Livre, Chap.
[3, 19]	πάλιν ἂν μὴ εὕρωμεν φαγεῖν	ἐκ	βαλανείου, οὐδέποθ´ ἡμῶν καταστέλλει τὴν
[3, 22]	ῥεγκόντων ἐκεῖνος τί ποιεῖ; πολλὰς	ἐκ	κεφαλῆς προθελύμνους ἕλκετο χαίτας. καὶ
[3, 11]	~Σποράδην τινά. Εἰσί τινες ὡς	ἐκ	νόμου διατεταγμέναι κολάσεις τοῖς ἀπειθοῦσι
[3, 14]	πίνῃ ἢ ποιῇ τι ἀσκητικόν,	ἐκ	πάσης ἀφορμῆς λέγει αὐτὸ πρὸς
[3, 26]	ἄλλους καὶ μηδὲν αὐτὸς ἐλπίζειν	ἐκ	σεαυτοῦ; τοιγαροῦν οἴμωζε καὶ στένε
[3, 24]	γίνεσθαι ἀντὶ σύκου καὶ ἀσταφίδας	ἐκ	σταφυλῆς. πάντα γὰρ ταῦτα τῶν
[3, 3]	πιστοῦ, μή τι τοῦ φιλαδέλφου;	ἐκ	ταύτης γὰρ τῆς οὐσίας τίς
[3, 22]	τούτοις κραβάττιον ἑτοιμάσαι; οὐ γὰρ	ἐκ	τῆς κοιλίας ἐξελθόντα δύναται Κυνικὰ
[3, 1]	καὶ πρὸς αὐτὸν ἔρχεσθαι τοὺς	ἐκ	τῆς οἰκουμένης; διὰ τί δὲ
[3, 5]	σημαίνεις; νῦν με θέλεις ἀπελθεῖν	ἐκ	τῆς πανηγύρεως· ἄπειμι, χάριν σοι
[3, 24]	τὸ συμβεβηκός, εὐθὺς ἀναμνησθήσῃ, ὅτι	ἐκ	τῆς τῶν ἀπροαιρέτων, τῶν οὐκ
[3, 26]	παράθες τὸν ὦμον’ εἶτ´ ἐλθὼν	ἐκ	τοῦ βαλανείου εἰς οἶκον κραυγάσῃς
[3, 26]	ἐφρόντιζες. Οὐκ ἔδει προσκτήσασθαι πρῶτον	ἐκ	τοῦ λόγου, εἶτα τούτῳ περιποιεῖν
[3, 3]	ὁ θάνατός ἐστιν ἀπροαίρετον· αἶρε	ἐκ	τοῦ μέσου. ἀπήντησέ σοι ὕπατος;
[3, 24]	μικρά· τοῦτο θάνατος, μεταβολὴ μείζων	ἐκ	τοῦ νῦν ὄντος οὐκ εἰς
[3, 22]	σύμβολα τῆς ἡγεμονίας, οἷα ἐκείνη	ἐκ	φύσεως ἔχει. εἰ δὲ κηφὴν
[3, 19]	ἄμουσος, ἐν γραμματικοῖς ὁ {ἀγράμματ{	ικ}	ος, ἐν βίῳ ὁ ἀπαίδευτος.
