Livre, Chapitre
[7, 16]	τὸ ἔπος Εὐριπίδῃ ὧδε· Μάντις	δ´	ἄριστος ὅστις εἰκάζει καλῶς. σὺ
[7, 19]	ἄρα τῇ Ἀλεξάνδρου ἐθειάσθη. ~Παρελθόντι	δ´	αὐτῷ ἐς Βαβυλῶνα πρεσβεῖαι παρὰ
[7, 11]	ἱκετηρίας ταύτας τῷ βασιλεῖ, αὐτοὶ	δ´	ἐβόων πρὸ τῶν θυρῶν ἑστηκότες
[7, 19]	ἕκαστοι πρεσβευόμενοι οὐκ ἀναγέγραπται, δοκεῖν	δ´	ἔμοιγε αἱ πολλαὶ στεφανούντων τε
[7, 10]	πλείστων οἴκοι ἑστᾶσιν, οἱ γονεῖς	δ´	ἔντιμοί εἰσι λειτουργίας τε ξυμπάσης
[7, 25]	τοῦ πλοῦ αὖθις παραγγέλλειν. τῇ	δ´	ἐπιούσῃ μόγις ἐκκομισθῆναι πρὸς τὰ
[7, 3]	μὲν αὐτῷ ἐπὶ πολύ· ὡς	δ´	οὐχ ἡττησόμενον ἑώρα, ἀλλὰ ἄλλως
[7, 28]	καὶ ὁπλίσαι τε καὶ κοσμῆσαι	δαημονέστατος·	καὶ τὸν θυμὸν τοῖς στρατιώταις
[7, 20]	πόντῳ, ἐς ἥντινα Ἴκαρον τὸν	Δαιδάλου	τακέντος τοῦ κηροῦ ὅτῳ προσήρτητο
[7, 16]	ἦγε γὰρ αὐτὸν ταύτῃ τὸ	δαιμόνιον	ᾗ παρελθόντα ἐχρῆν ἤδη τελευτῆσαι.
[7, 11]	πολλῶν βοώντων καὶ αὐτῷ προχεῖται	δάκρυα.	καὶ ὁ μὲν ἀνήγετο ὥς
[7, 12]	ξύμπαντας αὐτός τε δακρύων καὶ	δακρύοντας	ἐκείνους ἀπὸ οὗ ἀπήλλαξε. Κρατερῷ
[7, 12]	δὴ ἀσπασάμενος ξύμπαντας αὐτός τε	δακρύων	καὶ δακρύοντας ἐκείνους ἀπὸ οὗ
[7, 2]	ὅτου ὁμιληταὶ οἱ ἄλλοι ἦσαν,	Δάνδαμις	ὄνομα, οὔτε αὐτὸς ἔφη παρ´
[7, 9]	ὑπὸ Φιλίππου ἐς πεντακόσια τάλαντα,	δανεισάμενος	ἐπὶ τούτοις αὐτὸς ἄλλα ὀκτακόσια
[7, 4]	δὲ Ἀμαστρίνην τὴν Ὀξυάτρου τοῦ	Δαρείου	ἀδελφοῦ παῖδα· Περδίκκᾳ δὲ τὴν
[7, 4]	τῶν ἑταίρων· αὐτὸς μὲν τῶν	Δαρείου	θυγατέρων τὴν πρεσβυτάτην Βαρσίνην ἠγάγετο,
[7, 4]	Ῥωξάνη. Δρύπετιν δὲ Ἡφαιστίωνι δίδωσι,	Δαρείου	παῖδα καὶ ταύτην, ἀδελφὴν τῆς
[7, 9]	τῇ ἵππῳ τοὺς σατράπας τοὺς	Δαρείου	τήν τε Ἰωνίαν πᾶσαν τῇ
[7, 20]	τοῦ ποταμοῦ, μικροτέρα αὕτη καὶ	δασεῖα	ὕλῃ παντοίᾳ· εἶναι δὲ ἐν
[7, 10]	περιφανὴς δὲ ὁ τάφος, χαλκαῖ	δὲ	αἱ εἰκόνες τῶν πλείστων οἴκοι
[7, 26]	καὶ τοῖν ὀφθαλμοῖν ἐπισημαίνοντα. λέγουσι	δὲ	αἱ ἐφημερίδες αἱ βασίλειοι ἐν
[7, 13]	πεντεκαίδεκα μυριάδας τῶν ἵππων, τότε	δὲ	Ἀλέξανδρον οὐ πολὺ πλείονας τῶν
[7, 4]	περ ἐθέλοι ἐξεργάσασθαι. ~Ἐν τούτῳ	δὲ	Ἀλέξανδρος Ἀτροπάτην μὲν ἐπὶ τὴν
[7, 19]	ἐπέπρακτο Ἄραψιν ἐς αὐτόν· τὸ	δὲ	ἀληθές, ὥς γέ μοι δοκεῖ,
[7, 9]	καὶ Μίλητον εἷλον πολιορκίᾳ· τὰ	δὲ	ἄλλα πάντα ἑκόντα προσχωρήσαντα λαβὼν
[7, 7]	τὰς ἐκβολὰς τοῦ Τίγρητος· αἱ	δὲ	ἄλλαι αὐτῷ νῆες ἀνακομισθεῖσαι κατὰ
[7, 4]	ξυμπάσαις ἐπέδωκεν Ἀλέξανδρος. καὶ ὅσοι	δὲ	ἄλλοι ἠγμένοι ἦσαν Μακεδόνες τῶν
[7, 19]	τῇ χώρᾳ τῶν Ἀσσυρίων, τῶν	δὲ	ἄλλων ὅσα ἐς ναυπηγίαν ἀπόρως
[7, 25]	παρασκευάζεσθαι ἐς τετάρτην ἡμέραν, τοὺς	δὲ	ἅμα οἷ πλέοντας ὡς εἰς
[7, 4]	γενέσθαι τοὺς Ἡφαιστίωνος παῖδας· Κρατερῷ	δὲ	Ἀμαστρίνην τὴν Ὀξυάτρου τοῦ Δαρείου
[7, 7]	τὴν θάλασσαν τὴν Περσικήν, αὐτὸς	δὲ	ἀναπλεύσαντος αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ ἐς
[7, 12]	ἐς τὰ πολέμια κοσμούμενοι, γενομένους	δὲ	ἄνδρας ἄξειν αὐτὸς ἐς Μακεδονίαν
[7, 19]	τιμήσας ἀποπέμψαι ὀπίσω λέγεται. ὅσους	δὲ	ἀνδριάντας ἢ ὅσα ἀγάλματα ἢ
[7, 1]	ἐστιν ἐφ´ ὅτῳ βεβήκαμεν· σὺ	δὲ	ἄνθρωπος ὢν παραπλήσιος τοῖς ἄλλοις,
[7, 23]	ἄρχοντι πολλῆς μὲν χώρας, πολλῶν	δὲ	ἀνθρώπων ἐκ βασιλέως μεγάλου ἐπεσταλμένον,
[7, 13]	τῶν Μακεδόνων ἢ βαρβάρων· κελεῦσαι	δὲ	ἀπαγγεῖλαι πρὸς τὴν βασίλισσαν σφῶν
[7, 2]	ἐξαρκεῖν φέρουσαν τὰ ὡραῖα, ἀποθανόντα	δὲ	ἀπαλλαγήσεσθαι οὐκ ἐπιεικοῦς ξυνοίκου τοῦ
[7, 2]	δεῖσθαι οὐδενός, ἀπὸ τοῦ ἡλίου	δὲ	ἀπελθεῖν ἐκέλευσεν αὐτόν τε καὶ
[7, 22]	ἐς τὸ ὕδωρ, τὸ διάδημα	δὲ	ἀπενεχθὲν πρὸς τῆς πνοῆς σχεθῆναι
[7, 12]	Πολυπέρχοντα ὁμοῦ τῷ Κρατερῷ, δεύτερον	δὲ	ἀπὸ Κρατεροῦ ἡγεμόνα, ὡς εἴ
[7, 16]	Βαβυλῶνα ἐν τῷ τότε. τὸν	δὲ	ἀποκρίνασθαι αὐτοῖς λόγος τοῦ Εὐριπίδου
[7, 17]	ἔτι τοῦ πάλαι ὄντος. ἐπεὶ	δὲ	ἀποστάντος αὐτοῦ μαλθακῶς ἀνθήψαντο τοῦ
[7, 24]	ἐς τὰς Μακεδονικὰς τάξεις· διψήσαντα	δὲ	ἀποχωρῆσαι ἐκ τῆς ἕδρας καταλιπόντα
[7, 10]	ἐγένετο, τοσαῦτα μὲν μισθοφορούντων, τοσαῦτα	δὲ	ἁρπαζόντων, ὁπότε ἐκ πολιορκίας ἁρπαγὴ
[7, 4]	παῖδας τῷ μὲν Ἀρτακάμαν, τῷ	δὲ	Ἄρτωνιν· Νεάρχῳ δὲ τὴν Βαρσίνης
[7, 9]	τὴν ἐργασίαν ἀδεῆ παρέσχε, Θεσσαλῶν	δὲ	ἄρχοντας, οὓς πάλαι ἐτεθνήκειτε τῷ
[7, 15]	ξὺν δυνάμει σφίσιν ἐπιχειροῦντας· ἀπελθόντων	δὲ	αὖθις εἰς τὸ λῃστεύειν τρεπόμενοι
[7, 7]	δύναμιν πᾶσαν ἔχων ἐστρατοπεδεύκει. ἐκεῖθεν	δὲ	αὖθις ἔπλει ἐς Ὦπιν, πόλιν
[7, 25]	ταῦτα πράξαντα δειπνῆσαι ὀλίγον· κομισθέντα	δὲ	αὖθις ἐς τὴν καμάραν πυρέσσειν
[7, 20]	κατ´ οὖρον θεούσῃ νηΐ· Τύλος	δὲ	αὐτῇ εἶναι ὄνομα· μεγάλη δὲ
[7, 27]	ἐκόμισε καὶ τοῦτο ἀνέγραψαν. δοῦναι	δὲ	αὐτὸ Ἰόλλαν τὸν ἀδελφὸν τὸν
[7, 26]	ὅτι τεθνηκέναι ἤδη ἐξηγγέλλετο, ἐπικρύπτεσθαι	δὲ	αὐτοῦ ἐτόπαζον πρὸς τῶν σωματοφυλάκων
[7, 21]	ἐπιστρέψαι ὀπίσω λέγεται. ~Ἐν ᾧ	δὲ	αὐτῷ ἐναυπηγοῦντο μὲν αἱ τριήρεις,
[7, 24]	κοιτῶνα εἰσὶν οἳ ἀνέγραψαν· Μήδιον	δὲ	αὐτῷ ἐντυχόντα, τῶν ἑταίρων ἐν
[7, 15]	ἐς ὅ τι ὁρμήσειε. Κατιόντι	δὲ	αὐτῷ ἐς Βαβυλῶνα Λιβύων τε
[7, 6]	τοὺς ἄλλους τοὺς σωματοφύλακας. ~Ἧκον	δὲ	αὐτῷ καὶ οἱ σατράπαι οἱ
[7, 23]	Περσίδι μαχιμώτατα εἶναι ἐξηγγέλλετο. ἧκε	δὲ	αὐτῷ καὶ Φιλόξενος στρατιὰν ἄγων
[7, 4]	φθειρόμενον. καὶ αἱ ἐν Γαδρωσίοις	δὲ	αὐτῷ ξυμφοραὶ ξυνενεχθεῖσαι ἔτι μᾶλλον
[7, 18]	ὑπὲρ αὐτοῦ τῆς σωτηρίας. ἀντεπιστεῖλαι	δὲ	αὐτῷ Πειθαγόραν πυνθανόμενον τίνα μάλιστα
[7, 19]	ἡ χώρα αὕτη γενέσθαι. ἦν	δὲ	αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ ἡ παρασκευὴ
[7, 26]	βασιλέως βιάσασθαι ἰδεῖν Ἀλέξανδρον. τὸν	δὲ	ἄφωνον μὲν εἶναι λέγουσι παραπορευομένης
[7, 5]	ἢ τὸ παύσασθαι ὀφείλοντας. λέγεται	δὲ	γενέσθαι ἡ δόσις αὕτη τῇ
[7, 18]	χρήσασθαι ἐθέλοι τῇ μαντείᾳ. τὸν	δὲ	γράψαι αὖθις ὅτι τόν τε
[7, 2]	τὴν παρὰ σφίσιν εὐδαιμονίαν ὁ	δὲ	δεσπότην ἄλλον ἢ τὸν θεὸν
[7, 3]	θεραπευόντων αὐτὸν ἐπὶ σοφίᾳ· τῶν	δὲ	δὴ ἐκπωμάτων ἢ στρωμάτων ὅσα
[7, 14]	πρεσβείας ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος, εἶναι	δὲ	δὴ ἐν τούτοις Ἐπιδαυρίων πρέσβεις·
[7, 16]	κατέχει. μέγιστοι μὲν οὗτοι· πολλοὶ	δὲ	δὴ καὶ ἄλλοι ἔς τε
[7, 10]	ἐξ ἐμοῦ τιμῆς ἀθάνατα. ὅστις	δὲ	δὴ καὶ ἀπέθανεν, εὐκλεὴς μὲν
[7, 30]	οὐκ ἀνθρωπίνη οὖσα, καὶ νῦν	δὲ	διὰ τοσούτου ἄλλοι χρησμοὶ ἐπὶ
[7, 12]	τῶν Ἑλλήνων τῆς ἐλευθερίας· Ἀντίπατρον	δὲ	διαδόχους τοῖς ἀποπεμπομένοις ἄγειν Μακεδόνας
[7, 2]	ἐρόμενος εἴ του δέοιτο· ὁ	δὲ	Διογένης ἄλλου μὲν ἔφη δεῖσθαι
[7, 14]	διηνέχθη πρὸς Ἡφαιστίωνα· καὶ τοῦτο	δὲ	δρᾶσαι, τῷ Ἀλεξάνδρῳ ὡς μὴ
[7, 28]	ἐπὶ Ἡγησίου ἄρχοντος Ἀθήνησιν· ἐβίω	δὲ	δύο καὶ τριάκοντα ἔτη καὶ
[7, 28]	ὀκτώ, ὡς λέγει Ἀριστόβουλος· ἐβασίλευσε	δὲ	δώδεκα ἔτη καὶ τοὺς ὀκτὼ
[7, 23]	τιμῇ στρατευομένων ἔφερεν· ἐπὶ τούτοις	δὲ	δώδεκα Πέρσας καὶ τελευταῖον τῆς
[7, 19]	Φοινίκων, τετρήρεις δὲ τρεῖς, τριήρεις	δὲ	δώδεκα, τριακοντόρους δὲ ἐς τριάκοντα·
[7, 21]	τοῦ Εὐφράτου ὁ ῥοῦς, ταύτῃ	δὲ	ἔγνω βεβαίως ἀποκλεῖσαι τὴν ἐκβολήν·
[7, 4]	παρεκαθέζοντο ἑκάστη τῷ ἑαυτῆς· οἱ	δὲ	ἐδεξιώσαντό τε αὐτὰς καὶ ἐφίλησαν·
[7, 12]	ἑκάστῳ ὑπὲρ τὴν μισθοφοράν· παῖδες	δὲ	εἴ τῳ ἦσαν ἐκ τῶν
[7, 20]	δὲ αὐτῇ εἶναι ὄνομα· μεγάλη	δὲ	εἶναι καὶ οὔτε τραχεῖα ἡ
[7, 18]	ἐπέστειλεν πρὸς τὸν ἀδελφόν· τὸν	δὲ	εἰπεῖν ὅτι ἄλοβόν οἱ τὸ
[7, 21]	Πολλακόπας} ἐκ τοῦ Εὐφράτου, οὐχὶ	δὲ	ἐκ πηγῶν τις ἀνίσχων ποταμός.
