HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Arrien, Le Manuel d'Épictète

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ε  =  322 formes différentes pour 769 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Maximes
[4]   ἔχουσαν τηρῆσαι· οὐ τηρήσω δέ,  ἐὰν   ἀγανακτῶ πρὸς τὰ γινόμενα. ~Ταράσσει
[43]   τὴν δὲ ἀφόρητον. ἀδελφὸς  ἐὰν   ἀδικῇ, ἐντεῦθεν αὐτὸ μὴ λάμβανε,
[12]   θέλεις, ἄφες τοὺς τοιούτους ἐπιλογισμούς.  ἐὰν   ἀμελήσω τᾶν ἐμῶν, οὐχ ἕξω
[19]   μακαρίσῃς, ὑπὸ τῆς φαντασίας συναρπασθείς.  ἐὰν   γὰρ ἐν τοῖς ἐφ' ἡμῖν
[7]   ἀφεὶς ἐκεῖνα ἅπαντα μηδὲ ἐπιστρεφόμενος.  ἐὰν   δὲ γέρων ᾖς, μηδὲ ἀπαλλαγῇς
[22]   πρότερον οὗτοί σε ὕστερον θαυμάσονται,  ἐὰν   δὲ ἡττηθῇς αὐτῶν, διπλοῦν προσλήψῃ
[14]   εἶναι κακίαν, ἀλλ' ἄλλο τι.  ἐὰν   δὲ θέλῃς ὀρεγόμενος μὴ ἀποτυγχάνειν,
[1]   δ' ὑπερτίθεσθαι πρὸς τὸ παρόν.  ἐὰν   δὲ καὶ ταῦτ' ἐθέλῃς καὶ
[7]   γυναικάριον καὶ παιδίον, οὐδὲν κωλύσει·  ἐὰν   δὲ κυβερνήτης καλέσῃ, τρέχε
[33]   τὰς ἔξω καὶ ἰδιωτικὰς διακρούου·  ἐὰν   δέ ποτε γίνηται καιρός, ἐντετάσθω
[34]   χαιρήσεις καὶ ἐπαινέσεις αὐτὸς σεαυτόν.  ἐὰν   δέ σοι καιρὸς φανῇ ἅψασθαι
[1]   μέμψῃ καὶ θεοὺς καὶ ἀνθρώπους,  ἐὰν   δὲ τὸ σὸν μόνον οἰηθῇς
[39]   τούτου στῇς, φυλάξεις τὸ μέτρον·  ἐὰν   δὲ ὑπερβῇς, ὡς κατὰ κρημνοῦ
[7]   οὕτω καὶ ἐν τῷ βίῳ,  ἐὰν   διδῶται ἀντὶ βολβαρίου καὶ κοχλιδίου
[18]   ἐμοὶ δὲ πάντα αἴσια σημαίνεται,  ἐὰν   ἐγὼ θέλω· τι γὰρ
[19]   ἀπ' αὐτοῦ’ ~Ἀνίκητος εἶναι δύνασαι,  ἐὰν   εἰς μηδένα ἀγῶνα καταβαίνῃς, ὃν
[24]   διὰ τὸν σκυτέα· ἱκανὸν δέ,  ἐὰν   ἕκαστος ἐκπληρώσῃ τὸ ἑαυτοῦ ἔργον.
[4]   οὕτως ἀσφαλέστερον ἅψῃ τοῦ ἔργου,  ἐὰν   ἐπιλέγῃς εὐθὺς ὅτι λούσασθαι θέλω
[38]   βλάψῃς τὸ σεαυτοῦ. καὶ τοῦτο  ἐὰν   ἐφ' ἑκάστου ἔργου παραφυλάσσωμεν, ἀσφαλέστερον
[14]   τοῦ ἑτέρου ἀμελῆσαι πᾶσα ἀνάγκη.  ~Ἐὰν   θέλῃς τὰ τέκνα σου καὶ
[10]   ἔχεις πρὸς τὴν χρῆσιν αὐτοῦ.  ἐὰν   καλὸν ἴδῃς καλήν, εὑρήσεις
[28]   σεαυτοῦ ἐπιτρέπεις τῷ τυχόντι, ἵνα,  ἐὰν   λοιδορήσηταί σοι, ταραχθῇ ἐκείνη καὶ
[4]   σεαυτόν, ὁποῖόν ἐστι τὸ ἔργον.  ἐὰν   λουσόμενος ἀπίῃς, πρόβαλλε σεαυτῷ τὰ
[22]   τὴν χώραν· μέμνησό τε διότι,  ἐὰν   μὲν ἐμμείνῃς τοῖς αὐτοῖς, οἱ
[39]   ἑκάστῳ ὡς ποὺς ὑποδήματος.  ἐὰν   μὲν οὖν ἐπὶ τούτου στῇς,
[31]   οὐχ οἷόν τε τοῦτο γίνεσθαι,  ἐὰν   μὴ ἄρῃς ἀπὸ τῶν οὐκ
[9]   ἐστιν ἐμπόδιον, προαιρέσεως δὲ οὔ,  ἐὰν   μὴ αὐτὴ θέλῃ. χώλανσις σκέλους
[12]   τᾶν ἐμῶν, οὐχ ἕξω διατροφάς’  ἐὰν   μὴ κολάσω τὸν παῖδα, πονηρὸς
[33]   εἰς ἰδιωτισμόν. ἴσθι γάρ, ὅτι,  ἐὰν   ἑταῖρος μεμολυσμένος, καὶ
[10]   εὑρήσεις δύναμιν πρὸς ταῦτα ἐγκράτειαν·  ἐὰν   πόνος προσφέρηται, εὑρήσεις καρτερίαν· ἂν
[23]   ἡττηθῇς αὐτῶν, διπλοῦν προσλήψῃ καταγέλωτα.  ~Ἐάν   ποτέ σοι γένηται ἔξω στραφῆναι
[1]   κωλυτά, ἀλλότρια. μέμνησο οὖν, ὅτι,  ἐὰν   τὰ φύσει δοῦλα ἐλεύθερα οἰηθῇς
[30]   τοῦ στρατηγοῦ τὸ καθῆκον εὑρήσεις,  ἐὰν   τὰς σχέσεις ἐθίζῃ θεωρεῖν. ~Τῆς
[33]   ὅτι αὐτὸς οὐ χρῇ, παράφερε.  ἐὰν   τίς σοι ἀπαγγείλῃ ὅτι
[37]   πρὸς τὸν ἑστιάτορα αἰδῶ φυλάξαι.  ~Ἐὰν   ὑπὲρ δύναμιν ἀναλάβῃς τι πρόσωπον,
[39]   καθάπερ καὶ ἐπὶ τοῦ ὑποδήματος,  ἐὰν   ὑπὲρ τὸν πόδα ὑπερβῇς, γίνεται
[49]   βιβλία σεμνύνηται, λέγε αὐτὸς πρὸς  ἑαυτὸν   ὅτι εἰ μὴ Χρύσιππος ἀσαφῶς
[33]   καὶ μηδέποτε εἴπῃς αὐτὸς πρὸς  ἑαυτὸν   ὅτι οὐκ ἦν τοσούτου’ ἰδιωτικὸν
[48]   ἐνί τε λόγῳ, ὡς ἐχθρὸν  ἑαυτὸν   παραφυλάσσει καὶ ἐπίβουλον. ~Ὅταν τις
[24]   δέ, ἐὰν ἕκαστος ἐκπληρώσῃ τὸ  ἑαυτοῦ   ἔργον. εἰ δὲ ἄλλον τινὰ
[48]   μέμφεται, οὐδενὶ ἐγκαλεῖ, οὐδὲν περὶ  ἑαυτοῦ   λέγει ὡς ὄντος τινὸς
[48]   πᾶσαν ὠφέλειαν καὶ βλάβην ἐξ  ἑαυτοῦ   προσδοκᾷ. σημεῖα προκόπτοντος· οὐδένα ψέγει,
[48]   στάσις καὶ χαρακτήρ· οὐδέποτε ἐξ  ἑαυτοῦ   προσδοκᾷ ὠφέλειαν βλάβην, ἀλλ'
[16]   ἀποδημοῦντος τέκνου ἀπολωλεκότα τὰ  ἑαυτοῦ,   πρόσεχε μή σε φαντασία
[48]   λαβεῖν. ὄρεξιν ἅπασαν ἦρκεν ἐξ  ἑαυτοῦ·   τὴν δ' ἔκκλισιν εἰς μόνα
[33]   ἐν ταῖς ὁμιλίαις ἀπέστω τὸ  ἑαυτοῦ   τινων ἔργων κινδύνων ἐπὶ
[5]   λυπώμεθα, μηδέποτε ἄλλον αἰτιώμεθα, ἀλλ'  ἑαυτούς,   τοῦτ' ἔστι τὰ ἑαυτῶν δόγματα.
[48]   ὅταν ἐμποδισθῇ τι κωλυθῇ,  ἑαυτῷ   ἐγκαλεῖ. κἄν τις αὐτὸν ἐπαινῇ,
[5]   πεπαιδευμένου τὸ μήτε ἄλλῳ μήτε  ἑαυτῷ.   ~Ἐπὶ μηδενὶ ἐπαρθῇς ἀλλοτρίῳ προτερήματι.
[48]   καταγελᾷ τοῦ ἐπαινοῦντος αὐτὸς παρ'  ἑαυτῷ·   κἂν ψέγῃ, οὐκ ἀπολογεῖται. περίεισι
[5]   πράσσει κακῶς· ἠργμένου παιδεύεσθαι τὸ  ἑαυτῷ·   πεπαιδευμένου τὸ μήτε ἄλλῳ μήτε
[42]   τῷ σοὶ φαινομένῳ, ἀλλὰ τῷ  ἑαυτῷ,   ὥστε, εἰ κακῶς αὐτῷ φαίνεται,
[5]   ἀλλ' ἑαυτούς, τοῦτ' ἔστι τὰ  ἑαυτῶν   δόγματα. ἀπαιδεύτου ἔργον τὸ ἄλλοις
[49]   ὅτι εἰ μὴ Χρύσιππος ἀσαφῶς  ἐγεγράφει,   οὐδὲν ἂν εἶχεν οὗτος, ἐφ'
[48]   ἐμποδισθῇ τι κωλυθῇ, ἑαυτῷ  ἐγκαλεῖ.   κἄν τις αὐτὸν ἐπαινῇ, καταγελᾷ
[48]   οὐδένα ἐπαινεῖ, οὐδένα μέμφεται, οὐδενὶ  ἐγκαλεῖ,   οὐδὲν περὶ ἑαυτοῦ λέγει ὡς
[5]   δόγματα. ἀπαιδεύτου ἔργον τὸ ἄλλοις  ἐγκαλεῖν,   ἐφ' οἷς αὐτὸς πράσσει κακῶς·
[1]   κωλύσει, οὐ μέμψῃ οὐδένα, οὐκ  ἐγκαλέσεις   τινί, ἄκων πράξεις οὐδὲ ἕν,
[31]   μέμψῃ ποτὲ τοὺς θεοὺς οὔτε  ἐγκαλέσεις   ὡς ἀμελούμενος. ἄλλως δὲ οὐχ
[10]   καλήν, εὑρήσεις δύναμιν πρὸς ταῦτα  ἐγκράτειαν·   ἐὰν πόνος προσφέρηται, εὑρήσεις καρτερίαν·
[4]   ἐν βαλανείῳ, τοὺς ἀπορραίνοντας, τοὺς  ἐγκρουομένους,   τοὺς λοιδοροῦντας, τοὺς κλέπτοντας. καὶ
[0]   ~Ἐπικτήτου  Ἐγχειρίδιον.   ~Τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστιν
[24]   οἱ διαλογισμοὶ μὴ θλιβέτωσαν ἄτιμος  ἐγὼ   βιώσομαι καὶ οὐδεὶς οὐδαμοῦ’ εἰ
[49]   εἶχεν οὗτος, ἐφ' ἐσεμνύνετο.  ἐγὼ   δὲ τί βούλομαι; καταμαθεῖν τὴν
[26]   τινος ἀποθάνῃ, εὐθὺς οἴμοι, τάλας  ἐγώ’   ἐχρῆν δὲ μεμνῆσθαι, τί πάσχομεν
[18]   δὲ πάντα αἴσια σημαίνεται, ἐὰν  ἐγὼ   θέλω· τι γὰρ ἂν
[44]   ἀσύνακτοι ἐγώ σου πλουσιώτερός εἰμι,  ἐγώ   σου ἄρα κρείσσων’ ἐγώ σου
[44]   ἄρα κρείσσων’ ἐγώ σου λογιώτερος,  ἐγώ   σου ἄρα κρείσσων’ ἐκεῖνοι δὲ
[44]   εἰμι, ἐγώ σου ἄρα κρείσσων’  ἐγώ   σου λογιώτερος, ἐγώ σου ἄρα
[44]   ἄρα κτῆσις τῆς σῆς κρείσσων’  ἐγώ   σου λογιώτερος, ἐμὴ ἄρα
[44]   φορητόν. ~Οὗτοι οἱ λόγοι ἀσύνακτοι  ἐγώ   σου πλουσιώτερός εἰμι, ἐγώ σου
[44]   κρείσσων’ ἐκεῖνοι δὲ μᾶλλον συνακτικοί  ἐγώ   σου πλουσιώτερός εἰμι, ἐμὴ
[51]   λόγον; παρείληφας τὰ θεωρήματα, οἷς  ἔδει   σε συμβάλλειν, καὶ συμβέβληκας. ποῖον
[42]   ἐπιφθέγγου γὰρ ἐφ' ἑκάστῳ ὅτι  ἔδοξεν   αὐτῷ’ ~Πᾶν πρᾶγμα δύο ἔχει
[25]   σὺ τὸν ὀβολόν, ὃν οὐκ  ἔδωκας.   τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον καὶ
[25]   ἐφ' ἑστίασίν τινος; οὐ γὰρ  ἔδωκας   τῷ καλοῦντι, ὅσου πωλεῖ τὸ
[33]   γὰρ ἐκ τοῦ τοιούτου, ὅτι  ἐθαύμασας   τὴν θέαν. εἰς ἀκροάσεις τινῶν
[1]   παρόν. ἐὰν δὲ καὶ ταῦτ'  ἐθέλῃς   καὶ ἄρχειν καὶ πλουτεῖν, τυχὸν
[30]   καθῆκον εὑρήσεις, ἐὰν τὰς σχέσεις  ἐθίζῃ   θεωρεῖν. ~Τῆς περὶ τοὺς θεοὺς
[10]   λοιδορία, εὑρήσεις ἀνεξικακίαν. καὶ οὕτως  ἐθιζόμενόν   σε οὐ συναρπάσουσιν αἱ φαντασίαι.
[32]   ἐλήλυθας εἰδώς, εἴπερ εἶ φιλόσοφος.  εἰ   γάρ ἐστί τι τῶν οὐκ
[24]   ἐγὼ βιώσομαι καὶ οὐδεὶς οὐδαμοῦ’  εἰ   γὰρ ἀτιμία ἐστὶ κακόν,
[24]   δείκνυε τὴν ὁδὸν καὶ κτήσομαι.  εἰ   δ' ἐμὲ ἀξιοῦτε τὰ ἀγαθὰ
[24]   ἕκαστος ἐκπληρώσῃ τὸ ἑαυτοῦ ἔργον.  εἰ   δὲ ἄλλον τινὰ αὐτῇ κατεσκεύαζες
[24]   ἅμα τὸν πιστὸν καὶ αἰδήμονα.  εἰ   δὲ ἐκείνην ὠφελεῖν βουλόμενος ἀποβαλεῖς
[33]   τῶν συνόντων ἐπὶ τὸ προσῆκον.  εἰ   δὲ ἐν ἀλλοφύλοις ἀποληφθεὶς τύχοις,
[23]   ἐν παντὶ τῷ εἶναι φιλόσοφος  εἰ   δὲ καὶ δοκεῖν βούλει {τῷ
[25]   δεῖ, ὅτι ἔτυχεν αὐτῶν ἐκεῖνος·  εἰ   δὲ κακά, μὴ ἄχθου, ὅτι
[25]   εἰ σοι λυσιτελεῖ, ὅσου πωλεῖται.  εἰ   δὲ κἀκεῖνα θέλεις μὴ προΐεσθαι
[14]   φευγέτω τι τῶν ἐπ' ἄλλοις·  εἰ   δὲ μή, δουλεύειν ἀνάγκη. ~Μέμνησο,
[33]   μὲν οἷόν τε, εἰς ἅπαν,  εἰ   δὲ μή, ἐκ τῶν ἐνόντων.
