HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Arrien, Le Manuel d'Épictète

Liste des contextes (ordre alphabétique)


π  =  256 formes différentes pour 431 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Maximes
[12]   περιγίνεται. ὅταν δὲ καλῇς τὸν  παῖδα,   ἐνθυμοῦ, ὅτι δύναται μὴ ὑπακοῦσαι
[14]   σὰ εἶναι. οὕτω κἂν τὸν  παῖδα   θέλῃς μὴ ἁμαρτάνειν, μωρὸς εἶ·
[12]   ἀφθόνοις ταρασσόμενον. κρεῖττον δὲ τὸν  παῖδα   κακὸν εἶναι σὲ κακοδαίμονα.
[12]   διατροφάς’ ἐὰν μὴ κολάσω τὸν  παῖδα,   πονηρὸς ἔσται. κρεῖσσον γὰρ λιμῷ
[26]   πρὸς ἀλλήλους. οἷον, ὅταν ἄλλου  παιδάριον   κατεάξῃ τὸ ποτήριον, πρόχειρον εὐθὺς
[29]   ἀπὸ τῶν οἰκείων ἀπελθεῖν, ὑπὸ  παιδαρίου   καταφρονηθῆναι, ὑπὸ τῶν ἀπαντώντων καταγελασθῆναι,
[5]   οἷς αὐτὸς πράσσει κακῶς· ἠργμένου  παιδεύεσθαι   τὸ ἑαυτῷ· πεπαιδευμένου τὸ μήτε
[31]   τῶν δοκούντων ἀγαθῶν εἶναι τῷ  παιδὶ   μὴ μεταδιδῷ· καὶ Πολυνείκην καὶ
[29]   εἰ δὲ μή, ὡς τὰ  παιδία   ἀναστραφήσῃ, νῦν μὲν παλαιστὰς
[29]   μὴ προσάγαγε. μὴ ὡς τὰ  παιδία   νῦν φιλόσοφος, ὕστερον δὲ τελώνης,
[11]   αὐτό’ ἀλλ' ὅτι ἀπέδωκα’ τὸ  παιδίον   ἀπέθανεν; ἀπεδόθη. γυνὴ ἀπέθανεν;
[7]   βολβαρίου καὶ κοχλιδίου γυναικάριον καὶ  παιδίον,   οὐδὲν κωλύσει· ἐὰν δὲ
[3]   γὰρ αὐτῆς οὐ ταραχθήσῃ· ἂν  παιδίον   σαυτοῦ καταφιλῇς γυναῖκα, ὅτι
[29]   ἀναστραφήσῃ, νῦν μὲν παλαιστὰς  παίζει,   νῦν δὲ μονομάχους, νῦν δὲ
[30]   ἐπιμελεῖσθαι, παραχωρεῖν ἁπάντων, ἀνέχεσθαι λοιδοροῦντος,  παίοντος.   ἀλλὰ πατὴρ κακός ἐστι’ μή
[29]   παιδία ἀναστραφήσῃ, νῦν μὲν  παλαιστὰς   παίζει, νῦν δὲ μονομάχους, νῦν
[29]   βαστάσαι. πένταθλος εἶναι βούλει  παλαιστής;   ἴδε σεαυτοῦ τοὺς βραχίονας, τοὺς
[24]   ἐπ' ἐμοί’ φησίν, ἀβοήθητος ἔσται’  πάλιν,   ποίαν καὶ ταύτην βοήθειαν; στοὰς
[31]   αἰτίους. πέφυκε γὰρ πρὸς τοῦτο  πᾶν   ζῷον τὰ μὲν βλαβερὰ φαινόμενα
[43]   ἐφ' ἑκάστῳ ὅτι ἔδοξεν αὐτῷ’  ~Πᾶν   πρᾶγμα δύο ἔχει λαβάς, τὴν
[32]   αὐτῷ πρόσει, ἀλλὰ διεγνωκώς, ὅτι  πᾶν   τὸ ἀποβησόμενον ἀδιάφορον καὶ οὐδὲν
[51]   ὡς τέλειον καὶ προκόπτοντα· καὶ  πᾶν   τὸ βέλτιστον φαινόμενον ἔστω σοι
[11]   ἀλλοτρίου αὐτοῦ ἐπιμελοῦ, ὡς τοῦ  πανδοχείου   οἱ παριόντες. ~Εἰ προκόψαι θέλεις,
[18]   τῇ γυναικί. ἐμοὶ δὲ  πάντα   αἴσια σημαίνεται, ἐὰν ἐγὼ θέλω·
[7]   κυβερνήτης καλέσῃ, κἂν καλέσῃ,  πάντα   ἐκεῖνα ἀφιέναι, ἵνα μὴ δεδεμένος
[21]   σεαυτοῦ. ~Θάνατος καὶ φυγὴ καὶ  πάντα   τὰ δεινὰ φαινόμενα πρὸ ὀφθαλμῶν
[46]   μέμνησο γάρ, ὅτι οὕτως ἀφῃρήκει  πανταχόθεν   Σωκράτης τὸ ἐπιδεικτικόν, ὥστε ἤρχοντο
[52]   πᾶσα σπουδή· τοῦ δὲ πρώτου  παντελῶς   ἀμελοῦμεν. τοιγαροῦν ψευδόμεθα μέν, πῶς
[33]   τινι ἐπὶ πολὺ συγκινεῖσθαι  παντελῶς   ἀπέχου. καὶ μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναι
[2]   ἐφ' ἡμῖν. τὴν ὄρεξιν δὲ  παντελῶς   ἐπὶ τοῦ παρόντος ἄνελε· ἄν
[1]   αὐτῶν, ἀλλὰ τὰ μὲν ἀφιέναι  παντελῶς,   τὰ δ' ὑπερτίθεσθαι πρὸς τὸ
[29]   ὑπὸ τῶν ἀπαντώντων καταγελασθῆναι, ἐν  παντὶ   ἧττον ἔχειν, ἐν τιμῇ, ἐν
[29]   ἀρχῇ, ἐν δίκῃ, ἐν πραγματίῳ  παντί.   ταῦτα ἐπίσκεψαι. εἰ θέλεις ἀντικαταλλάξασθαι
[23]   τὴν ἔνστασιν. ἀρκοῦ οὖν ἐν  παντὶ   τῷ εἶναι φιλόσοφος εἰ δὲ
[53]   δεῖ ψεύδεσθαι, πρόχειρον ἔχομεν. ~Ἐπὶ  παντὸς   πρόχειρα ἑκτέον ταῦτα· ἄγου δέ
[14]   γυναῖκα καὶ τοὺς φίλους σου  πάντοτε   ζῆν, ἠλίθιος εἶ· τὰ γὰρ
[29]   ὅτε μαστιγωθῆναι καὶ μετὰ τούτων  πάντων   νικηθῆναι. ταῦτα ἐπισκεψάμενος, ἂν ἔτι
[21]   σοι καθ' ἡμέραν, μάλιστα δὲ  πάντων   θάνατος· καὶ οὐδὲν οὐδέποτε
[2]   ἆρον οὖν τὴν ἔκκλισιν ἀπὸ  πάντων   τῶν οὐκ ἐφ' ἡμῖν καὶ
[51]   σῴζεται. Σωκράτης οὕτως ἀπετελέσθη, ἐπὶ  πάντων   τῶν προσαγομένων αὐτῷ μηδενὶ ἄλλῳ
[1]   τὸ καὶ τῶν προτέρων ἐφίεσθαι,  πάντως   γε μὴν ἐκείνων ἀποτεύξη, δι'
[1]   ὅτι φαντασία εἶ καὶ οὐ  πάντως   τὸ φαινόμενον’ ἔπειτα ἐξέταζε αὐτὴν
[48]   ἐπαινῇ, καταγελᾷ τοῦ ἐπαινοῦντος αὐτὸς  παρ'   ἑαυτῷ· κἂν ψέγῃ, οὐκ ἀπολογεῖται.
[53]   δ' ἀνάγκῃ συγκεχώρηκεν καλῶς, σοφὸς  παρ'   ἡμῖν, καὶ τὰ θεῖ' ἐπίσταται.
[51]   ἔστιν ἀναβάλλεσθαι οὐκέτι καὶ ὅτι  παρὰ   μίαν ἡμέραν καὶ ἓν πρᾶγμα
[34]   τὸ πρᾶγμα, καὶ ἀναβολήν τινα  παρὰ   σεαυτοῦ λάβε. ἔπειτα μνήσθητι ἀμφοτέρων
[18]   φαντασία· ἀλλ' εὐθὺς διαίρει  παρὰ   σεαυτῷ καὶ λέγε ὅτι τούτων
[24]   λέγεις τὸ ἀβοήθητοι; οὐχ ἕξουσι  παρὰ   σοῦ κερμάτιον· οὐδὲ πολίτας Ῥωμαίων
[32]   οὐκ οἶδας, ἀλλὰ ἥκεις ὡς  παρὰ   τοῦ μάντεως αὐτὸ πευσόμενος, ὁποῖον
[2]   μὲν οὖν μόνα ἐκκλίνῃς τὰ  παρὰ   φύσιν τῶν ἐπὶ σοί, οὐδενί,
[48]   δ' ἔκκλισιν εἰς μόνα τὰ  παρὰ   φύσιν τῶν ἐφ' ἡμῖν μετατέθεικεν.
