HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ARRIEN, L'Anabase, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)


φ  =  99 formes différentes pour 197 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chapitre
[1, 6]   ἐκτάσσεσθαι, ὡς πυκνὴν εὐθὺς διαβάντων  φαίνεσθαι   τὴν φάλαγγα. αὐτὸς δὲ ἐν
[1, 0]   ταὐτά, τούτων τὰ πιστότερα ἐμοὶ  φαινόμενα   καὶ ἅμα ἀξιαφηγητότερα ἐπιλεξάμενος. ἄλλοι
[1, 1]   οἱ μὲν γὰρ διέσχον τὴν  φάλαγγα,   αἱ δ' ὑπὲρ τῶν ἀσπίδων
[1, 6]   πυκνὴν εὐθὺς διαβάντων φαίνεσθαι τὴν  φάλαγγα.   αὐτὸς δὲ ἐν προφυλακῇ ὢν
[1, 4]   κέρας αὐτὸς Ἀλέξανδρος παρήγαγεν, τὴν  φάλαγγα   δὲ ἐν πλαισίῳ Νικάνορα ἄγειν
[1, 16]   ἔμενεν. καὶ τούτοις τήν τε  φάλαγγα   ἐπαγαγὼν καὶ τοὺς ἱππέας πάντῃ
[1, 2]   δὲ καὶ αὐτὸς τὴν μὲν  φάλαγγα   ἐς βάθος ἐκτάξας ἐπῆγε, τοὺς
[1, 6]   ἀριστερά. καὶ αὐτὴν δὲ τὴν  φάλαγγα   ἔς τε τὸ πρόσω ὀξέως
[1, 14]   ποταμῷ κατὰ τὴν ὄχθην ἐπὶ  φάλαγγα   μακράν, τοὺς δὲ πεζοὺς κατόπιν
[1, 13]   ἧπερ ἀσθενέστατον, ἐκβαίνουσιν ἐπικείσονται ἐς  φάλαγγα   ξυντεταγμένοι τῶν πολεμίων οἱ ἱππεῖς.
[1, 4]   εἶδον σπουδῇ Ἀλέξανδρον τὴν μὲν  φάλαγγα   παρὰ τὸν ποταμόν, ὡς μὴ
[1, 1]   ἀποτομώτατον τοῦ ὄρους ἐπὶ τὴν  φάλαγγα   τῶν Μακεδόνων τὰς ἁμάξας. γνώμην
[1, 28]   προσέμενον. Ἀλέξανδρος δὲ τὴν μὲν  φάλαγγα   τῶν Μακεδόνων τάττει ὧδε. ἐπὶ
[1, 13]   τῷ στρατῷ, διπλῆν μὲν τὴν  φάλαγγα   τῶν ὁπλιτῶν τάξας, τοὺς δὲ
[1, 2]   κέρας ἐπάγειν ἔταξε. τὴν δὲ  φάλαγγα   τῶν πεζῶν καὶ τὴν ἄλλην
[1, 20]   καὶ ὣς τῶν Μακεδόνων τὴν  φάλαγγα,   ὑπορύττειν κελεύσας τὸ τεῖχος. καὶ
[1, 6]   δὲ ἀπροσδόκητοί τε ἐπιπεσόντες καὶ  φάλαγγι   κατὰ κέρας, ἧπερ ἀσθενεστάτοις αὐτοῖς
[1, 1]   πεποίηντο ὅτι ὅσῳ πυκνοτέρᾳ τῇ  φάλαγγι   καταφερόμεναι συμμίξουσιν αἱ ἅμαξαι, τοσῷδε
[1, 8]   ἐμβάλλει ἐς αὐτοὺς συντεταγμένῃ τῇ  φάλαγγι.   οἱ δὲ ὠθοῦσι τοὺς Θηβαίους
[1, 14]   καὶ αὐτὸς ὡς ἀνυστὸν τῇ  φάλαγγι   προσμίξῃ αὐτοῖς. ~Οἱ δὲ Πέρσαι,
[1, 6]   εὐώνυμον οἷον ἔμβολον ποιήσας τῆς  φάλαγγος   ἐπῆγεν ἐπὶ τοὺς πολεμίους. οἱ
[1, 6]   καὶ εἴκοσι τὸ βάθος τῆς  φάλαγγος.   ἐπὶ τὸ κέρας δὲ ἑκατέρωθεν
[1, 4]   πόρον, φοβερὰ δὲ καὶ τῆς  φάλαγγος   ξύγκλεισις, βιαία δὲ
[1, 1]   δεξιοῦ κέρως πρὸ τῆς ἄλλης  φάλαγγος,   ὅτι ταύτῃ εὐπορώτερα ἦν, ἐλθεῖν
