Livre, chapitre |
[2, 51] |
τῶν
μισθοφόρων,
ὅσοι
κατ'
ἀξίωσιν
|
ἤ |
τινα
ἀρετὴν
γνωριμώτεροι
ἦσαν.
καὶ |
[2, 51] |
μάχῃ
ἢ
αὐτὸς
ξυνέγνω
εἰργασμένον
|
ἢ |
ἀκοῇ
συμφωνούμενον
ἔμαθεν,
καὶ
χρημάτων |
[2, 51] |
διαπρεπὲς
ἔργον
ἐν
τῇ
μάχῃ
|
ἢ |
αὐτὸς
ξυνέγνω
εἰργασμένον
ἢ
ἀκοῇ |
[2, 73] |
ἀνέθηκεν
καὶ
ἐπίγραμμα
ἐπ'
αὐτῇ,
|
ἢ |
αὐτὸς
ποιήσας
ἢ
ὅτου
δὴ |
[2, 1] |
Φαρνάβαζον
τοὺς
Τενεδίους
φόβῳ
μᾶλλον
|
ἢ |
ἐθελοντὰς
παρεστήσαντο.
Ἐν
δὲ
τούτῳ |
[2, 73] |
ἑκὼν
ἀπειθεῖ
Ἀλέξανδρος
τῷ
μάντει
|
ἢ |
ἐκπλαγεὶς
ἐν
τῷ
ἔργῳ
οὐκ |
[2, 73] |
κατὰ
τοῦ
ποιητοῦ
χώματος,
ἐνταῦθα
|
ἢ |
ἑκὼν
ἀπειθεῖ
Ἀλέξανδρος
τῷ
μάντει |
[2, 7] |
ἄλλον
Ἡρακλέα,
οὐχ
ὅνπερ
Τύριοι
|
ἢ |
Ἕλληνες,
ἀλλὰ
λέγει
Ἡρόδοτος,
ὅτι |
[2, 71] |
εἰ
μὴ
διέκπλοις
μᾶλλόν
τι
|
ἢ |
ἐν
χερσὶν
ἡ
ναυμαχία
γίγνοιτο, |
[2, 7] |
ἢ
οὐ
χαλεπῶς
ἡμῖν
προσχωρήσει
|
ἢ |
ἐξ
ἐπίπλου
εὐμαρῶς
ληφθήσεται.
καὶ |
[2, 71] |
ἐξήρτησαν
ἐν
λέβησιν
ὅσα
ἐπιχυθέντα
|
ἢ |
ἐπιβληθέντα
ἐπὶ
μέγα
τὴν
φλόγα |
[2, 7] |
Ἀθηναίων
πόλεως
φόβῳ
μᾶλλόν
τι
|
ἢ
|
εὐνοίᾳ
τῇ
πρὸς
ἡμᾶς
πρὸς |
[2, 4] |
Βοιωτῶν
ἢ
Πελοποννησίων,
οὐδὲ
Μακεδόνων
|
ἢ |
Θρᾳκῶν,
οὐδὲ
ὅση
ἄλλη
σφίσιν |
[2, 7] |
πρότερον
τιμᾶται
ἐν
Τύρῳ
Ἡρακλῆς
|
ἢ |
Κάδμον
ἐκ
Φοινίκης
ὁρμηθέντα
Θήβας |
[2, 71] |
ὅτι
ὑπ'
ἀνάγκης
μᾶλλόν
τι
|
ἢ |
κατὰ
γνώμην
τὴν
σφῶν
ἐδόκουν |
[2, 72] |
βέλη
ἀπὸ
μηχανῶν
βαλλόμενα
εἶχον
|
ἢ |
ὅσαι
τοξότας
ἐπὶ
τῶν
καταστρωμάτων |
[2, 73] |
ἐπ'
αὐτῇ,
ἢ
αὐτὸς
ποιήσας
|
ἢ |
ὅτου
δὴ
ἄλλου
ποιήσαντος,
οὐκ
|
[2, 7] |
κινδυνεύειν.
Κύπρος
δὲ
ἐπὶ
τῷδε
|
ἢ |
οὐ
χαλεπῶς
ἡμῖν
προσχωρήσει
ἢ |
[2, 4] |
αὐτοῖς
παρόντων
Θεσσαλῶν,
οὐδὲ
Βοιωτῶν
|
ἢ |
Πελοποννησίων,
οὐδὲ
Μακεδόνων
ἢ
Θρᾳκῶν, |
[2, 51] |
οὐ
μεῖον
ἀπ'
ἀλλήλων
καταπατούμενοι
|
ἢ
|
πρὸς
τῶν
διωκόντων
πολεμίων
ἐβλάπτοντο. |
[2, 4] |
ἢ
σφενδονητῶν,
ὅτι
μὴ
Κρητῶν
|
ἢ |
Ῥοδίων
ὀλίγων,
καὶ
τούτων
ἐν |
[2, 4] |
σφίσιν
ἵππος
ξυντέτακται,
οὐδὲ
τοξοτῶν
|
ἢ |
σφενδονητῶν,
ὅτι
μὴ
Κρητῶν
ἢ |
[2, 51] |
ἐν
τῷ
στρατεύματι
οὐ
πλείονα
|
ἢ |
τρισχίλια
τάλαντα
ἑάλω.
ἀλλὰ
καὶ |
[2, 6] |
τῆς
Δαρείου
οὐδὲ
τῆς
γυναικὸς
|
ἢ |
τῶν
παίδων
ἠμέλησεν.
ἀλλὰ
λέγουσί |
[2, 51] |
αὐτοῖς
ἐπέκειντο,
ὥστε
οὐ
μείων
|
ἢ |
τῶν
πεζῶν
φόνος
ἐν
τῇ |
[2, 7] |
καὶ
ἐπ'
ἐργασίᾳ
μᾶλλόν
τι
|
ἢ |
ὡς
ἐς
μάχην
ἀκριβῶς
ἐσταλμένοι, |
[2, 6] |
ὑπὲρ
μηδενός.
ἡ
δὲ
ἐπιστολὴ
|
ἡ |
Ἀλεξάνδρου
ἔχει
ὧδε.
Οἱ
ὑμέτεροι |
[2, 2] |
θεὸς
αὐτοῖς
ἔφραζεν,
ὅτι
ἄξει
|
ἡ |
ἅμαξα.
καὶ
καταστῆσαι
μὲν
αὐτοὺς |
[2, 5] |
δὲ
τοῦ
εὐωνύμου
πρώτη
μὲν
|
ἡ |
Ἀμύντου
τάξις
ἦν,
ἐπὶ
δὲ |
[2, 73] |
ψαμμώδης
καὶ
βαθεῖα
ἐς
αὐτὴν
|
ἡ
|
ἄνοδος
καὶ
ἡ
θάλασσα
ἡ |
[2, 6] |
τὸν
κάνδυν
τὸν
βασιλικὸν
καὶ
|
ἡ |
ἀσπὶς
ὅτι
κεκόμισται
ὀπίσω
ἡ |
[2, 73] |
τεναγώδης
πᾶσα.
μεγάλη
δὲ
πόλις
|
ἡ |
Γάζα
ἦν
καὶ
ἐπὶ
χώματος
|
[2, 73] |
τῇ
πόλει
Ἀλέξανδρον.
Ἀπέχει
δὲ
|
ἡ |
Γάζα
τῆς
μὲν
θαλάσσης
εἴκοσι |
[2, 51] |
ἑάλω
καὶ
ἡ
μήτηρ
καὶ
|
ἡ |
γυνή,
αὐτὴ
δὲ
καὶ
ἀδελφὴ |
[2, 6] |
βασιλεῦ,
ἡ
μήτηρ
τε
καὶ
|
ἡ |
γυνὴ
Δαρείου
καὶ
οἱ
παῖδες, |
[2, 6] |
ἡ
ἀσπὶς
ὅτι
κεκόμισται
ὀπίσω
|
ἡ |
Δαρείου,
ὡς
ἐπὶ
τεθνεῶτι
Δαρείῳ |
[2, 6] |
δὲ
μὴ
διαλέγεσθαι
ὑπὲρ
μηδενός.
|
ἡ |
δὲ
ἐπιστολὴ
ἡ
Ἀλεξάνδρου
ἔχει
|
[2, 51] |
τὸ
τόξον.
καὶ
γὰρ
καὶ
|
ἡ
|
δίωξις
βραδυτέρα
αὐτῷ
ἐγεγόνει,
ὅτι |
[2, 5] |
τῷδε
προτετάχει
ὅπως
ἀσφαλῶς
αὐτῷ
|
ἡ |
ἔκταξις
τῆς
στρατιᾶς
γένοιτο,
ἀνεκάλεσεν |
[2, 4] |
ὡς
δὲ
Ἀλεξάνδρῳ
πολλὴ
μὲν
|
{ἡ} |
ἐν
Ταρσῷ
τριβὴ
ἐπὶ
τῇ |
[2, 6] |
καὶ
τοὺς
παῖδας.
