Livre, Chapitre
[7, 14]	τὸ θεῖον καὶ ταῖς πέδαις	ἃς	λέγουσιν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον καθεῖναι
[7, 8]	δὲ κατεσιώπησαν οἱ ἄλλοι ἐκπλαγέντες,	ἀναβὰς	αὖθις ἐπὶ τὸ βῆμα ἔλεξεν
[7, 20]	~Λόγος δὲ κατέχει ὅτι ἤκουεν	Ἄραβας	δύο μόνον τιμᾶν θεούς, τὸν
[7, 20]	παράπλου τοῦ ὡς ἐπὶ τοὺς	Ἄραβας	μέχρι μὲν τῆς νήσου τῆς
[7, 19]	ναυτικοῦ ἡ παρασκευὴ ὡς ἐπὶ	Ἄραβας	τοὺς πολλούς, πρόφασιν μέν, ὅτι
[7, 7]	ναυτικοῦ ἐς τὴν Σουσίαν γῆν	ἐπιβὰς	τῶν νεῶν ξὺν τοῖς ὑπασπισταῖς
[7, 10]	Οὐξίους τε καὶ Ἀραχωτοὺς καὶ	Δράγγας,	κεκτημένον δὲ καὶ Παρθυαίους καὶ
[7, 3]	οἷς προστεταγμένον ἦν, τάς τε	σάλπιγγας	φθέγξασθαι λέγει Νέαρχος, οὕτως ἐξ
[7, 21]	τοῦ θέρους ὁ ἥλιος ἐπιστρέφει,	μέγας	τε ἐπέρχεται καὶ ὑπερβάλλει ὑπὲρ
[7, 7]	ἐς τὸν πόντον τὸν Περσικόν,	μέγας	τε καὶ οὐδαμοῦ διαβατὸς ἔστε
[7, 22]	ὅτι ἔλαβε λέγει αὐτόν, ἀλλὰ	πληγὰς	λαβεῖν τῆς περιθέσεως ἕνεκα τοῦ
[7, 9]	καὶ τὴν Αἰολίδα πᾶσαν καὶ	Φρύγας	ἀμφοτέρους καὶ Λυδούς, καὶ Μίλητον
[7, 19]	ἀνεκόμισεν ἐς Βαβυλῶνα ἢ ἐς	Πασαργάδας	ἢ ἐς Σοῦσα ἢ ὅπῃ
[7, 1]	ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΒΔΟΜΟΝ. ~Ὡς δὲ ἐς	Πασαργάδας	τε καὶ ἐς Περσέπολιν ἀφίκετο
[7, 13]	δὲ πάλαι μὲν ἐς πεντεκαίδεκα	μυριάδας	τῶν ἵππων, τότε δὲ Ἀλέξανδρον
[7, 16]	εἰκός, κατὰ τοὺς Σκύθας τοὺς	Νομάδας,	ὃ δὴ ἄγνωστον πάντῃ ἐστίν.
[7, 1]	τὴν Λιβύην τε καὶ τοὺς	Νομάδας	ὑπὲρ τὸν Ἄτλαντα τὸ ὄρος
[7, 4]	δοκιμωτάτας Περσῶν τε καὶ Μήδων	παῖδας	ἐς ὀγδοήκοντα. οἱ γάμοι δὲ
[7, 6]	τῆς ἄλλης γῆς τῆς δοριαλώτου	παῖδας	ἡβάσκοντας ἤδη ἐς τρισμυρίους ἄγοντες
[7, 4]	τῶν παίδων γενέσθαι τοὺς Ἡφαιστίωνος	παῖδας·	Κρατερῷ δὲ Ἀμαστρίνην τὴν Ὀξυάτρου
[7, 12]	καὶ ἐκ τῶν βαρβάρων γυναικῶν	παῖδας	τοῖς οἴκοι ὑπολελειμμένοις παισί τε
[7, 4]	γραμματεῖ τῷ βασιλικῷ τὰς Ἀρταβάζου	παῖδας	τῷ μὲν Ἀρτακάμαν, τῷ δὲ
[7, 23]	Μένανδρος ἐκ Λυδίας ἄλλους καὶ	Μενίδας	τοὺς ἱππέας ἄγων τοὺς αὐτῷ
[7, 11]	αὐτὸν ἀρυόμενοι ἔσπενδον τὰς αὐτὰς	σπονδὰς	καταρχομένων τῶν τε Ἑλλήνων μάντεων
[7, 24]	δὲ κλίνας ἑκατέρωθεν τοῦ θρόνου	ἀργυρόποδας,	ἐφ´ ὧν οἱ ἀμφ´ αὐτὸν
[7, 9]	Τριβαλλοῖς καὶ τοῖς ὁμόροις Θρᾳξίν,	χλαμύδας	μὲν ὑμῖν ἀντὶ τῶν διφθερῶν
[7, 19]	Ἀθήνας καὶ τῆς Ἀρτέμιδος τῆς	Κελκέας	τὸ ἕδος. Κατέλαβε δὲ ἐν
[7, 1]	σὺν δίκῃ καλεῖν σφᾶς μεγάλους	βασιλέας.	ἔνθεν δὲ οἱ μέν, ὅτι
[7, 1]	γάρ τοι Περσῶν καὶ Μήδων	βασιλέας	οὐδὲ τοῦ πολλοστοῦ μέρους τῆς
[7, 23]	Λυδίας ἄλλους καὶ Μενίδας τοὺς	ἱππέας	ἄγων τοὺς αὐτῷ ξυνταχθέντας. καὶ
[7, 5]	δοκεῖν τὸν βασιλέα καταθεὶς δὲ	τραπέζας	ἐν τῷ στρατοπέδῳ καὶ ἐπὶ
[7, 1]	τὸν Εὔξεινον ἐσπλεῖν ἐπενόει ἐς	Σκύθας	τε καὶ τὴν λίμνην τὴν
[7, 16]	κόλπου, ὡς εἰκός, κατὰ τοὺς	Σκύθας	τοὺς Νομάδας, ὃ δὴ ἄγνωστον
[7, 21]	Πολλακόπαν αὖθις, ὡς κατὰ τὰς	ὄχθας	ἐκτραπὲν φέρεσθαι τὸ ὕδωρ κατὰ
[7, 21]	ἐπέρχεται καὶ ὑπερβάλλει ὑπὲρ τὰς	ὄχθας	ἐς τὴν γῆν τὴν Ἀσσυρίαν·
[7, 21]	μὲν ὥρᾳ προχωρεῖ κατὰ τὰς	ὄχθας,	οἷα δὴ οὐ πολλοῦ ὄντος
[7, 20]	οὐκ ἐλάττων ἡ παράλιος τῆς	Ἀραβίας	ἤπερ ἡ τῆς Ἰνδικῆς αὐτῷ
[7, 20]	ἂν σωθῆναι πλεύσαντας ὑπὲρ τῆς	Ἀραβίας	τὰ ἔρημα, ἐφ´ ὅτῳ καὶ
[7, 10]	οἱ γονεῖς δ´ ἔντιμοί εἰσι	λειτουργίας	τε ξυμπάσης καὶ εἰσφορᾶς ἀπηλλαγμένοι·
[7, 13]	λέγουσιν ὅτι Ἀτροπάτης ὁ τῆς	Μηδίας	σατράπης γυναῖκας ἑκατὸν αὐτῷ ἔδωκεν,
[7, 4]	Περδίκκᾳ δὲ τὴν Ἀτροπάτου τοῦ	Μηδίας	σατράπου παῖδα ἔδωκεν· Πτολεμαίῳ δὲ
[7, 23]	ἀπὸ Καρίας καὶ Μένανδρος ἐκ	Λυδίας	ἄλλους καὶ Μενίδας τοὺς ἱππέας
[7, 14]	αὐτῷ κατὰ τὴν ὁδὸν πολλὰς	πρεσβείας	ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος, εἶναι δὲ
[7, 15]	οὔτε τις Ῥωμαίων ὑπὲρ τῆς	πρεσβείας	ταύτης ὡς παρὰ Ἀλέξανδρον σταλείσης
[7, 30]	τὰ δὲ ἔργα ἐκεῖνα ἐκάκισα	ἀληθείας	τε ἕνεκα τῆς ἐμῆς καὶ
[7, 15]	καὶ ἐς τοσόνδε ἀπὸ τῆς	οἰκείας	πρεσβεῦσαι, οὔτε φόβου ἐξαναγκάζοντος οὔτε
[7, 1]	πολυπράγμων καὶ ἀτάσθαλος, ἀπὸ τῆς	οἰκείας	τοσαύτην γῆν ἐπεξέρχῃ πράγματα ἔχων
[7, 18]	τῷ Πειθαγόρᾳ, ὡς καὶ δι´	ἐπιμελείας	ἔχειν αὐτὸν πλείονος, ὅτι ἀδόλως
[7, 15]	φόβου ἐξαναγκάζοντος οὔτε κατ´ ἐλπίδα	ὠφελείας,	μίσει τε, εἴπερ τινὰς ἄλλους,
[7, 17]	αὐτοὺς τὰς ἐκ τῶν χρημάτων	ὠφελείας.	ὅμως δὲ τά γε τῆς
[7, 30]	ἕνεκα τῆς ἐμῆς καὶ ἅμα	ὠφελείας	τῆς ἐς ἀνθρώπους· ἐφ´ ὅτῳ
[7, 8]	τότε καὶ ἀπὸ τῆς βαρβαρικῆς	θεραπείας	οὐκέτι ὡς πάλαι ἐπιεικὴς ἐς
[7, 25]	τοῖς ἡγεμόσι παραγγέλλειν ὑπὲρ τῆς	πορείας	καὶ τοῦ πλοῦ, τοὺς μὲν
[7, 24]	ἀγαθαῖς καί τινας καὶ ἐκ	μαντείας	εὐωχεῖτο ἅμα τοῖς φίλοις καὶ
[7, 18]	τὸν Πειθαγόραν τῆς ἀπὸ σπλάγχνων	μαντείας,	μαντεύσασθαι καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ τῆς
[7, 10]	τοσαῦτα δὲ ἁρπαζόντων, ὁπότε ἐκ	πολιορκίας	ἁρπαγὴ γίγνοιτο, διαλέλυμαι ταῦτα. στέφανοί
[7, 19]	Φοινίκης τε καὶ τῆς ἄλλης	παραλίας·	λιμένα τε ὅτι πρὸς Βαβυλῶνι
[7, 15]	βασιλείᾳ τῆς Ἀσίας, καὶ ἐξ	Ἰταλίας	Βρέττιοί τε καὶ Λευκανοὶ καὶ
[7, 15]	καὶ Κελτοὺς καὶ Ἴβηρας, ὑπὲρ	φιλίας	δεησομένους· ὧν τά τε ὀνόματα
[7, 23]	μὲν ἐς Ἡφαιστίωνα καὶ ἀποθανόντα	φιλίας	ἕνεκα καὶ μνήμης οὐ μέμφομαι
[7, 12]	ἀτέκμαρτα ἐπηγγέλλετο, καὶ ὅπως ἔχει	φιλίας	τε καὶ πόθου ἐς αὐτοὺς
[7, 22]	μὲν ἐδωρήσατο αὐτῷ Ἀλέξανδρος τῆς	προθυμίας	ἕνεκα, ἀποτεμεῖν δὲ ἐκέλευσε τὴν
[7, 23]	τούς τε Πέρσας ἐπαινέσας τῆς	προθυμίας,	ὅτι πάντα Πευκέστᾳ ἐπείθοντο, καὶ
[7, 6]	οἱ Φραταφέρνου τοῦ Παρθυαίων καὶ	Ὑρκανίας	σατράπου παῖδες, καὶ Ἰτάνης Ὀξυάρτου
[7, 12]	ἐς Ἀντίπατρον ἀπαλλάξαι ἐθέλειν ἐκ	Μακεδονίας	Ἀντίπατρον. καὶ τυχὸν οὐκ ἐς
[7, 12]	τε ἄγειν ἐκέλευσε καὶ ἀπαγαγόντι	Μακεδονίας	τε καὶ Θρᾴκης καὶ Θετταλῶν
[7, 11]	Περσῶν τοὺς ἐπιλέκτους τάς τε	ἡγεμονίας	αὐτοῖς τῶν τάξεων διένειμε καὶ
[7, 21]	ἐκβολαὶ πρὸς τοῦ σατράπου τῆς	Βαβυλωνίας	πολλῷ πόνῳ, καίπερ οὐ χαλεπῶς
[7, 20]	ἐφέρετο, ἀλλὰ μετέωρος γὰρ ὑπὸ	ἀνοίας	πετόμενος παρέσχε τῷ ἡλίῳ θάλψαι
[7, 14]	ἄλλοι ἄλλα, ὡς ἕκαστος ἢ	εὐνοίας	πρὸς Ἡφαιστίωνα ἢ φθόνου εἶχεν
[7, 16]	πω ἐξεύρηντο αἱ ἀρχαὶ τῆς	Κασπίας	θαλάσσης, καίτοι ἐθνῶν τε αὐτὴν
[7, 10]	δὲ τὸν Καύκασον ὑπὲρ τὰς	Κασπίας	πύλας, καὶ περάσαντα Ὄξον τε
[7, 23]	καὶ Φιλόξενος στρατιὰν ἄγων ἀπὸ	Καρίας	καὶ Μένανδρος ἐκ Λυδίας ἄλλους
[7, 12]	ἐξηγεῖσθαι καὶ τῶν Ἑλλήνων τῆς	ἐλευθερίας·	Ἀντίπατρον δὲ διαδόχους τοῖς ἀποπεμπομένοις
[7, 11]	αὐτοῦ πρὸ τῶν θυρῶν ἐρρίπτουν,	ἱκετηρίας	ταύτας τῷ βασιλεῖ, αὐτοὶ δ´
[7, 18]	μαντεύσασθαι καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ τῆς	σωτηρίας.	ἀντεπιστεῖλαι δὲ αὐτῷ Πειθαγόραν πυνθανόμενον
[7, 19]	ταλάντων ἐπὶ Φοινίκης τε καὶ	Συρίας	ἐστέλλετο, τοὺς μὲν μισθῷ πείσων,
[7, 17]	ἀλλὰ οὐ γὰρ δυνηθῆναι ὑπὸ	δυσχωρίας	οὕτως ἐλάσαι ξὺν τῇ στρατιᾷ,
[7, 1]	οὐδὲ τοῦ πολλοστοῦ μέρους τῆς	Ἀσίας	ἐπάρχοντας οὐ σὺν δίκῃ καλεῖν
[7, 15]	στεφανούντων ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ τῆς	Ἀσίας,	καὶ ἐξ Ἰταλίας Βρέττιοί τε
[7, 1]	καὶ Καρχηδόνα οὕτω δὴ τῆς	Ἀσίας	πάσης δικαίως ἂν βασιλεὺς καλεῖσθαι·
[7, 19]	Σοῦσα ἢ ὅπῃ ἄλλῃ τῆς	Ἀσίας,	ταῦτα δοῦναι ἄγειν τοῖς πρέσβεσι·
[7, 19]	τὰς ναῦς καὶ τὰς ἄλλας	ὑπηρεσίας	πορφυρέων τε πλῆθος καὶ τῶν
[7, 24]	τοῖς θεοῖς τάς τε νομιζομένας	θυσίας	ἐπὶ ξυμφοραῖς ἀγαθαῖς καί τινας
[7, 17]	τὸν νεὼν ἐπισκευάζεσθαι καὶ τὰς	θυσίας	τῷ θεῷ θύεσθαι, τότε δὲ
[7, 10]	στόματα ἐμβαλόντα, καὶ διὰ τῆς	Γαδρωσίας	τῆς ἐρήμου ἐλθόντα, ᾗ οὐδείς
[7, 13]	ταύτας μὲν δὴ ἀπαλλάξαι τῆς	στρατιᾶς	Ἀλέξανδρον, μή τι νεωτερισθείη κατ´
[7, 8]	πολέμια ὄντας παραλύει μὲν τῆς	στρατιᾶς,	ἀποπέμπει δὲ ἐς τὰ σφέτερα
[7, 26]	μὲν εἶναι λέγουσι παραπορευομένης τῆς	στρατιᾶς,	δεξιοῦσθαι δὲ ὡς ἑκάστους τήν
[7, 8]	ἐκαρτέρησαν, ἀλλὰ πάντας γὰρ ἀπαλλάττειν	στρατιᾶς	ἐκέλευον, αὐτὸν δὲ μετὰ τοῦ
[7, 15]	τῷ Λάγου, ὃς μέρος τῆς	στρατιᾶς	ἐπ´ αὐτοὺς ἦγεν. οὕτως οὐδὲν
[7, 18]	ἑταίρων τῶν Ἀλεξάνδρου, στρατηγὸν τῆς	στρατιᾶς	ἣν παρὰ Μαζαίῳ τῷ Βαβυλῶνος
[7, 1]	ὄψιν αὐτοῦ τε καὶ τῆς	στρατιᾶς,	κρούειν δὲ τοῖς ποσὶ τὴν
[7, 3]	κόσμῳ, ὁρᾶσθαι δὲ πρὸς τῆς	στρατιᾶς	ξυμπάσης. Ἀλεξάνδρῳ δὲ οὐκ ἐπιεικὲς
[7, 5]	~Καὶ τὰ χρέα ἐπιλύσασθαι τῆς	στρατιᾶς	ὅσοις χρέα ἦν ἐν καιρῷ
[7, 20]	κατὰ δόξαν τῆς ἐς Ἰνδοὺς	στρατιᾶς.	οὔκουν ἀπαξιοῦν καὶ αὐτὸν τρίτον
[7, 9]	ἀποδειχθεὶς τῆς ἐπὶ τὸν Πέρσην	στρατιᾶς	οὐχ ἑαυτῷ μᾶλλόν τι τὴν
[7, 7]	~Ἀλέξανδρος δὲ τῆς μὲν πεζῆς	στρατιᾶς	τὴν πολλὴν Ἡφαιστίωνα ἄγειν κελεύει
[7, 29]	μόνη γὰρ ἔμοιγε δοκεῖ ἴασις	ἁμαρτίας	ὁμολογεῖν τε ἁμαρτόντα καὶ δῆλον
[7, 7]	τὰς μὲν πλείονάς τε καὶ	πεπονηκυίας	τῶν νεῶν καταλείπει αὐτοῦ, αὐτὸς
[7, 21]	τε καὶ ἀφανῆ στόματα ἐκδίδωσι.	τετηκυίας	δὲ τῆς χιόνος ἀμφὶ Πλειάδων
[7, 29]	ἐνθυμηθείη καὶ τὸ διηνεκὲς τῆς	εὐτυχίας	καὶ τοὺς πρὸς ἡδονήν, οὐκ
[7, 30]	γενόμενον ἐκεῖνον καὶ ἐς ὅσον	εὐτυχίας	τῆς ἀνθρωπίνης ἐλθόντα βασιλέα τε
[7, 5]	Ἡφαιστίωνα καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς	σωματοφύλακας.	~Ἧκον δὲ αὐτῷ καὶ οἱ
[7, 10]	καὶ Μήδους καὶ Βακτρίους καὶ	Σάκας,	καταστρεψάμενον δὲ Οὐξίους τε καὶ
[7, 23]	Ἡφαιστίωνος, εἴ τέ τι πρότερον	ἡμάρτηκας,	ἀφήσω σε τούτου, καὶ τὸ
[7, 13]	εἰ δὲ ἱππικὰς δή τινας	γυναῖκας	Ἀτροπάτης ἔδειξεν Ἀλεξάνδρῳ, βαρβάρους τινὰς
[7, 13]	Ἀτροπάτης ὁ τῆς Μηδίας σατράπης	γυναῖκας	ἑκατὸν αὐτῷ ἔδωκεν, ταύτας φάσκων
[7, 13]	ἔδειξεν Ἀλεξάνδρῳ, βαρβάρους τινὰς ἄλλας	γυναῖκας	ἱππεύειν ἠσκημένας δοκῶ ὅτι ἔδειξεν
[7, 13]	Θησεῖ Ἀθηναῖοι ὅτι ἐπιούσας τὰς	γυναῖκας	ταύτας τὴν Εὐρώπην πρῶτοι μάχῃ
[7, 23]	ἐξηγήσεως, κατέλεγεν αὐτοὺς ἐς τὰς	Μακεδονικὰς	τάξεις, δεκαδάρχην μὲν τῆς δεκάδος
[7, 24]	καὶ Μενάνδρῳ ἥκουσαν ἐς τὰς	Μακεδονικὰς	τάξεις· διψήσαντα δὲ ἀποχωρῆσαι ἐκ
[7, 4]	παραλαβόντες ἀπῆγον τὴν αὑτοῦ ἕκαστος·	προῖκας	δὲ ξυμπάσαις ἐπέδωκεν Ἀλέξανδρος. καὶ
[7, 13]	μάλιστα μνήμην ἐποιήσαντο. εἰ δὲ	ἱππικὰς	δή τινας γυναῖκας Ἀτροπάτης ἔδειξεν
[7, 19]	Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος εἰκόνας τὰς	χαλκᾶς	οὕτω λέγεται ἀπενεχθῆναι ὀπίσω ἐς
[7, 28]	φειδωλότατος, ἐς δὲ εὐποιΐαν τῶν	πέλας	ἀφθονώτατος. ~Εἰ δέ τι ἐπλημμελήθη
[7, 13]	Ἀτροπάτης ἔδειξεν Ἀλεξάνδρῳ, βαρβάρους τινὰς	ἄλλας	γυναῖκας ἱππεύειν ἠσκημένας δοκῶ ὅτι
[7, 19]	ἐς τὰς ναῦς καὶ τὰς	ἄλλας	ὑπηρεσίας πορφυρέων τε πλῆθος καὶ
[7, 13]	πρὸς λῃστῶν γὰρ διαρπαγῆναι τὰς	πολλὰς	αὐτῶν. Ἐνταῦθα λέγουσιν ὅτι Ἀτροπάτης
[7, 7]	ῥέων τοῦ Εὐφράτου διώρυχάς τε	πολλὰς	ἐκ τοῦ Εὐφράτου ἐς αὑτὸν
[7, 14]	ἐντυχεῖν αὐτῷ κατὰ τὴν ὁδὸν	πολλὰς	πρεσβείας ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος, εἶναι
[7, 1]	τῶν τε ποταμῶν ἰδεῖν τὰς	ἐκβολὰς	τὰς ἐς τὸν πόντον, καθάπερ
[7, 7]	τὴν θάλασσαν ὡς ἐπὶ τὰς	ἐκβολὰς	τοῦ Τίγρητος· αἱ δὲ ἄλλαι
[7, 20]	κατέχει, ὅτι οὐ κατὰ τὰς	ἐντολὰς	τοῦ πατρὸς πρὸς τῇ γῇ
[7, 10]	τὸν Καύκασον ὑπὲρ τὰς Κασπίας	πύλας,	καὶ περάσαντα Ὄξον τε ποταμὸν
[7, 9]	γνῶναι ὑμᾶς πρὸς ὁποίους τινὰς	ἡμᾶς	ὄντας ὁποῖοί τινες αὐτοὶ γενόμενοι
[7, 16]	ἔφασαν οἱ Χαλδαῖοι, μὴ πρὸς	δυσμὰς	ἀφορῶν αὐτὸς μηδὲ τὴν στρατιὰν
[7, 17]	πόλεως τὸ μέρος τὸ ἐς	δυσμὰς	τετραμμένον, ὡς ταύτῃ ἐπιστρέψαντα πρὸς
[7, 10]	καὶ τοῦ ὑμετέρου πλούτου νικῶντας	ὑμᾶς	ἄγω διὰ πάσης γῆς καὶ
[7, 9]	τῆς χώρας τῆς γε οὐδὲ	ὑμᾶς	αὐτοὺς βοσκούσης καλῶς εὐθὺς μὲν
[7, 9]	λόγου ἄρξομαι. Φίλιππος γὰρ παραλαβὼν	ὑμᾶς	πλανήτας καὶ ἀπόρους, ἐν διφθέραις
[7, 9]	γε ἕνεκα, ἀλλὰ ὡς γνῶναι	ὑμᾶς	πρὸς ὁποίους τινὰς ἡμᾶς ὄντας
[7, 11]	ἔνθα δὴ ὑπολαβὼν Ἀλέξανδρος, ἀλλ´	ὑμᾶς	τε, ἔφη, ξύμπαντας ἐμαυτῷ τίθεμαι
[7, 9]	τοῦ πατρὸς τοῦ ἐμοῦ ἐς	ὑμᾶς	ὑπηργμένα, ὡς μὲν αὐτὰ ἐφ´
[7, 15]	Κοσσαῖοι καὶ χωρία ὀχυρὰ κατὰ	κώμας	νέμονται, ὁπότε προσάγοι δύναμις ἐς
[7, 16]	ναῦς μακρὰς ἀφράκτους τε καὶ	πεφραγμένας	ἐς τὸν κόσμον τὸν Ἑλληνικόν.
[7, 13]	βαρβάρους τινὰς ἄλλας γυναῖκας ἱππεύειν	ἠσκημένας	δοκῶ ὅτι ἔδειξεν ἐς τὸν
[7, 13]	λεγόμενον δὴ τῶν Ἀμαζόνων κόσμον	ἐσταλμένας.	~Ἐν Ἐκβατάνοις δὲ θυσίαν τε
[7, 13]	καὶ ταύτας σκευῇ ἀνδρῶν ἱππέων	ἐσταλμένας,	πλήν γε δὴ ὅτι πελέκεις
[7, 24]	τεθυκὼς τοῖς θεοῖς τάς τε	νομιζομένας	θυσίας ἐπὶ ξυμφοραῖς ἀγαθαῖς καί
[7, 19]	οὕτω λέγεται ἀπενεχθῆναι ὀπίσω ἐς	Ἀθήνας	καὶ τῆς Ἀρτέμιδος τῆς Κελκέας
[7, 28]	τριάκοντα ἔτη καὶ τοῦ τρίτου	μῆνας	ἐπέλαβεν ὀκτώ, ὡς λέγει Ἀριστόβουλος·
[7, 28]	ἔτη καὶ τοὺς ὀκτὼ τούτους	μῆνας,	τό τε σῶμα κάλλιστος καὶ
[7, 24]	θρόνον τὸν βασίλειον. εἶναι δὲ	κλίνας	ἑκατέρωθεν τοῦ θρόνου ἀργυρόποδας, ἐφ´
[7, 24]	ἰδόντα τὸν θρόνον καὶ τὰς	κλίνας,	περὶ τῷ θρόνῳ δὲ ἑστηκότας
[7, 13]	γυναῖκας Ἀτροπάτης ἔδειξεν Ἀλεξάνδρῳ, βαρβάρους	τινὰς	ἄλλας γυναῖκας ἱππεύειν ἠσκημένας δοκῶ
[7, 15]	ἐλπίδα ὠφελείας, μίσει τε, εἴπερ	τινὰς	ἄλλους, τοῦ τυραννικοῦ γένους τε
[7, 13]	ἐποιήσαντο. εἰ δὲ ἱππικὰς δή	τινας	γυναῖκας Ἀτροπάτης ἔδειξεν Ἀλεξάνδρῳ, βαρβάρους
[7, 4]	ἠγμένοι ἦσαν Μακεδόνες τῶν Ἀσιανῶν	τινας	γυναικῶν, ἀπογραφῆναι ἐκέλευσε καὶ τούτων
[7, 11]	Μακεδόνας ὅτι σὺ Περσῶν μέν	τινας	ἤδη πεποίησαι σαυτῷ συγγενεῖς καὶ
[7, 9]	ὡς γνῶναι ὑμᾶς πρὸς ὁποίους	τινὰς	ἡμᾶς ὄντας ὁποῖοί τινες αὐτοὶ
[7, 24]	θυσίας ἐπὶ ξυμφοραῖς ἀγαθαῖς καί	τινας	καὶ ἐκ μαντείας εὐωχεῖτο ἅμα
[7, 21]	ἐν ταύτῃ κατῴκισε τῶν Ἑλλήνων	τινὰς	τῶν μισθοφόρων, ὅσοι τε ἑκόντες
[7, 21]	πολὺ δὴ μάλιστα ὑπὸ τροπάς,	ἅστινας	τοῦ θέρους ὁ ἥλιος ἐπιστρέφει,
[7, 23]	καὶ παρὰ Ἄμμωνος οἱ θεωροὶ	οὕστινας	ἐστάλκει ἐρησομένους ὅπως θέμις αὐτῷ
[7, 8]	τῇ χειρὶ ἐπιδεικνύων τοῖς ὑπασπισταῖς	οὕστινας	χρὴ συλλαμβάνειν· καὶ ἐγένοντο οὗτοι
[7, 21]	ἕλη τε ἐκτρέψειε καὶ τὰς	λίμνας,	αἳ δὴ ἀρχόμεναι ἀπὸ ταύτης
[7, 21]	τὸν Πολλακόπαν ἐκδιδοῖ ἐς τὰς	λίμνας.	εἰ δή τις μὴ ἀποφράξειε
[7, 21]	κατ´ αὐτὸν καταπλεῖ ἐς τὰς	λίμνας	ὡς ἐπὶ τὴν Ἀράβων γῆν.
[7, 6]	Μακεδονικὰ νόμιμά τε καὶ αὐτοὺς	Μακεδόνας	ἐν ἀτίμῳ χώρᾳ ἄγοντος. ~Ἀλέξανδρος
[7, 8]	τοῖς οἴκοι καὶ τοὺς ἄλλους	Μακεδόνας	ἐξορμήσει ἐς τὸ ἐθέλειν τῶν
[7, 8]	ὡς πάλαι ἐπιεικὴς ἐς τοὺς	Μακεδόνας)	καταπηδήσας σὺν τοῖς ἀμφ´ αὑτὸν
[7, 11]	ὦ βασιλεῦ, τὰ λυποῦντά ἐστι	Μακεδόνας	ὅτι σὺ Περσῶν μέν τινας
[7, 8]	τὴν Ὦπιν ἀφίκετο, συναγαγὼν τοὺς	Μακεδόνας	προεῖπεν ὅτι τοὺς ὑπὸ γήρως
[7, 23]	δώδεκα δὲ Πέρσας, τοὺς μὲν	Μακεδόνας	τὴν πάτριον ὅπλισιν ὡπλισμένους, τοὺς
[7, 23]	τῇ δεκάδι τέσσαρας μὲν εἶναι	Μακεδόνας,	τοὺς μὲν τῇ μισθοφορᾷ προὔχοντας,
[7, 12]	δὲ διαδόχους τοῖς ἀποπεμπομένοις ἄγειν	Μακεδόνας	τῶν ἀκμαζόντων ἐκέλευσεν. ἔστειλε δὲ
[7, 29]	τὸν βασιλέα, καὶ πρὸς τοὺς	Μακεδόνας,	ὡς ἀποστροφήν τινα εἶναι αὐτῷ
[7, 6]	καὶ οὗτοι ἀφικόμενοι λέγονται ἀνιᾶσαι	Μακεδόνας,	ὡς πάντα δὴ μηχανωμένου Ἀλεξάνδρου
[7, 6]	δοθέντα, ταῦτα πάντα ἐλύπει τοὺς	Μακεδόνας,	ὡς πάντῃ δὴ βαρβαρίζοντος τῇ
[7, 28]	ἀσφαλέστατος, χρημάτων τε ἐς μὲν	ἡδονὰς	τὰς αὑτοῦ φειδωλότατος, ἐς δὲ
[7, 13]	λόγῳ ἐκόσμησαν, καὶ τοῦ πρὸς	Ἀμαζόνας	ἔργου Ἀθηναίων ἐν τοῖς μάλιστα
[7, 7]	ἐς τὸν πόντον τὰς μὲν	πλείονάς	τε καὶ πεπονηκυίας τῶν νεῶν
[7, 13]	τότε δὲ Ἀλέξανδρον οὐ πολὺ	πλείονας	τῶν πέντε καταλαβεῖν· πρὸς λῃστῶν
[7, 19]	καὶ τὰς Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος	εἰκόνας	τὰς χαλκᾶς οὕτω λέγεται ἀπενεχθῆναι
[7, 25]	πυρέσσοντα. ἀλλὰ καὶ ὣς τοὺς	ἡγεμόνας	εἰσκαλέσαντα παραγγέλλειν τὰ πρὸς τὸν
[7, 9]	αὐτοί τε καὶ τὰ ὑμέτερα,	ἡγεμόνας	κατέστησεν ἐκ δούλων καὶ ὑπηκόων,
[7, 20]	πόλεις ἐνοικισθῆναι καὶ ταύτας γενέσθαι	εὐδαίμονας.	Δύο δὲ νῆσοι κατὰ τὸ
[7, 22]	ἀπόλεμοι ἦσαν. ~Αὐτὸς δὲ ὡς	ἐξελέγξας	δὴ τῶν Χαλδαίων τὴν μαντείαν,
[7, 18]	Ἰνδῶν, ὁρῶντα πικρῶς τιμωρούμενον τοὺς	σατράπας	ὅσοι ἐπ´ ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ
[7, 9]	κρατήσας δὲ τῇ ἵππῳ τοὺς	σατράπας	τοὺς Δαρείου τήν τε Ἰωνίαν
[7, 21]	καὶ ἔστι διῶρυξ αὕτη {ὁ	Πολλακόπας}	ἐκ τοῦ Εὐφράτου, οὐχὶ δὲ
[7, 21]	καὶ πολὺ δὴ μάλιστα ὑπὸ	τροπάς,	ἅστινας τοῦ θέρους ὁ ἥλιος
[7, 23]	τοῦτον, ὥστε ἐν τῇ δεκάδι	τέσσαρας	μὲν εἶναι Μακεδόνας, τοὺς μὲν
[7, 24]	διψήσαντα δὲ ἀποχωρῆσαι ἐκ τῆς	ἕδρας	καταλιπόντα ἔρημον τὸν θρόνον τὸν
[7, 12]	τὰ πολέμια κοσμούμενοι, γενομένους δὲ	ἄνδρας	ἄξειν αὐτὸς ἐς Μακεδονίαν καὶ
[7, 3]	αὐτοῦ λέγουσιν ἵππους τε καὶ	ἄνδρας,	τοὺς μὲν ὡπλισμένους, τοὺς δὲ
[7, 14]	μέν, τὸ πολὺ μέρος τῆς	ἡμέρας	ἐκείνης ἐρριμμένον ἐπὶ τοῦ σώματος
[7, 20]	τοῦ Εὐφράτου ἐλέγετο ὅσον πλοῦν	ἡμέρας	καὶ νυκτὸς κατ´ οὖρον θεούσῃ
[7, 11]	οὔκουν ἀπαλλαγήσεσθαι τῶν θυρῶν οὔτε	ἡμέρας	οὔτε νυκτός, εἰ μή τινα
[7, 2]	θάλασσαν ἐπ´ ἀγαθῷ οὐδενί, μηδὲ	πέρας	τι αὐτοῖς γινόμενον τῶν πολλῶν
[7, 10]	παιόμενος ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῆς	ὑμετέρας	δόξης καὶ τοῦ ὑμετέρου πλούτου
[7, 10]	μνημεῖα τῆς τε ἀρετῆς τῆς	ὑμετέρας	καὶ τῆς ἐξ ἐμοῦ τιμῆς
[7, 15]	τῆς Εὐρώπης, καὶ Κελτοὺς καὶ	Ἴβηρας,	ὑπὲρ φιλίας δεησομένους· ὧν τά
[7, 12]	ἀπῄεσαν τῶν Μακεδόνων ὅσοι διὰ	γῆρας	ἤ τινα ἄλλην ξυμφορὰν ἀπόλεμοι
[7, 22]	ἀφελὼν τοῦ καλάμου αὐτὸ μετὰ	χεῖρας	μὲν οὐκ ἤνεγκεν, ὅτι νηχομένου
[7, 16]	ὀρῶν τῶν Ὑρκανίων ναυπηγεῖσθαι ναῦς	μακρὰς	ἀφράκτους τε καὶ πεφραγμένας ἐς
[7, 9]	οἰκείᾳ ἀρετῇ σώζεσθαι, πόλεών τε	οἰκήτορας	ἀπέφηνε καὶ νόμοις καὶ ἔθεσι
[7, 20]	καὶ ἱερὸν Ἀρτέμιδος καὶ τοὺς	οἰκήτορας	αὐτῆς ἀμφὶ τὸ ἱερὸν τὴν
[7, 12]	ὡς μή τι ἐκ τῆς	διαφορᾶς	αὐτοῖς γένοιτο ἄχαρι ἐς ἀλλήλους
[7, 23]	δεκαστάτηρον, οὕτως ὀνομαζόμενον ἀπὸ τῆς	μισθοφορᾶς,	ἥντινα μείονα μὲν τοῦ διμοιρίτου,
[7, 10]	εἰσι λειτουργίας τε ξυμπάσης καὶ	εἰσφορᾶς	ἀπηλλαγμένοι· οὐ γάρ τίς γε
[7, 20]	πολλαί, καὶ λιμένες πανταχοῦ τῆς	χώρας	ἐνεῖναι, οἷοι παρασχεῖν μὲν ὅρμους
[7, 20]	τὰ σφῶν νόμιμα. τῆς τε	χώρας	ἡ εὐδαιμονία ὑπεκίνει αὐτόν, ὅτι
[7, 4]	ἐπεπλημμέλητο ἐκ τῶν κατεχόντων τὰς	χώρας	ὅσαι δορίκτητοι πρὸς Ἀλεξάνδρου ἐγένοντο
[7, 20]	ἐκφέρουσι· τό τε μέγεθος τῆς	χώρας,	ὅτι οὐκ ἐλάττων ἡ παράλιος
[7, 23]	τοῦτο ἀνδρὶ ἄρχοντι πολλῆς μὲν	χώρας,	πολλῶν δὲ ἀνθρώπων ἐκ βασιλέως
[7, 9]	ἄλλα ὀκτακόσια ὁρμηθεὶς ἐκ τῆς	χώρας	τῆς γε οὐδὲ ὑμᾶς αὐτοὺς
[7, 28]	μεγίστῳ θάρσει ἔπραξεν, ὅσα τε	φθάσας	ὑφαρπάσαι τῶν πολεμίων, πρὶν καὶ
[7, 22]	ἐκεῖνοι ἐμαντεύσαντο, ἀλλὰ ἔφθη γὰρ	ἐλάσας	ἔξω Βαβυλῶνος πρίν τι παθεῖν,
[7, 29]	τὰ παθήματα φαινόμενα, εἰ ὁ	δράσας	αὐτὰ ξυγχωροίη ὅτι οὐ καλὰ
[7, 11]	ὑστεραίαν ὤφθη. τῇ τρίτῃ δὲ	καλέσας	εἴσω τῶν Περσῶν τοὺς ἐπιλέκτους
[7, 23]	Ἔνθα δὴ τούς τε Πέρσας	ἐπαινέσας	τῆς προθυμίας, ὅτι πάντα Πευκέστᾳ
[7, 14]	μοι δοκοῦσιν οἰηθῆναι Ἀλεξάνδρῳ ὅσα	ὑπεραλγήσας	ἔδρασεν ἢ εἶπεν ἐπὶ τῷ
[7, 8]	πάλαι ἐπιεικὴς ἐς τοὺς Μακεδόνας)	καταπηδήσας	σὺν τοῖς ἀμφ´ αὑτὸν ἡγεμόσιν
[7, 19]	δεξιωσάμενός τε καὶ τὰ εἰκότα	τιμήσας	ἀποπέμψαι ὀπίσω λέγεται. ὅσους δὲ
[7, 10]	δὲ ᾧ χρέα ἦν, οὐ	πολυπραγμονήσας	ἐφ´ ὅτῳ ἐγένετο, τοσαῦτα μὲν
[7, 10]	ἐξηγούμενος. καὶ τίς ὑμῶν ἢ	πονήσας	οἶδεν ἐμοῦ μᾶλλον ἢ ἐγὼ
[7, 9]	ἐν τῷ τότε Περσῶν ἀνεπέτασα·	κρατήσας	δὲ τῇ ἵππῳ τοὺς σατράπας
[7, 20]	ἀποδειξάμενον, εἴπερ οὖν καὶ Ἀράβων	κρατήσας	ἐπιτρέψειεν αὐτοῖς, καθάπερ Ἰνδοῖς, πολιτεύειν
[7, 9]	ὀρῶν ἐς τὰ πεδία, ἀξιομάχους	καταστήσας	τοῖς προσχώροις τῶν βαρβάρων, ὡς
[7, 19]	τριακοντόρους δὲ ἐς τριάκοντα· ταύτας	ξυντμηθείσας	κομισθῆναι ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ποταμὸν
[7, 19]	ἐς Θάψακον πόλιν, ἐκεῖ δὲ	ξυμπηχθείσας	αὖθις καταπλεῦσαι ἐς Βαβυλῶνα. λέγει
[7, 23]	ἦν. Ἔνθα δὴ τούς τε	Πέρσας	ἐπαινέσας τῆς προθυμίας, ὅτι πάντα
[7, 10]	τὴν ἀπ´ Ἰνδῶν γῆς εἰς	Πέρσας	θάλασσαν, ὡς εἰς Σοῦσα ἐπανηγάγετε,
[7, 10]	βασιλέα ὑμῶν Ἀλέξανδρον, νικῶντα μὲν	Πέρσας	καὶ Μήδους καὶ Βακτρίους καὶ
[7, 23]	ἔφερεν· ἐπὶ τούτοις δὲ δώδεκα	Πέρσας	καὶ τελευταῖον τῆς δεκάδος Μακεδόνα,
[7, 23]	ἀρχῇ τῆς δεκάδος, δώδεκα δὲ	Πέρσας,	τοὺς μὲν Μακεδόνας τὴν πάτριον
[7, 23]	πάτριον ὅπλισιν ὡπλισμένους, τοὺς δὲ	Πέρσας	τοὺς μὲν τοξότας, τοὺς δὲ
[7, 29]	δοκεῖ ταῖς τάξεσιν αὐτῶν τοὺς	Πέρσας	τοὺς μηλοφόρους καὶ τοῖς ἀγήμασι
[7, 16]	Ὑρκανίαν ναυπηγοὺς ἅμα οἷ ἄγοντα,	κελεύσας	ὕλην τεμόντα ἐκ τῶν ὀρῶν
[7, 20]	ἐλθεῖν, καίτοι ἐπὶ τὸ πολὺ	παραπλεύσας	τὴν Ἀράβων γῆν· ἀλλ´ ἀναστρέψας
[7, 7]	τοῦτο οὕτως ἀποπαύεται. Ἀλέξανδρος δὲ	περιπλεύσας	κατὰ τὴν θάλασσαν ὅσον μεταξὺ
[7, 20]	λέγει ὅτι αὐτὸς διεκώλυσεν, ὡς	ἐκπεριπλεύσας	τὸν κόλπον τὸν Περσικὸν ἔχοι
[7, 15]	αὐτῶν τὸ ἔθνος καίπερ χειμῶνος	στρατεύσας.	ἀλλ´ οὔτε ὁ χειμὼν ἐμποδὼν
[7, 13]	οἱ ξὺν Θησεῖ Ἀθηναῖοι ὅτι	ἐπιούσας	τὰς γυναῖκας ταύτας τὴν Εὐρώπην
[7, 8]	δὴ τῷ λόγῳ ἐπικερτομοῦντες. ταῦτα	ἀκούσας	Ἀλέξανδρος (ἦν γὰρ δὴ ὀξύτερός
[7, 11]	ἰδών τε ταπεινῶς διακειμένους καὶ	ἀκούσας	σὺν οἰμωγῇ τῶν πολλῶν βοώντων
[7, 21]	τὴν χώραν, εἰ μή τις	ἀναστομώσας	αὐτὸν κατὰ τὸν Πολλακόπαν ἐς
[7, 9]	ἀπέφηνε, καὶ τὸ Φωκέων ἔθνος	ταπεινώσας	τὴν ἐς τὴν Ἑλλάδα πάροδον
[7, 10]	καὶ ὅτῳ τραύματα ὑμῶν ἐστι	γυμνώσας	αὐτὰ ἐπιδειξάτω καὶ ἐγὼ τὰ
[7, 14]	κέχρηταί μοι ὁ Ἀσκληπιός, οὐ	σώσας	μοι τὸν ἑταῖρον ὅντινα ἴσον
[7, 19]	δὲ ἐς τὰς ναῦς καὶ	τὰς	ἄλλας ὑπηρεσίας πορφυρέων τε πλῆθος
[7, 19]	δοῦναι ἄγειν τοῖς πρέσβεσι· καὶ	τὰς	Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος εἰκόνας τὰς
[7, 4]	Εὐμενεῖ τῷ γραμματεῖ τῷ βασιλικῷ	τὰς	Ἀρταβάζου παῖδας τῷ μὲν Ἀρτακάμαν,
[7, 11]	οἱ ἀμφ´ αὐτὸν ἀρυόμενοι ἔσπενδον	τὰς	αὐτὰς σπονδὰς καταρχομένων τῶν τε
[7, 28]	χρημάτων τε ἐς μὲν ἡδονὰς	τὰς	αὑτοῦ φειδωλότατος, ἐς δὲ εὐποιΐαν
[7, 1]	τῇ Ἀσίᾳ προσέθηκεν, οὐδ´ εἰ	τὰς	Βρεττανῶν νήσους τῇ Εὐρώπῃ, ἀλλὰ
[7, 13]	ξὺν Θησεῖ Ἀθηναῖοι ὅτι ἐπιούσας	τὰς	γυναῖκας ταύτας τὴν Εὐρώπην πρῶτοι
[7, 7]	ὑδρεύονται οἱ παρ´ ἑκάτερα ᾠκισμένοι,	τὰς	δὲ καὶ πρὸς καιρὸν ποιοῦνται,
[7, 7]	ὕδατος οὐδὲ ἐκδίδωσιν οὗτος κατὰ	τὰς	διώρυχας οὐδὲ ἐς ἄλλον ποταμόν,
[7, 4]	δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις ἑταίροις	τὰς	δοκιμωτάτας Περσῶν τε καὶ Μήδων
[7, 17]	τὸν νεὼν ἐπιτελεσθέντα ἀφελέσθαι αὐτοὺς	τὰς	ἐκ τῶν χρημάτων ὠφελείας. ὅμως
[7, 1]	καὶ τῶν τε ποταμῶν ἰδεῖν	τὰς	ἐκβολὰς τὰς ἐς τὸν πόντον,
[7, 7]	κατὰ τὴν θάλασσαν ὡς ἐπὶ	τὰς	ἐκβολὰς τοῦ Τίγρητος· αἱ δὲ
[7, 19]	ἐναυπηγεῖτο στόλος τέμνοντι τὰς κυπαρίσσους	τὰς	ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ· τούτων γὰρ
[7, 20]	λόγος κατέχει, ὅτι οὐ κατὰ	τὰς	ἐντολὰς τοῦ πατρὸς πρὸς τῇ
[7, 1]	τε ποταμῶν ἰδεῖν τὰς ἐκβολὰς	τὰς	ἐς τὸν πόντον, καθάπερ τοῦ
[7, 17]	μὲν τὸν νεὼν ἐπισκευάζεσθαι καὶ	τὰς	θυσίας τῷ θεῷ θύεσθαι, τότε
[7, 10]	ὑπερβάντα δὲ τὸν Καύκασον ὑπὲρ	τὰς	Κασπίας πύλας, καὶ περάσαντα Ὄξον
[7, 24]	ἔρημον ἰδόντα τὸν θρόνον καὶ	τὰς	κλίνας, περὶ τῷ θρόνῳ δὲ
[7, 19]	ἄλλος αὐτῷ ἐναυπηγεῖτο στόλος τέμνοντι	τὰς	κυπαρίσσους τὰς ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ·
[7, 21]	τὰ ἕλη τε ἐκτρέψειε καὶ	τὰς	λίμνας, αἳ δὴ ἀρχόμεναι ἀπὸ
[7, 21]	κατὰ τὸν Πολλακόπαν ἐκδιδοῖ ἐς	τὰς	λίμνας. εἰ δή τις μὴ
[7, 21]	καὶ κατ´ αὐτὸν καταπλεῖ ἐς	τὰς	λίμνας ὡς ἐπὶ τὴν Ἀράβων
[7, 23]	αὐτῶν ἐξηγήσεως, κατέλεγεν αὐτοὺς ἐς	τὰς	Μακεδονικὰς τάξεις, δεκαδάρχην μὲν τῆς
[7, 24]	Φιλοξένῳ καὶ Μενάνδρῳ ἥκουσαν ἐς	τὰς	Μακεδονικὰς τάξεις· διψήσαντα δὲ ἀποχωρῆσαι
[7, 3]	πᾶσαν ὁποῖόν τι καὶ ἐς	τὰς	μάχας ἰοῦσα ἐπηλάλαζε, καὶ τοὺς
[7, 7]	ἐκβολῆς τῆς ἐς τὸν πόντον	τὰς	μὲν πλείονάς τε καὶ πεπονηκυίας
[7, 19]	γῆν ταύτην· πληρώματα δὲ ἐς	τὰς	ναῦς καὶ τὰς ἄλλας ὑπηρεσίας
[7, 19]	τῷ Περσικῷ κατοικίζειν ἐπενόει καὶ	τὰς	νήσους τὰς ταύτῃ. ἐδόκει γὰρ
[7, 21]	τὸν Πολλακόπαν αὖθις, ὡς κατὰ	τὰς	ὄχθας ἐκτραπὲν φέρεσθαι τὸ ὕδωρ
[7, 21]	τε ἐπέρχεται καὶ ὑπερβάλλει ὑπὲρ	τὰς	ὄχθας ἐς τὴν γῆν τὴν
[7, 21]	χειμῶνος μὲν ὥρᾳ προχωρεῖ κατὰ	τὰς	ὄχθας, οἷα δὴ οὐ πολλοῦ
[7, 13]	καταλαβεῖν· πρὸς λῃστῶν γὰρ διαρπαγῆναι	τὰς	πολλὰς αὐτῶν. Ἐνταῦθα λέγουσιν ὅτι
[7, 15]	ὧν τά τε ὀνόματα καὶ	τὰς	σκευὰς τότε πρῶτον ὀφθῆναι πρὸς
[7, 19]	κατοικίζειν ἐπενόει καὶ τὰς νήσους	τὰς	ταύτῃ. ἐδόκει γὰρ αὐτῷ οὐ
[7, 11]	εἴσω τῶν Περσῶν τοὺς ἐπιλέκτους	τάς	τε ἡγεμονίας αὐτοῖς τῶν τάξεων
[7, 24]	ἐγένοντο καὶ τεθυκὼς τοῖς θεοῖς	τάς	τε νομιζομένας θυσίας ἐπὶ ξυμφοραῖς
[7, 3]	πυρὰν ἐνέβαλον οἷς προστεταγμένον ἦν,	τάς	τε σάλπιγγας φθέγξασθαι λέγει Νέαρχος,
[7, 8]	ἀνάμιξις τῶν ἀλλοφύλων ἱππέων ἐς	τὰς	τῶν ἑταίρων τάξεις. οὔκουν σιγῇ
[7, 19]	τὰς Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος εἰκόνας	τὰς	χαλκᾶς οὕτω λέγεται ἀπενεχθῆναι ὀπίσω
[7, 4]	δὴ ἐπεπλημμέλητο ἐκ τῶν κατεχόντων	τὰς	χώρας ὅσαι δορίκτητοι πρὸς Ἀλεξάνδρου
[7, 4]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἑταίροις τὰς	δοκιμωτάτας	Περσῶν τε καὶ Μήδων παῖδας
[7, 9]	ἄρξομαι. Φίλιππος γὰρ παραλαβὼν ὑμᾶς	πλανήτας	καὶ ἀπόρους, ἐν διφθέραις τοὺς
[7, 7]	ἐν δὲ τῷ ἀνάπλῳ τοὺς	καταρράκτας	τοὺς κατὰ τὸν ποταμὸν ἀφανίζων
[7, 13]	δοράτων ἐφόρουν καὶ ἀντὶ ἀσπίδων	πέλτας·	οἱ δὲ καὶ τὸν μαστὸν
[7, 19]	ἀποπέμψαι ὀπίσω λέγεται. ὅσους δὲ	ἀνδριάντας	ἢ ὅσα ἀγάλματα ἢ εἰ
[7, 11]	τῷ τότε ταραχῆς καὶ τοὺς	ἄρξαντας	τῆς βοῆς ἐκδιδόναι ἐθέλειν· οὔκουν
[7, 8]	οὔκουν σιγῇ ἔχοντες ἐκαρτέρησαν, ἀλλὰ	πάντας	γὰρ ἀπαλλάττειν στρατιᾶς ἐκέλευον, αὐτὸν
[7, 11]	τῆς θοίνης ἐννακισχιλίους, καὶ τούτους	πάντας	μίαν τε σπονδὴν σπεῖσαι καὶ
[7, 12]	τοῦ στόλου. οὕτω δὴ ἀσπασάμενος	ξύμπαντας	αὐτός τε δακρύων καὶ δακρύοντας
[7, 11]	Ἀλέξανδρος, ἀλλ´ ὑμᾶς τε, ἔφη,	ξύμπαντας	ἐμαυτῷ τίθεμαι συγγενεῖς καὶ τό
[7, 14]	ἀριδηλότερον· τρισχιλίους γὰρ ἀγωνιστὰς τοὺς	σύμπαντας	παρεσκεύασε. καὶ οὗτοι ὀλίγον ὕστερον
[7, 13]	ὅσοι Ἀθηναίων τοὺς ἐν πολέμῳ	τελευτήσαντας	λόγῳ ἐκόσμησαν, καὶ τοῦ πρὸς
[7, 20]	στρατόν· οὐ γὰρ ἂν σωθῆναι	πλεύσαντας	ὑπὲρ τῆς Ἀραβίας τὰ ἔρημα,
[7, 3]	μάχας ἰοῦσα ἐπηλάλαζε, καὶ τοὺς	ἐλέφαντας	συνεπηχῆσαι τὸ ὀξὺ καὶ πολεμικόν,
[7, 6]	ἐν τῷ νόμῳ τῷ Περσικῷ	ποιηθέντας	οὐ πρὸς θυμοῦ γενέσθαι τοῖς
[7, 1]	Ἰνδῶν, ὧν λέγουσιν ἔστιν οὓς	καταληφθέντας	ὑπ´ Ἀλεξάνδρου ὑπαιθρίους ἐν λειμῶνι,
[7, 23]	τοὺς ἱππέας ἄγων τοὺς αὐτῷ	ξυνταχθέντας.	καὶ πρεσβεῖαι δὲ ἐν τούτῳ
[7, 4]	μεγάλως τοὺς καὶ ἐπὶ μικροῖς	ἐξελεγχθέντας,	ὅτι καὶ τὰ μεγάλα ἂν
[7, 9]	ὑμᾶς πρὸς ὁποίους τινὰς ἡμᾶς	ὄντας	ὁποῖοί τινες αὐτοὶ γενόμενοι ἀπαλλάσσεσθε.
