HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ARRIEN, L'Anabase, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 30 formes différentes pour 149 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chapitre

[7, 16]   ὅστις εἰκάζει καλῶς. σὺ δέ, ὦ βασιλεῦ, ἔφασαν οἱ Χαλδαῖοι, μὴ

[7, 11]   ἀφανής, Καλλίνης ὄνομα, τοιαῦτα εἶπεν· ὦ βασιλεῦ, τὰ λυποῦντά ἐστι Μακεδόνας

[7, 9]   ~Οὐχ ὑπὲρ τοῦ καταπαῦσαι ὑμῶν, ὦ Μακεδόνες, τὴν οἴκαδε ὁρμὴν λεχθήσεταί

[7, 21]   Ἱέρων ἐπιστρέψαι ὀπίσω λέγεται. ~Ἐν ᾧ δὲ αὐτῷ ἐναυπηγοῦντο μὲν αἱ

[7, 10]   παισὶ τοῖς ἐμοῖς. ἔτι δὲ ᾧ χρέα ἦν, οὐ πολυπραγμονήσας ἐφ´

[7, 1]   τὸ ἔργον, τοὺς δὲ ὑποκρίνασθαι ὧδε· βασιλεῦ Ἀλέξανδρε, ἄνθρωπος μὲν ἕκαστος

[7, 25]   κῶμον. ~Καὶ αἱ βασίλειοι ἐφημερίδες ὧδε ἔχουσιν· πίνειν παρὰ Μηδίῳ αὐτὸν

[7, 16]   ἔχει δὲ τὸ ἔπος Εὐριπίδῃ ὧδε· Μάντις δ´ ἄριστος ὅστις εἰκάζει

[7, 8]   αὖθις ἐπὶ τὸ βῆμα ἔλεξεν ὧδε. ~Οὐχ ὑπὲρ τοῦ καταπαῦσαι ὑμῶν,

[7, 7]   Ὦπιν, πόλιν ἐπὶ τοῦ Τίγρητος ᾠκισμένην. ἐν δὲ τῷ ἀνάπλῳ τοὺς

[7, 7]   ὧν ὑδρεύονται οἱ παρ´ ἑκάτερα ᾠκισμένοι, τὰς δὲ καὶ πρὸς καιρὸν

[7, 5]   Ὠρειτῶν καὶ τῶν πλησίον τούτων ᾠκισμένων τῇ τε μάχῃ ἐκράτησε καὶ

[7, 30]   αὑτοῦ ὀνόματι κακίζει, σμικρότερός τε ὢν αὐτὸς καὶ ἐπὶ σμικροῖς πονούμενος

[7, 30]   οὕτω δὴ ἐκλογιζέσθω ὅστις τε ὢν αὐτὸς καὶ ὁποίᾳ τύχῃ κεχρημένος

[7, 1]   ὅτῳ βεβήκαμεν· σὺ δὲ ἄνθρωπος ὢν παραπλήσιος τοῖς ἄλλοις, πλήν γε

[7, 7]   ἐπὶ θάλασσαν. ἤδη δὲ πλησίον ὢν τῆς ἐκβολῆς τῆς ἐς τὸν

[7, 1]   ἐπαινῶ τοὺς σοφιστὰς τῶν Ἰνδῶν, ὧν λέγουσιν ἔστιν οὓς καταληφθέντας ὑπ´

[7, 24]   ἑκατέρωθεν τοῦ θρόνου ἀργυρόποδας, ἐφ´ ὧν οἱ ἀμφ´ αὐτὸν ἑταῖροι ἐκάθηντο.

[7, 14]   ἢ καὶ πρὸς αὐτὸν Ἀλέξανδρον. ὧν οἱ τὰ ἀτάσθαλα ἀναγράψαντες οἱ

[7, 9]   δὲ ἐκείνων τῶν βαρβάρων, ὑφ´ ὧν πρόσθεν ἤγεσθε καὶ ἐφέρεσθε αὐτοί

[7, 15]   καὶ Ἴβηρας, ὑπὲρ φιλίας δεησομένους· ὧν τά τε ὀνόματα καὶ τὰς

[7, 14]   τούτοις Ἐπιδαυρίων πρέσβεις· καὶ τούτους ὧν τε ἐδέοντο ἐξ Ἀλεξάνδρου τυχεῖν

[7, 7]   πεποίηνται, αἱ μὲν ἀέναοι, ἀφ´ ὧν ὑδρεύονται οἱ παρ´ ἑκάτερα ᾠκισμένοι,

[7, 19]   μισθῷ πείσων, τοὺς δὲ καὶ ὠνησόμενος ὅσοι θαλάττιοι ἄνθρωποι. τήν τε

[7, 8]   σπουδάσματα. ~Ὡς δὲ ἐς τὴν Ὦπιν ἀφίκετο, συναγαγὼν τοὺς Μακεδόνας προεῖπεν

[7, 7]   ἐκεῖθεν δὲ αὖθις ἔπλει ἐς Ὦπιν, πόλιν ἐπὶ τοῦ Τίγρητος ᾠκισμένην.

[7, 3]   τε καὶ ἄνδρας, τοὺς μὲν ὡπλισμένους, τοὺς δὲ θυμιάματα παντοῖα τῇ

[7, 23]   μὲν Μακεδόνας τὴν πάτριον ὅπλισιν ὡπλισμένους, τοὺς δὲ Πέρσας τοὺς μὲν

[7, 21]   τε ἀποστροφὴν αὐτοῦ τῇ τεταγμένῃ ὥρᾳ μὴ χαλεπῶς γίγνεσθαι. τούτων ἕνεκα

[7, 21]   τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν χειμῶνος μὲν ὥρᾳ προχωρεῖ κατὰ τὰς ὄχθας, οἷα

[7, 2]   Ἰνδῶν γῆν ἐξαρκεῖν φέρουσαν τὰ ὡραῖα, ἀποθανόντα δὲ ἀπαλλαγήσεσθαι οὐκ ἐπιεικοῦς

[7, 20]   τε ἡμέρους ἐκφέρειν καὶ πάντα ὡραῖα. Ταυτὶ ἀπηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ τὰ μὲν

[7, 10]   ἐν παρόδῳ προσκτησάμενον καὶ τὴν Ὠρειτῶν γῆν, περιπεπλευκότος δὲ ἤδη αὐτῷ

[7, 5]   πρὸς τοὺς νεωτερίζοντας τῶν τε Ὠρειτῶν καὶ τῶν πλησίον τούτων ᾠκισμένων

[7, 30]   τῆς ἐς ἀνθρώπους· ἐφ´ ὅτῳ ὡρμήθην οὐδὲ αὐτὸς ἄνευ θεοῦ ἐς

[7, 5]   ἄλλα καλῶς ἔδοξε τὰ ἐν Ὤροις κοσμῆσαι. ἐπὶ τούτοις δὲ Νέαρχον

[7, 5]   Ἰνδοῖς κινδύνους καὶ τὴν ἐν Ὤροις νίκην γενομένην, ὅτι παραταξάμενος σὺν

