HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ARRIEN, L'Anabase, livre V

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ι  =  75 formes différentes pour 314 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chapitre
[5, 6]   πρὸς ἑσπέραν τε καὶ ἄνεμον  Ἰάπυγα   ἔστε ἐπὶ τὴν μεγάλην θάλασσαν
[5, 9]   ὀλίγοι τε γίγνονται καὶ καθαροὶ  ἰδεῖν   καὶ ἔστιν ὅπου περάσιμοι, πλήν
[5, 2]   καὶ τῷ πεζικῷ ἀγήματι καὶ  ἰδεῖν   κισσοῦ τε ἀνάπλεων καὶ δάφνης
[5, 2]   ὄρος καὶ ἄλση παντοῖα· καὶ  ἰδεῖν   σύσκιον, καὶ θήρας ἐν αὐτῷ
[5, 2]   Ἄκουφιν. Ἀλέξανδρον δὲ πόθος ἔλαβεν  ἰδεῖν   τὸν χῶρον, ὅπου τινὰ ὑπομνήματα
[5, 11]   λόγου ἀξίως, αὐτή τε δασεῖα  ἴδῃ   παντοίων δένδρων καὶ κατ´ αὐτὴν
[5, 5]   Πέρσαι ἦσαν. ~Ἀλλὰ ὑπὲρ Ἰνδῶν  ἰδίᾳ   μοι γεγράψεται ὅσα πιστότατα ἐς
[5, 25]   τὰ πολέμια καὶ ἐς τὰ  ἴδια   δὲ σφῶν ἐν κόσμῳ πολιτεύοντας
[5, 12]   ἐν τῇ μάχῃ τοὺς Ἰνδοὺς  ἴδοιεν.   Αὐτὸς δὲ ἐπιλεξάμενος τῶν τε
[5, 3]   αὐτῇ τῇ Ἰνδῶν γῇ βοῦς  ἰδόντας   ἐγκεκαυμένας ῥόπαλον τεκμηριοῦσθαι ἐπὶ τῷδε,
[5, 3]   καὶ γὰρ καὶ σπήλαιον λέγει  ἰδόντας   ἐν Παραπαμισάδαις τοὺς Μακεδόνας καί
[5, 2]   τοὺς Μακεδόνας ἡδέως τὸν κισσὸν  ἰδόντας,   οἷα δὴ διὰ μακροῦ ὀφθέντα
[5, 1]   τὸ δόρυ ἔχοντα· θαμβῆσαί τε  ἰδόντας   τὴν ὄψιν καὶ πεσόντας ἐς
[5, 17]   οἱ τῶν Ἰνδῶν τοῖς πεζοῖς  ἰδόντες   ξυνεστηκὸς τὸ ἔργον ἐπιστρέψαντες αὖθις
[5, 16]   κατὰ σφᾶς στῖφος τῶν ἱππέων  ἰδόντες   οἱ βάρβαροι ἀντιπαριππεύωσιν, αὐτὸν κατόπιν
[5, 18]   παρ´ Ἀλεξάνδρου λόγων. δὲ  ἰδὼν   ἄνδρα ἐχθρὸν ἐκ παλαιοῦ τὸν
[5, 18]   τε αὐτὸν καὶ γενναῖον ἄνδρα  ἰδὼν   ἐν τῇ μάχῃ σῶσαι ἐπεθύμησε.
[5, 20]   τῇ στρατιᾷ ἵνα οὐ χαιρήσει  ἰδών.   Ἐν τούτῳ δὲ Φραταφέρνης τε
[5, 27]   καὶ τὴν μητέρα τὴν σαυτοῦ  ἰδὼν   καὶ τὰ τῶν Ἑλλήνων καταστησάμενος
[5, 17]   γνώμας τῶν Ἰνδῶν καὶ Ἀλέξανδρος  ἰδὼν   τὸν καιρὸν ἐν αὐτῇ τῇ
[5, 6]   Ἰνδῶν ἄρα χώρας ἐς ἀπιστίαν  ἰέναι   ἄξιον, ὅπως πεδίον τε
[5, 23]   τοῖς καθ´ αὑτοὺς ἕκαστοι ξυντεταγμένοι  ἰέναι   ἐπὶ τὸν θόρυβον, ἵνα
[5, 28]   ὀργῇ τοὺς αὐτοὺς αὐτὸς μὲν  ἰέναι   ἔφη τοῦ πρόσω, βιάσεσθαι δὲ
[5, 25]   παρώξυνεν ἐς ἐπιθυμίαν τοῦ πρόσω  ἰέναι·   οἱ Μακεδόνες δὲ ἐξέκαμνον ἤδη
[5, 21]   ἐλέφαντας, τούτους δὲ {ἀναλαβόντα{ ς}  ἰέναι   παρ´ αὑτόν. αὐτὸς δὲ Πῶρον
[5, 20]   Ἀλέξανδρος δὲ Ἀβισάρην διὰ τάχους  ἰέναι   παρ´ αὑτὸν κελεύει ἐπαπειλήσας, εἰ
[5, 3]   αὐτῷ ἐπὶ τῇ διαβάσει τὰ  ἱερά.   ~Ὁ δὲ Ἰνδὸς ποταμὸς ὅτι
[5, 28]   δὲ οὐκ ἐγίγνετο αὐτῷ τὰ  ἱερά.   τότε δὴ τοὺς πρεσβυτάτους τε
[5, 3]   ἀργυρίου μὲν τάλαντα ἐς διακόσια,  ἱερεῖα   δὲ βοῦς μὲν τρισχιλίας, πρόβατα
[5, 7]   πασῶν οὕτω τῶν νεῶν, ὅσαι  ἱκαναὶ   γεφυρῶσαι τὸν πόρον, χωρεῖ τὸ
[5, 6]   καὶ οὐ μεγάλοι οὗτοι ποταμοὶ  ἱκανοὶ   γῆν πολλὴν ποιῆσαι ἐς θάλασσαν
[5, 26]   κατεπέπρακτο, εἰ ἐν Μακεδονίᾳ καθήμενοι  ἱκανὸν   ἐποιούμεθα ἀπόνως τὴν οἰκείαν διασώζειν,
[5, 4]   μὲν δή, εἰ δή τῳ  ἱκανὸς   καὶ Κτησίας ἐς τεκμηρίωσιν, ἵνα
[5, 6]   οἱ ἔξω Αἰγύπτου ἄνθρωποι ὀνομάζουσιν,  ἱκανὸς   τεκμηριῶσαι Ὅμηρος, λέγων ἐπὶ τῇ
[5, 15]   οὐκ ἐπὶ μετώπου, ἀλλὰ κατ´  ἴλας   ἐμβεβληκός. καὶ τούτων ἱππέας μὲν
[5, 17]   ἵππος Ἀλεξάνδρῳ ἐς μίαν  ἴλην   ἤδη ξυνηγμένη, οὐκ ἐκ παραγγέλματος,
[5, 26]   διασώζειν, Θρᾷκας τοὺς ὁμόρους  Ἰλλυριοὺς   Τριβαλλοὺς καὶ τῶν
[5, 6]   ποιῆσαι ἐς θάλασσαν προχεόμενοι, ὁπότε  ἰλὺν   καταφέροιεν καὶ πηλὸν ἐκ τῶν
[5, 23]   ξυντεταγμένοι ἰέναι ἐπὶ τὸν θόρυβον,  ἵνα   σάλπιγξ παρακαλῇ. ἀποστατήσω
