Livre, Chapitre |
[7, 9] |
γε
καὶ
ἡμῶν
αὐτῷ
ξυμπονούντων,
|
ὡς |
ἀντὶ
τοῦ
φόρους
τελεῖν
Ἀθηναίοις
|
[7, 11] |
οἶκτον
σφῶν
ἕξει
Ἀλέξανδρος.
Ταῦτα
|
ὡς |
ἀπηγγέλλετο
αὐτῷ,
ὁ
δὲ
σπουδῇ |
[7, 15] |
τοῦτο
οὔτε
ὡς
ἀτρεκὲς
οὔτε
|
ὡς |
ἄπιστον
πάντῃ
ἀνέγραψα·
πλήν
γε |
[7, 29] |
βασιλέα,
καὶ
πρὸς
τοὺς
Μακεδόνας,
|
ὡς
|
ἀποστροφήν
τινα
εἶναι
αὐτῷ
ἀπὸ |
[7, 15] |
ἅμα
διαπυνθανόμενον.
καὶ
τοῦτο
οὔτε
|
ὡς |
ἀτρεκὲς
οὔτε
ὡς
ἄπιστον
πάντῃ |
[7, 27] |
τὸν
Εὐφράτην
ποταμὸν
ᾔει
ἐμβαλῶν,
|
ὡς |
ἀφανὴς
ἐξ
ἀνθρώπων
γενόμενος
πιστοτέραν |
[7, 9] |
βούλεσθε
ἐμοῦ
γε
ἕνεκα,
ἀλλὰ
|
ὡς |
γνῶναι
ὑμᾶς
πρὸς
ὁποίους
τινὰς |
[7, 3] |
ἀντειπεῖν
μὲν
αὐτῷ
ἐπὶ
πολύ·
|
ὡς |
δ´
οὐχ
ἡττησόμενον
ἑώρα,
ἀλλὰ |
[7, 5] |
καὶ
ὅτῳ
πολυτελὴς
ἡ
δίαιτα.
|
ὡς |
δὲ
ἐξήγγελτο
ὅτι
οὐκ
ἀπογράφουσι |
[7, 18] |
πρῶτα
μὲν
ἐπὶ
τῷ
Ἡφαιστίωνι·
|
ὡς |
δὲ
ἐπὶ
τοῦ
ἥπατος
τοῦ |
[7, 22] |
καὶ
ἐν
τοῖς
ἕλεσι
δεδομημένους.
|
ὡς |
δὲ
ἔπλει
Ἀλέξανδρος
κατὰ
τὰ |
[7, 1] |
γῆν
ἐφ´
ἧς
βεβηκότες
ἦσαν.
|
ὡς |
δὲ
ἤρετο
Ἀλέξανδρος
δι´
ἑρμηνέων |
[7, 8] |
ἀπάγειν
κελεύει
τὴν
ἐπὶ
θανάτῳ.
|
ὡς |
δὲ
κατεσιώπησαν
οἱ
ἄλλοι
ἐκπλαγέντες, |
[7, 4] |
θυγατέρων
τὴν
πρεσβυτάτην
Βαρσίνην
ἠγάγετο,
|
ὡς |
δὲ
λέγει
Ἀριστόβουλος,
καὶ
ἄλλην |
[7, 11] |
λέγωσιν
εἶχον,
οὔτε
ἀπαλλάσσεσθαι
ἤθελον.
|
ὡς |
δὲ
τὰ
Περσῶν
τε
καὶ |
[7, 3] |
ἐν
τῷ
πυρὶ
τοῦ
σώματος.
|
ὡς
|
δὲ
τὸ
πῦρ
ἐς
τὴν |
[7, 2] |
εἴα,
ἀλλὰ
ὑποκρίνασθαι
γὰρ
λέγεται
|
ὡς |
Διὸς
υἱὸς
καὶ
αὐτὸς
εἴη, |
[7, 30] |
οὐδὲ
ταῦτα
ἐν
κόσμῳ
τιθέμενος.