[7, 9]	τῶν διφθερῶν φορεῖν ἔδωκεν, κατήγαγε	δὲ	ἐκ τῶν ὀρῶν ἐς τὰ
[7, 19]	περ σὺν Νεάρχῳ ἦν, τὸ	δὲ	ἐκ Φοινίκης ἀνακεκομισμένον, πεντήρεις μὲν
[7, 9]	καὶ ἔθεσι χρηστοῖς ἐκόσμησεν. αὐτῶν	δὲ	ἐκείνων τῶν βαρβάρων, ὑφ´ ὧν
[7, 22]	Ἀλέξανδρος τῆς προθυμίας ἕνεκα, ἀποτεμεῖν	δὲ	ἐκέλευσε τὴν κεφαλήν, τῶν μάντεων
[7, 11]	ἀνήγετο ὥς τι ἐρῶν, οἱ	δὲ	ἔμενον λιπαροῦντες. καί τις αὐτῶν
[7, 20]	καὶ δασεῖα ὕλῃ παντοίᾳ· εἶναι	δὲ	ἐν αὐτῇ καὶ ἱερὸν Ἀρτέμιδος
[7, 19]	τῆς Κελκέας τὸ ἕδος. Κατέλαβε	δὲ	ἐν Βαβυλῶνι, ὡς λέγει Ἀριστόβουλος,
[7, 17]	τῆς Ἑλλάδος ὀπίσω ἀπενόστησεν· Ἀλέξανδρος	δὲ	ἐν νῷ εἶχεν ἀνοικοδομεῖν οἱ
[7, 23]	τοὺς αὐτῷ ξυνταχθέντας. καὶ πρεσβεῖαι	δὲ	ἐν τούτῳ ἐκ τῆς Ἑλλάδος
[7, 15]	τούτου τὸν βίον ποιοῦνται. Ἀλέξανδρος	δὲ	ἐξεῖλεν αὐτῶν τὸ ἔθνος καίπερ
[7, 14]	ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ γυμνικός· ἐπεὶ	δὲ	ἐξηγγέλλετο Ἀλεξάνδρῳ ὅτι κακῶς ἔχοι
[7, 5]	ὅτῳ πολυτελὴς ἡ δίαιτα. ὡς	δὲ	ἐξήγγελτο ὅτι οὐκ ἀπογράφουσι σφᾶς
[7, 18]	μὲν τῷ τότε ἀμεληθῆναι, ὕστερον	δέ,	ἐπειδὴ ἐτελεύτησεν ἐν Βαβυλῶνι Ἀλέξανδρος,
[7, 25]	αὐτοῦ, ὅτι ἤδη ἐπύρεσσεν. ἐκκομισθέντα	δὲ	ἐπὶ κλίνης πρὸς τὰ ἱερὰ
[7, 18]	μὲν ἐπὶ τῷ Ἡφαιστίωνι· ὡς	δὲ	ἐπὶ τοῦ ἥπατος τοῦ ἱερείου
[7, 11]	ἐς τὸ στρατόπεδον ἀπῄεσαν. Ἀλέξανδρος	δὲ	ἐπὶ τούτοις θυσίαν τε θύει
[7, 12]	τε καὶ μητράσιν αὐτῶν· αὐτὸς	δὲ	ἐπιμελήσεσθαι ὡς ἐκτρέφοιντο Μακεδονικῶς τά
[7, 21]	τὸ ὕδωρ ἐπὶ μέγα. ὅτι	δὲ	ἐπιπολῆς ἐστιν αὐτῷ καὶ ὑψηλὸς
[7, 22]	ἐν τοῖς ἕλεσι δεδομημένους. ὡς	δὲ	ἔπλει Ἀλέξανδρος κατὰ τὰ ἕλη,
[7, 4]	παῖδας ἐς ὀγδοήκοντα. οἱ γάμοι	δὲ	ἐποιήθησαν νόμῳ τῷ Περσικῷ· θρόνοι
[7, 30]	Ἀλέξανδρον οὐκ αἰσχύνομαι θαυμάζων· τὰ	δὲ	ἔργα ἐκεῖνα ἐκάκισα ἀληθείας τε
[7, 23]	μὲν τοῦ ναυτικοῦ ἀπεπειρᾶτο, πολλαὶ	δὲ	ἔριδες αὐτῷ τῶν τριήρων καὶ
[7, 14]	πάντων δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ, οἱ	δὲ	ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς
[7, 23]	δοκεῖ ἰέναι ἐς ἀμφίλογον. ~Ἐπανελθὼν	δὲ	ἐς Βαβυλῶνα καταλαμβάνει Πευκέσταν ἥκοντα
[7, 29]	πρόσθεν πλημμεληθεῖσιν ἀχθόμενος φαίνοιτο. ὅτι	δὲ	ἐς θεὸν τὴν γένεσιν τὴν
[7, 1]	~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΒΔΟΜΟΝ. ~Ὡς	δὲ	ἐς Πασαργάδας τε καὶ ἐς
[7, 8]	παραλύει μὲν τῆς στρατιᾶς, ἀποπέμπει	δὲ	ἐς τὰ σφέτερα ἤθη, ἐπιδώσει
[7, 19]	ἔχειν τὴν γῆν ταύτην· πληρώματα	δὲ	ἐς τὰς ναῦς καὶ τὰς
[7, 8]	τῶν Περσῶν τὰ σπουδάσματα. ~Ὡς	δὲ	ἐς τὴν Ὦπιν ἀφίκετο, συναγαγὼν
[7, 19]	τρεῖς, τριήρεις δὲ δώδεκα, τριακοντόρους	δὲ	ἐς τριάκοντα· ταύτας ξυντμηθείσας κομισθῆναι
[7, 24]	τὰς κλίνας, περὶ τῷ θρόνῳ	δὲ	ἑστηκότας τοὺς εὐνούχους, καὶ γὰρ
[7, 20]	καλεῖσθαι, τὸ δὲ Ἰκάριον. ἡ	δὲ	ἑτέρα νῆσος ἀπέχειν μὲν ἀπὸ
[7, 14]	ὅπλα Ἡφαιστίωνι ἀνέθεσαν ἀποθανόντι· πρῶτον	δὲ	Εὐμενῆ ἄρξαι τοῦ σοφίσματος, ὅντινα
[7, 28]	ἡδονὰς τὰς αὑτοῦ φειδωλότατος, ἐς	δὲ	εὐποιΐαν τῶν πέλας ἀφθονώτατος. ~Εἰ
[7, 7]	τὴν χώραν οὐδαμῇ παρέχει. ὁ	δὲ	Εὐφράτης μετέωρός τε ῥεῖ καὶ
[7, 23]	θέμις ὁ Ἄμμων λέγει. ὁ	δὲ	ἔχαιρέ τε τῇ μαντείᾳ καὶ
[7, 10]	καὶ τὴν Ὠρειτῶν γῆν, περιπεπλευκότος	δὲ	ἤδη αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ τὴν
[7, 4]	θυγατέρων τὴν νεωτάτην Παρύσατιν. ἤδη	δὲ	ἦν αὐτῷ ἠγμένη καὶ ἡ
[7, 1]	ἐφ´ ἧς βεβηκότες ἦσαν. ὡς	δὲ	ἤρετο Ἀλέξανδρος δι´ ἑρμηνέων ὅ
[7, 5]	τῆς νεὼς τῆς βασιλικῆς· ἔτι	δὲ	Ἡφαιστίωνα καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς
[7, 4]	τοῦ Βακτρίου παῖς Ῥωξάνη. Δρύπετιν	δὲ	Ἡφαιστίωνι δίδωσι, Δαρείου παῖδα καὶ
[7, 18]	ἡμέρᾳ ἢ τελευτῆσαι Ἡφαιστίωνα. αὖθις	δὲ	θύεσθαι τὸν Πειθαγόραν ἐπὶ τῷ
[7, 3]	ἄνδρας, τοὺς μὲν ὡπλισμένους, τοὺς	δὲ	θυμιάματα παντοῖα τῇ πυρᾷ ἐπιφέροντας·
[7, 14]	Ἀμαζόνων κόσμον ἐσταλμένας. ~Ἐν Ἐκβατάνοις	δὲ	θυσίαν τε ἔθυσεν Ἀλέξανδρος, ὥσπερ
[7, 16]	ταύτην τὴν θάλασσαν, διὰ Σκυθῶν	δὲ	Ἰαξάρτης· καὶ τὸν Ἀράξην δὲ
[7, 9]	καὶ τὸ διάδημα τοῦτο; κέκτημαι	δὲ	ἰδίᾳ οὐδέν, οὐδὲ ἔχει τις
[7, 20]	τὴν μὲν Ἴκαρον καλεῖσθαι, τὸ	δὲ	Ἰκάριον. ἡ δὲ ἑτέρα νῆσος
[7, 3]	ᾄδοντα τῇ Ἰνδῶν γλώσσῃ. οἱ	δὲ	Ἰνδοὶ λέγουσιν ὅτι ὕμνοι θεῶν
[7, 13]	τοῖς μάλιστα μνήμην ἐποιήσαντο. εἰ	δὲ	ἱππικὰς δή τινας γυναῖκας Ἀτροπάτης
[7, 27]	ὁρᾷ ἐφ´ αὑτῷ ἐσόμενον. ~Πολλὰ	δὲ	καὶ ἄλλα οἶδα ἀναγεγραμμένα ὑπὲρ
[7, 6]	καὶ Ἀραχωτῶν ἱππεῖς καὶ Ζαραγγῶν	δὲ	καὶ Ἀρείων καὶ Παρθυαίων καὶ
[7, 15]	ἁπάσης καὶ θαλάσσης κύριον. Ἄριστος	δὲ	καὶ Ἀσκληπιάδης τῶν τὰ Ἀλεξάνδρου
[7, 1]	οὔτε μέλει ἔμοιγε εἰκάζειν, ἐκεῖνο	δὲ	καὶ αὐτὸς ἄν μοι δοκῶ
[7, 4]	τῇ αὐτῇ γνώμῃ ἐξεργάσασθαι. Ὁ	δὲ	καὶ γάμους ἐποίησεν ἐν Σούσοις
[7, 5]	στρατιᾷ ἐς τάλαντα δισμύρια. Ἔδωκεν	δὲ	καὶ δῶρα ἄλλοις ἄλλα, ὅπως
[7, 3]	παντοῖα τῇ πυρᾷ ἐπιφέροντας· οἱ	δὲ	καὶ ἐκπώματα χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ
[7, 23]	στρατιὰν Περσῶν ἐς δισμυρίους· ἦγε	δὲ	καὶ Κοσσαίων καὶ Ταπούρων οὐκ
[7, 23]	Πέρσας τοὺς μὲν τοξότας, τοὺς	δὲ	καὶ μεσάγκυλα ἔχοντας. Ἐν τούτῳ
[7, 27]	ὀλίγῳ πρόσθεν τῆς τελευτῆς· οἱ	δὲ	καὶ Μήδιον μετασχεῖν τοῦ ἔργου,
[7, 6]	ἔχαιρεν Ἀλέξανδρος, καὶ οἱ Βακτρίων	δὲ	καὶ οἱ Σογδιανῶν καὶ Ἀραχωτῶν
[7, 27]	δὲ ὁ Ἀντιπάτρου ἐκόμισεν· οἱ	δὲ	καὶ ὅτι ἐν ἡμιόνου ὁπλῇ
[7, 23]	ἐπὶ μεγάλοις μεγάλως διεσπουδάζετο. ἐκεῖνα	δὲ	καὶ πάνυ μέμφομαι. ἢν γὰρ
[7, 23]	καὶ στέφανοι τῶν νικώντων. Ἧκον	δὲ	καὶ παρὰ Ἄμμωνος οἱ θεωροὶ
[7, 10]	καὶ Ἀραχωτοὺς καὶ Δράγγας, κεκτημένον	δὲ	καὶ Παρθυαίους καὶ Χορασμίους καὶ
[7, 25]	διατρίβειν κατὰ τὴν αὐλήν, χιλιάρχας	δὲ	καὶ πεντακοσιάρχας πρὸ τῶν θυρῶν.
