Livre, Chapitre |
[1, 12] |
ἐστεφάνωσε
καὶ
ἐπὶ
τούτῳ
Χάρης
|
ὁ |
Ἀθηναῖος
ἐκ
Σιγείου
ἐλθὼν
καί |
[1, 21] |
πολεμίοις
ἡ
ἐπιδρομή
τε
καὶ
|
ὁ |
ἀκροβολισμὸς
ἐγίνετο.
καὶ
ἐν
τούτῳ |
[1, 25] |
ἵππου
ἄρχοντα.
ἦν
μὲν
δὴ
|
ὁ |
Ἀλέξανδρος
οὗτος
ἀδελφὸς
Ἡρομένους
τε |
[1, 25] |
ἐντεταλμένα
ἐξήγγειλεν,
καὶ
οὕτω
ξυλλαμβάνεται
|
ὁ |
Ἀλέξανδρος
οὗτος
καὶ
ἐν
φυλακῇ |
[1, 14] |
Ἀνδρομένους.
ἐπὶ
δὲ
ὧν
Φίλιππος
|
ὁ |
Ἀμύντου
ἦρχε.
τοῦ
δὲ
εὐωνύμου |
[1, 25] |
τινὰς
τὴν
ὁδὸν
ἡγησομένους.
καὶ
|
ὁ
|
Ἀμφοτερὸς
στολὴν
ἐνδὺς
ἐπιχώριον,
{καὶ} |
[1, 8] |
προφυλακήν.
τούτῳ
δὲ
ἑπόμενος
Ἀμύντας
|
ὁ |
Ἀνδρομένους,
ὅτι
καὶ
ξυντεταγμένος
τῷ |
[1, 17] |
λαβόντες,
καὶ
ξὺν
αὐτοῖς
Ἀμύντας
|
ὁ |
Ἀντιόχου,
ὃς
ἔφυγεν
ἐκ
Μακεδονίας |
[1, 17] |
τῶν
Ἐφεσίων,
ὡς
ἀφῃρέθη
αὐτοῖς
|
ὁ |
ἀπὸ
τῶν
ὀλίγων
φόβος,
τούς |
[1, 0] |
Πτολεμαῖος
ὁ
Λάγου
καὶ
Ἀριστόβουλος
|
ὁ |
Ἀριστοβούλου
ὅσα
μὲν
ταὐτὰ
ἄμφω |
[1, 14] |
ἱππεῖς
ἐτάχθησαν,
ὧν
ἡγεῖτο
Κάλας
|
ὁ |
Ἁρπάλου.
ἐπὶ
δὲ
τούτοις
οἱ |
[1, 12] |
καὶ
τούτων
ἡγεμὼν
ἦν
Ἀμύντας
|
ὁ
|
Ἀρραβαίου,
ἔχων
τῶν
τε
ἑταίρων |
[1, 20] |
ἑβδομήκοντα
καὶ
ἑκατὸν
καὶ
Νεοπτόλεμος
|
ὁ |
Ἀρραβαίου,
τοῦ
Ἀμύντου
ἀδελφός,
τῶν |
[1, 14] |
Ἀγριᾶνας
τοὺς
ἀκοντιστάς.
Ἀμύντας
δὲ
|
ὁ |
Ἀρραβαίου
τούς
τε
σαρισσοφόρους
ἱππέας |
[1, 22] |
ἐκδραμοῦσιν
ἀπήντα
Πτολεμαῖος
ὁ
σωματοφύλαξ
|
ὁ |
βασιλικός,
τήν
τε
Ἀδαίου
καὶ |
[1, 5] |
στρατοπέδου
ἐς
ἐπισιτισμὸν
ἔπεμπε.
καὶ
|
ὁ |
Γλαυκίας
μαθὼν
τὴν
ὁρμὴν
τῶν |
[1, 16] |
Καππαδοκῶν
ὕπαρχος
Μιθροβουζάνης
καὶ
Μιθριδάτης
|
ὁ
|
Δαρείου
γαμβρὸς
καὶ
Ἀρβουπάλης
ὁ |
[1, 16] |
ὁ
Δαρείου
γαμβρὸς
καὶ
Ἀρβουπάλης
|
ὁ |
Δαρείου
τοῦ
Ἀρτοξέρξου
παῖς
καὶ |
[1, 7] |
τινα
ἥκειν
Ἀλέξανδρον
τὸν
Ἀερόπου.
|
Ὁ |
δὲ
Ἀλέξανδρος
ἐξ
Ὀγχηστοῦ
ἄρας |
[1, 15] |
τὸ
δόρυ
ἐν
τῇ
μάχῃ.
|
ὁ |
δὲ
Ἀρέτην
ἤτει
δόρυ
ἕτερον, |
[1, 17] |
ἀπέφερον,
τῇ
Ἀρτέμιδι
ξυντελεῖν
ἐκέλευσεν.
|
ὁ |
δὲ
δῆμος
ὁ
τῶν
Ἐφεσίων, |
[1, 6] |
ἀλλὰ
λείπουσι
τοὺς
πρώτους
λόφους.
|
ὁ |
δὲ
καὶ
ἐπαλαλάξαι
ἐκέλευσε
τοὺς |
[1, 16] |
τε
καὶ
ἀλαζονεύσασθαί
οἱ
παρασχών.
|
ὁ |
δὲ
καὶ
τῶν
Περσῶν
τοὺς |
[1, 23] |
που
νύκτας
ἦν
τὸ
γιγνόμενον,
|
ὁ |
δὲ
καὶ
ὣς
ἐξαγαγὼν
τοὺς |
[1, 17] |
ἐνδιδόντες
οἱ
μὲν
τὴν
πόλιν,
|
ὁ |
δὲ
Μιθρήνης
τὴν
ἄκραν
καὶ |
[1, 6] |
μετὰ
Ἀλεξάνδρου
ἐπιθησόμενοι
τελευταίοις
ἀποχωροῦσιν.
|
ὁ |
δὲ
πελαζόντων
ἤδη
αὐτὸς
ἐκθεῖ |
[1, 25] |
πρὸς
τῇ
βασιλείᾳ
ἐπιδώσειν
χίλια.
|
ὁ |
δὲ
Σισίνης
ἁλοὺς
πρὸς
Παρμενίωνος |
[1, 10] |
ὅτι
Θηβαίους
τοῦ
νεωτερισμοῦ
ἐτιμωρήσατο.
|
ὁ |
δὲ
τὰ
μὲν
ἄλλα
φιλανθρώπως |
[1, 15] |
πονουμένῳ
συντετριμμένον
τὸ
δόρυ
ἦν,
|
ὁ |
δὲ
τῷ
ἡμίσει
κεκλασμένου
τοῦ |
[1, 10] |
ἀγρῶν
ἐσκευαγώγουν
ἐς
τὴν
πόλιν.
|
ὁ |
δῆμος
δὲ
ἐς
ἐκκλησίαν
συνελθὼν |
[1, 17] |
ἁρπαγὴν
χρημάτων
ἀποκτενεῖ,
ξυγχωρηθὲν
αὐτῷ,
|
ὁ |
δῆμος.
καὶ
εἰ
δή
τῳ |
[1, 15] |
κοπίδα,
ὑποφθάσας
δὲ
αὐτὸν
Κλεῖτος
|
ὁ |
Δρωπίδου
παίει
κατὰ
τοῦ
ὤμου |
[1, 17] |
τῷ
Ἕρμῳ
ποταμῷ.
ἀπέχει
δὲ
|
ὁ |
Ἕρμος
ἀπὸ
Σάρδεων
σταδίους
ὅσον |
[1, 27] |
καὶ
παρ'
αὐτὴν
τὴν
ἄκραν
|
ὁ |
Εὐρυμέδων
ποταμὸς
ῥεῖ.
ἦσαν
δὲ |
[1, 5] |
πόλιν
ἐστέλλετο.
ταύτην
γὰρ
κατειλήφει
|
ὁ |
Κλεῖτος
ὡς
ὀχυρωτάτην
τῆς
χώρας. |
[1, 8] |
Μακεδόνων
γίγνεται.
καὶ
Εὐρυβώτας
τε
|
ὁ |
Κρὴς
πίπτει
ὁ
τοξάρχης
καὶ |
[1, 12] |
αὐτὸν
ἐς
Ἴλιον
Μενοίτιός
τε
|
ὁ |
κυβερνήτης
χρυσῷ
στεφάνῳ
ἐστεφάνωσε
καὶ |
[1, 0] |
~ΒΙΒΛΙΟΝ
ΠΡΩΤΟΝ
ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ.
Πτολεμαῖος
|
ὁ |
Λάγου
καὶ
Ἀριστόβουλος
ὁ
Ἀριστοβούλου |
[1, 8] |
πόλει
προσέβαλλεν.
~Ἀλλὰ
λέγει
Πτολεμαῖος
|
ὁ |
Λάγου,
ὅτι
Περδίκκας,
προτεταγμένος
τῆς |
[1, 7] |
Ἰλλυριοῖς.
καὶ
γὰρ
καὶ
πολὺς
|
ὁ |
λόγος
οὗτος
καὶ
παρὰ
πολλῶν |
[1, 12] |
Νιφάτης
καὶ
ξὺν
τούτοις
Σπιθριδάτης
|
ὁ |
Λυδίας
καὶ
Ἰωνίας
σατράπης
καὶ |
[1, 16] |
τε
καὶ
Πετήνης
καὶ
Σπιθριδάτης
|
ὁ |
Λυδίας
σατράπης
καὶ
ὁ
τῶν |
[1, 23] |
νόμον
τῶν
Καρῶν
ξυνῴκει.
καὶ
|
ὁ |
μὲν
Ἱδριεὺς
τελευτῶν
ταύτῃ
ἐπέτρεψε |
[1, 0] |
πιστότεροι
ἔδοξαν
ἐς
τὴν
ἀφήγησιν,
|
ὁ |
μὲν
ὅτι
συνεστράτευσε
βασιλεῖ
Ἀλεξάνδρῳ, |
[1, 14] |
ξύμμαχοι
ἱππεῖς,
ὧν
ἦρχε
Φίλιππος
|
ὁ |
Μενελάου.
ἐπὶ
δὲ
τούτοις
οἱ |
[1, 0] |
αὐτοῖς
ἥ
τε
ἀνάγκη
καὶ
|
ὁ |
μισθὸς
τοῦ
ἄλλως
τι
ἢ |
[1, 29] |
Κοῖνος
ὁ
Πολεμοκράτους
καὶ
Μελέαγρος
|
ὁ |
Νεοπτολέμου,
πεζοὶ
μὲν
Μακεδόνες
τρισχίλιοι, |
[1, 11] |
Ἀγαμέμνονι
ἐς
Ἴλιον
στρατευσάντων.
καὶ
|
ὁ |
νοῦς
τῆς
θυσίας
ἦν
ἐπιτυχεστέραν |
[1, 21] |
ἐσπίπτει
αὐτοῖς,
καί
τι
καὶ
|
ὁ |
οἶνος
ὑπεθέρμαινεν,
ὥστε
ὁπλισάμενοι
αὐτοὶ |
[1, 4] |
ὁρμὴν
ὁρῶντες
ἔφασαν
δεδιέναι
μήποτε
|
ὁ |
οὐρανὸς
αὐτοῖς
ἐμπέσοι,
Ἀλέξανδρόν
τε |
[1, 14] |
τῶν
ἑταίρων,
ὧν
ἡγεῖτο
Νικάνωρ
|
ὁ |
Παρμενίωνος.
