Livre, Chapitre
[7, 22]	ἐλάσας ἔξω Βαβυλῶνος πρίν τι	παθεῖν,	ἀνέπλει αὖθις κατὰ τὰ ἕλη
[7, 29]	ἄχαρι οὐ πάντῃ χαλεπὰ τὰ	παθήματα	φαινόμενα, εἰ ὁ δράσας αὐτὰ
[7, 3]	πρίν τινος ἐς πεῖραν ἐλθεῖν	παθήματος	ὅ τι περ ἐξαναγκάσει αὐτὸν
[7, 29]	αὐτῷ μεταγιγνώσκοντα, ὡς τοῖς τε	παθοῦσί	τι ἄχαρι οὐ πάντῃ χαλεπὰ
[7, 4]	τὴν Ἀτροπάτου τοῦ Μηδίας σατράπου	παῖδα	ἔδωκεν· Πτολεμαίῳ δὲ τῷ σωματοφύλακι
[7, 4]	Δρύπετιν δὲ Ἡφαιστίωνι δίδωσι, Δαρείου	παῖδα	καὶ ταύτην, ἀδελφὴν τῆς αὑτοῦ
[7, 4]	Ἀβουλίτην δὲ καὶ τὸν τούτου	παῖδα	Ὀξάθρην, ὅτι κακῶς ἐπεμελεῖτο τῶν
[7, 4]	τὴν Ὀξυάτρου τοῦ Δαρείου ἀδελφοῦ	παῖδα·	Περδίκκᾳ δὲ τὴν Ἀτροπάτου τοῦ
[7, 4]	τὴν Βαρσίνης τε καὶ Μέντορος	παῖδα·	Σελεύκῳ δὲ τὴν Σπιταμένους τοῦ
[7, 4]	δὲ τὴν Σπιταμένους τοῦ Βακτρίου	παῖδα·	ὡσαύτως δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις
[7, 4]	δοκιμωτάτας Περσῶν τε καὶ Μήδων	παῖδας	ἐς ὀγδοήκοντα. οἱ γάμοι δὲ
[7, 6]	τῆς ἄλλης γῆς τῆς δοριαλώτου	παῖδας	ἡβάσκοντας ἤδη ἐς τρισμυρίους ἄγοντες
[7, 4]	τῶν παίδων γενέσθαι τοὺς Ἡφαιστίωνος	παῖδας·	Κρατερῷ δὲ Ἀμαστρίνην τὴν Ὀξυάτρου
[7, 12]	καὶ ἐκ τῶν βαρβάρων γυναικῶν	παῖδας	τοῖς οἴκοι ὑπολελειμμένοις παισί τε
[7, 4]	γραμματεῖ τῷ βασιλικῷ τὰς Ἀρταβάζου	παῖδας	τῷ μὲν Ἀρτακάμαν, τῷ δὲ
[7, 12]	τάλαντον ἑκάστῳ ὑπὲρ τὴν μισθοφοράν·	παῖδες	δὲ εἴ τῳ ἦσαν ἐκ
[7, 6]	τοῦ Παρθυαίων καὶ Ὑρκανίας σατράπου	παῖδες,	καὶ Ἰτάνης Ὀξυάρτου μὲν παῖς,
[7, 10]	γεγάμηκα καὶ πολλῶν ὑμῶν οἱ	παῖδες	συγγενεῖς ἔσονται τοῖς παισὶ τοῖς
[7, 13]	ὅτι αὐτὸς ἥξει πρὸς αὐτὴν	παιδοποιησόμενος.	ταῦτα δὲ οὔτε Ἀριστόβουλος οὔτε
[7, 14]	τὸν Ἀχιλλέως, πρὸς ὅντινα ἐκ	παιδὸς	φιλοτιμία αὐτῷ ἦν· οἱ δὲ
[7, 14]	τὸ μὲν στάδιον πλῆρες εἶναι·	παίδων	γὰρ ἀγὼν ἦν ἐκείνῃ τῇ
[7, 4]	ἐθέλειν γάρ οἱ ἀνεψιοὺς τῶν	παίδων	γενέσθαι τοὺς Ἡφαιστίωνος παῖδας· Κρατερῷ
[7, 10]	καὶ λίθοις πολλαχῇ καὶ ξύλοις	παιόμενος	ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῆς ὑμετέρας
[7, 4]	καὶ ἡ Ὀξυάρτου τοῦ Βακτρίου	παῖς	Ῥωξάνη. Δρύπετιν δὲ Ἡφαιστίωνι δίδωσι,
[7, 6]	παῖδες, καὶ Ἰτάνης Ὀξυάρτου μὲν	παῖς,	Ῥωξάνης δὲ τῆς γυναικὸς Ἀλεξάνδρου
[7, 12]	γυναικῶν παῖδας τοῖς οἴκοι ὑπολελειμμένοις	παισί	τε καὶ μητράσιν αὐτῶν· αὐτὸς
[7, 10]	οἱ παῖδες συγγενεῖς ἔσονται τοῖς	παισὶ	τοῖς ἐμοῖς. ἔτι δὲ ᾧ
[7, 11]	τὰ ὅπλα βοῶντές τε καὶ	παιωνίζοντες	ἐς τὸ στρατόπεδον ἀπῄεσαν. Ἀλέξανδρος
[7, 11]	σπονδὴν σπεῖσαι καὶ ἐπ´ αὐτῇ	παιωνίσαι.	~Ἔνθα δὴ ἐθελονταὶ ἤδη αὐτῷ
[7, 29]	ἀνενεχθεῖσα ἡ γένεσις πρὸς τῶν	πάλαι	ἀνθρώπων οὐδεμιᾷ αὐτῶν ὕβρει προστίθεται,
[7, 29]	οἷς ἐπλημμέλησε μόνῳ οἶδα τῶν	πάλαι	βασιλέων Ἀλεξάνδρῳ ὑπάρξαι ὑπὸ γενναιότητος.
[7, 22]	ἐπιπεφυκότων εἶναι τάφῳ τινὶ τῶν	πάλαι	βασιλέων. τοῦτό τε οὖν αὐτὸ
[7, 21]	διακοπεῖσα, εἰ ξυναφὴς ἐγένετο τῇ	πάλαι	διώρυχι τῇ κατὰ τὸν Πολλακόπαν,
[7, 8]	τῆς βαρβαρικῆς θεραπείας οὐκέτι ὡς	πάλαι	ἐπιεικὴς ἐς τοὺς Μακεδόνας) καταπηδήσας
[7, 9]	παρέσχε, Θεσσαλῶν δὲ ἄρχοντας, οὓς	πάλαι	ἐτεθνήκειτε τῷ δέει, ἀπέφηνε, καὶ
[7, 13]	κληΐζονται λέγει Ἡρόδοτος· εἶναι δὲ	πάλαι	μὲν ἐς πεντεκαίδεκα μυριάδας τῶν
[7, 17]	δὲ χρυσόν. καὶ ἀπὸ τούτου	πάλαι	μὲν τὸν νεὼν ἐπισκευάζεσθαι καὶ
[7, 17]	ὅτι καὶ μείζονα ἔτι τοῦ	πάλαι	ὄντος. ἐπεὶ δὲ ἀποστάντος αὐτοῦ
[7, 9]	τε κοίλη Συρία καὶ ἡ	Παλαιστίνη	καὶ ἡ μέση τῶν ποταμῶν
[7, 30]	ἠπείροιν ἀναμφιλογώτατα γενόμενον καὶ ἐπὶ	πᾶν	ἐξικόμενον τῷ αὑτοῦ ὀνόματι κακίζει,
[7, 6]	ἀφικόμενοι λέγονται ἀνιᾶσαι Μακεδόνας, ὡς	πάντα	δὴ μηχανωμένου Ἀλεξάνδρου ὑπὲρ τοῦ
[7, 9]	εἷλον πολιορκίᾳ· τὰ δὲ ἄλλα	πάντα	ἑκόντα προσχωρήσαντα λαβὼν ὑμῖν καρποῦσθαι
[7, 6]	τῶν βαρβαρικῶν μεσαγκύλων δοθέντα, ταῦτα	πάντα	ἐλύπει τοὺς Μακεδόνας, ὡς πάντῃ
[7, 3]	Ἰνδοῦ ἱκανοὶ ἀναγεγράφασιν, οὐκ ἀχρεῖα	πάντα	ἐς ἀνθρώπους, ὅτῳ γνῶναι ἐπιμελές,
[7, 20]	μεγίστη καὶ φανοτάτη ὠφέλεια ἐς	πάντα	ἥκει τὰ ἀνθρώπεια, Διόνυσον δὲ
[7, 23]	Πέρσας ἐπαινέσας τῆς προθυμίας, ὅτι	πάντα	Πευκέστᾳ ἐπείθοντο, καὶ αὐτὸν Πευκέσταν
[7, 20]	καρπούς τε ἡμέρους ἐκφέρειν καὶ	πάντα	ὡραῖα. Ταυτὶ ἀπηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ τὰ
[7, 25]	πρὸ τῶν θυρῶν. ἤδη δὲ	παντάπασι	πονήρως ἔχοντα διακομισθῆναι ἐκ τοῦ
[7, 8]	οὔκουν σιγῇ ἔχοντες ἐκαρτέρησαν, ἀλλὰ	πάντας	γὰρ ἀπαλλάττειν στρατιᾶς ἐκέλευον, αὐτὸν
[7, 11]	τῆς θοίνης ἐννακισχιλίους, καὶ τούτους	πάντας	μίαν τε σπονδὴν σπεῖσαι καὶ
[7, 7]	μετέωρός τε ῥεῖ καὶ ἰσοχείλης	πανταχῇ	τῇ γῇ, καὶ διώρυχες δὲ
[7, 20]	αὐτῇ προσκεῖσθαι πολλαί, καὶ λιμένες	πανταχοῦ	τῆς χώρας ἐνεῖναι, οἷοι παρασχεῖν
[7, 13]	Ἀμαζόνες. μὴ γενέσθαι μὲν γὰρ	παντελῶς	τὸ γένος τούτων τῶν γυναικῶν
[7, 10]	οἴκοι ἀποπέμψειν ἤμελλον· ἀλλ´ ἐπειδὴ	πάντες	ἀπιέναι βούλεσθε, ἄπιτε πάντες, καὶ
[7, 10]	ἐπειδὴ πάντες ἀπιέναι βούλεσθε, ἄπιτε	πάντες,	καὶ ἀπελθόντες οἴκοι ἀπαγγείλατε ὅτι
[7, 14]	μὲν γενέσθαι αὐτῷ τὸ πένθος,	πάντες	τοῦτο ἀνέγραψαν, τὰ δὲ πραχθέντα
[7, 29]	τε τοὺς βαρβάρους, ὡς μὴ	πάντῃ	ἀλλότριον αὐτῶν φαίνεσθαι τὸν βασιλέα,
[7, 15]	ὡς ἀτρεκὲς οὔτε ὡς ἄπιστον	πάντῃ	ἀνέγραψα· πλήν γε δὴ οὔτε
[7, 6]	πάντα ἐλύπει τοὺς Μακεδόνας, ὡς	πάντῃ	δὴ βαρβαρίζοντος τῇ γνώμῃ Ἀλεξάνδρου,
[7, 14]	Ἑλλήσποντον. ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνο οὐ	πάντῃ	ἔξω τοῦ εἰκότος ἀναγεγράφθαι μοι
[7, 2]	σὺν αὐτῷ. οὕτω τοι οὐ	πάντῃ	ἔξω τοῦ ἐπινοεῖν τὰ κρείττω
[7, 7]	κατὰ τὸν ποταμὸν ἀφανίζων ὁμαλὸν	πάντῃ	ἐποίει τὸν ῥοῦν, οἳ δὴ
[7, 8]	ἤδη πρὸς Ἀλεξάνδρου καὶ ἀχρεῖοι	πάντῃ	ἐς τὰ πολέμια νομιζόμενοι οὐκ
[7, 16]	τοὺς Νομάδας, ὃ δὴ ἄγνωστον	πάντῃ	ἐστίν. Ἀλέξανδρος δὲ ὡς τὸν
[7, 29]	τε παθοῦσί τι ἄχαρι οὐ	πάντῃ	χαλεπὰ τὰ παθήματα φαινόμενα, εἰ
[7, 4]	ἐπικαλουμένοις ὡς πιθανοῖς δὴ ἐν	παντὶ	οὖσι, καὶ ἐπὶ τὸ τιμωρήσασθαι
[7, 20]	μικροτέρα αὕτη καὶ δασεῖα ὕλῃ	παντοίᾳ·	εἶναι δὲ ἐν αὐτῇ καὶ
[7, 3]	μὲν ὡπλισμένους, τοὺς δὲ θυμιάματα	παντοῖα	τῇ πυρᾷ ἐπιφέροντας· οἱ δὲ
[7, 6]	πᾶσα, ἀλλὰ ἐπαυξηθέντος γὰρ τοῦ	παντὸς	ἱππικοῦ κατελέγησαν ἐς αὐτὸ τῶν
[7, 10]	ποταμῶν καὶ ὀρῶν καὶ πεδίων	πάντων,	γάμους τε ὑμῖν τοὺς αὐτοὺς
[7, 14]	ἔδρασεν ἢ εἶπεν ἐπὶ τῷ	πάντων	δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ, οἱ δὲ
[7, 4]	ἦρξεν· ἐν τῷ αὐτῷ γὰρ	πάντων	ἐγίγνοντο οἱ γάμοι. καὶ τοῦτο,
[7, 11]	ἐποίησε, καθήμενός τε αὐτὸς καὶ	πάντων	καθημένων, ἀμφ´ αὐτὸν μὲν Μακεδόνων,
[7, 14]	οὐ ξυγχωρῆσαι. Ἐκεῖνα δὲ πρὸς	πάντων	ξυμφωνούμενα, ἐς τρίτην ἀπὸ τοῦ
[7, 10]	πάσης γῆς καὶ θαλάσσης καὶ	πάντων	ποταμῶν καὶ ὀρῶν καὶ πεδίων
[7, 23]	μεγάλως διεσπουδάζετο. ἐκεῖνα δὲ καὶ	πάνυ	μέμφομαι. ἢν γὰρ καταλάβω ἐγώ,
[7, 20]	Ἀράβων γῆν· ἀλλ´ ἀναστρέψας γὰρ	παρ´	Ἀλέξανδρον ἐξήγγειλεν τὸ μέγεθός τε
[7, 2]	Δάνδαμις ὄνομα, οὔτε αὐτὸς ἔφη	παρ´	Ἀλέξανδρον ἥξειν οὔτε τοὺς ἄλλους
[7, 2]	ὅτι οὔτε δέοιτό του τῶν	παρ´	Ἀλεξάνδρου, ἔχειν γάρ οἱ εὖ
[7, 20]	ὁ κυβερνήτης, λαβὼν καὶ οὗτος	παρ´	Ἀλεξάνδρου τριακόντορον. ἦν μὲν γὰρ
[7, 12]	καὶ ταῦτα μᾶλλόν τι ἰσχύειν	παρ´	Ἀλεξάνδρῳ ἐφαίνετο ὅσα ἐς τοῦ
[7, 16]	δόξης καὶ τοῦ πόθου τοῦ	παρ´	ἀνθρώπων ἀπηλλάχθαι, πρίν τινα ξυμβῆναι
[7, 14]	κακῶς ἔχοι Ἡφαιστίων, ὁ δὲ	παρ´	αὐτὸν ἐλθὼν σπουδῇ οὐκέτι ζῶντα
[7, 17]	ἐν δεξιᾷ ἔχοντα τὸν ποταμὸν	παρ´	αὐτὸν πορεύεσθαι, θέλοντα ὑπερβάλλειν τῆς
[7, 7]	ἀέναοι, ἀφ´ ὧν ὑδρεύονται οἱ	παρ´	ἑκάτερα ᾠκισμένοι, τὰς δὲ καὶ
[7, 9]	τελεῖν Ἀθηναίοις καὶ ὑπακούειν Θηβαίων,	παρ´	ἡμῶν ἐν τῷ μέρει ἐκείνους
[7, 20]	πόρρω ἀνατείνουσαν ἰδεῖν τε καὶ	παρ´	ὀλίγον ἐλθεῖν διαβαλεῖν ἐς αὐτήν,
[7, 15]	ὑπὲρ τῆς πρεσβείας ταύτης ὡς	παρὰ	Ἀλέξανδρον σταλείσης μνήμην τινὰ ἐποιήσατο,
[7, 23]	τῶν νικώντων. Ἧκον δὲ καὶ	παρὰ	Ἄμμωνος οἱ θεωροὶ οὕστινας ἐστάλκει
[7, 27]	τελευτῆς, καὶ φάρμακον ὅτι ἐπέμφθη	παρὰ	Ἀντιπάτρου Ἀλεξάνδρῳ καὶ ἐκ τοῦ
[7, 15]	τότε ἐς τὰ μάλιστα ὄντι,	παρὰ	βασιλέα ἀλλόφυλον ἄλλως τε καὶ
[7, 27]	αὐτῷ ἡ γένεσις ξυνέβη καὶ	παρὰ	θεοὺς ἡ ἀποχώρησις. Ῥωξάνην δὲ
[7, 18]	Ἀλεξάνδρου, στρατηγὸν τῆς στρατιᾶς ἣν	παρὰ	Μαζαίῳ τῷ Βαβυλῶνος σατράπῃ ἀπέλιπεν
[7, 25]	βασίλειοι ἐφημερίδες ὧδε ἔχουσιν· πίνειν	παρὰ	Μηδίῳ αὐτὸν κωμάσαντα· ἔπειτα ἐξαναστάντα
[7, 25]	καθεύδειν τε καὶ αὖθις δειπνεῖν	παρὰ	Μηδίῳ καὶ αὖθις πίνειν πόρρω
[7, 24]	τότε τὸν πιθανώτατον, δεηθῆναι κωμάσαι	παρὰ	οἷ· γενέσθαι γὰρ ἂν ἡδὺν
[7, 12]	ἦσαν ἐκ τῶν Ἀσιανῶν γυναικῶν,	παρὰ	οἷ καταλιπεῖν ἐκέλευσε μηδὲ στάσιν
[7, 18]	ἔφρασε. ταῦτα αὐτὸς Ἀριστόβουλος λέγει	παρὰ	Πειθαγόρου πυθέσθαι· καὶ Περδίκκᾳ δὲ
[7, 2]	τὸν Κάλανον, ὅτι ἀπολιπὼν τὴν	παρὰ	σφίσιν εὐδαιμονίαν ὁ δὲ δεσπότην
[7, 27]	ἀνθρώπων γενόμενος πιστοτέραν τὴν δόξαν	παρὰ	τοῖς ἔπειτα ἐγκαταλείποι ὅτι ἐκ
[7, 14]	μουσικόν, καὶ πότοι αὐτῷ ἐγίνοντο	παρὰ	τοῖς ἑταίροις. καὶ ἐν τούτῳ
[7, 12]	δέ τις οὗτος ἐφοίτα ἀφανὴς	παρὰ	τοῖς τὰ βασιλικὰ πράγματα, ὅσῳ
[7, 18]	καὶ κατασημηνάμενον τὸ γραμμάτιον πέμψαι	παρὰ	τὸν Ἀπολλόδωρον ἐκ Βαβυλῶνος εἰς
[7, 17]	Ἀριστόβουλος, καὶ τῇ πρώτῃ μὲν	παρὰ	τὸν ποταμὸν τὸν Εὐφράτην καταστρατοπεδεῦσαι,
[7, 9]	τὰ ἡμέτερα ξυμβαλεῖν. ὃς παραλαβὼν	παρὰ	τοῦ πατρὸς χρυσᾶ μὲν καὶ
[7, 19]	δ´ αὐτῷ ἐς Βαβυλῶνα πρεσβεῖαι	παρὰ	τῶν Ἑλλήνων ἐνέτυχον, ὑπὲρ ὅτων
[7, 25]	εἰσελθόντα κατακεῖσθαι διαμυθολογοῦντα πρὸς Μήδιον·	παραγγεῖλαι	δὲ καὶ τοῖς ἡγεμόσιν ἀπαντῆσαι
[7, 25]	ἔχοντα ὅμως θῦσαι τὰ τεταγμένα.	παραγγεῖλαι	δὲ τοὺς μὲν στρατηγοὺς διατρίβειν
[7, 25]	δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις ἡγεμόσι	παραγγεῖλαι	τὰ ἀμφὶ τὸν πλοῦν ὅπως
[7, 25]	καὶ ὣς τοὺς ἡγεμόνας εἰσκαλέσαντα	παραγγέλλειν	τὰ πρὸς τὸν ἔκπλουν ὅπως
[7, 25]	καὶ ὑπὲρ τοῦ πλοῦ αὖθις	παραγγέλλειν.	τῇ δ´ ἐπιούσῃ μόγις ἐκκομισθῆναι
[7, 25]	ἐν τούτῳ δὲ τοῖς ἡγεμόσι	παραγγέλλειν	ὑπὲρ τῆς πορείας καὶ τοῦ
[7, 25]	θῦσαι, καὶ μηδὲν μεῖον ἔτι	παραγγέλλειν	ὑπὲρ τοῦ πλοῦ τοῖς ἡγεμόσιν.
