Maximes |
[12] |
περιγίνεται.
ὅταν
δὲ
καλῇς
τὸν
|
παῖδα, |
ἐνθυμοῦ,
ὅτι
δύναται
μὴ
ὑπακοῦσαι |
[14] |
σὰ
εἶναι.
οὕτω
κἂν
τὸν
|
παῖδα |
θέλῃς
μὴ
ἁμαρτάνειν,
μωρὸς
εἶ· |
[12] |
ἀφθόνοις
ταρασσόμενον.
κρεῖττον
δὲ
τὸν
|
παῖδα |
κακὸν
εἶναι
ἢ
σὲ
κακοδαίμονα. |
[12] |
διατροφάς’
ἐὰν
μὴ
κολάσω
τὸν
|
παῖδα, |
πονηρὸς
ἔσται.
κρεῖσσον
γὰρ
λιμῷ |
[26] |
πρὸς
ἀλλήλους.
οἷον,
ὅταν
ἄλλου
|
παιδάριον |
κατεάξῃ
τὸ
ποτήριον,
πρόχειρον
εὐθὺς |
[29] |
ἀπὸ
τῶν
οἰκείων
ἀπελθεῖν,
ὑπὸ
|
παιδαρίου |
καταφρονηθῆναι,
ὑπὸ
τῶν
ἀπαντώντων
καταγελασθῆναι, |
[5] |
οἷς
αὐτὸς
πράσσει
κακῶς·
ἠργμένου
|
παιδεύεσθαι |
τὸ
ἑαυτῷ·
πεπαιδευμένου
τὸ
μήτε |
[31] |
τῶν
δοκούντων
ἀγαθῶν
εἶναι
τῷ
|
παιδὶ |
μὴ
μεταδιδῷ·
καὶ
Πολυνείκην
καὶ |
[29] |
εἰ
δὲ
μή,
ὡς
τὰ
|
παιδία |
ἀναστραφήσῃ,
ἃ
νῦν
μὲν
παλαιστὰς |
[29] |
μὴ
προσάγαγε.
μὴ
ὡς
τὰ
|
παιδία |
νῦν
φιλόσοφος,
ὕστερον
δὲ
τελώνης, |
[11] |
αὐτό’
ἀλλ'
ὅτι
ἀπέδωκα’
τὸ
|
παιδίον |
ἀπέθανεν;
ἀπεδόθη.
ἡ
γυνὴ
ἀπέθανεν; |
[7] |
βολβαρίου
καὶ
κοχλιδίου
γυναικάριον
καὶ
|
παιδίον, |
οὐδὲν
κωλύσει·
ἐὰν
δὲ
ὁ |
[3] |
γὰρ
αὐτῆς
οὐ
ταραχθήσῃ·
ἂν
|
παιδίον |
σαυτοῦ
καταφιλῇς
ἢ
γυναῖκα,
ὅτι |
[29] |
ἀναστραφήσῃ,
ἃ
νῦν
μὲν
παλαιστὰς
|
παίζει, |
νῦν
δὲ
μονομάχους,
νῦν
δὲ |
[30] |
ἐπιμελεῖσθαι,
παραχωρεῖν
ἁπάντων,
ἀνέχεσθαι
λοιδοροῦντος,
|
παίοντος. |
ἀλλὰ
πατὴρ
κακός
ἐστι’
μή |
[29] |
παιδία
ἀναστραφήσῃ,
ἃ
νῦν
μὲν
|
παλαιστὰς |
παίζει,
νῦν
δὲ
μονομάχους,
νῦν |
[29] |
βαστάσαι.
πένταθλος
εἶναι
βούλει
ἢ
|
παλαιστής; |
ἴδε
σεαυτοῦ
τοὺς
βραχίονας,
τοὺς |
[24] |
ἐπ'
ἐμοί’
φησίν,
ἀβοήθητος
ἔσται’
|
πάλιν, |
ποίαν
καὶ
ταύτην
βοήθειαν;
στοὰς |
[31] |
αἰτίους.
πέφυκε
γὰρ
πρὸς
τοῦτο
|
πᾶν |
ζῷον
τὰ
μὲν
βλαβερὰ
φαινόμενα |
[43] |
ἐφ'
ἑκάστῳ
ὅτι
ἔδοξεν
αὐτῷ’
|
~Πᾶν |
πρᾶγμα
δύο
ἔχει
λαβάς,
τὴν |
[32] |
αὐτῷ
πρόσει,
ἀλλὰ
διεγνωκώς,
ὅτι
|
πᾶν |
τὸ
ἀποβησόμενον
ἀδιάφορον
καὶ
οὐδὲν |
[51] |
ὡς
τέλειον
καὶ
προκόπτοντα·
καὶ
|
πᾶν |
τὸ
βέλτιστον
φαινόμενον
ἔστω
σοι |
[11] |
ἀλλοτρίου
αὐτοῦ
ἐπιμελοῦ,
ὡς
τοῦ
|
πανδοχείου |
οἱ
παριόντες.
~Εἰ
προκόψαι
θέλεις, |
[18] |
ἢ
τῇ
γυναικί.
ἐμοὶ
δὲ
|
πάντα |
αἴσια
σημαίνεται,
ἐὰν
ἐγὼ
θέλω· |
[7] |
ὁ
κυβερνήτης
καλέσῃ,
κἂν
καλέσῃ,
|
πάντα |
ἐκεῖνα
ἀφιέναι,
ἵνα
μὴ
δεδεμένος |
[21] |
σεαυτοῦ.
~Θάνατος
καὶ
φυγὴ
καὶ
|
πάντα |
τὰ
δεινὰ
φαινόμενα
πρὸ
ὀφθαλμῶν |
[46] |
μέμνησο
γάρ,
ὅτι
οὕτως
ἀφῃρήκει
|
πανταχόθεν |
Σωκράτης
τὸ
ἐπιδεικτικόν,
ὥστε
ἤρχοντο |
[52] |
πᾶσα
σπουδή·
τοῦ
δὲ
πρώτου
|
παντελῶς |
ἀμελοῦμεν.
τοιγαροῦν
ψευδόμεθα
μέν,
πῶς |
[33] |
τινι
ἢ
ἐπὶ
πολὺ
συγκινεῖσθαι
|
παντελῶς |
ἀπέχου.
καὶ
μετὰ
τὸ
ἀπαλλαγῆναι |
[2] |
ἐφ'
ἡμῖν.
τὴν
ὄρεξιν
δὲ
|
παντελῶς |
ἐπὶ
τοῦ
παρόντος
ἄνελε·
ἄν |
[1] |
αὐτῶν,
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
ἀφιέναι
|
παντελῶς, |
τὰ
δ'
ὑπερτίθεσθαι
πρὸς
τὸ |
[29] |
ὑπὸ
τῶν
ἀπαντώντων
καταγελασθῆναι,
ἐν
|
παντὶ |
ἧττον
ἔχειν,
ἐν
τιμῇ,
ἐν |
[29] |
ἀρχῇ,
ἐν
δίκῃ,
ἐν
πραγματίῳ
|
παντί. |
ταῦτα
ἐπίσκεψαι.
εἰ
θέλεις
ἀντικαταλλάξασθαι |
[23] |
τὴν
ἔνστασιν.
ἀρκοῦ
οὖν
ἐν
|
παντὶ |
τῷ
εἶναι
φιλόσοφος
εἰ
δὲ |
[53] |
δεῖ
ψεύδεσθαι,
πρόχειρον
ἔχομεν.
~Ἐπὶ
|
παντὸς |
πρόχειρα
ἑκτέον
ταῦτα·
ἄγου
δέ |
[14] |
γυναῖκα
καὶ
τοὺς
φίλους
σου
|
πάντοτε |
ζῆν,
ἠλίθιος
εἶ·
τὰ
γὰρ |
[29] |
ὅτε
μαστιγωθῆναι
καὶ
μετὰ
τούτων
|
πάντων |
νικηθῆναι.
ταῦτα
ἐπισκεψάμενος,
ἂν
ἔτι |
[21] |
σοι
καθ'
ἡμέραν,
μάλιστα
δὲ
|
πάντων |
ὁ
θάνατος·
καὶ
οὐδὲν
οὐδέποτε |
[2] |
ἆρον
οὖν
τὴν
ἔκκλισιν
ἀπὸ
|
πάντων |
τῶν
οὐκ
ἐφ'
ἡμῖν
καὶ |
[51] |
σῴζεται.
Σωκράτης
οὕτως
ἀπετελέσθη,
ἐπὶ
|
πάντων |
τῶν
προσαγομένων
αὐτῷ
μηδενὶ
ἄλλῳ |
[1] |
τὸ
καὶ
τῶν
προτέρων
ἐφίεσθαι,
|
πάντως |
γε
μὴν
ἐκείνων
ἀποτεύξη,
δι' |
[1] |
ὅτι
φαντασία
εἶ
καὶ
οὐ
|
πάντως |
τὸ
φαινόμενον’
ἔπειτα
ἐξέταζε
αὐτὴν |
[48] |
ἐπαινῇ,
καταγελᾷ
τοῦ
ἐπαινοῦντος
αὐτὸς
|
παρ' |
ἑαυτῷ·
κἂν
ψέγῃ,
οὐκ
ἀπολογεῖται. |
[53] |
δ'
ἀνάγκῃ
συγκεχώρηκεν
καλῶς,
σοφὸς
|
παρ' |
ἡμῖν,
καὶ
τὰ
θεῖ'
ἐπίσταται. |
[51] |
ἔστιν
ἀναβάλλεσθαι
οὐκέτι
καὶ
ὅτι
|
παρὰ |
μίαν
ἡμέραν
καὶ
ἓν
πρᾶγμα |
[34] |
τὸ
πρᾶγμα,
καὶ
ἀναβολήν
τινα
|
παρὰ |
σεαυτοῦ
λάβε.
ἔπειτα
μνήσθητι
ἀμφοτέρων |
[18] |
ἡ
φαντασία·
ἀλλ'
εὐθὺς
διαίρει
|
παρὰ |
σεαυτῷ
καὶ
λέγε
ὅτι
τούτων |
[24] |
λέγεις
τὸ
ἀβοήθητοι;
οὐχ
ἕξουσι
|
παρὰ |
σοῦ
κερμάτιον·
οὐδὲ
πολίτας
Ῥωμαίων |
[32] |
οὐκ
οἶδας,
ἀλλὰ
ἥκεις
ὡς
|
παρὰ |
τοῦ
μάντεως
αὐτὸ
πευσόμενος,
ὁποῖον |
[2] |
μὲν
οὖν
μόνα
ἐκκλίνῃς
τὰ
|
παρὰ |
φύσιν
τῶν
ἐπὶ
σοί,
οὐδενί, |
[48] |
δ'
ἔκκλισιν
εἰς
μόνα
τὰ
|
παρὰ |
φύσιν
τῶν
ἐφ'
ἡμῖν
μετατέθεικεν. |
[2] |
ἡμῖν
καὶ
μετάθες
ἐπὶ
τὰ
|
παρὰ |
φύσιν
τῶν
ἐφ'
ἡμῖν.
τὴν |
[51] |
ἀξιοῦν
σεαυτὸν
καὶ
ἐν
μηδενὶ
|
παραβαίνειν |
τὸν
διαιροῦντα
λόγον;
παρείληφας
τὰ |
[50] |
ὡς
νόμοις,
ὡς
ἀσεβήσων,
ἂν
|
παραβῇς, |
ἔμμενε.