ἐπὶ
δὲ
τούτοις
ἡ |
[1, 14] |
αὐτῷ
τοῦ
μὲν
δεξιοῦ
Φιλώτας
|
ὁ |
Παρμενίωνος,
ἔχων
τοὺς
ἑταίρους
τοὺς |
[1, 22] |
ἄνωθεν
ὑπὸ
τῶν
Μακεδόνων
βαλλομένους.
|
ὁ |
πλεῖστος
δὲ
φόνος
περὶ
ταῖς
|
[1, 11] |
ἐς
τὸν
Ἀχαιῶν
λιμένα
κατᾶραι
|
ὁ
|
πλείων
λόγος
κατέχει,
καὶ
αὐτόν |
[1, 29] |
τε
ὁ
Σελεύκου
καὶ
Κοῖνος
|
ὁ |
Πολεμοκράτους
καὶ
Μελέαγρος
ὁ
Νεοπτολέμου, |
[1, 9] |
ἑλόντων
ξυνενεχθεῖσα,
καὶ
ὁ
φόνος
|
ὁ> |
πολύς,
οἷα
δὴ
ἐξ
ὁμοφύλων |
[1, 12] |
ἐπειδὴ
Ἀλέξανδρος
διαβεβηκὼς
ἠγγέλλετο,
Μέμνων
|
ὁ
|
Ῥόδιος
παρῄνει
μὴ
διὰ
κινδύνου |
[1, 12] |
Ἀπολλωνίας,
ἧς
ἰλάρχης
ἦν
Σωκράτης
|
ὁ |
Σάθωνος,
καὶ
τῶν
προδρόμων
καλουμένων |
[1, 29] |
καταλεχθεῖσα,
ἣν
ἦγε
Πτολεμαῖός
τε
|
ὁ |
Σελεύκου
καὶ
Κοῖνος
ὁ
Πολεμοκράτους
|
[1, 11] |
τοὺς
πεντακισχιλίους.
ἦν
δὲ
αὐτῷ
|
ὁ |
στόλος
παρὰ
τὴν
λίμνην
τὴν |
[1, 28] |
δὲ
ξὺν
αὐτῷ
Κλέανδρός
τε
|
ὁ |
στρατηγὸς
τῶν
τοξοτῶν
ἀποθνήσκει
καὶ |
[1, 2] |
πολλοῦ
συμπεφευγότες
ἦσαν
καὶ
αὐτὸς
|
ὁ |
Σύρμος
ἐς
ταύτην
ξυμπεφεύγει
ξὺν |
[1, 22] |
καὶ
ἐν
τούτοις
Πτολεμαῖός
τε
|
ὁ |
σωματοφύλαξ
καὶ
Κλέαρχος
ὁ
τοξάρχης |
[1, 22] |
τὸ
Τρίπυλον
ἐκδραμοῦσιν
ἀπήντα
Πτολεμαῖος
|
ὁ |
σωματοφύλαξ
ὁ
βασιλικός,
τήν
τε
|
[1, 9] |
καὶ
παλαιὰς
ἀπεχθείας
ἐπεξιόντων,
καὶ
|
ὁ |
τῆς
πόλεως
παντελὴς
ἀνδραποδισμός,
δυνάμει |
[1, 12] |
καὶ
Ἰωνίας
σατράπης
καὶ
Ἀρσίτης
|
ὁ |
τῆς
πρὸς
Ἑλλησπόντῳ
Φρυγίας
ὕπαρχος. |
[1, 22] |
τε
ὁ
σωματοφύλαξ
καὶ
Κλέαρχος
|
ὁ |
τοξάρχης
καὶ
Ἀδαῖος
ὁ>
χιλιάρχης, |
[1, 8] |
Εὐρυβώτας
τε
ὁ
Κρὴς
πίπτει
|
ὁ |
τοξάρχης
καὶ
αὐτῶν
τῶν
τοξοτῶν |
[1, 21] |
τὸ
τεῖχος
πάροδον
παρέσχε,
καὶ
|
ὁ |
τρίτος
πύργος
κατασεσεισμένος
οὐδὲ
οὗτος |
[1, 5] |
σπουδὴν
ἐδόκει
ἀναζευγνύναι.
Λάγγαρος
δὲ
|
ὁ |
τῶν
Ἀγριάνων
βασιλεὺς
ἤδη
μὲν
|
[1, 17] |
ξυντελεῖν
ἐκέλευσεν.
ὁ
δὲ
δῆμος
|
ὁ |
τῶν
Ἐφεσίων,
ὡς
ἀφῃρέθη
αὐτοῖς |
[1, 25] |
Θρᾴκης
στείλας
καὶ
ἐπειδὴ
Κάλας
|
ὁ
|
τῶν
Θετταλῶν
ἵππαρχος
ἐπὶ
σατραπείᾳ |
[1, 16] |
Σπιθριδάτης
ὁ
Λυδίας
σατράπης
καὶ
|
ὁ |
τῶν
Καππαδοκῶν
ὕπαρχος
Μιθροβουζάνης
καὶ |
[1, 16] |
οὗτος
τῆς
Δαρείου
γυναικός,
καὶ
|
ὁ |
τῶν
ξένων
ἡγεμὼν
Ὠμάρης.
Ἀρσίτης |
[1, 5] |
παρῆν
μετὰ
πολλῆς
δυνάμεως
Γλαυκίας
|
ὁ |
τῶν
Ταυλαντίων
βασιλεύς.
ἔνθα
δὴ |
[1, 5] |
πόλει
προσβάλλοιεν.
Γλαυκίας
δὲ
αὐτῷ
|
ὁ |
τῶν
Ταυλαντίων
βασιλεὺς
οὔπω
παρῆν. |
[1, 2] |
ἰόντι
σταθμοὺς
τρεῖς.
Σύρμος
δὲ
|
ὁ |
τῶν
Τριβαλλῶν
βασιλεύς,
ἐκ
πολλοῦ |
[1, 9] |
πόνῳ
τῶν
ἑλόντων
ξυνενεχθεῖσα,
καὶ
|
ὁ
|
φόνος
ὁ>
πολύς,
οἷα
δὴ |
[1, 17] |
ἧκον
παρ'
αὐτὸν
Μιθρήνης
τε
|
ὁ |
φρούραρχος
τῆς
ἀκροπόλεως
τῆς
ἐν |
[1, 22] |
Κλέαρχος
ὁ
τοξάρχης
καὶ
Ἀδαῖος
|
ὁ> |
χιλιάρχης,
οὗτοι
καὶ
ἄλλοι
τῶν |
[1, 4] |
τοὺς
Κελτοὺς
δὲ
καὶ
ἤρετο,
|
ὅ |
τι
μάλιστα
δεδίττεται
αὐτοὺς
τῶν |
[1, 16] |
ὅπως
τις
ἐτρώθη
ἐρόμενος
καὶ
|
ὅ |
τι
πράττων
εἰπεῖν
τε
καὶ |
[1, 25] |
δὲ
τοὺς
φίλους
βουλὴν
προὐτίθει,
|
ὅ |
τι
χρὴ
ὑπὲρ
Ἀλεξάνδρου
γνῶναι. |
[1, 11] |
Πριάμου
παραιτούμενον
τῷ
Νεοπτολέμου
γένει,
|
ὃ |
δὴ
ἐς
αὐτὸν
καθῆκεν.
~Ἀνιόντα |
[1, 19] |
ἐκ
πολλοῦ
ἔφευγον
πρὸς
τὸ
|
ἄλλο |
ναυτικόν.
καὶ
ἡ
μὲν
Ἰασσέων |
[1, 27] |
ὁδῷ
ἀποπαύεται,
ἀντίπορον
δὲ
αὐτῷ
|
ἄλλο |
ὄρος
ἐστὶν
οὐ
μεῖον
ἀπότομον. |
[1, 19] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἐπιτηδείων
οὐδὲν
|
ἄλλο |
ὅτι
μὴ
πολιορκούμενοι
ἐν
ταῖς
|
[1, 9] |
ἦν
καὶ
ἡ
πόλις
οὐδὲν
|
ἄλλο |
ὅτι
μὴ
τῶν
μακρῶν
τειχῶν |
[1, 5] |
τετρακοσίους
ἐβοήθει
σπουδῇ.
τὸ
δὲ
|
ἄλλο |
στράτευμα
πρὸς
τῇ
πόλει
ἀπέλιπεν, |
[1, 12] |
ἐν
τῇ
ἐμαυτοῦ
ἦρξα.
ἀλλ'
|
ἐκεῖνο |
ἀναγράφω,
ὅτι
ἐμοὶ
πατρίς
τε |
[1, 7] |
παρελθόντες
ἐπῆραν
τοὺς
Θηβαίους
ἀποστῆναι
|
ἀπὸ
|
Ἀλεξάνδρου,
ἐλευθερίαν
τε
προϊσχόμενοι,
παλαιὰ |
[1, 25] |
ἐς
τὸ
ἐμφανές.
τὰ
δὲ
|
ἀπὸ |
γλώσσης
οἱ
ἐντεταλμένα
ἐξήγγειλεν,
καὶ |
[1, 3] |
πεζοὺς
δὲ
ἀμφὶ
τοὺς
τεσσαράκοντα.
|
~Ἀπὸ |
δὲ
τῆς
μάχης
τριταῖος
ἀφικνεῖται |
[1, 15] |
εἴργειν
τὴν
ἔκβασιν,
καὶ
παλτῶν
|
ἀπὸ |
μὲν
τῶν
Περσῶν
πολλὴ
ἄφεσις, |
[1, 6] |
πορρωτάτω
ἀπ'
αὐτῶν
ἐκέλευσεν
ὅσα
|
ἀπὸ |
μηχανῶν
βέλη
ἐξακοντίζεται,
καὶ
τοὺς |
[1, 12] |
οἱ
λόγοι
εἰσί
τε
καὶ
|
ἀπὸ |
νέου
ἔτι
ἐγένοντο.
καὶ
ἐπὶ
|
[1, 6] |
τὰ
δόρατα
τοὺς
ὁπλίτας,
ἔπειτα
|
ἀπὸ |
ξυνθήματος
ἀποτεῖναι
ἐς
προβολήν,
καὶ |
[1, 24] |
ἁμάξας
ἄγειν.
καὶ
κελεύει
προϊέναι
|
ἀπὸ |
Σάρδεων
ἐπὶ
Φρυγίαν.
αὐτὸς
δὲ |
[1, 17] |
ποταμῷ.
ἀπέχει
δὲ
ὁ
Ἕρμος
|
ἀπὸ |
Σάρδεων
σταδίους
ὅσον
εἴκοσιν.
Ἀμύνταν |
[1, 23] |
νενομισμένον
ἐν
τῇ
Ἀσίᾳ
ἔτι
|
ἀπὸ |
Σεμιράμεως
καὶ
γυναῖκας
ἄρχειν
ἀνδρῶν. |
[1, 23] |
δὲ
καὶ
προσήψατο
ἡ
φλὸξ
|
ἀπό |
τε
τῶν
στοῶν
καὶ
τοῦ |
[1, 21] |
τῶν
τοῦ
Περδίκκου
στρατιωτῶν,
καὶ
|
ἀπὸ |
τῆς
Ἁλικαρνασσοῦ
ἄλλοι
καὶ
ξυμπίπτει |
[1, 19] |
δὲ
καὶ
οἱ
ἀμφὶ
Νικάνορα
|
ἀπὸ |
τῆς
Λάδης
τὴν
ὁρμὴν
τῶν |
[1, 19] |
εἶναι
ἔδωκεν.
Οἱ
δὲ
βάρβαροι
|
ἀπὸ |
τῆς
Μυκάλης
ὁρμώμενοι
τὰς
μὲν |
[1, 19] |
μόνον
οὐ
θεωμένων
τῶν
Περσῶν
|
ἀπὸ |
τῆς
Μυκάλης
πολιορκουμένους
τοὺς
φίλους |
[1, 9] |
ἤνεγκεν,
ἀλλὰ
τῷ
τε
πόρρω
|
ἀπὸ |
τῆς
οἰκείας
διαφθαρῆναι
αὐτοῖς
τὸν |
[1, 1] |
μὴ
πάντῃ
ταπεινωθέντας
οὕτω
μακρὰν
|
ἀπὸ |
τῆς
οἰκείας
στελλόμενον.
ὁρμηθέντα
δὴ |
[1, 10] |
Ἀρκάδες
μὲν,
ὅσοι
βοηθήσοντες
Θηβαίοις
|
ἀπὸ |
τῆς
οἰκείας
ὡρμήθησαν,
θάνατον
κατεψηφίσαντο |
[1, 11] |
ἐν
εἴκοσι
ταῖς
πάσαις
ἡμέραις
|
ἀπὸ |
τῆς
οἴκοθεν
ἐξορμήσεως.
