Livre, Chapitre |
[7, 30] |
ἐπεὶ
καὶ
αὐτὸς
ἐμεμψάμην
ἔστιν
|
ἃ |
ἐν
τῇ
ξυγγραφῇ
τῶν
Ἀλεξάνδρου |
[7, 4] |
σατραπείαν
ἐκπέμπει
παρελθὼν
ἐς
Σοῦσα,
|
Ἀβουλίτην |
δὲ
καὶ
τὸν
τούτου
παῖδα |
[7, 9] |
Περσῶν
θησαυροὶ
καὶ
τὰ
Ἰνδῶν
|
ἀγαθὰ |
καὶ
ἡ
ἔξω
θάλασσα
ὑμέτερα· |
[7, 11] |
τά
τε
ἄλλα
{καὶ
τὰ}
|
ἀγαθὰ |
καὶ
ὁμόνοιάν
τε
καὶ
κοινωνίαν |
[7, 9] |
τὰ
ἐξ
Αἰγύπτου
καὶ
Κυρήνης
|
ἀγαθά, |
ὅσα
ἀμαχεὶ
ἐκτησάμην,
ὑμῖν
ἔρχεται, |
[7, 24] |
τε
νομιζομένας
θυσίας
ἐπὶ
ξυμφοραῖς
|
ἀγαθαῖς |
καί
τινας
καὶ
ἐκ
μαντείας |
[7, 14] |
Ἀλέξανδρος,
ὥσπερ
αὐτῷ
ἐπὶ
ξυμφοραῖς
|
ἀγαθαῖς |
νόμος,
καὶ
ἀγῶνα
ἐπετέλει
γυμνικόν |
[7, 20] |
τῶν
ἀνδρῶν
καὶ
εἴ
τις
|
ἀγαθὴ |
καρποὺς
ἐκφέρειν
ἢ
εἴ
τις |
[7, 29] |
ἐς
τὸ
μέλλον
ταύτην
ἐλπίδα
|
ἀγαθὴν |
ὑπολειπομένην,
μή
ποτε
ἂν
παραπλήσιόν |
[7, 16] |
θεοῦ
τοῦ
Βήλου
μὴ
πρὸς
|
ἀγαθοῦ |
οἱ
εἶναι
τὴν
πάροδον
τὴν
|
[7, 24] |
δὴ
καὶ
μᾶλλον
ἐπ´
οὐδενὶ
|
ἀγαθῷ |
ξυμβῆναι
αὐτῷ
οἱ
μάντεις
ἐξηγοῦντο. |
[7, 2] |
τοσαύτην
γῆν
καὶ
θάλασσαν
ἐπ´
|
ἀγαθῷ |
οὐδενί,
μηδὲ
πέρας
τι
αὐτοῖς |
[7, 28] |
τοῖς
στρατιώταις
ἐπᾶραι
καὶ
ἐλπίδων
|
ἀγαθῶν |
ἐμπλῆσαι
καὶ
τὸ
δεῖμα
ἐν |
[7, 19] |
ὅσους
δὲ
ἀνδριάντας
ἢ
ὅσα
|
ἀγάλματα |
ἢ
εἰ
δή
τι
ἄλλο |
[7, 10] |
μᾶλλον
ἢ
ἐγὼ
ὑπὲρ
ἐκείνου;
|
ἄγε |
δὴ
καὶ
ὅτῳ
τραύματα
ὑμῶν |
[7, 12] |
τε
καὶ
ἡ
αὐτῶν
μοχθηρία
|
ἄγει, |
ἢ
πρὸς
τὸ
ἀληθὲς
ἐκτρέπουσιν, |
[7, 12] |
ὅντινα
ἴσον
τῇ
ἑαυτοῦ
κεφαλῇ
|
ἄγει, |
Κρατερόν,
ξυμπέμπει
αὐτοῖς
φύλακά
τε |
[7, 17] |
ὡς
ταύτῃ
ἐπιστρέψαντα
πρὸς
ἕω
|
ἄγειν· |
ἀλλὰ
οὐ
γὰρ
δυνηθῆναι
ὑπὸ |
[7, 12] |
ἀπήλλαξε.
Κρατερῷ
δὲ
τούτους
τε
|
ἄγειν |
ἐκέλευσε
καὶ
ἀπαγαγόντι
Μακεδονίας
τε |
[7, 7] |
πεζῆς
στρατιᾶς
τὴν
πολλὴν
Ἡφαιστίωνα
|
ἄγειν |
κελεύει
ἔστε
ἐπὶ
τὴν
θάλασσαν
|
[7, 12] |
Ἀντίπατρον
δὲ
διαδόχους
τοῖς
ἀποπεμπομένοις
|
ἄγειν |
Μακεδόνας
τῶν
ἀκμαζόντων
ἐκέλευσεν.
ἔστειλε |
[7, 19] |
ἄλλῃ
τῆς
Ἀσίας,
ταῦτα
δοῦναι
|
ἄγειν |
τοῖς
πρέσβεσι·
καὶ
τὰς
Ἁρμοδίου |
[7, 11] |
ἑταίρων
ἵππος
καὶ
ταύτης
ἄλλο
|
ἄγημα
|
βασιλικόν,
οὐκέτι
καρτεροὶ
σφῶν
ἦσαν, |
[7, 11] |
καταλεγομένη
καὶ
τὰ
Μακεδονικὰ
ὀνόματα
|
ἄγημά |
τι
Περσικὸν
καλούμενον
καὶ
πεζέταιροι |
[7, 29] |
Πέρσας
τοὺς
μηλοφόρους
καὶ
τοῖς
|
ἀγήμασι |
τοὺς
ὁμοτίμους.
καὶ
οἱ
πότοι |
[7, 7] |
τοῖς
ὑπασπισταῖς
τε
καὶ
τῷ
|
ἀγήματι |
καὶ
τῶν
ἱππέων
τῶν
ἑταίρων |
[7, 6] |
αὐτὸ
τῶν
βαρβάρων,
τῷ
τε
|
ἀγήματι |
προσκαταλεγέντες
Κωφής
τε
ὁ
Ἀρταβάζου |
[7, 27] |
καὶ
ταῦτα
ἐμοὶ
ὡς
μὴ
|
ἀγνοεῖν |
δόξαιμι
μᾶλλον
ὅτι
λεγόμενά
ἐστιν |
[7, 16] |
Σκύθας
τοὺς
Νομάδας,
ὃ
δὴ
|
ἄγνωστον
|
πάντῃ
ἐστίν.
Ἀλέξανδρος
δὲ
ὡς |
[7, 16] |
ἐς
Ὑρκανίαν
ναυπηγοὺς
ἅμα
οἷ
|
ἄγοντα, |
κελεύσας
ὕλην
τεμόντα
ἐκ
τῶν |
[7, 23] |
καταλαμβάνει
Πευκέσταν
ἥκοντα
ἐκ
Περσῶν,
|
ἄγοντα |
στρατιὰν
Περσῶν
ἐς
δισμυρίους·
ἦγε |
[7, 6] |
παῖδας
ἡβάσκοντας
ἤδη
ἐς
τρισμυρίους
|
ἄγοντες |
τὴν
αὐτὴν
ἡλικίαν
γεγονότας,
οὓς |
[7, 6] |
αὐτοὺς
Μακεδόνας
ἐν
ἀτίμῳ
χώρᾳ
|
ἄγοντος. |
~Ἀλέξανδρος
δὲ
τῆς
μὲν
πεζῆς |
[7, 10] |
γε
φεύγων
ὑμῶν
ἐτελεύτα
ἐμοῦ
|
ἄγοντος. |
Καὶ
νῦν
τοὺς
ἀπολέμους
ὑμῶν |
[7, 20] |
νέμεσθαί
τε
αὐτὴν
αἰξί
τε
|
ἀγρίαις |
καὶ
ἐλάφοις,
καὶ
ταύτας
ἀνεῖσθαι |
[7, 10] |
τοῦ
ὑμετέρου
πλούτου
νικῶντας
ὑμᾶς
|
ἄγω |
διὰ
πάσης
γῆς
καὶ
θαλάσσης |
[7, 14] |
στάδιον
πλῆρες
εἶναι·
παίδων
γὰρ
|
ἀγὼν |
ἦν
ἐκείνῃ
τῇ
ἡμέρᾳ
γυμνικός· |
[7, 23] |
δὲ
αὐτῷ
καὶ
Φιλόξενος
στρατιὰν
|
ἄγων |
ἀπὸ
Καρίας
καὶ
Μένανδρος
ἐκ |
[7, 16] |
μηδὲ
τὴν
στρατιὰν
ταύτῃ
ἐπέχουσαν
|
ἄγων |
παρελθεῖν,
ἀλλὰ
ἐκπεριελθὼν
πρὸς
ἕω |
[7, 23] |
ἄλλους
καὶ
Μενίδας
τοὺς
ἱππέας
|
ἄγων
|
τοὺς
αὐτῷ
ξυνταχθέντας.
καὶ
πρεσβεῖαι |
[7, 14] |
ἐπὶ
ξυμφοραῖς
ἀγαθαῖς
νόμος,
καὶ
|
ἀγῶνα
|
ἐπετέλει
γυμνικόν
τε
καὶ
μουσικόν, |
[7, 26] |
τῷ
λόγῳ
ὅτι
μέγαν
ἐπιτάφιον
|
ἀγῶνα |
ὁρᾷ
ἐφ´
αὑτῷ
ἐσόμενον.
~Πολλὰ |
[7, 14] |
ἡγεῖτο
τὸ
ἐξ
Ἡφαιστίωνος
πεποιημένον.
|
ἀγῶνά |
τε
ἐπενόει
ποιῆσαι
γυμνικόν
τε |
[7, 23] |
κατὰ
τὸν
ποταμὸν
ἐγίγνοντο,
καὶ
|
ἀγῶνες
|
τῶν
τε
ἐρετῶν
καὶ
τῶν |
[7, 14] |
καὶ
μουσικὸν
πλήθει
τε
τῶν
|
ἀγωνιζομένων
|
καὶ
τῇ
εἰς
αὐτὸν
χορηγίᾳ |
[7, 14] |
τῶν
πρόσθεν
ἀριδηλότερον·
τρισχιλίους
γὰρ
|
ἀγωνιστὰς
|
τοὺς
σύμπαντας
παρεσκεύασε.
καὶ
οὗτοι |
[7, 28] |
δεῖμα
ἐν
τοῖς
κινδύνοις
τῷ
|
ἀδεεῖ |
τῷ
αὑτοῦ
ἀφανίσαι,
ξύμπαντα
ταῦτα |
[7, 9] |
καὶ
τῶν
μετάλλων
τὴν
ἐργασίαν
|
ἀδεῆ |
παρέσχε,
Θεσσαλῶν
δὲ
ἄρχοντας,
οὓς |
[7, 4] |
δίδωσι,
Δαρείου
παῖδα
καὶ
ταύτην,
|
ἀδελφὴν |
τῆς
αὑτοῦ
γυναικός·
ἐθέλειν
γάρ |
[7, 18] |
σημείου
ταῦτα
ἐπέστειλεν
πρὸς
τὸν
|
ἀδελφόν· |
τὸν
δὲ
εἰπεῖν
ὅτι
ἄλοβόν |
[7, 27] |
δοῦναι
δὲ
αὐτὸ
Ἰόλλαν
τὸν
|
ἀδελφὸν |
τὸν
Κασάνδρου
τὸν
νεώτερον·
εἶναι |
[7, 6] |
Ῥωξάνης
δὲ
τῆς
γυναικὸς
Ἀλεξάνδρου
|
ἀδελφός, |
καὶ
Αἰγοβάρης
καὶ
ὁ
τούτου |
[7, 6] |
καὶ
Αἰγοβάρης
καὶ
ὁ
τούτου
|
ἀδελφὸς |
Μιθροβαῖος,
καὶ
ἡγεμὼν
ἐπὶ
τούτοις |
[7, 4] |
Ἀμαστρίνην
τὴν
Ὀξυάτρου
τοῦ
Δαρείου
|
ἀδελφοῦ |
παῖδα·
Περδίκκᾳ
δὲ
τὴν
Ἀτροπάτου |
[7, 18] |
τεταγμένοι
ἦσαν,
ἐπιστεῖλαι
Πειθαγόρᾳ
τῷ
|
ἀδελφῷ, |
μάντιν
γὰρ
εἶναι
τὸν
Πειθαγόραν |
[7, 24] |
δὲ
καὶ
τῶν
ἐν
φυλακῇ
|
ἀδέσμῳ |
ὄντα
λέγουσιν,
ἔρημον
ἰδόντα
τὸν |
[7, 23] |
Κλεομένει,
ἀνδρὶ
κακῷ
καὶ
πολλὰ
|
ἀδικήματα |
ἀδικήσαντι
ἐν
Αἰγύπτῳ,
ἐπιστέλλει
ἐπιστολήν. |
[7, 23] |
ἀνδρὶ
κακῷ
καὶ
πολλὰ
ἀδικήματα
|
ἀδικήσαντι |
ἐν
Αἰγύπτῳ,
ἐπιστέλλει
ἐπιστολήν.
καὶ |
[7, 18] |
ἐπιμελείας
ἔχειν
αὐτὸν
πλείονος,
ὅτι
|
ἀδόλως |
τὴν
ἀλήθειάν
οἱ
ἔφρασε.
ταῦτα |
[7, 3] |
τε
τῷ
Ἰνδῶν
νόμῳ
καὶ
|
ᾄδοντα |
τῇ
Ἰνδῶν
γλώσσῃ.
οἱ
δὲ |
[7, 3] |
παρασκευασθῆναι
μὲν
ἵππον,
ὅτι
βαδίσαι
|
ἀδυνάτως |
εἶχεν
ὑπὸ
τῆς
νόσου·
οὐ |
[7, 19] |
ἄπληστος
ἦν
τοῦ
κτᾶσθαί
τι
|
ἀεὶ |
Ἀλέξανδρος.
~Λόγος
δὲ
κατέχει
ὅτι |
[7, 9] |
Ἀθηναίους
τε
καὶ
Θηβαίους
ἐφεδρεύοντας
|
ἀεὶ |
τῇ
Μακεδονίᾳ
ἐς
τοσόνδε
ἐταπείνωσεν, |
[7, 14] |
κεφαλῇ
ἦγον.
ἐναγίζειν
τε
ὅτι
|
ἀεὶ |
ὡς
ἥρωϊ
ἐκέλευεν
Ἡφαιστίωνι,
τοῦτο |
[7, 7] |
ἀπ´
αὐτοῦ
πεποίηνται,
αἱ
μὲν
|
ἀέναοι, |
ἀφ´
ὧν
ὑδρεύονται
οἱ
παρ´ |
[7, 10] |
καὶ
τῆς
ἐξ
ἐμοῦ
τιμῆς
|
ἀθάνατα. |
ὅστις
δὲ
δὴ
καὶ
ἀπέθανεν, |
[7, 20] |
ἐπὶ
τῷδε
γὰρ
οὐκ
εἶναι
|
ἀθέμιτον. |
καὶ
ταύτην
τὴν
νῆσον
λέγει
|
[7, 13] |
ἐκόμισε,
καὶ
οἱ
ξὺν
Θησεῖ
|
Ἀθηναῖοι |
ὅτι
ἐπιούσας
τὰς
γυναῖκας
ταύτας
|
[7, 9] |
ὡς
ἀντὶ
τοῦ
φόρους
τελεῖν
|
Ἀθηναίοις
|
καὶ
ὑπακούειν
Θηβαίων,
παρ´
ἡμῶν |
[7, 9] |
τε
καὶ
ἀπόρου
ὑμῖν
ἐποίησεν,
|
Ἀθηναίους
|
τε
καὶ
Θηβαίους
ἐφεδρεύοντας
ἀεὶ |
[7, 13] |
καὶ
τοῦ
πρὸς
Ἀμαζόνας
ἔργου
|
Ἀθηναίων |
ἐν
τοῖς
μάλιστα
μνήμην
ἐποιήσαντο. |
[7, 13] |
νικήσαντες
ἀνέστειλαν·
καὶ
γέγραπται
ἡ
|
Ἀθηναίων |
καὶ
Ἀμαζόνων
μάχη
πρὸς
Μίκωνος |
[7, 13] |
Μίκωνος
οὐ
μεῖον
ἤπερ
ἡ
|
Ἀθηναίων |
καὶ
Περσῶν.
καὶ
Ἡροδότῳ
πολλάκις |
[7, 13] |
γυναικῶν
τούτων
πεποίηται,
καὶ
ὅσοι
|
Ἀθηναίων |
τοὺς
ἐν
πολέμῳ
τελευτήσαντας
λόγῳ |
[7, 19] |
οὕτω
λέγεται
ἀπενεχθῆναι
ὀπίσω
ἐς
|
Ἀθήνας |
καὶ
τῆς
Ἀρτέμιδος
τῆς
Κελκέας |
[7, 28] |
ἑκατοστῇ
Ὀλυμπιάδι
ἐπὶ
Ἡγησίου
ἄρχοντος
|
Ἀθήνησιν· |
ἐβίω
δὲ
δύο
καὶ
τριάκοντα |
[7, 15] |
τὰ
ἄκρα
τῶν
ὀρῶν
ἀποχωροῦντες
|
ἀθρόοι |
ἢ
ὅπως
ἂν
προχωρῇ
ἑκάστοις |
[7, 16] |
θαλάσσης.
οὐ
γάρ
πω
ἐξεύρηντο
|
αἱ |
ἀρχαὶ
τῆς
Κασπίας
θαλάσσης,
καίτοι |
[7, 26] |
ἐπισημαίνοντα.
λέγουσι
δὲ
αἱ
ἐφημερίδες
|
αἱ |
βασίλειοι
ἐν
τοῦ
Σαράπιδος
τῷ |
[7, 25] |
ἂν
ἡδὺν
τὸν
κῶμον.
~Καὶ
|
αἱ |
βασίλειοι
ἐφημερίδες
ὧδε
ἔχουσιν·
πίνειν
|
[7, 4] |
καὶ
μετὰ
τὸν
πότον
ἧκον
|
αἱ |
γαμούμεναι
καὶ
παρεκαθέζοντο
ἑκάστη
τῷ |
[7, 7] |
ἐπὶ
τὰς
ἐκβολὰς
τοῦ
Τίγρητος·
|
αἱ |
δὲ
ἄλλαι
αὐτῷ
νῆες
ἀνακομισθεῖσαι |
[7, 15] |
χειμὼν
ἐμποδὼν
ἐγένετο
αὐτῷ
οὔτε
|
αἱ |
δυσχωρίαι,
οὔτε
αὐτῷ
οὔτε
Πτολεμαίῳ |
[7, 10] |
δὲ
ὁ
τάφος,
χαλκαῖ
δὲ
|
αἱ |
εἰκόνες
τῶν
πλείστων
οἴκοι
ἑστᾶσιν, |
[7, 4] |
Ἀκεσίνην
καὶ
Ὕφασιν
φθειρόμενον.
καὶ
|
αἱ |
ἐν
Γαδρωσίοις
δὲ
αὐτῷ
ξυμφοραὶ |
[7, 21] |
Ἀσσυρίαν·
τηνικαῦτα
γὰρ
αἱ
χιόνες
|
αἱ |
ἐπὶ
τοῖς
ὄρεσι
τοῖς
Ἀρμενίοις |
[7, 21] |
Ἀσσυρίαν
γῆν.
ἀλλὰ
ἀπεφράσσοντο
γὰρ
|
αἱ |
ἐς
τὸν
Πολλακόπαν
τοῦ
Εὐφράτου
|
[7, 26] |
τοῖν
ὀφθαλμοῖν
ἐπισημαίνοντα.
λέγουσι
δὲ
|
αἱ |
ἐφημερίδες
αἱ
βασίλειοι
ἐν
τοῦ |
[7, 13] |
τε
πεδίον
Νησαῖον
καλούμενον
καὶ
|
αἱ |
ἵπποι
ὅτι
Νησαῖαι
κληΐζονται
λέγει |
[7, 7] |
δὲ
πολλαὶ
ἀπ´
αὐτοῦ
πεποίηνται,
|
αἱ |
μὲν
ἀέναοι,
ἀφ´
ὧν
ὑδρεύονται |
[7, 19] |
οὐκ
ἀναγέγραπται,
δοκεῖν
δ´
ἔμοιγε
|
αἱ
|
πολλαὶ
στεφανούντων
τε
αὐτὸν
ἦσαν |
[7, 21] |
ᾧ
δὲ
αὐτῷ
ἐναυπηγοῦντο
μὲν
|
αἱ |
τριήρεις,
ὁ
λιμὴν
δὲ
πρὸς |
[7, 21] |
γῆν
τὴν
Ἀσσυρίαν·
τηνικαῦτα
γὰρ
|
αἱ |
χιόνες
αἱ
ἐπὶ
τοῖς
ὄρεσι |
[7, 11] |
τε
καὶ
Μήδων
αὐτοῖς
ἐξηγγέλλετο,
|
αἵ |
τε
ἡγεμονίαι
Πέρσαις
διδόμεναι
καὶ |
[7, 21] |
τε
ἐκτρέψειε
καὶ
τὰς
λίμνας,
|
αἳ |
δὴ
ἀρχόμεναι
ἀπὸ
ταύτης
τῆς |
[7, 29] |
Μίνωος
γενέσθαι
βασιλεὺς
ἀφανέστερος
ἢ
|
Αἰακοῦ |
ἢ
Ῥαδαμάνθυος,
οἷς
δὴ
ἐς |
[7, 20] |
τῆς
Ἰκάρου
τῆς
ἐν
τῷ
|
Αἰγαίῳ
|
πόντῳ,
ἐς
ἥντινα
Ἴκαρον
τὸν |
[7, 7] |
καὶ
τοῦ
Τίγρητος
ἐπεῖχεν
ὁ
|
αἰγιαλὸς |
τοῦ
κόλπου
τοῦ
Περσικοῦ
ἀνέπλει
|
[7, 20] |
εἴκοσι
σταδίους
ἀπέχουσα
ἀπὸ
τοῦ
|
αἰγιαλοῦ |
τε
καὶ
τοῦ
στόματος
τοῦ |
[7, 6] |
τῆς
γυναικὸς
Ἀλεξάνδρου
ἀδελφός,
καὶ
|
Αἰγοβάρης |
καὶ
ὁ
τούτου
ἀδελφὸς
Μιθροβαῖος, |
[7, 23] |
Ἡφαιστίωνι
ἡρῷον
ἐν
Ἀλεξανδρείᾳ
τῇ
|
Αἰγυπτίᾳ, |
ἔν
τε
τῇ
πόλει
αὐτῇ |
[7, 9] |
καρποῦσθαι
ἔδωκα·
καὶ
τὰ
ἐξ
|
Αἰγύπτου
|
καὶ
Κυρήνης
ἀγαθά,
ὅσα
ἀμαχεὶ |
[7, 23] |
καὶ
πολλὰ
ἀδικήματα
ἀδικήσαντι
ἐν
|
Αἰγύπτῳ, |
ἐπιστέλλει
ἐπιστολήν.
καὶ
ταύτην
τῆς |
[7, 23] |
γράμματα,
τὰ
ἱερὰ
τὰ
ἐν
|
Αἰγύπτῳ
|
καλῶς
κατεσκευασμένα
καὶ
τὰ
ἡρῷα |
[7, 20] |
ἐπὶ
τὸν
κόλπον
τὸν
πρὸς
|
Αἰγύπτῳ
|
τὸν
Ἀράβιον
τὸν
καθ´
Ἡρώων |
[7, 1] |
Ἀραβίαν
τὴν
πολλὴν
καὶ
τὴν
|
Αἰθιόπων |
γῆν
καὶ
τὴν
Λιβύην
τε |
[7, 15] |
τότε
πρεσβεῦσαι
λέγεται
καὶ
ἀπὸ
|
Αἰθιόπων |
πρέσβεις
ἐλθεῖν
καὶ
Σκυθῶν
τῶν
|
[7, 20] |
δίαιταν
ποιεῖσθαι·
νέμεσθαί
τε
αὐτὴν
|
αἰξί |
τε
ἀγρίαις
καὶ
ἐλάφοις,
καὶ
|
[7, 9] |
ὑμετέρᾳ
ἀρχῇ
προσέθηκα
καὶ
τὴν
|
Αἰολίδα |
πᾶσαν
καὶ
Φρύγας
ἀμφοτέρους
καὶ |
[7, 9] |
σιτία
καὶ
ὕπνον
τὸν
αὐτὸν
|
αἱρουμένῳ· |
καίτοι
οὐδὲ
σιτία
ἐμοὶ
δοκῶ |
[7, 27] |
τις
οὐκ
ᾐσχύνθη
ἀναγράψαι
ὅτι
|
αἰσθόμενος |
οὐ
βιώσιμον
ὄντα
αὑτὸν
Ἀλέξανδρος |
[7, 14] |
ἀνθρώπων
φιλτάτῳ,
οἱ
δὲ
ἐς
|
αἰσχύνην |
μᾶλλόν
τι
ὡς
οὐ
πρέποντα |
[7, 30] |
ἀλλὰ
αὐτόν
γε
Ἀλέξανδρον
οὐκ
|
αἰσχύνομαι |
θαυμάζων·
τὰ
δὲ
ἔργα
ἐκεῖνα |
[7, 20] |
κακή·
καὶ
οὖν
καὶ
τοῦτο
|
αἴτιον |
γενέσθαι
ἀποσωθῆναι
Ἀλεξάνδρῳ
τὸν
στρατόν· |
[7, 11] |
δεόμενοι
παρελθεῖν
εἴσω·
τούς
τε
|
αἰτίους |
τῆς
ἐν
τῷ
τότε
ταραχῆς |
[7, 10] |
καὶ
τὸν
Ὑδάσπην
καὶ
τὸν
|
Ἀκεσίνην |
καὶ
τὸν
Ὑδραώτην,
καὶ
τὸν |
[7, 4] |
τε
καὶ
Ὑδάσπην
καὶ
τὸν
|
Ἀκεσίνην |
καὶ
Ὕφασιν
φθειρόμενον.
καὶ
αἱ |
[7, 12] |
τοῖς
ἀποπεμπομένοις
ἄγειν
Μακεδόνας
τῶν
|
ἀκμαζόντων
|
ἐκέλευσεν.
ἔστειλε
δὲ
καὶ
Πολυπέρχοντα |
[7, 16] |
καὶ
ἄμεινον
αὐτῷ
ἦν
ἐν
|
ἀκμῇ |
τῆς
τε
ἄλλης
δόξης
καὶ |
[7, 17] |
καὶ
οὕτω
καὶ
ἑκόντα
καὶ
|
ἄκοντα |
ἀπειθῆσαι
τῷ
θεῷ.
~Ἐπεὶ
καὶ |
[7, 11] |
Μακεδόνες
ἔν
τε
τῷ
παραυτίκα
|
ἀκούσαντες |
τῶν
λόγων
ἐκπεπληγμένοι
σιγῇ
ἔμενον |
[7, 18] |
Ἀλέξανδρος,
ἐς
μνήμην
ἐλθεῖν
τῶν
|
ἀκουσάντων, |
ὅτι
ἐπὶ
τῇ
τελευτῇ
ἄρα |
[7, 8] |
δὴ
τῷ
λόγῳ
ἐπικερτομοῦντες.
ταῦτα
|
ἀκούσας |
Ἀλέξανδρος
(ἦν
γὰρ
δὴ
ὀξύτερός |
[7, 11] |
ἰδών
τε
ταπεινῶς
διακειμένους
καὶ
|
ἀκούσας
|
σὺν
οἰμωγῇ
τῶν
πολλῶν
βοώντων |
[7, 15] |
ὁπότε
προσάγοι
δύναμις
ἐς
τὰ
|
ἄκρα
|
τῶν
ὀρῶν
ἀποχωροῦντες
ἀθρόοι
ἢ |
[7, 1] |
ὅτι
ἐς
Σικελίαν
τε
καὶ
|
ἄκραν |
Ἰαπυγίαν·
ἤδη
γὰρ
καὶ
ὑποκινεῖν |
[7, 20] |
πολὺ
ἀποδέον
τῆς
Ἰνδῶν
γῆς,
|
ἄκραν |
τε
ἀνέχειν
ἐπὶ
πολὺ
τῆς |
[7, 2] |
σοφιστῶν,
ὅντινα
μάλιστα
δὴ
αὑτοῦ
|
ἀκράτορα |
Μεγασθένης
ἀνέγραψεν
αὐτοὺς
τοὺς
σοφιστὰς |
[7, 6] |
καὶ
Μηδικὴν
τὴν
Ἀλεξάνδρου
στολὴν
|
ἄλγος |
οὐ
σμικρὸν
Μακεδόσιν
ὁρωμένην
καὶ |
[7, 1] |
τοὺς
δὲ
ὑποκρίνασθαι
ὧδε·
βασιλεῦ
|
Ἀλέξανδρε, |
ἄνθρωπος
μὲν
ἕκαστος
τοσόνδε
τῆς |
[7, 23] |
ἐπιστολὴ
κατασκευασθῆναι
Ἡφαιστίωνι
ἡρῷον
ἐν
|
Ἀλεξανδρείᾳ |
τῇ
Αἰγυπτίᾳ,
ἔν
τε
τῇ |
[7, 29] |
οὐ
γὰρ
πίνειν
πολὺν
οἶνον
|
Ἀλέξανδρον, |
ἀλλὰ
φιλοφροσύνης
τῆς
ἐς
τοὺς |
[7, 3] |
μεταβάλλειν
τὴν
πρόσθεν
δίαιταν.
καὶ
|
Ἀλέξανδρον |
ἀντειπεῖν
μὲν
αὐτῷ
ἐπὶ
πολύ· |
[7, 18] |
σημεῖον
μέγα
εἰπεῖν
εἶναι
χαλεπόν.
|
Ἀλέξανδρον |
δὲ
τοσούτου
δεῆσαι
χαλεπῆναι
τῷ |
[7, 22] |
Σέλευκον
γὰρ
μέγιστον
τῶν
μετὰ
|
Ἀλέξανδρον |
διαδεξαμένων
τὴν
ἀρχὴν
βασιλέα
γενέσθαι
|
[7, 20] |
γῆν·
ἀλλ´
ἀναστρέψας
γὰρ
παρ´
|
Ἀλέξανδρον |
ἐξήγγειλεν
τὸ
μέγεθός
τε
τῆς |
[7, 16] |
καὶ
γινωσκόμενοι
πρὸς
τῶν
ἀμφ´
|
Ἀλέξανδρον |
ἐπελθόντων
τὰ
ἔθνη
ταῦτα,
οἱ |
[7, 14] |
ἐμπλησθέντα
θεωρῶν
αὐτός·
καὶ
κείρασθαι
|
Ἀλέξανδρον |
ἐπὶ
τῷ
νεκρῷ
τὴν
κόμην |
[7, 2] |
ξυνοίκου
τοῦ
σώματος.
οὔκουν
οὐδὲ
|
Ἀλέξανδρον |
ἐπιχειρῆσαι
βιάσασθαι
γνόντα
ἐλεύθερον
ὄντα |
[7, 12] |
πρὸς
τὸ
ἀληθὲς
ἐκτρέπουσιν,
ἐξηττώμενον
|
Ἀλέξανδρον
|
ἤδη
τῆς
μητρὸς
τῶν
διαβολῶν |
[7, 2] |
ὄνομα,
οὔτε
αὐτὸς
ἔφη
παρ´
|
Ἀλέξανδρον |
ἥξειν
οὔτε
τοὺς
ἄλλους
εἴα, |
[7, 5] |
οὕτω
δὴ
ἐπίστευσάν
τε
ἀληθεύειν
|
Ἀλέξανδρον |
καὶ
σὺν
χάριτι
μείζονι
ἐγίγνετο |
[7, 15] |
τότε
μάλιστα
αὐτόν
τε
αὑτῷ
|
Ἀλέξανδρον |
καὶ
τοῖς
ἀμφ´
αὐτὸν
φανῆναι |
[7, 27] |
μὲν
Ἀντιπάτρῳ
ἐξεῦρε
δεδοικὼς
ἤδη
|
Ἀλέξανδρον |
Καλλισθένους
ἕνεκα,
Κάσανδρος
δὲ
ὁ |
[7, 3] |
ἀνδρός,
ἀλλὰ
εἰπεῖν
γὰρ
πρὸς
|
Ἀλέξανδρον, |
καλῶς
αὐτῷ
ἔχειν
ἐν
τῷ |
[7, 14] |
τυχεῖν
καὶ
ἀνάθημα
δοῦναι
αὐτοῖς
|
Ἀλέξανδρον |
κομίζειν
τῷ
Ἀσκληπιῷ,
ἐπειπόντα
ὅτι· |
[7, 30] |
τοὺς
ἑταίρους.
~Ὅστις
δὲ
κακίζει
|
Ἀλέξανδρον, |
μὴ
μόνον
ὅσα
ἄξια
κακίζεσθαί |
[7, 13] |
μὲν
δὴ
ἀπαλλάξαι
τῆς
στρατιᾶς
|
Ἀλέξανδρον, |
μή
τι
νεωτερισθείη
κατ´
αὐτὰς |
[7, 14] |
Ἡφαιστίωνος
ἡμέραν
μήτε
σίτου
γεύσασθαι
|
Ἀλέξανδρον |
μήτε
τινὰ
θεραπείαν
ἄλλην
θεραπεῦσαι |
[7, 10] |
ἀπαγγείλατε
ὅτι
τὸν
βασιλέα
ὑμῶν
|
Ἀλέξανδρον, |
νικῶντα
μὲν
Πέρσας
καὶ
Μήδους |
[7, 4] |
δημοτικόν
τε
καὶ
φιλέταιρον
πρᾶξαι
|
Ἀλέξανδρον. |
οἱ
δὲ
παραλαβόντες
ἀπῆγον
τὴν |
[7, 13] |
μυριάδας
τῶν
ἵππων,
τότε
δὲ
|
Ἀλέξανδρον |
οὐ
πολὺ
πλείονας
τῶν
πέντε |
[7, 26] |
τε
ἀπαγγεῖλαι
τοὺς
ἑταίρους
καὶ
|
Ἀλέξανδρον |
οὐ
πολὺ
ὕστερον
ἀποθανεῖν,
ὡς |
[7, 22] |
γῆς
ἐπάρξαι
μετά
γε
αὐτὸν
|
Ἀλέξανδρον |
οὔ
μοι
δοκεῖ
ἰέναι
ἐς |
[7, 30] |
Ἀλεξάνδρου
ἔργων,
ἀλλὰ
αὐτόν
γε
|
Ἀλέξανδρον |
οὐκ
αἰσχύνομαι
θαυμάζων·
τὰ
δὲ |
[7, 1] |
μικρόν
τι
καὶ
φαῦλον
ἐπινοεῖν
|
Ἀλέξανδρον |
οὔτε
μεῖναι
ἂν
ἀτρεμοῦντα
ἐπ´ |
[7, 15] |
τῆς
πρεσβείας
ταύτης
ὡς
παρὰ
|
Ἀλέξανδρον |
σταλείσης
μνήμην
τινὰ
ἐποιήσατο,
οὔτε |
[7, 18] |
κατασιωπῆσαι,
ἀλλὰ
φράσαι
γὰρ
πρὸς
|
Ἀλέξανδρον
|
τὰ
ἐπεσταλμένα,
ὡς
εὔνοιαν
μᾶλλόν |
[7, 13] |
καὶ
τὸ
πεδίον
λέγεται
ἰδεῖν
|
Ἀλέξανδρον |
τὸ
ἀνειμένον
ταῖς
ἵπποις
ταῖς |
[7, 26] |
πόθου
τοῦ
βασιλέως
βιάσασθαι
ἰδεῖν
|
Ἀλέξανδρον. |
τὸν
δὲ
ἄφωνον
μὲν
εἶναι |
[7, 15] |
ἐπρέσβευσαν·
καὶ
ἐντυχόντα
ταῖς
πρεσβείαις
|
Ἀλέξανδρον |
ὑπὲρ
Ῥωμαίων
τι
τῆς
ἐς |
[7, 14] |
εἶχεν
ἢ
καὶ
πρὸς
αὐτὸν
|
Ἀλέξανδρον. |
ὧν
οἱ
τὰ
ἀτάσθαλα
ἀναγράψαντες |
[7, 17] |
οὐκ
ἐθέλειν
παρελθεῖν
εἴσω
Βαβυλῶνος
|
Ἀλέξανδρον, |
ὡς
μὴ
δι´
ὀλίγου
τὸν |
[7, 21] |
πόνῳ
ξυνείχοντο.
Ταῦτα
ἀπαγγελθέντα
ἐπήγαγεν
|
Ἀλέξανδρον |
ὠφελῆσαί
τι
τὴν
χώραν
τὴν |
[7, 2] |
τοῦ
ἐπινοεῖν
τὰ
κρείττω
ἦν
|
Ἀλέξανδρος, |
ἀλλ´
ἐκ
δόξης
γὰρ
δεινῶς |
[7, 11] |
τῆς
τιμῆς.