ὅ
τι
δ'
ἂν |
[29] |
ὡς
ἔτυχεν,
ἁπλῶς
ὡς
ἰατρῷ
|
παραδεδωκέναι |
σεαυτὸν
τῷ
ἐπιστάτῃ,
εἶτα
ἐν |
[33] |
ἐπὶ
πολλοῖς
μηδὲ
ἀνειμένος.
ὅρκον
|
παραίτησαι, |
εἰ
μὲν
οἷόν
τε,
εἰς |
[33] |
ὀλίγων.
σπανίως
δέ
ποτε
καιροῦ
|
παρακαλοῦντος |
ἐπὶ
τὸ
λέγειν
λέξον
μέν, |
[36] |
πρὸς
τὸ
σῶμα
ἀξίαν
τῶν
|
παρακειμένων |
ὁρᾶν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
πρὸς |
[32] |
τίνας
συμβούλους
παρέλαβες
καὶ
τίνων
|
παρακούσεις |
ἀπειθήσας.
ἔρχου
δὲ
ἐπὶ
τὸ |
[33] |
σῶμα
μέχρι
τῆς
χρείας
ψιλῆς
|
παραλάμβανε, |
οἷον
τροφάς,
πόμα,
ἀμπεχόνην,
οἰκίαν, |
[25] |
ἐν
προσαγορεύσει
ἢ
ἐν
τῷ
|
παραληφθῆναι |
εἰς
συμβουλίαν;
εἰ
μὲν
ἀγαθὰ |
[24] |
ἔργον
τὸ
ἀρχῆς
τυχεῖν
ἢ
|
παραληφθῆναι |
ἐφ'
ἑστίασιν;
οὐδαμῶς.
πῶς
οὖν |
[30] |
καθήκοντα
ὡς
ἐπίπαν
ταῖς
σχέσεσι
|
παραμετρεῖται. |
πατήρ
ἐστιν·
ὑπαγορεύεται
ἐπιμελεῖσθαι,
παραχωρεῖν |
[25] |
φοιτῶντι;
ὁ
μὴ
παραπέμπων
τῷ
|
παραπέμποντι; |
ὁ
μὴ
ἐπαινῶν
τῷ
ἐπαινοῦντι, |
[25] |
τινὸς
τῷ
φοιτῶντι;
ὁ
μὴ
|
παραπέμπων |
τῷ
παραπέμποντι;
ὁ
μὴ
ἐπαινῶν |
[22] |
ἐπιθυμήσεις
τινός.
~Εἰ
φιλοσοφίας
ἐπιθυμεῖς,
|
παρασκευάζου |
αὐτόθεν
ὡς
καταγελασθησόμενος,
ὡς
καταμωκησομένων |
[15] |
θεῶν
συμπότης.
ἂν
δὲ
καὶ
|
παρατεθέντων |
σοι
μὴ
λάβῃς,
ἀλλ'
ὑπερίδῃς, |
[33] |
τὸ
ὅτι
αὐτὸς
οὐ
χρῇ,
|
παράφερε. |
ἐὰν
τίς
σοι
ἀπαγγείλῃ
ὅτι |
[48] |
τε
λόγῳ,
ὡς
ἐχθρὸν
ἑαυτὸν
|
παραφυλάσσει |
καὶ
ἐπίβουλον.
~Ὅταν
τις
ἐπὶ |
[38] |
τοῦτο
ἐὰν
ἐφ'
ἑκάστου
ἔργου
|
παραφυλάσσωμεν, |
ἀσφαλέστερον
ἁψόμεθα
τοῦ
ἔργου.
~Μέτρον |
[30] |
παραμετρεῖται.
πατήρ
ἐστιν·
ὑπαγορεύεται
ἐπιμελεῖσθαι,
|
παραχωρεῖν |
ἁπάντων,
ἀνέχεσθαι
λοιδοροῦντος,
παίοντος.
ἀλλὰ |
[51] |
μηδενὶ
παραβαίνειν
τὸν
διαιροῦντα
λόγον;
|
παρείληφας |
τὰ
θεωρήματα,
οἷς
ἔδει
σε |
[25] |
δὴ
τρόπον
καὶ
ἐνταῦθα.
οὐ
|
παρεκλήθης |
ἐφ'
ἑστίασίν
τινος;
οὐ
γὰρ |
[32] |
σοι
συμβουλευθῇ,
μέμνησο
τίνας
συμβούλους
|
παρέλαβες |
καὶ
τίνων
παρακούσεις
ἀπειθήσας.
ἔρχου |
[37] |
ἠσχημόνησας
καί,
ὃ
ἠδύνασο
ἐκπληρῶσαι,
|
παρέλιπες. |
~Ἐν
τῷ
περιπατεῖν
καθάπερ
προσέχεις, |
[7] |
εἰ
ἐξέλθοις
ὑθρεύσασθαι,
ὁδοῦ
μὲν
|
πάρεργον |
καὶ
κοχλίδιον
ἀναλέξῃ
καὶ
βολβάριον, |
[41] |
ὀχεύειν.
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
ἐν
|
παρέργῳ |
ποιητέον·
περὶ
δὲ
τὴν
γνώμην |
[15] |
ἐκτείνας
τὴν
χεῖρα
κοσμίως
μετάλαβε.
|
παρέρχεται· |
μὴ
κάτεχε.
οὔπω
ἥκει·
μὴ |
[2] |
καλὸν
ἄν,
οὐδὲν
οὐδέπω
σοι
|
πάρεστι. |
μόνῳ
δὲ
τῷ
ὁρμᾶν
καὶ |
[51] |
νῦν
ὁ
ἀγὼν
καὶ
ἤδη
|
πάρεστι |
τὰ
Ὀλύμπια
καὶ
οὐκ
ἔστιν |
[3] |
ἑκάστου
τῶν
ψυχαγωγούντων
ἢ
χρείαν
|
παρεχόντων |
ἢ
στεργομένων
μέμνησο
ἐπιλέγειν,
ὁποῖόν |
[49] |
τὸν
ἐξηγούμενον,
ἀπολείπεται
χρῆσθαι
τοῖς
|
παρηγγελμένοις· |
τοῦτο
αὐτὸ
μόνον
σεμνόν
ἐστιν. |
[33] |
εἰς
τὰ
θέατρα
τὸ
πολὺ
|
παριέναι |
οὐκ
ἀναγκαῖον.
εἰ
δέ
ποτε |
[33] |
τινῶν
μὴ
εἰκῇ
μηδὲ
ῥᾳδίως
|
πάριθι· |
παριὼν
δὲ
τὸ
σεμνὸν
καὶ |
[11] |
ἐπιμελοῦ,
ὡς
τοῦ
πανδοχείου
οἱ
|
παριόντες. |
~Εἰ
προκόψαι
θέλεις,
ἄφες
τοὺς |
[32] |
ὁ
λόγος
καὶ
σὺν
τούτοις
|
παρίστασθαι |
τῷ
φίλῳ
καὶ
τῇ
πατρίδι |
[33] |
μὴ
εἰκῇ
μηδὲ
ῥᾳδίως
πάριθι·
|
παριὼν |
δὲ
τὸ
σεμνὸν
καὶ
τὸ |
[1] |
τὰ
δ'
ὑπερτίθεσθαι
πρὸς
τὸ
|
παρόν. |
ἐὰν
δὲ
καὶ
ταῦτ'
ἐθέλῃς |
[2] |
ὄρεξιν
δὲ
παντελῶς
ἐπὶ
τοῦ
|
παρόντος |
ἄνελε·
ἄν
τε
γὰρ
ὀρέγῃ |
[29] |
ἐπιστάτῃ,
εἶτα
ἐν
τῷ
ἀγῶνι
|
παρορύσσεσθαι, |
ἔστι
δὲ
ὅτε
χεῖρα
ἐκβαλεῖν, |
[46] |
κἀκεῖνος
ἀπῆγεν
αὐτούς.
οὕτως
ἠνείχετο
|
παρορώμενος. |
κἂν
περὶ
θεωρήματός
τινος
ἐν |
[13] |
ἑτέρου
ἐπιμελούμενον
τοῦ
ἑτέρου
ἀμελῆσαι
|
πᾶσα |
ἀνάγκη.
~Ἐὰν
θέλῃς
τὰ
τέκνα |
[32] |
τι
τῶν
οὐκ
ἐφ'
ἡμῖν,
|
πᾶσα |
ἀνάγκη
μήτε
ἀγαθὸν
αὐτὸ
εἶναι |
[31] |
ἐκείνων
ὑπολάβῃς
ἀγαθὸν
ἢ
κακόν,
|
πᾶσα |
ἀνάγκη,
ὅταν
ἀποτυγχάνῃς
ὧν
θέλεις |
[41] |
περὶ
δὲ
τὴν
γνώμην
ἡ
|
πᾶσα |
ἔστω
ἐπιστροφή.
~Ὅταν
σέ
τις |
[32] |
ἠξίου
Σωκράτης,
ἐφ'
ὧν
ἡ
|
πᾶσα |
σκέψις
τὴν
ἀναφορὰν
εἰς
τὴν |
[52] |
περὶ
ἐκεῖνόν
ἐστιν
ἡμῖν
ἡ
|
πᾶσα |
σπουδή·
τοῦ
δὲ
πρώτου
παντελῶς |
[29] |
ψυχῇ
οὐδέν·
ἀλλ'
ὡς
πίθηκος
|
πᾶσαν |
θέαν,
ἣν
ἂν
ἴδῃς,
μιμῇ |
[48] |
ἔξω.
φιλοσόφου
στάσις
καὶ
χαρακτήρ·
|
πᾶσαν |
ὠφέλειαν
καὶ
βλάβην
ἐξ
ἑαυτοῦ |
[40] |
ἄρχονται
καλλωπίζεσθαι
καὶ
ἐν
τούτῳ
|
πάσας |
ἔχειν
τὰς
ἐλπίδας.
προσέχειν
οὖν |
[1] |
καὶ
εὐδαιμονία
περιγίνεται.
εὐθὺς
οὖν
|
πάσῃ |
φαντασίᾳ
τραχείᾳ
μελέτα
ἐπιλέγειν
ὅτι |
[47] |
μήδ'
ἂν
ὕδωρ
πίνῃς,
ἐκ
|
πάσης |
ἀφορμῆς
λέγε,
ὅτι
ὕδωρ
πίνεις. |
[31] |
τὸ
πείθεσθαι
αὐτοῖς
καὶ
εἴκειν
|
πᾶσι |
τοῖς
γινομένοις
καὶ
ἀκολουθεῖν
ἑκόντα |
[26] |
ἐγώ’
ἐχρῆν
δὲ
μεμνῆσθαι,
τί
|
πάσχομεν |
περὶ
ἄλλων
αὐτὸ
ἀκούσαντες.
~Ὥσπερ |
[30] |
πατέρα
φύσει
ᾠκειώθης;
ἀλλὰ
πρὸς
|
πατέρα. |
ὁ
ἀδελφὸς
ἀδικεῖ.
τήρει
τοιγαροῦν |
[30] |
μή
τι
οὖν
πρὸς
ἀγαθὸν
|
πατέρα |
φύσει
ᾠκειώθης;
ἀλλὰ
πρὸς
πατέρα. |
[30] |
ὡς
ἐπίπαν
ταῖς
σχέσεσι
παραμετρεῖται.
|
πατήρ |
ἐστιν·
ὑπαγορεύεται
ἐπιμελεῖσθαι,
παραχωρεῖν
ἁπάντων, |
[30] |
ἁπάντων,
ἀνέχεσθαι
λοιδοροῦντος,
παίοντος.