[7, 21]   ὁ λιμὴν δὲ πρὸς Βαβυλῶνι ὠρύσσετο, ἐκπλεῖ ἐκ Βαβυλῶνος κατὰ τὸν

[7, 9]   γε καὶ ἡμῶν αὐτῷ ξυμπονούντων, ὡς ἀντὶ τοῦ φόρους τελεῖν Ἀθηναίοις

[7, 11]   οἶκτον σφῶν ἕξει Ἀλέξανδρος. Ταῦτα ὡς ἀπηγγέλλετο αὐτῷ, ὁ δὲ σπουδῇ

[7, 15]   τοῦτο οὔτε ὡς ἀτρεκὲς οὔτε ὡς ἄπιστον πάντῃ ἀνέγραψα· πλήν γε

[7, 29]   βασιλέα, καὶ πρὸς τοὺς Μακεδόνας, ὡς ἀποστροφήν τινα εἶναι αὐτῷ ἀπὸ

[7, 15]   ἅμα διαπυνθανόμενον. καὶ τοῦτο οὔτε ὡς ἀτρεκὲς οὔτε ὡς ἄπιστον πάντῃ

[7, 27]   τὸν Εὐφράτην ποταμὸν ᾔει ἐμβαλῶν, ὡς ἀφανὴς ἐξ ἀνθρώπων γενόμενος πιστοτέραν

[7, 9]   βούλεσθε ἐμοῦ γε ἕνεκα, ἀλλὰ ὡς γνῶναι ὑμᾶς πρὸς ὁποίους τινὰς

[7, 3]   ἀντειπεῖν μὲν αὐτῷ ἐπὶ πολύ· ὡς δ´ οὐχ ἡττησόμενον ἑώρα, ἀλλὰ

[7, 5]   καὶ ὅτῳ πολυτελὴς ἡ δίαιτα. ὡς δὲ ἐξήγγελτο ὅτι οὐκ ἀπογράφουσι

[7, 18]   πρῶτα μὲν ἐπὶ τῷ Ἡφαιστίωνι· ὡς δὲ ἐπὶ τοῦ ἥπατος τοῦ

[7, 22]   καὶ ἐν τοῖς ἕλεσι δεδομημένους. ὡς δὲ ἔπλει Ἀλέξανδρος κατὰ τὰ

[7, 1]   ~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΒΔΟΜΟΝ. ~Ὡς δὲ ἐς Πασαργάδας τε καὶ

[7, 8]   διακόψας τῶν Περσῶν τὰ σπουδάσματα. ~Ὡς δὲ ἐς τὴν Ὦπιν ἀφίκετο,

[7, 1]   γῆν ἐφ´ ἧς βεβηκότες ἦσαν. ὡς δὲ ἤρετο Ἀλέξανδρος δι´ ἑρμηνέων

[7, 8]   ἀπάγειν κελεύει τὴν ἐπὶ θανάτῳ. ὡς δὲ κατεσιώπησαν οἱ ἄλλοι ἐκπλαγέντες,

[7, 4]   θυγατέρων τὴν πρεσβυτάτην Βαρσίνην ἠγάγετο, ὡς δὲ λέγει Ἀριστόβουλος, καὶ ἄλλην

[7, 11]   λέγωσιν εἶχον, οὔτε ἀπαλλάσσεσθαι ἤθελον. ὡς δὲ τὰ Περσῶν τε καὶ

[7, 3]   ἐν τῷ πυρὶ τοῦ σώματος. ὡς δὲ τὸ πῦρ ἐς τὴν

[7, 2]   εἴα, ἀλλὰ ὑποκρίνασθαι γὰρ λέγεται ὡς Διὸς υἱὸς καὶ αὐτὸς εἴη,

[7, 30]   οὐδὲ ταῦτα ἐν κόσμῳ τιθέμενος. ὡς ἔγωγε δοκῶ ὅτι οὔτε τι

[7, 26]   πρὸς τῶν σωματοφυλάκων τὸν θάνατον, ὡς ἔγωγε δοκῶ· τοὺς πολλοὺς δὲ

[7, 12]   δεύτερον δὲ ἀπὸ Κρατεροῦ ἡγεμόνα, ὡς εἴ τι κατὰ πορείαν Κρατερῷ

[7, 16]   κατὰ τὰ ἐπέκεινα τοῦ κόλπου, ὡς εἰκός, κατὰ τοὺς Σκύθας τοὺς

[7, 25]   τοὺς δὲ ἅμα οἷ πλέοντας ὡς εἰς πέμπτην πλευσουμένους. ἐκεῖθεν δὲ

[7, 10]   Ἰνδῶν γῆς εἰς Πέρσας θάλασσαν, ὡς εἰς Σοῦσα ἐπανηγάγετε, ἀπολιπόντες οἴχεσθε,

[7, 14]   πραχθέντα ἐπ´ αὐτῷ ἄλλοι ἄλλα, ὡς ἕκαστος ἢ εὐνοίας πρὸς Ἡφαιστίωνα

[7, 26]   παραπορευομένης τῆς στρατιᾶς, δεξιοῦσθαι δὲ ὡς ἑκάστους τήν τε κεφαλὴν ἐπαίροντα

[7, 20]   Νέαρχος λέγει ὅτι αὐτὸς διεκώλυσεν, ὡς ἐκπεριπλεύσας τὸν κόλπον τὸν Περσικὸν

[7, 12]   μητράσιν αὐτῶν· αὐτὸς δὲ ἐπιμελήσεσθαι ὡς ἐκτρέφοιντο Μακεδονικῶς τά τε ἄλλα

[7, 9]   σατράπαι, ὑμεῖς στρατηγοί, ὑμεῖς ταξιάρχαι. ὡς ἔμοιγε αὐτῷ τί περίεστιν ἀπὸ

[7, 29]   Ποσειδῶνος οὐδὲ Ἴωνος τοῦ Ἀπόλλωνος. ὡς ἔμοιγε καὶ ἡ Περσικὴ σκευὴ

[7, 10]   τὰ ἐμὰ ἐπιδείξω ἐν μέρει· ὡς ἔμοιγε οὐκ ἔστιν ὅ τι

[7, 22]   πήρωσιν ἀπόλεμοι ἦσαν. ~Αὐτὸς δὲ ὡς ἐξελέγξας δὴ τῶν Χαλδαίων τὴν

[7, 24]   ὡς ἐπὶ μεγάλῳ κακῷ. ταῦτα ὡς ἐξηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ, κελεῦσαι στρεβλωθῆναι τὸν

[7, 19]   αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ ἡ παρασκευὴ ὡς ἐπὶ Ἄραβας τοὺς πολλούς, πρόφασιν

[7, 14]   τοῦ εἰκότος ἀναγεγράφθαι μοι δοκεῖ, ὡς ἐπὶ Βαβυλῶνος ἤλαυνεν Ἀλέξανδρος, ἐντυχεῖν

