HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ARRIEN, L'Anabase, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


δ  =  146 formes différentes pour 661 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[2, 6]   περὶ σοῦ ὡς ἀδικοῦντος. εἰ  δ'   ἀντιλέγεις περὶ τῆς βασιλείας, ὑπομείνας
[2, 71]   τῆς φλογὸς παρεσκευασμένα ἦν. οἱ  δ'   ἀπὸ τῶν τριήρων πλησίον τοῦ
[2, 73]   τὸ τραῦμα ἐθεραπεύετο χαλεπῶς. ἀφικνοῦνται  δ'   αὐτῷ μετάπεμπτοι ἀπὸ θαλάσσης αἱ
[2, 6]   μὲν Δαρεῖον ταῦτ' ἐπέστειλεν. ἐπεὶ  δ'   ἔμαθεν τά τε χρήματα ὅσα
[2, 2]   Ἀλεξάνδρῳ οὐκ ἔχω ἰσχυρίσασθαι. ἀπηλλάγη  δ'   οὖν ἀπὸ τῆς ἁμάξης αὐτός
[2, 72]   μὲν πάντῃ κεναῖς ἐπιτυχόντες, τῶν  δ'   ὑπ' αὐτὴν τὴν βοὴν καὶ
[2, 71]   ὡς φορυτόν τε ταύτῃ καὶ  δᾷδας   ὅσας πλείστας δέξασθαι. πρὸς δὲ
[2, 4]   ἦν, ἔπειθε. καί τι καὶ  δαιμόνιον   τυχὸν ἦγεν αὐτὸν εἰς ἐκεῖνον
[2, 6]   Κωφῆνι τῷ Ἀρταβάζου ἀποπεπόμφει εἰς  Δαμασκὸν   Δαρεῖος ὅτι ἑάλωκε, καὶ ὅσοι
[2, 51]   ξὺν τῇ ἄλλῃ κατασκευῇ ἐς  Δαμασκὸν   ἔτυχον ἐσταλκότες. ἐπεὶ καὶ Δαρεῖος
[2, 6]   ταῦτα μὲν ὀπίσω κομίσαντα ἐς  Δαμασκὸν   Παρμενίωνα φυλάσσειν ἐκέλευε. τοὺς δὲ
[2, 51]   στρατευομένῳ ὅμως συνέπεται πεπόμφει ἐς  Δαμασκόν,   ὥστε ἐν τῷ στρατεύματι οὐ
[2, 51]   ἑάλω. ἀλλὰ καὶ τὰ ἐν  Δαμασκῷ   χρήματα ὀλίγον ὕστερον ἑάλω ὑπὸ
[2, 6]   οἱ γενέσθαι τὸν πόλεμον πρὸς  Δαρεῖον,   ἀλλ' ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς τῆς
[2, 7]   ὡς ἐπὶ Βαβυλῶνά τε καὶ  Δαρεῖον,   αὐτοὶ ξὺν πλείονι στόλῳ {μετ{
[2, 1]   σφίσι, ταύτας μὲν καθελεῖν, πρὸς  Δαρεῖον   δὲ ἄγειν τὴν εἰρήνην, ἣν
[2, 73]   τε τοὺς Ἕλληνας καὶ ἐς  Δαρεῖον.   ἐδόκει δὴ χῶμα ἐν κύκλῳ
[2, 4]   ἐν Μαλλῷ ὄντι αὐτῷ ἀγγέλλεται  Δαρεῖον   ἐν Σώχοις ξὺν τῇ πάσῃ
[2, 4]   ἐν τῷ ὄπισθεν αὑτοῦ ὄντα  Δαρεῖον,   ἐπεὶ οὐ πιστὸς αὐτῷ
[2, 4]   ἀπαγγέλλουσιν Ἀλεξάνδρῳ ἐν χερσὶν εἶναι  Δαρεῖον.   δὲ συγκαλέσας στρατηγούς τε
[2, 4]   Ἀλέξανδρον ἰσχυρίζετο, ὅπου ἂν πύθηται  Δαρεῖον   ὄντα, καὶ αὐτοῦ προσμένειν ἐκέλευεν.
[2, 2]   ἐκ τῆς Ταρσοῦ παρὰ βασιλέα  Δαρεῖον   οὐδὲν βλάψας τὴν πόλιν. ~Ἀλέξανδρος
[2, 6]   πρέσβεις τῶν Ἑλλήνων οἳ πρὸς  Δαρεῖον   πρὸ τῆς μάχης ἀφιγμένοι ἦσαν,
[2, 6]   οὗ ἂν ἦς. Πρὸς μὲν  Δαρεῖον   ταῦτ' ἐπέστειλεν. ἐπεὶ δ' ἔμαθεν
[2, 7]   πορείαν ἀσφαλῆ ὁρῶ θαλασσοκρατούντων Περσῶν,  Δαρεῖόν   τε διώκειν ὑπολειπομένους αὐτήν τε
[2, 5]   τετάχθαι, τὸ μὲν ὡς πρὸς  Δαρεῖόν   τε καὶ τοὺς πέραν τοῦ
[2, 4]   {προ{ ς} ῆγεν ὡς ἐπὶ  Δαρεῖόν   τε καὶ τοὺς Πέρσας. δευτεραῖος
[2, 51]   πρόσθεν ἐνέκλιναν οἱ Πέρσαι πρὶν  Δαρεῖόν   τε πεφευγότα ἤσθοντο καὶ πρὶν
[2, 73]   τῶν παίδων δοῦναι ἐθέλειν Ἀλεξάνδρῳ  Δαρεῖον.   τὴν δὲ χώραν πᾶσαν τὴν
[2, 4]   Κίλικας διέτριψεν ἐξελάσας, τοῦτο ἔσφηλεν  Δαρεῖον   τῆς γνώμης. καὶ αὐτός τε,
[2, 1]   Μέμνων τὴν αὑτοῦ ἀρχὴν ἔστε  Δαρεῖόν   τι ὑπὲρ αὐτῆς γνῶναι, ἀδελφιδῷ
[2, 1]   ἐπ' Ἀνταλκίδου γενομένην πρὸς βασιλέα  Δαρεῖον,   τοὺς φυγάδας δὲ αὐτῶν κατιέναι
[2, 51]   Ἀλεξάνδρῳ τοὺς μετὰ σφῶν διώκοντας  Δαρεῖον,   ὡς ἐπὶ φάραγγί τινι ἐν
[2, 51]   τὰ πρῶτα ἐτάχθησαν, οὐκέτι ἀντεπῆγε  Δαρεῖος,   ἀλλ' ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ ταῖς
[2, 5]   ὑπερφαλαγγήσειν αὐτῶν διὰ πλῆθος ἤμελλον.  Δαρεῖος   δέ, ἐπειδὴ ἐξηγγέλθη αὐτῷ προσάγων
[2, 4]   κατέσχεν ἐν τῷ στρατοπέδῳ Ἀλέξανδρον.  Δαρεῖος   δὲ τέως μὲν ξὺν τῇ
[2, 6]   καὶ ἐπὶ τῷδε ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον.  Δαρεῖος   δὲ τὴν μὲν νύκτα ξὺν
[2, 51]   τῇ φυγῇ τῶν ἱππέων ἐγίγνετο.  Δαρεῖος   δέ, ὡς αὐτῷ τὸ πρῶτον
[2, 5]   τὸ εὐώνυμον πέμπει ὡς Παρμενίωνα.  Δαρεῖος   δέ, ὡς συντεταγμένη ἤδη ἦν
[2, 1]   νήσους. καὶ ἐν τούτῳ καταπέμπει  Δαρεῖος   Θυμώνδαν τὸν Μέντορος, αὐτὸν μὲν
[2, 6]   τῷ Ἀρταβάζου ἀποπεπόμφει εἰς Δαμασκὸν  Δαρεῖος   ὅτι ἑάλωκε, καὶ ὅσοι Περσῶν
[2, 6]   ἑταίρων, ἐντειλάμενον φράσαι ὅτι ζῇ  Δαρεῖος,   τὰ δὲ ὅπλα καὶ τὸν
[2, 73]   παρ' αὑτοῦ. ταῦτα ὡς ἤκουσε  Δαρεῖος,   τὰς μὲν ξυμβάσεις ἀπέγνω τὰς
[2, 4]   Ἀσσύριοι. Ὑπερβαλὼν δὴ τὸ ὄρος  Δαρεῖος   τὸ κατὰ τὰς πύλας τὰς
[2, 5]   κέρας σφῶν ἐκέλευσεν. αὐτὸς δὲ  Δαρεῖος   τὸ μέσον τῆς πάσης τάξεως
[2, 51]   Δαμασκὸν ἔτυχον ἐσταλκότες. ἐπεὶ καὶ  Δαρεῖος   τῶν τε χρημάτων τὰ πολλὰ
[2, 4]   σκευῆς τῶν Περσῶν. καὶ ἔμενε  Δαρεῖος.   ὡς δὲ Ἀλεξάνδρῳ πολλὴ μὲν
[2, 6]   ἑταίρων. καὶ τὴν μητέρα τὴν  Δαρείου   ἀμφιγνοήσασαν ὅστις βασιλεὺς εἴη
[2, 51]   ἐν ἀπόπτῳ ἤδη ἔχων τὴν  Δαρείου   δύναμιν, βάδην, τοῦ μὴ διασπασθῆναί
[2, 6]   τὴν σκηνὴν τά τε περὶ  Δαρείου   εἰπεῖν καὶ ὅτι τὴν θεραπείαν
[2, 73]   γῆμαι ἂν καὶ οὐ διδόντος  Δαρείου.   ἐκέλευέ τε αὐτὸν ἥκειν, εἴ
[2, 51]   στρατόπεδον. τὸ μέντοι ἅρμα τοῦ  Δαρείου   ἔλαβε καὶ τὴν ἀσπίδα ἐπ'
[2, 6]   Ἀλέξανδρος καὶ ξυμπέμπει τοῖς παρὰ  Δαρείου   ἐλθοῦσι Θέρσιππον, παραγγείλας τὴν ἐπιστολὴν
[2, 4]   οὐ γὰρ τοὺς σατράπας τοὺς  Δαρείου   ἐν τῷ τότε κρατήσειν, οὐδὲ
[2, 7]   κατὰ ἔχθος τὸ Περσῶν καὶ  Δαρείου.   ἐντεῦθεν δὲ προὐχώρει ὡς ἐπὶ
[2, 6]   ἀπὸ τῆς διώξεως τῆς  Δαρείου   ἐπανῆκεν, ἐς τὴν σκηνὴν παρελθόντα
[2, 71]   τε ἧσσαν τὴν κατ' Ἰσσὸν  Δαρείου   ἐπύθοντο καὶ Φοινίκη πᾶσα
[2, 51]   φάραγγα. τό τε στρατόπεδον τὸ  Δαρείου   εὐθὺς ἐξ ἐφόδου ἑάλω καὶ
[2, 6]   ὅτι τὸ τόξον τε τοῦ  Δαρείου   ἔχεις καὶ τὸν κάνδυν τὸν
[2, 6]   τὴν σκηνὴν παρελθόντα αὐτὸν τὴν  Δαρείου,   ἥτις αὐτῷ ἐξῃρημένη ἦν, ἀκοῦσαι
[2, 1]   ναυτικοῦ παντὸς ἡγεμὼν ἐκ βασιλέως  Δαρείου   καθεστηκὼς καὶ τῆς παραλίου ξυμπάσης,
[2, 6]   Δαρείου πρέσβεις, ἐπιστολήν τε κομίζοντες  Δαρείου   καὶ αὐτοὶ ἀπὸ γλώσσης δεησόμενοι
[2, 6]   μήτηρ τε καὶ γυνὴ  Δαρείου   καὶ οἱ παῖδες, ὡς ἐξηγγέλθη
[2, 51]   ξένους τε τοὺς μισθοφόρους τοὺς  Δαρείου   καὶ τὸ πονούμενον σφῶν ἐπικάμψαντες
[2, 51]   γυνή, αὐτὴ δὲ καὶ ἀδελφὴ  Δαρείου,   καὶ υἱὸς Δαρείου νήπιος. καὶ
[2, 1]   γενομένας στήλας, ξυμμάχους δὲ εἶναι  Δαρείου   κατὰ τὴν εἰρήνην τὴν ἐπ'
[2, 51]   καὶ ἀδελφὴ Δαρείου, καὶ υἱὸς  Δαρείου   νήπιος. καὶ θυγατέρες δύο ἑάλωσαν
[2, 4]   τε καὶ τῆς στρατιᾶς τῆς  Δαρείου.   οἱ δὲ αὐτόθεν ὡς εἶχεν
[2, 6]   δὲ οὐδὲ τῆς μητρὸς τῆς  Δαρείου   οὐδὲ τῆς γυναικὸς τῶν
[2, 73]   γὰρ οὔτε χρημάτων δεῖσθαι παρὰ  Δαρείου   οὔτε τῆς χώρας λαβεῖν ἀντὶ
[2, 73]   Ἀλεξάνδρου εἶναι. γήμαντα δὲ τὴν  Δαρείου   παῖδα Ἀλέξανδρον φίλον τε εἶναι
[2, 73]   γῆμαί τε εἰ ἐθέλοι τὴν  Δαρείου   παῖδα, γῆμαι ἂν καὶ οὐ
[2, 6]   Μαράθῳ Ἀλεξάνδρου ὄντος ἀφίκοντο παρὰ  Δαρείου   πρέσβεις, ἐπιστολήν τε κομίζοντες Δαρείου
[2, 73]   Τύρου ξυνεχομένου Ἀλεξάνδρου ἀφίκοντο παρὰ  Δαρείου   πρέσβεις ὡς αὐτὸν ἀπαγγέλλοντες μύρια
[2, 6]   τῇ πατρίδι ἐκ Περσῶν καὶ  Δαρείου.   ταῦτα μὲν ὑπὲρ ἀμφοῖν ἐπιεικῆ
[2, 4]   φράζει αὐτοῖς τὰ ἐξηγγελμένα ὑπὲρ  Δαρείου   τε καὶ τῆς στρατιᾶς τῆς
[2, 3]   Φίλιππον. ἀκούειν γὰρ διεφθάρθαι ὑπὸ  Δαρείου   χρήμασιν ὥστε φαρμάκῳ ἀποκτεῖναι Ἀλέξανδρον.
[2, 6]   ἀσπὶς ὅτι κεκόμισται ὀπίσω  Δαρείου,   ὡς ἐπὶ τεθνεῶτι Δαρείῳ ἀνοιμώζουσιν.