[29]   ἀντικαταλλάξασθαι τούτων ἀπάθειαν, ἐλευθερίαν, ἀταραξίαν·  εἰ   δὲ μή, μὴ προσάγαγε. μὴ
[29]   καὶ οὕτως ἔρχου ἐπ' αὐτό.  εἰ   δὲ μή, τὴν μὲν πρώτην
[33]   ᾖ, καὶ ἐπίπληξον τῷ προελθόντι·  εἰ   δὲ μή, τῷ γε ἀποσιωπῆσαι
[29]   θέλῃς, ἔρχου ἐπὶ τὸ ἀθλεῖν.  εἰ   δὲ μή, ὡς τὰ παιδία
[35]   ποιεῖς, αὐτὸ τὸ ἔργον φεῦγε·  εἰ   δὲ ὀρθῶς, τί φοβῇ τοὺς
[33]   τὸ πολὺ παριέναι οὐκ ἀναγκαῖον.  εἰ   δέ ποτε καιρὸς εἴη, μηδενὶ
[24]   οὖν’ φησίν, ἵνα ἡμεῖς ἔχωμεν’  εἰ   δύναμαι κτήσασθαι τηρῶν ἐμαυτὸν αἰδήμονα
[29]   καὶ τὴν σεαυτοῦ φύσιν κατάμαθε,  εἰ   δύνασαι βαστάσαι. πένταθλος εἶναι βούλει
[7]   ἐν πλῷ τοῦ πλοίου καθορμισθέντος  εἰ   ἐξέλθοις ὑθρεύσασθαι, ὁδοῦ μὲν πάρεργον
[29]   ἐν πραγματίῳ παντί. ταῦτα ἐπίσκεψαι.  εἰ   θέλεις ἀντικαταλλάξασθαι τούτων ἀπάθειαν, ἐλευθερίαν,
[51]   τῷ λόγῳ. σὺ δὲ  εἰ   καὶ μήπω εἶ Σωκράτης, ὡς
[42]   φαινομένῳ, ἀλλὰ τῷ ἑαυτῷ, ὥστε,  εἰ   κακῶς αὐτῷ φαίνεται, ἐκεῖνος βλάπτεται,
[45]   διαγνῶναι τὸ δόγμα, πόθεν οἶσθα,  εἰ   κακῶς; οὕτως οὐ συμβήσεταί σοι
[25]   ἐν τῷ παραληφθῆναι εἰς συμβουλίαν;  εἰ   μὲν ἀγαθὰ ταῦτά ἐστι, χαίρειν
[35]   οἱ πολλοὶ περὶ αὐτοῦ ὑπολαμβάνειν.  εἰ   μὲν γὰρ οὐκ ὀρθῶς ποιεῖς,
[33]   πολλοῖς μηδὲ ἀνειμένος. ὅρκον παραίτησαι,  εἰ   μὲν οἷόν τε, εἰς ἅπαν,
[28]   κακοῦ φύσις ἐν κόσμῳ γίνεται.  ~Εἰ   μὲν τὸ σῶμά σού τις
[25]   ἄδικος οὖν ἔσῃ καὶ ἄπληστος,  εἰ   μὴ προϊέμενος ταῦτα, ἀνθ' ὧν
[49]   λέγε αὐτὸς πρὸς ἑαυτὸν ὅτι  εἰ   μὴ Χρύσιππος ἀσαφῶς ἐγεγράφει, οὐδὲν
[6]   ~Ἐπὶ μηδενὶ ἐπαρθῇς ἀλλοτρίῳ προτερήματι.  εἰ   ἵππος ἐπαιρόμενος ἔλεγεν ὅτι
[12]   ὡς τοῦ πανδοχείου οἱ παριόντες.  ~Εἰ   προκόψαι θέλεις, ἄφες τοὺς τοιούτους
[13]   τὸ σὲ μὴ ταραχθῆναι.  ~Εἰ   προκόψαι θέλεις, ὑπόμεινον ἕνεκα τῶν
[25]   πωλεῖ. δὸς οὖν τὸ διάφορον,  εἰ   σοι λυσιτελεῖ, ὅσου πωλεῖται. εἰ
[32]   φίλῳ πατρίδι, μὴ μαντεύεσθαι,  εἰ   συγκινδυνευτέον. καὶ γὰρ ἂν προείπῃ
[53]   θεῖ' ἐπίσταται. ἀλλ' Κρίτων,  εἰ   ταύτῃ τοῖς θεοῖς φίλον, ταύτῃ
[22]   ἐνθυμηθήσῃ οὔτε ἄγαν ἐπιθυμήσεις τινός.  ~Εἰ   φιλοσοφίας ἐπιθυμεῖς, παρασκευάζου αὐτόθεν ὡς
[17]   ἔσωθεν στενάξῃς. ~Μέμνησο, ὅτι ὑποκριτὴς  εἶ   δράματος, οἵου ἂν θέλῃ
[14]   παῖδα θέλῃς μὴ ἁμαρτάνειν, μωρὸς  εἶ·   θέλεις γὰρ τὴν κακίαν μὴ
[25]   προΐεσθαι καὶ ταῦτα λαμβάνειν, ἄπληστος  εἶ   καὶ ἀβέλτερος. οὐδὲν οὖν ἔχεις
[1]   τραχείᾳ μελέτα ἐπιλέγειν ὅτι φαντασία  εἶ   καὶ οὐ πάντως τὸ φαινόμενον’
[51]   ποιῆσαι τὴν σεαυτοῦ; οὐκ ἔτι  εἶ   μειράκιον, ἀλλὰ ἀνὴρ ἤδη τέλειος.
[44]   σὺ δέ γε οὔτε κτῆσις  εἶ   οὔτε λέξις. ~Λούεταί τις ταχέως·
[51]   σὺ δὲ εἰ καὶ μήπω  εἶ   Σωκράτης, ὡς Σωκράτης γε εἶναι
[14]   φίλους σου πάντοτε ζῆν, ἠλίθιος  εἶ·   τὰ γὰρ μὴ ἐπὶ σοὶ
[32]   τι ἐστίν, ἐλήλυθας εἰδώς, εἴπερ  εἶ   φιλόσοφος. εἰ γάρ ἐστί τι
[48]   λέγει ὡς ὄντος τινὸς  εἰδότος   τι. ὅταν ἐμποδισθῇ τι
[32]   ὁποῖον δέ τι ἐστίν, ἐλήλυθας  εἰδώς,   εἴπερ εἶ φιλόσοφος. εἰ γάρ
[33]   ἀναγκαῖον. εἰ δέ ποτε καιρὸς  εἴη,   μηδενὶ σπουδάζων φαίνου σεαυτῷ,
[24]   οὐδὲ σὺ αὐτὸς ἀνωφελὴς ἂν  εἴης   αὐτῇ. τίνα οὖν ἕξω’ φησί,
[31]   κατατεταχέναι, τὸ πείθεσθαι αὐτοῖς καὶ  εἴκειν   πᾶσι τοῖς γινομένοις καὶ ἀκολουθεῖν
[29]   ἐπί τι οὐδὲ περιοδεύσας, ἀλλ'  εἰκῇ   καὶ κατὰ ψυχρὰν ἐπιθυμίαν. οὕτω
[33]   θέαν. εἰς ἀκροάσεις τινῶν μὴ  εἰκῇ   μηδὲ ῥᾳδίως πάριθι· παριὼν δὲ
[53]   Πεπρωμένη, ὅποι ποθ' ὑμῖν  εἰμι   διατεταγμένος· ὡς ἕψομαί γ' ἄοκνος·
[44]   λόγοι ἀσύνακτοι ἐγώ σου πλουσιώτερός  εἰμι,   ἐγώ σου ἄρα κρείσσων’ ἐγώ
[44]   μᾶλλον συνακτικοί ἐγώ σου πλουσιώτερός  εἰμι,   ἐμὴ ἄρα κτῆσις τῆς
[6]   ἵππος ἐπαιρόμενος ἔλεγεν ὅτι καλός  εἰμι’   οἰστὸν ἂν ἦν· σὺ δέ,
[29]   κατάμαθε, εἰ δύνασαι βαστάσαι. πένταθλος  εἶναι   βούλει παλαιστής; ἴδε σεαυτοῦ
[14]   ἀφελέσθαι. ὅστις οὖν ἐλεύθερος  εἶναι   βούλεται, μήτε θελέτω τι μήτε
[51]   εἶ Σωκράτης, ὡς Σωκράτης γε  εἶναι   βουλόμενος ὀφείλεις βιοῦν. ~Ὁ πρῶτος
[24]   κακόν, οὐ δύνασαι ἐν κακῷ  εἶναι   δι' ἄλλον, οὐ μᾶλλον
[19]   ἐστιν ὠφεληθῆναι ἀπ' αὐτοῦ’ ~Ἀνίκητος  εἶναι   δύνασαι, ἐὰν εἰς μηδένα ἀγῶνα
[12]   κρεῖττον δὲ τὸν παῖδα κακὸν  εἶναι   σὲ κακοδαίμονα. ἄρξαι τοιγαροῦν
[29]   ἄνθρωπον ἀγαθὸν κακὸν  εἶναι·   τὸ ἡγεμονικόν σε δεῖ
[19]   στρατηγός, οὐ πρύτανις ὕπατος  εἶναι   θελήσεις, ἀλλ' ἐλεύθερος. μία δὲ
[14]   ἐπὶ σοὶ θέλεις ἐπὶ σοὶ  εἶναι   καὶ τὰ ἀλλότρια σὰ εἶναι.
[14]   θέλεις γὰρ τὴν κακίαν μὴ  εἶναι   κακίαν, ἀλλ' ἄλλο τι. ἐὰν
[32]   πᾶσα ἀνάγκη μήτε ἀγαθὸν αὐτὸ  εἶναι   μήτε κακόν. μὴ φέρε οὖν
[14]   εἶναι καὶ τὰ ἀλλότρια σὰ  εἶναι.   οὕτω κἂν τὸν παῖδα θέλῃς
[24]   σοί, ἐν οἷς ἔξεστί σοι  εἶναι   πλείστου ἀξίῳ; ἀλλά σοι οἱ
[23]   δὲ καὶ δοκεῖν βούλει {τῷ  εἶναι}   σαυτῷ φαίνου καὶ ἱκανὸς ἔσῃ.
[26]   καὶ τὸ σὸν κατεαγῇ, τοιοῦτον  εἶναί   σε δεῖ, ὁποῖον ὅτε καὶ
[24]   οὐδαμοῦ ἔσῃ, ὃν ἐν μόνοις  εἶναί   τινα δεῖ τοῖς ἐπὶ σοί,
[13]   δοκεῖν ἐπίστασθαι· κἂν δόξῃς τις  εἶναί   τισιν, ἀπίστει σεαυτῷ. ἴσθι γὰρ
[1]   τὸ σὸν μόνον οἰηθῇς σὸν  εἶναι,   τὸ δὲ ἀλλότριον, ὥσπερ ἐστίν,
[31]   λοιδορεῖται, ὅταν τῶν δοκούντων ἀγαθῶν  εἶναι   τῷ παιδὶ μὴ μεταδιδῷ· καὶ
[23]   ἀρκοῦ οὖν ἐν παντὶ τῷ  εἶναι   φιλόσοφος εἰ δὲ καὶ δοκεῖν
[29]   λέγει (καίτοι τίς οὕτω δύναται  εἰπεῖν,   ὡς ἐκεῖνος; θέλουσι καὶ αὐτοὶ
[24]   αὐτοὺς ποιήσεις. τίς οὖν σοι  εἶπεν,   ὅτι ταῦτα τῶν ἐφ' ἡμῖν
[32]   δέ τι ἐστίν, ἐλήλυθας εἰδώς,  εἴπερ   εἶ φιλόσοφος. εἰ γάρ ἐστί
[49]   ἐξηγούμενος. μᾶλλον οὖν, ὅταν τις  εἴπῃ   μοι ἐπανάγνωθί μοι Χρύσιππον’ ἐρυθριῶ,
[46]   οὐκ ἔπεψας. καὶ ὅταν  εἴπῃ   σοί τις, ὅτι οὐδὲν οἶσθα,
[33]   φέρε τὰ γινόμενα καὶ μηδέποτε  εἴπῃς   αὐτὸς πρὸς ἑαυτὸν ὅτι οὐκ
[47]   ὕδατος καὶ ἔκπτυσον καὶ μηδενὶ  εἴπῃς.   ~Ἰδιώτου στάσις καὶ χαρακτήρ· οὐδέποτε
[11]   αἱ φαντασίαι. ~Μηδέποτε ἐπὶ μηδενὸς  εἴπῃς   ὅτι ἀπώλεσα αὐτό’ ἀλλ' ὅτι
[45]   πίνει τις πολὺν οἶνον· μὴ  εἴπῃς   ὅτι κακῶς, ἀλλ' ὅτι πολύν.
[45]   λέξις. ~Λούεταί τις ταχέως· μὴ  εἴπῃς   ὅτι κακῶς, ἀλλ' ὅτι ταχέως.
[46]   ἄλλοις δὲ συγκατατίθεσθαι. ~Μηδαμοῦ σεαυτὸν  εἴπῃς   φιλόσοφον μηδὲ λάλει τὸ πολὺ
[26]   οὐδείς ἐστιν ὃς οὐκ ἂν  εἴποι   ὅτι ἀνθρώπινον’ ἀλλ' ὅταν τὸ
[33]   ἀνιέναι. ἐπισφαλὲς δὲ καὶ τὸ  εἰς   αἰσχρολογίαν προελθεῖν. ὅταν οὖν τι
[33]   τοιούτου, ὅτι ἐθαύμασας τὴν θέαν.  εἰς   ἀκροάσεις τινῶν μὴ εἰκῇ μηδὲ
[33]   παραίτησαι, εἰ μὲν οἷόν τε,  εἰς   ἅπαν, εἰ δὲ μή, ἐκ
[33]   τρυφὴν ἅπαν περίγραφε. περὶ ἀφροδίσια  εἰς   δύναμιν πρὸ γάμου καθαρευτέον· ἁπτομένῳ
[51]   οὖν ἔτι διδάσκαλον προσδοκᾷς, ἵνα  εἰς   ἐκεῖνον ὑπερθῇ τὴν ἐπανόρθωσιν ποιῆσαι
[33]   προσοχή, μήποτε ἄρα ὑπορρυῇς  εἰς   ἰδιωτισμόν. ἴσθι γάρ, ὅτι, ἐὰν
[33]   κινεῖν· ὀλισθηρὸς γὰρ τρόπος  εἰς   ἰδιωτισμὸν καὶ ἅμα ἱκανὸς τὴν
[19]   αὐτοῦ’ ~Ἀνίκητος εἶναι δύνασαι, ἐὰν  εἰς   μηδένα ἀγῶνα καταβαίνῃς, ὃν οὐκ
[48]   ἐξ ἑαυτοῦ· τὴν δ' ἔκκλισιν  εἰς   μόνα τὰ παρὰ φύσιν τῶν
[51]   γὰρ οὐκ ἔτ' ἔστι σόν.  ~Εἰς   ποῖον ἔτι χρόνον ἀναβάλλῃ τὸ
[25]   προσαγορεύσει ἐν τῷ παραληφθῆναι  εἰς   συμβουλίαν; εἰ μὲν ἀγαθὰ ταῦτά
[33]   οὐκ ἂν ταῦτα μόνα ἔλεγεν’  εἰς   τὰ θέατρα τὸ πολὺ παριέναι
[22]   ὡς ὑπὸ τοῦ θεοῦ τεταγμένος  εἰς   ταύτην τὴν χώραν· μέμνησό τε
[32]   πᾶσα σκέψις τὴν ἀναφορὰν  εἰς   τὴν ἔκβασιν ἔχει καὶ οὔτε
[14]   μὴ θελομένων ἔχων τὴν ἐξουσίαν  εἰς   τὸ περιποιῆσαι ἀφελέσθαι. ὅστις
[31]   καλῶς καὶ δικαίως καὶ σαυτὸν  εἰς   τοῦτο κατατεταχέναι, τὸ πείθεσθαι αὐτοῖς
[24]   φίλον πιστὸν καὶ αἰδήμονα;  εἰς   τοῦτο οὖν μοι μᾶλλον συλλαμβάνετε
[25]   ἀνασχέσθαι αὐτοῦ τῶν ἐπὶ τῆς  εἰσόδου.   ~Τὸ βούλημα τῆς φύσεως καταμαθεῖν
[29]   ἰατρῷ παραδεδωκέναι σεαυτὸν τῷ ἐπιστάτῃ,  εἶτα   ἐν τῷ ἀγῶνι παρορύσσεσθαι, ἔστι
[29]   ὕστερον δὲ τελώνης, εἶτα ῥήτωρ,  εἶτα   ἐπίτροπος Καίσαρος. ταῦτα οὐ συμφωνεῖ.
