Livre, Chapitre |
[7, 3] |
αὐτὸν
ἐπὶ
σοφίᾳ·
τῶν
δὲ
|
δὴ |
ἐκπωμάτων
ἢ
στρωμάτων
ὅσα
ἐμβληθῆναι |
[7, 14] |
ἀπὸ
τῆς
Ἑλλάδος,
εἶναι
δὲ
|
δὴ |
ἐν
τούτοις
Ἐπιδαυρίων
πρέσβεις·
καὶ |
[7, 16] |
μέγιστοι
μὲν
οὗτοι·
πολλοὶ
δὲ
|
δὴ |
καὶ
ἄλλοι
ἔς
τε
τούτους |
[7, 10] |
ἐμοῦ
τιμῆς
ἀθάνατα.
ὅστις
δὲ
|
δὴ |
καὶ
ἀπέθανεν,
εὐκλεὴς
μὲν
αὐτῷ |
[7, 11] |
ἄλλων
ἐθνῶν
ὅσοι
κατ´
ἀξίωσιν
|
ἤ |
τινα
ἄλλην
ἀρετὴν
πρεσβευόμενοι,
καὶ |
[7, 12] |
τῶν
Μακεδόνων
ὅσοι
διὰ
γῆρας
|
ἤ |
τινα
ἄλλην
ξυμφορὰν
ἀπόλεμοι
ἦσαν· |
[7, 29] |
ἢ
Μίνωος
γενέσθαι
βασιλεὺς
ἀφανέστερος
|
ἢ |
Αἰακοῦ
ἢ
Ῥαδαμάνθυος,
οἷς
δὴ |
[7, 5] |
τῶν
ἀρχομένων
τινὰ
ἄλλο
τι
|
ἢ |
ἀληθεύειν
δοκεῖν
τὸν
βασιλέα
καταθεὶς |
[7, 5] |
οὖν
τὸν
βασιλέα
ἄλλο
τι
|
ἢ |
ἀληθεύειν
πρὸς
τοὺς
ὑπηκόους,
οὔτε |
[7, 16] |
τῇ
τοῦ
πόντου
τοῦ
Εὐξείνου
|
ἢ |
ἀπὸ
τῆς
ἑῴας
τῆς
κατ´ |
[7, 13] |
ἐς
ὕβριν
πρὸς
τῶν
Μακεδόνων
|
ἢ |
βαρβάρων·
κελεῦσαι
δὲ
ἀπαγγεῖλαι
πρὸς |
[7, 10] |
ἢ
πονήσας
οἶδεν
ἐμοῦ
μᾶλλον
|
ἢ |
ἐγὼ
ὑπὲρ
ἐκείνου;
ἄγε
δὴ |
[7, 19] |
δὲ
ἀνδριάντας
ἢ
ὅσα
ἀγάλματα
|
ἢ |
εἰ
δή
τι
ἄλλο
ἀνάθημα |
[7, 29] |
δι´
ὀξύτητα
ἢ
ὑπ´
ὀργῆς,
|
ἢ |
εἴ
τι
ἐς
τὸ
ὑπερογκότερον |
[7, 20] |
εἴ
τις
ἀγαθὴ
καρποὺς
ἐκφέρειν
|
ἢ |
εἴ
τις
κακή·
καὶ
οὖν
|
[7, 14] |
οἰηθῆναι
Ἀλεξάνδρῳ
ὅσα
ὑπεραλγήσας
ἔδρασεν
|
ἢ |
εἶπεν
ἐπὶ
τῷ
πάντων
δὴ |
[7, 10] |
ὑπολέλειπται,
οὐδὲ
ὅπλον
τι
ἔστιν
|
ἢ |
ἐκ
χειρὸς
ἢ
τῶν
ἀφιεμένων |
[7, 19] |
ἀπέστειλαν
οὔτε
τι
ἄλλο
ἐπιεικὲς
|
ἢ |
ἐπὶ
τιμῇ
ἐπέπρακτο
Ἄραψιν
ἐς |
[7, 12] |
οὐ
μέντοι
καταφανές
γέ
τι
|
ἢ |
ἔργον
ἢ
λόγος
ἐξηγγέλλετο
Ἀλεξάνδρου |
[7, 19] |
Ἑλλάδος
Ξέρξης
ἀνεκόμισεν
ἐς
Βαβυλῶνα
|
ἢ |
ἐς
Πασαργάδας
ἢ
ἐς
Σοῦσα |
[7, 19] |
ἐς
Βαβυλῶνα
ἢ
ἐς
Πασαργάδας
|
ἢ |
ἐς
Σοῦσα
ἢ
ὅπῃ
ἄλλῃ |
[7, 17] |
οὐ
κατὰ
μαντείαν
τι
μᾶλλον
|
ἢ |
ἐς
ὠφέλειαν
τὴν
αὑτῶν
φέροι |
[7, 14] |
αὐτῷ
ἄλλοι
ἄλλα,
ὡς
ἕκαστος
|
ἢ |
εὐνοίας
πρὸς
Ἡφαιστίωνα
ἢ
φθόνου |
[7, 16] |
ἂν
δοκεῖ
μοι
ἐθελῆσαι
μᾶλλον
|
ἢ |
ζῶν
πειραθῆναι,
οὐ
μεῖον
ἢ |
[7, 16] |
ἢ
ζῶν
πειραθῆναι,
οὐ
μεῖον
|
ἢ |
καὶ
Ἀχιλλέα
δοκῶ
ἂν
ἑλέσθαι |
[7, 14] |
πρὸς
Ἡφαιστίωνα
ἢ
φθόνου
εἶχεν
|
ἢ |
καὶ
πρὸς
αὐτὸν
Ἀλέξανδρον.
ὧν
|
[7, 5] |
ὅπως
τις
κατ´
ἀξίωσιν
ἐτιμᾶτο
|
ἢ |
κατ´
ἀρετὴν
εἴ
τις
ἐπιφανὴς |
[7, 21] |
ἑκόντες
καὶ
ὅσοι
ὑπὸ
γήρως
|
ἢ |
κατὰ
πήρωσιν
ἀπόλεμοι
ἦσαν.
~Αὐτὸς |
[7, 11] |
οὔτε
μένοντες
ὅ
τι
πράττωσιν
|
ἢ |
λέγωσιν
εἶχον,
οὔτε
ἀπαλλάσσεσθαι
ἤθελον. |
[7, 12] |
καταφανές
γέ
τι
ἢ
ἔργον
|
ἢ |
λόγος
ἐξηγγέλλετο
Ἀλεξάνδρου
ἐφ´
ὅτῳ |
[7, 29] |
σεμνοῦ
ἕνεκα.
οὔκουν
δοκεῖ
ἔμοιγε
|
ἢ |
Μίνωος
γενέσθαι
βασιλεὺς
ἀφανέστερος
ἢ |
[7, 13] |
Ἀμαζόνων,
οὐδ´
ἔτι
πρὸ
Ἀλεξάνδρου,
|
ἢ
|
Ξενοφῶν
ἂν
ἐμνήσθη
αὐτῶν,
Φασιανῶν |
[7, 14] |
τὸ
σῶμα,
ἀλλὰ
κεῖσθαι
γὰρ
|
ἢ |
ὀδυρόμενον
ἢ
πενθικῶς
σιγῶντα·
καὶ |
[7, 28] |
δεινότατος·
καὶ
τὰ
μὲν
ξυντεθέντα
|
ἢ |
ὁμολογηθέντα
φυλάξαι
βεβαιότατος,
πρὸς
δὲ |
[7, 19] |
ἐς
Πασαργάδας
ἢ
ἐς
Σοῦσα
|
ἢ |
ὅπῃ
ἄλλῃ
τῆς
Ἀσίας,
ταῦτα
|
[7, 15] |
ἄκρα
τῶν
ὀρῶν
ἀποχωροῦντες
ἀθρόοι
|
ἢ |
ὅπως
ἂν
προχωρῇ
ἑκάστοις
οὕτω |
[7, 19] |
ὀπίσω
λέγεται.
ὅσους
δὲ
ἀνδριάντας
|
ἢ |
ὅσα
ἀγάλματα
ἢ
εἰ
δή |
[7, 9] |
ὅτι
μὴ
ταῦτα,
ὑμέτερα
κτήματα
|
ἢ |
ὅσα
ἕνεκα
ὑμῶν
φυλάττεται.
ἐπεὶ |
[7, 14] |
ἀλλὰ
κεῖσθαι
γὰρ
ἢ
ὀδυρόμενον
|
ἢ |
πενθικῶς
σιγῶντα·
καὶ
πυρὰν
κελεῦσαι |
[7, 8] |
προεῖπεν
ὅτι
τοὺς
ὑπὸ
γήρως
|
ἢ |
πηρώσεως
τοῦ
σώματος
ἀχρείους
ἐς |
[7, 10] |
ἀταλαιπώρως
ἐξηγούμενος.
καὶ
τίς
ὑμῶν
|
ἢ |
πονήσας
οἶδεν
ἐμοῦ
μᾶλλον
ἢ |
[7, 13] |
ὅσα
ἄλλα
ἀπὸ
Τραπεζοῦντος
ὁρμώμενοι
|
ἢ |
πρὶν
ἐς
Τραπεζοῦντα
κατελθεῖν
οἱ |
[7, 12] |
καὶ
ἡ
αὐτῶν
μοχθηρία
ἄγει,
|
ἢ
|
πρὸς
τὸ
ἀληθὲς
ἐκτρέπουσιν,
ἐξηττώμενον |
[7, 29] |
γενέσθαι
βασιλεὺς
ἀφανέστερος
ἢ
Αἰακοῦ
|
ἢ |
Ῥαδαμάνθυος,
οἷς
δὴ
ἐς
Δία
|
[7, 3] |
σοφίᾳ·
τῶν
δὲ
δὴ
ἐκπωμάτων
|
ἢ |
στρωμάτων
ὅσα
ἐμβληθῆναι
εἰς
τὴν |
[7, 18] |
κομίσασθαι
Ἀπολλόδωρον
μιᾷ
πρόσθεν
ἡμέρᾳ
|
ἢ |
τελευτῆσαι
Ἡφαιστίωνα.
αὖθις
δὲ
θύεσθαι |
[7, 6] |
ἀξίωσιν
καὶ
κάλλει
τοῦ
σώματος
|
ἢ |
τῇ
ἄλλῃ
ἀρετῇ
ὑπερφέροντες
ἐφαίνοντο, |
[7, 9] |
χωρίων
ἔτι
ὀχυρότητι
πιστεύοντας
μᾶλλον
|
ἢ |
τῇ
οἰκείᾳ
ἀρετῇ
σώζεσθαι,
πόλεών |
[7, 5] |
τὸ
μὴ
γνωσθῆναι
μᾶλλόν
τι
|
ἢ |
τὸ
παύσασθαι
ὀφείλοντας.
λέγεται
δὲ
|
[7, 2] |
εὐδαιμονίαν
ὁ
δὲ
δεσπότην
ἄλλον
|
ἢ
|
τὸν
θεὸν
ἐθεράπευε.
~Ταῦτα
ἐγὼ |
[7, 16] |
ἂν
ἑλέσθαι
προαποθανεῖν
Πατρόκλου
μᾶλλον
|
ἢ |
τοῦ
θανάτου
αὐτῷ
τιμωρὸν
γενέσθαι. |
[7, 9] |
μᾶλλόν
τι
τὴν
δόξαν
τήνδε
|
ἢ |
τῷ
κοινῷ
τῶν
Μακεδόνων
προσέθηκεν. |
[7, 10] |
τι
ἔστιν
ἢ
ἐκ
χειρὸς
|
ἢ |
τῶν
ἀφιεμένων
οὗ
γε
οὐκ |
[7, 29] |
τι
ἐπλημμελήθη
Ἀλεξάνδρῳ
δι´
ὀξύτητα
|
ἢ
|
ὑπ´
ὀργῆς,
ἢ
εἴ
τι |
[7, 14] |
ἕκαστος
ἢ
εὐνοίας
πρὸς
Ἡφαιστίωνα
|
ἢ |
φθόνου
εἶχεν
ἢ
καὶ
πρὸς |
[7, 27] |
δόξαιμι
μᾶλλον
ὅτι
λεγόμενά
ἐστιν
|
ἢ |
ὡς
πιστὰ
ἐς
ἀφήγησιν
ἀναγεγράφθω. |
[7, 13] |
μάχῃ
νικήσαντες
ἀνέστειλαν·
καὶ
γέγραπται
|
ἡ |
Ἀθηναίων
καὶ
Ἀμαζόνων
μάχη
πρὸς
|
[7, 13] |
πρὸς
Μίκωνος
οὐ
μεῖον
ἤπερ
|
ἡ |
Ἀθηναίων
καὶ
Περσῶν.
καὶ
Ἡροδότῳ |
[7, 27] |
γένεσις
ξυνέβη
καὶ
παρὰ
θεοὺς
|
ἡ |
ἀποχώρησις.
Ῥωξάνην
δὲ
τὴν
γυναῖκα |
[7, 12] |
ᾗ
τὸ
εἰκός
τε
καὶ
|
ἡ |
αὐτῶν
μοχθηρία
ἄγει,
ἢ
πρὸς |
[7, 11] |
Πέρσαις
διδόμεναι
καὶ
ἡ
στρατιὰ
|
ἡ |
βαρβαρικὴ
ἐς
λόχους
τε
καταλεγομένη |
[7, 27] |
ὅτι
ἐκ
θεοῦ
τε
αὐτῷ
|
ἡ |
γένεσις
ξυνέβη
καὶ
παρὰ
θεοὺς |
[7, 29] |
οἷς
δὴ
ἐς
Δία
ἀνενεχθεῖσα
|
ἡ |
γένεσις
πρὸς
τῶν
πάλαι
ἀνθρώπων
|
[7, 7] |
οὐ
γὰρ
ὕεται
τὸ
πολὺ
|
ἡ |
γῆ
αὕτη
ἐξ
οὐρανοῦ·
καὶ
|
[7, 21] |
δὲ
ὅσον
σταδίους
τριάκοντα
ὑπόπετρος
|
ἡ |
γῆ
ἐφαίνετο,
οἵα
διακοπεῖσα,
εἰ |
[7, 20] |
Ἴκαρον
καλεῖσθαι,
τὸ
δὲ
Ἰκάριον.
|
ἡ |
δὲ
ἑτέρα
νῆσος
ἀπέχειν
μὲν |
[7, 12] |
μηνῶν
εἰσπράττεσθαι
αὑτοῦ
τὴν
μητέρα·
|
ἡ |
δέ,
ὑπέρογκον
εἶναι
τῇ
τε |
[7, 5] |
στρατιωτῶν
ἐστι
καὶ
ὅτῳ
πολυτελὴς
|
ἡ |
δίαιτα.
ὡς
δὲ
ἐξήγγελτο
ὅτι |
[7, 5] |
παύσασθαι
ὀφείλοντας.
λέγεται
δὲ
γενέσθαι
|
ἡ |
δόσις
αὕτη
τῇ
στρατιᾷ
ἐς |
[7, 9] |
καὶ
τὰ
Ἰνδῶν
ἀγαθὰ
καὶ
|
ἡ
|
ἔξω
θάλασσα
ὑμέτερα·
ὑμεῖς
σατράπαι, |
[7, 23] |
πολλῶν
ἕνεκα
μέμφομαι.
