HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Arrien, Le Manuel d'Épictète

Liste des contextes (ordre alphabétique)

δ = 87 formes différentes pour 251 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Maximes

[11]   σε ὁ δοὺς ἀπῄτησε; μέχρι δ' ἂν διδῷ, ὡς ἀλλοτρίου αὐτοῦ

[2]   οὐδενί, ὧν ἐκκλίνεις, περιπεσῇ· νόσον δ' ἂν ἐκκλίνῃς ἢ θάνατον ἢ

[50]   ἂν παραβῇς, ἔμμενε. ὅ τι δ' ἂν ἐρῇ τις περὶ σοῦ,

[32]   καὶ οὐδὲν πρὸς σέ, ὁποῖον δ' ἂν ᾖ, ἔσται αὐτῷ χρήσασθαι

[53]   γενόμενος, οὐδὲν ἧττον ἕψομαι. ὅστις δ' ἀνάγκῃ συγκεχώρηκεν καλῶς, σοφὸς παρ'

[17]   δοθὲν ὑποκρίνασθαι πρόσωπον καλῶς· ἐκλέξασθαι δ' αὐτὸ ἄλλου. ~Κόραξ ὅταν μὴ

[25]   ὅσου πωλεῖ τὸ δεῖπνον. ἐπαίνου δ' αὐτὸ πωλεῖ, θεραπείας πωλεῖ. δὸς

[48]   ἅπασαν ἦρκεν ἐξ ἑαυτοῦ· τὴν δ' ἔκκλισιν εἰς μόνα τὰ παρὰ

[24]   τὴν ὁδὸν καὶ κτήσομαι. εἰ δ' ἐμὲ ἀξιοῦτε τὰ ἀγαθὰ τὰ

[1]   τὰ μὲν ἀφιέναι παντελῶς, τὰ δ' ὑπερτίθεσθαι πρὸς τὸ παρόν. ἐὰν

[24]   ἐκπληρώσῃ τὸ ἑαυτοῦ ἔργον. εἰ δὲ ἄλλον τινὰ αὐτῇ κατεσκεύαζες πολίτην

[24]   τῶν ἐφ' ἡμῖν ἐστιν, οὐχὶ δὲ ἀλλότρια ἔργα; τίς δὲ δοῦναι

[1]   μόνον οἰηθῇς σὸν εἶναι, τὸ δὲ ἀλλότριον, ὥσπερ ἐστίν, ἀλλότριον, οὐδείς

[52]   δεύτερος διὰ τὸν πρῶτον· ὁ δὲ ἀναγκαιότατος καὶ ὅπου ἀναπαύεσθαι δεῖ,

[29]   μηδὲν τῶν ἑξῆς ἐντεθυμημένος, ὕστερον δὲ ἀναφανέντων δυσχερῶν τινων αἰσχρῶς ἀποστήσῃ.

[53]   θεοῖς φίλον, ταύτῃ γενέσθω. ἐμὲ δὲ Ἄνυτος καὶ Μέλιτος ἀποκτεῖναι μὲν

[52]   ἀμελοῦμεν. τοιγαροῦν ψευδόμεθα μέν, πῶς δὲ ἀποδείκνυται ὅτι οὐ δεῖ ψεύδεσθαι,

[49]   αὐτὸ μόνον σεμνόν ἐστιν. ἂν δὲ αὐτὸ τοῦτο τὸ ἐξηγεῖσθαι θαυμάσω,

[43]   λαβάς, τὴν μὲν φορητήν, τὴν δὲ ἀφόρητον. ὁ ἀδελφὸς ἐὰν ἀδικῇ,

[22]   ὀφρὺν μὲν μὴ σχῇς· τῶν δὲ βελτίστων σοι φαινομένων οὕτως ἔχου,

[53]   ὡς ἕψομαί γ' ἄοκνος· ἢν δέ γε μὴ θέλω, κακὸς γενόμενος,

[44]   λέξις τῆς σῆς κρείσσων’ σὺ δέ γε οὔτε κτῆσις εἶ οὔτε

[7]   ἐκεῖνα ἅπαντα μηδὲ ἐπιστρεφόμενος. ἐὰν δὲ γέρων ᾖς, μηδὲ ἀπαλλαγῇς ποτε

[7]   κοχλίδιον ἀναλέξῃ καὶ βολβάριον, τετάσθαι δὲ δεῖ τὴν διάνοιαν ἐπὶ τὸ

[52]   ἀναγκαῖος διὰ τὸν δεύτερον, ὁ δὲ δεύτερος διὰ τὸν πρῶτον· ὁ

[24]   οὐχὶ δὲ ἀλλότρια ἔργα; τίς δὲ δοῦναι δύναται ἑτέρῳ, ἃ μὴ

[4]   φύσιν ἔχουσαν τηρῆσαι· οὐ τηρήσω δέ, ἐὰν ἀγανακτῶ πρὸς τὰ γινόμενα.

[24]   ὅπλα διὰ τὸν σκυτέα· ἱκανὸν δέ, ἐὰν ἕκαστος ἐκπληρώσῃ τὸ ἑαυτοῦ

[51]   προσέχων ἢ τῷ λόγῳ. σὺ δὲ εἰ καὶ μήπω εἶ Σωκράτης,

[24]   τὸν πιστὸν καὶ αἰδήμονα. εἰ δὲ ἐκείνην ὠφελεῖν βουλόμενος ἀποβαλεῖς ταῦτα,

[52]   ἀναπαύεσθαι δεῖ, ὁ πρῶτος. ἡμεῖς δὲ ἔμπαλιν ποιοῦμεν· ἐν γὰρ τῷ

[33]   συνόντων ἐπὶ τὸ προσῆκον. εἰ δὲ ἐν ἀλλοφύλοις ἀποληφθεὶς τύχοις, σιώπα.

[2]   ἐν> ὀρέξει ἀποτυγχάνων ἀτυχής, ὁ δὲ ἐν> ἐκκλίσει περιπίπτων δυστυχής. ἂν

[32]   καὶ τίνων παρακούσεις ἀπειθήσας. ἔρχου δὲ ἐπὶ τὸ μαντεύεσθαι, καθάπερ ἠξίου

[30]   ἂν μὴ σὺ θέλῃς· τότε δὲ ἔσῃ βεβλαμμένος, ὅταν ὑπολάβῃς βλάπτεσθαι.

[49]   τούτων οὔπω σεμνὸν οὐδέν. ὅταν δὲ εὕρω τὸν ἐξηγούμενον, ἀπολείπεται χρῆσθαι

[22]   οὗτοί σε ὕστερον θαυμάσονται, ἐὰν δὲ ἡττηθῇς αὐτῶν, διπλοῦν προσλήψῃ καταγέλωτα.

[14]   κακίαν, ἀλλ' ἄλλο τι. ἐὰν δὲ θέλῃς ὀρεγόμενος μὴ ἀποτυγχάνειν, τοῦτο

[48]   κἂν ψέγῃ, οὐκ ἀπολογεῖται. περίεισι δὲ καθάπερ οἱ ἄρρωστοι, εὐλαβούμενός τι

[24]   ἄνισοί ἐστε καὶ ἀγνώμονες. τί δὲ καὶ βούλεσθε μᾶλλον; ἀργύριον ἢ

[23]   παντὶ τῷ εἶναι φιλόσοφος εἰ δὲ καὶ δοκεῖν βούλει {τῷ εἶναι}

[31]   αὐτῷ καὶ εὐσεβείας ἐπιμελεῖται. σπένδειν δὲ καὶ θύειν καὶ ἀπάρχεσθαι κατὰ

[15]   ἄξιος τῶν θεῶν συμπότης. ἂν δὲ καὶ παρατεθέντων σοι μὴ λάβῃς,

[1]   ὑπερτίθεσθαι πρὸς τὸ παρόν. ἐὰν δὲ καὶ ταῦτ' ἐθέλῃς καὶ ἄρχειν

[33]   τῶν σοὶ συμβεβηκότων ἀκούειν. ἀπέστω δὲ καὶ τὸ γέλωτα κινεῖν· ὀλισθηρὸς

[33]   σὲ τῶν πλησίον ἀνιέναι. ἐπισφαλὲς δὲ καὶ τὸ εἰς αἰσχρολογίαν προελθεῖν.

[33]   οὕτω γὰρ οὐκ ἐμποδισθήσῃ. βοῆς δὲ καὶ τοῦ ἐπιγελᾶν τινι ἢ

[25]   ὅτι ἔτυχεν αὐτῶν ἐκεῖνος· εἰ δὲ κακά, μὴ ἄχθου, ὅτι σὺ

[25]   σοι λυσιτελεῖ, ὅσου πωλεῖται. εἰ δὲ κἀκεῖνα θέλεις μὴ προΐεσθαι καὶ

[12]   προῖκα δὲ οὐδὲν περιγίνεται. ὅταν δὲ καλῇς τὸν παῖδα, ἐνθυμοῦ, ὅτι

[53]   παντὸς πρόχειρα ἑκτέον ταῦτα· ἄγου δέ μ' ὦ Ζεῦ, καὶ σύ

[44]   ἐγώ σου ἄρα κρείσσων’ ἐκεῖνοι δὲ μᾶλλον συνακτικοί ἐγώ σου πλουσιώτερός

[26]   εὐθὺς οἴμοι, τάλας ἐγώ’ ἐχρῆν δὲ μεμνῆσθαι, τί πάσχομεν περὶ ἄλλων

[14]   τι τῶν ἐπ' ἄλλοις· εἰ δὲ μή, δουλεύειν ἀνάγκη. ~Μέμνησο, ὅτι

[33]   οἷόν τε, εἰς ἅπαν, εἰ δὲ μή, ἐκ τῶν ἐνόντων. ἑστιάσεις

[29]   τούτων ἀπάθειαν, ἐλευθερίαν, ἀταραξίαν· εἰ δὲ μή, μὴ προσάγαγε. μὴ ὡς

[33]   ἢ πομάτων, τῶν ἑκασταχοῦ, μάλιστα δὲ μὴ περὶ ἀνθρώπων ψέγων ἢ

[25]   τὸν ὀβολὸν λάβῃ θρίδακας, σὺ δὲ μὴ προέμενος μὴ λάβῃς, μὴ

[29]   οὕτως ἔρχου ἐπ' αὐτό. εἰ δὲ μή, τὴν μὲν πρώτην προθύμως

[33]   καὶ ἐπίπληξον τῷ προελθόντι· εἰ δὲ μή, τῷ γε ἀποσιωπῆσαι καὶ

[29]   ἔρχου ἐπὶ τὸ ἀθλεῖν. εἰ δὲ μή, ὡς τὰ παιδία ἀναστραφήσῃ,

[29]   σὺ νῦν μὲν ἀθλητής, νῦν δὲ μονομάχος, εἶτα ῥήτωρ, εἶτα φιλόσοφος,

[29]   νῦν μὲν παλαιστὰς παίζει, νῦν δὲ μονομάχους, νῦν δὲ σαλπίζει, εἶτα

[7]   καὶ παιδίον, οὐδὲν κωλύσει· ἐὰν δὲ ὁ κυβερνήτης καλέσῃ, τρέχε ἐπὶ

[19]   εἶναι θελήσεις, ἀλλ' ἐλεύθερος. μία δὲ ὁδὸς πρὸς τοῦτο, καταφρόνησις τῶν

[35]   αὐτὸ τὸ ἔργον φεῦγε· εἰ δὲ ὀρθῶς, τί φοβῇ τοὺς ἐπιπλήξοντας

[6]   εἰμι’ οἰστὸν ἂν ἦν· σὺ δέ, ὅταν λέγῃς ἐπαιρόμενος ὅτι ἵππον

[29]   ἐν τῷ ἀγῶνι παρορύσσεσθαι, ἔστι δὲ ὅτε χεῖρα ἐκβαλεῖν, σφυρὸν στρέψαι,

[25]   σὺ αὐτῶν οὐκ ἔτυχες· μέμνησο δέ, ὅτι οὐ δύνασαι μὴ ταὐτὰ

[53]   Μέλιτος ἀποκτεῖναι μὲν δύνανται, βλάψαι δὲ οὔ.

