HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Arrien, Le Manuel d'Épictète

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ς = 124 formes différentes pour 261 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Maximes

[29]   οὕτως ἅπτου τοῦ ἔργου. δεῖ σ' εὐτακτεῖν, ἀναγκοτροφεῖν, ἀπέχεσθαι πεμμάτων, γυμνάζεσθαι

[14]   σοὶ εἶναι καὶ τὰ ἀλλότρια σὰ εἶναι. οὕτω κἂν τὸν παῖδα

[29]   νῦν δὲ μονομάχους, νῦν δὲ σαλπίζει, εἶτα τραγῳδεῖ· οὕτω καὶ σὺ

[31]   ὅλα καλῶς καὶ δικαίως καὶ σαυτὸν εἰς τοῦτο κατατεταχέναι, τὸ πείθεσθαι

[34]   καθάπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων, φύλασσε σαυτόν, μὴ συναρπασθῇς ὑπ' αὐτῆς· ἀλλ'

[29]   ἡγεμονικόν σε δεῖ ἐξεργάζεσθαι τὸ σαυτοῦ ἢ τὸ ἐκτὸς ἢ περὶ

[3]   αὐτῆς οὐ ταραχθήσῃ· ἂν παιδίον σαυτοῦ καταφιλῇς ἢ γυναῖκα, ὅτι ἄνθρωπον

[33]   φίλῳ. ~Τάξον τινὰ ἤδη χαρακτῆρα σαυτῷ καὶ τύπον, ὃν φυλάξεις ἐπί

[33]   τῶν ἐν ὑπεροχῇ δοκούντων, πρόβαλε σαυτῷ, τί ἂν ἐποίησεν ἐν τούτῳ

[23]   καὶ δοκεῖν βούλει {τῷ εἶναι} σαυτῷ φαίνου καὶ ἱκανὸς ἔσῃ. ~Οὗτοί

[1]   ἀλλότριον, ὥσπερ ἐστίν, ἀλλότριον, οὐδείς σε ἀναγκάσει οὐδέποτε, οὐδείς σε κωλύσει,

[1]   ἄκων πράξεις οὐδὲ ἕν, οὐδείς σε βλάψει, ἐχθρὸν οὐχ ἕξεις, οὐδὲ

[30]   φύσιν ἡ σὴ ἕξει προαίρεσις· σὲ γὰρ ἄλλος οὐ βλάψει, ἂν

[15]   ~Μέμνησο, ὅτι ὡς ἐν συμποσίῳ σε δεῖ ἀναστρέφεσθαι. περιφερόμενον γέγονέ τι

[29]   Καίσαρος. ταῦτα οὐ συμφωνεῖ. ἕνα σε δεῖ ἄνθρωπον ἢ ἀγαθὸν ἢ

[29]   κακὸν εἶναι· ἢ τὸ ἡγεμονικόν σε δεῖ ἐξεργάζεσθαι τὸ σαυτοῦ ἢ

[26]   τὸ σὸν κατεαγῇ, τοιοῦτον εἶναί σε δεῖ, ὁποῖον ὅτε καὶ τὸ

[25]   μὲν ἀγαθὰ ταῦτά ἐστι, χαίρειν σε δεῖ, ὅτι ἔτυχεν αὐτῶν ἐκεῖνος·

[15]   ἀναστρέφεσθαι. περιφερόμενον γέγονέ τι κατὰ σέ· ἐκτείνας τὴν χεῖρα κοσμίως μετάλαβε.

[18]   μὴ αἴσιον κεκράγῃ, μὴ συναρπαζέτω σε ἡ φαντασία· ἀλλ' εὐθὺς διαίρει

[16]   ἀπολωλεκότα τὰ ἑαυτοῦ, πρόσεχε μή σε ἡ φαντασία συναρπάσῃ ὡς ἐν

[17]   μακρόν, μακροῦ· ἂν πτωχὸν ὑποκρίνασθαί σε θέλῃ, ἵνα καὶ τοῦτον εὐφυῶς

[31]   περιπίπτῃς οἷς μὴ θέλεις, μέμψασθαί σε καὶ μισεῖν τοὺς αἰτίους. πέφυκε

[12]   τὸν παῖδα κακὸν εἶναι ἢ σὲ κακοδαίμονα. ἄρξαι τοιγαροῦν ἀπὸ τῶν

[33]   σοι ἀπαγγείλῃ ὅτι ὁ δεῖνά σε κακῶς λέγει, μὴ ἀπολογοῦ πρὸς

[1]   οὐδείς σε ἀναγκάσει οὐδέποτε, οὐδείς σε κωλύσει, οὐ μέμψῃ οὐδένα, οὐκ

[12]   ἵνα ἐπ' ἐκείνῳ ᾖ τὸ σὲ μὴ ταραχθῆναι. ~Εἰ προκόψαι θέλεις,

[11]   δὲ σοὶ μέλει, διὰ τίνος σε ὁ δοὺς ἀπῄτησε; μέχρι δ'

[24]   φαίνου καὶ ἱκανὸς ἔσῃ. ~Οὗτοί σε οἱ διαλογισμοὶ μὴ θλιβέτωσαν ἄτιμος

[32]   ἀποβησόμενον ἀδιάφορον καὶ οὐδὲν πρὸς σέ, ὁποῖον δ' ἂν ᾖ, ἔσται

[10]   εὑρήσεις ἀνεξικακίαν. καὶ οὕτως ἐθιζόμενόν σε οὐ συναρπάσουσιν αἱ φαντασίαι. ~Μηδέποτε

[24]   βοήθειαν; στοὰς οὐχ ἕξει διὰ σὲ οὔτε βαλανεῖα. καὶ τί τοῦτο;

[15]   περίμενε, μέχρις ἂν γένηται κατὰ σέ. οὕτω πρὸς τέκνα, οὕτω πρὸς

[51]   παρείληφας τὰ θεωρήματα, οἷς ἔδει σε συμβάλλειν, καὶ συμβέβληκας. ποῖον οὖν

[20]   ὡς ὑβριζόντων. ὅταν οὖν ἐρεθίσῃ σέ τις, ἴσθι, ὅτι ἡ σή

[42]   ἡ πᾶσα ἔστω ἐπιστροφή. ~Ὅταν σέ τις κακῶς ποιῇ ἢ κακῶς

[34]   συναρπασθῇς ὑπ' αὐτῆς· ἀλλ' ἐκδεξάσθω σε τὸ πρᾶγμα, καὶ ἀναβολήν τινα

[34]   τοῦ ἔργου, πρόσεχε, μὴ ἡττήσῃ σε τὸ προσηνὲς αὐτοῦ καὶ ἡδὺ

[33]   ἱκανὸς τὴν αἰδῶ τὴν πρὸς σὲ τῶν πλησίον ἀνιέναι. ἐπισφαλὲς δὲ

[20]   τις, ἴσθι, ὅτι ἡ σή σε ὑπόληψις ἠρέθικε. τοιγαροῦν ἐν πρώτοις

[22]   καταγελῶντές σου τὸ πρότερον οὗτοί σε ὕστερον θαυμάσονται, ἐὰν δὲ ἡττηθῇς

[51]   καὶ ἀποθνῄσκων. ἤδη οὖν ἀξίωσον σεαυτὸν βιοῦν ὡς τέλειον καὶ προκόπτοντα·

[34]   ἀποσχόμενος χαιρήσεις καὶ ἐπαινέσεις αὐτὸς σεαυτόν. ἐὰν δέ σοι καιρὸς φανῇ

[46]   λαμβάνειν, ἄλλοις δὲ συγκατατίθεσθαι. ~Μηδαμοῦ σεαυτὸν εἴπῃς φιλόσοφον μηδὲ λάλει τὸ

[10]   τῶν προσπιπτόντων μέμνησο ἐπιστρέφων ἐπὶ σεαυτὸν ζητεῖν, τίνα δύναμιν ἔχεις πρὸς

[51]   ἀναβάλλῃ τὸ τῶν βελτίστων ἀξιοῦν σεαυτὸν καὶ ἐν μηδενὶ παραβαίνειν τὸν

[4]   ἅπτεσθαί τινος ἔργου μέλλῃς, ὑπομίμνῃσκε σεαυτόν, ὁποῖόν ἐστι τὸ ἔργον. ἐὰν

[51]   μεθ' ἃς προσέξεις σεαυτῷ, λήσεις σεαυτὸν οὐ προκόψας, ἀλλ' ἰδιώτης διατελέσεις

[29]   ἔτυχεν, ἁπλῶς ὡς ἰατρῷ παραδεδωκέναι σεαυτὸν τῷ ἐπιστάτῃ, εἶτα ἐν τῷ

[28]   δὲ σὺ τὴν γνώμην τὴν σεαυτοῦ ἐπιτρέπεις τῷ τυχόντι, ἵνα, ἐὰν

[20]   καὶ διατριβῆς τύχῃς, ῥᾷον κρατήσεις σεαυτοῦ. ~Θάνατος καὶ φυγὴ καὶ πάντα

[38]   καὶ τὸ ἡγεμονικὸν βλάψῃς τὸ σεαυτοῦ. καὶ τοῦτο ἐὰν ἐφ' ἑκάστου

[13]   οὐ ῥᾴδιον τὴν προαίρεσιν τὴν σεαυτοῦ κατὰ φύσιν ἔχουσαν φυλάξαι καὶ

[34]   πρᾶγμα, καὶ ἀναβολήν τινα παρὰ σεαυτοῦ λάβε. ἔπειτα μνήσθητι ἀμφοτέρων τῶν

[51]   ὑπερθῇ τὴν ἐπανόρθωσιν ποιῆσαι τὴν σεαυτοῦ; οὐκ ἔτι εἶ μειράκιον, ἀλλὰ

[30]   τήρει τοιγαροῦν τὴν τάξιν τὴν σεαυτοῦ πρὸς αὐτὸν μηδὲ σκόπει, τί

[29]   εἶναι βούλει ἢ παλαιστής; ἴδε σεαυτοῦ τοὺς βραχίονας, τοὺς μηρούς, τὴν

[29]   τὸ πρᾶγμα· εἶτα καὶ τὴν σεαυτοῦ φύσιν κατάμαθε, εἰ δύνασαι βαστάσαι.

