Livre, Chapitre |
[7, 16] |
τὸ
ἔπος
Εὐριπίδῃ
ὧδε·
Μάντις
|
δ´ |
ἄριστος
ὅστις
εἰκάζει
καλῶς.
σὺ |
[7, 19] |
ἄρα
τῇ
Ἀλεξάνδρου
ἐθειάσθη.
~Παρελθόντι
|
δ´ |
αὐτῷ
ἐς
Βαβυλῶνα
πρεσβεῖαι
παρὰ
|
[7, 11] |
ἱκετηρίας
ταύτας
τῷ
βασιλεῖ,
αὐτοὶ
|
δ´ |
ἐβόων
πρὸ
τῶν
θυρῶν
ἑστηκότες |
[7, 19] |
ἕκαστοι
πρεσβευόμενοι
οὐκ
ἀναγέγραπται,
δοκεῖν
|
δ´ |
ἔμοιγε
αἱ
πολλαὶ
στεφανούντων
τε |
[7, 10] |
πλείστων
οἴκοι
ἑστᾶσιν,
οἱ
γονεῖς
|
δ´ |
ἔντιμοί
εἰσι
λειτουργίας
τε
ξυμπάσης |
[7, 25] |
τοῦ
πλοῦ
αὖθις
παραγγέλλειν.
τῇ
|
δ´ |
ἐπιούσῃ
μόγις
ἐκκομισθῆναι
πρὸς
τὰ |
[7, 3] |
μὲν
αὐτῷ
ἐπὶ
πολύ·
ὡς
|
δ´ |
οὐχ
ἡττησόμενον
ἑώρα,
ἀλλὰ
ἄλλως |
[7, 28] |
καὶ
ὁπλίσαι
τε
καὶ
κοσμῆσαι
|
δαημονέστατος· |
καὶ
τὸν
θυμὸν
τοῖς
στρατιώταις |
[7, 20] |
πόντῳ,
ἐς
ἥντινα
Ἴκαρον
τὸν
|
Δαιδάλου |
τακέντος
τοῦ
κηροῦ
ὅτῳ
προσήρτητο |
[7, 16] |
ἦγε
γὰρ
αὐτὸν
ταύτῃ
τὸ
|
δαιμόνιον |
ᾗ
παρελθόντα
ἐχρῆν
ἤδη
τελευτῆσαι. |
[7, 11] |
πολλῶν
βοώντων
καὶ
αὐτῷ
προχεῖται
|
δάκρυα. |
καὶ
ὁ
μὲν
ἀνήγετο
ὥς |
[7, 12] |
ξύμπαντας
αὐτός
τε
δακρύων
καὶ
|
δακρύοντας |
ἐκείνους
ἀπὸ
οὗ
ἀπήλλαξε.
Κρατερῷ
|
[7, 12] |
δὴ
ἀσπασάμενος
ξύμπαντας
αὐτός
τε
|
δακρύων
|
καὶ
δακρύοντας
ἐκείνους
ἀπὸ
οὗ |
[7, 2] |
ὅτου
ὁμιληταὶ
οἱ
ἄλλοι
ἦσαν,
|
Δάνδαμις |
ὄνομα,
οὔτε
αὐτὸς
ἔφη
παρ´ |
[7, 9] |
ὑπὸ
Φιλίππου
ἐς
πεντακόσια
τάλαντα,
|
δανεισάμενος |
ἐπὶ
τούτοις
αὐτὸς
ἄλλα
ὀκτακόσια |
[7, 4] |
δὲ
Ἀμαστρίνην
τὴν
Ὀξυάτρου
τοῦ
|
Δαρείου |
ἀδελφοῦ
παῖδα·
Περδίκκᾳ
δὲ
τὴν |
[7, 4] |
τῶν
ἑταίρων·
αὐτὸς
μὲν
τῶν
|
Δαρείου |
θυγατέρων
τὴν
πρεσβυτάτην
Βαρσίνην
ἠγάγετο, |
[7, 4] |
Ῥωξάνη.
Δρύπετιν
δὲ
Ἡφαιστίωνι
δίδωσι,
|
Δαρείου |
παῖδα
καὶ
ταύτην,
ἀδελφὴν
τῆς |
[7, 9] |
τῇ
ἵππῳ
τοὺς
σατράπας
τοὺς
|
Δαρείου |
τήν
τε
Ἰωνίαν
πᾶσαν
τῇ
|
[7, 20] |
τοῦ
ποταμοῦ,
μικροτέρα
αὕτη
καὶ
|
δασεῖα |
ὕλῃ
παντοίᾳ·
εἶναι
δὲ
ἐν |
[7, 10] |
περιφανὴς
δὲ
ὁ
τάφος,
χαλκαῖ
|
δὲ |
αἱ
εἰκόνες
τῶν
πλείστων
οἴκοι
|
[7, 26] |
καὶ
τοῖν
ὀφθαλμοῖν
ἐπισημαίνοντα.
λέγουσι
|
δὲ |
αἱ
ἐφημερίδες
αἱ
βασίλειοι
ἐν |
[7, 13] |
πεντεκαίδεκα
μυριάδας
τῶν
ἵππων,
τότε
|
δὲ |
Ἀλέξανδρον
οὐ
πολὺ
πλείονας
τῶν |
[7, 4] |
περ
ἐθέλοι
ἐξεργάσασθαι.
~Ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
Ἀλέξανδρος
Ἀτροπάτην
μὲν
ἐπὶ
τὴν
|
[7, 19] |
ἐπέπρακτο
Ἄραψιν
ἐς
αὐτόν·
τὸ
|
δὲ |
ἀληθές,
ὥς
γέ
μοι
δοκεῖ, |
[7, 9] |
καὶ
Μίλητον
εἷλον
πολιορκίᾳ·
τὰ
|
δὲ |
ἄλλα
πάντα
ἑκόντα
προσχωρήσαντα
λαβὼν |
[7, 7] |
τὰς
ἐκβολὰς
τοῦ
Τίγρητος·
αἱ
|
δὲ |
ἄλλαι
αὐτῷ
νῆες
ἀνακομισθεῖσαι
κατὰ |
[7, 4] |
ξυμπάσαις
ἐπέδωκεν
Ἀλέξανδρος.
καὶ
ὅσοι
|
δὲ |
ἄλλοι
ἠγμένοι
ἦσαν
Μακεδόνες
τῶν |
[7, 19] |
τῇ
χώρᾳ
τῶν
Ἀσσυρίων,
τῶν
|
δὲ |
ἄλλων
ὅσα
ἐς
ναυπηγίαν
ἀπόρως
|
[7, 25] |
παρασκευάζεσθαι
ἐς
τετάρτην
ἡμέραν,
τοὺς
|
δὲ |
ἅμα
οἷ
πλέοντας
ὡς
εἰς |
[7, 4] |
γενέσθαι
τοὺς
Ἡφαιστίωνος
παῖδας·
Κρατερῷ
|
δὲ |
Ἀμαστρίνην
τὴν
Ὀξυάτρου
τοῦ
Δαρείου |
[7, 7] |
τὴν
θάλασσαν
τὴν
Περσικήν,
αὐτὸς
|
δὲ |
ἀναπλεύσαντος
αὐτῷ
τοῦ
ναυτικοῦ
ἐς |
[7, 12] |
ἐς
τὰ
πολέμια
κοσμούμενοι,
γενομένους
|
δὲ |
ἄνδρας
ἄξειν
αὐτὸς
ἐς
Μακεδονίαν |
[7, 19] |
τιμήσας
ἀποπέμψαι
ὀπίσω
λέγεται.
ὅσους
|
δὲ |
ἀνδριάντας
ἢ
ὅσα
ἀγάλματα
ἢ |
[7, 1] |
ἐστιν
ἐφ´
ὅτῳ
βεβήκαμεν·
σὺ
|
δὲ |
ἄνθρωπος
ὢν
παραπλήσιος
τοῖς
ἄλλοις, |
[7, 23] |
ἄρχοντι
πολλῆς
μὲν
χώρας,
πολλῶν
|
δὲ |
ἀνθρώπων
ἐκ
βασιλέως
μεγάλου
ἐπεσταλμένον, |
[7, 13] |
τῶν
Μακεδόνων
ἢ
βαρβάρων·
κελεῦσαι
|
δὲ |
ἀπαγγεῖλαι
πρὸς
τὴν
βασίλισσαν
σφῶν |
[7, 2] |
ἐξαρκεῖν
φέρουσαν
τὰ
ὡραῖα,
ἀποθανόντα
|
δὲ |
ἀπαλλαγήσεσθαι
οὐκ
ἐπιεικοῦς
ξυνοίκου
τοῦ |
[7, 2] |
δεῖσθαι
οὐδενός,
ἀπὸ
τοῦ
ἡλίου
|
δὲ |
ἀπελθεῖν
ἐκέλευσεν
αὐτόν
τε
καὶ |
[7, 22] |
ἐς
τὸ
ὕδωρ,
τὸ
διάδημα
|
δὲ
|
ἀπενεχθὲν
πρὸς
τῆς
πνοῆς
σχεθῆναι |
[7, 12] |
Πολυπέρχοντα
ὁμοῦ
τῷ
Κρατερῷ,
δεύτερον
|
δὲ |
ἀπὸ
Κρατεροῦ
ἡγεμόνα,
ὡς
εἴ
|
[7, 16] |
Βαβυλῶνα
ἐν
τῷ
τότε.
τὸν
|
δὲ |
ἀποκρίνασθαι
αὐτοῖς
λόγος
τοῦ
Εὐριπίδου |
[7, 17] |
ἔτι
τοῦ
πάλαι
ὄντος.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἀποστάντος
αὐτοῦ
μαλθακῶς
ἀνθήψαντο
τοῦ |
[7, 24] |
ἐς
τὰς
Μακεδονικὰς
τάξεις·
διψήσαντα
|
δὲ |
ἀποχωρῆσαι
ἐκ
τῆς
ἕδρας
καταλιπόντα |
[7, 10] |
ἐγένετο,
τοσαῦτα
μὲν
μισθοφορούντων,
τοσαῦτα
|
δὲ |
ἁρπαζόντων,
ὁπότε
ἐκ
πολιορκίας
ἁρπαγὴ
|
[7, 4] |
παῖδας
τῷ
μὲν
Ἀρτακάμαν,
τῷ
|
δὲ |
Ἄρτωνιν·
Νεάρχῳ
δὲ
τὴν
Βαρσίνης
|
[7, 9] |
τὴν
ἐργασίαν
ἀδεῆ
παρέσχε,
Θεσσαλῶν
|
δὲ |
ἄρχοντας,
οὓς
πάλαι
ἐτεθνήκειτε
τῷ |
[7, 15] |
ξὺν
δυνάμει
σφίσιν
ἐπιχειροῦντας·
ἀπελθόντων
|
δὲ |
αὖθις
εἰς
τὸ
λῃστεύειν
τρεπόμενοι |
[7, 7] |
δύναμιν
πᾶσαν
ἔχων
ἐστρατοπεδεύκει.
ἐκεῖθεν
|
δὲ |
αὖθις
ἔπλει
ἐς
Ὦπιν,
πόλιν |
[7, 25] |
ταῦτα
πράξαντα
δειπνῆσαι
ὀλίγον·
κομισθέντα
|
δὲ
|
αὖθις
ἐς
τὴν
καμάραν
πυρέσσειν |
[7, 20] |
κατ´
οὖρον
θεούσῃ
νηΐ·
Τύλος
|
δὲ |
αὐτῇ
εἶναι
ὄνομα·
μεγάλη
δὲ |
[7, 27] |
ἐκόμισε
καὶ
τοῦτο
ἀνέγραψαν.
δοῦναι
|
δὲ |
αὐτὸ
Ἰόλλαν
τὸν
ἀδελφὸν
τὸν |
[7, 26] |
ὅτι
τεθνηκέναι
ἤδη
ἐξηγγέλλετο,
ἐπικρύπτεσθαι
|
δὲ |
αὐτοῦ
ἐτόπαζον
πρὸς
τῶν
σωματοφυλάκων |
[7, 21] |
ἐπιστρέψαι
ὀπίσω
λέγεται.
~Ἐν
ᾧ
|
δὲ |
αὐτῷ
ἐναυπηγοῦντο
μὲν
αἱ
τριήρεις, |
[7, 24] |
κοιτῶνα
εἰσὶν
οἳ
ἀνέγραψαν·
Μήδιον
|
δὲ |
αὐτῷ
ἐντυχόντα,
τῶν
ἑταίρων
ἐν
|
[7, 15] |
ἐς
ὅ
τι
ὁρμήσειε.
Κατιόντι
|
δὲ |
αὐτῷ
ἐς
Βαβυλῶνα
Λιβύων
τε |
[7, 6] |
τοὺς
ἄλλους
τοὺς
σωματοφύλακας.
~Ἧκον
|
δὲ |
αὐτῷ
καὶ
οἱ
σατράπαι
οἱ |
[7, 23] |
Περσίδι
μαχιμώτατα
εἶναι
ἐξηγγέλλετο.
ἧκε
|
δὲ |
αὐτῷ
καὶ
Φιλόξενος
στρατιὰν
ἄγων |
[7, 4] |
φθειρόμενον.
καὶ
αἱ
ἐν
Γαδρωσίοις
|
δὲ |
αὐτῷ
ξυμφοραὶ
ξυνενεχθεῖσαι
ἔτι
μᾶλλον |
[7, 18] |
ὑπὲρ
αὐτοῦ
τῆς
σωτηρίας.
ἀντεπιστεῖλαι
|
δὲ |
αὐτῷ
Πειθαγόραν
πυνθανόμενον
τίνα
μάλιστα |
[7, 19] |
ἡ
χώρα
αὕτη
γενέσθαι.
ἦν
|
δὲ |
αὐτῷ
τοῦ
ναυτικοῦ
ἡ
παρασκευὴ |
[7, 26] |
βασιλέως
βιάσασθαι
ἰδεῖν
Ἀλέξανδρον.
τὸν
|
δὲ |
ἄφωνον
μὲν
εἶναι
λέγουσι
παραπορευομένης |
[7, 5] |
ἢ
τὸ
παύσασθαι
ὀφείλοντας.
λέγεται
|
δὲ
|
γενέσθαι
ἡ
δόσις
αὕτη
τῇ |
[7, 18] |
χρήσασθαι
ἐθέλοι
τῇ
μαντείᾳ.
τὸν
|
δὲ |
γράψαι
αὖθις
ὅτι
τόν
τε
|
[7, 2] |
τὴν
παρὰ
σφίσιν
εὐδαιμονίαν
ὁ
|
δὲ |
δεσπότην
ἄλλον
ἢ
τὸν
θεὸν |
[7, 3] |
θεραπευόντων
αὐτὸν
ἐπὶ
σοφίᾳ·
τῶν
|
δὲ |
δὴ
ἐκπωμάτων
ἢ
στρωμάτων
ὅσα
|
[7, 14] |
πρεσβείας
ἀπὸ
τῆς
Ἑλλάδος,
εἶναι
|
δὲ |
δὴ
ἐν
τούτοις
Ἐπιδαυρίων
πρέσβεις· |
[7, 16] |
κατέχει.
μέγιστοι
μὲν
οὗτοι·
πολλοὶ
|
δὲ |
δὴ
καὶ
ἄλλοι
ἔς
τε |
[7, 10] |
ἐξ
ἐμοῦ
τιμῆς
ἀθάνατα.