[5, 12]   τε καὶ τοῦ μεγάλου στρατοπέδου,  ἵνα   αὐτῷ Κρατερὸς ὑπελέλειπτο, Μελέαγρός τε
[5, 19]   ἄρχοντος Ἀθηναίοις Ἡγήμονος μηνὸς Μουνυχιῶνος.  Ἵνα   δὲ μάχη ξυνέβη καὶ
[5, 4]   ὅτι διέχουσιν αὐτῷ αἱ ὄχθαι,  ἵνα   δὲ πλατύτατος, καὶ ἑκατόν· τὸ
[5, 20]   ἔχει αὐτὸς αὑτοῦ Ἰνδός·  ἵνα   δὲ στενότατός τε καὶ διὰ
[5, 17]   τῶν Μακεδόνων. καὶ ἐν τούτῳ  ἵνα   διέσχεν ἵππος Ἀλεξάνδρου
[5, 3]   ἦν τοῦ Προμηθέως τὸ ἄντρον  ἵνα   ἐδέδετο, καὶ ἀετὸς ὅτι
[5, 11]   ἀνέχουσα τῆς ὄχθης τοῦ Ὑδάσπου,  ἵνα   ἐπέκαμπτεν ποταμὸς λόγου ἀξίως,
[5, 20]   Λάγου ἀνέγραψεν· εἶναι γὰρ  ἵνα   ἐπέρασεν αὐτὸν Ἀλέξανδρος ἐπὶ τῶν
[5, 23]   κατὰ δὲ τὰ διαλείποντα αὐτοῦ,  ἵνα   καὶ λίμνη οὐ μακρὰν τοῦ
[5, 29]   διαβὰς ἐπὶ τὸν Ὑδάσπην ἧκεν,  ἵνα   καὶ τῶν πόλεων τῆς τε
[5, 4]   ἱκανὸς καὶ Κτησίας ἐς τεκμηρίωσιν,  ἵνα   μὲν στενότατος αὐτὸς αὑτοῦ
[5, 20]   τοῦ Ἰνδοῦ εἶναι τὸ εὖρος,  ἵνα   μέσως ἔχει αὐτὸς αὑτοῦ
[5, 16]   τῶν Ἰνδῶν, κατὰ μέσον μέν,  ἵνα   οἱ ἐλέφαντες προεβέβληντο καὶ πυκνὴ
[5, 22]   τρίτῃ προὐχώρει ἐπὶ τὰ Σάγγαλα,  ἵνα   οἱ Καθαῖοί τε καὶ οἱ
[5, 20]   ἐς τριάκοντα καὶ ἑπτά, ὧν  ἵνα   ὀλίγιστοι ἦσαν οἰκήτορες πεντακισχιλίων οὐκ
[5, 15]   Ἀλέξανδρον. ὡς δὲ ἐνέτυχε χωρίῳ,  ἵνα   οὐ πηλὸς αὐτῷ ἐφαίνετο, ἀλλὰ
[5, 20]   ὄψεται ἥκοντα ξὺν τῇ στρατιᾷ  ἵνα   οὐ χαιρήσει ἰδών. Ἐν τούτῳ
[5, 24]   ξυναγαγὼν ὡς πλείστας κατέστησεν ἐγκαρσίας,  ἵνα   πολλὰ ἐν νυκτὶ τὰ ἄπορα
[5, 2]   τῶν ἄλλων τῶν κακῶν ἄγεσθαι,  ἵνα   σοι καὶ αὖθις ἀφικομένῳ δεῦρο
[5, 2]   τῇ Ἰνδῶν χώρᾳ κισσόν, οὐδὲ  ἵναπερ   αὐτοῖς ἄμπελοι ἦσαν) στεφάνους σπουδῇ
[5, 23]   δὲ χάρακί τε διπλῷ περιβάλλει  ἵναπερ   μὴ εἶργεν λίμνη τὴν
[5, 13]   ὑπὲρ τοὺς μαστοὺς τὸ ὕδωρ  ἵναπερ   τὸ βαθύτατον αὐτοῦ, τῶν δὲ
[5, 23]   οἱ Ἰνδοὶ κατὰ τὴν λίμνην,  ἵναπερ   τὸ ἐκλιπὲς ἦν τοῦ χάρακος.
[5, 20]   τοῦ Ἀκεσίνου τεκμαίρομαι ἐπιλέξασθαι Ἀλέξανδρον,  ἵναπερ   τὸ πλατύτατον ἦν τοῦ πόρου,
[5, 20]   ἐπὶ τῇ ὄχθῃ τοῦ Ὑδάσπου,  ἵναπερ   τὸ πρῶτον διέβη ἅμα τῷ
[5, 9]   καταφέρεται ἐς τὴν γῆν τὴν  Ἰνδικὴν   καὶ αἱ χιόνες αἱ τοῦ
[5, 6]   δὲ ἄλλα ἀποκείσθω ἐς τὴν  Ἰνδικὴν   ξυγγραφήν. ~Τὸ δὲ ζεῦγμα τὸ
[5, 9]   τότε οἱ ποταμοὶ πάντες οἱ  Ἰνδικοὶ   πολλοῦ τε ὕδατος καὶ θολεροῦ
[5, 26]   καὶ τοῖς ξυμμάχοις τὸν μὲν  Ἰνδικὸν   κόλπον ξύρρουν ὄντα τῷ Περσικῷ,
[5, 26]   τὴν δὲ Ὑρκανίαν θάλασσαν τῷ  Ἰνδικῷ·   ἀπὸ δὲ τοῦ Περσικοῦ εἰς
[5, 17]   τῶν ἀμφ´ Ἀλέξανδρον ἱππέων οἱ  Ἰνδοί,   ἀλλὰ {κατηρ{ ρ} άχθησαν ὥσπερ
[5, 17]   αὐτοῖς ἐπεφαίνοντο. ταῦτα ξυνιδόντες οἱ  Ἰνδοὶ   ἀμφίστομον ἠναγκάσθησαν ποιῆσαι τὴν τάξιν
[5, 23]   εἰκάσας ὅτι φοβεροὶ γενόμενοι οἱ  Ἰνδοὶ   ἀπὸ τῆς προτέρας ἥττης ἀπολείψουσι
[5, 23]   ἀπὸ τούτων ὅμως ἐξώσθησαν οἱ  Ἰνδοὶ   βιασθέντες πρὸς τῆς φάλαγγος. οἱ
[5, 14]   περαιωθέντα, εἴπερ οὖν καταπηδήσαντες οἱ  Ἰνδοὶ   ἐκ τῶν ἁρμάτων προσέκειντο τοῖς
[5, 14]   τῆς διαβάσεως ἄτοπον γενομένην οἱ  Ἰνδοὶ   ἐκπλαγέντες φεύγοιεν, οὐ πόρρωθεν ἕξεσθαι
[5, 17]   δὲ εἴχοντο ἐσακοντίζοντες· οἱ δὲ  Ἰνδοὶ   ἐν αὐτοῖς ἀναστρεφόμενοι τὰ πλείω
[5, 23]   ἵππον προσαγαγοῦσαν οὐκ ἐξέδραμον οἱ  Ἰνδοὶ   ἔξω τῶν ἁμαξῶν, ἀλλ´ ἐπιβεβηκότες
[5, 23]   ἐκπίπτειν ἐκ τῆς πόλεως οἱ  Ἰνδοὶ   κατὰ τὴν λίμνην, ἵναπερ τὸ
[5, 23]   πρὸ δὲ τῶν δευτέρων οἱ  Ἰνδοὶ   παραταξάμενοι ῥᾷον ἀπεμάχοντο, οἷα δὴ
[5, 4]   Ὑδραώτης καὶ Ὕφασις, καὶ οὗτοι  Ἰνδοὶ   ποταμοὶ ὄντες, τῶν μὲν ἄλλων
[5, 17]   ~Ἐν τούτῳ δὲ οἵ τε  Ἰνδοὶ   τοὺς ἱππέας πάντοθεν ξυναλίσαντες παρίππευον
[5, 8]   πόλεως καὶ αὐτοὶ οἱ τῇδε  Ἰνδοὶ   φιλίως. καὶ Ἀλέξανδρος προστίθησιν αὐτοῖς