[7, 8]	σώματος ἀχρείους ἐς τὰ πολέμια	ὄντας	παραλύει μὲν τῆς στρατιᾶς, ἀποπέμπει
[7, 20]	σὺν Νεάρχῳ ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς	πλέοντας,	πρὶν ἐπικάμψαι ἐς τὸν κόλπον
[7, 25]	ἡμέραν, τοὺς δὲ ἅμα οἷ	πλέοντας	ὡς εἰς πέμπτην πλευσουμένους. ἐκεῖθεν
[7, 2]	ἀνέγραψεν αὐτοὺς τοὺς σοφιστὰς λέγειν	κακίζοντας	τὸν Κάλανον, ὅτι ἀπολιπὼν τὴν
[7, 5]	τῇ ὑπολειφθείσῃ δυνάμει πρὸς τοὺς	νεωτερίζοντας	τῶν τε Ὠρειτῶν καὶ τῶν
[7, 12]	αὐτόν, μὴ ποθῆσαι στρατηγὸν τοὺς	ἰόντας.	Λόγος δέ τις οὗτος ἐφοίτα
[7, 25]	πλοῦ, τοὺς μὲν ὡς πεζῇ	ἰόντας	παρασκευάζεσθαι ἐς τετάρτην ἡμέραν, τοὺς
[7, 6]	ἄλλης γῆς τῆς δοριαλώτου παῖδας	ἡβάσκοντας	ἤδη ἐς τρισμυρίους ἄγοντες τὴν
[7, 5]	μᾶλλόν τι ἢ τὸ παύσασθαι	ὀφείλοντας.	λέγεται δὲ γενέσθαι ἡ δόσις
[7, 9]	ἀπόρους, ἐν διφθέραις τοὺς πολλοὺς	νέμοντας	ἀνὰ τὰ ὄρη πρόβατα ὀλίγα
[7, 29]	ἐπὶ τῷ βελτίστῳ, τοῖς βασιλεῦσι	ξυνόντας	τε καὶ ἐπὶ κακῷ ξυνεσομένους·
[7, 5]	ἐστεφάνωσε χρυσοῖς στεφάνοις τοὺς ἀνδραγαθίᾳ	διαπρέποντας,	πρῶτον μὲν Πευκέσταν τὸν ὑπερασπίσαντα,
[7, 2]	τε λόγους αὐτοὺς καὶ τοὺς	εἰπόντας,	ἔπρασσε δὲ ὅμως ἄλλα καὶ
[7, 3]	δὲ θυμιάματα παντοῖα τῇ πυρᾷ	ἐπιφέροντας·	οἱ δὲ καὶ ἐκπώματα χρυσᾶ
[7, 4]	μᾶλλον ἐπῆραν τοὺς {ἐν} ταύτῃ	σατραπεύοντας	καταφρονῆσαι αὐτοῦ τῆς οἴκοι ἀπονοστήσεως.
[7, 9]	ἐποίησεν, Ἀθηναίους τε καὶ Θηβαίους	ἐφεδρεύοντας	ἀεὶ τῇ Μακεδονίᾳ ἐς τοσόνδε
[7, 9]	ὡς μὴ χωρίων ἔτι ὀχυρότητι	πιστεύοντας	μᾶλλον ἢ τῇ οἰκείᾳ ἀρετῇ
[7, 12]	ξύμπαντας αὐτός τε δακρύων καὶ	δακρύοντας	ἐκείνους ἀπὸ οὗ ἀπήλλαξε. Κρατερῷ
[7, 23]	τοξότας, τοὺς δὲ καὶ μεσάγκυλα	ἔχοντας.	Ἐν τούτῳ δὲ πολλάκις μὲν
[7, 9]	ἐργασίαν ἀδεῆ παρέσχε, Θεσσαλῶν δὲ	ἄρχοντας,	οὓς πάλαι ἐτεθνήκειτε τῷ δέει,
[7, 1]	τοῦ πολλοστοῦ μέρους τῆς Ἀσίας	ἐπάρχοντας	οὐ σὺν δίκῃ καλεῖν σφᾶς
[7, 11]	εἶναι δὲ κατέχει λόγος τοὺς	μετασχόντας	τῆς θοίνης ἐννακισχιλίους, καὶ τούτους
[7, 23]	Μακεδόνας, τοὺς μὲν τῇ μισθοφορᾷ	προὔχοντας,	τὸν δὲ τῇ ἀρχῇ τῆς
[7, 20]	προσεχῆ τῇ θαλάσσῃ καὶ τοὺς	κατοικοῦντας	αὐτὴν ἀνθρώπους, ὅρμους τε ἐν
[7, 15]	βάλλοντες τοὺς ξὺν δυνάμει σφίσιν	ἐπιχειροῦντας·	ἀπελθόντων δὲ αὖθις εἰς τὸ
[7, 10]	δόξης καὶ τοῦ ὑμετέρου πλούτου	νικῶντας	ὑμᾶς ἄγω διὰ πάσης γῆς
[7, 3]	συνεπηχῆσαι τὸ ὀξὺ καὶ πολεμικόν,	τιμῶντας	Κάλανον. ταῦτα καὶ τοιαῦτα ὑπὲρ
[7, 24]	κλίνας, περὶ τῷ θρόνῳ δὲ	ἑστηκότας	τοὺς εὐνούχους, καὶ γὰρ καὶ
[7, 6]	τρισμυρίους ἄγοντες τὴν αὐτὴν ἡλικίαν	γεγονότας,	οὓς Ἐπιγόνους ἐκάλει Ἀλέξανδρος, κεκοσμημένους
[7, 23]	τοὺς δὲ Πέρσας τοὺς μὲν	τοξότας,	τοὺς δὲ καὶ μεσάγκυλα ἔχοντας.
[7, 6]	ἐς τὸν βασιλέα μεγάλως τετιμημένοις.	Πευκέστας	τε ὁ Περσῶν σατράπης τῇ
[7, 14]	τῶν πρόσθεν ἀριδηλότερον· τρισχιλίους γὰρ	ἀγωνιστὰς	τοὺς σύμπαντας παρεσκεύασε. καὶ οὗτοι
[7, 2]	τῷ Διογένει κατακειμένῳ ἐν ἡλίῳ,	ἐπιστὰς	σὺν τοῖς ὑπασπισταῖς καὶ τοῖς
[7, 2]	ἀκράτορα Μεγασθένης ἀνέγραψεν αὐτοὺς τοὺς	σοφιστὰς	λέγειν κακίζοντας τὸν Κάλανον, ὅτι
[7, 1]	καὶ ἐπὶ τῷδε ἐπαινῶ τοὺς	σοφιστὰς	τῶν Ἰνδῶν, ὧν λέγουσιν ἔστιν
[7, 13]	Ἀλέξανδρον, μή τι νεωτερισθείη κατ´	αὐτὰς	ἐς ὕβριν πρὸς τῶν Μακεδόνων
[7, 4]	ἑαυτῆς· οἱ δὲ ἐδεξιώσαντό τε	αὐτὰς	καὶ ἐφίλησαν· πρῶτος δὲ ὁ
[7, 13]	ὑμνηθέν. ὡς Ἡρακλέα τε ἐπ´	αὐτὰς	λόγος κατέχει ὅτι ἐστάλη καὶ
[7, 11]	ἀμφ´ αὐτὸν ἀρυόμενοι ἔσπενδον τὰς	αὐτὰς	σπονδὰς καταρχομένων τῶν τε Ἑλλήνων
[7, 20]	τε ἀγρίαις καὶ ἐλάφοις, καὶ	ταύτας	ἀνεῖσθαι ἀφέτους τῇ Ἀρτέμιδι, οὐδὲ
[7, 20]	δὲ καὶ πόλεις ἐνοικισθῆναι καὶ	ταύτας	γενέσθαι εὐδαίμονας. Δύο δὲ νῆσοι
[7, 13]	ἔξω εἶχον ἐν ταῖς μάχαις.	ταύτας	μὲν δὴ ἀπαλλάξαι τῆς στρατιᾶς
[7, 19]	δώδεκα, τριακοντόρους δὲ ἐς τριάκοντα·	ταύτας	ξυντμηθείσας κομισθῆναι ἐπὶ τὸν Εὐφράτην
[7, 13]	φάσκων εἶναι τῶν Ἀμαζόνων, καὶ	ταύτας	σκευῇ ἀνδρῶν ἱππέων ἐσταλμένας, πλήν
[7, 13]	Ἀθηναῖοι ὅτι ἐπιούσας τὰς γυναῖκας	ταύτας	τὴν Εὐρώπην πρῶτοι μάχῃ νικήσαντες
[7, 11]	πρὸ τῶν θυρῶν ἐρρίπτουν, ἱκετηρίας	ταύτας	τῷ βασιλεῖ, αὐτοὶ δ´ ἐβόων
[7, 13]	σατράπης γυναῖκας ἑκατὸν αὐτῷ ἔδωκεν,	ταύτας	φάσκων εἶναι τῶν Ἀμαζόνων, καὶ
[7, 15]	τά τε ὀνόματα καὶ τὰς	σκευὰς	τότε πρῶτον ὀφθῆναι πρὸς Ἑλλήνων
[7, 24]	καὶ οἶνον κατὰ λόχους καὶ	ἑκατοστύας.	ἀπὸ δὲ τοῦ πότου αὐτὸν
[7, 25]	ἐν τῷ ἀνδρῶνι ἔστε ἐπὶ	κνέφας.	ἐν τούτῳ δὲ τοῖς ἡγεμόσι
[7, 1]	ἐπάρχοντας οὐ σὺν δίκῃ καλεῖν	σφᾶς	μεγάλους βασιλέας. ἔνθεν δὲ οἱ
[7, 5]	δὲ ἐξήγγελτο ὅτι οὐκ ἀπογράφουσι	σφᾶς	οἱ πολλοί, ἀλλ´ ἐπικρύπτουσιν ὅτῳ
[7, 14]	Ἀλεξάνδρου ἐς θεραπείαν τὴν ἐκείνου	σφᾶς	τε αὐτοὺς καὶ τὰ ὅπλα
[7, 3]	ὁποῖόν τι καὶ ἐς τὰς	μάχας	ἰοῦσα ἐπηλάλαζε, καὶ τοὺς ἐλέφαντας
[7, 25]	στρατηγοὺς διατρίβειν κατὰ τὴν αὐλήν,	χιλιάρχας	δὲ καὶ πεντακοσιάρχας πρὸ τῶν
[7, 25]	τὴν αὐλήν, χιλιάρχας δὲ καὶ	πεντακοσιάρχας	πρὸ τῶν θυρῶν. ἤδη δὲ
[7, 7]	οὐδὲ ἐκδίδωσιν οὗτος κατὰ τὰς	διώρυχας	οὐδὲ ἐς ἄλλον ποταμόν, ἀλλὰ
[7, 7]	τι ταπεινότερος ῥέων τοῦ Εὐφράτου	διώρυχάς	τε πολλὰς ἐκ τοῦ Εὐφράτου
[7, 20]	παραπλεύσας τὴν Ἀράβων γῆν· ἀλλ´	ἀναστρέψας	γὰρ παρ´ Ἀλέξανδρον ἐξήγγειλεν τὸ
[7, 22]	ἡγεμόνος, πρίν γε δὴ αὐτὸς	πέμψας	τὸν ἡγησόμενον ἐπανήγαγεν αὐτοὺς ἐς
[7, 7]	λόγου ἀξίαν ἀπέφηνε οὐ χαλεπῶς	διακόψας	τῶν Περσῶν τὰ σπουδάσματα. ~Ὡς
[7, 16]	τοῦ Εὐξείνου ἢ ἀπὸ τῆς	ἑῴας	τῆς κατ´ Ἰνδοὺς ἐκπεριερχομένη ἡ
[7, 19]	χαλκᾶς οὕτω λέγεται ἀπενεχθῆναι ὀπίσω	ἐς	Ἀθήνας καὶ τῆς Ἀρτέμιδος τῆς
[7, 14]	δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ, οἱ δὲ	ἐς	αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς οὐ
[7, 15]	τοὺς δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν	ἐς	ἀλλήλους διαφορῶν λέγουσιν ὅτι Ἀλεξάνδρῳ
[7, 12]	τῆς διαφορᾶς αὐτοῖς γένοιτο ἄχαρι	ἐς	ἀλλήλους καὶ οὐδὲ αὐτῷ ἰάσιμον.
[7, 7]	οὗτος κατὰ τὰς διώρυχας οὐδὲ	ἐς	ἄλλον ποταμόν, ἀλλὰ δέχεται γὰρ
[7, 22]	Ἀλέξανδρον οὔ μοι δοκεῖ ἰέναι	ἐς	ἀμφίλογον. ~Ἐπανελθὼν δὲ ἐς Βαβυλῶνα
[7, 30]	ἐμῆς καὶ ἅμα ὠφελείας τῆς	ἐς	ἀνθρώπους· ἐφ´ ὅτῳ ὡρμήθην οὐδὲ
[7, 3]	ἱκανοὶ ἀναγεγράφασιν, οὐκ ἀχρεῖα πάντα	ἐς	ἀνθρώπους, ὅτῳ γνῶναι ἐπιμελές, {ὅτι}
[7, 12]	τῆς μητρὸς τῶν διαβολῶν τῶν	ἐς	Ἀντίπατρον ἀπαλλάξαι ἐθέλειν ἐκ Μακεδονίας
[7, 27]	ἐφθόνησεν ἄρα αὐτῷ δόξης τῆς	ἐς	ἅπαν, ὡς θεῷ δὴ γεγενημένῳ.
[7, 15]	ἂν προχωρῇ ἑκάστοις οὕτω διαφεύγουσιν,	ἐς	ἀπορίαν βάλλοντες τοὺς ξὺν δυνάμει
[7, 12]	Μακεδονίας Ἀντίπατρον. καὶ τυχὸν οὐκ	ἐς	ἀτιμίαν τὴν Ἀντιπάτρου ἡ μετάπεμψις
[7, 16]	ὀλίγων καὶ ποταμῶν πλοΐμων ἐμβαλλόντων	ἐς	αὐτήν· ἐκ Βάκτρων μὲν Ὄξος,
[7, 20]	καὶ παρ´ ὀλίγον ἐλθεῖν διαβαλεῖν	ἐς	αὐτήν, καὶ Ὀνησικρίτῳ τῷ κυβερνήτῃ
[7, 6]	γὰρ τοῦ παντὸς ἱππικοῦ κατελέγησαν	ἐς	αὐτὸ τῶν βαρβάρων, τῷ τε
[7, 19]	ἢ ἐπὶ τιμῇ ἐπέπρακτο Ἄραψιν	ἐς	αὐτόν· τὸ δὲ ἀληθές, ὥς
[7, 7]	τε πολλὰς ἐκ τοῦ Εὐφράτου	ἐς	αὑτὸν δέχεται καὶ πολλοὺς ἄλλους
[7, 21]	πόρου, ἐκένωσεν ἂν τὸν Εὐφράτην	ἐς	αὑτόν, ὡς μηδ´ ἐπάρδεσθαι ἀπ´
[7, 12]	ἔχει φιλίας τε καὶ πόθου	ἐς	αὐτοὺς τὸ ἀτρεκέστατον τεκμήριον ἐκεῖνο
[7, 27]	λεγόμενά ἐστιν ἢ ὡς πιστὰ	ἐς	ἀφήγησιν ἀναγεγράφθω. ~Ἐτελεύτα μὲν δὴ
[7, 17]	αὐτοῖς ἡ κώλυσις τῆς Ἀλεξάνδρου	ἐς	Βαβυλῶνα ἐν τῷ τότε ἐλάσεως.
[7, 16]	οἱ εἶναι τὴν πάροδον τὴν	ἐς	Βαβυλῶνα ἐν τῷ τότε. τὸν
[7, 19]	ἐκ τῆς Ἑλλάδος Ξέρξης ἀνεκόμισεν	ἐς	Βαβυλῶνα ἢ ἐς Πασαργάδας ἢ
[7, 23]	ἰέναι ἐς ἀμφίλογον. ~Ἐπανελθὼν δὲ	ἐς	Βαβυλῶνα καταλαμβάνει Πευκέσταν ἥκοντα ἐκ
[7, 19]	ἐκεῖ δὲ ξυμπηχθείσας αὖθις καταπλεῦσαι	ἐς	Βαβυλῶνα. λέγει δὲ ὅτι καὶ
[7, 15]	τι ὁρμήσειε. Κατιόντι δὲ αὐτῷ	ἐς	Βαβυλῶνα Λιβύων τε πρεσβεῖαι ἐνετύγχανον
[7, 19]	Ἀλεξάνδρου ἐθειάσθη. ~Παρελθόντι δ´ αὐτῷ	ἐς	Βαβυλῶνα πρεσβεῖαι παρὰ τῶν Ἑλλήνων
[7, 28]	μὲν ἡδονὰς τὰς αὑτοῦ φειδωλότατος,	ἐς	δὲ εὐποιΐαν τῶν πέλας ἀφθονώτατος.
[7, 17]	τὸν ποταμὸν τὸν Εὐφράτην καταστρατοπεδεῦσαι,	ἐς	δὲ τὴν ὑστεραίαν ἐν δεξιᾷ
[7, 25]	ὑπὲρ τοῦ πλοῦ τοῖς ἡγεμόσιν.	ἐς	δὲ τὴν ὑστεραίαν κακῶς ἤδη
[7, 25]	παράδεισον, κἀκεῖ αὖθις λουσάμενον ἀναπαύεσθαι.	ἐς	δὲ τὴν ὑστεραίαν λούσασθαί τε
[7, 29]	Αἰακοῦ ἢ Ῥαδαμάνθυος, οἷς δὴ	ἐς	Δία ἀνενεχθεῖσα ἡ γένεσις πρὸς
[7, 23]	ἐκ Περσῶν, ἄγοντα στρατιὰν Περσῶν	ἐς	δισμυρίους· ἦγε δὲ καὶ Κοσσαίων
[7, 17]	τῆς πόλεως τὸ μέρος τὸ	ἐς	δυσμὰς τετραμμένον, ὡς ταύτῃ ἐπιστρέψαντα
[7, 20]	πρόσω τῶν ἐκβολῶν τοῦ Εὐφράτου,	ἐς	ἑκατὸν καὶ εἴκοσι σταδίους ἀπέχουσα
[7, 20]	τῆς ἐν τῷ Αἰγαίῳ πόντῳ,	ἐς	ἥντινα Ἴκαρον τὸν Δαιδάλου τακέντος
[7, 23]	ἐπιστολήν. καὶ ταύτην τῆς μὲν	ἐς	Ἡφαιστίωνα καὶ ἀποθανόντα φιλίας ἕνεκα
[7, 21]	ἐπὶ πολύ, ἐκ δὲ τοῦ	ἐς	θάλασσαν κατὰ πολλά τε καὶ
[7, 19]	τὸν Εὐφράτην ποταμὸν ἐκ Φοινίκης	ἐς	Θάψακον πόλιν, ἐκεῖ δὲ ξυμπηχθείσας
[7, 29]	πλημμεληθεῖσιν ἀχθόμενος φαίνοιτο. ὅτι δὲ	ἐς	θεὸν τὴν γένεσιν τὴν αὑτοῦ
[7, 14]	πολλοὶ τῶν ἑταίρων τῶν Ἀλεξάνδρου	ἐς	θεραπείαν τὴν ἐκείνου σφᾶς τε
[7, 20]	Διόνυσον δὲ κατὰ δόξαν τῆς	ἐς	Ἰνδοὺς στρατιᾶς. οὔκουν ἀπαξιοῦν καὶ
[7, 14]	τὰ ἀτάσθαλα ἀναγράψαντες οἱ μὲν	ἐς	κόσμον φέρειν μοι δοκοῦσιν οἰηθῆναι
[7, 11]	καὶ ἡ στρατιὰ ἡ βαρβαρικὴ	ἐς	λόχους τε καταλεγομένη καὶ τὰ
[7, 12]	καταλιπεῖν ἐκέλευσε μηδὲ στάσιν κατάγειν	ἐς	Μακεδονίαν ἀλλοφύλους τε καὶ ἐκ
[7, 12]	γενομένους δὲ ἄνδρας ἄξειν αὐτὸς	ἐς	Μακεδονίαν καὶ παραδώσειν τοῖς πατράσιν.
[7, 28]	μὴ ἁλῶναι ἀσφαλέστατος, χρημάτων τε	ἐς	μὲν ἡδονὰς τὰς αὑτοῦ φειδωλότατος,
[7, 18]	ἐπειδὴ ἐτελεύτησεν ἐν Βαβυλῶνι Ἀλέξανδρος,	ἐς	μνήμην ἐλθεῖν τῶν ἀκουσάντων, ὅτι
[7, 19]	Ἀσσυρίων, τῶν δὲ ἄλλων ὅσα	ἐς	ναυπηγίαν ἀπόρως ἔχειν τὴν γῆν
[7, 17]	τοῦ θεοῦ νέμεσθαι, οὐκ ὄντος	ἐς	ὅ τι ἀναλωθήσεται τὰ περιγιγνόμενα.
[7, 15]	ἄπορον Ἀλεξάνδρῳ τῶν πολεμικῶν ἦν	ἐς	ὅ τι ὁρμήσειε. Κατιόντι δὲ
[7, 9]	ἐπεὶ οὐδὲ ἔστιν ἰδίᾳ μοι	ἐς	ὅ τι φυλάξω αὐτούς, σιτουμένῳ
[7, 4]	Περσῶν τε καὶ Μήδων παῖδας	ἐς	ὀγδοήκοντα. οἱ γάμοι δὲ ἐποιήθησαν
[7, 30]	κεχρημένος ὅντινα γενόμενον ἐκεῖνον καὶ	ἐς	ὅσον εὐτυχίας τῆς ἀνθρωπίνης ἐλθόντα
[7, 7]	αὕτη ἐξ οὐρανοῦ· καὶ οὕτως	ἐς	οὐ πολὺ ὕδωρ ὁ Εὐφράτης
[7, 20]	ὅτου μεγίστη καὶ φανοτάτη ὠφέλεια	ἐς	πάντα ἥκει τὰ ἀνθρώπεια, Διόνυσον
[7, 19]	Ξέρξης ἀνεκόμισεν ἐς Βαβυλῶνα ἢ	ἐς	Πασαργάδας ἢ ἐς Σοῦσα ἢ
[7, 1]	ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΒΔΟΜΟΝ. ~Ὡς δὲ	ἐς	Πασαργάδας τε καὶ ἐς Περσέπολιν
[7, 3]	τῷ τοιῷδε καταστρέψαι, πρίν τινος	ἐς	πεῖραν ἐλθεῖν παθήματος ὅ τι
[7, 9]	ἐκείνους τὴν ἀσφάλειάν σφισι πορίζεσθαι.	ἐς	Πελοπόννησον δὲ παρελθὼν τὰ ἐκεῖ
[7, 9]	χρεῶν δὲ ὀφειλόμενα ὑπὸ Φιλίππου	ἐς	πεντακόσια τάλαντα, δανεισάμενος ἐπὶ τούτοις
[7, 13]	Ἡρόδοτος· εἶναι δὲ πάλαι μὲν	ἐς	πεντεκαίδεκα μυριάδας τῶν ἵππων, τότε
[7, 1]	δὲ ἐς Πασαργάδας τε καὶ	ἐς	Περσέπολιν ἀφίκετο Ἀλέξανδρος, πόθος λαμβάνει
[7, 1]	τὴν Μαιῶτιν, οἱ δέ, ὅτι	ἐς	Σικελίαν τε καὶ ἄκραν Ἰαπυγίαν·
[7, 1]	πόντον τὸν Εὔξεινον ἐσπλεῖν ἐπενόει	ἐς	Σκύθας τε καὶ τὴν λίμνην
[7, 4]	τὴν αὐτοῦ σατραπείαν ἐκπέμπει παρελθὼν	ἐς	Σοῦσα, Ἀβουλίτην δὲ καὶ τὸν
[7, 19]	Βαβυλῶνα ἢ ἐς Πασαργάδας ἢ	ἐς	Σοῦσα ἢ ὅπῃ ἄλλῃ τῆς
[7, 5]	γὰρ καὶ οὗτος ἤδη ἀφιγμένος	ἐς	Σοῦσα ἦν· ἐπὶ τούτοις δὲ
[7, 15]	κώμας νέμονται, ὁπότε προσάγοι δύναμις	ἐς	τὰ ἄκρα τῶν ὀρῶν ἀποχωροῦντες
[7, 25]	ἔχοντα διακομισθῆναι ἐκ τοῦ παραδείσου	ἐς	τὰ βασίλεια. εἰσελθόντων δὲ τῶν
[7, 11]	ἀπὸ τοῦ βήματος ὀξέως καὶ	ἐς	τὰ βασίλεια παρελθὼν οὔτε ἐθεράπευσε
[7, 21]	ἀναστομώσας αὐτὸν κατὰ τὸν Πολλακόπαν	ἐς	τὰ ἕλη τε ἐκτρέψειε καὶ
[7, 8]	τῶν Ἐπιγόνων τῶν βαρβάρων ἡ	ἐς	τὰ Μακεδονικὰ ἤθη κόσμησις καὶ
[7, 15]	ἐπεοικὸς ἦν ἐλευθέρῳ δὴ τότε	ἐς	τὰ μάλιστα ὄντι, παρὰ βασιλέα
[7, 9]	κατήγαγε δὲ ἐκ τῶν ὀρῶν	ἐς	τὰ πεδία, ἀξιομάχους καταστήσας τοῖς
[7, 12]	Μακεδονικῶς τά τε ἄλλα καὶ	ἐς	τὰ πολέμια κοσμούμενοι, γενομένους δὲ
[7, 8]	πρὸς Ἀλεξάνδρου καὶ ἀχρεῖοι πάντῃ	ἐς	τὰ πολέμια νομιζόμενοι οὐκ ἀλόγως
[7, 8]	ἢ πηρώσεως τοῦ σώματος ἀχρείους	ἐς	τὰ πολέμια ὄντας παραλύει μὲν
[7, 8]	μὲν τῆς στρατιᾶς, ἀποπέμπει δὲ	ἐς	τὰ σφέτερα ἤθη, ἐπιδώσει δὲ
[7, 5]	ἡ δόσις αὕτη τῇ στρατιᾷ	ἐς	τάλαντα δισμύρια. Ἔδωκεν δὲ καὶ
[7, 2]	γὰρ δεινῶς ἐκρατεῖτο. ἐπεὶ καὶ	ἐς	Τάξιλα αὐτῷ ἀφικομένῳ καὶ ἰδόντι
[7, 21]	αὐτοῦ κατὰ τὸν Πολλακόπαν ἐκδιδοῖ	ἐς	τὰς λίμνας. εἰ δή τις
[7, 21]	ἔπλευσε καὶ κατ´ αὐτὸν καταπλεῖ	ἐς	τὰς λίμνας ὡς ἐπὶ τὴν
[7, 23]	κόσμῳ αὐτῶν ἐξηγήσεως, κατέλεγεν αὐτοὺς	ἐς	τὰς Μακεδονικὰς τάξεις, δεκαδάρχην μὲν
[7, 24]	ξὺν Φιλοξένῳ καὶ Μενάνδρῳ ἥκουσαν	ἐς	τὰς Μακεδονικὰς τάξεις· διψήσαντα δὲ
[7, 3]	ἐπαλαλάξαι πᾶσαν ὁποῖόν τι καὶ	ἐς	τὰς μάχας ἰοῦσα ἐπηλάλαζε, καὶ
[7, 19]	τὴν γῆν ταύτην· πληρώματα δὲ	ἐς	τὰς ναῦς καὶ τὰς ἄλλας
[7, 8]	καὶ ἀνάμιξις τῶν ἀλλοφύλων ἱππέων	ἐς	τὰς τῶν ἑταίρων τάξεις. οὔκουν
[7, 16]	δὲ τὸν ἐξ Ἀρμενίων ῥέοντα	ἐς	ταύτην ἐσβάλλειν ὁ πλείων λόγος
[7, 16]	γε δὴ τῶν Ἰνδῶν, ἐξίησιν	ἐς	ταύτην τὴν θάλασσαν, διὰ Σκυθῶν
[7, 21]	Ἀράβων γῇ, καὶ ἔνθεν μὲν	ἐς	τέναγος ἐπὶ πολύ, ἐκ δὲ
[7, 25]	μὲν ὡς πεζῇ ἰόντας παρασκευάζεσθαι	ἐς	τετάρτην ἡμέραν, τοὺς δὲ ἅμα
[7, 12]	Ἀλέξανδρος μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῦ	ἐς	τὴν ἀπονόστησιν τὴν οἴκαδε ξυμβαίνοντος.
[7, 21]	καὶ ὑπερβάλλει ὑπὲρ τὰς ὄχθας	ἐς	τὴν γῆν τὴν Ἀσσυρίαν· τηνικαῦτα
[7, 13]	Ἱππολύτης τῆς βασιλίσσης αὐτῶν ὅτι	ἐς	τὴν Ἑλλάδα ἐκόμισε, καὶ οἱ
[7, 9]	τὸ Φωκέων ἔθνος ταπεινώσας τὴν	ἐς	τὴν Ἑλλάδα πάροδον πλατεῖαν καὶ
[7, 1]	ὄρος ὡς ἐπὶ Γάδειρα ἔσω	ἐς	τὴν ἡμετέραν θάλασσαν καὶ τὴν
[7, 16]	ἐμβάλλοντες καὶ αὐτοὶ ἐπὶ σφῶν	ἐς	τὴν θάλασσαν ταύτην ἐξιᾶσιν, οἱ
[7, 25]	δειπνῆσαι ὀλίγον· κομισθέντα δὲ αὖθις	ἐς	τὴν καμάραν πυρέσσειν ἤδη ξυνεχῶς
[7, 22]	τριήρη, πνεύματος μεγάλου ἐμπεσόντος αὐτῷ	ἐς	τὴν καυσίαν καὶ τὸ διάδημα
[7, 10]	εἰ μὴ ὑμεῖς ἀπωκνήσατε, καὶ	ἐς	τὴν μεγάλην θάλασσαν κατ´ ἀμφότερα
[7, 25]	κακῶς. τῇ δὲ ὑστεραίᾳ μετακομισθῆναι	ἐς	τὴν οἰκίαν τὴν πρὸς τῇ
[7, 17]	τῆς κατὰ τὴν εἴσοδον τὴν	ἐς	τὴν πόλιν ἐθελῆσαι αὐτοῖς πεισθῆναι
[7, 3]	σώματος. ὡς δὲ τὸ πῦρ	ἐς	τὴν πυρὰν ἐνέβαλον οἷς προστεταγμένον
[7, 7]	δὲ ἀναπλεύσαντος αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ	ἐς	τὴν Σουσίαν γῆν ἐπιβὰς τῶν
[7, 11]	ὤφθη τῶν ἑταίρων· ἀλλ´ οὐδὲ	ἐς	τὴν ὑστεραίαν ὤφθη. τῇ τρίτῃ
[7, 21]	καὶ ὑψηλὸς ὁ ῥοῦς, ὑπερβάλλει	ἐς	τὴν χώραν, εἰ μή τις
[7, 7]	καθότι οὐ καταναλίσκεται αὐτοῦ οὐδὲν	ἐς	τὴν χώραν. ἔστι γὰρ μετεωροτέρα
[7, 8]	Περσῶν τὰ σπουδάσματα. ~Ὡς δὲ	ἐς	τὴν Ὦπιν ἀφίκετο, συναγαγὼν τοὺς
[7, 30]	ὡρμήθην οὐδὲ αὐτὸς ἄνευ θεοῦ	ἐς	τήνδε τὴν ξυγγραφήν.
[7, 23]	στεφάνοις χρυσοῖς, ὡς θεωροὶ δῆθεν	ἐς	τιμὴν θεοῦ ἀφιγμένοι. τῷ δὲ
[7, 8]	καὶ τοὺς ἄλλους Μακεδόνας ἐξορμήσει	ἐς	τὸ ἐθέλειν τῶν αὐτῶν κινδύνων
[7, 7]	ὁπότε σφίσιν ὕδατος ἐνδεῶς ἔχοι,	ἐς	τὸ ἐπάρδειν τὴν χώραν· οὐ
[7, 15]	Ἀλέξανδρον ὑπὲρ Ῥωμαίων τι τῆς	ἐς	τὸ ἔπειτα ἐσομένης δυνάμεως μαντεύσασθαι,
[7, 14]	Ξέρξου μᾶλλόν τι ἀτασθαλίᾳ τῇ	ἐς	τὸ θεῖον καὶ ταῖς πέδαις
[7, 29]	καλὰ ἔδρασεν, αὐτῷ τέ τινι	ἐς	τὸ μέλλον ταύτην ἐλπίδα ἀγαθὴν
[7, 4]	λέγεται γενέσθαι ἐν τῷ τότε	ἐς	τὸ πιστεῦσαί τε τοῖς ἐπικαλουμένοις
[7, 11]	ὅπλα βοῶντές τε καὶ παιωνίζοντες	ἐς	τὸ στρατόπεδον ἀπῄεσαν. Ἀλέξανδρος δὲ
[7, 22]	μὲν δὴ οἷα βαρυτέραν πεσεῖν	ἐς	τὸ ὕδωρ, τὸ διάδημα δὲ
[7, 29]	ὑπ´ ὀργῆς, ἢ εἴ τι	ἐς	τὸ ὑπερογκότερον προήχθη βαρβαρίσαι, οὐ
[7, 12]	φιλοτιμότερον ἐξηγουμένοις, καὶ τὸ πιστὸν	ἐς	τὸ χεῖρον μᾶλλον, ᾗ τὸ
[7, 6]	οἷς, καίτοι τῇ ἰσότητι τῇ	ἐς	τὸν βασιλέα μεγάλως τετιμημένοις. Πευκέστας
[7, 14]	καὶ ταῖς πέδαις ἃς λέγουσιν	ἐς	τὸν Ἑλλήσποντον καθεῖναι Ξέρξην, τιμωρούμενον
[7, 7]	ἣ τέτμηται ἐκ τοῦ Τίγρητος	ἐς	τὸν Εὐλαῖον, ταύτῃ διεκομίσθησαν ἐς
[7, 27]	οὐ βιώσιμον ὄντα αὑτὸν Ἀλέξανδρος	ἐς	τὸν Εὐφράτην ποταμὸν ᾔει ἐμβαλῶν,
[7, 20]	τῆς Ἰνδικῆς πλέοντας, πρὶν ἐπικάμψαι	ἐς	τὸν κόλπον τὸν Περσικόν, οὐ
[7, 16]	μακρὰς ἀφράκτους τε καὶ πεφραγμένας	ἐς	τὸν κόσμον τὸν Ἑλληνικόν. πόθος
[7, 13]	ἱππεύειν ἠσκημένας δοκῶ ὅτι ἔδειξεν	ἐς	τὸν λεγόμενον δὴ τῶν Ἀμαζόνων
[7, 25]	ἐπιβάντα διαπλεῦσαι πέραν τοῦ ποταμοῦ	ἐς	τὸν παράδεισον, κἀκεῖ αὖθις λουσάμενον
[7, 21]	τὴν Ἀσσυρίαν. ἔνθεν μὲν δὴ	ἐς	τὸν Πολλακόπαν ἐτρέπετο τοῦ Εὐφράτου
[7, 21]	γῆν. ἀλλὰ ἀπεφράσσοντο γὰρ αἱ	ἐς	τὸν Πολλακόπαν τοῦ Εὐφράτου ἐκβολαὶ
[7, 1]	ποταμῶν ἰδεῖν τὰς ἐκβολὰς τὰς	ἐς	τὸν πόντον, καθάπερ τοῦ Ἰνδοῦ,
[7, 7]	πλησίον ὢν τῆς ἐκβολῆς τῆς	ἐς	τὸν πόντον τὰς μὲν πλείονάς
[7, 1]	ἔνθεν δὲ οἱ μέν, ὅτι	ἐς	τὸν πόντον τὸν Εὔξεινον ἐσπλεῖν
[7, 7]	καὶ ἐξ αὐτῶν αὐξηθεὶς ἐσβάλλει	ἐς	τὸν πόντον τὸν Περσικόν, μέγας
[7, 22]	πέμψας τὸν ἡγησόμενον ἐπανήγαγεν αὐτοὺς	ἐς	τὸν πόρον. λόγος δὲ λέγεται
[7, 7]	ἐς τὸν Εὐλαῖον, ταύτῃ διεκομίσθησαν	ἐς	τὸν Τίγρητα. Τῶν γὰρ δὴ
[7, 6]	Μακεδονικοῖς ὅπλοις καὶ τὰ πολέμια	ἐς	τὸν τρόπον τὸν Μακεδονικὸν ἠσκημένους.
[7, 15]	βασιλέα ἀλλόφυλον ἄλλως τε καὶ	ἐς	τοσόνδε ἀπὸ τῆς οἰκείας πρεσβεῦσαι,
[7, 9]	Θηβαίους ἐφεδρεύοντας ἀεὶ τῇ Μακεδονίᾳ	ἐς	τοσόνδε ἐταπείνωσεν, ἤδη ταῦτά γε
[7, 12]	ἰσχύειν παρ´ Ἀλεξάνδρῳ ἐφαίνετο ὅσα	ἐς	τοῦ Ἀντιπάτρου τὴν διαβολὴν φέροντα
[7, 29]	οἶνον Ἀλέξανδρον, ἀλλὰ φιλοφροσύνης τῆς	ἐς	τοὺς ἑταίρους. ~Ὅστις δὲ κακίζει
[7, 8]	θεραπείας οὐκέτι ὡς πάλαι ἐπιεικὴς	ἐς	τοὺς Μακεδόνας) καταπηδήσας σὺν τοῖς
[7, 12]	ἦσαν· καὶ οὗτοι αὐτῷ ἐγένοντο	ἐς	τοὺς μυρίους. τούτοις δὲ τήν
[7, 29]	μὴ καὶ σόφισμα ἦν τυχὸν	ἐς	τοὺς ὑπηκόους τοῦ σεμνοῦ ἕνεκα.