ἐδήλου
δὲ
|
ἡ |
ἐπιστολή,
ὅτι
Φιλίππῳ
τε
πρὸς |
[2, 73] |
ἐς
αὐτὴν
ἡ
ἄνοδος
καὶ
|
ἡ |
θάλασσα
ἡ
κατὰ
τὴν
πόλιν |
[2, 5] |
ἡγεῖτο
Σιτάλκης,
πρὸ
τούτων
δὲ
|
ἡ |
ἵππος
ἡ
κατὰ
τὸ
εὐώνυμον. |
[2, 72] |
εὐπορωτέρα
ἐφαίνετο
ἐς
τὴν
πόλιν
|
ἡ |
κάθοδος.
~Οἱ
δὲ
ἐπὶ
τῶν |
[2, 73] |
ἡ
ἄνοδος
καὶ
ἡ
θάλασσα
|
ἡ |
κατὰ
τὴν
πόλιν
τεναγώδης
πᾶσα. |
[2, 5] |
πρὸ
τούτων
δὲ
ἡ
ἵππος
|
ἡ |
κατὰ
τὸ
εὐώνυμον.
οἱ
δὲ |
[2, 72] |
ἐπετέτακτο
Ἄδμητος,
τὴν
ἑτέραν
δὲ
|
ἡ |
Κοίνου
τάξις
οἱ
πεζέταιροι
καλούμενοι, |
[2, 51] |
εὐθὺς
γὰρ
ὡς
ἐν
χερσὶν
|
ἡ |
μάχη
ἐγένετο,
τρέπονται
τοῦ
Περσικοῦ |
[2, 5] |
ἡ
Πτολεμαίου,
ἐχομένη
δὲ
ταύτης
|
ἡ |
Μελεάγρου.
τοῦ
δὲ
εὐωνύμου
τοῖς |
[2, 51] |
εὐθὺς
ἐξ
ἐφόδου
ἑάλω
καὶ
|
ἡ |
μήτηρ
καὶ
ἡ
γυνή,
αὐτὴ |
[2, 6] |
τινα
ἐξαγγεῖλαι,
ὅτι.
ὦ
βασιλεῦ,
|
ἡ |
μήτηρ
τε
καὶ
ἡ
γυνὴ
|
[2, 71] |
μᾶλλόν
τι
ἢ
ἐν
χερσὶν
|
ἡ |
ναυμαχία
γίγνοιτο,
ἄρας
ἐκ
τῆς |
[2, 51] |
δὲ
ἵππου
ἐπιβὰς
ἔφευγε.
καὶ
|
ἡ |
νὺξ
οὐ
διὰ
μακροῦ
ἐπιγενομένη
|
[2, 1] |
ἔφευγον.
ἐπὶ
τούτοις
μὲν
δὴ
|
ἡ |
ξύμβασις
τοῖς
Μιτυληναίοις
πρὸς
τοὺς |
[2, 5] |
φάλαγγος
τεταγμένου
βαρβαρικοῦ.
ἐλέγετο
γὰρ
|
ἡ |
πᾶσα
ξὺν
Δαρείῳ
στρατιὰ
μάλιστα |
[2, 7] |
καὶ
μέγα
ἔργον
τῆς
Τύρου
|
ἡ |
πολιορκία
ἐφαίνετο.
νῆσός
τε
γὰρ |
[2, 7] |
ἐφαίνετο.
νῆσός
τε
γὰρ
αὐτοῖς
|
ἡ |
πόλις
ἦν
καὶ
τείχεσιν
ὑψηλοῖς
|
[2, 1] |
τῆς
Λέσβου
τὸ
Σίγριον,
ἵνα
|
ἡ |
προσβολὴ
μάλιστά
ἐστι
ταῖς
ἀπό |
[2, 51] |
πάνυ
ἔδοξε
σχολαία
γενέσθαι
αὐτῷ
|
ἡ |
πρόσοδος.
τοὺς
γὰρ
βαρβάρους,
ὅπως |
[2, 5] |
Ἀμύντου
τάξις
ἦν,
ἐπὶ
δὲ
|
ἡ |
Πτολεμαίου,
ἐχομένη
δὲ
ταύτης
ἡ |
[2, 71] |
Αἴγυπτον
ἀνέχοντα,
ἵνα
καὶ
αὐτῷ
|
ἡ |
σκηνὴ
ἦν.
Ἤδη
δὲ
καὶ |
[2, 3] |
καὶ
πομπεύσας
αὐτός
τε
καὶ
|
ἡ |
στρατιὰ
πᾶσα
καὶ
λαμπάδα
ἐπιτελέσας |
[2, 7] |
εἶναι
Ἡρακλέα,
ὅτι
Φοινίκων
κτίσμα
|
ἡ |
Ταρτησσὸς
καὶ
τῷ
Φοινίκων
νόμῳ |
[2, 4] |
τῇ
τριακοντόρῳ,
ὅτι
κολπώδης
ἦν
|
ἡ |
ταύτῃ
θάλασσα,
μᾶλλόν
τι
εὐπετῶς |
[2, 2] |
ἐς
ἴσον
δὲ
αὐτῷ
κατέστη
|
ἡ |
τόλμα.
οἱ
γὰρ
φύλακες
αἰσθόμενοι |
[2, 5] |
ἐπεὶ
δὲ
οὔτε
πυκνὴ
αὐτῷ
|
ἡ |
φάλαγξ
κατὰ
τὸ
δεξιὸν
τὸ |
[2, 5] |
ὡς
συντεταγμένη
ἤδη
ἦν
αὐτῷ
|
ἡ |
φάλαγξ,
τοὺς
ἱππέας,
οὕστινας
πρὸ |
[2, 51] |
Δαρείῳ,
ἧ
διέσχε
τῶν
Μακεδόνων
|
ἡ |
φάλαγξ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
δεξιὸν |
[2, 71] |
κατ'
Ἰσσὸν
Δαρείου
ἐπύθοντο
καὶ
|
ἡ |
Φοινίκη
πᾶσα
ἐχομένη
ἤδη
ὑπὸ |
[2, 51] |
λαμπρά
τε
καὶ
ἐκ
πάντων
|
ἡ |
φυγὴ
ἐγίγνετο.
καὶ
οἵ
τε |
[2, 71] |
ἡμέραις
καὶ
ἐκ
Ῥόδου
τριήρεις
|
ἥ |
τε
περίπολος
καλουμένη
καὶ
ξὺν |
[2, 71] |
οὐ
χαλεπῶς.
καὶ
ἐν
τούτῳ
|
ἥ |
τε
φλὸξ
πολλὴ
ἐνέπιπτε
τοῖς |
[2, 7] |
παρὸν
κατεχομένης.
ἐξαιρεθείσης
δὲ
Τύρου
|
ἥ |
τε
Φοινίκη
ἔχοιτο
ἂν
πᾶσα
|
[2, 6] |
Ἀλεξάνδρου
γραψάντων
τῆς
νυκτὸς
αὐτῆς,
|
ἧ
|
ἀπὸ
τῆς
διώξεως
τῆς
Δαρείου |
[2, 51] |
οἱ
μισθοφόροι
οἱ
ξὺν
Δαρείῳ,
|
ἧ |
διέσχε
τῶν
Μακεδόνων
ἡ
φάλαγξ
|
[2, 72] |
τῶν
νεῶν
οἱ
ὑπασπισταὶ
ἔλαβον,
|
ἧ
|
ἐπετέτακτο
Ἄδμητος,
τὴν
ἑτέραν
δὲ |
[2, 72] |
κινδύνῳ
ἐτολμᾶτο.
καὶ
ταύτῃ
πρῶτον
|
ἧ |
ἐπετέτακτο
Ἀλέξανδρος
ἐλήφθη
τὸ
τεῖχος, |
[2, 72] |
μὲν
δὴ
ὅσον
ἐπιβαλὼν
γεφύρας
|
ἧ
|
ἐρήριπτο
τοῦ
τείχους
ἀπεπειράθη
ἐς |
[2, 3] |
μὲν
λαβεῖν
τὴν
κύλικα
ἐν
|
ἧ |
ἦν
τὸ
φάρμακον,
τὴν
ἐπιστολὴν |
[2, 51] |
ἐμβάλλουσιν
οἱ
Ἕλληνες
τοῖς
Μακεδόσιν
|
ἧ |
μάλιστα
διεσπασμένην
αὐτοῖς
τὴν
φάλαγγα |
[2, 73] |
πόλιν,
τῇ
μὲν
πρώτῃ
κατεστρατοπέδευσεν
|
ἧ |
μάλιστα
ἐπίμαχον
αὐτῷ
ἐφαίνετο
τὸ |
[2, 72] |
τοῖς
ὑπασπισταῖς
ἐπιβήσεσθαι
τοῦ
τείχους
|
ἧ |
παρείκοι
ἔμελλεν.