[7, 1]   ὑπὲρ τὸν Ἄτλαντα τὸ ὄρος ὡς ἐπὶ Γάδειρα ἔσω ἐς τὴν

[7, 7]   κατέπλει κατὰ τὸν Εὐλαῖον ποταμὸν ὡς ἐπὶ θάλασσαν. ἤδη δὲ πλησίον

[7, 24]   τε στήθη καὶ τὰ πρόσωπα ὡς ἐπὶ μεγάλῳ κακῷ. ταῦτα ὡς

[7, 7]   Εὐλαίου ποταμοῦ κατὰ τὴν θάλασσαν ὡς ἐπὶ τὰς ἐκβολὰς τοῦ Τίγρητος·

[7, 21]   αὐτὸν καταπλεῖ ἐς τὰς λίμνας ὡς ἐπὶ τὴν Ἀράβων γῆν. ἔνθα

[7, 22]   ὅτι τῶν τις ναυτῶν ἐκνηξάμενος ὡς ἐπὶ τὸ διάδημα ἀφελὼν τοῦ

[7, 21]   ἐκ Βαβυλῶνος κατὰ τὸν Εὐφράτην ὡς ἐπὶ τὸν Πολλακόπαν καλούμενον ποταμόν.

[7, 25]   δὲ κατακομισθῆναι ἐπὶ τῆς κλίνης ὡς ἐπὶ τὸν ποταμόν, καὶ πλοίου

[7, 20]   ἐπὶ κατασκοπὴν τοῦ παράπλου τοῦ ὡς ἐπὶ τοὺς Ἄραβας μέχρι μὲν

[7, 14]   ὅτι ἐκρέμασε, καὶ {τοῦτο{ ν} ὡς ἐπὶ φαρμάκῳ κακῶς δοθέντι, οἱ

[7, 28]   πρὶν καὶ δεῖσαί τινα αὐτὰ ὡς ἐσόμενα, προλαβεῖν δεινότατος· καὶ τὰ

[7, 18]   γὰρ πρὸς Ἀλέξανδρον τὰ ἐπεσταλμένα, ὡς εὔνοιαν μᾶλλόν τι ἐπιδειξόμενον τῷ

[7, 26]   ἐπόθησαν ἰδεῖν αὐτόν, οἱ μέν, ὡς ζῶντα ἔτι ἴδοιεν, οἱ δέ,

[7, 13]   πρὸς τοσούτων καὶ τοιούτων ὑμνηθέν. ὡς Ἡρακλέα τε ἐπ´ αὐτὰς λόγος

[7, 23]   μαντείᾳ καὶ τὸ ἀπὸ τοῦδε ὡς ἥρωα ἐγέραιρε. καὶ Κλεομένει, ἀνδρὶ

[7, 14]   ἦγον. ἐναγίζειν τε ὅτι ἀεὶ ὡς ἥρωϊ ἐκέλευεν Ἡφαιστίωνι, τοῦτο μὲν

[7, 23]   αὐτῷ τιμᾶν Ἡφαιστίωνα· οἱ δὲ ὡς ἥρωϊ ἔφησαν ὅτι θύειν θέμις

[7, 27]   αὐτῷ δόξης τῆς ἐς ἅπαν, ὡς θεῷ δὴ γεγενημένῳ. καὶ ταῦτα

[7, 14]   ἐρησομένους τὸν θεὸν εἰ καὶ ὡς θεῷ θύειν συγχωρεῖ Ἡφαιστίωνι, τὸν

[7, 23]   καὶ ἐστεφάνουν αὐτὸν στεφάνοις χρυσοῖς, ὡς θεωροὶ δῆθεν ἐς τιμὴν θεοῦ

[7, 9]   σιτεῖσθαι· προαγρυπνῶν δὲ ὑμῶν οἶδα, ὡς καθεύδειν ἔχοιτε ὑμεῖς. ~Ἀλλὰ ταῦτα

[7, 18]   τοσούτου δεῆσαι χαλεπῆναι τῷ Πειθαγόρᾳ, ὡς καὶ δι´ ἐπιμελείας ἔχειν αὐτὸν

[7, 29]   οἱ δὲ τῷ προηγορεῖν αὐτοῦ, ὡς καλῶς δὴ πραχθέντος, ἐπικρύψειν οἴονται

[7, 3]   ἀνθρώπους, ὅτῳ γνῶναι ἐπιμελές, {ὅτι} ὡς καρτερόν τέ ἐστι καὶ ἀνίκητον

[7, 21]   μὴ ἀποφράξειε τὸν Πολλακόπαν αὖθις, ὡς κατὰ τὰς ὄχθας ἐκτραπὲν φέρεσθαι

[7, 28]   τοῦ τρίτου μῆνας ἐπέλαβεν ὀκτώ, ὡς λέγει Ἀριστόβουλος· ἐβασίλευσε δὲ δώδεκα

[7, 19]   ἕδος. Κατέλαβε δὲ ἐν Βαβυλῶνι, ὡς λέγει Ἀριστόβουλος, καὶ τὸ ναυτικόν,

[7, 29]   ὁμοτίμους. καὶ οἱ πότοι δέ, ὡς λέγει Ἀριστόβουλος, οὐ τοῦ οἴνου

[7, 5]   κελεύει ἀπογράφεσθαι ὁπόσον ὀφείλει ἕκαστος, ὡς ληψομένους. καὶ τὰ μὲν πρῶτα

[7, 9]   τοῦ ἐμοῦ ἐς ὑμᾶς ὑπηργμένα, ὡς μὲν αὐτὰ ἐφ´ ἑαυτῶν σκέψασθαι

[7, 27]   δὴ γεγενημένῳ. καὶ ταῦτα ἐμοὶ ὡς μὴ ἀγνοεῖν δόξαιμι μᾶλλον ὅτι

[7, 14]   τῇ ἵππῳ τῇ ἑταιρικῇ Ἀλέξανδρος, ὡς μὴ ἀπόλοιτο τὸ ὄνομα τοῦ

[7, 17]   ἐθέλειν παρελθεῖν εἴσω Βαβυλῶνος Ἀλέξανδρον, ὡς μὴ δι´ ὀλίγου τὸν νεὼν

[7, 14]   τοῦτο δὲ δρᾶσαι, τῷ Ἀλεξάνδρῳ ὡς μὴ ἐφήδεσθαι δοκοίη τελευτήσαντι Ἡφαιστίωνι.

