἔπειτα ἐξέταζε αὐτὴν καὶ  δοκίμαζε   τοῖς κανόσι τούτοις οἷς ἔχεις,
[1]   οὐ πάντως τὸ φαινόμενον’ ἔπειτα  ἐξέταζε   αὐτὴν καὶ δοκίμαζε τοῖς κανόσι
[29]   βραχίονας, τοὺς μηρούς, τὴν ὀσφὺν  κατάμαθε.   ἄλλος γὰρ πρὸς ἄλλο πέφυκε.
[29]   εἶτα καὶ τὴν σεαυτοῦ φύσιν  κατάμαθε,   εἰ δύνασαι βαστάσαι. πένταθλος εἶναι
[24]   καὶ ἀγνώμονες. τί δὲ καὶ  βούλεσθε   μᾶλλον; ἀργύριον φίλον πιστὸν
[24]   ἵνα ὑμεῖς τὰ μὴ ἀγαθὰ  περιποιήσησθε,   ὁρᾶτε ὑμεῖς, πῶς ἄνισοί ἐστε
[22]   ἐρούντων ὅτι ἄφνω φιλόσοφος ἡμῖν  ἐπανελήλυθε’   καὶ πόθεν ἡμῖν αὕτη
[46]   λέγε, πῶς δεῖ ἐσθίειν, ἀλλ'  ἔσθιε,   ὡς δεῖ. μέμνησο γάρ, ὅτι
[20]   ὅτι σή σε ὑπόληψις  ἠρέθικε.   τοιγαροῦν ἐν πρώτοις πειρῶ ὑπὸ
[4]   ~Ὅταν ἅπτεσθαί τινος ἔργου μέλλῃς,  ὑπομίμνῃσκε   σεαυτόν, ὁποῖόν ἐστι τὸ ἔργον.
[31]   σε καὶ μισεῖν τοὺς αἰτίους.  πέφυκε   γὰρ πρὸς τοῦτο πᾶν ζῷον
[29]   κατάμαθε. ἄλλος γὰρ πρὸς ἄλλο  πέφυκε.   δοκεῖς, ὅτι ταῦτα ποιῶν ὡσαύτως
[32]   μάντει πρόσεχε, τῷ Πυθίῳ, ὃς  ἐξέβαλε   τοῦ ναοῦ τὸν οὐ βοηθήσαντα
[33]   πρός τινα τῶν μέγα δυναμένων,  πρόβαλε,   ὅτι οὐχ εὑρήσεις αὐτὸν ἔνδον,
[33]   μάλιστα τῶν ἐν ὑπεροχῇ δοκούντων,  πρόβαλε   σαυτῷ, τί ἂν ἐποίησεν ἐν
[33]   φαίνου σεαυτῷ, τοῦτ' ἔστι.  θέλε   γίνεσθαι μόνα τὰ γινόμενα καὶ
[8]   γινόμενα γίνεσθαι ὡς θέλεις, ἀλλὰ  θέλε   τὰ γινόμενα ὡς γίνεται καὶ
[2]   δὲ παντελῶς ἐπὶ τοῦ παρόντος  ἄνελε·   ἄν τε γὰρ ὀρέγῃ τῶν
[15]   μὴ κάτεχε. οὔπω ἥκει· μὴ  ἐπίβαλλε   πόρρω τὴν ὄρεξιν, ἀλλὰ περίμενε,
[4]   τὸ ἔργον. ἐὰν λουσόμενος ἀπίῃς,  πρόβαλλε   σεαυτῷ τὰ γινόμενα ἐν βαλανείῳ,
[24]   ὧν ἀποβαλῶ αὐτὰ ταῦτα, ἐκεῖνά  με   πράσσειν ἀξιοῦτε. ἀλλ' πατρίς,
[24]   ὁδὸν καὶ κτήσομαι. εἰ δ'  ἐμὲ   ἀξιοῦτε τὰ ἀγαθὰ τὰ ἐμαυτοῦ
[53]   τοῖς θεοῖς φίλον, ταύτῃ γενέσθω.  ἐμὲ   δὲ Ἄνυτος καὶ Μέλιτος ἀποκτεῖναι
[1]   ἔστω τὸ διότι οὐδὲν πρὸς  ἐμέ’   ~Μέμνησο, ὅτι ὀρέξεως ἐπαγγελία ἐπιτυχία,
[43]   ἐὰν ἀδικῇ, ἐντεῦθεν αὐτὸ μὴ  λάμβανε,   ὅτι ἀδικεῖ (αὕτη γὰρ
[33]   σῶμα μέχρι τῆς χρείας ψιλῆς  παραλάμβανε,   οἷον τροφάς, πόμα, ἀμπεχόνην, οἰκίαν,
[47]   τοῖς ἔξω· μὴ τοὺς ἀνδριάντας  περιλάμβανε·   ἀλλὰ διψῶν ποτε σφοδρῶς ἐπίσπασαι
[15]   ἐπίβαλλε πόρρω τὴν ὄρεξιν, ἀλλὰ  περίμενε,   μέχρις ἂν γένηται κατὰ σέ.