ἔλεγε
γὰρ
|
ἡ |
ἐπιστολὴ
κατασκευασθῆναι
Ἡφαιστίωνι
ἡρῷον
ἐν |
[7, 8] |
καὶ
τῶν
Ἐπιγόνων
τῶν
βαρβάρων
|
ἡ |
ἐς
τὰ
Μακεδονικὰ
ἤθη
κόσμησις |
[7, 30] |
ἐνύπνια
φανέντα
ἄλλα
ἄλλοις
καὶ
|
ἡ |
ἐς
τοῦτο
ἐξ
ἀνθρώπων
τιμή |
[7, 20] |
σφῶν
νόμιμα.
τῆς
τε
χώρας
|
ἡ |
εὐδαιμονία
ὑπεκίνει
αὐτόν,
ὅτι
ἤκουεν |
[7, 16] |
εὐδαίμονα.
ἐπεὶ
καὶ
αὐτῷ
Ἀλεξάνδρῳ
|
ἡ |
Ἡφαιστίωνος
τελευτὴ
οὐ
σμικρὰ
ξυμφορὰ |
[7, 17] |
ὠφέλειαν
τὴν
αὑτῶν
φέροι
αὐτοῖς
|
ἡ |
κώλυσις
τῆς
Ἀλεξάνδρου
ἐς
Βαβυλῶνα |
[7, 16] |
ἑῴας
τῆς
κατ´
Ἰνδοὺς
ἐκπεριερχομένη
|
ἡ |
μεγάλη
θάλασσα
ἀναχεῖται
εἰς
κόλπον |
[7, 20] |
τοῦ
Εὐφράτου
πελάγιαι
ἐξηγγέλλοντο
αὐτῷ,
|
ἡ |
μὲν
πρώτη
οὐ
πρόσω
τῶν |
[7, 9] |
Συρία
καὶ
ἡ
Παλαιστίνη
καὶ
|
ἡ
|
μέση
τῶν
ποταμῶν
ὑμέτερον
κτῆμά |
[7, 12] |
οὐκ
ἐς
ἀτιμίαν
τὴν
Ἀντιπάτρου
|
ἡ |
μετάπεμψις
αὐτοῦ
ἔφερεν,
ἀλλ´
ὡς |
[7, 5] |
εἴη
καθειμένη,
ὅτῳ
οὐκ
ἀποχρῶσα
|
ἡ |
μισθοφορὰ
τῶν
στρατιωτῶν
ἐστι
καὶ |
[7, 4] |
δὲ
ἦν
αὐτῷ
ἠγμένη
καὶ
|
ἡ |
Ὀξυάρτου
τοῦ
Βακτρίου
παῖς
Ῥωξάνη. |
[7, 9] |
ἥ
τε
κοίλη
Συρία
καὶ
|
ἡ |
Παλαιστίνη
καὶ
ἡ
μέση
τῶν |
[7, 20] |
τῆς
χώρας,
ὅτι
οὐκ
ἐλάττων
|
ἡ |
παράλιος
τῆς
Ἀραβίας
ἤπερ
ἡ |
[7, 19] |
ἦν
δὲ
αὐτῷ
τοῦ
ναυτικοῦ
|
ἡ |
παρασκευὴ
ὡς
ἐπὶ
Ἄραβας
τοὺς |
[7, 6] |
τούτοις
ἱππαρχία
προσγενομένη,
οὐ
βαρβαρικὴ
|
ἡ |
πᾶσα,
ἀλλὰ
ἐπαυξηθέντος
γὰρ
τοῦ |
[7, 8] |
ἐλύπει
αὐτοὺς
ἥ
τε
ἐσθὴς
|
ἡ |
Περσικὴ
ἐς
τοῦτο
φέρουσα
καὶ |
[7, 29] |
τοῦ
Ἀπόλλωνος.
ὡς
ἔμοιγε
καὶ
|
ἡ |
Περσικὴ
σκευὴ
σόφισμα
δοκεῖ
εἶναι |
[7, 21] |
ἡ
ταύτῃ
γῆ
καὶ
πηλὸς
|
ἡ |
πολλὴ
αὐτῆς,
οἵα
δεχομένη
τὸ |
[7, 20] |
δὲ
εἶναι
καὶ
οὔτε
τραχεῖα
|
ἡ |
πολλὴ
οὔτε
ὑλώδης,
ἀλλ´
οἵα |
[7, 9] |
τῶν
πόνων
ὅτι
μὴ
αὕτη
|
ἡ |
πορφύρα
καὶ
τὸ
διάδημα
τοῦτο; |
[7, 11] |
τε
ἡγεμονίαι
Πέρσαις
διδόμεναι
καὶ
|
ἡ |
στρατιὰ
ἡ
βαρβαρικὴ
ἐς
λόχους |
[7, 21] |
χαλεπῶς
ἀναστομούμεναι,
ὅτι
ἰλυώδης
τε
|
ἡ |
ταύτῃ
γῆ
καὶ
πηλὸς
ἡ |
[7, 7] |
τὴν
χώραν.
ἔστι
γὰρ
μετεωροτέρα
|
ἡ |
ταύτῃ
γῆ
τοῦ
ὕδατος
οὐδὲ |
[7, 10] |
καὶ
ἀπέθανεν,
εὐκλεὴς
μὲν
αὐτῷ
|
ἡ |
τελευτὴ
ἐγένετο,
περιφανὴς
δὲ
ὁ |
[7, 23] |
τῷ
δὲ
οὐ
πόρρω
ἄρα
|
ἡ
|
τελευτὴ
ἦν.
Ἔνθα
δὴ
τούς |
[7, 20] |
ἡ
παράλιος
τῆς
Ἀραβίας
ἤπερ
|
ἡ |
τῆς
Ἰνδικῆς
αὐτῷ
ἐξηγγέλλετο,
καὶ |
[7, 11] |
καὶ
ἀργυρασπίδων
τάξις
Περσικὴ
καὶ
|
ἡ |
τῶν
ἑταίρων
ἵππος
καὶ
ταύτης |
[7, 14] |
τῆς
τάξεως,
ἀλλὰ
Ἡφαιστίωνός
τε
|
ἡ |
χιλιαρχία
ἐκαλεῖτο
καὶ
τὸ
σημεῖον |
[7, 19] |
οὐ
μεῖον
ἂν
Φοινίκης
εὐδαίμων
|
ἡ |
χώρα
αὕτη
γενέσθαι.
ἦν
δὲ |
[7, 8] |
ὅτι
πολλάκις
ἤδη
ἐλύπει
αὐτοὺς
|
ἥ |
τε
ἐσθὴς
ἡ
Περσικὴ
ἐς |
[7, 9] |
ὅσα
ἀμαχεὶ
ἐκτησάμην,
ὑμῖν
ἔρχεται,
|
ἥ |
τε
κοίλη
Συρία
καὶ
ἡ |
[7, 7] |
Εὐλαῖον
ἔστε
ἐπὶ
τὴν
διώρυχα,
|
ἣ |
τέτμηται
ἐκ
τοῦ
Τίγρητος
ἐς |
[7, 24] |
νοῦν
οἱ
ἐλθὸν
οὕτω
πρᾶξαι·
|
ᾗ |
δὴ
καὶ
μᾶλλον
ἐπ´
οὐδενὶ |
[7, 10] |
τῆς
Γαδρωσίας
τῆς
ἐρήμου
ἐλθόντα,
|
ᾗ |
οὐδείς
πω
πρόσθεν
σὺν
στρατιᾷ |
[7, 16] |
γὰρ
αὐτὸν
ταύτῃ
τὸ
δαιμόνιον
|
ᾗ |
παρελθόντα
ἐχρῆν
ἤδη
τελευτῆσαι.
καί |
[7, 12] |
πιστὸν
ἐς
τὸ
χεῖρον
μᾶλλον,
|
ᾗ |
τὸ
εἰκός
τε
καὶ
ἡ |
[7, 16] |
Τίγρητα
ποταμὸν
ξὺν
τῇ
στρατιᾷ
|
διέβη |
ἐλαύνων
ἐπὶ
Βαβυλῶνος,
ἐνταῦθα
ἐντυγχάνουσιν |
[7, 16] |
οὐδὲ
τοῦτο
εὐμαρὲς
διὰ
δυσχωρίαν
|
ξυνέβη· |
ἀλλὰ
ἦγε
γὰρ
αὐτὸν
ταύτῃ |
[7, 27] |
θεοῦ
τε
αὐτῷ
ἡ
γένεσις
|
ξυνέβη |
καὶ
παρὰ
θεοὺς
ἡ
ἀποχώρησις. |
[7, 7] |
γὰρ
ὕεται
τὸ
πολὺ
ἡ
|
γῆ |
αὕτη
ἐξ
οὐρανοῦ·
καὶ
οὕτως |
[7, 21] |
ὅσον
σταδίους
τριάκοντα
ὑπόπετρος
ἡ
|
γῆ
|
ἐφαίνετο,
οἵα
διακοπεῖσα,
εἰ
ξυναφὴς |
[7, 20] |
ἐντολὰς
τοῦ
πατρὸς
πρὸς
τῇ
|
γῇ
|
ἐφέρετο,
ἀλλὰ
μετέωρος
γὰρ
ὑπὸ |
[7, 7] |
ῥεῖ
καὶ
ἰσοχείλης
πανταχῇ
τῇ
|
γῇ, |
καὶ
διώρυχες
δὲ
πολλαὶ
ἀπ´ |
[7, 21] |
ἐπὶ
τὴν
ξυνεχῆ
τῇ
Ἀράβων
|
γῇ, |
καὶ
ἔνθεν
μὲν
ἐς
τέναγος |
[7, 21] |
ὅτι
ἰλυώδης
τε
ἡ
ταύτῃ
|
γῆ |
καὶ
πηλὸς
ἡ
πολλὴ
αὐτῆς, |
[7, 3] |
τὸν
Κάλανον
ἐν
τῇ
Περσίδι
|
γῇ, |
οὔπω
πρόσθεν
νοσήσαντα·
οὔκουν
οὐδὲ |
[7, 7] |
ἔστι
γὰρ
μετεωροτέρα
ἡ
ταύτῃ
|
γῆ |
τοῦ
ὕδατος
οὐδὲ
ἐκδίδωσιν
οὗτος |
[7, 10] |
δὲ
ἁρπαζόντων,
ὁπότε
ἐκ
πολιορκίας
|
ἁρπαγὴ
|
γίγνοιτο,
διαλέλυμαι
ταῦτα.
στέφανοί
τε |
[7, 11] |
παραυτίκα
ἀκούσαντες
τῶν
λόγων
ἐκπεπληγμένοι
|
σιγῇ |
ἔμενον
αὐτοῦ
πρὸς
τῷ
βήματι
|
[7, 8] |
τὰς
τῶν
ἑταίρων
τάξεις.
οὔκουν
|
σιγῇ |
ἔχοντες
ἐκαρτέρησαν,
ἀλλὰ
πάντας
γὰρ |
[7, 11] |
ταπεινῶς
διακειμένους
καὶ
ἀκούσας
σὺν
|
οἰμωγῇ |
τῶν
πολλῶν
βοώντων
καὶ
αὐτῷ |
[7, 16] |
τοὺς
Σκύθας
τοὺς
Νομάδας,
ὃ
|
δὴ |
ἄγνωστον
πάντῃ
ἐστίν.
Ἀλέξανδρος
δὲ |
[7, 28] |
ἐς
ἀφήγησιν
ἀναγεγράφθω.
~Ἐτελεύτα
μὲν
|
δὴ |
Ἀλέξανδρος
τῇ
τετάρτῃ
καὶ
δεκάτῃ |
[7, 11] |
ἄλλος
φιλῆσαι
ἠθέλησε.
καὶ
οὕτω
|
δὴ |
ἀναλαβόντες
τὰ
ὅπλα
βοῶντές
τε |
[7, 14] |
ἢ
εἶπεν
ἐπὶ
τῷ
πάντων
|
δὴ |
ἀνθρώπων
φιλτάτῳ,
οἱ
δὲ
ἐς |
[7, 8] |
οὗτοι
ἐς
τρισκαίδεκα.
τούτους
μὲν
|
δὴ
|
ἀπάγειν
κελεύει
τὴν
ἐπὶ
θανάτῳ. |
[7, 13] |
ἐν
ταῖς
μάχαις.
ταύτας
μὲν
|
δὴ |
ἀπαλλάξαι
τῆς
στρατιᾶς
Ἀλέξανδρον,
μή |
[7, 21] |
ἐκτρέψειε
καὶ
τὰς
λίμνας,
αἳ
|
δὴ |
ἀρχόμεναι
ἀπὸ
ταύτης
τῆς
διώρυχος
|
[7, 12] |
καὶ
ἡγεμόνα
τοῦ
στόλου.
οὕτω
|
δὴ |
ἀσπασάμενος
ξύμπαντας
αὐτός
τε
δακρύων
|
[7, 22] |
στενὰ
ἀπορίᾳ
ἡγεμόνος,
πρίν
γε
|
δὴ |
αὐτὸς
πέμψας
τὸν
ἡγησόμενον
ἐπανήγαγεν |
[7, 2] |
τῶν
ταύτῃ
σοφιστῶν,
ὅντινα
μάλιστα
|
δὴ
|
αὑτοῦ
ἀκράτορα
Μεγασθένης
ἀνέγραψεν
αὐτοὺς |
[7, 6] |
ἐλύπει
τοὺς
Μακεδόνας,
ὡς
πάντῃ
|
δὴ |
βαρβαρίζοντος
τῇ
γνώμῃ
Ἀλεξάνδρου,
τὰ |
[7, 27] |
τῆς
ἐς
ἅπαν,
ὡς
θεῷ
|
δὴ |
γεγενημένῳ.
καὶ
ταῦτα
ἐμοὶ
ὡς
|
[7, 18] |
ὁ
λοβὸς
ἀφανὴς
ἦν,
οὕτω
|
δὴ |
ἐγγράψαντα
καὶ
κατασημηνάμενον
τὸ
γραμμάτιον
|
[7, 12] |
καὶ
ἐπ´
αὐτῇ
παιωνίσαι.
~Ἔνθα
|
δὴ |
ἐθελονταὶ
ἤδη
αὐτῷ
ἀπῄεσαν
τῶν |
[7, 17] |
τι
ἀναλωθήσεται
τὰ
περιγιγνόμενα.
τούτων
|
δὴ |
εἵνεκα
ὕποπτοι
Ἀλεξάνδρῳ
ἦσαν
οὐκ |
[7, 7] |
πάντῃ
ἐποίει
τὸν
ῥοῦν,
οἳ
|
δὴ |
ἐκ
Περσῶν
πεποιημένοι
ἦσαν
τοῦ |
[7, 30] |
εἰς
ἓν
χωρίον
ξυναγαγὼν
οὕτω
|
δὴ |
ἐκλογιζέσθω
ὅστις
τε
ὢν
αὐτὸς |
[7, 10] |
τι
τοῦ
σώματος
τῶν
γε
|
δὴ |
ἔμπροσθεν
μερῶν
ἄτρωτον
ὑπολέλειπται,
οὐδὲ |
[7, 4] |
τε
τοῖς
ἐπικαλουμένοις
ὡς
πιθανοῖς
|
δὴ |
ἐν
παντὶ
οὖσι,
καὶ
ἐπὶ |
[7, 15] |
ἐν
τῷ
τοιῷδε
ἤνυτον.