[1, 2]   τὴν ἄλλην ἵππον πρὸ τῆς  φάλαγγος   παρατείνας κατὰ μέσους ἐπῆγε. καὶ
[1, 14]   τούτοις Περδίκκου τοῦ Ὀρόντου  φάλαγξ.   ἐπὶ δὲ Κοίνου τοῦ
[1, 4]   διὰ τοῦ ληίου προῄει  φάλαγξ   ἐφείποντο. ὡς δὲ ἐκ τῶν
[1, 14]   τούτων πεζοὶ τε Κρατεροῦ  φάλαγξ   καὶ Μελεάγρου καὶ
[1, 1]   τῶν Θρᾳκῶν ἀνέστελλον. καὶ  φάλαγξ   προσμίξασα οὐ χαλεπῶς ἐξέωσεν ἐκ
[1, 2]   εἶχον. ὡς δὲ τε  φάλαγξ   πυκνὴ ἐνέβαλλεν ἐς αὐτοὺς ἐρρωμένως
[1, 28]   ἐγγὺς γὰρ ἤδη καὶ  φάλαγξ   τῶν Μακεδόνων προσῆγε καὶ πρὸ
[1, 6]   τοῖς ἀμφ' αὑτόν, καὶ  φάλαγξ,   ὡς διὰ τοῦ ποταμοῦ ἐπιοῦσα,
[1, 12]   τὴν ξυγγραφήν, οὐκ ἀπαξιώσας ἐμαυτὸν  φανερὰ   καταστήσειν ἐς ἀνθρώπους τὰ Ἀλεξάνδρου
[1, 16]   Δαρείου τοῦ Ἀρτοξέρξου παῖς καὶ  Φαρνάκης,   ἀδελφὸς οὗτος τῆς Δαρείου γυναικός,
[1, 25]   ~Ἔτι δὲ αὐτῷ περὶ τὴν  Φασηλίδα   ὄντι ἐξαγγέλλεται Ἀλέξανδρον τὸν Ἀερόπου
[1, 24]   δὲ ὀλίγον ὕστερον ἐς τὴν  Φασηλίδα   παραγενόμενος συνεξαιρεῖ αὐτοῖς φρούριον ὀχυρόν,
[1, 26]   ἦν. ~Ἀλέξανδρος δὲ ἄρας ἐκ  Φασηλίδος   μέρος μέν τι τῆς στρατιᾶς
[1, 24]   κάτω οἱ πολλοί. Ἀλέξανδρος δὲ  Φασηλίτας   τε καὶ Λυκίους παραδοῦναι τὰς
[1, 24]   βασιλέως μεγάλου τεταγμένον. καὶ ἐνταῦθα  Φασηλιτῶν   πρέσβεις ἧκον περὶ φιλίας τε
[1, 24]   οἱ βάρβαροι πολλὰ ἔβλαπτον τῶν  Φασηλιτῶν   τοὺς τὴν γῆν ἐργαζομένους. ~Ἔτι
[1, 20]   ὅτι ἐν Ἁλικαρνασσῷ συνεστηκέναι οὐ  φαύλην   δύναμιν τῶν τε βαρβάρων καὶ
[1, 25]   ἐξεγερθῆναι Ἀλέξανδρον. καὶ Ἀλέξανδρος οὐ  φαῦλον   ποιησάμενος τὸ τῆς χελιδόνος ἀνεκοίνωσεν
[1, 7]   τῶν Θηβαίων τὸ τόλμημα οὐ  φαῦλον   ποιουμένῳ, εἰ Λακεδαιμόνιοί τε πάλαι
[1, 12]   γιγνώσκεται τὰ Ἀλεξάνδρου τὰ  φαυλότατα   τῶν πάλαι ἔργων. ὁπότε καὶ
[1, 8]   ἱκετεύοντας, οὔτε γυναικῶν οὔτε παίδων  φειδόμενοι.   ~Καὶ πάθος τοῦτο Ἑλληνικὸν μεγέθει
[1, 12]   ἐμπιπράναι, μηδὲ τῶν πόλεων αὐτῶν  φειδομένους.   οὐ γὰρ μενεῖν ἐν τῇ
[1, 19]   νῆσον καταπεφευγότας ἐπέπλει αὐτός, κλίμακας  φέρειν   ἐπὶ τὰς πρώρας τῶν τριήρων
[1, 4]   γυναικῶν ἐπὶ τοὺς ἵππους ὅσα  φέρειν   οἱ ἵπποι ἠδύναντο. ἦν δὲ
[1, 1]   τὰς ἀσπίδας, τοῦ κατ' αὐτῶν  φερομένας   τὰς ἁμάξας καὶ τῇ ῥύμῃ
[1, 8]   ὁδὸν τὴν κατὰ τὸ Ἡράκλειον  φέρουσαν   οἱ ἅμα αὐτῷ εἰσπεσόντες ὁμοῦ
[1, 7]   περιελθὼν κατὰ τὰς πύλας τὰς  φερούσας   ἐπ' Ἐλευθεράς τε καὶ τὴν