[29]   ἐπίσκεψαι, ὁποῖόν ἐστι τὸ πρᾶγμα·  εἶτα   καὶ τὴν σεαυτοῦ φύσιν κατάμαθε,
[39]   πόδα ὑπερβῇς, γίνεται κατάχρυσον ὑπόδημα,  εἶτα   πορφυροῦν, κεντητόν. τοῦ γὰρ ἅπαξ
[29]   νῦν φιλόσοφος, ὕστερον δὲ τελώνης,  εἶτα   ῥήτωρ, εἶτα ἐπίτροπος Καίσαρος. ταῦτα
[29]   μὲν ἀθλητής, νῦν δὲ μονομάχος,  εἶτα   ῥήτωρ, εἶτα φιλόσοφος, ὅλῃ δὲ
[29]   δὲ μονομάχους, νῦν δὲ σαλπίζει,  εἶτα   τραγῳδεῖ· οὕτω καὶ σὺ νῦν
[29]   νῦν δὲ μονομάχος, εἶτα ῥήτωρ,  εἶτα   φιλόσοφος, ὅλῃ δὲ τῇ ψυχῇ
[49]   Χρύσιππος ἀσαφῶς ἐγεγράφει, οὐδὲν ἂν  εἶχεν   οὗτος, ἐφ' ἐσεμνύνετο. ἐγὼ
[32]   τὴν ἔκβασιν ἔχει καὶ οὔτε  ἐκ   λόγου οὔτε ἐκ τέχνης τινὸς
[47]   τούτῳ μήδ' ἂν ὕδωρ πίνῃς,  ἐκ   πάσης ἀφορμῆς λέγε, ὅτι ὕδωρ
[51]   καὶ ῥᾳθυμήσῃς καὶ ἀεὶ προθέσεις  ἐκ   προθέσεως ποιῇ καὶ ἡμέρας ἄλλας
[32]   καὶ οὔτε ἐκ λόγου οὔτε  ἐκ   τέχνης τινὸς ἄλλης ἀφορμαὶ δίδονται
[33]   τὴν σὴν ἐπανόρθωσιν· ἐμφαίνεται γὰρ  ἐκ   τοῦ τοιούτου, ὅτι ἐθαύμασας τὴν
[33]   εἰς ἅπαν, εἰ δὲ μή,  ἐκ   τῶν ἐνόντων. ἑστιάσεις τὰς ἔξω
[33]   περὶ βρωμάτων πομάτων, τῶν  ἑκασταχοῦ,   μάλιστα δὲ μὴ περὶ ἀνθρώπων
[24]   τὸν σκυτέα· ἱκανὸν δέ, ἐὰν  ἕκαστος   ἐκπληρώσῃ τὸ ἑαυτοῦ ἔργον. εἰ
[31]   καὶ ἀπάρχεσθαι κατὰ τὰ πάτρια  ἑκάστοτε   προσήκει καθαρῶς καὶ μὴ ἐπισεσυρμένως
[4]   ἔχουσαν τηρῆσαι’ καὶ ὡσαύτως ἐφ'  ἑκάστου   ἔργου. οὕτω γὰρ ἄν τι
[38]   σεαυτοῦ. καὶ τοῦτο ἐὰν ἐφ'  ἑκάστου   ἔργου παραφυλάσσωμεν, ἀσφαλέστερον ἁψόμεθα τοῦ
[29]   συγχυθῇ, οὐκ αἰσχύνῃ τούτου ἕνεκα;  ~Ἑκάστου   ἔργου σκόπει τὰ καθηγούμενα καὶ
[14]   οὖν ἄσκει, δύνασαι. κύριος  ἑκάστου   ἐστὶν τῶν ὑπ' ἐκείνου
[9]   δὲ οὔ. καὶ τοῦτο ἐφ'  ἑκάστου   τῶν ἐμπιπτόντων ἐπίλεγε· εὑρήσεις γὰρ
[10]   ἐμπόδιον, σὸν δὲ οὔ. ~Ἐφ'  ἑκάστου   τῶν προσπιπτόντων μέμνησο ἐπιστρέφων ἐπὶ
[3]   μεθ' ὑπεξαιρέσεως καὶ ἀνειμένως. ~Ἐφ'  ἑκάστου   τῶν ψυχαγωγούντων χρείαν παρεχόντων
[42]   τὸν λοιδοροῦντα. ἐπιφθέγγου γὰρ ἐφ'  ἑκάστῳ   ὅτι ἔδοξεν αὐτῷ’ ~Πᾶν πρᾶγμα
[39]   ἔργου. ~Μέτρον κτήσεως τὸ σῶμα  ἑκάστῳ   ὡς ποὺς ὑποδήματος. ἐὰν
[29]   παρορύσσεσθαι, ἔστι δὲ ὅτε χεῖρα  ἐκβαλεῖν,   σφυρὸν στρέψαι, πολλὴν ἁφὴν καταπιεῖν,
[32]   σκέψις τὴν ἀναφορὰν εἰς τὴν  ἔκβασιν   ἔχει καὶ οὔτε ἐκ λόγου
[34]   μὴ συναρπασθῇς ὑπ' αὐτῆς· ἀλλ'  ἐκδεξάσθω   σε τὸ πρᾶγμα, καὶ ἀναβολήν
[43]   ἐστιν αὐτοῦ οὐ φορητή) ἀλλὰ  ἐκεῖθεν   μᾶλλον, ὅτι ἀδελφός, ὅτι σύντροφος,
[7]   τρέχε ἐπὶ τὸ πλοῖον ἀφεὶς  ἐκεῖνα   ἅπαντα μηδὲ ἐπιστρεφόμενος. ἐὰν δὲ
[7]   κυβερνήτης καλέσῃ, κἂν καλέσῃ, πάντα  ἐκεῖνα   ἀφιέναι, ἵνα μὴ δεδεμένος ἐμβληθῇς
[24]   δι' ὧν ἀποβαλῶ αὐτὰ ταῦτα,  ἐκεῖνά   με πράσσειν ἀξιοῦτε. ἀλλ'
[25]   μὴ προϊέμενος ταῦτα, ἀνθ' ὧν  ἐκεῖνα   πιπράσκεται, προῖκα αὐτὰ βουλήσῃ λαμβάνειν.
[28]   ἵνα, ἐὰν λοιδορήσηταί σοι, ταραχθῇ  ἐκείνη   καὶ συγχυθῇ, οὐκ αἰσχύνῃ τούτου
[24]   πιστὸν καὶ αἰδήμονα. εἰ δὲ  ἐκείνην   ὠφελεῖν βουλόμενος ἀποβαλεῖς ταῦτα, τί
[31]   εὐσεβείας ἴσθι ὅτι τὸ κυριώτατον  ἐκεῖνό   ἐστιν, ὀρθὰς ὑπολήψεις περὶ αὐτῶν
[5]   περὶ τοῦ θανάτου, διότι δεινόν,  ἐκεῖνο   τὸ δεινόν ἐστιν. ὅταν οὖν
[44]   λογιώτερος, ἐγώ σου ἄρα κρείσσων’  ἐκεῖνοι   δὲ μᾶλλον συνακτικοί ἐγώ σου
[52]   τρίτῳ τόπῳ διατρίβομεν καὶ περὶ  ἐκεῖνόν   ἐστιν ἡμῖν πᾶσα σπουδή·
[51]   ἔτι διδάσκαλον προσδοκᾷς, ἵνα εἰς  ἐκεῖνον   ὑπερθῇ τὴν ἐπανόρθωσιν ποιῆσαι τὴν
[42]   ὥστε, εἰ κακῶς αὐτῷ φαίνεται,  ἐκεῖνος   βλάπτεται, ὅστις καὶ ἐξηπάτηται. καὶ
[25]   σε δεῖ, ὅτι ἔτυχεν αὐτῶν  ἐκεῖνος·   εἰ δὲ κακά, μὴ ἄχθου,
[25]   ἔχειν τοῦ λαβόντος. ὡς γὰρ  ἐκεῖνος   ἔχει θρίδακας, οὕτω σὺ τὸν
[29]   τίς οὕτω δύναται εἰπεῖν, ὡς  ἐκεῖνος;   θέλουσι καὶ αὐτοὶ φιλοσοφεῖν. ἄνθρωπε,
[30]   πρὸς αὐτὸν μηδὲ σκόπει, τί  ἐκεῖνος   ποιεῖ, ἀλλὰ τί σοὶ ποιήσαντι
[14]   ἑκάστου ἐστὶν τῶν ὑπ'  ἐκείνου   θελομένων μὴ θελομένων ἔχων
[12]   ἐστὶν αὐτῷ καλῶς, ἵνα ἐπ'  ἐκείνῳ   τὸ σὲ μὴ ταραχθῆναι.
[2]   ἐκκλίσεως ἐπαγγελία τὸ μὴ περιπεσεῖν  ἐκείνῳ,   ἐκκλίνεται, καὶ μὲν
[1]   προτέρων ἐφίεσθαι, πάντως γε μὴν  ἐκείνων   ἀποτεύξη, δι' ὧν μόνων ἐλευθερία
[31]   κακόν. ὡς, ἄν γέ τι  ἐκείνων   ὑπολάβῃς ἀγαθὸν κακόν, πᾶσα
[31]   τοῦ ὀρέγεσθαι ὡς δεῖ καὶ  ἐκκλίνειν,   ἐν τῷ αὐτῷ καὶ εὐσεβείας
[2]   τῶν ἐπὶ σοί, οὐδενί, ὧν  ἐκκλίνεις,   περιπεσῇ· νόσον δ' ἂν ἐκκλίνῃς
[2]   τὸ μὴ περιπεσεῖν ἐκείνῳ,  ἐκκλίνεται,   καὶ μὲν ἐν> ὀρέξει
[2]   ἐκκλίνεις, περιπεσῇ· νόσον δ' ἂν  ἐκκλίνῃς   θάνατον πενίαν, δυστυχήσεις.
[2]   δυστυχής. ἂν μὲν οὖν μόνα  ἐκκλίνῃς   τὰ παρὰ φύσιν τῶν ἐπὶ
[2]   ἀποτυγχάνων ἀτυχής, δὲ ἐν>  ἐκκλίσει   περιπίπτων δυστυχής. ἂν μὲν οὖν
[2]   ὀρέξεως ἐπαγγελία ἐπιτυχία, οὗ ὀρέγῃ,  ἐκκλίσεως   ἐπαγγελία τὸ μὴ περιπεσεῖν ἐκείνῳ,
[2]   πενίαν, δυστυχήσεις. ἆρον οὖν τὴν  ἔκκλισιν   ἀπὸ πάντων τῶν οὐκ ἐφ'
[48]   ἦρκεν ἐξ ἑαυτοῦ· τὴν δ'  ἔκκλισιν   εἰς μόνα τὰ παρὰ φύσιν
[32]   πρὸς τὸν μάντιν ὄρεξιν  ἔκκλισιν   μηδὲ τρέμων αὐτῷ πρόσει, ἀλλὰ
[1]   ἡμῖν μὲν ὑπόληψις, ὁρμή, ὄρεξις,  ἔκκλισις   καὶ ἑνὶ λόγῳ ὅσα ἡμέτερα
[17]   τὸ δοθὲν ὑποκρίνασθαι πρόσωπον καλῶς·  ἐκλέξασθαι   δ' αὐτὸ ἄλλου. ~Κόραξ ὅταν
[36]   καὶ τὸ τὴν μείζω μερίδα  ἐκλέξασθαι   πρὸς μὲν τὸ σῶμα ἐχέτω
[31]   πᾶσι τοῖς γινομένοις καὶ ἀκολουθεῖν  ἑκόντα   ὡς ὑπὸ τῆς ἀρίστης γνώμης
[37]   τούτῳ ἠσχημόνησας καί, ἠδύνασο  ἐκπληρῶσαι,   παρέλιπες. ~Ἐν τῷ περιπατεῖν καθάπερ
[24]   σκυτέα· ἱκανὸν δέ, ἐὰν ἕκαστος  ἐκπληρώσῃ   τὸ ἑαυτοῦ ἔργον. εἰ δὲ
[47]   σφοδρῶς ἐπίσπασαι ψυχροῦ ὕδατος καὶ  ἔκπτυσον   καὶ μηδενὶ εἴπῃς. ~Ἰδιώτου στάσις
[15]   περιφερόμενον γέγονέ τι κατὰ σέ·  ἐκτείνας   τὴν χεῖρα κοσμίως μετάλαβε. παρέρχεται·
[53]   πρόχειρον ἔχομεν. ~Ἐπὶ παντὸς πρόχειρα  ἑκτέον   ταῦτα· ἄγου δέ μ'
[16]   ἐν κακοῖς ὄντος αὐτοῦ τοῖς  ἐκτός,   ἀλλ' εὐθὺς ἔστω πρόχειρον ὅτι
[13]   φύσιν ἔχουσαν φυλάξαι καὶ τὰ  ἐκτός,   ἀλλὰ τοῦ ἑτέρου ἐπιμελούμενον τοῦ
[13]   προκόψαι θέλεις, ὑπόμεινον ἕνεκα τῶν  ἐκτὸς   ἀνόητος δόξας καὶ ἠλίθιος, μηδὲν
[33]   γὰρ καὶ διαβεβλημένον πρὸς τὰ  ἐκτός.   ἐν ταῖς ὁμιλίαις ἀπέστω τὸ
[29]   ἐξεργάζεσθαι τὸ σαυτοῦ τὸ  ἐκτὸς   περὶ τὰ ἔσω φιλοτεχνεῖν
[31]   τὰ αἴτια αὐτῶν φεύγειν καὶ  ἐκτρέπεσθαι,   τὰ δὲ ὠφέλιμα καὶ τὰ
[12]   ἄρξαι τοιγαροῦν ἀπὸ τῶν σμικρῶν.  ἐκχεῖται   τὸ ἐλάδιον, κλέπτεται τὸ οἰνάριον·
[12]   ἀπὸ τῶν σμικρῶν. ἐκχεῖται τὸ  ἐλάδιον,   κλέπτεται τὸ οἰνάριον· ἐπίλεγε ὅτι
[25]   προέμενος μὴ λάβῃς, μὴ οἴου  ἔλαττον   ἔχειν τοῦ λαβόντος. ὡς γὰρ
[33]   ἐπεὶ οὐκ ἂν ταῦτα μόνα  ἔλεγεν’   εἰς τὰ θέατρα τὸ πολὺ
[6]   προτερήματι. εἰ ἵππος ἐπαιρόμενος  ἔλεγεν   ὅτι καλός εἰμι’ οἰστὸν ἂν
[33]   ἐπαχθὴς γίνου τοῖς χρωμένοις μηδὲ  ἐλεγκτικός·   μηδὲ πολλαχοῦ τὸ ὅτι αὐτὸς
[15]   ἀξίως θεῖοί τε ἦσαν καὶ  ἐλέγοντο.   ~Ὅταν κλαίοντα ἴδῃς τινὰ ἐν
[1]   μὲν ἐφ' ἡμῖν ἐστι φύσει  ἐλεύθερα,   ἀκώλυτα, ἀπαραπόδιστα, τὰ δὲ οὐκ
[1]   ὅτι, ἐὰν τὰ φύσει δοῦλα  ἐλεύθερα   οἰηθῇς καὶ τὰ ἀλλότρια ἴδια,
[1]   ἐκείνων ἀποτεύξη, δι' ὧν μόνων  ἐλευθερία   καὶ εὐδαιμονία περιγίνεται. εὐθὺς οὖν
[29]   εἰ θέλεις ἀντικαταλλάξασθαι τούτων ἀπάθειαν,  ἐλευθερίαν,   ἀταραξίαν· εἰ δὲ μή, μὴ
[14]   περιποιῆσαι ἀφελέσθαι. ὅστις οὖν  ἐλεύθερος   εἶναι βούλεται, μήτε θελέτω τι
[19]   ὕπατος εἶναι θελήσεις, ἀλλ'  ἐλεύθερος.   μία δὲ ὁδὸς πρὸς τοῦτο,
[32]   πευσόμενος, ὁποῖον δέ τι ἐστίν,  ἐλήλυθας   εἰδώς, εἴπερ εἶ φιλόσοφος. εἰ
[33]   φροντιεῖ σου. κἂν σὺν τούτοις  ἐλθεῖν   καθήκῃ, ἐλθὼν φέρε τὰ γινόμενα
[33]   κἂν σὺν τούτοις ἐλθεῖν καθήκῃ,  ἐλθὼν   φέρε τὰ γινόμενα καὶ μηδέποτε
[7]   πλοίου μακράν, μή ποτε καλοῦντος  ἐλλίπῃς.   ~Μὴ ζήτει τὰ γινόμενα γίνεσθαι
[40]   ἐν τούτῳ πάσας ἔχειν τὰς  ἐλπίδας.   προσέχειν οὖν ἄξιον, ἵνα αἴσθωνται,
[24]   ἔχωμεν’ εἰ δύναμαι κτήσασθαι τηρῶν  ἐμαυτὸν   αἰδήμονα καὶ πιστὸν καὶ μεγαλόφρονα,
[24]   ἐμὲ ἀξιοῦτε τὰ ἀγαθὰ τὰ  ἐμαυτοῦ   ἀπολέσαι, ἵνα ὑμεῖς τὰ μὴ
[4]   ἤθελον μόνον, ἀλλὰ καὶ τὴν  ἐμαυτοῦ   προαίρεσιν κατὰ φύσιν ἔχουσαν τηρῆσαι·
[4]   ὅτι λούσασθαι θέλω καὶ τὴν  ἐμαυτοῦ   προαίρεσιν κατὰ φύσιν ἔχουσαν τηρῆσαι’
[7]   ἐκεῖνα ἀφιέναι, ἵνα μὴ δεδεμένος  ἐμβληθῇς   ὡς τὰ πρόβατα· οὕτω καὶ
[24]   ὁδὸν καὶ κτήσομαι. εἰ δ'  ἐμὲ   ἀξιοῦτε τὰ ἀγαθὰ τὰ ἐμαυτοῦ
[53]   τοῖς θεοῖς φίλον, ταύτῃ γενέσθω.  ἐμὲ   δὲ Ἄνυτος καὶ Μέλιτος ἀποκτεῖναι
[1]   ἔστω τὸ διότι οὐδὲν πρὸς  ἐμέ’   ~Μέμνησο, ὅτι ὀρέξεως ἐπαγγελία ἐπιτυχία,
[44]   ἐγώ σου πλουσιώτερός εἰμι,  ἐμὴ   ἄρα κτῆσις τῆς σῆς κρείσσων’
[44]   κρείσσων’ ἐγώ σου λογιώτερος,  ἐμὴ   ἄρα λέξις τῆς σῆς κρείσσων’
[22]   μέμνησό τε διότι, ἐὰν μὲν  ἐμμείνῃς   τοῖς αὐτοῖς, οἱ καταγελῶντές σου
[50]   νόμοις, ὡς ἀσεβήσων, ἂν παραβῇς,  ἔμμενε.   τι δ' ἂν ἐρῇ
[18]   τοῖς τέκνοις τῇ γυναικί.  ἐμοὶ   δὲ πάντα αἴσια σημαίνεται, ἐὰν
[18]   γὰρ ἂν τούτων ἀποβαίνῃ, ἐπ'  ἐμοί   ἐστιν ὠφεληθῆναι ἀπ' αὐτοῦ’ ~Ἀνίκητος
[18]   σεαυτῷ καὶ λέγε ὅτι τούτων  ἐμοὶ   οὐδὲν ἐπισημαίνεται, ἀλλ' τῷ
[24]   ἀλλ' πατρίς, ὅσον ἐπ'  ἐμοί’   φησίν, ἀβοήθητος ἔσται’ πάλιν, ποίαν
[52]   δεῖ, πρῶτος. ἡμεῖς δὲ  ἔμπαλιν   ποιοῦμεν· ἐν γὰρ τῷ τρίτῳ
[33]   ἀπορήσεις τοῦ χρήσασθαι προσηκόντως τῷ  ἐμπεσόντι.   ὅταν φοιτᾷς πρός τινα τῶν
[46]   περὶ θεωρήματός τινος ἐν ἰδιώταις  ἐμπίπτῃ   λόγος, σιώπα τὸ πολύ· μέγας
[9]   καὶ τοῦτο ἐφ' ἑκάστου τῶν  ἐμπιπτόντων   ἐπίλεγε· εὑρήσεις γὰρ αὐτὸ ἄλλου
[5]   τὸ δεινόν ἐστιν. ὅταν οὖν  ἐμποδιζώμεθα   ταρασσώμεθα λυπώμεθα, μηδέποτε
[9]   καὶ εὐροήσεις. ~Νόσος σώματός ἐστιν  ἐμπόδιον,   προαιρέσεως δὲ οὔ, ἐὰν μὴ
[9]   αὐτὴ θέλῃ. χώλανσις σκέλους ἐστὶν  ἐμπόδιον,   προαιρέσεως δὲ οὔ. καὶ τοῦτο
[9]   εὑρήσεις γὰρ αὐτὸ ἄλλου τινὸς  ἐμπόδιον,   σὸν δὲ οὔ. ~Ἐφ' ἑκάστου
[48]   τινὸς εἰδότος τι. ὅταν  ἐμποδισθῇ   τι κωλυθῇ, ἑαυτῷ ἐγκαλεῖ.