[9]   ~Νόσος σώματός ἐστιν ἐμπόδιον, προαιρέσεως δὲ οὔ, ἐὰν μὴ αὐτὴ θέλῃ.

[9]   αὐτὸ ἄλλου τινὸς ἐμπόδιον, σὸν δὲ οὔ. ~Ἐφ' ἑκάστου τῶν προσπιπτόντων

[9]   χώλανσις σκέλους ἐστὶν ἐμπόδιον, προαιρέσεως δὲ οὔ. καὶ τοῦτο ἐφ' ἑκάστου

[24]   ἔτι τοῦτ' ἔστιν ἀτιμία; πῶς δὲ οὐδεὶς οὐδαμοῦ ἔσῃ, ὃν ἐν

[12]   πωλεῖται ἀπάθεια, τοσούτου ἀταραξία’ προῖκα δὲ οὐδὲν περιγίνεται. ὅταν δὲ καλῇς

[1]   φύσει ἐλεύθερα, ἀκώλυτα, ἀπαραπόδιστα, τὰ δὲ οὐκ ἐφ' ἡμῖν ἀσθενῆ, δοῦλα,

[1]   μέν ἐστιν ἐφ' ἡμῖν, τὰ δὲ οὐκ ἐφ' ἡμῖν. ἐφ' ἡμῖν

[31]   οὔτε ἐγκαλέσεις ὡς ἀμελούμενος. ἄλλως δὲ οὐχ οἷόν τε τοῦτο γίνεσθαι,

[22]   ἡμῖν αὕτη ἡ ὀφρύς; σὺ δὲ ὀφρὺν μὲν μὴ σχῇς· τῶν

[18]   τέκνοις ἢ τῇ γυναικί. ἐμοὶ δὲ πάντα αἴσια σημαίνεται, ἐὰν ἐγὼ

[2]   τῶν ἐφ' ἡμῖν. τὴν ὄρεξιν δὲ παντελῶς ἐπὶ τοῦ παρόντος ἄνελε·

[21]   ἔστω σοι καθ' ἡμέραν, μάλιστα δὲ πάντων ὁ θάνατος· καὶ οὐδὲν

[33]   ἔξω καὶ ἰδιωτικὰς διακρούου· ἐὰν δέ ποτε γίνηται καιρός, ἐντετάσθω σοι

[33]   πολὺ παριέναι οὐκ ἀναγκαῖον. εἰ δέ ποτε καιρὸς εἴη, μηδενὶ σπουδάζων

[33]   ἀναγκαῖα καὶ δι' ὀλίγων. σπανίως δέ ποτε καιροῦ παρακαλοῦντος ἐπὶ τὸ

[33]   πόμα, ἀμπεχόνην, οἰκίαν, οἰκετίαν· τὸ δὲ πρὸς δόξαν ἢ τρυφὴν ἅπαν

[52]   ἡμῖν ἡ πᾶσα σπουδή· τοῦ δὲ πρώτου παντελῶς ἀμελοῦμεν. τοιγαροῦν ψευδόμεθα

[29]   παίζει, νῦν δὲ μονομάχους, νῦν δὲ σαλπίζει, εἶτα τραγῳδεῖ· οὕτω καὶ

[34]   καὶ ἐπαινέσεις αὐτὸς σεαυτόν. ἐὰν δέ σοι καιρὸς φανῇ ἅψασθαι τοῦ

[11]   ἀλλὰ κακὸς ὁ ἀφελόμενος. τί δὲ σοὶ μέλει, διὰ τίνος σε

[28]   τῷ ἀπαντήσαντι, ἠγανάκτεις ἄν· ὅτι δὲ σὺ τὴν γνώμην τὴν σεαυτοῦ

[45]   μὲν φαντασίας καταληπτικὰς λαμβάνειν, ἄλλοις δὲ συγκατατίθεσθαι. ~Μηδαμοῦ σεαυτὸν εἴπῃς φιλόσοφον

[40]   μὲν οὐδὲν αὐταῖς πρόσεστι, μόνον δὲ συγκοιμῶνται τοῖς ἀνδράσι, ἄρχονται καλλωπίζεσθαι

[29]   τὰ παιδία νῦν φιλόσοφος, ὕστερον δὲ τελώνης, εἶτα ῥήτωρ, εἶτα ἐπίτροπος

[29]   εἶτα ῥήτωρ, εἶτα φιλόσοφος, ὅλῃ δὲ τῇ ψυχῇ οὐδέν· ἀλλ' ὡς

[41]   μὲν ἐν παρέργῳ ποιητέον· περὶ δὲ τὴν γνώμην ἡ πᾶσα ἔστω

[49]   οὗτος, ἐφ' ᾧ ἐσεμνύνετο. ἐγὼ δὲ τί βούλομαι; καταμαθεῖν τὴν φύσιν

[32]   τοῦ μάντεως αὐτὸ πευσόμενος, ὁποῖον δέ τι ἐστίν, ἐλήλυθας εἰδώς, εἴπερ

[33]   εἰκῇ μηδὲ ῥᾳδίως πάριθι· παριὼν δὲ τὸ σεμνὸν καὶ τὸ εὐσταθὲς

[1]   καὶ θεοὺς καὶ ἀνθρώπους, ἐὰν δὲ τὸ σὸν μόνον οἰηθῇς σὸν

[36]   διεζευγμένον μεγάλην ἔχει ἀξίαν, πρὸς δὲ τὸ συμπεπλεγμένον ἀπαξίαν, οὕτω καὶ

[1]   ἡμέτερα ἔργα· οὐκ ἐφ' ἡμῖν δὲ τὸ σῶμα, ἡ κτῆσις, δόξαι,

[36]   τὸ σῶμα ἐχέτω ἀξίαν, πρὸς δὲ τὸ> τὸ κοινωνικὸν ἐν ἑστιάσει,

[12]   ζῆν ἐν ἀφθόνοις ταρασσόμενον. κρεῖττον δὲ τὸν παῖδα κακὸν εἶναι ἢ

[1]   κανόσι τούτοις οἷς ἔχεις, πρώτῳ δὲ τούτῳ καὶ μάλιστα, πότερον περὶ

[2]   οὐδὲν οὐδέπω σοι πάρεστι. μόνῳ δὲ τῷ ὁρμᾶν καὶ ἀφορμᾶν χρῶ,

[39]   στῇς, φυλάξεις τὸ μέτρον· ἐὰν δὲ ὑπερβῇς, ὡς κατὰ κρημνοῦ λοιπὸν

[33]   δύναμιν πρὸ γάμου καθαρευτέον· ἁπτομένῳ δὲ ὧν νόμιμόν ἐστι μεταληπτέον. μὴ

[31]   αὐτῶν φεύγειν καὶ ἐκτρέπεσθαι, τὰ δὲ ὠφέλιμα καὶ τὰ αἴτια αὐτῶν

[7]   πάντα ἐκεῖνα ἀφιέναι, ἵνα μὴ δεδεμένος ἐμβληθῇς ὡς τὰ πρόβατα· οὕτω

[32]   συνιδεῖν τὸ προκείμενον· ὥστε, ὅταν δεήσῃ συγκινδυνεῦσαι φίλῳ ἢ πατρίδι, μὴ

[15]   ὅτι ὡς ἐν συμποσίῳ σε δεῖ ἀναστρέφεσθαι. περιφερόμενον γέγονέ τι κατὰ

[29]   ταῦτα οὐ συμφωνεῖ. ἕνα σε δεῖ ἄνθρωπον ἢ ἀγαθὸν ἢ κακὸν

[29]   εἶναι· ἢ τὸ ἡγεμονικόν σε δεῖ ἐξεργάζεσθαι τὸ σαυτοῦ ἢ τὸ

[46]   ἐν συμποσίῳ μὴ λέγε, πῶς δεῖ ἐσθίειν, ἀλλ' ἔσθιε, ὡς δεῖ.

[31]   ὅστις ἐπιμελεῖται τοῦ ὀρέγεσθαι ὡς δεῖ καὶ ἐκκλίνειν, ἐν τῷ αὐτῷ

[46]   δεῖ ἐσθίειν, ἀλλ' ἔσθιε, ὡς δεῖ. μέμνησο γάρ, ὅτι οὕτως ἀφῃρήκει

[1]   οὖν ἐφιέμενος μέμνησο, ὅτι οὐ δεῖ μετρίως κεκινημένον ἅπτεσθαι αὐτῶν, ἀλλὰ

[52]   δὲ ἀναγκαιότατος καὶ ὅπου ἀναπαύεσθαι δεῖ, ὁ πρῶτος. ἡμεῖς δὲ ἔμπαλιν

[26]   σὸν κατεαγῇ, τοιοῦτον εἶναί σε δεῖ, ὁποῖον ὅτε καὶ τὸ τοῦ

[25]   ἀγαθὰ ταῦτά ἐστι, χαίρειν σε δεῖ, ὅτι ἔτυχεν αὐτῶν ἐκεῖνος· εἰ

[29]   ὁμοίως ὀρέγεσθαι, ὁμοίως δυσαρεστεῖν; ἀγρυπνῆσαι δεῖ, πονῆσαι, ἀπὸ τῶν οἰκείων ἀπελθεῖν,

[29]   καὶ οὕτως ἅπτου τοῦ ἔργου. δεῖ σ' εὐτακτεῖν, ἀναγκοτροφεῖν, ἀπέχεσθαι πεμμάτων,