[50]   νόμοις, ὡς ἀσεβήσων, ἂν παραβῇς,  ἔμμενε.   τι δ' ἂν ἐρῇ
[15]   συμποσίῳ σε δεῖ ἀναστρέφεσθαι. περιφερόμενον  γέγονέ   τι κατὰ σέ· ἐκτείνας τὴν
[28]   μὲν τὸ σῶμά σού τις  ἐπέτρεπε   τῷ ἀπαντήσαντι, ἠγανάκτεις ἄν· ὅτι
[29]   ἐκεῖνος; θέλουσι καὶ αὐτοὶ φιλοσοφεῖν.  ἄνθρωπε,   πρῶτον ἐπίσκεψαι, ὁποῖόν ἐστι τὸ
[32]   αὐτὸ εἶναι μήτε κακόν. μὴ  φέρε   οὖν πρὸς τὸν μάντιν ὄρεξιν
[33]   σὺν τούτοις ἐλθεῖν καθήκῃ, ἐλθὼν  φέρε   τὰ γινόμενα καὶ μηδέποτε εἴπῃς
[33]   τὸ ὅτι αὐτὸς οὐ χρῇ,  παράφερε.   ἐὰν τίς σοι ἀπαγγείλῃ ὅτι
[1]   ἀλλότριον, ὥσπερ ἐστίν, ἀλλότριον, οὐδείς  σε   ἀναγκάσει οὐδέποτε, οὐδείς σε κωλύσει,
[1]   ἄκων πράξεις οὐδὲ ἕν, οὐδείς  σε   βλάψει, ἐχθρὸν οὐχ ἕξεις, οὐδὲ
[30]   φύσιν σὴ ἕξει προαίρεσις·  σὲ   γὰρ ἄλλος οὐ βλάψει, ἂν
[15]   ~Μέμνησο, ὅτι ὡς ἐν συμποσίῳ  σε   δεῖ ἀναστρέφεσθαι. περιφερόμενον γέγονέ τι
[29]   Καίσαρος. ταῦτα οὐ συμφωνεῖ. ἕνα  σε   δεῖ ἄνθρωπον ἀγαθὸν
[29]   κακὸν εἶναι· τὸ ἡγεμονικόν  σε   δεῖ ἐξεργάζεσθαι τὸ σαυτοῦ
[26]   τὸ σὸν κατεαγῇ, τοιοῦτον εἶναί  σε   δεῖ, ὁποῖον ὅτε καὶ τὸ
[25]   μὲν ἀγαθὰ ταῦτά ἐστι, χαίρειν  σε   δεῖ, ὅτι ἔτυχεν αὐτῶν ἐκεῖνος·
[15]   ἀναστρέφεσθαι. περιφερόμενον γέγονέ τι κατὰ  σέ·   ἐκτείνας τὴν χεῖρα κοσμίως μετάλαβε.
