HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ARRIEN, L'Anabase, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


η  =  148 formes différentes pour 556 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chapitre
[7, 3]   αὐτὸν ἐπὶ σοφίᾳ· τῶν δὲ  δὴ   ἐκπωμάτων στρωμάτων ὅσα ἐμβληθῆναι
[7, 14]   ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος, εἶναι δὲ  δὴ   ἐν τούτοις Ἐπιδαυρίων πρέσβεις· καὶ
[7, 16]   μέγιστοι μὲν οὗτοι· πολλοὶ δὲ  δὴ   καὶ ἄλλοι ἔς τε τούτους
[7, 10]   ἐμοῦ τιμῆς ἀθάνατα. ὅστις δὲ  δὴ   καὶ ἀπέθανεν, εὐκλεὴς μὲν αὐτῷ
[7, 11]   ἄλλων ἐθνῶν ὅσοι κατ´ ἀξίωσιν     τινα ἄλλην ἀρετὴν πρεσβευόμενοι, καὶ
[7, 12]   τῶν Μακεδόνων ὅσοι διὰ γῆρας     τινα ἄλλην ξυμφορὰν ἀπόλεμοι ἦσαν·
[7, 29]   Μίνωος γενέσθαι βασιλεὺς ἀφανέστερος     Αἰακοῦ Ῥαδαμάνθυος, οἷς δὴ
[7, 5]   τῶν ἀρχομένων τινὰ ἄλλο τι     ἀληθεύειν δοκεῖν τὸν βασιλέα καταθεὶς
[7, 5]   οὖν τὸν βασιλέα ἄλλο τι     ἀληθεύειν πρὸς τοὺς ὑπηκόους, οὔτε
[7, 16]   τῇ τοῦ πόντου τοῦ Εὐξείνου     ἀπὸ τῆς ἑῴας τῆς κατ´
[7, 13]   ἐς ὕβριν πρὸς τῶν Μακεδόνων     βαρβάρων· κελεῦσαι δὲ ἀπαγγεῖλαι πρὸς
[7, 10]   πονήσας οἶδεν ἐμοῦ μᾶλλον     ἐγὼ ὑπὲρ ἐκείνου; ἄγε δὴ
[7, 19]   δὲ ἀνδριάντας ὅσα ἀγάλματα     εἰ δή τι ἄλλο ἀνάθημα
[7, 29]   δι´ ὀξύτητα ὑπ´ ὀργῆς,     εἴ τι ἐς τὸ ὑπερογκότερον
[7, 20]   εἴ τις ἀγαθὴ καρποὺς ἐκφέρειν     εἴ τις κακή· καὶ οὖν
[7, 14]   οἰηθῆναι Ἀλεξάνδρῳ ὅσα ὑπεραλγήσας ἔδρασεν     εἶπεν ἐπὶ τῷ πάντων δὴ
[7, 10]   ὑπολέλειπται, οὐδὲ ὅπλον τι ἔστιν     ἐκ χειρὸς τῶν ἀφιεμένων
[7, 19]   ἀπέστειλαν οὔτε τι ἄλλο ἐπιεικὲς     ἐπὶ τιμῇ ἐπέπρακτο Ἄραψιν ἐς
[7, 12]   οὐ μέντοι καταφανές γέ τι     ἔργον λόγος ἐξηγγέλλετο Ἀλεξάνδρου
[7, 19]   Ἑλλάδος Ξέρξης ἀνεκόμισεν ἐς Βαβυλῶνα     ἐς Πασαργάδας ἐς Σοῦσα
[7, 19]   ἐς Βαβυλῶνα ἐς Πασαργάδας     ἐς Σοῦσα ὅπῃ ἄλλῃ
[7, 17]   οὐ κατὰ μαντείαν τι μᾶλλον     ἐς ὠφέλειαν τὴν αὑτῶν φέροι
[7, 14]   αὐτῷ ἄλλοι ἄλλα, ὡς ἕκαστος     εὐνοίας πρὸς Ἡφαιστίωνα φθόνου
[7, 16]   ἂν δοκεῖ μοι ἐθελῆσαι μᾶλλον     ζῶν πειραθῆναι, οὐ μεῖον
[7, 16]   ζῶν πειραθῆναι, οὐ μεῖον     καὶ Ἀχιλλέα δοκῶ ἂν ἑλέσθαι
[7, 14]   πρὸς Ἡφαιστίωνα φθόνου εἶχεν     καὶ πρὸς αὐτὸν Ἀλέξανδρον. ὧν
[7, 5]   ὅπως τις κατ´ ἀξίωσιν ἐτιμᾶτο     κατ´ ἀρετὴν εἴ τις ἐπιφανὴς
[7, 21]   ἑκόντες καὶ ὅσοι ὑπὸ γήρως     κατὰ πήρωσιν ἀπόλεμοι ἦσαν. ~Αὐτὸς
[7, 11]   οὔτε μένοντες τι πράττωσιν     λέγωσιν εἶχον, οὔτε ἀπαλλάσσεσθαι ἤθελον.
[7, 12]   καταφανές γέ τι ἔργον     λόγος ἐξηγγέλλετο Ἀλεξάνδρου ἐφ´ ὅτῳ
[7, 29]   σεμνοῦ ἕνεκα. οὔκουν δοκεῖ ἔμοιγε     Μίνωος γενέσθαι βασιλεὺς ἀφανέστερος
[7, 13]   Ἀμαζόνων, οὐδ´ ἔτι πρὸ Ἀλεξάνδρου,     Ξενοφῶν ἂν ἐμνήσθη αὐτῶν, Φασιανῶν
[7, 14]   τὸ σῶμα, ἀλλὰ κεῖσθαι γὰρ     ὀδυρόμενον πενθικῶς σιγῶντα· καὶ
[7, 28]   δεινότατος· καὶ τὰ μὲν ξυντεθέντα     ὁμολογηθέντα φυλάξαι βεβαιότατος, πρὸς δὲ
[7, 19]   ἐς Πασαργάδας ἐς Σοῦσα     ὅπῃ ἄλλῃ τῆς Ἀσίας, ταῦτα
[7, 15]   ἄκρα τῶν ὀρῶν ἀποχωροῦντες ἀθρόοι     ὅπως ἂν προχωρῇ ἑκάστοις οὕτω
[7, 19]   ὀπίσω λέγεται. ὅσους δὲ ἀνδριάντας     ὅσα ἀγάλματα εἰ δή
[7, 9]   ὅτι μὴ ταῦτα, ὑμέτερα κτήματα     ὅσα ἕνεκα ὑμῶν φυλάττεται. ἐπεὶ
[7, 14]   ἀλλὰ κεῖσθαι γὰρ ὀδυρόμενον     πενθικῶς σιγῶντα· καὶ πυρὰν κελεῦσαι
[7, 8]   προεῖπεν ὅτι τοὺς ὑπὸ γήρως     πηρώσεως τοῦ σώματος ἀχρείους ἐς
[7, 10]   ἀταλαιπώρως ἐξηγούμενος. καὶ τίς ὑμῶν     πονήσας οἶδεν ἐμοῦ μᾶλλον
[7, 13]   ὅσα ἄλλα ἀπὸ Τραπεζοῦντος ὁρμώμενοι     πρὶν ἐς Τραπεζοῦντα κατελθεῖν οἱ
[7, 12]   καὶ αὐτῶν μοχθηρία ἄγει,     πρὸς τὸ ἀληθὲς ἐκτρέπουσιν, ἐξηττώμενον
[7, 29]   γενέσθαι βασιλεὺς ἀφανέστερος Αἰακοῦ     Ῥαδαμάνθυος, οἷς δὴ ἐς Δία
[7, 3]   σοφίᾳ· τῶν δὲ δὴ ἐκπωμάτων     στρωμάτων ὅσα ἐμβληθῆναι εἰς τὴν
[7, 18]   κομίσασθαι Ἀπολλόδωρον μιᾷ πρόσθεν ἡμέρᾳ     τελευτῆσαι Ἡφαιστίωνα. αὖθις δὲ θύεσθαι
[7, 6]   ἀξίωσιν καὶ κάλλει τοῦ σώματος     τῇ ἄλλῃ ἀρετῇ ὑπερφέροντες ἐφαίνοντο,
[7, 9]   χωρίων ἔτι ὀχυρότητι πιστεύοντας μᾶλλον     τῇ οἰκείᾳ ἀρετῇ σώζεσθαι, πόλεών
[7, 5]   τὸ μὴ γνωσθῆναι μᾶλλόν τι     τὸ παύσασθαι ὀφείλοντας. λέγεται δὲ
[7, 2]   εὐδαιμονίαν δὲ δεσπότην ἄλλον     τὸν θεὸν ἐθεράπευε. ~Ταῦτα ἐγὼ
[7, 16]   ἂν ἑλέσθαι προαποθανεῖν Πατρόκλου μᾶλλον     τοῦ θανάτου αὐτῷ τιμωρὸν γενέσθαι.
[7, 9]   μᾶλλόν τι τὴν δόξαν τήνδε     τῷ κοινῷ τῶν Μακεδόνων προσέθηκεν.
[7, 10]   τι ἔστιν ἐκ χειρὸς     τῶν ἀφιεμένων οὗ γε οὐκ
[7, 29]   τι ἐπλημμελήθη Ἀλεξάνδρῳ δι´ ὀξύτητα     ὑπ´ ὀργῆς, εἴ τι
[7, 14]   ἕκαστος εὐνοίας πρὸς Ἡφαιστίωνα     φθόνου εἶχεν καὶ πρὸς
[7, 27]   δόξαιμι μᾶλλον ὅτι λεγόμενά ἐστιν     ὡς πιστὰ ἐς ἀφήγησιν ἀναγεγράφθω.
[7, 13]   μάχῃ νικήσαντες ἀνέστειλαν· καὶ γέγραπται     Ἀθηναίων καὶ Ἀμαζόνων μάχη πρὸς
[7, 13]   πρὸς Μίκωνος οὐ μεῖον ἤπερ     Ἀθηναίων καὶ Περσῶν. καὶ Ἡροδότῳ
[7, 27]   γένεσις ξυνέβη καὶ παρὰ θεοὺς     ἀποχώρησις. Ῥωξάνην δὲ τὴν γυναῖκα
[7, 12]   τὸ εἰκός τε καὶ     αὐτῶν μοχθηρία ἄγει, πρὸς
[7, 11]   Πέρσαις διδόμεναι καὶ στρατιὰ     βαρβαρικὴ ἐς λόχους τε καταλεγομένη
[7, 27]   ὅτι ἐκ θεοῦ τε αὐτῷ     γένεσις ξυνέβη καὶ παρὰ θεοὺς
[7, 29]   οἷς δὴ ἐς Δία ἀνενεχθεῖσα     γένεσις πρὸς τῶν πάλαι ἀνθρώπων
[7, 7]   οὐ γὰρ ὕεται τὸ πολὺ     γῆ αὕτη ἐξ οὐρανοῦ· καὶ
[7, 21]   δὲ ὅσον σταδίους τριάκοντα ὑπόπετρος     γῆ ἐφαίνετο, οἵα διακοπεῖσα, εἰ
[7, 20]   Ἴκαρον καλεῖσθαι, τὸ δὲ Ἰκάριον.     δὲ ἑτέρα νῆσος ἀπέχειν μὲν
[7, 12]   μηνῶν εἰσπράττεσθαι αὑτοῦ τὴν μητέρα·     δέ, ὑπέρογκον εἶναι τῇ τε
[7, 5]   στρατιωτῶν ἐστι καὶ ὅτῳ πολυτελὴς     δίαιτα. ὡς δὲ ἐξήγγελτο ὅτι
[7, 5]   παύσασθαι ὀφείλοντας. λέγεται δὲ γενέσθαι     δόσις αὕτη τῇ στρατιᾷ ἐς
[7, 9]   καὶ τὰ Ἰνδῶν ἀγαθὰ καὶ     ἔξω θάλασσα ὑμέτερα· ὑμεῖς σατράπαι,
[7, 23]   πολλῶν ἕνεκα μέμφομαι. ἔλεγε γὰρ     ἐπιστολὴ κατασκευασθῆναι Ἡφαιστίωνι ἡρῷον ἐν
[7, 8]   καὶ τῶν Ἐπιγόνων τῶν βαρβάρων     ἐς τὰ Μακεδονικὰ ἤθη κόσμησις
[7, 30]   ἐνύπνια φανέντα ἄλλα ἄλλοις καὶ     ἐς τοῦτο ἐξ ἀνθρώπων τιμή
[7, 20]   σφῶν νόμιμα. τῆς τε χώρας     εὐδαιμονία ὑπεκίνει αὐτόν, ὅτι ἤκουεν
[7, 16]   εὐδαίμονα. ἐπεὶ καὶ αὐτῷ Ἀλεξάνδρῳ     Ἡφαιστίωνος τελευτὴ οὐ σμικρὰ ξυμφορὰ
[7, 17]   ὠφέλειαν τὴν αὑτῶν φέροι αὐτοῖς     κώλυσις τῆς Ἀλεξάνδρου ἐς Βαβυλῶνα
[7, 16]   ἑῴας τῆς κατ´ Ἰνδοὺς ἐκπεριερχομένη     μεγάλη θάλασσα ἀναχεῖται εἰς κόλπον
[7, 20]   τοῦ Εὐφράτου πελάγιαι ἐξηγγέλλοντο αὐτῷ,     μὲν πρώτη οὐ πρόσω τῶν
[7, 9]   Συρία καὶ Παλαιστίνη καὶ     μέση τῶν ποταμῶν ὑμέτερον κτῆμά
[7, 12]   οὐκ ἐς ἀτιμίαν τὴν Ἀντιπάτρου     μετάπεμψις αὐτοῦ ἔφερεν, ἀλλ´ ὡς
[7, 5]   εἴη καθειμένη, ὅτῳ οὐκ ἀποχρῶσα     μισθοφορὰ τῶν στρατιωτῶν ἐστι καὶ
[7, 4]   δὲ ἦν αὐτῷ ἠγμένη καὶ     Ὀξυάρτου τοῦ Βακτρίου παῖς Ῥωξάνη.