[7, 17]	δέ τι καὶ ὕποπτον αὐτῷ	ἐς	τοὺς Χαλδαίους, ὡς οὐ κατὰ
[7, 30]	φανέντα ἄλλα ἄλλοις καὶ ἡ	ἐς	τοῦτο ἐξ ἀνθρώπων τιμή τε
[7, 7]	ὁ Εὐφράτης τελευτῶν καὶ τεναγῶδες	{ἐς}	τοῦτο οὕτως ἀποπαύεται. Ἀλέξανδρος δὲ
[7, 8]	ἥ τε ἐσθὴς ἡ Περσικὴ	ἐς	τοῦτο φέρουσα καὶ τῶν Ἐπιγόνων
[7, 13]	ἀπὸ Τραπεζοῦντος ὁρμώμενοι ἢ πρὶν	ἐς	Τραπεζοῦντα κατελθεῖν οἱ Ἕλληνες ἐπῆλθον
[7, 19]	τριήρεις δὲ δώδεκα, τριακοντόρους δὲ	ἐς	τριάκοντα· ταύτας ξυντμηθείσας κομισθῆναι ἐπὶ
[7, 8]	χρὴ συλλαμβάνειν· καὶ ἐγένοντο οὗτοι	ἐς	τρισκαίδεκα. τούτους μὲν δὴ ἀπάγειν
[7, 6]	τῆς δοριαλώτου παῖδας ἡβάσκοντας ἤδη	ἐς	τρισμυρίους ἄγοντες τὴν αὐτὴν ἡλικίαν
[7, 14]	Ἐκεῖνα δὲ πρὸς πάντων ξυμφωνούμενα,	ἐς	τρίτην ἀπὸ τοῦ θανάτου τοῦ
[7, 25]	ἀμφὶ τὸν πλοῦν ὅπως ἔσται	ἐς	τρίτην ἡμέραν. τῇ δὲ ὑστεραίᾳ
[7, 21]	ἀποστροφὴν αὐτοῦ παρέχειν· ἀλλὰ καὶ	ἐς	τρίτον μῆνα Ἀσσυρίων ἄνδρες ὑπὲρ
[7, 13]	μή τι νεωτερισθείη κατ´ αὐτὰς	ἐς	ὕβριν πρὸς τῶν Μακεδόνων ἢ
[7, 9]	ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ ἐμοῦ	ἐς	ὑμᾶς ὑπηργμένα, ὡς μὲν αὐτὰ
[7, 16]	δὴ Ἡρακλείδην τὸν Ἀργαίου ἐκπέμπει	ἐς	Ὑρκανίαν ναυπηγοὺς ἅμα οἷ ἄγοντα,
[7, 7]	ἐστρατοπεδεύκει. ἐκεῖθεν δὲ αὖθις ἔπλει	ἐς	Ὦπιν, πόλιν ἐπὶ τοῦ Τίγρητος
[7, 17]	κατὰ μαντείαν τι μᾶλλον ἢ	ἐς	ὠφέλειαν τὴν αὑτῶν φέροι αὐτοῖς
[7, 4]	ὅσαι δορίκτητοι πρὸς Ἀλεξάνδρου ἐγένοντο	ἔς	τε τὰ ἱερὰ καὶ τάφους
[7, 16]	πολλοὶ δὲ δὴ καὶ ἄλλοι	ἔς	τε τούτους ἐμβάλλοντες καὶ αὐτοὶ
[7, 12]	τάλαντον ἑκάστῳ ὑπὲρ τὴν μισθοφοράν·	παῖδες	δὲ εἴ τῳ ἦσαν ἐκ
[7, 6]	τοῦ Παρθυαίων καὶ Ὑρκανίας σατράπου	παῖδες,	καὶ Ἰτάνης Ὀξυάρτου μὲν παῖς,
[7, 10]	γεγάμηκα καὶ πολλῶν ὑμῶν οἱ	παῖδες	συγγενεῖς ἔσονται τοῖς παισὶ τοῖς
[7, 23]	τοῦ ναυτικοῦ ἀπεπειρᾶτο, πολλαὶ δὲ	ἔριδες	αὐτῷ τῶν τριήρων καὶ ὅσαι
[7, 26]	ὀφθαλμοῖν ἐπισημαίνοντα. λέγουσι δὲ αἱ	ἐφημερίδες	αἱ βασίλειοι ἐν τοῦ Σαράπιδος
[7, 25]	τὸν κῶμον. ~Καὶ αἱ βασίλειοι	ἐφημερίδες	ὧδε ἔχουσιν· πίνειν παρὰ Μηδίῳ
[7, 7]	ὕδωρ ὁ Εὐφράτης τελευτῶν καὶ	τεναγῶδες	{ἐς} τοῦτο οὕτως ἀποπαύεται. Ἀλέξανδρος
[7, 7]	Τίγρητος· αἱ δὲ ἄλλαι αὐτῷ	νῆες	ἀνακομισθεῖσαι κατὰ τὸν Εὐλαῖον ἔστε
[7, 12]	μοχθηρία ἄγει, ἢ πρὸς τὸ	ἀληθὲς	ἐκτρέπουσιν, ἐξηττώμενον Ἀλέξανδρον ἤδη τῆς
[7, 19]	Ἄραψιν ἐς αὐτόν· τὸ δὲ	ἀληθές,	ὥς γέ μοι δοκεῖ, ἄπληστος
[7, 11]	αὐτὸν ἑταῖροί τε καὶ οἱ	σωματοφύλακες,	οἱ δὲ πολλοὶ οὔτε μένοντες
[7, 29]	μὴ ἀνεπιεικῶς ἐνθυμηθείη καὶ τὸ	διηνεκὲς	τῆς εὐτυχίας καὶ τοὺς πρὸς
[7, 15]	διαπυνθανόμενον. καὶ τοῦτο οὔτε ὡς	ἀτρεκὲς	οὔτε ὡς ἄπιστον πάντῃ ἀνέγραψα·
[7, 19]	πρεσβείαν ἀπέστειλαν οὔτε τι ἄλλο	ἐπιεικὲς	ἢ ἐπὶ τιμῇ ἐπέπρακτο Ἄραψιν
[7, 3]	στρατιᾶς ξυμπάσης. Ἀλεξάνδρῳ δὲ οὐκ	ἐπιεικὲς	φανῆναι τὸ θέαμα ἐπὶ φίλῳ
[7, 3]	πάντα ἐς ἀνθρώπους, ὅτῳ γνῶναι	ἐπιμελές,	{ὅτι} ὡς καρτερόν τέ ἐστι
[7, 12]	ἐν βασιλείᾳ ὄντα. οὐ μέντοι	καταφανές	γέ τι ἢ ἔργον ἢ
[7, 20]	νῆσοι αὐτῇ προσκεῖσθαι πολλαί, καὶ	λιμένες	πανταχοῦ τῆς χώρας ἐνεῖναι, οἷοι
[7, 13]	πρὶν ἐς Τραπεζοῦντα κατελθεῖν οἱ	Ἕλληνες	ἐπῆλθον ἔθνη βαρβαρικά, ἵναπερ καὶ
[7, 9]	ὁποίους τινὰς ἡμᾶς ὄντας ὁποῖοί	τινες	αὐτοὶ γενόμενοι ἀπαλλάσσεσθε. καὶ πρῶτά
[7, 11]	φιλεῖν αὐτὸν μόνοις. οἱ δὲ	Μακεδόνες	ἔν τε τῷ παραυτίκα ἀκούσαντες
[7, 9]	ὑπὲρ τοῦ καταπαῦσαι ὑμῶν, ὦ	Μακεδόνες,	τὴν οἴκαδε ὁρμὴν λεχθήσεταί μοι
[7, 4]	ὅσοι δὲ ἄλλοι ἠγμένοι ἦσαν	Μακεδόνες	τῶν Ἀσιανῶν τινας γυναικῶν, ἀπογραφῆναι
[7, 13]	ἂν, εἴπερ οὖν ἔτι ἦσαν	Ἀμαζόνες.	μὴ γενέσθαι μὲν γὰρ παντελῶς
[7, 21]	τὴν Ἀσσυρίαν· τηνικαῦτα γὰρ αἱ	χιόνες	αἱ ἐπὶ τοῖς ὄρεσι τοῖς
[7, 10]	ὁ τάφος, χαλκαῖ δὲ αἱ	εἰκόνες	τῶν πλείστων οἴκοι ἑστᾶσιν, οἱ
[7, 23]	κατὰ τὸν ποταμὸν ἐγίγνοντο, καὶ	ἀγῶνες	τῶν τε ἐρετῶν καὶ τῶν
[7, 20]	θάμνων τὸ κιννάμωμον τέμνεσθαι, οἱ	λειμῶνες	δὲ ὅτι νάρδον αὐτόματοι ἐκφέρουσι·
[7, 16]	μᾶλλον. τῷ δὲ οὐδὲ τοῦτο	εὐμαρὲς	διὰ δυσχωρίαν ξυνέβη· ἀλλὰ ἦγε
[7, 21]	καὶ ἐς τρίτον μῆνα Ἀσσυρίων	ἄνδρες	ὑπὲρ τοὺς μυρίους ἐν τῷδε
[7, 14]	καὶ λέγουσι τὸ μὲν στάδιον	πλῆρες	εἶναι· παίδων γὰρ ἀγὼν ἦν
[7, 10]	οἴκοι ἀποπέμψειν ἤμελλον· ἀλλ´ ἐπειδὴ	πάντες	ἀπιέναι βούλεσθε, ἄπιτε πάντες, καὶ
[7, 10]	ἐπειδὴ πάντες ἀπιέναι βούλεσθε, ἄπιτε	πάντες,	καὶ ἀπελθόντες οἴκοι ἀπαγγείλατε ὅτι
[7, 14]	μὲν γενέσθαι αὐτῷ τὸ πένθος,	πάντες	τοῦτο ἀνέγραψαν, τὰ δὲ πραχθέντα
[7, 13]	ταύτας τὴν Εὐρώπην πρῶτοι μάχῃ	νικήσαντες	ἀνέστειλαν· καὶ γέγραπται ἡ Ἀθηναίων
[7, 29]	πολλοί, εἰ καί τι ἔγνωσαν	πλημμελήσαντες,	οἱ δὲ τῷ προηγορεῖν αὐτοῦ,
[7, 11]	Μακεδόνες ἔν τε τῷ παραυτίκα	ἀκούσαντες	τῶν λόγων ἐκπεπληγμένοι σιγῇ ἔμενον
[7, 14]	Ἀλέξανδρον. ὧν οἱ τὰ ἀτάσθαλα	ἀναγράψαντες	οἱ μὲν ἐς κόσμον φέρειν
[7, 8]	ὡς δὲ κατεσιώπησαν οἱ ἄλλοι	ἐκπλαγέντες,	ἀναβὰς αὖθις ἐπὶ τὸ βῆμα
[7, 6]	τῶν βαρβάρων, τῷ τε ἀγήματι	προσκαταλεγέντες	Κωφής τε ὁ Ἀρταβάζου καὶ
[7, 8]	ταύτην πᾶσαν πολλοῖς καὶ ἄλλοις	ἀχθεσθέντες,	ὅτι πολλάκις ἤδη ἐλύπει αὐτοὺς
[7, 30]	αὐτοῦ τῷ ἔθνει τῷ Μακεδόνων	χρησθέντες.	ἐπεὶ καὶ αὐτὸς ἐμεμψάμην ἔστιν
[7, 6]	Περσῶν οἱ Εὐάκαι καλούμενοι ἱππεῖς	καταλοχισθέντες	εἰς τὴν ἵππον τὴν ἑταιρικὴν
[7, 11]	φιλῆσαι ἠθέλησε. καὶ οὕτω δὴ	ἀναλαβόντες	τὰ ὅπλα βοῶντές τε καὶ
[7, 4]	φιλέταιρον πρᾶξαι Ἀλέξανδρον. οἱ δὲ	παραλαβόντες	ἀπῆγον τὴν αὑτοῦ ἕκαστος· προῖκας
[7, 6]	παῖδας ἡβάσκοντας ἤδη ἐς τρισμυρίους	ἄγοντες	τὴν αὐτὴν ἡλικίαν γεγονότας, οὓς
[7, 16]	αὐτῷ Χαλδαίων οἱ λόγιοι, καὶ	ἀπαγαγόντες	ἀπὸ τῶν ἑταίρων ἐδέοντο ἐπισχεῖν
[7, 14]	ἡνιόχει, τοῦτο οὐδαμῇ πιστὸν ἔμοιγε	λέγοντες·	ἄλλοι δέ, ὅτι καὶ τοῦ
[7, 10]	εἰς Σοῦσα ἐπανηγάγετε, ἀπολιπόντες οἴχεσθε,	παραδόντες	φυλάσσειν τοῖς νενικημένοις βαρβάροις. ταῦτα
[7, 11]	τὰ ὅπλα βοῶντές τε καὶ	παιωνίζοντες	ἐς τὸ στρατόπεδον ἀπῄεσαν. Ἀλέξανδρος
[7, 10]	ἀπιέναι βούλεσθε, ἄπιτε πάντες, καὶ	ἀπελθόντες	οἴκοι ἀπαγγείλατε ὅτι τὸν βασιλέα
[7, 21]	τινὰς τῶν μισθοφόρων, ὅσοι τε	ἑκόντες	καὶ ὅσοι ὑπὸ γήρως ἢ
[7, 29]	ἐπικρύψειν οἴονται τὴν ἁμαρτίαν, κακῶς	γιγνώσκοντες.	μόνη γὰρ ἔμοιγε δοκεῖ ἴασις
[7, 15]	ἑκάστοις οὕτω διαφεύγουσιν, ἐς ἀπορίαν	βάλλοντες	τοὺς ξὺν δυνάμει σφίσιν ἐπιχειροῦντας·
[7, 16]	καὶ ἄλλοι ἔς τε τούτους	ἐμβάλλοντες	καὶ αὐτοὶ ἐπὶ σφῶν ἐς
[7, 11]	οὐκέτι καρτεροὶ σφῶν ἦσαν, ἀλλὰ	ξυνδραμόντες	ὡς πρὸς τὰ βασίλεια τὰ
[7, 11]	σωματοφύλακες, οἱ δὲ πολλοὶ οὔτε	μένοντες	ὅ τι πράττωσιν ἢ λέγωσιν
[7, 10]	θάλασσαν, ὡς εἰς Σοῦσα ἐπανηγάγετε,	ἀπολιπόντες	οἴχεσθε, παραδόντες φυλάσσειν τοῖς νενικημένοις
[7, 6]	σώματος ἢ τῇ ἄλλῃ ἀρετῇ	ὑπερφέροντες	ἐφαίνοντο, καὶ πέμπτη ἐπὶ τούτοις
[7, 12]	ἰάσιμον. ἐπεὶ οὐδὲ ἐπαύοντο Ἀλεξάνδρῳ	γράφοντες	ὁ μὲν τὴν αὐθάδειάν τε
[7, 8]	τῶν ἑταίρων τάξεις. οὔκουν σιγῇ	ἔχοντες	ἐκαρτέρησαν, ἀλλὰ πάντας γὰρ ἀπαλλάττειν
[7, 8]	τὸν Ἄμμωνα δὴ τῷ λόγῳ	ἐπικερτομοῦντες.	ταῦτα ἀκούσας Ἀλέξανδρος (ἦν γὰρ
[7, 11]	τι ἐρῶν, οἱ δὲ ἔμενον	λιπαροῦντες.	καί τις αὐτῶν καθ´ ἡλικίαν
[7, 15]	ἐς τὰ ἄκρα τῶν ὀρῶν	ἀποχωροῦντες	ἀθρόοι ἢ ὅπως ἂν προχωρῇ
[7, 11]	οὕτω δὴ ἀναλαβόντες τὰ ὅπλα	βοῶντές	τε καὶ παιωνίζοντες ἐς τὸ
[7, 5]	ὀλίγοι ἀπέγραψαν σφῶν τὰ ὀνόματα	δεδιότες	ἐξ Ἀλεξάνδρου μὴ πεῖρα αὕτη
[7, 1]	ποσὶ τὴν γῆν ἐφ´ ἧς	βεβηκότες	ἦσαν. ὡς δὲ ἤρετο Ἀλέξανδρος
[7, 11]	δ´ ἐβόων πρὸ τῶν θυρῶν	ἑστηκότες	δεόμενοι παρελθεῖν εἴσω· τούς τε
[7, 7]	ἰσοχείλης πανταχῇ τῇ γῇ, καὶ	διώρυχες	δὲ πολλαὶ ἀπ´ αὐτοῦ πεποίηνται,
[7, 1]	τοῖς ποσὶ τὴν γῆν ἐφ´	ἧς	βεβηκότες ἦσαν. ὡς δὲ ἤρετο
[7, 16]	τινα ξυμβῆναι αὐτῷ ξυμφορὰν ἀνθρωπίνην,	ἧς	ἕνεκα καὶ Σόλωνα Κροίσῳ παραινέσαι
[7, 16]	τελευτὴ οὐ σμικρὰ ξυμφορὰ γεγένητο,	ἧς	καὶ αὐτὸς Ἀλέξανδρος προαπελθεῖν ἂν
[7, 20]	οὐ πολὺ ἀποδέον τῆς Ἰνδῶν	γῆς,	ἄκραν τε ἀνέχειν ἐπὶ πολὺ
[7, 10]	τοῦ ναυτικοῦ τὴν ἀπ´ Ἰνδῶν	γῆς	εἰς Πέρσας θάλασσαν, ὡς εἰς
[7, 22]	τε γνώμην βασιλικώτατον καὶ πλείστης	γῆς	ἐπάρξαι μετά γε αὐτὸν Ἀλέξανδρον
[7, 10]	νικῶντας ὑμᾶς ἄγω διὰ πάσης	γῆς	καὶ θαλάσσης καὶ πάντων ποταμῶν
[7, 5]	περίπλῳ τῷ ἐκ τῆς Ἰνδῶν	γῆς	κατὰ τὴν μεγάλην θάλασσαν ἐστεφάνωσε·
[7, 1]	ἄνθρωπος μὲν ἕκαστος τοσόνδε τῆς	γῆς	κατέχει ὅσονπερ τοῦτό ἐστιν ἐφ´
[7, 1]	ὕστερον ἀποθανὼν τοσοῦτον καθέξεις τῆς	γῆς	ὅσον ἐξαρκεῖ ἐντεθάφθαι τῷ σώματι.
[7, 15]	καὶ τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν φανῆναι	γῆς	τε ἁπάσης καὶ θαλάσσης κύριον.
[7, 21]	τὸ ὕδωρ ὑπὸ στερρότητος τῆς	γῆς,	τήν τε ἀποστροφὴν αὐτοῦ τῇ
[7, 6]	τῶν νεοκτίστων καὶ τῆς ἄλλης	γῆς	τῆς δοριαλώτου παῖδας ἡβάσκοντας ἤδη
[7, 29]	Ἀλεξάνδρῳ δι´ ὀξύτητα ἢ ὑπ´	ὀργῆς,	ἢ εἴ τι ἐς τὸ
[7, 15]	θαλάσσης κύριον. Ἄριστος δὲ καὶ	Ἀσκληπιάδης	τῶν τὰ Ἀλεξάνδρου ἀναγραψάντων καὶ
[7, 20]	οὔτε τραχεῖα ἡ πολλὴ οὔτε	ὑλώδης,	ἀλλ´ οἵα καρπούς τε ἡμέρους
[7, 21]	καίπερ οὐ χαλεπῶς ἀναστομούμεναι, ὅτι	ἰλυώδης	τε ἡ ταύτῃ γῆ καὶ
[7, 10]	ὅστις δὲ δὴ καὶ ἀπέθανεν,	εὐκλεὴς	μὲν αὐτῷ ἡ τελευτὴ ἐγένετο,
[7, 7]	ἄγοντος. ~Ἀλέξανδρος δὲ τῆς μὲν	πεζῆς	στρατιᾶς τὴν πολλὴν Ἡφαιστίωνα ἄγειν
[7, 8]	ἤδη ἐλύπει αὐτοὺς ἥ τε	ἐσθὴς	ἡ Περσικὴ ἐς τοῦτο φέρουσα
[7, 12]	καὶ ἀπαγαγόντι Μακεδονίας τε καὶ	Θρᾴκης	καὶ Θετταλῶν ἐξηγεῖσθαι καὶ τῶν
[7, 9]	δούλων καὶ ὑπηκόων, καὶ τῆς	Θρᾴκης	τὰ πολλὰ τῇ Μακεδονίᾳ προσέθηκεν,
[7, 20]	τῆς Ἀραβίας ἤπερ ἡ τῆς	Ἰνδικῆς	αὐτῷ ἐξηγγέλλετο, καὶ νῆσοι αὐτῇ
[7, 20]	τοὺς σὺν Νεάρχῳ ἀπὸ τῆς	Ἰνδικῆς	πλέοντας, πρὶν ἐπικάμψαι ἐς τὸν
[7, 8]	βαρβαρικῆς θεραπείας οὐκέτι ὡς πάλαι	ἐπιεικὴς	ἐς τοὺς Μακεδόνας) καταπηδήσας σὺν
[7, 5]	τὸν κυβερνήτην τῆς νεὼς τῆς	βασιλικῆς·	ἔτι δὲ Ἡφαιστίωνα καὶ τοὺς
[7, 19]	Νεάρχῳ ἦν, τὸ δὲ ἐκ	Φοινίκης	ἀνακεκομισμένον, πεντήρεις μὲν δύο τῶν
[7, 19]	ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ποταμὸν ἐκ	Φοινίκης	ἐς Θάψακον πόλιν, ἐκεῖ δὲ
[7, 19]	γὰρ αὐτῷ οὐ μεῖον ἂν	Φοινίκης	εὐδαίμων ἡ χώρα αὕτη γενέσθαι.
[7, 19]	Κλαζομένιος μετὰ πεντακοσίων ταλάντων ἐπὶ	Φοινίκης	τε καὶ Συρίας ἐστέλλετο, τοὺς
[7, 19]	τῆς θαλάσσης ἀφῖχθαι αὐτῷ ἐκ	Φοινίκης	τε καὶ τῆς ἄλλης παραλίας·
[7, 29]	ὀξύτητός τε καὶ ὕβρεως τῆς	Μακεδονικῆς·	ἐφ´ ὅτῳ δὴ καὶ ἐγκαταμῖξαί
[7, 8]	τῷ τότε καὶ ἀπὸ τῆς	βαρβαρικῆς	θεραπείας οὐκέτι ὡς πάλαι ἐπιεικὴς
[7, 11]	καὶ ἱππαρχίαν τῆς ἵππου τῆς	ἑταιρικῆς	οὐκ ἀφανής, Καλλίνης ὄνομα, τοιαῦτα
[7, 19]	ποταμὸν ἀναπεπλευκὸς ἀπὸ θαλάσσης τῆς	Περσικῆς,	ὅ τι περ σὺν Νεάρχῳ
[7, 20]	τε ἀνέχειν ἐπὶ πολὺ τῆς	μεγάλης	θαλάσσης· ἣν δὴ καὶ τοὺς
[7, 16]	καλουμένην θάλασσαν, κόλπον οὖσαν τῆς	μεγάλης	θαλάσσης. οὐ γάρ πω ἐξεύρηντο
[7, 27]	ἀπέθανε· καὶ τὸ φάρμακον ὅτι	Ἀριστοτέλης	μὲν Ἀντιπάτρῳ ἐξεῦρε δεδοικὼς ἤδη
[7, 5]	τῶν στρατιωτῶν ἐστι καὶ ὅτῳ	πολυτελὴς	ἡ δίαιτα. ὡς δὲ ἐξήγγελτο
[7, 7]	Εὐφράτης μετέωρός τε ῥεῖ καὶ	ἰσοχείλης	πανταχῇ τῇ γῇ, καὶ διώρυχες
[7, 6]	τε τῶν νεοκτίστων καὶ τῆς	ἄλλης	γῆς τῆς δοριαλώτου παῖδας ἡβάσκοντας
[7, 16]	ἦν ἐν ἀκμῇ τῆς τε	ἄλλης	δόξης καὶ τοῦ πόθου τοῦ
[7, 9]	καὶ ἡγεμὼν αὐτοκράτωρ συμπάσης τῆς	ἄλλης	Ἑλλάδος ἀποδειχθεὶς τῆς ἐπὶ τὸν
[7, 19]	ἐκ Φοινίκης τε καὶ τῆς	ἄλλης	παραλίας· λιμένα τε ὅτι πρὸς
[7, 23]	ἐμοῦ ἄχαρι. τοῦτο ἀνδρὶ ἄρχοντι	πολλῆς	μὲν χώρας, πολλῶν δὲ ἀνθρώπων
[7, 6]	ὁ Ἀρταβάζου καὶ Ὑδάρνης καὶ	Ἀρτιβόλης	οἱ Μαζαίου, καὶ Σισίνης καὶ
[7, 7]	ἤδη δὲ πλησίον ὢν τῆς	ἐκβολῆς	τῆς ἐς τὸν πόντον τὰς
[7, 21]	ὕδωρ ἐπὶ μέγα. ὅτι δὲ	ἐπιπολῆς	ἐστιν αὐτῷ καὶ ὑψηλὸς ὁ
[7, 24]	στρεβλωθῆναι τὸν καθίσαντα, μήποτε ἐξ	ἐπιβουλῆς	ξυντεταγμένον τοῦτο ἔδρασε γνῶναι ἐθέλοντα.
[7, 30]	ἐκάκισα ἀληθείας τε ἕνεκα τῆς	ἐμῆς	καὶ ἅμα ὠφελείας τῆς ἐς
[7, 23]	καὶ ἀποθανόντα φιλίας ἕνεκα καὶ	μνήμης	οὐ μέμφομαι ἔγωγε, ἄλλων δὲ
[7, 10]	ὑμετέρας καὶ τῆς ἐξ ἐμοῦ	τιμῆς	ἀθάνατα. ὅστις δὲ δὴ καὶ
[7, 11]	οὔπω τις γέγευται ταύτης τῆς	τιμῆς.	ἔνθα δὴ ὑπολαβὼν Ἀλέξανδρος, ἀλλ´
[7, 28]	σώματος ἐγκρατέστατος, τῶν δὲ τῆς	γνώμης	ἐπαίνου μόνου ἀπληστότατος· ξυνιδεῖν δὲ
[7, 6]	καὶ Ἰτάνης Ὀξυάρτου μὲν παῖς,	Ῥωξάνης	δὲ τῆς γυναικὸς Ἀλεξάνδρου ἀδελφός,
[7, 6]	καὶ Ὑρκανίας σατράπου παῖδες, καὶ	Ἰτάνης	Ὀξυάρτου μὲν παῖς, Ῥωξάνης δὲ
[7, 27]	Εὐφράτην ποταμὸν ᾔει ἐμβαλῶν, ὡς	ἀφανὴς	ἐξ ἀνθρώπων γενόμενος πιστοτέραν τὴν
[7, 18]	ἥπατος τοῦ ἱερείου ὁ λοβὸς	ἀφανὴς	ἦν, οὕτω δὴ ἐγγράψαντα καὶ
[7, 11]	τῆς ἵππου τῆς ἑταιρικῆς οὐκ	ἀφανής,	Καλλίνης ὄνομα, τοιαῦτα εἶπεν· ὦ
[7, 12]	Λόγος δέ τις οὗτος ἐφοίτα	ἀφανὴς	παρὰ τοῖς τὰ βασιλικὰ πράγματα,
[7, 5]	ἢ κατ´ ἀρετὴν εἴ τις	ἐπιφανὴς	ἐγεγόνει ἐν τοῖς κινδύνοις. καὶ
[7, 10]	μὲν αὐτῷ ἡ τελευτὴ ἐγένετο,	περιφανὴς	δὲ ὁ τάφος, χαλκαῖ δὲ
[7, 10]	καὶ τετόξευμαι ἤδη καὶ ἀπὸ	μηχανῆς	βέβλημαι, καὶ λίθοις πολλαχῇ καὶ
[7, 2]	εἴ του δέοιτο· ὁ δὲ	Διογένης	ἄλλου μὲν ἔφη δεῖσθαι οὐδενός,
[7, 2]	ὅντινα μάλιστα δὴ αὑτοῦ ἀκράτορα	Μεγασθένης	ἀνέγραψεν αὐτοὺς τοὺς σοφιστὰς λέγειν
[7, 20]	πρόσω δὲ οὐκέτι περαιωθῆναι ἐτόλμησεν·	Ἀνδροσθένης	δὲ ξὺν ἄλλῃ τριακοντόρῳ σταλεὶς
[7, 15]	τι τῆς ἐς τὸ ἔπειτα	ἐσομένης	δυνάμεως μαντεύσασθαι, τόν τε κόσμον
[7, 26]	δὲ ἄφωνον μὲν εἶναι λέγουσι	παραπορευομένης	τῆς στρατιᾶς, δεξιοῦσθαι δὲ ὡς
[7, 6]	οἱ Μαζαίου, καὶ Σισίνης καὶ	Φραδασμένης	{καὶ} οἱ Φραταφέρνου τοῦ Παρθυαίων
[7, 17]	ἐκ πλίνθου ὀπτῆς ἐν ἀσφάλτῳ	ἡρμοσμένης.	τοῦτον τὸν νεών, ὥσπερ καὶ
[7, 9]	πάροδον πλατεῖαν καὶ εὔπορον ἀντὶ	στενῆς	τε καὶ ἀπόρου ὑμῖν ἐποίησεν,
[7, 9]	καὶ τὰ ἐξ Αἰγύπτου καὶ	Κυρήνης	ἀγαθά, ὅσα ἀμαχεὶ ἐκτησάμην, ὑμῖν
[7, 14]	τὸ πολὺ μέρος τῆς ἡμέρας	ἐκείνης	ἐρριμμένον ἐπὶ τοῦ σώματος τοῦ
[7, 3]	τοῦ ἵππου ἐπιβῆναι, ἀλλὰ ἐπὶ	κλίνης	γὰρ κομισθῆναι φερόμενον, ἐστεφανωμένον τε
[7, 25]	ἤδη ἐπύρεσσεν. ἐκκομισθέντα δὲ ἐπὶ	κλίνης	πρὸς τὰ ἱερὰ θῦσαι ὡς
[7, 25]	ἐκεῖθεν δὲ κατακομισθῆναι ἐπὶ τῆς	κλίνης	ὡς ἐπὶ τὸν ποταμόν, καὶ
[7, 11]	ἵππου τῆς ἑταιρικῆς οὐκ ἀφανής,	Καλλίνης	ὄνομα, τοιαῦτα εἶπεν· ὦ βασιλεῦ,
[7, 11]	καλέσω. ταῦτα εἰπόντα προσελθὼν ὁ	Καλλίνης	τε ἐφίλησε καὶ ὅστις ἄλλος
[7, 11]	κατέχει λόγος τοὺς μετασχόντας τῆς	θοίνης	ἐννακισχιλίους, καὶ τούτους πάντας μίαν
[7, 30]	καὶ ἐς ὅσον εὐτυχίας τῆς	ἀνθρωπίνης	ἐλθόντα βασιλέα τε ἀμφοῖν τοῖν
[7, 6]	καὶ Ἀρτιβόλης οἱ Μαζαίου, καὶ	Σισίνης	καὶ Φραδασμένης {καὶ} οἱ Φραταφέρνου
[7, 4]	δὲ Ἄρτωνιν· Νεάρχῳ δὲ τὴν	Βαρσίνης	τε καὶ Μέντορος παῖδα· Σελεύκῳ
[7, 6]	Κωφής τε ὁ Ἀρταβάζου καὶ	Ὑδάρνης	καὶ Ἀρτιβόλης οἱ Μαζαίου, καὶ
[7, 29]	πίνειν πολὺν οἶνον Ἀλέξανδρον, ἀλλὰ	φιλοφροσύνης	τῆς ἐς τοὺς ἑταίρους. ~Ὅστις
[7, 4]	Περσικῷ· θρόνοι ἐτέθησαν τοῖς νυμφίοις	ἐφεξῆς	καὶ μετὰ τὸν πότον ἧκον
[7, 11]	μὲν Μακεδόνων, ἐν δὲ τῷ	ἐφεξῆς	τούτων Περσῶν, ἐπὶ δὲ τούτοις
[7, 2]	κρείττω ἦν Ἀλέξανδρος, ἀλλ´ ἐκ	δόξης	γὰρ δεινῶς ἐκρατεῖτο. ἐπεὶ καὶ
[7, 16]	ἐν ἀκμῇ τῆς τε ἄλλης	δόξης	καὶ τοῦ πόθου τοῦ παρ´
[7, 10]	ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῆς ὑμετέρας	δόξης	καὶ τοῦ ὑμετέρου πλούτου νικῶντας
[7, 27]	εἰπεῖν ὅτι ἐφθόνησεν ἄρα αὐτῷ	δόξης	τῆς ἐς ἅπαν, ὡς θεῷ
[7, 19]	ἄλλο ἀνάθημα ἐκ τῆς Ἑλλάδος	Ξέρξης	ἀνεκόμισεν ἐς Βαβυλῶνα ἢ ἐς
[7, 17]	τὰ ἄλλα ἱερὰ τὰ Βαβυλωνίων,	Ξέρξης	κατέσκαψεν, ὅτε ἐκ τῆς Ἑλλάδος
[7, 11]	ταραχῆς καὶ τοὺς ἄρξαντας τῆς	βοῆς	ἐκδιδόναι ἐθέλειν· οὔκουν ἀπαλλαγήσεσθαι τῶν
[7, 22]	διάδημα δὲ ἀπενεχθὲν πρὸς τῆς	πνοῆς	σχεθῆναι ἐν καλάμῳ· τὸν κάλαμον
[7, 13]	ὅτι Ἀτροπάτης ὁ τῆς Μηδίας	σατράπης	γυναῖκας ἑκατὸν αὐτῷ ἔδωκεν, ταύτας
[7, 6]	τετιμημένοις. Πευκέστας τε ὁ Περσῶν	σατράπης	τῇ τε σκευῇ καὶ τῇ
[7, 6]	καὶ ἡγεμὼν ἐπὶ τούτοις ἐπισταθεὶς	Ὑστάσπης	ὁ Βάκτριος, καὶ τούτοις δόρατα
[7, 2]	ἐπεὶ καὶ Διογένην τὸν ἐκ	Σινώπης	θαυμάσαι λέγεται, ἐν Ἰσθμῷ ἐντυχὼν
[7, 15]	καὶ Σκυθῶν τῶν ἐκ τῆς	Εὐρώπης,	καὶ Κελτοὺς καὶ Ἴβηρας, ὑπὲρ
[7, 6]	τῆς γυναικὸς Ἀλεξάνδρου ἀδελφός, καὶ	Αἰγοβάρης	καὶ ὁ τούτου ἀδελφὸς Μιθροβαῖος,
[7, 7]	τῶν ἐπιχωρίων κληΐζεται, ὁ μὲν	Τίγρης	πολύ τι ταπεινότερος ῥέων τοῦ
[7, 10]	πλούτου νικῶντας ὑμᾶς ἄγω διὰ	πάσης	γῆς καὶ θαλάσσης καὶ πάντων
[7, 1]	Καρχηδόνα οὕτω δὴ τῆς Ἀσίας	πάσης	δικαίως ἂν βασιλεὺς καλεῖσθαι· τοὺς
[7, 15]	ἀμφ´ αὐτὸν φανῆναι γῆς τε	ἁπάσης	καὶ θαλάσσης κύριον. Ἄριστος δὲ
[7, 3]	ὁρᾶσθαι δὲ πρὸς τῆς στρατιᾶς	ξυμπάσης.	Ἀλεξάνδρῳ δὲ οὐκ ἐπιεικὲς φανῆναι
[7, 10]	δ´ ἔντιμοί εἰσι λειτουργίας τε	ξυμπάσης	καὶ εἰσφορᾶς ἀπηλλαγμένοι· οὐ γάρ
[7, 9]	αὖ ἐκόσμησε καὶ ἡγεμὼν αὐτοκράτωρ	συμπάσης	τῆς ἄλλης Ἑλλάδος ἀποδειχθεὶς τῆς
[7, 15]	πρεσβείας ταύτης ὡς παρὰ Ἀλέξανδρον	σταλείσης	μνήμην τινὰ ἐποιήσατο, οὔτε τῶν
[7, 7]	ἦσαν τοῦ μή τινα ἀπὸ	θαλάσσης	ἀναπλεῦσαι εἰς τὴν χώραν αὐτῶν
[7, 19]	τῶν ἄλλων ὅσοι ἐργάται τῆς	θαλάσσης	ἀφῖχθαι αὐτῷ ἐκ Φοινίκης τε
[7, 20]	ἀνέχειν ἐπὶ πολὺ τῆς μεγάλης	θαλάσσης·	ἣν δὴ καὶ τοὺς σὺν
[7, 10]	ἄγω διὰ πάσης γῆς καὶ	θαλάσσης	καὶ πάντων ποταμῶν καὶ ὀρῶν
[7, 16]	ἐξεύρηντο αἱ ἀρχαὶ τῆς Κασπίας	θαλάσσης,	καίτοι ἐθνῶν τε αὐτὴν περιοικούντων
[7, 15]	φανῆναι γῆς τε ἁπάσης καὶ	θαλάσσης	κύριον. Ἄριστος δὲ καὶ Ἀσκληπιάδης
[7, 24]	τε ἐκ Περσῶν καὶ ἀπὸ	θαλάσσης	ξὺν Φιλοξένῳ καὶ Μενάνδρῳ ἥκουσαν
[7, 16]	θάλασσαν, κόλπον οὖσαν τῆς μεγάλης	θαλάσσης.	οὐ γάρ πω ἐξεύρηντο αἱ
[7, 19]	τὸν Εὐφράτην ποταμὸν ἀναπεπλευκὸς ἀπὸ	θαλάσσης	τῆς Περσικῆς, ὅ τι περ
[7, 13]	καὶ ζωστῆρά τινα Ἱππολύτης τῆς	βασιλίσσης	αὐτῶν ὅτι ἐς τὴν Ἑλλάδα
[7, 9]	τῆς γε οὐδὲ ὑμᾶς αὐτοὺς	βοσκούσης	καλῶς εὐθὺς μὲν τοῦ Ἑλλησπόντου
[7, 17]	αὑτῶν φέροι αὐτοῖς ἡ κώλυσις	τῆς	Ἀλεξάνδρου ἐς Βαβυλῶνα ἐν τῷ
[7, 27]	καὶ ἄλλα οἶδα ἀναγεγραμμένα ὑπὲρ	τῆς	Ἀλεξάνδρου τελευτῆς, καὶ φάρμακον ὅτι
[7, 6]	πόλεών τε τῶν νεοκτίστων καὶ	τῆς	ἄλλης γῆς τῆς δοριαλώτου παῖδας
[7, 9]	ἐκόσμησε καὶ ἡγεμὼν αὐτοκράτωρ συμπάσης	τῆς	ἄλλης Ἑλλάδος ἀποδειχθεὶς τῆς ἐπὶ
[7, 19]	αὐτῷ ἐκ Φοινίκης τε καὶ	τῆς	ἄλλης παραλίας· λιμένα τε ὅτι
[7, 30]	ἐκεῖνον καὶ ἐς ὅσον εὐτυχίας	τῆς	ἀνθρωπίνης ἐλθόντα βασιλέα τε ἀμφοῖν
[7, 18]	μάντιν γὰρ εἶναι τὸν Πειθαγόραν	τῆς	ἀπὸ σπλάγχνων μαντείας, μαντεύσασθαι καὶ
[7, 20]	ὅτι οὐκ ἐλάττων ἡ παράλιος	τῆς	Ἀραβίας ἤπερ ἡ τῆς Ἰνδικῆς
[7, 20]	γὰρ ἂν σωθῆναι πλεύσαντας ὑπὲρ	τῆς	Ἀραβίας τὰ ἔρημα, ἐφ´ ὅτῳ
[7, 19]	ἀπενεχθῆναι ὀπίσω ἐς Ἀθήνας καὶ	τῆς	Ἀρτέμιδος τῆς Κελκέας τὸ ἕδος.
[7, 11]	καὶ ὁμόνοιάν τε καὶ κοινωνίαν	τῆς	ἀρχῆς Μακεδόσι καὶ Πέρσαις. εἶναι
[7, 1]	βασιλέας οὐδὲ τοῦ πολλοστοῦ μέρους	τῆς	Ἀσίας ἐπάρχοντας οὐ σὺν δίκῃ
[7, 15]	καὶ στεφανούντων ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ	τῆς	Ἀσίας, καὶ ἐξ Ἰταλίας Βρέττιοί
[7, 1]	καταστρεψάμενος καὶ Καρχηδόνα οὕτω δὴ	τῆς	Ἀσίας πάσης δικαίως ἂν βασιλεὺς
[7, 19]	ἐς Σοῦσα ἢ ὅπῃ ἄλλῃ	τῆς	Ἀσίας, ταῦτα δοῦναι ἄγειν τοῖς
[7, 4]	Δαρείου παῖδα καὶ ταύτην, ἀδελφὴν	τῆς	αὑτοῦ γυναικός· ἐθέλειν γάρ οἱ
[7, 21]	Εὐφράτου ἐκβολαὶ πρὸς τοῦ σατράπου	τῆς	Βαβυλωνίας πολλῷ πόνῳ, καίπερ οὐ
[7, 21]	καλούμενον ποταμόν. ἀπέχει δὲ οὗτος	τῆς	Βαβυλῶνος σταδίους ὅσον ὀκτακοσίους, καὶ
[7, 8]	ἐν τῷ τότε καὶ ἀπὸ	τῆς	βαρβαρικῆς θεραπείας οὐκέτι ὡς πάλαι
[7, 5]	Ὀνησίκριτον τὸν κυβερνήτην τῆς νεὼς	τῆς	βασιλικῆς· ἔτι δὲ Ἡφαιστίωνα καὶ
[7, 13]	ἐστάλη καὶ ζωστῆρά τινα Ἱππολύτης	τῆς	βασιλίσσης αὐτῶν ὅτι ἐς τὴν
[7, 11]	τότε ταραχῆς καὶ τοὺς ἄρξαντας	τῆς	βοῆς ἐκδιδόναι ἐθέλειν· οὔκουν ἀπαλλαγήσεσθαι
[7, 10]	τὰ στόματα ἐμβαλόντα, καὶ διὰ	τῆς	Γαδρωσίας τῆς ἐρήμου ἐλθόντα, ᾗ
[7, 9]	ὀκτακόσια ὁρμηθεὶς ἐκ τῆς χώρας	τῆς	γε οὐδὲ ὑμᾶς αὐτοὺς βοσκούσης
[7, 1]	Ἀλέξανδρε, ἄνθρωπος μὲν ἕκαστος τοσόνδε	τῆς	γῆς κατέχει ὅσονπερ τοῦτό ἐστιν
[7, 1]	ὀλίγον ὕστερον ἀποθανὼν τοσοῦτον καθέξεις	τῆς	γῆς ὅσον ἐξαρκεῖ ἐντεθάφθαι τῷ
[7, 21]	παρέχειν τὸ ὕδωρ ὑπὸ στερρότητος	τῆς	γῆς, τήν τε ἀποστροφὴν αὐτοῦ
[7, 28]	τοῦ σώματος ἐγκρατέστατος, τῶν δὲ	τῆς	γνώμης ἐπαίνου μόνου ἀπληστότατος· ξυνιδεῖν
[7, 6]	Ὀξυάρτου μὲν παῖς, Ῥωξάνης δὲ	τῆς	γυναικὸς Ἀλεξάνδρου ἀδελφός, καὶ Αἰγοβάρης
[7, 23]	προὔχοντας, τὸν δὲ τῇ ἀρχῇ	τῆς	δεκάδος, δώδεκα δὲ Πέρσας, τοὺς
[7, 23]	τὰς Μακεδονικὰς τάξεις, δεκαδάρχην μὲν	τῆς	δεκάδος ἡγεῖσθαι Μακεδόνα καὶ ἐπὶ
[7, 23]	δὲ δώδεκα Πέρσας καὶ τελευταῖον	τῆς	δεκάδος Μακεδόνα, δεκαστάτηρον καὶ τοῦτον,
[7, 12]	ἀλλ´ ὡς μή τι ἐκ	τῆς	διαφορᾶς αὐτοῖς γένοιτο ἄχαρι ἐς
[7, 21]	αἳ δὴ ἀρχόμεναι ἀπὸ ταύτης	τῆς	διώρυχος διήκουσιν ἔστε ἐπὶ τὴν
[7, 6]	νεοκτίστων καὶ τῆς ἄλλης γῆς	τῆς	δοριαλώτου παῖδας ἡβάσκοντας ἤδη ἐς
[7, 5]	τούτων χρυσίον καὶ τοὺς ἐπιμελησομένους	τῆς	δόσεως ἑκάστοις, ὅστις συμβόλαιον ἐπεδείκνυτο,
[7, 24]	τάξεις· διψήσαντα δὲ ἀποχωρῆσαι ἐκ	τῆς	ἕδρας καταλιπόντα ἔρημον τὸν θρόνον
[7, 7]	θάλασσαν. ἤδη δὲ πλησίον ὢν	τῆς	ἐκβολῆς τῆς ἐς τὸν πόντον
[7, 12]	Θετταλῶν ἐξηγεῖσθαι καὶ τῶν Ἑλλήνων	τῆς	ἐλευθερίας· Ἀντίπατρον δὲ διαδόχους τοῖς
[7, 14]	τὴν ὁδὸν πολλὰς πρεσβείας ἀπὸ	τῆς	Ἑλλάδος, εἶναι δὲ δὴ ἐν
[7, 23]	πρεσβεῖαι δὲ ἐν τούτῳ ἐκ	τῆς	Ἑλλάδος ἧκον, καὶ τούτων οἱ
[7, 19]	δή τι ἄλλο ἀνάθημα ἐκ	τῆς	Ἑλλάδος Ξέρξης ἀνεκόμισεν ἐς Βαβυλῶνα
[7, 17]	Βαβυλωνίων, Ξέρξης κατέσκαψεν, ὅτε ἐκ	τῆς	Ἑλλάδος ὀπίσω ἀπενόστησεν· Ἀλέξανδρος δὲ
[7, 30]	ἐκεῖνα ἐκάκισα ἀληθείας τε ἕνεκα	τῆς	ἐμῆς καὶ ἅμα ὠφελείας τῆς
[7, 23]	Πευκέστᾳ ἐπείθοντο, καὶ αὐτὸν Πευκέσταν	τῆς	ἐν κόσμῳ αὐτῶν ἐξηγήσεως, κατέλεγεν
[7, 20]	ἐπὶ τῆς νήσου τῆς Ἰκάρου	τῆς	ἐν τῷ Αἰγαίῳ πόντῳ, ἐς
[7, 11]	παρελθεῖν εἴσω· τούς τε αἰτίους	τῆς	ἐν τῷ τότε ταραχῆς καὶ
[7, 10]	τε ἀρετῆς τῆς ὑμετέρας καὶ	τῆς	ἐξ ἐμοῦ τιμῆς ἀθάνατα. ὅστις
[7, 9]	συμπάσης τῆς ἄλλης Ἑλλάδος ἀποδειχθεὶς	τῆς	ἐπὶ τὸν Πέρσην στρατιᾶς οὐχ
[7, 17]	ὠφελείας. ὅμως δὲ τά γε	τῆς	ἐπιστροφῆς τῆς κατὰ τὴν εἴσοδον
[7, 10]	ἐμβαλόντα, καὶ διὰ τῆς Γαδρωσίας	τῆς	ἐρήμου ἐλθόντα, ᾗ οὐδείς πω
[7, 30]	τῆς ἐμῆς καὶ ἅμα ὠφελείας	τῆς	ἐς ἀνθρώπους· ἐφ´ ὅτῳ ὡρμήθην
[7, 27]	ὅτι ἐφθόνησεν ἄρα αὐτῷ δόξης	τῆς	ἐς ἅπαν, ὡς θεῷ δὴ
[7, 20]	ἀνθρώπεια, Διόνυσον δὲ κατὰ δόξαν	τῆς	ἐς Ἰνδοὺς στρατιᾶς. οὔκουν ἀπαξιοῦν
[7, 15]	πρεσβείαις Ἀλέξανδρον ὑπὲρ Ῥωμαίων τι	τῆς	ἐς τὸ ἔπειτα ἐσομένης δυνάμεως
[7, 7]	δὲ πλησίον ὢν τῆς ἐκβολῆς	τῆς	ἐς τὸν πόντον τὰς μὲν
[7, 29]	πολὺν οἶνον Ἀλέξανδρον, ἀλλὰ φιλοφροσύνης	τῆς	ἐς τοὺς ἑταίρους. ~Ὅστις δὲ
[7, 11]	τε καὶ ἱππαρχίαν τῆς ἵππου	τῆς	ἑταιρικῆς οὐκ ἀφανής, Καλλίνης ὄνομα,
[7, 15]	ἐλθεῖν καὶ Σκυθῶν τῶν ἐκ	τῆς	Εὐρώπης, καὶ Κελτοὺς καὶ Ἴβηρας,
[7, 29]	ἀνεπιεικῶς ἐνθυμηθείη καὶ τὸ διηνεκὲς	τῆς	εὐτυχίας καὶ τοὺς πρὸς ἡδονήν,
[7, 16]	πόντου τοῦ Εὐξείνου ἢ ἀπὸ	τῆς	ἑῴας τῆς κατ´ Ἰνδοὺς ἐκπεριερχομένη
[7, 14]	οἱ μέν, τὸ πολὺ μέρος	τῆς	ἡμέρας ἐκείνης ἐρριμμένον ἐπὶ τοῦ
[7, 19]	καὶ τῶν ἄλλων ὅσοι ἐργάται	τῆς	θαλάσσης ἀφῖχθαι αὐτῷ ἐκ Φοινίκης
[7, 11]	δὲ κατέχει λόγος τοὺς μετασχόντας	τῆς	θοίνης ἐννακισχιλίους, καὶ τούτους πάντας
[7, 9]	ἐκ δούλων καὶ ὑπηκόων, καὶ	τῆς	Θρᾴκης τὰ πολλὰ τῇ Μακεδονίᾳ
[7, 20]	καλεῖσθαι Ἀλέξανδρος ἐπὶ τῆς νήσου	τῆς	Ἰκάρου τῆς ἐν τῷ Αἰγαίῳ
[7, 20]	παράλιος τῆς Ἀραβίας ἤπερ ἡ	τῆς	Ἰνδικῆς αὐτῷ ἐξηγγέλλετο, καὶ νῆσοι
[7, 20]	καὶ τοὺς σὺν Νεάρχῳ ἀπὸ	τῆς	Ἰνδικῆς πλέοντας, πρὶν ἐπικάμψαι ἐς
[7, 20]	καὶ ὅσον οὐ πολὺ ἀποδέον	τῆς	Ἰνδῶν γῆς, ἄκραν τε ἀνέχειν
[7, 5]	ἐπὶ τῷ περίπλῳ τῷ ἐκ	τῆς	Ἰνδῶν γῆς κατὰ τὴν μεγάλην
[7, 11]	καθ´ ἡλικίαν τε καὶ ἱππαρχίαν	τῆς	ἵππου τῆς ἑταιρικῆς οὐκ ἀφανής,
[7, 16]	γάρ πω ἐξεύρηντο αἱ ἀρχαὶ	τῆς	Κασπίας θαλάσσης, καίτοι ἐθνῶν τε
[7, 16]	Εὐξείνου ἢ ἀπὸ τῆς ἑῴας	τῆς	κατ´ Ἰνδοὺς ἐκπεριερχομένη ἡ μεγάλη
[7, 17]	δὲ τά γε τῆς ἐπιστροφῆς	τῆς	κατὰ τὴν εἴσοδον τὴν ἐς
[7, 19]	ἐς Ἀθήνας καὶ τῆς Ἀρτέμιδος	τῆς	Κελκέας τὸ ἕδος. Κατέλαβε δὲ
[7, 25]	πλευσουμένους. ἐκεῖθεν δὲ κατακομισθῆναι ἐπὶ	τῆς	κλίνης ὡς ἐπὶ τὸν ποταμόν,
[7, 29]	τῆς ὀξύτητός τε καὶ ὕβρεως	τῆς	Μακεδονικῆς· ἐφ´ ὅτῳ δὴ καὶ
[7, 20]	ἄκραν τε ἀνέχειν ἐπὶ πολὺ	τῆς	μεγάλης θαλάσσης· ἣν δὴ καὶ
[7, 16]	δὴ καλουμένην θάλασσαν, κόλπον οὖσαν	τῆς	μεγάλης θαλάσσης. οὐ γάρ πω
[7, 23]	Αἰγύπτῳ, ἐπιστέλλει ἐπιστολήν. καὶ ταύτην	τῆς	μὲν ἐς Ἡφαιστίωνα καὶ ἀποθανόντα
[7, 7]	ἀτίμῳ χώρᾳ ἄγοντος. ~Ἀλέξανδρος δὲ	τῆς	μὲν πεζῆς στρατιᾶς τὴν πολλὴν
[7, 13]	Ἐνταῦθα λέγουσιν ὅτι Ἀτροπάτης ὁ	τῆς	Μηδίας σατράπης γυναῖκας ἑκατὸν αὐτῷ
[7, 12]	ἐφέρετο Ἀλεξάνδρου ἐφ´ οἷς ὑπὲρ	τῆς	μητρὸς αὐτῷ ἐξηγγέλλετο, βαρὺ δὴ
[7, 12]	ἀληθὲς ἐκτρέπουσιν, ἐξηττώμενον Ἀλέξανδρον ἤδη	τῆς	μητρὸς τῶν διαβολῶν τῶν ἐς
[7, 23]	καὶ δεκαστάτηρον, οὕτως ὀνομαζόμενον ἀπὸ	τῆς	μισθοφορᾶς, ἥντινα μείονα μὲν τοῦ
[7, 5]	τούτοις δὲ Ὀνησίκριτον τὸν κυβερνήτην	τῆς	νεὼς τῆς βασιλικῆς· ἔτι δὲ
[7, 20]	Ἴκαρον ἐκέλευσε καλεῖσθαι Ἀλέξανδρος ἐπὶ	τῆς	νήσου τῆς Ἰκάρου τῆς ἐν
[7, 20]	ἐπὶ τοὺς Ἄραβας μέχρι μὲν	τῆς	νήσου τῆς Τύλου ἦλθε, τὸ
[7, 14]	τε ἡμέρα ἤδη ἦν αὐτῷ	τῆς	νόσου καὶ λέγουσι τὸ μὲν
[7, 3]	ὅτι βαδίσαι ἀδυνάτως εἶχεν ὑπὸ	τῆς	νόσου· οὐ μὴν δυνηθῆναί γε
[7, 15]	τε καὶ ἐς τοσόνδε ἀπὸ	τῆς	οἰκείας πρεσβεῦσαι, οὔτε φόβου ἐξαναγκάζοντος
[7, 1]	ὅτι πολυπράγμων καὶ ἀτάσθαλος, ἀπὸ	τῆς	οἰκείας τοσαύτην γῆν ἐπεξέρχῃ πράγματα
[7, 4]	{ἐν} ταύτῃ σατραπεύοντας καταφρονῆσαι αὐτοῦ	τῆς	οἴκοι ἀπονοστήσεως. οὐ μὴν ἀλλὰ
[7, 12]	ὁ μὲν τὴν αὐθάδειάν τε	τῆς	Ὀλυμπιάδος καὶ ὀξύτητα καὶ πολυπραγμοσύνην,
[7, 29]	ἀποστροφήν τινα εἶναι αὐτῷ ἀπὸ	τῆς	ὀξύτητός τε καὶ ὕβρεως τῆς
[7, 22]	λέγει αὐτόν, ἀλλὰ πληγὰς λαβεῖν	τῆς	περιθέσεως ἕνεκα τοῦ διαδήματος. Ἀριστόβουλος
[7, 19]	Εὐφράτην ποταμὸν ἀναπεπλευκὸς ἀπὸ θαλάσσης	τῆς	Περσικῆς, ὅ τι περ σὺν
[7, 22]	τὸ διάδημα δὲ ἀπενεχθὲν πρὸς	τῆς	πνοῆς σχεθῆναι ἐν καλάμῳ· τὸν
[7, 17]	στρατιᾷ, ὅτι τὰ ἀπὸ δυσμῶν	τῆς	πόλεως εἰσιόντι, εἰ ταύτῃ πρὸς
[7, 17]	παρ´ αὐτὸν πορεύεσθαι, θέλοντα ὑπερβάλλειν	τῆς	πόλεως τὸ μέρος τὸ ἐς
[7, 25]	δὲ τοῖς ἡγεμόσι παραγγέλλειν ὑπὲρ	τῆς	πορείας καὶ τοῦ πλοῦ, τοὺς
[7, 15]	δὴ οὔτε τις Ῥωμαίων ὑπὲρ	τῆς	πρεσβείας ταύτης ὡς παρὰ Ἀλέξανδρον
[7, 22]	τάλαντον μὲν ἐδωρήσατο αὐτῷ Ἀλέξανδρος	τῆς	προθυμίας ἕνεκα, ἀποτεμεῖν δὲ ἐκέλευσε
[7, 23]	δὴ τούς τε Πέρσας ἐπαινέσας	τῆς	προθυμίας, ὅτι πάντα Πευκέστᾳ ἐπείθοντο,
[7, 13]	μάχαις. ταύτας μὲν δὴ ἀπαλλάξαι	τῆς	στρατιᾶς Ἀλέξανδρον, μή τι νεωτερισθείη
[7, 8]	τὰ πολέμια ὄντας παραλύει μὲν	τῆς	στρατιᾶς, ἀποπέμπει δὲ ἐς τὰ
[7, 26]	ἄφωνον μὲν εἶναι λέγουσι παραπορευομένης	τῆς	στρατιᾶς, δεξιοῦσθαι δὲ ὡς ἑκάστους
[7, 15]	Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου, ὃς μέρος	τῆς	στρατιᾶς ἐπ´ αὐτοὺς ἦγεν. οὕτως
[7, 18]	τῶν ἑταίρων τῶν Ἀλεξάνδρου, στρατηγὸν	τῆς	στρατιᾶς ἣν παρὰ Μαζαίῳ τῷ
[7, 1]	τὴν ὄψιν αὐτοῦ τε καὶ	τῆς	στρατιᾶς, κρούειν δὲ τοῖς ποσὶ
[7, 3]	ἐν κόσμῳ, ὁρᾶσθαι δὲ πρὸς	τῆς	στρατιᾶς ξυμπάσης. Ἀλεξάνδρῳ δὲ οὐκ
[7, 5]	γάμοις. ~Καὶ τὰ χρέα ἐπιλύσασθαι	τῆς	στρατιᾶς ὅσοις χρέα ἦν ἐν
[7, 18]	μαντείας, μαντεύσασθαι καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ	τῆς	σωτηρίας. ἀντεπιστεῖλαι δὲ αὐτῷ Πειθαγόραν
[7, 14]	τὸ ὄνομα τοῦ Ἡφαιστίωνος ἐκ	τῆς	τάξεως, ἀλλὰ Ἡφαιστίωνός τε ἡ
[7, 16]	ἄμεινον αὐτῷ ἦν ἐν ἀκμῇ	τῆς	τε ἄλλης δόξης καὶ τοῦ
[7, 10]	τοῖς πλείστοις ὑμῶν εἰσι μνημεῖα	τῆς	τε ἀρετῆς τῆς ὑμετέρας καὶ
[7, 20]	πολιτεύειν κατὰ τὰ σφῶν νόμιμα.	τῆς	τε χώρας ἡ εὐδαιμονία ὑπεκίνει
[7, 27]	λελυπῆσθαι πρὸς Ἀλεξάνδρου ὀλίγῳ πρόσθεν	τῆς	τελευτῆς· οἱ δὲ καὶ Μήδιον
[7, 11]	δὲ οὔπω τις γέγευται ταύτης	τῆς	τιμῆς. ἔνθα δὴ ὑπολαβὼν Ἀλέξανδρος,
[7, 20]	Ἄραβας μέχρι μὲν τῆς νήσου	τῆς	Τύλου ἦλθε, τὸ πρόσω δὲ
[7, 10]	ξύλοις παιόμενος ὑπὲρ ὑμῶν καὶ	τῆς	ὑμετέρας δόξης καὶ τοῦ ὑμετέρου
[7, 10]	εἰσι μνημεῖα τῆς τε ἀρετῆς	τῆς	ὑμετέρας καὶ τῆς ἐξ ἐμοῦ
[7, 20]	Ἀλέξανδρον ἐξήγγειλεν τὸ μέγεθός τε	τῆς	χερρονήσου θαυμαστόν τι εἶναι καὶ
[7, 20]	ξὺν ἄλλῃ τριακοντόρῳ σταλεὶς καὶ	τῆς	χερρονήσου τι τῶν Ἀράβων παρέπλευσε·
[7, 21]	ἀφανῆ στόματα ἐκδίδωσι. τετηκυίας δὲ	τῆς	χιόνος ἀμφὶ Πλειάδων μάλιστα δύσιν
[7, 20]	προσκεῖσθαι πολλαί, καὶ λιμένες πανταχοῦ	τῆς	χώρας ἐνεῖναι, οἷοι παρασχεῖν μὲν
[7, 20]	αὐτόματοι ἐκφέρουσι· τό τε μέγεθος	τῆς	χώρας, ὅτι οὐκ ἐλάττων ἡ
[7, 9]	αὐτὸς ἄλλα ὀκτακόσια ὁρμηθεὶς ἐκ	τῆς	χώρας τῆς γε οὐδὲ ὑμᾶς
[7, 13]	δὲ ἱππικὰς δή τινας γυναῖκας	Ἀτροπάτης	ἔδειξεν Ἀλεξάνδρῳ, βαρβάρους τινὰς ἄλλας
[7, 13]	πολλὰς αὐτῶν. Ἐνταῦθα λέγουσιν ὅτι	Ἀτροπάτης	ὁ τῆς Μηδίας σατράπης γυναῖκας
[7, 7]	χώραν οὐδαμῇ παρέχει. ὁ δὲ	Εὐφράτης	μετέωρός τε ῥεῖ καὶ ἰσοχείλης
[7, 21]	τις ἀνίσχων ποταμός. ὁ γὰρ	Εὐφράτης	ποταμὸς ῥέων ἐκ τῶν Ἀρμενίων
[7, 21]	μάλιστα δύσιν ὀλίγος τε ὁ	Εὐφράτης	ῥέει καὶ οὐδὲν μεῖον τὸ
[7, 7]	ἐς οὐ πολὺ ὕδωρ ὁ	Εὐφράτης	τελευτῶν καὶ τεναγῶδες {ἐς} τοῦτο
[7, 10]	ὑμῶν εἰσι μνημεῖα τῆς τε	ἀρετῆς	τῆς ὑμετέρας καὶ τῆς ἐξ
[7, 20]	προὐχώρησεν Ἱέρων ὁ Σολεὺς ὁ	κυβερνήτης,	λαβὼν καὶ οὗτος παρ´ Ἀλεξάνδρου
[7, 17]	τε μέγιστος καὶ ἐκ πλίνθου	ὀπτῆς	ἐν ἀσφάλτῳ ἡρμοσμένης. τοῦτον τὸν
[7, 23]	καὶ τὸ λοιπόν, ὁπηλίκον ἂν	ἁμάρτῃς,	οὐδὲν πείσῃ ἐξ ἐμοῦ ἄχαρι.