[7, 29]   εἶναι πρός τε τοὺς βαρβάρους, ὡς μὴ πάντῃ ἀλλότριον αὐτῶν φαίνεσθαι

[7, 12]   ἡ μετάπεμψις αὐτοῦ ἔφερεν, ἀλλ´ ὡς μή τι ἐκ τῆς διαφορᾶς

[7, 9]   καταστήσας τοῖς προσχώροις τῶν βαρβάρων, ὡς μὴ χωρίων ἔτι ὀχυρότητι πιστεύοντας

[7, 21]   ἂν τὸν Εὐφράτην ἐς αὑτόν, ὡς μηδ´ ἐπάρδεσθαι ἀπ´ αὐτοῦ τὴν

[7, 25]   κλίνης πρὸς τὰ ἱερὰ θῦσαι ὡς νόμος ἐφ´ ἑκάστῃ ἡμέρᾳ, καὶ

[7, 17]   ὕποπτον αὐτῷ ἐς τοὺς Χαλδαίους, ὡς οὐ κατὰ μαντείαν τι μᾶλλον

[7, 14]   δὲ ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς οὐ πρέποντα οὔτ´ οὖν βασιλεῖ

[7, 8]   ἀπὸ τῆς βαρβαρικῆς θεραπείας οὐκέτι ὡς πάλαι ἐπιεικὴς ἐς τοὺς Μακεδόνας)

[7, 6]   οὗτοι ἀφικόμενοι λέγονται ἀνιᾶσαι Μακεδόνας, ὡς πάντα δὴ μηχανωμένου Ἀλεξάνδρου ὑπὲρ

[7, 6]   ταῦτα πάντα ἐλύπει τοὺς Μακεδόνας, ὡς πάντῃ δὴ βαρβαρίζοντος τῇ γνώμῃ

[7, 15]   Ῥωμαίων ὑπὲρ τῆς πρεσβείας ταύτης ὡς παρὰ Ἀλέξανδρον σταλείσης μνήμην τινὰ

[7, 25]   καὶ τοῦ πλοῦ, τοὺς μὲν ὡς πεζῇ ἰόντας παρασκευάζεσθαι ἐς τετάρτην

[7, 4]   τὸ πιστεῦσαί τε τοῖς ἐπικαλουμένοις ὡς πιθανοῖς δὴ ἐν παντὶ οὖσι,

[7, 27]   μᾶλλον ὅτι λεγόμενά ἐστιν ἢ ὡς πιστὰ ἐς ἀφήγησιν ἀναγεγράφθω. ~Ἐτελεύτα

[7, 11]   καρτεροὶ σφῶν ἦσαν, ἀλλὰ ξυνδραμόντες ὡς πρὸς τὰ βασίλεια τὰ μὲν

[7, 17]   μέρος τὸ ἐς δυσμὰς τετραμμένον, ὡς ταύτῃ ἐπιστρέψαντα πρὸς ἕω ἄγειν·

[7, 29]   δῆλον εἶναι ἐπ´ αὐτῷ μεταγιγνώσκοντα, ὡς τοῖς τε παθοῦσί τι ἄχαρι

[7, 16]   ἄγνωστον πάντῃ ἐστίν. Ἀλέξανδρος δὲ ὡς τὸν Τίγρητα ποταμὸν ξὺν τῇ

[7, 26]   Ἀλέξανδρον οὐ πολὺ ὕστερον ἀποθανεῖν, ὡς τοῦτο ἄρα ἤδη ὂν τὸ

[7, 8]   Μακεδόσιν ταῦτα ἔλεγεν· οἱ δὲ ὡς ὑπερορώμενοί τε ἤδη πρὸς Ἀλεξάνδρου

[7, 8]   καὶ πόνων μετέχειν. Ἀλέξανδρος μὲν ὡς χαριούμενος δῆθεν τοῖς Μακεδόσιν ταῦτα

[7, 9]   ἑαυτῶν σκέψασθαι μεγάλα, μικρὰ δὲ ὥς γε δὴ πρὸς τὰ ἡμέτερα

[7, 19]   ἐς αὐτόν· τὸ δὲ ἀληθές, ὥς γέ μοι δοκεῖ, ἄπληστος ἦν

[7, 11]   δάκρυα. καὶ ὁ μὲν ἀνήγετο ὥς τι ἐρῶν, οἱ δὲ ἔμενον

[7, 25]   οὐκέτι ἐλινύειν πυρέσσοντα. ἀλλὰ καὶ ὣς τοὺς ἡγεμόνας εἰσκαλέσαντα παραγγέλλειν τὰ

[7, 4]   τὴν Σπιταμένους τοῦ Βακτρίου παῖδα· ὡσαύτως δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις ἑταίροις

[7, 6]   μηχανωμένου Ἀλεξάνδρου ὑπὲρ τοῦ μηκέτι ὡσαύτως δεῖσθαι Μακεδόνων· εἶναι γὰρ οὖν

[7, 12]   ὅτῳ ἄν τις συνέθηκεν οὐχ ὡσαύτως εἶναι αὐτῷ πρὸς θυμοῦ Ἀντίπατρον

[7, 14]   δὲ θυσίαν τε ἔθυσεν Ἀλέξανδρος, ὥσπερ αὐτῷ ἐπὶ ξυμφοραῖς ἀγαθαῖς νόμος,

[7, 17]   ἀσφάλτῳ ἡρμοσμένης. τοῦτον τὸν νεών, ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα ἱερὰ τὰ

[7, 23]   δεκάδος Μακεδόνα, δεκαστάτηρον καὶ τοῦτον, ὥστε ἐν τῇ δεκάδι τέσσαρας μὲν

[7, 12]   δὴ τῇ Ἀλεξάνδρου μητρὶ εὐσχήμονα, ὥστε καὶ λόγος τις τοιόσδε ἐφέρετο

[7, 20]   ἀφ´ ὅτου μεγίστη καὶ φανοτάτη ὠφέλεια ἐς πάντα ἥκει τὰ ἀνθρώπεια,

[7, 17]   μαντείαν τι μᾶλλον ἢ ἐς ὠφέλειαν τὴν αὑτῶν φέροι αὐτοῖς ἡ

[7, 15]   φόβου ἐξαναγκάζοντος οὔτε κατ´ ἐλπίδα ὠφελείας, μίσει τε, εἴπερ τινὰς ἄλλους,

[7, 17]   αὐτοὺς τὰς ἐκ τῶν χρημάτων ὠφελείας. ὅμως δὲ τά γε τῆς

[7, 30]   ἕνεκα τῆς ἐμῆς καὶ ἅμα ὠφελείας τῆς ἐς ἀνθρώπους· ἐφ´ ὅτῳ

[7, 21]   ξυνείχοντο. Ταῦτα ἀπαγγελθέντα ἐπήγαγεν Ἀλέξανδρον ὠφελῆσαί τι τὴν χώραν τὴν Ἀσσυρίαν.