[7, 9]   τε κοίλη Συρία καὶ     Παλαιστίνη καὶ μέση τῶν
[7, 20]   τῆς χώρας, ὅτι οὐκ ἐλάττων     παράλιος τῆς Ἀραβίας ἤπερ
[7, 19]   ἦν δὲ αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ     παρασκευὴ ὡς ἐπὶ Ἄραβας τοὺς
[7, 6]   τούτοις ἱππαρχία προσγενομένη, οὐ βαρβαρικὴ     πᾶσα, ἀλλὰ ἐπαυξηθέντος γὰρ τοῦ
[7, 8]   ἐλύπει αὐτοὺς τε ἐσθὴς     Περσικὴ ἐς τοῦτο φέρουσα καὶ
[7, 29]   τοῦ Ἀπόλλωνος. ὡς ἔμοιγε καὶ     Περσικὴ σκευὴ σόφισμα δοκεῖ εἶναι
[7, 21]   ταύτῃ γῆ καὶ πηλὸς     πολλὴ αὐτῆς, οἵα δεχομένη τὸ
[7, 20]   δὲ εἶναι καὶ οὔτε τραχεῖα     πολλὴ οὔτε ὑλώδης, ἀλλ´ οἵα
[7, 9]   τῶν πόνων ὅτι μὴ αὕτη     πορφύρα καὶ τὸ διάδημα τοῦτο;
[7, 11]   τε ἡγεμονίαι Πέρσαις διδόμεναι καὶ     στρατιὰ βαρβαρικὴ ἐς λόχους
[7, 21]   χαλεπῶς ἀναστομούμεναι, ὅτι ἰλυώδης τε     ταύτῃ γῆ καὶ πηλὸς
[7, 7]   τὴν χώραν. ἔστι γὰρ μετεωροτέρα     ταύτῃ γῆ τοῦ ὕδατος οὐδὲ
[7, 10]   καὶ ἀπέθανεν, εὐκλεὴς μὲν αὐτῷ     τελευτὴ ἐγένετο, περιφανὴς δὲ
[7, 23]   τῷ δὲ οὐ πόρρω ἄρα     τελευτὴ ἦν. Ἔνθα δὴ τούς
[7, 20]   παράλιος τῆς Ἀραβίας ἤπερ     τῆς Ἰνδικῆς αὐτῷ ἐξηγγέλλετο, καὶ
[7, 11]   καὶ ἀργυρασπίδων τάξις Περσικὴ καὶ     τῶν ἑταίρων ἵππος καὶ ταύτης
[7, 14]   τῆς τάξεως, ἀλλὰ Ἡφαιστίωνός τε     χιλιαρχία ἐκαλεῖτο καὶ τὸ σημεῖον
[7, 19]   οὐ μεῖον ἂν Φοινίκης εὐδαίμων     χώρα αὕτη γενέσθαι. ἦν δὲ
[7, 8]   ὅτι πολλάκις ἤδη ἐλύπει αὐτοὺς     τε ἐσθὴς Περσικὴ ἐς
[7, 9]   ὅσα ἀμαχεὶ ἐκτησάμην, ὑμῖν ἔρχεται,     τε κοίλη Συρία καὶ
[7, 7]   Εὐλαῖον ἔστε ἐπὶ τὴν διώρυχα,     τέτμηται ἐκ τοῦ Τίγρητος ἐς
[7, 24]   νοῦν οἱ ἐλθὸν οὕτω πρᾶξαι·     δὴ καὶ μᾶλλον ἐπ´ οὐδενὶ
[7, 10]   τῆς Γαδρωσίας τῆς ἐρήμου ἐλθόντα,     οὐδείς πω πρόσθεν σὺν στρατιᾷ
[7, 16]   γὰρ αὐτὸν ταύτῃ τὸ δαιμόνιον     παρελθόντα ἐχρῆν ἤδη τελευτῆσαι. καί
[7, 12]   πιστὸν ἐς τὸ χεῖρον μᾶλλον,     τὸ εἰκός τε καὶ
[7, 16]   Τίγρητα ποταμὸν ξὺν τῇ στρατιᾷ  διέβη   ἐλαύνων ἐπὶ Βαβυλῶνος, ἐνταῦθα ἐντυγχάνουσιν
[7, 16]   οὐδὲ τοῦτο εὐμαρὲς διὰ δυσχωρίαν  ξυνέβη·   ἀλλὰ ἦγε γὰρ αὐτὸν ταύτῃ
[7, 27]   θεοῦ τε αὐτῷ γένεσις  ξυνέβη   καὶ παρὰ θεοὺς ἀποχώρησις.
[7, 7]   γὰρ ὕεται τὸ πολὺ  γῆ   αὕτη ἐξ οὐρανοῦ· καὶ οὕτως
[7, 21]   ὅσον σταδίους τριάκοντα ὑπόπετρος  γῆ   ἐφαίνετο, οἵα διακοπεῖσα, εἰ ξυναφὴς
[7, 20]   ἐντολὰς τοῦ πατρὸς πρὸς τῇ  γῇ   ἐφέρετο, ἀλλὰ μετέωρος γὰρ ὑπὸ
[7, 7]   ῥεῖ καὶ ἰσοχείλης πανταχῇ τῇ  γῇ,   καὶ διώρυχες δὲ πολλαὶ ἀπ´
[7, 21]   ἐπὶ τὴν ξυνεχῆ τῇ Ἀράβων  γῇ,   καὶ ἔνθεν μὲν ἐς τέναγος
[7, 21]   ὅτι ἰλυώδης τε ταύτῃ  γῆ   καὶ πηλὸς πολλὴ αὐτῆς,
[7, 3]   τὸν Κάλανον ἐν τῇ Περσίδι  γῇ,   οὔπω πρόσθεν νοσήσαντα· οὔκουν οὐδὲ
[7, 7]   ἔστι γὰρ μετεωροτέρα ταύτῃ  γῆ   τοῦ ὕδατος οὐδὲ ἐκδίδωσιν οὗτος
[7, 10]   δὲ ἁρπαζόντων, ὁπότε ἐκ πολιορκίας  ἁρπαγὴ   γίγνοιτο, διαλέλυμαι ταῦτα. στέφανοί τε
[7, 11]   παραυτίκα ἀκούσαντες τῶν λόγων ἐκπεπληγμένοι  σιγῇ   ἔμενον αὐτοῦ πρὸς τῷ βήματι
[7, 8]   τὰς τῶν ἑταίρων τάξεις. οὔκουν  σιγῇ   ἔχοντες ἐκαρτέρησαν, ἀλλὰ πάντας γὰρ
[7, 11]   ταπεινῶς διακειμένους καὶ ἀκούσας σὺν  οἰμωγῇ   τῶν πολλῶν βοώντων καὶ αὐτῷ
[7, 16]   τοὺς Σκύθας τοὺς Νομάδας,  δὴ   ἄγνωστον πάντῃ ἐστίν. Ἀλέξανδρος δὲ
[7, 28]   ἐς ἀφήγησιν ἀναγεγράφθω. ~Ἐτελεύτα μὲν  δὴ   Ἀλέξανδρος τῇ τετάρτῃ καὶ δεκάτῃ
[7, 11]   ἄλλος φιλῆσαι ἠθέλησε. καὶ οὕτω  δὴ   ἀναλαβόντες τὰ ὅπλα βοῶντές τε
[7, 14]   εἶπεν ἐπὶ τῷ πάντων  δὴ   ἀνθρώπων φιλτάτῳ, οἱ δὲ ἐς
[7, 8]   οὗτοι ἐς τρισκαίδεκα. τούτους μὲν  δὴ   ἀπάγειν κελεύει τὴν ἐπὶ θανάτῳ.
[7, 13]   ἐν ταῖς μάχαις. ταύτας μὲν  δὴ   ἀπαλλάξαι τῆς στρατιᾶς Ἀλέξανδρον, μή
[7, 21]   ἐκτρέψειε καὶ τὰς λίμνας, αἳ  δὴ   ἀρχόμεναι ἀπὸ ταύτης τῆς διώρυχος
[7, 12]   καὶ ἡγεμόνα τοῦ στόλου. οὕτω  δὴ   ἀσπασάμενος ξύμπαντας αὐτός τε δακρύων
[7, 22]   στενὰ ἀπορίᾳ ἡγεμόνος, πρίν γε  δὴ   αὐτὸς πέμψας τὸν ἡγησόμενον ἐπανήγαγεν
[7, 2]   τῶν ταύτῃ σοφιστῶν, ὅντινα μάλιστα  δὴ   αὑτοῦ ἀκράτορα Μεγασθένης ἀνέγραψεν αὐτοὺς
[7, 6]   ἐλύπει τοὺς Μακεδόνας, ὡς πάντῃ  δὴ   βαρβαρίζοντος τῇ γνώμῃ Ἀλεξάνδρου, τὰ
[7, 27]   τῆς ἐς ἅπαν, ὡς θεῷ  δὴ   γεγενημένῳ. καὶ ταῦτα ἐμοὶ ὡς
[7, 18]   λοβὸς ἀφανὴς ἦν, οὕτω  δὴ   ἐγγράψαντα καὶ κατασημηνάμενον τὸ γραμμάτιον
[7, 12]   καὶ ἐπ´ αὐτῇ παιωνίσαι. ~Ἔνθα  δὴ   ἐθελονταὶ ἤδη αὐτῷ ἀπῄεσαν τῶν
[7, 17]   τι ἀναλωθήσεται τὰ περιγιγνόμενα. τούτων  δὴ   εἵνεκα ὕποπτοι Ἀλεξάνδρῳ ἦσαν οὐκ
[7, 7]   πάντῃ ἐποίει τὸν ῥοῦν, οἳ  δὴ   ἐκ Περσῶν πεποιημένοι ἦσαν τοῦ
[7, 30]   εἰς ἓν χωρίον ξυναγαγὼν οὕτω  δὴ   ἐκλογιζέσθω ὅστις τε ὢν αὐτὸς
[7, 10]   τι τοῦ σώματος τῶν γε  δὴ   ἔμπροσθεν μερῶν ἄτρωτον ὑπολέλειπται, οὐδὲ
[7, 4]   τε τοῖς ἐπικαλουμένοις ὡς πιθανοῖς  δὴ   ἐν παντὶ οὖσι, καὶ ἐπὶ
[7, 15]   ἐν τῷ τοιῷδε ἤνυτον. ἔνθα  δὴ   ἐξέλασιν ποιεῖται ἐπὶ Κοσσαίους, ἔθνος
[7, 4]   Σουσίων, συλλαβὼν ἀπέκτεινε. πολλὰ μὲν  δὴ   ἐπεπλημμέλητο ἐκ τῶν κατεχόντων τὰς
[7, 3]   δοῦναι τῶν ἀμφ´ αὑτόν. οὕτω  δὴ   ἐπιβάντα τῇ πυρᾷ κατακλιθῆναι μὲν
[7, 5]   ἔτι τὰ ὀνόματα. καὶ οὕτω  δὴ   ἐπίστευσάν τε ἀληθεύειν Ἀλέξανδρον καὶ
[7, 29]   Αἰακοῦ Ῥαδαμάνθυος, οἷς  δὴ   ἐς Δία ἀνενεχθεῖσα γένεσις
[7, 21]   χώραν τὴν Ἀσσυρίαν. ἔνθεν μὲν  δὴ   ἐς τὸν Πολλακόπαν ἐτρέπετο τοῦ
[7, 16]   καὶ ὀνόματος κατεχομένους. ~Ἐκ τούτου  δὴ   Ἡρακλείδην τὸν Ἀργαίου ἐκπέμπει ἐς
[7, 14]   σπουδῇ οὐκέτι ζῶντα κατέλαβεν. Ἔνθα  δὴ   καὶ ἄλλοι ἄλλα ἀνέγραψαν ὑπὲρ
[7, 29]   ὕβρεως τῆς Μακεδονικῆς· ἐφ´ ὅτῳ  δὴ   καὶ ἐγκαταμῖξαί μοι δοκεῖ ταῖς
[7, 13]   μείονα εἶχον τὸν δεξιόν, ὃν  δὴ   καὶ ἔξω εἶχον ἐν ταῖς
[7, 22]   ἀριστερᾷ ἔχων τὴν Βαβυλῶνα· ἵνα  δὴ   καὶ ἐπλανήθη αὐτῷ μέρος τοῦ
[7, 24]   οἱ ἐλθὸν οὕτω πρᾶξαι·  δὴ   καὶ μᾶλλον ἐπ´ οὐδενὶ ἀγαθῷ
[7, 10]   ἐγὼ ὑπὲρ ἐκείνου; ἄγε  δὴ   καὶ ὅτῳ τραύματα ὑμῶν ἐστι
[7, 20]   πολὺ τῆς μεγάλης θαλάσσης· ἣν  δὴ   καὶ τοὺς σὺν Νεάρχῳ ἀπὸ
[7, 18]   ἐν Ἰψῷ γενομένῃ. καὶ μὲν  δὴ   καὶ ὑπὲρ Καλάνου τοῦ σοφιστοῦ
[7, 12]   τὴν διαβολὴν φέροντα ἦν, οἷα  δὴ   καὶ φοβερώτερα ἐν βασιλείᾳ ὄντα.