[2, 4]   σφῶν στρατηγεῖ ἄμεινον, ἐπὶ νοῦν  Δαρείῳ   ἀγαγὼν καθεῖρξαι τὴν δύναμιν ἐκ
[2, 6]   Δαρείου, ὡς ἐπὶ τεθνεῶτι  Δαρείῳ   ἀνοιμώζουσιν. ταῦτα ἀκούσαντα Ἀλέξανδρον πέμψαι
[2, 73]   ἐπεὶ δὲ Ἀλέξανδρός ἐστιν, ἀποκρινεῖσθαι  Δαρείῳ   ἅπερ δὴ καὶ ἀπεκρίνατο. ἔφη
[2, 3]   καὶ τοὺς φόρους, οὓς βασιλεῖ  Δαρείῳ   ἀπέφερον, ἀνῆκεν, ὅτι Ἀργείων μὲν
[2, 6]   Θέρσιππον, παραγγείλας τὴν ἐπιστολὴν δοῦναι  Δαρείῳ,   αὐτὸν δὲ μὴ διαλέγεσθαι ὑπὲρ
[2, 4]   μαχεῖσθαι, ἀλλὰ τοὺς μὲν ξὺν  Δαρείῳ   ἐπὶ μισθῷ καὶ οὐδὲ τούτῳ
[2, 51]   Ἕλληνες οἱ μισθοφόροι οἱ ξὺν  Δαρείῳ,   διέσχε τῶν Μακεδόνων
[2, 73]   παῖδα Ἀλέξανδρον φίλον τε εἶναι  Δαρείῳ   καὶ ξύμμαχον. καὶ τούτων ἐν
[2, 5]   ἐλέγετο γὰρ πᾶσα ξὺν  Δαρείῳ   στρατιὰ μάλιστα ἐς ἑξήκοντα μυριάδας
[2, 1]   τὴν εἰρήνην, ἣν ἐπὶ Ἀνταλκίδου  Δαρείῳ   συνέθεντο. Τενεδίοις δὲ τὰ μὲν
[2, 4]   ἀντιτάξεσθαι. ἐπὶ δὲ Ἀλέξανδρον ἀντιστρατηγεῖν  Δαρείῳ.   ταῦτα μὲν οὖν ἐς πλεονεξίαν
[2, 6]   αὐτοὶ ἀπὸ γλώσσης δεησόμενοι ἀφεῖναι  Δαρείῳ   τὴν μητέρα καὶ τὴν γυναῖκα
[2, 1]   στέλλουσιν ἐπὶ τὰς Κυκλάδας νήσους  Δατάμην   ἄνδρα Πέρσην ἄγοντα, αὐτοὶ δὲ
[2, 1]   ὡς δὲ ἔμαθε σαφῶς τὸν  Δατάμην   ξὺν ταῖς ναυσὶν ἐν Σίφνῳ
[2, 1]   ἐπιπλέοιεν οἱ βάρβαροι. πυθόμενος δὲ  Δατάμην   περὶ Σίφνον ὁρμεῖν δέκα ναυσίν,
[2, 1]   μὲν ναῦς αὐτοῖς ἀνδράσιν ἔλαβε,  Δατάμης   δὲ μετὰ δυοῖν τριήροιν ἐν
[2, 1]   ταύτας μὲν καθελεῖν, πρὸς Δαρεῖον  δὲ   ἄγειν τὴν εἰρήνην, ἣν ἐπὶ
[2, 5]   τοξότας, ὧν ἦρχεν Ἀντίοχος. τοὺς  δὲ   Ἀγριᾶνας, ὧν ἦρχεν Ἄτταλος, καὶ
[2, 7]   τοῦ εὐθέος ἡμῖν πολεμούντων, τῆς  δὲ   Ἀθηναίων πόλεως φόβῳ μᾶλλόν τι
[2, 4]   πλεονεξίαν τοῦ ἀγῶνος ἐπεξῄει. τὰ  δὲ   ἆθλα ὅτι μεγάλα ἔσται σφίσι
[2, 51]   οὐκ ἠμελημένων Μακεδόνων. Ἐν τούτῳ  δὲ   αἱ ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρως
[2, 73]   πόδας πεντήκοντα καὶ διακοσίους. ὡς  δὲ   αἵ τε μηχαναὶ αὐτῷ ἐποιήθησαν
[2, 71]   ἐς τὸ ναυτικόν. Ἐν  δὲ   αἵ τε μηχαναὶ αὐτῷ ξυνεπήγνυντο
[2, 72]   τῷ δεινῷ ἀμφιβόλους γίγνεσθαι. Ὡς  δὲ   αἵ τε νῆες αἱ σὺν
[2, 3]   οὐκ οἴεσθαι εἶναι βιώσιμον, Φίλιππον  δὲ   Ἀκαρνᾶνα, ἰατρόν, ξυνόντα Ἀλεξάνδρῳ καὶ
[2, 4]   τῆς Ἀσίας γένη ἀντιτάξεσθαι. ἐπὶ  δὲ   Ἀλέξανδρον ἀντιστρατηγεῖν Δαρείῳ. ταῦτα μὲν
[2, 73]   Παρμενίων ἦν, οὕτως ἔπραξεν, ἐπεὶ  δὲ   Ἀλέξανδρός ἐστιν, ἀποκρινεῖσθαι Δαρείῳ ἅπερ
[2, 5]   τοῦ Γρύλλου ἀναγέγραφεν. Ἐν τούτῳ  δὲ   Ἀλέξανδρος κατιδὼν ὀλίγου πᾶσαν τὴν
[2, 3]   σκευάζειν τὴν κύλικα, ἐν τούτῳ  δὲ   Ἀλεξάνδρῳ δοθῆναι ἐπιστολὴν παρὰ Παρμενίωνος
[2, 6]   καὶ αὐτοὶ Αὐτοφραδάτῃ ξυνέπλεον. Στράτων  δὲ   Ἀλεξάνδρῳ ἐντυχὼν στεφανοῖ χρυσῷ στεφάνῳ
[2, 4]   Περσῶν. καὶ ἔμενε Δαρεῖος. ὡς  δὲ   Ἀλεξάνδρῳ πολλὴ μὲν {ἡ} ἐν
[2, 6]   κομιδὴν ἐδόκουν, ταύτας καθελκύσαντες, τὰς  δὲ   ἄλλας αὐτοῦ ἐν τοῖς νεωρίοις
[2, 72]   τὴν Πασικράτους τοῦ Κουριέως, τὰς  δὲ   ἄλλας ἐς τὸν αἰγιαλὸν ἐξωθοῦντες
[2, 5]   κέρως τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐποίει. τὸ  δὲ   ἄλλο πλῆθος αὐτοῦ ψιλῶν τε
[2, 51]   Βουβάκης τῶν ἐντίμων Περσῶν. τὸ  δὲ   ἄλλο πλῆθος εἰς δέκα μάλιστα
[2, 4]   ἀγαθοῦ ἡγεμόνος παραινεῖσθαι εἰκός. οἱ  δὲ   ἄλλος ἄλλοθεν δεξιούμενοί τε τὸν
[2, 73]   ξύμπασιν ἄδειαν δίδωσιν Ἀλέξανδρος. τοὺς  δὲ   ἄλλους ἠνδραπόδισε, καὶ ἐπράθησαν Τυρίων
[2, 71]   τὰς σχοίνους αὐτοῖς ὑπέτεμνον. οἱ  δὲ   ἁλύσεσιν ἀντὶ σχοίνων εἰς τὰς
[2, 2]   καὶ τῷ μὲν ἀροτριᾶν, τῷ  δὲ   ἁμαξεύειν τὸν Γόρδιον. καί ποτε
[2, 5]   κατασχεῖν αὖθις τὰς πύλας. ὡς  δὲ   ἀμφὶ μέσας νύκτας ἐκράτησεν αὖθις
[2, 2]   ὅσοι βαρύτερον ὡπλισμένοι ἦσαν. αὐτὸς  δὲ   ἀμφὶ πρώτην φυλακὴν ἀναλαβὼν τούς
[2, 3]   ὥστε φαρμάκῳ ἀποκτεῖναι Ἀλέξανδρον. τὸν  δὲ   ἀναγνόντα τὴν ἐπιστολὴν καὶ ἔτι
[2, 3]   Σολεῦσι μὲν δημοκρατεῖσθαι ἔδωκεν. αὐτὸς  δὲ   ἀναζεύξας ἐς Ταρσὸν τοὺς μὲν
[2, 3]   τι τὸν νοῦν εἶχον. ἔνθεν  δὲ   ἀναλαβὼν τῶν μὲν πεζῶν τῶν
[2, 71]   ναυμαχίας ἀπόπειραν ἐξηρτύοντο, ἐν τούτῳ  δὲ   ἀναλαβὼν τῶν τε ἱππέων ἴλας
[2, 4]   εἰ τὰ ὄντα ἐξαγγέλλεται. οἱ  δὲ   ἀναπλεύσαντες τῇ τριακοντόρῳ, ὅτι κολπώδης
[2, 3]   μὲν Μαλλωταὶ ἄποικοι ἦσαν, αὐτὸς  δὲ   ἀπ' Ἄργους τῶν Ἡρακλειδῶν εἶναι
[2, 73]   ὁμοῦ τοῖς ἡγεμόσιν ἀνέβαινον. ὡς  δὲ   ἅπαξ παρῆλθόν τινες ἐντὸς τοῦ
[2, 7]   ἔφη ἐθέλειν θῦσαι Ἀλέξανδρος. ὡς  δὲ   ἀπηγγέλθη ταῦτα πρὸς τῶν πρέσβεων
[2, 72]   χαλεπῶς ἀπεκρούσαντο τοὺς Μακεδόνας. Τρίτῃ  δὲ   ἀπὸ ταύτης ἡμέρᾳ νηνεμίαν τε
[2, 72]   τοὺς ἐκπεπλευκότας τῶν Τυρίων. οἱ  δὲ   ἀπὸ τοῦ τείχους, τόν τε
[2, 73]   τι νοοῖ οἰωνός.  δὲ   ἀποκρίνεται ὅτι. βασιλεῦ, τὴν
[2, 72]   τοῦ τείχους ἐπὶ μέγα, ὡς  δὲ   ἀποχρῶν εἰς πλάτος ἐφάνη τὸ
[2, 4]   τῆς στρατιᾶς τῆς Δαρείου. οἱ  δὲ   αὐτόθεν ὡς εἶχεν ἄγειν ἐκέλευον.
[2, 71]   Μακεδόσι πελάζειν τῷ τείχει. ἦν  δὲ   αὐτοῖς καὶ τὰ τείχη τὰ
[2, 2]   αὐτοὺς βασιλέα τὸν Μίδαν, Μίδαν  δὲ   αὐτοῖς τὴν στάσιν καταπαῦσαι, καὶ
[2, 6]   ἐκ Περσῶν παθών. ἐξ οὗ  δὲ   αὐτὸς βασιλεύει Περσῶν, οὔτε πέμψαι
[2, 72]   βληθεὶς λόγχῃ ἀποθνήσκει αὐτοῦ. ἐπὶ  δὲ   αὐτῷ Ἀλέξανδρος ἔσχε τὸ τεῖχος
[2, 73]   ἑταίρων τοῦ Αἰακιδῶν γένους. ἐπὶ  δὲ   αὐτῷ ἄλλαι καὶ ἄλλαι τάξεις
[2, 2]   μὲν οὐκ ἔλαθεν, ἐς ἴσον  δὲ   αὐτῷ κατέστη τόλμα. οἱ
[2, 72]   Τυρίων βιάσαιντο τὸν ἔσπλουν. ὅσαι  δὲ   αὐτῶν βέλη ἀπὸ μηχανῶν βαλλόμενα
[2, 1]   πρὸς βασιλέα Δαρεῖον, τοὺς φυγάδας  δὲ   αὐτῶν κατιέναι ἐπὶ τοῖς ἡμίσεσι
[2, 73]   ἱερὸν τοῦ Ἡρακλέους καταφυγοῦσιν (ἦσαν  δὲ   αὐτῶν τε τῶν Τυρίων οἱ
[2, 5]   πρὸς τὰ ὄρη παρήγαγεν. ὡς  δὲ   ἀχρεῖοι ἐνταῦθα διὰ στενότητα τῶν
[2, 4]   χωρίον ἀναπτύξαι τὴν φάλαγγα, τοῖς  δὲ   ἀχρεῖον τὸ πλῆθος {ὅτι} ἔσται
[2, 73]   ὠσθῆναι κατὰ τοῦ χώματος, αὐτὸς  δὲ   βάλλεται καταπέλτῃ διὰ τῆς ἀσπίδος
[2, 4]   κινδύνῳ ὑπὸ Ξενοφῶντος αὐτοσχεδιασθέντων, οἱ  δὲ   βασιλέα τε ξὺν πάσῃ τῇ
[2, 6]   τῳ ἔδοξεν οὕτω κριθῆναι, αὐτὸς  δὲ   βασιλεὺς παρὰ βασιλέως γυναῖκά τε
[2, 73]   εἴσω τὴν στρατιὰν πᾶσαν. οἱ  δὲ   Γαζαῖοι καὶ τῆς πόλεώς σφισιν
[2, 6]   τῶν Ἀράδῳ προσοίκων βασιλέως.  δὲ   Γηρόστρατος αὐτὸς μετ' Αὐτοφραδάτου ἔπλει
[2, 71]   θαλασσοκρατούντων τῶν Τυρίων. Ἐν τούτῳ  δὲ   Γηρόστρατός τε Ἀράδου βασιλεὺς
[2, 5]   δεξιὸν κέρας σφῶν ἐκέλευσεν. αὐτὸς  δὲ   Δαρεῖος τὸ μέσον τῆς πάσης
[2, 1]   ἐξηγγέλλετο, ἐπιπλέοιεν οἱ βάρβαροι. πυθόμενος  δὲ   Δατάμην περὶ Σίφνον ὁρμεῖν δέκα
[2, 7]   μηχανὰς ἐπὶ τοῖς πύργοις. προκαλύμματα  δὲ   δέρρεις καὶ διφθέραι αὐτοῖς ἦσαν,
[2, 2]   τοῦ ἀετοῦ τῇ πομπῇ. πρὸς  δὲ   δὴ τούτοις καὶ τόδε περὶ
[2, 1]   ἐς τὸ κοινὸν ἐπιβαλόντες. Ταῦτα  δὲ   διαπραξάμενοι Φαρνάβαζος μὲν ἔπλει ἐπὶ
[2, 5]   χωρία, ἐπὶ κέρως ἦγεν, ὡς  δὲ   διεχώρει ἐς πλάτος, ἀνέπτυσσεν ἀεὶ
[2, 72]   μηχανοφόρους ναῦς ἐπανάγειν ἐκέλευσεν.  δὲ   δύο ἄλλας ἐπῆγεν, αἳ τὰς
[2, 73]   θώρακος ἐς τὸν ὦμον. ὡς  δὲ   ἔγνω τὰ ἀμφὶ τὸ τραῦμα
[2, 7]   τοῦτον φαῦλον ἆθλον τιθέμενον. οἶδα  δὲ   ἐγὼ καὶ εἰς τοῦτο ἔτι
[2, 73]   τεῖχος, ἵνα ἐπιμαχώτερα ἐφαίνετο. ὡς  δὲ   ἐδόκει ἐξῆρθαι συμμέτρως τὸ χῶμα,
[2, 2]   τὸ τοῦ ἀετοῦ ἔσχε. τὴν  δέ,   εἶναι γὰρ καὶ αὐτὴν τοῦ
[2, 1]   Ἀλέξανδρόν σφισι γενομένας στήλας, ξυμμάχους  δὲ   εἶναι Δαρείου κατὰ τὴν εἰρήνην
[2, 6]   ἐν ταῖς νήσοις ὑπέμενεν, ὕστερον  δὲ   εἰς Ἁλικαρνασσὸν παρ' Αὐτοφραδάτην ἀφίκετο.