τὰς
τριήρεις
δὲ |
[2, 73] |
λαμπάδα
ἐποίησε.
καὶ
τὴν
μηχανήν,
|
ἧ |
τὸ
τεῖχος
κατεσείσθη,
ἀνέθηκεν
ἐς |
[2, 73] |
ἂν
Ἀλέξανδρος
ὢν
ἐπὶ
τούτοις
|
ἠγάπησεν |
καταλύσας
τὸν
πόλεμον
μηκέτι
τὸ |
[2, 5] |
Πρωτόμαχος,
καὶ
τοὺς
Παίονας,
ὧν
|
ἡγεῖτο |
Ἀρίστων,
τῶν
δὲ
πεζῶν
τοὺς |
[2, 5] |
τοῦ
δὲ
ξύμπαντος
εὐωνύμου
Παρμενίων
|
ἡγεῖτο. |
καὶ
παρήγγελτο
αὐτῷ
μὴ
ἀπολείπειν |
[2, 3] |
καὶ
τοὺς
Θρᾷκας,
ὧν
Σιτάλκης
|
ἡγεῖτο, |
καὶ
τοὺς
ἱππέας
δὲ
τοὺς |
[2, 5] |
ἄγημα
καὶ
τοὺς
ὑπασπιστάς,
ὧν
|
ἡγεῖτο |
Νικάνωρ
ὁ
Παρμενίωνος,
ἐχομένην
δὲ |
[2, 5] |
καὶ
τὴν
Λευγαίαν
καλουμένην,
ἧς
|
ἡγεῖτο |
Παντόρδανος
ὁ
Κλεάνδρου,
ἐπὶ
τὸ |
[2, 5] |
τὸ
δεξιὸν
τοὺς
προδρόμους,
ὧν
|
ἡγεῖτο |
Πρωτόμαχος,
καὶ
τοὺς
Παίονας,
ὧν |
[2, 5] |
τοξόται
καὶ
οἱ
Θρᾷκες,
ὧν
|
ἡγεῖτο |
Σιτάλκης,
πρὸ
τούτων
δὲ
ἡ |
[2, 1] |
τοῖς
Πέρσαις
σώζεσθαι.
ἐπεὶ
οὐδὲ
|
Ἡγελόχῳ, |
ὅτῳ
προσετέτακτο
ὑπ'
Ἀλεξάνδρου
αὖθις
|
[2, 4] |
ἰλάρχας
καὶ
τῶν
ξυμμάχων
τοὺς
|
ἡγεμόνας |
παρεκάλει
θαρρεῖν
μὲν
ἐκ
τῶν |
[2, 7] |
τούς
τε
ἑταίρους
καὶ
τοὺς
|
ἡγεμόνας |
τῆς
στρατιᾶς
καὶ
ταξιάρχας
καὶ |
[2, 72] |
τε
φυλάξας
καὶ
παρακαλέσας
τοὺς
|
ἡγεμόνας |
τῶν
τάξεων
ἐς
τὸ
ἔργον |
[2, 4] |
παράκλησιν
ἀνδράσιν
ἀγαθοῖς
ἐξ
ἀγαθοῦ
|
ἡγεμόνος |
παραινεῖσθαι
εἰκός.
οἱ
δὲ
ἄλλος |
[2, 51] |
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
γίγνεσθαι,
οὐ
τῶν
|
ἡγεμόνων |
μόνον
τὰ
ὀνόματα
ξὺν
τῷ |
[2, 73] |
καὶ
ἄλλαι
τάξεις
ὁμοῦ
τοῖς
|
ἡγεμόσιν |
ἀνέβαινον.
ὡς
δὲ
ἅπαξ
παρῆλθόν |
[2, 1] |
Μέμνων
τοῦ
τε
ναυτικοῦ
παντὸς
|
ἡγεμὼν |
ἐκ
βασιλέως
Δαρείου
καθεστηκὼς
καὶ |
[2, 6] |
προηδικημένοι.
ἐγὼ
δὲ
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἡγεμὼν |
κατασταθεὶς
καὶ
τιμωρήσασθαι
βουλόμενος
Πέρσας |
[2, 4] |
τῇ
δὲ
ὑστεραίᾳ
{προ{
ς}
|
ῆγεν |
ὡς
ἐπὶ
Δαρεῖόν
τε
καὶ |
[2, 4] |
καί
τι
καὶ
δαιμόνιον
τυχὸν
|
ἦγεν |
αὐτὸν
εἰς
ἐκεῖνον
τὸν
χῶρον, |
[2, 51] |
ἐς
τοὺς
πολεμίους.
ὁ
δὲ
|
ἦγεν |
ἐν
τάξει
ἔτι,
τὰ
μὲν |
[2, 2] |
Ταρσοῦ
ποιήσηται.
ταῦτα
ἀκούσας
δρόμῳ
|
ἦγεν |
ἐπὶ
τὴν
Ταρσὸν
τούς
τε |
[2, 5] |
ἦν
τὰ
χωρία,
ἐπὶ
κέρως
|
ἦγεν, |
ὡς
δὲ
διεχώρει
ἐς
πλάτος, |
[2, 51] |
καὶ
Ἀτιζύης
τῶν
ἐπὶ
Γρανίκῳ
|
ἡγησαμένων |
τοῦ
ἱππικοῦ.
ἀποθνήσκει
δὲ
καὶ |
[2, 5] |
δέ,
ἐπειδὴ
ἐξηγγέλθη
αὐτῷ
προσάγων
|
ἤδη
|
Ἀλέξανδρος
ὡς
ἐς
μάχην,
τῶν |
[2, 71] |
καὶ
αὐτῷ
ἡ
σκηνὴ
ἦν.
|
Ἤδη |
δὲ
καὶ
μηχανοποιῶν
αὐτῷ
πολλῶν |
[2, 71] |
ἐπέφερον.
καὶ
ἐν
τούτῳ
κατεχομένων
|
ἤδη |
ἐκ
τοῦ
πυρὸς
τῶν
πύργων |
[2, 4] |
καὶ
τῷ
λόγῳ
ἐπαίροντες
ἄγειν
|
ἤδη |
ἐκέλευον.
~Ὁ
δὲ
τότε
μὲν |
[2, 51] |
ὑπερφαλαγγήσαντες
ἐς
τὰ
πλάγια
ἐμβεβληκότες
|
ἤδη |
ἔκοπτον
τοὺς
ξένους.
καὶ
οἱ
|
[2, 71] |
οἱ
ἐν
τῇ
νηὶ
καιομένῃ
|
ἤδη |
ἐξενήξαντο
οὐ
χαλεπῶς.
καὶ
ἐν
|
[2, 7] |
ὡς
δὲ
τῷ
τε
βαθυτέρῳ
|
ἤδη
|
ἐπέλαζον
καὶ
ἅμα
τῇ
πόλει |
[2, 72] |
κώπας
παραφέροντες.
ὡς
δὲ
ἐπέστρεφον
|
ἤδη |
ἐπὶ
τοὺς
Κυπρίους
καὶ
ἐγγὺς |
[2, 73] |
τῆς
Παλαιστίνης
καλουμένης
Συρίας
προσκεχωρηκότα
|
ἤδη, |
εὐνοῦχος
δέ
τις,
ᾧ
ὄνομα |
[2, 73] |
Γαζαῖοι
καὶ
τῆς
πόλεώς
σφισιν
|
ἤδη |
ἐχομένης
ξυνεστηκότες
ὅμως
ἐμάχοντο,
καὶ |
[2, 51] |
μὲν
πρῶτα,
καίπερ
ἐν
ἀπόπτῳ
|
ἤδη
|
ἔχων
τὴν
Δαρείου
δύναμιν,
βάδην, |
[2, 5] |
Παρμενίωνα.
Δαρεῖος
δέ,
ὡς
συντεταγμένη
|
ἤδη |
ἦν
αὐτῷ
ἡ
φάλαγξ,
τοὺς |
[2, 51] |
γνώμῃ
δεδουλωμένος.
ὡς
δὲ
ὁμοῦ
|
ἤδη |
ἦν
τὰ
στρατόπεδα,
ἐνταῦθα
παριππεύων |
[2, 71] |
ἐστάλη,
ὡς
ἀθροίσων
ἐκεῖ
ὅσαι
|
ἤδη |
ἦσαν
αὐτῷ
τριήρεις,
ὅτι
ἀπορώτερα
|
[2, 4] |
τὴν
νίκην
παρέδωκεν.