[1, 20]   τείχει κατὰ τὰς ἐπὶ Μύλασα  φερούσας   πύλας ἐκδρομή τε γίγνεται τῶν
[1, 16]   δὲ ἐκ μὲν τῆς μάχης  φεύγει   ἐς Φρυγίαν, ἐκεῖ δὲ ἀποθνήσκει
[1, 10]   οὐ δοθέντων φεύγειν ἐκέλευσε. καὶ  φεύγει   Χαρίδημος ἐς τὴν Ἀσίαν παρὰ
[1, 10]   ἐξαιτηθέντων τε καὶ οὐ δοθέντων  φεύγειν   ἐκέλευσε. καὶ φεύγει Χαρίδημος ἐς
[1, 6]   ταῖς εὐναῖς κατέκτεινον, τοὺς δὲ  φεύγοντας   εὐμαρῶς αἱροῦντες, ὥστε πολλοὶ μὲν
[1, 8]   τούτῳ Ἀλέξανδρος τοὺς μὲν αὑτοῦ  φεύγοντας   κατιδών, τοὺς Θηβαίους δὲ λελυκότας
[1, 17]   τὴν Ἔφεσον φρουροῦντες μισθοφόροι ὤχοντο  φεύγοντες,   δύο τριήρεις τῶν Ἐφεσίων λαβόντες,
[1, 8]   τείχους ὅσοι τῶν Μακεδόνων ἐγγὺς  φευγόντων   εἴχοντο, ἅτε καὶ τῶν τειχῶν
[1, 7]   φυγάδων τινὲς τῶν ἐκ Θηβῶν  φευγόντων   παρελθόντες νύκτωρ ἐς τὰς Θήβας,
[1, 28]   ἦσαν. Ἀλέξανδρος δὲ ἐχόμενος τῶν  φευγόντων   τὴν πόλιν αὐτῶν αἱρεῖ κατὰ
[1, 22]   τὴν ἐπὶ τῆς τάφρου πεποιημένην  φεύγουσι   τήν τε γέφυραν αὐτὴν ὑπὸ
[1, 22]   γενομένη, δεισάντων μὴ συνεισπέσοιεν τοῖς  φεύγουσιν   ἐχόμενοι αὐτῶν οἱ Μακεδόνες, πολλοὺς
[1, 8]   ἤδη πρὸς τῶν συνεισπεσόντων τοῖς  φεύγουσιν,   ὑπερβάντες ἐς τὴν ἀγορὰν δρόμῳ
[1, 12]   οὔτε ξὺν ἄλλῳ ἐστράτευσεν, οὔτε  φεύγων   μέγαν βασιλέα τοὺς τῇ καθόδῳ
[1, 12]   ἀπεδείξατο. ἔνθεν καὶ αὐτὸς ὁρμηθῆναί  φημι   ἐς τήνδε τὴν ξυγγραφήν, οὐκ
[1, 4]   ὅτι αὐτὸν μάλιστα πάντων δεδιέναι  φήσουσι.   τῷ δὲ παρ' ἐλπίδα ξυνέβη
[1, 6]   ποταμόν. καὶ πρῶτος μὲν αὐτὸς  φθάσας   διαβαίνει. τοῖς τελευταίοις δὲ ὡς
[1, 11]   καὶ Νηρηίσι σπένδειν ἐκ χρυσῆς  φιάλης   ἐς τὸν πόντον. λέγουσι δὲ
[1, 7]   τοὺς φυγάδας ἐπικεκλημένοι ἦσαν, οὐδενὸς  φιλανθρώπου   τυχεῖν ἂν παρ' Ἀλεξάνδρου ἀξιοῦντες,
[1, 10]   δὲ τὰ μὲν ἄλλα  φιλανθρώπως   πρὸς τὴν πρεσβείαν ἀπεκρίνατο, ἐπιστολὴν
[1, 7]   παρ' αὐτοῦ ἀφῖκτο, ὥστε, ὅπερ  φιλεῖ   ἐν τοῖς τοιοῖσδε, οὐ γιγνώσκοντες
[1, 7]   ἔτι γὰρ τοῖς Θηβαίοις διὰ  φιλίας   ἐλθεῖν μᾶλλόν τι διὰ
[1, 28]   Τελμισσεῦσιν ἐκ παλαιοῦ ἐτύγχανον, ὑπὲρ  φιλίας   πρὸς Ἀλέξανδρον πεπρεσβευμένοι ἦσαν. καὶ
[1, 24]   ἐνταῦθα Φασηλιτῶν πρέσβεις ἧκον περὶ  φιλίας   τε καὶ χρυσῷ στεφάνῳ στεφανῶσαι
[1, 4]   ἐπὶ σφίσι φρονοῦντες. πάντες δὲ  φιλίας   τῆς Ἀλεξάνδρου ἐφιέμενοι ἥκειν ἔφασαν.