[7, 16]   τὸν Περσικὸν ἐξεῦρε, τὴν Ἐρυθρὰν  δὴ   καλουμένην θάλασσαν, κόλπον οὖσαν τῆς
[7, 21]   ἦρος δὲ ὑποφαίνοντος καὶ πολὺ  δὴ   μάλιστα ὑπὸ τροπάς, ἅστινας τοῦ
[7, 6]   λέγονται ἀνιᾶσαι Μακεδόνας, ὡς πάντα  δὴ   μηχανωμένου Ἀλεξάνδρου ὑπὲρ τοῦ μηκέτι
[7, 22]   διάδημα αὐτῇ συνεχόμενον, τὴν μὲν  δὴ   οἷα βαρυτέραν πεσεῖν ἐς τὸ
[7, 8]   ταῦτα ἀκούσας Ἀλέξανδρος (ἦν γὰρ  δὴ   ὀξύτερός τε ἐν τῷ τότε
[7, 3]   μή τις ταύτῃ ὑπεικάθοι, οὕτω  δὴ   ὅπῃ ἐπήγγελλεν αὐτός, κελεῦσαι νησθῆναι
[7, 23]   οὐκ ἔχω μέμψασθαι, πλήν γε  δὴ   ὅτι οὐκ ἐπὶ μεγάλοις μεγάλως
[7, 13]   ἀνδρῶν ἱππέων ἐσταλμένας, πλήν γε  δὴ   ὅτι πελέκεις ἀντὶ δοράτων ἐφόρουν
[7, 1]   παραπλήσιος τοῖς ἄλλοις, πλήν γε  δὴ   ὅτι πολυπράγμων καὶ ἀτάσθαλος, ἀπὸ
[7, 7]   κρατήσαντα. ταῦτα δὲ μεμηχάνητο ἅτε  δὴ   οὐ ναυτικοῖς τοῖς Πέρσαις· οὕτω
[7, 21]   προχωρεῖ κατὰ τὰς ὄχθας, οἷα  δὴ   οὐ πολλοῦ ὄντος αὐτῷ τοῦ
[7, 15]   ἄπιστον πάντῃ ἀνέγραψα· πλήν γε  δὴ   οὔτε τις Ῥωμαίων ὑπὲρ τῆς
[7, 7]   ἐς τὸν Τίγρητα. Τῶν γὰρ  δὴ   ποταμῶν τοῦ τε Εὐφράτου καὶ
[7, 29]   τῷ προηγορεῖν αὐτοῦ, ὡς καλῶς  δὴ   πραχθέντος, ἐπικρύψειν οἴονται τὴν ἁμαρτίαν,
[7, 14]   οὐδ´ ἐθέλειν ἀπαλλαγῆναι, πρίν γε  δὴ   πρὸς βίαν ἀπηνέχθη πρὸς τῶν
[7, 9]   μεγάλα, μικρὰ δὲ ὥς γε  δὴ   πρὸς τὰ ἡμέτερα ξυμβαλεῖν. ὃς
[7, 7]   οὐ ναυτικοῖς τοῖς Πέρσαις· οὕτω  δὴ   συνεχεῖς οἱ καταρράκται πεποιημένοι ἄπορον
[7, 12]   καὶ ὀξύτητα καὶ πολυπραγμοσύνην, ἥκιστα  δὴ   τῇ Ἀλεξάνδρου μητρὶ εὐσχήμονα, ὥστε
[7, 1]   τε καταστρεψάμενος καὶ Καρχηδόνα οὕτω  δὴ   τῆς Ἀσίας πάσης δικαίως ἂν
[7, 19]   ὅσα ἀγάλματα εἰ  δή   τι ἄλλο ἀνάθημα ἐκ τῆς
[7, 24]   αὐτὸν ἐκ τοῦ θρόνου κατὰ  δή   τινα νόμον Περσικόν, περιρρηξαμένους δὲ
[7, 13]   μνήμην ἐποιήσαντο. εἰ δὲ ἱππικὰς  δή   τινας γυναῖκας Ἀτροπάτης ἔδειξεν Ἀλεξάνδρῳ,
[7, 21]   ἐκδιδοῖ ἐς τὰς λίμνας. εἰ  δή   τις μὴ ἀποφράξειε τὸν Πολλακόπαν
[7, 12]   τῆς μητρὸς αὐτῷ ἐξηγγέλλετο, βαρὺ  δὴ   τὸ ἐνοίκιον τῶν δέκα μηνῶν
[7, 18]   βασιλέα αὐτὸν καὶ Ἡφαιστίωνα. θύεσθαι  δὴ   τὸν Πειθαγόραν πρῶτα μὲν ἐπὶ
[7, 15]   Ῥωμαίων πολιτεύματι ἐπεοικὸς ἦν ἐλευθέρῳ  δὴ   τότε ἐς τὰ μάλιστα ὄντι,
[7, 23]   ἄρα τελευτὴ ἦν. Ἔνθα  δὴ   τούς τε Πέρσας ἐπαινέσας τῆς
[7, 8]   τοῦ πατρὸς στρατεύεσθαι, τὸν Ἄμμωνα  δὴ   τῷ λόγῳ ἐπικερτομοῦντες. ταῦτα ἀκούσας
[7, 13]   ὅτι ἔδειξεν ἐς τὸν λεγόμενον  δὴ   τῶν Ἀμαζόνων κόσμον ἐσταλμένας. ~Ἐν
[7, 16]   τῶν Ἀσιανῶν ποταμῶν, πλήν γε  δὴ   τῶν Ἰνδῶν, ἐξίησιν ἐς ταύτην
[7, 22]   ἕνεκα τοῦ διαδήματος. Ἀριστόβουλος μὲν  δὴ   τῶν τινα Φοινίκων τῶν ναυτῶν
[7, 22]   ἦσαν. ~Αὐτὸς δὲ ὡς ἐξελέγξας  δὴ   τῶν Χαλδαίων τὴν μαντείαν, ὅτι
[7, 11]   γέγευται ταύτης τῆς τιμῆς. ἔνθα  δὴ   ὑπολαβὼν Ἀλέξανδρος, ἀλλ´ ὑμᾶς τε,
[7, 27]   Ἀριστοτέλης μὲν Ἀντιπάτρῳ ἐξεῦρε δεδοικὼς  ἤδη   Ἀλέξανδρον Καλλισθένους ἕνεκα, Κάσανδρος δὲ
[7, 24]   ἔχω ἐπαινέσαι. ~Ἀλλὰ γὰρ αὐτῷ  ἤδη   Ἀλεξάνδρῳ ἐγγὺς ἦν τὸ τέλος.
[7, 12]   αὐτῇ παιωνίσαι. ~Ἔνθα δὴ ἐθελονταὶ  ἤδη   αὐτῷ ἀπῄεσαν τῶν Μακεδόνων ὅσοι
[7, 10]   τὴν Ὠρειτῶν γῆν, περιπεπλευκότος δὲ  ἤδη   αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ τὴν ἀπ´
[7, 5]   ἐστεφάνωσε· καὶ γὰρ καὶ οὗτος  ἤδη   ἀφιγμένος ἐς Σοῦσα ἦν· ἐπὶ
[7, 1]   Σικελίαν τε καὶ ἄκραν Ἰαπυγίαν·  ἤδη   γὰρ καὶ ὑποκινεῖν αὐτὸν τὸ
[7, 4]   Ὤχου θυγατέρων τὴν νεωτάτην Παρύσατιν.  ἤδη   δὲ ἦν αὐτῷ ἠγμένη καὶ
[7, 25]   καὶ πεντακοσιάρχας πρὸ τῶν θυρῶν.  ἤδη   δὲ παντάπασι πονήρως ἔχοντα διακομισθῆναι
[7, 7]   Εὐλαῖον ποταμὸν ὡς ἐπὶ θάλασσαν.  ἤδη   δὲ πλησίον ὢν τῆς ἐκβολῆς
[7, 27]   ὀδύνῃ ἀπαλλαγῆναι ἐκ τοῦ πότου.  ἤδη   δέ τις οὐκ ᾐσχύνθη ἀναγράψαι
[7, 8]   καὶ ἄλλοις ἀχθεσθέντες, ὅτι πολλάκις  ἤδη   ἐλύπει αὐτοὺς τε ἐσθὴς
[7, 26]   ἴδοιεν, οἱ δέ, ὅτι τεθνηκέναι  ἤδη   ἐξηγγέλλετο, ἐπικρύπτεσθαι δὲ αὐτοῦ ἐτόπαζον
[7, 25]   ἐμφαγεῖν καὶ καθεύδειν αὐτοῦ, ὅτι  ἤδη   ἐπύρεσσεν. ἐκκομισθέντα δὲ ἐπὶ κλίνης
[7, 6]   γῆς τῆς δοριαλώτου παῖδας ἡβάσκοντας  ἤδη   ἐς τρισμυρίους ἄγοντες τὴν αὐτὴν
[7, 25]   ἐς δὲ τὴν ὑστεραίαν κακῶς  ἤδη   ἔχοντα ὅμως θῦσαι τὰ τεταγμένα.