ἀλλὰ
|
πατὴρ |
κακός
ἐστι’
μή
τι
οὖν |
[31] |
βλάβῃ
χαίρειν
ἀδύνατον.
ἔνθεν
καὶ
|
πατὴρ |
ὑπὸ
υἱοῦ
λοιδορεῖται,
ὅταν
τῶν |
[31] |
θύειν
καὶ
ἀπάρχεσθαι
κατὰ
τὰ
|
πάτρια |
ἑκάστοτε
προσήκει
καθαρῶς
καὶ
μὴ |
[32] |
ὅταν
δεήσῃ
συγκινδυνεῦσαι
φίλῳ
ἢ
|
πατρίδι, |
μὴ
μαντεύεσθαι,
εἰ
συγκινδυνευτέον.
καὶ |
[32] |
παρίστασθαι
τῷ
φίλῳ
καὶ
τῇ
|
πατρίδι |
συγκινδυνεύειν.
τοιγαροῦν
τῷ
μείζονι
μάντει |
[24] |
με
πράσσειν
ἀξιοῦτε.
ἀλλ'
ἡ
|
πατρίς, |
ὅσον
ἐπ'
ἐμοί’
φησίν,
ἀβοήθητος |
[31] |
σαυτὸν
εἰς
τοῦτο
κατατεταχέναι,
τὸ
|
πείθεσθαι |
αὐτοῖς
καὶ
εἴκειν
πᾶσι
τοῖς |
[20] |
ὑπόληψις
ἠρέθικε.
τοιγαροῦν
ἐν
πρώτοις
|
πειρῶ |
ὑπὸ
τῆς
φαντασίας
μὴ
συναρπασθῆναι· |
[1] |
ἕξεις,
οὐδὲ
γὰρ
βλαβερόν
τι
|
πείσῃ. |
τηλικούτων
οὖν
ἐφιέμενος
μέμνησο,
ὅτι |
[29] |
δεῖ
σ'
εὐτακτεῖν,
ἀναγκοτροφεῖν,
ἀπέχεσθαι
|
πεμμάτων, |
γυμνάζεσθαι
πρὸς
ἀνάγκην,
ἐν
ὥρᾳ |
[16] |
~Ὅταν
κλαίοντα
ἴδῃς
τινὰ
ἐν
|
πένθει |
ἢ
ἀποδημοῦντος
τέκνου
ἢ
ἀπολωλεκότα |
[1] |
καὶ
τὰ
ἀλλότρια
ἴδια,
ἐμποδισθήσῃ,
|
πενθήσεις, |
ταραχθήσῃ,
μέμψῃ
καὶ
θεοὺς
καὶ |
[2] |
ἂν
ἐκκλίνῃς
ἢ
θάνατον
ἢ
|
πενίαν, |
δυστυχήσεις.
ἆρον
οὖν
τὴν
ἔκκλισιν |
[29] |
φύσιν
κατάμαθε,
εἰ
δύνασαι
βαστάσαι.
|
πένταθλος |
εἶναι
βούλει
ἢ
παλαιστής;
ἴδε |
[5] |
κακῶς·
ἠργμένου
παιδεύεσθαι
τὸ
ἑαυτῷ·
|
πεπαιδευμένου |
τὸ
μήτε
ἄλλῳ
μήτε
ἑαυτῷ. |
[53] |
Ζεῦ,
καὶ
σύ
γ'
ἡ
|
Πεπρωμένη, |
ὅποι
ποθ'
ὑμῖν
εἰμι
διατεταγμένος· |
[33] |
μονομαχιῶν,
μὴ
περὶ
ἱπποδρομιῶν,
μὴ
|
περὶ |
ἀθλητῶν,
μὴ
περὶ
βρωμάτων
ἢ |
[26] |
ἐχρῆν
δὲ
μεμνῆσθαι,
τί
πάσχομεν
|
περὶ |
ἄλλων
αὐτὸ
ἀκούσαντες.
~Ὥσπερ
σκοπὸς |
[33] |
τῶν
ἑκασταχοῦ,
μάλιστα
δὲ
μὴ
|
περὶ |
ἀνθρώπων
ψέγων
ἢ
ἐπαινῶν
ἢ |
[35] |
ἀλλοῖόν
τι
μέλλωσιν
οἱ
πολλοὶ
|
περὶ |
αὐτοῦ
ὑπολαμβάνειν.
εἰ
μὲν
γὰρ |
[31] |
κυριώτατον
ἐκεῖνό
ἐστιν,
ὀρθὰς
ὑπολήψεις
|
περὶ |
αὐτῶν
ἔχειν
ὡς
ὄντων
καὶ |
[33] |
δόξαν
ἢ
τρυφὴν
ἅπαν
περίγραφε.
|
περὶ |
ἀφροδίσια
εἰς
δύναμιν
πρὸ
γάμου |
[33] |
ἱπποδρομιῶν,
μὴ
περὶ
ἀθλητῶν,
μὴ
|
περὶ |
βρωμάτων
ἢ
πομάτων,
τῶν
ἑκασταχοῦ, |
[41] |
ταῦτα
μὲν
ἐν
παρέργῳ
ποιητέον·
|
περὶ |
δὲ
τὴν
γνώμην
ἡ
πᾶσα |
[48] |
οὐδένα
μέμφεται,
οὐδενὶ
ἐγκαλεῖ,
οὐδὲν
|
περὶ |
ἑαυτοῦ
λέγει
ὡς
ὄντος
τινὸς |
[52] |
τῷ
τρίτῳ
τόπῳ
διατρίβομεν
καὶ
|
περὶ |
ἐκεῖνόν
ἐστιν
ἡμῖν
ἡ
πᾶσα |
[46] |
αὐτούς.
οὕτως
ἠνείχετο
παρορώμενος.
κἂν
|
περὶ |
θεωρήματός
τινος
ἐν
ἰδιώταις
ἐμπίπτῃ |
[33] |
τυχόντων·
μὴ
περὶ
μονομαχιῶν,
μὴ
|
περὶ |
ἱπποδρομιῶν,
μὴ
περὶ
ἀθλητῶν,
μὴ |
[33] |
περὶ
οὐδενὸς
τῶν
τυχόντων·
μὴ
|
περὶ |
μονομαχιῶν,
μὴ
περὶ
ἱπποδρομιῶν,
μὴ |
[33] |
τὸ
λέγειν
λέξον
μέν,
ἀλλὰ
|
περὶ |
οὐδενὸς
τῶν
τυχόντων·
μὴ
περὶ |
[50] |
τι
δ'
ἂν
ἐρῇ
τις
|
περὶ |
σοῦ,
μὴ
ἐπιστρέφου·
τοῦτο
γὰρ |
[29] |
περὶ
τὰ
ἔσω
φιλοτεχνεῖν
ἢ
|
περὶ |
τὰ
ἔξω·
τοῦτ'
ἔστιν
ἢ |
[29] |
σαυτοῦ
ἢ
τὸ
ἐκτὸς
ἢ
|
περὶ |
τὰ
ἔσω
φιλοτεχνεῖν
ἢ
περὶ |
[1] |
δὲ
τούτῳ
καὶ
μάλιστα,
πότερον
|
περὶ |
τὰ
ἐφ'
ἡμῖν
ἐστιν
ἢ |
[1] |
τὰ
ἐφ'
ἡμῖν
ἐστιν
ἢ
|
περὶ |
τὰ
οὐκ
ἐφ'
ἡμῖν·
κἂν |
[1] |
τὰ
οὐκ
ἐφ'
ἡμῖν·
κἂν
|
περί |
τι
τῶν
οὐκ
ἐφ'
ἡμῖν |
[33] |
αὐτὸς
ὢν
τύχῃ
καθαρός.
τὰ
|
περὶ |
τὸ
σῶμα
μέχρι
τῆς
χρείας |
[41] |
~Ἀφυΐας
σημεῖον
τὸ
ἐνδιατρίβειν
τοῖς
|
περὶ |
τὸ
σῶμα,
οἷον
ἐπὶ
πολὺ |
[5] |
ἐφαίνετο)
ἀλλὰ
τὸ
δόγμα
τὸ
|
περὶ |
τοῦ
θανάτου,
διότι
δεινόν,
ἐκεῖνο |
[31] |
τὰς
σχέσεις
ἐθίζῃ
θεωρεῖν.
~Τῆς
|
περὶ |
τοὺς
θεοὺς
εὐσεβείας
ἴσθι
ὅτι |
[16] |
θλίβει)
ἀλλὰ
τὸ
δόγμα
τὸ
|
περὶ |
τούτου’
μέχρι
μέντοι
λόγου
μὴ |
[20] |
ὑβρίζει,
ἀλλὰ
τὸ
δόγμα
τὸ
|
περὶ |
τούτων
ὡς
ὑβριζόντων.
ὅταν
οὖν |
[33] |
μετὰ
τὸ
ἀπαλλαγῆναι
μὴ
πολλὰ
|
περὶ |
τῶν
γεγενημένων
διαλέγου,
ὅσα
μὴ |
[46] |
λάλει
τὸ
πολὺ
ἐν
ἰδιώταις
|
περὶ |
τῶν
θεωρημάτων,
ἀλλὰ
ποίει
τὸ |
[5] |
οὐ
τὰ
πράγματα,
ἀλλὰ
τὰ
|
περὶ |
τῶν
πραγμάτων
δόγματα·
οἷον
ὁ |
[1] |
ὧν
μόνων
ἐλευθερία
καὶ
εὐδαιμονία
|
περιγίνεται. |
εὐθὺς
οὖν
πάσῃ
φαντασίᾳ
τραχείᾳ |
[12] |
τοσούτου
ἀταραξία’
προῖκα
δὲ
οὐδὲν
|
περιγίνεται. |
ὅταν
δὲ
καλῇς
τὸν
παῖδα, |
[33] |
πρὸς
δόξαν
ἢ
τρυφὴν
ἅπαν
|
περίγραφε. |
περὶ
ἀφροδίσια
εἰς
δύναμιν
πρὸ |
[48] |
ἑαυτῷ·
κἂν
ψέγῃ,
οὐκ
ἀπολογεῖται.
|
περίεισι |
δὲ
καθάπερ
οἱ
ἄρρωστοι,
εὐλαβούμενός |
[47] |
τοῖς
ἔξω·
μὴ
τοὺς
ἀνδριάντας
|
περιλάμβανε· |
ἀλλὰ
διψῶν
ποτε
σφοδρῶς
ἐπίσπασαι |
[15] |
ἐπίβαλλε
πόρρω
τὴν
ὄρεξιν,
ἀλλὰ
|
περίμενε, |
μέχρις
ἂν
γένηται
κατὰ
σέ. |
[29] |
σκέψεως
ἦλθες
ἐπί
τι
οὐδὲ
|
περιοδεύσας, |
ἀλλ'
εἰκῇ
καὶ
κατὰ
ψυχρὰν |
[38] |
ἠδύνασο
ἐκπληρῶσαι,
παρέλιπες.