[7, 14]	Βαβυλῶνι ἀπὸ ταλάντων μυρίων, οἱ	δὲ	καὶ πλειόνων ἀνέγραψαν· καὶ ὅτι
[7, 20]	μὲν ὅρμους τῷ ναυτικῷ, παρασχεῖν	δὲ	καὶ πόλεις ἐνοικισθῆναι καὶ ταύτας
[7, 12]	Μακεδόνας τῶν ἀκμαζόντων ἐκέλευσεν. ἔστειλε	δὲ	καὶ Πολυπέρχοντα ὁμοῦ τῷ Κρατερῷ,
[7, 3]	τὸν Λάγου τὸν σωματοφύλακα. οἱ	δὲ	καὶ πομπήν τινα προπομπεῦσαι αὐτοῦ
[7, 7]	οἱ παρ´ ἑκάτερα ᾠκισμένοι, τὰς	δὲ	καὶ πρὸς καιρὸν ποιοῦνται, ὁπότε
[7, 26]	Ἀριστοβούλῳ οὔτε Πτολεμαίῳ ἀναγέγραπται. οἱ	δὲ	καὶ τάδε ἀνέγραψαν, ἐρέσθαι μὲν
[7, 1]	καὶ τὴν ταύτῃ θάλασσαν. οἱ	δὲ	καὶ τάδε ἀνέγραψαν, ὅτι ἐπενόει
[7, 12]	ἀπονόστησιν τὴν οἴκαδε ξυμβαίνοντος. ἐπέδωκεν	δὲ	καὶ τάλαντον ἑκάστῳ ὑπὲρ τὴν
[7, 14]	παιδὸς φιλοτιμία αὐτῷ ἦν· οἱ	δὲ	καί, τὸ ἅρμα ἐφ´ ὅτῳ
[7, 4]	Σπιταμένους τοῦ Βακτρίου παῖδα· ὡσαύτως	δὲ	καὶ τοῖς ἄλλοις ἑταίροις τὰς
[7, 25]	λούσασθαι καὶ λουσάμενον θῦσαι. Νεάρχῳ	δὲ	καὶ τοῖς ἄλλοις ἡγεμόσι παραγγεῖλαι
[7, 25]	κατακεῖσθαι διαμυθολογοῦντα πρὸς Μήδιον· παραγγεῖλαι	δὲ	καὶ τοῖς ἡγεμόσιν ἀπαντῆσαι ἕωθεν.
[7, 14]	ἐρρῖφθαι ἐπὶ τῷ σώματι· οἱ	δὲ	καί, τὸν ἰατρὸν Γλαυκίαν ὅτι
[7, 13]	καὶ ἀντὶ ἀσπίδων πέλτας· οἱ	δὲ	καὶ τὸν μαστὸν λέγουσιν ὅτι
[7, 4]	ἐκπέμπει παρελθὼν ἐς Σοῦσα, Ἀβουλίτην	δὲ	καὶ τὸν τούτου παῖδα Ὀξάθρην,
[7, 24]	τινα οὖν ἠμελημένων ἀνθρώπων, οἱ	δὲ	καὶ τῶν ἐν φυλακῇ ἀδέσμῳ
[7, 15]	Ἑλλήνων τε καὶ Μακεδόνων. τοὺς	δὲ	καὶ ὑπὲρ τῶν ἐς ἀλλήλους
[7, 19]	τοὺς μὲν μισθῷ πείσων, τοὺς	δὲ	καὶ ὠνησόμενος ὅσοι θαλάττιοι ἄνθρωποι.
[7, 30]	τῆς ἐς τοὺς ἑταίρους. ~Ὅστις	δὲ	κακίζει Ἀλέξανδρον, μὴ μόνον ὅσα
[7, 11]	τὴν ὑστεραίαν ὤφθη. τῇ τρίτῃ	δὲ	καλέσας εἴσω τῶν Περσῶν τοὺς
[7, 20]	πάντα ἥκει τὰ ἀνθρώπεια, Διόνυσον	δὲ	κατὰ δόξαν τῆς ἐς Ἰνδοὺς
[7, 16]	ἐπελθόντων τὰ ἔθνη ταῦτα, οἱ	δὲ	κατὰ τὰ ἐπέκεινα τοῦ κόλπου,
[7, 25]	ὡς εἰς πέμπτην πλευσουμένους. ἐκεῖθεν	δὲ	κατακομισθῆναι ἐπὶ τῆς κλίνης ὡς
[7, 8]	κελεύει τὴν ἐπὶ θανάτῳ. ὡς	δὲ	κατεσιώπησαν οἱ ἄλλοι ἐκπλαγέντες, ἀναβὰς
[7, 11]	ἀρχῆς Μακεδόσι καὶ Πέρσαις. εἶναι	δὲ	κατέχει λόγος τοὺς μετασχόντας τῆς
[7, 20]	κτᾶσθαί τι ἀεὶ Ἀλέξανδρος. ~Λόγος	δὲ	κατέχει ὅτι ἤκουεν Ἄραβας δύο
[7, 26]	καὶ Δημοφῶντα καὶ Πευκέσταν, πρὸς	δὲ	Κλεομένην τε καὶ Μενίδαν καὶ
[7, 24]	τὸν θρόνον τὸν βασίλειον. εἶναι	δὲ	κλίνας ἑκατέρωθεν τοῦ θρόνου ἀργυρόποδας,
[7, 4]	τὴν πρεσβυτάτην Βαρσίνην ἠγάγετο, ὡς	δὲ	λέγει Ἀριστόβουλος, καὶ ἄλλην πρὸς
[7, 24]	ἔπινε πόρρω τῶν νυκτῶν. δοῦναι	δὲ	λέγεται καὶ τῇ στρατιᾷ ἱερεῖα
[7, 22]	αὐτοὺς ἐς τὸν πόρον. λόγος	δὲ	λέγεται τοῖόσδε. τῶν βασιλέων τῶν
[7, 14]	πρὸς τῶν πλείστων ἀναγέγραπται· οἱ	δὲ	λέγουσιν ὅτι καὶ εἰς Ἄμμωνος
[7, 11]	ἐποίησε φιλεῖν αὐτὸν μόνοις. οἱ	δὲ	Μακεδόνες ἔν τε τῷ παραυτίκα
[7, 6]	βαρβαρίζοντος τῇ γνώμῃ Ἀλεξάνδρου, τὰ	δὲ	Μακεδονικὰ νόμιμά τε καὶ αὐτοὺς
[7, 18]	παρὰ Πειθαγόρου πυθέσθαι· καὶ Περδίκκᾳ	δὲ	μαντεύσασθαι αὐτὸν λέγει καὶ Ἀντιγόνῳ
[7, 7]	αὐτῶν νηΐτῃ στόλῳ κρατήσαντα. ταῦτα	δὲ	μεμηχάνητο ἅτε δὴ οὐ ναυτικοῖς
[7, 8]	ἐς τὰ σφέτερα ἤθη, ἐπιδώσει	δὲ	{μένουσιν} ὅσα αὐτούς τε ζηλωτοτέρους
[7, 8]	γὰρ ἀπαλλάττειν στρατιᾶς ἐκέλευον, αὐτὸν	δὲ	μετὰ τοῦ πατρὸς στρατεύεσθαι, τὸν
[7, 25]	ἡγεμόνων γνῶναι μὲν αὐτοὺς, φωνῆσαι	δὲ	μηδὲν ἔτι, ἀλλὰ εἶναι ἄναυδον·
[7, 5]	ἐν Ὤροις κοσμῆσαι. ἐπὶ τούτοις	δὲ	Νέαρχον ἐπὶ τῷ περίπλῳ τῷ
[7, 20]	καὶ ταύτας γενέσθαι εὐδαίμονας. Δύο	δὲ	νῆσοι κατὰ τὸ στόμα τοῦ
[7, 11]	καὶ ὅσους συγγενεῖς ἀπέφηνε, τούτοις	δὲ	νόμιμον ἐποίησε φιλεῖν αὐτὸν μόνοις.
[7, 4]	ἀπῆγον τὴν αὑτοῦ ἕκαστος· προῖκας	δὲ	ξυμπάσαις ἐπέδωκεν Ἀλέξανδρος. καὶ ὅσοι
[7, 19]	Φοινίκης ἐς Θάψακον πόλιν, ἐκεῖ	δὲ	ξυμπηχθείσας αὖθις καταπλεῦσαι ἐς Βαβυλῶνα.
[7, 20]	δὲ οὐκέτι περαιωθῆναι ἐτόλμησεν· Ἀνδροσθένης	δὲ	ξὺν ἄλλῃ τριακοντόρῳ σταλεὶς καὶ
[7, 27]	ἤδη Ἀλέξανδρον Καλλισθένους ἕνεκα, Κάσανδρος	δὲ	ὁ Ἀντιπάτρου ἐκόμισεν· οἱ δὲ
[7, 4]	τε αὐτὰς καὶ ἐφίλησαν· πρῶτος	δὲ	ὁ βασιλεὺς ἦρξεν· ἐν τῷ
[7, 10]	αὐτῷ ἡ τελευτὴ ἐγένετο, περιφανὴς	δὲ	ὁ τάφος, χαλκαῖ δὲ αἱ
[7, 18]	ἧπαρ ἐγένετο τοῦ ἱερείου· ἐρομένου	δὲ	ὅ τι νοοῖ τὸ σημεῖον
[7, 1]	καλεῖν σφᾶς μεγάλους βασιλέας. ἔνθεν	δὲ	οἱ μέν, ὅτι ἐς τὸν
[7, 22]	διάδημα τῷ Ἀλεξάνδρῳ ἐκόμισεν, εἰσὶ	δὲ	οἳ Σέλευκον λέγουσιν. καὶ τοῦτο
[7, 2]	αὐτοὺς καὶ τοὺς εἰπόντας, ἔπρασσε	δὲ	ὅμως ἄλλα καὶ τἀναντία οἷς
[7, 5]	ἐς Σοῦσα ἦν· ἐπὶ τούτοις	δὲ	Ὀνησίκριτον τὸν κυβερνήτην τῆς νεὼς
[7, 1]	ὄνομα προχωροῦν ἐπὶ μέγα. Ἐγὼ	δὲ	ὁποῖα μὲν ἦν Ἀλεξάνδρου τὰ
[7, 15]	πολεμικὸν ὅμορον τῷ Οὐξίων. εἰσὶ	δὲ	ὄρειοι οἱ Κοσσαῖοι καὶ χωρία
[7, 21]	βεβαίως ἀποκλεῖσαι τὴν ἐκβολήν· προελθόντι	δὲ	ὅσον σταδίους τριάκοντα ὑπόπετρος ἡ
[7, 1]	τὴν λίμνην τὴν Μαιῶτιν, οἱ	δέ,	ὅτι ἐς Σικελίαν τε καὶ
[7, 19]	αὖθις καταπλεῦσαι ἐς Βαβυλῶνα. λέγει	δὲ	ὅτι καὶ ἄλλος αὐτῷ ἐναυπηγεῖτο
[7, 17]	ἐκφέρειν ἐκέλευε τοὺς Βαβυλωνίους, οἱ	δέ,	ὅτι καὶ μείζονα ἔτι τοῦ
[7, 14]	οὐδαμῇ πιστὸν ἔμοιγε λέγοντες· ἄλλοι	δέ,	ὅτι καὶ τοῦ Ἀσκληπιοῦ τὸ
[7, 20]	τὸ κιννάμωμον τέμνεσθαι, οἱ λειμῶνες	δὲ	ὅτι νάρδον αὐτόματοι ἐκφέρουσι· τό
[7, 14]	ἐπὶ φαρμάκῳ κακῶς δοθέντι, οἱ	δέ,	ὅτι οἴνου περιεῖδεν ἐμπλησθέντα θεωρῶν
[7, 26]	ὡς ζῶντα ἔτι ἴδοιεν, οἱ	δέ,	ὅτι τεθνηκέναι ἤδη ἐξηγγέλλετο, ἐπικρύπτεσθαι
[7, 18]	ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου γράψαι Ἀπολλοδώρῳ. Ἀπολλόδωρον	δὲ	οὐ κατασιωπῆσαι, ἀλλὰ φράσαι γὰρ
[7, 14]	θεῷ θύειν συγχωρεῖ Ἡφαιστίωνι, τὸν	δὲ	οὐ ξυγχωρῆσαι. Ἐκεῖνα δὲ πρὸς
[7, 23]	ἐς τιμὴν θεοῦ ἀφιγμένοι. τῷ	δὲ	οὐ πόρρω ἄρα ἡ τελευτὴ
[7, 9]	καὶ ἀργυρᾶ ἐκπώματα ὀλίγα, τάλαντα	δὲ	οὐδὲ ἑξήκοντα ἐν τοῖς θησαυροῖς,
[7, 16]	ἐκπεριελθὼν πρὸς ἕω μᾶλλον. τῷ	δὲ	οὐδὲ τοῦτο εὐμαρὲς διὰ δυσχωρίαν
[7, 24]	τοῦτο ἔδρασε γνῶναι ἐθέλοντα. τὸν	δὲ	οὐδὲν ἄλλο κατειπεῖν ὅτι μὴ
[7, 24]	τὸν θρόνον καὶ καθέζεσθαι. τοὺς	δὲ	οὐκ ἀναστῆσαι μὲν αὐτὸν ἐκ
[7, 18]	ἄλλους ἑταίρους ἀσπάζεσθαι αὐτόν, Ἀλεξάνδρῳ	δὲ	οὐκ ἐθελῆσαι προσελθεῖν ἀσπασόμενον, ἀλλὰ
[7, 3]	πρὸς τῆς στρατιᾶς ξυμπάσης. Ἀλεξάνδρῳ	δὲ	οὐκ ἐπιεικὲς φανῆναι τὸ θέαμα
[7, 7]	τὸν κατὰ τὸν Τίγρητα. Ἀλέξανδρος	δὲ	οὐκ ἔφη τῶν κρατούντων τοῖς
[7, 20]	τῆς Τύλου ἦλθε, τὸ πρόσω	δὲ	οὐκέτι περαιωθῆναι ἐτόλμησεν· Ἀνδροσθένης δὲ
[7, 10]	καὶ Βακτρίους καὶ Σάκας, καταστρεψάμενον	δὲ	Οὐξίους τε καὶ Ἀραχωτοὺς καὶ
[7, 11]	Ἀλεξάνδρου καὶ φιλοῦσί σε, Μακεδόνων	δὲ	οὔπω τις γέγευται ταύτης τῆς
[7, 13]	ἥξει πρὸς αὐτὴν παιδοποιησόμενος. ταῦτα	δὲ	οὔτε Ἀριστόβουλος οὔτε Πτολεμαῖος οὔτε
[7, 21]	τὸν Πολλακόπαν καλούμενον ποταμόν. ἀπέχει	δὲ	οὗτος τῆς Βαβυλῶνος σταδίους ὅσον
[7, 9]	ἑξήκοντα ἐν τοῖς θησαυροῖς, χρεῶν	δὲ	ὀφειλόμενα ὑπὸ Φιλίππου ἐς πεντακόσια
[7, 13]	Νησαῖαι κληΐζονται λέγει Ἡρόδοτος· εἶναι	δὲ	πάλαι μὲν ἐς πεντεκαίδεκα μυριάδας
[7, 25]	πεντακοσιάρχας πρὸ τῶν θυρῶν. ἤδη	δὲ	παντάπασι πονήρως ἔχοντα διακομισθῆναι ἐκ
[7, 14]	ὅτι κακῶς ἔχοι Ἡφαιστίων, ὁ	δὲ	παρ´ αὐτὸν ἐλθὼν σπουδῇ οὐκέτι
[7, 4]	καὶ φιλέταιρον πρᾶξαι Ἀλέξανδρον. οἱ	δὲ	παραλαβόντες ἀπῆγον τὴν αὑτοῦ ἕκαστος·