[7, 16]	τὴν θάλασσαν, διὰ Σκυθῶν δὲ	Ἰαξάρτης·	καὶ τὸν Ἀράξην δὲ τὸν
[7, 22]	τήν τε γνώμην βασιλικώτατον καὶ	πλείστης	γῆς ἐπάρξαι μετά γε αὐτὸν
[7, 20]	ἱερὸν Ἀρτέμιδος καὶ τοὺς οἰκήτορας	αὐτῆς	ἀμφὶ τὸ ἱερὸν τὴν δίαιταν
[7, 27]	ἐξιόντα, ἀλλὰ εἰργόμενον γὰρ πρὸς	αὐτῆς	ἐποιμώξαντα εἰπεῖν ὅτι ἐφθόνησεν ἄρα
[7, 14]	χιλιαρχία ἐκαλεῖτο καὶ τὸ σημεῖον	αὐτῆς	ἡγεῖτο τὸ ἐξ Ἡφαιστίωνος πεποιημένον.
[7, 21]	γῆ καὶ πηλὸς ἡ πολλὴ	αὐτῆς,	οἵα δεχομένη τὸ ὕδωρ τοῦ
[7, 4]	γαμούμεναι καὶ παρεκαθέζοντο ἑκάστη τῷ	ἑαυτῆς·	οἱ δὲ ἐδεξιώσαντό τε αὐτὰς
[7, 11]	ἡ τῶν ἑταίρων ἵππος καὶ	ταύτης	ἄλλο ἄγημα βασιλικόν, οὐκέτι καρτεροὶ
[7, 3]	κελεῦσαι νησθῆναι αὐτῷ πυράν, καὶ	ταύτης	ἐπιμεληθῆναι Πτολεμαῖον τὸν Λάγου τὸν
[7, 21]	λίμνας, αἳ δὴ ἀρχόμεναι ἀπὸ	ταύτης	τῆς διώρυχος διήκουσιν ἔστε ἐπὶ
[7, 11]	Μακεδόνων δὲ οὔπω τις γέγευται	ταύτης	τῆς τιμῆς. ἔνθα δὴ ὑπολαβὼν
[7, 15]	τις Ῥωμαίων ὑπὲρ τῆς πρεσβείας	ταύτης	ὡς παρὰ Ἀλέξανδρον σταλείσης μνήμην
[7, 27]	οἶδα ἀναγεγραμμένα ὑπὲρ τῆς Ἀλεξάνδρου	τελευτῆς,	καὶ φάρμακον ὅτι ἐπέμφθη παρὰ
[7, 27]	πρὸς Ἀλεξάνδρου ὀλίγῳ πρόσθεν τῆς	τελευτῆς·	οἱ δὲ καὶ Μήδιον μετασχεῖν
[7, 13]	ὅτι ἐστάλη καὶ ζωστῆρά τινα	Ἱππολύτης	τῆς βασιλίσσης αὐτῶν ὅτι ἐς
[7, 21]	γῆ ἐφαίνετο, οἵα διακοπεῖσα, εἰ	ξυναφὴς	ἐγένετο τῇ πάλαι διώρυχι τῇ
[7, 17]	ὅμως δὲ τά γε τῆς	ἐπιστροφῆς	τῆς κατὰ τὴν εἴσοδον τὴν
[7, 6]	βαρβάρων, τῷ τε ἀγήματι προσκαταλεγέντες	Κωφής	τε ὁ Ἀρταβάζου καὶ Ὑδάρνης
[7, 11]	αἰτίους τῆς ἐν τῷ τότε	ταραχῆς	καὶ τοὺς ἄρξαντας τῆς βοῆς
[7, 11]	ὁμόνοιάν τε καὶ κοινωνίαν τῆς	ἀρχῆς	Μακεδόσι καὶ Πέρσαις. εἶναι δὲ
[7, 14]	ἐς τὸ θεῖον καὶ ταῖς	πέδαις	ἃς λέγουσιν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον
[7, 24]	τε νομιζομένας θυσίας ἐπὶ ξυμφοραῖς	ἀγαθαῖς	καί τινας καὶ ἐκ μαντείας
[7, 14]	Ἀλέξανδρος, ὥσπερ αὐτῷ ἐπὶ ξυμφοραῖς	ἀγαθαῖς	νόμος, καὶ ἀγῶνα ἐπετέλει γυμνικόν
[7, 15]	ὅτι ἐπρέσβευσαν· καὶ ἐντυχόντα ταῖς	πρεσβείαις	Ἀλέξανδρον ὑπὲρ Ῥωμαίων τι τῆς
[7, 19]	πρὸς Βαβυλῶνι ἐποίει ὀρυκτὸν ὅσον	χιλίαις	ναυσὶ μακραῖς ὅρμον εἶναι καὶ
[7, 20]	νέμεσθαί τε αὐτὴν αἰξί τε	ἀγρίαις	καὶ ἐλάφοις, καὶ ταύτας ἀνεῖσθαι
[7, 19]	τε ἄλλαις καὶ μάλιστα ταῖς	Ἰνδικαῖς,	καὶ ὅτι σῶος ἐξ Ἰνδῶν
[7, 13]	τὸ ἀνειμένον ταῖς ἵπποις ταῖς	βασιλικαῖς,	αὐτό τε πεδίον Νησαῖον καλούμενον
[7, 19]	ἦσαν καὶ ἐπαινούντων ἐπὶ ταῖς	νίκαις	ταῖς τε ἄλλαις καὶ μάλιστα
[7, 19]	ἐπὶ ταῖς νίκαις ταῖς τε	ἄλλαις	καὶ μάλιστα ταῖς Ἰνδικαῖς, καὶ
[7, 22]	Ἀσσυρίων τοὺς τάφους ἐν ταῖς	λίμναις	τε εἶναι τοὺς πολλοὺς καὶ
[7, 4]	καὶ ἡ Ὀξυάρτου τοῦ Βακτρίου	παῖς	Ῥωξάνη. Δρύπετιν δὲ Ἡφαιστίωνι δίδωσι,
[7, 6]	παῖδες, καὶ Ἰτάνης Ὀξυάρτου μὲν	παῖς,	Ῥωξάνης δὲ τῆς γυναικὸς Ἀλεξάνδρου
[7, 9]	ὑμᾶς πλανήτας καὶ ἀπόρους, ἐν	διφθέραις	τοὺς πολλοὺς νέμοντας ἀνὰ τὰ
[7, 19]	ἐποίει ὀρυκτὸν ὅσον χιλίαις ναυσὶ	μακραῖς	ὅρμον εἶναι καὶ νεωσοίκους ἐπὶ
[7, 24]	τάς τε νομιζομένας θυσίας ἐπὶ	ξυμφοραῖς	ἀγαθαῖς καί τινας καὶ ἐκ
[7, 14]	ἔθυσεν Ἀλέξανδρος, ὥσπερ αὐτῷ ἐπὶ	ξυμφοραῖς	ἀγαθαῖς νόμος, καὶ ἀγῶνα ἐπετέλει
[7, 4]	τὴν αὑτοῦ ἕκαστος· προῖκας δὲ	ξυμπάσαις	ἐπέδωκεν Ἀλέξανδρος. καὶ ὅσοι δὲ
[7, 11]	αὐτοῖς ἐξηγγέλλετο, αἵ τε ἡγεμονίαι	Πέρσαις	διδόμεναι καὶ ἡ στρατιὰ ἡ
[7, 11]	κοινωνίαν τῆς ἀρχῆς Μακεδόσι καὶ	Πέρσαις.	εἶναι δὲ κατέχει λόγος τοὺς
[7, 7]	ἅτε δὴ οὐ ναυτικοῖς τοῖς	Πέρσαις·	οὕτω δὴ συνεχεῖς οἱ καταρράκται
[7, 7]	αὐτοῦ, αὐτὸς δὲ ταῖς μάλιστα	ταχυναυτούσαις	παρέπλει ἀπὸ τοῦ Εὐλαίου ποταμοῦ
[7, 13]	ἐπῆλθον ἔθνη βαρβαρικά, ἵναπερ καὶ	ταῖς	Ἀμαζόσιν ἐντετυχήκεσαν ἂν, εἴπερ οὖν
[7, 26]	ἡμέραν. ~Οὕτως ἐν ταῖς ἐφημερίσι	ταῖς	βασιλείοις ἀναγέγραπται, καὶ ἐπὶ τούτοις
[7, 13]	Ἀλέξανδρον τὸ ἀνειμένον ταῖς ἵπποις	ταῖς	βασιλικαῖς, αὐτό τε πεδίον Νησαῖον
[7, 26]	καὶ τὴν ἡμέραν. ~Οὕτως ἐν	ταῖς	ἐφημερίσι ταῖς βασιλείοις ἀναγέγραπται, καὶ
[7, 19]	ταῖς τε ἄλλαις καὶ μάλιστα	ταῖς	Ἰνδικαῖς, καὶ ὅτι σῶος ἐξ
[7, 13]	λέγεται ἰδεῖν Ἀλέξανδρον τὸ ἀνειμένον	ταῖς	ἵπποις ταῖς βασιλικαῖς, αὐτό τε
[7, 22]	τῶν Ἀσσυρίων τοὺς τάφους ἐν	ταῖς	λίμναις τε εἶναι τοὺς πολλοὺς
[7, 7]	νεῶν καταλείπει αὐτοῦ, αὐτὸς δὲ	ταῖς	μάλιστα ταχυναυτούσαις παρέπλει ἀπὸ τοῦ
[7, 13]	δὴ καὶ ἔξω εἶχον ἐν	ταῖς	μάχαις. ταύτας μὲν δὴ ἀπαλλάξαι
[7, 19]	αὐτὸν ἦσαν καὶ ἐπαινούντων ἐπὶ	ταῖς	νίκαις ταῖς τε ἄλλαις καὶ
[7, 14]	τῇ ἐς τὸ θεῖον καὶ	ταῖς	πέδαις ἃς λέγουσιν ἐς τὸν
[7, 15]	λέγουσιν ὅτι ἐπρέσβευσαν· καὶ ἐντυχόντα	ταῖς	πρεσβείαις Ἀλέξανδρον ὑπὲρ Ῥωμαίων τι
[7, 29]	δὴ καὶ ἐγκαταμῖξαί μοι δοκεῖ	ταῖς	τάξεσιν αὐτῶν τοὺς Πέρσας τοὺς
[7, 19]	καὶ ἐπαινούντων ἐπὶ ταῖς νίκαις	ταῖς	τε ἄλλαις καὶ μάλιστα ταῖς
[7, 2]	ἐν ἡλίῳ, ἐπιστὰς σὺν τοῖς	ὑπασπισταῖς	καὶ τοῖς πεζεταίροις καὶ ἐρόμενος
[7, 8]	αὐτὸς τῇ χειρὶ ἐπιδεικνύων τοῖς	ὑπασπισταῖς	οὕστινας χρὴ συλλαμβάνειν· καὶ ἐγένοντο
[7, 7]	ἐπιβὰς τῶν νεῶν ξὺν τοῖς	ὑπασπισταῖς	τε καὶ τῷ ἀγήματι καὶ
[7, 28]	δαημονέστατος· καὶ τὸν θυμὸν τοῖς	στρατιώταις	ἐπᾶραι καὶ ἐλπίδων ἀγαθῶν ἐμπλῆσαι
[7, 13]	καὶ ἔξω εἶχον ἐν ταῖς	μάχαις.	ταύτας μὲν δὴ ἀπαλλάξαι τῆς
[7, 25]	αὖθις παραγγέλλειν. τῇ δ´ ἐπιούσῃ	μόγις	ἐκκομισθῆναι πρὸς τὰ ἱερὰ καὶ
[7, 26]	ἑκάστους τήν τε κεφαλὴν ἐπαίροντα	μόγις	καὶ τοῖν ὀφθαλμοῖν ἐπισημαίνοντα. λέγουσι
[7, 14]	οἱ δὲ λέγουσιν ὅτι καὶ	εἰς	Ἄμμωνος ἔπεμψεν ἐρησομένους τὸν θεὸν
[7, 14]	τε τῶν ἀγωνιζομένων καὶ τῇ	εἰς	αὐτὸν χορηγίᾳ πολύ τι τῶν
[7, 18]	καὶ τὸν Πειθαγόραν, ἐπειδὴ παρῆλθεν	εἰς	Βαβυλῶνα, ἤρετο ὅτου γενομένου αὐτῷ
[7, 18]	παρὰ τὸν Ἀπολλόδωρον ἐκ Βαβυλῶνος	εἰς	Ἐκβάτανα, δηλοῦντα μηδέν τι δεδιέναι
[7, 30]	κακιζέτω, ἀλλὰ ξύμπαντα τὰ Ἀλεξάνδρου	εἰς	ἓν χωρίον ξυναγαγὼν οὕτω δὴ
[7, 4]	τοὺς ὑπηκόους, ὅτι χρόνιος ὁ	εἰς	Ἰνδοὺς στόλος ἐγεγένητο τῷ βασιλεῖ
[7, 16]	ἐκπεριερχομένη ἡ μεγάλη θάλασσα ἀναχεῖται	εἰς	κόλπον τὸν Ὑρκάνιον, καθάπερ οὖν
[7, 30]	ἦν οὔτε τις εἷς ἄνθρωπος	εἰς	ὃν οὐ πεφοιτήκει τὸ Ἀλεξάνδρου
[7, 25]	δὲ ἅμα οἷ πλέοντας ὡς	εἰς	πέμπτην πλευσουμένους. ἐκεῖθεν δὲ κατακομισθῆναι
[7, 10]	ναυτικοῦ τὴν ἀπ´ Ἰνδῶν γῆς	εἰς	Πέρσας θάλασσαν, ὡς εἰς Σοῦσα
[7, 10]	γῆς εἰς Πέρσας θάλασσαν, ὡς	εἰς	Σοῦσα ἐπανηγάγετε, ἀπολιπόντες οἴχεσθε, παραδόντες
[7, 6]	οἱ Εὐάκαι καλούμενοι ἱππεῖς καταλοχισθέντες	εἰς	τὴν ἵππον τὴν ἑταιρικὴν ὅσοι
[7, 25]	καὶ θῦσαι τὰ νομιζόμενα· καὶ	εἰς	τὴν καμάραν εἰσελθόντα κατακεῖσθαι διαμυθολογοῦντα
[7, 3]	ἐκπωμάτων ἢ στρωμάτων ὅσα ἐμβληθῆναι	εἰς	τὴν πυρὰν κόσμον αὐτῷ τετάχει
[7, 7]	μή τινα ἀπὸ θαλάσσης ἀναπλεῦσαι	εἰς	τὴν χώραν αὐτῶν νηΐτῃ στόλῳ
[7, 26]	ἐκ τοῦ θεοῦ μὴ κομίζεσθαι	εἰς	τὸ ἱερόν, ἀλλὰ αὐτοῦ μένοντι
[7, 26]	εἰ λῷον καὶ ἄμεινον Ἀλεξάνδρῳ	εἰς	τὸ ἱερὸν τοῦ θεοῦ κομισθέντα
[7, 15]	σφίσιν ἐπιχειροῦντας· ἀπελθόντων δὲ αὖθις	εἰς	τὸ λῃστεύειν τρεπόμενοι ἀπὸ τούτου
[7, 30]	τῷ τότε ἦν οὔτε τις	εἷς	ἄνθρωπος εἰς ὃν οὐ πεφοιτήκει
[7, 23]	Ἑλλάδος ἧκον, καὶ τούτων οἱ	πρέσβεις	αὐτοί τε ἐστεφανωμένοι Ἀλεξάνδρῳ προσῆλθον
[7, 15]	πρεσβεῦσαι λέγεται καὶ ἀπὸ Αἰθιόπων	πρέσβεις	ἐλθεῖν καὶ Σκυθῶν τῶν ἐκ
[7, 14]	δὲ δὴ ἐν τούτοις Ἐπιδαυρίων	πρέσβεις·	καὶ τούτους ὧν τε ἐδέοντο
[7, 10]	Γαδρωσίας τῆς ἐρήμου ἐλθόντα, ᾗ	οὐδείς	πω πρόσθεν σὺν στρατιᾷ ἦλθε,
[7, 5]	ἢ ἀληθεύειν δοκεῖν τὸν βασιλέα	καταθεὶς	δὲ τραπέζας ἐν τῷ στρατοπέδῳ
[7, 6]	Μιθροβαῖος, καὶ ἡγεμὼν ἐπὶ τούτοις	ἐπισταθεὶς	Ὑστάσπης ὁ Βάκτριος, καὶ τούτοις
[7, 9]	ἐπὶ τούτοις αὐτὸς ἄλλα ὀκτακόσια	ὁρμηθεὶς	ἐκ τῆς χώρας τῆς γε
[7, 7]	ποταμοὺς παραλαβὼν καὶ ἐξ αὐτῶν	αὐξηθεὶς	ἐσβάλλει ἐς τὸν πόντον τὸν
[7, 22]	ὅτι νηχομένου ἂν αὐτοῦ ἐβρέχετο,	περιθεὶς	δὲ τῇ κεφαλῇ τῇ αὑτοῦ
[7, 13]	ἂν ἐμνήσθη αὐτῶν, Φασιανῶν τε	μνησθεὶς	καὶ Κόλχων καὶ ὅσα ἄλλα
[7, 20]	πρὸς Ἀρχίου, ὃς ξὺν τριακοντόρῳ	ἐκπεμφθεὶς	ἐπὶ κατασκοπὴν τοῦ παράπλου τοῦ
[7, 9]	αὐτοκράτωρ συμπάσης τῆς ἄλλης Ἑλλάδος	ἀποδειχθεὶς	τῆς ἐπὶ τὸν Πέρσην στρατιᾶς
[7, 13]	ἐσταλμένας, πλήν γε δὴ ὅτι	πελέκεις	ἀντὶ δοράτων ἐφόρουν καὶ ἀντὶ
[7, 20]	Ἀνδροσθένης δὲ ξὺν ἄλλῃ τριακοντόρῳ	σταλεὶς	καὶ τῆς χερρονήσου τι τῶν
[7, 20]	τῷ ναυτικῷ, παρασχεῖν δὲ καὶ	πόλεις	ἐνοικισθῆναι καὶ ταύτας γενέσθαι εὐδαίμονας.
[7, 9]	ὑμῶν οἶδα, ὡς καθεύδειν ἔχοιτε	ὑμεῖς.	~Ἀλλὰ ταῦτα γὰρ ὑμῶν πονούντων
[7, 10]	Ὕφασιν διαπεράσαντα ἄν, εἰ μὴ	ὑμεῖς	ἀπωκνήσατε, καὶ ἐς τὴν μεγάλην
[7, 9]	καὶ ἡ ἔξω θάλασσα ὑμέτερα·	ὑμεῖς	σατράπαι, ὑμεῖς στρατηγοί, ὑμεῖς ταξιάρχαι.
[7, 9]	ἔξω θάλασσα ὑμέτερα· ὑμεῖς σατράπαι,	ὑμεῖς	στρατηγοί, ὑμεῖς ταξιάρχαι. ὡς ἔμοιγε
[7, 9]	ὑμέτερα· ὑμεῖς σατράπαι, ὑμεῖς στρατηγοί,	ὑμεῖς	ταξιάρχαι. ὡς ἔμοιγε αὐτῷ τί
[7, 11]	σαυτῷ συγγενεῖς καὶ καλοῦνται Πέρσαι	συγγενεῖς	Ἀλεξάνδρου καὶ φιλοῦσί σε, Μακεδόνων
[7, 11]	τῶν τάξεων διένειμε καὶ ὅσους	συγγενεῖς	ἀπέφηνε, τούτοις δὲ νόμιμον ἐποίησε
[7, 10]	καὶ πολλῶν ὑμῶν οἱ παῖδες	συγγενεῖς	ἔσονται τοῖς παισὶ τοῖς ἐμοῖς.
[7, 11]	μέν τινας ἤδη πεποίησαι σαυτῷ	συγγενεῖς	καὶ καλοῦνται Πέρσαι συγγενεῖς Ἀλεξάνδρου
[7, 11]	τε, ἔφη, ξύμπαντας ἐμαυτῷ τίθεμαι	συγγενεῖς	καὶ τό γε ἀπὸ τούτου
[7, 10]	τῶν πλείστων οἴκοι ἑστᾶσιν, οἱ	γονεῖς	δ´ ἔντιμοί εἰσι λειτουργίας τε
[7, 23]	κατέλεγεν αὐτοὺς ἐς τὰς Μακεδονικὰς	τάξεις,	δεκαδάρχην μὲν τῆς δεκάδος ἡγεῖσθαι
[7, 24]	Μενάνδρῳ ἥκουσαν ἐς τὰς Μακεδονικὰς	τάξεις·	διψήσαντα δὲ ἀποχωρῆσαι ἐκ τῆς
[7, 8]	ἱππέων ἐς τὰς τῶν ἑταίρων	τάξεις.	οὔκουν σιγῇ ἔχοντες ἐκαρτέρησαν, ἀλλὰ
[7, 1]	καὶ ὀλίγον ὕστερον ἀποθανὼν τοσοῦτον	καθέξεις	τῆς γῆς ὅσον ἐξαρκεῖ ἐντεθάφθαι
[7, 6]	καὶ οἱ Σογδιανῶν καὶ Ἀραχωτῶν	ἱππεῖς	καὶ Ζαραγγῶν δὲ καὶ Ἀρείων
[7, 6]	ἐκ Περσῶν οἱ Εὐάκαι καλούμενοι	ἱππεῖς	καταλοχισθέντες εἰς τὴν ἵππον τὴν
[7, 19]	ἐκ Φοινίκων, τετρήρεις δὲ τρεῖς,	τριήρεις	δὲ δώδεκα, τριακοντόρους δὲ ἐς
[7, 21]	δὲ αὐτῷ ἐναυπηγοῦντο μὲν αἱ	τριήρεις,	ὁ λιμὴν δὲ πρὸς Βαβυλῶνι
[7, 19]	μὲν δύο τῶν ἐκ Φοινίκων,	τετρήρεις	δὲ τρεῖς, τριήρεις δὲ δώδεκα,
[7, 23]	αὐτῷ τῶν τριήρων καὶ ὅσαι	τετρήρεις	κατὰ τὸν ποταμὸν ἐγίγνοντο, καὶ
[7, 19]	τὸ δὲ ἐκ Φοινίκης ἀνακεκομισμένον,	πεντήρεις	μὲν δύο τῶν ἐκ Φοινίκων,
[7, 19]	τῶν ἐκ Φοινίκων, τετρήρεις δὲ	τρεῖς,	τριήρεις δὲ δώδεκα, τριακοντόρους δὲ
[7, 24]	οὐδενὶ ἀγαθῷ ξυμβῆναι αὐτῷ οἱ	μάντεις	ἐξηγοῦντο. Ἡμέραι τε οὐ πολλαὶ
[7, 7]	ναυτικοῖς τοῖς Πέρσαις· οὕτω δὴ	συνεχεῖς	οἱ καταρράκται πεποιημένοι ἄπορον τὸν
[7, 18]	πρόσθεν ἡμέρᾳ ἢ τελευτῆσαι Ἡφαιστίωνα.	αὖθις	δὲ θύεσθαι τὸν Πειθαγόραν ἐπὶ
[7, 25]	καὶ λουσάμενον καθεύδειν τε καὶ	αὖθις	δειπνεῖν παρὰ Μηδίῳ καὶ αὖθις
[7, 15]	δυνάμει σφίσιν ἐπιχειροῦντας· ἀπελθόντων δὲ	αὖθις	εἰς τὸ λῃστεύειν τρεπόμενοι ἀπὸ
[7, 8]	κατεσιώπησαν οἱ ἄλλοι ἐκπλαγέντες, ἀναβὰς	αὖθις	ἐπὶ τὸ βῆμα ἔλεξεν ὧδε.
[7, 7]	πᾶσαν ἔχων ἐστρατοπεδεύκει. ἐκεῖθεν δὲ	αὖθις	ἔπλει ἐς Ὦπιν, πόλιν ἐπὶ
[7, 25]	πράξαντα δειπνῆσαι ὀλίγον· κομισθέντα δὲ	αὖθις	ἐς τὴν καμάραν πυρέσσειν ἤδη
[7, 25]	δὲ τὴν ὑστεραίαν λούσασθαί τε	αὖθις	καὶ θῦσαι τὰ νομιζόμενα· καὶ
[7, 25]	ἡμέραν. τῇ δὲ ὑστεραίᾳ λούσασθαι	αὖθις	καὶ θῦσαι τὰ τεταγμένα, καὶ
[7, 22]	Βαβυλῶνος πρίν τι παθεῖν, ἀνέπλει	αὖθις	κατὰ τὰ ἕλη θαρρῶν, ἐν
[7, 19]	Θάψακον πόλιν, ἐκεῖ δὲ ξυμπηχθείσας	αὖθις	καταπλεῦσαι ἐς Βαβυλῶνα. λέγει δὲ
[7, 25]	ποταμοῦ ἐς τὸν παράδεισον, κἀκεῖ	αὖθις	λουσάμενον ἀναπαύεσθαι. ἐς δὲ τὴν
[7, 18]	τῇ μαντείᾳ. τὸν δὲ γράψαι	αὖθις	ὅτι τόν τε βασιλέα αὐτὸν
[7, 25]	ἐπικαιριωτάτους καὶ ὑπὲρ τοῦ πλοῦ	αὖθις	παραγγέλλειν. τῇ δ´ ἐπιούσῃ μόγις
[7, 25]	αὖθις δειπνεῖν παρὰ Μηδίῳ καὶ	αὖθις	πίνειν πόρρω τῶν νυκτῶν· ἀπαλλαχθέντα
[7, 21]	τις μὴ ἀποφράξειε τὸν Πολλακόπαν	αὖθις,	ὡς κατὰ τὰς ὄχθας ἐκτραπὲν
[7, 8]	πολλοῖς καὶ ἄλλοις ἀχθεσθέντες, ὅτι	πολλάκις	ἤδη ἐλύπει αὐτοὺς ἥ τε
[7, 23]	μεσάγκυλα ἔχοντας. Ἐν τούτῳ δὲ	πολλάκις	μὲν τοῦ ναυτικοῦ ἀπεπειρᾶτο, πολλαὶ
[7, 13]	Ἀθηναίων καὶ Περσῶν. καὶ Ἡροδότῳ	πολλάκις	περὶ τῶν γυναικῶν τούτων πεποίηται,
[7, 30]	τι ἔθνος ἀνθρώπων οὔτε τις	πόλις	ἐν τῷ τότε ἦν οὔτε
[7, 2]	ὅτου ὁμιληταὶ οἱ ἄλλοι ἦσαν,	Δάνδαμις	ὄνομα, οὔτε αὐτὸς ἔφη παρ´
[7, 15]	κατὰ κώμας νέμονται, ὁπότε προσάγοι	δύναμις	ἐς τὰ ἄκρα τῶν ὀρῶν
[7, 23]	θεωροὶ οὕστινας ἐστάλκει ἐρησομένους ὅπως	θέμις	αὐτῷ τιμᾶν Ἡφαιστίωνα· οἱ δὲ
[7, 20]	ἀφέτους τῇ Ἀρτέμιδι, οὐδὲ εἶναι	θέμις	θήραν ποιεῖσθαι ἀπ´ αὐτῶν, ὅτι
[7, 23]	ὡς ἥρωϊ ἔφησαν ὅτι θύειν	θέμις	ὁ Ἄμμων λέγει. ὁ δὲ
[7, 11]	{καὶ ἀσθέτεροι ἄλλοι} καὶ ἀργυρασπίδων	τάξις	Περσικὴ καὶ ἡ τῶν ἑταίρων
[7, 8]	τὰ Μακεδονικὰ ἤθη κόσμησις καὶ	ἀνάμιξις	τῶν ἀλλοφύλων ἱππέων ἐς τὰς
[7, 11]	θυσίαν τε θύει τοῖς θεοῖς	οἷς	αὐτῷ νόμος καὶ θοίνην δημοτελῆ
[7, 29]	ἀφανέστερος ἢ Αἰακοῦ ἢ Ῥαδαμάνθυος,	οἷς	δὴ ἐς Δία ἀνενεχθεῖσα ἡ
[7, 2]	δὲ ὅμως ἄλλα καὶ τἀναντία	οἷς	ἐπῄνεσεν. ἐπεὶ καὶ Διογένην τὸν
[7, 29]	ξυνεσομένους· ἀλλὰ μεταγνῶναί γε ἐφ´	οἷς	ἐπλημμέλησε μόνῳ οἶδα τῶν πάλαι
[7, 6]	αὐτῶν, οὐδὲ τῶν γημάντων ἔστιν	οἷς,	καίτοι τῇ ἰσότητι τῇ ἐς
[7, 3]	πῦρ ἐς τὴν πυρὰν ἐνέβαλον	οἷς	προστεταγμένον ἦν, τάς τε σάλπιγγας
[7, 17]	αὐτοῦ μαλθακῶς ἀνθήψαντο τοῦ ἔργου	οἷς	ταῦτα ἐπετέτραπτο, ὁ δὲ τῇ
[7, 12]	τις τοιόσδε ἐφέρετο Ἀλεξάνδρου ἐφ´	οἷς	ὑπὲρ τῆς μητρὸς αὐτῷ ἐξηγγέλλετο,
[7, 5]	ὑπερασπίσαντα, καὶ διὰ τοὺς ἐν	Ἰνδοῖς	κινδύνους καὶ τὴν ἐν Ὤροις
[7, 20]	Ἀράβων κρατήσας ἐπιτρέψειεν αὐτοῖς, καθάπερ	Ἰνδοῖς,	πολιτεύειν κατὰ τὰ σφῶν νόμιμα.
[7, 11]	τούτοις θυσίαν τε θύει τοῖς	θεοῖς	οἷς αὐτῷ νόμος καὶ θοίνην
[7, 24]	τούτῳ ἐγένοντο καὶ τεθυκὼς τοῖς	θεοῖς	τάς τε νομιζομένας θυσίας ἐπὶ
[7, 10]	καὶ ἀπὸ μηχανῆς βέβλημαι, καὶ	λίθοις	πολλαχῇ καὶ ξύλοις παιόμενος ὑπὲρ
[7, 23]	ἐπικαλεῖσθαι ἀπὸ Ἡφαιστίωνος, καὶ τοῖς	συμβολαίοις	καθ´ ὅσα οἱ ἔμποροι ἀλλήλοις
[7, 9]	ὡς ἀντὶ τοῦ φόρους τελεῖν	Ἀθηναίοις	καὶ ὑπακούειν Θηβαίων, παρ´ ἡμῶν
[7, 26]	~Οὕτως ἐν ταῖς ἐφημερίσι ταῖς	βασιλείοις	ἀναγέγραπται, καὶ ἐπὶ τούτοις ὅτι
[7, 17]	μὲν λέγουσιν ὅτι ἐπὶ τοῖς	θεμελίοις	τοῖς πρόσθεν, καὶ τούτου ἕνεκα
[7, 21]	αἱ ἐπὶ τοῖς ὄρεσι τοῖς	Ἀρμενίοις	κατατηκόμεναι αὔξουσιν αὐτῷ τὸ ὕδωρ
[7, 9]	καὶ ὑπὲρ τούτων κακῶς μαχομένους	Ἰλλυριοῖς	καὶ Τριβαλλοῖς καὶ τοῖς ὁμόροις
[7, 4]	Ὕφασιν φθειρόμενον. καὶ αἱ ἐν	Γαδρωσίοις	δὲ αὐτῷ ξυμφοραὶ ξυνενεχθεῖσαι ἔτι
[7, 4]	τῷ Περσικῷ· θρόνοι ἐτέθησαν τοῖς	νυμφίοις	ἐφεξῆς καὶ μετὰ τὸν πότον
[7, 6]	οὓς Ἐπιγόνους ἐκάλει Ἀλέξανδρος, κεκοσμημένους	Μακεδονικοῖς	ὅπλοις καὶ τὰ πολέμια ἐς
[7, 7]	δὲ μεμηχάνητο ἅτε δὴ οὐ	ναυτικοῖς	τοῖς Πέρσαις· οὕτω δὴ συνεχεῖς
[7, 23]	γε δὴ ὅτι οὐκ ἐπὶ	μεγάλοις	μεγάλως διεσπουδάζετο. ἐκεῖνα δὲ καὶ
[7, 23]	συμβολαίοις καθ´ ὅσα οἱ ἔμποροι	ἀλλήλοις	ξυμβάλλουσιν ἐγγράφεσθαι τὸ ὄνομα Ἡφαιστίωνος.
[7, 24]	ἐκ μαντείας εὐωχεῖτο ἅμα τοῖς	φίλοις	καὶ ἔπινε πόρρω τῶν νυκτῶν.
[7, 5]	δισμύρια. Ἔδωκεν δὲ καὶ δῶρα	ἄλλοις	ἄλλα, ὅπως τις κατ´ ἀξίωσιν
[7, 8]	στρατιὰν ταύτην πᾶσαν πολλοῖς καὶ	ἄλλοις	ἀχθεσθέντες, ὅτι πολλάκις ἤδη ἐλύπει
[7, 30]	Ἀλεξάνδρου λέγονται καὶ φάσματα ἄλλα	ἄλλοις	γενόμενα καὶ ἐνύπνια φανέντα ἄλλα
[7, 3]	κόσμον αὐτῷ τετάχει Ἀλέξανδρος, ἄλλα	ἄλλοις	δοῦναι τῶν ἀμφ´ αὑτόν. οὕτω
[7, 4]	παῖδα· ὡσαύτως δὲ καὶ τοῖς	ἄλλοις	ἑταίροις τὰς δοκιμωτάτας Περσῶν τε
[7, 25]	θῦσαι. Νεάρχῳ δὲ καὶ τοῖς	ἄλλοις	ἡγεμόσι παραγγεῖλαι τὰ ἀμφὶ τὸν
[7, 3]	ἀνδρὶ γιγνόμενον· ἀλλὰ τοῖς γὰρ	ἄλλοις	θαῦμα παρασχέσθαι οὐδέν τι παρακινήσαντα
[7, 30]	γενόμενα καὶ ἐνύπνια φανέντα ἄλλα	ἄλλοις	καὶ ἡ ἐς τοῦτο ἐξ
[7, 1]	πράγματα ἔχων τε καὶ παρέχων	ἄλλοις.	καὶ οὖν καὶ ὀλίγον ὕστερον
[7, 12]	τὰ πρῶτα φέρεσθαι ἐν τοῖς	ἄλλοις	Μακεδόσι τε καὶ Ἕλλησι. καὶ
[7, 1]	δὲ ἄνθρωπος ὢν παραπλήσιος τοῖς	ἄλλοις,	πλήν γε δὴ ὅτι πολυπράγμων
[7, 9]	τούτων κακῶς μαχομένους Ἰλλυριοῖς καὶ	Τριβαλλοῖς	καὶ τοῖς ὁμόροις Θρᾳξίν, χλαμύδας
[7, 6]	οὐ πρὸς θυμοῦ γενέσθαι τοῖς	πολλοῖς	αὐτῶν, οὐδὲ τῶν γημάντων ἔστιν
[7, 8]	κατὰ τὴν στρατιὰν ταύτην πᾶσαν	πολλοῖς	καὶ ἄλλοις ἀχθεσθέντες, ὅτι πολλάκις
[7, 7]	οὐκ ἔφη τῶν κρατούντων τοῖς	ὅπλοις	εἶναι τὰ τοιαῦτα σοφίσματα· οὔκουν
[7, 6]	Ἐπιγόνους ἐκάλει Ἀλέξανδρος, κεκοσμημένους Μακεδονικοῖς	ὅπλοις	καὶ τὰ πολέμια ἐς τὸν
[7, 10]	βέβλημαι, καὶ λίθοις πολλαχῇ καὶ	ξύλοις	παιόμενος ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῆς
[7, 4]	δωρεαὶ Ἀλεξάνδρου ἐδόθησαν ἐπὶ τοῖς	γάμοις.	~Καὶ τὰ χρέα ἐπιλύσασθαι τῆς
[7, 10]	συγγενεῖς ἔσονται τοῖς παισὶ τοῖς	ἐμοῖς.	ἔτι δὲ ᾧ χρέα ἦν,
[7, 9]	πόλεών τε οἰκήτορας ἀπέφηνε καὶ	νόμοις	καὶ ἔθεσι χρηστοῖς ἐκόσμησεν. αὐτῶν
[7, 4]	πιστεῦσαί τε τοῖς ἐπικαλουμένοις ὡς	πιθανοῖς	δὴ ἐν παντὶ οὖσι, καὶ
[7, 14]	τῶν Ἀμαζόνων κόσμον ἐσταλμένας. ~Ἐν	Ἐκβατάνοις	δὲ θυσίαν τε ἔθυσεν Ἀλέξανδρος,
[7, 14]	τοῦ Ἀσκληπιοῦ τὸ ἕδος ἐν	Ἐκβατάνοις	κατασκάψαι ἐκέλευσε, βαρβαρικὸν τοῦτό γε
[7, 5]	τοῖς κινδύνοις. καὶ ἐστεφάνωσε χρυσοῖς	στεφάνοις	τοὺς ἀνδραγαθίᾳ διαπρέποντας, πρῶτον μὲν
[7, 23]	Ἀλεξάνδρῳ προσῆλθον καὶ ἐστεφάνουν αὐτὸν	στεφάνοις	χρυσοῖς, ὡς θεωροὶ δῆθεν ἐς
[7, 10]	ἀπολιπόντες οἴχεσθε, παραδόντες φυλάσσειν τοῖς	νενικημένοις	βαρβάροις. ταῦτα ὑμῖν καὶ πρὸς
[7, 6]	τῇ ἐς τὸν βασιλέα μεγάλως	τετιμημένοις.	Πευκέστας τε ὁ Περσῶν σατράπης
[7, 12]	βαρβάρων γυναικῶν παῖδας τοῖς οἴκοι	ὑπολελειμμένοις	παισί τε καὶ μητράσιν αὐτῶν·
[7, 12]	ἐλευθερίας· Ἀντίπατρον δὲ διαδόχους τοῖς	ἀποπεμπομένοις	ἄγειν Μακεδόνας τῶν ἀκμαζόντων ἐκέλευσεν.
[7, 12]	παραδώσειν τοῖς πατράσιν. ταῦτά τε	ἀπαλλαττομένοις	ἀστάθμητα καὶ ἀτέκμαρτα ἐπηγγέλλετο, καὶ
[7, 12]	πράγματα, ὅσῳ ἐπικρύπτεται, τοσῷδε φιλοτιμότερον	ἐξηγουμένοις,	καὶ τὸ πιστὸν ἐς τὸ
[7, 4]	ἐς τὸ πιστεῦσαί τε τοῖς	ἐπικαλουμένοις	ὡς πιθανοῖς δὴ ἐν παντὶ
[7, 11]	δὲ νόμιμον ἐποίησε φιλεῖν αὐτὸν	μόνοις.	οἱ δὲ Μακεδόνες ἔν τε
[7, 5]	τις ἐπιφανὴς ἐγεγόνει ἐν τοῖς	κινδύνοις.	καὶ ἐστεφάνωσε χρυσοῖς στεφάνοις τοὺς
[7, 28]	καὶ τὸ δεῖμα ἐν τοῖς	κινδύνοις	τῷ ἀδεεῖ τῷ αὑτοῦ ἀφανίσαι,
[7, 13]	ἰδεῖν Ἀλέξανδρον τὸ ἀνειμένον ταῖς	ἵπποις	ταῖς βασιλικαῖς, αὐτό τε πεδίον
[7, 10]	οἴχεσθε, παραδόντες φυλάσσειν τοῖς νενικημένοις	βαρβάροις.	ταῦτα ὑμῖν καὶ πρὸς ἀνθρώπων
[7, 14]	πότοι αὐτῷ ἐγίνοντο παρὰ τοῖς	ἑταίροις.	καὶ ἐν τούτῳ Ἡφαιστίων ἔκαμε
[7, 4]	ὡσαύτως δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις	ἑταίροις	τὰς δοκιμωτάτας Περσῶν τε καὶ
[7, 2]	σὺν τοῖς ὑπασπισταῖς καὶ τοῖς	πεζεταίροις	καὶ ἐρόμενος εἴ του δέοιτο·
[7, 4]	τιμωρήσασθαι μεγάλως τοὺς καὶ ἐπὶ	μικροῖς	ἐξελεγχθέντας, ὅτι καὶ τὰ μεγάλα
[7, 30]	τε ὢν αὐτὸς καὶ ἐπὶ	σμικροῖς	πονούμενος καὶ οὐδὲ ταῦτα ἐν
[7, 9]	Ἰλλυριοῖς καὶ Τριβαλλοῖς καὶ τοῖς	ὁμόροις	Θρᾳξίν, χλαμύδας μὲν ὑμῖν ἀντὶ
[7, 9]	δὲ οὐδὲ ἑξήκοντα ἐν τοῖς	θησαυροῖς,	χρεῶν δὲ ὀφειλόμενα ὑπὸ Φιλίππου
[7, 5]	ἄλλα καλῶς ἔδοξε τὰ ἐν	Ὤροις	κοσμῆσαι. ἐπὶ τούτοις δὲ Νέαρχον
[7, 5]	Ἰνδοῖς κινδύνους καὶ τὴν ἐν	Ὤροις	νίκην γενομένην, ὅτι παραταξάμενος σὺν
[7, 9]	τὰ πεδία, ἀξιομάχους καταστήσας τοῖς	προσχώροις	τῶν βαρβάρων, ὡς μὴ χωρίων
[7, 5]	τὰ χρέα ἐπιλύσασθαι τῆς στρατιᾶς	ὅσοις	χρέα ἦν ἐν καιρῷ οἱ
[7, 4]	δὲ καὶ γάμους ἐποίησεν ἐν	Σούσοις	αὑτοῦ τε καὶ τῶν ἑταίρων·
[7, 5]	ἐν τοῖς κινδύνοις. καὶ ἐστεφάνωσε	χρυσοῖς	στεφάνοις τοὺς ἀνδραγαθίᾳ διαπρέποντας, πρῶτον
[7, 23]	προσῆλθον καὶ ἐστεφάνουν αὐτὸν στεφάνοις	χρυσοῖς,	ὡς θεωροὶ δῆθεν ἐς τιμὴν
[7, 29]	τοὺς Πέρσας τοὺς μηλοφόρους καὶ	τοῖς	ἀγήμασι τοὺς ὁμοτίμους. καὶ οἱ
[7, 4]	Βακτρίου παῖδα· ὡσαύτως δὲ καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἑταίροις τὰς δοκιμωτάτας Περσῶν
[7, 25]	λουσάμενον θῦσαι. Νεάρχῳ δὲ καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἡγεμόσι παραγγεῖλαι τὰ ἀμφὶ
[7, 12]	ἀξιοῦν τὰ πρῶτα φέρεσθαι ἐν	τοῖς	ἄλλοις Μακεδόσι τε καὶ Ἕλλησι.