ἐλθὼν
δὲ |
[1, 15] |
ἄνωθεν
ἔβαλλον,
οἱ
μὲν
αὐτῶν
|
ἀπὸ |
τῆς
ὄχθης
ἐξ
ὑπερδεξίου
ἐς |
[1, 15] |
οἱ
μὲν
ἐξῶσαι
εἰς
ἅπαν
|
ἀπὸ |
τῆς
ὄχθης
καὶ
ἐς
τὸ |
[1, 1] |
Ἀλέξανδρος
δὲ
τοὺς
τοξότας
μὲν
|
ἀπὸ |
τοῦ
δεξιοῦ
κέρως
πρὸ
τῆς |
[1, 1] |
κακῶς
ὡπλισμένους
βαρβάρους,
ὥστε
Ἀλέξανδρον
|
ἀπὸ |
τοῦ
εὐωνύμου
ἐπάγοντα
οὐκέτι
ἐδέξαντο, |
[1, 9] |
τοῦ
εἰκότος
ἐς
μῆνιν
τὴν
|
ἀπὸ |
τοῦ
θείου
ἀνηνέχθη,
ὡς
τῆς |
[1, 9] |
καὶ
πρὸ
τῆς
ξυμφορᾶς
πολλὰ
|
ἀπὸ |
τοῦ
θείου
ἐπισημῆναι
ἐλέγετο,
ἃ |
[1, 2] |
Λύγινον
ποταμόν.
ἀπέχει
δὲ
οὗτος
|
ἀπὸ |
τοῦ
Ἴστρου
ὡς
ἐπὶ
τὸν |
[1, 6] |
αὐτὸς
δὲ
ἐν
προφυλακῇ
ὢν
|
ἀπὸ |
τοῦ
λόφου
ἀφεώρα
τῶν
πολεμίων |
[1, 19] |
ἐν
καλῷ
ὡρμίζοντο,
ὅτι
ὑδρεύεσθαι
|
ἀπὸ |
τοῦ
Μαιάνδρου
ποταμοῦ
τῶν
ἐκβολῶν |
[1, 25] |
Ταῦτά
τε
οὖν
καὶ
τὰ
|
ἀπὸ |
τοῦ
Πέρσου
ξυνθεὶς
πέμπει
ὡς |
[1, 4] |
αὐτοῖς
ἡ
ὁρμὴ
ὡς
πορρωτάτω
|
ἀπὸ |
τοῦ
ποταμοῦ
ἐς
τὰ
ἔρημα. |
[1, 8] |
τὸ
στρατόπεδον,
καὶ
χαλεπῶς
διεσώθη
|
ἀπὸ
|
τοῦ
τραύματος.
τοὺς
μέντοι
Θηβαίους |
[1, 16] |
καὶ
οἱ
Ἕλληνες
πλὴν
Λακεδαιμονίων
|
ἀπὸ |
τῶν
βαρβάρων
τῶν
τὴν
Ἀσίαν |
[1, 20] |
τείχει.
ὡς
δὲ
οὐδὲν
ἐνεδίδοτο
|
ἀπὸ |
τῶν
ἔνδον,
αἵ
τε
μηχαναὶ
|
[1, 15] |
χαλεπῶς
ἤδη.
καὶ
ἦν
μὲν
|
ἀπὸ |
τῶν
ἵππων
ἡ
μάχη,
πεζομαχίᾳ |
[1, 6] |
τὸ
χωρίον,
τοὺς
ἡμίσεας
καταπηδῆσαι
|
ἀπὸ |
τῶν
ἵππων
καὶ
ἀναμιχθέντας
τοῖς |
[1, 20] |
ἐφώρμουν
τῷ
λιμένι,
ὡς
καὶ
|
ἀπὸ |
τῶν
ναυτῶν
πολλὴν
ὠφέλειαν
γίγνεσθαι |
[1, 19] |
παραγγείλας
εἴργειν
τῆς
ἀποβάσεως
τοὺς
|
ἀπὸ
|
τῶν
νεῶν.
οἱ
δέ,
ὕδατός |
[1, 19] |
τοὺς
ναύτας
ἀποσκεδάννυσθαι
τὸ
πολὺ
|
ἀπὸ |
τῶν
νεῶν
τοὺς
μὲν
ἐπὶ
|
[1, 17] |
Ἐφεσίων,
ὡς
ἀφῃρέθη
αὐτοῖς
ὁ
|
ἀπὸ |
τῶν
ὀλίγων
φόβος,
τούς
τε |
[1, 22] |
αὐτοὺς
ἐρρωμένως
καὶ
ταῖς
μηχαναῖς
|
ἀπὸ |
τῶν
πύργων
λίθων
τε
μεγάλων |
[1, 13] |
ποταμοῦ
τοῦ
Γρανίκου
καί
οἱ
|
ἀπὸ |
τῶν
σκοπῶν
σπουδῇ
ἐλαύνοντες
ἀπήγγελλον |
[1, 4] |
τι
ἔλαθον
προσχόντες
τῇ
ὄχθῃ.
|
ὑπὸ |
δὲ
τὴν
ἕω
Ἀλέξανδρος
διὰ |
[1, 25] |
τὸ
εἰωθὸς
ἄδουσαν.
τὸν
δὲ
|
ὑπὸ |
καμάτου
ἐγερθῆναι
μὲν
ἀδυνάτως
ἔχειν |
[1, 6] |
γ}
μένην
αὐτοῖς
τὴν
τάξιν,
|
ὑπὸ |
νύκτα
ἔτι
λαθὼν
διαβαίνει
τὸν |
[1, 12] |
περιίδοι
μίαν
οἰκίαν
ἐμπρησθεῖσαν
τῶν
|
ὑπὸ |
οἷ
τεταγμένων
ἀνθρώπων.
καὶ
τοὺς |
[1, 22] |
φεύγουσι
τήν
τε
γέφυραν
αὐτὴν
|
ὑπὸ |
πλήθους
ξυντρῖψαι
καὶ
πολλοὺς
αὐτῶν |
[1, 21] |
πλίνθινον
μηνοειδὲς
ἀντοικοδομησάμενοι
οὐ
χαλεπῶς
|
ὑπὸ |
πολυχειρίας.
Καὶ
τούτῳ
ἐπῆγε
τῇ |
[1, 14] |
δὲ
ἄγων
τὸ
δεξιὸν
κέρας
|
ὑπὸ |
σαλπίγγων
τε
καὶ
τῷ
Ἐνυαλίῳ |
[1, 22] |
τὴν
τάφρον
ἐμπεσόντας
τοὺς
μὲν
|
ὑπὸ |
σφῶν
καταπατηθέντας
διαφθαρῆναι,
τοὺς
δὲ |
[1, 1] |
ὀλίγα
ἔβλαψαν.
ἀπέθανε
δὲ
οὐδεὶς
|
ὑπὸ |
ταῖς
ἁμάξαις.
ἔνθα
δὴ
οἱ |
[1, 18] |
ἐλάττονι
ἐξέπεμψε
καὶ
ὅσαι
Ἰωνικαὶ
|
ὑπὸ |
τοῖς
βαρβάροις
ἔτι
ἦσαν.
καὶ |
[1, 23] |
μὲν
διεφθαρμένους,
τοὺς
δὲ
καὶ
|
ὑπὸ |
τοῦ
τετρῶσθαι
ἀπομάχους
ὄντας,
ταῦτα |
[1, 14] |
ἐπ'
ἄκρου
τοῦ
ποταμοῦ
ἐφεστῶτες
|
ὑπὸ |
τοῦ
τὸ
μέλλον
ὀκνεῖν
ἡσυχίαν |
[1, 22] |
διαφθαρῆναι,
τοὺς
δὲ
καὶ
ἄνωθεν
|
ὑπὸ |
τῶν
Μακεδόνων
βαλλομένους.
ὁ
πλεῖστος |
[1, 20] |
τοῦ
προ<
ς>
άγεσθαι
ἦσαν,
|
ὑπὸ |
τῶν
φυλακῶν
τε
τῶν
Μακεδόνων |
[1, 28] |
φάλαγξ
τῶν
Μακεδόνων
προσῆγε
καὶ
|
πρὸ |
αὐτῆς
Ἀλέξανδρος
ἐφαίνετο.
ὡς
δὲ |
[1, 11] |
λέγουσιν
ὅτι
οἱ
ὑπασπισταὶ
ἔφερον
|
πρὸ
|
αὐτοῦ
ἐς
τὰς
μάχας.
θῦσαι |
[1, 20] |
προσηγμέναι
ἢ
οὐ
πόρρω
τοῦ
|
προ< |
ς>
άγεσθαι
ἦσαν,
ὑπὸ
τῶν |
[1, 1] |
ξυναγαγόντες
δὲ
ἁμάξας
καὶ
προβαλόμενοι
|
πρὸ
|
σφῶν
ἅμα
μὲν
χάρακι
ἐχρῶντο |
[1, 1] |
μὲν
ἀπὸ
τοῦ
δεξιοῦ
κέρως
|
πρὸ |
τῆς
ἄλλης
φάλαγγος,
ὅτι
ταύτῃ |
[1, 9] |
τοῖς
Λακεδαιμονίων
ξυμμάχοις.
ἐπεὶ
καὶ
|
πρὸ |
τῆς
ξυμφορᾶς
πολλὰ
ἀπὸ
τοῦ
|
[1, 20] |
πρῶτα
μὲν
τὴν
τάφρον,
ἣ
|
πρὸ |
τῆς
πόλεως
ὀρώρυκτο
αὐτοῖς,
πλάτος |
[1, 28] |
καὶ
τότε
τὸν
λόφον
τὸν
|
πρὸ |
τῆς
πόλεως,
ὅτι
καὶ
οὗτος |
[1, 24] |
οἳ
συνεστρατευμένοι
Ἀλεξάνδρῳ
ἦσαν
νεωστὶ
|
πρὸ |
τῆς
στρατιᾶς
γεγαμηκότες.
καὶ
τούτων |
[1, 2] |
πεζῶν
καὶ
τὴν
ἄλλην
ἵππον
|
πρὸ |
τῆς
φάλαγγος
παρατείνας
κατὰ
μέσους |
[1, 22] |
τῶν
πυλῶν
φοβερά
τε
καὶ
|
πρὸ |
τοῦ
καιροῦ
γενομένη,
δεισάντων
μὴ |
[1, 19] |
τὰς
μὲν
πολλὰς
τῶν
νεῶν
|
πρὸ |
τοῦ
λιμένος
ἐν
μετεώρῳ
παρέταξαν, |
[1, 2] |
ἐλήφθησαν,
ὅτι
ὕλη
τε
δασεῖα
|
πρὸ |
τοῦ
ποταμοῦ
ἦν
καὶ
νὺξ |
[1, 12] |
παραμείψας.
σκοποὶ
δὲ
αὐτῷ
ἐπέμποντο
|
πρὸ
|
τοῦ
στρατεύματος.
καὶ
τούτων
ἡγεμὼν |
[1, 14] |
τῶν
πεζῶν
μίαν
τάξιν,
καὶ
|
πρὸ |
τούτων
τὴν
Σωκράτους
ἴλην
Πτολεμαῖον |
[1, 15] |
τῶν
ἱππέων
ἐξελαύνει
καὶ
αὐτὸς
|
πρὸ |
τῶν
ἄλλων,
καὶ
παίσας
ἐς |
[1, 15] |
Μιθριδάτην
τὸν
Δαρείου
γαμβρὸν
πολὺ
|
πρὸ |
τῶν
ἄλλων
προϊππεύοντα
καὶ
ἐπάγοντα |
[1, 1] |
ὅπῃ
προσφέροιντο.
αὐτὸς
δὲ
ἀναλαβὼν
|
τὸ |
ἄγημα
καὶ
τοὺς
ὑπασπιστὰς
καὶ
|
[1, 8] |
οἱ
δὲ
λοιποὶ
κατέφυγον
πρὸς
|
τὸ |
ἄγημα
τὸ
τῶν
Μακεδόνων
καὶ
|
[1, 2] |
Φιλώτᾳ
παραδοὺς
διατίθεσθαι.
αὐτὸς
δὲ
|
τὸ |
ἄκρον
ὑπερβαλὼν
προῄει
διὰ
τοῦ |
[1, 19] |
ὑποστρέψαντες
ἐκ
πολλοῦ
ἔφευγον
πρὸς
|
τὸ |
ἄλλο
ναυτικόν.
καὶ
ἡ
μὲν |
[1, 8] |
Καδμείαν
οἱ
μὲν
ἐκεῖθεν
κατὰ
|
τὸ |
Ἀμφεῖον
σὺν
τοῖς
κατέχουσι
τὴν
|
[1, 8] |
οἱ
τεταγμένοι
τῶν
Θηβαίων
κατὰ
|
τὸ |
Ἀμφεῖον.