[5, 5]   ἄνδρε, ξυνεγραψάτην, καὶ νόμιμα ἅττα  Ἰνδοῖς   ἐστι καὶ εἰ δή τινα
[5, 29]   τε κομίζοντες μέγιστα παρ´  Ἰνδοῖς   καὶ τοὺς παρ´ Ἀβισάρου ἐλέφαντας,
[5, 18]   αὐτὸν πρῶτα μὲν Ταξίλην τὸν  Ἰνδόν·   καὶ Ταξίλης προσιππεύσας ἐφ´ ὅσον
[5, 18]   καὶ δὴ καὶ Μερόην ἄνδρα  Ἰνδόν,   ὅτι φίλον εἶναι ἐκ παλαιοῦ
[5, 3]   δὲ ὡς ἀφίκετο ἐπὶ τὸν  Ἰνδὸν   ποταμόν, καταλαμβάνει γέφυράν τε ἐπ´
[5, 8]   Πολεμοκράτους πέμψας ὀπίσω ἐπὶ τὸν  Ἰνδὸν   ποταμὸν τὰ πλοῖα ὅσα παρεσκεύαστο
[5, 21]   Ὑδραώτην ποταμόν, ἄλλον αὖ τοῦτον  Ἰνδὸν   ποταμόν, τὸ μὲν εὖρος οὐ
[5, 5]   καὶ τὸν Τίγρητα καὶ τὸν  Ἰνδόν   τε καὶ τὸν Ὑδάσπην καὶ
[5, 4]   τούτοιν. Τοῦτον τὸν ποταμὸν τὸν  Ἰνδὸν   ὑπὸ τὴν ἕω διέβαινε ξὺν
[5, 4]   μὲν στενότατος αὐτὸς αὑτοῦ  Ἰνδός   ἐστι, τεσσαράκοντα σταδίους λέγει ὅτι
[5, 4]   κήτη ὅσα οἷα  Ἰνδὸς   Ὑδάσπης
[5, 20]   μέσως ἔχει αὐτὸς αὑτοῦ  Ἰνδός·   ἵνα δὲ στενότατός τε καὶ
[5, 4]   καὶ ὅτι δίστομός ἐστιν  Ἰνδὸς   καὶ αἱ ἐκβολαὶ αὐτοῦ ἀμφότεραι
[5, 6]   ἐπὶ τὴν μεγάλην θάλασσαν  Ἰνδὸς   ποταμὸς ἀποτέμνεται. καὶ ἔστι πεδίον
[5, 25]   ἐπὶ τούτοις μέντοι καὶ  Ἰνδὸς   ποταμὸς διὰ τῆς ἡμετέρας ῥεῖ,
[5, 4]   διαβάσει τὰ ἱερά. ~Ὁ δὲ  Ἰνδὸς   ποταμὸς ὅτι μέγιστος ποταμῶν ἐστι
[5, 8]   Ἀλεξάνδρῳ δὲ ὅπως ἐζεύχθη  Ἰνδὸς   ποταμὸς οὐκ ἔχω εἰπεῖν, ὅτι
[5, 4]   μείονες, ὅπου καὶ αὐτὸς  Ἰνδὸς   τοῦ Γάγγου. Κτησίας μὲν δή,
[5, 6]   Εὐφράτου τε ποταμοῦ καὶ τοῦ  Ἰνδοῦ   ἀπειργόμεναι αἱ δύο ξυντεθεῖσαι μόλις
[5, 4]   τι κατὰ μέγεθος ὑπερφέρουσι, τοῦ  Ἰνδοῦ   δὲ μείονές εἰσιν καὶ πολὺ
[5, 3]   τριακοντόρους, καὶ παρὰ Ταξίλου τοῦ  Ἰνδοῦ   δῶρα ἥκοντα ἀργυρίου μὲν τάλαντα
[5, 20]   ἐς τεσσαράκοντα σταδίους δοκεῖ τοῦ  Ἰνδοῦ   εἶναι τὸ εὖρος, ἵνα μέσως
[5, 8]   Ἀλέξανδρος. ἄρας δὲ ἀπὸ τοῦ  Ἰνδοῦ   ἐς Τάξιλα ἀφίκετο, πόλιν μεγάλην
[5, 9]   περάσιμοι, πλήν γε δὴ τοῦ  Ἰνδοῦ   καὶ Γάγγου καὶ τυχὸν καὶ
[5, 20]   καὶ ταῦτα πολλαχῇ εἶναι τοῦ  Ἰνδοῦ.   καὶ γὰρ καὶ τοῦ Ἀκεσίνου
[5, 8]   αὐτῷ ἐπὶ τοῦ πόρου τοῦ  Ἰνδοῦ   ξυντεμόντα κελεύει φέρειν ὡς ἐπὶ
[5, 1]   τοῦ τε Κωφῆνος καὶ τοῦ  Ἰνδοῦ   ποταμοῦ ἐπῆλθεν Ἀλέξανδρος, καὶ Νῦσαν
[5, 8]   ὡς δὲ διέβη πέραν τοῦ  Ἰνδοῦ   ποταμοῦ, καὶ ἐνταῦθα αὖ θύει
[5, 4]   Εὐρώπην, πλὴν Γάγγου, καὶ τούτου  Ἰνδοῦ   ποταμοῦ, καὶ ὅτι αἱ πηγαί
[5, 7]   δὲ ζεῦγμα τὸ ἐπὶ τοῦ  Ἰνδοῦ   ποταμοῦ ὅπως μὲν ἐποιήθη Ἀλεξάνδρῳ
[5, 20]   πόρρω τοῦ ἀληθοῦς ἀναγέγραπται τοῦ  Ἰνδοῦ   ποταμοῦ τὸ μέγεθος, ὅσοις ἐς
[5, 4]   φωνῇ, ταῦτα μὲν ὑπὲρ τοῦ  Ἰνδοῦ   τὰ μάλιστα οὐκ ἀμφίλογα καὶ
[5, 8]   εὐδαίμονα, τὴν μεγίστην τῶν μεταξὺ  Ἰνδοῦ   τε ποταμοῦ καὶ Ὑδάσπου. καὶ
[5, 3]   πόλιν Τάξιλα, τὴν μεγίστην μεταξὺ  Ἰνδοῦ   τε ποταμοῦ καὶ Ὑδάσπου, ὅτι
[5, 19]   τοὺς ἐπέκεινα τοῦ Ὑδάσπου ποταμοῦ  Ἰνδοὺς   Ἀλεξάνδρῳ ἐγένετο ἐπ´ ἄρχοντος Ἀθηναίοις
[5, 3]   ἐπὶ τῷδε, ὅτι Ἡρακλῆς ἐς  Ἰνδοὺς   ἀφίκετο. ὅμοια δὲ καὶ ὑπὲρ
[5, 16]   δὲ ὡς ἤδη καθεώρα τοὺς  Ἰνδοὺς   ἐκτασσομένους, ἐπέστησε τοὺς ἱππέας τοῦ
[5, 4]   οἳ ἐψεύσαντο· ἀχρύσους τε εἶναι  Ἰνδοὺς   ἐξήλεγξαν, ὅσους γε δὴ Ἀλέξανδρος
[5, 1]   καὶ ὁπότε ὅθεν ἐπ´  Ἰνδοὺς   ἐστράτευσεν· οὐ γὰρ ἔχω συμβαλεῖν
[5, 1]   κτίσαι τὴν Νῦσαν ἐπεί τε  Ἰνδοὺς   ἐχειρώσατο, ὅστις δὴ οὗτος
[5, 1]   Τμώλου τοῦ Λυδίου ὁρμηθεὶς ἐπὶ  Ἰνδοὺς   ἧκε στρατιὰν ἄγων, τοσαῦτα μὲν
[5, 5]   τὴν πρὸς ἕω τε καὶ  Ἰνδοὺς   θάλασσαν. τοὺς οὖν ποταμούς, ὅσοι
[5, 12]   ἤδη ἐν τῇ μάχῃ τοὺς  Ἰνδοὺς   ἴδοιεν. Αὐτὸς δὲ ἐπιλεξάμενος τῶν
[5, 25]   πολύ τι ὑπὲρ τοὺς ἄλλους  Ἰνδοὺς,   καὶ μεγέθει μεγίστους καὶ ἀνδρείᾳ.