ὅστις
|
δὲ |
δὴ
καὶ
ἀπέθανεν,
εὐκλεὴς
μὲν |
[7, 30] |
οὐκ
ἀνθρωπίνη
οὖσα,
καὶ
νῦν
|
δὲ |
διὰ
τοσούτου
ἄλλοι
χρησμοὶ
ἐπὶ |
[7, 12] |
τῶν
Ἑλλήνων
τῆς
ἐλευθερίας·
Ἀντίπατρον
|
δὲ |
διαδόχους
τοῖς
ἀποπεμπομένοις
ἄγειν
Μακεδόνας |
[7, 2] |
ἐρόμενος
εἴ
του
δέοιτο·
ὁ
|
δὲ |
Διογένης
ἄλλου
μὲν
ἔφη
δεῖσθαι |
[7, 14] |
διηνέχθη
πρὸς
Ἡφαιστίωνα·
καὶ
τοῦτο
|
δὲ |
δρᾶσαι,
τῷ
Ἀλεξάνδρῳ
ὡς
μὴ |
[7, 28] |
ἐπὶ
Ἡγησίου
ἄρχοντος
Ἀθήνησιν·
ἐβίω
|
δὲ |
δύο
καὶ
τριάκοντα
ἔτη
καὶ
|
[7, 28] |
ὀκτώ,
ὡς
λέγει
Ἀριστόβουλος·
ἐβασίλευσε
|
δὲ |
δώδεκα
ἔτη
καὶ
τοὺς
ὀκτὼ
|
[7, 23] |
τιμῇ
στρατευομένων
ἔφερεν·
ἐπὶ
τούτοις
|
δὲ |
δώδεκα
Πέρσας
καὶ
τελευταῖον
τῆς |
[7, 19] |
Φοινίκων,
τετρήρεις
δὲ
τρεῖς,
τριήρεις
|
δὲ |
δώδεκα,
τριακοντόρους
δὲ
ἐς
τριάκοντα· |
[7, 21] |
τοῦ
Εὐφράτου
ὁ
ῥοῦς,
ταύτῃ
|
δὲ |
ἔγνω
βεβαίως
ἀποκλεῖσαι
τὴν
ἐκβολήν· |
[7, 4] |
παρεκαθέζοντο
ἑκάστη
τῷ
ἑαυτῆς·
οἱ
|
δὲ |
ἐδεξιώσαντό
τε
αὐτὰς
καὶ
ἐφίλησαν· |
[7, 12] |
ἑκάστῳ
ὑπὲρ
τὴν
μισθοφοράν·
παῖδες
|
δὲ |
εἴ
τῳ
ἦσαν
ἐκ
τῶν |
[7, 20] |
δὲ
αὐτῇ
εἶναι
ὄνομα·
μεγάλη
|
δὲ |
εἶναι
καὶ
οὔτε
τραχεῖα
ἡ |
[7, 18] |
ἐπέστειλεν
πρὸς
τὸν
ἀδελφόν·
τὸν
|
δὲ |
εἰπεῖν
ὅτι
ἄλοβόν
οἱ
τὸ |
[7, 21] |
Πολλακόπας}
ἐκ
τοῦ
Εὐφράτου,
οὐχὶ
|
δὲ |
ἐκ
πηγῶν
τις
ἀνίσχων
ποταμός. |
[7, 9] |
τῶν
διφθερῶν
φορεῖν
ἔδωκεν,
κατήγαγε
|
δὲ |
ἐκ
τῶν
ὀρῶν
ἐς
τὰ |
[7, 19] |
περ
σὺν
Νεάρχῳ
ἦν,
τὸ
|
δὲ |
ἐκ
Φοινίκης
ἀνακεκομισμένον,
πεντήρεις
μὲν |
[7, 9] |
καὶ
ἔθεσι
χρηστοῖς
ἐκόσμησεν.
αὐτῶν
|
δὲ
|
ἐκείνων
τῶν
βαρβάρων,
ὑφ´
ὧν |
[7, 22] |
Ἀλέξανδρος
τῆς
προθυμίας
ἕνεκα,
ἀποτεμεῖν
|
δὲ
|
ἐκέλευσε
τὴν
κεφαλήν,
τῶν
μάντεων |
[7, 11] |
ἀνήγετο
ὥς
τι
ἐρῶν,
οἱ
|
δὲ |
ἔμενον
λιπαροῦντες.
καί
τις
αὐτῶν |
[7, 20] |
καὶ
δασεῖα
ὕλῃ
παντοίᾳ·
εἶναι
|
δὲ |
ἐν
αὐτῇ
καὶ
ἱερὸν
Ἀρτέμιδος |
[7, 19] |
τῆς
Κελκέας
τὸ
ἕδος.
Κατέλαβε
|
δὲ |
ἐν
Βαβυλῶνι,
ὡς
λέγει
Ἀριστόβουλος, |
[7, 17] |
τῆς
Ἑλλάδος
ὀπίσω
ἀπενόστησεν·
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ἐν
νῷ
εἶχεν
ἀνοικοδομεῖν
οἱ |
[7, 23] |
τοὺς
αὐτῷ
ξυνταχθέντας.
καὶ
πρεσβεῖαι
|
δὲ |
ἐν
τούτῳ
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος |
[7, 15] |
τούτου
τὸν
βίον
ποιοῦνται.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ἐξεῖλεν
αὐτῶν
τὸ
ἔθνος
καίπερ |
[7, 14] |
ἐκείνῃ
τῇ
ἡμέρᾳ
γυμνικός·
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἐξηγγέλλετο
Ἀλεξάνδρῳ
ὅτι
κακῶς
ἔχοι |
[7, 5] |
ὅτῳ
πολυτελὴς
ἡ
δίαιτα.
ὡς
|
δὲ |
ἐξήγγελτο
ὅτι
οὐκ
ἀπογράφουσι
σφᾶς |
[7, 18] |
μὲν
τῷ
τότε
ἀμεληθῆναι,
ὕστερον
|
δέ, |
ἐπειδὴ
ἐτελεύτησεν
ἐν
Βαβυλῶνι
Ἀλέξανδρος, |
[7, 25] |
αὐτοῦ,
ὅτι
ἤδη
ἐπύρεσσεν.
ἐκκομισθέντα
|
δὲ |
ἐπὶ
κλίνης
πρὸς
τὰ
ἱερὰ
|
[7, 18] |
μὲν
ἐπὶ
τῷ
Ἡφαιστίωνι·
ὡς
|
δὲ
|
ἐπὶ
τοῦ
ἥπατος
τοῦ
ἱερείου |
[7, 11] |
ἐς
τὸ
στρατόπεδον
ἀπῄεσαν.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ἐπὶ
τούτοις
θυσίαν
τε
θύει
|
[7, 12] |
τε
καὶ
μητράσιν
αὐτῶν·
αὐτὸς
|
δὲ |
ἐπιμελήσεσθαι
ὡς
ἐκτρέφοιντο
Μακεδονικῶς
τά |
[7, 21] |
τὸ
ὕδωρ
ἐπὶ
μέγα.
ὅτι
|
δὲ |
ἐπιπολῆς
ἐστιν
αὐτῷ
καὶ
ὑψηλὸς |
[7, 22] |
ἐν
τοῖς
ἕλεσι
δεδομημένους.
ὡς
|
δὲ |
ἔπλει
Ἀλέξανδρος
κατὰ
τὰ
ἕλη, |
[7, 4] |
παῖδας
ἐς
ὀγδοήκοντα.
οἱ
γάμοι
|
δὲ |
ἐποιήθησαν
νόμῳ
τῷ
Περσικῷ·
θρόνοι |
[7, 30] |
Ἀλέξανδρον
οὐκ
αἰσχύνομαι
θαυμάζων·
τὰ
|
δὲ |
ἔργα
ἐκεῖνα
ἐκάκισα
ἀληθείας
τε |
[7, 23] |
μὲν
τοῦ
ναυτικοῦ
ἀπεπειρᾶτο,
πολλαὶ
|
δὲ |
ἔριδες
αὐτῷ
τῶν
τριήρων
καὶ |
[7, 14] |
πάντων
δὴ
ἀνθρώπων
φιλτάτῳ,
οἱ
|
δὲ |
ἐς
αἰσχύνην
μᾶλλόν
τι
ὡς |
[7, 23] |
δοκεῖ
ἰέναι
ἐς
ἀμφίλογον.
~Ἐπανελθὼν
|
δὲ |
ἐς
Βαβυλῶνα
καταλαμβάνει
Πευκέσταν
ἥκοντα |
[7, 29] |
πρόσθεν
πλημμεληθεῖσιν
ἀχθόμενος
φαίνοιτο.
ὅτι
|
δὲ |
ἐς
θεὸν
τὴν
γένεσιν
τὴν |
[7, 1] |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ
ΒΙΒΛΙΟΝ
ΕΒΔΟΜΟΝ.
~Ὡς
|
δὲ |
ἐς
Πασαργάδας
τε
καὶ
ἐς |
[7, 8] |
παραλύει
μὲν
τῆς
στρατιᾶς,
ἀποπέμπει
|
δὲ |
ἐς
τὰ
σφέτερα
ἤθη,
ἐπιδώσει |
[7, 19] |
ἔχειν
τὴν
γῆν
ταύτην·
πληρώματα
|
δὲ |
ἐς
τὰς
ναῦς
καὶ
τὰς |
[7, 8] |
τῶν
Περσῶν
τὰ
σπουδάσματα.
~Ὡς
|
δὲ |
ἐς
τὴν
Ὦπιν
ἀφίκετο,
συναγαγὼν |
[7, 19] |
τρεῖς,
τριήρεις
δὲ
δώδεκα,
τριακοντόρους
|
δὲ |
ἐς
τριάκοντα·
ταύτας
ξυντμηθείσας
κομισθῆναι |
[7, 24] |
τὰς
κλίνας,
περὶ
τῷ
θρόνῳ
|
δὲ |
ἑστηκότας
τοὺς
εὐνούχους,
καὶ
γὰρ |
[7, 20] |
καλεῖσθαι,
τὸ
δὲ
Ἰκάριον.
ἡ
|
δὲ |
ἑτέρα
νῆσος
ἀπέχειν
μὲν
ἀπὸ
|
[7, 14] |
ὅπλα
Ἡφαιστίωνι
ἀνέθεσαν
ἀποθανόντι·
πρῶτον
|
δὲ |
Εὐμενῆ
ἄρξαι
τοῦ
σοφίσματος,
ὅντινα |
[7, 28] |
ἡδονὰς
τὰς
αὑτοῦ
φειδωλότατος,
ἐς
|
δὲ |
εὐποιΐαν
τῶν
πέλας
ἀφθονώτατος.
~Εἰ |
[7, 7] |
τὴν
χώραν
οὐδαμῇ
παρέχει.
ὁ
|
δὲ |
Εὐφράτης
μετέωρός
τε
ῥεῖ
καὶ |
[7, 23] |
θέμις
ὁ
Ἄμμων
λέγει.
ὁ
|
δὲ |
ἔχαιρέ
τε
τῇ
μαντείᾳ
καὶ |
[7, 10] |
καὶ
τὴν
Ὠρειτῶν
γῆν,
περιπεπλευκότος
|
δὲ |
ἤδη
αὐτῷ
τοῦ
ναυτικοῦ
τὴν |
[7, 4] |
θυγατέρων
τὴν
νεωτάτην
Παρύσατιν.
ἤδη
|
δὲ |
ἦν
αὐτῷ
ἠγμένη
καὶ
ἡ |
[7, 1] |
ἐφ´
ἧς
βεβηκότες
ἦσαν.
ὡς
|
δὲ
|
ἤρετο
Ἀλέξανδρος
δι´
ἑρμηνέων
ὅ |
[7, 5] |
τῆς
νεὼς
τῆς
βασιλικῆς·
ἔτι
|
δὲ
|
Ἡφαιστίωνα
καὶ
τοὺς
ἄλλους
τοὺς |
[7, 4] |
τοῦ
Βακτρίου
παῖς
Ῥωξάνη.
Δρύπετιν
|
δὲ |
Ἡφαιστίωνι
δίδωσι,
Δαρείου
παῖδα
καὶ |
[7, 18] |
ἡμέρᾳ
ἢ
τελευτῆσαι
Ἡφαιστίωνα.
αὖθις
|
δὲ |
θύεσθαι
τὸν
Πειθαγόραν
ἐπὶ
τῷ
|
[7, 3] |
ἄνδρας,
τοὺς
μὲν
ὡπλισμένους,
τοὺς
|
δὲ |
θυμιάματα
παντοῖα
τῇ
πυρᾷ
ἐπιφέροντας· |
[7, 14] |
Ἀμαζόνων
κόσμον
ἐσταλμένας.
~Ἐν
Ἐκβατάνοις
|
δὲ |
θυσίαν
τε
ἔθυσεν
Ἀλέξανδρος,
ὥσπερ |
[7, 16] |
ταύτην
τὴν
θάλασσαν,
διὰ
Σκυθῶν
|
δὲ |
Ἰαξάρτης·
καὶ
τὸν
Ἀράξην
δὲ |
[7, 9] |
καὶ
τὸ
διάδημα
τοῦτο;
κέκτημαι
|
δὲ |
ἰδίᾳ
οὐδέν,
οὐδὲ
ἔχει
τις
|
[7, 20] |
τὴν
μὲν
Ἴκαρον
καλεῖσθαι,
τὸ
|
δὲ |
Ἰκάριον.
ἡ
δὲ
ἑτέρα
νῆσος |
[7, 3] |
ᾄδοντα
τῇ
Ἰνδῶν
γλώσσῃ.
οἱ
|
δὲ |
Ἰνδοὶ
λέγουσιν
ὅτι
ὕμνοι
θεῶν |
[7, 13] |
τοῖς
μάλιστα
μνήμην
ἐποιήσαντο.
εἰ
|
δὲ |
ἱππικὰς
δή
τινας
γυναῖκας
Ἀτροπάτης |
[7, 27] |
ὁρᾷ
ἐφ´
αὑτῷ
ἐσόμενον.
~Πολλὰ
|
δὲ |
καὶ
ἄλλα
οἶδα
ἀναγεγραμμένα
ὑπὲρ |
[7, 6] |
καὶ
Ἀραχωτῶν
ἱππεῖς
καὶ
Ζαραγγῶν
|
δὲ
|
καὶ
Ἀρείων
καὶ
Παρθυαίων
καὶ |
[7, 15] |
ἁπάσης
καὶ
θαλάσσης
κύριον.
Ἄριστος
|
δὲ
|
καὶ
Ἀσκληπιάδης
τῶν
τὰ
Ἀλεξάνδρου |
[7, 1] |
οὔτε
μέλει
ἔμοιγε
εἰκάζειν,
ἐκεῖνο
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸς
ἄν
μοι
δοκῶ |
[7, 4] |
τῇ
αὐτῇ
γνώμῃ
ἐξεργάσασθαι.
Ὁ
|
δὲ |
καὶ
γάμους
ἐποίησεν
ἐν
Σούσοις |
[7, 5] |
στρατιᾷ
ἐς
τάλαντα
δισμύρια.
Ἔδωκεν
|
δὲ |
καὶ
δῶρα
ἄλλοις
ἄλλα,
ὅπως |
[7, 3] |
παντοῖα
τῇ
πυρᾷ
ἐπιφέροντας·
οἱ
|
δὲ |
καὶ
ἐκπώματα
χρυσᾶ
καὶ
ἀργυρᾶ
|
[7, 23] |
στρατιὰν
Περσῶν
ἐς
δισμυρίους·
ἦγε
|
δὲ |
καὶ
Κοσσαίων
καὶ
Ταπούρων
οὐκ |
[7, 23] |
Πέρσας
τοὺς
μὲν
τοξότας,
τοὺς
|
δὲ |
καὶ
μεσάγκυλα
ἔχοντας.
Ἐν
τούτῳ |
[7, 27] |
ὀλίγῳ
πρόσθεν
τῆς
τελευτῆς·
οἱ
|
δὲ |
καὶ
Μήδιον
μετασχεῖν
τοῦ
ἔργου, |
[7, 6] |
ἔχαιρεν
Ἀλέξανδρος,
καὶ
οἱ
Βακτρίων
|
δὲ |
καὶ
οἱ
Σογδιανῶν
καὶ
Ἀραχωτῶν |
[7, 27] |
δὲ
ὁ
Ἀντιπάτρου
ἐκόμισεν·
οἱ
|
δὲ
|
καὶ
ὅτι
ἐν
ἡμιόνου
ὁπλῇ |
[7, 23] |
ἐπὶ
μεγάλοις
μεγάλως
διεσπουδάζετο.
ἐκεῖνα
|
δὲ |
καὶ
πάνυ
μέμφομαι.
ἢν
γὰρ |
[7, 23] |
καὶ
στέφανοι
τῶν
νικώντων.
Ἧκον
|
δὲ |
καὶ
παρὰ
Ἄμμωνος
οἱ
θεωροὶ |
[7, 10] |
καὶ
Ἀραχωτοὺς
καὶ
Δράγγας,
κεκτημένον
|
δὲ |
καὶ
Παρθυαίους
καὶ
Χορασμίους
καὶ |
[7, 25] |
διατρίβειν
κατὰ
τὴν
αὐλήν,
χιλιάρχας
|
δὲ |
καὶ
πεντακοσιάρχας
πρὸ
τῶν
θυρῶν. |
[7, 14] |
Βαβυλῶνι
ἀπὸ
ταλάντων
μυρίων,
οἱ
|
δὲ
|
καὶ
πλειόνων
ἀνέγραψαν·
καὶ
ὅτι |
[7, 20] |
μὲν
ὅρμους
τῷ
ναυτικῷ,
παρασχεῖν
|
δὲ |
καὶ
πόλεις
ἐνοικισθῆναι
καὶ
ταύτας |
[7, 12] |
Μακεδόνας
τῶν
ἀκμαζόντων
ἐκέλευσεν.
ἔστειλε
|
δὲ |
καὶ
Πολυπέρχοντα
ὁμοῦ
τῷ
Κρατερῷ, |
[7, 3] |
τὸν
Λάγου
τὸν
σωματοφύλακα.