[7, 25]	πέραν τοῦ ποταμοῦ ἐς τὸν	παράδεισον,	κἀκεῖ αὖθις λουσάμενον ἀναπαύεσθαι. ἐς
[7, 25]	πονήρως ἔχοντα διακομισθῆναι ἐκ τοῦ	παραδείσου	ἐς τὰ βασίλεια. εἰσελθόντων δὲ
[7, 10]	εἰς Σοῦσα ἐπανηγάγετε, ἀπολιπόντες οἴχεσθε,	παραδόντες	φυλάσσειν τοῖς νενικημένοις βαρβάροις. ταῦτα
[7, 12]	ἄξειν αὐτὸς ἐς Μακεδονίαν καὶ	παραδώσειν	τοῖς πατράσιν. ταῦτά τε ἀπαλλαττομένοις
[7, 16]	ἧς ἕνεκα καὶ Σόλωνα Κροίσῳ	παραινέσαι	εἰκὸς τέλος ὁρᾶν μακροῦ βίου
[7, 18]	ἐπιδειξόμενον τῷ βασιλεῖ, εἰ φυλάττεσθαι	παραινέσειε	μή τις αὐτῷ κίνδυνος ἐν
[7, 3]	ἄλλοις θαῦμα παρασχέσθαι οὐδέν τι	παρακινήσαντα	ἐν τῷ πυρὶ τοῦ σώματος.
[7, 4]	φιλέταιρον πρᾶξαι Ἀλέξανδρον. οἱ δὲ	παραλαβόντες	ἀπῆγον τὴν αὑτοῦ ἕκαστος· προῖκας
[7, 7]	δέχεται καὶ πολλοὺς ἄλλους ποταμοὺς	παραλαβὼν	καὶ ἐξ αὐτῶν αὐξηθεὶς ἐσβάλλει
[7, 9]	πρὸς τὰ ἡμέτερα ξυμβαλεῖν. ὃς	παραλαβὼν	παρὰ τοῦ πατρὸς χρυσᾶ μὲν
[7, 9]	τοῦ λόγου ἄρξομαι. Φίλιππος γὰρ	παραλαβὼν	ὑμᾶς πλανήτας καὶ ἀπόρους, ἐν
[7, 19]	θαλάττιοι ἄνθρωποι. τήν τε γὰρ	παραλίαν	τὴν πρὸς τῷ κόλπῳ τῷ
[7, 19]	Φοινίκης τε καὶ τῆς ἄλλης	παραλίας·	λιμένα τε ὅτι πρὸς Βαβυλῶνι
[7, 20]	χώρας, ὅτι οὐκ ἐλάττων ἡ	παράλιος	τῆς Ἀραβίας ἤπερ ἡ τῆς
[7, 8]	ἀχρείους ἐς τὰ πολέμια ὄντας	παραλύει	μὲν τῆς στρατιᾶς, ἀποπέμπει δὲ
[7, 20]	ἐλθεῖν, καίτοι ἐπὶ τὸ πολὺ	παραπλεύσας	τὴν Ἀράβων γῆν· ἀλλ´ ἀναστρέψας
[7, 29]	ἀγαθὴν ὑπολειπομένην, μή ποτε ἂν	παραπλήσιόν	τι ἁμαρτεῖν, εἰ τοῖς πρόσθεν
[7, 1]	βεβήκαμεν· σὺ δὲ ἄνθρωπος ὢν	παραπλήσιος	τοῖς ἄλλοις, πλήν γε δὴ
[7, 20]	τριακοντόρῳ ἐκπεμφθεὶς ἐπὶ κατασκοπὴν τοῦ	παράπλου	τοῦ ὡς ἐπὶ τοὺς Ἄραβας
[7, 26]	δὲ ἄφωνον μὲν εἶναι λέγουσι	παραπορευομένης	τῆς στρατιᾶς, δεξιοῦσθαι δὲ ὡς
[7, 25]	τοὺς μὲν ὡς πεζῇ ἰόντας	παρασκευάζεσθαι	ἐς τετάρτην ἡμέραν, τοὺς δὲ
[7, 3]	λέγουσιν ὅτι ἔφερον. αὐτῷ δὲ	παρασκευασθῆναι	μὲν ἵππον, ὅτι βαδίσαι ἀδυνάτως
[7, 19]	δὲ αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ ἡ	παρασκευὴ	ὡς ἐπὶ Ἄραβας τοὺς πολλούς,
[7, 20]	παρασχεῖν μὲν ὅρμους τῷ ναυτικῷ,	παρασχεῖν	δὲ καὶ πόλεις ἐνοικισθῆναι καὶ
[7, 20]	πανταχοῦ τῆς χώρας ἐνεῖναι, οἷοι	παρασχεῖν	μὲν ὅρμους τῷ ναυτικῷ, παρασχεῖν
[7, 3]	ἀλλὰ τοῖς γὰρ ἄλλοις θαῦμα	παρασχέσθαι	οὐδέν τι παρακινήσαντα ἐν τῷ
[7, 5]	ἐν Ὤροις νίκην γενομένην, ὅτι	παραταξάμενος	σὺν τῇ ὑπολειφθείσῃ δυνάμει πρὸς
[7, 11]	δὲ Μακεδόνες ἔν τε τῷ	παραυτίκα	ἀκούσαντες τῶν λόγων ἐκπεπληγμένοι σιγῇ
[7, 4]	πότον ἧκον αἱ γαμούμεναι καὶ	παρεκαθέζοντο	ἑκάστη τῷ ἑαυτῆς· οἱ δὲ
[7, 16]	τὴν στρατιὰν ταύτῃ ἐπέχουσαν ἄγων	παρελθεῖν,	ἀλλὰ ἐκπεριελθὼν πρὸς ἕω μᾶλλον.
[7, 17]	ὕποπτοι Ἀλεξάνδρῳ ἦσαν οὐκ ἐθέλειν	παρελθεῖν	εἴσω Βαβυλῶνος Ἀλέξανδρον, ὡς μὴ
[7, 11]	πρὸ τῶν θυρῶν ἑστηκότες δεόμενοι	παρελθεῖν	εἴσω· τούς τε αἰτίους τῆς
[7, 16]	αὐτὸν ταύτῃ τὸ δαιμόνιον ᾗ	παρελθόντα	ἐχρῆν ἤδη τελευτῆσαι. καί που
[7, 19]	τελευτῇ ἄρα τῇ Ἀλεξάνδρου ἐθειάσθη.	~Παρελθόντι	δ´ αὐτῷ ἐς Βαβυλῶνα πρεσβεῖαι
[7, 4]	ἐπὶ τὴν αὐτοῦ σατραπείαν ἐκπέμπει	παρελθὼν	ἐς Σοῦσα, Ἀβουλίτην δὲ καὶ
[7, 11]	ὀξέως καὶ ἐς τὰ βασίλεια	παρελθὼν	οὔτε ἐθεράπευσε τὸ σῶμα οὔτε
[7, 9]	σφισι πορίζεσθαι. ἐς Πελοπόννησον δὲ	παρελθὼν	τὰ ἐκεῖ αὖ ἐκόσμησε καὶ
[7, 7]	αὐτὸς δὲ ταῖς μάλιστα ταχυναυτούσαις	παρέπλει	ἀπὸ τοῦ Εὐλαίου ποταμοῦ κατὰ
[7, 20]	τῆς χερρονήσου τι τῶν Ἀράβων	παρέπλευσε·	μακροτάτω δὲ τῶν ἐκπεμφθέντων προὐχώρησεν
[7, 14]	τρισχιλίους γὰρ ἀγωνιστὰς τοὺς σύμπαντας	παρεσκεύασε.	καὶ οὗτοι ὀλίγον ὕστερον ἐπ´
[7, 9]	τῶν μετάλλων τὴν ἐργασίαν ἀδεῆ	παρέσχε,	Θεσσαλῶν δὲ ἄρχοντας, οὓς πάλαι
[7, 20]	μετέωρος γὰρ ὑπὸ ἀνοίας πετόμενος	παρέσχε	τῷ ἡλίῳ θάλψαι τε καὶ
[7, 7]	ἀπὸ οὗ τὴν χώραν οὐδαμῇ	παρέχει.	ὁ δὲ Εὐφράτης μετέωρός τε
[7, 21]	μὴ εὐμαρῆ τὴν ἀποστροφὴν αὐτοῦ	παρέχειν·	ἀλλὰ καὶ ἐς τρίτον μῆνα
[7, 21]	τὸν Πολλακόπαν, οὔτ´ ἂν διαχεῖσθαι	παρέχειν	τὸ ὕδωρ ὑπὸ στερρότητος τῆς
[7, 1]	ἐπεξέρχῃ πράγματα ἔχων τε καὶ	παρέχων	ἄλλοις. καὶ οὖν καὶ ὀλίγον
[7, 18]	ἐπῄνεσε καὶ τὸν Πειθαγόραν, ἐπειδὴ	παρῆλθεν	εἰς Βαβυλῶνα, ἤρετο ὅτου γενομένου
[7, 10]	καὶ Δράγγας, κεκτημένον δὲ καὶ	Παρθυαίους	καὶ Χορασμίους καὶ Ὑρκανίους ἔστε
[7, 6]	Ζαραγγῶν δὲ καὶ Ἀρείων καὶ	Παρθυαίων	καὶ ἐκ Περσῶν οἱ Εὐάκαι
[7, 6]	Φραδασμένης {καὶ} οἱ Φραταφέρνου τοῦ	Παρθυαίων	καὶ Ὑρκανίας σατράπου παῖδες, καὶ
[7, 9]	ταπεινώσας τὴν ἐς τὴν Ἑλλάδα	πάροδον	πλατεῖαν καὶ εὔπορον ἀντὶ στενῆς
[7, 16]	πρὸς ἀγαθοῦ οἱ εἶναι τὴν	πάροδον	τὴν ἐς Βαβυλῶνα ἐν τῷ
[7, 10]	στρατιᾷ ἦλθε, καὶ Καρμανίαν ἐν	παρόδῳ	προσκτησάμενον καὶ τὴν Ὠρειτῶν γῆν,
[7, 2]	ἔχειν γάρ οἱ εὖ τὰ	παρόντα,	καὶ ἅμα ὁρᾶν τοὺς ξὺν
[7, 4]	τῶν Ὤχου θυγατέρων τὴν νεωτάτην	Παρύσατιν.	ἤδη δὲ ἦν αὐτῷ ἠγμένη
[7, 6]	ἱππαρχία προσγενομένη, οὐ βαρβαρικὴ ἡ	πᾶσα,	ἀλλὰ ἐπαυξηθέντος γὰρ τοῦ παντὸς
[7, 20]	περιπλεῦσαι τὴν χερρόνησον τὴν Ἀράβων	πᾶσαν	ἔστε ἐπὶ τὸν κόλπον τὸν
[7, 7]	ἵνα Ἡφαιστίων αὐτῷ τὴν δύναμιν	πᾶσαν	ἔχων ἐστρατοπεδεύκει. ἐκεῖθεν δὲ αὖθις
[7, 9]	ἀρχῇ προσέθηκα καὶ τὴν Αἰολίδα	πᾶσαν	καὶ Φρύγας ἀμφοτέρους καὶ Λυδούς,
[7, 3]	προστεταγμένον, καὶ τὴν στρατιὰν ἐπαλαλάξαι	πᾶσαν	ὁποῖόν τι καὶ ἐς τὰς
[7, 8]	λεχθέντι, κατὰ τὴν στρατιὰν ταύτην	πᾶσαν	πολλοῖς καὶ ἄλλοις ἀχθεσθέντες, ὅτι
[7, 9]	τοὺς Δαρείου τήν τε Ἰωνίαν	πᾶσαν	τῇ ὑμετέρᾳ ἀρχῇ προσέθηκα καὶ
[7, 14]	ὅτι πένθος ποιεῖσθαι περιηγγέλη κατὰ	πᾶσαν	τὴν χώραν τὴν βάρβαρον· καὶ
[7, 19]	ἀνεκόμισεν ἐς Βαβυλῶνα ἢ ἐς	Πασαργάδας	ἢ ἐς Σοῦσα ἢ ὅπῃ
[7, 1]	ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΒΔΟΜΟΝ. ~Ὡς δὲ ἐς	Πασαργάδας	τε καὶ ἐς Περσέπολιν ἀφίκετο
[7, 17]	ἐπετέτραπτο, ὁ δὲ τῇ στρατιᾷ	πάσῃ	ἐπενόει τὸ ἔργον ἐργάσασθαι. εἶναι
[7, 10]	πλούτου νικῶντας ὑμᾶς ἄγω διὰ	πάσης	γῆς καὶ θαλάσσης καὶ πάντων
[7, 1]	Καρχηδόνα οὕτω δὴ τῆς Ἀσίας	πάσης	δικαίως ἂν βασιλεὺς καλεῖσθαι· τοὺς
[7, 12]	ἐς Μακεδονίαν καὶ παραδώσειν τοῖς	πατράσιν.	ταῦτά τε ἀπαλλαττομένοις ἀστάθμητα καὶ
[7, 23]	Πέρσας, τοὺς μὲν Μακεδόνας τὴν	πάτριον	ὅπλισιν ὡπλισμένους, τοὺς δὲ Πέρσας
[7, 16]	Ἀχιλλέα δοκῶ ἂν ἑλέσθαι προαποθανεῖν	Πατρόκλου	μᾶλλον ἢ τοῦ θανάτου αὐτῷ
[7, 9]	πρῶτά γε ἀπὸ Φιλίππου τοῦ	πατρός,	ᾗπερ καὶ εἰκός, τοῦ λόγου
[7, 20]	οὐ κατὰ τὰς ἐντολὰς τοῦ	πατρὸς	πρὸς τῇ γῇ ἐφέρετο, ἀλλὰ
[7, 8]	ἐκέλευον, αὐτὸν δὲ μετὰ τοῦ	πατρὸς	στρατεύεσθαι, τὸν Ἄμμωνα δὴ τῷ
[7, 9]	Ταῦτα μὲν τὰ ἐκ τοῦ	πατρὸς	τοῦ ἐμοῦ ἐς ὑμᾶς ὑπηργμένα,
[7, 9]	ξυμβαλεῖν. ὃς παραλαβὼν παρὰ τοῦ	πατρὸς	χρυσᾶ μὲν καὶ ἀργυρᾶ ἐκπώματα
[7, 5]	γνωσθῆναι μᾶλλόν τι ἢ τὸ	παύσασθαι	ὀφείλοντας. λέγεται δὲ γενέσθαι ἡ
[7, 14]	ἐς τὸ θεῖον καὶ ταῖς	πέδαις	ἃς λέγουσιν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον
[7, 9]	ἐκ τῶν ὀρῶν ἐς τὰ	πεδία,	ἀξιομάχους καταστήσας τοῖς προσχώροις τῶν
[7, 13]	ταύτῃ τῇ ὁδῷ καὶ τὸ	πεδίον	λέγεται ἰδεῖν Ἀλέξανδρον τὸ ἀνειμένον
[7, 13]	ἵπποις ταῖς βασιλικαῖς, αὐτό τε	πεδίον	Νησαῖον καλούμενον καὶ αἱ ἵπποι
[7, 10]	πάντων ποταμῶν καὶ ὀρῶν καὶ	πεδίων	πάντων, γάμους τε ὑμῖν τοὺς
[7, 11]	ἄγημά τι Περσικὸν καλούμενον καὶ	πεζέταιροι	Πέρσαι {καὶ ἀσθέτεροι ἄλλοι} καὶ
[7, 2]	σὺν τοῖς ὑπασπισταῖς καὶ τοῖς	πεζεταίροις	καὶ ἐρόμενος εἴ του δέοιτο·
[7, 25]	τοῦ πλοῦ, τοὺς μὲν ὡς	πεζῇ	ἰόντας παρασκευάζεσθαι ἐς τετάρτην ἡμέραν,
[7, 7]	ἄγοντος. ~Ἀλέξανδρος δὲ τῆς μὲν	πεζῆς	στρατιᾶς τὴν πολλὴν Ἡφαιστίωνα ἄγειν
[7, 18]	ἄλλῃ χώρᾳ τεταγμένοι ἦσαν, ἐπιστεῖλαι	Πειθαγόρᾳ	τῷ ἀδελφῷ, μάντιν γὰρ εἶναι
[7, 18]	δὲ τοσούτου δεῆσαι χαλεπῆναι τῷ	Πειθαγόρᾳ,	ὡς καὶ δι´ ἐπιμελείας ἔχειν
[7, 18]	ὅτι Ἀλέξανδρος ἐπῄνεσε καὶ τὸν	Πειθαγόραν,	ἐπειδὴ παρῆλθεν εἰς Βαβυλῶνα, ἤρετο
[7, 18]	Ἡφαιστίωνα. αὖθις δὲ θύεσθαι τὸν	Πειθαγόραν	ἐπὶ τῷ Ἀλεξάνδρῳ καὶ γενέσθαι
[7, 18]	καὶ Ἡφαιστίωνα. θύεσθαι δὴ τὸν	Πειθαγόραν	πρῶτα μὲν ἐπὶ τῷ Ἡφαιστίωνι·
[7, 18]	τῆς σωτηρίας. ἀντεπιστεῖλαι δὲ αὐτῷ	Πειθαγόραν	πυνθανόμενον τίνα μάλιστα φοβούμενος χρήσασθαι
[7, 18]	τὸ ἧπαρ τοῦ ἱερείου. καὶ	Πειθαγόραν	τὰ αὐτὰ καὶ ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου
[7, 18]	ἀδελφῷ, μάντιν γὰρ εἶναι τὸν	Πειθαγόραν	τῆς ἀπὸ σπλάγχνων μαντείας, μαντεύσασθαι
[7, 18]	ταῦτα αὐτὸς Ἀριστόβουλος λέγει παρὰ	Πειθαγόρου	πυθέσθαι· καὶ Περδίκκᾳ δὲ μαντεύσασθαι
[7, 26]	ἐν τοῦ Σαράπιδος τῷ ἱερῷ	Πείθωνά	τε ἐγκοιμηθέντα καὶ Ἄτταλον καὶ
[7, 5]	ὀνόματα δεδιότες ἐξ Ἀλεξάνδρου μὴ	πεῖρα	αὕτη εἴη καθειμένη, ὅτῳ οὐκ
