HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ARRIEN, L'Anabase, livre V

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


α  =  305 formes différentes pour 821 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chapitre
[5, 23]   ἰέναι ἐπὶ τὸν θόρυβον, ἵνα     σάλπιγξ παρακαλῇ. ἀποστατήσω δὲ
[5, 14]   μόνοις ἐκπέμψαι τὸν αὑτοῦ παῖδα·     δὴ ὡς μὲν ἐπὶ κατασκοπὴν
[5, 25]   τῇ Ἑλληνικῇ καὶ Ἀραβίας ἔστιν     καὶ Συρία τε κοίλη
[5, 29]   ἄλλοι οἰκεῖοι, δῶρά τε κομίζοντες     μέγιστα παρ´ Ἰνδοῖς καὶ τοὺς
[5, 27]   καθ´ ἡδονὴν ἐκείνοις ἐρῷ, ἀλλὰ     νομίζω σύμφορά τέ σοι ἐς
[5, 17]   ἐς πυκνοτάτην ξύγκλεισιν ἐπάγειν τὴν  φάλαγγα   ἐσήμηνε. καὶ οὕτως οἱ μὲν
[5, 23]   πεζὸς ἐπῆγε τῶν πεζῶν τὴν  φάλαγγα.   καὶ ἀπὸ μὲν τῶν πρώτων
[5, 17]   πυκνὴν οὖσαν τὴν τῶν Μακεδόνων  φάλαγγα,   καὶ οἱ ἱππεῖς οἱ τῶν
[5, 16]   αὐτῶν· τῶν πεζῶν δὲ τὴν  φάλαγγα   Σελεύκῳ καὶ Ἀντιγένει καὶ Ταύρωνι
[5, 16]   ἀμφ´ αὑτὸν τεταραγμένην τήν τε  φάλαγγα   τῶν πεζῶν καὶ τοὺς ἱππέας
[5, 26]   καὶ ἡμῖν αὐτοῖς τί ἂν  μέγα   καὶ καλὸν κατεπέπρακτο, εἰ ἐν
[5, 9]   αὔξουσιν αὐτοῖς τὸ ὕδωρ ἐπὶ  μέγα·   χειμῶνος δὲ ἔμπαλιν ἴσχουσιν ὀλίγοι
[5, 26]   τοῖς ἤδη ἐκτημένοις καὶ τὰ  ὀλίγα   τοῖς πολλοῖς. ἐπεὶ καὶ ἡμῖν
[5, 4]   τοῦ Ἰνδοῦ τὰ μάλιστα οὐκ  ἀμφίλογα   καὶ ἐμοὶ ἀναγεγράφθω. ἐπεὶ καὶ
[5, 1]   χρόνον, οἷα δὴ πλείονα Διονύσου  ἔργα   ἀποδειξάμενος. Νῦσάν τε οὖν ἐκάλεσε
[5, 5]   δὲ ὅσον ἐς τὰ Ἀλεξάνδρου  ἔργα   ἀποχρῶν ἐφαίνετο, τοσόνδε μοι ἀναγεγράφθω·
[5, 18]   ὡς διακόσιοι. Πῶρος δὲ μεγάλα  ἔργα   ἐν τῇ μάχῃ ἀποδειξάμενος μὴ
[5, 26]   τοι καὶ κινδυνευόντων τὰ καλὰ  ἔργα,   καὶ ζῆν τε ξὺν ἀρετῇ
[5, 26]   πόνους, ὅσοι αὐτῶν ἐς καλὰ  ἔργα   φέρουσιν. εἰ δέ τις καὶ
[5, 6]   πρὸς ἑσπέραν τε καὶ ἄνεμον  Ἰάπυγα   ἔστε ἐπὶ τὴν μεγάλην θάλασσαν
[5, 14]   ἅρμασι μόνοις ἐκπέμψαι τὸν αὑτοῦ  παῖδα·   δὴ ὡς μὲν ἐπὶ
[5, 2]   ἀντ´ αὐτῶν ἄλλους· τὸν δὲ  παῖδα   ἄρα τοῦ Ἀκούφιος καὶ τῆς
[5, 14]   ἄγοντα ἀφικέσθαι τοῦ Πώρου τὸν  παῖδα,   ἅρματα δὲ ἑκατὸν καὶ εἴκοσι·
[5, 15]   ἐς τὸ καρτερώτατον καὶ τὸν  παῖδα   ἐν τῇ μάχῃ τετελευτηκότα ἤγγειλαν,
[5, 14]   ξὺν μείζονι δυνάμει τὸν Πώρου  παῖδα,   καὶ αὐτόν τε Ἀλέξανδρον τρωθῆναι
[5, 2]   Ἀκούφιος καὶ τῆς θυγατρὸς τὸν  παῖδα   ξυμπέμψαι αὐτῷ Ἄκουφιν. Ἀλέξανδρον δὲ
[5, 15]   δὲ καὶ τοῦ Πώρου τὸν  παῖδα·   τὰ δὲ ἅρματα αὐτοῖς ἵπποις
[5, 14]   λέγει. ἐκπεμφθῆναι μὲν γὰρ τὸν  παῖδα   ὑπὸ τοῦ Πώρου λέγει καὶ
[5, 14]   Ἀριστόβουλος δὲ λέγει τὸν Πώρου  παῖδα   φθάσαι ἀφικόμενον σὺν ἅρμασιν ὡς
[5, 7]   καίτοι ταχυτάτη γε ὧν ἐγὼ  οἶδα   Ῥωμαίοις γεφύρωσις διὰ
[5, 27]   καὶ κατὰ τὴν τοῦ μέλλοντος  ἐλπίδα   ἐν σπουδῇ ἔσται· οὓς καὶ
[5, 17]   αἱ πρύμναν κρουόμεναι νῆες ἐπὶ  πόδα   ὑπεχώρουν, αὐτὸς μὲν Ἀλέξανδρος περιβάλλει
[5, 3]   τε ἀετὸν ἀπέκτεινε καὶ τὸν  Προμηθέα   τῶν δεσμῶν ἀπέλυσε. τὸν δὲ
[5, 19]   ὑπὲρ βασιλείας τῆς αὑτοῦ πρὸς  βασιλέα   ἄλλον καλῶς ἠγωνισμένος. ἔνθα δὴ
[5, 15]   τῶν Μακεδόνων καὶ αὐτὸν τὸν  βασιλέα   διαγωνίσασθαι. ἀλλὰ καὶ ὣς ὀλίγους
[5, 27]   οὔτε ἀντιλέγειν τολμώντων πρὸς τὸν  βασιλέα   ἐκ τοῦ εὐθέος οὔτε ξυγχωρεῖν
[5, 6]   ἀφικέσθαι παρὰ Σανδράκοττον τὸν Ἰνδῶν  βασιλέα,   ἐλαχίστην δὲ ὅσην Εὐφράτης
[5, 25]   ἐκ κινδύνων ἐπαναιρούμενον ὁρῶντες τὸν  βασιλέα·   ξύλλογοί τε ἐγίγνοντο κατὰ τὸ
[5, 28]   ἐξαγγέλλειν τοῖς οἰκείοις, ὅτι τὸν  βασιλέα   σφῶν ἐν μέσοις τοῖς πολεμίοις
[5, 26]   ἁβροτέρου τούτου θεοῦ καθ´  Ἡρακλέα,   ὀλίγοι πόνοι. ἀλλὰ ἡμεῖς γε
[5, 15]   ἁλῶναι ἔν τε τῇ ἀποχωρήσει  βαρέα   γενόμενα καὶ ἐν αὐτῷ τῷ
[5, 24]   αὐτῷ τοὺς τελευτήσαντας Εὐμενῆ τὸν  γραμματέα   ἐκπέμπει ἐς τὰς δύο πόλεις
[5, 9]   Μακεδόνας. ταῦτα δὲ ὁρῶντι Ἀλεξάνδρῳ  κινητέα   καὶ αὐτῷ ἐδόκει στρατιὰ
[5, 26]   καὶ ὑπερβαλὼν ὅσα ἕκαστος ἐλπίζει  ἀγαθὰ   ἔσεσθαι τοὺς μὲν ἀπιέναι οἴκαδε
[5, 29]   πελάζοντες ηὔχοντο Ἀλεξάνδρῳ πολλὰ καὶ  ἀγαθά,   ὅτι πρὸς σφῶν μόνων νικηθῆναι
[5, 26]   γε καὶ ἐπέκεινα τῆς Νύσης  ἀφίγμεθα   καὶ Ἄορνος πέτρα
[5, 27]   ἅμα σοὶ ὡρμήθημεν, ὅσοι δὲ  ὑπολελείμμεθα·   ὧν Θετταλοὺς μὲν ἀπὸ Βάκτρων
[5, 26]   εἰ ἐν Μακεδονίᾳ καθήμενοι ἱκανὸν  ἐποιούμεθα   ἀπόνως τὴν οἰκείαν διασώζειν, Θρᾷκας
[5, 19]   πρὸς βασιλέα ἄλλον καλῶς ἠγωνισμένος.  ἔνθα   δὴ Ἀλέξανδρος πρῶτος προσειπὼν αὐτὸν
[5, 29]   πρὸς σφῶν μόνων νικηθῆναι ἠνέσχετο.  ἔνθα   δὴ διελὼν κατὰ τάξεις τὴν
[5, 2]   ὡς ἤδη τε ἥκειν αὐτὸς  ἔνθα   ἦλθε Διόνυσος καὶ ἐπέκεινα ἂν
[5, 8]   νομάρχου ἄλλοι, δῶρα φέροντες. καὶ  ἐνταῦθα   αὖ Ἀλέξανδρος ἐν Ταξίλοις θύει
[5, 8]   πέραν τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ, καὶ  ἐνταῦθα   αὖ θύει κατὰ νόμον Ἀλέξανδρος.
[5, 24]   ἐκπίπτοντας διὰ τῶν ἁμαξῶν κατακαίνοντες,  ἐνταῦθα   δὴ ἀποστρέφονται αὖθις ἐς τὴν
[5, 28]   μὴν μεταβαλλόμενοι γε ὑπ´ αὐτῆς,  ἐνταῦθα   δὴ λέγει Πτολεμαῖος Λάγου,
[5, 15]   τὸ πλῆθος τὸ τῶν Ἰνδῶν,  ἐνταῦθα   δὴ ὀξέως ἐπιπεσεῖν αὐτοῖς ξὺν
[5, 12]   διαβαίνειν αὐτῷ ἦν ἐγνωσμένον. καὶ  ἐνταῦθα   ἐπληροῦντο τῆς νυκτὸς αἱ διφθέραι
[5, 15]   τε καὶ ἀναστροφὰς τῶν ἵππων,  ἐνταῦθα   ἔτασσε τὴν στρατιάν, πρώτους μὲν
[5, 7]   ἐς τὸ τεταγμένον χωρίον· καὶ  ἐνταῦθα   ἤδη καθίεται πλέγματα ἐκ λύγου
[5, 21]   τῆς χώρας τὴν πολλὴν προνομεύοντες.  ἐνταῦθα   Ἡφαιστίωνα μὲν ἐκπέμπει δοὺς αὐτῷ
[5, 3]   Ὑδάσπου, ὅτι αὐτῷ Ταξίλης ἐνδίδωσιν.  ἐνταῦθα   θύει Ἀλέξανδρος τοῖς θεοῖς ὅσοις
[5, 29]   Ἀκεσίνην αὖ ἐπανῄει ὀπίσω. καὶ  ἐνταῦθα   καταλαμβάνει τὴν πόλιν ἐξῳκοδομημένην, ἥντινα
[5, 8]   ὁμόρου ὅσης ἐδέοντο. ἧκον δὲ  ἐνταῦθα   παρ´ αὐτὸν καὶ παρὰ Ἀβισάρου
[5, 23]   δὲ Πτολεμαῖον τὸν Λάγου ἐπιτάττει  ἐνταῦθα,   τῶν τε ὑπασπιστῶν αὐτῷ δοὺς
[5, 26]   καὶ τὰ νῦν κατεχόμενα οὐ  βέβαια   ὄντα ἐπαρθῇ πρὸς ἀπόστασιν πρὸς
[5, 22]   Ἀλεξάνδρῳ. καὶ Ἀλέξανδρος ἀναπαύσας τῇ  ὑστεραίᾳ   τὴν στρατιὰν τῇ τρίτῃ προὐχώρει
[5, 21]   τοὺς δὲ καὶ ὑποφεύγοντας ἑλὼν  βίᾳ   κατεστρέψατο. ~Ἐν τούτῳ δὲ ἐξαγγέλλεται
[5, 20]   καὶ ὀξείαις, καθ´ ὧν φερόμενον  βίᾳ   τὸ ὕδωρ κυμαίνεσθαί τε καὶ
[5, 1]   ἄλλο ὅτι μὴ τὸ Ἰνδῶν  βίᾳ   χειρωσάμενος· πλήν γε δὴ ὅτι
[5, 22]   ἐκαλοῦντο. οὗτοι μὲν δὴ προσεχώρησαν  ὁμολογίᾳ   Ἀλεξάνδρῳ. καὶ Ἀλέξανδρος ἀναπαύσας τῇ
[5, 20]   τοὺς τοξότας· καὶ προσεχώρουν αὐτῷ  ὁμολογίᾳ   πάντες. καὶ ἔλαβε πόλεις μὲν
[5, 24]   πολλοὶ μὲν αὐτῶν ἔφθασαν ἀποφυγόντες,  διὰ   μακροῦ γὰρ δίωξις ἐγίγνετο,
[5, 2]   τὸν κισσὸν ἰδόντας, οἷα δὴ  διὰ   μακροῦ ὀφθέντα (οὐ γὰρ εἶναι
[5, 8]   καὶ τοὺς ἀπομάχους τῶν στρατιωτῶν  διὰ   νόσον· αὐτὸς δὲ ἦγεν ὡς
[5, 7]   ἐγκάρσιαι ἐς τὸ ξυνδεῖν· καὶ  διὰ   πασῶν οὕτω τῶν νεῶν, ὅσαι
[5, 20]   ἵνα δὲ στενότατός τε καὶ  διὰ   στενότητα βαθύτατος ἐς τοὺς πεντεκαίδεκα
[5, 20]   ὑπάρχου Ἰνδῶν. Ἀλέξανδρος δὲ Ἀβισάρην  διὰ   τάχους ἰέναι παρ´ αὑτὸν κελεύει
[5, 25]   τῆς ἡμετέρας ῥεῖ, Ὑδάσπης  διὰ   τῆς ἡμετέρας, Ἀκεσίνης,
[5, 25]   μέντοι καὶ Ἰνδὸς ποταμὸς  διὰ   τῆς ἡμετέρας ῥεῖ, Ὑδάσπης
[5, 27]   καὶ οἷς τὰ τοῦ πολέμου  διὰ   τὸ ἀπείρατον ἔς τε τὸ
[5, 15]   τῶν πολεμίων, οὔτε ξὺν ἵπποις  διὰ   τὸν φόβον τῶν ἵππων, πεζούς
[5, 25]   δὲ Ἰωνία τε πρὸς ἡμῶν  διὰ   τούσδε τοὺς πόνους ἔχεται καὶ
[5, 24]   προσέκειντο αὐτοῖς τοὺς ἀεὶ ἐκπίπτοντας  διὰ   τῶν ἁμαξῶν κατακαίνοντες, ἐνταῦθα δὴ
[5, 7]   οἶδα Ῥωμαίοις γεφύρωσις  διὰ   τῶν νεῶν γίγνεται, καὶ ταύτην
[5, 6]   καὶ τῆς ἄλλης χώρας ὅσα  πεδία   οὐ πρόσω θαλάσσης τὰ πολλὰ
[5, 5]   Πέρσαι ἦσαν. ~Ἀλλὰ ὑπὲρ Ἰνδῶν  ἰδίᾳ   μοι γεγράψεται ὅσα πιστότατα ἐς
[5, 25]   τὰ πολέμια καὶ ἐς τὰ  ἴδια   δὲ σφῶν ἐν κόσμῳ πολιτεύοντας
[5, 9]   ἱππέων, τῇ δὲ πεζῶν, οὐκ  εἴα   ἠρεμεῖν τὸν Πῶρον, οὐδὲ ἕν
[5, 21]   Ἰνδῶν χώρας καὶ τὰ ἄλλα  ἐπιτήδεια   παρακομίζειν ἔμελλον. Πῶρον δὲ ἐς
[5, 29]   τοσόνδε ἀγαγοῦσιν αὐτὸν νικῶντα καὶ  μνημεῖα   τῶν αὑτοῦ πόνων. ὡς δὲ
[5, 24]   ὅσοι δὲ κατὰ τὴν ἀποχώρησιν  ἀσθενείᾳ   ὑπελείποντο, οὗτοι ἐγκαταληφθέντες πρὸς τῆς
[5, 25]   Ἰνδοὺς, καὶ μεγέθει μεγίστους καὶ  ἀνδρείᾳ.   ταῦτα δὲ ἐξαγγελλόμενα Ἀλέξανδρον μὲν
[5, 3]   ἀργυρίου μὲν τάλαντα ἐς διακόσια,  ἱερεῖα   δὲ βοῦς μὲν τρισχιλίας, πρόβατα
[5, 15]   αὐτῷ τῷ ἔργῳ ὑπὸ πηλοῦ  ἀχρεῖα.   Πῶρος δέ, ὡς αὐτῷ ὅσοι
[5, 11]   ποταμὸς λόγου ἀξίως, αὐτή τε  δασεῖα   ἴδῃ παντοίων δένδρων καὶ κατ´
[5, 29]   ἔδωκεν καὶ Ἀρσάκην τῇ Ἀβισάρου  ἐπικρατείᾳ   προσέθηκεν· καὶ φόρους οὕστινας ἀποίσουσι
[5, 20]   δὲ τοῖς θεοῖς τὰ νομιζόμενα  ἐπινίκια   ἔθυε, καὶ ἀγὼν ἐποιεῖτο αὐτῷ
[5, 24]   τῶν ἑκατὸν ἐν τῇ πάσῃ  πολιορκίᾳ,   τραυματίαι δὲ οὐ κατὰ τὸ
[5, 21]   ἔχθος τὸ Πώρου μᾶλλον  φιλίᾳ   τῇ Ἀλεξάνδρου· ὡς δὲ ἀφειμένον
[5, 25]   καὶ Κᾶρες καὶ Λύκιοι καὶ  Παμφυλία   δὲ καὶ Φοινίκη καὶ Αἴγυπτος
[5, 2]   καὶ πῶς ἄν, βασιλεῦ,  μία   πόλις ἑκατὸν ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἐρημωθεῖσα
[5, 7]   τὸν ῥοῦν. ἅμα δὲ δὴ  μία   τις τῶν νεῶν {ἅμα δὲ
[5, 25]   γῆς ἐργάτας, γενναίους δὲ τὰ  πολέμια   καὶ ἐς τὰ ἴδια δὲ
[5, 22]   Καθαῖοι εὐτολμότατοί τε καὶ τὰ  πολέμια   κράτιστοι ἐνομίζοντο, καὶ τούτοις κατὰ
[5, 21]   γὰρ Πῶρος οὗτος, ἔστε μὲν  πολέμια   ξυνειστήκει Ἀλεξάνδρῳ τὰ πρὸς τὸν
[5, 4]   γε τῶν ταύτῃ κακίους τὰ  πολέμια   Πέρσαι ἦσαν. ~Ἀλλὰ ὑπὲρ Ἰνδῶν
[5, 4]   ἀνθρώπων, πλὴν Αἰθιόπων, καὶ τὰ  πολέμια   πολύ τι γενναιοτάτους τῶν γε
[5, 9]   χώρας τὰ μὲν πορθῶν ὅσα  πολέμια,   τὰ δὲ σκοπῶν ὅπῃ εὐπορώτερος
[5, 17]   ὑπό τε τῶν πόνων καὶ  ἐρημίᾳ   ἡγεμόνων οὐκέτι διακεκριμένοι ἐν τῇ
[5, 6]   Ἀσιανῶν μείζονας παραλαβὼν καὶ τῇ  ἐπωνυμίᾳ   κρατήσας οὕτως ἐκδιδοῖ ἐς θάλασσαν.
