Maximes |
[2] |
νόσον
δ'
ἂν
ἐκκλίνῃς
ἢ
|
θάνατον |
ἢ
πενίαν,
δυστυχήσεις.
ἆρον
οὖν |
[21] |
ἡμέραν,
μάλιστα
δὲ
πάντων
ὁ
|
θάνατος· |
καὶ
οὐδὲν
οὐδέποτε
οὔτε
ταπεινὸν |
[21] |
διατριβῆς
τύχῃς,
ῥᾷον
κρατήσεις
σεαυτοῦ.
|
~Θάνατος |
καὶ
φυγὴ
καὶ
πάντα
τὰ |
[5] |
τῶν
πραγμάτων
δόγματα·
οἷον
ὁ
|
θάνατος |
οὐδὲν
δεινόν
(ἐπεὶ
καὶ
Σωκράτει |
[32] |
γεγονέναι
τὰ
ἱερά,
δῆλον
ὅτι
|
θάνατος |
σημαίνεται
ἢ
πήρωσις
μέρους
τινὸς |
[5] |
τὸ
δόγμα
τὸ
περὶ
τοῦ
|
θανάτου, |
διότι
δεινόν,
ἐκεῖνο
τὸ
δεινόν |
[32] |
καλῶς
καὶ
τοῦτο
οὐθεὶς
κωλύσει.
|
θαῤῥῶν |
οὖν
ὡς
ἐπὶ
συμβούλους
ἔρχου |
[22] |
τὸ
πρότερον
οὗτοί
σε
ὕστερον
|
θαυμάσονται, |
ἐὰν
δὲ
ἡττηθῇς
αὐτῶν,
διπλοῦν |
[49] |
δὲ
αὐτὸ
τοῦτο
τὸ
ἐξηγεῖσθαι
|
θαυμάσω, |
τί
ἄλλο
ἢ
γραμματικὸς
ἀπετελέσθην |
[33] |
τοῦ
τοιούτου,
ὅτι
ἐθαύμασας
τὴν
|
θέαν. |
εἰς
ἀκροάσεις
τινῶν
μὴ
εἰκῇ |
[29] |
οὐδέν·
ἀλλ'
ὡς
πίθηκος
πᾶσαν
|
θέαν, |
ἣν
ἂν
ἴδῃς,
μιμῇ
καὶ |
[29] |
καὶ
κατὰ
ψυχρὰν
ἐπιθυμίαν.
οὕτω
|
θεασάμενοί |
τινες
φιλόσοφον
καὶ
ἀκούσαντες
οὕτω |
[33] |
ταῦτα
μόνα
ἔλεγεν’
εἰς
τὰ
|
θέατρα |
τὸ
πολὺ
παριέναι
οὐκ
ἀναγκαῖον. |
[53] |
σοφὸς
παρ'
ἡμῖν,
καὶ
τὰ
|
θεῖ' |
ἐπίσταται.
ἀλλ'
ὦ
Κρίτων,
εἰ |
[15] |
Ἡράκλειτος
καὶ
οἱ
ὅμοιοι
ἀξίως
|
θεῖοί |
τε
ἦσαν
καὶ
ἐλέγοντο.
~Ὅταν |
[33] |
φαίνου
ἢ
σεαυτῷ,
τοῦτ'
ἔστι.
|
θέλε |
γίνεσθαι
μόνα
τὰ
γινόμενα
καὶ |
[8] |
γινόμενα
γίνεσθαι
ὡς
θέλεις,
ἀλλὰ
|
θέλε |
τὰ
γινόμενα
ὡς
γίνεται
καὶ |
[12] |
καὶ
ὑπακούσας
μηδὲν
ποιῆσαι
ὧν
|
θέλεις· |
ἀλλ'
οὐχ
οὕτως
ἐστὶν
αὐτῷ |
[8] |
ζήτει
τὰ
γινόμενα
γίνεσθαι
ὡς
|
θέλεις, |
ἀλλὰ
θέλε
τὰ
γινόμενα
ὡς |
[29] |
πραγματίῳ
παντί.