|
ὡς |
ἔγωγε
δοκῶ
ὅτι
οὔτε
τι
|
[7, 26] |
πρὸς
τῶν
σωματοφυλάκων
τὸν
θάνατον,
|
ὡς
|
ἔγωγε
δοκῶ·
τοὺς
πολλοὺς
δὲ |
[7, 12] |
δεύτερον
δὲ
ἀπὸ
Κρατεροῦ
ἡγεμόνα,
|
ὡς |
εἴ
τι
κατὰ
πορείαν
Κρατερῷ |
[7, 16] |
κατὰ
τὰ
ἐπέκεινα
τοῦ
κόλπου,
|
ὡς
|
εἰκός,
κατὰ
τοὺς
Σκύθας
τοὺς |
[7, 25] |
τοὺς
δὲ
ἅμα
οἷ
πλέοντας
|
ὡς |
εἰς
πέμπτην
πλευσουμένους.
ἐκεῖθεν
δὲ
|
[7, 10] |
Ἰνδῶν
γῆς
εἰς
Πέρσας
θάλασσαν,
|
ὡς |
εἰς
Σοῦσα
ἐπανηγάγετε,
ἀπολιπόντες
οἴχεσθε, |
[7, 14] |
πραχθέντα
ἐπ´
αὐτῷ
ἄλλοι
ἄλλα,
|
ὡς |
ἕκαστος
ἢ
εὐνοίας
πρὸς
Ἡφαιστίωνα
|
[7, 26] |
παραπορευομένης
τῆς
στρατιᾶς,
δεξιοῦσθαι
δὲ
|
ὡς |
ἑκάστους
τήν
τε
κεφαλὴν
ἐπαίροντα |
[7, 20] |
Νέαρχος
λέγει
ὅτι
αὐτὸς
διεκώλυσεν,
|
ὡς |
ἐκπεριπλεύσας
τὸν
κόλπον
τὸν
Περσικὸν |
[7, 12] |
μητράσιν
αὐτῶν·
αὐτὸς
δὲ
ἐπιμελήσεσθαι
|
ὡς |
ἐκτρέφοιντο
Μακεδονικῶς
τά
τε
ἄλλα |
[7, 9] |
σατράπαι,
ὑμεῖς
στρατηγοί,
ὑμεῖς
ταξιάρχαι.
|
ὡς |
ἔμοιγε
αὐτῷ
τί
περίεστιν
ἀπὸ
|
[7, 29] |
Ποσειδῶνος
οὐδὲ
Ἴωνος
τοῦ
Ἀπόλλωνος.
|
ὡς |
ἔμοιγε
καὶ
ἡ
Περσικὴ
σκευὴ |
[7, 10] |
τὰ
ἐμὰ
ἐπιδείξω
ἐν
μέρει·
|
ὡς |
ἔμοιγε
οὐκ
ἔστιν
ὅ
τι |
[7, 22] |
πήρωσιν
ἀπόλεμοι
ἦσαν.
~Αὐτὸς
δὲ
|
ὡς |
ἐξελέγξας
δὴ
τῶν
Χαλδαίων
τὴν
|
[7, 24] |
ὡς
ἐπὶ
μεγάλῳ
κακῷ.
ταῦτα
|
ὡς |
ἐξηγγέλθη
Ἀλεξάνδρῳ,
κελεῦσαι
στρεβλωθῆναι
τὸν
|
[7, 19] |
αὐτῷ
τοῦ
ναυτικοῦ
ἡ
παρασκευὴ
|
ὡς |
ἐπὶ
Ἄραβας
τοὺς
πολλούς,
πρόφασιν |
[7, 14] |
τοῦ
εἰκότος
ἀναγεγράφθαι
μοι
δοκεῖ,
|
ὡς |
ἐπὶ
Βαβυλῶνος
ἤλαυνεν
Ἀλέξανδρος,
ἐντυχεῖν |
[7, 1] |
ὑπὲρ
τὸν
Ἄτλαντα
τὸ
ὄρος
|
ὡς |
ἐπὶ
Γάδειρα
ἔσω
ἐς
τὴν |
[7, 7] |
κατέπλει
κατὰ
τὸν
Εὐλαῖον
ποταμὸν
|
ὡς |
ἐπὶ
θάλασσαν.