ὡς
δὲ
πανταχόθεν
αὐτοῖς |
[1, 1] |
χάρακι
ἐχρῶντο
ταῖς
ἁμάξαις
ἐς
|
τὸ |
ἀπομάχεσθαι
ἀπ'
αὐτῶν,
εἰ
βιάζοιντο, |
[1, 28] |
μεῖον
τοῦ
τείχους
ὀχυρὸς
ἐς
|
τὸ |
ἀπομάχεσθαι
ἦν,
κατειληφότες
προσέμενον.
Ἀλέξανδρος |
[1, 28] |
κατεῖχον
οἱ
Πισίδαι,
κατ'
αὐτὸ
|
τὸ |
ἀποτομώτατον
τῆς
ἀνόδου
ἦσαν,
καὶ |
[1, 4] |
ἀνθρωπίνων,
ἐλπίσας
ὅτι
μέγα
ὄνομα
|
τὸ |
αὐτοῦ
καὶ
ἐς
Κελτοὺς
καὶ |
[1, 15] |
ἀμφ'
αὐτὸν
ἑταίρων,
δίδωσιν
αὐτῷ
|
τὸ |
αὑτοῦ
δόρυ.
καὶ
ὃς
ἀναλαβὼν |
[1, 20] |
καὶ
ἅμα
οὐκ
ἀξιόμαχον
ὁρῶν
|
τὸ |
αὑτοῦ
ναυτικὸν
τῷ
Περσικῷ,
οὔκουν |
[1, 6] |
Ἀλέξανδρος
ἕως
ἑκατὸν
καὶ
εἴκοσι
|
τὸ |
βάθος
τῆς
φάλαγγος.
ἐπὶ
τὸ |
[1, 23] |
ἀμφὶ
μέσας
που
νύκτας
ἦν
|
τὸ |
γιγνόμενον,
ὁ
δὲ
καὶ
ὣς |
[1, 8] |
ἐκδραμεῖν
ἐσήμηνεν
εἴσω
τοῦ
χάρακος,
|
τὸ |
δὲ
ἄγημά
τε
καὶ
τοὺς
|
[1, 5] |
ἱππέας
ἐς
τετρακοσίους
ἐβοήθει
σπουδῇ.
|
τὸ |
δὲ
ἄλλο
στράτευμα
πρὸς
τῇ |
[1, 20] |
πλάτος
μὲν
τριάκοντα
μάλιστα
πηχῶν,
|
τὸ |
δὲ
βάθος
ἐς
πεντεκαίδεκα,
ἐχώννυε, |
[1, 29] |
πεντήκοντα,
ὧν
ἡγεῖτο
Ἀλκίας
Ἠλεῖος.
|
Τὸ |
δὲ
Γόρδιον
ἔστι
μὲν
τῆς |
[1, 23] |
μέν
τι
καταπεπτωκὸς
ἤδη
ὁρῶντες,
|
τὸ |
δὲ
καὶ
κατασεσεισμένον,
πολλοὺς
δὲ
|
[1, 2] |
ξυμπεφεύγει
ξὺν
τοῖς
ἀμφ'
αὐτόν.
|
τὸ |
δὲ
πολὺ
πλῆθος
τῶν
Τριβαλλῶν |
[1, 6] |
προβολήν,
καὶ
νῦν
μὲν
ἐς
|
τὸ |
δεξιὸν
ἐγκλῖναι
τῶν
δοράτων
τὴν |
[1, 2] |
προσέταξεν
ἐμβάλλειν
κατὰ
τὸ
κέρας
|
τὸ |
δεξιόν,
ἧπερ
μάλιστα
προὐκεχωρήκεσαν
ἐν |
[1, 15] |
ἅμα
οἷ
ἄγων
τὸ
κέρας
|
τὸ |
δεξιόν,
καὶ
ἐμβάλλει
ἐς
τοὺς
|
[1, 4] |
ἐξήλασαν,
τὴν
μὲν
ἵππον
ἐπὶ
|
τὸ |
δεξιὸν
κέρας
αὐτὸς
Ἀλέξανδρος
παρήγαγεν, |
[1, 14] |
τῇ
ἡμέρᾳ.
αὐτὸς
δὲ
ἄγων
|
τὸ |
δεξιὸν
κέρας
ὑπὸ
σαλπίγγων
τε |
[1, 14] |
πέμπει
ἡγησόμενον,
αὐτὸς
δὲ
ἐπὶ
|
τὸ |
δεξιὸν
παρῆγε.
προετάχθησαν
δὲ
αὐτῷ |
[1, 28] |
τῶν
ὁδῶν
οὐ
θαρραλέοι
ἐς
|
τὸ
|
διώκειν
ἦσαν.
Ἀλέξανδρος
δὲ
ἐχόμενος |
[1, 15] |
Ἔνθα
δὴ
καὶ
Ἀλεξάνδρῳ
ξυντρίβεται
|
τὸ |
δόρυ
ἐν
τῇ
μάχῃ.
ὁ |
[1, 15] |
δὲ
καὶ
αὐτῷ
πονουμένῳ
συντετριμμένον
|
τὸ |
δόρυ
ἦν,
ὁ
δὲ
τῷ |
[1, 18] |
τοῦ
σημείου
τῇ
οὐ
κατὰ
|
τὸ |
εἰκὸς
ξυμβλήσει.
ὀλίγαις
τε
γὰρ |
[1, 1] |
ἁμάξας
καὶ
τῇ
ῥύμῃ
κατὰ
|
τὸ |
εἰκὸς
ὑπερπηδώσας
ἀβλαβῶς
ἐπελθεῖν.
καὶ |
[1, 25] |
ἄλλῃ
ἐπικαθίζειν,
θορυβωδέστερον
ἢ
κατὰ
|
τὸ
|
εἰωθὸς
ἄδουσαν.
τὸν
δὲ
ὑπὸ |
[1, 18] |
ἐπενόει
τὴν
πόλιν.
Νικάνωρ
δὲ
|
τὸ |
Ἑλληνικὸν
ναυτικὸν
ἄγων
ὑποφθάνει
τοὺς
|
[1, 12] |
ἥτις
μοί
ἐστιν
οὐδὲ
γένος
|
τὸ |
ἐμόν,
οὐδὲ
εἰ
δή
τινα |
[1, 2] |
τὴν
ὁρμήν,
καὶ
αὐτὸς
ὑποστρέψας
|
τὸ |
ἔμπαλιν
ἐπὶ
τοὺς
Τριβαλλοὺς
ἦγεν, |
[1, 25] |
γράφειν
ὑπὲρ
οὐδενὸς
τοιούτου
ἐς
|
τὸ |
ἐμφανές.
τὰ
δὲ
ἀπὸ
γλώσσης |
[1, 9] |
πάθει
ἔκπληξιν
ὁμοίαν
παρέσχε.
καὶ
|
τὸ |
ἐν
Αἰγὸς
ποταμοῖς
αὖθις
Ἀθηναίων |
[1, 11] |
τοῦ
Οἰάγρου
τοῦ
Θρᾳκὸς
ἄγαλμα
|
τὸ |
ἐν
Πιερίδι
ἱδρῶσαι
ξυνεχῶς.
καὶ |
[1, 22] |
ἐνέβαλλον
καὶ
ὅσα
ἄλλα
ἐς
|
τὸ |
ἐξάψαι
τε
φλόγα
καὶ
ἐπὶ |
[1, 22] |
τῆς
πόλεως,
τῶν
μὲν
κατὰ
|
τὸ |
ἐρηριμμένον
τεῖχος,
ἧ
αὐτὸς
Ἀλέξανδρος |
[1, 8] |
ἀφεστηκώς,
οὐ
προσμείνας
παρ'
Ἀλεξάνδρου
|
τὸ |
ἐς
τὴν
μάχην
ξύνθημα
αὐτὸς |
[1, 1] |
ὑπασπιστὰς
καὶ
τοὺς
Ἀγριᾶνας
κατὰ
|
τὸ |
εὐώνυμον
ἦγεν.
ἔνθα
δὴ
οἱ
|
[1, 2] |
τε
καὶ
Ἀμφιπόλεως
ἱππέας
κατὰ
|
τὸ |
εὐώνυμον
κέρας
ἐπάγειν
ἔταξε.
τὴν |
[1, 14] |
~Ταῦτα
εἰπὼν
Παρμενίωνα
μὲν
ἐπὶ
|
τὸ |
εὐώνυμον
κέρας
πέμπει
ἡγησόμενον,
αὐτὸς |
[1, 14] |
τῇ
σὺν
ἐκπλήξει
θεραπείᾳ_
κατὰ
|
τὸ
|
εὐώνυμον
{μὲν}
σφῶν
ἐπέχοντα,
ταύτῃ |
[1, 6] |
μετακοσμήσας
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ,
κατὰ
|
τὸ
|
εὐώνυμον
οἷον
ἔμβολον
ποιήσας
τῆς |
[1, 28] |
τούτων
τοὺς
πεζεταίρους
ἔστε
ἐπὶ
|
τὸ |
εὐώνυμον
παρατείνας,
ὡς
ἑκάστοις
τῶν |
[1, 8] |
συνέκλεισαν.
καὶ
ἔστε
μὲν
πρὸς
|
τὸ |
Ἡράκλειον
ἀναχωροῦσιν
εἵποντο
τοῖς
Θηβαίοις, |
[1, 8] |
τὴν
κοίλην
ὁδὸν
τὴν
κατὰ
|
τὸ |
Ἡράκλειον
φέρουσαν
οἱ
ἅμα
αὐτῷ
|
[1, 18] |
οὐκ
ἐν
καιρῷ
ἀπέφαινε
ναυμαχεῖν.
|
τὸ |
θεῖον
δὲ
αὐτὸς
ἄλλῃ
ἐξηγεῖσθαι. |
[1, 17] |
τε
Μέμνονα
ἐπαγομένους
καὶ
τοὺς
|
τὸ |
ἱερὸν
συλήσαντας
τῆς
Ἀρτέμιδος
καὶ |
[1, 9] |
κινδύνων
διασώσασθαι.
Λακεδαιμονίων
τε
αὖ
|
τὸ |
κατὰ
Λεῦκτρα
καὶ
Μαντίνειαν
πταῖσμα |
[1, 6] |
τὸ
βάθος
τῆς
φάλαγγος.
ἐπὶ
|
τὸ |
κέρας
δὲ
ἑκατέρωθεν
διακοσίους
ἱππέας |
[1, 2] |
Μακεδονίας
ἱππέας
προσέταξεν
ἐμβάλλειν
κατὰ
|
τὸ
|
κέρας
τὸ
δεξιόν,
ἧπερ
μάλιστα |
[1, 15] |
πλησίον
ἦν,
ἅμα
οἷ
ἄγων
|
τὸ |
κέρας
τὸ
δεξιόν,
καὶ
ἐμβάλλει |
[1, 7] |
οἱ
μὲν
τὰ
βέλτιστα
ἐς
|
τὸ |
κοινὸν
γιγνώσκοντες
ἐξελθεῖν
ὥρμηντο
παρ' |
[1, 15] |
ἀπέθραυσε,
τὴν
πληγὴν
δὲ
ἔσχε
|
τὸ |
κράνος.
καὶ
καταβάλλει
καὶ
τοῦτον |
[1, 15] |
τῆς
ὄχθης.
ἄλλως
τε
καὶ
|
τὸ |
κράτιστον
τῆς
Περσικῆς
ἵππου
ταύτῃ |
[1, 25] |
ἑταίροις
μήτε
πάλαι
εὖ
βεβουλεῦσθαι
|
τὸ |
κράτιστον
τοῦ
ἱππικοῦ
ἀνδρὶ
οὐ |
[1, 14] |
τοῦ
ποταμοῦ
ἐφεστῶτες
ὑπὸ
τοῦ
|
τὸ |
μέλλον
ὀκνεῖν
ἡσυχίαν
ἦγον
καὶ |
[1, 27] |
πόλιν.