ἐχρῆν
γὰρ
|
ἤδη
|
καὶ
Πέρσας
πρὸς
Μακεδόνων
ἀφαιρεθῆναι |
[2, 51] |
ἐδίωκεν,
ὡς
δὲ
συνεσκόταζέ
τε
|
ἤδη |
καὶ
τὰ
πρὸ
ποδῶν
ἀφανῆ |
[2, 51] |
ὑπὸ
τῆς
φάλαγγος.
τότε
δὲ
|
ἤδη |
λαμπρά
τε
καὶ
ἐκ
πάντων |
[2, 4] |
τοῖς
πόνοις
τοῖς
πολεμικοῖς
πάλαι
|
ἤδη |
μετὰ
κινδύνων
ἀσκουμένους,
ἄλλως
τε |
[2, 71] |
ταχυναυτοῦσαι
ἦσαν.
ὡς
δὲ
παρεσκεύαστο
|
ἤδη |
ξύμπαντα,
προσῆγον
τὰς
μηχανὰς
κατά |
[2, 72] |
τῶν
νεῶν
ὠφέλεια
ἦν,
ἐπῆγον
|
ἤδη |
οἱ
Μακεδόνες
τὰς
μηχανὰς
τῷ
|
[2, 4] |
ἐς
τὸ
κοινὸν
ξὺν
λαμπρότητι
|
ἤδη |
πεπραγμένων
ὑπεμίμνησκεν
καὶ
εἰ
δή |
[2, 4] |
παρεκάλει
θαρρεῖν
μὲν
ἐκ
τῶν
|
ἤδη |
σφίσι
καλῶς
κεκινδυνευμένων
καὶ
ὅτι
|
[2, 2] |
τὴν
Ταρσόν,
ὡς
δὲ
ὑπερβεβληκότα
|
ἤδη |
τὰς
πύλας
ἐπύθετο
Ἀλέξανδρον
ἐκλιπεῖν |
[2, 71] |
προβόλων
τὸ
τεῖχος,
οὐ
χαλεπῶς
|
ἤδη |
ταύτῃ
αἱ
νῆες
προσεῖχον.
~Οἱ |
[2, 2] |
γενέσθαι
αὐτοῖν
παῖδα
Μίδαν
ὄνομα.
|
ἤδη
|
τε
ἄνδρα
εἶναι
τὸν
Μίδαν |
[2, 73] |
τε
ἀπὸ
τοῦ
λιμένος
ἐχόντων
|
ἤδη |
τὴν
πόλιν
καὶ
τῆς
Κοίνου |
[2, 5] |
ἐς
τὴν
εὐρυχωρίαν
προῄεσαν,
συνέτασσεν
|
ἤδη
|
τὴν
στρατιὰν
ὡς
ἐς
μάχην, |
[2, 51] |
τοῦ
δεξιοῦ
κέρως
τάξεις,
τετραμμένους
|
ἤδη |
τοὺς
κατὰ
σφᾶς
τῶν
Περσῶν |
[2, 51] |
χερσὶ
τὴν
μάχην
ποιήσας
ἐξώθει
|
ἤδη |
τοὺς
ταύτῃ
τεταγμένους
τῶν
Περσῶν, |
[2, 71] |
οὐρὰν
εἷλκον.
ὡς
δὲ
ἐπέλαζον
|
ἤδη |
τῷ
τε
χώματι
καὶ
τοῖς |
[2, 71] |
καὶ
ἡ
Φοινίκη
πᾶσα
ἐχομένη
|
ἤδη |
ὑπὸ
Ἀλεξάνδρου
ἐφόβει
αὐτούς.
καὶ |
[2, 51] |
Μακεδόνων
δὲ
τῆς
τε
Ἀλεξάνδρου
|
ἤδη |
φαινομένης
εὐπραγίας
μὴ
λειφθῆναι
καὶ |
[2, 51] |
Μακεδόνας
καὶ
τὴν
νίκην
τοῖς
|
ἤδη |
φεύγουσι
σφῶν
ἀνασώσασθαι,
τῶν
Μακεδόνων |
[2, 6] |
ἐβοηθήσατε,
οἳ
τὸν
ἐμὸν
πατέρα
|
ἠδίκουν, |
καὶ
εἰς
Θρᾴκην,
ἧς
ἡμεῖς |
[2, 4] |
αὐτός
τε,
ὅ
τί
περ
|
ἥδιστον
|
ἦν
δοξασθέν,
ἐς
τοῦτο
οὐκ |
[2, 4] |
ὅτι
καὶ
ἐν
τῷ
παραυτίκα
|
ἡδίω |
ἀκοῦσαι
ἦν,
ἔπειθε.
καί
τι |
[2, 4] |
ὑπήχθη
καὶ
ὑπὸ
τῶν
καθ'
|
ἡδονὴν |
ξυνόντων
τε
καὶ
ξυνεσομένων
ἐπὶ
|
[2, 6] |
τῆς
πατρίδος
σφίσιν
τε
ἥντινα
|
ἠδύναντο |
ὠφέλειαν
εὑρισκόμενοι
καὶ
εἰ
δή |
[2, 4] |
λαμπρότητα
αὐτὴν
τῆς
στρατιᾶς
ἐπιδεῖξαι
|
ἠδυνήθη, |
ἀλλὰ
Ἀλεξάνδρῳ
τε
καὶ
τοῖς |
[2, 6] |
ἱππέας,
αὐτὸς
δὲ
ἐπὶ
Φοινίκης
|
ἤει. |
καὶ
ἀπαντᾷ
αὐτῷ
κατὰ
τὴν |
[2, 5] |
νυκτὸς
ἀναλαβὼν
τὴν
στρατιὰν
πᾶσαν
|
ἤει, |
ὡς
κατασχεῖν
αὖθις
τὰς
πύλας. |
[2, 2] |
δεσμοῦ,
ἄλυτον
δὲ
περιιδεῖν
οὐκ
|
ἤθελε, |
μή
τινα
καὶ
τοῦτο
ἐς |
[2, 6] |
τῆς
Ἀσίας
ἁπάσης
κυρίου
ὄντος
|
ἧκε |
πρὸς
ἐμέ.
εἰ
δὲ
φοβῇ |
[2, 73] |
διδόντος
Δαρείου.
ἐκέλευέ
τε
αὐτὸν
|
ἥκειν, |
εἴ
τι
εὑρέσθαι
ἐθέλοι
φιλάνθρωπον |
[2, 3] |
ἴλῃ
τῇ
βασιλικῇ
ἐς
Μάγαρσον
|
ἧκεν |
καὶ
τῇ
Ἀθηνᾷ
τῇ
Μαγαρσίδι |
[2, 71] |
νῆες
ὀγδοήκοντα
μάλιστα
αὐτῷ
παρεγένοντο.
|
ἧκον |
δὲ
ἐν
ταῖς
αὐταῖς
ἡμέραις |
[2, 6] |
στρατηγοῦ
Ἀθηναῖος.
καὶ
οὗτοι
ὡς
|
ἧκον |
παρὰ
Ἀλέξανδρον,
Θεσσαλίσκον
μὲν
καὶ |
[2, 71] |
Κλέανδρον
τὸν
Πολεμοκράτους
ἐκ
Πελοποννήσου
|
ἥκοντα
|
καὶ
ξὺν
αὐτῷ
μισθοφόρους
Ἕλληνας |
[2, 1] |
παρ'
Ἀλεξάνδρου
σφίσι
κατὰ
συμμαχίαν
|
ἥκοντας |
ἀπελθεῖν,
Μιτυληναίους
δὲ
καθελεῖν
μὲν |
[2, 73] |
φιλάνθρωπον
παρ'
αὑτοῦ.
ταῦτα
ὡς
|
ἤκουσε |
Δαρεῖος,
τὰς
μὲν
ξυμβάσεις
ἀπέγνω
|
[2, 4] |
τὸν
Πίναρον.
καὶ
Ἀλέξανδρος
ὡς
|
ἤκουσεν
|
ἐν
τῷ
ὄπισθεν
αὑτοῦ
ὄντα |
[2, 6] |
τοῖς
ἀγγέλοις
τοῖς
ἐκ
Περσῶν
|
ἥκουσι |
τοὺς
τὰ
πιστὰ
ληψομένους
τε |
[2, 6] |
καὶ
τὸν
Εὐφράτην
ποταμὸν
σπουδῇ
|
ἤλαυνεν, |
ὡς
τάχιστα
μέσον
αὑτοῦ
τε
|
[2, 7] |
τοῦ
Περσικοῦ,
τὸ
Φοινίκων,
παρ'
|
ἡμᾶς |
μεταχωρήσειν
εἰκός.
οὐ
γὰρ
ἀνέξονται |
[2, 6] |
τὴν
ἄλλην
Ἑλλάδα
κακῶς
ἐποίησαν
|
ἡμᾶς |
οὐδὲν
προηδικημένοι.