[3, 3]	τίνος; πατήρ σου εἰμί. ἀλλ´	οὐκ	ἀγαθόν. ἀδελφός σου εἰμί. ἀλλ´
[3, 3]	ἀγαθόν. ἀδελφός σου εἰμί. ἀλλ´	οὐκ	ἀγαθόν. ἐὰν δ´ ἐν ὀρθῇ
[3, 1]	οἶμαι ποιοῦν καλὸν τοῦτο παλαιστὴν	οὐκ	ἀγαθὸν ποιεῖ, δρομέα δὲ καὶ
[3, 24]	σκάψει τις, οὐ χάρακα περιβαλεῖ,	οὐκ	ἀγρυπνήσει, οὐ κινδυνεύσει, ἀλλὰ ἄχρηστος
[3, 6]	Ὁ σπουδαῖος ἀήττητος· ἢ γὰρ	οὐκ	ἀγωνίζεται, ὅπου μὴ κρείσσων, εἰ
[3, 9]	σοὶ μέλει. πλουσιώτερός σου εἰμί·	οὐκ	ἀγωνιῶ, τί φρονήσει περὶ ἐμοῦ
[3, 14]	πρῶτον ποιεῖ Σωκράτης. ὅτι δ´	οὐκ	ἀδύνατόν ἐστι τὸ πρᾶγμα, σκέψαι
[3, 7]	κοιμηθείς; τίνι πέμψας δῶρα; εἶτα	οὐκ	αἰσθάνῃ, ὅτι τοσούτου ἄξιόν ἐστι
[3, 24]	οἱ τέλος ποιούμενοι τὴν ἡδονήν;	Οὐκ	αἰσθάνῃ, τίνων ἀνθρώπων φωνὴν ἀφῆκας;
[3, 22]	βασιλεία οὐκ ἔσται ἀνταξία; μήποτε	οὐκ	αἰσθανόμεθα τοῦ μεγέθους αὐτοῦ οὐδὲ
[3, 26]	~Πρὸς τοὺς τὴν ἀπορίαν δεδοικότας.	Οὐκ	αἰσχύνῃ δειλότερος ὢν καὶ ἀγεννέστερος
[3, 24]	ἐπὶ μὲν τὰς τοῦ σκυτέως	οὐκ	αἰσχύνῃ πορευόμενος, ὅταν δέῃ ὑποδημάτων,
[3, 26]	καλῶς διοικεῖ τὰ ὅλα καὶ	οὐκ	ἀμελεῖ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων καὶ
[3, 22]	παρελθὼν ἀντεποιεῖτο τῆς ἀρχῆς, ἢ	οὐκ	ἂν ἔτυχεν ἢ τυχὼν ἂν
[3, 22]	γίνονται, ἄλλο δ´ οὐδέν; ἐπεὶ	οὐκ	ἂν ἡμᾶς ἐκίνει ταῦτα οὐδ´
[3, 23]	εἴ γε ἀνεγιγνώσκετε ὡς δεῖ,	οὐκ	ἂν πρὸς τούτοις ἐγίνεσθε, ἀλλ´
[3, 2]	λυποῦμαι, οὐ φθονῶ, οὐ κωλύομαι,	οὐκ	ἀναγκάζομαι. τί μοι λοιπόν; εὐσχολῶ,
[3, 13]	ποιῆτε, οὐ λυπηθήσεσθε, οὐκ ὀργισθήσεσθε,	οὐκ	ἀναγκασθήσεσθε, οὐ κωλυθήσεσθε, ἀπαθεῖς δὲ
[3, 24]	ἐπὶ τοῦ παρόντος σοι δέδοται,	οὐκ	ἀναφαίρετον οὐδ´ εἰς ἅπαν, ἀλλ´
[3, 20]	περιεποιεῖτο τὰ ἐναντία; τὸν δειλὸν	οὐκ	ἀνελάμβανεν, τὸν ἀγεννῆ, τὸν μισόπατριν,
[3, 1]	μηκέτι ταῦτα πράσσω ἃ νῦν,	οὐκ	ἀνέξομαι οὐδ´ ἀνήσω· ἀλλὰ καὶ
[3, 22]	νῦν ποιεῖς, οὐ θεῷ ἐγκαλοῦντα,	οὐκ	ἀνθρώπῳ· ὄρεξιν ἆραί σε δεῖ
[3, 22]	ἀλλοτρίων εὐθὺς ἐξίσταται, τῶν δούλων	οὐκ	ἀντιποιεῖται. ὅπου δὲ προαίρεσις καὶ