[33]   τὸν νικῶντα· οὕτω γὰρ οὐκ  ἐμποδισθήσῃ.   βοῆς δὲ καὶ τοῦ ἐπιγελᾶν
[1]   οἰηθῇς καὶ τὰ ἀλλότρια ἴδια,  ἐμποδισθήσῃ,   πενθήσεις, ταραχθήσῃ, μέμψῃ καὶ θεοὺς
[4]   τι πρὸς τὸ λούσασθαι γένηται  ἐμποδών,   πρόχειρον ἔσται διότι ἀλλ' οὐ
[31]   ναύτης, διὰ τοῦτο  ἔμπορος,   διὰ τοῦτο οἱ τὰς γυναῖκας
[33]   φέρει πρὸς τὴν σὴν ἐπανόρθωσιν·  ἐμφαίνεται   γὰρ ἐκ τοῦ τοιούτου, ὅτι
[12]   τοιούτους ἐπιλογισμούς. ἐὰν ἀμελήσω τᾶν  ἐμῶν,   οὐχ ἕξω διατροφάς’ ἐὰν μὴ
[24]   δι' ἄλλον, οὐ μᾶλλον  ἐν   αἰσχρῷ· μή τι οὖν σόν
[33]   ἐπὶ τὸ προσῆκον. εἰ δὲ  ἐν   ἀλλοφύλοις ἀποληφθεὶς τύχοις, σιώπα. γέλως
[29]   παντὶ ἧττον ἔχειν, ἐν τιμῇ,  ἐν   ἀρχῇ, ἐν δίκῃ, ἐν πραγματίῳ
[12]   καὶ ἄφοβον γενόμενον ζῆν  ἐν   ἀφθόνοις ταρασσόμενον. κρεῖττον δὲ τὸν
[4]   ἀπίῃς, πρόβαλλε σεαυτῷ τὰ γινόμενα  ἐν   βαλανείῳ, τοὺς ἀπορραίνοντας, τοὺς ἐγκρουομένους,
[52]   πρῶτος. ἡμεῖς δὲ ἔμπαλιν ποιοῦμεν·  ἐν   γὰρ τῷ τρίτῳ τόπῳ διατρίβομεν
[29]   ἔχειν, ἐν τιμῇ, ἐν ἀρχῇ,  ἐν   δίκῃ, ἐν πραγματίῳ παντί. ταῦτα
[2]   ὀρέξει ἀποτυγχάνων ἀτυχής, δὲ  ἐν>   ἐκκλίσει περιπίπτων δυστυχής. ἂν μὲν
[25]   ἄπιστος ἀποτελεσθείς; ~Προετιμήθη σού τις  ἐν   ἑστιάσει ἐν προσαγορεύσει
[36]   πρὸς δὲ τὸ> τὸ κοινωνικὸν  ἐν   ἑστιάσει, οἷον δεῖ, φυλάξαι, ἀπαξίαν
[46]   παρορώμενος. κἂν περὶ θεωρήματός τινος  ἐν   ἰδιώταις ἐμπίπτῃ λόγος, σιώπα τὸ
[46]   φιλόσοφον μηδὲ λάλει τὸ πολὺ  ἐν   ἰδιώταις περὶ τῶν θεωρημάτων, ἀλλὰ
[16]   σε φαντασία συναρπάσῃ ὡς  ἐν   κακοῖς ὄντος αὐτοῦ τοῖς ἐκτός,
[24]   ἀτιμία ἐστὶ κακόν, οὐ δύνασαι  ἐν   κακῷ εἶναι δι' ἄλλον, οὐ
[29]   πρὸς ἀνάγκην, ἐν ὥρᾳ τεταγμένῃ,  ἐν   καύματι, ἐν ψύχει, μὴ ψυχρὸν
[27]   τίθεται, οὕτως οὐδὲ κακοῦ φύσις  ἐν   κόσμῳ γίνεται. ~Εἰ μὲν τὸ
[51]   τῶν βελτίστων ἀξιοῦν σεαυτὸν καὶ  ἐν   μηδενὶ παραβαίνειν τὸν διαιροῦντα λόγον;
[24]   δὲ οὐδεὶς οὐδαμοῦ ἔσῃ, ὃν  ἐν   μόνοις εἶναί τινα δεῖ τοῖς
[24]   τινα δεῖ τοῖς ἐπὶ σοί,  ἐν   οἷς ἔξεστί σοι εἶναι πλείστου
[2]   ἐκκλίνεται, καὶ μὲν  ἐν>   ὀρέξει ἀποτυγχάνων ἀτυχής, δὲ
[29]   καταφρονηθῆναι, ὑπὸ τῶν ἀπαντώντων καταγελασθῆναι,  ἐν   παντὶ ἧττον ἔχειν, ἐν τιμῇ,
[23]   ἀπώλεσας τὴν ἔνστασιν. ἀρκοῦ οὖν  ἐν   παντὶ τῷ εἶναι φιλόσοφος εἰ
[41]   ἀποπατεῖν, ὀχεύειν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν  ἐν   παρέργῳ ποιητέον· περὶ δὲ τὴν
[16]   ἐλέγοντο. ~Ὅταν κλαίοντα ἴδῃς τινὰ  ἐν   πένθει ἀποδημοῦντος τέκνου
[7]   σῷ τινι ἀγαθῷ ἐπαρθήσῃ. ~Καθάπερ  ἐν   πλῷ τοῦ πλοίου καθορμισθέντος εἰ
[29]   τιμῇ, ἐν ἀρχῇ, ἐν δίκῃ,  ἐν   πραγματίῳ παντί. ταῦτα ἐπίσκεψαι. εἰ
[25]   σού τις ἐν ἑστιάσει  ἐν   προσαγορεύσει ἐν τῷ παραληφθῆναι
[20]   σή σε ὑπόληψις ἠρέθικε. τοιγαροῦν  ἐν   πρώτοις πειρῶ ὑπὸ τῆς φαντασίας
[46]   τὸ ἀπὸ τῶν θεωρημάτων· οἷον  ἐν   συμποσίῳ μὴ λέγε, πῶς δεῖ
[15]   δουλεύειν ἀνάγκη. ~Μέμνησο, ὅτι ὡς  ἐν   συμποσίῳ σε δεῖ ἀναστρέφεσθαι. περιφερόμενον
[33]   καὶ διαβεβλημένον πρὸς τὰ ἐκτός.  ἐν   ταῖς ὁμιλίαις ἀπέστω τὸ ἑαυτοῦ
[24]   τίνα οὖν ἕξω’ φησί, χώραν  ἐν   τῇ πόλει; ἣν ἂν δύνῃ
[29]   καταγελασθῆναι, ἐν παντὶ ἧττον ἔχειν,  ἐν   τιμῇ, ἐν ἀρχῇ, ἐν δίκῃ,
[19]   τῆς φαντασίας συναρπασθείς. ἐὰν γὰρ  ἐν   τοῖς ἐφ' ἡμῖν οὐσία
[31]   τῶν οὐκ ἐφ' ἡμῖν καὶ  ἐν   τοῖς ἐφ' ἡμῖν μόνοις θῇς
[37]   δύναμιν ἀναλάβῃς τι πρόσωπον, καὶ  ἐν   τούτῳ ἠσχημόνησας καί, ἠδύνασο
[40]   τοῖς ἀνδράσι, ἄρχονται καλλωπίζεσθαι καὶ  ἐν   τούτῳ πάσας ἔχειν τὰς ἐλπίδας.
[33]   πρόβαλε σαυτῷ, τί ἂν ἐποίησεν  ἐν   τούτῳ Σωκράτης Ζήνων, καὶ
[29]   παραδεδωκέναι σεαυτὸν τῷ ἐπιστάτῃ, εἶτα  ἐν   τῷ ἀγῶνι παρορύσσεσθαι, ἔστι δὲ
[31]   ὀρέγεσθαι ὡς δεῖ καὶ ἐκκλίνειν,  ἐν   τῷ αὐτῷ καὶ εὐσεβείας ἐπιμελεῖται.
[7]   ὡς τὰ πρόβατα· οὕτω καὶ  ἐν   τῷ βίῳ, ἐὰν διδῶται ἀντὶ
[25]   ἑστιάσει ἐν προσαγορεύσει  ἐν   τῷ παραληφθῆναι εἰς συμβουλίαν; εἰ
[38]   καί, ἠδύνασο ἐκπληρῶσαι, παρέλιπες.  ~Ἐν   τῷ περιπατεῖν καθάπερ προσέχεις, μὴ
[33]   τινὶ μέλλῃς συμβαλεῖν, μάλιστα τῶν  ἐν   ὑπεροχῇ δοκούντων, πρόβαλε σαυτῷ, τί
[52]   πρῶτος καὶ ἀναγκαιότατος τόπος ἐστὶν  ἐν   φιλοσοφίᾳ τῆς χρήσεως τῶν
[6]   σόν; χρῆσις φαντασιῶν. ὥσθ' ὅταν  ἐν   χρήσει φαντασιῶν κατὰ φύσιν σχῇς,
[29]   ἐν ὥρᾳ τεταγμένῃ, ἐν καύματι,  ἐν   ψύχει, μὴ ψυχρὸν πίνειν, μὴ
[29]   ἀπέχεσθαι πεμμάτων, γυμνάζεσθαι πρὸς ἀνάγκην,  ἐν   ὥρᾳ τεταγμένῃ, ἐν καύματι, ἐν
[1]   ἐγκαλέσεις τινί, ἄκων πράξεις οὐδὲ  ἕν,   οὐδείς σε βλάψει, ἐχθρὸν οὐχ
[51]   ὅτι παρὰ μίαν ἡμέραν καὶ  ἓν   πρᾶγμα καὶ ἀπόλλυται προκοπὴ καὶ
[29]   ἐπίτροπος Καίσαρος. ταῦτα οὐ συμφωνεῖ.  ἕνα   σε δεῖ ἄνθρωπον ἀγαθὸν
[41]   καὶ αἰδήμονες. ~Ἀφυΐας σημεῖον τὸ  ἐνδιατρίβειν   τοῖς περὶ τὸ σῶμα, οἷον
[33]   πρόβαλε, ὅτι οὐχ εὑρήσεις αὐτὸν  ἔνδον,   ὅτι ἀποκλεισθήσῃ, ὅτι ἐντιναχθήσονταί σοι
[51]   ἐπίπονόν τι ἡδὺ  ἔνδοξον   ἄδοξον προσάγηται, μέμνησο, ὅτι
[28]   καὶ συγχυθῇ, οὐκ αἰσχύνῃ τούτου  ἕνεκα;   ~Ἑκάστου ἔργου σκόπει τὰ καθηγούμενα
[13]   ταραχθῆναι. ~Εἰ προκόψαι θέλεις, ὑπόμεινον  ἕνεκα   τῶν ἐκτὸς ἀνόητος δόξας καὶ
[31]   αὐτῇ τῇ βλάβῃ χαίρειν ἀδύνατον.  ἔνθεν   καὶ πατὴρ ὑπὸ υἱοῦ λοιδορεῖται,
[21]   καὶ οὐδὲν οὐδέποτε οὔτε ταπεινὸν  ἐνθυμηθήσῃ   οὔτε ἄγαν ἐπιθυμήσεις τινός. ~Εἰ
[12]   ὅταν δὲ καλῇς τὸν παῖδα,  ἐνθυμοῦ,   ὅτι δύναται μὴ ὑπακοῦσαι καὶ
[48]   ἀμαθὴς δοκῇ, οὐ πεφρόντικεν.  ἐνί   τε λόγῳ, ὡς ἐχθρὸν ἑαυτὸν
[1]   ὑπόληψις, ὁρμή, ὄρεξις, ἔκκλισις καὶ  ἑνὶ   λόγῳ ὅσα ἡμέτερα ἔργα· οὐκ
[1]   κτῆσις, δόξαι, ἀρχαὶ καὶ  ἑνὶ   λόγῳ ὅσα οὐχ ἡμέτερα ἔργα.
[33]   εἰ δὲ μή, ἐκ τῶν  ἐνόντων.   ἑστιάσεις τὰς ἔξω καὶ ἰδιωτικὰς
[23]   τινί, ἴσθι ὅτι ἀπώλεσας τὴν  ἔνστασιν.   ἀρκοῦ οὖν ἐν παντὶ τῷ
[25]   τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον καὶ  ἐνταῦθα.   οὐ παρεκλήθης ἐφ' ἑστίασίν τινος;
[29]   ἥξεις ἅτε μηδὲν τῶν ἑξῆς  ἐντεθυμημένος,   ὕστερον δὲ ἀναφανέντων δυσχερῶν τινων
[33]   ἐὰν δέ ποτε γίνηται καιρός,  ἐντετάσθω   σοι προσοχή, μήποτε ἄρα
[43]   ἀφόρητον. ἀδελφὸς ἐὰν ἀδικῇ,  ἐντεῦθεν   αὐτὸ μὴ λάμβανε, ὅτι ἀδικεῖ
[33]   αὐτὸν ἔνδον, ὅτι ἀποκλεισθήσῃ, ὅτι  ἐντιναχθήσονταί   σοι αἱ θύραι, ὅτι οὐ
[33]   τε σεαυτοῦ ὢν καὶ ἀνθρώποις  ἐντυγχάνων.   καὶ σιωπὴ τὸ πολὺ ἔστω
[29]   ἂν ἴδῃς, μιμῇ καὶ ἄλλο  ἐξ   ἄλλου σοι ἀρέσκει. οὐ γὰρ
[48]   χαρακτήρ· πᾶσαν ὠφέλειαν καὶ βλάβην  ἐξ   ἑαυτοῦ προσδοκᾷ. σημεῖα προκόπτοντος· οὐδένα
[48]   ~Ἰδιώτου στάσις καὶ χαρακτήρ· οὐδέποτε  ἐξ   ἑαυτοῦ προσδοκᾷ ὠφέλειαν βλάβην,
[48]   πῆξιν λαβεῖν. ὄρεξιν ἅπασαν ἦρκεν  ἐξ   ἑαυτοῦ· τὴν δ' ἔκκλισιν εἰς
[26]   βούλημα τῆς φύσεως καταμαθεῖν ἔστιν  ἐξ   ὧν οὐ διαφερόμεθα πρὸς ἀλλήλους.