ἤδη
δὲ
πλησίον |
[7, 24] |
τε
στήθη
καὶ
τὰ
πρόσωπα
|
ὡς |
ἐπὶ
μεγάλῳ
κακῷ.
ταῦτα
ὡς |
[7, 7] |
Εὐλαίου
ποταμοῦ
κατὰ
τὴν
θάλασσαν
|
ὡς |
ἐπὶ
τὰς
ἐκβολὰς
τοῦ
Τίγρητος· |
[7, 21] |
αὐτὸν
καταπλεῖ
ἐς
τὰς
λίμνας
|
ὡς
|
ἐπὶ
τὴν
Ἀράβων
γῆν.
ἔνθα |
[7, 22] |
ὅτι
τῶν
τις
ναυτῶν
ἐκνηξάμενος
|
ὡς |
ἐπὶ
τὸ
διάδημα
ἀφελὼν
τοῦ |
[7, 21] |
ἐκ
Βαβυλῶνος
κατὰ
τὸν
Εὐφράτην
|
ὡς |
ἐπὶ
τὸν
Πολλακόπαν
καλούμενον
ποταμόν. |
[7, 25] |
δὲ
κατακομισθῆναι
ἐπὶ
τῆς
κλίνης
|
ὡς |
ἐπὶ
τὸν
ποταμόν,
καὶ
πλοίου |
[7, 20] |
ἐπὶ
κατασκοπὴν
τοῦ
παράπλου
τοῦ
|
ὡς |
ἐπὶ
τοὺς
Ἄραβας
μέχρι
μὲν |
[7, 14] |
ὅτι
ἐκρέμασε,
καὶ
{τοῦτο{
ν}
|
ὡς |
ἐπὶ
φαρμάκῳ
κακῶς
δοθέντι,
οἱ |
[7, 28] |
πρὶν
καὶ
δεῖσαί
τινα
αὐτὰ
|
ὡς |
ἐσόμενα,
προλαβεῖν
δεινότατος·
καὶ
τὰ
|
[7, 18] |
γὰρ
πρὸς
Ἀλέξανδρον
τὰ
ἐπεσταλμένα,
|
ὡς |
εὔνοιαν
μᾶλλόν
τι
ἐπιδειξόμενον
τῷ |
[7, 26] |
ἐπόθησαν
ἰδεῖν
αὐτόν,
οἱ
μέν,
|
ὡς |
ζῶντα
ἔτι
ἴδοιεν,
οἱ
δέ, |
[7, 13] |
πρὸς
τοσούτων
καὶ
τοιούτων
ὑμνηθέν.
|
ὡς |
Ἡρακλέα
τε
ἐπ´
αὐτὰς
λόγος
|
[7, 23] |
μαντείᾳ
καὶ
τὸ
ἀπὸ
τοῦδε
|
ὡς |
ἥρωα
ἐγέραιρε.
καὶ
Κλεομένει,
ἀνδρὶ |
[7, 14] |
ἦγον.
ἐναγίζειν
τε
ὅτι
ἀεὶ
|
ὡς |
ἥρωϊ
ἐκέλευεν
Ἡφαιστίωνι,
τοῦτο
μὲν |
[7, 23] |
αὐτῷ
τιμᾶν
Ἡφαιστίωνα·
οἱ
δὲ
|
ὡς |
ἥρωϊ
ἔφησαν
ὅτι
θύειν
θέμις |
[7, 27] |
αὐτῷ
δόξης
τῆς
ἐς
ἅπαν,
|
ὡς |
θεῷ
δὴ
γεγενημένῳ.
καὶ
ταῦτα |
[7, 14] |
ἐρησομένους
τὸν
θεὸν
εἰ
καὶ
|
ὡς |
θεῷ
θύειν
συγχωρεῖ
Ἡφαιστίωνι,
τὸν |
[7, 23] |
καὶ
ἐστεφάνουν
αὐτὸν
στεφάνοις
χρυσοῖς,
|
ὡς |
θεωροὶ
δῆθεν
ἐς
τιμὴν
θεοῦ |
[7, 9] |
σιτεῖσθαι·
προαγρυπνῶν
δὲ
ὑμῶν
οἶδα,
|
ὡς
|
καθεύδειν
ἔχοιτε
ὑμεῖς.