[5, 24]   προὐχώρει, ὡς καὶ τοὺς ἐπέκεινα  Ἰνδοὺς   καταστρέψαιτο. οὐδὲ ἐφαίνετο αὐτῷ πέρας
[5, 3]   τὴν Παραπαμισαδῶν χώραν ὡς ἐπὶ  Ἰνδοὺς   μετάγειν τῷ λόγῳ τοὺς Μακεδόνας,
[5, 5]   τῆς μεγάλης θαλάσσης τὸ κατ´  Ἰνδοὺς   Νέαρχος, ἐπὶ δὲ ὅσα Μεγασθένης
[5, 20]   τοὺς προσχώρους τῇ Πώρου ἀρχῇ  Ἰνδούς.   ὄνομα δὲ ἦν τῷ ἔθνει
[5, 4]   ὄντων, ὡς τά γε κατ´  Ἰνδοὺς   ὅσα ἂν ἄτοπα ψεύσωνται, οὐκ
[5, 22]   μήτε ἐκδρομήν τινα ποιήσασθαι τοὺς  Ἰνδοὺς   πρὶν ξυνταχθῆναι αὐτῷ τὴν στρατιὰν
[5, 23]   χαλεπῶς ἐβιάσαντο οἱ Μακεδόνες τοὺς  Ἰνδούς·   πρὸ δὲ τῶν δευτέρων οἱ
[5, 4]   τὴν μεγάλην θάλασσαν τὴν κατὰ  Ἰνδοὺς   ὡς ἐπὶ νότον ἄνεμον, καὶ
[5, 6]   ἄξιοι ξυμβαλεῖν, ἀλλ´ οὐδὲ τῷ  Ἰνδῷ   ποταμῷ ἐκεῖνοί γε πάντες ξυμμιχθέντες
[5, 22]   τὸ δὲ ἔθνος τοῦτο τῶν  Ἰνδῶν   Ἀδραϊσταὶ ἐκαλοῦντο. οὗτοι μὲν δὴ
[5, 20]   παρὰ Πώρου ἄλλου του ὑπάρχου  Ἰνδῶν.   Ἀλέξανδρος δὲ Ἀβισάρην διὰ τάχους
[5, 22]   δὲ ἐξαγγέλλεται Ἀλεξάνδρῳ τῶν αὐτονόμων  Ἰνδῶν   ἄλλους τέ τινας καὶ τοὺς
[5, 22]   τὰς κατὰ τὸ εὐώνυμον τῶν  Ἰνδῶν   ἁμάξας. ταύτῃ γὰρ εὐπροσοδώτερον αὐτῷ
[5, 22]   πολλὰ ἄλλα ἔθνη τῶν αὐτονόμων  Ἰνδῶν   ἀναστήσαντας οὐδὲν πράξαντας τῆς παρασκευῆς
[5, 6]   πηγαί εἰσιν, οὐδὲ ὑπὲρ τῆς  Ἰνδῶν   ἄρα χώρας ἐς ἀπιστίαν ἰέναι
[5, 6]   λέγει ἀφικέσθαι παρὰ Σανδράκοττον τὸν  Ἰνδῶν   βασιλέα, ἐλαχίστην δὲ ὅσην
[5, 8]   Ἀβισάρου πρέσβεις τοῦ τῶν ὀρείων  Ἰνδῶν   βασιλέως τε ἀδελφὸς τοῦ
[5, 1]   αὐτῶν ἄλλο ὅτι μὴ τὸ  Ἰνδῶν   βίᾳ χειρωσάμενος· πλήν γε δὴ
[5, 27]   τὰ πρὸς τὴν ἕω ᾠκισμένα  Ἰνδῶν   γένη, εἰ δὲ βούλει, ἐς
[5, 3]   Ἀλέξανδρον. ἔν τε αὐτῇ τῇ  Ἰνδῶν   γῇ βοῦς ἰδόντας ἐγκεκαυμένας ῥόπαλον
[5, 6]   δύο ξυντεθεῖσαι μόλις ἄξιαι τῇ  Ἰνδῶν   γῇ ξυμβαλεῖν. ἀπείργεσθαι δὲ τὴν
[5, 4]   ποιεῖ καὶ αὐτὸς ἐν τῇ  Ἰνδῶν   γῇ τῷ Αἰγυπτίῳ Δέλτα παραπλήσιον
[5, 6]   τεμνομένης μεγίστην μὲν μοῖραν τὴν  Ἰνδῶν   γῆν ποιεῖ Ἐρατοσθένης τε καὶ
[5, 1]   κιττὸς γὰρ οὐκ ἄλλῃ τῆς  Ἰνδῶν   γῆς φυόμενος παρ´ ἡμῖν φύεται.