[7]   ἀναλέξῃ καὶ βολβάριον, τετάσθαι δὲ δεῖ τὴν διάνοιαν ἐπὶ τὸ πλοῖον

[24]   ὃν ἐν μόνοις εἶναί τινα δεῖ τοῖς ἐπὶ σοί, ἐν οἷς

[36]   τὸ κοινωνικὸν ἐν ἑστιάσει, οἷον δεῖ, φυλάξαι, ἀπαξίαν ἔχει. ὅταν οὖν

[52]   πῶς δὲ ἀποδείκνυται ὅτι οὐ δεῖ ψεύδεσθαι, πρόχειρον ἔχομεν. ~Ἐπὶ παντὸς

[52]   ἀποδείξεων, οἷον πόθεν ὅτι οὐ δεῖ ψεύδεσθαι· τρίτος ὁ αὐτῶν τούτων

[24]   αἰδήμονα καὶ πιστὸν καὶ μεγαλόφρονα, δείκνυε τὴν ὁδὸν καὶ κτήσομαι. εἰ

[33]   τίς σοι ἀπαγγείλῃ ὅτι ὁ δεῖνά σε κακῶς λέγει, μὴ ἀπολογοῦ

[21]   καὶ φυγὴ καὶ πάντα τὰ δεινὰ φαινόμενα πρὸ ὀφθαλμῶν ἔστω σοι

[5]   τὸ περὶ τοῦ θανάτου, διότι δεινόν, ἐκεῖνο τὸ δεινόν ἐστιν. ὅταν

[5]   δόγματα· οἷον ὁ θάνατος οὐδὲν δεινόν (ἐπεὶ καὶ Σωκράτει ἂν ἐφαίνετο)

[5]   θανάτου, διότι δεινόν, ἐκεῖνο τὸ δεινόν ἐστιν. ὅταν οὖν ἐμποδιζώμεθα ἢ

[25]   τῷ καλοῦντι, ὅσου πωλεῖ τὸ δεῖπνον. ἐπαίνου δ' αὐτὸ πωλεῖ, θεραπείας

[25]   οὐδὲν οὖν ἔχεις ἀντὶ τοῦ δείπνου; ἔχεις μὲν οὖν τὸ μὴ

[52]   τρίτος τόπος ἀναγκαῖος διὰ τὸν δεύτερον, ὁ δὲ δεύτερος διὰ τὸν

[52]   διὰ τὸν δεύτερον, ὁ δὲ δεύτερος διὰ τὸν πρῶτον· ὁ δὲ

[52]   οἷον τὸ μὴ ψεύδεσθαι· ὁ δεύτερος ὁ τῶν ἀποδείξεων, οἷον πόθεν

[49]   ἀπετελέσθην ἀντὶ φιλοσόφου; πλήν γε δὴ ὅτι ἀντὶ Ὁμήρου Χρύσιππον ἐξηγούμενος.

[25]   ὃν οὐκ ἔδωκας. τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον καὶ ἐνταῦθα. οὐ παρεκλήθης

[32]   μάντις φαῦλα γεγονέναι τὰ ἱερά, δῆλον ὅτι θάνατος σημαίνεται ἢ πήρωσις

[33]   ἀποσιωπῆσαι καὶ ἐρυθριᾶσαι καὶ σκυθρωπάσαι δῆλος γίνου δυσχεραίνων τῷ λόγῳ. ~Ὅταν

[46]   οὐδὲν οἶσθα, καὶ σὺ μὴ δηχθῇς, τότε ἴσθι, ὅτι ἄρχῃ τοῦ

[24]   οὐ δύνασαι ἐν κακῷ εἶναι δι' ἄλλον, οὐ μᾶλλον ἢ ἐν

[33]   ἢ λαλείσθω τὰ ἀναγκαῖα καὶ δι' ὀλίγων. σπανίως δέ ποτε καιροῦ

[24]   μοι μᾶλλον συλλαμβάνετε καὶ μή, δι' ὧν ἀποβαλῶ αὐτὰ ταῦτα, ἐκεῖνά

[1]   πάντως γε μὴν ἐκείνων ἀποτεύξη, δι' ὧν μόνων ἐλευθερία καὶ εὐδαιμονία

[24]   ταύτην βοήθειαν; στοὰς οὐχ ἕξει διὰ σὲ οὔτε βαλανεῖα. καὶ τί

[11]   ἀφελόμενος. τί δὲ σοὶ μέλει, διὰ τίνος σε ὁ δοὺς ἀπῄτησε;

[1]   μὲν οὐδ' αὐτῶν τούτων τεύξῃ διὰ τὸ καὶ τῶν προτέρων ἐφίεσθαι,

[52]   ὁ μὲν τρίτος τόπος ἀναγκαῖος διὰ τὸν δεύτερον, ὁ δὲ δεύτερος

[52]   τὸν δεύτερον, ὁ δὲ δεύτερος διὰ τὸν πρῶτον· ὁ δὲ ἀναγκαιότατος

[24]   διὰ τὸν χαλκέα οὐδ' ὅπλα διὰ τὸν σκυτέα· ἱκανὸν δέ, ἐὰν

[24]   τοῦτο; οὐδὲ γὰρ ὑποδήματα ἔχει διὰ τὸν χαλκέα οὐδ' ὅπλα διὰ

[31]   τὸ ἀγαθὸν οἴεσθαι τὴν τυραννίδα. διὰ τοῦτο καὶ ὁ γεωργὸς λοιδορεῖ

[31]   θεούς, διὰ τοῦτο ὁ ναύτης, διὰ τοῦτο ὁ ἔμπορος, διὰ τοῦτο

[31]   ὁ γεωργὸς λοιδορεῖ τοὺς θεούς, διὰ τοῦτο ὁ ναύτης, διὰ τοῦτο

[31]   ναύτης, διὰ τοῦτο ὁ ἔμπορος, διὰ τοῦτο οἱ τὰς γυναῖκας καὶ

[33]   ἦν τοσούτου’ ἰδιωτικὸν γὰρ καὶ διαβεβλημένον πρὸς τὰ ἐκτός. ἐν ταῖς

[35]   τὴν νίκην νενικηκότι. ~Ὅταν τι διαγνούς, ὅτι ποιητέον ἐστί, ποιῇς, μηδέποτε

[45]   ἀλλ' ὅτι πολύν. πρὶν γὰρ διαγνῶναι τὸ δόγμα, πόθεν οἶσθα, εἰ

[18]   σε ἡ φαντασία· ἀλλ' εὐθὺς διαίρει παρὰ σεαυτῷ καὶ λέγε ὅτι

[51]   καὶ ἐν μηδενὶ παραβαίνειν τὸν διαιροῦντα λόγον; παρείληφας τὰ θεωρήματα, οἷς

[33]   ἑστιάσεις τὰς ἔξω καὶ ἰδιωτικὰς διακρούου· ἐὰν δέ ποτε γίνηται καιρός,

[33]   μὴ πολλὰ περὶ τῶν γεγενημένων διαλέγου, ὅσα μὴ φέρει πρὸς τὴν

[24]   ἱκανὸς ἔσῃ. ~Οὗτοί σε οἱ διαλογισμοὶ μὴ θλιβέτωσαν ἄτιμος ἐγὼ βιώσομαι

[7]   βολβάριον, τετάσθαι δὲ δεῖ τὴν διάνοιαν ἐπὶ τὸ πλοῖον καὶ συνεχῶς

[52]   ὁ αὐτῶν τούτων βεβαιωτικὸς καὶ διαρθρωτικός, οἷον πόθεν ὅτι τοῦτο ἀπόδειξις;

[51]   σεαυτὸν οὐ προκόψας, ἀλλ' ἰδιώτης διατελέσεις καὶ ζῶν καὶ ἀποθνῄσκων. ἤδη

[53]   Πεπρωμένη, ὅποι ποθ' ὑμῖν εἰμι διατεταγμένος· ὡς ἕψομαί γ' ἄοκνος· ἢν

[20]   ἂν γὰρ ἅπαξ χρόνου καὶ διατριβῆς τύχῃς, ῥᾷον κρατήσεις σεαυτοῦ. ~Θάνατος

[52]   ἐν γὰρ τῷ τρίτῳ τόπῳ διατρίβομεν καὶ περὶ ἐκεῖνόν ἐστιν ἡμῖν

[12]   ἀμελήσω τᾶν ἐμῶν, οὐχ ἕξω διατροφάς’ ἐὰν μὴ κολάσω τὸν παῖδα,

[26]   καταμαθεῖν ἔστιν ἐξ ὧν οὐ διαφερόμεθα πρὸς ἀλλήλους. οἷον, ὅταν ἄλλου

[25]   θεραπείας πωλεῖ. δὸς οὖν τὸ διάφορον, εἰ σοι λυσιτελεῖ, ὅσου πωλεῖται.

[51]   καὶ συμβέβληκας. ποῖον οὖν ἔτι διδάσκαλον προσδοκᾷς, ἵνα εἰς ἐκεῖνον ὑπερθῇ

[17]   δράματος, οἵου ἂν θέλῃ ὁ διδάσκαλος· ἂν βραχύ, βραχέος· ἂν μακρόν,

[32]   ἐκ τέχνης τινὸς ἄλλης ἀφορμαὶ δίδονται πρὸς τὸ συνιδεῖν τὸ προκείμενον·

[11]   δοὺς ἀπῄτησε; μέχρι δ' ἂν διδῷ, ὡς ἀλλοτρίου αὐτοῦ ἐπιμελοῦ, ὡς

[7]   καὶ ἐν τῷ βίῳ, ἐὰν διδῶται ἀντὶ βολβαρίου καὶ κοχλιδίου γυναικάριον

[32]   μηδὲ τρέμων αὐτῷ πρόσει, ἀλλὰ διεγνωκώς, ὅτι πᾶν τὸ ἀποβησόμενον ἀδιάφορον

[36]   νύξ ἐστι’ πρὸς μὲν τὸ διεζευγμένον μεγάλην ἔχει ἀξίαν, πρὸς δὲ

[31]   διοικούντων τὰ ὅλα καλῶς καὶ δικαίως καὶ σαυτὸν εἰς τοῦτο κατατεταχέναι,

[29]   ἐν τιμῇ, ἐν ἀρχῇ, ἐν δίκῃ, ἐν πραγματίῳ παντί. ταῦτα ἐπίσκεψαι.

[15]   καὶ συνάρχων. οὕτω γὰρ ποιῶν Διογένης καὶ Ἡράκλειτος καὶ οἱ ὅμοιοι

[31]   αὐτῶν ἔχειν ὡς ὄντων καὶ διοικούντων τὰ ὅλα καλῶς καὶ δικαίως

[4]   λούσασθαι γένηται ἐμποδών, πρόχειρον ἔσται διότι ἀλλ' οὐ τοῦτο ἤθελον μόνον,

[5]   δόγμα τὸ περὶ τοῦ θανάτου, διότι δεινόν, ἐκεῖνο τὸ δεινόν ἐστιν.