ἔνθα
|
δὴ |
ἐξέλασιν
ποιεῖται
ἐπὶ
Κοσσαίους,
ἔθνος |
[7, 4] |
Σουσίων,
συλλαβὼν
ἀπέκτεινε.
πολλὰ
μὲν
|
δὴ |
ἐπεπλημμέλητο
ἐκ
τῶν
κατεχόντων
τὰς
|
[7, 3] |
δοῦναι
τῶν
ἀμφ´
αὑτόν.
οὕτω
|
δὴ |
ἐπιβάντα
τῇ
πυρᾷ
κατακλιθῆναι
μὲν |
[7, 5] |
ἔτι
τὰ
ὀνόματα.
καὶ
οὕτω
|
δὴ |
ἐπίστευσάν
τε
ἀληθεύειν
Ἀλέξανδρον
καὶ
|
[7, 29] |
ἢ
Αἰακοῦ
ἢ
Ῥαδαμάνθυος,
οἷς
|
δὴ |
ἐς
Δία
ἀνενεχθεῖσα
ἡ
γένεσις |
[7, 21] |
χώραν
τὴν
Ἀσσυρίαν.
ἔνθεν
μὲν
|
δὴ
|
ἐς
τὸν
Πολλακόπαν
ἐτρέπετο
τοῦ |
[7, 16] |
καὶ
ὀνόματος
κατεχομένους.
~Ἐκ
τούτου
|
δὴ |
Ἡρακλείδην
τὸν
Ἀργαίου
ἐκπέμπει
ἐς |
[7, 14] |
σπουδῇ
οὐκέτι
ζῶντα
κατέλαβεν.
Ἔνθα
|
δὴ |
καὶ
ἄλλοι
ἄλλα
ἀνέγραψαν
ὑπὲρ |
[7, 29] |
ὕβρεως
τῆς
Μακεδονικῆς·
ἐφ´
ὅτῳ
|
δὴ |
καὶ
ἐγκαταμῖξαί
μοι
δοκεῖ
ταῖς |
[7, 13] |
μείονα
εἶχον
τὸν
δεξιόν,
ὃν
|
δὴ
|
καὶ
ἔξω
εἶχον
ἐν
ταῖς |
[7, 22] |
ἀριστερᾷ
ἔχων
τὴν
Βαβυλῶνα·
ἵνα
|
δὴ |
καὶ
ἐπλανήθη
αὐτῷ
μέρος
τοῦ |
[7, 24] |
οἱ
ἐλθὸν
οὕτω
πρᾶξαι·
ᾗ
|
δὴ |
καὶ
μᾶλλον
ἐπ´
οὐδενὶ
ἀγαθῷ |
[7, 10] |
ἢ
ἐγὼ
ὑπὲρ
ἐκείνου;
ἄγε
|
δὴ |
καὶ
ὅτῳ
τραύματα
ὑμῶν
ἐστι |
[7, 20] |
πολὺ
τῆς
μεγάλης
θαλάσσης·
ἣν
|
δὴ |
καὶ
τοὺς
σὺν
Νεάρχῳ
ἀπὸ |
[7, 18] |
ἐν
Ἰψῷ
γενομένῃ.
καὶ
μὲν
|
δὴ |
καὶ
ὑπὲρ
Καλάνου
τοῦ
σοφιστοῦ |
[7, 12] |
τὴν
διαβολὴν
φέροντα
ἦν,
οἷα
|
δὴ |
καὶ
φοβερώτερα
ἐν
βασιλείᾳ
ὄντα. |
[7, 16] |
τὸν
Περσικὸν
ἐξεῦρε,
τὴν
Ἐρυθρὰν
|
δὴ |
καλουμένην
θάλασσαν,
κόλπον
οὖσαν
τῆς |
[7, 21] |
ἦρος
δὲ
ὑποφαίνοντος
καὶ
πολὺ
|
δὴ |
μάλιστα
ὑπὸ
τροπάς,
ἅστινας
τοῦ |
[7, 6] |
λέγονται
ἀνιᾶσαι
Μακεδόνας,
ὡς
πάντα
|
δὴ |
μηχανωμένου
Ἀλεξάνδρου
ὑπὲρ
τοῦ
μηκέτι |
[7, 22] |
διάδημα
αὐτῇ
συνεχόμενον,
τὴν
μὲν
|
δὴ |
οἷα
βαρυτέραν
πεσεῖν
ἐς
τὸ |
[7, 8] |
ταῦτα
ἀκούσας
Ἀλέξανδρος
(ἦν
γὰρ
|
δὴ
|
ὀξύτερός
τε
ἐν
τῷ
τότε |
[7, 3] |
μή
τις
ταύτῃ
ὑπεικάθοι,
οὕτω
|
δὴ
|
ὅπῃ
ἐπήγγελλεν
αὐτός,
κελεῦσαι
νησθῆναι |
[7, 23] |
οὐκ
ἔχω
μέμψασθαι,
πλήν
γε
|
δὴ |
ὅτι
οὐκ
ἐπὶ
μεγάλοις
μεγάλως |
[7, 13] |
ἀνδρῶν
ἱππέων
ἐσταλμένας,
πλήν
γε
|
δὴ |
ὅτι
πελέκεις
ἀντὶ
δοράτων
ἐφόρουν |
[7, 1] |
παραπλήσιος
τοῖς
ἄλλοις,
πλήν
γε
|
δὴ |
ὅτι
πολυπράγμων
καὶ
ἀτάσθαλος,
ἀπὸ |
[7, 7] |
κρατήσαντα.
ταῦτα
δὲ
μεμηχάνητο
ἅτε
|
δὴ |
οὐ
ναυτικοῖς
τοῖς
Πέρσαις·
οὕτω
|
[7, 21] |
προχωρεῖ
κατὰ
τὰς
ὄχθας,
οἷα
|
δὴ |
οὐ
πολλοῦ
ὄντος
αὐτῷ
τοῦ |
[7, 15] |
ἄπιστον
πάντῃ
ἀνέγραψα·
πλήν
γε
|
δὴ |
οὔτε
τις
Ῥωμαίων
ὑπὲρ
τῆς |
[7, 7] |
ἐς
τὸν
Τίγρητα.
Τῶν
γὰρ
|
δὴ |
ποταμῶν
τοῦ
τε
Εὐφράτου
καὶ |
[7, 29] |
τῷ
προηγορεῖν
αὐτοῦ,
ὡς
καλῶς
|
δὴ |
πραχθέντος,
ἐπικρύψειν
οἴονται
τὴν
ἁμαρτίαν, |
[7, 14] |
οὐδ´
ἐθέλειν
ἀπαλλαγῆναι,
πρίν
γε
|
δὴ |
πρὸς
βίαν
ἀπηνέχθη
πρὸς
τῶν
|
[7, 9] |
μεγάλα,
μικρὰ
δὲ
ὥς
γε
|
δὴ |
πρὸς
τὰ
ἡμέτερα
ξυμβαλεῖν.
ὃς
|
[7, 7] |
οὐ
ναυτικοῖς
τοῖς
Πέρσαις·
οὕτω
|
δὴ |
συνεχεῖς
οἱ
καταρράκται
πεποιημένοι
ἄπορον |
[7, 12] |
καὶ
ὀξύτητα
καὶ
πολυπραγμοσύνην,
ἥκιστα
|
δὴ |
τῇ
Ἀλεξάνδρου
μητρὶ
εὐσχήμονα,
ὥστε |
[7, 1] |
τε
καταστρεψάμενος
καὶ
Καρχηδόνα
οὕτω
|
δὴ |
τῆς
Ἀσίας
πάσης
δικαίως
ἂν |
[7, 19] |
ἢ
ὅσα
ἀγάλματα
ἢ
εἰ
|
δή |
τι
ἄλλο
ἀνάθημα
ἐκ
τῆς |
[7, 24] |
αὐτὸν
ἐκ
τοῦ
θρόνου
κατὰ
|
δή |
τινα
νόμον
Περσικόν,
περιρρηξαμένους
δὲ |
[7, 13] |
μνήμην
ἐποιήσαντο.
εἰ
δὲ
ἱππικὰς
|
δή |
τινας
γυναῖκας
Ἀτροπάτης
ἔδειξεν
Ἀλεξάνδρῳ, |
[7, 21] |
ἐκδιδοῖ
ἐς
τὰς
λίμνας.
εἰ
|
δή |
τις
μὴ
ἀποφράξειε
τὸν
Πολλακόπαν |
[7, 12] |
τῆς
μητρὸς
αὐτῷ
ἐξηγγέλλετο,
βαρὺ
|
δὴ
|
τὸ
ἐνοίκιον
τῶν
δέκα
μηνῶν |
[7, 18] |
βασιλέα
αὐτὸν
καὶ
Ἡφαιστίωνα.
θύεσθαι
|
δὴ |
τὸν
Πειθαγόραν
πρῶτα
μὲν
ἐπὶ |
[7, 15] |
Ῥωμαίων
πολιτεύματι
ἐπεοικὸς
ἦν
ἐλευθέρῳ
|
δὴ
|
τότε
ἐς
τὰ
μάλιστα
ὄντι, |
[7, 23] |
ἄρα
ἡ
τελευτὴ
ἦν.
Ἔνθα
|
δὴ |
τούς
τε
Πέρσας
ἐπαινέσας
τῆς |
[7, 8] |
τοῦ
πατρὸς
στρατεύεσθαι,
τὸν
Ἄμμωνα
|
δὴ |
τῷ
λόγῳ
ἐπικερτομοῦντες.
ταῦτα
ἀκούσας |
[7, 13] |
ὅτι
ἔδειξεν
ἐς
τὸν
λεγόμενον
|
δὴ |
τῶν
Ἀμαζόνων
κόσμον
ἐσταλμένας.
~Ἐν |
[7, 16] |
τῶν
Ἀσιανῶν
ποταμῶν,
πλήν
γε
|
δὴ |
τῶν
Ἰνδῶν,
ἐξίησιν
ἐς
ταύτην |
[7, 22] |
ἕνεκα
τοῦ
διαδήματος.
Ἀριστόβουλος
μὲν
|
δὴ |
τῶν
τινα
Φοινίκων
τῶν
ναυτῶν |
[7, 22] |
ἦσαν.
~Αὐτὸς
δὲ
ὡς
ἐξελέγξας
|
δὴ |
τῶν
Χαλδαίων
τὴν
μαντείαν,
ὅτι |
[7, 11] |
γέγευται
ταύτης
τῆς
τιμῆς.
ἔνθα
|
δὴ |
ὑπολαβὼν
Ἀλέξανδρος,
ἀλλ´
ὑμᾶς
τε, |
[7, 27] |
Ἀριστοτέλης
μὲν
Ἀντιπάτρῳ
ἐξεῦρε
δεδοικὼς
|
ἤδη |
Ἀλέξανδρον
Καλλισθένους
ἕνεκα,
Κάσανδρος
δὲ |
[7, 24] |
ἔχω
ἐπαινέσαι.
~Ἀλλὰ
γὰρ
αὐτῷ
|
ἤδη |
Ἀλεξάνδρῳ
ἐγγὺς
ἦν
τὸ
τέλος. |
[7, 12] |
αὐτῇ
παιωνίσαι.
~Ἔνθα
δὴ
ἐθελονταὶ
|
ἤδη |
αὐτῷ
ἀπῄεσαν
τῶν
Μακεδόνων
ὅσοι |
[7, 10] |
τὴν
Ὠρειτῶν
γῆν,
περιπεπλευκότος
δὲ
|
ἤδη |
αὐτῷ
τοῦ
ναυτικοῦ
τὴν
ἀπ´ |
[7, 5] |
ἐστεφάνωσε·
καὶ
γὰρ
καὶ
οὗτος
|
ἤδη
|
ἀφιγμένος
ἐς
Σοῦσα
ἦν·
ἐπὶ |
[7, 1] |
Σικελίαν
τε
καὶ
ἄκραν
Ἰαπυγίαν·
|
ἤδη |
γὰρ
καὶ
ὑποκινεῖν
αὐτὸν
τὸ |
[7, 4] |
Ὤχου
θυγατέρων
τὴν
νεωτάτην
Παρύσατιν.
|
ἤδη |
δὲ
ἦν
αὐτῷ
ἠγμένη
καὶ |
[7, 25] |
καὶ
πεντακοσιάρχας
πρὸ
τῶν
θυρῶν.
|
ἤδη |
δὲ
παντάπασι
πονήρως
ἔχοντα
διακομισθῆναι |
[7, 7] |
Εὐλαῖον
ποταμὸν
ὡς
ἐπὶ
θάλασσαν.
|
ἤδη
|
δὲ
πλησίον
ὢν
τῆς
ἐκβολῆς |
[7, 27] |
ὀδύνῃ
ἀπαλλαγῆναι
ἐκ
τοῦ
πότου.
|
ἤδη |
δέ
τις
οὐκ
ᾐσχύνθη
ἀναγράψαι |
[7, 8] |
καὶ
ἄλλοις
ἀχθεσθέντες,
ὅτι
πολλάκις
|
ἤδη |
ἐλύπει
αὐτοὺς
ἥ
τε
ἐσθὴς |
[7, 26] |
ἴδοιεν,
οἱ
δέ,
ὅτι
τεθνηκέναι
|
ἤδη |
ἐξηγγέλλετο,
ἐπικρύπτεσθαι
δὲ
αὐτοῦ
ἐτόπαζον |
[7, 25] |
ἐμφαγεῖν
καὶ
καθεύδειν
αὐτοῦ,
ὅτι
|
ἤδη
|
ἐπύρεσσεν.
ἐκκομισθέντα
δὲ
ἐπὶ
κλίνης |
[7, 6] |
γῆς
τῆς
δοριαλώτου
παῖδας
ἡβάσκοντας
|
ἤδη |
ἐς
τρισμυρίους
ἄγοντες
τὴν
αὐτὴν |
[7, 25] |
ἐς
δὲ
τὴν
ὑστεραίαν
κακῶς
|
ἤδη |
ἔχοντα
ὅμως
θῦσαι
τὰ
τεταγμένα. |
[7, 14] |
τὸ
σῶμα·
ἑβδόμη
τε
ἡμέρα
|
ἤδη |
ἦν
αὐτῷ
τῆς
νόσου
καὶ |
[7, 10] |
ἐκ
χειρὸς
τέτρωμαι
καὶ
τετόξευμαι
|
ἤδη |
καὶ
ἀπὸ
μηχανῆς
βέβλημαι,
καὶ |
[7, 25] |
τῇ
ἑσπέρᾳ,
καὶ
λουσάμενον
ἔχειν
|
ἤδη |
κακῶς.
τῇ
δὲ
ὑστεραίᾳ
μετακομισθῆναι |
[7, 1] |
ἂν
ἀτρεμοῦντα
ἐπ´
οὐδενὶ
τῶν
|
ἤδη |
κεκτημένων,
οὐδὲ
εἰ
τὴν
Εὐρώπην |
[7, 15] |
πένθει
καὶ
αὐτός
τε
αὑτὸν
|
ἤδη |
μετεκάλει
ἀπ´
αὐτοῦ
καὶ
οἱ |
[7, 25] |
αὖθις
ἐς
τὴν
καμάραν
πυρέσσειν
|
ἤδη |
ξυνεχῶς
τὴν
νύκτα
ὅλην·
τῇ |
[7, 26] |
ὕστερον
ἀποθανεῖν,
ὡς
τοῦτο
ἄρα
|
ἤδη |
ὂν
τὸ
ἄμεινον.
