Texte grec :
| [3,4,5] Βεβοηθήκεσαν γὰρ Δαρείῳ Ἰνδῶν τε ὅσοι Βακτρίοις
ὅμοροι καὶ αὐτοὶ Βάκτριοι καὶ Σογδιανοί. τούτων μὲν
πάντων ἡγεῖτο Βῆσσος ὁ τῆς Βακτρίων χώρας σατράπης.
εἵποντο δὲ αὐτοῖς καὶ Σάκαι Σκυθικὸν τοῦτο
τὸ γένος τῶν τὴν Ἀσίαν ἐποικούντων Σκυθῶν οὐχ
ὑπήκοοι οὗτοι Βήσσου, ἀλλὰ κατὰ συμμαχίαν τὴν Δαρείου.
ἡγεῖτο δὲ αὐτῶν Μαυάκης. αὐτοὶ δὲ ἱπποτοξόται
ἦσαν. Βαρσαέ<ν>της δὲ Ἀραχωτῶν σατράπης Ἀραχωτούς
τε ἦγε καὶ τοὺς ὀρείους Ἰνδοὺς καλουμένους.
Σατιβαρζάνης δὲ ὁ Ἀρείων σατράπης Ἀρείους ἦγεν.
Παρθυαίους δὲ καὶ Ὑρκανίους καὶ Τοπείρους, τοὺς
πάντας ἱππέας, Φραταφέρνης ἦγεν. Μήδων δὲ ἡγεῖτο
Ἀτροπάτης. ξυνετάττοντο δὲ Μήδοις Καδούσιοί τε καὶ
Ἀλβανοὶ καὶ Σακεσῖναι. τοὺς δὲ προσοίκους τῇ ἐρυθρᾷ
θαλάσσῃ Ὀροντοβάτης καὶ Ἀριοβαρζάνης καὶ
Ὀρξίνης ἐκόσμουν. Οὔξιοι δὲ καὶ Σουσιανοὶ ἡγεμόνα
παρείχοντο Ὀξάθρην τὸν Ἀβουλίτου. Βουπάρης
δὲ Βαβυλωνίων ἡγεῖτο. οἱ <δ'> ἀνάσπαστοι Κᾶρες
καὶ Σιττακηνοὶ σὺν Βαβυλωνίοις ἐτετάχατο. Ἀρμενίων
δὲ Ὀρόντης καὶ Μιθραύστης ἦρχε, καὶ Ἀριάκης Καππαδοκῶν.
Σύρους δὲ τούς τε ἐκ τῆς κοίλης καὶ ὅσοι
τῆς μεταξὺ τῶν ποταμῶν Συρίας Μαζαῖος ἦγεν. ἐλέγετο
δὲ ἡ πᾶσα στρατιὰ ἡ Δαρείου ἱππεῖς μὲν ἐς τετρακισμυρίους,
πεζοὶ δὲ ἐς ἑκατὸν μυριάδας, καὶ ἅρματα
δρεπανηφόρα διακόσια, ἐλέφαντες δὲ οὐ πολλοί,
ἀλλὰ ἐς πεντεκαίδεκα μάλιστα Ἰνδοῖς τοῖς ἐπὶ τάδε
τοῦ Ἰνδοῦ ἦσαν.
|
|
Traduction française :
| [3,4,5] On y comptait les Indiens auxiliaires, peuples voisins de la Bactriane ; ceux
mêmes de la Bactriane et de la Sogdiane, conduits par leur satrape Bessus ; et
les Saques, famille des Scythes de l'Asie, indépendants mais alliés de Darius,
tous archers à cheval sous le commandement de Mabacès.
Barsaétès, satrape des Arachotes, amenait avec eux les Indiens montagnards.
Satibarzanes commandait les Ariens ; Phrataphernes, la cavalerie des Parthes,
des Hyrcaniens et des Topyriens ; Atropatès, les Mèdes joints aux Cadusiens, aux
Albaniens, et aux Sacesiniens.
Les habitants des bords de la mer Rouge étaient conduits par Oromobates,
Ariobarzanes et Orxinès ; les Susiens, les Uxiens, par Oxatre ; les Babyloniens,
les Sitaciniéns et les Cariens, par Bupare ; les Arméniens, par Oronte et
Mithraustes ; les Cappadociens, par Ariacès ; ceux de la Coelo-Syrie et de la
Mésopotamie, par Mazée.
On élevait le nombre des fantassins à un million, celui des cavaliers à quarante
mille ; celui des chars armés de faux à deux cents. Il y avait peu d'éléphants,
on en comptait quinze amenés des contrées en deçà de l'Indus.
|
|