[22]   ταύτην τὴν χώραν· μέμνησό τε διότι, ἐὰν μὲν ἐμμείνῃς τοῖς αὐτοῖς,

[40]   προσέχειν οὖν ἄξιον, ἵνα αἴσθωνται, διότι ἐπ' οὐδενὶ ἄλλῳ τιμῶνται ἢ

[33]   πρὸς τὰ λεχθέντα, ἀλλ' ἀποκρίνου διότι ἠγνόει γὰρ τὰ ἄλλα τὰ

[1]   ἡμῖν ᾖ, πρόχειρον ἔστω τὸ διότι οὐδὲν πρὸς ἐμέ’ ~Μέμνησο, ὅτι

[22]   θαυμάσονται, ἐὰν δὲ ἡττηθῇς αὐτῶν, διπλοῦν προσλήψῃ καταγέλωτα. ~Ἐάν ποτέ σοι

[47]   μὴ τοὺς ἀνδριάντας περιλάμβανε· ἀλλὰ διψῶν ποτε σφοδρῶς ἐπίσπασαι ψυχροῦ ὕδατος

[45]   πολύν. πρὶν γὰρ διαγνῶναι τὸ δόγμα, πόθεν οἶσθα, εἰ κακῶς; οὕτως

[5]   Σωκράτει ἂν ἐφαίνετο) ἀλλὰ τὸ δόγμα τὸ περὶ τοῦ θανάτου, διότι

[16]   γὰρ οὐ θλίβει) ἀλλὰ τὸ δόγμα τὸ περὶ τούτου’ μέχρι μέντοι

[20]   ὁ τύπτων ὑβρίζει, ἀλλὰ τὸ δόγμα τὸ περὶ τούτων ὡς ὑβριζόντων.

[5]   ἑαυτούς, τοῦτ' ἔστι τὰ ἑαυτῶν δόγματα. ἀπαιδεύτου ἔργον τὸ ἄλλοις ἐγκαλεῖν,

[5]   ἀλλὰ τὰ περὶ τῶν πραγμάτων δόγματα· οἷον ὁ θάνατος οὐδὲν δεινόν

[17]   σὸν γὰρ τοῦτ' ἔστι, τὸ δοθὲν ὑποκρίνασθαι πρόσωπον καλῶς· ἐκλέξασθαι δ'

[23]   εἶναι φιλόσοφος εἰ δὲ καὶ δοκεῖν βούλει {τῷ εἶναι} σαυτῷ φαίνου

[13]   δόξας καὶ ἠλίθιος, μηδὲν βούλου δοκεῖν ἐπίστασθαι· κἂν δόξῃς τις εἶναί

[29]   ἄλλος γὰρ πρὸς ἄλλο πέφυκε. δοκεῖς, ὅτι ταῦτα ποιῶν ὡσαύτως δύνασαι

[48]   χρῆται. ἂν ἠλίθιος ἢ ἀμαθὴς δοκῇ, οὐ πεφρόντικεν. ἐνί τε λόγῳ,

[1]   φαινόμενον’ ἔπειτα ἐξέταζε αὐτὴν καὶ δοκίμαζε τοῖς κανόσι τούτοις οἷς ἔχεις,

[31]   βλάπτεσθαί τινα οἰόμενον χαίρειν τῷ δοκοῦντι βλάπτειν, ὥσπερ καὶ τὸ αὐτῇ

[31]   ὑπὸ υἱοῦ λοιδορεῖται, ὅταν τῶν δοκούντων ἀγαθῶν εἶναι τῷ παιδὶ μὴ

[33]   συμβαλεῖν, μάλιστα τῶν ἐν ὑπεροχῇ δοκούντων, πρόβαλε σαυτῷ, τί ἂν ἐποίησεν

[1]   δὲ τὸ σῶμα, ἡ κτῆσις, δόξαι, ἀρχαὶ καὶ ἑνὶ λόγῳ ὅσα

[33]   οἰκίαν, οἰκετίαν· τὸ δὲ πρὸς δόξαν ἢ τρυφὴν ἅπαν περίγραφε. περὶ

[18]   τῷ κτησειδίῳ μου ἢ τῷ δοξαρίῳ μου ἢ τοῖς τέκνοις ἢ

[13]   ὑπόμεινον ἕνεκα τῶν ἐκτὸς ἀνόητος δόξας καὶ ἠλίθιος, μηδὲν βούλου δοκεῖν

[13]   μηδὲν βούλου δοκεῖν ἐπίστασθαι· κἂν δόξῃς τις εἶναί τισιν, ἀπίστει σεαυτῷ.

[25]   δ' αὐτὸ πωλεῖ, θεραπείας πωλεῖ. δὸς οὖν τὸ διάφορον, εἰ σοι

[1]   οὖν, ὅτι, ἐὰν τὰ φύσει δοῦλα ἐλεύθερα οἰηθῇς καὶ τὰ ἀλλότρια

[1]   δὲ οὐκ ἐφ' ἡμῖν ἀσθενῆ, δοῦλα, κωλυτά, ἀλλότρια. μέμνησο οὖν, ὅτι,

[14]   ἐπ' ἄλλοις· εἰ δὲ μή, δουλεύειν ἀνάγκη. ~Μέμνησο, ὅτι ὡς ἐν

[24]   δὲ ἀλλότρια ἔργα; τίς δὲ δοῦναι δύναται ἑτέρῳ, ἃ μὴ ἔχει

[11]   μέλει, διὰ τίνος σε ὁ δοὺς ἀπῄτησε; μέχρι δ' ἂν διδῷ,

[17]   στενάξῃς. ~Μέμνησο, ὅτι ὑποκριτὴς εἶ δράματος, οἵου ἂν θέλῃ ὁ διδάσκαλος·

[24]   φησίν, ἵνα ἡμεῖς ἔχωμεν’ εἰ δύναμαι κτήσασθαι τηρῶν ἐμαυτὸν αἰδήμονα καὶ

[19]   ἰδών τινα προτιμώμενον ἢ μέγα δυνάμενον ἢ ἄλλως εὐδοκιμοῦντα μακαρίσῃς, ὑπὸ

[33]   φοιτᾷς πρός τινα τῶν μέγα δυναμένων, πρόβαλε, ὅτι οὐχ εὑρήσεις αὐτὸν

[37]   ἑστιάτορα αἰδῶ φυλάξαι. ~Ἐὰν ὑπὲρ δύναμιν ἀναλάβῃς τι πρόσωπον, καὶ ἐν

[10]   ἐπιστρέφων ἐπὶ σεαυτὸν ζητεῖν, τίνα δύναμιν ἔχεις πρὸς τὴν χρῆσιν αὐτοῦ.

[31]   μηδέ γε γλίσχρως μηδὲ ὑπὲρ δύναμιν. ~Ὅταν μαντικῇ προσίῃς, μέμνησο, ὅτι,

[33]   ἅπαν περίγραφε. περὶ ἀφροδίσια εἰς δύναμιν πρὸ γάμου καθαρευτέον· ἁπτομένῳ δὲ

[10]   καλὸν ἴδῃς ἢ καλήν, εὑρήσεις δύναμιν πρὸς ταῦτα ἐγκράτειαν· ἐὰν πόνος

[53]   Ἄνυτος καὶ Μέλιτος ἀποκτεῖναι μὲν δύνανται, βλάψαι δὲ οὔ.

[29]   τὴν σεαυτοῦ φύσιν κατάμαθε, εἰ δύνασαι βαστάσαι. πένταθλος εἶναι βούλει ἢ

[19]   ὠφεληθῆναι ἀπ' αὐτοῦ’ ~Ἀνίκητος εἶναι δύνασαι, ἐὰν εἰς μηδένα ἀγῶνα καταβαίνῃς,

[24]   ἡ ἀτιμία ἐστὶ κακόν, οὐ δύνασαι ἐν κακῷ εἶναι δι' ἄλλον,

[29]   δοκεῖς, ὅτι ταῦτα ποιῶν ὡσαύτως δύνασαι ἐσθίειν, ὡσαύτως πίνειν, ὁμοίως ὀρέγεσθαι,

[14]   δύνασαι. τοῦτο οὖν ἄσκει, ὃ δύνασαι. κύριος ἑκάστου ἐστὶν ὁ τῶν

[25]   ἔτυχες· μέμνησο δέ, ὅτι οὐ δύνασαι μὴ ταὐτὰ ποιῶν πρὸς τὸ

[14]   θέλῃς ὀρεγόμενος μὴ ἀποτυγχάνειν, τοῦτο δύνασαι. τοῦτο οὖν ἄσκει, ὃ δύνασαι.

[49]   ἐπὶ τῷ νοεῖν καὶ ἐξηγεῖσθαι δύνασθαι τὰ Χρυσίππου βιβλία σεμνύνηται, λέγε

[29]   Εὐφράτης λέγει (καίτοι τίς οὕτω δύναται εἰπεῖν, ὡς ἐκεῖνος; θέλουσι καὶ

[24]   ἀλλότρια ἔργα; τίς δὲ δοῦναι δύναται ἑτέρῳ, ἃ μὴ ἔχει αὐτός;

[12]   καλῇς τὸν παῖδα, ἐνθυμοῦ, ὅτι δύναται μὴ ὑπακοῦσαι καὶ ὑπακούσας μηδὲν

[25]   ἀξιοῦσθαι. πῶς γὰρ ἴσον ἔχειν δύναται ὁ μὴ φοιτῶν ἐπὶ θύρας

[24]   ἐν τῇ πόλει; ἣν ἂν δύνῃ φυλάττων ἅμα τὸν πιστὸν καὶ

[49]   μοι Χρύσιππον’ ἐρυθριῶ, ὅταν μὴ δύνωμαι ὅμοια τὰ ἔργα καὶ σύμφωνα

[43]   ὅτι ἔδοξεν αὐτῷ’ ~Πᾶν πρᾶγμα δύο ἔχει λαβάς, τὴν μὲν φορητήν,

[29]   ὡσαύτως πίνειν, ὁμοίως ὀρέγεσθαι, ὁμοίως δυσαρεστεῖν; ἀγρυπνῆσαι δεῖ, πονῆσαι, ἀπὸ τῶν

[2]   ὁ δὲ ἐν> ἐκκλίσει περιπίπτων δυστυχής. ἂν μὲν οὖν μόνα ἐκκλίνῃς

[2]   ἐκκλίνῃς ἢ θάνατον ἢ πενίαν, δυστυχήσεις. ἆρον οὖν τὴν ἔκκλισιν ἀπὸ

[33]   ἐρυθριᾶσαι καὶ σκυθρωπάσαι δῆλος γίνου δυσχεραίνων τῷ λόγῳ. ~Ὅταν ἡδονῆς τινος

[29]   ἑξῆς ἐντεθυμημένος, ὕστερον δὲ ἀναφανέντων δυσχερῶν τινων αἰσχρῶς ἀποστήσῃ. θέλεις Ὀλύμπια