[2]   ἡμῖν καὶ μετάθες ἐπὶ τὰ  παρὰ   φύσιν τῶν ἐφ' ἡμῖν. τὴν
[51]   ἀξιοῦν σεαυτὸν καὶ ἐν μηδενὶ  παραβαίνειν   τὸν διαιροῦντα λόγον; παρείληφας τὰ
[50]   ὡς νόμοις, ὡς ἀσεβήσων, ἂν  παραβῇς,   ἔμμενε. τι δ' ἂν
[29]   ὡς ἔτυχεν, ἁπλῶς ὡς ἰατρῷ  παραδεδωκέναι   σεαυτὸν τῷ ἐπιστάτῃ, εἶτα ἐν
[33]   ἐπὶ πολλοῖς μηδὲ ἀνειμένος. ὅρκον  παραίτησαι,   εἰ μὲν οἷόν τε, εἰς
[33]   ὀλίγων. σπανίως δέ ποτε καιροῦ  παρακαλοῦντος   ἐπὶ τὸ λέγειν λέξον μέν,
[36]   πρὸς τὸ σῶμα ἀξίαν τῶν  παρακειμένων   ὁρᾶν, ἀλλὰ καὶ τὴν πρὸς
[32]   τίνας συμβούλους παρέλαβες καὶ τίνων  παρακούσεις   ἀπειθήσας. ἔρχου δὲ ἐπὶ τὸ
[33]   σῶμα μέχρι τῆς χρείας ψιλῆς  παραλάμβανε,   οἷον τροφάς, πόμα, ἀμπεχόνην, οἰκίαν,
[25]   ἐν προσαγορεύσει ἐν τῷ  παραληφθῆναι   εἰς συμβουλίαν; εἰ μὲν ἀγαθὰ
[24]   ἔργον τὸ ἀρχῆς τυχεῖν  παραληφθῆναι   ἐφ' ἑστίασιν; οὐδαμῶς. πῶς οὖν
[30]   καθήκοντα ὡς ἐπίπαν ταῖς σχέσεσι  παραμετρεῖται.   πατήρ ἐστιν· ὑπαγορεύεται ἐπιμελεῖσθαι, παραχωρεῖν
[25]   φοιτῶντι; μὴ παραπέμπων τῷ  παραπέμποντι;   μὴ ἐπαινῶν τῷ ἐπαινοῦντι,
[25]   τινὸς τῷ φοιτῶντι; μὴ  παραπέμπων   τῷ παραπέμποντι; μὴ ἐπαινῶν
[22]   ἐπιθυμήσεις τινός. ~Εἰ φιλοσοφίας ἐπιθυμεῖς,  παρασκευάζου   αὐτόθεν ὡς καταγελασθησόμενος, ὡς καταμωκησομένων
[15]   θεῶν συμπότης. ἂν δὲ καὶ  παρατεθέντων   σοι μὴ λάβῃς, ἀλλ' ὑπερίδῃς,
[33]   τὸ ὅτι αὐτὸς οὐ χρῇ,  παράφερε.   ἐὰν τίς σοι ἀπαγγείλῃ ὅτι
[48]   τε λόγῳ, ὡς ἐχθρὸν ἑαυτὸν  παραφυλάσσει   καὶ ἐπίβουλον. ~Ὅταν τις ἐπὶ
[38]   τοῦτο ἐὰν ἐφ' ἑκάστου ἔργου  παραφυλάσσωμεν,   ἀσφαλέστερον ἁψόμεθα τοῦ ἔργου. ~Μέτρον
[30]   παραμετρεῖται. πατήρ ἐστιν· ὑπαγορεύεται ἐπιμελεῖσθαι,  παραχωρεῖν   ἁπάντων, ἀνέχεσθαι λοιδοροῦντος, παίοντος. ἀλλὰ
[51]   μηδενὶ παραβαίνειν τὸν διαιροῦντα λόγον;  παρείληφας   τὰ θεωρήματα, οἷς ἔδει σε
[25]   δὴ τρόπον καὶ ἐνταῦθα. οὐ  παρεκλήθης   ἐφ' ἑστίασίν τινος; οὐ γὰρ
[32]   σοι συμβουλευθῇ, μέμνησο τίνας συμβούλους  παρέλαβες   καὶ τίνων παρακούσεις ἀπειθήσας. ἔρχου
[37]   ἠσχημόνησας καί, ἠδύνασο ἐκπληρῶσαι,  παρέλιπες.   ~Ἐν τῷ περιπατεῖν καθάπερ προσέχεις,
[7]   εἰ ἐξέλθοις ὑθρεύσασθαι, ὁδοῦ μὲν  πάρεργον   καὶ κοχλίδιον ἀναλέξῃ καὶ βολβάριον,
[41]   ὀχεύειν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐν  παρέργῳ   ποιητέον· περὶ δὲ τὴν γνώμην
[15]   ἐκτείνας τὴν χεῖρα κοσμίως μετάλαβε.  παρέρχεται·   μὴ κάτεχε. οὔπω ἥκει· μὴ
[2]   καλὸν ἄν, οὐδὲν οὐδέπω σοι  πάρεστι.   μόνῳ δὲ τῷ ὁρμᾶν καὶ
[51]   νῦν ἀγὼν καὶ ἤδη  πάρεστι   τὰ Ὀλύμπια καὶ οὐκ ἔστιν
[3]   ἑκάστου τῶν ψυχαγωγούντων χρείαν  παρεχόντων   στεργομένων μέμνησο ἐπιλέγειν, ὁποῖόν
[49]   τὸν ἐξηγούμενον, ἀπολείπεται χρῆσθαι τοῖς  παρηγγελμένοις·   τοῦτο αὐτὸ μόνον σεμνόν ἐστιν.
[33]   εἰς τὰ θέατρα τὸ πολὺ  παριέναι   οὐκ ἀναγκαῖον. εἰ δέ ποτε
[33]   τινῶν μὴ εἰκῇ μηδὲ ῥᾳδίως  πάριθι·   παριὼν δὲ τὸ σεμνὸν καὶ
[11]   ἐπιμελοῦ, ὡς τοῦ πανδοχείου οἱ  παριόντες.   ~Εἰ προκόψαι θέλεις, ἄφες τοὺς
[32]   λόγος καὶ σὺν τούτοις  παρίστασθαι   τῷ φίλῳ καὶ τῇ πατρίδι
[33]   μὴ εἰκῇ μηδὲ ῥᾳδίως πάριθι·  παριὼν   δὲ τὸ σεμνὸν καὶ τὸ
[1]   τὰ δ' ὑπερτίθεσθαι πρὸς τὸ  παρόν.   ἐὰν δὲ καὶ ταῦτ' ἐθέλῃς
[2]   ὄρεξιν δὲ παντελῶς ἐπὶ τοῦ  παρόντος   ἄνελε· ἄν τε γὰρ ὀρέγῃ
[29]   ἐπιστάτῃ, εἶτα ἐν τῷ ἀγῶνι  παρορύσσεσθαι,   ἔστι δὲ ὅτε χεῖρα ἐκβαλεῖν,
[46]   κἀκεῖνος ἀπῆγεν αὐτούς. οὕτως ἠνείχετο  παρορώμενος.   κἂν περὶ θεωρήματός τινος ἐν
[13]   ἑτέρου ἐπιμελούμενον τοῦ ἑτέρου ἀμελῆσαι  πᾶσα   ἀνάγκη. ~Ἐὰν θέλῃς τὰ τέκνα
[32]   τι τῶν οὐκ ἐφ' ἡμῖν,  πᾶσα   ἀνάγκη μήτε ἀγαθὸν αὐτὸ εἶναι
[31]   ἐκείνων ὑπολάβῃς ἀγαθὸν κακόν,  πᾶσα   ἀνάγκη, ὅταν ἀποτυγχάνῃς ὧν θέλεις
[41]   περὶ δὲ τὴν γνώμην  πᾶσα   ἔστω ἐπιστροφή. ~Ὅταν σέ τις
[32]   ἠξίου Σωκράτης, ἐφ' ὧν  πᾶσα   σκέψις τὴν ἀναφορὰν εἰς τὴν
[52]   περὶ ἐκεῖνόν ἐστιν ἡμῖν  πᾶσα   σπουδή· τοῦ δὲ πρώτου παντελῶς
[29]   ψυχῇ οὐδέν· ἀλλ' ὡς πίθηκος  πᾶσαν   θέαν, ἣν ἂν ἴδῃς, μιμῇ
[48]   ἔξω. φιλοσόφου στάσις καὶ χαρακτήρ·  πᾶσαν   ὠφέλειαν καὶ βλάβην ἐξ ἑαυτοῦ
[40]   ἄρχονται καλλωπίζεσθαι καὶ ἐν τούτῳ  πάσας   ἔχειν τὰς ἐλπίδας. προσέχειν οὖν
[1]   καὶ εὐδαιμονία περιγίνεται. εὐθὺς οὖν  πάσῃ   φαντασίᾳ τραχείᾳ μελέτα ἐπιλέγειν ὅτι
[47]   μήδ' ἂν ὕδωρ πίνῃς, ἐκ  πάσης   ἀφορμῆς λέγε, ὅτι ὕδωρ πίνεις.
[31]   τὸ πείθεσθαι αὐτοῖς καὶ εἴκειν  πᾶσι   τοῖς γινομένοις καὶ ἀκολουθεῖν ἑκόντα
[26]   ἐγώ’ ἐχρῆν δὲ μεμνῆσθαι, τί  πάσχομεν   περὶ ἄλλων αὐτὸ ἀκούσαντες. ~Ὥσπερ
[30]   πατέρα φύσει ᾠκειώθης; ἀλλὰ πρὸς  πατέρα.   ἀδελφὸς ἀδικεῖ. τήρει τοιγαροῦν
[30]   μή τι οὖν πρὸς ἀγαθὸν  πατέρα   φύσει ᾠκειώθης; ἀλλὰ πρὸς πατέρα.