[7, 16]	μοι ἐθελῆσαι μᾶλλον ἢ ζῶν	πειραθῆναι,	οὐ μεῖον ἢ καὶ Ἀχιλλέα
[7, 3]	τοιῷδε καταστρέψαι, πρίν τινος ἐς	πεῖραν	ἐλθεῖν παθήματος ὅ τι περ
[7, 23]	λοιπόν, ὁπηλίκον ἂν ἁμάρτῃς, οὐδὲν	πείσῃ	ἐξ ἐμοῦ ἄχαρι. τοῦτο ἀνδρὶ
[7, 17]	ἐς τὴν πόλιν ἐθελῆσαι αὐτοῖς	πεισθῆναι	λέγει Ἀριστόβουλος, καὶ τῇ πρώτῃ
[7, 19]	Συρίας ἐστέλλετο, τοὺς μὲν μισθῷ	πείσων,	τοὺς δὲ καὶ ὠνησόμενος ὅσοι
[7, 20]	τῇ τε νήσῳ καὶ τῷ	πελάγει	τὴν ἐπωνυμίαν ἐγκαταλιπεῖν τὴν μὲν
[7, 20]	κατὰ τὸ στόμα τοῦ Εὐφράτου	πελάγιαι	ἐξηγγέλλοντο αὐτῷ, ἡ μὲν πρώτη
[7, 28]	φειδωλότατος, ἐς δὲ εὐποιΐαν τῶν	πέλας	ἀφθονώτατος. ~Εἰ δέ τι ἐπλημμελήθη
[7, 13]	ἐσταλμένας, πλήν γε δὴ ὅτι	πελέκεις	ἀντὶ δοράτων ἐφόρουν καὶ ἀντὶ
[7, 9]	τὴν ἀσφάλειάν σφισι πορίζεσθαι. ἐς	Πελοπόννησον	δὲ παρελθὼν τὰ ἐκεῖ αὖ
[7, 13]	δοράτων ἐφόρουν καὶ ἀντὶ ἀσπίδων	πέλτας·	οἱ δὲ καὶ τὸν μαστὸν
[7, 6]	ἄλλῃ ἀρετῇ ὑπερφέροντες ἐφαίνοντο, καὶ	πέμπτη	ἐπὶ τούτοις ἱππαρχία προσγενομένη, οὐ
[7, 25]	ἅμα οἷ πλέοντας ὡς εἰς	πέμπτην	πλευσουμένους. ἐκεῖθεν δὲ κατακομισθῆναι ἐπὶ
[7, 18]	ἐγγράψαντα καὶ κατασημηνάμενον τὸ γραμμάτιον	πέμψαι	παρὰ τὸν Ἀπολλόδωρον ἐκ Βαβυλῶνος
[7, 22]	ἡγεμόνος, πρίν γε δὴ αὐτὸς	πέμψας	τὸν ἡγησόμενον ἐπανήγαγεν αὐτοὺς ἐς
[7, 15]	~Χρόνος τε ἦν συχνὸς τῷ	πένθει	καὶ αὐτός τε αὑτὸν ἤδη
[7, 14]	κεῖσθαι γὰρ ἢ ὀδυρόμενον ἢ	πενθικῶς	σιγῶντα· καὶ πυρὰν κελεῦσαι αὐτῷ
[7, 14]	μέγα μὲν γενέσθαι αὐτῷ τὸ	πένθος,	πάντες τοῦτο ἀνέγραψαν, τὰ δὲ
[7, 14]	καὶ πλειόνων ἀνέγραψαν· καὶ ὅτι	πένθος	ποιεῖσθαι περιηγγέλη κατὰ πᾶσαν τὴν
[7, 26]	δοκῶ· τοὺς πολλοὺς δὲ ὑπὸ	πένθους	καὶ πόθου τοῦ βασιλέως βιάσασθαι
[7, 14]	ἄλλοι ἄλλα ἀνέγραψαν ὑπὲρ τοῦ	πένθους	τοῦ Ἀλεξάνδρου· μέγα μὲν γενέσθαι
[7, 9]	δὲ ὀφειλόμενα ὑπὸ Φιλίππου ἐς	πεντακόσια	τάλαντα, δανεισάμενος ἐπὶ τούτοις αὐτὸς
[7, 25]	τὴν αὐλήν, χιλιάρχας δὲ καὶ	πεντακοσιάρχας	πρὸ τῶν θυρῶν. ἤδη δὲ
[7, 19]	καὶ Μίκκαλος ὁ Κλαζομένιος μετὰ	πεντακοσίων	ταλάντων ἐπὶ Φοινίκης τε καὶ
[7, 13]	Ἀλέξανδρον οὐ πολὺ πλείονας τῶν	πέντε	καταλαβεῖν· πρὸς λῃστῶν γὰρ διαρπαγῆναι
[7, 13]	εἶναι δὲ πάλαι μὲν ἐς	πεντεκαίδεκα	μυριάδας τῶν ἵππων, τότε δὲ
[7, 19]	τὸ δὲ ἐκ Φοινίκης ἀνακεκομισμένον,	πεντήρεις	μὲν δύο τῶν ἐκ Φοινίκων,
[7, 7]	οὕτω δὴ συνεχεῖς οἱ καταρράκται	πεποιημένοι	ἄπορον τὸν ἀνάπλουν ἐποίουν τὸν
[7, 7]	ῥοῦν, οἳ δὴ ἐκ Περσῶν	πεποιημένοι	ἦσαν τοῦ μή τινα ἀπὸ
[7, 14]	αὐτῆς ἡγεῖτο τὸ ἐξ Ἡφαιστίωνος	πεποιημένον.	ἀγῶνά τε ἐπενόει ποιῆσαι γυμνικόν
[7, 7]	διώρυχες δὲ πολλαὶ ἀπ´ αὐτοῦ	πεποίηνται,	αἱ μὲν ἀέναοι, ἀφ´ ὧν
[7, 11]	σὺ Περσῶν μέν τινας ἤδη	πεποίησαι	σαυτῷ συγγενεῖς καὶ καλοῦνται Πέρσαι
[7, 13]	πολλάκις περὶ τῶν γυναικῶν τούτων	πεποίηται,	καὶ ὅσοι Ἀθηναίων τοὺς ἐν
[7, 7]	τὰς μὲν πλείονάς τε καὶ	πεπονηκυίας	τῶν νεῶν καταλείπει αὐτοῦ, αὐτὸς
[7, 22]	Χαλδαίων τὴν μαντείαν, ὅτι οὐδὲν	πεπόνθοι	ἐν Βαβυλῶνι ἄχαρι, καθάπερ ἐκεῖνοι
[7, 3]	ἀνίκητον γνώμη ἀνθρωπίνη ὅ τι	περ	ἐθέλοι ἐξεργάσασθαι. ~Ἐν τούτῳ δὲ
[7, 3]	πεῖραν ἐλθεῖν παθήματος ὅ τι	περ	ἐξαναγκάσει αὐτὸν μεταβάλλειν τὴν πρόσθεν
[7, 19]	θαλάσσης τῆς Περσικῆς, ὅ τι	περ	σὺν Νεάρχῳ ἦν, τὸ δὲ
[7, 10]	οὐδενὶ ἄλλῳ ὅτι μὴ Διονύσῳ	περαθέντα,	καὶ τὸν Ὑδάσπην καὶ τὸν
[7, 20]	ἦλθε, τὸ πρόσω δὲ οὐκέτι	περαιωθῆναι	ἐτόλμησεν· Ἀνδροσθένης δὲ ξὺν ἄλλῃ
[7, 25]	ποταμόν, καὶ πλοίου ἐπιβάντα διαπλεῦσαι	πέραν	τοῦ ποταμοῦ ἐς τὸν παράδεισον,
[7, 2]	θάλασσαν ἐπ´ ἀγαθῷ οὐδενί, μηδὲ	πέρας	τι αὐτοῖς γινόμενον τῶν πολλῶν
[7, 10]	ὑπὲρ τὰς Κασπίας πύλας, καὶ	περάσαντα	Ὄξον τε ποταμὸν καὶ Τάναϊν,
[7, 18]	λέγει παρὰ Πειθαγόρου πυθέσθαι· καὶ	Περδίκκᾳ	δὲ μαντεύσασθαι αὐτὸν λέγει καὶ
[7, 4]	Ὀξυάτρου τοῦ Δαρείου ἀδελφοῦ παῖδα·	Περδίκκᾳ	δὲ τὴν Ἀτροπάτου τοῦ Μηδίας
[7, 18]	τοῦ αὐτοῦ σημείου ἀμφοῖν γενομένου	Περδίκκαν	τε ἐπὶ Πτολεμαῖον στρατεύσαντα ἀποθανεῖν
[7, 3]	Καλάνου ἐχρῆν εἰπεῖν ἐν τῇ	περὶ	Ἀλεξάνδρου συγγραφῇ· μαλακισθῆναι γάρ τι
[7, 15]	φιλόπονόν τε καὶ ἐλευθέριον καὶ	περὶ	τοῦ πολιτεύματος ἅμα διαπυνθανόμενον. καὶ
[7, 24]	τὸν θρόνον καὶ τὰς κλίνας,	περὶ	τῷ θρόνῳ δὲ ἑστηκότας τοὺς
[7, 13]	καὶ Περσῶν. καὶ Ἡροδότῳ πολλάκις	περὶ	τῶν γυναικῶν τούτων πεποίηται, καὶ
[7, 17]	ἐς ὅ τι ἀναλωθήσεται τὰ	περιγιγνόμενα.	τούτων δὴ εἵνεκα ὕποπτοι Ἀλεξάνδρῳ
[7, 14]	δοθέντι, οἱ δέ, ὅτι οἴνου	περιεῖδεν	ἐμπλησθέντα θεωρῶν αὐτός· καὶ κείρασθαι
[7, 9]	ταξιάρχαι. ὡς ἔμοιγε αὐτῷ τί	περίεστιν	ἀπὸ τούτων τῶν πόνων ὅτι
[7, 14]	ἀνέγραψαν· καὶ ὅτι πένθος ποιεῖσθαι	περιηγγέλη	κατὰ πᾶσαν τὴν χώραν τὴν
[7, 22]	ὅτι νηχομένου ἂν αὐτοῦ ἐβρέχετο,	περιθεὶς	δὲ τῇ κεφαλῇ τῇ αὑτοῦ
[7, 22]	αὐτόν, ἀλλὰ πληγὰς λαβεῖν τῆς	περιθέσεως	ἕνεκα τοῦ διαδήματος. Ἀριστόβουλος μὲν
[7, 22]	τῶν μάντεων ταύτῃ ἐξηγησαμένων, μὴ	περιιδεῖν	σώαν ἐκείνην τὴν κεφαλὴν ἥτις
[7, 16]	θαλάσσης, καίτοι ἐθνῶν τε αὐτὴν	περιοικούντων	οὐκ ὀλίγων καὶ ποταμῶν πλοΐμων
[7, 10]	προσκτησάμενον καὶ τὴν Ὠρειτῶν γῆν,	περιπεπλευκότος	δὲ ἤδη αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ
[7, 1]	τάδε ἀνέγραψαν, ὅτι ἐπενόει Ἀλέξανδρος	περιπλεῦσαι	τήν τε Ἀραβίαν τὴν πολλὴν
[7, 20]	ἦν μὲν γὰρ αὐτῷ προστεταγμένον	περιπλεῦσαι	τὴν χερρόνησον τὴν Ἀράβων πᾶσαν
[7, 7]	τοῦτο οὕτως ἀποπαύεται. Ἀλέξανδρος δὲ	περιπλεύσας	κατὰ τὴν θάλασσαν ὅσον μεταξὺ
[7, 5]	τούτοις δὲ Νέαρχον ἐπὶ τῷ	περίπλῳ	τῷ ἐκ τῆς Ἰνδῶν γῆς
[7, 24]	κατὰ δή τινα νόμον Περσικόν,	περιρρηξαμένους	δὲ τύπτεσθαι τά τε στήθη
[7, 10]	μὲν αὐτῷ ἡ τελευτὴ ἐγένετο,	περιφανὴς	δὲ ὁ τάφος, χαλκαῖ δὲ
[7, 11]	τι Περσικὸν καλούμενον καὶ πεζέταιροι	Πέρσαι	{καὶ ἀσθέτεροι ἄλλοι} καὶ ἀργυρασπίδων
[7, 11]	πεποίησαι σαυτῷ συγγενεῖς καὶ καλοῦνται	Πέρσαι	συγγενεῖς Ἀλεξάνδρου καὶ φιλοῦσί σε,
[7, 11]	αὐτοῖς ἐξηγγέλλετο, αἵ τε ἡγεμονίαι	Πέρσαις	διδόμεναι καὶ ἡ στρατιὰ ἡ
[7, 11]	κοινωνίαν τῆς ἀρχῆς Μακεδόσι καὶ	Πέρσαις.	εἶναι δὲ κατέχει λόγος τοὺς
[7, 7]	ἅτε δὴ οὐ ναυτικοῖς τοῖς	Πέρσαις·	οὕτω δὴ συνεχεῖς οἱ καταρράκται
[7, 23]	ἦν. Ἔνθα δὴ τούς τε	Πέρσας	ἐπαινέσας τῆς προθυμίας, ὅτι πάντα
[7, 10]	τὴν ἀπ´ Ἰνδῶν γῆς εἰς	Πέρσας	θάλασσαν, ὡς εἰς Σοῦσα ἐπανηγάγετε,
[7, 10]	βασιλέα ὑμῶν Ἀλέξανδρον, νικῶντα μὲν	Πέρσας	καὶ Μήδους καὶ Βακτρίους καὶ
[7, 23]	ἔφερεν· ἐπὶ τούτοις δὲ δώδεκα	Πέρσας	καὶ τελευταῖον τῆς δεκάδος Μακεδόνα,
[7, 23]	ἀρχῇ τῆς δεκάδος, δώδεκα δὲ	Πέρσας,	τοὺς μὲν Μακεδόνας τὴν πάτριον
[7, 23]	πάτριον ὅπλισιν ὡπλισμένους, τοὺς δὲ	Πέρσας	τοὺς μὲν τοξότας, τοὺς δὲ
[7, 29]	δοκεῖ ταῖς τάξεσιν αὐτῶν τοὺς	Πέρσας	τοὺς μηλοφόρους καὶ τοῖς ἀγήμασι
[7, 1]	ἐς Πασαργάδας τε καὶ ἐς	Περσέπολιν	ἀφίκετο Ἀλέξανδρος, πόθος λαμβάνει αὐτὸν
[7, 9]	Ἑλλάδος ἀποδειχθεὶς τῆς ἐπὶ τὸν	Πέρσην	στρατιᾶς οὐχ ἑαυτῷ μᾶλλόν τι
[7, 3]	σώματι τὸν Κάλανον ἐν τῇ	Περσίδι	γῇ, οὔπω πρόσθεν νοσήσαντα· οὔκουν
[7, 23]	ταῦτα ἔθνη τῶν προσχώρων τῇ	Περσίδι	μαχιμώτατα εἶναι ἐξηγγέλλετο. ἧκε δὲ
[7, 6]	τε σκευῇ καὶ τῇ φωνῇ	περσίζων	ἐλύπει αὐτούς, ὅτι τῷ βαρβαρισμῷ
[7, 8]	αὐτοὺς ἥ τε ἐσθὴς ἡ	Περσικὴ	ἐς τοῦτο φέρουσα καὶ τῶν
[7, 11]	ἀσθέτεροι ἄλλοι} καὶ ἀργυρασπίδων τάξις	Περσικὴ	καὶ ἡ τῶν ἑταίρων ἵππος
[7, 29]	Ἀπόλλωνος. ὡς ἔμοιγε καὶ ἡ	Περσικὴ	σκευὴ σόφισμα δοκεῖ εἶναι πρός
[7, 7]	ἔστε ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν	Περσικήν,	αὐτὸς δὲ ἀναπλεύσαντος αὐτῷ τοῦ
[7, 1]	Τίγρητα ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν	Περσικὴν	καὶ τῶν τε ποταμῶν ἰδεῖν
[7, 19]	ποταμὸν ἀναπεπλευκὸς ἀπὸ θαλάσσης τῆς	Περσικῆς,	ὅ τι περ σὺν Νεάρχῳ
[7, 16]	Ὑρκάνιον, καθάπερ οὖν καὶ τὸν	Περσικὸν	ἐξεῦρε, τὴν Ἐρυθρὰν δὴ καλουμένην
[7, 20]	ὡς ἐκπεριπλεύσας τὸν κόλπον τὸν	Περσικὸν	ἔχοι ἀπαγγεῖλαι Ἀλεξάνδρῳ ἐφ´ οἷστισι
[7, 11]	τὰ Μακεδονικὰ ὀνόματα ἄγημά τι	Περσικὸν	καλούμενον καὶ πεζέταιροι Πέρσαι {καὶ
[7, 7]	ἐσβάλλει ἐς τὸν πόντον τὸν	Περσικόν,	μέγας τε καὶ οὐδαμοῦ διαβατὸς
[7, 20]	ἐπικάμψαι ἐς τὸν κόλπον τὸν	Περσικόν,	οὐ πόρρω ἀνατείνουσαν ἰδεῖν τε
[7, 24]	θρόνου κατὰ δή τινα νόμον	Περσικόν,	περιρρηξαμένους δὲ τύπτεσθαι τά τε
[7, 7]	ὁ αἰγιαλὸς τοῦ κόλπου τοῦ	Περσικοῦ	ἀνέπλει κατὰ τὸν Τίγρητα ἔστε
[7, 4]	γάμοι δὲ ἐποιήθησαν νόμῳ τῷ	Περσικῷ·	θρόνοι ἐτέθησαν τοῖς νυμφίοις ἐφεξῆς
[7, 19]	τὴν πρὸς τῷ κόλπῳ τῷ	Περσικῷ	κατοικίζειν ἐπενόει καὶ τὰς νήσους
[7, 6]	γάμους ἐν τῷ νόμῳ τῷ	Περσικῷ	ποιηθέντας οὐ πρὸς θυμοῦ γενέσθαι