οἱ
|
δὲ |
καὶ
πομπήν
τινα
προπομπεῦσαι
αὐτοῦ |
[7, 7] |
οἱ
παρ´
ἑκάτερα
ᾠκισμένοι,
τὰς
|
δὲ |
καὶ
πρὸς
καιρὸν
ποιοῦνται,
ὁπότε
|
[7, 26] |
Ἀριστοβούλῳ
οὔτε
Πτολεμαίῳ
ἀναγέγραπται.
οἱ
|
δὲ
|
καὶ
τάδε
ἀνέγραψαν,
ἐρέσθαι
μὲν |
[7, 1] |
καὶ
τὴν
ταύτῃ
θάλασσαν.
οἱ
|
δὲ |
καὶ
τάδε
ἀνέγραψαν,
ὅτι
ἐπενόει |
[7, 12] |
ἀπονόστησιν
τὴν
οἴκαδε
ξυμβαίνοντος.
ἐπέδωκεν
|
δὲ |
καὶ
τάλαντον
ἑκάστῳ
ὑπὲρ
τὴν |
[7, 14] |
παιδὸς
φιλοτιμία
αὐτῷ
ἦν·
οἱ
|
δὲ |
καί,
τὸ
ἅρμα
ἐφ´
ὅτῳ |
[7, 4] |
Σπιταμένους
τοῦ
Βακτρίου
παῖδα·
ὡσαύτως
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἑταίροις
τὰς |
[7, 25] |
λούσασθαι
καὶ
λουσάμενον
θῦσαι.
Νεάρχῳ
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἡγεμόσι
παραγγεῖλαι |
[7, 25] |
κατακεῖσθαι
διαμυθολογοῦντα
πρὸς
Μήδιον·
παραγγεῖλαι
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
ἡγεμόσιν
ἀπαντῆσαι
ἕωθεν. |
[7, 14] |
ἐρρῖφθαι
ἐπὶ
τῷ
σώματι·
οἱ
|
δὲ |
καί,
τὸν
ἰατρὸν
Γλαυκίαν
ὅτι |
[7, 13] |
καὶ
ἀντὶ
ἀσπίδων
πέλτας·
οἱ
|
δὲ |
καὶ
τὸν
μαστὸν
λέγουσιν
ὅτι |
[7, 4] |
ἐκπέμπει
παρελθὼν
ἐς
Σοῦσα,
Ἀβουλίτην
|
δὲ |
καὶ
τὸν
τούτου
παῖδα
Ὀξάθρην, |
[7, 24] |
τινα
οὖν
ἠμελημένων
ἀνθρώπων,
οἱ
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἐν
φυλακῇ
ἀδέσμῳ |
[7, 15] |
Ἑλλήνων
τε
καὶ
Μακεδόνων.
τοὺς
|
δὲ |
καὶ
ὑπὲρ
τῶν
ἐς
ἀλλήλους |
[7, 19] |
τοὺς
μὲν
μισθῷ
πείσων,
τοὺς
|
δὲ |
καὶ
ὠνησόμενος
ὅσοι
θαλάττιοι
ἄνθρωποι. |
[7, 30] |
τῆς
ἐς
τοὺς
ἑταίρους.
~Ὅστις
|
δὲ |
κακίζει
Ἀλέξανδρον,
μὴ
μόνον
ὅσα |
[7, 11] |
τὴν
ὑστεραίαν
ὤφθη.
τῇ
τρίτῃ
|
δὲ |
καλέσας
εἴσω
τῶν
Περσῶν
τοὺς |
[7, 20] |
πάντα
ἥκει
τὰ
ἀνθρώπεια,
Διόνυσον
|
δὲ |
κατὰ
δόξαν
τῆς
ἐς
Ἰνδοὺς |
[7, 16] |
ἐπελθόντων
τὰ
ἔθνη
ταῦτα,
οἱ
|
δὲ |
κατὰ
τὰ
ἐπέκεινα
τοῦ
κόλπου, |
[7, 25] |
ὡς
εἰς
πέμπτην
πλευσουμένους.
ἐκεῖθεν
|
δὲ
|
κατακομισθῆναι
ἐπὶ
τῆς
κλίνης
ὡς |
[7, 8] |
κελεύει
τὴν
ἐπὶ
θανάτῳ.
ὡς
|
δὲ |
κατεσιώπησαν
οἱ
ἄλλοι
ἐκπλαγέντες,
ἀναβὰς |
[7, 11] |
ἀρχῆς
Μακεδόσι
καὶ
Πέρσαις.
εἶναι
|
δὲ
|
κατέχει
λόγος
τοὺς
μετασχόντας
τῆς |
[7, 20] |
κτᾶσθαί
τι
ἀεὶ
Ἀλέξανδρος.
~Λόγος
|
δὲ |
κατέχει
ὅτι
ἤκουεν
Ἄραβας
δύο |
[7, 26] |
καὶ
Δημοφῶντα
καὶ
Πευκέσταν,
πρὸς
|
δὲ |
Κλεομένην
τε
καὶ
Μενίδαν
καὶ |
[7, 24] |
τὸν
θρόνον
τὸν
βασίλειον.
εἶναι
|
δὲ |
κλίνας
ἑκατέρωθεν
τοῦ
θρόνου
ἀργυρόποδας, |
[7, 4] |
τὴν
πρεσβυτάτην
Βαρσίνην
ἠγάγετο,
ὡς
|
δὲ |
λέγει
Ἀριστόβουλος,
καὶ
ἄλλην
πρὸς |
[7, 24] |
ἔπινε
πόρρω
τῶν
νυκτῶν.
δοῦναι
|
δὲ |
λέγεται
καὶ
τῇ
στρατιᾷ
ἱερεῖα |
[7, 22] |
αὐτοὺς
ἐς
τὸν
πόρον.
λόγος
|
δὲ |
λέγεται
τοῖόσδε.
τῶν
βασιλέων
τῶν |
[7, 14] |
πρὸς
τῶν
πλείστων
ἀναγέγραπται·
οἱ
|
δὲ
|
λέγουσιν
ὅτι
καὶ
εἰς
Ἄμμωνος |
[7, 11] |
ἐποίησε
φιλεῖν
αὐτὸν
μόνοις.
οἱ
|
δὲ |
Μακεδόνες
ἔν
τε
τῷ
παραυτίκα |
[7, 6] |
βαρβαρίζοντος
τῇ
γνώμῃ
Ἀλεξάνδρου,
τὰ
|
δὲ |
Μακεδονικὰ
νόμιμά
τε
καὶ
αὐτοὺς |
[7, 18] |
παρὰ
Πειθαγόρου
πυθέσθαι·
καὶ
Περδίκκᾳ
|
δὲ |
μαντεύσασθαι
αὐτὸν
λέγει
καὶ
Ἀντιγόνῳ |
[7, 7] |
αὐτῶν
νηΐτῃ
στόλῳ
κρατήσαντα.
ταῦτα
|
δὲ
|
μεμηχάνητο
ἅτε
δὴ
οὐ
ναυτικοῖς |
[7, 8] |
ἐς
τὰ
σφέτερα
ἤθη,
ἐπιδώσει
|
δὲ |
{μένουσιν}
ὅσα
αὐτούς
τε
ζηλωτοτέρους
|
[7, 8] |
γὰρ
ἀπαλλάττειν
στρατιᾶς
ἐκέλευον,
αὐτὸν
|
δὲ |
μετὰ
τοῦ
πατρὸς
στρατεύεσθαι,
τὸν |
[7, 25] |
ἡγεμόνων
γνῶναι
μὲν
αὐτοὺς,
φωνῆσαι
|
δὲ |
μηδὲν
ἔτι,
ἀλλὰ
εἶναι
ἄναυδον· |
[7, 5] |
ἐν
Ὤροις
κοσμῆσαι.
ἐπὶ
τούτοις
|
δὲ |
Νέαρχον
ἐπὶ
τῷ
περίπλῳ
τῷ |
[7, 20] |
καὶ
ταύτας
γενέσθαι
εὐδαίμονας.
Δύο
|
δὲ |
νῆσοι
κατὰ
τὸ
στόμα
τοῦ |
[7, 11] |
καὶ
ὅσους
συγγενεῖς
ἀπέφηνε,
τούτοις
|
δὲ |
νόμιμον
ἐποίησε
φιλεῖν
αὐτὸν
μόνοις. |
[7, 4] |
ἀπῆγον
τὴν
αὑτοῦ
ἕκαστος·
προῖκας
|
δὲ |
ξυμπάσαις
ἐπέδωκεν
Ἀλέξανδρος.
καὶ
ὅσοι |
[7, 19] |
Φοινίκης
ἐς
Θάψακον
πόλιν,
ἐκεῖ
|
δὲ |
ξυμπηχθείσας
αὖθις
καταπλεῦσαι
ἐς
Βαβυλῶνα. |
[7, 20] |
δὲ
οὐκέτι
περαιωθῆναι
ἐτόλμησεν·
Ἀνδροσθένης
|
δὲ |
ξὺν
ἄλλῃ
τριακοντόρῳ
σταλεὶς
καὶ |
[7, 27] |
ἤδη
Ἀλέξανδρον
Καλλισθένους
ἕνεκα,
Κάσανδρος
|
δὲ |
ὁ
Ἀντιπάτρου
ἐκόμισεν·
οἱ
δὲ
|
[7, 4] |
τε
αὐτὰς
καὶ
ἐφίλησαν·
πρῶτος
|
δὲ |
ὁ
βασιλεὺς
ἦρξεν·
ἐν
τῷ |
[7, 10] |
αὐτῷ
ἡ
τελευτὴ
ἐγένετο,
περιφανὴς
|
δὲ |
ὁ
τάφος,
χαλκαῖ
δὲ
αἱ |
[7, 18] |
ἧπαρ
ἐγένετο
τοῦ
ἱερείου·
ἐρομένου
|
δὲ |
ὅ
τι
νοοῖ
τὸ
σημεῖον |
[7, 1] |
καλεῖν
σφᾶς
μεγάλους
βασιλέας.
ἔνθεν
|
δὲ
|
οἱ
μέν,
ὅτι
ἐς
τὸν |
[7, 22] |
διάδημα
τῷ
Ἀλεξάνδρῳ
ἐκόμισεν,
εἰσὶ
|
δὲ |
οἳ
Σέλευκον
λέγουσιν.
καὶ
τοῦτο |
[7, 2] |
αὐτοὺς
καὶ
τοὺς
εἰπόντας,
ἔπρασσε
|
δὲ |
ὅμως
ἄλλα
καὶ
τἀναντία
οἷς |
[7, 5] |
ἐς
Σοῦσα
ἦν·
ἐπὶ
τούτοις
|
δὲ |
Ὀνησίκριτον
τὸν
κυβερνήτην
τῆς
νεὼς |
[7, 1] |
ὄνομα
προχωροῦν
ἐπὶ
μέγα.
Ἐγὼ
|
δὲ |
ὁποῖα
μὲν
ἦν
Ἀλεξάνδρου
τὰ |
[7, 15] |
πολεμικὸν
ὅμορον
τῷ
Οὐξίων.
εἰσὶ
|
δὲ |
ὄρειοι
οἱ
Κοσσαῖοι
καὶ
χωρία |
[7, 21] |
βεβαίως
ἀποκλεῖσαι
τὴν
ἐκβολήν·
προελθόντι
|
δὲ |
ὅσον
σταδίους
τριάκοντα
ὑπόπετρος
ἡ |
[7, 1] |
τὴν
λίμνην
τὴν
Μαιῶτιν,
οἱ
|
δέ, |
ὅτι
ἐς
Σικελίαν
τε
καὶ |
[7, 19] |
αὖθις
καταπλεῦσαι
ἐς
Βαβυλῶνα.
λέγει
|
δὲ |
ὅτι
καὶ
ἄλλος
αὐτῷ
ἐναυπηγεῖτο |
[7, 17] |
ἐκφέρειν
ἐκέλευε
τοὺς
Βαβυλωνίους,
οἱ
|
δέ, |
ὅτι
καὶ
μείζονα
ἔτι
τοῦ |
[7, 14] |
οὐδαμῇ
πιστὸν
ἔμοιγε
λέγοντες·
ἄλλοι
|
δέ, |
ὅτι
καὶ
τοῦ
Ἀσκληπιοῦ
τὸ |
[7, 20] |
τὸ
κιννάμωμον
τέμνεσθαι,
οἱ
λειμῶνες
|
δὲ |
ὅτι
νάρδον
αὐτόματοι
ἐκφέρουσι·
τό |
[7, 14] |
ἐπὶ
φαρμάκῳ
κακῶς
δοθέντι,
οἱ
|
δέ, |
ὅτι
οἴνου
περιεῖδεν
ἐμπλησθέντα
θεωρῶν |
[7, 26] |
ὡς
ζῶντα
ἔτι
ἴδοιεν,
οἱ
|
δέ, |
ὅτι
τεθνηκέναι
ἤδη
ἐξηγγέλλετο,
ἐπικρύπτεσθαι |
[7, 18] |
ὑπὲρ
Ἀλεξάνδρου
γράψαι
Ἀπολλοδώρῳ.
Ἀπολλόδωρον
|
δὲ |
οὐ
κατασιωπῆσαι,
ἀλλὰ
φράσαι
γὰρ |
[7, 14] |
θεῷ
θύειν
συγχωρεῖ
Ἡφαιστίωνι,
τὸν
|
δὲ |
οὐ
ξυγχωρῆσαι.
Ἐκεῖνα
δὲ
πρὸς |
[7, 23] |
ἐς
τιμὴν
θεοῦ
ἀφιγμένοι.
τῷ
|
δὲ |
οὐ
πόρρω
ἄρα
ἡ
τελευτὴ |
[7, 9] |
καὶ
ἀργυρᾶ
ἐκπώματα
ὀλίγα,
τάλαντα
|
δὲ |
οὐδὲ
ἑξήκοντα
ἐν
τοῖς
θησαυροῖς, |
[7, 16] |
ἐκπεριελθὼν
πρὸς
ἕω
μᾶλλον.
τῷ
|
δὲ |
οὐδὲ
τοῦτο
εὐμαρὲς
διὰ
δυσχωρίαν |
[7, 24] |
τοῦτο
ἔδρασε
γνῶναι
ἐθέλοντα.
τὸν
|
δὲ |
οὐδὲν
ἄλλο
κατειπεῖν
ὅτι
μὴ |
[7, 24] |
τὸν
θρόνον
καὶ
καθέζεσθαι.
τοὺς
|
δὲ |
οὐκ
ἀναστῆσαι
μὲν
αὐτὸν
ἐκ |
[7, 18] |
ἄλλους
ἑταίρους
ἀσπάζεσθαι
αὐτόν,
Ἀλεξάνδρῳ
|
δὲ |
οὐκ
ἐθελῆσαι
προσελθεῖν
ἀσπασόμενον,
ἀλλὰ |
[7, 3] |
πρὸς
τῆς
στρατιᾶς
ξυμπάσης.
Ἀλεξάνδρῳ
|
δὲ |
οὐκ
ἐπιεικὲς
φανῆναι
τὸ
θέαμα |
[7, 7] |
τὸν
κατὰ
τὸν
Τίγρητα.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
οὐκ
ἔφη
τῶν
κρατούντων
τοῖς |
[7, 20] |
τῆς
Τύλου
ἦλθε,
τὸ
πρόσω
|
δὲ |
οὐκέτι
περαιωθῆναι
ἐτόλμησεν·
Ἀνδροσθένης
δὲ |
[7, 10] |
καὶ
Βακτρίους
καὶ
Σάκας,
καταστρεψάμενον
|
δὲ |
Οὐξίους
τε
καὶ
Ἀραχωτοὺς
καὶ
|
[7, 11] |
Ἀλεξάνδρου
καὶ
φιλοῦσί
σε,
Μακεδόνων
|
δὲ |
οὔπω
τις
γέγευται
ταύτης
τῆς |
[7, 13] |
ἥξει
πρὸς
αὐτὴν
παιδοποιησόμενος.
ταῦτα
|
δὲ |
οὔτε
Ἀριστόβουλος
οὔτε
Πτολεμαῖος
οὔτε |
[7, 21] |
τὸν
Πολλακόπαν
καλούμενον
ποταμόν.
ἀπέχει
|
δὲ |
οὗτος
τῆς
Βαβυλῶνος
σταδίους
ὅσον |
[7, 9] |
ἑξήκοντα
ἐν
τοῖς
θησαυροῖς,
χρεῶν
|
δὲ |
ὀφειλόμενα
ὑπὸ
Φιλίππου
ἐς
πεντακόσια |
[7, 13] |
Νησαῖαι
κληΐζονται
λέγει
Ἡρόδοτος·
εἶναι
|
δὲ |
πάλαι
μὲν
ἐς
πεντεκαίδεκα
μυριάδας |
[7, 25] |
πεντακοσιάρχας
πρὸ
τῶν
θυρῶν.