[5, 19]   τῷ Πώρῳ τῶν τε αὐτῶν  Ἰνδῶν   ἔδωκεν καὶ ἄλλην ἔτι χώραν
[5, 1]   Διόνυσος γὰρ ἐπειδὴ χειρωσάμενος τὸ  Ἰνδῶν   ἔθνος ἐπὶ θάλασσαν ὀπίσω κατῄει
[5, 22]   κατὰ τὰ αὐτὰ Ὀξυδράκαι, ἄλλο  Ἰνδῶν   ἔθνος, καὶ Μαλλοί, ἄλλο καὶ
[5, 18]   ἔστε γὰρ ὑπέμενέ τι τῶν  Ἰνδῶν   ἐν τῇ μάχῃ ξυνεστηκός, ἐς
[5, 15]   ἀτρεκῶς τὸ πλῆθος τὸ τῶν  Ἰνδῶν,   ἐνταῦθα δὴ ὀξέως ἐπιπεσεῖν αὐτοῖς
[5, 18]   φόνον ἐν τῇ ἀποχωρήσει τῶν  Ἰνδῶν   ἐποίησαν, ἀκμῆτες ἀντὶ κεκμηκότων τῶν
[5, 19]   Νίκαιαν τῆς νίκης τῆς κατ´  Ἰνδῶν   ἐπώνυμον ὠνόμασε, τὴν δὲ Βουκεφάλαν
[5, 24]   μὲν ἐν τῇ καταλήψει τῶν  Ἰνδῶν   ἐς μυρίους καὶ ἑπτακισχιλίους, ἑάλωσαν
[5, 3]   καὶ ἱππεῖς δὲ ἑπτακόσιοι αὐτῷ  Ἰνδῶν   ἐς ξυμμαχίαν παρὰ Ταξίλου ἧκον·
[5, 24]   ἅμα οἷ ἄγων καὶ τῶν  Ἰνδῶν   ἐς πεντακισχιλίους, αἵ τε μηχαναὶ
[5, 5]   πολέμια Πέρσαι ἦσαν. ~Ἀλλὰ ὑπὲρ  Ἰνδῶν   ἰδίᾳ μοι γεγράψεται ὅσα πιστότατα
[5, 17]   τε καὶ τὰς γνώμας τῶν  Ἰνδῶν   καὶ Ἀλέξανδρος ἰδὼν τὸν καιρὸν
[5, 11]   τοὺς νομάρχας τῶν ἐπὶ τάδε  Ἰνδῶν   καὶ τοὺς ἅμα τούτοις τοὺς
[5, 18]   Σπιτάκης νομάρχης τῶν ταύτῃ  Ἰνδῶν   καὶ τῶν ἐλεφάντων καὶ ἁρμάτων
[5, 16]   δὲ τὴν τάξιν κατεῖδε τῶν  Ἰνδῶν,   κατὰ μέσον μέν, ἵνα οἱ
[5, 21]   τοῦ Ὑδραώτου ποταμοῦ αὐτόνομα ἔθνη  Ἰνδῶν   νέμεται, καὶ ταῦτα προσαγαγόμενον τῷ
[5, 4]   ὥς γε δὴ πρὸς τὰ  Ἰνδῶν   ξυμβαλεῖν. καὶ γὰρ καὶ Πέρσαι
[5, 24]   ἄλλοις τισὶ γενέσθαι τῶν αὐτονόμων  Ἰνδῶν   ὅσοι ἑκόντες σφᾶς ἐνέδοσαν. οἱ
[5, 8]   ἐς Τάξιλα καὶ πεντακισχιλίους τῶν  Ἰνδῶν,   οὓς Ταξίλης τε καὶ οἱ
[5, 18]   τῇ διώξει. Ἀπέθανον δὲ τῶν  Ἰνδῶν   πεζοὶ μὲν ὀλίγον ἀποδέοντες τῶν
[5, 17]   οὕτως οἱ μὲν ἱππεῖς τῶν  Ἰνδῶν   πλὴν ὀλίγων κατεκόπησαν ἐν τῷ
[5, 4]   Γάγγης οἱ ἄλλοι  Ἰνδῶν   ποταμοὶ φέρουσιν, οὐδὲ τοὺς μύρμηκας
[5, 6]   οὐδὲ σύμπαντας ξυντεθέντας ἑνὶ τῶν  Ἰνδῶν   ποταμῶν ἄξιον ξυμβαλεῖν πλήθους ἕνεκα
[5, 20]   Ἀκεσίνου τὸ μέγεθος μόνου τῶν  Ἰνδῶν   ποταμῶν Πτολεμαῖος Λάγου ἀνέγραψεν·
[5, 20]   δὲ καὶ παρὰ τῶν αὐτονόμων  Ἰνδῶν   πρέσβεις παρ´ Ἀλέξανδρον καὶ παρὰ
[5, 17]   τάξιν καταστᾶσα, ὅπῃ προσπέσοι τῶν  Ἰνδῶν   ταῖς τάξεσι, ξὺν πολλῷ φόνῳ
[5, 21]   τὰ αὑτοῦ ἤθη ἀποπέμπει, κελεύσας  Ἰνδῶν   τε τοὺς μαχιμωτάτους ἐπιλεξάμενον καὶ
[5, 4]   τῇ στρατιᾷ Ἀλέξανδρος ἐς τῶν  Ἰνδῶν   τὴν γῆν· ὑπὲρ ὧν ἐγὼ
[5, 6]   μοι ἐν τῷ παρόντι περὶ  Ἰνδῶν   τῆς χώρας λελέχθω· τὰ δὲ
[5, 24]   κατέσκαψε, τὴν χώραν δὲ τῶν  Ἰνδῶν   τοῖς πάλαι μὲν αὐτονόμοις, τότε
[5, 17]   καὶ οἱ ἱππεῖς οἱ τῶν  Ἰνδῶν   τοῖς πεζοῖς ἰδόντες ξυνεστηκὸς τὸ
[5, 16]   τὸ κέρας τὸ εὐώνυμον τῶν  Ἰνδῶν   τοὺς ἱπποτοξότας, ὄντας ἐς χιλίους,
[5, 14]   ἐν τῇ ἐκβάσει γενέσθαι τῶν  Ἰνδῶν   τῶν ξὺν τῷ παιδὶ τῷ
[5, 8]   καὶ ἀποδείξας σατράπην τῶν ταύτῃ  Ἰνδῶν   Φίλιππον τὸν Μαχάτα φρουράν τε
[5, 4]   καὶ τοῦτο Πάταλα καλεῖται τῇ  Ἰνδῶν   φωνῇ, ταῦτα μὲν ὑπὲρ τοῦ
[5, 2]   (οὐ γὰρ εἶναι ἐν τῇ  Ἰνδῶν   χώρᾳ κισσόν, οὐδὲ ἵναπερ αὐτοῖς
[5, 6]   γῇ ξυμβαλεῖν. ἀπείργεσθαι δὲ τὴν  Ἰνδῶν   χώραν πρὸς μὲν ἕω τε
[5, 21]   ἐκ τῆς ἤδη ὑπηκόου τῶν  Ἰνδῶν   χώρας καὶ τὰ ἄλλα ἐπιτήδεια
[5, 18]   ἁρμάτων οἱ ἡγεμόνες καὶ οἱ  ἱππάρχαι   καὶ οἱ στρατηγοὶ τῆς στρατιᾶς
[5, 22]   ἄγημα κατέστησε καὶ τὴν Κλείτου  ἱππαρχίαν,   ἐχομένους δὲ τούτων τοὺς ὑπασπιστάς,
[5, 22]   ἐτέτακτο τήν τε αὑτοῦ ἔχων  ἱππαρχίαν   καὶ τὰς τῶν πεζεταίρων τάξεις·
[5, 12]   τὸ ἄγημα καὶ τὴν Ἡφαιστίωνος  ἱππαρχίαν   καὶ τὴν Περδίκκου τε καὶ