ἐγὼ
δὲ
τῶν |
[2, 7] |
τι
ἢ
εὐνοίᾳ
τῇ
πρὸς
|
ἡμᾶς |
πρὸς
τὸ
παρὸν
κατεχομένης.
ἐξαιρεθείσης |
[2, 6] |
ἠδίκουν,
καὶ
εἰς
Θρᾴκην,
ἧς
|
ἡμεῖς |
ἤρχομεν,
δύναμιν
ἔπεμψεν
Ὦχος.
τοῦ |
[2, 51] |
μάλιστα
καὶ
ἑκατὸν
τῶν
οὐκ
|
ἠμελημένων |
Μακεδόνων.
Ἐν
τούτῳ
δὲ
αἱ |
[2, 6] |
τῆς
γυναικὸς
ἢ
τῶν
παίδων
|
ἠμέλησεν. |
ἀλλὰ
λέγουσί
τινες
τῶν
τὰ |
[2, 5] |
πάντῃ
ὑπερφαλαγγήσειν
αὐτῶν
διὰ
πλῆθος
|
ἤμελλον. |
Δαρεῖος
δέ,
ἐπειδὴ
ἐξηγγέλθη
αὐτῷ |
[2, 72] |
ἐπεφέροντο.
Ξυνέβη
δὲ
ἐκείνῃ
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
Ἀλέξανδρον
ἀποχωρῆσαι
μὲν
ἐπὶ
τὴν |
[2, 6] |
ἀμφ'
αὐτὸν
ἔφυγε,
τῇ
δὲ
|
ἡμέρᾳ |
ἀναλαμβάνων
ἀεὶ
τῶν
τε
Περσῶν |
[2, 3] |
παῖς
Ἀγχίαλον
καὶ
Ταρσὸν
ἐν
|
ἡμέρᾳ
|
μιᾷ
ἐδείματο.
σὺ
δέ,
ὦ |
[2, 72] |
Μακεδόνας.
Τρίτῃ
δὲ
ἀπὸ
ταύτης
|
ἡμέρᾳ |
νηνεμίαν
τε
φυλάξας
καὶ
παρακαλέσας |
[2, 73] |
φυλακτέα
ἐστὶν
ἐπὶ
τῇδε
τῇ
|
ἡμέρᾳ. |
Ταῦτα
ἀκούσας
Ἀλέξανδρος
τέως
μὲν |
[2, 71] |
δὲ
ὁμολογίᾳ
παραστησάμενος
ἐν
δέκα
|
ἡμέραις |
ἐπανῆγεν
ἐς
τὴν
Σιδῶνα,
καὶ |
[2, 71] |
ἧκον
δὲ
ἐν
ταῖς
αὐταῖς
|
ἡμέραις |
καὶ
ἐκ
Ῥόδου
τριήρεις
ἥ |
[2, 3] |
καὶ
ἐν
ἑπτὰ
ταῖς
πάσαις
|
ἡμέραις
|
τοὺς
μὲν
βίᾳ
ἐξελών,
τοὺς |
[2, 1] |
Κύθνῳ
τῇ
νήσῳ
τὴν
μὲν
|
ἡμέραν |
αὐτοῦ
αὐλίζεται,
ὡς
σαφέστερόν
τε |
[2, 72] |
τριήρων
τὴν
πλήρωσιν,
ἀμφὶ
μέσον
|
ἡμέρας, |
ὁπότε
οἵ
τε
ναῦται
ἐπὶ |
[2, 7] |
ὁ
ἐς
Αἴγυπτον
στόλος
εὐμαρῶς
|
ἡμῖν |
ἐν
ταὐτῷ
γίγνεται.
Αἴγυπτον
δὲ |
[2, 7] |
ὧδε.
Ἄνδρες
φίλοι
καὶ
ξύμμαχοι,
|
ἡμῖν |
οὔτε
τὴν
ἐπ'
Αἰγύπτου
πορείαν |
[2, 7] |
Λακεδαιμονίων
μὲν
ἐκ
τοῦ
εὐθέος
|
ἡμῖν |
πολεμούντων,
τῆς
δὲ
Ἀθηναίων
πόλεως |
[2, 7] |
ἐπὶ
τῷδε
ἢ
οὐ
χαλεπῶς
|
ἡμῖν |
προσχωρήσει
ἢ
ἐξ
ἐπίπλου
εὐμαρῶς
|
[2, 1] |
δὲ
αὐτῶν
κατιέναι
ἐπὶ
τοῖς
|
ἡμίσεσι |
τῶν
τότε
ὄντων,
ὅτε
ἔφευγον. |
[2, 71] |
αἱ
μηχαναὶ
προσήγοντο,
βέλεσί
τε
|
ἠμύνοντο |
καὶ
πυρφόροις
οἰστοῖς
ἔβαλλον
αὐτὰς |
[2, 7] |
θαλάσσῃ
χωρίων
οἱ
Πέρσαι,
προχωρησάντων
|
ἡμῶν |
ξὺν
τῇ
δυνάμει
ὡς
ἐπὶ |
[2, 7] |
ναυσὶ
καὶ
ταῖς
Φοινίσσαις
πλεόντων
|
ἡμῶν |
τὴν
θάλασσαν
καὶ
Κύπρου
ἅμα |
[2, 6] |
τὴν
Δαρείου,
ἥτις
αὐτῷ
ἐξῃρημένη
|
ἦν, |
ἀκοῦσαι
γυναικῶν
οἰμωγὴν
καὶ
ἄλλον |
[2, 73] |
παρασκευῇ
δὲ
τοῦ
πολέμου
αὖθις
|
ἦν. |
Ἀλέξανδρος
δὲ
ἐπ'
Αἰγύπτου
ἔγνω |
[2, 51] |
Ἀλέξανδρος
γὰρ
ἔστε
μὲν
φάος
|
ἦν |
ἀνὰ
κράτος
ἐδίωκεν,
ὡς
δὲ |
[2, 5] |
Δαρεῖος
δέ,
ὡς
συντεταγμένη
ἤδη
|
ἦν |
αὐτῷ
ἡ
φάλαγξ,
τοὺς
ἱππέας, |
[2, 3] |
τῷ
ἐπιγράμματι,
ὁ
δὲ
νοῦς
|
ἦν |
αὐτῷ
ὃν
ἔφραζε
τὰ
ἔπη, |
[2, 73] |
ἔγνω
ποιεῖσθαι
τὸν
στόλον.
καὶ
|
ἦν |
αὐτῷ
τὰ
μὲν
ἄλλα
τῆς |
[2, 73] |
εὐνοῦχος
δέ
τις,
ᾧ
ὄνομα
|
ἦν |
Βάτις,
κρατῶν
τῆς
Γαζαίων
πόλεως, |
[2, 71] |
τοῖς
Μακεδόσι
πελάζειν
τῷ
τείχει.
|
ἦν |
δὲ
αὐτοῖς
καὶ
τὰ
τείχη |
[2, 2] |
τοῦτον
χρῆναι
ἄρξαι
τῆς
Ἀσίας.
|
ἦν |
δὲ
ὁ
δεσμὸς
ἐκ
φλοιοῦ |
[2, 6] |
εἶπεν,
ὅτι
τῶν
ἐπιφανῶν
Θηβαίων
|
ἦν, |
Διονυσόδωρον
δὲ
ἐπὶ
τῇ
νίκῃ |
[2, 4] |
τε,
ὅ
τί
περ
ἥδιστον
|
ἦν |
δοξασθέν,
ἐς
τοῦτο
οὐκ
ἀκουσίως |
[2, 71] |
Τυρίοις
πρότερον
μὲν
ναυμαχεῖν
ἐγνωσμένον
|
ἦν, |
εἰ
κατὰ
θάλασσαν
ἐπιπλέοι
σφίσιν |
[2, 51] |
καὶ
τὰ
πρὸ
ποδῶν
ἀφανῆ
|
ἦν, |
εἰς
τὸ
ἔμπαλιν
ἀπετρέπετο
ὡς |
[2, 51] |
πεντήκοντα
τάλαντα,
ἃ
ἔτι
ἐνδεᾶ
|
ἦν |
ἐκ
τῶν
ἐπιβληθέντων
σφίσι
χρημάτων, |
[2, 4] |
ἐν
τῷ
παραυτίκα
ἡδίω
ἀκοῦσαι
|
ἦν, |
ἔπειθε.