ἔνθα
δὴ
ὑπολαβὼν
|
Ἀλέξανδρος, |
ἀλλ´
ὑμᾶς
τε,
ἔφη,
ξύμπαντας |
[7, 3] |
τὴν
πυρὰν
κόσμον
αὐτῷ
τετάχει
|
Ἀλέξανδρος, |
ἄλλα
ἄλλοις
δοῦναι
τῶν
ἀμφ´ |
[7, 4] |
ἐθέλοι
ἐξεργάσασθαι.
~Ἐν
τούτῳ
δὲ
|
Ἀλέξανδρος |
Ἀτροπάτην
μὲν
ἐπὶ
τὴν
αὐτοῦ |
[7, 17] |
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
ὀπίσω
ἀπενόστησεν·
|
Ἀλέξανδρος |
δὲ
ἐν
νῷ
εἶχεν
ἀνοικοδομεῖν
|
[7, 15] |
ἀπὸ
τούτου
τὸν
βίον
ποιοῦνται.
|
Ἀλέξανδρος |
δὲ
ἐξεῖλεν
αὐτῶν
τὸ
ἔθνος |
[7, 11] |
παιωνίζοντες
ἐς
τὸ
στρατόπεδον
ἀπῄεσαν.
|
Ἀλέξανδρος |
δὲ
ἐπὶ
τούτοις
θυσίαν
τε |
[7, 7] |
ἐποίουν
τὸν
κατὰ
τὸν
Τίγρητα.
|
Ἀλέξανδρος
|
δὲ
οὐκ
ἔφη
τῶν
κρατούντων |
[7, 7] |
τεναγῶδες
{ἐς}
τοῦτο
οὕτως
ἀποπαύεται.
|
Ἀλέξανδρος |
δὲ
περιπλεύσας
κατὰ
τὴν
θάλασσαν
|
[7, 7] |
Μακεδόνας
ἐν
ἀτίμῳ
χώρᾳ
ἄγοντος.
|
~Ἀλέξανδρος |
δὲ
τῆς
μὲν
πεζῆς
στρατιᾶς |
[7, 16] |
ὃ
δὴ
ἄγνωστον
πάντῃ
ἐστίν.
|
Ἀλέξανδρος |
δὲ
ὡς
τὸν
Τίγρητα
ποταμὸν |
[7, 1] |
βεβηκότες
ἦσαν.
ὡς
δὲ
ἤρετο
|
Ἀλέξανδρος |
δι´
ἑρμηνέων
ὅ
τι
νοοῖ |
[7, 2] |
τι
αὐτὸς
ὅτου
κύριος
ἦν
|
Ἀλέξανδρος
|
δοῦναι,
οὔτε
αὖ
δεδιέναι,
ὅτου |
[7, 14] |
δοκεῖ,
ὡς
ἐπὶ
Βαβυλῶνος
ἤλαυνεν
|
Ἀλέξανδρος, |
ἐντυχεῖν
αὐτῷ
κατὰ
τὴν
ὁδὸν |
[7, 18] |
Μαζαίῳ
τῷ
Βαβυλῶνος
σατράπῃ
ἀπέλιπεν
|
Ἀλέξανδρος, |
ἐπειδὴ
συνέμιξεν
ἐπανιόντι
αὐτῷ
ἐξ |
[7, 18] |
καὶ
Ἀπολλόδωρόν
τε
λέγει
ὅτι
|
Ἀλέξανδρος |
ἐπῄνεσε
καὶ
τὸν
Πειθαγόραν,
ἐπειδὴ |
[7, 20] |
Ἀριστόβουλος
ὅτι
Ἴκαρον
ἐκέλευσε
καλεῖσθαι
|
Ἀλέξανδρος |
ἐπὶ
τῆς
νήσου
τῆς
Ἰκάρου |
[7, 18] |
δέ,
ἐπειδὴ
ἐτελεύτησεν
ἐν
Βαβυλῶνι
|
Ἀλέξανδρος, |
ἐς
μνήμην
ἐλθεῖν
τῶν
ἀκουσάντων, |
[7, 27] |
αἰσθόμενος
οὐ
βιώσιμον
ὄντα
αὑτὸν
|
Ἀλέξανδρος |
ἐς
τὸν
Εὐφράτην
ποταμὸν
ᾔει |
[7, 8] |
τῷ
λόγῳ
ἐπικερτομοῦντες.
ταῦτα
ἀκούσας
|
Ἀλέξανδρος |
(ἦν
γὰρ
δὴ
ὀξύτερός
τε |
[7, 6] |
ὅτι
τῷ
βαρβαρισμῷ
αὐτοῦ
ἔχαιρεν
|
Ἀλέξανδρος, |
καὶ
οἱ
Βακτρίων
δὲ
καὶ |
[7, 4] |
ἕκαστος·
προῖκας
δὲ
ξυμπάσαις
ἐπέδωκεν
|
Ἀλέξανδρος. |
καὶ
ὅσοι
δὲ
ἄλλοι
ἠγμένοι |
[7, 2] |
αὐτὸς
εἴη,
εἴπερ
οὖν
καὶ
|
Ἀλέξανδρος, |
καὶ
ὅτι
οὔτε
δέοιτό
του |
[7, 22] |
ἕλεσι
δεδομημένους.
ὡς
δὲ
ἔπλει
|
Ἀλέξανδρος |
κατὰ
τὰ
ἕλη,
κυβερνᾶν
γὰρ |
[7, 6] |
ἡλικίαν
γεγονότας,
οὓς
Ἐπιγόνους
ἐκάλει
|
Ἀλέξανδρος, |
κεκοσμημένους
Μακεδονικοῖς
ὅπλοις
καὶ
τὰ
|
[7, 19] |
ἦν
τοῦ
κτᾶσθαί
τι
ἀεὶ
|
Ἀλέξανδρος. |
~Λόγος
δὲ
κατέχει
ὅτι
ἤκουεν |
[7, 8] |
κινδύνων
τε
καὶ
πόνων
μετέχειν.
|
Ἀλέξανδρος |
μὲν
ὡς
χαριούμενος
δῆθεν
τοῖς |
[7, 12] |
τοῦ
ἐξήκοντος
ἤδη
χρόνου
ἔδωκεν
|
Ἀλέξανδρος |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τοῦ
ἐς
|
[7, 4] |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὸς
|
Ἀλέξανδρος
|
ὀξύτερος
λέγεται
γενέσθαι
ἐν
τῷ |
[7, 1] |
καὶ
τάδε
ἀνέγραψαν,
ὅτι
ἐπενόει
|
Ἀλέξανδρος |
περιπλεῦσαι
τήν
τε
Ἀραβίαν
τὴν |
[7, 1] |
τε
καὶ
ἐς
Περσέπολιν
ἀφίκετο
|
Ἀλέξανδρος, |
πόθος
λαμβάνει
αὐτὸν
καταπλεῦσαι
κατὰ |
[7, 16] |
ξυμφορὰ
γεγένητο,
ἧς
καὶ
αὐτὸς
|
Ἀλέξανδρος |
προαπελθεῖν
ἂν
δοκεῖ
μοι
ἐθελῆσαι |
[7, 11] |
μή
τινα
οἶκτον
σφῶν
ἕξει
|
Ἀλέξανδρος. |
Ταῦτα
ὡς
ἀπηγγέλλετο
αὐτῷ,
ὁ |
[7, 28] |
ἀφήγησιν
ἀναγεγράφθω.
~Ἐτελεύτα
μὲν
δὴ
|
Ἀλέξανδρος |
τῇ
τετάρτῃ
καὶ
δεκάτῃ
καὶ |
[7, 22] |
ὅτι
τάλαντον
μὲν
ἐδωρήσατο
αὐτῷ
|
Ἀλέξανδρος |
τῆς
προθυμίας
ἕνεκα,
ἀποτεμεῖν
δὲ
|
[7, 2] |
τῷ
σώματι.
~Κἀνταῦθα
ἐπῄνεσε
μὲν
|
Ἀλέξανδρος |
τούς
τε
λόγους
αὐτοὺς
καὶ |
[7, 14] |
ἐπὶ
τῇ
ἵππῳ
τῇ
ἑταιρικῇ
|
Ἀλέξανδρος, |
ὡς
μὴ
ἀπόλοιτο
τὸ
ὄνομα |
[7, 14] |
Ἐκβατάνοις
δὲ
θυσίαν
τε
ἔθυσεν
|
Ἀλέξανδρος, |
ὥσπερ
αὐτῷ
ἐπὶ
ξυμφοραῖς
ἀγαθαῖς |
[7, 0] |
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ |
ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ
ΒΙΒΛΙΟΝ
ΕΒΔΟΜΟΝ.
~Ὡς
δὲ |
[7, 6] |
παῖς,
Ῥωξάνης
δὲ
τῆς
γυναικὸς
|
Ἀλεξάνδρου |
ἀδελφός,
καὶ
Αἰγοβάρης
καὶ
ὁ |
[7, 15] |
δὲ
καὶ
Ἀσκληπιάδης
τῶν
τὰ
|
Ἀλεξάνδρου |
ἀναγραψάντων
καὶ
Ῥωμαίους
λέγουσιν
ὅτι |
[7, 18] |
Πειθαγόραν
τὰ
αὐτὰ
καὶ
ὑπὲρ
|
Ἀλεξάνδρου |
γράψαι
Ἀπολλοδώρῳ.
Ἀπολλόδωρον
δὲ
οὐ |
[7, 15] |
τινὰ
ἐποιήσατο,
οὔτε
τῶν
τὰ
|
Ἀλεξάνδρου |
γραψάντων,
οἷςτισι
μᾶλλον
ἐγὼ
ξυμφέρομαι, |
[7, 4] |
τὰς
χώρας
ὅσαι
δορίκτητοι
πρὸς
|
Ἀλεξάνδρου |
ἐγένοντο
ἔς
τε
τὰ
ἱερὰ |
[7, 4] |
τοὺς
μυρίους,
καὶ
τούτοις
δωρεαὶ
|
Ἀλεξάνδρου |
ἐδόθησαν
ἐπὶ
τοῖς
γάμοις.
~Καὶ |
[7, 18] |
ἐπὶ
τῇ
τελευτῇ
ἄρα
τῇ
|
Ἀλεξάνδρου |
ἐθειάσθη.
~Παρελθόντι
δ´
αὐτῷ
ἐς |
[7, 30] |
προφερόμενος
κακιζέτω,
ἀλλὰ
ξύμπαντα
τὰ
|
Ἀλεξάνδρου |
εἰς
ἓν
χωρίον
ξυναγαγὼν
οὕτω
|
[7, 30] |
ἃ
ἐν
τῇ
ξυγγραφῇ
τῶν
|
Ἀλεξάνδρου |
ἔργων,
ἀλλὰ
αὐτόν
γε
Ἀλέξανδρον |
[7, 17] |
φέροι
αὐτοῖς
ἡ
κώλυσις
τῆς
|
Ἀλεξάνδρου |
ἐς
Βαβυλῶνα
ἐν
τῷ
τότε |
[7, 14] |
ὅτι
πολλοὶ
τῶν
ἑταίρων
τῶν
|
Ἀλεξάνδρου |
ἐς
θεραπείαν
τὴν
ἐκείνου
σφᾶς |
[7, 12] |
καὶ
λόγος
τις
τοιόσδε
ἐφέρετο
|
Ἀλεξάνδρου
|
ἐφ´
οἷς
ὑπὲρ
τῆς
μητρὸς |
[7, 12] |
ἢ
ἔργον
ἢ
λόγος
ἐξηγγέλλετο
|
Ἀλεξάνδρου |
ἐφ´
ὅτῳ
ἄν
τις
συνέθηκεν |
[7, 2] |
οὔτε
δέοιτό
του
τῶν
παρ´
|
Ἀλεξάνδρου, |
ἔχειν
γάρ
οἱ
εὖ
τὰ |
[7, 13] |
τῶν
Ἀμαζόνων,
οὐδ´
ἔτι
πρὸ
|
Ἀλεξάνδρου, |
ἢ
Ξενοφῶν
ἂν
ἐμνήσθη
αὐτῶν, |
[7, 8] |
ὡς
ὑπερορώμενοί
τε
ἤδη
πρὸς
|
Ἀλεξάνδρου |
καὶ
ἀχρεῖοι
πάντῃ
ἐς
τὰ |
[7, 11] |
συγγενεῖς
καὶ
καλοῦνται
Πέρσαι
συγγενεῖς
|
Ἀλεξάνδρου |
καὶ
φιλοῦσί
σε,
Μακεδόνων
δὲ |
[7, 30] |
ἐπισημῆναι
ἐπὶ
τῇ
τελευτῇ
τῇ
|
Ἀλεξάνδρου
|
λέγονται
καὶ
φάσματα
ἄλλα
ἄλλοις |
[7, 22] |
μὲν
πολλοὶ
τῶν
ἀναγραψάντων
τὰ
|
Ἀλεξάνδρου |
λέγουσιν
ὅτι
τάλαντον
μὲν
ἐδωρήσατο
|
[7, 8] |
τῷ
λόγῳ
ἠχθέσθησαν
τῷ
πρὸς
|
Ἀλεξάνδρου |
λεχθέντι,
κατὰ
τὴν
στρατιὰν
ταύτην |
[7, 14] |
ἀνέγραψαν
ὑπὲρ
τοῦ
πένθους
τοῦ
|
Ἀλεξάνδρου· |
μέγα
μὲν
γενέσθαι
αὐτῷ
τὸ |
[7, 29] |
τὴν
νεότητά
τέ
τις
τὴν
|
Ἀλεξάνδρου |
μὴ
ἀνεπιεικῶς
ἐνθυμηθείη
καὶ
τὸ
|
[7, 5] |
σφῶν
τὰ
ὀνόματα
δεδιότες
ἐξ
|
Ἀλεξάνδρου |
μὴ
πεῖρα
αὕτη
εἴη
καθειμένη, |
[7, 12] |
καὶ
πολυπραγμοσύνην,
ἥκιστα
δὴ
τῇ
|
Ἀλεξάνδρου |
μητρὶ
εὐσχήμονα,
ὥστε
καὶ
λόγος |
[7, 27] |
καί
τι
καὶ
λελυπῆσθαι
πρὸς
|
Ἀλεξάνδρου |
ὀλίγῳ
πρόσθεν
τῆς
τελευτῆς·
οἱ |
[7, 30] |
εἰς
ὃν
οὐ
πεφοιτήκει
τὸ
|
Ἀλεξάνδρου
|
ὄνομα.
οὔκουν
οὐδὲ
ἐμοὶ
ἔξω |
[7, 3] |
φθέγξασθαι
λέγει
Νέαρχος,
οὕτως
ἐξ
|
Ἀλεξάνδρου |
προστεταγμένον,
καὶ
τὴν
στρατιὰν
ἐπαλαλάξαι |
[7, 6] |
γὰρ
οὖν
καὶ
Μηδικὴν
τὴν
|
Ἀλεξάνδρου |
στολὴν
ἄλγος
οὐ
σμικρὸν
Μακεδόσιν |
[7, 18] |
τὸν
Ἀμφιπολίτην
τῶν
ἑταίρων
τῶν
|
Ἀλεξάνδρου, |
στρατηγὸν
τῆς
στρατιᾶς
ἣν
παρὰ
|
[7, 3] |
ἐχρῆν
εἰπεῖν
ἐν
τῇ
περὶ
|
Ἀλεξάνδρου |
συγγραφῇ·
μαλακισθῆναι
γάρ
τι
τῷ |
[7, 6] |
πάντῃ
δὴ
βαρβαρίζοντος
τῇ
γνώμῃ
|
Ἀλεξάνδρου, |
τὰ
δὲ
Μακεδονικὰ
νόμιμά
τε
|
[7, 1] |
Ἐγὼ
δὲ
ὁποῖα
μὲν
ἦν
|
Ἀλεξάνδρου |
τὰ
ἐνθυμήματα
οὔτε
ἔχω
ἀτρεκῶς |
[7, 27] |
ἄλλα
οἶδα
ἀναγεγραμμένα
ὑπὲρ
τῆς
|
Ἀλεξάνδρου |
τελευτῆς,
καὶ
φάρμακον
ὅτι
ἐπέμφθη |
[7, 20] |
κυβερνήτης,
λαβὼν
καὶ
οὗτος
παρ´
|
Ἀλεξάνδρου |
τριακόντορον.
ἦν
μὲν
γὰρ
αὐτῷ |
[7, 14] |
τούτους
ὧν
τε
ἐδέοντο
ἐξ
|
Ἀλεξάνδρου |
τυχεῖν
καὶ
ἀνάθημα
δοῦναι
αὐτοῖς |
[7, 14] |
καὶ
οὗτοι
ὀλίγον
ὕστερον
ἐπ´
|
Ἀλεξάνδρου |
τῷ
τάφῳ
λέγουσιν
ὅτι
ἠγωνίσαντο. |
[7, 1] |
λέγουσιν
ἔστιν
οὓς
καταληφθέντας
ὑπ´
|
Ἀλεξάνδρου |
ὑπαιθρίους
ἐν
λειμῶνι,
ἵναπερ
αὐτοῖς |
[7, 6] |
Μακεδόνας,
ὡς
πάντα
δὴ
μηχανωμένου
|
Ἀλεξάνδρου |
ὑπὲρ
τοῦ
μηκέτι
ὡσαύτως
δεῖσθαι |
[7, 18] |
Ἀλεξάνδρῳ
καὶ
γενέσθαι
καὶ
ἐπ´
|
Ἀλεξάνδρῳ |
ἄλοβον
τὸ
ἧπαρ
τοῦ
ἱερείου. |
[7, 13] |
δή
τινας
γυναῖκας
Ἀτροπάτης
ἔδειξεν
|
Ἀλεξάνδρῳ, |
βαρβάρους
τινὰς
ἄλλας
γυναῖκας
ἱππεύειν
|
[7, 12] |
αὐτῷ
ἰάσιμον.
ἐπεὶ
οὐδὲ
ἐπαύοντο
|
Ἀλεξάνδρῳ |
γράφοντες
ὁ
μὲν
τὴν
αὐθάδειάν |
[7, 18] |
μὲν
ἄλλους
ἑταίρους
ἀσπάζεσθαι
αὐτόν,
|
Ἀλεξάνδρῳ |
δὲ
οὐκ
ἐθελῆσαι
προσελθεῖν
ἀσπασόμενον, |
[7, 3] |
δὲ
πρὸς
τῆς
στρατιᾶς
ξυμπάσης.
|
Ἀλεξάνδρῳ
|
δὲ
οὐκ
ἐπιεικὲς
φανῆναι
τὸ |
[7, 29] |
ἀφθονώτατος.
~Εἰ
δέ
τι
ἐπλημμελήθη
|
Ἀλεξάνδρῳ |
δι´
ὀξύτητα
ἢ
ὑπ´
ὀργῆς, |
[7, 15] |
ἐς
ἀλλήλους
διαφορῶν
λέγουσιν
ὅτι
|
Ἀλεξάνδρῳ |
διακρῖναι
ἐπέτρεπον·
καὶ
τότε
μάλιστα
|
[7, 24] |
ἐπαινέσαι.
~Ἀλλὰ
γὰρ
αὐτῷ
ἤδη
|
Ἀλεξάνδρῳ |
ἐγγὺς
ἦν
τὸ
τέλος.
καί |
[7, 26] |
θεὸν
εἰ
λῷον
καὶ
ἄμεινον
|
Ἀλεξάνδρῳ |
εἰς
τὸ
ἱερὸν
τοῦ
θεοῦ
|
[7, 22] |
λέγει
ὅτι
τὸ
διάδημα
τῷ
|
Ἀλεξάνδρῳ |
ἐκόμισεν,
εἰσὶ
δὲ
οἳ
Σέλευκον |
[7, 20] |
κόλπον
τὸν
Περσικὸν
ἔχοι
ἀπαγγεῖλαι
|
Ἀλεξάνδρῳ |
ἐφ´
οἷστισι
πρὸς
αὐτοῦ
ἐστάλη· |
[7, 12] |
ταῦτα
μᾶλλόν
τι
ἰσχύειν
παρ´
|
Ἀλεξάνδρῳ |
ἐφαίνετο
ὅσα
ἐς
τοῦ
Ἀντιπάτρου |
[7, 16] |
ἀποφαίνειν
εὐδαίμονα.
ἐπεὶ
καὶ
αὐτῷ
|
Ἀλεξάνδρῳ |
ἡ
Ἡφαιστίωνος
τελευτὴ
οὐ
σμικρὰ |
[7, 17] |
περιγιγνόμενα.
τούτων
δὴ
εἵνεκα
ὕποπτοι
|
Ἀλεξάνδρῳ |
ἦσαν
οὐκ
ἐθέλειν
παρελθεῖν
εἴσω |
[7, 18] |
θύεσθαι
τὸν
Πειθαγόραν
ἐπὶ
τῷ
|
Ἀλεξάνδρῳ |
καὶ
γενέσθαι
καὶ
ἐπ´
Ἀλεξάνδρῳ |
[7, 27] |
φάρμακον
ὅτι
ἐπέμφθη
παρὰ
Ἀντιπάτρου
|
Ἀλεξάνδρῳ |
καὶ
ἐκ
τοῦ
φαρμάκου
ὅτι
|
[7, 24] |
μεγάλῳ
κακῷ.
ταῦτα
ὡς
ἐξηγγέλθη
|
Ἀλεξάνδρῳ, |
κελεῦσαι
στρεβλωθῆναι
τὸν
καθίσαντα,
μήποτε |
[7, 14] |
πρέποντα
οὔτ´
οὖν
βασιλεῖ
οὔτε
|
Ἀλεξάνδρῳ, |
οἱ
μέν,
τὸ
πολὺ
μέρος |
[7, 14] |
κόσμον
φέρειν
μοι
δοκοῦσιν
οἰηθῆναι
|
Ἀλεξάνδρῳ |
ὅσα
ὑπεραλγήσας
ἔδρασεν
ἢ
εἶπεν |
[7, 14] |
ἡμέρᾳ
γυμνικός·
ἐπεὶ
δὲ
ἐξηγγέλλετο
|
Ἀλεξάνδρῳ |
ὅτι
κακῶς
ἔχοι
Ἡφαιστίων,
ὁ |
[7, 23] |
οἱ
πρέσβεις
αὐτοί
τε
ἐστεφανωμένοι
|
Ἀλεξάνδρῳ |
προσῆλθον
καὶ
ἐστεφάνουν
αὐτὸν
στεφάνοις |
[7, 14] |
βαρβαρικὸν
τοῦτό
γε
καὶ
οὐδαμῇ
|
Ἀλεξάνδρῳ |
πρόσφορον,
ἀλλὰ
τῇ
Ξέρξου
μᾶλλόν |
[7, 22] |
λέγουσιν.
καὶ
τοῦτο
τῷ
τε
|
Ἀλεξάνδρῳ
|
σημῆναι
τὴν
τελευτὴν
καὶ
τῷ |
[7, 20] |
καὶ
πάντα
ὡραῖα.
Ταυτὶ
ἀπηγγέλθη
|
Ἀλεξάνδρῳ |
τὰ
μὲν
πρὸς
Ἀρχίου,
ὃς |
[7, 20] |
καὶ
τοῦτο
αἴτιον
γενέσθαι
ἀποσωθῆναι
|
Ἀλεξάνδρῳ
|
τὸν
στρατόν·
οὐ
γὰρ
ἂν |
[7, 27] |
γὰρ
εἶναι
τὸν
εἰσηγητὴν
γενόμενον
|
Ἀλεξάνδρῳ |
τοῦ
κώμου·
ὀδύνην
τε
αὐτῷ |
[7, 15] |
αὐτοὺς
ἦγεν.
οὕτως
οὐδὲν
ἄπορον
|
Ἀλεξάνδρῳ |
τῶν
πολεμικῶν
ἦν
ἐς
ὅ |
[7, 29] |
μόνῳ
οἶδα
τῶν
πάλαι
βασιλέων
|
Ἀλεξάνδρῳ
|
ὑπάρξαι
ὑπὸ
γενναιότητος.
οἱ
δὲ |
[7, 14] |
καὶ
τοῦτο
δὲ
δρᾶσαι,
τῷ
|
Ἀλεξάνδρῳ |
ὡς
μὴ
ἐφήδεσθαι
δοκοίη
τελευτήσαντι
|
[7, 18] |
αὐτὸν
πλείονος,
ὅτι
ἀδόλως
τὴν
|
ἀλήθειάν |
οἱ
ἔφρασε.
ταῦτα
αὐτὸς
Ἀριστόβουλος |
[7, 30] |
τὰ
δὲ
ἔργα
ἐκεῖνα
ἐκάκισα
|
ἀληθείας |
τε
ἕνεκα
τῆς
ἐμῆς
καὶ |
[7, 12] |
μοχθηρία
ἄγει,
ἢ
πρὸς
τὸ
|
ἀληθὲς |
ἐκτρέπουσιν,
ἐξηττώμενον
Ἀλέξανδρον
ἤδη
τῆς |
[7, 19] |
Ἄραψιν
ἐς
αὐτόν·
τὸ
δὲ
|
ἀληθές, |
ὥς
γέ
μοι
δοκεῖ,
ἄπληστος |
[7, 5] |
καὶ
οὕτω
δὴ
ἐπίστευσάν
τε
|
ἀληθεύειν |
Ἀλέξανδρον
καὶ
σὺν
χάριτι
μείζονι |
[7, 5] |
ἀρχομένων
τινὰ
ἄλλο
τι
ἢ
|
ἀληθεύειν |
δοκεῖν
τὸν
βασιλέα
καταθεὶς
δὲ |
[7, 5] |
τὸν
βασιλέα
ἄλλο
τι
ἢ
|
ἀληθεύειν |
πρὸς
τοὺς
ὑπηκόους,
οὔτε
τῶν |
[7, 20] |
πολὺ
παραπλεύσας
τὴν
Ἀράβων
γῆν·
|
ἀλλ´ |
ἀναστρέψας
γὰρ
παρ´
Ἀλέξανδρον
ἐξήγγειλεν |
[7, 12] |
οὐδὲ
μεμνῆσθαι
τοῦ
καταστήσαντος
ἔτι,
|
ἀλλ´ |
αὐτὸν
γὰρ
ἀξιοῦν
τὰ
πρῶτα
|
[7, 2] |
ἐπινοεῖν
τὰ
κρείττω
ἦν
Ἀλέξανδρος,
|
ἀλλ´ |
ἐκ
δόξης
γὰρ
δεινῶς
ἐκρατεῖτο. |
[7, 10] |
ζηλωτοὺς
τοῖς
οἴκοι
ἀποπέμψειν
ἤμελλον·
|
ἀλλ´ |
ἐπειδὴ
πάντες
ἀπιέναι
βούλεσθε,
ἄπιτε |
[7, 20] |
πλεῦσαι
τὴν
μεγάλην
θάλασσαν
ἐστάλθαι,
|
ἀλλ´
|
ἐπὶ
τῷ
καταμαθεῖν
τὴν
χώραν |
[7, 5] |
οὐκ
ἀπογράφουσι
σφᾶς
οἱ
πολλοί,
|
ἀλλ´ |
ἐπικρύπτουσιν
ὅτῳ
τι
εἴη
συμβόλαιον, |
[7, 20] |
τραχεῖα
ἡ
πολλὴ
οὔτε
ὑλώδης,
|
ἀλλ´ |
οἵα
καρπούς
τε
ἡμέρους
ἐκφέρειν |
[7, 11] |
οὔτε
τῳ
ὤφθη
τῶν
ἑταίρων·
|
ἀλλ´ |
οὐδὲ
ἐς
τὴν
ὑστεραίαν
ὤφθη. |
[7, 15] |
τὸ
ἔθνος
καίπερ
χειμῶνος
στρατεύσας.
|
ἀλλ´ |
οὔτε
ὁ
χειμὼν
ἐμποδὼν
ἐγένετο |
[7, 11] |
τιμῆς.
ἔνθα
δὴ
ὑπολαβὼν
Ἀλέξανδρος,
|
ἀλλ´ |
ὑμᾶς
τε,
ἔφη,
ξύμπαντας
ἐμαυτῷ |
[7, 12] |
Ἀντιπάτρου
ἡ
μετάπεμψις
αὐτοῦ
ἔφερεν,
|
ἀλλ´ |
ὡς
μή
τι
ἐκ
τῆς |
[7, 3] |
ὡς
δ´
οὐχ
ἡττησόμενον
ἑώρα,
|
ἀλλὰ |
ἄλλως
ἂν
ἀπαλλαγέντα,
εἰ
μή |
[7, 21] |
ἀπ´
αὐτοῦ
τὴν
Ἀσσυρίαν
γῆν.
|
ἀλλὰ |
ἀπεφράσσοντο
γὰρ
αἱ
ἐς
τὸν |
[7, 30] |
τῇ
ξυγγραφῇ
τῶν
Ἀλεξάνδρου
ἔργων,
|
ἀλλὰ |
αὐτόν
γε
Ἀλέξανδρον
οὐκ
αἰσχύνομαι |
[7, 1] |
εἰ
καὶ
μὴ
ἄλλῳ
τῳ,
|
ἀλλὰ
|
αὐτόν
γε
αὑτῷ
ἐρίζοντα.
καὶ |
[7, 26] |
μὴ
κομίζεσθαι
εἰς
τὸ
ἱερόν,
|
ἀλλὰ |
αὐτοῦ
μένοντι
ἔσεσθαι
ἄμεινον.
ταῦτά |
[7, 24] |
κακῷ
ἀνδρί,
οὐκ
ἔχω
ἐπαινέσαι.
|
~Ἀλλὰ |
γὰρ
αὐτῷ
ἤδη
Ἀλεξάνδρῳ
ἐγγὺς |
[7, 7] |
διώρυχας
οὐδὲ
ἐς
ἄλλον
ποταμόν,
|
ἀλλὰ |
δέχεται
γὰρ
ἐκείνους
μᾶλλον,
ἄρδεσθαί |
[7, 25] |
αὐτοὺς,
φωνῆσαι
δὲ
μηδὲν
ἔτι,
|
ἀλλὰ |
εἶναι
ἄναυδον·
καὶ
τὴν
νύκτα
|
[7, 3] |
δίαιταν
διαιτᾶσθαι
θέλειν
ἀρρώστου
ἀνδρός,
|
ἀλλὰ |
εἰπεῖν
γὰρ
πρὸς
Ἀλέξανδρον,
καλῶς |
[7, 27] |
τὴν
γυναῖκα
οὐ
λαθεῖν
ἐξιόντα,
|
ἀλλὰ |
εἰργόμενον
γὰρ
πρὸς
αὐτῆς
ἐποιμώξαντα |
[7, 16] |
στρατιὰν
ταύτῃ
ἐπέχουσαν
ἄγων
παρελθεῖν,
|
ἀλλὰ |
ἐκπεριελθὼν
πρὸς
ἕω
μᾶλλον.
τῷ |
[7, 6] |
προσγενομένη,
οὐ
βαρβαρικὴ
ἡ
πᾶσα,
|
ἀλλὰ |
ἐπαυξηθέντος
γὰρ
τοῦ
παντὸς
ἱππικοῦ |
[7, 3] |
γε
οὐδὲ
τοῦ
ἵππου
ἐπιβῆναι,
|
ἀλλὰ |
ἐπὶ
κλίνης
γὰρ
κομισθῆναι
φερόμενον, |
[7, 1] |
τὰς
Βρεττανῶν
νήσους
τῇ
Εὐρώπῃ,
|
ἀλλὰ |
ἔτι
ἂν
ἐπέκεινα
ζητεῖν
τι |
[7, 22] |
Βαβυλῶνι
ἄχαρι,
καθάπερ
ἐκεῖνοι
ἐμαντεύσαντο,
|
ἀλλὰ |
ἔφθη
γὰρ
ἐλάσας
ἔξω
Βαβυλῶνος |
[7, 16] |
τοῦτο
εὐμαρὲς
διὰ
δυσχωρίαν
ξυνέβη·
|
ἀλλὰ |
ἦγε
γὰρ
αὐτὸν
ταύτῃ
τὸ |
[7, 14] |
τοῦ
Ἡφαιστίωνος
ἐκ
τῆς
τάξεως,
|
ἀλλὰ |
Ἡφαιστίωνός
τε
ἡ
χιλιαρχία
ἐκαλεῖτο |
[7, 4] |
τῆς
οἴκοι
ἀπονοστήσεως.
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
καὶ
αὐτὸς
Ἀλέξανδρος
ὀξύτερος
λέγεται |
[7, 14] |
Ξέρξην,
τιμωρούμενον
δῆθεν
τὸν
Ἑλλήσποντον.
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἐκεῖνο
οὐ
πάντῃ
ἔξω |
[7, 21] |
εὐμαρῆ
τὴν
ἀποστροφὴν
αὐτοῦ
παρέχειν·
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἐς
τρίτον
μῆνα
Ἀσσυρίων
|
[7, 10] |
οὐκ
ἴχνη
ἐν
ἐμαυτῷ
φέρω·
|
ἀλλὰ |
καὶ
ξίφει
ἐκ
χειρὸς
τέτρωμαι |
[7, 12] |
ἤδη
χρόνου
ἔδωκεν
Ἀλέξανδρος
μόνον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοῦ
ἐς
τὴν
ἀπονόστησιν |
[7, 25] |
ἱερὰ
ἐπιθέντα
οὐκέτι
ἐλινύειν
πυρέσσοντα.
|
ἀλλὰ |
καὶ
ὣς
τοὺς
ἡγεμόνας
εἰσκαλέσαντα
|
[7, 2] |
γνόντα
ἐλεύθερον
ὄντα
τὸν
ἄνδρα,
|
ἀλλὰ |
Κάλανον
γὰρ
ἀναπεισθῆναι
τῶν
ταύτῃ |
[7, 14] |
θεραπείαν
ἄλλην
θεραπεῦσαι
τὸ
σῶμα,
|
ἀλλὰ |
κεῖσθαι
γὰρ
ἢ
ὀδυρόμενον
ἢ |
[7, 29] |
τε
καὶ
ἐπὶ
κακῷ
ξυνεσομένους·
|
ἀλλὰ |
μεταγνῶναί
γε
ἐφ´
οἷς
ἐπλημμέλησε |
[7, 20] |
πατρὸς
πρὸς
τῇ
γῇ
ἐφέρετο,
|
ἀλλὰ |
μετέωρος
γὰρ
ὑπὸ
ἀνοίας
πετόμενος |
[7, 20] |
Ὀνησικρίτῳ
τῷ
κυβερνήτῃ
ταύτῃ
δοκοῦν·
|
ἀλλὰ |
Νέαρχος
λέγει
ὅτι
αὐτὸς
διεκώλυσεν, |
[7, 30] |
ἄξια
κακίζεσθαί
ἐστι
προφερόμενος
κακιζέτω,
|
ἀλλὰ |
ξύμπαντα
τὰ
Ἀλεξάνδρου
εἰς
ἓν |
[7, 11] |
βασιλικόν,
οὐκέτι
καρτεροὶ
σφῶν
ἦσαν,
|
ἀλλὰ |
ξυνδραμόντες
ὡς
πρὸς
τὰ
βασίλεια |
[7, 17] |
ταύτῃ
ἐπιστρέψαντα
πρὸς
ἕω
ἄγειν·
|
ἀλλὰ
|
οὐ
γὰρ
δυνηθῆναι
ὑπὸ
δυσχωρίας |
[7, 8] |
τάξεις.
οὔκουν
σιγῇ
ἔχοντες
ἐκαρτέρησαν,
|
ἀλλὰ |
πάντας
γὰρ
ἀπαλλάττειν
στρατιᾶς
ἐκέλευον, |
[7, 22] |
μὲν
ὅτι
ἔλαβε
λέγει
αὐτόν,
|
ἀλλὰ |
πληγὰς
λαβεῖν
τῆς
περιθέσεως
ἕνεκα |
[7, 10] |
οἶδα,
ὡς
καθεύδειν
ἔχοιτε
ὑμεῖς.
|
~Ἀλλὰ |
ταῦτα
γὰρ
ὑμῶν
πονούντων
καὶ |
[7, 14] |
γε
καὶ
οὐδαμῇ
Ἀλεξάνδρῳ
πρόσφορον,
|
ἀλλὰ |
τῇ
Ξέρξου
μᾶλλόν
τι
ἀτασθαλίᾳ |
[7, 3] |
θέαμα
ἐπὶ
φίλῳ
ἀνδρὶ
γιγνόμενον·
|
ἀλλὰ |
τοῖς
γὰρ
ἄλλοις
θαῦμα
παρασχέσθαι
|
[7, 2] |
ἥξειν
οὔτε
τοὺς
ἄλλους
εἴα,
|
ἀλλὰ |
ὑποκρίνασθαι
γὰρ
λέγεται
ὡς
Διὸς |
[7, 18] |
δὲ
οὐκ
ἐθελῆσαι
προσελθεῖν
ἀσπασόμενον,
|
ἀλλὰ |
φάναι
γὰρ
ὅτι
ἐν
Βαβυλῶνι
|
[7, 29] |
γὰρ
πίνειν
πολὺν
οἶνον
Ἀλέξανδρον,
|
ἀλλὰ |
φιλοφροσύνης
τῆς
ἐς
τοὺς
ἑταίρους. |
[7, 18] |
Ἀπολλοδώρῳ.