[1, 22]   ἐθέλων τὴν Ἁλικαρνασσόν, εἴ τι  φίλιον   ἐνδοθείη ἐκ τῶν Ἁλικαρνασσέων. ἀπέθανον
[1, 10]   ἔς τε αὑτὸν καὶ ἐς  Φίλιππον.   καὶ Θηβαίοις δὲ τῆς {τε}
[1, 25]   τῶν φίλων παρ' αὐτόν, ἐπειδὴ  Φίλιππος   ἐτελεύτησε, καὶ τὸν θώρακα συνενδὺς
[1, 1]   ἐντυχὼν οὕτω θαυμαζέτω. ~Λέγεται δὴ  Φίλιππος   μὲν τελευτῆσαι ἐπὶ ἄρχοντος Πυθοδήλου
[1, 14]   τοῦ Ἀνδρομένους. ἐπὶ δὲ ὧν  Φίλιππος   Ἀμύντου ἦρχε. τοῦ δὲ
[1, 14]   οἱ ξύμμαχοι ἱππεῖς, ὧν ἦρχε  Φίλιππος   Μενελάου. ἐπὶ δὲ τούτοις
[1, 14]   τὴν Σωκράτους ἴλην Πτολεμαῖον τὸν  Φιλίππου   ἄγοντα, δὴ καὶ ἐτύγχανε
[1, 29]   σατράπην ἀποδείξας Φρυγίας Ἀντίγονον τὸν  Φιλίππου,   ἐπὶ δὲ τοὺς συμμάχους ἀντ'
[1, 1]   τὴν βασιλείαν Ἀλέξανδρον, παῖδα ὄντα  Φιλίππου,   ἐς Πελοπόννησον παρελθεῖν. εἶναι δὲ
[1, 14]   καὶ Μελεάγρου καὶ  Φιλίππου   ἔστε ἐπὶ τὸ μέσον τῆς
[1, 5]   Ἀγριάνων βασιλεὺς ἤδη μὲν καὶ  Φιλίππου   ζῶντος ἀσπαζόμενος Ἀλέξανδρον δῆλος ἦν
[1, 9]   καὶ ἱερειῶν καὶ ὅσοι ξένοι  Φιλίππου   Ἀλεξάνδρου ὅσοι πρόξενοι
[1, 16]   ἐπίγραμμα ἐπιγραφῆναι ἐκέλευσε τόδε. Ἀλέξανδρος  Φιλίππου   καὶ οἱ Ἕλληνες πλὴν Λακεδαιμονίων
[1, 25]   τῶν ξυνεπιλαβόντων τῆς σφαγῆς τῆς  Φιλίππου.   καὶ τότε αἰτίαν σχόντα αὐτὸν
[1, 0]   ταὐτὰ ἄμφω περὶ Ἀλεξάνδρου τοῦ  Φιλίππου   συνέγραψαν, ταῦτα ἐγὼ ὡς πάντῃ
[1, 10]   καὶ τῶν ὕστερον ἐπὶ τῇ  Φιλίππου   τελευτῇ πλημμεληθέντων ἔς τε αὑτὸν
[1, 17]   καὶ τοὺς τὴν εἰκόνα τὴν  Φιλίππου   τὴν ἐν τῷ ἱερῷ καταβαλόντας
[1, 1]   τὴν τῶν αὐτονόμων καλουμένων Θρᾳκῶν,  Φιλίππους   πόλιν ἐν ἀριστερᾷ ἔχοντα καὶ
[1, 1]   ἐκπλαγέντας καὶ πλείονα ἔτι τῶν  Φιλίππῳ   δοθέντων Ἀλεξάνδρῳ εἰς τιμὴν συγχωρῆσαι.