Maximes
[11]	σε ὁ δοὺς ἀπῄτησε; μέχρι	δ'	ἂν διδῷ, ὡς ἀλλοτρίου αὐτοῦ
[2]	οὐδενί, ὧν ἐκκλίνεις, περιπεσῇ· νόσον	δ'	ἂν ἐκκλίνῃς ἢ θάνατον ἢ
[50]	ἂν παραβῇς, ἔμμενε. ὅ τι	δ'	ἂν ἐρῇ τις περὶ σοῦ,
[32]	καὶ οὐδὲν πρὸς σέ, ὁποῖον	δ'	ἂν ᾖ, ἔσται αὐτῷ χρήσασθαι
[53]	γενόμενος, οὐδὲν ἧττον ἕψομαι. ὅστις	δ'	ἀνάγκῃ συγκεχώρηκεν καλῶς, σοφὸς παρ'
[17]	δοθὲν ὑποκρίνασθαι πρόσωπον καλῶς· ἐκλέξασθαι	δ'	αὐτὸ ἄλλου. ~Κόραξ ὅταν μὴ
[25]	ὅσου πωλεῖ τὸ δεῖπνον. ἐπαίνου	δ'	αὐτὸ πωλεῖ, θεραπείας πωλεῖ. δὸς
[48]	ἅπασαν ἦρκεν ἐξ ἑαυτοῦ· τὴν	δ'	ἔκκλισιν εἰς μόνα τὰ παρὰ
[24]	τὴν ὁδὸν καὶ κτήσομαι. εἰ	δ'	ἐμὲ ἀξιοῦτε τὰ ἀγαθὰ τὰ
[1]	τὰ μὲν ἀφιέναι παντελῶς, τὰ	δ'	ὑπερτίθεσθαι πρὸς τὸ παρόν. ἐὰν
[24]	ἐκπληρώσῃ τὸ ἑαυτοῦ ἔργον. εἰ	δὲ	ἄλλον τινὰ αὐτῇ κατεσκεύαζες πολίτην
[24]	τῶν ἐφ' ἡμῖν ἐστιν, οὐχὶ	δὲ	ἀλλότρια ἔργα; τίς δὲ δοῦναι
[1]	μόνον οἰηθῇς σὸν εἶναι, τὸ	δὲ	ἀλλότριον, ὥσπερ ἐστίν, ἀλλότριον, οὐδείς
[52]	δεύτερος διὰ τὸν πρῶτον· ὁ	δὲ	ἀναγκαιότατος καὶ ὅπου ἀναπαύεσθαι δεῖ,
[29]	μηδὲν τῶν ἑξῆς ἐντεθυμημένος, ὕστερον	δὲ	ἀναφανέντων δυσχερῶν τινων αἰσχρῶς ἀποστήσῃ.
[53]	θεοῖς φίλον, ταύτῃ γενέσθω. ἐμὲ	δὲ	Ἄνυτος καὶ Μέλιτος ἀποκτεῖναι μὲν
[52]	ἀμελοῦμεν. τοιγαροῦν ψευδόμεθα μέν, πῶς	δὲ	ἀποδείκνυται ὅτι οὐ δεῖ ψεύδεσθαι,
[49]	αὐτὸ μόνον σεμνόν ἐστιν. ἂν	δὲ	αὐτὸ τοῦτο τὸ ἐξηγεῖσθαι θαυμάσω,
[43]	λαβάς, τὴν μὲν φορητήν, τὴν	δὲ	ἀφόρητον. ὁ ἀδελφὸς ἐὰν ἀδικῇ,
[22]	ὀφρὺν μὲν μὴ σχῇς· τῶν	δὲ	βελτίστων σοι φαινομένων οὕτως ἔχου,
[53]	ὡς ἕψομαί γ' ἄοκνος· ἢν	δέ	γε μὴ θέλω, κακὸς γενόμενος,
[44]	λέξις τῆς σῆς κρείσσων’ σὺ	δέ	γε οὔτε κτῆσις εἶ οὔτε
[7]	ἐκεῖνα ἅπαντα μηδὲ ἐπιστρεφόμενος. ἐὰν	δὲ	γέρων ᾖς, μηδὲ ἀπαλλαγῇς ποτε
[7]	κοχλίδιον ἀναλέξῃ καὶ βολβάριον, τετάσθαι	δὲ	δεῖ τὴν διάνοιαν ἐπὶ τὸ
[52]	ἀναγκαῖος διὰ τὸν δεύτερον, ὁ	δὲ	δεύτερος διὰ τὸν πρῶτον· ὁ
[24]	οὐχὶ δὲ ἀλλότρια ἔργα; τίς	δὲ	δοῦναι δύναται ἑτέρῳ, ἃ μὴ
[4]	φύσιν ἔχουσαν τηρῆσαι· οὐ τηρήσω	δέ,	ἐὰν ἀγανακτῶ πρὸς τὰ γινόμενα.
[24]	ὅπλα διὰ τὸν σκυτέα· ἱκανὸν	δέ,	ἐὰν ἕκαστος ἐκπληρώσῃ τὸ ἑαυτοῦ
[51]	προσέχων ἢ τῷ λόγῳ. σὺ	δὲ	εἰ καὶ μήπω εἶ Σωκράτης,
[24]	τὸν πιστὸν καὶ αἰδήμονα. εἰ	δὲ	ἐκείνην ὠφελεῖν βουλόμενος ἀποβαλεῖς ταῦτα,
[52]	ἀναπαύεσθαι δεῖ, ὁ πρῶτος. ἡμεῖς	δὲ	ἔμπαλιν ποιοῦμεν· ἐν γὰρ τῷ
[33]	συνόντων ἐπὶ τὸ προσῆκον. εἰ	δὲ	ἐν ἀλλοφύλοις ἀποληφθεὶς τύχοις, σιώπα.
[2]	ἐν> ὀρέξει ἀποτυγχάνων ἀτυχής, ὁ	δὲ	ἐν> ἐκκλίσει περιπίπτων δυστυχής. ἂν
[32]	καὶ τίνων παρακούσεις ἀπειθήσας. ἔρχου	δὲ	ἐπὶ τὸ μαντεύεσθαι, καθάπερ ἠξίου
[30]	ἂν μὴ σὺ θέλῃς· τότε	δὲ	ἔσῃ βεβλαμμένος, ὅταν ὑπολάβῃς βλάπτεσθαι.
[49]	τούτων οὔπω σεμνὸν οὐδέν. ὅταν	δὲ	εὕρω τὸν ἐξηγούμενον, ἀπολείπεται χρῆσθαι
[22]	οὗτοί σε ὕστερον θαυμάσονται, ἐὰν	δὲ	ἡττηθῇς αὐτῶν, διπλοῦν προσλήψῃ καταγέλωτα.
[14]	κακίαν, ἀλλ' ἄλλο τι. ἐὰν	δὲ	θέλῃς ὀρεγόμενος μὴ ἀποτυγχάνειν, τοῦτο
[48]	κἂν ψέγῃ, οὐκ ἀπολογεῖται. περίεισι	δὲ	καθάπερ οἱ ἄρρωστοι, εὐλαβούμενός τι
[24]	ἄνισοί ἐστε καὶ ἀγνώμονες. τί	δὲ	καὶ βούλεσθε μᾶλλον; ἀργύριον ἢ
[23]	παντὶ τῷ εἶναι φιλόσοφος εἰ	δὲ	καὶ δοκεῖν βούλει {τῷ εἶναι}
[31]	αὐτῷ καὶ εὐσεβείας ἐπιμελεῖται. σπένδειν	δὲ	καὶ θύειν καὶ ἀπάρχεσθαι κατὰ
[15]	ἄξιος τῶν θεῶν συμπότης. ἂν	δὲ	καὶ παρατεθέντων σοι μὴ λάβῃς,
[1]	ὑπερτίθεσθαι πρὸς τὸ παρόν. ἐὰν	δὲ	καὶ ταῦτ' ἐθέλῃς καὶ ἄρχειν
[33]	τῶν σοὶ συμβεβηκότων ἀκούειν. ἀπέστω	δὲ	καὶ τὸ γέλωτα κινεῖν· ὀλισθηρὸς
[33]	σὲ τῶν πλησίον ἀνιέναι. ἐπισφαλὲς	δὲ	καὶ τὸ εἰς αἰσχρολογίαν προελθεῖν.
[33]	οὕτω γὰρ οὐκ ἐμποδισθήσῃ. βοῆς	δὲ	καὶ τοῦ ἐπιγελᾶν τινι ἢ
[25]	ὅτι ἔτυχεν αὐτῶν ἐκεῖνος· εἰ	δὲ	κακά, μὴ ἄχθου, ὅτι σὺ
[25]	σοι λυσιτελεῖ, ὅσου πωλεῖται. εἰ	δὲ	κἀκεῖνα θέλεις μὴ προΐεσθαι καὶ
[12]	προῖκα δὲ οὐδὲν περιγίνεται. ὅταν	δὲ	καλῇς τὸν παῖδα, ἐνθυμοῦ, ὅτι
[53]	παντὸς πρόχειρα ἑκτέον ταῦτα· ἄγου	δέ	μ' ὦ Ζεῦ, καὶ σύ
[44]	ἐγώ σου ἄρα κρείσσων’ ἐκεῖνοι	δὲ	μᾶλλον συνακτικοί ἐγώ σου πλουσιώτερός
[26]	εὐθὺς οἴμοι, τάλας ἐγώ’ ἐχρῆν	δὲ	μεμνῆσθαι, τί πάσχομεν περὶ ἄλλων
[14]	τι τῶν ἐπ' ἄλλοις· εἰ	δὲ	μή, δουλεύειν ἀνάγκη. ~Μέμνησο, ὅτι
[33]	οἷόν τε, εἰς ἅπαν, εἰ	δὲ	μή, ἐκ τῶν ἐνόντων. ἑστιάσεις
[29]	τούτων ἀπάθειαν, ἐλευθερίαν, ἀταραξίαν· εἰ	δὲ	μή, μὴ προσάγαγε. μὴ ὡς
[33]	ἢ πομάτων, τῶν ἑκασταχοῦ, μάλιστα	δὲ	μὴ περὶ ἀνθρώπων ψέγων ἢ
[25]	τὸν ὀβολὸν λάβῃ θρίδακας, σὺ	δὲ	μὴ προέμενος μὴ λάβῃς, μὴ
[29]	οὕτως ἔρχου ἐπ' αὐτό. εἰ	δὲ	μή, τὴν μὲν πρώτην προθύμως
[33]	καὶ ἐπίπληξον τῷ προελθόντι· εἰ	δὲ	μή, τῷ γε ἀποσιωπῆσαι καὶ
[29]	ἔρχου ἐπὶ τὸ ἀθλεῖν. εἰ	δὲ	μή, ὡς τὰ παιδία ἀναστραφήσῃ,
[29]	σὺ νῦν μὲν ἀθλητής, νῦν	δὲ	μονομάχος, εἶτα ῥήτωρ, εἶτα φιλόσοφος,
[29]	νῦν μὲν παλαιστὰς παίζει, νῦν	δὲ	μονομάχους, νῦν δὲ σαλπίζει, εἶτα
[7]	καὶ παιδίον, οὐδὲν κωλύσει· ἐὰν	δὲ	ὁ κυβερνήτης καλέσῃ, τρέχε ἐπὶ