[7, 3]	βασιλικὴν λέγουσιν ὅτι ἔφερον. αὐτῷ	δὲ	παρασκευασθῆναι μὲν ἵππον, ὅτι βαδίσαι
[7, 9]	ἀσφάλειάν σφισι πορίζεσθαι. ἐς Πελοπόννησον	δὲ	παρελθὼν τὰ ἐκεῖ αὖ ἐκόσμησε
[7, 7]	{ἐς} τοῦτο οὕτως ἀποπαύεται. Ἀλέξανδρος	δὲ	περιπλεύσας κατὰ τὴν θάλασσαν ὅσον
[7, 23]	τῇ ἀρχῇ τῆς δεκάδος, δώδεκα	δὲ	Πέρσας, τοὺς μὲν Μακεδόνας τὴν
[7, 23]	τὴν πάτριον ὅπλισιν ὡπλισμένους, τοὺς	δὲ	Πέρσας τοὺς μὲν τοξότας, τοὺς
[7, 7]	ποταμὸν ὡς ἐπὶ θάλασσαν. ἤδη	δὲ	πλησίον ὢν τῆς ἐκβολῆς τῆς
[7, 7]	πανταχῇ τῇ γῇ, καὶ διώρυχες	δὲ	πολλαὶ ἀπ´ αὐτοῦ πεποίηνται, αἱ
[7, 23]	καὶ μεσάγκυλα ἔχοντας. Ἐν τούτῳ	δὲ	πολλάκις μὲν τοῦ ναυτικοῦ ἀπεπειρᾶτο,
[7, 29]	Ἀλεξάνδρῳ ὑπάρξαι ὑπὸ γενναιότητος. οἱ	δὲ	πολλοί, εἰ καί τι ἔγνωσαν
[7, 11]	τε καὶ οἱ σωματοφύλακες, οἱ	δὲ	πολλοὶ οὔτε μένοντες ὅ τι
[7, 23]	μνήμης οὐ μέμφομαι ἔγωγε, ἄλλων	δὲ	πολλῶν ἕνεκα μέμφομαι. ἔλεγε γὰρ
[7, 25]	θῦσαι μὲν τὰ τεταγμένα, ἔχοντα	δὲ	πονήρως ὅμως ἐσκαλέσαι τῶν ἡγεμόνων
[7, 14]	πένθος, πάντες τοῦτο ἀνέγραψαν, τὰ	δὲ	πραχθέντα ἐπ´ αὐτῷ ἄλλοι ἄλλα,
[7, 21]	μὲν αἱ τριήρεις, ὁ λιμὴν	δὲ	πρὸς Βαβυλῶνι ὠρύσσετο, ἐκπλεῖ ἐκ
[7, 14]	τὸν δὲ οὐ ξυγχωρῆσαι. Ἐκεῖνα	δὲ	πρὸς πάντων ξυμφωνούμενα, ἐς τρίτην
[7, 3]	κατακλιθῆναι μὲν ἐν κόσμῳ, ὁρᾶσθαι	δὲ	πρὸς τῆς στρατιᾶς ξυμπάσης. Ἀλεξάνδρῳ
[7, 26]	ὑποκρίνασθαι ὅτι τῷ κρατίστῳ· οἱ	δέ,	προσθεῖναι πρὸς τούτῳ τῷ λόγῳ
[7, 11]	Ταῦτα ὡς ἀπηγγέλλετο αὐτῷ, ὁ	δὲ	σπουδῇ ἐξέρχεται καὶ ἰδών τε
[7, 17]	ἐκ τῶν χρημάτων ὠφελείας. ὅμως	δὲ	τά γε τῆς ἐπιστροφῆς τῆς
[7, 11]	εἶχον, οὔτε ἀπαλλάσσεσθαι ἤθελον. ὡς	δὲ	τὰ Περσῶν τε καὶ Μήδων
[7, 11]	μάντεων καὶ τῶν Μάγων. εὔχετο	δὲ	τά τε ἄλλα {καὶ τὰ}
[7, 7]	τῶν νεῶν καταλείπει αὐτοῦ, αὐτὸς	δὲ	ταῖς μάλιστα ταχυναυτούσαις παρέπλει ἀπὸ
[7, 22]	διάδημα ἐφόρησε τὸ βασίλειον· Ἀριστόβουλος	δὲ	τάλαντον μὲν ὅτι ἔλαβε λέγει
[7, 23]	μὲν τῇ μισθοφορᾷ προὔχοντας, τὸν	δὲ	τῇ ἀρχῇ τῆς δεκάδος, δώδεκα
[7, 9]	τῷ τότε Περσῶν ἀνεπέτασα· κρατήσας	δὲ	τῇ ἵππῳ τοὺς σατράπας τοὺς
[7, 22]	νηχομένου ἂν αὐτοῦ ἐβρέχετο, περιθεὶς	δὲ	τῇ κεφαλῇ τῇ αὑτοῦ οὕτω
[7, 17]	ἔργου οἷς ταῦτα ἐπετέτραπτο, ὁ	δὲ	τῇ στρατιᾷ πάσῃ ἐπενόει τὸ
[7, 4]	τοῦ Δαρείου ἀδελφοῦ παῖδα· Περδίκκᾳ	δὲ	τὴν Ἀτροπάτου τοῦ Μηδίας σατράπου
[7, 4]	Ἀρτακάμαν, τῷ δὲ Ἄρτωνιν· Νεάρχῳ	δὲ	τὴν Βαρσίνης τε καὶ Μέντορος
[7, 27]	παρὰ θεοὺς ἡ ἀποχώρησις. Ῥωξάνην	δὲ	τὴν γυναῖκα οὐ λαθεῖν ἐξιόντα,
[7, 4]	τε καὶ Μέντορος παῖδα· Σελεύκῳ	δὲ	τὴν Σπιταμένους τοῦ Βακτρίου παῖδα·
[7, 14]	ἀπηνέχθη πρὸς τῶν ἑταίρων· οἱ	δέ,	τήν τε ἡμέραν ὅλην καὶ
[7, 12]	ἐγένοντο ἐς τοὺς μυρίους. τούτοις	δὲ	τήν τε μισθοφορὰν οὐ τοῦ
[7, 17]	ποταμὸν τὸν Εὐφράτην καταστρατοπεδεῦσαι, ἐς	δὲ	τὴν ὑστεραίαν ἐν δεξιᾷ ἔχοντα
[7, 25]	τοῦ πλοῦ τοῖς ἡγεμόσιν. ἐς	δὲ	τὴν ὑστεραίαν κακῶς ἤδη ἔχοντα
[7, 25]	κἀκεῖ αὖθις λουσάμενον ἀναπαύεσθαι. ἐς	δὲ	τὴν ὑστεραίαν λούσασθαί τε αὖθις
[7, 28]	μὲν τοῦ σώματος ἐγκρατέστατος, τῶν	δὲ	τῆς γνώμης ἐπαίνου μόνου ἀπληστότατος·
[7, 6]	Ἰτάνης Ὀξυάρτου μὲν παῖς, Ῥωξάνης	δὲ	τῆς γυναικὸς Ἀλεξάνδρου ἀδελφός, καὶ
[7, 7]	ἐν ἀτίμῳ χώρᾳ ἄγοντος. ~Ἀλέξανδρος	δὲ	τῆς μὲν πεζῆς στρατιᾶς τὴν
[7, 21]	καὶ ἀφανῆ στόματα ἐκδίδωσι. τετηκυίας	δὲ	τῆς χιόνος ἀμφὶ Πλειάδων μάλιστα
[7, 29]	εὐποιΐαν τῶν πέλας ἀφθονώτατος. ~Εἰ	δέ	τι ἐπλημμελήθη Ἀλεξάνδρῳ δι´ ὀξύτητα
[7, 17]	θανάτου αὐτῷ τιμωρὸν γενέσθαι. ~Ἦν	δέ	τι καὶ ὕποπτον αὐτῷ ἐς
[7, 27]	ἀπαλλαγῆναι ἐκ τοῦ πότου. ἤδη	δέ	τις οὐκ ᾐσχύνθη ἀναγράψαι ὅτι
[7, 12]	ποθῆσαι στρατηγὸν τοὺς ἰόντας. Λόγος	δέ	τις οὗτος ἐφοίτα ἀφανὴς παρὰ
[7, 28]	γνώμης ἐπαίνου μόνου ἀπληστότατος· ξυνιδεῖν	δὲ	τὸ δέον ἔτι ἐν τῷ
[7, 16]	Εὐριπίδου τοῦ ποιητοῦ ἔπος· ἔχει	δὲ	τὸ ἔπος Εὐριπίδῃ ὧδε· Μάντις
[7, 3]	τῷ πυρὶ τοῦ σώματος. ὡς	δὲ	τὸ πῦρ ἐς τὴν πυρὰν
[7, 25]	ἔστε ἐπὶ κνέφας. ἐν τούτῳ	δὲ	τοῖς ἡγεμόσι παραγγέλλειν ὑπὲρ τῆς
[7, 1]	τε καὶ τῆς στρατιᾶς, κρούειν	δὲ	τοῖς ποσὶ τὴν γῆν ἐφ´
[7, 16]	δὲ Ἰαξάρτης· καὶ τὸν Ἀράξην	δὲ	τὸν ἐξ Ἀρμενίων ῥέοντα ἐς
[7, 10]	τε ποταμὸν καὶ Τάναϊν, ἔτι	δὲ	τὸν Ἰνδὸν ποταμόν, οὐδενὶ ἄλλῳ
[7, 10]	τὴν θάλασσαν τὴν Κασπίαν, ὑπερβάντα	δὲ	τὸν Καύκασον ὑπὲρ τὰς Κασπίας
[7, 18]	μέγα εἰπεῖν εἶναι χαλεπόν. Ἀλέξανδρον	δὲ	τοσούτου δεῆσαι χαλεπῆναι τῷ Πειθαγόρᾳ,
[7, 21]	ἐς τέναγος ἐπὶ πολύ, ἐκ	δὲ	τοῦ ἐς θάλασσαν κατὰ πολλά
[7, 24]	κατὰ λόχους καὶ ἑκατοστύας. ἀπὸ	δὲ	τοῦ πότου αὐτὸν μὲν ἀπαλλάττεσθαι
[7, 25]	πίνειν πόρρω τῶν νυκτῶν· ἀπαλλαχθέντα	δὲ	τοῦ πότου λούσασθαι· καὶ λουσάμενον
[7, 25]	ὅμως θῦσαι τὰ τεταγμένα. παραγγεῖλαι	δὲ	τοὺς μὲν στρατηγοὺς διατρίβειν κατὰ
[7, 17]	θυσίας τῷ θεῷ θύεσθαι, τότε	δὲ	τοὺς Χαλδαίους τὰ τοῦ θεοῦ
[7, 11]	τῷ ἐφεξῆς τούτων Περσῶν, ἐπὶ	δὲ	τούτοις τῶν ἄλλων ἐθνῶν ὅσοι
[7, 12]	ἐκείνους ἀπὸ οὗ ἀπήλλαξε. Κρατερῷ	δὲ	τούτους τε ἄγειν ἐκέλευσε καὶ
[7, 26]	ὂν τὸ ἄμεινον. οὐ πόρρω	δὲ	τούτων οὔτε Ἀριστοβούλῳ οὔτε Πτολεμαίῳ
[7, 5]	ἀληθεύειν δοκεῖν τὸν βασιλέα καταθεὶς	δὲ	τραπέζας ἐν τῷ στρατοπέδῳ καὶ
[7, 19]	δύο τῶν ἐκ Φοινίκων, τετρήρεις	δὲ	τρεῖς, τριήρεις δὲ δώδεκα, τριακοντόρους
[7, 24]	δή τινα νόμον Περσικόν, περιρρηξαμένους	δὲ	τύπτεσθαι τά τε στήθη καὶ
[7, 7]	ἐπὶ τοῦ Τίγρητος ᾠκισμένην. ἐν	δὲ	τῷ ἀνάπλῳ τοὺς καταρράκτας τοὺς
[7, 11]	ἀμφ´ αὐτὸν μὲν Μακεδόνων, ἐν	δὲ	τῷ ἐφεξῆς τούτων Περσῶν, ἐπὶ
[7, 17]	ἐπενόει τὸ ἔργον ἐργάσασθαι. εἶναι	δὲ	τῷ θεῷ τῷ Βήλῳ πολλὴν
[7, 29]	καί τι ἔγνωσαν πλημμελήσαντες, οἱ	δὲ	τῷ προηγορεῖν αὐτοῦ, ὡς καλῶς
[7, 4]	Μηδίας σατράπου παῖδα ἔδωκεν· Πτολεμαίῳ	δὲ	τῷ σωματοφύλακι καὶ Εὐμενεῖ τῷ
[7, 20]	τὴν κασίαν γίγνεσθαι αὐτοῖς, ἀπὸ	δὲ	τῶν δένδρων τὴν σμύρναν τε
[7, 20]	τι τῶν Ἀράβων παρέπλευσε· μακροτάτω	δὲ	τῶν ἐκπεμφθέντων προὐχώρησεν Ἱέρων ὁ
[7, 28]	ἢ ὁμολογηθέντα φυλάξαι βεβαιότατος, πρὸς	δὲ	τῶν ἐξαπατώντων μὴ ἁλῶναι ἀσφαλέστατος,
[7, 22]	σχεθῆναι ἐν καλάμῳ· τὸν κάλαμον	δὲ	τῶν ἐπιπεφυκότων εἶναι τάφῳ τινὶ
[7, 25]	παραδείσου ἐς τὰ βασίλεια. εἰσελθόντων	δὲ	τῶν ἡγεμόνων γνῶναι μὲν αὐτοὺς,
[7, 20]	τε καὶ τὸν λιβανωτόν, ἐκ	δὲ	τῶν θάμνων τὸ κιννάμωμον τέμνεσθαι,
[7, 28]	καὶ τοῦ θείου ἐπιμελέστατος· ἡδονῶν	δὲ	τῶν μὲν τοῦ σώματος ἐγκρατέστατος,
[7, 23]	μείονα μὲν τοῦ διμοιρίτου, πλείονα	δὲ	τῶν οὐκ ἐν τιμῇ στρατευομένων
[7, 9]	τοῖς τρυφῶσιν ὑμῶν σιτεῖσθαι· προαγρυπνῶν	δὲ	ὑμῶν οἶδα, ὡς καθεύδειν ἔχοιτε
[7, 12]	εἰσπράττεσθαι αὑτοῦ τὴν μητέρα· ἡ	δέ,	ὑπέρογκον εἶναι τῇ τε ἀξιώσει
[7, 26]	ὡς ἔγωγε δοκῶ· τοὺς πολλοὺς	δὲ	ὑπὸ πένθους καὶ πόθου τοῦ
[7, 26]	ὅτῳ τὴν βασιλείαν ἀπολείπει, τὸν	δὲ	ὑποκρίνασθαι ὅτι τῷ κρατίστῳ· οἱ
[7, 1]	νοοῖ αὐτοῖς τὸ ἔργον, τοὺς	δὲ	ὑποκρίνασθαι ὧδε· βασιλεῦ Ἀλέξανδρε, ἄνθρωπος
[7, 21]	ὄντος αὐτῷ τοῦ ὕδατος· ἦρος	δὲ	ὑποφαίνοντος καὶ πολὺ δὴ μάλιστα
[7, 25]	ἔσται ἐς τρίτην ἡμέραν. τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ λούσασθαι αὖθις καὶ θῦσαι
[7, 25]	ξυνεχῶς τὴν νύκτα ὅλην· τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ λούσασθαι καὶ λουσάμενον θῦσαι.