[42]   τὸ συμπεπλεγμένον βέβλαπται, ἀλλ'  ἐξαπατηθείς.   ἀπὸ τούτων οὖν ὁρμώμενος πρᾴως
[32]   μάντει πρόσεχε, τῷ Πυθίῳ, ὃς  ἐξέβαλε   τοῦ ναοῦ τὸν οὐ βοηθήσαντα
[24]   καὶ ταύτην βοήθειαν; στοὰς οὐχ  ἕξει   διὰ σὲ οὔτε βαλανεῖα. καὶ
[30]   ποιήσαντι κατὰ φύσιν σὴ  ἕξει   προαίρεσις· σὲ γὰρ ἄλλος οὐ
[1]   οὐδείς σε βλάψει, ἐχθρὸν οὐχ  ἕξεις,   οὐδὲ γὰρ βλαβερόν τι πείσῃ.
[42]   ἀπὸ τούτων οὖν ὁρμώμενος πρᾴως  ἕξεις   πρὸς τὸν λοιδοροῦντα. ἐπιφθέγγου γὰρ
[7]   πλῷ τοῦ πλοίου καθορμισθέντος εἰ  ἐξέλθοις   ὑθρεύσασθαι, ὁδοῦ μὲν πάρεργον καὶ
[46]   μέγας γὰρ κίνδυνος εὐθὺς  ἐξεμέσαι,   οὐκ ἔπεψας. καὶ ὅταν
[29]   τὸ ἡγεμονικόν σε δεῖ  ἐξεργάζεσθαι   τὸ σαυτοῦ τὸ ἐκτὸς
[24]   τοῖς ἐπὶ σοί, ἐν οἷς  ἔξεστί   σοι εἶναι πλείστου ἀξίῳ; ἀλλά
[1]   οὐ πάντως τὸ φαινόμενον’ ἔπειτα  ἐξέταζε   αὐτὴν καὶ δοκίμαζε τοῖς κανόσι
[49]   τις ἐπὶ τῷ νοεῖν καὶ  ἐξηγεῖσθαι   δύνασθαι τὰ Χρυσίππου βιβλία σεμνύνηται,
[49]   ἂν δὲ αὐτὸ τοῦτο τὸ  ἐξηγεῖσθαι   θαυμάσω, τί ἄλλο γραμματικὸς
[49]   οὐδέν. ὅταν δὲ εὕρω τὸν  ἐξηγούμενον,   ἀπολείπεται χρῆσθαι τοῖς παρηγγελμένοις· τοῦτο
[49]   τὰ γεγραμμένα· ζητῶ οὖν τὸν  ἐξηγούμενον.   καὶ μέχρι τούτων οὔπω σεμνὸν
[49]   ζητῶ οὖν, τίς ἐστιν  ἐξηγούμενος·   καὶ ἀκούσας, ὅτι Χρύσιππος, ἔρχομαι
[49]   δὴ ὅτι ἀντὶ Ὁμήρου Χρύσιππον  ἐξηγούμενος.   μᾶλλον οὖν, ὅταν τις εἴπῃ
[42]   φαίνεται, ἐκεῖνος βλάπτεται, ὅστις καὶ  ἐξηπάτηται.   καὶ γὰρ τὸ ἀληθὲς συμπεπλεγμένον
[29]   προθύμως ἥξεις ἅτε μηδὲν τῶν  ἑξῆς   ἐντεθυμημένος, ὕστερον δὲ ἀναφανέντων δυσχερῶν
[24]   τί λέγεις τὸ ἀβοήθητοι; οὐχ  ἕξουσι   παρὰ σοῦ κερμάτιον· οὐδὲ πολίτας
[14]   μὴ θελομένων ἔχων τὴν  ἐξουσίαν   εἰς τὸ περιποιῆσαι ἀφελέσθαι.
[33]   ἐκ τῶν ἐνόντων. ἑστιάσεις τὰς  ἔξω   καὶ ἰδιωτικὰς διακρούου· ἐὰν δέ
[47]   θέλῃς. σεαυτῷ καὶ μὴ τοῖς  ἔξω·   μὴ τοὺς ἀνδριάντας περιλάμβανε· ἀλλὰ
[23]   καταγέλωτα. ~Ἐάν ποτέ σοι γένηται  ἔξω   στραφῆναι πρὸς τὸ βούλεσθαι ἀρέσαι
[29]   ἔσω φιλοτεχνεῖν περὶ τὰ  ἔξω·   τοῦτ' ἔστιν φιλοσόφου τάξιν
[46]   τὴν νομὴν ἔσω πέψαντα ἔρια  ἔξω   φέρει καὶ γάλα· καὶ σὺ
[48]   βλάβην, ἀλλ' ἀπὸ τῶν  ἔξω.   φιλοσόφου στάσις καὶ χαρακτήρ· πᾶσαν
[12]   ἐὰν ἀμελήσω τᾶν ἐμῶν, οὐχ  ἕξω   διατροφάς’ ἐὰν μὴ κολάσω τὸν
[24]   ἂν εἴης αὐτῇ. τίνα οὖν  ἕξω’   φησί, χώραν ἐν τῇ πόλει;
[51]   προθέσεως ποιῇ καὶ ἡμέρας ἄλλας  ἐπ'   ἄλλαις ὁρίζῃς, μεθ' ἃς προσέξεις
[14]   τι μήτε φευγέτω τι τῶν  ἐπ'   ἄλλοις· εἰ δὲ μή, δουλεύειν
[29]   ἀκόλουθα αὐτοῦ καὶ οὕτως ἔρχου  ἐπ'   αὐτό. εἰ δὲ μή, τὴν
[12]   οὕτως ἐστὶν αὐτῷ καλῶς, ἵνα  ἐπ'   ἐκείνῳ τὸ σὲ μὴ
[18]   τι γὰρ ἂν τούτων ἀποβαίνῃ,  ἐπ'   ἐμοί ἐστιν ὠφεληθῆναι ἀπ' αὐτοῦ’
[24]   ἀξιοῦτε. ἀλλ' πατρίς, ὅσον  ἐπ'   ἐμοί’ φησίν, ἀβοήθητος ἔσται’ πάλιν,
[40]   οὖν ἄξιον, ἵνα αἴσθωνται, διότι  ἐπ'   οὐδενὶ ἄλλῳ τιμῶνται τῷ
[2]   πρὸς ἐμέ’ ~Μέμνησο, ὅτι ὀρέξεως  ἐπαγγελία   ἐπιτυχία, οὗ ὀρέγῃ, ἐκκλίσεως ἐπαγγελία
[2]   ἐπαγγελία ἐπιτυχία, οὗ ὀρέγῃ, ἐκκλίσεως  ἐπαγγελία   τὸ μὴ περιπεσεῖν ἐκείνῳ,
[34]   προσηνὲς αὐτοῦ καὶ ἡδὺ καὶ  ἐπαγωγόν·   ἀλλ' ἀντιτίθει, πόσῳ ἄμεινον τὸ
[48]   σημεῖα προκόπτοντος· οὐδένα ψέγει, οὐδένα  ἐπαινεῖ,   οὐδένα μέμφεται, οὐδενὶ ἐγκαλεῖ, οὐδὲν
[25]   ἔχεις μὲν οὖν τὸ μὴ  ἐπαινέσαι   τοῦτον, ὃν οὐκ ἤθελες, τὸ
[34]   ἀντίθες ὅπως ἀποσχόμενος χαιρήσεις καὶ  ἐπαινέσεις   αὐτὸς σεαυτόν. ἐὰν δέ σοι
[48]   ἑαυτῷ ἐγκαλεῖ. κἄν τις αὐτὸν  ἐπαινῇ,   καταγελᾷ τοῦ ἐπαινοῦντος αὐτὸς παρ'
[25]   καλοῦντι, ὅσου πωλεῖ τὸ δεῖπνον.  ἐπαίνου   δ' αὐτὸ πωλεῖ, θεραπείας πωλεῖ.
[25]   παραπέμποντι; μὴ ἐπαινῶν τῷ  ἐπαινοῦντι,   ἄδικος οὖν ἔσῃ καὶ ἄπληστος,
[48]   τις αὐτὸν ἐπαινῇ, καταγελᾷ τοῦ  ἐπαινοῦντος   αὐτὸς παρ' ἑαυτῷ· κἂν ψέγῃ,
[33]   μὴ περὶ ἀνθρώπων ψέγων  ἐπαινῶν   συγκρίνων. ἂν μὲν οὖν
[25]   παραπέμπων τῷ παραπέμποντι; μὴ  ἐπαινῶν   τῷ ἐπαινοῦντι, ἄδικος οὖν ἔσῃ
[6]   ἴσθι, ὅτι ἐπὶ ἵππου ἀγαθῷ  ἐπαίρῃ.   τί οὖν ἐστι σόν; χρῆσις
[6]   ἀλλοτρίῳ προτερήματι. εἰ ἵππος  ἐπαιρόμενος   ἔλεγεν ὅτι καλός εἰμι’ οἰστὸν
[6]   ἦν· σὺ δέ, ὅταν λέγῃς  ἐπαιρόμενος   ὅτι ἵππον καλὸν ἔχω’ ἴσθι,
[49]   οὖν, ὅταν τις εἴπῃ μοι  ἐπανάγνωθί   μοι Χρύσιππον’ ἐρυθριῶ, ὅταν μὴ
[22]   ἐρούντων ὅτι ἄφνω φιλόσοφος ἡμῖν  ἐπανελήλυθε’   καὶ πόθεν ἡμῖν αὕτη
[33]   μὴ φέρει πρὸς τὴν σὴν  ἐπανόρθωσιν·   ἐμφαίνεται γὰρ ἐκ τοῦ τοιούτου,
[51]   ἵνα εἰς ἐκεῖνον ὑπερθῇ τὴν  ἐπανόρθωσιν   ποιῆσαι τὴν σεαυτοῦ; οὐκ ἔτι
[6]   ἄλλῳ μήτε ἑαυτῷ. ~Ἐπὶ μηδενὶ  ἐπαρθῇς   ἀλλοτρίῳ προτερήματι. εἰ ἵππος
[6]   γὰρ ἐπὶ σῷ τινι ἀγαθῷ  ἐπαρθήσῃ.   ~Καθάπερ ἐν πλῷ τοῦ πλοίου
[6]   φαντασιῶν κατὰ φύσιν σχῇς, τηνικαῦτα  ἐπάρθητι·   τότε γὰρ ἐπὶ σῷ τινι
[33]   νόμιμόν ἐστι μεταληπτέον. μὴ μέντοι  ἐπαχθὴς   γίνου τοῖς χρωμένοις μηδὲ ἐλεγκτικός·
[5]   οἷον θάνατος οὐδὲν δεινόν  (ἐπεὶ   καὶ Σωκράτει ἂν ἐφαίνετο) ἀλλὰ
[46]   ἴσθι, ὅτι ἄρχῃ τοῦ ἔργου.  ἐπεὶ   καὶ τὰ πρόβατα οὐ χόρτον
[31]   ἀπολλύντες. ὅπου γὰρ τὸ συμφέρον,  ἐπεῖ   καὶ τὸ εὐσεβές. ὥστε, ὅστις
[33]   ἄλλα τὰ προσόντα μοι κακά,  ἐπεὶ   οὐκ ἂν ταῦτα μόνα ἔλεγεν’
[1]   καὶ οὐ πάντως τὸ φαινόμενον’  ἔπειτα   ἐξέταζε αὐτὴν καὶ δοκίμαζε τοῖς
[34]   ἀναβολήν τινα παρὰ σεαυτοῦ λάβε.  ἔπειτα   μνήσθητι ἀμφοτέρων τῶν χρόνων, καθ'
[49]   καταμαθεῖν τὴν φύσιν καὶ ταύτῃ  ἕπεσθαι.   ζητῶ οὖν, τίς ἐστιν
[28]   μὲν τὸ σῶμά σού τις  ἐπέτρεπε   τῷ ἀπαντήσαντι, ἠγανάκτεις ἄν· ὅτι
[29]   τοῦτ' ἔστιν φιλοσόφου τάξιν  ἐπέχειν   ἰδιώτου. ~Τὰ καθήκοντα ὡς
[46]   κίνδυνος εὐθὺς ἐξεμέσαι, οὐκ  ἔπεψας.   καὶ ὅταν εἴπῃ σοί τις,
[25]   ἔχειν δύναται μὴ φοιτῶν  ἐπὶ   θύρας τινὸς τῷ φοιτῶντι;
[6]   ἵππον καλὸν ἔχω’ ἴσθι, ὅτι  ἐπὶ   ἵππου ἀγαθῷ ἐπαίρῃ. τί οὖν
[6]   τὸ μήτε ἄλλῳ μήτε ἑαυτῷ.  ~Ἐπὶ   μηδενὶ ἐπαρθῇς ἀλλοτρίῳ προτερήματι. εἰ
[11]   οὐ συναρπάσουσιν αἱ φαντασίαι. ~Μηδέποτε  ἐπὶ   μηδενὸς εἴπῃς ὅτι ἀπώλεσα αὐτό’
[53]   οὐ δεῖ ψεύδεσθαι, πρόχειρον ἔχομεν.  ~Ἐπὶ   παντὸς πρόχειρα ἑκτέον ταῦτα· ἄγου
[51]   καὶ σῴζεται. Σωκράτης οὕτως ἀπετελέσθη,  ἐπὶ   πάντων τῶν προσαγομένων αὐτῷ μηδενὶ
[33]   γέλως μὴ πολὺς ἔστω μηδὲ  ἐπὶ   πολλοῖς μηδὲ ἀνειμένος. ὅρκον παραίτησαι,
[41]   πολὺ ἐσθίειν, ἐπὶ πολὺ πίνειν,  ἐπὶ   πολὺ ἀποπατεῖν, ὀχεύειν. ἀλλὰ ταῦτα
[41]   τοῖς περὶ τὸ σῶμα, οἷον  ἐπὶ   πολὺ γυμνάζεσθαι, ἐπὶ πολὺ ἐσθίειν,
[41]   σῶμα, οἷον ἐπὶ πολὺ γυμνάζεσθαι,  ἐπὶ   πολὺ ἐσθίειν, ἐπὶ πολὺ πίνειν,
[33]   ἑαυτοῦ τινων ἔργων κινδύνων  ἐπὶ   πολὺ καὶ ἀμέτρως μεμνῆσθαι. οὐ
[41]   πολὺ γυμνάζεσθαι, ἐπὶ πολὺ ἐσθίειν,  ἐπὶ   πολὺ πίνειν, ἐπὶ πολὺ ἀποπατεῖν,
[33]   καὶ τοῦ ἐπιγελᾶν τινι  ἐπὶ   πολὺ συγκινεῖσθαι παντελῶς ἀπέχου. καὶ
[10]   ἑκάστου τῶν προσπιπτόντων μέμνησο ἐπιστρέφων  ἐπὶ   σεαυτὸν ζητεῖν, τίνα δύναμιν ἔχεις
[14]   γὰρ μὴ ἐπὶ σοὶ θέλεις  ἐπὶ   σοὶ εἶναι καὶ τὰ ἀλλότρια
[24]   μόνοις εἶναί τινα δεῖ τοῖς  ἐπὶ   σοί, ἐν οἷς ἔξεστί σοι
[14]   ἠλίθιος εἶ· τὰ γὰρ μὴ  ἐπὶ   σοὶ θέλεις ἐπὶ σοὶ εἶναι
[19]   ἀγῶνα καταβαίνῃς, ὃν οὐκ ἔστιν  ἐπὶ   σοὶ νικῆσαι. ὅρα μήποτε ἰδών
[2]   ἐκκλίνῃς τὰ παρὰ φύσιν τῶν  ἐπὶ   σοί, οὐδενί, ὧν ἐκκλίνεις, περιπεσῇ·
[32]   οὐθεὶς κωλύσει. θαῤῥῶν οὖν ὡς  ἐπὶ   συμβούλους ἔρχου τοὺς θεούς· καὶ
[6]   σχῇς, τηνικαῦτα ἐπάρθητι· τότε γὰρ  ἐπὶ   σῷ τινι ἀγαθῷ ἐπαρθήσῃ. ~Καθάπερ
[26]   ἄλλου κατεάγη. οὕτω μετατίθει καὶ  ἐπὶ   τὰ μείζονα. τέκνον ἄλλου τέθνηκεν
[2]   οὐκ ἐφ' ἡμῖν καὶ μετάθες  ἐπὶ   τὰ παρὰ φύσιν τῶν ἐφ'
[33]   σαυτῷ καὶ τύπον, ὃν φυλάξεις  ἐπί   τε σεαυτοῦ ὢν καὶ ἀνθρώποις
[25]   τὸ μὴ ἀνασχέσθαι αὐτοῦ τῶν  ἐπὶ   τῆς εἰσόδου. ~Τὸ βούλημα τῆς
[29]   οὐ γὰρ μετὰ σκέψεως ἦλθες  ἐπί   τι οὐδὲ περιοδεύσας, ἀλλ' εἰκῇ
[29]   ἐπισκεψάμενος, ἂν ἔτι θέλῃς, ἔρχου  ἐπὶ   τὸ ἀθλεῖν. εἰ δὲ μή,
[33]   σπανίως δέ ποτε καιροῦ παρακαλοῦντος  ἐπὶ   τὸ λέγειν λέξον μέν, ἀλλὰ
[32]   τίνων παρακούσεις ἀπειθήσας. ἔρχου δὲ  ἐπὶ   τὸ μαντεύεσθαι, καθάπερ ἠξίου Σωκράτης,
[7]   δὲ κυβερνήτης καλέσῃ, τρέχε  ἐπὶ   τὸ πλοῖον ἀφεὶς ἐκεῖνα ἅπαντα