[33]   τύπον, ὃν φυλάξεις ἐπί τε σεαυτοῦ ὢν καὶ ἀνθρώποις ἐντυγχάνων. καὶ

[13]   δόξῃς τις εἶναί τισιν, ἀπίστει σεαυτῷ. ἴσθι γὰρ ὅτι οὐ ῥᾴδιον

[18]   φαντασία· ἀλλ' εὐθὺς διαίρει παρὰ σεαυτῷ καὶ λέγε ὅτι τούτων ἐμοὶ

[47]   ἀσκῆσαί ποτε πρὸς πόνον θέλῃς. σεαυτῷ καὶ μὴ τοῖς ἔξω· μὴ

[51]   ἄλλαις ὁρίζῃς, μεθ' ἃς προσέξεις σεαυτῷ, λήσεις σεαυτὸν οὐ προκόψας, ἀλλ'

[34]   ἀπολαύσας ὕστερον μετανοήσεις καὶ αὐτὸς σεαυτῷ λοιδορήσῃ· καὶ τούτοις ἀντίθες ὅπως

[4]   ἔργον. ἐὰν λουσόμενος ἀπίῃς, πρόβαλλε σεαυτῷ τὰ γινόμενα ἐν βαλανείῳ, τοὺς

[34]   ἀντιτίθει, πόσῳ ἄμεινον τὸ συνειδέναι σεαυτῷ ταύτην τὴν νίκην νενικηκότι. ~Ὅταν

[33]   εἴη, μηδενὶ σπουδάζων φαίνου ἢ σεαυτῷ, τοῦτ' ἔστι. θέλε γίνεσθαι μόνα

[49]   τοῖς παρηγγελμένοις· τοῦτο αὐτὸ μόνον σεμνόν ἐστιν. ἂν δὲ αὐτὸ τοῦτο

[33]   ῥᾳδίως πάριθι· παριὼν δὲ τὸ σεμνὸν καὶ τὸ εὐσταθὲς καὶ ἅμα

[49]   ἐξηγούμενον. καὶ μέχρι τούτων οὔπω σεμνὸν οὐδέν. ὅταν δὲ εὕρω τὸν

[49]   ἐξηγεῖσθαι δύνασθαι τὰ Χρυσίππου βιβλία σεμνύνηται, λέγε αὐτὸς πρὸς ἑαυτὸν ὅτι

[30]   σοὶ ποιήσαντι κατὰ φύσιν ἡ σὴ ἕξει προαίρεσις· σὲ γὰρ ἄλλος

[20]   σέ τις, ἴσθι, ὅτι ἡ σή σε ὑπόληψις ἠρέθικε. τοιγαροῦν ἐν

[18]   γυναικί. ἐμοὶ δὲ πάντα αἴσια σημαίνεται, ἐὰν ἐγὼ θέλω· ὅ τι

[32]   τὰ ἱερά, δῆλον ὅτι θάνατος σημαίνεται ἢ πήρωσις μέρους τινὸς τοῦ

[48]   καὶ βλάβην ἐξ ἑαυτοῦ προσδοκᾷ. σημεῖα προκόπτοντος· οὐδένα ψέγει, οὐδένα ἐπαινεῖ,

[41]   κόσμιαι φαίνεσθαι καὶ αἰδήμονες. ~Ἀφυΐας σημεῖον τὸ ἐνδιατρίβειν τοῖς περὶ τὸ

[33]   ὅσα μὴ φέρει πρὸς τὴν σὴν ἐπανόρθωσιν· ἐμφαίνεται γὰρ ἐκ τοῦ

[44]   ἡ ἐμὴ ἄρα κτῆσις τῆς σῆς κρείσσων’ ἐγώ σου λογιώτερος, ἡ

[44]   ἡ ἐμὴ ἄρα λέξις τῆς σῆς κρείσσων’ σὺ δέ γε οὔτε

[33]   δὲ ἐν ἀλλοφύλοις ἀποληφθεὶς τύχοις, σιώπα. γέλως μὴ πολὺς ἔστω μηδὲ

[46]   τινος ἐν ἰδιώταις ἐμπίπτῃ λόγος, σιώπα τὸ πολύ· μέγας γὰρ ὁ

[33]   ὢν καὶ ἀνθρώποις ἐντυγχάνων. καὶ σιωπὴ τὸ πολὺ ἔστω ἢ λαλείσθω

[9]   ἐὰν μὴ αὐτὴ θέλῃ. χώλανσις σκέλους ἐστὶν ἐμπόδιον, προαιρέσεως δὲ οὔ.

[29]   σοι ἀρέσκει. οὐ γὰρ μετὰ σκέψεως ἦλθες ἐπί τι οὐδὲ περιοδεύσας,

[32]   Σωκράτης, ἐφ' ὧν ἡ πᾶσα σκέψις τὴν ἀναφορὰν εἰς τὴν ἔκβασιν

[29]   θεούς· κομψὸν γάρ ἐστιν. ἀλλὰ σκόπει τὰ καθηγούμενα καὶ τὰ ἀκόλουθα

[29]   αἰσχύνῃ τούτου ἕνεκα; ~Ἑκάστου ἔργου σκόπει τὰ καθηγούμενα καὶ τὰ ἀκόλουθα

[30]   τὴν σεαυτοῦ πρὸς αὐτὸν μηδὲ σκόπει, τί ἐκεῖνος ποιεῖ, ἀλλὰ τί

[27]   περὶ ἄλλων αὐτὸ ἀκούσαντες. ~Ὥσπερ σκοπὸς πρὸς τὸ ἀποτυχεῖν οὐ τίθεται,

[33]   γε ἀποσιωπῆσαι καὶ ἐρυθριᾶσαι καὶ σκυθρωπάσαι δῆλος γίνου δυσχεραίνων τῷ λόγῳ.

[24]   χαλκέα οὐδ' ὅπλα διὰ τὸν σκυτέα· ἱκανὸν δέ, ἐὰν ἕκαστος ἐκπληρώσῃ

[3]   ἐπιλέγειν, ὁποῖόν ἐστιν, ἀπὸ τῶν σμικροτάτων ἀρξάμενος· ἂν χύτραν στέργῃς, ὅτι

[12]   κακοδαίμονα. ἄρξαι τοιγαροῦν ἀπὸ τῶν σμικρῶν. ἐκχεῖται τὸ ἐλάδιον, κλέπτεται τὸ

[33]   ἔνδον, ὅτι ἀποκλεισθήσῃ, ὅτι ἐντιναχθήσονταί σοι αἱ θύραι, ὅτι οὐ φροντιεῖ

[45]   εἰ κακῶς; οὕτως οὐ συμβήσεταί σοι ἄλλων μὲν φαντασίας καταληπτικὰς λαμβάνειν,

[33]   οὐ χρῇ, παράφερε. ἐὰν τίς σοι ἀπαγγείλῃ ὅτι ὁ δεῖνά σε

[29]   μιμῇ καὶ ἄλλο ἐξ ἄλλου σοι ἀρέσκει. οὐ γὰρ μετὰ σκέψεως

[23]   διπλοῦν προσλήψῃ καταγέλωτα. ~Ἐάν ποτέ σοι γένηται ἔξω στραφῆναι πρὸς τὸ

[14]   μὴ ἐπὶ σοὶ θέλεις ἐπὶ σοὶ εἶναι καὶ τὰ ἀλλότρια σὰ

[24]   ἐπὶ σοί, ἐν οἷς ἔξεστί σοι εἶναι πλείστου ἀξίῳ; ἀλλά σοι

[24]   Ῥωμαίων αὐτοὺς ποιήσεις. τίς οὖν σοι εἶπεν, ὅτι ταῦτα τῶν ἐφ'

[24]   εἶναί τινα δεῖ τοῖς ἐπὶ σοί, ἐν οἷς ἔξεστί σοι εἶναι

[33]   δέ ποτε γίνηται καιρός, ἐντετάσθω σοι ἡ προσοχή, μήποτε ἄρα ὑπορρυῇς

[33]   ἀμέτρως μεμνῆσθαι. οὐ γάρ, ὡς σοὶ ἡδύ ἐστι τὸ τῶν σῶν

[14]   εἶ· τὰ γὰρ μὴ ἐπὶ σοὶ θέλεις ἐπὶ σοὶ εἶναι καὶ

[21]   δεινὰ φαινόμενα πρὸ ὀφθαλμῶν ἔστω σοι καθ' ἡμέραν, μάλιστα δὲ πάντων

[34]   ἐπαινέσεις αὐτὸς σεαυτόν. ἐὰν δέ σοι καιρὸς φανῇ ἅψασθαι τοῦ ἔργου,

[25]   δὸς οὖν τὸ διάφορον, εἰ σοι λυσιτελεῖ, ὅσου πωλεῖται. εἰ δὲ

[11]   κακὸς ὁ ἀφελόμενος. τί δὲ σοὶ μέλει, διὰ τίνος σε ὁ

[15]   συμπότης. ἂν δὲ καὶ παρατεθέντων σοι μὴ λάβῃς, ἀλλ' ὑπερίδῃς, τότε

[19]   καταβαίνῃς, ὃν οὐκ ἔστιν ἐπὶ σοὶ νικῆσαι. ὅρα μήποτε ἰδών τινα

[51]   πᾶν τὸ βέλτιστον φαινόμενον ἔστω σοι νόμος ἀπαράβατος. κἂν ἐπίπονόν τι

[32]   συγκινδυνευτέον. καὶ γὰρ ἂν προείπῃ σοι ὁ μάντις φαῦλα γεγονέναι τὰ

[24]   σοι εἶναι πλείστου ἀξίῳ; ἀλλά σοι οἱ φίλοι ἀβοήθητοι ἔσονται. τί

[2]   τὰ παρὰ φύσιν τῶν ἐπὶ σοί, οὐδενί, ὧν ἐκκλίνεις, περιπεσῇ· νόσον

[2]   ὀρέγεσθαι καλὸν ἄν, οὐδὲν οὐδέπω σοι πάρεστι. μόνῳ δὲ τῷ ὁρμᾶν

[30]   τί ἐκεῖνος ποιεῖ, ἀλλὰ τί σοὶ ποιήσαντι κατὰ φύσιν ἡ σὴ

[33]   ἄλλοις ἡδύ ἐστι τὸ τῶν σοὶ συμβεβηκότων ἀκούειν. ἀπέστω δὲ καὶ

[32]   θεούς· καὶ λοιπόν, ὅταν τί σοι συμβουλευθῇ, μέμνησο τίνας συμβούλους παρέλαβες

[28]   τῷ τυχόντι, ἵνα, ἐὰν λοιδορήσηταί σοι, ταραχθῇ ἐκείνη καὶ συγχυθῇ, οὐκ

[46]   οὐκ ἔπεψας. καὶ ὅταν εἴπῃ σοί τις, ὅτι οὐδὲν οἶσθα, καὶ

[42]   τε οὖν ἀκολουθεῖν αὐτὸν τῷ σοὶ φαινομένῳ, ἀλλὰ τῷ ἑαυτῷ, ὥστε,

[22]   μὴ σχῇς· τῶν δὲ βελτίστων σοι φαινομένων οὕτως ἔχου, ὡς ὑπὸ

[33]   οἷός τε ᾖς, μετάγαγε τοῖς σοῖς λόγοις καὶ τοὺς τῶν συνόντων

[17]   χωλόν, ἂν ἄρχοντα, ἂν ἰδιώτην. σὸν γὰρ τοῦτ' ἔστι, τὸ δοθὲν

[9]   γὰρ αὐτὸ ἄλλου τινὸς ἐμπόδιον, σὸν δὲ οὔ. ~Ἐφ' ἑκάστου τῶν

[1]   δὲ τὸ σὸν μόνον οἰηθῇς σὸν εἶναι, τὸ δὲ ἀλλότριον, ὥσπερ

[50]   τοῦτο γὰρ οὐκ ἔτ' ἔστι σόν. ~Εἰς ποῖον ἔτι χρόνον ἀναβάλλῃ

[24]   ἐν αἰσχρῷ· μή τι οὖν σόν ἐστιν ἔργον τὸ ἀρχῆς τυχεῖν

[26]   οὖν, ὅτι, ὅταν καὶ τὸ σὸν κατεαγῇ, τοιοῦτον εἶναί σε δεῖ,

[1]   καὶ ἀνθρώπους, ἐὰν δὲ τὸ σὸν μόνον οἰηθῇς σὸν εἶναι, τὸ

[6]   ἀγαθῷ ἐπαίρῃ. τί οὖν ἐστι σόν; χρῆσις φαντασιῶν. ὥσθ' ὅταν ἐν

[44]   ἐγώ σου πλουσιώτερός εἰμι, ἐγώ σου ἄρα κρείσσων’ ἐγώ σου λογιώτερος,

[44]   κρείσσων’ ἐγώ σου λογιώτερος, ἐγώ σου ἄρα κρείσσων’ ἐκεῖνοι δὲ μᾶλλον

[14]   ἀνάγκη. ~Ἐὰν θέλῃς τὰ τέκνα σου καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τοὺς

