Livre, Chapitre |
[7, 20] |
μόνον·
ἐπὶ
τῷδε
γὰρ
οὐκ
|
εἶναι |
ἀθέμιτον.
καὶ
ταύτην
τὴν
νῆσον |
[7, 25] |
φωνῆσαι
δὲ
μηδὲν
ἔτι,
ἀλλὰ
|
εἶναι |
ἄναυδον·
καὶ
τὴν
νύκτα
πυρέσσειν |
[7, 29] |
τοὺς
Μακεδόνας,
ὡς
ἀποστροφήν
τινα
|
εἶναι |
αὐτῷ
ἀπὸ
τῆς
ὀξύτητός
τε |
[7, 12] |
ἄν
τις
συνέθηκεν
οὐχ
ὡσαύτως
|
εἶναι |
αὐτῷ
πρὸς
θυμοῦ
Ἀντίπατρον
Ἡφαιστίων. |
[7, 29] |
οὐδὲ
τοῦτο
ἐμοὶ
δοκεῖ
μέγα
|
εἶναι |
αὐτῷ
τὸ
πλημμέλημα,
εἰ
μὴ |
[7, 27] |
ἀδελφὸν
τὸν
Κασάνδρου
τὸν
νεώτερον·
|
εἶναι |
γὰρ
οἰνοχόον
βασιλικὸν
τὸν
Ἰόλλαν |
[7, 6] |
τοῦ
μηκέτι
ὡσαύτως
δεῖσθαι
Μακεδόνων·
|
εἶναι |
γὰρ
οὖν
καὶ
Μηδικὴν
τὴν |
[7, 14] |
πολλὰς
πρεσβείας
ἀπὸ
τῆς
Ἑλλάδος,
|
εἶναι |
δὲ
δὴ
ἐν
τούτοις
Ἐπιδαυρίων |
[7, 20] |
αὕτη
καὶ
δασεῖα
ὕλῃ
παντοίᾳ·
|
εἶναι |
δὲ
ἐν
αὐτῇ
καὶ
ἱερὸν |
[7, 11] |
τῆς
ἀρχῆς
Μακεδόσι
καὶ
Πέρσαις.
|
εἶναι |
δὲ
κατέχει
λόγος
τοὺς
μετασχόντας |
[7, 24] |
ἔρημον
τὸν
θρόνον
τὸν
βασίλειον.
|
εἶναι
|
δὲ
κλίνας
ἑκατέρωθεν
τοῦ
θρόνου |
[7, 13] |
ὅτι
Νησαῖαι
κληΐζονται
λέγει
Ἡρόδοτος·
|
εἶναι |
δὲ
πάλαι
μὲν
ἐς
πεντεκαίδεκα |
[7, 17] |
πάσῃ
ἐπενόει
τὸ
ἔργον
ἐργάσασθαι.
|
εἶναι |
δὲ
τῷ
θεῷ
τῷ
Βήλῳ |
[7, 19] |
γὰρ
μόνων
τῶν
δένδρων
εὐπορίαν
|
εἶναι |
ἐν
τῇ
χώρᾳ
τῶν
Ἀσσυρίων, |
[7, 23] |
τῶν
προσχώρων
τῇ
Περσίδι
μαχιμώτατα
|
εἶναι |
ἐξηγγέλλετο.
ἧκε
δὲ
αὐτῷ
καὶ |
[7, 29] |
ὁμολογεῖν
τε
ἁμαρτόντα
καὶ
δῆλον
|
εἶναι
|
ἐπ´
αὐτῷ
μεταγιγνώσκοντα,
ὡς
τοῖς |
[7, 20] |
ἀνεῖσθαι
ἀφέτους
τῇ
Ἀρτέμιδι,
οὐδὲ
|
εἶναι
|
θέμις
θήραν
ποιεῖσθαι
ἀπ´
αὐτῶν, |
[7, 19] |
ὅσον
χιλίαις
ναυσὶ
μακραῖς
ὅρμον
|
εἶναι |
καὶ
νεωσοίκους
ἐπὶ
τοῦ
λιμένος. |
[7, 20] |
τε
τῆς
χερρονήσου
θαυμαστόν
τι
|
εἶναι |
καὶ
ὅσον
οὐ
πολὺ
ἀποδέον |
[7, 20] |
αὐτῇ
εἶναι
ὄνομα·
μεγάλη
δὲ
|
εἶναι |
καὶ
οὔτε
τραχεῖα
ἡ
πολλὴ |
[7, 26] |
Ἀλέξανδρον.
τὸν
δὲ
ἄφωνον
μὲν
|
εἶναι |
λέγουσι
παραπορευομένης
τῆς
στρατιᾶς,
δεξιοῦσθαι |
[7, 23] |
ἐν
τῇ
δεκάδι
τέσσαρας
μὲν
|
εἶναι |
Μακεδόνας,
τοὺς
μὲν
τῇ
μισθοφορᾷ |
[7, 20] |
θεούσῃ
νηΐ·
Τύλος
δὲ
αὐτῇ
|
εἶναι |
ὄνομα·
μεγάλη
δὲ
εἶναι
καὶ |
[7, 14] |
λέγουσι
τὸ
μὲν
στάδιον
πλῆρες
|
εἶναι· |
παίδων
γὰρ
ἀγὼν
ἦν
ἐκείνῃ |
[7, 29] |
ἡ
Περσικὴ
σκευὴ
σόφισμα
δοκεῖ
|
εἶναι |
πρός
τε
τοὺς
βαρβάρους,
ὡς |
[7, 7] |
ἔφη
τῶν
κρατούντων
τοῖς
ὅπλοις
|
εἶναι |
τὰ
τοιαῦτα
σοφίσματα·
οὔκουν
πρὸς |
[7, 22] |
τὸν
κάλαμον
δὲ
τῶν
ἐπιπεφυκότων
|
εἶναι |
τάφῳ
τινὶ
τῶν
πάλαι
βασιλέων. |
[7, 12] |
τὴν
μητέρα·
ἡ
δέ,
ὑπέρογκον
|
εἶναι |
τῇ
τε
ἀξιώσει
καὶ
τῇ
|
[7, 16] |
Βήλου
μὴ
πρὸς
ἀγαθοῦ
οἱ
|
εἶναι |
τὴν
πάροδον
τὴν
ἐς
Βαβυλῶνα |
[7, 27] |
τοῦ
Ἰόλλα·
καὶ
αὐτὸν
γὰρ
|
εἶναι |
τὸν
εἰσηγητὴν
γενόμενον
Ἀλεξάνδρῳ
τοῦ |
[7, 18] |
Πειθαγόρᾳ
τῷ
ἀδελφῷ,
μάντιν
γὰρ
|
εἶναι |
τὸν
Πειθαγόραν
τῆς
ἀπὸ
σπλάγχνων |
[7, 22] |
τάφους
ἐν
ταῖς
λίμναις
τε
|
εἶναι |
τοὺς
πολλοὺς
καὶ
ἐν
τοῖς |
[7, 13] |
ἑκατὸν
αὐτῷ
ἔδωκεν,
ταύτας
φάσκων
|
εἶναι |
τῶν
Ἀμαζόνων,
καὶ
ταύτας
σκευῇ |
[7, 18] |
νοοῖ
τὸ
σημεῖον
μέγα
εἰπεῖν
|
εἶναι |
χαλεπόν.
Ἀλέξανδρον
δὲ
τοσούτου
δεῆσαι |