Livre, chapitre |
[2, 6] |
περὶ
σοῦ
ὡς
ἀδικοῦντος.
εἰ
|
δ' |
ἀντιλέγεις
περὶ
τῆς
βασιλείας,
ὑπομείνας |
[2, 71] |
τῆς
φλογὸς
παρεσκευασμένα
ἦν.
οἱ
|
δ' |
ἀπὸ
τῶν
τριήρων
πλησίον
τοῦ |
[2, 73] |
τὸ
τραῦμα
ἐθεραπεύετο
χαλεπῶς.
ἀφικνοῦνται
|
δ' |
αὐτῷ
μετάπεμπτοι
ἀπὸ
θαλάσσης
αἱ
|
[2, 6] |
μὲν
Δαρεῖον
ταῦτ'
ἐπέστειλεν.
ἐπεὶ
|
δ' |
ἔμαθεν
τά
τε
χρήματα
ὅσα |
[2, 2] |
Ἀλεξάνδρῳ
οὐκ
ἔχω
ἰσχυρίσασθαι.
ἀπηλλάγη
|
δ' |
οὖν
ἀπὸ
τῆς
ἁμάξης
αὐτός |
[2, 72] |
μὲν
πάντῃ
κεναῖς
ἐπιτυχόντες,
τῶν
|
δ' |
ὑπ'
αὐτὴν
τὴν
βοὴν
καὶ |
[2, 71] |
ὡς
φορυτόν
τε
ταύτῃ
καὶ
|
δᾷδας |
ὅσας
πλείστας
δέξασθαι.
πρὸς
δὲ |
[2, 4] |
ἦν,
ἔπειθε.
καί
τι
καὶ
|
δαιμόνιον |
τυχὸν
ἦγεν
αὐτὸν
εἰς
ἐκεῖνον |
[2, 6] |
Κωφῆνι
τῷ
Ἀρταβάζου
ἀποπεπόμφει
εἰς
|
Δαμασκὸν |
Δαρεῖος
ὅτι
ἑάλωκε,
καὶ
ὅσοι
|
[2, 51] |
ξὺν
τῇ
ἄλλῃ
κατασκευῇ
ἐς
|
Δαμασκὸν |
ἔτυχον
ἐσταλκότες.
ἐπεὶ
καὶ
Δαρεῖος |
[2, 6] |
ταῦτα
μὲν
ὀπίσω
κομίσαντα
ἐς
|
Δαμασκὸν |
Παρμενίωνα
φυλάσσειν
ἐκέλευε.
τοὺς
δὲ |
[2, 51] |
στρατευομένῳ
ὅμως
συνέπεται
πεπόμφει
ἐς
|
Δαμασκόν, |
ὥστε
ἐν
τῷ
στρατεύματι
οὐ |
[2, 51] |
ἑάλω.
ἀλλὰ
καὶ
τὰ
ἐν
|
Δαμασκῷ |
χρήματα
ὀλίγον
ὕστερον
ἑάλω
ὑπὸ |
[2, 6] |
οἱ
γενέσθαι
τὸν
πόλεμον
πρὸς
|
Δαρεῖον, |
ἀλλ'
ὑπὲρ
τῆς
ἀρχῆς
τῆς |
[2, 7] |
ὡς
ἐπὶ
Βαβυλῶνά
τε
καὶ
|
Δαρεῖον, |
αὐτοὶ
ξὺν
πλείονι
στόλῳ
{μετ{ |
[2, 1] |
σφίσι,
ταύτας
μὲν
καθελεῖν,
πρὸς
|
Δαρεῖον |
δὲ
ἄγειν
τὴν
εἰρήνην,
ἣν |
[2, 73] |
τε
τοὺς
Ἕλληνας
καὶ
ἐς
|
Δαρεῖον. |
ἐδόκει
δὴ
χῶμα
ἐν
κύκλῳ |
[2, 4] |
ἐν
Μαλλῷ
ὄντι
αὐτῷ
ἀγγέλλεται
|
Δαρεῖον
|
ἐν
Σώχοις
ξὺν
τῇ
πάσῃ |
[2, 4] |
ἐν
τῷ
ὄπισθεν
αὑτοῦ
ὄντα
|
Δαρεῖον, |
ἐπεὶ
οὐ
πιστὸς
αὐτῷ
ὁ |
[2, 4] |
ἀπαγγέλλουσιν
Ἀλεξάνδρῳ
ἐν
χερσὶν
εἶναι
|
Δαρεῖον. |
Ὁ
δὲ
συγκαλέσας
στρατηγούς
τε |
[2, 4] |
Ἀλέξανδρον
ἰσχυρίζετο,
ὅπου
ἂν
πύθηται
|
Δαρεῖον |
ὄντα,
καὶ
αὐτοῦ
προσμένειν
ἐκέλευεν. |
[2, 2] |
ἐκ
τῆς
Ταρσοῦ
παρὰ
βασιλέα
|
Δαρεῖον |
οὐδὲν
βλάψας
τὴν
πόλιν.
~Ἀλέξανδρος |
[2, 6] |
πρέσβεις
τῶν
Ἑλλήνων
οἳ
πρὸς
|
Δαρεῖον |
πρὸ
τῆς
μάχης
ἀφιγμένοι
ἦσαν, |
[2, 6] |
οὗ
ἂν
ἦς.
Πρὸς
μὲν
|
Δαρεῖον |
ταῦτ'
ἐπέστειλεν.
ἐπεὶ
δ'
ἔμαθεν
|
[2, 7] |
πορείαν
ἀσφαλῆ
ὁρῶ
θαλασσοκρατούντων
Περσῶν,
|
Δαρεῖόν |
τε
διώκειν
ὑπολειπομένους
αὐτήν
τε
|
[2, 5] |
τετάχθαι,
τὸ
μὲν
ὡς
πρὸς
|
Δαρεῖόν |
τε
καὶ
τοὺς
πέραν
τοῦ |
[2, 4] |
{προ{
ς}
ῆγεν
ὡς
ἐπὶ
|
Δαρεῖόν |
τε
καὶ
τοὺς
Πέρσας.
δευτεραῖος |
[2, 51] |
πρόσθεν
ἐνέκλιναν
οἱ
Πέρσαι
πρὶν
|
Δαρεῖόν |
τε
πεφευγότα
ἤσθοντο
καὶ
πρὶν |
[2, 73] |
τῶν
παίδων
δοῦναι
ἐθέλειν
Ἀλεξάνδρῳ
|
Δαρεῖον. |
τὴν
δὲ
χώραν
πᾶσαν
τὴν |
[2, 4] |
Κίλικας
διέτριψεν
ἐξελάσας,
τοῦτο
ἔσφηλεν
|
Δαρεῖον |
τῆς
γνώμης.
καὶ
αὐτός
τε, |
[2, 1] |
Μέμνων
τὴν
αὑτοῦ
ἀρχὴν
ἔστε
|
Δαρεῖόν |
τι
ὑπὲρ
αὐτῆς
γνῶναι,
ἀδελφιδῷ
|
[2, 1] |
ἐπ'
Ἀνταλκίδου
γενομένην
πρὸς
βασιλέα
|
Δαρεῖον, |
τοὺς
φυγάδας
δὲ
αὐτῶν
κατιέναι |
[2, 51] |
Ἀλεξάνδρῳ
τοὺς
μετὰ
σφῶν
διώκοντας
|
Δαρεῖον, |
ὡς
ἐπὶ
φάραγγί
τινι
ἐν |
[2, 51] |
τὰ
πρῶτα
ἐτάχθησαν,
οὐκέτι
ἀντεπῆγε
|
Δαρεῖος, |
ἀλλ'
ἐπὶ
τοῦ
ποταμοῦ
ταῖς |
[2, 5] |
ὑπερφαλαγγήσειν
αὐτῶν
διὰ
πλῆθος
ἤμελλον.
|
Δαρεῖος |
δέ,
ἐπειδὴ
ἐξηγγέλθη
αὐτῷ
προσάγων |
[2, 4] |
κατέσχεν
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
Ἀλέξανδρον.
|
Δαρεῖος |
δὲ
τέως
μὲν
ξὺν
τῇ |
[2, 6] |
καὶ
ἐπὶ
τῷδε
ἐπαινῶ
Ἀλέξανδρον.
|
Δαρεῖος |
δὲ
τὴν
μὲν
νύκτα
ξὺν |
[2, 51] |
τῇ
φυγῇ
τῶν
ἱππέων
ἐγίγνετο.
|
Δαρεῖος |
δέ,
ὡς
αὐτῷ
τὸ
πρῶτον |
[2, 5] |
τὸ
εὐώνυμον
πέμπει
ὡς
Παρμενίωνα.
|
Δαρεῖος |
δέ,
ὡς
συντεταγμένη
ἤδη
ἦν |
[2, 1] |
νήσους.
καὶ
ἐν
τούτῳ
καταπέμπει
|
Δαρεῖος |
Θυμώνδαν
τὸν
Μέντορος,
αὐτὸν
μὲν |
[2, 6] |
τῷ
Ἀρταβάζου
ἀποπεπόμφει
εἰς
Δαμασκὸν
|
Δαρεῖος |
ὅτι
ἑάλωκε,
καὶ
ὅσοι
Περσῶν |
[2, 6] |
ἑταίρων,
ἐντειλάμενον
φράσαι
ὅτι
ζῇ
|
Δαρεῖος, |
τὰ
δὲ
ὅπλα
καὶ
τὸν |
[2, 73] |
παρ'
αὑτοῦ.
ταῦτα
ὡς
ἤκουσε
|
Δαρεῖος, |
τὰς
μὲν
ξυμβάσεις
ἀπέγνω
τὰς |
[2, 4] |
Ἀσσύριοι.
Ὑπερβαλὼν
δὴ
τὸ
ὄρος
|
Δαρεῖος |
τὸ
κατὰ
τὰς
πύλας
τὰς |
[2, 5] |
κέρας
σφῶν
ἐκέλευσεν.
αὐτὸς
δὲ
|
Δαρεῖος |
τὸ
μέσον
τῆς
πάσης
τάξεως |
[2, 51] |
Δαμασκὸν
ἔτυχον
ἐσταλκότες.
ἐπεὶ
καὶ
|
Δαρεῖος |
τῶν
τε
χρημάτων
τὰ
πολλὰ
|
[2, 4] |
σκευῆς
τῶν
Περσῶν.
καὶ
ἔμενε
|
Δαρεῖος. |
ὡς
δὲ
Ἀλεξάνδρῳ
πολλὴ
μὲν |
[2, 6] |
ἑταίρων.
καὶ
τὴν
μητέρα
τὴν
|
Δαρείου
|
ἀμφιγνοήσασαν
ὅστις
ὁ
βασιλεὺς
εἴη |
[2, 51] |
ἐν
ἀπόπτῳ
ἤδη
ἔχων
τὴν
|
Δαρείου |
δύναμιν,
βάδην,
τοῦ
μὴ
διασπασθῆναί |
[2, 6] |
τὴν
σκηνὴν
τά
τε
περὶ
|
Δαρείου |
εἰπεῖν
καὶ
ὅτι
τὴν
θεραπείαν |
[2, 73] |
γῆμαι
ἂν
καὶ
οὐ
διδόντος
|
Δαρείου. |
ἐκέλευέ
τε
αὐτὸν
ἥκειν,
εἴ |
[2, 51] |
στρατόπεδον.
τὸ
μέντοι
ἅρμα
τοῦ
|
Δαρείου |
ἔλαβε
καὶ
τὴν
ἀσπίδα
ἐπ' |
[2, 6] |
Ἀλέξανδρος
καὶ
ξυμπέμπει
τοῖς
παρὰ
|
Δαρείου |
ἐλθοῦσι
Θέρσιππον,
παραγγείλας
τὴν
ἐπιστολὴν |
[2, 4] |
οὐ
γὰρ
τοὺς
σατράπας
τοὺς
|
Δαρείου |
ἐν
τῷ
τότε
κρατήσειν,
οὐδὲ |
[2, 7] |
κατὰ
ἔχθος
τὸ
Περσῶν
καὶ
|
Δαρείου. |
ἐντεῦθεν
δὲ
προὐχώρει
ὡς
ἐπὶ |
[2, 6] |
ἧ
ἀπὸ
τῆς
διώξεως
τῆς
|
Δαρείου |
ἐπανῆκεν,
ἐς
τὴν
σκηνὴν
παρελθόντα |
[2, 71] |
τε
ἧσσαν
τὴν
κατ'
Ἰσσὸν
|
Δαρείου
|
ἐπύθοντο
καὶ
ἡ
Φοινίκη
πᾶσα |
[2, 51] |
φάραγγα.
τό
τε
στρατόπεδον
τὸ
|
Δαρείου |
εὐθὺς
ἐξ
ἐφόδου
ἑάλω
καὶ |
[2, 6] |
ὅτι
τὸ
τόξον
τε
τοῦ
|
Δαρείου |
ἔχεις
καὶ
τὸν
κάνδυν
τὸν |
[2, 6] |
τὴν
σκηνὴν
παρελθόντα
αὐτὸν
τὴν
|
Δαρείου, |
ἥτις
αὐτῷ
ἐξῃρημένη
ἦν,
ἀκοῦσαι |
[2, 1] |
ναυτικοῦ
παντὸς
ἡγεμὼν
ἐκ
βασιλέως
|
Δαρείου |
καθεστηκὼς
καὶ
τῆς
παραλίου
ξυμπάσης, |
[2, 6] |
Δαρείου
πρέσβεις,
ἐπιστολήν
τε
κομίζοντες
|
Δαρείου |
καὶ
αὐτοὶ
ἀπὸ
γλώσσης
δεησόμενοι |
[2, 6] |
μήτηρ
τε
καὶ
ἡ
γυνὴ
|
Δαρείου |
καὶ
οἱ
παῖδες,
ὡς
ἐξηγγέλθη |
[2, 51] |
ξένους
τε
τοὺς
μισθοφόρους
τοὺς
|
Δαρείου
|
καὶ
τὸ
πονούμενον
σφῶν
ἐπικάμψαντες |
[2, 51] |
γυνή,
αὐτὴ
δὲ
καὶ
ἀδελφὴ
|
Δαρείου, |
καὶ
υἱὸς
Δαρείου
νήπιος.
καὶ |
[2, 1] |
γενομένας
στήλας,
ξυμμάχους
δὲ
εἶναι
|
Δαρείου |
κατὰ
τὴν
εἰρήνην
τὴν
ἐπ' |
[2, 51] |
καὶ
ἀδελφὴ
Δαρείου,
καὶ
υἱὸς
|
Δαρείου |
νήπιος.
καὶ
θυγατέρες
δύο
ἑάλωσαν
|
[2, 4] |
τε
καὶ
τῆς
στρατιᾶς
τῆς
|
Δαρείου. |
οἱ
δὲ
αὐτόθεν
ὡς
εἶχεν |
[2, 6] |
δὲ
οὐδὲ
τῆς
μητρὸς
τῆς
|
Δαρείου |
οὐδὲ
τῆς
γυναικὸς
ἢ
τῶν |
[2, 73] |
γὰρ
οὔτε
χρημάτων
δεῖσθαι
παρὰ
|
Δαρείου |
οὔτε
τῆς
χώρας
λαβεῖν
ἀντὶ |
[2, 73] |
Ἀλεξάνδρου
εἶναι.
γήμαντα
δὲ
τὴν
|
Δαρείου |
παῖδα
Ἀλέξανδρον
φίλον
τε
εἶναι |
[2, 73] |
γῆμαί
τε
εἰ
ἐθέλοι
τὴν
|
Δαρείου |
παῖδα,
γῆμαι
ἂν
καὶ
οὐ |
[2, 6] |
Μαράθῳ
Ἀλεξάνδρου
ὄντος
ἀφίκοντο
παρὰ
|
Δαρείου |
πρέσβεις,
ἐπιστολήν
τε
κομίζοντες
Δαρείου |
[2, 73] |
Τύρου
ξυνεχομένου
Ἀλεξάνδρου
ἀφίκοντο
παρὰ
|
Δαρείου |
πρέσβεις
ὡς
αὐτὸν
ἀπαγγέλλοντες
μύρια |
[2, 6] |
τῇ
πατρίδι
ἐκ
Περσῶν
καὶ
|
Δαρείου. |
ταῦτα
μὲν
ὑπὲρ
ἀμφοῖν
ἐπιεικῆ
|
[2, 4] |
φράζει
αὐτοῖς
τὰ
ἐξηγγελμένα
ὑπὲρ
|
Δαρείου |
τε
καὶ
τῆς
στρατιᾶς
τῆς
|
[2, 3] |
Φίλιππον.
ἀκούειν
γὰρ
διεφθάρθαι
ὑπὸ
|
Δαρείου |
χρήμασιν
ὥστε
φαρμάκῳ
ἀποκτεῖναι
Ἀλέξανδρον. |
[2, 6] |
ἀσπὶς
ὅτι
κεκόμισται
ὀπίσω
ἡ
|
Δαρείου, |
ὡς
ἐπὶ
τεθνεῶτι
Δαρείῳ
ἀνοιμώζουσιν. |
[2, 4] |
σφῶν
στρατηγεῖ
ἄμεινον,
ἐπὶ
νοῦν
|
Δαρείῳ |
ἀγαγὼν
καθεῖρξαι
τὴν
δύναμιν
ἐκ |
[2, 6] |
ἡ
Δαρείου,
ὡς
ἐπὶ
τεθνεῶτι
|
Δαρείῳ |
ἀνοιμώζουσιν.
ταῦτα
ἀκούσαντα
Ἀλέξανδρον
πέμψαι |
[2, 73] |
ἐπεὶ
δὲ
Ἀλέξανδρός
ἐστιν,
ἀποκρινεῖσθαι
|
Δαρείῳ |
ἅπερ
δὴ
καὶ
ἀπεκρίνατο.