[7, 23]	Βαβυλῶνα καταλαμβάνει Πευκέσταν ἥκοντα ἐκ	Περσῶν,	ἄγοντα στρατιὰν Περσῶν ἐς δισμυρίους·
[7, 9]	πόρον θαλασσοκρατούντων ἐν τῷ τότε	Περσῶν	ἀνεπέτασα· κρατήσας δὲ τῇ ἵππῳ
[7, 11]	ἐν δὲ τῷ ἐφεξῆς τούτων	Περσῶν,	ἐπὶ δὲ τούτοις τῶν ἄλλων
[7, 23]	ἥκοντα ἐκ Περσῶν, ἄγοντα στρατιὰν	Περσῶν	ἐς δισμυρίους· ἦγε δὲ καὶ
[7, 9]	ὁ Λυδῶν πλοῦτος καὶ οἱ	Περσῶν	θησαυροὶ καὶ τὰ Ἰνδῶν ἀγαθὰ
[7, 24]	τὴν σὺν Πευκέστᾳ τε ἐκ	Περσῶν	καὶ ἀπὸ θαλάσσης ξὺν Φιλοξένῳ
[7, 13]	μεῖον ἤπερ ἡ Ἀθηναίων καὶ	Περσῶν.	καὶ Ἡροδότῳ πολλάκις περὶ τῶν
[7, 1]	βασιλεὺς καλεῖσθαι· τοὺς γάρ τοι	Περσῶν	καὶ Μήδων βασιλέας οὐδὲ τοῦ
[7, 11]	λυποῦντά ἐστι Μακεδόνας ὅτι σὺ	Περσῶν	μέν τινας ἤδη πεποίησαι σαυτῷ
[7, 6]	Ἀρείων καὶ Παρθυαίων καὶ ἐκ	Περσῶν	οἱ Εὐάκαι καλούμενοι ἱππεῖς καταλοχισθέντες
[7, 7]	τὸν ῥοῦν, οἳ δὴ ἐκ	Περσῶν	πεποιημένοι ἦσαν τοῦ μή τινα
[7, 6]	μεγάλως τετιμημένοις. Πευκέστας τε ὁ	Περσῶν	σατράπης τῇ τε σκευῇ καὶ
[7, 7]	ἀπέφηνε οὐ χαλεπῶς διακόψας τῶν	Περσῶν	τὰ σπουδάσματα. ~Ὡς δὲ ἐς
[7, 11]	ἀπαλλάσσεσθαι ἤθελον. ὡς δὲ τὰ	Περσῶν	τε καὶ Μήδων αὐτοῖς ἐξηγγέλλετο,
[7, 4]	τοῖς ἄλλοις ἑταίροις τὰς δοκιμωτάτας	Περσῶν	τε καὶ Μήδων παῖδας ἐς
[7, 11]	τρίτῃ δὲ καλέσας εἴσω τῶν	Περσῶν	τοὺς ἐπιλέκτους τάς τε ἡγεμονίας
[7, 22]	τὴν μὲν δὴ οἷα βαρυτέραν	πεσεῖν	ἐς τὸ ὕδωρ, τὸ διάδημα
[7, 20]	κηροῦ ὅτῳ προσήρτητο τὰ πτερὰ	πεσεῖν	λόγος κατέχει, ὅτι οὐ κατὰ
[7, 20]	ἀλλὰ μετέωρος γὰρ ὑπὸ ἀνοίας	πετόμενος	παρέσχε τῷ ἡλίῳ θάλψαι τε
[7, 23]	ἐπαινέσας τῆς προθυμίας, ὅτι πάντα	Πευκέστᾳ	ἐπείθοντο, καὶ αὐτὸν Πευκέσταν τῆς
[7, 24]	αὐτὸν τὴν στρατιὰν τὴν σὺν	Πευκέστᾳ	τε ἐκ Περσῶν καὶ ἀπὸ
[7, 23]	~Ἐπανελθὼν δὲ ἐς Βαβυλῶνα καταλαμβάνει	Πευκέσταν	ἥκοντα ἐκ Περσῶν, ἄγοντα στρατιὰν
[7, 26]	καὶ Ἄτταλον καὶ Δημοφῶντα καὶ	Πευκέσταν,	πρὸς δὲ Κλεομένην τε καὶ
[7, 23]	πάντα Πευκέστᾳ ἐπείθοντο, καὶ αὐτὸν	Πευκέσταν	τῆς ἐν κόσμῳ αὐτῶν ἐξηγήσεως,
[7, 5]	τοὺς ἀνδραγαθίᾳ διαπρέποντας, πρῶτον μὲν	Πευκέσταν	τὸν ὑπερασπίσαντα, ἔπειτα Λεοννάτον, καὶ
[7, 6]	ἐς τὸν βασιλέα μεγάλως τετιμημένοις.	Πευκέστας	τε ὁ Περσῶν σατράπης τῇ
[7, 30]	εἷς ἄνθρωπος εἰς ὃν οὐ	πεφοιτήκει	τὸ Ἀλεξάνδρου ὄνομα. οὔκουν οὐδὲ
[7, 16]	ναῦς μακρὰς ἀφράκτους τε καὶ	πεφραγμένας	ἐς τὸν κόσμον τὸν Ἑλληνικόν.
[7, 21]	τοῦ Εὐφράτου, οὐχὶ δὲ ἐκ	πηγῶν	τις ἀνίσχων ποταμός. ὁ γὰρ
[7, 21]	τε ἡ ταύτῃ γῆ καὶ	πηλὸς	ἡ πολλὴ αὐτῆς, οἵα δεχομένη
[7, 8]	ὅτι τοὺς ὑπὸ γήρως ἢ	πηρώσεως	τοῦ σώματος ἀχρείους ἐς τὰ
[7, 21]	ὅσοι ὑπὸ γήρως ἢ κατὰ	πήρωσιν	ἀπόλεμοι ἦσαν. ~Αὐτὸς δὲ ὡς
[7, 4]	πιστεῦσαί τε τοῖς ἐπικαλουμένοις ὡς	πιθανοῖς	δὴ ἐν παντὶ οὖσι, καὶ
[7, 24]	ἑταίρων ἐν τῷ τότε τὸν	πιθανώτατον,	δεηθῆναι κωμάσαι παρὰ οἷ· γενέσθαι
[7, 18]	ἐπανιόντι αὐτῷ ἐξ Ἰνδῶν, ὁρῶντα	πικρῶς	τιμωρούμενον τοὺς σατράπας ὅσοι ἐπ´
[7, 25]	αἱ βασίλειοι ἐφημερίδες ὧδε ἔχουσιν·	πίνειν	παρὰ Μηδίῳ αὐτὸν κωμάσαντα· ἔπειτα
[7, 29]	μακροὶ αὐτῷ ἐγίγνοντο, οὐ γὰρ	πίνειν	πολὺν οἶνον Ἀλέξανδρον, ἀλλὰ φιλοφροσύνης
[7, 25]	δειπνεῖν παρὰ Μηδίῳ καὶ αὖθις	πίνειν	πόρρω τῶν νυκτῶν· ἀπαλλαχθέντα δὲ
[7, 27]	ὅτι λεγόμενά ἐστιν ἢ ὡς	πιστὰ	ἐς ἀφήγησιν ἀναγεγράφθω. ~Ἐτελεύτα μὲν
[7, 9]	ὡς μὴ χωρίων ἔτι ὀχυρότητι	πιστεύοντας	μᾶλλον ἢ τῇ οἰκείᾳ ἀρετῇ
[7, 4]	ἐν τῷ τότε ἐς τὸ	πιστεῦσαί	τε τοῖς ἐπικαλουμένοις ὡς πιθανοῖς
[7, 13]	γένος τούτων τῶν γυναικῶν οὐ	πιστὸν	δοκεῖ ἔμοιγε, πρὸς τοσούτων καὶ
[7, 14]	ὅτε ὅτι ἡνιόχει, τοῦτο οὐδαμῇ	πιστὸν	ἔμοιγε λέγοντες· ἄλλοι δέ, ὅτι
[7, 12]	τοσῷδε φιλοτιμότερον ἐξηγουμένοις, καὶ τὸ	πιστὸν	ἐς τὸ χεῖρον μᾶλλον, ᾗ
[7, 4]	ἐγεγένητο τῷ βασιλεῖ καὶ οὐ	πιστὸν	ἐφαίνετο ἀπονοστήσειν αὐτὸν ἐκ τοσῶνδε
[7, 12]	ἐκεῖνο ποιεῖσθαι ἠξίου, ὅτι τὸν	πιστότατόν	τε αὐτῷ καὶ ὅντινα ἴσον
[7, 27]	ὡς ἀφανὴς ἐξ ἀνθρώπων γενόμενος	πιστοτέραν	τὴν δόξαν παρὰ τοῖς ἔπειτα
[7, 9]	ἄρξομαι. Φίλιππος γὰρ παραλαβὼν ὑμᾶς	πλανήτας	καὶ ἀπόρους, ἐν διφθέραις τοὺς
[7, 2]	ἅμα ὁρᾶν τοὺς ξὺν αὐτῷ	πλανωμένους	τοσαύτην γῆν καὶ θάλασσαν ἐπ´
[7, 2]	τι αὐτοῖς γινόμενον τῶν πολλῶν	πλανῶν.	οὔτ´ οὖν ποθεῖν τι αὐτὸς
[7, 9]	τὴν ἐς τὴν Ἑλλάδα πάροδον	πλατεῖαν	καὶ εὔπορον ἀντὶ στενῆς τε
[7, 21]	τετηκυίας δὲ τῆς χιόνος ἀμφὶ	Πλειάδων	μάλιστα δύσιν ὀλίγος τε ὁ
[7, 23]	ἥντινα μείονα μὲν τοῦ διμοιρίτου,	πλείονα	δὲ τῶν οὐκ ἐν τιμῇ
[7, 7]	ἐς τὸν πόντον τὰς μὲν	πλείονάς	τε καὶ πεπονηκυίας τῶν νεῶν
[7, 13]	τότε δὲ Ἀλέξανδρον οὐ πολὺ	πλείονας	τῶν πέντε καταλαβεῖν· πρὸς λῃστῶν
[7, 18]	καὶ δι´ ἐπιμελείας ἔχειν αὐτὸν	πλείονος,	ὅτι ἀδόλως τὴν ἀλήθειάν οἱ
[7, 14]	ταλάντων μυρίων, οἱ δὲ καὶ	πλειόνων	ἀνέγραψαν· καὶ ὅτι πένθος ποιεῖσθαι
[7, 22]	τήν τε γνώμην βασιλικώτατον καὶ	πλείστης	γῆς ἐπάρξαι μετά γε αὐτὸν
[7, 10]	ταῦτα. στέφανοί τε χρυσοῖ τοῖς	πλείστοις	ὑμῶν εἰσι μνημεῖα τῆς τε
[7, 14]	Ἡφαιστίωνι, τοῦτο μὲν πρὸς τῶν	πλείστων	ἀναγέγραπται· οἱ δὲ λέγουσιν ὅτι
[7, 10]	χαλκαῖ δὲ αἱ εἰκόνες τῶν	πλείστων	οἴκοι ἑστᾶσιν, οἱ γονεῖς δ´
[7, 16]	ῥέοντα ἐς ταύτην ἐσβάλλειν ὁ	πλείων	λόγος κατέχει. μέγιστοι μὲν οὗτοι·
[7, 20]	σὺν Νεάρχῳ ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς	πλέοντας,	πρὶν ἐπικάμψαι ἐς τὸν κόλπον
[7, 25]	ἡμέραν, τοὺς δὲ ἅμα οἷ	πλέοντας	ὡς εἰς πέμπτην πλευσουμένους. ἐκεῖθεν
[7, 20]	ἐστάλη· οὐ γὰρ ἐπὶ τῷ	πλεῦσαι	τὴν μεγάλην θάλασσαν ἐστάλθαι, ἀλλ´
[7, 20]	στρατόν· οὐ γὰρ ἂν σωθῆναι	πλεύσαντας	ὑπὲρ τῆς Ἀραβίας τὰ ἔρημα,
[7, 25]	οἷ πλέοντας ὡς εἰς πέμπτην	πλευσουμένους.	ἐκεῖθεν δὲ κατακομισθῆναι ἐπὶ τῆς
[7, 22]	ὅτι ἔλαβε λέγει αὐτόν, ἀλλὰ	πληγὰς	λαβεῖν τῆς περιθέσεως ἕνεκα τοῦ
[7, 14]	ποιῆσαι γυμνικόν τε καὶ μουσικὸν	πλήθει	τε τῶν ἀγωνιζομένων καὶ τῇ
[7, 19]	τὰς ἄλλας ὑπηρεσίας πορφυρέων τε	πλῆθος	καὶ τῶν ἄλλων ὅσοι ἐργάται
[7, 8]	τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν ταραξάντων τὸ	πλῆθος	κελεύει, αὐτὸς τῇ χειρὶ ἐπιδεικνύων
[7, 29]	τι ἁμαρτεῖν, εἰ τοῖς πρόσθεν	πλημμεληθεῖσιν	ἀχθόμενος φαίνοιτο. ὅτι δὲ ἐς
[7, 29]	δοκεῖ μέγα εἶναι αὐτῷ τὸ	πλημμέλημα,	εἰ μὴ καὶ σόφισμα ἦν
[7, 29]	πολλοί, εἰ καί τι ἔγνωσαν	πλημμελήσαντες,	οἱ δὲ τῷ προηγορεῖν αὐτοῦ,
[7, 23]	ταῦτα μὲν οὐκ ἔχω μέμψασθαι,	πλήν	γε δὴ ὅτι οὐκ ἐπὶ
[7, 13]	ταύτας σκευῇ ἀνδρῶν ἱππέων ἐσταλμένας,	πλήν	γε δὴ ὅτι πελέκεις ἀντὶ
[7, 1]	ἄνθρωπος ὢν παραπλήσιος τοῖς ἄλλοις,	πλήν	γε δὴ ὅτι πολυπράγμων καὶ
[7, 15]	οὔτε ὡς ἄπιστον πάντῃ ἀνέγραψα·	πλήν	γε δὴ οὔτε τις Ῥωμαίων
[7, 16]	Ὄξος, μέγιστος τῶν Ἀσιανῶν ποταμῶν,	πλήν	γε δὴ τῶν Ἰνδῶν, ἐξίησιν
[7, 14]	καὶ λέγουσι τὸ μὲν στάδιον	πλῆρες	εἶναι· παίδων γὰρ ἀγὼν ἦν
[7, 19]	ἀπόρως ἔχειν τὴν γῆν ταύτην·	πληρώματα	δὲ ἐς τὰς ναῦς καὶ
[7, 5]	τῶν τε Ὠρειτῶν καὶ τῶν	πλησίον	τούτων ᾠκισμένων τῇ τε μάχῃ
[7, 7]	ὡς ἐπὶ θάλασσαν. ἤδη δὲ	πλησίον	ὢν τῆς ἐκβολῆς τῆς ἐς
[7, 17]	μεγέθει τε μέγιστος καὶ ἐκ	πλίνθου	ὀπτῆς ἐν ἀσφάλτῳ ἡρμοσμένης. τοῦτον
[7, 16]	περιοικούντων οὐκ ὀλίγων καὶ ποταμῶν	πλοΐμων	ἐμβαλλόντων ἐς αὐτήν· ἐκ Βάκτρων
[7, 25]	ὡς ἐπὶ τὸν ποταμόν, καὶ	πλοίου	ἐπιβάντα διαπλεῦσαι πέραν τοῦ ποταμοῦ
[7, 25]	τοὺς ἐπικαιριωτάτους καὶ ὑπὲρ τοῦ	πλοῦ	αὖθις παραγγέλλειν. τῇ δ´ ἐπιούσῃ
[7, 25]	μεῖον ἔτι παραγγέλλειν ὑπὲρ τοῦ	πλοῦ	τοῖς ἡγεμόσιν. ἐς δὲ τὴν
[7, 25]	ὑπὲρ τῆς πορείας καὶ τοῦ	πλοῦ,	τοὺς μὲν ὡς πεζῇ ἰόντας
[7, 20]	στόματος τοῦ Εὐφράτου ἐλέγετο ὅσον	πλοῦν	ἡμέρας καὶ νυκτὸς κατ´ οὖρον
[7, 25]	ἡγεμόσι παραγγεῖλαι τὰ ἀμφὶ τὸν	πλοῦν	ὅπως ἔσται ἐς τρίτην ἡμέραν.
[7, 9]	Σοῦσα ὑμέτερα, καὶ ὁ Λυδῶν	πλοῦτος	καὶ οἱ Περσῶν θησαυροὶ καὶ
[7, 10]	ὑμετέρας δόξης καὶ τοῦ ὑμετέρου	πλούτου	νικῶντας ὑμᾶς ἄγω διὰ πάσης
[7, 22]	γὰρ αὐτὸν λόγος τὴν τριήρη,	πνεύματος	μεγάλου ἐμπεσόντος αὐτῷ ἐς τὴν
[7, 22]	διάδημα δὲ ἀπενεχθὲν πρὸς τῆς	πνοῆς	σχεθῆναι ἐν καλάμῳ· τὸν κάλαμον
[7, 2]	τῶν πολλῶν πλανῶν. οὔτ´ οὖν	ποθεῖν	τι αὐτὸς ὅτου κύριος ἦν
[7, 12]	σῶμα ἔχοντα ἀπέπεμπεν αὐτόν, μὴ	ποθῆσαι	στρατηγὸν τοὺς ἰόντας. Λόγος δέ
[7, 16]	ἐς τὸν κόσμον τὸν Ἑλληνικόν.	πόθος	γὰρ εἶχεν αὐτὸν καὶ ταύτην
[7, 2]	σοφιστῶν τῶν Ἰνδῶν τοὺς γυμνοὺς	πόθος	ἐγένετο ξυνεῖναί τινα οἱ τῶν
[7, 1]	καὶ ἐς Περσέπολιν ἀφίκετο Ἀλέξανδρος,	πόθος	λαμβάνει αὐτὸν καταπλεῦσαι κατὰ τὸν
[7, 12]	ὅπως ἔχει φιλίας τε καὶ	πόθου	ἐς αὐτοὺς τὸ ἀτρεκέστατον τεκμήριον
[7, 26]	πολλοὺς δὲ ὑπὸ πένθους καὶ	πόθου	τοῦ βασιλέως βιάσασθαι ἰδεῖν Ἀλέξανδρον.