[7, 25]	λουσάμενον ἔχειν ἤδη κακῶς. τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ μετακομισθῆναι ἐς τὴν οἰκίαν
[7, 17]	ἐκ τῶν Ἀσσυρίων βασιλέων, πολὺν	δὲ	χρυσόν. καὶ ἀπὸ τούτου πάλαι
[7, 16]	ἄριστος ὅστις εἰκάζει καλῶς. σὺ	δέ,	ὦ βασιλεῦ, ἔφασαν οἱ Χαλδαῖοι,
[7, 10]	τοῖς παισὶ τοῖς ἐμοῖς. ἔτι	δὲ	ᾧ χρέα ἦν, οὐ πολυπραγμονήσας
[7, 26]	λέγουσι παραπορευομένης τῆς στρατιᾶς, δεξιοῦσθαι	δὲ	ὡς ἑκάστους τήν τε κεφαλὴν
[7, 22]	κατὰ πήρωσιν ἀπόλεμοι ἦσαν. ~Αὐτὸς	δὲ	ὡς ἐξελέγξας δὴ τῶν Χαλδαίων
[7, 23]	θέμις αὐτῷ τιμᾶν Ἡφαιστίωνα· οἱ	δὲ	ὡς ἥρωϊ ἔφησαν ὅτι θύειν
[7, 29]	τοὺς ὁμοτίμους. καὶ οἱ πότοι	δέ,	ὡς λέγει Ἀριστόβουλος, οὐ τοῦ
[7, 16]	δὴ ἄγνωστον πάντῃ ἐστίν. Ἀλέξανδρος	δὲ	ὡς τὸν Τίγρητα ποταμὸν ξὺν
[7, 8]	τοῖς Μακεδόσιν ταῦτα ἔλεγεν· οἱ	δὲ	ὡς ὑπερορώμενοί τε ἤδη πρὸς
[7, 9]	ἐφ´ ἑαυτῶν σκέψασθαι μεγάλα, μικρὰ	δὲ	ὥς γε δὴ πρὸς τὰ
[7, 18]	εἰς Ἐκβάτανα, δηλοῦντα μηδέν τι	δεδιέναι	Ἡφαιστίωνα· ἔσεσθαι γὰρ αὐτοῖς ὀλίγου
[7, 2]	ἦν Ἀλέξανδρος δοῦναι, οὔτε αὖ	δεδιέναι,	ὅτου κρατοίη ἐκεῖνος, ἔστιν οὗ
[7, 5]	ὀλίγοι ἀπέγραψαν σφῶν τὰ ὀνόματα	δεδιότες	ἐξ Ἀλεξάνδρου μὴ πεῖρα αὕτη
[7, 27]	ὅτι Ἀριστοτέλης μὲν Ἀντιπάτρῳ ἐξεῦρε	δεδοικὼς	ἤδη Ἀλέξανδρον Καλλισθένους ἕνεκα, Κάσανδρος
[7, 22]	πολλοὺς καὶ ἐν τοῖς ἕλεσι	δεδομημένους.	ὡς δὲ ἔπλει Ἀλέξανδρος κατὰ
[7, 9]	ἄρχοντας, οὓς πάλαι ἐτεθνήκειτε τῷ	δέει,	ἀπέφηνε, καὶ τὸ Φωκέων ἔθνος
[7, 24]	ἐν τῷ τότε τὸν πιθανώτατον,	δεηθῆναι	κωμάσαι παρὰ οἷ· γενέσθαι γὰρ
[7, 18]	εἶναι χαλεπόν. Ἀλέξανδρον δὲ τοσούτου	δεῆσαι	χαλεπῆναι τῷ Πειθαγόρᾳ, ὡς καὶ
[7, 15]	Κελτοὺς καὶ Ἴβηρας, ὑπὲρ φιλίας	δεησομένους·	ὧν τά τε ὀνόματα καὶ
[7, 28]	ἐλπίδων ἀγαθῶν ἐμπλῆσαι καὶ τὸ	δεῖμα	ἐν τοῖς κινδύνοις τῷ ἀδεεῖ
[7, 28]	ἔτι ἐν τῷ ἀφανεῖ ὂν	δεινότατος,	καὶ ἐκ τῶν φαινομένων τὸ
[7, 28]	τινα αὐτὰ ὡς ἐσόμενα, προλαβεῖν	δεινότατος·	καὶ τὰ μὲν ξυντεθέντα ἢ
[7, 2]	Ἀλέξανδρος, ἀλλ´ ἐκ δόξης γὰρ	δεινῶς	ἐκρατεῖτο. ἐπεὶ καὶ ἐς Τάξιλα
[7, 25]	λουσάμενον καθεύδειν τε καὶ αὖθις	δειπνεῖν	παρὰ Μηδίῳ καὶ αὖθις πίνειν
[7, 25]	ἡγεμόσιν ἀπαντῆσαι ἕωθεν. ταῦτα πράξαντα	δειπνῆσαι	ὀλίγον· κομισθέντα δὲ αὖθις ἐς
[7, 28]	ὑφαρπάσαι τῶν πολεμίων, πρὶν καὶ	δεῖσαί	τινα αὐτὰ ὡς ἐσόμενα, προλαβεῖν
[7, 6]	Ἀλεξάνδρου ὑπὲρ τοῦ μηκέτι ὡσαύτως	δεῖσθαι	Μακεδόνων· εἶναι γὰρ οὖν καὶ
[7, 2]	δὲ Διογένης ἄλλου μὲν ἔφη	δεῖσθαι	οὐδενός, ἀπὸ τοῦ ἡλίου δὲ
[7, 12]	βαρὺ δὴ τὸ ἐνοίκιον τῶν	δέκα	μηνῶν εἰσπράττεσθαι αὑτοῦ τὴν μητέρα·
[7, 23]	αὐτοὺς ἐς τὰς Μακεδονικὰς τάξεις,	δεκαδάρχην	μὲν τῆς δεκάδος ἡγεῖσθαι Μακεδόνα
[7, 23]	καὶ τοῦτον, ὥστε ἐν τῇ	δεκάδι	τέσσαρας μὲν εἶναι Μακεδόνας, τοὺς
[7, 23]	τὸν δὲ τῇ ἀρχῇ τῆς	δεκάδος,	δώδεκα δὲ Πέρσας, τοὺς μὲν
[7, 23]	Μακεδονικὰς τάξεις, δεκαδάρχην μὲν τῆς	δεκάδος	ἡγεῖσθαι Μακεδόνα καὶ ἐπὶ τούτῳ
[7, 23]	δώδεκα Πέρσας καὶ τελευταῖον τῆς	δεκάδος	Μακεδόνα, δεκαστάτηρον καὶ τοῦτον, ὥστε
[7, 23]	καὶ τελευταῖον τῆς δεκάδος Μακεδόνα,	δεκαστάτηρον	καὶ τοῦτον, ὥστε ἐν τῇ
[7, 23]	ἐπὶ τούτῳ διμοιρίτην Μακεδόνα καὶ	δεκαστάτηρον,	οὕτως ὀνομαζόμενον ἀπὸ τῆς μισθοφορᾶς,
[7, 28]	δὴ Ἀλέξανδρος τῇ τετάρτῃ καὶ	δεκάτῃ	καὶ ἑκατοστῇ Ὀλυμπιάδι ἐπὶ Ἡγησίου
[7, 19]	Βαβυλωνίᾳ· τούτων γὰρ μόνων τῶν	δένδρων	εὐπορίαν εἶναι ἐν τῇ χώρᾳ
[7, 20]	γίγνεσθαι αὐτοῖς, ἀπὸ δὲ τῶν	δένδρων	τὴν σμύρναν τε καὶ τὸν
[7, 17]	ἐς δὲ τὴν ὑστεραίαν ἐν	δεξιᾷ	ἔχοντα τὸν ποταμὸν παρ´ αὐτὸν
[7, 13]	λέγουσιν ὅτι μείονα εἶχον τὸν	δεξιόν,	ὃν δὴ καὶ ἔξω εἶχον
[7, 26]	εἶναι λέγουσι παραπορευομένης τῆς στρατιᾶς,	δεξιοῦσθαι	δὲ ὡς ἑκάστους τήν τε
[7, 19]	ἐπανήκει χαίρειν φασκόντων. καὶ τούτους	δεξιωσάμενός	τε καὶ τὰ εἰκότα τιμήσας
[7, 2]	πεζεταίροις καὶ ἐρόμενος εἴ του	δέοιτο·	ὁ δὲ Διογένης ἄλλου μὲν
[7, 2]	καὶ Ἀλέξανδρος, καὶ ὅτι οὔτε	δέοιτό	του τῶν παρ´ Ἀλεξάνδρου, ἔχειν
[7, 11]	ἐβόων πρὸ τῶν θυρῶν ἑστηκότες	δεόμενοι	παρελθεῖν εἴσω· τούς τε αἰτίους
[7, 28]	μόνου ἀπληστότατος· ξυνιδεῖν δὲ τὸ	δέον	ἔτι ἐν τῷ ἀφανεῖ ὂν
[7, 2]	παρὰ σφίσιν εὐδαιμονίαν ὁ δὲ	δεσπότην	ἄλλον ἢ τὸν θεὸν ἐθεράπευε.
[7, 12]	καὶ Πολυπέρχοντα ὁμοῦ τῷ Κρατερῷ,	δεύτερον	δὲ ἀπὸ Κρατεροῦ ἡγεμόνα, ὡς
[7, 7]	οὐδὲ ἐς ἄλλον ποταμόν, ἀλλὰ	δέχεται	γὰρ ἐκείνους μᾶλλον, ἄρδεσθαί τε
[7, 7]	ἐκ τοῦ Εὐφράτου ἐς αὑτὸν	δέχεται	καὶ πολλοὺς ἄλλους ποταμοὺς παραλαβὼν
[7, 21]	πηλὸς ἡ πολλὴ αὐτῆς, οἵα	δεχομένη	τὸ ὕδωρ τοῦ ποταμοῦ μὴ
[7, 16]	τοὺς Σκύθας τοὺς Νομάδας, ὃ	δὴ	ἄγνωστον πάντῃ ἐστίν. Ἀλέξανδρος δὲ
[7, 28]	ἐς ἀφήγησιν ἀναγεγράφθω. ~Ἐτελεύτα μὲν	δὴ	Ἀλέξανδρος τῇ τετάρτῃ καὶ δεκάτῃ
[7, 11]	ἄλλος φιλῆσαι ἠθέλησε. καὶ οὕτω	δὴ	ἀναλαβόντες τὰ ὅπλα βοῶντές τε
[7, 14]	ἢ εἶπεν ἐπὶ τῷ πάντων	δὴ	ἀνθρώπων φιλτάτῳ, οἱ δὲ ἐς
[7, 8]	οὗτοι ἐς τρισκαίδεκα. τούτους μὲν	δὴ	ἀπάγειν κελεύει τὴν ἐπὶ θανάτῳ.