[7, 1]	σὺ δὲ ἄνθρωπος ὢν παραπλήσιος	τοῖς	ἄλλοις, πλήν γε δὴ ὅτι
[7, 15]	αὐτόν τε αὑτῷ Ἀλέξανδρον καὶ	τοῖς	ἀμφ´ αὐτὸν φανῆναι γῆς τε
[7, 8]	ἐς τοὺς Μακεδόνας) καταπηδήσας σὺν	τοῖς	ἀμφ´ αὑτὸν ἡγεμόσιν ἀπὸ τοῦ
[7, 12]	τῆς ἐλευθερίας· Ἀντίπατρον δὲ διαδόχους	τοῖς	ἀποπεμπομένοις ἄγειν Μακεδόνας τῶν ἀκμαζόντων
[7, 21]	χιόνες αἱ ἐπὶ τοῖς ὄρεσι	τοῖς	Ἀρμενίοις κατατηκόμεναι αὔξουσιν αὐτῷ τὸ
[7, 15]	καὶ Λευκανοὶ καὶ Τυρρηνοὶ ἐπὶ	τοῖς	αὐτοῖς ἐπρέσβευον. καὶ Καρχηδονίους τότε
[7, 29]	ἡδονήν, οὐκ ἐπὶ τῷ βελτίστῳ,	τοῖς	βασιλεῦσι ξυνόντας τε καὶ ἐπὶ
[7, 4]	τούτοις δωρεαὶ Ἀλεξάνδρου ἐδόθησαν ἐπὶ	τοῖς	γάμοις. ~Καὶ τὰ χρέα ἐπιλύσασθαι
[7, 3]	ἐπὶ φίλῳ ἀνδρὶ γιγνόμενον· ἀλλὰ	τοῖς	γὰρ ἄλλοις θαῦμα παρασχέσθαι οὐδέν
[7, 22]	εἶναι τοὺς πολλοὺς καὶ ἐν	τοῖς	ἕλεσι δεδομημένους. ὡς δὲ ἔπλει
[7, 10]	παῖδες συγγενεῖς ἔσονται τοῖς παισὶ	τοῖς	ἐμοῖς. ἔτι δὲ ᾧ χρέα
[7, 27]	γενόμενος πιστοτέραν τὴν δόξαν παρὰ	τοῖς	ἔπειτα ἐγκαταλείποι ὅτι ἐκ θεοῦ
[7, 4]	τότε ἐς τὸ πιστεῦσαί τε	τοῖς	ἐπικαλουμένοις ὡς πιθανοῖς δὴ ἐν
[7, 14]	καὶ πότοι αὐτῷ ἐγίνοντο παρὰ	τοῖς	ἑταίροις. καὶ ἐν τούτῳ Ἡφαιστίων
[7, 25]	ἐπὶ κνέφας. ἐν τούτῳ δὲ	τοῖς	ἡγεμόσι παραγγέλλειν ὑπὲρ τῆς πορείας
[7, 25]	πρὸς Μήδιον· παραγγεῖλαι δὲ καὶ	τοῖς	ἡγεμόσιν ἀπαντῆσαι ἕωθεν. ταῦτα πράξαντα
[7, 25]	ἔτι παραγγέλλειν ὑπὲρ τοῦ πλοῦ	τοῖς	ἡγεμόσιν. ἐς δὲ τὴν ὑστεραίαν
[7, 17]	οἱ μὲν λέγουσιν ὅτι ἐπὶ	τοῖς	θεμελίοις τοῖς πρόσθεν, καὶ τούτου
[7, 11]	ἐπὶ τούτοις θυσίαν τε θύει	τοῖς	θεοῖς οἷς αὐτῷ νόμος καὶ
[7, 24]	ἐπὶ τούτῳ ἐγένοντο καὶ τεθυκὼς	τοῖς	θεοῖς τάς τε νομιζομένας θυσίας
[7, 9]	τάλαντα δὲ οὐδὲ ἑξήκοντα ἐν	τοῖς	θησαυροῖς, χρεῶν δὲ ὀφειλόμενα ὑπὸ
[7, 5]	εἴ τις ἐπιφανὴς ἐγεγόνει ἐν	τοῖς	κινδύνοις. καὶ ἐστεφάνωσε χρυσοῖς στεφάνοις
[7, 28]	ἐμπλῆσαι καὶ τὸ δεῖμα ἐν	τοῖς	κινδύνοις τῷ ἀδεεῖ τῷ αὑτοῦ
[7, 8]	Ἀλέξανδρος μὲν ὡς χαριούμενος δῆθεν	τοῖς	Μακεδόσιν ταῦτα ἔλεγεν· οἱ δὲ
[7, 13]	πρὸς Ἀμαζόνας ἔργου Ἀθηναίων ἐν	τοῖς	μάλιστα μνήμην ἐποιήσαντο. εἰ δὲ
[7, 10]	ἐπανηγάγετε, ἀπολιπόντες οἴχεσθε, παραδόντες φυλάσσειν	τοῖς	νενικημένοις βαρβάροις. ταῦτα ὑμῖν καὶ
[7, 4]	νόμῳ τῷ Περσικῷ· θρόνοι ἐτέθησαν	τοῖς	νυμφίοις ἐφεξῆς καὶ μετὰ τὸν
[7, 10]	νῦν τοὺς ἀπολέμους ὑμῶν ζηλωτοὺς	τοῖς	οἴκοι ἀποπέμψειν ἤμελλον· ἀλλ´ ἐπειδὴ
[7, 8]	ὅσα αὐτούς τε ζηλωτοτέρους ποιήσει	τοῖς	οἴκοι καὶ τοὺς ἄλλους Μακεδόνας
[7, 12]	ἐκ τῶν βαρβάρων γυναικῶν παῖδας	τοῖς	οἴκοι ὑπολελειμμένοις παισί τε καὶ
[7, 9]	μαχομένους Ἰλλυριοῖς καὶ Τριβαλλοῖς καὶ	τοῖς	ὁμόροις Θρᾳξίν, χλαμύδας μὲν ὑμῖν
[7, 7]	δὲ οὐκ ἔφη τῶν κρατούντων	τοῖς	ὅπλοις εἶναι τὰ τοιαῦτα σοφίσματα·
[7, 21]	γὰρ αἱ χιόνες αἱ ἐπὶ	τοῖς	ὄρεσι τοῖς Ἀρμενίοις κατατηκόμεναι αὔξουσιν
[7, 10]	ὑμῶν οἱ παῖδες συγγενεῖς ἔσονται	τοῖς	παισὶ τοῖς ἐμοῖς. ἔτι δὲ
[7, 12]	αὐτὸς ἐς Μακεδονίαν καὶ παραδώσειν	τοῖς	πατράσιν. ταῦτά τε ἀπαλλαττομένοις ἀστάθμητα
[7, 2]	ἐπιστὰς σὺν τοῖς ὑπασπισταῖς καὶ	τοῖς	πεζεταίροις καὶ ἐρόμενος εἴ του
[7, 7]	μεμηχάνητο ἅτε δὴ οὐ ναυτικοῖς	τοῖς	Πέρσαις· οὕτω δὴ συνεχεῖς οἱ
[7, 10]	διαλέλυμαι ταῦτα. στέφανοί τε χρυσοῖ	τοῖς	πλείστοις ὑμῶν εἰσι μνημεῖα τῆς
[7, 6]	ποιηθέντας οὐ πρὸς θυμοῦ γενέσθαι	τοῖς	πολλοῖς αὐτῶν, οὐδὲ τῶν γημάντων
[7, 1]	καὶ τῆς στρατιᾶς, κρούειν δὲ	τοῖς	ποσὶ τὴν γῆν ἐφ´ ἧς
[7, 19]	τῆς Ἀσίας, ταῦτα δοῦναι ἄγειν	τοῖς	πρέσβεσι· καὶ τὰς Ἁρμοδίου καὶ
[7, 17]	λέγουσιν ὅτι ἐπὶ τοῖς θεμελίοις	τοῖς	πρόσθεν, καὶ τούτου ἕνεκα τὸν
[7, 29]	ἂν παραπλήσιόν τι ἁμαρτεῖν, εἰ	τοῖς	πρόσθεν πλημμεληθεῖσιν ἀχθόμενος φαίνοιτο. ὅτι
[7, 9]	ἐς τὰ πεδία, ἀξιομάχους καταστήσας	τοῖς	προσχώροις τῶν βαρβάρων, ὡς μὴ
[7, 28]	κοσμῆσαι δαημονέστατος· καὶ τὸν θυμὸν	τοῖς	στρατιώταις ἐπᾶραι καὶ ἐλπίδων ἀγαθῶν
[7, 23]	ἐπικρατήσῃ ἐπικαλεῖσθαι ἀπὸ Ἡφαιστίωνος, καὶ	τοῖς	συμβολαίοις καθ´ ὅσα οἱ ἔμποροι
[7, 12]	τις οὗτος ἐφοίτα ἀφανὴς παρὰ	τοῖς	τὰ βασιλικὰ πράγματα, ὅσῳ ἐπικρύπτεται,
[7, 29]	εἶναι ἐπ´ αὐτῷ μεταγιγνώσκοντα, ὡς	τοῖς	τε παθοῦσί τι ἄχαρι οὐ
[7, 9]	σιτία ἐμοὶ δοκῶ τὰ αὐτὰ	τοῖς	τρυφῶσιν ὑμῶν σιτεῖσθαι· προαγρυπνῶν δὲ
[7, 2]	κατακειμένῳ ἐν ἡλίῳ, ἐπιστὰς σὺν	τοῖς	ὑπασπισταῖς καὶ τοῖς πεζεταίροις καὶ
[7, 8]	κελεύει, αὐτὸς τῇ χειρὶ ἐπιδεικνύων	τοῖς	ὑπασπισταῖς οὕστινας χρὴ συλλαμβάνειν· καὶ
[7, 7]	γῆν ἐπιβὰς τῶν νεῶν ξὺν	τοῖς	ὑπασπισταῖς τε καὶ τῷ ἀγήματι
[7, 24]	καὶ ἐκ μαντείας εὐωχεῖτο ἅμα	τοῖς	φίλοις καὶ ἔπινε πόρρω τῶν
[7, 5]	καὶ τοὺς ἐπιμελησομένους τῆς δόσεως	ἑκάστοις,	ὅστις συμβόλαιον ἐπεδείκνυτο, ἐπιλύεσθαι τὰ
[7, 15]	ἀθρόοι ἢ ὅπως ἂν προχωρῇ	ἑκάστοις	οὕτω διαφεύγουσιν, ἐς ἀπορίαν βάλλοντες
[7, 9]	ἀπέφηνε καὶ νόμοις καὶ ἔθεσι	χρηστοῖς	ἐκόσμησεν. αὐτῶν δὲ ἐκείνων τῶν
[7, 10]	ταῦτα. στέφανοί τε χρυσοῖ τοῖς	πλείστοις	ὑμῶν εἰσι μνημεῖα τῆς τε
[7, 14]	Ἀλεξάνδρου τυχεῖν καὶ ἀνάθημα δοῦναι	αὐτοῖς	Ἀλέξανδρον κομίζειν τῷ Ἀσκληπιῷ, ἐπειπόντα
[7, 20]	τῶν λιμνῶν τὴν κασίαν γίγνεσθαι	αὐτοῖς,	ἀπὸ δὲ τῶν δένδρων τὴν
[7, 12]	μή τι ἐκ τῆς διαφορᾶς	αὐτοῖς	γένοιτο ἄχαρι ἐς ἀλλήλους καὶ
[7, 2]	ἀγαθῷ οὐδενί, μηδὲ πέρας τι	αὐτοῖς	γινόμενον τῶν πολλῶν πλανῶν. οὔτ´
[7, 1]	Ἀλεξάνδρου ὑπαιθρίους ἐν λειμῶνι, ἵναπερ	αὐτοῖς	διατριβαὶ ἦσαν, ἄλλο μὲν οὐδὲν
[7, 11]	τὰ Περσῶν τε καὶ Μήδων	αὐτοῖς	ἐξηγγέλλετο, αἵ τε ἡγεμονίαι Πέρσαις
[7, 15]	Λευκανοὶ καὶ Τυρρηνοὶ ἐπὶ τοῖς	αὐτοῖς	ἐπρέσβευον. καὶ Καρχηδονίους τότε πρεσβεῦσαι
[7, 17]	ἐς ὠφέλειαν τὴν αὑτῶν φέροι	αὐτοῖς	ἡ κώλυσις τῆς Ἀλεξάνδρου ἐς
[7, 20]	οὖν καὶ Ἀράβων κρατήσας ἐπιτρέψειεν	αὐτοῖς,	καθάπερ Ἰνδοῖς, πολιτεύειν κατὰ τὰ
[7, 16]	τῷ τότε. τὸν δὲ ἀποκρίνασθαι	αὐτοῖς	λόγος τοῦ Εὐριπίδου τοῦ ποιητοῦ
[7, 18]	τι δεδιέναι Ἡφαιστίωνα· ἔσεσθαι γὰρ	αὐτοῖς	ὀλίγου χρόνου ἐκποδών. καὶ ταύτην
[7, 17]	τὴν ἐς τὴν πόλιν ἐθελῆσαι	αὐτοῖς	πεισθῆναι λέγει Ἀριστόβουλος, καὶ τῇ
[7, 1]	δι´ ἑρμηνέων ὅ τι νοοῖ	αὐτοῖς	τὸ ἔργον, τοὺς δὲ ὑποκρίνασθαι
[7, 5]	καὶ σὺν χάριτι μείζονι ἐγίγνετο	αὐτοῖς	τὸ μὴ γνωσθῆναι μᾶλλόν τι
[7, 11]	τοὺς ἐπιλέκτους τάς τε ἡγεμονίας	αὐτοῖς	τῶν τάξεων διένειμε καὶ ὅσους
[7, 12]	ἑαυτοῦ κεφαλῇ ἄγει, Κρατερόν, ξυμπέμπει	αὐτοῖς	φύλακά τε καὶ ἡγεμόνα τοῦ
[7, 9]	ἐς πεντακόσια τάλαντα, δανεισάμενος ἐπὶ	τούτοις	αὐτὸς ἄλλα ὀκτακόσια ὁρμηθεὶς ἐκ
[7, 23]	ἐν τιμῇ στρατευομένων ἔφερεν· ἐπὶ	τούτοις	δὲ δώδεκα Πέρσας καὶ τελευταῖον
[7, 5]	τὰ ἐν Ὤροις κοσμῆσαι. ἐπὶ	τούτοις	δὲ Νέαρχον ἐπὶ τῷ περίπλῳ
[7, 11]	διένειμε καὶ ὅσους συγγενεῖς ἀπέφηνε,	τούτοις	δὲ νόμιμον ἐποίησε φιλεῖν αὐτὸν
[7, 5]	ἀφιγμένος ἐς Σοῦσα ἦν· ἐπὶ	τούτοις	δὲ Ὀνησίκριτον τὸν κυβερνήτην τῆς
[7, 12]	αὐτῷ ἐγένοντο ἐς τοὺς μυρίους.	τούτοις	δὲ τήν τε μισθοφορὰν οὐ
[7, 6]	ἐπισταθεὶς Ὑστάσπης ὁ Βάκτριος, καὶ	τούτοις	δόρατα Μακεδονικὰ ἀντὶ τῶν βαρβαρικῶν
[7, 4]	ἐγένοντο ὑπὲρ τοὺς μυρίους, καὶ	τούτοις	δωρεαὶ Ἀλεξάνδρου ἐδόθησαν ἐπὶ τοῖς
[7, 14]	Ἑλλάδος, εἶναι δὲ δὴ ἐν	τούτοις	Ἐπιδαυρίων πρέσβεις· καὶ τούτους ὧν
[7, 6]	ἀδελφὸς Μιθροβαῖος, καὶ ἡγεμὼν ἐπὶ	τούτοις	ἐπισταθεὶς Ὑστάσπης ὁ Βάκτριος, καὶ
[7, 11]	στρατόπεδον ἀπῄεσαν. Ἀλέξανδρος δὲ ἐπὶ	τούτοις	θυσίαν τε θύει τοῖς θεοῖς
[7, 6]	ὑπερφέροντες ἐφαίνοντο, καὶ πέμπτη ἐπὶ	τούτοις	ἱππαρχία προσγενομένη, οὐ βαρβαρικὴ ἡ
[7, 26]	ταῖς βασιλείοις ἀναγέγραπται, καὶ ἐπὶ	τούτοις	ὅτι οἱ στρατιῶται ἐπόθησαν ἰδεῖν
[7, 11]	ἐφεξῆς τούτων Περσῶν, ἐπὶ δὲ	τούτοις	τῶν ἄλλων ἐθνῶν ὅσοι κατ´
[7, 20]	αὐτὴν αἰξί τε ἀγρίαις καὶ	ἐλάφοις,	καὶ ταύτας ἀνεῖσθαι ἀφέτους τῇ
[7, 29]	γιγνώσκοντες. μόνη γὰρ ἔμοιγε δοκεῖ	ἴασις	ἁμαρτίας ὁμολογεῖν τε ἁμαρτόντα καὶ
[7, 27]	ἐκ θεοῦ τε αὐτῷ ἡ	γένεσις	ξυνέβη καὶ παρὰ θεοὺς ἡ
[7, 29]	δὴ ἐς Δία ἀνενεχθεῖσα ἡ	γένεσις	πρὸς τῶν πάλαι ἀνθρώπων οὐδεμιᾷ
[7, 8]	ἡ ἐς τὰ Μακεδονικὰ ἤθη	κόσμησις	καὶ ἀνάμιξις τῶν ἀλλοφύλων ἱππέων
[7, 27]	ξυνέβη καὶ παρὰ θεοὺς ἡ	ἀποχώρησις.	Ῥωξάνην δὲ τὴν γυναῖκα οὐ
[7, 5]	ὀφείλοντας. λέγεται δὲ γενέσθαι ἡ	δόσις	αὕτη τῇ στρατιᾷ ἐς τάλαντα
[7, 17]	τὴν αὑτῶν φέροι αὐτοῖς ἡ	κώλυσις	τῆς Ἀλεξάνδρου ἐς Βαβυλῶνα ἐν
[7, 20]	νόμαια τῶν ἀνδρῶν καὶ εἴ	τις	ἀγαθὴ καρποὺς ἐκφέρειν ἢ εἴ
[7, 13]	οὔτε Ἀριστόβουλος οὔτε Πτολεμαῖος οὔτε	τις	ἄλλος ἀνέγραψεν ὅστις ἱκανὸς ὑπὲρ
[7, 18]	τοῦ σοφιστοῦ τοῦ Ἰνδοῦ τοῖόσδε	τις	ἀναγέγραπται λόγος, ὁπότε ἐπὶ τὴν
[7, 21]	ἐς τὴν χώραν, εἰ μή	τις	ἀναστομώσας αὐτὸν κατὰ τὸν Πολλακόπαν
[7, 21]	Εὐφράτου, οὐχὶ δὲ ἐκ πηγῶν	τις	ἀνίσχων ποταμός. ὁ γὰρ Εὐφράτης
[7, 9]	δὲ ἰδίᾳ οὐδέν, οὐδὲ ἔχει	τις	ἀποδεῖξαι θησαυροὺς ἐμοὺς ὅτι μὴ
[7, 18]	βασιλεῖ, εἰ φυλάττεσθαι παραινέσειε μή	τις	αὐτῷ κίνδυνος ἐν τῷ τότε
[7, 11]	οἱ δὲ ἔμενον λιπαροῦντες. καί	τις	αὐτῶν καθ´ ἡλικίαν τε καὶ
[7, 10]	καὶ εἰσφορᾶς ἀπηλλαγμένοι· οὐ γάρ	τίς	γε φεύγων ὑμῶν ἐτελεύτα ἐμοῦ
[7, 11]	φιλοῦσί σε, Μακεδόνων δὲ οὔπω	τις	γέγευται ταύτης τῆς τιμῆς. ἔνθα
[7, 30]	ἐν τῷ τότε ἦν οὔτε	τις	εἷς ἄνθρωπος εἰς ὃν οὐ
[7, 5]	ἐτιμᾶτο ἢ κατ´ ἀρετὴν εἴ	τις	ἐπιφανὴς ἐγεγόνει ἐν τοῖς κινδύνοις.
[7, 11]	αὐτοῦ πρὸς τῷ βήματι οὐδέ	τις	ἠκολούθησε τῷ βασιλεῖ ἀπαλλαττομένῳ ὅτι
[7, 20]	ἀγαθὴ καρποὺς ἐκφέρειν ἢ εἴ	τις	κακή· καὶ οὖν καὶ τοῦτο
[7, 5]	καὶ δῶρα ἄλλοις ἄλλα, ὅπως	τις	κατ´ ἀξίωσιν ἐτιμᾶτο ἢ κατ´
[7, 21]	ἐς τὰς λίμνας. εἰ δή	τις	μὴ ἀποφράξειε τὸν Πολλακόπαν αὖθις,
[7, 22]	μελλόντων σημῆναι καὶ ὅτι τῶν	τις	ναυτῶν ἐκνηξάμενος ὡς ἐπὶ τὸ
[7, 27]	ἐκ τοῦ πότου. ἤδη δέ	τις	οὐκ ᾐσχύνθη ἀναγράψαι ὅτι αἰσθόμενος
[7, 12]	στρατηγὸν τοὺς ἰόντας. Λόγος δέ	τις	οὗτος ἐφοίτα ἀφανὴς παρὰ τοῖς
[7, 30]	οὔτε τι ἔθνος ἀνθρώπων οὔτε	τις	πόλις ἐν τῷ τότε ἦν
[7, 15]	ἀνέγραψα· πλήν γε δὴ οὔτε	τις	Ῥωμαίων ὑπὲρ τῆς πρεσβείας ταύτης
[7, 12]	ἐξηγγέλλετο Ἀλεξάνδρου ἐφ´ ὅτῳ ἄν	τις	συνέθηκεν οὐχ ὡσαύτως εἶναι αὐτῷ
[7, 3]	ἄλλως ἂν ἀπαλλαγέντα, εἰ μή	τις	ταύτῃ ὑπεικάθοι, οὕτω δὴ ὅπῃ
[7, 29]	ἔγωγε, εἰ τὴν νεότητά τέ	τις	τὴν Ἀλεξάνδρου μὴ ἀνεπιεικῶς ἐνθυμηθείη
[7, 12]	μητρὶ εὐσχήμονα, ὥστε καὶ λόγος	τις	τοιόσδε ἐφέρετο Ἀλεξάνδρου ἐφ´ οἷς
[7, 10]	ἀπόνως καὶ ἀταλαιπώρως ἐξηγούμενος. καὶ	τίς	ὑμῶν ἢ πονήσας οἶδεν ἐμοῦ
[7, 22]	περιιδεῖν σώαν ἐκείνην τὴν κεφαλὴν	ἥτις	τὸ διάδημα ἐφόρησε τὸ βασίλειον·
[7, 16]	δὲ τὸ ἔπος Εὐριπίδῃ ὧδε·	Μάντις	δ´ ἄριστος ὅστις εἰκάζει καλῶς.
[7, 11]	ὁ Καλλίνης τε ἐφίλησε καὶ	ὅστις	ἄλλος φιλῆσαι ἠθέλησε. καὶ οὕτω
[7, 10]	τῆς ἐξ ἐμοῦ τιμῆς ἀθάνατα.	ὅστις	δὲ δὴ καὶ ἀπέθανεν, εὐκλεὴς
[7, 30]	φιλοφροσύνης τῆς ἐς τοὺς ἑταίρους.	~Ὅστις	δὲ κακίζει Ἀλέξανδρον, μὴ μόνον
[7, 16]	Εὐριπίδῃ ὧδε· Μάντις δ´ ἄριστος	ὅστις	εἰκάζει καλῶς. σὺ δέ, ὦ
[7, 13]	Πτολεμαῖος οὔτε τις ἄλλος ἀνέγραψεν	ὅστις	ἱκανὸς ὑπὲρ τῶν τηλικούτων τεκμηριῶσαι.
[7, 5]	τοὺς ἐπιμελησομένους τῆς δόσεως ἑκάστοις,	ὅστις	συμβόλαιον ἐπεδείκνυτο, ἐπιλύεσθαι τὰ χρέα
[7, 30]	χωρίον ξυναγαγὼν οὕτω δὴ ἐκλογιζέσθω	ὅστις	τε ὢν αὐτὸς καὶ ὁποίᾳ
[7, 12]	ἐς ἀτιμίαν τὴν Ἀντιπάτρου ἡ	μετάπεμψις	αὐτοῦ ἔφερεν, ἀλλ´ ὡς μή
[7, 15]	αὐτῷ οὔτε Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου,	ὃς	μέρος τῆς στρατιᾶς ἐπ´ αὐτοὺς
[7, 20]	Ἀλεξάνδρῳ τὰ μὲν πρὸς Ἀρχίου,	ὃς	ξὺν τριακοντόρῳ ἐκπεμφθεὶς ἐπὶ κατασκοπὴν
[7, 9]	δὴ πρὸς τὰ ἡμέτερα ξυμβαλεῖν.	ὃς	παραλαβὼν παρὰ τοῦ πατρὸς χρυσᾶ
[7, 18]	τοῦ ἥπατος τοῦ ἱερείου ὁ	λοβὸς	ἀφανὴς ἦν, οὕτω δὴ ἐγγράψαντα
[7, 21]	γῇ, καὶ ἔνθεν μὲν ἐς	τέναγος	ἐπὶ πολύ, ἐκ δὲ τοῦ
[7, 21]	χιόνος ἀμφὶ Πλειάδων μάλιστα δύσιν	ὀλίγος	τε ὁ Εὐφράτης ῥέει καὶ
[7, 6]	καὶ Μηδικὴν τὴν Ἀλεξάνδρου στολὴν	ἄλγος	οὐ σμικρὸν Μακεδόσιν ὁρωμένην καὶ
[7, 20]	τοῦ κτᾶσθαί τι ἀεὶ Ἀλέξανδρος.	~Λόγος	δὲ κατέχει ὅτι ἤκουεν Ἄραβας
[7, 22]	ἐπανήγαγεν αὐτοὺς ἐς τὸν πόρον.	λόγος	δὲ λέγεται τοῖόσδε. τῶν βασιλέων
[7, 12]	μὴ ποθῆσαι στρατηγὸν τοὺς ἰόντας.	Λόγος	δέ τις οὗτος ἐφοίτα ἀφανὴς
[7, 9]	ὁρμὴν λεχθήσεταί μοι ὅδε ὁ	λόγος,	ἔξεστι γὰρ ὑμῖν ἀπιέναι ὅποι
[7, 12]	γέ τι ἢ ἔργον ἢ	λόγος	ἐξηγγέλλετο Ἀλεξάνδρου ἐφ´ ὅτῳ ἄν
[7, 16]	ἐς ταύτην ἐσβάλλειν ὁ πλείων	λόγος	κατέχει. μέγιστοι μὲν οὗτοι· πολλοὶ
[7, 13]	ὡς Ἡρακλέα τε ἐπ´ αὐτὰς	λόγος	κατέχει ὅτι ἐστάλη καὶ ζωστῆρά
[7, 20]	ὅτῳ προσήρτητο τὰ πτερὰ πεσεῖν	λόγος	κατέχει, ὅτι οὐ κατὰ τὰς
[7, 18]	τοῦ Ἰνδοῦ τοῖόσδε τις ἀναγέγραπται	λόγος,	ὁπότε ἐπὶ τὴν πυρὰν ᾔει
[7, 22]	τὰ ἕλη, κυβερνᾶν γὰρ αὐτὸν	λόγος	τὴν τριήρη, πνεύματος μεγάλου ἐμπεσόντος
[7, 12]	Ἀλεξάνδρου μητρὶ εὐσχήμονα, ὥστε καὶ	λόγος	τις τοιόσδε ἐφέρετο Ἀλεξάνδρου ἐφ´
[7, 16]	τότε. τὸν δὲ ἀποκρίνασθαι αὐτοῖς	λόγος	τοῦ Εὐριπίδου τοῦ ποιητοῦ ἔπος·
[7, 11]	καὶ Πέρσαις. εἶναι δὲ κατέχει	λόγος	τοὺς μετασχόντας τῆς θοίνης ἐννακισχιλίους,
[7, 23]	νήσῳ τῇ Φάρῳ, ἵνα ὁ	πύργος	ἐστὶν ὁ ἐν τῇ νήσῳ,
[7, 12]	μὲν τὴν αὐθάδειάν τε τῆς	Ὀλυμπιάδος	καὶ ὀξύτητα καὶ πολυπραγμοσύνην, ἥκιστα
[7, 23]	τὸν δὲ τῇ ἀρχῇ τῆς	δεκάδος,	δώδεκα δὲ Πέρσας, τοὺς μὲν
[7, 23]	Μακεδονικὰς τάξεις, δεκαδάρχην μὲν τῆς	δεκάδος	ἡγεῖσθαι Μακεδόνα καὶ ἐπὶ τούτῳ
[7, 23]	δώδεκα Πέρσας καὶ τελευταῖον τῆς	δεκάδος	Μακεδόνα, δεκαστάτηρον καὶ τοῦτον, ὥστε
[7, 9]	ἡγεμὼν αὐτοκράτωρ συμπάσης τῆς ἄλλης	Ἑλλάδος	ἀποδειχθεὶς τῆς ἐπὶ τὸν Πέρσην
[7, 14]	ὁδὸν πολλὰς πρεσβείας ἀπὸ τῆς	Ἑλλάδος,	εἶναι δὲ δὴ ἐν τούτοις
[7, 23]	δὲ ἐν τούτῳ ἐκ τῆς	Ἑλλάδος	ἧκον, καὶ τούτων οἱ πρέσβεις
[7, 19]	τι ἄλλο ἀνάθημα ἐκ τῆς	Ἑλλάδος	Ξέρξης ἀνεκόμισεν ἐς Βαβυλῶνα ἢ
[7, 17]	Ξέρξης κατέσκαψεν, ὅτε ἐκ τῆς	Ἑλλάδος	ὀπίσω ἀπενόστησεν· Ἀλέξανδρος δὲ ἐν
[7, 14]	ὅτι καὶ τοῦ Ἀσκληπιοῦ τὸ	ἕδος	ἐν Ἐκβατάνοις κατασκάψαι ἐκέλευσε, βαρβαρικὸν
[7, 19]	τῆς Ἀρτέμιδος τῆς Κελκέας τὸ	ἕδος.	Κατέλαβε δὲ ἐν Βαβυλῶνι, ὡς
[7, 14]	τὸν Ἀχιλλέως, πρὸς ὅντινα ἐκ	παιδὸς	φιλοτιμία αὐτῷ ἦν· οἱ δὲ
[7, 20]	δὲ ἐν αὐτῇ καὶ ἱερὸν	Ἀρτέμιδος	καὶ τοὺς οἰκήτορας αὐτῆς ἀμφὶ
[7, 19]	ὀπίσω ἐς Ἀθήνας καὶ τῆς	Ἀρτέμιδος	τῆς Κελκέας τὸ ἕδος. Κατέλαβε
[7, 26]	ἐφημερίδες αἱ βασίλειοι ἐν τοῦ	Σαράπιδος	τῷ ἱερῷ Πείθωνά τε ἐγκοιμηθέντα
[7, 20]	γὰρ παρ´ Ἀλέξανδρον ἐξήγγειλεν τὸ	μέγεθός	τε τῆς χερρονήσου θαυμαστόν τι
[7, 20]	νάρδον αὐτόματοι ἐκφέρουσι· τό τε	μέγεθος	τῆς χώρας, ὅτι οὐκ ἐλάττων
[7, 19]	τὰς ἄλλας ὑπηρεσίας πορφυρέων τε	πλῆθος	καὶ τῶν ἄλλων ὅσοι ἐργάται
[7, 8]	τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν ταραξάντων τὸ	πλῆθος	κελεύει, αὐτὸς τῇ χειρὶ ἐπιδεικνύων
[7, 14]	μέγα μὲν γενέσθαι αὐτῷ τὸ	πένθος,	πάντες τοῦτο ἀνέγραψαν, τὰ δὲ
[7, 14]	καὶ πλειόνων ἀνέγραψαν· καὶ ὅτι	πένθος	ποιεῖσθαι περιηγγέλη κατὰ πᾶσαν τὴν
[7, 16]	ἐς τὸν κόσμον τὸν Ἑλληνικόν.	πόθος	γὰρ εἶχεν αὐτὸν καὶ ταύτην
[7, 2]	σοφιστῶν τῶν Ἰνδῶν τοὺς γυμνοὺς	πόθος	ἐγένετο ξυνεῖναί τινα οἱ τῶν
[7, 1]	καὶ ἐς Περσέπολιν ἀφίκετο Ἀλέξανδρος,	πόθος	λαμβάνει αὐτὸν καταπλεῦσαι κατὰ τὸν
[7, 6]	Αἰγοβάρης καὶ ὁ τούτου ἀδελφὸς	Μιθροβαῖος,	καὶ ἡγεμὼν ἐπὶ τούτοις ἐπισταθεὶς
[7, 15]	γραψάντων, οἷςτισι μᾶλλον ἐγὼ ξυμφέρομαι,	Πτολεμαῖος	ὁ Λάγου καὶ Ἀριστόβουλος· οὐδὲ
[7, 13]	ταῦτα δὲ οὔτε Ἀριστόβουλος οὔτε	Πτολεμαῖος	οὔτε τις ἄλλος ἀνέγραψεν ὅστις
[7, 2]	ἀλλὰ ὑποκρίνασθαι γὰρ λέγεται ὡς	Διὸς	υἱὸς καὶ αὐτὸς εἴη, εἴπερ
[7, 20]	χώρας, ὅτι οὐκ ἐλάττων ἡ	παράλιος	τῆς Ἀραβίας ἤπερ ἡ τῆς
[7, 21]	τροπάς, ἅστινας τοῦ θέρους ὁ	ἥλιος	ἐπιστρέφει, μέγας τε ἐπέρχεται καὶ
[7, 19]	τοῦ λιμένος. καὶ Μίκκαλος ὁ	Κλαζομένιος	μετὰ πεντακοσίων ταλάντων ἐπὶ Φοινίκης
[7, 4]	καὶ αὐτοὺς τοὺς ὑπηκόους, ὅτι	χρόνιος	ὁ εἰς Ἰνδοὺς στόλος ἐγεγένητο
[7, 14]	οὐκ ἐπιεικῶς κέχρηταί μοι ὁ	Ἀσκληπιός,	οὐ σώσας μοι τὸν ἑταῖρον
[7, 6]	ἐπὶ τούτοις ἐπισταθεὶς Ὑστάσπης ὁ	Βάκτριος,	καὶ τούτοις δόρατα Μακεδονικὰ ἀντὶ
[7, 2]	οὖν ποθεῖν τι αὐτὸς ὅτου	κύριος	ἦν Ἀλέξανδρος δοῦναι, οὔτε αὖ
[7, 1]	βεβήκαμεν· σὺ δὲ ἄνθρωπος ὢν	παραπλήσιος	τοῖς ἄλλοις, πλήν γε δὴ
[7, 2]	ὑποκρίνασθαι γὰρ λέγεται ὡς Διὸς	υἱὸς	καὶ αὐτὸς εἴη, εἴπερ οὖν
[7, 6]	μὲν παῖς, Ῥωξάνης δὲ τῆς	γυναικὸς	Ἀλεξάνδρου ἀδελφός, καὶ Αἰγοβάρης καὶ
[7, 4]	καὶ ταύτην, ἀδελφὴν τῆς αὑτοῦ	γυναικός·	ἐθέλειν γάρ οἱ ἀνεψιοὺς τῶν
[7, 16]	τὰ ἐπέκεινα τοῦ κόλπου, ὡς	εἰκός,	κατὰ τοὺς Σκύθας τοὺς Νομάδας,
[7, 28]	καὶ ἐκ τῶν φαινομένων τὸ	εἰκὸς	ξυμβαλεῖν ἐπιτυχέστατος, καὶ τάξαι στρατιὰν
[7, 12]	τὸ χεῖρον μᾶλλον, ᾗ τὸ	εἰκός	τε καὶ ἡ αὐτῶν μοχθηρία
[7, 16]	ἕνεκα καὶ Σόλωνα Κροίσῳ παραινέσαι	εἰκὸς	τέλος ὁρᾶν μακροῦ βίου μηδὲ
[7, 9]	Φιλίππου τοῦ πατρός, ᾗπερ καὶ	εἰκός,	τοῦ λόγου ἄρξομαι. Φίλιππος γὰρ
[7, 14]	ἀγὼν ἦν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ	γυμνικός·	ἐπεὶ δὲ ἐξηγγέλλετο Ἀλεξάνδρῳ ὅτι
[7, 15]	Ἀριστόβουλος· οὐδὲ τῷ Ῥωμαίων πολιτεύματι	ἐπεοικὸς	ἦν ἐλευθέρῳ δὴ τότε ἐς
[7, 19]	μὲν κατὰ τὸν Εὐφράτην ποταμὸν	ἀναπεπλευκὸς	ἀπὸ θαλάσσης τῆς Περσικῆς, ὅ
[7, 1]	γε δὴ ὅτι πολυπράγμων καὶ	ἀτάσθαλος,	ἀπὸ τῆς οἰκείας τοσαύτην γῆν
[7, 7]	καὶ τοῦ Τίγρητος ἐπεῖχεν ὁ	αἰγιαλὸς	τοῦ κόλπου τοῦ Περσικοῦ ἀνέπλει
[7, 19]	νεωσοίκους ἐπὶ τοῦ λιμένος. καὶ	Μίκκαλος	ὁ Κλαζομένιος μετὰ πεντακοσίων ταλάντων
[7, 24]	ἤδη Ἀλεξάνδρῳ ἐγγὺς ἦν τὸ	τέλος.	καί τι καὶ τοῖόνδε πρὸ
[7, 16]	καὶ Σόλωνα Κροίσῳ παραινέσαι εἰκὸς	τέλος	ὁρᾶν μακροῦ βίου μηδὲ πρόσθεν
[7, 21]	τε ἡ ταύτῃ γῆ καὶ	πηλὸς	ἡ πολλὴ αὐτῆς, οἵα δεχομένη
[7, 21]	δὲ ἐπιπολῆς ἐστιν αὐτῷ καὶ	ὑψηλὸς	ὁ ῥοῦς, ὑπερβάλλει ἐς τὴν
[7, 13]	Ἀριστόβουλος οὔτε Πτολεμαῖος οὔτε τις	ἄλλος	ἀνέγραψεν ὅστις ἱκανὸς ὑπὲρ τῶν
[7, 19]	Βαβυλῶνα. λέγει δὲ ὅτι καὶ	ἄλλος	αὐτῷ ἐναυπηγεῖτο στόλος τέμνοντι τὰς
[7, 11]	Καλλίνης τε ἐφίλησε καὶ ὅστις	ἄλλος	φιλῆσαι ἠθέλησε. καὶ οὕτω δὴ
[7, 4]	ὅτι χρόνιος ὁ εἰς Ἰνδοὺς	στόλος	ἐγεγένητο τῷ βασιλεῖ καὶ οὐ
[7, 19]	ὅτι καὶ ἄλλος αὐτῷ ἐναυπηγεῖτο	στόλος	τέμνοντι τὰς κυπαρίσσους τὰς ἐν
[7, 18]	~Ἐπεὶ καὶ τοῖόνδε τινὰ λόγον	Ἀριστόβουλος	ἀναγέγραφεν, Ἀπολλόδωρον τὸν Ἀμφιπολίτην τῶν
[7, 22]	τὸ διάδημα ἐφόρησε τὸ βασίλειον·	Ἀριστόβουλος	δὲ τάλαντον μὲν ὅτι ἔλαβε
[7, 28]	μῆνας ἐπέλαβεν ὀκτώ, ὡς λέγει	Ἀριστόβουλος·	ἐβασίλευσε δὲ δώδεκα ἔτη καὶ
[7, 4]	Βαρσίνην ἠγάγετο, ὡς δὲ λέγει	Ἀριστόβουλος,	καὶ ἄλλην πρὸς ταύτῃ, τῶν
[7, 17]	πόλιν ἐθελῆσαι αὐτοῖς πεισθῆναι λέγει	Ἀριστόβουλος,	καὶ τῇ πρώτῃ μὲν παρὰ
[7, 19]	δὲ ἐν Βαβυλῶνι, ὡς λέγει	Ἀριστόβουλος,	καὶ τὸ ναυτικόν, τὸ μὲν
[7, 24]	πρὸ τῶν μελλόντων σημῆναι λέγει	Ἀριστόβουλος·	καταλοχίζειν μὲν αὐτὸν τὴν στρατιὰν
[7, 18]	καὶ ταύτην τὴν ἐπιστολὴν λέγει	Ἀριστόβουλος	κομίσασθαι Ἀπολλόδωρον μιᾷ πρόσθεν ἡμέρᾳ
[7, 18]	ἀλήθειάν οἱ ἔφρασε. ταῦτα αὐτὸς	Ἀριστόβουλος	λέγει παρὰ Πειθαγόρου πυθέσθαι· καὶ
[7, 22]	τῆς περιθέσεως ἕνεκα τοῦ διαδήματος.	Ἀριστόβουλος	μὲν δὴ τῶν τινα Φοινίκων
[7, 20]	καὶ ταύτην τὴν νῆσον λέγει	Ἀριστόβουλος	ὅτι Ἴκαρον ἐκέλευσε καλεῖσθαι Ἀλέξανδρος
[7, 29]	οἱ πότοι δέ, ὡς λέγει	Ἀριστόβουλος,	οὐ τοῦ οἴνου ἕνεκα μακροὶ
[7, 15]	ξυμφέρομαι, Πτολεμαῖος ὁ Λάγου καὶ	Ἀριστόβουλος·	οὐδὲ τῷ Ῥωμαίων πολιτεύματι ἐπεοικὸς
[7, 13]	αὐτὴν παιδοποιησόμενος. ταῦτα δὲ οὔτε	Ἀριστόβουλος	οὔτε Πτολεμαῖος οὔτε τις ἄλλος
[7, 20]	νυκτὸς κατ´ οὖρον θεούσῃ νηΐ·	Τύλος	δὲ αὐτῇ εἶναι ὄνομα· μεγάλη
[7, 21]	δὲ ἐκ πηγῶν τις ἀνίσχων	ποταμός.	ὁ γὰρ Εὐφράτης ποταμὸς ῥέων
[7, 21]	ἀνίσχων ποταμός. ὁ γὰρ Εὐφράτης	ποταμὸς	ῥέων ἐκ τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν
[7, 25]	πρὸς τὰ ἱερὰ θῦσαι ὡς	νόμος	ἐφ´ ἑκάστῃ ἡμέρᾳ, καὶ τὰ
[7, 14]	ὥσπερ αὐτῷ ἐπὶ ξυμφοραῖς ἀγαθαῖς	νόμος,	καὶ ἀγῶνα ἐπετέλει γυμνικόν τε
[7, 11]	θύει τοῖς θεοῖς οἷς αὐτῷ	νόμος	καὶ θοίνην δημοτελῆ ἐποίησε, καθήμενός
[7, 13]	οὔτε τις ἄλλος ἀνέγραψεν ὅστις	ἱκανὸς	ὑπὲρ τῶν τηλικούτων τεκμηριῶσαι. οὐδὲ
[7, 13]	γενέσθαι μὲν γὰρ παντελῶς τὸ	γένος	τούτων τῶν γυναικῶν οὐ πιστὸν
[7, 13]	ἐν τῷ τότε σώζεσθαι τὸ	γένος	τῶν Ἀμαζόνων, οὐδ´ ἔτι πρὸ
[7, 2]	Διογένης ἄλλου μὲν ἔφη δεῖσθαι	οὐδενός,	ἀπὸ τοῦ ἡλίου δὲ ἀπελθεῖν
[7, 5]	ἐν Ὤροις νίκην γενομένην, ὅτι	παραταξάμενος	σὺν τῇ ὑπολειφθείσῃ δυνάμει πρὸς
[7, 22]	καὶ ὅτι τῶν τις ναυτῶν	ἐκνηξάμενος	ὡς ἐπὶ τὸ διάδημα ἀφελὼν
[7, 7]	καὶ τῶν ἱππέων τῶν ἑταίρων	ἀναβιβασάμενος	οὐ πολλοὺς κατέπλει κατὰ τὸν
[7, 12]	ἡγεμόνα τοῦ στόλου. οὕτω δὴ	ἀσπασάμενος	ξύμπαντας αὐτός τε δακρύων καὶ
[7, 9]	ὑπὸ Φιλίππου ἐς πεντακόσια τάλαντα,	δανεισάμενος	ἐπὶ τούτοις αὐτὸς ἄλλα ὀκτακόσια
[7, 19]	ἐπανήκει χαίρειν φασκόντων. καὶ τούτους	δεξιωσάμενός	τε καὶ τὰ εἰκότα τιμήσας
[7, 1]	θάλασσαν καὶ τὴν Λιβύην τε	καταστρεψάμενος	καὶ Καρχηδόνα οὕτω δὴ τῆς
[7, 5]	καὶ γὰρ καὶ οὗτος ἤδη	ἀφιγμένος	ἐς Σοῦσα ἦν· ἐπὶ τούτοις
[7, 30]	καὶ οὐδὲ ταῦτα ἐν κόσμῳ	τιθέμενος.	ὡς ἔγωγε δοκῶ ὅτι οὔτε
[7, 11]	νόμος καὶ θοίνην δημοτελῆ ἐποίησε,	καθήμενός	τε αὐτὸς καὶ πάντων καθημένων,
[7, 30]	ὢν αὐτὸς καὶ ὁποίᾳ τύχῃ	κεχρημένος	ὅντινα γενόμενον ἐκεῖνον καὶ ἐς
[7, 19]	εἶναι καὶ νεωσοίκους ἐπὶ τοῦ	λιμένος.	καὶ Μίκκαλος ὁ Κλαζομένιος μετὰ
[7, 9]	ἐπὶ θαλάττῃ χωρίων τὰ ἐπικαιρότατα	καταλαβόμενος	τὴν ἐμπορίαν τῇ χώρᾳ ἀνεπέτασε,
[7, 27]	τις οὐκ ᾐσχύνθη ἀναγράψαι ὅτι	αἰσθόμενος	οὐ βιώσιμον ὄντα αὑτὸν Ἀλέξανδρος
[7, 29]	ἁμαρτεῖν, εἰ τοῖς πρόσθεν πλημμεληθεῖσιν	ἀχθόμενος	φαίνοιτο. ὅτι δὲ ἐς θεὸν
[7, 10]	καὶ λίθοις πολλαχῇ καὶ ξύλοις	παιόμενος	ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῆς ὑμετέρας
[7, 28]	κάλλιστος καὶ φιλοπονώτατος καὶ ὀξύτατος	γενόμενος	καὶ τὴν γνώμην ἀνδρειότατος καὶ
[7, 27]	ἐμβαλῶν, ὡς ἀφανὴς ἐξ ἀνθρώπων	γενόμενος	πιστοτέραν τὴν δόξαν παρὰ τοῖς
[7, 2]	ὑπασπισταῖς καὶ τοῖς πεζεταίροις καὶ	ἐρόμενος	εἴ του δέοιτο· ὁ δὲ
[7, 30]	μόνον ὅσα ἄξια κακίζεσθαί ἐστι	προφερόμενος	κακιζέτω, ἀλλὰ ξύμπαντα τὰ Ἀλεξάνδρου
[7, 13]	ὅτι αὐτὸς ἥξει πρὸς αὐτὴν	παιδοποιησόμενος.	ταῦτα δὲ οὔτε Ἀριστόβουλος οὔτε
[7, 19]	μισθῷ πείσων, τοὺς δὲ καὶ	ὠνησόμενος	ὅσοι θαλάττιοι ἄνθρωποι. τήν τε
[7, 20]	ἀλλὰ μετέωρος γὰρ ὑπὸ ἀνοίας	πετόμενος	παρέσχε τῷ ἡλίῳ θάλψαι τε
[7, 18]	αὐτῷ Πειθαγόραν πυνθανόμενον τίνα μάλιστα	φοβούμενος	χρήσασθαι ἐθέλοι τῇ μαντείᾳ. τὸν
[7, 10]	ἐκτησάμην αὐτὸς ἀπόνως καὶ ἀταλαιπώρως	ἐξηγούμενος.	καὶ τίς ὑμῶν ἢ πονήσας
[7, 8]	πόνων μετέχειν. Ἀλέξανδρος μὲν ὡς	χαριούμενος	δῆθεν τοῖς Μακεδόσιν ταῦτα ἔλεγεν·
[7, 18]	ὁπότε ἐπὶ τὴν πυρὰν ᾔει	ἀποθανούμενος,	τότε τοὺς μὲν ἄλλους ἑταίρους
[7, 30]	ὢν αὐτὸς καὶ ἐπὶ σμικροῖς	πονούμενος	καὶ οὐδὲ ταῦτα ἐν κόσμῳ
[7, 23]	ἐξηγγέλλετο. ἧκε δὲ αὐτῷ καὶ	Φιλόξενος	στρατιὰν ἄγων ἀπὸ Καρίας καὶ