[7, 16]	τε ἄλλης δόξης καὶ τοῦ	πόθου	τοῦ παρ´ ἀνθρώπων ἀπηλλάχθαι, πρίν
[7, 16]	Κασπίαν τε καὶ Ὑρκανίαν καλουμένην	ποίᾳ	τινὶ ξυμβάλλει θαλάσσῃ, πότερα τῇ
[7, 20]	Ἀρτέμιδι, οὐδὲ εἶναι θέμις θήραν	ποιεῖσθαι	ἀπ´ αὐτῶν, ὅτι μὴ θῦσαί
[7, 12]	αὐτοὺς τὸ ἀτρεκέστατον τεκμήριον ἐκεῖνο	ποιεῖσθαι	ἠξίου, ὅτι τὸν πιστότατόν τε
[7, 20]	ἀμφὶ τὸ ἱερὸν τὴν δίαιταν	ποιεῖσθαι·	νέμεσθαί τε αὐτὴν αἰξί τε
[7, 14]	πλειόνων ἀνέγραψαν· καὶ ὅτι πένθος	ποιεῖσθαι	περιηγγέλη κατὰ πᾶσαν τὴν χώραν
[7, 15]	τοιῷδε ἤνυτον. ἔνθα δὴ ἐξέλασιν	ποιεῖται	ἐπὶ Κοσσαίους, ἔθνος πολεμικὸν ὅμορον
[7, 6]	ἐν τῷ νόμῳ τῷ Περσικῷ	ποιηθέντας	οὐ πρὸς θυμοῦ γενέσθαι τοῖς
[7, 14]	Ἡφαιστίωνος πεποιημένον. ἀγῶνά τε ἐπενόει	ποιῆσαι	γυμνικόν τε καὶ μουσικὸν πλήθει
[7, 1]	διατριβαὶ ἦσαν, ἄλλο μὲν οὐδὲν	ποιῆσαι	πρὸς τὴν ὄψιν αὐτοῦ τε
[7, 8]	{μένουσιν} ὅσα αὐτούς τε ζηλωτοτέρους	ποιήσει	τοῖς οἴκοι καὶ τοὺς ἄλλους
[7, 16]	αὐτοῖς λόγος τοῦ Εὐριπίδου τοῦ	ποιητοῦ	ἔπος· ἔχει δὲ τὸ ἔπος
[7, 15]	τρεπόμενοι ἀπὸ τούτου τὸν βίον	ποιοῦνται.	Ἀλέξανδρος δὲ ἐξεῖλεν αὐτῶν τὸ
[7, 7]	τὰς δὲ καὶ πρὸς καιρὸν	ποιοῦνται,	ὁπότε σφίσιν ὕδατος ἐνδεῶς ἔχοι,
[7, 23]	τῇ Αἰγυπτίᾳ, ἔν τε τῇ	πόλει	αὐτῇ καὶ ἐν τῇ νήσῳ
[7, 17]	Βήλου νεὼς ἐν μέσῃ τῇ	πόλει	ἦν τῶν Βαβυλωνίων, μεγέθει τε
[7, 20]	τῷ ναυτικῷ, παρασχεῖν δὲ καὶ	πόλεις	ἐνοικισθῆναι καὶ ταύτας γενέσθαι εὐδαίμονας.
[7, 6]	κεκοσμημένους Μακεδονικοῖς ὅπλοις καὶ τὰ	πολέμια	ἐς τὸν τρόπον τὸν Μακεδονικὸν
[7, 12]	τε ἄλλα καὶ ἐς τὰ	πολέμια	κοσμούμενοι, γενομένους δὲ ἄνδρας ἄξειν
[7, 8]	καὶ ἀχρεῖοι πάντῃ ἐς τὰ	πολέμια	νομιζόμενοι οὐκ ἀλόγως αὖ τῷ
[7, 8]	τοῦ σώματος ἀχρείους ἐς τὰ	πολέμια	ὄντας παραλύει μὲν τῆς στρατιᾶς,
[7, 15]	ἐξέλασιν ποιεῖται ἐπὶ Κοσσαίους, ἔθνος	πολεμικὸν	ὅμορον τῷ Οὐξίων. εἰσὶ δὲ
[7, 3]	ἐλέφαντας συνεπηχῆσαι τὸ ὀξὺ καὶ	πολεμικόν,	τιμῶντας Κάλανον. ταῦτα καὶ τοιαῦτα
[7, 15]	οὕτως οὐδὲν ἄπορον Ἀλεξάνδρῳ τῶν	πολεμικῶν	ἦν ἐς ὅ τι ὁρμήσειε.
[7, 28]	ὅσα τε φθάσας ὑφαρπάσαι τῶν	πολεμίων,	πρὶν καὶ δεῖσαί τινα αὐτὰ
[7, 13]	καὶ ὅσοι Ἀθηναίων τοὺς ἐν	πολέμῳ	τελευτήσαντας λόγῳ ἐκόσμησαν, καὶ τοῦ
[7, 9]	ἢ τῇ οἰκείᾳ ἀρετῇ σώζεσθαι,	πόλεών	τε οἰκήτορας ἀπέφηνε καὶ νόμοις
[7, 6]	οἱ σατράπαι οἱ ἐκ τῶν	πόλεών	τε τῶν νεοκτίστων καὶ τῆς
[7, 17]	ὅτι τὰ ἀπὸ δυσμῶν τῆς	πόλεως	εἰσιόντι, εἰ ταύτῃ πρὸς ἕω
[7, 17]	αὐτὸν πορεύεσθαι, θέλοντα ὑπερβάλλειν τῆς	πόλεως	τὸ μέρος τὸ ἐς δυσμὰς
[7, 17]	τὴν εἴσοδον τὴν ἐς τὴν	πόλιν	ἐθελῆσαι αὐτοῖς πεισθῆναι λέγει Ἀριστόβουλος,
[7, 19]	ποταμὸν ἐκ Φοινίκης ἐς Θάψακον	πόλιν,	ἐκεῖ δὲ ξυμπηχθείσας αὖθις καταπλεῦσαι
[7, 21]	χῶρόν τινα ἐν καλῷ ἰδὼν	πόλιν	ἐξῳκοδόμησέ τε καὶ ἐτείχισε, καὶ
[7, 7]	δὲ αὖθις ἔπλει ἐς Ὦπιν,	πόλιν	ἐπὶ τοῦ Τίγρητος ᾠκισμένην. ἐν
[7, 20]	τὸν Ἀράβιον τὸν καθ´ Ἡρώων	πόλιν·	οὐ μὴν ἐτόλμησέ γε τὸ
[7, 9]	καὶ Λυδούς, καὶ Μίλητον εἷλον	πολιορκίᾳ·	τὰ δὲ ἄλλα πάντα ἑκόντα
[7, 10]	τοσαῦτα δὲ ἁρπαζόντων, ὁπότε ἐκ	πολιορκίας	ἁρπαγὴ γίγνοιτο, διαλέλυμαι ταῦτα. στέφανοί
[7, 30]	τι ἔθνος ἀνθρώπων οὔτε τις	πόλις	ἐν τῷ τότε ἦν οὔτε
[7, 20]	κρατήσας ἐπιτρέψειεν αὐτοῖς, καθάπερ Ἰνδοῖς,	πολιτεύειν	κατὰ τὰ σφῶν νόμιμα. τῆς
[7, 15]	καὶ Ἀριστόβουλος· οὐδὲ τῷ Ῥωμαίων	πολιτεύματι	ἐπεοικὸς ἦν ἐλευθέρῳ δὴ τότε
[7, 15]	καὶ ἐλευθέριον καὶ περὶ τοῦ	πολιτεύματος	ἅμα διαπυνθανόμενον. καὶ τοῦτο οὔτε
[7, 23]	καὶ Κλεομένει, ἀνδρὶ κακῷ καὶ	πολλὰ	ἀδικήματα ἀδικήσαντι ἐν Αἰγύπτῳ, ἐπιστέλλει
[7, 27]	ἀγῶνα ὁρᾷ ἐφ´ αὑτῷ ἐσόμενον.	~Πολλὰ	δὲ καὶ ἄλλα οἶδα ἀναγεγραμμένα
[7, 4]	ἐπεμελεῖτο τῶν Σουσίων, συλλαβὼν ἀπέκτεινε.	πολλὰ	μὲν δὴ ἐπεπλημμέλητο ἐκ τῶν
[7, 21]	δὲ τοῦ ἐς θάλασσαν κατὰ	πολλά	τε καὶ ἀφανῆ στόματα ἐκδίδωσι.
[7, 9]	ὑπηκόων, καὶ τῆς Θρᾴκης τὰ	πολλὰ	τῇ Μακεδονίᾳ προσέθηκεν, καὶ τῶν
[7, 7]	τῇ γῇ, καὶ διώρυχες δὲ	πολλαὶ	ἀπ´ αὐτοῦ πεποίηνται, αἱ μὲν
[7, 23]	πολλάκις μὲν τοῦ ναυτικοῦ ἀπεπειρᾶτο,	πολλαὶ	δὲ ἔριδες αὐτῷ τῶν τριήρων
[7, 24]	μάντεις ἐξηγοῦντο. Ἡμέραι τε οὐ	πολλαὶ	ἐπὶ τούτῳ ἐγένοντο καὶ τεθυκὼς
[7, 20]	ἐξηγγέλλετο, καὶ νῆσοι αὐτῇ προσκεῖσθαι	πολλαί,	καὶ λιμένες πανταχοῦ τῆς χώρας
[7, 19]	ἀναγέγραπται, δοκεῖν δ´ ἔμοιγε αἱ	πολλαὶ	στεφανούντων τε αὐτὸν ἦσαν καὶ
[7, 8]	πολλοῖς καὶ ἄλλοις ἀχθεσθέντες, ὅτι	πολλάκις	ἤδη ἐλύπει αὐτοὺς ἥ τε
[7, 23]	μεσάγκυλα ἔχοντας. Ἐν τούτῳ δὲ	πολλάκις	μὲν τοῦ ναυτικοῦ ἀπεπειρᾶτο, πολλαὶ
[7, 13]	Ἀθηναίων καὶ Περσῶν. καὶ Ἡροδότῳ	πολλάκις	περὶ τῶν γυναικῶν τούτων πεποίηται,
[7, 21]	δή τις μὴ ἀποφράξειε τὸν	Πολλακόπαν	αὖθις, ὡς κατὰ τὰς ὄχθας
[7, 21]	τὸ πολὺ αὐτοῦ κατὰ τὸν	Πολλακόπαν	ἐκδιδοῖ ἐς τὰς λίμνας. εἰ
[7, 21]	τούτων ἕνεκα ἐπί τε τὸν	Πολλακόπαν	ἔπλευσε καὶ κατ´ αὐτὸν καταπλεῖ
[7, 21]	τις ἀναστομώσας αὐτὸν κατὰ τὸν	Πολλακόπαν	ἐς τὰ ἕλη τε ἐκτρέψειε
[7, 21]	ἔνθεν μὲν δὴ ἐς τὸν	Πολλακόπαν	ἐτρέπετο τοῦ Εὐφράτου ὁ ῥοῦς,
[7, 21]	τὸν Εὐφράτην ὡς ἐπὶ τὸν	Πολλακόπαν	καλούμενον ποταμόν. ἀπέχει δὲ οὗτος
[7, 21]	πάλαι διώρυχι τῇ κατὰ τὸν	Πολλακόπαν,	οὔτ´ ἂν διαχεῖσθαι παρέχειν τὸ
[7, 21]	ἀπεφράσσοντο γὰρ αἱ ἐς τὸν	Πολλακόπαν	τοῦ Εὐφράτου ἐκβολαὶ πρὸς τοῦ
[7, 21]	καὶ ἔστι διῶρυξ αὕτη {ὁ	Πολλακόπας}	ἐκ τοῦ Εὐφράτου, οὐχὶ δὲ
[7, 13]	πρὸς λῃστῶν γὰρ διαρπαγῆναι τὰς	πολλὰς	αὐτῶν. Ἐνταῦθα λέγουσιν ὅτι Ἀτροπάτης
[7, 7]	ῥέων τοῦ Εὐφράτου διώρυχάς τε	πολλὰς	ἐκ τοῦ Εὐφράτου ἐς αὑτὸν
[7, 14]	ἐντυχεῖν αὐτῷ κατὰ τὴν ὁδὸν	πολλὰς	πρεσβείας ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος, εἶναι
[7, 10]	ἀπὸ μηχανῆς βέβλημαι, καὶ λίθοις	πολλαχῇ	καὶ ξύλοις παιόμενος ὑπὲρ ὑμῶν
[7, 21]	ταύτῃ γῆ καὶ πηλὸς ἡ	πολλὴ	αὐτῆς, οἵα δεχομένη τὸ ὕδωρ
[7, 20]	εἶναι καὶ οὔτε τραχεῖα ἡ	πολλὴ	οὔτε ὑλώδης, ἀλλ´ οἵα καρπούς
[7, 7]	τῆς μὲν πεζῆς στρατιᾶς τὴν	πολλὴν	Ἡφαιστίωνα ἄγειν κελεύει ἔστε ἐπὶ
[7, 1]	περιπλεῦσαι τήν τε Ἀραβίαν τὴν	πολλὴν	καὶ τὴν Αἰθιόπων γῆν καὶ
[7, 17]	δὲ τῷ θεῷ τῷ Βήλῳ	πολλὴν	μὲν τὴν χώραν ἀνειμένην ἐκ
[7, 23]	ἐμοῦ ἄχαρι. τοῦτο ἀνδρὶ ἄρχοντι	πολλῆς	μὲν χώρας, πολλῶν δὲ ἀνθρώπων
[7, 5]	ὅτι οὐκ ἀπογράφουσι σφᾶς οἱ	πολλοί,	ἀλλ´ ἐπικρύπτουσιν ὅτῳ τι εἴη
[7, 16]	λόγος κατέχει. μέγιστοι μὲν οὗτοι·	πολλοὶ	δὲ δὴ καὶ ἄλλοι ἔς
[7, 29]	ὑπάρξαι ὑπὸ γενναιότητος. οἱ δὲ	πολλοί,	εἰ καί τι ἔγνωσαν πλημμελήσαντες,
[7, 11]	καὶ οἱ σωματοφύλακες, οἱ δὲ	πολλοὶ	οὔτε μένοντες ὅ τι πράττωσιν
[7, 22]	οὕτω διήνεγκε. καὶ οἱ μὲν	πολλοὶ	τῶν ἀναγραψάντων τὰ Ἀλεξάνδρου λέγουσιν
[7, 14]	χώραν τὴν βάρβαρον· καὶ ὅτι	πολλοὶ	τῶν ἑταίρων τῶν Ἀλεξάνδρου ἐς
[7, 6]	οὐ πρὸς θυμοῦ γενέσθαι τοῖς	πολλοῖς	αὐτῶν, οὐδὲ τῶν γημάντων ἔστιν
[7, 8]	κατὰ τὴν στρατιὰν ταύτην πᾶσαν	πολλοῖς	καὶ ἄλλοις ἀχθεσθέντες, ὅτι πολλάκις
[7, 1]	καὶ Μήδων βασιλέας οὐδὲ τοῦ	πολλοστοῦ	μέρους τῆς Ἀσίας ἐπάρχοντας οὐ
[7, 21]	τὰς ὄχθας, οἷα δὴ οὐ	πολλοῦ	ὄντος αὐτῷ τοῦ ὕδατος· ἦρος
[7, 7]	Εὐφράτου ἐς αὑτὸν δέχεται καὶ	πολλοὺς	ἄλλους ποταμοὺς παραλαβὼν καὶ ἐξ
[7, 26]	θάνατον, ὡς ἔγωγε δοκῶ· τοὺς	πολλοὺς	δὲ ὑπὸ πένθους καὶ πόθου
[7, 22]	ταῖς λίμναις τε εἶναι τοὺς	πολλοὺς	καὶ ἐν τοῖς ἕλεσι δεδομημένους.
[7, 7]	ἱππέων τῶν ἑταίρων ἀναβιβασάμενος οὐ	πολλοὺς	κατέπλει κατὰ τὸν Εὐλαῖον ποταμὸν
[7, 9]	καὶ ἀπόρους, ἐν διφθέραις τοὺς	πολλοὺς	νέμοντας ἀνὰ τὰ ὄρη πρόβατα
[7, 19]	παρασκευὴ ὡς ἐπὶ Ἄραβας τοὺς	πολλούς,	πρόφασιν μέν, ὅτι μόνοι τῶν
[7, 21]	πρὸς τοῦ σατράπου τῆς Βαβυλωνίας	πολλῷ	πόνῳ, καίπερ οὐ χαλεπῶς ἀναστομούμεναι,
[7, 11]	καὶ ἀκούσας σὺν οἰμωγῇ τῶν	πολλῶν	βοώντων καὶ αὐτῷ προχεῖται δάκρυα.