[7, 13]	ἐν ταῖς μάχαις. ταύτας μὲν	δὴ	ἀπαλλάξαι τῆς στρατιᾶς Ἀλέξανδρον, μή
[7, 21]	ἐκτρέψειε καὶ τὰς λίμνας, αἳ	δὴ	ἀρχόμεναι ἀπὸ ταύτης τῆς διώρυχος
[7, 12]	καὶ ἡγεμόνα τοῦ στόλου. οὕτω	δὴ	ἀσπασάμενος ξύμπαντας αὐτός τε δακρύων
[7, 22]	στενὰ ἀπορίᾳ ἡγεμόνος, πρίν γε	δὴ	αὐτὸς πέμψας τὸν ἡγησόμενον ἐπανήγαγεν
[7, 2]	τῶν ταύτῃ σοφιστῶν, ὅντινα μάλιστα	δὴ	αὑτοῦ ἀκράτορα Μεγασθένης ἀνέγραψεν αὐτοὺς
[7, 6]	ἐλύπει τοὺς Μακεδόνας, ὡς πάντῃ	δὴ	βαρβαρίζοντος τῇ γνώμῃ Ἀλεξάνδρου, τὰ
[7, 27]	τῆς ἐς ἅπαν, ὡς θεῷ	δὴ	γεγενημένῳ. καὶ ταῦτα ἐμοὶ ὡς
[7, 18]	ὁ λοβὸς ἀφανὴς ἦν, οὕτω	δὴ	ἐγγράψαντα καὶ κατασημηνάμενον τὸ γραμμάτιον
[7, 12]	καὶ ἐπ´ αὐτῇ παιωνίσαι. ~Ἔνθα	δὴ	ἐθελονταὶ ἤδη αὐτῷ ἀπῄεσαν τῶν
[7, 17]	τι ἀναλωθήσεται τὰ περιγιγνόμενα. τούτων	δὴ	εἵνεκα ὕποπτοι Ἀλεξάνδρῳ ἦσαν οὐκ
[7, 7]	πάντῃ ἐποίει τὸν ῥοῦν, οἳ	δὴ	ἐκ Περσῶν πεποιημένοι ἦσαν τοῦ
[7, 30]	εἰς ἓν χωρίον ξυναγαγὼν οὕτω	δὴ	ἐκλογιζέσθω ὅστις τε ὢν αὐτὸς
[7, 3]	αὐτὸν ἐπὶ σοφίᾳ· τῶν δὲ	δὴ	ἐκπωμάτων ἢ στρωμάτων ὅσα ἐμβληθῆναι
[7, 10]	τι τοῦ σώματος τῶν γε	δὴ	ἔμπροσθεν μερῶν ἄτρωτον ὑπολέλειπται, οὐδὲ
[7, 4]	τε τοῖς ἐπικαλουμένοις ὡς πιθανοῖς	δὴ	ἐν παντὶ οὖσι, καὶ ἐπὶ
[7, 14]	ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος, εἶναι δὲ	δὴ	ἐν τούτοις Ἐπιδαυρίων πρέσβεις· καὶ
[7, 15]	ἐν τῷ τοιῷδε ἤνυτον. ἔνθα	δὴ	ἐξέλασιν ποιεῖται ἐπὶ Κοσσαίους, ἔθνος
[7, 4]	Σουσίων, συλλαβὼν ἀπέκτεινε. πολλὰ μὲν	δὴ	ἐπεπλημμέλητο ἐκ τῶν κατεχόντων τὰς
[7, 3]	δοῦναι τῶν ἀμφ´ αὑτόν. οὕτω	δὴ	ἐπιβάντα τῇ πυρᾷ κατακλιθῆναι μὲν
[7, 5]	ἔτι τὰ ὀνόματα. καὶ οὕτω	δὴ	ἐπίστευσάν τε ἀληθεύειν Ἀλέξανδρον καὶ
[7, 29]	ἢ Αἰακοῦ ἢ Ῥαδαμάνθυος, οἷς	δὴ	ἐς Δία ἀνενεχθεῖσα ἡ γένεσις
[7, 21]	χώραν τὴν Ἀσσυρίαν. ἔνθεν μὲν	δὴ	ἐς τὸν Πολλακόπαν ἐτρέπετο τοῦ
[7, 16]	καὶ ὀνόματος κατεχομένους. ~Ἐκ τούτου	δὴ	Ἡρακλείδην τὸν Ἀργαίου ἐκπέμπει ἐς
[7, 14]	σπουδῇ οὐκέτι ζῶντα κατέλαβεν. Ἔνθα	δὴ	καὶ ἄλλοι ἄλλα ἀνέγραψαν ὑπὲρ
[7, 16]	μέγιστοι μὲν οὗτοι· πολλοὶ δὲ	δὴ	καὶ ἄλλοι ἔς τε τούτους
[7, 10]	ἐμοῦ τιμῆς ἀθάνατα. ὅστις δὲ	δὴ	καὶ ἀπέθανεν, εὐκλεὴς μὲν αὐτῷ
[7, 29]	ὕβρεως τῆς Μακεδονικῆς· ἐφ´ ὅτῳ	δὴ	καὶ ἐγκαταμῖξαί μοι δοκεῖ ταῖς
[7, 13]	μείονα εἶχον τὸν δεξιόν, ὃν	δὴ	καὶ ἔξω εἶχον ἐν ταῖς
[7, 22]	ἀριστερᾷ ἔχων τὴν Βαβυλῶνα· ἵνα	δὴ	καὶ ἐπλανήθη αὐτῷ μέρος τοῦ
[7, 24]	οἱ ἐλθὸν οὕτω πρᾶξαι· ᾗ	δὴ	καὶ μᾶλλον ἐπ´ οὐδενὶ ἀγαθῷ
[7, 10]	ἢ ἐγὼ ὑπὲρ ἐκείνου; ἄγε	δὴ	καὶ ὅτῳ τραύματα ὑμῶν ἐστι
[7, 20]	πολὺ τῆς μεγάλης θαλάσσης· ἣν	δὴ	καὶ τοὺς σὺν Νεάρχῳ ἀπὸ
[7, 18]	ἐν Ἰψῷ γενομένῃ. καὶ μὲν	δὴ	καὶ ὑπὲρ Καλάνου τοῦ σοφιστοῦ
[7, 12]	τὴν διαβολὴν φέροντα ἦν, οἷα	δὴ	καὶ φοβερώτερα ἐν βασιλείᾳ ὄντα.
[7, 16]	τὸν Περσικὸν ἐξεῦρε, τὴν Ἐρυθρὰν	δὴ	καλουμένην θάλασσαν, κόλπον οὖσαν τῆς
[7, 21]	ἦρος δὲ ὑποφαίνοντος καὶ πολὺ	δὴ	μάλιστα ὑπὸ τροπάς, ἅστινας τοῦ
[7, 6]	λέγονται ἀνιᾶσαι Μακεδόνας, ὡς πάντα	δὴ	μηχανωμένου Ἀλεξάνδρου ὑπὲρ τοῦ μηκέτι
[7, 22]	διάδημα αὐτῇ συνεχόμενον, τὴν μὲν	δὴ	οἷα βαρυτέραν πεσεῖν ἐς τὸ
[7, 8]	ταῦτα ἀκούσας Ἀλέξανδρος (ἦν γὰρ	δὴ	ὀξύτερός τε ἐν τῷ τότε
[7, 3]	μή τις ταύτῃ ὑπεικάθοι, οὕτω	δὴ	ὅπῃ ἐπήγγελλεν αὐτός, κελεῦσαι νησθῆναι
[7, 23]	οὐκ ἔχω μέμψασθαι, πλήν γε	δὴ	ὅτι οὐκ ἐπὶ μεγάλοις μεγάλως
[7, 13]	ἀνδρῶν ἱππέων ἐσταλμένας, πλήν γε	δὴ	ὅτι πελέκεις ἀντὶ δοράτων ἐφόρουν
[7, 1]	παραπλήσιος τοῖς ἄλλοις, πλήν γε	δὴ	ὅτι πολυπράγμων καὶ ἀτάσθαλος, ἀπὸ
[7, 7]	κρατήσαντα. ταῦτα δὲ μεμηχάνητο ἅτε	δὴ	οὐ ναυτικοῖς τοῖς Πέρσαις· οὕτω
[7, 21]	προχωρεῖ κατὰ τὰς ὄχθας, οἷα	δὴ	οὐ πολλοῦ ὄντος αὐτῷ τοῦ
[7, 15]	ἄπιστον πάντῃ ἀνέγραψα· πλήν γε	δὴ	οὔτε τις Ῥωμαίων ὑπὲρ τῆς
[7, 7]	ἐς τὸν Τίγρητα. Τῶν γὰρ	δὴ	ποταμῶν τοῦ τε Εὐφράτου καὶ
[7, 29]	τῷ προηγορεῖν αὐτοῦ, ὡς καλῶς	δὴ	πραχθέντος, ἐπικρύψειν οἴονται τὴν ἁμαρτίαν,
[7, 14]	οὐδ´ ἐθέλειν ἀπαλλαγῆναι, πρίν γε	δὴ	πρὸς βίαν ἀπηνέχθη πρὸς τῶν
[7, 9]	μεγάλα, μικρὰ δὲ ὥς γε	δὴ	πρὸς τὰ ἡμέτερα ξυμβαλεῖν. ὃς
[7, 7]	οὐ ναυτικοῖς τοῖς Πέρσαις· οὕτω	δὴ	συνεχεῖς οἱ καταρράκται πεποιημένοι ἄπορον
[7, 12]	καὶ ὀξύτητα καὶ πολυπραγμοσύνην, ἥκιστα	δὴ	τῇ Ἀλεξάνδρου μητρὶ εὐσχήμονα, ὥστε
[7, 1]	τε καταστρεψάμενος καὶ Καρχηδόνα οὕτω	δὴ	τῆς Ἀσίας πάσης δικαίως ἂν
[7, 19]	ἢ ὅσα ἀγάλματα ἢ εἰ	δή	τι ἄλλο ἀνάθημα ἐκ τῆς
[7, 24]	αὐτὸν ἐκ τοῦ θρόνου κατὰ	δή	τινα νόμον Περσικόν, περιρρηξαμένους δὲ
[7, 13]	μνήμην ἐποιήσαντο. εἰ δὲ ἱππικὰς	δή	τινας γυναῖκας Ἀτροπάτης ἔδειξεν Ἀλεξάνδρῳ,
[7, 21]	ἐκδιδοῖ ἐς τὰς λίμνας. εἰ	δή	τις μὴ ἀποφράξειε τὸν Πολλακόπαν
[7, 12]	τῆς μητρὸς αὐτῷ ἐξηγγέλλετο, βαρὺ	δὴ	τὸ ἐνοίκιον τῶν δέκα μηνῶν
[7, 18]	βασιλέα αὐτὸν καὶ Ἡφαιστίωνα. θύεσθαι	δὴ	τὸν Πειθαγόραν πρῶτα μὲν ἐπὶ
[7, 15]	Ῥωμαίων πολιτεύματι ἐπεοικὸς ἦν ἐλευθέρῳ	δὴ	τότε ἐς τὰ μάλιστα ὄντι,
[7, 23]	ἄρα ἡ τελευτὴ ἦν. Ἔνθα	δὴ	τούς τε Πέρσας ἐπαινέσας τῆς
[7, 8]	τοῦ πατρὸς στρατεύεσθαι, τὸν Ἄμμωνα	δὴ	τῷ λόγῳ ἐπικερτομοῦντες. ταῦτα ἀκούσας
[7, 13]	ὅτι ἔδειξεν ἐς τὸν λεγόμενον	δὴ	τῶν Ἀμαζόνων κόσμον ἐσταλμένας. ~Ἐν
[7, 16]	τῶν Ἀσιανῶν ποταμῶν, πλήν γε	δὴ	τῶν Ἰνδῶν, ἐξίησιν ἐς ταύτην
[7, 22]	ἕνεκα τοῦ διαδήματος. Ἀριστόβουλος μὲν	δὴ	τῶν τινα Φοινίκων τῶν ναυτῶν
[7, 22]	ἦσαν. ~Αὐτὸς δὲ ὡς ἐξελέγξας	δὴ	τῶν Χαλδαίων τὴν μαντείαν, ὅτι
[7, 11]	γέγευται ταύτης τῆς τιμῆς. ἔνθα	δὴ	ὑπολαβὼν Ἀλέξανδρος, ἀλλ´ ὑμᾶς τε,
[7, 23]	αὐτὸν στεφάνοις χρυσοῖς, ὡς θεωροὶ	δῆθεν	ἐς τιμὴν θεοῦ ἀφιγμένοι. τῷ
[7, 8]	μετέχειν. Ἀλέξανδρος μὲν ὡς χαριούμενος	δῆθεν	τοῖς Μακεδόσιν ταῦτα ἔλεγεν· οἱ
[7, 14]	τὸν Ἑλλήσποντον καθεῖναι Ξέρξην, τιμωρούμενον	δῆθεν	τὸν Ἑλλήσποντον. ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνο
[7, 29]	ἁμαρτίας ὁμολογεῖν τε ἁμαρτόντα καὶ	δῆλον	εἶναι ἐπ´ αὐτῷ μεταγιγνώσκοντα, ὡς
[7, 18]	Ἀπολλόδωρον ἐκ Βαβυλῶνος εἰς Ἐκβάτανα,	δηλοῦντα	μηδέν τι δεδιέναι Ἡφαιστίωνα· ἔσεσθαι
[7, 11]	οἷς αὐτῷ νόμος καὶ θοίνην	δημοτελῆ	ἐποίησε, καθήμενός τε αὐτὸς καὶ
[7, 4]	τοῦτο, εἴπερ τι ἄλλο, ἔδοξε	δημοτικόν	τε καὶ φιλέταιρον πρᾶξαι Ἀλέξανδρον.