[33]   αἱ θύραι, ὅτι οὐ φροντιεῖ σου. κἂν σὺν τούτοις ἐλθεῖν καθήκῃ,

[24]   τὸ ἀβοήθητοι; οὐχ ἕξουσι παρὰ σοῦ κερμάτιον· οὐδὲ πολίτας Ῥωμαίων αὐτοὺς

[44]   ἐγώ σου ἄρα κρείσσων’ ἐγώ σου λογιώτερος, ἐγώ σου ἄρα κρείσσων’

[44]   κτῆσις τῆς σῆς κρείσσων’ ἐγώ σου λογιώτερος, ἡ ἐμὴ ἄρα λέξις

[50]   δ' ἂν ἐρῇ τις περὶ σοῦ, μὴ ἐπιστρέφου· τοῦτο γὰρ οὐκ

[38]   ἥλῳ ἢ στρέψῃς τὸν πόδα σου, οὕτω πρόσεχε, μὴ καὶ τὸ

[14]   τὴν γυναῖκα καὶ τοὺς φίλους σου πάντοτε ζῆν, ἠλίθιος εἶ· τὰ

[44]   ~Οὗτοι οἱ λόγοι ἀσύνακτοι ἐγώ σου πλουσιώτερός εἰμι, ἐγώ σου ἄρα

[44]   ἐκεῖνοι δὲ μᾶλλον συνακτικοί ἐγώ σου πλουσιώτερός εἰμι, ἡ ἐμὴ ἄρα

[22]   αὐτόθεν ὡς καταγελασθησόμενος, ὡς καταμωκησομένων σου πολλῶν, ὡς ἐρούντων ὅτι ἄφνω

[25]   ἀναιδὴς καὶ ἄπιστος ἀποτελεσθείς; ~Προετιμήθη σού τις ἐν ἑστιάσει ἢ ἐν

[28]   γίνεται. ~Εἰ μὲν τὸ σῶμά σού τις ἐπέτρεπε τῷ ἀπαντήσαντι, ἠγανάκτεις

[22]   ἐμμείνῃς τοῖς αὐτοῖς, οἱ καταγελῶντές σου τὸ πρότερον οὗτοί σε ὕστερον

[53]   ὅστις δ' ἀνάγκῃ συγκεχώρηκεν καλῶς, σοφὸς παρ' ἡμῖν, καὶ τὰ θεῖ'

[33]   τὰ ἀναγκαῖα καὶ δι' ὀλίγων. σπανίως δέ ποτε καιροῦ παρακαλοῦντος ἐπὶ

[31]   τῷ αὐτῷ καὶ εὐσεβείας ἐπιμελεῖται. σπένδειν δὲ καὶ θύειν καὶ ἀπάρχεσθαι

[33]   δέ ποτε καιρὸς εἴη, μηδενὶ σπουδάζων φαίνου ἢ σεαυτῷ, τοῦτ' ἔστι.

[52]   ἐκεῖνόν ἐστιν ἡμῖν ἡ πᾶσα σπουδή· τοῦ δὲ πρώτου παντελῶς ἀμελοῦμεν.

[48]   ἔκπτυσον καὶ μηδενὶ εἴπῃς. ~Ἰδιώτου στάσις καὶ χαρακτήρ· οὐδέποτε ἐξ ἑαυτοῦ

[48]   ἀλλ' ἀπὸ τῶν ἔξω. φιλοσόφου στάσις καὶ χαρακτήρ· πᾶσαν ὠφέλειαν καὶ

[16]   πρόσεχε μέντοι μὴ καὶ ἔσωθεν στενάξῃς. ~Μέμνησο, ὅτι ὑποκριτὴς εἶ δράματος,

[3]   τῶν σμικροτάτων ἀρξάμενος· ἂν χύτραν στέργῃς, ὅτι χύτραν στέργω’ κατεαγείσης γὰρ

[3]   ψυχαγωγούντων ἢ χρείαν παρεχόντων ἢ στεργομένων μέμνησο ἐπιλέγειν, ὁποῖόν ἐστιν, ἀπὸ

[3]   ἂν χύτραν στέργῃς, ὅτι χύτραν στέργω’ κατεαγείσης γὰρ αὐτῆς οὐ ταραχθήσῃ·

[39]   ἐὰν μὲν οὖν ἐπὶ τούτου στῇς, φυλάξεις τὸ μέτρον· ἐὰν δὲ

[24]   πάλιν, ποίαν καὶ ταύτην βοήθειαν; στοὰς οὐχ ἕξει διὰ σὲ οὔτε

[19]   ἔχει· σύ τε αὐτὸς οὐ στρατηγός, οὐ πρύτανις ἢ ὕπατος εἶναι

[30]   ἀπὸ τοῦ πολίτου, ἀπὸ τοῦ στρατηγοῦ τὸ καθῆκον εὑρήσεις, ἐὰν τὰς

[23]   ~Ἐάν ποτέ σοι γένηται ἔξω στραφῆναι πρὸς τὸ βούλεσθαι ἀρέσαι τινί,

[29]   δὲ ὅτε χεῖρα ἐκβαλεῖν, σφυρὸν στρέψαι, πολλὴν ἁφὴν καταπιεῖν, ἔσθ' ὅτε

[38]   προσέχεις, μὴ ἐπιβῇς ἥλῳ ἢ στρέψῃς τὸν πόδα σου, οὕτω πρόσεχε,

[24]   αὐτὴν ὠφέλεις; ναί. οὐκοῦν οὐδὲ σὺ αὐτὸς ἀνωφελὴς ἂν εἴης αὐτῇ.

[25]   δὲ κακά, μὴ ἄχθου, ὅτι σὺ αὐτῶν οὐκ ἔτυχες· μέμνησο δέ,

[53]   δέ μ' ὦ Ζεῦ, καὶ σύ γ' ἡ Πεπρωμένη, ὅποι ποθ'

[44]   ἄρα λέξις τῆς σῆς κρείσσων’ σὺ δέ γε οὔτε κτῆσις εἶ

[51]   ἄλλῳ προσέχων ἢ τῷ λόγῳ. σὺ δὲ εἰ καὶ μήπω εἶ

[25]   προέμενος τὸν ὀβολὸν λάβῃ θρίδακας, σὺ δὲ μὴ προέμενος μὴ λάβῃς,

[6]   καλός εἰμι’ οἰστὸν ἂν ἦν· σὺ δέ, ὅταν λέγῃς ἐπαιρόμενος ὅτι

[22]   πόθεν ἡμῖν αὕτη ἡ ὀφρύς; σὺ δὲ ὀφρὺν μὲν μὴ σχῇς·

[30]   ἄλλος οὐ βλάψει, ἂν μὴ σὺ θέλῃς· τότε δὲ ἔσῃ βεβλαμμένος,

[46]   τις, ὅτι οὐδὲν οἶσθα, καὶ σὺ μὴ δηχθῇς, τότε ἴσθι, ὅτι

[29]   σαλπίζει, εἶτα τραγῳδεῖ· οὕτω καὶ σὺ νῦν μὲν ἀθλητής, νῦν δὲ

[19]   φθόνος οὔτε ζηλοτυπία χώραν ἔχει· σύ τε αὐτὸς οὐ στρατηγός, οὐ

[28]   ἀπαντήσαντι, ἠγανάκτεις ἄν· ὅτι δὲ σὺ τὴν γνώμην τὴν σεαυτοῦ ἐπιτρέπεις

[46]   ἔξω φέρει καὶ γάλα· καὶ σὺ τοίνυν μὴ τὰ θεωρήματα τοῖς

[25]   γὰρ ἐκεῖνος ἔχει θρίδακας, οὕτω σὺ τὸν ὀβολόν, ὃν οὐκ ἔδωκας.

[45]   φαντασίας καταληπτικὰς λαμβάνειν, ἄλλοις δὲ συγκατατίθεσθαι. ~Μηδαμοῦ σεαυτὸν εἴπῃς φιλόσοφον μηδὲ

[53]   ἧττον ἕψομαι. ὅστις δ' ἀνάγκῃ συγκεχώρηκεν καλῶς, σοφὸς παρ' ἡμῖν, καὶ

[32]   τῷ φίλῳ καὶ τῇ πατρίδι συγκινδυνεύειν. τοιγαροῦν τῷ μείζονι μάντει πρόσεχε,

[32]   τὸ προκείμενον· ὥστε, ὅταν δεήσῃ συγκινδυνεῦσαι φίλῳ ἢ πατρίδι, μὴ μαντεύεσθαι,

[32]   ἢ πατρίδι, μὴ μαντεύεσθαι, εἰ συγκινδυνευτέον. καὶ γὰρ ἂν προείπῃ σοι

[33]   ἐπιγελᾶν τινι ἢ ἐπὶ πολὺ συγκινεῖσθαι παντελῶς ἀπέχου. καὶ μετὰ τὸ

[40]   οὐδὲν αὐταῖς πρόσεστι, μόνον δὲ συγκοιμῶνται τοῖς ἀνδράσι, ἄρχονται καλλωπίζεσθαι καὶ

[33]   ἀνθρώπων ψέγων ἢ ἐπαινῶν ἢ συγκρίνων. ἂν μὲν οὖν οἷός τε

[28]   λοιδορήσηταί σοι, ταραχθῇ ἐκείνη καὶ συγχυθῇ, οὐκ αἰσχύνῃ τούτου ἕνεκα; ~Ἑκάστου

[24]   εἰς τοῦτο οὖν μοι μᾶλλον συλλαμβάνετε καὶ μή, δι' ὧν ἀποβαλῶ

[33]   ἀνεπαχθὲς φύλασσε. ὅταν τινὶ μέλλῃς συμβαλεῖν, μάλιστα τῶν ἐν ὑπεροχῇ δοκούντων,

[51]   τὰ θεωρήματα, οἷς ἔδει σε συμβάλλειν, καὶ συμβέβληκας. ποῖον οὖν ἔτι

[16]   ὅτι τοῦτον θλίβει οὐ τὸ συμβεβηκός (ἄλλον γὰρ οὐ θλίβει) ἀλλὰ

[33]   ἡδύ ἐστι τὸ τῶν σοὶ συμβεβηκότων ἀκούειν. ἀπέστω δὲ καὶ τὸ

[51]   οἷς ἔδει σε συμβάλλειν, καὶ συμβέβληκας. ποῖον οὖν ἔτι διδάσκαλον προσδοκᾷς,

[33]   αἰσχρολογίαν προελθεῖν. ὅταν οὖν τι συμβῇ τοιοῦτον, ἂν μὲν εὔκαιρον ᾖ,

[45]   οἶσθα, εἰ κακῶς; οὕτως οὐ συμβήσεταί σοι ἄλλων μὲν φαντασίας καταληπτικὰς

[32]   καὶ λοιπόν, ὅταν τί σοι συμβουλευθῇ, μέμνησο τίνας συμβούλους παρέλαβες καὶ

[25]   ἢ ἐν τῷ παραληφθῆναι εἰς συμβουλίαν; εἰ μὲν ἀγαθὰ ταῦτά ἐστι,

[32]   κωλύσει. θαῤῥῶν οὖν ὡς ἐπὶ συμβούλους ἔρχου τοὺς θεούς· καὶ λοιπόν,

[32]   τί σοι συμβουλευθῇ, μέμνησο τίνας συμβούλους παρέλαβες καὶ τίνων παρακούσεις ἀπειθήσας.