~Ἐν
τῷ
|
περιπατεῖν |
καθάπερ
προσέχεις,
μὴ
ἐπιβῇς
ἥλῳ |
[2] |
ὀρέγῃ,
ἐκκλίσεως
ἐπαγγελία
τὸ
μὴ
|
περιπεσεῖν |
ἐκείνῳ,
ὃ
ἐκκλίνεται,
καὶ
ὁ |
[2] |
ἐπὶ
σοί,
οὐδενί,
ὧν
ἐκκλίνεις,
|
περιπεσῇ· |
νόσον
δ'
ἂν
ἐκκλίνῃς
ἢ |
[31] |
ὅταν
ἀποτυγχάνῃς
ὧν
θέλεις
καὶ
|
περιπίπτῃς |
οἷς
μὴ
θέλεις,
μέμψασθαί
σε |
[2] |
ἀτυχής,
ὁ
δὲ
ἐν>
ἐκκλίσει
|
περιπίπτων |
δυστυχής.
ἂν
μὲν
οὖν
μόνα |
[14] |
ἔχων
τὴν
ἐξουσίαν
εἰς
τὸ
|
περιποιῆσαι |
ἢ
ἀφελέσθαι.
ὅστις
οὖν
ἐλεύθερος |
[24] |
ἵνα
ὑμεῖς
τὰ
μὴ
ἀγαθὰ
|
περιποιήσησθε, |
ὁρᾶτε
ὑμεῖς,
πῶς
ἄνισοί
ἐστε |
[15] |
ἐν
συμποσίῳ
σε
δεῖ
ἀναστρέφεσθαι.
|
περιφερόμενον |
γέγονέ
τι
κατὰ
σέ·
ἐκτείνας |
[32] |
ὡς
παρὰ
τοῦ
μάντεως
αὐτὸ
|
πευσόμενος, |
ὁποῖον
δέ
τι
ἐστίν,
ἐλήλυθας |
[46] |
ἰδιώταις
ἐπιδείκνυε,
ἀλλ'
ἀπ'
αὐτῶν
|
πεφθέντων |
τὰ
ἔργα.
~Ὅταν
εὐτελῶς
ἡρμοσμένος |
[48] |
ἠλίθιος
ἢ
ἀμαθὴς
δοκῇ,
οὐ
|
πεφρόντικεν. |
ἐνί
τε
λόγῳ,
ὡς
ἐχθρὸν |
[31] |
σε
καὶ
μισεῖν
τοὺς
αἰτίους.
|
πέφυκε |
γὰρ
πρὸς
τοῦτο
πᾶν
ζῷον |
[29] |
κατάμαθε.
ἄλλος
γὰρ
πρὸς
ἄλλο
|
πέφυκε. |
δοκεῖς,
ὅτι
ταῦτα
ποιῶν
ὡσαύτως |
[46] |
ἔφαγεν,
ἀλλὰ
τὴν
νομὴν
ἔσω
|
πέψαντα |
ἔρια
ἔξω
φέρει
καὶ
γάλα· |
[48] |
τι
κινῆσαι
τῶν
καθισταμένων,
πρὶν
|
πῆξιν |
λαβεῖν.
ὄρεξιν
ἅπασαν
ἦρκεν
ἐξ |
[32] |
δῆλον
ὅτι
θάνατος
σημαίνεται
ἢ
|
πήρωσις |
μέρους
τινὸς
τοῦ
σώματος
ἢ |
[29] |
τῇ
ψυχῇ
οὐδέν·
ἀλλ'
ὡς
|
πίθηκος |
πᾶσαν
θέαν,
ἣν
ἂν
ἴδῃς, |
[45] |
ὅτι
κακῶς,
ἀλλ'
ὅτι
ταχέως.
|
πίνει |
τις
πολὺν
οἶνον·
μὴ
εἴπῃς |
[41] |
ἐπὶ
πολὺ
ἐσθίειν,
ἐπὶ
πολὺ
|
πίνειν, |
ἐπὶ
πολὺ
ἀποπατεῖν,
ὀχεύειν.
ἀλλὰ |
[29] |
καύματι,
ἐν
ψύχει,
μὴ
ψυχρὸν
|
πίνειν, |
μὴ
οἶνον,
ὡς
ἔτυχεν,
ἁπλῶς |
[29] |
ποιῶν
ὡσαύτως
δύνασαι
ἐσθίειν,
ὡσαύτως
|
πίνειν, |
ὁμοίως
ὀρέγεσθαι,
ὁμοίως
δυσαρεστεῖν;
ἀγρυπνῆσαι |
[47] |
πάσης
ἀφορμῆς
λέγε,
ὅτι
ὕδωρ
|
πίνεις. |
κἂν
ἀσκῆσαί
ποτε
πρὸς
πόνον |
[47] |
ἐπὶ
τούτῳ
μήδ'
ἂν
ὕδωρ
|
πίνῃς, |
ἐκ
πάσης
ἀφορμῆς
λέγε,
ὅτι |
[25] |
προϊέμενος
ταῦτα,
ἀνθ'
ὧν
ἐκεῖνα
|
πιπράσκεται, |
προῖκα
αὐτὰ
βουλήσῃ
λαμβάνειν.
ἀλλὰ |
[25] |
αὐτὰ
βουλήσῃ
λαμβάνειν.
ἀλλὰ
πόσου
|
πιπράσκονται |
θρίδακες;
ὀβολοῦ,
ἂν
οὕτω
τύχῃ. |
[24] |
ἂν
δύνῃ
φυλάττων
ἅμα
τὸν
|
πιστὸν |
καὶ
αἰδήμονα.
εἰ
δὲ
ἐκείνην |
[24] |
βούλεσθε
μᾶλλον;
ἀργύριον
ἢ
φίλον
|
πιστὸν |
καὶ
αἰδήμονα;
εἰς
τοῦτο
οὖν |
[24] |
ἄλλον
τινὰ
αὐτῇ
κατεσκεύαζες
πολίτην
|
πιστὸν |
καὶ
αἰδήμονα,
οὐδὲν
ἂν
αὐτὴν |
[24] |
κτήσασθαι
τηρῶν
ἐμαυτὸν
αἰδήμονα
καὶ
|
πιστὸν |
καὶ
μεγαλόφρονα,
δείκνυε
τὴν
ὁδὸν |
[24] |
ἐν
οἷς
ἔξεστί
σοι
εἶναι
|
πλείστου |
ἀξίῳ;
ἀλλά
σοι
οἱ
φίλοι |
[49] |
ἢ
γραμματικὸς
ἀπετελέσθην
ἀντὶ
φιλοσόφου;
|
πλήν |
γε
δὴ
ὅτι
ἀντὶ
Ὁμήρου |
[33] |
αἰδῶ
τὴν
πρὸς
σὲ
τῶν
|
πλησίον |
ἀνιέναι.
ἐπισφαλὲς
δὲ
καὶ
τὸ |
[7] |
κυβερνήτης
καλέσῃ,
τρέχε
ἐπὶ
τὸ
|
πλοῖον |
ἀφεὶς
ἐκεῖνα
ἅπαντα
μηδὲ
ἐπιστρεφόμενος. |
[7] |
δεῖ
τὴν
διάνοιαν
ἐπὶ
τὸ
|
πλοῖον |
καὶ
συνεχῶς
ἐπιστρέφεσθαι,
μή
ποτε |
[7] |
ἐπαρθήσῃ.
~Καθάπερ
ἐν
πλῷ
τοῦ
|
πλοίου |
καθορμισθέντος
εἰ
ἐξέλθοις
ὑθρεύσασθαι,
ὁδοῦ |
[7] |
ᾖς,
μηδὲ
ἀπαλλαγῇς
ποτε
τοῦ
|
πλοίου |
μακράν,
μή
ποτε
καλοῦντος
ἐλλίπῃς. |
[44] |
οἱ
λόγοι
ἀσύνακτοι
ἐγώ
σου
|
πλουσιώτερός |
εἰμι,
ἐγώ
σου
ἄρα
κρείσσων’ |
[44] |
δὲ
μᾶλλον
συνακτικοί
ἐγώ
σου
|
πλουσιώτερός |
εἰμι,
ἡ
ἐμὴ
ἄρα
κτῆσις |
[1] |
ταῦτ'
ἐθέλῃς
καὶ
ἄρχειν
καὶ
|
πλουτεῖν, |
τυχὸν
μὲν
οὐδ'
αὐτῶν
τούτων |
[15] |
οὕτω
πρὸς
ἀρχάς,
οὕτω
πρὸς
|
πλοῦτον· |
καὶ
ἔσῃ
ποτὲ
ἄξιος
τῶν |
[7] |
τινι
ἀγαθῷ
ἐπαρθήσῃ.
~Καθάπερ
ἐν
|
πλῷ |
τοῦ
πλοίου
καθορμισθέντος
εἰ
ἐξέλθοις |
[38] |
ἐπιβῇς
ἥλῳ
ἢ
στρέψῃς
τὸν
|
πόδα |
σου,
οὕτω
πρόσεχε,
μὴ
καὶ |
[39] |
τοῦ
ὑποδήματος,
ἐὰν
ὑπὲρ
τὸν
|
πόδα |
ὑπερβῇς,
γίνεται
κατάχρυσον
ὑπόδημα,
εἶτα |
[53] |
σύ
γ'
ἡ
Πεπρωμένη,
ὅποι
|
ποθ' |
ὑμῖν
εἰμι
διατεταγμένος·
ὡς
ἕψομαί |
[22] |
ἄφνω
φιλόσοφος
ἡμῖν
ἐπανελήλυθε’
καὶ
|
πόθεν |
ἡμῖν
αὕτη
ἡ
ὀφρύς;
σὺ |
[45] |
πρὶν
γὰρ
διαγνῶναι
τὸ
δόγμα,
|
πόθεν |
οἶσθα,
εἰ
κακῶς;
οὕτως
οὐ |
[52] |
δεύτερος
ὁ
τῶν
ἀποδείξεων,
οἷον
|
πόθεν |
ὅτι
οὐ
δεῖ
ψεύδεσθαι·
τρίτος |
[52] |
τούτων
βεβαιωτικὸς
καὶ
διαρθρωτικός,
οἷον
|
πόθεν |
ὅτι
τοῦτο
ἀπόδειξις;
τί
γάρ |
[24] |
ἐμοί’
φησίν,
ἀβοήθητος
ἔσται’
πάλιν,
|
ποίαν |
καὶ
ταύτην
βοήθειαν;
στοὰς
οὐχ |
[30] |
αὐτὸν
μηδὲ
σκόπει,
τί
ἐκεῖνος
|
ποιεῖ, |
ἀλλὰ
τί
σοὶ
ποιήσαντι
κατὰ |
[42] |
μέμνησο,
ὅτι
καθήκειν
αὐτῷ
οἰόμενος
|
ποιεῖ |
ἢ
λέγει.
οὐχ
οἷόν
τε |
[46] |
ἰδιώταις
περὶ
τῶν
θεωρημάτων,
ἀλλὰ
|
ποίει |
τὸ
ἀπὸ
τῶν
θεωρημάτων·
οἷον |
[35] |
εἰ
μὲν
γὰρ
οὐκ
ὀρθῶς
|
ποιεῖς, |
αὐτὸ
τὸ
ἔργον
φεῦγε·
εἰ |
[42] |
ἐπιστροφή.