[7, 11]   ἀλλ´ οὐδὲ ἐς τὴν ὑστεραίαν ὤφθη. τῇ τρίτῃ δὲ καλέσας εἴσω

[7, 11]   ἐθεράπευσε τὸ σῶμα οὔτε τῳ ὤφθη τῶν ἑταίρων· ἀλλ´ οὐδὲ ἐς

[7, 4]   καὶ ἄλλην πρὸς ταύτῃ, τῶν Ὤχου θυγατέρων τὴν νεωτάτην Παρύσατιν. ἤδη

Livre, Chapitre
[7, 16]	ὅστις εἰκάζει καλῶς. σὺ δέ,	ὦ	βασιλεῦ, ἔφασαν οἱ Χαλδαῖοι, μὴ
[7, 11]	ἀφανής, Καλλίνης ὄνομα, τοιαῦτα εἶπεν·	ὦ	βασιλεῦ, τὰ λυποῦντά ἐστι Μακεδόνας
[7, 9]	~Οὐχ ὑπὲρ τοῦ καταπαῦσαι ὑμῶν,	ὦ	Μακεδόνες, τὴν οἴκαδε ὁρμὴν λεχθήσεταί
[7, 21]	Ἱέρων ἐπιστρέψαι ὀπίσω λέγεται. ~Ἐν	ᾧ	δὲ αὐτῷ ἐναυπηγοῦντο μὲν αἱ
[7, 10]	παισὶ τοῖς ἐμοῖς. ἔτι δὲ	ᾧ	χρέα ἦν, οὐ πολυπραγμονήσας ἐφ´
[7, 1]	τὸ ἔργον, τοὺς δὲ ὑποκρίνασθαι	ὧδε·	βασιλεῦ Ἀλέξανδρε, ἄνθρωπος μὲν ἕκαστος
[7, 25]	κῶμον. ~Καὶ αἱ βασίλειοι ἐφημερίδες	ὧδε	ἔχουσιν· πίνειν παρὰ Μηδίῳ αὐτὸν
[7, 16]	ἔχει δὲ τὸ ἔπος Εὐριπίδῃ	ὧδε·	Μάντις δ´ ἄριστος ὅστις εἰκάζει
[7, 8]	αὖθις ἐπὶ τὸ βῆμα ἔλεξεν	ὧδε.	~Οὐχ ὑπὲρ τοῦ καταπαῦσαι ὑμῶν,
[7, 7]	Ὦπιν, πόλιν ἐπὶ τοῦ Τίγρητος	ᾠκισμένην.	ἐν δὲ τῷ ἀνάπλῳ τοὺς
[7, 7]	ὧν ὑδρεύονται οἱ παρ´ ἑκάτερα	ᾠκισμένοι,	τὰς δὲ καὶ πρὸς καιρὸν
[7, 5]	Ὠρειτῶν καὶ τῶν πλησίον τούτων	ᾠκισμένων	τῇ τε μάχῃ ἐκράτησε καὶ
[7, 30]	αὑτοῦ ὀνόματι κακίζει, σμικρότερός τε	ὢν	αὐτὸς καὶ ἐπὶ σμικροῖς πονούμενος
[7, 30]	οὕτω δὴ ἐκλογιζέσθω ὅστις τε	ὢν	αὐτὸς καὶ ὁποίᾳ τύχῃ κεχρημένος
[7, 1]	ὅτῳ βεβήκαμεν· σὺ δὲ ἄνθρωπος	ὢν	παραπλήσιος τοῖς ἄλλοις, πλήν γε
[7, 7]	ἐπὶ θάλασσαν. ἤδη δὲ πλησίον	ὢν	τῆς ἐκβολῆς τῆς ἐς τὸν
[7, 1]	ἐπαινῶ τοὺς σοφιστὰς τῶν Ἰνδῶν,	ὧν	λέγουσιν ἔστιν οὓς καταληφθέντας ὑπ´
[7, 24]	ἑκατέρωθεν τοῦ θρόνου ἀργυρόποδας, ἐφ´	ὧν	οἱ ἀμφ´ αὐτὸν ἑταῖροι ἐκάθηντο.
[7, 14]	ἢ καὶ πρὸς αὐτὸν Ἀλέξανδρον.	ὧν	οἱ τὰ ἀτάσθαλα ἀναγράψαντες οἱ
[7, 9]	δὲ ἐκείνων τῶν βαρβάρων, ὑφ´	ὧν	πρόσθεν ἤγεσθε καὶ ἐφέρεσθε αὐτοί
[7, 15]	καὶ Ἴβηρας, ὑπὲρ φιλίας δεησομένους·	ὧν	τά τε ὀνόματα καὶ τὰς
[7, 14]	τούτοις Ἐπιδαυρίων πρέσβεις· καὶ τούτους	ὧν	τε ἐδέοντο ἐξ Ἀλεξάνδρου τυχεῖν
[7, 7]	πεποίηνται, αἱ μὲν ἀέναοι, ἀφ´	ὧν	ὑδρεύονται οἱ παρ´ ἑκάτερα ᾠκισμένοι,
[7, 19]	μισθῷ πείσων, τοὺς δὲ καὶ	ὠνησόμενος	ὅσοι θαλάττιοι ἄνθρωποι. τήν τε
[7, 8]	σπουδάσματα. ~Ὡς δὲ ἐς τὴν	Ὦπιν	ἀφίκετο, συναγαγὼν τοὺς Μακεδόνας προεῖπεν
[7, 7]	ἐκεῖθεν δὲ αὖθις ἔπλει ἐς	Ὦπιν,	πόλιν ἐπὶ τοῦ Τίγρητος ᾠκισμένην.
[7, 3]	τε καὶ ἄνδρας, τοὺς μὲν	ὡπλισμένους,	τοὺς δὲ θυμιάματα παντοῖα τῇ
[7, 23]	μὲν Μακεδόνας τὴν πάτριον ὅπλισιν	ὡπλισμένους,	τοὺς δὲ Πέρσας τοὺς μὲν
[7, 21]	τε ἀποστροφὴν αὐτοῦ τῇ τεταγμένῃ	ὥρᾳ	μὴ χαλεπῶς γίγνεσθαι. τούτων ἕνεκα
[7, 21]	τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν χειμῶνος μὲν	ὥρᾳ	προχωρεῖ κατὰ τὰς ὄχθας, οἷα
[7, 2]	Ἰνδῶν γῆν ἐξαρκεῖν φέρουσαν τὰ	ὡραῖα,	ἀποθανόντα δὲ ἀπαλλαγήσεσθαι οὐκ ἐπιεικοῦς
[7, 20]	τε ἡμέρους ἐκφέρειν καὶ πάντα	ὡραῖα.	Ταυτὶ ἀπηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ τὰ μὲν
[7, 10]	ἐν παρόδῳ προσκτησάμενον καὶ τὴν	Ὠρειτῶν	γῆν, περιπεπλευκότος δὲ ἤδη αὐτῷ
[7, 5]	πρὸς τοὺς νεωτερίζοντας τῶν τε	Ὠρειτῶν	καὶ τῶν πλησίον τούτων ᾠκισμένων