Ἀπολλόδωρον
δὲ
οὐ
κατασιωπῆσαι,
|
ἀλλὰ |
φράσαι
γὰρ
πρὸς
Ἀλέξανδρον
τὰ |
[7, 9] |
ὅποι
βούλεσθε
ἐμοῦ
γε
ἕνεκα,
|
ἀλλὰ
|
ὡς
γνῶναι
ὑμᾶς
πρὸς
ὁποίους |
[7, 30] |
τῇ
Ἀλεξάνδρου
λέγονται
καὶ
φάσματα
|
ἄλλα |
ἄλλοις
γενόμενα
καὶ
ἐνύπνια
φανέντα |
[7, 3] |
πυρὰν
κόσμον
αὐτῷ
τετάχει
Ἀλέξανδρος,
|
ἄλλα |
ἄλλοις
δοῦναι
τῶν
ἀμφ´
αὑτόν. |
[7, 30] |
ἄλλοις
γενόμενα
καὶ
ἐνύπνια
φανέντα
|
ἄλλα |
ἄλλοις
καὶ
ἡ
ἐς
τοῦτο |
[7, 14] |
κατέλαβεν.
Ἔνθα
δὴ
καὶ
ἄλλοι
|
ἄλλα |
ἀνέγραψαν
ὑπὲρ
τοῦ
πένθους
τοῦ |
[7, 13] |
μνησθεὶς
καὶ
Κόλχων
καὶ
ὅσα
|
ἄλλα |
ἀπὸ
Τραπεζοῦντος
ὁρμώμενοι
ἢ
πρὶν |
[7, 17] |
τὸν
νεών,
ὥσπερ
καὶ
τὰ
|
ἄλλα |
ἱερὰ
τὰ
Βαβυλωνίων,
Ξέρξης
κατέσκαψεν, |
[7, 12] |
ὡς
ἐκτρέφοιντο
Μακεδονικῶς
τά
τε
|
ἄλλα |
καὶ
ἐς
τὰ
πολέμια
κοσμούμενοι, |
[7, 11] |
Μάγων.
εὔχετο
δὲ
τά
τε
|
ἄλλα |
{καὶ
τὰ}
ἀγαθὰ
καὶ
ὁμόνοιάν |
[7, 2] |
τοὺς
εἰπόντας,
ἔπρασσε
δὲ
ὅμως
|
ἄλλα |
καὶ
τἀναντία
οἷς
ἐπῄνεσεν.
ἐπεὶ |
[7, 20] |
ἐν
οἷ
ἔχοντα
τά
τε
|
ἄλλα |
καὶ
τὸν
ἥλιον,
ἀφ´
ὅτου |
[7, 5] |
τε
μάχῃ
ἐκράτησε
καὶ
τὰ
|
ἄλλα |
καλῶς
ἔδοξε
τὰ
ἐν
Ὤροις |
[7, 27] |
αὑτῷ
ἐσόμενον.
~Πολλὰ
δὲ
καὶ
|
ἄλλα |
οἶδα
ἀναγεγραμμένα
ὑπὲρ
τῆς
Ἀλεξάνδρου |
[7, 9] |
τάλαντα,
δανεισάμενος
ἐπὶ
τούτοις
αὐτὸς
|
ἄλλα |
ὀκτακόσια
ὁρμηθεὶς
ἐκ
τῆς
χώρας |
[7, 5] |
Ἔδωκεν
δὲ
καὶ
δῶρα
ἄλλοις
|
ἄλλα, |
ὅπως
τις
κατ´
ἀξίωσιν
ἐτιμᾶτο |
[7, 14] |
νεκρῷ
τὴν
κόμην
τά
τε
|
ἄλλα |
οὐκ
ἀπεικότα
τίθεμαι
καὶ
κατὰ |
[7, 9] |
Μίλητον
εἷλον
πολιορκίᾳ·
τὰ
δὲ
|
ἄλλα |
πάντα
ἑκόντα
προσχωρήσαντα
λαβὼν
ὑμῖν |
[7, 14] |
δὲ
πραχθέντα
ἐπ´
αὐτῷ
ἄλλοι
|
ἄλλα, |
ὡς
ἕκαστος
ἢ
εὐνοίας
πρὸς |
[7, 7] |
ἐκβολὰς
τοῦ
Τίγρητος·
αἱ
δὲ
|
ἄλλαι |
αὐτῷ
νῆες
ἀνακομισθεῖσαι
κατὰ
τὸν |
[7, 19] |
ἐπὶ
ταῖς
νίκαις
ταῖς
τε
|
ἄλλαις |
καὶ
μάλιστα
ταῖς
Ἰνδικαῖς,
καὶ |
[7, 13] |
Ἀτροπάτης
ἔδειξεν
Ἀλεξάνδρῳ,
βαρβάρους
τινὰς
|
ἄλλας |
γυναῖκας
ἱππεύειν
ἠσκημένας
δοκῶ
ὅτι |
[7, 19] |
ἐς
τὰς
ναῦς
καὶ
τὰς
|
ἄλλας |
ὑπηρεσίας
πορφυρέων
τε
πλῆθος
καὶ |
[7, 6] |
κάλλει
τοῦ
σώματος
ἢ
τῇ
|
ἄλλῃ |
ἀρετῇ
ὑπερφέροντες
ἐφαίνοντο,
καὶ
πέμπτη |
[7, 12] |
τῇ
τε
ἀξιώσει
καὶ
τῇ
|
ἄλλῃ |
θεραπείᾳ
Ἀντίπατρον
οὐδὲ
μεμνῆσθαι
τοῦ |
[7, 18] |
τιμωρούμενον
τοὺς
σατράπας
ὅσοι
ἐπ´
|
ἄλλῃ |
καὶ
ἄλλῃ
χώρᾳ
τεταγμένοι
ἦσαν, |
[7, 19] |
ἢ
ἐς
Σοῦσα
ἢ
ὅπῃ
|
ἄλλῃ |
τῆς
Ἀσίας,
ταῦτα
δοῦναι
ἄγειν |
[7, 20] |
περαιωθῆναι
ἐτόλμησεν·
Ἀνδροσθένης
δὲ
ξὺν
|
ἄλλῃ |
τριακοντόρῳ
σταλεὶς
καὶ
τῆς
χερρονήσου |
[7, 18] |
σατράπας
ὅσοι
ἐπ´
ἄλλῃ
καὶ
|
ἄλλῃ |
χώρᾳ
τεταγμένοι
ἦσαν,
ἐπιστεῖλαι
Πειθαγόρᾳ |
[7, 23] |
συμβολαίοις
καθ´
ὅσα
οἱ
ἔμποροι
|
ἀλλήλοις |
ξυμβάλλουσιν
ἐγγράφεσθαι
τὸ
ὄνομα
Ἡφαιστίωνος. |
[7, 15] |
δὲ
καὶ
ὑπὲρ
τῶν
ἐς
|
ἀλλήλους |
διαφορῶν
λέγουσιν
ὅτι
Ἀλεξάνδρῳ
διακρῖναι |
[7, 12] |
διαφορᾶς
αὐτοῖς
γένοιτο
ἄχαρι
ἐς
|
ἀλλήλους |
καὶ
οὐδὲ
αὐτῷ
ἰάσιμον.
ἐπεὶ |
[7, 11] |
ὅσοι
κατ´
ἀξίωσιν
ἤ
τινα
|
ἄλλην |
ἀρετὴν
πρεσβευόμενοι,
καὶ
ἀπὸ
τοῦ |
[7, 14] |
γεύσασθαι
Ἀλέξανδρον
μήτε
τινὰ
θεραπείαν
|
ἄλλην
|
θεραπεῦσαι
τὸ
σῶμα,
ἀλλὰ
κεῖσθαι |
[7, 25] |
καὶ
τὴν
ἡμέραν,
καὶ
τὴν
|
ἄλλην |
νύκτα
καὶ
τὴν
ἡμέραν.
~Οὕτως |
[7, 12] |
ὅσοι
διὰ
γῆρας
ἤ
τινα
|
ἄλλην |
ξυμφορὰν
ἀπόλεμοι
ἦσαν·
καὶ
οὗτοι |
[7, 4] |
ὡς
δὲ
λέγει
Ἀριστόβουλος,
καὶ
|
ἄλλην |
πρὸς
ταύτῃ,
τῶν
Ὤχου
θυγατέρων |
[7, 6] |
τε
τῶν
νεοκτίστων
καὶ
τῆς
|
ἄλλης |
γῆς
τῆς
δοριαλώτου
παῖδας
ἡβάσκοντας |
[7, 16] |
ἦν
ἐν
ἀκμῇ
τῆς
τε
|
ἄλλης |
δόξης
καὶ
τοῦ
πόθου
τοῦ
|
[7, 9] |
καὶ
ἡγεμὼν
αὐτοκράτωρ
συμπάσης
τῆς
|
ἄλλης |
Ἑλλάδος
ἀποδειχθεὶς
τῆς
ἐπὶ
τὸν |
[7, 19] |
ἐκ
Φοινίκης
τε
καὶ
τῆς
|
ἄλλης |
παραλίας·
λιμένα
τε
ὅτι
πρὸς |
[7, 11] |
τῶν
ἑταίρων
ἵππος
καὶ
ταύτης
|
ἄλλο |
ἄγημα
βασιλικόν,
οὐκέτι
καρτεροὶ
σφῶν |
[7, 19] |
ἀγάλματα
ἢ
εἰ
δή
τι
|
ἄλλο |
ἀνάθημα
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
Ξέρξης |
[7, 4] |
γάμοι.
καὶ
τοῦτο,
εἴπερ
τι
|
ἄλλο, |
ἔδοξε
δημοτικόν
τε
καὶ
φιλέταιρον |
[7, 19] |
οὔτε
πρεσβείαν
ἀπέστειλαν
οὔτε
τι
|
ἄλλο |
ἐπιεικὲς
ἢ
ἐπὶ
τιμῇ
ἐπέπρακτο |
[7, 24] |
γνῶναι
ἐθέλοντα.
τὸν
δὲ
οὐδὲν
|
ἄλλο |
κατειπεῖν
ὅτι
μὴ
ἐπὶ
νοῦν |
[7, 1] |
λειμῶνι,
ἵναπερ
αὐτοῖς
διατριβαὶ
ἦσαν,
|
ἄλλο |
μὲν
οὐδὲν
ποιῆσαι
πρὸς
τὴν |
[7, 5] |
ὑπηκόους,
οὔτε
τῶν
ἀρχομένων
τινὰ
|
ἄλλο |
τι
ἢ
ἀληθεύειν
δοκεῖν
τὸν |
[7, 5] |
χρῆναι
οὔτ´
οὖν
τὸν
βασιλέα
|
ἄλλο
|
τι
ἢ
ἀληθεύειν
πρὸς
τοὺς |
[7, 14] |
ζῶντα
κατέλαβεν.
Ἔνθα
δὴ
καὶ
|
ἄλλοι |
ἄλλα
ἀνέγραψαν
ὑπὲρ
τοῦ
πένθους |
[7, 14] |
τὰ
δὲ
πραχθέντα
ἐπ´
αὐτῷ
|
ἄλλοι |
ἄλλα,
ὡς
ἕκαστος
ἢ
εὐνοίας |
[7, 14] |
τοῦτο
οὐδαμῇ
πιστὸν
ἔμοιγε
λέγοντες·
|
ἄλλοι |
δέ,
ὅτι
καὶ
τοῦ
Ἀσκληπιοῦ |
[7, 8] |
θανάτῳ.
ὡς
δὲ
κατεσιώπησαν
οἱ
|
ἄλλοι |
ἐκπλαγέντες,
ἀναβὰς
αὖθις
ἐπὶ
τὸ |
[7, 16] |
οὗτοι·
πολλοὶ
δὲ
δὴ
καὶ
|
ἄλλοι |
ἔς
τε
τούτους
ἐμβάλλοντες
καὶ |
[7, 4] |
ἐπέδωκεν
Ἀλέξανδρος.
καὶ
ὅσοι
δὲ
|
ἄλλοι |
ἠγμένοι
ἦσαν
Μακεδόνες
τῶν
Ἀσιανῶν |
[7, 2] |
τῶν
σοφιστῶν,
ὅτου
ὁμιληταὶ
οἱ
|
ἄλλοι |
ἦσαν,
Δάνδαμις
ὄνομα,
οὔτε
αὐτὸς |
[7, 11] |
καὶ
πεζέταιροι
Πέρσαι
{καὶ
ἀσθέτεροι
|
ἄλλοι} |
καὶ
ἀργυρασπίδων
τάξις
Περσικὴ
καὶ |
[7, 30] |
καὶ
νῦν
δὲ
διὰ
τοσούτου
|
ἄλλοι |
χρησμοὶ
ἐπὶ
τῇ
τιμῇ
αὐτοῦ |
[7, 5] |
δισμύρια.
Ἔδωκεν
δὲ
καὶ
δῶρα
|
ἄλλοις |
ἄλλα,
ὅπως
τις
κατ´
ἀξίωσιν |
[7, 8] |
στρατιὰν
ταύτην
πᾶσαν
πολλοῖς
καὶ
|
ἄλλοις |
ἀχθεσθέντες,
ὅτι
πολλάκις
ἤδη
ἐλύπει |
[7, 30] |
Ἀλεξάνδρου
λέγονται
καὶ
φάσματα
ἄλλα
|
ἄλλοις |
γενόμενα
καὶ
ἐνύπνια
φανέντα
ἄλλα |
[7, 3] |
κόσμον
αὐτῷ
τετάχει
Ἀλέξανδρος,
ἄλλα
|
ἄλλοις |
δοῦναι
τῶν
ἀμφ´
αὑτόν.
οὕτω
|
[7, 4] |
παῖδα·
ὡσαύτως
δὲ
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις
|
ἑταίροις
τὰς
δοκιμωτάτας
Περσῶν
τε |
[7, 25] |
θῦσαι.
Νεάρχῳ
δὲ
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἡγεμόσι
παραγγεῖλαι
τὰ
ἀμφὶ
τὸν |
[7, 3] |
ἀνδρὶ
γιγνόμενον·
ἀλλὰ
τοῖς
γὰρ
|
ἄλλοις |
θαῦμα
παρασχέσθαι
οὐδέν
τι
παρακινήσαντα |
[7, 30] |
γενόμενα
καὶ
ἐνύπνια
φανέντα
ἄλλα
|
ἄλλοις |
καὶ
ἡ
ἐς
τοῦτο
ἐξ
|
[7, 1] |
πράγματα
ἔχων
τε
καὶ
παρέχων
|
ἄλλοις. |
καὶ
οὖν
καὶ
ὀλίγον
ὕστερον |
[7, 12] |
τὰ
πρῶτα
φέρεσθαι
ἐν
τοῖς
|
ἄλλοις |
Μακεδόσι
τε
καὶ
Ἕλλησι.
καὶ
|
[7, 1] |
δὲ
ἄνθρωπος
ὢν
παραπλήσιος
τοῖς
|
ἄλλοις, |
πλήν
γε
δὴ
ὅτι
πολυπράγμων
|
[7, 2] |
σφίσιν
εὐδαιμονίαν
ὁ
δὲ
δεσπότην
|
ἄλλον |
ἢ
τὸν
θεὸν
ἐθεράπευε.
~Ταῦτα |
[7, 7] |
κατὰ
τὰς
διώρυχας
οὐδὲ
ἐς
|
ἄλλον |
ποταμόν,
ἀλλὰ
δέχεται
γὰρ
ἐκείνους
|
[7, 14] |
δοκοίη
τελευτήσαντι
Ἡφαιστίωνι.
οὔκουν
οὐδὲ
|
ἄλλον |
τινὰ
ἔταξεν
ἀντὶ
Ἡφαιστίωνος
χιλίαρχον |
[7, 13] |
Ἀριστόβουλος
οὔτε
Πτολεμαῖος
οὔτε
τις
|
ἄλλος |
ἀνέγραψεν
ὅστις
ἱκανὸς
ὑπὲρ
τῶν |
[7, 19] |
Βαβυλῶνα.
λέγει
δὲ
ὅτι
καὶ
|
ἄλλος |
αὐτῷ
ἐναυπηγεῖτο
στόλος
τέμνοντι
τὰς |
[7, 11] |
Καλλίνης
τε
ἐφίλησε
καὶ
ὅστις
|
ἄλλος |
φιλῆσαι
ἠθέλησε.
καὶ
οὕτω
δὴ |
[7, 29] |
τοὺς
βαρβάρους,
ὡς
μὴ
πάντῃ
|
ἀλλότριον |
αὐτῶν
φαίνεσθαι
τὸν
βασιλέα,
καὶ |
[7, 2] |
του
δέοιτο·
ὁ
δὲ
Διογένης
|
ἄλλου |
μὲν
ἔφη
δεῖσθαι
οὐδενός,
ἀπὸ |
[7, 2] |
παρ´
Ἀλέξανδρον
ἥξειν
οὔτε
τοὺς
|
ἄλλους
|
εἴα,
ἀλλὰ
ὑποκρίνασθαι
γὰρ
λέγεται |
[7, 18] |
ᾔει
ἀποθανούμενος,
τότε
τοὺς
μὲν
|
ἄλλους |
ἑταίρους
ἀσπάζεσθαι
αὐτόν,
Ἀλεξάνδρῳ
δὲ |
[7, 23] |
Καρίας
καὶ
Μένανδρος
ἐκ
Λυδίας
|
ἄλλους |
καὶ
Μενίδας
τοὺς
ἱππέας
ἄγων
|
[7, 8] |
ποιήσει
τοῖς
οἴκοι
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
Μακεδόνας
ἐξορμήσει
ἐς
τὸ
ἐθέλειν |
[7, 7] |
ἐς
αὑτὸν
δέχεται
καὶ
πολλοὺς
|
ἄλλους |
ποταμοὺς
παραλαβὼν
καὶ
ἐξ
αὐτῶν |
[7, 15] |
ὠφελείας,
μίσει
τε,
εἴπερ
τινὰς
|
ἄλλους, |
τοῦ
τυραννικοῦ
γένους
τε
καὶ |
[7, 5] |
ἔτι
δὲ
Ἡφαιστίωνα
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
τοὺς
σωματοφύλακας.
~Ἧκον
δὲ
αὐτῷ |
[7, 15] |
τὰ
μάλιστα
ὄντι,
παρὰ
βασιλέα
|
ἀλλόφυλον
|
ἄλλως
τε
καὶ
ἐς
τοσόνδε |
[7, 12] |
μηδὲ
στάσιν
κατάγειν
ἐς
Μακεδονίαν
|
ἀλλοφύλους |
τε
καὶ
ἐκ
τῶν
βαρβάρων |
[7, 8] |
ἤθη
κόσμησις
καὶ
ἀνάμιξις
τῶν
|
ἀλλοφύλων |
ἱππέων
ἐς
τὰς
τῶν
ἑταίρων |
[7, 30] |
φῦναι
ἂν
δοκεῖ
ἀνὴρ
οὐδενὶ
|
ἄλλῳ |
ἀνθρώπων
ἐοικώς.
καὶ
ταῦτα
χρησμοί |
[7, 10] |
δὲ
τὸν
Ἰνδὸν
ποταμόν,
οὐδενὶ
|
ἄλλῳ |
ὅτι
μὴ
Διονύσῳ
περαθέντα,
καὶ |
[7, 1] |
τῶν
ἠγνοημένων,
εἰ
καὶ
μὴ
|
ἄλλῳ |
τῳ,
ἀλλὰ
αὐτόν
γε
αὑτῷ |
[7, 23] |
καὶ
μνήμης
οὐ
μέμφομαι
ἔγωγε,
|
ἄλλων |
δὲ
πολλῶν
ἕνεκα
μέμφομαι.
ἔλεγε |
[7, 11] |
Περσῶν,
ἐπὶ
δὲ
τούτοις
τῶν
|
ἄλλων |
ἐθνῶν
ὅσοι
κατ´
ἀξίωσιν
ἤ |
[7, 19] |
χώρᾳ
τῶν
Ἀσσυρίων,
τῶν
δὲ
|
ἄλλων |
ὅσα
ἐς
ναυπηγίαν
ἀπόρως
ἔχειν |
[7, 19] |
πορφυρέων
τε
πλῆθος
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ὅσοι
ἐργάται
τῆς
θαλάσσης
ἀφῖχθαι |
[7, 14] |
αὐτὸν
χορηγίᾳ
πολύ
τι
τῶν
|
ἄλλων |
τῶν
πρόσθεν
ἀριδηλότερον·
τρισχιλίους
γὰρ |
[7, 3] |
δ´
οὐχ
ἡττησόμενον
ἑώρα,
ἀλλὰ
|
ἄλλως |
ἂν
ἀπαλλαγέντα,
εἰ
μή
τις |
[7, 15] |
μάλιστα
ὄντι,
παρὰ
βασιλέα
ἀλλόφυλον
|
ἄλλως |
τε
καὶ
ἐς
τοσόνδε
ἀπὸ |
[7, 23] |
ἀνθρώπων
ἐκ
βασιλέως
μεγάλου
ἐπεσταλμένον,
|
ἄλλως |
τε
καὶ
κακῷ
ἀνδρί,
οὐκ |
[7, 18] |
ἀδελφόν·
τὸν
δὲ
εἰπεῖν
ὅτι
|
ἄλοβόν |
οἱ
τὸ
ἧπαρ
ἐγένετο
τοῦ
|
[7, 18] |
καὶ
γενέσθαι
καὶ
ἐπ´
Ἀλεξάνδρῳ
|
ἄλοβον
|
τὸ
ἧπαρ
τοῦ
ἱερείου.
καὶ |
[7, 8] |
ἐς
τὰ
πολέμια
νομιζόμενοι
οὐκ
|
ἀλόγως |
αὖ
τῷ
λόγῳ
ἠχθέσθησαν
τῷ |
[7, 28] |
πρὸς
δὲ
τῶν
ἐξαπατώντων
μὴ
|
ἁλῶναι |
ἀσφαλέστατος,
χρημάτων
τε
ἐς
μὲν |
[7, 15] |
ἐλευθέριον
καὶ
περὶ
τοῦ
πολιτεύματος
|
ἅμα
|
διαπυνθανόμενον.
καὶ
τοῦτο
οὔτε
ὡς |
[7, 16] |
Ἀργαίου
ἐκπέμπει
ἐς
Ὑρκανίαν
ναυπηγοὺς
|
ἅμα |
οἷ
ἄγοντα,
κελεύσας
ὕλην
τεμόντα |
[7, 25] |
ἐς
τετάρτην
ἡμέραν,
τοὺς
δὲ
|
ἅμα |
οἷ
πλέοντας
ὡς
εἰς
πέμπτην |
[7, 2] |
οἱ
εὖ
τὰ
παρόντα,
καὶ
|
ἅμα |
ὁρᾶν
τοὺς
ξὺν
αὐτῷ
πλανωμένους
|
[7, 24] |
τινας
καὶ
ἐκ
μαντείας
εὐωχεῖτο
|
ἅμα |
τοῖς
φίλοις
καὶ
ἔπινε
πόρρω |
[7, 30] |
τε
ἕνεκα
τῆς
ἐμῆς
καὶ
|
ἅμα |
ὠφελείας
τῆς
ἐς
ἀνθρώπους·
ἐφ´ |
[7, 13] |
λόγῳ
ἐκόσμησαν,
καὶ
τοῦ
πρὸς
|
Ἀμαζόνας
|
ἔργου
Ἀθηναίων
ἐν
τοῖς
μάλιστα |
[7, 13] |
ἂν,
εἴπερ
οὖν
ἔτι
ἦσαν
|
Ἀμαζόνες. |
μὴ
γενέσθαι
μὲν
γὰρ
παντελῶς |
[7, 13] |
ἔδωκεν,
ταύτας
φάσκων
εἶναι
τῶν
|
Ἀμαζόνων, |
καὶ
ταύτας
σκευῇ
ἀνδρῶν
ἱππέων
|
[7, 13] |
ἐς
τὸν
λεγόμενον
δὴ
τῶν
|
Ἀμαζόνων |
κόσμον
ἐσταλμένας.
~Ἐν
Ἐκβατάνοις
δὲ |
[7, 13] |
καὶ
γέγραπται
ἡ
Ἀθηναίων
καὶ
|
Ἀμαζόνων |
μάχη
πρὸς
Μίκωνος
οὐ
μεῖον |
[7, 13] |
τότε
σώζεσθαι
τὸ
γένος
τῶν
|
Ἀμαζόνων, |
οὐδ´
ἔτι
πρὸ
Ἀλεξάνδρου,
ἢ
|
[7, 13] |
ἔθνη
βαρβαρικά,
ἵναπερ
καὶ
ταῖς
|
Ἀμαζόσιν
|
ἐντετυχήκεσαν
ἂν,
εἴπερ
οὖν
ἔτι |
[7, 29] |
μή
ποτε
ἂν
παραπλήσιόν
τι
|
ἁμαρτεῖν, |
εἰ
τοῖς
πρόσθεν
πλημμεληθεῖσιν
ἀχθόμενος |
[7, 23] |
καὶ
τὸ
λοιπόν,
ὁπηλίκον
ἂν
|
ἁμάρτῃς, |
οὐδὲν
πείσῃ
ἐξ
ἐμοῦ
ἄχαρι. |
[7, 29] |
δὴ
πραχθέντος,
ἐπικρύψειν
οἴονται
τὴν
|
ἁμαρτίαν, |
κακῶς
γιγνώσκοντες.
μόνη
γὰρ
ἔμοιγε |
[7, 29] |
μόνη
γὰρ
ἔμοιγε
δοκεῖ
ἴασις
|
ἁμαρτίας |
ὁμολογεῖν
τε
ἁμαρτόντα
καὶ
δῆλον |
[7, 29] |
δοκεῖ
ἴασις
ἁμαρτίας
ὁμολογεῖν
τε
|
ἁμαρτόντα |
καὶ
δῆλον
εἶναι
ἐπ´
αὐτῷ |
[7, 4] |
τοὺς
Ἡφαιστίωνος
παῖδας·
Κρατερῷ
δὲ
|
Ἀμαστρίνην |
τὴν
Ὀξυάτρου
τοῦ
Δαρείου
ἀδελφοῦ |
[7, 9] |
Αἰγύπτου
καὶ
Κυρήνης
ἀγαθά,
ὅσα
|
ἀμαχεὶ |
ἐκτησάμην,
ὑμῖν
ἔρχεται,
ἥ
τε |
[7, 26] |
τὸν
θεὸν
εἰ
λῷον
καὶ
|
ἄμεινον |
Ἀλεξάνδρῳ
εἰς
τὸ
ἱερὸν
τοῦ |
[7, 16] |
τελευτῆσαι.
καί
που
τυχὸν
καὶ
|
ἄμεινον
|
αὐτῷ
ἦν
ἐν
ἀκμῇ
τῆς |
[7, 26] |
τοῦτο
ἄρα
ἤδη
ὂν
τὸ
|
ἄμεινον. |
οὐ
πόρρω
δὲ
τούτων
οὔτε
|
[7, 26] |
ἱερόν,
ἀλλὰ
αὐτοῦ
μένοντι
ἔσεσθαι
|
ἄμεινον. |
ταῦτά
τε
ἀπαγγεῖλαι
τοὺς
ἑταίρους |
[7, 18] |
λόγον
ἐν
μὲν
τῷ
τότε
|
ἀμεληθῆναι, |
ὕστερον
δέ,
ἐπειδὴ
ἐτελεύτησεν
ἐν |
[7, 23] |
ἔφησαν
ὅτι
θύειν
θέμις
ὁ
|
Ἄμμων |
λέγει.
ὁ
δὲ
ἔχαιρέ
τε |
[7, 8] |
μετὰ
τοῦ
πατρὸς
στρατεύεσθαι,
τὸν
|
Ἄμμωνα |
δὴ
τῷ
λόγῳ
ἐπικερτομοῦντες.
ταῦτα |
[7, 14] |
δὲ
λέγουσιν
ὅτι
καὶ
εἰς
|
Ἄμμωνος |
ἔπεμψεν
ἐρησομένους
τὸν
θεὸν
εἰ |
[7, 23] |
νικώντων.
Ἧκον
δὲ
καὶ
παρὰ
|
Ἄμμωνος |
οἱ
θεωροὶ
οὕστινας
ἐστάλκει
ἐρησομένους |
[7, 16] |
μὲν
καὶ
γινωσκόμενοι
πρὸς
τῶν
|
ἀμφ´ |
Ἀλέξανδρον
ἐπελθόντων
τὰ
ἔθνη
ταῦτα, |
[7, 11] |
κρατῆρος
αὐτός
τε
καὶ
οἱ
|
ἀμφ´ |
αὐτὸν
ἀρυόμενοι
ἔσπενδον
τὰς
αὐτὰς |
[7, 24] |
θρόνου
ἀργυρόποδας,
ἐφ´
ὧν
οἱ
|
ἀμφ´ |
αὐτὸν
ἑταῖροι
ἐκάθηντο.
τῶν
τινα |
[7, 11] |
βασιλεῖ
ἀπαλλαττομένῳ
ὅτι
μὴ
οἱ
|
ἀμφ´ |
αὐτὸν
ἑταῖροί
τε
καὶ
οἱ |
[7, 11] |
τε
αὐτὸς
καὶ
πάντων
καθημένων,
|
ἀμφ´ |
αὐτὸν
μὲν
Μακεδόνων,
ἐν
δὲ |
[7, 15] |
τε
αὑτῷ
Ἀλέξανδρον
καὶ
τοῖς
|
ἀμφ´ |
αὐτὸν
φανῆναι
γῆς
τε
ἁπάσης |
[7, 8] |
τοὺς
Μακεδόνας)
καταπηδήσας
σὺν
τοῖς
|
ἀμφ´ |
αὑτὸν
ἡγεμόσιν
ἀπὸ
τοῦ
βήματος |
[7, 3] |
Ἀλέξανδρος,
ἄλλα
ἄλλοις
δοῦναι
τῶν
|
ἀμφ´ |
αὑτόν.
οὕτω
δὴ
ἐπιβάντα
τῇ |
[7, 21] |
ἐκδίδωσι.
τετηκυίας
δὲ
τῆς
χιόνος
|
ἀμφὶ |
Πλειάδων
μάλιστα
δύσιν
ὀλίγος
τε |
[7, 20] |
Ἀρτέμιδος
καὶ
τοὺς
οἰκήτορας
αὐτῆς
|
ἀμφὶ |
τὸ
ἱερὸν
τὴν
δίαιταν
ποιεῖσθαι· |
[7, 25] |
τοῖς
ἄλλοις
ἡγεμόσι
παραγγεῖλαι
τὰ
|
ἀμφὶ |
τὸν
πλοῦν
ὅπως
ἔσται
ἐς |
[7, 22] |
οὔ
μοι
δοκεῖ
ἰέναι
ἐς
|
ἀμφίλογον. |
~Ἐπανελθὼν
δὲ
ἐς
Βαβυλῶνα
καταλαμβάνει |
[7, 18] |
λόγον
Ἀριστόβουλος
ἀναγέγραφεν,
Ἀπολλόδωρον
τὸν
|
Ἀμφιπολίτην |
τῶν
ἑταίρων
τῶν
Ἀλεξάνδρου,
στρατηγὸν |
[7, 18] |
ὕστερον·
καὶ
τοῦ
αὐτοῦ
σημείου
|
ἀμφοῖν |
γενομένου
Περδίκκαν
τε
ἐπὶ
Πτολεμαῖον
|
[7, 30] |
τῆς
ἀνθρωπίνης
ἐλθόντα
βασιλέα
τε
|
ἀμφοῖν
|
τοῖν
ἠπείροιν
ἀναμφιλογώτατα
γενόμενον
καὶ |
[7, 10] |
ἐς
τὴν
μεγάλην
θάλασσαν
κατ´
|
ἀμφότερα |
τοῦ
Ἰνδοῦ
τὰ
στόματα
ἐμβαλόντα, |
[7, 9] |
τὴν
Αἰολίδα
πᾶσαν
καὶ
Φρύγας
|
ἀμφοτέρους |
καὶ
Λυδούς,
καὶ
Μίλητον
εἷλον
|
[7, 10] |
Ὑδραώτην,
καὶ
τὸν
Ὕφασιν
διαπεράσαντα
|
ἄν, |
εἰ
μὴ
ὑμεῖς
ἀπωκνήσατε,
καὶ |
[7, 1] |
εἰκάζειν,
ἐκεῖνο
δὲ
καὶ
αὐτὸς
|
ἄν |
μοι
δοκῶ
ἰσχυρίσασθαι,
οὔτε
μικρόν |
[7, 12] |
λόγος
ἐξηγγέλλετο
Ἀλεξάνδρου
ἐφ´
ὅτῳ
|
ἄν |
τις
συνέθηκεν
οὐχ
ὡσαύτως
εἶναι |
[7, 23] |
τούτου,
καὶ
τὸ
λοιπόν,
ὁπηλίκον
|
ἂν |
ἁμάρτῃς,
οὐδὲν
πείσῃ
ἐξ
ἐμοῦ
|
[7, 3] |
οὐχ
ἡττησόμενον
ἑώρα,
ἀλλὰ
ἄλλως
|
ἂν
|
ἀπαλλαγέντα,
εἰ
μή
τις
ταύτῃ |
[7, 1] |
φαῦλον
ἐπινοεῖν
Ἀλέξανδρον
οὔτε
μεῖναι
|
ἂν |
ἀτρεμοῦντα
ἐπ´
οὐδενὶ
τῶν
ἤδη |
[7, 22] |
μὲν
οὐκ
ἤνεγκεν,
ὅτι
νηχομένου
|
ἂν |
αὐτοῦ
ἐβρέχετο,
περιθεὶς
δὲ
τῇ |
[7, 1] |
δὴ
τῆς
Ἀσίας
πάσης
δικαίως
|
ἂν |
βασιλεὺς
καλεῖσθαι·
τοὺς
γάρ
τοι |
[7, 21] |
τῇ
κατὰ
τὸν
Πολλακόπαν,
οὔτ´
|
ἂν |
διαχεῖσθαι
παρέχειν
τὸ
ὕδωρ
ὑπὸ |
[7, 30] |
ἐμοὶ
ἔξω
τοῦ
θείου
φῦναι
|
ἂν |
δοκεῖ
ἀνὴρ
οὐδενὶ
ἄλλῳ
ἀνθρώπων |
[7, 16] |
ἧς
καὶ
αὐτὸς
Ἀλέξανδρος
προαπελθεῖν
|
ἂν |
δοκεῖ
μοι
ἐθελῆσαι
μᾶλλον
ἢ |
[7, 4] |
ἐξελεγχθέντας,
ὅτι
καὶ
τὰ
μεγάλα
|
ἂν |
ἐδόκουν
αὐτῷ
τῇ
αὐτῇ
γνώμῃ |
[7, 13] |
ἵναπερ
καὶ
ταῖς
Ἀμαζόσιν
ἐντετυχήκεσαν
|
ἂν, |
εἴπερ
οὖν
ἔτι
ἦσαν
Ἀμαζόνες. |
[7, 16] |
μεῖον
ἢ
καὶ
Ἀχιλλέα
δοκῶ
|
ἂν |
ἑλέσθαι
προαποθανεῖν
Πατρόκλου
μᾶλλον
ἢ |
[7, 13] |
ἔτι
πρὸ
Ἀλεξάνδρου,
ἢ
Ξενοφῶν
|
ἂν |
ἐμνήσθη
αὐτῶν,
Φασιανῶν
τε
μνησθεὶς
|
[7, 1] |
νήσους
τῇ
Εὐρώπῃ,
ἀλλὰ
ἔτι
|
ἂν |
ἐπέκεινα
ζητεῖν
τι
τῶν
ἠγνοημένων, |
[7, 24] |
κωμάσαι
παρὰ
οἷ·
γενέσθαι
γὰρ
|
ἂν |
ἡδὺν
τὸν
κῶμον.
~Καὶ
αἱ |
[7, 20] |
οὔκουν
ἀπαξιοῦν
καὶ
αὐτὸν
τρίτον
|
ἂν |
νομισθῆναι
πρὸς
Ἀράβων
θεόν,
οὐ |
[7, 29] |
ἐλπίδα
ἀγαθὴν
ὑπολειπομένην,
μή
ποτε
|
ἂν |
παραπλήσιόν
τι
ἁμαρτεῖν,
εἰ
τοῖς |
[7, 15] |
ὀρῶν
ἀποχωροῦντες
ἀθρόοι
ἢ
ὅπως
|
ἂν |
προχωρῇ
ἑκάστοις
οὕτω
διαφεύγουσιν,
ἐς |
[7, 20] |
Ἀλεξάνδρῳ
τὸν
στρατόν·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
σωθῆναι
πλεύσαντας
ὑπὲρ
τῆς
Ἀραβίας |
[7, 21] |
τὸ
ὕδωρ
κατὰ
πόρου,
ἐκένωσεν
|
ἂν |
τὸν
Εὐφράτην
ἐς
αὑτόν,
ὡς |
[7, 19] |
ἐδόκει
γὰρ
αὐτῷ
οὐ
μεῖον
|
ἂν |
Φοινίκης
εὐδαίμων
ἡ
χώρα
αὕτη |
[7, 9] |
ἐν
διφθέραις
τοὺς
πολλοὺς
νέμοντας
|
ἀνὰ
|
τὰ
ὄρη
πρόβατα
ὀλίγα
καὶ |
[7, 8] |
δὲ
κατεσιώπησαν
οἱ
ἄλλοι
ἐκπλαγέντες,
|
ἀναβὰς |
αὖθις
ἐπὶ
τὸ
βῆμα
ἔλεξεν |
[7, 0] |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
|
ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ |
ΒΙΒΛΙΟΝ
ΕΒΔΟΜΟΝ.