ταῦτα
ἐπίσκεψαι.
εἰ
|
θέλεις |
ἀντικαταλλάξασθαι
τούτων
ἀπάθειαν,
ἐλευθερίαν,
ἀταραξίαν· |
[12] |
πανδοχείου
οἱ
παριόντες.
~Εἰ
προκόψαι
|
θέλεις, |
ἄφες
τοὺς
τοιούτους
ἐπιλογισμούς.
ἐὰν |
[14] |
θέλῃς
μὴ
ἁμαρτάνειν,
μωρὸς
εἶ·
|
θέλεις |
γὰρ
τὴν
κακίαν
μὴ
εἶναι |
[14] |
τὰ
γὰρ
μὴ
ἐπὶ
σοὶ
|
θέλεις |
ἐπὶ
σοὶ
εἶναι
καὶ
τὰ |
[31] |
πᾶσα
ἀνάγκη,
ὅταν
ἀποτυγχάνῃς
ὧν
|
θέλεις |
καὶ
περιπίπτῃς
οἷς
μὴ
θέλεις, |
[31] |
θέλεις
καὶ
περιπίπτῃς
οἷς
μὴ
|
θέλεις, |
μέμψασθαί
σε
καὶ
μισεῖν
τοὺς |
[25] |
ὅσου
πωλεῖται.
εἰ
δὲ
κἀκεῖνα
|
θέλεις |
μὴ
προΐεσθαι
καὶ
ταῦτα
λαμβάνειν, |
[29] |
ἀναφανέντων
δυσχερῶν
τινων
αἰσχρῶς
ἀποστήσῃ.
|
θέλεις |
Ὀλύμπια
νικῆσαι;
κἀγώ,
νὴ
τοὺς |
[13] |
σὲ
μὴ
ταραχθῆναι.
~Εἰ
προκόψαι
|
θέλεις, |
ὑπόμεινον
ἕνεκα
τῶν
ἐκτὸς
ἀνόητος |
[14] |
οὖν
ἐλεύθερος
εἶναι
βούλεται,
μήτε
|
θελέτω |
τι
μήτε
φευγέτω
τι
τῶν |
[17] |
μακροῦ·
ἂν
πτωχὸν
ὑποκρίνασθαί
σε
|
θέλῃ, |
ἵνα
καὶ
τοῦτον
εὐφυῶς
ὑποκρίνῃ |
[17] |
ὑποκριτὴς
εἶ
δράματος,
οἵου
ἂν
|
θέλῃ |
ὁ
διδάσκαλος·
ἂν
βραχύ,
βραχέος· |
[9] |
δὲ
οὔ,
ἐὰν
μὴ
αὐτὴ
|
θέλῃ. |
χώλανσις
σκέλους
ἐστὶν
ἐμπόδιον,
προαιρέσεως |
[29] |
νικηθῆναι.
ταῦτα
ἐπισκεψάμενος,
ἂν
ἔτι
|
θέλῃς, |
ἔρχου
ἐπὶ
τὸ
ἀθλεῖν.
εἰ |
[14] |
εἶναι.
οὕτω
κἂν
τὸν
παῖδα
|
θέλῃς |
μὴ
ἁμαρτάνειν,
μωρὸς
εἶ·
θέλεις |
[14] |
ἀλλ'
ἄλλο
τι.
ἐὰν
δὲ
|
θέλῃς |
ὀρεγόμενος
μὴ
ἀποτυγχάνειν,
τοῦτο
δύνασαι. |
[47] |
κἂν
ἀσκῆσαί
ποτε
πρὸς
πόνον
|
θέλῃς. |
σεαυτῷ
καὶ
μὴ
τοῖς
ἔξω· |
[14] |
ἑτέρου
ἀμελῆσαι
πᾶσα
ἀνάγκη.