[2, 72]   τεῖχος ξὺν τοῖς ἑταίροις. ὡς  δὲ   εἴχοντο αὐτῷ πύργοι τε ἔστιν
[2, 5]   κέρᾳ ἅμα οἷ ἔταξε, τοὺς  δὲ   ἐκ Πελοποννήσου καὶ τὸ ἄλλο
[2, 3]   διὰ μέσης τῆς πόλεως. οἷα  δὲ   ἐκ τοῦ Ταύρου ὄρους τῶν
[2, 6]   Κῶν καὶ Ἁλικαρνασσὸν ἔστειλαν, αὐτοὶ  δὲ   ἑκατὸν ναυσὶ ταῖς ἄριστα πλεούσαις
[2, 73]   ἔξω βέλους αὑτὸν εἶχεν. ὡς  δὲ   ἐκδρομή τε ἐκ τῆς πόλεως
[2, 72]   τῇ εἰρεσίᾳ ξυντόνῳ ἐπεφέροντο. Ξυνέβη  δὲ   ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ Ἀλέξανδρον ἀποχωρῆσαι
[2, 72]   ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων ἔφερον, ταύτας  δὲ   ἐκέλευσεν ἐν κύκλῳ περιπλεούσας τὸ
[2, 2]   ἔστε ἐπὶ βουλυτὸν καθήμενον. τὸν  δὲ   ἐκπλαγέντα τῇ ὄψει ἰέναι κοινώσοντα
[2, 51]   καὶ οἱ ἀμφ' αὐτόν. οἱ  δὲ   Ἕλληνες οἱ μισθοφόροι οἱ ξὺν
[2, 1]   φοβερώτερον προσπεσεῖν τοῖς Φοίνιξιν. ὡς  δὲ   ἔμαθε σαφῶς τὸν Δατάμην ξὺν
[2, 4]   τῶν Ἡρακλειδῶν εἶναι ἠξίου. ~Ἔτι  δὲ   ἐν Μαλλῷ ὄντι αὐτῷ ἀγγέλλεται
[2, 6]   τῆς σφῶν ἐπικρατείας ἐνδίδωσιν. Ἔτι  δὲ   ἐν Μαράθῳ Ἀλεξάνδρου ὄντος ἀφίκοντο
[2, 3]   οὐκ ἐλάττους τῶν χιλίων. Ἀλέξανδρος  δὲ   ἐν Σόλοις θύσας τε τῷ
[2, 4]   τῇ νόσῳ ἐγίνετο, οὐκ ὀλίγη  δὲ   ἐν Σόλοις, ἵνα ἔθυέ τε
[2, 71]   ὀγδοήκοντα μάλιστα αὐτῷ παρεγένοντο. ἧκον  δὲ   ἐν ταῖς αὐταῖς ἡμέραις καὶ
[2, 71]   καὶ ἀντίπρωροι ἐμβαλόντες καταδύουσιν. οἱ  δὲ   ἐν ταῖς ναυσὶν οὐ χαλεπῶς
[2, 73]   Νικήτου Ἀθήνησι μηνὸς Ἑκατομβαιῶνος. Ἔτι  δὲ   ἐν τῇ πολιορκίᾳ τῆς Τύρου
[2, 73]   Τυρίων ἐς ὀκτακισχιλίους, τῶν Μακεδόνων  δὲ   ἐν τῇ τότε προσβολῇ Ἄδμητός
[2, 51]   πορείᾳ κυμῆναν τῆς φάλαγγος. ὡς  δὲ   ἐντὸς βέλους ἐγίγνοντο, πρῶτοι δὴ
[2, 7]   οὖσαν, ἀσφαλέστατόν σφισι γνωσόμενοι. ὡς  δὲ   ἐξηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ τὰ ἐκ τῆς
[2, 73]   τοῦ πολέμου αὖθις ἦν. Ἀλέξανδρος  δὲ   ἐπ' Αἰγύπτου ἔγνω ποιεῖσθαι τὸν
[2, 5]   αὐτῶν διὰ πλῆθος ἤμελλον. Δαρεῖος  δέ,   ἐπειδὴ ἐξηγγέλθη αὐτῷ προσάγων ἤδη
[2, 71]   ναῦν κατ' οὐρὰν εἷλκον. ὡς  δὲ   ἐπέλαζον ἤδη τῷ τε χώματι
[2, 72]   κελευστῶν τὰς κώπας παραφέροντες. ὡς  δὲ   ἐπέστρεφον ἤδη ἐπὶ τοὺς Κυπρίους
[2, 2]   τῷ σατράπῃ τῷ Φρυγίας. αὐτὸς  δὲ   ἐπὶ Καππαδοκίας ἐλάσας ξύμπασαν τὴν
[2, 1]   μὲν λαμβάνει προδοσίᾳ ἐνδοθεῖσαν, ἔνθεν  δὲ   ἐπὶ Λέσβου πλεύσας, ὡς οὐ
[2, 1]   τοὺς ξένους τοὺς μισθοφόρους, Αὐτοφραδάτης  δὲ   ἐπὶ τὰς ἄλλας νήσους. καὶ
[2, 6]   τῶν ἐπιφανῶν Θηβαίων ἦν, Διονυσόδωρον  δὲ   ἐπὶ τῇ νίκῃ τῶν Ὀλυμπίων.
[2, 1]   τὸν λιμένα αὐτῶν ἐφύλασσε, τὰς  δὲ   ἐπὶ τὴν ἄκραν τῆς Λέσβου
[2, 7]   ὑπὲρ ἄλλων πλέοντες κινδυνεύειν. Κύπρος  δὲ   ἐπὶ τῷδε οὐ χαλεπῶς
[2, 71]   μὲν ἐπὶ τοῦ χώματος, αἱ  δὲ   ἐπὶ τῶν ἱππαγωγῶν νεῶν, ἃς
[2, 73]   τὴν πόλιν κάθοδος. ~Οἱ  δὲ   ἐπὶ τῶν νεῶν, οἵ τε
[2, 71]   Σιδῶνος ἅμα οἷ ἐκόμισεν, αἱ  δὲ   ἐπὶ τῶν τριήρων ὅσαι αὐτῶν
[2, 6]   τοὺς τῶν ξυμμάχων ἱππέας, αὐτὸς  δὲ   ἐπὶ Φοινίκης ἤει. καὶ ἀπαντᾷ
[2, 3]   ῥαίσαι αὐτῷ τὸ νόσημα, Φιλίππῳ  δὲ   ἐπιδεῖξαι, ὅτι πιστός ἐστιν αὐτῷ
[2, 6]   μὴ διαλέγεσθαι ὑπὲρ μηδενός.  δὲ   ἐπιστολὴ Ἀλεξάνδρου ἔχει ὧδε.
[2, 72]   τρεῖς καὶ τετρήρεις ἴσας, τριήρεις  δὲ   ἑπτὰ ὡς ἀκριβεστάτοις τε τοῖς
[2, 1]   καὶ ἀνάξοντα παρὰ βασιλέα, Φαρναβάζῳ  δὲ>   ἐροῦντα ἄρχειν ὅσων Μέμνων ἦρχεν.
[2, 3]   Ἀθηνᾷ τῇ Μαγαρσίδι ἔθυσεν. ἔνθεν  δὲ   ἐς Μαλλὸν ἀφίκετο καὶ Ἀμφιλόχῳ
[2, 73]   μὲν ἐς δύο σταδίους, ὕψος  δὲ   ἐς πόδας πεντήκοντα καὶ διακοσίους.
[2, 73]   ταῖς μὲν μετεώροις ἐμβάλλοντες, τὰς  δὲ   ἐς τὴν γῆν ἐξωθοῦντες, καὶ
[2, 5]   τῶν πεζῶν τεταγμένοι ἦσαν, ὡς  δὲ   ἐς τὴν εὐρυχωρίαν προῄεσαν, συνέτασσεν
[2, 73]   πολιορκίᾳ μάλιστα ἐς τετρακοσίους. Τοῖς  δὲ   ἐς τὸ ἱερὸν τοῦ Ἡρακλέους
[2, 1]   βίᾳ ἀφελόμενοι τοὺς ἔχοντας, τὰ  δὲ   ἐς τὸ κοινὸν ἐπιβαλόντες. Ταῦτα
[2, 3]   λέλεκται, ὑπὸ καμάτου ἐνόσησεν, οἱ  δὲ   ἐς τὸν Κύδνον {τὸν} ποταμὸν
[2, 7]   ἔξω τοῦ εἰκότος τίθεμαι. τῶν  δὲ   ἐσχάτων τῆς Εὐρώπης Ἰβήρων οὔτ'
[2, 4]   πρὸς Περσῶν ἀφῃρέθησαν, πρὸς Μήδων  δὲ   ἔτι ἔμπροσθεν Ἀσσύριοι. Ὑπερβαλὼν δὴ
[2, 6]   παρ' αὑτὸν πέμπειν ἐκέλευεν. ἦσαν  δὲ   Εὐθυκλῆς μὲν Σπαρτιάτης, Θεσσαλίσκος δὲ
[2, 3]   τὰ παρὰ τοῦ Παρμενίωνος. Φίλιππον  δὲ   εὐθὺς ἔνδηλον γενέσθαι, ὅτι καλῶς
[2, 5]   κατὰ νώτου σφῶν τεταγμένους. τοῦ  δὲ   εὐωνύμου προετάχθησαν τῶν μὲν πεζῶν
[2, 5]   δὲ ταύτης Μελεάγρου. τοῦ  δὲ   εὐωνύμου τοῖς πεζοῖς μὲν Κρατερὸς
[2, 7]   καὶ αἱ θυσίαι θύονται. Γηρυόνην  δέ,   ἐφ' ὅντινα Ἀργεῖος Ἡρακλῆς
[2, 6]   Πτολεμαῖος καὶ Ἀριστόβουλος λέγουσι. λόγος  δὲ   ἔχει καὶ αὐτὸν Ἀλέξανδρον τῇ
[2, 73]   δέχεσθαι τῇ πόλει Ἀλέξανδρον. Ἀπέχει  δὲ   Γάζα τῆς μὲν θαλάσσης
[2, 6]   γυναῖκα καὶ τοὺς παῖδας. ἐδήλου  δὲ   ἐπιστολή, ὅτι Φιλίππῳ τε
[2, 5]   ὧν ἡγεῖτο Σιτάλκης, πρὸ τούτων  δὲ   ἵππος κατὰ τὸ
[2, 72]   ἐπετέτακτο Ἄδμητος, τὴν ἑτέραν  δὲ   Κοίνου τάξις οἱ πεζέταιροι
[2, 5]   Ἀμύντου τάξις ἦν, ἐπὶ  δὲ   Πτολεμαίου, ἐχομένη δὲ ταύτης
[2, 51]   ἐσβάλλειν ἐς τοὺς πολεμίους.  δὲ   ἦγεν ἐν τάξει ἔτι, τὰ
[2, 51]   συγκοπέντας ὑπὸ τῆς φάλαγγος. τότε  δὲ   ἤδη λαμπρά τε καὶ ἐκ
[2, 6]   τοῖς ἀμφ' αὐτὸν ἔφυγε, τῇ  δὲ   ἡμέρᾳ ἀναλαμβάνων ἀεὶ τῶν τε
[2, 7]   τείχει προσάγειν τῶν Τυρίων, τὸν  δὲ   Ἡρακλέα δεξιοῦσθαί τε αὐτὸν καὶ
[2, 5]   καὶ ἔνθεν ἐς ἑξακισμυρίους. ὁπλῖται  δὲ   ἦσαν καὶ οὗτοι. τοσούτους γὰρ
[2, 6]   ἄμφω τῷ αὐτῷ κόσμῳ, τὴν  δὲ   Ἡφαιστίωνι προσελθεῖν καὶ προσκυνῆσαι, ὅτι
[2, 6]   ὑπὲρ ἀμφοῖν ἐπιεικῆ ἐνθυμηθείς, ἰδίᾳ  δὲ   Θεσσαλίσκον μὲν αἰδοῖ τοῦ γένους
[2, 71]   ἐν γύψῳ κειμένοις ξυμπεπηγότα. ταῖς  δὲ   ἱππαγωγοῖς τε καὶ ταῖς τριήρεσι
[2, 5]   ἐς ἀναπλήρωσιν τῆς φάλαγγος. ἐκείνοις  δὲ   ἱππέας τριακοσίους ἐπιτάξαι ἐξήρκεσεν. ~Οὕτω
[2, 5]   ὡς ἐπὶ τὴν θάλασσαν. οἱ  δὲ   ἱππεῖς αὐτῷ τέως μὲν κατόπιν
[2, 51]   ἀπολείπει ἐπὶ τοῦ ἅρματος. αὐτὸς  δὲ   ἵππου ἐπιβὰς ἔφευγε. καὶ
[2, 6]   δὲ Εὐθυκλῆς μὲν Σπαρτιάτης, Θεσσαλίσκος  δὲ   Ἰσμηνίου καὶ Διονυσόδωρος Ὀλυμπιονίκης Θηβαῖοι,
[2, 4]   ἐγένετο κατόπιν Ἀλεξάνδρου λαθών. τὴν  δὲ   Ἰσσὸν κατασχών, ὅσους διὰ νόσον
[2, 71]   οὐκέτι προβεβλημένοι βλάψειν ἔμελλον. ὅπου  δὲ   καθαρὸν πεποίητο τῶν προβόλων τὸ
[2, 1]   κατὰ συμμαχίαν ἥκοντας ἀπελθεῖν, Μιτυληναίους  δὲ   καθελεῖν μὲν τὰς πρὸς Ἀλέξανδρόν
[2, 51]   μήτηρ καὶ γυνή, αὐτὴ  δὲ   καὶ ἀδελφὴ Δαρείου, καὶ υἱὸς
[2, 7]   Οἰδίποδα μάλιστα τὸν Λαίου. σέβουσι  δὲ   καὶ Αἰγύπτιοι ἄλλον Ἡρακλέα, οὐχ
[2, 6]   ἀποθνήσκει ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων. Φαρνάβαζος  δὲ   καὶ Αὐτοφραδάτης τέως μὲν περὶ
[2, 1]   πρὸς τοὺς Πέρσας ξυνέβη. Φαρνάβαζος  δὲ   καὶ Αὐτοφραδάτης, ὡς παρῆλθον ἅπαξ
[2, 73]   μαχόμενοι ὡς ἕκαστοι ἐτάχθησαν. παῖδας  δὲ   καὶ γυναῖκας ἐξηνδραπόδισεν αὐτῶν Ἀλέξανδρος.