[18]   μὴ αἴσιον κεκράγῃ, μὴ συναρπαζέτω  σε   φαντασία· ἀλλ' εὐθὺς διαίρει
[16]   ἀπολωλεκότα τὰ ἑαυτοῦ, πρόσεχε μή  σε   φαντασία συναρπάσῃ ὡς ἐν
[17]   μακρόν, μακροῦ· ἂν πτωχὸν ὑποκρίνασθαί  σε   θέλῃ, ἵνα καὶ τοῦτον εὐφυῶς
[31]   περιπίπτῃς οἷς μὴ θέλεις, μέμψασθαί  σε   καὶ μισεῖν τοὺς αἰτίους. πέφυκε
[12]   τὸν παῖδα κακὸν εἶναι  σὲ   κακοδαίμονα. ἄρξαι τοιγαροῦν ἀπὸ τῶν
[33]   σοι ἀπαγγείλῃ ὅτι δεῖνά  σε   κακῶς λέγει, μὴ ἀπολογοῦ πρὸς
[1]   οὐδείς σε ἀναγκάσει οὐδέποτε, οὐδείς  σε   κωλύσει, οὐ μέμψῃ οὐδένα, οὐκ
[12]   ἵνα ἐπ' ἐκείνῳ τὸ  σὲ   μὴ ταραχθῆναι. ~Εἰ προκόψαι θέλεις,
[11]   δὲ σοὶ μέλει, διὰ τίνος  σε   δοὺς ἀπῄτησε; μέχρι δ'
[24]   φαίνου καὶ ἱκανὸς ἔσῃ. ~Οὗτοί  σε   οἱ διαλογισμοὶ μὴ θλιβέτωσαν ἄτιμος
[32]   ἀποβησόμενον ἀδιάφορον καὶ οὐδὲν πρὸς  σέ,   ὁποῖον δ' ἂν ᾖ, ἔσται
[10]   εὑρήσεις ἀνεξικακίαν. καὶ οὕτως ἐθιζόμενόν  σε   οὐ συναρπάσουσιν αἱ φαντασίαι. ~Μηδέποτε
[24]   βοήθειαν; στοὰς οὐχ ἕξει διὰ  σὲ   οὔτε βαλανεῖα. καὶ τί τοῦτο;
[15]   περίμενε, μέχρις ἂν γένηται κατὰ  σέ.   οὕτω πρὸς τέκνα, οὕτω πρὸς
[51]   παρείληφας τὰ θεωρήματα, οἷς ἔδει  σε   συμβάλλειν, καὶ συμβέβληκας. ποῖον οὖν
[20]   ὡς ὑβριζόντων. ὅταν οὖν ἐρεθίσῃ  σέ   τις, ἴσθι, ὅτι σή
[42]   πᾶσα ἔστω ἐπιστροφή. ~Ὅταν  σέ   τις κακῶς ποιῇ κακῶς
[34]   συναρπασθῇς ὑπ' αὐτῆς· ἀλλ' ἐκδεξάσθω  σε   τὸ πρᾶγμα, καὶ ἀναβολήν τινα
[34]   τοῦ ἔργου, πρόσεχε, μὴ ἡττήσῃ  σε   τὸ προσηνὲς αὐτοῦ καὶ ἡδὺ
[33]   ἱκανὸς τὴν αἰδῶ τὴν πρὸς  σὲ   τῶν πλησίον ἀνιέναι. ἐπισφαλὲς δὲ
[20]   τις, ἴσθι, ὅτι σή  σε   ὑπόληψις ἠρέθικε. τοιγαροῦν ἐν πρώτοις
[22]   καταγελῶντές σου τὸ πρότερον οὗτοί  σε   ὕστερον θαυμάσονται, ἐὰν δὲ ἡττηθῇς
[31]   καὶ Πολυνείκην καὶ Ἐτεοκλέα τοῦτ'  ἐποίησε   πολεμίους ἀλλήλοις τὸ ἀγαθὸν οἴεσθαι
[11]   διὰ τίνος σε δοὺς  ἀπῄτησε;   μέχρι δ' ἂν διδῷ, ὡς
[33]   τὸ εὐσταθὲς καὶ ἅμα ἀνεπαχθὲς  φύλασσε.   ὅταν τινὶ μέλλῃς συμβαλεῖν, μάλιστα
[34]   λάβῃς, καθάπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων,  φύλασσε   σαυτόν, μὴ συναρπασθῇς ὑπ' αὐτῆς·
[34]   ἀμφοτέρων τῶν χρόνων, καθ' ὅν  τε   ἀπολαύσεις τῆς ἡδονῆς, καὶ καθ'
[19]   οὔτε ζηλοτυπία χώραν ἔχει· σύ  τε   αὐτὸς οὐ στρατηγός, οὐ πρύτανις
[2]   ἐπὶ τοῦ παρόντος ἄνελε· ἄν  τε   γὰρ ὀρέγῃ τῶν οὐκ ἐφ'
[22]   εἰς ταύτην τὴν χώραν· μέμνησό  τε   διότι, ἐὰν μὲν ἐμμείνῃς τοῖς
[33]   ὅρκον παραίτησαι, εἰ μὲν οἷόν  τε,   εἰς ἅπαν, εἰ δὲ μή,
[2]   ἡμῖν τινος, ἀτυχεῖν ἀνάγκη τῶν  τε   ἐφ' ἡμῖν, ὅσων ὀρέγεσθαι καλὸν
[33]   συγκρίνων. ἂν μὲν οὖν οἷός  τε   ᾖς, μετάγαγε τοῖς σοῖς λόγοις
[15]   καὶ οἱ ὅμοιοι ἀξίως θεῖοί  τε   ἦσαν καὶ ἐλέγοντο. ~Ὅταν κλαίοντα
[31]   καὶ τὰ αἴτια αὐτῶν μετιέναι  τε   καὶ τεθηπέναι. ἀμήχανον οὖν βλάπτεσθαί
[48]   ἀμαθὴς δοκῇ, οὐ πεφρόντικεν. ἐνί  τε   λόγῳ, ὡς ἐχθρὸν ἑαυτὸν παραφυλάσσει
[42]   ποιεῖ λέγει. οὐχ οἷόν  τε   οὖν ἀκολουθεῖν αὐτὸν τῷ σοὶ
[33]   καὶ τύπον, ὃν φυλάξεις ἐπί  τε   σεαυτοῦ ὢν καὶ ἀνθρώποις ἐντυγχάνων.
