Livre, Chapitre
[1, 12]	ἐστεφάνωσε καὶ ἐπὶ τούτῳ Χάρης	ὁ	Ἀθηναῖος ἐκ Σιγείου ἐλθὼν καί
[1, 21]	πολεμίοις ἡ ἐπιδρομή τε καὶ	ὁ	ἀκροβολισμὸς ἐγίνετο. καὶ ἐν τούτῳ
[1, 25]	ἵππου ἄρχοντα. ἦν μὲν δὴ	ὁ	Ἀλέξανδρος οὗτος ἀδελφὸς Ἡρομένους τε
[1, 25]	ἐντεταλμένα ἐξήγγειλεν, καὶ οὕτω ξυλλαμβάνεται	ὁ	Ἀλέξανδρος οὗτος καὶ ἐν φυλακῇ
[1, 14]	Ἀνδρομένους. ἐπὶ δὲ ὧν Φίλιππος	ὁ	Ἀμύντου ἦρχε. τοῦ δὲ εὐωνύμου
[1, 25]	τινὰς τὴν ὁδὸν ἡγησομένους. καὶ	ὁ	Ἀμφοτερὸς στολὴν ἐνδὺς ἐπιχώριον, {καὶ}
[1, 8]	προφυλακήν. τούτῳ δὲ ἑπόμενος Ἀμύντας	ὁ	Ἀνδρομένους, ὅτι καὶ ξυντεταγμένος τῷ
[1, 17]	λαβόντες, καὶ ξὺν αὐτοῖς Ἀμύντας	ὁ	Ἀντιόχου, ὃς ἔφυγεν ἐκ Μακεδονίας
[1, 17]	τῶν Ἐφεσίων, ὡς ἀφῃρέθη αὐτοῖς	ὁ	ἀπὸ τῶν ὀλίγων φόβος, τούς
[1, 0]	Πτολεμαῖος ὁ Λάγου καὶ Ἀριστόβουλος	ὁ	Ἀριστοβούλου ὅσα μὲν ταὐτὰ ἄμφω
[1, 14]	ἱππεῖς ἐτάχθησαν, ὧν ἡγεῖτο Κάλας	ὁ	Ἁρπάλου. ἐπὶ δὲ τούτοις οἱ
[1, 12]	καὶ τούτων ἡγεμὼν ἦν Ἀμύντας	ὁ	Ἀρραβαίου, ἔχων τῶν τε ἑταίρων
[1, 20]	ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν καὶ Νεοπτόλεμος	ὁ	Ἀρραβαίου, τοῦ Ἀμύντου ἀδελφός, τῶν
[1, 14]	Ἀγριᾶνας τοὺς ἀκοντιστάς. Ἀμύντας δὲ	ὁ	Ἀρραβαίου τούς τε σαρισσοφόρους ἱππέας
[1, 22]	ἐκδραμοῦσιν ἀπήντα Πτολεμαῖος ὁ σωματοφύλαξ	ὁ	βασιλικός, τήν τε Ἀδαίου καὶ
[1, 5]	στρατοπέδου ἐς ἐπισιτισμὸν ἔπεμπε. καὶ	ὁ	Γλαυκίας μαθὼν τὴν ὁρμὴν τῶν
[1, 16]	Καππαδοκῶν ὕπαρχος Μιθροβουζάνης καὶ Μιθριδάτης	ὁ	Δαρείου γαμβρὸς καὶ Ἀρβουπάλης ὁ
[1, 16]	ὁ Δαρείου γαμβρὸς καὶ Ἀρβουπάλης	ὁ	Δαρείου τοῦ Ἀρτοξέρξου παῖς καὶ
[1, 7]	τινα ἥκειν Ἀλέξανδρον τὸν Ἀερόπου.	Ὁ	δὲ Ἀλέξανδρος ἐξ Ὀγχηστοῦ ἄρας
[1, 15]	τὸ δόρυ ἐν τῇ μάχῃ.	ὁ	δὲ Ἀρέτην ἤτει δόρυ ἕτερον,
[1, 17]	ἀπέφερον, τῇ Ἀρτέμιδι ξυντελεῖν ἐκέλευσεν.	ὁ	δὲ δῆμος ὁ τῶν Ἐφεσίων,
[1, 6]	ἀλλὰ λείπουσι τοὺς πρώτους λόφους.	ὁ	δὲ καὶ ἐπαλαλάξαι ἐκέλευσε τοὺς