[7]   τετάσθαι δὲ δεῖ τὴν διάνοιαν  ἐπὶ   τὸ πλοῖον καὶ συνεχῶς ἐπιστρέφεσθαι,
[33]   λόγοις καὶ τοὺς τῶν συνόντων  ἐπὶ   τὸ προσῆκον. εἰ δὲ ἐν
[2]   ἡμῖν. τὴν ὄρεξιν δὲ παντελῶς  ἐπὶ   τοῦ παρόντος ἄνελε· ἄν τε
[39]   λοιπὸν ἀνάγκη φέρεσθαι· καθάπερ καὶ  ἐπὶ   τοῦ ὑποδήματος, ἐὰν ὑπὲρ τὸν
[39]   ποὺς ὑποδήματος. ἐὰν μὲν οὖν  ἐπὶ   τούτου στῇς, φυλάξεις τὸ μέτρον·
[47]   κατὰ τὸ σῶμα, μὴ καλλωπίζου  ἐπὶ   τούτῳ μήδ' ἂν ὕδωρ πίνῃς,
[49]   παραφυλάσσει καὶ ἐπίβουλον. ~Ὅταν τις  ἐπὶ   τῷ νοεῖν καὶ ἐξηγεῖσθαι δύνασθαι
[34]   ἡδονῆς τινος φαντασίαν λάβῃς, καθάπερ  ἐπὶ   τῶν ἄλλων, φύλασσε σαυτόν, μὴ
[15]   μὴ κάτεχε. οὔπω ἥκει· μὴ  ἐπίβαλλε   πόρρω τὴν ὄρεξιν, ἀλλὰ περίμενε,
[38]   τῷ περιπατεῖν καθάπερ προσέχεις, μὴ  ἐπιβῇς   ἥλῳ στρέψῃς τὸν πόδα
[48]   ὡς ἐχθρὸν ἑαυτὸν παραφυλάσσει καὶ  ἐπίβουλον.   ~Ὅταν τις ἐπὶ τῷ νοεῖν
[33]   ἐμποδισθήσῃ. βοῆς δὲ καὶ τοῦ  ἐπιγελᾶν   τινι ἐπὶ πολὺ συγκινεῖσθαι
[46]   μὴ τὰ θεωρήματα τοῖς ἰδιώταις  ἐπιδείκνυε,   ἀλλ' ἀπ' αὐτῶν πεφθέντων τὰ
[46]   οὐ χόρτον φέροντα τοῖς ποιμέσιν  ἐπιδεικνύει   πόσον, ἔφαγεν, ἀλλὰ τὴν νομὴν
[49]   ὅμοια τὰ ἔργα καὶ σύμφωνα  ἐπιδεικνύειν   τοῖς λόγοις. ~Ὅσα προτίθεται, τούτοις
[46]   οὕτως ἀφῃρήκει πανταχόθεν Σωκράτης τὸ  ἐπιδεικτικόν,   ὥστε ἤρχοντο πρὸς αὐτὸν βουλόμενοι
[22]   ἄγαν ἐπιθυμήσεις τινός. ~Εἰ φιλοσοφίας  ἐπιθυμεῖς,   παρασκευάζου αὐτόθεν ὡς καταγελασθησόμενος, ὡς
[21]   οὔτε ταπεινὸν ἐνθυμηθήσῃ οὔτε ἄγαν  ἐπιθυμήσεις   τινός. ~Εἰ φιλοσοφίας ἐπιθυμεῖς, παρασκευάζου
[29]   ἀλλ' εἰκῇ καὶ κατὰ ψυχρὰν  ἐπιθυμίαν.   οὕτω θεασάμενοί τινες φιλόσοφον καὶ
[0]    ~Ἐπικτήτου   Ἐγχειρίδιον. ~Τῶν ὄντων τὰ μέν
[9]   τοῦτο ἐφ' ἑκάστου τῶν ἐμπιπτόντων  ἐπίλεγε·   εὑρήσεις γὰρ αὐτὸ ἄλλου τινὸς
[12]   τὸ ἐλάδιον, κλέπτεται τὸ οἰνάριον·  ἐπίλεγε   ὅτι τοσούτου πωλεῖται ἀπάθεια, τοσούτου
[3]   χρείαν παρεχόντων στεργομένων μέμνησο  ἐπιλέγειν,   ὁποῖόν ἐστιν, ἀπὸ τῶν σμικροτάτων
[1]   οὖν πάσῃ φαντασίᾳ τραχείᾳ μελέτα  ἐπιλέγειν   ὅτι φαντασία εἶ καὶ οὐ
[4]   ἀσφαλέστερον ἅψῃ τοῦ ἔργου, ἐὰν  ἐπιλέγῃς   εὐθὺς ὅτι λούσασθαι θέλω καὶ
[12]   προκόψαι θέλεις, ἄφες τοὺς τοιούτους  ἐπιλογισμούς.   ἐὰν ἀμελήσω τᾶν ἐμῶν, οὐχ
[30]   σχέσεσι παραμετρεῖται. πατήρ ἐστιν· ὑπαγορεύεται  ἐπιμελεῖσθαι,   παραχωρεῖν ἁπάντων, ἀνέχεσθαι λοιδοροῦντος, παίοντος.
[31]   ἐν τῷ αὐτῷ καὶ εὐσεβείας  ἐπιμελεῖται.   σπένδειν δὲ καὶ θύειν καὶ
[31]   καὶ τὸ εὐσεβές. ὥστε, ὅστις  ἐπιμελεῖται   τοῦ ὀρέγεσθαι ὡς δεῖ καὶ
[11]   ἂν διδῷ, ὡς ἀλλοτρίου αὐτοῦ  ἐπιμελοῦ,   ὡς τοῦ πανδοχείου οἱ παριόντες.
[13]   τὰ ἐκτός, ἀλλὰ τοῦ ἑτέρου  ἐπιμελούμενον   τοῦ ἑτέρου ἀμελῆσαι πᾶσα ἀνάγκη.
[30]   ἰδιώτου. ~Τὰ καθήκοντα ὡς  ἐπίπαν   ταῖς σχέσεσι παραμετρεῖται. πατήρ ἐστιν·
[33]   ἂν μὲν εὔκαιρον ᾖ, καὶ  ἐπίπληξον   τῷ προελθόντι· εἰ δὲ μή,
[35]   δὲ ὀρθῶς, τί φοβῇ τοὺς  ἐπιπλήξοντας   οὐκ ὀρθῶς; ~Ὡς τὸ ἡμέρα
[51]   ἔστω σοι νόμος ἀπαράβατος. κἂν  ἐπίπονόν   τι ἡδὺ ἔνδοξον
[31]   ἑκάστοτε προσήκει καθαρῶς καὶ μὴ  ἐπισεσυρμένως   μηδὲ ἀμελῶς μηδέ γε γλίσχρως
[18]   λέγε ὅτι τούτων ἐμοὶ οὐδὲν  ἐπισημαίνεται,   ἀλλ' τῷ σωματίῳ μου
[29]   δίκῃ, ἐν πραγματίῳ παντί. ταῦτα  ἐπίσκεψαι.   εἰ θέλεις ἀντικαταλλάξασθαι τούτων ἀπάθειαν,
[29]   καὶ αὐτοὶ φιλοσοφεῖν. ἄνθρωπε, πρῶτον  ἐπίσκεψαι,   ὁποῖόν ἐστι τὸ πρᾶγμα· εἶτα
[29]   μετὰ τούτων πάντων νικηθῆναι. ταῦτα  ἐπισκεψάμενος,   ἂν ἔτι θέλῃς, ἔρχου ἐπὶ
[47]   περιλάμβανε· ἀλλὰ διψῶν ποτε σφοδρῶς  ἐπίσπασαι   ψυχροῦ ὕδατος καὶ ἔκπτυσον καὶ
[13]   καὶ ἠλίθιος, μηδὲν βούλου δοκεῖν  ἐπίστασθαι·   κἂν δόξῃς τις εἶναί τισιν,
[53]   παρ' ἡμῖν, καὶ τὰ θεῖ'  ἐπίσταται.   ἀλλ' Κρίτων, εἰ ταύτῃ
[29]   ὡς ἰατρῷ παραδεδωκέναι σεαυτὸν τῷ  ἐπιστάτῃ,   εἶτα ἐν τῷ ἀγῶνι παρορύσσεσθαι,
[7]   ἐπὶ τὸ πλοῖον καὶ συνεχῶς  ἐπιστρέφεσθαι,   μή ποτε κυβερνήτης καλέσῃ,
[7]   πλοῖον ἀφεὶς ἐκεῖνα ἅπαντα μηδὲ  ἐπιστρεφόμενος.   ἐὰν δὲ γέρων ᾖς, μηδὲ
[50]   ἐρῇ τις περὶ σοῦ, μὴ  ἐπιστρέφου·   τοῦτο γὰρ οὐκ ἔτ' ἔστι
[10]   ~Ἐφ' ἑκάστου τῶν προσπιπτόντων μέμνησο  ἐπιστρέφων   ἐπὶ σεαυτὸν ζητεῖν, τίνα δύναμιν
[41]   τὴν γνώμην πᾶσα ἔστω  ἐπιστροφή.   ~Ὅταν σέ τις κακῶς ποιῇ
[33]   πρὸς σὲ τῶν πλησίον ἀνιέναι.  ἐπισφαλὲς   δὲ καὶ τὸ εἰς αἰσχρολογίαν
[31]   ὡς ὑπὸ τῆς ἀρίστης γνώμης  ἐπιτελουμένοις.   οὕτω γὰρ οὐ μέμψῃ ποτὲ
[28]   σὺ τὴν γνώμην τὴν σεαυτοῦ  ἐπιτρέπεις   τῷ τυχόντι, ἵνα, ἐὰν λοιδορήσηταί
[29]   δὲ τελώνης, εἶτα ῥήτωρ, εἶτα  ἐπίτροπος   Καίσαρος. ταῦτα οὐ συμφωνεῖ. ἕνα
[2]   ἐμέ’ ~Μέμνησο, ὅτι ὀρέξεως ἐπαγγελία  ἐπιτυχία,   οὗ ὀρέγῃ, ἐκκλίσεως ἐπαγγελία τὸ
[42]   πρᾴως ἕξεις πρὸς τὸν λοιδοροῦντα.  ἐπιφθέγγου   γὰρ ἐφ' ἑκάστῳ ὅτι ἔδοξεν
[31]   καὶ Πολυνείκην καὶ Ἐτεοκλέα τοῦτ'  ἐποίησε   πολεμίους ἀλλήλοις τὸ ἀγαθὸν οἴεσθαι
[33]   δοκούντων, πρόβαλε σαυτῷ, τί ἂν  ἐποίησεν   ἐν τούτῳ Σωκράτης Ζήνων,
[49]   ὅταν μὴ δύνωμαι ὅμοια τὰ  ἔργα   καὶ σύμφωνα ἐπιδεικνύειν τοῖς λόγοις.
[1]   ἑνὶ λόγῳ ὅσα οὐχ ἡμέτερα  ἔργα.   καὶ τὰ μὲν ἐφ' ἡμῖν
[46]   ἀλλ' ἀπ' αὐτῶν πεφθέντων τὰ  ἔργα.   ~Ὅταν εὐτελῶς ἡρμοσμένος ᾖς κατὰ
[1]   καὶ ἑνὶ λόγῳ ὅσα ἡμέτερα  ἔργα·   οὐκ ἐφ' ἡμῖν δὲ τὸ
[24]   ἡμῖν ἐστιν, οὐχὶ δὲ ἀλλότρια  ἔργα;   τίς δὲ δοῦναι δύναται ἑτέρῳ,
[4]   ὑπομίμνῃσκε σεαυτόν, ὁποῖόν ἐστι τὸ  ἔργον.   ἐὰν λουσόμενος ἀπίῃς, πρόβαλλε σεαυτῷ
[24]   ἐὰν ἕκαστος ἐκπληρώσῃ τὸ ἑαυτοῦ  ἔργον.   εἰ δὲ ἄλλον τινὰ αὐτῇ
[5]   ἔστι τὰ ἑαυτῶν δόγματα. ἀπαιδεύτου  ἔργον   τὸ ἄλλοις ἐγκαλεῖν, ἐφ' οἷς
[24]   μή τι οὖν σόν ἐστιν  ἔργον   τὸ ἀρχῆς τυχεῖν παραληφθῆναι
[35]   οὐκ ὀρθῶς ποιεῖς, αὐτὸ τὸ  ἔργον   φεῦγε· εἰ δὲ ὀρθῶς, τί
[29]   ἀκόλουθα καὶ οὕτως ἅπτου τοῦ  ἔργου.   δεῖ σ' εὐτακτεῖν, ἀναγκοτροφεῖν, ἀπέχεσθαι
[4]   καὶ οὕτως ἀσφαλέστερον ἅψῃ τοῦ  ἔργου,   ἐὰν ἐπιλέγῃς εὐθὺς ὅτι λούσασθαι
[46]   τότε ἴσθι, ὅτι ἄρχῃ τοῦ  ἔργου.   ἐπεὶ καὶ τὰ πρόβατα οὐ
[4]   οὐ ταραχθήσῃ. ~Ὅταν ἅπτεσθαί τινος  ἔργου   μέλλῃς, ὑπομίμνῃσκε σεαυτόν, ὁποῖόν ἐστι
[38]   ἔργου παραφυλάσσωμεν, ἀσφαλέστερον ἁψόμεθα τοῦ  ἔργου.   ~Μέτρον κτήσεως τὸ σῶμα ἑκάστῳ
[4]   τηρῆσαι’ καὶ ὡσαύτως ἐφ' ἑκάστου  ἔργου.   οὕτω γὰρ ἄν τι πρὸς
[38]   καὶ τοῦτο ἐὰν ἐφ' ἑκάστου  ἔργου   παραφυλάσσωμεν, ἀσφαλέστερον ἁψόμεθα τοῦ ἔργου.
[34]   σοι καιρὸς φανῇ ἅψασθαι τοῦ  ἔργου,   πρόσεχε, μὴ ἡττήσῃ σε τὸ
[29]   οὐκ αἰσχύνῃ τούτου ἕνεκα; ~Ἑκάστου  ἔργου   σκόπει τὰ καθηγούμενα καὶ τὰ
[33]   ὁμιλίαις ἀπέστω τὸ ἑαυτοῦ τινων  ἔργων   κινδύνων ἐπὶ πολὺ καὶ
[20]   τούτων ὡς ὑβριζόντων. ὅταν οὖν  ἐρεθίσῃ   σέ τις, ἴσθι, ὅτι
[50]   ἔμμενε. τι δ' ἂν  ἐρῇ   τις περὶ σοῦ, μὴ ἐπιστρέφου·
[46]   ἀλλὰ τὴν νομὴν ἔσω πέψαντα  ἔρια   ἔξω φέρει καὶ γάλα· καὶ
[22]   ὡς καταμωκησομένων σου πολλῶν, ὡς  ἐρούντων   ὅτι ἄφνω φιλόσοφος ἡμῖν ἐπανελήλυθε’
[33]   μή, τῷ γε ἀποσιωπῆσαι καὶ  ἐρυθριᾶσαι   καὶ σκυθρωπάσαι δῆλος γίνου δυσχεραίνων
[49]   εἴπῃ μοι ἐπανάγνωθί μοι Χρύσιππον’  ἐρυθριῶ,   ὅταν μὴ δύνωμαι ὅμοια τὰ
[49]   ἐξηγούμενος· καὶ ἀκούσας, ὅτι Χρύσιππος,  ἔρχομαι   πρὸς αὐτόν. ἀλλ' οὐ νοῶ
[32]   παρέλαβες καὶ τίνων παρακούσεις ἀπειθήσας.  ἔρχου   δὲ ἐπὶ τὸ μαντεύεσθαι, καθάπερ
[29]   τὰ ἀκόλουθα αὐτοῦ καὶ οὕτως  ἔρχου   ἐπ' αὐτό. εἰ δὲ μή,
[29]   ταῦτα ἐπισκεψάμενος, ἂν ἔτι θέλῃς,  ἔρχου   ἐπὶ τὸ ἀθλεῖν. εἰ δὲ
[32]   θαῤῥῶν οὖν ὡς ἐπὶ συμβούλους  ἔρχου   τοὺς θεούς· καὶ λοιπόν, ὅταν
[49]   ἂν εἶχεν οὗτος, ἐφ'  ἐσεμνύνετο.   ἐγὼ δὲ τί βούλομαι; καταμαθεῖν
[15]   οὐ μόνον συμπότης τῶν θεῶν  ἔσῃ,   ἀλλὰ καὶ συνάρχων. οὕτω γὰρ
[30]   μὴ σὺ θέλῃς· τότε δὲ  ἔσῃ   βεβλαμμένος, ὅταν ὑπολάβῃς βλάπτεσθαι. οὕτως
[25]   ἐπαινῶν τῷ ἐπαινοῦντι, ἄδικος οὖν  ἔσῃ   καὶ ἄπληστος, εἰ μὴ προϊέμενος
[24]   ἀτιμία; πῶς δὲ οὐδεὶς οὐδαμοῦ  ἔσῃ,   ὃν ἐν μόνοις εἶναί τινα
[23]   εἶναι} σαυτῷ φαίνου καὶ ἱκανὸς  ἔσῃ.   ~Οὗτοί σε οἱ διαλογισμοὶ μὴ
[15]   ἀρχάς, οὕτω πρὸς πλοῦτον· καὶ  ἔσῃ   ποτὲ ἄξιος τῶν θεῶν συμπότης.