~Ὡς
δὲ
ἐς |
[7, 3] |
βασιλικὸν
ὄντα
τῶν
Νησαίων,
πρὶν
|
ἀναβῆναι |
ἐπὶ
τὴν
πυρὰν
Λυσιμάχῳ
χαρίσασθαι, |
[7, 24] |
ἀποχωροῦντι,
διελθόντα
διὰ
τῶν
εὐνούχων
|
ἀναβῆναί
|
τε
ἐπὶ
τὸν
θρόνον
καὶ |
[7, 7] |
καὶ
τῶν
ἱππέων
τῶν
ἑταίρων
|
ἀναβιβασάμενος |
οὐ
πολλοὺς
κατέπλει
κατὰ
τὸν |
[7, 27] |
~Πολλὰ
δὲ
καὶ
ἄλλα
οἶδα
|
ἀναγεγραμμένα |
ὑπὲρ
τῆς
Ἀλεξάνδρου
τελευτῆς,
καὶ |
[7, 19] |
ὅτων
μὲν
ἕκαστοι
πρεσβευόμενοι
οὐκ
|
ἀναγέγραπται, |
δοκεῖν
δ´
ἔμοιγε
αἱ
πολλαὶ |
[7, 26] |
ἐν
ταῖς
ἐφημερίσι
ταῖς
βασιλείοις
|
ἀναγέγραπται, |
καὶ
ἐπὶ
τούτοις
ὅτι
οἱ |
[7, 18] |
σοφιστοῦ
τοῦ
Ἰνδοῦ
τοῖόσδε
τις
|
ἀναγέγραπται |
λόγος,
ὁπότε
ἐπὶ
τὴν
πυρὰν
|
[7, 26] |
τούτων
οὔτε
Ἀριστοβούλῳ
οὔτε
Πτολεμαίῳ
|
ἀναγέγραπται. |
οἱ
δὲ
καὶ
τάδε
ἀνέγραψαν, |
[7, 14] |
τοῦτο
μὲν
πρὸς
τῶν
πλείστων
|
ἀναγέγραπται· |
οἱ
δὲ
λέγουσιν
ὅτι
καὶ |
[7, 3] |
ὑπὲρ
Καλάνου
τοῦ
Ἰνδοῦ
ἱκανοὶ
|
ἀναγεγράφασιν, |
οὐκ
ἀχρεῖα
πάντα
ἐς
ἀνθρώπους, |
[7, 18] |
καὶ
τοῖόνδε
τινὰ
λόγον
Ἀριστόβουλος
|
ἀναγέγραφεν, |
Ἀπολλόδωρον
τὸν
Ἀμφιπολίτην
τῶν
ἑταίρων
|
[7, 14] |
οὐ
πάντῃ
ἔξω
τοῦ
εἰκότος
|
ἀναγεγράφθαι |
μοι
δοκεῖ,
ὡς
ἐπὶ
Βαβυλῶνος |
[7, 27] |
ἢ
ὡς
πιστὰ
ἐς
ἀφήγησιν
|
ἀναγεγράφθω. |
~Ἐτελεύτα
μὲν
δὴ
Ἀλέξανδρος
τῇ |
[7, 27] |
ἤδη
δέ
τις
οὐκ
ᾐσχύνθη
|
ἀναγράψαι |
ὅτι
αἰσθόμενος
οὐ
βιώσιμον
ὄντα |
[7, 14] |
Ἀλέξανδρον.
ὧν
οἱ
τὰ
ἀτάσθαλα
|
ἀναγράψαντες |
οἱ
μὲν
ἐς
κόσμον
φέρειν |
[7, 15] |
καὶ
Ἀσκληπιάδης
τῶν
τὰ
Ἀλεξάνδρου
|
ἀναγραψάντων
|
καὶ
Ῥωμαίους
λέγουσιν
ὅτι
ἐπρέσβευσαν· |
[7, 22] |
καὶ
οἱ
μὲν
πολλοὶ
τῶν
|
ἀναγραψάντων |
τὰ
Ἀλεξάνδρου
λέγουσιν
ὅτι
τάλαντον |
[7, 14] |
ἐδέοντο
ἐξ
Ἀλεξάνδρου
τυχεῖν
καὶ
|
ἀνάθημα |
δοῦναι
αὐτοῖς
Ἀλέξανδρον
κομίζειν
τῷ |
[7, 19] |
ἢ
εἰ
δή
τι
ἄλλο
|
ἀνάθημα |
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
Ξέρξης
ἀνεκόμισεν |
[7, 19] |
ἦν,
τὸ
δὲ
ἐκ
Φοινίκης
|
ἀνακεκομισμένον, |
πεντήρεις
μὲν
δύο
τῶν
ἐκ |
[7, 7] |
αἱ
δὲ
ἄλλαι
αὐτῷ
νῆες
|
ἀνακομισθεῖσαι |
κατὰ
τὸν
Εὐλαῖον
ἔστε
ἐπὶ |
[7, 11] |
φιλῆσαι
ἠθέλησε.
καὶ
οὕτω
δὴ
|
ἀναλαβόντες |
τὰ
ὅπλα
βοῶντές
τε
καὶ |
[7, 17] |
οὐκ
ὄντος
ἐς
ὅ
τι
|
ἀναλωθήσεται |
τὰ
περιγιγνόμενα.
τούτων
δὴ
εἵνεκα |
[7, 8] |
τὰ
Μακεδονικὰ
ἤθη
κόσμησις
καὶ
|
ἀνάμιξις |
τῶν
ἀλλοφύλων
ἱππέων
ἐς
τὰς |
[7, 30] |
βασιλέα
τε
ἀμφοῖν
τοῖν
ἠπείροιν
|
ἀναμφιλογώτατα |
γενόμενον
καὶ
ἐπὶ
πᾶν
ἐξικόμενον |
[7, 25] |
τὸν
παράδεισον,
κἀκεῖ
αὖθις
λουσάμενον
|
ἀναπαύεσθαι. |
ἐς
δὲ
τὴν
ὑστεραίαν
λούσασθαί |
[7, 2] |
τὸν
ἄνδρα,
ἀλλὰ
Κάλανον
γὰρ
|
ἀναπεισθῆναι |
τῶν
ταύτῃ
σοφιστῶν,
ὅντινα
μάλιστα |
[7, 19] |
μὲν
κατὰ
τὸν
Εὐφράτην
ποταμὸν
|
ἀναπεπλευκὸς |
ἀπὸ
θαλάσσης
τῆς
Περσικῆς,
ὅ |
[7, 7] |
τοῦ
μή
τινα
ἀπὸ
θαλάσσης
|
ἀναπλεῦσαι |
εἰς
τὴν
χώραν
αὐτῶν
νηΐτῃ |
[7, 7] |
θάλασσαν
τὴν
Περσικήν,
αὐτὸς
δὲ
|
ἀναπλεύσαντος |
αὐτῷ
τοῦ
ναυτικοῦ
ἐς
τὴν |
[7, 7] |
οἱ
καταρράκται
πεποιημένοι
ἄπορον
τὸν
|
ἀνάπλουν |
ἐποίουν
τὸν
κατὰ
τὸν
Τίγρητα. |
[7, 7] |
Τίγρητος
ᾠκισμένην.
ἐν
δὲ
τῷ
|
ἀνάπλῳ |
τοὺς
καταρράκτας
τοὺς
κατὰ
τὸν |
[7, 24] |
καὶ
καθέζεσθαι.
τοὺς
δὲ
οὐκ
|
ἀναστῆσαι |
μὲν
αὐτὸν
ἐκ
τοῦ
θρόνου |
[7, 21] |
πολλῷ
πόνῳ,
καίπερ
οὐ
χαλεπῶς
|
ἀναστομούμεναι, |
ὅτι
ἰλυώδης
τε
ἡ
ταύτῃ |
[7, 21] |
τὴν
χώραν,
εἰ
μή
τις
|
ἀναστομώσας |
αὐτὸν
κατὰ
τὸν
Πολλακόπαν
ἐς |
[7, 20] |
παραπλεύσας
τὴν
Ἀράβων
γῆν·
ἀλλ´
|
ἀναστρέψας |
γὰρ
παρ´
Ἀλέξανδρον
ἐξήγγειλεν
τὸ |
[7, 20] |
κόλπον
τὸν
Περσικόν,
οὐ
πόρρω
|
ἀνατείνουσαν |
ἰδεῖν
τε
καὶ
παρ´
ὀλίγον |
[7, 25] |
δὲ
μηδὲν
ἔτι,
ἀλλὰ
εἶναι
|
ἄναυδον· |
καὶ
τὴν
νύκτα
πυρέσσειν
κακῶς |
[7, 16] |
Ἰνδοὺς
ἐκπεριερχομένη
ἡ
μεγάλη
θάλασσα
|
ἀναχεῖται |
εἰς
κόλπον
τὸν
Ὑρκάνιον,
καθάπερ |
[7, 2] |
βιάσασθαι
γνόντα
ἐλεύθερον
ὄντα
τὸν
|
ἄνδρα, |
ἀλλὰ
Κάλανον
γὰρ
ἀναπεισθῆναι
τῶν |
[7, 5] |
καὶ
ἐστεφάνωσε
χρυσοῖς
στεφάνοις
τοὺς
|
ἀνδραγαθίᾳ |
διαπρέποντας,
πρῶτον
μὲν
Πευκέσταν
τὸν |
[7, 12] |
τὰ
πολέμια
κοσμούμενοι,
γενομένους
δὲ
|
ἄνδρας |
ἄξειν
αὐτὸς
ἐς
Μακεδονίαν
καὶ
|
[7, 3] |
αὐτοῦ
λέγουσιν
ἵππους
τε
καὶ
|
ἄνδρας, |
τοὺς
μὲν
ὡπλισμένους,
τοὺς
δὲ |
[7, 28] |
ὀξύτατος
γενόμενος
καὶ
τὴν
γνώμην
|
ἀνδρειότατος |
καὶ
φιλοτιμότατος
καὶ
φιλοκινδυνότατος
καὶ |
[7, 21] |
καὶ
ἐς
τρίτον
μῆνα
Ἀσσυρίων
|
ἄνδρες |
ὑπὲρ
τοὺς
μυρίους
ἐν
τῷδε |
[7, 23] |
πείσῃ
ἐξ
ἐμοῦ
ἄχαρι.
τοῦτο
|
ἀνδρὶ |
ἄρχοντι
πολλῆς
μὲν
χώρας,
πολλῶν |
[7, 3] |
φανῆναι
τὸ
θέαμα
ἐπὶ
φίλῳ
|
ἀνδρὶ
|
γιγνόμενον·
ἀλλὰ
τοῖς
γὰρ
ἄλλοις |
[7, 23] |
ὡς
ἥρωα
ἐγέραιρε.
καὶ
Κλεομένει,
|
ἀνδρὶ |
κακῷ
καὶ
πολλὰ
ἀδικήματα
ἀδικήσαντι |
[7, 23] |
ἐπεσταλμένον,
ἄλλως
τε
καὶ
κακῷ
|
ἀνδρί, |
οὐκ
ἔχω
ἐπαινέσαι.
~Ἀλλὰ
γὰρ |
[7, 19] |
ἀποπέμψαι
ὀπίσω
λέγεται.
ὅσους
δὲ
|
ἀνδριάντας |
ἢ
ὅσα
ἀγάλματα
ἢ
εἰ |
[7, 3] |
οὐδὲ
δίαιταν
διαιτᾶσθαι
θέλειν
ἀρρώστου
|
ἀνδρός, |
ἀλλὰ
εἰπεῖν
γὰρ
πρὸς
Ἀλέξανδρον, |
[7, 20] |
πρόσω
δὲ
οὐκέτι
περαιωθῆναι
ἐτόλμησεν·
|
Ἀνδροσθένης |
δὲ
ξὺν
ἄλλῃ
τριακοντόρῳ
σταλεὶς |
[7, 15] |
μαντεύσασθαι,
τόν
τε
κόσμον
τῶν
|
ἀνδρῶν |
ἰδόντα
καὶ
τὸ
φιλόπονόν
τε |
[7, 13] |
τῶν
Ἀμαζόνων,
καὶ
ταύτας
σκευῇ
|
ἀνδρῶν |
ἱππέων
ἐσταλμένας,
πλήν
γε
δὴ |
[7, 20] |
ὕδατα
καὶ
τὰ
νόμαια
τῶν
|
ἀνδρῶν |
καὶ
εἴ
τις
ἀγαθὴ
καρποὺς |
[7, 2] |
ἐγένετο
ξυνεῖναί
τινα
οἱ
τῶν
|
ἀνδρῶν |
τούτων,
ὅτι
τὴν
καρτερίαν
αὐτῶν |
[7, 25] |
ἱερὰ
ἐπιθέντα
κατακεῖσθαι
ἐν
τῷ
|
ἀνδρῶνι |
ἔστε
ἐπὶ
κνέφας.
ἐν
τούτῳ |
[7, 3] |
τὸν
θεὸν
ἐθεράπευε.
~Ταῦτα
ἐγὼ
|
ἀνέγραψα, |
ὅτι
καὶ
ὑπὲρ
Καλάνου
ἐχρῆν
|
[7, 15] |
ἀτρεκὲς
οὔτε
ὡς
ἄπιστον
πάντῃ
|
ἀνέγραψα· |
πλήν
γε
δὴ
οὔτε
τις
|
[7, 27] |
ἡμιόνου
ὁπλῇ
ἐκόμισε
καὶ
τοῦτο
|
ἀνέγραψαν. |
δοῦναι
δὲ
αὐτὸ
Ἰόλλαν
τὸν |
[7, 26] |
ἀναγέγραπται.
οἱ
δὲ
καὶ
τάδε
|
ἀνέγραψαν, |
ἐρέσθαι
μὲν
τοὺς
ἑταίρους
αὐτὸν
|
[7, 14] |
μυρίων,
οἱ
δὲ
καὶ
πλειόνων
|
ἀνέγραψαν· |
καὶ
ὅτι
πένθος
ποιεῖσθαι
περιηγγέλη |
[7, 24] |
ἐθέλειν
ἐπὶ
κοιτῶνα
εἰσὶν
οἳ
|
ἀνέγραψαν· |
Μήδιον
δὲ
αὐτῷ
ἐντυχόντα,
τῶν |
[7, 1] |
θάλασσαν.
οἱ
δὲ
καὶ
τάδε
|
ἀνέγραψαν, |
ὅτι
ἐπενόει
Ἀλέξανδρος
περιπλεῦσαι
τήν
|
[7, 14] |
αὐτῷ
τὸ
πένθος,
πάντες
τοῦτο
|
ἀνέγραψαν, |
τὰ
δὲ
πραχθέντα
ἐπ´
αὐτῷ
|
[7, 14] |
Ἔνθα
δὴ
καὶ
ἄλλοι
ἄλλα
|
ἀνέγραψαν |
ὑπὲρ
τοῦ
πένθους
τοῦ
Ἀλεξάνδρου· |
[7, 2] |
μάλιστα
δὴ
αὑτοῦ
ἀκράτορα
Μεγασθένης
|
ἀνέγραψεν |
αὐτοὺς
τοὺς
σοφιστὰς
λέγειν
κακίζοντας |
[7, 13] |
οὔτε
Πτολεμαῖος
οὔτε
τις
ἄλλος
|
ἀνέγραψεν |
ὅστις
ἱκανὸς
ὑπὲρ
τῶν
τηλικούτων
|
[7, 14] |
αὐτοὺς
καὶ
τὰ
ὅπλα
Ἡφαιστίωνι
|
ἀνέθεσαν |
ἀποθανόντι·
πρῶτον
δὲ
Εὐμενῆ
ἄρξαι |
[7, 17] |
Βήλῳ
πολλὴν
μὲν
τὴν
χώραν
|
ἀνειμένην |
ἐκ
τῶν
Ἀσσυρίων
βασιλέων,
πολὺν |
[7, 13] |
πεδίον
λέγεται
ἰδεῖν
Ἀλέξανδρον
τὸ
|
ἀνειμένον |
ταῖς
ἵπποις
ταῖς
βασιλικαῖς,
αὐτό |
[7, 20] |
τῷ
ἡλίῳ
θάλψαι
τε
καὶ
|
ἀνεῖναι |
τὸν
κηρόν,
καὶ
ἀπὸ
ἑαυτοῦ |
[7, 20] |
ἀγρίαις
καὶ
ἐλάφοις,
καὶ
ταύτας
|
ἀνεῖσθαι |
ἀφέτους
τῇ
Ἀρτέμιδι,
οὐδὲ
εἶναι
|
[7, 19] |
ἀνάθημα
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
Ξέρξης
|
ἀνεκόμισεν |
ἐς
Βαβυλῶνα
ἢ
ἐς
Πασαργάδας |
[7, 29] |
Ῥαδαμάνθυος,
οἷς
δὴ
ἐς
Δία
|
ἀνενεχθεῖσα |
ἡ
γένεσις
πρὸς
τῶν
πάλαι |
[7, 9] |
θαλασσοκρατούντων
ἐν
τῷ
τότε
Περσῶν
|
ἀνεπέτασα· |
κρατήσας
δὲ
τῇ
ἵππῳ
τοὺς
|
[7, 9] |
καταλαβόμενος
τὴν
ἐμπορίαν
τῇ
χώρᾳ
|
ἀνεπέτασε, |
καὶ
τῶν
μετάλλων
τὴν
ἐργασίαν |
[7, 29] |
τέ
τις
τὴν
Ἀλεξάνδρου
μὴ
|
ἀνεπιεικῶς |
ἐνθυμηθείη
καὶ
τὸ
διηνεκὲς
τῆς |
[7, 22] |
ἔξω
Βαβυλῶνος
πρίν
τι
παθεῖν,
|
ἀνέπλει |
αὖθις
κατὰ
τὰ
ἕλη
θαρρῶν, |
[7, 7] |
αἰγιαλὸς
τοῦ
κόλπου
τοῦ
Περσικοῦ
|
ἀνέπλει
|
κατὰ
τὸν
Τίγρητα
ἔστε
ἐπὶ |
[7, 13] |
τὴν
Εὐρώπην
πρῶτοι
μάχῃ
νικήσαντες
|
ἀνέστειλαν· |
καὶ
γέγραπται
ἡ
Ἀθηναίων
καὶ |
[7, 30] |
ἐφ´
ὅτῳ
ὡρμήθην
οὐδὲ
αὐτὸς
|
ἄνευ |
θεοῦ
ἐς
τήνδε
τὴν
ξυγγραφήν. |
[7, 29] |
θεὸν
τὴν
γένεσιν
τὴν
αὑτοῦ
|
ἀνέφερεν, |
οὐδὲ
τοῦτο
ἐμοὶ
δοκεῖ
μέγα |
[7, 20] |
τῆς
Ἰνδῶν
γῆς,
ἄκραν
τε
|
ἀνέχειν |
ἐπὶ
πολὺ
τῆς
μεγάλης
θαλάσσης· |
[7, 4] |
αὑτοῦ
γυναικός·
ἐθέλειν
γάρ
οἱ
|
ἀνεψιοὺς |
τῶν
παίδων
γενέσθαι
τοὺς
Ἡφαιστίωνος |
[7, 11] |
προχεῖται
δάκρυα.
καὶ
ὁ
μὲν
|
ἀνήγετο |
ὥς
τι
ἐρῶν,
οἱ
δὲ |
[7, 30] |
τοῦ
θείου
φῦναι
ἂν
δοκεῖ
|
ἀνὴρ |
οὐδενὶ
ἄλλῳ
ἀνθρώπων
ἐοικώς.
καὶ |
[7, 17] |
ἐπεὶ
δὲ
ἀποστάντος
αὐτοῦ
μαλθακῶς
|
ἀνθήψαντο
|
τοῦ
ἔργου
οἷς
ταῦτα
ἐπετέτραπτο, |
[7, 20] |
ὠφέλεια
ἐς
πάντα
ἥκει
τὰ
|
ἀνθρώπεια, |
Διόνυσον
δὲ
κατὰ
δόξαν
τῆς |
[7, 3] |
τέ
ἐστι
καὶ
ἀνίκητον
γνώμη
|
ἀνθρωπίνη |
ὅ
τι
περ
ἐθέλοι
ἐξεργάσασθαι. |
[7, 30] |
τε
αὐτοῦ
καὶ
μνήμη
οὐκ
|
ἀνθρωπίνη
|
οὖσα,
καὶ
νῦν
δὲ
διὰ |
[7, 16] |
πρίν
τινα
ξυμβῆναι
αὐτῷ
ξυμφορὰν
|
ἀνθρωπίνην, |
ἧς
ἕνεκα
καὶ
Σόλωνα
Κροίσῳ
|
[7, 30] |
καὶ
ἐς
ὅσον
εὐτυχίας
τῆς
|
ἀνθρωπίνης |
ἐλθόντα
βασιλέα
τε
ἀμφοῖν
τοῖν |
[7, 19] |
δὲ
καὶ
ὠνησόμενος
ὅσοι
θαλάττιοι
|
ἄνθρωποι. |
τήν
τε
γὰρ
παραλίαν
τὴν |
[7, 30] |
τότε
ἦν
οὔτε
τις
εἷς
|
ἄνθρωπος |
εἰς
ὃν
οὐ
πεφοιτήκει
τὸ |
[7, 1] |
δὲ
ὑποκρίνασθαι
ὧδε·
βασιλεῦ
Ἀλέξανδρε,
|
ἄνθρωπος |
μὲν
ἕκαστος
τοσόνδε
τῆς
γῆς |
[7, 1] |
ἐφ´
ὅτῳ
βεβήκαμεν·
σὺ
δὲ
|
ἄνθρωπος |
ὢν
παραπλήσιος
τοῖς
ἄλλοις,
πλήν |
[7, 30] |
καὶ
ἅμα
ὠφελείας
τῆς
ἐς
|
ἀνθρώπους· |
ἐφ´
ὅτῳ
ὡρμήθην
οὐδὲ
αὐτὸς |
[7, 20] |
θαλάσσῃ
καὶ
τοὺς
κατοικοῦντας
αὐτὴν
|
ἀνθρώπους, |
ὅρμους
τε
ἐν
αὐτῇ
καὶ |
[7, 3] |
ἀναγεγράφασιν,
οὐκ
ἀχρεῖα
πάντα
ἐς
|
ἀνθρώπους, |
ὅτῳ
γνῶναι
ἐπιμελές,
{ὅτι}
ὡς |
[7, 16] |
καὶ
τοῦ
πόθου
τοῦ
παρ´
|
ἀνθρώπων |
ἀπηλλάχθαι,
πρίν
τινα
ξυμβῆναι
αὐτῷ |
[7, 16] |
μακροῦ
βίου
μηδὲ
πρόσθεν
τινὰ
|
ἀνθρώπων |
ἀποφαίνειν
εὐδαίμονα.
ἐπεὶ
καὶ
αὐτῷ
|
[7, 27] |
ᾔει
ἐμβαλῶν,
ὡς
ἀφανὴς
ἐξ
|
ἀνθρώπων |
γενόμενος
πιστοτέραν
τὴν
δόξαν
παρὰ |
[7, 23] |
πολλῆς
μὲν
χώρας,
πολλῶν
δὲ
|
ἀνθρώπων |
ἐκ
βασιλέως
μεγάλου
ἐπεσταλμένον,
ἄλλως |
[7, 30] |
ἂν
δοκεῖ
ἀνὴρ
οὐδενὶ
ἄλλῳ
|
ἀνθρώπων |
ἐοικώς.
καὶ
ταῦτα
χρησμοί
τε |
[7, 10] |
βαρβάροις.
ταῦτα
ὑμῖν
καὶ
πρὸς
|
ἀνθρώπων |
ἴσως
εὐκλεᾶ
καὶ
πρὸς
θεῶν |
[7, 24] |
ἐκάθηντο.
τῶν
τινα
οὖν
ἠμελημένων
|
ἀνθρώπων, |
οἱ
δὲ
καὶ
τῶν
ἐν |
[7, 29] |
ἡ
γένεσις
πρὸς
τῶν
πάλαι
|
ἀνθρώπων
|
οὐδεμιᾷ
αὐτῶν
ὕβρει
προστίθεται,
οὐδὲ |
[7, 30] |
δοκῶ
ὅτι
οὔτε
τι
ἔθνος
|
ἀνθρώπων |
οὔτε
τις
πόλις
ἐν
τῷ |
[7, 30] |
καὶ
ἡ
ἐς
τοῦτο
ἐξ
|
ἀνθρώπων |
τιμή
τε
αὐτοῦ
καὶ
μνήμη |
[7, 14] |
εἶπεν
ἐπὶ
τῷ
πάντων
δὴ
|
ἀνθρώπων
|
φιλτάτῳ,
οἱ
δὲ
ἐς
αἰσχύνην |
[7, 6] |
ἠσκημένους.
καὶ
οὗτοι
ἀφικόμενοι
λέγονται
|
ἀνιᾶσαι |
Μακεδόνας,
ὡς
πάντα
δὴ
μηχανωμένου |
[7, 3] |
ὡς
καρτερόν
τέ
ἐστι
καὶ
|
ἀνίκητον |
γνώμη
ἀνθρωπίνη
ὅ
τι
περ |
[7, 21] |
οὐχὶ
δὲ
ἐκ
πηγῶν
τις
|
ἀνίσχων
|
ποταμός.
ὁ
γὰρ
Εὐφράτης
ποταμὸς |
[7, 20] |
ἐφέρετο,
ἀλλὰ
μετέωρος
γὰρ
ὑπὸ
|
ἀνοίας |
πετόμενος
παρέσχε
τῷ
ἡλίῳ
θάλψαι |
[7, 17] |
Ἀλέξανδρος
δὲ
ἐν
νῷ
εἶχεν
|
ἀνοικοδομεῖν
|
οἱ
μὲν
λέγουσιν
ὅτι
ἐπὶ |
[7, 3] |
τὴν
πρόσθεν
δίαιταν.
καὶ
Ἀλέξανδρον
|
ἀντειπεῖν |
μὲν
αὐτῷ
ἐπὶ
πολύ·
ὡς |
[7, 18] |
καὶ
ὑπὲρ
αὐτοῦ
τῆς
σωτηρίας.
|
ἀντεπιστεῖλαι |
δὲ
αὐτῷ
Πειθαγόραν
πυνθανόμενον
τίνα |
[7, 13] |
πελέκεις
ἀντὶ
δοράτων
ἐφόρουν
καὶ
|
ἀντὶ |
ἀσπίδων
πέλτας·
οἱ
δὲ
καὶ |
[7, 13] |
πλήν
γε
δὴ
ὅτι
πελέκεις
|
ἀντὶ |
δοράτων
ἐφόρουν
καὶ
ἀντὶ
ἀσπίδων |
[7, 14] |
οὔκουν
οὐδὲ
ἄλλον
τινὰ
ἔταξεν
|
ἀντὶ
|
Ἡφαιστίωνος
χιλίαρχον
ἐπὶ
τῇ
ἵππῳ |
[7, 9] |
Ἑλλάδα
πάροδον
πλατεῖαν
καὶ
εὔπορον
|
ἀντὶ |
στενῆς
τε
καὶ
ἀπόρου
ὑμῖν |
[7, 9] |
καὶ
ἡμῶν
αὐτῷ
ξυμπονούντων,
ὡς
|
ἀντὶ |
τοῦ
φόρους
τελεῖν
Ἀθηναίοις
καὶ |
[7, 6] |
Βάκτριος,
καὶ
τούτοις
δόρατα
Μακεδονικὰ
|
ἀντὶ |
τῶν
βαρβαρικῶν
μεσαγκύλων
δοθέντα,
ταῦτα |
[7, 9] |
ὁμόροις
Θρᾳξίν,
χλαμύδας
μὲν
ὑμῖν
|
ἀντὶ |
τῶν
διφθερῶν
φορεῖν
ἔδωκεν,
κατήγαγε |
[7, 18] |
ἐπὶ
Πτολεμαῖον
στρατεύσαντα
ἀποθανεῖν
καὶ
|
Ἀντίγονον |
ἐν
τῇ
μάχῃ
τῇ
πρὸς |
[7, 18] |
δὲ
μαντεύσασθαι
αὐτὸν
λέγει
καὶ
|
Ἀντιγόνῳ |
χρόνῳ
ὕστερον·
καὶ
τοῦ
αὐτοῦ |
[7, 12] |
μητρὸς
τῶν
διαβολῶν
τῶν
ἐς
|
Ἀντίπατρον
|
ἀπαλλάξαι
ἐθέλειν
ἐκ
Μακεδονίας
Ἀντίπατρον. |
[7, 12] |
καὶ
τῶν
Ἑλλήνων
τῆς
ἐλευθερίας·
|
Ἀντίπατρον |
δὲ
διαδόχους
τοῖς
ἀποπεμπομένοις
ἄγειν |
[7, 12] |
ὡσαύτως
εἶναι
αὐτῷ
πρὸς
θυμοῦ
|
Ἀντίπατρον |
Ἡφαιστίων.
~Τούτῳ
τῷ
λόγῳ
ὑποπτήξαντα |
[7, 12] |
Ἀντίπατρον
ἀπαλλάξαι
ἐθέλειν
ἐκ
Μακεδονίας
|
Ἀντίπατρον. |
καὶ
τυχὸν
οὐκ
ἐς
ἀτιμίαν |
[7, 12] |
ἀξιώσει
καὶ
τῇ
ἄλλῃ
θεραπείᾳ
|
Ἀντίπατρον |
οὐδὲ
μεμνῆσθαι
τοῦ
καταστήσαντος
ἔτι, |
[7, 27] |
καὶ
φάρμακον
ὅτι
ἐπέμφθη
παρὰ
|
Ἀντιπάτρου |
Ἀλεξάνδρῳ
καὶ
ἐκ
τοῦ
φαρμάκου |
[7, 27] |
Καλλισθένους
ἕνεκα,
Κάσανδρος
δὲ
ὁ
|
Ἀντιπάτρου |
ἐκόμισεν·
οἱ
δὲ
καὶ
ὅτι |
[7, 12] |
τυχὸν
οὐκ
ἐς
ἀτιμίαν
τὴν
|
Ἀντιπάτρου |
ἡ
μετάπεμψις
αὐτοῦ
ἔφερεν,
ἀλλ´ |
[7, 12] |
Ἀλεξάνδρῳ
ἐφαίνετο
ὅσα
ἐς
τοῦ
|
Ἀντιπάτρου |
τὴν
διαβολὴν
φέροντα
ἦν,
οἷα |
[7, 27] |
τὸ
φάρμακον
ὅτι
Ἀριστοτέλης
μὲν
|
Ἀντιπάτρῳ |
ἐξεῦρε
δεδοικὼς
ἤδη
Ἀλέξανδρον
Καλλισθένους
|
[7, 12] |
πολέμια
κοσμούμενοι,
γενομένους
δὲ
ἄνδρας
|
ἄξειν |
αὐτὸς
ἐς
Μακεδονίαν
καὶ
παραδώσειν |
[7, 30] |
κακίζει
Ἀλέξανδρον,
μὴ
μόνον
ὅσα
|
ἄξια
|
κακίζεσθαί
ἐστι
προφερόμενος
κακιζέτω,
ἀλλὰ |
[7, 7] |
ἀσφάλειαν,
ἥντινα
ἔργῳ
οὐδὲ
λόγου
|
ἀξίαν |
ἀπέφηνε
οὐ
χαλεπῶς
διακόψας
τῶν |
[7, 9] |
τῶν
ὀρῶν
ἐς
τὰ
πεδία,
|
ἀξιομάχους |
καταστήσας
τοῖς
προσχώροις
τῶν
βαρβάρων, |
[7, 12] |
καταστήσαντος
ἔτι,
ἀλλ´
αὐτὸν
γὰρ
|
ἀξιοῦν |
τὰ
πρῶτα
φέρεσθαι
ἐν
τοῖς |
[7, 12] |
δέ,
ὑπέρογκον
εἶναι
τῇ
τε
|
ἀξιώσει |
καὶ
τῇ
ἄλλῃ
θεραπείᾳ
Ἀντίπατρον |
[7, 5] |
ἄλλοις
ἄλλα,
ὅπως
τις
κατ´
|
ἀξίωσιν |
ἐτιμᾶτο
ἢ
κατ´
ἀρετὴν
εἴ |
[7, 11] |
τῶν
ἄλλων
ἐθνῶν
ὅσοι
κατ´
|
ἀξίωσιν |
ἤ
τινα
ἄλλην
ἀρετὴν
πρεσβευόμενοι, |
[7, 6] |
τὴν
ἑταιρικὴν
ὅσοι
αὐτῶν
κατ´
|
ἀξίωσιν |
καὶ
κάλλει
τοῦ
σώματος
ἢ |
[7, 15] |
αὐτός
τε
αὑτὸν
ἤδη
μετεκάλει
|
ἀπ´ |
αὐτοῦ
καὶ
οἱ
ἑταῖροι
μᾶλλόν
|
[7, 7] |
γῇ,
καὶ
διώρυχες
δὲ
πολλαὶ
|
ἀπ´ |
αὐτοῦ
πεποίηνται,
αἱ
μὲν
ἀέναοι, |
[7, 21] |
ἐς
αὑτόν,
ὡς
μηδ´
ἐπάρδεσθαι
|
ἀπ´ |
αὐτοῦ
τὴν
Ἀσσυρίαν
γῆν.
ἀλλὰ |
[7, 20] |
οὐδὲ
εἶναι
θέμις
θήραν
ποιεῖσθαι
|
ἀπ´ |
αὐτῶν,
ὅτι
μὴ
θῦσαί
τινα
|
[7, 10] |
ἤδη
αὐτῷ
τοῦ
ναυτικοῦ
τὴν
|
ἀπ´ |
Ἰνδῶν
γῆς
εἰς
Πέρσας
θάλασσαν, |
[7, 16] |
αὐτῷ
Χαλδαίων
οἱ
λόγιοι,
καὶ
|
ἀπαγαγόντες
|
ἀπὸ
τῶν
ἑταίρων
ἐδέοντο
ἐπισχεῖν |
[7, 12] |
τούτους
τε
ἄγειν
ἐκέλευσε
καὶ
|
ἀπαγαγόντι |
Μακεδονίας
τε
καὶ
Θρᾴκης
καὶ |
[7, 20] |
τὸν
κόλπον
τὸν
Περσικὸν
ἔχοι
|
ἀπαγγεῖλαι
|
Ἀλεξάνδρῳ
ἐφ´
οἷστισι
πρὸς
αὐτοῦ |
[7, 13] |
Μακεδόνων
ἢ
βαρβάρων·
κελεῦσαι
δὲ
|
ἀπαγγεῖλαι |
πρὸς
τὴν
βασίλισσαν
σφῶν
ὅτι |
[7, 26] |
μένοντι
ἔσεσθαι
ἄμεινον.
ταῦτά
τε
|
ἀπαγγεῖλαι |
τοὺς
ἑταίρους
καὶ
Ἀλέξανδρον
οὐ |
[7, 10] |
ἄπιτε
πάντες,
καὶ
ἀπελθόντες
οἴκοι
|
ἀπαγγείλατε |
ὅτι
τὸν
βασιλέα
ὑμῶν
Ἀλέξανδρον, |
[7, 10] |
πρὸς
θεῶν
ὅσια
δήπου
ἔσται
|
ἀπαγγελθέντα. |
ἄπιτε.
~Ταῦτα
εἰπὼν
κατεπήδησέ
τε |
[7, 21] |
τῷδε
τῷ
πόνῳ
ξυνείχοντο.
Ταῦτα
|
ἀπαγγελθέντα |
ἐπήγαγεν
Ἀλέξανδρον
ὠφελῆσαί
τι
τὴν |
[7, 8] |
ἐς
τρισκαίδεκα.
τούτους
μὲν
δὴ
|
ἀπάγειν |
κελεύει
τὴν
ἐπὶ
θανάτῳ.
ὡς |
[7, 3] |
ἡττησόμενον
ἑώρα,
ἀλλὰ
ἄλλως
ἂν
|
ἀπαλλαγέντα, |
εἰ
μή
τις
ταύτῃ
ὑπεικάθοι, |
[7, 27] |
ὀξεῖαν,
καὶ
ἐπὶ
τῇ
ὀδύνῃ
|
ἀπαλλαγῆναι |
ἐκ
τοῦ
πότου.