[1, 16]	τε καὶ ἀλαζονεύσασθαί οἱ παρασχών.	ὁ	δὲ καὶ τῶν Περσῶν τοὺς
[1, 23]	που νύκτας ἦν τὸ γιγνόμενον,	ὁ	δὲ καὶ ὣς ἐξαγαγὼν τοὺς
[1, 17]	ἐνδιδόντες οἱ μὲν τὴν πόλιν,	ὁ	δὲ Μιθρήνης τὴν ἄκραν καὶ
[1, 6]	μετὰ Ἀλεξάνδρου ἐπιθησόμενοι τελευταίοις ἀποχωροῦσιν.	ὁ	δὲ πελαζόντων ἤδη αὐτὸς ἐκθεῖ
[1, 25]	πρὸς τῇ βασιλείᾳ ἐπιδώσειν χίλια.	ὁ	δὲ Σισίνης ἁλοὺς πρὸς Παρμενίωνος
[1, 10]	ὅτι Θηβαίους τοῦ νεωτερισμοῦ ἐτιμωρήσατο.	ὁ	δὲ τὰ μὲν ἄλλα φιλανθρώπως
[1, 15]	πονουμένῳ συντετριμμένον τὸ δόρυ ἦν,	ὁ	δὲ τῷ ἡμίσει κεκλασμένου τοῦ
[1, 10]	ἀγρῶν ἐσκευαγώγουν ἐς τὴν πόλιν.	ὁ	δῆμος δὲ ἐς ἐκκλησίαν συνελθὼν
[1, 17]	ἁρπαγὴν χρημάτων ἀποκτενεῖ, ξυγχωρηθὲν αὐτῷ,	ὁ	δῆμος. καὶ εἰ δή τῳ
[1, 15]	κοπίδα, ὑποφθάσας δὲ αὐτὸν Κλεῖτος	ὁ	Δρωπίδου παίει κατὰ τοῦ ὤμου
[1, 17]	τῷ Ἕρμῳ ποταμῷ. ἀπέχει δὲ	ὁ	Ἕρμος ἀπὸ Σάρδεων σταδίους ὅσον
[1, 27]	καὶ παρ' αὐτὴν τὴν ἄκραν	ὁ	Εὐρυμέδων ποταμὸς ῥεῖ. ἦσαν δὲ
[1, 5]	πόλιν ἐστέλλετο. ταύτην γὰρ κατειλήφει	ὁ	Κλεῖτος ὡς ὀχυρωτάτην τῆς χώρας.
[1, 8]	Μακεδόνων γίγνεται. καὶ Εὐρυβώτας τε	ὁ	Κρὴς πίπτει ὁ τοξάρχης καὶ
[1, 12]	αὐτὸν ἐς Ἴλιον Μενοίτιός τε	ὁ	κυβερνήτης χρυσῷ στεφάνῳ ἐστεφάνωσε καὶ
[1, 0]	~ΒΙΒΛΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ. Πτολεμαῖος	ὁ	Λάγου καὶ Ἀριστόβουλος ὁ Ἀριστοβούλου
[1, 8]	πόλει προσέβαλλεν. ~Ἀλλὰ λέγει Πτολεμαῖος	ὁ	Λάγου, ὅτι Περδίκκας, προτεταγμένος τῆς
[1, 7]	Ἰλλυριοῖς. καὶ γὰρ καὶ πολὺς	ὁ	λόγος οὗτος καὶ παρὰ πολλῶν
[1, 12]	Νιφάτης καὶ ξὺν τούτοις Σπιθριδάτης	ὁ	Λυδίας καὶ Ἰωνίας σατράπης καὶ
[1, 16]	τε καὶ Πετήνης καὶ Σπιθριδάτης	ὁ	Λυδίας σατράπης καὶ ὁ τῶν
[1, 23]	νόμον τῶν Καρῶν ξυνῴκει. καὶ	ὁ	μὲν Ἱδριεὺς τελευτῶν ταύτῃ ἐπέτρεψε
[1, 0]	πιστότεροι ἔδοξαν ἐς τὴν ἀφήγησιν,	ὁ	μὲν ὅτι συνεστράτευσε βασιλεῖ Ἀλεξάνδρῳ,