[7, 30]	ἔγωγε δοκῶ ὅτι οὔτε τι	ἔθνος	ἀνθρώπων οὔτε τις πόλις ἐν
[7, 15]	Ἀλέξανδρος δὲ ἐξεῖλεν αὐτῶν τὸ	ἔθνος	καίπερ χειμῶνος στρατεύσας. ἀλλ´ οὔτε
[7, 15]	δὴ ἐξέλασιν ποιεῖται ἐπὶ Κοσσαίους,	ἔθνος	πολεμικὸν ὅμορον τῷ Οὐξίων. εἰσὶ
[7, 9]	δέει, ἀπέφηνε, καὶ τὸ Φωκέων	ἔθνος	ταπεινώσας τὴν ἐς τὴν Ἑλλάδα
[7, 2]	οὔτε αὖ δεδιέναι, ὅτου κρατοίη	ἐκεῖνος,	ἔστιν οὗ εἴργεσθαι· ζῶντι μὲν
[7, 3]	ἐν τῷ τοιῷδε καταστρέψαι, πρίν	τινος	ἐς πεῖραν ἐλθεῖν παθήματος ὅ
[7, 18]	καὶ δι´ ἐπιμελείας ἔχειν αὐτὸν	πλείονος,	ὅτι ἀδόλως τὴν ἀλήθειάν οἱ
[7, 21]	στόματα ἐκδίδωσι. τετηκυίας δὲ τῆς	χιόνος	ἀμφὶ Πλειάδων μάλιστα δύσιν ὀλίγος
[7, 22]	ναυτικοῦ κατὰ τὰ στενὰ ἀπορίᾳ	ἡγεμόνος,	πρίν γε δὴ αὐτὸς πέμψας
[7, 15]	τῷ τάφῳ λέγουσιν ὅτι ἠγωνίσαντο.	~Χρόνος	τε ἦν συχνὸς τῷ πένθει
[7, 19]	πρέσβεσι· καὶ τὰς Ἁρμοδίου καὶ	Ἀριστογείτονος	εἰκόνας τὰς χαλκᾶς οὕτω λέγεται
[7, 18]	φυλάττεσθαι παραινέσειε μή τις αὐτῷ	κίνδυνος	ἐν τῷ τότε ξυμπέσοι. καὶ
[7, 15]	ὅτι ἠγωνίσαντο. ~Χρόνος τε ἦν	συχνὸς	τῷ πένθει καὶ αὐτός τε
[7, 29]	ὕβρει προστίθεται, οὐδὲ Θησέως τοῦ	Ποσειδῶνος	οὐδὲ Ἴωνος τοῦ Ἀπόλλωνος. ὡς
[7, 29]	οὐδὲ Θησέως τοῦ Ποσειδῶνος οὐδὲ	Ἴωνος	τοῦ Ἀπόλλωνος. ὡς ἔμοιγε καὶ
[7, 23]	κατεσκευασμένα καὶ τὰ ἡρῷα τὰ	Ἡφαιστίωνος,	εἴ τέ τι πρότερον ἡμάρτηκας,
[7, 14]	μὴ ἀπόλοιτο τὸ ὄνομα τοῦ	Ἡφαιστίωνος	ἐκ τῆς τάξεως, ἀλλὰ Ἡφαιστίωνός
[7, 14]	τρίτην ἀπὸ τοῦ θανάτου τοῦ	Ἡφαιστίωνος	ἡμέραν μήτε σίτου γεύσασθαι Ἀλέξανδρον
[7, 23]	καὶ ὅπως ἐπικρατήσῃ ἐπικαλεῖσθαι ἀπὸ	Ἡφαιστίωνος,	καὶ τοῖς συμβολαίοις καθ´ ὅσα
[7, 4]	ἀνεψιοὺς τῶν παίδων γενέσθαι τοὺς	Ἡφαιστίωνος	παῖδας· Κρατερῷ δὲ Ἀμαστρίνην τὴν
[7, 14]	σημεῖον αὐτῆς ἡγεῖτο τὸ ἐξ	Ἡφαιστίωνος	πεποιημένον. ἀγῶνά τε ἐπενόει ποιῆσαι
[7, 23]	ἀλλήλοις ξυμβάλλουσιν ἐγγράφεσθαι τὸ ὄνομα	Ἡφαιστίωνος.	ταῦτα μὲν οὐκ ἔχω μέμψασθαι,
[7, 14]	Ἡφαιστίωνος ἐκ τῆς τάξεως, ἀλλὰ	Ἡφαιστίωνός	τε ἡ χιλιαρχία ἐκαλεῖτο καὶ
[7, 16]	ἐπεὶ καὶ αὐτῷ Ἀλεξάνδρῳ ἡ	Ἡφαιστίωνος	τελευτὴ οὐ σμικρὰ ξυμφορὰ γεγένητο,
[7, 14]	οὐδὲ ἄλλον τινὰ ἔταξεν ἀντὶ	Ἡφαιστίωνος	χιλίαρχον ἐπὶ τῇ ἵππῳ τῇ
[7, 13]	Ἀθηναίων καὶ Ἀμαζόνων μάχη πρὸς	Μίκωνος	οὐ μεῖον ἤπερ ἡ Ἀθηναίων
[7, 29]	τοῦ Ποσειδῶνος οὐδὲ Ἴωνος τοῦ	Ἀπόλλωνος.	ὡς ἔμοιγε καὶ ἡ Περσικὴ
[7, 17]	ἦσαν οὐκ ἐθέλειν παρελθεῖν εἴσω	Βαβυλῶνος	Ἀλέξανδρον, ὡς μὴ δι´ ὀλίγου
[7, 18]	πέμψαι παρὰ τὸν Ἀπολλόδωρον ἐκ	Βαβυλῶνος	εἰς Ἐκβάτανα, δηλοῦντα μηδέν τι
[7, 16]	ἑταίρων ἐδέοντο ἐπισχεῖν τὴν ἐπὶ	Βαβυλῶνος	ἔλασιν. λόγιον γὰρ γεγονέναι σφίσιν
[7, 16]	τῇ στρατιᾷ διέβη ἐλαύνων ἐπὶ	Βαβυλῶνος,	ἐνταῦθα ἐντυγχάνουσιν αὐτῷ Χαλδαίων οἱ
[7, 14]	ἀναγεγράφθαι μοι δοκεῖ, ὡς ἐπὶ	Βαβυλῶνος	ἤλαυνεν Ἀλέξανδρος, ἐντυχεῖν αὐτῷ κατὰ
[7, 21]	πρὸς Βαβυλῶνι ὠρύσσετο, ἐκπλεῖ ἐκ	Βαβυλῶνος	κατὰ τὸν Εὐφράτην ὡς ἐπὶ
[7, 22]	ἀλλὰ ἔφθη γὰρ ἐλάσας ἔξω	Βαβυλῶνος	πρίν τι παθεῖν, ἀνέπλει αὖθις
[7, 18]	στρατιᾶς ἣν παρὰ Μαζαίῳ τῷ	Βαβυλῶνος	σατράπῃ ἀπέλιπεν Ἀλέξανδρος, ἐπειδὴ συνέμιξεν
[7, 21]	ποταμόν. ἀπέχει δὲ οὗτος τῆς	Βαβυλῶνος	σταδίους ὅσον ὀκτακοσίους, καὶ ἔστι
[7, 21]	ῥέων ἐκ τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν	χειμῶνος	μὲν ὥρᾳ προχωρεῖ κατὰ τὰς
[7, 15]	ἐξεῖλεν αὐτῶν τὸ ἔθνος καίπερ	χειμῶνος	στρατεύσας. ἀλλ´ οὔτε ὁ χειμὼν
[7, 14]	δὲ λέγουσιν ὅτι καὶ εἰς	Ἄμμωνος	ἔπεμψεν ἐρησομένους τὸν θεὸν εἰ
[7, 23]	νικώντων. Ἧκον δὲ καὶ παρὰ	Ἄμμωνος	οἱ θεωροὶ οὕστινας ἐστάλκει ἐρησομένους
[7, 16]	ἐς αὐτήν· ἐκ Βάκτρων μὲν	Ὄξος,	μέγιστος τῶν Ἀσιανῶν ποταμῶν, πλήν
[7, 16]	ποιητοῦ ἔπος· ἔχει δὲ τὸ	ἔπος	Εὐριπίδῃ ὧδε· Μάντις δ´ ἄριστος
[7, 16]	λόγος τοῦ Εὐριπίδου τοῦ ποιητοῦ	ἔπος·	ἔχει δὲ τὸ ἔπος Εὐριπίδῃ
[7, 11]	Περσικὴ καὶ ἡ τῶν ἑταίρων	ἵππος	καὶ ταύτης ἄλλο ἄγημα βασιλικόν,
[7, 9]	καὶ εἰκός, τοῦ λόγου ἄρξομαι.	Φίλιππος	γὰρ παραλαβὼν ὑμᾶς πλανήτας καὶ
[7, 30]	τότε ἦν οὔτε τις εἷς	ἄνθρωπος	εἰς ὃν οὐ πεφοιτήκει τὸ
[7, 1]	δὲ ὑποκρίνασθαι ὧδε· βασιλεῦ Ἀλέξανδρε,	ἄνθρωπος	μὲν ἕκαστος τοσόνδε τῆς γῆς
[7, 1]	ἐφ´ ὅτῳ βεβήκαμεν· σὺ δὲ	ἄνθρωπος	ὢν παραπλήσιος τοῖς ἄλλοις, πλήν
[7, 3]	οὐδὲ δίαιταν διαιτᾶσθαι θέλειν ἀρρώστου	ἀνδρός,	ἀλλὰ εἰπεῖν γὰρ πρὸς Ἀλέξανδρον,
[7, 23]	στρατιὰν ἄγων ἀπὸ Καρίας καὶ	Μένανδρος	ἐκ Λυδίας ἄλλους καὶ Μενίδας
[7, 2]	τοῦ ἐπινοεῖν τὰ κρείττω ἦν	Ἀλέξανδρος,	ἀλλ´ ἐκ δόξης γὰρ δεινῶς
[7, 11]	τῆς τιμῆς. ἔνθα δὴ ὑπολαβὼν	Ἀλέξανδρος,	ἀλλ´ ὑμᾶς τε, ἔφη, ξύμπαντας
[7, 3]	τὴν πυρὰν κόσμον αὐτῷ τετάχει	Ἀλέξανδρος,	ἄλλα ἄλλοις δοῦναι τῶν ἀμφ´
[7, 4]	ἐθέλοι ἐξεργάσασθαι. ~Ἐν τούτῳ δὲ	Ἀλέξανδρος	Ἀτροπάτην μὲν ἐπὶ τὴν αὐτοῦ
[7, 17]	ἐκ τῆς Ἑλλάδος ὀπίσω ἀπενόστησεν·	Ἀλέξανδρος	δὲ ἐν νῷ εἶχεν ἀνοικοδομεῖν
[7, 15]	ἀπὸ τούτου τὸν βίον ποιοῦνται.	Ἀλέξανδρος	δὲ ἐξεῖλεν αὐτῶν τὸ ἔθνος
[7, 11]	παιωνίζοντες ἐς τὸ στρατόπεδον ἀπῄεσαν.	Ἀλέξανδρος	δὲ ἐπὶ τούτοις θυσίαν τε
[7, 7]	ἐποίουν τὸν κατὰ τὸν Τίγρητα.	Ἀλέξανδρος	δὲ οὐκ ἔφη τῶν κρατούντων
[7, 7]	τεναγῶδες {ἐς} τοῦτο οὕτως ἀποπαύεται.	Ἀλέξανδρος	δὲ περιπλεύσας κατὰ τὴν θάλασσαν
[7, 7]	Μακεδόνας ἐν ἀτίμῳ χώρᾳ ἄγοντος.	~Ἀλέξανδρος	δὲ τῆς μὲν πεζῆς στρατιᾶς
[7, 16]	ὃ δὴ ἄγνωστον πάντῃ ἐστίν.	Ἀλέξανδρος	δὲ ὡς τὸν Τίγρητα ποταμὸν
[7, 1]	βεβηκότες ἦσαν. ὡς δὲ ἤρετο	Ἀλέξανδρος	δι´ ἑρμηνέων ὅ τι νοοῖ
[7, 2]	τι αὐτὸς ὅτου κύριος ἦν	Ἀλέξανδρος	δοῦναι, οὔτε αὖ δεδιέναι, ὅτου
[7, 14]	δοκεῖ, ὡς ἐπὶ Βαβυλῶνος ἤλαυνεν	Ἀλέξανδρος,	ἐντυχεῖν αὐτῷ κατὰ τὴν ὁδὸν
[7, 18]	Μαζαίῳ τῷ Βαβυλῶνος σατράπῃ ἀπέλιπεν	Ἀλέξανδρος,	ἐπειδὴ συνέμιξεν ἐπανιόντι αὐτῷ ἐξ
[7, 18]	καὶ Ἀπολλόδωρόν τε λέγει ὅτι	Ἀλέξανδρος	ἐπῄνεσε καὶ τὸν Πειθαγόραν, ἐπειδὴ
[7, 20]	Ἀριστόβουλος ὅτι Ἴκαρον ἐκέλευσε καλεῖσθαι	Ἀλέξανδρος	ἐπὶ τῆς νήσου τῆς Ἰκάρου
[7, 18]	δέ, ἐπειδὴ ἐτελεύτησεν ἐν Βαβυλῶνι	Ἀλέξανδρος,	ἐς μνήμην ἐλθεῖν τῶν ἀκουσάντων,
[7, 27]	αἰσθόμενος οὐ βιώσιμον ὄντα αὑτὸν	Ἀλέξανδρος	ἐς τὸν Εὐφράτην ποταμὸν ᾔει
[7, 8]	τῷ λόγῳ ἐπικερτομοῦντες. ταῦτα ἀκούσας	Ἀλέξανδρος	(ἦν γὰρ δὴ ὀξύτερός τε
[7, 6]	ὅτι τῷ βαρβαρισμῷ αὐτοῦ ἔχαιρεν	Ἀλέξανδρος,	καὶ οἱ Βακτρίων δὲ καὶ
[7, 4]	ἕκαστος· προῖκας δὲ ξυμπάσαις ἐπέδωκεν	Ἀλέξανδρος.	καὶ ὅσοι δὲ ἄλλοι ἠγμένοι
[7, 2]	αὐτὸς εἴη, εἴπερ οὖν καὶ	Ἀλέξανδρος,	καὶ ὅτι οὔτε δέοιτό του
[7, 22]	ἕλεσι δεδομημένους. ὡς δὲ ἔπλει	Ἀλέξανδρος	κατὰ τὰ ἕλη, κυβερνᾶν γὰρ
[7, 6]	ἡλικίαν γεγονότας, οὓς Ἐπιγόνους ἐκάλει	Ἀλέξανδρος,	κεκοσμημένους Μακεδονικοῖς ὅπλοις καὶ τὰ
[7, 19]	ἦν τοῦ κτᾶσθαί τι ἀεὶ	Ἀλέξανδρος.	~Λόγος δὲ κατέχει ὅτι ἤκουεν
[7, 8]	κινδύνων τε καὶ πόνων μετέχειν.	Ἀλέξανδρος	μὲν ὡς χαριούμενος δῆθεν τοῖς
[7, 12]	τοῦ ἐξήκοντος ἤδη χρόνου ἔδωκεν	Ἀλέξανδρος	μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἐς
[7, 4]	οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ αὐτὸς	Ἀλέξανδρος	ὀξύτερος λέγεται γενέσθαι ἐν τῷ
[7, 1]	καὶ τάδε ἀνέγραψαν, ὅτι ἐπενόει	Ἀλέξανδρος	περιπλεῦσαι τήν τε Ἀραβίαν τὴν
[7, 1]	τε καὶ ἐς Περσέπολιν ἀφίκετο	Ἀλέξανδρος,	πόθος λαμβάνει αὐτὸν καταπλεῦσαι κατὰ
[7, 16]	ξυμφορὰ γεγένητο, ἧς καὶ αὐτὸς	Ἀλέξανδρος	προαπελθεῖν ἂν δοκεῖ μοι ἐθελῆσαι
[7, 11]	μή τινα οἶκτον σφῶν ἕξει	Ἀλέξανδρος.	Ταῦτα ὡς ἀπηγγέλλετο αὐτῷ, ὁ
[7, 28]	ἀφήγησιν ἀναγεγράφθω. ~Ἐτελεύτα μὲν δὴ	Ἀλέξανδρος	τῇ τετάρτῃ καὶ δεκάτῃ καὶ
[7, 22]	ὅτι τάλαντον μὲν ἐδωρήσατο αὐτῷ	Ἀλέξανδρος	τῆς προθυμίας ἕνεκα, ἀποτεμεῖν δὲ
[7, 2]	τῷ σώματι. ~Κἀνταῦθα ἐπῄνεσε μὲν	Ἀλέξανδρος	τούς τε λόγους αὐτοὺς καὶ
[7, 14]	ἐπὶ τῇ ἵππῳ τῇ ἑταιρικῇ	Ἀλέξανδρος,	ὡς μὴ ἀπόλοιτο τὸ ὄνομα
[7, 14]	Ἐκβατάνοις δὲ θυσίαν τε ἔθυσεν	Ἀλέξανδρος,	ὥσπερ αὐτῷ ἐπὶ ξυμφοραῖς ἀγαθαῖς
[7, 27]	δεδοικὼς ἤδη Ἀλέξανδρον Καλλισθένους ἕνεκα,	Κάσανδρος	δὲ ὁ Ἀντιπάτρου ἐκόμισεν· οἱ
[7, 14]	Ἀλεξάνδρῳ, οἱ μέν, τὸ πολὺ	μέρος	τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἐρριμμένον ἐπὶ
[7, 15]	οὔτε Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου, ὃς	μέρος	τῆς στρατιᾶς ἐπ´ αὐτοὺς ἦγεν.
[7, 17]	θέλοντα ὑπερβάλλειν τῆς πόλεως τὸ	μέρος	τὸ ἐς δυσμὰς τετραμμένον, ὡς
[7, 22]	ἵνα δὴ καὶ ἐπλανήθη αὐτῷ	μέρος	τοῦ ναυτικοῦ κατὰ τὰ στενὰ
[7, 7]	ὁ μὲν Τίγρης πολύ τι	ταπεινότερος	ῥέων τοῦ Εὐφράτου διώρυχάς τε
[7, 30]	ἐξικόμενον τῷ αὑτοῦ ὀνόματι κακίζει,	σμικρότερός	τε ὢν αὐτὸς καὶ ἐπὶ
[7, 29]	ἔμοιγε ἢ Μίνωος γενέσθαι βασιλεὺς	ἀφανέστερος	ἢ Αἰακοῦ ἢ Ῥαδαμάνθυος, οἷς
[7, 4]	μὴν ἀλλὰ καὶ αὐτὸς Ἀλέξανδρος	ὀξύτερος	λέγεται γενέσθαι ἐν τῷ τότε
[7, 8]	ἀκούσας Ἀλέξανδρος (ἦν γὰρ δὴ	ὀξύτερός	τε ἐν τῷ τότε καὶ
[7, 21]	πολλοῦ ὄντος αὐτῷ τοῦ ὕδατος·	ἦρος	δὲ ὑποφαίνοντος καὶ πολὺ δὴ
[7, 11]	πρεσβευόμενοι, καὶ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ	κρατῆρος	αὐτός τε καὶ οἱ ἀμφ´
[7, 10]	ὅπλον τι ἔστιν ἢ ἐκ	χειρὸς	ἢ τῶν ἀφιεμένων οὗ γε
[7, 10]	φέρω· ἀλλὰ καὶ ξίφει ἐκ	χειρὸς	τέτρωμαι καὶ τετόξευμαι ἤδη καὶ
[7, 1]	Νομάδας ὑπὲρ τὸν Ἄτλαντα τὸ	ὄρος	ὡς ἐπὶ Γάδειρα ἔσω ἐς
[7, 4]	δὲ τὴν Βαρσίνης τε καὶ	Μέντορος	παῖδα· Σελεύκῳ δὲ τὴν Σπιταμένους
[7, 16]	τοῦ θεοῦ τοῦ Βήλου μὴ	πρὸς	ἀγαθοῦ οἱ εἶναι τὴν πάροδον
[7, 20]	ἔστε ἐπὶ τὸν κόλπον τὸν	πρὸς	Αἰγύπτῳ τὸν Ἀράβιον τὸν καθ´
[7, 3]	ἀρρώστου ἀνδρός, ἀλλὰ εἰπεῖν γὰρ	πρὸς	Ἀλέξανδρον, καλῶς αὐτῷ ἔχειν ἐν
[7, 18]	οὐ κατασιωπῆσαι, ἀλλὰ φράσαι γὰρ	πρὸς	Ἀλέξανδρον τὰ ἐπεσταλμένα, ὡς εὔνοιαν
[7, 4]	κατεχόντων τὰς χώρας ὅσαι δορίκτητοι	πρὸς	Ἀλεξάνδρου ἐγένοντο ἔς τε τὰ
[7, 8]	δὲ ὡς ὑπερορώμενοί τε ἤδη	πρὸς	Ἀλεξάνδρου καὶ ἀχρεῖοι πάντῃ ἐς
[7, 8]	αὖ τῷ λόγῳ ἠχθέσθησαν τῷ	πρὸς	Ἀλεξάνδρου λεχθέντι, κατὰ τὴν στρατιὰν
[7, 27]	Ἰόλλαν καί τι καὶ λελυπῆσθαι	πρὸς	Ἀλεξάνδρου ὀλίγῳ πρόσθεν τῆς τελευτῆς·
[7, 13]	τελευτήσαντας λόγῳ ἐκόσμησαν, καὶ τοῦ	πρὸς	Ἀμαζόνας ἔργου Ἀθηναίων ἐν τοῖς
[7, 10]	νενικημένοις βαρβάροις. ταῦτα ὑμῖν καὶ	πρὸς	ἀνθρώπων ἴσως εὐκλεᾶ καὶ πρὸς
[7, 20]	καὶ αὐτὸν τρίτον ἂν νομισθῆναι	πρὸς	Ἀράβων θεόν, οὐ φαυλότερα ἔργα
[7, 20]	Ταυτὶ ἀπηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ τὰ μὲν	πρὸς	Ἀρχίου, ὃς ξὺν τριακοντόρῳ ἐκπεμφθεὶς
[7, 13]	βασίλισσαν σφῶν ὅτι αὐτὸς ἥξει	πρὸς	αὐτὴν παιδοποιησόμενος. ταῦτα δὲ οὔτε
[7, 27]	λαθεῖν ἐξιόντα, ἀλλὰ εἰργόμενον γὰρ	πρὸς	αὐτῆς ἐποιμώξαντα εἰπεῖν ὅτι ἐφθόνησεν
[7, 14]	ἢ φθόνου εἶχεν ἢ καὶ	πρὸς	αὐτὸν Ἀλέξανδρον. ὧν οἱ τὰ
[7, 20]	ἔχοι ἀπαγγεῖλαι Ἀλεξάνδρῳ ἐφ´ οἷστισι	πρὸς	αὐτοῦ ἐστάλη· οὐ γὰρ ἐπὶ
[7, 7]	εἶναι τὰ τοιαῦτα σοφίσματα· οὔκουν	πρὸς	αὑτοῦ ἐποιεῖτο ταύτην τὴν ἀσφάλειαν,
[7, 19]	ἄλλης παραλίας· λιμένα τε ὅτι	πρὸς	Βαβυλῶνι ἐποίει ὀρυκτὸν ὅσον χιλίαις
[7, 21]	αἱ τριήρεις, ὁ λιμὴν δὲ	πρὸς	Βαβυλῶνι ὠρύσσετο, ἐκπλεῖ ἐκ Βαβυλῶνος
[7, 14]	ἐθέλειν ἀπαλλαγῆναι, πρίν γε δὴ	πρὸς	βίαν ἀπηνέχθη πρὸς τῶν ἑταίρων·
[7, 26]	Ἄτταλον καὶ Δημοφῶντα καὶ Πευκέσταν,	πρὸς	δὲ Κλεομένην τε καὶ Μενίδαν
[7, 28]	ξυντεθέντα ἢ ὁμολογηθέντα φυλάξαι βεβαιότατος,	πρὸς	δὲ τῶν ἐξαπατώντων μὴ ἁλῶναι
[7, 16]	βασιλεῦ, ἔφασαν οἱ Χαλδαῖοι, μὴ	πρὸς	δυσμὰς ἀφορῶν αὐτὸς μηδὲ τὴν
[7, 15]	τὰς σκευὰς τότε πρῶτον ὀφθῆναι	πρὸς	Ἑλλήνων τε καὶ Μακεδόνων. τοὺς
[7, 17]	δυσμὰς τετραμμένον, ὡς ταύτῃ ἐπιστρέψαντα	πρὸς	ἕω ἄγειν· ἀλλὰ οὐ γὰρ
[7, 17]	τῆς πόλεως εἰσιόντι, εἰ ταύτῃ	πρὸς	ἕω ἐπέστρεφεν, ἑλώδη τε καὶ
[7, 16]	ἐπέχουσαν ἄγων παρελθεῖν, ἀλλὰ ἐκπεριελθὼν	πρὸς	ἕω μᾶλλον. τῷ δὲ οὐδὲ
[7, 29]	διηνεκὲς τῆς εὐτυχίας καὶ τοὺς	πρὸς	ἡδονήν, οὐκ ἐπὶ τῷ βελτίστῳ,
[7, 14]	ἄλλα, ὡς ἕκαστος ἢ εὐνοίας	πρὸς	Ἡφαιστίωνα ἢ φθόνου εἶχεν ἢ
[7, 14]	ὀλίγῳ πρόσθεν ἔφαμεν ὅτι διηνέχθη	πρὸς	Ἡφαιστίωνα· καὶ τοῦτο δὲ δρᾶσαι,
[7, 10]	πρὸς ἀνθρώπων ἴσως εὐκλεᾶ καὶ	πρὸς	θεῶν ὅσια δήπου ἔσται ἀπαγγελθέντα.
[7, 12]	συνέθηκεν οὐχ ὡσαύτως εἶναι αὐτῷ	πρὸς	θυμοῦ Ἀντίπατρον Ἡφαιστίων. ~Τούτῳ τῷ
[7, 6]	νόμῳ τῷ Περσικῷ ποιηθέντας οὐ	πρὸς	θυμοῦ γενέσθαι τοῖς πολλοῖς αὐτῶν,
[7, 7]	ἑκάτερα ᾠκισμένοι, τὰς δὲ καὶ	πρὸς	καιρὸν ποιοῦνται, ὁπότε σφίσιν ὕδατος
[7, 13]	πολὺ πλείονας τῶν πέντε καταλαβεῖν·	πρὸς	λῃστῶν γὰρ διαρπαγῆναι τὰς πολλὰς
[7, 25]	τὴν καμάραν εἰσελθόντα κατακεῖσθαι διαμυθολογοῦντα	πρὸς	Μήδιον· παραγγεῖλαι δὲ καὶ τοῖς
[7, 13]	ἡ Ἀθηναίων καὶ Ἀμαζόνων μάχη	πρὸς	Μίκωνος οὐ μεῖον ἤπερ ἡ
[7, 14]	καὶ κατὰ ζῆλον τὸν Ἀχιλλέως,	πρὸς	ὅντινα ἐκ παιδὸς φιλοτιμία αὐτῷ
[7, 9]	ἕνεκα, ἀλλὰ ὡς γνῶναι ὑμᾶς	πρὸς	ὁποίους τινὰς ἡμᾶς ὄντας ὁποῖοί
[7, 14]	δὲ οὐ ξυγχωρῆσαι. Ἐκεῖνα δὲ	πρὸς	πάντων ξυμφωνούμενα, ἐς τρίτην ἀπὸ
[7, 18]	Ἀντίγονον ἐν τῇ μάχῃ τῇ	πρὸς	Σέλευκον καὶ Λυσίμαχον τῇ ἐν
[7, 11]	σφῶν ἦσαν, ἀλλὰ ξυνδραμόντες ὡς	πρὸς	τὰ βασίλεια τὰ μὲν ὅπλα
[7, 9]	μικρὰ δὲ ὥς γε δὴ	πρὸς	τὰ ἡμέτερα ξυμβαλεῖν. ὃς παραλαβὼν
[7, 25]	ἐπύρεσσεν. ἐκκομισθέντα δὲ ἐπὶ κλίνης	πρὸς	τὰ ἱερὰ θῦσαι ὡς νόμος
[7, 25]	τῇ δ´ ἐπιούσῃ μόγις ἐκκομισθῆναι	πρὸς	τὰ ἱερὰ καὶ θῦσαι, καὶ
[7, 4]	δὲ λέγει Ἀριστόβουλος, καὶ ἄλλην	πρὸς	ταύτῃ, τῶν Ὤχου θυγατέρων τὴν
[7, 29]	Περσικὴ σκευὴ σόφισμα δοκεῖ εἶναι	πρός	τε τοὺς βαρβάρους, ὡς μὴ
[7, 20]	κατὰ τὰς ἐντολὰς τοῦ πατρὸς	πρὸς	τῇ γῇ ἐφέρετο, ἀλλὰ μετέωρος
[7, 25]	μετακομισθῆναι ἐς τὴν οἰκίαν τὴν	πρὸς	τῇ κολυμβήθρᾳ καὶ θῦσαι μὲν
[7, 13]	ἢ βαρβάρων· κελεῦσαι δὲ ἀπαγγεῖλαι	πρὸς	τὴν βασίλισσαν σφῶν ὅτι αὐτὸς
[7, 1]	ἦσαν, ἄλλο μὲν οὐδὲν ποιῆσαι	πρὸς	τὴν ὄψιν αὐτοῦ τε καὶ
[7, 22]	ὕδωρ, τὸ διάδημα δὲ ἀπενεχθὲν	πρὸς	τῆς πνοῆς σχεθῆναι ἐν καλάμῳ·
[7, 3]	μὲν ἐν κόσμῳ, ὁρᾶσθαι δὲ	πρὸς	τῆς στρατιᾶς ξυμπάσης. Ἀλεξάνδρῳ δὲ
[7, 12]	ἡ αὐτῶν μοχθηρία ἄγει, ἢ	πρὸς	τὸ ἀληθὲς ἐκτρέπουσιν, ἐξηττώμενον Ἀλέξανδρον
[7, 18]	γενομένου αὐτῷ σημείου ταῦτα ἐπέστειλεν	πρὸς	τὸν ἀδελφόν· τὸν δὲ εἰπεῖν
[7, 25]	τοὺς ἡγεμόνας εἰσκαλέσαντα παραγγέλλειν τὰ	πρὸς	τὸν ἔκπλουν ὅπως αὐτῷ ἔσται
[7, 13]	γυναικῶν οὐ πιστὸν δοκεῖ ἔμοιγε,	πρὸς	τοσούτων καὶ τοιούτων ὑμνηθέν. ὡς
[7, 26]	θεοῦ κομισθέντα καὶ ἱκετεύσαντα θεραπεύεσθαι	πρὸς	τοῦ θεοῦ· καὶ γενέσθαι φήμην
[7, 21]	τὸν Πολλακόπαν τοῦ Εὐφράτου ἐκβολαὶ	πρὸς	τοῦ σατράπου τῆς Βαβυλωνίας πολλῷ
[7, 29]	αὐτῶν φαίνεσθαι τὸν βασιλέα, καὶ	πρὸς	τοὺς Μακεδόνας, ὡς ἀποστροφήν τινα
[7, 5]	παραταξάμενος σὺν τῇ ὑπολειφθείσῃ δυνάμει	πρὸς	τοὺς νεωτερίζοντας τῶν τε Ὠρειτῶν
[7, 5]	βασιλέα ἄλλο τι ἢ ἀληθεύειν	πρὸς	τοὺς ὑπηκόους, οὔτε τῶν ἀρχομένων
[7, 26]	τῷ κρατίστῳ· οἱ δέ, προσθεῖναι	πρὸς	τούτῳ τῷ λόγῳ ὅτι μέγαν
[7, 11]	λόγων ἐκπεπληγμένοι σιγῇ ἔμενον αὐτοῦ	πρὸς	τῷ βήματι οὐδέ τις ἠκολούθησε
[7, 19]	τήν τε γὰρ παραλίαν τὴν	πρὸς	τῷ κόλπῳ τῷ Περσικῷ κατοικίζειν
[7, 16]	ἐξιᾶσιν, οἱ μὲν καὶ γινωσκόμενοι	πρὸς	τῶν ἀμφ´ Ἀλέξανδρον ἐπελθόντων τὰ
[7, 7]	ὅθεν καὶ τὸ ὄνομα Μεσοποταμία	πρὸς	τῶν ἐπιχωρίων κληΐζεται, ὁ μὲν
[7, 14]	γε δὴ πρὸς βίαν ἀπηνέχθη	πρὸς	τῶν ἑταίρων· οἱ δέ, τήν
[7, 13]	νεωτερισθείη κατ´ αὐτὰς ἐς ὕβριν	πρὸς	τῶν Μακεδόνων ἢ βαρβάρων· κελεῦσαι
[7, 29]	ἐς Δία ἀνενεχθεῖσα ἡ γένεσις	πρὸς	τῶν πάλαι ἀνθρώπων οὐδεμιᾷ αὐτῶν
[7, 14]	ἥρωϊ ἐκέλευεν Ἡφαιστίωνι, τοῦτο μὲν	πρὸς	τῶν πλείστων ἀναγέγραπται· οἱ δὲ
[7, 26]	ἐξηγγέλλετο, ἐπικρύπτεσθαι δὲ αὐτοῦ ἐτόπαζον	πρὸς	τῶν σωματοφυλάκων τὸν θάνατον, ὡς
[7, 9]	πρῶτά γε ἀπὸ Φιλίππου τοῦ	πατρός,	ᾗπερ καὶ εἰκός, τοῦ λόγου
[7, 20]	οὐ κατὰ τὰς ἐντολὰς τοῦ	πατρὸς	πρὸς τῇ γῇ ἐφέρετο, ἀλλὰ
[7, 8]	ἐκέλευον, αὐτὸν δὲ μετὰ τοῦ	πατρὸς	στρατεύεσθαι, τὸν Ἄμμωνα δὴ τῷ
[7, 9]	Ταῦτα μὲν τὰ ἐκ τοῦ	πατρὸς	τοῦ ἐμοῦ ἐς ὑμᾶς ὑπηργμένα,
[7, 9]	ξυμβαλεῖν. ὃς παραλαβὼν παρὰ τοῦ	πατρὸς	χρυσᾶ μὲν καὶ ἀργυρᾶ ἐκπώματα
[7, 21]	προελθόντι δὲ ὅσον σταδίους τριάκοντα	ὑπόπετρος	ἡ γῆ ἐφαίνετο, οἵα διακοπεῖσα,
[7, 12]	Ἀλεξάνδρου ἐφ´ οἷς ὑπὲρ τῆς	μητρὸς	αὐτῷ ἐξηγγέλλετο, βαρὺ δὴ τὸ
[7, 12]	ἐκτρέπουσιν, ἐξηττώμενον Ἀλέξανδρον ἤδη τῆς	μητρὸς	τῶν διαβολῶν τῶν ἐς Ἀντίπατρον
[7, 20]	πρὸς τῇ γῇ ἐφέρετο, ἀλλὰ	μετέωρος	γὰρ ὑπὸ ἀνοίας πετόμενος παρέσχε
[7, 7]	οὐδαμῇ παρέχει. ὁ δὲ Εὐφράτης	μετέωρός	τε ῥεῖ καὶ ἰσοχείλης πανταχῇ
[7, 20]	δὲ Ἰκάριον. ἡ δὲ ἑτέρα	νῆσος	ἀπέχειν μὲν ἀπὸ τοῦ στόματος
[7, 7]	Περσικόν, μέγας τε καὶ οὐδαμοῦ	διαβατὸς	ἔστε ἐπὶ τὴν ἐκβολήν, καθότι
[7, 7]	πρὸς καιρὸν ποιοῦνται, ὁπότε σφίσιν	ὕδατος	ἐνδεῶς ἔχοι, ἐς τὸ ἐπάρδειν
[7, 21]	οὐ πολλοῦ ὄντος αὐτῷ τοῦ	ὕδατος·	ἦρος δὲ ὑποφαίνοντος καὶ πολὺ
[7, 7]	μετεωροτέρα ἡ ταύτῃ γῆ τοῦ	ὕδατος	οὐδὲ ἐκδίδωσιν οὗτος κατὰ τὰς
[7, 8]	ἀμφ´ αὑτὸν ἡγεμόσιν ἀπὸ τοῦ	βήματος	ξυλλαβεῖν τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν ταραξάντων
[7, 11]	εἰπὼν κατεπήδησέ τε ἀπὸ τοῦ	βήματος	ὀξέως καὶ ἐς τὰ βασίλεια
[7, 22]	λαβεῖν τῆς περιθέσεως ἕνεκα τοῦ	διαδήματος.	Ἀριστόβουλος μὲν δὴ τῶν τινα
[7, 3]	πρίν τινος ἐς πεῖραν ἐλθεῖν	παθήματος	ὅ τι περ ἐξαναγκάσει αὐτὸν
[7, 15]	τοῦ τυραννικοῦ γένους τε καὶ	ὀνόματος	κατεχομένους. ~Ἐκ τούτου δὴ Ἡρακλείδην
[7, 20]	νῆσος ἀπέχειν μὲν ἀπὸ τοῦ	στόματος	τοῦ Εὐφράτου ἐλέγετο ὅσον πλοῦν
[7, 20]	τοῦ αἰγιαλοῦ τε καὶ τοῦ	στόματος	τοῦ ποταμοῦ, μικροτέρα αὕτη καὶ
[7, 14]	πρῶτον δὲ Εὐμενῆ ἄρξαι τοῦ	σοφίσματος,	ὅντινα ὀλίγῳ πρόσθεν ἔφαμεν ὅτι
[7, 22]	γὰρ αὐτὸν λόγος τὴν τριήρη,	πνεύματος	μεγάλου ἐμπεσόντος αὐτῷ ἐς τὴν
[7, 15]	καὶ ἐλευθέριον καὶ περὶ τοῦ	πολιτεύματος	ἅμα διαπυνθανόμενον. καὶ τοῦτο οὔτε
[7, 8]	ὑπὸ γήρως ἢ πηρώσεως τοῦ	σώματος	ἀχρείους ἐς τὰ πολέμια ὄντας
[7, 28]	ἡδονῶν δὲ τῶν μὲν τοῦ	σώματος	ἐγκρατέστατος, τῶν δὲ τῆς γνώμης
[7, 6]	κατ´ ἀξίωσιν καὶ κάλλει τοῦ	σώματος	ἢ τῇ ἄλλῃ ἀρετῇ ὑπερφέροντες
[7, 2]	ἀπαλλαγήσεσθαι οὐκ ἐπιεικοῦς ξυνοίκου τοῦ	σώματος.	οὔκουν οὐδὲ Ἀλέξανδρον ἐπιχειρῆσαι βιάσασθαι
[7, 14]	ἡμέρας ἐκείνης ἐρριμμένον ἐπὶ τοῦ	σώματος	τοῦ ἑταίρου ὀδύρεσθαι οὐδ´ ἐθέλειν
[7, 10]	οὐκ ἔστιν ὅ τι τοῦ	σώματος	τῶν γε δὴ ἔμπροσθεν μερῶν
[7, 3]	παρακινήσαντα ἐν τῷ πυρὶ τοῦ	σώματος.	ὡς δὲ τὸ πῦρ ἐς
[7, 18]	Ἡφαιστίωνι· ὡς δὲ ἐπὶ τοῦ	ἥπατος	τοῦ ἱερείου ὁ λοβὸς ἀφανὴς
[7, 28]	μὲν ξυντεθέντα ἢ ὁμολογηθέντα φυλάξαι	βεβαιότατος,	πρὸς δὲ τῶν ἐξαπατώντων μὴ
[7, 28]	τῷ αὑτοῦ ἀφανίσαι, ξύμπαντα ταῦτα	γενναιότατος.	καὶ οὖν καὶ ὅσα ἐν
[7, 28]	ὀξύτατος γενόμενος καὶ τὴν γνώμην	ἀνδρειότατος	καὶ φιλοτιμότατος καὶ φιλοκινδυνότατος καὶ
[7, 28]	ἐς μὲν ἡδονὰς τὰς αὑτοῦ	φειδωλότατος,	ἐς δὲ εὐποιΐαν τῶν πέλας
[7, 28]	καὶ τὴν γνώμην ἀνδρειότατος καὶ	φιλοτιμότατος	καὶ φιλοκινδυνότατος καὶ τοῦ θείου
[7, 28]	ἔτι ἐν τῷ ἀφανεῖ ὂν	δεινότατος,	καὶ ἐκ τῶν φαινομένων τὸ
[7, 28]	τινα αὐτὰ ὡς ἐσόμενα, προλαβεῖν	δεινότατος·	καὶ τὰ μὲν ξυντεθέντα ἢ
[7, 28]	γνώμην ἀνδρειότατος καὶ φιλοτιμότατος καὶ	φιλοκινδυνότατος	καὶ τοῦ θείου ἐπιμελέστατος· ἡδονῶν
[7, 28]	δὲ τῆς γνώμης ἐπαίνου μόνου	ἀπληστότατος·	ξυνιδεῖν δὲ τὸ δέον ἔτι
[7, 28]	δὲ τῶν ἐξαπατώντων μὴ ἁλῶναι	ἀσφαλέστατος,	χρημάτων τε ἐς μὲν ἡδονὰς
[7, 28]	καὶ φιλοκινδυνότατος καὶ τοῦ θείου	ἐπιμελέστατος·	ἡδονῶν δὲ τῶν μὲν τοῦ
[7, 28]	καὶ ὁπλίσαι τε καὶ κοσμῆσαι	δαημονέστατος·	καὶ τὸν θυμὸν τοῖς στρατιώταις
[7, 28]	δὲ τῶν μὲν τοῦ σώματος	ἐγκρατέστατος,	τῶν δὲ τῆς γνώμης ἐπαίνου
[7, 28]	τῶν φαινομένων τὸ εἰκὸς ξυμβαλεῖν	ἐπιτυχέστατος,	καὶ τάξαι στρατιὰν καὶ ὁπλίσαι
[7, 2]	αὐτῶν ἐθαύμασε· καὶ ὁ μὲν	πρεσβύτατος	τῶν σοφιστῶν, ὅτου ὁμιληταὶ οἱ
[7, 28]	σῶμα κάλλιστος καὶ φιλοπονώτατος καὶ	ὀξύτατος	γενόμενος καὶ τὴν γνώμην ἀνδρειότατος
[7, 28]	ἐς δὲ εὐποιΐαν τῶν πέλας	ἀφθονώτατος.	~Εἰ δέ τι ἐπλημμελήθη Ἀλεξάνδρῳ
[7, 28]	τό τε σῶμα κάλλιστος καὶ	φιλοπονώτατος	καὶ ὀξύτατος γενόμενος καὶ τὴν
[7, 7]	ὡς ἐπὶ τὰς ἐκβολὰς τοῦ	Τίγρητος·	αἱ δὲ ἄλλαι αὐτῷ νῆες
[7, 7]	τε Εὐλαίου ποταμοῦ καὶ τοῦ	Τίγρητος	ἐπεῖχεν ὁ αἰγιαλὸς τοῦ κόλπου
[7, 7]	διώρυχα, ἣ τέτμηται ἐκ τοῦ	Τίγρητος	ἐς τὸν Εὐλαῖον, ταύτῃ διεκομίσθησαν
[7, 7]	τοῦ τε Εὐφράτου καὶ τοῦ	Τίγρητος,	οἳ τὴν μέσην σφῶν Ἀσσυρίαν
[7, 7]	ἐς Ὦπιν, πόλιν ἐπὶ τοῦ	Τίγρητος	ᾠκισμένην. ἐν δὲ τῷ ἀνάπλῳ
[7, 29]	πάλαι βασιλέων Ἀλεξάνδρῳ ὑπάρξαι ὑπὸ	γενναιότητος.	οἱ δὲ πολλοί, εἰ καί
[7, 21]	διαχεῖσθαι παρέχειν τὸ ὕδωρ ὑπὸ	στερρότητος	τῆς γῆς, τήν τε ἀποστροφὴν
[7, 29]	τινα εἶναι αὐτῷ ἀπὸ τῆς	ὀξύτητός	τε καὶ ὕβρεως τῆς Μακεδονικῆς·
[7, 11]	τῶν θυρῶν οὔτε ἡμέρας οὔτε	νυκτός,	εἰ μή τινα οἶκτον σφῶν
[7, 20]	ἐλέγετο ὅσον πλοῦν ἡμέρας καὶ	νυκτὸς	κατ´ οὖρον θεούσῃ νηΐ· Τύλος
[7, 6]	πᾶσα, ἀλλὰ ἐπαυξηθέντος γὰρ τοῦ	παντὸς	ἱππικοῦ κατελέγησαν ἐς αὐτὸ τῶν
[7, 12]	θεραπείᾳ Ἀντίπατρον οὐδὲ μεμνῆσθαι τοῦ	καταστήσαντος	ἔτι, ἀλλ´ αὐτὸν γὰρ ἀξιοῦν
[7, 7]	θάλασσαν τὴν Περσικήν, αὐτὸς δὲ	ἀναπλεύσαντος	αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ ἐς τὴν
[7, 17]	τοῦ πάλαι ὄντος. ἐπεὶ δὲ	ἀποστάντος	αὐτοῦ μαλθακῶς ἀνθήψαντο τοῦ ἔργου
[7, 6]	οὐ βαρβαρικὴ ἡ πᾶσα, ἀλλὰ	ἐπαυξηθέντος	γὰρ τοῦ παντὸς ἱππικοῦ κατελέγησαν
[7, 29]	προηγορεῖν αὐτοῦ, ὡς καλῶς δὴ	πραχθέντος,	ἐπικρύψειν οἴονται τὴν ἁμαρτίαν, κακῶς
[7, 20]	ἐς ἥντινα Ἴκαρον τὸν Δαιδάλου	τακέντος	τοῦ κηροῦ ὅτῳ προσήρτητο τὰ
[7, 21]	ὄχθας, οἷα δὴ οὐ πολλοῦ	ὄντος	αὐτῷ τοῦ ὕδατος· ἦρος δὲ
[7, 17]	καὶ μείζονα ἔτι τοῦ πάλαι	ὄντος.	ἐπεὶ δὲ ἀποστάντος αὐτοῦ μαλθακῶς
[7, 17]	τὰ τοῦ θεοῦ νέμεσθαι, οὐκ	ὄντος	ἐς ὅ τι ἀναλωθήσεται τὰ
[7, 6]	αὐτοὺς Μακεδόνας ἐν ἀτίμῳ χώρᾳ	ἄγοντος.	~Ἀλέξανδρος δὲ τῆς μὲν πεζῆς
[7, 10]	γε φεύγων ὑμῶν ἐτελεύτα ἐμοῦ	ἄγοντος.	Καὶ νῦν τοὺς ἀπολέμους ὑμῶν
[7, 15]	τῆς οἰκείας πρεσβεῦσαι, οὔτε φόβου	ἐξαναγκάζοντος	οὔτε κατ´ ἐλπίδα ὠφελείας, μίσει
[7, 6]	τοὺς Μακεδόνας, ὡς πάντῃ δὴ	βαρβαρίζοντος	τῇ γνώμῃ Ἀλεξάνδρου, τὰ δὲ
[7, 12]	τήν τε μισθοφορὰν οὐ τοῦ	ἐξήκοντος	ἤδη χρόνου ἔδωκεν Ἀλέξανδρος μόνον,
[7, 12]	ἐς τὴν ἀπονόστησιν τὴν οἴκαδε	ξυμβαίνοντος.	ἐπέδωκεν δὲ καὶ τάλαντον ἑκάστῳ
[7, 21]	αὐτῷ τοῦ ὕδατος· ἦρος δὲ	ὑποφαίνοντος	καὶ πολὺ δὴ μάλιστα ὑπὸ
[7, 22]	λόγος τὴν τριήρη, πνεύματος μεγάλου	ἐμπεσόντος	αὐτῷ ἐς τὴν καυσίαν καὶ
[7, 28]	καὶ ἑκατοστῇ Ὀλυμπιάδι ἐπὶ Ἡγησίου	ἄρχοντος	Ἀθήνησιν· ἐβίω δὲ δύο καὶ
[7, 13]	Κόλχων καὶ ὅσα ἄλλα ἀπὸ	Τραπεζοῦντος	ὁρμώμενοι ἢ πρὶν ἐς Τραπεζοῦντα
[7, 13]	ἵπποι ὅτι Νησαῖαι κληΐζονται λέγει	Ἡρόδοτος·	εἶναι δὲ πάλαι μὲν ἐς
[7, 14]	ἐκεῖνο οὐ πάντῃ ἔξω τοῦ	εἰκότος	ἀναγεγράφθαι μοι δοκεῖ, ὡς ἐπὶ
[7, 10]	προσκτησάμενον καὶ τὴν Ὠρειτῶν γῆν,	περιπεπλευκότος	δὲ ἤδη αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ
[7, 14]	ἐπ´ αὐτῷ ἄλλοι ἄλλα, ὡς	ἕκαστος	ἢ εὐνοίας πρὸς Ἡφαιστίωνα ἢ
[7, 4]	δὲ παραλαβόντες ἀπῆγον τὴν αὑτοῦ	ἕκαστος·	προῖκας δὲ ξυμπάσαις ἐπέδωκεν Ἀλέξανδρος.