[33]   μεμολυσμένος, καὶ τὸν συνανατριβόμενον αὐτῷ συμμολύνεσθαι ἀνάγκη, κἂν αὐτὸς ὢν τύχῃ

[42]   ἐξηπάτηται. καὶ γὰρ τὸ ἀληθὲς συμπεπλεγμένον ἄν τις ὑπολάβῃ ψεῦδος, οὐ

[36]   ἔχει ἀξίαν, πρὸς δὲ τὸ συμπεπλεγμένον ἀπαξίαν, οὕτω καὶ τὸ τὴν

[42]   τις ὑπολάβῃ ψεῦδος, οὐ τὸ συμπεπλεγμένον βέβλαπται, ἀλλ' ὁ ἐξαπατηθείς. ἀπὸ

[16]   μέχρι μέντοι λόγου μὴ ὄκνει συμπεριφέρεσθαι αὐτῷ, κἂν οὕτω τύχῃ, καὶ

[46]   ἀπὸ τῶν θεωρημάτων· οἷον ἐν συμποσίῳ μὴ λέγε, πῶς δεῖ ἐσθίειν,

[15]   ἀνάγκη. ~Μέμνησο, ὅτι ὡς ἐν συμποσίῳ σε δεῖ ἀναστρέφεσθαι. περιφερόμενον γέγονέ

[15]   ἔσῃ ποτὲ ἄξιος τῶν θεῶν συμπότης. ἂν δὲ καὶ παρατεθέντων σοι

[15]   ἀλλ' ὑπερίδῃς, τότε οὐ μόνον συμπότης τῶν θεῶν ἔσῃ, ἀλλὰ καὶ

[31]   τέκνα ἀπολλύντες. ὅπου γὰρ τὸ συμφέρον, ἐπεῖ καὶ τὸ εὐσεβές. ὥστε,

[49]   δύνωμαι ὅμοια τὰ ἔργα καὶ σύμφωνα ἐπιδεικνύειν τοῖς λόγοις. ~Ὅσα προτίθεται,

[29]   εἶτα ἐπίτροπος Καίσαρος. ταῦτα οὐ συμφωνεῖ. ἕνα σε δεῖ ἄνθρωπον ἢ

[33]   ὅτι οὐ φροντιεῖ σου. κἂν σὺν τούτοις ἐλθεῖν καθήκῃ, ἐλθὼν φέρε

[32]   ἀλλ' αἱρεῖ ὁ λόγος καὶ σὺν τούτοις παρίστασθαι τῷ φίλῳ καὶ

[44]   ἄρα κρείσσων’ ἐκεῖνοι δὲ μᾶλλον συνακτικοί ἐγώ σου πλουσιώτερός εἰμι, ἡ

[33]   ἑταῖρος ᾖ μεμολυσμένος, καὶ τὸν συνανατριβόμενον αὐτῷ συμμολύνεσθαι ἀνάγκη, κἂν αὐτὸς

[18]   ὅταν μὴ αἴσιον κεκράγῃ, μὴ συναρπαζέτω σε ἡ φαντασία· ἀλλ' εὐθὺς

[16]   πρόσεχε μή σε ἡ φαντασία συναρπάσῃ ὡς ἐν κακοῖς ὄντος αὐτοῦ

[19]   εὐδοκιμοῦντα μακαρίσῃς, ὑπὸ τῆς φαντασίας συναρπασθείς. ἐὰν γὰρ ἐν τοῖς ἐφ'

[20]   πειρῶ ὑπὸ τῆς φαντασίας μὴ συναρπασθῆναι· ἂν γὰρ ἅπαξ χρόνου καὶ

[34]   τῶν ἄλλων, φύλασσε σαυτόν, μὴ συναρπασθῇς ὑπ' αὐτῆς· ἀλλ' ἐκδεξάσθω σε

[10]   καὶ οὕτως ἐθιζόμενόν σε οὐ συναρπάσουσιν αἱ φαντασίαι. ~Μηδέποτε ἐπὶ μηδενὸς

[15]   τῶν θεῶν ἔσῃ, ἀλλὰ καὶ συνάρχων. οὕτω γὰρ ποιῶν Διογένης καὶ

[34]   ἀλλ' ἀντιτίθει, πόσῳ ἄμεινον τὸ συνειδέναι σεαυτῷ ταύτην τὴν νίκην νενικηκότι.

[16]   αὐτῷ, κἂν οὕτω τύχῃ, καὶ συνεπιστενάξαι· πρόσεχε μέντοι μὴ καὶ ἔσωθεν

[36]   φυλάξαι, ἀπαξίαν ἔχει. ὅταν οὖν συνεσθίῃς ἑτέρῳ, μέμνησο, μὴ μόνον τὴν

[7]   διάνοιαν ἐπὶ τὸ πλοῖον καὶ συνεχῶς ἐπιστρέφεσθαι, μή ποτε ὁ κυβερνήτης

[32]   ἄλλης ἀφορμαὶ δίδονται πρὸς τὸ συνιδεῖν τὸ προκείμενον· ὥστε, ὅταν δεήσῃ

[33]   σοῖς λόγοις καὶ τοὺς τῶν συνόντων ἐπὶ τὸ προσῆκον. εἰ δὲ

[43]   ἐκεῖθεν μᾶλλον, ὅτι ἀδελφός, ὅτι σύντροφος, καὶ λήψῃ αὐτὸ καθ' ὃ

[46]   αὐτὸν βουλόμενοι φιλοσόφοις ὑπ' αὐτοῦ συσταθῆναι, κἀκεῖνος ἀπῆγεν αὐτούς. οὕτως ἠνείχετο

[47]   ἀνδριάντας περιλάμβανε· ἀλλὰ διψῶν ποτε σφοδρῶς ἐπίσπασαι ψυχροῦ ὕδατος καὶ ἔκπτυσον

[29]   ἔστι δὲ ὅτε χεῖρα ἐκβαλεῖν, σφυρὸν στρέψαι, πολλὴν ἁφὴν καταπιεῖν, ἔσθ'

[30]   τὸ καθῆκον εὑρήσεις, ἐὰν τὰς σχέσεις ἐθίζῃ θεωρεῖν. ~Τῆς περὶ τοὺς

[30]   ~Τὰ καθήκοντα ὡς ἐπίπαν ταῖς σχέσεσι παραμετρεῖται. πατήρ ἐστιν· ὑπαγορεύεται ἐπιμελεῖσθαι,

[6]   ἐν χρήσει φαντασιῶν κατὰ φύσιν σχῇς, τηνικαῦτα ἐπάρθητι· τότε γὰρ ἐπὶ

[22]   σὺ δὲ ὀφρὺν μὲν μὴ σχῇς· τῶν δὲ βελτίστων σοι φαινομένων

[6]   τηνικαῦτα ἐπάρθητι· τότε γὰρ ἐπὶ σῷ τινι ἀγαθῷ ἐπαρθήσῃ. ~Καθάπερ ἐν

[51]   πρᾶγμα καὶ ἀπόλλυται προκοπὴ καὶ σῴζεται. Σωκράτης οὕτως ἀπετελέσθη, ἐπὶ πάντων

[5]   θάνατος οὐδὲν δεινόν (ἐπεὶ καὶ Σωκράτει ἂν ἐφαίνετο) ἀλλὰ τὸ δόγμα

[51]   καὶ μήπω εἶ Σωκράτης, ὡς Σωκράτης γε εἶναι βουλόμενος ὀφείλεις βιοῦν.

[32]   ἐπὶ τὸ μαντεύεσθαι, καθάπερ ἠξίου Σωκράτης, ἐφ' ὧν ἡ πᾶσα σκέψις

[33]   τί ἂν ἐποίησεν ἐν τούτῳ Σωκράτης ἢ Ζήνων, καὶ οὐκ ἀπορήσεις

[51]   καὶ ἀπόλλυται προκοπὴ καὶ σῴζεται. Σωκράτης οὕτως ἀπετελέσθη, ἐπὶ πάντων τῶν

[46]   γάρ, ὅτι οὕτως ἀφῃρήκει πανταχόθεν Σωκράτης τὸ ἐπιδεικτικόν, ὥστε ἤρχοντο πρὸς

[51]   δὲ εἰ καὶ μήπω εἶ Σωκράτης, ὡς Σωκράτης γε εἶναι βουλόμενος

[36]   μὴ μόνον τὴν πρὸς τὸ σῶμα ἀξίαν τῶν παρακειμένων ὁρᾶν, ἀλλὰ

[39]   τοῦ ἔργου. ~Μέτρον κτήσεως τὸ σῶμα ἑκάστῳ ὡς ὁ ποὺς ὑποδήματος.

[36]   μερίδα ἐκλέξασθαι πρὸς μὲν τὸ σῶμα ἐχέτω ἀξίαν, πρὸς δὲ τὸ>

[1]   οὐκ ἐφ' ἡμῖν δὲ τὸ σῶμα, ἡ κτῆσις, δόξαι, ἀρχαὶ καὶ

[33]   τύχῃ καθαρός. τὰ περὶ τὸ σῶμα μέχρι τῆς χρείας ψιλῆς παραλάμβανε,

[47]   εὐτελῶς ἡρμοσμένος ᾖς κατὰ τὸ σῶμα, μὴ καλλωπίζου ἐπὶ τούτῳ μήδ'

[41]   τὸ ἐνδιατρίβειν τοῖς περὶ τὸ σῶμα, οἷον ἐπὶ πολὺ γυμνάζεσθαι, ἐπὶ

[28]   κόσμῳ γίνεται. ~Εἰ μὲν τὸ σῶμά σού τις ἐπέτρεπε τῷ ἀπαντήσαντι,

[18]   οὐδὲν ἐπισημαίνεται, ἀλλ' ἢ τῷ σωματίῳ μου ἢ τῷ κτησειδίῳ μου

[9]   ὡς γίνεται καὶ εὐροήσεις. ~Νόσος σώματός ἐστιν ἐμπόδιον, προαιρέσεως δὲ οὔ,