οὐ
πόρρω |
[7, 11] |
ὅτι
σὺ
Περσῶν
μέν
τινας
|
ἤδη |
πεποίησαι
σαυτῷ
συγγενεῖς
καὶ
καλοῦνται |
[7, 8] |
οἱ
δὲ
ὡς
ὑπερορώμενοί
τε
|
ἤδη |
πρὸς
Ἀλεξάνδρου
καὶ
ἀχρεῖοι
πάντῃ |
[7, 9] |
τῇ
Μακεδονίᾳ
ἐς
τοσόνδε
ἐταπείνωσεν,
|
ἤδη |
ταῦτά
γε
καὶ
ἡμῶν
αὐτῷ
|
[7, 16] |
τὸ
δαιμόνιον
ᾗ
παρελθόντα
ἐχρῆν
|
ἤδη |
τελευτῆσαι.
καί
που
τυχὸν
καὶ |
[7, 12] |
τὸ
ἀληθὲς
ἐκτρέπουσιν,
ἐξηττώμενον
Ἀλέξανδρον
|
ἤδη |
τῆς
μητρὸς
τῶν
διαβολῶν
τῶν |
[7, 12] |
τε
μισθοφορὰν
οὐ
τοῦ
ἐξήκοντος
|
ἤδη
|
χρόνου
ἔδωκεν
Ἀλέξανδρος
μόνον,
ἀλλὰ |
[7, 18] |
τῷ
τότε
ἀμεληθῆναι,
ὕστερον
δέ,
|
ἐπειδὴ |
ἐτελεύτησεν
ἐν
Βαβυλῶνι
Ἀλέξανδρος,
ἐς |
[7, 10] |
τοῖς
οἴκοι
ἀποπέμψειν
ἤμελλον·
ἀλλ´
|
ἐπειδὴ |
πάντες
ἀπιέναι
βούλεσθε,
ἄπιτε
πάντες, |
[7, 18] |
Ἀλέξανδρος
ἐπῄνεσε
καὶ
τὸν
Πειθαγόραν,
|
ἐπειδὴ |
παρῆλθεν
εἰς
Βαβυλῶνα,
ἤρετο
ὅτου |
[7, 18] |
τῷ
Βαβυλῶνος
σατράπῃ
ἀπέλιπεν
Ἀλέξανδρος,
|
ἐπειδὴ |
συνέμιξεν
ἐπανιόντι
αὐτῷ
ἐξ
Ἰνδῶν, |
[7, 16] |
ἔπος·
ἔχει
δὲ
τὸ
ἔπος
|
Εὐριπίδῃ |
ὧδε·
Μάντις
δ´
ἄριστος
ὅστις |
[7, 11] |
ὡς
ἀπηγγέλλετο
αὐτῷ,
ὁ
δὲ
|
σπουδῇ |
ἐξέρχεται
καὶ
ἰδών
τε
ταπεινῶς |
[7, 14] |
ὁ
δὲ
παρ´
αὐτὸν
ἐλθὼν
|
σπουδῇ |
οὐκέτι
ζῶντα
κατέλαβεν.
Ἔνθα
δὴ |
[7, 17] |
ἕω
ἐπέστρεφεν,
ἑλώδη
τε
καὶ
|
τεναγώδη
|
ἦν.
καὶ
οὕτω
καὶ
ἑκόντα |
[7, 17] |
εἰ
ταύτῃ
πρὸς
ἕω
ἐπέστρεφεν,
|
ἑλώδη |
τε
καὶ
τεναγώδη
ἦν.
καὶ |
[7, 9] |
καὶ
τῶν
μετάλλων
τὴν
ἐργασίαν
|
ἀδεῆ |
παρέσχε,
Θεσσαλῶν
δὲ
ἄρχοντας,
οὓς |
[7, 25] |
τοῦ
πλοῦ,
τοὺς
μὲν
ὡς
|
πεζῇ |
ἰόντας
παρασκευάζεσθαι
ἐς
τετάρτην
ἡμέραν, |
[7, 20] |
τῶν
ἀνδρῶν
καὶ
εἴ
τις
|
ἀγαθὴ |
καρποὺς
ἐκφέρειν
ἢ
εἴ
τις |
[7, 8] |
ἀποπέμπει
δὲ
ἐς
τὰ
σφέτερα
|
ἤθη, |
ἐπιδώσει
δὲ
{μένουσιν}
ὅσα
αὐτούς |
[7, 8] |
βαρβάρων
ἡ
ἐς
τὰ
Μακεδονικὰ
|
ἤθη |
κόσμησις
καὶ
ἀνάμιξις
τῶν
ἀλλοφύλων |
[7, 29] |
πέλας
ἀφθονώτατος.
~Εἰ
δέ
τι
|
ἐπλημμελήθη |
Ἀλεξάνδρῳ
δι´
ὀξύτητα
ἢ
ὑπ´ |
[7, 22] |
τὴν
Βαβυλῶνα·
ἵνα
δὴ
καὶ
|
ἐπλανήθη |
αὐτῷ
μέρος
τοῦ
ναυτικοῦ
κατὰ |
[7, 24] |
περιρρηξαμένους
δὲ
τύπτεσθαι
τά
τε
|
στήθη |
καὶ
τὰ
πρόσωπα
ὡς
ἐπὶ |
[7, 24] |
ἐπὶ
μεγάλῳ
κακῷ.
ταῦτα
ὡς
|
ἐξηγγέλθη |
Ἀλεξάνδρῳ,
κελεῦσαι
στρεβλωθῆναι
τὸν
καθίσαντα, |
[7, 20] |
ἐκφέρειν
καὶ
πάντα
ὡραῖα.
Ταυτὶ
|
ἀπηγγέλθη |
Ἀλεξάνδρῳ
τὰ
μὲν
πρὸς
Ἀρχίου, |
[7, 27] |
πότου.
ἤδη
δέ
τις
οὐκ
|
ᾐσχύνθη |
ἀναγράψαι
ὅτι
αἰσθόμενος
οὐ
βιώσιμον
|
[7, 18] |
τῇ
τελευτῇ
ἄρα
τῇ
Ἀλεξάνδρου
|
ἐθειάσθη. |
~Παρελθόντι
δ´
αὐτῷ
ἐς
Βαβυλῶνα |
[7, 13] |
πρὸ
Ἀλεξάνδρου,
ἢ
Ξενοφῶν
ἂν
|
ἐμνήσθη |
αὐτῶν,
Φασιανῶν
τε
μνησθεὶς
καὶ |
[7, 22] |
ἄχαρι,
καθάπερ
ἐκεῖνοι
ἐμαντεύσαντο,
ἀλλὰ
|
ἔφθη |
γὰρ
ἐλάσας
ἔξω
Βαβυλῶνος
πρίν |
[7, 27] |
Ἀλεξάνδρου
τελευτῆς,
καὶ
φάρμακον
ὅτι
|
ἐπέμφθη |
παρὰ
Ἀντιπάτρου
Ἀλεξάνδρῳ
καὶ
ἐκ |
[7, 11] |
ἀλλ´
οὐδὲ
ἐς
τὴν
ὑστεραίαν
|
ὤφθη. |
τῇ
τρίτῃ
δὲ
καλέσας
εἴσω |
[7, 11] |
ἐθεράπευσε
τὸ
σῶμα
οὔτε
τῳ
|
ὤφθη |
τῶν
ἑταίρων·
ἀλλ´
οὐδὲ
ἐς
|
[7, 14] |
ὅντινα
ὀλίγῳ
πρόσθεν
ἔφαμεν
ὅτι
|
διηνέχθη |
πρὸς
Ἡφαιστίωνα·
καὶ
τοῦτο
δὲ |
[7, 14] |
πρίν
γε
δὴ
πρὸς
βίαν
|
ἀπηνέχθη |
πρὸς
τῶν
ἑταίρων·
οἱ
δέ, |
[7, 29] |
εἴ
τι
ἐς
τὸ
ὑπερογκότερον
|
προήχθη |
βαρβαρίσαι,
οὐ
μεγάλα
τίθεμαι
ἔγωγε, |
[7, 2] |
ὡς
Διὸς
υἱὸς
καὶ
αὐτὸς
|
εἴη, |
εἴπερ
οὖν
καὶ
Ἀλέξανδρος,
καὶ |
[7, 5] |
ἐξ
Ἀλεξάνδρου
μὴ
πεῖρα
αὕτη
|
εἴη |
καθειμένη,
ὅτῳ
οὐκ
ἀποχρῶσα
ἡ |
[7, 5] |
πολλοί,
ἀλλ´
ἐπικρύπτουσιν
ὅτῳ
τι
|
εἴη |
συμβόλαιον,
τὴν
μὲν
ἀπιστίαν
τῶν |
[7, 29] |
τις
τὴν
Ἀλεξάνδρου
μὴ
ἀνεπιεικῶς
|
ἐνθυμηθείη |
καὶ
τὸ
διηνεκὲς
τῆς
εὐτυχίας |
[7, 13] |
τῆς
στρατιᾶς
Ἀλέξανδρον,
μή
τι
|
νεωτερισθείη |
κατ´
αὐτὰς
ἐς
ὕβριν
πρὸς |
[7, 14] |
τῷ
Ἀλεξάνδρῳ
ὡς
μὴ
ἐφήδεσθαι
|
δοκοίη |
τελευτήσαντι
Ἡφαιστίωνι.
οὔκουν
οὐδὲ
ἄλλον |
[7, 29] |
φαινόμενα,
εἰ
ὁ
δράσας
αὐτὰ
|
ξυγχωροίη |
ὅτι
οὐ
καλὰ
ἔδρασεν,
αὐτῷ |
[7, 2] |
δοῦναι,
οὔτε
αὖ
δεδιέναι,
ὅτου
|
κρατοίη |
ἐκεῖνος,
ἔστιν
οὗ
εἴργεσθαι·
ζῶντι |
[7, 20] |
καρποὺς
ἐκφέρειν
ἢ
εἴ
τις
|
κακή· |
καὶ
οὖν
καὶ
τοῦτο
αἴτιον |
[7, 24] |
οἱ
δὲ
καὶ
τῶν
ἐν
|
φυλακῇ
|
ἀδέσμῳ
ὄντα
λέγουσιν,
ἔρημον
ἰδόντα |
[7, 1] |
τῆς
Ἀσίας
ἐπάρχοντας
οὐ
σὺν
|
δίκῃ |
καλεῖν
σφᾶς
μεγάλους
βασιλέας.
ἔνθεν |
[7, 11] |
διδόμεναι
καὶ
ἡ
στρατιὰ
ἡ
|
βαρβαρικὴ |
ἐς
λόχους
τε
καταλεγομένη
καὶ |
[7, 6] |
ἐπὶ
τούτοις
ἱππαρχία
προσγενομένη,
οὐ
|
βαρβαρικὴ |
ἡ
πᾶσα,
ἀλλὰ
ἐπαυξηθέντος
γὰρ |
[7, 14] |
χιλίαρχον
ἐπὶ
τῇ
ἵππῳ
τῇ
|
ἑταιρικῇ
|
Ἀλέξανδρος,
ὡς
μὴ
ἀπόλοιτο
τὸ |
[7, 8] |
αὐτοὺς
ἥ
τε
ἐσθὴς
ἡ
|
Περσικὴ
|
ἐς
τοῦτο
φέρουσα
καὶ
τῶν |
[7, 11] |
ἀσθέτεροι
ἄλλοι}
καὶ
ἀργυρασπίδων
τάξις
|
Περσικὴ
|
καὶ
ἡ
τῶν
ἑταίρων
ἵππος |
[7, 29] |
Ἀπόλλωνος.
ὡς
ἔμοιγε
καὶ
ἡ
|
Περσικὴ |
σκευὴ
σόφισμα
δοκεῖ
εἶναι
πρός |
[7, 20] |
Τύλος
δὲ
αὐτῇ
εἶναι
ὄνομα·
|
μεγάλη |
δὲ
εἶναι
καὶ
οὔτε
τραχεῖα
|
[7, 16] |
τῆς
κατ´
Ἰνδοὺς
ἐκπεριερχομένη
ἡ
|
μεγάλη |
θάλασσα
ἀναχεῖται
εἰς
κόλπον
τὸν |
[7, 13] |
ἐπ´
αὐτὰς
λόγος
κατέχει
ὅτι
|
ἐστάλη |
καὶ
ζωστῆρά
τινα
Ἱππολύτης
τῆς
|
[7, 20] |
Ἀλεξάνδρῳ
ἐφ´
οἷστισι
πρὸς
αὐτοῦ
|
ἐστάλη· |
οὐ
γὰρ
ἐπὶ
τῷ
πλεῦσαι |
[7, 12] |
καὶ
ὅντινα
ἴσον
τῇ
ἑαυτοῦ
|
κεφαλῇ |
ἄγει,
Κρατερόν,
ξυμπέμπει
αὐτοῖς
φύλακά |
[7, 14] |
ἑταῖρον
ὅντινα
ἴσον
τῇ
ἐμαυτοῦ
|
κεφαλῇ |
ἦγον.
ἐναγίζειν
τε
ὅτι
ἀεὶ |
[7, 22] |
αὐτοῦ
ἐβρέχετο,
περιθεὶς
δὲ
τῇ
|
κεφαλῇ |
τῇ
αὑτοῦ
οὕτω
διήνεγκε.