[30]   ὡς ἐπίπαν ταῖς σχέσεσι παραμετρεῖται.  πατήρ   ἐστιν· ὑπαγορεύεται ἐπιμελεῖσθαι, παραχωρεῖν ἁπάντων,
[30]   ἁπάντων, ἀνέχεσθαι λοιδοροῦντος, παίοντος. ἀλλὰ  πατὴρ   κακός ἐστι’ μή τι οὖν
[31]   βλάβῃ χαίρειν ἀδύνατον. ἔνθεν καὶ  πατὴρ   ὑπὸ υἱοῦ λοιδορεῖται, ὅταν τῶν
[31]   θύειν καὶ ἀπάρχεσθαι κατὰ τὰ  πάτρια   ἑκάστοτε προσήκει καθαρῶς καὶ μὴ
[32]   ὅταν δεήσῃ συγκινδυνεῦσαι φίλῳ  πατρίδι,   μὴ μαντεύεσθαι, εἰ συγκινδυνευτέον. καὶ
[32]   παρίστασθαι τῷ φίλῳ καὶ τῇ  πατρίδι   συγκινδυνεύειν. τοιγαροῦν τῷ μείζονι μάντει
[24]   με πράσσειν ἀξιοῦτε. ἀλλ'  πατρίς,   ὅσον ἐπ' ἐμοί’ φησίν, ἀβοήθητος
[31]   σαυτὸν εἰς τοῦτο κατατεταχέναι, τὸ  πείθεσθαι   αὐτοῖς καὶ εἴκειν πᾶσι τοῖς
[20]   ὑπόληψις ἠρέθικε. τοιγαροῦν ἐν πρώτοις  πειρῶ   ὑπὸ τῆς φαντασίας μὴ συναρπασθῆναι·
[1]   ἕξεις, οὐδὲ γὰρ βλαβερόν τι  πείσῃ.   τηλικούτων οὖν ἐφιέμενος μέμνησο, ὅτι
[29]   δεῖ σ' εὐτακτεῖν, ἀναγκοτροφεῖν, ἀπέχεσθαι  πεμμάτων,   γυμνάζεσθαι πρὸς ἀνάγκην, ἐν ὥρᾳ
[16]   ~Ὅταν κλαίοντα ἴδῃς τινὰ ἐν  πένθει   ἀποδημοῦντος τέκνου ἀπολωλεκότα
[1]   καὶ τὰ ἀλλότρια ἴδια, ἐμποδισθήσῃ,  πενθήσεις,   ταραχθήσῃ, μέμψῃ καὶ θεοὺς καὶ
[2]   ἂν ἐκκλίνῃς θάνατον  πενίαν,   δυστυχήσεις. ἆρον οὖν τὴν ἔκκλισιν
[29]   φύσιν κατάμαθε, εἰ δύνασαι βαστάσαι.  πένταθλος   εἶναι βούλει παλαιστής; ἴδε
[5]   κακῶς· ἠργμένου παιδεύεσθαι τὸ ἑαυτῷ·  πεπαιδευμένου   τὸ μήτε ἄλλῳ μήτε ἑαυτῷ.
[53]   Ζεῦ, καὶ σύ γ'  Πεπρωμένη,   ὅποι ποθ' ὑμῖν εἰμι διατεταγμένος·
[33]   μονομαχιῶν, μὴ περὶ ἱπποδρομιῶν, μὴ  περὶ   ἀθλητῶν, μὴ περὶ βρωμάτων
[26]   ἐχρῆν δὲ μεμνῆσθαι, τί πάσχομεν  περὶ   ἄλλων αὐτὸ ἀκούσαντες. ~Ὥσπερ σκοπὸς
[33]   τῶν ἑκασταχοῦ, μάλιστα δὲ μὴ  περὶ   ἀνθρώπων ψέγων ἐπαινῶν
[35]   ἀλλοῖόν τι μέλλωσιν οἱ πολλοὶ  περὶ   αὐτοῦ ὑπολαμβάνειν. εἰ μὲν γὰρ
[31]   κυριώτατον ἐκεῖνό ἐστιν, ὀρθὰς ὑπολήψεις  περὶ   αὐτῶν ἔχειν ὡς ὄντων καὶ
[33]   δόξαν τρυφὴν ἅπαν περίγραφε.  περὶ   ἀφροδίσια εἰς δύναμιν πρὸ γάμου
[33]   ἱπποδρομιῶν, μὴ περὶ ἀθλητῶν, μὴ  περὶ   βρωμάτων πομάτων, τῶν ἑκασταχοῦ,
[41]   ταῦτα μὲν ἐν παρέργῳ ποιητέον·  περὶ   δὲ τὴν γνώμην πᾶσα
[48]   οὐδένα μέμφεται, οὐδενὶ ἐγκαλεῖ, οὐδὲν  περὶ   ἑαυτοῦ λέγει ὡς ὄντος τινὸς
[52]   τῷ τρίτῳ τόπῳ διατρίβομεν καὶ  περὶ   ἐκεῖνόν ἐστιν ἡμῖν πᾶσα
[46]   αὐτούς. οὕτως ἠνείχετο παρορώμενος. κἂν  περὶ   θεωρήματός τινος ἐν ἰδιώταις ἐμπίπτῃ
[33]   τυχόντων· μὴ περὶ μονομαχιῶν, μὴ  περὶ   ἱπποδρομιῶν, μὴ περὶ ἀθλητῶν, μὴ
[33]   περὶ οὐδενὸς τῶν τυχόντων· μὴ  περὶ   μονομαχιῶν, μὴ περὶ ἱπποδρομιῶν, μὴ
[33]   τὸ λέγειν λέξον μέν, ἀλλὰ  περὶ   οὐδενὸς τῶν τυχόντων· μὴ περὶ
[50]   τι δ' ἂν ἐρῇ τις  περὶ   σοῦ, μὴ ἐπιστρέφου· τοῦτο γὰρ
[29]   περὶ τὰ ἔσω φιλοτεχνεῖν  περὶ   τὰ ἔξω· τοῦτ' ἔστιν
[29]   σαυτοῦ τὸ ἐκτὸς  περὶ   τὰ ἔσω φιλοτεχνεῖν περὶ
[1]   δὲ τούτῳ καὶ μάλιστα, πότερον  περὶ   τὰ ἐφ' ἡμῖν ἐστιν
[1]   τὰ ἐφ' ἡμῖν ἐστιν  περὶ   τὰ οὐκ ἐφ' ἡμῖν· κἂν
[1]   τὰ οὐκ ἐφ' ἡμῖν· κἂν  περί   τι τῶν οὐκ ἐφ' ἡμῖν
[33]   αὐτὸς ὢν τύχῃ καθαρός. τὰ  περὶ   τὸ σῶμα μέχρι τῆς χρείας
[41]   ~Ἀφυΐας σημεῖον τὸ ἐνδιατρίβειν τοῖς  περὶ   τὸ σῶμα, οἷον ἐπὶ πολὺ
[5]   ἐφαίνετο) ἀλλὰ τὸ δόγμα τὸ  περὶ   τοῦ θανάτου, διότι δεινόν, ἐκεῖνο
[31]   τὰς σχέσεις ἐθίζῃ θεωρεῖν. ~Τῆς  περὶ   τοὺς θεοὺς εὐσεβείας ἴσθι ὅτι
[16]   θλίβει) ἀλλὰ τὸ δόγμα τὸ  περὶ   τούτου’ μέχρι μέντοι λόγου μὴ
[20]   ὑβρίζει, ἀλλὰ τὸ δόγμα τὸ  περὶ   τούτων ὡς ὑβριζόντων. ὅταν οὖν
[33]   μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναι μὴ πολλὰ  περὶ   τῶν γεγενημένων διαλέγου, ὅσα μὴ
[46]   λάλει τὸ πολὺ ἐν ἰδιώταις  περὶ   τῶν θεωρημάτων, ἀλλὰ ποίει τὸ
[5]   οὐ τὰ πράγματα, ἀλλὰ τὰ  περὶ   τῶν πραγμάτων δόγματα· οἷον
[1]   ὧν μόνων ἐλευθερία καὶ εὐδαιμονία  περιγίνεται.   εὐθὺς οὖν πάσῃ φαντασίᾳ τραχείᾳ
[12]   τοσούτου ἀταραξία’ προῖκα δὲ οὐδὲν  περιγίνεται.   ὅταν δὲ καλῇς τὸν παῖδα,
[33]   πρὸς δόξαν τρυφὴν ἅπαν  περίγραφε.   περὶ ἀφροδίσια εἰς δύναμιν πρὸ
[48]   ἑαυτῷ· κἂν ψέγῃ, οὐκ ἀπολογεῖται.  περίεισι   δὲ καθάπερ οἱ ἄρρωστοι, εὐλαβούμενός
[47]   τοῖς ἔξω· μὴ τοὺς ἀνδριάντας  περιλάμβανε·   ἀλλὰ διψῶν ποτε σφοδρῶς ἐπίσπασαι
[15]   ἐπίβαλλε πόρρω τὴν ὄρεξιν, ἀλλὰ  περίμενε,   μέχρις ἂν γένηται κατὰ σέ.