[31]   ἀμελούμενος. ἄλλως δὲ οὐχ οἷόν  τε   τοῦτο γίνεσθαι, ἐὰν μὴ ἄρῃς
[29]   τὴν μὲν πρώτην προθύμως ἥξεις  ἅτε   μηδὲν τῶν ἑξῆς ἐντεθυμημένος, ὕστερον
[24]   ὑμεῖς τὰ μὴ ἀγαθὰ περιποιήσησθε,  ὁρᾶτε   ὑμεῖς, πῶς ἄνισοί ἐστε καὶ
[24]   εἰς τοῦτο οὖν μοι μᾶλλον  συλλαμβάνετε   καὶ μή, δι' ὧν ἀποβαλῶ
[32]   οὐκ ἐφ' ἡμῖν, πᾶσα ἀνάγκη  μήτε   ἀγαθὸν αὐτὸ εἶναι μήτε κακόν.
[5]   παιδεύεσθαι τὸ ἑαυτῷ· πεπαιδευμένου τὸ  μήτε   ἄλλῳ μήτε ἑαυτῷ. ~Ἐπὶ μηδενὶ
[5]   ἑαυτῷ· πεπαιδευμένου τὸ μήτε ἄλλῳ  μήτε   ἑαυτῷ. ~Ἐπὶ μηδενὶ ἐπαρθῇς ἀλλοτρίῳ
[14]   ὅστις οὖν ἐλεύθερος εἶναι βούλεται,  μήτε   θελέτω τι μήτε φευγέτω τι
[32]   ἀνάγκη μήτε ἀγαθὸν αὐτὸ εἶναι  μήτε   κακόν. μὴ φέρε οὖν πρὸς
[14]   εἶναι βούλεται, μήτε θελέτω τι  μήτε   φευγέτω τι τῶν ἐπ' ἄλλοις·
[26]   τοιοῦτον εἶναί σε δεῖ, ὁποῖον  ὅτε   καὶ τὸ τοῦ ἄλλου κατεάγη.