[1, 14]	ξύμμαχοι ἱππεῖς, ὧν ἦρχε Φίλιππος	ὁ	Μενελάου. ἐπὶ δὲ τούτοις οἱ
[1, 0]	αὐτοῖς ἥ τε ἀνάγκη καὶ	ὁ	μισθὸς τοῦ ἄλλως τι ἢ
[1, 29]	Κοῖνος ὁ Πολεμοκράτους καὶ Μελέαγρος	ὁ	Νεοπτολέμου, πεζοὶ μὲν Μακεδόνες τρισχίλιοι,
[1, 11]	Ἀγαμέμνονι ἐς Ἴλιον στρατευσάντων. καὶ	ὁ	νοῦς τῆς θυσίας ἦν ἐπιτυχεστέραν
[1, 21]	ἐσπίπτει αὐτοῖς, καί τι καὶ	ὁ	οἶνος ὑπεθέρμαινεν, ὥστε ὁπλισάμενοι αὐτοὶ
[1, 4]	ὁρμὴν ὁρῶντες ἔφασαν δεδιέναι μήποτε	ὁ	οὐρανὸς αὐτοῖς ἐμπέσοι, Ἀλέξανδρόν τε
[1, 14]	τῶν ἑταίρων, ὧν ἡγεῖτο Νικάνωρ	ὁ	Παρμενίωνος. ἐπὶ δὲ τούτοις ἡ
[1, 14]	αὐτῷ τοῦ μὲν δεξιοῦ Φιλώτας	ὁ	Παρμενίωνος, ἔχων τοὺς ἑταίρους τοὺς
[1, 22]	ἄνωθεν ὑπὸ τῶν Μακεδόνων βαλλομένους.	ὁ	πλεῖστος δὲ φόνος περὶ ταῖς
[1, 11]	ἐς τὸν Ἀχαιῶν λιμένα κατᾶραι	ὁ	πλείων λόγος κατέχει, καὶ αὐτόν
[1, 29]	τε ὁ Σελεύκου καὶ Κοῖνος	ὁ	Πολεμοκράτους καὶ Μελέαγρος ὁ Νεοπτολέμου,
[1, 9]	ἑλόντων ξυνενεχθεῖσα, καὶ ὁ φόνος	ὁ>	πολύς, οἷα δὴ ἐξ ὁμοφύλων
[1, 12]	ἐπειδὴ Ἀλέξανδρος διαβεβηκὼς ἠγγέλλετο, Μέμνων	ὁ	Ῥόδιος παρῄνει μὴ διὰ κινδύνου
[1, 12]	Ἀπολλωνίας, ἧς ἰλάρχης ἦν Σωκράτης	ὁ	Σάθωνος, καὶ τῶν προδρόμων καλουμένων
[1, 29]	καταλεχθεῖσα, ἣν ἦγε Πτολεμαῖός τε	ὁ	Σελεύκου καὶ Κοῖνος ὁ Πολεμοκράτους
[1, 11]	τοὺς πεντακισχιλίους. ἦν δὲ αὐτῷ	ὁ	στόλος παρὰ τὴν λίμνην τὴν
[1, 28]	δὲ ξὺν αὐτῷ Κλέανδρός τε	ὁ	στρατηγὸς τῶν τοξοτῶν ἀποθνήσκει καὶ
[1, 2]	πολλοῦ συμπεφευγότες ἦσαν καὶ αὐτὸς	ὁ	Σύρμος ἐς ταύτην ξυμπεφεύγει ξὺν
[1, 22]	καὶ ἐν τούτοις Πτολεμαῖός τε	ὁ	σωματοφύλαξ καὶ Κλέαρχος ὁ τοξάρχης
[1, 22]	τὸ Τρίπυλον ἐκδραμοῦσιν ἀπήντα Πτολεμαῖος	ὁ	σωματοφύλαξ ὁ βασιλικός, τήν τε
[1, 9]	καὶ παλαιὰς ἀπεχθείας ἐπεξιόντων, καὶ	ὁ	τῆς πόλεως παντελὴς ἀνδραποδισμός, δυνάμει
[1, 12]	καὶ Ἰωνίας σατράπης καὶ Ἀρσίτης	ὁ	τῆς πρὸς Ἑλλησπόντῳ Φρυγίας ὕπαρχος.