[32]   ἢ πήρωσις μέρους τινὸς τοῦ σώματος ἢ φυγή· ἀλλ' αἱρεῖ ὁ

[33]   σοὶ ἡδύ ἐστι τὸ τῶν σῶν κινδύνων μεμνῆσθαι, οὕτω καὶ τοῖς

Maximes
[29]	οὕτως ἅπτου τοῦ ἔργου. δεῖ	σ'	εὐτακτεῖν, ἀναγκοτροφεῖν, ἀπέχεσθαι πεμμάτων, γυμνάζεσθαι
[14]	σοὶ εἶναι καὶ τὰ ἀλλότρια	σὰ	εἶναι. οὕτω κἂν τὸν παῖδα
[29]	νῦν δὲ μονομάχους, νῦν δὲ	σαλπίζει,	εἶτα τραγῳδεῖ· οὕτω καὶ σὺ
[31]	ὅλα καλῶς καὶ δικαίως καὶ	σαυτὸν	εἰς τοῦτο κατατεταχέναι, τὸ πείθεσθαι
[34]	καθάπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων, φύλασσε	σαυτόν,	μὴ συναρπασθῇς ὑπ' αὐτῆς· ἀλλ'
[29]	ἡγεμονικόν σε δεῖ ἐξεργάζεσθαι τὸ	σαυτοῦ	ἢ τὸ ἐκτὸς ἢ περὶ
[3]	αὐτῆς οὐ ταραχθήσῃ· ἂν παιδίον	σαυτοῦ	καταφιλῇς ἢ γυναῖκα, ὅτι ἄνθρωπον
[33]	φίλῳ. ~Τάξον τινὰ ἤδη χαρακτῆρα	σαυτῷ	καὶ τύπον, ὃν φυλάξεις ἐπί
[33]	τῶν ἐν ὑπεροχῇ δοκούντων, πρόβαλε	σαυτῷ,	τί ἂν ἐποίησεν ἐν τούτῳ
[23]	καὶ δοκεῖν βούλει {τῷ εἶναι}	σαυτῷ	φαίνου καὶ ἱκανὸς ἔσῃ. ~Οὗτοί
[1]	ἀλλότριον, ὥσπερ ἐστίν, ἀλλότριον, οὐδείς	σε	ἀναγκάσει οὐδέποτε, οὐδείς σε κωλύσει,
[1]	ἄκων πράξεις οὐδὲ ἕν, οὐδείς	σε	βλάψει, ἐχθρὸν οὐχ ἕξεις, οὐδὲ
[30]	φύσιν ἡ σὴ ἕξει προαίρεσις·	σὲ	γὰρ ἄλλος οὐ βλάψει, ἂν
[15]	~Μέμνησο, ὅτι ὡς ἐν συμποσίῳ	σε	δεῖ ἀναστρέφεσθαι. περιφερόμενον γέγονέ τι
[29]	Καίσαρος. ταῦτα οὐ συμφωνεῖ. ἕνα	σε	δεῖ ἄνθρωπον ἢ ἀγαθὸν ἢ
[29]	κακὸν εἶναι· ἢ τὸ ἡγεμονικόν	σε	δεῖ ἐξεργάζεσθαι τὸ σαυτοῦ ἢ
[26]	τὸ σὸν κατεαγῇ, τοιοῦτον εἶναί	σε	δεῖ, ὁποῖον ὅτε καὶ τὸ
[25]	μὲν ἀγαθὰ ταῦτά ἐστι, χαίρειν	σε	δεῖ, ὅτι ἔτυχεν αὐτῶν ἐκεῖνος·
[15]	ἀναστρέφεσθαι. περιφερόμενον γέγονέ τι κατὰ	σέ·	ἐκτείνας τὴν χεῖρα κοσμίως μετάλαβε.
[18]	μὴ αἴσιον κεκράγῃ, μὴ συναρπαζέτω	σε	ἡ φαντασία· ἀλλ' εὐθὺς διαίρει
[16]	ἀπολωλεκότα τὰ ἑαυτοῦ, πρόσεχε μή	σε	ἡ φαντασία συναρπάσῃ ὡς ἐν
[17]	μακρόν, μακροῦ· ἂν πτωχὸν ὑποκρίνασθαί	σε	θέλῃ, ἵνα καὶ τοῦτον εὐφυῶς
[31]	περιπίπτῃς οἷς μὴ θέλεις, μέμψασθαί	σε	καὶ μισεῖν τοὺς αἰτίους. πέφυκε
[12]	τὸν παῖδα κακὸν εἶναι ἢ	σὲ	κακοδαίμονα. ἄρξαι τοιγαροῦν ἀπὸ τῶν
[33]	σοι ἀπαγγείλῃ ὅτι ὁ δεῖνά	σε	κακῶς λέγει, μὴ ἀπολογοῦ πρὸς
[1]	οὐδείς σε ἀναγκάσει οὐδέποτε, οὐδείς	σε	κωλύσει, οὐ μέμψῃ οὐδένα, οὐκ
[12]	ἵνα ἐπ' ἐκείνῳ ᾖ τὸ	σὲ	μὴ ταραχθῆναι. ~Εἰ προκόψαι θέλεις,
[11]	δὲ σοὶ μέλει, διὰ τίνος	σε	ὁ δοὺς ἀπῄτησε; μέχρι δ'
[24]	φαίνου καὶ ἱκανὸς ἔσῃ. ~Οὗτοί	σε	οἱ διαλογισμοὶ μὴ θλιβέτωσαν ἄτιμος
[32]	ἀποβησόμενον ἀδιάφορον καὶ οὐδὲν πρὸς	σέ,	ὁποῖον δ' ἂν ᾖ, ἔσται
[10]	εὑρήσεις ἀνεξικακίαν. καὶ οὕτως ἐθιζόμενόν	σε	οὐ συναρπάσουσιν αἱ φαντασίαι. ~Μηδέποτε
[24]	βοήθειαν; στοὰς οὐχ ἕξει διὰ	σὲ	οὔτε βαλανεῖα. καὶ τί τοῦτο;
[15]	περίμενε, μέχρις ἂν γένηται κατὰ	σέ.	οὕτω πρὸς τέκνα, οὕτω πρὸς
[51]	παρείληφας τὰ θεωρήματα, οἷς ἔδει	σε	συμβάλλειν, καὶ συμβέβληκας. ποῖον οὖν
[20]	ὡς ὑβριζόντων. ὅταν οὖν ἐρεθίσῃ	σέ	τις, ἴσθι, ὅτι ἡ σή
[42]	ἡ πᾶσα ἔστω ἐπιστροφή. ~Ὅταν	σέ	τις κακῶς ποιῇ ἢ κακῶς
[34]	συναρπασθῇς ὑπ' αὐτῆς· ἀλλ' ἐκδεξάσθω	σε	τὸ πρᾶγμα, καὶ ἀναβολήν τινα
[34]	τοῦ ἔργου, πρόσεχε, μὴ ἡττήσῃ	σε	τὸ προσηνὲς αὐτοῦ καὶ ἡδὺ
[33]	ἱκανὸς τὴν αἰδῶ τὴν πρὸς	σὲ	τῶν πλησίον ἀνιέναι. ἐπισφαλὲς δὲ
[20]	τις, ἴσθι, ὅτι ἡ σή	σε	ὑπόληψις ἠρέθικε. τοιγαροῦν ἐν πρώτοις
[22]	καταγελῶντές σου τὸ πρότερον οὗτοί	σε	ὕστερον θαυμάσονται, ἐὰν δὲ ἡττηθῇς
[51]	καὶ ἀποθνῄσκων. ἤδη οὖν ἀξίωσον	σεαυτὸν	βιοῦν ὡς τέλειον καὶ προκόπτοντα·
[34]	ἀποσχόμενος χαιρήσεις καὶ ἐπαινέσεις αὐτὸς	σεαυτόν.	ἐὰν δέ σοι καιρὸς φανῇ
[46]	λαμβάνειν, ἄλλοις δὲ συγκατατίθεσθαι. ~Μηδαμοῦ	σεαυτὸν	εἴπῃς φιλόσοφον μηδὲ λάλει τὸ
[10]	τῶν προσπιπτόντων μέμνησο ἐπιστρέφων ἐπὶ	σεαυτὸν	ζητεῖν, τίνα δύναμιν ἔχεις πρὸς
[51]	ἀναβάλλῃ τὸ τῶν βελτίστων ἀξιοῦν	σεαυτὸν	καὶ ἐν μηδενὶ παραβαίνειν τὸν
[4]	ἅπτεσθαί τινος ἔργου μέλλῃς, ὑπομίμνῃσκε	σεαυτόν,	ὁποῖόν ἐστι τὸ ἔργον. ἐὰν
[51]	μεθ' ἃς προσέξεις σεαυτῷ, λήσεις	σεαυτὸν	οὐ προκόψας, ἀλλ' ἰδιώτης διατελέσεις
[29]	ἔτυχεν, ἁπλῶς ὡς ἰατρῷ παραδεδωκέναι	σεαυτὸν	τῷ ἐπιστάτῃ, εἶτα ἐν τῷ
[28]	δὲ σὺ τὴν γνώμην τὴν	σεαυτοῦ	ἐπιτρέπεις τῷ τυχόντι, ἵνα, ἐὰν
[20]	καὶ διατριβῆς τύχῃς, ῥᾷον κρατήσεις	σεαυτοῦ.	~Θάνατος καὶ φυγὴ καὶ πάντα
[38]	καὶ τὸ ἡγεμονικὸν βλάψῃς τὸ	σεαυτοῦ.	καὶ τοῦτο ἐὰν ἐφ' ἑκάστου
[13]	οὐ ῥᾴδιον τὴν προαίρεσιν τὴν	σεαυτοῦ	κατὰ φύσιν ἔχουσαν φυλάξαι καὶ
[34]	πρᾶγμα, καὶ ἀναβολήν τινα παρὰ	σεαυτοῦ	λάβε. ἔπειτα μνήσθητι ἀμφοτέρων τῶν
[51]	ὑπερθῇ τὴν ἐπανόρθωσιν ποιῆσαι τὴν	σεαυτοῦ;	οὐκ ἔτι εἶ μειράκιον, ἀλλὰ
[30]	τήρει τοιγαροῦν τὴν τάξιν τὴν	σεαυτοῦ	πρὸς αὐτὸν μηδὲ σκόπει, τί
[29]	εἶναι βούλει ἢ παλαιστής; ἴδε	σεαυτοῦ	τοὺς βραχίονας, τοὺς μηρούς, τὴν
[29]	τὸ πρᾶγμα· εἶτα καὶ τὴν	σεαυτοῦ	φύσιν κατάμαθε, εἰ δύνασαι βαστάσαι.
[33]	τύπον, ὃν φυλάξεις ἐπί τε	σεαυτοῦ	ὢν καὶ ἀνθρώποις ἐντυγχάνων. καὶ
[13]	δόξῃς τις εἶναί τισιν, ἀπίστει	σεαυτῷ.	ἴσθι γὰρ ὅτι οὐ ῥᾴδιον
[18]	φαντασία· ἀλλ' εὐθὺς διαίρει παρὰ	σεαυτῷ	καὶ λέγε ὅτι τούτων ἐμοὶ
[47]	ἀσκῆσαί ποτε πρὸς πόνον θέλῃς.	σεαυτῷ	καὶ μὴ τοῖς ἔξω· μὴ
[51]	ἄλλαις ὁρίζῃς, μεθ' ἃς προσέξεις	σεαυτῷ,	λήσεις σεαυτὸν οὐ προκόψας, ἀλλ'