~Ὅταν
σέ
τις
κακῶς
|
ποιῇ |
ἢ
κακῶς
λέγῃ,
μέμνησο,
ὅτι |
[51] |
καὶ
ἀεὶ
προθέσεις
ἐκ
προθέσεως
|
ποιῇ |
καὶ
ἡμέρας
ἄλλας
ἐπ'
ἄλλαις |
[35] |
τι
διαγνούς,
ὅτι
ποιητέον
ἐστί,
|
ποιῇς, |
μηδέποτε
φύγῃς
ὀφθῆναι
πράσσων
αὐτό, |
[51] |
εἰς
ἐκεῖνον
ὑπερθῇ
τὴν
ἐπανόρθωσιν
|
ποιῆσαι |
τὴν
σεαυτοῦ;
οὐκ
ἔτι
εἶ |
[12] |
μὴ
ὑπακοῦσαι
καὶ
ὑπακούσας
μηδὲν
|
ποιῆσαι |
ὧν
θέλεις·
ἀλλ'
οὐχ
οὕτως |
[30] |
ἐκεῖνος
ποιεῖ,
ἀλλὰ
τί
σοὶ
|
ποιήσαντι |
κατὰ
φύσιν
ἡ
σὴ
ἕξει |
[24] |
κερμάτιον·
οὐδὲ
πολίτας
Ῥωμαίων
αὐτοὺς
|
ποιήσεις. |
τίς
οὖν
σοι
εἶπεν,
ὅτι |
[35] |
νενικηκότι.
~Ὅταν
τι
διαγνούς,
ὅτι
|
ποιητέον |
ἐστί,
ποιῇς,
μηδέποτε
φύγῃς
ὀφθῆναι |
[41] |
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
ἐν
παρέργῳ
|
ποιητέον· |
περὶ
δὲ
τὴν
γνώμην
ἡ |
[46] |
πρόβατα
οὐ
χόρτον
φέροντα
τοῖς
|
ποιμέσιν |
ἐπιδεικνύει
πόσον,
ἔφαγεν,
ἀλλὰ
τὴν |
[51] |
οὐκ
ἔτ'
ἔστι
σόν.
~Εἰς
|
ποῖον |
ἔτι
χρόνον
ἀναβάλλῃ
τὸ
τῶν |
[51] |
ἔδει
σε
συμβάλλειν,
καὶ
συμβέβληκας.
|
ποῖον |
οὖν
ἔτι
διδάσκαλον
προσδοκᾷς,
ἵνα |
[52] |
ὁ
πρῶτος.
ἡμεῖς
δὲ
ἔμπαλιν
|
ποιοῦμεν· |
ἐν
γὰρ
τῷ
τρίτῳ
τόπῳ |
[15] |
ἀλλὰ
καὶ
συνάρχων.
οὕτω
γὰρ
|
ποιῶν |
Διογένης
καὶ
Ἡράκλειτος
καὶ
οἱ |
[25] |
ὅτι
οὐ
δύνασαι
μὴ
ταὐτὰ
|
ποιῶν |
πρὸς
τὸ
τυγχάνειν
τῶν
οὐκ |
[29] |
ἄλλο
πέφυκε.
δοκεῖς,
ὅτι
ταῦτα
|
ποιῶν |
ὡσαύτως
δύνασαι
ἐσθίειν,
ὡσαύτως
πίνειν, |
[24] |
ἕξω’
φησί,
χώραν
ἐν
τῇ
|
πόλει; |
ἣν
ἂν
δύνῃ
φυλάττων
ἅμα |
[31] |
Πολυνείκην
καὶ
Ἐτεοκλέα
τοῦτ'
ἐποίησε
|
πολεμίους |
ἀλλήλοις
τὸ
ἀγαθὸν
οἴεσθαι
τὴν |
[24] |
ἕξουσι
παρὰ
σοῦ
κερμάτιον·
οὐδὲ
|
πολίτας |
Ῥωμαίων
αὐτοὺς
ποιήσεις.
τίς
οὖν |
[24] |
δὲ
ἄλλον
τινὰ
αὐτῇ
κατεσκεύαζες
|
πολίτην |
πιστὸν
καὶ
αἰδήμονα,
οὐδὲν
ἂν |
[30] |
ἀπὸ
τοῦ
γείτονος,
ἀπὸ
τοῦ
|
πολίτου, |
ἀπὸ
τοῦ
στρατηγοῦ
τὸ
καθῆκον |
[33] |
καὶ
μετὰ
τὸ
ἀπαλλαγῆναι
μὴ
|
πολλὰ |
περὶ
τῶν
γεγενημένων
διαλέγου,
ὅσα |
[33] |
τοῖς
χρωμένοις
μηδὲ
ἐλεγκτικός·
μηδὲ
|
πολλαχοῦ |
τὸ
ὅτι
αὐτὸς
οὐ
χρῇ, |
[29] |
ὅτε
χεῖρα
ἐκβαλεῖν,
σφυρὸν
στρέψαι,
|
πολλὴν |
ἁφὴν
καταπιεῖν,
ἔσθ'
ὅτε
μαστιγωθῆναι |
[35] |
κἂν
ἀλλοῖόν
τι
μέλλωσιν
οἱ
|
πολλοὶ |
περὶ
αὐτοῦ
ὑπολαμβάνειν.
εἰ
μὲν |
[33] |
μὴ
πολὺς
ἔστω
μηδὲ
ἐπὶ
|
πολλοῖς |
μηδὲ
ἀνειμένος.
ὅρκον
παραίτησαι,
εἰ |
[22] |
ὡς
καταγελασθησόμενος,
ὡς
καταμωκησομένων
σου
|
πολλῶν, |
ὡς
ἐρούντων
ὅτι
ἄφνω
φιλόσοφος |
[41] |
ἐσθίειν,
ἐπὶ
πολὺ
πίνειν,
ἐπὶ
|
πολὺ |
ἀποπατεῖν,
ὀχεύειν.
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν |
[41] |
περὶ
τὸ
σῶμα,
οἷον
ἐπὶ
|
πολὺ |
γυμνάζεσθαι,
ἐπὶ
πολὺ
ἐσθίειν,
ἐπὶ |
[46] |
εἴπῃς
φιλόσοφον
μηδὲ
λάλει
τὸ
|
πολὺ |
ἐν
ἰδιώταις
περὶ
τῶν
θεωρημάτων, |
[41] |
οἷον
ἐπὶ
πολὺ
γυμνάζεσθαι,
ἐπὶ
|
πολὺ |
ἐσθίειν,
ἐπὶ
πολὺ
πίνειν,
ἐπὶ |
[33] |
ἀνθρώποις
ἐντυγχάνων.
καὶ
σιωπὴ
τὸ
|
πολὺ |
ἔστω
ἢ
λαλείσθω
τὰ
ἀναγκαῖα |
[33] |
τινων
ἔργων
ἢ
κινδύνων
ἐπὶ
|
πολὺ |
καὶ
ἀμέτρως
μεμνῆσθαι.
οὐ
γάρ, |
[46] |
ἰδιώταις
ἐμπίπτῃ
λόγος,
σιώπα
τὸ
|
πολύ· |
μέγας
γὰρ
ὁ
κίνδυνος
εὐθὺς |
[33] |
ἔλεγεν’
εἰς
τὰ
θέατρα
τὸ
|
πολὺ |
παριέναι
οὐκ
ἀναγκαῖον.
εἰ
δέ |
[41] |
γυμνάζεσθαι,
ἐπὶ
πολὺ
ἐσθίειν,
ἐπὶ
|
πολὺ |
πίνειν,
ἐπὶ
πολὺ
ἀποπατεῖν,
ὀχεύειν. |
[33] |
τοῦ
ἐπιγελᾶν
τινι
ἢ
ἐπὶ
|
πολὺ |
συγκινεῖσθαι
παντελῶς
ἀπέχου.
καὶ
μετὰ |
[45] |
ἀλλ'
ὅτι
ταχέως.
πίνει
τις
|
πολὺν |
οἶνον·
μὴ
εἴπῃς
ὅτι
κακῶς, |
[45] |
εἴπῃς
ὅτι
κακῶς,
ἀλλ'
ὅτι
|
πολύν. |
πρὶν
γὰρ
διαγνῶναι
τὸ
δόγμα, |
[31] |
τῷ
παιδὶ
μὴ
μεταδιδῷ·
καὶ
|
Πολυνείκην |
καὶ
Ἐτεοκλέα
τοῦτ'
ἐποίησε
πολεμίους |
[33] |
ἀποληφθεὶς
τύχοις,
σιώπα.
γέλως
μὴ
|
πολὺς |
ἔστω
μηδὲ
ἐπὶ
πολλοῖς
μηδὲ |
[33] |
χρείας
ψιλῆς
παραλάμβανε,
οἷον
τροφάς,
|
πόμα, |
ἀμπεχόνην,
οἰκίαν,
οἰκετίαν·
τὸ
δὲ |
[33] |
ἀθλητῶν,
μὴ
περὶ
βρωμάτων
ἢ
|
πομάτων, |
τῶν
ἑκασταχοῦ,
μάλιστα
δὲ
μὴ |
[12] |
ἐὰν
μὴ
κολάσω
τὸν
παῖδα,
|
πονηρὸς |
ἔσται.
κρεῖσσον
γὰρ
λιμῷ
ἀποθανεῖν |
[29] |
ὀρέγεσθαι,
ὁμοίως
δυσαρεστεῖν;
ἀγρυπνῆσαι
δεῖ,
|
πονῆσαι, |
ἀπὸ
τῶν
οἰκείων
ἀπελθεῖν,
ὑπὸ |
[47] |
πίνεις.
κἂν
ἀσκῆσαί
ποτε
πρὸς
|
πόνον |
θέλῃς.
σεαυτῷ
καὶ
μὴ
τοῖς |
[10] |
δύναμιν
πρὸς
ταῦτα
ἐγκράτειαν·
ἐὰν
|
πόνος |
προσφέρηται,
εὑρήσεις
καρτερίαν·
ἂν
λοιδορία, |
[15] |
κάτεχε.
οὔπω
ἥκει·
μὴ
ἐπίβαλλε
|
πόρρω |
τὴν
ὄρεξιν,
ἀλλὰ
περίμενε,
μέχρις |
[39] |
ὑπερβῇς,
γίνεται
κατάχρυσον
ὑπόδημα,
εἶτα
|
πορφυροῦν, |
κεντητόν.
τοῦ
γὰρ
ἅπαξ
ὑπὲρ |
[46] |
χόρτον
φέροντα
τοῖς
ποιμέσιν
ἐπιδεικνύει
|
πόσον, |
ἔφαγεν,
ἀλλὰ
τὴν
νομὴν
ἔσω |
[25] |
προῖκα
αὐτὰ
βουλήσῃ
λαμβάνειν.
ἀλλὰ
|
πόσου |
πιπράσκονται
θρίδακες;
ὀβολοῦ,
ἂν
οὕτω |
[34] |
ἡδὺ
καὶ
ἐπαγωγόν·
ἀλλ'
ἀντιτίθει,
|
πόσῳ |
ἄμεινον
τὸ
συνειδέναι
σεαυτῷ
ταύτην |
[15] |
οὕτω
πρὸς
πλοῦτον·
καὶ
ἔσῃ
|
ποτὲ |
ἄξιος
τῶν
θεῶν
συμπότης.
ἂν |
[33] |
καὶ
ἰδιωτικὰς
διακρούου·
ἐὰν
δέ
|
ποτε |
γίνηται
καιρός,
ἐντετάσθω
σοι
ἡ |
[33] |
παριέναι
οὐκ
ἀναγκαῖον.
εἰ
δέ
|
ποτε |
καιρὸς
εἴη,
μηδενὶ
σπουδάζων
φαίνου |
[33] |
καὶ
δι'
ὀλίγων.
σπανίως
δέ
|
ποτε |
καιροῦ
παρακαλοῦντος
ἐπὶ
τὸ
λέγειν |
[7] |
ποτε
τοῦ
πλοίου
μακράν,
μή
|
ποτε |
καλοῦντος
ἐλλίπῃς.
