Livre, Chap.
[1, 29]	γὰρ φιλοθέωρόν τι ζῷον ὁ	ἄνθρωπος.	ἀλλ´ αἰσχρόν ἐστι θεωρεῖν ταῦτα
[1, 2]	ταῦρος οὐ γίνεται οὐδὲ γενναῖος	ἄνθρωπος,	ἀλλὰ δεῖ χειμασκῆσαι, παρασκευάσασθαι καὶ
[1, 29]	λαμβάνω καὶ λαβὼν δεικνύω, πῶς	ἄνθρωπος	ἀναστρέφεται πεπαιδευμένος. θὲς τὴν πλατύσημον
[1, 29]	φύσεως. τί γάρ ἐστι κύριος;	ἄνθρωπος	ἀνθρώπου κύριος οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ
[1, 23]	τὸ αὑτοῦ ἔγγονον οὐδὲ λύκος,	ἄνθρωπος	δ´ ἀπολείπει; τί θέλεις; μωροὺς
[1, 19]	περικαθαίρω; οὐκ οἶδας ὅτι πᾶς	ἄνθρωπος	ἑαυτὸν θεραπεύει, σὲ δ´ οὕτως
[1, 4]	μὴ ἐκεῖνα τάλας ἐγώ, γέρων	ἄνθρωπος,	ἐπὶ ταῦτά μου τὰς πολιὰς
[1, 3]	ἐστιν ἄλλο λοίδορος καὶ κακοήθης	ἄνθρωπος	ἢ ἀλώπηξ ἢ τί ἄλλο
[1, 27]	ἐκτυφλῶσαι θέλω. πέφυκε γὰρ ὁ	ἄνθρωπος	μὴ ὑπομένειν ἀφαιρεῖσθαι τοῦ ἀγαθοῦ,
[1, 19]	καὶ φρόνιμος γίνεται ἐξαίφνης ὁ	ἄνθρωπος,	ὅταν Καῖσαρ αὐτὸν ἐπὶ τοῦ
[1, 28]	καὶ πηλοῦ. Οὐδενὶ οὖν διαφέρει	ἄνθρωπος	πελαργοῦ; (Μὴ γένοιτο· ἀλλὰ τούτοις
[1, 9]	ἐγκαταλιπεῖν δεῖ ἡμᾶς. τοῦτ´ ἔστιν	ἄνθρωπος	ταῖς ἀληθείαις συγγενὴς τῶν θεῶν.
[1, 28]	(Ὅμοιον οὖν ἐστι πελαργὸς καὶ	ἄνθρωπος;	(Τί λέγεις; κατὰ τὸ σῶμα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/06/2007