καὶ |
[7, 22] |
παθεῖν,
ἀνέπλει
αὖθις
κατὰ
τὰ
|
ἕλη |
θαρρῶν,
ἐν
ἀριστερᾷ
ἔχων
τὴν |
[7, 22] |
δὲ
ἔπλει
Ἀλέξανδρος
κατὰ
τὰ
|
ἕλη, |
κυβερνᾶν
γὰρ
αὐτὸν
λόγος
τὴν
|
[7, 21] |
κατὰ
τὸν
Πολλακόπαν
ἐς
τὰ
|
ἕλη |
τε
ἐκτρέψειε
καὶ
τὰς
λίμνας, |
[7, 14] |
ἀνέγραψαν·
καὶ
ὅτι
πένθος
ποιεῖσθαι
|
περιηγγέλη |
κατὰ
πᾶσαν
τὴν
χώραν
τὴν |
[7, 11] |
οἷς
αὐτῷ
νόμος
καὶ
θοίνην
|
δημοτελῆ |
ἐποίησε,
καθήμενός
τε
αὐτὸς
καὶ |
[7, 9] |
ἐκτησάμην,
ὑμῖν
ἔρχεται,
ἥ
τε
|
κοίλη |
Συρία
καὶ
ἡ
Παλαιστίνη
καὶ |
[7, 6] |
κάλλει
τοῦ
σώματος
ἢ
τῇ
|
ἄλλῃ |
ἀρετῇ
ὑπερφέροντες
ἐφαίνοντο,
καὶ
πέμπτη |
[7, 12] |
τῇ
τε
ἀξιώσει
καὶ
τῇ
|
ἄλλῃ |
θεραπείᾳ
Ἀντίπατρον
οὐδὲ
μεμνῆσθαι
τοῦ |
[7, 18] |
τιμωρούμενον
τοὺς
σατράπας
ὅσοι
ἐπ´
|
ἄλλῃ |
καὶ
ἄλλῃ
χώρᾳ
τεταγμένοι
ἦσαν, |
[7, 19] |
ἢ
ἐς
Σοῦσα
ἢ
ὅπῃ
|
ἄλλῃ |
τῆς
Ἀσίας,
ταῦτα
δοῦναι
ἄγειν |
[7, 20] |
περαιωθῆναι
ἐτόλμησεν·
Ἀνδροσθένης
δὲ
ξὺν
|
ἄλλῃ |
τριακοντόρῳ
σταλεὶς
καὶ
τῆς
χερρονήσου |
[7, 18] |
σατράπας
ὅσοι
ἐπ´
ἄλλῃ
καὶ
|
ἄλλῃ |
χώρᾳ
τεταγμένοι
ἦσαν,
ἐπιστεῖλαι
Πειθαγόρᾳ |
[7, 21] |
ταύτῃ
γῆ
καὶ
πηλὸς
ἡ
|
πολλὴ |
αὐτῆς,
οἵα
δεχομένη
τὸ
ὕδωρ |
[7, 20] |
εἶναι
καὶ
οὔτε
τραχεῖα
ἡ
|
πολλὴ |
οὔτε
ὑλώδης,
ἀλλ´
οἵα
καρπούς |
[7, 23] |
ἕνεκα
μέμφομαι.
ἔλεγε
γὰρ
ἡ
|
ἐπιστολὴ
|
κατασκευασθῆναι
Ἡφαιστίωνι
ἡρῷον
ἐν
Ἀλεξανδρείᾳ |
[7, 27] |
δὲ
καὶ
ὅτι
ἐν
ἡμιόνου
|
ὁπλῇ |
ἐκόμισε
καὶ
τοῦτο
ἀνέγραψαν.
δοῦναι |
[7, 20] |
ποταμοῦ,
μικροτέρα
αὕτη
καὶ
δασεῖα
|
ὕλῃ
|
παντοίᾳ·
εἶναι
δὲ
ἐν
αὐτῇ |
[7, 27] |
γεγενημένῳ.
καὶ
ταῦτα
ἐμοὶ
ὡς
|
μὴ |
ἀγνοεῖν
δόξαιμι
μᾶλλον
ὅτι
λεγόμενά |
[7, 1] |
τι
τῶν
ἠγνοημένων,
εἰ
καὶ
|
μὴ |
ἄλλῳ
τῳ,
ἀλλὰ
αὐτόν
γε |
[7, 28] |
βεβαιότατος,
πρὸς
δὲ
τῶν
ἐξαπατώντων
|
μὴ |
ἁλῶναι
ἀσφαλέστατος,
χρημάτων
τε
ἐς |
[7, 29] |
νεότητά
τέ
τις
τὴν
Ἀλεξάνδρου
|
μὴ |
ἀνεπιεικῶς
ἐνθυμηθείη
καὶ
τὸ
διηνεκὲς |
[7, 14] |
ἵππῳ
τῇ
ἑταιρικῇ
Ἀλέξανδρος,
ὡς
|
μὴ |
ἀπόλοιτο
τὸ
ὄνομα
τοῦ
Ἡφαιστίωνος |
[7, 21] |
τὰς
λίμνας.
εἰ
δή
τις
|
μὴ |
ἀποφράξειε
τὸν
Πολλακόπαν
αὖθις,
ὡς
|
[7, 9] |
ἀπὸ
τούτων
τῶν
πόνων
ὅτι
|
μὴ |
αὕτη
ἡ
πορφύρα
καὶ
τὸ
|
[7, 13] |
εἴπερ
οὖν
ἔτι
ἦσαν
Ἀμαζόνες.
|
μὴ |
γενέσθαι
μὲν
γὰρ
παντελῶς
τὸ |
[7, 5] |
χάριτι
μείζονι
ἐγίγνετο
αὐτοῖς
τὸ
|
μὴ |
γνωσθῆναι
μᾶλλόν
τι
ἢ
τὸ |
[7, 17] |
παρελθεῖν
εἴσω
Βαβυλῶνος
Ἀλέξανδρον,
ὡς
|
μὴ |
δι´
ὀλίγου
τὸν
νεὼν
ἐπιτελεσθέντα |
[7, 10] |
Ἰνδὸν
ποταμόν,
οὐδενὶ
ἄλλῳ
ὅτι
|
μὴ |
Διονύσῳ
περαθέντα,
καὶ
τὸν
Ὑδάσπην |
[7, 24] |
δὲ
οὐδὲν
ἄλλο
κατειπεῖν
ὅτι
|
μὴ |
ἐπὶ
νοῦν
οἱ
ἐλθὸν
οὕτω |
[7, 21] |
δεχομένη
τὸ
ὕδωρ
τοῦ
ποταμοῦ
|
μὴ |
εὐμαρῆ
τὴν
ἀποστροφὴν
αὐτοῦ
παρέχειν· |
[7, 14] |
δὲ
δρᾶσαι,
τῷ
Ἀλεξάνδρῳ
ὡς
|
μὴ |
ἐφήδεσθαι
δοκοίη
τελευτήσαντι
Ἡφαιστίωνι.
οὔκουν |
[7, 20] |
θήραν
ποιεῖσθαι
ἀπ´
αὐτῶν,
ὅτι
|
μὴ |
θῦσαί
τινα
τῇ
θεῷ
ἐθέλοντα |
[7, 29] |
εἶναι
αὐτῷ
τὸ
πλημμέλημα,
εἰ
|
μὴ |
καὶ
σόφισμα
ἦν
τυχὸν
ἐς |
[7, 26] |
φήμην
τινὰ
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
|
μὴ
|
κομίζεσθαι
εἰς
τὸ
ἱερόν,
ἀλλὰ |
[7, 30] |
ἑταίρους.
~Ὅστις
δὲ
κακίζει
Ἀλέξανδρον,
|
μὴ |
μόνον
ὅσα
ἄξια
κακίζεσθαί
ἐστι |
[7, 11] |
ἠκολούθησε
τῷ
βασιλεῖ
ἀπαλλαττομένῳ
ὅτι
|
μὴ |
οἱ
ἀμφ´
αὐτὸν
ἑταῖροί
τε |
[7, 29] |
πρός
τε
τοὺς
βαρβάρους,
ὡς
|
μὴ |
πάντῃ
ἀλλότριον
αὐτῶν
φαίνεσθαι
τὸν |
[7, 5] |
τὰ
ὀνόματα
δεδιότες
ἐξ
Ἀλεξάνδρου
|
μὴ |
πεῖρα
αὕτη
εἴη
καθειμένη,
ὅτῳ |
[7, 22] |
κεφαλήν,
τῶν
μάντεων
ταύτῃ
ἐξηγησαμένων,
|
μὴ |
περιιδεῖν
σώαν
ἐκείνην
τὴν
κεφαλὴν |
[7, 12] |
τὸ
σῶμα
ἔχοντα
ἀπέπεμπεν
αὐτόν,
|
μὴ |
ποθῆσαι
στρατηγὸν
τοὺς
ἰόντας.
Λόγος |
[7, 29] |
μέλλον
ταύτην
ἐλπίδα
ἀγαθὴν
ὑπολειπομένην,
|
μή |
ποτε
ἂν
παραπλήσιόν
τι
ἁμαρτεῖν, |
[7, 16] |
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
τοῦ
Βήλου
|
μὴ |
πρὸς
ἀγαθοῦ
οἱ
εἶναι
τὴν |
[7, 16] |
ὦ
βασιλεῦ,
ἔφασαν
οἱ
Χαλδαῖοι,
|
μὴ |
πρὸς
δυσμὰς
ἀφορῶν
αὐτὸς
μηδὲ |
[7, 9] |
τις
ἀποδεῖξαι
θησαυροὺς
ἐμοὺς
ὅτι
|
μὴ |
ταῦτα,
ὑμέτερα
κτήματα
ἢ
ὅσα |
[7, 12] |
μετάπεμψις
αὐτοῦ
ἔφερεν,
ἀλλ´
ὡς
|
μή |
τι
ἐκ
τῆς
διαφορᾶς
αὐτοῖς
|
[7, 13] |
δὴ
ἀπαλλάξαι
τῆς
στρατιᾶς
Ἀλέξανδρον,
|
μή |
τι
νεωτερισθείη
κατ´
αὐτὰς
ἐς |
[7, 7] |
ἐκ
Περσῶν
πεποιημένοι
ἦσαν
τοῦ
|
μή |
τινα
ἀπὸ
θαλάσσης
ἀναπλεῦσαι
εἰς |
[7, 11] |
οὔτε
ἡμέρας
οὔτε
νυκτός,
εἰ
|
μή |
τινα
οἶκτον
σφῶν
ἕξει
Ἀλέξανδρος. |
[7, 21] |
ὑπερβάλλει
ἐς
τὴν
χώραν,
εἰ
|
μή |
τις
ἀναστομώσας
αὐτὸν
κατὰ
τὸν |
[7, 18] |
τῷ
βασιλεῖ,
εἰ
φυλάττεσθαι
παραινέσειε
|
μή |
τις
αὐτῷ
κίνδυνος
ἐν
τῷ |
[7, 3] |
ἀλλὰ
ἄλλως
ἂν
ἀπαλλαγέντα,
εἰ
|
μή |
τις
ταύτῃ
ὑπεικάθοι,
οὕτω
δὴ
|
[7, 10] |
τὸν
Ὕφασιν
διαπεράσαντα
ἄν,
εἰ
|
μὴ |
ὑμεῖς
ἀπωκνήσατε,
καὶ
ἐς
τὴν |
[7, 21] |
ἀποστροφὴν
αὐτοῦ
τῇ
τεταγμένῃ
ὥρᾳ
|
μὴ |
χαλεπῶς
γίγνεσθαι.
τούτων
ἕνεκα
ἐπί |
[7, 9] |
τοῖς
προσχώροις
τῶν
βαρβάρων,
ὡς
|
μὴ |
χωρίων
ἔτι
ὀχυρότητι
πιστεύοντας
μᾶλλον |
[7, 14] |
ἐκέλευσε,
βαρβαρικὸν
τοῦτό
γε
καὶ
|
οὐδαμῇ |
Ἀλεξάνδρῳ
πρόσφορον,
ἀλλὰ
τῇ
Ξέρξου |
[7, 7] |
τε
ἀπὸ
οὗ
τὴν
χώραν
|
οὐδαμῇ |
παρέχει.
ὁ
δὲ
Εὐφράτης
μετέωρός |
[7, 14] |
ἔστιν
ὅτε
ὅτι
ἡνιόχει,
τοῦτο
|
οὐδαμῇ |
πιστὸν
ἔμοιγε
λέγοντες·
ἄλλοι
δέ, |
[7, 30] |
ἀνθρώπων
τιμή
τε
αὐτοῦ
καὶ
|
μνήμη |
οὐκ
ἀνθρωπίνη
οὖσα,
καὶ
νῦν |
[7, 30] |
τοσούτου
ἄλλοι
χρησμοὶ
ἐπὶ
τῇ
|
τιμῇ |
αὐτοῦ
τῷ
ἔθνει
τῷ
Μακεδόνων |
[7, 19] |
τι
ἄλλο
ἐπιεικὲς
ἢ
ἐπὶ
|
τιμῇ
|
ἐπέπρακτο
Ἄραψιν
ἐς
αὐτόν·
τὸ |
[7, 23] |
πλείονα
δὲ
τῶν
οὐκ
ἐν
|
τιμῇ |
στρατευομένων
ἔφερεν·
ἐπὶ
τούτοις
δὲ |
[7, 30] |
ἡ
ἐς
τοῦτο
ἐξ
ἀνθρώπων
|
τιμή |
τε
αὐτοῦ
καὶ
μνήμη
οὐκ |
[7, 16] |
καὶ
ἄμεινον
αὐτῷ
ἦν
ἐν
|
ἀκμῇ |
τῆς
τε
ἄλλης
δόξης
καὶ |
[7, 14] |
τούτῳ
Ἡφαιστίων
ἔκαμε
τὸ
σῶμα·
|
ἑβδόμη |
τε
ἡμέρα
ἤδη
ἦν
αὐτῷ |
[7, 6] |
ὡς
πάντῃ
δὴ
βαρβαρίζοντος
τῇ
|
γνώμῃ |
Ἀλεξάνδρου,
τὰ
δὲ
Μακεδονικὰ
νόμιμά |
[7, 3] |
καρτερόν
τέ
ἐστι
καὶ
ἀνίκητον
|
γνώμη |
ἀνθρωπίνη
ὅ
τι
περ
ἐθέλοι |
[7, 4] |
ἂν
ἐδόκουν
αὐτῷ
τῇ
αὐτῇ
|
γνώμῃ |
ἐξεργάσασθαι.
Ὁ
δὲ
καὶ
γάμους |
[7, 4] |
ἡ
Ὀξυάρτου
τοῦ
Βακτρίου
παῖς
|
Ῥωξάνη. |
Δρύπετιν
δὲ
Ἡφαιστίωνι
δίδωσι,
Δαρείου |
[7, 21] |
θάλασσαν
κατὰ
πολλά
τε
καὶ
|
ἀφανῆ |
στόματα
ἐκδίδωσι.
τετηκυίας
δὲ
τῆς |
[7, 21] |
τήν
τε
ἀποστροφὴν
αὐτοῦ
τῇ
|
τεταγμένῃ |
ὥρᾳ
μὴ
χαλεπῶς
γίγνεσθαι.
τούτων |
[7, 4] |
Παρύσατιν.