[5, 26]   λέγω ὑμῖν, ξυναφὴς φανεῖται  Ὑρκανία   θάλασσα· ἐκπεριέρχεται γὰρ γῆν πέρι
[5, 25]   Βακτριανοί, Ὑρκάνιοι, θάλασσα  Ὑρκανία,   Σκύθας τε ἀνεστείλαμεν ἔστε ἐπὶ
[5, 26]   καὶ καλὸν κατεπέπρακτο, εἰ ἐν  Μακεδονίᾳ   καθήμενοι ἱκανὸν ἐποιούμεθα ἀπόνως τὴν
[5, 25]   λέγειν μοί ἐστιν. εἰ δὲ  Ἰωνία   τε πρὸς ἡμῶν διὰ τούσδε
[5, 7]   ἐν τῷ παρόντι, ὅτι λόγου  ἀξία.   αἱ νῆες αὐτοῖς κατὰ πόρου
[5, 29]   ἀποστρέφειν. ~Οἱ δὲ ἐβόων τε  οἷα   ἂν ὄχλος ξυμμιγὴς χαίρων βοήσειε
[5, 2]   Μακεδόνας ἡδέως τὸν κισσὸν ἰδόντας,  οἷα   δὴ διὰ μακροῦ ὀφθέντα (οὐ
[5, 28]   τῶν Μακεδόνων τε καὶ ξυμμάχων,  οἷα   δὴ ἐν ὄχλῳ στρατιωτῶν τὰ
[5, 17]   καταπατούμενοι. τῶν τε οὖν ἱππέων,  οἷα   δὴ ἐν στενῷ περὶ τοὺς
[5, 1]   δὲ καὶ κτίσεις ἀνὰ χρόνον,  οἷα   δὴ πλείονα Διονύσου ἔργα ἀποδειξάμενος.
[5, 23]   οἱ Ἰνδοὶ παραταξάμενοι ῥᾷον ἀπεμάχοντο,  οἷα   δὴ πυκνότεροί τε ἐφεστηκότες ἐλάττονι
[5, 17]   ἐν τῇ μάχῃ ἦσαν, ἀλλ´  οἷα   δὴ ὑπὸ τοῦ κακοῦ ἔκφρονες
[5, 4]   οἰκήτορες, καὶ νόμιμά σφισιν ἦν  οἷα   ἐγγυτάτω εἶναι τῇ Λακωνικῇ παιδεύσει.
[5, 7]   πρύμναν κρουόμεναι. ταύτας ὑποφέρει μέν,  οἷα   εἰκός, ῥοῦς, ἀνέχει δὲ
[5, 11]   ἀμφότερα ὑλώδη τὰ χωρία καὶ  οἷα   κρύψαι τῆς διαβάσεως τὴν ἐπιχείρησιν,
[5, 4]   ἰχθύας κήτη ὅσα  οἷα   Ἰνδὸς Ὑδάσπης
[5, 9]   οἱ τὸν πόρον· τά τε  πλοῖα   αὐτῷ ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ παραπλέοντα
[5, 12]   καὶ ὅσους τῶν πεζῶν τὰ  πλοῖα   ἐδέχετο ἐπέρα κατὰ τὴν νῆσον,
[5, 8]   ποταμόν. καὶ ξυνετμήθη τε τὰ  πλοῖα   καὶ ἐκομίσθη αὐτῷ, ὅσα μὲν
[5, 8]   ἐπὶ τὸν Ἰνδὸν ποταμὸν τὰ  πλοῖα   ὅσα παρεσκεύαστο αὐτῷ ἐπὶ τοῦ
[5, 3]   αὐτῷ πεποιημένην πρὸς Ἡφαιστίωνος καὶ  πλοῖα   πολλὰ μὲν σμικρότερα, δύο δὲ
[5, 25]   Μακεδόνες τε καὶ ξύμμαχοι, οὐχ  ὁμοίᾳ   ἔτι τῇ γνώμῃ ἑπομένους μοι
[5, 3]   ὅτι Ἡρακλῆς ἐς Ἰνδοὺς ἀφίκετο.  ὅμοια   δὲ καὶ ὑπὲρ Διονύσου τῆς
[5, 13]   οὐκ ἐς βέβαιον χωρίον ἐκβὰς  ἀγνοίᾳ   τῶν τόπων, ἀλλὰ ἐς νῆσον
[5, 2]   δάφνης τὸ ὄρος καὶ ἄλση  παντοῖα·   καὶ ἰδεῖν σύσκιον, καὶ θήρας
[5, 17]   ἀγώνων ἐοικός· τά τε γὰρ  θηρία   ἐπεκθέοντα ἐς τὰς τάξεις τῶν
[5, 17]   ἐλεφάντων ἀντεπῆγον τῇ ἵππῳ τὰ  θηρία,   καὶ φάλαγξ αὐτὴ τῶν
[5, 17]   δὲ καματηρά τε ἦν τὰ  θηρία   καὶ οὐκέτι αὐτοῖς ἐρρωμέναι αἱ
[5, 17]   αὐτῶν ἀκοντίζοντες καὶ αὐτὰ τὰ  θηρία   περισταδὸν πάντοθεν βάλλοντες. καὶ ἦν
[5, 29]   μείζονας ἔτι κατὰ πύργους,  χαριστήρια   τοῖς θεοῖς τοῖς ἐς τοσόνδε
[5, 17]   τῇ τε ῥώμῃ καὶ τῇ  ἐμπειρίᾳ   πολὺ προέχοντες, ὡς ἐπὶ τοὺς
[5, 3]   μὲν τρισχιλίας, πρόβατα δὲ ὑπὲρ  μύρια,   ἐλέφαντας δὲ ἐς τριάκοντα· καὶ
[5, 25]   καὶ Ἀραβίας ἔστιν καὶ  Συρία   τε κοίλη καὶ
[5, 11]   τῆς ἄκρας, ἀμφότερα ὑλώδη τὰ  χωρία   καὶ οἷα κρύψαι τῆς διαβάσεως
[5, 17]   οἱ μὲν Μακεδόνες, ἅτε ἐν  εὐρυχωρίᾳ   τε καὶ κατὰ γνώμην τὴν
[5, 26]   πᾶσα ἡμετέρα γίγνεται καὶ  Ἀσία   δὴ οὕτω πᾶσα, καὶ ὅροι
[5, 28]   ἀχθεσθεὶς τοῦ τε Κοίνου τῇ  παρρησίᾳ   καὶ τῷ ὄκνῳ τῶν ἄλλων
[5, 3]   ἥκοντα ἀργυρίου μὲν τάλαντα ἐς  διακόσια,   ἱερεῖα δὲ βοῦς μὲν τρισχιλίας,
[5, 24]   τὰς ἑπτὰ μυριάδας καὶ ἅρματα  τριακόσια   καὶ ἵπποι πεντακόσιοι. τῆς δὲ
[5, 15]   ἱππέας, καὶ τὰ ἅρματα πάντα,  τριακόσια   ὄντα, καὶ τῶν ἐλεφάντων διακοσίους
[5, 6]   ποταμοῦ, καὶ Καΐκου ἄλλο ἐν  Μυσίᾳ   καὶ Μαιάνδρου τὸ Καρικὸν ἔστε
[5, 4]   τὴν ἕω διέβαινε ξὺν τῇ  στρατιᾷ   Ἀλέξανδρος ἐς τῶν Ἰνδῶν τὴν
[5, 15]   τῶν ἐλεφάντων σὺν οὐ πολλῇ  στρατιᾷ   αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ στρατοπέδου ἀπέλιπεν,
[5, 12]   κεκοίμητο. καὶ μὲν ἄλλη  στρατιὰ   αὐτῷ ἱππικὴ τῶν διφθερῶν
[5, 23]   ταύτῃ, αὐτὸς μὲν ξὺν τῇ  στρατιᾷ   εἴργειν τοὺς βαρβάρους τοῦ πρόσω,
[5, 29]   ὄμβρων πεπονηκότα ἦν ξὺν τῇ  στρατιᾷ   ἐπεσκεύασε καὶ τὰ ἄλλα τὰ
[5, 4]   γε δὴ Ἀλέξανδρος ξὺν τῇ  στρατιᾷ   ἐπῆλθε, πολλοὺς δὲ ἐπῆλθε, καὶ
[5, 24]   αὐτάς, αὐτὸς δὲ ξὺν τῇ  στρατιᾷ   ἐπὶ τὸν Ὕφασιν ποταμὸν προὐχώρει,
[5, 15]   τε αὐτὸν πεπερακότα ξὺν τῇ  στρατιᾷ   ἐς τὸ καρτερώτατον καὶ τὸν
[5, 11]   ἐκβαίνοντας ἵππους, δὲ ἄλλη  στρατιὰ   εὔπορος. ~Ταῦτα μὲν Κρατερῷ ἐνετέλλετο.
[5, 20]   αὑτὸν ὄψεται ἥκοντα ξὺν τῇ  στρατιᾷ   ἵνα οὐ χαιρήσει ἰδών. Ἐν
[5, 10]   τῶν ἐλεφάντων καὶ ὅτι πολλὴ  στρατιὰ   καὶ αὐτὴ τεταγμένη τε καὶ
[5, 9]   ὄχθην ὤφθη ξὺν πάσῃ τῇ  στρατιᾷ   καὶ τῶν ἐλεφάντων τῷ στίφει.
[5, 8]   αὐτῷ εἶναι ἐξηγγέλλετο ξὺν τῇ  στρατιᾷ   πάσῃ ἐγνωκὼς εἴργειν τοῦ πόρου
[5, 15]   αὐτὸν Ἀλέξανδρον ἐλάσας ξὺν τῇ  στρατιᾷ   πάσῃ πρὸς τὸ καρτερώτατόν τε
[5, 9]   κινητέα καὶ αὐτῷ ἐδόκει  στρατιὰ   πολλαχῇ, ὡς τὸν Πῶρον ἀμφίβολον
[5, 20]   Φίλιππον ἐκπέμπει καὶ Τυρίεσπιν σὺν  στρατιᾷ   τὰ περὶ τὴν Ἀσσακηνῶν χώραν
[5, 20]   καὶ τῶν διφθερῶν ξὺν τῇ  στρατιᾷ   τὸ μὲν ῥεῦμα ὀξὺ τοῦ
[5, 27]   αὐτοί τε καὶ Μακεδονικὴ  στρατιά,   τοὺς μὲν ἐν ταῖς μάχαις
[5, 13]   δὲ τὴν νῆσον παρήλλαξεν  στρατιά,   φανερῶς ἤδη ἐπεῖχον τῇ ὄχθῃ·
[5, 27]   βουλόμενον, εἰ δή τις τὰ  ἐναντία   τοῖς ὑπ´ αὐτοῦ λεχθεῖσι γιγνώσκει·
[5, 6]   τὰ ἀμφὶ τῇ γῇ τῇ  Αἰγυπτίᾳ   ποιήματα, δῶρόν τε τοῦ ποταμοῦ
[5, 4]   ξυνενεχθεῖσιν τινι ἄλλῃ Κύρου  ἁμαρτίᾳ   ξυνέβη Σκυθῶν γε τῶν
[5, 22]   ἐντὸς αὐτῶν ἐστρατοπέδευον, ὡς τριπλοῦν  χάρακα   προβεβλῆσθαι {πρὸ} τῶν ἁμαξῶν. Ἀλέξανδρος
[5, 18]   καὶ πρῶτοι τοῦ ἔργου ἥψαντο,  δέκα·   τῆς δὲ ἑταιρικῆς ἵππου ἀμφὶ
[5, 20]   διὰ στενότητα βαθύτατος ἐς τοὺς  πεντεκαίδεκα   ξυνάγεσθαι· καὶ ταῦτα πολλαχῇ εἶναι
[5, 6]   ἀπὸ τῶν πηγῶν ἀνίσχει καὶ  πεντεκαίδεκα   ποταμοὺς πάντας τῶν Ἀσιανῶν μείζονας
[5, 20]   τὸ δὲ εὖρος σταδίους ἐπέχειν  πεντεκαίδεκα.   τοῖς μὲν δὴ ἐπὶ τῶν
[5, 29]   διελὼν κατὰ τάξεις τὴν στρατιὰν  δώδεκα   βωμοὺς κατασκευάζειν προστάττει, ὕψος μὲν
[5, 19]   τετιμήσθω Βουκεφάλας οὗτος Ἀλεξάνδρου  ἕνεκα.   ~Ἀλεξάνδρῳ δὲ ἐπειδὴ οἱ ἀποθανόντες
[5, 3]   αὐτοὺς καλοῦντας Καύκασον τῆς Ἀλεξάνδρου  ἕνεκα   δόξης, ὡς ὑπὲρ τὸν Καύκασον
[5, 19]   ἐμοῦ ἕνεκα· σὺ δὲ σαυτοῦ  ἕνεκα   τι σοὶ φίλον ἀξίου.
[5, 19]   σοι, ἔφη, Πῶρε, ἐμοῦ  ἕνεκα·   σὺ δὲ σαυτοῦ ἕνεκα
[5, 6]   Ἰνδῶν ποταμῶν ἄξιον ξυμβαλεῖν πλήθους  ἕνεκα   τοῦ ὕδατος, μὴ ὅτι τῷ
[5, 26]   ἐπὶ βορρᾶν ἄνεμον, καὶ τὰ  Σκυθικὰ   γένη οὐ πόρρω τούτων, ὥστε
[5, 27]   τὸ ἀπείρατον ἔς τε τὸ  παραυτίκα   οὐ φοβερὰ καὶ κατὰ τὴν
[5, 22]   ὀχυρὰν πρὸς ἐπενόουν ἀγωνίσασθαι,  Σάγγαλα   ἦν τῇ πόλει ὄνομα, καὶ
[5, 22]   τῇ τρίτῃ προὐχώρει ἐπὶ τὰ  Σάγγαλα,   ἵνα οἱ Καθαῖοί τε καὶ
[5, 24]   τοὺς φεύγοντας, ἐπανελθὼν ἐς τὰ  Σάγγαλα   τὴν πόλιν μὲν κατέσκαψε, τὴν
[5, 24]   κράτος ἑαλωκότα πρὸς Ἀλεξάνδρου τὰ  Σάγγαλα)   φοβεροὶ γενόμενοι ἔφευγον ἀπολιπόντες τὰς
[5, 18]   ἱππέων ὡς διακόσιοι. Πῶρος δὲ  μεγάλα   ἔργα ἐν τῇ μάχῃ ἀποδειξάμενος
[5, 26]   πονούντων τοι καὶ κινδυνευόντων τὰ  καλὰ   ἔργα, καὶ ζῆν τε ξὺν
[5, 26]   τοὺς πόνους, ὅσοι αὐτῶν ἐς  καλὰ   ἔργα φέρουσιν. εἰ δέ τις
[5, 4]   Αἰγυπτίῳ Δέλτα παραπλήσιον καὶ τοῦτο  Πάταλα   καλεῖται τῇ Ἰνδῶν φωνῇ, ταῦτα
[5, 19]   Βουκεφάλαν ἐς τοῦ ἵππου τοῦ  Βουκεφάλα   τὴν μνήμην, ὃς ἀπέθανεν αὐτοῦ,
[5, 26]   μόνοις ὑμῖν μετόν, τὰ δὲ  ἆθλα   αὐτῶν ἄλλοις περιποιοῦντες· νῦν δὲ
[5, 26]   μέτεστι τῶν κινδύνων, τὰ δὲ  ἆθλα   ἐν μέσῳ κεῖται ξύμπασιν.