καί
τι
καὶ
δαιμόνιον |
[2, 72] |
Τυρίοις
ἐκ
τῶν
νεῶν
ὠφέλεια
|
ἦν, |
ἐπῆγον
ἤδη
οἱ
Μακεδόνες
τὰς |
[2, 5] |
πρώτη
μὲν
ἡ
Ἀμύντου
τάξις
|
ἦν, |
ἐπὶ
δὲ
ἡ
Πτολεμαίου,
ἐχομένη |
[2, 4] |
ἀναπλεύσαντες
τῇ
τριακοντόρῳ,
ὅτι
κολπώδης
|
ἦν |
ἡ
ταύτῃ
θάλασσα,
μᾶλλόν
τι |
[2, 71] |
ἵνα
καὶ
αὐτῷ
ἡ
σκηνὴ
|
ἦν. |
Ἤδη
δὲ
καὶ
μηχανοποιῶν
αὐτῷ |
[2, 73] |
μεγάλη
δὲ
πόλις
ἡ
Γάζα
|
ἦν |
καὶ
ἐπὶ
χώματος
ὑψηλοῦ
ὤκιστο |
[2, 7] |
τε
γὰρ
αὐτοῖς
ἡ
πόλις
|
ἦν |
καὶ
τείχεσιν
ὑψηλοῖς
πάντῃ
ὠχύρωτο. |
[2, 7] |
ἀλλὰ
λίθων
τε
πολλῶν
ἀφθονία
|
ἦν |
καὶ
ὕλης,
ἥντινα
τοῖς
λίθοις |
[2, 5] |
ὅτι
ταύτῃ
μᾶλλόν
τι
ἱππάσιμα
|
ἦν, |
μέρος
δέ
τι
αὐτῶν
καὶ |
[2, 71] |
ἐς
ἔξαψιν
τῆς
φλογὸς
παρεσκευασμένα
|
ἦν. |
οἱ
δ'
ἀπὸ
τῶν
τριήρων |
[2, 73] |
καὶ
αὐτὸς
ἂν,
εἴπερ
Παρμενίων
|
ἦν, |
οὕτως
ἔπραξεν,
ἐπεὶ
δὲ
Ἀλέξανδρός |
[2, 7] |
τὸ
ἔργον
καὶ
Ἀλεξάνδρου
πολλὴ
|
ἦν |
παρόντος
τε
καὶ
αὐτοῦ
ἕκαστα |
[2, 5] |
τήν
τε
Ἀνθεμουσίαν,
ἧς
ἰλάρχης
|
ἦν |
Περοίδας
ὁ
Μενεσθέως,
καὶ
τὴν |
[2, 73] |
δὲ
φεύγουσιν
ἐφείπετο.
καὶ
φόνος
|
ἦν |
πολύς,
τῶν
τε
ἀπὸ
τοῦ
|
[2, 2] |
ἄκραν,
ἵνα
καὶ
τὰ
βασίλεια
|
ἦν |
τὰ
Γορδίου
καὶ
τοῦ
παιδὸς |
[2, 51] |
δεδουλωμένος.
ὡς
δὲ
ὁμοῦ
ἤδη
|
ἦν |
τὰ
στρατόπεδα,
ἐνταῦθα
παριππεύων
πάντῃ |
[2, 5] |
καὶ
ἕως
μὲν
πάντῃ
στενόπορα
|
ἦν
|
τὰ
χωρία,
ἐπὶ
κέρως
ἦγεν, |
[2, 3] |
λαβεῖν
τὴν
κύλικα
ἐν
ἧ
|
ἦν |
τὸ
φάρμακον,
τὴν
ἐπιστολὴν
δὲ |
[2, 2] |
τὸν
ἕστορα
τοῦ
ῥυμοῦ,
ὃς
|
ἦν |
τύλος
διαβεβλημένος
διὰ
τοῦ
ῥυμοῦ |
[2, 5] |
ἐς
βάθος
οὐκ
ὠφέλιμον,
ὄπισθεν
|
ἦν |
τῶν
Ἑλλήνων
τῶν
μισθοφόρων
καὶ
|
[2, 73] |
τῷ
τείχει
καὶ
ἔρις
πολλὴ
|
ἦν |
τῶν
Μακεδόνων
ὅσοι
τι
ἀρετῆς |
[2, 51] |
καὶ
τὸ
ἔργον
ἐνταῦθα
καρτερὸν
|
ἦν, |
τῶν
μὲν
ἐς
τὸν
ποταμὸν |
[2, 3] |
τὸ
μνῆμα
τοῦ
Σαρδαναπάλου
ἐγγὺς
|
ἦν |
τῶν
τειχῶν
τῆς
Ἀγχιάλου.
καὶ |
[2, 72] |
νεῶν
καὶ
ὡς
οὐκ
ἐξακουστὸν
|
ἦν |
ὑπὸ
θορύβου
ξυνεχομένων
ἐν
τῷ |
[2, 1] |
ξυναγαγεῖν
δύναμιν
ναυτικήν,
τοσαύτη
ξυνηγμένη
|
ἦν
|
ὡς
δι'
ὀλίγου
προσδοκᾶν
ἔσεσθαι |
[2, 1] |
Δαρεῖον
δὲ
ἄγειν
τὴν
εἰρήνην,
|
ἣν |
ἐπὶ
Ἀνταλκίδου
Δαρείῳ
συνέθεντο.
Τενεδίοις |
[2, 6] |
φίλους
διαφθειράντων
καὶ
τὴν
εἰρήνην,
|
ἣν |
τοῖς
Ἕλλησι
κατεσκεύασα,
διαλύειν
ἐπιχειρούντων_ |
[2, 73] |
δίδωσιν
Ἀλέξανδρος.
τοὺς
δὲ
ἄλλους
|
ἠνδραπόδισε, |
καὶ
ἐπράθησαν
Τυρίων
τε
καὶ |
[2, 6] |
δὲ
ὅτι
συγγνωστὰ
δεδρακέναι
ἐφαίνοντο,
|
ἠνδραποδισμένης |
ὑπὸ
Μακεδόνων
τῆς
πατρίδος
σφίσιν |
[2, 73] |
Τυρίαν
τὴν
ἱερὰν
τοῦ
Ἡρακλέους,
|
ἥντινα |
ἐν
τῷ
ἐπίπλῳ
ἔλαβε,
καὶ
|
[2, 6] |
Μακεδόνων
τῆς
πατρίδος
σφίσιν
τε
|
ἥντινα |
ἠδύναντο
ὠφέλειαν
εὑρισκόμενοι
καὶ
εἰ |
[2, 7] |
πολλῶν
ἀφθονία
ἦν
καὶ
ὕλης,
|
ἥντινα |
τοῖς
λίθοις
ἄνωθεν
ἐπεφόρουν,
χάρακές |
[2, 72] |
προσῆγον.
ὡς
δὲ
οὐδὲ
ταύτῃ
|
ἤνυεν, |
ἐς
τὸ
πρὸς
νότον
αὖ |
[2, 71] |
ἔγνω
ἐξελκύσαι
ἐκ
τῆς
θαλάσσης.
|
ἠνύετο |
δὲ
χαλεπῶς
τοῦτο
τὸ
ἔργον, |
[2, 72] |
διὰ
ἰσχὺν
τοῦ
τείχους
οὐδὲν
|
ἤνυον |
ὅ
τι
καὶ
λόγου
ἄξιον, |
[2, 4] |
δούλοις
ἀνθρώποις
ἐλευθέρους,
εἰς
χεῖρας
|
ἥξειν. |
ὅσοι
τε
Ἕλληνες
Ἕλλησιν,
οὐχ |
[2, 4] |
ἐπαίροντες
ἔλεγον.
καίτοι
γε
Ἀμύντας
|
ἥξειν |
τε
Ἀλέξανδρον
ἰσχυρίζετο,
ὅπου
ἂν |
[2, 6] |
Ἀλεξάνδρῳ.
καὶ
ὑπὲρ
τούτων
πέμπειν
|
ἠξίου |
Ἀλέξανδρον
παρ'
αὑτὸν
ξὺν
Μενίσκῳ |
[2, 3] |
ἀπ'
Ἄργους
τῶν
Ἡρακλειδῶν
εἶναι
|
ἠξίου. |
~Ἔτι
δὲ
ἐν
Μαλλῷ
ὄντι |
[2, 7] |
εἰς
τοῦτο
ἔτι
εὔβοτον
τὴν
|
ἤπειρον
|
ταύτην
καὶ
βοῦς
τρέφουσαν
καλλίστας. |
[2, 71] |
τό
τε
χῶμα
ἀπὸ
τῆς
|
ἠπείρου |
ἀρξαμένους
πλατύτερον
χωννύναι,
ὡς
πλείονας |
[2, 7] |
ἐς
Εὐρυσθέα
τῶν
μὲν
ἐξ
|
Ἠπείρου |
βοῶν
κλέος
ἀφῖχθαι
καὶ
τοῦ |
[2, 7] |
γενέσθαι
Γηρυόνην
καὶ
ἐκ
τῆς
|
ἠπείρου |
ταύτης
ἀπελάσαι
Ἡρακλέα
τὰς
βοῦς, |
[2, 7] |
θαλάσσης
σταλῆναι
Ἡρακλέα,
ἀλλὰ
τῆς
|
ἠπείρου |
τῆς
περὶ
Ἀμπρακίαν
τε
καὶ |
[2, 7] |
ἀφῖχθαι
καὶ
τοῦ
βασιλέως
τῆς
|
Ἠπείρου |
τὸ
ὄνομα
τὸν
Γηρυόνην
οὐκ |
[2, 7] |
χῶμα
ἔγνω
χωννύναι
ἐκ
τῆς
|
ἠπείρου |
ὡς
ἐπὶ
τὴν
πόλιν.