[19]	εἶναι θελήσεις, ἀλλ' ἐλεύθερος. μία	δὲ	ὁδὸς πρὸς τοῦτο, καταφρόνησις τῶν
[35]	αὐτὸ τὸ ἔργον φεῦγε· εἰ	δὲ	ὀρθῶς, τί φοβῇ τοὺς ἐπιπλήξοντας
[6]	εἰμι’ οἰστὸν ἂν ἦν· σὺ	δέ,	ὅταν λέγῃς ἐπαιρόμενος ὅτι ἵππον
[29]	ἐν τῷ ἀγῶνι παρορύσσεσθαι, ἔστι	δὲ	ὅτε χεῖρα ἐκβαλεῖν, σφυρὸν στρέψαι,
[25]	σὺ αὐτῶν οὐκ ἔτυχες· μέμνησο	δέ,	ὅτι οὐ δύνασαι μὴ ταὐτὰ
[53]	Μέλιτος ἀποκτεῖναι μὲν δύνανται, βλάψαι	δὲ	οὔ.
[9]	~Νόσος σώματός ἐστιν ἐμπόδιον, προαιρέσεως	δὲ	οὔ, ἐὰν μὴ αὐτὴ θέλῃ.
[9]	αὐτὸ ἄλλου τινὸς ἐμπόδιον, σὸν	δὲ	οὔ. ~Ἐφ' ἑκάστου τῶν προσπιπτόντων
[9]	χώλανσις σκέλους ἐστὶν ἐμπόδιον, προαιρέσεως	δὲ	οὔ. καὶ τοῦτο ἐφ' ἑκάστου
[24]	ἔτι τοῦτ' ἔστιν ἀτιμία; πῶς	δὲ	οὐδεὶς οὐδαμοῦ ἔσῃ, ὃν ἐν
[12]	πωλεῖται ἀπάθεια, τοσούτου ἀταραξία’ προῖκα	δὲ	οὐδὲν περιγίνεται. ὅταν δὲ καλῇς
[1]	φύσει ἐλεύθερα, ἀκώλυτα, ἀπαραπόδιστα, τὰ	δὲ	οὐκ ἐφ' ἡμῖν ἀσθενῆ, δοῦλα,
[1]	μέν ἐστιν ἐφ' ἡμῖν, τὰ	δὲ	οὐκ ἐφ' ἡμῖν. ἐφ' ἡμῖν
[31]	οὔτε ἐγκαλέσεις ὡς ἀμελούμενος. ἄλλως	δὲ	οὐχ οἷόν τε τοῦτο γίνεσθαι,
[22]	ἡμῖν αὕτη ἡ ὀφρύς; σὺ	δὲ	ὀφρὺν μὲν μὴ σχῇς· τῶν
[18]	τέκνοις ἢ τῇ γυναικί. ἐμοὶ	δὲ	πάντα αἴσια σημαίνεται, ἐὰν ἐγὼ
[2]	τῶν ἐφ' ἡμῖν. τὴν ὄρεξιν	δὲ	παντελῶς ἐπὶ τοῦ παρόντος ἄνελε·
[21]	ἔστω σοι καθ' ἡμέραν, μάλιστα	δὲ	πάντων ὁ θάνατος· καὶ οὐδὲν
[33]	ἔξω καὶ ἰδιωτικὰς διακρούου· ἐὰν	δέ	ποτε γίνηται καιρός, ἐντετάσθω σοι
[33]	πολὺ παριέναι οὐκ ἀναγκαῖον. εἰ	δέ	ποτε καιρὸς εἴη, μηδενὶ σπουδάζων
[33]	ἀναγκαῖα καὶ δι' ὀλίγων. σπανίως	δέ	ποτε καιροῦ παρακαλοῦντος ἐπὶ τὸ
[33]	πόμα, ἀμπεχόνην, οἰκίαν, οἰκετίαν· τὸ	δὲ	πρὸς δόξαν ἢ τρυφὴν ἅπαν
[52]	ἡμῖν ἡ πᾶσα σπουδή· τοῦ	δὲ	πρώτου παντελῶς ἀμελοῦμεν. τοιγαροῦν ψευδόμεθα
[29]	παίζει, νῦν δὲ μονομάχους, νῦν	δὲ	σαλπίζει, εἶτα τραγῳδεῖ· οὕτω καὶ
[34]	καὶ ἐπαινέσεις αὐτὸς σεαυτόν. ἐὰν	δέ	σοι καιρὸς φανῇ ἅψασθαι τοῦ
[11]	ἀλλὰ κακὸς ὁ ἀφελόμενος. τί	δὲ	σοὶ μέλει, διὰ τίνος σε
[28]	τῷ ἀπαντήσαντι, ἠγανάκτεις ἄν· ὅτι	δὲ	σὺ τὴν γνώμην τὴν σεαυτοῦ
[45]	μὲν φαντασίας καταληπτικὰς λαμβάνειν, ἄλλοις	δὲ	συγκατατίθεσθαι. ~Μηδαμοῦ σεαυτὸν εἴπῃς φιλόσοφον
[40]	μὲν οὐδὲν αὐταῖς πρόσεστι, μόνον	δὲ	συγκοιμῶνται τοῖς ἀνδράσι, ἄρχονται καλλωπίζεσθαι
[29]	τὰ παιδία νῦν φιλόσοφος, ὕστερον	δὲ	τελώνης, εἶτα ῥήτωρ, εἶτα ἐπίτροπος
[29]	εἶτα ῥήτωρ, εἶτα φιλόσοφος, ὅλῃ	δὲ	τῇ ψυχῇ οὐδέν· ἀλλ' ὡς
[41]	μὲν ἐν παρέργῳ ποιητέον· περὶ	δὲ	τὴν γνώμην ἡ πᾶσα ἔστω
[49]	οὗτος, ἐφ' ᾧ ἐσεμνύνετο. ἐγὼ	δὲ	τί βούλομαι; καταμαθεῖν τὴν φύσιν
[32]	τοῦ μάντεως αὐτὸ πευσόμενος, ὁποῖον	δέ	τι ἐστίν, ἐλήλυθας εἰδώς, εἴπερ
[33]	εἰκῇ μηδὲ ῥᾳδίως πάριθι· παριὼν	δὲ	τὸ σεμνὸν καὶ τὸ εὐσταθὲς
[1]	καὶ θεοὺς καὶ ἀνθρώπους, ἐὰν	δὲ	τὸ σὸν μόνον οἰηθῇς σὸν
[36]	διεζευγμένον μεγάλην ἔχει ἀξίαν, πρὸς	δὲ	τὸ συμπεπλεγμένον ἀπαξίαν, οὕτω καὶ
[1]	ἡμέτερα ἔργα· οὐκ ἐφ' ἡμῖν	δὲ	τὸ σῶμα, ἡ κτῆσις, δόξαι,
[36]	τὸ σῶμα ἐχέτω ἀξίαν, πρὸς	δὲ	τὸ> τὸ κοινωνικὸν ἐν ἑστιάσει,
[12]	ζῆν ἐν ἀφθόνοις ταρασσόμενον. κρεῖττον	δὲ	τὸν παῖδα κακὸν εἶναι ἢ
[1]	κανόσι τούτοις οἷς ἔχεις, πρώτῳ	δὲ	τούτῳ καὶ μάλιστα, πότερον περὶ
[2]	οὐδὲν οὐδέπω σοι πάρεστι. μόνῳ	δὲ	τῷ ὁρμᾶν καὶ ἀφορμᾶν χρῶ,
[39]	στῇς, φυλάξεις τὸ μέτρον· ἐὰν	δὲ	ὑπερβῇς, ὡς κατὰ κρημνοῦ λοιπὸν
[33]	δύναμιν πρὸ γάμου καθαρευτέον· ἁπτομένῳ	δὲ	ὧν νόμιμόν ἐστι μεταληπτέον. μὴ
[31]	αὐτῶν φεύγειν καὶ ἐκτρέπεσθαι, τὰ	δὲ	ὠφέλιμα καὶ τὰ αἴτια αὐτῶν
[7]	πάντα ἐκεῖνα ἀφιέναι, ἵνα μὴ	δεδεμένος	ἐμβληθῇς ὡς τὰ πρόβατα· οὕτω
[32]	συνιδεῖν τὸ προκείμενον· ὥστε, ὅταν	δεήσῃ	συγκινδυνεῦσαι φίλῳ ἢ πατρίδι, μὴ
[15]	ὅτι ὡς ἐν συμποσίῳ σε	δεῖ	ἀναστρέφεσθαι. περιφερόμενον γέγονέ τι κατὰ
[29]	ταῦτα οὐ συμφωνεῖ. ἕνα σε	δεῖ	ἄνθρωπον ἢ ἀγαθὸν ἢ κακὸν
[29]	εἶναι· ἢ τὸ ἡγεμονικόν σε	δεῖ	ἐξεργάζεσθαι τὸ σαυτοῦ ἢ τὸ
[46]	ἐν συμποσίῳ μὴ λέγε, πῶς	δεῖ	ἐσθίειν, ἀλλ' ἔσθιε, ὡς δεῖ.
[31]	ὅστις ἐπιμελεῖται τοῦ ὀρέγεσθαι ὡς	δεῖ	καὶ ἐκκλίνειν, ἐν τῷ αὐτῷ
[46]	δεῖ ἐσθίειν, ἀλλ' ἔσθιε, ὡς	δεῖ.	μέμνησο γάρ, ὅτι οὕτως ἀφῃρήκει
[1]	οὖν ἐφιέμενος μέμνησο, ὅτι οὐ	δεῖ	μετρίως κεκινημένον ἅπτεσθαι αὐτῶν, ἀλλὰ
[52]	δὲ ἀναγκαιότατος καὶ ὅπου ἀναπαύεσθαι	δεῖ,	ὁ πρῶτος. ἡμεῖς δὲ ἔμπαλιν
[26]	σὸν κατεαγῇ, τοιοῦτον εἶναί σε	δεῖ,	ὁποῖον ὅτε καὶ τὸ τοῦ
[25]	ἀγαθὰ ταῦτά ἐστι, χαίρειν σε	δεῖ,	ὅτι ἔτυχεν αὐτῶν ἐκεῖνος· εἰ
[29]	ὁμοίως ὀρέγεσθαι, ὁμοίως δυσαρεστεῖν; ἀγρυπνῆσαι	δεῖ,	πονῆσαι, ἀπὸ τῶν οἰκείων ἀπελθεῖν,
[29]	καὶ οὕτως ἅπτου τοῦ ἔργου.	δεῖ	σ' εὐτακτεῖν, ἀναγκοτροφεῖν, ἀπέχεσθαι πεμμάτων,
[7]	ἀναλέξῃ καὶ βολβάριον, τετάσθαι δὲ	δεῖ	τὴν διάνοιαν ἐπὶ τὸ πλοῖον
[24]	ὃν ἐν μόνοις εἶναί τινα	δεῖ	τοῖς ἐπὶ σοί, ἐν οἷς
[36]	τὸ κοινωνικὸν ἐν ἑστιάσει, οἷον	δεῖ,	φυλάξαι, ἀπαξίαν ἔχει. ὅταν οὖν
[52]	πῶς δὲ ἀποδείκνυται ὅτι οὐ	δεῖ	ψεύδεσθαι, πρόχειρον ἔχομεν. ~Ἐπὶ παντὸς