[2, 71]   φλόγα ἐπὶ ταύτῃ ἐπεφόρησαν. παρέτειναν  δὲ   καὶ κεραίαν διπλῆν ἐπὶ τοῖς
[2, 71]   ὅσοι Φοινίκων, πλὴν Πνυταγόρου. οὗτος  δὲ   καὶ Κρατερὸς τὸ εὐώνυμον κέρας
[2, 3]   Θήραν καὶ Καλλίπολιν κατεῖχε. προσῆκτο  δὲ   καὶ Κῶ καὶ Τριόπιον. τοῦτον
[2, 5]   ἀφανῶς παρελθεῖν. καὶ τοὺς τοξότας  δὲ   καὶ μέρος τῶν Ἀγριάνων καὶ
[2, 71]   αὐτῷ σκηνὴ ἦν. Ἤδη  δὲ   καὶ μηχανοποιῶν αὐτῷ πολλῶν ἔκ
[2, 4]   μάχαις ὡς ἀνεπαχθέστατα ἐπεξῄει. λέγεται  δὲ   καὶ Ξενοφῶντος καὶ τῶν ἅμα
[2, 51]   Γρανίκῳ ἡγησαμένων τοῦ ἱππικοῦ. ἀποθνήσκει  δὲ   καὶ Σαυάκης Αἰγύπτου σατράπης
[2, 51]   καὶ τὸν κάνδυν ἐκδύς.  δὲ   καὶ τὸ τόξον ἀπολείπει ἐπὶ
[2, 3]   Ἀσσύριον λόγος. καὶ τῷ περιβόλῳ  δὲ   καὶ τοῖς θεμελίοις τῶν τειχῶν
[2, 5]   τὸ χωρίον, ἵνα ἐτάσσοντο. ἐπέταξε  δὲ   καὶ τῷ ὄρει τῷ ἐν
[2, 1]   ἔβλαψε τὰ βασιλέως πράγματα. Αὐτοφραδάτης  δὲ   καὶ Φαρνάβαζος Ἀρταβάζου, ὅτῳ
[2, 7]   τὰ μὲν λόγῳ ἐπαίροντος, τὰ  δὲ   καὶ χρήμασι τούς τι ἐκπρεπέστερον
[2, 2]   ὑπὲρ τὸν Ἅλυν πολλήν. καταστήσας  δὲ   Καππαδοκῶν Σαβίκταν σατράπην αὐτὸς προῆγεν
[2, 51]   ταύτῃ τεταγμένους τῶν Περσῶν, οἱ  δὲ   κατὰ μέσον τῶν Μακεδόνων οὔτε
[2, 73]   ὡς ἐχόμενον εἶδον, ἐκλείπουσιν, ἀθροισθέντες  δὲ   κατὰ τὸ Ἀγηνόριον καλούμενον ἐπέστρεψαν
[2, 72]   ἐπὶ τὴν σκηνήν, οὐ διατρίψαντα  δὲ   κατὰ τὸ εἰωθὸς δι' ὀλίγου
[2, 72]   τι καὶ λόγου ἄξιον, οἱ  δὲ   κατὰ τὸ πρὸς Σιδῶνα τετραμμένον
[2, 3]   ἱδρῶντα καὶ καύματι ἐχόμενον.  δὲ   Κύδνος ῥέει διὰ μέσης τῆς
[2, 2]   καὶ παισὶ τὴν μαντείαν. προσάγοντα  δὲ   κώμῃ τινὶ τῶν Τελμισσέων ἐντυχεῖν
[2, 6]   ἄλλων πόλεων οὐδεμιᾶς δεχομένης, Λακεδαιμονίων  δὲ   λαβόντων, καὶ τῶν παρὰ σοῦ
[2, 6]   τοῖς πρὸς γένους ἀπέπεμψεν. Εὐθυκλέα  δὲ   Λακεδαιμόνιόν τε ὄντα, πόλεως περιφανῶς
[2, 2]   δεσμὸν καὶ λελύσθαι ἔφη. Ἀριστόβουλος  δὲ   λέγει ἐξελόντα τὸν ἕστορα τοῦ
[2, 6]   ὑπάρξαντος σοῦ τῆς ἔχθρας. ἐπεὶ  δὲ   μάχῃ νενίκηκα πρότερον μὲν τοὺς
[2, 1]   ναῦς αὐτοῖς ἀνδράσιν ἔλαβε, Δατάμης  δὲ   μετὰ δυοῖν τριήροιν ἐν τῇ
[2, 6]   τὴν ἐπιστολὴν δοῦναι Δαρείῳ, αὐτὸν  δὲ   μὴ διαλέγεσθαι ὑπὲρ μηδενός.
[2, 6]   φράζε εἴ του δέῃ. εἰ  δὲ   μή, ἐγὼ βουλεύσομαι περὶ σοῦ
[2, 73]   καὶ μηχανὰς συμπηγνύναι ἐκέλευσεν. οἱ  δὲ   μηχανοποιοὶ γνώμην ἀπεδείκνυντο ἄπορον εἶναι
[2, 5]   κατὰ τὸ εὐώνυμον. οἱ  δὲ   μισθοφόροι ξένοι πᾶσιν ἐπετάχθησαν. ἐπεὶ
[2, 1]   Δατάμην ἄνδρα Πέρσην ἄγοντα, αὐτοὶ  δὲ   ναυσὶν ἑκατὸν ἐπὶ Τενέδου ἔπλευσαν.
[2, 3]   ἔφασκον ἐπεῖναι τῷ ἐπιγράμματι,  δὲ   νοῦς ἦν αὐτῷ ὃν ἔφραζε
[2, 2]   τῇ ἐκκλησίᾳ αὐτῇ ἁμάξῃ. τοὺς  δὲ   ξυμβαλόντας τὸ μαντεῖον τοῦτον ἐκεῖνον
[2, 5]   μὲν Κρατερὸς ἐπετέτακτο ἄρχειν, τοῦ  δὲ   ξύμπαντος εὐωνύμου Παρμενίων ἡγεῖτο. καὶ
[2, 4]   οὐδὲ τούτῳ πολλῷ κινδυνεύοντας, τοὺς  δὲ   ξὺν σφίσιν ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος
[2, 73]   ἐξηνδραπόδισεν αὐτῶν Ἀλέξανδρος. τὴν πόλιν  δὲ   ξυνοικίσας ἐκ τῶν περιοίκων ἐχρῆτο
[2, 6]   Ἀλεξάνδρου τὸν Εὐφράτην ποιῆσαι. Ἀμύντας  δὲ   Ἀντιόχου καὶ Θυμώνδας
[2, 7]   Πολυδώρου τοῦ Κάδμου παῖδα, Ἡρακλῆς  δὲ   Ἀργεῖος κατ' Οἰδίποδα μάλιστα
[2, 7]   βασιλέως τῶν Τυρίων παῖς. αὐτὸς  δὲ   βασιλεὺς Ἀζέμιλκος μετ' Αὐτοφραδάτου
[2, 2]   χρῆναι ἄρξαι τῆς Ἀσίας. ἦν  δὲ   δεσμὸς ἐκ φλοιοῦ κρανίας
[2, 6]   ὅτι μείζων ἐφάνη ἐκεῖνος. ὡς  δὲ   Ἡφαιστίων τε ὀπίσω ὑπεχώρησε
[2, 6]   καὶ Διονυσόδωρος Ὀλυμπιονίκης Θηβαῖοι, Ἰφικράτης  δὲ   Ἰφικράτους τοῦ στρατηγοῦ Ἀθηναῖος.
[2, 71]   ἐνσείουσιν ἄκρῳ τῷ χώματι. αὐτοὶ  δὲ   οἱ ἐν τῇ νηὶ καιομένῃ
[2, 51]   τοὺς ξένους. καὶ οἱ ἱππεῖς  δὲ   οἱ τῶν Περσῶν κατὰ τοὺς
[2, 71]   βίᾳ τῶν ταύτῃ ἐξελών, τὰ  δὲ   ὁμολογίᾳ παραστησάμενος ἐν δέκα ἡμέραις
[2, 3]   τοὺς μὲν βίᾳ ἐξελών, τοὺς  δὲ   ὁμολογίᾳ παραστησάμενος ἐπανῆκεν ἐς τοὺς
[2, 1]   Αὐτοφραδάτην ἐπὶ τὰς ναῦς. ὡς  δὲ   ὁμοῦ ἐγένοντο, δέκα μὲν ναῦς
[2, 51]   Ἀλέξανδρον τῇ γνώμῃ δεδουλωμένος. ὡς  δὲ   ὁμοῦ ἤδη ἦν τὰ στρατόπεδα,
[2, 6]   φράσαι ὅτι ζῇ Δαρεῖος, τὰ  δὲ   ὅπλα καὶ τὸν κάνδυν ὅτι
[2, 51]   πολλαχῇ μὲν ἀποκρήμνοις οὔσαις, ἔστι  δὲ   ὅπου καὶ χάρακα παρατείνας αὐταῖς
[2, 7]   καὶ τοῦτον ἀφῆκεν. ~Ἐκ Μαράθου  δὲ   ὁρμηθεὶς Βύβλον τε λαμβάνει ὁμολογίᾳ
[2, 71]   Τύριοι ναυμαχεῖν μὲν ἀπέγνωσαν, τριήρεσι  δὲ   ὅσας τῶν λιμένων τὰ στόματα
[2, 6]   τι κατοικτίσει τῶν Θηβῶν, τὸ  δὲ   ὅτι συγγνωστὰ δεδρακέναι ἐφαίνοντο, ἠνδραποδισμένης
[2, 6]   καταιδεσθεῖσαν τῇ διαμαρτίᾳ ὑποχωρεῖν, Ἀλέξανδρον  δὲ   οὐ φάναι αὐτὴν ἁμαρτεῖν. καὶ
[2, 72]   τινας τῶν μηχανοφόρων προσῆγον. ὡς  δὲ   οὐδὲ ταύτῃ ἤνυεν, ἐς τὸ
[2, 6]   καὶ τοὺς ὁμήρους ἀπέδωκεν. ~Ὁ  δὲ   οὐδὲ τῆς μητρὸς τῆς Δαρείου
[2, 72]   χαλεπῶς ἐς τὸν λιμένα. Ὡς  δὲ   οὐδεμία ἔτι τοῖς Τυρίοις ἐκ
[2, 3]   καὶ ἱππέας ἐς πεντήκοντα, ἁλῶναι  δὲ   οὐκ ἐλάττους τῶν χιλίων. Ἀλέξανδρος
[2, 5]   μισθοφόροι ξένοι πᾶσιν ἐπετάχθησαν. ἐπεὶ  δὲ   οὔτε πυκνὴ αὐτῷ φάλαγξ
[2, 72]   ἐπεκάλουν ἐς τὴν ἀναχώρησιν. οἱ  δὲ   ὀψέ ποτε αἰσθόμενοι τὸν ἐπίπλουν
[2, 73]   ὑπορυσσόμενον τὸ τεῖχος καταβάλλει, τῇ  δὲ   παιόμενον ταῖς μηχαναῖς κατασείει ἐπὶ
[2, 3]   Μακεδόνων τρεῖς τάξεις, τοὺς τοξότας  δὲ   πάντας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας ἐξελαύνει
[2, 6]   ἥττης οἱ Χῖοι νεωτερίσωσιν. αγις  δὲ   παρ' Αὐτοφραδάτου τάλαντα ἀργυρίου λαβὼν
[2, 7]   ἡμῖν ἐν ταὐτῷ γίγνεται. Αἴγυπτον  δὲ   παραστησαμένοις ὑπέρ τε τῆς Ἑλλάδος
[2, 1]   πόλεις τῆς Λέσβου προσηγάγετο. ταύτας  δὲ   παραστησάμενος καὶ προσχὼν τῇ Μιτυλήνῃ
[2, 71]   αὐτῶν οὐ ταχυναυτοῦσαι ἦσαν. ὡς  δὲ   παρεσκεύαστο ἤδη ξύμπαντα, προσῆγον τὰς
[2, 73]   μηκέτι τὸ πρόσω κινδυνεύειν. Ἀλέξανδρον  δὲ   Παρμενίωνι ἀποκρίνασθαι ὅτι καὶ αὐτὸς
[2, 6]   ἤρχομεν, δύναμιν ἔπεμψεν Ὦχος. τοῦ  δὲ   πατρὸς ἀποθανόντος ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευσάντων,
[2, 5]   Παίονας, ὧν ἡγεῖτο Ἀρίστων, τῶν  δὲ   πεζῶν τοὺς τοξότας, ὧν ἦρχεν
[2, 1]   θαλάσσης ἐς θάλασσαν ἀπετείχισε, στρατόπεδα  δὲ   πέντε ἐποικοδομησάμενος τῆς γῆς ἐκράτει
[2, 71]   καὶ Λύκιαι δέκα, ἐκ Μακεδονίας  δὲ   πεντηκόντορος, ἐφ' ἧς Πρωτέας
[2, 72]   ἐκπλεύσειαν τῶν Τυρίων νῆες. αὐτὸς  δὲ   πεντήρεις τε τὰς ξὺν αὐτῷ
[2, 2]   αὐτοῖς καταπαύσει τὴν στάσιν. ἔτι  δὲ   περὶ αὐτῶν τούτων βουλευομένοις ἐλθεῖν
[2, 2]   τῆς ἁμάξης τὸν δεσμόν. λόγος  δὲ   περὶ τῆς ἁμάξης ἐκείνης παρὰ
[2, 2]   ἐξευρεῖν λύσιν τοῦ δεσμοῦ, ἄλυτον  δὲ   περιιδεῖν οὐκ ἤθελε, μή τινα
[2, 51]   τοῦ ποταμοῦ ἀπωσθέντας κατεῖδε. Τῶν  δὲ   Περσῶν ἀπέθανον Ἀρσάμης μὲν καὶ
[2, 71]   δᾷδας ὅσας πλείστας δέξασθαι. πρὸς  δὲ   πίσσαν τε καὶ θεῖον καὶ
[2, 72]   τῶν νεῶν φθάνουσιν ὑπεκφυγοῦσαι, ταῖς  δὲ   πλείοσιν ἐμβαλοῦσαι αἱ ξὺν Ἀλεξάνδρῳ
[2, 71]   θάλασσαν ἐπιπλέοι σφίσιν Ἀλέξανδρος, τότε  δὲ   πλῆθος νεῶν πολὺ ἀπροσδοκήτως κατιδόντες
[2, 73]   εὐθὺς ταύτῃ τὴν πόλιν. τὸ  δὲ   πλῆθος τῶν Τυρίων τὸ μὲν
[2, 73]   τὴν πόλιν τεναγώδης πᾶσα. μεγάλη  δὲ   πόλις Γάζα ἦν καὶ
[2, 7]   ὡς ἐπὶ τὴν πόλιν. ἔστι  δὲ   πορθμὸς τεναγώδης τὸ χωρίον καὶ
[2, 6]   Δαμασκὸν Παρμενίωνα φυλάσσειν ἐκέλευε. τοὺς  δὲ   πρέσβεις τῶν Ἑλλήνων οἳ πρὸς
[2, 7]   βραχέα καὶ πηλώδη αὐτοῦ, τὰ  δὲ   πρὸς αὐτῇ τῇ πόλει, ἵνα
[2, 6]   φίλων τὰ πιστὰ ληψομένους. ἐλθὼν  δὲ   πρός με τὴν μητέρα καὶ
[2, 6]   τῆς πρὸς Ἰσσῷ γενομένης. ἐκπλαγέντες  δὲ   πρὸς τὰ ἐξαγγελθέντα Φαρνάβαζος μὲν
[2, 7]   τὸ Περσῶν καὶ Δαρείου. ἐντεῦθεν  δὲ   προὐχώρει ὡς ἐπὶ Τύρον. καὶ
[2, 51]   κατέλεξε Μένητα τὸν Διονυσίου. ἀντὶ  δὲ   Πτολεμαίου τοῦ Σελεύκου τοῦ ἀποθανόντος
[2, 3]   ἐς Ἀγχίαλον πόλιν ἀφικνεῖται. ταύτην  δὲ   Σαρδανάπαλον κτίσαι τὸν Ἀσσύριον λόγος.