[7, 30]	τῆς ἐς ἀνθρώπους· ἐφ´ ὅτῳ	ὡρμήθην	οὐδὲ αὐτὸς ἄνευ θεοῦ ἐς
[7, 5]	ἄλλα καλῶς ἔδοξε τὰ ἐν	Ὤροις	κοσμῆσαι. ἐπὶ τούτοις δὲ Νέαρχον
[7, 5]	Ἰνδοῖς κινδύνους καὶ τὴν ἐν	Ὤροις	νίκην γενομένην, ὅτι παραταξάμενος σὺν
[7, 21]	ὁ λιμὴν δὲ πρὸς Βαβυλῶνι	ὠρύσσετο,	ἐκπλεῖ ἐκ Βαβυλῶνος κατὰ τὸν
[7, 9]	γε καὶ ἡμῶν αὐτῷ ξυμπονούντων,	ὡς	ἀντὶ τοῦ φόρους τελεῖν Ἀθηναίοις
[7, 11]	οἶκτον σφῶν ἕξει Ἀλέξανδρος. Ταῦτα	ὡς	ἀπηγγέλλετο αὐτῷ, ὁ δὲ σπουδῇ
[7, 15]	τοῦτο οὔτε ὡς ἀτρεκὲς οὔτε	ὡς	ἄπιστον πάντῃ ἀνέγραψα· πλήν γε
[7, 29]	βασιλέα, καὶ πρὸς τοὺς Μακεδόνας,	ὡς	ἀποστροφήν τινα εἶναι αὐτῷ ἀπὸ
[7, 15]	ἅμα διαπυνθανόμενον. καὶ τοῦτο οὔτε	ὡς	ἀτρεκὲς οὔτε ὡς ἄπιστον πάντῃ
[7, 27]	τὸν Εὐφράτην ποταμὸν ᾔει ἐμβαλῶν,	ὡς	ἀφανὴς ἐξ ἀνθρώπων γενόμενος πιστοτέραν
[7, 9]	βούλεσθε ἐμοῦ γε ἕνεκα, ἀλλὰ	ὡς	γνῶναι ὑμᾶς πρὸς ὁποίους τινὰς
[7, 3]	ἀντειπεῖν μὲν αὐτῷ ἐπὶ πολύ·	ὡς	δ´ οὐχ ἡττησόμενον ἑώρα, ἀλλὰ
[7, 5]	καὶ ὅτῳ πολυτελὴς ἡ δίαιτα.	ὡς	δὲ ἐξήγγελτο ὅτι οὐκ ἀπογράφουσι
[7, 18]	πρῶτα μὲν ἐπὶ τῷ Ἡφαιστίωνι·	ὡς	δὲ ἐπὶ τοῦ ἥπατος τοῦ
[7, 22]	καὶ ἐν τοῖς ἕλεσι δεδομημένους.	ὡς	δὲ ἔπλει Ἀλέξανδρος κατὰ τὰ
[7, 1]	~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΒΔΟΜΟΝ.	~Ὡς	δὲ ἐς Πασαργάδας τε καὶ
[7, 8]	διακόψας τῶν Περσῶν τὰ σπουδάσματα.	~Ὡς	δὲ ἐς τὴν Ὦπιν ἀφίκετο,
[7, 1]	γῆν ἐφ´ ἧς βεβηκότες ἦσαν.	ὡς	δὲ ἤρετο Ἀλέξανδρος δι´ ἑρμηνέων
[7, 8]	ἀπάγειν κελεύει τὴν ἐπὶ θανάτῳ.	ὡς	δὲ κατεσιώπησαν οἱ ἄλλοι ἐκπλαγέντες,
[7, 4]	θυγατέρων τὴν πρεσβυτάτην Βαρσίνην ἠγάγετο,	ὡς	δὲ λέγει Ἀριστόβουλος, καὶ ἄλλην
[7, 11]	λέγωσιν εἶχον, οὔτε ἀπαλλάσσεσθαι ἤθελον.	ὡς	δὲ τὰ Περσῶν τε καὶ
[7, 3]	ἐν τῷ πυρὶ τοῦ σώματος.	ὡς	δὲ τὸ πῦρ ἐς τὴν
[7, 2]	εἴα, ἀλλὰ ὑποκρίνασθαι γὰρ λέγεται	ὡς	Διὸς υἱὸς καὶ αὐτὸς εἴη,
[7, 30]	οὐδὲ ταῦτα ἐν κόσμῳ τιθέμενος.	ὡς	ἔγωγε δοκῶ ὅτι οὔτε τι
[7, 26]	πρὸς τῶν σωματοφυλάκων τὸν θάνατον,	ὡς	ἔγωγε δοκῶ· τοὺς πολλοὺς δὲ
[7, 12]	δεύτερον δὲ ἀπὸ Κρατεροῦ ἡγεμόνα,	ὡς	εἴ τι κατὰ πορείαν Κρατερῷ
[7, 16]	κατὰ τὰ ἐπέκεινα τοῦ κόλπου,	ὡς	εἰκός, κατὰ τοὺς Σκύθας τοὺς
[7, 25]	τοὺς δὲ ἅμα οἷ πλέοντας	ὡς	εἰς πέμπτην πλευσουμένους. ἐκεῖθεν δὲ
[7, 10]	Ἰνδῶν γῆς εἰς Πέρσας θάλασσαν,	ὡς	εἰς Σοῦσα ἐπανηγάγετε, ἀπολιπόντες οἴχεσθε,
[7, 14]	πραχθέντα ἐπ´ αὐτῷ ἄλλοι ἄλλα,	ὡς	ἕκαστος ἢ εὐνοίας πρὸς Ἡφαιστίωνα
[7, 26]	παραπορευομένης τῆς στρατιᾶς, δεξιοῦσθαι δὲ	ὡς	ἑκάστους τήν τε κεφαλὴν ἐπαίροντα
[7, 20]	Νέαρχος λέγει ὅτι αὐτὸς διεκώλυσεν,	ὡς	ἐκπεριπλεύσας τὸν κόλπον τὸν Περσικὸν
[7, 12]	μητράσιν αὐτῶν· αὐτὸς δὲ ἐπιμελήσεσθαι	ὡς	ἐκτρέφοιντο Μακεδονικῶς τά τε ἄλλα
[7, 9]	σατράπαι, ὑμεῖς στρατηγοί, ὑμεῖς ταξιάρχαι.	ὡς	ἔμοιγε αὐτῷ τί περίεστιν ἀπὸ
[7, 29]	Ποσειδῶνος οὐδὲ Ἴωνος τοῦ Ἀπόλλωνος.	ὡς	ἔμοιγε καὶ ἡ Περσικὴ σκευὴ
[7, 10]	τὰ ἐμὰ ἐπιδείξω ἐν μέρει·	ὡς	ἔμοιγε οὐκ ἔστιν ὅ τι
[7, 22]	πήρωσιν ἀπόλεμοι ἦσαν. ~Αὐτὸς δὲ	ὡς	ἐξελέγξας δὴ τῶν Χαλδαίων τὴν
[7, 24]	ὡς ἐπὶ μεγάλῳ κακῷ. ταῦτα	ὡς	ἐξηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ, κελεῦσαι στρεβλωθῆναι τὸν
[7, 19]	αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ ἡ παρασκευὴ	ὡς	ἐπὶ Ἄραβας τοὺς πολλούς, πρόφασιν