[5, 27]   προτιμώμενοι τῶν ἄλλων καὶ τὰ  ἆθλα   τῶν πόνων οἱ πολλοὶ ἤδη
[5, 8]   δὲ ἀπὸ τοῦ Ἰνδοῦ ἐς  Τάξιλα   ἀφίκετο, πόλιν μεγάλην καὶ εὐδαίμονα,
[5, 8]   τε δύναμιν ἔχων ἧκεν ἐς  Τάξιλα   καὶ πεντακισχιλίους τῶν Ἰνδῶν, οὓς
[5, 3]   Ταξίλου ἧκον· καὶ τὴν πόλιν  Τάξιλα,   τὴν μεγίστην μεταξὺ Ἰνδοῦ τε
[5, 27]   τὰ καθ´ ἡδονὴν ἐκείνοις ἐρῷ,  ἀλλὰ   νομίζω σύμφορά τέ σοι
[5, 4]   ψεύσωνται, οὐκ ἐξελεγχθησόμενα πρὸς οὐδαμῶν.  ἀλλὰ   Ἀλέξανδρος γὰρ καὶ οἱ ξὺν
[5, 16]   τῷ λογισμῷ ξυνθεὶς ταύτῃ ἔταξεν·  ἀλλὰ   αὐτὸς μὲν ἅτε ἱπποκρατῶν τὴν
[5, 14]   ἤδη ἐκβεβηκόσιν ἐπιθέσθαι οὐδαμῇ ἀξιόμαχα.  ἀλλὰ   δισχιλίους γὰρ λέγει ἱππέας ἄγοντα
[5, 24]   Πτολεμαῖον τὸν ἐπ´ αὐταῖς τεταγμένον,  ἀλλὰ   ἐν τούτῳ οἵ τε σαλπιγκταὶ
[5, 17]   ἤδη ξυνηγμένη, οὐκ ἐκ παραγγέλματος,  ἀλλὰ   ἐν τῷ ἀγῶνι αὐτῷ ἐς
[5, 16]   πνευστιῶντας ἀκμῆσι παραδοῦναι τοῖς βαρβάροις,  ἀλλὰ   ἐς κύκλους παριππεύων ἀνέπαυε τοὺς
[5, 13]   χωρίον ἐκβὰς ἀγνοίᾳ τῶν τόπων,  ἀλλὰ   ἐς νῆσον γὰρ καὶ αὐτὴν
[5, 18]   ἀμφ´ αὑτὸν τῆς φυγῆς ἀπεχώρει,  ἀλλὰ   ἔστε γὰρ ὑπέμενέ τι τῶν
[5, 26]   καθ´ Ἡρακλέα, ὀλίγοι πόνοι.  ἀλλὰ   ἡμεῖς γε καὶ ἐπέκεινα τῆς
[5, 7]   ἀπὸ ξυνθήματος, οὐκ ἐπ´ εὐθύ,  ἀλλὰ   καθάπερ αἱ πρύμναν κρουόμεναι. ταύτας
[5, 23]   ὡς ἑκάστοις προὐχώρει ἀτάκτως προσέβαλλον·  ἀλλὰ   καὶ ἀπὸ τούτων ὅμως ἐξώσθησαν
[5, 18]   μάχῃ ἀποδειξάμενος μὴ ὅτι στρατηγοῦ,  ἀλλὰ   καὶ στρατιώτου γενναίου, ὡς τῶν
[5, 26]   οὐκ ἐμπλήσας μὰ Δι´ ὑμᾶς,  ἀλλὰ   καὶ ὑπερβαλὼν ὅσα ἕκαστος ἐλπίζει
[5, 15]   καὶ αὐτὸν τὸν βασιλέα διαγωνίσασθαι.  ἀλλὰ   καὶ ὣς ὀλίγους τῶν ἐλεφάντων
[5, 15]   τῶν ἱππέων οὐκ ἐπὶ μετώπου,  ἀλλὰ   κατ´ ἴλας ἐμβεβληκός. καὶ τούτων
[5, 17]   ἀμφ´ Ἀλέξανδρον ἱππέων οἱ Ἰνδοί,  ἀλλὰ   {κατηρ{ ρ} άχθησαν ὥσπερ εἰς
[5, 10]   πρὸς τὰς ἐκδρομὰς τῶν ἱππέων,  ἀλλὰ   κενὸν γὰρ γνοὺς τὸν φόβον
[5, 4]   ἥκιστα χλιδῶντας κατὰ τὴν δίαιταν,  ἀλλὰ   μεγάλους μὲν τὰ σώματα, οἵους
[5, 2]   ἑκατὸν τοὺς ἐπιλέκτους μηκέτι αἰτῆσαι,  ἀλλὰ   μηδὲ ἀντ´ αὐτῶν ἄλλους· τὸν
[5, 8]   μηδὲ οἱ συστρατεύσαντες αὐτῷ εἶπον.  ἀλλά   μοι δοκεῖ ὡς ἐγγυτάτω τούτων
[5, 24]   καὶ προσήγοντο ἤδη τῷ τείχει.  ἀλλὰ   οἱ Μακεδόνες, πρὶν καὶ κατασεισθῆναί
[5, 24]   αὐτῶν φυγή, σπουδῇ ἐδίωκεν·  ἀλλὰ   οἱ πολλοὶ μὲν αὐτῶν ἔφθασαν
[5, 14]   προσέκειντο τοῖς πρώτοις τῶν ἐκβαινόντων·  ἀλλὰ   παραλλάξαι γὰρ ξὺν τοῖς ἅρμασι
[5, 26]   δεήσει πόνων τε καὶ κινδύνων.  ἀλλὰ   παραμείνατε, ἄνδρες Μακεδόνες καὶ ξύμμαχοι.
[5, 27]   κατὰ πρόσταγμα ἐθέλεις Μακεδόνων ἐξηγεῖσθαι,  ἀλλὰ   πείσας μὲν ἄξειν φῄς, πεισθεὶς
[5, 14]   ὑπὸ τοῦ παιδὸς τοῦ Πώρου.  ἀλλὰ   Πτολεμαῖος Λάγου, ὅτῳ καὶ
[5, 2]   ἀγαθῶν ἐρημωθεῖσα ἔτι καλῶς πολιτεύοιτο;  ἀλλὰ   σύ, εἴ σοι μέλει Νυσαίων,
[5, 17]   αὐτοῖς ἐρρωμέναι αἱ ἐκδρομαὶ ἐγίγνοντο,  ἀλλὰ   συριγμῷ μόνον διαχρώμενα ὥσπερ αἱ
[5, 5]   κακίους τὰ πολέμια Πέρσαι ἦσαν.  ~Ἀλλὰ   ὑπὲρ Ἰνδῶν ἰδίᾳ μοι γεγράψεται
[5, 24]   τὸ πλῆθος τῶν νεκρῶν ἐγένοντο,  ἀλλὰ   ὑπὲρ τοὺς χιλίους καὶ διακοσίους,
[5, 19]   αὐτοῦ, οὐ βληθεὶς πρὸς οὐδενός,  ἀλλὰ   ὑπὸ καύματος τε καὶ ἡλικίας
[5, 15]   ἵνα οὐ πηλὸς αὐτῷ ἐφαίνετο,  ἀλλὰ   ὑπὸ ψάμμου γὰρ ξύμπαν ἦν
[5, 23]   οὐκέτι ἐπὶ τῶν τρίτων ἔμενον,  ἀλλὰ   ὡς τάχους εἶχον φυγῇ εἰς
[5, 6]   τῆς χώρας λελέχθω· τὰ δὲ  ἄλλα   ἀποκείσθω ἐς τὴν Ἰνδικὴν ξυγγραφήν.
[5, 4]   ἀρχὴν τῆς Ἀσίας ἀφείλετο καὶ  ἄλλα   ἔθνη τὰ μὲν κατεστρέψατο, τὰ
[5, 22]   τῇ σφετέρᾳ δυνάμει καὶ πολλὰ  ἄλλα   ἔθνη τῶν αὐτονόμων Ἰνδῶν ἀναστήσαντας
[5, 21]   τῶν Ἰνδῶν χώρας καὶ τὰ  ἄλλα   ἐπιτήδεια παρακομίζειν ἔμελλον. Πῶρον δὲ
[5, 4]   γρῦπας τοὺς φύλακας, οὐδὲ ὅσα  ἄλλα   ἐφ´ ἡδονῇ μᾶλλόν τι πεποίηται
[5, 12]   τῇ ὕλῃ ἐκρύπτετο, τά τε  ἄλλα   καὶ αἱ τριακόντοροι. ὑπὸ δὲ
[5, 29]   τῇ στρατιᾷ ἐπεσκεύασε καὶ τὰ  ἄλλα   τὰ κατὰ τὴν χώραν ἐκόσμει.
[5, 9]   ἐφύλαττε τὸν πόρον· ὅσα δὲ  ἄλλα   τοῦ ποταμοῦ εὐπορώτερα, ἐπὶ ταῦτα
[5, 10]   καὶ ἠλαλάζετο τῷ Ἐνυαλίῳ καὶ  τἆλλα   ὅσα ἐπὶ διαβάσει συσκευαζομένων θόρυβος
[5, 22]   τε τῇ σφετέρᾳ δυνάμει καὶ  πολλὰ   ἄλλα ἔθνη τῶν αὐτονόμων Ἰνδῶν
[5, 12]   καὶ τῶν πλοίων δὲ τὰ  πολλὰ   αὐτῷ ξυντετμημένα παρεκεκόμιστο ἐς τὸν
[5, 26]   ἔστε ἐπὶ τὴν ἑῴαν θάλασσαν,  πολλὰ   δὲ ἀπὸ τούτων ἔτι ἐπὶ
[5, 19]   τὰ τριάκοντα ἔτη) καματηρὸς γενόμενος,  πολλὰ   δὲ πρόσθεν ξυγκαμών τε καὶ
[5, 24]   ὡς πλείστας κατέστησεν ἐγκαρσίας, ἵνα  πολλὰ   ἐν νυκτὶ τὰ ἄπορα φαίνηται
[5, 4]   οἱ ξὺν τούτῳ στρατεύσαντες τὰ  πολλὰ   ἐξήλεγξαν, ὅσα γε μὴ καὶ
[5, 29]   τῇ βασιλικῇ πελάζοντες ηὔχοντο Ἀλεξάνδρῳ  πολλὰ   καὶ ἀγαθά, ὅτι πρὸς σφῶν
[5, 26]   ἐποίησε. νῦν δὲ δὴ ἀποτρεπομένων  πολλὰ   μὲν μάχιμα ὑπολείπεται γένη ἐπέκεινα
[5, 3]   πεποιημένην πρὸς Ἡφαιστίωνος καὶ πλοῖα  πολλὰ   μὲν σμικρότερα, δύο δὲ τριακοντόρους,
[5, 14]   ὡς μὲν ἐπὶ κατασκοπὴν ἐκπεμπόμενα  πολλά   τε καὶ οὐκ εὔζωνα ἐς
[5, 9]   ἀμφίβολον γίνεσθαι. διελὼν δὴ ἐς  πολλὰ   τὸν στρατὸν τοὺς μὲν αὐτὸς
[5, 6]   πεδία οὐ πρόσω θαλάσσης τὰ  πολλὰ   τῶν ποταμῶν παρ´ ἑκάστοις ποιήματα·
[5, 28]   δὴ ἐν ὄχλῳ στρατιωτῶν τὰ  πολλὰ   φιλεῖ γίγνεσθαι, ἐμπεσοῦσα εὐπειθεστέρους παρέξει
[5, 7]   ῥεῦμα ὁρμίζεται· καὶ ἀπ´ ἀμφοῖν  ξύλα   τε ἐς εὐθὺ ὀξέως ἐπιβάλλεται
[5, 26]   τὴν Ἀσίαν, τότε οὐκ ἐμπλήσας  μὰ   Δι´ ὑμᾶς, ἀλλὰ καὶ ὑπερβαλὼν
[5, 13]   δὲ ἐπιβὰς τριακοντόρου ἐπέρα καὶ  ἅμα   αὐτῷ Πτολεμαῖός τε καὶ Περδίκκας
[5, 7]   δὴ μία τις τῶν νεῶν  {ἅμα   δὲ δὴ} ἐσχέθη, καὶ ἄλλη
[5, 7]   τὴν ναῦν πρὸς τὸν ῥοῦν.  ἅμα   δὲ δὴ μία τις τῶν
[5, 23]   βαθεῖαν οὖσαν τὴν λίμνην καὶ  ἅμα   εἰκάσας ὅτι φοβεροὶ γενόμενοι οἱ
[5, 18]   ἤκουσε καὶ ἐκ τοῦ δίψους  ἅμα   ἐκρατεῖτο, ἐπέστησέ τε τὸν ἐλέφαντα
[5, 13]   ἀπὸ τῆς ἄλλης γῆς. καὶ  ἅμα   ηὐξήκει τὸ ὕδωρ ὄμβρος
[5, 10]   ἐλεφάντων καὶ τῇ τε ὄψει  ἅμα   καὶ τῇ φωνῇ φοβούντων, οὐδ´
[5, 11]   εἰ δὲ τοὺς ἐλέφαντας ξύμπαντας  ἅμα   οἷ ἄγοι Πῶρος ἐπ´ ἐμέ,
[5, 24]   ἀφίκετο τούς τε ὑπολοίπους ἐλέφαντας  ἅμα   οἷ ἄγων καὶ τῶν Ἰνδῶν
[5, 27]   τε ἡγουμένῳ καταπέπρακται καὶ τοῖς  ἅμα   σοὶ οἴκοθεν ὁρμηθεῖσι, τοσῷδε μᾶλλόν
[5, 27]   μὲν Μακεδόνων τε καὶ Ἑλλήνων  ἅμα   σοὶ ὡρμήθημεν, ὅσοι δὲ ὑπολελείμμεθα·
[5, 11]   ἐπὶ τάδε Ἰνδῶν καὶ τοὺς  ἅμα   τούτοις τοὺς πεντακισχιλίους. παρηγγέλλετο δὲ
[5, 17]   ἐπὶ Κοῖνόν τε καὶ τοὺς  ἅμα   τούτῳ ἐπέστρεφον. τοῦτό τε οὖν
[5, 20]   Ὑδάσπου, ἵναπερ τὸ πρῶτον διέβη  ἅμα   τῷ στρατῷ. Κρατερὸν μὲν δὴ
[5, 7]   ζεύγεσι τὴν ἔφοδον γίγνεσθαι, καὶ  ἅμα   ὡς σύνδεσμος εἶναι τοῦ ζεύγματος.
[5, 22]   πρὸς πόλιν ἧκεν ὄνομα  Πίμπραμα·   τὸ δὲ ἔθνος τοῦτο τῶν
[5, 27]   αὐτός, βασιλεῦ, οὐ κατὰ  πρόσταγμα   ἐθέλεις Μακεδόνων ἐξηγεῖσθαι, ἀλλὰ πείσας
[5, 7]   κατὰ στοῖχον ὁρμισθεῖσαι ἐς τὸ  ζεῦγμα   ἀπήρκεσαν, ὡς λέγει Ἡρόδοτος ζευχθῆναι
[5, 7]   Ῥωμαίοις ἐπὶ τῷ Ἴστρῳ ποταμῷ  ζεῦγμα   ποιεῖται καὶ ἐπὶ τῷ Ῥήνῳ
[5, 7]   τὴν Ἰνδικὴν ξυγγραφήν. ~Τὸ δὲ  ζεῦγμα   τὸ ἐπὶ τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ
[5, 12]   ἐπιλεξάμενος τῶν τε ἑταίρων τὸ  ἄγημα   καὶ τὴν Ἡφαιστίωνος ἱππαρχίαν καὶ
[5, 22]   δεξιοῦ κέρως τῶν ἱππέων τὸ  ἄγημα   κατέστησε καὶ τὴν Κλείτου ἱππαρχίαν,
[5, 13]   ἵππῳ· ἐπὶ δὲ τούτοις τὸ  ἄγημα   τὸ βασιλικόν· ἐχομένους δὲ τούτων
[5, 13]   δεξιὸν κέρας παρήγαγε τό τε  ἄγημα   τῶν ἱππέων καὶ τῶν ἄλλων
[5, 19]   οἱ δὲ λέγουσιν ὅτι λευκὸν  σῆμα   εἶχεν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς, μέλας
[5, 5]   Ἐρατοσθένης, δοκίμω ἄνδρε, ξυνεγραψάτην, καὶ  νόμιμα   ἅττα Ἰνδοῖς ἐστι καὶ εἰ
[5, 4]   καὶ χώρας τραχείας οἰκήτορες, καὶ  νόμιμά   σφισιν ἦν οἷα ἐγγυτάτω εἶναι
[5, 2]   ταῦτα λέγοντα, λέγειν γὰρ δόξαι  φρόνιμα,   πεῖσαι Ἀλέξανδρον. καὶ τοὺς μὲν
[5, 1]   στρατιὰν ἄγων, τοσαῦτα μὲν ἔθνη  μάχιμα   καὶ ἄγνωστα τοῖς τότε Ἕλλησιν
[5, 26]   δὲ δὴ ἀποτρεπομένων πολλὰ μὲν  μάχιμα   ὑπολείπεται γένη ἐπέκεινα τοῦ Ὑφάσιος
[5, 1]   οἱ Νυσαῖοι τὸν κρατιστεύοντα σφῶν,  ὄνομα   δὲ ἦν αὐτῷ Ἄκουφις, καὶ
[5, 20]   προσχώρους τῇ Πώρου ἀρχῇ Ἰνδούς.  ὄνομα   δὲ ἦν τῷ ἔθνει Γλαυγανῖκαι,
[5, 22]   ἀγωνίσασθαι, Σάγγαλα ἦν τῇ πόλει  ὄνομα,   καὶ αὐτοὶ οἱ Καθαῖοι εὐτολμότατοί
[5, 20]   Γλαῦσαι. ὁποτέρως δὲ ἔχει τὸ  ὄνομα   οὔ μοι μέλει. ἐπῄει δὲ
[5, 22]   Ὑδραώτου πρὸς πόλιν ἧκεν  ὄνομα   Πίμπραμα· τὸ δὲ ἔθνος τοῦτο
[5, 19]   ἐγκεχαραγμένη, ἐφ´ ὅτῳ καὶ τὸ  ὄνομα   τοῦτο λέγουσιν ὅτι ἔφερεν· οἱ
[5, 21]   ταῖς ὄχθαις τοῦ Ὑδραώτου ποταμοῦ  αὐτόνομα   ἔθνη Ἰνδῶν νέμεται, καὶ ταῦτα