[2, 6]   Ἁλικαρνασσὸν παρ' Αὐτοφραδάτην ἀφίκετο. Ἀλέξανδρος  δὲ   σατράπην μὲν Συρίᾳ τῇ κοιλῇ
[2, 6]   σοὺς στρατηγοὺς καὶ σατράπας, νῦν  δὲ   σὲ καὶ τὴν μετὰ σοῦ
[2, 73]   τὴν μὲν πόλιν αἱρήσεις, αὐτῷ  δέ   σοι φυλακτέα ἐστὶν ἐπὶ τῇδε
[2, 4]   ἐν χερσὶν εἶναι Δαρεῖον.  δὲ   συγκαλέσας στρατηγούς τε καὶ ἰλάρχας
[2, 3]   τὸν ποταμὸν τὸν Πύραμον, αὐτὸς  δὲ   σὺν τοῖς πεζοῖς καὶ τῇ
[2, 7]   πρὸς ὀργὴν ὀπίσω ἀπέπεμψεν, αὐτὸς  δὲ   συναγαγὼν τούς τε ἑταίρους καὶ
[2, 51]   ἦν ἀνὰ κράτος ἐδίωκεν, ὡς  δὲ   συνεσκόταζέ τε ἤδη καὶ τὰ
[2, 71]   μισθοφόρους Ἕλληνας ἐς τετρακισχιλίους. Ὡς  δὲ   συνετέτακτο αὐτῷ τὸ ναυτικόν, ἐπιβιβάσας
[2, 1]   ἐπὶ Ἀνταλκίδου Δαρείῳ συνέθεντο. Τενεδίοις  δὲ   τὰ μὲν τῆς εὐνοίας ἐς
[2, 71]   πε- φραγμένον τὸν ἔσπλουν, τρεῖς  δὲ   τὰς ἐξωτάτω ἐφορμούσας τῷ στόματι
[2, 72]   παρείκοι ἔμελλεν. τὰς τριήρεις  δὲ   τὰς μὲν ἐπιπλεῖν κατὰ τοὺς
[2, 7]   νεῶν ἔτι πολλῶν περιουσῶν. Ὡς  δὲ   ταῦτα ὅμως ἐκράτησε, χῶμα ἔγνω
[2, 71]   μηχανὰς ἄλλας κατασκευάζειν ἐκέλευσεν. ὡς  δὲ   ταῦτα παρεσκευάζετο, αὐτὸς τούς τε
[2, 5]   ἐπὶ δὲ Πτολεμαίου, ἐχομένη  δὲ   ταύτης Μελεάγρου. τοῦ δὲ
[2, 4]   ἐν τῷ στρατοπέδῳ Ἀλέξανδρον. Δαρεῖος  δὲ   τέως μὲν ξὺν τῇ στρατιᾷ
[2, 73]   αὐτῷ εἴκοσι τῶν ὑπασπιστῶν. ἐν  δὲ   τῇ πάσῃ πολιορκίᾳ μάλιστα ἐς
[2, 2]   τοῦ δεσμοῦ τὴν λύσιν. Αὐτὸς  δὲ   τῇ ὑστεραίᾳ ἐπ' Ἀγκύρας τῆς
[2, 73]   τὴν Ἑλληνικὴν Ἀλεξάνδρου εἶναι. γήμαντα  δὲ   τὴν Δαρείου παῖδα Ἀλέξανδρον φίλον
[2, 5]   πετρῶν, προφυλακὰς ἀκριβεῖς καταστησάμενος. ὑπὸ  δὲ   τὴν ἕω κατῄει ἀπὸ τῶν
[2, 6]   ἐπὶ τῷδε ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον. Δαρεῖος  δὲ   τὴν μὲν νύκτα ξὺν ὀλίγοις
[2, 7]   τι περ ἐπαγγέλλοι Ἀλέξανδρος, ἐς  δὲ   τὴν πόλιν μήτε τινὰ Περσῶν
[2, 7]   τι ἂν ἐπαγγέλλῃ Ἀλέξανδρος.  δὲ   τήν τε πόλιν ἐπαινέσας καὶ
[2, 4]   τούτους χαλεπῶς αἰκισάμενος ἀπέκτεινεν. ἐς  δὲ   τὴν ὑστεραίαν προὐχώρει ἐπὶ τὸν
[2, 2]   ἐς ὁμολογίαν ξυμ- βαινόντων. ἐς  δὲ   τὴν χώραν ξὺν τῇ δυνάμει
[2, 3]   ἔφασαν τῷ Ἀσσυρίῳ ὀνόματι. Ἐκ  δὲ   τῆς Ἀγχιάλου ἐς Σόλους ἀφίκετο.
[2, 51]   φεύγουσι σφῶν ἀνασώσασθαι, τῶν Μακεδόνων  δὲ   τῆς τε Ἀλεξάνδρου ἤδη φαινομένης
[2, 1]   ἑκατὸν ἐπὶ Τενέδου ἔπλευσαν. κατακομισθέντες  δὲ   τῆς Τενέδου εἰς τὸν Βόρειον
[2, 5]   μᾶλλόν τι ἱππάσιμα ἦν, μέρος  δέ   τι αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὸ
[2, 72]   μὲν αὐτῶν ἄπλους ἐποίησαν, πεντήρης  δέ   τις καὶ τετρήρης αὐτῶν ἐπ'
[2, 73]   καλουμένης Συρίας προσκεχωρηκότα ἤδη, εὐνοῦχος  δέ   τις, ὄνομα ἦν Βάτις,
[2, 71]   τῆς νεὼς πῦρ ἐπέσχεν. Ἀλέξανδρος  δὲ   τό τε χῶμα ἀπὸ τῆς
[2, 3]   αὐτῷ φίλος, καὶ τοῖς ἄλλοις  δὲ   τοῖς ἀμφ' αὐτὸν, ὅτι αὐτοῖς
[2, 6]   ὡς τὰ ἐκεῖ καταστησόμενον. αὐτὸς  δὲ   τότε μὲν αὐτοῦ ἐν ταῖς
[2, 5]   ἐπαίροντες ἄγειν ἤδη ἐκέλευον. ~Ὁ  δὲ   τότε μὲν δειπνοποιεῖσθαι παραγγέλλει, προπέμπει
[2, 4]   ὡς εἶχεν ἄγειν ἐκέλευον.  δὲ   τότε μὲν ἐπαινέσας αὐτοὺς διέλυσε
[2, 5]   δεξιοῦ ἀρξαμένῳ τεταγμένοι ἦσαν. ἐπὶ  δὲ   τοῦ εὐωνύμου πρώτη μὲν
[2, 73]   τὰς πρὸς Ἀλέξανδρον, ἐν παρασκευῇ  δὲ   τοῦ πολέμου αὖθις ἦν. Ἀλέξανδρος
[2, 3]   Σιτάλκης ἡγεῖτο, καὶ τοὺς ἱππέας  δὲ   τοὺς Θεσσαλούς. αὐτὸς δὲ ὕστερος
[2, 5]   ὡς πρὸς τὴν θάλασσαν, αὑτῷ  δὲ   τοὺς Πελοποννησίους μόνους καὶ τοὺς
[2, 51]   τὸν μηρὸν ξίφει Ἀλέξανδρος,  δὲ   τοὺς τραυματίας ἐπῆλθε, καὶ τοὺς
[2, 5]   τούτων τὴν Κοίνου τάξιν, ἐπὶ  δὲ   τούτοις τὴν Περδίκκου. οὗτοι μὲν
[2, 5]   τὴν φάλαγγα τῶν Μακεδόνων. ἐπὶ  δὲ   τούτοις τῶν {Καρδάκ{ κ} ων
[2, 51]   τῶν σωματοφυλάκων τῶν βασιλικῶν, ἀντὶ  δὲ   τούτου ἐς τοὺς σωματοφύλακας κατέλεξε
[2, 1]   ~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ ΒΙΒΛΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ~Ἐκ  δὲ   τούτου Μέμνων τοῦ τε ναυτικοῦ
[2, 3]   πρὸς τὸ ἀποθανεῖν ἐρρωμένος. Ἐκ  δὲ   τούτου Παρμενίωνα μὲν πέμπει ἐπὶ
[2, 1]   μᾶλλον ἐθελοντὰς παρεστήσαντο. Ἐν  δὲ   τούτῳ Πρωτέας Ἀνδρονίκου ἐτύγχανε
[2, 5]   ἡγεῖτο Νικάνωρ Παρμενίωνος, ἐχομένην  δὲ   τούτων τὴν Κοίνου τάξιν, ἐπὶ
[2, 71]   ταῖς πολεμίαις ναυσὶν ἐποίουν. Ἀλέξανδρος  δὲ   τριακοντόρους πολλὰς ἐς τὸν αὐτὸν
[2, 71]   καὶ ἀποπειρωμένων τοῦ τείχους. Οἱ  δὲ   Τύριοι ἐπί τε τῶν ἐπάλξεων
[2, 72]   ταύτῃ αἱ νῆες προσεῖχον. ~Οἱ  δὲ   Τύριοι πάντῃ ἄποροι γιγνόμενοι ἔγνωσαν
[2, 71]   οὐ χαλεπῶς ἀνασταλήσεσθαι ἔμελλον. ~Οἱ  δὲ   Τύριοι πρὸς ταῦτα ἀντιμηχανῶνται τοιόνδε.
[2, 72]   ἐπὶ τὰς ναῦς ἐπανελθεῖν. οἱ  δὲ   Τύριοι προσπεσόντες ἀπροσδοκήτως ταῖς ναυσὶν
[2, 71]   εἶχον τῆς πάσης τάξεως. τοῖς  δὲ   Τυρίοις πρότερον μὲν ναυμαχεῖν ἐγνωσμένον
[2, 7]   πρὸς τὸ παρὸν κατεχομένης. ἐξαιρεθείσης  δὲ   Τύρου τε Φοινίκη ἔχοιτο
[2, 73]   ἐγκατελήφθησαν μάλιστα ἐς τρισμυρίους. Ἀλέξανδρος  δὲ   τῷ Ἡρακλεῖ ἔθυσέ τε καὶ
[2, 1]   τοὺς Ἕλληνας ἐποίει μᾶλλον, ἐν  δὲ   τῷ παρόντι ἄπορον ἄλλως ἐδόκει
[2, 7]   χωννύμενον καὶ οὐδενὸς ἐξείργοντος. ὡς  δὲ   τῷ τε βαθυτέρῳ ἤδη ἐπέλαζον
[2, 3]   ἦν τὸ φάρμακον, τὴν ἐπιστολὴν  δὲ   τῷ Φιλίππῳ δοῦναι ἀναγνῶναι. καὶ
[2, 6]   ἐποίησαν ἡμᾶς οὐδὲν προηδικημένοι. ἐγὼ  δὲ   τῶν Ἑλλήνων ἡγεμὼν κατασταθεὶς καὶ
[2, 72]   στόματι τοῦ λιμένος ἐλήφθησαν. φόνος  δὲ   τῶν ἐπιβατῶν οὐ πολὺς ἐγένετο.
