Livre, Chap. |
[1, 6] |
ἐγένετο
καὶ
ὕδρα
καὶ
{ἔλαφ{
|
ρ} |
ος
καὶ
σῦς
καὶ
ἄδικοί |
[1, 27] |
πῶς
μὲν
αἴσθησις
γίνεται,
{π{
|
ρ} |
ότερον
δι´
ὅλων
ἢ
ἀπὸ
|
[1, 29] |
καθεζόμενοι
μισθάρια
λαμβάνωσιν
ἢ
{γογγ{
|
ρ} |
ύζωσιν,
ὅτι
οὐδεὶς
αὐτοῖς
παρέχει |
[1, 16] |
οὕτως
ἓν
παιδίον
μικρὸν
καὶ
|
ῥάβδῳ |
ἐλαύνει
τὰ
πρόβατα.
νῦν
δ´ |
[1, 28] |
τὰ
οἰκίδια,
ἡ
δ´
ἐκ
|
ῥάβδων |
καὶ
πηλοῦ.
Οὐδενὶ
οὖν
διαφέρει |
[1, 26] |
βούλεσθαι
ἐπ´
ἐκείνων·
οὐ
γὰρ
|
ῥᾴδιον |
ἄρχεσθαι
ἀπὸ
τῶν
χαλεπωτέρων.
καὶ
|
[1, 26] |
δύνανται.
ἀλλ´
ἐν
μὲν
θεωρίᾳ
|
ῥᾴδιον |
ἐξελέγξαι
τὸν
οὐκ
εἰδότα,
ἐν |
[1, 6] |
τῶν
ἐν
τῷ
κόςμῳ
γινομένων
|
ῥᾴδιόν
|
ἐστιν
ἐγκωμιάσαι
τὴν
πρόνοιαν,
ἂν |
[1, 5] |
ἄγαν
ἐκφανῆ,
πρὸς
τοῦτον
οὐ
|
ῥᾴδιόν |
ἐστιν
εὑρεῖν
λόγον,
δι´
οὗ
|
[1, 9] |
οὗτος
ὁ
τῆς
οἰκήσεως
καὶ
|
ῥᾴδιος |
τοῖς
οὕτω
διακειμένοις.
ποῖος
γὰρ |
[1, 7] |
σπουδαίου.
Τί
ἔτι
ἀργοὶ
καὶ
|
ῥᾴθυμοι |
καὶ
νωθροί
ἐσμεν
καὶ
προφάσεις |
[1, 10] |
κἀκείνων;
τί
οὖν;
ἡμεῖς
μόνοι
|
ῥᾳθυμοῦμεν |
καὶ
νυστάζομεν;
οὔ·
ἀλλὰ
πολὺ
|
[1, 29] |
θὲς
τὴν
πλατύσημον
καὶ
ἀναλαβὼν
|
ῥάκη |
πρόσελθε
ἐν
προσώπῳ
τοιούτῳ.
τί |
[1, 26] |
γυμνάζουσιν
ἡμᾶς
οἱ
φιλόσοφοι
ὅπου
|
ῥᾷον, |
εἶτα
οὕτως
ἐπὶ
τὰ
χαλεπώτερα |
[1, 24] |
χαμαὶ
κοιμήσῃ
μόνον
θαρρῶν
καὶ
|
ῥέγκων |
καὶ
μεμνημένος
ὅτι
ἐν
τοῖς
|
[1, 6] |
Ναί·
ἀλλ´
αἱ
μύξαι
μου
|
ῥέουσιν. |
τίνος
οὖν
ἕνεκα
χεῖρας
ἔχεις, |
[1, 27] |
δὲ
τρέμοντα
καὶ
ταρασσόμενον
καὶ
|
ῥηγνύμενον |
ἔσωθεν
τὴν
καρδίαν
ἄλλῳ
τινὶ |
[1, 13] |
οἰκίᾳ,
τὸ
μὴ
χαλεπαίνειν
μηδὲ
|
ῥήγνυσθαι |
οὐκ
ἔστιν
ἀρεστὸν
τοῖς
θεοῖς; |
[1, 22] |
ἀνδραπόδῳ
τί
εἴπω;
ἂν
σιωπῶ,
|
ῥήγνυται |
ἐκεῖνος.
ὡς
δεῖ
λέγειν
ὅτι |
[1, 20] |
ὀσφρασίᾳ,
τὰ
τελευταῖα
τῇ
ἀκοῇ·
|
ῥήξας |
τὸ
δηνάριον
τῷ
ψόφῳ
προσέχει |
[1, 24] |
ὅλον
τὸ
σωμάτιον.
ᾧ
δύναμαι
|
ῥῖψαι |
τὸ
σωμάτιον,
ἔτι
τοῦτον
φοβοῦμαι; |
[1, 19] |
φορήσω.