[1, 22]	τε ὁ σωματοφύλαξ καὶ Κλέαρχος	ὁ	τοξάρχης καὶ Ἀδαῖος ὁ> χιλιάρχης,
[1, 8]	Εὐρυβώτας τε ὁ Κρὴς πίπτει	ὁ	τοξάρχης καὶ αὐτῶν τῶν τοξοτῶν
[1, 21]	τὸ τεῖχος πάροδον παρέσχε, καὶ	ὁ	τρίτος πύργος κατασεσεισμένος οὐδὲ οὗτος
[1, 5]	σπουδὴν ἐδόκει ἀναζευγνύναι. Λάγγαρος δὲ	ὁ	τῶν Ἀγριάνων βασιλεὺς ἤδη μὲν
[1, 17]	ξυντελεῖν ἐκέλευσεν. ὁ δὲ δῆμος	ὁ	τῶν Ἐφεσίων, ὡς ἀφῃρέθη αὐτοῖς
[1, 25]	Θρᾴκης στείλας καὶ ἐπειδὴ Κάλας	ὁ	τῶν Θετταλῶν ἵππαρχος ἐπὶ σατραπείᾳ
[1, 16]	Σπιθριδάτης ὁ Λυδίας σατράπης καὶ	ὁ	τῶν Καππαδοκῶν ὕπαρχος Μιθροβουζάνης καὶ
[1, 16]	οὗτος τῆς Δαρείου γυναικός, καὶ	ὁ	τῶν ξένων ἡγεμὼν Ὠμάρης. Ἀρσίτης
[1, 5]	παρῆν μετὰ πολλῆς δυνάμεως Γλαυκίας	ὁ	τῶν Ταυλαντίων βασιλεύς. ἔνθα δὴ
[1, 5]	πόλει προσβάλλοιεν. Γλαυκίας δὲ αὐτῷ	ὁ	τῶν Ταυλαντίων βασιλεὺς οὔπω παρῆν.
[1, 2]	ἰόντι σταθμοὺς τρεῖς. Σύρμος δὲ	ὁ	τῶν Τριβαλλῶν βασιλεύς, ἐκ πολλοῦ
[1, 9]	πόνῳ τῶν ἑλόντων ξυνενεχθεῖσα, καὶ	ὁ	φόνος ὁ> πολύς, οἷα δὴ
[1, 17]	ἧκον παρ' αὐτὸν Μιθρήνης τε	ὁ	φρούραρχος τῆς ἀκροπόλεως τῆς ἐν
[1, 22]	Κλέαρχος ὁ τοξάρχης καὶ Ἀδαῖος	ὁ>	χιλιάρχης, οὗτοι καὶ ἄλλοι τῶν
[1, 4]	τοὺς Κελτοὺς δὲ καὶ ἤρετο,	ὅ	τι μάλιστα δεδίττεται αὐτοὺς τῶν
[1, 16]	ὅπως τις ἐτρώθη ἐρόμενος καὶ	ὅ	τι πράττων εἰπεῖν τε καὶ
[1, 25]	δὲ τοὺς φίλους βουλὴν προὐτίθει,	ὅ	τι χρὴ ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου γνῶναι.
[1, 11]	Πριάμου παραιτούμενον τῷ Νεοπτολέμου γένει,	ὃ	δὴ ἐς αὐτὸν καθῆκεν. ~Ἀνιόντα
[1, 7]	Ἀερόπου. Ὁ δὲ Ἀλέξανδρος ἐξ	Ὀγχηστοῦ	ἄρας τῇ ὑστεραίᾳ προσῆγε πρὸς
[1, 7]	Πυλῶν παρεληλυθότα αὐτὸν πρὶν ἐν	Ὀγχηστῷ	γενέσθαι ξὺν τῇ στρατιᾷ πάσῃ.