~Ἀλλὰ
ταῦτα |
[7, 18] |
τοσούτου
δεῆσαι
χαλεπῆναι
τῷ
Πειθαγόρᾳ,
|
ὡς |
καὶ
δι´
ἐπιμελείας
ἔχειν
αὐτὸν |
[7, 29] |
οἱ
δὲ
τῷ
προηγορεῖν
αὐτοῦ,
|
ὡς |
καλῶς
δὴ
πραχθέντος,
ἐπικρύψειν
οἴονται |
[7, 3] |
ἀνθρώπους,
ὅτῳ
γνῶναι
ἐπιμελές,
{ὅτι}
|
ὡς |
καρτερόν
τέ
ἐστι
καὶ
ἀνίκητον |
[7, 21] |
μὴ
ἀποφράξειε
τὸν
Πολλακόπαν
αὖθις,
|
ὡς
|
κατὰ
τὰς
ὄχθας
ἐκτραπὲν
φέρεσθαι |
[7, 28] |
τοῦ
τρίτου
μῆνας
ἐπέλαβεν
ὀκτώ,
|
ὡς |
λέγει
Ἀριστόβουλος·
ἐβασίλευσε
δὲ
δώδεκα |
[7, 19] |
ἕδος.
Κατέλαβε
δὲ
ἐν
Βαβυλῶνι,
|
ὡς |
λέγει
Ἀριστόβουλος,
καὶ
τὸ
ναυτικόν, |
[7, 29] |
ὁμοτίμους.
καὶ
οἱ
πότοι
δέ,
|
ὡς |
λέγει
Ἀριστόβουλος,
οὐ
τοῦ
οἴνου |
[7, 5] |
κελεύει
ἀπογράφεσθαι
ὁπόσον
ὀφείλει
ἕκαστος,
|
ὡς |
ληψομένους.
καὶ
τὰ
μὲν
πρῶτα |
[7, 9] |
τοῦ
ἐμοῦ
ἐς
ὑμᾶς
ὑπηργμένα,
|
ὡς |
μὲν
αὐτὰ
ἐφ´
ἑαυτῶν
σκέψασθαι |
[7, 27] |
δὴ
γεγενημένῳ.
καὶ
ταῦτα
ἐμοὶ
|
ὡς
|
μὴ
ἀγνοεῖν
δόξαιμι
μᾶλλον
ὅτι |
[7, 14] |
τῇ
ἵππῳ
τῇ
ἑταιρικῇ
Ἀλέξανδρος,
|
ὡς |
μὴ
ἀπόλοιτο
τὸ
ὄνομα
τοῦ |
[7, 17] |
ἐθέλειν
παρελθεῖν
εἴσω
Βαβυλῶνος
Ἀλέξανδρον,
|
ὡς |
μὴ
δι´
ὀλίγου
τὸν
νεὼν |
[7, 14] |
τοῦτο
δὲ
δρᾶσαι,
τῷ
Ἀλεξάνδρῳ
|
ὡς |
μὴ
ἐφήδεσθαι
δοκοίη
τελευτήσαντι
Ἡφαιστίωνι. |
[7, 29] |
εἶναι
πρός
τε
τοὺς
βαρβάρους,
|
ὡς |
μὴ
πάντῃ
ἀλλότριον
αὐτῶν
φαίνεσθαι |
[7, 12] |
ἡ
μετάπεμψις
αὐτοῦ
ἔφερεν,
ἀλλ´
|
ὡς |
μή
τι
ἐκ
τῆς
διαφορᾶς |
[7, 9] |
καταστήσας
τοῖς
προσχώροις
τῶν
βαρβάρων,
|
ὡς |
μὴ
χωρίων
ἔτι
ὀχυρότητι
πιστεύοντας |
[7, 21] |
ἂν
τὸν
Εὐφράτην
ἐς
αὑτόν,
|
ὡς |
μηδ´
ἐπάρδεσθαι