[2, 73]   τιτρωσκομένων ὅμως ἀντεῖχον. τῇ τετάρτῃ  δὲ   τῶν Μακεδόνων τὴν φάλαγγα πάντοθεν
[2, 5]   τῆς φάλαγγος ἀφανῶς διελθεῖν. προέταξε  δὲ   τῶν μὲν ἱππέων κατὰ τὸ
[2, 73]   ἔρριψαν εἰς τὴν θάλασσαν. ἀπέθανον  δὲ   τῶν μὲν Τυρίων ἐς ὀκτακισχιλίους,
[2, 4]   μὲν τῆς Ἀσσυρίας γῆς, ἀπέχει  δὲ   τῶν πυλῶν τῶν Ἀσσυρίων ἐς
[2, 4]   πολλοῖς πόνοις ἐπιθεῖναι. ἐπὶ τούτοις  δὲ   τῶν τε ἐς τὸ κοινὸν
[2, 4]   τε καὶ τοὺς Πέρσας. δευτεραῖος  δὲ   ὑπερβαλὼν τὰς πύλας ἐστρατοπέδευσε πρὸς
[2, 2]   διασώζειν Πέρσαις τὴν Ταρσόν, ὡς  δὲ   ὑπερβεβληκότα ἤδη τὰς πύλας ἐπύθετο
[2, 2]   τὴν φυλακὴν ὤχοντο φεύγοντες. τῇ  δὲ   ὑστεραίᾳ ἅμα τῇ ἕῳ ξὺν
[2, 51]   Ἀθηναίοις Νικοκράτους μηνὸς Μαιμακτηριῶνος. Τῇ  δὲ   ὑστεραίᾳ, καίπερ τετρωμένος τὸν μηρὸν
[2, 4]   αὐτοὺς διέλυσε τὸν ξύλλογον, τῇ  δὲ   ὑστεραίᾳ {προ{ ς} ῆγεν ὡς
[2, 71]   οἱ σὺν Ἀλεξάνδρῳ ὡρμίσαντο. τῇ  δὲ   ὑστεραίᾳ τοὺς μὲν Κυπρίους ξὺν
[2, 71]   Ἀνδρονίκου ἐπέπλει. οὐ πολλῷ  δὲ   ὕστερον καὶ οἱ τῆς Κύπρου
[2, 3]   ἱππέας δὲ τοὺς Θεσσαλούς. αὐτὸς  δὲ   ὕστερος ἄρας ἐκ Ταρσοῦ τῇ
[2, 51]   ἐπὶ τοῦ ἅρματος διεσώζετο, ὡς  δὲ   φάραγξί τε καὶ ἄλλαις δυσχωρίαις
[2, 73]   αὐτοῦ μαχομένους διέφθειρεν αὐτῶν, τοῖς  δὲ   φεύγουσιν ἐφείπετο. καὶ φόνος ἦν
[2, 6]   τῇ νίκῃ τῶν Ὀλυμπίων. Ἰφικράτην  δὲ   φιλίᾳ τε τῆς Ἀθηναίων πόλεως
[2, 6]   ὄντος ἧκε πρὸς ἐμέ. εἰ  δὲ   φοβῇ μὴ ἐλθὼν πάθῃς τι
[2, 71]   ἐκέλευσεν ἐφορμεῖν τῇ πόλει, τοὺς  δὲ   Φοίνικας κατὰ τὸν ἐπέκεινα τοῦ
[2, 6]   περὶ τὴν Χίον διέτριβον. καταστήσαντες  δὲ   φρουρὰν τῆς Χίου τὰς μέν
[2, 71]   ἐξελκύσαι ἐκ τῆς θαλάσσης. ἠνύετο  δὲ   χαλεπῶς τοῦτο τὸ ἔργον, οἷα
[2, 73]   δοῦναι ἐθέλειν Ἀλεξάνδρῳ Δαρεῖον. τὴν  δὲ   χώραν πᾶσαν τὴν ἐντὸς Εὐφράτου
[2, 4]   τῇ πάσῃ δυνάμει στρατοπεδεύειν.  δὲ   χῶρος οὗτός ἐστι μὲν τῆς
[2, 3]   ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ ἐδείματο. σὺ  δέ,   ξένε, ἔσθιε καὶ πῖνε
[2, 73]   τεῖχος περιεβέβλητο αὐτῇ ὀχυρόν. ἐσχάτη  δὲ   ᾠκεῖτο ὡς ἐπ' Αἴγυπτον ἐκ
[2, 2]   τέλος οὔτε ἀρχὴ ἐφαίνετο. Ἀλέξανδρος  δὲ   ὡς ἀπόρως μὲν εἶχεν ἐξευρεῖν
[2, 5]   ἑξήκοντα μυριάδας μαχίμους εἶναι. Ἀλέξανδρος  δέ,   ὡς αὐτῷ πρόσω ἰόντι τὸ
[2, 51]   φυγῇ τῶν ἱππέων ἐγίγνετο. Δαρεῖος  δέ,   ὡς αὐτῷ τὸ πρῶτον ὑπ'
[2, 73]   τῇ ἀρχῇ τῆς ἐρήμου. Ἀλέξανδρος  δὲ   ὡς ἀφίκετο πρὸς τὴν πόλιν,
[2, 6]   ἐν φυλακῇ ἀδέσμῳ εἶχεν, ὕστερον  δέ,   ὡς ἐπὶ μέγα εὐτύχει, καὶ
[2, 5]   τότε μὲν δειπνοποιεῖσθαι παραγγέλλει, προπέμπει  δὲ   ὡς ἐπὶ τὰς πύλας τῶν
[2, 5]   ἐπὶ τὸ ὄρος, ἐν ἀριστερᾷ  δὲ   ὡς ἐπὶ τὴν θάλασσαν. οἱ
[2, 2]   πρὸς τὸ ἄλλο ναυτικόν. ~Ἀλέξανδρος  δὲ   ὡς ἐς Γόρδιον παρῆλθε, πόθος
[2, 72]   τὸν αἰγιαλὸν ἐξωθοῦντες ἔκοπτον. Ἀλέξανδρος  δὲ   ὡς ἤσθετο τὸν ἔκπλουν τῶν
[2, 3]   οὐδὲν βλάψας τὴν πόλιν. ~Ἀλέξανδρος  δέ,   ὡς μὲν Ἀριστοβούλῳ λέλεκται, ὑπὸ
[2, 71]   τῶν πολεμίων τὸν στόλον. Ἀλέξανδρος  δέ,   ὡς οὐκ ἀντανήγοντο οἱ Τύριοι,
[2, 5]   ποταμοῦ τοὺς πάντας Πέρσας, τὸ  δὲ   ὡς πρὸς τοὺς ἐπὶ τῷ
[2, 5]   εὐώνυμον πέμπει ὡς Παρμενίωνα. Δαρεῖος  δέ,   ὡς συντεταγμένη ἤδη ἦν αὐτῷ
[2, 2]   ἐν νῷ ἔχειν τὴν πόλιν.  δεδιέναι   οὖν τοὺς Ταρσέας μὴ ἐφ'
[2, 2]   ἐξηγεῖσθαι καί σφισιν ἀπὸ γένους  δεδόσθαι   αὐτοῖς καὶ γυναιξὶν καὶ παισὶ
[2, 51]   τοῖς ἀμφ' Ἀλέξανδρον τῇ γνώμῃ  δεδουλωμένος.   ὡς δὲ ὁμοῦ ἤδη ἦν
[2, 6]   Θηβῶν, τὸ δὲ ὅτι συγγνωστὰ  δεδρακέναι   ἐφαίνοντο, ἠνδραποδισμένης ὑπὸ Μακεδόνων τῆς
[2, 6]   τῶν σῶν φράζε εἴ του  δέῃ.   εἰ δὲ μή, ἐγὼ βουλεύσομαι
[2, 2]   ἐς τὸν τόπον αὐτόν. καὶ,  δεηθῆναι   γὰρ αὐτῆς Γόρδιον τὴν θυσίαν
[2, 6]   Δαρείου καὶ αὐτοὶ ἀπὸ γλώσσης  δεησόμενοι   ἀφεῖναι Δαρείῳ τὴν μητέρα καὶ
[2, 72]   βαλλομένους τοὺς Τυρίους ἐν τῷ  δεινῷ   ἀμφιβόλους γίγνεσθαι. Ὡς δὲ αἵ
[2, 6]   τῶν ἀμφ' αὐτήν, τὸν Ἀλέξανδρον  δείξας,   ἐκεῖνον ἔφη εἶναι Ἀλέξανδρον, τὴν
[2, 5]   ἐκέλευον. ~Ὁ δὲ τότε μὲν  δειπνοποιεῖσθαι   παραγγέλλει, προπέμπει δὲ ὡς ἐπὶ
[2, 6]   καὶ πεντακοσίοις ἐπὶ Χίου ἐστάλη,  δείσας   μή τι πρὸς τὴν ἀγγελίαν
[2, 73]   ἀπεκρίνατο. ἔφη γὰρ οὔτε χρημάτων  δεῖσθαι   παρὰ Δαρείου οὔτε τῆς χώρας
[2, 71]   καὶ Μαλλοῦ τρεῖς καὶ Λύκιαι  δέκα,   ἐκ Μακεδονίας δὲ πεντηκόντορος, ἐφ'
[2, 71]   τὰ δὲ ὁμολογίᾳ παραστησάμενος ἐν  δέκα   ἡμέραις ἐπανῆγεν ἐς τὴν Σιδῶνα,
[2, 51]   τὸ δὲ ἄλλο πλῆθος εἰς  δέκα   μάλιστα μυριάδας καὶ ἐν τούτοις
[2, 1]   ναῦς. ὡς δὲ ὁμοῦ ἐγένοντο,  δέκα   μὲν ναῦς στέλλουσιν ἐπὶ τὰς
[2, 1]   δὲ Δατάμην περὶ Σίφνον ὁρμεῖν  δέκα   ναυσίν, αὐτὸς ἔχων πεντεκαίδεκα νυκτὸς
[2, 1]   τε διαπυθέσθαι τὰ περὶ τῶν  δέκα   νεῶν καὶ ἅμα ἐν νυκτὶ
[2, 6]   ἀργυρίου λαβὼν τριάκοντα καὶ τριήρεις  δέκα,   ταύτας μὲν Ἱππίαν ἄξοντα ἀποστέλλει
[2, 71]   ταύτῃ καὶ δᾷδας ὅσας πλείστας  δέξασθαι.   πρὸς δὲ πίσσαν τε καὶ
[2, 71]   ἀρξαμένους πλατύτερον χωννύναι, ὡς πλείονας  δέξασθαι   πύργους, καὶ τοὺς μηχανοποιοὺς μηχανὰς
[2, 5]   νώτου ἔταξεν, ὥστε κατὰ τὸ  δεξιὸν   αὐτῷ τὴν φάλαγγα ἐς δύο
[2, 5]   Παντόρδανος Κλεάνδρου, ἐπὶ τὸ  δεξιὸν   ἀφανῶς παρελθεῖν. καὶ τοὺς τοξότας
[2, 5]   ἀριστερᾷ σφῶν κατὰ τὸ Ἀλεξάνδρου  δεξιὸν   ἐς δισμυρίους. καὶ τούτων ἔστιν
[2, 71]   ναυσίν, αὐτὸς μὲν κατὰ τὸ  δεξιὸν   κέρας, δὴ ἐς τὸ
[2, 51]   φάλαγξ ὡς ἐπὶ τὸ  δεξιὸν   κέρας παραρραγεῖσα, ὅτι Ἀλέξανδρος μὲν
[2, 5]   τοὺς πολλοὺς παριππεῦσαι ἐπὶ τὸ  δεξιὸν   κέρας σφῶν ἐκέλευσεν. αὐτὸς δὲ
[2, 5]   μισθοφόρων ἔστιν οὓς κατὰ τὸ  δεξιὸν   τὸ αὑτοῦ ἐπὶ μετώπου παραγαγὼν
[2, 5]   αὐτῷ φάλαγξ κατὰ τὸ  δεξιὸν   τὸ ἑαυτοῦ ἐφαίνετο, πολύ τε
[2, 5]   τῶν μὲν ἱππέων κατὰ τὸ  δεξιὸν   τοὺς προδρόμους, ὧν ἡγεῖτο Πρωτόμαχος,
[2, 5]   μέσον τῶν ὁπλιτῶν ἀπὸ τοῦ  δεξιοῦ   ἀρξαμένῳ τεταγμένοι ἦσαν. ἐπὶ δὲ
[2, 5]   μάχην, πρώτους μὲν ἐπὶ τοῦ  δεξιοῦ   κέρως πρὸς τῷ ὄρει τῶν
[2, 51]   τούτῳ δὲ αἱ ἀπὸ τοῦ  δεξιοῦ   κέρως τάξεις, τετραμμένους ἤδη τοὺς
[2, 5]   ταῖς ὑπωρείαις τεταγμένους κατόπιν τοῦ  δεξιοῦ   κέρως τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐποίει. τὸ
[2, 51]   καὶ αὐτὸς Ἀλέξανδρος ἐπὶ τοῦ  δεξιοῦ   τεταγμένος δρόμῳ ἐς τὸν ποταμὸν
[2, 4]   εἰκός. οἱ δὲ ἄλλος ἄλλοθεν  δεξιούμενοί   τε τὸν βασιλέα καὶ τῷ
[2, 7]   τῶν Τυρίων, τὸν δὲ Ἡρακλέα  δεξιοῦσθαί   τε αὐτὸν καὶ ἀνάγειν ἐς
[2, 5]   καὶ τούτους μὲν ἐπὶ τῷ  δεξιῷ   κέρᾳ ἅμα οἷ ἔταξε, τοὺς
[2, 5]   τοὺς μὲν πολλοὺς ἐπὶ τῷ  δεξιῷ   κέρατι πρὸς τῇ θαλάσσῃ κατὰ
[2, 7]   ἐπὶ τοῖς πύργοις. προκαλύμματα δὲ  δέρρεις   καὶ διφθέραι αὐτοῖς ἦσαν, ὡς
[2, 2]   τοῦ ῥυμοῦ διαμπάξ, ξυνέχων τὸν  δεσμόν,   ἐξελκύσαι ἔξω τοῦ ῥυμοῦ τὸ<
[2, 2]   παίσας τῷ ξίφει διέκοψε τὸν  δεσμὸν   καὶ λελύσθαι ἔφη. Ἀριστόβουλος δὲ
[2, 2]   τοῦ ζυγοῦ τῆς ἁμάξης τὸν  δεσμόν.   λόγος δὲ περὶ τῆς ἁμάξης
[2, 2]   τοῦ ζυγοῦ τῆς ἁμάξης τὸν  δεσμόν,   τοῦτον χρῆναι ἄρξαι τῆς Ἀσίας.
[2, 2]   τῆς Ἀσίας. ἦν δὲ  δεσμὸς   ἐκ φλοιοῦ κρανίας καὶ τούτου
[2, 2]   μὲν εἶχεν ἐξευρεῖν λύσιν τοῦ  δεσμοῦ,   ἄλυτον δὲ περιιδεῖν οὐκ ἤθελε,
[2, 2]   τοῦ ἐπὶ τῇ λύσει τοῦ  δεσμοῦ   ξυμβεβηκότος. καὶ γὰρ καὶ τῆς
[2, 2]   τά τε σημεῖα καὶ τοῦ  δεσμοῦ   τὴν λύσιν. Αὐτὸς δὲ τῇ
[2, 2]   δὴ ἐπράχθη τὰ ἀμφὶ τῷ  δεσμῷ   τούτῳ Ἀλεξάνδρῳ οὐκ ἔχω ἰσχυρίσασθαι.