[5, 22]   ὅσα ὅμορά σφισιν ἔθνη ὡσαύτως  αὐτόνομα,   καὶ ταῦτα παρακαλεῖν ἐς τὸ
[5, 15]   πεζούς τε ἔτι μεῖον· κατὰ  στόμα   τε γὰρ ἂν πρὸς τῶν
[5, 1]   πόλιν ᾠκίσθαι λέγουσι· τὸ δὲ  κτίσμα   εἶναι Διονύσου· Διόνυσον δὲ κτίσαι
[5, 2]   Διονύσου τῆς πλάνης μυθευόμενα· καὶ  κτίσμα   εἶναι Διονύσου τὴν Νῦσαν ἤθελεν,
[5, 4]   τῇ Λακωνικῇ παιδεύσει. τὸ δὲ  τραῦμα   τὸ γενόμενον Πέρσαις ἐν τῇ
[5, 20]   ξὺν τῇ στρατιᾷ τὸ μὲν  ῥεῦμα   ὀξὺ τοῦ Ἀκεσίνου πέτραις μεγάλαις
[5, 7]   τῶν ἐπιβαλλομένων ἀντίπρωρος πρὸς τὸ  ῥεῦμα   ὁρμίζεται· καὶ ἀπ´ ἀμφοῖν ξύλα
[5, 2]   ὅτι πρὸς τῶν ἀρίστων τὸ  πολίτευμα   ἔχεται, ταῦτά τε ἐπῄνεσε καὶ
[5, 19]   ἐγένετο Ἀλεξάνδρῳ, καὶ Ἀλέξανδρος προεκήρυξεν  ἀνὰ   τὴν χώραν πάντας ἀποκτενεῖν Οὐξίους,
[5, 28]   δὲ σιγὴ αὖ πολλὴ ἦν  ἀνὰ   τὸ στρατόπεδον καὶ ἀχθόμενοι μὲν
[5, 1]   ἤδη, τὰς δὲ καὶ κτίσεις  ἀνὰ   χρόνον, οἷα δὴ πλείονα Διονύσου
[5, 28]   ἔφη τοῦ πρόσω, βιάσεσθαι δὲ  οὐδένα   ἄκοντα Μακεδόνων ξυνέπεσθαι· ἕξειν γὰρ
[5, 12]   χῶρον τοῦτον καὶ ἀφανῶς αὖθις  ξυμπεπηγμένα   ἐν τῇ ὕλῃ ἐκρύπτετο, τά
[5, 12]   πλοίων δὲ τὰ πολλὰ αὐτῷ  ξυντετμημένα   παρεκεκόμιστο ἐς τὸν χῶρον τοῦτον
[5, 20]   δὲ τοῖς θεοῖς τὰ  νομιζόμενα   ἐπινίκια ἔθυε, καὶ ἀγὼν ἐποιεῖτο
[5, 25]   μεγίστους καὶ ἀνδρείᾳ. ταῦτα δὲ  ἐξαγγελλόμενα   Ἀλέξανδρον μὲν παρώξυνεν ἐς ἐπιθυμίαν
[5, 15]   ἔν τε τῇ ἀποχωρήσει βαρέα  γενόμενα   καὶ ἐν αὐτῷ τῷ ἔργῳ
[5, 14]   δὴ ὡς μὲν ἐπὶ κατασκοπὴν  ἐκπεμπόμενα   πολλά τε καὶ οὐκ εὔζωνα
[5, 4]   ὅσα ἂν ἄτοπα ψεύσωνται, οὐκ  ἐξελεγχθησόμενα   πρὸς οὐδαμῶν. ἀλλὰ Ἀλέξανδρος γὰρ
[5, 2]   ὑπὲρ τοῦ Διονύσου τῆς πλάνης  μυθευόμενα·   καὶ κτίσμα εἶναι Διονύσου τὴν
[5, 26]   ἀπελθόντων ὀπίσω καὶ τὰ νῦν  κατεχόμενα   οὐ βέβαια ὄντα ἐπαρθῇ πρὸς
[5, 27]   ταῦτα τὰ πρὸς τὴν ἕω  ᾠκισμένα   Ἰνδῶν γένη, εἰ δὲ βούλει,
[5, 17]   ἐκδρομαὶ ἐγίγνοντο, ἀλλὰ συριγμῷ μόνον  διαχρώμενα   ὥσπερ αἱ πρύμναν κρουόμεναι νῆες
[5, 23]   ξυντεταγμένοι ἰέναι ἐπὶ τὸν θόρυβον,  ἵνα   σάλπιγξ παρακαλῇ. ἀποστατήσω
[5, 12]   τε καὶ τοῦ μεγάλου στρατοπέδου,  ἵνα   αὐτῷ Κρατερὸς ὑπελέλειπτο, Μελέαγρός τε
[5, 19]   ἄρχοντος Ἀθηναίοις Ἡγήμονος μηνὸς Μουνυχιῶνος.  Ἵνα   δὲ μάχη ξυνέβη καὶ
[5, 4]   ὅτι διέχουσιν αὐτῷ αἱ ὄχθαι,  ἵνα   δὲ πλατύτατος, καὶ ἑκατόν· τὸ
[5, 20]   ἔχει αὐτὸς αὑτοῦ Ἰνδός·  ἵνα   δὲ στενότατός τε καὶ διὰ
[5, 17]   τῶν Μακεδόνων. καὶ ἐν τούτῳ  ἵνα   διέσχεν ἵππος Ἀλεξάνδρου
[5, 3]   ἦν τοῦ Προμηθέως τὸ ἄντρον  ἵνα   ἐδέδετο, καὶ ἀετὸς ὅτι
[5, 11]   ἀνέχουσα τῆς ὄχθης τοῦ Ὑδάσπου,  ἵνα   ἐπέκαμπτεν ποταμὸς λόγου ἀξίως,
[5, 20]   Λάγου ἀνέγραψεν· εἶναι γὰρ  ἵνα   ἐπέρασεν αὐτὸν Ἀλέξανδρος ἐπὶ τῶν
[5, 23]   κατὰ δὲ τὰ διαλείποντα αὐτοῦ,  ἵνα   καὶ λίμνη οὐ μακρὰν τοῦ
[5, 29]   διαβὰς ἐπὶ τὸν Ὑδάσπην ἧκεν,  ἵνα   καὶ τῶν πόλεων τῆς τε
[5, 4]   ἱκανὸς καὶ Κτησίας ἐς τεκμηρίωσιν,  ἵνα   μὲν στενότατος αὐτὸς αὑτοῦ
[5, 20]   τοῦ Ἰνδοῦ εἶναι τὸ εὖρος,  ἵνα   μέσως ἔχει αὐτὸς αὑτοῦ
[5, 16]   τῶν Ἰνδῶν, κατὰ μέσον μέν,  ἵνα   οἱ ἐλέφαντες προεβέβληντο καὶ πυκνὴ
[5, 22]   τρίτῃ προὐχώρει ἐπὶ τὰ Σάγγαλα,  ἵνα   οἱ Καθαῖοί τε καὶ οἱ
[5, 20]   ἐς τριάκοντα καὶ ἑπτά, ὧν  ἵνα   ὀλίγιστοι ἦσαν οἰκήτορες πεντακισχιλίων οὐκ
[5, 15]   Ἀλέξανδρον. ὡς δὲ ἐνέτυχε χωρίῳ,  ἵνα   οὐ πηλὸς αὐτῷ ἐφαίνετο, ἀλλὰ
[5, 20]   ὄψεται ἥκοντα ξὺν τῇ στρατιᾷ  ἵνα   οὐ χαιρήσει ἰδών. Ἐν τούτῳ
[5, 24]   ξυναγαγὼν ὡς πλείστας κατέστησεν ἐγκαρσίας,  ἵνα   πολλὰ ἐν νυκτὶ τὰ ἄπορα
[5, 2]   τῶν ἄλλων τῶν κακῶν ἄγεσθαι,  ἵνα   σοι καὶ αὖθις ἀφικομένῳ δεῦρο
[5, 16]   ἐπετέτακτο, οὐκ ἔγνω προάγειν, αὐτὰ  ἐκεῖνα   ὀκνήσας ἅπερ Πῶρος τῷ
[5, 2]   αὐτὸς ἔνθα ἦλθε Διόνυσος καὶ  ἐπέκεινα   ἂν ἐλθεῖν Διονύσου· οὐδ´ ἂν
[5, 5]   Ἀλεξάνδρου αὔξοντες, ὅτι δὴ καὶ  ἐπέκεινα   ἄρα τοῦ Καυκάσου κρατῶν τοῖς
[5, 8]   ὡς ἐπὶ τὸν Ὑδάσπην ποταμόν.  Ἐπέκεινα   γὰρ τοῦ Ὑδάσπου Πῶρος αὐτῷ
[5, 24]   ποταμὸν προὐχώρει, ὡς καὶ τοὺς  ἐπέκεινα   Ἰνδοὺς καταστρέψαιτο. οὐδὲ ἐφαίνετο αὐτῷ
[5, 27]   δέ, ἐπὶ Καρχηδόνα καὶ τὰ  ἐπέκεινα   Καρχηδονίων τῆς Λιβύης. ταῦτα δὲ
[5, 26]   πόνοι. ἀλλὰ ἡμεῖς γε καὶ  ἐπέκεινα   τῆς Νύσης ἀφίγμεθα καὶ
[5, 21]   Ἀκεσίνην χαλεπῶς. προχωροῦντι δὲ αὐτῷ  ἐπέκεινα   τῆς ὄχθης τοῦ Ὑδραώτου τοὺς
[5, 25]   ὑπὲρ τὰς Κασπίας πύλας, τὰ  ἐπέκεινα   τοῦ Καυκάσου, Τάναϊς, τὰ
[5, 19]   πρὸς Πῶρόν τε καὶ τοὺς  ἐπέκεινα   τοῦ Ὑδάσπου ποταμοῦ Ἰνδοὺς Ἀλεξάνδρῳ
[5, 25]   καὶ τὸν Ὕφασιν καὶ τὰ  ἐπέκεινα   τοῦ Ὑφάσιος γένη προσθεῖναι τῇ
[5, 26]   πολλὰ μὲν μάχιμα ὑπολείπεται γένη  ἐπέκεινα   τοῦ Ὑφάσιος ἔστε ἐπὶ τὴν
[5, 5]   Ἰνδοῖς ἐστι καὶ εἰ δή  τινα   ἄτοπα ζῷα αὐτόθι φύεται καὶ
[5, 4]   ἀνέγραψα, οὔτε ζῷα εἰ δή  τινα   ἄτοπα χώρα αὐτοῖς ἐκφέρει,
[5, 3]   ἐν Παραπαμισάδαις τοὺς Μακεδόνας καί  τινα   μῦθον ἐπιχώριον ἀκούσαντας καὶ
[5, 22]   κελεύσας παριππεύοντας, ὡς μήτε ἐκδρομήν  τινα   ποιήσασθαι τοὺς Ἰνδοὺς πρὶν ξυνταχθῆναι
[5, 21]   τῷ ἄλλῳ, καὶ εἰ δή  τινα   πρὸς ταῖς ὄχθαις τοῦ Ὑδραώτου
[5, 28]   ἀπελθεῖν ἐς τὴν σκηνὴν μηδέ  τινα   τῶν ἑταίρων προσέσθαι αὐτῆς τε
[5, 2]   ἔλαβεν ἰδεῖν τὸν χῶρον, ὅπου  τινὰ   ὑπομνήματα τοῦ Διονύσου οἱ Νυσαῖοι
[5, 15]   διαλείποντα τῶν ἐλεφάντων τολμῆσαι ἄν  τινα   ὤσασθαι τῶν πολεμίων, οὔτε ξὺν
[5, 29]   ἐνταῦθα καταλαμβάνει τὴν πόλιν ἐξῳκοδομημένην,  ἥντινα   Ἡφαιστίων αὐτῷ ἐκτειχίσαι ἐτάχθη· καὶ
[5, 1]   ~Ἐν δὲ τῇ χώρᾳ ταύτῃ,  ἥντινα   μεταξὺ τοῦ τε Κωφῆνος καὶ
[5, 2]   Ἄκουφιν δὲ εἶναι τὸν ἐπιλεγόμενον,  ὅντινα   καὶ ὕπαρχον τῆς χώρας τῆς
[5, 6]   παλαιὸν ποταμὸς ὅτι ἐκαλεῖτο,  ὅντινα   νῦν Νεῖλον Αἰγύπτιοί τε καὶ
[5, 27]   Εὔξεινον πόντον, εἰ δέ, ἐπὶ  Καρχηδόνα   καὶ τὰ ἐπέκεινα Καρχηδονίων τῆς
[5, 1]   κτίσεις ἀνὰ χρόνον, οἷα δὴ  πλείονα   Διονύσου ἔργα ἀποδειξάμενος. Νῦσάν τε
[5, 14]   αὐτῶν κατὰ τὴν φυγήν, ὡς  πλείονα   ἐν τῇ ἀποχωρήσει τὸν φόνον
[5, 19]   χώραν πρὸς τῇ πάλαι οὔσῃ  πλείονα   τῆς πρόσθεν προσέθηκεν· καὶ οὕτως
[5, 21]   Ἀκεσίνου, ὀξύτητι δὲ τοῦ ῥοῦ  μείονα.   ὅσην δὲ τῆς χώρας ἔστε
[5, 18]   τὸν πόρον. καὶ οὗτοι οὐ  μείονα   τὸν φόνον ἐν τῇ ἀποχωρήσει
[5, 21]   ποταμόν, τὸ μὲν εὖρος οὐ  μείονα   τοῦ Ἀκεσίνου, ὀξύτητι δὲ τοῦ
[5, 14]   καὶ οὗτος, ἀλλ´ οὐχ ἑξήκοντα  μόνα   ἅρματα ἄγοντα. οὐδὲ γὰρ εἰκὸς
[5, 25]   δὲ δὴ πέραν τοῦ Ὑφάσιος  εὐδαίμονά   τε τὴν χώραν εἶναι ἐξηγγέλλετο
[5, 8]   Τάξιλα ἀφίκετο, πόλιν μεγάλην καὶ  εὐδαίμονα,   τὴν μεγίστην τῶν μεταξὺ Ἰνδοῦ
[5, 3]   θεοῖς ὅσοις αὐτῷ νόμος καὶ  ἀγῶνα   ποιεῖ γυμνικὸν καὶ ἱππικὸν ἐπὶ
[5, 29]   ἐπ´ αὐτῶν ὡς νόμος καὶ  ἀγῶνα   ποιεῖ γυμνικόν τε καὶ ἱππικόν.
[5, 8]   θύει ὅσα οἱ νόμος καὶ  ἀγῶνα   ποιεῖ γυμνικόν τε καὶ ἱππικόν.
[5, 14]   ἐκπεμπόμενα πολλά τε καὶ οὐκ  εὔζωνα   ἐς τὴν ἀποχώρησιν ἦν, ὡς
[5, 21]   χώρας τὴν πολλὴν προνομεύοντες. ἐνταῦθα  Ἡφαιστίωνα   μὲν ἐκπέμπει δοὺς αὐτῷ μέρος
[5, 9]   ὥρᾳ ὕδατά τε ἐξ οὐρανοῦ  ἀθρόα   τε καταφέρεται ἐς τὴν γῆν
[5, 26]   ὑμεῖς δὲ καὶ τὰ ἔτι  ὑπόλοιπα   τῆς Ἀσίας πρόσθετε τοῖς ἤδη
[5, 5]   ἐστι καὶ εἰ δή τινα  ἄτοπα   ζῷα αὐτόθι φύεται καὶ τὸν
[5, 4]   οὔτε ζῷα εἰ δή τινα  ἄτοπα   χώρα αὐτοῖς ἐκφέρει, οὔτε
[5, 4]   γε κατ´ Ἰνδοὺς ὅσα ἂν  ἄτοπα   ψεύσωνται, οὐκ ἐξελεγχθησόμενα πρὸς οὐδαμῶν.
[5, 3]   δόξης, ὡς ὑπὲρ τὸν Καύκασον  ἄρα   ἐλθόντα Ἀλέξανδρον. ἔν τε αὐτῇ
[5, 3]   αὐτοὺς ξυνθέντας φημίσαι, ὅτι τοῦτο  ἄρα   ἦν τοῦ Προμηθέως τὸ ἄντρον
[5, 2]   αὐτῶν ἄλλους· τὸν δὲ παῖδα  ἄρα   τοῦ Ἀκούφιος καὶ τῆς θυγατρὸς
[5, 5]   αὔξοντες, ὅτι δὴ καὶ ἐπέκεινα  ἄρα   τοῦ Καυκάσου κρατῶν τοῖς ὅπλοις
[5, 6]   εἰσιν, οὐδὲ ὑπὲρ τῆς Ἰνδῶν  ἄρα   χώρας ἐς ἀπιστίαν ἰέναι ἄξιον,
[5, 8]   δὲ ἐνταῦθα παρ´ αὐτὸν καὶ  παρὰ   Ἀβισάρου πρέσβεις τοῦ τῶν ὀρείων
[5, 18]   ἀνέψυξεν, ἄγειν αὑτὸν σπουδῇ ἐκέλευσεν  παρὰ   Ἀλέξανδρον. ~Καὶ μὲν ἤγετο·
[5, 29]   ξυνέβαινον δὲ τούτοις καὶ οἱ  παρὰ   Ἀλεξάνδρου ἐκπεμφθέντες πρέσβεις πρὸς Ἀβισάρην.
[5, 8]   ξὺν αὐτῷ οἱ δοκιμώτατοι, καὶ  παρὰ   Δοξάρεως νομάρχου ἄλλοι, δῶρα φέροντες.
[5, 20]   καὶ Ὑρκανίας σατράπης τοὺς καταλειφθέντας  παρὰ   οἷ Θρᾷκας ἄγων ἧκεν ὡς
[5, 5]   δὲ Ἀρμενίων ὡς ἐπὶ Μηδίαν  παρὰ   Παρθυαίους τε καὶ Χορασμίους, κατὰ
[5, 11]   ἐς πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν σταδίους.  παρὰ   πᾶσαν δὴ τὴν ὄχθην φυλακαί
[5, 20]   Ἰνδῶν πρέσβεις παρ´ Ἀλέξανδρον καὶ  παρὰ   Πώρου ἄλλου του ὑπάρχου Ἰνδῶν.