[7, 23]	ἀνδρὶ ἄρχοντι πολλῆς μὲν χώρας,	πολλῶν	δὲ ἀνθρώπων ἐκ βασιλέως μεγάλου
[7, 23]	οὐ μέμφομαι ἔγωγε, ἄλλων δὲ	πολλῶν	ἕνεκα μέμφομαι. ἔλεγε γὰρ ἡ
[7, 2]	πέρας τι αὐτοῖς γινόμενον τῶν	πολλῶν	πλανῶν. οὔτ´ οὖν ποθεῖν τι
[7, 10]	ὑμῖν τοὺς αὐτοὺς γεγάμηκα καὶ	πολλῶν	ὑμῶν οἱ παῖδες συγγενεῖς ἔσονται
[7, 20]	τι εἶναι καὶ ὅσον οὐ	πολὺ	ἀποδέον τῆς Ἰνδῶν γῆς, ἄκραν
[7, 21]	ῥέει καὶ οὐδὲν μεῖον τὸ	πολὺ	αὐτοῦ κατὰ τὸν Πολλακόπαν ἐκδιδοῖ
[7, 21]	ὕδατος· ἦρος δὲ ὑποφαίνοντος καὶ	πολὺ	δὴ μάλιστα ὑπὸ τροπάς, ἅστινας
[7, 21]	ἔνθεν μὲν ἐς τέναγος ἐπὶ	πολύ,	ἐκ δὲ τοῦ ἐς θάλασσαν
[7, 7]	χώραν· οὐ γὰρ ὕεται τὸ	πολὺ	ἡ γῆ αὕτη ἐξ οὐρανοῦ·
[7, 14]	οὔτε Ἀλεξάνδρῳ, οἱ μέν, τὸ	πολὺ	μέρος τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἐρριμμένον
[7, 20]	πρόσω ἐλθεῖν, καίτοι ἐπὶ τὸ	πολὺ	παραπλεύσας τὴν Ἀράβων γῆν· ἀλλ´
[7, 13]	ἵππων, τότε δὲ Ἀλέξανδρον οὐ	πολὺ	πλείονας τῶν πέντε καταλαβεῖν· πρὸς
[7, 20]	γῆς, ἄκραν τε ἀνέχειν ἐπὶ	πολὺ	τῆς μεγάλης θαλάσσης· ἣν δὴ
[7, 7]	ἐπιχωρίων κληΐζεται, ὁ μὲν Τίγρης	πολύ	τι ταπεινότερος ῥέων τοῦ Εὐφράτου
[7, 14]	καὶ τῇ εἰς αὐτὸν χορηγίᾳ	πολύ	τι τῶν ἄλλων τῶν πρόσθεν
[7, 7]	οὐρανοῦ· καὶ οὕτως ἐς οὐ	πολὺ	ὕδωρ ὁ Εὐφράτης τελευτῶν καὶ
[7, 26]	τοὺς ἑταίρους καὶ Ἀλέξανδρον οὐ	πολὺ	ὕστερον ἀποθανεῖν, ὡς τοῦτο ἄρα
[7, 3]	Ἀλέξανδρον ἀντειπεῖν μὲν αὐτῷ ἐπὶ	πολύ·	ὡς δ´ οὐχ ἡττησόμενον ἑώρα,
[7, 17]	ἀνειμένην ἐκ τῶν Ἀσσυρίων βασιλέων,	πολὺν	δὲ χρυσόν. καὶ ἀπὸ τούτου
[7, 29]	αὐτῷ ἐγίγνοντο, οὐ γὰρ πίνειν	πολὺν	οἶνον Ἀλέξανδρον, ἀλλὰ φιλοφροσύνης τῆς
[7, 12]	ἀκμαζόντων ἐκέλευσεν. ἔστειλε δὲ καὶ	Πολυπέρχοντα	ὁμοῦ τῷ Κρατερῷ, δεύτερον δὲ
[7, 10]	δὲ ᾧ χρέα ἦν, οὐ	πολυπραγμονήσας	ἐφ´ ὅτῳ ἐγένετο, τοσαῦτα μὲν
[7, 12]	τῆς Ὀλυμπιάδος καὶ ὀξύτητα καὶ	πολυπραγμοσύνην,	ἥκιστα δὴ τῇ Ἀλεξάνδρου μητρὶ
[7, 1]	ἄλλοις, πλήν γε δὴ ὅτι	πολυπράγμων	καὶ ἀτάσθαλος, ἀπὸ τῆς οἰκείας
[7, 23]	νήσῳ, μεγέθει τε μέγιστον καὶ	πολυτελείᾳ	ἐκπρεπέστατον, καὶ ὅπως ἐπικρατήσῃ ἐπικαλεῖσθαι
[7, 5]	τῶν στρατιωτῶν ἐστι καὶ ὅτῳ	πολυτελὴς	ἡ δίαιτα. ὡς δὲ ἐξήγγελτο
[7, 3]	τὸν σωματοφύλακα. οἱ δὲ καὶ	πομπήν	τινα προπομπεῦσαι αὐτοῦ λέγουσιν ἵππους
[7, 25]	τῶν θυρῶν. ἤδη δὲ παντάπασι	πονήρως	ἔχοντα διακομισθῆναι ἐκ τοῦ παραδείσου
[7, 25]	μὲν τὰ τεταγμένα, ἔχοντα δὲ	πονήρως	ὅμως ἐσκαλέσαι τῶν ἡγεμόνων τοὺς
[7, 10]	ἐξηγούμενος. καὶ τίς ὑμῶν ἢ	πονήσας	οἶδεν ἐμοῦ μᾶλλον ἢ ἐγὼ
[7, 30]	ὢν αὐτὸς καὶ ἐπὶ σμικροῖς	πονούμενος	καὶ οὐδὲ ταῦτα ἐν κόσμῳ
[7, 10]	ὑμεῖς. ~Ἀλλὰ ταῦτα γὰρ ὑμῶν	πονούντων	καὶ ταλαιπωρουμένων ἐκτησάμην αὐτὸς ἀπόνως
[7, 1]	τὰς ἐκβολὰς τὰς ἐς τὸν	πόντον,	καθάπερ τοῦ Ἰνδοῦ, καὶ τὴν
[7, 7]	τῆς ἐκβολῆς τῆς ἐς τὸν	πόντον	τὰς μὲν πλείονάς τε καὶ
[7, 1]	οἱ μέν, ὅτι ἐς τὸν	πόντον	τὸν Εὔξεινον ἐσπλεῖν ἐπενόει ἐς
[7, 7]	αὐτῶν αὐξηθεὶς ἐσβάλλει ἐς τὸν	πόντον	τὸν Περσικόν, μέγας τε καὶ
[7, 16]	ξυμβάλλει θαλάσσῃ, πότερα τῇ τοῦ	πόντου	τοῦ Εὐξείνου ἢ ἀπὸ τῆς
[7, 20]	Ἰκάρου τῆς ἐν τῷ Αἰγαίῳ	πόντῳ,	ἐς ἥντινα Ἴκαρον τὸν Δαιδάλου
[7, 21]	τοῦ σατράπου τῆς Βαβυλωνίας πολλῷ	πόνῳ,	καίπερ οὐ χαλεπῶς ἀναστομούμεναι, ὅτι
[7, 21]	τοὺς μυρίους ἐν τῷδε τῷ	πόνῳ	ξυνείχοντο. Ταῦτα ἀπαγγελθέντα ἐπήγαγεν Ἀλέξανδρον
[7, 8]	τῶν αὐτῶν κινδύνων τε καὶ	πόνων	μετέχειν. Ἀλέξανδρος μὲν ὡς χαριούμενος
[7, 9]	τί περίεστιν ἀπὸ τούτων τῶν	πόνων	ὅτι μὴ αὕτη ἡ πορφύρα
[7, 12]	ἡγεμόνα, ὡς εἴ τι κατὰ	πορείαν	Κρατερῷ συμπίπτοι, ὅτι καὶ μαλακῶς
[7, 25]	τοῖς ἡγεμόσι παραγγέλλειν ὑπὲρ τῆς	πορείας	καὶ τοῦ πλοῦ, τοὺς μὲν
[7, 17]	ἔχοντα τὸν ποταμὸν παρ´ αὐτὸν	πορεύεσθαι,	θέλοντα ὑπερβάλλειν τῆς πόλεως τὸ
[7, 9]	μέρει ἐκείνους τὴν ἀσφάλειάν σφισι	πορίζεσθαι.	ἐς Πελοπόννησον δὲ παρελθὼν τὰ
[7, 9]	μὲν τοῦ Ἑλλησπόντου ὑμῖν τὸν	πόρον	θαλασσοκρατούντων ἐν τῷ τότε Περσῶν
[7, 22]	ἡγησόμενον ἐπανήγαγεν αὐτοὺς ἐς τὸν	πόρον.	λόγος δὲ λέγεται τοῖόσδε. τῶν
[7, 21]	ἐκτραπὲν φέρεσθαι τὸ ὕδωρ κατὰ	πόρου,	ἐκένωσεν ἂν τὸν Εὐφράτην ἐς
[7, 20]	τὸν κόλπον τὸν Περσικόν, οὐ	πόρρω	ἀνατείνουσαν ἰδεῖν τε καὶ παρ´
[7, 23]	θεοῦ ἀφιγμένοι. τῷ δὲ οὐ	πόρρω	ἄρα ἡ τελευτὴ ἦν. Ἔνθα
[7, 26]	ἤδη ὂν τὸ ἄμεινον. οὐ	πόρρω	δὲ τούτων οὔτε Ἀριστοβούλῳ οὔτε
[7, 25]	παρὰ Μηδίῳ καὶ αὖθις πίνειν	πόρρω	τῶν νυκτῶν· ἀπαλλαχθέντα δὲ τοῦ
[7, 24]	ἅμα τοῖς φίλοις καὶ ἔπινε	πόρρω	τῶν νυκτῶν. δοῦναι δὲ λέγεται
[7, 9]	πόνων ὅτι μὴ αὕτη ἡ	πορφύρα	καὶ τὸ διάδημα τοῦτο; κέκτημαι
[7, 19]	ναῦς καὶ τὰς ἄλλας ὑπηρεσίας	πορφυρέων	τε πλῆθος καὶ τῶν ἄλλων
[7, 29]	ὕβρει προστίθεται, οὐδὲ Θησέως τοῦ	Ποσειδῶνος	οὐδὲ Ἴωνος τοῦ Ἀπόλλωνος. ὡς
[7, 1]	τῆς στρατιᾶς, κρούειν δὲ τοῖς	ποσὶ	τὴν γῆν ἐφ´ ἧς βεβηκότες
[7, 7]	τὰς διώρυχας οὐδὲ ἐς ἄλλον	ποταμόν,	ἀλλὰ δέχεται γὰρ ἐκείνους μᾶλλον,
[7, 19]	τὸ μὲν κατὰ τὸν Εὐφράτην	ποταμὸν	ἀναπεπλευκὸς ἀπὸ θαλάσσης τῆς Περσικῆς,
[7, 21]	ὡς ἐπὶ τὸν Πολλακόπαν καλούμενον	ποταμόν.	ἀπέχει δὲ οὗτος τῆς Βαβυλῶνος
[7, 7]	τοὺς καταρράκτας τοὺς κατὰ τὸν	ποταμὸν	ἀφανίζων ὁμαλὸν πάντῃ ἐποίει τὸν
[7, 23]	καὶ ὅσαι τετρήρεις κατὰ τὸν	ποταμὸν	ἐγίγνοντο, καὶ ἀγῶνες τῶν τε
[7, 19]	ξυντμηθείσας κομισθῆναι ἐπὶ τὸν Εὐφράτην	ποταμὸν	ἐκ Φοινίκης ἐς Θάψακον πόλιν,
[7, 27]	αὑτὸν Ἀλέξανδρος ἐς τὸν Εὐφράτην	ποταμὸν	ᾔει ἐμβαλῶν, ὡς ἀφανὴς ἐξ
[7, 25]	τῆς κλίνης ὡς ἐπὶ τὸν	ποταμόν,	καὶ πλοίου ἐπιβάντα διαπλεῦσαι πέραν
[7, 10]	πύλας, καὶ περάσαντα Ὄξον τε	ποταμὸν	καὶ Τάναϊν, ἔτι δὲ τὸν
[7, 16]	Ἀλέξανδρος δὲ ὡς τὸν Τίγρητα	ποταμὸν	ξὺν τῇ στρατιᾷ διέβη ἐλαύνων
[7, 10]	Τάναϊν, ἔτι δὲ τὸν Ἰνδὸν	ποταμόν,	οὐδενὶ ἄλλῳ ὅτι μὴ Διονύσῳ
[7, 17]	ὑστεραίαν ἐν δεξιᾷ ἔχοντα τὸν	ποταμὸν	παρ´ αὐτὸν πορεύεσθαι, θέλοντα ὑπερβάλλειν
[7, 17]	τῇ πρώτῃ μὲν παρὰ τὸν	ποταμὸν	τὸν Εὐφράτην καταστρατοπεδεῦσαι, ἐς δὲ
[7, 7]	πολλοὺς κατέπλει κατὰ τὸν Εὐλαῖον	ποταμὸν	ὡς ἐπὶ θάλασσαν. ἤδη δὲ
[7, 21]	δὲ ἐκ πηγῶν τις ἀνίσχων	ποταμός.	ὁ γὰρ Εὐφράτης ποταμὸς ῥέων
[7, 21]	ἀνίσχων ποταμός. ὁ γὰρ Εὐφράτης	ποταμὸς	ῥέων ἐκ τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν
[7, 25]	πλοίου ἐπιβάντα διαπλεῦσαι πέραν τοῦ	ποταμοῦ	ἐς τὸν παράδεισον, κἀκεῖ αὖθις
[7, 7]	ὅσον μεταξὺ τοῦ τε Εὐλαίου	ποταμοῦ	καὶ τοῦ Τίγρητος ἐπεῖχεν ὁ
[7, 7]	ταχυναυτούσαις παρέπλει ἀπὸ τοῦ Εὐλαίου	ποταμοῦ	κατὰ τὴν θάλασσαν ὡς ἐπὶ
[7, 21]	οἵα δεχομένη τὸ ὕδωρ τοῦ	ποταμοῦ	μὴ εὐμαρῆ τὴν ἀποστροφὴν αὐτοῦ
[7, 20]	τε καὶ τοῦ στόματος τοῦ	ποταμοῦ,	μικροτέρα αὕτη καὶ δασεῖα ὕλῃ
[7, 7]	αὑτὸν δέχεται καὶ πολλοὺς ἄλλους	ποταμοὺς	παραλαβὼν καὶ ἐξ αὐτῶν αὐξηθεὶς
[7, 1]	τὴν Περσικὴν καὶ τῶν τε	ποταμῶν	ἰδεῖν τὰς ἐκβολὰς τὰς ἐς
[7, 10]	γῆς καὶ θαλάσσης καὶ πάντων	ποταμῶν	καὶ ὀρῶν καὶ πεδίων πάντων,
[7, 16]	μὲν Ὄξος, μέγιστος τῶν Ἀσιανῶν	ποταμῶν,	πλήν γε δὴ τῶν Ἰνδῶν,
[7, 16]	αὐτὴν περιοικούντων οὐκ ὀλίγων καὶ	ποταμῶν	πλοΐμων ἐμβαλλόντων ἐς αὐτήν· ἐκ
[7, 7]	τὸν Τίγρητα. Τῶν γὰρ δὴ	ποταμῶν	τοῦ τε Εὐφράτου καὶ τοῦ
[7, 9]	Παλαιστίνη καὶ ἡ μέση τῶν	ποταμῶν	ὑμέτερον κτῆμά εἰσι, καὶ Βαβυλὼν
[7, 29]	ταύτην ἐλπίδα ἀγαθὴν ὑπολειπομένην, μή	ποτε	ἂν παραπλήσιόν τι ἁμαρτεῖν, εἰ
[7, 16]	καλουμένην ποίᾳ τινὶ ξυμβάλλει θαλάσσῃ,	πότερα	τῇ τοῦ πόντου τοῦ Εὐξείνου
[7, 14]	γυμνικόν τε καὶ μουσικόν, καὶ	πότοι	αὐτῷ ἐγίνοντο παρὰ τοῖς ἑταίροις.
[7, 29]	ἀγήμασι τοὺς ὁμοτίμους. καὶ οἱ	πότοι	δέ, ὡς λέγει Ἀριστόβουλος, οὐ
[7, 4]	νυμφίοις ἐφεξῆς καὶ μετὰ τὸν	πότον	ἧκον αἱ γαμούμεναι καὶ παρεκαθέζοντο
[7, 24]	καὶ ἑκατοστύας. ἀπὸ δὲ τοῦ	πότου	αὐτὸν μὲν ἀπαλλάττεσθαι ἐθέλειν ἐπὶ
[7, 27]	τῇ ὀδύνῃ ἀπαλλαγῆναι ἐκ τοῦ	πότου.	ἤδη δέ τις οὐκ ᾐσχύνθη
[7, 25]	τῶν νυκτῶν· ἀπαλλαχθέντα δὲ τοῦ	πότου	λούσασθαι· καὶ λουσάμενον ὀλίγον τι
[7, 16]	παρελθόντα ἐχρῆν ἤδη τελευτῆσαι. καί	που	τυχὸν καὶ ἄμεινον αὐτῷ ἦν
[7, 1]	τῆς οἰκείας τοσαύτην γῆν ἐπεξέρχῃ	πράγματα	ἔχων τε καὶ παρέχων ἄλλοις.