[5, 11]   στρατοπέδου τήν τε αὑτοῦ ἔχων  ἱππαρχίαν   καὶ τοὺς ἐξ Ἀραχωτῶν καὶ
[5, 21]   τε αὑτοῦ καὶ τὴν Δημητρίου  ἱππαρχίαν   καὶ τῶν τοξοτῶν τοὺς ἡμίσεας,
[5, 16]   Δημητρίου καὶ τὴν αὑτοῦ ἔχοντα  ἱππαρχίαν,   κελεύσας, ἐπειδὰν τὸ κατὰ σφᾶς
[5, 13]   τῶν ἱππέων καὶ τῶν ἄλλων  ἱππαρχιῶν   τοὺς κρατίστους ἐπιλεξάμενος· τοὺς δὲ
[5, 14]   ἀξιόμαχα. ἀλλὰ δισχιλίους γὰρ λέγει  ἱππέας   ἄγοντα ἀφικέσθαι τοῦ Πώρου τὸν
[5, 15]   τῆς ὄχθης τοὺς ξὺν Κρατερῷ  ἱππέας.   αὐτὸς δὲ τήν τε ἵππον
[5, 23]   μακρὰν τοῦ τείχους ἦν, τοὺς  ἱππέας   ἐπέταξεν ἐν κύκλῳ τῆς λίμνης,
[5, 22]   ἱππεῖς. καὶ τούτων τοὺς μὲν  ἱππέας   ἐπὶ τὰ κέρατα διελὼν παρήγαγεν,
[5, 14]   τε καὶ τοὺς ξὺν αὐτῷ  ἱππέας.   καὶ γὰρ καὶ ἀφικέσθαι ξὺν
[5, 12]   καὶ Σογδιανῶν καὶ τοὺς Σκύθας  ἱππέας   καὶ Δάας τοὺς ἱπποτοξότας καὶ
[5, 15]   ἵππον ἀναλαβὼν πᾶσαν, ἐς τετρακισχιλίους  ἱππέας,   καὶ τὰ ἅρματα πάντα, τριακόσια
[5, 11]   τοὺς ἐξ Ἀραχωτῶν καὶ Παραπαμισαδῶν  ἱππέας   καὶ τῆς φάλαγγος τῶν Μακεδόνων
[5, 16]   φάλαγγα τῶν πεζῶν καὶ τοὺς  ἱππέας   κατίδωσιν. Ἤδη τε ἐντὸς βέλους
[5, 2]   εἴ σοι μέλει Νυσαίων, τοὺς  ἱππέας   μὲν ἄγεσθαι τοὺς τριακοσίους καὶ
[5, 15]   κατ´ ἴλας ἐμβεβληκός. καὶ τούτων  ἱππέας   μὲν πεσεῖν ἐς τετρακοσίους, πεσεῖν
[5, 14]   κρατεῖν ἐδόκει τῇ ἵππῳ, τοὺς  ἱππέας   μόνους ἀναλαβὼν σπουδῇ ἡγεῖτο, ὄντας
[5, 2]   πεῖσαι Ἀλέξανδρον. καὶ τοὺς μὲν  ἱππέας   ξυμπέμπειν οἱ ἐκέλευσε, τοὺς δὲ
[5, 17]   δὲ οἵ τε Ἰνδοὶ τοὺς  ἱππέας   πάντοθεν ξυναλίσαντες παρίππευον Ἀλεξάνδρῳ ἀντιπαρεξάγοντες
[5, 16]   δὲ τοὺς ἑταίρους ἔχων τοὺς  ἱππέας   παρήλαυνεν ὀξέως ἐπὶ τὸ εὐώνυμον
[5, 15]   ἱπποτοξότας, αὐτὸν δὲ ἄγειν τοὺς  ἱππέας·   προσάγειν γὰρ οἰηθῆναι Πῶρον ξὺν
[5, 16]   τοὺς Ἰνδοὺς ἐκτασσομένους, ἐπέστησε τοὺς  ἱππέας   τοῦ πρόσω, ὡς ἀναλαμβάνειν τῶν
[5, 3]   ἐλέφαντας δὲ ἐς τριάκοντα· καὶ  ἱππεῖς   δὲ ἑπτακόσιοι αὐτῷ Ἰνδῶν ἐς
[5, 18]   μὲν ὀλίγον ἀποδέοντες τῶν δισμυρίων,  ἱππεῖς   δὲ ἐς τρισχιλίους, τὰ δὲ
[5, 18]   γενομένων ἐς ὀγδοήκοντα μάλιστα ἀπέθανον·  ἱππεῖς   δὲ τῶν μὲν ἱπποτοξοτῶν, οἳ
[5, 15]   Πῶρος δέ, ὡς αὐτῷ ὅσοι  ἱππεῖς   ἐκ τῆς φυγῆς διεσώζοντο Ἀλέξανδρόν
[5, 22]   τῆς ὀπισθοφυλακίας πεζοί τε καὶ  ἱππεῖς.   καὶ τούτων τοὺς μὲν ἱππέας
[5, 17]   τῶν Μακεδόνων φάλαγγα, καὶ οἱ  ἱππεῖς   οἱ τῶν Ἰνδῶν τοῖς πεζοῖς
[5, 13]   ἐκβαίνοντας τῶν ἱππέων. οἱ γὰρ  ἱππεῖς   πρῶτοι ἐτετάχατο αὐτῷ ἐκβαίνειν· καὶ
[5, 13]   ὥστε οὐκ ἐξεύρισκον αὐτῷ οἱ  ἱππεῖς   τὸν πόρον, καὶ δέος ἦν
[5, 17]   ἐσήμηνε. καὶ οὕτως οἱ μὲν  ἱππεῖς   τῶν Ἰνδῶν πλὴν ὀλίγων κατεκόπησαν
[5, 2]   Μηρὸν ξὺν τοῖς ἑταίροις τοῖς  ἱππεῦσι   καὶ τῷ πεζικῷ ἀγήματι καὶ
[5, 12]   καὶ Γοργίας ξὺν τοῖς μισθοφόροις  ἱππεῦσί   τε καὶ πεζοῖς ἐτετάχατο· καὶ
[5, 15]   πάντῃ παρέχειν τοῖς ἀμφ´ Ἀλέξανδρον  ἱππεῦσιν.   ἄλλως τε οὐδὲ ἠξίου ἐς
[5, 10]   μετεκινεῖτο πρὸς τὰς ἐκδρομὰς τῶν  ἱππέων,   ἀλλὰ κενὸν γὰρ γνοὺς τὸν
[5, 10]   τῆς ὄχθης τοὺς πολλοὺς τῶν  ἱππέων   βοήν τε ἐποίει καὶ ἠλαλάζετο
[5, 21]   στρατιᾶς, πεζῶν μὲν φάλαγγας δύο,  ἱππέων   δὲ τήν τε αὑτοῦ καὶ
[5, 24]   τοῖς Σαγγάλοις δοὺς αὐτῷ τῶν  ἱππέων   ἐς τριακοσίους, {φράσοντα{ ς} τοῖς
[5, 20]   αὐτῶν Ἀλέξανδρος τῶν τε ἑταίρων  ἱππέων   ἔχων τοὺς ἡμίσεας καὶ τῶν
[5, 16]   τὸ κατὰ σφᾶς στῖφος τῶν  ἱππέων   ἰδόντες οἱ βάρβαροι ἀντιπαριππεύωσιν, αὐτὸν
[5, 23]   αὐτῶν ἐνέκυρσαν ταῖς προφυλακαῖς τῶν  ἱππέων·   καὶ οἱ μὲν πρῶτοι αὐτῶν