~Ἐὰν
|
θέλῃς |
τὰ
τέκνα
σου
καὶ
τὴν |
[30] |
οὐ
βλάψει,
ἂν
μὴ
σὺ
|
θέλῃς· |
τότε
δὲ
ἔσῃ
βεβλαμμένος,
ὅταν |
[19] |
οὐ
πρύτανις
ἢ
ὕπατος
εἶναι
|
θελήσεις, |
ἀλλ'
ἐλεύθερος.
μία
δὲ
ὁδὸς |
[14] |
ὑπ'
ἐκείνου
θελομένων
ἢ
μὴ
|
θελομένων |
ἔχων
τὴν
ἐξουσίαν
εἰς
τὸ |
[14] |
ἐστὶν
ὁ
τῶν
ὑπ'
ἐκείνου
|
θελομένων |
ἢ
μὴ
θελομένων
ἔχων
τὴν |
[29] |
οὕτω
δύναται
εἰπεῖν,
ὡς
ἐκεῖνος;
|
θέλουσι |
καὶ
αὐτοὶ
φιλοσοφεῖν.
ἄνθρωπε,
πρῶτον |
[4] |
ἐὰν
ἐπιλέγῃς
εὐθὺς
ὅτι
λούσασθαι
|
θέλω |
καὶ
τὴν
ἐμαυτοῦ
προαίρεσιν
κατὰ |
[53] |
ἄοκνος·
ἢν
δέ
γε
μὴ
|
θέλω, |
κακὸς
γενόμενος,
οὐδὲν
ἧττον
ἕψομαι. |
[18] |
πάντα
αἴσια
σημαίνεται,
ἐὰν
ἐγὼ
|
θέλω· |
ὅ
τι
γὰρ
ἂν
τούτων |
[53] |
ὦ
Κρίτων,
εἰ
ταύτῃ
τοῖς
|
θεοῖς |
φίλον,
ταύτῃ
γενέσθω.
ἐμὲ
δὲ |
[22] |
οὕτως
ἔχου,
ὡς
ὑπὸ
τοῦ
|
θεοῦ |
τεταγμένος
εἰς
ταύτην
τὴν
χώραν· |
[31] |
καὶ
ὁ
γεωργὸς
λοιδορεῖ
τοὺς
|
θεούς, |
διὰ
τοῦτο
ὁ
ναύτης,
διὰ |
[31] |
ἐθίζῃ
θεωρεῖν.
~Τῆς
περὶ
τοὺς
|
θεοὺς |
εὐσεβείας
ἴσθι
ὅτι
τὸ
κυριώτατον |
[1] |
ἐμποδισθήσῃ,
πενθήσεις,
ταραχθήσῃ,
μέμψῃ
καὶ
|
θεοὺς |
καὶ
ἀνθρώπους,
ἐὰν
δὲ
τὸ |
[32] |
ὡς
ἐπὶ
συμβούλους
ἔρχου
τοὺς
|
θεούς· |
καὶ
λοιπόν,
ὅταν
τί
σοι |
[29] |
Ὀλύμπια
νικῆσαι;
κἀγώ,
νὴ
τοὺς
|
θεούς· |
κομψὸν
γάρ
ἐστιν.
ἀλλὰ
σκόπει |
[31] |
γὰρ
οὐ
μέμψῃ
ποτὲ
τοὺς
|
θεοὺς |
οὔτε
ἐγκαλέσεις
ὡς
ἀμελούμενος.
ἄλλως |
[25] |
δεῖπνον.
ἐπαίνου
δ'
αὐτὸ
πωλεῖ,
|
θεραπείας |
πωλεῖ.
δὸς
οὖν
τὸ
διάφορον, |
[15] |
τότε
οὐ
μόνον
συμπότης
τῶν
|
θεῶν |
ἔσῃ,
ἀλλὰ
καὶ
συνάρχων.