ἔφη |
[2, 3] |
καὶ
τοὺς
φόρους,
οὓς
βασιλεῖ
|
Δαρείῳ |
ἀπέφερον,
ἀνῆκεν,
ὅτι
Ἀργείων
μὲν
|
[2, 6] |
Θέρσιππον,
παραγγείλας
τὴν
ἐπιστολὴν
δοῦναι
|
Δαρείῳ, |
αὐτὸν
δὲ
μὴ
διαλέγεσθαι
ὑπὲρ |
[2, 4] |
μαχεῖσθαι,
ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
ξὺν
|
Δαρείῳ |
ἐπὶ
μισθῷ
καὶ
οὐδὲ
τούτῳ |
[2, 51] |
Ἕλληνες
οἱ
μισθοφόροι
οἱ
ξὺν
|
Δαρείῳ, |
ἧ
διέσχε
τῶν
Μακεδόνων
ἡ |
[2, 73] |
παῖδα
Ἀλέξανδρον
φίλον
τε
εἶναι
|
Δαρείῳ |
καὶ
ξύμμαχον.
καὶ
τούτων
ἐν |
[2, 5] |
ἐλέγετο
γὰρ
ἡ
πᾶσα
ξὺν
|
Δαρείῳ |
στρατιὰ
μάλιστα
ἐς
ἑξήκοντα
μυριάδας |
[2, 1] |
τὴν
εἰρήνην,
ἣν
ἐπὶ
Ἀνταλκίδου
|
Δαρείῳ |
συνέθεντο.
Τενεδίοις
δὲ
τὰ
μὲν |
[2, 4] |
ἀντιτάξεσθαι.
ἐπὶ
δὲ
Ἀλέξανδρον
ἀντιστρατηγεῖν
|
Δαρείῳ. |
ταῦτα
μὲν
οὖν
ἐς
πλεονεξίαν |
[2, 6] |
αὐτοὶ
ἀπὸ
γλώσσης
δεησόμενοι
ἀφεῖναι
|
Δαρείῳ |
τὴν
μητέρα
καὶ
τὴν
γυναῖκα |
[2, 1] |
στέλλουσιν
ἐπὶ
τὰς
Κυκλάδας
νήσους
|
Δατάμην |
ἄνδρα
Πέρσην
ἄγοντα,
αὐτοὶ
δὲ |
[2, 1] |
ὡς
δὲ
ἔμαθε
σαφῶς
τὸν
|
Δατάμην |
ξὺν
ταῖς
ναυσὶν
ἐν
Σίφνῳ |
[2, 1] |
ἐπιπλέοιεν
οἱ
βάρβαροι.
πυθόμενος
δὲ
|
Δατάμην |
περὶ
Σίφνον
ὁρμεῖν
δέκα
ναυσίν, |
[2, 1] |
μὲν
ναῦς
αὐτοῖς
ἀνδράσιν
ἔλαβε,
|
Δατάμης |
δὲ
μετὰ
δυοῖν
τριήροιν
ἐν
|
[2, 1] |
ταύτας
μὲν
καθελεῖν,
πρὸς
Δαρεῖον
|
δὲ |
ἄγειν
τὴν
εἰρήνην,
ἣν
ἐπὶ |
[2, 5] |
τοξότας,
ὧν
ἦρχεν
Ἀντίοχος.
τοὺς
|
δὲ |
Ἀγριᾶνας,
ὧν
ἦρχεν
Ἄτταλος,
καὶ |
[2, 7] |
τοῦ
εὐθέος
ἡμῖν
πολεμούντων,
τῆς
|
δὲ |
Ἀθηναίων
πόλεως
φόβῳ
μᾶλλόν
τι |
[2, 4] |
πλεονεξίαν
τοῦ
ἀγῶνος
ἐπεξῄει.
τὰ
|
δὲ |
ἆθλα
ὅτι
μεγάλα
ἔσται
σφίσι |
[2, 51] |
οὐκ
ἠμελημένων
Μακεδόνων.
Ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
αἱ
ἀπὸ
τοῦ
δεξιοῦ
κέρως |
[2, 73] |
πόδας
πεντήκοντα
καὶ
διακοσίους.
ὡς
|
δὲ |
αἵ
τε
μηχαναὶ
αὐτῷ
ἐποιήθησαν |
[2, 71] |
ἐς
τὸ
ναυτικόν.
Ἐν
ᾧ
|
δὲ |
αἵ
τε
μηχαναὶ
αὐτῷ
ξυνεπήγνυντο |
[2, 72] |
τῷ
δεινῷ
ἀμφιβόλους
γίγνεσθαι.
Ὡς
|
δὲ |
αἵ
τε
νῆες
αἱ
σὺν |
[2, 3] |
οὐκ
οἴεσθαι
εἶναι
βιώσιμον,
Φίλιππον
|
δὲ |
Ἀκαρνᾶνα,
ἰατρόν,
ξυνόντα
Ἀλεξάνδρῳ
καὶ |
[2, 4] |
τῆς
Ἀσίας
γένη
ἀντιτάξεσθαι.
ἐπὶ
|
δὲ |
Ἀλέξανδρον
ἀντιστρατηγεῖν
Δαρείῳ.
ταῦτα
μὲν |
[2, 73] |
Παρμενίων
ἦν,
οὕτως
ἔπραξεν,
ἐπεὶ
|
δὲ |
Ἀλέξανδρός
ἐστιν,
ἀποκρινεῖσθαι
Δαρείῳ
ἅπερ |
[2, 5] |
τοῦ
Γρύλλου
ἀναγέγραφεν.
Ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
Ἀλέξανδρος
κατιδὼν
ὀλίγου
πᾶσαν
τὴν |
[2, 3] |
σκευάζειν
τὴν
κύλικα,
ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
Ἀλεξάνδρῳ
δοθῆναι
ἐπιστολὴν
παρὰ
Παρμενίωνος |
[2, 6] |
καὶ
αὐτοὶ
Αὐτοφραδάτῃ
ξυνέπλεον.
Στράτων
|
δὲ |
Ἀλεξάνδρῳ
ἐντυχὼν
στεφανοῖ
χρυσῷ
στεφάνῳ |
[2, 4] |
Περσῶν.
καὶ
ἔμενε
Δαρεῖος.
ὡς
|
δὲ |
Ἀλεξάνδρῳ
πολλὴ
μὲν
{ἡ}
ἐν |
[2, 6] |
κομιδὴν
ἐδόκουν,
ταύτας
καθελκύσαντες,
τὰς
|
δὲ |
ἄλλας
αὐτοῦ
ἐν
τοῖς
νεωρίοις |
[2, 72] |
τὴν
Πασικράτους
τοῦ
Κουριέως,
τὰς
|
δὲ |
ἄλλας
ἐς
τὸν
αἰγιαλὸν
ἐξωθοῦντες |
[2, 5] |
κέρως
τοῦ
Ἀλεξάνδρου
ἐποίει.
τὸ
|
δὲ |
ἄλλο
πλῆθος
αὐτοῦ
ψιλῶν
τε |
[2, 51] |
Βουβάκης
τῶν
ἐντίμων
Περσῶν.
τὸ
|
δὲ
|
ἄλλο
πλῆθος
εἰς
δέκα
μάλιστα |
[2, 4] |
ἀγαθοῦ
ἡγεμόνος
παραινεῖσθαι
εἰκός.
οἱ
|
δὲ |
ἄλλος
ἄλλοθεν
δεξιούμενοί
τε
τὸν |
[2, 73] |
ξύμπασιν
ἄδειαν
δίδωσιν
Ἀλέξανδρος.
τοὺς
|
δὲ |
ἄλλους
ἠνδραπόδισε,
καὶ
ἐπράθησαν
Τυρίων |
[2, 71] |
τὰς
σχοίνους
αὐτοῖς
ὑπέτεμνον.
οἱ
|
δὲ
|
ἁλύσεσιν
ἀντὶ
σχοίνων
εἰς
τὰς |
[2, 2] |
καὶ
τῷ
μὲν
ἀροτριᾶν,
τῷ
|
δὲ |
ἁμαξεύειν
τὸν
Γόρδιον.
καί
ποτε
|
[2, 5] |
κατασχεῖν
αὖθις
τὰς
πύλας.
ὡς
|
δὲ |
ἀμφὶ
μέσας
νύκτας
ἐκράτησεν
αὖθις
|
[2, 2] |
ὅσοι
βαρύτερον
ὡπλισμένοι
ἦσαν.
αὐτὸς
|
δὲ
|
ἀμφὶ
πρώτην
φυλακὴν
ἀναλαβὼν
τούς |
[2, 3] |
ὥστε
φαρμάκῳ
ἀποκτεῖναι
Ἀλέξανδρον.
τὸν
|
δὲ |
ἀναγνόντα
τὴν
ἐπιστολὴν
καὶ
ἔτι |
[2, 3] |
Σολεῦσι
μὲν
δημοκρατεῖσθαι
ἔδωκεν.
αὐτὸς
|
δὲ |
ἀναζεύξας
ἐς
Ταρσὸν
τοὺς
μὲν |
[2, 3] |
τι
τὸν
νοῦν
εἶχον.
ἔνθεν
|
δὲ |
ἀναλαβὼν
τῶν
μὲν
πεζῶν
τῶν |
[2, 71] |
ναυμαχίας
ἀπόπειραν
ἐξηρτύοντο,
ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
ἀναλαβὼν
τῶν
τε
ἱππέων
ἴλας |
[2, 4] |
εἰ
τὰ
ὄντα
ἐξαγγέλλεται.
οἱ
|
δὲ |
ἀναπλεύσαντες
τῇ
τριακοντόρῳ,
ὅτι
κολπώδης |
[2, 3] |
μὲν
Μαλλωταὶ
ἄποικοι
ἦσαν,
αὐτὸς
|
δὲ |
ἀπ'
Ἄργους
τῶν
Ἡρακλειδῶν
εἶναι |
[2, 73] |
ὁμοῦ
τοῖς
ἡγεμόσιν
ἀνέβαινον.
ὡς
|
δὲ |
ἅπαξ
παρῆλθόν
τινες
ἐντὸς
τοῦ |
[2, 7] |
ἔφη
ἐθέλειν
θῦσαι
Ἀλέξανδρος.
ὡς
|
δὲ |
ἀπηγγέλθη
ταῦτα
πρὸς
τῶν
πρέσβεων |
[2, 72] |
χαλεπῶς
ἀπεκρούσαντο
τοὺς
Μακεδόνας.
Τρίτῃ
|
δὲ |
ἀπὸ
ταύτης
ἡμέρᾳ
νηνεμίαν
τε |
[2, 72] |
τοὺς
ἐκπεπλευκότας
τῶν
Τυρίων.
οἱ
|
δὲ
|
ἀπὸ
τοῦ
τείχους,
τόν
τε |
[2, 73] |
τι
νοοῖ
ὁ
οἰωνός.
ὁ
|
δὲ |
ἀποκρίνεται
ὅτι.
ὦ
βασιλεῦ,
τὴν |
[2, 72] |
τοῦ
τείχους
ἐπὶ
μέγα,
ὡς
|
δὲ |
ἀποχρῶν
εἰς
πλάτος
ἐφάνη
τὸ |
[2, 4] |
τῆς
στρατιᾶς
τῆς
Δαρείου.
οἱ
|
δὲ |
αὐτόθεν
ὡς
εἶχεν
ἄγειν
ἐκέλευον. |
[2, 71] |
Μακεδόσι
πελάζειν
τῷ
τείχει.
ἦν
|
δὲ |
αὐτοῖς
καὶ
τὰ
τείχη
τὰ
|
[2, 2] |
αὐτοὺς
βασιλέα
τὸν
Μίδαν,
Μίδαν
|
δὲ |
αὐτοῖς
τὴν
στάσιν
καταπαῦσαι,
καὶ |
[2, 6] |
ἐκ
Περσῶν
παθών.
ἐξ
οὗ
|
δὲ |
αὐτὸς
βασιλεύει
Περσῶν,
οὔτε
πέμψαι |
[2, 72] |
βληθεὶς
λόγχῃ
ἀποθνήσκει
αὐτοῦ.
ἐπὶ
|
δὲ |
αὐτῷ
Ἀλέξανδρος
ἔσχε
τὸ
τεῖχος |
[2, 73] |
ἑταίρων
τοῦ
Αἰακιδῶν
γένους.
ἐπὶ
|
δὲ |
αὐτῷ
ἄλλαι
καὶ
ἄλλαι
τάξεις |
[2, 2] |
μὲν
οὐκ
ἔλαθεν,
ἐς
ἴσον
|
δὲ |
αὐτῷ
κατέστη
ἡ
τόλμα.
οἱ |
[2, 72] |
Τυρίων
βιάσαιντο
τὸν
ἔσπλουν.
ὅσαι
|
δὲ |
αὐτῶν
βέλη
ἀπὸ
μηχανῶν
βαλλόμενα |
[2, 1] |
πρὸς
βασιλέα
Δαρεῖον,
τοὺς
φυγάδας
|
δὲ |
αὐτῶν
κατιέναι
ἐπὶ
τοῖς
ἡμίσεσι |
[2, 73] |
ἱερὸν
τοῦ
Ἡρακλέους
καταφυγοῦσιν
(ἦσαν
|
δὲ |
αὐτῶν
τε
τῶν
Τυρίων
οἱ |
[2, 5] |
πρὸς
τὰ
ὄρη
παρήγαγεν.
ὡς
|
δὲ |
ἀχρεῖοι
ἐνταῦθα
διὰ
στενότητα
τῶν |
[2, 4] |
χωρίον
ἀναπτύξαι
τὴν
φάλαγγα,
τοῖς
|
δὲ |
ἀχρεῖον
τὸ
πλῆθος
{ὅτι}
ἔσται |
[2, 73] |
ὠσθῆναι
κατὰ
τοῦ
χώματος,
αὐτὸς
|
δὲ |
βάλλεται
καταπέλτῃ
διὰ
τῆς
ἀσπίδος |
[2, 4] |
κινδύνῳ
ὑπὸ
Ξενοφῶντος
αὐτοσχεδιασθέντων,
οἱ
|
δὲ |
βασιλέα
τε
ξὺν
πάσῃ
τῇ |
[2, 6] |
τῳ
ἔδοξεν
οὕτω
κριθῆναι,
αὐτὸς
|
δὲ |
βασιλεὺς
παρὰ
βασιλέως
γυναῖκά
τε |
[2, 73] |
εἴσω
τὴν
στρατιὰν
πᾶσαν.
οἱ
|
δὲ |
Γαζαῖοι
καὶ
τῆς
πόλεώς
σφισιν |
[2, 6] |
τῶν
Ἀράδῳ
προσοίκων
βασιλέως.
ὁ
|
δὲ |
Γηρόστρατος
αὐτὸς
μετ'
Αὐτοφραδάτου
ἔπλει |
[2, 71] |
θαλασσοκρατούντων
τῶν
Τυρίων.
Ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
Γηρόστρατός
τε
ὁ
Ἀράδου
βασιλεὺς
|
[2, 5] |
δεξιὸν
κέρας
σφῶν
ἐκέλευσεν.
αὐτὸς
|
δὲ |
Δαρεῖος
τὸ
μέσον
τῆς
πάσης |
[2, 1] |
ἐξηγγέλλετο,
ἐπιπλέοιεν
οἱ
βάρβαροι.
πυθόμενος
|
δὲ |
Δατάμην
περὶ
Σίφνον
ὁρμεῖν
δέκα |
[2, 7] |
μηχανὰς
ἐπὶ
τοῖς
πύργοις.
προκαλύμματα
|
δὲ |
δέρρεις
καὶ
διφθέραι
αὐτοῖς
ἦσαν, |
[2, 2] |
τοῦ
ἀετοῦ
τῇ
πομπῇ.
πρὸς
|
δὲ |
δὴ
τούτοις
καὶ
τόδε
περὶ
|
[2, 1] |
ἐς
τὸ
κοινὸν
ἐπιβαλόντες.
Ταῦτα
|
δὲ |
διαπραξάμενοι
Φαρνάβαζος
μὲν
ἔπλει
ἐπὶ
|
[2, 5] |
χωρία,
ἐπὶ
κέρως
ἦγεν,
ὡς
|
δὲ |
διεχώρει
ἐς
πλάτος,
ἀνέπτυσσεν
ἀεὶ |
[2, 72] |
μηχανοφόρους
ναῦς
ἐπανάγειν
ἐκέλευσεν.
ὁ
|
δὲ |
δύο
ἄλλας
ἐπῆγεν,
αἳ
τὰς |
[2, 73] |
θώρακος
ἐς
τὸν
ὦμον.
ὡς
|
δὲ |
ἔγνω
τὰ
ἀμφὶ
τὸ
τραῦμα |
[2, 7] |
τοῦτον
φαῦλον
ἆθλον
τιθέμενον.
οἶδα
|
δὲ |
ἐγὼ
καὶ
εἰς
τοῦτο
ἔτι |
[2, 73] |
τεῖχος,
ἵνα
ἐπιμαχώτερα
ἐφαίνετο.
ὡς
|
δὲ |
ἐδόκει
ἐξῆρθαι
συμμέτρως
τὸ
χῶμα, |
[2, 2] |
τὸ
τοῦ
ἀετοῦ
ἔσχε.
τὴν
|
δέ, |
εἶναι
γὰρ
καὶ
αὐτὴν
τοῦ |
[2, 1] |
Ἀλέξανδρόν
σφισι
γενομένας
στήλας,
ξυμμάχους
|
δὲ |
εἶναι
Δαρείου
κατὰ
τὴν
εἰρήνην
|
[2, 6] |
ἐν
ταῖς
νήσοις
ὑπέμενεν,
ὕστερον
|
δὲ |
εἰς
Ἁλικαρνασσὸν
παρ'
Αὐτοφραδάτην
ἀφίκετο. |
[2, 72] |
τεῖχος
ξὺν
τοῖς
ἑταίροις.
ὡς
|
δὲ |
εἴχοντο
αὐτῷ
πύργοι
τε
ἔστιν |
[2, 5] |
κέρᾳ
ἅμα
οἷ
ἔταξε,
τοὺς
|
δὲ |
ἐκ
Πελοποννήσου
καὶ
τὸ
ἄλλο |
[2, 3] |
διὰ
μέσης
τῆς
πόλεως.