[7, 14]   τὸ σῶμα· ἑβδόμη τε ἡμέρα  ἤδη   ἦν αὐτῷ τῆς νόσου καὶ
[7, 10]   ἐκ χειρὸς τέτρωμαι καὶ τετόξευμαι  ἤδη   καὶ ἀπὸ μηχανῆς βέβλημαι, καὶ
[7, 25]   τῇ ἑσπέρᾳ, καὶ λουσάμενον ἔχειν  ἤδη   κακῶς. τῇ δὲ ὑστεραίᾳ μετακομισθῆναι
[7, 1]   ἂν ἀτρεμοῦντα ἐπ´ οὐδενὶ τῶν  ἤδη   κεκτημένων, οὐδὲ εἰ τὴν Εὐρώπην
[7, 15]   πένθει καὶ αὐτός τε αὑτὸν  ἤδη   μετεκάλει ἀπ´ αὐτοῦ καὶ οἱ
[7, 25]   αὖθις ἐς τὴν καμάραν πυρέσσειν  ἤδη   ξυνεχῶς τὴν νύκτα ὅλην· τῇ
[7, 26]   ὕστερον ἀποθανεῖν, ὡς τοῦτο ἄρα  ἤδη   ὂν τὸ ἄμεινον. οὐ πόρρω
[7, 11]   ὅτι σὺ Περσῶν μέν τινας  ἤδη   πεποίησαι σαυτῷ συγγενεῖς καὶ καλοῦνται
[7, 8]   οἱ δὲ ὡς ὑπερορώμενοί τε  ἤδη   πρὸς Ἀλεξάνδρου καὶ ἀχρεῖοι πάντῃ
[7, 9]   τῇ Μακεδονίᾳ ἐς τοσόνδε ἐταπείνωσεν,  ἤδη   ταῦτά γε καὶ ἡμῶν αὐτῷ
[7, 16]   τὸ δαιμόνιον παρελθόντα ἐχρῆν  ἤδη   τελευτῆσαι. καί που τυχὸν καὶ
[7, 12]   τὸ ἀληθὲς ἐκτρέπουσιν, ἐξηττώμενον Ἀλέξανδρον  ἤδη   τῆς μητρὸς τῶν διαβολῶν τῶν
[7, 12]   τε μισθοφορὰν οὐ τοῦ ἐξήκοντος  ἤδη   χρόνου ἔδωκεν Ἀλέξανδρος μόνον, ἀλλὰ
[7, 18]   τῷ τότε ἀμεληθῆναι, ὕστερον δέ,  ἐπειδὴ   ἐτελεύτησεν ἐν Βαβυλῶνι Ἀλέξανδρος, ἐς
[7, 10]   τοῖς οἴκοι ἀποπέμψειν ἤμελλον· ἀλλ´  ἐπειδὴ   πάντες ἀπιέναι βούλεσθε, ἄπιτε πάντες,
[7, 18]   Ἀλέξανδρος ἐπῄνεσε καὶ τὸν Πειθαγόραν,  ἐπειδὴ   παρῆλθεν εἰς Βαβυλῶνα, ἤρετο ὅτου
[7, 18]   τῷ Βαβυλῶνος σατράπῃ ἀπέλιπεν Ἀλέξανδρος,  ἐπειδὴ   συνέμιξεν ἐπανιόντι αὐτῷ ἐξ Ἰνδῶν,
[7, 16]   ἔπος· ἔχει δὲ τὸ ἔπος  Εὐριπίδῃ   ὧδε· Μάντις δ´ ἄριστος ὅστις
[7, 11]   ὡς ἀπηγγέλλετο αὐτῷ, δὲ  σπουδῇ   ἐξέρχεται καὶ ἰδών τε ταπεινῶς
[7, 14]   δὲ παρ´ αὐτὸν ἐλθὼν  σπουδῇ   οὐκέτι ζῶντα κατέλαβεν. Ἔνθα δὴ
[7, 17]   ἕω ἐπέστρεφεν, ἑλώδη τε καὶ  τεναγώδη   ἦν. καὶ οὕτω καὶ ἑκόντα
[7, 17]   εἰ ταύτῃ πρὸς ἕω ἐπέστρεφεν,  ἑλώδη   τε καὶ τεναγώδη ἦν. καὶ
[7, 9]   καὶ τῶν μετάλλων τὴν ἐργασίαν  ἀδεῆ   παρέσχε, Θεσσαλῶν δὲ ἄρχοντας, οὓς
[7, 25]   τοῦ πλοῦ, τοὺς μὲν ὡς  πεζῇ   ἰόντας παρασκευάζεσθαι ἐς τετάρτην ἡμέραν,
[7, 20]   τῶν ἀνδρῶν καὶ εἴ τις  ἀγαθὴ   καρποὺς ἐκφέρειν εἴ τις
[7, 8]   ἀποπέμπει δὲ ἐς τὰ σφέτερα  ἤθη,   ἐπιδώσει δὲ {μένουσιν} ὅσα αὐτούς
[7, 8]   βαρβάρων ἐς τὰ Μακεδονικὰ  ἤθη   κόσμησις καὶ ἀνάμιξις τῶν ἀλλοφύλων
[7, 29]   πέλας ἀφθονώτατος. ~Εἰ δέ τι  ἐπλημμελήθη   Ἀλεξάνδρῳ δι´ ὀξύτητα ὑπ´
[7, 22]   τὴν Βαβυλῶνα· ἵνα δὴ καὶ  ἐπλανήθη   αὐτῷ μέρος τοῦ ναυτικοῦ κατὰ
[7, 24]   περιρρηξαμένους δὲ τύπτεσθαι τά τε  στήθη   καὶ τὰ πρόσωπα ὡς ἐπὶ
[7, 24]   ἐπὶ μεγάλῳ κακῷ. ταῦτα ὡς  ἐξηγγέλθη   Ἀλεξάνδρῳ, κελεῦσαι στρεβλωθῆναι τὸν καθίσαντα,
[7, 20]   ἐκφέρειν καὶ πάντα ὡραῖα. Ταυτὶ  ἀπηγγέλθη   Ἀλεξάνδρῳ τὰ μὲν πρὸς Ἀρχίου,
[7, 27]   πότου. ἤδη δέ τις οὐκ  ᾐσχύνθη   ἀναγράψαι ὅτι αἰσθόμενος οὐ βιώσιμον
[7, 18]   τῇ τελευτῇ ἄρα τῇ Ἀλεξάνδρου  ἐθειάσθη.   ~Παρελθόντι δ´ αὐτῷ ἐς Βαβυλῶνα
[7, 13]   πρὸ Ἀλεξάνδρου, Ξενοφῶν ἂν  ἐμνήσθη   αὐτῶν, Φασιανῶν τε μνησθεὶς καὶ
[7, 22]   ἄχαρι, καθάπερ ἐκεῖνοι ἐμαντεύσαντο, ἀλλὰ  ἔφθη   γὰρ ἐλάσας ἔξω Βαβυλῶνος πρίν
[7, 27]   Ἀλεξάνδρου τελευτῆς, καὶ φάρμακον ὅτι  ἐπέμφθη   παρὰ Ἀντιπάτρου Ἀλεξάνδρῳ καὶ ἐκ
[7, 11]   ἀλλ´ οὐδὲ ἐς τὴν ὑστεραίαν  ὤφθη.   τῇ τρίτῃ δὲ καλέσας εἴσω
[7, 11]   ἐθεράπευσε τὸ σῶμα οὔτε τῳ  ὤφθη   τῶν ἑταίρων· ἀλλ´ οὐδὲ ἐς
[7, 14]   ὅντινα ὀλίγῳ πρόσθεν ἔφαμεν ὅτι  διηνέχθη   πρὸς Ἡφαιστίωνα· καὶ τοῦτο δὲ
[7, 14]   πρίν γε δὴ πρὸς βίαν  ἀπηνέχθη   πρὸς τῶν ἑταίρων· οἱ δέ,
[7, 29]   εἴ τι ἐς τὸ ὑπερογκότερον  προήχθη   βαρβαρίσαι, οὐ μεγάλα τίθεμαι ἔγωγε,
[7, 2]   ὡς Διὸς υἱὸς καὶ αὐτὸς  εἴη,   εἴπερ οὖν καὶ Ἀλέξανδρος, καὶ
[7, 5]   ἐξ Ἀλεξάνδρου μὴ πεῖρα αὕτη  εἴη   καθειμένη, ὅτῳ οὐκ ἀποχρῶσα
[7, 5]   πολλοί, ἀλλ´ ἐπικρύπτουσιν ὅτῳ τι  εἴη   συμβόλαιον, τὴν μὲν ἀπιστίαν τῶν
[7, 29]   τις τὴν Ἀλεξάνδρου μὴ ἀνεπιεικῶς  ἐνθυμηθείη   καὶ τὸ διηνεκὲς τῆς εὐτυχίας
[7, 13]   τῆς στρατιᾶς Ἀλέξανδρον, μή τι  νεωτερισθείη   κατ´ αὐτὰς ἐς ὕβριν πρὸς
[7, 14]   τῷ Ἀλεξάνδρῳ ὡς μὴ ἐφήδεσθαι  δοκοίη   τελευτήσαντι Ἡφαιστίωνι. οὔκουν οὐδὲ ἄλλον
[7, 29]   φαινόμενα, εἰ δράσας αὐτὰ  ξυγχωροίη   ὅτι οὐ καλὰ ἔδρασεν, αὐτῷ
[7, 2]   δοῦναι, οὔτε αὖ δεδιέναι, ὅτου  κρατοίη   ἐκεῖνος, ἔστιν οὗ εἴργεσθαι· ζῶντι
[7, 20]   καρποὺς ἐκφέρειν εἴ τις  κακή·   καὶ οὖν καὶ τοῦτο αἴτιον
[7, 24]   οἱ δὲ καὶ τῶν ἐν  φυλακῇ   ἀδέσμῳ ὄντα λέγουσιν, ἔρημον ἰδόντα
[7, 1]   τῆς Ἀσίας ἐπάρχοντας οὐ σὺν  δίκῃ   καλεῖν σφᾶς μεγάλους βασιλέας. ἔνθεν
[7, 11]   διδόμεναι καὶ στρατιὰ  βαρβαρικὴ   ἐς λόχους τε καταλεγομένη καὶ
[7, 6]   ἐπὶ τούτοις ἱππαρχία προσγενομένη, οὐ  βαρβαρικὴ   πᾶσα, ἀλλὰ ἐπαυξηθέντος γὰρ
[7, 14]   χιλίαρχον ἐπὶ τῇ ἵππῳ τῇ  ἑταιρικῇ   Ἀλέξανδρος, ὡς μὴ ἀπόλοιτο τὸ
[7, 8]   αὐτοὺς τε ἐσθὴς  Περσικὴ   ἐς τοῦτο φέρουσα καὶ τῶν
[7, 11]   ἀσθέτεροι ἄλλοι} καὶ ἀργυρασπίδων τάξις  Περσικὴ   καὶ τῶν ἑταίρων ἵππος
[7, 29]   Ἀπόλλωνος. ὡς ἔμοιγε καὶ  Περσικὴ   σκευὴ σόφισμα δοκεῖ εἶναι πρός
[7, 20]   Τύλος δὲ αὐτῇ εἶναι ὄνομα·  μεγάλη   δὲ εἶναι καὶ οὔτε τραχεῖα
[7, 16]   τῆς κατ´ Ἰνδοὺς ἐκπεριερχομένη  μεγάλη   θάλασσα ἀναχεῖται εἰς κόλπον τὸν
[7, 13]   ἐπ´ αὐτὰς λόγος κατέχει ὅτι  ἐστάλη   καὶ ζωστῆρά τινα Ἱππολύτης τῆς
[7, 20]   Ἀλεξάνδρῳ ἐφ´ οἷστισι πρὸς αὐτοῦ  ἐστάλη·   οὐ γὰρ ἐπὶ τῷ πλεῦσαι
[7, 12]   καὶ ὅντινα ἴσον τῇ ἑαυτοῦ  κεφαλῇ   ἄγει, Κρατερόν, ξυμπέμπει αὐτοῖς φύλακά
[7, 14]   ἑταῖρον ὅντινα ἴσον τῇ ἐμαυτοῦ  κεφαλῇ   ἦγον. ἐναγίζειν τε ὅτι ἀεὶ
[7, 22]   αὐτοῦ ἐβρέχετο, περιθεὶς δὲ τῇ  κεφαλῇ   τῇ αὑτοῦ οὕτω διήνεγκε. καὶ
[7, 22]   παθεῖν, ἀνέπλει αὖθις κατὰ τὰ  ἕλη   θαρρῶν, ἐν ἀριστερᾷ ἔχων τὴν
[7, 22]   δὲ ἔπλει Ἀλέξανδρος κατὰ τὰ  ἕλη,   κυβερνᾶν γὰρ αὐτὸν λόγος τὴν
[7, 21]   κατὰ τὸν Πολλακόπαν ἐς τὰ  ἕλη   τε ἐκτρέψειε καὶ τὰς λίμνας,
[7, 14]   ἀνέγραψαν· καὶ ὅτι πένθος ποιεῖσθαι  περιηγγέλη   κατὰ πᾶσαν τὴν χώραν τὴν
[7, 11]   οἷς αὐτῷ νόμος καὶ θοίνην  δημοτελῆ   ἐποίησε, καθήμενός τε αὐτὸς καὶ
[7, 9]   ἐκτησάμην, ὑμῖν ἔρχεται, τε  κοίλη   Συρία καὶ Παλαιστίνη καὶ
[7, 6]   κάλλει τοῦ σώματος τῇ  ἄλλῃ   ἀρετῇ ὑπερφέροντες ἐφαίνοντο, καὶ πέμπτη
[7, 12]   τῇ τε ἀξιώσει καὶ τῇ  ἄλλῃ   θεραπείᾳ Ἀντίπατρον οὐδὲ μεμνῆσθαι τοῦ