[52]	ἀποδείξεων, οἷον πόθεν ὅτι οὐ	δεῖ	ψεύδεσθαι· τρίτος ὁ αὐτῶν τούτων
[24]	αἰδήμονα καὶ πιστὸν καὶ μεγαλόφρονα,	δείκνυε	τὴν ὁδὸν καὶ κτήσομαι. εἰ
[33]	τίς σοι ἀπαγγείλῃ ὅτι ὁ	δεῖνά	σε κακῶς λέγει, μὴ ἀπολογοῦ
[21]	καὶ φυγὴ καὶ πάντα τὰ	δεινὰ	φαινόμενα πρὸ ὀφθαλμῶν ἔστω σοι
[5]	τὸ περὶ τοῦ θανάτου, διότι	δεινόν,	ἐκεῖνο τὸ δεινόν ἐστιν. ὅταν
[5]	δόγματα· οἷον ὁ θάνατος οὐδὲν	δεινόν	(ἐπεὶ καὶ Σωκράτει ἂν ἐφαίνετο)
[5]	θανάτου, διότι δεινόν, ἐκεῖνο τὸ	δεινόν	ἐστιν. ὅταν οὖν ἐμποδιζώμεθα ἢ
[25]	τῷ καλοῦντι, ὅσου πωλεῖ τὸ	δεῖπνον.	ἐπαίνου δ' αὐτὸ πωλεῖ, θεραπείας
[25]	οὐδὲν οὖν ἔχεις ἀντὶ τοῦ	δείπνου;	ἔχεις μὲν οὖν τὸ μὴ
[52]	τρίτος τόπος ἀναγκαῖος διὰ τὸν	δεύτερον,	ὁ δὲ δεύτερος διὰ τὸν
[52]	διὰ τὸν δεύτερον, ὁ δὲ	δεύτερος	διὰ τὸν πρῶτον· ὁ δὲ
[52]	οἷον τὸ μὴ ψεύδεσθαι· ὁ	δεύτερος	ὁ τῶν ἀποδείξεων, οἷον πόθεν
[49]	ἀπετελέσθην ἀντὶ φιλοσόφου; πλήν γε	δὴ	ὅτι ἀντὶ Ὁμήρου Χρύσιππον ἐξηγούμενος.
[25]	ὃν οὐκ ἔδωκας. τὸν αὐτὸν	δὴ	τρόπον καὶ ἐνταῦθα. οὐ παρεκλήθης
[32]	μάντις φαῦλα γεγονέναι τὰ ἱερά,	δῆλον	ὅτι θάνατος σημαίνεται ἢ πήρωσις
[33]	ἀποσιωπῆσαι καὶ ἐρυθριᾶσαι καὶ σκυθρωπάσαι	δῆλος	γίνου δυσχεραίνων τῷ λόγῳ. ~Ὅταν
[46]	οὐδὲν οἶσθα, καὶ σὺ μὴ	δηχθῇς,	τότε ἴσθι, ὅτι ἄρχῃ τοῦ
[24]	οὐ δύνασαι ἐν κακῷ εἶναι	δι'	ἄλλον, οὐ μᾶλλον ἢ ἐν
[33]	ἢ λαλείσθω τὰ ἀναγκαῖα καὶ	δι'	ὀλίγων. σπανίως δέ ποτε καιροῦ
[24]	μοι μᾶλλον συλλαμβάνετε καὶ μή,	δι'	ὧν ἀποβαλῶ αὐτὰ ταῦτα, ἐκεῖνά
[1]	πάντως γε μὴν ἐκείνων ἀποτεύξη,	δι'	ὧν μόνων ἐλευθερία καὶ εὐδαιμονία
[24]	ταύτην βοήθειαν; στοὰς οὐχ ἕξει	διὰ	σὲ οὔτε βαλανεῖα. καὶ τί
[11]	ἀφελόμενος. τί δὲ σοὶ μέλει,	διὰ	τίνος σε ὁ δοὺς ἀπῄτησε;
[1]	μὲν οὐδ' αὐτῶν τούτων τεύξῃ	διὰ	τὸ καὶ τῶν προτέρων ἐφίεσθαι,
[52]	ὁ μὲν τρίτος τόπος ἀναγκαῖος	διὰ	τὸν δεύτερον, ὁ δὲ δεύτερος
[52]	τὸν δεύτερον, ὁ δὲ δεύτερος	διὰ	τὸν πρῶτον· ὁ δὲ ἀναγκαιότατος
[24]	διὰ τὸν χαλκέα οὐδ' ὅπλα	διὰ	τὸν σκυτέα· ἱκανὸν δέ, ἐὰν
[24]	τοῦτο; οὐδὲ γὰρ ὑποδήματα ἔχει	διὰ	τὸν χαλκέα οὐδ' ὅπλα διὰ
[31]	τὸ ἀγαθὸν οἴεσθαι τὴν τυραννίδα.	διὰ	τοῦτο καὶ ὁ γεωργὸς λοιδορεῖ
[31]	θεούς, διὰ τοῦτο ὁ ναύτης,	διὰ	τοῦτο ὁ ἔμπορος, διὰ τοῦτο
[31]	ὁ γεωργὸς λοιδορεῖ τοὺς θεούς,	διὰ	τοῦτο ὁ ναύτης, διὰ τοῦτο
[31]	ναύτης, διὰ τοῦτο ὁ ἔμπορος,	διὰ	τοῦτο οἱ τὰς γυναῖκας καὶ
[33]	ἦν τοσούτου’ ἰδιωτικὸν γὰρ καὶ	διαβεβλημένον	πρὸς τὰ ἐκτός. ἐν ταῖς
[35]	τὴν νίκην νενικηκότι. ~Ὅταν τι	διαγνούς,	ὅτι ποιητέον ἐστί, ποιῇς, μηδέποτε
[45]	ἀλλ' ὅτι πολύν. πρὶν γὰρ	διαγνῶναι	τὸ δόγμα, πόθεν οἶσθα, εἰ
[18]	σε ἡ φαντασία· ἀλλ' εὐθὺς	διαίρει	παρὰ σεαυτῷ καὶ λέγε ὅτι
[51]	καὶ ἐν μηδενὶ παραβαίνειν τὸν	διαιροῦντα	λόγον; παρείληφας τὰ θεωρήματα, οἷς
[33]	ἑστιάσεις τὰς ἔξω καὶ ἰδιωτικὰς	διακρούου·	ἐὰν δέ ποτε γίνηται καιρός,
[33]	μὴ πολλὰ περὶ τῶν γεγενημένων	διαλέγου,	ὅσα μὴ φέρει πρὸς τὴν
[24]	ἱκανὸς ἔσῃ. ~Οὗτοί σε οἱ	διαλογισμοὶ	μὴ θλιβέτωσαν ἄτιμος ἐγὼ βιώσομαι
[7]	βολβάριον, τετάσθαι δὲ δεῖ τὴν	διάνοιαν	ἐπὶ τὸ πλοῖον καὶ συνεχῶς
[52]	ὁ αὐτῶν τούτων βεβαιωτικὸς καὶ	διαρθρωτικός,	οἷον πόθεν ὅτι τοῦτο ἀπόδειξις;
[51]	σεαυτὸν οὐ προκόψας, ἀλλ' ἰδιώτης	διατελέσεις	καὶ ζῶν καὶ ἀποθνῄσκων. ἤδη
[53]	Πεπρωμένη, ὅποι ποθ' ὑμῖν εἰμι	διατεταγμένος·	ὡς ἕψομαί γ' ἄοκνος· ἢν
[20]	ἂν γὰρ ἅπαξ χρόνου καὶ	διατριβῆς	τύχῃς, ῥᾷον κρατήσεις σεαυτοῦ. ~Θάνατος
[52]	ἐν γὰρ τῷ τρίτῳ τόπῳ	διατρίβομεν	καὶ περὶ ἐκεῖνόν ἐστιν ἡμῖν
[12]	ἀμελήσω τᾶν ἐμῶν, οὐχ ἕξω	διατροφάς’	ἐὰν μὴ κολάσω τὸν παῖδα,
[26]	καταμαθεῖν ἔστιν ἐξ ὧν οὐ	διαφερόμεθα	πρὸς ἀλλήλους. οἷον, ὅταν ἄλλου
[25]	θεραπείας πωλεῖ. δὸς οὖν τὸ	διάφορον,	εἰ σοι λυσιτελεῖ, ὅσου πωλεῖται.
[51]	καὶ συμβέβληκας. ποῖον οὖν ἔτι	διδάσκαλον	προσδοκᾷς, ἵνα εἰς ἐκεῖνον ὑπερθῇ
[17]	δράματος, οἵου ἂν θέλῃ ὁ	διδάσκαλος·	ἂν βραχύ, βραχέος· ἂν μακρόν,
[32]	ἐκ τέχνης τινὸς ἄλλης ἀφορμαὶ	δίδονται	πρὸς τὸ συνιδεῖν τὸ προκείμενον·
[11]	δοὺς ἀπῄτησε; μέχρι δ' ἂν	διδῷ,	ὡς ἀλλοτρίου αὐτοῦ ἐπιμελοῦ, ὡς
[7]	καὶ ἐν τῷ βίῳ, ἐὰν	διδῶται	ἀντὶ βολβαρίου καὶ κοχλιδίου γυναικάριον
[32]	μηδὲ τρέμων αὐτῷ πρόσει, ἀλλὰ	διεγνωκώς,	ὅτι πᾶν τὸ ἀποβησόμενον ἀδιάφορον
[36]	νύξ ἐστι’ πρὸς μὲν τὸ	διεζευγμένον	μεγάλην ἔχει ἀξίαν, πρὸς δὲ
[31]	διοικούντων τὰ ὅλα καλῶς καὶ	δικαίως	καὶ σαυτὸν εἰς τοῦτο κατατεταχέναι,
[29]	ἐν τιμῇ, ἐν ἀρχῇ, ἐν	δίκῃ,	ἐν πραγματίῳ παντί. ταῦτα ἐπίσκεψαι.
[15]	καὶ συνάρχων. οὕτω γὰρ ποιῶν	Διογένης	καὶ Ἡράκλειτος καὶ οἱ ὅμοιοι
[31]	αὐτῶν ἔχειν ὡς ὄντων καὶ	διοικούντων	τὰ ὅλα καλῶς καὶ δικαίως
[4]	λούσασθαι γένηται ἐμποδών, πρόχειρον ἔσται	διότι	ἀλλ' οὐ τοῦτο ἤθελον μόνον,
[5]	δόγμα τὸ περὶ τοῦ θανάτου,	διότι	δεινόν, ἐκεῖνο τὸ δεινόν ἐστιν.
[22]	ταύτην τὴν χώραν· μέμνησό τε	διότι,	ἐὰν μὲν ἐμμείνῃς τοῖς αὐτοῖς,