[1, 4]   τὴν μὲν λείαν Μελεάγρῳ καὶ  Φιλίππῳ   ἐπαναγαγεῖν δίδωσιν, αὐτὸς δὲ κατασκάψας
[1, 1]   ἐπὶ τοὺς Πέρσας στρατιᾶς, ἥντινα  Φιλίππῳ   ἤδη ἔδοσαν. καὶ αἰτήσαντα λαβεῖν
[1, 22]   οἱ Μακεδόνες, πολλοὺς καὶ τῶν  φιλίων   τῆς εἰσόδου ἀπέκλεισεν, οὓς πρὸς
[1, 21]   τῷ λόγῳ ἦγεν. ἔνθα δὴ  φιλοτιμία   τε ἐσπίπτει αὐτοῖς, καί τι
[1, 25]   αὐτοῦ Ἀλέξανδρος. ξυναγαγὼν δὲ τοὺς  φίλους   βουλὴν προὐτίθει, τι χρὴ
[1, 19]   ἀπὸ τῆς Μυκάλης πολιορκουμένους τοὺς  φίλους   σφῶν καὶ ξυμμάχους. Ἐν τούτῳ
[1, 4]   πρεσβεῦσαι παρ' αὐτόν. καὶ τούτους  φίλους   τε ὀνομάσας καὶ ξυμμάχους ποιησάμενος
[1, 25]   ἐν πρώτοις τε ἀφίκετο τῶν  φίλων   παρ' αὐτόν, ἐπειδὴ Φίλιππος ἐτελεύτησε,
[1, 25]   ἐπιβουλὴν μὲν ἔκ του τῶν  φίλων   σημαίνεσθαι αὐτῷ εἰπεῖν, σημαίνεσθαι δὲ
[1, 5]   τὰ ὄρη. οἱ δὲ ξὺν  Φιλώτᾳ   ἀσφαλῶς ἐπὶ τὸ στρατόπεδον διεσώθησαν.
[1, 14]   τούς τε σαρισσοφόρους ἱππέας ἔχων  Φιλώτᾳ   ἐπετάχθη καὶ τοὺς Παίονας καὶ
[1, 5]   τοῦ πεδίου, ὅθεν οἱ ξὺν  Φιλώτᾳ   ἐπισιτιεῖσθαι ἔμελλον. Ἀλέξανδρος δέ, ἐπειδὴ
[1, 17]   ἀποφορᾶς Νικίαν, Ἄσανδρον δὲ τὸν  Φιλώτα   Λυδίας καὶ τῆς ἄλλης τῆς
[1, 2]   τὰς ἐπὶ θαλάσσῃ, Λυσανίᾳ καὶ  Φιλώτᾳ   παραδοὺς διατίθεσθαι. αὐτὸς δὲ τὸ
[1, 19]   ἐκπέμπει δ' ἐς τὴν Μυκάλην  Φιλώταν,   ἄγοντα τούς τε ἱππέας καὶ
[1, 5]   εἰ αὐτὸς τῷ τείχει προσμάχοιτο.  Φιλώταν   δὲ ἀναλαβόντα τῶν ἱππέων ὅσους
[1, 5]   μαθὼν τὴν ὁρμὴν τῶν ἀμφὶ  Φιλώταν   ἐξελαύνει ἐπ' αὐτούς, καὶ καταλαμβάνει
[1, 2]   αὐτοὺς ἐκ τῆς νάπης ἔξω,  Φιλώταν   μὲν ἀναλαβόντα τοὺς ἐκ τῆς
[1, 21]   δὲ ἄλλα διεφύλαξαν οἱ περὶ  Φιλώταν   τε καὶ Ἑλλάνικον, οἷς
[1, 14]   δὲ αὐτῷ τοῦ μὲν δεξιοῦ  Φιλώτας   Παρμενίωνος, ἔχων τοὺς ἑταίρους
[1, 22]   ἄλλα ἐς τὸ ἐξάψαι τε  φλόγα   καὶ ἐπὶ μέγα προκαλέσασθαι, τῶν
[1, 23]   τῶν δὲ καὶ προσήψατο  φλὸξ   ἀπό τε τῶν στοῶν καὶ
[1, 6]   ἐν τῇ ἀποχωρήσει ἀτάκτῳ καὶ  φοβερᾷ   γενομένῃ. οὐκ ὀλίγοι δὲ καὶ
[1, 4]   Ἴστρον οὐ γεφυρώσας τὸν πόρον,  φοβερὰ   δὲ καὶ τῆς φάλαγγος
[1, 8]   Θηβαίοις ἐς τοσόνδε φυγὴ  φοβερὰ   ἐγίγνετο, ὥστε διὰ τῶν πυλῶν
[1, 22]   ὅτι ξύγκλεισις τῶν πυλῶν  φοβερά   τε καὶ πρὸ τοῦ καιροῦ
[1, 9]   αὖθις ἐπικρατῆσαι καὶ τοὺς τότε  φοβερούς   σφισι Λακεδαιμονίους καὶ παρ' ὀλίγον
[1, 17]   αὐτοῖς ἀπὸ τῶν ὀλίγων  φόβος,   τούς τε Μέμνονα ἐπαγομένους καὶ
[1, 29]   Πέρσην πολέμου ἀνεῖναί τι τοῦ  φόβου   τοῖς Ἕλλησιν, ὅσοι ἐναντία τῇ
[1, 6]   τάφρον προβεβλημένους, οἷα δὴ ξὺν  φόβῳ   ἀπηλλάχθαι οἰομένων Ἀλέξανδρον, ἐς μῆκος
[1, 18]   τὸ τῶν Κυπρίων τε καὶ  Φοινίκων.   τήν τε ἐμπειρίαν τῶν Μακεδόνων
[1, 9]   τῶν ἑλόντων ξυνενεχθεῖσα, καὶ  φόνος   ὁ> πολύς, οἷα δὴ ἐξ
[1, 22]   Μακεδόνων βαλλομένους. πλεῖστος δὲ  φόνος   περὶ ταῖς πύλαις αὐταῖς ξυνέβη,
[1, 22]   ἔφυγον ἐς τὴν πόλιν. καὶ  φόνος   ταύτῃ οὐκ ὀλίγος ἐγένετο, ὅσῳ
[1, 18]   σφῶν ἑκάστοις ἀποδοῦναι, καὶ τοὺς  φόρους   ἀνεῖναι, ὅσους τοῖς βαρβάροις ἀπέφερον.