ἀπ´
αὐτοῦ
τὴν |
[7, 25] |
κλίνης
πρὸς
τὰ
ἱερὰ
θῦσαι
|
ὡς |
νόμος
ἐφ´
ἑκάστῃ
ἡμέρᾳ,
καὶ |
[7, 17] |
ὕποπτον
αὐτῷ
ἐς
τοὺς
Χαλδαίους,
|
ὡς |
οὐ
κατὰ
μαντείαν
τι
μᾶλλον |
[7, 14] |
δὲ
ἐς
αἰσχύνην
μᾶλλόν
τι
|
ὡς |
οὐ
πρέποντα
οὔτ´
οὖν
βασιλεῖ |
[7, 8] |
ἀπὸ
τῆς
βαρβαρικῆς
θεραπείας
οὐκέτι
|
ὡς |
πάλαι
ἐπιεικὴς
ἐς
τοὺς
Μακεδόνας) |
[7, 6] |
οὗτοι
ἀφικόμενοι
λέγονται
ἀνιᾶσαι
Μακεδόνας,
|
ὡς |
πάντα
δὴ
μηχανωμένου
Ἀλεξάνδρου
ὑπὲρ |
[7, 6] |
ταῦτα
πάντα
ἐλύπει
τοὺς
Μακεδόνας,
|
ὡς |
πάντῃ
δὴ
βαρβαρίζοντος
τῇ
γνώμῃ |
[7, 15] |
Ῥωμαίων
ὑπὲρ
τῆς
πρεσβείας
ταύτης
|
ὡς |
παρὰ
Ἀλέξανδρον
σταλείσης
μνήμην
τινὰ |
[7, 25] |
καὶ
τοῦ
πλοῦ,
τοὺς
μὲν
|
ὡς |
πεζῇ
ἰόντας
παρασκευάζεσθαι
ἐς
τετάρτην |
[7, 4] |
τὸ
πιστεῦσαί
τε
τοῖς
ἐπικαλουμένοις
|
ὡς |
πιθανοῖς
δὴ
ἐν
παντὶ
οὖσι, |
[7, 27] |
μᾶλλον
ὅτι
λεγόμενά
ἐστιν
ἢ
|
ὡς
|
πιστὰ
ἐς
ἀφήγησιν
ἀναγεγράφθω.
~Ἐτελεύτα |
[7, 11] |
καρτεροὶ
σφῶν
ἦσαν,
ἀλλὰ
ξυνδραμόντες
|
ὡς |
πρὸς
τὰ
βασίλεια
τὰ
μὲν |
[7, 17] |
μέρος
τὸ
ἐς
δυσμὰς
τετραμμένον,
|
ὡς |
ταύτῃ
ἐπιστρέψαντα
πρὸς
ἕω
ἄγειν· |
[7, 29] |
δῆλον
εἶναι
ἐπ´
αὐτῷ
μεταγιγνώσκοντα,
|
ὡς |
τοῖς
τε
παθοῦσί
τι
ἄχαρι
|
[7, 16] |
ἄγνωστον
πάντῃ
ἐστίν.
Ἀλέξανδρος
δὲ
|
ὡς |
τὸν
Τίγρητα
ποταμὸν
ξὺν
τῇ
|
[7, 26] |
Ἀλέξανδρον
οὐ
πολὺ
ὕστερον
ἀποθανεῖν,
|
ὡς |
τοῦτο
ἄρα
ἤδη
ὂν
τὸ |
[7, 8] |
Μακεδόσιν
ταῦτα
ἔλεγεν·
οἱ
δὲ
|
ὡς |
ὑπερορώμενοί
τε
ἤδη
πρὸς
Ἀλεξάνδρου |
[7, 8] |
καὶ
πόνων
μετέχειν.
Ἀλέξανδρος
μὲν
|
ὡς |
χαριούμενος
δῆθεν
τοῖς
Μακεδόσιν
ταῦτα |