[7, 1]	ὧδε· βασιλεῦ Ἀλέξανδρε, ἄνθρωπος μὲν	ἕκαστος	τοσόνδε τῆς γῆς κατέχει ὅσονπερ
[7, 5]	καὶ κελεύει ἀπογράφεσθαι ὁπόσον ὀφείλει	ἕκαστος,	ὡς ληψομένους. καὶ τὰ μὲν
[7, 19]	ἀληθές, ὥς γέ μοι δοκεῖ,	ἄπληστος	ἦν τοῦ κτᾶσθαί τι ἀεὶ
[7, 17]	ἦν τῶν Βαβυλωνίων, μεγέθει τε	μέγιστος	καὶ ἐκ πλίνθου ὀπτῆς ἐν
[7, 16]	αὐτήν· ἐκ Βάκτρων μὲν Ὄξος,	μέγιστος	τῶν Ἀσιανῶν ποταμῶν, πλήν γε
[7, 28]	τούτους μῆνας, τό τε σῶμα	κάλλιστος	καὶ φιλοπονώτατος καὶ ὀξύτατος γενόμενος
[7, 15]	τε ἁπάσης καὶ θαλάσσης κύριον.	Ἄριστος	δὲ καὶ Ἀσκληπιάδης τῶν τὰ
[7, 16]	ἔπος Εὐριπίδῃ ὧδε· Μάντις δ´	ἄριστος	ὅστις εἰκάζει καλῶς. σὺ δέ,
[7, 4]	ἀπονοστήσεως. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	αὐτὸς	Ἀλέξανδρος ὀξύτερος λέγεται γενέσθαι ἐν
[7, 16]	σμικρὰ ξυμφορὰ γεγένητο, ἧς καὶ	αὐτὸς	Ἀλέξανδρος προαπελθεῖν ἂν δοκεῖ μοι
[7, 9]	πεντακόσια τάλαντα, δανεισάμενος ἐπὶ τούτοις	αὐτὸς	ἄλλα ὀκτακόσια ὁρμηθεὶς ἐκ τῆς
[7, 1]	ἔμοιγε εἰκάζειν, ἐκεῖνο δὲ καὶ	αὐτὸς	ἄν μοι δοκῶ ἰσχυρίσασθαι, οὔτε
[7, 30]	ἀνθρώπους· ἐφ´ ὅτῳ ὡρμήθην οὐδὲ	αὐτὸς	ἄνευ θεοῦ ἐς τήνδε τὴν
[7, 10]	ὑμῶν πονούντων καὶ ταλαιπωρουμένων ἐκτησάμην	αὐτὸς	ἀπόνως καὶ ἀταλαιπώρως ἐξηγούμενος. καὶ
[7, 18]	τὴν ἀλήθειάν οἱ ἔφρασε. ταῦτα	αὐτὸς	Ἀριστόβουλος λέγει παρὰ Πειθαγόρου πυθέσθαι·
[7, 7]	ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν Περσικήν,	αὐτὸς	δὲ ἀναπλεύσαντος αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ
[7, 12]	παισί τε καὶ μητράσιν αὐτῶν·	αὐτὸς	δὲ ἐπιμελήσεσθαι ὡς ἐκτρέφοιντο Μακεδονικῶς
[7, 7]	πεπονηκυίας τῶν νεῶν καταλείπει αὐτοῦ,	αὐτὸς	δὲ ταῖς μάλιστα ταχυναυτούσαις παρέπλει
[7, 22]	ἢ κατὰ πήρωσιν ἀπόλεμοι ἦσαν.	~Αὐτὸς	δὲ ὡς ἐξελέγξας δὴ τῶν
[7, 20]	δοκοῦν· ἀλλὰ Νέαρχος λέγει ὅτι	αὐτὸς	διεκώλυσεν, ὡς ἐκπεριπλεύσας τὸν κόλπον
[7, 2]	λέγεται ὡς Διὸς υἱὸς καὶ	αὐτὸς	εἴη, εἴπερ οὖν καὶ Ἀλέξανδρος,
[7, 30]	τῷ Μακεδόνων χρησθέντες. ἐπεὶ καὶ	αὐτὸς	ἐμεμψάμην ἔστιν ἃ ἐν τῇ
[7, 12]	κοσμούμενοι, γενομένους δὲ ἄνδρας ἄξειν	αὐτὸς	ἐς Μακεδονίαν καὶ παραδώσειν τοῖς
[7, 14]	ἐφ´ ὅτῳ τὸ σῶμα ἐφέρετο	αὐτὸς	ἔστιν ὅτε ὅτι ἡνιόχει, τοῦτο
[7, 2]	ἄλλοι ἦσαν, Δάνδαμις ὄνομα, οὔτε	αὐτὸς	ἔφη παρ´ Ἀλέξανδρον ἥξειν οὔτε
[7, 13]	πρὸς τὴν βασίλισσαν σφῶν ὅτι	αὐτὸς	ἥξει πρὸς αὐτὴν παιδοποιησόμενος. ταῦτα
[7, 30]	ὀνόματι κακίζει, σμικρότερός τε ὢν	αὐτὸς	καὶ ἐπὶ σμικροῖς πονούμενος καὶ
[7, 14]	ὅτι οἴνου περιεῖδεν ἐμπλησθέντα θεωρῶν	αὐτός·	καὶ κείρασθαι Ἀλέξανδρον ἐπὶ τῷ
[7, 30]	δὴ ἐκλογιζέσθω ὅστις τε ὢν	αὐτὸς	καὶ ὁποίᾳ τύχῃ κεχρημένος ὅντινα
[7, 11]	θοίνην δημοτελῆ ἐποίησε, καθήμενός τε	αὐτὸς	καὶ πάντων καθημένων, ἀμφ´ αὐτὸν
[7, 3]	ὑπεικάθοι, οὕτω δὴ ὅπῃ ἐπήγγελλεν	αὐτός,	κελεῦσαι νησθῆναι αὐτῷ πυράν, καὶ
[7, 4]	αὑτοῦ τε καὶ τῶν ἑταίρων·	αὐτὸς	μὲν τῶν Δαρείου θυγατέρων τὴν
[7, 16]	Χαλδαῖοι, μὴ πρὸς δυσμὰς ἀφορῶν	αὐτὸς	μηδὲ τὴν στρατιὰν ταύτῃ ἐπέχουσαν
[7, 2]	πλανῶν. οὔτ´ οὖν ποθεῖν τι	αὐτὸς	ὅτου κύριος ἦν Ἀλέξανδρος δοῦναι,
[7, 22]	ἀπορίᾳ ἡγεμόνος, πρίν γε δὴ	αὐτὸς	πέμψας τὸν ἡγησόμενον ἐπανήγαγεν αὐτοὺς
[7, 15]	ἦν συχνὸς τῷ πένθει καὶ	αὐτός	τε αὑτὸν ἤδη μετεκάλει ἀπ´
[7, 12]	στόλου. οὕτω δὴ ἀσπασάμενος ξύμπαντας	αὐτός	τε δακρύων καὶ δακρύοντας ἐκείνους
[7, 11]	καὶ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ κρατῆρος	αὐτός	τε καὶ οἱ ἀμφ´ αὐτὸν
[7, 8]	τῶν ταραξάντων τὸ πλῆθος κελεύει,	αὐτὸς	τῇ χειρὶ ἐπιδεικνύων τοῖς ὑπασπισταῖς
[7, 12]	τοὺς ἰόντας. Λόγος δέ τις	οὗτος	ἐφοίτα ἀφανὴς παρὰ τοῖς τὰ
[7, 5]	θάλασσαν ἐστεφάνωσε· καὶ γὰρ καὶ	οὗτος	ἤδη ἀφιγμένος ἐς Σοῦσα ἦν·
[7, 7]	γῆ τοῦ ὕδατος οὐδὲ ἐκδίδωσιν	οὗτος	κατὰ τὰς διώρυχας οὐδὲ ἐς
[7, 20]	Σολεὺς ὁ κυβερνήτης, λαβὼν καὶ	οὗτος	παρ´ Ἀλεξάνδρου τριακόντορον. ἦν μὲν
[7, 21]	Πολλακόπαν καλούμενον ποταμόν. ἀπέχει δὲ	οὗτος	τῆς Βαβυλῶνος σταδίους ὅσον ὀκτακοσίους,
[7, 9]	Σοῦσα ὑμέτερα, καὶ ὁ Λυδῶν	πλοῦτος	καὶ οἱ Περσῶν θησαυροὶ καὶ
[7, 4]	ἐδεξιώσαντό τε αὐτὰς καὶ ἐφίλησαν·	πρῶτος	δὲ ὁ βασιλεὺς ἦρξεν· ἐν
[7, 29]	βασιλεὺς ἀφανέστερος ἢ Αἰακοῦ ἢ	Ῥαδαμάνθυος,	οἷς δὴ ἐς Δία ἀνενεχθεῖσα
[7, 10]	τελευτὴ ἐγένετο, περιφανὴς δὲ ὁ	τάφος,	χαλκαῖ δὲ αἱ εἰκόνες τῶν
[7, 6]	Ῥωξάνης δὲ τῆς γυναικὸς Ἀλεξάνδρου	ἀδελφός,	καὶ Αἰγοβάρης καὶ ὁ τούτου
[7, 6]	καὶ Αἰγοβάρης καὶ ὁ τούτου	ἀδελφὸς	Μιθροβαῖος, καὶ ἡγεμὼν ἐπὶ τούτοις
[7, 20]	τῷ κυβερνήτῃ ταύτῃ δοκοῦν· ἀλλὰ	Νέαρχος	λέγει ὅτι αὐτὸς διεκώλυσεν, ὡς
[7, 3]	τάς τε σάλπιγγας φθέγξασθαι λέγει	Νέαρχος,	οὕτως ἐξ Ἀλεξάνδρου προστεταγμένον, καὶ
[7, 21]	δὴ ἀρχόμεναι ἀπὸ ταύτης τῆς	διώρυχος	διήκουσιν ἔστε ἐπὶ τὴν ξυνεχῆ
[7, 29]	ἕνεκα. οὔκουν δοκεῖ ἔμοιγε ἢ	Μίνωος	γενέσθαι βασιλεὺς ἀφανέστερος ἢ Αἰακοῦ
[7, 19]	μάλιστα ταῖς Ἰνδικαῖς, καὶ ὅτι	σῶος	ἐξ Ἰνδῶν ἐπανήκει χαίρειν φασκόντων.
[7, 19]	ταύτην· πληρώματα δὲ ἐς τὰς	ναῦς	καὶ τὰς ἄλλας ὑπηρεσίας πορφυρέων
[7, 16]	τῶν ὀρῶν τῶν Ὑρκανίων ναυπηγεῖσθαι	ναῦς	μακρὰς ἀφράκτους τε καὶ πεφραγμένας
[7, 24]	~Ἀλλὰ γὰρ αὐτῷ ἤδη Ἀλεξάνδρῳ	ἐγγὺς	ἦν τὸ τέλος. καί τι
[7, 29]	δοκεῖ ἔμοιγε ἢ Μίνωος γενέσθαι	βασιλεὺς	ἀφανέστερος ἢ Αἰακοῦ ἢ Ῥαδαμάνθυος,
[7, 4]	καὶ ἐφίλησαν· πρῶτος δὲ ὁ	βασιλεὺς	ἦρξεν· ἐν τῷ αὐτῷ γὰρ
[7, 1]	τῆς Ἀσίας πάσης δικαίως ἂν	βασιλεὺς	καλεῖσθαι· τοὺς γάρ τοι Περσῶν
[7, 20]	τῶν ἐκπεμφθέντων προὐχώρησεν Ἱέρων ὁ	Σολεὺς	ὁ κυβερνήτης, λαβὼν καὶ οὗτος
[7, 9]	οὐδὲ ὑμᾶς αὐτοὺς βοσκούσης καλῶς	εὐθὺς	μὲν τοῦ Ἑλλησπόντου ὑμῖν τὸν
[7, 6]	ἄγοντες τὴν αὐτὴν ἡλικίαν γεγονότας,	οὓς	Ἐπιγόνους ἐκάλει Ἀλέξανδρος, κεκοσμημένους Μακεδονικοῖς
[7, 1]	τῶν Ἰνδῶν, ὧν λέγουσιν ἔστιν	οὓς	καταληφθέντας ὑπ´ Ἀλεξάνδρου ὑπαιθρίους ἐν
[7, 9]	ἀδεῆ παρέσχε, Θεσσαλῶν δὲ ἄρχοντας,	οὓς	πάλαι ἐτεθνήκειτε τῷ δέει, ἀπέφηνε,
[7, 16]	τὸν Ἀργαίου ἐκπέμπει ἐς Ὑρκανίαν	ναυπηγοὺς	ἅμα οἷ ἄγοντα, κελεύσας ὕλην
[7, 25]	τεταγμένα. παραγγεῖλαι δὲ τοὺς μὲν	στρατηγοὺς	διατρίβειν κατὰ τὴν αὐλήν, χιλιάρχας
[7, 23]	καὶ Κοσσαίων καὶ Ταπούρων οὐκ	ὀλίγους,	ὅτι καὶ ταῦτα ἔθνη τῶν
[7, 2]	ἐπῄνεσε μὲν Ἀλέξανδρος τούς τε	λόγους	αὐτοὺς καὶ τοὺς εἰπόντας, ἔπρασσε
[7, 10]	Ἀλέξανδρον, νικῶντα μὲν Πέρσας καὶ	Μήδους	καὶ Βακτρίους καὶ Σάκας, καταστρεψάμενον
[7, 16]	ἀπὸ τῆς ἑῴας τῆς κατ´	Ἰνδοὺς	ἐκπεριερχομένη ἡ μεγάλη θάλασσα ἀναχεῖται
[7, 4]	ὑπηκόους, ὅτι χρόνιος ὁ εἰς	Ἰνδοὺς	στόλος ἐγεγένητο τῷ βασιλεῖ καὶ
[7, 20]	δὲ κατὰ δόξαν τῆς ἐς	Ἰνδοὺς	στρατιᾶς. οὔκουν ἀπαξιοῦν καὶ αὐτὸν
[7, 9]	πᾶσαν καὶ Φρύγας ἀμφοτέρους καὶ	Λυδούς,	καὶ Μίλητον εἷλον πολιορκίᾳ· τὰ
[7, 27]	ἡ γένεσις ξυνέβη καὶ παρὰ	θεοὺς	ἡ ἀποχώρησις. Ῥωξάνην δὲ τὴν
[7, 20]	ἤκουεν Ἄραβας δύο μόνον τιμᾶν	θεούς,	τὸν Οὐρανόν τε καὶ τὸν
[7, 26]	δοκῶ· τοὺς πολλοὺς δὲ ὑπὸ	πένθους	καὶ πόθου τοῦ βασιλέως βιάσασθαι
[7, 14]	ἄλλοι ἄλλα ἀνέγραψαν ὑπὲρ τοῦ	πένθους	τοῦ Ἀλεξάνδρου· μέγα μὲν γενέσθαι
[7, 9]	ὑμῖν ἐποίησεν, Ἀθηναίους τε καὶ	Θηβαίους	ἐφεδρεύοντας ἀεὶ τῇ Μακεδονίᾳ ἐς
[7, 17]	θεῷ θύεσθαι, τότε δὲ τοὺς	Χαλδαίους	τὰ τοῦ θεοῦ νέμεσθαι, οὐκ
[7, 17]	καὶ ὕποπτον αὐτῷ ἐς τοὺς	Χαλδαίους,	ὡς οὐ κατὰ μαντείαν τι
[7, 15]	τῶν τὰ Ἀλεξάνδρου ἀναγραψάντων καὶ	Ῥωμαίους	λέγουσιν ὅτι ἐπρέσβευσαν· καὶ ἐντυχόντα
[7, 9]	τε καὶ ἀπόρου ὑμῖν ἐποίησεν,	Ἀθηναίους	τε καὶ Θηβαίους ἐφεδρεύοντας ἀεὶ
[7, 15]	ἔνθα δὴ ἐξέλασιν ποιεῖται ἐπὶ	Κοσσαίους,	ἔθνος πολεμικὸν ὅμορον τῷ Οὐξίων.
[7, 10]	καὶ Δράγγας, κεκτημένον δὲ καὶ	Παρθυαίους	καὶ Χορασμίους καὶ Ὑρκανίους ἔστε
[7, 20]	Εὐφράτου, ἐς ἑκατὸν καὶ εἴκοσι	σταδίους	ἀπέχουσα ἀπὸ τοῦ αἰγιαλοῦ τε
[7, 21]	ἀπέχει δὲ οὗτος τῆς Βαβυλῶνος	σταδίους	ὅσον ὀκτακοσίους, καὶ ἔστι διῶρυξ
[7, 21]	τὴν ἐκβολήν· προελθόντι δὲ ὅσον	σταδίους	τριάκοντα ὑπόπετρος ἡ γῆ ἐφαίνετο,
[7, 8]	γήρως ἢ πηρώσεως τοῦ σώματος	ἀχρείους	ἐς τὰ πολέμια ὄντας παραλύει
[7, 11]	λόγος τοὺς μετασχόντας τῆς θοίνης	ἐννακισχιλίους,	καὶ τούτους πάντας μίαν τε
[7, 14]	τῶν ἄλλων τῶν πρόσθεν ἀριδηλότερον·	τρισχιλίους	γὰρ ἀγωνιστὰς τοὺς σύμπαντας παρεσκεύασε.
[7, 10]	κεκτημένον δὲ καὶ Παρθυαίους καὶ	Χορασμίους	καὶ Ὑρκανίους ἔστε ἐπὶ τὴν
[7, 10]	καὶ Παρθυαίους καὶ Χορασμίους καὶ	Ὑρκανίους	ἔστε ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν
[7, 15]	ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ἐπρέσβευον. καὶ	Καρχηδονίους	τότε πρεσβεῦσαι λέγεται καὶ ἀπὸ
[7, 17]	τὸν χοῦν ἐκφέρειν ἐκέλευε τοὺς	Βαβυλωνίους,	οἱ δέ, ὅτι καὶ μείζονα
[7, 10]	Βακτρίους καὶ Σάκας, καταστρεψάμενον δὲ	Οὐξίους	τε καὶ Ἀραχωτοὺς καὶ Δράγγας,
[7, 9]	ἀλλὰ ὡς γνῶναι ὑμᾶς πρὸς	ὁποίους	τινὰς ἡμᾶς ὄντας ὁποῖοί τινες
[7, 1]	ἔστιν οὓς καταληφθέντας ὑπ´ Ἀλεξάνδρου	ὑπαιθρίους	ἐν λειμῶνι, ἵναπερ αὐτοῖς διατριβαὶ
[7, 10]	μὲν Πέρσας καὶ Μήδους καὶ	Βακτρίους	καὶ Σάκας, καταστρεψάμενον δὲ Οὐξίους
[7, 21]	μῆνα Ἀσσυρίων ἄνδρες ὑπὲρ τοὺς	μυρίους	ἐν τῷδε τῷ πόνῳ ξυνείχοντο.
[7, 4]	ὀνόματα, καὶ ἐγένοντο ὑπὲρ τοὺς	μυρίους,	καὶ τούτοις δωρεαὶ Ἀλεξάνδρου ἐδόθησαν
[7, 12]	οὗτοι αὐτῷ ἐγένοντο ἐς τοὺς	μυρίους.	τούτοις δὲ τήν τε μισθοφορὰν
[7, 23]	Περσῶν, ἄγοντα στρατιὰν Περσῶν ἐς	δισμυρίους·	ἦγε δὲ καὶ Κοσσαίων καὶ
[7, 6]	δοριαλώτου παῖδας ἡβάσκοντας ἤδη ἐς	τρισμυρίους	ἄγοντες τὴν αὐτὴν ἡλικίαν γεγονότας,
[7, 21]	οὗτος τῆς Βαβυλῶνος σταδίους ὅσον	ὀκτακοσίους,	καὶ ἔστι διῶρυξ αὕτη {ὁ
[7, 11]	δεόμενοι παρελθεῖν εἴσω· τούς τε	αἰτίους	τῆς ἐν τῷ τότε ταραχῆς
[7, 4]	αὑτοῦ γυναικός· ἐθέλειν γάρ οἱ	ἀνεψιοὺς	τῶν παίδων γενέσθαι τοὺς Ἡφαιστίωνος
[7, 2]	ὡραῖα, ἀποθανόντα δὲ ἀπαλλαγήσεσθαι οὐκ	ἐπιεικοῦς	ξυνοίκου τοῦ σώματος. οὔκουν οὐδὲ
[7, 19]	ναυσὶ μακραῖς ὅρμον εἶναι καὶ	νεωσοίκους	ἐπὶ τοῦ λιμένος. καὶ Μίκκαλος
[7, 1]	οὐ σὺν δίκῃ καλεῖν σφᾶς	μεγάλους	βασιλέας. ἔνθεν δὲ οἱ μέν,
[7, 15]	δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν ἐς	ἀλλήλους	διαφορῶν λέγουσιν ὅτι Ἀλεξάνδρῳ διακρῖναι
[7, 12]	διαφορᾶς αὐτοῖς γένοιτο ἄχαρι ἐς	ἀλλήλους	καὶ οὐδὲ αὐτῷ ἰάσιμον. ἐπεὶ
[7, 2]	παρ´ Ἀλέξανδρον ἥξειν οὔτε τοὺς	ἄλλους	εἴα, ἀλλὰ ὑποκρίνασθαι γὰρ λέγεται
[7, 18]	ᾔει ἀποθανούμενος, τότε τοὺς μὲν	ἄλλους	ἑταίρους ἀσπάζεσθαι αὐτόν, Ἀλεξάνδρῳ δὲ
[7, 23]	Καρίας καὶ Μένανδρος ἐκ Λυδίας	ἄλλους	καὶ Μενίδας τοὺς ἱππέας ἄγων
[7, 8]	ποιήσει τοῖς οἴκοι καὶ τοὺς	ἄλλους	Μακεδόνας ἐξορμήσει ἐς τὸ ἐθέλειν
[7, 7]	ἐς αὑτὸν δέχεται καὶ πολλοὺς	ἄλλους	ποταμοὺς παραλαβὼν καὶ ἐξ αὐτῶν
[7, 15]	ὠφελείας, μίσει τε, εἴπερ τινὰς	ἄλλους,	τοῦ τυραννικοῦ γένους τε καὶ
[7, 5]	ἔτι δὲ Ἡφαιστίωνα καὶ τοὺς	ἄλλους	τοὺς σωματοφύλακας. ~Ἧκον δὲ αὐτῷ
[7, 7]	Εὐφράτου ἐς αὑτὸν δέχεται καὶ	πολλοὺς	ἄλλους ποταμοὺς παραλαβὼν καὶ ἐξ
[7, 26]	θάνατον, ὡς ἔγωγε δοκῶ· τοὺς	πολλοὺς	δὲ ὑπὸ πένθους καὶ πόθου
[7, 22]	ταῖς λίμναις τε εἶναι τοὺς	πολλοὺς	καὶ ἐν τοῖς ἕλεσι δεδομημένους.
[7, 7]	ἱππέων τῶν ἑταίρων ἀναβιβασάμενος οὐ	πολλοὺς	κατέπλει κατὰ τὸν Εὐλαῖον ποταμὸν
[7, 9]	καὶ ἀπόρους, ἐν διφθέραις τοὺς	πολλοὺς	νέμοντας ἀνὰ τὰ ὄρη πρόβατα
[7, 19]	παρασκευὴ ὡς ἐπὶ Ἄραβας τοὺς	πολλούς,	πρόφασιν μέν, ὅτι μόνοι τῶν
[7, 12]	μηδὲ στάσιν κατάγειν ἐς Μακεδονίαν	ἀλλοφύλους	τε καὶ ἐκ τῶν βαρβάρων
[7, 6]	σμικρὸν Μακεδόσιν ὁρωμένην καὶ τοὺς	γάμους	ἐν τῷ νόμῳ τῷ Περσικῷ
[7, 4]	γνώμῃ ἐξεργάσασθαι. Ὁ δὲ καὶ	γάμους	ἐποίησεν ἐν Σούσοις αὑτοῦ τε
[7, 10]	καὶ ὀρῶν καὶ πεδίων πάντων,	γάμους	τε ὑμῖν τοὺς αὐτοὺς γεγάμηκα
[7, 7]	αὑτὸν δέχεται καὶ πολλοὺς ἄλλους	ποταμοὺς	παραλαβὼν καὶ ἐξ αὐτῶν αὐξηθεὶς
[7, 9]	οὐδὲ ἔχει τις ἀποδεῖξαι θησαυροὺς	ἐμοὺς	ὅτι μὴ ταῦτα, ὑμέτερα κτήματα
[7, 10]	ἐμοῦ ἄγοντος. Καὶ νῦν τοὺς	ἀπολέμους	ὑμῶν ζηλωτοὺς τοῖς οἴκοι ἀποπέμψειν
[7, 29]	μηλοφόρους καὶ τοῖς ἀγήμασι τοὺς	ὁμοτίμους.	καὶ οἱ πότοι δέ, ὡς
[7, 20]	καὶ τοὺς κατοικοῦντας αὐτὴν ἀνθρώπους,	ὅρμους	τε ἐν αὐτῇ καὶ ὕδατα
[7, 20]	χώρας ἐνεῖναι, οἷοι παρασχεῖν μὲν	ὅρμους	τῷ ναυτικῷ, παρασχεῖν δὲ καὶ
[7, 15]	εἴπερ τινὰς ἄλλους, τοῦ τυραννικοῦ	γένους	τε καὶ ὀνόματος κατεχομένους. ~Ἐκ
[7, 27]	Ἀντιπάτρῳ ἐξεῦρε δεδοικὼς ἤδη Ἀλέξανδρον	Καλλισθένους	ἕνεκα, Κάσανδρος δὲ ὁ Ἀντιπάτρου
[7, 24]	κατὰ δή τινα νόμον Περσικόν,	περιρρηξαμένους	δὲ τύπτεσθαι τά τε στήθη
[7, 4]	Μέντορος παῖδα· Σελεύκῳ δὲ τὴν	Σπιταμένους	τοῦ Βακτρίου παῖδα· ὡσαύτως δὲ
[7, 6]	ἐς τὸν τρόπον τὸν Μακεδονικὸν	ἠσκημένους.	καὶ οὗτοι ἀφικόμενοι λέγονται ἀνιᾶσαι
[7, 22]	πολλοὺς καὶ ἐν τοῖς ἕλεσι	δεδομημένους.	ὡς δὲ ἔπλει Ἀλέξανδρος κατὰ
[7, 6]	γεγονότας, οὓς Ἐπιγόνους ἐκάλει Ἀλέξανδρος,	κεκοσμημένους	Μακεδονικοῖς ὅπλοις καὶ τὰ πολέμια
[7, 11]	ἐξέρχεται καὶ ἰδών τε ταπεινῶς	διακειμένους	καὶ ἀκούσας σὺν οἰμωγῇ τῶν
[7, 12]	καὶ ἐς τὰ πολέμια κοσμούμενοι,	γενομένους	δὲ ἄνδρας ἄξειν αὐτὸς ἐς
[7, 29]	ξυνόντας τε καὶ ἐπὶ κακῷ	ξυνεσομένους·	ἀλλὰ μεταγνῶναί γε ἐφ´ οἷς
[7, 15]	Κελτοὺς καὶ Ἴβηρας, ὑπὲρ φιλίας	δεησομένους·	ὧν τά τε ὀνόματα καὶ
[7, 5]	ἐπὶ τούτων χρυσίον καὶ τοὺς	ἐπιμελησομένους	τῆς δόσεως ἑκάστοις, ὅστις συμβόλαιον
[7, 23]	Ἄμμωνος οἱ θεωροὶ οὕστινας ἐστάλκει	ἐρησομένους	ὅπως θέμις αὐτῷ τιμᾶν Ἡφαιστίωνα·
[7, 14]	ὅτι καὶ εἰς Ἄμμωνος ἔπεμψεν	ἐρησομένους	τὸν θεὸν εἰ καὶ ὡς
[7, 5]	ἐπιλύεσθαι τὰ χρέα ἐκέλευεν οὐκ	ἀπογραφομένους	ἔτι τὰ ὀνόματα. καὶ οὕτω
[7, 9]	ὀλίγα καὶ ὑπὲρ τούτων κακῶς	μαχομένους	Ἰλλυριοῖς καὶ Τριβαλλοῖς καὶ τοῖς
[7, 15]	τυραννικοῦ γένους τε καὶ ὀνόματος	κατεχομένους.	~Ἐκ τούτου δὴ Ἡρακλείδην τὸν
[7, 5]	ἀπογράφεσθαι ὁπόσον ὀφείλει ἕκαστος, ὡς	ληψομένους.	καὶ τὰ μὲν πρῶτα ὀλίγοι
[7, 3]	τε καὶ ἄνδρας, τοὺς μὲν	ὡπλισμένους,	τοὺς δὲ θυμιάματα παντοῖα τῇ
[7, 23]	μὲν Μακεδόνας τὴν πάτριον ὅπλισιν	ὡπλισμένους,	τοὺς δὲ Πέρσας τοὺς μὲν
[7, 25]	οἷ πλέοντας ὡς εἰς πέμπτην	πλευσουμένους.	ἐκεῖθεν δὲ κατακομισθῆναι ἐπὶ τῆς
[7, 2]	ἅμα ὁρᾶν τοὺς ξὺν αὐτῷ	πλανωμένους	τοσαύτην γῆν καὶ θάλασσαν ἐπ´
[7, 12]	αὐτός τε δακρύων καὶ δακρύοντας	ἐκείνους	ἀπὸ οὗ ἀπήλλαξε. Κρατερῷ δὲ
[7, 7]	ἄλλον ποταμόν, ἀλλὰ δέχεται γὰρ	ἐκείνους	μᾶλλον, ἄρδεσθαί τε ἀπὸ οὗ
[7, 9]	παρ´ ἡμῶν ἐν τῷ μέρει	ἐκείνους	τὴν ἀσφάλειάν σφισι πορίζεσθαι. ἐς
[7, 2]	τῶν σοφιστῶν τῶν Ἰνδῶν τοὺς	γυμνοὺς	πόθος ἐγένετο ξυνεῖναί τινα οἱ
[7, 6]	τὴν αὐτὴν ἡλικίαν γεγονότας, οὓς	Ἐπιγόνους	ἐκάλει Ἀλέξανδρος, κεκοσμημένους Μακεδονικοῖς ὅπλοις
[7, 5]	καὶ διὰ τοὺς ἐν Ἰνδοῖς	κινδύνους	καὶ τὴν ἐν Ὤροις νίκην
[7, 4]	καὶ τάφους καὶ αὐτοὺς τοὺς	ὑπηκόους,	ὅτι χρόνιος ὁ εἰς Ἰνδοὺς
[7, 5]	τι ἢ ἀληθεύειν πρὸς τοὺς	ὑπηκόους,	οὔτε τῶν ἀρχομένων τινὰ ἄλλο
[7, 29]	σόφισμα ἦν τυχὸν ἐς τοὺς	ὑπηκόους	τοῦ σεμνοῦ ἕνεκα. οὔκουν δοκεῖ
[7, 3]	πομπήν τινα προπομπεῦσαι αὐτοῦ λέγουσιν	ἵππους	τε καὶ ἄνδρας, τοὺς μὲν
[7, 20]	ἀνδρῶν καὶ εἴ τις ἀγαθὴ	καρποὺς	ἐκφέρειν ἢ εἴ τις κακή·
[7, 20]	πολλὴ οὔτε ὑλώδης, ἀλλ´ οἵα	καρπούς	τε ἡμέρους ἐκφέρειν καὶ πάντα
[7, 30]	καὶ ἅμα ὠφελείας τῆς ἐς	ἀνθρώπους·	ἐφ´ ὅτῳ ὡρμήθην οὐδὲ αὐτὸς
[7, 20]	θαλάσσῃ καὶ τοὺς κατοικοῦντας αὐτὴν	ἀνθρώπους,	ὅρμους τε ἐν αὐτῇ καὶ
[7, 3]	ἀναγεγράφασιν, οὐκ ἀχρεῖα πάντα ἐς	ἀνθρώπους,	ὅτῳ γνῶναι ἐπιμελές, {ὅτι} ὡς
[7, 21]	Πολλακόπαν ἐτρέπετο τοῦ Εὐφράτου ὁ	ῥοῦς,	ταύτῃ δὲ ἔγνω βεβαίως ἀποκλεῖσαι
[7, 21]	ἐστιν αὐτῷ καὶ ὑψηλὸς ὁ	ῥοῦς,	ὑπερβάλλει ἐς τὴν χώραν, εἰ
[7, 13]	τινας γυναῖκας Ἀτροπάτης ἔδειξεν Ἀλεξάνδρῳ,	βαρβάρους	τινὰς ἄλλας γυναῖκας ἱππεύειν ἠσκημένας
[7, 29]	δοκεῖ εἶναι πρός τε τοὺς	βαρβάρους,	ὡς μὴ πάντῃ ἀλλότριον αὐτῶν
[7, 21]	μάλιστα ὑπὸ τροπάς, ἅστινας τοῦ	θέρους	ὁ ἥλιος ἐπιστρέφει, μέγας τε
[7, 1]	Μήδων βασιλέας οὐδὲ τοῦ πολλοστοῦ	μέρους	τῆς Ἀσίας ἐπάρχοντας οὐ σὺν
[7, 20]	ὑλώδης, ἀλλ´ οἵα καρπούς τε	ἡμέρους	ἐκφέρειν καὶ πάντα ὡραῖα. Ταυτὶ
[7, 8]	δὲ {μένουσιν} ὅσα αὐτούς τε	ζηλωτοτέρους	ποιήσει τοῖς οἴκοι καὶ τοὺς
[7, 9]	τὴν Αἰολίδα πᾶσαν καὶ Φρύγας	ἀμφοτέρους	καὶ Λυδούς, καὶ Μίλητον εἷλον
[7, 18]	ἀποθανούμενος, τότε τοὺς μὲν ἄλλους	ἑταίρους	ἀσπάζεσθαι αὐτόν, Ἀλεξάνδρῳ δὲ οὐκ
[7, 26]	τάδε ἀνέγραψαν, ἐρέσθαι μὲν τοὺς	ἑταίρους	αὐτὸν ὅτῳ τὴν βασιλείαν ἀπολείπει,
[7, 26]	ἄμεινον. ταῦτά τε ἀπαγγεῖλαι τοὺς	ἑταίρους	καὶ Ἀλέξανδρον οὐ πολὺ ὕστερον
[7, 29]	ἀλλὰ φιλοφροσύνης τῆς ἐς τοὺς	ἑταίρους.	~Ὅστις δὲ κακίζει Ἀλέξανδρον, μὴ
[7, 9]	γὰρ παραλαβὼν ὑμᾶς πλανήτας καὶ	ἀπόρους,	ἐν διφθέραις τοὺς πολλοὺς νέμοντας
[7, 19]	δὲ τρεῖς, τριήρεις δὲ δώδεκα,	τριακοντόρους	δὲ ἐς τριάκοντα· ταύτας ξυντμηθείσας
[7, 9]	αὐτῷ ξυμπονούντων, ὡς ἀντὶ τοῦ	φόρους	τελεῖν Ἀθηναίοις καὶ ὑπακούειν Θηβαίων,
[7, 29]	τάξεσιν αὐτῶν τοὺς Πέρσας τοὺς	μηλοφόρους	καὶ τοῖς ἀγήμασι τοὺς ὁμοτίμους.
[7, 9]	οὐδέν, οὐδὲ ἔχει τις ἀποδεῖξαι	θησαυροὺς	ἐμοὺς ὅτι μὴ ταῦτα, ὑμέτερα
[7, 19]	Περσικῷ κατοικίζειν ἐπενόει καὶ τὰς	νήσους	τὰς ταύτῃ. ἐδόκει γὰρ αὐτῷ
[7, 1]	προσέθηκεν, οὐδ´ εἰ τὰς Βρεττανῶν	νήσους	τῇ Εὐρώπῃ, ἀλλὰ ἔτι ἂν
[7, 19]	εἰκότα τιμήσας ἀποπέμψαι ὀπίσω λέγεται.	ὅσους	δὲ ἀνδριάντας ἢ ὅσα ἀγάλματα
[7, 11]	αὐτοῖς τῶν τάξεων διένειμε καὶ	ὅσους	συγγενεῖς ἀπέφηνε, τούτοις δὲ νόμιμον
[7, 19]	αὐτῷ ἐναυπηγεῖτο στόλος τέμνοντι τὰς	κυπαρίσσους	τὰς ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ· τούτων
[7, 2]	ἔφη παρ´ Ἀλέξανδρον ἥξειν οὔτε	τοὺς	ἄλλους εἴα, ἀλλὰ ὑποκρίνασθαι γὰρ
[7, 8]	ζηλωτοτέρους ποιήσει τοῖς οἴκοι καὶ	τοὺς	ἄλλους Μακεδόνας ἐξορμήσει ἐς τὸ
[7, 5]	βασιλικῆς· ἔτι δὲ Ἡφαιστίωνα καὶ	τοὺς	ἄλλους τοὺς σωματοφύλακας. ~Ἧκον δὲ
[7, 5]	κινδύνοις. καὶ ἐστεφάνωσε χρυσοῖς στεφάνοις	τοὺς	ἀνδραγαθίᾳ διαπρέποντας, πρῶτον μὲν Πευκέσταν
[7, 10]	ἐτελεύτα ἐμοῦ ἄγοντος. Καὶ νῦν	τοὺς	ἀπολέμους ὑμῶν ζηλωτοὺς τοῖς οἴκοι
[7, 20]	τοῦ παράπλου τοῦ ὡς ἐπὶ	τοὺς	Ἄραβας μέχρι μὲν τῆς νήσου
[7, 11]	ἐν τῷ τότε ταραχῆς καὶ	τοὺς	ἄρξαντας τῆς βοῆς ἐκδιδόναι ἐθέλειν·
[7, 10]	πεδίων πάντων, γάμους τε ὑμῖν	τοὺς	αὐτοὺς γεγάμηκα καὶ πολλῶν ὑμῶν
[7, 23]	καὶ Μενίδας τοὺς ἱππέας ἄγων	τοὺς	αὐτῷ ξυνταχθέντας. καὶ πρεσβεῖαι δὲ
[7, 17]	ἕνεκα τὸν χοῦν ἐκφέρειν ἐκέλευε	τοὺς	Βαβυλωνίους, οἱ δέ, ὅτι καὶ
[7, 29]	σόφισμα δοκεῖ εἶναι πρός τε	τοὺς	βαρβάρους, ὡς μὴ πάντῃ ἀλλότριον
[7, 6]	οὐ σμικρὸν Μακεδόσιν ὁρωμένην καὶ	τοὺς	γάμους ἐν τῷ νόμῳ τῷ
[7, 1]	πάσης δικαίως ἂν βασιλεὺς καλεῖσθαι·	τοὺς	γάρ τοι Περσῶν καὶ Μήδων
[7, 2]	ἰδόντι τῶν σοφιστῶν τῶν Ἰνδῶν	τοὺς	γυμνοὺς πόθος ἐγένετο ξυνεῖναί τινα
[7, 9]	δὲ τῇ ἵππῳ τοὺς σατράπας	τοὺς	Δαρείου τήν τε Ἰωνίαν πᾶσαν
[7, 25]	ἰόντας παρασκευάζεσθαι ἐς τετάρτην ἡμέραν,	τοὺς	δὲ ἅμα οἷ πλέοντας ὡς
[7, 3]	καὶ ἄνδρας, τοὺς μὲν ὡπλισμένους,	τοὺς	δὲ θυμιάματα παντοῖα τῇ πυρᾷ
[7, 23]	δὲ Πέρσας τοὺς μὲν τοξότας,	τοὺς	δὲ καὶ μεσάγκυλα ἔχοντας. Ἐν
[7, 15]	πρὸς Ἑλλήνων τε καὶ Μακεδόνων.	τοὺς	δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν ἐς
[7, 19]	ἐστέλλετο, τοὺς μὲν μισθῷ πείσων,	τοὺς	δὲ καὶ ὠνησόμενος ὅσοι θαλάττιοι
[7, 24]	ἐπὶ τὸν θρόνον καὶ καθέζεσθαι.	τοὺς	δὲ οὐκ ἀναστῆσαι μὲν αὐτὸν
[7, 23]	Μακεδόνας τὴν πάτριον ὅπλισιν ὡπλισμένους,	τοὺς	δὲ Πέρσας τοὺς μὲν τοξότας,
[7, 1]	τι νοοῖ αὐτοῖς τὸ ἔργον,	τοὺς	δὲ ὑποκρίνασθαι ὧδε· βασιλεῦ Ἀλέξανδρε,
[7, 2]	τούς τε λόγους αὐτοὺς καὶ	τοὺς	εἰπόντας, ἔπρασσε δὲ ὅμως ἄλλα
[7, 3]	τὰς μάχας ἰοῦσα ἐπηλάλαζε, καὶ	τοὺς	ἐλέφαντας συνεπηχῆσαι τὸ ὀξὺ καὶ
[7, 5]	καὶ τοῦτον ὑπερασπίσαντα, καὶ διὰ	τοὺς	ἐν Ἰνδοῖς κινδύνους καὶ τὴν
[7, 13]	τούτων πεποίηται, καὶ ὅσοι Ἀθηναίων	τοὺς	ἐν πολέμῳ τελευτήσαντας λόγῳ ἐκόσμησαν,
[7, 4]	ξυμφοραὶ ξυνενεχθεῖσαι ἔτι μᾶλλον ἐπῆραν	τοὺς	{ἐν} ταύτῃ σατραπεύοντας καταφρονῆσαι αὐτοῦ
[7, 25]	πονήρως ὅμως ἐσκαλέσαι τῶν ἡγεμόνων	τοὺς	ἐπικαιριωτάτους καὶ ὑπὲρ τοῦ πλοῦ
[7, 11]	δὲ καλέσας εἴσω τῶν Περσῶν	τοὺς	ἐπιλέκτους τάς τε ἡγεμονίας αὐτοῖς
[7, 5]	καὶ ἐπὶ τούτων χρυσίον καὶ	τοὺς	ἐπιμελησομένους τῆς δόσεως ἑκάστοις, ὅστις
[7, 8]	ἡγεμόσιν ἀπὸ τοῦ βήματος ξυλλαβεῖν	τοὺς	ἐπιφανεστάτους τῶν ταραξάντων τὸ πλῆθος
[7, 26]	καὶ τάδε ἀνέγραψαν, ἐρέσθαι μὲν	τοὺς	ἑταίρους αὐτὸν ὅτῳ τὴν βασιλείαν
[7, 26]	ἔσεσθαι ἄμεινον. ταῦτά τε ἀπαγγεῖλαι	τοὺς	ἑταίρους καὶ Ἀλέξανδρον οὐ πολὺ
[7, 29]	Ἀλέξανδρον, ἀλλὰ φιλοφροσύνης τῆς ἐς	τοὺς	ἑταίρους. ~Ὅστις δὲ κακίζει Ἀλέξανδρον,
[7, 24]	περὶ τῷ θρόνῳ δὲ ἑστηκότας	τοὺς	εὐνούχους, καὶ γὰρ καὶ οἱ
[7, 25]	ἐλινύειν πυρέσσοντα. ἀλλὰ καὶ ὣς	τοὺς	ἡγεμόνας εἰσκαλέσαντα παραγγέλλειν τὰ πρὸς
[7, 4]	οἱ ἀνεψιοὺς τῶν παίδων γενέσθαι	τοὺς	Ἡφαιστίωνος παῖδας· Κρατερῷ δὲ Ἀμαστρίνην
[7, 12]	ἀπέπεμπεν αὐτόν, μὴ ποθῆσαι στρατηγὸν	τοὺς	ἰόντας. Λόγος δέ τις οὗτος
[7, 23]	ἐκ Λυδίας ἄλλους καὶ Μενίδας	τοὺς	ἱππέας ἄγων τοὺς αὐτῷ ξυνταχθέντας.