[29]   σκέψεως ἦλθες ἐπί τι οὐδὲ  περιοδεύσας,   ἀλλ' εἰκῇ καὶ κατὰ ψυχρὰν
[38]   ἠδύνασο ἐκπληρῶσαι, παρέλιπες. ~Ἐν τῷ  περιπατεῖν   καθάπερ προσέχεις, μὴ ἐπιβῇς ἥλῳ
[2]   ὀρέγῃ, ἐκκλίσεως ἐπαγγελία τὸ μὴ  περιπεσεῖν   ἐκείνῳ, ἐκκλίνεται, καὶ
[2]   ἐπὶ σοί, οὐδενί, ὧν ἐκκλίνεις,  περιπεσῇ·   νόσον δ' ἂν ἐκκλίνῃς
[31]   ὅταν ἀποτυγχάνῃς ὧν θέλεις καὶ  περιπίπτῃς   οἷς μὴ θέλεις, μέμψασθαί σε
[2]   ἀτυχής, δὲ ἐν> ἐκκλίσει  περιπίπτων   δυστυχής. ἂν μὲν οὖν μόνα
[14]   ἔχων τὴν ἐξουσίαν εἰς τὸ  περιποιῆσαι   ἀφελέσθαι. ὅστις οὖν ἐλεύθερος
[24]   ἵνα ὑμεῖς τὰ μὴ ἀγαθὰ  περιποιήσησθε,   ὁρᾶτε ὑμεῖς, πῶς ἄνισοί ἐστε
[15]   ἐν συμποσίῳ σε δεῖ ἀναστρέφεσθαι.  περιφερόμενον   γέγονέ τι κατὰ σέ· ἐκτείνας
[32]   ὡς παρὰ τοῦ μάντεως αὐτὸ  πευσόμενος,   ὁποῖον δέ τι ἐστίν, ἐλήλυθας
[46]   ἰδιώταις ἐπιδείκνυε, ἀλλ' ἀπ' αὐτῶν  πεφθέντων   τὰ ἔργα. ~Ὅταν εὐτελῶς ἡρμοσμένος
[48]   ἠλίθιος ἀμαθὴς δοκῇ, οὐ  πεφρόντικεν.   ἐνί τε λόγῳ, ὡς ἐχθρὸν
[31]   σε καὶ μισεῖν τοὺς αἰτίους.  πέφυκε   γὰρ πρὸς τοῦτο πᾶν ζῷον
[29]   κατάμαθε. ἄλλος γὰρ πρὸς ἄλλο  πέφυκε.   δοκεῖς, ὅτι ταῦτα ποιῶν ὡσαύτως
[46]   ἔφαγεν, ἀλλὰ τὴν νομὴν ἔσω  πέψαντα   ἔρια ἔξω φέρει καὶ γάλα·
[48]   τι κινῆσαι τῶν καθισταμένων, πρὶν  πῆξιν   λαβεῖν. ὄρεξιν ἅπασαν ἦρκεν ἐξ
[32]   δῆλον ὅτι θάνατος σημαίνεται  πήρωσις   μέρους τινὸς τοῦ σώματος
[29]   τῇ ψυχῇ οὐδέν· ἀλλ' ὡς  πίθηκος   πᾶσαν θέαν, ἣν ἂν ἴδῃς,
[45]   ὅτι κακῶς, ἀλλ' ὅτι ταχέως.  πίνει   τις πολὺν οἶνον· μὴ εἴπῃς
[41]   ἐπὶ πολὺ ἐσθίειν, ἐπὶ πολὺ  πίνειν,   ἐπὶ πολὺ ἀποπατεῖν, ὀχεύειν. ἀλλὰ
[29]   καύματι, ἐν ψύχει, μὴ ψυχρὸν  πίνειν,   μὴ οἶνον, ὡς ἔτυχεν, ἁπλῶς
[29]   ποιῶν ὡσαύτως δύνασαι ἐσθίειν, ὡσαύτως  πίνειν,   ὁμοίως ὀρέγεσθαι, ὁμοίως δυσαρεστεῖν; ἀγρυπνῆσαι
[47]   πάσης ἀφορμῆς λέγε, ὅτι ὕδωρ  πίνεις.   κἂν ἀσκῆσαί ποτε πρὸς πόνον
[47]   ἐπὶ τούτῳ μήδ' ἂν ὕδωρ  πίνῃς,   ἐκ πάσης ἀφορμῆς λέγε, ὅτι
[25]   προϊέμενος ταῦτα, ἀνθ' ὧν ἐκεῖνα  πιπράσκεται,   προῖκα αὐτὰ βουλήσῃ λαμβάνειν. ἀλλὰ
[25]   αὐτὰ βουλήσῃ λαμβάνειν. ἀλλὰ πόσου  πιπράσκονται   θρίδακες; ὀβολοῦ, ἂν οὕτω τύχῃ.
[24]   ἂν δύνῃ φυλάττων ἅμα τὸν  πιστὸν   καὶ αἰδήμονα. εἰ δὲ ἐκείνην
[24]   βούλεσθε μᾶλλον; ἀργύριον φίλον  πιστὸν   καὶ αἰδήμονα; εἰς τοῦτο οὖν
[24]   ἄλλον τινὰ αὐτῇ κατεσκεύαζες πολίτην  πιστὸν   καὶ αἰδήμονα, οὐδὲν ἂν αὐτὴν
[24]   κτήσασθαι τηρῶν ἐμαυτὸν αἰδήμονα καὶ  πιστὸν   καὶ μεγαλόφρονα, δείκνυε τὴν ὁδὸν
[24]   ἐν οἷς ἔξεστί σοι εἶναι  πλείστου   ἀξίῳ; ἀλλά σοι οἱ φίλοι
[49]   γραμματικὸς ἀπετελέσθην ἀντὶ φιλοσόφου;  πλήν   γε δὴ ὅτι ἀντὶ Ὁμήρου
[33]   αἰδῶ τὴν πρὸς σὲ τῶν  πλησίον   ἀνιέναι. ἐπισφαλὲς δὲ καὶ τὸ
[7]   κυβερνήτης καλέσῃ, τρέχε ἐπὶ τὸ  πλοῖον   ἀφεὶς ἐκεῖνα ἅπαντα μηδὲ ἐπιστρεφόμενος.
[7]   δεῖ τὴν διάνοιαν ἐπὶ τὸ  πλοῖον   καὶ συνεχῶς ἐπιστρέφεσθαι, μή ποτε
[7]   ἐπαρθήσῃ. ~Καθάπερ ἐν πλῷ τοῦ  πλοίου   καθορμισθέντος εἰ ἐξέλθοις ὑθρεύσασθαι, ὁδοῦ
[7]   ᾖς, μηδὲ ἀπαλλαγῇς ποτε τοῦ  πλοίου   μακράν, μή ποτε καλοῦντος ἐλλίπῃς.
[44]   οἱ λόγοι ἀσύνακτοι ἐγώ σου  πλουσιώτερός   εἰμι, ἐγώ σου ἄρα κρείσσων’
[44]   δὲ μᾶλλον συνακτικοί ἐγώ σου  πλουσιώτερός   εἰμι, ἐμὴ ἄρα κτῆσις
[1]   ταῦτ' ἐθέλῃς καὶ ἄρχειν καὶ  πλουτεῖν,   τυχὸν μὲν οὐδ' αὐτῶν τούτων
[15]   οὕτω πρὸς ἀρχάς, οὕτω πρὸς  πλοῦτον·   καὶ ἔσῃ ποτὲ ἄξιος τῶν
[7]   τινι ἀγαθῷ ἐπαρθήσῃ. ~Καθάπερ ἐν  πλῷ   τοῦ πλοίου καθορμισθέντος εἰ ἐξέλθοις
[38]   ἐπιβῇς ἥλῳ στρέψῃς τὸν  πόδα   σου, οὕτω πρόσεχε, μὴ καὶ
[39]   τοῦ ὑποδήματος, ἐὰν ὑπὲρ τὸν  πόδα   ὑπερβῇς, γίνεται κατάχρυσον ὑπόδημα, εἶτα
[53]   σύ γ' Πεπρωμένη, ὅποι  ποθ'   ὑμῖν εἰμι διατεταγμένος· ὡς ἕψομαί
[22]   ἄφνω φιλόσοφος ἡμῖν ἐπανελήλυθε’ καὶ  πόθεν   ἡμῖν αὕτη ὀφρύς; σὺ
[45]   πρὶν γὰρ διαγνῶναι τὸ δόγμα,  πόθεν   οἶσθα, εἰ κακῶς; οὕτως οὐ
[52]   δεύτερος τῶν ἀποδείξεων, οἷον  πόθεν   ὅτι οὐ δεῖ ψεύδεσθαι· τρίτος
[52]   τούτων βεβαιωτικὸς καὶ διαρθρωτικός, οἷον  πόθεν   ὅτι τοῦτο ἀπόδειξις; τί γάρ
[24]   ἐμοί’ φησίν, ἀβοήθητος ἔσται’ πάλιν,  ποίαν   καὶ ταύτην βοήθειαν; στοὰς οὐχ
[30]   αὐτὸν μηδὲ σκόπει, τί ἐκεῖνος  ποιεῖ,   ἀλλὰ τί σοὶ ποιήσαντι κατὰ
[42]   μέμνησο, ὅτι καθήκειν αὐτῷ οἰόμενος  ποιεῖ   λέγει. οὐχ οἷόν τε
[46]   ἰδιώταις περὶ τῶν θεωρημάτων, ἀλλὰ  ποίει   τὸ ἀπὸ τῶν θεωρημάτων· οἷον
[35]   εἰ μὲν γὰρ οὐκ ὀρθῶς  ποιεῖς,   αὐτὸ τὸ ἔργον φεῦγε· εἰ
[42]   ἐπιστροφή. ~Ὅταν σέ τις κακῶς  ποιῇ   κακῶς λέγῃ, μέμνησο, ὅτι
[51]   καὶ ἀεὶ προθέσεις ἐκ προθέσεως  ποιῇ   καὶ ἡμέρας ἄλλας ἐπ' ἄλλαις
[35]   τι διαγνούς, ὅτι ποιητέον ἐστί,  ποιῇς,   μηδέποτε φύγῃς ὀφθῆναι πράσσων αὐτό,
[51]   εἰς ἐκεῖνον ὑπερθῇ τὴν ἐπανόρθωσιν  ποιῆσαι   τὴν σεαυτοῦ; οὐκ ἔτι εἶ
[12]   μὴ ὑπακοῦσαι καὶ ὑπακούσας μηδὲν  ποιῆσαι   ὧν θέλεις· ἀλλ' οὐχ οὕτως
[30]   ἐκεῖνος ποιεῖ, ἀλλὰ τί σοὶ  ποιήσαντι   κατὰ φύσιν σὴ ἕξει
[24]   κερμάτιον· οὐδὲ πολίτας Ῥωμαίων αὐτοὺς  ποιήσεις.   τίς οὖν σοι εἶπεν, ὅτι
[35]   νενικηκότι. ~Ὅταν τι διαγνούς, ὅτι  ποιητέον   ἐστί, ποιῇς, μηδέποτε φύγῃς ὀφθῆναι
[41]   ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐν παρέργῳ  ποιητέον·   περὶ δὲ τὴν γνώμην