οὕτω |
[15] |
καὶ
ἔσῃ
ποτὲ
ἄξιος
τῶν
|
θεῶν |
συμπότης.
ἂν
δὲ
καὶ
παρατεθέντων |
[30] |
εὑρήσεις,
ἐὰν
τὰς
σχέσεις
ἐθίζῃ
|
θεωρεῖν. |
~Τῆς
περὶ
τοὺς
θεοὺς
εὐσεβείας |
[51] |
τὸν
διαιροῦντα
λόγον;
παρείληφας
τὰ
|
θεωρήματα, |
οἷς
ἔδει
σε
συμβάλλειν,
καὶ |
[46] |
καὶ
σὺ
τοίνυν
μὴ
τὰ
|
θεωρήματα |
τοῖς
ἰδιώταις
ἐπιδείκνυε,
ἀλλ'
ἀπ' |
[46] |
οὕτως
ἠνείχετο
παρορώμενος.
κἂν
περὶ
|
θεωρήματός |
τινος
ἐν
ἰδιώταις
ἐμπίπτῃ
λόγος, |
[46] |
πολὺ
ἐν
ἰδιώταις
περὶ
τῶν
|
θεωρημάτων, |
ἀλλὰ
ποίει
τὸ
ἀπὸ
τῶν |
[46] |
ἀλλὰ
ποίει
τὸ
ἀπὸ
τῶν
|
θεωρημάτων· |
οἷον
ἐν
συμποσίῳ
μὴ
λέγε, |
[52] |
φιλοσοφίᾳ
ὁ
τῆς
χρήσεως
τῶν
|
θεωρημάτων, |
οἷον
τὸ
μὴ
ψεύδεσθαι·
ὁ |
[31] |
ἐν
τοῖς
ἐφ'
ἡμῖν
μόνοις
|
θῇς |
τὸ
ἀγαθὸν
καὶ
τὸ
κακόν. |
[16] |
τὸ
συμβεβηκός
(ἄλλον
γὰρ
οὐ
|
θλίβει) |
ἀλλὰ
τὸ
δόγμα
τὸ
περὶ |
[16] |
εὐθὺς
ἔστω
πρόχειρον
ὅτι
τοῦτον
|
θλίβει |
οὐ
τὸ
συμβεβηκός
(ἄλλον
γὰρ |
[24] |
~Οὗτοί
σε
οἱ
διαλογισμοὶ
μὴ
|
θλιβέτωσαν |
ἄτιμος
ἐγὼ
βιώσομαι
καὶ
οὐδεὶς |
[25] |
λαβόντος.
ὡς
γὰρ
ἐκεῖνος
ἔχει
|
θρίδακας, |
οὕτω
σὺ
τὸν
ὀβολόν,
ὃν |
[25] |
τις
προέμενος
τὸν
ὀβολὸν
λάβῃ
|
θρίδακας, |
σὺ
δὲ
μὴ
προέμενος
μὴ |
[25] |
βουλήσῃ
λαμβάνειν.
ἀλλὰ
πόσου
πιπράσκονται
|
θρίδακες; |
ὀβολοῦ,
ἂν
οὕτω
τύχῃ.
ἂν |
[31] |
εὐσεβείας
ἐπιμελεῖται.
σπένδειν
δὲ
καὶ
|
θύειν |
καὶ
ἀπάρχεσθαι
κατὰ
τὰ
πάτρια |
[33] |
ἀποκλεισθήσῃ,
ὅτι
ἐντιναχθήσονταί
σοι
αἱ
|
θύραι, |
ὅτι
οὐ
φροντιεῖ
σου.
κἂν |
[25] |
δύναται
ὁ
μὴ
φοιτῶν
ἐπὶ
|
θύρας |
τινὸς
τῷ
φοιτῶντι;
ὁ
μὴ |