[7, 12]	ἀφανὴς παρὰ τοῖς τὰ βασιλικὰ	πράγματα,	ὅσῳ ἐπικρύπτεται, τοσῷδε φιλοτιμότερον ἐξηγουμένοις,
[7, 4]	ἔδοξε δημοτικόν τε καὶ φιλέταιρον	πρᾶξαι	Ἀλέξανδρον. οἱ δὲ παραλαβόντες ἀπῆγον
[7, 24]	ἐπὶ νοῦν οἱ ἐλθὸν οὕτω	πρᾶξαι·	ᾗ δὴ καὶ μᾶλλον ἐπ´
[7, 28]	καὶ ὅσα ἐν τῷ ἐμφανεῖ	πρᾶξαι,	ξὺν μεγίστῳ θάρσει ἔπραξεν, ὅσα
[7, 25]	τοῖς ἡγεμόσιν ἀπαντῆσαι ἕωθεν. ταῦτα	πράξαντα	δειπνῆσαι ὀλίγον· κομισθέντα δὲ αὖθις
[7, 11]	πολλοὶ οὔτε μένοντες ὅ τι	πράττωσιν	ἢ λέγωσιν εἶχον, οὔτε ἀπαλλάσσεσθαι
[7, 14]	πάντες τοῦτο ἀνέγραψαν, τὰ δὲ	πραχθέντα	ἐπ´ αὐτῷ ἄλλοι ἄλλα, ὡς
[7, 29]	προηγορεῖν αὐτοῦ, ὡς καλῶς δὴ	πραχθέντος,	ἐπικρύψειν οἴονται τὴν ἁμαρτίαν, κακῶς
[7, 14]	αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς οὐ	πρέποντα	οὔτ´ οὖν βασιλεῖ οὔτε Ἀλεξάνδρῳ,
[7, 23]	ἄγων τοὺς αὐτῷ ξυνταχθέντας. καὶ	πρεσβεῖαι	δὲ ἐν τούτῳ ἐκ τῆς
[7, 15]	αὐτῷ ἐς Βαβυλῶνα Λιβύων τε	πρεσβεῖαι	ἐνετύγχανον ἐπαινούντων τε καὶ στεφανούντων
[7, 19]	~Παρελθόντι δ´ αὐτῷ ἐς Βαβυλῶνα	πρεσβεῖαι	παρὰ τῶν Ἑλλήνων ἐνέτυχον, ὑπὲρ
[7, 15]	ὅτι ἐπρέσβευσαν· καὶ ἐντυχόντα ταῖς	πρεσβείαις	Ἀλέξανδρον ὑπὲρ Ῥωμαίων τι τῆς
[7, 19]	μόνοι τῶν ταύτῃ βαρβάρων οὔτε	πρεσβείαν	ἀπέστειλαν οὔτε τι ἄλλο ἐπιεικὲς
[7, 14]	αὐτῷ κατὰ τὴν ὁδὸν πολλὰς	πρεσβείας	ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος, εἶναι δὲ
[7, 15]	οὔτε τις Ῥωμαίων ὑπὲρ τῆς	πρεσβείας	ταύτης ὡς παρὰ Ἀλέξανδρον σταλείσης
[7, 23]	Ἑλλάδος ἧκον, καὶ τούτων οἱ	πρέσβεις	αὐτοί τε ἐστεφανωμένοι Ἀλεξάνδρῳ προσῆλθον
[7, 15]	πρεσβεῦσαι λέγεται καὶ ἀπὸ Αἰθιόπων	πρέσβεις	ἐλθεῖν καὶ Σκυθῶν τῶν ἐκ
[7, 14]	δὲ δὴ ἐν τούτοις Ἐπιδαυρίων	πρέσβεις·	καὶ τούτους ὧν τε ἐδέοντο
[7, 19]	Ἀσίας, ταῦτα δοῦναι ἄγειν τοῖς	πρέσβεσι·	καὶ τὰς Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος
[7, 11]	ἀξίωσιν ἤ τινα ἄλλην ἀρετὴν	πρεσβευόμενοι,	καὶ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ κρατῆρος
[7, 19]	ἐνέτυχον, ὑπὲρ ὅτων μὲν ἕκαστοι	πρεσβευόμενοι	οὐκ ἀναγέγραπται, δοκεῖν δ´ ἔμοιγε
[7, 15]	αὐτοῖς ἐπρέσβευον. καὶ Καρχηδονίους τότε	πρεσβεῦσαι	λέγεται καὶ ἀπὸ Αἰθιόπων πρέσβεις
[7, 15]	ἐς τοσόνδε ἀπὸ τῆς οἰκείας	πρεσβεῦσαι,	οὔτε φόβου ἐξαναγκάζοντος οὔτε κατ´
[7, 4]	μὲν τῶν Δαρείου θυγατέρων τὴν	πρεσβυτάτην	Βαρσίνην ἠγάγετο, ὡς δὲ λέγει
[7, 2]	αὐτῶν ἐθαύμασε· καὶ ὁ μὲν	πρεσβύτατος	τῶν σοφιστῶν, ὅτου ὁμιληταὶ οἱ
[7, 3]	ἔμελλε, βασιλικὸν ὄντα τῶν Νησαίων,	πρὶν	ἀναβῆναι ἐπὶ τὴν πυρὰν Λυσιμάχῳ
[7, 22]	κατὰ τὰ στενὰ ἀπορίᾳ ἡγεμόνος,	πρίν	γε δὴ αὐτὸς πέμψας τὸν
[7, 14]	ἑταίρου ὀδύρεσθαι οὐδ´ ἐθέλειν ἀπαλλαγῆναι,	πρίν	γε δὴ πρὸς βίαν ἀπηνέχθη
[7, 20]	Νεάρχῳ ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς πλέοντας,	πρὶν	ἐπικάμψαι ἐς τὸν κόλπον τὸν
[7, 13]	ἄλλα ἀπὸ Τραπεζοῦντος ὁρμώμενοι ἢ	πρὶν	ἐς Τραπεζοῦντα κατελθεῖν οἱ Ἕλληνες
[7, 28]	τε φθάσας ὑφαρπάσαι τῶν πολεμίων,	πρὶν	καὶ δεῖσαί τινα αὐτὰ ὡς
[7, 22]	ἔφθη γὰρ ἐλάσας ἔξω Βαβυλῶνος	πρίν	τι παθεῖν, ἀνέπλει αὖθις κατὰ
[7, 16]	πόθου τοῦ παρ´ ἀνθρώπων ἀπηλλάχθαι,	πρίν	τινα ξυμβῆναι αὐτῷ ξυμφορὰν ἀνθρωπίνην,
[7, 3]	ἔχειν ἐν τῷ τοιῷδε καταστρέψαι,	πρίν	τινος ἐς πεῖραν ἐλθεῖν παθήματος
[7, 13]	γένος τῶν Ἀμαζόνων, οὐδ´ ἔτι	πρὸ	Ἀλεξάνδρου, ἢ Ξενοφῶν ἂν ἐμνήσθη
[7, 11]	βασίλεια τὰ μὲν ὅπλα αὐτοῦ	πρὸ	τῶν θυρῶν ἐρρίπτουν, ἱκετηρίας ταύτας
[7, 11]	τῷ βασιλεῖ, αὐτοὶ δ´ ἐβόων	πρὸ	τῶν θυρῶν ἑστηκότες δεόμενοι παρελθεῖν
[7, 25]	αὐλήν, χιλιάρχας δὲ καὶ πεντακοσιάρχας	πρὸ	τῶν θυρῶν. ἤδη δὲ παντάπασι
[7, 22]	βασιλέων. τοῦτό τε οὖν αὐτὸ	πρὸ	τῶν μελλόντων σημῆναι καὶ ὅτι
[7, 24]	τέλος. καί τι καὶ τοῖόνδε	πρὸ	τῶν μελλόντων σημῆναι λέγει Ἀριστόβουλος·
[7, 9]	αὐτὰ τοῖς τρυφῶσιν ὑμῶν σιτεῖσθαι·	προαγρυπνῶν	δὲ ὑμῶν οἶδα, ὡς καθεύδειν
[7, 16]	γεγένητο, ἧς καὶ αὐτὸς Ἀλέξανδρος	προαπελθεῖν	ἂν δοκεῖ μοι ἐθελῆσαι μᾶλλον
[7, 16]	καὶ Ἀχιλλέα δοκῶ ἂν ἑλέσθαι	προαποθανεῖν	Πατρόκλου μᾶλλον ἢ τοῦ θανάτου
[7, 9]	πολλοὺς νέμοντας ἀνὰ τὰ ὄρη	πρόβατα	ὀλίγα καὶ ὑπὲρ τούτων κακῶς
[7, 8]	Ὦπιν ἀφίκετο, συναγαγὼν τοὺς Μακεδόνας	προεῖπεν	ὅτι τοὺς ὑπὸ γήρως ἢ
[7, 21]	ἔγνω βεβαίως ἀποκλεῖσαι τὴν ἐκβολήν·	προελθόντι	δὲ ὅσον σταδίους τριάκοντα ὑπόπετρος
[7, 29]	ἔγνωσαν πλημμελήσαντες, οἱ δὲ τῷ	προηγορεῖν	αὐτοῦ, ὡς καλῶς δὴ πραχθέντος,
[7, 29]	εἴ τι ἐς τὸ ὑπερογκότερον	προήχθη	βαρβαρίσαι, οὐ μεγάλα τίθεμαι ἔγωγε,
[7, 22]	μὲν ἐδωρήσατο αὐτῷ Ἀλέξανδρος τῆς	προθυμίας	ἕνεκα, ἀποτεμεῖν δὲ ἐκέλευσε τὴν
[7, 23]	τούς τε Πέρσας ἐπαινέσας τῆς	προθυμίας,	ὅτι πάντα Πευκέστᾳ ἐπείθοντο, καὶ
[7, 4]	παραλαβόντες ἀπῆγον τὴν αὑτοῦ ἕκαστος·	προῖκας	δὲ ξυμπάσαις ἐπέδωκεν Ἀλέξανδρος. καὶ
[7, 28]	δεῖσαί τινα αὐτὰ ὡς ἐσόμενα,	προλαβεῖν	δεινότατος· καὶ τὰ μὲν ξυντεθέντα
[7, 3]	οἱ δὲ καὶ πομπήν τινα	προπομπεῦσαι	αὐτοῦ λέγουσιν ἵππους τε καὶ
[7, 16]	τοῦ θεοῦ τοῦ Βήλου μὴ	πρὸς	ἀγαθοῦ οἱ εἶναι τὴν πάροδον
[7, 20]	ἔστε ἐπὶ τὸν κόλπον τὸν	πρὸς	Αἰγύπτῳ τὸν Ἀράβιον τὸν καθ´
[7, 3]	ἀρρώστου ἀνδρός, ἀλλὰ εἰπεῖν γὰρ	πρὸς	Ἀλέξανδρον, καλῶς αὐτῷ ἔχειν ἐν
[7, 18]	οὐ κατασιωπῆσαι, ἀλλὰ φράσαι γὰρ	πρὸς	Ἀλέξανδρον τὰ ἐπεσταλμένα, ὡς εὔνοιαν
[7, 4]	κατεχόντων τὰς χώρας ὅσαι δορίκτητοι	πρὸς	Ἀλεξάνδρου ἐγένοντο ἔς τε τὰ
[7, 8]	δὲ ὡς ὑπερορώμενοί τε ἤδη	πρὸς	Ἀλεξάνδρου καὶ ἀχρεῖοι πάντῃ ἐς
[7, 8]	αὖ τῷ λόγῳ ἠχθέσθησαν τῷ	πρὸς	Ἀλεξάνδρου λεχθέντι, κατὰ τὴν στρατιὰν
[7, 27]	Ἰόλλαν καί τι καὶ λελυπῆσθαι	πρὸς	Ἀλεξάνδρου ὀλίγῳ πρόσθεν τῆς τελευτῆς·
[7, 13]	τελευτήσαντας λόγῳ ἐκόσμησαν, καὶ τοῦ	πρὸς	Ἀμαζόνας ἔργου Ἀθηναίων ἐν τοῖς
[7, 10]	νενικημένοις βαρβάροις. ταῦτα ὑμῖν καὶ	πρὸς	ἀνθρώπων ἴσως εὐκλεᾶ καὶ πρὸς
[7, 20]	καὶ αὐτὸν τρίτον ἂν νομισθῆναι	πρὸς	Ἀράβων θεόν, οὐ φαυλότερα ἔργα
[7, 20]	Ταυτὶ ἀπηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ τὰ μὲν	πρὸς	Ἀρχίου, ὃς ξὺν τριακοντόρῳ ἐκπεμφθεὶς
[7, 13]	βασίλισσαν σφῶν ὅτι αὐτὸς ἥξει	πρὸς	αὐτὴν παιδοποιησόμενος. ταῦτα δὲ οὔτε
[7, 27]	λαθεῖν ἐξιόντα, ἀλλὰ εἰργόμενον γὰρ	πρὸς	αὐτῆς ἐποιμώξαντα εἰπεῖν ὅτι ἐφθόνησεν
[7, 14]	ἢ φθόνου εἶχεν ἢ καὶ	πρὸς	αὐτὸν Ἀλέξανδρον. ὧν οἱ τὰ
[7, 20]	ἔχοι ἀπαγγεῖλαι Ἀλεξάνδρῳ ἐφ´ οἷστισι	πρὸς	αὐτοῦ ἐστάλη· οὐ γὰρ ἐπὶ
[7, 7]	εἶναι τὰ τοιαῦτα σοφίσματα· οὔκουν	πρὸς	αὑτοῦ ἐποιεῖτο ταύτην τὴν ἀσφάλειαν,
[7, 19]	ἄλλης παραλίας· λιμένα τε ὅτι	πρὸς	Βαβυλῶνι ἐποίει ὀρυκτὸν ὅσον χιλίαις
[7, 21]	αἱ τριήρεις, ὁ λιμὴν δὲ	πρὸς	Βαβυλῶνι ὠρύσσετο, ἐκπλεῖ ἐκ Βαβυλῶνος
[7, 14]	ἐθέλειν ἀπαλλαγῆναι, πρίν γε δὴ	πρὸς	βίαν ἀπηνέχθη πρὸς τῶν ἑταίρων·
[7, 26]	Ἄτταλον καὶ Δημοφῶντα καὶ Πευκέσταν,	πρὸς	δὲ Κλεομένην τε καὶ Μενίδαν
[7, 28]	ξυντεθέντα ἢ ὁμολογηθέντα φυλάξαι βεβαιότατος,	πρὸς	δὲ τῶν ἐξαπατώντων μὴ ἁλῶναι
[7, 16]	βασιλεῦ, ἔφασαν οἱ Χαλδαῖοι, μὴ	πρὸς	δυσμὰς ἀφορῶν αὐτὸς μηδὲ τὴν
[7, 15]	τὰς σκευὰς τότε πρῶτον ὀφθῆναι	πρὸς	Ἑλλήνων τε καὶ Μακεδόνων. τοὺς
[7, 17]	δυσμὰς τετραμμένον, ὡς ταύτῃ ἐπιστρέψαντα	πρὸς	ἕω ἄγειν· ἀλλὰ οὐ γὰρ
[7, 17]	τῆς πόλεως εἰσιόντι, εἰ ταύτῃ	πρὸς	ἕω ἐπέστρεφεν, ἑλώδη τε καὶ
[7, 16]	ἐπέχουσαν ἄγων παρελθεῖν, ἀλλὰ ἐκπεριελθὼν	πρὸς	ἕω μᾶλλον. τῷ δὲ οὐδὲ
[7, 29]	διηνεκὲς τῆς εὐτυχίας καὶ τοὺς	πρὸς	ἡδονήν, οὐκ ἐπὶ τῷ βελτίστῳ,
[7, 14]	ἄλλα, ὡς ἕκαστος ἢ εὐνοίας	πρὸς	Ἡφαιστίωνα ἢ φθόνου εἶχεν ἢ
[7, 14]	ὀλίγῳ πρόσθεν ἔφαμεν ὅτι διηνέχθη	πρὸς	Ἡφαιστίωνα· καὶ τοῦτο δὲ δρᾶσαι,
[7, 10]	πρὸς ἀνθρώπων ἴσως εὐκλεᾶ καὶ	πρὸς	θεῶν ὅσια δήπου ἔσται ἀπαγγελθέντα.