[34]	ἀπολαύσας ὕστερον μετανοήσεις καὶ αὐτὸς	σεαυτῷ	λοιδορήσῃ· καὶ τούτοις ἀντίθες ὅπως
[4]	ἔργον. ἐὰν λουσόμενος ἀπίῃς, πρόβαλλε	σεαυτῷ	τὰ γινόμενα ἐν βαλανείῳ, τοὺς
[34]	ἀντιτίθει, πόσῳ ἄμεινον τὸ συνειδέναι	σεαυτῷ	ταύτην τὴν νίκην νενικηκότι. ~Ὅταν
[33]	εἴη, μηδενὶ σπουδάζων φαίνου ἢ	σεαυτῷ,	τοῦτ' ἔστι. θέλε γίνεσθαι μόνα
[49]	τοῖς παρηγγελμένοις· τοῦτο αὐτὸ μόνον	σεμνόν	ἐστιν. ἂν δὲ αὐτὸ τοῦτο
[33]	ῥᾳδίως πάριθι· παριὼν δὲ τὸ	σεμνὸν	καὶ τὸ εὐσταθὲς καὶ ἅμα
[49]	ἐξηγούμενον. καὶ μέχρι τούτων οὔπω	σεμνὸν	οὐδέν. ὅταν δὲ εὕρω τὸν
[49]	ἐξηγεῖσθαι δύνασθαι τὰ Χρυσίππου βιβλία	σεμνύνηται,	λέγε αὐτὸς πρὸς ἑαυτὸν ὅτι
[30]	σοὶ ποιήσαντι κατὰ φύσιν ἡ	σὴ	ἕξει προαίρεσις· σὲ γὰρ ἄλλος
[20]	σέ τις, ἴσθι, ὅτι ἡ	σή	σε ὑπόληψις ἠρέθικε. τοιγαροῦν ἐν
[18]	γυναικί. ἐμοὶ δὲ πάντα αἴσια	σημαίνεται,	ἐὰν ἐγὼ θέλω· ὅ τι
[32]	τὰ ἱερά, δῆλον ὅτι θάνατος	σημαίνεται	ἢ πήρωσις μέρους τινὸς τοῦ
[48]	καὶ βλάβην ἐξ ἑαυτοῦ προσδοκᾷ.	σημεῖα	προκόπτοντος· οὐδένα ψέγει, οὐδένα ἐπαινεῖ,
[41]	κόσμιαι φαίνεσθαι καὶ αἰδήμονες. ~Ἀφυΐας	σημεῖον	τὸ ἐνδιατρίβειν τοῖς περὶ τὸ
[33]	ὅσα μὴ φέρει πρὸς τὴν	σὴν	ἐπανόρθωσιν· ἐμφαίνεται γὰρ ἐκ τοῦ
[44]	ἡ ἐμὴ ἄρα κτῆσις τῆς	σῆς	κρείσσων’ ἐγώ σου λογιώτερος, ἡ
[44]	ἡ ἐμὴ ἄρα λέξις τῆς	σῆς	κρείσσων’ σὺ δέ γε οὔτε
[33]	δὲ ἐν ἀλλοφύλοις ἀποληφθεὶς τύχοις,	σιώπα.	γέλως μὴ πολὺς ἔστω μηδὲ
[46]	τινος ἐν ἰδιώταις ἐμπίπτῃ λόγος,	σιώπα	τὸ πολύ· μέγας γὰρ ὁ
[33]	ὢν καὶ ἀνθρώποις ἐντυγχάνων. καὶ	σιωπὴ	τὸ πολὺ ἔστω ἢ λαλείσθω
[9]	ἐὰν μὴ αὐτὴ θέλῃ. χώλανσις	σκέλους	ἐστὶν ἐμπόδιον, προαιρέσεως δὲ οὔ.
[29]	σοι ἀρέσκει. οὐ γὰρ μετὰ	σκέψεως	ἦλθες ἐπί τι οὐδὲ περιοδεύσας,
[32]	Σωκράτης, ἐφ' ὧν ἡ πᾶσα	σκέψις	τὴν ἀναφορὰν εἰς τὴν ἔκβασιν
[29]	θεούς· κομψὸν γάρ ἐστιν. ἀλλὰ	σκόπει	τὰ καθηγούμενα καὶ τὰ ἀκόλουθα
[29]	αἰσχύνῃ τούτου ἕνεκα; ~Ἑκάστου ἔργου	σκόπει	τὰ καθηγούμενα καὶ τὰ ἀκόλουθα
[30]	τὴν σεαυτοῦ πρὸς αὐτὸν μηδὲ	σκόπει,	τί ἐκεῖνος ποιεῖ, ἀλλὰ τί
[27]	περὶ ἄλλων αὐτὸ ἀκούσαντες. ~Ὥσπερ	σκοπὸς	πρὸς τὸ ἀποτυχεῖν οὐ τίθεται,
[33]	γε ἀποσιωπῆσαι καὶ ἐρυθριᾶσαι καὶ	σκυθρωπάσαι	δῆλος γίνου δυσχεραίνων τῷ λόγῳ.
[24]	χαλκέα οὐδ' ὅπλα διὰ τὸν	σκυτέα·	ἱκανὸν δέ, ἐὰν ἕκαστος ἐκπληρώσῃ
[3]	ἐπιλέγειν, ὁποῖόν ἐστιν, ἀπὸ τῶν	σμικροτάτων	ἀρξάμενος· ἂν χύτραν στέργῃς, ὅτι
[12]	κακοδαίμονα. ἄρξαι τοιγαροῦν ἀπὸ τῶν	σμικρῶν.	ἐκχεῖται τὸ ἐλάδιον, κλέπτεται τὸ
[33]	ἔνδον, ὅτι ἀποκλεισθήσῃ, ὅτι ἐντιναχθήσονταί	σοι	αἱ θύραι, ὅτι οὐ φροντιεῖ
[45]	εἰ κακῶς; οὕτως οὐ συμβήσεταί	σοι	ἄλλων μὲν φαντασίας καταληπτικὰς λαμβάνειν,
[33]	οὐ χρῇ, παράφερε. ἐὰν τίς	σοι	ἀπαγγείλῃ ὅτι ὁ δεῖνά σε
[29]	μιμῇ καὶ ἄλλο ἐξ ἄλλου	σοι	ἀρέσκει. οὐ γὰρ μετὰ σκέψεως
[23]	διπλοῦν προσλήψῃ καταγέλωτα. ~Ἐάν ποτέ	σοι	γένηται ἔξω στραφῆναι πρὸς τὸ
[14]	μὴ ἐπὶ σοὶ θέλεις ἐπὶ	σοὶ	εἶναι καὶ τὰ ἀλλότρια σὰ
[24]	ἐπὶ σοί, ἐν οἷς ἔξεστί	σοι	εἶναι πλείστου ἀξίῳ; ἀλλά σοι
[24]	Ῥωμαίων αὐτοὺς ποιήσεις. τίς οὖν	σοι	εἶπεν, ὅτι ταῦτα τῶν ἐφ'
[24]	εἶναί τινα δεῖ τοῖς ἐπὶ	σοί,	ἐν οἷς ἔξεστί σοι εἶναι
[33]	δέ ποτε γίνηται καιρός, ἐντετάσθω	σοι	ἡ προσοχή, μήποτε ἄρα ὑπορρυῇς
[33]	ἀμέτρως μεμνῆσθαι. οὐ γάρ, ὡς	σοὶ	ἡδύ ἐστι τὸ τῶν σῶν
[14]	εἶ· τὰ γὰρ μὴ ἐπὶ	σοὶ	θέλεις ἐπὶ σοὶ εἶναι καὶ
[21]	δεινὰ φαινόμενα πρὸ ὀφθαλμῶν ἔστω	σοι	καθ' ἡμέραν, μάλιστα δὲ πάντων
[34]	ἐπαινέσεις αὐτὸς σεαυτόν. ἐὰν δέ	σοι	καιρὸς φανῇ ἅψασθαι τοῦ ἔργου,
[25]	δὸς οὖν τὸ διάφορον, εἰ	σοι	λυσιτελεῖ, ὅσου πωλεῖται. εἰ δὲ
[11]	κακὸς ὁ ἀφελόμενος. τί δὲ	σοὶ	μέλει, διὰ τίνος σε ὁ
[15]	συμπότης. ἂν δὲ καὶ παρατεθέντων	σοι	μὴ λάβῃς, ἀλλ' ὑπερίδῃς, τότε
[19]	καταβαίνῃς, ὃν οὐκ ἔστιν ἐπὶ	σοὶ	νικῆσαι. ὅρα μήποτε ἰδών τινα
[51]	πᾶν τὸ βέλτιστον φαινόμενον ἔστω	σοι	νόμος ἀπαράβατος. κἂν ἐπίπονόν τι
[32]	συγκινδυνευτέον. καὶ γὰρ ἂν προείπῃ	σοι	ὁ μάντις φαῦλα γεγονέναι τὰ
[24]	σοι εἶναι πλείστου ἀξίῳ; ἀλλά	σοι	οἱ φίλοι ἀβοήθητοι ἔσονται. τί
[2]	τὰ παρὰ φύσιν τῶν ἐπὶ	σοί,	οὐδενί, ὧν ἐκκλίνεις, περιπεσῇ· νόσον
[2]	ὀρέγεσθαι καλὸν ἄν, οὐδὲν οὐδέπω	σοι	πάρεστι. μόνῳ δὲ τῷ ὁρμᾶν
[30]	τί ἐκεῖνος ποιεῖ, ἀλλὰ τί	σοὶ	ποιήσαντι κατὰ φύσιν ἡ σὴ
[33]	ἄλλοις ἡδύ ἐστι τὸ τῶν	σοὶ	συμβεβηκότων ἀκούειν. ἀπέστω δὲ καὶ
[32]	θεούς· καὶ λοιπόν, ὅταν τί	σοι	συμβουλευθῇ, μέμνησο τίνας συμβούλους παρέλαβες
[28]	τῷ τυχόντι, ἵνα, ἐὰν λοιδορήσηταί	σοι,	ταραχθῇ ἐκείνη καὶ συγχυθῇ, οὐκ
[46]	οὐκ ἔπεψας. καὶ ὅταν εἴπῃ	σοί	τις, ὅτι οὐδὲν οἶσθα, καὶ
[42]	τε οὖν ἀκολουθεῖν αὐτὸν τῷ	σοὶ	φαινομένῳ, ἀλλὰ τῷ ἑαυτῷ, ὥστε,
[22]	μὴ σχῇς· τῶν δὲ βελτίστων	σοι	φαινομένων οὕτως ἔχου, ὡς ὑπὸ
[33]	οἷός τε ᾖς, μετάγαγε τοῖς	σοῖς	λόγοις καὶ τοὺς τῶν συνόντων
[17]	χωλόν, ἂν ἄρχοντα, ἂν ἰδιώτην.	σὸν	γὰρ τοῦτ' ἔστι, τὸ δοθὲν
[9]	γὰρ αὐτὸ ἄλλου τινὸς ἐμπόδιον,	σὸν	δὲ οὔ. ~Ἐφ' ἑκάστου τῶν
[1]	δὲ τὸ σὸν μόνον οἰηθῇς	σὸν	εἶναι, τὸ δὲ ἀλλότριον, ὥσπερ
[50]	τοῦτο γὰρ οὐκ ἔτ' ἔστι	σόν.	~Εἰς ποῖον ἔτι χρόνον ἀναβάλλῃ
[24]	ἐν αἰσχρῷ· μή τι οὖν	σόν	ἐστιν ἔργον τὸ ἀρχῆς τυχεῖν
[26]	οὖν, ὅτι, ὅταν καὶ τὸ	σὸν	κατεαγῇ, τοιοῦτον εἶναί σε δεῖ,