[1, 27]   τῷ ὑπ' Ἀλεξάνδρου ταχθέντι καὶ  φόρους   ἀποφέρειν ὅσα ἔτη Μακεδόσι, καὶ
[1, 17]   καταλύσας δημοκρατίαν κατέστησε. τοὺς δὲ  φόρους,   ὅσους τοῖς βαρβάροις ἀπέφερον, τῇ
[1, 17]   ἧς Ἀρσίτης ἦρχε καὶ τοὺς  φόρους   τοὺς αὐτοὺς ἀποφέρειν τάξας, οὕσπερ
[1, 17]   Παυσανίαν τῶν ἑταίρων, τῶν δὲ  φόρων   τῆς συντάξεώς τε καὶ ἀποφορᾶς
[1, 29]   βοήθεια ἐν ἡμέρᾳ ξυνέκειτο,  φράσαντες   τὴν ἡμέραν, ὅτι παραδώσουσι τὸ
[1, 4]   σώματα καὶ μέγα ἐπὶ σφίσι  φρονοῦντες.   πάντες δὲ φιλίας τῆς Ἀλεξάνδρου
[1, 18]   πόλιν. Ἡγησίστρατος γάρ, ὅτῳ  φρουρὰ   Μιλησίων ἐκ βασιλέως ἐπετέτραπτο,
[1, 9]   Θήβας διαθεῖναι, τὴν μὲν Καδμείαν  φρουρᾷ   κατέχειν ἔδοξε, τὴν πόλιν δὲ
[1, 26]   αὐτοκράτορες, τὴν μὲν πόλιν ἐνδιδόντες,  φρουρὰν   δὲ μὴ εἰσάγειν δεόμενοι. καὶ
[1, 26]   προσχώρους Σιδῆται ἐβαρβάριζον. καταλιπὼν δὲ  φρουρὰν   ἐν Σίδῃ προῄει ἐπὶ Σύλλιον,
[1, 26]   ἐπὶ Σύλλιον, χωρίον ὀχυρὸν καὶ  φρουρὰν   ἔχον ξένων μισθοφόρων καὶ αὐτῶν
[1, 17]   παρ' αὐτὸν Μιθρήνης τε  φρούραρχος   τῆς ἀκροπόλεως τῆς ἐν Σάρδεσι
[1, 26]   δεόμενοι. καὶ περὶ μὲν τῆς  φρουρᾶς   πράξαντες ἀπῆλθον, ὅσα ἠξίουν. πεντήκοντα
[1, 17]   εἰς τὴν ἄκραν, ἵνα τὸ  φρούριον   ἦν τῶν Περσῶν. καὶ ἔδοξεν
[1, 24]   τὴν Φασηλίδα παραγενόμενος συνεξαιρεῖ αὐτοῖς  φρούριον   ὀχυρόν, ἐπιτετειχισμένον τῇ χώρᾳ πρὸς
[1, 28]   καὶ τὰ μέν τινα τῶν  φρουρίων   βίᾳ ἐξεῖλε, τὰ δὲ ὁμολογίᾳ
[1, 17]   ἐξηγγέλθη, οἵ τε τὴν Ἔφεσον  φρουροῦντες   μισθοφόροι ὤχοντο φεύγοντες, δύο τριήρεις
[1, 17]   παραληψόμενον Δασκύλιον Παρμενίων ἐκλιπόντων τῶν  φρουρῶν.   Αὐτὸς δὲ ἐπὶ Σάρδεων προὐχώρει.