~Μὴ
ζήτει
τὰ |
[7] |
πλοῖον
καὶ
συνεχῶς
ἐπιστρέφεσθαι,
μή
|
ποτε |
ὁ
κυβερνήτης
καλέσῃ,
κἂν
καλέσῃ, |
[47] |
ὅτι
ὕδωρ
πίνεις.
κἂν
ἀσκῆσαί
|
ποτε |
πρὸς
πόνον
θέλῃς.
σεαυτῷ
καὶ |
[23] |
αὐτῶν,
διπλοῦν
προσλήψῃ
καταγέλωτα.
~Ἐάν
|
ποτέ |
σοι
γένηται
ἔξω
στραφῆναι
πρὸς |
[47] |
τοὺς
ἀνδριάντας
περιλάμβανε·
ἀλλὰ
διψῶν
|
ποτε |
σφοδρῶς
ἐπίσπασαι
ψυχροῦ
ὕδατος
καὶ |
[7] |
δὲ
γέρων
ᾖς,
μηδὲ
ἀπαλλαγῇς
|
ποτε |
τοῦ
πλοίου
μακράν,
μή
ποτε |
[31] |
ἐπιτελουμένοις.
οὕτω
γὰρ
οὐ
μέμψῃ
|
ποτὲ |
τοὺς
θεοὺς
οὔτε
ἐγκαλέσεις
ὡς |
[1] |
πρώτῳ
δὲ
τούτῳ
καὶ
μάλιστα,
|
πότερον |
περὶ
τὰ
ἐφ'
ἡμῖν
ἐστιν |
[26] |
ὅταν
ἄλλου
παιδάριον
κατεάξῃ
τὸ
|
ποτήριον, |
πρόχειρον
εὐθὺς
λέγειν
ὅτι
τῶν |
[39] |
τὸ
σῶμα
ἑκάστῳ
ὡς
ὁ
|
ποὺς |
ὑποδήματος.
ἐὰν
μὲν
οὖν
ἐπὶ |
[43] |
ἑκάστῳ
ὅτι
ἔδοξεν
αὐτῷ’
~Πᾶν
|
πρᾶγμα |
δύο
ἔχει
λαβάς,
τὴν
μὲν |
[29] |
πρῶτον
ἐπίσκεψαι,
ὁποῖόν
ἐστι
τὸ
|
πρᾶγμα· |
εἶτα
καὶ
τὴν
σεαυτοῦ
φύσιν |
[34] |
αὐτῆς·
ἀλλ'
ἐκδεξάσθω
σε
τὸ
|
πρᾶγμα, |
καὶ
ἀναβολήν
τινα
παρὰ
σεαυτοῦ |
[51] |
παρὰ
μίαν
ἡμέραν
καὶ
ἓν
|
πρᾶγμα |
καὶ
ἀπόλλυται
προκοπὴ
καὶ
σῴζεται. |
[5] |
~Ταράσσει
τοὺς
ἀνθρώπους
οὐ
τὰ
|
πράγματα, |
ἀλλὰ
τὰ
περὶ
τῶν
πραγμάτων |
[29] |
ἐν
ἀρχῇ,
ἐν
δίκῃ,
ἐν
|
πραγματίῳ |
παντί.
ταῦτα
ἐπίσκεψαι.
εἰ
θέλεις |
[5] |
πράγματα,
ἀλλὰ
τὰ
περὶ
τῶν
|
πραγμάτων |
δόγματα·
οἷον
ὁ
θάνατος
οὐδὲν |
[1] |
οὐδένα,
οὐκ
ἐγκαλέσεις
τινί,
ἄκων
|
πράξεις |
οὐδὲ
ἕν,
οὐδείς
σε
βλάψει, |
[5] |
ἄλλοις
ἐγκαλεῖν,
ἐφ'
οἷς
αὐτὸς
|
πράσσει |
κακῶς·
ἠργμένου
παιδεύεσθαι
τὸ
ἑαυτῷ· |
[24] |
ἀποβαλῶ
αὐτὰ
ταῦτα,
ἐκεῖνά
με
|
πράσσειν |
ἀξιοῦτε.
ἀλλ'
ἡ
πατρίς,
ὅσον |
[35] |
ἐστί,
ποιῇς,
μηδέποτε
φύγῃς
ὀφθῆναι
|
πράσσων |
αὐτό,
κἂν
ἀλλοῖόν
τι
μέλλωσιν |
[42] |
ἐξαπατηθείς.
ἀπὸ
τούτων
οὖν
ὁρμώμενος
|
πρᾴως |
ἕξεις
πρὸς
τὸν
λοιδοροῦντα.
ἐπιφθέγγου |
[45] |
ὅτι
κακῶς,
ἀλλ'
ὅτι
πολύν.
|
πρὶν |
γὰρ
διαγνῶναι
τὸ
δόγμα,
πόθεν |
[48] |
εὐλαβούμενός
τι
κινῆσαι
τῶν
καθισταμένων,
|
πρὶν |
πῆξιν
λαβεῖν.
ὄρεξιν
ἅπασαν
ἦρκεν |
[33] |
περίγραφε.
περὶ
ἀφροδίσια
εἰς
δύναμιν
|
πρὸ |
γάμου
καθαρευτέον·
ἁπτομένῳ
δὲ
ὧν |
[21] |
καὶ
πάντα
τὰ
δεινὰ
φαινόμενα
|
πρὸ |
ὀφθαλμῶν
ἔστω
σοι
καθ'
ἡμέραν, |
[9] |
εὐροήσεις.
~Νόσος
σώματός
ἐστιν
ἐμπόδιον,
|
προαιρέσεως |
δὲ
οὔ,
ἐὰν
μὴ
αὐτὴ |
[9] |
θέλῃ.
χώλανσις
σκέλους
ἐστὶν
ἐμπόδιον,
|
προαιρέσεως |
δὲ
οὔ.
καὶ
τοῦτο
ἐφ' |
[4] |
λούσασθαι
θέλω
καὶ
τὴν
ἐμαυτοῦ
|
προαίρεσιν |
κατὰ
φύσιν
ἔχουσαν
τηρῆσαι’
καὶ |
[4] |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
ἐμαυτοῦ
|
προαίρεσιν |
κατὰ
φύσιν
ἔχουσαν
τηρῆσαι·
οὐ |
[13] |
γὰρ
ὅτι
οὐ
ῥᾴδιον
τὴν
|
προαίρεσιν |
τὴν
σεαυτοῦ
κατὰ
φύσιν
ἔχουσαν |
[30] |
κατὰ
φύσιν
ἡ
σὴ
ἕξει
|
προαίρεσις· |
σὲ
γὰρ
ἄλλος
οὐ
βλάψει, |
[33] |
πρός
τινα
τῶν
μέγα
δυναμένων,
|
πρόβαλε, |
ὅτι
οὐχ
εὑρήσεις
αὐτὸν
ἔνδον, |
[33] |
μάλιστα
τῶν
ἐν
ὑπεροχῇ
δοκούντων,
|
πρόβαλε |
σαυτῷ,
τί
ἂν
ἐποίησεν
ἐν |
[4] |
τὸ
ἔργον.
ἐὰν
λουσόμενος
ἀπίῃς,
|
πρόβαλλε |
σεαυτῷ
τὰ
γινόμενα
ἐν
βαλανείῳ, |
[46] |
τοῦ
ἔργου.
ἐπεὶ
καὶ
τὰ
|
πρόβατα |
οὐ
χόρτον
φέροντα
τοῖς
ποιμέσιν |
[7] |
μὴ
δεδεμένος
ἐμβληθῇς
ὡς
τὰ
|
πρόβατα· |
οὕτω
καὶ
ἐν
τῷ
βίῳ, |
[32] |
εἰ
συγκινδυνευτέον.
καὶ
γὰρ
ἂν
|
προείπῃ |
σοι
ὁ
μάντις
φαῦλα
γεγονέναι |
[33] |
δὲ
καὶ
τὸ
εἰς
αἰσχρολογίαν
|
προελθεῖν. |
ὅταν
οὖν
τι
συμβῇ
τοιοῦτον, |
[33] |
εὔκαιρον
ᾖ,
καὶ
ἐπίπληξον
τῷ
|
προελθόντι· |
εἰ
δὲ
μή,
τῷ
γε |
[25] |
λάβῃ
θρίδακας,
σὺ
δὲ
μὴ
|
προέμενος |
μὴ
λάβῃς,
μὴ
οἴου
ἔλαττον |
[25] |
οὕτω
τύχῃ.
ἂν
οὖν
τις
|
προέμενος |
τὸν
ὀβολὸν
λάβῃ
θρίδακας,
σὺ |
[25] |
γένοιο
ἀναιδὴς
καὶ
ἄπιστος
ἀποτελεσθείς;
|
~Προετιμήθη |
σού
τις
ἐν
ἑστιάσει
ἢ |
[51] |
ἀμελήσῃς
καὶ
ῥᾳθυμήσῃς
καὶ
ἀεὶ
|
προθέσεις |
ἐκ
προθέσεως
ποιῇ
καὶ
ἡμέρας |
[51] |
ῥᾳθυμήσῃς
καὶ
ἀεὶ
προθέσεις
ἐκ
|
προθέσεως |
ποιῇ
καὶ
ἡμέρας
ἄλλας
ἐπ' |
[29] |
δὲ
μή,
τὴν
μὲν
πρώτην
|
προθύμως |
ἥξεις
ἅτε
μηδὲν
τῶν
ἑξῆς |
[25] |
ἔσῃ
καὶ
ἄπληστος,
εἰ
μὴ
|
προϊέμενος |
ταῦτα,
ἀνθ'
ὧν
ἐκεῖνα
πιπράσκεται, |
[25] |
εἰ
δὲ
κἀκεῖνα
θέλεις
μὴ
|
προΐεσθαι |
καὶ
ταῦτα
λαμβάνειν,
ἄπληστος
εἶ |
[25] |
ταῦτα,
ἀνθ'
ὧν
ἐκεῖνα
πιπράσκεται,
|
προῖκα |
αὐτὰ
βουλήσῃ
λαμβάνειν.
ἀλλὰ
πόσου |
[12] |
τοσούτου
πωλεῖται
ἀπάθεια,
τοσούτου
ἀταραξία’
|
προῖκα |
δὲ
οὐδὲν
περιγίνεται.
ὅταν
δὲ |
[32] |
δίδονται
πρὸς
τὸ
συνιδεῖν
τὸ
|
προκείμενον· |
ὥστε,
ὅταν
δεήσῃ
συγκινδυνεῦσαι
φίλῳ |
[51] |
καὶ
ἓν
πρᾶγμα
καὶ
ἀπόλλυται
|
προκοπὴ |
καὶ
σῴζεται.
Σωκράτης
οὕτως
ἀπετελέσθη, |
[51] |
σεαυτὸν
βιοῦν
ὡς
τέλειον
καὶ
|
προκόπτοντα· |
καὶ
πᾶν
τὸ
βέλτιστον
φαινόμενον |
[48] |
βλάβην
ἐξ
ἑαυτοῦ
προσδοκᾷ.
σημεῖα
|
προκόπτοντος· |
οὐδένα
ψέγει,
οὐδένα
ἐπαινεῖ,
οὐδένα |
[12] |
τοῦ
πανδοχείου
οἱ
παριόντες.
~Εἰ
|
προκόψαι |
θέλεις,
ἄφες
τοὺς
τοιούτους
ἐπιλογισμούς. |
[13] |
τὸ
σὲ
μὴ
ταραχθῆναι.