ἤδη
δέ |
[7, 14] |
τοῦ
ἑταίρου
ὀδύρεσθαι
οὐδ´
ἐθέλειν
|
ἀπαλλαγῆναι, |
πρίν
γε
δὴ
πρὸς
βίαν |
[7, 2] |
φέρουσαν
τὰ
ὡραῖα,
ἀποθανόντα
δὲ
|
ἀπαλλαγήσεσθαι |
οὐκ
ἐπιεικοῦς
ξυνοίκου
τοῦ
σώματος. |
[7, 11] |
τῆς
βοῆς
ἐκδιδόναι
ἐθέλειν·
οὔκουν
|
ἀπαλλαγήσεσθαι |
τῶν
θυρῶν
οὔτε
ἡμέρας
οὔτε |
[7, 12] |
τῶν
διαβολῶν
τῶν
ἐς
Ἀντίπατρον
|
ἀπαλλάξαι |
ἐθέλειν
ἐκ
Μακεδονίας
Ἀντίπατρον.
καὶ
|
[7, 13] |
ταῖς
μάχαις.
ταύτας
μὲν
δὴ
|
ἀπαλλάξαι |
τῆς
στρατιᾶς
Ἀλέξανδρον,
μή
τι |
[7, 11] |
πράττωσιν
ἢ
λέγωσιν
εἶχον,
οὔτε
|
ἀπαλλάσσεσθαι |
ἤθελον.
ὡς
δὲ
τὰ
Περσῶν
|
[7, 9] |
ὄντας
ὁποῖοί
τινες
αὐτοὶ
γενόμενοι
|
ἀπαλλάσσεσθε. |
καὶ
πρῶτά
γε
ἀπὸ
Φιλίππου |
[7, 8] |
ἔχοντες
ἐκαρτέρησαν,
ἀλλὰ
πάντας
γὰρ
|
ἀπαλλάττειν |
στρατιᾶς
ἐκέλευον,
αὐτὸν
δὲ
μετὰ |
[7, 24] |
δὲ
τοῦ
πότου
αὐτὸν
μὲν
|
ἀπαλλάττεσθαι |
ἐθέλειν
ἐπὶ
κοιτῶνα
εἰσὶν
οἳ |
[7, 12] |
παραδώσειν
τοῖς
πατράσιν.
ταῦτά
τε
|
ἀπαλλαττομένοις |
ἀστάθμητα
καὶ
ἀτέκμαρτα
ἐπηγγέλλετο,
καὶ |
[7, 11] |
οὐδέ
τις
ἠκολούθησε
τῷ
βασιλεῖ
|
ἀπαλλαττομένῳ |
ὅτι
μὴ
οἱ
ἀμφ´
αὐτὸν |
[7, 25] |
αὖθις
πίνειν
πόρρω
τῶν
νυκτῶν·
|
ἀπαλλαχθέντα |
δὲ
τοῦ
πότου
λούσασθαι·
καὶ |
[7, 27] |
ἄρα
αὐτῷ
δόξης
τῆς
ἐς
|
ἅπαν, |
ὡς
θεῷ
δὴ
γεγενημένῳ.
καὶ |
[7, 25] |
παραγγεῖλαι
δὲ
καὶ
τοῖς
ἡγεμόσιν
|
ἀπαντῆσαι |
ἕωθεν.
ταῦτα
πράξαντα
δειπνῆσαι
ὀλίγον· |
[7, 20] |
τῆς
ἐς
Ἰνδοὺς
στρατιᾶς.
οὔκουν
|
ἀπαξιοῦν |
καὶ
αὐτὸν
τρίτον
ἂν
νομισθῆναι
|
[7, 15] |
ἀμφ´
αὐτὸν
φανῆναι
γῆς
τε
|
ἁπάσης |
καὶ
θαλάσσης
κύριον.
Ἄριστος
δὲ
|
[7, 5] |
καὶ
τὰ
μὲν
πρῶτα
ὀλίγοι
|
ἀπέγραψαν |
σφῶν
τὰ
ὀνόματα
δεδιότες
ἐξ |
[7, 27] |
καὶ
ἐκ
τοῦ
φαρμάκου
ὅτι
|
ἀπέθανε· |
καὶ
τὸ
φάρμακον
ὅτι
Ἀριστοτέλης |
[7, 10] |
ἀθάνατα.
ὅστις
δὲ
δὴ
καὶ
|
ἀπέθανεν, |
εὐκλεὴς
μὲν
αὐτῷ
ἡ
τελευτὴ |
[7, 17] |
οὕτω
καὶ
ἑκόντα
καὶ
ἄκοντα
|
ἀπειθῆσαι |
τῷ
θεῷ.
~Ἐπεὶ
καὶ
τοῖόνδε |
[7, 14] |
κόμην
τά
τε
ἄλλα
οὐκ
|
ἀπεικότα |
τίθεμαι
καὶ
κατὰ
ζῆλον
τὸν |
[7, 7] |
οἳ
τὴν
μέσην
σφῶν
Ἀσσυρίαν
|
ἀπείργουσιν, |
ὅθεν
καὶ
τὸ
ὄνομα
Μεσοποταμία |
[7, 4] |
κακῶς
ἐπεμελεῖτο
τῶν
Σουσίων,
συλλαβὼν
|
ἀπέκτεινε. |
πολλὰ
μὲν
δὴ
ἐπεπλημμέλητο
ἐκ |
[7, 2] |
οὐδενός,
ἀπὸ
τοῦ
ἡλίου
δὲ
|
ἀπελθεῖν |
ἐκέλευσεν
αὐτόν
τε
καὶ
τοὺς |
[7, 10] |
ἀπιέναι
βούλεσθε,
ἄπιτε
πάντες,
καὶ
|
ἀπελθόντες |
οἴκοι
ἀπαγγείλατε
ὅτι
τὸν
βασιλέα |
[7, 15] |
τοὺς
ξὺν
δυνάμει
σφίσιν
ἐπιχειροῦντας·
|
ἀπελθόντων
|
δὲ
αὖθις
εἰς
τὸ
λῃστεύειν |
[7, 18] |
παρὰ
Μαζαίῳ
τῷ
Βαβυλῶνος
σατράπῃ
|
ἀπέλιπεν |
Ἀλέξανδρος,
ἐπειδὴ
συνέμιξεν
ἐπανιόντι
αὐτῷ |
[7, 22] |
τὸ
ὕδωρ,
τὸ
διάδημα
δὲ
|
ἀπενεχθὲν |
πρὸς
τῆς
πνοῆς
σχεθῆναι
ἐν |
[7, 19] |
εἰκόνας
τὰς
χαλκᾶς
οὕτω
λέγεται
|
ἀπενεχθῆναι |
ὀπίσω
ἐς
Ἀθήνας
καὶ
τῆς |
[7, 17] |
ὅτε
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
ὀπίσω
|
ἀπενόστησεν· |
Ἀλέξανδρος
δὲ
ἐν
νῷ
εἶχεν |
[7, 23] |
δὲ
πολλάκις
μὲν
τοῦ
ναυτικοῦ
|
ἀπεπειρᾶτο, |
πολλαὶ
δὲ
ἔριδες
αὐτῷ
τῶν |
[7, 12] |
καὶ
μαλακῶς
τὸ
σῶμα
ἔχοντα
|
ἀπέπεμπεν |
αὐτόν,
μὴ
ποθῆσαι
στρατηγὸν
τοὺς |
[7, 19] |
τῶν
ταύτῃ
βαρβάρων
οὔτε
πρεσβείαν
|
ἀπέστειλαν |
οὔτε
τι
ἄλλο
ἐπιεικὲς
ἢ |
[7, 9] |
ἀρετῇ
σώζεσθαι,
πόλεών
τε
οἰκήτορας
|
ἀπέφηνε
|
καὶ
νόμοις
καὶ
ἔθεσι
χρηστοῖς |
[7, 9] |
οὓς
πάλαι
ἐτεθνήκειτε
τῷ
δέει,
|
ἀπέφηνε, |
καὶ
τὸ
Φωκέων
ἔθνος
ταπεινώσας
|
[7, 7] |
ἥντινα
ἔργῳ
οὐδὲ
λόγου
ἀξίαν
|
ἀπέφηνε |
οὐ
χαλεπῶς
διακόψας
τῶν
Περσῶν |
[7, 11] |
τάξεων
διένειμε
καὶ
ὅσους
συγγενεῖς
|
ἀπέφηνε, |
τούτοις
δὲ
νόμιμον
ἐποίησε
φιλεῖν |
[7, 21] |
αὐτοῦ
τὴν
Ἀσσυρίαν
γῆν.
ἀλλὰ
|
ἀπεφράσσοντο |
γὰρ
αἱ
ἐς
τὸν
Πολλακόπαν |
[7, 21] |
ἐπὶ
τὸν
Πολλακόπαν
καλούμενον
ποταμόν.
|
ἀπέχει |
δὲ
οὗτος
τῆς
Βαβυλῶνος
σταδίους |
[7, 20] |
Ἰκάριον.
ἡ
δὲ
ἑτέρα
νῆσος
|
ἀπέχειν |
μὲν
ἀπὸ
τοῦ
στόματος
τοῦ |
[7, 20] |
ἐς
ἑκατὸν
καὶ
εἴκοσι
σταδίους
|
ἀπέχουσα |
ἀπὸ
τοῦ
αἰγιαλοῦ
τε
καὶ |
[7, 20] |
ἐκφέρειν
καὶ
πάντα
ὡραῖα.
Ταυτὶ
|
ἀπηγγέλθη |
Ἀλεξάνδρῳ
τὰ
μὲν
πρὸς
Ἀρχίου, |
[7, 11] |
σφῶν
ἕξει
Ἀλέξανδρος.
Ταῦτα
ὡς
|
ἀπηγγέλλετο |
αὐτῷ,
ὁ
δὲ
σπουδῇ
ἐξέρχεται |
[7, 4] |
πρᾶξαι
Ἀλέξανδρον.
οἱ
δὲ
παραλαβόντες
|
ἀπῆγον
|
τὴν
αὑτοῦ
ἕκαστος·
προῖκας
δὲ |
[7, 11] |
καὶ
παιωνίζοντες
ἐς
τὸ
στρατόπεδον
|
ἀπῄεσαν. |
Ἀλέξανδρος
δὲ
ἐπὶ
τούτοις
θυσίαν |
[7, 12] |
~Ἔνθα
δὴ
ἐθελονταὶ
ἤδη
αὐτῷ
|
ἀπῄεσαν |
τῶν
Μακεδόνων
ὅσοι
διὰ
γῆρας |
[7, 10] |
λειτουργίας
τε
ξυμπάσης
καὶ
εἰσφορᾶς
|
ἀπηλλαγμένοι· |
οὐ
γάρ
τίς
γε
φεύγων |
[7, 12] |
καὶ
δακρύοντας
ἐκείνους
ἀπὸ
οὗ
|
ἀπήλλαξε. |
Κρατερῷ
δὲ
τούτους
τε
ἄγειν |
[7, 16] |
τοῦ
πόθου
τοῦ
παρ´
ἀνθρώπων
|
ἀπηλλάχθαι, |
πρίν
τινα
ξυμβῆναι
αὐτῷ
ξυμφορὰν |
[7, 14] |
πρίν
γε
δὴ
πρὸς
βίαν
|
ἀπηνέχθη |
πρὸς
τῶν
ἑταίρων·
οἱ
δέ, |
[7, 10] |
ἀποπέμψειν
ἤμελλον·
ἀλλ´
ἐπειδὴ
πάντες
|
ἀπιέναι
|
βούλεσθε,
ἄπιτε
πάντες,
καὶ
ἀπελθόντες |
[7, 9] |
ὁ
λόγος,
ἔξεστι
γὰρ
ὑμῖν
|
ἀπιέναι |
ὅποι
βούλεσθε
ἐμοῦ
γε
ἕνεκα, |
[7, 5] |
τι
εἴη
συμβόλαιον,
τὴν
μὲν
|
ἀπιστίαν |
τῶν
στρατιωτῶν
ἐκάκισεν·
οὐ
γὰρ |
[7, 15] |
οὔτε
ὡς
ἀτρεκὲς
οὔτε
ὡς
|
ἄπιστον |
πάντῃ
ἀνέγραψα·
πλήν
γε
δὴ |
[7, 10] |
ἀλλ´
ἐπειδὴ
πάντες
ἀπιέναι
βούλεσθε,
|
ἄπιτε |
πάντες,
καὶ
ἀπελθόντες
οἴκοι
ἀπαγγείλατε |
[7, 10] |
θεῶν
ὅσια
δήπου
ἔσται
ἀπαγγελθέντα.
|
ἄπιτε. |
~Ταῦτα
εἰπὼν
κατεπήδησέ
τε
ἀπὸ |
[7, 19] |
ἀληθές,
ὥς
γέ
μοι
δοκεῖ,
|
ἄπληστος |
ἦν
τοῦ
κτᾶσθαί
τι
ἀεὶ |
[7, 28] |
δὲ
τῆς
γνώμης
ἐπαίνου
μόνου
|
ἀπληστότατος· |
ξυνιδεῖν
δὲ
τὸ
δέον
ἔτι |
[7, 15] |
Καρχηδονίους
τότε
πρεσβεῦσαι
λέγεται
καὶ
|
ἀπὸ |
Αἰθιόπων
πρέσβεις
ἐλθεῖν
καὶ
Σκυθῶν |
[7, 24] |
οἶνον
κατὰ
λόχους
καὶ
ἑκατοστύας.
|
ἀπὸ |
δὲ
τοῦ
πότου
αὐτὸν
μὲν
|
[7, 20] |
λιμνῶν
τὴν
κασίαν
γίγνεσθαι
αὐτοῖς,
|
ἀπὸ |
δὲ
τῶν
δένδρων
τὴν
σμύρναν
|
[7, 17] |
ξὺν
τῇ
στρατιᾷ,
ὅτι
τὰ
|
ἀπὸ |
δυσμῶν
τῆς
πόλεως
εἰσιόντι,
εἰ |
[7, 20] |
καὶ
ἀνεῖναι
τὸν
κηρόν,
καὶ
|
ἀπὸ |
ἑαυτοῦ
τὸν
Ἴκαρον
τῇ
τε |
[7, 23] |
ἐκπρεπέστατον,
καὶ
ὅπως
ἐπικρατήσῃ
ἐπικαλεῖσθαι
|
ἀπὸ |
Ἡφαιστίωνος,
καὶ
τοῖς
συμβολαίοις
καθ´ |
[7, 7] |
πεποιημένοι
ἦσαν
τοῦ
μή
τινα
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
ἀναπλεῦσαι
εἰς
τὴν
χώραν |
[7, 24] |
Πευκέστᾳ
τε
ἐκ
Περσῶν
καὶ
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
ξὺν
Φιλοξένῳ
καὶ
Μενάνδρῳ |
[7, 19] |
κατὰ
τὸν
Εὐφράτην
ποταμὸν
ἀναπεπλευκὸς
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
τῆς
Περσικῆς,
ὅ
τι |
[7, 23] |
αὐτῷ
καὶ
Φιλόξενος
στρατιὰν
ἄγων
|
ἀπὸ |
Καρίας
καὶ
Μένανδρος
ἐκ
Λυδίας |
[7, 12] |
ὁμοῦ
τῷ
Κρατερῷ,
δεύτερον
δὲ
|
ἀπὸ |
Κρατεροῦ
ἡγεμόνα,
ὡς
εἴ
τι |
[7, 10] |
τέτρωμαι
καὶ
τετόξευμαι
ἤδη
καὶ
|
ἀπὸ
|
μηχανῆς
βέβλημαι,
καὶ
λίθοις
πολλαχῇ |
[7, 12] |
τε
δακρύων
καὶ
δακρύοντας
ἐκείνους
|
ἀπὸ |
οὗ
ἀπήλλαξε.
Κρατερῷ
δὲ
τούτους |
[7, 7] |
γὰρ
ἐκείνους
μᾶλλον,
ἄρδεσθαί
τε
|
ἀπὸ |
οὗ
τὴν
χώραν
οὐδαμῇ
παρέχει. |
[7, 18] |
γὰρ
εἶναι
τὸν
Πειθαγόραν
τῆς
|
ἀπὸ
|
σπλάγχνων
μαντείας,
μαντεύσασθαι
καὶ
ὑπὲρ |
[7, 14] |
κελεῦσαι
αὐτῷ
ἑτοιμάζεσθαι
ἐν
Βαβυλῶνι
|
ἀπὸ |
ταλάντων
μυρίων,
οἱ
δὲ
καὶ |
[7, 21] |
τὰς
λίμνας,
αἳ
δὴ
ἀρχόμεναι
|
ἀπὸ |
ταύτης
τῆς
διώρυχος
διήκουσιν
ἔστε |
[7, 8] |
τε
ἐν
τῷ
τότε
καὶ
|
ἀπὸ |
τῆς
βαρβαρικῆς
θεραπείας
οὐκέτι
ὡς |
[7, 14] |
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
πολλὰς
πρεσβείας
|
ἀπὸ |
τῆς
Ἑλλάδος,
εἶναι
δὲ
δὴ |
[7, 16] |
τοῦ
πόντου
τοῦ
Εὐξείνου
ἢ
|
ἀπὸ |
τῆς
ἑῴας
τῆς
κατ´
Ἰνδοὺς |
[7, 20] |
δὴ
καὶ
τοὺς
σὺν
Νεάρχῳ
|
ἀπὸ |
τῆς
Ἰνδικῆς
πλέοντας,
πρὶν
ἐπικάμψαι |
[7, 23] |
Μακεδόνα
καὶ
δεκαστάτηρον,
οὕτως
ὀνομαζόμενον
|
ἀπὸ |
τῆς
μισθοφορᾶς,
ἥντινα
μείονα
μὲν |
[7, 15] |
ἄλλως
τε
καὶ
ἐς
τοσόνδε
|
ἀπὸ |
τῆς
οἰκείας
πρεσβεῦσαι,
οὔτε
φόβου |
[7, 1] |
δὴ
ὅτι
πολυπράγμων
καὶ
ἀτάσθαλος,
|
ἀπὸ |
τῆς
οἰκείας
τοσαύτην
γῆν
ἐπεξέρχῃ
|
[7, 29] |
ὡς
ἀποστροφήν
τινα
εἶναι
αὐτῷ
|
ἀπὸ |
τῆς
ὀξύτητός
τε
καὶ
ὕβρεως |
[7, 20] |
ἑκατὸν
καὶ
εἴκοσι
σταδίους
ἀπέχουσα
|
ἀπὸ |
τοῦ
αἰγιαλοῦ
τε
καὶ
τοῦ |
[7, 11] |
τινα
ἄλλην
ἀρετὴν
πρεσβευόμενοι,
καὶ
|
ἀπὸ
|
τοῦ
αὐτοῦ
κρατῆρος
αὐτός
τε |
[7, 8] |
σὺν
τοῖς
ἀμφ´
αὑτὸν
ἡγεμόσιν
|
ἀπὸ |
τοῦ
βήματος
ξυλλαβεῖν
τοὺς
ἐπιφανεστάτους |
[7, 11] |
ἄπιτε.
~Ταῦτα
εἰπὼν
κατεπήδησέ
τε
|
ἀπὸ |
τοῦ
βήματος
ὀξέως
καὶ
ἐς |
[7, 7] |
δὲ
ταῖς
μάλιστα
ταχυναυτούσαις
παρέπλει
|
ἀπὸ |
τοῦ
Εὐλαίου
ποταμοῦ
κατὰ
τὴν |
[7, 2] |
ἄλλου
μὲν
ἔφη
δεῖσθαι
οὐδενός,
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἡλίου
δὲ
ἀπελθεῖν
ἐκέλευσεν |
[7, 14] |
πρὸς
πάντων
ξυμφωνούμενα,
ἐς
τρίτην
|
ἀπὸ |
τοῦ
θανάτου
τοῦ
Ἡφαιστίωνος
ἡμέραν |
[7, 20] |
δὲ
ἑτέρα
νῆσος
ἀπέχειν
μὲν
|
ἀπὸ
|
τοῦ
στόματος
τοῦ
Εὐφράτου
ἐλέγετο |
[7, 23] |
τε
τῇ
μαντείᾳ
καὶ
τὸ
|
ἀπὸ
|
τοῦδε
ὡς
ἥρωα
ἐγέραιρε.
καὶ |
[7, 11] |
τίθεμαι
συγγενεῖς
καὶ
τό
γε
|
ἀπὸ |
τούτου
οὕτως
καλέσω.
ταῦτα
εἰπόντα |
[7, 17] |
βασιλέων,
πολὺν
δὲ
χρυσόν.
καὶ
|
ἀπὸ |
τούτου
πάλαι
μὲν
τὸν
νεὼν |
[7, 15] |
αὖθις
εἰς
τὸ
λῃστεύειν
τρεπόμενοι
|
ἀπὸ |
τούτου
τὸν
βίον
ποιοῦνται.
Ἀλέξανδρος |
[7, 9] |
ὡς
ἔμοιγε
αὐτῷ
τί
περίεστιν
|
ἀπὸ
|
τούτων
τῶν
πόνων
ὅτι
μὴ |
[7, 13] |
καὶ
Κόλχων
καὶ
ὅσα
ἄλλα
|
ἀπὸ |
Τραπεζοῦντος
ὁρμώμενοι
ἢ
πρὶν
ἐς |
[7, 16] |
Χαλδαίων
οἱ
λόγιοι,
καὶ
ἀπαγαγόντες
|
ἀπὸ |
τῶν
ἑταίρων
ἐδέοντο
ἐπισχεῖν
τὴν |
[7, 9] |
γενόμενοι
ἀπαλλάσσεσθε.
καὶ
πρῶτά
γε
|
ἀπὸ |
Φιλίππου
τοῦ
πατρός,
ᾗπερ
καὶ |
[7, 5] |
καιρῷ
οἱ
ἔδοξε,
καὶ
κελεύει
|
ἀπογράφεσθαι |
ὁπόσον
ὀφείλει
ἕκαστος,
ὡς
ληψομένους. |
[7, 4] |
Μακεδόνες
τῶν
Ἀσιανῶν
τινας
γυναικῶν,
|
ἀπογραφῆναι
|
ἐκέλευσε
καὶ
τούτων
τὰ
ὀνόματα, |
[7, 5] |
ἐπιλύεσθαι
τὰ
χρέα
ἐκέλευεν
οὐκ
|
ἀπογραφομένους |
ἔτι
τὰ
ὀνόματα.
καὶ
οὕτω |
[7, 5] |
ὡς
δὲ
ἐξήγγελτο
ὅτι
οὐκ
|
ἀπογράφουσι |
σφᾶς
οἱ
πολλοί,
ἀλλ´
ἐπικρύπτουσιν |
[7, 9] |
ἰδίᾳ
οὐδέν,
οὐδὲ
ἔχει
τις
|
ἀποδεῖξαι |
θησαυροὺς
ἐμοὺς
ὅτι
μὴ
ταῦτα, |
[7, 20] |
θεόν,
οὐ
φαυλότερα
ἔργα
Διονύσου
|
ἀποδειξάμενον, |
εἴπερ
οὖν
καὶ
Ἀράβων
κρατήσας |
[7, 9] |
αὐτοκράτωρ
συμπάσης
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
|
ἀποδειχθεὶς
|
τῆς
ἐπὶ
τὸν
Πέρσην
στρατιᾶς |
[7, 20] |
εἶναι
καὶ
ὅσον
οὐ
πολὺ
|
ἀποδέον |
τῆς
Ἰνδῶν
γῆς,
ἄκραν
τε |
[7, 18] |
Περδίκκαν
τε
ἐπὶ
Πτολεμαῖον
στρατεύσαντα
|
ἀποθανεῖν |
καὶ
Ἀντίγονον
ἐν
τῇ
μάχῃ
|
[7, 26] |
καὶ
Ἀλέξανδρον
οὐ
πολὺ
ὕστερον
|
ἀποθανεῖν, |
ὡς
τοῦτο
ἄρα
ἤδη
ὂν |
[7, 2] |
γῆν
ἐξαρκεῖν
φέρουσαν
τὰ
ὡραῖα,
|
ἀποθανόντα |
δὲ
ἀπαλλαγήσεσθαι
οὐκ
ἐπιεικοῦς
ξυνοίκου |
[7, 23] |
τῆς
μὲν
ἐς
Ἡφαιστίωνα
καὶ
|
ἀποθανόντα |
φιλίας
ἕνεκα
καὶ
μνήμης
οὐ |
[7, 14] |
καὶ
τὰ
ὅπλα
Ἡφαιστίωνι
ἀνέθεσαν
|
ἀποθανόντι· |
πρῶτον
δὲ
Εὐμενῆ
ἄρξαι
τοῦ |
[7, 18] |
ὁπότε
ἐπὶ
τὴν
πυρὰν
ᾔει
|
ἀποθανούμενος, |
τότε
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἑταίρους
|
[7, 1] |
καὶ
οὖν
καὶ
ὀλίγον
ὕστερον
|
ἀποθανὼν |
τοσοῦτον
καθέξεις
τῆς
γῆς
ὅσον |
[7, 21] |
ῥοῦς,
ταύτῃ
δὲ
ἔγνω
βεβαίως
|
ἀποκλεῖσαι |
τὴν
ἐκβολήν·
προελθόντι
δὲ
ὅσον |
[7, 16] |
ἐν
τῷ
τότε.
τὸν
δὲ
|
ἀποκρίνασθαι |
αὐτοῖς
λόγος
τοῦ
Εὐριπίδου
τοῦ |
[7, 26] |
ἑταίρους
αὐτὸν
ὅτῳ
τὴν
βασιλείαν
|
ἀπολείπει, |
τὸν
δὲ
ὑποκρίνασθαι
ὅτι
τῷ |
[7, 21] |
ὑπὸ
γήρως
ἢ
κατὰ
πήρωσιν
|
ἀπόλεμοι |
ἦσαν.
~Αὐτὸς
δὲ
ὡς
ἐξελέγξας |
[7, 12] |
γῆρας
ἤ
τινα
ἄλλην
ξυμφορὰν
|
ἀπόλεμοι |
ἦσαν·
καὶ
οὗτοι
αὐτῷ
ἐγένοντο |
[7, 10] |
ἐμοῦ
ἄγοντος.
Καὶ
νῦν
τοὺς
|
ἀπολέμους |
ὑμῶν
ζηλωτοὺς
τοῖς
οἴκοι
ἀποπέμψειν |
[7, 10] |
θάλασσαν,
ὡς
εἰς
Σοῦσα
ἐπανηγάγετε,
|
ἀπολιπόντες |
οἴχεσθε,
παραδόντες
φυλάσσειν
τοῖς
νενικημένοις |
[7, 2] |
λέγειν
κακίζοντας
τὸν
Κάλανον,
ὅτι
|
ἀπολιπὼν
|
τὴν
παρὰ
σφίσιν
εὐδαιμονίαν
ὁ |
[7, 18] |
καὶ
ὑπὲρ
Ἀλεξάνδρου
γράψαι
Ἀπολλοδώρῳ.
|
Ἀπολλόδωρον
|
δὲ
οὐ
κατασιωπῆσαι,
ἀλλὰ
φράσαι |
[7, 18] |
τὸ
γραμμάτιον
πέμψαι
παρὰ
τὸν
|
Ἀπολλόδωρον |
ἐκ
Βαβυλῶνος
εἰς
Ἐκβάτανα,
δηλοῦντα |
[7, 18] |
τὴν
ἐπιστολὴν
λέγει
Ἀριστόβουλος
κομίσασθαι
|
Ἀπολλόδωρον |
μιᾷ
πρόσθεν
ἡμέρᾳ
ἢ
τελευτῆσαι |
[7, 18] |
ἐν
τῷ
τότε
ξυμπέσοι.
καὶ
|
Ἀπολλόδωρόν |
τε
λέγει
ὅτι
Ἀλέξανδρος
ἐπῄνεσε |
[7, 18] |
τοῖόνδε
τινὰ
λόγον
Ἀριστόβουλος
ἀναγέγραφεν,
|
Ἀπολλόδωρον |
τὸν
Ἀμφιπολίτην
τῶν
ἑταίρων
τῶν |
[7, 18] |
αὐτὰ
καὶ
ὑπὲρ
Ἀλεξάνδρου
γράψαι
|
Ἀπολλοδώρῳ. |
Ἀπολλόδωρον
δὲ
οὐ
κατασιωπῆσαι,
ἀλλὰ |
[7, 29] |
τοῦ
Ποσειδῶνος
οὐδὲ
Ἴωνος
τοῦ
|
Ἀπόλλωνος. |
ὡς
ἔμοιγε
καὶ
ἡ
Περσικὴ |
[7, 14] |
τῇ
ἑταιρικῇ
Ἀλέξανδρος,
ὡς
μὴ
|
ἀπόλοιτο |
τὸ
ὄνομα
τοῦ
Ἡφαιστίωνος
ἐκ |
[7, 4] |
βασιλεῖ
καὶ
οὐ
πιστὸν
ἐφαίνετο
|
ἀπονοστήσειν |
αὐτὸν
ἐκ
τοσῶνδε
ἐθνῶν
καὶ |
[7, 4] |
σατραπεύοντας
καταφρονῆσαι
αὐτοῦ
τῆς
οἴκοι
|
ἀπονοστήσεως. |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὸς |
[7, 12] |
ἀλλὰ
καὶ
τοῦ
ἐς
τὴν
|
ἀπονόστησιν |
τὴν
οἴκαδε
ξυμβαίνοντος.
ἐπέδωκεν
δὲ |
[7, 10] |
πονούντων
καὶ
ταλαιπωρουμένων
ἐκτησάμην
αὐτὸς
|
ἀπόνως |
καὶ
ἀταλαιπώρως
ἐξηγούμενος.
καὶ
τίς |
[7, 7] |
καὶ
τεναγῶδες
{ἐς}
τοῦτο
οὕτως
|
ἀποπαύεται. |
Ἀλέξανδρος
δὲ
περιπλεύσας
κατὰ
τὴν |
[7, 8] |
ὄντας
παραλύει
μὲν
τῆς
στρατιᾶς,
|
ἀποπέμπει |
δὲ
ἐς
τὰ
σφέτερα
ἤθη, |
[7, 12] |
ἐλευθερίας·
Ἀντίπατρον
δὲ
διαδόχους
τοῖς
|
ἀποπεμπομένοις |
ἄγειν
Μακεδόνας
τῶν
ἀκμαζόντων
ἐκέλευσεν. |
[7, 19] |
τε
καὶ
τὰ
εἰκότα
τιμήσας
|
ἀποπέμψαι |
ὀπίσω
λέγεται.
ὅσους
δὲ
ἀνδριάντας |
[7, 10] |
ἀπολέμους
ὑμῶν
ζηλωτοὺς
τοῖς
οἴκοι
|
ἀποπέμψειν |
ἤμελλον·
ἀλλ´
ἐπειδὴ
πάντες
ἀπιέναι
|
[7, 22] |
τοῦ
ναυτικοῦ
κατὰ
τὰ
στενὰ
|
ἀπορίᾳ |
ἡγεμόνος,
πρίν
γε
δὴ
αὐτὸς |
[7, 15] |
προχωρῇ
ἑκάστοις
οὕτω
διαφεύγουσιν,
ἐς
|
ἀπορίαν |
βάλλοντες
τοὺς
ξὺν
δυνάμει
σφίσιν |
[7, 15] |
ἐπ´
αὐτοὺς
ἦγεν.
οὕτως
οὐδὲν
|
ἄπορον |
Ἀλεξάνδρῳ
τῶν
πολεμικῶν
ἦν
ἐς |
[7, 7] |
δὴ
συνεχεῖς
οἱ
καταρράκται
πεποιημένοι
|
ἄπορον |
τὸν
ἀνάπλουν
ἐποίουν
τὸν
κατὰ |
[7, 9] |
εὔπορον
ἀντὶ
στενῆς
τε
καὶ
|
ἀπόρου |
ὑμῖν
ἐποίησεν,
Ἀθηναίους
τε
καὶ |
[7, 9] |
γὰρ
παραλαβὼν
ὑμᾶς
πλανήτας
καὶ
|
ἀπόρους, |
ἐν
διφθέραις
τοὺς
πολλοὺς
νέμοντας |
[7, 19] |
δὲ
ἄλλων
ὅσα
ἐς
ναυπηγίαν
|
ἀπόρως
|
ἔχειν
τὴν
γῆν
ταύτην·
πληρώματα |
[7, 17] |
τοῦ
πάλαι
ὄντος.
ἐπεὶ
δὲ
|
ἀποστάντος |
αὐτοῦ
μαλθακῶς
ἀνθήψαντο
τοῦ
ἔργου |
[7, 21] |
τοῦ
ποταμοῦ
μὴ
εὐμαρῆ
τὴν
|
ἀποστροφὴν
|
αὐτοῦ
παρέχειν·
ἀλλὰ
καὶ
ἐς |
[7, 21] |
στερρότητος
τῆς
γῆς,
τήν
τε
|
ἀποστροφὴν |
αὐτοῦ
τῇ
τεταγμένῃ
ὥρᾳ
μὴ |
[7, 29] |
καὶ
πρὸς
τοὺς
Μακεδόνας,
ὡς
|
ἀποστροφήν |
τινα
εἶναι
αὐτῷ
ἀπὸ
τῆς |
[7, 20] |
οὖν
καὶ
τοῦτο
αἴτιον
γενέσθαι
|
ἀποσωθῆναι |
Ἀλεξάνδρῳ
τὸν
στρατόν·
οὐ
γὰρ |
[7, 22] |
αὐτῷ
Ἀλέξανδρος
τῆς
προθυμίας
ἕνεκα,
|
ἀποτεμεῖν |
δὲ
ἐκέλευσε
τὴν
κεφαλήν,
τῶν |
[7, 16] |
βίου
μηδὲ
πρόσθεν
τινὰ
ἀνθρώπων
|
ἀποφαίνειν |
εὐδαίμονα.
ἐπεὶ
καὶ
αὐτῷ
Ἀλεξάνδρῳ |
[7, 21] |
λίμνας.
εἰ
δή
τις
μὴ
|
ἀποφράξειε |
τὸν
Πολλακόπαν
αὖθις,
ὡς
κατὰ |
[7, 5] |
αὕτη
εἴη
καθειμένη,
ὅτῳ
οὐκ
|
ἀποχρῶσα |
ἡ
μισθοφορὰ
τῶν
στρατιωτῶν
ἐστι |
[7, 24] |
τὰς
Μακεδονικὰς
τάξεις·
διψήσαντα
δὲ
|
ἀποχωρῆσαι |
ἐκ
τῆς
ἕδρας
καταλιπόντα
ἔρημον |
[7, 27] |
ξυνέβη
καὶ
παρὰ
θεοὺς
ἡ
|
ἀποχώρησις. |
Ῥωξάνην
δὲ
τὴν
γυναῖκα
οὐ
|
[7, 15] |
ἐς
τὰ
ἄκρα
τῶν
ὀρῶν
|
ἀποχωροῦντες |
ἀθρόοι
ἢ
ὅπως
ἂν
προχωρῇ
|
[7, 24] |
οἱ
ἑταῖροι
ξυνανέστησαν
τῷ
βασιλεῖ
|
ἀποχωροῦντι, |
διελθόντα
διὰ
τῶν
εὐνούχων
ἀναβῆναί
|
[7, 10] |
διαπεράσαντα
ἄν,
εἰ
μὴ
ὑμεῖς
|
ἀπωκνήσατε, |
καὶ
ἐς
τὴν
μεγάλην
θάλασσαν |
[7, 27] |
αὐτῆς
ἐποιμώξαντα
εἰπεῖν
ὅτι
ἐφθόνησεν
|
ἄρα |
αὐτῷ
δόξης
τῆς
ἐς
ἅπαν, |
[7, 23] |
ἀφιγμένοι.
τῷ
δὲ
οὐ
πόρρω
|
ἄρα |
ἡ
τελευτὴ
ἦν.
Ἔνθα
δὴ |
[7, 26] |
πολὺ
ὕστερον
ἀποθανεῖν,
ὡς
τοῦτο
|
ἄρα |
ἤδη
ὂν
τὸ
ἄμεινον.
οὐ |
[7, 18] |
ἀκουσάντων,
ὅτι
ἐπὶ
τῇ
τελευτῇ
|
ἄρα |
τῇ
Ἀλεξάνδρου
ἐθειάσθη.
~Παρελθόντι
δ´ |
[7, 20] |
~Λόγος
δὲ
κατέχει
ὅτι
ἤκουεν
|
Ἄραβας |
δύο
μόνον
τιμᾶν
θεούς,
τὸν |
[7, 20] |
παράπλου
τοῦ
ὡς
ἐπὶ
τοὺς
|
Ἄραβας |
μέχρι
μὲν
τῆς
νήσου
τῆς |
[7, 19] |
ναυτικοῦ
ἡ
παρασκευὴ
ὡς
ἐπὶ
|
Ἄραβας |
τοὺς
πολλούς,
πρόφασιν
μέν,
ὅτι |
[7, 1] |
ἐπενόει
Ἀλέξανδρος
περιπλεῦσαι
τήν
τε
|
Ἀραβίαν |
τὴν
πολλὴν
καὶ
τὴν
Αἰθιόπων |
[7, 20] |
οὐκ
ἐλάττων
ἡ
παράλιος
τῆς
|
Ἀραβίας |
ἤπερ
ἡ
τῆς
Ἰνδικῆς
αὐτῷ
|
[7, 20] |
ἂν
σωθῆναι
πλεύσαντας
ὑπὲρ
τῆς
|
Ἀραβίας |
τὰ
ἔρημα,
ἐφ´
ὅτῳ
καὶ |
[7, 20] |
κόλπον
τὸν
πρὸς
Αἰγύπτῳ
τὸν
|
Ἀράβιον |
τὸν
καθ´
Ἡρώων
πόλιν·
οὐ |
[7, 21] |
ἔστε
ἐπὶ
τὴν
ξυνεχῆ
τῇ
|
Ἀράβων |
γῇ,
καὶ
ἔνθεν
μὲν
ἐς |
[7, 20] |
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
παραπλεύσας
τὴν
|
Ἀράβων |
γῆν·
ἀλλ´
ἀναστρέψας
γὰρ
παρ´ |
[7, 21] |
τὰς
λίμνας
ὡς
ἐπὶ
τὴν
|
Ἀράβων |
γῆν.