[5, 6]   Ἀραχωσίας, πολλάκις δὲ λέγει ἀφικέσθαι  παρὰ   Σανδράκοττον τὸν Ἰνδῶν βασιλέα, ἐλαχίστην
[5, 20]   ἄγων ἧκεν ὡς Ἀλέξανδρον καὶ  παρὰ   Σισικόττου τοῦ Ἀσσακηνῶν σατράπου ἄγγελοι,
[5, 6]   ἀνίσχων ἐξ ὄρους Μητρὸς Δινδυμήνης  παρὰ   Σμύρναν πόλιν Αἰολικὴν ἐκδιδοῖ ἐς
[5, 3]   ἑπτακόσιοι αὐτῷ Ἰνδῶν ἐς ξυμμαχίαν  παρὰ   Ταξίλου ἧκον· καὶ τὴν πόλιν
[5, 3]   σμικρότερα, δύο δὲ τριακοντόρους, καὶ  παρὰ   Ταξίλου τοῦ Ἰνδοῦ δῶρα ἥκοντα
[5, 20]   τὰ αὑτοῦ. Ἐν τούτῳ δὲ  παρά   τε Ἀβισάρου πρέσβεις ἧκον, ἐνδιδόντες
[5, 18]   ἔμαθεν. Πῶρος δὲ ὡς τὰ  παρὰ   τοῦ Μερόου ἤκουσε καὶ ἐκ
[5, 27]   ἤδη κεκομισμένοι καὶ τῷ κρατιστεύειν  παρὰ   τοὺς ἄλλους πρόθυμοί σοι ἐς
[5, 20]   δῶρον Ἀλεξάνδρῳ. ἧκον δὲ καὶ  παρὰ   τῶν αὐτονόμων Ἰνδῶν πρέσβεις παρ´
[5, 18]   Ἀλεξάνδρου λόγων. δὲ ἰδὼν  ἄνδρα   ἐχθρὸν ἐκ παλαιοῦ τὸν Ταξίλην
[5, 18]   μέγαν τε αὐτὸν καὶ γενναῖον  ἄνδρα   ἰδὼν ἐν τῇ μάχῃ σῶσαι
[5, 18]   ἔπεμπε καὶ δὴ καὶ Μερόην  ἄνδρα   Ἰνδόν, ὅτι φίλον εἶναι ἐκ
[5, 27]   ἔς τε τὸ παραυτίκα οὐ  φοβερὰ   καὶ κατὰ τὴν τοῦ μέλλοντος
[5, 3]   αὐτῷ ἐπὶ τῇ διαβάσει τὰ  ἱερά.   ~Ὁ δὲ Ἰνδὸς ποταμὸς ὅτι
[5, 28]   δὲ οὐκ ἐγίγνετο αὐτῷ τὰ  ἱερά.   τότε δὴ τοὺς πρεσβυτάτους τε
[5, 12]   ἐς τὴν διάβασιν οὐ  φανερὰ   κατέστη, τῷ κτύπῳ τῷ ἀπὸ
[5, 13]   ὄχθης. ~Αὐτὸς δὲ ἐπιβὰς τριακοντόρου  ἐπέρα   καὶ ἅμα αὐτῷ Πτολεμαῖός τε
[5, 12]   τῶν πεζῶν τὰ πλοῖα ἐδέχετο  ἐπέρα   κατὰ τὴν νῆσον, ὡς μὴ
[5, 21]   Πώρῳ ἄρχειν ἐγχειρίσαι. αὐτὸς δ´  ἐπέρα   τὸν Ὑδραώτην ποταμόν, οὐ καθάπερ
[5, 17]   καιρὸν ἐν αὐτῇ τῇ ἐπὶ  θάτερα   ἐπιστροφῇ τῆς ἵππου ἐπιτίθεται τοῖς
[5, 26]   ὅσοι οὐκ ἐπιτήδειοι ἐς τὰ  ἡμέτερα,   ἀναστέλλοντες; Εἰ μὲν δὴ ὑμᾶς
[5, 26]   Στηλῶν ἐντὸς Λιβύη πᾶσα  ἡμετέρα   γίγνεται καὶ Ἀσία δὴ
[5, 25]   τοῦ Ὑφάσιος γένη προσθεῖναι τῇ  ἡμετέρᾳ   Μακεδόνων τε ἀρχῇ; δέδιτε
[5, 26]   κεῖται ξύμπασιν. τε χώρα  ὑμετέρα   καὶ ὑμεῖς αὐτῆς σατραπεύετε. καὶ
[5, 22]   καὶ Ἀνισάρην ξύν τε τῇ  σφετέρᾳ   δυνάμει καὶ πολλὰ ἄλλα ἔθνη
[5, 27]   τε καὶ ξυγκινδυνεύσαντας ἐς τὰ  σφέτερα   ἤθη ἐπανεληλυθότας, πλουσίους τε ἀντὶ
[5, 25]   τὸ στρατόπεδον τῶν μὲν τὰ  σφέτερα   ὀδυρομένων, ὅσοι ἐπιεικέστατοι, τῶν δὲ
[5, 27]   ἐς τὴν οἰκείαν καὶ τὴν  μητέρα   τὴν σαυτοῦ ἰδὼν καὶ τὰ
[5, 4]   οὐδὲ τοῦτο ἔχω ἀτρεκῶς ξυμβαλεῖν  πότερα   δυσχωρίαις ξυνενεχθεῖσιν τινι ἄλλῃ
[5, 7]   δὴ πλοίοις ἐζεύχθη πόρος,  πότερα   ξυντεθεῖσαι αἱ νῆες σχοίνοις καὶ
[5, 7]   οὐδὲ αὐτὸς ἔχω ἀτρεκῶς εἰκάσαι,  πότερα   πλοίοις ἐζεύχθη πόρος, καθάπερ
[5, 3]   Ἡφαιστίωνος καὶ πλοῖα πολλὰ μὲν  σμικρότερα,   δύο δὲ τριακοντόρους, καὶ παρὰ
[5, 11]   τὴν νῆσον καταντικρὺ τῆς ἄκρας,  ἀμφότερα   ὑλώδη τὰ χωρία καὶ οἷα
[5, 8]   καὶ ἐκομίσθη αὐτῷ, ὅσα μὲν  βραχύτερα   διχῇ διατμηθέντα, αἱ τριακόντοροι δὲ
[5, 9]   ὅσα δὲ ἄλλα τοῦ ποταμοῦ  εὐπορώτερα,   ἐπὶ ταῦτα φρουρὰς διαπέμψας καὶ
[5, 17]   πρὸς ἐκείνων ἐβλάπτοντο. ὡς δὲ  καματηρά   τε ἦν τὰ θηρία καὶ
[5, 11]   νυκτερινὰς ἐπιχειρήσεις μηχανᾶταί τι τοιόνδε.  ~Ἄκρα   ἦν ἀνέχουσα τῆς ὄχθης τοῦ
[5, 11]   στρατόν. ἀπέχει δὲ τε  ἄκρα   καὶ νῆσος τοῦ μεγάλου
[5, 13]   τότε ξυνέβαινον· κατὰ δὲ τὰ  ἄκρα   τῆς φάλαγγος οἱ τοξόται αὐτῷ
[5, 22]   χώρᾳ αὐτῶν Ἀλέξανδρος, καὶ ὅσα  ὅμορά   σφισιν ἔθνη ὡσαύτως αὐτόνομα, καὶ
[5, 24]   ἵνα πολλὰ ἐν νυκτὶ τὰ  ἄπορα   φαίνηται τοῖς φεύγουσι, καὶ τοῦ
[5, 27]   ἐκείνοις ἐρῷ, ἀλλὰ νομίζω  σύμφορά   τέ σοι ἐς τὰ παρόντα
[5, 26]   Νύσης ἀφίγμεθα καὶ Ἄορνος  πέτρα   τῷ Ἡρακλεῖ ἀνάλωτος πρὸς
[5, 11]   ἐπὶ πολλὰς νύκτας ἐγίγνοντο καὶ  πυρὰ   ἐκαίετο. Ἐπειδὴ δὲ ἔγνω ἐπιχειρεῖν
[5, 7]   Ἴστρος πρὸς Δαρείου,  γέφυρα   κατὰ τοῦ ποταμοῦ διηνεκὴς ἐποιήθη
[5, 9]   ὀξέος τοῦ ῥεύματος· ἦν γὰρ  ὥρα   ἔτους μετὰ τροπὰς μάλιστα
[5, 9]   ἥλιος· ταύτῃ δὲ τῇ  ὥρᾳ   ὕδατά τε ἐξ οὐρανοῦ ἀθρόα
[5, 3]   καὶ παρὰ Ταξίλου τοῦ Ἰνδοῦ  δῶρα   ἥκοντα ἀργυρίου μὲν τάλαντα ἐς
[5, 29]   Ἀβισάρου καὶ οἱ ἄλλοι οἰκεῖοι,  δῶρά   τε κομίζοντες μέγιστα παρ´
[5, 8]   καὶ παρὰ Δοξάρεως νομάρχου ἄλλοι,  δῶρα   φέροντες. καὶ ἐνταῦθα αὖ Ἀλέξανδρος
[5, 16]   ἦν. Ἀλέξανδρος δὲ ὡς ἤδη  καθεώρα   τοὺς Ἰνδοὺς ἐκτασσομένους, ἐπέστησε τοὺς
[5, 4]   εἰ δή τινα ἄτοπα  χώρα   αὐτοῖς ἐκφέρει, οὔτε ἰχθύας
[5, 22]   πρὸς μάχην, εἰ προσάγοι τῇ  χώρᾳ   αὐτῶν Ἀλέξανδρος, καὶ ὅσα ὅμορά
[5, 19]   ἵππος ἐν τῇ Οὐξίων  χώρᾳ   ἀφανὴς ἐγένετο Ἀλεξάνδρῳ, καὶ Ἀλέξανδρος
[5, 2]   γὰρ εἶναι ἐν τῇ Ἰνδῶν  χώρᾳ   κισσόν, οὐδὲ ἵναπερ αὐτοῖς ἄμπελοι
[5, 1]   ΒΙΒΛΙΟΝ ΠΕΜΠΤΟΝ. ~Ἐν δὲ τῇ  χώρᾳ   ταύτῃ, ἥντινα μεταξὺ τοῦ τε
[5, 26]   μέσῳ κεῖται ξύμπασιν. τε  χώρα   ὑμετέρα καὶ ὑμεῖς αὐτῆς σατραπεύετε.
[5, 12]   αὐτῷ ἱππικὴ τῶν διφθερῶν  ἐπιβᾶσα   καὶ ὅσους τῶν πεζῶν τὰ
[5, 17]   αὖθις κατειλήθησαν. καὶ ἐν τούτῳ  πᾶσα   ἵππος Ἀλεξάνδρῳ ἐς μίαν
[5, 26]   δὲ Στηλῶν ἐντὸς Λιβύη  πᾶσα   ἡμετέρα γίγνεται καὶ Ἀσία
[5, 26]   καὶ Ἀσία δὴ οὕτω  πᾶσα,   καὶ ὅροι τῆς ταύτῃ ἀρχῆς
[5, 9]   κάρφης ἐμπιπλάμεναι καὶ ὄχθη  πᾶσα   πλήρης φαινομένη τῇ μὲν ἱππέων,
[5, 17]   αὐτῷ ἐς τήνδε τὴν τάξιν  καταστᾶσα,   ὅπῃ προσπέσοι τῶν Ἰνδῶν ταῖς
[5, 16]   καὶ φάλαγξ αὐτῷ δρόμῳ  συνάψασα   ὁμοῦ ἤδη ἦν, δὲ
[5, 2]   μία πόλις ἑκατὸν ἀνδρῶν ἀγαθῶν  ἐρημωθεῖσα   ἔτι καλῶς πολιτεύοιτο; ἀλλὰ σύ,
[5, 4]   τοὺς γρῦπας τοὺς φύλακας, οὐδὲ  ὅσα   ἄλλα ἐφ´ ἡδονῇ μᾶλλόν τι
[5, 4]   ὡς τά γε κατ´ Ἰνδοὺς  ὅσα   ἂν ἄτοπα ψεύσωνται, οὐκ ἐξελεγχθησόμενα
[5, 23]   περιεστρατοπέδευσε τοῖς πεζοῖς τὴν πόλιν  ὅσα   γε ἠδυνήθη αὐτῷ περιβαλεῖν
[5, 4]   τούτῳ στρατεύσαντες τὰ πολλὰ ἐξήλεγξαν,  ὅσα   γε μὴ καὶ αὐτῶν ἔστιν
[5, 9]   αὐτὸς μένων ἐφύλαττε τὸν πόρον·  ὅσα   δὲ ἄλλα τοῦ ποταμοῦ εὐπορώτερα,
[5, 26]   Δι´ ὑμᾶς, ἀλλὰ καὶ ὑπερβαλὼν  ὅσα   ἕκαστος ἐλπίζει ἀγαθὰ ἔσεσθαι τοὺς
[5, 10]   ἠλαλάζετο τῷ Ἐνυαλίῳ καὶ τἆλλα  ὅσα   ἐπὶ διαβάσει συσκευαζομένων θόρυβος παντοδαπὸς
[5, 3]   πάντῃ ξυμφέρομαι, ὃς λέγει πάντα  ὅσα   ἐς τὸ θεῖον ἀναφέρεται ἐκ
[5, 4]   ἐκφέρει, οὔτε ἰχθύας κήτη  ὅσα   οἷα Ἰνδὸς
[5, 5]   κατ´ Ἰνδοὺς Νέαρχος, ἐπὶ δὲ  ὅσα   Μεγασθένης τε καὶ Ἐρατοσθένης, δοκίμω
[5, 8]   τὰ πλοῖα καὶ ἐκομίσθη αὐτῷ,  ὅσα   μὲν βραχύτερα διχῇ διατμηθέντα, αἱ
[5, 8]   αὖ Ἀλέξανδρος ἐν Ταξίλοις θύει  ὅσα   οἱ νόμος καὶ ἀγῶνα ποιεῖ
[5, 22]   τῇ χώρᾳ αὐτῶν Ἀλέξανδρος, καὶ  ὅσα   ὅμορά σφισιν ἔθνη ὡσαύτως αὐτόνομα,
[5, 8]   τὸν Ἰνδὸν ποταμὸν τὰ πλοῖα  ὅσα   παρεσκεύαστο αὐτῷ ἐπὶ τοῦ πόρου
[5, 6]   οὖν καὶ τῆς ἄλλης χώρας  ὅσα   πεδία οὐ πρόσω θαλάσσης τὰ
[5, 5]   ὑπὲρ Ἰνδῶν ἰδίᾳ μοι γεγράψεται  ὅσα   πιστότατα ἐς ἀφήγησιν οἵ τε
[5, 9]   τῆς χώρας τὰ μὲν πορθῶν  ὅσα   πολέμια, τὰ δὲ σκοπῶν ὅπῃ
[5, 29]   τε Νικαίας καὶ τῶν Βουκεφάλων  ὅσα   πρὸς τῶν ὄμβρων πεπονηκότα ἦν
[5, 26]   ὑμῖν, ξυναφὴς φανεῖται Ὑρκανία  θάλασσα·   ἐκπεριέρχεται γὰρ γῆν πέρι πᾶσαν
[5, 25]   τοῦ Τανάϊδος, Βακτριανοί, Ὑρκάνιοι,  θάλασσα   Ὑρκανία, Σκύθας τε ἀνεστείλαμεν
[5, 26]   γῆν πέρι πᾶσαν μεγάλη  θάλασσα.   καὶ ἐγὼ ἐπιδείξω Μακεδόσι τε
[5, 13]   δὴ καὶ μᾶλλον νῆσος  οὖσα   ἔλαθεν, οὐ πολλῷ δὲ ὕδατι
[5, 28]   στρατιωτῶν τὰ πολλὰ φιλεῖ γίγνεσθαι,  ἐμπεσοῦσα   εὐπειθεστέρους παρέξει αὐτούς. ὡς δὲ
[5, 7]   ἐσχέθη, καὶ ἄλλη ἀπὸ ταύτης  διέχουσα   ὅσον ξύμμετρον πρὸς ἰσχὺν τῶν
[5, 11]   μηχανᾶταί τι τοιόνδε. ~Ἄκρα ἦν  ἀνέχουσα   τῆς ὄχθης τοῦ Ὑδάσπου, ἵνα
[5, 27]   καὶ προτιμώμενοι τῶν ἄλλων καὶ  τὰ   ἆθλα τῶν πόνων οἱ πολλοὶ
[5, 13]   τῷ τότε ξυνέβαινον· κατὰ δὲ  τὰ   ἄκρα τῆς φάλαγγος οἱ τοξόται
[5, 5]   ξυστρατεύσαντες Μακεδόνες, ὡς μὲν λέγεται  τὰ   Ἀλεξάνδρου αὔξοντες, ὅτι δὴ καὶ
[5, 5]   θαλάσσης. νῦν δὲ ὅσον ἐς  τὰ   Ἀλεξάνδρου ἔργα ἀποχρῶν ἐφαίνετο, τοσόνδε
[5, 21]   ὑπηκόου τῶν Ἰνδῶν χώρας καὶ  τὰ   ἄλλα ἐπιτήδεια παρακομίζειν ἔμελλον. Πῶρον
[5, 29]   ξὺν τῇ στρατιᾷ ἐπεσκεύασε καὶ  τὰ   ἄλλα τὰ κατὰ τὴν χώραν
[5, 6]   του ἄλλου Ἑκαταίου ἐστὶ  τὰ   ἀμφὶ τῇ γῇ τῇ Αἰγυπτίᾳ
[5, 24]   ἐγκαρσίας, ἵνα πολλὰ ἐν νυκτὶ  τὰ   ἄπορα φαίνηται τοῖς φεύγουσι, καὶ
[5, 15]   αὐτῷ ἐτέτακτο καὶ πρὸ ταύτης  τὰ   ἅρματα ἑκατέρωθεν. ~Αὕτη μὲν
[5, 15]   πᾶσαν, ἐς τετρακισχιλίους ἱππέας, καὶ  τὰ   ἅρματα πάντα, τριακόσια ὄντα, καὶ
[5, 22]   κράτιστοι ἐνομίζοντο, καὶ τούτοις κατὰ  τὰ   αὐτὰ Ὀξυδράκαι, ἄλλο Ἰνδῶν ἔθνος,
[5, 20]   ἀποπέμπει ὀπίσω ἐς τὰ ἤθη  τὰ   αὑτοῦ. Ἐν τούτῳ δὲ παρά
[5, 21]   παρακομίζειν ἔμελλον. Πῶρον δὲ ἐς  τὰ   αὑτοῦ ἤθη ἀποπέμπει, κελεύσας Ἰνδῶν
[5, 18]   τοῦ ἄλλου σώματος ἤρκει αὐτῷ  τὰ   βέλη θώραξ περιττὸς ὢν
[5, 1]   τοῦ θείου ἐκ παλαιοῦ μεμυθευμένων.  τὰ   γάρ τοι κατὰ τὸ εἰκὸς
[5, 4]   ἐς ἀφήγησιν τῶν ὄντων, ὡς  τά   γε κατ´ Ἰνδοὺς ὅσα ἂν
[5, 26]   μὲν πόνων μόνοις ὑμῖν μετόν,  τὰ   δὲ ἆθλα αὐτῶν ἄλλοις περιποιοῦντες·
[5, 26]   ἴσον δὲ μέτεστι τῶν κινδύνων,  τὰ   δὲ ἆθλα ἐν μέσῳ κεῖται
[5, 6]   περὶ Ἰνδῶν τῆς χώρας λελέχθω·  τὰ   δὲ ἄλλα ἀποκείσθω ἐς τὴν
[5, 15]   καὶ τοῦ Πώρου τὸν παῖδα·  τὰ   δὲ ἅρματα αὐτοῖς ἵπποις ἁλῶναι
[5, 18]   δισμυρίων, ἱππεῖς δὲ ἐς τρισχιλίους,  τὰ   δὲ ἅρματα ξύμπαντα κατεκόπη· καὶ
[5, 25]   πολέμου ἔστε ὑπελείπετό τι πολέμιον.  ~Τὰ   δὲ δὴ πέραν τοῦ Ὑφάσιος
[5, 27]   ἐκ μὲν πολεμίων δέος οὐδέν,  τὰ   δὲ ἐκ τοῦ δαιμονίου ἀδόκητά
[5, 4]   ἄλλα ἔθνη τὰ μὲν κατεστρέψατο,  τὰ   δὲ προσχωρήσαντά οἱ ἑκόντα κατέσχεν,
[5, 9]   τὰ μὲν πορθῶν ὅσα πολέμια,  τὰ   δὲ σκοπῶν ὅπῃ εὐπορώτερος αὐτῷ
[5, 17]   οἱ ἐλέφαντες τὰ μὲν τιτρωσκόμενοι,  τὰ   δὲ ὑπό τε τῶν πόνων
[5, 23]   πρώτας ἁμάξας ὑπεξῆγον καὶ κατὰ  τὰ   διαλείμματα αὐτῶν ὡς ἑκάστοις προὐχώρει
[5, 23]   οὐ δυνατὸς ἐγένετο· κατὰ δὲ  τὰ   διαλείποντα αὐτοῦ, ἵνα καὶ λίμνη
[5, 16]   καὶ πυκνὴ φάλαγξ κατὰ  τὰ   διαλείποντα αὐτῶν ἐπετέτακτο, οὐκ ἔγνω
[5, 15]   μετὰ τοὺς ἐλέφαντας, ὅσον ἐς  τὰ   διαλείποντα ἐπ´ ὀλίγον ἐμβεβλῆσθαι τοὺς
[5, 15]   ἄλλως τε οὐδὲ ἠξίου ἐς  τὰ   διαλείποντα τῶν ἐλεφάντων τολμῆσαι ἄν
[5, 27]   καθ´ ἡλικίαν τε μὴ ἀποκρύπτεσθαι  τὰ   δοκοῦντα βέλτιστα καὶ κατὰ τὴν
[5, 27]   τὸν βουλόμενον, εἰ δή τις  τὰ   ἐναντία τοῖς ὑπ´ αὐτοῦ λεχθεῖσι
[5, 27]   εἰ δέ, ἐπὶ Καρχηδόνα καὶ  τὰ   ἐπέκεινα Καρχηδονίων τῆς Λιβύης. ταῦτα
[5, 25]   τὰ ὑπὲρ τὰς Κασπίας πύλας,  τὰ   ἐπέκεινα τοῦ Καυκάσου, Τάναϊς,
[5, 25]   ὀκνεῖτε καὶ τὸν Ὕφασιν καὶ  τὰ   ἐπέκεινα τοῦ Ὑφάσιος γένη προσθεῖναι
[5, 29]   τι περ ἀπόμαχον, αὐτὸς  τὰ   ἐπὶ τῷ κατάπλῳ παρεσκευάζετο τῷ
[5, 26]   ἡμῶν ἔχεται. ὑμεῖς δὲ καὶ  τὰ   ἔτι ὑπόλοιπα τῆς Ἀσίας πρόσθετε
[5, 20]   καὶ Ταξίλην ἀποπέμπει ὀπίσω ἐς  τὰ   ἤθη τὰ αὑτοῦ. Ἐν τούτῳ
[5, 26]   Ἑλλήνων, ὅσοι οὐκ ἐπιτήδειοι ἐς  τὰ   ἡμέτερα, ἀναστέλλοντες; Εἰ μὲν δὴ
[5, 17]   τῶν ἐλεφάντων ἀντεπῆγον τῇ ἵππῳ  τὰ   θηρία, καὶ φάλαγξ αὐτὴ
[5, 17]   ὡς δὲ καματηρά τε ἦν  τὰ   θηρία καὶ οὐκέτι αὐτοῖς ἐρρωμέναι
[5, 17]   ἐπιβάτας αὐτῶν ἀκοντίζοντες καὶ αὐτὰ  τὰ   θηρία περισταδὸν πάντοθεν βάλλοντες. καὶ
[5, 25]   δὲ τὰ πολέμια καὶ ἐς  τὰ   ἴδια δὲ σφῶν ἐν κόσμῳ
[5, 3]   γίγνεται αὐτῷ ἐπὶ τῇ διαβάσει  τὰ   ἱερά. ~Ὁ δὲ Ἰνδὸς ποταμὸς
[5, 28]   θυομένῳ δὲ οὐκ ἐγίγνετο αὐτῷ  τὰ   ἱερά. τότε δὴ τοὺς πρεσβυτάτους
[5, 4]   ἀτρεκῶς ὥς γε δὴ πρὸς  τὰ   Ἰνδῶν ξυμβαλεῖν. καὶ γὰρ καὶ
[5, 27]   τῆς πολλῆς. οὐδὲ ὑπὲρ ταύτης  τὰ   καθ´ ἡδονὴν ἐκείνοις ἐρῷ, ἀλλὰ
[5, 26]   ξύμμαχοι. πονούντων τοι καὶ κινδυνευόντων  τὰ   καλὰ ἔργα, καὶ ζῆν τε
[5, 29]   στρατιᾷ ἐπεσκεύασε καὶ τὰ ἄλλα  τὰ   κατὰ τὴν χώραν ἐκόσμει.