οἱ
δὲ
ἄνθρωποι
οὗτοι
|
τὸ
|
μὲν
γένος
Πισίδαι
εἰσὶ
βάρβαροι, |
[1, 27] |
τεῖχος
περιεβέβλητο
αὐταῖς
οὐ
μέγα.
|
τὸ |
μὲν
δὴ
τεῖχος
εὐθύς,
ὡς
|
[1, 12] |
ὢν
ταῦτα
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ
γιγνώσκω,
|
τὸ |
μὲν
ὄνομα
οὐδὲν
δέομαι
ἀναγράψαι, |
[1, 23] |
τῇ
πολιορκίᾳ
καὶ
τοῦ
τείχους
|
τὸ |
μέν
τι
καταπεπτωκὸς
ἤδη
ὁρῶντες, |
[1, 16] |
ἧ
Ἀλέξανδρος
προεκινδύνευεν.
ὡς
δὲ
|
τὸ |
μέσον
ἐνεδεδώκει
αὐτοῖς,
παρερρήγνυτο
δὴ
|
[1, 14] |
καὶ
ἡ
Φιλίππου
ἔστε
ἐπὶ
|
τὸ |
μέσον
τῆς
ξυμπάσης
τάξεως.
Περσῶν |
[1, 13] |
τὸν
Γράνικον
ἐκφαυλίσας,
εἴρξει
ἡμᾶς
|
τὸ |
μὴ
οὐ
διαβῆναι
ὡς
ἔχομεν. |
[1, 24] |
κρατήσας
ἀχρεῖον
καταστῆσαι
τοῖς
πολεμίοις
|
τὸ
|
ναυτικόν.
καὶ
πρῶτον
μὲν
ἐν |
[1, 20] |
Πέρσαι.
~Ἀλέξανδρος
δὲ
καταλῦσαι
ἔγνω
|
τὸ |
ναυτικὸν
χρημάτων
τε
ἐν
τῷ |
[1, 9] |
μᾶλλόν
τι
προσέβαλεν
ἢ
ἐς
|
τὸ |
ξύμπαν
Ἑλληνικὸν
μέγαν
τὸν
παράλογον |
[1, 23] |
τε
Ἄλινδα
αὐτῇ
ἐπέτρεψε
καὶ
|
τὸ |
ὄνομα
τοῦ
παιδὸς
οὐκ
ἀπηξίωσε, |
[1, 1] |
ἀριστερᾷ
ἔχοντα
καὶ
τὸν
Ὄρβηλον
|
τὸ |
ὄρος.
διαβὰς
δὲ
τὸν
Νέστον
|
[1, 1] |
βουλὴ
γίγνεται
ὅπως
ἀσφαλέστατα
ὑπερβαλεῖ
|
τὸ |
ὄρος.
καὶ
ἐπειδὴ
ἐδόκει
διακινδυνευτέα, |
[1, 1] |
λέγουσιν,
ὅτι
δεκαταῖος
ἀφίκετο
ἐπὶ
|
τὸ |
ὄρος
τὸν
Αἶμον.
καὶ
ἐνταῦθα |
[1, 1] |
στενὰ
τῆς
ἀνόδου
τῆς
ἐπὶ
|
τὸ |
ὄρος
τῶν
τε
ἐμπόρων
πολλοὶ
|
[1, 11] |
ἐποίησε.
καὶ
ἐν
τούτῳ
ἀγγέλλεται
|
τὸ |
Ὀρφέως
τοῦ
Οἰάγρου
τοῦ
Θρᾳκὸς |
[1, 11] |
διαβὰς
δὲ
τὸν
Στρυμόνα
παρήμειβε
|
τὸ |
Πάγγαιον
ὄρος
τὴν
ὡς
ἐπ' |
[1, 10] |
Ἕλληνας
ὡς
ἐξηγγέλθη
τῶν
Θηβαίων
|
τὸ |
πάθος,
Ἀρκάδες
μὲν,
ὅσοι
βοηθήσοντες
|
[1, 15] |
ἐς
τοὺς
Πέρσας
πρῶτος,
ἵνα
|
τὸ |
πᾶν
στῖφος
τῆς
ἵππου
καὶ
|
[1, 3] |
καὶ
τὸ
ῥεῦμα
τοῦ
ποταμοῦ
|
τὸ
|
παρ'
αὐτήν,
οἷα
δὴ
ἐς |
[1, 6] |
ἱππέας
ἐπιτάξας
παρήγγελλε
σιγῇ
ἔχειν
|
τὸ |
παραγγελλόμενον
ὀξέως
δεχομένους.
καὶ
τὰ
|
[1, 9] |
ταπεινότητα
ἀφικομένη
τό
τε
σχῆμα
|
τὸ |
πάτριον
ὅμως
ἐφύλαξε
καὶ
τὴν
|
[1, 15] |
ἀπὸ
τῆς
ὄχθης
καὶ
ἐς
|
τὸ |
πεδίον
βιάσασθαι
τοὺς
Πέρσας,
οἱ |
[1, 8] |
διεκπεσόντες
διὰ
τῆς
πόλεως
ἐς
|
τὸ |
πεδίον
ἐξέπιπτον,
οἱ
δὲ
πεζοὶ |
[1, 19] |
παρέταξαν,
εἴ
πῃ
ἐκκαλέσαιντο
ἐς
|
τὸ |
πέλαγος
τοὺς
Μακεδόνας,
πέντε
δὲ |
[1, 20] |
τε
παραλίους
πόλεις
λαβὼν
καταλύσει
|
τὸ |
Περσῶν
ναυτικόν,
οὔτε
ὁπόθεν
τὰς |
[1, 22] |
καταπεπτωκότι,
στενοτέρας
τε
ἢ
κατὰ
|
τὸ |
πλῆθος
αὐτῶν
τῆς
παρόδου
οὔσης |
[1, 7] |
ἔστιν
οἳ
αὐτῶν,
παντάπασιν
ἐνῆγον
|
τὸ |
πλῆθος
ἐς
τὸν
πόλεμον.
Ἀλέξανδρος |
[1, 7] |
ποτὲ
ἀπαλλαγῆναι.
πιθανώτεροι
δὲ
ἐς
|
τὸ |
πλῆθος
ἐφαίνοντο
τεθνηκέναι
Ἀλέξανδρον
ἰσχυριζόμενοι |
[1, 19] |
ναῦς,
ὅτι
τοὺς
ναύτας
ἀποσκεδάννυσθαι
|
τὸ |
πολὺ
ἀπὸ
τῶν
νεῶν
τοὺς |
[1, 20] |
Ἀγριᾶνας
περιῆλθε
τῆς
πόλεως
ἐς
|
τὸ |
πρὸς
Μύνδον
μέρος,
τό
τε |
[1, 6] |
δὲ
τὴν
φάλαγγα
ἔς
τε
|
τὸ |
πρόσω
ὀξέως
ἐκίνησε
καὶ
ἐπὶ |
[1, 15] |
τῶν
ἄλλων,
καὶ
παίσας
ἐς
|
τὸ |
πρόσωπον
τῷ
δόρατι
καταβάλλει
τὸν |
[1, 27] |
πέμψαντες
πρέσβεις
ἐδέοντο
ἐφ'
οἷσπερ
|
τὸ |
πρότερον
ξυμβῆναι.
καὶ
Ἀλέξανδρος
τό |
[1, 16] |
μισθοφόρους.
ὧν
τὸ
στῖφος,
ἧ
|
τὸ |
πρῶτον
ἐτάχθη,
ἐκπλήξει
μᾶλλόν
τι |
[1, 6] |
Κλεῖτος
δὲ
ἐς
τὴν
πόλιν
|
τὸ
|
πρῶτον
καταφυγὼν
ἐμπρήσας
τὴν
πόλιν |
[1, 13] |
τῶν
πολεμίων
οἱ
ἱππεῖς.
καὶ
|
τὸ |
πρῶτον
σφάλμα
ἔς
τε
τὰ |
[1, 18] |
δὲ
οὐ
παρὰ
μέγα
ἔσεσθαι
|
τὸ |
πταῖσμα.
καὶ
ὣς
γὰρ
θαλασσοκρατεῖν |
[1, 23] |
αὐτομολησάντων
ἐκ
τοῦ
ἔργου
καὶ
|
τὸ |
πῦρ
πολὺ
καθεώρα
αὐτός,
καίτοι |
[1, 14] |
παρατείνων
τὴν
τάξιν,
ἧ
παρεῖλκε
|
τὸ |
ῥεῦμα,
ἵνα
δὴ
μὴ
ἐκβαίνοντι |
[1, 3] |
πολλὰ
ἀπότομα
ἐς
προσβολήν,
καὶ
|
τὸ |
ῥεῦμα
τοῦ
ποταμοῦ
τὸ
παρ' |
[1, 19] |
τὸ
στόμα
τοῦ
λιμένος,
ἧπερ
|
τὸ
|
στενότατον
ἦν,
ἀντιπρώρους
βύζην
τὰς |
[1, 15] |
ξυστῷ
διὰ
τοῦ
θώρακος
ἐς
|
τὸ |
στέρνον.
Σπιθριδάτης
δὲ
ἀνετέτατο
μὲν |
[1, 16] |
τοὺς
ξένους
τοὺς
μισθοφόρους.
ὧν
|
τὸ |
στῖφος,
ἧ
τὸ
πρῶτον
ἐτάχθη, |
[1, 19] |
τὴν
εἰρεσίαν
ποιούμενοι,
καὶ
κατὰ
|
τὸ |
στόμα
τοῦ
λιμένος,
ἧπερ
τὸ
|
[1, 22] |
πόλις,
εἰ
μὴ
Ἀλέξανδρος
ἀνεκαλέσατο
|
τὸ |
στράτευμα,
ἔτι
διασῶσαι
ἐθέλων
τὴν |
[1, 5] |
δὲ
ξὺν
Φιλώτᾳ
ἀσφαλῶς
ἐπὶ
|
τὸ |
στρατόπεδον
διεσώθησαν.
ἐδόκουν
δ'
ἔτι |
[1, 27] |
Ἀλέξανδρον
παρ'
ἐλπίδα
ἥκοντα
καὶ
|
τὸ |
στρατόπεδον
ἐν
κύκλῳ
σφῶν
πάντῃ, |
[1, 4] |
αὐτῆς
ἡμέρας
σώους
σύμπαντας
ἐπὶ
|
τὸ |
στρατόπεδον.
Ἐνταῦθα
ἀφίκοντο
πρέσβεις
ὡς |
[1, 7] |
ψιλῶν
οὐκ
ὀλίγοι
ἔστε
ἐπὶ
|
τὸ |
στρατόπεδον
ἠκροβολίζοντο
ἐς
τὰς
προφυλακάς, |
[1, 8] |
καὶ
ἀποκομίζεται
κακῶς
ἔχων
ἐπὶ
|
τὸ |
στρατόπεδον,
καὶ
χαλεπῶς
διεσώθη
ἀπὸ
|
[1, 26] |
τῶν
ἐπιχωρίων
βαρβάρων.
ἀλλ'
οὔτε
|
τὸ |
Σύλλιον
ἐξ
ἐφόδου
αὐτοσχεδίου
ἠδυνήθη |
[1, 9] |
τῆς
ἀρχῆς
ἐς
ταπεινότητα
ἀφικομένη
|
τό |
τε
σχῆμα
τὸ
πάτριον
ὅμως |
[1, 20] |
ἐς
τὸ
πρὸς
Μύνδον
μέρος,
|
τό |
τε
τεῖχος
κατοψόμενος,
εἰ
ταύτῃ |
[1, 27] |
τὸ
πρότερον
ξυμβῆναι.
καὶ
Ἀλέξανδρος
|
τό |
τε
χωρίον
ἰσχυρὸν
ἰδὼν
καὶ |
[1, 19] |
ἐπιβησομένους
ἧ
κατερήριπτο
ἢ
ἐσεσάλευτο
|
τὸ |
τεῖχος,
ἐφομαρτούντων
καὶ
μόνον
οὐ |
[1, 20] |
Μακεδόνων
τὴν
φάλαγγα,
ὑπορύττειν
κελεύσας
|
τὸ |
τεῖχος.
καὶ
ἕνα
γε
πύργον |
[1, 20] |
ἄλλων
μηχανῶν,
αἷς
κατασείειν
ἐπενόει
|
τὸ |
τεῖχος.
καὶ
ἥ
τε
τάφρος |
[1, 21] |
προσήψατο
τοῦ
ἔργου,
τὴν
ἐς
|
τὸ |
τεῖχος
πάροδον
παρέσχε,
καὶ
ὁ |
[1, 20] |
Μακεδόνες,
οὐ
μέντοι
ἐγύμνωσέ
γε
|
τὸ |
τεῖχος
πεσών.