[1]	καὶ ἀνθρώπους, ἐὰν δὲ τὸ	σὸν	μόνον οἰηθῇς σὸν εἶναι, τὸ
[6]	ἀγαθῷ ἐπαίρῃ. τί οὖν ἐστι	σόν;	χρῆσις φαντασιῶν. ὥσθ' ὅταν ἐν
[44]	ἐγώ σου πλουσιώτερός εἰμι, ἐγώ	σου	ἄρα κρείσσων’ ἐγώ σου λογιώτερος,
[44]	κρείσσων’ ἐγώ σου λογιώτερος, ἐγώ	σου	ἄρα κρείσσων’ ἐκεῖνοι δὲ μᾶλλον
[14]	ἀνάγκη. ~Ἐὰν θέλῃς τὰ τέκνα	σου	καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τοὺς
[33]	αἱ θύραι, ὅτι οὐ φροντιεῖ	σου.	κἂν σὺν τούτοις ἐλθεῖν καθήκῃ,
[24]	τὸ ἀβοήθητοι; οὐχ ἕξουσι παρὰ	σοῦ	κερμάτιον· οὐδὲ πολίτας Ῥωμαίων αὐτοὺς
[44]	ἐγώ σου ἄρα κρείσσων’ ἐγώ	σου	λογιώτερος, ἐγώ σου ἄρα κρείσσων’
[44]	κτῆσις τῆς σῆς κρείσσων’ ἐγώ	σου	λογιώτερος, ἡ ἐμὴ ἄρα λέξις
[50]	δ' ἂν ἐρῇ τις περὶ	σοῦ,	μὴ ἐπιστρέφου· τοῦτο γὰρ οὐκ
[38]	ἥλῳ ἢ στρέψῃς τὸν πόδα	σου,	οὕτω πρόσεχε, μὴ καὶ τὸ
[14]	τὴν γυναῖκα καὶ τοὺς φίλους	σου	πάντοτε ζῆν, ἠλίθιος εἶ· τὰ
[44]	~Οὗτοι οἱ λόγοι ἀσύνακτοι ἐγώ	σου	πλουσιώτερός εἰμι, ἐγώ σου ἄρα
[44]	ἐκεῖνοι δὲ μᾶλλον συνακτικοί ἐγώ	σου	πλουσιώτερός εἰμι, ἡ ἐμὴ ἄρα
[22]	αὐτόθεν ὡς καταγελασθησόμενος, ὡς καταμωκησομένων	σου	πολλῶν, ὡς ἐρούντων ὅτι ἄφνω
[25]	ἀναιδὴς καὶ ἄπιστος ἀποτελεσθείς; ~Προετιμήθη	σού	τις ἐν ἑστιάσει ἢ ἐν
[28]	γίνεται. ~Εἰ μὲν τὸ σῶμά	σού	τις ἐπέτρεπε τῷ ἀπαντήσαντι, ἠγανάκτεις
[22]	ἐμμείνῃς τοῖς αὐτοῖς, οἱ καταγελῶντές	σου	τὸ πρότερον οὗτοί σε ὕστερον
[53]	ὅστις δ' ἀνάγκῃ συγκεχώρηκεν καλῶς,	σοφὸς	παρ' ἡμῖν, καὶ τὰ θεῖ'
[33]	τὰ ἀναγκαῖα καὶ δι' ὀλίγων.	σπανίως	δέ ποτε καιροῦ παρακαλοῦντος ἐπὶ
[31]	τῷ αὐτῷ καὶ εὐσεβείας ἐπιμελεῖται.	σπένδειν	δὲ καὶ θύειν καὶ ἀπάρχεσθαι
[33]	δέ ποτε καιρὸς εἴη, μηδενὶ	σπουδάζων	φαίνου ἢ σεαυτῷ, τοῦτ' ἔστι.
[52]	ἐκεῖνόν ἐστιν ἡμῖν ἡ πᾶσα	σπουδή·	τοῦ δὲ πρώτου παντελῶς ἀμελοῦμεν.
[48]	ἔκπτυσον καὶ μηδενὶ εἴπῃς. ~Ἰδιώτου	στάσις	καὶ χαρακτήρ· οὐδέποτε ἐξ ἑαυτοῦ
[48]	ἀλλ' ἀπὸ τῶν ἔξω. φιλοσόφου	στάσις	καὶ χαρακτήρ· πᾶσαν ὠφέλειαν καὶ
[16]	πρόσεχε μέντοι μὴ καὶ ἔσωθεν	στενάξῃς.	~Μέμνησο, ὅτι ὑποκριτὴς εἶ δράματος,
[3]	τῶν σμικροτάτων ἀρξάμενος· ἂν χύτραν	στέργῃς,	ὅτι χύτραν στέργω’ κατεαγείσης γὰρ
[3]	ψυχαγωγούντων ἢ χρείαν παρεχόντων ἢ	στεργομένων	μέμνησο ἐπιλέγειν, ὁποῖόν ἐστιν, ἀπὸ
[3]	ἂν χύτραν στέργῃς, ὅτι χύτραν	στέργω’	κατεαγείσης γὰρ αὐτῆς οὐ ταραχθήσῃ·
[39]	ἐὰν μὲν οὖν ἐπὶ τούτου	στῇς,	φυλάξεις τὸ μέτρον· ἐὰν δὲ
[24]	πάλιν, ποίαν καὶ ταύτην βοήθειαν;	στοὰς	οὐχ ἕξει διὰ σὲ οὔτε
[19]	ἔχει· σύ τε αὐτὸς οὐ	στρατηγός,	οὐ πρύτανις ἢ ὕπατος εἶναι
[30]	ἀπὸ τοῦ πολίτου, ἀπὸ τοῦ	στρατηγοῦ	τὸ καθῆκον εὑρήσεις, ἐὰν τὰς
[23]	~Ἐάν ποτέ σοι γένηται ἔξω	στραφῆναι	πρὸς τὸ βούλεσθαι ἀρέσαι τινί,
[29]	δὲ ὅτε χεῖρα ἐκβαλεῖν, σφυρὸν	στρέψαι,	πολλὴν ἁφὴν καταπιεῖν, ἔσθ' ὅτε
[38]	προσέχεις, μὴ ἐπιβῇς ἥλῳ ἢ	στρέψῃς	τὸν πόδα σου, οὕτω πρόσεχε,
[24]	αὐτὴν ὠφέλεις; ναί. οὐκοῦν οὐδὲ	σὺ	αὐτὸς ἀνωφελὴς ἂν εἴης αὐτῇ.
[25]	δὲ κακά, μὴ ἄχθου, ὅτι	σὺ	αὐτῶν οὐκ ἔτυχες· μέμνησο δέ,
[53]	δέ μ' ὦ Ζεῦ, καὶ	σύ	γ' ἡ Πεπρωμένη, ὅποι ποθ'
[44]	ἄρα λέξις τῆς σῆς κρείσσων’	σὺ	δέ γε οὔτε κτῆσις εἶ
[51]	ἄλλῳ προσέχων ἢ τῷ λόγῳ.	σὺ	δὲ εἰ καὶ μήπω εἶ
[25]	προέμενος τὸν ὀβολὸν λάβῃ θρίδακας,	σὺ	δὲ μὴ προέμενος μὴ λάβῃς,
[6]	καλός εἰμι’ οἰστὸν ἂν ἦν·	σὺ	δέ, ὅταν λέγῃς ἐπαιρόμενος ὅτι
[22]	πόθεν ἡμῖν αὕτη ἡ ὀφρύς;	σὺ	δὲ ὀφρὺν μὲν μὴ σχῇς·
[30]	ἄλλος οὐ βλάψει, ἂν μὴ	σὺ	θέλῃς· τότε δὲ ἔσῃ βεβλαμμένος,
[46]	τις, ὅτι οὐδὲν οἶσθα, καὶ	σὺ	μὴ δηχθῇς, τότε ἴσθι, ὅτι
[29]	σαλπίζει, εἶτα τραγῳδεῖ· οὕτω καὶ	σὺ	νῦν μὲν ἀθλητής, νῦν δὲ
[19]	φθόνος οὔτε ζηλοτυπία χώραν ἔχει·	σύ	τε αὐτὸς οὐ στρατηγός, οὐ
[28]	ἀπαντήσαντι, ἠγανάκτεις ἄν· ὅτι δὲ	σὺ	τὴν γνώμην τὴν σεαυτοῦ ἐπιτρέπεις
[46]	ἔξω φέρει καὶ γάλα· καὶ	σὺ	τοίνυν μὴ τὰ θεωρήματα τοῖς
[25]	γὰρ ἐκεῖνος ἔχει θρίδακας, οὕτω	σὺ	τὸν ὀβολόν, ὃν οὐκ ἔδωκας.
[45]	φαντασίας καταληπτικὰς λαμβάνειν, ἄλλοις δὲ	συγκατατίθεσθαι.	~Μηδαμοῦ σεαυτὸν εἴπῃς φιλόσοφον μηδὲ
[53]	ἧττον ἕψομαι. ὅστις δ' ἀνάγκῃ	συγκεχώρηκεν	καλῶς, σοφὸς παρ' ἡμῖν, καὶ
[32]	τῷ φίλῳ καὶ τῇ πατρίδι	συγκινδυνεύειν.	τοιγαροῦν τῷ μείζονι μάντει πρόσεχε,
[32]	τὸ προκείμενον· ὥστε, ὅταν δεήσῃ	συγκινδυνεῦσαι	φίλῳ ἢ πατρίδι, μὴ μαντεύεσθαι,
[32]	ἢ πατρίδι, μὴ μαντεύεσθαι, εἰ	συγκινδυνευτέον.	καὶ γὰρ ἂν προείπῃ σοι
[33]	ἐπιγελᾶν τινι ἢ ἐπὶ πολὺ	συγκινεῖσθαι	παντελῶς ἀπέχου. καὶ μετὰ τὸ
[40]	οὐδὲν αὐταῖς πρόσεστι, μόνον δὲ	συγκοιμῶνται	τοῖς ἀνδράσι, ἄρχονται καλλωπίζεσθαι καὶ
[33]	ἀνθρώπων ψέγων ἢ ἐπαινῶν ἢ	συγκρίνων.	ἂν μὲν οὖν οἷός τε
[28]	λοιδορήσηταί σοι, ταραχθῇ ἐκείνη καὶ	συγχυθῇ,	οὐκ αἰσχύνῃ τούτου ἕνεκα; ~Ἑκάστου
[24]	εἰς τοῦτο οὖν μοι μᾶλλον	συλλαμβάνετε	καὶ μή, δι' ὧν ἀποβαλῶ
[33]	ἀνεπαχθὲς φύλασσε. ὅταν τινὶ μέλλῃς	συμβαλεῖν,	μάλιστα τῶν ἐν ὑπεροχῇ δοκούντων,
[51]	τὰ θεωρήματα, οἷς ἔδει σε	συμβάλλειν,	καὶ συμβέβληκας. ποῖον οὖν ἔτι
[16]	ὅτι τοῦτον θλίβει οὐ τὸ	συμβεβηκός	(ἄλλον γὰρ οὐ θλίβει) ἀλλὰ
[33]	ἡδύ ἐστι τὸ τῶν σοὶ	συμβεβηκότων	ἀκούειν. ἀπέστω δὲ καὶ τὸ
[51]	οἷς ἔδει σε συμβάλλειν, καὶ	συμβέβληκας.	ποῖον οὖν ἔτι διδάσκαλον προσδοκᾷς,
[33]	αἰσχρολογίαν προελθεῖν. ὅταν οὖν τι	συμβῇ	τοιοῦτον, ἂν μὲν εὔκαιρον ᾖ,