[29]   σφυρὸν στρέψαι, πολλὴν ἁφὴν καταπιεῖν,  ἔσθ'   ὅτε μαστιγωθῆναι καὶ μετὰ τούτων
[46]   λέγε, πῶς δεῖ ἐσθίειν, ἀλλ'  ἔσθιε,   ὡς δεῖ. μέμνησο γάρ, ὅτι
[46]   συμποσίῳ μὴ λέγε, πῶς δεῖ  ἐσθίειν,   ἀλλ' ἔσθιε, ὡς δεῖ. μέμνησο
[41]   ἐπὶ πολὺ γυμνάζεσθαι, ἐπὶ πολὺ  ἐσθίειν,   ἐπὶ πολὺ πίνειν, ἐπὶ πολὺ
[29]   ὅτι ταῦτα ποιῶν ὡσαύτως δύνασαι  ἐσθίειν,   ὡσαύτως πίνειν, ὁμοίως ὀρέγεσθαι, ὁμοίως
[24]   ἀλλά σοι οἱ φίλοι ἀβοήθητοι  ἔσονται.   τί λέγεις τὸ ἀβοήθητοι; οὐχ
[32]   σέ, ὁποῖον δ' ἂν ᾖ,  ἔσται   αὐτῷ χρήσασθαι καλῶς καὶ τοῦτο
[4]   τὸ λούσασθαι γένηται ἐμποδών, πρόχειρον  ἔσται   διότι ἀλλ' οὐ τοῦτο ἤθελον
[12]   μὴ κολάσω τὸν παῖδα, πονηρὸς  ἔσται.   κρεῖσσον γὰρ λιμῷ ἀποθανεῖν ἄλυπον
[24]   ὅσον ἐπ' ἐμοί’ φησίν, ἀβοήθητος  ἔσται’   πάλιν, ποίαν καὶ ταύτην βοήθειαν;
[24]   περιποιήσησθε, ὁρᾶτε ὑμεῖς, πῶς ἄνισοί  ἐστε   καὶ ἀγνώμονες. τί δὲ καὶ
[36]   οὐκ ὀρθῶς; ~Ὡς τὸ ἡμέρα  ἐστί’   καὶ νύξ ἐστι’ πρὸς μὲν
[24]   οὐδαμοῦ’ εἰ γὰρ ἀτιμία  ἐστὶ   κακόν, οὐ δύνασαι ἐν κακῷ
[33]   καθαρευτέον· ἁπτομένῳ δὲ ὧν νόμιμόν  ἐστι   μεταληπτέον. μὴ μέντοι ἐπαχθὴς γίνου
[30]   λοιδοροῦντος, παίοντος. ἀλλὰ πατὴρ κακός  ἐστι’   μή τι οὖν πρὸς ἀγαθὸν
[35]   ~Ὅταν τι διαγνούς, ὅτι ποιητέον  ἐστί,   ποιῇς, μηδέποτε φύγῃς ὀφθῆναι πράσσων
[36]   τὸ ἡμέρα ἐστί’ καὶ νύξ  ἐστι’   πρὸς μὲν τὸ διεζευγμένον μεγάλην
[6]   ἵππου ἀγαθῷ ἐπαίρῃ. τί οὖν  ἐστι   σόν; χρῆσις φαντασιῶν. ὥσθ' ὅταν
[32]   εἴπερ εἶ φιλόσοφος. εἰ γάρ  ἐστί   τι τῶν οὐκ ἐφ' ἡμῖν,
[4]   ἔργου μέλλῃς, ὑπομίμνῃσκε σεαυτόν, ὁποῖόν  ἐστι   τὸ ἔργον. ἐὰν λουσόμενος ἀπίῃς,
[29]   φιλοσοφεῖν. ἄνθρωπε, πρῶτον ἐπίσκεψαι, ὁποῖόν  ἐστι   τὸ πρᾶγμα· εἶτα καὶ τὴν
[33]   οὕτω καὶ τοῖς ἄλλοις ἡδύ  ἐστι   τὸ τῶν σοὶ συμβεβηκότων ἀκούειν.
[33]   οὐ γάρ, ὡς σοὶ ἡδύ  ἐστι   τὸ τῶν σῶν κινδύνων μεμνῆσθαι,
[1]   καὶ τὰ μὲν ἐφ' ἡμῖν  ἐστι   φύσει ἐλεύθερα, ἀκώλυτα, ἀπαραπόδιστα, τὰ
[25]   συμβουλίαν; εἰ μὲν ἀγαθὰ ταῦτά  ἐστι,   χαίρειν σε δεῖ, ὅτι ἔτυχεν
[29]   εἶτα ἐν τῷ ἀγῶνι παρορύσσεσθαι,  ἔστι   δὲ ὅτε χεῖρα ἐκβαλεῖν, σφυρὸν
[33]   σπουδάζων φαίνου σεαυτῷ, τοῦτ'  ἔστι.   θέλε γίνεσθαι μόνα τὰ γινόμενα
[50]   ἐπιστρέφου· τοῦτο γὰρ οὐκ ἔτ'  ἔστι   σόν. ~Εἰς ποῖον ἔτι χρόνον
[5]   ἄλλον αἰτιώμεθα, ἀλλ' ἑαυτούς, τοῦτ'  ἔστι   τὰ ἑαυτῶν δόγματα. ἀπαιδεύτου ἔργον
[17]   ἂν ἰδιώτην. σὸν γὰρ τοῦτ'  ἔστι,   τὸ δοθὲν ὑποκρίνασθαι πρόσωπον καλῶς·
[25]   ἀποτελεσθείς; ~Προετιμήθη σού τις ἐν  ἑστιάσει   ἐν προσαγορεύσει ἐν
[36]   δὲ τὸ> τὸ κοινωνικὸν ἐν  ἑστιάσει,   οἷον δεῖ, φυλάξαι, ἀπαξίαν ἔχει.
[33]   δὲ μή, ἐκ τῶν ἐνόντων.  ἑστιάσεις   τὰς ἔξω καὶ ἰδιωτικὰς διακρούου·
[24]   ἀρχῆς τυχεῖν παραληφθῆναι ἐφ'  ἑστίασιν;   οὐδαμῶς. πῶς οὖν ἔτι τοῦτ'
[25]   καὶ ἐνταῦθα. οὐ παρεκλήθης ἐφ'  ἑστίασίν   τινος; οὐ γὰρ ἔδωκας τῷ
[36]   ἀλλὰ καὶ τὴν πρὸς τὸν  ἑστιάτορα   αἰδῶ φυλάξαι. ~Ἐὰν ὑπὲρ δύναμιν
[39]   ὑπὲρ τὸ μέτρον ὅρος οὐθείς  ἐστιν.   ~Αἱ γυναῖκες εὐθὺς ἀπὸ τεσσαρεσκαίδεκα
[29]   νὴ τοὺς θεούς· κομψὸν γάρ  ἐστιν.   ἀλλὰ σκόπει τὰ καθηγούμενα καὶ
[1]   εἶναι, τὸ δὲ ἀλλότριον, ὥσπερ  ἐστίν,   ἀλλότριον, οὐδείς σε ἀναγκάσει οὐδέποτε,
[49]   παρηγγελμένοις· τοῦτο αὐτὸ μόνον σεμνόν  ἐστιν.   ἂν δὲ αὐτὸ τοῦτο τὸ
[3]   στεργομένων μέμνησο ἐπιλέγειν, ὁποῖόν  ἐστιν,   ἀπὸ τῶν σμικροτάτων ἀρξάμενος· ἂν
[52]   ὅτι τοῦτο ἀπόδειξις; τί γάρ  ἐστιν   ἀπόδειξις, τί ἀκολουθία, τί μάχη,
[43]   ἀδικεῖ (αὕτη γὰρ λαβή  ἐστιν   αὐτοῦ οὐ φορητή) ἀλλὰ ἐκεῖθεν
[12]   ὧν θέλεις· ἀλλ' οὐχ οὕτως  ἐστὶν   αὐτῷ καλῶς, ἵνα ἐπ' ἐκείνῳ
[32]   αὐτὸ πευσόμενος, ὁποῖον δέ τι  ἐστίν,   ἐλήλυθας εἰδώς, εἴπερ εἶ φιλόσοφος.
[9]   γίνεται καὶ εὐροήσεις. ~Νόσος σώματός  ἐστιν   ἐμπόδιον, προαιρέσεως δὲ οὔ, ἐὰν
[9]   μὴ αὐτὴ θέλῃ. χώλανσις σκέλους  ἐστὶν   ἐμπόδιον, προαιρέσεως δὲ οὔ. καὶ
[52]   ~Ὁ πρῶτος καὶ ἀναγκαιότατος τόπος  ἐστὶν   ἐν φιλοσοφίᾳ τῆς χρήσεως
[24]   αἰσχρῷ· μή τι οὖν σόν  ἐστιν   ἔργον τὸ ἀρχῆς τυχεῖν
[1]   Ἐγχειρίδιον. ~Τῶν ὄντων τὰ μέν  ἐστιν   ἐφ' ἡμῖν, τὰ δὲ οὐκ
[1]   πότερον περὶ τὰ ἐφ' ἡμῖν  ἐστιν   περὶ τὰ οὐκ ἐφ'
[52]   τόπῳ διατρίβομεν καὶ περὶ ἐκεῖνόν  ἐστιν   ἡμῖν πᾶσα σπουδή· τοῦ
[26]   εὐθὺς λέγειν ὅτι τῶν γινομένων  ἐστίν’   ἴσθι οὖν, ὅτι, ὅταν καὶ
[49]   ταύτῃ ἕπεσθαι. ζητῶ οὖν, τίς  ἐστιν   ἐξηγούμενος· καὶ ἀκούσας, ὅτι
[14]   ἄσκει, δύνασαι. κύριος ἑκάστου  ἐστὶν   τῶν ὑπ' ἐκείνου θελομένων
[31]   ἴσθι ὅτι τὸ κυριώτατον ἐκεῖνό  ἐστιν,   ὀρθὰς ὑπολήψεις περὶ αὐτῶν ἔχειν
[26]   ἄλλου τέθνηκεν γυνή; οὐδείς  ἐστιν   ὃς οὐκ ἂν εἴποι ὅτι
[5]   διότι δεινόν, ἐκεῖνο τὸ δεινόν  ἐστιν.   ὅταν οὖν ἐμποδιζώμεθα ταρασσώμεθα
[24]   ὅτι ταῦτα τῶν ἐφ' ἡμῖν  ἐστιν,   οὐχὶ δὲ ἀλλότρια ἔργα; τίς
[30]   ἐπίπαν ταῖς σχέσεσι παραμετρεῖται. πατήρ  ἐστιν·   ὑπαγορεύεται ἐπιμελεῖσθαι, παραχωρεῖν ἁπάντων, ἀνέχεσθαι
[18]   ἂν τούτων ἀποβαίνῃ, ἐπ' ἐμοί  ἐστιν   ὠφεληθῆναι ἀπ' αὐτοῦ’ ~Ἀνίκητος εἶναι
[51]   πάρεστι τὰ Ὀλύμπια καὶ οὐκ  ἔστιν   ἀναβάλλεσθαι οὐκέτι καὶ ὅτι παρὰ
[24]   οὐδαμῶς. πῶς οὖν ἔτι τοῦτ'  ἔστιν   ἀτιμία; πῶς δὲ οὐδεὶς οὐδαμοῦ
[26]   ~Τὸ βούλημα τῆς φύσεως καταμαθεῖν  ἔστιν   ἐξ ὧν οὐ διαφερόμεθα πρὸς
[19]   μηδένα ἀγῶνα καταβαίνῃς, ὃν οὐκ  ἔστιν   ἐπὶ σοὶ νικῆσαι. ὅρα μήποτε
[29]   περὶ τὰ ἔξω· τοῦτ'  ἔστιν   φιλοσόφου τάξιν ἐπέχειν
[41]   δὲ τὴν γνώμην πᾶσα  ἔστω   ἐπιστροφή. ~Ὅταν σέ τις κακῶς
[33]   ἐντυγχάνων. καὶ σιωπὴ τὸ πολὺ  ἔστω   λαλείσθω τὰ ἀναγκαῖα καὶ
[33]   τύχοις, σιώπα. γέλως μὴ πολὺς  ἔστω   μηδὲ ἐπὶ πολλοῖς μηδὲ ἀνειμένος.
[16]   αὐτοῦ τοῖς ἐκτός, ἀλλ' εὐθὺς  ἔστω   πρόχειρον ὅτι τοῦτον θλίβει οὐ
[21]   τὰ δεινὰ φαινόμενα πρὸ ὀφθαλμῶν  ἔστω   σοι καθ' ἡμέραν, μάλιστα δὲ
[51]   καὶ πᾶν τὸ βέλτιστον φαινόμενον  ἔστω   σοι νόμος ἀπαράβατος. κἂν ἐπίπονόν
[1]   οὐκ ἐφ' ἡμῖν ᾖ, πρόχειρον  ἔστω   τὸ διότι οὐδὲν πρὸς ἐμέ’
[46]   πόσον, ἔφαγεν, ἀλλὰ τὴν νομὴν  ἔσω   πέψαντα ἔρια ἔξω φέρει καὶ
[29]   τὸ ἐκτὸς περὶ τὰ  ἔσω   φιλοτεχνεῖν περὶ τὰ ἔξω·
[16]   συνεπιστενάξαι· πρόσεχε μέντοι μὴ καὶ  ἔσωθεν   στενάξῃς. ~Μέμνησο, ὅτι ὑποκριτὴς εἶ
[50]   μὴ ἐπιστρέφου· τοῦτο γὰρ οὐκ  ἔτ'   ἔστι σόν. ~Εἰς ποῖον ἔτι
[33]   ἴσθι γάρ, ὅτι, ἐὰν  ἑταῖρος   μεμολυσμένος, καὶ τὸν συνανατριβόμενον
[31]   μὴ μεταδιδῷ· καὶ Πολυνείκην καὶ  Ἐτεοκλέα   τοῦτ' ἐποίησε πολεμίους ἀλλήλοις τὸ
[13]   ἀλλὰ τοῦ ἑτέρου ἐπιμελούμενον τοῦ  ἑτέρου   ἀμελῆσαι πᾶσα ἀνάγκη. ~Ἐὰν θέλῃς
[13]   καὶ τὰ ἐκτός, ἀλλὰ τοῦ  ἑτέρου   ἐπιμελούμενον τοῦ ἑτέρου ἀμελῆσαι πᾶσα
[24]   ἔργα; τίς δὲ δοῦναι δύναται  ἑτέρῳ,   μὴ ἔχει αὐτός; κτῆσαι
[36]   ἀπαξίαν ἔχει. ὅταν οὖν συνεσθίῃς  ἑτέρῳ,   μέμνησο, μὴ μόνον τὴν πρὸς
[51]   συμβάλλειν, καὶ συμβέβληκας. ποῖον οὖν  ἔτι   διδάσκαλον προσδοκᾷς, ἵνα εἰς ἐκεῖνον
[51]   ἐπανόρθωσιν ποιῆσαι τὴν σεαυτοῦ; οὐκ  ἔτι   εἶ μειράκιον, ἀλλὰ ἀνὴρ ἤδη
[29]   πάντων νικηθῆναι. ταῦτα ἐπισκεψάμενος, ἂν  ἔτι   θέλῃς, ἔρχου ἐπὶ τὸ ἀθλεῖν.
[24]   ἐφ' ἑστίασιν; οὐδαμῶς. πῶς οὖν  ἔτι   τοῦτ' ἔστιν ἀτιμία; πῶς δὲ
[51]   ἔτ' ἔστι σόν. ~Εἰς ποῖον  ἔτι   χρόνον ἀναβάλλῃ τὸ τῶν βελτίστων
[29]   ψυχρὸν πίνειν, μὴ οἶνον, ὡς  ἔτυχεν,   ἁπλῶς ὡς ἰατρῷ παραδεδωκέναι σεαυτὸν
[25]   ἐστι, χαίρειν σε δεῖ, ὅτι  ἔτυχεν   αὐτῶν ἐκεῖνος· εἰ δὲ κακά,
[25]   ἄχθου, ὅτι σὺ αὐτῶν οὐκ  ἔτυχες·   μέμνησο δέ, ὅτι οὐ δύνασαι
[40]   ~Αἱ γυναῖκες εὐθὺς ἀπὸ τεσσαρεσκαίδεκα  ἐτῶν   ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν κυρίαι καλοῦνται.