ἔνθα
χῶρόν
τινα
ἐν |
[7, 20] |
αὐτὸν
τρίτον
ἂν
νομισθῆναι
πρὸς
|
Ἀράβων |
θεόν,
οὐ
φαυλότερα
ἔργα
Διονύσου
|
[7, 20] |
Διονύσου
ἀποδειξάμενον,
εἴπερ
οὖν
καὶ
|
Ἀράβων |
κρατήσας
ἐπιτρέψειεν
αὐτοῖς,
καθάπερ
Ἰνδοῖς, |
[7, 20] |
καὶ
τῆς
χερρονήσου
τι
τῶν
|
Ἀράβων
|
παρέπλευσε·
μακροτάτω
δὲ
τῶν
ἐκπεμφθέντων |
[7, 20] |
προστεταγμένον
περιπλεῦσαι
τὴν
χερρόνησον
τὴν
|
Ἀράβων |
πᾶσαν
ἔστε
ἐπὶ
τὸν
κόλπον |
[7, 16] |
Σκυθῶν
δὲ
Ἰαξάρτης·
καὶ
τὸν
|
Ἀράξην |
δὲ
τὸν
ἐξ
Ἀρμενίων
ῥέοντα |
[7, 10] |
καταστρεψάμενον
δὲ
Οὐξίους
τε
καὶ
|
Ἀραχωτοὺς |
καὶ
Δράγγας,
κεκτημένον
δὲ
καὶ |
[7, 6] |
δὲ
καὶ
οἱ
Σογδιανῶν
καὶ
|
Ἀραχωτῶν |
ἱππεῖς
καὶ
Ζαραγγῶν
δὲ
καὶ |
[7, 19] |
ἐπιεικὲς
ἢ
ἐπὶ
τιμῇ
ἐπέπρακτο
|
Ἄραψιν |
ἐς
αὐτόν·
τὸ
δὲ
ἀληθές, |
[7, 16] |
~Ἐκ
τούτου
δὴ
Ἡρακλείδην
τὸν
|
Ἀργαίου |
ἐκπέμπει
ἐς
Ὑρκανίαν
ναυπηγοὺς
ἅμα |
[7, 9] |
τοῦ
πατρὸς
χρυσᾶ
μὲν
καὶ
|
ἀργυρᾶ
|
ἐκπώματα
ὀλίγα,
τάλαντα
δὲ
οὐδὲ |
[7, 3] |
δὲ
καὶ
ἐκπώματα
χρυσᾶ
καὶ
|
ἀργυρᾶ
|
καὶ
ἐσθῆτα
βασιλικὴν
λέγουσιν
ὅτι |
[7, 11] |
Πέρσαι
{καὶ
ἀσθέτεροι
ἄλλοι}
καὶ
|
ἀργυρασπίδων |
τάξις
Περσικὴ
καὶ
ἡ
τῶν |
[7, 24] |
δὲ
κλίνας
ἑκατέρωθεν
τοῦ
θρόνου
|
ἀργυρόποδας, |
ἐφ´
ὧν
οἱ
ἀμφ´
αὐτὸν |
[7, 7] |
ἀλλὰ
δέχεται
γὰρ
ἐκείνους
μᾶλλον,
|
ἄρδεσθαί |
τε
ἀπὸ
οὗ
τὴν
χώραν |
[7, 6] |
ἱππεῖς
καὶ
Ζαραγγῶν
δὲ
καὶ
|
Ἀρείων |
καὶ
Παρθυαίων
καὶ
ἐκ
Περσῶν |
[7, 9] |
πιστεύοντας
μᾶλλον
ἢ
τῇ
οἰκείᾳ
|
ἀρετῇ |
σώζεσθαι,
πόλεών
τε
οἰκήτορας
ἀπέφηνε
|
[7, 6] |
τοῦ
σώματος
ἢ
τῇ
ἄλλῃ
|
ἀρετῇ |
ὑπερφέροντες
ἐφαίνοντο,
καὶ
πέμπτη
ἐπὶ |
[7, 5] |
κατ´
ἀξίωσιν
ἐτιμᾶτο
ἢ
κατ´
|
ἀρετὴν |
εἴ
τις
ἐπιφανὴς
ἐγεγόνει
ἐν |
[7, 11] |
κατ´
ἀξίωσιν
ἤ
τινα
ἄλλην
|
ἀρετὴν |
πρεσβευόμενοι,
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
αὐτοῦ |
[7, 10] |
ὑμῶν
εἰσι
μνημεῖα
τῆς
τε
|
ἀρετῆς |
τῆς
ὑμετέρας
καὶ
τῆς
ἐξ |
[7, 14] |
τι
τῶν
ἄλλων
τῶν
πρόσθεν
|
ἀριδηλότερον· |
τρισχιλίους
γὰρ
ἀγωνιστὰς
τοὺς
σύμπαντας |
[7, 22] |
κατὰ
τὰ
ἕλη
θαρρῶν,
ἐν
|
ἀριστερᾷ |
ἔχων
τὴν
Βαβυλῶνα·
ἵνα
δὴ |
[7, 18] |
~Ἐπεὶ
καὶ
τοῖόνδε
τινὰ
λόγον
|
Ἀριστόβουλος |
ἀναγέγραφεν,
Ἀπολλόδωρον
τὸν
Ἀμφιπολίτην
τῶν |
[7, 22] |
τὸ
διάδημα
ἐφόρησε
τὸ
βασίλειον·
|
Ἀριστόβουλος |
δὲ
τάλαντον
μὲν
ὅτι
ἔλαβε |
[7, 28] |
μῆνας
ἐπέλαβεν
ὀκτώ,
ὡς
λέγει
|
Ἀριστόβουλος· |
ἐβασίλευσε
δὲ
δώδεκα
ἔτη
καὶ |
[7, 4] |
Βαρσίνην
ἠγάγετο,
ὡς
δὲ
λέγει
|
Ἀριστόβουλος, |
καὶ
ἄλλην
πρὸς
ταύτῃ,
τῶν |
[7, 17] |
πόλιν
ἐθελῆσαι
αὐτοῖς
πεισθῆναι
λέγει
|
Ἀριστόβουλος, |
καὶ
τῇ
πρώτῃ
μὲν
παρὰ |
[7, 19] |
δὲ
ἐν
Βαβυλῶνι,
ὡς
λέγει
|
Ἀριστόβουλος, |
καὶ
τὸ
ναυτικόν,
τὸ
μὲν |
[7, 24] |
πρὸ
τῶν
μελλόντων
σημῆναι
λέγει
|
Ἀριστόβουλος· |
καταλοχίζειν
μὲν
αὐτὸν
τὴν
στρατιὰν
|
[7, 18] |
καὶ
ταύτην
τὴν
ἐπιστολὴν
λέγει
|
Ἀριστόβουλος |
κομίσασθαι
Ἀπολλόδωρον
μιᾷ
πρόσθεν
ἡμέρᾳ |
[7, 18] |
ἀλήθειάν
οἱ
ἔφρασε.
ταῦτα
αὐτὸς
|
Ἀριστόβουλος |
λέγει
παρὰ
Πειθαγόρου
πυθέσθαι·
καὶ |
[7, 22] |
τῆς
περιθέσεως
ἕνεκα
τοῦ
διαδήματος.
|
Ἀριστόβουλος |
μὲν
δὴ
τῶν
τινα
Φοινίκων |
[7, 20] |
καὶ
ταύτην
τὴν
νῆσον
λέγει
|
Ἀριστόβουλος |
ὅτι
Ἴκαρον
ἐκέλευσε
καλεῖσθαι
Ἀλέξανδρος |
[7, 29] |
οἱ
πότοι
δέ,
ὡς
λέγει
|
Ἀριστόβουλος, |
οὐ
τοῦ
οἴνου
ἕνεκα
μακροὶ |
[7, 15] |
ξυμφέρομαι,
Πτολεμαῖος
ὁ
Λάγου
καὶ
|
Ἀριστόβουλος· |
οὐδὲ
τῷ
Ῥωμαίων
πολιτεύματι
ἐπεοικὸς |
[7, 13] |
αὐτὴν
παιδοποιησόμενος.
ταῦτα
δὲ
οὔτε
|
Ἀριστόβουλος |
οὔτε
Πτολεμαῖος
οὔτε
τις
ἄλλος |
[7, 26] |
οὐ
πόρρω
δὲ
τούτων
οὔτε
|
Ἀριστοβούλῳ |
οὔτε
Πτολεμαίῳ
ἀναγέγραπται.
οἱ
δὲ
|
[7, 19] |
πρέσβεσι·
καὶ
τὰς
Ἁρμοδίου
καὶ
|
Ἀριστογείτονος |
εἰκόνας
τὰς
χαλκᾶς
οὕτω
λέγεται
|
[7, 15] |
τε
ἁπάσης
καὶ
θαλάσσης
κύριον.
|
Ἄριστος |
δὲ
καὶ
Ἀσκληπιάδης
τῶν
τὰ |
[7, 16] |
ἔπος
Εὐριπίδῃ
ὧδε·
Μάντις
δ´
|
ἄριστος |
ὅστις
εἰκάζει
καλῶς.
σὺ
δέ, |
[7, 27] |
ἀπέθανε·
καὶ
τὸ
φάρμακον
ὅτι
|
Ἀριστοτέλης |
μὲν
Ἀντιπάτρῳ
ἐξεῦρε
δεδοικὼς
ἤδη |
[7, 14] |
ἦν·
οἱ
δὲ
καί,
τὸ
|
ἅρμα |
ἐφ´
ὅτῳ
τὸ
σῶμα
ἐφέρετο |
[7, 21] |
αἱ
ἐπὶ
τοῖς
ὄρεσι
τοῖς
|
Ἀρμενίοις |
κατατηκόμεναι
αὔξουσιν
αὐτῷ
τὸ
ὕδωρ |
[7, 21] |
Εὐφράτης
ποταμὸς
ῥέων
ἐκ
τῶν
|
Ἀρμενίων
|
ὀρῶν
χειμῶνος
μὲν
ὥρᾳ
προχωρεῖ |
[7, 16] |
τὸν
Ἀράξην
δὲ
τὸν
ἐξ
|
Ἀρμενίων |
ῥέοντα
ἐς
ταύτην
ἐσβάλλειν
ὁ |
[7, 19] |
ἄγειν
τοῖς
πρέσβεσι·
καὶ
τὰς
|
Ἁρμοδίου |
καὶ
Ἀριστογείτονος
εἰκόνας
τὰς
χαλκᾶς |
[7, 14] |
ἀνέθεσαν
ἀποθανόντι·
πρῶτον
δὲ
Εὐμενῆ
|
ἄρξαι |
τοῦ
σοφίσματος,
ὅντινα
ὀλίγῳ
πρόσθεν |
[7, 11] |
τῷ
τότε
ταραχῆς
καὶ
τοὺς
|
ἄρξαντας |
τῆς
βοῆς
ἐκδιδόναι
ἐθέλειν·
οὔκουν |
[7, 9] |
ᾗπερ
καὶ
εἰκός,
τοῦ
λόγου
|
ἄρξομαι. |
Φίλιππος
γὰρ
παραλαβὼν
ὑμᾶς
πλανήτας
|
[7, 10] |
δὲ
ἁρπαζόντων,
ὁπότε
ἐκ
πολιορκίας
|
ἁρπαγὴ
|
γίγνοιτο,
διαλέλυμαι
ταῦτα.
στέφανοί
τε |
[7, 10] |
τοσαῦτα
μὲν
μισθοφορούντων,
τοσαῦτα
δὲ
|
ἁρπαζόντων, |
ὁπότε
ἐκ
πολιορκίας
ἁρπαγὴ
γίγνοιτο, |
[7, 3] |
οὔκουν
οὐδὲ
δίαιταν
διαιτᾶσθαι
θέλειν
|
ἀρρώστου |
ἀνδρός,
ἀλλὰ
εἰπεῖν
γὰρ
πρὸς
|
[7, 6] |
ἀγήματι
προσκαταλεγέντες
Κωφής
τε
ὁ
|
Ἀρταβάζου |
καὶ
Ὑδάρνης
καὶ
Ἀρτιβόλης
οἱ |
[7, 4] |
τῷ
γραμματεῖ
τῷ
βασιλικῷ
τὰς
|
Ἀρταβάζου |
παῖδας
τῷ
μὲν
Ἀρτακάμαν,
τῷ |
[7, 4] |
τὰς
Ἀρταβάζου
παῖδας
τῷ
μὲν
|
Ἀρτακάμαν, |
τῷ
δὲ
Ἄρτωνιν·
Νεάρχῳ
δὲ |
[7, 20] |
καὶ
ταύτας
ἀνεῖσθαι
ἀφέτους
τῇ
|
Ἀρτέμιδι, |
οὐδὲ
εἶναι
θέμις
θήραν
ποιεῖσθαι |
[7, 20] |
δὲ
ἐν
αὐτῇ
καὶ
ἱερὸν
|
Ἀρτέμιδος |
καὶ
τοὺς
οἰκήτορας
αὐτῆς
ἀμφὶ |
[7, 19] |
ὀπίσω
ἐς
Ἀθήνας
καὶ
τῆς
|
Ἀρτέμιδος |
τῆς
Κελκέας
τὸ
ἕδος.
Κατέλαβε |
[7, 6] |
ὁ
Ἀρταβάζου
καὶ
Ὑδάρνης
καὶ
|
Ἀρτιβόλης |
οἱ
Μαζαίου,
καὶ
Σισίνης
καὶ
|
[7, 4] |
τῷ
μὲν
Ἀρτακάμαν,
τῷ
δὲ
|
Ἄρτωνιν· |
Νεάρχῳ
δὲ
τὴν
Βαρσίνης
τε |
[7, 11] |
τε
καὶ
οἱ
ἀμφ´
αὐτὸν
|
ἀρυόμενοι |
ἔσπενδον
τὰς
αὐτὰς
σπονδὰς
καταρχομένων |
[7, 16] |
οὐ
γάρ
πω
ἐξεύρηντο
αἱ
|
ἀρχαὶ |
τῆς
Κασπίας
θαλάσσης,
καίτοι
ἐθνῶν |
[7, 9] |
τε
Ἰωνίαν
πᾶσαν
τῇ
ὑμετέρᾳ
|
ἀρχῇ |
προσέθηκα
καὶ
τὴν
Αἰολίδα
πᾶσαν |
[7, 23] |
μισθοφορᾷ
προὔχοντας,
τὸν
δὲ
τῇ
|
ἀρχῇ |
τῆς
δεκάδος,
δώδεκα
δὲ
Πέρσας, |
[7, 22] |
τῶν
μετὰ
Ἀλέξανδρον
διαδεξαμένων
τὴν
|
ἀρχὴν |
βασιλέα
γενέσθαι
τήν
τε
γνώμην |
[7, 11] |
ὁμόνοιάν
τε
καὶ
κοινωνίαν
τῆς
|
ἀρχῆς |
Μακεδόσι
καὶ
Πέρσαις.
εἶναι
δὲ
|
[7, 20] |
ἀπηγγέλθη
Ἀλεξάνδρῳ
τὰ
μὲν
πρὸς
|
Ἀρχίου, |
ὃς
ξὺν
τριακοντόρῳ
ἐκπεμφθεὶς
ἐπὶ |
[7, 21] |
καὶ
τὰς
λίμνας,
αἳ
δὴ
|
ἀρχόμεναι |
ἀπὸ
ταύτης
τῆς
διώρυχος
διήκουσιν |
[7, 5] |
πρὸς
τοὺς
ὑπηκόους,
οὔτε
τῶν
|
ἀρχομένων |
τινὰ
ἄλλο
τι
ἢ
ἀληθεύειν |
[7, 9] |
ἐργασίαν
ἀδεῆ
παρέσχε,
Θεσσαλῶν
δὲ
|
ἄρχοντας, |
οὓς
πάλαι
ἐτεθνήκειτε
τῷ
δέει, |
[7, 23] |
ἐξ
ἐμοῦ
ἄχαρι.
τοῦτο
ἀνδρὶ
|
ἄρχοντι |
πολλῆς
μὲν
χώρας,
πολλῶν
δὲ |
[7, 28] |
καὶ
ἑκατοστῇ
Ὀλυμπιάδι
ἐπὶ
Ἡγησίου
|
ἄρχοντος |
Ἀθήνησιν·
ἐβίω
δὲ
δύο
καὶ |
[7, 14] |
τὸ
θεῖον
καὶ
ταῖς
πέδαις
|
ἃς |
λέγουσιν
ἐς
τὸν
Ἑλλήσποντον
καθεῖναι |
[7, 11] |
καλούμενον
καὶ
πεζέταιροι
Πέρσαι
{καὶ
|
ἀσθέτεροι |
ἄλλοι}
καὶ
ἀργυρασπίδων
τάξις
Περσικὴ
|
[7, 1] |
οὐδὲ
εἰ
τὴν
Εὐρώπην
τῇ
|
Ἀσίᾳ |
προσέθηκεν,
οὐδ´
εἰ
τὰς
Βρεττανῶν |
[7, 12] |
εἴ
τῳ
ἦσαν
ἐκ
τῶν
|
Ἀσιανῶν |
γυναικῶν,
παρὰ
οἷ
καταλιπεῖν
ἐκέλευσε |
[7, 16] |
Βάκτρων
μὲν
Ὄξος,
μέγιστος
τῶν
|
Ἀσιανῶν |
ποταμῶν,
πλήν
γε
δὴ
τῶν |
[7, 4] |
ἄλλοι
ἠγμένοι
ἦσαν
Μακεδόνες
τῶν
|
Ἀσιανῶν |
τινας
γυναικῶν,
ἀπογραφῆναι
ἐκέλευσε
καὶ |
[7, 1] |
οὐδὲ
τοῦ
πολλοστοῦ
μέρους
τῆς
|
Ἀσίας |
ἐπάρχοντας
οὐ
σὺν
δίκῃ
καλεῖν |
[7, 15] |
στεφανούντων
ἐπὶ
τῇ
βασιλείᾳ
τῆς
|
Ἀσίας, |
καὶ
ἐξ
Ἰταλίας
Βρέττιοί
τε |
[7, 1] |
καὶ
Καρχηδόνα
οὕτω
δὴ
τῆς
|
Ἀσίας |
πάσης
δικαίως
ἂν
βασιλεὺς
καλεῖσθαι· |
[7, 19] |
Σοῦσα
ἢ
ὅπῃ
ἄλλῃ
τῆς
|
Ἀσίας, |
ταῦτα
δοῦναι
ἄγειν
τοῖς
πρέσβεσι· |
[7, 15] |
θαλάσσης
κύριον.
Ἄριστος
δὲ
καὶ
|
Ἀσκληπιάδης |
τῶν
τὰ
Ἀλεξάνδρου
ἀναγραψάντων
καὶ |
[7, 14] |
οὐκ
ἐπιεικῶς
κέχρηταί
μοι
ὁ
|
Ἀσκληπιός, |
οὐ
σώσας
μοι
τὸν
ἑταῖρον |
[7, 14] |
ἄλλοι
δέ,
ὅτι
καὶ
τοῦ
|
Ἀσκληπιοῦ |
τὸ
ἕδος
ἐν
Ἐκβατάνοις
κατασκάψαι |
[7, 14] |
δοῦναι
αὐτοῖς
Ἀλέξανδρον
κομίζειν
τῷ
|
Ἀσκληπιῷ, |
ἐπειπόντα
ὅτι·
καίπερ
οὐκ
ἐπιεικῶς |
[7, 18] |
τότε
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἑταίρους
|
ἀσπάζεσθαι |
αὐτόν,
Ἀλεξάνδρῳ
δὲ
οὐκ
ἐθελῆσαι |
[7, 12] |
ἡγεμόνα
τοῦ
στόλου.
οὕτω
δὴ
|
ἀσπασάμενος |
ξύμπαντας
αὐτός
τε
δακρύων
καὶ |
[7, 18] |
ὅτι
ἐν
Βαβυλῶνι
αὐτῷ
ἐντυχὼν
|
ἀσπάσεται. |
καὶ
τοῦτον
τὸν
λόγον
ἐν
|
[7, 18] |
Ἀλεξάνδρῳ
δὲ
οὐκ
ἐθελῆσαι
προσελθεῖν
|
ἀσπασόμενον, |
ἀλλὰ
φάναι
γὰρ
ὅτι
ἐν |
[7, 13] |
ἀντὶ
δοράτων
ἐφόρουν
καὶ
ἀντὶ
|
ἀσπίδων |
πέλτας·
οἱ
δὲ
καὶ
τὸν
|
[7, 7] |
Τίγρητος,
οἳ
τὴν
μέσην
σφῶν
|
Ἀσσυρίαν |
ἀπείργουσιν,
ὅθεν
καὶ
τὸ
ὄνομα |
[7, 21] |
μηδ´
ἐπάρδεσθαι
ἀπ´
αὐτοῦ
τὴν
|
Ἀσσυρίαν |
γῆν.
ἀλλὰ
ἀπεφράσσοντο
γὰρ
αἱ |
[7, 21] |
ὠφελῆσαί
τι
τὴν
χώραν
τὴν
|
Ἀσσυρίαν. |
ἔνθεν
μὲν
δὴ
ἐς
τὸν |
[7, 21] |
ὄχθας
ἐς
τὴν
γῆν
τὴν
|
Ἀσσυρίαν· |
τηνικαῦτα
γὰρ
αἱ
χιόνες
αἱ |
[7, 21] |
ἀλλὰ
καὶ
ἐς
τρίτον
μῆνα
|
Ἀσσυρίων
|
ἄνδρες
ὑπὲρ
τοὺς
μυρίους
ἐν |
[7, 17] |
τὴν
χώραν
ἀνειμένην
ἐκ
τῶν
|
Ἀσσυρίων |
βασιλέων,
πολὺν
δὲ
χρυσόν.
καὶ |
[7, 22] |
λέγεται
τοῖόσδε.
τῶν
βασιλέων
τῶν
|
Ἀσσυρίων
|
τοὺς
τάφους
ἐν
ταῖς
λίμναις |
[7, 19] |
εἶναι
ἐν
τῇ
χώρᾳ
τῶν
|
Ἀσσυρίων, |
τῶν
δὲ
ἄλλων
ὅσα
ἐς |
[7, 12] |
τοῖς
πατράσιν.
ταῦτά
τε
ἀπαλλαττομένοις
|
ἀστάθμητα |
καὶ
ἀτέκμαρτα
ἐπηγγέλλετο,
καὶ
ὅπως |
[7, 21] |
πολὺ
δὴ
μάλιστα
ὑπὸ
τροπάς,
|
ἅστινας
|
τοῦ
θέρους
ὁ
ἥλιος
ἐπιστρέφει, |
[7, 20] |
αὐτόν
τε
ὁρώμενον
καὶ
τὰ
|
ἄστρα |
ἐν
οἷ
ἔχοντα
τά
τε |
[7, 7] |
πρὸς
αὑτοῦ
ἐποιεῖτο
ταύτην
τὴν
|
ἀσφάλειαν, |
ἥντινα
ἔργῳ
οὐδὲ
λόγου
ἀξίαν |
[7, 9] |
ἐν
τῷ
μέρει
ἐκείνους
τὴν
|
ἀσφάλειάν |
σφισι
πορίζεσθαι.
ἐς
Πελοπόννησον
δὲ |
[7, 28] |
δὲ
τῶν
ἐξαπατώντων
μὴ
ἁλῶναι
|
ἀσφαλέστατος, |
χρημάτων
τε
ἐς
μὲν
ἡδονὰς |
[7, 17] |
καὶ
ἐκ
πλίνθου
ὀπτῆς
ἐν
|
ἀσφάλτῳ |
ἡρμοσμένης.
τοῦτον
τὸν
νεών,
ὥσπερ |
[7, 10] |
ταλαιπωρουμένων
ἐκτησάμην
αὐτὸς
ἀπόνως
καὶ
|
ἀταλαιπώρως |
ἐξηγούμενος.
καὶ
τίς
ὑμῶν
ἢ |
[7, 14] |
αὐτὸν
Ἀλέξανδρον.
ὧν
οἱ
τὰ
|
ἀτάσθαλα |
ἀναγράψαντες
οἱ
μὲν
ἐς
κόσμον
|
[7, 14] |
ἀλλὰ
τῇ
Ξέρξου
μᾶλλόν
τι
|
ἀτασθαλίᾳ |
τῇ
ἐς
τὸ
θεῖον
καὶ |
[7, 1] |
γε
δὴ
ὅτι
πολυπράγμων
καὶ
|
ἀτάσθαλος, |
ἀπὸ
τῆς
οἰκείας
τοσαύτην
γῆν |
[7, 7] |
στόλῳ
κρατήσαντα.
ταῦτα
δὲ
μεμηχάνητο
|
ἅτε |
δὴ
οὐ
ναυτικοῖς
τοῖς
Πέρσαις· |
[7, 12] |
ταῦτά
τε
ἀπαλλαττομένοις
ἀστάθμητα
καὶ
|
ἀτέκμαρτα |
ἐπηγγέλλετο,
καὶ
ὅπως
ἔχει
φιλίας |
[7, 12] |
Ἀντίπατρον.
καὶ
τυχὸν
οὐκ
ἐς
|
ἀτιμίαν |
τὴν
Ἀντιπάτρου
ἡ
μετάπεμψις
αὐτοῦ |
[7, 6] |
τε
καὶ
αὐτοὺς
Μακεδόνας
ἐν
|
ἀτίμῳ |
χώρᾳ
ἄγοντος.
~Ἀλέξανδρος
δὲ
τῆς |
[7, 1] |
καὶ
τοὺς
Νομάδας
ὑπὲρ
τὸν
|
Ἄτλαντα
|
τὸ
ὄρος
ὡς
ἐπὶ
Γάδειρα |
[7, 15] |
διαπυνθανόμενον.
καὶ
τοῦτο
οὔτε
ὡς
|
ἀτρεκὲς |
οὔτε
ὡς
ἄπιστον
πάντῃ
ἀνέγραψα· |
[7, 12] |
καὶ
πόθου
ἐς
αὐτοὺς
τὸ
|
ἀτρεκέστατον |
τεκμήριον
ἐκεῖνο
ποιεῖσθαι
ἠξίου,
ὅτι |
[7, 1] |
Ἀλεξάνδρου
τὰ
ἐνθυμήματα
οὔτε
ἔχω
|
ἀτρεκῶς |
ξυμβαλεῖν
οὔτε
μέλει
ἔμοιγε
εἰκάζειν, |
[7, 1] |
ἐπινοεῖν
Ἀλέξανδρον
οὔτε
μεῖναι
ἂν
|
ἀτρεμοῦντα |
ἐπ´
οὐδενὶ
τῶν
ἤδη
κεκτημένων, |
[7, 4] |
ἐξεργάσασθαι.
~Ἐν
τούτῳ
δὲ
Ἀλέξανδρος
|
Ἀτροπάτην |
μὲν
ἐπὶ
τὴν
αὐτοῦ
σατραπείαν |
[7, 13] |
δὲ
ἱππικὰς
δή
τινας
γυναῖκας
|
Ἀτροπάτης |
ἔδειξεν
Ἀλεξάνδρῳ,
βαρβάρους
τινὰς
ἄλλας |
[7, 13] |
πολλὰς
αὐτῶν.
Ἐνταῦθα
λέγουσιν
ὅτι
|
Ἀτροπάτης |
ὁ
τῆς
Μηδίας
σατράπης
γυναῖκας |
[7, 4] |
ἀδελφοῦ
παῖδα·
Περδίκκᾳ
δὲ
τὴν
|
Ἀτροπάτου |
τοῦ
Μηδίας
σατράπου
παῖδα
ἔδωκεν· |
[7, 10] |
τῶν
γε
δὴ
ἔμπροσθεν
μερῶν
|
ἄτρωτον
|
ὑπολέλειπται,
οὐδὲ
ὅπλον
τι
ἔστιν |
[7, 26] |
ἱερῷ
Πείθωνά
τε
ἐγκοιμηθέντα
καὶ
|
Ἄτταλον
|
καὶ
Δημοφῶντα
καὶ
Πευκέσταν,
πρὸς |
[7, 2] |
κύριος
ἦν
Ἀλέξανδρος
δοῦναι,
οὔτε
|
αὖ |
δεδιέναι,
ὅτου
κρατοίη
ἐκεῖνος,
ἔστιν |
[7, 9] |
Πελοπόννησον
δὲ
παρελθὼν
τὰ
ἐκεῖ
|
αὖ |
ἐκόσμησε
καὶ
ἡγεμὼν
αὐτοκράτωρ
συμπάσης |
[7, 8] |
τὰ
πολέμια
νομιζόμενοι
οὐκ
ἀλόγως
|
αὖ |
τῷ
λόγῳ
ἠχθέσθησαν
τῷ
πρὸς |
[7, 12] |
Ἀλεξάνδρῳ
γράφοντες
ὁ
μὲν
τὴν
|
αὐθάδειάν |
τε
τῆς
Ὀλυμπιάδος
καὶ
ὀξύτητα |
[7, 18] |
πρόσθεν
ἡμέρᾳ
ἢ
τελευτῆσαι
Ἡφαιστίωνα.
|
αὖθις |
δὲ
θύεσθαι
τὸν
Πειθαγόραν
ἐπὶ |
[7, 25] |
καὶ
λουσάμενον
καθεύδειν
τε
καὶ
|
αὖθις |
δειπνεῖν
παρὰ
Μηδίῳ
καὶ
αὖθις |
[7, 15] |
δυνάμει
σφίσιν
ἐπιχειροῦντας·
ἀπελθόντων
δὲ
|
αὖθις |
εἰς
τὸ
λῃστεύειν
τρεπόμενοι
ἀπὸ |
[7, 8] |
κατεσιώπησαν
οἱ
ἄλλοι
ἐκπλαγέντες,
ἀναβὰς
|
αὖθις |
ἐπὶ
τὸ
βῆμα
ἔλεξεν
ὧδε. |
[7, 7] |
πᾶσαν
ἔχων
ἐστρατοπεδεύκει.
ἐκεῖθεν
δὲ
|
αὖθις |
ἔπλει
ἐς
Ὦπιν,
πόλιν
ἐπὶ |
[7, 25] |
πράξαντα
δειπνῆσαι
ὀλίγον·
κομισθέντα
δὲ
|
αὖθις |
ἐς
τὴν
καμάραν
πυρέσσειν
ἤδη |
[7, 25] |
δὲ
τὴν
ὑστεραίαν
λούσασθαί
τε
|
αὖθις |
καὶ
θῦσαι
τὰ
νομιζόμενα·
καὶ |
[7, 25] |
ἡμέραν.
τῇ
δὲ
ὑστεραίᾳ
λούσασθαι
|
αὖθις |
καὶ
θῦσαι
τὰ
τεταγμένα,
καὶ |
[7, 22] |
Βαβυλῶνος
πρίν
τι
παθεῖν,
ἀνέπλει
|
αὖθις |
κατὰ
τὰ
ἕλη
θαρρῶν,
ἐν |
[7, 19] |
Θάψακον
πόλιν,
ἐκεῖ
δὲ
ξυμπηχθείσας
|
αὖθις |
καταπλεῦσαι
ἐς
Βαβυλῶνα.
λέγει
δὲ |
[7, 25] |
ποταμοῦ
ἐς
τὸν
παράδεισον,
κἀκεῖ
|
αὖθις |
λουσάμενον
ἀναπαύεσθαι.
ἐς
δὲ
τὴν |
[7, 18] |
τῇ
μαντείᾳ.
τὸν
δὲ
γράψαι
|
αὖθις |
ὅτι
τόν
τε
βασιλέα
αὐτὸν |
[7, 25] |
ἐπικαιριωτάτους
καὶ
ὑπὲρ
τοῦ
πλοῦ
|
αὖθις |
παραγγέλλειν.
τῇ
δ´
ἐπιούσῃ
μόγις |
[7, 25] |
αὖθις
δειπνεῖν
παρὰ
Μηδίῳ
καὶ
|
αὖθις |
πίνειν
πόρρω
τῶν
νυκτῶν·
ἀπαλλαχθέντα |
[7, 21] |
τις
μὴ
ἀποφράξειε
τὸν
Πολλακόπαν
|
αὖθις, |
ὡς
κατὰ
τὰς
ὄχθας
ἐκτραπὲν |
[7, 25] |
μὲν
στρατηγοὺς
διατρίβειν
κατὰ
τὴν
|
αὐλήν, |
χιλιάρχας
δὲ
καὶ
πεντακοσιάρχας
πρὸ
|
[7, 7] |
ποταμοὺς
παραλαβὼν
καὶ
ἐξ
αὐτῶν
|
αὐξηθεὶς |
ἐσβάλλει
ἐς
τὸν
πόντον
τὸν |
[7, 21] |
τοῖς
ὄρεσι
τοῖς
Ἀρμενίοις
κατατηκόμεναι
|
αὔξουσιν |
αὐτῷ
τὸ
ὕδωρ
ἐπὶ
μέγα. |
[7, 10] |
ὅτῳ
τραύματα
ὑμῶν
ἐστι
γυμνώσας
|
αὐτὰ |
ἐπιδειξάτω
καὶ
ἐγὼ
τὰ
ἐμὰ |
[7, 9] |
ἐς
ὑμᾶς
ὑπηργμένα,
ὡς
μὲν
|
αὐτὰ |
ἐφ´
ἑαυτῶν
σκέψασθαι
μεγάλα,
μικρὰ |
[7, 18] |
τοῦ
ἱερείου.
καὶ
Πειθαγόραν
τὰ
|
αὐτὰ |
καὶ
ὑπὲρ
Ἀλεξάνδρου
γράψαι
Ἀπολλοδώρῳ. |
[7, 29] |
παθήματα
φαινόμενα,
εἰ
ὁ
δράσας
|
αὐτὰ |
ξυγχωροίη
ὅτι
οὐ
καλὰ
ἔδρασεν, |
[7, 9] |
οὐδὲ
σιτία
ἐμοὶ
δοκῶ
τὰ
|
αὐτὰ |
τοῖς
τρυφῶσιν
ὑμῶν
σιτεῖσθαι·
προαγρυπνῶν |
[7, 9] |
φυλάξω
αὐτούς,
σιτουμένῳ
τε
τὰ
|
αὐτὰ |
ὑμῖν
σιτία
καὶ
ὕπνον
τὸν |
[7, 28] |
πολεμίων,
πρὶν
καὶ
δεῖσαί
τινα
|
αὐτὰ |
ὡς
ἐσόμενα,
προλαβεῖν
δεινότατος·
καὶ |
[7, 13] |
Ἀλέξανδρον,
μή
τι
νεωτερισθείη
κατ´
|
αὐτὰς |
ἐς
ὕβριν
πρὸς
τῶν
Μακεδόνων |
[7, 4] |
ἑαυτῆς·
οἱ
δὲ
ἐδεξιώσαντό
τε
|
αὐτὰς |
καὶ
ἐφίλησαν·
πρῶτος
δὲ
ὁ |
[7, 13] |
ὑμνηθέν.
ὡς
Ἡρακλέα
τε
ἐπ´
|
αὐτὰς |
λόγος
κατέχει
ὅτι
ἐστάλη
καὶ |
[7, 11] |
ἀμφ´
αὐτὸν
ἀρυόμενοι
ἔσπενδον
τὰς
|
αὐτὰς |
σπονδὰς
καταρχομένων
τῶν
τε
Ἑλλήνων |
[7, 4] |
μεγάλα
ἂν
ἐδόκουν
αὐτῷ
τῇ
|
αὐτῇ |
γνώμῃ
ἐξεργάσασθαι.
Ὁ
δὲ
καὶ |
[7, 20] |
οὖρον
θεούσῃ
νηΐ·
Τύλος
δὲ
|
αὐτῇ |
εἶναι
ὄνομα·
μεγάλη
δὲ
εἶναι |
[7, 23] |
Αἰγυπτίᾳ,
ἔν
τε
τῇ
πόλει
|
αὐτῇ |
καὶ
ἐν
τῇ
νήσῳ
τῇ |
[7, 20] |
ὕλῃ
παντοίᾳ·
εἶναι
δὲ
ἐν
|
αὐτῇ |
καὶ
ἱερὸν
Ἀρτέμιδος
καὶ
τοὺς
|
[7, 20] |
αὐτὴν
ἀνθρώπους,
ὅρμους
τε
ἐν
|
αὐτῇ |
καὶ
ὕδατα
καὶ
τὰ
νόμαια |
[7, 11] |
τε
σπονδὴν
σπεῖσαι
καὶ
ἐπ´
|
αὐτῇ |
παιωνίσαι.