[5, 22]   τούτων τοὺς μὲν ἱππέας ἐπὶ  τὰ   κέρατα διελὼν παρήγαγεν, ἀπὸ δὲ
[5, 15]   ἦσαν δὲ αὐτῷ καὶ κατὰ  τὰ   κέρατα ἔτι ὑπὲρ τοὺς ἐλέφαντας
[5, 4]   ταῦτα μὲν ὑπὲρ τοῦ Ἰνδοῦ  τὰ   μάλιστα οὐκ ἀμφίλογα καὶ ἐμοὶ
[5, 27]   ἐς τὰ παρόντα καὶ ἐς  τὰ   μέλλοντα μάλιστα ἀσφαλῆ εἶναι. δίκαιος
[5, 4]   Ἀσίας ἀφείλετο καὶ ἄλλα ἔθνη  τὰ   μὲν κατεστρέψατο, τὰ δὲ προσχωρήσαντά
[5, 9]   καὶ ἄλλῃ ἦγε τῆς χώρας  τὰ   μὲν πορθῶν ὅσα πολέμια, τὰ
[5, 15]   τελευταῖον πόρον. ~Καὶ ἐπὶ τούτους  τὰ   μὲν πρῶτα ἐκπέμψαι Ἀλέξανδρον καὶ
[5, 17]   ἦσαν, καὶ αὐτοὶ οἱ ἐλέφαντες  τὰ   μὲν τιτρωσκόμενοι, τὰ δὲ ὑπό
[5, 26]   εἰς Λιβύην περιπλευσθήσεται στόλῳ ἡμετέρῳ  τὰ   μέχρι Ἡρακλέους Στηλῶν· ἀπὸ δὲ
[5, 20]   κόσμῳ, δὲ τοῖς θεοῖς  τὰ   νομιζόμενα ἐπινίκια ἔθυε, καὶ ἀγὼν
[5, 26]   δέος μὴ ἀπελθόντων ὀπίσω καὶ  τὰ   νῦν κατεχόμενα οὐ βέβαια ὄντα
[5, 26]   πρόσθετε τοῖς ἤδη ἐκτημένοις καὶ  τὰ   ὀλίγα τοῖς πολλοῖς. ἐπεὶ καὶ
[5, 18]   Μερόην ἔμαθεν. Πῶρος δὲ ὡς  τὰ   παρὰ τοῦ Μερόου ἤκουσε καὶ
[5, 22]   τὴν φύσιν, ὡς μάλιστα πρὸς  τὰ   παρόντα ἐν καιρῷ οἱ ἐφαίνετο
[5, 27]   νομίζω σύμφορά τέ σοι ἐς  τὰ   παρόντα καὶ ἐς τὰ μέλλοντα
[5, 20]   ἐκπέμπει καὶ Τυρίεσπιν σὺν στρατιᾷ  τὰ   περὶ τὴν Ἀσσακηνῶν χώραν καταστησομένους
[5, 17]   δὲ Ἰνδοὶ ἐν αὐτοῖς ἀναστρεφόμενοι  τὰ   πλείω ἤδη πρὸς ἐκείνων ἐβλάπτοντο.
[5, 12]   ἐπιβᾶσα καὶ ὅσους τῶν πεζῶν  τὰ   πλοῖα ἐδέχετο ἐπέρα κατὰ τὴν
[5, 8]   Ὑδάσπην ποταμόν. καὶ ξυνετμήθη τε  τὰ   πλοῖα καὶ ἐκομίσθη αὐτῷ, ὅσα
[5, 8]   ὀπίσω ἐπὶ τὸν Ἰνδὸν ποταμὸν  τὰ   πλοῖα ὅσα παρεσκεύαστο αὐτῷ ἐπὶ
[5, 25]   μὲν γῆς ἐργάτας, γενναίους δὲ  τὰ   πολέμια καὶ ἐς τὰ ἴδια
[5, 22]   οἱ Καθαῖοι εὐτολμότατοί τε καὶ  τὰ   πολέμια κράτιστοι ἐνομίζοντο, καὶ τούτοις
[5, 4]   Σκυθῶν γε τῶν ταύτῃ κακίους  τὰ   πολέμια Πέρσαι ἦσαν. ~Ἀλλὰ ὑπὲρ
[5, 4]   ἄλλων ἀνθρώπων, πλὴν Αἰθιόπων, καὶ  τὰ   πολέμια πολύ τι γενναιοτάτους τῶν
[5, 12]   ἀντιπαταγούντων. καὶ τῶν πλοίων δὲ  τὰ   πολλὰ αὐτῷ ξυντετμημένα παρεκεκόμιστο ἐς
[5, 4]   καὶ οἱ ξὺν τούτῳ στρατεύσαντες  τὰ   πολλὰ ἐξήλεγξαν, ὅσα γε μὴ
[5, 6]   ὅσα πεδία οὐ πρόσω θαλάσσης  τὰ   πολλὰ τῶν ποταμῶν παρ´ ἑκάστοις
[5, 28]   οἷα δὴ ἐν ὄχλῳ στρατιωτῶν  τὰ   πολλὰ φιλεῖ γίγνεσθαι, ἐμπεσοῦσα εὐπειθεστέρους
[5, 3]   ὄρος ἐκ τοῦ Πόντου ἐς  τὰ   πρὸς ἕω μέρη τῆς γῆς
[5, 27]   μὲν βούλει, ἐπ´ αὐτὰ ταῦτα  τὰ   πρὸς τὴν ἕω ᾠκισμένα Ἰνδῶν
[5, 21]   ἔστε μὲν πολέμια ξυνειστήκει Ἀλεξάνδρῳ  τὰ   πρὸς τὸν ἄλλον Πῶρον, πρέσβεις
[5, 25]   ἐπέκεινα τοῦ Καυκάσου, Τάναϊς,  τὰ   πρόσω ἔτι τοῦ Τανάϊδος, Βακτριανοί,
[5, 22]   στρατιὰν τῇ τρίτῃ προὐχώρει ἐπὶ  τὰ   Σάγγαλα, ἵνα οἱ Καθαῖοί τε
[5, 24]   πρόσω τοὺς φεύγοντας, ἐπανελθὼν ἐς  τὰ   Σάγγαλα τὴν πόλιν μὲν κατέσκαψε,
[5, 24]   κατὰ κράτος ἑαλωκότα πρὸς Ἀλεξάνδρου  τὰ   Σάγγαλα) φοβεροὶ γενόμενοι ἔφευγον ἀπολιπόντες
[5, 26]   ὡς ἐπὶ βορρᾶν ἄνεμον, καὶ  τὰ   Σκυθικὰ γένη οὐ πόρρω τούτων,
[5, 27]   ξυμπονήσαντάς τε καὶ ξυγκινδυνεύσαντας ἐς  τὰ   σφέτερα ἤθη ἐπανεληλυθότας, πλουσίους τε
[5, 25]   κατὰ τὸ στρατόπεδον τῶν μὲν  τὰ   σφέτερα ὀδυρομένων, ὅσοι ἐπιεικέστατοι, τῶν
[5, 4]   τὴν δίαιταν, ἀλλὰ μεγάλους μὲν  τὰ   σώματα, οἵους μεγίστους τῶν κατὰ
[5, 12]   ξυμπεπηγμένα ἐν τῇ ὕλῃ ἐκρύπτετο,  τά   τε ἄλλα καὶ αἱ τριακόντοροι.
[5, 17]   οὐδενὶ τῶν πρόσθεν ἀγώνων ἐοικός·  τά   τε γὰρ θηρία ἐπεκθέοντα ἐς
[5, 9]   πολλαχῇ παραδοῦναί οἱ τὸν πόρον·  τά   τε πλοῖα αὐτῷ ἄλλῃ καὶ
[5, 6]   Εὐφράτης ποταμὸς ἀφανίζεται. ~Ὅτῳ δὴ  τὰ   τῆς Ἀσίας ὧδε ἔχει ὡς
[5, 11]   μὲν τὸ στρατόπεδον φανερῶς αὐτῷ  τὰ   τῆς διαβάσεως παρεσκευάζετο. καὶ Κρατερὸς
[5, 8]   τριακόντοροι δὲ τριχῇ ἐτμήθησαν, καὶ  τὰ   τμήματα ἐπὶ ζευγῶν διεκομίσθη ἔστε
[5, 27]   ἀκμῆτες ἀντὶ κεκμηκότων, καὶ οἷς  τὰ   τοῦ πολέμου διὰ τὸ ἀπείρατον
[5, 19]   καὶ ἡλικίας (ἦν γὰρ ἀμφὶ  τὰ   τριάκοντα ἔτη) καματηρὸς γενόμενος, πολλὰ
[5, 27]   μητέρα τὴν σαυτοῦ ἰδὼν καὶ  τὰ   τῶν Ἑλλήνων καταστησάμενος καὶ τὰς
[5, 25]   καὶ ὅσων δὲ οὐκ ἦρχον,  τὰ   ὑπὲρ τὰς Κασπίας πύλας, τὰ
[5, 2]   ἀκούειν καὶ ἤθελε πιστὰ εἶναι  τὰ   ὑπὲρ τοῦ Διονύσου τῆς πλάνης
[5, 11]   καταντικρὺ τῆς ἄκρας, ἀμφότερα ὑλώδη  τὰ   χωρία καὶ οἷα κρύψαι τῆς
[5, 3]   ἱερεῖα δὲ βοῦς μὲν τρισχιλίας,  πρόβατα   δὲ ὑπὲρ μύρια, ἐλέφαντας δὲ
[5, 9]   ἥλιος· ταύτῃ δὲ τῇ ὥρᾳ  ὕδατά   τε ἐξ οὐρανοῦ ἀθρόα τε
[5, 17]   ἅτε ἐν εὐρυχωρίᾳ τε καὶ  κατὰ   γνώμην τὴν σφῶν προσφερόμενοι τοῖς
[5, 5]   παρὰ Παρθυαίους τε καὶ Χορασμίους,  κατὰ   δὲ Βακτρίους ξυμβάλλειν τῷ Παραπαμίσῳ
[5, 13]   ἡγεμονίαι ἐν τῷ τότε ξυνέβαινον·  κατὰ   δὲ τὰ ἄκρα τῆς φάλαγγος
[5, 23]   στρατοπέδῳ κυκλώσασθαι οὐ δυνατὸς ἐγένετο·  κατὰ   δὲ τὰ διαλείποντα αὐτοῦ, ἵνα
[5, 22]   καὶ ἐπὶ τούτοις τοὺς Ἀγριᾶνας·  κατὰ   δὲ τὸ εὐώνυμον Περδίκκας αὐτῷ
[5, 21]   ὑπὸ οἷ χώραν ἐνεδίδου Ἀλεξάνδρῳ,  κατὰ   ἔχθος τὸ Πώρου μᾶλλον
[5, 2]   πρόσω ἀπαξιῶσαι συμπονεῖν οἱ ἔτι  κατὰ   ζῆλον τῶν Διονύσου ἔργων. καὶ
[5, 4]   ἐς τὴν μεγάλην θάλασσαν τὴν  κατὰ   Ἰνδοὺς ὡς ἐπὶ νότον ἄνεμον,
[5, 16]   ἐπὶ τὸ εὐώνυμον τῶν βαρβάρων,  κατὰ   κέρας ἔτι τεταραγμένοις ἐμβαλεῖν σπουδὴν
[5, 24]   δὲ (ἤδη γὰρ ἐξήγγελτο αὐτοῖς  κατὰ   κράτος ἑαλωκότα πρὸς Ἀλεξάνδρου τὰ
[5, 24]   ἐν κύκλῳ πάντῃ προσθέντες αἱροῦσι  κατὰ   κράτος τὴν πόλιν. καὶ ἀποθνήσκουσι
[5, 4]   τῶν Ἀσιανῶν ποταμῶν πολύ τι  κατὰ   μέγεθος ὑπερφέρουσι, τοῦ Ἰνδοῦ δὲ
[5, 11]   δὲ ἔγνω ἐπιχειρεῖν τῷ πόρῳ,  κατὰ   μὲν τὸ στρατόπεδον φανερῶς αὐτῷ
[5, 12]   ἐτετάχατο· καὶ τούτοις διαβαίνειν παρηγγέλλετο  κατὰ   μέρος, διελόντας τὸν στρατόν, ὁπότε
[5, 16]   τὴν τάξιν κατεῖδε τῶν Ἰνδῶν,  κατὰ   μέσον μέν, ἵνα οἱ ἐλέφαντες
[5, 7]   οἵ τε παρακελευσμοὶ ὡς τύχοιεν  κατὰ   ναῦν ἑκάστην καὶ αἱ ἐπιτιμήσεις
[5, 8]   ποταμοῦ, καὶ ἐνταῦθα αὖ θύει  κατὰ   νόμον Ἀλέξανδρος. ἄρας δὲ ἀπὸ
[5, 7]   λόγου ἀξία. αἱ νῆες αὐτοῖς  κατὰ   πόρου ἀφίενται ἀπὸ ξυνθήματος, οὐκ
[5, 27]   Ἐπειδὴ αὐτός, βασιλεῦ, οὐ  κατὰ   πρόσταγμα ἐθέλεις Μακεδόνων ἐξηγεῖσθαι, ἀλλὰ
[5, 29]   εὖρος δὲ μείζονας ἔτι  κατὰ   πύργους, χαριστήρια τοῖς θεοῖς τοῖς
[5, 7]   ξυντεθεῖσαι αἱ νῆες σχοίνοις καὶ  κατὰ   στοῖχον ὁρμισθεῖσαι ἐς τὸ ζεῦγμα
[5, 15]   ἵππων, πεζούς τε ἔτι μεῖον·  κατὰ   στόμα τε γὰρ ἂν πρὸς
[5, 16]   ἔχοντα ἱππαρχίαν, κελεύσας, ἐπειδὰν τὸ  κατὰ   σφᾶς στῖφος τῶν ἱππέων ἰδόντες
[5, 22]   πολέμια κράτιστοι ἐνομίζοντο, καὶ τούτοις  κατὰ   τὰ αὐτὰ Ὀξυδράκαι, ἄλλο Ἰνδῶν
[5, 23]   τε πρώτας ἁμάξας ὑπεξῆγον καὶ  κατὰ   τὰ διαλείμματα αὐτῶν ὡς ἑκάστοις
[5, 16]   προεβέβληντο καὶ πυκνὴ φάλαγξ  κατὰ   τὰ διαλείποντα αὐτῶν ἐπετέτακτο, οὐκ
[5, 15]   λόχους. ἦσαν δὲ αὐτῷ καὶ  κατὰ   τὰ κέρατα ἔτι ὑπὲρ τοὺς
[5, 29]   νικηθῆναι ἠνέσχετο. ἔνθα δὴ διελὼν  κατὰ   τάξεις τὴν στρατιὰν δώδεκα βωμοὺς
[5, 18]   βέλη θώραξ περιττὸς ὢν  κατά   τε τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν
[5, 9]   ὄχθῃ τοῦ Ὑδάσπου, καὶ Πῶρος  κατὰ   τὴν ἀντιπέρας ὄχθην ὤφθη ξὺν
[5, 24]   δίωξις ἐγίγνετο, ὅσοι δὲ  κατὰ   τὴν ἀποχώρησιν ἀσθενείᾳ ὑπελείποντο, οὗτοι
[5, 6]   τέ τι πεδίον λέγεσθαι, ὃς  κατὰ   τὴν Ἀσίαν γῆν ἀνίσχων ἐξ
[5, 5]   θάλασσαν. τοὺς οὖν ποταμούς, ὅσοι  κατὰ   τὴν Ἀσίαν λόγου ἄξιοι, ἐκ
[5, 4]   τὰ σώματα, οἵους μεγίστους τῶν  κατὰ   τὴν Ἀσίαν, πενταπήχεις τοὺς πολλοὺς
[5, 4]   ὅτι μέγιστος ποταμῶν ἐστι τῶν  κατὰ   τὴν Ἀσίαν τε καὶ τὴν
[5, 4]   δὲ ἐπῆλθε, καὶ ἥκιστα χλιδῶντας  κατὰ   τὴν δίαιταν, ἀλλὰ μεγάλους μὲν
[5, 27]   ἀποκρύπτεσθαι τὰ δοκοῦντα βέλτιστα καὶ  κατὰ   τὴν ἐκ σοῦ μοι οὖσαν
[5, 27]   ἐς τοὺς ἄλλους ἀξίωσιν καὶ  κατὰ   τὴν ἐν τοῖς πόνοις τε
[5, 6]   Αἰγυπτίου οὔτε Ἴστρος  κατὰ   τὴν Εὐρώπην ῥέων ἄξιοι ξυμβαλεῖν,
[5, 23]   ἐκ τῆς πόλεως οἱ Ἰνδοὶ  κατὰ   τὴν λίμνην, ἵναπερ τὸ ἐκλιπὲς
[5, 12]   πεζῶν τὰ πλοῖα ἐδέχετο ἐπέρα  κατὰ   τὴν νῆσον, ὡς μὴ πρόσθεν
[5, 27]   τὸ παραυτίκα οὐ φοβερὰ καὶ  κατὰ   τὴν τοῦ μέλλοντος ἐλπίδα ἐν
[5, 14]   φεύγοιεν, οὐ πόρρωθεν ἕξεσθαι αὐτῶν  κατὰ   τὴν φυγήν, ὡς πλείονα ἐν
[5, 29]   ἐπεσκεύασε καὶ τὰ ἄλλα τὰ  κατὰ   τὴν χώραν ἐκόσμει.