οἷα
|
δὲ |
ἐκ
τοῦ
Ταύρου
ὄρους
τῶν |
[2, 6] |
Κῶν
καὶ
Ἁλικαρνασσὸν
ἔστειλαν,
αὐτοὶ
|
δὲ |
ἑκατὸν
ναυσὶ
ταῖς
ἄριστα
πλεούσαις |
[2, 73] |
ἔξω
βέλους
αὑτὸν
εἶχεν.
ὡς
|
δὲ |
ἐκδρομή
τε
ἐκ
τῆς
πόλεως |
[2, 72] |
τῇ
εἰρεσίᾳ
ξυντόνῳ
ἐπεφέροντο.
Ξυνέβη
|
δὲ |
ἐκείνῃ
τῇ
ἡμέρᾳ
Ἀλέξανδρον
ἀποχωρῆσαι |
[2, 72] |
ἐπὶ
τῶν
καταστρωμάτων
ἔφερον,
ταύτας
|
δὲ |
ἐκέλευσεν
ἐν
κύκλῳ
περιπλεούσας
τὸ |
[2, 2] |
ἔστε
ἐπὶ
βουλυτὸν
καθήμενον.
τὸν
|
δὲ |
ἐκπλαγέντα
τῇ
ὄψει
ἰέναι
κοινώσοντα |
[2, 51] |
καὶ
οἱ
ἀμφ'
αὐτόν.
οἱ
|
δὲ |
Ἕλληνες
οἱ
μισθοφόροι
οἱ
ξὺν |
[2, 1] |
φοβερώτερον
προσπεσεῖν
τοῖς
Φοίνιξιν.
ὡς
|
δὲ |
ἔμαθε
σαφῶς
τὸν
Δατάμην
ξὺν |
[2, 4] |
τῶν
Ἡρακλειδῶν
εἶναι
ἠξίου.
~Ἔτι
|
δὲ |
ἐν
Μαλλῷ
ὄντι
αὐτῷ
ἀγγέλλεται |
[2, 6] |
τῆς
σφῶν
ἐπικρατείας
ἐνδίδωσιν.
Ἔτι
|
δὲ |
ἐν
Μαράθῳ
Ἀλεξάνδρου
ὄντος
ἀφίκοντο
|
[2, 3] |
οὐκ
ἐλάττους
τῶν
χιλίων.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ἐν
Σόλοις
θύσας
τε
τῷ |
[2, 4] |
τῇ
νόσῳ
ἐγίνετο,
οὐκ
ὀλίγη
|
δὲ |
ἐν
Σόλοις,
ἵνα
ἔθυέ
τε |
[2, 71] |
ὀγδοήκοντα
μάλιστα
αὐτῷ
παρεγένοντο.
ἧκον
|
δὲ |
ἐν
ταῖς
αὐταῖς
ἡμέραις
καὶ |
[2, 71] |
καὶ
ἀντίπρωροι
ἐμβαλόντες
καταδύουσιν.
οἱ
|
δὲ |
ἐν
ταῖς
ναυσὶν
οὐ
χαλεπῶς |
[2, 73] |
Νικήτου
Ἀθήνησι
μηνὸς
Ἑκατομβαιῶνος.
Ἔτι
|
δὲ |
ἐν
τῇ
πολιορκίᾳ
τῆς
Τύρου |
[2, 73] |
Τυρίων
ἐς
ὀκτακισχιλίους,
τῶν
Μακεδόνων
|
δὲ |
ἐν
τῇ
τότε
προσβολῇ
Ἄδμητός |
[2, 51] |
πορείᾳ
κυμῆναν
τῆς
φάλαγγος.
ὡς
|
δὲ |
ἐντὸς
βέλους
ἐγίγνοντο,
πρῶτοι
δὴ |
[2, 7] |
οὖσαν,
ἀσφαλέστατόν
σφισι
γνωσόμενοι.
ὡς
|
δὲ |
ἐξηγγέλθη
Ἀλεξάνδρῳ
τὰ
ἐκ
τῆς
|
[2, 73] |
τοῦ
πολέμου
αὖθις
ἦν.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ἐπ'
Αἰγύπτου
ἔγνω
ποιεῖσθαι
τὸν
|
[2, 5] |
αὐτῶν
διὰ
πλῆθος
ἤμελλον.
Δαρεῖος
|
δέ, |
ἐπειδὴ
ἐξηγγέλθη
αὐτῷ
προσάγων
ἤδη
|
[2, 71] |
ναῦν
κατ'
οὐρὰν
εἷλκον.
ὡς
|
δὲ |
ἐπέλαζον
ἤδη
τῷ
τε
χώματι |
[2, 72] |
κελευστῶν
τὰς
κώπας
παραφέροντες.
ὡς
|
δὲ |
ἐπέστρεφον
ἤδη
ἐπὶ
τοὺς
Κυπρίους |
[2, 2] |
τῷ
σατράπῃ
τῷ
Φρυγίας.
αὐτὸς
|
δὲ
|
ἐπὶ
Καππαδοκίας
ἐλάσας
ξύμπασαν
τὴν |
[2, 1] |
μὲν
λαμβάνει
προδοσίᾳ
ἐνδοθεῖσαν,
ἔνθεν
|
δὲ |
ἐπὶ
Λέσβου
πλεύσας,
ὡς
οὐ |
[2, 1] |
τοὺς
ξένους
τοὺς
μισθοφόρους,
Αὐτοφραδάτης
|
δὲ |
ἐπὶ
τὰς
ἄλλας
νήσους.
καὶ |
[2, 6] |
τῶν
ἐπιφανῶν
Θηβαίων
ἦν,
Διονυσόδωρον
|
δὲ |
ἐπὶ
τῇ
νίκῃ
τῶν
Ὀλυμπίων. |
[2, 1] |
τὸν
λιμένα
αὐτῶν
ἐφύλασσε,
τὰς
|
δὲ |
ἐπὶ
τὴν
ἄκραν
τῆς
Λέσβου
|
[2, 7] |
ὑπὲρ
ἄλλων
πλέοντες
κινδυνεύειν.
Κύπρος
|
δὲ |
ἐπὶ
τῷδε
ἢ
οὐ
χαλεπῶς |
[2, 71] |
μὲν
ἐπὶ
τοῦ
χώματος,
αἱ
|
δὲ |
ἐπὶ
τῶν
ἱππαγωγῶν
νεῶν,
ἃς |
[2, 73] |
τὴν
πόλιν
ἡ
κάθοδος.
~Οἱ
|
δὲ |
ἐπὶ
τῶν
νεῶν,
οἵ
τε |
[2, 71] |
Σιδῶνος
ἅμα
οἷ
ἐκόμισεν,
αἱ
|
δὲ |
ἐπὶ
τῶν
τριήρων
ὅσαι
αὐτῶν |
[2, 6] |
τοὺς
τῶν
ξυμμάχων
ἱππέας,
αὐτὸς
|
δὲ |
ἐπὶ
Φοινίκης
ἤει.
καὶ
ἀπαντᾷ |
[2, 3] |
ῥαίσαι
αὐτῷ
τὸ
νόσημα,
Φιλίππῳ
|
δὲ |
ἐπιδεῖξαι,
ὅτι
πιστός
ἐστιν
αὐτῷ
|
[2, 6] |
μὴ
διαλέγεσθαι
ὑπὲρ
μηδενός.
ἡ
|
δὲ |
ἐπιστολὴ
ἡ
Ἀλεξάνδρου
ἔχει
ὧδε. |
[2, 72] |
τρεῖς
καὶ
τετρήρεις
ἴσας,
τριήρεις
|
δὲ |
ἑπτὰ
ὡς
ἀκριβεστάτοις
τε
τοῖς |
[2, 1] |
καὶ
ἀνάξοντα
παρὰ
βασιλέα,
Φαρναβάζῳ
|
δὲ> |
ἐροῦντα
ἄρχειν
ὅσων
Μέμνων
ἦρχεν. |
[2, 3] |
Ἀθηνᾷ
τῇ
Μαγαρσίδι
ἔθυσεν.
ἔνθεν
|
δὲ |
ἐς
Μαλλὸν
ἀφίκετο
καὶ
Ἀμφιλόχῳ |
[2, 73] |
μὲν
ἐς
δύο
σταδίους,
ὕψος
|
δὲ |
ἐς
πόδας
πεντήκοντα
καὶ
διακοσίους. |
[2, 73] |
ταῖς
μὲν
μετεώροις
ἐμβάλλοντες,
τὰς
|
δὲ |
ἐς
τὴν
γῆν
ἐξωθοῦντες,
καὶ |
[2, 5] |
τῶν
πεζῶν
τεταγμένοι
ἦσαν,
ὡς
|
δὲ |
ἐς
τὴν
εὐρυχωρίαν
προῄεσαν,
συνέτασσεν |
[2, 73] |
πολιορκίᾳ
μάλιστα
ἐς
τετρακοσίους.
Τοῖς
|
δὲ |
ἐς
τὸ
ἱερὸν
τοῦ
Ἡρακλέους |
[2, 1] |
βίᾳ
ἀφελόμενοι
τοὺς
ἔχοντας,
τὰ
|
δὲ |
ἐς
τὸ
κοινὸν
ἐπιβαλόντες.
Ταῦτα |
[2, 3] |
λέλεκται,
ὑπὸ
καμάτου
ἐνόσησεν,
οἱ
|
δὲ |
ἐς
τὸν
Κύδνον
{τὸν}
ποταμὸν |
[2, 7] |
ἔξω
τοῦ
εἰκότος
τίθεμαι.
τῶν
|
δὲ |
ἐσχάτων
τῆς
Εὐρώπης
Ἰβήρων
οὔτ' |
[2, 4] |
πρὸς
Περσῶν
ἀφῃρέθησαν,
πρὸς
Μήδων
|
δὲ |
ἔτι
ἔμπροσθεν
Ἀσσύριοι.
Ὑπερβαλὼν
δὴ |
[2, 6] |
παρ'
αὑτὸν
πέμπειν
ἐκέλευεν.
ἦσαν
|
δὲ |
Εὐθυκλῆς
μὲν
Σπαρτιάτης,
Θεσσαλίσκος
δὲ |
[2, 3] |
τὰ
παρὰ
τοῦ
Παρμενίωνος.
Φίλιππον
|
δὲ |
εὐθὺς
ἔνδηλον
γενέσθαι,
ὅτι
καλῶς |
[2, 5] |
κατὰ
νώτου
σφῶν
τεταγμένους.
τοῦ
|
δὲ
|
εὐωνύμου
προετάχθησαν
τῶν
μὲν
πεζῶν |
[2, 5] |
δὲ
ταύτης
ἡ
Μελεάγρου.
τοῦ
|
δὲ |
εὐωνύμου
τοῖς
πεζοῖς
μὲν
Κρατερὸς |
[2, 7] |
καὶ
αἱ
θυσίαι
θύονται.
Γηρυόνην
|
δέ, |
ἐφ'
ὅντινα
ὁ
Ἀργεῖος
Ἡρακλῆς |
[2, 6] |
Πτολεμαῖος
καὶ
Ἀριστόβουλος
λέγουσι.
λόγος
|
δὲ |
ἔχει
καὶ
αὐτὸν
Ἀλέξανδρον
τῇ |
[2, 73] |
δέχεσθαι
τῇ
πόλει
Ἀλέξανδρον.
Ἀπέχει
|
δὲ |
ἡ
Γάζα
τῆς
μὲν
θαλάσσης |
[2, 6] |
γυναῖκα
καὶ
τοὺς
παῖδας.
ἐδήλου
|
δὲ |
ἡ
ἐπιστολή,
ὅτι
Φιλίππῳ
τε |
[2, 5] |
ὧν
ἡγεῖτο
Σιτάλκης,
πρὸ
τούτων
|
δὲ |
ἡ
ἵππος
ἡ
κατὰ
τὸ |
[2, 72] |
ἧ
ἐπετέτακτο
Ἄδμητος,
τὴν
ἑτέραν
|
δὲ |
ἡ
Κοίνου
τάξις
οἱ
πεζέταιροι |
[2, 5] |
ἡ
Ἀμύντου
τάξις
ἦν,
ἐπὶ
|
δὲ |
ἡ
Πτολεμαίου,
ἐχομένη
δὲ
ταύτης |
[2, 51] |
ἐσβάλλειν
ἐς
τοὺς
πολεμίους.
ὁ
|
δὲ
|
ἦγεν
ἐν
τάξει
ἔτι,
τὰ |
[2, 51] |
συγκοπέντας
ὑπὸ
τῆς
φάλαγγος.
τότε
|
δὲ |
ἤδη
λαμπρά
τε
καὶ
ἐκ |
[2, 6] |
τοῖς
ἀμφ'
αὐτὸν
ἔφυγε,
τῇ
|
δὲ |
ἡμέρᾳ
ἀναλαμβάνων
ἀεὶ
τῶν
τε
|
[2, 7] |
τείχει
προσάγειν
τῶν
Τυρίων,
τὸν
|
δὲ |
Ἡρακλέα
δεξιοῦσθαί
τε
αὐτὸν
καὶ |
[2, 5] |
καὶ
ἔνθεν
ἐς
ἑξακισμυρίους.
ὁπλῖται
|
δὲ |
ἦσαν
καὶ
οὗτοι.
τοσούτους
γὰρ |
[2, 6] |
ἄμφω
τῷ
αὐτῷ
κόσμῳ,
τὴν
|
δὲ |
Ἡφαιστίωνι
προσελθεῖν
καὶ
προσκυνῆσαι,
ὅτι |
[2, 6] |
ὑπὲρ
ἀμφοῖν
ἐπιεικῆ
ἐνθυμηθείς,
ἰδίᾳ
|
δὲ |
Θεσσαλίσκον
μὲν
αἰδοῖ
τοῦ
γένους
|
[2, 71] |
ἐν
γύψῳ
κειμένοις
ξυμπεπηγότα.
ταῖς
|
δὲ |
ἱππαγωγοῖς
τε
καὶ
ταῖς
τριήρεσι |
[2, 5] |
ἐς
ἀναπλήρωσιν
τῆς
φάλαγγος.
ἐκείνοις
|
δὲ |
ἱππέας
τριακοσίους
ἐπιτάξαι
ἐξήρκεσεν.
~Οὕτω |
[2, 5] |
ὡς
ἐπὶ
τὴν
θάλασσαν.
οἱ
|
δὲ |
ἱππεῖς
αὐτῷ
τέως
μὲν
κατόπιν |
[2, 51] |
ἀπολείπει
ἐπὶ
τοῦ
ἅρματος.
αὐτὸς
|
δὲ |
ἵππου
ἐπιβὰς
ἔφευγε.
καὶ
ἡ |
[2, 6] |
δὲ
Εὐθυκλῆς
μὲν
Σπαρτιάτης,
Θεσσαλίσκος
|
δὲ |
Ἰσμηνίου
καὶ
Διονυσόδωρος
Ὀλυμπιονίκης
Θηβαῖοι, |
[2, 4] |
ἐγένετο
κατόπιν
Ἀλεξάνδρου
λαθών.
τὴν
|
δὲ |
Ἰσσὸν
κατασχών,
ὅσους
διὰ
νόσον |
[2, 71] |
οὐκέτι
προβεβλημένοι
βλάψειν
ἔμελλον.
ὅπου
|
δὲ |
καθαρὸν
πεποίητο
τῶν
προβόλων
τὸ |
[2, 1] |
κατὰ
συμμαχίαν
ἥκοντας
ἀπελθεῖν,
Μιτυληναίους
|
δὲ |
καθελεῖν
μὲν
τὰς
πρὸς
Ἀλέξανδρόν |
[2, 51] |
μήτηρ
καὶ
ἡ
γυνή,
αὐτὴ
|
δὲ |
καὶ
ἀδελφὴ
Δαρείου,
καὶ
υἱὸς |
[2, 7] |
Οἰδίποδα
μάλιστα
τὸν
Λαίου.
σέβουσι
|
δὲ |
καὶ
Αἰγύπτιοι
ἄλλον
Ἡρακλέα,
οὐχ |
[2, 6] |
ἀποθνήσκει
ὑπὸ
τῶν
ἐγχωρίων.
Φαρνάβαζος
|
δὲ |
καὶ
Αὐτοφραδάτης
τέως
μὲν
περὶ
|
[2, 1] |
πρὸς
τοὺς
Πέρσας
ξυνέβη.
Φαρνάβαζος
|
δὲ |
καὶ
Αὐτοφραδάτης,
ὡς
παρῆλθον
ἅπαξ
|
[2, 73] |
μαχόμενοι
ὡς
ἕκαστοι
ἐτάχθησαν.
παῖδας
|
δὲ |
καὶ
γυναῖκας
ἐξηνδραπόδισεν
αὐτῶν
Ἀλέξανδρος. |
[2, 71] |
φλόγα
ἐπὶ
ταύτῃ
ἐπεφόρησαν.
παρέτειναν
|
δὲ |
καὶ
κεραίαν
διπλῆν
ἐπὶ
τοῖς |
[2, 71] |
ὅσοι
Φοινίκων,
πλὴν
Πνυταγόρου.
οὗτος
|
δὲ |
καὶ
Κρατερὸς
τὸ
εὐώνυμον
κέρας |
[2, 3] |
Θήραν
καὶ
Καλλίπολιν
κατεῖχε.
προσῆκτο
|
δὲ |
καὶ
Κῶ
καὶ
Τριόπιον.
τοῦτον |
[2, 5] |
ἀφανῶς
παρελθεῖν.
καὶ
τοὺς
τοξότας
|
δὲ |
καὶ
μέρος
τῶν
Ἀγριάνων
καὶ |
[2, 71] |
αὐτῷ
ἡ
σκηνὴ
ἦν.
Ἤδη
|
δὲ |
καὶ
μηχανοποιῶν
αὐτῷ
πολλῶν
ἔκ |
[2, 4] |
μάχαις
ὡς
ἀνεπαχθέστατα
ἐπεξῄει.