[45]	οἶσθα, εἰ κακῶς; οὕτως οὐ	συμβήσεταί	σοι ἄλλων μὲν φαντασίας καταληπτικὰς
[32]	καὶ λοιπόν, ὅταν τί σοι	συμβουλευθῇ,	μέμνησο τίνας συμβούλους παρέλαβες καὶ
[25]	ἢ ἐν τῷ παραληφθῆναι εἰς	συμβουλίαν;	εἰ μὲν ἀγαθὰ ταῦτά ἐστι,
[32]	κωλύσει. θαῤῥῶν οὖν ὡς ἐπὶ	συμβούλους	ἔρχου τοὺς θεούς· καὶ λοιπόν,
[32]	τί σοι συμβουλευθῇ, μέμνησο τίνας	συμβούλους	παρέλαβες καὶ τίνων παρακούσεις ἀπειθήσας.
[33]	μεμολυσμένος, καὶ τὸν συνανατριβόμενον αὐτῷ	συμμολύνεσθαι	ἀνάγκη, κἂν αὐτὸς ὢν τύχῃ
[42]	ἐξηπάτηται. καὶ γὰρ τὸ ἀληθὲς	συμπεπλεγμένον	ἄν τις ὑπολάβῃ ψεῦδος, οὐ
[36]	ἔχει ἀξίαν, πρὸς δὲ τὸ	συμπεπλεγμένον	ἀπαξίαν, οὕτω καὶ τὸ τὴν
[42]	τις ὑπολάβῃ ψεῦδος, οὐ τὸ	συμπεπλεγμένον	βέβλαπται, ἀλλ' ὁ ἐξαπατηθείς. ἀπὸ
[16]	μέχρι μέντοι λόγου μὴ ὄκνει	συμπεριφέρεσθαι	αὐτῷ, κἂν οὕτω τύχῃ, καὶ
[46]	ἀπὸ τῶν θεωρημάτων· οἷον ἐν	συμποσίῳ	μὴ λέγε, πῶς δεῖ ἐσθίειν,
[15]	ἀνάγκη. ~Μέμνησο, ὅτι ὡς ἐν	συμποσίῳ	σε δεῖ ἀναστρέφεσθαι. περιφερόμενον γέγονέ
[15]	ἔσῃ ποτὲ ἄξιος τῶν θεῶν	συμπότης.	ἂν δὲ καὶ παρατεθέντων σοι
[15]	ἀλλ' ὑπερίδῃς, τότε οὐ μόνον	συμπότης	τῶν θεῶν ἔσῃ, ἀλλὰ καὶ
[31]	τέκνα ἀπολλύντες. ὅπου γὰρ τὸ	συμφέρον,	ἐπεῖ καὶ τὸ εὐσεβές. ὥστε,
[49]	δύνωμαι ὅμοια τὰ ἔργα καὶ	σύμφωνα	ἐπιδεικνύειν τοῖς λόγοις. ~Ὅσα προτίθεται,
[29]	εἶτα ἐπίτροπος Καίσαρος. ταῦτα οὐ	συμφωνεῖ.	ἕνα σε δεῖ ἄνθρωπον ἢ
[33]	ὅτι οὐ φροντιεῖ σου. κἂν	σὺν	τούτοις ἐλθεῖν καθήκῃ, ἐλθὼν φέρε
[32]	ἀλλ' αἱρεῖ ὁ λόγος καὶ	σὺν	τούτοις παρίστασθαι τῷ φίλῳ καὶ
[44]	ἄρα κρείσσων’ ἐκεῖνοι δὲ μᾶλλον	συνακτικοί	ἐγώ σου πλουσιώτερός εἰμι, ἡ
[33]	ἑταῖρος ᾖ μεμολυσμένος, καὶ τὸν	συνανατριβόμενον	αὐτῷ συμμολύνεσθαι ἀνάγκη, κἂν αὐτὸς
[18]	ὅταν μὴ αἴσιον κεκράγῃ, μὴ	συναρπαζέτω	σε ἡ φαντασία· ἀλλ' εὐθὺς
[16]	πρόσεχε μή σε ἡ φαντασία	συναρπάσῃ	ὡς ἐν κακοῖς ὄντος αὐτοῦ
[19]	εὐδοκιμοῦντα μακαρίσῃς, ὑπὸ τῆς φαντασίας	συναρπασθείς.	ἐὰν γὰρ ἐν τοῖς ἐφ'
[20]	πειρῶ ὑπὸ τῆς φαντασίας μὴ	συναρπασθῆναι·	ἂν γὰρ ἅπαξ χρόνου καὶ
[34]	τῶν ἄλλων, φύλασσε σαυτόν, μὴ	συναρπασθῇς	ὑπ' αὐτῆς· ἀλλ' ἐκδεξάσθω σε
[10]	καὶ οὕτως ἐθιζόμενόν σε οὐ	συναρπάσουσιν	αἱ φαντασίαι. ~Μηδέποτε ἐπὶ μηδενὸς
[15]	τῶν θεῶν ἔσῃ, ἀλλὰ καὶ	συνάρχων.	οὕτω γὰρ ποιῶν Διογένης καὶ
[34]	ἀλλ' ἀντιτίθει, πόσῳ ἄμεινον τὸ	συνειδέναι	σεαυτῷ ταύτην τὴν νίκην νενικηκότι.
[16]	αὐτῷ, κἂν οὕτω τύχῃ, καὶ	συνεπιστενάξαι·	πρόσεχε μέντοι μὴ καὶ ἔσωθεν
[36]	φυλάξαι, ἀπαξίαν ἔχει. ὅταν οὖν	συνεσθίῃς	ἑτέρῳ, μέμνησο, μὴ μόνον τὴν
[7]	διάνοιαν ἐπὶ τὸ πλοῖον καὶ	συνεχῶς	ἐπιστρέφεσθαι, μή ποτε ὁ κυβερνήτης
[32]	ἄλλης ἀφορμαὶ δίδονται πρὸς τὸ	συνιδεῖν	τὸ προκείμενον· ὥστε, ὅταν δεήσῃ
[33]	σοῖς λόγοις καὶ τοὺς τῶν	συνόντων	ἐπὶ τὸ προσῆκον. εἰ δὲ
[43]	ἐκεῖθεν μᾶλλον, ὅτι ἀδελφός, ὅτι	σύντροφος,	καὶ λήψῃ αὐτὸ καθ' ὃ
[46]	αὐτὸν βουλόμενοι φιλοσόφοις ὑπ' αὐτοῦ	συσταθῆναι,	κἀκεῖνος ἀπῆγεν αὐτούς. οὕτως ἠνείχετο
[47]	ἀνδριάντας περιλάμβανε· ἀλλὰ διψῶν ποτε	σφοδρῶς	ἐπίσπασαι ψυχροῦ ὕδατος καὶ ἔκπτυσον
[29]	ἔστι δὲ ὅτε χεῖρα ἐκβαλεῖν,	σφυρὸν	στρέψαι, πολλὴν ἁφὴν καταπιεῖν, ἔσθ'
[30]	τὸ καθῆκον εὑρήσεις, ἐὰν τὰς	σχέσεις	ἐθίζῃ θεωρεῖν. ~Τῆς περὶ τοὺς
[30]	~Τὰ καθήκοντα ὡς ἐπίπαν ταῖς	σχέσεσι	παραμετρεῖται. πατήρ ἐστιν· ὑπαγορεύεται ἐπιμελεῖσθαι,
[6]	ἐν χρήσει φαντασιῶν κατὰ φύσιν	σχῇς,	τηνικαῦτα ἐπάρθητι· τότε γὰρ ἐπὶ
[22]	σὺ δὲ ὀφρὺν μὲν μὴ	σχῇς·	τῶν δὲ βελτίστων σοι φαινομένων
[6]	τηνικαῦτα ἐπάρθητι· τότε γὰρ ἐπὶ	σῷ	τινι ἀγαθῷ ἐπαρθήσῃ. ~Καθάπερ ἐν
[51]	πρᾶγμα καὶ ἀπόλλυται προκοπὴ καὶ	σῴζεται.	Σωκράτης οὕτως ἀπετελέσθη, ἐπὶ πάντων
[5]	θάνατος οὐδὲν δεινόν (ἐπεὶ καὶ	Σωκράτει	ἂν ἐφαίνετο) ἀλλὰ τὸ δόγμα
[51]	καὶ μήπω εἶ Σωκράτης, ὡς	Σωκράτης	γε εἶναι βουλόμενος ὀφείλεις βιοῦν.
[32]	ἐπὶ τὸ μαντεύεσθαι, καθάπερ ἠξίου	Σωκράτης,	ἐφ' ὧν ἡ πᾶσα σκέψις
[33]	τί ἂν ἐποίησεν ἐν τούτῳ	Σωκράτης	ἢ Ζήνων, καὶ οὐκ ἀπορήσεις
[51]	καὶ ἀπόλλυται προκοπὴ καὶ σῴζεται.	Σωκράτης	οὕτως ἀπετελέσθη, ἐπὶ πάντων τῶν
[46]	γάρ, ὅτι οὕτως ἀφῃρήκει πανταχόθεν	Σωκράτης	τὸ ἐπιδεικτικόν, ὥστε ἤρχοντο πρὸς
[51]	δὲ εἰ καὶ μήπω εἶ	Σωκράτης,	ὡς Σωκράτης γε εἶναι βουλόμενος
[36]	μὴ μόνον τὴν πρὸς τὸ	σῶμα	ἀξίαν τῶν παρακειμένων ὁρᾶν, ἀλλὰ
[39]	τοῦ ἔργου. ~Μέτρον κτήσεως τὸ	σῶμα	ἑκάστῳ ὡς ὁ ποὺς ὑποδήματος.
[36]	μερίδα ἐκλέξασθαι πρὸς μὲν τὸ	σῶμα	ἐχέτω ἀξίαν, πρὸς δὲ τὸ>
[1]	οὐκ ἐφ' ἡμῖν δὲ τὸ	σῶμα,	ἡ κτῆσις, δόξαι, ἀρχαὶ καὶ
[33]	τύχῃ καθαρός. τὰ περὶ τὸ	σῶμα	μέχρι τῆς χρείας ψιλῆς παραλάμβανε,
[47]	εὐτελῶς ἡρμοσμένος ᾖς κατὰ τὸ	σῶμα,	μὴ καλλωπίζου ἐπὶ τούτῳ μήδ'
[41]	τὸ ἐνδιατρίβειν τοῖς περὶ τὸ	σῶμα,	οἷον ἐπὶ πολὺ γυμνάζεσθαι, ἐπὶ
[28]	κόσμῳ γίνεται. ~Εἰ μὲν τὸ	σῶμά	σού τις ἐπέτρεπε τῷ ἀπαντήσαντι,
[18]	οὐδὲν ἐπισημαίνεται, ἀλλ' ἢ τῷ	σωματίῳ	μου ἢ τῷ κτησειδίῳ μου
[9]	ὡς γίνεται καὶ εὐροήσεις. ~Νόσος	σώματός	ἐστιν ἐμπόδιον, προαιρέσεως δὲ οὔ,
[32]	ἢ πήρωσις μέρους τινὸς τοῦ	σώματος	ἢ φυγή· ἀλλ' αἱρεῖ ὁ
[33]	σοὶ ἡδύ ἐστι τὸ τῶν	σῶν	κινδύνων μεμνῆσθαι, οὕτω καὶ τοῖς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 7/06/2007