~Ἔνθα
δὴ
ἐθελονταὶ
ἤδη |
[7, 20] |
Ἰνδικῆς
αὐτῷ
ἐξηγγέλλετο,
καὶ
νῆσοι
|
αὐτῇ |
προσκεῖσθαι
πολλαί,
καὶ
λιμένες
πανταχοῦ |
[7, 22] |
τὴν
καυσίαν
καὶ
τὸ
διάδημα
|
αὐτῇ |
συνεχόμενον,
τὴν
μὲν
δὴ
οἷα |
[7, 19] |
ἂν
Φοινίκης
εὐδαίμων
ἡ
χώρα
|
αὕτη |
γενέσθαι.
ἦν
δὲ
αὐτῷ
τοῦ
|
[7, 5] |
δεδιότες
ἐξ
Ἀλεξάνδρου
μὴ
πεῖρα
|
αὕτη |
εἴη
καθειμένη,
ὅτῳ
οὐκ
ἀποχρῶσα |
[7, 7] |
ὕεται
τὸ
πολὺ
ἡ
γῆ
|
αὕτη |
ἐξ
οὐρανοῦ·
καὶ
οὕτως
ἐς |
[7, 9] |
τούτων
τῶν
πόνων
ὅτι
μὴ
|
αὕτη |
ἡ
πορφύρα
καὶ
τὸ
διάδημα |
[7, 20] |
τοῦ
στόματος
τοῦ
ποταμοῦ,
μικροτέρα
|
αὕτη |
καὶ
δασεῖα
ὕλῃ
παντοίᾳ·
εἶναι |
[7, 21] |
ὅσον
ὀκτακοσίους,
καὶ
ἔστι
διῶρυξ
|
αὕτη |
{ὁ
Πολλακόπας}
ἐκ
τοῦ
Εὐφράτου, |
[7, 5] |
λέγεται
δὲ
γενέσθαι
ἡ
δόσις
|
αὕτη |
τῇ
στρατιᾷ
ἐς
τάλαντα
δισμύρια. |
[7, 20] |
τὴν
δίαιταν
ποιεῖσθαι·
νέμεσθαί
τε
|
αὐτὴν |
αἰξί
τε
ἀγρίαις
καὶ
ἐλάφοις, |
[7, 20] |
τῇ
θαλάσσῃ
καὶ
τοὺς
κατοικοῦντας
|
αὐτὴν |
ἀνθρώπους,
ὅρμους
τε
ἐν
αὐτῇ |
[7, 16] |
καὶ
ποταμῶν
πλοΐμων
ἐμβαλλόντων
ἐς
|
αὐτήν· |
ἐκ
Βάκτρων
μὲν
Ὄξος,
μέγιστος |
[7, 6] |
ἤδη
ἐς
τρισμυρίους
ἄγοντες
τὴν
|
αὐτὴν |
ἡλικίαν
γεγονότας,
οὓς
Ἐπιγόνους
ἐκάλει |
[7, 20] |
παρ´
ὀλίγον
ἐλθεῖν
διαβαλεῖν
ἐς
|
αὐτήν, |
καὶ
Ὀνησικρίτῳ
τῷ
κυβερνήτῃ
ταύτῃ |
[7, 13] |
σφῶν
ὅτι
αὐτὸς
ἥξει
πρὸς
|
αὐτὴν |
παιδοποιησόμενος.
ταῦτα
δὲ
οὔτε
Ἀριστόβουλος |
[7, 16] |
Κασπίας
θαλάσσης,
καίτοι
ἐθνῶν
τε
|
αὐτὴν |
περιοικούντων
οὐκ
ὀλίγων
καὶ
ποταμῶν |
[7, 20] |
ἱερὸν
Ἀρτέμιδος
καὶ
τοὺς
οἰκήτορας
|
αὐτῆς |
ἀμφὶ
τὸ
ἱερὸν
τὴν
δίαιταν |
[7, 27] |
ἐξιόντα,
ἀλλὰ
εἰργόμενον
γὰρ
πρὸς
|
αὐτῆς |
ἐποιμώξαντα
εἰπεῖν
ὅτι
ἐφθόνησεν
ἄρα |
[7, 14] |
χιλιαρχία
ἐκαλεῖτο
καὶ
τὸ
σημεῖον
|
αὐτῆς |
ἡγεῖτο
τὸ
ἐξ
Ἡφαιστίωνος
πεποιημένον. |
[7, 21] |
γῆ
καὶ
πηλὸς
ἡ
πολλὴ
|
αὐτῆς, |
οἵα
δεχομένη
τὸ
ὕδωρ
τοῦ |
[7, 27] |
καὶ
τοῦτο
ἀνέγραψαν.
δοῦναι
δὲ
|
αὐτὸ |
Ἰόλλαν
τὸν
ἀδελφὸν
τὸν
Κασάνδρου
|
[7, 22] |
τὸ
διάδημα
ἀφελὼν
τοῦ
καλάμου
|
αὐτὸ |
μετὰ
χεῖρας
μὲν
οὐκ
ἤνεγκεν, |
[7, 22] |
πάλαι
βασιλέων.
τοῦτό
τε
οὖν
|
αὐτὸ |
πρὸ
τῶν
μελλόντων
σημῆναι
καὶ |
[7, 13] |
ἀνειμένον
ταῖς
ἵπποις
ταῖς
βασιλικαῖς,
|
αὐτό |
τε
πεδίον
Νησαῖον
καλούμενον
καὶ |
[7, 6] |
τοῦ
παντὸς
ἱππικοῦ
κατελέγησαν
ἐς
|
αὐτὸ |
τῶν
βαρβάρων,
τῷ
τε
ἀγήματι |
[7, 9] |
τινὰς
ἡμᾶς
ὄντας
ὁποῖοί
τινες
|
αὐτοὶ |
γενόμενοι
ἀπαλλάσσεσθε.
καὶ
πρῶτά
γε
|
[7, 11] |
ἐρρίπτουν,
ἱκετηρίας
ταύτας
τῷ
βασιλεῖ,
|
αὐτοὶ |
δ´
ἐβόων
πρὸ
τῶν
θυρῶν |
[7, 16] |
ἔς
τε
τούτους
ἐμβάλλοντες
καὶ
|
αὐτοὶ |
ἐπὶ
σφῶν
ἐς
τὴν
θάλασσαν |
[7, 23] |
ἧκον,
καὶ
τούτων
οἱ
πρέσβεις
|
αὐτοί
|
τε
ἐστεφανωμένοι
Ἀλεξάνδρῳ
προσῆλθον
καὶ |
[7, 9] |
ὧν
πρόσθεν
ἤγεσθε
καὶ
ἐφέρεσθε
|
αὐτοί |
τε
καὶ
τὰ
ὑμέτερα,
ἡγεμόνας |
[7, 14] |
Ἀλεξάνδρου
τυχεῖν
καὶ
ἀνάθημα
δοῦναι
|
αὐτοῖς |
Ἀλέξανδρον
κομίζειν
τῷ
Ἀσκληπιῷ,
ἐπειπόντα |
[7, 20] |
τῶν
λιμνῶν
τὴν
κασίαν
γίγνεσθαι
|
αὐτοῖς, |
ἀπὸ
δὲ
τῶν
δένδρων
τὴν |
[7, 12] |
μή
τι
ἐκ
τῆς
διαφορᾶς
|
αὐτοῖς
|
γένοιτο
ἄχαρι
ἐς
ἀλλήλους
καὶ |
[7, 2] |
ἀγαθῷ
οὐδενί,
μηδὲ
πέρας
τι
|
αὐτοῖς |
γινόμενον
τῶν
πολλῶν
πλανῶν.
οὔτ´
|
[7, 1] |
Ἀλεξάνδρου
ὑπαιθρίους
ἐν
λειμῶνι,
ἵναπερ
|
αὐτοῖς |
διατριβαὶ
ἦσαν,
ἄλλο
μὲν
οὐδὲν |
[7, 11] |
τὰ
Περσῶν
τε
καὶ
Μήδων
|
αὐτοῖς |
ἐξηγγέλλετο,
αἵ
τε
ἡγεμονίαι
Πέρσαις |
[7, 15] |
Λευκανοὶ
καὶ
Τυρρηνοὶ
ἐπὶ
τοῖς
|
αὐτοῖς |
ἐπρέσβευον.
καὶ
Καρχηδονίους
τότε
πρεσβεῦσαι |
[7, 17] |
ἐς
ὠφέλειαν
τὴν
αὑτῶν
φέροι
|
αὐτοῖς |
ἡ
κώλυσις
τῆς
Ἀλεξάνδρου
ἐς
|
[7, 20] |
οὖν
καὶ
Ἀράβων
κρατήσας
ἐπιτρέψειεν
|
αὐτοῖς, |
καθάπερ
Ἰνδοῖς,
πολιτεύειν
κατὰ
τὰ
|
[7, 16] |
τῷ
τότε.
τὸν
δὲ
ἀποκρίνασθαι
|
αὐτοῖς
|
λόγος
τοῦ
Εὐριπίδου
τοῦ
ποιητοῦ |
[7, 18] |
τι
δεδιέναι
Ἡφαιστίωνα·
ἔσεσθαι
γὰρ
|
αὐτοῖς |
ὀλίγου
χρόνου
ἐκποδών.
καὶ
ταύτην |
[7, 17] |
τὴν
ἐς
τὴν
πόλιν
ἐθελῆσαι
|
αὐτοῖς |
πεισθῆναι
λέγει
Ἀριστόβουλος,
καὶ
τῇ
|
[7, 1] |
δι´
ἑρμηνέων
ὅ
τι
νοοῖ
|
αὐτοῖς |
τὸ
ἔργον,
τοὺς
δὲ
ὑποκρίνασθαι |
[7, 5] |
καὶ
σὺν
χάριτι
μείζονι
ἐγίγνετο
|
αὐτοῖς |
τὸ
μὴ
γνωσθῆναι
μᾶλλόν
τι |
[7, 11] |
τοὺς
ἐπιλέκτους
τάς
τε
ἡγεμονίας
|
αὐτοῖς |
τῶν
τάξεων
διένειμε
καὶ
ὅσους |
[7, 12] |
ἑαυτοῦ
κεφαλῇ
ἄγει,
Κρατερόν,
ξυμπέμπει
|
αὐτοῖς |
φύλακά
τε
καὶ
ἡγεμόνα
τοῦ |
[7, 9] |
ἐκεῖ
αὖ
ἐκόσμησε
καὶ
ἡγεμὼν
|
αὐτοκράτωρ |
συμπάσης
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἀποδειχθεὶς
|
[7, 20] |
οἱ
λειμῶνες
δὲ
ὅτι
νάρδον
|
αὐτόματοι |
ἐκφέρουσι·
τό
τε
μέγεθος
τῆς |
[7, 9] |
ὑμῖν
σιτία
καὶ
ὕπνον
τὸν
|
αὐτὸν |
αἱρουμένῳ·
καίτοι
οὐδὲ
σιτία
ἐμοὶ |
[7, 22] |
πλείστης
γῆς
ἐπάρξαι
μετά
γε
|
αὐτὸν |
Ἀλέξανδρον
οὔ
μοι
δοκεῖ
ἰέναι
|
[7, 14] |
φθόνου
εἶχεν
ἢ
καὶ
πρὸς
|
αὐτὸν |
Ἀλέξανδρον.
ὧν
οἱ
τὰ
ἀτάσθαλα |
[7, 18] |
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἑταίρους
ἀσπάζεσθαι
|
αὐτόν, |
Ἀλεξάνδρῳ
δὲ
οὐκ
ἐθελῆσαι
προσελθεῖν |
[7, 22] |
τάλαντον
μὲν
ὅτι
ἔλαβε
λέγει
|
αὐτόν, |
ἀλλὰ
πληγὰς
λαβεῖν
τῆς
περιθέσεως |
[7, 11] |
αὐτός
τε
καὶ
οἱ
ἀμφ´
|
αὐτὸν |
ἀρυόμενοι
ἔσπενδον
τὰς
αὐτὰς
σπονδὰς |
[7, 12] |
μεμνῆσθαι
τοῦ
καταστήσαντος
ἔτι,
ἀλλ´
|
αὐτὸν |
γὰρ
ἀξιοῦν
τὰ
πρῶτα
φέρεσθαι |
[7, 27] |
ἐραστὴν
ὄντα
τοῦ
Ἰόλλα·
καὶ
|
αὐτὸν |
γὰρ
εἶναι
τὸν
εἰσηγητὴν
γενόμενον |
[7, 30] |
ξυγγραφῇ
τῶν
Ἀλεξάνδρου
ἔργων,
ἀλλὰ
|
αὐτόν |
γε
Ἀλέξανδρον
οὐκ
αἰσχύνομαι
θαυμάζων· |
[7, 1] |
καὶ
μὴ
ἄλλῳ
τῳ,
ἀλλὰ
|
αὐτόν |
γε
αὑτῷ
ἐρίζοντα.
καὶ
ἐπὶ |
[7, 8] |
πάντας
γὰρ
ἀπαλλάττειν
στρατιᾶς
ἐκέλευον,
|
αὐτὸν |
δὲ
μετὰ
τοῦ
πατρὸς
στρατεύεσθαι, |
[7, 4] |
καὶ
οὐ
πιστὸν
ἐφαίνετο
ἀπονοστήσειν
|
αὐτὸν |
ἐκ
τοσῶνδε
ἐθνῶν
καὶ
τοσῶνδε |
[7, 24] |
τοὺς
δὲ
οὐκ
ἀναστῆσαι
μὲν
|
αὐτὸν |
ἐκ
τοῦ
θρόνου
κατὰ
δή |
[7, 14] |
ἔχοι
Ἡφαιστίων,
ὁ
δὲ
παρ´
|
αὐτὸν |
ἐλθὼν
σπουδῇ
οὐκέτι
ζῶντα
κατέλαβεν. |
[7, 3] |
Λυσιμάχῳ
χαρίσασθαι,
τῶν
τινι
θεραπευόντων
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
σοφίᾳ·
τῶν
δὲ
δὴ |
[7, 24] |
ἀργυρόποδας,
ἐφ´
ὧν
οἱ
ἀμφ´
|
αὐτὸν |
ἑταῖροι
ἐκάθηντο.
τῶν
τινα
οὖν
|
[7, 11] |
ἀπαλλαττομένῳ
ὅτι
μὴ
οἱ
ἀμφ´
|
αὐτὸν |
ἑταῖροί
τε
καὶ
οἱ
σωματοφύλακες, |
[7, 19] |
ἔμοιγε
αἱ
πολλαὶ
στεφανούντων
τε
|
αὐτὸν |
ἦσαν
καὶ
ἐπαινούντων
ἐπὶ
ταῖς |
[7, 18] |
αὖθις
ὅτι
τόν
τε
βασιλέα
|
αὐτὸν |
καὶ
Ἡφαιστίωνα.
θύεσθαι
δὴ
τὸν
|
[7, 16] |
τὸν
Ἑλληνικόν.
πόθος
γὰρ
εἶχεν
|
αὐτὸν |
καὶ
ταύτην
ἐκμαθεῖν
τὴν
θάλασσαν |
[7, 21] |
χώραν,
εἰ
μή
τις
ἀναστομώσας
|
αὐτὸν
|
κατὰ
τὸν
Πολλακόπαν
ἐς
τὰ |
[7, 21] |
τὸν
Πολλακόπαν
ἔπλευσε
καὶ
κατ´
|
αὐτὸν |
καταπλεῖ
ἐς
τὰς
λίμνας
ὡς
|
[7, 1] |
Περσέπολιν
ἀφίκετο
Ἀλέξανδρος,
πόθος
λαμβάνει
|
αὐτὸν |
καταπλεῦσαι
κατὰ
τὸν
Εὐφράτην
τε |
[7, 25] |
ὧδε
ἔχουσιν·
πίνειν
παρὰ
Μηδίῳ
|
αὐτὸν |
κωμάσαντα·
ἔπειτα
ἐξαναστάντα
καὶ
λουσάμενον |
[7, 18] |
πυθέσθαι·
καὶ
Περδίκκᾳ
δὲ
μαντεύσασθαι
|
αὐτὸν |
λέγει
καὶ
Ἀντιγόνῳ
χρόνῳ
ὕστερον· |
[7, 22] |
κατὰ
τὰ
ἕλη,
κυβερνᾶν
γὰρ
|
αὐτὸν |
λόγος
τὴν
τριήρη,
πνεύματος
μεγάλου |
[7, 24] |
ἑκατοστύας.
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
πότου
|
αὐτὸν |
μὲν
ἀπαλλάττεσθαι
ἐθέλειν
ἐπὶ
κοιτῶνα |
[7, 11] |
αὐτὸς
καὶ
πάντων
καθημένων,
ἀμφ´
|
αὐτὸν |
μὲν
Μακεδόνων,
ἐν
δὲ
τῷ |
[7, 3] |
παθήματος
ὅ
τι
περ
ἐξαναγκάσει
|
αὐτὸν |
μεταβάλλειν
τὴν
πρόσθεν
δίαιταν.
καὶ |
[7, 12] |
μαλακῶς
τὸ
σῶμα
ἔχοντα
ἀπέπεμπεν
|
αὐτόν, |
μὴ
ποθῆσαι
στρατηγὸν
τοὺς
ἰόντας. |
[7, 11] |
τούτοις
δὲ
νόμιμον
ἐποίησε
φιλεῖν
|
αὐτὸν |
μόνοις.
οἱ
δὲ
Μακεδόνες
ἔν |
[7, 26] |
ὅτι
οἱ
στρατιῶται
ἐπόθησαν
ἰδεῖν
|
αὐτόν, |
οἱ
μέν,
ὡς
ζῶντα
ἔτι |
[7, 20] |
τε
χώρας
ἡ
εὐδαιμονία
ὑπεκίνει
|
αὐτόν, |
ὅτι
ἤκουεν
ἐκ
μὲν
τῶν |
[7, 26] |
ἀνέγραψαν,
ἐρέσθαι
μὲν
τοὺς
ἑταίρους
|
αὐτὸν
|
ὅτῳ
τὴν
βασιλείαν
ἀπολείπει,
τὸν |
[7, 23] |
ὅτι
πάντα
Πευκέστᾳ
ἐπείθοντο,
καὶ
|
αὐτὸν |
Πευκέσταν
τῆς
ἐν
κόσμῳ
αὐτῶν |
[7, 18] |
ὡς
καὶ
δι´
ἐπιμελείας
ἔχειν
|
αὐτὸν |
πλείονος,
ὅτι
ἀδόλως
τὴν
ἀλήθειάν |
[7, 17] |
δεξιᾷ
ἔχοντα
τὸν
ποταμὸν
παρ´
|
αὐτὸν |
πορεύεσθαι,
θέλοντα
ὑπερβάλλειν
τῆς
πόλεως |
[7, 23] |
ἐστεφανωμένοι
Ἀλεξάνδρῳ
προσῆλθον
καὶ
ἐστεφάνουν
|
αὐτὸν |
στεφάνοις
χρυσοῖς,
ὡς
θεωροὶ
δῆθεν
|
[7, 16] |
δυσχωρίαν
ξυνέβη·
ἀλλὰ
ἦγε
γὰρ
|
αὐτὸν |
ταύτῃ
τὸ
δαιμόνιον
ᾗ
παρελθόντα
|
[7, 15] |
διακρῖναι
ἐπέτρεπον·
καὶ
τότε
μάλιστα
|
αὐτόν |
τε
αὑτῷ
Ἀλέξανδρον
καὶ
τοῖς |
[7, 2] |
τοῦ
ἡλίου
δὲ
ἀπελθεῖν
ἐκέλευσεν
|
αὐτόν |
τε
καὶ
τοὺς
σὺν
αὐτῷ. |
[7, 20] |
τὸν
Διόνυσον,
τὸν
μὲν
Οὐρανὸν
|
αὐτόν |
τε
ὁρώμενον
καὶ
τὰ
ἄστρα |
[7, 24] |
σημῆναι
λέγει
Ἀριστόβουλος·
καταλοχίζειν
μὲν
|
αὐτὸν |
τὴν
στρατιὰν
τὴν
σὺν
Πευκέστᾳ |
[7, 19] |
ἐπὶ
τιμῇ
ἐπέπρακτο
Ἄραψιν
ἐς
|
αὐτόν· |
τὸ
δὲ
ἀληθές,
ὥς
γέ |
[7, 1] |
Ἰαπυγίαν·
ἤδη
γὰρ
καὶ
ὑποκινεῖν
|
αὐτὸν |
τὸ
Ῥωμαίων
ὄνομα
προχωροῦν
ἐπὶ |
[7, 20] |
Ἰνδοὺς
στρατιᾶς.
οὔκουν
ἀπαξιοῦν
καὶ
|
αὐτὸν |
τρίτον
ἂν
νομισθῆναι
πρὸς
Ἀράβων |
[7, 15] |
αὑτῷ
Ἀλέξανδρον
καὶ
τοῖς
ἀμφ´
|
αὐτὸν |
φανῆναι
γῆς
τε
ἁπάσης
καὶ |
[7, 14] |
τῶν
ἀγωνιζομένων
καὶ
τῇ
εἰς
|
αὐτὸν |
χορηγίᾳ
πολύ
τι
τῶν
ἄλλων |
[7, 27] |
ὅτι
αἰσθόμενος
οὐ
βιώσιμον
ὄντα
|
αὑτὸν |
Ἀλέξανδρος
ἐς
τὸν
Εὐφράτην
ποταμὸν
|
[7, 7] |
πολλὰς
ἐκ
τοῦ
Εὐφράτου
ἐς
|
αὑτὸν |
δέχεται
καὶ
πολλοὺς
ἄλλους
ποταμοὺς |
[7, 8] |
Μακεδόνας)
καταπηδήσας
σὺν
τοῖς
ἀμφ´
|
αὑτὸν |
ἡγεμόσιν
ἀπὸ
τοῦ
βήματος
ξυλλαβεῖν |
[7, 15] |
τῷ
πένθει
καὶ
αὐτός
τε
|
αὑτὸν |
ἤδη
μετεκάλει
ἀπ´
αὐτοῦ
καὶ |
[7, 3] |
ἄλλα
ἄλλοις
δοῦναι
τῶν
ἀμφ´
|
αὑτόν. |
οὕτω
δὴ
ἐπιβάντα
τῇ
πυρᾷ |
[7, 21] |
ἐκένωσεν
ἂν
τὸν
Εὐφράτην
ἐς
|
αὑτόν, |
ὡς
μηδ´
ἐπάρδεσθαι
ἀπ´
αὐτοῦ |
[7, 4] |
ἀπονοστήσεως.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
|
αὐτὸς |
Ἀλέξανδρος
ὀξύτερος
λέγεται
γενέσθαι
ἐν |
[7, 16] |
σμικρὰ
ξυμφορὰ
γεγένητο,
ἧς
καὶ
|
αὐτὸς |
Ἀλέξανδρος
προαπελθεῖν
ἂν
δοκεῖ
μοι |
[7, 9] |
πεντακόσια
τάλαντα,
δανεισάμενος
ἐπὶ
τούτοις
|
αὐτὸς
|
ἄλλα
ὀκτακόσια
ὁρμηθεὶς
ἐκ
τῆς |
[7, 1] |
ἔμοιγε
εἰκάζειν,
ἐκεῖνο
δὲ
καὶ
|
αὐτὸς |
ἄν
μοι
δοκῶ
ἰσχυρίσασθαι,
οὔτε
|
[7, 30] |
ἀνθρώπους·
ἐφ´
ὅτῳ
ὡρμήθην
οὐδὲ
|
αὐτὸς |
ἄνευ
θεοῦ
ἐς
τήνδε
τὴν |
[7, 10] |
ὑμῶν
πονούντων
καὶ
ταλαιπωρουμένων
ἐκτησάμην
|
αὐτὸς |
ἀπόνως
καὶ
ἀταλαιπώρως
ἐξηγούμενος.
καὶ |
[7, 18] |
τὴν
ἀλήθειάν
οἱ
ἔφρασε.
ταῦτα
|
αὐτὸς |
Ἀριστόβουλος
λέγει
παρὰ
Πειθαγόρου
πυθέσθαι· |
[7, 7] |
ἐπὶ
τὴν
θάλασσαν
τὴν
Περσικήν,
|
αὐτὸς |
δὲ
ἀναπλεύσαντος
αὐτῷ
τοῦ
ναυτικοῦ |
[7, 12] |
παισί
τε
καὶ
μητράσιν
αὐτῶν·
|
αὐτὸς |
δὲ
ἐπιμελήσεσθαι
ὡς
ἐκτρέφοιντο
Μακεδονικῶς |
[7, 7] |
πεπονηκυίας
τῶν
νεῶν
καταλείπει
αὐτοῦ,
|
αὐτὸς |
δὲ
ταῖς
μάλιστα
ταχυναυτούσαις
παρέπλει |
[7, 22] |
ἢ
κατὰ
πήρωσιν
ἀπόλεμοι
ἦσαν.
|
~Αὐτὸς |
δὲ
ὡς
ἐξελέγξας
δὴ
τῶν |
[7, 20] |
δοκοῦν·
ἀλλὰ
Νέαρχος
λέγει
ὅτι
|
αὐτὸς |
διεκώλυσεν,
ὡς
ἐκπεριπλεύσας
τὸν
κόλπον |
[7, 2] |
λέγεται
ὡς
Διὸς
υἱὸς
καὶ
|
αὐτὸς |
εἴη,
εἴπερ
οὖν
καὶ
Ἀλέξανδρος, |
[7, 30] |
τῷ
Μακεδόνων
χρησθέντες.
ἐπεὶ
καὶ
|
αὐτὸς |
ἐμεμψάμην
ἔστιν
ἃ
ἐν
τῇ |
[7, 12] |
κοσμούμενοι,
γενομένους
δὲ
ἄνδρας
ἄξειν
|
αὐτὸς |
ἐς
Μακεδονίαν
καὶ
παραδώσειν
τοῖς |
[7, 14] |
ἐφ´
ὅτῳ
τὸ
σῶμα
ἐφέρετο
|
αὐτὸς |
ἔστιν
ὅτε
ὅτι
ἡνιόχει,
τοῦτο
|
[7, 2] |
ἄλλοι
ἦσαν,
Δάνδαμις
ὄνομα,
οὔτε
|
αὐτὸς |
ἔφη
παρ´
Ἀλέξανδρον
ἥξειν
οὔτε |
[7, 13] |
πρὸς
τὴν
βασίλισσαν
σφῶν
ὅτι
|
αὐτὸς |
ἥξει
πρὸς
αὐτὴν
παιδοποιησόμενος.
ταῦτα |
[7, 30] |
ὀνόματι
κακίζει,
σμικρότερός
τε
ὢν
|
αὐτὸς |
καὶ
ἐπὶ
σμικροῖς
πονούμενος
καὶ |
[7, 14] |
ὅτι
οἴνου
περιεῖδεν
ἐμπλησθέντα
θεωρῶν
|
αὐτός· |
καὶ
κείρασθαι
Ἀλέξανδρον
ἐπὶ
τῷ
|
[7, 30] |
δὴ
ἐκλογιζέσθω
ὅστις
τε
ὢν
|
αὐτὸς |
καὶ
ὁποίᾳ
τύχῃ
κεχρημένος
ὅντινα |
[7, 11] |
θοίνην
δημοτελῆ
ἐποίησε,
καθήμενός
τε
|
αὐτὸς |
καὶ
πάντων
καθημένων,
ἀμφ´
αὐτὸν |
[7, 3] |
ὑπεικάθοι,
οὕτω
δὴ
ὅπῃ
ἐπήγγελλεν
|
αὐτός, |
κελεῦσαι
νησθῆναι
αὐτῷ
πυράν,
καὶ |
[7, 4] |
αὑτοῦ
τε
καὶ
τῶν
ἑταίρων·
|
αὐτὸς |
μὲν
τῶν
Δαρείου
θυγατέρων
τὴν |
[7, 16] |
Χαλδαῖοι,
μὴ
πρὸς
δυσμὰς
ἀφορῶν
|
αὐτὸς |
μηδὲ
τὴν
στρατιὰν
ταύτῃ
ἐπέχουσαν
|
[7, 2] |
πλανῶν.
οὔτ´
οὖν
ποθεῖν
τι
|
αὐτὸς |
ὅτου
κύριος
ἦν
Ἀλέξανδρος
δοῦναι, |
[7, 22] |
ἀπορίᾳ
ἡγεμόνος,
πρίν
γε
δὴ
|
αὐτὸς |
πέμψας
τὸν
ἡγησόμενον
ἐπανήγαγεν
αὐτοὺς |
[7, 15] |
ἦν
συχνὸς
τῷ
πένθει
καὶ
|
αὐτός |
τε
αὑτὸν
ἤδη
μετεκάλει
ἀπ´ |
[7, 12] |
στόλου.
οὕτω
δὴ
ἀσπασάμενος
ξύμπαντας
|
αὐτός |
τε
δακρύων
καὶ
δακρύοντας
ἐκείνους |
[7, 11] |
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
αὐτοῦ
κρατῆρος
|
αὐτός |
τε
καὶ
οἱ
ἀμφ´
αὐτὸν |
[7, 8] |
τῶν
ταραξάντων
τὸ
πλῆθος
κελεύει,
|
αὐτὸς |
τῇ
χειρὶ
ἐπιδεικνύων
τοῖς
ὑπασπισταῖς |
[7, 7] |
καὶ
πεπονηκυίας
τῶν
νεῶν
καταλείπει
|
αὐτοῦ, |
αὐτὸς
δὲ
ταῖς
μάλιστα
ταχυναυτούσαις |
[7, 22] |
οὐκ
ἤνεγκεν,
ὅτι
νηχομένου
ἂν
|
αὐτοῦ
|
ἐβρέχετο,
περιθεὶς
δὲ
τῇ
κεφαλῇ |
[7, 20] |
ἀπαγγεῖλαι
Ἀλεξάνδρῳ
ἐφ´
οἷστισι
πρὸς
|
αὐτοῦ |
ἐστάλη·
οὐ
γὰρ
ἐπὶ
τῷ |
[7, 26] |
τεθνηκέναι
ἤδη
ἐξηγγέλλετο,
ἐπικρύπτεσθαι
δὲ
|
αὐτοῦ
|
ἐτόπαζον
πρὸς
τῶν
σωματοφυλάκων
τὸν |
[7, 12] |
ἀτιμίαν
τὴν
Ἀντιπάτρου
ἡ
μετάπεμψις
|
αὐτοῦ |
ἔφερεν,
ἀλλ´
ὡς
μή
τι |
[7, 6] |
ἐλύπει
αὐτούς,
ὅτι
τῷ
βαρβαρισμῷ
|
αὐτοῦ |
ἔχαιρεν
Ἀλέξανδρος,
καὶ
οἱ
Βακτρίων |
[7, 30] |
τοῦτο
ἐξ
ἀνθρώπων
τιμή
τε
|
αὐτοῦ |
καὶ
μνήμη
οὐκ
ἀνθρωπίνη
οὖσα, |
[7, 15] |
τε
αὑτὸν
ἤδη
μετεκάλει
ἀπ´
|
αὐτοῦ |
καὶ
οἱ
ἑταῖροι
μᾶλλόν
τι |
[7, 21] |
καὶ
οὐδὲν
μεῖον
τὸ
πολὺ
|
αὐτοῦ |
κατὰ
τὸν
Πολλακόπαν
ἐκδιδοῖ
ἐς |
[7, 11] |
ἀρετὴν
πρεσβευόμενοι,
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
|
αὐτοῦ |
κρατῆρος
αὐτός
τε
καὶ
οἱ |
[7, 3] |
δὲ
καὶ
πομπήν
τινα
προπομπεῦσαι
|
αὐτοῦ |
λέγουσιν
ἵππους
τε
καὶ
ἄνδρας, |
[7, 17] |
πάλαι
ὄντος.
ἐπεὶ
δὲ
ἀποστάντος
|
αὐτοῦ |
μαλθακῶς
ἀνθήψαντο
τοῦ
ἔργου
οἷς |
[7, 26] |
κομίζεσθαι
εἰς
τὸ
ἱερόν,
ἀλλὰ
|
αὐτοῦ |
μένοντι
ἔσεσθαι
ἄμεινον.
ταῦτά
τε |
[7, 25] |
ὀλίγον
τι
ἐμφαγεῖν
καὶ
καθεύδειν
|
αὐτοῦ, |
ὅτι
ἤδη
ἐπύρεσσεν.
ἐκκομισθέντα
δὲ |
[7, 7] |
τὴν
ἐκβολήν,
καθότι
οὐ
καταναλίσκεται
|
αὐτοῦ
|
οὐδὲν
ἐς
τὴν
χώραν.
ἔστι |
[7, 21] |
ποταμοῦ
μὴ
εὐμαρῆ
τὴν
ἀποστροφὴν
|
αὐτοῦ |
παρέχειν·
ἀλλὰ
καὶ
ἐς
τρίτον |
[7, 7] |
καὶ
διώρυχες
δὲ
πολλαὶ
ἀπ´
|
αὐτοῦ |
πεποίηνται,
αἱ
μὲν
ἀέναοι,
ἀφ´ |
[7, 11] |
τὰ
βασίλεια
τὰ
μὲν
ὅπλα
|
αὐτοῦ |
πρὸ
τῶν
θυρῶν
ἐρρίπτουν,
ἱκετηρίας |
[7, 11] |
τῶν
λόγων
ἐκπεπληγμένοι
σιγῇ
ἔμενον
|
αὐτοῦ |
πρὸς
τῷ
βήματι
οὐδέ
τις |
[7, 4] |
Ἀλέξανδρος
Ἀτροπάτην
μὲν
ἐπὶ
τὴν
|
αὐτοῦ |
σατραπείαν
ἐκπέμπει
παρελθὼν
ἐς
Σοῦσα, |
[7, 18] |
Ἀντιγόνῳ
χρόνῳ
ὕστερον·
καὶ
τοῦ
|
αὐτοῦ |
σημείου
ἀμφοῖν
γενομένου
Περδίκκαν
τε |
[7, 1] |
οὐδὲν
ποιῆσαι
πρὸς
τὴν
ὄψιν
|
αὐτοῦ |
τε
καὶ
τῆς
στρατιᾶς,
κρούειν |
[7, 21] |
τῆς
γῆς,
τήν
τε
ἀποστροφὴν
|
αὐτοῦ |
τῇ
τεταγμένῃ
ὥρᾳ
μὴ
χαλεπῶς
|
[7, 21] |
αὑτόν,
ὡς
μηδ´
ἐπάρδεσθαι
ἀπ´
|
αὐτοῦ |
τὴν
Ἀσσυρίαν
γῆν.
ἀλλὰ
ἀπεφράσσοντο |
[7, 4] |
τοὺς
{ἐν}
ταύτῃ
σατραπεύοντας
καταφρονῆσαι
|
αὐτοῦ |
τῆς
οἴκοι
ἀπονοστήσεως.
οὐ
μὴν |
[7, 18] |
σπλάγχνων
μαντείας,
μαντεύσασθαι
καὶ
ὑπὲρ
|
αὐτοῦ
|
τῆς
σωτηρίας.
ἀντεπιστεῖλαι
δὲ
αὐτῷ |
[7, 30] |
ἄλλοι
χρησμοὶ
ἐπὶ
τῇ
τιμῇ
|
αὐτοῦ |
τῷ
ἔθνει
τῷ
Μακεδόνων
χρησθέντες. |
[7, 29] |
πλημμελήσαντες,
οἱ
δὲ
τῷ
προηγορεῖν
|
αὐτοῦ, |
ὡς
καλῶς
δὴ
πραχθέντος,
ἐπικρύψειν |
[7, 2] |
ταύτῃ
σοφιστῶν,
ὅντινα
μάλιστα
δὴ
|
αὑτοῦ |
ἀκράτορα
Μεγασθένης
ἀνέγραψεν
αὐτοὺς
τοὺς
|
[7, 29] |
ἐς
θεὸν
τὴν
γένεσιν
τὴν
|
αὑτοῦ |
ἀνέφερεν,
οὐδὲ
τοῦτο
ἐμοὶ
δοκεῖ |
[7, 28] |
τοῖς
κινδύνοις
τῷ
ἀδεεῖ
τῷ
|
αὑτοῦ |
ἀφανίσαι,
ξύμπαντα
ταῦτα
γενναιότατος.
καὶ |
[7, 4] |
παῖδα
καὶ
ταύτην,
ἀδελφὴν
τῆς
|
αὑτοῦ |
γυναικός·
ἐθέλειν
γάρ
οἱ
ἀνεψιοὺς |
[7, 4] |
οἱ
δὲ
παραλαβόντες
ἀπῆγον
τὴν
|
αὑτοῦ |
ἕκαστος·
προῖκας
δὲ
ξυμπάσαις
ἐπέδωκεν
|
[7, 7] |
τὰ
τοιαῦτα
σοφίσματα·
οὔκουν
πρὸς
|
αὑτοῦ |
ἐποιεῖτο
ταύτην
τὴν
ἀσφάλειαν,
ἥντινα |
[7, 30] |
καὶ
ἐπὶ
πᾶν
ἐξικόμενον
τῷ
|
αὑτοῦ |
ὀνόματι
κακίζει,
σμικρότερός
τε
ὢν |
[7, 22] |
περιθεὶς
δὲ
τῇ
κεφαλῇ
τῇ
|
αὑτοῦ |
οὕτω
διήνεγκε.