λέγεται
|
δὲ |
καὶ
Ξενοφῶντος
καὶ
τῶν
ἅμα |
[2, 51] |
Γρανίκῳ
ἡγησαμένων
τοῦ
ἱππικοῦ.
ἀποθνήσκει
|
δὲ |
καὶ
Σαυάκης
ὁ
Αἰγύπτου
σατράπης |
[2, 51] |
καὶ
τὸν
κάνδυν
ἐκδύς.
ὁ
|
δὲ |
καὶ
τὸ
τόξον
ἀπολείπει
ἐπὶ |
[2, 3] |
Ἀσσύριον
λόγος.
καὶ
τῷ
περιβόλῳ
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
θεμελίοις
τῶν
τειχῶν |
[2, 5] |
τὸ
χωρίον,
ἵνα
ἐτάσσοντο.
ἐπέταξε
|
δὲ |
καὶ
τῷ
ὄρει
τῷ
ἐν |
[2, 1] |
ἔβλαψε
τὰ
βασιλέως
πράγματα.
Αὐτοφραδάτης
|
δὲ |
καὶ
Φαρνάβαζος
ὁ
Ἀρταβάζου,
ὅτῳ |
[2, 7] |
τὰ
μὲν
λόγῳ
ἐπαίροντος,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
χρήμασι
τούς
τι
ἐκπρεπέστερον
|
[2, 2] |
ὑπὲρ
τὸν
Ἅλυν
πολλήν.
καταστήσας
|
δὲ |
Καππαδοκῶν
Σαβίκταν
σατράπην
αὐτὸς
προῆγεν |
[2, 51] |
ταύτῃ
τεταγμένους
τῶν
Περσῶν,
οἱ
|
δὲ |
κατὰ
μέσον
τῶν
Μακεδόνων
οὔτε
|
[2, 73] |
ὡς
ἐχόμενον
εἶδον,
ἐκλείπουσιν,
ἀθροισθέντες
|
δὲ |
κατὰ
τὸ
Ἀγηνόριον
καλούμενον
ἐπέστρεψαν |
[2, 72] |
ἐπὶ
τὴν
σκηνήν,
οὐ
διατρίψαντα
|
δὲ |
κατὰ
τὸ
εἰωθὸς
δι'
ὀλίγου |
[2, 72] |
τι
καὶ
λόγου
ἄξιον,
οἱ
|
δὲ |
κατὰ
τὸ
πρὸς
Σιδῶνα
τετραμμένον |
[2, 3] |
ἱδρῶντα
καὶ
καύματι
ἐχόμενον.
ὁ
|
δὲ |
Κύδνος
ῥέει
διὰ
μέσης
τῆς |
[2, 2] |
καὶ
παισὶ
τὴν
μαντείαν.
προσάγοντα
|
δὲ |
κώμῃ
τινὶ
τῶν
Τελμισσέων
ἐντυχεῖν |
[2, 6] |
ἄλλων
πόλεων
οὐδεμιᾶς
δεχομένης,
Λακεδαιμονίων
|
δὲ
|
λαβόντων,
καὶ
τῶν
παρὰ
σοῦ |
[2, 6] |
τοῖς
πρὸς
γένους
ἀπέπεμψεν.
Εὐθυκλέα
|
δὲ |
Λακεδαιμόνιόν
τε
ὄντα,
πόλεως
περιφανῶς |
[2, 2] |
δεσμὸν
καὶ
λελύσθαι
ἔφη.
Ἀριστόβουλος
|
δὲ |
λέγει
ἐξελόντα
τὸν
ἕστορα
τοῦ |
[2, 6] |
ὑπάρξαντος
σοῦ
τῆς
ἔχθρας.
ἐπεὶ
|
δὲ |
μάχῃ
νενίκηκα
πρότερον
μὲν
τοὺς |
[2, 1] |
ναῦς
αὐτοῖς
ἀνδράσιν
ἔλαβε,
Δατάμης
|
δὲ |
μετὰ
δυοῖν
τριήροιν
ἐν
τῇ |
[2, 6] |
τὴν
ἐπιστολὴν
δοῦναι
Δαρείῳ,
αὐτὸν
|
δὲ |
μὴ
διαλέγεσθαι
ὑπὲρ
μηδενός.
ἡ |
[2, 6] |
φράζε
εἴ
του
δέῃ.
εἰ
|
δὲ
|
μή,
ἐγὼ
βουλεύσομαι
περὶ
σοῦ |
[2, 73] |
καὶ
μηχανὰς
συμπηγνύναι
ἐκέλευσεν.
οἱ
|
δὲ |
μηχανοποιοὶ
γνώμην
ἀπεδείκνυντο
ἄπορον
εἶναι
|
[2, 5] |
ἡ
κατὰ
τὸ
εὐώνυμον.
οἱ
|
δὲ |
μισθοφόροι
ξένοι
πᾶσιν
ἐπετάχθησαν.
ἐπεὶ |
[2, 1] |
Δατάμην
ἄνδρα
Πέρσην
ἄγοντα,
αὐτοὶ
|
δὲ |
ναυσὶν
ἑκατὸν
ἐπὶ
Τενέδου
ἔπλευσαν. |
[2, 3] |
ἔφασκον
ἐπεῖναι
τῷ
ἐπιγράμματι,
ὁ
|
δὲ |
νοῦς
ἦν
αὐτῷ
ὃν
ἔφραζε |
[2, 2] |
τῇ
ἐκκλησίᾳ
αὐτῇ
ἁμάξῃ.
τοὺς
|
δὲ |
ξυμβαλόντας
τὸ
μαντεῖον
τοῦτον
ἐκεῖνον |
[2, 5] |
μὲν
Κρατερὸς
ἐπετέτακτο
ἄρχειν,
τοῦ
|
δὲ |
ξύμπαντος
εὐωνύμου
Παρμενίων
ἡγεῖτο.
καὶ |
[2, 4] |
οὐδὲ
τούτῳ
πολλῷ
κινδυνεύοντας,
τοὺς
|
δὲ |
ξὺν
σφίσιν
ὑπὲρ
τῆς
Ἑλλάδος |
[2, 73] |
ἐξηνδραπόδισεν
αὐτῶν
Ἀλέξανδρος.
τὴν
πόλιν
|
δὲ |
ξυνοικίσας
ἐκ
τῶν
περιοίκων
ἐχρῆτο |
[2, 6] |
Ἀλεξάνδρου
τὸν
Εὐφράτην
ποιῆσαι.
Ἀμύντας
|
δὲ
|
ὁ
Ἀντιόχου
καὶ
Θυμώνδας
ὁ |
[2, 7] |
Πολυδώρου
τοῦ
Κάδμου
παῖδα,
Ἡρακλῆς
|
δὲ |
ὁ
Ἀργεῖος
κατ'
Οἰδίποδα
μάλιστα
|
[2, 7] |
βασιλέως
τῶν
Τυρίων
παῖς.
αὐτὸς
|
δὲ |
ὁ
βασιλεὺς
Ἀζέμιλκος
μετ'
Αὐτοφραδάτου |
[2, 2] |
χρῆναι
ἄρξαι
τῆς
Ἀσίας.
ἦν
|
δὲ |
ὁ
δεσμὸς
ἐκ
φλοιοῦ
κρανίας |
[2, 6] |
ὅτι
μείζων
ἐφάνη
ἐκεῖνος.
ὡς
|
δὲ |
ὁ
Ἡφαιστίων
τε
ὀπίσω
ὑπεχώρησε |
[2, 6] |
καὶ
Διονυσόδωρος
Ὀλυμπιονίκης
Θηβαῖοι,
Ἰφικράτης
|
δὲ |
ὁ
Ἰφικράτους
τοῦ
στρατηγοῦ
Ἀθηναῖος. |
[2, 71] |
ἐνσείουσιν
ἄκρῳ
τῷ
χώματι.
αὐτοὶ
|
δὲ |
οἱ
ἐν
τῇ
νηὶ
καιομένῃ |
[2, 51] |
τοὺς
ξένους.
καὶ
οἱ
ἱππεῖς
|
δὲ |
οἱ
τῶν
Περσῶν
κατὰ
τοὺς |
[2, 71] |
βίᾳ
τῶν
ταύτῃ
ἐξελών,
τὰ
|
δὲ |
ὁμολογίᾳ
παραστησάμενος
ἐν
δέκα
ἡμέραις |
[2, 3] |
τοὺς
μὲν
βίᾳ
ἐξελών,
τοὺς
|
δὲ |
ὁμολογίᾳ
παραστησάμενος
ἐπανῆκεν
ἐς
τοὺς |
[2, 1] |
Αὐτοφραδάτην
ἐπὶ
τὰς
ναῦς.
ὡς
|
δὲ |
ὁμοῦ
ἐγένοντο,
δέκα
μὲν
ναῦς |
[2, 51] |
Ἀλέξανδρον
τῇ
γνώμῃ
δεδουλωμένος.
ὡς
|
δὲ |
ὁμοῦ
ἤδη
ἦν
τὰ
στρατόπεδα, |
[2, 6] |
φράσαι
ὅτι
ζῇ
Δαρεῖος,
τὰ
|
δὲ |
ὅπλα
καὶ
τὸν
κάνδυν
ὅτι |
[2, 51] |
πολλαχῇ
μὲν
ἀποκρήμνοις
οὔσαις,
ἔστι
|
δὲ |
ὅπου
καὶ
χάρακα
παρατείνας
αὐταῖς
|
[2, 7] |
καὶ
τοῦτον
ἀφῆκεν.
~Ἐκ
Μαράθου
|
δὲ |
ὁρμηθεὶς
Βύβλον
τε
λαμβάνει
ὁμολογίᾳ |
[2, 71] |
Τύριοι
ναυμαχεῖν
μὲν
ἀπέγνωσαν,
τριήρεσι
|
δὲ |
ὅσας
τῶν
λιμένων
τὰ
στόματα |
[2, 6] |
τι
κατοικτίσει
τῶν
Θηβῶν,
τὸ
|
δὲ |
ὅτι
συγγνωστὰ
δεδρακέναι
ἐφαίνοντο,
ἠνδραποδισμένης |
[2, 6] |
καταιδεσθεῖσαν
τῇ
διαμαρτίᾳ
ὑποχωρεῖν,
Ἀλέξανδρον
|
δὲ |
οὐ
φάναι
αὐτὴν
ἁμαρτεῖν.
καὶ |
[2, 72] |
τινας
τῶν
μηχανοφόρων
προσῆγον.
ὡς
|
δὲ |
οὐδὲ
ταύτῃ
ἤνυεν,
ἐς
τὸ |
[2, 6] |
καὶ
τοὺς
ὁμήρους
ἀπέδωκεν.
~Ὁ
|
δὲ |
οὐδὲ
τῆς
μητρὸς
τῆς
Δαρείου |
[2, 72] |
χαλεπῶς
ἐς
τὸν
λιμένα.
Ὡς
|
δὲ |
οὐδεμία
ἔτι
τοῖς
Τυρίοις
ἐκ |
[2, 3] |
καὶ
ἱππέας
ἐς
πεντήκοντα,
ἁλῶναι
|
δὲ |
οὐκ
ἐλάττους
τῶν
χιλίων.
Ἀλέξανδρος |
[2, 5] |
μισθοφόροι
ξένοι
πᾶσιν
ἐπετάχθησαν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
οὔτε
πυκνὴ
αὐτῷ
ἡ
φάλαγξ |
[2, 72] |
ἐπεκάλουν
ἐς
τὴν
ἀναχώρησιν.
οἱ
|
δὲ |
ὀψέ
ποτε
αἰσθόμενοι
τὸν
ἐπίπλουν |
[2, 73] |
ὑπορυσσόμενον
τὸ
τεῖχος
καταβάλλει,
τῇ
|
δὲ |
παιόμενον
ταῖς
μηχαναῖς
κατασείει
ἐπὶ |
[2, 3] |
Μακεδόνων
τρεῖς
τάξεις,
τοὺς
τοξότας
|
δὲ
|
πάντας
καὶ
τοὺς
Ἀγριᾶνας
ἐξελαύνει |
[2, 6] |
ἥττης
οἱ
Χῖοι
νεωτερίσωσιν.
αγις
|
δὲ |
παρ'
Αὐτοφραδάτου
τάλαντα
ἀργυρίου
λαβὼν |
[2, 7] |
ἡμῖν
ἐν
ταὐτῷ
γίγνεται.
Αἴγυπτον
|
δὲ |
παραστησαμένοις
ὑπέρ
τε
τῆς
Ἑλλάδος |
[2, 1] |
πόλεις
τῆς
Λέσβου
προσηγάγετο.
ταύτας
|
δὲ |
παραστησάμενος
καὶ
προσχὼν
τῇ
Μιτυλήνῃ |
[2, 71] |
αὐτῶν
οὐ
ταχυναυτοῦσαι
ἦσαν.
ὡς
|
δὲ |
παρεσκεύαστο
ἤδη
ξύμπαντα,
προσῆγον
τὰς |
[2, 73] |
μηκέτι
τὸ
πρόσω
κινδυνεύειν.
Ἀλέξανδρον
|
δὲ |
Παρμενίωνι
ἀποκρίνασθαι
ὅτι
καὶ
αὐτὸς |
[2, 6] |
ἤρχομεν,
δύναμιν
ἔπεμψεν
Ὦχος.
τοῦ
|
δὲ |
πατρὸς
ἀποθανόντος
ὑπὸ
τῶν
ἐπιβουλευσάντων, |
[2, 5] |
Παίονας,
ὧν
ἡγεῖτο
Ἀρίστων,
τῶν
|
δὲ |
πεζῶν
τοὺς
τοξότας,
ὧν
ἦρχεν |
[2, 1] |
θαλάσσης
ἐς
θάλασσαν
ἀπετείχισε,
στρατόπεδα
|
δὲ |
πέντε
ἐποικοδομησάμενος
τῆς
γῆς
ἐκράτει |
[2, 71] |
καὶ
Λύκιαι
δέκα,
ἐκ
Μακεδονίας
|
δὲ
|
πεντηκόντορος,
ἐφ'
ἧς
Πρωτέας
ὁ |
[2, 72] |
ἐκπλεύσειαν
τῶν
Τυρίων
νῆες.
αὐτὸς
|
δὲ |
πεντήρεις
τε
τὰς
ξὺν
αὐτῷ
|
[2, 2] |
αὐτοῖς
καταπαύσει
τὴν
στάσιν.
ἔτι
|
δὲ |
περὶ
αὐτῶν
τούτων
βουλευομένοις
ἐλθεῖν |
[2, 2] |
τῆς
ἁμάξης
τὸν
δεσμόν.
λόγος
|
δὲ |
περὶ
τῆς
ἁμάξης
ἐκείνης
παρὰ |
[2, 2] |
ἐξευρεῖν
λύσιν
τοῦ
δεσμοῦ,
ἄλυτον
|
δὲ
|
περιιδεῖν
οὐκ
ἤθελε,
μή
τινα |
[2, 51] |
τοῦ
ποταμοῦ
ἀπωσθέντας
κατεῖδε.
Τῶν
|
δὲ |
Περσῶν
ἀπέθανον
Ἀρσάμης
μὲν
καὶ |
[2, 71] |
δᾷδας
ὅσας
πλείστας
δέξασθαι.
πρὸς
|
δὲ |
πίσσαν
τε
καὶ
θεῖον
καὶ
|
[2, 72] |
τῶν
νεῶν
φθάνουσιν
ὑπεκφυγοῦσαι,
ταῖς
|
δὲ |
πλείοσιν
ἐμβαλοῦσαι
αἱ
ξὺν
Ἀλεξάνδρῳ |
[2, 71] |
θάλασσαν
ἐπιπλέοι
σφίσιν
Ἀλέξανδρος,
τότε
|
δὲ
|
πλῆθος
νεῶν
πολὺ
ἀπροσδοκήτως
κατιδόντες |
[2, 73] |
εὐθὺς
ταύτῃ
τὴν
πόλιν.
τὸ
|
δὲ |
πλῆθος
τῶν
Τυρίων
τὸ
μὲν |
[2, 73] |
τὴν
πόλιν
τεναγώδης
πᾶσα.
μεγάλη
|
δὲ |
πόλις
ἡ
Γάζα
ἦν
καὶ |
[2, 7] |
ὡς
ἐπὶ
τὴν
πόλιν.
ἔστι
|
δὲ |
πορθμὸς
τεναγώδης
τὸ
χωρίον
καὶ |
[2, 6] |
Δαμασκὸν
Παρμενίωνα
φυλάσσειν
ἐκέλευε.
τοὺς
|
δὲ |
πρέσβεις
τῶν
Ἑλλήνων
οἳ
πρὸς |
[2, 7] |
βραχέα
καὶ
πηλώδη
αὐτοῦ,
τὰ
|
δὲ |
πρὸς
αὐτῇ
τῇ
πόλει,
ἵνα |
[2, 6] |
φίλων
τὰ
πιστὰ
ληψομένους.
ἐλθὼν
|
δὲ |
πρός
με
τὴν
μητέρα
καὶ |
[2, 6] |
τῆς
πρὸς
Ἰσσῷ
γενομένης.
ἐκπλαγέντες
|
δὲ |
πρὸς
τὰ
ἐξαγγελθέντα
Φαρνάβαζος
μὲν |
[2, 7] |
τὸ
Περσῶν
καὶ
Δαρείου.
ἐντεῦθεν
|
δὲ |
προὐχώρει
ὡς
ἐπὶ
Τύρον.
καὶ |
[2, 51] |
κατέλεξε
Μένητα
τὸν
Διονυσίου.
ἀντὶ
|
δὲ |
Πτολεμαίου
τοῦ
Σελεύκου
τοῦ
ἀποθανόντος
|
[2, 3] |
ἐς
Ἀγχίαλον
πόλιν
ἀφικνεῖται.