~Εἰ
|
προκόψαι |
θέλεις,
ὑπόμεινον
ἕνεκα
τῶν
ἐκτὸς |
[51] |
προσέξεις
σεαυτῷ,
λήσεις
σεαυτὸν
οὐ
|
προκόψας, |
ἀλλ'
ἰδιώτης
διατελέσεις
καὶ
ζῶν |
[30] |
κακός
ἐστι’
μή
τι
οὖν
|
πρὸς |
ἀγαθὸν
πατέρα
φύσει
ᾠκειώθης;
ἀλλὰ |
[26] |
ἔστιν
ἐξ
ὧν
οὐ
διαφερόμεθα
|
πρὸς |
ἀλλήλους.
οἷον,
ὅταν
ἄλλου
παιδάριον |
[29] |
τὴν
ὀσφὺν
κατάμαθε.
ἄλλος
γὰρ
|
πρὸς |
ἄλλο
πέφυκε.
δοκεῖς,
ὅτι
ταῦτα |
[29] |
εὐτακτεῖν,
ἀναγκοτροφεῖν,
ἀπέχεσθαι
πεμμάτων,
γυμνάζεσθαι
|
πρὸς |
ἀνάγκην,
ἐν
ὥρᾳ
τεταγμένῃ,
ἐν |
[48] |
τῶν
ἐφ'
ἡμῖν
μετατέθεικεν.
ὁρμῇ
|
πρὸς |
ἅπαντα
ἀνειμένῃ
χρῆται.
ἂν
ἠλίθιος |
[15] |
τέκνα,
οὕτω
πρὸς
γυναῖκα,
οὕτω
|
πρὸς |
ἀρχάς,
οὕτω
πρὸς
πλοῦτον·
καὶ |
[49] |
καὶ
ἀκούσας,
ὅτι
Χρύσιππος,
ἔρχομαι
|
πρὸς |
αὐτόν.
ἀλλ'
οὐ
νοῶ
τὰ |
[46] |
Σωκράτης
τὸ
ἐπιδεικτικόν,
ὥστε
ἤρχοντο
|
πρὸς |
αὐτὸν
βουλόμενοι
φιλοσόφοις
ὑπ'
αὐτοῦ |
[30] |
τοιγαροῦν
τὴν
τάξιν
τὴν
σεαυτοῦ
|
πρὸς |
αὐτὸν
μηδὲ
σκόπει,
τί
ἐκεῖνος |
[15] |
σέ.
οὕτω
πρὸς
τέκνα,
οὕτω
|
πρὸς |
γυναῖκα,
οὕτω
πρὸς
ἀρχάς,
οὕτω |
[36] |
τὸ
διεζευγμένον
μεγάλην
ἔχει
ἀξίαν,
|
πρὸς |
δὲ
τὸ
συμπεπλεγμένον
ἀπαξίαν,
οὕτω |
[36] |
μὲν
τὸ
σῶμα
ἐχέτω
ἀξίαν,
|
πρὸς |
δὲ
τὸ>
τὸ
κοινωνικὸν
ἐν |
[33] |
ἀμπεχόνην,
οἰκίαν,
οἰκετίαν·
τὸ
δὲ
|
πρὸς |
δόξαν
ἢ
τρυφὴν
ἅπαν
περίγραφε. |
[49] |
Χρυσίππου
βιβλία
σεμνύνηται,
λέγε
αὐτὸς
|
πρὸς |
ἑαυτὸν
ὅτι
εἰ
μὴ
Χρύσιππος |
[33] |
γινόμενα
καὶ
μηδέποτε
εἴπῃς
αὐτὸς
|
πρὸς |
ἑαυτὸν
ὅτι
οὐκ
ἦν
τοσούτου’ |
[1] |
πρόχειρον
ἔστω
τὸ
διότι
οὐδὲν
|
πρὸς |
ἐμέ’
~Μέμνησο,
ὅτι
ὀρέξεως
ἐπαγγελία |
[36] |
ἡμέρα
ἐστί’
καὶ
νύξ
ἐστι’
|
πρὸς |
μὲν
τὸ
διεζευγμένον
μεγάλην
ἔχει |
[36] |
τὸ
τὴν
μείζω
μερίδα
ἐκλέξασθαι
|
πρὸς |
μὲν
τὸ
σῶμα
ἐχέτω
ἀξίαν, |
[30] |
ἀγαθὸν
πατέρα
φύσει
ᾠκειώθης;
ἀλλὰ
|
πρὸς |
πατέρα.
ὁ
ἀδελφὸς
ἀδικεῖ.
τήρει |
[15] |
γυναῖκα,
οὕτω
πρὸς
ἀρχάς,
οὕτω
|
πρὸς |
πλοῦτον·
καὶ
ἔσῃ
ποτὲ
ἄξιος |
[47] |
ὕδωρ
πίνεις.
κἂν
ἀσκῆσαί
ποτε
|
πρὸς |
πόνον
θέλῃς.
σεαυτῷ
καὶ
μὴ |
[32] |
τὸ
ἀποβησόμενον
ἀδιάφορον
καὶ
οὐδὲν
|
πρὸς |
σέ,
ὁποῖον
δ'
ἂν
ᾖ, |
[33] |
ἅμα
ἱκανὸς
τὴν
αἰδῶ
τὴν
|
πρὸς |
σὲ
τῶν
πλησίον
ἀνιέναι.
ἐπισφαλὲς |
[4] |
οὐ
τηρήσω
δέ,
ἐὰν
ἀγανακτῶ
|
πρὸς |
τὰ
γινόμενα.
~Ταράσσει
τοὺς
ἀνθρώπους |
[33] |
τοσούτου’
ἰδιωτικὸν
γὰρ
καὶ
διαβεβλημένον
|
πρὸς |
τὰ
ἐκτός.
ἐν
ταῖς
ὁμιλίαις |
[33] |
σε
κακῶς
λέγει,
μὴ
ἀπολογοῦ
|
πρὸς |
τὰ
λεχθέντα,
ἀλλ'
ἀποκρίνου
διότι |
[10] |
ἴδῃς
ἢ
καλήν,
εὑρήσεις
δύναμιν
|
πρὸς |
ταῦτα
ἐγκράτειαν·
ἐὰν
πόνος
προσφέρηται, |
[15] |
ἂν
γένηται
κατὰ
σέ.
οὕτω
|
πρὸς |
τέκνα,
οὕτω
πρὸς
γυναῖκα,
οὕτω |
[33] |
γεγενημένων
διαλέγου,
ὅσα
μὴ
φέρει
|
πρὸς |
τὴν
σὴν
ἐπανόρθωσιν·
ἐμφαίνεται
γὰρ |
[10] |
σεαυτὸν
ζητεῖν,
τίνα
δύναμιν
ἔχεις
|
πρὸς |
τὴν
χρῆσιν
αὐτοῦ.
ἐὰν
καλὸν |
[33] |
προσηκόντως
τῷ
ἐμπεσόντι.
ὅταν
φοιτᾷς
|
πρός |
τινα
τῶν
μέγα
δυναμένων,
πρόβαλε, |
[27] |
ἄλλων
αὐτὸ
ἀκούσαντες.
~Ὥσπερ
σκοπὸς
|
πρὸς |
τὸ
ἀποτυχεῖν
οὐ
τίθεται,
οὕτως |
[23] |
ποτέ
σοι
γένηται
ἔξω
στραφῆναι
|
πρὸς |
τὸ
βούλεσθαι
ἀρέσαι
τινί,
ἴσθι |
[4] |
ἔργου.
οὕτω
γὰρ
ἄν
τι
|
πρὸς |
τὸ
λούσασθαι
γένηται
ἐμποδών,
πρόχειρον |
[1] |
ἀφιέναι
παντελῶς,
τὰ
δ'
ὑπερτίθεσθαι
|
πρὸς |
τὸ
παρόν.
ἐὰν
δὲ
καὶ |
[32] |
τέχνης
τινὸς
ἄλλης
ἀφορμαὶ
δίδονται
|
πρὸς |
τὸ
συνιδεῖν
τὸ
προκείμενον·
ὥστε, |
[36] |
ἑτέρῳ,
μέμνησο,
μὴ
μόνον
τὴν
|
πρὸς |
τὸ
σῶμα
ἀξίαν
τῶν
παρακειμένων |
[25] |
οὐ
δύνασαι
μὴ
ταὐτὰ
ποιῶν
|
πρὸς |
τὸ
τυγχάνειν
τῶν
οὐκ
ἐφ' |
[36] |
παρακειμένων
ὁρᾶν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
|
πρὸς |
τὸν
ἑστιάτορα
αἰδῶ
φυλάξαι.
~Ἐὰν |
[42] |
τούτων
οὖν
ὁρμώμενος
πρᾴως
ἕξεις
|
πρὸς |
τὸν
λοιδοροῦντα.
ἐπιφθέγγου
γὰρ
ἐφ' |
[32] |
μήτε
κακόν.
μὴ
φέρε
οὖν
|
πρὸς |
τὸν
μάντιν
ὄρεξιν
ἢ
ἔκκλισιν |
[19] |
ἀλλ'
ἐλεύθερος.
μία
δὲ
ὁδὸς
|
πρὸς |
τοῦτο,
καταφρόνησις
τῶν
οὐκ
ἐφ' |
[31] |
μισεῖν
τοὺς
αἰτίους.
πέφυκε
γὰρ
|
πρὸς |
τοῦτο
πᾶν
ζῷον
τὰ
μὲν |
[29] |
ἀταραξίαν·
εἰ
δὲ
μή,
μὴ
|
προσάγαγε. |
μὴ
ὡς
τὰ
παιδία
νῦν |
[51] |
ἡδὺ
ἢ
ἔνδοξον
ἢ
ἄδοξον
|
προσάγηται, |
μέμνησο,
ὅτι
νῦν
ὁ
ἀγὼν |
[51] |
οὕτως
ἀπετελέσθη,
ἐπὶ
πάντων
τῶν
|
προσαγομένων |
αὐτῷ
μηδενὶ
ἄλλῳ
προσέχων
ἢ |
[25] |
τις
ἐν
ἑστιάσει
ἢ
ἐν
|
προσαγορεύσει |
ἢ
ἐν
τῷ
παραληφθῆναι
εἰς |
[48] |
ὠφέλειαν
καὶ
βλάβην
ἐξ
ἑαυτοῦ
|
προσδοκᾷ. |
σημεῖα
προκόπτοντος·
οὐδένα
ψέγει,
οὐδένα |
[48] |
καὶ
χαρακτήρ·
οὐδέποτε
ἐξ
ἑαυτοῦ
|
προσδοκᾷ |
ὠφέλειαν
ἢ
βλάβην,
ἀλλ'
ἀπὸ |
[51] |
συμβέβληκας.