[5, 1]   παλαιοῦ μεμυθευμένων. τὰ γάρ τοι  κατὰ   τὸ εἰκὸς ξυντιθέντι οὐ πιστά,
[5, 22]   δεξιοῦ τεταγμένην παρήγαγεν ἐπὶ τὰς  κατὰ   τὸ εὐώνυμον τῶν Ἰνδῶν ἁμάξας.
[5, 24]   πάσῃ πολιορκίᾳ, τραυματίαι δὲ οὐ  κατὰ   τὸ πλῆθος τῶν νεκρῶν ἐγένοντο,
[5, 25]   τὸν βασιλέα· ξύλλογοί τε ἐγίγνοντο  κατὰ   τὸ στρατόπεδον τῶν μὲν τὰ
[5, 1]   Μηρὸν ἐπωνόμασε Διόνυσος, ὅτι δὴ  κατὰ   τὸν μῦθον ἐν μηρῷ τῷ
[5, 10]   πρόσθεν μεῖναι ἐπὶ τῶν διφθερῶν  κατὰ   τὸν πόρον, ἀλλ´ ἐκπηδᾶν γὰρ
[5, 7]   Ἴστρος πρὸς Δαρείου, γέφυρα  κατὰ   τοῦ ποταμοῦ διηνεκὴς ἐποιήθη αὐτῷ·
[5, 29]   βωμοὺς κατασκευάζειν προστάττει, ὕψος μὲν  κατὰ   τοὺς μεγίστους πύργους, εὖρος δὲ
[5, 11]   δὲ δὴ καὶ ὣς μένειν  κατὰ   χώραν· εἰ δὲ τοὺς ἐλέφαντας
[5, 10]   κενὸν γὰρ γνοὺς τὸν φόβον  κατὰ   χώραν ἐπὶ στρατοπέδου ἔμενε· σκοποὶ
[5, 7]   χωρίον· καὶ ἐνταῦθα ἤδη καθίεται  πλέγματα   ἐκ λύγου πυραμοειδῆ πλήρη λίθων
[5, 6]   ἀμφὶ τῇ γῇ τῇ Αἰγυπτίᾳ  ποιήματα,   δῶρόν τε τοῦ ποταμοῦ ἀμφότεροι
[5, 6]   πολλὰ τῶν ποταμῶν παρ´ ἑκάστοις  ποιήματα·   ὣς δὲ καὶ τῆς χώρας
[5, 8]   δὲ τριχῇ ἐτμήθησαν, καὶ τὰ  τμήματα   ἐπὶ ζευγῶν διεκομίσθη ἔστε ἐπὶ
[5, 2]   ἰδεῖν τὸν χῶρον, ὅπου τινὰ  ὑπομνήματα   τοῦ Διονύσου οἱ Νυσαῖοι ἐκόμπαζον.
[5, 20]   ἄλλοις πρέσβεσι παρ´ Ἀλέξανδρον ἔπεμψε,  χρήματά   τε κομίζοντα καὶ ἐλέφαντας τεσσαράκοντα
[5, 23]   ἁμάξας ὑπεξῆγον καὶ κατὰ τὰ  διαλείμματα   αὐτῶν ὡς ἑκάστοις προὐχώρει ἀτάκτως
[5, 14]   οὗτος, ἀλλ´ οὐχ ἑξήκοντα μόνα  ἅρματα   ἄγοντα. οὐδὲ γὰρ εἰκὸς Πῶρον
[5, 15]   Πώρου τὸν παῖδα· τὰ δὲ  ἅρματα   αὐτοῖς ἵπποις ἁλῶναι ἔν τε
[5, 14]   ἀφικέσθαι τοῦ Πώρου τὸν παῖδα,  ἅρματα   δὲ ἑκατὸν καὶ εἴκοσι· φθάσαι
[5, 15]   ἐτέτακτο καὶ πρὸ ταύτης τὰ  ἅρματα   ἑκατέρωθεν. ~Αὕτη μὲν Πώρου
[5, 18]   δὲ ἐς τρισχιλίους, τὰ δὲ  ἅρματα   ξύμπαντα κατεκόπη· καὶ Πώρου δύο
[5, 15]   ἐς τετρακισχιλίους ἱππέας, καὶ τὰ  ἅρματα   πάντα, τριακόσια ὄντα, καὶ τῶν
[5, 24]   ὑπὲρ τὰς ἑπτὰ μυριάδας καὶ  ἅρματα   τριακόσια καὶ ἵπποι πεντακόσιοι. τῆς
[5, 4]   δίαιταν, ἀλλὰ μεγάλους μὲν τὰ  σώματα,   οἵους μεγίστους τῶν κατὰ τὴν
[5, 22]   τοὺς μὲν ἱππέας ἐπὶ τὰ  κέρατα   διελὼν παρήγαγεν, ἀπὸ δὲ τῶν
[5, 15]   δὲ αὐτῷ καὶ κατὰ τὰ  κέρατα   ἔτι ὑπὲρ τοὺς ἐλέφαντας πεζοὶ
[5, 5]   Ἰνδῶν ἰδίᾳ μοι γεγράψεται ὅσα  πιστότατα   ἐς ἀφήγησιν οἵ τε ξὺν
[5, 8]   τῶν ταύτῃ Ἰνδῶν Φίλιππον τὸν  Μαχάτα   φρουράν τε ἀπολείπει ἐν Ταξίλοις
[5, 15]   ἐπέχοντες, ἀλλ´ ἐν δευτέρῳ μετώπῳ  μετὰ   τοὺς ἐλέφαντας, ὅσον ἐς τὰ
[5, 9]   ἦν γὰρ ὥρα ἔτους  μετὰ   τροπὰς μάλιστα τὰς ἐν θέρει
[5, 27]   τὰ δὲ ἐκ τοῦ δαιμονίου  ἀδόκητά   τε καὶ ταύτῃ καὶ ἀφύλακτα
[5, 5]   Εὐφράτην τε εἶναι καὶ τὸν  Τίγρητα   καὶ τὸν Ἰνδόν τε καὶ
[5, 7]   καὶ τὸν Εὐφράτην καὶ τὸν  Τίγρητα,   ὁσάκις κατέλαβεν αὐτοὺς ἀνάγκη, ἐγεφύρωσαν,
[5, 20]   δὲ στενότατός τε καὶ διὰ  στενότητα   βαθύτατος ἐς τοὺς πεντεκαίδεκα ξυνάγεσθαι·
[5, 7]   κατάκουσιν τῶν παραγγελμάτων οὔτε τὴν  ὀξύτητα   τοῦ ἔργου ἀφαιροῦνται. ~Ῥωμαίοις μὲν
[5, 1]   πλάνης τε καὶ νίκης τοῖς  ἔπειτα   ἐσόμενον, καθάπερ οὖν καὶ σὺ
[5, 3]   καὶ ἀετὸς ὅτι ἐκεῖσε  ἐφοίτα   δαισόμενος τῶν σπλάγχνων τοῦ Προμηθέως,
[5, 27]   ἀδόκητά τε καὶ ταύτῃ καὶ  ἀφύλακτα   τοῖς ἀνθρώποις ἐστί. ~Τοιαῦτα εἰπόντος
[5, 4]   τῇ Ἰνδῶν γῇ τῷ Αἰγυπτίῳ  Δέλτα   παραπλήσιον καὶ τοῦτο Πάταλα καλεῖται
[5, 4]   πέντε τοῦ Ἴστρου, καὶ ὅτι  Δέλτα   ποιεῖ καὶ αὐτὸς ἐν τῇ
[5, 3]   Ἰνδοῦ δῶρα ἥκοντα ἀργυρίου μὲν  τάλαντα   ἐς διακόσια, ἱερεῖα δὲ βοῦς
[5, 2]   παρ´ ἡμῖν φύεται. ~Καὶ ταῦτα  πάντα   Ἀλεξάνδρῳ πρὸς θυμοῦ ἐγίγνετο ἀκούειν
[5, 28]   μάλιστα ἐπιτηδείους αὐτῷ συναγαγών, ὡς  πάντα   ἐς τὴν ὀπίσω ἀναχώρησιν αὐτῷ
[5, 27]   τοὺς ἄλλους πρόθυμοί σοι ἐς  πάντα   ἐσμέν, ἀλλ´ ὑπὲρ τῆς στρατιᾶς
[5, 19]   σοὶ φίλον ἀξίου. δὲ  πάντα   ἔφη ἐν τούτῳ ἐνεῖναι. καὶ
[5, 3]   Κυρηναίῳ πάντῃ ξυμφέρομαι, ὃς λέγει  πάντα   ὅσα ἐς τὸ θεῖον ἀναφέρεται
[5, 15]   τετρακισχιλίους ἱππέας, καὶ τὰ ἅρματα  πάντα,   τριακόσια ὄντα, καὶ τῶν ἐλεφάντων
[5, 17]   τε ὁμοῦ καὶ πολεμίοις προσφερόμενοι  πάντα   τρόπον ἐξώθουν τε καὶ κατεπάτουν
[5, 19]   τάξεως ξὺν ὀλίγοις τῶν ἑταίρων  ἀπαντᾷ   τῷ Πώρῳ· καὶ ἐπιστήσας τὸν
[5, 19]   καὶ ἐκείνῳ ἐκ τούτου ἐς  ἅπαντα   πιστῷ ἐχρήσατο. τοῦτο τὸ τέλος
[5, 18]   ἐς τρισχιλίους, τὰ δὲ ἅρματα  ξύμπαντα   κατεκόπη· καὶ Πώρου δύο παῖδες
[5, 14]   ἑκατὸν καὶ εἴκοσι· φθάσαι δὲ  περάσαντα   Ἀλέξανδρον καὶ τὸν ἐκ τῆς
[5, 4]   τὰ μὲν κατεστρέψατο, τὰ δὲ  προσχωρήσαντά   οἱ ἑκόντα κατέσχεν, οὐκ ἔχω
[5, 14]   ἄγοντα. οὐδὲ γὰρ εἰκὸς Πῶρον  ἀκούσαντα   ἐκ τῶν σκοπῶν, ὅτι δὴ
[5, 2]   αὐτός. τὸν δὲ Ἄκουφιν ταῦτα  ἀκούσαντα   ἐπιμειδιᾶσαι λέγεται τῷ λόγῳ· καὶ
[5, 15]   τοὺς ἐλέφαντας ἐπὶ μετώπου, διέχοντα  ἐλέφαντα   ἐλέφαντος οὐ μεῖον πλέθρου, ὡς
[5, 18]   καὶ αὐτὸς ἀπεχώρει ἐπιστρέψας τὸν  ἐλέφαντα.   καὶ Ἀλέξανδρος μέγαν τε αὐτὸν
[5, 18]   ἅμα ἐκρατεῖτο, ἐπέστησέ τε τὸν  ἐλέφαντα   καὶ κατέβη ἀπ´ αὐτοῦ· ὡς
[5, 8]   αὐτῷ, ὅσα μὲν βραχύτερα διχῇ  διατμηθέντα,   αἱ τριακόντοροι δὲ τριχῇ ἐτμήθησαν,
[5, 28]   πολλοῖς δὲ δὴ καὶ δάκρυα  προχυθέντα   ἔτι μᾶλλον δηλῶσαι τό τε
[5, 2]   ἰδόντας, οἷα δὴ διὰ μακροῦ  ὀφθέντα   (οὐ γὰρ εἶναι ἐν τῇ
[5, 8]   τὴν ὄχθην τοῦ Ὑδάσπου κἀκεῖ  ξυμπηχθέντα   ναυτικὸν αὖθις δὴ ὁμοῦ ὤφθη
[5, 14]   διαβάσεως χαλεπῶς καὶ μηδενὸς εἴργοντος  περαιωθέντα,   εἴπερ οὖν καταπηδήσαντες οἱ Ἰνδοὶ
[5, 14]   ὄντα τὸν ἵππον, καὶ τοῦτον  τρωθέντα   ὑπὸ τοῦ παιδὸς τοῦ Πώρου.
[5, 26]   τὰ νῦν κατεχόμενα οὐ βέβαια  ὄντα   ἐπαρθῇ πρὸς ἀπόστασιν πρὸς τῶν
[5, 15]   καὶ τὰ ἅρματα πάντα, τριακόσια  ὄντα,   καὶ τῶν ἐλεφάντων διακοσίους καὶ
[5, 3]   τῷ λόγῳ τοὺς Μακεδόνας, Παραπάμισον  ὄντα   τὸ ὄρος αὐτοὺς καλοῦντας Καύκασον
[5, 14]   ἀποθανεῖν τὸν Βουκεφάλαν, φίλτατον Ἀλεξάνδρῳ  ὄντα   τὸν ἵππον, καὶ τοῦτον τρωθέντα
[5, 26]   τὸν μὲν Ἰνδικὸν κόλπον ξύρρουν  ὄντα   τῷ Περσικῷ, τὴν δὲ Ὑρκανίαν
[5, 21]   αὑτῷ ἔχοι ἐλέφαντας, τούτους δὲ  {ἀναλαβόντα{   ς} ἰέναι παρ´ αὑτόν. αὐτὸς
[5, 14]   ἀλλὰ δισχιλίους γὰρ λέγει ἱππέας  ἄγοντα   ἀφικέσθαι τοῦ Πώρου τὸν παῖδα,
[5, 14]   ἀλλ´ οὐχ ἑξήκοντα μόνα ἅρματα  ἄγοντα.   οὐδὲ γὰρ εἰκὸς Πῶρον ἀκούσαντα
[5, 19]   μὲν ἤγετο· Ἀλέξανδρος δὲ ὡς  προσάγοντα   ἐπύθετο, προσιππεύσας πρὸ τῆς τάξεως
[5, 2]   κόσμῳ φανείη πόλις. ταῦτα  λέγοντα,   λέγειν γὰρ δόξαι φρόνιμα, πεῖσαι
[5, 11]   δυνάμει ὡς ἐπὶ σφᾶς  φεύγοντα   μαθεῖν, αὐτοὺς δὲ νικῶντας· ἢν
[5, 17]   ἐοικός· τά τε γὰρ θηρία  ἐπεκθέοντα   ἐς τὰς τάξεις τῶν πεζῶν,
[5, 9]   πλοῖα αὐτῷ ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ  παραπλέοντα   καὶ αἱ διφθέραι τῆς κάρφης
[5, 20]   παρ´ Ἀλέξανδρον ἔπεμψε, χρήματά τε  κομίζοντα   καὶ ἐλέφαντας τεσσαράκοντα δῶρον Ἀλεξάνδρῳ.