[46]   πρόβατα οὐ χόρτον φέροντα τοῖς  ποιμέσιν   ἐπιδεικνύει πόσον, ἔφαγεν, ἀλλὰ τὴν
[51]   οὐκ ἔτ' ἔστι σόν. ~Εἰς  ποῖον   ἔτι χρόνον ἀναβάλλῃ τὸ τῶν
[51]   ἔδει σε συμβάλλειν, καὶ συμβέβληκας.  ποῖον   οὖν ἔτι διδάσκαλον προσδοκᾷς, ἵνα
[52]   πρῶτος. ἡμεῖς δὲ ἔμπαλιν  ποιοῦμεν·   ἐν γὰρ τῷ τρίτῳ τόπῳ
[15]   ἀλλὰ καὶ συνάρχων. οὕτω γὰρ  ποιῶν   Διογένης καὶ Ἡράκλειτος καὶ οἱ
[25]   ὅτι οὐ δύνασαι μὴ ταὐτὰ  ποιῶν   πρὸς τὸ τυγχάνειν τῶν οὐκ
[29]   ἄλλο πέφυκε. δοκεῖς, ὅτι ταῦτα  ποιῶν   ὡσαύτως δύνασαι ἐσθίειν, ὡσαύτως πίνειν,
[24]   ἕξω’ φησί, χώραν ἐν τῇ  πόλει;   ἣν ἂν δύνῃ φυλάττων ἅμα
[31]   Πολυνείκην καὶ Ἐτεοκλέα τοῦτ' ἐποίησε  πολεμίους   ἀλλήλοις τὸ ἀγαθὸν οἴεσθαι τὴν
[24]   ἕξουσι παρὰ σοῦ κερμάτιον· οὐδὲ  πολίτας   Ῥωμαίων αὐτοὺς ποιήσεις. τίς οὖν
[24]   δὲ ἄλλον τινὰ αὐτῇ κατεσκεύαζες  πολίτην   πιστὸν καὶ αἰδήμονα, οὐδὲν ἂν
[30]   ἀπὸ τοῦ γείτονος, ἀπὸ τοῦ  πολίτου,   ἀπὸ τοῦ στρατηγοῦ τὸ καθῆκον
[33]   καὶ μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναι μὴ  πολλὰ   περὶ τῶν γεγενημένων διαλέγου, ὅσα
[33]   τοῖς χρωμένοις μηδὲ ἐλεγκτικός· μηδὲ  πολλαχοῦ   τὸ ὅτι αὐτὸς οὐ χρῇ,
[29]   ὅτε χεῖρα ἐκβαλεῖν, σφυρὸν στρέψαι,  πολλὴν   ἁφὴν καταπιεῖν, ἔσθ' ὅτε μαστιγωθῆναι
[35]   κἂν ἀλλοῖόν τι μέλλωσιν οἱ  πολλοὶ   περὶ αὐτοῦ ὑπολαμβάνειν. εἰ μὲν
[33]   μὴ πολὺς ἔστω μηδὲ ἐπὶ  πολλοῖς   μηδὲ ἀνειμένος. ὅρκον παραίτησαι, εἰ
[22]   ὡς καταγελασθησόμενος, ὡς καταμωκησομένων σου  πολλῶν,   ὡς ἐρούντων ὅτι ἄφνω φιλόσοφος
[41]   ἐσθίειν, ἐπὶ πολὺ πίνειν, ἐπὶ  πολὺ   ἀποπατεῖν, ὀχεύειν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[41]   περὶ τὸ σῶμα, οἷον ἐπὶ  πολὺ   γυμνάζεσθαι, ἐπὶ πολὺ ἐσθίειν, ἐπὶ
[46]   εἴπῃς φιλόσοφον μηδὲ λάλει τὸ  πολὺ   ἐν ἰδιώταις περὶ τῶν θεωρημάτων,
[41]   οἷον ἐπὶ πολὺ γυμνάζεσθαι, ἐπὶ  πολὺ   ἐσθίειν, ἐπὶ πολὺ πίνειν, ἐπὶ
[33]   ἀνθρώποις ἐντυγχάνων. καὶ σιωπὴ τὸ  πολὺ   ἔστω λαλείσθω τὰ ἀναγκαῖα
[33]   τινων ἔργων κινδύνων ἐπὶ  πολὺ   καὶ ἀμέτρως μεμνῆσθαι. οὐ γάρ,
[46]   ἰδιώταις ἐμπίπτῃ λόγος, σιώπα τὸ  πολύ·   μέγας γὰρ κίνδυνος εὐθὺς
[33]   ἔλεγεν’ εἰς τὰ θέατρα τὸ  πολὺ   παριέναι οὐκ ἀναγκαῖον. εἰ δέ
[41]   γυμνάζεσθαι, ἐπὶ πολὺ ἐσθίειν, ἐπὶ  πολὺ   πίνειν, ἐπὶ πολὺ ἀποπατεῖν, ὀχεύειν.
[33]   τοῦ ἐπιγελᾶν τινι ἐπὶ  πολὺ   συγκινεῖσθαι παντελῶς ἀπέχου. καὶ μετὰ
[45]   ἀλλ' ὅτι ταχέως. πίνει τις  πολὺν   οἶνον· μὴ εἴπῃς ὅτι κακῶς,
[45]   εἴπῃς ὅτι κακῶς, ἀλλ' ὅτι  πολύν.   πρὶν γὰρ διαγνῶναι τὸ δόγμα,
[31]   τῷ παιδὶ μὴ μεταδιδῷ· καὶ  Πολυνείκην   καὶ Ἐτεοκλέα τοῦτ' ἐποίησε πολεμίους
[33]   ἀποληφθεὶς τύχοις, σιώπα. γέλως μὴ  πολὺς   ἔστω μηδὲ ἐπὶ πολλοῖς μηδὲ
[33]   χρείας ψιλῆς παραλάμβανε, οἷον τροφάς,  πόμα,   ἀμπεχόνην, οἰκίαν, οἰκετίαν· τὸ δὲ
[33]   ἀθλητῶν, μὴ περὶ βρωμάτων  πομάτων,   τῶν ἑκασταχοῦ, μάλιστα δὲ μὴ
[12]   ἐὰν μὴ κολάσω τὸν παῖδα,  πονηρὸς   ἔσται. κρεῖσσον γὰρ λιμῷ ἀποθανεῖν
[29]   ὀρέγεσθαι, ὁμοίως δυσαρεστεῖν; ἀγρυπνῆσαι δεῖ,  πονῆσαι,   ἀπὸ τῶν οἰκείων ἀπελθεῖν, ὑπὸ
[47]   πίνεις. κἂν ἀσκῆσαί ποτε πρὸς  πόνον   θέλῃς. σεαυτῷ καὶ μὴ τοῖς
[10]   δύναμιν πρὸς ταῦτα ἐγκράτειαν· ἐὰν  πόνος   προσφέρηται, εὑρήσεις καρτερίαν· ἂν λοιδορία,
[15]   κάτεχε. οὔπω ἥκει· μὴ ἐπίβαλλε  πόρρω   τὴν ὄρεξιν, ἀλλὰ περίμενε, μέχρις
[39]   ὑπερβῇς, γίνεται κατάχρυσον ὑπόδημα, εἶτα  πορφυροῦν,   κεντητόν. τοῦ γὰρ ἅπαξ ὑπὲρ
[46]   χόρτον φέροντα τοῖς ποιμέσιν ἐπιδεικνύει  πόσον,   ἔφαγεν, ἀλλὰ τὴν νομὴν ἔσω
[25]   προῖκα αὐτὰ βουλήσῃ λαμβάνειν. ἀλλὰ  πόσου   πιπράσκονται θρίδακες; ὀβολοῦ, ἂν οὕτω
[34]   ἡδὺ καὶ ἐπαγωγόν· ἀλλ' ἀντιτίθει,  πόσῳ   ἄμεινον τὸ συνειδέναι σεαυτῷ ταύτην
[15]   οὕτω πρὸς πλοῦτον· καὶ ἔσῃ  ποτὲ   ἄξιος τῶν θεῶν συμπότης. ἂν
[33]   καὶ ἰδιωτικὰς διακρούου· ἐὰν δέ  ποτε   γίνηται καιρός, ἐντετάσθω σοι
[33]   παριέναι οὐκ ἀναγκαῖον. εἰ δέ  ποτε   καιρὸς εἴη, μηδενὶ σπουδάζων φαίνου
[33]   καὶ δι' ὀλίγων. σπανίως δέ  ποτε   καιροῦ παρακαλοῦντος ἐπὶ τὸ λέγειν
[7]   ποτε τοῦ πλοίου μακράν, μή  ποτε   καλοῦντος ἐλλίπῃς. ~Μὴ ζήτει τὰ
[7]   πλοῖον καὶ συνεχῶς ἐπιστρέφεσθαι, μή  ποτε   κυβερνήτης καλέσῃ, κἂν καλέσῃ,
[47]   ὅτι ὕδωρ πίνεις. κἂν ἀσκῆσαί  ποτε   πρὸς πόνον θέλῃς. σεαυτῷ καὶ
[23]   αὐτῶν, διπλοῦν προσλήψῃ καταγέλωτα. ~Ἐάν  ποτέ   σοι γένηται ἔξω στραφῆναι πρὸς
[47]   τοὺς ἀνδριάντας περιλάμβανε· ἀλλὰ διψῶν  ποτε   σφοδρῶς ἐπίσπασαι ψυχροῦ ὕδατος καὶ
[7]   δὲ γέρων ᾖς, μηδὲ ἀπαλλαγῇς  ποτε   τοῦ πλοίου μακράν, μή ποτε
[31]   ἐπιτελουμένοις. οὕτω γὰρ οὐ μέμψῃ  ποτὲ   τοὺς θεοὺς οὔτε ἐγκαλέσεις ὡς
[1]   πρώτῳ δὲ τούτῳ καὶ μάλιστα,  πότερον   περὶ τὰ ἐφ' ἡμῖν ἐστιν
[26]   ὅταν ἄλλου παιδάριον κατεάξῃ τὸ  ποτήριον,   πρόχειρον εὐθὺς λέγειν ὅτι τῶν
[39]   τὸ σῶμα ἑκάστῳ ὡς  ποὺς   ὑποδήματος. ἐὰν μὲν οὖν ἐπὶ
[43]   ἑκάστῳ ὅτι ἔδοξεν αὐτῷ’ ~Πᾶν  πρᾶγμα   δύο ἔχει λαβάς, τὴν μὲν
[29]   πρῶτον ἐπίσκεψαι, ὁποῖόν ἐστι τὸ  πρᾶγμα·   εἶτα καὶ τὴν σεαυτοῦ φύσιν
[34]   αὐτῆς· ἀλλ' ἐκδεξάσθω σε τὸ  πρᾶγμα,   καὶ ἀναβολήν τινα παρὰ σεαυτοῦ
[51]   παρὰ μίαν ἡμέραν καὶ ἓν  πρᾶγμα   καὶ ἀπόλλυται προκοπὴ καὶ σῴζεται.