[7, 18]   τιμωρούμενον τοὺς σατράπας ὅσοι ἐπ´  ἄλλῃ   καὶ ἄλλῃ χώρᾳ τεταγμένοι ἦσαν,
[7, 19]   ἐς Σοῦσα ὅπῃ  ἄλλῃ   τῆς Ἀσίας, ταῦτα δοῦναι ἄγειν
[7, 20]   περαιωθῆναι ἐτόλμησεν· Ἀνδροσθένης δὲ ξὺν  ἄλλῃ   τριακοντόρῳ σταλεὶς καὶ τῆς χερρονήσου
[7, 18]   σατράπας ὅσοι ἐπ´ ἄλλῃ καὶ  ἄλλῃ   χώρᾳ τεταγμένοι ἦσαν, ἐπιστεῖλαι Πειθαγόρᾳ
[7, 21]   ταύτῃ γῆ καὶ πηλὸς  πολλὴ   αὐτῆς, οἵα δεχομένη τὸ ὕδωρ
[7, 20]   εἶναι καὶ οὔτε τραχεῖα  πολλὴ   οὔτε ὑλώδης, ἀλλ´ οἵα καρπούς
[7, 23]   ἕνεκα μέμφομαι. ἔλεγε γὰρ  ἐπιστολὴ   κατασκευασθῆναι Ἡφαιστίωνι ἡρῷον ἐν Ἀλεξανδρείᾳ
[7, 27]   δὲ καὶ ὅτι ἐν ἡμιόνου  ὁπλῇ   ἐκόμισε καὶ τοῦτο ἀνέγραψαν. δοῦναι
[7, 20]   ποταμοῦ, μικροτέρα αὕτη καὶ δασεῖα  ὕλῃ   παντοίᾳ· εἶναι δὲ ἐν αὐτῇ
[7, 27]   γεγενημένῳ. καὶ ταῦτα ἐμοὶ ὡς  μὴ   ἀγνοεῖν δόξαιμι μᾶλλον ὅτι λεγόμενά
[7, 1]   τι τῶν ἠγνοημένων, εἰ καὶ  μὴ   ἄλλῳ τῳ, ἀλλὰ αὐτόν γε
[7, 28]   βεβαιότατος, πρὸς δὲ τῶν ἐξαπατώντων  μὴ   ἁλῶναι ἀσφαλέστατος, χρημάτων τε ἐς
[7, 29]   νεότητά τέ τις τὴν Ἀλεξάνδρου  μὴ   ἀνεπιεικῶς ἐνθυμηθείη καὶ τὸ διηνεκὲς
[7, 14]   ἵππῳ τῇ ἑταιρικῇ Ἀλέξανδρος, ὡς  μὴ   ἀπόλοιτο τὸ ὄνομα τοῦ Ἡφαιστίωνος
[7, 21]   τὰς λίμνας. εἰ δή τις  μὴ   ἀποφράξειε τὸν Πολλακόπαν αὖθις, ὡς
[7, 9]   ἀπὸ τούτων τῶν πόνων ὅτι  μὴ   αὕτη πορφύρα καὶ τὸ
[7, 13]   εἴπερ οὖν ἔτι ἦσαν Ἀμαζόνες.  μὴ   γενέσθαι μὲν γὰρ παντελῶς τὸ
[7, 5]   χάριτι μείζονι ἐγίγνετο αὐτοῖς τὸ  μὴ   γνωσθῆναι μᾶλλόν τι τὸ
[7, 17]   παρελθεῖν εἴσω Βαβυλῶνος Ἀλέξανδρον, ὡς  μὴ   δι´ ὀλίγου τὸν νεὼν ἐπιτελεσθέντα
[7, 10]   Ἰνδὸν ποταμόν, οὐδενὶ ἄλλῳ ὅτι  μὴ   Διονύσῳ περαθέντα, καὶ τὸν Ὑδάσπην
[7, 24]   δὲ οὐδὲν ἄλλο κατειπεῖν ὅτι  μὴ   ἐπὶ νοῦν οἱ ἐλθὸν οὕτω
[7, 21]   δεχομένη τὸ ὕδωρ τοῦ ποταμοῦ  μὴ   εὐμαρῆ τὴν ἀποστροφὴν αὐτοῦ παρέχειν·
[7, 14]   δὲ δρᾶσαι, τῷ Ἀλεξάνδρῳ ὡς  μὴ   ἐφήδεσθαι δοκοίη τελευτήσαντι Ἡφαιστίωνι. οὔκουν
[7, 20]   θήραν ποιεῖσθαι ἀπ´ αὐτῶν, ὅτι  μὴ   θῦσαί τινα τῇ θεῷ ἐθέλοντα
[7, 29]   εἶναι αὐτῷ τὸ πλημμέλημα, εἰ  μὴ   καὶ σόφισμα ἦν τυχὸν ἐς
[7, 26]   φήμην τινὰ ἐκ τοῦ θεοῦ  μὴ   κομίζεσθαι εἰς τὸ ἱερόν, ἀλλὰ
[7, 30]   ἑταίρους. ~Ὅστις δὲ κακίζει Ἀλέξανδρον,  μὴ   μόνον ὅσα ἄξια κακίζεσθαί ἐστι
[7, 11]   ἠκολούθησε τῷ βασιλεῖ ἀπαλλαττομένῳ ὅτι  μὴ   οἱ ἀμφ´ αὐτὸν ἑταῖροί τε
[7, 29]   πρός τε τοὺς βαρβάρους, ὡς  μὴ   πάντῃ ἀλλότριον αὐτῶν φαίνεσθαι τὸν
[7, 5]   τὰ ὀνόματα δεδιότες ἐξ Ἀλεξάνδρου  μὴ   πεῖρα αὕτη εἴη καθειμένη, ὅτῳ
[7, 22]   κεφαλήν, τῶν μάντεων ταύτῃ ἐξηγησαμένων,  μὴ   περιιδεῖν σώαν ἐκείνην τὴν κεφαλὴν
[7, 12]   τὸ σῶμα ἔχοντα ἀπέπεμπεν αὐτόν,  μὴ   ποθῆσαι στρατηγὸν τοὺς ἰόντας. Λόγος
[7, 29]   μέλλον ταύτην ἐλπίδα ἀγαθὴν ὑπολειπομένην,  μή   ποτε ἂν παραπλήσιόν τι ἁμαρτεῖν,
[7, 16]   ἐκ τοῦ θεοῦ τοῦ Βήλου  μὴ   πρὸς ἀγαθοῦ οἱ εἶναι τὴν
[7, 16]   βασιλεῦ, ἔφασαν οἱ Χαλδαῖοι,  μὴ   πρὸς δυσμὰς ἀφορῶν αὐτὸς μηδὲ
[7, 9]   τις ἀποδεῖξαι θησαυροὺς ἐμοὺς ὅτι  μὴ   ταῦτα, ὑμέτερα κτήματα ὅσα
[7, 12]   μετάπεμψις αὐτοῦ ἔφερεν, ἀλλ´ ὡς  μή   τι ἐκ τῆς διαφορᾶς αὐτοῖς
[7, 13]   δὴ ἀπαλλάξαι τῆς στρατιᾶς Ἀλέξανδρον,  μή   τι νεωτερισθείη κατ´ αὐτὰς ἐς
[7, 7]   ἐκ Περσῶν πεποιημένοι ἦσαν τοῦ  μή   τινα ἀπὸ θαλάσσης ἀναπλεῦσαι εἰς
[7, 11]   οὔτε ἡμέρας οὔτε νυκτός, εἰ  μή   τινα οἶκτον σφῶν ἕξει Ἀλέξανδρος.
[7, 21]   ὑπερβάλλει ἐς τὴν χώραν, εἰ  μή   τις ἀναστομώσας αὐτὸν κατὰ τὸν
[7, 18]   τῷ βασιλεῖ, εἰ φυλάττεσθαι παραινέσειε  μή   τις αὐτῷ κίνδυνος ἐν τῷ
[7, 3]   ἀλλὰ ἄλλως ἂν ἀπαλλαγέντα, εἰ  μή   τις ταύτῃ ὑπεικάθοι, οὕτω δὴ
[7, 10]   τὸν Ὕφασιν διαπεράσαντα ἄν, εἰ  μὴ   ὑμεῖς ἀπωκνήσατε, καὶ ἐς τὴν
[7, 21]   ἀποστροφὴν αὐτοῦ τῇ τεταγμένῃ ὥρᾳ  μὴ   χαλεπῶς γίγνεσθαι. τούτων ἕνεκα ἐπί
[7, 9]   τοῖς προσχώροις τῶν βαρβάρων, ὡς  μὴ   χωρίων ἔτι ὀχυρότητι πιστεύοντας μᾶλλον
[7, 14]   ἐκέλευσε, βαρβαρικὸν τοῦτό γε καὶ  οὐδαμῇ   Ἀλεξάνδρῳ πρόσφορον, ἀλλὰ τῇ Ξέρξου
[7, 7]   τε ἀπὸ οὗ τὴν χώραν  οὐδαμῇ   παρέχει. δὲ Εὐφράτης μετέωρός
[7, 14]   ἔστιν ὅτε ὅτι ἡνιόχει, τοῦτο  οὐδαμῇ   πιστὸν ἔμοιγε λέγοντες· ἄλλοι δέ,
[7, 30]   ἀνθρώπων τιμή τε αὐτοῦ καὶ  μνήμη   οὐκ ἀνθρωπίνη οὖσα, καὶ νῦν
[7, 30]   τοσούτου ἄλλοι χρησμοὶ ἐπὶ τῇ  τιμῇ   αὐτοῦ τῷ ἔθνει τῷ Μακεδόνων
[7, 19]   τι ἄλλο ἐπιεικὲς ἐπὶ  τιμῇ   ἐπέπρακτο Ἄραψιν ἐς αὐτόν· τὸ
[7, 23]   πλείονα δὲ τῶν οὐκ ἐν  τιμῇ   στρατευομένων ἔφερεν· ἐπὶ τούτοις δὲ
[7, 30]   ἐς τοῦτο ἐξ ἀνθρώπων  τιμή   τε αὐτοῦ καὶ μνήμη οὐκ
[7, 16]   καὶ ἄμεινον αὐτῷ ἦν ἐν  ἀκμῇ   τῆς τε ἄλλης δόξης καὶ
[7, 14]   τούτῳ Ἡφαιστίων ἔκαμε τὸ σῶμα·  ἑβδόμη   τε ἡμέρα ἤδη ἦν αὐτῷ
[7, 6]   ὡς πάντῃ δὴ βαρβαρίζοντος τῇ  γνώμῃ   Ἀλεξάνδρου, τὰ δὲ Μακεδονικὰ νόμιμά
[7, 3]   καρτερόν τέ ἐστι καὶ ἀνίκητον  γνώμη   ἀνθρωπίνη τι περ ἐθέλοι
[7, 4]   ἂν ἐδόκουν αὐτῷ τῇ αὐτῇ  γνώμῃ   ἐξεργάσασθαι. δὲ καὶ γάμους
[7, 4]   Ὀξυάρτου τοῦ Βακτρίου παῖς  Ῥωξάνη.   Δρύπετιν δὲ Ἡφαιστίωνι δίδωσι, Δαρείου
[7, 21]   θάλασσαν κατὰ πολλά τε καὶ  ἀφανῆ   στόματα ἐκδίδωσι. τετηκυίας δὲ τῆς
[7, 21]   τήν τε ἀποστροφὴν αὐτοῦ τῇ  τεταγμένῃ   ὥρᾳ μὴ χαλεπῶς γίγνεσθαι. τούτων
[7, 4]   Παρύσατιν. ἤδη δὲ ἦν αὐτῷ  ἠγμένη   καὶ Ὀξυάρτου τοῦ Βακτρίου
[7, 5]   Ἀλεξάνδρου μὴ πεῖρα αὕτη εἴη  καθειμένη,   ὅτῳ οὐκ ἀποχρῶσα μισθοφορὰ
[7, 11]   βαρβαρικὴ ἐς λόχους τε  καταλεγομένη   καὶ τὰ Μακεδονικὰ ὀνόματα ἄγημά
[7, 18]   καὶ Λυσίμαχον τῇ ἐν Ἰψῷ  γενομένῃ.   καὶ μὲν δὴ καὶ ὑπὲρ
[7, 6]   καὶ πέμπτη ἐπὶ τούτοις ἱππαρχία  προσγενομένη,   οὐ βαρβαρικὴ πᾶσα, ἀλλὰ
[7, 21]   πηλὸς πολλὴ αὐτῆς, οἵα  δεχομένη   τὸ ὕδωρ τοῦ ποταμοῦ μὴ
[7, 16]   τῆς ἑῴας τῆς κατ´ Ἰνδοὺς  ἐκπεριερχομένη   μεγάλη θάλασσα ἀναχεῖται εἰς
[7, 14]   Ἡφαιστίωνι ἀνέθεσαν ἀποθανόντι· πρῶτον δὲ  Εὐμενῆ   ἄρξαι τοῦ σοφίσματος, ὅντινα ὀλίγῳ
[7, 13]   Τραπεζοῦντα κατελθεῖν οἱ Ἕλληνες ἐπῆλθον  ἔθνη   βαρβαρικά, ἵναπερ καὶ ταῖς Ἀμαζόσιν
[7, 16]   τῶν ἀμφ´ Ἀλέξανδρον ἐπελθόντων τὰ  ἔθνη   ταῦτα, οἱ δὲ κατὰ τὰ
[7, 23]   οὐκ ὀλίγους, ὅτι καὶ ταῦτα  ἔθνη   τῶν προσχώρων τῇ Περσίδι μαχιμώτατα
[7, 14]   εἶναι· παίδων γὰρ ἀγὼν ἦν  ἐκείνῃ   τῇ ἡμέρᾳ γυμνικός· ἐπεὶ δὲ
[7, 3]   τέ ἐστι καὶ ἀνίκητον γνώμη  ἀνθρωπίνη   τι περ ἐθέλοι ἐξεργάσασθαι.