ἤδη
δὲ
ἦν
αὐτῷ
|
ἠγμένη |
καὶ
ἡ
Ὀξυάρτου
τοῦ
Βακτρίου |
[7, 5] |
Ἀλεξάνδρου
μὴ
πεῖρα
αὕτη
εἴη
|
καθειμένη, |
ὅτῳ
οὐκ
ἀποχρῶσα
ἡ
μισθοφορὰ |
[7, 11] |
ἡ
βαρβαρικὴ
ἐς
λόχους
τε
|
καταλεγομένη |
καὶ
τὰ
Μακεδονικὰ
ὀνόματα
ἄγημά |
[7, 18] |
καὶ
Λυσίμαχον
τῇ
ἐν
Ἰψῷ
|
γενομένῃ. |
καὶ
μὲν
δὴ
καὶ
ὑπὲρ |
[7, 6] |
καὶ
πέμπτη
ἐπὶ
τούτοις
ἱππαρχία
|
προσγενομένη, |
οὐ
βαρβαρικὴ
ἡ
πᾶσα,
ἀλλὰ |
[7, 21] |
πηλὸς
ἡ
πολλὴ
αὐτῆς,
οἵα
|
δεχομένη
|
τὸ
ὕδωρ
τοῦ
ποταμοῦ
μὴ |
[7, 16] |
τῆς
ἑῴας
τῆς
κατ´
Ἰνδοὺς
|
ἐκπεριερχομένη |
ἡ
μεγάλη
θάλασσα
ἀναχεῖται
εἰς |
[7, 14] |
Ἡφαιστίωνι
ἀνέθεσαν
ἀποθανόντι·
πρῶτον
δὲ
|
Εὐμενῆ |
ἄρξαι
τοῦ
σοφίσματος,
ὅντινα
ὀλίγῳ |
[7, 13] |
Τραπεζοῦντα
κατελθεῖν
οἱ
Ἕλληνες
ἐπῆλθον
|
ἔθνη |
βαρβαρικά,
ἵναπερ
καὶ
ταῖς
Ἀμαζόσιν
|
[7, 16] |
τῶν
ἀμφ´
Ἀλέξανδρον
ἐπελθόντων
τὰ
|
ἔθνη |
ταῦτα,
οἱ
δὲ
κατὰ
τὰ |
[7, 23] |
οὐκ
ὀλίγους,
ὅτι
καὶ
ταῦτα
|
ἔθνη |
τῶν
προσχώρων
τῇ
Περσίδι
μαχιμώτατα |
[7, 14] |
εἶναι·
παίδων
γὰρ
ἀγὼν
ἦν
|
ἐκείνῃ |
τῇ
ἡμέρᾳ
γυμνικός·
ἐπεὶ
δὲ |
[7, 3] |
τέ
ἐστι
καὶ
ἀνίκητον
γνώμη
|
ἀνθρωπίνη |
ὅ
τι
περ
ἐθέλοι
ἐξεργάσασθαι. |
[7, 30] |
τε
αὐτοῦ
καὶ
μνήμη
οὐκ
|
ἀνθρωπίνη
|
οὖσα,
καὶ
νῦν
δὲ
διὰ |
[7, 9] |
τε
κοίλη
Συρία
καὶ
ἡ
|
Παλαιστίνη |
καὶ
ἡ
μέση
τῶν
ποταμῶν |
[7, 29] |
οἴονται
τὴν
ἁμαρτίαν,
κακῶς
γιγνώσκοντες.
|
μόνη |
γὰρ
ἔμοιγε
δοκεῖ
ἴασις
ἁμαρτίας |
[7, 27] |
γενέσθαι
ὀξεῖαν,
καὶ
ἐπὶ
τῇ
|
ὀδύνῃ |
ἀπαλλαγῆναι
ἐκ
τοῦ
πότου.
ἤδη |
[7, 10] |
τῶν
ἀφιεμένων
οὗ
γε
οὐκ
|
ἴχνη |
ἐν
ἐμαυτῷ
φέρω·
ἀλλὰ
καὶ
|
[7, 6] |
τῇ
τε
σκευῇ
καὶ
τῇ
|
φωνῇ |
περσίζων
ἐλύπει
αὐτούς,
ὅτι
τῷ |
[7, 18] |
ἣν
παρὰ
Μαζαίῳ
τῷ
Βαβυλῶνος
|
σατράπῃ |
ἀπέλιπεν
Ἀλέξανδρος,
ἐπειδὴ
συνέμιξεν
ἐπανιόντι |
[7, 19] |
Πασαργάδας
ἢ
ἐς
Σοῦσα
ἢ
|
ὅπῃ |
ἄλλῃ
τῆς
Ἀσίας,
ταῦτα
δοῦναι |
[7, 3] |
τις
ταύτῃ
ὑπεικάθοι,
οὕτω
δὴ
|
ὅπῃ |
ἐπήγγελλεν
αὐτός,
κελεῦσαι
νησθῆναι
αὐτῷ |
[7, 1] |
εἰ
τὰς
Βρεττανῶν
νήσους
τῇ
|
Εὐρώπῃ, |
ἀλλὰ
ἔτι
ἂν
ἐπέκεινα
ζητεῖν |
[7, 21] |
τὸ
ὕδωρ
τοῦ
ποταμοῦ
μὴ
|
εὐμαρῆ |
τὴν
ἀποστροφὴν
αὐτοῦ
παρέχειν·
ἀλλὰ |
[7, 22] |
κυβερνᾶν
γὰρ
αὐτὸν
λόγος
τὴν
|
τριήρη, |
πνεύματος
μεγάλου
ἐμπεσόντος
αὐτῷ
ἐς |
[7, 9] |
τοὺς
πολλοὺς
νέμοντας
ἀνὰ
τὰ
|
ὄρη |
πρόβατα
ὀλίγα
καὶ
ὑπὲρ
τούτων |
[7, 8] |
χειρὶ
ἐπιδεικνύων
τοῖς
ὑπασπισταῖς
οὕστινας
|
χρὴ |
συλλαμβάνειν·
καὶ
ἐγένοντο
οὗτοι
ἐς |
[7, 15] |
ἀποχωροῦντες
ἀθρόοι
ἢ
ὅπως
ἂν
|
προχωρῇ
|
ἑκάστοις
οὕτω
διαφεύγουσιν,
ἐς
ἀπορίαν |
[7, 17] |
ἐπετέτραπτο,
ὁ
δὲ
τῇ
στρατιᾷ
|
πάσῃ |
ἐπενόει
τὸ
ἔργον
ἐργάσασθαι.
εἶναι |
[7, 17] |
γὰρ
τοῦ
Βήλου
νεὼς
ἐν
|
μέσῃ |
τῇ
πόλει
ἦν
τῶν
Βαβυλωνίων, |
[7, 9] |
καὶ
ἡ
Παλαιστίνη
καὶ
ἡ
|
μέση |
τῶν
ποταμῶν
ὑμέτερον
κτῆμά
εἰσι, |
[7, 23] |
καὶ
πολυτελείᾳ
ἐκπρεπέστατον,
καὶ
ὅπως
|
ἐπικρατήσῃ
|
ἐπικαλεῖσθαι
ἀπὸ
Ἡφαιστίωνος,
καὶ
τοῖς |
[7, 5] |
γενομένην,
ὅτι
παραταξάμενος
σὺν
τῇ
|
ὑπολειφθείσῃ |
δυνάμει
πρὸς
τοὺς
νεωτερίζοντας
τῶν |
[7, 23] |
λοιπόν,
ὁπηλίκον
ἂν
ἁμάρτῃς,
οὐδὲν
|
πείσῃ |
ἐξ
ἐμοῦ
ἄχαρι.
τοῦτο
ἀνδρὶ |
[7, 20] |
τὴν
χώραν
τὴν
προσεχῆ
τῇ
|
θαλάσσῃ
|
καὶ
τοὺς
κατοικοῦντας
αὐτὴν
ἀνθρώπους, |
[7, 16] |
Ὑρκανίαν
καλουμένην
ποίᾳ
τινὶ
ξυμβάλλει
|
θαλάσσῃ, |
πότερα
τῇ
τοῦ
πόντου
τοῦ |
[7, 3] |
νόμῳ
καὶ
ᾄδοντα
τῇ
Ἰνδῶν
|
γλώσσῃ. |
οἱ
δὲ
Ἰνδοὶ
λέγουσιν
ὅτι
|
[7, 20] |
ἡμέρας
καὶ
νυκτὸς
κατ´
οὖρον
|
θεούσῃ |
νηΐ·
Τύλος
δὲ
αὐτῇ
εἶναι |
[7, 25] |
πλοῦ
αὖθις
παραγγέλλειν.
τῇ
δ´
|
ἐπιούσῃ |
μόγις
ἐκκομισθῆναι
πρὸς
τὰ
ἱερὰ |
[7, 23] |
κατασκευασθῆναι
Ἡφαιστίωνι
ἡρῷον
ἐν
Ἀλεξανδρείᾳ
|
τῇ
|
Αἰγυπτίᾳ,
ἔν
τε
τῇ
πόλει |
[7, 18] |
ὅτι
ἐπὶ
τῇ
τελευτῇ
ἄρα
|
τῇ |
Ἀλεξάνδρου
ἐθειάσθη.
~Παρελθόντι
δ´
αὐτῷ |
[7, 30] |
τε
ἐπισημῆναι
ἐπὶ
τῇ
τελευτῇ
|
τῇ |
Ἀλεξάνδρου
λέγονται
καὶ
φάσματα
ἄλλα |
[7, 12] |
ὀξύτητα
καὶ
πολυπραγμοσύνην,
ἥκιστα
δὴ
|
τῇ |
Ἀλεξάνδρου
μητρὶ
εὐσχήμονα,
ὥστε
καὶ |
[7, 6] |
καὶ
κάλλει
τοῦ
σώματος
ἢ
|
τῇ |
ἄλλῃ
ἀρετῇ
ὑπερφέροντες
ἐφαίνοντο,
καὶ |
[7, 12] |
εἶναι
τῇ
τε
ἀξιώσει
καὶ
|
τῇ
|
ἄλλῃ
θεραπείᾳ
Ἀντίπατρον
οὐδὲ
μεμνῆσθαι |
[7, 21] |
διήκουσιν
ἔστε
ἐπὶ
τὴν
ξυνεχῆ
|
τῇ |
Ἀράβων
γῇ,
καὶ
ἔνθεν
μὲν |
[7, 20] |
ἐλάφοις,
καὶ
ταύτας
ἀνεῖσθαι
ἀφέτους
|
τῇ |
Ἀρτέμιδι,
οὐδὲ
εἶναι
θέμις
θήραν |
[7, 23] |
τῇ
μισθοφορᾷ
προὔχοντας,
τὸν
δὲ
|
τῇ |
ἀρχῇ
τῆς
δεκάδος,
δώδεκα
δὲ |
[7, 1] |
κεκτημένων,
οὐδὲ
εἰ
τὴν
Εὐρώπην
|
τῇ |
Ἀσίᾳ
προσέθηκεν,
οὐδ´
εἰ
τὰς
|
[7, 4] |
τὰ
μεγάλα
ἂν
ἐδόκουν
αὐτῷ
|
τῇ |
αὐτῇ
γνώμῃ
ἐξεργάσασθαι.
Ὁ
δὲ |
[7, 22] |
ἐβρέχετο,
περιθεὶς
δὲ
τῇ
κεφαλῇ
|
τῇ |
αὑτοῦ
οὕτω
διήνεγκε.
καὶ
οἱ |
[7, 19] |
τέμνοντι
τὰς
κυπαρίσσους
τὰς
ἐν
|
τῇ |
Βαβυλωνίᾳ·
τούτων
γὰρ
μόνων
τῶν |
[7, 15] |
ἐπαινούντων
τε
καὶ
στεφανούντων
ἐπὶ
|
τῇ |
βασιλείᾳ
τῆς
Ἀσίας,
καὶ
ἐξ |
[7, 20] |
τὰς
ἐντολὰς
τοῦ
πατρὸς
πρὸς
|
τῇ |
γῇ
ἐφέρετο,
ἀλλὰ
μετέωρος
γὰρ |
[7, 7] |
τε
ῥεῖ
καὶ
ἰσοχείλης
πανταχῇ
|
τῇ |
γῇ,
καὶ
διώρυχες
δὲ
πολλαὶ |
[7, 6] |
Μακεδόνας,
ὡς
πάντῃ
δὴ
βαρβαρίζοντος
|
τῇ |
γνώμῃ
Ἀλεξάνδρου,
τὰ
δὲ
Μακεδονικὰ |
[7, 25] |
ὑπὲρ
τοῦ
πλοῦ
αὖθις
παραγγέλλειν.
|
τῇ |
δ´
ἐπιούσῃ
μόγις
ἐκκομισθῆναι
πρὸς |
[7, 25] |
ὅπως
ἔσται
ἐς
τρίτην
ἡμέραν.
|
τῇ |
δὲ
ὑστεραίᾳ
λούσασθαι
αὖθις
καὶ |
[7, 25] |
ἤδη
ξυνεχῶς
τὴν
νύκτα
ὅλην·
|
τῇ |
δὲ
ὑστεραίᾳ
λούσασθαι
καὶ
λουσάμενον
|
[7, 25] |
καὶ
λουσάμενον
ἔχειν
ἤδη
κακῶς.
|
τῇ |
δὲ
ὑστεραίᾳ
μετακομισθῆναι
ἐς
τὴν |
[7, 23] |
δεκαστάτηρον
καὶ
τοῦτον,
ὥστε
ἐν
|
τῇ |
δεκάδι
τέσσαρας
μὲν
εἶναι
Μακεδόνας, |
[7, 12] |
τε
αὐτῷ
καὶ
ὅντινα
ἴσον
|
τῇ |
ἑαυτοῦ
κεφαλῇ
ἄγει,
Κρατερόν,
ξυμπέμπει |
[7, 14] |
πλήθει
τε
τῶν
ἀγωνιζομένων
καὶ
|
τῇ |
εἰς
αὐτὸν
χορηγίᾳ
πολύ
τι |
[7, 14] |
μοι
τὸν
ἑταῖρον
ὅντινα
ἴσον
|
τῇ |
ἐμαυτοῦ
κεφαλῇ
ἦγον.
ἐναγίζειν
τε |
[7, 18] |
τῇ
πρὸς
Σέλευκον
καὶ
Λυσίμαχον
|
τῇ |
ἐν
Ἰψῷ
γενομένῃ.
καὶ
μὲν |
[7, 14] |
τῇ
Ξέρξου
μᾶλλόν
τι
ἀτασθαλίᾳ
|
τῇ |
ἐς
τὸ
θεῖον
καὶ
ταῖς |
[7, 6] |
ἔστιν
οἷς,
καίτοι
τῇ
ἰσότητι
|
τῇ |
ἐς
τὸν
βασιλέα
μεγάλως
τετιμημένοις. |
[7, 25] |
ἔσται
ἕτοιμα·
λούσασθαί
τε
ἐπὶ
|
τῇ |
ἑσπέρᾳ,
καὶ
λουσάμενον
ἔχειν
ἤδη |
[7, 14] |
Ἡφαιστίωνος
χιλίαρχον
ἐπὶ
τῇ
ἵππῳ
|
τῇ |
ἑταιρικῇ
Ἀλέξανδρος,
ὡς
μὴ
ἀπόλοιτο |
[7, 1] |
οὐδ´
εἰ
τὰς
Βρεττανῶν
νήσους
|
τῇ |
Εὐρώπῃ,
ἀλλὰ
ἔτι
ἂν
ἐπέκεινα
|
[7, 14] |
παίδων
γὰρ
ἀγὼν
ἦν
ἐκείνῃ
|
τῇ |
ἡμέρᾳ
γυμνικός·
ἐπεὶ
δὲ
ἐξηγγέλλετο |
[7, 20] |
καταμαθεῖν
τὴν
χώραν
τὴν
προσεχῆ
|
τῇ |
θαλάσσῃ
καὶ
τοὺς
κατοικοῦντας
αὐτὴν |
[7, 20] |
αὐτῶν,
ὅτι
μὴ
θῦσαί
τινα
|
τῇ |
θεῷ
ἐθέλοντα
ἐπὶ
τῷδε
θηρᾶν |
[7, 3] |
τῷ
Ἰνδῶν
νόμῳ
καὶ
ᾄδοντα
|
τῇ |
Ἰνδῶν
γλώσσῃ.