καὶ
οἱ
μὲν |
[7, 4] |
καὶ
γάμους
ἐποίησεν
ἐν
Σούσοις
|
αὑτοῦ |
τε
καὶ
τῶν
ἑταίρων·
αὐτὸς |
[7, 12] |
ἐνοίκιον
τῶν
δέκα
μηνῶν
εἰσπράττεσθαι
|
αὑτοῦ |
τὴν
μητέρα·
ἡ
δέ,
ὑπέρογκον |
[7, 28] |
τε
ἐς
μὲν
ἡδονὰς
τὰς
|
αὑτοῦ |
φειδωλότατος,
ἐς
δὲ
εὐποιΐαν
τῶν |
[7, 9] |
χώρας
τῆς
γε
οὐδὲ
ὑμᾶς
|
αὐτοὺς |
βοσκούσης
καλῶς
εὐθὺς
μὲν
τοῦ |
[7, 10] |
πάντων,
γάμους
τε
ὑμῖν
τοὺς
|
αὐτοὺς |
γεγάμηκα
καὶ
πολλῶν
ὑμῶν
οἱ |
[7, 23] |
ἐν
κόσμῳ
αὐτῶν
ἐξηγήσεως,
κατέλεγεν
|
αὐτοὺς |
ἐς
τὰς
Μακεδονικὰς
τάξεις,
δεκαδάρχην |
[7, 22] |
αὐτὸς
πέμψας
τὸν
ἡγησόμενον
ἐπανήγαγεν
|
αὐτοὺς |
ἐς
τὸν
πόρον.
λόγος
δὲ |
[7, 8] |
ἀχθεσθέντες,
ὅτι
πολλάκις
ἤδη
ἐλύπει
|
αὐτοὺς |
ἥ
τε
ἐσθὴς
ἡ
Περσικὴ
|
[7, 15] |
ὃς
μέρος
τῆς
στρατιᾶς
ἐπ´
|
αὐτοὺς |
ἦγεν.
οὕτως
οὐδὲν
ἄπορον
Ἀλεξάνδρῳ |
[7, 14] |
θεραπείαν
τὴν
ἐκείνου
σφᾶς
τε
|
αὐτοὺς |
καὶ
τὰ
ὅπλα
Ἡφαιστίωνι
ἀνέθεσαν |
[7, 2] |
μὲν
Ἀλέξανδρος
τούς
τε
λόγους
|
αὐτοὺς |
καὶ
τοὺς
εἰπόντας,
ἔπρασσε
δὲ |
[7, 6] |
δὲ
Μακεδονικὰ
νόμιμά
τε
καὶ
|
αὐτοὺς |
Μακεδόνας
ἐν
ἀτίμῳ
χώρᾳ
ἄγοντος. |
[7, 6] |
καὶ
τῇ
φωνῇ
περσίζων
ἐλύπει
|
αὐτούς, |
ὅτι
τῷ
βαρβαρισμῷ
αὐτοῦ
ἔχαιρεν |
[7, 9] |
μοι
ἐς
ὅ
τι
φυλάξω
|
αὐτούς, |
σιτουμένῳ
τε
τὰ
αὐτὰ
ὑμῖν |
[7, 17] |
ὀλίγου
τὸν
νεὼν
ἐπιτελεσθέντα
ἀφελέσθαι
|
αὐτοὺς |
τὰς
ἐκ
τῶν
χρημάτων
ὠφελείας. |
[7, 8] |
ἤθη,
ἐπιδώσει
δὲ
{μένουσιν}
ὅσα
|
αὐτούς |
τε
ζηλωτοτέρους
ποιήσει
τοῖς
οἴκοι |
[7, 12] |
φιλίας
τε
καὶ
πόθου
ἐς
|
αὐτοὺς |
τὸ
ἀτρεκέστατον
τεκμήριον
ἐκεῖνο
ποιεῖσθαι |
[7, 2] |
δὴ
αὑτοῦ
ἀκράτορα
Μεγασθένης
ἀνέγραψεν
|
αὐτοὺς |
τοὺς
σοφιστὰς
λέγειν
κακίζοντας
τὸν |
[7, 4] |
τὰ
ἱερὰ
καὶ
τάφους
καὶ
|
αὐτοὺς |
τοὺς
ὑπηκόους,
ὅτι
χρόνιος
ὁ |
[7, 25] |
δὲ
τῶν
ἡγεμόνων
γνῶναι
μὲν
|
αὐτοὺς, |
φωνῆσαι
δὲ
μηδὲν
ἔτι,
ἀλλὰ |
[7, 22] |
λέγουσιν
ὅτι
τάλαντον
μὲν
ἐδωρήσατο
|
αὐτῷ |
Ἀλέξανδρος
τῆς
προθυμίας
ἕνεκα,
ἀποτεμεῖν |
[7, 16] |
ἀνθρώπων
ἀποφαίνειν
εὐδαίμονα.
ἐπεὶ
καὶ
|
αὐτῷ
|
Ἀλεξάνδρῳ
ἡ
Ἡφαιστίωνος
τελευτὴ
οὐ |
[7, 14] |
ἀνέγραψαν,
τὰ
δὲ
πραχθέντα
ἐπ´
|
αὐτῷ
|
ἄλλοι
ἄλλα,
ὡς
ἕκαστος
ἢ |
[7, 12] |
παιωνίσαι.
~Ἔνθα
δὴ
ἐθελονταὶ
ἤδη
|
αὐτῷ |
ἀπῄεσαν
τῶν
Μακεδόνων
ὅσοι
διὰ |
[7, 29] |
Μακεδόνας,
ὡς
ἀποστροφήν
τινα
εἶναι
|
αὐτῷ |
ἀπὸ
τῆς
ὀξύτητός
τε
καὶ
|
[7, 2] |
ἐκρατεῖτο.
ἐπεὶ
καὶ
ἐς
Τάξιλα
|
αὐτῷ |
ἀφικομένῳ
καὶ
ἰδόντι
τῶν
σοφιστῶν |
[7, 4] |
ὁ
βασιλεὺς
ἦρξεν·
ἐν
τῷ
|
αὐτῷ |
γὰρ
πάντων
ἐγίγνοντο
οἱ
γάμοι. |
[7, 3] |
ἐσθῆτα
βασιλικὴν
λέγουσιν
ὅτι
ἔφερον.
|
αὐτῷ |
δὲ
παρασκευασθῆναι
μὲν
ἵππον,
ὅτι |
[7, 27] |
ἐποιμώξαντα
εἰπεῖν
ὅτι
ἐφθόνησεν
ἄρα
|
αὐτῷ |
δόξης
τῆς
ἐς
ἅπαν,
ὡς |
[7, 12] |
ξυμφορὰν
ἀπόλεμοι
ἦσαν·
καὶ
οὗτοι
|
αὐτῷ |
ἐγένοντο
ἐς
τοὺς
μυρίους.
τούτοις |
[7, 29] |
οὐ
τοῦ
οἴνου
ἕνεκα
μακροὶ
|
αὐτῷ |
ἐγίγνοντο,
οὐ
γὰρ
πίνειν
πολὺν |
[7, 14] |
τε
καὶ
μουσικόν,
καὶ
πότοι
|
αὐτῷ
|
ἐγίνοντο
παρὰ
τοῖς
ἑταίροις.
καὶ |
[7, 13] |
τῆς
Μηδίας
σατράπης
γυναῖκας
ἑκατὸν
|
αὐτῷ |
ἔδωκεν,
ταύτας
φάσκων
εἶναι
τῶν |
[7, 19] |
ὅσοι
ἐργάται
τῆς
θαλάσσης
ἀφῖχθαι
|
αὐτῷ |
ἐκ
Φοινίκης
τε
καὶ
τῆς |
[7, 19] |
λέγει
δὲ
ὅτι
καὶ
ἄλλος
|
αὐτῷ |
ἐναυπηγεῖτο
στόλος
τέμνοντι
τὰς
κυπαρίσσους |
[7, 21] |
ὀπίσω
λέγεται.
~Ἐν
ᾧ
δὲ
|
αὐτῷ |
ἐναυπηγοῦντο
μὲν
αἱ
τριήρεις,
ὁ
|
[7, 24] |
εἰσὶν
οἳ
ἀνέγραψαν·
Μήδιον
δὲ
|
αὐτῷ |
ἐντυχόντα,
τῶν
ἑταίρων
ἐν
τῷ |
[7, 18] |
φάναι
γὰρ
ὅτι
ἐν
Βαβυλῶνι
|
αὐτῷ |
ἐντυχὼν
ἀσπάσεται.
καὶ
τοῦτον
τὸν |
[7, 18] |
ἀπέλιπεν
Ἀλέξανδρος,
ἐπειδὴ
συνέμιξεν
ἐπανιόντι
|
αὐτῷ |
ἐξ
Ἰνδῶν,
ὁρῶντα
πικρῶς
τιμωρούμενον |
[7, 12] |
ἐφ´
οἷς
ὑπὲρ
τῆς
μητρὸς
|
αὐτῷ |
ἐξηγγέλλετο,
βαρὺ
δὴ
τὸ
ἐνοίκιον |
[7, 20] |
Ἀραβίας
ἤπερ
ἡ
τῆς
Ἰνδικῆς
|
αὐτῷ
|
ἐξηγγέλλετο,
καὶ
νῆσοι
αὐτῇ
προσκεῖσθαι |
[7, 14] |
θυσίαν
τε
ἔθυσεν
Ἀλέξανδρος,
ὥσπερ
|
αὐτῷ |
ἐπὶ
ξυμφοραῖς
ἀγαθαῖς
νόμος,
καὶ |
[7, 3] |
δίαιταν.
καὶ
Ἀλέξανδρον
ἀντειπεῖν
μὲν
|
αὐτῷ |
ἐπὶ
πολύ·
ὡς
δ´
οὐχ |
[7, 27] |
Ἀλεξάνδρῳ
τοῦ
κώμου·
ὀδύνην
τε
|
αὐτῷ |
ἐπὶ
τῇ
κύλικι
γενέσθαι
ὀξεῖαν, |
[7, 15] |
ὅ
τι
ὁρμήσειε.
Κατιόντι
δὲ
|
αὐτῷ |
ἐς
Βαβυλῶνα
Λιβύων
τε
πρεσβεῖαι |
[7, 19] |
τῇ
Ἀλεξάνδρου
ἐθειάσθη.
~Παρελθόντι
δ´
|
αὐτῷ |
ἐς
Βαβυλῶνα
πρεσβεῖαι
παρὰ
τῶν |
[7, 22] |
τὴν
τριήρη,
πνεύματος
μεγάλου
ἐμπεσόντος
|
αὐτῷ |
ἐς
τὴν
καυσίαν
καὶ
τὸ |
[7, 17] |
~Ἦν
δέ
τι
καὶ
ὕποπτον
|
αὐτῷ |
ἐς
τοὺς
Χαλδαίους,
ὡς
οὐ |
[7, 25] |
τὰ
πρὸς
τὸν
ἔκπλουν
ὅπως
|
αὐτῷ |
ἔσται
ἕτοιμα·
λούσασθαί
τε
ἐπὶ |
[7, 14] |
πενθικῶς
σιγῶντα·
καὶ
πυρὰν
κελεῦσαι
|
αὐτῷ |
ἑτοιμάζεσθαι
ἐν
Βαβυλῶνι
ἀπὸ
ταλάντων |
[7, 3] |
εἰπεῖν
γὰρ
πρὸς
Ἀλέξανδρον,
καλῶς
|
αὐτῷ |
ἔχειν
ἐν
τῷ
τοιῷδε
καταστρέψαι, |
[7, 27] |
ἐγκαταλείποι
ὅτι
ἐκ
θεοῦ
τε
|
αὐτῷ |
ἡ
γένεσις
ξυνέβη
καὶ
παρὰ
|
[7, 20] |
στόμα
τοῦ
Εὐφράτου
πελάγιαι
ἐξηγγέλλοντο
|
αὐτῷ, |
ἡ
μὲν
πρώτη
οὐ
πρόσω
|
[7, 10] |
δὴ
καὶ
ἀπέθανεν,
εὐκλεὴς
μὲν
|
αὐτῷ |
ἡ
τελευτὴ
ἐγένετο,
περιφανὴς
δὲ |
[7, 4] |
νεωτάτην
Παρύσατιν.
ἤδη
δὲ
ἦν
|
αὐτῷ |
ἠγμένη
καὶ
ἡ
Ὀξυάρτου
τοῦ |
[7, 24] |
οὐκ
ἔχω
ἐπαινέσαι.
~Ἀλλὰ
γὰρ
|
αὐτῷ |
ἤδη
Ἀλεξάνδρῳ
ἐγγὺς
ἦν
τὸ |
[7, 16] |
καί
που
τυχὸν
καὶ
ἄμεινον
|
αὐτῷ |
ἦν
ἐν
ἀκμῇ
τῆς
τε |
[7, 14] |
πρὸς
ὅντινα
ἐκ
παιδὸς
φιλοτιμία
|
αὐτῷ |
ἦν·
οἱ
δὲ
καί,
τὸ |
[7, 12] |
ἄχαρι
ἐς
ἀλλήλους
καὶ
οὐδὲ
|
αὐτῷ |
ἰάσιμον.
ἐπεὶ
οὐδὲ
ἐπαύοντο
Ἀλεξάνδρῳ |
[7, 6] |
ἄλλους
τοὺς
σωματοφύλακας.
~Ἧκον
δὲ
|
αὐτῷ |
καὶ
οἱ
σατράπαι
οἱ
ἐκ |
[7, 12] |
ἠξίου,
ὅτι
τὸν
πιστότατόν
τε
|
αὐτῷ |
καὶ
ὅντινα
ἴσον
τῇ
ἑαυτοῦ |
[7, 21] |
μέγα.
ὅτι
δὲ
ἐπιπολῆς
ἐστιν
|
αὐτῷ |
καὶ
ὑψηλὸς
ὁ
ῥοῦς,
ὑπερβάλλει |
[7, 23] |
μαχιμώτατα
εἶναι
ἐξηγγέλλετο.
ἧκε
δὲ
|
αὐτῷ
|
καὶ
Φιλόξενος
στρατιὰν
ἄγων
ἀπὸ |
[7, 14] |
ἐπὶ
Βαβυλῶνος
ἤλαυνεν
Ἀλέξανδρος,
ἐντυχεῖν
|
αὐτῷ |
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
πολλὰς
πρεσβείας |
[7, 18] |
εἰ
φυλάττεσθαι
παραινέσειε
μή
τις
|
αὐτῷ
|
κίνδυνος
ἐν
τῷ
τότε
ξυμπέσοι. |
[7, 22] |
Βαβυλῶνα·
ἵνα
δὴ
καὶ
ἐπλανήθη
|
αὐτῷ |
μέρος
τοῦ
ναυτικοῦ
κατὰ
τὰ
|
[7, 29] |
ἁμαρτόντα
καὶ
δῆλον
εἶναι
ἐπ´
|
αὐτῷ |
μεταγιγνώσκοντα,
ὡς
τοῖς
τε
παθοῦσί |
[7, 7] |
τοῦ
Τίγρητος·
αἱ
δὲ
ἄλλαι
|
αὐτῷ
|
νῆες
ἀνακομισθεῖσαι
κατὰ
τὸν
Εὐλαῖον |
[7, 11] |
τε
θύει
τοῖς
θεοῖς
οἷς
|
αὐτῷ |
νόμος
καὶ
θοίνην
δημοτελῆ
ἐποίησε, |
[7, 9] |
ἤδη
ταῦτά
γε
καὶ
ἡμῶν
|
αὐτῷ
|
ξυμπονούντων,
ὡς
ἀντὶ
τοῦ
φόρους |
[7, 4] |
καὶ
αἱ
ἐν
Γαδρωσίοις
δὲ
|
αὐτῷ |
ξυμφοραὶ
ξυνενεχθεῖσαι
ἔτι
μᾶλλον
ἐπῆραν |
[7, 16] |
ἀνθρώπων
ἀπηλλάχθαι,
πρίν
τινα
ξυμβῆναι
|
αὐτῷ |
ξυμφορὰν
ἀνθρωπίνην,
ἧς
ἕνεκα
καὶ |
[7, 23] |
Μενίδας
τοὺς
ἱππέας
ἄγων
τοὺς
|
αὐτῷ |
ξυνταχθέντας.
καὶ
πρεσβεῖαι
δὲ
ἐν |
[7, 11] |
ἕξει
Ἀλέξανδρος.
Ταῦτα
ὡς
ἀπηγγέλλετο
|
αὐτῷ, |
ὁ
δὲ
σπουδῇ
ἐξέρχεται
καὶ |
[7, 24] |
μᾶλλον
ἐπ´
οὐδενὶ
ἀγαθῷ
ξυμβῆναι
|
αὐτῷ |
οἱ
μάντεις
ἐξηγοῦντο.
Ἡμέραι
τε |
[7, 19] |
νήσους
τὰς
ταύτῃ.
ἐδόκει
γὰρ
|
αὐτῷ |
οὐ
μεῖον
ἂν
Φοινίκης
εὐδαίμων |
[7, 15] |
οὔτε
ὁ
χειμὼν
ἐμποδὼν
ἐγένετο
|
αὐτῷ |
οὔτε
αἱ
δυσχωρίαι,
οὔτε
αὐτῷ
|
[7, 15] |
αὐτῷ
οὔτε
αἱ
δυσχωρίαι,
οὔτε
|
αὐτῷ
|
οὔτε
Πτολεμαίῳ
τῷ
Λάγου,
ὃς |
[7, 2] |
αὐτόν
τε
καὶ
τοὺς
σὺν
|
αὐτῷ. |
οὕτω
τοι
οὐ
πάντῃ
ἔξω |
[7, 18] |
αὐτοῦ
τῆς
σωτηρίας.
ἀντεπιστεῖλαι
δὲ
|
αὐτῷ |
Πειθαγόραν
πυνθανόμενον
τίνα
μάλιστα
φοβούμενος |
[7, 2] |
καὶ
ἅμα
ὁρᾶν
τοὺς
ξὺν
|
αὐτῷ |
πλανωμένους
τοσαύτην
γῆν
καὶ
θάλασσαν |
[7, 12] |
τις
συνέθηκεν
οὐχ
ὡσαύτως
εἶναι
|
αὐτῷ |
πρὸς
θυμοῦ
Ἀντίπατρον
Ἡφαιστίων.
~Τούτῳ |
[7, 20] |
Ἀλεξάνδρου
τριακόντορον.
ἦν
μὲν
γὰρ
|
αὐτῷ |
προστεταγμένον
περιπλεῦσαι
τὴν
χερρόνησον
τὴν
|
[7, 11] |
οἰμωγῇ
τῶν
πολλῶν
βοώντων
καὶ
|
αὐτῷ |
προχεῖται
δάκρυα.
καὶ
ὁ
μὲν |
[7, 3] |
ὅπῃ
ἐπήγγελλεν
αὐτός,
κελεῦσαι
νησθῆναι
|
αὐτῷ |
πυράν,
καὶ
ταύτης
ἐπιμεληθῆναι
Πτολεμαῖον |
[7, 18] |
εἰς
Βαβυλῶνα,
ἤρετο
ὅτου
γενομένου
|
αὐτῷ |
σημείου
ταῦτα
ἐπέστειλεν
πρὸς
τὸν |
[7, 29] |
ξυγχωροίη
ὅτι
οὐ
καλὰ
ἔδρασεν,
|
αὐτῷ |
τέ
τινι
ἐς
τὸ
μέλλον |
[7, 3] |
ἐμβληθῆναι
εἰς
τὴν
πυρὰν
κόσμον
|
αὐτῷ |
τετάχει
Ἀλέξανδρος,
ἄλλα
ἄλλοις
δοῦναι |
[7, 4] |
καὶ
τὰ
μεγάλα
ἂν
ἐδόκουν
|
αὐτῷ
|
τῇ
αὐτῇ
γνώμῃ
ἐξεργάσασθαι.
Ὁ |
[7, 7] |
ἐπὶ
τὸ
στρατόπεδον,
ἵνα
Ἡφαιστίων
|
αὐτῷ |
τὴν
δύναμιν
πᾶσαν
ἔχων
ἐστρατοπεδεύκει. |
[7, 14] |
ἑβδόμη
τε
ἡμέρα
ἤδη
ἦν
|
αὐτῷ |
τῆς
νόσου
καὶ
λέγουσι
τὸ |
[7, 9] |
στρατηγοί,
ὑμεῖς
ταξιάρχαι.
ὡς
ἔμοιγε
|
αὐτῷ |
τί
περίεστιν
ἀπὸ
τούτων
τῶν |
[7, 23] |
οὕστινας
ἐστάλκει
ἐρησομένους
ὅπως
θέμις
|
αὐτῷ |
τιμᾶν
Ἡφαιστίωνα·
οἱ
δὲ
ὡς |
[7, 16] |
Πατρόκλου
μᾶλλον
ἢ
τοῦ
θανάτου
|
αὐτῷ |
τιμωρὸν
γενέσθαι.
~Ἦν
δέ
τι |
[7, 14] |
τοῦ
Ἀλεξάνδρου·
μέγα
μὲν
γενέσθαι
|
αὐτῷ |
τὸ
πένθος,
πάντες
τοῦτο
ἀνέγραψαν, |
[7, 29] |
τοῦτο
ἐμοὶ
δοκεῖ
μέγα
εἶναι
|
αὐτῷ |
τὸ
πλημμέλημα,
εἰ
μὴ
καὶ
|
[7, 21] |
ὄρεσι
τοῖς
Ἀρμενίοις
κατατηκόμεναι
αὔξουσιν
|
αὐτῷ |
τὸ
ὕδωρ
ἐπὶ
μέγα.
ὅτι |
[7, 7] |
τὴν
Περσικήν,
αὐτὸς
δὲ
ἀναπλεύσαντος
|
αὐτῷ |
τοῦ
ναυτικοῦ
ἐς
τὴν
Σουσίαν |
[7, 19] |
χώρα
αὕτη
γενέσθαι.
ἦν
δὲ
|
αὐτῷ |
τοῦ
ναυτικοῦ
ἡ
παρασκευὴ
ὡς |
[7, 10] |
Ὠρειτῶν
γῆν,
περιπεπλευκότος
δὲ
ἤδη
|
αὐτῷ |
τοῦ
ναυτικοῦ
τὴν
ἀπ´
Ἰνδῶν |
[7, 21] |
οἷα
δὴ
οὐ
πολλοῦ
ὄντος
|
αὐτῷ |
τοῦ
ὕδατος·
ἦρος
δὲ
ὑποφαίνοντος |
[7, 23] |
ναυτικοῦ
ἀπεπειρᾶτο,
πολλαὶ
δὲ
ἔριδες
|
αὐτῷ |
τῶν
τριήρων
καὶ
ὅσαι
τετρήρεις |
[7, 16] |
ἐλαύνων
ἐπὶ
Βαβυλῶνος,
ἐνταῦθα
ἐντυγχάνουσιν
|
αὐτῷ |
Χαλδαίων
οἱ
λόγιοι,
καὶ
ἀπαγαγόντες
|
[7, 15] |
καὶ
τότε
μάλιστα
αὐτόν
τε
|
αὑτῷ |
Ἀλέξανδρον
καὶ
τοῖς
ἀμφ´
αὐτὸν |
[7, 1] |
ἄλλῳ
τῳ,
ἀλλὰ
αὐτόν
γε
|
αὑτῷ |
ἐρίζοντα.
καὶ
ἐπὶ
τῷδε
ἐπαινῶ |
[7, 26] |
μέγαν
ἐπιτάφιον
ἀγῶνα
ὁρᾷ
ἐφ´
|
αὑτῷ
|
ἐσόμενον.
~Πολλὰ
δὲ
καὶ
ἄλλα |
[7, 7] |
ἄλλους
ποταμοὺς
παραλαβὼν
καὶ
ἐξ
|
αὐτῶν |
αὐξηθεὶς
ἐσβάλλει
ἐς
τὸν
πόντον
|
[7, 12] |
ὑπολελειμμένοις
παισί
τε
καὶ
μητράσιν
|
αὐτῶν· |
αὐτὸς
δὲ
ἐπιμελήσεσθαι
ὡς
ἐκτρέφοιντο |
[7, 9] |
νόμοις
καὶ
ἔθεσι
χρηστοῖς
ἐκόσμησεν.
|
αὐτῶν |
δὲ
ἐκείνων
τῶν
βαρβάρων,
ὑφ´ |
[7, 2] |
ἀνδρῶν
τούτων,
ὅτι
τὴν
καρτερίαν
|
αὐτῶν |
ἐθαύμασε·
καὶ
ὁ
μὲν
πρεσβύτατος |
[7, 13] |
λῃστῶν
γὰρ
διαρπαγῆναι
τὰς
πολλὰς
|
αὐτῶν. |
Ἐνταῦθα
λέγουσιν
ὅτι
Ἀτροπάτης
ὁ |
[7, 23] |
αὐτὸν
Πευκέσταν
τῆς
ἐν
κόσμῳ
|
αὐτῶν |
ἐξηγήσεως,
κατέλεγεν
αὐτοὺς
ἐς
τὰς |
[7, 3] |
ὅτι
ὕμνοι
θεῶν
ἦσαν
καὶ
|
αὐτῶν |
ἔπαινοι.
καὶ
τὸν
μὲν
ἵππον |
[7, 11] |
δὲ
ἔμενον
λιπαροῦντες.
καί
τις
|
αὐτῶν |
καθ´
ἡλικίαν
τε
καὶ
ἱππαρχίαν |
[7, 6] |
τὴν
ἵππον
τὴν
ἑταιρικὴν
ὅσοι
|
αὐτῶν |
κατ´
ἀξίωσιν
καὶ
κάλλει
τοῦ
|
[7, 8] |
ἐξορμήσει
ἐς
τὸ
ἐθέλειν
τῶν
|
αὐτῶν |
κινδύνων
τε
καὶ
πόνων
μετέχειν. |
[7, 12] |
τὸ
εἰκός
τε
καὶ
ἡ
|
αὐτῶν |
μοχθηρία
ἄγει,
ἢ
πρὸς
τὸ |
[7, 7] |
θαλάσσης
ἀναπλεῦσαι
εἰς
τὴν
χώραν
|
αὐτῶν |
νηΐτῃ
στόλῳ
κρατήσαντα.
ταῦτα
δὲ
|
[7, 13] |
ζωστῆρά
τινα
Ἱππολύτης
τῆς
βασιλίσσης
|
αὐτῶν |
ὅτι
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
ἐκόμισε, |
[7, 20] |
εἶναι
θέμις
θήραν
ποιεῖσθαι
ἀπ´
|
αὐτῶν, |
ὅτι
μὴ
θῦσαί
τινα
τῇ |
[7, 6] |
πρὸς
θυμοῦ
γενέσθαι
τοῖς
πολλοῖς
|
αὐτῶν, |
οὐδὲ
τῶν
γημάντων
ἔστιν
οἷς, |
[7, 15] |
βίον
ποιοῦνται.
Ἀλέξανδρος
δὲ
ἐξεῖλεν
|
αὐτῶν |
τὸ
ἔθνος
καίπερ
χειμῶνος
στρατεύσας. |
[7, 29] |
ἐγκαταμῖξαί
μοι
δοκεῖ
ταῖς
τάξεσιν
|
αὐτῶν |
τοὺς
Πέρσας
τοὺς
μηλοφόρους
καὶ |
[7, 29] |
πρὸς
τῶν
πάλαι
ἀνθρώπων
οὐδεμιᾷ
|
αὐτῶν |
ὕβρει
προστίθεται,
οὐδὲ
Θησέως
τοῦ
|
[7, 29] |
βαρβάρους,
ὡς
μὴ
πάντῃ
ἀλλότριον
|
αὐτῶν
|
φαίνεσθαι
τὸν
βασιλέα,
καὶ
πρὸς |
[7, 13] |
Ἀλεξάνδρου,
ἢ
Ξενοφῶν
ἂν
ἐμνήσθη
|
αὐτῶν, |
Φασιανῶν
τε
μνησθεὶς
καὶ
Κόλχων |
[7, 17] |
μᾶλλον
ἢ
ἐς
ὠφέλειαν
τὴν
|
αὑτῶν |
φέροι
αὐτοῖς
ἡ
κώλυσις
τῆς |
[7, 20] |
τε
ἄλλα
καὶ
τὸν
ἥλιον,
|
ἀφ´ |
ὅτου
μεγίστη
καὶ
φανοτάτη
ὠφέλεια |
[7, 7] |
αὐτοῦ
πεποίηνται,
αἱ
μὲν
ἀέναοι,
|
ἀφ´ |
ὧν
ὑδρεύονται
οἱ
παρ´
ἑκάτερα
|
[7, 28] |
τὸ
δέον
ἔτι
ἐν
τῷ
|
ἀφανεῖ
|
ὂν
δεινότατος,
καὶ
ἐκ
τῶν |
[7, 29] |
ἔμοιγε
ἢ
Μίνωος
γενέσθαι
βασιλεὺς
|
ἀφανέστερος |
ἢ
Αἰακοῦ
ἢ
Ῥαδαμάνθυος,
οἷς |
[7, 21] |
θάλασσαν
κατὰ
πολλά
τε
καὶ
|
ἀφανῆ |
στόματα
ἐκδίδωσι.
τετηκυίας
δὲ
τῆς |
[7, 27] |
Εὐφράτην
ποταμὸν
ᾔει
ἐμβαλῶν,
ὡς
|
ἀφανὴς |
ἐξ
ἀνθρώπων
γενόμενος
πιστοτέραν
τὴν |
[7, 18] |
ἥπατος
τοῦ
ἱερείου
ὁ
λοβὸς
|
ἀφανὴς |
ἦν,
οὕτω
δὴ
ἐγγράψαντα
καὶ |
[7, 11] |
τῆς
ἵππου
τῆς
ἑταιρικῆς
οὐκ
|
ἀφανής, |
Καλλίνης
ὄνομα,
τοιαῦτα
εἶπεν·
ὦ |
[7, 12] |
Λόγος
δέ
τις
οὗτος
ἐφοίτα
|
ἀφανὴς |
παρὰ
τοῖς
τὰ
βασιλικὰ
πράγματα, |
[7, 7] |
καταρράκτας
τοὺς
κατὰ
τὸν
ποταμὸν
|
ἀφανίζων |
ὁμαλὸν
πάντῃ
ἐποίει
τὸν
ῥοῦν, |
[7, 28] |
κινδύνοις
τῷ
ἀδεεῖ
τῷ
αὑτοῦ
|
ἀφανίσαι, |
ξύμπαντα
ταῦτα
γενναιότατος.
καὶ
οὖν |
[7, 17] |
δι´
ὀλίγου
τὸν
νεὼν
ἐπιτελεσθέντα
|
ἀφελέσθαι |
αὐτοὺς
τὰς
ἐκ
τῶν
χρημάτων |
[7, 22] |
ἐκνηξάμενος
ὡς
ἐπὶ
τὸ
διάδημα
|
ἀφελὼν |
τοῦ
καλάμου
αὐτὸ
μετὰ
χεῖρας |
[7, 20] |
καὶ
ἐλάφοις,
καὶ
ταύτας
ἀνεῖσθαι
|
ἀφέτους |
τῇ
Ἀρτέμιδι,
οὐδὲ
εἶναι
θέμις |
[7, 27] |
ἐστιν
ἢ
ὡς
πιστὰ
ἐς
|
ἀφήγησιν |
ἀναγεγράφθω.
~Ἐτελεύτα
μὲν
δὴ
Ἀλέξανδρος |
[7, 23] |
εἴ
τέ
τι
πρότερον
ἡμάρτηκας,
|
ἀφήσω |
σε
τούτου,
καὶ
τὸ
λοιπόν, |
[7, 28] |
ἐς
δὲ
εὐποιΐαν
τῶν
πέλας
|
ἀφθονώτατος. |
~Εἰ
δέ
τι
ἐπλημμελήθη
Ἀλεξάνδρῳ |
[7, 23] |
θεωροὶ
δῆθεν
ἐς
τιμὴν
θεοῦ
|
ἀφιγμένοι. |
τῷ
δὲ
οὐ
πόρρω
ἄρα |
[7, 5] |
καὶ
γὰρ
καὶ
οὗτος
ἤδη
|
ἀφιγμένος |
ἐς
Σοῦσα
ἦν·
ἐπὶ
τούτοις |
[7, 10] |
ἢ
ἐκ
χειρὸς
ἢ
τῶν
|
ἀφιεμένων |
οὗ
γε
οὐκ
ἴχνη
ἐν |
[7, 1] |
Πασαργάδας
τε
καὶ
ἐς
Περσέπολιν
|
ἀφίκετο |
Ἀλέξανδρος,
πόθος
λαμβάνει
αὐτὸν
καταπλεῦσαι |
[7, 8] |
~Ὡς
δὲ
ἐς
τὴν
Ὦπιν
|
ἀφίκετο, |
συναγαγὼν
τοὺς
Μακεδόνας
προεῖπεν
ὅτι |
[7, 6] |
τὸν
Μακεδονικὸν
ἠσκημένους.
καὶ
οὗτοι
|
ἀφικόμενοι |
λέγονται
ἀνιᾶσαι
Μακεδόνας,
ὡς
πάντα |
[7, 2] |
ἐπεὶ
καὶ
ἐς
Τάξιλα
αὐτῷ
|
ἀφικομένῳ |
καὶ
ἰδόντι
τῶν
σοφιστῶν
τῶν |
[7, 19] |
ἄλλων
ὅσοι
ἐργάται
τῆς
θαλάσσης
|
ἀφῖχθαι |
αὐτῷ
ἐκ
Φοινίκης
τε
καὶ |
[7, 16] |
οἱ
Χαλδαῖοι,
μὴ
πρὸς
δυσμὰς
|
ἀφορῶν |
αὐτὸς
μηδὲ
τὴν
στρατιὰν
ταύτῃ |
[7, 16] |
τῶν
Ὑρκανίων
ναυπηγεῖσθαι
ναῦς
μακρὰς
|
ἀφράκτους |
τε
καὶ
πεφραγμένας
ἐς
τὸν
|
[7, 26] |
βιάσασθαι
ἰδεῖν
Ἀλέξανδρον.
τὸν
δὲ
|
ἄφωνον |
μὲν
εἶναι
λέγουσι
παραπορευομένης
τῆς
|
[7, 12] |
ἐκ
τῆς
διαφορᾶς
αὐτοῖς
γένοιτο
|
ἄχαρι |
ἐς
ἀλλήλους
καὶ
οὐδὲ
αὐτῷ |
[7, 22] |
ὅτι
οὐδὲν
πεπόνθοι
ἐν
Βαβυλῶνι
|
ἄχαρι, |
καθάπερ
ἐκεῖνοι
ἐμαντεύσαντο,
ἀλλὰ
ἔφθη |
[7, 29] |
ὡς
τοῖς
τε
παθοῦσί
τι
|
ἄχαρι
|
οὐ
πάντῃ
χαλεπὰ
τὰ
παθήματα |
[7, 23] |
ἁμάρτῃς,
οὐδὲν
πείσῃ
ἐξ
ἐμοῦ
|
ἄχαρι. |
τοῦτο
ἀνδρὶ
ἄρχοντι
πολλῆς
μὲν |
[7, 8] |
ταύτην
πᾶσαν
πολλοῖς
καὶ
ἄλλοις
|
ἀχθεσθέντες, |
ὅτι
πολλάκις
ἤδη
ἐλύπει
αὐτοὺς |
[7, 29] |
ἁμαρτεῖν,
εἰ
τοῖς
πρόσθεν
πλημμεληθεῖσιν
|
ἀχθόμενος |
φαίνοιτο.
ὅτι
δὲ
ἐς
θεὸν
|
[7, 16] |
πειραθῆναι,
οὐ
μεῖον
ἢ
καὶ
|
Ἀχιλλέα |
δοκῶ
ἂν
ἑλέσθαι
προαποθανεῖν
Πατρόκλου |
[7, 14] |
τίθεμαι
καὶ
κατὰ
ζῆλον
τὸν
|
Ἀχιλλέως, |
πρὸς
ὅντινα
ἐκ
παιδὸς
φιλοτιμία |
[7, 3] |
τοῦ
Ἰνδοῦ
ἱκανοὶ
ἀναγεγράφασιν,
οὐκ
|
ἀχρεῖα |
πάντα
ἐς
ἀνθρώπους,
ὅτῳ
γνῶναι |
[7, 8] |
τε
ἤδη
πρὸς
Ἀλεξάνδρου
καὶ
|
ἀχρεῖοι |
πάντῃ
ἐς
τὰ
πολέμια
νομιζόμενοι |
[7, 8] |
γήρως
ἢ
πηρώσεως
τοῦ
σώματος
|
ἀχρείους |
ἐς
τὰ
πολέμια
ὄντας
παραλύει
|