[5, 13]   παρήγαγε τό τε ἄγημα τῶν  ἱππέων   καὶ τῶν ἄλλων ἱππαρχιῶν τοὺς
[5, 13]   ξυνέταττε τοὺς ἀεὶ ἐκβαίνοντας τῶν  ἱππέων.   οἱ γὰρ ἱππεῖς πρῶτοι ἐτετάχατο
[5, 23]   πρῶτοι αὐτῶν κατεκόπησαν πρὸς τῶν  ἱππέων,   οἱ δὲ ἐπὶ τούτοις αἰσθόμενοι
[5, 17]   ἐμβολὴν ἐδέξαντο τῶν ἀμφ´ Ἀλέξανδρον  ἱππέων   οἱ Ἰνδοί, ἀλλὰ {κατηρ{ ρ}
[5, 2]   ἐπῄνεσε καὶ ἠξίωσε τῶν τε  ἱππέων   οἱ ξυμπέμψαι ἐς τριακοσίους καὶ
[5, 17]   ὠθισμοῖς καταπατούμενοι. τῶν τε οὖν  ἱππέων,   οἷα δὴ ἐν στενῷ περὶ
[5, 15]   τὸ στῖφος ἀμφ´ αὐτὸν τῶν  ἱππέων   οὐκ ἐπὶ μετώπου, ἀλλὰ κατ´
[5, 9]   πᾶσα πλήρης φαινομένη τῇ μὲν  ἱππέων,   τῇ δὲ πεζῶν, οὐκ εἴα
[5, 22]   μὲν τοῦ δεξιοῦ κέρως τῶν  ἱππέων   τὸ ἄγημα κατέστησε καὶ τὴν
[5, 23]   Ἀλέξανδρος ὅτι οὐκ εἴη τῶν  ἱππέων   τὸ ἔργον καταπηδήσας ἀπὸ τοῦ
[5, 18]   στρατιώτου γενναίου, ὡς τῶν τε  ἱππέων   τὸν φόνον κατεῖδε καὶ τῶν
[5, 18]   τοὺς εἴκοσι· τῶν δὲ ἄλλων  ἱππέων   ὡς διακόσιοι. Πῶρος δὲ μεγάλα
[5, 12]   μὲν ἄλλη στρατιὰ αὐτῷ  ἱππικὴ   τῶν διφθερῶν ἐπιβᾶσα καὶ ὅσους
[5, 3]   καὶ ἀγῶνα ποιεῖ γυμνικὸν καὶ  ἱππικὸν   ἐπὶ τῷ ποταμῷ· καὶ γίγνεται
[5, 8]   ἀγῶνα ποιεῖ γυμνικόν τε καὶ  ἱππικόν.   καὶ ἀποδείξας σατράπην τῶν ταύτῃ
[5, 29]   ἀγῶνα ποιεῖ γυμνικόν τε καὶ  ἱππικόν.   καὶ τὴν μὲν χώραν τὴν
[5, 20]   ἀγὼν ἐποιεῖτο αὐτῷ γυμνικὸς καὶ  ἱππικὸς   αὐτοῦ ἐπὶ τῇ ὄχθῃ τοῦ
[5, 13]   ὁρμὴν ὡς ἑκάστοις τάχους οἱ  ἵπποι   εἶχον ἤλαυνον ὡς ἐπὶ τὸν
[5, 10]   αὐτοῖς ἐπιθήσεσθαι ἔμελλεν· οἵ τε  ἵπποι   οὐκ ἂν ἐδόκουν αὐτῷ ἐθελῆσαι
[5, 24]   μυριάδας καὶ ἅρματα τριακόσια καὶ  ἵπποι   πεντακόσιοι. τῆς δὲ ξὺν Ἀλεξάνδρῳ
[5, 15]   παῖδα· τὰ δὲ ἅρματα αὐτοῖς  ἵπποις   ἁλῶναι ἔν τε τῇ ἀποχωρήσει
[5, 15]   ὤσασθαι τῶν πολεμίων, οὔτε ξὺν  ἵπποις   διὰ τὸν φόβον τῶν ἵππων,
[5, 7]   καταπηγνύμεναι, τοῦ ἀσφαλεστέραν τοῖς τε  ἵπποις   καὶ τοῖς ζεύγεσι τὴν ἔφοδον
[5, 16]   ἔταξεν· ἀλλὰ αὐτὸς μὲν ἅτε  ἱπποκρατῶν   τὴν πολλὴν τῆς ἵππου ἀναλαβὼν
[5, 18]   ἀπὸ τοῦ Πώρου πρόσω τὸν  ἵππον.   Ἀλέξανδρος δὲ οὐδὲ ἐπὶ τῷδε
[5, 15]   ἱππέας. αὐτὸς δὲ τήν τε  ἵππον   ἀναλαβὼν πᾶσαν, ἐς τετρακισχιλίους ἱππέας,
[5, 14]   τρωθῆναι πρὸς αὐτοῦ καὶ τὸν  ἵππον   αὐτοῦ ἀποθανεῖν τὸν Βουκεφάλαν, φίλτατον
[5, 16]   ἐπὶ φάλαγγος ἐκταθῆναι αὐτοῖς τὴν  ἵππον.   ~Ἐν τούτῳ δὲ οἵ τε
[5, 19]   εἰ μὴ ἀπάξουσιν αὐτῷ τὸν  ἵππον·   καὶ ἀπήχθη εὐθὺς ἐπὶ τῷ
[5, 14]   Βουκεφάλαν, φίλτατον Ἀλεξάνδρῳ ὄντα τὸν  ἵππον,   καὶ τοῦτον τρωθέντα ὑπὸ τοῦ
[5, 23]   ἐφειστήκεσαν. ~Ὡς δὲ ἐπὶ τὴν  ἵππον   προσαγαγοῦσαν οὐκ ἐξέδραμον οἱ Ἰνδοὶ
[5, 15]   τῇ πάσῃ δυνάμει· τὴν δὲ  ἵππον   ταύτην προτεταγμένην αὐτῷ προπορεύεσθαι πρὸ
[5, 17]   Ἀλέξανδρος περιβάλλει ἐν κύκλῳ τὴν  ἵππον   τῇ πάσῃ τάξει, τοὺς πεζοὺς
[5, 22]   φάλαγγος ποιήσας αὐτὸς ἀναλαβὼν τὴν  ἵππον   τὴν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ τεταγμένην
[5, 19]   τῷ Πώρῳ· καὶ ἐπιστήσας τὸν  ἵππον   τό τε μέγεθος ἐθαύμαζεν, ὑπὲρ
[5, 17]   καὶ ἐν τούτῳ πᾶσα  ἵππος   Ἀλεξάνδρῳ ἐς μίαν ἴλην ἤδη
[5, 15]   ἑκατέρωθεν δὲ τῶν πεζῶν  ἵππος   αὐτῷ ἐτέτακτο καὶ πρὸ ταύτης
[5, 19]   κεφαλὴν μάλιστα εἰκασμένον. οὗτος  ἵππος   ἐν τῇ Οὐξίων χώρᾳ ἀφανὴς
[5, 17]   ἐν τούτῳ ἵνα διέσχεν  ἵππος   Ἀλεξάνδρου ἐς φυγὴν πάντες
[5, 15]   Ἀλέξανδρον καὶ οὗτος λέγει τοὺς  ἱπποτοξότας,   αὐτὸν δὲ ἄγειν τοὺς ἱππέας·
[5, 22]   ἐφαίνετο παρετάσσετο· καὶ τοὺς μὲν  ἱπποτοξότας   εὐθὺς ὡς εἶχεν ἐκπέμπει ἐπ´