[7, 30]   τε αὐτοῦ καὶ μνήμη οὐκ  ἀνθρωπίνη   οὖσα, καὶ νῦν δὲ διὰ
[7, 9]   τε κοίλη Συρία καὶ  Παλαιστίνη   καὶ μέση τῶν ποταμῶν
[7, 29]   οἴονται τὴν ἁμαρτίαν, κακῶς γιγνώσκοντες.  μόνη   γὰρ ἔμοιγε δοκεῖ ἴασις ἁμαρτίας
[7, 27]   γενέσθαι ὀξεῖαν, καὶ ἐπὶ τῇ  ὀδύνῃ   ἀπαλλαγῆναι ἐκ τοῦ πότου. ἤδη
[7, 10]   τῶν ἀφιεμένων οὗ γε οὐκ  ἴχνη   ἐν ἐμαυτῷ φέρω· ἀλλὰ καὶ
[7, 6]   τῇ τε σκευῇ καὶ τῇ  φωνῇ   περσίζων ἐλύπει αὐτούς, ὅτι τῷ
[7, 18]   ἣν παρὰ Μαζαίῳ τῷ Βαβυλῶνος  σατράπῃ   ἀπέλιπεν Ἀλέξανδρος, ἐπειδὴ συνέμιξεν ἐπανιόντι
[7, 19]   Πασαργάδας ἐς Σοῦσα  ὅπῃ   ἄλλῃ τῆς Ἀσίας, ταῦτα δοῦναι
[7, 3]   τις ταύτῃ ὑπεικάθοι, οὕτω δὴ  ὅπῃ   ἐπήγγελλεν αὐτός, κελεῦσαι νησθῆναι αὐτῷ
[7, 1]   εἰ τὰς Βρεττανῶν νήσους τῇ  Εὐρώπῃ,   ἀλλὰ ἔτι ἂν ἐπέκεινα ζητεῖν
[7, 21]   τὸ ὕδωρ τοῦ ποταμοῦ μὴ  εὐμαρῆ   τὴν ἀποστροφὴν αὐτοῦ παρέχειν· ἀλλὰ
[7, 22]   κυβερνᾶν γὰρ αὐτὸν λόγος τὴν  τριήρη,   πνεύματος μεγάλου ἐμπεσόντος αὐτῷ ἐς
[7, 9]   τοὺς πολλοὺς νέμοντας ἀνὰ τὰ  ὄρη   πρόβατα ὀλίγα καὶ ὑπὲρ τούτων
[7, 8]   χειρὶ ἐπιδεικνύων τοῖς ὑπασπισταῖς οὕστινας  χρὴ   συλλαμβάνειν· καὶ ἐγένοντο οὗτοι ἐς
[7, 15]   ἀποχωροῦντες ἀθρόοι ὅπως ἂν  προχωρῇ   ἑκάστοις οὕτω διαφεύγουσιν, ἐς ἀπορίαν
[7, 17]   ἐπετέτραπτο, δὲ τῇ στρατιᾷ  πάσῃ   ἐπενόει τὸ ἔργον ἐργάσασθαι. εἶναι
[7, 17]   γὰρ τοῦ Βήλου νεὼς ἐν  μέσῃ   τῇ πόλει ἦν τῶν Βαβυλωνίων,
[7, 9]   καὶ Παλαιστίνη καὶ  μέση   τῶν ποταμῶν ὑμέτερον κτῆμά εἰσι,
[7, 23]   καὶ πολυτελείᾳ ἐκπρεπέστατον, καὶ ὅπως  ἐπικρατήσῃ   ἐπικαλεῖσθαι ἀπὸ Ἡφαιστίωνος, καὶ τοῖς
[7, 5]   γενομένην, ὅτι παραταξάμενος σὺν τῇ  ὑπολειφθείσῃ   δυνάμει πρὸς τοὺς νεωτερίζοντας τῶν
[7, 23]   λοιπόν, ὁπηλίκον ἂν ἁμάρτῃς, οὐδὲν  πείσῃ   ἐξ ἐμοῦ ἄχαρι. τοῦτο ἀνδρὶ
[7, 20]   τὴν χώραν τὴν προσεχῆ τῇ  θαλάσσῃ   καὶ τοὺς κατοικοῦντας αὐτὴν ἀνθρώπους,
[7, 16]   Ὑρκανίαν καλουμένην ποίᾳ τινὶ ξυμβάλλει  θαλάσσῃ,   πότερα τῇ τοῦ πόντου τοῦ
[7, 3]   νόμῳ καὶ ᾄδοντα τῇ Ἰνδῶν  γλώσσῃ.   οἱ δὲ Ἰνδοὶ λέγουσιν ὅτι
[7, 20]   ἡμέρας καὶ νυκτὸς κατ´ οὖρον  θεούσῃ   νηΐ· Τύλος δὲ αὐτῇ εἶναι
[7, 25]   πλοῦ αὖθις παραγγέλλειν. τῇ δ´  ἐπιούσῃ   μόγις ἐκκομισθῆναι πρὸς τὰ ἱερὰ
[7, 23]   κατασκευασθῆναι Ἡφαιστίωνι ἡρῷον ἐν Ἀλεξανδρείᾳ  τῇ   Αἰγυπτίᾳ, ἔν τε τῇ πόλει
[7, 18]   ὅτι ἐπὶ τῇ τελευτῇ ἄρα  τῇ   Ἀλεξάνδρου ἐθειάσθη. ~Παρελθόντι δ´ αὐτῷ
[7, 30]   τε ἐπισημῆναι ἐπὶ τῇ τελευτῇ  τῇ   Ἀλεξάνδρου λέγονται καὶ φάσματα ἄλλα
[7, 12]   ὀξύτητα καὶ πολυπραγμοσύνην, ἥκιστα δὴ  τῇ   Ἀλεξάνδρου μητρὶ εὐσχήμονα, ὥστε καὶ
[7, 6]   καὶ κάλλει τοῦ σώματος  τῇ   ἄλλῃ ἀρετῇ ὑπερφέροντες ἐφαίνοντο, καὶ
[7, 12]   εἶναι τῇ τε ἀξιώσει καὶ  τῇ   ἄλλῃ θεραπείᾳ Ἀντίπατρον οὐδὲ μεμνῆσθαι
[7, 21]   διήκουσιν ἔστε ἐπὶ τὴν ξυνεχῆ  τῇ   Ἀράβων γῇ, καὶ ἔνθεν μὲν
[7, 20]   ἐλάφοις, καὶ ταύτας ἀνεῖσθαι ἀφέτους  τῇ   Ἀρτέμιδι, οὐδὲ εἶναι θέμις θήραν
[7, 23]   τῇ μισθοφορᾷ προὔχοντας, τὸν δὲ  τῇ   ἀρχῇ τῆς δεκάδος, δώδεκα δὲ
[7, 1]   κεκτημένων, οὐδὲ εἰ τὴν Εὐρώπην  τῇ   Ἀσίᾳ προσέθηκεν, οὐδ´ εἰ τὰς
[7, 4]   τὰ μεγάλα ἂν ἐδόκουν αὐτῷ  τῇ   αὐτῇ γνώμῃ ἐξεργάσασθαι. δὲ
[7, 22]   ἐβρέχετο, περιθεὶς δὲ τῇ κεφαλῇ  τῇ   αὑτοῦ οὕτω διήνεγκε. καὶ οἱ
[7, 19]   τέμνοντι τὰς κυπαρίσσους τὰς ἐν  τῇ   Βαβυλωνίᾳ· τούτων γὰρ μόνων τῶν
[7, 15]   ἐπαινούντων τε καὶ στεφανούντων ἐπὶ  τῇ   βασιλείᾳ τῆς Ἀσίας, καὶ ἐξ
[7, 20]   τὰς ἐντολὰς τοῦ πατρὸς πρὸς  τῇ   γῇ ἐφέρετο, ἀλλὰ μετέωρος γὰρ
[7, 7]   τε ῥεῖ καὶ ἰσοχείλης πανταχῇ  τῇ   γῇ, καὶ διώρυχες δὲ πολλαὶ
[7, 6]   Μακεδόνας, ὡς πάντῃ δὴ βαρβαρίζοντος  τῇ   γνώμῃ Ἀλεξάνδρου, τὰ δὲ Μακεδονικὰ
[7, 25]   ὑπὲρ τοῦ πλοῦ αὖθις παραγγέλλειν.  τῇ   δ´ ἐπιούσῃ μόγις ἐκκομισθῆναι πρὸς
[7, 25]   ὅπως ἔσται ἐς τρίτην ἡμέραν.  τῇ   δὲ ὑστεραίᾳ λούσασθαι αὖθις καὶ
[7, 25]   ἤδη ξυνεχῶς τὴν νύκτα ὅλην·  τῇ   δὲ ὑστεραίᾳ λούσασθαι καὶ λουσάμενον
[7, 25]   καὶ λουσάμενον ἔχειν ἤδη κακῶς.  τῇ   δὲ ὑστεραίᾳ μετακομισθῆναι ἐς τὴν
[7, 23]   δεκαστάτηρον καὶ τοῦτον, ὥστε ἐν  τῇ   δεκάδι τέσσαρας μὲν εἶναι Μακεδόνας,
[7, 12]   τε αὐτῷ καὶ ὅντινα ἴσον  τῇ   ἑαυτοῦ κεφαλῇ ἄγει, Κρατερόν, ξυμπέμπει
[7, 14]   πλήθει τε τῶν ἀγωνιζομένων καὶ  τῇ   εἰς αὐτὸν χορηγίᾳ πολύ τι
[7, 14]   μοι τὸν ἑταῖρον ὅντινα ἴσον  τῇ   ἐμαυτοῦ κεφαλῇ ἦγον. ἐναγίζειν τε
[7, 18]   τῇ πρὸς Σέλευκον καὶ Λυσίμαχον  τῇ   ἐν Ἰψῷ γενομένῃ. καὶ μὲν
[7, 14]   τῇ Ξέρξου μᾶλλόν τι ἀτασθαλίᾳ  τῇ   ἐς τὸ θεῖον καὶ ταῖς
[7, 6]   ἔστιν οἷς, καίτοι τῇ ἰσότητι  τῇ   ἐς τὸν βασιλέα μεγάλως τετιμημένοις.
[7, 25]   ἔσται ἕτοιμα· λούσασθαί τε ἐπὶ  τῇ   ἑσπέρᾳ, καὶ λουσάμενον ἔχειν ἤδη
[7, 14]   Ἡφαιστίωνος χιλίαρχον ἐπὶ τῇ ἵππῳ  τῇ   ἑταιρικῇ Ἀλέξανδρος, ὡς μὴ ἀπόλοιτο
[7, 1]   οὐδ´ εἰ τὰς Βρεττανῶν νήσους  τῇ   Εὐρώπῃ, ἀλλὰ ἔτι ἂν ἐπέκεινα
[7, 14]   παίδων γὰρ ἀγὼν ἦν ἐκείνῃ  τῇ   ἡμέρᾳ γυμνικός· ἐπεὶ δὲ ἐξηγγέλλετο
[7, 20]   καταμαθεῖν τὴν χώραν τὴν προσεχῆ  τῇ   θαλάσσῃ καὶ τοὺς κατοικοῦντας αὐτὴν
[7, 20]   αὐτῶν, ὅτι μὴ θῦσαί τινα  τῇ   θεῷ ἐθέλοντα ἐπὶ τῷδε θηρᾶν
[7, 3]   τῷ Ἰνδῶν νόμῳ καὶ ᾄδοντα  τῇ   Ἰνδῶν γλώσσῃ. οἱ δὲ Ἰνδοὶ
[7, 14]   ἔταξεν ἀντὶ Ἡφαιστίωνος χιλίαρχον ἐπὶ  τῇ   ἵππῳ τῇ ἑταιρικῇ Ἀλέξανδρος, ὡς
[7, 9]   τότε Περσῶν ἀνεπέτασα· κρατήσας δὲ  τῇ   ἵππῳ τοὺς σατράπας τοὺς Δαρείου
[7, 6]   τῶν γημάντων ἔστιν οἷς, καίτοι  τῇ   ἰσότητι τῇ ἐς τὸν βασιλέα
[7, 21]   ξυναφὴς ἐγένετο τῇ πάλαι διώρυχι  τῇ   κατὰ τὸν Πολλακόπαν, οὔτ´ ἂν
[7, 22]   ἂν αὐτοῦ ἐβρέχετο, περιθεὶς δὲ  τῇ   κεφαλῇ τῇ αὑτοῦ οὕτω διήνεγκε.