[40]	προσέχειν οὖν ἄξιον, ἵνα αἴσθωνται,	διότι	ἐπ' οὐδενὶ ἄλλῳ τιμῶνται ἢ
[33]	πρὸς τὰ λεχθέντα, ἀλλ' ἀποκρίνου	διότι	ἠγνόει γὰρ τὰ ἄλλα τὰ
[1]	ἡμῖν ᾖ, πρόχειρον ἔστω τὸ	διότι	οὐδὲν πρὸς ἐμέ’ ~Μέμνησο, ὅτι
[22]	θαυμάσονται, ἐὰν δὲ ἡττηθῇς αὐτῶν,	διπλοῦν	προσλήψῃ καταγέλωτα. ~Ἐάν ποτέ σοι
[47]	μὴ τοὺς ἀνδριάντας περιλάμβανε· ἀλλὰ	διψῶν	ποτε σφοδρῶς ἐπίσπασαι ψυχροῦ ὕδατος
[45]	πολύν. πρὶν γὰρ διαγνῶναι τὸ	δόγμα,	πόθεν οἶσθα, εἰ κακῶς; οὕτως
[5]	Σωκράτει ἂν ἐφαίνετο) ἀλλὰ τὸ	δόγμα	τὸ περὶ τοῦ θανάτου, διότι
[16]	γὰρ οὐ θλίβει) ἀλλὰ τὸ	δόγμα	τὸ περὶ τούτου’ μέχρι μέντοι
[20]	ὁ τύπτων ὑβρίζει, ἀλλὰ τὸ	δόγμα	τὸ περὶ τούτων ὡς ὑβριζόντων.
[5]	ἑαυτούς, τοῦτ' ἔστι τὰ ἑαυτῶν	δόγματα.	ἀπαιδεύτου ἔργον τὸ ἄλλοις ἐγκαλεῖν,
[5]	ἀλλὰ τὰ περὶ τῶν πραγμάτων	δόγματα·	οἷον ὁ θάνατος οὐδὲν δεινόν
[17]	σὸν γὰρ τοῦτ' ἔστι, τὸ	δοθὲν	ὑποκρίνασθαι πρόσωπον καλῶς· ἐκλέξασθαι δ'
[23]	εἶναι φιλόσοφος εἰ δὲ καὶ	δοκεῖν	βούλει {τῷ εἶναι} σαυτῷ φαίνου
[13]	δόξας καὶ ἠλίθιος, μηδὲν βούλου	δοκεῖν	ἐπίστασθαι· κἂν δόξῃς τις εἶναί
[29]	ἄλλος γὰρ πρὸς ἄλλο πέφυκε.	δοκεῖς,	ὅτι ταῦτα ποιῶν ὡσαύτως δύνασαι
[48]	χρῆται. ἂν ἠλίθιος ἢ ἀμαθὴς	δοκῇ,	οὐ πεφρόντικεν. ἐνί τε λόγῳ,
[1]	φαινόμενον’ ἔπειτα ἐξέταζε αὐτὴν καὶ	δοκίμαζε	τοῖς κανόσι τούτοις οἷς ἔχεις,
[31]	βλάπτεσθαί τινα οἰόμενον χαίρειν τῷ	δοκοῦντι	βλάπτειν, ὥσπερ καὶ τὸ αὐτῇ
[31]	ὑπὸ υἱοῦ λοιδορεῖται, ὅταν τῶν	δοκούντων	ἀγαθῶν εἶναι τῷ παιδὶ μὴ
[33]	συμβαλεῖν, μάλιστα τῶν ἐν ὑπεροχῇ	δοκούντων,	πρόβαλε σαυτῷ, τί ἂν ἐποίησεν
[1]	δὲ τὸ σῶμα, ἡ κτῆσις,	δόξαι,	ἀρχαὶ καὶ ἑνὶ λόγῳ ὅσα
[33]	οἰκίαν, οἰκετίαν· τὸ δὲ πρὸς	δόξαν	ἢ τρυφὴν ἅπαν περίγραφε. περὶ
[18]	τῷ κτησειδίῳ μου ἢ τῷ	δοξαρίῳ	μου ἢ τοῖς τέκνοις ἢ
[13]	ὑπόμεινον ἕνεκα τῶν ἐκτὸς ἀνόητος	δόξας	καὶ ἠλίθιος, μηδὲν βούλου δοκεῖν
[13]	μηδὲν βούλου δοκεῖν ἐπίστασθαι· κἂν	δόξῃς	τις εἶναί τισιν, ἀπίστει σεαυτῷ.
[25]	δ' αὐτὸ πωλεῖ, θεραπείας πωλεῖ.	δὸς	οὖν τὸ διάφορον, εἰ σοι
[1]	οὖν, ὅτι, ἐὰν τὰ φύσει	δοῦλα	ἐλεύθερα οἰηθῇς καὶ τὰ ἀλλότρια
[1]	δὲ οὐκ ἐφ' ἡμῖν ἀσθενῆ,	δοῦλα,	κωλυτά, ἀλλότρια. μέμνησο οὖν, ὅτι,
[14]	ἐπ' ἄλλοις· εἰ δὲ μή,	δουλεύειν	ἀνάγκη. ~Μέμνησο, ὅτι ὡς ἐν
[24]	δὲ ἀλλότρια ἔργα; τίς δὲ	δοῦναι	δύναται ἑτέρῳ, ἃ μὴ ἔχει
[11]	μέλει, διὰ τίνος σε ὁ	δοὺς	ἀπῄτησε; μέχρι δ' ἂν διδῷ,
[17]	στενάξῃς. ~Μέμνησο, ὅτι ὑποκριτὴς εἶ	δράματος,	οἵου ἂν θέλῃ ὁ διδάσκαλος·
[24]	φησίν, ἵνα ἡμεῖς ἔχωμεν’ εἰ	δύναμαι	κτήσασθαι τηρῶν ἐμαυτὸν αἰδήμονα καὶ
[19]	ἰδών τινα προτιμώμενον ἢ μέγα	δυνάμενον	ἢ ἄλλως εὐδοκιμοῦντα μακαρίσῃς, ὑπὸ
[33]	φοιτᾷς πρός τινα τῶν μέγα	δυναμένων,	πρόβαλε, ὅτι οὐχ εὑρήσεις αὐτὸν
[37]	ἑστιάτορα αἰδῶ φυλάξαι. ~Ἐὰν ὑπὲρ	δύναμιν	ἀναλάβῃς τι πρόσωπον, καὶ ἐν
[10]	ἐπιστρέφων ἐπὶ σεαυτὸν ζητεῖν, τίνα	δύναμιν	ἔχεις πρὸς τὴν χρῆσιν αὐτοῦ.
[31]	μηδέ γε γλίσχρως μηδὲ ὑπὲρ	δύναμιν.	~Ὅταν μαντικῇ προσίῃς, μέμνησο, ὅτι,
[33]	ἅπαν περίγραφε. περὶ ἀφροδίσια εἰς	δύναμιν	πρὸ γάμου καθαρευτέον· ἁπτομένῳ δὲ
[10]	καλὸν ἴδῃς ἢ καλήν, εὑρήσεις	δύναμιν	πρὸς ταῦτα ἐγκράτειαν· ἐὰν πόνος
[53]	Ἄνυτος καὶ Μέλιτος ἀποκτεῖναι μὲν	δύνανται,	βλάψαι δὲ οὔ.
[29]	τὴν σεαυτοῦ φύσιν κατάμαθε, εἰ	δύνασαι	βαστάσαι. πένταθλος εἶναι βούλει ἢ
[19]	ὠφεληθῆναι ἀπ' αὐτοῦ’ ~Ἀνίκητος εἶναι	δύνασαι,	ἐὰν εἰς μηδένα ἀγῶνα καταβαίνῃς,
[24]	ἡ ἀτιμία ἐστὶ κακόν, οὐ	δύνασαι	ἐν κακῷ εἶναι δι' ἄλλον,
[29]	δοκεῖς, ὅτι ταῦτα ποιῶν ὡσαύτως	δύνασαι	ἐσθίειν, ὡσαύτως πίνειν, ὁμοίως ὀρέγεσθαι,
[14]	δύνασαι. τοῦτο οὖν ἄσκει, ὃ	δύνασαι.	κύριος ἑκάστου ἐστὶν ὁ τῶν
[25]	ἔτυχες· μέμνησο δέ, ὅτι οὐ	δύνασαι	μὴ ταὐτὰ ποιῶν πρὸς τὸ
[14]	θέλῃς ὀρεγόμενος μὴ ἀποτυγχάνειν, τοῦτο	δύνασαι.	τοῦτο οὖν ἄσκει, ὃ δύνασαι.
[49]	ἐπὶ τῷ νοεῖν καὶ ἐξηγεῖσθαι	δύνασθαι	τὰ Χρυσίππου βιβλία σεμνύνηται, λέγε
[29]	Εὐφράτης λέγει (καίτοι τίς οὕτω	δύναται	εἰπεῖν, ὡς ἐκεῖνος; θέλουσι καὶ
[24]	ἀλλότρια ἔργα; τίς δὲ δοῦναι	δύναται	ἑτέρῳ, ἃ μὴ ἔχει αὐτός;
[12]	καλῇς τὸν παῖδα, ἐνθυμοῦ, ὅτι	δύναται	μὴ ὑπακοῦσαι καὶ ὑπακούσας μηδὲν
[25]	ἀξιοῦσθαι. πῶς γὰρ ἴσον ἔχειν	δύναται	ὁ μὴ φοιτῶν ἐπὶ θύρας
[24]	ἐν τῇ πόλει; ἣν ἂν	δύνῃ	φυλάττων ἅμα τὸν πιστὸν καὶ
[49]	μοι Χρύσιππον’ ἐρυθριῶ, ὅταν μὴ	δύνωμαι	ὅμοια τὰ ἔργα καὶ σύμφωνα
[43]	ὅτι ἔδοξεν αὐτῷ’ ~Πᾶν πρᾶγμα	δύο	ἔχει λαβάς, τὴν μὲν φορητήν,
[29]	ὡσαύτως πίνειν, ὁμοίως ὀρέγεσθαι, ὁμοίως	δυσαρεστεῖν;	ἀγρυπνῆσαι δεῖ, πονῆσαι, ἀπὸ τῶν
[2]	ὁ δὲ ἐν> ἐκκλίσει περιπίπτων	δυστυχής.	ἂν μὲν οὖν μόνα ἐκκλίνῃς
[2]	ἐκκλίνῃς ἢ θάνατον ἢ πενίαν,	δυστυχήσεις.	ἆρον οὖν τὴν ἔκκλισιν ἀπὸ
[33]	ἐρυθριᾶσαι καὶ σκυθρωπάσαι δῆλος γίνου	δυσχεραίνων	τῷ λόγῳ. ~Ὅταν ἡδονῆς τινος
[29]	ἑξῆς ἐντεθυμημένος, ὕστερον δὲ ἀναφανέντων	δυσχερῶν	τινων αἰσχρῶς ἀποστήσῃ. θέλεις Ὀλύμπια

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 7/06/2007