ἔστι |
[2, 7] |
ἔστε
μὲν
τὸ
πρὸς
τῇ
|
ἠπείρῳ |
ἐχώννυτο,
οὐ
χαλεπῶς
προὐχώρει
τὸ |
[2, 7] |
καὶ
τὰ
μὲν
πρὸς
τῇ
|
ἠπείρῳ |
τῆς
θαλάσσης
βραχέα
καὶ
πηλώδη |
[2, 6] |
καταντικρὺ
τῆς
Ἀράδου
ἐν
τῇ
|
ἠπείρῳ |
ᾠκισμένην,
πόλιν
μεγάλην
καὶ
εὐδαίμονα, |
[2, 7] |
Ἡρόδοτος,
ὅτι
τῶν
δώδεκα
θεῶν
|
Ἡρακλέα |
ἄγουσιν
Αἰγύπτιοι,
καθάπερ
καὶ
Ἀθηναῖοι |
[2, 7] |
ἔξω
τῆς
μεγάλης
θαλάσσης
σταλῆναι
|
Ἡρακλέα, |
ἀλλὰ
τῆς
ἠπείρου
τῆς
περὶ |
[2, 7] |
προσάγειν
τῶν
Τυρίων,
τὸν
δὲ
|
Ἡρακλέα |
δεξιοῦσθαί
τε
αὐτὸν
καὶ
ἀνάγειν |
[2, 7] |
Ταρτησσῷ
πρὸς
Ἰβήρων
τιμώ-
μενον
|
Ἡρακλέα, |
ἵνα
καὶ
στῆλαί
τινες
Ἡρακλέους |
[2, 7] |
δοκῶ
ἐγὼ
τὸν
Τύριον
εἶναι
|
Ἡρακλέα, |
ὅτι
Φοινίκων
κτίσμα
ἡ
Ταρτησσὸς |
[2, 7] |
σέβουσι
δὲ
καὶ
Αἰγύπτιοι
ἄλλον
|
Ἡρακλέα, |
οὐχ
ὅνπερ
Τύριοι
ἢ
Ἕλληνες, |
[2, 7] |
ἐκ
τῆς
ἠπείρου
ταύτης
ἀπελάσαι
|
Ἡρακλέα |
τὰς
βοῦς,
οὐδὲ
τοῦτον
φαῦλον |
[2, 73] |
ἐπίπλῳ
ἔλαβε,
καὶ
ταύτην
τῷ
|
Ἡρακλεῖ |
ἀνέθηκεν
καὶ
ἐπίγραμμα
ἐπ'
αὐτῇ, |
[2, 7] |
τούτοις
ἐπάγων,
ὡς
αὐτὴν
ταῦτα
|
Ἡρακλεῖ |
δι'
Εὐρυσθέως
ἐπαγγέλλουσαν,
τὸ
οὐ |
[2, 73] |
ἐς
τρισμυρίους.
Ἀλέξανδρος
δὲ
τῷ
|
Ἡρακλεῖ |
ἔθυσέ
τε
καὶ
πομπὴν
ἔστειλε
|
[2, 7] |
ἐς
τὴν
πόλιν
θῦσαι
τῷ
|
Ἡρακλεῖ. |
Ἔστι
γὰρ
ἐν
Τύρῳ
ἱερὸν |
[2, 73] |
καὶ
αἱ
νῆες
ξυνεπόμπευσαν
τῷ
|
Ἡρακλεῖ, |
καὶ
ἀγῶνα
γυμνικὸν
ἐν
τῷ |
[2, 7] |
ὅ
τε
νεὼς
πεποίηται
τῷ
|
Ἡρακλεῖ |
τῷ
ἐκεῖ
καὶ
αἱ
θυσίαι |
[2, 7] |
ἐθέλοι
τῷ
μύθῳ.
Τούτῳ
τῷ
|
Ἡρακλεῖ |
τῷ
Τυρίῳ
ἔφη
ἐθέλειν
θῦσαι
|
[2, 3] |
αὐτὸς
δὲ
ἀπ'
Ἄργους
τῶν
|
Ἡρακλειδῶν |
εἶναι
ἠξίου.
~Ἔτι
δὲ
ἐν |
[2, 7] |
Τύρον,
ὅτι
καὶ
τὰ
τοῦ
|
Ἡρακλέους |
ἔργα
ξὺν
πόνῳ
ἐγένετο.
καὶ
|
[2, 73] |
τὴν
Τυρίαν
τὴν
ἱερὰν
τοῦ
|
Ἡρακλέους, |
ἥντινα
ἐν
τῷ
ἐπίπλῳ
ἔλαβε, |
[2, 73] |
τινὲς
θεωροὶ
ἐς
τιμὴν
τοῦ
|
Ἡρακλέους |
κατὰ
δή
τινα
νόμιμον
παλαιὸν |
[2, 73] |
δὲ
ἐς
τὸ
ἱερὸν
τοῦ
|
Ἡρακλέους |
καταφυγοῦσιν
(ἦσαν
δὲ
αὐτῶν
τε |
[2, 7] |
Ἔστι
γὰρ
ἐν
Τύρῳ
ἱερὸν
|
Ἡρακλέους |
παλαιότατον
ὧν
μνήμη
ἀνθρωπίνη
διασώζεται, |
[2, 7] |
ἀνθρωπίνη
διασώζεται,
οὐ
τοῦ
Ἀργείου
|
Ἡρακλέους |
τοῦ
Ἀλκμήνης.
πολλαῖς
γὰρ
γενεαῖς |
[2, 7] |
Ἡρακλέα,
ἵνα
καὶ
στῆλαί
τινες
|
Ἡρακλέους |
ὠνο-
μασμέναι
εἰσι,
δοκῶ
ἐγὼ |
[2, 7] |
τὸν
Πολυδώρου
τοῦ
Κάδμου
παῖδα,
|
Ἡρακλῆς |
δὲ
ὁ
Ἀργεῖος
κατ'
Οἰδίποδα |
[2, 7] |
δέ,
ἐφ'
ὅντινα
ὁ
Ἀργεῖος
|
Ἡρακλῆς |
ἐστάλη
πρὸς
Εὐρυσθέως
τὰς
βοῦς |
[2, 7] |
γενεαῖς
πρότερον
τιμᾶται
ἐν
Τύρῳ
|
Ἡρακλῆς |
ἢ
Κάδμον
ἐκ
Φοινίκης
ὁρμηθέντα |
[2, 7] |
νέμονται,
εἰ
μή
τις
τὴν
|
Ἥραν |
τούτοις
ἐπάγων,
ὡς
αὐτὴν
ταῦτα |
[2, 73] |
ἀφανῶς
ἐκφερομένου
τὸ
τεῖχος
πολλαχῇ
|
ἠρείπετο |
ὑφιζάνον
κατὰ
τὸ
κενούμενον,
τοῖς |
[2, 73] |
τοῖν
ποδοῖν
ἔφερε.
καὶ
Ἀλέξανδρος
|
ἤρετο |
Ἀρίστανδρον
τὸν
μάντιν,
ὅ
τι |
[2, 6] |
ἀδικίας
πρῶτος
ἐς
βασιλέα
Ἀρσῆν
|
ἦρξεν |
οὐδὲν
ἄχαρι
ἐκ
Περσῶν
παθών. |
[2, 7] |
Τύριοι
ἢ
Ἕλληνες,
ἀλλὰ
λέγει
|
Ἡρόδοτος, |
ὅτι
τῶν
δώδεκα
θεῶν
Ἡρακλέα |
[2, 5] |
δὲ
πεζῶν
τοὺς
τοξότας,
ὧν
|
ἦρχεν |
Ἀντίοχος.
τοὺς
δὲ
Ἀγριᾶνας,
ὧν |
[2, 5] |
Ἀντίοχος.
τοὺς
δὲ
Ἀγριᾶνας,
ὧν
|
ἦρχεν |
Ἄτταλος,
καὶ
τῶν
ἱππέων
τινὰς |
[2, 1] |
δὲ>
ἐροῦντα
ἄρχειν
ὅσων
Μέμνων
|
ἦρχεν. |
καὶ
παραδοὺς
τούτῳ
τοὺς
ξένους |
[2, 6] |
καὶ
εἰς
Θρᾴκην,
ἧς
ἡμεῖς
|
ἤρχομεν, |
δύναμιν
ἔπεμψεν
Ὦχος.