[5, 3]   ὡς ὑπὲρ τὸν Καύκασον ἄρα  ἐλθόντα   Ἀλέξανδρον. ἔν τε αὐτῇ τῇ
[5, 28]   τοῦ πρόσω, βιάσεσθαι δὲ οὐδένα  ἄκοντα   Μακεδόνων ξυνέπεσθαι· ἕξειν γὰρ τοὺς
[5, 29]   παρ´ Ἀβισάρου ἐλέφαντας, ἀριθμὸν ἐς  τριάκοντα·   Ἀβισάρην γὰρ νόσῳ ἀδύνατον γενέσθαι
[5, 1]   ξὺν αὐτῷ πρέσβεις τῶν δοκιμωτάτων  τριάκοντα,   δεησομένους Ἀλεξάνδρου ἀφεῖναι τῷ θεῷ
[5, 19]   ἡλικίας (ἦν γὰρ ἀμφὶ τὰ  τριάκοντα   ἔτη) καματηρὸς γενόμενος, πολλὰ δὲ
[5, 20]   καὶ ἔλαβε πόλεις μὲν ἐς  τριάκοντα   καὶ ἑπτά, ὧν ἵνα ὀλίγιστοι
[5, 3]   ὑπὲρ μύρια, ἐλέφαντας δὲ ἐς  τριάκοντα·   καὶ ἱππεῖς δὲ ἑπτακόσιοι αὐτῷ
[5, 20]   χρήματά τε κομίζοντα καὶ ἐλέφαντας  τεσσαράκοντα   δῶρον Ἀλεξάνδρῳ. ἧκον δὲ καὶ
[5, 20]   ποταμοῦ τὸ μέγεθος, ὅσοις ἐς  τεσσαράκοντα   σταδίους δοκεῖ τοῦ Ἰνδοῦ εἶναι
[5, 4]   αὐτὸς αὑτοῦ Ἰνδός ἐστι,  τεσσαράκοντα   σταδίους λέγει ὅτι διέχουσιν αὐτῷ
[5, 4]   κατεστρέψατο, τὰ δὲ προσχωρήσαντά οἱ  ἑκόντα   κατέσχεν, οὐκ ἔχω ἀτρεκῶς ὥς
[5, 3]   παρὰ Ταξίλου τοῦ Ἰνδοῦ δῶρα  ἥκοντα   ἀργυρίου μὲν τάλαντα ἐς διακόσια,
[5, 20]   μὴ ἔλθοι, ὅτι αὑτὸν ὄψεται  ἥκοντα   ξὺν τῇ στρατιᾷ ἵνα οὐ
[5, 14]   γέ τι τῆς στρατιᾶς, ξὺν  ἑξήκοντα   ἅρμασι μόνοις ἐκπέμψαι τὸν αὑτοῦ
[5, 14]   λέγει καὶ οὗτος, ἀλλ´ οὐχ  ἑξήκοντα   μόνα ἅρματα ἄγοντα. οὐδὲ γὰρ
[5, 14]   φθάσαι ἀφικόμενον σὺν ἅρμασιν ὡς  ἑξήκοντα   πρὶν τὸ ὕστερον ἐκ τῆς
[5, 18]   τῇ πρώτῃ προσβολῇ γενομένων ἐς  ὀγδοήκοντα   μάλιστα ἀπέθανον· ἱππεῖς δὲ τῶν
[5, 11]   νῆσος τοῦ μεγάλου στρατοπέδου ἐς  πεντήκοντα   καὶ ἑκατὸν σταδίους. παρὰ πᾶσαν
[5, 27]   τὰ παρόντα καὶ ἐς τὰ  μέλλοντα   μάλιστα ἀσφαλῆ εἶναι. δίκαιος δέ
[5, 8]   ἐπὶ τοῦ πόρου τοῦ Ἰνδοῦ  ξυντεμόντα   κελεύει φέρειν ὡς ἐπὶ τὸν
[5, 28]   τὴν τρίτην ἔτι ἀπ´ ἐκείνης,  ὑπομένοντα,   εἰ δή τις τροπὴ ταῖς
[5, 24]   τὰς πόλεις αἳ προσκεχωρήκεσαν, φρουρὰς  εἰσάξοντα   εἰς αὐτάς, αὐτὸς δὲ ξὺν
[5, 28]   τοῖς πολεμίοις ἐπανήκουσιν ἀπολιπόντες. ταῦτα  εἰπόντα   ἀπελθεῖν ἐς τὴν σκηνὴν μηδέ
[5, 23]   δυνατὸς ἐγένετο· κατὰ δὲ τὰ  διαλείποντα   αὐτοῦ, ἵνα καὶ λίμνη οὐ
[5, 16]   πυκνὴ φάλαγξ κατὰ τὰ  διαλείποντα   αὐτῶν ἐπετέτακτο, οὐκ ἔγνω προάγειν,
[5, 15]   τοὺς ἐλέφαντας, ὅσον ἐς τὰ  διαλείποντα   ἐπ´ ὀλίγον ἐμβεβλῆσθαι τοὺς λόχους.
[5, 15]   τε οὐδὲ ἠξίου ἐς τὰ  διαλείποντα   τῶν ἐλεφάντων τολμῆσαι ἄν τινα
[5, 22]   φύσιν, ὡς μάλιστα πρὸς τὰ  παρόντα   ἐν καιρῷ οἱ ἐφαίνετο παρετάσσετο·
[5, 27]   σύμφορά τέ σοι ἐς τὰ  παρόντα   καὶ ἐς τὰ μέλλοντα μάλιστα
[5, 24]   αὐτῷ τῶν ἱππέων ἐς τριακοσίους,  {φράσοντα{   ς} τοῖς ἔχουσι τὰς πόλεις
[5, 20]   τὰς πόλεις ἅστινας ταύτῃ ἔκτιζεν  ἀναστήσοντά   τε καὶ ἐκτειχιοῦντα· αὐτὸς δὲ
[5, 1]   παρ´ αὐτὸν οἱ Νυσαῖοι τὸν  κρατιστεύοντα   σφῶν, ὄνομα δὲ ἦν αὐτῷ
[5, 1]   {αὐτῷ} περικείμενον καὶ τὸ δόρυ  ἔχοντα·   θαμβῆσαί τε ἰδόντας τὴν ὄψιν
[5, 16]   τὴν Δημητρίου καὶ τὴν αὑτοῦ  ἔχοντα   ἱππαρχίαν, κελεύσας, ἐπειδὰν τὸ κατὰ
[5, 15]   μὲν τοὺς ἐλέφαντας ἐπὶ μετώπου,  διέχοντα   ἐλέφαντα ἐλέφαντος οὐ μεῖον πλέθρου,
[5, 21]   τῇ αὑτοῦ καὶ ἄλλης πολλῆς  ἄρχοντα   ἔμαθε, τότε δὴ φοβηθείς, οὐχ
[5, 20]   ταύτῃ ἔκτιζεν ἀναστήσοντά τε καὶ  ἐκτειχιοῦντα·   αὐτὸς δὲ ἤλαυνεν ὡς ἐπὶ
[5, 27]   ἡλικίαν τε μὴ ἀποκρύπτεσθαι τὰ  δοκοῦντα   βέλτιστα καὶ κατὰ τὴν ἐκ
[5, 29]   τοῖς ἐς τοσόνδε ἀγαγοῦσιν αὐτὸν  νικῶντα   καὶ μνημεῖα τῶν αὑτοῦ πόνων.
[5, 18]   Ὑδάσπου ὑπολελειμμένοι ἡγεμόνες ἦσαν, ὡς  νικῶντα   λαμπρῶς κατεῖδον Ἀλέξανδρον, ἐπέρων καὶ
[5, 15]   φυγῆς διεσώζοντο Ἀλέξανδρόν τε αὐτὸν  πεπερακότα   ξὺν τῇ στρατιᾷ ἐς τὸ
[5, 29]   Βουκεφάλων ὅσα πρὸς τῶν ὄμβρων  πεπονηκότα   ἦν ξὺν τῇ στρατιᾷ ἐπεσκεύασε
[5, 15]   τὸν παῖδα ἐν τῇ μάχῃ  τετελευτηκότα   ἤγγειλαν, ἐγίγνετο μὲν καὶ ὣς
[5, 9]   στίφει. ταύτῃ μὲν δὴ  κατεστρατοπεδευκότα   εἶδεν Ἀλέξανδρον αὐτὸς μένων ἐφύλαττε
[5, 24]   γὰρ ἐξήγγελτο αὐτοῖς κατὰ κράτος  ἑαλωκότα   πρὸς Ἀλεξάνδρου τὰ Σάγγαλα) φοβεροὶ
[5, 24]   ἑπτακισχιλίους, ἑάλωσαν δὲ ὑπὲρ τὰς  ἑπτὰ   μυριάδας καὶ ἅρματα τριακόσια καὶ
[5, 20]   πόλεις μὲν ἐς τριάκοντα καὶ  ἑπτά,   ὧν ἵνα ὀλίγιστοι ἦσαν οἰκήτορες
[5, 29]   οἰκεῖοι, δῶρά τε κομίζοντες  μέγιστα   παρ´ Ἰνδοῖς καὶ τοὺς παρ´
[5, 27]   ὅσῳ γάρ τοι πλεῖστα καὶ  μέγιστα   σοί τε ἡγουμένῳ καταπέπρακται καὶ
[5, 27]   ἀπροφάσιστον τόλμαν. ὅσῳ γάρ τοι  πλεῖστα   καὶ μέγιστα σοί τε ἡγουμένῳ
[5, 4]   ἐπῆλθε, πολλοὺς δὲ ἐπῆλθε, καὶ  ἥκιστα   χλιδῶντας κατὰ τὴν δίαιταν, ἀλλὰ
[5, 18]   πρώτῃ προσβολῇ γενομένων ἐς ὀγδοήκοντα  μάλιστα   ἀπέθανον· ἱππεῖς δὲ τῶν μὲν
[5, 27]   παρόντα καὶ ἐς τὰ μέλλοντα  μάλιστα   ἀσφαλῆ εἶναι. δίκαιος δέ εἰμι
[5, 7]   οὔτε Ἀριστόβουλος οὔτε Πτολεμαῖος, οἷς  μάλιστα   ἐγὼ ἕπομαι, λέγουσιν· οὐδὲ αὐτὸς
[5, 23]   τοξοτῶν, ἀποδείξας τὸ χωρίον, ᾗπερ  μάλιστα   εἴκαζε βιάσεσθαι τοὺς βαρβάρους· σὺ
[5, 19]   ὢν αὐτός, ἐς βοὸς κεφαλὴν  μάλιστα   εἰκασμένον. οὗτος ἵππος ἐν
[5, 28]   τε τῶν ἑταίρων καὶ τοὺς  μάλιστα   ἐπιτηδείους αὐτῷ συναγαγών, ὡς πάντα
[5, 19]   μέγεθος ἐθαύμαζεν, ὑπὲρ πέντε πήχεις  μάλιστα   ξυμβαῖνον, καὶ τὸ κάλλος τοῦ
[5, 4]   μὲν ὑπὲρ τοῦ Ἰνδοῦ τὰ  μάλιστα   οὐκ ἀμφίλογα καὶ ἐμοὶ ἀναγεγράφθω.
[5, 22]   τοῦ χωρίου τὴν φύσιν, ὡς  μάλιστα   πρὸς τὰ παρόντα ἐν καιρῷ
[5, 9]   ὥρα ἔτους μετὰ τροπὰς  μάλιστα   τὰς ἐν θέρει τρέπεται
[5, 24]   τῆς στρατιᾶς ἀπέθανον ἐς πεντακοσίους  μάλιστα.   ὡς δὲ ἀπέγνω διώκειν τοῦ
[5, 2]   θυμοῦ ἐγίγνετο ἀκούειν καὶ ἤθελε  πιστὰ   εἶναι τὰ ὑπὲρ τοῦ Διονύσου
[5, 1]   κατὰ τὸ εἰκὸς ξυντιθέντι οὐ  πιστά,   ἐπειδὰν τὸ θεῖόν τις προσθῇ
[5, 2]   τάδε ἀνέγραψαν, εἰ δή τῳ  πιστὰ   καὶ ταῦτα, πολλοὺς τῶν ἀμφ´
[5, 1]   προσθῇ τῷ λόγῳ, οὐ πάντῃ  ἄπιστα   φαίνεται. Ὡς δὲ ἐπέβη τῇ
[5, 27]   τε μὴ ἀποκρύπτεσθαι τὰ δοκοῦντα  βέλτιστα   καὶ κατὰ τὴν ἐκ σοῦ
[5, 1]   τοσαῦτα μὲν ἔθνη μάχιμα καὶ  ἄγνωστα   τοῖς τότε Ἕλλησιν ἐπελθών, οὐδὲν
[5, 5]   δοκίμω ἄνδρε, ξυνεγραψάτην, καὶ νόμιμα  ἅττα   Ἰνδοῖς ἐστι καὶ εἰ δή
[5, 16]   αὐτῶν ἐπετέτακτο, οὐκ ἔγνω προάγειν,  αὐτὰ   ἐκεῖνα ὀκνήσας ἅπερ Πῶρος
[5, 22]   ἐνομίζοντο, καὶ τούτοις κατὰ τὰ  αὐτὰ   Ὀξυδράκαι, ἄλλο Ἰνδῶν ἔθνος, καὶ
[5, 17]   τοὺς ἐπιβάτας αὐτῶν ἀκοντίζοντες καὶ  αὐτὰ   τὰ θηρία περισταδὸν πάντοθεν βάλλοντες.
[5, 27]   στέλλεσθαι, εἰ μὲν βούλει, ἐπ´  αὐτὰ   ταῦτα τὰ πρὸς τὴν ἕω
[5, 27]   τοῖς ἀπερχομένοις ποιήσω. ~Ταῦτα καὶ  τοιαῦτα   εἰπόντος Ἀλεξάνδρου πολὺν μὲν χρόνον
[5, 28]   καὶ ἀφύλακτα τοῖς ἀνθρώποις ἐστί.  ~Τοιαῦτα   εἰπόντος τοῦ Κοίνου θόρυβον γενέσθαι
[5, 1]   ἐπὶ Ἰνδοὺς ἧκε στρατιὰν ἄγων,  τοσαῦτα   μὲν ἔθνη μάχιμα καὶ ἄγνωστα
[5, 2]   κατέστησεν αὐτός. τὸν δὲ Ἄκουφιν  ταῦτα   ἀκούσαντα ἐπιμειδιᾶσαι λέγεται τῷ λόγῳ·
[5, 25]   καὶ μεγέθει μεγίστους καὶ ἀνδρείᾳ.  ταῦτα   δὲ ἐξαγγελλόμενα Ἀλέξανδρον μὲν παρώξυνεν
[5, 9]   {ἀπὸ} τοῦ πόρου τοὺς Μακεδόνας.  ταῦτα   δὲ ὁρῶντι Ἀλεξάνδρῳ κινητέα καὶ
[5, 27]   τὰ ἐπέκεινα Καρχηδονίων τῆς Λιβύης.  ταῦτα   δὲ σὸν ἤδη ἐξηγεῖσθαι. ἕψονται
[5, 28]   μέσοις τοῖς πολεμίοις ἐπανήκουσιν ἀπολιπόντες.  ταῦτα   εἰπόντα ἀπελθεῖν ἐς τὴν σκηνὴν
[5, 8]   ἀφαιροῦνται. ~Ῥωμαίοις μὲν δὴ οὕτω  ταῦτα   ἐκ παλαιοῦ ἐπήσκηται· Ἀλεξάνδρῳ δὲ
[5, 27]   μένοντας ζηλωτοὺς τοῖς ἀπερχομένοις ποιήσω.  ~Ταῦτα   καὶ τοιαῦτα εἰπόντος Ἀλεξάνδρου πολὺν
[5, 2]   τούτῳ κόσμῳ φανείη πόλις.  ταῦτα   λέγοντα, λέγειν γὰρ δόξαι φρόνιμα,
[5, 12]   δὲ ἄλλη στρατιὰ εὔπορος.  ~Ταῦτα   μὲν Κρατερῷ ἐνετέλλετο. ἐν μέσῳ
[5, 4]   Πάταλα καλεῖται τῇ Ἰνδῶν φωνῇ,  ταῦτα   μὲν ὑπὲρ τοῦ Ἰνδοῦ τὰ
[5, 6]   κρατήσας οὕτως ἐκδιδοῖ ἐς θάλασσαν.  ταῦτά   μοι ἐν τῷ παρόντι περὶ
[5, 17]   ὡς παρήγγελτο, κατόπιν αὐτοῖς ἐπεφαίνοντο.  ταῦτα   ξυνιδόντες οἱ Ἰνδοὶ ἀμφίστομον ἠναγκάσθησαν
[5, 3]   τὸν θεὸν καὶ βακχεῦσαι. ~Καὶ  ταῦτα   ὅπως τις ἐθέλει ὑπολαβὼν ἀπιστείτω
[5, 29]   ἐκπεμφθέντες πρέσβεις πρὸς Ἀβισάρην. καὶ  ταῦτα   οὐ χαλεπῶς πιστεύσας οὕτως ἔχειν
[5, 2]   φυόμενος παρ´ ἡμῖν φύεται. ~Καὶ  ταῦτα   πάντα Ἀλεξάνδρῳ πρὸς θυμοῦ ἐγίγνετο
[5, 22]   σφισιν ἔθνη ὡσαύτως αὐτόνομα, καὶ  ταῦτα   παρακαλεῖν ἐς τὸ ἔργον· εἶναι
[5, 24]   ἐγὼ τοῦ ἔργου. ~Ὁ μὲν  ταῦτα   παρήγγειλεν· Πτολεμαῖος δὲ ἁμάξας τε
[5, 20]   ἐς τοὺς πεντεκαίδεκα ξυνάγεσθαι· καὶ  ταῦτα   πολλαχῇ εἶναι τοῦ Ἰνδοῦ. καὶ
[5, 2]   εἰ δή τῳ πιστὰ καὶ  ταῦτα,   πολλοὺς τῶν ἀμφ´ αὐτὸν τῶν
[5, 21]   αὐτόνομα ἔθνη Ἰνδῶν νέμεται, καὶ  ταῦτα   προσαγαγόμενον τῷ Πώρῳ ἄρχειν ἐγχειρίσαι.
[5, 27]   εἰ μὲν βούλει, ἐπ´ αὐτὰ  ταῦτα   τὰ πρὸς τὴν ἕω ᾠκισμένα
[5, 2]   τῶν ἀρίστων τὸ πολίτευμα ἔχεται,  ταῦτά   τε ἐπῄνεσε καὶ ἠξίωσε τῶν
[5, 9]   ἄλλα τοῦ ποταμοῦ εὐπορώτερα, ἐπὶ  ταῦτα   φρουρὰς διαπέμψας καὶ ἡγεμόνας ἐπιστήσας
[5, 8]   πόρου αὐτὸν περῶντι ἐπιτίθεσθαι.  ταῦτα   ὡς ἔγνω Ἀλέξανδρος, Κοῖνον μὲν
[5, 22]   τῆς παρασκευῆς ἄξιον ξυνέβη ἀπελθεῖν.  Ταῦτα   ὡς ἐξηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ, σπουδῇ ἤλαυνεν
[5, 25]   οὐδ´ ἢν ἄγῃ Ἀλέξανδρος, ἀπισχυριζομένων.  ταῦτα   ὡς ἐπύθετο Ἀλέξανδρος, πρὶν καὶ
[5, 15]   ~Καὶ ἐπὶ τούτους τὰ μὲν  πρῶτα   ἐκπέμψαι Ἀλέξανδρον καὶ οὗτος λέγει
[5, 18]   ἐπεθύμησε. πέμπει δὴ παρ´ αὐτὸν  πρῶτα   μὲν Ταξίλην τὸν Ἰνδόν· καὶ
[5, 28]   λόγοις· πολλοῖς δὲ δὴ καὶ  δάκρυα   προχυθέντα ἔτι μᾶλλον δηλῶσαι τό
[5, 14]   τοῖς ἤδη ἐκβεβηκόσιν ἐπιθέσθαι οὐδαμῇ  ἀξιόμαχα.   ἀλλὰ δισχιλίους γὰρ λέγει ἱππέας
[5, 4]   διαχρῶνται ἐν τῇδε τῇ συγγραφῇ  ἀνέγραψα,   οὔτε ζῷα εἰ δή τινα
[5, 5]   καὶ εἰ δή τινα ἄτοπα  ζῷα   αὐτόθι φύεται καὶ τὸν παράπλουν
[5, 4]   τῇδε τῇ συγγραφῇ ἀνέγραψα, οὔτε  ζῷα   εἰ δή τινα ἄτοπα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 21/12/2005