ταύτην
|
δὲ |
Σαρδανάπαλον
κτίσαι
τὸν
Ἀσσύριον
λόγος. |
[2, 6] |
Ἁλικαρνασσὸν
παρ'
Αὐτοφραδάτην
ἀφίκετο.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
σατράπην
μὲν
Συρίᾳ
τῇ
κοιλῇ |
[2, 6] |
σοὺς
στρατηγοὺς
καὶ
σατράπας,
νῦν
|
δὲ |
σὲ
καὶ
τὴν
μετὰ
σοῦ |
[2, 73] |
τὴν
μὲν
πόλιν
αἱρήσεις,
αὐτῷ
|
δέ |
σοι
φυλακτέα
ἐστὶν
ἐπὶ
τῇδε |
[2, 4] |
ἐν
χερσὶν
εἶναι
Δαρεῖον.
Ὁ
|
δὲ |
συγκαλέσας
στρατηγούς
τε
καὶ
ἰλάρχας |
[2, 3] |
τὸν
ποταμὸν
τὸν
Πύραμον,
αὐτὸς
|
δὲ |
σὺν
τοῖς
πεζοῖς
καὶ
τῇ |
[2, 7] |
πρὸς
ὀργὴν
ὀπίσω
ἀπέπεμψεν,
αὐτὸς
|
δὲ |
συναγαγὼν
τούς
τε
ἑταίρους
καὶ
|
[2, 51] |
ἦν
ἀνὰ
κράτος
ἐδίωκεν,
ὡς
|
δὲ |
συνεσκόταζέ
τε
ἤδη
καὶ
τὰ |
[2, 71] |
μισθοφόρους
Ἕλληνας
ἐς
τετρακισχιλίους.
Ὡς
|
δὲ |
συνετέτακτο
αὐτῷ
τὸ
ναυτικόν,
ἐπιβιβάσας
|
[2, 1] |
ἐπὶ
Ἀνταλκίδου
Δαρείῳ
συνέθεντο.
Τενεδίοις
|
δὲ |
τὰ
μὲν
τῆς
εὐνοίας
ἐς |
[2, 71] |
πε-
φραγμένον
τὸν
ἔσπλουν,
τρεῖς
|
δὲ |
τὰς
ἐξωτάτω
ἐφορμούσας
τῷ
στόματι |
[2, 72] |
ἧ
παρείκοι
ἔμελλεν.
τὰς
τριήρεις
|
δὲ |
τὰς
μὲν
ἐπιπλεῖν
κατὰ
τοὺς |
[2, 7] |
νεῶν
ἔτι
πολλῶν
περιουσῶν.
Ὡς
|
δὲ |
ταῦτα
ὅμως
ἐκράτησε,
χῶμα
ἔγνω |
[2, 71] |
μηχανὰς
ἄλλας
κατασκευάζειν
ἐκέλευσεν.
ὡς
|
δὲ |
ταῦτα
παρεσκευάζετο,
αὐτὸς
τούς
τε |
[2, 5] |
ἐπὶ
δὲ
ἡ
Πτολεμαίου,
ἐχομένη
|
δὲ |
ταύτης
ἡ
Μελεάγρου.
τοῦ
δὲ |
[2, 4] |
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
Ἀλέξανδρον.
Δαρεῖος
|
δὲ |
τέως
μὲν
ξὺν
τῇ
στρατιᾷ |
[2, 73] |
αὐτῷ
εἴκοσι
τῶν
ὑπασπιστῶν.
ἐν
|
δὲ |
τῇ
πάσῃ
πολιορκίᾳ
μάλιστα
ἐς |
[2, 2] |
τοῦ
δεσμοῦ
τὴν
λύσιν.
Αὐτὸς
|
δὲ |
τῇ
ὑστεραίᾳ
ἐπ'
Ἀγκύρας
τῆς |
[2, 73] |
τὴν
Ἑλληνικὴν
Ἀλεξάνδρου
εἶναι.
γήμαντα
|
δὲ |
τὴν
Δαρείου
παῖδα
Ἀλέξανδρον
φίλον |
[2, 5] |
πετρῶν,
προφυλακὰς
ἀκριβεῖς
καταστησάμενος.
ὑπὸ
|
δὲ |
τὴν
ἕω
κατῄει
ἀπὸ
τῶν |
[2, 6] |
ἐπὶ
τῷδε
ἐπαινῶ
Ἀλέξανδρον.
Δαρεῖος
|
δὲ |
τὴν
μὲν
νύκτα
ξὺν
ὀλίγοις |
[2, 7] |
τι
περ
ἐπαγγέλλοι
Ἀλέξανδρος,
ἐς
|
δὲ |
τὴν
πόλιν
μήτε
τινὰ
Περσῶν |
[2, 7] |
τι
ἂν
ἐπαγγέλλῃ
Ἀλέξανδρος.
ὁ
|
δὲ |
τήν
τε
πόλιν
ἐπαινέσας
καὶ |
[2, 4] |
τούτους
χαλεπῶς
αἰκισάμενος
ἀπέκτεινεν.
ἐς
|
δὲ |
τὴν
ὑστεραίαν
προὐχώρει
ἐπὶ
τὸν |
[2, 2] |
ἐς
ὁμολογίαν
ξυμ-
βαινόντων.
ἐς
|
δὲ |
τὴν
χώραν
ξὺν
τῇ
δυνάμει |
[2, 3] |
ἔφασαν
τῷ
Ἀσσυρίῳ
ὀνόματι.
Ἐκ
|
δὲ |
τῆς
Ἀγχιάλου
ἐς
Σόλους
ἀφίκετο. |
[2, 51] |
φεύγουσι
σφῶν
ἀνασώσασθαι,
τῶν
Μακεδόνων
|
δὲ |
τῆς
τε
Ἀλεξάνδρου
ἤδη
φαινομένης
|
[2, 1] |
ἑκατὸν
ἐπὶ
Τενέδου
ἔπλευσαν.
κατακομισθέντες
|
δὲ |
τῆς
Τενέδου
εἰς
τὸν
Βόρειον
|
[2, 5] |
μᾶλλόν
τι
ἱππάσιμα
ἦν,
μέρος
|
δέ |
τι
αὐτῶν
καὶ
ἐπὶ
τὸ |
[2, 72] |
μὲν
αὐτῶν
ἄπλους
ἐποίησαν,
πεντήρης
|
δέ |
τις
καὶ
τετρήρης
αὐτῶν
ἐπ' |
[2, 73] |
καλουμένης
Συρίας
προσκεχωρηκότα
ἤδη,
εὐνοῦχος
|
δέ
|
τις,
ᾧ
ὄνομα
ἦν
Βάτις, |
[2, 71] |
τῆς
νεὼς
πῦρ
ἐπέσχεν.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
τό
τε
χῶμα
ἀπὸ
τῆς |
[2, 3] |
αὐτῷ
φίλος,
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
|
δὲ |
τοῖς
ἀμφ'
αὐτὸν,
ὅτι
αὐτοῖς
|
[2, 6] |
ὡς
τὰ
ἐκεῖ
καταστησόμενον.
αὐτὸς
|
δὲ |
τότε
μὲν
αὐτοῦ
ἐν
ταῖς |
[2, 5] |
ἐπαίροντες
ἄγειν
ἤδη
ἐκέλευον.
~Ὁ
|
δὲ |
τότε
μὲν
δειπνοποιεῖσθαι
παραγγέλλει,
προπέμπει |
[2, 4] |
ὡς
εἶχεν
ἄγειν
ἐκέλευον.
ὁ
|
δὲ |
τότε
μὲν
ἐπαινέσας
αὐτοὺς
διέλυσε |
[2, 5] |
δεξιοῦ
ἀρξαμένῳ
τεταγμένοι
ἦσαν.
ἐπὶ
|
δὲ |
τοῦ
εὐωνύμου
πρώτη
μὲν
ἡ |
[2, 73] |
τὰς
πρὸς
Ἀλέξανδρον,
ἐν
παρασκευῇ
|
δὲ |
τοῦ
πολέμου
αὖθις
ἦν.
Ἀλέξανδρος |
[2, 3] |
Σιτάλκης
ἡγεῖτο,
καὶ
τοὺς
ἱππέας
|
δὲ |
τοὺς
Θεσσαλούς.
αὐτὸς
δὲ
ὕστερος |
[2, 5] |
ὡς
πρὸς
τὴν
θάλασσαν,
αὑτῷ
|
δὲ |
τοὺς
Πελοποννησίους
μόνους
καὶ
τοὺς |
[2, 51] |
τὸν
μηρὸν
ξίφει
Ἀλέξανδρος,
ὁ
|
δὲ |
τοὺς
τραυματίας
ἐπῆλθε,
καὶ
τοὺς |
[2, 5] |
τούτων
τὴν
Κοίνου
τάξιν,
ἐπὶ
|
δὲ |
τούτοις
τὴν
Περδίκκου.
οὗτοι
μὲν |
[2, 5] |
τὴν
φάλαγγα
τῶν
Μακεδόνων.
ἐπὶ
|
δὲ |
τούτοις
τῶν
{Καρδάκ{
κ}
ων |
[2, 51] |
τῶν
σωματοφυλάκων
τῶν
βασιλικῶν,
ἀντὶ
|
δὲ |
τούτου
ἐς
τοὺς
σωματοφύλακας
κατέλεξε |
[2, 1] |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ
ΒΙΒΛΙΟΝ
ΔΕΥΤΕΡΟΝ
~Ἐκ
|
δὲ |
τούτου
Μέμνων
τοῦ
τε
ναυτικοῦ |
[2, 3] |
πρὸς
τὸ
ἀποθανεῖν
ἐρρωμένος.
Ἐκ
|
δὲ |
τούτου
Παρμενίωνα
μὲν
πέμπει
ἐπὶ |
[2, 1] |
μᾶλλον
ἢ
ἐθελοντὰς
παρεστήσαντο.
Ἐν
|
δὲ |
τούτῳ
Πρωτέας
ὁ
Ἀνδρονίκου
ἐτύγχανε |
[2, 5] |
ἡγεῖτο
Νικάνωρ
ὁ
Παρμενίωνος,
ἐχομένην
|
δὲ |
τούτων
τὴν
Κοίνου
τάξιν,
ἐπὶ |
[2, 71] |
ταῖς
πολεμίαις
ναυσὶν
ἐποίουν.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
τριακοντόρους
πολλὰς
ἐς
τὸν
αὐτὸν |
[2, 71] |
καὶ
ἀποπειρωμένων
τοῦ
τείχους.
Οἱ
|
δὲ |
Τύριοι
ἐπί
τε
τῶν
ἐπάλξεων |
[2, 72] |
ταύτῃ
αἱ
νῆες
προσεῖχον.
~Οἱ
|
δὲ |
Τύριοι
πάντῃ
ἄποροι
γιγνόμενοι
ἔγνωσαν
|
[2, 71] |
οὐ
χαλεπῶς
ἀνασταλήσεσθαι
ἔμελλον.
~Οἱ
|
δὲ |
Τύριοι
πρὸς
ταῦτα
ἀντιμηχανῶνται
τοιόνδε. |
[2, 72] |
ἐπὶ
τὰς
ναῦς
ἐπανελθεῖν.
οἱ
|
δὲ
|
Τύριοι
προσπεσόντες
ἀπροσδοκήτως
ταῖς
ναυσὶν |
[2, 71] |
εἶχον
τῆς
πάσης
τάξεως.
τοῖς
|
δὲ
|
Τυρίοις
πρότερον
μὲν
ναυμαχεῖν
ἐγνωσμένον |
[2, 7] |
πρὸς
τὸ
παρὸν
κατεχομένης.
ἐξαιρεθείσης
|
δὲ |
Τύρου
ἥ
τε
Φοινίκη
ἔχοιτο |
[2, 73] |
ἐγκατελήφθησαν
μάλιστα
ἐς
τρισμυρίους.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
τῷ
Ἡρακλεῖ
ἔθυσέ
τε
καὶ |
[2, 1] |
τοὺς
Ἕλληνας
ἐποίει
μᾶλλον,
ἐν
|
δὲ |
τῷ
παρόντι
ἄπορον
ἄλλως
ἐδόκει |
[2, 7] |
χωννύμενον
καὶ
οὐδενὸς
ἐξείργοντος.
ὡς
|
δὲ |
τῷ
τε
βαθυτέρῳ
ἤδη
ἐπέλαζον |
[2, 3] |
ἦν
τὸ
φάρμακον,
τὴν
ἐπιστολὴν
|
δὲ |
τῷ
Φιλίππῳ
δοῦναι
ἀναγνῶναι.
καὶ |
[2, 6] |
ἐποίησαν
ἡμᾶς
οὐδὲν
προηδικημένοι.
ἐγὼ
|
δὲ |
τῶν
Ἑλλήνων
ἡγεμὼν
κατασταθεὶς
καὶ |
[2, 72] |
στόματι
τοῦ
λιμένος
ἐλήφθησαν.
φόνος
|
δὲ |
τῶν
ἐπιβατῶν
οὐ
πολὺς
ἐγένετο. |
[2, 73] |
τιτρωσκομένων
ὅμως
ἀντεῖχον.
τῇ
τετάρτῃ
|
δὲ |
τῶν
Μακεδόνων
τὴν
φάλαγγα
πάντοθεν |
[2, 5] |
τῆς
φάλαγγος
ἀφανῶς
διελθεῖν.
προέταξε
|
δὲ |
τῶν
μὲν
ἱππέων
κατὰ
τὸ |
[2, 73] |
ἔρριψαν
εἰς
τὴν
θάλασσαν.
ἀπέθανον
|
δὲ |
τῶν
μὲν
Τυρίων
ἐς
ὀκτακισχιλίους, |
[2, 4] |
μὲν
τῆς
Ἀσσυρίας
γῆς,
ἀπέχει
|
δὲ
|
τῶν
πυλῶν
τῶν
Ἀσσυρίων
ἐς |
[2, 4] |
πολλοῖς
πόνοις
ἐπιθεῖναι.
ἐπὶ
τούτοις
|
δὲ |
τῶν
τε
ἐς
τὸ
κοινὸν |
[2, 4] |
τε
καὶ
τοὺς
Πέρσας.
δευτεραῖος
|
δὲ |
ὑπερβαλὼν
τὰς
πύλας
ἐστρατοπέδευσε
πρὸς |
[2, 2] |
διασώζειν
Πέρσαις
τὴν
Ταρσόν,
ὡς
|
δὲ |
ὑπερβεβληκότα
ἤδη
τὰς
πύλας
ἐπύθετο |
[2, 2] |
τὴν
φυλακὴν
ὤχοντο
φεύγοντες.
τῇ
|
δὲ |
ὑστεραίᾳ
ἅμα
τῇ
ἕῳ
ξὺν |
[2, 51] |
Ἀθηναίοις
Νικοκράτους
μηνὸς
Μαιμακτηριῶνος.
Τῇ
|
δὲ |
ὑστεραίᾳ,
καίπερ
τετρωμένος
τὸν
μηρὸν
|
[2, 4] |
αὐτοὺς
διέλυσε
τὸν
ξύλλογον,
τῇ
|
δὲ |
ὑστεραίᾳ
{προ{
ς}
ῆγεν
ὡς |
[2, 71] |
οἱ
σὺν
Ἀλεξάνδρῳ
ὡρμίσαντο.
τῇ
|
δὲ |
ὑστεραίᾳ
τοὺς
μὲν
Κυπρίους
ξὺν |
[2, 71] |
ὁ
Ἀνδρονίκου
ἐπέπλει.
οὐ
πολλῷ
|
δὲ |
ὕστερον
καὶ
οἱ
τῆς
Κύπρου |
[2, 3] |
ἱππέας
δὲ
τοὺς
Θεσσαλούς.
αὐτὸς
|
δὲ |
ὕστερος
ἄρας
ἐκ
Ταρσοῦ
τῇ |
[2, 51] |
ἐπὶ
τοῦ
ἅρματος
διεσώζετο,
ὡς
|
δὲ |
φάραγξί
τε
καὶ
ἄλλαις
δυσχωρίαις |
[2, 73] |
αὐτοῦ
μαχομένους
διέφθειρεν
αὐτῶν,
τοῖς
|
δὲ |
φεύγουσιν
ἐφείπετο.
καὶ
φόνος
ἦν |
[2, 6] |
τῇ
νίκῃ
τῶν
Ὀλυμπίων.
Ἰφικράτην
|
δὲ |
φιλίᾳ
τε
τῆς
Ἀθηναίων
πόλεως |
[2, 6] |
ὄντος
ἧκε
πρὸς
ἐμέ.
εἰ
|
δὲ |
φοβῇ
μὴ
ἐλθὼν
πάθῃς
τι
|
[2, 71] |
ἐκέλευσεν
ἐφορμεῖν
τῇ
πόλει,
τοὺς
|
δὲ |
Φοίνικας
κατὰ
τὸν
ἐπέκεινα
τοῦ |
[2, 6] |
περὶ
τὴν
Χίον
διέτριβον.
καταστήσαντες
|
δὲ |
φρουρὰν
τῆς
Χίου
τὰς
μέν |
[2, 71] |
ἐξελκύσαι
ἐκ
τῆς
θαλάσσης.
ἠνύετο
|
δὲ |
χαλεπῶς
τοῦτο
τὸ
ἔργον,
οἷα |
[2, 73] |
δοῦναι
ἐθέλειν
Ἀλεξάνδρῳ
Δαρεῖον.
τὴν
|
δὲ |
χώραν
πᾶσαν
τὴν
ἐντὸς
Εὐφράτου |
[2, 4] |
τῇ
πάσῃ
δυνάμει
στρατοπεδεύειν.
ὁ
|
δὲ
|
χῶρος
οὗτός
ἐστι
μὲν
τῆς |
[2, 3] |
ἐν
ἡμέρᾳ
μιᾷ
ἐδείματο.
σὺ
|
δέ, |
ὦ
ξένε,
ἔσθιε
καὶ
πῖνε
|
[2, 73] |
τεῖχος
περιεβέβλητο
αὐτῇ
ὀχυρόν.