[3, 26]	πόδας περὶ λιμοῦ δέδοικας οὕτως;	οὐκ	ἀντλεῖν δύνασθαι, οὐ γράφειν, οὐ
[3, 4]	γιγνώσκει ὁ Ζεύς; τῷ Καίσαρι	οὐκ	ἀπαγγέλλονται τὰ λεγόμενα; τί οὖν
[3, 1]	ναί· ἀλλὰ τοῖς λείοις χαίρουσιν.	οὐκ	ἀπάγξῃ; καὶ εἰ τοῖς κιναίδοις
[3, 22]	εἰ δ´ οἷόν ἐστι φανταζόμενος	οὐκ	ἀπαξιοῖς σεαυτόν, σκέψαι ἡλίκῳ πράγματι
[3, 20]	ἀγεννῶς καὶ ἀθλίως; ὕστερον γὰρ	οὐκ	ἀπέθανεν; παύσασθε, τοὺς θεοὺς ὑμῖν,
[3, 1]	γὰρ Ἀπόλλωνι ἐπείσθη ὁ Λάιος;	οὐκ	ἀπελθὼν καὶ μεθυσθεὶς χαίρειν εἶπεν
[3, 18]	ὅτι ἠσέβησας. περὶ Σωκράτους δ´	οὐκ	ἀπεφήναντο οἱ δικασταί; μή τι
[3, 24]	καὶ κροτῶμεν ὡς τὰ παιδία;	Οὐκ	ἀπογαλακτίσομεν ἤδη ποθ´ ἑαυτοὺς καὶ
[3, 24]	σοῦ μοι σημαίνοντος τὸ ἀνακλητικόν·	οὐκ	ἀπολείπω σε· μὴ γένοιτο· ἀλλ´
[3, 24]	λέγεις τοὺς Ζήνωνος καὶ Σωκράτους;	οὐκ	ἀπορρίψεις ὡς μακροτάτω τἀλλότρια, οἷς
[3, 24]	ἐκεῖνο πρῶτον ἐπικουφίσει σε, ὅτι	οὐκ	ἀπροσδόκητον. μέγα γὰρ ἐπὶ πάντων
[3, 24]	προτέρων εἰσὶν εἰς ἕτερα μεταβολαί·	οὐκ	ἀπώλεια, ἀλλὰ τεταγμένη τις οἰκονομία
[3, 20]	πιστόν, τὸν γενναῖον; ἐπιζήσας δὲ	οὐκ	ἀπώλλυεν ταῦτα πάντα; οὐ περιεποιεῖτο
[3, 1]	εἰ πάντες ἦσαν γυναῖκες; ἀλλ´	οὐκ	ἀρέσκει σοι τὸ πραγμάτιον· ὅλον
[3, 20]	περὶ νόσου, ἂν περὶ ἀναρχίας,	οὐκ	ἀρκεῖ μοι; οὐκ ὠφέλιμα ἔσται;
[3, 13]	θεοῦ κεκηρυγμένην διὰ τοῦ λόγου	οὐκ	ἀρκεῖται, ὅταν ᾖ μόνος, ἐπιβλέπων
[3, 24]	καθίσας πρόγραψον ὡς οἱ φαρμακοπῶλαι.	οὐκ	ἀρνήσῃ καὶ ὅσα ἔμαθες εἰδέναι,
[3, 1]	οὕτως τύχοι ἀηδόνα, καθόλου μὲν	οὐκ	ἀτόπως ἀποφήναιτ´ ἄν τις ἕκαστον
[3, 26]	πολλούς. οὐ παρέχει μοι πολλά,	οὐκ	ἄφθονα, τρυφᾶν με οὐ θέλει
[3, 16]	τὰ παλαιὰ ἔθη περισπᾷ καὶ	οὐκ	ἐᾷ ἀρχὴν γενέσθαι τινὰ ἄλλου
[3, 10]	ἐὰν νῦν μὴ ἐγγίσῃς, ὕστερον	οὐκ	ἐγγιεῖς; ἀλλὰ ὁ κόσμος μέλλει
[3, 10]	προηγεῖσθαι τῶν πραγμάτων, ἀλλ´ ἐπακολουθεῖν.	οὐκ	ἔδει οὕτως μοι προσενεχθῆναι τὸν
[3, 26]	περὶ τῆς τούτων ἀσφαλείας ἐφρόντιζες.	Οὐκ	ἔδει προσκτήσασθαι πρῶτον ἐκ τοῦ