[7, 26]	τε ἐγκοιμηθέντα καὶ Ἄτταλον καὶ	Δημοφῶντα	καὶ Πευκέσταν, πρὸς δὲ Κλεομένην
[7, 10]	εὐκλεᾶ καὶ πρὸς θεῶν ὅσια	δήπου	ἔσται ἀπαγγελθέντα. ἄπιτε. ~Ταῦτα εἰπὼν
[7, 18]	χαλεπῆναι τῷ Πειθαγόρᾳ, ὡς καὶ	δι´	ἐπιμελείας ἔχειν αὐτὸν πλείονος, ὅτι
[7, 1]	ἦσαν. ὡς δὲ ἤρετο Ἀλέξανδρος	δι´	ἑρμηνέων ὅ τι νοοῖ αὐτοῖς
[7, 17]	εἴσω Βαβυλῶνος Ἀλέξανδρον, ὡς μὴ	δι´	ὀλίγου τὸν νεὼν ἐπιτελεσθέντα ἀφελέσθαι
[7, 29]	~Εἰ δέ τι ἐπλημμελήθη Ἀλεξάνδρῳ	δι´	ὀξύτητα ἢ ὑπ´ ὀργῆς, ἢ
[7, 29]	ἢ Ῥαδαμάνθυος, οἷς δὴ ἐς	Δία	ἀνενεχθεῖσα ἡ γένεσις πρὸς τῶν
[7, 12]	αὐτῷ ἀπῄεσαν τῶν Μακεδόνων ὅσοι	διὰ	γῆρας ἤ τινα ἄλλην ξυμφορὰν
[7, 16]	τῷ δὲ οὐδὲ τοῦτο εὐμαρὲς	διὰ	δυσχωρίαν ξυνέβη· ἀλλὰ ἦγε γὰρ
[7, 10]	ὑμετέρου πλούτου νικῶντας ὑμᾶς ἄγω	διὰ	πάσης γῆς καὶ θαλάσσης καὶ
[7, 16]	ἐξίησιν ἐς ταύτην τὴν θάλασσαν,	διὰ	Σκυθῶν δὲ Ἰαξάρτης· καὶ τὸν
[7, 10]	Ἰνδοῦ τὰ στόματα ἐμβαλόντα, καὶ	διὰ	τῆς Γαδρωσίας τῆς ἐρήμου ἐλθόντα,
[7, 30]	ἀνθρωπίνη οὖσα, καὶ νῦν δὲ	διὰ	τοσούτου ἄλλοι χρησμοὶ ἐπὶ τῇ
[7, 5]	Λεοννάτον, καὶ τοῦτον ὑπερασπίσαντα, καὶ	διὰ	τοὺς ἐν Ἰνδοῖς κινδύνους καὶ
[7, 24]	ξυνανέστησαν τῷ βασιλεῖ ἀποχωροῦντι, διελθόντα	διὰ	τῶν εὐνούχων ἀναβῆναί τε ἐπὶ
[7, 20]	τε καὶ παρ´ ὀλίγον ἐλθεῖν	διαβαλεῖν	ἐς αὐτήν, καὶ Ὀνησικρίτῳ τῷ
[7, 7]	Περσικόν, μέγας τε καὶ οὐδαμοῦ	διαβατὸς	ἔστε ἐπὶ τὴν ἐκβολήν, καθότι
[7, 12]	ὅσα ἐς τοῦ Ἀντιπάτρου τὴν	διαβολὴν	φέροντα ἦν, οἷα δὴ καὶ
[7, 12]	Ἀλέξανδρον ἤδη τῆς μητρὸς τῶν	διαβολῶν	τῶν ἐς Ἀντίπατρον ἀπαλλάξαι ἐθέλειν
[7, 22]	γὰρ μέγιστον τῶν μετὰ Ἀλέξανδρον	διαδεξαμένων	τὴν ἀρχὴν βασιλέα γενέσθαι τήν
[7, 22]	ἐς τὴν καυσίαν καὶ τὸ	διάδημα	αὐτῇ συνεχόμενον, τὴν μὲν δὴ
[7, 22]	ναυτῶν ἐκνηξάμενος ὡς ἐπὶ τὸ	διάδημα	ἀφελὼν τοῦ καλάμου αὐτὸ μετὰ
[7, 22]	πεσεῖν ἐς τὸ ὕδωρ, τὸ	διάδημα	δὲ ἀπενεχθὲν πρὸς τῆς πνοῆς
[7, 22]	ἐκείνην τὴν κεφαλὴν ἥτις τὸ	διάδημα	ἐφόρησε τὸ βασίλειον· Ἀριστόβουλος δὲ
[7, 9]	αὕτη ἡ πορφύρα καὶ τὸ	διάδημα	τοῦτο; κέκτημαι δὲ ἰδίᾳ οὐδέν,
[7, 22]	τῶν ναυτῶν λέγει ὅτι τὸ	διάδημα	τῷ Ἀλεξάνδρῳ ἐκόμισεν, εἰσὶ δὲ
[7, 22]	λαβεῖν τῆς περιθέσεως ἕνεκα τοῦ	διαδήματος.	Ἀριστόβουλος μὲν δὴ τῶν τινα
[7, 12]	Ἑλλήνων τῆς ἐλευθερίας· Ἀντίπατρον δὲ	διαδόχους	τοῖς ἀποπεμπομένοις ἄγειν Μακεδόνας τῶν
[7, 5]	ἐστι καὶ ὅτῳ πολυτελὴς ἡ	δίαιτα.	ὡς δὲ ἐξήγγελτο ὅτι οὐκ
[7, 3]	οὔπω πρόσθεν νοσήσαντα· οὔκουν οὐδὲ	δίαιταν	διαιτᾶσθαι θέλειν ἀρρώστου ἀνδρός, ἀλλὰ
[7, 3]	ἐξαναγκάσει αὐτὸν μεταβάλλειν τὴν πρόσθεν	δίαιταν.	καὶ Ἀλέξανδρον ἀντειπεῖν μὲν αὐτῷ
[7, 20]	αὐτῆς ἀμφὶ τὸ ἱερὸν τὴν	δίαιταν	ποιεῖσθαι· νέμεσθαί τε αὐτὴν αἰξί
[7, 3]	πρόσθεν νοσήσαντα· οὔκουν οὐδὲ δίαιταν	διαιτᾶσθαι	θέλειν ἀρρώστου ἀνδρός, ἀλλὰ εἰπεῖν
[7, 11]	ἐξέρχεται καὶ ἰδών τε ταπεινῶς	διακειμένους	καὶ ἀκούσας σὺν οἰμωγῇ τῶν
[7, 25]	ἤδη δὲ παντάπασι πονήρως ἔχοντα	διακομισθῆναι	ἐκ τοῦ παραδείσου ἐς τὰ
[7, 21]	ὑπόπετρος ἡ γῆ ἐφαίνετο, οἵα	διακοπεῖσα,	εἰ ξυναφὴς ἐγένετο τῇ πάλαι
[7, 7]	λόγου ἀξίαν ἀπέφηνε οὐ χαλεπῶς	διακόψας	τῶν Περσῶν τὰ σπουδάσματα. ~Ὡς
[7, 15]	ἀλλήλους διαφορῶν λέγουσιν ὅτι Ἀλεξάνδρῳ	διακρῖναι	ἐπέτρεπον· καὶ τότε μάλιστα αὐτόν
[7, 10]	ὁπότε ἐκ πολιορκίας ἁρπαγὴ γίγνοιτο,	διαλέλυμαι	ταῦτα. στέφανοί τε χρυσοῖ τοῖς
[7, 25]	εἰς τὴν καμάραν εἰσελθόντα κατακεῖσθαι	διαμυθολογοῦντα	πρὸς Μήδιον· παραγγεῖλαι δὲ καὶ
[7, 10]	τὸν Ὑδραώτην, καὶ τὸν Ὕφασιν	διαπεράσαντα	ἄν, εἰ μὴ ὑμεῖς ἀπωκνήσατε,
[7, 25]	τὸν ποταμόν, καὶ πλοίου ἐπιβάντα	διαπλεῦσαι	πέραν τοῦ ποταμοῦ ἐς τὸν
[7, 5]	ἐστεφάνωσε χρυσοῖς στεφάνοις τοὺς ἀνδραγαθίᾳ	διαπρέποντας,	πρῶτον μὲν Πευκέσταν τὸν ὑπερασπίσαντα,
[7, 15]	καὶ περὶ τοῦ πολιτεύματος ἅμα	διαπυνθανόμενον.	καὶ τοῦτο οὔτε ὡς ἀτρεκὲς
[7, 13]	πέντε καταλαβεῖν· πρὸς λῃστῶν γὰρ	διαρπαγῆναι	τὰς πολλὰς αὐτῶν. Ἐνταῦθα λέγουσιν
[7, 1]	ὑπαιθρίους ἐν λειμῶνι, ἵναπερ αὐτοῖς	διατριβαὶ	ἦσαν, ἄλλο μὲν οὐδὲν ποιῆσαι
[7, 25]	παραγγεῖλαι δὲ τοὺς μὲν στρατηγοὺς	διατρίβειν	κατὰ τὴν αὐλήν, χιλιάρχας δὲ
[7, 15]	ὅπως ἂν προχωρῇ ἑκάστοις οὕτω	διαφεύγουσιν,	ἐς ἀπορίαν βάλλοντες τοὺς ξὺν
[7, 12]	ὡς μή τι ἐκ τῆς	διαφορᾶς	αὐτοῖς γένοιτο ἄχαρι ἐς ἀλλήλους
[7, 15]	καὶ ὑπὲρ τῶν ἐς ἀλλήλους	διαφορῶν	λέγουσιν ὅτι Ἀλεξάνδρῳ διακρῖναι ἐπέτρεπον·
[7, 21]	κατὰ τὸν Πολλακόπαν, οὔτ´ ἂν	διαχεῖσθαι	παρέχειν τὸ ὕδωρ ὑπὸ στερρότητος
[7, 11]	ἐξηγγέλλετο, αἵ τε ἡγεμονίαι Πέρσαις	διδόμεναι	καὶ ἡ στρατιὰ ἡ βαρβαρικὴ
[7, 4]	παῖς Ῥωξάνη. Δρύπετιν δὲ Ἡφαιστίωνι	δίδωσι,	Δαρείου παῖδα καὶ ταύτην, ἀδελφὴν
[7, 16]	Τίγρητα ποταμὸν ξὺν τῇ στρατιᾷ	διέβη	ἐλαύνων ἐπὶ Βαβυλῶνος, ἐνταῦθα ἐντυγχάνουσιν
[7, 7]	Τίγρητος ἐς τὸν Εὐλαῖον, ταύτῃ	διεκομίσθησαν	ἐς τὸν Τίγρητα. Τῶν γὰρ
[7, 20]	ἀλλὰ Νέαρχος λέγει ὅτι αὐτὸς	διεκώλυσεν,	ὡς ἐκπεριπλεύσας τὸν κόλπον τὸν
[7, 24]	ἑταῖροι ξυνανέστησαν τῷ βασιλεῖ ἀποχωροῦντι,	διελθόντα	διὰ τῶν εὐνούχων ἀναβῆναί τε
[7, 11]	τε ἡγεμονίας αὐτοῖς τῶν τάξεων	διένειμε	καὶ ὅσους συγγενεῖς ἀπέφηνε, τούτοις
[7, 23]	ὅτι οὐκ ἐπὶ μεγάλοις μεγάλως	διεσπουδάζετο.	ἐκεῖνα δὲ καὶ πάνυ μέμφομαι.
[7, 21]	ἀρχόμεναι ἀπὸ ταύτης τῆς διώρυχος	διήκουσιν	ἔστε ἐπὶ τὴν ξυνεχῆ τῇ
[7, 22]	τῇ κεφαλῇ τῇ αὑτοῦ οὕτω	διήνεγκε.	καὶ οἱ μὲν πολλοὶ τῶν
[7, 29]	μὴ ἀνεπιεικῶς ἐνθυμηθείη καὶ τὸ	διηνεκὲς	τῆς εὐτυχίας καὶ τοὺς πρὸς
[7, 14]	ὅντινα ὀλίγῳ πρόσθεν ἔφαμεν ὅτι	διηνέχθη	πρὸς Ἡφαιστίωνα· καὶ τοῦτο δὲ
[7, 1]	οὕτω δὴ τῆς Ἀσίας πάσης	δικαίως	ἂν βασιλεὺς καλεῖσθαι· τοὺς γάρ
[7, 1]	τῆς Ἀσίας ἐπάρχοντας οὐ σὺν	δίκῃ	καλεῖν σφᾶς μεγάλους βασιλέας. ἔνθεν
[7, 23]	ἡγεῖσθαι Μακεδόνα καὶ ἐπὶ τούτῳ	διμοιρίτην	Μακεδόνα καὶ δεκαστάτηρον, οὕτως ὀνομαζόμενον
[7, 23]	μισθοφορᾶς, ἥντινα μείονα μὲν τοῦ	διμοιρίτου,	πλείονα δὲ τῶν οὐκ ἐν
[7, 2]	λέγεται, ἐν Ἰσθμῷ ἐντυχὼν τῷ	Διογένει	κατακειμένῳ ἐν ἡλίῳ, ἐπιστὰς σὺν
[7, 2]	τἀναντία οἷς ἐπῄνεσεν. ἐπεὶ καὶ	Διογένην	τὸν ἐκ Σινώπης θαυμάσαι λέγεται,
[7, 2]	εἴ του δέοιτο· ὁ δὲ	Διογένης	ἄλλου μὲν ἔφη δεῖσθαι οὐδενός,
[7, 20]	ἐς πάντα ἥκει τὰ ἀνθρώπεια,	Διόνυσον	δὲ κατὰ δόξαν τῆς ἐς
[7, 20]	τὸν Οὐρανόν τε καὶ τὸν	Διόνυσον,	τὸν μὲν Οὐρανὸν αὐτόν τε
[7, 20]	Ἀράβων θεόν, οὐ φαυλότερα ἔργα	Διονύσου	ἀποδειξάμενον, εἴπερ οὖν καὶ Ἀράβων
[7, 10]	ποταμόν, οὐδενὶ ἄλλῳ ὅτι μὴ	Διονύσῳ	περαθέντα, καὶ τὸν Ὑδάσπην καὶ
[7, 2]	ἀλλὰ ὑποκρίνασθαι γὰρ λέγεται ὡς	Διὸς	υἱὸς καὶ αὐτὸς εἴη, εἴπερ
[7, 5]	αὕτη τῇ στρατιᾷ ἐς τάλαντα	δισμύρια.	Ἔδωκεν δὲ καὶ δῶρα ἄλλοις
[7, 23]	Περσῶν, ἄγοντα στρατιὰν Περσῶν ἐς	δισμυρίους·	ἦγε δὲ καὶ Κοσσαίων καὶ
[7, 9]	ὑμᾶς πλανήτας καὶ ἀπόρους, ἐν	διφθέραις	τοὺς πολλοὺς νέμοντας ἀνὰ τὰ
[7, 9]	χλαμύδας μὲν ὑμῖν ἀντὶ τῶν	διφθερῶν	φορεῖν ἔδωκεν, κατήγαγε δὲ ἐκ
[7, 24]	ἥκουσαν ἐς τὰς Μακεδονικὰς τάξεις·	διψήσαντα	δὲ ἀποχωρῆσαι ἐκ τῆς ἕδρας
[7, 21]	σταδίους ὅσον ὀκτακοσίους, καὶ ἔστι	διῶρυξ	αὕτη {ὁ Πολλακόπας} ἐκ τοῦ
[7, 7]	τὸν Εὐλαῖον ἔστε ἐπὶ τὴν	διώρυχα,	ἣ τέτμηται ἐκ τοῦ Τίγρητος
[7, 7]	οὐδὲ ἐκδίδωσιν οὗτος κατὰ τὰς	διώρυχας	οὐδὲ ἐς ἄλλον ποταμόν, ἀλλὰ
[7, 7]	τι ταπεινότερος ῥέων τοῦ Εὐφράτου	διώρυχάς	τε πολλὰς ἐκ τοῦ Εὐφράτου
[7, 7]	ἰσοχείλης πανταχῇ τῇ γῇ, καὶ	διώρυχες	δὲ πολλαὶ ἀπ´ αὐτοῦ πεποίηνται,
[7, 21]	εἰ ξυναφὴς ἐγένετο τῇ πάλαι	διώρυχι	τῇ κατὰ τὸν Πολλακόπαν, οὔτ´
[7, 21]	δὴ ἀρχόμεναι ἀπὸ ταύτης τῆς	διώρυχος	διήκουσιν ἔστε ἐπὶ τὴν ξυνεχῆ
[7, 6]	Μακεδονικὰ ἀντὶ τῶν βαρβαρικῶν μεσαγκύλων	δοθέντα,	ταῦτα πάντα ἐλύπει τοὺς Μακεδόνας,
[7, 14]	ν} ὡς ἐπὶ φαρμάκῳ κακῶς	δοθέντι,	οἱ δέ, ὅτι οἴνου περιεῖδεν
[7, 30]	ἔξω τοῦ θείου φῦναι ἂν	δοκεῖ	ἀνὴρ οὐδενὶ ἄλλῳ ἀνθρώπων ἐοικώς.