[29]   στρέψαι, πολλὴν ἁφὴν καταπιεῖν, ἔσθ'  ὅτε   μαστιγωθῆναι καὶ μετὰ τούτων πάντων
[29]   τῷ ἀγῶνι παρορύσσεσθαι, ἔστι δὲ  ὅτε   χεῖρα ἐκβαλεῖν, σφυρὸν στρέψαι, πολλὴν
[15]   οὕτω πρὸς πλοῦτον· καὶ ἔσῃ  ποτὲ   ἄξιος τῶν θεῶν συμπότης. ἂν
[33]   καὶ ἰδιωτικὰς διακρούου· ἐὰν δέ  ποτε   γίνηται καιρός, ἐντετάσθω σοι
[33]   παριέναι οὐκ ἀναγκαῖον. εἰ δέ  ποτε   καιρὸς εἴη, μηδενὶ σπουδάζων φαίνου
[33]   καὶ δι' ὀλίγων. σπανίως δέ  ποτε   καιροῦ παρακαλοῦντος ἐπὶ τὸ λέγειν
[7]   ποτε τοῦ πλοίου μακράν, μή  ποτε   καλοῦντος ἐλλίπῃς. ~Μὴ ζήτει τὰ
[7]   πλοῖον καὶ συνεχῶς ἐπιστρέφεσθαι, μή  ποτε   κυβερνήτης καλέσῃ, κἂν καλέσῃ,
[47]   ὅτι ὕδωρ πίνεις. κἂν ἀσκῆσαί  ποτε   πρὸς πόνον θέλῃς. σεαυτῷ καὶ
[23]   αὐτῶν, διπλοῦν προσλήψῃ καταγέλωτα. ~Ἐάν  ποτέ   σοι γένηται ἔξω στραφῆναι πρὸς
[47]   τοὺς ἀνδριάντας περιλάμβανε· ἀλλὰ διψῶν  ποτε   σφοδρῶς ἐπίσπασαι ψυχροῦ ὕδατος καὶ
[7]   δὲ γέρων ᾖς, μηδὲ ἀπαλλαγῇς  ποτε   τοῦ πλοίου μακράν, μή ποτε
[31]   ἐπιτελουμένοις. οὕτω γὰρ οὐ μέμψῃ  ποτὲ   τοὺς θεοὺς οὔτε ἐγκαλέσεις ὡς
[5]   ἐμποδιζώμεθα ταρασσώμεθα λυπώμεθα,  μηδέποτε   ἄλλον αἰτιώμεθα, ἀλλ' ἑαυτούς, τοῦτ'
[33]   ἐλθὼν φέρε τὰ γινόμενα καὶ  μηδέποτε   εἴπῃς αὐτὸς πρὸς ἑαυτὸν ὅτι
[11]   σε οὐ συναρπάσουσιν αἱ φαντασίαι.  ~Μηδέποτε   ἐπὶ μηδενὸς εἴπῃς ὅτι ἀπώλεσα
[35]   διαγνούς, ὅτι ποιητέον ἐστί, ποιῇς,  μηδέποτε   φύγῃς ὀφθῆναι πράσσων αὐτό, κἂν
[48]   εἴπῃς. ~Ἰδιώτου στάσις καὶ χαρακτήρ·  οὐδέποτε   ἐξ ἑαυτοῦ προσδοκᾷ ὠφέλειαν
[1]   ἐστίν, ἀλλότριον, οὐδείς σε ἀναγκάσει  οὐδέποτε,   οὐδείς σε κωλύσει, οὐ μέμψῃ
[21]   πάντων θάνατος· καὶ οὐδὲν  οὐδέποτε   οὔτε ταπεινὸν ἐνθυμηθήσῃ οὔτε ἄγαν
[33]   καιρός, ἐντετάσθω σοι προσοχή,  μήποτε   ἄρα ὑπορρυῇς εἰς ἰδιωτισμόν. ἴσθι
[19]   ἔστιν ἐπὶ σοὶ νικῆσαι. ὅρα  μήποτε   ἰδών τινα προτιμώμενον μέγα
[6]   κατὰ φύσιν σχῇς, τηνικαῦτα ἐπάρθητι·  τότε   γὰρ ἐπὶ σῷ τινι ἀγαθῷ
[30]   βλάψει, ἂν μὴ σὺ θέλῃς·  τότε   δὲ ἔσῃ βεβλαμμένος, ὅταν ὑπολάβῃς
[46]   οἶσθα, καὶ σὺ μὴ δηχθῇς,  τότε   ἴσθι, ὅτι ἄρχῃ τοῦ ἔργου.