ἤδη
|
δὲ |
παντάπασι
πονήρως
ἔχοντα
διακομισθῆναι
ἐκ |
[7, 14] |
ὅτι
κακῶς
ἔχοι
Ἡφαιστίων,
ὁ
|
δὲ |
παρ´
αὐτὸν
ἐλθὼν
σπουδῇ
οὐκέτι |
[7, 4] |
καὶ
φιλέταιρον
πρᾶξαι
Ἀλέξανδρον.
οἱ
|
δὲ |
παραλαβόντες
ἀπῆγον
τὴν
αὑτοῦ
ἕκαστος· |
[7, 3] |
βασιλικὴν
λέγουσιν
ὅτι
ἔφερον.
αὐτῷ
|
δὲ
|
παρασκευασθῆναι
μὲν
ἵππον,
ὅτι
βαδίσαι |
[7, 9] |
ἀσφάλειάν
σφισι
πορίζεσθαι.
ἐς
Πελοπόννησον
|
δὲ |
παρελθὼν
τὰ
ἐκεῖ
αὖ
ἐκόσμησε |
[7, 7] |
{ἐς}
τοῦτο
οὕτως
ἀποπαύεται.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
περιπλεύσας
κατὰ
τὴν
θάλασσαν
ὅσον |
[7, 23] |
τῇ
ἀρχῇ
τῆς
δεκάδος,
δώδεκα
|
δὲ |
Πέρσας,
τοὺς
μὲν
Μακεδόνας
τὴν |
[7, 23] |
τὴν
πάτριον
ὅπλισιν
ὡπλισμένους,
τοὺς
|
δὲ
|
Πέρσας
τοὺς
μὲν
τοξότας,
τοὺς |
[7, 7] |
ποταμὸν
ὡς
ἐπὶ
θάλασσαν.
ἤδη
|
δὲ |
πλησίον
ὢν
τῆς
ἐκβολῆς
τῆς |
[7, 7] |
πανταχῇ
τῇ
γῇ,
καὶ
διώρυχες
|
δὲ |
πολλαὶ
ἀπ´
αὐτοῦ
πεποίηνται,
αἱ |
[7, 23] |
καὶ
μεσάγκυλα
ἔχοντας.
Ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
πολλάκις
μὲν
τοῦ
ναυτικοῦ
ἀπεπειρᾶτο, |
[7, 29] |
Ἀλεξάνδρῳ
ὑπάρξαι
ὑπὸ
γενναιότητος.
οἱ
|
δὲ |
πολλοί,
εἰ
καί
τι
ἔγνωσαν |
[7, 11] |
τε
καὶ
οἱ
σωματοφύλακες,
οἱ
|
δὲ |
πολλοὶ
οὔτε
μένοντες
ὅ
τι |
[7, 23] |
μνήμης
οὐ
μέμφομαι
ἔγωγε,
ἄλλων
|
δὲ |
πολλῶν
ἕνεκα
μέμφομαι.
ἔλεγε
γὰρ |
[7, 25] |
θῦσαι
μὲν
τὰ
τεταγμένα,
ἔχοντα
|
δὲ |
πονήρως
ὅμως
ἐσκαλέσαι
τῶν
ἡγεμόνων |
[7, 14] |
πένθος,
πάντες
τοῦτο
ἀνέγραψαν,
τὰ
|
δὲ |
πραχθέντα
ἐπ´
αὐτῷ
ἄλλοι
ἄλλα, |
[7, 21] |
μὲν
αἱ
τριήρεις,
ὁ
λιμὴν
|
δὲ |
πρὸς
Βαβυλῶνι
ὠρύσσετο,
ἐκπλεῖ
ἐκ |
[7, 14] |
τὸν
δὲ
οὐ
ξυγχωρῆσαι.
Ἐκεῖνα
|
δὲ |
πρὸς
πάντων
ξυμφωνούμενα,
ἐς
τρίτην
|
[7, 3] |
κατακλιθῆναι
μὲν
ἐν
κόσμῳ,
ὁρᾶσθαι
|
δὲ |
πρὸς
τῆς
στρατιᾶς
ξυμπάσης.
Ἀλεξάνδρῳ
|
[7, 26] |
ὑποκρίνασθαι
ὅτι
τῷ
κρατίστῳ·
οἱ
|
δέ, |
προσθεῖναι
πρὸς
τούτῳ
τῷ
λόγῳ |
[7, 11] |
Ταῦτα
ὡς
ἀπηγγέλλετο
αὐτῷ,
ὁ
|
δὲ |
σπουδῇ
ἐξέρχεται
καὶ
ἰδών
τε |
[7, 17] |
ἐκ
τῶν
χρημάτων
ὠφελείας.
ὅμως
|
δὲ |
τά
γε
τῆς
ἐπιστροφῆς
τῆς |
[7, 11] |
εἶχον,
οὔτε
ἀπαλλάσσεσθαι
ἤθελον.
ὡς
|
δὲ |
τὰ
Περσῶν
τε
καὶ
Μήδων |
[7, 11] |
μάντεων
καὶ
τῶν
Μάγων.
εὔχετο
|
δὲ |
τά
τε
ἄλλα
{καὶ
τὰ} |
[7, 7] |
τῶν
νεῶν
καταλείπει
αὐτοῦ,
αὐτὸς
|
δὲ |
ταῖς
μάλιστα
ταχυναυτούσαις
παρέπλει
ἀπὸ |
[7, 22] |
διάδημα
ἐφόρησε
τὸ
βασίλειον·
Ἀριστόβουλος
|
δὲ
|
τάλαντον
μὲν
ὅτι
ἔλαβε
λέγει |
[7, 23] |
μὲν
τῇ
μισθοφορᾷ
προὔχοντας,
τὸν
|
δὲ |
τῇ
ἀρχῇ
τῆς
δεκάδος,
δώδεκα |
[7, 9] |
τῷ
τότε
Περσῶν
ἀνεπέτασα·
κρατήσας
|
δὲ |
τῇ
ἵππῳ
τοὺς
σατράπας
τοὺς |
[7, 22] |
νηχομένου
ἂν
αὐτοῦ
ἐβρέχετο,
περιθεὶς
|
δὲ |
τῇ
κεφαλῇ
τῇ
αὑτοῦ
οὕτω |
[7, 17] |
ἔργου
οἷς
ταῦτα
ἐπετέτραπτο,
ὁ
|
δὲ |
τῇ
στρατιᾷ
πάσῃ
ἐπενόει
τὸ |
[7, 4] |
τοῦ
Δαρείου
ἀδελφοῦ
παῖδα·
Περδίκκᾳ
|
δὲ
|
τὴν
Ἀτροπάτου
τοῦ
Μηδίας
σατράπου |
[7, 4] |
Ἀρτακάμαν,
τῷ
δὲ
Ἄρτωνιν·
Νεάρχῳ
|
δὲ |
τὴν
Βαρσίνης
τε
καὶ
Μέντορος |
[7, 27] |
παρὰ
θεοὺς
ἡ
ἀποχώρησις.
Ῥωξάνην
|
δὲ |
τὴν
γυναῖκα
οὐ
λαθεῖν
ἐξιόντα, |
[7, 4] |
τε
καὶ
Μέντορος
παῖδα·
Σελεύκῳ
|
δὲ |
τὴν
Σπιταμένους
τοῦ
Βακτρίου
παῖδα· |
[7, 14] |
ἀπηνέχθη
πρὸς
τῶν
ἑταίρων·
οἱ
|
δέ, |
τήν
τε
ἡμέραν
ὅλην
καὶ |
[7, 12] |
ἐγένοντο
ἐς
τοὺς
μυρίους.
τούτοις
|
δὲ |
τήν
τε
μισθοφορὰν
οὐ
τοῦ |
[7, 17] |
ποταμὸν
τὸν
Εὐφράτην
καταστρατοπεδεῦσαι,
ἐς
|
δὲ |
τὴν
ὑστεραίαν
ἐν
δεξιᾷ
ἔχοντα
|
[7, 25] |
τοῦ
πλοῦ
τοῖς
ἡγεμόσιν.
ἐς
|
δὲ |
τὴν
ὑστεραίαν
κακῶς
ἤδη
ἔχοντα |
[7, 25] |
κἀκεῖ
αὖθις
λουσάμενον
ἀναπαύεσθαι.
ἐς
|
δὲ |
τὴν
ὑστεραίαν
λούσασθαί
τε
αὖθις |
[7, 28] |
μὲν
τοῦ
σώματος
ἐγκρατέστατος,
τῶν
|
δὲ |
τῆς
γνώμης
ἐπαίνου
μόνου
ἀπληστότατος· |
[7, 6] |
Ἰτάνης
Ὀξυάρτου
μὲν
παῖς,
Ῥωξάνης
|
δὲ |
τῆς
γυναικὸς
Ἀλεξάνδρου
ἀδελφός,
καὶ |
[7, 7] |
ἐν
ἀτίμῳ
χώρᾳ
ἄγοντος.
~Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
τῆς
μὲν
πεζῆς
στρατιᾶς
τὴν |
[7, 21] |
καὶ
ἀφανῆ
στόματα
ἐκδίδωσι.
τετηκυίας
|
δὲ |
τῆς
χιόνος
ἀμφὶ
Πλειάδων
μάλιστα |
[7, 29] |
εὐποιΐαν
τῶν
πέλας
ἀφθονώτατος.
~Εἰ
|
δέ |
τι
ἐπλημμελήθη
Ἀλεξάνδρῳ
δι´
ὀξύτητα |
[7, 17] |
θανάτου
αὐτῷ
τιμωρὸν
γενέσθαι.
~Ἦν
|
δέ |
τι
καὶ
ὕποπτον
αὐτῷ
ἐς |
[7, 27] |
ἀπαλλαγῆναι
ἐκ
τοῦ
πότου.
ἤδη
|
δέ |
τις
οὐκ
ᾐσχύνθη
ἀναγράψαι
ὅτι |
[7, 12] |
ποθῆσαι
στρατηγὸν
τοὺς
ἰόντας.
Λόγος
|
δέ |
τις
οὗτος
ἐφοίτα
ἀφανὴς
παρὰ |
[7, 28] |
γνώμης
ἐπαίνου
μόνου
ἀπληστότατος·
ξυνιδεῖν
|
δὲ |
τὸ
δέον
ἔτι
ἐν
τῷ |
[7, 16] |
Εὐριπίδου
τοῦ
ποιητοῦ
ἔπος·
ἔχει
|
δὲ |
τὸ
ἔπος
Εὐριπίδῃ
ὧδε·
Μάντις |
[7, 3] |
τῷ
πυρὶ
τοῦ
σώματος.
ὡς
|
δὲ |
τὸ
πῦρ
ἐς
τὴν
πυρὰν |
[7, 25] |
ἔστε
ἐπὶ
κνέφας.
ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
τοῖς
ἡγεμόσι
παραγγέλλειν
ὑπὲρ
τῆς
|
[7, 1] |
τε
καὶ
τῆς
στρατιᾶς,
κρούειν
|
δὲ
|
τοῖς
ποσὶ
τὴν
γῆν
ἐφ´ |
[7, 16] |
δὲ
Ἰαξάρτης·
καὶ
τὸν
Ἀράξην
|
δὲ |
τὸν
ἐξ
Ἀρμενίων
ῥέοντα
ἐς |
[7, 10] |
τε
ποταμὸν
καὶ
Τάναϊν,
ἔτι
|
δὲ |
τὸν
Ἰνδὸν
ποταμόν,
οὐδενὶ
ἄλλῳ |
[7, 10] |
τὴν
θάλασσαν
τὴν
Κασπίαν,
ὑπερβάντα
|
δὲ |
τὸν
Καύκασον
ὑπὲρ
τὰς
Κασπίας |
[7, 18] |
μέγα
εἰπεῖν
εἶναι
χαλεπόν.
Ἀλέξανδρον
|
δὲ |
τοσούτου
δεῆσαι
χαλεπῆναι
τῷ
Πειθαγόρᾳ, |
[7, 21] |
ἐς
τέναγος
ἐπὶ
πολύ,
ἐκ
|
δὲ |
τοῦ
ἐς
θάλασσαν
κατὰ
πολλά |
[7, 24] |
κατὰ
λόχους
καὶ
ἑκατοστύας.
ἀπὸ
|
δὲ |
τοῦ
πότου
αὐτὸν
μὲν
ἀπαλλάττεσθαι |
[7, 25] |
πίνειν
πόρρω
τῶν
νυκτῶν·
ἀπαλλαχθέντα
|
δὲ |
τοῦ
πότου
λούσασθαι·
καὶ
λουσάμενον
|
[7, 25] |
ὅμως
θῦσαι
τὰ
τεταγμένα.
παραγγεῖλαι
|
δὲ |
τοὺς
μὲν
στρατηγοὺς
διατρίβειν
κατὰ |
[7, 17] |
θυσίας
τῷ
θεῷ
θύεσθαι,
τότε
|
δὲ |
τοὺς
Χαλδαίους
τὰ
τοῦ
θεοῦ |
[7, 11] |
τῷ
ἐφεξῆς
τούτων
Περσῶν,
ἐπὶ
|
δὲ |
τούτοις
τῶν
ἄλλων
ἐθνῶν
ὅσοι |
[7, 12] |
ἐκείνους
ἀπὸ
οὗ
ἀπήλλαξε.
Κρατερῷ
|
δὲ |
τούτους
τε
ἄγειν
ἐκέλευσε
καὶ |
[7, 26] |
ὂν
τὸ
ἄμεινον.
οὐ
πόρρω
|
δὲ |
τούτων
οὔτε
Ἀριστοβούλῳ
οὔτε
Πτολεμαίῳ |
[7, 5] |
ἀληθεύειν
δοκεῖν
τὸν
βασιλέα
καταθεὶς
|
δὲ |
τραπέζας
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
καὶ |
[7, 19] |
δύο
τῶν
ἐκ
Φοινίκων,
τετρήρεις
|
δὲ
|
τρεῖς,
τριήρεις
δὲ
δώδεκα,
τριακοντόρους |
[7, 24] |
δή
τινα
νόμον
Περσικόν,
περιρρηξαμένους
|
δὲ |
τύπτεσθαι
τά
τε
στήθη
καὶ |
[7, 7] |
ἐπὶ
τοῦ
Τίγρητος
ᾠκισμένην.
ἐν
|
δὲ |
τῷ
ἀνάπλῳ
τοὺς
καταρράκτας
τοὺς |
[7, 11] |
ἀμφ´
αὐτὸν
μὲν
Μακεδόνων,
ἐν
|
δὲ |
τῷ
ἐφεξῆς
τούτων
Περσῶν,
ἐπὶ |
[7, 17] |
ἐπενόει
τὸ
ἔργον
ἐργάσασθαι.
εἶναι
|
δὲ |
τῷ
θεῷ
τῷ
Βήλῳ
πολλὴν |
[7, 29] |
καί
τι
ἔγνωσαν
πλημμελήσαντες,
οἱ
|
δὲ |
τῷ
προηγορεῖν
αὐτοῦ,
ὡς
καλῶς |
[7, 4] |
Μηδίας
σατράπου
παῖδα
ἔδωκεν·
Πτολεμαίῳ
|
δὲ |
τῷ
σωματοφύλακι
καὶ
Εὐμενεῖ
τῷ |
[7, 20] |
τὴν
κασίαν
γίγνεσθαι
αὐτοῖς,
ἀπὸ
|
δὲ |
τῶν
δένδρων
τὴν
σμύρναν
τε |
[7, 20] |
τι
τῶν
Ἀράβων
παρέπλευσε·
μακροτάτω
|
δὲ |
τῶν
ἐκπεμφθέντων
προὐχώρησεν
Ἱέρων
ὁ |
[7, 28] |
ἢ
ὁμολογηθέντα
φυλάξαι
βεβαιότατος,
πρὸς
|
δὲ |
τῶν
ἐξαπατώντων
μὴ
ἁλῶναι
ἀσφαλέστατος, |
[7, 22] |
σχεθῆναι
ἐν
καλάμῳ·
τὸν
κάλαμον
|
δὲ |
τῶν
ἐπιπεφυκότων
εἶναι
τάφῳ
τινὶ |
[7, 25] |
παραδείσου
ἐς
τὰ
βασίλεια.