[2, 4]   Δαρεῖόν τε καὶ τοὺς Πέρσας.  δευτεραῖος   δὲ ὑπερβαλὼν τὰς πύλας ἐστρατοπέδευσε
[2, 0]   ~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ ΒΙΒΛΙΟΝ  ΔΕΥΤΕΡΟΝ   ~Ἐκ δὲ τούτου Μέμνων τοῦ
[2, 73]   ἂν βίᾳ ἁλῶναι, ἔγνω μὴ  δέχεσθαι   τῇ πόλει Ἀλέξανδρον. Ἀπέχει δὲ
[2, 7]   μήτε τινὰ Περσῶν μήτε Μακεδόνων  δέχεσθαι,   ὡς τοῦτο ἔς τε τὰ
[2, 6]   τῶν μὲν ἄλλων πόλεων οὐδεμιᾶς  δεχομένης,   Λακεδαιμονίων δὲ λαβόντων, καὶ τῶν
[2, 73]   ἄλλας πύλας, ὅσαις ἕκαστοι ἐπετύγχανον,  δέχονται   εἴσω τὴν στρατιὰν πᾶσαν. οἱ
[2, 73]   ἐχάρη, ὅτι καὶ τὴν πόλιν  δὴ   αἱρήσειν ἐδόκει Ἀριστάνδρου ἕνεκα. Καὶ
[2, 73]   αὐτὸς ποιήσας ὅτου  δὴ   ἄλλου ποιήσαντος, οὐκ ἄξιον μνήμης
[2, 71]   χαλεπῶς τοῦτο τὸ ἔργον, οἷα  δὴ   ἀπὸ νεῶν καὶ οὐκ ἀπὸ
[2, 72]   τὰς γεφύρας αὐτῷ ἔφερον, ἃς  δὴ   ἐπιβάλλειν ἐπενόει τῷ κατερρηγμένῳ τοῦ
[2, 2]   τὸ< ν> ζυγόν. ὅπως μὲν  δὴ   ἐπράχθη τὰ ἀμφὶ τῷ δεσμῷ
[2, 7]   τε τὰ ἄλλα καὶ μάλιστα  δὴ   ἐς τὰ Ἑλληνικὰ πράγματα, μή
[2, 71]   κατὰ τὸ δεξιὸν κέρας,  δὴ   ἐς τὸ πέλαγος αὐτῷ ἀνεῖχε,
[2, 51]   δόξαν τῆς φάλαγγος, ὡς ἀμάχου  δὴ   ἐς τὸ τότε διαβεβοημένης, μὴ
[2, 1]   ὅτε ἔφευγον. ἐπὶ τούτοις μὲν  δὴ   ξύμβασις τοῖς Μιτυληναίοις πρὸς
[2, 7]   χώματος ἐπιπλέοντες οἱ Τύριοι, ἅτε  δὴ   θαλασσοκρατοῦντες ἔτι, ἄπορον πολλαχῇ τὴν
[2, 73]   Ἀλέξανδρός ἐστιν, ἀποκρινεῖσθαι Δαρείῳ ἅπερ  δὴ   καὶ ἀπεκρίνατο. ἔφη γὰρ οὔτε
[2, 72]   ἐς Σιδῶνα τετραμμένον. ἐκ πολλοῦ  δὴ   καταπετάσαντες τὸ στόμα τοῦ λιμένος
[2, 6]   τὴν πατρῴαν ἀνασώσων. τὴν μὲν  δὴ   μάχην ὡς θεῶν τῳ ἔδοξεν
[2, 72]   ἐγγὺς τοῦ καθορᾶσθαι ἦσαν, τότε  δὴ   ξὺν βοῇ τε πολλῇ καὶ
[2, 4]   ἐς δύο μάλιστα σταθμούς. ἔνθα  δὴ   ξυναγαγὼν τοὺς ἑταίρους φράζει αὐτοῖς
[2, 1]   αὐτοῦ τινα ὠφέλειαν. οὕτω μὲν  δὴ   οἱ ἀμφὶ Φαρνάβαζον τοὺς Τενεδίους
[2, 51]   δὲ ἐντὸς βέλους ἐγίγνοντο, πρῶτοι  δὴ   οἱ κατὰ Ἀλέξανδρον καὶ αὐτὸς
[2, 3]   ἐπὶ τὰς ἄλλας πύλας, αἳ  δὴ   ὁρίζουσι τὴν Κιλίκων τε καὶ
[2, 72]   κατηρίφθη αὐτοῦ παραρραγέν. τότε μὲν  δὴ   ὅσον ἐπιβαλὼν γεφύρας ἐρήριπτο
[2, 71]   γῆν φιλίαν οὖσαν. τότε μὲν  δὴ   οὐ πόρρω τοῦ ποιητοῦ χώματος
[2, 73]   αὐτὸ ἀναγράψαι ἀπηξίωσα. Τύρος μὲν  δὴ   οὕτως ἑάλω ἐπὶ ἄρχοντος Νικήτου
[2, 3]   τὸν κελεύειν καθῆραι. τὸν μὲν  δὴ   παρα- σκευάζειν τὴν κύλικα, ἐν
[2, 2]   ἐσβα- λεῖν ἐδέοντο. τούτοις μὲν  δὴ   προστάσσει Ἀλέξανδρος ὑπακούειν Κάλᾳ τῷ
[2, 51]   ἱππέας τριακοσίους ἐπιτάξαι ἐξήρκεσεν. ~Οὕτω  δὴ   τεταγμένους χρόνον μέν τινα προῆγεν
[2, 6]   ἠδύναντο ὠφέλειαν εὑρισκόμενοι καὶ εἰ  δή   τινα καὶ τῇ πατρίδι ἐκ
[2, 73]   ἐς τιμὴν τοῦ Ἡρακλέους κατὰ  δή   τινα νόμιμον παλαιὸν εἰς τὴν
[2, 4]   δὲ ἔτι ἔμπροσθεν Ἀσσύριοι. Ὑπερβαλὼν  δὴ   τὸ ὄρος Δαρεῖος τὸ κατὰ
[2, 72]   τῷ τείχει αὐτῶν. κατὰ μὲν  δὴ   τὸ χῶμα προσαγόμεναι διὰ ἰσχὺν
[2, 2]   ἀετοῦ τῇ πομπῇ. πρὸς δὲ  δὴ   τούτοις καὶ τόδε περὶ τῆς
[2, 7]   Διὸς Διόνυσος γίγνεται. Διόνυσος μὲν  δὴ   τρίτος ἂν ἀπὸ Κάδμου εἴη,
[2, 4]   ἤδη πεπραγμένων ὑπεμίμνησκεν καὶ εἰ  δή   τῳ ἰδίᾳ τι διαπρεπὲς ἐς
[2, 73]   Ἕλληνας καὶ ἐς Δαρεῖον. ἐδόκει  δὴ   χῶμα ἐν κύκλῳ τῆς πόλεως
[2, 3]   καὶ τοῖς θεμελίοις τῶν τειχῶν  δήλη   ἐστὶ μεγάλη τε πόλις κτισθεῖσα
[2, 51]   οὕτως ἔμενεν. καὶ ταύτῃ εὐθὺς  δῆλος   ἐγένετο τοῖς ἀμφ' Ἀλέξανδρον τῇ
[2, 3]   γυμνικὸν καὶ μουσικὸν Σολεῦσι μὲν  δημοκρατεῖσθαι   ἔδωκεν. αὐτὸς δὲ ἀναζεύξας ἐς
[2, 7]   ἐπάγων, ὡς αὐτὴν ταῦτα Ἡρακλεῖ  δι'   Εὐρυσθέως ἐπαγγέλλουσαν, τὸ οὐ πιστὸν
[2, 72]   διατρίψαντα δὲ κατὰ τὸ εἰωθὸς  δι'   ὀλίγου ἐπὶ τὰς ναῦς ἐπανελθεῖν.
[2, 1]   ναυτικήν, τοσαύτη ξυνηγμένη ἦν ὡς  δι'   ὀλίγου προσδοκᾶν ἔσεσθαι ἄν σφισι
[2, 72]   μὲν δὴ τὸ χῶμα προσαγόμεναι  διὰ   ἰσχὺν τοῦ τείχους οὐδὲν ἤνυον
[2, 51]   ἔφευγε. καὶ νὺξ οὐ  διὰ   μακροῦ ἐπιγενομένη ἀφείλετο αὐτὸν τὸ
[2, 3]   ἐχόμενον. δὲ Κύδνος ῥέει  διὰ   μέσης τῆς πόλεως. οἷα δὲ
[2, 4]   τὴν δὲ Ἰσσὸν κατασχών, ὅσους  διὰ   νόσον ὑπολελειμμένους αὐτοῦ τῶν Μακεδόνων
[2, 5]   βαρβάρων, ὅτι πάντῃ ὑπερφαλαγγήσειν αὐτῶν  διὰ   πλῆθος ἤμελλον. Δαρεῖος δέ, ἐπειδὴ
[2, 71]   τὸν πρὸς Σιδῶνος βιάζεσθαι ἀπέγνω  διὰ   στενότητα τοῦ στόματος καὶ ἅμα
[2, 5]   παρήγαγεν. ὡς δὲ ἀχρεῖοι ἐνταῦθα  διὰ   στενότητα τῶν χωρίων ἐφαίνοντο, καὶ
[2, 73]   χώματος, αὐτὸς δὲ βάλλεται καταπέλτῃ  διὰ   τῆς ἀσπίδος διαμπὰξ καὶ τοῦ
[2, 3]   ἱππέας ἀπέστειλεν Φιλώτᾳ δοὺς ἄγειν  διὰ   τοῦ {Ἀλη{ ν} ίου πεδίου
[2, 2]   ῥυμοῦ, ὃς ἦν τύλος διαβεβλημένος  διὰ   τοῦ ῥυμοῦ διαμπάξ, ξυνέχων τὸν
[2, 73]   οὐκ ἄξιον μνήμης τὸ ἐπίγραμμα.  διὰ   τοῦτο καὶ ἐγὼ αὐτὸ ἀναγράψαι
[2, 72]   καὶ μεταπύργια, αὐτὸς μὲν παρῄει  διὰ   τῶν ἐπάλξεων ὡς ἐπὶ τὰ
[2, 73]   εἶναι βίᾳ ἑλεῖν τὸ τεῖχος  διὰ   ὕψος τοῦ χώματος. ἀλλὰ Ἀλεξάνδρῳ
[2, 3]   τῶν πηγῶν οἱ ἀνισχουσῶν καὶ  διὰ   χώρου καθαροῦ ῥέων, ψυχρός τέ
[2, 2]   τοῦ ῥυμοῦ, ὃς ἦν τύλος  διαβεβλημένος   διὰ τοῦ ῥυμοῦ διαμπάξ, ξυνέχων
[2, 51]   ἀμάχου δὴ ἐς τὸ τότε  διαβεβοημένης,   μὴ ἀφανίσαι. καί τι καὶ
[2, 6]   οὔσης φιλίας τε καὶ ξυμμαχίας,  διαβῆναί   τε ξὺν στρατιᾷ ἐς τὴν
[2, 51]   διώξει ἐγένοντο, ἐπὶ τῶν νεκρῶν  διαβῆναι   τὴν φάραγγα. τό τε στρατόπεδον
[2, 5]   ἐς μάχην, τῶν μὲν ἱππέων  διαβιβάζει   πέραν τοῦ ποταμοῦ τοῦ Πινάρου
[2, 3]   καὶ λαμπάδα ἐπιτελέσας καὶ ἀγῶνα  διαθεὶς   γυμνικὸν καὶ μουσικὸν Σολεῦσι μὲν
[2, 51]   ἄλλα μεγάλῳ βασιλεῖ ἐς πολυτελῆ  δίαιταν   καὶ στρατευομένῳ ὅμως συνέπεται πεπόμφει
[2, 6]   ἐφ' ὧν πρόσθεν ἐκ Λέσβου  διακεκομισμένοι   ἦσαν, τούτων ὅσαι μὲν ἱκαναί
[2, 3]   Σόλους καὶ ἐπέβαλεν αὐτοῖς τάλαντα  διακόσια   ἀργυρίου ζημίαν, ὅτι πρὸς τοὺς
[2, 73]   δὲ ἐς πόδας πεντήκοντα καὶ  διακοσίους.   ὡς δὲ αἵ τε μηχαναὶ
[2, 6]   δοῦναι Δαρείῳ, αὐτὸν δὲ μὴ  διαλέγεσθαι   ὑπὲρ μηδενός. δὲ ἐπιστολὴ
[2, 6]   εἰρήνην, ἣν τοῖς Ἕλλησι κατεσκεύασα,  διαλύειν   ἐπιχειρούντων_ ἐστράτευσα ἐπὶ σὲ ὑπάρξαντος
[2, 6]   Ἀλέξανδρον, τὴν μὲν καταιδεσθεῖσαν τῇ  διαμαρτίᾳ   ὑποχωρεῖν, Ἀλέξανδρον δὲ οὐ φάναι
[2, 73]   βάλλεται καταπέλτῃ διὰ τῆς ἀσπίδος  διαμπὰξ   καὶ τοῦ θώρακος ἐς τὸν
[2, 2]   τύλος διαβεβλημένος διὰ τοῦ ῥυμοῦ  διαμπάξ,   ξυνέχων τὸν δεσμόν, ἐξελκύσαι ἔξω
[2, 6]   τοὺς Ἕλληνας γράμματα οὐκ ἐπιτήδεια  διαπέμποντος,   ὅπως πρός με πολεμῶσι, καὶ
[2, 6]   ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς τῆς Ἀσίας  διαπεπολεμῆσθαι   ἐννόμως. ταῦτα μὲν Πτολεμαῖος καὶ
[2, 7]   πόλει, ἵνα τὸ βαθύτατον τοῦ  διάπλου,   τριῶν μάλιστα ὀργυιῶν τὸ βάθος.
[2, 1]   τὸ κοινὸν ἐπιβαλόντες. Ταῦτα δὲ  διαπραξάμενοι   Φαρνάβαζος μὲν ἔπλει ἐπὶ Λυκίας
[2, 51]   λόγῳ τε ἐπεκόσμησεν ὅσοις τι  διαπρεπὲς   ἔργον ἐν τῇ μάχῃ
[2, 4]   εἰ δή τῳ ἰδίᾳ τι  διαπρεπὲς   ἐς κάλλος τετολμημένον, ὀνομαστὶ ἕκαστον
[2, 1]   αὐτοῦ αὐλίζεται, ὡς σαφέστερόν τε  διαπυθέσθαι   τὰ περὶ τῶν δέκα νεῶν
[2, 73]   καὶ σῖτον ἐκ πολλοῦ παρεσκευακὼς  διαρκῆ   ἐς χρόνιον πολιορκίαν καὶ τῷ
[2, 73]   ἐτύγχανον, βιασάμενοι καὶ τὰ κλεῖθρα  διασπάσαντες   ἔκοπτον τὰς ναῦς ἐν τῷ
[2, 51]   Δαρείου δύναμιν, βάδην, τοῦ μὴ  διασπασθῆναί   τι ἐν τῇ ξυντονωτέρᾳ πορείᾳ
[2, 2]   Ἀρσάμης ὅτι πρόσθεν μὲν ἐπενόει  διασώζειν   Πέρσαις τὴν Ταρσόν, ὡς δὲ
[2, 7]   Ἡρακλέους παλαιότατον ὧν μνήμη ἀνθρωπίνη  διασώζεται,   οὐ τοῦ Ἀργείου Ἡρακλέους τοῦ
[2, 6]   ἀεὶ τῶν τε Περσῶν τοὺς  διασωθέντας   ἐκ τῆς μάχης καὶ τῶν
[2, 51]   ἐγένοντο ἐν τῇ αὐτῇ τάξει  διασώσασθαι,   ταύτῃ ἐμβάλλουσιν οἱ Ἕλληνες τοῖς
[2, 51]   αὐτῷ πανταχόθεν βοὴ ἐγίνετο μὴ  διατρίβειν,   ἀλλὰ ἐσβάλλειν ἐς τοὺς πολεμίους.
[2, 72]   μὲν ἐπὶ τὴν σκηνήν, οὐ  διατρίψαντα   δὲ κατὰ τὸ εἰωθὸς δι'
[2, 6]   σοῦ πεμφθέντων τοὺς ἐμοὺς φίλους  διαφθειράντων   καὶ τὴν εἰρήνην, ἣν τοῖς
[2, 6]   Ταίναρον. καὶ παραγγέλλειν ἐκέλευσεν Ἀγησιλάῳ,  διδόντα   τοῖς ναύταις ἐντελῆ τὸν μισθὸν
[2, 73]   παῖδα, γῆμαι ἂν καὶ οὐ  διδόντος   Δαρείου. ἐκέλευέ τε αὐτὸν ἥκειν,
[2, 73]   μητρόπολιν ἀφικόμενοι) τούτοις ξύμπασιν ἄδειαν  δίδωσιν   Ἀλέξανδρος. τοὺς δὲ ἄλλους ἠνδραπόδισε,
[2, 6]   κατασταθεὶς καὶ τιμωρήσασθαι βουλόμενος Πέρσας  διέβην   ἐς τὴν Ἀσίαν, ὑπαρξάντων ὑμῶν.
[2, 2]   λέγουσιν, ὅτι παίσας τῷ ξίφει  διέκοψε   τὸν δεσμὸν καὶ λελύσθαι ἔφη.
[2, 71]   ἐς τὸ ἔργον, εἰ μὴ  διέκπλοις   μᾶλλόν τι ἐν χερσὶν
[2, 5]   ἀλλὰ κατόπιν τῆς φάλαγγος ἀφανῶς  διελθεῖν.   προέταξε δὲ τῶν μὲν ἱππέων
[2, 4]   δὲ τότε μὲν ἐπαινέσας αὐτοὺς  διέλυσε   τὸν ξύλλογον, τῇ δὲ ὑστεραίᾳ
[2, 71]   τόν τε χάρακα οὐ χαλεπῶς  διέσπασαν   τὸν πρὸ αὐτοῦ προβεβλημένον καὶ
[2, 51]   Ἕλληνες τοῖς Μακεδόσιν μάλιστα  διεσπασμένην   αὐτοῖς τὴν φάλαγγα κατεῖδον. καὶ
[2, 51]   μισθοφόροι οἱ ξὺν Δαρείῳ,  διέσχε   τῶν Μακεδόνων φάλαγξ ὡς
[2, 5]   αὐτῷ πρόσω ἰόντι τὸ χωρίον  διέσχεν   ὀλίγον ἐς πλάτος, παρήγαγε τοὺς
[2, 51]   φυγῇ ἐπετύγχανεν, ἐπὶ τοῦ ἅρματος  διεσώζετο,   ὡς δὲ φάραγξί τε καὶ
[2, 4]   τέως μὲν ξὺν τῇ στρατιᾷ  διέτριβεν,   ἐπιλεξάμενος τῆς Ἀσσυρίας γῆς πεδίον
[2, 6]   τέως μὲν περὶ τὴν Χίον  διέτριβον.   καταστήσαντες δὲ φρουρὰν τῆς Χίου
[2, 4]   καὶ ἐπὶ τοὺς ὀρεινοὺς Κίλικας  διέτριψεν   ἐξελάσας, τοῦτο ἔσφηλεν Δαρεῖον τῆς
[2, 3]   Παρμενίωνος φυλάξασθαι Φίλιππον. ἀκούειν γὰρ  διεφθάρθαι   ὑπὸ Δαρείου χρήμασιν ὥστε φαρμάκῳ
[2, 73]   χωρήσας τοὺς μὲν αὐτοῦ μαχομένους  διέφθειρεν   αὐτῶν, τοῖς δὲ φεύγουσιν ἐφείπετο.