[5, 12]   Σκύθας ἱππέας καὶ Δάας τοὺς  ἱπποτοξότας   καὶ τῆς φάλαγγος τούς τε
[5, 14]   ἐπὶ τούτους ἀφεῖναι Ἀλέξανδρον τοὺς  ἱπποτοξότας,   καὶ τραπῆναι αὐτοὺς οὐ χαλεπῶς,
[5, 16]   τὸ εὐώνυμον τῶν Ἰνδῶν τοὺς  ἱπποτοξότας,   ὄντας ἐς χιλίους, ὡς ταράξαι
[5, 20]   φάλαγγος ἑκάστης ἐπιλέκτους καὶ τοὺς  ἱπποτοξότας   σύμπαντας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας καὶ
[5, 13]   τοὺς κρατίστους ἐπιλεξάμενος· τοὺς δὲ  ἱπποτοξότας   τῆς πάσης ἵππου προέταξε· τῶν
[5, 18]   ἀπέθανον· ἱππεῖς δὲ τῶν μὲν  ἱπποτοξοτῶν,   οἳ δὴ καὶ πρῶτοι τοῦ
[5, 18]   ἥψαντο, δέκα· τῆς δὲ ἑταιρικῆς  ἵππου   ἀμφὶ τοὺς εἴκοσι· τῶν δὲ
[5, 16]   ἅτε ἱπποκρατῶν τὴν πολλὴν τῆς  ἵππου   ἀναλαβὼν ἐπὶ τὸ εὐώνυμον κέρας
[5, 17]   τῇ ἐπὶ θάτερα ἐπιστροφῇ τῆς  ἵππου   ἐπιτίθεται τοῖς καθ´ αὑτόν, ὥστε
[5, 23]   τὸ ἔργον καταπηδήσας ἀπὸ τοῦ  ἵππου   πεζὸς ἐπῆγε τῶν πεζῶν τὴν
[5, 13]   τοὺς δὲ ἱπποτοξότας τῆς πάσης  ἵππου   προέταξε· τῶν δὲ πεζῶν πρώτους
[5, 17]   ἠναγκάσθησαν ποιῆσαι τὴν τάξιν τῆς  ἵππου,   τὴν μὲν ὡς ἐπ´ Ἀλέξανδρον
[5, 16]   τοῦ ἔργου πρὶν ὑπὸ τῆς  ἵππου   τῆς ἀμφ´ αὑτὸν τεταραγμένην τήν
[5, 19]   τὴν δὲ Βουκεφάλαν ἐς τοῦ  ἵππου   τοῦ Βουκεφάλα τὴν μνήμην, ὃς
[5, 11]   ἄποροί εἰσι πρὸς τοὺς ἐκβαίνοντας  ἵππους,   δὲ ἄλλη στρατιὰ εὔπορος.
[5, 13]   ὧν ἡγεῖτο Σέλευκος, ἐπέταξε τῇ  ἵππῳ·   ἐπὶ δὲ τούτοις τὸ ἄγημα
[5, 14]   προσέταξε τοὺς τοξότας ἐπάγειν τῇ  ἵππῳ   καὶ αὐτοὺς σπουδῇ. γνώμην δὲ
[5, 14]   κρατήσειν αὐτῶν οὐ χαλεπῶς τῇ  ἵππῳ   προσβαλὼν ἀπομαχεῖσθαί γε ἔστε
[5, 17]   ἐπιστάται τῶν ἐλεφάντων ἀντεπῆγον τῇ  ἵππῳ   τὰ θηρία, καὶ φάλαγξ
[5, 15]   αὐτοῖς ξὺν τῇ ἀμφ´ αὑτὸν  ἵππῳ·   τοὺς δὲ ἐγκλῖναι, ὡς Ἀλέξανδρόν
[5, 14]   δέ, ὅτι κρατεῖν ἐδόκει τῇ  ἵππῳ,   τοὺς ἱππέας μόνους ἀναλαβὼν σπουδῇ
[5, 17]   αὖθις καὶ αὐτοὶ ἐπήλαυνον τῇ  ἵππῳ.   ὡς δὲ πάλιν ἐκράτησαν αὐτῶν
[5, 15]   ἐφόδους τε καὶ ἀναστροφὰς τῶν  ἵππων,   ἐνταῦθα ἔτασσε τὴν στρατιάν, πρώτους
[5, 13]   τὸ βαθύτατον αὐτοῦ, τῶν δὲ  ἵππων   ὅσον τὰς κεφαλὰς ὑπερίσχειν τοῦ
[5, 15]   ἵπποις διὰ τὸν φόβον τῶν  ἵππων,   πεζούς τε ἔτι μεῖον· κατὰ
[5, 16]   τε τῶν τοξευμάτων καὶ τῶν  ἵππων   τῇ ἐπελάσει. καὶ αὐτὸς δὲ
[5, 26]   κοινοὶ μὲν ἡμῖν οἱ πόνοι,  ἴσον   δὲ μέτεστι τῶν κινδύνων, τὰ
[5, 6]   ἐκεῖνοί γε πάντες ξυμμιχθέντες ἐς  ἴσον   ἔρχονται, ὃς μέγας τε εὐθὺς
[5, 15]   οἱ πεζοὶ αὐτῷ ἐτετάχατο, οὐκ  ἴσον   τὸ μέτωπον τοῖς θηρίοις ἐπέχοντες,
[5, 13]   δεῆσαι αὐτῷ ἐπὶ τῇ διαβάσει  ἴσου   τῷ πρώτῳ πόνου. ὡς δὲ
[5, 26]   κλέος ἀθάνατον ὑπολειπομένους. οὐκ  ἴστε   ὅτι πρόγονος ἡμέτερος
[5, 6]   ὕδωρ τοῦ Αἰγυπτίου οὔτε  Ἴστρος   κατὰ τὴν Εὐρώπην ῥέων
[5, 7]   Βόσπορός τε καὶ  Ἴστρος   πρὸς Δαρείου, γέφυρα κατὰ
[5, 4]   τεναγώδεις, καθάπερ αἱ πέντε τοῦ  Ἴστρου,   καὶ ὅτι Δέλτα ποιεῖ καὶ
[5, 7]   ὅτῳ τρόπῳ Ῥωμαίοις ἐπὶ τῷ  Ἴστρῳ   ποταμῷ ζεῦγμα ποιεῖται καὶ ἐπὶ
[5, 9]   ἐπὶ μέγα· χειμῶνος δὲ ἔμπαλιν  ἴσχουσιν   ὀλίγοι τε γίγνονται καὶ καθαροὶ
[5, 18]   περιττὸς ὢν κατά τε τὴν  ἰσχὺν   καὶ τὴν ἁρμονίαν, ὡς ὕστερον
[5, 7]   ταύτης διέχουσα ὅσον ξύμμετρον πρὸς  ἰσχὺν   τῶν ἐπιβαλλομένων ἀντίπρωρος πρὸς τὸ
[5, 4]   χώρα αὐτοῖς ἐκφέρει, οὔτε  ἰχθύας   κήτη ὅσα οἷα
[5, 25]   λέγειν μοί ἐστιν. εἰ δὲ  Ἰωνία   τε πρὸς ἡμῶν διὰ τούσδε
[5, 6]   Καρικὸν ἔστε ἐπὶ Μίλητον πόλιν  Ἰωνικήν.   Αἴγυπτόν τε Ἡρόδοτός τε καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 21/12/2005