καὶ
οἱ
ἐκ |
[1, 25] |
καὶ
Ἀλέξανδρος
οὐ
φαῦλον
ποιησάμενος
|
τὸ |
τῆς
χελιδόνος
ἀνεκοίνωσεν
Ἀριστάνδρῳ
τῷ
|
[1, 20] |
γενομένης
τῆς
ἐκδρομῆς
ἀφυλακτότεροι
ἐς
|
τὸ |
τιτρώσκεσθαι
ἦσαν.
~Οὐ
πολλαῖς
δὲ |
[1, 7] |
πολλοῦ
ἔχοντι
καὶ
τῶν
Θηβαίων
|
τὸ
|
τόλμημα
οὐ
φαῦλον
ποιουμένῳ,
εἰ |
[1, 7] |
τὴν
πόλιν
τῶν
Θηβαίων
κατὰ
|
τὸ |
τοῦ
Ἰολάου
τέμενος.
οὗ
δὴ |
[1, 22] |
αὐτοῖς
παρεχόντων.
Τοῖς
δὲ
κατὰ
|
τὸ |
Τρίπυλον
ἐκδραμοῦσιν
ἀπήντα
Πτολεμαῖος
ὁ |
[1, 22] |
Ἀλέξανδρος
ἐπετέτακτο,
τῶν
δὲ
κατὰ
|
τὸ |
Τρίπυλον,
ἧ
οὐδὲ
πάνυ
τι |
[1, 18] |
τῷ
σφῶν
ναυτικῷ
πρὸς>
προησκημένον
|
τὸ |
τῶν
Κυπρίων
τε
καὶ
Φοινίκων. |
[1, 8] |
λοιποὶ
κατέφυγον
πρὸς
τὸ
ἄγημα
|
τὸ |
τῶν
Μακεδόνων
καὶ
τοὺς
ὑπασπιστὰς |
[1, 15] |
τὰ
χθαμαλώτερα
αὐτῆς
ἔστε
ἐπὶ
|
τὸ |
ὕδωρ
καταβαίνοντες.
καὶ
ἦν
τῶν |
[1, 17] |
αὐτὸς
εἰς
τὴν
ἄκραν,
ἵνα
|
τὸ |
φρούριον
ἦν
τῶν
Περσῶν.
καὶ |
[1, 27] |
οὐκ
ἔμειναν
βαλλόμενοι,
ἀλλὰ
ἔλιπον
|
τὸ |
χωρίον.
καὶ
Ἀλέξανδρος
ὑπερβαλὼν
τὰ |
[1, 29] |
φράσαντες
τὴν
ἡμέραν,
ὅτι
παραδώσουσι
|
τὸ
|
χωρίον.
καὶ
ἔδοξε
ταῦτα
Ἀλεξάνδρῳ |
[1, 6] |
ἐλθόντας,
εἰ
ὑπομένοιεν
οἱ
κατειληφότες
|
τὸ |
χωρίον,
τοὺς
ἡμίσεας
καταπηδῆσαι
ἀπὸ |
[1, 12] |
οὐ
κατὰ
τὴν
ἄλλην
ἐπιτυχίαν,
|
τὸ |
χωρίον
τοῦτο
ἐκλιπὲς
ξυνέβη
οὐδὲ |
[1, 17] |
Περσῶν.
καὶ
ἔδοξεν
αὐτῷ
ὀχυρὸν
|
τὸ |
χωρίον.
ὑπερύψηλόν
τε
γὰρ
ἦν |
[1, 10] |
ἄλλα
φιλανθρώπως
πρὸς
τὴν
πρεσβείαν
|
ἀπεκρίνατο, |
ἐπιστολὴν
δὲ
γράψας
πρὸς
τὸν |
[1, 12] |
μέγεθος
ἐν
Ἕλλησιν
ἢ
βαρβάροις
|
ἀπεδείξατο. |
ἔνθεν
καὶ
αὐτὸς
ὁρμηθῆναί
φημι |
[1, 3] |
οἱ
Θρᾷκες
ξυμπεφευγότες
ἦσαν,
καὶ
|
ἐπειρᾶτο |
βιάζεσθαι
τὴν
ἀπόβασιν.
οἱ
δὲ
|
[1, 22] |
ἡ
πόλις,
εἰ
μὴ
Ἀλέξανδρος
|
ἀνεκαλέσατο |
τὸ
στράτευμα,
ἔτι
διασῶσαι
ἐθέλων |
[1, 28] |
ἐκ
τούτου
πιστοῖς
ἐς
ἅπαντα
|
ἐχρήσατο. |
τὴν
Τελμισσὸν
δὲ
ἀπέγνω
ἑλεῖν |
[1, 10] |
καὶ
ὅτι
Θηβαίους
τοῦ
νεωτερισμοῦ
|
ἐτιμωρήσατο. |
ὁ
δὲ
τὰ
μὲν
ἄλλα |
[1, 15] |
ἐς
τὸ
στέρνον.
Σπιθριδάτης
δὲ
|
ἀνετέτατο |
μὲν
ἤδη
ἐπ'
Ἀλέξανδρον
ὄπισθεν |
[1, 23] |
τοῦ
τείχους.
τῶν
δὲ
καὶ
|
προσήψατο |
ἡ
φλὸξ
ἀπό
τε
τῶν |
[1, 21] |
ἂν
τῷ
στρατεύματι,
εἰ
ἅπαν
|
προσήψατο |
τοῦ
ἔργου,
τὴν
ἐς
τὸ |
[1, 28] |
βίᾳ
ἐξεῖλε,
τὰ
δὲ
ὁμολογίᾳ
|
προσηγάγετο. |
~Ἐντεῦθεν
δὲ
ἤει
ἐπὶ
Φρυγίας |
[1, 24] |
εἰς
Λυκίαν
Τελμισσέας
μὲν
ὁμολογίᾳ
|
προσηγάγετο, |
περάσας
δὲ
τὸν
Ξάνθον
ποταμὸν |
[1, 9] |
πολλὰ
ἀπὸ
τοῦ
θείου
ἐπισημῆναι
|
ἐλέγετο, |
ἃ
δὴ
ἐν
μὲν
τῷ |
[1, 1] |
καὶ
Ἰλλυριούς,
ὅτι
τε
νεωτερίζειν
|
ἐπύθετο |
Ἰλλυριούς
τε
καὶ
Τριβαλλούς,
καὶ |
[1, 29] |
καὶ
Ἀθηναίων
πρεσβεία
παρ'
Ἀλέξανδρον
|
ἀφίκετο, |
δεόμενοι
Ἀλεξάνδρου
ἀφεῖναί
σφισι
τοὺς |
[1, 1] |
Νέστον
ποταμὸν
λέγουσιν,
ὅτι
δεκαταῖος
|
ἀφίκετο |
ἐπὶ
τὸ
ὄρος
τὸν
Αἶμον. |
[1, 12] |
πόντου.
ἔνθεν
δὲ
ἐς
Ἕρμωτον
|
ἀφίκετο, |
Κολωνὰς
πόλιν
παραμείψας.
σκοποὶ
δὲ |
[1, 27] |
ἄκραν
ξυμφεύγουσιν.
Ἀλέξανδρος
δὲ
ὡς
|
ἀφίκετο |
ξὺν
τῇ
δυνάμει,
εἴσω
τοῦ |
[1, 25] |
ἀφῆκεν,
ὅτι
ἐν
πρώτοις
τε
|
ἀφίκετο |
τῶν
φίλων
παρ'
αὐτόν,
ἐπειδὴ |
[1, 2] |
ἐπιγενομένη
τὴν
ἀκρίβειαν
τῆς
διώξεως
|
ἀφείλετο |
τοὺς
Μακεδόνας.
αὐτῶν
δὲ
Μακεδόνων
|
[1, 12] |
τῶν
παρόντων,
ἐπειδὴ
Ἀλέξανδρος
διαβεβηκὼς
|
ἠγγέλλετο, |
Μέμνων
ὁ
Ῥόδιος
παρῄνει
μὴ |
[1, 20] |
τῶν
τε
βαρβάρων
καὶ
ξένων
|
ἐξηγγέλλετο. |
ὅσαι
δὲ
ἐν
μέσῳ
πόλεις |
[1, 28] |
ὀλίγῳ
χρόνῳ,
ἀλλ'
ἐπὶ
Σαγαλασσοῦ
|
ἐστέλλετο. |
ἦν
δὲ
καὶ
αὕτη
οὐ |
[1, 29] |
Ἀμύντου
ἐπιτάξας,
αὐτὸς
ἐπὶ
Γορδίου
|
ἐστέλλετο. |
καὶ
Παρμενίωνι
ἐπέστειλεν,
ἄγοντα
ἅμα |
[1, 18] |
ταύτῃ
τρεῖς
ἄλλας
ἐπὶ
Μιλήτου
|
ἐστέλλετο. |
καὶ
τὴν
μὲν
{ἔξω{
δον} |
[1, 20] |
Ταῦτα
δὲ
διαπραξάμενος
ἐπὶ
Καρίας
|
ἐστέλλετο, |
ὅτι
ἐν
Ἁλικαρνασσῷ
συνεστηκέναι
οὐ |
[1, 5] |
ποταμὸν
πορευόμενος
ἐς
Πέλλιον
πόλιν
|
ἐστέλλετο. |
ταύτην
γὰρ
κατειλήφει
ὁ
Κλεῖτος |
[1, 23] |
Πτολεμαῖον
ἡγεμόνα
αὐτῶν
ἐπὶ
Φρυγίας
|
ἐστέλλετο. |
τῆς
δὲ
Καρίας
ξυμπάσης
σατραπεύειν |
[1, 6] |
παρ'
ὃν
αὐτῷ
ἡ
πάροδος
|
ἐγίγνετο, |
παρήγγειλε
τοῖς
σωματοφύλαξι
καὶ
τοῖς |
[1, 8] |
ἐς
τοσόνδε
ἡ
φυγὴ
φοβερὰ
|
ἐγίγνετο, |
ὥστε
διὰ
τῶν
πυλῶν
ὠθούμενοι |
[1, 28] |
δὲ
ἐν
χερσὶν
ἡ
μάχη
|
ἐγένετο, |
γυμνοί
τε
οἱ
βάρβαροι
ὄντες |
[1, 6] |
ὀλίγοι
δὲ
καὶ
ζῶντες
ἐλήφθησαν.
|
ἐγένετο
|
δὲ
ἡ
δίωξις
τοῖς
ἀμφὶ |
[1, 5] |
ἂν
τῷ
στρατεύματι
ἡ
πάροδος
|
ἐγένετο. |
~Ἔνθα
δὴ
ἐκτάσσει
τὸν
στρατὸν |
[1, 4] |
Ἴστρῳ,
ὅτι
οὐκ
ἄπορος
αὐτῷ
|
ἐγένετο, |
καὶ
ἐπανάγει
αὐτῆς
ἡμέρας
σώους |
[1, 9] |
τὰς
Ἀθήνας,
οὐ
μέγα
πάθημα
|
ἐγένετο. |
καὶ
ἡ
Μήλου
καὶ
Σκιώνης |
[1, 22] |
καὶ
φόνος
ταύτῃ
οὐκ
ὀλίγος
|
ἐγένετο, |
ὅσῳ
πλείονές
τε
καὶ
ξὺν |
[1, 16] |
οὐ
γὰρ
πολλὴ
ἡ
δίωξις
|
ἐγένετο, |
ὅτι
ἐξετράπη
Ἀλέξανδρος
ἐπὶ
τοὺς |
[1, 11] |
μέσον
τὸν
πόρον
τοῦ
Ἑλλησπόντου
|
ἐγένετο, |
σφάξαντα
ταῦρον
τῷ
Ποσειδῶνι
καὶ |
[1, 18] |
ἀλλ'
ὅτι
ἐπὶ
γῇ
καθήμενος
|
ἐφαίνετο, |
δοκεῖν
οἱ
μᾶλλόν
τι
σημαίνειν, |
[1, 20] |
τι
ἐνδεῖν
ὡς
πρὸς
ἀσφάλειαν
|
ἐφαίνετο, |
ξύμπαντα
ταῦτα
Μέμνων
τε
αὐτὸς |
[1, 5] |
τῷ
Ἀλεξάνδρῳ
στενὰ
καὶ
ὑλώδη
|
ἐφαίνετο, |
τῇ
μὲν
πρὸς
τοῦ
ποταμοῦ |
[1, 28] |
προσῆγε
καὶ
πρὸ
αὐτῆς
Ἀλέξανδρος
|
ἐφαίνετο. |
ὡς
δὲ
ἐν
χερσὶν
ἡ |
[1, 21] |
ἐπιδρομή
τε
καὶ
ὁ
ἀκροβολισμὸς
|
ἐγίνετο. |
καὶ
ἐν
τούτῳ
ἀντεκθέουσί
τινες |
[1, 4] |
ἔλαβε.