εἰσελθόντων
|
δὲ |
τῶν
ἡγεμόνων
γνῶναι
μὲν
αὐτοὺς, |
[7, 20] |
τε
καὶ
τὸν
λιβανωτόν,
ἐκ
|
δὲ |
τῶν
θάμνων
τὸ
κιννάμωμον
τέμνεσθαι, |
[7, 28] |
καὶ
τοῦ
θείου
ἐπιμελέστατος·
ἡδονῶν
|
δὲ |
τῶν
μὲν
τοῦ
σώματος
ἐγκρατέστατος, |
[7, 23] |
μείονα
μὲν
τοῦ
διμοιρίτου,
πλείονα
|
δὲ |
τῶν
οὐκ
ἐν
τιμῇ
στρατευομένων |
[7, 9] |
τοῖς
τρυφῶσιν
ὑμῶν
σιτεῖσθαι·
προαγρυπνῶν
|
δὲ |
ὑμῶν
οἶδα,
ὡς
καθεύδειν
ἔχοιτε |
[7, 12] |
εἰσπράττεσθαι
αὑτοῦ
τὴν
μητέρα·
ἡ
|
δέ, |
ὑπέρογκον
εἶναι
τῇ
τε
ἀξιώσει |
[7, 26] |
ὡς
ἔγωγε
δοκῶ·
τοὺς
πολλοὺς
|
δὲ |
ὑπὸ
πένθους
καὶ
πόθου
τοῦ |
[7, 26] |
ὅτῳ
τὴν
βασιλείαν
ἀπολείπει,
τὸν
|
δὲ |
ὑποκρίνασθαι
ὅτι
τῷ
κρατίστῳ·
οἱ |
[7, 1] |
νοοῖ
αὐτοῖς
τὸ
ἔργον,
τοὺς
|
δὲ |
ὑποκρίνασθαι
ὧδε·
βασιλεῦ
Ἀλέξανδρε,
ἄνθρωπος |
[7, 21] |
ὄντος
αὐτῷ
τοῦ
ὕδατος·
ἦρος
|
δὲ
|
ὑποφαίνοντος
καὶ
πολὺ
δὴ
μάλιστα |
[7, 25] |
ἔσται
ἐς
τρίτην
ἡμέραν.
τῇ
|
δὲ |
ὑστεραίᾳ
λούσασθαι
αὖθις
καὶ
θῦσαι
|
[7, 25] |
ξυνεχῶς
τὴν
νύκτα
ὅλην·
τῇ
|
δὲ |
ὑστεραίᾳ
λούσασθαι
καὶ
λουσάμενον
θῦσαι. |
[7, 25] |
λουσάμενον
ἔχειν
ἤδη
κακῶς.
τῇ
|
δὲ |
ὑστεραίᾳ
μετακομισθῆναι
ἐς
τὴν
οἰκίαν |
[7, 17] |
ἐκ
τῶν
Ἀσσυρίων
βασιλέων,
πολὺν
|
δὲ |
χρυσόν.
καὶ
ἀπὸ
τούτου
πάλαι |
[7, 16] |
ἄριστος
ὅστις
εἰκάζει
καλῶς.
σὺ
|
δέ, |
ὦ
βασιλεῦ,
ἔφασαν
οἱ
Χαλδαῖοι, |
[7, 10] |
τοῖς
παισὶ
τοῖς
ἐμοῖς.
ἔτι
|
δὲ |
ᾧ
χρέα
ἦν,
οὐ
πολυπραγμονήσας |
[7, 26] |
λέγουσι
παραπορευομένης
τῆς
στρατιᾶς,
δεξιοῦσθαι
|
δὲ |
ὡς
ἑκάστους
τήν
τε
κεφαλὴν
|
[7, 22] |
κατὰ
πήρωσιν
ἀπόλεμοι
ἦσαν.
~Αὐτὸς
|
δὲ |
ὡς
ἐξελέγξας
δὴ
τῶν
Χαλδαίων |
[7, 23] |
θέμις
αὐτῷ
τιμᾶν
Ἡφαιστίωνα·
οἱ
|
δὲ |
ὡς
ἥρωϊ
ἔφησαν
ὅτι
θύειν |
[7, 29] |
τοὺς
ὁμοτίμους.
καὶ
οἱ
πότοι
|
δέ, |
ὡς
λέγει
Ἀριστόβουλος,
οὐ
τοῦ |
[7, 16] |
δὴ
ἄγνωστον
πάντῃ
ἐστίν.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ὡς
τὸν
Τίγρητα
ποταμὸν
ξὺν |
[7, 8] |
τοῖς
Μακεδόσιν
ταῦτα
ἔλεγεν·
οἱ
|
δὲ |
ὡς
ὑπερορώμενοί
τε
ἤδη
πρὸς |
[7, 9] |
ἐφ´
ἑαυτῶν
σκέψασθαι
μεγάλα,
μικρὰ
|
δὲ |
ὥς
γε
δὴ
πρὸς
τὰ |
[7, 18] |
εἰς
Ἐκβάτανα,
δηλοῦντα
μηδέν
τι
|
δεδιέναι |
Ἡφαιστίωνα·
ἔσεσθαι
γὰρ
αὐτοῖς
ὀλίγου |
[7, 2] |
ἦν
Ἀλέξανδρος
δοῦναι,
οὔτε
αὖ
|
δεδιέναι, |
ὅτου
κρατοίη
ἐκεῖνος,
ἔστιν
οὗ |
[7, 5] |
ὀλίγοι
ἀπέγραψαν
σφῶν
τὰ
ὀνόματα
|
δεδιότες
|
ἐξ
Ἀλεξάνδρου
μὴ
πεῖρα
αὕτη |
[7, 27] |
ὅτι
Ἀριστοτέλης
μὲν
Ἀντιπάτρῳ
ἐξεῦρε
|
δεδοικὼς |
ἤδη
Ἀλέξανδρον
Καλλισθένους
ἕνεκα,
Κάσανδρος |
[7, 22] |
πολλοὺς
καὶ
ἐν
τοῖς
ἕλεσι
|
δεδομημένους. |
ὡς
δὲ
ἔπλει
Ἀλέξανδρος
κατὰ |
[7, 9] |
ἄρχοντας,
οὓς
πάλαι
ἐτεθνήκειτε
τῷ
|
δέει, |
ἀπέφηνε,
καὶ
τὸ
Φωκέων
ἔθνος |
[7, 24] |
ἐν
τῷ
τότε
τὸν
πιθανώτατον,
|
δεηθῆναι |
κωμάσαι
παρὰ
οἷ·
γενέσθαι
γὰρ |
[7, 18] |
εἶναι
χαλεπόν.
Ἀλέξανδρον
δὲ
τοσούτου
|
δεῆσαι |
χαλεπῆναι
τῷ
Πειθαγόρᾳ,
ὡς
καὶ |
[7, 15] |
Κελτοὺς
καὶ
Ἴβηρας,
ὑπὲρ
φιλίας
|
δεησομένους· |
ὧν
τά
τε
ὀνόματα
καὶ |
[7, 28] |
ἐλπίδων
ἀγαθῶν
ἐμπλῆσαι
καὶ
τὸ
|
δεῖμα |
ἐν
τοῖς
κινδύνοις
τῷ
ἀδεεῖ |
[7, 28] |
ἔτι
ἐν
τῷ
ἀφανεῖ
ὂν
|
δεινότατος, |
καὶ
ἐκ
τῶν
φαινομένων
τὸ |
[7, 28] |
τινα
αὐτὰ
ὡς
ἐσόμενα,
προλαβεῖν
|
δεινότατος· |
καὶ
τὰ
μὲν
ξυντεθέντα
ἢ |
[7, 2] |
Ἀλέξανδρος,
ἀλλ´
ἐκ
δόξης
γὰρ
|
δεινῶς |
ἐκρατεῖτο.
ἐπεὶ
καὶ
ἐς
Τάξιλα |
[7, 25] |
λουσάμενον
καθεύδειν
τε
καὶ
αὖθις
|
δειπνεῖν |
παρὰ
Μηδίῳ
καὶ
αὖθις
πίνειν |
[7, 25] |
ἡγεμόσιν
ἀπαντῆσαι
ἕωθεν.
ταῦτα
πράξαντα
|
δειπνῆσαι |
ὀλίγον·
κομισθέντα
δὲ
αὖθις
ἐς |
[7, 28] |
ὑφαρπάσαι
τῶν
πολεμίων,
πρὶν
καὶ
|
δεῖσαί
|
τινα
αὐτὰ
ὡς
ἐσόμενα,
προλαβεῖν |
[7, 6] |
Ἀλεξάνδρου
ὑπὲρ
τοῦ
μηκέτι
ὡσαύτως
|
δεῖσθαι |
Μακεδόνων·
εἶναι
γὰρ
οὖν
καὶ |
[7, 2] |
δὲ
Διογένης
ἄλλου
μὲν
ἔφη
|
δεῖσθαι |
οὐδενός,
ἀπὸ
τοῦ
ἡλίου
δὲ |
[7, 12] |
βαρὺ
δὴ
τὸ
ἐνοίκιον
τῶν
|
δέκα |
μηνῶν
εἰσπράττεσθαι
αὑτοῦ
τὴν
μητέρα· |
[7, 23] |
αὐτοὺς
ἐς
τὰς
Μακεδονικὰς
τάξεις,
|
δεκαδάρχην |
μὲν
τῆς
δεκάδος
ἡγεῖσθαι
Μακεδόνα |
[7, 23] |
καὶ
τοῦτον,
ὥστε
ἐν
τῇ
|
δεκάδι |
τέσσαρας
μὲν
εἶναι
Μακεδόνας,
τοὺς |
[7, 23] |
τὸν
δὲ
τῇ
ἀρχῇ
τῆς
|
δεκάδος, |
δώδεκα
δὲ
Πέρσας,
τοὺς
μὲν |
[7, 23] |
Μακεδονικὰς
τάξεις,
δεκαδάρχην
μὲν
τῆς
|
δεκάδος |
ἡγεῖσθαι
Μακεδόνα
καὶ
ἐπὶ
τούτῳ |
[7, 23] |
δώδεκα
Πέρσας
καὶ
τελευταῖον
τῆς
|
δεκάδος |
Μακεδόνα,
δεκαστάτηρον
καὶ
τοῦτον,
ὥστε |
[7, 23] |
καὶ
τελευταῖον
τῆς
δεκάδος
Μακεδόνα,
|
δεκαστάτηρον |
καὶ
τοῦτον,
ὥστε
ἐν
τῇ |
[7, 23] |
ἐπὶ
τούτῳ
διμοιρίτην
Μακεδόνα
καὶ
|
δεκαστάτηρον, |
οὕτως
ὀνομαζόμενον
ἀπὸ
τῆς
μισθοφορᾶς, |
[7, 28] |
δὴ
Ἀλέξανδρος
τῇ
τετάρτῃ
καὶ
|
δεκάτῃ |
καὶ
ἑκατοστῇ
Ὀλυμπιάδι
ἐπὶ
Ἡγησίου |
[7, 19] |
Βαβυλωνίᾳ·
τούτων
γὰρ
μόνων
τῶν
|
δένδρων |
εὐπορίαν
εἶναι
ἐν
τῇ
χώρᾳ
|
[7, 20] |
γίγνεσθαι
αὐτοῖς,
ἀπὸ
δὲ
τῶν
|
δένδρων |
τὴν
σμύρναν
τε
καὶ
τὸν |
[7, 17] |
ἐς
δὲ
τὴν
ὑστεραίαν
ἐν
|
δεξιᾷ |
ἔχοντα
τὸν
ποταμὸν
παρ´
αὐτὸν |
[7, 13] |
λέγουσιν
ὅτι
μείονα
εἶχον
τὸν
|
δεξιόν, |
ὃν
δὴ
καὶ
ἔξω
εἶχον |
[7, 26] |
εἶναι
λέγουσι
παραπορευομένης
τῆς
στρατιᾶς,
|
δεξιοῦσθαι |
δὲ
ὡς
ἑκάστους
τήν
τε |
[7, 19] |
ἐπανήκει
χαίρειν
φασκόντων.
καὶ
τούτους
|
δεξιωσάμενός |
τε
καὶ
τὰ
εἰκότα
τιμήσας |
[7, 2] |
πεζεταίροις
καὶ
ἐρόμενος
εἴ
του
|
δέοιτο· |
ὁ
δὲ
Διογένης
ἄλλου
μὲν |
[7, 2] |
καὶ
Ἀλέξανδρος,
καὶ
ὅτι
οὔτε
|
δέοιτό |
του
τῶν
παρ´
Ἀλεξάνδρου,
ἔχειν |
[7, 11] |
ἐβόων
πρὸ
τῶν
θυρῶν
ἑστηκότες
|
δεόμενοι
|
παρελθεῖν
εἴσω·
τούς
τε
αἰτίους |
[7, 28] |
μόνου
ἀπληστότατος·
ξυνιδεῖν
δὲ
τὸ
|
δέον |
ἔτι
ἐν
τῷ
ἀφανεῖ
ὂν |
[7, 2] |
παρὰ
σφίσιν
εὐδαιμονίαν
ὁ
δὲ
|
δεσπότην |
ἄλλον
ἢ
τὸν
θεὸν
ἐθεράπευε. |
[7, 12] |
καὶ
Πολυπέρχοντα
ὁμοῦ
τῷ
Κρατερῷ,
|
δεύτερον |
δὲ
ἀπὸ
Κρατεροῦ
ἡγεμόνα,
ὡς |
[7, 7] |
οὐδὲ
ἐς
ἄλλον
ποταμόν,
ἀλλὰ
|
δέχεται |
γὰρ
ἐκείνους
μᾶλλον,
ἄρδεσθαί
τε |
[7, 7] |
ἐκ
τοῦ
Εὐφράτου
ἐς
αὑτὸν
|
δέχεται |
καὶ
πολλοὺς
ἄλλους
ποταμοὺς
παραλαβὼν |
[7, 21] |
πηλὸς
ἡ
πολλὴ
αὐτῆς,
οἵα
|
δεχομένη
|
τὸ
ὕδωρ
τοῦ
ποταμοῦ
μὴ |
[7, 16] |
τοὺς
Σκύθας
τοὺς
Νομάδας,
ὃ
|
δὴ |
ἄγνωστον
πάντῃ
ἐστίν.
Ἀλέξανδρος
δὲ |
[7, 28] |
ἐς
ἀφήγησιν
ἀναγεγράφθω.
~Ἐτελεύτα
μὲν
|
δὴ |
Ἀλέξανδρος
τῇ
τετάρτῃ
καὶ
δεκάτῃ |
[7, 11] |
ἄλλος
φιλῆσαι
ἠθέλησε.
καὶ
οὕτω
|
δὴ |
ἀναλαβόντες
τὰ
ὅπλα
βοῶντές
τε |
[7, 14] |
ἢ
εἶπεν
ἐπὶ
τῷ
πάντων
|
δὴ |
ἀνθρώπων
φιλτάτῳ,
οἱ
δὲ
ἐς |
[7, 8] |
οὗτοι
ἐς
τρισκαίδεκα.
τούτους
μὲν
|
δὴ
|
ἀπάγειν
κελεύει
τὴν
ἐπὶ
θανάτῳ. |
[7, 13] |
ἐν
ταῖς
μάχαις.
ταύτας
μὲν
|
δὴ |
ἀπαλλάξαι
τῆς
στρατιᾶς
Ἀλέξανδρον,
μή |
[7, 21] |
ἐκτρέψειε
καὶ
τὰς
λίμνας,
αἳ
|
δὴ |
ἀρχόμεναι
ἀπὸ
ταύτης
τῆς
διώρυχος
|
[7, 12] |
καὶ
ἡγεμόνα
τοῦ
στόλου.
οὕτω
|
δὴ |
ἀσπασάμενος
ξύμπαντας
αὐτός
τε
δακρύων
|
[7, 22] |
στενὰ
ἀπορίᾳ
ἡγεμόνος,
πρίν
γε
|
δὴ |
αὐτὸς
πέμψας
τὸν
ἡγησόμενον
ἐπανήγαγεν |
[7, 2] |
τῶν
ταύτῃ
σοφιστῶν,
ὅντινα
μάλιστα
|
δὴ
|
αὑτοῦ
ἀκράτορα
Μεγασθένης
ἀνέγραψεν
αὐτοὺς |
[7, 6] |
ἐλύπει
τοὺς
Μακεδόνας,
ὡς
πάντῃ
|
δὴ |
βαρβαρίζοντος
τῇ
γνώμῃ
Ἀλεξάνδρου,
τὰ |
[7, 27] |
τῆς
ἐς
ἅπαν,
ὡς
θεῷ
|
δὴ |
γεγενημένῳ.
καὶ
ταῦτα
ἐμοὶ
ὡς
|
[7, 18] |
ὁ
λοβὸς
ἀφανὴς
ἦν,
οὕτω
|
δὴ |
ἐγγράψαντα
καὶ
κατασημηνάμενον
τὸ
γραμμάτιον
|
[7, 12] |
καὶ
ἐπ´
αὐτῇ
παιωνίσαι.