ἐσχάτη
|
δὲ |
ᾠκεῖτο
ὡς
ἐπ'
Αἴγυπτον
ἐκ |
[2, 2] |
τέλος
οὔτε
ἀρχὴ
ἐφαίνετο.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ὡς
ἀπόρως
μὲν
εἶχεν
ἐξευρεῖν |
[2, 5] |
ἑξήκοντα
μυριάδας
μαχίμους
εἶναι.
Ἀλέξανδρος
|
δέ, |
ὡς
αὐτῷ
πρόσω
ἰόντι
τὸ |
[2, 51] |
φυγῇ
τῶν
ἱππέων
ἐγίγνετο.
Δαρεῖος
|
δέ, |
ὡς
αὐτῷ
τὸ
πρῶτον
ὑπ' |
[2, 73] |
τῇ
ἀρχῇ
τῆς
ἐρήμου.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ὡς
ἀφίκετο
πρὸς
τὴν
πόλιν, |
[2, 6] |
ἐν
φυλακῇ
ἀδέσμῳ
εἶχεν,
ὕστερον
|
δέ, |
ὡς
ἐπὶ
μέγα
εὐτύχει,
καὶ |
[2, 5] |
τότε
μὲν
δειπνοποιεῖσθαι
παραγγέλλει,
προπέμπει
|
δὲ |
ὡς
ἐπὶ
τὰς
πύλας
τῶν |
[2, 5] |
ἐπὶ
τὸ
ὄρος,
ἐν
ἀριστερᾷ
|
δὲ |
ὡς
ἐπὶ
τὴν
θάλασσαν.
οἱ |
[2, 2] |
πρὸς
τὸ
ἄλλο
ναυτικόν.
~Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ὡς
ἐς
Γόρδιον
παρῆλθε,
πόθος |
[2, 72] |
τὸν
αἰγιαλὸν
ἐξωθοῦντες
ἔκοπτον.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ὡς
ἤσθετο
τὸν
ἔκπλουν
τῶν |
[2, 3] |
οὐδὲν
βλάψας
τὴν
πόλιν.
~Ἀλέξανδρος
|
δέ, |
ὡς
μὲν
Ἀριστοβούλῳ
λέλεκται,
ὑπὸ
|
[2, 71] |
τῶν
πολεμίων
τὸν
στόλον.
Ἀλέξανδρος
|
δέ, |
ὡς
οὐκ
ἀντανήγοντο
οἱ
Τύριοι, |
[2, 5] |
ποταμοῦ
τοὺς
πάντας
Πέρσας,
τὸ
|
δὲ |
ὡς
πρὸς
τοὺς
ἐπὶ
τῷ |
[2, 5] |
εὐώνυμον
πέμπει
ὡς
Παρμενίωνα.
Δαρεῖος
|
δέ, |
ὡς
συντεταγμένη
ἤδη
ἦν
αὐτῷ |
[2, 2] |
ἐν
νῷ
ἔχειν
τὴν
πόλιν.
|
δεδιέναι |
οὖν
τοὺς
Ταρσέας
μὴ
ἐφ' |
[2, 2] |
ἐξηγεῖσθαι
καί
σφισιν
ἀπὸ
γένους
|
δεδόσθαι |
αὐτοῖς
καὶ
γυναιξὶν
καὶ
παισὶ |
[2, 51] |
τοῖς
ἀμφ'
Ἀλέξανδρον
τῇ
γνώμῃ
|
δεδουλωμένος. |
ὡς
δὲ
ὁμοῦ
ἤδη
ἦν |
[2, 6] |
Θηβῶν,
τὸ
δὲ
ὅτι
συγγνωστὰ
|
δεδρακέναι |
ἐφαίνοντο,
ἠνδραποδισμένης
ὑπὸ
Μακεδόνων
τῆς |
[2, 6] |
τῶν
σῶν
φράζε
εἴ
του
|
δέῃ. |
εἰ
δὲ
μή,
ἐγὼ
βουλεύσομαι |
[2, 2] |
ἐς
τὸν
τόπον
αὐτόν.
καὶ,
|
δεηθῆναι |
γὰρ
αὐτῆς
Γόρδιον
τὴν
θυσίαν |
[2, 6] |
Δαρείου
καὶ
αὐτοὶ
ἀπὸ
γλώσσης
|
δεησόμενοι |
ἀφεῖναι
Δαρείῳ
τὴν
μητέρα
καὶ |
[2, 72] |
βαλλομένους
τοὺς
Τυρίους
ἐν
τῷ
|
δεινῷ |
ἀμφιβόλους
γίγνεσθαι.
Ὡς
δὲ
αἵ |
[2, 6] |
τῶν
ἀμφ'
αὐτήν,
τὸν
Ἀλέξανδρον
|
δείξας, |
ἐκεῖνον
ἔφη
εἶναι
Ἀλέξανδρον,
τὴν |
[2, 5] |
ἐκέλευον.
~Ὁ
δὲ
τότε
μὲν
|
δειπνοποιεῖσθαι |
παραγγέλλει,
προπέμπει
δὲ
ὡς
ἐπὶ |
[2, 6] |
καὶ
πεντακοσίοις
ἐπὶ
Χίου
ἐστάλη,
|
δείσας |
μή
τι
πρὸς
τὴν
ἀγγελίαν |
[2, 73] |
ἀπεκρίνατο.
ἔφη
γὰρ
οὔτε
χρημάτων
|
δεῖσθαι |
παρὰ
Δαρείου
οὔτε
τῆς
χώρας |
[2, 71] |
καὶ
Μαλλοῦ
τρεῖς
καὶ
Λύκιαι
|
δέκα, |
ἐκ
Μακεδονίας
δὲ
πεντηκόντορος,
ἐφ' |
[2, 71] |
τὰ
δὲ
ὁμολογίᾳ
παραστησάμενος
ἐν
|
δέκα
|
ἡμέραις
ἐπανῆγεν
ἐς
τὴν
Σιδῶνα, |
[2, 51] |
τὸ
δὲ
ἄλλο
πλῆθος
εἰς
|
δέκα |
μάλιστα
μυριάδας
καὶ
ἐν
τούτοις |
[2, 1] |
ναῦς.
ὡς
δὲ
ὁμοῦ
ἐγένοντο,
|
δέκα |
μὲν
ναῦς
στέλλουσιν
ἐπὶ
τὰς |
[2, 1] |
δὲ
Δατάμην
περὶ
Σίφνον
ὁρμεῖν
|
δέκα |
ναυσίν,
αὐτὸς
ἔχων
πεντεκαίδεκα
νυκτὸς |
[2, 1] |
τε
διαπυθέσθαι
τὰ
περὶ
τῶν
|
δέκα |
νεῶν
καὶ
ἅμα
ἐν
νυκτὶ |
[2, 6] |
ἀργυρίου
λαβὼν
τριάκοντα
καὶ
τριήρεις
|
δέκα, |
ταύτας
μὲν
Ἱππίαν
ἄξοντα
ἀποστέλλει |
[2, 71] |
ταύτῃ
καὶ
δᾷδας
ὅσας
πλείστας
|
δέξασθαι. |
πρὸς
δὲ
πίσσαν
τε
καὶ |
[2, 71] |
ἀρξαμένους
πλατύτερον
χωννύναι,
ὡς
πλείονας
|
δέξασθαι |
πύργους,
καὶ
τοὺς
μηχανοποιοὺς
μηχανὰς |
[2, 5] |
νώτου
ἔταξεν,
ὥστε
κατὰ
τὸ
|
δεξιὸν |
αὐτῷ
τὴν
φάλαγγα
ἐς
δύο |
[2, 5] |
Παντόρδανος
ὁ
Κλεάνδρου,
ἐπὶ
τὸ
|
δεξιὸν |
ἀφανῶς
παρελθεῖν.
καὶ
τοὺς
τοξότας |
[2, 5] |
ἀριστερᾷ
σφῶν
κατὰ
τὸ
Ἀλεξάνδρου
|
δεξιὸν |
ἐς
δισμυρίους.
καὶ
τούτων
ἔστιν
|
[2, 71] |
ναυσίν,
αὐτὸς
μὲν
κατὰ
τὸ
|
δεξιὸν |
κέρας,
ὃ
δὴ
ἐς
τὸ |
[2, 51] |
ἡ
φάλαγξ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
δεξιὸν |
κέρας
παραρραγεῖσα,
ὅτι
Ἀλέξανδρος
μὲν |
[2, 5] |
τοὺς
πολλοὺς
παριππεῦσαι
ἐπὶ
τὸ
|
δεξιὸν |
κέρας
σφῶν
ἐκέλευσεν.
αὐτὸς
δὲ |
[2, 5] |
μισθοφόρων
ἔστιν
οὓς
κατὰ
τὸ
|
δεξιὸν |
τὸ
αὑτοῦ
ἐπὶ
μετώπου
παραγαγὼν |
[2, 5] |
αὐτῷ
ἡ
φάλαγξ
κατὰ
τὸ
|
δεξιὸν |
τὸ
ἑαυτοῦ
ἐφαίνετο,
πολύ
τε |
[2, 5] |
τῶν
μὲν
ἱππέων
κατὰ
τὸ
|
δεξιὸν |
τοὺς
προδρόμους,
ὧν
ἡγεῖτο
Πρωτόμαχος, |
[2, 5] |
μέσον
τῶν
ὁπλιτῶν
ἀπὸ
τοῦ
|
δεξιοῦ |
ἀρξαμένῳ
τεταγμένοι
ἦσαν.
ἐπὶ
δὲ |
[2, 5] |
μάχην,
πρώτους
μὲν
ἐπὶ
τοῦ
|
δεξιοῦ
|
κέρως
πρὸς
τῷ
ὄρει
τῶν |
[2, 51] |
τούτῳ
δὲ
αἱ
ἀπὸ
τοῦ
|
δεξιοῦ |
κέρως
τάξεις,
τετραμμένους
ἤδη
τοὺς |
[2, 5] |
ταῖς
ὑπωρείαις
τεταγμένους
κατόπιν
τοῦ
|
δεξιοῦ |
κέρως
τοῦ
Ἀλεξάνδρου
ἐποίει.
τὸ |
[2, 51] |
καὶ
αὐτὸς
Ἀλέξανδρος
ἐπὶ
τοῦ
|
δεξιοῦ |
τεταγμένος
δρόμῳ
ἐς
τὸν
ποταμὸν |
[2, 4] |
εἰκός.
οἱ
δὲ
ἄλλος
ἄλλοθεν
|
δεξιούμενοί |
τε
τὸν
βασιλέα
καὶ
τῷ |
[2, 7] |
τῶν
Τυρίων,
τὸν
δὲ
Ἡρακλέα
|
δεξιοῦσθαί
|
τε
αὐτὸν
καὶ
ἀνάγειν
ἐς |
[2, 5] |
καὶ
τούτους
μὲν
ἐπὶ
τῷ
|
δεξιῷ |
κέρᾳ
ἅμα
οἷ
ἔταξε,
τοὺς |
[2, 5] |
τοὺς
μὲν
πολλοὺς
ἐπὶ
τῷ
|
δεξιῷ |
κέρατι
πρὸς
τῇ
θαλάσσῃ
κατὰ |
[2, 7] |
ἐπὶ
τοῖς
πύργοις.
προκαλύμματα
δὲ
|
δέρρεις |
καὶ
διφθέραι
αὐτοῖς
ἦσαν,
ὡς |
[2, 2] |
τοῦ
ῥυμοῦ
διαμπάξ,
ξυνέχων
τὸν
|
δεσμόν, |
ἐξελκύσαι
ἔξω
τοῦ
ῥυμοῦ
τὸ< |
[2, 2] |
παίσας
τῷ
ξίφει
διέκοψε
τὸν
|
δεσμὸν |
καὶ
λελύσθαι
ἔφη.
Ἀριστόβουλος
δὲ |
[2, 2] |
τοῦ
ζυγοῦ
τῆς
ἁμάξης
τὸν
|
δεσμόν. |
λόγος
δὲ
περὶ
τῆς
ἁμάξης |
[2, 2] |
τοῦ
ζυγοῦ
τῆς
ἁμάξης
τὸν
|
δεσμόν, |
τοῦτον
χρῆναι
ἄρξαι
τῆς
Ἀσίας. |
[2, 2] |
τῆς
Ἀσίας.
ἦν
δὲ
ὁ
|
δεσμὸς |
ἐκ
φλοιοῦ
κρανίας
καὶ
τούτου |
[2, 2] |
μὲν
εἶχεν
ἐξευρεῖν
λύσιν
τοῦ
|
δεσμοῦ, |
ἄλυτον
δὲ
περιιδεῖν
οὐκ
ἤθελε, |
[2, 2] |
τοῦ
ἐπὶ
τῇ
λύσει
τοῦ
|
δεσμοῦ |
ξυμβεβηκότος.
καὶ
γὰρ
καὶ
τῆς |
[2, 2] |
τά
τε
σημεῖα
καὶ
τοῦ
|
δεσμοῦ |
τὴν
λύσιν.
Αὐτὸς
δὲ
τῇ |
[2, 2] |
δὴ
ἐπράχθη
τὰ
ἀμφὶ
τῷ
|
δεσμῷ
|
τούτῳ
Ἀλεξάνδρῳ
οὐκ
ἔχω
ἰσχυρίσασθαι. |
[2, 4] |
Δαρεῖόν
τε
καὶ
τοὺς
Πέρσας.
|
δευτεραῖος |
δὲ
ὑπερβαλὼν
τὰς
πύλας
ἐστρατοπέδευσε |
[2, 0] |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ
ΒΙΒΛΙΟΝ
|
ΔΕΥΤΕΡΟΝ
|
~Ἐκ
δὲ
τούτου
Μέμνων
τοῦ |
[2, 73] |
ἂν
βίᾳ
ἁλῶναι,
ἔγνω
μὴ
|
δέχεσθαι |
τῇ
πόλει
Ἀλέξανδρον.
Ἀπέχει
δὲ |
[2, 7] |
μήτε
τινὰ
Περσῶν
μήτε
Μακεδόνων
|
δέχεσθαι, |
ὡς
τοῦτο
ἔς
τε
τὰ |
[2, 6] |
τῶν
μὲν
ἄλλων
πόλεων
οὐδεμιᾶς
|
δεχομένης, |
Λακεδαιμονίων
δὲ
λαβόντων,
καὶ
τῶν |
[2, 73] |
ἄλλας
πύλας,
ὅσαις
ἕκαστοι
ἐπετύγχανον,
|
δέχονται
|
εἴσω
τὴν
στρατιὰν
πᾶσαν.
οἱ |
[2, 73] |
ἐχάρη,
ὅτι
καὶ
τὴν
πόλιν
|
δὴ
|
αἱρήσειν
ἐδόκει
Ἀριστάνδρου
ἕνεκα.
Καὶ |
[2, 73] |
ἢ
αὐτὸς
ποιήσας
ἢ
ὅτου
|
δὴ |
ἄλλου
ποιήσαντος,
οὐκ
ἄξιον
μνήμης |
[2, 71] |
χαλεπῶς
τοῦτο
τὸ
ἔργον,
οἷα
|
δὴ |
ἀπὸ
νεῶν
καὶ
οὐκ
ἀπὸ |
[2, 72] |
τὰς
γεφύρας
αὐτῷ
ἔφερον,
ἃς
|
δὴ
|
ἐπιβάλλειν
ἐπενόει
τῷ
κατερρηγμένῳ
τοῦ |
[2, 2] |
τὸ<
ν>
ζυγόν.
ὅπως
μὲν
|
δὴ |
ἐπράχθη
τὰ
ἀμφὶ
τῷ
δεσμῷ
|
[2, 7] |
τε
τὰ
ἄλλα
καὶ
μάλιστα
|
δὴ |
ἐς
τὰ
Ἑλληνικὰ
πράγματα,
μή |
[2, 71] |
κατὰ
τὸ
δεξιὸν
κέρας,
ὃ
|
δὴ |
ἐς
τὸ
πέλαγος
αὐτῷ
ἀνεῖχε, |
[2, 51] |
δόξαν
τῆς
φάλαγγος,
ὡς
ἀμάχου
|
δὴ |
ἐς
τὸ
τότε
διαβεβοημένης,
μὴ |
[2, 1] |
ὅτε
ἔφευγον.
ἐπὶ
τούτοις
μὲν
|
δὴ |
ἡ
ξύμβασις
τοῖς
Μιτυληναίοις
πρὸς |
[2, 7] |
χώματος
ἐπιπλέοντες
οἱ
Τύριοι,
ἅτε
|
δὴ |
θαλασσοκρατοῦντες
ἔτι,
ἄπορον
πολλαχῇ
τὴν |
[2, 73] |
Ἀλέξανδρός
ἐστιν,
ἀποκρινεῖσθαι
Δαρείῳ
ἅπερ
|
δὴ
|
καὶ
ἀπεκρίνατο.
ἔφη
γὰρ
οὔτε |
[2, 72] |
ἐς
Σιδῶνα
τετραμμένον.
ἐκ
πολλοῦ
|
δὴ |
καταπετάσαντες
τὸ
στόμα
τοῦ
λιμένος |
[2, 6] |
τὴν
πατρῴαν
ἀνασώσων.
τὴν
μὲν
|
δὴ |
μάχην
ὡς
θεῶν
τῳ
ἔδοξεν |
[2, 72] |
ἐγγὺς
τοῦ
καθορᾶσθαι
ἦσαν,
τότε
|
δὴ |
ξὺν
βοῇ
τε
πολλῇ
καὶ |
[2, 4] |
ἐς
δύο
μάλιστα
σταθμούς.
ἔνθα
|
δὴ |
ξυναγαγὼν
τοὺς
ἑταίρους
φράζει
αὐτοῖς |
[2, 1] |
αὐτοῦ
τινα
ὠφέλειαν.