(Εἰ
ἅπαξ
ἐπιθυμεῖς
στεφάνου,
|
ῥόδινον
|
λαβὼν
περίθου·
ὄψει
γὰρ
κομψότερον. |
[1, 1] |
αὔριον
φυγαδευθῆναι’
τί
οὖν
αὐτῷ
|
Ῥοῦφος |
εἶπεν;
Εἰ
μὲν
ὡς
βαρύτερον |
[1, 9] |
μοι
οὐθέν
ἐστιν’
οὕτως
καὶ
|
Ῥοῦφος |
πειράζων
μ´
εἰώθει
λέγειν
Συμβήσεταί |
[1, 7] |
τοι
τοῦτ´
αὐτὸ
καὶ
ἐγὼ
|
Ῥούφῳ |
εἶπον
ἐπιτιμῶντί
μοι
ὅτι
τὸ |
[1, 11] |
καὶ
Σύροις
καὶ
Αἰγυπτίοις
καὶ
|
Ῥωμαίοις |
οἷόν
τε
πάντα
τὰ
δοκοῦντα |
[1, 17] |
πῶς
τοῦτο
λέγεται,
καθάπερ
εἰ
|
Ῥωμαϊστί. |
ποία
οὖν
ἐνθάδ´
ὀφρὺς
τοῦ |
[1, 22] |
καὶ
Σύρων
καὶ
Αἰγυπτίων
καὶ
|
Ῥωμαίων |
μάχη,
οὐ
περὶ
τοῦ
ὅτι |
[1, 11] |
ἔδοξέν
σοι.
καὶ
νῦν
ἐν
|
Ῥώμῃ |
ἀνέρχῃ,
ὅτι
δοκεῖ
σοι·
κἂν |
[1, 10] |
τὸ
ἑαυτῶν
ὡς
οἱ
ἐν
|
Ῥώμῃ |
γέροντες
περὶ
ἃ
ἐσπουδάκασιν,
τάχα |
[1, 25] |
μηδ´
ἐν
Ῥώμῃ.
οὐδ´
ἐν
|
Ῥώμῃ. |
ἐν
Γυάροις
οἴκει.
οἰκῶ.
ἀλλὰ |
[1, 9] |
τινὰ
τῶν
μέγα
δυναμένων
ἐν
|
Ῥώμῃ |
ἱκανὴ
παρέχειν
ἐν
ἀσφαλείᾳ
διάγοντας
|
[1, 1] |
ὡς
Λατερανός
τις
ἐν
τῇ
|
Ῥώμῃ |
κελευσθεὶς
ὑπὸ
τοῦ
Νέρωνος
ἀποκεφαλισθῆναι; |
[1, 10] |
ἐπὶ
τοῦ
σίτου
ὄντα
ἐν
|
Ῥώμῃ, |
ὅτε
ταύτῃ
παρῆγεν
ἀπὸ
τῆς |
[1, 25] |
οὐδ´
ἐν
Ἀθήναις.
μηδ´
ἐν
|
Ῥώμῃ. |
οὐδ´
ἐν
Ῥώμῃ.
ἐν
Γυάροις |
[1, 24] |
ἡμῖν
εἴπῃς
φοβερὰ
τὰ
ἐν
|
Ῥώμῃ |
πράγματα,
δεινόν
ἐστι
θάνατος,
δεινόν |
[1, 10] |
~Πρὸς
τοὺς
περὶ
τὰς
ἐν
|
Ῥώμῃ |
προαγωγὰς
ἐσπουδακότας.
Εἰ
οὕτως
σφοδρῶς |
[1, 19] |
καὶ
βωμὸν
στῆσαι,
ὡς
ἐν
|
Ῥώμῃ |
Πυρετοῦ
βωμός
ἐστιν.
Τί
οὖν |
[1, 11] |
τι
ἄν,
οἷον
καὶ
ἐν
|
Ῥώμῃ |
τινὰ
ἦν
τὸ
κινοῦν,
ὥστ´ |
[1, 10] |
ἐποίησεν;
πρὶν
ἐλθεῖν
εἰς
τὴν
|
Ῥώμην, |
ἀπήντησαν
αὐτῷ
παρὰ
Καίσαρος
πινακίδες· |
[1, 24] |
νῦν
ἡμεῖς
γε
εἰς
τὴν
|
Ῥώμην
|
κατάσκοπον
πέμπομεν.
οὐδεὶς
δὲ
δειλὸν |
[1, 9] |
ὑπὲρ
αὐτοῦ
γράψαι
εἰς
τὴν
|
Ῥώμην
|
ὡς
ἐδόκει
τοῖς
πολλοῖς
ἠτυχηκὼς |
[1, 10] |
ποιήσεις,
ἀλλ´
ὀσφρανθεὶς
μόνον
τῆς
|
Ῥώμης |
ἁπάντων
τούτων
ἐπιλήσῃ’
ἂν
δὲ |