τοῦ
δὲ |
[2, 3] |
Μαλλὸν
ἀφίκετο
καὶ
Ἀμφιλόχῳ
ὅσα
|
ἥρωι |
ἐνήγισε.
καὶ
στασιάζοντας
καταλαβὼν
τὴν |
[2, 6] |
ἐπὶ
σὲ
πορεύσομαι
οὗ
ἂν
|
ἦς. |
Πρὸς
μὲν
Δαρεῖον
ταῦτ'
ἐπέστειλεν. |
[2, 5] |
Μενεσθέως,
καὶ
τὴν
Λευγαίαν
καλουμένην,
|
ἧς |
ἡγεῖτο
Παντόρδανος
ὁ
Κλεάνδρου,
ἐπὶ |
[2, 6] |
πατέρα
ἠδίκουν,
καὶ
εἰς
Θρᾴκην,
|
ἧς |
ἡμεῖς
ἤρχομεν,
δύναμιν
ἔπεμψεν
Ὦχος. |
[2, 5] |
τῶν
ἑταίρων,
τήν
τε
Ἀνθεμουσίαν,
|
ἧς |
ἰλάρχης
ἦν
Περοίδας
ὁ
Μενεσθέως, |
[2, 7] |
Κάδμῳ
τὴν
Σεμέλην
γενέσθαι,
ἐξ
|
ἧς |
καὶ
ὁ
τοῦ
Διὸς
Διόνυσος
|
[2, 71] |
ἐκ
Μακεδονίας
δὲ
πεντηκόντορος,
ἐφ'
|
ἧς |
Πρωτέας
ὁ
Ἀνδρονίκου
ἐπέπλει.
οὐ |
[2, 71] |
ἁπάσης
συλλελεγμένων
μηχαναὶ
πολλαὶ
συμπεπηγμέναι
|
ἦσαν, |
αἱ
μὲν
ἐπὶ
τοῦ
χώματος, |
[2, 2] |
τῶν
πεζῶν,
ὅσοι
βαρύτερον
ὡπλισμένοι
|
ἦσαν. |
αὐτὸς
δὲ
ἀμφὶ
πρώτην
φυλακὴν |
[2, 3] |
ὅτι
Ἀργείων
μὲν
Μαλλωταὶ
ἄποικοι
|
ἦσαν, |
αὐτὸς
δὲ
ἀπ'
Ἄργους
τῶν
|
[2, 71] |
ὡς
ἀθροίσων
ἐκεῖ
ὅσαι
ἤδη
|
ἦσαν |
αὐτῷ
τριήρεις,
ὅτι
ἀπορώτερα
τὰ |
[2, 73] |
τὸ
ἱερὸν
τοῦ
Ἡρακλέους
καταφυγοῦσιν
|
(ἦσαν |
δὲ
αὐτῶν
τε
τῶν
Τυρίων |
[2, 6] |
ἔμαθεν,
παρ'
αὑτὸν
πέμπειν
ἐκέλευεν.
|
ἦσαν |
δὲ
Εὐθυκλῆς
μὲν
Σπαρτιάτης,
Θεσσαλίσκος |
[2, 6] |
Δαρεῖον
πρὸ
τῆς
μάχης
ἀφιγμένοι
|
ἦσαν, |
ἐπεὶ
καὶ
τούτους
ἑαλωκέναι
ἔμαθεν, |
[2, 5] |
ἀπὸ
τοῦ
δεξιοῦ
ἀρξαμένῳ
τεταγμένοι
|
ἦσαν. |
ἐπὶ
δὲ
τοῦ
εὐωνύμου
πρώτη |
[2, 72] |
ναῦται
ἐπὶ
τὰ
ἀναγκαῖα
ἐσκεδασμένοι
|
ἦσαν |
καὶ
Ἀλέξανδρος
ἐν
τούτῳ
μάλιστα |
[2, 51] |
ἀξίωσιν
ἤ
τινα
ἀρετὴν
γνωριμώτεροι
|
ἦσαν. |
καὶ
αὐτῷ
πανταχόθεν
βοὴ
ἐγίνετο
|
[2, 5] |
ἔνθεν
ἐς
ἑξακισμυρίους.
ὁπλῖται
δὲ
|
ἦσαν |
καὶ
οὗτοι.
τοσούτους
γὰρ
ἐπὶ
|
[2, 6] |
ὡς
ὀκτακισχιλίων
εὐθὺς
ὡς
τεταγμένοι
|
ἦσαν |
κατὰ
τὰ
ὄρη
φεύγοντες
ἀφίκοντο |
[2, 71] |
κατιδόντες
(οὐ
γάρ
πω
πεπυσμένοι
|
ἦσαν |
τάς
τε
Κυπρίων
ναῦς
καὶ |
[2, 72] |
Κυπρίους
καὶ
ἐγγὺς
τοῦ
καθορᾶσθαι
|
ἦσαν, |
τότε
δὴ
ξὺν
βοῇ
τε |
[2, 6] |
ὧν
πρόσθεν
ἐκ
Λέσβου
διακεκομισμένοι
|
ἦσαν, |
τούτων
ὅσαι
μὲν
ἱκαναί
σφισιν |
[2, 7] |
καὶ
τοὺς
πρέσβεις
(καὶ
γὰρ
|
ἦσαν |
τῶν
ἐπιφανῶν
ἐν
Τύρῳ
οἵ |
[2, 5] |
μὲν
κατόπιν
τῶν
πεζῶν
τεταγμένοι
|
ἦσαν, |
ὡς
δὲ
ἐς
τὴν
εὐρυχωρίαν |
[2, 71] |
τριήρων
ὅσαι
αὐτῶν
οὐ
ταχυναυτοῦσαι
|
ἦσαν. |
ὡς
δὲ
παρεσκεύαστο
ἤδη
ξύμπαντα, |
[2, 7] |
δὲ
δέρρεις
καὶ
διφθέραι
αὐτοῖς
|
ἦσαν, |
ὡς
μήτε
πυρφόροις
βέλεσιν
ἀπὸ |
[2, 72] |
ἐξωθοῦντες
ἔκοπτον.
Ἀλέξανδρος
δὲ
ὡς
|
ἤσθετο |
τὸν
ἔκπλουν
τῶν
Τυρίων
τριήρων, |
[2, 72] |
οὐ
πολὺς
ἐγένετο.
ὡς
γὰρ
|
ἤσθοντο |
ἐχομένας
τὰς
ναῦς
ἀπενήξαντο
οὐ |
[2, 51] |
Πέρσαι
πρὶν
Δαρεῖόν
τε
πεφευγότα
|
ἤσθοντο |
καὶ
πρὶν
ἀπορραγῆναι
σφῶν
τοὺς |
[2, 71] |
καὶ
εἴκοσιν,
ἐπειδὴ
τήν
τε
|
ἧσσαν |
τὴν
κατ'
Ἰσσὸν
Δαρείου
ἐπύθοντο |
[2, 5] |
ὅπως
τὴν
λοιπὴν
δύναμιν
καθ'
|
ἡσυχίαν
|
συντάξειε.
καὶ
πρώτους
μὲν
τοῦ |
[2, 6] |
σκηνὴν
παρελθόντα
αὐτὸν
τὴν
Δαρείου,
|
ἥτις |
αὐτῷ
ἐξῃρημένη
ἦν,
ἀκοῦσαι
γυναικῶν |
[2, 6] |
τι
πρὸς
τὴν
ἀγγελίαν
τῆς
|
ἥττης |
οἱ
Χῖοι
νεωτερίσωσιν.
αγις
δὲ |
[2, 3] |
καὶ
Κῶ
καὶ
Τριόπιον.
τοῦτον
|
ἡττῆσθαι |
ἔγραφον
μάχῃ
μεγάλῃ.
καὶ
ἀποθανεῖν
|
[2, 6] |
ἐφάνη
ἐκεῖνος.
ὡς
δὲ
ὁ
|
Ἡφαιστίων |
τε
ὀπίσω
ὑπεχώρησε
καί
τις |
[2, 6] |
τῇ
ὑστεραίᾳ
ἐλθεῖν
εἴσω
ξὺν
|
Ἡφαιστίωνι |
μόνῳ
τῶν
ἑταίρων.
καὶ
τὴν |
[2, 6] |
τῷ
αὐτῷ
κόσμῳ,
τὴν
δὲ
|
Ἡφαιστίωνι |
προσελθεῖν
καὶ
προσκυνῆσαι,
ὅτι
μείζων |
[2, 51] |
Μακεδόνων
οὔτε
τῇ
ἴσῃ
σπουδῇ
|
ἥψαντο |
τοῦ
ἔργου
καὶ
πολλαχῇ
κρημνώδεσι |