[3, 25]	κακοήθους ἔργον ἔπραξας; οὐ φλυάρου;	οὐκ	ἔθρεψάς σου τὴν ἕξιν ταύτην
[3, 1]	αἰσχρὸν ὡς ἄνθρωπον αἰσχρόν. ὅτι	οὐκ	εἶ κρέας οὐδὲ τρίχες, ἀλλὰ
[3, 26]	σὸν ἔργον, οὗ σὺ αἴτιος	οὐκ	εἶ, ὃ ἄλλως ἀπήντησέν σοι,
[3, 24]	τίς γὰρ ἀγαθός ἐστιν ὁ	οὐκ	εἰδώς, ὅς ἐστιν; τίς δ´
[3, 21]	διὰ τί μὴ κἀγὼ σχῶ;	οὐκ	εἰκῇ ταῦτα γίνεται, ἀνδράποδον, οὐδ´
[3, 22]	καὶ τί μοι {λείπει{ ν}	οὐκ	εἰμὶ ἄλυπος, οὐκ εἰμὶ ἄφοβος,
[3, 22]	{λείπει{ ν} οὐκ εἰμὶ ἄλυπος,	οὐκ	εἰμὶ ἄφοβος, οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος;
[3, 22]	εἰμὶ ἄλυπος, οὐκ εἰμὶ ἄφοβος,	οὐκ	εἰμὶ ἐλεύθερος; πότε ὑμῶν εἶδέν
[3, 1]	χρησμῷ; τί οὖν; παρὰ τοῦτο	οὐκ	εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἀπόλλων τὰς
[3, 1]	σαυτῷ εἰπὲ ταῦτά μοι Ἐπίκτητος	οὐκ	εἴρηκεν· πόθεν γὰρ ἐκείνῳ; ἀλλὰ
[3, 24]	μείζων ἐκ τοῦ νῦν ὄντος	οὐκ	εἰς τὸ μὴ ὄν, ἀλλ´
[3, 22]	καὶ τρὶς ὑπάτους εὐδαίμονας εἶναι·	οὐκ	εἰσὶ δέ. τίσιν περὶ τούτου
[3, 13]	Καῖσαρ ἡμῖν δοκεῖ παρέχειν, ὅτι	οὐκ	εἰσὶν οὐκέτι πόλεμοι οὐδὲ μάχαι
[3, 24]	ὀβολοῦ γάρ εἰσιν, ταλάντου δ´	οὐκ	εἰσίν. οὕτως κἀνταῦθα. τοῦ ἐπὶ
[3, 1]	ἂν ἐπῆλθεν Ἐπικτήτῳ ταῦτα εἰπεῖν	οὐκ	εἰωθότι λέγειν πρὸς οὐδένα. ἄγε
[3, 25]	οὖν τί ἔπαθες; οὐκ ἐπύρεξας;	οὐκ	ἐκεφαλάλγησας; καὶ σὺ ψέξας πρῴην
[3, 23]	σοὶ φαινόμενον; τὸν δεῖνα δ´	οὐκ	ἐκολάκευες τὸν συγκλητικόν; ἤθελές σου
[3, 25]	κωλύοντι λούσασθαι λέγοι πρῴην γὰρ	οὐκ	ἐλουσάμην; ἂν οὖν ὁ ἰατρὸς
[3, 24]	με τὰ ἐμὰ καὶ τὰ	οὐκ	ἐμά. κτῆσις οὐκ ἐμή· συγγενεῖς,
[3, 24]	ὁρῶσά με. (Διὰ τί γὰρ	οὐκ	ἔμαθεν τούτους τοὺς λόγους; καὶ
[3, 4]	φίλον καὶ ἐπίτροπον, οὕτως σπουδάζοντα	οὐκ	ἔμελλον καὶ αὐτοὶ οὕτως σπουδάζειν;
[3, 24]	καὶ τὰ οὐκ ἐμά. κτῆσις	οὐκ	ἐμή· συγγενεῖς, οἰκεῖοι, φίλοι, φήμη,
[3, 10]	ἰατρῷ περὶ τὸ σωμάτιον, τὸ	οὐκ	ἐμόν, τὸ φύσει νεκρόν; τούτων
[3, 24]	ἐκ τῆς τῶν ἀπροαιρέτων, τῶν	οὐκ	ἐμῶν· τί οὖν πρὸς {ς}