[1]   δι' ὧν μόνων ἐλευθερία καὶ  εὐδαιμονία   περιγίνεται. εὐθὺς οὖν πάσῃ φαντασίᾳ
[19]   μέγα δυνάμενον ἄλλως  εὐδοκιμοῦντα   μακαρίσῃς, ὑπὸ τῆς φαντασίας συναρπασθείς.
[40]   ὅρος οὐθείς ἐστιν. ~Αἱ γυναῖκες  εὐθὺς   ἀπὸ τεσσαρεσκαίδεκα ἐτῶν ὑπὸ τῶν
[18]   συναρπαζέτω σε φαντασία· ἀλλ'  εὐθὺς   διαίρει παρὰ σεαυτῷ καὶ λέγε
[46]   πολύ· μέγας γὰρ κίνδυνος  εὐθὺς   ἐξεμέσαι, οὐκ ἔπεψας. καὶ
[16]   ὄντος αὐτοῦ τοῖς ἐκτός, ἀλλ'  εὐθὺς   ἔστω πρόχειρον ὅτι τοῦτον θλίβει
[26]   παιδάριον κατεάξῃ τὸ ποτήριον, πρόχειρον  εὐθὺς   λέγειν ὅτι τῶν γινομένων ἐστίν’
[26]   ὅταν τὸ αὐτοῦ τινος ἀποθάνῃ,  εὐθὺς   οἴμοι, τάλας ἐγώ’ ἐχρῆν δὲ
[4]   ἅψῃ τοῦ ἔργου, ἐὰν ἐπιλέγῃς  εὐθὺς   ὅτι λούσασθαι θέλω καὶ τὴν
[1]   μόνων ἐλευθερία καὶ εὐδαιμονία περιγίνεται.  εὐθὺς   οὖν πάσῃ φαντασίᾳ τραχείᾳ μελέτα
[33]   τι συμβῇ τοιοῦτον, ἂν μὲν  εὔκαιρον   ᾖ, καὶ ἐπίπληξον τῷ προελθόντι·
[48]   περίεισι δὲ καθάπερ οἱ ἄρρωστοι,  εὐλαβούμενός   τι κινῆσαι τῶν καθισταμένων, πρὶν
[10]   προσφέρηται, εὑρήσεις καρτερίαν· ἂν λοιδορία,  εὑρήσεις   ἀνεξικακίαν. καὶ οὕτως ἐθιζόμενόν σε
[33]   μέγα δυναμένων, πρόβαλε, ὅτι οὐχ  εὑρήσεις   αὐτὸν ἔνδον, ὅτι ἀποκλεισθήσῃ, ὅτι
[9]   ἐφ' ἑκάστου τῶν ἐμπιπτόντων ἐπίλεγε·  εὑρήσεις   γὰρ αὐτὸ ἄλλου τινὸς ἐμπόδιον,
[10]   ἐὰν καλὸν ἴδῃς καλήν,  εὑρήσεις   δύναμιν πρὸς ταῦτα ἐγκράτειαν· ἐὰν
[30]   ἀπὸ τοῦ στρατηγοῦ τὸ καθῆκον  εὑρήσεις,   ἐὰν τὰς σχέσεις ἐθίζῃ θεωρεῖν.
[10]   ταῦτα ἐγκράτειαν· ἐὰν πόνος προσφέρηται,  εὑρήσεις   καρτερίαν· ἂν λοιδορία, εὑρήσεις ἀνεξικακίαν.
[8]   τὰ γινόμενα ὡς γίνεται καὶ  εὐροήσεις.   ~Νόσος σώματός ἐστιν ἐμπόδιον, προαιρέσεως
[49]   οὔπω σεμνὸν οὐδέν. ὅταν δὲ  εὕρω   τὸν ἐξηγούμενον, ἀπολείπεται χρῆσθαι τοῖς
[31]   ἐκκλίνειν, ἐν τῷ αὐτῷ καὶ  εὐσεβείας   ἐπιμελεῖται. σπένδειν δὲ καὶ θύειν
[31]   θεωρεῖν. ~Τῆς περὶ τοὺς θεοὺς  εὐσεβείας   ἴσθι ὅτι τὸ κυριώτατον ἐκεῖνό
[31]   τὸ συμφέρον, ἐπεῖ καὶ τὸ  εὐσεβές.   ὥστε, ὅστις ἐπιμελεῖται τοῦ ὀρέγεσθαι
[33]   δὲ τὸ σεμνὸν καὶ τὸ  εὐσταθὲς   καὶ ἅμα ἀνεπαχθὲς φύλασσε. ὅταν
[29]   ἅπτου τοῦ ἔργου. δεῖ σ'  εὐτακτεῖν,   ἀναγκοτροφεῖν, ἀπέχεσθαι πεμμάτων, γυμνάζεσθαι πρὸς
[47]   αὐτῶν πεφθέντων τὰ ἔργα. ~Ὅταν  εὐτελῶς   ἡρμοσμένος ᾖς κατὰ τὸ σῶμα,
[29]   ἀκούσαντες οὕτω τινὸς λέγοντος, ὡς  Εὐφράτης   λέγει (καίτοι τίς οὕτω δύναται
[17]   σε θέλῃ, ἵνα καὶ τοῦτον  εὐφυῶς   ὑποκρίνῃ ἂν χωλόν, ἂν ἄρχοντα,
[4]   φύσιν ἔχουσαν τηρῆσαι’ καὶ ὡσαύτως  ἐφ'   ἑκάστου ἔργου. οὕτω γὰρ ἄν
[38]   τὸ σεαυτοῦ. καὶ τοῦτο ἐὰν  ἐφ'   ἑκάστου ἔργου παραφυλάσσωμεν, ἀσφαλέστερον ἁψόμεθα
[9]   προαιρέσεως δὲ οὔ. καὶ τοῦτο  ἐφ'   ἑκάστου τῶν ἐμπιπτόντων ἐπίλεγε· εὑρήσεις
[10]   τινὸς ἐμπόδιον, σὸν δὲ οὔ.  ~Ἐφ'   ἑκάστου τῶν προσπιπτόντων μέμνησο ἐπιστρέφων
[3]   καὶ μεθ' ὑπεξαιρέσεως καὶ ἀνειμένως.  ~Ἐφ'   ἑκάστου τῶν ψυχαγωγούντων χρείαν
[42]   πρὸς τὸν λοιδοροῦντα. ἐπιφθέγγου γὰρ  ἐφ'   ἑκάστῳ ὅτι ἔδοξεν αὐτῷ’ ~Πᾶν
[24]   τὸ ἀρχῆς τυχεῖν παραληφθῆναι  ἐφ'   ἑστίασιν; οὐδαμῶς. πῶς οὖν ἔτι
[25]   τρόπον καὶ ἐνταῦθα. οὐ παρεκλήθης  ἐφ'   ἑστίασίν τινος; οὐ γὰρ ἔδωκας
[1]   ἀκώλυτα, ἀπαραπόδιστα, τὰ δὲ οὐκ  ἐφ'   ἡμῖν ἀσθενῆ, δοῦλα, κωλυτά, ἀλλότρια.
[1]   λόγῳ ὅσα ἡμέτερα ἔργα· οὐκ  ἐφ'   ἡμῖν δὲ τὸ σῶμα,
[1]   ἡμέτερα ἔργα. καὶ τὰ μὲν  ἐφ'   ἡμῖν ἐστι φύσει ἐλεύθερα, ἀκώλυτα,
[1]   καὶ μάλιστα, πότερον περὶ τὰ  ἐφ'   ἡμῖν ἐστιν περὶ τὰ
[24]   σοι εἶπεν, ὅτι ταῦτα τῶν  ἐφ'   ἡμῖν ἐστιν, οὐχὶ δὲ ἀλλότρια
[1]   ἐφ' ἡμῖν, τὰ δὲ οὐκ  ἐφ'   ἡμῖν. ἐφ' ἡμῖν μὲν ὑπόληψις,
[1]   κἂν περί τι τῶν οὐκ  ἐφ'   ἡμῖν ᾖ, πρόχειρον ἔστω τὸ
[19]   συναρπασθείς. ἐὰν γὰρ ἐν τοῖς  ἐφ'   ἡμῖν οὐσία τοῦ ἀγαθοῦ
[31]   μὴ ἄρῃς ἀπὸ τῶν οὐκ  ἐφ'   ἡμῖν καὶ ἐν τοῖς ἐφ'
[2]   ἔκκλισιν ἀπὸ πάντων τῶν οὐκ  ἐφ'   ἡμῖν καὶ μετάθες ἐπὶ τὰ
[1]   ἐστιν περὶ τὰ οὐκ  ἐφ'   ἡμῖν· κἂν περί τι τῶν
[19]   πρὸς τοῦτο, καταφρόνησις τῶν οὐκ  ἐφ'   ἡμῖν. ~Μέμνησο, ὅτι οὐχ
[1]   τὰ δὲ οὐκ ἐφ' ἡμῖν.  ἐφ'   ἡμῖν μὲν ὑπόληψις, ὁρμή, ὄρεξις,
[48]   μόνα τὰ παρὰ φύσιν τῶν  ἐφ'   ἡμῖν μετατέθεικεν. ὁρμῇ πρὸς ἅπαντα
[31]   ἐφ' ἡμῖν καὶ ἐν τοῖς  ἐφ'   ἡμῖν μόνοις θῇς τὸ ἀγαθὸν
[2]   τινος, ἀτυχεῖν ἀνάγκη τῶν τε  ἐφ'   ἡμῖν, ὅσων ὀρέγεσθαι καλὸν ἄν,
[32]   γάρ ἐστί τι τῶν οὐκ  ἐφ'   ἡμῖν, πᾶσα ἀνάγκη μήτε ἀγαθὸν
[1]   ~Τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστιν  ἐφ'   ἡμῖν, τὰ δὲ οὐκ ἐφ'
[2]   ἐπὶ τὰ παρὰ φύσιν τῶν  ἐφ'   ἡμῖν. τὴν ὄρεξιν δὲ παντελῶς
[2]   τε γὰρ ὀρέγῃ τῶν οὐκ  ἐφ'   ἡμῖν τινος, ἀτυχεῖν ἀνάγκη τῶν
[25]   πρὸς τὸ τυγχάνειν τῶν οὐκ  ἐφ'   ἡμῖν τῶν ἴσων ἀξιοῦσθαι. πῶς
[5]   ἀπαιδεύτου ἔργον τὸ ἄλλοις ἐγκαλεῖν,  ἐφ'   οἷς αὐτὸς πράσσει κακῶς· ἠργμένου
[49]   ἐγεγράφει, οὐδὲν ἂν εἶχεν οὗτος,  ἐφ'   ἐσεμνύνετο. ἐγὼ δὲ τί
[32]   τὸ μαντεύεσθαι, καθάπερ ἠξίου Σωκράτης,  ἐφ'   ὧν πᾶσα σκέψις τὴν
[46]   φέροντα τοῖς ποιμέσιν ἐπιδεικνύει πόσον,  ἔφαγεν,   ἀλλὰ τὴν νομὴν ἔσω πέψαντα
[5]   δεινόν (ἐπεὶ καὶ Σωκράτει ἂν  ἐφαίνετο)   ἀλλὰ τὸ δόγμα τὸ περὶ
[1]   βλαβερόν τι πείσῃ. τηλικούτων οὖν  ἐφιέμενος   μέμνησο, ὅτι οὐ δεῖ μετρίως
[1]   διὰ τὸ καὶ τῶν προτέρων  ἐφίεσθαι,   πάντως γε μὴν ἐκείνων ἀποτεύξη,
[36]   πρὸς μὲν τὸ διεζευγμένον μεγάλην  ἔχει   ἀξίαν, πρὸς δὲ τὸ συμπεπλεγμένον
[24]   δοῦναι δύναται ἑτέρῳ, μὴ  ἔχει   αὐτός; κτῆσαι οὖν’ φησίν, ἵνα
[24]   τί τοῦτο; οὐδὲ γὰρ ὑποδήματα  ἔχει   διὰ τὸν χαλκέα οὐδ' ὅπλα
[25]   τοῦ λαβόντος. ὡς γὰρ ἐκεῖνος  ἔχει   θρίδακας, οὕτω σὺ τὸν ὀβολόν,
[32]   τὴν ἀναφορὰν εἰς τὴν ἔκβασιν  ἔχει   καὶ οὔτε ἐκ λόγου οὔτε
[43]   ἔδοξεν αὐτῷ’ ~Πᾶν πρᾶγμα δύο  ἔχει   λαβάς, τὴν μὲν φορητήν, τὴν
[36]   ἑστιάσει, οἷον δεῖ, φυλάξαι, ἀπαξίαν  ἔχει.   ὅταν οὖν συνεσθίῃς ἑτέρῳ, μέμνησο,
[19]   οὔτε φθόνος οὔτε ζηλοτυπία χώραν  ἔχει·   σύ τε αὐτὸς οὐ στρατηγός,
[25]   ἴσων ἀξιοῦσθαι. πῶς γὰρ ἴσον  ἔχειν   δύναται μὴ φοιτῶν ἐπὶ
[29]   ἀπαντώντων καταγελασθῆναι, ἐν παντὶ ἧττον  ἔχειν,   ἐν τιμῇ, ἐν ἀρχῇ, ἐν
[40]   καλλωπίζεσθαι καὶ ἐν τούτῳ πάσας  ἔχειν   τὰς ἐλπίδας. προσέχειν οὖν ἄξιον,
[25]   μὴ λάβῃς, μὴ οἴου ἔλαττον  ἔχειν   τοῦ λαβόντος. ὡς γὰρ ἐκεῖνος
[31]   ἐστιν, ὀρθὰς ὑπολήψεις περὶ αὐτῶν  ἔχειν   ὡς ὄντων καὶ διοικούντων τὰ
[25]   εἶ καὶ ἀβέλτερος. οὐδὲν οὖν  ἔχεις   ἀντὶ τοῦ δείπνου; ἔχεις μὲν
[25]   οὖν ἔχεις ἀντὶ τοῦ δείπνου;  ἔχεις   μὲν οὖν τὸ μὴ ἐπαινέσαι
[10]   ἐπὶ σεαυτὸν ζητεῖν, τίνα δύναμιν  ἔχεις   πρὸς τὴν χρῆσιν αὐτοῦ. ἐὰν
[1]   δοκίμαζε τοῖς κανόσι τούτοις οἷς  ἔχεις,   πρώτῳ δὲ τούτῳ καὶ μάλιστα,
[36]   ἐκλέξασθαι πρὸς μὲν τὸ σῶμα  ἐχέτω   ἀξίαν, πρὸς δὲ τὸ> τὸ
[48]   πεφρόντικεν. ἐνί τε λόγῳ, ὡς  ἐχθρὸν   ἑαυτὸν παραφυλάσσει καὶ ἐπίβουλον. ~Ὅταν
[1]   οὐδὲ ἕν, οὐδείς σε βλάψει,  ἐχθρὸν   οὐχ ἕξεις, οὐδὲ γὰρ βλαβερόν
[52]   ὅτι οὐ δεῖ ψεύδεσθαι, πρόχειρον  ἔχομεν.   ~Ἐπὶ παντὸς πρόχειρα ἑκτέον ταῦτα·
[22]   δὲ βελτίστων σοι φαινομένων οὕτως  ἔχου,   ὡς ὑπὸ τοῦ θεοῦ τεταγμένος
[4]   τὴν ἐμαυτοῦ προαίρεσιν κατὰ φύσιν  ἔχουσαν   τηρῆσαι’ καὶ ὡσαύτως ἐφ' ἑκάστου
[4]   τὴν ἐμαυτοῦ προαίρεσιν κατὰ φύσιν  ἔχουσαν   τηρῆσαι· οὐ τηρήσω δέ, ἐὰν
[13]   προαίρεσιν τὴν σεαυτοῦ κατὰ φύσιν  ἔχουσαν   φυλάξαι καὶ τὰ ἐκτός, ἀλλὰ
[26]   ἀποθάνῃ, εὐθὺς οἴμοι, τάλας ἐγώ’  ἐχρῆν   δὲ μεμνῆσθαι, τί πάσχομεν περὶ
[6]   λέγῃς ἐπαιρόμενος ὅτι ἵππον καλὸν  ἔχω’   ἴσθι, ὅτι ἐπὶ ἵππου ἀγαθῷ
[24]   κτῆσαι οὖν’ φησίν, ἵνα ἡμεῖς  ἔχωμεν’   εἰ δύναμαι κτήσασθαι τηρῶν ἐμαυτὸν
[14]   ἐκείνου θελομένων μὴ θελομένων  ἔχων   τὴν ἐξουσίαν εἰς τὸ περιποιῆσαι
[53]   ποθ' ὑμῖν εἰμι διατεταγμένος· ὡς  ἕψομαί   γ' ἄοκνος· ἢν δέ γε
[53]   θέλω, κακὸς γενόμενος, οὐδὲν ἧττον  ἕψομαι.   ὅστις δ' ἀνάγκῃ συγκεχώρηκεν καλῶς,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 7/06/2007