οὕτω
μὲν
|
δὴ |
οἱ
ἀμφὶ
Φαρνάβαζον
τοὺς
Τενεδίους |
[2, 51] |
δὲ
ἐντὸς
βέλους
ἐγίγνοντο,
πρῶτοι
|
δὴ |
οἱ
κατὰ
Ἀλέξανδρον
καὶ
αὐτὸς |
[2, 3] |
ἐπὶ
τὰς
ἄλλας
πύλας,
αἳ
|
δὴ |
ὁρίζουσι
τὴν
Κιλίκων
τε
καὶ |
[2, 72] |
κατηρίφθη
αὐτοῦ
παραρραγέν.
τότε
μὲν
|
δὴ |
ὅσον
ἐπιβαλὼν
γεφύρας
ἧ
ἐρήριπτο |
[2, 71] |
γῆν
φιλίαν
οὖσαν.
τότε
μὲν
|
δὴ |
οὐ
πόρρω
τοῦ
ποιητοῦ
χώματος
|
[2, 73] |
αὐτὸ
ἀναγράψαι
ἀπηξίωσα.
Τύρος
μὲν
|
δὴ |
οὕτως
ἑάλω
ἐπὶ
ἄρχοντος
Νικήτου |
[2, 3] |
τὸν
κελεύειν
καθῆραι.
τὸν
μὲν
|
δὴ |
παρα-
σκευάζειν
τὴν
κύλικα,
ἐν |
[2, 2] |
ἐσβα-
λεῖν
ἐδέοντο.
τούτοις
μὲν
|
δὴ |
προστάσσει
Ἀλέξανδρος
ὑπακούειν
Κάλᾳ
τῷ |
[2, 51] |
ἱππέας
τριακοσίους
ἐπιτάξαι
ἐξήρκεσεν.
~Οὕτω
|
δὴ |
τεταγμένους
χρόνον
μέν
τινα
προῆγεν
|
[2, 6] |
ἠδύναντο
ὠφέλειαν
εὑρισκόμενοι
καὶ
εἰ
|
δή |
τινα
καὶ
τῇ
πατρίδι
ἐκ |
[2, 73] |
ἐς
τιμὴν
τοῦ
Ἡρακλέους
κατὰ
|
δή |
τινα
νόμιμον
παλαιὸν
εἰς
τὴν |
[2, 4] |
δὲ
ἔτι
ἔμπροσθεν
Ἀσσύριοι.
Ὑπερβαλὼν
|
δὴ |
τὸ
ὄρος
Δαρεῖος
τὸ
κατὰ |
[2, 72] |
τῷ
τείχει
αὐτῶν.
κατὰ
μὲν
|
δὴ |
τὸ
χῶμα
προσαγόμεναι
διὰ
ἰσχὺν |
[2, 2] |
ἀετοῦ
τῇ
πομπῇ.
πρὸς
δὲ
|
δὴ |
τούτοις
καὶ
τόδε
περὶ
τῆς |
[2, 7] |
Διὸς
Διόνυσος
γίγνεται.
Διόνυσος
μὲν
|
δὴ |
τρίτος
ἂν
ἀπὸ
Κάδμου
εἴη, |
[2, 4] |
ἤδη
πεπραγμένων
ὑπεμίμνησκεν
καὶ
εἰ
|
δή |
τῳ
ἰδίᾳ
τι
διαπρεπὲς
ἐς |
[2, 73] |
Ἕλληνας
καὶ
ἐς
Δαρεῖον.
ἐδόκει
|
δὴ |
χῶμα
ἐν
κύκλῳ
τῆς
πόλεως |
[2, 3] |
καὶ
τοῖς
θεμελίοις
τῶν
τειχῶν
|
δήλη |
ἐστὶ
μεγάλη
τε
πόλις
κτισθεῖσα |
[2, 51] |
οὕτως
ἔμενεν.
καὶ
ταύτῃ
εὐθὺς
|
δῆλος |
ἐγένετο
τοῖς
ἀμφ'
Ἀλέξανδρον
τῇ |
[2, 3] |
γυμνικὸν
καὶ
μουσικὸν
Σολεῦσι
μὲν
|
δημοκρατεῖσθαι |
ἔδωκεν.
αὐτὸς
δὲ
ἀναζεύξας
ἐς |
[2, 7] |
ἐπάγων,
ὡς
αὐτὴν
ταῦτα
Ἡρακλεῖ
|
δι' |
Εὐρυσθέως
ἐπαγγέλλουσαν,
τὸ
οὐ
πιστὸν |
[2, 72] |
διατρίψαντα
δὲ
κατὰ
τὸ
εἰωθὸς
|
δι' |
ὀλίγου
ἐπὶ
τὰς
ναῦς
ἐπανελθεῖν. |
[2, 1] |
ναυτικήν,
τοσαύτη
ξυνηγμένη
ἦν
ὡς
|
δι' |
ὀλίγου
προσδοκᾶν
ἔσεσθαι
ἄν
σφισι |
[2, 72] |
μὲν
δὴ
τὸ
χῶμα
προσαγόμεναι
|
διὰ |
ἰσχὺν
τοῦ
τείχους
οὐδὲν
ἤνυον |
[2, 51] |
ἔφευγε.
καὶ
ἡ
νὺξ
οὐ
|
διὰ |
μακροῦ
ἐπιγενομένη
ἀφείλετο
αὐτὸν
τὸ |
[2, 3] |
ἐχόμενον.
ὁ
δὲ
Κύδνος
ῥέει
|
διὰ |
μέσης
τῆς
πόλεως.
οἷα
δὲ |
[2, 4] |
τὴν
δὲ
Ἰσσὸν
κατασχών,
ὅσους
|
διὰ |
νόσον
ὑπολελειμμένους
αὐτοῦ
τῶν
Μακεδόνων |
[2, 5] |
βαρβάρων,
ὅτι
πάντῃ
ὑπερφαλαγγήσειν
αὐτῶν
|
διὰ |
πλῆθος
ἤμελλον.
Δαρεῖος
δέ,
ἐπειδὴ |
[2, 71] |
τὸν
πρὸς
Σιδῶνος
βιάζεσθαι
ἀπέγνω
|
διὰ |
στενότητα
τοῦ
στόματος
καὶ
ἅμα |
[2, 5] |
παρήγαγεν.
ὡς
δὲ
ἀχρεῖοι
ἐνταῦθα
|
διὰ |
στενότητα
τῶν
χωρίων
ἐφαίνοντο,
καὶ |
[2, 73] |
χώματος,
αὐτὸς
δὲ
βάλλεται
καταπέλτῃ
|
διὰ |
τῆς
ἀσπίδος
διαμπὰξ
καὶ
τοῦ |
[2, 3] |
ἱππέας
ἀπέστειλεν
Φιλώτᾳ
δοὺς
ἄγειν
|
διὰ |
τοῦ
{Ἀλη{
ν}
ίου
πεδίου |
[2, 2] |
ῥυμοῦ,
ὃς
ἦν
τύλος
διαβεβλημένος
|
διὰ |
τοῦ
ῥυμοῦ
διαμπάξ,
ξυνέχων
τὸν |
[2, 73] |
οὐκ
ἄξιον
μνήμης
τὸ
ἐπίγραμμα.
|
διὰ |
τοῦτο
καὶ
ἐγὼ
αὐτὸ
ἀναγράψαι |
[2, 72] |
καὶ
μεταπύργια,
αὐτὸς
μὲν
παρῄει
|
διὰ
|
τῶν
ἐπάλξεων
ὡς
ἐπὶ
τὰ |
[2, 73] |
εἶναι
βίᾳ
ἑλεῖν
τὸ
τεῖχος
|
διὰ |
ὕψος
τοῦ
χώματος.
ἀλλὰ
Ἀλεξάνδρῳ |
[2, 3] |
τῶν
πηγῶν
οἱ
ἀνισχουσῶν
καὶ
|
διὰ |
χώρου
καθαροῦ
ῥέων,
ψυχρός
τέ |
[2, 2] |
τοῦ
ῥυμοῦ,
ὃς
ἦν
τύλος
|
διαβεβλημένος |
διὰ
τοῦ
ῥυμοῦ
διαμπάξ,
ξυνέχων |
[2, 51] |
ἀμάχου
δὴ
ἐς
τὸ
τότε
|
διαβεβοημένης, |
μὴ
ἀφανίσαι.
καί
τι
καὶ |
[2, 6] |
οὔσης
φιλίας
τε
καὶ
ξυμμαχίας,
|
διαβῆναί |
τε
ξὺν
στρατιᾷ
ἐς
τὴν |
[2, 51] |
διώξει
ἐγένοντο,
ἐπὶ
τῶν
νεκρῶν
|
διαβῆναι |
τὴν
φάραγγα.
τό
τε
στρατόπεδον |
[2, 5] |
ἐς
μάχην,
τῶν
μὲν
ἱππέων
|
διαβιβάζει
|
πέραν
τοῦ
ποταμοῦ
τοῦ
Πινάρου |
[2, 3] |
καὶ
λαμπάδα
ἐπιτελέσας
καὶ
ἀγῶνα
|
διαθεὶς |
γυμνικὸν
καὶ
μουσικὸν
Σολεῦσι
μὲν |
[2, 51] |
ἄλλα
μεγάλῳ
βασιλεῖ
ἐς
πολυτελῆ
|
δίαιταν |
καὶ
στρατευομένῳ
ὅμως
συνέπεται
πεπόμφει |
[2, 6] |
ἐφ'
ὧν
πρόσθεν
ἐκ
Λέσβου
|
διακεκομισμένοι |
ἦσαν,
τούτων
ὅσαι
μὲν
ἱκαναί |
[2, 3] |
Σόλους
καὶ
ἐπέβαλεν
αὐτοῖς
τάλαντα
|
διακόσια |
ἀργυρίου
ζημίαν,
ὅτι
πρὸς
τοὺς |
[2, 73] |
δὲ
ἐς
πόδας
πεντήκοντα
καὶ
|
διακοσίους. |
ὡς
δὲ
αἵ
τε
μηχαναὶ |
[2, 6] |
δοῦναι
Δαρείῳ,
αὐτὸν
δὲ
μὴ
|
διαλέγεσθαι |
ὑπὲρ
μηδενός.
ἡ
δὲ
ἐπιστολὴ |
[2, 6] |
εἰρήνην,
ἣν
τοῖς
Ἕλλησι
κατεσκεύασα,
|
διαλύειν |
ἐπιχειρούντων_
ἐστράτευσα
ἐπὶ
σὲ
ὑπάρξαντος |
[2, 6] |
Ἀλέξανδρον,
τὴν
μὲν
καταιδεσθεῖσαν
τῇ
|
διαμαρτίᾳ
|
ὑποχωρεῖν,
Ἀλέξανδρον
δὲ
οὐ
φάναι |
[2, 73] |
βάλλεται
καταπέλτῃ
διὰ
τῆς
ἀσπίδος
|
διαμπὰξ |
καὶ
τοῦ
θώρακος
ἐς
τὸν |
[2, 2] |
τύλος
διαβεβλημένος
διὰ
τοῦ
ῥυμοῦ
|
διαμπάξ, |
ξυνέχων
τὸν
δεσμόν,
ἐξελκύσαι
ἔξω |
[2, 6] |
τοὺς
Ἕλληνας
γράμματα
οὐκ
ἐπιτήδεια
|
διαπέμποντος, |
ὅπως
πρός
με
πολεμῶσι,
καὶ |
[2, 6] |
ὑπὲρ
τῆς
ἀρχῆς
τῆς
Ἀσίας
|
διαπεπολεμῆσθαι |
ἐννόμως.
ταῦτα
μὲν
Πτολεμαῖος
καὶ |
[2, 7] |
πόλει,
ἵνα
τὸ
βαθύτατον
τοῦ
|
διάπλου, |
τριῶν
μάλιστα
ὀργυιῶν
τὸ
βάθος. |
[2, 1] |
τὸ
κοινὸν
ἐπιβαλόντες.
Ταῦτα
δὲ
|
διαπραξάμενοι |
Φαρνάβαζος
μὲν
ἔπλει
ἐπὶ
Λυκίας |
[2, 51] |
λόγῳ
τε
ἐπεκόσμησεν
ὅσοις
τι
|
διαπρεπὲς |
ἔργον
ἐν
τῇ
μάχῃ
ἢ |
[2, 4] |
εἰ
δή
τῳ
ἰδίᾳ
τι
|
διαπρεπὲς |
ἐς
κάλλος
τετολμημένον,
ὀνομαστὶ
ἕκαστον |
[2, 1] |
αὐτοῦ
αὐλίζεται,
ὡς
σαφέστερόν
τε
|
διαπυθέσθαι |
τὰ
περὶ
τῶν
δέκα
νεῶν |
[2, 73] |
καὶ
σῖτον
ἐκ
πολλοῦ
παρεσκευακὼς
|
διαρκῆ |
ἐς
χρόνιον
πολιορκίαν
καὶ
τῷ |
[2, 73] |
ἐτύγχανον,
βιασάμενοι
καὶ
τὰ
κλεῖθρα
|
διασπάσαντες
|
ἔκοπτον
τὰς
ναῦς
ἐν
τῷ |
[2, 51] |
Δαρείου
δύναμιν,
βάδην,
τοῦ
μὴ
|
διασπασθῆναί |
τι
ἐν
τῇ
ξυντονωτέρᾳ
πορείᾳ |
[2, 2] |
Ἀρσάμης
ὅτι
πρόσθεν
μὲν
ἐπενόει
|
διασώζειν |
Πέρσαις
τὴν
Ταρσόν,
ὡς
δὲ |
[2, 7] |
Ἡρακλέους
παλαιότατον
ὧν
μνήμη
ἀνθρωπίνη
|
διασώζεται, |
οὐ
τοῦ
Ἀργείου
Ἡρακλέους
τοῦ |
[2, 6] |
ἀεὶ
τῶν
τε
Περσῶν
τοὺς
|
διασωθέντας |
ἐκ
τῆς
μάχης
καὶ
τῶν
|
[2, 51] |
ἐγένοντο
ἐν
τῇ
αὐτῇ
τάξει
|
διασώσασθαι, |
ταύτῃ
ἐμβάλλουσιν
οἱ
Ἕλληνες
τοῖς
|
[2, 51] |
αὐτῷ
πανταχόθεν
βοὴ
ἐγίνετο
μὴ
|
διατρίβειν, |
ἀλλὰ
ἐσβάλλειν
ἐς
τοὺς
πολεμίους. |
[2, 72] |
μὲν
ἐπὶ
τὴν
σκηνήν,
οὐ
|
διατρίψαντα |
δὲ
κατὰ
τὸ
εἰωθὸς
δι' |
[2, 6] |
σοῦ
πεμφθέντων
τοὺς
ἐμοὺς
φίλους
|
διαφθειράντων |
καὶ
τὴν
εἰρήνην,
ἣν
τοῖς |
[2, 6] |
Ταίναρον.
καὶ
παραγγέλλειν
ἐκέλευσεν
Ἀγησιλάῳ,
|
διδόντα |
τοῖς
ναύταις
ἐντελῆ
τὸν
μισθὸν |
[2, 73] |
παῖδα,
γῆμαι
ἂν
καὶ
οὐ
|
διδόντος |
Δαρείου.
ἐκέλευέ
τε
αὐτὸν
ἥκειν, |
[2, 73] |
μητρόπολιν
ἀφικόμενοι)
τούτοις
ξύμπασιν
ἄδειαν
|
δίδωσιν |
Ἀλέξανδρος.
τοὺς
δὲ
ἄλλους
ἠνδραπόδισε, |
[2, 6] |
κατασταθεὶς
καὶ
τιμωρήσασθαι
βουλόμενος
Πέρσας
|
διέβην
|
ἐς
τὴν
Ἀσίαν,
ὑπαρξάντων
ὑμῶν. |
[2, 2] |
λέγουσιν,
ὅτι
παίσας
τῷ
ξίφει
|
διέκοψε |
τὸν
δεσμὸν
καὶ
λελύσθαι
ἔφη. |
[2, 71] |
ἐς
τὸ
ἔργον,
εἰ
μὴ
|
διέκπλοις |
μᾶλλόν
τι
ἢ
ἐν
χερσὶν |
[2, 5] |
ἀλλὰ
κατόπιν
τῆς
φάλαγγος
ἀφανῶς
|
διελθεῖν. |
προέταξε
δὲ
τῶν
μὲν
ἱππέων |
[2, 4] |
δὲ
τότε
μὲν
ἐπαινέσας
αὐτοὺς
|
διέλυσε |
τὸν
ξύλλογον,
τῇ
δὲ
ὑστεραίᾳ |
[2, 71] |
τόν
τε
χάρακα
οὐ
χαλεπῶς
|
διέσπασαν |
τὸν
πρὸ
αὐτοῦ
προβεβλημένον
καὶ
|
[2, 51] |
Ἕλληνες
τοῖς
Μακεδόσιν
ἧ
μάλιστα
|
διεσπασμένην |
αὐτοῖς
τὴν
φάλαγγα
κατεῖδον.
καὶ |
[2, 51] |
μισθοφόροι
οἱ
ξὺν
Δαρείῳ,
ἧ
|
διέσχε |
τῶν
Μακεδόνων
ἡ
φάλαγξ
ὡς |
[2, 5] |
αὐτῷ
πρόσω
ἰόντι
τὸ
χωρίον
|
διέσχεν |
ὀλίγον
ἐς
πλάτος,
παρήγαγε
τοὺς |
[2, 51] |
φυγῇ
ἐπετύγχανεν,
ἐπὶ
τοῦ
ἅρματος
|
διεσώζετο, |
ὡς
δὲ
φάραγξί
τε
καὶ |
[2, 4] |
τέως
μὲν
ξὺν
τῇ
στρατιᾷ
|
διέτριβεν, |
ἐπιλεξάμενος
τῆς
Ἀσσυρίας
γῆς
πεδίον |
[2, 6] |
τέως
μὲν
περὶ
τὴν
Χίον
|
διέτριβον. |
καταστήσαντες
δὲ
φρουρὰν
τῆς
Χίου |
[2, 4] |
καὶ
ἐπὶ
τοὺς
ὀρεινοὺς
Κίλικας
|
διέτριψεν |
ἐξελάσας,
τοῦτο
ἔσφηλεν
Δαρεῖον
τῆς |
[2, 3] |
Παρμενίωνος
φυλάξασθαι
Φίλιππον.