[3, 24]	τέταξαι ἐν πόλει ἡγεμονίᾳ καὶ	οὐκ	ἐν ταπεινῇ τινι χώρᾳ, ἀλλ´
[3, 24]	τὰ σὰ καλῶς. τοῦτο δ´	οὐκ	ἐν τῷ ἐλθεῖν ἐστιν οὐδ´
[3, 22]	οὐκ ἔστιν, ὅπου δ´ ἔστιν,	οὐκ	ἐνθυμοῦνται, καὶ ὡς ὁ Διογένης
[3, 22]	μὲν Ἡρακλῆς ὑπὸ Εὐρυσθέως γυμναζόμενος	οὐκ	ἐνόμιζεν ἄθλιος εἶναι, ἀλλ´ ἀόκνως
[3, 10]	καλῶς· τοῦ πεινᾶν, πείνα καλῶς.	οὐκ	{ἐξ} ἔστιν ἐπὶ σοί; τίς
[3, 9]	τῷ προστάτης εἶναι Κνωσίων καὶ	οὐκ	ἐξαρκεῖ σοι μένειν ἐν οἴκῳ
[3, 26]	δῶρον τοῦτο ἦν, σὺ δ´	οὐκ	ἐξελεύσῃ θαρρῶν, ἀλλὰ περιτρέμων τοῖς
[3, 3]	γὰρ τὸ τοῦ Καίσαρος νόμισμα	οὐκ	ἔξεστιν ἀποδοκιμάσαι τῷ τραπεζίτῃ οὐδὲ
[3, 22]	τῶν Ἑλλήνων ἡ θύρα κέκλεισται;	οὐκ	ἔξεστιν ἀποθανεῖν; ἔξεστιν. τί οὖν
[3, 26]	δὲ κληρονόμους ἀπέλιπον καὶ ζῶντες	οὐκ	ἐπαρκοῦσιν οὐδέν, σοὶ ταῦτα αἰσχρά
[3, 24]	τί, ὅτε σε βλέπων ἔχαιρεν,	οὐκ	ἐπελογίζετο, ὅτι θνητὸς εἶ, ἀποδημητικὸς
[3, 23]	πεῖθε. τὸν δεῖνα δὲ πρῴην	οὐκ	ἐπῄνεις παρὰ τὸ σοὶ φαινόμενον;
[3, 18]	σωμάτιον, ἐπὶ τὸ κτησείδιον· ἐσώθης,	οὐκ	ἐπὶ σέ. {οὐκοῦν} ἀλλ´ ὁ
[3, 24]	ἡ φαντασία δάκνῃ (τοῦτο γὰρ	οὐκ	ἐπὶ σοί) ἀναμάχου τῷ λόγῳ,
[3, 24]	καὶ οὐ τοῦτό φημι, ὅτι	οὐκ	ἐπιμελητέον τοῦ μὴ οἰμώζειν αὐτήν,
[3, 24]	ἐπαοιδῶν ἔνιαι, ἀλλ´ ὅτι ὠφελοῦσιν,	οὐκ	ἐπιστρέφομαι, μόνον ὠφελείτω. σὺ δὲ
[3, 24]	ἐξαίρετος δ´ οὐδεμία· καὶ ἁλοὺς	οὐκ	ἐπόθει τὰς Ἀθήνας οὐδὲ τοὺς
[3, 26]	μὴ αὑτοῦ ἔργῳ, ὃ αὐτὸς	οὐκ	ἐποίησεν; σὺ οὖν ἐποίησας τοῦτο,
[3, 25]	ἄγε, λουσάμενος οὖν τί ἔπαθες;	οὐκ	ἐπύρεξας; οὐκ ἐκεφαλάλγησας; καὶ σὺ
[3, 13]	οὐδ´ ὁ ἐν πολλοῖς ὢν	οὐκ	ἔρημος. ὅταν γοῦν ἀπολέσωμεν ἢ
[3, 21]	τέχνας ἀναλαβόντες, ἀφ´ ὧν ἔμαθον.	οὐκ	ἔρχεται ὁ τέκτων καὶ λέγει
[3, 10]	ἐπιμελεῖσθαι εἴ τε καὶ πυρετὸς	οὐκ	ἔρχεται. τὸ δὲ φιλοσοφῆσαι τί
[3, 24]	μὴ ὄν. (Οὐκέτι οὖν ἔσομαι;	(Οὐκ	ἔσει· ἀλλ´ ἄλλο τι, οὗ
[3, 21]	τόπον, ἄνευ θυμάτων, ἄνευ ἁγνείας·	οὐκ	ἐσθῆτα ἔχεις ἣν δεῖ τὸν
[3, 22]	ἡ δὲ τοῦ Κυνικοῦ βασιλεία	οὐκ	ἔσται ἀνταξία; μήποτε οὐκ αἰσθανόμεθα