[7, 12]	συνέθηκεν οὐχ ὡσαύτως εἶναι αὐτῷ	πρὸς	θυμοῦ Ἀντίπατρον Ἡφαιστίων. ~Τούτῳ τῷ
[7, 6]	νόμῳ τῷ Περσικῷ ποιηθέντας οὐ	πρὸς	θυμοῦ γενέσθαι τοῖς πολλοῖς αὐτῶν,
[7, 7]	ἑκάτερα ᾠκισμένοι, τὰς δὲ καὶ	πρὸς	καιρὸν ποιοῦνται, ὁπότε σφίσιν ὕδατος
[7, 13]	πολὺ πλείονας τῶν πέντε καταλαβεῖν·	πρὸς	λῃστῶν γὰρ διαρπαγῆναι τὰς πολλὰς
[7, 25]	τὴν καμάραν εἰσελθόντα κατακεῖσθαι διαμυθολογοῦντα	πρὸς	Μήδιον· παραγγεῖλαι δὲ καὶ τοῖς
[7, 13]	ἡ Ἀθηναίων καὶ Ἀμαζόνων μάχη	πρὸς	Μίκωνος οὐ μεῖον ἤπερ ἡ
[7, 14]	καὶ κατὰ ζῆλον τὸν Ἀχιλλέως,	πρὸς	ὅντινα ἐκ παιδὸς φιλοτιμία αὐτῷ
[7, 9]	ἕνεκα, ἀλλὰ ὡς γνῶναι ὑμᾶς	πρὸς	ὁποίους τινὰς ἡμᾶς ὄντας ὁποῖοί
[7, 14]	δὲ οὐ ξυγχωρῆσαι. Ἐκεῖνα δὲ	πρὸς	πάντων ξυμφωνούμενα, ἐς τρίτην ἀπὸ
[7, 18]	Ἀντίγονον ἐν τῇ μάχῃ τῇ	πρὸς	Σέλευκον καὶ Λυσίμαχον τῇ ἐν
[7, 11]	σφῶν ἦσαν, ἀλλὰ ξυνδραμόντες ὡς	πρὸς	τὰ βασίλεια τὰ μὲν ὅπλα
[7, 9]	μικρὰ δὲ ὥς γε δὴ	πρὸς	τὰ ἡμέτερα ξυμβαλεῖν. ὃς παραλαβὼν
[7, 25]	ἐπύρεσσεν. ἐκκομισθέντα δὲ ἐπὶ κλίνης	πρὸς	τὰ ἱερὰ θῦσαι ὡς νόμος
[7, 25]	τῇ δ´ ἐπιούσῃ μόγις ἐκκομισθῆναι	πρὸς	τὰ ἱερὰ καὶ θῦσαι, καὶ
[7, 4]	δὲ λέγει Ἀριστόβουλος, καὶ ἄλλην	πρὸς	ταύτῃ, τῶν Ὤχου θυγατέρων τὴν
[7, 29]	Περσικὴ σκευὴ σόφισμα δοκεῖ εἶναι	πρός	τε τοὺς βαρβάρους, ὡς μὴ
[7, 20]	κατὰ τὰς ἐντολὰς τοῦ πατρὸς	πρὸς	τῇ γῇ ἐφέρετο, ἀλλὰ μετέωρος
[7, 25]	μετακομισθῆναι ἐς τὴν οἰκίαν τὴν	πρὸς	τῇ κολυμβήθρᾳ καὶ θῦσαι μὲν
[7, 13]	ἢ βαρβάρων· κελεῦσαι δὲ ἀπαγγεῖλαι	πρὸς	τὴν βασίλισσαν σφῶν ὅτι αὐτὸς
[7, 1]	ἦσαν, ἄλλο μὲν οὐδὲν ποιῆσαι	πρὸς	τὴν ὄψιν αὐτοῦ τε καὶ
[7, 22]	ὕδωρ, τὸ διάδημα δὲ ἀπενεχθὲν	πρὸς	τῆς πνοῆς σχεθῆναι ἐν καλάμῳ·
[7, 3]	μὲν ἐν κόσμῳ, ὁρᾶσθαι δὲ	πρὸς	τῆς στρατιᾶς ξυμπάσης. Ἀλεξάνδρῳ δὲ
[7, 12]	ἡ αὐτῶν μοχθηρία ἄγει, ἢ	πρὸς	τὸ ἀληθὲς ἐκτρέπουσιν, ἐξηττώμενον Ἀλέξανδρον
[7, 18]	γενομένου αὐτῷ σημείου ταῦτα ἐπέστειλεν	πρὸς	τὸν ἀδελφόν· τὸν δὲ εἰπεῖν
[7, 25]	τοὺς ἡγεμόνας εἰσκαλέσαντα παραγγέλλειν τὰ	πρὸς	τὸν ἔκπλουν ὅπως αὐτῷ ἔσται
[7, 13]	γυναικῶν οὐ πιστὸν δοκεῖ ἔμοιγε,	πρὸς	τοσούτων καὶ τοιούτων ὑμνηθέν. ὡς
[7, 26]	θεοῦ κομισθέντα καὶ ἱκετεύσαντα θεραπεύεσθαι	πρὸς	τοῦ θεοῦ· καὶ γενέσθαι φήμην
[7, 21]	τὸν Πολλακόπαν τοῦ Εὐφράτου ἐκβολαὶ	πρὸς	τοῦ σατράπου τῆς Βαβυλωνίας πολλῷ
[7, 29]	αὐτῶν φαίνεσθαι τὸν βασιλέα, καὶ	πρὸς	τοὺς Μακεδόνας, ὡς ἀποστροφήν τινα
[7, 5]	παραταξάμενος σὺν τῇ ὑπολειφθείσῃ δυνάμει	πρὸς	τοὺς νεωτερίζοντας τῶν τε Ὠρειτῶν
[7, 5]	βασιλέα ἄλλο τι ἢ ἀληθεύειν	πρὸς	τοὺς ὑπηκόους, οὔτε τῶν ἀρχομένων
[7, 26]	τῷ κρατίστῳ· οἱ δέ, προσθεῖναι	πρὸς	τούτῳ τῷ λόγῳ ὅτι μέγαν
[7, 11]	λόγων ἐκπεπληγμένοι σιγῇ ἔμενον αὐτοῦ	πρὸς	τῷ βήματι οὐδέ τις ἠκολούθησε
[7, 19]	τήν τε γὰρ παραλίαν τὴν	πρὸς	τῷ κόλπῳ τῷ Περσικῷ κατοικίζειν
[7, 16]	ἐξιᾶσιν, οἱ μὲν καὶ γινωσκόμενοι	πρὸς	τῶν ἀμφ´ Ἀλέξανδρον ἐπελθόντων τὰ
[7, 7]	ὅθεν καὶ τὸ ὄνομα Μεσοποταμία	πρὸς	τῶν ἐπιχωρίων κληΐζεται, ὁ μὲν
[7, 14]	γε δὴ πρὸς βίαν ἀπηνέχθη	πρὸς	τῶν ἑταίρων· οἱ δέ, τήν
[7, 13]	νεωτερισθείη κατ´ αὐτὰς ἐς ὕβριν	πρὸς	τῶν Μακεδόνων ἢ βαρβάρων· κελεῦσαι
[7, 29]	ἐς Δία ἀνενεχθεῖσα ἡ γένεσις	πρὸς	τῶν πάλαι ἀνθρώπων οὐδεμιᾷ αὐτῶν
[7, 14]	ἥρωϊ ἐκέλευεν Ἡφαιστίωνι, τοῦτο μὲν	πρὸς	τῶν πλείστων ἀναγέγραπται· οἱ δὲ
[7, 26]	ἐξηγγέλλετο, ἐπικρύπτεσθαι δὲ αὐτοῦ ἐτόπαζον	πρὸς	τῶν σωματοφυλάκων τὸν θάνατον, ὡς
[7, 15]	ὀχυρὰ κατὰ κώμας νέμονται, ὁπότε	προσάγοι	δύναμις ἐς τὰ ἄκρα τῶν
[7, 6]	καὶ πέμπτη ἐπὶ τούτοις ἱππαρχία	προσγενομένη,	οὐ βαρβαρικὴ ἡ πᾶσα, ἀλλὰ
[7, 9]	Ἰωνίαν πᾶσαν τῇ ὑμετέρᾳ ἀρχῇ	προσέθηκα	καὶ τὴν Αἰολίδα πᾶσαν καὶ
[7, 9]	Θρᾴκης τὰ πολλὰ τῇ Μακεδονίᾳ	προσέθηκεν,	καὶ τῶν ἐπὶ θαλάττῃ χωρίων
[7, 1]	εἰ τὴν Εὐρώπην τῇ Ἀσίᾳ	προσέθηκεν,	οὐδ´ εἰ τὰς Βρεττανῶν νήσους
[7, 9]	ἢ τῷ κοινῷ τῶν Μακεδόνων	προσέθηκεν.	Ταῦτα μὲν τὰ ἐκ τοῦ
[7, 18]	αὐτόν, Ἀλεξάνδρῳ δὲ οὐκ ἐθελῆσαι	προσελθεῖν	ἀσπασόμενον, ἀλλὰ φάναι γὰρ ὅτι
[7, 11]	τούτου οὕτως καλέσω. ταῦτα εἰπόντα	προσελθὼν	ὁ Καλλίνης τε ἐφίλησε καὶ
[7, 20]	τῷ καταμαθεῖν τὴν χώραν τὴν	προσεχῆ	τῇ θαλάσσῃ καὶ τοὺς κατοικοῦντας
[7, 23]	πρέσβεις αὐτοί τε ἐστεφανωμένοι Ἀλεξάνδρῳ	προσῆλθον	καὶ ἐστεφάνουν αὐτὸν στεφάνοις χρυσοῖς,
[7, 20]	Δαιδάλου τακέντος τοῦ κηροῦ ὅτῳ	προσήρτητο	τὰ πτερὰ πεσεῖν λόγος κατέχει,
[7, 26]	ὅτι τῷ κρατίστῳ· οἱ δέ,	προσθεῖναι	πρὸς τούτῳ τῷ λόγῳ ὅτι
[7, 14]	πολύ τι τῶν ἄλλων τῶν	πρόσθεν	ἀριδηλότερον· τρισχιλίους γὰρ ἀγωνιστὰς τοὺς
[7, 3]	περ ἐξαναγκάσει αὐτὸν μεταβάλλειν τὴν	πρόσθεν	δίαιταν. καὶ Ἀλέξανδρον ἀντειπεῖν μὲν
[7, 14]	ἄρξαι τοῦ σοφίσματος, ὅντινα ὀλίγῳ	πρόσθεν	ἔφαμεν ὅτι διηνέχθη πρὸς Ἡφαιστίωνα·
[7, 9]	ἐκείνων τῶν βαρβάρων, ὑφ´ ὧν	πρόσθεν	ἤγεσθε καὶ ἐφέρεσθε αὐτοί τε
[7, 18]	λέγει Ἀριστόβουλος κομίσασθαι Ἀπολλόδωρον μιᾷ	πρόσθεν	ἡμέρᾳ ἢ τελευτῆσαι Ἡφαιστίωνα. αὖθις
[7, 17]	ὅτι ἐπὶ τοῖς θεμελίοις τοῖς	πρόσθεν,	καὶ τούτου ἕνεκα τὸν χοῦν
[7, 3]	ἐν τῇ Περσίδι γῇ, οὔπω	πρόσθεν	νοσήσαντα· οὔκουν οὐδὲ δίαιταν διαιτᾶσθαι
[7, 29]	παραπλήσιόν τι ἁμαρτεῖν, εἰ τοῖς	πρόσθεν	πλημμεληθεῖσιν ἀχθόμενος φαίνοιτο. ὅτι δὲ
[7, 10]	ἐρήμου ἐλθόντα, ᾗ οὐδείς πω	πρόσθεν	σὺν στρατιᾷ ἦλθε, καὶ Καρμανίαν
[7, 27]	καὶ λελυπῆσθαι πρὸς Ἀλεξάνδρου ὀλίγῳ	πρόσθεν	τῆς τελευτῆς· οἱ δὲ καὶ
[7, 16]	τέλος ὁρᾶν μακροῦ βίου μηδὲ	πρόσθεν	τινὰ ἀνθρώπων ἀποφαίνειν εὐδαίμονα. ἐπεὶ
[7, 6]	τῶν βαρβάρων, τῷ τε ἀγήματι	προσκαταλεγέντες	Κωφής τε ὁ Ἀρταβάζου καὶ
[7, 20]	αὐτῷ ἐξηγγέλλετο, καὶ νῆσοι αὐτῇ	προσκεῖσθαι	πολλαί, καὶ λιμένες πανταχοῦ τῆς
[7, 10]	ἦλθε, καὶ Καρμανίαν ἐν παρόδῳ	προσκτησάμενον	καὶ τὴν Ὠρειτῶν γῆν, περιπεπλευκότος
[7, 3]	ἐς τὴν πυρὰν ἐνέβαλον οἷς	προστεταγμένον	ἦν, τάς τε σάλπιγγας φθέγξασθαι
[7, 3]	λέγει Νέαρχος, οὕτως ἐξ Ἀλεξάνδρου	προστεταγμένον,	καὶ τὴν στρατιὰν ἐπαλαλάξαι πᾶσαν
[7, 20]	τριακόντορον. ἦν μὲν γὰρ αὐτῷ	προστεταγμένον	περιπλεῦσαι τὴν χερρόνησον τὴν Ἀράβων
[7, 29]	πάλαι ἀνθρώπων οὐδεμιᾷ αὐτῶν ὕβρει	προστίθεται,	οὐδὲ Θησέως τοῦ Ποσειδῶνος οὐδὲ
[7, 14]	τοῦτό γε καὶ οὐδαμῇ Ἀλεξάνδρῳ	πρόσφορον,	ἀλλὰ τῇ Ξέρξου μᾶλλόν τι
[7, 9]	τὰ δὲ ἄλλα πάντα ἑκόντα	προσχωρήσαντα	λαβὼν ὑμῖν καρποῦσθαι ἔδωκα· καὶ
[7, 9]	τὰ πεδία, ἀξιομάχους καταστήσας τοῖς	προσχώροις	τῶν βαρβάρων, ὡς μὴ χωρίων
[7, 23]	ὅτι καὶ ταῦτα ἔθνη τῶν	προσχώρων	τῇ Περσίδι μαχιμώτατα εἶναι ἐξηγγέλλετο.
[7, 20]	νήσου τῆς Τύλου ἦλθε, τὸ	πρόσω	δὲ οὐκέτι περαιωθῆναι ἐτόλμησεν· Ἀνδροσθένης
[7, 20]	οὐ μὴν ἐτόλμησέ γε τὸ	πρόσω	ἐλθεῖν, καίτοι ἐπὶ τὸ πολὺ
[7, 20]	αὐτῷ, ἡ μὲν πρώτη οὐ	πρόσω	τῶν ἐκβολῶν τοῦ Εὐφράτου, ἐς
[7, 24]	τά τε στήθη καὶ τὰ	πρόσωπα	ὡς ἐπὶ μεγάλῳ κακῷ. ταῦτα
[7, 23]	τὰ Ἡφαιστίωνος, εἴ τέ τι	πρότερον	ἡμάρτηκας, ἀφήσω σε τούτου, καὶ
[7, 23]	Μακεδόνας, τοὺς μὲν τῇ μισθοφορᾷ	προὔχοντας,	τὸν δὲ τῇ ἀρχῇ τῆς
[7, 20]	παρέπλευσε· μακροτάτω δὲ τῶν ἐκπεμφθέντων	προὐχώρησεν	Ἱέρων ὁ Σολεὺς ὁ κυβερνήτης,
[7, 19]	ὡς ἐπὶ Ἄραβας τοὺς πολλούς,	πρόφασιν	μέν, ὅτι μόνοι τῶν ταύτῃ
[7, 30]	μόνον ὅσα ἄξια κακίζεσθαί ἐστι	προφερόμενος	κακιζέτω, ἀλλὰ ξύμπαντα τὰ Ἀλεξάνδρου
[7, 11]	τῶν πολλῶν βοώντων καὶ αὐτῷ	προχεῖται	δάκρυα. καὶ ὁ μὲν ἀνήγετο
[7, 21]	Ἀρμενίων ὀρῶν χειμῶνος μὲν ὥρᾳ	προχωρεῖ	κατὰ τὰς ὄχθας, οἷα δὴ
[7, 15]	ἀποχωροῦντες ἀθρόοι ἢ ὅπως ἂν	προχωρῇ	ἑκάστοις οὕτω διαφεύγουσιν, ἐς ἀπορίαν
[7, 1]	ὑποκινεῖν αὐτὸν τὸ Ῥωμαίων ὄνομα	προχωροῦν	ἐπὶ μέγα. Ἐγὼ δὲ ὁποῖα
[7, 9]	τινες αὐτοὶ γενόμενοι ἀπαλλάσσεσθε. καὶ	πρῶτά	γε ἀπὸ Φιλίππου τοῦ πατρός,
[7, 18]	Ἡφαιστίωνα. θύεσθαι δὴ τὸν Πειθαγόραν	πρῶτα	μὲν ἐπὶ τῷ Ἡφαιστίωνι· ὡς
[7, 5]	ὡς ληψομένους. καὶ τὰ μὲν	πρῶτα	ὀλίγοι ἀπέγραψαν σφῶν τὰ ὀνόματα
[7, 12]	ἀλλ´ αὐτὸν γὰρ ἀξιοῦν τὰ	πρῶτα	φέρεσθαι ἐν τοῖς ἄλλοις Μακεδόσι
[7, 17]	πεισθῆναι λέγει Ἀριστόβουλος, καὶ τῇ	πρώτῃ	μὲν παρὰ τὸν ποταμὸν τὸν
[7, 20]	πελάγιαι ἐξηγγέλλοντο αὐτῷ, ἡ μὲν	πρώτη	οὐ πρόσω τῶν ἐκβολῶν τοῦ
[7, 13]	τὰς γυναῖκας ταύτας τὴν Εὐρώπην	πρῶτοι	μάχῃ νικήσαντες ἀνέστειλαν· καὶ γέγραπται
[7, 14]	τὰ ὅπλα Ἡφαιστίωνι ἀνέθεσαν ἀποθανόντι·	πρῶτον	δὲ Εὐμενῆ ἄρξαι τοῦ σοφίσματος,
[7, 5]	χρυσοῖς στεφάνοις τοὺς ἀνδραγαθίᾳ διαπρέποντας,	πρῶτον	μὲν Πευκέσταν τὸν ὑπερασπίσαντα, ἔπειτα
[7, 15]	ὀνόματα καὶ τὰς σκευὰς τότε	πρῶτον	ὀφθῆναι πρὸς Ἑλλήνων τε καὶ
[7, 4]	ἐδεξιώσαντό τε αὐτὰς καὶ ἐφίλησαν·	πρῶτος	δὲ ὁ βασιλεὺς ἦρξεν· ἐν
[7, 20]	τοῦ κηροῦ ὅτῳ προσήρτητο τὰ	πτερὰ	πεσεῖν λόγος κατέχει, ὅτι οὐ
[7, 18]	ἀμφοῖν γενομένου Περδίκκαν τε ἐπὶ	Πτολεμαῖον	στρατεύσαντα ἀποθανεῖν καὶ Ἀντίγονον ἐν
[7, 3]	αὐτῷ πυράν, καὶ ταύτης ἐπιμεληθῆναι	Πτολεμαῖον	τὸν Λάγου τὸν σωματοφύλακα. οἱ
[7, 15]	γραψάντων, οἷςτισι μᾶλλον ἐγὼ ξυμφέρομαι,	Πτολεμαῖος	ὁ Λάγου καὶ Ἀριστόβουλος· οὐδὲ
[7, 13]	ταῦτα δὲ οὔτε Ἀριστόβουλος οὔτε	Πτολεμαῖος	οὔτε τις ἄλλος ἀνέγραψεν ὅστις
[7, 26]	δὲ τούτων οὔτε Ἀριστοβούλῳ οὔτε	Πτολεμαίῳ	ἀναγέγραπται. οἱ δὲ καὶ τάδε
[7, 4]	τοῦ Μηδίας σατράπου παῖδα ἔδωκεν·	Πτολεμαίῳ	δὲ τῷ σωματοφύλακι καὶ Εὐμενεῖ
[7, 15]	αἱ δυσχωρίαι, οὔτε αὐτῷ οὔτε	Πτολεμαίῳ	τῷ Λάγου, ὃς μέρος τῆς
[7, 18]	αὐτὸς Ἀριστόβουλος λέγει παρὰ Πειθαγόρου	πυθέσθαι·	καὶ Περδίκκᾳ δὲ μαντεύσασθαι αὐτὸν
[7, 10]	τὸν Καύκασον ὑπὲρ τὰς Κασπίας	πύλας,	καὶ περάσαντα Ὄξον τε ποταμὸν
[7, 18]	σωτηρίας. ἀντεπιστεῖλαι δὲ αὐτῷ Πειθαγόραν	πυνθανόμενον	τίνα μάλιστα φοβούμενος χρήσασθαι ἐθέλοι
[7, 3]	τοῦ σώματος. ὡς δὲ τὸ	πῦρ	ἐς τὴν πυρὰν ἐνέβαλον οἷς
[7, 3]	τοὺς δὲ θυμιάματα παντοῖα τῇ	πυρᾷ	ἐπιφέροντας· οἱ δὲ καὶ ἐκπώματα
[7, 3]	αὑτόν. οὕτω δὴ ἐπιβάντα τῇ	πυρᾷ	κατακλιθῆναι μὲν ἐν κόσμῳ, ὁρᾶσθαι
[7, 3]	δὲ τὸ πῦρ ἐς τὴν	πυρὰν	ἐνέβαλον οἷς προστεταγμένον ἦν, τάς
[7, 18]	ἀναγέγραπται λόγος, ὁπότε ἐπὶ τὴν	πυρὰν	ᾔει ἀποθανούμενος, τότε τοὺς μὲν
[7, 3]	ἐπήγγελλεν αὐτός, κελεῦσαι νησθῆναι αὐτῷ	πυράν,	καὶ ταύτης ἐπιμεληθῆναι Πτολεμαῖον τὸν
[7, 14]	ὀδυρόμενον ἢ πενθικῶς σιγῶντα· καὶ	πυρὰν	κελεῦσαι αὐτῷ ἑτοιμάζεσθαι ἐν Βαβυλῶνι
[7, 3]	στρωμάτων ὅσα ἐμβληθῆναι εἰς τὴν	πυρὰν	κόσμον αὐτῷ τετάχει Ἀλέξανδρος, ἄλλα
[7, 3]	Νησαίων, πρὶν ἀναβῆναι ἐπὶ τὴν	πυρὰν	Λυσιμάχῳ χαρίσασθαι, τῶν τινι θεραπευόντων
[7, 23]	νήσῳ τῇ Φάρῳ, ἵνα ὁ	πύργος	ἐστὶν ὁ ἐν τῇ νήσῳ,
[7, 25]	δὲ αὖθις ἐς τὴν καμάραν	πυρέσσειν	ἤδη ξυνεχῶς τὴν νύκτα ὅλην·
[7, 25]	εἶναι ἄναυδον· καὶ τὴν νύκτα	πυρέσσειν	κακῶς καὶ τὴν ἡμέραν, καὶ
[7, 25]	τὰ ἱερὰ ἐπιθέντα οὐκέτι ἐλινύειν	πυρέσσοντα.	ἀλλὰ καὶ ὣς τοὺς ἡγεμόνας
[7, 3]	οὐδέν τι παρακινήσαντα ἐν τῷ	πυρὶ	τοῦ σώματος. ὡς δὲ τὸ
[7, 16]	τῆς μεγάλης θαλάσσης. οὐ γάρ	πω	ἐξεύρηντο αἱ ἀρχαὶ τῆς Κασπίας
[7, 10]	τῆς ἐρήμου ἐλθόντα, ᾗ οὐδείς	πω	πρόσθεν σὺν στρατιᾷ ἦλθε, καὶ