ἀκούειν
γὰρ
|
διεφθάρθαι |
ὑπὸ
Δαρείου
χρήμασιν
ὥστε
φαρμάκῳ |
[2, 73] |
χωρήσας
τοὺς
μὲν
αὐτοῦ
μαχομένους
|
διέφθειρεν |
αὐτῶν,
τοῖς
δὲ
φεύγουσιν
ἐφείπετο. |
[2, 5] |
τὴν
φάλαγγα
ἐς
δύο
κέρατα
|
διέχουσαν
|
τετάχθαι,
τὸ
μὲν
ὡς
πρὸς |
[2, 5] |
ὄρος
ἵνα
ἐπετάχθησαν
πῇ
μὲν
|
διεχώρει |
ἐς
βάθος
καὶ
κολπῶδές
τι |
[2, 5] |
ἐπὶ
κέρως
ἦγεν,
ὡς
δὲ
|
διεχώρει |
ἐς
πλάτος,
ἀνέπτυσσεν
ἀεὶ
τὸ |
[2, 2] |
μαντικοῦ
γένους,
θύειν
κελεῦσαι
τῷ
|
Διὶ
|
τῷ
βασιλεῖ,
ἐπανελθόντα
ἐς
τὸν |
[2, 2] |
τῇ
ἄκρᾳ
ἀναθεῖναι
χαριστήρια
τῷ
|
Διὶ |
τῷ
βασιλεῖ
ἐπὶ
τοῦ
ἀετοῦ |
[2, 6] |
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
κατασχόντος
οὐ
|
δικαίως |
οὐδὲ
κατὰ
τὸν
Περσῶν
νόμον, |
[2, 1] |
καὶ
τύραννον
ἐγκατέστησαν
τῇ
πόλει
|
Διογένην, |
ἕνα
τῶν
φυγάδων,
χρήματά
τε |
[2, 51] |
τοὺς
σωματοφύλακας
κατέλεξε
Μένητα
τὸν
|
Διονυσίου. |
ἀντὶ
δὲ
Πτολεμαίου
τοῦ
Σελεύκου |
[2, 6] |
ὅτι
τῶν
ἐπιφανῶν
Θηβαίων
ἦν,
|
Διονυσόδωρον |
δὲ
ἐπὶ
τῇ
νίκῃ
τῶν |
[2, 6] |
παρὰ
Ἀλέξανδρον,
Θεσσαλίσκον
μὲν
καὶ
|
Διονυσόδωρον |
καίπερ
Θηβαίους
ὄντας
εὐθὺς
ἀφῆκεν, |
[2, 6] |
Σπαρτιάτης,
Θεσσαλίσκος
δὲ
Ἰσμηνίου
καὶ
|
Διονυσόδωρος |
Ὀλυμπιονίκης
Θηβαῖοι,
Ἰφικράτης
δὲ
ὁ
|
[2, 7] |
καὶ
Κόρης
σέβουσιν,
ἄλλον
τοῦτον
|
Διόνυσον. |
καὶ
ὁ
Ἴακχος
ὁ
μυστικὸς |
[2, 7] |
ἄγουσιν
Αἰγύπτιοι,
καθάπερ
καὶ
Ἀθηναῖοι
|
Διόνυσον |
τὸν
Διὸς
καὶ
Κόρης
σέβουσιν, |
[2, 7] |
ἧς
καὶ
ὁ
τοῦ
Διὸς
|
Διόνυσος
|
γίγνεται.
Διόνυσος
μὲν
δὴ
τρίτος |
[2, 7] |
ὁ
τοῦ
Διὸς
Διόνυσος
γίγνεται.
|
Διόνυσος |
μὲν
δὴ
τρίτος
ἂν
ἀπὸ |
[2, 7] |
Ἴακχος
ὁ
μυστικὸς
τούτῳ
τῷ
|
Διονύσῳ, |
οὐχὶ
τῷ
Θηβαίῳ,
ἐπᾴδεται.
ὡς |
[2, 7] |
ἐξ
ἧς
καὶ
ὁ
τοῦ
|
Διὸς |
Διόνυσος
γίγνεται.
Διόνυσος
μὲν
δὴ |
[2, 7] |
καθάπερ
καὶ
Ἀθηναῖοι
Διόνυσον
τὸν
|
Διὸς |
καὶ
Κόρης
σέβουσιν,
ἄλλον
τοῦτον |
[2, 71] |
ἐπεφόρησαν.
παρέτειναν
δὲ
καὶ
κεραίαν
|
διπλῆν |
ἐπὶ
τοῖς
ἱστοῖς
ἀμφοτέροις,
καὶ |
[2, 1] |
Μιτυλήνῃ
τὴν
μὲν
πόλιν
χάρακι
|
διπλῷ |
ἐκ
θαλάσσης
ἐς
θάλασσαν
ἀπετείχισε, |
[2, 5] |
κατὰ
τὸ
Ἀλεξάνδρου
δεξιὸν
ἐς
|
δισμυρίους. |
καὶ
τούτων
ἔστιν
οἳ
κατὰ |
[2, 4] |
ἐπὶ
Γρανίκῳ
ταχθεῖσαν,
οὐδὲ
τοὺς
|
δισμυρίους |
ξένους
τοὺς
μισθοφόρους,
ἀλλὰ
Περσῶν |
[2, 5] |
μετὰ
τούτων
τῶν
ψιλῶν
ἐς
|
δισμυρίους, |
ὅπως
τὴν
λοιπὴν
δύναμιν
καθ' |
[2, 7] |
πύργοις.
προκαλύμματα
δὲ
δέρρεις
καὶ
|
διφθέραι |
αὐτοῖς
ἦσαν,
ὡς
μήτε
πυρφόροις |
[2, 51] |
αὐτὸς
οὐ
πρόσθεν
ἐς
τὸ
|
διώκειν |
ἐτράπετο
πρὶν
τούς
τε
μισθοφόρους |
[2, 7] |
ὁρῶ
θαλασσοκρατούντων
Περσῶν,
Δαρεῖόν
τε
|
διώκειν |
ὑπολειπομένους
αὐτήν
τε
ὀπίσω
τὴν |
[2, 51] |
τότε
Ἀλεξάνδρῳ
τοὺς
μετὰ
σφῶν
|
διώκοντας |
Δαρεῖον,
ὡς
ἐπὶ
φάραγγί
τινι |
[2, 51] |
ἀλλήλων
καταπατούμενοι
ἢ
πρὸς
τῶν
|
διωκόντων |
πολεμίων
ἐβλάπτοντο.
καὶ
οἱ
Θεσσαλοὶ |
[2, 51] |
ἐπὶ
φάραγγί
τινι
ἐν
τῇ
|
διώξει |
ἐγένοντο,
ἐπὶ
τῶν
νεκρῶν
διαβῆναι |
[2, 6] |
νυκτὸς
αὐτῆς,
ἧ
ἀπὸ
τῆς
|
διώξεως |
τῆς
Δαρείου
ἐπανῆκεν,
ἐς
τὴν |
[2, 6] |
μὴ
παρασχεῖν
ταχεῖαν
σφῶν
τὴν
|
δίωξιν, |
ἐπὶ
Κύπρου
ἔφευγον
καὶ
ἐκεῖθεν
|
[2, 51] |
τόξον.
καὶ
γὰρ
καὶ
ἡ
|
δίωξις |
βραδυτέρα
αὐτῷ
ἐγεγόνει,
ὅτι
ἐν |
[2, 3] |
κύλικα,
ἐν
τούτῳ
δὲ
Ἀλεξάνδρῳ
|
δοθῆναι
|
ἐπιστολὴν
παρὰ
Παρμενίωνος
φυλάξασθαι
Φίλιππον. |
[2, 6] |
πίστεως
καὶ
τιμῆς.
εἴτε
πιθανὸς
|
δοκεῖ |
τοῖς
συγγράψασιν
Ἀλέξανδρος
ὡς
καὶ |
[2, 7] |
τινες
Ἡρακλέους
ὠνο-
μασμέναι
εἰσι,
|
δοκῶ |
ἐγὼ
τὸν
Τύριον
εἶναι
Ἡρακλέα, |
[2, 51] |
τε
Ἑλληνικῷ
καὶ
τῷ
Μακε-
|
δονικῷ |
φιλοτιμίας
ἐνέπεσεν
ἐς
ἀλλήλους.
καὶ |
[2, 6] |
χώραν
ἔχω
τῶν
θεῶν
μοι
|
δόντων, |
ὅσοι
τῶν
μετὰ
σοῦ
παραταξαμένων |
[2, 51] |
εὐπραγίας
μὴ
λειφθῆναι
καὶ
τὴν
|
δόξαν |
τῆς
φάλαγγος,
ὡς
ἀμάχου
δὴ |
[2, 4] |
ὅ
τί
περ
ἥδιστον
ἦν
|
δοξασθέν, |
ἐς
τοῦτο
οὐκ
ἀκουσίως
ὑπήχθη |
[2, 6] |
Ἀθηναίων
πόλεως
καὶ
μνήμῃ
τῆς
|
δόξης |
τοῦ
πατρὸς
ζῶντά
τε
ἀμφ' |
[2, 4] |
κινδύνων
ἀσκουμένους,
ἄλλως
τε
καὶ
|
δούλοις |
ἀνθρώποις
ἐλευθέρους,
εἰς
χεῖρας
ἥξειν. |
[2, 3] |
τὴν
ἐπιστολὴν
δὲ
τῷ
Φιλίππῳ
|
δοῦναι |
ἀναγνῶναι.
καὶ
ὁμοῦ
τόν
τε |
[2, 6] |
ἐλθοῦσι
Θέρσιππον,
παραγγείλας
τὴν
ἐπιστολὴν
|
δοῦναι |
Δαρείῳ,
αὐτὸν
δὲ
μὴ
διαλέγεσθαι |
[2, 73] |
τῆς
γυναικὸς
καὶ
τῶν
παίδων
|
δοῦναι |
ἐθέλειν
Ἀλεξάνδρῳ
Δαρεῖον.
τὴν
δὲ |
[2, 3] |
τοὺς
μὲν
ἱππέας
ἀπέστειλεν
Φιλώτᾳ
|
δοὺς
|
ἄγειν
διὰ
τοῦ
{Ἀλη{
ν} |
[2, 6] |
κοιλῇ
Μένωνα
τὸν
Κερδίμμα
ἐπέταξε
|
δοὺς |
αὐτῷ
εἰς
φυλακὴν
τῆς
χώρας |
[2, 3] |
καὶ
φυλάσσειν
τὴν
πάρ-
οδον,
|
δοὺς |
αὐτῷ
τῶν
τε
ξυμμάχων
τοὺς |
[2, 51] |
Ἀλέξανδρος
ἐπὶ
τοῦ
δεξιοῦ
τεταγμένος
|
δρόμῳ |
ἐς
τὸν
ποταμὸν
ἐνέβαλον,
ὡς |
[2, 2] |
τῆς
Ταρσοῦ
ποιήσηται.
ταῦτα
ἀκούσας
|
δρόμῳ |
ἦγεν
ἐπὶ
τὴν
Ταρσὸν
τούς |
[2, 2] |
δὲ
τὴν
χώραν
ξὺν
τῇ
|
δυνάμει |
μὴ
ἐσβα-
λεῖν
ἐδέοντο.
τούτοις |
[2, 51] |
ξυναγαγὼν
ἔθαψε
μεγαλοπρεπῶς
ξὺν
τῇ
|
δυνάμει |
πάσῃ
ἐκτεταγμένῃ
ὡς
λαμπρότατα
ἐς |
[2, 2] |
ἅμα
τῇ
ἕῳ
ξὺν
τῇ
|
δυνάμει |
πάσῃ
ὑπερβαλὼν
τὰς
πύλας
κατέβαινεν
|
[2, 4] |
βασιλέα
τε
ξὺν
πάσῃ
τῇ
|
δυνάμει |
πρὸς
Βαβυλῶνι
αὐτῇ
ἐτρέψαντο
καὶ |
[2, 4] |
ἐν
Σώχοις
ξὺν
τῇ
πάσῃ
|
δυνάμει |
στρατοπεδεύειν.
ὁ
δὲ
χῶρος
οὗτός |
[2, 73] |
καὶ
πομπὴν
ἔστειλε
ξὺν
τῇ
|
δυνάμει |
ὡπλισμένῃ.
καὶ
αἱ
νῆες
ξυνεπόμπευσαν
|
[2, 7] |
Πέρσαι,
προχωρησάντων
ἡμῶν
ξὺν
τῇ
|
δυνάμει |
ὡς
ἐπὶ
Βαβυλῶνά
τε
καὶ |
[2, 3] |
κτισθεῖσα
καὶ
ἐπὶ
μέγα
ἐλθοῦσα
|
δυνάμεως. |
καὶ
τὸ
μνῆμα
τοῦ
Σαρδαναπάλου |
[2, 51] |
ἀπόπτῳ
ἤδη
ἔχων
τὴν
Δαρείου
|
δύναμιν, |
βάδην,
τοῦ
μὴ
διασπασθῆναί
τι |
[2, 4] |
νοῦν
Δαρείῳ
ἀγαγὼν
καθεῖρξαι
τὴν
|
δύναμιν |
ἐκ
τῆς
εὐρυχωρίας
ἐς
τὰ |
[2, 6] |
εἰς
Θρᾴκην,
ἧς
ἡμεῖς
ἤρχομεν,
|
δύναμιν |
ἔπεμψεν
Ὦχος.
τοῦ
δὲ
πατρὸς |
[2, 5] |
ἐς
δισμυρίους,
ὅπως
τὴν
λοιπὴν
|
δύναμιν |
καθ'
ἡσυχίαν
συντάξειε.
καὶ
πρώτους |
[2, 6] |
σὲ
καὶ
τὴν
μετὰ
σοῦ
|
δύναμιν, |
καὶ
τὴν
χώραν
ἔχω
τῶν |
[2, 6] |
αἰτήσων
ἐς
τὸν
πόλεμον
καὶ
|
δύναμιν |
ναυτικήν
τε
καὶ
πεζικὴν
ὅσην
|
[2, 1] |
προσετέτακτο
ὑπ'
Ἀλεξάνδρου
αὖθις
ξυναγαγεῖν
|
δύναμιν |
ναυτικήν,
τοσαύτη
ξυνηγμένη
ἦν
ὡς |
[2, 51] |
τὸ
μέτωπον
τῆς
φάλαγγος
οὐ
|
δυνατοὶ |
ἐγένοντο
ἐν
τῇ
αὐτῇ
τάξει
|
[2, 5] |
καὶ
τοῖς
κατ'
αὐτοὺς
τεταγμένοις
|
δυνατὸς |
ὢν
χρήσασθαι
ἐς
ἀναπλήρωσιν
τῆς |
[2, 72] |
ναῦς
ἐπανάγειν
ἐκέλευσεν.
ὁ
δὲ
|
δύο
|
ἄλλας
ἐπῆγεν,
αἳ
τὰς
γεφύρας |
[2, 51] |
υἱὸς
Δαρείου
νήπιος.
καὶ
θυγατέρες
|
δύο |
ἑάλωσαν
καὶ
ἄλλαι
ἀμφ'
αὐτὰς |
[2, 5] |
ἐδόκουν,
ἐκ
τοῦ
μέσου
ἐκέλευσε
|
δύο |
ἴλας
τῶν
ἑταίρων,
τήν
τε
|
[2, 71] |
καὶ
ἄλλης
ὕλης
εὐφλέκτου
ἐμπλήσαντες
|
δύο |
ἱστοὺς
ἐπὶ
τῇ
πρώρᾳ
καταπηγνύουσι |
[2, 7] |
ἐπὶ
πολὺ
τῆς
θαλάσσης,
ἐπέστησαν
|
δύο |
καὶ
μηχανὰς
ἐπὶ
τοῖς
πύργοις. |
[2, 2] |
γῆν
ἐργάζεσθαι
καὶ
ζεύγη
βοῶν
|
δύο. |
καὶ
τῷ
μὲν
ἀροτριᾶν,
τῷ |
[2, 5] |
δεξιὸν
αὐτῷ
τὴν
φάλαγγα
ἐς
|
δύο |
κέρατα
διέχουσαν
τετάχθαι,
τὸ
μὲν |
[2, 4] |
τῶν
πυλῶν
τῶν
Ἀσσυρίων
ἐς
|
δύο |
μάλιστα
σταθμούς.
ἔνθα
δὴ
ξυναγαγὼν |
[2, 73] |
πόλεως
ἐκέλευσεν,
εὖρος
μὲν
ἐς
|
δύο
|
σταδίους,
ὕψος
δὲ
ἐς
πόδας |
[2, 1] |
ἀνδράσιν
ἔλαβε,
Δατάμης
δὲ
μετὰ
|
δυοῖν |
τριήροιν
ἐν
τῇ
πρώτῃ
προσμίξει |
[2, 51] |
δὲ
φάραγξί
τε
καὶ
ἄλλαις
|
δυσχωρίαις |
ἐνέκυρσε,
τὸ
μὲν
ἅρμα
ἀπολείπει |
[2, 7] |
ἀλλὰ
λέγει
Ἡρόδοτος,
ὅτι
τῶν
|
δώδεκα |
θεῶν
Ἡρακλέα
ἄγουσιν
Αἰγύπτιοι,
καθάπερ |
[2, 6] |
τὰ
ἐξαγγελθέντα
Φαρνάβαζος
μὲν
σὺν
|
δώδεκα |
τριήρεσι
καὶ
τῶν
μισθοφόρων
ξένων |
[2, 6] |
ληψομένους
τε
καὶ
ὑπὲρ
Ἀλεξάνδρου
|
δώσοντας. |
Πρὸς
ταῦτα
ἀντιγράφει
Ἀλέξανδρος
καὶ |