[2, 5]   τὴν φάλαγγα ἐς δύο κέρατα  διέχουσαν   τετάχθαι, τὸ μὲν ὡς πρὸς
[2, 5]   ὄρος ἵνα ἐπετάχθησαν πῇ μὲν  διεχώρει   ἐς βάθος καὶ κολπῶδές τι
[2, 5]   ἐπὶ κέρως ἦγεν, ὡς δὲ  διεχώρει   ἐς πλάτος, ἀνέπτυσσεν ἀεὶ τὸ
[2, 2]   μαντικοῦ γένους, θύειν κελεῦσαι τῷ  Διὶ   τῷ βασιλεῖ, ἐπανελθόντα ἐς τὸν
[2, 2]   τῇ ἄκρᾳ ἀναθεῖναι χαριστήρια τῷ  Διὶ   τῷ βασιλεῖ ἐπὶ τοῦ ἀετοῦ
[2, 6]   καὶ τὴν ἀρχὴν κατασχόντος οὐ  δικαίως   οὐδὲ κατὰ τὸν Περσῶν νόμον,
[2, 1]   καὶ τύραννον ἐγκατέστησαν τῇ πόλει  Διογένην,   ἕνα τῶν φυγάδων, χρήματά τε
[2, 51]   τοὺς σωματοφύλακας κατέλεξε Μένητα τὸν  Διονυσίου.   ἀντὶ δὲ Πτολεμαίου τοῦ Σελεύκου
[2, 6]   ὅτι τῶν ἐπιφανῶν Θηβαίων ἦν,  Διονυσόδωρον   δὲ ἐπὶ τῇ νίκῃ τῶν
[2, 6]   παρὰ Ἀλέξανδρον, Θεσσαλίσκον μὲν καὶ  Διονυσόδωρον   καίπερ Θηβαίους ὄντας εὐθὺς ἀφῆκεν,
[2, 6]   Σπαρτιάτης, Θεσσαλίσκος δὲ Ἰσμηνίου καὶ  Διονυσόδωρος   Ὀλυμπιονίκης Θηβαῖοι, Ἰφικράτης δὲ
[2, 7]   καὶ Κόρης σέβουσιν, ἄλλον τοῦτον  Διόνυσον.   καὶ Ἴακχος μυστικὸς
[2, 7]   ἄγουσιν Αἰγύπτιοι, καθάπερ καὶ Ἀθηναῖοι  Διόνυσον   τὸν Διὸς καὶ Κόρης σέβουσιν,
[2, 7]   ἧς καὶ τοῦ Διὸς  Διόνυσος   γίγνεται. Διόνυσος μὲν δὴ τρίτος
[2, 7]   τοῦ Διὸς Διόνυσος γίγνεται.  Διόνυσος   μὲν δὴ τρίτος ἂν ἀπὸ
[2, 7]   Ἴακχος μυστικὸς τούτῳ τῷ  Διονύσῳ,   οὐχὶ τῷ Θηβαίῳ, ἐπᾴδεται. ὡς
[2, 7]   ἐξ ἧς καὶ τοῦ  Διὸς   Διόνυσος γίγνεται. Διόνυσος μὲν δὴ
[2, 7]   καθάπερ καὶ Ἀθηναῖοι Διόνυσον τὸν  Διὸς   καὶ Κόρης σέβουσιν, ἄλλον τοῦτον
[2, 71]   ἐπεφόρησαν. παρέτειναν δὲ καὶ κεραίαν  διπλῆν   ἐπὶ τοῖς ἱστοῖς ἀμφοτέροις, καὶ
[2, 1]   Μιτυλήνῃ τὴν μὲν πόλιν χάρακι  διπλῷ   ἐκ θαλάσσης ἐς θάλασσαν ἀπετείχισε,
[2, 5]   κατὰ τὸ Ἀλεξάνδρου δεξιὸν ἐς  δισμυρίους.   καὶ τούτων ἔστιν οἳ κατὰ
[2, 4]   ἐπὶ Γρανίκῳ ταχθεῖσαν, οὐδὲ τοὺς  δισμυρίους   ξένους τοὺς μισθοφόρους, ἀλλὰ Περσῶν
[2, 5]   μετὰ τούτων τῶν ψιλῶν ἐς  δισμυρίους,   ὅπως τὴν λοιπὴν δύναμιν καθ'
[2, 7]   πύργοις. προκαλύμματα δὲ δέρρεις καὶ  διφθέραι   αὐτοῖς ἦσαν, ὡς μήτε πυρφόροις
[2, 51]   αὐτὸς οὐ πρόσθεν ἐς τὸ  διώκειν   ἐτράπετο πρὶν τούς τε μισθοφόρους
[2, 7]   ὁρῶ θαλασσοκρατούντων Περσῶν, Δαρεῖόν τε  διώκειν   ὑπολειπομένους αὐτήν τε ὀπίσω τὴν
[2, 51]   τότε Ἀλεξάνδρῳ τοὺς μετὰ σφῶν  διώκοντας   Δαρεῖον, ὡς ἐπὶ φάραγγί τινι
[2, 51]   ἀλλήλων καταπατούμενοι πρὸς τῶν  διωκόντων   πολεμίων ἐβλάπτοντο. καὶ οἱ Θεσσαλοὶ
[2, 51]   ἐπὶ φάραγγί τινι ἐν τῇ  διώξει   ἐγένοντο, ἐπὶ τῶν νεκρῶν διαβῆναι
[2, 6]   νυκτὸς αὐτῆς, ἀπὸ τῆς  διώξεως   τῆς Δαρείου ἐπανῆκεν, ἐς τὴν
[2, 6]   μὴ παρασχεῖν ταχεῖαν σφῶν τὴν  δίωξιν,   ἐπὶ Κύπρου ἔφευγον καὶ ἐκεῖθεν
[2, 51]   τόξον. καὶ γὰρ καὶ  δίωξις   βραδυτέρα αὐτῷ ἐγεγόνει, ὅτι ἐν
[2, 3]   κύλικα, ἐν τούτῳ δὲ Ἀλεξάνδρῳ  δοθῆναι   ἐπιστολὴν παρὰ Παρμενίωνος φυλάξασθαι Φίλιππον.
[2, 6]   πίστεως καὶ τιμῆς. εἴτε πιθανὸς  δοκεῖ   τοῖς συγγράψασιν Ἀλέξανδρος ὡς καὶ
[2, 7]   τινες Ἡρακλέους ὠνο- μασμέναι εἰσι,  δοκῶ   ἐγὼ τὸν Τύριον εἶναι Ἡρακλέα,
[2, 51]   τε Ἑλληνικῷ καὶ τῷ Μακε-  δονικῷ   φιλοτιμίας ἐνέπεσεν ἐς ἀλλήλους. καὶ
[2, 6]   χώραν ἔχω τῶν θεῶν μοι  δόντων,   ὅσοι τῶν μετὰ σοῦ παραταξαμένων
[2, 51]   εὐπραγίας μὴ λειφθῆναι καὶ τὴν  δόξαν   τῆς φάλαγγος, ὡς ἀμάχου δὴ
[2, 4]   τί περ ἥδιστον ἦν  δοξασθέν,   ἐς τοῦτο οὐκ ἀκουσίως ὑπήχθη
[2, 6]   Ἀθηναίων πόλεως καὶ μνήμῃ τῆς  δόξης   τοῦ πατρὸς ζῶντά τε ἀμφ'
[2, 4]   κινδύνων ἀσκουμένους, ἄλλως τε καὶ  δούλοις   ἀνθρώποις ἐλευθέρους, εἰς χεῖρας ἥξειν.
[2, 3]   τὴν ἐπιστολὴν δὲ τῷ Φιλίππῳ  δοῦναι   ἀναγνῶναι. καὶ ὁμοῦ τόν τε
[2, 6]   ἐλθοῦσι Θέρσιππον, παραγγείλας τὴν ἐπιστολὴν  δοῦναι   Δαρείῳ, αὐτὸν δὲ μὴ διαλέγεσθαι
[2, 73]   τῆς γυναικὸς καὶ τῶν παίδων  δοῦναι   ἐθέλειν Ἀλεξάνδρῳ Δαρεῖον. τὴν δὲ
[2, 3]   τοὺς μὲν ἱππέας ἀπέστειλεν Φιλώτᾳ  δοὺς   ἄγειν διὰ τοῦ {Ἀλη{ ν}
[2, 6]   κοιλῇ Μένωνα τὸν Κερδίμμα ἐπέταξε  δοὺς   αὐτῷ εἰς φυλακὴν τῆς χώρας
[2, 3]   καὶ φυλάσσειν τὴν πάρ- οδον,  δοὺς   αὐτῷ τῶν τε ξυμμάχων τοὺς
[2, 51]   Ἀλέξανδρος ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ τεταγμένος  δρόμῳ   ἐς τὸν ποταμὸν ἐνέβαλον, ὡς
[2, 2]   τῆς Ταρσοῦ ποιήσηται. ταῦτα ἀκούσας  δρόμῳ   ἦγεν ἐπὶ τὴν Ταρσὸν τούς
[2, 2]   δὲ τὴν χώραν ξὺν τῇ  δυνάμει   μὴ ἐσβα- λεῖν ἐδέοντο. τούτοις
[2, 51]   ξυναγαγὼν ἔθαψε μεγαλοπρεπῶς ξὺν τῇ  δυνάμει   πάσῃ ἐκτεταγμένῃ ὡς λαμπρότατα ἐς
[2, 2]   ἅμα τῇ ἕῳ ξὺν τῇ  δυνάμει   πάσῃ ὑπερβαλὼν τὰς πύλας κατέβαινεν
[2, 4]   βασιλέα τε ξὺν πάσῃ τῇ  δυνάμει   πρὸς Βαβυλῶνι αὐτῇ ἐτρέψαντο καὶ
[2, 4]   ἐν Σώχοις ξὺν τῇ πάσῃ  δυνάμει   στρατοπεδεύειν. δὲ χῶρος οὗτός
[2, 73]   καὶ πομπὴν ἔστειλε ξὺν τῇ  δυνάμει   ὡπλισμένῃ. καὶ αἱ νῆες ξυνεπόμπευσαν
[2, 7]   Πέρσαι, προχωρησάντων ἡμῶν ξὺν τῇ  δυνάμει   ὡς ἐπὶ Βαβυλῶνά τε καὶ
[2, 3]   κτισθεῖσα καὶ ἐπὶ μέγα ἐλθοῦσα  δυνάμεως.   καὶ τὸ μνῆμα τοῦ Σαρδαναπάλου
[2, 51]   ἀπόπτῳ ἤδη ἔχων τὴν Δαρείου  δύναμιν,   βάδην, τοῦ μὴ διασπασθῆναί τι
[2, 4]   νοῦν Δαρείῳ ἀγαγὼν καθεῖρξαι τὴν  δύναμιν   ἐκ τῆς εὐρυχωρίας ἐς τὰ
[2, 6]   εἰς Θρᾴκην, ἧς ἡμεῖς ἤρχομεν,  δύναμιν   ἔπεμψεν Ὦχος. τοῦ δὲ πατρὸς
[2, 5]   ἐς δισμυρίους, ὅπως τὴν λοιπὴν  δύναμιν   καθ' ἡσυχίαν συντάξειε. καὶ πρώτους
[2, 6]   σὲ καὶ τὴν μετὰ σοῦ  δύναμιν,   καὶ τὴν χώραν ἔχω τῶν
[2, 6]   αἰτήσων ἐς τὸν πόλεμον καὶ  δύναμιν   ναυτικήν τε καὶ πεζικὴν ὅσην
[2, 1]   προσετέτακτο ὑπ' Ἀλεξάνδρου αὖθις ξυναγαγεῖν  δύναμιν   ναυτικήν, τοσαύτη ξυνηγμένη ἦν ὡς
[2, 51]   τὸ μέτωπον τῆς φάλαγγος οὐ  δυνατοὶ   ἐγένοντο ἐν τῇ αὐτῇ τάξει
[2, 5]   καὶ τοῖς κατ' αὐτοὺς τεταγμένοις  δυνατὸς   ὢν χρήσασθαι ἐς ἀναπλήρωσιν τῆς
[2, 72]   ναῦς ἐπανάγειν ἐκέλευσεν. δὲ  δύο   ἄλλας ἐπῆγεν, αἳ τὰς γεφύρας
[2, 51]   υἱὸς Δαρείου νήπιος. καὶ θυγατέρες  δύο   ἑάλωσαν καὶ ἄλλαι ἀμφ' αὐτὰς
[2, 5]   ἐδόκουν, ἐκ τοῦ μέσου ἐκέλευσε  δύο   ἴλας τῶν ἑταίρων, τήν τε
[2, 71]   καὶ ἄλλης ὕλης εὐφλέκτου ἐμπλήσαντες  δύο   ἱστοὺς ἐπὶ τῇ πρώρᾳ καταπηγνύουσι
[2, 7]   ἐπὶ πολὺ τῆς θαλάσσης, ἐπέστησαν  δύο   καὶ μηχανὰς ἐπὶ τοῖς πύργοις.
[2, 2]   γῆν ἐργάζεσθαι καὶ ζεύγη βοῶν  δύο.   καὶ τῷ μὲν ἀροτριᾶν, τῷ
[2, 5]   δεξιὸν αὐτῷ τὴν φάλαγγα ἐς  δύο   κέρατα διέχουσαν τετάχθαι, τὸ μὲν
[2, 4]   τῶν πυλῶν τῶν Ἀσσυρίων ἐς  δύο   μάλιστα σταθμούς. ἔνθα δὴ ξυναγαγὼν
[2, 73]   πόλεως ἐκέλευσεν, εὖρος μὲν ἐς  δύο   σταδίους, ὕψος δὲ ἐς πόδας
[2, 1]   ἀνδράσιν ἔλαβε, Δατάμης δὲ μετὰ  δυοῖν   τριήροιν ἐν τῇ πρώτῃ προσμίξει
[2, 51]   δὲ φάραγξί τε καὶ ἄλλαις  δυσχωρίαις   ἐνέκυρσε, τὸ μὲν ἅρμα ἀπολείπει
[2, 7]   ἀλλὰ λέγει Ἡρόδοτος, ὅτι τῶν  δώδεκα   θεῶν Ἡρακλέα ἄγουσιν Αἰγύπτιοι, καθάπερ
[2, 6]   τὰ ἐξαγγελθέντα Φαρνάβαζος μὲν σὺν  δώδεκα   τριήρεσι καὶ τῶν μισθοφόρων ξένων
[2, 6]   ληψομένους τε καὶ ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου  δώσοντας.   Πρὸς ταῦτα ἀντιγράφει Ἀλέξανδρος καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 12/05/2005