οἱ
δὲ
Ἰνδοὶ |
[7, 14] |
ἔταξεν
ἀντὶ
Ἡφαιστίωνος
χιλίαρχον
ἐπὶ
|
τῇ |
ἵππῳ
τῇ
ἑταιρικῇ
Ἀλέξανδρος,
ὡς |
[7, 9] |
τότε
Περσῶν
ἀνεπέτασα·
κρατήσας
δὲ
|
τῇ |
ἵππῳ
τοὺς
σατράπας
τοὺς
Δαρείου |
[7, 6] |
τῶν
γημάντων
ἔστιν
οἷς,
καίτοι
|
τῇ |
ἰσότητι
τῇ
ἐς
τὸν
βασιλέα |
[7, 21] |
ξυναφὴς
ἐγένετο
τῇ
πάλαι
διώρυχι
|
τῇ |
κατὰ
τὸν
Πολλακόπαν,
οὔτ´
ἂν |
[7, 22] |
ἂν
αὐτοῦ
ἐβρέχετο,
περιθεὶς
δὲ
|
τῇ |
κεφαλῇ
τῇ
αὑτοῦ
οὕτω
διήνεγκε. |
[7, 25] |
ἐς
τὴν
οἰκίαν
τὴν
πρὸς
|
τῇ |
κολυμβήθρᾳ
καὶ
θῦσαι
μὲν
τὰ |
[7, 27] |
κώμου·
ὀδύνην
τε
αὐτῷ
ἐπὶ
|
τῇ |
κύλικι
γενέσθαι
ὀξεῖαν,
καὶ
ἐπὶ |
[7, 9] |
τε
καὶ
Θηβαίους
ἐφεδρεύοντας
ἀεὶ
|
τῇ |
Μακεδονίᾳ
ἐς
τοσόνδε
ἐταπείνωσεν,
ἤδη |
[7, 9] |
καὶ
τῆς
Θρᾴκης
τὰ
πολλὰ
|
τῇ
|
Μακεδονίᾳ
προσέθηκεν,
καὶ
τῶν
ἐπὶ |
[7, 23] |
λέγει.
ὁ
δὲ
ἔχαιρέ
τε
|
τῇ |
μαντείᾳ
καὶ
τὸ
ἀπὸ
τοῦδε |
[7, 18] |
τίνα
μάλιστα
φοβούμενος
χρήσασθαι
ἐθέλοι
|
τῇ |
μαντείᾳ.
τὸν
δὲ
γράψαι
αὖθις |
[7, 18] |
στρατεύσαντα
ἀποθανεῖν
καὶ
Ἀντίγονον
ἐν
|
τῇ |
μάχῃ
τῇ
πρὸς
Σέλευκον
καὶ |
[7, 23] |
μὲν
εἶναι
Μακεδόνας,
τοὺς
μὲν
|
τῇ |
μισθοφορᾷ
προὔχοντας,
τὸν
δὲ
τῇ |
[7, 23] |
ὁ
πύργος
ἐστὶν
ὁ
ἐν
|
τῇ |
νήσῳ,
μεγέθει
τε
μέγιστον
καὶ |
[7, 23] |
τῇ
πόλει
αὐτῇ
καὶ
ἐν
|
τῇ |
νήσῳ
τῇ
Φάρῳ,
ἵνα
ὁ |
[7, 14] |
καὶ
οὐδαμῇ
Ἀλεξάνδρῳ
πρόσφορον,
ἀλλὰ
|
τῇ |
Ξέρξου
μᾶλλόν
τι
ἀτασθαλίᾳ
τῇ |
[7, 30] |
αὐτὸς
ἐμεμψάμην
ἔστιν
ἃ
ἐν
|
τῇ |
ξυγγραφῇ
τῶν
Ἀλεξάνδρου
ἔργων,
ἀλλὰ |
[7, 27] |
κύλικι
γενέσθαι
ὀξεῖαν,
καὶ
ἐπὶ
|
τῇ |
ὀδύνῃ
ἀπαλλαγῆναι
ἐκ
τοῦ
πότου. |
[7, 13] |
οὐχ
ἑκόντα
ἑκόντι.
ἐν
ταύτῃ
|
τῇ |
ὁδῷ
καὶ
τὸ
πεδίον
λέγεται |
[7, 9] |
ἔτι
ὀχυρότητι
πιστεύοντας
μᾶλλον
ἢ
|
τῇ
|
οἰκείᾳ
ἀρετῇ
σώζεσθαι,
πόλεών
τε |
[7, 21] |
οἵα
διακοπεῖσα,
εἰ
ξυναφὴς
ἐγένετο
|
τῇ |
πάλαι
διώρυχι
τῇ
κατὰ
τὸν |
[7, 3] |
ὑπὲρ
Καλάνου
ἐχρῆν
εἰπεῖν
ἐν
|
τῇ |
περὶ
Ἀλεξάνδρου
συγγραφῇ·
μαλακισθῆναι
γάρ |
[7, 3] |
τῷ
σώματι
τὸν
Κάλανον
ἐν
|
τῇ |
Περσίδι
γῇ,
οὔπω
πρόσθεν
νοσήσαντα· |
[7, 23] |
καὶ
ταῦτα
ἔθνη
τῶν
προσχώρων
|
τῇ
|
Περσίδι
μαχιμώτατα
εἶναι
ἐξηγγέλλετο.
ἧκε |
[7, 23] |
Ἀλεξανδρείᾳ
τῇ
Αἰγυπτίᾳ,
ἔν
τε
|
τῇ |
πόλει
αὐτῇ
καὶ
ἐν
τῇ |
[7, 17] |
τοῦ
Βήλου
νεὼς
ἐν
μέσῃ
|
τῇ |
πόλει
ἦν
τῶν
Βαβυλωνίων,
μεγέθει |
[7, 18] |
καὶ
Ἀντίγονον
ἐν
τῇ
μάχῃ
|
τῇ |
πρὸς
Σέλευκον
καὶ
Λυσίμαχον
τῇ |
[7, 17] |
αὐτοῖς
πεισθῆναι
λέγει
Ἀριστόβουλος,
καὶ
|
τῇ
|
πρώτῃ
μὲν
παρὰ
τὸν
ποταμὸν |
[7, 3] |
ὡπλισμένους,
τοὺς
δὲ
θυμιάματα
παντοῖα
|
τῇ |
πυρᾷ
ἐπιφέροντας·
οἱ
δὲ
καὶ |
[7, 3] |
ἀμφ´
αὑτόν.
οὕτω
δὴ
ἐπιβάντα
|
τῇ |
πυρᾷ
κατακλιθῆναι
μὲν
ἐν
κόσμῳ, |
[7, 16] |
ὡς
τὸν
Τίγρητα
ποταμὸν
ξὺν
|
τῇ
|
στρατιᾷ
διέβη
ἐλαύνων
ἐπὶ
Βαβυλῶνος, |
[7, 5] |
δὲ
γενέσθαι
ἡ
δόσις
αὕτη
|
τῇ |
στρατιᾷ
ἐς
τάλαντα
δισμύρια.
Ἔδωκεν |
[7, 24] |
νυκτῶν.
δοῦναι
δὲ
λέγεται
καὶ
|
τῇ |
στρατιᾷ
ἱερεῖα
καὶ
οἶνον
κατὰ
|
[7, 17] |
ὑπὸ
δυσχωρίας
οὕτως
ἐλάσαι
ξὺν
|
τῇ |
στρατιᾷ,
ὅτι
τὰ
ἀπὸ
δυσμῶν |
[7, 17] |
οἷς
ταῦτα
ἐπετέτραπτο,
ὁ
δὲ
|
τῇ |
στρατιᾷ
πάσῃ
ἐπενόει
τὸ
ἔργον |
[7, 12] |
μητέρα·
ἡ
δέ,
ὑπέρογκον
εἶναι
|
τῇ |
τε
ἀξιώσει
καὶ
τῇ
ἄλλῃ |
[7, 5] |
καὶ
τῶν
πλησίον
τούτων
ᾠκισμένων
|
τῇ |
τε
μάχῃ
ἐκράτησε
καὶ
τὰ |
[7, 20] |
καὶ
ἀπὸ
ἑαυτοῦ
τὸν
Ἴκαρον
|
τῇ |
τε
νήσῳ
καὶ
τῷ
πελάγει
|
[7, 6] |
Πευκέστας
τε
ὁ
Περσῶν
σατράπης
|
τῇ |
τε
σκευῇ
καὶ
τῇ
φωνῇ |
[7, 18] |
ἐλθεῖν
τῶν
ἀκουσάντων,
ὅτι
ἐπὶ
|
τῇ |
τελευτῇ
ἄρα
τῇ
Ἀλεξάνδρου
ἐθειάσθη. |
[7, 30] |
ταῦτα
χρησμοί
τε
ἐπισημῆναι
ἐπὶ
|
τῇ |
τελευτῇ
τῇ
Ἀλεξάνδρου
λέγονται
καὶ |
[7, 21] |
γῆς,
τήν
τε
ἀποστροφὴν
αὐτοῦ
|
τῇ |
τεταγμένῃ
ὥρᾳ
μὴ
χαλεπῶς
γίγνεσθαι. |
[7, 28] |
ἀναγεγράφθω.
~Ἐτελεύτα
μὲν
δὴ
Ἀλέξανδρος
|
τῇ |
τετάρτῃ
καὶ
δεκάτῃ
καὶ
ἑκατοστῇ |
[7, 30] |
διὰ
τοσούτου
ἄλλοι
χρησμοὶ
ἐπὶ
|
τῇ
|
τιμῇ
αὐτοῦ
τῷ
ἔθνει
τῷ |
[7, 16] |
ποίᾳ
τινὶ
ξυμβάλλει
θαλάσσῃ,
πότερα
|
τῇ |
τοῦ
πόντου
τοῦ
Εὐξείνου
ἢ |
[7, 11] |
οὐδὲ
ἐς
τὴν
ὑστεραίαν
ὤφθη.
|
τῇ |
τρίτῃ
δὲ
καλέσας
εἴσω
τῶν
|
[7, 9] |
Δαρείου
τήν
τε
Ἰωνίαν
πᾶσαν
|
τῇ
|
ὑμετέρᾳ
ἀρχῇ
προσέθηκα
καὶ
τὴν |
[7, 5] |
νίκην
γενομένην,
ὅτι
παραταξάμενος
σὺν
|
τῇ |
ὑπολειφθείσῃ
δυνάμει
πρὸς
τοὺς
νεωτερίζοντας |
[7, 23] |
αὐτῇ
καὶ
ἐν
τῇ
νήσῳ
|
τῇ |
Φάρῳ,
ἵνα
ὁ
πύργος
ἐστὶν |
[7, 6] |
σατράπης
τῇ
τε
σκευῇ
καὶ
|
τῇ |
φωνῇ
περσίζων
ἐλύπει
αὐτούς,
ὅτι |
[7, 8] |
ταραξάντων
τὸ
πλῆθος
κελεύει,
αὐτὸς
|
τῇ |
χειρὶ
ἐπιδεικνύων
τοῖς
ὑπασπισταῖς
οὕστινας |
[7, 9] |
τὰ
ἐπικαιρότατα
καταλαβόμενος
τὴν
ἐμπορίαν
|
τῇ |
χώρᾳ
ἀνεπέτασε,
καὶ
τῶν
μετάλλων |
[7, 19] |
τῶν
δένδρων
εὐπορίαν
εἶναι
ἐν
|
τῇ |
χώρᾳ
τῶν
Ἀσσυρίων,
τῶν
δὲ |
[7, 28] |
δὴ
Ἀλέξανδρος
τῇ
τετάρτῃ
καὶ
|
δεκάτῃ |
καὶ
ἑκατοστῇ
Ὀλυμπιάδι
ἐπὶ
Ἡγησίου |
[7, 20] |
ἥλιον,
ἀφ´
ὅτου
μεγίστη
καὶ
|
φανοτάτη |
ὠφέλεια
ἐς
πάντα
ἥκει
τὰ |
[7, 28] |
ἐβίω
δὲ
δύο
καὶ
τριάκοντα
|
ἔτη |
καὶ
τοῦ
τρίτου
μῆνας
ἐπέλαβεν |
[7, 28] |
λέγει
Ἀριστόβουλος·
ἐβασίλευσε
δὲ
δώδεκα
|
ἔτη |
καὶ
τοὺς
ὀκτὼ
τούτους
μῆνας, |
[7, 9] |
πιστεύοντας
μᾶλλον
ἢ
τῇ
οἰκείᾳ
|
ἀρετῇ |
σώζεσθαι,
πόλεών
τε
οἰκήτορας
ἀπέφηνε
|
[7, 6] |
τοῦ
σώματος
ἢ
τῇ
ἄλλῃ
|
ἀρετῇ |
ὑπερφέροντες
ἐφαίνοντο,
καὶ
πέμπτη
ἐπὶ |
[7, 20] |
ἐς
αὐτήν,
καὶ
Ὀνησικρίτῳ
τῷ
|
κυβερνήτῃ |
ταύτῃ
δοκοῦν·
ἀλλὰ
Νέαρχος
λέγει |
[7, 7] |
ἀναπλεῦσαι
εἰς
τὴν
χώραν
αὐτῶν
|
νηΐτῃ |
στόλῳ
κρατήσαντα.
ταῦτα
δὲ
μεμηχάνητο |
[7, 11] |
ἐς
τὴν
ὑστεραίαν
ὤφθη.
τῇ
|
τρίτῃ |
δὲ
καλέσας
εἴσω
τῶν
Περσῶν |
[7, 29] |
τε
τοὺς
βαρβάρους,
ὡς
μὴ
|
πάντῃ |
ἀλλότριον
αὐτῶν
φαίνεσθαι
τὸν
βασιλέα, |
[7, 15] |
ὡς
ἀτρεκὲς
οὔτε
ὡς
ἄπιστον
|
πάντῃ |
ἀνέγραψα·
πλήν
γε
δὴ
οὔτε |
[7, 6] |
πάντα
ἐλύπει
τοὺς
Μακεδόνας,
ὡς
|
πάντῃ |
δὴ
βαρβαρίζοντος
τῇ
γνώμῃ
Ἀλεξάνδρου, |
[7, 14] |
Ἑλλήσποντον.
ἀλλὰ
καὶ
ἐκεῖνο
οὐ
|
πάντῃ |
ἔξω
τοῦ
εἰκότος
ἀναγεγράφθαι
μοι |
[7, 2] |
σὺν
αὐτῷ.
οὕτω
τοι
οὐ
|
πάντῃ |
ἔξω
τοῦ
ἐπινοεῖν
τὰ
κρείττω |
[7, 7] |
κατὰ
τὸν
ποταμὸν
ἀφανίζων
ὁμαλὸν
|
πάντῃ |
ἐποίει
τὸν
ῥοῦν,
οἳ
δὴ |
[7, 8] |
ἤδη
πρὸς
Ἀλεξάνδρου
καὶ
ἀχρεῖοι
|
πάντῃ |
ἐς
τὰ
πολέμια
νομιζόμενοι
οὐκ |
[7, 16] |
τοὺς
Νομάδας,
ὃ
δὴ
ἄγνωστον
|
πάντῃ |
ἐστίν.