[5]   ~Ταράσσει τοὺς ἀνθρώπους οὐ τὰ  πράγματα,   ἀλλὰ τὰ περὶ τῶν πραγμάτων
[29]   ἐν ἀρχῇ, ἐν δίκῃ, ἐν  πραγματίῳ   παντί. ταῦτα ἐπίσκεψαι. εἰ θέλεις
[5]   πράγματα, ἀλλὰ τὰ περὶ τῶν  πραγμάτων   δόγματα· οἷον θάνατος οὐδὲν
[1]   οὐδένα, οὐκ ἐγκαλέσεις τινί, ἄκων  πράξεις   οὐδὲ ἕν, οὐδείς σε βλάψει,
[5]   ἄλλοις ἐγκαλεῖν, ἐφ' οἷς αὐτὸς  πράσσει   κακῶς· ἠργμένου παιδεύεσθαι τὸ ἑαυτῷ·
[24]   ἀποβαλῶ αὐτὰ ταῦτα, ἐκεῖνά με  πράσσειν   ἀξιοῦτε. ἀλλ' πατρίς, ὅσον
[35]   ἐστί, ποιῇς, μηδέποτε φύγῃς ὀφθῆναι  πράσσων   αὐτό, κἂν ἀλλοῖόν τι μέλλωσιν
[42]   ἐξαπατηθείς. ἀπὸ τούτων οὖν ὁρμώμενος  πρᾴως   ἕξεις πρὸς τὸν λοιδοροῦντα. ἐπιφθέγγου
[45]   ὅτι κακῶς, ἀλλ' ὅτι πολύν.  πρὶν   γὰρ διαγνῶναι τὸ δόγμα, πόθεν
[48]   εὐλαβούμενός τι κινῆσαι τῶν καθισταμένων,  πρὶν   πῆξιν λαβεῖν. ὄρεξιν ἅπασαν ἦρκεν
[33]   περίγραφε. περὶ ἀφροδίσια εἰς δύναμιν  πρὸ   γάμου καθαρευτέον· ἁπτομένῳ δὲ ὧν
[21]   καὶ πάντα τὰ δεινὰ φαινόμενα  πρὸ   ὀφθαλμῶν ἔστω σοι καθ' ἡμέραν,
[9]   εὐροήσεις. ~Νόσος σώματός ἐστιν ἐμπόδιον,  προαιρέσεως   δὲ οὔ, ἐὰν μὴ αὐτὴ
[9]   θέλῃ. χώλανσις σκέλους ἐστὶν ἐμπόδιον,  προαιρέσεως   δὲ οὔ. καὶ τοῦτο ἐφ'
[4]   λούσασθαι θέλω καὶ τὴν ἐμαυτοῦ  προαίρεσιν   κατὰ φύσιν ἔχουσαν τηρῆσαι’ καὶ
[4]   μόνον, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐμαυτοῦ  προαίρεσιν   κατὰ φύσιν ἔχουσαν τηρῆσαι· οὐ
[13]   γὰρ ὅτι οὐ ῥᾴδιον τὴν  προαίρεσιν   τὴν σεαυτοῦ κατὰ φύσιν ἔχουσαν
[30]   κατὰ φύσιν σὴ ἕξει  προαίρεσις·   σὲ γὰρ ἄλλος οὐ βλάψει,
[33]   πρός τινα τῶν μέγα δυναμένων,  πρόβαλε,   ὅτι οὐχ εὑρήσεις αὐτὸν ἔνδον,
[33]   μάλιστα τῶν ἐν ὑπεροχῇ δοκούντων,  πρόβαλε   σαυτῷ, τί ἂν ἐποίησεν ἐν
[4]   τὸ ἔργον. ἐὰν λουσόμενος ἀπίῃς,  πρόβαλλε   σεαυτῷ τὰ γινόμενα ἐν βαλανείῳ,
[46]   τοῦ ἔργου. ἐπεὶ καὶ τὰ  πρόβατα   οὐ χόρτον φέροντα τοῖς ποιμέσιν
[7]   μὴ δεδεμένος ἐμβληθῇς ὡς τὰ  πρόβατα·   οὕτω καὶ ἐν τῷ βίῳ,
[32]   εἰ συγκινδυνευτέον. καὶ γὰρ ἂν  προείπῃ   σοι μάντις φαῦλα γεγονέναι
[33]   δὲ καὶ τὸ εἰς αἰσχρολογίαν  προελθεῖν.   ὅταν οὖν τι συμβῇ τοιοῦτον,
[33]   εὔκαιρον ᾖ, καὶ ἐπίπληξον τῷ  προελθόντι·   εἰ δὲ μή, τῷ γε
[25]   λάβῃ θρίδακας, σὺ δὲ μὴ  προέμενος   μὴ λάβῃς, μὴ οἴου ἔλαττον
[25]   οὕτω τύχῃ. ἂν οὖν τις  προέμενος   τὸν ὀβολὸν λάβῃ θρίδακας, σὺ
[25]   γένοιο ἀναιδὴς καὶ ἄπιστος ἀποτελεσθείς;  ~Προετιμήθη   σού τις ἐν ἑστιάσει
[51]   ἀμελήσῃς καὶ ῥᾳθυμήσῃς καὶ ἀεὶ  προθέσεις   ἐκ προθέσεως ποιῇ καὶ ἡμέρας
[51]   ῥᾳθυμήσῃς καὶ ἀεὶ προθέσεις ἐκ  προθέσεως   ποιῇ καὶ ἡμέρας ἄλλας ἐπ'
[29]   δὲ μή, τὴν μὲν πρώτην  προθύμως   ἥξεις ἅτε μηδὲν τῶν ἑξῆς
[25]   ἔσῃ καὶ ἄπληστος, εἰ μὴ  προϊέμενος   ταῦτα, ἀνθ' ὧν ἐκεῖνα πιπράσκεται,
[25]   εἰ δὲ κἀκεῖνα θέλεις μὴ  προΐεσθαι   καὶ ταῦτα λαμβάνειν, ἄπληστος εἶ
[25]   ταῦτα, ἀνθ' ὧν ἐκεῖνα πιπράσκεται,  προῖκα   αὐτὰ βουλήσῃ λαμβάνειν. ἀλλὰ πόσου
[12]   τοσούτου πωλεῖται ἀπάθεια, τοσούτου ἀταραξία’  προῖκα   δὲ οὐδὲν περιγίνεται. ὅταν δὲ
[32]   δίδονται πρὸς τὸ συνιδεῖν τὸ  προκείμενον·   ὥστε, ὅταν δεήσῃ συγκινδυνεῦσαι φίλῳ
[51]   καὶ ἓν πρᾶγμα καὶ ἀπόλλυται  προκοπὴ   καὶ σῴζεται. Σωκράτης οὕτως ἀπετελέσθη,
[51]   σεαυτὸν βιοῦν ὡς τέλειον καὶ  προκόπτοντα·   καὶ πᾶν τὸ βέλτιστον φαινόμενον
[48]   βλάβην ἐξ ἑαυτοῦ προσδοκᾷ. σημεῖα  προκόπτοντος·   οὐδένα ψέγει, οὐδένα ἐπαινεῖ, οὐδένα
[12]   τοῦ πανδοχείου οἱ παριόντες. ~Εἰ  προκόψαι   θέλεις, ἄφες τοὺς τοιούτους ἐπιλογισμούς.