~Ἔνθα
|
δὴ |
ἐθελονταὶ
ἤδη
αὐτῷ
ἀπῄεσαν
τῶν |
[7, 17] |
τι
ἀναλωθήσεται
τὰ
περιγιγνόμενα.
τούτων
|
δὴ |
εἵνεκα
ὕποπτοι
Ἀλεξάνδρῳ
ἦσαν
οὐκ |
[7, 7] |
πάντῃ
ἐποίει
τὸν
ῥοῦν,
οἳ
|
δὴ |
ἐκ
Περσῶν
πεποιημένοι
ἦσαν
τοῦ |
[7, 30] |
εἰς
ἓν
χωρίον
ξυναγαγὼν
οὕτω
|
δὴ |
ἐκλογιζέσθω
ὅστις
τε
ὢν
αὐτὸς |
[7, 3] |
αὐτὸν
ἐπὶ
σοφίᾳ·
τῶν
δὲ
|
δὴ |
ἐκπωμάτων
ἢ
στρωμάτων
ὅσα
ἐμβληθῆναι |
[7, 10] |
τι
τοῦ
σώματος
τῶν
γε
|
δὴ |
ἔμπροσθεν
μερῶν
ἄτρωτον
ὑπολέλειπται,
οὐδὲ |
[7, 4] |
τε
τοῖς
ἐπικαλουμένοις
ὡς
πιθανοῖς
|
δὴ |
ἐν
παντὶ
οὖσι,
καὶ
ἐπὶ |
[7, 14] |
ἀπὸ
τῆς
Ἑλλάδος,
εἶναι
δὲ
|
δὴ |
ἐν
τούτοις
Ἐπιδαυρίων
πρέσβεις·
καὶ |
[7, 15] |
ἐν
τῷ
τοιῷδε
ἤνυτον.
ἔνθα
|
δὴ |
ἐξέλασιν
ποιεῖται
ἐπὶ
Κοσσαίους,
ἔθνος |
[7, 4] |
Σουσίων,
συλλαβὼν
ἀπέκτεινε.
πολλὰ
μὲν
|
δὴ |
ἐπεπλημμέλητο
ἐκ
τῶν
κατεχόντων
τὰς
|
[7, 3] |
δοῦναι
τῶν
ἀμφ´
αὑτόν.
οὕτω
|
δὴ |
ἐπιβάντα
τῇ
πυρᾷ
κατακλιθῆναι
μὲν |
[7, 5] |
ἔτι
τὰ
ὀνόματα.
καὶ
οὕτω
|
δὴ |
ἐπίστευσάν
τε
ἀληθεύειν
Ἀλέξανδρον
καὶ
|
[7, 29] |
ἢ
Αἰακοῦ
ἢ
Ῥαδαμάνθυος,
οἷς
|
δὴ |
ἐς
Δία
ἀνενεχθεῖσα
ἡ
γένεσις |
[7, 21] |
χώραν
τὴν
Ἀσσυρίαν.
ἔνθεν
μὲν
|
δὴ
|
ἐς
τὸν
Πολλακόπαν
ἐτρέπετο
τοῦ |
[7, 16] |
καὶ
ὀνόματος
κατεχομένους.
~Ἐκ
τούτου
|
δὴ |
Ἡρακλείδην
τὸν
Ἀργαίου
ἐκπέμπει
ἐς |
[7, 14] |
σπουδῇ
οὐκέτι
ζῶντα
κατέλαβεν.
Ἔνθα
|
δὴ |
καὶ
ἄλλοι
ἄλλα
ἀνέγραψαν
ὑπὲρ |
[7, 16] |
μέγιστοι
μὲν
οὗτοι·
πολλοὶ
δὲ
|
δὴ |
καὶ
ἄλλοι
ἔς
τε
τούτους |
[7, 10] |
ἐμοῦ
τιμῆς
ἀθάνατα.
ὅστις
δὲ
|
δὴ |
καὶ
ἀπέθανεν,
εὐκλεὴς
μὲν
αὐτῷ |
[7, 29] |
ὕβρεως
τῆς
Μακεδονικῆς·
ἐφ´
ὅτῳ
|
δὴ |
καὶ
ἐγκαταμῖξαί
μοι
δοκεῖ
ταῖς |
[7, 13] |
μείονα
εἶχον
τὸν
δεξιόν,
ὃν
|
δὴ
|
καὶ
ἔξω
εἶχον
ἐν
ταῖς |
[7, 22] |
ἀριστερᾷ
ἔχων
τὴν
Βαβυλῶνα·
ἵνα
|
δὴ |
καὶ
ἐπλανήθη
αὐτῷ
μέρος
τοῦ |
[7, 24] |
οἱ
ἐλθὸν
οὕτω
πρᾶξαι·
ᾗ
|
δὴ |
καὶ
μᾶλλον
ἐπ´
οὐδενὶ
ἀγαθῷ |
[7, 10] |
ἢ
ἐγὼ
ὑπὲρ
ἐκείνου;
ἄγε
|
δὴ |
καὶ
ὅτῳ
τραύματα
ὑμῶν
ἐστι |
[7, 20] |
πολὺ
τῆς
μεγάλης
θαλάσσης·
ἣν
|
δὴ |
καὶ
τοὺς
σὺν
Νεάρχῳ
ἀπὸ |
[7, 18] |
ἐν
Ἰψῷ
γενομένῃ.
καὶ
μὲν
|
δὴ |
καὶ
ὑπὲρ
Καλάνου
τοῦ
σοφιστοῦ |
[7, 12] |
τὴν
διαβολὴν
φέροντα
ἦν,
οἷα
|
δὴ |
καὶ
φοβερώτερα
ἐν
βασιλείᾳ
ὄντα. |
[7, 16] |
τὸν
Περσικὸν
ἐξεῦρε,
τὴν
Ἐρυθρὰν
|
δὴ |
καλουμένην
θάλασσαν,
κόλπον
οὖσαν
τῆς |
[7, 21] |
ἦρος
δὲ
ὑποφαίνοντος
καὶ
πολὺ
|
δὴ |
μάλιστα
ὑπὸ
τροπάς,
ἅστινας
τοῦ |
[7, 6] |
λέγονται
ἀνιᾶσαι
Μακεδόνας,
ὡς
πάντα
|
δὴ |
μηχανωμένου
Ἀλεξάνδρου
ὑπὲρ
τοῦ
μηκέτι |
[7, 22] |
διάδημα
αὐτῇ
συνεχόμενον,
τὴν
μὲν
|
δὴ |
οἷα
βαρυτέραν
πεσεῖν
ἐς
τὸ |
[7, 8] |
ταῦτα
ἀκούσας
Ἀλέξανδρος
(ἦν
γὰρ
|
δὴ
|
ὀξύτερός
τε
ἐν
τῷ
τότε |
[7, 3] |
μή
τις
ταύτῃ
ὑπεικάθοι,
οὕτω
|
δὴ
|
ὅπῃ
ἐπήγγελλεν
αὐτός,
κελεῦσαι
νησθῆναι |
[7, 23] |
οὐκ
ἔχω
μέμψασθαι,
πλήν
γε
|
δὴ |
ὅτι
οὐκ
ἐπὶ
μεγάλοις
μεγάλως |
[7, 13] |
ἀνδρῶν
ἱππέων
ἐσταλμένας,
πλήν
γε
|
δὴ |
ὅτι
πελέκεις
ἀντὶ
δοράτων
ἐφόρουν |
[7, 1] |
παραπλήσιος
τοῖς
ἄλλοις,
πλήν
γε
|
δὴ |
ὅτι
πολυπράγμων
καὶ
ἀτάσθαλος,
ἀπὸ |
[7, 7] |
κρατήσαντα.
ταῦτα
δὲ
μεμηχάνητο
ἅτε
|
δὴ |
οὐ
ναυτικοῖς
τοῖς
Πέρσαις·
οὕτω
|
[7, 21] |
προχωρεῖ
κατὰ
τὰς
ὄχθας,
οἷα
|
δὴ |
οὐ
πολλοῦ
ὄντος
αὐτῷ
τοῦ |
[7, 15] |
ἄπιστον
πάντῃ
ἀνέγραψα·
πλήν
γε
|
δὴ |
οὔτε
τις
Ῥωμαίων
ὑπὲρ
τῆς |
[7, 7] |
ἐς
τὸν
Τίγρητα.
Τῶν
γὰρ
|
δὴ |
ποταμῶν
τοῦ
τε
Εὐφράτου
καὶ |
[7, 29] |
τῷ
προηγορεῖν
αὐτοῦ,
ὡς
καλῶς
|
δὴ |
πραχθέντος,
ἐπικρύψειν
οἴονται
τὴν
ἁμαρτίαν, |
[7, 14] |
οὐδ´
ἐθέλειν
ἀπαλλαγῆναι,
πρίν
γε
|
δὴ |
πρὸς
βίαν
ἀπηνέχθη
πρὸς
τῶν
|
[7, 9] |
μεγάλα,
μικρὰ
δὲ
ὥς
γε
|
δὴ |
πρὸς
τὰ
ἡμέτερα
ξυμβαλεῖν.
ὃς
|
[7, 7] |
οὐ
ναυτικοῖς
τοῖς
Πέρσαις·
οὕτω
|
δὴ |
συνεχεῖς
οἱ
καταρράκται
πεποιημένοι
ἄπορον |
[7, 12] |
καὶ
ὀξύτητα
καὶ
πολυπραγμοσύνην,
ἥκιστα
|
δὴ |
τῇ
Ἀλεξάνδρου
μητρὶ
εὐσχήμονα,
ὥστε |
[7, 1] |
τε
καταστρεψάμενος
καὶ
Καρχηδόνα
οὕτω
|
δὴ |
τῆς
Ἀσίας
πάσης
δικαίως
ἂν |
[7, 19] |
ἢ
ὅσα
ἀγάλματα
ἢ
εἰ
|
δή |
τι
ἄλλο
ἀνάθημα
ἐκ
τῆς |
[7, 24] |
αὐτὸν
ἐκ
τοῦ
θρόνου
κατὰ
|
δή |
τινα
νόμον
Περσικόν,
περιρρηξαμένους
δὲ |
[7, 13] |
μνήμην
ἐποιήσαντο.
εἰ
δὲ
ἱππικὰς
|
δή |
τινας
γυναῖκας
Ἀτροπάτης
ἔδειξεν
Ἀλεξάνδρῳ, |
[7, 21] |
ἐκδιδοῖ
ἐς
τὰς
λίμνας.
εἰ
|
δή |
τις
μὴ
ἀποφράξειε
τὸν
Πολλακόπαν |
[7, 12] |
τῆς
μητρὸς
αὐτῷ
ἐξηγγέλλετο,
βαρὺ
|
δὴ
|
τὸ
ἐνοίκιον
τῶν
δέκα
μηνῶν |
[7, 18] |
βασιλέα
αὐτὸν
καὶ
Ἡφαιστίωνα.
θύεσθαι
|
δὴ |
τὸν
Πειθαγόραν
πρῶτα
μὲν
ἐπὶ |
[7, 15] |
Ῥωμαίων
πολιτεύματι
ἐπεοικὸς
ἦν
ἐλευθέρῳ
|
δὴ
|
τότε
ἐς
τὰ
μάλιστα
ὄντι, |
[7, 23] |
ἄρα
ἡ
τελευτὴ
ἦν.
Ἔνθα
|
δὴ |
τούς
τε
Πέρσας
ἐπαινέσας
τῆς |
[7, 8] |
τοῦ
πατρὸς
στρατεύεσθαι,
τὸν
Ἄμμωνα
|
δὴ |
τῷ
λόγῳ
ἐπικερτομοῦντες.
ταῦτα
ἀκούσας |
[7, 13] |
ὅτι
ἔδειξεν
ἐς
τὸν
λεγόμενον
|
δὴ |
τῶν
Ἀμαζόνων
κόσμον
ἐσταλμένας.
~Ἐν |
[7, 16] |
τῶν
Ἀσιανῶν
ποταμῶν,
πλήν
γε
|
δὴ |
τῶν
Ἰνδῶν,
ἐξίησιν
ἐς
ταύτην |
[7, 22] |
ἕνεκα
τοῦ
διαδήματος.
Ἀριστόβουλος
μὲν
|
δὴ |
τῶν
τινα
Φοινίκων
τῶν
ναυτῶν |
[7, 22] |
ἦσαν.
~Αὐτὸς
δὲ
ὡς
ἐξελέγξας
|
δὴ |
τῶν
Χαλδαίων
τὴν
μαντείαν,
ὅτι |
[7, 11] |
γέγευται
ταύτης
τῆς
τιμῆς.
ἔνθα
|
δὴ |
ὑπολαβὼν
Ἀλέξανδρος,
ἀλλ´
ὑμᾶς
τε, |
[7, 23] |
αὐτὸν
στεφάνοις
χρυσοῖς,
ὡς
θεωροὶ
|
δῆθεν
|
ἐς
τιμὴν
θεοῦ
ἀφιγμένοι.
τῷ |
[7, 8] |
μετέχειν.
Ἀλέξανδρος
μὲν
ὡς
χαριούμενος
|
δῆθεν |
τοῖς
Μακεδόσιν
ταῦτα
ἔλεγεν·
οἱ |
[7, 14] |
τὸν
Ἑλλήσποντον
καθεῖναι
Ξέρξην,
τιμωρούμενον
|
δῆθεν |
τὸν
Ἑλλήσποντον.
ἀλλὰ
καὶ
ἐκεῖνο |
[7, 29] |
ἁμαρτίας
ὁμολογεῖν
τε
ἁμαρτόντα
καὶ
|
δῆλον |
εἶναι
ἐπ´
αὐτῷ
μεταγιγνώσκοντα,
ὡς |
[7, 18] |
Ἀπολλόδωρον
ἐκ
Βαβυλῶνος
εἰς
Ἐκβάτανα,
|
δηλοῦντα |
μηδέν
τι
δεδιέναι
Ἡφαιστίωνα·
ἔσεσθαι |
[7, 11] |
οἷς
αὐτῷ
νόμος
καὶ
θοίνην
|
δημοτελῆ |
ἐποίησε,
καθήμενός
τε
αὐτὸς
καὶ |
[7, 4] |
τοῦτο,
εἴπερ
τι
ἄλλο,
ἔδοξε
|
δημοτικόν |
τε
καὶ
φιλέταιρον
πρᾶξαι
Ἀλέξανδρον. |
[7, 26] |
τε
ἐγκοιμηθέντα
καὶ
Ἄτταλον
καὶ
|
Δημοφῶντα |
καὶ
Πευκέσταν,
πρὸς
δὲ
Κλεομένην
|
[7, 10] |
εὐκλεᾶ
καὶ
πρὸς
θεῶν
ὅσια
|
δήπου |
ἔσται
ἀπαγγελθέντα.
ἄπιτε.
~Ταῦτα
εἰπὼν |
[7, 18] |
χαλεπῆναι
τῷ
Πειθαγόρᾳ,
ὡς
καὶ
|
δι´ |
ἐπιμελείας
ἔχειν
αὐτὸν
πλείονος,
ὅτι |
[7, 1] |
ἦσαν.