[7, 14]	τοῦ εἰκότος ἀναγεγράφθαι μοι δοκεῖ,	ὡς	ἐπὶ Βαβυλῶνος ἤλαυνεν Ἀλέξανδρος, ἐντυχεῖν
[7, 1]	ὑπὲρ τὸν Ἄτλαντα τὸ ὄρος	ὡς	ἐπὶ Γάδειρα ἔσω ἐς τὴν
[7, 7]	κατέπλει κατὰ τὸν Εὐλαῖον ποταμὸν	ὡς	ἐπὶ θάλασσαν. ἤδη δὲ πλησίον
[7, 24]	τε στήθη καὶ τὰ πρόσωπα	ὡς	ἐπὶ μεγάλῳ κακῷ. ταῦτα ὡς
[7, 7]	Εὐλαίου ποταμοῦ κατὰ τὴν θάλασσαν	ὡς	ἐπὶ τὰς ἐκβολὰς τοῦ Τίγρητος·
[7, 21]	αὐτὸν καταπλεῖ ἐς τὰς λίμνας	ὡς	ἐπὶ τὴν Ἀράβων γῆν. ἔνθα
[7, 22]	ὅτι τῶν τις ναυτῶν ἐκνηξάμενος	ὡς	ἐπὶ τὸ διάδημα ἀφελὼν τοῦ
[7, 21]	ἐκ Βαβυλῶνος κατὰ τὸν Εὐφράτην	ὡς	ἐπὶ τὸν Πολλακόπαν καλούμενον ποταμόν.
[7, 25]	δὲ κατακομισθῆναι ἐπὶ τῆς κλίνης	ὡς	ἐπὶ τὸν ποταμόν, καὶ πλοίου
[7, 20]	ἐπὶ κατασκοπὴν τοῦ παράπλου τοῦ	ὡς	ἐπὶ τοὺς Ἄραβας μέχρι μὲν
[7, 14]	ὅτι ἐκρέμασε, καὶ {τοῦτο{ ν}	ὡς	ἐπὶ φαρμάκῳ κακῶς δοθέντι, οἱ
[7, 28]	πρὶν καὶ δεῖσαί τινα αὐτὰ	ὡς	ἐσόμενα, προλαβεῖν δεινότατος· καὶ τὰ
[7, 18]	γὰρ πρὸς Ἀλέξανδρον τὰ ἐπεσταλμένα,	ὡς	εὔνοιαν μᾶλλόν τι ἐπιδειξόμενον τῷ
[7, 26]	ἐπόθησαν ἰδεῖν αὐτόν, οἱ μέν,	ὡς	ζῶντα ἔτι ἴδοιεν, οἱ δέ,
[7, 13]	πρὸς τοσούτων καὶ τοιούτων ὑμνηθέν.	ὡς	Ἡρακλέα τε ἐπ´ αὐτὰς λόγος
[7, 23]	μαντείᾳ καὶ τὸ ἀπὸ τοῦδε	ὡς	ἥρωα ἐγέραιρε. καὶ Κλεομένει, ἀνδρὶ
[7, 14]	ἦγον. ἐναγίζειν τε ὅτι ἀεὶ	ὡς	ἥρωϊ ἐκέλευεν Ἡφαιστίωνι, τοῦτο μὲν
[7, 23]	αὐτῷ τιμᾶν Ἡφαιστίωνα· οἱ δὲ	ὡς	ἥρωϊ ἔφησαν ὅτι θύειν θέμις
[7, 27]	αὐτῷ δόξης τῆς ἐς ἅπαν,	ὡς	θεῷ δὴ γεγενημένῳ. καὶ ταῦτα
[7, 14]	ἐρησομένους τὸν θεὸν εἰ καὶ	ὡς	θεῷ θύειν συγχωρεῖ Ἡφαιστίωνι, τὸν
[7, 23]	καὶ ἐστεφάνουν αὐτὸν στεφάνοις χρυσοῖς,	ὡς	θεωροὶ δῆθεν ἐς τιμὴν θεοῦ
[7, 9]	σιτεῖσθαι· προαγρυπνῶν δὲ ὑμῶν οἶδα,	ὡς	καθεύδειν ἔχοιτε ὑμεῖς. ~Ἀλλὰ ταῦτα
[7, 18]	τοσούτου δεῆσαι χαλεπῆναι τῷ Πειθαγόρᾳ,	ὡς	καὶ δι´ ἐπιμελείας ἔχειν αὐτὸν
[7, 29]	οἱ δὲ τῷ προηγορεῖν αὐτοῦ,	ὡς	καλῶς δὴ πραχθέντος, ἐπικρύψειν οἴονται
[7, 3]	ἀνθρώπους, ὅτῳ γνῶναι ἐπιμελές, {ὅτι}	ὡς	καρτερόν τέ ἐστι καὶ ἀνίκητον
[7, 21]	μὴ ἀποφράξειε τὸν Πολλακόπαν αὖθις,	ὡς	κατὰ τὰς ὄχθας ἐκτραπὲν φέρεσθαι
[7, 28]	τοῦ τρίτου μῆνας ἐπέλαβεν ὀκτώ,	ὡς	λέγει Ἀριστόβουλος· ἐβασίλευσε δὲ δώδεκα
[7, 19]	ἕδος. Κατέλαβε δὲ ἐν Βαβυλῶνι,	ὡς	λέγει Ἀριστόβουλος, καὶ τὸ ναυτικόν,
[7, 29]	ὁμοτίμους. καὶ οἱ πότοι δέ,	ὡς	λέγει Ἀριστόβουλος, οὐ τοῦ οἴνου
[7, 5]	κελεύει ἀπογράφεσθαι ὁπόσον ὀφείλει ἕκαστος,	ὡς	ληψομένους. καὶ τὰ μὲν πρῶτα
[7, 9]	τοῦ ἐμοῦ ἐς ὑμᾶς ὑπηργμένα,	ὡς	μὲν αὐτὰ ἐφ´ ἑαυτῶν σκέψασθαι
[7, 27]	δὴ γεγενημένῳ. καὶ ταῦτα ἐμοὶ	ὡς	μὴ ἀγνοεῖν δόξαιμι μᾶλλον ὅτι
[7, 14]	τῇ ἵππῳ τῇ ἑταιρικῇ Ἀλέξανδρος,	ὡς	μὴ ἀπόλοιτο τὸ ὄνομα τοῦ
[7, 17]	ἐθέλειν παρελθεῖν εἴσω Βαβυλῶνος Ἀλέξανδρον,	ὡς	μὴ δι´ ὀλίγου τὸν νεὼν
[7, 14]	τοῦτο δὲ δρᾶσαι, τῷ Ἀλεξάνδρῳ	ὡς	μὴ ἐφήδεσθαι δοκοίη τελευτήσαντι Ἡφαιστίωνι.
[7, 29]	εἶναι πρός τε τοὺς βαρβάρους,	ὡς	μὴ πάντῃ ἀλλότριον αὐτῶν φαίνεσθαι
[7, 12]	ἡ μετάπεμψις αὐτοῦ ἔφερεν, ἀλλ´	ὡς	μή τι ἐκ τῆς διαφορᾶς
[7, 9]	καταστήσας τοῖς προσχώροις τῶν βαρβάρων,	ὡς	μὴ χωρίων ἔτι ὀχυρότητι πιστεύοντας
[7, 21]	ἂν τὸν Εὐφράτην ἐς αὑτόν,	ὡς	μηδ´ ἐπάρδεσθαι ἀπ´ αὐτοῦ τὴν