τοὺς
Κελτοὺς
δὲ
καὶ
|
ἤρετο, |
ὅ
τι
μάλιστα
δεδίττεται
αὐτοὺς |
[1, 15] |
κεκλασμένου
τοῦ
δόρατος
οὐκ
ἀφανῶς
|
ἐμάχετο, |
καὶ
τοῦτο
δείξας
Ἀλεξάνδρῳ
ἄλλον |
[1, 27] |
οὐκ
ὀλίγαι
οἰκήσεις
καὶ
τεῖχος
|
περιεβέβλητο |
αὐταῖς
οὐ
μέγα.
τὸ
μὲν |
[1, 27] |
ἐς
Πέργην,
κἀκεῖθεν
ἐς
Φρυγίαν
|
ὥρμητο. |
ἦν
δὲ
αὐτῷ
ἡ
πορεία
|
[1, 20] |
εἰ
τὴν
Μύνδον
ἐξ
ἐπιδρομῆς
|
δύναιτο |
λαθὼν
κατασχεῖν.
ἔσεσθαι
γὰρ
οὐ |
[1, 2] |
ἐς
τοὺς
βαρβάρους,
εἴ
πως
|
προκαλέσαιτο |
αὐτοὺς
ἐς
τὰ
ψιλὰ
ἐκ |
[1, 29] |
δὲ
ἑκατὸν
καὶ
πεντήκοντα,
ὧν
|
ἡγεῖτο |
Ἀλκίας
Ἠλεῖος.
Τὸ
δὲ
Γόρδιον |
[1, 14] |
οἱ
Θετταλοὶ
ἱππεῖς
ἐτάχθησαν,
ὧν
|
ἡγεῖτο |
Κάλας
ὁ
Ἁρπάλου.
ἐπὶ
δὲ
|
[1, 14] |
οἱ
ὑπασπισταὶ
τῶν
ἑταίρων,
ὧν
|
ἡγεῖτο |
Νικάνωρ
ὁ
Παρμενίωνος.
ἐπὶ
δὲ |
[1, 28] |
οἱ
ἀκοντισταὶ
οἱ
Θρᾷκες,
ὧν
|
ἡγεῖτο |
Σιτάλκης.
οἱ
γὰρ
ἱππεῖς
αὐτῷ |
[1, 29] |
σφισι
βοήθεια
ἐν
ἡμέρᾳ
ἧ
|
ξυνέκειτο, |
φράσαντες
τὴν
ἡμέραν,
ὅτι
παραδώσουσι |
[1, 23] |
ἐν
αἷς
τὰ
βέλη
αὐτοῖς
|
ἀπέκειτο. |
ἐνέβαλον
δὲ
καὶ
ταῖς
οἰκίαις |
[1, 20] |
Ἀσίαν,
ὅτι
οὔτε
ναυτικοῦ
ἔτι
|
δέοιτο, |
τάς
τε
παραλίους
πόλεις
λαβὼν
|
[1, 29] |
παρ'
Ἀλέξανδρον,
ἐπαγγελλόμενοι,
εἰ
μὴ
|
ἀφίκοιτό |
σφισι
βοήθεια
ἐν
ἡμέρᾳ
ἧ
|
[1, 5] |
προσκεισομένων,
εἰ
αὐτὸς
τῷ
τείχει
|
προσμάχοιτο. |
Φιλώταν
δὲ
ἀναλαβόντα
τῶν
ἱππέων |
[1, 15] |
κράτιστον
τῆς
Περσικῆς
ἵππου
ταύτῃ
|
ἐπετέτακτο, |
οἵ
τε
Μέμνονος
παῖδες
καὶ |
[1, 28] |
δεξιοῦ
κέρως,
ἵνα
καὶ
αὐτὸς
|
ἐπετέτακτο, |
τοὺς
ὑπασπιστὰς
εἶχεν,
ἐχομένους
δὲ |
[1, 22] |
ἐρηριμμένον
τεῖχος,
ἧ
αὐτὸς
Ἀλέξανδρος
|
ἐπετέτακτο, |
τῶν
δὲ
κατὰ
τὸ
Τρίπυλον, |
[1, 6] |
Περδίκκου
καὶ
Κοίνου
τάξιν.
καὶ
|
προσετέτακτο |
μὲν
ἀκολουθεῖν
τὴν
ἄλλην
στρατιάν. |
[1, 7] |
ὅτι
οὐδεμία
ἀγγελία
παρ'
αὐτοῦ
|
ἀφῖκτο, |
ὥστε,
ὅπερ
φιλεῖ
ἐν
τοῖς |
[1, 20] |
τάφρον,
ἣ
πρὸ
τῆς
πόλεως
|
ὀρώρυκτο |
αὐτοῖς,
πλάτος
μὲν
τριάκοντα
μάλιστα |
[1, 4] |
ἵππους
ὅσα
φέρειν
οἱ
ἵπποι
|
ἠδύναντο. |
ἦν
δὲ
αὐτοῖς
ἡ
ὁρμὴ |
[1, 28] |
Πισίδαις
δὲ
καὶ
Τελμισσεῖς
προσβεβοηθηκότες
|
ξυνετάξαντο. |
Ἤδη
τε
οἱ
ἀμφ'
Ἀλέξανδρον |
[1, 6] |
ἤδη
τοὺς
ἀμφὶ
Ἀλέξανδρον
οὐκ
|
ἐδέξαντο, |
ἀλλὰ
λείπουσι
τοὺς
πρώτους
λόφους. |
[1, 1] |
ἀπὸ
τοῦ
εὐωνύμου
ἐπάγοντα
οὐκέτι
|
ἐδέξαντο, |
ἀλλὰ
ῥίψαντες
ὡς
ἑκάστοις
προὐχώρει |
[1, 4] |
τὴν
πρώτην
ἐμβολὴν
τῶν
ἱππέων
|
ἐδέξαντο. |
παράδοξος
μὲν
γὰρ
αὐτοῖς
ἡ |
[1, 10] |
Ἠλεῖοι
δὲ
τοὺς
φυγάδας
σφῶν
|
κατεδέξαντο, |
ὅτι
ἐπιτήδειοι
Ἀλεξάνδρῳ
ἦσαν.
Αἰτωλοὶ |
[1, 10] |
ἀπὸ
τῆς
οἰκείας
ὡρμήθησαν,
θάνατον
|
κατεψηφίσαντο |
τῶν
ἐπαράντων
σφᾶς
ἐς
τὴν |
[1, 9] |
ὅτῳ
οἱ
Ἕλληνες
παραταξάμενοι
Μήδοις
|
ἀπώσαντο
|
τῆς
Ἑλλάδος
τὸν
κίνδυνον,
καὶ |
[1, 28] |
ἀκριβῶς
ὡπλισμένους
καὶ
πρώτους
πελάσαντας,
|
ἐτρέψαντο, |
οἱ
δὲ
Ἀγριᾶνες
ἔμειναν.
ἐγγὺς |
[1, 22] |
καὶ
οὗτοι
οὐδὲ
αὐτοὶ
χαλεπῶς
|
ἐτρέψαντο |
τοὺς
ἐκ
τῆς
πόλεως.
ξυνέβη |
[1, 1] |
Μακεδόνων
τὰς
ἁμάξας.
γνώμην
δὲ
|
πεποίηντο |
ὅτι
ὅσῳ
πυκνοτέρᾳ
τῇ
φάλαγγι |
[1, 5] |
ἀριθμὸν
καὶ
κριοὺς
μέλανας
τρεῖς,
|
ὥρμηντο |
μὲν
ὡς
δεξόμενοι
ἐς
χεῖρας |
[1, 7] |
ἐς
τὸ
κοινὸν
γιγνώσκοντες
ἐξελθεῖν
|
ὥρμηντο |
παρ'
Ἀλέξανδρον
καὶ
εὑρέσθαι
συγγνώμην |
[1, 19] |
ἐφύλαττε
τῶν
Μιλησίων,
ὡς
μὴ
|
βιάσαιντο |
οἱ
βάρβαροι
τὸν
ἔσπλουν,
ἐκπέμπει |
[1, 19] |
ἐν
μετεώρῳ
παρέταξαν,
εἴ
πῃ
|
ἐκκαλέσαιντο |
ἐς
τὸ
πέλαγος
τοὺς
Μακεδόνας, |
[1, 7] |
μεταγνόντες
ἐπὶ
τοῖς
κακῶς
ἐγνωσμένοις
|
πρεσβεύσαιντο |
παρ'
αὐτόν.
οἱ
δὲ
τοσούτου |
[1, 8] |
καὶ
Ἀλέξανδρος
ἄλλοτε
ἄλλῃ
ἐπιφαινόμενος
|
προσέκειντο, |
οἱ
μὲν
ἱππεῖς
τῶν
Θηβαίων
|
[1, 1] |
τὸ
ἀπομάχεσθαι
ἀπ'
αὐτῶν,
εἰ
|
βιάζοιντο, |
ἅμα
δὲ
ἐν
νῷ
εἶχον
|
[1, 3] |
παρ'
ἀλλήλους
ἀνὰ
τὸν
ποταμὸν
|
στέλλοιντο |
καὶ
λῃστεύοντες
ἀπ'
αὐτῶν
οἱ |
[1, 23] |
ὅσοι
δὲ
ἐν
ταῖς
οἰκίαις
|
καταλαμβάνοιντο |
τῶν
Ἁλικαρνασσέων,
τούτους
δὲ
σώζειν |
[1, 1] |
ἐκπεσεῖν
τὰς
ἁμάξας.
ὅσοι
δὲ
|
περικαταλαμβάνοιντο, |
ξυννεύσαντας,
τοὺς
δὲ
καὶ
πεσόντας |
[1, 1] |
πάροδον,
παραγγέλλει
τοῖς
ὁπλίταις,
ὁπότε
|
καταφέροιντο |
κατὰ
τοῦ
ὀρθίου
αἱ
ἅμαξαι, |
[1, 7] |
σφᾶς,
ὁπότε
τοῖς
ἔξω
πολεμίοις
|
προσφέροιντο. |
Ἀλέξανδρος
δέ_
ἔτι
γὰρ
τοῖς |
[1, 1] |
ἐκτοξεύειν
ἐς
τοὺς
Θρᾷκας
ὅπῃ
|
προσφέροιντο. |
αὐτὸς
δὲ
ἀναλαβὼν
τὸ
ἄγημα |
[1, 20] |
οὐ
χαλεπῶς
καὶ
οἱ
πύργοι
|
προσήγοντο |
ἤδη.