[7, 19]	δὲ ἀληθές, ὥς γέ μοι	δοκεῖ,	ἄπληστος ἦν τοῦ κτᾶσθαί τι
[7, 29]	καὶ ἡ Περσικὴ σκευὴ σόφισμα	δοκεῖ	εἶναι πρός τε τοὺς βαρβάρους,
[7, 29]	ὑπηκόους τοῦ σεμνοῦ ἕνεκα. οὔκουν	δοκεῖ	ἔμοιγε ἢ Μίνωος γενέσθαι βασιλεὺς
[7, 13]	τούτων τῶν γυναικῶν οὐ πιστὸν	δοκεῖ	ἔμοιγε, πρὸς τοσούτων καὶ τοιούτων
[7, 29]	κακῶς γιγνώσκοντες. μόνη γὰρ ἔμοιγε	δοκεῖ	ἴασις ἁμαρτίας ὁμολογεῖν τε ἁμαρτόντα
[7, 22]	γε αὐτὸν Ἀλέξανδρον οὔ μοι	δοκεῖ	ἰέναι ἐς ἀμφίλογον. ~Ἐπανελθὼν δὲ
[7, 29]	αὑτοῦ ἀνέφερεν, οὐδὲ τοῦτο ἐμοὶ	δοκεῖ	μέγα εἶναι αὐτῷ τὸ πλημμέλημα,
[7, 16]	καὶ αὐτὸς Ἀλέξανδρος προαπελθεῖν ἂν	δοκεῖ	μοι ἐθελῆσαι μᾶλλον ἢ ζῶν
[7, 13]	ὑπὲρ τῶν τηλικούτων τεκμηριῶσαι. οὐδὲ	δοκεῖ	μοι ἐν τῷ τότε σώζεσθαι
[7, 29]	ὅτῳ δὴ καὶ ἐγκαταμῖξαί μοι	δοκεῖ	ταῖς τάξεσιν αὐτῶν τοὺς Πέρσας
[7, 14]	ἔξω τοῦ εἰκότος ἀναγεγράφθαι μοι	δοκεῖ,	ὡς ἐπὶ Βαβυλῶνος ἤλαυνεν Ἀλέξανδρος,
[7, 19]	μὲν ἕκαστοι πρεσβευόμενοι οὐκ ἀναγέγραπται,	δοκεῖν	δ´ ἔμοιγε αἱ πολλαὶ στεφανούντων
[7, 5]	τινὰ ἄλλο τι ἢ ἀληθεύειν	δοκεῖν	τὸν βασιλέα καταθεὶς δὲ τραπέζας
[7, 4]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἑταίροις τὰς	δοκιμωτάτας	Περσῶν τε καὶ Μήδων παῖδας
[7, 14]	τῷ Ἀλεξάνδρῳ ὡς μὴ ἐφήδεσθαι	δοκοίη	τελευτήσαντι Ἡφαιστίωνι. οὔκουν οὐδὲ ἄλλον
[7, 20]	καὶ Ὀνησικρίτῳ τῷ κυβερνήτῃ ταύτῃ	δοκοῦν·	ἀλλὰ Νέαρχος λέγει ὅτι αὐτὸς
[7, 14]	μὲν ἐς κόσμον φέρειν μοι	δοκοῦσιν	οἰηθῆναι Ἀλεξάνδρῳ ὅσα ὑπεραλγήσας ἔδρασεν
[7, 16]	οὐ μεῖον ἢ καὶ Ἀχιλλέα	δοκῶ	ἂν ἑλέσθαι προαποθανεῖν Πατρόκλου μᾶλλον
[7, 1]	δὲ καὶ αὐτὸς ἄν μοι	δοκῶ	ἰσχυρίσασθαι, οὔτε μικρόν τι καὶ
[7, 13]	τινὰς ἄλλας γυναῖκας ἱππεύειν ἠσκημένας	δοκῶ	ὅτι ἔδειξεν ἐς τὸν λεγόμενον
[7, 30]	ἐν κόσμῳ τιθέμενος. ὡς ἔγωγε	δοκῶ	ὅτι οὔτε τι ἔθνος ἀνθρώπων
[7, 9]	αἱρουμένῳ· καίτοι οὐδὲ σιτία ἐμοὶ	δοκῶ	τὰ αὐτὰ τοῖς τρυφῶσιν ὑμῶν
[7, 26]	σωματοφυλάκων τὸν θάνατον, ὡς ἔγωγε	δοκῶ·	τοὺς πολλοὺς δὲ ὑπὸ πένθους
[7, 27]	ταῦτα ἐμοὶ ὡς μὴ ἀγνοεῖν	δόξαιμι	μᾶλλον ὅτι λεγόμενά ἐστιν ἢ
[7, 27]	ἐξ ἀνθρώπων γενόμενος πιστοτέραν τὴν	δόξαν	παρὰ τοῖς ἔπειτα ἐγκαταλείποι ὅτι
[7, 9]	οὐχ ἑαυτῷ μᾶλλόν τι τὴν	δόξαν	τήνδε ἢ τῷ κοινῷ τῶν
[7, 20]	τὰ ἀνθρώπεια, Διόνυσον δὲ κατὰ	δόξαν	τῆς ἐς Ἰνδοὺς στρατιᾶς. οὔκουν
[7, 2]	κρείττω ἦν Ἀλέξανδρος, ἀλλ´ ἐκ	δόξης	γὰρ δεινῶς ἐκρατεῖτο. ἐπεὶ καὶ
[7, 16]	ἐν ἀκμῇ τῆς τε ἄλλης	δόξης	καὶ τοῦ πόθου τοῦ παρ´
[7, 10]	ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῆς ὑμετέρας	δόξης	καὶ τοῦ ὑμετέρου πλούτου νικῶντας
[7, 27]	εἰπεῖν ὅτι ἐφθόνησεν ἄρα αὐτῷ	δόξης	τῆς ἐς ἅπαν, ὡς θεῷ
[7, 6]	Ὑστάσπης ὁ Βάκτριος, καὶ τούτοις	δόρατα	Μακεδονικὰ ἀντὶ τῶν βαρβαρικῶν μεσαγκύλων
[7, 13]	γε δὴ ὅτι πελέκεις ἀντὶ	δοράτων	ἐφόρουν καὶ ἀντὶ ἀσπίδων πέλτας·
[7, 6]	καὶ τῆς ἄλλης γῆς τῆς	δοριαλώτου	παῖδας ἡβάσκοντας ἤδη ἐς τρισμυρίους
[7, 4]	τῶν κατεχόντων τὰς χώρας ὅσαι	δορίκτητοι	πρὸς Ἀλεξάνδρου ἐγένοντο ἔς τε
[7, 5]	χρυσίον καὶ τοὺς ἐπιμελησομένους τῆς	δόσεως	ἑκάστοις, ὅστις συμβόλαιον ἐπεδείκνυτο, ἐπιλύεσθαι
[7, 5]	ὀφείλοντας. λέγεται δὲ γενέσθαι ἡ	δόσις	αὕτη τῇ στρατιᾷ ἐς τάλαντα
[7, 9]	τὰ ὑμέτερα, ἡγεμόνας κατέστησεν ἐκ	δούλων	καὶ ὑπηκόων, καὶ τῆς Θρᾴκης
[7, 19]	ὅπῃ ἄλλῃ τῆς Ἀσίας, ταῦτα	δοῦναι	ἄγειν τοῖς πρέσβεσι· καὶ τὰς
[7, 14]	ἐξ Ἀλεξάνδρου τυχεῖν καὶ ἀνάθημα	δοῦναι	αὐτοῖς Ἀλέξανδρον κομίζειν τῷ Ἀσκληπιῷ,
[7, 27]	ὁπλῇ ἐκόμισε καὶ τοῦτο ἀνέγραψαν.	δοῦναι	δὲ αὐτὸ Ἰόλλαν τὸν ἀδελφὸν
[7, 24]	καὶ ἔπινε πόρρω τῶν νυκτῶν.	δοῦναι	δὲ λέγεται καὶ τῇ στρατιᾷ
[7, 2]	αὐτὸς ὅτου κύριος ἦν Ἀλέξανδρος	δοῦναι,	οὔτε αὖ δεδιέναι, ὅτου κρατοίη
[7, 3]	αὐτῷ τετάχει Ἀλέξανδρος, ἄλλα ἄλλοις	δοῦναι	τῶν ἀμφ´ αὑτόν. οὕτω δὴ
[7, 10]	Οὐξίους τε καὶ Ἀραχωτοὺς καὶ	Δράγγας,	κεκτημένον δὲ καὶ Παρθυαίους καὶ
[7, 14]	πρὸς Ἡφαιστίωνα· καὶ τοῦτο δὲ	δρᾶσαι,	τῷ Ἀλεξάνδρῳ ὡς μὴ ἐφήδεσθαι
[7, 29]	τὰ παθήματα φαινόμενα, εἰ ὁ	δράσας	αὐτὰ ξυγχωροίη ὅτι οὐ καλὰ
[7, 4]	Ὀξυάρτου τοῦ Βακτρίου παῖς Ῥωξάνη.	Δρύπετιν	δὲ Ἡφαιστίωνι δίδωσι, Δαρείου παῖδα
[7, 5]	ὅτι παραταξάμενος σὺν τῇ ὑπολειφθείσῃ	δυνάμει	πρὸς τοὺς νεωτερίζοντας τῶν τε
[7, 15]	ἐς ἀπορίαν βάλλοντες τοὺς ξὺν	δυνάμει	σφίσιν ἐπιχειροῦντας· ἀπελθόντων δὲ αὖθις
[7, 15]	τῆς ἐς τὸ ἔπειτα ἐσομένης	δυνάμεως	μαντεύσασθαι, τόν τε κόσμον τῶν
[7, 7]	στρατόπεδον, ἵνα Ἡφαιστίων αὐτῷ τὴν	δύναμιν	πᾶσαν ἔχων ἐστρατοπεδεύκει. ἐκεῖθεν δὲ
[7, 15]	κατὰ κώμας νέμονται, ὁπότε προσάγοι	δύναμις	ἐς τὰ ἄκρα τῶν ὀρῶν
[7, 3]	ὑπὸ τῆς νόσου· οὐ μὴν	δυνηθῆναί	γε οὐδὲ τοῦ ἵππου ἐπιβῆναι,
[7, 17]	ἕω ἄγειν· ἀλλὰ οὐ γὰρ	δυνηθῆναι	ὑπὸ δυσχωρίας οὕτως ἐλάσαι ξὺν
[7, 20]	ἐνοικισθῆναι καὶ ταύτας γενέσθαι εὐδαίμονας.	Δύο	δὲ νῆσοι κατὰ τὸ στόμα
[7, 28]	Ἡγησίου ἄρχοντος Ἀθήνησιν· ἐβίω δὲ	δύο	καὶ τριάκοντα ἔτη καὶ τοῦ
[7, 20]	δὲ κατέχει ὅτι ἤκουεν Ἄραβας	δύο	μόνον τιμᾶν θεούς, τὸν Οὐρανόν
[7, 19]	ἐκ Φοινίκης ἀνακεκομισμένον, πεντήρεις μὲν	δύο	τῶν ἐκ Φοινίκων, τετρήρεις δὲ
[7, 21]	τῆς χιόνος ἀμφὶ Πλειάδων μάλιστα	δύσιν	ὀλίγος τε ὁ Εὐφράτης ῥέει
[7, 16]	ἔφασαν οἱ Χαλδαῖοι, μὴ πρὸς	δυσμὰς	ἀφορῶν αὐτὸς μηδὲ τὴν στρατιὰν
[7, 17]	πόλεως τὸ μέρος τὸ ἐς	δυσμὰς	τετραμμένον, ὡς ταύτῃ ἐπιστρέψαντα πρὸς
[7, 17]	τῇ στρατιᾷ, ὅτι τὰ ἀπὸ	δυσμῶν	τῆς πόλεως εἰσιόντι, εἰ ταύτῃ
[7, 15]	ἐμποδὼν ἐγένετο αὐτῷ οὔτε αἱ	δυσχωρίαι,	οὔτε αὐτῷ οὔτε Πτολεμαίῳ τῷ
[7, 16]	δὲ οὐδὲ τοῦτο εὐμαρὲς διὰ	δυσχωρίαν	ξυνέβη· ἀλλὰ ἦγε γὰρ αὐτὸν
[7, 17]	ἀλλὰ οὐ γὰρ δυνηθῆναι ὑπὸ	δυσχωρίας	οὕτως ἐλάσαι ξὺν τῇ στρατιᾷ,
[7, 23]	δὲ τῇ ἀρχῇ τῆς δεκάδος,	δώδεκα	δὲ Πέρσας, τοὺς μὲν Μακεδόνας
[7, 28]	ὡς λέγει Ἀριστόβουλος· ἐβασίλευσε δὲ	δώδεκα	ἔτη καὶ τοὺς ὀκτὼ τούτους
[7, 23]	στρατευομένων ἔφερεν· ἐπὶ τούτοις δὲ	δώδεκα	Πέρσας καὶ τελευταῖον τῆς δεκάδος
[7, 19]	τετρήρεις δὲ τρεῖς, τριήρεις δὲ	δώδεκα,	τριακοντόρους δὲ ἐς τριάκοντα· ταύτας
[7, 5]	τάλαντα δισμύρια. Ἔδωκεν δὲ καὶ	δῶρα	ἄλλοις ἄλλα, ὅπως τις κατ´
[7, 4]	ὑπὲρ τοὺς μυρίους, καὶ τούτοις	δωρεαὶ	Ἀλεξάνδρου ἐδόθησαν ἐπὶ τοῖς γάμοις.