ποῖον
οὖν
ἔτι
διδάσκαλον
|
προσδοκᾷς, |
ἵνα
εἰς
ἐκεῖνον
ὑπερθῇ
τὴν |
[32] |
ἢ
ἔκκλισιν
μηδὲ
τρέμων
αὐτῷ
|
πρόσει, |
ἀλλὰ
διεγνωκώς,
ὅτι
πᾶν
τὸ |
[51] |
ἐπ'
ἄλλαις
ὁρίζῃς,
μεθ'
ἃς
|
προσέξεις |
σεαυτῷ,
λήσεις
σεαυτὸν
οὐ
προκόψας, |
[40] |
ὅτι
ἄλλο
μὲν
οὐδὲν
αὐταῖς
|
πρόσεστι, |
μόνον
δὲ
συγκοιμῶνται
τοῖς
ἀνδράσι, |
[16] |
κἂν
οὕτω
τύχῃ,
καὶ
συνεπιστενάξαι·
|
πρόσεχε |
μέντοι
μὴ
καὶ
ἔσωθεν
στενάξῃς. |
[34] |
καιρὸς
φανῇ
ἅψασθαι
τοῦ
ἔργου,
|
πρόσεχε, |
μὴ
ἡττήσῃ
σε
τὸ
προσηνὲς |
[38] |
στρέψῃς
τὸν
πόδα
σου,
οὕτω
|
πρόσεχε, |
μὴ
καὶ
τὸ
ἡγεμονικὸν
βλάψῃς |
[16] |
τέκνου
ἢ
ἀπολωλεκότα
τὰ
ἑαυτοῦ,
|
πρόσεχε |
μή
σε
ἡ
φαντασία
συναρπάσῃ |
[32] |
συγκινδυνεύειν.
τοιγαροῦν
τῷ
μείζονι
μάντει
|
πρόσεχε, |
τῷ
Πυθίῳ,
ὃς
ἐξέβαλε
τοῦ |
[40] |
τούτῳ
πάσας
ἔχειν
τὰς
ἐλπίδας.
|
προσέχειν |
οὖν
ἄξιον,
ἵνα
αἴσθωνται,
διότι |
[38] |
παρέλιπες.
~Ἐν
τῷ
περιπατεῖν
καθάπερ
|
προσέχεις, |
μὴ
ἐπιβῇς
ἥλῳ
ἢ
στρέψῃς |
[51] |
τῶν
προσαγομένων
αὐτῷ
μηδενὶ
ἄλλῳ
|
προσέχων |
ἢ
τῷ
λόγῳ.
σὺ
δὲ |
[31] |
ἀπάρχεσθαι
κατὰ
τὰ
πάτρια
ἑκάστοτε
|
προσήκει |
καθαρῶς
καὶ
μὴ
ἐπισεσυρμένως
μηδὲ |
[33] |
τοὺς
τῶν
συνόντων
ἐπὶ
τὸ
|
προσῆκον. |
εἰ
δὲ
ἐν
ἀλλοφύλοις
ἀποληφθεὶς |
[33] |
καὶ
οὐκ
ἀπορήσεις
τοῦ
χρήσασθαι
|
προσηκόντως |
τῷ
ἐμπεσόντι.
ὅταν
φοιτᾷς
πρός |
[34] |
πρόσεχε,
μὴ
ἡττήσῃ
σε
τὸ
|
προσηνὲς |
αὐτοῦ
καὶ
ἡδὺ
καὶ
ἐπαγωγόν· |
[32] |
μηδὲ
ὑπὲρ
δύναμιν.
~Ὅταν
μαντικῇ
|
προσίῃς, |
μέμνησο,
ὅτι,
τί
μὲν
ἀποβήσεται, |
[22] |
ἐὰν
δὲ
ἡττηθῇς
αὐτῶν,
διπλοῦν
|
προσλήψῃ |
καταγέλωτα.
~Ἐάν
ποτέ
σοι
γένηται |
[33] |
ἠγνόει
γὰρ
τὰ
ἄλλα
τὰ
|
προσόντα |
μοι
κακά,
ἐπεὶ
οὐκ
ἂν |
[33] |
γίνηται
καιρός,
ἐντετάσθω
σοι
ἡ
|
προσοχή, |
μήποτε
ἄρα
ὑπορρυῇς
εἰς
ἰδιωτισμόν. |
[10] |
δὲ
οὔ.
~Ἐφ'
ἑκάστου
τῶν
|
προσπιπτόντων |
μέμνησο
ἐπιστρέφων
ἐπὶ
σεαυτὸν
ζητεῖν, |
[10] |
πρὸς
ταῦτα
ἐγκράτειαν·
ἐὰν
πόνος
|
προσφέρηται, |
εὑρήσεις
καρτερίαν·
ἂν
λοιδορία,
εὑρήσεις |
[37] |
~Ἐὰν
ὑπὲρ
δύναμιν
ἀναλάβῃς
τι
|
πρόσωπον, |
καὶ
ἐν
τούτῳ
ἠσχημόνησας
καί, |
[17] |
τοῦτ'
ἔστι,
τὸ
δοθὲν
ὑποκρίνασθαι
|
πρόσωπον |
καλῶς·
ἐκλέξασθαι
δ'
αὐτὸ
ἄλλου. |
[6] |
ἑαυτῷ.
~Ἐπὶ
μηδενὶ
ἐπαρθῇς
ἀλλοτρίῳ
|
προτερήματι. |
εἰ
ὁ
ἵππος
ἐπαιρόμενος
ἔλεγεν |
[22] |
αὐτοῖς,
οἱ
καταγελῶντές
σου
τὸ
|
πρότερον |
οὗτοί
σε
ὕστερον
θαυμάσονται,
ἐὰν |
[1] |
τεύξῃ
διὰ
τὸ
καὶ
τῶν
|
προτέρων |
ἐφίεσθαι,
πάντως
γε
μὴν
ἐκείνων |
[50] |
σύμφωνα
ἐπιδεικνύειν
τοῖς
λόγοις.
~Ὅσα
|
προτίθεται, |
τούτοις
ὡς
νόμοις,
ὡς
ἀσεβήσων, |
[19] |
νικῆσαι.
ὅρα
μήποτε
ἰδών
τινα
|
προτιμώμενον |
ἢ
μέγα
δυνάμενον
ἢ
ἄλλως |
[53] |
ψεύδεσθαι,
πρόχειρον
ἔχομεν.
~Ἐπὶ
παντὸς
|
πρόχειρα |
ἑκτέον
ταῦτα·
ἄγου
δέ
μ' |
[4] |
πρὸς
τὸ
λούσασθαι
γένηται
ἐμποδών,
|
πρόχειρον |
ἔσται
διότι
ἀλλ'
οὐ
τοῦτο |
[1] |
τῶν
οὐκ
ἐφ'
ἡμῖν
ᾖ,
|
πρόχειρον |
ἔστω
τὸ
διότι
οὐδὲν
πρὸς |
[26] |
ἄλλου
παιδάριον
κατεάξῃ
τὸ
ποτήριον,
|
πρόχειρον |
εὐθὺς
λέγειν
ὅτι
τῶν
γινομένων |
[52] |
ἀποδείκνυται
ὅτι
οὐ
δεῖ
ψεύδεσθαι,
|
πρόχειρον |
ἔχομεν.
~Ἐπὶ
παντὸς
πρόχειρα
ἑκτέον |
[16] |
τοῖς
ἐκτός,
ἀλλ'
εὐθὺς
ἔστω
|
πρόχειρον |
ὅτι
τοῦτον
θλίβει
οὐ
τὸ |
[19] |
τε
αὐτὸς
οὐ
στρατηγός,
οὐ
|
πρύτανις |
ἢ
ὕπατος
εἶναι
θελήσεις,
ἀλλ' |
[29] |
εἰ
δὲ
μή,
τὴν
μὲν
|
πρώτην |
προθύμως
ἥξεις
ἅτε
μηδὲν
τῶν |
[20] |
σε
ὑπόληψις
ἠρέθικε.
τοιγαροῦν
ἐν
|
πρώτοις |
πειρῶ
ὑπὸ
τῆς
φαντασίας
μὴ |
[29] |
θέλουσι
καὶ
αὐτοὶ
φιλοσοφεῖν.
ἄνθρωπε,
|
πρῶτον |
ἐπίσκεψαι,
ὁποῖόν
ἐστι
τὸ
πρᾶγμα· |
[52] |
ὁ
δὲ
δεύτερος
διὰ
τὸν
|
πρῶτον· |
ὁ
δὲ
ἀναγκαιότατος
καὶ
ὅπου |
[52] |
καὶ
ὅπου
ἀναπαύεσθαι
δεῖ,
ὁ
|
πρῶτος. |
ἡμεῖς
δὲ
ἔμπαλιν
ποιοῦμεν·
ἐν |
[52] |
εἶναι
βουλόμενος
ὀφείλεις
βιοῦν.
~Ὁ
|
πρῶτος |
καὶ
ἀναγκαιότατος
τόπος
ἐστὶν
ἐν |
[52] |
ἡ
πᾶσα
σπουδή·
τοῦ
δὲ
|
πρώτου |
παντελῶς
ἀμελοῦμεν.
τοιγαροῦν
ψευδόμεθα
μέν, |
[1] |
τοῖς
κανόσι
τούτοις
οἷς
ἔχεις,
|
πρώτῳ |
δὲ
τούτῳ
καὶ
μάλιστα,
πότερον |
[17] |
βραχέος·
ἂν
μακρόν,
μακροῦ·
ἂν
|
πτωχὸν |
ὑποκρίνασθαί
σε
θέλῃ,
ἵνα
καὶ |
[32] |
τῷ
μείζονι
μάντει
πρόσεχε,
τῷ
|
Πυθίῳ, |
ὃς
ἐξέβαλε
τοῦ
ναοῦ
τὸν |
[25] |
ἐπαίνου
δ'
αὐτὸ
πωλεῖ,
θεραπείας
|
πωλεῖ. |
δὸς
οὖν
τὸ
διάφορον,
εἰ |
[25] |
τὸ
δεῖπνον.
ἐπαίνου
δ'
αὐτὸ
|
πωλεῖ, |
θεραπείας
πωλεῖ.
δὸς
οὖν
τὸ |
[25] |
γὰρ
ἔδωκας
τῷ
καλοῦντι,
ὅσου
|
πωλεῖ |
τὸ
δεῖπνον.
ἐπαίνου
δ'
αὐτὸ |
[12] |
τὸ
οἰνάριον·
ἐπίλεγε
ὅτι
τοσούτου
|
πωλεῖται |
ἀπάθεια,
τοσούτου
ἀταραξία’
προῖκα
δὲ |
[25] |
διάφορον,
εἰ
σοι
λυσιτελεῖ,
ὅσου
|
πωλεῖται. |
εἰ
δὲ
κἀκεῖνα
θέλεις
μὴ |
[24] |
μὴ
ἀγαθὰ
περιποιήσησθε,
ὁρᾶτε
ὑμεῖς,
|
πῶς |
ἄνισοί
ἐστε
καὶ
ἀγνώμονες.
τί |
[25] |
ἐφ'
ἡμῖν
τῶν
ἴσων
ἀξιοῦσθαι.
|
πῶς |
γὰρ
ἴσον
ἔχειν
δύναται
ὁ |
[52] |
παντελῶς
ἀμελοῦμεν.
τοιγαροῦν
ψευδόμεθα
μέν,
|
πῶς |
δὲ
ἀποδείκνυται
ὅτι
οὐ
δεῖ |
[24] |
οὖν
ἔτι
τοῦτ'
ἔστιν
ἀτιμία;
|
πῶς |
δὲ
οὐδεὶς
οὐδαμοῦ
ἔσῃ,
ὃν |
[46] |
οἷον
ἐν
συμποσίῳ
μὴ
λέγε,
|
πῶς |
δεῖ
ἐσθίειν,
ἀλλ'
ἔσθιε,
ὡς |
[24] |
ἢ
παραληφθῆναι
ἐφ'
ἑστίασιν;
οὐδαμῶς.
|
πῶς |
οὖν
ἔτι
τοῦτ'
ἔστιν
ἀτιμία; |