[13]   τὸ σὲ μὴ ταραχθῆναι. ~Εἰ  προκόψαι   θέλεις, ὑπόμεινον ἕνεκα τῶν ἐκτὸς
[51]   προσέξεις σεαυτῷ, λήσεις σεαυτὸν οὐ  προκόψας,   ἀλλ' ἰδιώτης διατελέσεις καὶ ζῶν
[30]   κακός ἐστι’ μή τι οὖν  πρὸς   ἀγαθὸν πατέρα φύσει ᾠκειώθης; ἀλλὰ
[26]   ἔστιν ἐξ ὧν οὐ διαφερόμεθα  πρὸς   ἀλλήλους. οἷον, ὅταν ἄλλου παιδάριον
[29]   τὴν ὀσφὺν κατάμαθε. ἄλλος γὰρ  πρὸς   ἄλλο πέφυκε. δοκεῖς, ὅτι ταῦτα
[29]   εὐτακτεῖν, ἀναγκοτροφεῖν, ἀπέχεσθαι πεμμάτων, γυμνάζεσθαι  πρὸς   ἀνάγκην, ἐν ὥρᾳ τεταγμένῃ, ἐν
[48]   τῶν ἐφ' ἡμῖν μετατέθεικεν. ὁρμῇ  πρὸς   ἅπαντα ἀνειμένῃ χρῆται. ἂν ἠλίθιος
[15]   τέκνα, οὕτω πρὸς γυναῖκα, οὕτω  πρὸς   ἀρχάς, οὕτω πρὸς πλοῦτον· καὶ
[49]   καὶ ἀκούσας, ὅτι Χρύσιππος, ἔρχομαι  πρὸς   αὐτόν. ἀλλ' οὐ νοῶ τὰ
[46]   Σωκράτης τὸ ἐπιδεικτικόν, ὥστε ἤρχοντο  πρὸς   αὐτὸν βουλόμενοι φιλοσόφοις ὑπ' αὐτοῦ
[30]   τοιγαροῦν τὴν τάξιν τὴν σεαυτοῦ  πρὸς   αὐτὸν μηδὲ σκόπει, τί ἐκεῖνος
[15]   σέ. οὕτω πρὸς τέκνα, οὕτω  πρὸς   γυναῖκα, οὕτω πρὸς ἀρχάς, οὕτω
[36]   τὸ διεζευγμένον μεγάλην ἔχει ἀξίαν,  πρὸς   δὲ τὸ συμπεπλεγμένον ἀπαξίαν, οὕτω
[36]   μὲν τὸ σῶμα ἐχέτω ἀξίαν,  πρὸς   δὲ τὸ> τὸ κοινωνικὸν ἐν
[33]   ἀμπεχόνην, οἰκίαν, οἰκετίαν· τὸ δὲ  πρὸς   δόξαν τρυφὴν ἅπαν περίγραφε.
[49]   Χρυσίππου βιβλία σεμνύνηται, λέγε αὐτὸς  πρὸς   ἑαυτὸν ὅτι εἰ μὴ Χρύσιππος
[33]   γινόμενα καὶ μηδέποτε εἴπῃς αὐτὸς  πρὸς   ἑαυτὸν ὅτι οὐκ ἦν τοσούτου’
[1]   πρόχειρον ἔστω τὸ διότι οὐδὲν  πρὸς   ἐμέ’ ~Μέμνησο, ὅτι ὀρέξεως ἐπαγγελία
[36]   ἡμέρα ἐστί’ καὶ νύξ ἐστι’  πρὸς   μὲν τὸ διεζευγμένον μεγάλην ἔχει
[36]   τὸ τὴν μείζω μερίδα ἐκλέξασθαι  πρὸς   μὲν τὸ σῶμα ἐχέτω ἀξίαν,
[30]   ἀγαθὸν πατέρα φύσει ᾠκειώθης; ἀλλὰ  πρὸς   πατέρα. ἀδελφὸς ἀδικεῖ. τήρει
[15]   γυναῖκα, οὕτω πρὸς ἀρχάς, οὕτω  πρὸς   πλοῦτον· καὶ ἔσῃ ποτὲ ἄξιος
[47]   ὕδωρ πίνεις. κἂν ἀσκῆσαί ποτε  πρὸς   πόνον θέλῃς. σεαυτῷ καὶ μὴ
[32]   τὸ ἀποβησόμενον ἀδιάφορον καὶ οὐδὲν  πρὸς   σέ, ὁποῖον δ' ἂν ᾖ,
[33]   ἅμα ἱκανὸς τὴν αἰδῶ τὴν  πρὸς   σὲ τῶν πλησίον ἀνιέναι. ἐπισφαλὲς
[4]   οὐ τηρήσω δέ, ἐὰν ἀγανακτῶ  πρὸς   τὰ γινόμενα. ~Ταράσσει τοὺς ἀνθρώπους
[33]   τοσούτου’ ἰδιωτικὸν γὰρ καὶ διαβεβλημένον  πρὸς   τὰ ἐκτός. ἐν ταῖς ὁμιλίαις
[33]   σε κακῶς λέγει, μὴ ἀπολογοῦ  πρὸς   τὰ λεχθέντα, ἀλλ' ἀποκρίνου διότι
[10]   ἴδῃς καλήν, εὑρήσεις δύναμιν  πρὸς   ταῦτα ἐγκράτειαν· ἐὰν πόνος προσφέρηται,
[15]   ἂν γένηται κατὰ σέ. οὕτω  πρὸς   τέκνα, οὕτω πρὸς γυναῖκα, οὕτω
[33]   γεγενημένων διαλέγου, ὅσα μὴ φέρει  πρὸς   τὴν σὴν ἐπανόρθωσιν· ἐμφαίνεται γὰρ
[10]   σεαυτὸν ζητεῖν, τίνα δύναμιν ἔχεις  πρὸς   τὴν χρῆσιν αὐτοῦ. ἐὰν καλὸν
[33]   προσηκόντως τῷ ἐμπεσόντι. ὅταν φοιτᾷς  πρός   τινα τῶν μέγα δυναμένων, πρόβαλε,
[27]   ἄλλων αὐτὸ ἀκούσαντες. ~Ὥσπερ σκοπὸς  πρὸς   τὸ ἀποτυχεῖν οὐ τίθεται, οὕτως
[23]   ποτέ σοι γένηται ἔξω στραφῆναι  πρὸς   τὸ βούλεσθαι ἀρέσαι τινί, ἴσθι
[4]   ἔργου. οὕτω γὰρ ἄν τι  πρὸς   τὸ λούσασθαι γένηται ἐμποδών, πρόχειρον
[1]   ἀφιέναι παντελῶς, τὰ δ' ὑπερτίθεσθαι  πρὸς   τὸ παρόν. ἐὰν δὲ καὶ
[32]   τέχνης τινὸς ἄλλης ἀφορμαὶ δίδονται  πρὸς   τὸ συνιδεῖν τὸ προκείμενον· ὥστε,
[36]   ἑτέρῳ, μέμνησο, μὴ μόνον τὴν  πρὸς   τὸ σῶμα ἀξίαν τῶν παρακειμένων
[25]   οὐ δύνασαι μὴ ταὐτὰ ποιῶν  πρὸς   τὸ τυγχάνειν τῶν οὐκ ἐφ'
[36]   παρακειμένων ὁρᾶν, ἀλλὰ καὶ τὴν  πρὸς   τὸν ἑστιάτορα αἰδῶ φυλάξαι. ~Ἐὰν
[42]   τούτων οὖν ὁρμώμενος πρᾴως ἕξεις  πρὸς   τὸν λοιδοροῦντα. ἐπιφθέγγου γὰρ ἐφ'
[32]   μήτε κακόν. μὴ φέρε οὖν  πρὸς   τὸν μάντιν ὄρεξιν ἔκκλισιν
[19]   ἀλλ' ἐλεύθερος. μία δὲ ὁδὸς  πρὸς   τοῦτο, καταφρόνησις τῶν οὐκ ἐφ'
[31]   μισεῖν τοὺς αἰτίους. πέφυκε γὰρ  πρὸς   τοῦτο πᾶν ζῷον τὰ μὲν
[29]   ἀταραξίαν· εἰ δὲ μή, μὴ  προσάγαγε.   μὴ ὡς τὰ παιδία νῦν
[51]   ἡδὺ ἔνδοξον ἄδοξον  προσάγηται,   μέμνησο, ὅτι νῦν ἀγὼν
[51]   οὕτως ἀπετελέσθη, ἐπὶ πάντων τῶν  προσαγομένων   αὐτῷ μηδενὶ ἄλλῳ προσέχων
[25]   τις ἐν ἑστιάσει ἐν  προσαγορεύσει   ἐν τῷ παραληφθῆναι εἰς
[48]   ὠφέλειαν καὶ βλάβην ἐξ ἑαυτοῦ  προσδοκᾷ.   σημεῖα προκόπτοντος· οὐδένα ψέγει, οὐδένα
[48]   καὶ χαρακτήρ· οὐδέποτε ἐξ ἑαυτοῦ  προσδοκᾷ   ὠφέλειαν βλάβην, ἀλλ' ἀπὸ
[51]   συμβέβληκας. ποῖον οὖν ἔτι διδάσκαλον  προσδοκᾷς,   ἵνα εἰς ἐκεῖνον ὑπερθῇ τὴν
[32]   ἔκκλισιν μηδὲ τρέμων αὐτῷ  πρόσει,   ἀλλὰ διεγνωκώς, ὅτι πᾶν τὸ
[51]   ἐπ' ἄλλαις ὁρίζῃς, μεθ' ἃς  προσέξεις   σεαυτῷ, λήσεις σεαυτὸν οὐ προκόψας,
[40]   ὅτι ἄλλο μὲν οὐδὲν αὐταῖς  πρόσεστι,   μόνον δὲ συγκοιμῶνται τοῖς ἀνδράσι,
[16]   κἂν οὕτω τύχῃ, καὶ συνεπιστενάξαι·  πρόσεχε   μέντοι μὴ καὶ ἔσωθεν στενάξῃς.