Ἀλέξανδρος
δὲ
ὡς
τὸν |
[7, 29] |
τε
παθοῦσί
τι
ἄχαρι
οὐ
|
πάντῃ |
χαλεπὰ
τὰ
παθήματα
φαινόμενα,
εἰ |
[7, 6] |
ἄλλῃ
ἀρετῇ
ὑπερφέροντες
ἐφαίνοντο,
καὶ
|
πέμπτη |
ἐπὶ
τούτοις
ἱππαρχία
προσγενομένη,
οὐ
|
[7, 28] |
~Ἐτελεύτα
μὲν
δὴ
Ἀλέξανδρος
τῇ
|
τετάρτῃ |
καὶ
δεκάτῃ
καὶ
ἑκατοστῇ
Ὀλυμπιάδι |
[7, 25] |
ἱερὰ
θῦσαι
ὡς
νόμος
ἐφ´
|
ἑκάστῃ |
ἡμέρᾳ,
καὶ
τὰ
ἱερὰ
ἐπιθέντα |
[7, 4] |
ἧκον
αἱ
γαμούμεναι
καὶ
παρεκαθέζοντο
|
ἑκάστη |
τῷ
ἑαυτῆς·
οἱ
δὲ
ἐδεξιώσαντό |
[7, 20] |
καὶ
τὸν
ἥλιον,
ἀφ´
ὅτου
|
μεγίστη
|
καὶ
φανοτάτη
ὠφέλεια
ἐς
πάντα |
[7, 28] |
τῇ
τετάρτῃ
καὶ
δεκάτῃ
καὶ
|
ἑκατοστῇ |
Ὀλυμπιάδι
ἐπὶ
Ἡγησίου
ἄρχοντος
Ἀθήνησιν· |
[7, 9] |
Μακεδονίᾳ
προσέθηκεν,
καὶ
τῶν
ἐπὶ
|
θαλάττῃ |
χωρίων
τὰ
ἐπικαιρότατα
καταλαβόμενος
τὴν |
[7, 4] |
μεγάλα
ἂν
ἐδόκουν
αὐτῷ
τῇ
|
αὐτῇ |
γνώμῃ
ἐξεργάσασθαι.
Ὁ
δὲ
καὶ |
[7, 20] |
οὖρον
θεούσῃ
νηΐ·
Τύλος
δὲ
|
αὐτῇ |
εἶναι
ὄνομα·
μεγάλη
δὲ
εἶναι |
[7, 23] |
Αἰγυπτίᾳ,
ἔν
τε
τῇ
πόλει
|
αὐτῇ |
καὶ
ἐν
τῇ
νήσῳ
τῇ |
[7, 20] |
ὕλῃ
παντοίᾳ·
εἶναι
δὲ
ἐν
|
αὐτῇ |
καὶ
ἱερὸν
Ἀρτέμιδος
καὶ
τοὺς
|
[7, 20] |
αὐτὴν
ἀνθρώπους,
ὅρμους
τε
ἐν
|
αὐτῇ |
καὶ
ὕδατα
καὶ
τὰ
νόμαια |
[7, 11] |
τε
σπονδὴν
σπεῖσαι
καὶ
ἐπ´
|
αὐτῇ |
παιωνίσαι.
~Ἔνθα
δὴ
ἐθελονταὶ
ἤδη |
[7, 20] |
Ἰνδικῆς
αὐτῷ
ἐξηγγέλλετο,
καὶ
νῆσοι
|
αὐτῇ |
προσκεῖσθαι
πολλαί,
καὶ
λιμένες
πανταχοῦ |
[7, 22] |
τὴν
καυσίαν
καὶ
τὸ
διάδημα
|
αὐτῇ |
συνεχόμενον,
τὴν
μὲν
δὴ
οἷα |
[7, 19] |
ἂν
Φοινίκης
εὐδαίμων
ἡ
χώρα
|
αὕτη |
γενέσθαι.
ἦν
δὲ
αὐτῷ
τοῦ
|
[7, 5] |
δεδιότες
ἐξ
Ἀλεξάνδρου
μὴ
πεῖρα
|
αὕτη |
εἴη
καθειμένη,
ὅτῳ
οὐκ
ἀποχρῶσα |
[7, 7] |
ὕεται
τὸ
πολὺ
ἡ
γῆ
|
αὕτη |
ἐξ
οὐρανοῦ·
καὶ
οὕτως
ἐς |
[7, 9] |
τούτων
τῶν
πόνων
ὅτι
μὴ
|
αὕτη |
ἡ
πορφύρα
καὶ
τὸ
διάδημα |
[7, 20] |
τοῦ
στόματος
τοῦ
ποταμοῦ,
μικροτέρα
|
αὕτη |
καὶ
δασεῖα
ὕλῃ
παντοίᾳ·
εἶναι |
[7, 21] |
ὅσον
ὀκτακοσίους,
καὶ
ἔστι
διῶρυξ
|
αὕτη |
{ὁ
Πολλακόπας}
ἐκ
τοῦ
Εὐφράτου, |
[7, 5] |
λέγεται
δὲ
γενέσθαι
ἡ
δόσις
|
αὕτη |
τῇ
στρατιᾷ
ἐς
τάλαντα
δισμύρια. |
[7, 19] |
πρόφασιν
μέν,
ὅτι
μόνοι
τῶν
|
ταύτῃ |
βαρβάρων
οὔτε
πρεσβείαν
ἀπέστειλαν
οὔτε |
[7, 21] |
ἀναστομούμεναι,
ὅτι
ἰλυώδης
τε
ἡ
|
ταύτῃ |
γῆ
καὶ
πηλὸς
ἡ
πολλὴ |
[7, 7] |
χώραν.
ἔστι
γὰρ
μετεωροτέρα
ἡ
|
ταύτῃ
|
γῆ
τοῦ
ὕδατος
οὐδὲ
ἐκδίδωσιν |
[7, 21] |
ἐτρέπετο
τοῦ
Εὐφράτου
ὁ
ῥοῦς,
|
ταύτῃ |
δὲ
ἔγνω
βεβαίως
ἀποκλεῖσαι
τὴν |
[7, 7] |
τοῦ
Τίγρητος
ἐς
τὸν
Εὐλαῖον,
|
ταύτῃ |
διεκομίσθησαν
ἐς
τὸν
Τίγρητα.
Τῶν |
[7, 20] |
αὐτήν,
καὶ
Ὀνησικρίτῳ
τῷ
κυβερνήτῃ
|
ταύτῃ |
δοκοῦν·
ἀλλὰ
Νέαρχος
λέγει
ὅτι |
[7, 19] |
ἐπενόει
καὶ
τὰς
νήσους
τὰς
|
ταύτῃ. |
ἐδόκει
γὰρ
αὐτῷ
οὐ
μεῖον |
[7, 22] |
ἐκέλευσε
τὴν
κεφαλήν,
τῶν
μάντεων
|
ταύτῃ |
ἐξηγησαμένων,
μὴ
περιιδεῖν
σώαν
ἐκείνην |
[7, 16] |
ἀφορῶν
αὐτὸς
μηδὲ
τὴν
στρατιὰν
|
ταύτῃ |
ἐπέχουσαν
ἄγων
παρελθεῖν,
ἀλλὰ
ἐκπεριελθὼν |
[7, 17] |
τὸ
ἐς
δυσμὰς
τετραμμένον,
ὡς
|
ταύτῃ |
ἐπιστρέψαντα
πρὸς
ἕω
ἄγειν·
ἀλλὰ
|
[7, 1] |
καθάπερ
τοῦ
Ἰνδοῦ,
καὶ
τὴν
|
ταύτῃ |
θάλασσαν.
οἱ
δὲ
καὶ
τάδε
|
[7, 21] |
τε
καὶ
ἐτείχισε,
καὶ
ἐν
|
ταύτῃ |
κατῴκισε
τῶν
Ἑλλήνων
τινὰς
τῶν |
[7, 17] |
δυσμῶν
τῆς
πόλεως
εἰσιόντι,
εἰ
|
ταύτῃ |
πρὸς
ἕω
ἐπέστρεφεν,
ἑλώδη
τε |
[7, 4] |
ἔτι
μᾶλλον
ἐπῆραν
τοὺς
{ἐν}
|
ταύτῃ |
σατραπεύοντας
καταφρονῆσαι
αὐτοῦ
τῆς
οἴκοι
|
[7, 2] |
ἀλλὰ
Κάλανον
γὰρ
ἀναπεισθῆναι
τῶν
|
ταύτῃ |
σοφιστῶν,
ὅντινα
μάλιστα
δὴ
αὑτοῦ |
[7, 13] |
Εὐμενεῖ,
οὐχ
ἑκόντα
ἑκόντι.
ἐν
|
ταύτῃ |
τῇ
ὁδῷ
καὶ
τὸ
πεδίον |
[7, 16] |
ξυνέβη·
ἀλλὰ
ἦγε
γὰρ
αὐτὸν
|
ταύτῃ |
τὸ
δαιμόνιον
ᾗ
παρελθόντα
ἐχρῆν |
[7, 4] |
λέγει
Ἀριστόβουλος,
καὶ
ἄλλην
πρὸς
|
ταύτῃ, |
τῶν
Ὤχου
θυγατέρων
τὴν
νεωτάτην |
[7, 3] |
ἂν
ἀπαλλαγέντα,
εἰ
μή
τις
|
ταύτῃ |
ὑπεικάθοι,
οὕτω
δὴ
ὅπῃ
ἐπήγγελλεν |
[7, 18] |
τῶν
ἀκουσάντων,
ὅτι
ἐπὶ
τῇ
|
τελευτῇ |
ἄρα
τῇ
Ἀλεξάνδρου
ἐθειάσθη.
~Παρελθόντι |
[7, 10] |
ἀπέθανεν,
εὐκλεὴς
μὲν
αὐτῷ
ἡ
|
τελευτὴ |
ἐγένετο,
περιφανὴς
δὲ
ὁ
τάφος, |
[7, 23] |
δὲ
οὐ
πόρρω
ἄρα
ἡ
|
τελευτὴ |
ἦν.
Ἔνθα
δὴ
τούς
τε |
[7, 16] |
καὶ
αὐτῷ
Ἀλεξάνδρῳ
ἡ
Ἡφαιστίωνος
|
τελευτὴ |
οὐ
σμικρὰ
ξυμφορὰ
γεγένητο,
ἧς |
[7, 30] |
χρησμοί
τε
ἐπισημῆναι
ἐπὶ
τῇ
|
τελευτῇ |
τῇ
Ἀλεξάνδρου
λέγονται
καὶ
φάσματα |
[7, 17] |
πεισθῆναι
λέγει
Ἀριστόβουλος,
καὶ
τῇ
|
πρώτῃ |
μὲν
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
τὸν |
[7, 20] |
πελάγιαι
ἐξηγγέλλοντο
αὐτῷ,
ἡ
μὲν
|
πρώτη |
οὐ
πρόσω
τῶν
ἐκβολῶν
τοῦ |
[7, 13] |
εἶναι
τῶν
Ἀμαζόνων,
καὶ
ταύτας
|
σκευῇ |
ἀνδρῶν
ἱππέων
ἐσταλμένας,
πλήν
γε |
[7, 6] |
ὁ
Περσῶν
σατράπης
τῇ
τε
|
σκευῇ |
καὶ
τῇ
φωνῇ
περσίζων
ἐλύπει |
[7, 29] |
ὡς
ἔμοιγε
καὶ
ἡ
Περσικὴ
|
σκευὴ |
σόφισμα
δοκεῖ
εἶναι
πρός
τε
|
[7, 19] |
δὲ
αὐτῷ
τοῦ
ναυτικοῦ
ἡ
|
παρασκευὴ |
ὡς
ἐπὶ
Ἄραβας
τοὺς
πολλούς, |
[7, 30] |
ἐμεμψάμην
ἔστιν
ἃ
ἐν
τῇ
|
ξυγγραφῇ |
τῶν
Ἀλεξάνδρου
ἔργων,
ἀλλὰ
αὐτόν |
[7, 3] |
εἰπεῖν
ἐν
τῇ
περὶ
Ἀλεξάνδρου
|
συγγραφῇ· |
μαλακισθῆναι
γάρ
τι
τῷ
σώματι |
[7, 2] |
ὁ
δὲ
Διογένης
ἄλλου
μὲν
|
ἔφη |
δεῖσθαι
οὐδενός,
ἀπὸ
τοῦ
ἡλίου |
[7, 11] |
ὑπολαβὼν
Ἀλέξανδρος,
ἀλλ´
ὑμᾶς
τε,
|
ἔφη, |
ξύμπαντας
ἐμαυτῷ
τίθεμαι
συγγενεῖς
καὶ |
[7, 2] |
ἦσαν,
Δάνδαμις
ὄνομα,
οὔτε
αὐτὸς
|
ἔφη |
παρ´
Ἀλέξανδρον
ἥξειν
οὔτε
τοὺς |
[7, 7] |
τὸν
Τίγρητα.
Ἀλέξανδρος
δὲ
οὐκ
|
ἔφη |
τῶν
κρατούντων
τοῖς
ὅπλοις
εἶναι |
[7, 10] |
ἀπὸ
μηχανῆς
βέβλημαι,
καὶ
λίθοις
|
πολλαχῇ |
καὶ
ξύλοις
παιόμενος
ὑπὲρ
ὑμῶν |
[7, 5] |
πλησίον
τούτων
ᾠκισμένων
τῇ
τε
|
μάχῃ |
ἐκράτησε
καὶ
τὰ
ἄλλα
καλῶς
|
[7, 13] |
γυναῖκας
ταύτας
τὴν
Εὐρώπην
πρῶτοι
|
μάχῃ |
νικήσαντες
ἀνέστειλαν·
καὶ
γέγραπται
ἡ |
[7, 13] |
γέγραπται
ἡ
Ἀθηναίων
καὶ
Ἀμαζόνων
|
μάχη |
πρὸς
Μίκωνος
οὐ
μεῖον
ἤπερ |
[7, 18] |
ἀποθανεῖν
καὶ
Ἀντίγονον
ἐν
τῇ
|
μάχῃ
|
τῇ
πρὸς
Σέλευκον
καὶ
Λυσίμαχον |
[7, 7] |
μετέωρός
τε
ῥεῖ
καὶ
ἰσοχείλης
|
πανταχῇ
|
τῇ
γῇ,
καὶ
διώρυχες
δὲ |
[7, 21] |
διώρυχος
διήκουσιν
ἔστε
ἐπὶ
τὴν
|
ξυνεχῆ |
τῇ
Ἀράβων
γῇ,
καὶ
ἔνθεν |
[7, 20] |
τῷ
καταμαθεῖν
τὴν
χώραν
τὴν
|
προσεχῆ |
τῇ
θαλάσσῃ
καὶ
τοὺς
κατοικοῦντας |
[7, 9] |
τε
Ἰωνίαν
πᾶσαν
τῇ
ὑμετέρᾳ
|
ἀρχῇ |
προσέθηκα
καὶ
τὴν
Αἰολίδα
πᾶσαν |
[7, 23] |
μισθοφορᾷ
προὔχοντας,
τὸν
δὲ
τῇ
|
ἀρχῇ |
τῆς
δεκάδος,
δώδεκα
δὲ
Πέρσας, |
[7, 1] |
ἀπὸ
τῆς
οἰκείας
τοσαύτην
γῆν
|
ἐπεξέρχῃ
|
πράγματα
ἔχων
τε
καὶ
παρέχων |
[7, 30] |
τε
ὢν
αὐτὸς
καὶ
ὁποίᾳ
|
τύχῃ
|
κεχρημένος
ὅντινα
γενόμενον
ἐκεῖνον
καὶ |