[7, 25]   ἐς τὴν οἰκίαν τὴν πρὸς  τῇ   κολυμβήθρᾳ καὶ θῦσαι μὲν τὰ
[7, 27]   κώμου· ὀδύνην τε αὐτῷ ἐπὶ  τῇ   κύλικι γενέσθαι ὀξεῖαν, καὶ ἐπὶ
[7, 9]   τε καὶ Θηβαίους ἐφεδρεύοντας ἀεὶ  τῇ   Μακεδονίᾳ ἐς τοσόνδε ἐταπείνωσεν, ἤδη
[7, 9]   καὶ τῆς Θρᾴκης τὰ πολλὰ  τῇ   Μακεδονίᾳ προσέθηκεν, καὶ τῶν ἐπὶ
[7, 23]   λέγει. δὲ ἔχαιρέ τε  τῇ   μαντείᾳ καὶ τὸ ἀπὸ τοῦδε
[7, 18]   τίνα μάλιστα φοβούμενος χρήσασθαι ἐθέλοι  τῇ   μαντείᾳ. τὸν δὲ γράψαι αὖθις
[7, 18]   στρατεύσαντα ἀποθανεῖν καὶ Ἀντίγονον ἐν  τῇ   μάχῃ τῇ πρὸς Σέλευκον καὶ
[7, 23]   μὲν εἶναι Μακεδόνας, τοὺς μὲν  τῇ   μισθοφορᾷ προὔχοντας, τὸν δὲ τῇ
[7, 23]   πύργος ἐστὶν ἐν  τῇ   νήσῳ, μεγέθει τε μέγιστον καὶ
[7, 23]   τῇ πόλει αὐτῇ καὶ ἐν  τῇ   νήσῳ τῇ Φάρῳ, ἵνα
[7, 14]   καὶ οὐδαμῇ Ἀλεξάνδρῳ πρόσφορον, ἀλλὰ  τῇ   Ξέρξου μᾶλλόν τι ἀτασθαλίᾳ τῇ
[7, 30]   αὐτὸς ἐμεμψάμην ἔστιν ἐν  τῇ   ξυγγραφῇ τῶν Ἀλεξάνδρου ἔργων, ἀλλὰ
[7, 27]   κύλικι γενέσθαι ὀξεῖαν, καὶ ἐπὶ  τῇ   ὀδύνῃ ἀπαλλαγῆναι ἐκ τοῦ πότου.
[7, 13]   οὐχ ἑκόντα ἑκόντι. ἐν ταύτῃ  τῇ   ὁδῷ καὶ τὸ πεδίον λέγεται
[7, 9]   ἔτι ὀχυρότητι πιστεύοντας μᾶλλον  τῇ   οἰκείᾳ ἀρετῇ σώζεσθαι, πόλεών τε
[7, 21]   οἵα διακοπεῖσα, εἰ ξυναφὴς ἐγένετο  τῇ   πάλαι διώρυχι τῇ κατὰ τὸν
[7, 3]   ὑπὲρ Καλάνου ἐχρῆν εἰπεῖν ἐν  τῇ   περὶ Ἀλεξάνδρου συγγραφῇ· μαλακισθῆναι γάρ
[7, 3]   τῷ σώματι τὸν Κάλανον ἐν  τῇ   Περσίδι γῇ, οὔπω πρόσθεν νοσήσαντα·
[7, 23]   καὶ ταῦτα ἔθνη τῶν προσχώρων  τῇ   Περσίδι μαχιμώτατα εἶναι ἐξηγγέλλετο. ἧκε
[7, 23]   Ἀλεξανδρείᾳ τῇ Αἰγυπτίᾳ, ἔν τε  τῇ   πόλει αὐτῇ καὶ ἐν τῇ
[7, 17]   τοῦ Βήλου νεὼς ἐν μέσῃ  τῇ   πόλει ἦν τῶν Βαβυλωνίων, μεγέθει
[7, 18]   καὶ Ἀντίγονον ἐν τῇ μάχῃ  τῇ   πρὸς Σέλευκον καὶ Λυσίμαχον τῇ
[7, 17]   αὐτοῖς πεισθῆναι λέγει Ἀριστόβουλος, καὶ  τῇ   πρώτῃ μὲν παρὰ τὸν ποταμὸν
[7, 3]   ὡπλισμένους, τοὺς δὲ θυμιάματα παντοῖα  τῇ   πυρᾷ ἐπιφέροντας· οἱ δὲ καὶ
[7, 3]   ἀμφ´ αὑτόν. οὕτω δὴ ἐπιβάντα  τῇ   πυρᾷ κατακλιθῆναι μὲν ἐν κόσμῳ,
[7, 16]   ὡς τὸν Τίγρητα ποταμὸν ξὺν  τῇ   στρατιᾷ διέβη ἐλαύνων ἐπὶ Βαβυλῶνος,
[7, 5]   δὲ γενέσθαι δόσις αὕτη  τῇ   στρατιᾷ ἐς τάλαντα δισμύρια. Ἔδωκεν
[7, 24]   νυκτῶν. δοῦναι δὲ λέγεται καὶ  τῇ   στρατιᾷ ἱερεῖα καὶ οἶνον κατὰ
[7, 17]   ὑπὸ δυσχωρίας οὕτως ἐλάσαι ξὺν  τῇ   στρατιᾷ, ὅτι τὰ ἀπὸ δυσμῶν
[7, 17]   οἷς ταῦτα ἐπετέτραπτο, δὲ  τῇ   στρατιᾷ πάσῃ ἐπενόει τὸ ἔργον
[7, 12]   μητέρα· δέ, ὑπέρογκον εἶναι  τῇ   τε ἀξιώσει καὶ τῇ ἄλλῃ
[7, 5]   καὶ τῶν πλησίον τούτων ᾠκισμένων  τῇ   τε μάχῃ ἐκράτησε καὶ τὰ
[7, 20]   καὶ ἀπὸ ἑαυτοῦ τὸν Ἴκαρον  τῇ   τε νήσῳ καὶ τῷ πελάγει
[7, 6]   Πευκέστας τε Περσῶν σατράπης  τῇ   τε σκευῇ καὶ τῇ φωνῇ
[7, 18]   ἐλθεῖν τῶν ἀκουσάντων, ὅτι ἐπὶ  τῇ   τελευτῇ ἄρα τῇ Ἀλεξάνδρου ἐθειάσθη.
[7, 30]   ταῦτα χρησμοί τε ἐπισημῆναι ἐπὶ  τῇ   τελευτῇ τῇ Ἀλεξάνδρου λέγονται καὶ
[7, 21]   γῆς, τήν τε ἀποστροφὴν αὐτοῦ  τῇ   τεταγμένῃ ὥρᾳ μὴ χαλεπῶς γίγνεσθαι.
[7, 28]   ἀναγεγράφθω. ~Ἐτελεύτα μὲν δὴ Ἀλέξανδρος  τῇ   τετάρτῃ καὶ δεκάτῃ καὶ ἑκατοστῇ
[7, 30]   διὰ τοσούτου ἄλλοι χρησμοὶ ἐπὶ  τῇ   τιμῇ αὐτοῦ τῷ ἔθνει τῷ
[7, 16]   ποίᾳ τινὶ ξυμβάλλει θαλάσσῃ, πότερα  τῇ   τοῦ πόντου τοῦ Εὐξείνου
[7, 11]   οὐδὲ ἐς τὴν ὑστεραίαν ὤφθη.  τῇ   τρίτῃ δὲ καλέσας εἴσω τῶν
[7, 9]   Δαρείου τήν τε Ἰωνίαν πᾶσαν  τῇ   ὑμετέρᾳ ἀρχῇ προσέθηκα καὶ τὴν
[7, 5]   νίκην γενομένην, ὅτι παραταξάμενος σὺν  τῇ   ὑπολειφθείσῃ δυνάμει πρὸς τοὺς νεωτερίζοντας
[7, 23]   αὐτῇ καὶ ἐν τῇ νήσῳ  τῇ   Φάρῳ, ἵνα πύργος ἐστὶν
[7, 6]   σατράπης τῇ τε σκευῇ καὶ  τῇ   φωνῇ περσίζων ἐλύπει αὐτούς, ὅτι
[7, 8]   ταραξάντων τὸ πλῆθος κελεύει, αὐτὸς  τῇ   χειρὶ ἐπιδεικνύων τοῖς ὑπασπισταῖς οὕστινας
[7, 9]   τὰ ἐπικαιρότατα καταλαβόμενος τὴν ἐμπορίαν  τῇ   χώρᾳ ἀνεπέτασε, καὶ τῶν μετάλλων
[7, 19]   τῶν δένδρων εὐπορίαν εἶναι ἐν  τῇ   χώρᾳ τῶν Ἀσσυρίων, τῶν δὲ
[7, 28]   δὴ Ἀλέξανδρος τῇ τετάρτῃ καὶ  δεκάτῃ   καὶ ἑκατοστῇ Ὀλυμπιάδι ἐπὶ Ἡγησίου
[7, 20]   ἥλιον, ἀφ´ ὅτου μεγίστη καὶ  φανοτάτη   ὠφέλεια ἐς πάντα ἥκει τὰ
[7, 28]   ἐβίω δὲ δύο καὶ τριάκοντα  ἔτη   καὶ τοῦ τρίτου μῆνας ἐπέλαβεν
[7, 28]   λέγει Ἀριστόβουλος· ἐβασίλευσε δὲ δώδεκα  ἔτη   καὶ τοὺς ὀκτὼ τούτους μῆνας,
[7, 9]   πιστεύοντας μᾶλλον τῇ οἰκείᾳ  ἀρετῇ   σώζεσθαι, πόλεών τε οἰκήτορας ἀπέφηνε
[7, 6]   τοῦ σώματος τῇ ἄλλῃ  ἀρετῇ   ὑπερφέροντες ἐφαίνοντο, καὶ πέμπτη ἐπὶ
[7, 20]   ἐς αὐτήν, καὶ Ὀνησικρίτῳ τῷ  κυβερνήτῃ   ταύτῃ δοκοῦν· ἀλλὰ Νέαρχος λέγει
[7, 7]   ἀναπλεῦσαι εἰς τὴν χώραν αὐτῶν  νηΐτῃ   στόλῳ κρατήσαντα. ταῦτα δὲ μεμηχάνητο
[7, 11]   ἐς τὴν ὑστεραίαν ὤφθη. τῇ  τρίτῃ   δὲ καλέσας εἴσω τῶν Περσῶν
[7, 29]   τε τοὺς βαρβάρους, ὡς μὴ  πάντῃ   ἀλλότριον αὐτῶν φαίνεσθαι τὸν βασιλέα,
[7, 15]   ὡς ἀτρεκὲς οὔτε ὡς ἄπιστον  πάντῃ   ἀνέγραψα· πλήν γε δὴ οὔτε
[7, 6]   πάντα ἐλύπει τοὺς Μακεδόνας, ὡς  πάντῃ   δὴ βαρβαρίζοντος τῇ γνώμῃ Ἀλεξάνδρου,
[7, 14]   Ἑλλήσποντον. ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνο οὐ  πάντῃ   ἔξω τοῦ εἰκότος ἀναγεγράφθαι μοι
[7, 2]   σὺν αὐτῷ. οὕτω τοι οὐ  πάντῃ   ἔξω τοῦ ἐπινοεῖν τὰ κρείττω
[7, 7]   κατὰ τὸν ποταμὸν ἀφανίζων ὁμαλὸν  πάντῃ   ἐποίει τὸν ῥοῦν, οἳ δὴ
[7, 8]   ἤδη πρὸς Ἀλεξάνδρου καὶ ἀχρεῖοι  πάντῃ   ἐς τὰ πολέμια νομιζόμενοι οὐκ
[7, 16]   τοὺς Νομάδας, δὴ ἄγνωστον  πάντῃ   ἐστίν. Ἀλέξανδρος δὲ ὡς τὸν
[7, 29]   τε παθοῦσί τι ἄχαρι οὐ  πάντῃ   χαλεπὰ τὰ παθήματα φαινόμενα, εἰ
[7, 6]   ἄλλῃ ἀρετῇ ὑπερφέροντες ἐφαίνοντο, καὶ  πέμπτη   ἐπὶ τούτοις ἱππαρχία προσγενομένη, οὐ
[7, 28]   ~Ἐτελεύτα μὲν δὴ Ἀλέξανδρος τῇ  τετάρτῃ   καὶ δεκάτῃ καὶ ἑκατοστῇ Ὀλυμπιάδι
[7, 25]   ἱερὰ θῦσαι ὡς νόμος ἐφ´  ἑκάστῃ   ἡμέρᾳ, καὶ τὰ ἱερὰ ἐπιθέντα