[15]   σοι μὴ λάβῃς, ἀλλ' ὑπερίδῃς,  τότε   οὐ μόνον συμπότης τῶν θεῶν
[14]   γυναῖκα καὶ τοὺς φίλους σου  πάντοτε   ζῆν, ἠλίθιος εἶ· τὰ γὰρ
[31]   καὶ ἀπάρχεσθαι κατὰ τὰ πάτρια  ἑκάστοτε   προσήκει καθαρῶς καὶ μὴ ἐπισεσυρμένως
[24]   περιποιήσησθε, ὁρᾶτε ὑμεῖς, πῶς ἄνισοί  ἐστε   καὶ ἀγνώμονες. τί δὲ καὶ
[42]   σοὶ φαινομένῳ, ἀλλὰ τῷ ἑαυτῷ,  ὥστε,   εἰ κακῶς αὐτῷ φαίνεται, ἐκεῖνος
[46]   ἀφῃρήκει πανταχόθεν Σωκράτης τὸ ἐπιδεικτικόν,  ὥστε   ἤρχοντο πρὸς αὐτὸν βουλόμενοι φιλοσόφοις
[31]   συμφέρον, ἐπεῖ καὶ τὸ εὐσεβές.  ὥστε,   ὅστις ἐπιμελεῖται τοῦ ὀρέγεσθαι ὡς
[32]   πρὸς τὸ συνιδεῖν τὸ προκείμενον·  ὥστε,   ὅταν δεήσῃ συγκινδυνεῦσαι φίλῳ
[21]   οὐδὲν οὐδέποτε οὔτε ταπεινὸν ἐνθυμηθήσῃ  οὔτε   ἄγαν ἐπιθυμήσεις τινός. ~Εἰ φιλοσοφίας
[24]   στοὰς οὐχ ἕξει διὰ σὲ  οὔτε   βαλανεῖα. καὶ τί τοῦτο; οὐδὲ
[31]   οὐ μέμψῃ ποτὲ τοὺς θεοὺς  οὔτε   ἐγκαλέσεις ὡς ἀμελούμενος. ἄλλως δὲ
[32]   εἰς τὴν ἔκβασιν ἔχει καὶ  οὔτε   ἐκ λόγου οὔτε ἐκ τέχνης
[32]   ἔχει καὶ οὔτε ἐκ λόγου  οὔτε   ἐκ τέχνης τινὸς ἄλλης ἀφορμαὶ
[19]   τοῦ ἀγαθοῦ ᾖ, οὔτε φθόνος  οὔτε   ζηλοτυπία χώραν ἔχει· σύ τε
[44]   σῆς κρείσσων’ σὺ δέ γε  οὔτε   κτῆσις εἶ οὔτε λέξις. ~Λούεταί
[44]   δέ γε οὔτε κτῆσις εἶ  οὔτε   λέξις. ~Λούεταί τις ταχέως· μὴ
[21]   θάνατος· καὶ οὐδὲν οὐδέποτε  οὔτε   ταπεινὸν ἐνθυμηθήσῃ οὔτε ἄγαν ἐπιθυμήσεις
[19]   οὐσία τοῦ ἀγαθοῦ ᾖ,  οὔτε   φθόνος οὔτε ζηλοτυπία χώραν ἔχει·
[24]   αὐτὰ ταῦτα, ἐκεῖνά με πράσσειν  ἀξιοῦτε.   ἀλλ' πατρίς, ὅσον ἐπ'
[24]   καὶ κτήσομαι. εἰ δ' ἐμὲ  ἀξιοῦτε   τὰ ἀγαθὰ τὰ ἐμαυτοῦ ἀπολέσαι,
[24]   αἰδήμονα καὶ πιστὸν καὶ μεγαλόφρονα,  δείκνυε   τὴν ὁδὸν καὶ κτήσομαι. εἰ
[46]   μὴ τὰ θεωρήματα τοῖς ἰδιώταις  ἐπιδείκνυε,   ἀλλ' ἀπ' αὐτῶν πεφθέντων τὰ
[33]   πρὸς δόξαν τρυφὴν ἅπαν  περίγραφε.   περὶ ἀφροδίσια εἰς δύναμιν πρὸ
[7]   ἐὰν δὲ κυβερνήτης καλέσῃ,  τρέχε   ἐπὶ τὸ πλοῖον ἀφεὶς ἐκεῖνα
[16]   κἂν οὕτω τύχῃ, καὶ συνεπιστενάξαι·  πρόσεχε   μέντοι μὴ καὶ ἔσωθεν στενάξῃς.
[34]   καιρὸς φανῇ ἅψασθαι τοῦ ἔργου,  πρόσεχε,   μὴ ἡττήσῃ σε τὸ προσηνὲς
[38]   στρέψῃς τὸν πόδα σου, οὕτω  πρόσεχε,   μὴ καὶ τὸ ἡγεμονικὸν βλάψῃς
[16]   τέκνου ἀπολωλεκότα τὰ ἑαυτοῦ,  πρόσεχε   μή σε φαντασία συναρπάσῃ
[32]   συγκινδυνεύειν. τοιγαροῦν τῷ μείζονι μάντει  πρόσεχε,   τῷ Πυθίῳ, ὃς ἐξέβαλε τοῦ
[15]   χεῖρα κοσμίως μετάλαβε. παρέρχεται· μὴ  κάτεχε.   οὔπω ἥκει· μὴ ἐπίβαλλε πόρρω




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 7/06/2007