[3, 3]	προαιρετικόν; ἀπροαίρετον· αἶρε καὶ τοῦτο,	οὐκ	ἔστι δόκιμον· ἀπόβαλε, οὐδὲν πρὸς
[3, 17]	κρείττοσι τὰ κρείττω δίδωσιν; ἢ	οὐκ	ἔστι κρεῖττον αἰδήμονα εἶναι ἢ
[3, 6]	καλεῖται. Τῶν νέων τοὺς μαλακοὺς	οὐκ	ἔστι προτρέψαι ῥᾴδιον· οὐδὲ γὰρ
[3, 12]	ἱστάνειν ἢ ἀνδριάντας περιλαμβάνειν; οὐδαμῶς.	οὐκ	ἔστι τὸ δύσκολον πᾶν καὶ
[3, 7]	ξυλοκοπῆσαι ὃν θέλω. (Ὡς ὄνον.	οὐκ	ἔστι τοῦτο ἀνθρώπων ἀρχή. ὡς
[3, 22]	θεοὺς ὁμιλία. Εἶθ´ οὕτως παρασκευασάμενον	οὐκ	ἔστι τούτοις ἀρκεῖσθαι τὸν ταῖς
[3, 12]	ἄσκησιν ῥέπειν δεῖ. ἐπεὶ γὰρ	οὐκ	ἔστιν ἀναπότευκτον σχεῖν τὴν ὄρεξιν
[3, 24]	πέμπῃς, ὅπου κατὰ φύσιν διεξαγωγὴ	οὐκ	ἔστιν ἀνθρώπων, οὐ σοὶ ἀπειθῶν
[3, 2]	ἄλλος παρὼν εἴπῃ οὐδὲν εἴρηκας,	οὐκ	ἔστιν ἄξιον τοῦ δεῖνος ἀκροᾶσθαι·
[3, 20]	θεόν σοι, ἀπὸ θανάτου γὰρ	οὐκ	ἔστιν; ἀπὸ {π{ λ} ηρώσεως
[3, 26]	ἐστιν, ἀνδράποδον· τὸ μετρούμενον δ´	οὐκ	ἔστιν. διὰ ταῦτα νῦν τίνεις
[3, 22]	αὐτὸ ἔξω ζητεῖτε; ἐν σώματι	οὐκ	ἔστιν. εἰ ἀπιστεῖτε, ἴδετε Μύρωνα,
[3, 22]	Μύρωνα, ἴδετε Ὀφέλλιον. ἐν κτήσει	οὐκ	ἔστιν. εἰ δ´ ἀπιστεῖτε, ἴδετε
[3, 22]	αὐτῶν μεστός ἐστιν. ἐν ἀρχῇ	οὐκ	ἔστιν. εἰ δὲ μή γε,
[3, 22]	καὶ ἐπικινδυνότερον ἔχειν. ἐν βασιλείᾳ	οὐκ	ἔστιν. εἰ δὲ μή, Νέρων
[3, 22]	τὸ ἀγαθόν, ἐπειδὴ ἐν τούτοις	οὐκ	ἔστιν; εἰπὲ ἡμῖν, κύριε ἄγγελε
[3, 13]	οὐδὲν δύναται συμβῆναι, ἐμοὶ λῃστὴς	οὐκ	ἔστιν, ἐμοὶ σεισμὸς οὐκ ἔστιν,
[3, 22]	ποτε ἀγῶνα ψυχρὸν καὶ ταλαίπωρον.	οὐκ	ἔστιν ἐν Ὀλυμπίοις νικηθῆναι μόνον
[3, 20]	ἀπὸ {π{ λ} ηρώσεως γὰρ	οὐκ	ἔστιν, μικρά σοι δοκεῖ ὁ
[3, 23]	Ζήνων, τοῦτο Κλεάνθης; Τί οὖν;	οὐκ	ἔστιν ὁ προτρεπτικὸς χαρακτήρ; (Τίς
[3, 22]	μ} βούλευσαι περὶ πράγματος ἐπιμελῶς·	οὐκ	ἔστιν οἷον δοκεῖ σοι. τριβώνιον
[3, 22]	ἀγαθοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, ὅπου	οὐκ	ἔστιν, ὅπου δ´ ἔστιν, οὐκ
[3, 22]	εὔρουν καὶ τὸ εὐδαιμονικόν, ὅπου	οὐκ	ἔστιν, οὐδ´ ἄλλου δεικνύοντος πιστεύετε.