ὡς
δὲ
ἤρετο
Ἀλέξανδρος
|
δι´ |
ἑρμηνέων
ὅ
τι
νοοῖ
αὐτοῖς |
[7, 17] |
εἴσω
Βαβυλῶνος
Ἀλέξανδρον,
ὡς
μὴ
|
δι´
|
ὀλίγου
τὸν
νεὼν
ἐπιτελεσθέντα
ἀφελέσθαι |
[7, 29] |
~Εἰ
δέ
τι
ἐπλημμελήθη
Ἀλεξάνδρῳ
|
δι´ |
ὀξύτητα
ἢ
ὑπ´
ὀργῆς,
ἢ |
[7, 29] |
ἢ
Ῥαδαμάνθυος,
οἷς
δὴ
ἐς
|
Δία
|
ἀνενεχθεῖσα
ἡ
γένεσις
πρὸς
τῶν |
[7, 12] |
αὐτῷ
ἀπῄεσαν
τῶν
Μακεδόνων
ὅσοι
|
διὰ |
γῆρας
ἤ
τινα
ἄλλην
ξυμφορὰν |
[7, 16] |
τῷ
δὲ
οὐδὲ
τοῦτο
εὐμαρὲς
|
διὰ |
δυσχωρίαν
ξυνέβη·
ἀλλὰ
ἦγε
γὰρ |
[7, 10] |
ὑμετέρου
πλούτου
νικῶντας
ὑμᾶς
ἄγω
|
διὰ |
πάσης
γῆς
καὶ
θαλάσσης
καὶ |
[7, 16] |
ἐξίησιν
ἐς
ταύτην
τὴν
θάλασσαν,
|
διὰ |
Σκυθῶν
δὲ
Ἰαξάρτης·
καὶ
τὸν |
[7, 10] |
Ἰνδοῦ
τὰ
στόματα
ἐμβαλόντα,
καὶ
|
διὰ |
τῆς
Γαδρωσίας
τῆς
ἐρήμου
ἐλθόντα, |
[7, 30] |
ἀνθρωπίνη
οὖσα,
καὶ
νῦν
δὲ
|
διὰ |
τοσούτου
ἄλλοι
χρησμοὶ
ἐπὶ
τῇ
|
[7, 5] |
Λεοννάτον,
καὶ
τοῦτον
ὑπερασπίσαντα,
καὶ
|
διὰ |
τοὺς
ἐν
Ἰνδοῖς
κινδύνους
καὶ |
[7, 24] |
ξυνανέστησαν
τῷ
βασιλεῖ
ἀποχωροῦντι,
διελθόντα
|
διὰ |
τῶν
εὐνούχων
ἀναβῆναί
τε
ἐπὶ |
[7, 20] |
τε
καὶ
παρ´
ὀλίγον
ἐλθεῖν
|
διαβαλεῖν |
ἐς
αὐτήν,
καὶ
Ὀνησικρίτῳ
τῷ |
[7, 7] |
Περσικόν,
μέγας
τε
καὶ
οὐδαμοῦ
|
διαβατὸς |
ἔστε
ἐπὶ
τὴν
ἐκβολήν,
καθότι |
[7, 12] |
ὅσα
ἐς
τοῦ
Ἀντιπάτρου
τὴν
|
διαβολὴν |
φέροντα
ἦν,
οἷα
δὴ
καὶ |
[7, 12] |
Ἀλέξανδρον
ἤδη
τῆς
μητρὸς
τῶν
|
διαβολῶν |
τῶν
ἐς
Ἀντίπατρον
ἀπαλλάξαι
ἐθέλειν |
[7, 22] |
γὰρ
μέγιστον
τῶν
μετὰ
Ἀλέξανδρον
|
διαδεξαμένων |
τὴν
ἀρχὴν
βασιλέα
γενέσθαι
τήν |
[7, 22] |
ἐς
τὴν
καυσίαν
καὶ
τὸ
|
διάδημα |
αὐτῇ
συνεχόμενον,
τὴν
μὲν
δὴ |
[7, 22] |
ναυτῶν
ἐκνηξάμενος
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
διάδημα |
ἀφελὼν
τοῦ
καλάμου
αὐτὸ
μετὰ
|
[7, 22] |
πεσεῖν
ἐς
τὸ
ὕδωρ,
τὸ
|
διάδημα |
δὲ
ἀπενεχθὲν
πρὸς
τῆς
πνοῆς |
[7, 22] |
ἐκείνην
τὴν
κεφαλὴν
ἥτις
τὸ
|
διάδημα |
ἐφόρησε
τὸ
βασίλειον·
Ἀριστόβουλος
δὲ
|
[7, 9] |
αὕτη
ἡ
πορφύρα
καὶ
τὸ
|
διάδημα |
τοῦτο;
κέκτημαι
δὲ
ἰδίᾳ
οὐδέν, |
[7, 22] |
τῶν
ναυτῶν
λέγει
ὅτι
τὸ
|
διάδημα |
τῷ
Ἀλεξάνδρῳ
ἐκόμισεν,
εἰσὶ
δὲ |
[7, 22] |
λαβεῖν
τῆς
περιθέσεως
ἕνεκα
τοῦ
|
διαδήματος. |
Ἀριστόβουλος
μὲν
δὴ
τῶν
τινα |
[7, 12] |
Ἑλλήνων
τῆς
ἐλευθερίας·
Ἀντίπατρον
δὲ
|
διαδόχους |
τοῖς
ἀποπεμπομένοις
ἄγειν
Μακεδόνας
τῶν |
[7, 5] |
ἐστι
καὶ
ὅτῳ
πολυτελὴς
ἡ
|
δίαιτα. |
ὡς
δὲ
ἐξήγγελτο
ὅτι
οὐκ |
[7, 3] |
οὔπω
πρόσθεν
νοσήσαντα·
οὔκουν
οὐδὲ
|
δίαιταν |
διαιτᾶσθαι
θέλειν
ἀρρώστου
ἀνδρός,
ἀλλὰ |
[7, 3] |
ἐξαναγκάσει
αὐτὸν
μεταβάλλειν
τὴν
πρόσθεν
|
δίαιταν. |
καὶ
Ἀλέξανδρον
ἀντειπεῖν
μὲν
αὐτῷ |
[7, 20] |
αὐτῆς
ἀμφὶ
τὸ
ἱερὸν
τὴν
|
δίαιταν |
ποιεῖσθαι·
νέμεσθαί
τε
αὐτὴν
αἰξί |
[7, 3] |
πρόσθεν
νοσήσαντα·
οὔκουν
οὐδὲ
δίαιταν
|
διαιτᾶσθαι |
θέλειν
ἀρρώστου
ἀνδρός,
ἀλλὰ
εἰπεῖν |
[7, 11] |
ἐξέρχεται
καὶ
ἰδών
τε
ταπεινῶς
|
διακειμένους |
καὶ
ἀκούσας
σὺν
οἰμωγῇ
τῶν |
[7, 25] |
ἤδη
δὲ
παντάπασι
πονήρως
ἔχοντα
|
διακομισθῆναι |
ἐκ
τοῦ
παραδείσου
ἐς
τὰ |
[7, 21] |
ὑπόπετρος
ἡ
γῆ
ἐφαίνετο,
οἵα
|
διακοπεῖσα, |
εἰ
ξυναφὴς
ἐγένετο
τῇ
πάλαι
|
[7, 7] |
λόγου
ἀξίαν
ἀπέφηνε
οὐ
χαλεπῶς
|
διακόψας |
τῶν
Περσῶν
τὰ
σπουδάσματα.
~Ὡς |
[7, 15] |
ἀλλήλους
διαφορῶν
λέγουσιν
ὅτι
Ἀλεξάνδρῳ
|
διακρῖναι |
ἐπέτρεπον·
καὶ
τότε
μάλιστα
αὐτόν |
[7, 10] |
ὁπότε
ἐκ
πολιορκίας
ἁρπαγὴ
γίγνοιτο,
|
διαλέλυμαι |
ταῦτα.
στέφανοί
τε
χρυσοῖ
τοῖς
|
[7, 25] |
εἰς
τὴν
καμάραν
εἰσελθόντα
κατακεῖσθαι
|
διαμυθολογοῦντα |
πρὸς
Μήδιον·
παραγγεῖλαι
δὲ
καὶ |
[7, 10] |
τὸν
Ὑδραώτην,
καὶ
τὸν
Ὕφασιν
|
διαπεράσαντα |
ἄν,
εἰ
μὴ
ὑμεῖς
ἀπωκνήσατε, |
[7, 25] |
τὸν
ποταμόν,
καὶ
πλοίου
ἐπιβάντα
|
διαπλεῦσαι |
πέραν
τοῦ
ποταμοῦ
ἐς
τὸν |
[7, 5] |
ἐστεφάνωσε
χρυσοῖς
στεφάνοις
τοὺς
ἀνδραγαθίᾳ
|
διαπρέποντας, |
πρῶτον
μὲν
Πευκέσταν
τὸν
ὑπερασπίσαντα, |
[7, 15] |
καὶ
περὶ
τοῦ
πολιτεύματος
ἅμα
|
διαπυνθανόμενον. |
καὶ
τοῦτο
οὔτε
ὡς
ἀτρεκὲς |
[7, 13] |
πέντε
καταλαβεῖν·
πρὸς
λῃστῶν
γὰρ
|
διαρπαγῆναι |
τὰς
πολλὰς
αὐτῶν.
Ἐνταῦθα
λέγουσιν |
[7, 1] |
ὑπαιθρίους
ἐν
λειμῶνι,
ἵναπερ
αὐτοῖς
|
διατριβαὶ |
ἦσαν,
ἄλλο
μὲν
οὐδὲν
ποιῆσαι
|
[7, 25] |
παραγγεῖλαι
δὲ
τοὺς
μὲν
στρατηγοὺς
|
διατρίβειν
|
κατὰ
τὴν
αὐλήν,
χιλιάρχας
δὲ |
[7, 15] |
ὅπως
ἂν
προχωρῇ
ἑκάστοις
οὕτω
|
διαφεύγουσιν, |
ἐς
ἀπορίαν
βάλλοντες
τοὺς
ξὺν |
[7, 12] |
ὡς
μή
τι
ἐκ
τῆς
|
διαφορᾶς |
αὐτοῖς
γένοιτο
ἄχαρι
ἐς
ἀλλήλους |
[7, 15] |
καὶ
ὑπὲρ
τῶν
ἐς
ἀλλήλους
|
διαφορῶν |
λέγουσιν
ὅτι
Ἀλεξάνδρῳ
διακρῖναι
ἐπέτρεπον· |
[7, 21] |
κατὰ
τὸν
Πολλακόπαν,
οὔτ´
ἂν
|
διαχεῖσθαι
|
παρέχειν
τὸ
ὕδωρ
ὑπὸ
στερρότητος |
[7, 11] |
ἐξηγγέλλετο,
αἵ
τε
ἡγεμονίαι
Πέρσαις
|
διδόμεναι |
καὶ
ἡ
στρατιὰ
ἡ
βαρβαρικὴ |
[7, 4] |
παῖς
Ῥωξάνη.
Δρύπετιν
δὲ
Ἡφαιστίωνι
|
δίδωσι, |
Δαρείου
παῖδα
καὶ
ταύτην,
ἀδελφὴν |
[7, 16] |
Τίγρητα
ποταμὸν
ξὺν
τῇ
στρατιᾷ
|
διέβη |
ἐλαύνων
ἐπὶ
Βαβυλῶνος,
ἐνταῦθα
ἐντυγχάνουσιν |
[7, 7] |
Τίγρητος
ἐς
τὸν
Εὐλαῖον,
ταύτῃ
|
διεκομίσθησαν |
ἐς
τὸν
Τίγρητα.
Τῶν
γὰρ |
[7, 20] |
ἀλλὰ
Νέαρχος
λέγει
ὅτι
αὐτὸς
|
διεκώλυσεν, |
ὡς
ἐκπεριπλεύσας
τὸν
κόλπον
τὸν |
[7, 24] |
ἑταῖροι
ξυνανέστησαν
τῷ
βασιλεῖ
ἀποχωροῦντι,
|
διελθόντα |
διὰ
τῶν
εὐνούχων
ἀναβῆναί
τε |
[7, 11] |
τε
ἡγεμονίας
αὐτοῖς
τῶν
τάξεων
|
διένειμε |
καὶ
ὅσους
συγγενεῖς
ἀπέφηνε,
τούτοις
|
[7, 23] |
ὅτι
οὐκ
ἐπὶ
μεγάλοις
μεγάλως
|
διεσπουδάζετο. |
ἐκεῖνα
δὲ
καὶ
πάνυ
μέμφομαι. |
[7, 21] |
ἀρχόμεναι
ἀπὸ
ταύτης
τῆς
διώρυχος
|
διήκουσιν |
ἔστε
ἐπὶ
τὴν
ξυνεχῆ
τῇ |
[7, 22] |
τῇ
κεφαλῇ
τῇ
αὑτοῦ
οὕτω
|
διήνεγκε. |
καὶ
οἱ
μὲν
πολλοὶ
τῶν |
[7, 29] |
μὴ
ἀνεπιεικῶς
ἐνθυμηθείη
καὶ
τὸ
|
διηνεκὲς |
τῆς
εὐτυχίας
καὶ
τοὺς
πρὸς |
[7, 14] |
ὅντινα
ὀλίγῳ
πρόσθεν
ἔφαμεν
ὅτι
|
διηνέχθη |
πρὸς
Ἡφαιστίωνα·
καὶ
τοῦτο
δὲ |
[7, 1] |
οὕτω
δὴ
τῆς
Ἀσίας
πάσης
|
δικαίως |
ἂν
βασιλεὺς
καλεῖσθαι·
τοὺς
γάρ |
[7, 1] |
τῆς
Ἀσίας
ἐπάρχοντας
οὐ
σὺν
|
δίκῃ |
καλεῖν
σφᾶς
μεγάλους
βασιλέας.
ἔνθεν |
[7, 23] |
ἡγεῖσθαι
Μακεδόνα
καὶ
ἐπὶ
τούτῳ
|
διμοιρίτην |
Μακεδόνα
καὶ
δεκαστάτηρον,
οὕτως
ὀνομαζόμενον |
[7, 23] |
μισθοφορᾶς,
ἥντινα
μείονα
μὲν
τοῦ
|
διμοιρίτου, |
πλείονα
δὲ
τῶν
οὐκ
ἐν |
[7, 2] |
λέγεται,
ἐν
Ἰσθμῷ
ἐντυχὼν
τῷ
|
Διογένει |
κατακειμένῳ
ἐν
ἡλίῳ,
ἐπιστὰς
σὺν |
[7, 2] |
τἀναντία
οἷς
ἐπῄνεσεν.
ἐπεὶ
καὶ
|
Διογένην |
τὸν
ἐκ
Σινώπης
θαυμάσαι
λέγεται, |
[7, 2] |
εἴ
του
δέοιτο·
ὁ
δὲ
|
Διογένης |
ἄλλου
μὲν
ἔφη
δεῖσθαι
οὐδενός, |
[7, 20] |
ἐς
πάντα
ἥκει
τὰ
ἀνθρώπεια,
|
Διόνυσον |
δὲ
κατὰ
δόξαν
τῆς
ἐς |
[7, 20] |
τὸν
Οὐρανόν
τε
καὶ
τὸν
|
Διόνυσον, |
τὸν
μὲν
Οὐρανὸν
αὐτόν
τε |
[7, 20] |
Ἀράβων
θεόν,
οὐ
φαυλότερα
ἔργα
|
Διονύσου
|
ἀποδειξάμενον,
εἴπερ
οὖν
καὶ
Ἀράβων |
[7, 10] |
ποταμόν,
οὐδενὶ
ἄλλῳ
ὅτι
μὴ
|
Διονύσῳ |
περαθέντα,
καὶ
τὸν
Ὑδάσπην
καὶ |
[7, 2] |
ἀλλὰ
ὑποκρίνασθαι
γὰρ
λέγεται
ὡς
|
Διὸς |
υἱὸς
καὶ
αὐτὸς
εἴη,
εἴπερ |
[7, 5] |
αὕτη
τῇ
στρατιᾷ
ἐς
τάλαντα
|
δισμύρια. |
Ἔδωκεν
δὲ
καὶ
δῶρα
ἄλλοις |
[7, 23] |
Περσῶν,
ἄγοντα
στρατιὰν
Περσῶν
ἐς
|
δισμυρίους· |
ἦγε
δὲ
καὶ
Κοσσαίων
καὶ |
[7, 9] |
ὑμᾶς
πλανήτας
καὶ
ἀπόρους,
ἐν
|
διφθέραις |
τοὺς
πολλοὺς
νέμοντας
ἀνὰ
τὰ |
[7, 9] |
χλαμύδας
μὲν
ὑμῖν
ἀντὶ
τῶν
|
διφθερῶν |
φορεῖν
ἔδωκεν,
κατήγαγε
δὲ
ἐκ |
[7, 24] |
ἥκουσαν
ἐς
τὰς
Μακεδονικὰς
τάξεις·
|
διψήσαντα |
δὲ
ἀποχωρῆσαι
ἐκ
τῆς
ἕδρας
|
[7, 21] |
σταδίους
ὅσον
ὀκτακοσίους,
καὶ
ἔστι
|
διῶρυξ |
αὕτη
{ὁ
Πολλακόπας}
ἐκ
τοῦ |
[7, 7] |
τὸν
Εὐλαῖον
ἔστε
ἐπὶ
τὴν
|
διώρυχα, |
ἣ
τέτμηται
ἐκ
τοῦ
Τίγρητος |
[7, 7] |
οὐδὲ
ἐκδίδωσιν
οὗτος
κατὰ
τὰς
|
διώρυχας
|
οὐδὲ
ἐς
ἄλλον
ποταμόν,
ἀλλὰ |
[7, 7] |
τι
ταπεινότερος
ῥέων
τοῦ
Εὐφράτου
|
διώρυχάς |
τε
πολλὰς
ἐκ
τοῦ
Εὐφράτου
|
[7, 7] |
ἰσοχείλης
πανταχῇ
τῇ
γῇ,
καὶ
|
διώρυχες |
δὲ
πολλαὶ
ἀπ´
αὐτοῦ
πεποίηνται, |
[7, 21] |
εἰ
ξυναφὴς
ἐγένετο
τῇ
πάλαι
|
διώρυχι |
τῇ
κατὰ
τὸν
Πολλακόπαν,
οὔτ´ |
[7, 21] |
δὴ
ἀρχόμεναι
ἀπὸ
ταύτης
τῆς
|
διώρυχος
|
διήκουσιν
ἔστε
ἐπὶ
τὴν
ξυνεχῆ |
[7, 6] |
Μακεδονικὰ
ἀντὶ
τῶν
βαρβαρικῶν
μεσαγκύλων
|
δοθέντα, |
ταῦτα
πάντα
ἐλύπει
τοὺς
Μακεδόνας, |
[7, 14] |
ν}
ὡς
ἐπὶ
φαρμάκῳ
κακῶς
|
δοθέντι, |
οἱ
δέ,
ὅτι
οἴνου
περιεῖδεν |
[7, 30] |
ἔξω
τοῦ
θείου
φῦναι
ἂν
|
δοκεῖ |
ἀνὴρ
οὐδενὶ
ἄλλῳ
ἀνθρώπων
ἐοικώς. |
[7, 19] |
δὲ
ἀληθές,
ὥς
γέ
μοι
|
δοκεῖ, |
ἄπληστος
ἦν
τοῦ
κτᾶσθαί
τι |
[7, 29] |
καὶ
ἡ
Περσικὴ
σκευὴ
σόφισμα
|
δοκεῖ |
εἶναι
πρός
τε
τοὺς
βαρβάρους, |
[7, 29] |
ὑπηκόους
τοῦ
σεμνοῦ
ἕνεκα.