[1, 19]   τῶν νεῶν τοὺς μὲν ἐπὶ  φρυγανισμῷ,   τοὺς δὲ ἐπὶ ξυγκομιδῇ τῶν
[1, 24]   κελεύει προϊέναι ἀπὸ Σάρδεων ἐπὶ  Φρυγίαν.   αὐτὸς δὲ ἐπὶ Λυκίας τε
[1, 16]   μὲν τῆς μάχης φεύγει ἐς  Φρυγίαν,   ἐκεῖ δὲ ἀποθνήσκει αὐτὸς πρὸς
[1, 27]   ἀνέζευξεν ἐς Πέργην, κἀκεῖθεν ἐς  Φρυγίαν   ὥρμητο. ἦν δὲ αὐτῷ
[1, 29]   ἡμέρας δέκα καὶ σατράπην ἀποδείξας  Φρυγίας   Ἀντίγονον τὸν Φιλίππου, ἐπὶ δὲ
[1, 29]   Σαγγαρίου αἱ μὲν πηγαὶ ἐκ  Φρυγίας   εἰσίν, αὐτὸς δὲ διὰ τῆς
[1, 23]   καὶ Πτολεμαῖον ἡγεμόνα αὐτῶν ἐπὶ  Φρυγίας   ἐστέλλετο. τῆς δὲ Καρίας ξυμπάσης
[1, 29]   κατεῖχεν ἐκ τοῦ σατράπου τῆς  Φρυγίας   Κᾶρες μὲν χίλιοι, Ἕλληνες δὲ
[1, 24]   ἐστι μὲν τῆς μεγάλης  Φρυγίας,   ξυνετέλει δὲ ἐς τὴν Λυκίαν
[1, 29]   προσηγάγετο. ~Ἐντεῦθεν δὲ ἤει ἐπὶ  Φρυγίας   παρὰ τὴν λίμνην, ὄνομα
[1, 25]   πρόφασιν μὲν παρὰ Ἀτιζύην τὸν  Φρυγίας   σατράπην, τῇ δὲ ἀληθείᾳ τῷ
[1, 29]   δὲ Γόρδιον ἔστι μὲν τῆς  Φρυγίας   τῆς ἐφ' Ἑλλησπόντου, κεῖται δὲ
[1, 12]   Ἀρσίτης τῆς πρὸς Ἑλλησπόντῳ  Φρυγίας   ὕπαρχος. οὗτοι δὲ πρὸς Ζελείᾳ
[1, 7]   φυγάδες δὲ καὶ ὅσοι τοὺς  φυγάδας   ἐπικεκλημένοι ἦσαν, οὐδενὸς φιλανθρώπου τυχεῖν
[1, 17]   ἐς Ἔφεσον ἀφικόμενος τούς τε  φυγάδας,   ὅσοι δι' αὐτὸν ἐξέπεσον τῆς
[1, 10]   τὴν βοήθειαν. Ἠλεῖοι δὲ τοὺς  φυγάδας   σφῶν κατεδέξαντο, ὅτι ἐπιτήδειοι Ἀλεξάνδρῳ
[1, 7]   τῶν Θηβαίων τῆς ἀποστάσεως. οἱ  φυγάδες   δὲ καὶ ὅσοι τοὺς φυγάδας
[1, 7]   Ταυλαντίους. ~Ἐν τούτῳ δὲ τῶν  φυγάδων   τινὲς τῶν ἐκ Θηβῶν φευγόντων
[1, 2]   ἀποθνήσκουσι μὲν τρισχίλιοι ἐν τῇ  φυγῇ,   ζῶντες δὲ ὀλίγοι καὶ τούτων
[1, 16]   τῆς ἵππου, καὶ ἦν δὴ  φυγὴ   καρτερά. τῶν μὲν δὴ ἱππέων
[1, 19]   ἁλίσκεται αὐτοῖς ἀνδράσιν ἐν τῇ  φυγῇ,   οὐ ταχυναυτοῦσα. αἱ δὲ τέσσαρες
[1, 8]   αὖθις σὺν βοῇ τῶν Θηβαίων  φυγὴ   τῶν Μακεδόνων γίγνεται. καὶ Εὐρυβώτας
[1, 8]   τοῖς Θηβαίοις ἐς τοσόνδε  φυγὴ   φοβερὰ ἐγίγνετο, ὥστε διὰ τῶν
[1, 27]   γὰρ πολλοὶ αὐτῶν ἀπῆλθον, αἱ  φυλακαὶ   δὲ ἐγκατέμειναν. καὶ ἐπὶ τούτους
[1, 6]   Κλεῖτον καὶ Γλαυκίαν, καὶ οὔτε  φυλακὰς   ἐν τῇ τάξει αὐτοῖς φυλαττομένας