[3, 13]	λῃστὴς οὐκ ἔστιν, ἐμοὶ σεισμὸς	οὐκ	ἔστιν, πάντα εἰρήνης μεστά, πάντα
[3, 26]	εἶδες μὴ γέροντα; τίνα δ´	οὐκ	ἐσχατόγηρων; ἀλλὰ ῥιγῶντες τὰς νύκτας
[3, 20]	οἷα ἐκεῖνος ὠφελήθη. (Ἔα, ἄνθρωπε,	οὐκ	ἐτήρησεν τὸν φιλόπατριν, τὸν μεγαλόφρονα,
[3, 20]	εὐροήσω, τὸν ἰατρὸν οὐ κολακεύσω,	οὐκ	εὔξομαι ἀποθανεῖν. τί ἔτι ἄλλο
[3, 26]	περὶ τῶν ἐφ´ ἡμῖν καὶ	οὐκ	ἐφ´ ἡμῖν. ταῦτα γάρ ἐστι
[3, 24]	τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖς	οὐκ	ἐφ´ ἡμῖν. Τὸ ἄλλου παρὰ
[3, 24]	ἡμᾶς κατασκευάσαντα. ἄγε, Διογένης δ´	οὐκ	ἐφίλει οὐδένα, ὃς οὕτως ἥμερος
[3, 24]	θνητόν, ὡς ἀποδημητικόν; ἢ Σωκράτης	οὐκ	ἐφίλει τοὺς παῖδας τοὺς ἑαυτοῦ;
[3, 22]	κτῆσις; οὐκ ἔχει. τὸ σῶμα;	οὐκ	ἔχει. ἀλλὰ πολύχρυσος εἶ καὶ
[3, 3]	ἐξωρισμένον, ταλαίπωρος‘ ἂν πένητα, ἄθλιος,	οὐκ	ἔχει πόθεν φάγῃ‘ ταῦτ´ οὖν
[3, 22]	σῶν ἔχει κακῶς; ἡ κτῆσις;	οὐκ	ἔχει. τὸ σῶμα; οὐκ ἔχει.
[3, 24]	ἀλλ´ αἰσθάνομαι, ὅτι μου χρείαν	οὐκ	ἔχεις. ἂν δὲ διδῶται κατὰ
[3, 21]	πόθεν σοι μεταδιδόναι τούτων ὧν	οὐκ	ἔχεις; αὐτὸς γὰρ ἄλλο τι
[3, 4]	αὐτοῦ διακάθηνται κραυγάζοντες· ἐγὼ δ´	οὐκ	ἔχω δούλους· ἀντὶ πάντων αὐτὸς
[3, 9]	ἢ ἀποτεύξῃ, θεώρημα πρὸς τοῦτο	οὐκ	ἔχω· εἰ δὲ πυνθάνῃ, πῶς
[3, 9]	(Βοήθησόν μοι εἰς τὸ πρᾶγμα.	(Οὐκ	ἔχω πρὸς τοῦτο θεωρήματα· οὐδὲ
[3, 9]	εἰπεῖν ὅτι ἀλλὰ χρείαν αὐτῶν	οὐκ	ἔχω· σὺ δ´ ἂν πολλὰ
[3, 25]	γίνεται ψέξαι τινά. πρῴην γὰρ	οὐκ	ἔψεξα; οὕτως ἡμῖν λαλεῖς ὡς
[3, 5]	χαίρων. οὐκ ἦρξα, ὅτι σὺ	οὐκ	ἠθέλησας· οὐδέποτ´ ἐπεθύμησα ἀρχῆς. μή
[3, 1]	μου ἀπέγνω; νέος οὐκ ἤμην;	οὐκ	ἤμην λόγου ἀκουστικός; πόσοι δ´
[3, 1]	εἴπῃ; οὕτως μου ἀπέγνω; νέος	οὐκ	ἤμην; οὐκ ἤμην λόγου ἀκουστικός;
[3, 24]	εἰ μὲν ἔκλαεν καὶ ὠδύρετο,	οὐκ	ἦν ἀγαθός. τίς γὰρ ἀγαθός
[3, 24]	πόνους ἔργῳ αὐτὸς ἀχρήστους ἐξελέγχῃς;	οὐκ	ἤρκει σοι τὰ ἐκεῖ κακά,
