Livre, Chapitre |
[7, 23] |
τούτου,
καὶ
τὸ
λοιπόν,
ὁπηλίκον
|
ἂν |
ἁμάρτῃς,
οὐδὲν
πείσῃ
ἐξ
ἐμοῦ
|
[7, 3] |
οὐχ
ἡττησόμενον
ἑώρα,
ἀλλὰ
ἄλλως
|
ἂν
|
ἀπαλλαγέντα,
εἰ
μή
τις
ταύτῃ |
[7, 1] |
φαῦλον
ἐπινοεῖν
Ἀλέξανδρον
οὔτε
μεῖναι
|
ἂν |
ἀτρεμοῦντα
ἐπ´
οὐδενὶ
τῶν
ἤδη |
[7, 22] |
μὲν
οὐκ
ἤνεγκεν,
ὅτι
νηχομένου
|
ἂν |
αὐτοῦ
ἐβρέχετο,
περιθεὶς
δὲ
τῇ |
[7, 1] |
δὴ
τῆς
Ἀσίας
πάσης
δικαίως
|
ἂν |
βασιλεὺς
καλεῖσθαι·
τοὺς
γάρ
τοι |
[7, 21] |
τῇ
κατὰ
τὸν
Πολλακόπαν,
οὔτ´
|
ἂν |
διαχεῖσθαι
παρέχειν
τὸ
ὕδωρ
ὑπὸ |
[7, 30] |
ἐμοὶ
ἔξω
τοῦ
θείου
φῦναι
|
ἂν |
δοκεῖ
ἀνὴρ
οὐδενὶ
ἄλλῳ
ἀνθρώπων |
[7, 16] |
ἧς
καὶ
αὐτὸς
Ἀλέξανδρος
προαπελθεῖν
|
ἂν |
δοκεῖ
μοι
ἐθελῆσαι
μᾶλλον
ἢ |
[7, 4] |
ἐξελεγχθέντας,
ὅτι
καὶ
τὰ
μεγάλα
|
ἂν |
ἐδόκουν
αὐτῷ
τῇ
αὐτῇ
γνώμῃ |
[7, 13] |
ἵναπερ
καὶ
ταῖς
Ἀμαζόσιν
ἐντετυχήκεσαν
|
ἂν, |
εἴπερ
οὖν
ἔτι
ἦσαν
Ἀμαζόνες. |
[7, 16] |
μεῖον
ἢ
καὶ
Ἀχιλλέα
δοκῶ
|
ἂν |
ἑλέσθαι
προαποθανεῖν
Πατρόκλου
μᾶλλον
ἢ |
[7, 13] |
ἔτι
πρὸ
Ἀλεξάνδρου,
ἢ
Ξενοφῶν
|
ἂν |
ἐμνήσθη
αὐτῶν,
Φασιανῶν
τε
μνησθεὶς
|
[7, 1] |
νήσους
τῇ
Εὐρώπῃ,
ἀλλὰ
ἔτι
|
ἂν |
ἐπέκεινα
ζητεῖν
τι
τῶν
ἠγνοημένων, |
[7, 24] |
κωμάσαι
παρὰ
οἷ·
γενέσθαι
γὰρ
|
ἂν |
ἡδὺν
τὸν
κῶμον.
~Καὶ
αἱ |
[7, 20] |
οὔκουν
ἀπαξιοῦν
καὶ
αὐτὸν
τρίτον
|
ἂν |
νομισθῆναι
πρὸς
Ἀράβων
θεόν,
οὐ |
[7, 29] |
ἐλπίδα
ἀγαθὴν
ὑπολειπομένην,
μή
ποτε
|
ἂν |
παραπλήσιόν
τι
ἁμαρτεῖν,
εἰ
τοῖς |
[7, 15] |
ὀρῶν
ἀποχωροῦντες
ἀθρόοι
ἢ
ὅπως
|
ἂν |
προχωρῇ
ἑκάστοις
οὕτω
διαφεύγουσιν,
ἐς |
[7, 20] |
Ἀλεξάνδρῳ
τὸν
στρατόν·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
σωθῆναι
πλεύσαντας
ὑπὲρ
τῆς
Ἀραβίας |
[7, 21] |
τὸ
ὕδωρ
κατὰ
πόρου,
ἐκένωσεν
|
ἂν |
τὸν
Εὐφράτην
ἐς
αὑτόν,
ὡς |
[7, 19] |
ἐδόκει
γὰρ
αὐτῷ
οὐ
μεῖον
|
ἂν |
Φοινίκης
εὐδαίμων
ἡ
χώρα
αὕτη |