οἱ
δὲ
ἐκ
τῆς
|
[1, 27] |
κύκλῳ
σφῶν
πάντῃ,
πέμψαντες
πρέσβεις
|
ἐδέοντο |
ἐφ'
οἷσπερ
τὸ
πρότερον
ξυμβῆναι. |
[1, 10] |
κατὰ
ἔθνη
πέμψαντες
ξυγγνώμης
τυχεῖν
|
ἐδέοντο, |
ὅτι
καὶ
αὐτοί
τι
πρὸς |
[1, 19] |
ποταμοῦ
τῶν
ἐκβολῶν
διὰ
μακροῦ
|
ἠναγκάζοντο. |
Ἀλέξανδρος
δὲ
ταῖς
μὲν
ναυσὶ |
[1, 7] |
ὀλίγοι
ἔστε
ἐπὶ
τὸ
στρατόπεδον
|
ἠκροβολίζοντο |
ἐς
τὰς
προφυλακάς,
καί
τινας |
[1, 21] |
καὶ
οὐ
κατὰ
μέτωπον
μόνον
|
ἠκροβολίζοντο |
ἐς
τοὺς
προμαχομένους
τῶν
μηχανῶν, |
[1, 21] |
ἀπέκτειναν,
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἀφεστηκότας
|
ἠκροβολίζοντο, |
πλεονεκτούμενοι
τῷ
τε
πλήθει
καὶ |
[1, 19] |
τῇ
Μυκάλῃ
οὐκ
ἐν
καλῷ
|
ὡρμίζοντο, |
ὅτι
ὑδρεύεσθαι
ἀπὸ
τοῦ
Μαιάνδρου |
[1, 15] |
τε
ἵπποις
καὶ
ἄνδρες
ἀνδράσιν
|
ἠγωνίζοντο, |
οἱ
μὲν
ἐξῶσαι
εἰς
ἅπαν |
[1, 7] |
ἔφασκον,
αὐτὸν
δὲ
Ἀλέξανδρον
τεθνάναι
|
ἰσχυρίζοντο, |
καὶ
τοῖς
ἀπαγγέλλουσιν
ὅτι
οὗτος |
[1, 8] |
δὲ
πεζοὶ
ὡς
ἑκάστοις
προὐχώρει
|
ἐσώζοντο. |
ἔνθα
δὴ
ὀργῇ
οὐχ
οὕτως |
[1, 26] |
αὐτίκα
τὴν
μὲν
Ἑλλάδα
γλῶσσαν
|
ἐξελάθοντο, |
εὐθὺς
δὲ
βάρβαρον
φωνὴν
ἵεσαν, |
[1, 5] |
Παιόνων
προὐχώρει.
ἔνθα
δὴ
ἄγγελοι
|
ἀφίκοντο |
αὐτῷ
Κλεῖτόν
τε
τὸν
Βαρδύλεω |
[1, 4] |
σύμπαντας
ἐπὶ
τὸ
στρατόπεδον.
Ἐνταῦθα
|
ἀφίκοντο |
πρέσβεις
ὡς
Ἀλέξανδρον
παρά
τε |
[1, 19] |
πολλοὶ
ἐν
αὐτῇ
τῇ
πόλει
|
ἀπώλοντο. |
Ἀλέξανδρος
δὲ
ἐχομένης
ἤδη
τῆς |
[1, 15] |
ὅσοις
προὐχώρει
κατὰ
τὸν
ποταμὸν
|
προσεγίγνοντο |
τοῖς
ἀμφ'
Ἀλέξανδρον.
~Καὶ
οἱ |
[1, 9] |
Ἀλεξάνδρου
ἢ
ὅσοι
πρόξενοι
Μακεδόνων
|
ἐγένοντο, |
ἀνδραποδίσαι.
καὶ
τὴν
Πινδάρου
δὲ |
[1, 20] |
μὲν
ἐς
ἑκκαίδεκα,
τραυματίαι
δὲ
|
ἐγένοντο |
ἐς
τριακοσίους,
ὅτι
ἐν
νυκτὶ |
[1, 12] |
τε
καὶ
ἀπὸ
νέου
ἔτι
|
ἐγένοντο. |
καὶ
ἐπὶ
τῷδε
οὐκ
ἀπαξιῶ |
[1, 2] |
οἱ
δὲ
ὡς
ἐντὸς
βέλους
|
ἐγένοντο, |
παιόμενοι
ἐξέθεον
ἐπὶ
τοὺς
τοξότας, |
[1, 1] |
ἃς
μάλιστα
ἐδεδίεσαν,
αἱ
ἅμαξαι
|
ἐγένοντο, |
σὺν
βοῇ
ἐς
τοὺς
Θρᾷκας |
[1, 19] |
γενναῖοί
τε
καὶ
πιστοὶ
αὐτῷ
|
ἐφαίνοντο, |
καὶ
σπένδεται
πρὸς
αὐτοὺς
ἐπὶ |
[1, 7] |
πιθανώτεροι
δὲ
ἐς
τὸ
πλῆθος
|
ἐφαίνοντο |
τεθνηκέναι
Ἀλέξανδρον
ἰσχυριζόμενοι
ἐν
Ἰλλυριοῖς. |
[1, 8] |
μὲν
πρὸς
τὸ
Ἡράκλειον
ἀναχωροῦσιν
|
εἵποντο |
τοῖς
Θηβαίοις,
ἐντεῦθεν
δὲ
ἐπιστρεψάντων |
[1, 9] |
δὲ
καὶ
γυναῖκας
καὶ
ὅσοι
|
ὑπελείποντο |
Θηβαίων,
πλὴν
τῶν
ἱερέων
τε |
[1, 1] |
χώρας
ἐμπειρίαν,
γυναῖκες
δὲ
ὅσαι
|
ξυνείποντο |
αὐτοῖς
ἑάλωσαν
πᾶσαι,
καὶ
τὰ |
[1, 4] |
τοῦ
ληίου
προῄει
ἡ
φάλαγξ
|
ἐφείποντο. |
ὡς
δὲ
ἐκ
τῶν
ἐργασίμων |
[1, 4] |
λείαν
πᾶσαν
ὅσην
οἱ
Γέται
|
ὑπελίποντο. |
καὶ
τὴν
μὲν
λείαν
Μελεάγρῳ |
[1, 12] |
πόλιν
παραμείψας.
σκοποὶ
δὲ
αὐτῷ
|
ἐπέμποντο |
πρὸ
τοῦ
στρατεύματος.
καὶ
τούτων |
[1, 8] |
ὑπερβάντες
ἐς
τὴν
ἀγορὰν
δρόμῳ
|
ἐφέροντο. |
καὶ
ὀλίγον
μέν
τινα
χρόνον |
[1, 28] |
τε
οἱ
βάρβαροι
ὄντες
ὁπλίταις
|
προσεφέροντο |
καὶ
πάντῃ
κατατιτρωσκόμενοι
ἔπιπτον
{δὲ} |
[1, 2] |
νάπει
τῷ
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
|
παρετάσσοντο. |
Ἀλέξανδρος
δὲ
καὶ
αὐτὸς
τὴν |
[1, 15] |
Μακεδόνες
δὲ
ξὺν
τοῖς
δόρασιν
|
ἐμάχοντο. |
ἀλλὰ
τῷ
τε
πλήθει
πολὺ
|
[1, 16] |
τῇ
Ἑλλάδι
ὑπὲρ
τῶν
βαρβάρων
|
ἐμάχοντο. |
ἀποπέμπει
δὲ
καὶ
εἰς
Ἀθήνας |
[1, 15] |
ὅτι
ξυστοῖς
κρανείνοις
πρὸς
παλτὰ
|
ἐμάχοντο. |
Ἔνθα
δὴ
καὶ
Ἀλεξάνδρῳ
ξυντρίβεται |
[1, 19] |
τινα
ἀνώνυμον
τῇ
πόλει
ἐπικειμένην
|
διενήχοντο, |
οἱ
δὲ
ἐς
κελήτια
ἐμβαίνοντες
|
[1, 8] |
ὅσοι
τῶν
Μακεδόνων
ἐγγὺς
φευγόντων
|
εἴχοντο, |
ἅτε
καὶ
τῶν
τειχῶν
διὰ |
[1, 17] |
τε
τὴν
Ἔφεσον
φρουροῦντες
μισθοφόροι
|
ὤχοντο
|
φεύγοντες,
δύο
τριήρεις
τῶν
Ἐφεσίων |
[1, 26] |
τε
καὶ
οἱ
ἀμφ'
αὐτὸν
|
ἐξηγοῦντο, |
εὐμαρῆ
καὶ
ταχεῖαν
τὴν
πάροδον |
[1, 1] |
πρὸ
σφῶν
ἅμα
μὲν
χάρακι
|
ἐχρῶντο |
ταῖς
ἁμάξαις
ἐς
τὸ
ἀπομάχεσθαι |
[1, 20] |
τῷ
τείχει.
ὡς
δὲ
οὐδὲν
|
ἐνεδίδοτο |
ἀπὸ
τῶν
ἔνδον,
αἵ
τε |
[1, 20] |
οἰκείαν
γενομένην.
καί
τι
καὶ>
|
ἐνεδίδοτο |
αὐτῷ
ἐκ
τῶν
Μυνδίων,
εἰ |
[1, 19] |
τῶν
μισθοφόρων,
οἷς
μᾶλλόν
τι
|
ἐπετέτραπτο |
ἡ
πόλις,
τά
τε
τείχη |
[1, 18] |
φρουρὰ
ἡ
Μιλησίων
ἐκ
βασιλέως
|
ἐπετέτραπτο, |
πρόσθεν
γράμματα
παρ'
Ἀλέξανδρον
ἔπεμπεν |
[1, 21] |
Ἑλλάνικον,
οἷς
ἡ
φυλακὴ
αὐτῶν
|
ἐπετέτραπτο. |
ὡς
δὲ
καὶ
Ἀλέξανδρος
ἐπεφάνη |
[1, 19] |
τὴν
στρατιὰν
ὡς
ἐπιβησομένους
ἧ
|
κατερήριπτο |
ἢ
ἐσεσάλευτο
τὸ
τεῖχος,
ἐφομαρτούντων
|
[1, 20] |
φύσις
τοῦ
χωρίου
ὀχυρὸν
ἐποίει
|
αὐτὸ |
καὶ
ὅπῃ
τι
ἐνδεῖν
ὡς |
[1, 28] |
ὅπερ
κατεῖχον
οἱ
Πισίδαι,
κατ'
|
αὐτὸ |
τὸ
ἀποτομώτατον
τῆς
ἀνόδου
ἦσαν, |
[1, 19] |
ὡς
ἐπιβησομένους
ἧ
κατερήριπτο
ἢ
|
ἐσεσάλευτο |
τὸ
τεῖχος,
ἐφομαρτούντων
καὶ
μόνον |
[1, 16] |
δὲ
τὸ
μέσον
ἐνεδεδώκει
αὐτοῖς,
|
παρερρήγνυτο |
δὴ
καὶ
τὰ
ἐφ'
ἑκάτερα |
[1, 13] |
τὸν
μὲν
Ἑλλήσποντον
διέβην
εὐπετῶς,
|
τοῦτο |
δέ,
σμικρὸν
ῥεῦμα,
οὕτω
τῷ |
[1, 15] |
δόρατος
οὐκ
ἀφανῶς
ἐμάχετο,
καὶ
|
τοῦτο |
δείξας
Ἀλεξάνδρῳ
ἄλλον
αἰτεῖν
ἐκέλευεν. |
[1, 12] |
τὴν
ἄλλην
ἐπιτυχίαν,
τὸ
χωρίον
|
τοῦτο |
ἐκλιπὲς
ξυνέβη
οὐδὲ
ἐξηνέχθη
ἐς |
[1, 9] |
οὔτε
παίδων
φειδόμενοι.
~Καὶ
πάθος
|
τοῦτο |
Ἑλληνικὸν
μεγέθει
τε
τῆς
ἁλούσης |
[1, 27] |
ἔστε
ἐπὶ
τὴν
ὁδόν,
καὶ
|
τοῦτο |
μὲν
αὐτοῦ
ἐν
τῇ
ὁδῷ
|
[1, 13] |
οὐ
διαβῆναι
ὡς
ἔχομεν.
καὶ
|
τοῦτο |
οὔτε
πρὸς
Μακεδόνων
τῆς
δόξης |
[1, 24] |
παραδοῦναι
τὰς
πόλεις
τοῖς
ἐπὶ
|
τοῦτο |
στελλομένοις
ἐκέλευσε.
καὶ
παρεδόθησαν
ξύμπασαι. |
[1, 21] |
ἐν
ἀκριβεῖ
φυλακῇ
ἦν
καὶ
|
δύο |
πύργοι
καὶ
μεσοπύργιον
ἐς
ἔδαφος |
[1, 21] |
τινὲς
τῶν
ἐκ
τῆς
πόλεως
|
δύο |
τε
ὄντας
καὶ
οὐ
ξὺν |
[1, 17] |
Ἔφεσον
φρουροῦντες
μισθοφόροι
ὤχοντο
φεύγοντες,
|
δύο |
τριήρεις
τῶν
Ἐφεσίων
λαβόντες,
καὶ
|
[1, 21] |
~Οὐ
πολλαῖς
δὲ
ἡμέραις
ὕστερον
|
δύο |
τῶν
Μακεδόνων
ὁπλῖται
ἐκ
τῆς |