[7, 25]	κλίνης πρὸς τὰ ἱερὰ θῦσαι	ὡς	νόμος ἐφ´ ἑκάστῃ ἡμέρᾳ, καὶ
[7, 17]	ὕποπτον αὐτῷ ἐς τοὺς Χαλδαίους,	ὡς	οὐ κατὰ μαντείαν τι μᾶλλον
[7, 14]	δὲ ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι	ὡς	οὐ πρέποντα οὔτ´ οὖν βασιλεῖ
[7, 8]	ἀπὸ τῆς βαρβαρικῆς θεραπείας οὐκέτι	ὡς	πάλαι ἐπιεικὴς ἐς τοὺς Μακεδόνας)
[7, 6]	οὗτοι ἀφικόμενοι λέγονται ἀνιᾶσαι Μακεδόνας,	ὡς	πάντα δὴ μηχανωμένου Ἀλεξάνδρου ὑπὲρ
[7, 6]	ταῦτα πάντα ἐλύπει τοὺς Μακεδόνας,	ὡς	πάντῃ δὴ βαρβαρίζοντος τῇ γνώμῃ
[7, 15]	Ῥωμαίων ὑπὲρ τῆς πρεσβείας ταύτης	ὡς	παρὰ Ἀλέξανδρον σταλείσης μνήμην τινὰ
[7, 25]	καὶ τοῦ πλοῦ, τοὺς μὲν	ὡς	πεζῇ ἰόντας παρασκευάζεσθαι ἐς τετάρτην
[7, 4]	τὸ πιστεῦσαί τε τοῖς ἐπικαλουμένοις	ὡς	πιθανοῖς δὴ ἐν παντὶ οὖσι,
[7, 27]	μᾶλλον ὅτι λεγόμενά ἐστιν ἢ	ὡς	πιστὰ ἐς ἀφήγησιν ἀναγεγράφθω. ~Ἐτελεύτα
[7, 11]	καρτεροὶ σφῶν ἦσαν, ἀλλὰ ξυνδραμόντες	ὡς	πρὸς τὰ βασίλεια τὰ μὲν
[7, 17]	μέρος τὸ ἐς δυσμὰς τετραμμένον,	ὡς	ταύτῃ ἐπιστρέψαντα πρὸς ἕω ἄγειν·
[7, 29]	δῆλον εἶναι ἐπ´ αὐτῷ μεταγιγνώσκοντα,	ὡς	τοῖς τε παθοῦσί τι ἄχαρι
[7, 16]	ἄγνωστον πάντῃ ἐστίν. Ἀλέξανδρος δὲ	ὡς	τὸν Τίγρητα ποταμὸν ξὺν τῇ
[7, 26]	Ἀλέξανδρον οὐ πολὺ ὕστερον ἀποθανεῖν,	ὡς	τοῦτο ἄρα ἤδη ὂν τὸ
[7, 8]	Μακεδόσιν ταῦτα ἔλεγεν· οἱ δὲ	ὡς	ὑπερορώμενοί τε ἤδη πρὸς Ἀλεξάνδρου
[7, 8]	καὶ πόνων μετέχειν. Ἀλέξανδρος μὲν	ὡς	χαριούμενος δῆθεν τοῖς Μακεδόσιν ταῦτα
[7, 9]	ἑαυτῶν σκέψασθαι μεγάλα, μικρὰ δὲ	ὥς	γε δὴ πρὸς τὰ ἡμέτερα
[7, 19]	ἐς αὐτόν· τὸ δὲ ἀληθές,	ὥς	γέ μοι δοκεῖ, ἄπληστος ἦν
[7, 11]	δάκρυα. καὶ ὁ μὲν ἀνήγετο	ὥς	τι ἐρῶν, οἱ δὲ ἔμενον
[7, 25]	οὐκέτι ἐλινύειν πυρέσσοντα. ἀλλὰ καὶ	ὣς	τοὺς ἡγεμόνας εἰσκαλέσαντα παραγγέλλειν τὰ
[7, 4]	τὴν Σπιταμένους τοῦ Βακτρίου παῖδα·	ὡσαύτως	δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις ἑταίροις
[7, 6]	μηχανωμένου Ἀλεξάνδρου ὑπὲρ τοῦ μηκέτι	ὡσαύτως	δεῖσθαι Μακεδόνων· εἶναι γὰρ οὖν
[7, 12]	ὅτῳ ἄν τις συνέθηκεν οὐχ	ὡσαύτως	εἶναι αὐτῷ πρὸς θυμοῦ Ἀντίπατρον
[7, 14]	δὲ θυσίαν τε ἔθυσεν Ἀλέξανδρος,	ὥσπερ	αὐτῷ ἐπὶ ξυμφοραῖς ἀγαθαῖς νόμος,
[7, 17]	ἀσφάλτῳ ἡρμοσμένης. τοῦτον τὸν νεών,	ὥσπερ	καὶ τὰ ἄλλα ἱερὰ τὰ
[7, 23]	δεκάδος Μακεδόνα, δεκαστάτηρον καὶ τοῦτον,	ὥστε	ἐν τῇ δεκάδι τέσσαρας μὲν
[7, 12]	δὴ τῇ Ἀλεξάνδρου μητρὶ εὐσχήμονα,	ὥστε	καὶ λόγος τις τοιόσδε ἐφέρετο
[7, 20]	ἀφ´ ὅτου μεγίστη καὶ φανοτάτη	ὠφέλεια	ἐς πάντα ἥκει τὰ ἀνθρώπεια,
[7, 17]	μαντείαν τι μᾶλλον ἢ ἐς	ὠφέλειαν	τὴν αὑτῶν φέροι αὐτοῖς ἡ
[7, 15]	φόβου ἐξαναγκάζοντος οὔτε κατ´ ἐλπίδα	ὠφελείας,	μίσει τε, εἴπερ τινὰς ἄλλους,
[7, 17]	αὐτοὺς τὰς ἐκ τῶν χρημάτων	ὠφελείας.	ὅμως δὲ τά γε τῆς
[7, 30]	ἕνεκα τῆς ἐμῆς καὶ ἅμα	ὠφελείας	τῆς ἐς ἀνθρώπους· ἐφ´ ὅτῳ
[7, 21]	ξυνείχοντο. Ταῦτα ἀπαγγελθέντα ἐπήγαγεν Ἀλέξανδρον	ὠφελῆσαί	τι τὴν χώραν τὴν Ἀσσυρίαν.
[7, 11]	ἀλλ´ οὐδὲ ἐς τὴν ὑστεραίαν	ὤφθη.	τῇ τρίτῃ δὲ καλέσας εἴσω
[7, 11]	ἐθεράπευσε τὸ σῶμα οὔτε τῳ	ὤφθη	τῶν ἑταίρων· ἀλλ´ οὐδὲ ἐς
[7, 4]	καὶ ἄλλην πρὸς ταύτῃ, τῶν	Ὤχου	θυγατέρων τὴν νεωτάτην Παρύσατιν. ἤδη

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 1/02/2006