οὔκουν
|
δοκεῖ |
ἔμοιγε
ἢ
Μίνωος
γενέσθαι
βασιλεὺς
|
[7, 13] |
τούτων
τῶν
γυναικῶν
οὐ
πιστὸν
|
δοκεῖ |
ἔμοιγε,
πρὸς
τοσούτων
καὶ
τοιούτων |
[7, 29] |
κακῶς
γιγνώσκοντες.
μόνη
γὰρ
ἔμοιγε
|
δοκεῖ
|
ἴασις
ἁμαρτίας
ὁμολογεῖν
τε
ἁμαρτόντα |
[7, 22] |
γε
αὐτὸν
Ἀλέξανδρον
οὔ
μοι
|
δοκεῖ |
ἰέναι
ἐς
ἀμφίλογον.
~Ἐπανελθὼν
δὲ |
[7, 29] |
αὑτοῦ
ἀνέφερεν,
οὐδὲ
τοῦτο
ἐμοὶ
|
δοκεῖ |
μέγα
εἶναι
αὐτῷ
τὸ
πλημμέλημα, |
[7, 16] |
καὶ
αὐτὸς
Ἀλέξανδρος
προαπελθεῖν
ἂν
|
δοκεῖ |
μοι
ἐθελῆσαι
μᾶλλον
ἢ
ζῶν |
[7, 13] |
ὑπὲρ
τῶν
τηλικούτων
τεκμηριῶσαι.
οὐδὲ
|
δοκεῖ |
μοι
ἐν
τῷ
τότε
σώζεσθαι |
[7, 29] |
ὅτῳ
δὴ
καὶ
ἐγκαταμῖξαί
μοι
|
δοκεῖ |
ταῖς
τάξεσιν
αὐτῶν
τοὺς
Πέρσας |
[7, 14] |
ἔξω
τοῦ
εἰκότος
ἀναγεγράφθαι
μοι
|
δοκεῖ, |
ὡς
ἐπὶ
Βαβυλῶνος
ἤλαυνεν
Ἀλέξανδρος, |
[7, 19] |
μὲν
ἕκαστοι
πρεσβευόμενοι
οὐκ
ἀναγέγραπται,
|
δοκεῖν |
δ´
ἔμοιγε
αἱ
πολλαὶ
στεφανούντων |
[7, 5] |
τινὰ
ἄλλο
τι
ἢ
ἀληθεύειν
|
δοκεῖν |
τὸν
βασιλέα
καταθεὶς
δὲ
τραπέζας |
[7, 4] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἑταίροις
τὰς
|
δοκιμωτάτας |
Περσῶν
τε
καὶ
Μήδων
παῖδας |
[7, 14] |
τῷ
Ἀλεξάνδρῳ
ὡς
μὴ
ἐφήδεσθαι
|
δοκοίη |
τελευτήσαντι
Ἡφαιστίωνι.
οὔκουν
οὐδὲ
ἄλλον |
[7, 20] |
καὶ
Ὀνησικρίτῳ
τῷ
κυβερνήτῃ
ταύτῃ
|
δοκοῦν· |
ἀλλὰ
Νέαρχος
λέγει
ὅτι
αὐτὸς |
[7, 14] |
μὲν
ἐς
κόσμον
φέρειν
μοι
|
δοκοῦσιν |
οἰηθῆναι
Ἀλεξάνδρῳ
ὅσα
ὑπεραλγήσας
ἔδρασεν |
[7, 16] |
οὐ
μεῖον
ἢ
καὶ
Ἀχιλλέα
|
δοκῶ |
ἂν
ἑλέσθαι
προαποθανεῖν
Πατρόκλου
μᾶλλον |
[7, 1] |
δὲ
καὶ
αὐτὸς
ἄν
μοι
|
δοκῶ |
ἰσχυρίσασθαι,
οὔτε
μικρόν
τι
καὶ |
[7, 13] |
τινὰς
ἄλλας
γυναῖκας
ἱππεύειν
ἠσκημένας
|
δοκῶ |
ὅτι
ἔδειξεν
ἐς
τὸν
λεγόμενον |
[7, 30] |
ἐν
κόσμῳ
τιθέμενος.
ὡς
ἔγωγε
|
δοκῶ |
ὅτι
οὔτε
τι
ἔθνος
ἀνθρώπων |
[7, 9] |
αἱρουμένῳ·
καίτοι
οὐδὲ
σιτία
ἐμοὶ
|
δοκῶ |
τὰ
αὐτὰ
τοῖς
τρυφῶσιν
ὑμῶν |
[7, 26] |
σωματοφυλάκων
τὸν
θάνατον,
ὡς
ἔγωγε
|
δοκῶ· |
τοὺς
πολλοὺς
δὲ
ὑπὸ
πένθους |
[7, 27] |
ταῦτα
ἐμοὶ
ὡς
μὴ
ἀγνοεῖν
|
δόξαιμι |
μᾶλλον
ὅτι
λεγόμενά
ἐστιν
ἢ |
[7, 27] |
ἐξ
ἀνθρώπων
γενόμενος
πιστοτέραν
τὴν
|
δόξαν |
παρὰ
τοῖς
ἔπειτα
ἐγκαταλείποι
ὅτι |
[7, 9] |
οὐχ
ἑαυτῷ
μᾶλλόν
τι
τὴν
|
δόξαν |
τήνδε
ἢ
τῷ
κοινῷ
τῶν |
[7, 20] |
τὰ
ἀνθρώπεια,
Διόνυσον
δὲ
κατὰ
|
δόξαν |
τῆς
ἐς
Ἰνδοὺς
στρατιᾶς.
οὔκουν |
[7, 2] |
κρείττω
ἦν
Ἀλέξανδρος,
ἀλλ´
ἐκ
|
δόξης |
γὰρ
δεινῶς
ἐκρατεῖτο.
ἐπεὶ
καὶ |
[7, 16] |
ἐν
ἀκμῇ
τῆς
τε
ἄλλης
|
δόξης |
καὶ
τοῦ
πόθου
τοῦ
παρ´ |
[7, 10] |
ὑπὲρ
ὑμῶν
καὶ
τῆς
ὑμετέρας
|
δόξης |
καὶ
τοῦ
ὑμετέρου
πλούτου
νικῶντας |
[7, 27] |
εἰπεῖν
ὅτι
ἐφθόνησεν
ἄρα
αὐτῷ
|
δόξης |
τῆς
ἐς
ἅπαν,
ὡς
θεῷ |
[7, 6] |
Ὑστάσπης
ὁ
Βάκτριος,
καὶ
τούτοις
|
δόρατα |
Μακεδονικὰ
ἀντὶ
τῶν
βαρβαρικῶν
μεσαγκύλων |
[7, 13] |
γε
δὴ
ὅτι
πελέκεις
ἀντὶ
|
δοράτων
|
ἐφόρουν
καὶ
ἀντὶ
ἀσπίδων
πέλτας· |
[7, 6] |
καὶ
τῆς
ἄλλης
γῆς
τῆς
|
δοριαλώτου
|
παῖδας
ἡβάσκοντας
ἤδη
ἐς
τρισμυρίους |
[7, 4] |
τῶν
κατεχόντων
τὰς
χώρας
ὅσαι
|
δορίκτητοι |
πρὸς
Ἀλεξάνδρου
ἐγένοντο
ἔς
τε |
[7, 5] |
χρυσίον
καὶ
τοὺς
ἐπιμελησομένους
τῆς
|
δόσεως
|
ἑκάστοις,
ὅστις
συμβόλαιον
ἐπεδείκνυτο,
ἐπιλύεσθαι |
[7, 5] |
ὀφείλοντας.
λέγεται
δὲ
γενέσθαι
ἡ
|
δόσις |
αὕτη
τῇ
στρατιᾷ
ἐς
τάλαντα |
[7, 9] |
τὰ
ὑμέτερα,
ἡγεμόνας
κατέστησεν
ἐκ
|
δούλων |
καὶ
ὑπηκόων,
καὶ
τῆς
Θρᾴκης |
[7, 19] |
ὅπῃ
ἄλλῃ
τῆς
Ἀσίας,
ταῦτα
|
δοῦναι |
ἄγειν
τοῖς
πρέσβεσι·
καὶ
τὰς |
[7, 14] |
ἐξ
Ἀλεξάνδρου
τυχεῖν
καὶ
ἀνάθημα
|
δοῦναι |
αὐτοῖς
Ἀλέξανδρον
κομίζειν
τῷ
Ἀσκληπιῷ, |
[7, 27] |
ὁπλῇ
ἐκόμισε
καὶ
τοῦτο
ἀνέγραψαν.
|
δοῦναι |
δὲ
αὐτὸ
Ἰόλλαν
τὸν
ἀδελφὸν |
[7, 24] |
καὶ
ἔπινε
πόρρω
τῶν
νυκτῶν.
|
δοῦναι
|
δὲ
λέγεται
καὶ
τῇ
στρατιᾷ |
[7, 2] |
αὐτὸς
ὅτου
κύριος
ἦν
Ἀλέξανδρος
|
δοῦναι, |
οὔτε
αὖ
δεδιέναι,
ὅτου
κρατοίη |
[7, 3] |
αὐτῷ
τετάχει
Ἀλέξανδρος,
ἄλλα
ἄλλοις
|
δοῦναι |
τῶν
ἀμφ´
αὑτόν.
οὕτω
δὴ |
[7, 10] |
Οὐξίους
τε
καὶ
Ἀραχωτοὺς
καὶ
|
Δράγγας, |
κεκτημένον
δὲ
καὶ
Παρθυαίους
καὶ |
[7, 14] |
πρὸς
Ἡφαιστίωνα·
καὶ
τοῦτο
δὲ
|
δρᾶσαι, |
τῷ
Ἀλεξάνδρῳ
ὡς
μὴ
ἐφήδεσθαι |
[7, 29] |
τὰ
παθήματα
φαινόμενα,
εἰ
ὁ
|
δράσας
|
αὐτὰ
ξυγχωροίη
ὅτι
οὐ
καλὰ |
[7, 4] |
Ὀξυάρτου
τοῦ
Βακτρίου
παῖς
Ῥωξάνη.
|
Δρύπετιν |
δὲ
Ἡφαιστίωνι
δίδωσι,
Δαρείου
παῖδα |
[7, 5] |
ὅτι
παραταξάμενος
σὺν
τῇ
ὑπολειφθείσῃ
|
δυνάμει |
πρὸς
τοὺς
νεωτερίζοντας
τῶν
τε |
[7, 15] |
ἐς
ἀπορίαν
βάλλοντες
τοὺς
ξὺν
|
δυνάμει |
σφίσιν
ἐπιχειροῦντας·
ἀπελθόντων
δὲ
αὖθις |
[7, 15] |
τῆς
ἐς
τὸ
ἔπειτα
ἐσομένης
|
δυνάμεως |
μαντεύσασθαι,
τόν
τε
κόσμον
τῶν |
[7, 7] |
στρατόπεδον,
ἵνα
Ἡφαιστίων
αὐτῷ
τὴν
|
δύναμιν |
πᾶσαν
ἔχων
ἐστρατοπεδεύκει.
ἐκεῖθεν
δὲ |
[7, 15] |
κατὰ
κώμας
νέμονται,
ὁπότε
προσάγοι
|
δύναμις |
ἐς
τὰ
ἄκρα
τῶν
ὀρῶν |
[7, 3] |
ὑπὸ
τῆς
νόσου·
οὐ
μὴν
|
δυνηθῆναί |
γε
οὐδὲ
τοῦ
ἵππου
ἐπιβῆναι, |
[7, 17] |
ἕω
ἄγειν·
ἀλλὰ
οὐ
γὰρ
|
δυνηθῆναι |
ὑπὸ
δυσχωρίας
οὕτως
ἐλάσαι
ξὺν
|
[7, 20] |
ἐνοικισθῆναι
καὶ
ταύτας
γενέσθαι
εὐδαίμονας.
|
Δύο |
δὲ
νῆσοι
κατὰ
τὸ
στόμα |
[7, 28] |
Ἡγησίου
ἄρχοντος
Ἀθήνησιν·
ἐβίω
δὲ
|
δύο |
καὶ
τριάκοντα
ἔτη
καὶ
τοῦ |
[7, 20] |
δὲ
κατέχει
ὅτι
ἤκουεν
Ἄραβας
|
δύο |
μόνον
τιμᾶν
θεούς,
τὸν
Οὐρανόν |
[7, 19] |
ἐκ
Φοινίκης
ἀνακεκομισμένον,
πεντήρεις
μὲν
|
δύο |
τῶν
ἐκ
Φοινίκων,
τετρήρεις
δὲ
|
[7, 21] |
τῆς
χιόνος
ἀμφὶ
Πλειάδων
μάλιστα
|
δύσιν
|
ὀλίγος
τε
ὁ
Εὐφράτης
ῥέει |
[7, 16] |
ἔφασαν
οἱ
Χαλδαῖοι,
μὴ
πρὸς
|
δυσμὰς
|
ἀφορῶν
αὐτὸς
μηδὲ
τὴν
στρατιὰν |
[7, 17] |
πόλεως
τὸ
μέρος
τὸ
ἐς
|
δυσμὰς |
τετραμμένον,
ὡς
ταύτῃ
ἐπιστρέψαντα
πρὸς |
[7, 17] |
τῇ
στρατιᾷ,
ὅτι
τὰ
ἀπὸ
|
δυσμῶν |
τῆς
πόλεως
εἰσιόντι,
εἰ
ταύτῃ |
[7, 15] |
ἐμποδὼν
ἐγένετο
αὐτῷ
οὔτε
αἱ
|
δυσχωρίαι, |
οὔτε
αὐτῷ
οὔτε
Πτολεμαίῳ
τῷ |
[7, 16] |
δὲ
οὐδὲ
τοῦτο
εὐμαρὲς
διὰ
|
δυσχωρίαν |
ξυνέβη·
ἀλλὰ
ἦγε
γὰρ
αὐτὸν |
[7, 17] |
ἀλλὰ
οὐ
γὰρ
δυνηθῆναι
ὑπὸ
|
δυσχωρίας |
οὕτως
ἐλάσαι
ξὺν
τῇ
στρατιᾷ, |
[7, 23] |
δὲ
τῇ
ἀρχῇ
τῆς
δεκάδος,
|
δώδεκα |
δὲ
Πέρσας,
τοὺς
μὲν
Μακεδόνας |
[7, 28] |
ὡς
λέγει
Ἀριστόβουλος·
ἐβασίλευσε
δὲ
|
δώδεκα |
ἔτη
καὶ
τοὺς
ὀκτὼ
τούτους |
[7, 23] |
στρατευομένων
ἔφερεν·
ἐπὶ
τούτοις
δὲ
|
δώδεκα |
Πέρσας
καὶ
τελευταῖον
τῆς
δεκάδος |
[7, 19] |
τετρήρεις
δὲ
τρεῖς,
τριήρεις
δὲ
|
δώδεκα, |
τριακοντόρους
δὲ
ἐς
τριάκοντα·
ταύτας |
[7, 5] |
τάλαντα
δισμύρια.
Ἔδωκεν
δὲ
καὶ
|
δῶρα |
ἄλλοις
ἄλλα,
ὅπως
τις
κατ´
|
[7, 4] |
ὑπὲρ
τοὺς
μυρίους,
καὶ
τούτοις
|
δωρεαὶ |
Ἀλεξάνδρου
ἐδόθησαν
ἐπὶ
τοῖς
γάμοις. |