[3, 5]	ἐγενόμην σου θέλοντος, ἀλλὰ χαίρων.	οὐκ	ἦρξα, ὅτι σὺ οὐκ ἠθέλησας·
[3, 24]	κωλυτὰ καὶ ἀφαιρετὰ καὶ ἀναγκαστὰ	οὐκ	ἴδια, τὰ δ´ ἀκώλυτα ἴδια·
[3, 22]	οὖν ἐλεύθερον ἔχετε ἢ δοῦλον;	οὐκ	ἴσμεν. οὐκ ἴστε ὅτι πυρετοῦ
[3, 22]	ἔχετε ἢ δοῦλον; οὐκ ἴσμεν.	οὐκ	ἴστε ὅτι πυρετοῦ δοῦλόν ἐστιν,
[3, 1]	τὰς ἀληθείας; καίτοι ἐγὼ μὲν	οὐκ	οἶδα οὔτ´ εἰ πεισθήσῃ μοι
[3, 2]	τί θέλεις ἐξ ἄλλων δεῖξαι;	οὐκ	οἶδας, ὅτι Διογένης τῶν σοφιστῶν
[3, 5]	δι´ ἐμέ‘ ἔτι ὑπολογίζῃ νόσον;	οὐκ	οἶδας, ὅτι καὶ νόσος καὶ
[3, 24]	πάλιν ἐπελάθου, τίνος ἕνεκα ἐλήλυθας;	οὐκ	οἶσθ´, ὅτι ἀνὴρ καλὸς καὶ
[3, 24]	στεργομένων μὴ {ε} ἰδεῖν θάνατον;	οὐκ	οἶσθ´, ὅτι ἐν τῷ μακρῷ
[3, 24]	οὐδέποτε παύσει παιδίον· ὢν νήπιον;	οὐκ	οἶσθ´, ὅτι ὁ τὰ παιδίου
[3, 24]	παρὰ τοῖς φιλοσόφοις, ταῦτ´ ἐμάνθανες;	οὐκ	οἶσθ´, ὅτι στρατεία τὸ χρῆμά
[3, 24]	τινι χώρᾳ, ἀλλ´ ἀεὶ βουλευτής.	οὐκ	οἶσθ´, ὅτι τὸν τοιοῦτον ὀλίγα
[3, 2]	αὐτὰ μανθάνειν, οἷς ἔξεστιν εἰπεῖν	οὐκ	ὀργίζομαι, οὐ λυποῦμαι, οὐ φθονῶ,
[3, 13]	τι ἂν ποιῆτε, οὐ λυπηθήσεσθε,	οὐκ	ὀργισθήσεσθε, οὐκ ἀναγκασθήσεσθε, οὐ κωλυθήσεσθε,
[3, 8]	ἐξ αὑτοῦ ἕκαστος προστίθησιν. ἀλλ´	οὐκ	ὀρθῶς ταῦτα ὁ Ζεὺς ποιεῖ.
[3, 13]	μόνος ἀπελείφθην καὶ ἔρημος οὕτως;	οὐκ	ὀστράκια ἕξω, οὐ σποδόν; ἀλλ´
[3, 22]	ἀδελφοῦ μου τὸ γυναικάριον ἡρπάγη.	οὐκ	οὖν κέρδος μέγα στερηθῆναι μοιχικοῦ
[3, 1]	καλόν· ἢ γὰρ οὔ; (Ὡμολόγει.	(Οὐκ	οὖν ὅπερ κύνα ποιεῖ καλόν,
[3, 1]	νεανίσκου τοσαύτην μεταβολὴν μεταβαλεῖν. ἔστω,	οὐκ	ᾤετό με Πολέμωνα ἔσεσθαι· τὴν
[3, 20]	τις πρὸς ἀοργησίαν με γυμνάζει,	οὐκ	ὠφελεῖ με; τοῦτ´ ἔστι τὸ
[3, 1]	ὠφεληθησόμενος, {ἐ{ ρ} γὼ δ´	οὐκ	ὠφελήσω ς´ οὐδέν, καὶ σὺ
[3, 20]	περὶ ἀναρχίας, οὐκ ἀρκεῖ μοι;	οὐκ	ὠφέλιμα ἔσται; πῶς οὖν ἔτι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/06/2007