[34]   καιρὸς φανῇ ἅψασθαι τοῦ ἔργου,  πρόσεχε,   μὴ ἡττήσῃ σε τὸ προσηνὲς
[38]   στρέψῃς τὸν πόδα σου, οὕτω  πρόσεχε,   μὴ καὶ τὸ ἡγεμονικὸν βλάψῃς
[16]   τέκνου ἀπολωλεκότα τὰ ἑαυτοῦ,  πρόσεχε   μή σε φαντασία συναρπάσῃ
[32]   συγκινδυνεύειν. τοιγαροῦν τῷ μείζονι μάντει  πρόσεχε,   τῷ Πυθίῳ, ὃς ἐξέβαλε τοῦ
[40]   τούτῳ πάσας ἔχειν τὰς ἐλπίδας.  προσέχειν   οὖν ἄξιον, ἵνα αἴσθωνται, διότι
[38]   παρέλιπες. ~Ἐν τῷ περιπατεῖν καθάπερ  προσέχεις,   μὴ ἐπιβῇς ἥλῳ στρέψῃς
[51]   τῶν προσαγομένων αὐτῷ μηδενὶ ἄλλῳ  προσέχων   τῷ λόγῳ. σὺ δὲ
[31]   ἀπάρχεσθαι κατὰ τὰ πάτρια ἑκάστοτε  προσήκει   καθαρῶς καὶ μὴ ἐπισεσυρμένως μηδὲ
[33]   τοὺς τῶν συνόντων ἐπὶ τὸ  προσῆκον.   εἰ δὲ ἐν ἀλλοφύλοις ἀποληφθεὶς
[33]   καὶ οὐκ ἀπορήσεις τοῦ χρήσασθαι  προσηκόντως   τῷ ἐμπεσόντι. ὅταν φοιτᾷς πρός
[34]   πρόσεχε, μὴ ἡττήσῃ σε τὸ  προσηνὲς   αὐτοῦ καὶ ἡδὺ καὶ ἐπαγωγόν·
[32]   μηδὲ ὑπὲρ δύναμιν. ~Ὅταν μαντικῇ  προσίῃς,   μέμνησο, ὅτι, τί μὲν ἀποβήσεται,
[22]   ἐὰν δὲ ἡττηθῇς αὐτῶν, διπλοῦν  προσλήψῃ   καταγέλωτα. ~Ἐάν ποτέ σοι γένηται
[33]   ἠγνόει γὰρ τὰ ἄλλα τὰ  προσόντα   μοι κακά, ἐπεὶ οὐκ ἂν
[33]   γίνηται καιρός, ἐντετάσθω σοι  προσοχή,   μήποτε ἄρα ὑπορρυῇς εἰς ἰδιωτισμόν.
[10]   δὲ οὔ. ~Ἐφ' ἑκάστου τῶν  προσπιπτόντων   μέμνησο ἐπιστρέφων ἐπὶ σεαυτὸν ζητεῖν,
[10]   πρὸς ταῦτα ἐγκράτειαν· ἐὰν πόνος  προσφέρηται,   εὑρήσεις καρτερίαν· ἂν λοιδορία, εὑρήσεις
[37]   ~Ἐὰν ὑπὲρ δύναμιν ἀναλάβῃς τι  πρόσωπον,   καὶ ἐν τούτῳ ἠσχημόνησας καί,
[17]   τοῦτ' ἔστι, τὸ δοθὲν ὑποκρίνασθαι  πρόσωπον   καλῶς· ἐκλέξασθαι δ' αὐτὸ ἄλλου.
[6]   ἑαυτῷ. ~Ἐπὶ μηδενὶ ἐπαρθῇς ἀλλοτρίῳ  προτερήματι.   εἰ ἵππος ἐπαιρόμενος ἔλεγεν
[22]   αὐτοῖς, οἱ καταγελῶντές σου τὸ  πρότερον   οὗτοί σε ὕστερον θαυμάσονται, ἐὰν
[1]   τεύξῃ διὰ τὸ καὶ τῶν  προτέρων   ἐφίεσθαι, πάντως γε μὴν ἐκείνων
[50]   σύμφωνα ἐπιδεικνύειν τοῖς λόγοις. ~Ὅσα  προτίθεται,   τούτοις ὡς νόμοις, ὡς ἀσεβήσων,
[19]   νικῆσαι. ὅρα μήποτε ἰδών τινα  προτιμώμενον   μέγα δυνάμενον ἄλλως
[53]   ψεύδεσθαι, πρόχειρον ἔχομεν. ~Ἐπὶ παντὸς  πρόχειρα   ἑκτέον ταῦτα· ἄγου δέ μ'
[4]   πρὸς τὸ λούσασθαι γένηται ἐμποδών,  πρόχειρον   ἔσται διότι ἀλλ' οὐ τοῦτο
[1]   τῶν οὐκ ἐφ' ἡμῖν ᾖ,  πρόχειρον   ἔστω τὸ διότι οὐδὲν πρὸς
[26]   ἄλλου παιδάριον κατεάξῃ τὸ ποτήριον,  πρόχειρον   εὐθὺς λέγειν ὅτι τῶν γινομένων
[52]   ἀποδείκνυται ὅτι οὐ δεῖ ψεύδεσθαι,  πρόχειρον   ἔχομεν. ~Ἐπὶ παντὸς πρόχειρα ἑκτέον
[16]   τοῖς ἐκτός, ἀλλ' εὐθὺς ἔστω  πρόχειρον   ὅτι τοῦτον θλίβει οὐ τὸ
[19]   τε αὐτὸς οὐ στρατηγός, οὐ  πρύτανις   ὕπατος εἶναι θελήσεις, ἀλλ'
[29]   εἰ δὲ μή, τὴν μὲν  πρώτην   προθύμως ἥξεις ἅτε μηδὲν τῶν
[20]   σε ὑπόληψις ἠρέθικε. τοιγαροῦν ἐν  πρώτοις   πειρῶ ὑπὸ τῆς φαντασίας μὴ
[29]   θέλουσι καὶ αὐτοὶ φιλοσοφεῖν. ἄνθρωπε,  πρῶτον   ἐπίσκεψαι, ὁποῖόν ἐστι τὸ πρᾶγμα·
[52]   δὲ δεύτερος διὰ τὸν  πρῶτον·   δὲ ἀναγκαιότατος καὶ ὅπου
[52]   καὶ ὅπου ἀναπαύεσθαι δεῖ,  πρῶτος.   ἡμεῖς δὲ ἔμπαλιν ποιοῦμεν· ἐν
[52]   εἶναι βουλόμενος ὀφείλεις βιοῦν. ~Ὁ  πρῶτος   καὶ ἀναγκαιότατος τόπος ἐστὶν ἐν
[52]   πᾶσα σπουδή· τοῦ δὲ  πρώτου   παντελῶς ἀμελοῦμεν. τοιγαροῦν ψευδόμεθα μέν,
[1]   τοῖς κανόσι τούτοις οἷς ἔχεις,  πρώτῳ   δὲ τούτῳ καὶ μάλιστα, πότερον
[17]   βραχέος· ἂν μακρόν, μακροῦ· ἂν  πτωχὸν   ὑποκρίνασθαί σε θέλῃ, ἵνα καὶ
[32]   τῷ μείζονι μάντει πρόσεχε, τῷ  Πυθίῳ,   ὃς ἐξέβαλε τοῦ ναοῦ τὸν
[25]   ἐπαίνου δ' αὐτὸ πωλεῖ, θεραπείας  πωλεῖ.   δὸς οὖν τὸ διάφορον, εἰ
[25]   τὸ δεῖπνον. ἐπαίνου δ' αὐτὸ  πωλεῖ,   θεραπείας πωλεῖ. δὸς οὖν τὸ
[25]   γὰρ ἔδωκας τῷ καλοῦντι, ὅσου  πωλεῖ   τὸ δεῖπνον. ἐπαίνου δ' αὐτὸ
[12]   τὸ οἰνάριον· ἐπίλεγε ὅτι τοσούτου  πωλεῖται   ἀπάθεια, τοσούτου ἀταραξία’ προῖκα δὲ
[25]   διάφορον, εἰ σοι λυσιτελεῖ, ὅσου  πωλεῖται.   εἰ δὲ κἀκεῖνα θέλεις μὴ
[24]   μὴ ἀγαθὰ περιποιήσησθε, ὁρᾶτε ὑμεῖς,  πῶς   ἄνισοί ἐστε καὶ ἀγνώμονες. τί
[25]   ἐφ' ἡμῖν τῶν ἴσων ἀξιοῦσθαι.  πῶς   γὰρ ἴσον ἔχειν δύναται
[52]   παντελῶς ἀμελοῦμεν. τοιγαροῦν ψευδόμεθα μέν,  πῶς   δὲ ἀποδείκνυται ὅτι οὐ δεῖ
[24]   οὖν ἔτι τοῦτ' ἔστιν ἀτιμία;  πῶς   δὲ οὐδεὶς οὐδαμοῦ ἔσῃ, ὃν
[46]   οἷον ἐν συμποσίῳ μὴ λέγε,  πῶς   δεῖ ἐσθίειν, ἀλλ' ἔσθιε, ὡς
[24]   παραληφθῆναι ἐφ' ἑστίασιν; οὐδαμῶς.  πῶς   οὖν ἔτι τοῦτ' ἔστιν ἀτιμία;




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 7/06/2007