[7, 4]	καὶ ἐπὶ τὸ τιμωρήσασθαι μεγάλως	τοὺς	καὶ ἐπὶ μικροῖς ἐξελεγχθέντας, ὅτι
[7, 7]	δὲ τῷ ἀνάπλῳ τοὺς καταρράκτας	τοὺς	κατὰ τὸν ποταμὸν ἀφανίζων ὁμαλὸν
[7, 7]	ᾠκισμένην. ἐν δὲ τῷ ἀνάπλῳ	τοὺς	καταρράκτας τοὺς κατὰ τὸν ποταμὸν
[7, 20]	τὴν προσεχῆ τῇ θαλάσσῃ καὶ	τοὺς	κατοικοῦντας αὐτὴν ἀνθρώπους, ὅρμους τε
[7, 8]	οὐκέτι ὡς πάλαι ἐπιεικὴς ἐς	τοὺς	Μακεδόνας) καταπηδήσας σὺν τοῖς ἀμφ´
[7, 8]	ἐς τὴν Ὦπιν ἀφίκετο, συναγαγὼν	τοὺς	Μακεδόνας προεῖπεν ὅτι τοὺς ὑπὸ
[7, 29]	φαίνεσθαι τὸν βασιλέα, καὶ πρὸς	τοὺς	Μακεδόνας, ὡς ἀποστροφήν τινα εἶναι
[7, 6]	μεσαγκύλων δοθέντα, ταῦτα πάντα ἐλύπει	τοὺς	Μακεδόνας, ὡς πάντῃ δὴ βαρβαρίζοντος
[7, 18]	τὴν πυρὰν ᾔει ἀποθανούμενος, τότε	τοὺς	μὲν ἄλλους ἑταίρους ἀσπάζεσθαι αὐτόν,
[7, 23]	τῆς δεκάδος, δώδεκα δὲ Πέρσας,	τοὺς	μὲν Μακεδόνας τὴν πάτριον ὅπλισιν
[7, 19]	Φοινίκης τε καὶ Συρίας ἐστέλλετο,	τοὺς	μὲν μισθῷ πείσων, τοὺς δὲ
[7, 25]	θῦσαι τὰ τεταγμένα. παραγγεῖλαι δὲ	τοὺς	μὲν στρατηγοὺς διατρίβειν κατὰ τὴν
[7, 23]	δεκάδι τέσσαρας μὲν εἶναι Μακεδόνας,	τοὺς	μὲν τῇ μισθοφορᾷ προὔχοντας, τὸν
[7, 23]	ὅπλισιν ὡπλισμένους, τοὺς δὲ Πέρσας	τοὺς	μὲν τοξότας, τοὺς δὲ καὶ
[7, 3]	λέγουσιν ἵππους τε καὶ ἄνδρας,	τοὺς	μὲν ὡπλισμένους, τοὺς δὲ θυμιάματα
[7, 25]	τῆς πορείας καὶ τοῦ πλοῦ,	τοὺς	μὲν ὡς πεζῇ ἰόντας παρασκευάζεσθαι
[7, 11]	Πέρσαις. εἶναι δὲ κατέχει λόγος	τοὺς	μετασχόντας τῆς θοίνης ἐννακισχιλίους, καὶ
[7, 29]	ταῖς τάξεσιν αὐτῶν τοὺς Πέρσας	τοὺς	μηλοφόρους καὶ τοῖς ἀγήμασι τοὺς
[7, 21]	τρίτον μῆνα Ἀσσυρίων ἄνδρες ὑπὲρ	τοὺς	μυρίους ἐν τῷδε τῷ πόνῳ
[7, 4]	τὰ ὀνόματα, καὶ ἐγένοντο ὑπὲρ	τοὺς	μυρίους, καὶ τούτοις δωρεαὶ Ἀλεξάνδρου
[7, 12]	καὶ οὗτοι αὐτῷ ἐγένοντο ἐς	τοὺς	μυρίους. τούτοις δὲ τήν τε
[7, 5]	σὺν τῇ ὑπολειφθείσῃ δυνάμει πρὸς	τοὺς	νεωτερίζοντας τῶν τε Ὠρειτῶν καὶ
[7, 16]	ὡς εἰκός, κατὰ τοὺς Σκύθας	τοὺς	Νομάδας, ὃ δὴ ἄγνωστον πάντῃ
[7, 1]	καὶ τὴν Λιβύην τε καὶ	τοὺς	Νομάδας ὑπὲρ τὸν Ἄτλαντα τὸ
[7, 2]	τὰ παρόντα, καὶ ἅμα ὁρᾶν	τοὺς	ξὺν αὐτῷ πλανωμένους τοσαύτην γῆν
[7, 15]	οὕτω διαφεύγουσιν, ἐς ἀπορίαν βάλλοντες	τοὺς	ξὺν δυνάμει σφίσιν ἐπιχειροῦντας· ἀπελθόντων
[7, 20]	αὐτῇ καὶ ἱερὸν Ἀρτέμιδος καὶ	τοὺς	οἰκήτορας αὐτῆς ἀμφὶ τὸ ἱερὸν
[7, 28]	ἐβασίλευσε δὲ δώδεκα ἔτη καὶ	τοὺς	ὀκτὼ τούτους μῆνας, τό τε
[7, 29]	τοὺς μηλοφόρους καὶ τοῖς ἀγήμασι	τοὺς	ὁμοτίμους. καὶ οἱ πότοι δέ,
[7, 29]	μοι δοκεῖ ταῖς τάξεσιν αὐτῶν	τοὺς	Πέρσας τοὺς μηλοφόρους καὶ τοῖς
[7, 26]	τὸν θάνατον, ὡς ἔγωγε δοκῶ·	τοὺς	πολλοὺς δὲ ὑπὸ πένθους καὶ
[7, 22]	ἐν ταῖς λίμναις τε εἶναι	τοὺς	πολλοὺς καὶ ἐν τοῖς ἕλεσι
[7, 9]	πλανήτας καὶ ἀπόρους, ἐν διφθέραις	τοὺς	πολλοὺς νέμοντας ἀνὰ τὰ ὄρη
[7, 19]	ἡ παρασκευὴ ὡς ἐπὶ Ἄραβας	τοὺς	πολλούς, πρόφασιν μέν, ὅτι μόνοι
[7, 29]	τὸ διηνεκὲς τῆς εὐτυχίας καὶ	τοὺς	πρὸς ἡδονήν, οὐκ ἐπὶ τῷ
[7, 18]	ἐξ Ἰνδῶν, ὁρῶντα πικρῶς τιμωρούμενον	τοὺς	σατράπας ὅσοι ἐπ´ ἄλλῃ καὶ
[7, 9]	ἀνεπέτασα· κρατήσας δὲ τῇ ἵππῳ	τοὺς	σατράπας τοὺς Δαρείου τήν τε
[7, 16]	τοῦ κόλπου, ὡς εἰκός, κατὰ	τοὺς	Σκύθας τοὺς Νομάδας, ὃ δὴ
[7, 2]	αὑτοῦ ἀκράτορα Μεγασθένης ἀνέγραψεν αὐτοὺς	τοὺς	σοφιστὰς λέγειν κακίζοντας τὸν Κάλανον,
[7, 1]	ἐρίζοντα. καὶ ἐπὶ τῷδε ἐπαινῶ	τοὺς	σοφιστὰς τῶν Ἰνδῶν, ὧν λέγουσιν
[7, 14]	πρόσθεν ἀριδηλότερον· τρισχιλίους γὰρ ἀγωνιστὰς	τοὺς	σύμπαντας παρεσκεύασε. καὶ οὗτοι ὀλίγον
[7, 2]	ἀπελθεῖν ἐκέλευσεν αὐτόν τε καὶ	τοὺς	σὺν αὐτῷ. οὕτω τοι οὐ
[7, 20]	μεγάλης θαλάσσης· ἣν δὴ καὶ	τοὺς	σὺν Νεάρχῳ ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς
[7, 5]	δὲ Ἡφαιστίωνα καὶ τοὺς ἄλλους	τοὺς	σωματοφύλακας. ~Ἧκον δὲ αὐτῷ καὶ
[7, 22]	τοῖόσδε. τῶν βασιλέων τῶν Ἀσσυρίων	τοὺς	τάφους ἐν ταῖς λίμναις τε
[7, 11]	θυρῶν ἑστηκότες δεόμενοι παρελθεῖν εἴσω·	τούς	τε αἰτίους τῆς ἐν τῷ
[7, 2]	σώματι. ~Κἀνταῦθα ἐπῄνεσε μὲν Ἀλέξανδρος	τούς	τε λόγους αὐτοὺς καὶ τοὺς
[7, 23]	ἡ τελευτὴ ἦν. Ἔνθα δὴ	τούς	τε Πέρσας ἐπαινέσας τῆς προθυμίας,
[7, 4]	ἱερὰ καὶ τάφους καὶ αὐτοὺς	τοὺς	ὑπηκόους, ὅτι χρόνιος ὁ εἰς
[7, 5]	ἄλλο τι ἢ ἀληθεύειν πρὸς	τοὺς	ὑπηκόους, οὔτε τῶν ἀρχομένων τινὰ
[7, 29]	καὶ σόφισμα ἦν τυχὸν ἐς	τοὺς	ὑπηκόους τοῦ σεμνοῦ ἕνεκα. οὔκουν
[7, 8]	συναγαγὼν τοὺς Μακεδόνας προεῖπεν ὅτι	τοὺς	ὑπὸ γήρως ἢ πηρώσεως τοῦ
[7, 17]	τῷ θεῷ θύεσθαι, τότε δὲ	τοὺς	Χαλδαίους τὰ τοῦ θεοῦ νέμεσθαι,
[7, 17]	τι καὶ ὕποπτον αὐτῷ ἐς	τοὺς	Χαλδαίους, ὡς οὐ κατὰ μαντείαν
[7, 8]	ἀπὸ τοῦ βήματος ξυλλαβεῖν τοὺς	ἐπιφανεστάτους	τῶν ταραξάντων τὸ πλῆθος κελεύει,
[7, 25]	ὅμως ἐσκαλέσαι τῶν ἡγεμόνων τοὺς	ἐπικαιριωτάτους	καὶ ὑπὲρ τοῦ πλοῦ αὖθις
[7, 20]	καὶ ἐλάφοις, καὶ ταύτας ἀνεῖσθαι	ἀφέτους	τῇ Ἀρτέμιδι, οὐδὲ εἶναι θέμις
[7, 16]	τῶν Ὑρκανίων ναυπηγεῖσθαι ναῦς μακρὰς	ἀφράκτους	τε καὶ πεφραγμένας ἐς τὸν
[7, 11]	καλέσας εἴσω τῶν Περσῶν τοὺς	ἐπιλέκτους	τάς τε ἡγεμονίας αὐτοῖς τῶν
[7, 15]	τῶν ἐκ τῆς Εὐρώπης, καὶ	Κελτοὺς	καὶ Ἴβηρας, ὑπὲρ φιλίας δεησομένους·
[7, 26]	τῆς στρατιᾶς, δεξιοῦσθαι δὲ ὡς	ἑκάστους	τήν τε κεφαλὴν ἐπαίροντα μόγις
[7, 9]	χώρας τῆς γε οὐδὲ ὑμᾶς	αὐτοὺς	βοσκούσης καλῶς εὐθὺς μὲν τοῦ
[7, 10]	πάντων, γάμους τε ὑμῖν τοὺς	αὐτοὺς	γεγάμηκα καὶ πολλῶν ὑμῶν οἱ
[7, 23]	ἐν κόσμῳ αὐτῶν ἐξηγήσεως, κατέλεγεν	αὐτοὺς	ἐς τὰς Μακεδονικὰς τάξεις, δεκαδάρχην
[7, 22]	αὐτὸς πέμψας τὸν ἡγησόμενον ἐπανήγαγεν	αὐτοὺς	ἐς τὸν πόρον. λόγος δὲ
[7, 8]	ἀχθεσθέντες, ὅτι πολλάκις ἤδη ἐλύπει	αὐτοὺς	ἥ τε ἐσθὴς ἡ Περσικὴ
[7, 15]	ὃς μέρος τῆς στρατιᾶς ἐπ´	αὐτοὺς	ἦγεν. οὕτως οὐδὲν ἄπορον Ἀλεξάνδρῳ
[7, 14]	θεραπείαν τὴν ἐκείνου σφᾶς τε	αὐτοὺς	καὶ τὰ ὅπλα Ἡφαιστίωνι ἀνέθεσαν
[7, 2]	μὲν Ἀλέξανδρος τούς τε λόγους	αὐτοὺς	καὶ τοὺς εἰπόντας, ἔπρασσε δὲ
[7, 6]	δὲ Μακεδονικὰ νόμιμά τε καὶ	αὐτοὺς	Μακεδόνας ἐν ἀτίμῳ χώρᾳ ἄγοντος.
[7, 6]	καὶ τῇ φωνῇ περσίζων ἐλύπει	αὐτούς,	ὅτι τῷ βαρβαρισμῷ αὐτοῦ ἔχαιρεν
[7, 9]	μοι ἐς ὅ τι φυλάξω	αὐτούς,	σιτουμένῳ τε τὰ αὐτὰ ὑμῖν
[7, 17]	ὀλίγου τὸν νεὼν ἐπιτελεσθέντα ἀφελέσθαι	αὐτοὺς	τὰς ἐκ τῶν χρημάτων ὠφελείας.
[7, 8]	ἤθη, ἐπιδώσει δὲ {μένουσιν} ὅσα	αὐτούς	τε ζηλωτοτέρους ποιήσει τοῖς οἴκοι
[7, 12]	φιλίας τε καὶ πόθου ἐς	αὐτοὺς	τὸ ἀτρεκέστατον τεκμήριον ἐκεῖνο ποιεῖσθαι
[7, 2]	δὴ αὑτοῦ ἀκράτορα Μεγασθένης ἀνέγραψεν	αὐτοὺς	τοὺς σοφιστὰς λέγειν κακίζοντας τὸν
[7, 4]	τὰ ἱερὰ καὶ τάφους καὶ	αὐτοὺς	τοὺς ὑπηκόους, ὅτι χρόνιος ὁ
[7, 25]	δὲ τῶν ἡγεμόνων γνῶναι μὲν	αὐτοὺς,	φωνῆσαι δὲ μηδὲν ἔτι, ἀλλὰ
[7, 19]	Ἰνδῶν ἐπανήκει χαίρειν φασκόντων. καὶ	τούτους	δεξιωσάμενός τε καὶ τὰ εἰκότα
[7, 16]	δὴ καὶ ἄλλοι ἔς τε	τούτους	ἐμβάλλοντες καὶ αὐτοὶ ἐπὶ σφῶν
[7, 8]	καὶ ἐγένοντο οὗτοι ἐς τρισκαίδεκα.	τούτους	μὲν δὴ ἀπάγειν κελεύει τὴν
[7, 28]	δώδεκα ἔτη καὶ τοὺς ὀκτὼ	τούτους	μῆνας, τό τε σῶμα κάλλιστος
[7, 11]	μετασχόντας τῆς θοίνης ἐννακισχιλίους, καὶ	τούτους	πάντας μίαν τε σπονδὴν σπεῖσαι
[7, 12]	ἀπὸ οὗ ἀπήλλαξε. Κρατερῷ δὲ	τούτους	τε ἄγειν ἐκέλευσε καὶ ἀπαγαγόντι
[7, 14]	ἐν τούτοις Ἐπιδαυρίων πρέσβεις· καὶ	τούτους	ὧν τε ἐδέοντο ἐξ Ἀλεξάνδρου
[7, 10]	Καὶ νῦν τοὺς ἀπολέμους ὑμῶν	ζηλωτοὺς	τοῖς οἴκοι ἀποπέμψειν ἤμελλον· ἀλλ´
[7, 10]	καταστρεψάμενον δὲ Οὐξίους τε καὶ	Ἀραχωτοὺς	καὶ Δράγγας, κεκτημένον δὲ καὶ
[7, 22]	τῶν βασιλέων τῶν Ἀσσυρίων τοὺς	τάφους	ἐν ταῖς λίμναις τε εἶναι
[7, 4]	ἔς τε τὰ ἱερὰ καὶ	τάφους	καὶ αὐτοὺς τοὺς ὑπηκόους, ὅτι
[7, 9]	τῶν ὀρῶν ἐς τὰ πεδία,	ἀξιομάχους	καταστήσας τοῖς προσχώροις τῶν βαρβάρων,
[7, 12]	Ἑλλήνων τῆς ἐλευθερίας· Ἀντίπατρον δὲ	διαδόχους	τοῖς ἀποπεμπομένοις ἄγειν Μακεδόνας τῶν
[7, 24]	στρατιᾷ ἱερεῖα καὶ οἶνον κατὰ	λόχους	καὶ ἑκατοστύας. ἀπὸ δὲ τοῦ
[7, 11]	ἡ στρατιὰ ἡ βαρβαρικὴ ἐς	λόχους	τε καταλεγομένη καὶ τὰ Μακεδονικὰ
[7, 24]	τῷ θρόνῳ δὲ ἑστηκότας τοὺς	εὐνούχους,	καὶ γὰρ καὶ οἱ ἑταῖροι
[7, 9]	γε καὶ ἡμῶν αὐτῷ ξυμπονούντων,	ὡς	ἀντὶ τοῦ φόρους τελεῖν Ἀθηναίοις
[7, 11]	οἶκτον σφῶν ἕξει Ἀλέξανδρος. Ταῦτα	ὡς	ἀπηγγέλλετο αὐτῷ, ὁ δὲ σπουδῇ
[7, 15]	τοῦτο οὔτε ὡς ἀτρεκὲς οὔτε	ὡς	ἄπιστον πάντῃ ἀνέγραψα· πλήν γε
[7, 29]	βασιλέα, καὶ πρὸς τοὺς Μακεδόνας,	ὡς	ἀποστροφήν τινα εἶναι αὐτῷ ἀπὸ
[7, 15]	ἅμα διαπυνθανόμενον. καὶ τοῦτο οὔτε	ὡς	ἀτρεκὲς οὔτε ὡς ἄπιστον πάντῃ
[7, 27]	τὸν Εὐφράτην ποταμὸν ᾔει ἐμβαλῶν,	ὡς	ἀφανὴς ἐξ ἀνθρώπων γενόμενος πιστοτέραν
[7, 9]	βούλεσθε ἐμοῦ γε ἕνεκα, ἀλλὰ	ὡς	γνῶναι ὑμᾶς πρὸς ὁποίους τινὰς
[7, 3]	ἀντειπεῖν μὲν αὐτῷ ἐπὶ πολύ·	ὡς	δ´ οὐχ ἡττησόμενον ἑώρα, ἀλλὰ
[7, 5]	καὶ ὅτῳ πολυτελὴς ἡ δίαιτα.	ὡς	δὲ ἐξήγγελτο ὅτι οὐκ ἀπογράφουσι
[7, 18]	πρῶτα μὲν ἐπὶ τῷ Ἡφαιστίωνι·	ὡς	δὲ ἐπὶ τοῦ ἥπατος τοῦ
[7, 22]	καὶ ἐν τοῖς ἕλεσι δεδομημένους.	ὡς	δὲ ἔπλει Ἀλέξανδρος κατὰ τὰ
[7, 1]	~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΒΔΟΜΟΝ.	~Ὡς	δὲ ἐς Πασαργάδας τε καὶ
[7, 8]	διακόψας τῶν Περσῶν τὰ σπουδάσματα.	~Ὡς	δὲ ἐς τὴν Ὦπιν ἀφίκετο,
[7, 1]	γῆν ἐφ´ ἧς βεβηκότες ἦσαν.	ὡς	δὲ ἤρετο Ἀλέξανδρος δι´ ἑρμηνέων
[7, 8]	ἀπάγειν κελεύει τὴν ἐπὶ θανάτῳ.	ὡς	δὲ κατεσιώπησαν οἱ ἄλλοι ἐκπλαγέντες,
[7, 4]	θυγατέρων τὴν πρεσβυτάτην Βαρσίνην ἠγάγετο,	ὡς	δὲ λέγει Ἀριστόβουλος, καὶ ἄλλην
[7, 11]	λέγωσιν εἶχον, οὔτε ἀπαλλάσσεσθαι ἤθελον.	ὡς	δὲ τὰ Περσῶν τε καὶ
[7, 3]	ἐν τῷ πυρὶ τοῦ σώματος.	ὡς	δὲ τὸ πῦρ ἐς τὴν
[7, 2]	εἴα, ἀλλὰ ὑποκρίνασθαι γὰρ λέγεται	ὡς	Διὸς υἱὸς καὶ αὐτὸς εἴη,
[7, 30]	οὐδὲ ταῦτα ἐν κόσμῳ τιθέμενος.	ὡς	ἔγωγε δοκῶ ὅτι οὔτε τι
[7, 26]	πρὸς τῶν σωματοφυλάκων τὸν θάνατον,	ὡς	ἔγωγε δοκῶ· τοὺς πολλοὺς δὲ
[7, 12]	δεύτερον δὲ ἀπὸ Κρατεροῦ ἡγεμόνα,	ὡς	εἴ τι κατὰ πορείαν Κρατερῷ
[7, 16]	κατὰ τὰ ἐπέκεινα τοῦ κόλπου,	ὡς	εἰκός, κατὰ τοὺς Σκύθας τοὺς
[7, 25]	τοὺς δὲ ἅμα οἷ πλέοντας	ὡς	εἰς πέμπτην πλευσουμένους. ἐκεῖθεν δὲ
[7, 10]	Ἰνδῶν γῆς εἰς Πέρσας θάλασσαν,	ὡς	εἰς Σοῦσα ἐπανηγάγετε, ἀπολιπόντες οἴχεσθε,
[7, 14]	πραχθέντα ἐπ´ αὐτῷ ἄλλοι ἄλλα,	ὡς	ἕκαστος ἢ εὐνοίας πρὸς Ἡφαιστίωνα
[7, 26]	παραπορευομένης τῆς στρατιᾶς, δεξιοῦσθαι δὲ	ὡς	ἑκάστους τήν τε κεφαλὴν ἐπαίροντα
[7, 20]	Νέαρχος λέγει ὅτι αὐτὸς διεκώλυσεν,	ὡς	ἐκπεριπλεύσας τὸν κόλπον τὸν Περσικὸν
[7, 12]	μητράσιν αὐτῶν· αὐτὸς δὲ ἐπιμελήσεσθαι	ὡς	ἐκτρέφοιντο Μακεδονικῶς τά τε ἄλλα
[7, 9]	σατράπαι, ὑμεῖς στρατηγοί, ὑμεῖς ταξιάρχαι.	ὡς	ἔμοιγε αὐτῷ τί περίεστιν ἀπὸ
[7, 29]	Ποσειδῶνος οὐδὲ Ἴωνος τοῦ Ἀπόλλωνος.	ὡς	ἔμοιγε καὶ ἡ Περσικὴ σκευὴ
[7, 10]	τὰ ἐμὰ ἐπιδείξω ἐν μέρει·	ὡς	ἔμοιγε οὐκ ἔστιν ὅ τι
[7, 22]	πήρωσιν ἀπόλεμοι ἦσαν. ~Αὐτὸς δὲ	ὡς	ἐξελέγξας δὴ τῶν Χαλδαίων τὴν
[7, 24]	ὡς ἐπὶ μεγάλῳ κακῷ. ταῦτα	ὡς	ἐξηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ, κελεῦσαι στρεβλωθῆναι τὸν
[7, 19]	αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ ἡ παρασκευὴ	ὡς	ἐπὶ Ἄραβας τοὺς πολλούς, πρόφασιν
[7, 14]	τοῦ εἰκότος ἀναγεγράφθαι μοι δοκεῖ,	ὡς	ἐπὶ Βαβυλῶνος ἤλαυνεν Ἀλέξανδρος, ἐντυχεῖν
[7, 1]	ὑπὲρ τὸν Ἄτλαντα τὸ ὄρος	ὡς	ἐπὶ Γάδειρα ἔσω ἐς τὴν
[7, 7]	κατέπλει κατὰ τὸν Εὐλαῖον ποταμὸν	ὡς	ἐπὶ θάλασσαν. ἤδη δὲ πλησίον
[7, 24]	τε στήθη καὶ τὰ πρόσωπα	ὡς	ἐπὶ μεγάλῳ κακῷ. ταῦτα ὡς
[7, 7]	Εὐλαίου ποταμοῦ κατὰ τὴν θάλασσαν	ὡς	ἐπὶ τὰς ἐκβολὰς τοῦ Τίγρητος·
[7, 21]	αὐτὸν καταπλεῖ ἐς τὰς λίμνας	ὡς	ἐπὶ τὴν Ἀράβων γῆν. ἔνθα
[7, 22]	ὅτι τῶν τις ναυτῶν ἐκνηξάμενος	ὡς	ἐπὶ τὸ διάδημα ἀφελὼν τοῦ
[7, 21]	ἐκ Βαβυλῶνος κατὰ τὸν Εὐφράτην	ὡς	ἐπὶ τὸν Πολλακόπαν καλούμενον ποταμόν.
[7, 25]	δὲ κατακομισθῆναι ἐπὶ τῆς κλίνης	ὡς	ἐπὶ τὸν ποταμόν, καὶ πλοίου
[7, 20]	ἐπὶ κατασκοπὴν τοῦ παράπλου τοῦ	ὡς	ἐπὶ τοὺς Ἄραβας μέχρι μὲν
[7, 14]	ὅτι ἐκρέμασε, καὶ {τοῦτο{ ν}	ὡς	ἐπὶ φαρμάκῳ κακῶς δοθέντι, οἱ
[7, 28]	πρὶν καὶ δεῖσαί τινα αὐτὰ	ὡς	ἐσόμενα, προλαβεῖν δεινότατος· καὶ τὰ
[7, 18]	γὰρ πρὸς Ἀλέξανδρον τὰ ἐπεσταλμένα,	ὡς	εὔνοιαν μᾶλλόν τι ἐπιδειξόμενον τῷ
[7, 26]	ἐπόθησαν ἰδεῖν αὐτόν, οἱ μέν,	ὡς	ζῶντα ἔτι ἴδοιεν, οἱ δέ,
[7, 13]	πρὸς τοσούτων καὶ τοιούτων ὑμνηθέν.	ὡς	Ἡρακλέα τε ἐπ´ αὐτὰς λόγος
[7, 23]	μαντείᾳ καὶ τὸ ἀπὸ τοῦδε	ὡς	ἥρωα ἐγέραιρε. καὶ Κλεομένει, ἀνδρὶ
[7, 14]	ἦγον. ἐναγίζειν τε ὅτι ἀεὶ	ὡς	ἥρωϊ ἐκέλευεν Ἡφαιστίωνι, τοῦτο μὲν
[7, 23]	αὐτῷ τιμᾶν Ἡφαιστίωνα· οἱ δὲ	ὡς	ἥρωϊ ἔφησαν ὅτι θύειν θέμις
[7, 27]	αὐτῷ δόξης τῆς ἐς ἅπαν,	ὡς	θεῷ δὴ γεγενημένῳ. καὶ ταῦτα
[7, 14]	ἐρησομένους τὸν θεὸν εἰ καὶ	ὡς	θεῷ θύειν συγχωρεῖ Ἡφαιστίωνι, τὸν
[7, 23]	καὶ ἐστεφάνουν αὐτὸν στεφάνοις χρυσοῖς,	ὡς	θεωροὶ δῆθεν ἐς τιμὴν θεοῦ
[7, 9]	σιτεῖσθαι· προαγρυπνῶν δὲ ὑμῶν οἶδα,	ὡς	καθεύδειν ἔχοιτε ὑμεῖς. ~Ἀλλὰ ταῦτα
[7, 18]	τοσούτου δεῆσαι χαλεπῆναι τῷ Πειθαγόρᾳ,	ὡς	καὶ δι´ ἐπιμελείας ἔχειν αὐτὸν
[7, 29]	οἱ δὲ τῷ προηγορεῖν αὐτοῦ,	ὡς	καλῶς δὴ πραχθέντος, ἐπικρύψειν οἴονται
[7, 3]	ἀνθρώπους, ὅτῳ γνῶναι ἐπιμελές, {ὅτι}	ὡς	καρτερόν τέ ἐστι καὶ ἀνίκητον
[7, 21]	μὴ ἀποφράξειε τὸν Πολλακόπαν αὖθις,	ὡς	κατὰ τὰς ὄχθας ἐκτραπὲν φέρεσθαι
[7, 28]	τοῦ τρίτου μῆνας ἐπέλαβεν ὀκτώ,	ὡς	λέγει Ἀριστόβουλος· ἐβασίλευσε δὲ δώδεκα
[7, 19]	ἕδος. Κατέλαβε δὲ ἐν Βαβυλῶνι,	ὡς	λέγει Ἀριστόβουλος, καὶ τὸ ναυτικόν,
[7, 29]	ὁμοτίμους. καὶ οἱ πότοι δέ,	ὡς	λέγει Ἀριστόβουλος, οὐ τοῦ οἴνου
[7, 5]	κελεύει ἀπογράφεσθαι ὁπόσον ὀφείλει ἕκαστος,	ὡς	ληψομένους. καὶ τὰ μὲν πρῶτα
[7, 9]	τοῦ ἐμοῦ ἐς ὑμᾶς ὑπηργμένα,	ὡς	μὲν αὐτὰ ἐφ´ ἑαυτῶν σκέψασθαι
[7, 27]	δὴ γεγενημένῳ. καὶ ταῦτα ἐμοὶ	ὡς	μὴ ἀγνοεῖν δόξαιμι μᾶλλον ὅτι
[7, 14]	τῇ ἵππῳ τῇ ἑταιρικῇ Ἀλέξανδρος,	ὡς	μὴ ἀπόλοιτο τὸ ὄνομα τοῦ
[7, 17]	ἐθέλειν παρελθεῖν εἴσω Βαβυλῶνος Ἀλέξανδρον,	ὡς	μὴ δι´ ὀλίγου τὸν νεὼν
[7, 14]	τοῦτο δὲ δρᾶσαι, τῷ Ἀλεξάνδρῳ	ὡς	μὴ ἐφήδεσθαι δοκοίη τελευτήσαντι Ἡφαιστίωνι.
[7, 29]	εἶναι πρός τε τοὺς βαρβάρους,	ὡς	μὴ πάντῃ ἀλλότριον αὐτῶν φαίνεσθαι
[7, 12]	ἡ μετάπεμψις αὐτοῦ ἔφερεν, ἀλλ´	ὡς	μή τι ἐκ τῆς διαφορᾶς
[7, 9]	καταστήσας τοῖς προσχώροις τῶν βαρβάρων,	ὡς	μὴ χωρίων ἔτι ὀχυρότητι πιστεύοντας
[7, 21]	ἂν τὸν Εὐφράτην ἐς αὑτόν,	ὡς	μηδ´ ἐπάρδεσθαι ἀπ´ αὐτοῦ τὴν
[7, 25]	κλίνης πρὸς τὰ ἱερὰ θῦσαι	ὡς	νόμος ἐφ´ ἑκάστῃ ἡμέρᾳ, καὶ
[7, 17]	ὕποπτον αὐτῷ ἐς τοὺς Χαλδαίους,	ὡς	οὐ κατὰ μαντείαν τι μᾶλλον
[7, 14]	δὲ ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι	ὡς	οὐ πρέποντα οὔτ´ οὖν βασιλεῖ
[7, 8]	ἀπὸ τῆς βαρβαρικῆς θεραπείας οὐκέτι	ὡς	πάλαι ἐπιεικὴς ἐς τοὺς Μακεδόνας)
[7, 6]	οὗτοι ἀφικόμενοι λέγονται ἀνιᾶσαι Μακεδόνας,	ὡς	πάντα δὴ μηχανωμένου Ἀλεξάνδρου ὑπὲρ
[7, 6]	ταῦτα πάντα ἐλύπει τοὺς Μακεδόνας,	ὡς	πάντῃ δὴ βαρβαρίζοντος τῇ γνώμῃ
[7, 15]	Ῥωμαίων ὑπὲρ τῆς πρεσβείας ταύτης	ὡς	παρὰ Ἀλέξανδρον σταλείσης μνήμην τινὰ
[7, 25]	καὶ τοῦ πλοῦ, τοὺς μὲν	ὡς	πεζῇ ἰόντας παρασκευάζεσθαι ἐς τετάρτην
[7, 4]	τὸ πιστεῦσαί τε τοῖς ἐπικαλουμένοις	ὡς	πιθανοῖς δὴ ἐν παντὶ οὖσι,
[7, 27]	μᾶλλον ὅτι λεγόμενά ἐστιν ἢ	ὡς	πιστὰ ἐς ἀφήγησιν ἀναγεγράφθω. ~Ἐτελεύτα
[7, 11]	καρτεροὶ σφῶν ἦσαν, ἀλλὰ ξυνδραμόντες	ὡς	πρὸς τὰ βασίλεια τὰ μὲν
[7, 17]	μέρος τὸ ἐς δυσμὰς τετραμμένον,	ὡς	ταύτῃ ἐπιστρέψαντα πρὸς ἕω ἄγειν·
[7, 29]	δῆλον εἶναι ἐπ´ αὐτῷ μεταγιγνώσκοντα,	ὡς	τοῖς τε παθοῦσί τι ἄχαρι
[7, 16]	ἄγνωστον πάντῃ ἐστίν. Ἀλέξανδρος δὲ	ὡς	τὸν Τίγρητα ποταμὸν ξὺν τῇ
[7, 26]	Ἀλέξανδρον οὐ πολὺ ὕστερον ἀποθανεῖν,	ὡς	τοῦτο ἄρα ἤδη ὂν τὸ
[7, 8]	Μακεδόσιν ταῦτα ἔλεγεν· οἱ δὲ	ὡς	ὑπερορώμενοί τε ἤδη πρὸς Ἀλεξάνδρου
[7, 8]	καὶ πόνων μετέχειν. Ἀλέξανδρος μὲν	ὡς	χαριούμενος δῆθεν τοῖς Μακεδόσιν ταῦτα
[7, 9]	ἑαυτῶν σκέψασθαι μεγάλα, μικρὰ δὲ	ὥς	γε δὴ πρὸς τὰ ἡμέτερα
[7, 19]	ἐς αὐτόν· τὸ δὲ ἀληθές,	ὥς	γέ μοι δοκεῖ, ἄπληστος ἦν
[7, 11]	δάκρυα. καὶ ὁ μὲν ἀνήγετο	ὥς	τι ἐρῶν, οἱ δὲ ἔμενον
[7, 25]	οὐκέτι ἐλινύειν πυρέσσοντα. ἀλλὰ καὶ	ὣς	τοὺς ἡγεμόνας εἰσκαλέσαντα παραγγέλλειν τὰ
[7, 8]	ἐς τὰ πολέμια νομιζόμενοι οὐκ	ἀλόγως	αὖ τῷ λόγῳ ἠχθέσθησαν τῷ
[7, 7]	καιρὸν ποιοῦνται, ὁπότε σφίσιν ὕδατος	ἐνδεῶς	ἔχοι, ἐς τὸ ἐπάρδειν τὴν
[7, 26]	ὑπὸ πένθους καὶ πόθου τοῦ	βασιλέως	βιάσασθαι ἰδεῖν Ἀλέξανδρον. τὸν δὲ
[7, 23]	χώρας, πολλῶν δὲ ἀνθρώπων ἐκ	βασιλέως	μεγάλου ἐπεσταλμένον, ἄλλως τε καὶ
[7, 14]	τίθεμαι καὶ κατὰ ζῆλον τὸν	Ἀχιλλέως,	πρὸς ὅντινα ἐκ παιδὸς φιλοτιμία
[7, 17]	ὅτι τὰ ἀπὸ δυσμῶν τῆς	πόλεως	εἰσιόντι, εἰ ταύτῃ πρὸς ἕω
[7, 17]	αὐτὸν πορεύεσθαι, θέλοντα ὑπερβάλλειν τῆς	πόλεως	τὸ μέρος τὸ ἐς δυσμὰς
[7, 15]	τῆς ἐς τὸ ἔπειτα ἐσομένης	δυνάμεως	μαντεύσασθαι, τόν τε κόσμον τῶν
[7, 17]	ἐλάσεως. ὁ γὰρ τοῦ Βήλου	νεὼς	ἐν μέσῃ τῇ πόλει ἦν
[7, 5]	δὲ Ὀνησίκριτον τὸν κυβερνήτην τῆς	νεὼς	τῆς βασιλικῆς· ἔτι δὲ Ἡφαιστίωνα
[7, 14]	ὄνομα τοῦ Ἡφαιστίωνος ἐκ τῆς	τάξεως,	ἀλλὰ Ἡφαιστίωνός τε ἡ χιλιαρχία
[7, 11]	κατεπήδησέ τε ἀπὸ τοῦ βήματος	ὀξέως	καὶ ἐς τὰ βασίλεια παρελθὼν
[7, 29]	ἀπὸ τῆς ὀξύτητός τε καὶ	ὕβρεως	τῆς Μακεδονικῆς· ἐφ´ ὅτῳ δὴ
[7, 0]	~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ	ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ	ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΒΔΟΜΟΝ. ~Ὡς δὲ ἐς
[7, 17]	ἐς Βαβυλῶνα ἐν τῷ τότε	ἐλάσεως.	ὁ γὰρ τοῦ Βήλου νεὼς
[7, 22]	αὐτόν, ἀλλὰ πληγὰς λαβεῖν τῆς	περιθέσεως	ἕνεκα τοῦ διαδήματος. Ἀριστόβουλος μὲν
[7, 23]	Πευκέσταν τῆς ἐν κόσμῳ αὐτῶν	ἐξηγήσεως,	κατέλεγεν αὐτοὺς ἐς τὰς Μακεδονικὰς
[7, 29]	οὐδεμιᾷ αὐτῶν ὕβρει προστίθεται, οὐδὲ	Θησέως	τοῦ Ποσειδῶνος οὐδὲ Ἴωνος τοῦ
[7, 4]	σατραπεύοντας καταφρονῆσαι αὐτοῦ τῆς οἴκοι	ἀπονοστήσεως.	οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ αὐτὸς
[7, 5]	χρυσίον καὶ τοὺς ἐπιμελησομένους τῆς	δόσεως	ἑκάστοις, ὅστις συμβόλαιον ἐπεδείκνυτο, ἐπιλύεσθαι
[7, 8]	ὅτι τοὺς ὑπὸ γήρως ἢ	πηρώσεως	τοῦ σώματος ἀχρείους ἐς τὰ
[7, 21]	ὁ ῥοῦς, ταύτῃ δὲ ἔγνω	βεβαίως	ἀποκλεῖσαι τὴν ἐκβολήν· προελθόντι δὲ
[7, 1]	οὕτω δὴ τῆς Ἀσίας πάσης	δικαίως	ἂν βασιλεὺς καλεῖσθαι· τοὺς γάρ
[7, 17]	ὄντος. ἐπεὶ δὲ ἀποστάντος αὐτοῦ	μαλθακῶς	ἀνθήψαντο τοῦ ἔργου οἷς ταῦτα
[7, 29]	πραχθέντος, ἐπικρύψειν οἴονται τὴν ἁμαρτίαν,	κακῶς	γιγνώσκοντες. μόνη γὰρ ἔμοιγε δοκεῖ
[7, 14]	{τοῦτο{ ν} ὡς ἐπὶ φαρμάκῳ	κακῶς	δοθέντι, οἱ δέ, ὅτι οἴνου
[7, 4]	τὸν τούτου παῖδα Ὀξάθρην, ὅτι	κακῶς	ἐπεμελεῖτο τῶν Σουσίων, συλλαβὼν ἀπέκτεινε.
[7, 14]	ἐπεὶ δὲ ἐξηγγέλλετο Ἀλεξάνδρῳ ὅτι	κακῶς	ἔχοι Ἡφαιστίων, ὁ δὲ παρ´
[7, 25]	ἡγεμόσιν. ἐς δὲ τὴν ὑστεραίαν	κακῶς	ἤδη ἔχοντα ὅμως θῦσαι τὰ
[7, 25]	ἄναυδον· καὶ τὴν νύκτα πυρέσσειν	κακῶς	καὶ τὴν ἡμέραν, καὶ τὴν
[7, 9]	πρόβατα ὀλίγα καὶ ὑπὲρ τούτων	κακῶς	μαχομένους Ἰλλυριοῖς καὶ Τριβαλλοῖς καὶ
[7, 25]	ἑσπέρᾳ, καὶ λουσάμενον ἔχειν ἤδη	κακῶς.	τῇ δὲ ὑστεραίᾳ μετακομισθῆναι ἐς
[7, 12]	πορείαν Κρατερῷ συμπίπτοι, ὅτι καὶ	μαλακῶς	τὸ σῶμα ἔχοντα ἀπέπεμπεν αὐτόν,
[7, 1]	Ἀλεξάνδρου τὰ ἐνθυμήματα οὔτε ἔχω	ἀτρεκῶς	ξυμβαλεῖν οὔτε μέλει ἔμοιγε εἰκάζειν,
[7, 14]	Ἀσκληπιῷ, ἐπειπόντα ὅτι· καίπερ οὐκ	ἐπιεικῶς	κέχρηταί μοι ὁ Ἀσκληπιός, οὐ
[7, 29]	τέ τις τὴν Ἀλεξάνδρου μὴ	ἀνεπιεικῶς	ἐνθυμηθείη καὶ τὸ διηνεκὲς τῆς
[7, 14]	κεῖσθαι γὰρ ἢ ὀδυρόμενον ἢ	πενθικῶς	σιγῶντα· καὶ πυρὰν κελεῦσαι αὐτῷ
[7, 12]	αὐτὸς δὲ ἐπιμελήσεσθαι ὡς ἐκτρέφοιντο	Μακεδονικῶς	τά τε ἄλλα καὶ ἐς
[7, 27]	ὅτι Ἀριστοτέλης μὲν Ἀντιπάτρῳ ἐξεῦρε	δεδοικὼς	ἤδη Ἀλέξανδρον Καλλισθένους ἕνεκα, Κάσανδρος
[7, 30]	δοκεῖ ἀνὴρ οὐδενὶ ἄλλῳ ἀνθρώπων	ἐοικώς.	καὶ ταῦτα χρησμοί τε ἐπισημῆναι
[7, 24]	πολλαὶ ἐπὶ τούτῳ ἐγένοντο καὶ	τεθυκὼς	τοῖς θεοῖς τάς τε νομιζομένας
[7, 23]	δὴ ὅτι οὐκ ἐπὶ μεγάλοις	μεγάλως	διεσπουδάζετο. ἐκεῖνα δὲ καὶ πάνυ
[7, 6]	ἰσότητι τῇ ἐς τὸν βασιλέα	μεγάλως	τετιμημένοις. Πευκέστας τε ὁ Περσῶν
[7, 4]	οὖσι, καὶ ἐπὶ τὸ τιμωρήσασθαι	μεγάλως	τοὺς καὶ ἐπὶ μικροῖς ἐξελεγχθέντας,
[7, 3]	ἀλλὰ εἰπεῖν γὰρ πρὸς Ἀλέξανδρον,	καλῶς	αὐτῷ ἔχειν ἐν τῷ τοιῷδε
[7, 29]	δὲ τῷ προηγορεῖν αὐτοῦ, ὡς	καλῶς	δὴ πραχθέντος, ἐπικρύψειν οἴονται τὴν
[7, 5]	μάχῃ ἐκράτησε καὶ τὰ ἄλλα	καλῶς	ἔδοξε τὰ ἐν Ὤροις κοσμῆσαι.
[7, 9]	γε οὐδὲ ὑμᾶς αὐτοὺς βοσκούσης	καλῶς	εὐθὺς μὲν τοῦ Ἑλλησπόντου ὑμῖν
[7, 23]	τὰ ἱερὰ τὰ ἐν Αἰγύπτῳ	καλῶς	κατεσκευασμένα καὶ τὰ ἡρῷα τὰ
[7, 16]	Μάντις δ´ ἄριστος ὅστις εἰκάζει	καλῶς.	σὺ δέ, ὦ βασιλεῦ, ἔφασαν
[7, 13]	Ἀμαζόνες. μὴ γενέσθαι μὲν γὰρ	παντελῶς	τὸ γένος τούτων τῶν γυναικῶν
[7, 3]	δ´ οὐχ ἡττησόμενον ἑώρα, ἀλλὰ	ἄλλως	ἂν ἀπαλλαγέντα, εἰ μή τις
[7, 15]	μάλιστα ὄντι, παρὰ βασιλέα ἀλλόφυλον	ἄλλως	τε καὶ ἐς τοσόνδε ἀπὸ
[7, 23]	ἀνθρώπων ἐκ βασιλέως μεγάλου ἐπεσταλμένον,	ἄλλως	τε καὶ κακῷ ἀνδρί, οὐκ
[7, 18]	ἐπιμελείας ἔχειν αὐτὸν πλείονος, ὅτι	ἀδόλως	τὴν ἀλήθειάν οἱ ἔφρασε. ταῦτα
[7, 2]	καὶ τοὺς εἰπόντας, ἔπρασσε δὲ	ὅμως	ἄλλα καὶ τἀναντία οἷς ἐπῄνεσεν.
[7, 17]	τὰς ἐκ τῶν χρημάτων ὠφελείας.	ὅμως	δὲ τά γε τῆς ἐπιστροφῆς
[7, 25]	τὰ τεταγμένα, ἔχοντα δὲ πονήρως	ὅμως	ἐσκαλέσαι τῶν ἡγεμόνων τοὺς ἐπικαιριωτάτους
[7, 25]	τὴν ὑστεραίαν κακῶς ἤδη ἔχοντα	ὅμως	θῦσαι τὰ τεταγμένα. παραγγεῖλαι δὲ
[7, 2]	Ἀλέξανδρος, ἀλλ´ ἐκ δόξης γὰρ	δεινῶς	ἐκρατεῖτο. ἐπεὶ καὶ ἐς Τάξιλα
[7, 11]	σπουδῇ ἐξέρχεται καὶ ἰδών τε	ταπεινῶς	διακειμένους καὶ ἀκούσας σὺν οἰμωγῇ
[7, 10]	πονούντων καὶ ταλαιπωρουμένων ἐκτησάμην αὐτὸς	ἀπόνως	καὶ ἀταλαιπώρως ἐξηγούμενος. καὶ τίς
[7, 21]	Βαβυλωνίας πολλῷ πόνῳ, καίπερ οὐ	χαλεπῶς	ἀναστομούμεναι, ὅτι ἰλυώδης τε ἡ
[7, 21]	αὐτοῦ τῇ τεταγμένῃ ὥρᾳ μὴ	χαλεπῶς	γίγνεσθαι. τούτων ἕνεκα ἐπί τε
[7, 7]	οὐδὲ λόγου ἀξίαν ἀπέφηνε οὐ	χαλεπῶς	διακόψας τῶν Περσῶν τὰ σπουδάσματα.
[7, 15]	τῶν ὀρῶν ἀποχωροῦντες ἀθρόοι ἢ	ὅπως	ἂν προχωρῇ ἑκάστοις οὕτω διαφεύγουσιν,
[7, 25]	παραγγέλλειν τὰ πρὸς τὸν ἔκπλουν	ὅπως	αὐτῷ ἔσται ἕτοιμα· λούσασθαί τε
[7, 23]	μέγιστον καὶ πολυτελείᾳ ἐκπρεπέστατον, καὶ	ὅπως	ἐπικρατήσῃ ἐπικαλεῖσθαι ἀπὸ Ἡφαιστίωνος, καὶ
[7, 25]	παραγγεῖλαι τὰ ἀμφὶ τὸν πλοῦν	ὅπως	ἔσται ἐς τρίτην ἡμέραν. τῇ
[7, 12]	ἀστάθμητα καὶ ἀτέκμαρτα ἐπηγγέλλετο, καὶ	ὅπως	ἔχει φιλίας τε καὶ πόθου
[7, 23]	οἱ θεωροὶ οὕστινας ἐστάλκει ἐρησομένους	ὅπως	θέμις αὐτῷ τιμᾶν Ἡφαιστίωνα· οἱ
[7, 5]	δὲ καὶ δῶρα ἄλλοις ἄλλα,	ὅπως	τις κατ´ ἀξίωσιν ἐτιμᾶτο ἢ
[7, 21]	τε ἑκόντες καὶ ὅσοι ὑπὸ	γήρως	ἢ κατὰ πήρωσιν ἀπόλεμοι ἦσαν.
[7, 8]	Μακεδόνας προεῖπεν ὅτι τοὺς ὑπὸ	γήρως	ἢ πηρώσεως τοῦ σώματος ἀχρείους
[7, 25]	τῶν θυρῶν. ἤδη δὲ παντάπασι	πονήρως	ἔχοντα διακομισθῆναι ἐκ τοῦ παραδείσου
[7, 25]	μὲν τὰ τεταγμένα, ἔχοντα δὲ	πονήρως	ὅμως ἐσκαλέσαι τῶν ἡγεμόνων τοὺς
[7, 18]	ἐπανιόντι αὐτῷ ἐξ Ἰνδῶν, ὁρῶντα	πικρῶς	τιμωρούμενον τοὺς σατράπας ὅσοι ἐπ´
[7, 19]	δὲ ἄλλων ὅσα ἐς ναυπηγίαν	ἀπόρως	ἔχειν τὴν γῆν ταύτην· πληρώματα
[7, 10]	ταλαιπωρουμένων ἐκτησάμην αὐτὸς ἀπόνως καὶ	ἀταλαιπώρως	ἐξηγούμενος. καὶ τίς ὑμῶν ἢ
[7, 10]	ταῦτα ὑμῖν καὶ πρὸς ἀνθρώπων	ἴσως	εὐκλεᾶ καὶ πρὸς θεῶν ὅσια
[7, 3]	παρασκευασθῆναι μὲν ἵππον, ὅτι βαδίσαι	ἀδυνάτως	εἶχεν ὑπὸ τῆς νόσου· οὐ
[7, 4]	τὴν Σπιταμένους τοῦ Βακτρίου παῖδα·	ὡσαύτως	δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις ἑταίροις
[7, 6]	μηχανωμένου Ἀλεξάνδρου ὑπὲρ τοῦ μηκέτι	ὡσαύτως	δεῖσθαι Μακεδόνων· εἶναι γὰρ οὖν
[7, 12]	ὅτῳ ἄν τις συνέθηκεν οὐχ	ὡσαύτως	εἶναι αὐτῷ πρὸς θυμοῦ Ἀντίπατρον
[7, 7]	τελευτῶν καὶ τεναγῶδες {ἐς} τοῦτο	οὕτως	ἀποπαύεται. Ἀλέξανδρος δὲ περιπλεύσας κατὰ
[7, 17]	οὐ γὰρ δυνηθῆναι ὑπὸ δυσχωρίας	οὕτως	ἐλάσαι ξὺν τῇ στρατιᾷ, ὅτι
[7, 26]	ἄλλην νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν.	~Οὕτως	ἐν ταῖς ἐφημερίσι ταῖς βασιλείοις
[7, 3]	τε σάλπιγγας φθέγξασθαι λέγει Νέαρχος,	οὕτως	ἐξ Ἀλεξάνδρου προστεταγμένον, καὶ τὴν
[7, 7]	γῆ αὕτη ἐξ οὐρανοῦ· καὶ	οὕτως	ἐς οὐ πολὺ ὕδωρ ὁ
[7, 11]	καὶ τό γε ἀπὸ τούτου	οὕτως	καλέσω. ταῦτα εἰπόντα προσελθὼν ὁ
[7, 23]	τούτῳ διμοιρίτην Μακεδόνα καὶ δεκαστάτηρον,	οὕτως	ὀνομαζόμενον ἀπὸ τῆς μισθοφορᾶς, ἥντινα
[7, 15]	τῆς στρατιᾶς ἐπ´ αὐτοὺς ἦγεν.	οὕτως	οὐδὲν ἄπορον Ἀλεξάνδρῳ τῶν πολεμικῶν
[7, 25]	ἐς τὴν καμάραν πυρέσσειν ἤδη	ξυνεχῶς	τὴν νύκτα ὅλην· τῇ δὲ