Maximes |
[24] |
αἰδήμονα,
οὐδὲν
ἂν
αὐτὴν
ὠφέλεις;
|
ναί. |
οὐκοῦν
οὐδὲ
σὺ
αὐτὸς
ἀνωφελὴς |
[32] |
τῷ
Πυθίῳ,
ὃς
ἐξέβαλε
τοῦ
|
ναοῦ |
τὸν
οὐ
βοηθήσαντα
ἀναιρουμένῳ
τῷ |
[31] |
τοὺς
θεούς,
διὰ
τοῦτο
ὁ
|
ναύτης, |
διὰ
τοῦτο
ὁ
ἔμπορος,
διὰ |
[34] |
συνειδέναι
σεαυτῷ
ταύτην
τὴν
νίκην
|
νενικηκότι. |
~Ὅταν
τι
διαγνούς,
ὅτι
ποιητέον |
[29] |
ἀποστήσῃ.
θέλεις
Ὀλύμπια
νικῆσαι;
κἀγώ,
|
νὴ |
τοὺς
θεούς·
κομψὸν
γάρ
ἐστιν. |
[33] |
γίνεσθαι
μόνα
τὰ
γινόμενα
καὶ
|
νικᾶν |
μόνον
τὸν
νικῶντα·
οὕτω
γὰρ |
[29] |
μαστιγωθῆναι
καὶ
μετὰ
τούτων
πάντων
|
νικηθῆναι. |
ταῦτα
ἐπισκεψάμενος,
ἂν
ἔτι
θέλῃς, |
[34] |
τὸ
συνειδέναι
σεαυτῷ
ταύτην
τὴν
|
νίκην |
νενικηκότι.
~Ὅταν
τι
διαγνούς,
ὅτι |
[29] |
τινων
αἰσχρῶς
ἀποστήσῃ.
θέλεις
Ὀλύμπια
|
νικῆσαι; |
κἀγώ,
νὴ
τοὺς
θεούς·
κομψὸν |
[19] |
ὃν
οὐκ
ἔστιν
ἐπὶ
σοὶ
|
νικῆσαι. |
ὅρα
μήποτε
ἰδών
τινα
προτιμώμενον |
[33] |
γινόμενα
καὶ
νικᾶν
μόνον
τὸν
|
νικῶντα· |
οὕτω
γὰρ
οὐκ
ἐμποδισθήσῃ.
βοῆς |
[49] |
ἐπίβουλον.
~Ὅταν
τις
ἐπὶ
τῷ
|
νοεῖν |
καὶ
ἐξηγεῖσθαι
δύνασθαι
τὰ
Χρυσίππου |
[46] |
ἐπιδεικνύει
πόσον,
ἔφαγεν,
ἀλλὰ
τὴν
|
νομὴν |
ἔσω
πέψαντα
ἔρια
ἔξω
φέρει |
[33] |
γάμου
καθαρευτέον·
ἁπτομένῳ
δὲ
ὧν
|
νόμιμόν |
ἐστι
μεταληπτέον.
μὴ
μέντοι
ἐπαχθὴς |
[50] |
λόγοις.
~Ὅσα
προτίθεται,
τούτοις
ὡς
|
νόμοις, |
ὡς
ἀσεβήσων,
ἂν
παραβῇς,
ἔμμενε. |
[51] |
τὸ
βέλτιστον
φαινόμενον
ἔστω
σοι
|
νόμος |
ἀπαράβατος.
κἂν
ἐπίπονόν
τι
ἢ |
[2] |
σοί,
οὐδενί,
ὧν
ἐκκλίνεις,
περιπεσῇ·
|
νόσον |
δ'
ἂν
ἐκκλίνῃς
ἢ
θάνατον |
[9] |
γινόμενα
ὡς
γίνεται
καὶ
εὐροήσεις.
|
~Νόσος |
σώματός
ἐστιν
ἐμπόδιον,
προαιρέσεως
δὲ |
[49] |
ἔρχομαι
πρὸς
αὐτόν.
ἀλλ'
οὐ
|
νοῶ |
τὰ
γεγραμμένα·
ζητῶ
οὖν
τὸν |
[51] |
ἀλλὰ
ἀνὴρ
ἤδη
τέλειος.
ἂν
|
νῦν |
ἀμελήσῃς
καὶ
ῥᾳθυμήσῃς
καὶ
ἀεὶ |
[29] |
καὶ
σὺ
νῦν
μὲν
ἀθλητής,
|
νῦν |
δὲ
μονομάχος,
εἶτα
ῥήτωρ,
εἶτα |
[29] |
ἃ
νῦν
μὲν
παλαιστὰς
παίζει,
|
νῦν |
δὲ
μονομάχους,
νῦν
δὲ
σαλπίζει, |
[29] |
παλαιστὰς
παίζει,
νῦν
δὲ
μονομάχους,
|
νῦν |
δὲ
σαλπίζει,
εἶτα
τραγῳδεῖ·
οὕτω |
[29] |
εἶτα
τραγῳδεῖ·
οὕτω
καὶ
σὺ
|
νῦν |
μὲν
ἀθλητής,
νῦν
δὲ
μονομάχος, |
[29] |
ὡς
τὰ
παιδία
ἀναστραφήσῃ,
ἃ
|
νῦν |
μὲν
παλαιστὰς
παίζει,
νῦν
δὲ |
[51] |
ἢ
ἄδοξον
προσάγηται,
μέμνησο,
ὅτι
|
νῦν |
ὁ
ἀγὼν
καὶ
ἤδη
πάρεστι |
[29] |
προσάγαγε.
μὴ
ὡς
τὰ
παιδία
|
νῦν |
φιλόσοφος,
ὕστερον
δὲ
τελώνης,
εἶτα |
[36] |
~Ὡς
τὸ
ἡμέρα
ἐστί’
καὶ
|
νύξ |
ἐστι’
πρὸς
μὲν
τὸ
διεζευγμένον |