[7, 4]   ἧκον αἱ γαμούμεναι καὶ παρεκαθέζοντο  ἑκάστη   τῷ ἑαυτῆς· οἱ δὲ ἐδεξιώσαντό
[7, 20]   καὶ τὸν ἥλιον, ἀφ´ ὅτου  μεγίστη   καὶ φανοτάτη ὠφέλεια ἐς πάντα
[7, 28]   τῇ τετάρτῃ καὶ δεκάτῃ καὶ  ἑκατοστῇ   Ὀλυμπιάδι ἐπὶ Ἡγησίου ἄρχοντος Ἀθήνησιν·
[7, 9]   Μακεδονίᾳ προσέθηκεν, καὶ τῶν ἐπὶ  θαλάττῃ   χωρίων τὰ ἐπικαιρότατα καταλαβόμενος τὴν
[7, 4]   μεγάλα ἂν ἐδόκουν αὐτῷ τῇ  αὐτῇ   γνώμῃ ἐξεργάσασθαι. δὲ καὶ
[7, 20]   οὖρον θεούσῃ νηΐ· Τύλος δὲ  αὐτῇ   εἶναι ὄνομα· μεγάλη δὲ εἶναι
[7, 23]   Αἰγυπτίᾳ, ἔν τε τῇ πόλει  αὐτῇ   καὶ ἐν τῇ νήσῳ τῇ
[7, 20]   ὕλῃ παντοίᾳ· εἶναι δὲ ἐν  αὐτῇ   καὶ ἱερὸν Ἀρτέμιδος καὶ τοὺς
[7, 20]   αὐτὴν ἀνθρώπους, ὅρμους τε ἐν  αὐτῇ   καὶ ὕδατα καὶ τὰ νόμαια
[7, 11]   τε σπονδὴν σπεῖσαι καὶ ἐπ´  αὐτῇ   παιωνίσαι. ~Ἔνθα δὴ ἐθελονταὶ ἤδη
[7, 20]   Ἰνδικῆς αὐτῷ ἐξηγγέλλετο, καὶ νῆσοι  αὐτῇ   προσκεῖσθαι πολλαί, καὶ λιμένες πανταχοῦ
[7, 22]   τὴν καυσίαν καὶ τὸ διάδημα  αὐτῇ   συνεχόμενον, τὴν μὲν δὴ οἷα
[7, 19]   ἂν Φοινίκης εὐδαίμων χώρα  αὕτη   γενέσθαι. ἦν δὲ αὐτῷ τοῦ
[7, 5]   δεδιότες ἐξ Ἀλεξάνδρου μὴ πεῖρα  αὕτη   εἴη καθειμένη, ὅτῳ οὐκ ἀποχρῶσα
[7, 7]   ὕεται τὸ πολὺ γῆ  αὕτη   ἐξ οὐρανοῦ· καὶ οὕτως ἐς
[7, 9]   τούτων τῶν πόνων ὅτι μὴ  αὕτη   πορφύρα καὶ τὸ διάδημα
[7, 20]   τοῦ στόματος τοῦ ποταμοῦ, μικροτέρα  αὕτη   καὶ δασεῖα ὕλῃ παντοίᾳ· εἶναι
[7, 21]   ὅσον ὀκτακοσίους, καὶ ἔστι διῶρυξ  αὕτη   {ὁ Πολλακόπας} ἐκ τοῦ Εὐφράτου,
[7, 5]   λέγεται δὲ γενέσθαι δόσις  αὕτη   τῇ στρατιᾷ ἐς τάλαντα δισμύρια.
[7, 19]   πρόφασιν μέν, ὅτι μόνοι τῶν  ταύτῃ   βαρβάρων οὔτε πρεσβείαν ἀπέστειλαν οὔτε
[7, 21]   ἀναστομούμεναι, ὅτι ἰλυώδης τε  ταύτῃ   γῆ καὶ πηλὸς πολλὴ
[7, 7]   χώραν. ἔστι γὰρ μετεωροτέρα  ταύτῃ   γῆ τοῦ ὕδατος οὐδὲ ἐκδίδωσιν
[7, 21]   ἐτρέπετο τοῦ Εὐφράτου ῥοῦς,  ταύτῃ   δὲ ἔγνω βεβαίως ἀποκλεῖσαι τὴν
[7, 7]   τοῦ Τίγρητος ἐς τὸν Εὐλαῖον,  ταύτῃ   διεκομίσθησαν ἐς τὸν Τίγρητα. Τῶν
[7, 20]   αὐτήν, καὶ Ὀνησικρίτῳ τῷ κυβερνήτῃ  ταύτῃ   δοκοῦν· ἀλλὰ Νέαρχος λέγει ὅτι
[7, 19]   ἐπενόει καὶ τὰς νήσους τὰς  ταύτῃ.   ἐδόκει γὰρ αὐτῷ οὐ μεῖον
[7, 22]   ἐκέλευσε τὴν κεφαλήν, τῶν μάντεων  ταύτῃ   ἐξηγησαμένων, μὴ περιιδεῖν σώαν ἐκείνην
[7, 16]   ἀφορῶν αὐτὸς μηδὲ τὴν στρατιὰν  ταύτῃ   ἐπέχουσαν ἄγων παρελθεῖν, ἀλλὰ ἐκπεριελθὼν
[7, 17]   τὸ ἐς δυσμὰς τετραμμένον, ὡς  ταύτῃ   ἐπιστρέψαντα πρὸς ἕω ἄγειν· ἀλλὰ
[7, 1]   καθάπερ τοῦ Ἰνδοῦ, καὶ τὴν  ταύτῃ   θάλασσαν. οἱ δὲ καὶ τάδε
[7, 21]   τε καὶ ἐτείχισε, καὶ ἐν  ταύτῃ   κατῴκισε τῶν Ἑλλήνων τινὰς τῶν
[7, 17]   δυσμῶν τῆς πόλεως εἰσιόντι, εἰ  ταύτῃ   πρὸς ἕω ἐπέστρεφεν, ἑλώδη τε
[7, 4]   ἔτι μᾶλλον ἐπῆραν τοὺς {ἐν}  ταύτῃ   σατραπεύοντας καταφρονῆσαι αὐτοῦ τῆς οἴκοι
[7, 2]   ἀλλὰ Κάλανον γὰρ ἀναπεισθῆναι τῶν  ταύτῃ   σοφιστῶν, ὅντινα μάλιστα δὴ αὑτοῦ
[7, 13]   Εὐμενεῖ, οὐχ ἑκόντα ἑκόντι. ἐν  ταύτῃ   τῇ ὁδῷ καὶ τὸ πεδίον
[7, 16]   ξυνέβη· ἀλλὰ ἦγε γὰρ αὐτὸν  ταύτῃ   τὸ δαιμόνιον παρελθόντα ἐχρῆν
[7, 4]   λέγει Ἀριστόβουλος, καὶ ἄλλην πρὸς  ταύτῃ,   τῶν Ὤχου θυγατέρων τὴν νεωτάτην
[7, 3]   ἂν ἀπαλλαγέντα, εἰ μή τις  ταύτῃ   ὑπεικάθοι, οὕτω δὴ ὅπῃ ἐπήγγελλεν
[7, 18]   τῶν ἀκουσάντων, ὅτι ἐπὶ τῇ  τελευτῇ   ἄρα τῇ Ἀλεξάνδρου ἐθειάσθη. ~Παρελθόντι
[7, 10]   ἀπέθανεν, εὐκλεὴς μὲν αὐτῷ  τελευτὴ   ἐγένετο, περιφανὴς δὲ τάφος,
[7, 23]   δὲ οὐ πόρρω ἄρα  τελευτὴ   ἦν. Ἔνθα δὴ τούς τε
[7, 16]   καὶ αὐτῷ Ἀλεξάνδρῳ Ἡφαιστίωνος  τελευτὴ   οὐ σμικρὰ ξυμφορὰ γεγένητο, ἧς
[7, 30]   χρησμοί τε ἐπισημῆναι ἐπὶ τῇ  τελευτῇ   τῇ Ἀλεξάνδρου λέγονται καὶ φάσματα
[7, 17]   πεισθῆναι λέγει Ἀριστόβουλος, καὶ τῇ  πρώτῃ   μὲν παρὰ τὸν ποταμὸν τὸν
[7, 20]   πελάγιαι ἐξηγγέλλοντο αὐτῷ, μὲν  πρώτη   οὐ πρόσω τῶν ἐκβολῶν τοῦ
[7, 13]   εἶναι τῶν Ἀμαζόνων, καὶ ταύτας  σκευῇ   ἀνδρῶν ἱππέων ἐσταλμένας, πλήν γε
[7, 6]   Περσῶν σατράπης τῇ τε  σκευῇ   καὶ τῇ φωνῇ περσίζων ἐλύπει
[7, 29]   ὡς ἔμοιγε καὶ Περσικὴ  σκευὴ   σόφισμα δοκεῖ εἶναι πρός τε
[7, 19]   δὲ αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ  παρασκευὴ   ὡς ἐπὶ Ἄραβας τοὺς πολλούς,
[7, 30]   ἐμεμψάμην ἔστιν ἐν τῇ  ξυγγραφῇ   τῶν Ἀλεξάνδρου ἔργων, ἀλλὰ αὐτόν
[7, 3]   εἰπεῖν ἐν τῇ περὶ Ἀλεξάνδρου  συγγραφῇ·   μαλακισθῆναι γάρ τι τῷ σώματι
[7, 2]   δὲ Διογένης ἄλλου μὲν  ἔφη   δεῖσθαι οὐδενός, ἀπὸ τοῦ ἡλίου
[7, 11]   ὑπολαβὼν Ἀλέξανδρος, ἀλλ´ ὑμᾶς τε,  ἔφη,   ξύμπαντας ἐμαυτῷ τίθεμαι συγγενεῖς καὶ
[7, 2]   ἦσαν, Δάνδαμις ὄνομα, οὔτε αὐτὸς  ἔφη   παρ´ Ἀλέξανδρον ἥξειν οὔτε τοὺς
[7, 7]   τὸν Τίγρητα. Ἀλέξανδρος δὲ οὐκ  ἔφη   τῶν κρατούντων τοῖς ὅπλοις εἶναι
[7, 10]   ἀπὸ μηχανῆς βέβλημαι, καὶ λίθοις  πολλαχῇ   καὶ ξύλοις παιόμενος ὑπὲρ ὑμῶν
[7, 5]   πλησίον τούτων ᾠκισμένων τῇ τε  μάχῃ   ἐκράτησε καὶ τὰ ἄλλα καλῶς
[7, 13]   γυναῖκας ταύτας τὴν Εὐρώπην πρῶτοι  μάχῃ   νικήσαντες ἀνέστειλαν· καὶ γέγραπται
[7, 13]   γέγραπται Ἀθηναίων καὶ Ἀμαζόνων  μάχη   πρὸς Μίκωνος οὐ μεῖον ἤπερ
[7, 18]   ἀποθανεῖν καὶ Ἀντίγονον ἐν τῇ  μάχῃ   τῇ πρὸς Σέλευκον καὶ Λυσίμαχον
[7, 7]   μετέωρός τε ῥεῖ καὶ ἰσοχείλης  πανταχῇ   τῇ γῇ, καὶ διώρυχες δὲ
[7, 21]   διώρυχος διήκουσιν ἔστε ἐπὶ τὴν  ξυνεχῆ   τῇ Ἀράβων γῇ, καὶ ἔνθεν
[7, 20]   τῷ καταμαθεῖν τὴν χώραν τὴν  προσεχῆ   τῇ θαλάσσῃ καὶ τοὺς κατοικοῦντας
[7, 9]   τε Ἰωνίαν πᾶσαν τῇ ὑμετέρᾳ  ἀρχῇ   προσέθηκα καὶ τὴν Αἰολίδα πᾶσαν
[7, 23]   μισθοφορᾷ προὔχοντας, τὸν δὲ τῇ  ἀρχῇ   τῆς δεκάδος, δώδεκα δὲ Πέρσας,
[7, 1]   ἀπὸ τῆς οἰκείας τοσαύτην γῆν  ἐπεξέρχῃ   πράγματα ἔχων τε καὶ παρέχων
[7, 30]   τε ὢν αὐτὸς καὶ ὁποίᾳ  τύχῃ   κεχρημένος ὅντινα γενόμενον ἐκεῖνον καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 1/02/2006