[1, 21]   τε καὶ Ἑλλάνικον, οἷς  φυλακὴ   αὐτῶν ἐπετέτραπτο. ὡς δὲ καὶ
[1, 25]   Ἀλέξανδρος οὗτος καὶ ἐν  φυλακῇ   ἦν. ~Ἀλέξανδρος δὲ ἄρας ἐκ
[1, 21]   τῷ τότε οὐκ ἐν ἀκριβεῖ  φυλακῇ   ἦν καὶ δύο πύργοι καὶ
[1, 29]   ἦν πάντῃ ἀπότομος, καὶ ταύτην  φυλακὴ   κατεῖχεν ἐκ τοῦ σατράπου τῆς
[1, 27]   τῇ ὁδῷ, καὶ ἔστιν ὀλίγῃ  φυλακῇ   κατέχοντας τὰ ὄρη ταῦτα ἄπορον
[1, 25]   ἕνεκα ἀπεστάλη. καὶ τοῦτον ἐν  φυλακῇ   πέμπει Παρμενίων παρ' Ἀλέξανδρον, καὶ
[1, 23]   ταύτης καὶ τῆς ἄλλης Καρίας  φυλακὴν   ἐγκαταλιπὼν ξένους μὲν πεζοὺς τρισχιλίους,
[1, 24]   ἐν παρόδῳ υπαρνα, χωρίον ὀχυρόν,  φυλακὴν   ἔχον ξένους μισθοφόρους, ἐξ ἐφόδου
[1, 29]   πρὸς μὲν δὴ ταῖς Κελαιναῖς  φυλακὴν   καταλείπει στρατιώτας ἐς χιλίους καὶ
[1, 27]   οὖσαν οἱ πολλοὶ αὐτῶν, ὅσον  φυλακὴν   καταλιπόντες ἐπὶ τοῖς ὄρεσι. καὶ
[1, 23]   ἐν νῷ λαβόντες ἀμφὶ δευτέραν  φυλακὴν   τῆς νυκτὸς τόν τε ξύλινον
[1, 18]   ἐξ ἐφόδου ἔλαβεν ἐκλιπούσης τῆς  φυλακῆς.   ἐνταῦθα δὲ καταστρατοπεδεύσας ἔγνω ἀποτειχίζειν
[1, 8]   Λάγου, ὅτι Περδίκκας, προτεταγμένος τῆς  φυλακῆς   τοῦ στρατοπέδου σὺν τῇ αὑτοῦ
[1, 20]   ς> άγεσθαι ἦσαν, ὑπὸ τῶν  φυλακῶν   τε τῶν Μακεδόνων καὶ ὅσοι
[1, 17]   ἐν Σάρδεσι κατελείφθησαν τὴν ἄκραν  φυλάττειν.   Ἐν τούτῳ δὲ, ὡς τὰ
[1, 6]   φυλακὰς ἐν τῇ τάξει αὐτοῖς  φυλαττομένας   οὔτε χάρακα τάφρον προβεβλημένους,
[1, 21]   καίτοι τά γε πρῶτα τῇ  φύσει   τε τοῦ χωρίου, ὑπερδεξίου ὄντος,
[1, 23]   ἔσεσθαί οἱ ἀμφ' αὐτὰς τῇ  φύσει   τῶν χωρίων καὶ οὐ παρὰ
[1, 20]   χρονίῳ πολιορκίᾳ. τε γὰρ  φύσις   τοῦ χωρίου ὀχυρὸν ἐποίει αὐτὸ
[1, 8]   οὕτως τι οἱ Μακεδόνες, ἀλλὰ  Φωκεῖς   τε καὶ Πλαταιεῖς καὶ οἱ
[1, 12]   ἐμαυτὸν τῶν πρώτων ἐν τῇ  φωνῇ   τῇ Ἑλλάδι, εἴπερ οὖν καὶ
[1, 26]   γλῶσσαν ἐξελάθοντο, εὐθὺς δὲ βάρβαρον  φωνὴν   ἵεσαν, οὐδὲ τῶν προσχώρων βαρβάρων,
[1, 26]   σφῶν οὔπω πρόσθεν οὖσαν τὴν  φωνήν.   καὶ ἔκτοτε οὐ κατὰ τοὺς
[1, 25]   ὕπνου, ἐνοχλούμενον δὲ πρὸς τῆς  φωνῆς   τῇ χειρὶ οὐ βαρέως ἀποσοβῆσαι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/07/2005