[1, 26]	ἀπόρως ἔχει διὰ τοῦ αἰγιαλοῦ	ὁδοιπορεῖν.	τῷ δὲ ἐκ νότων σκληροὶ
[1, 25]	αὐτῷ τῶν Περγαίων τινὰς τὴν	ὁδὸν	ἡγησομένους. καὶ ὁ Ἀμφοτερὸς στολὴν
[1, 27]	πόλεως ὄρος ἔστε ἐπὶ τὴν	ὁδόν,	καὶ τοῦτο μὲν αὐτοῦ ἐν
[1, 25]	μὴ γνώριμος εἶναι κατὰ τὴν	ὁδόν,	λανθάνει ἀφικόμενος παρὰ Παρμενίωνα. καὶ
[1, 26]	προῄει, ἐντυγχάνουσιν αὐτῷ κατὰ τὴν	ὁδὸν	πρέσβεις Ἀσπενδίων αὐτοκράτορες, τὴν μὲν
[1, 8]	μέντοι Θηβαίους ἐς τὴν κοίλην	ὁδὸν	τὴν κατὰ τὸ Ἡράκλειον φέρουσαν
[1, 26]	τ' ἠγγέλθη αὐτῷ κατὰ τὴν	ὁδὸν	τοὺς Ἀσπενδίους ὅτι οὐδὲν τῶν
[1, 26]	αὑτόν. ἔστι δὲ ταύτῃ ἡ	ὁδὸς	οὐκ ἄλλως ὅτι μὴ τῶν
[1, 27]	καὶ πάντῃ ἀπότομον, καὶ ἡ	ὁδὸς	παρὰ τὴν πόλιν χαλεπή. καθήκει
[1, 1]	ὀρθίου αἱ ἅμαξαι, ὅσοις μὲν	ὁδὸς	πλατεῖα οὖσα παρέχοι λῦσαι τὴν
[1, 27]	τοῦτο μὲν αὐτοῦ ἐν τῇ	ὁδῷ	ἀποπαύεται, ἀντίπορον δὲ αὐτῷ ἄλλο
[1, 27]	ὥσπερ πύλας ποιεῖ ἐπὶ τῇ	ὁδῷ,	καὶ ἔστιν ὀλίγῃ φυλακῇ κατέχοντας
[1, 28]	τῶν ὅπλων καὶ ἀπειρίαν τῶν	ὁδῶν	οὐ θαρραλέοι ἐς τὸ διώκειν
[1, 3]	ἀπείργοντα, τὰ μὲν πολλὰ Κελτικά,	ὅθεν	γε καὶ αἱ πηγαὶ αὐτῷ
[1, 5]	τὰ κύκλῳ ὄρη τοῦ πεδίου,	ὅθεν	οἱ ξὺν Φιλώτᾳ ἐπισιτιεῖσθαι ἔμελλον.
[1, 24]	ἐπιτετειχισμένον τῇ χώρᾳ πρὸς Πισιδῶν,	ὅθεν	ὁρμώμενοι οἱ βάρβαροι πολλὰ ἔβλαπτον
[1, 11]	τὴν Ἀσίαν καὶ βωμοὺς ἱδρύσασθαι	ὅθεν	τε ἐστάλη ἐκ τῆς Εὐρώπης
[1, 28]	κέρως οἵ τε τοξόται καὶ	οἱ	Ἀγριᾶνες, τοῦ δὲ εὐωνύμου οἱ
[1, 6]	ποταμόν, τούς τε ὑπασπιστὰς ἅμα	οἱ	ἄγων καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας καὶ
[1, 28]	οἱ Ἀγριᾶνες, τοῦ δὲ εὐωνύμου	οἱ	ἀκοντισταὶ οἱ Θρᾷκες, ὧν ἡγεῖτο
[1, 24]	τούτων ἔγνω οὐκ ἀμελητέα εἶναί	οἱ	Ἀλέξανδρος, ἀλλ' ἐκπέμπει γὰρ αὐτοὺς
[1, 8]	Φωκεῖς τε καὶ Πλαταιεῖς καὶ	οἱ	ἄλλοι δὲ Βοιωτοὶ οὐδὲ ἀμυνομένους
[1, 8]	τὴν κατὰ τὸ Ἡράκλειον φέρουσαν	οἱ	ἅμα αὐτῷ εἰσπεσόντες ὁμοῦ τοῖς
[1, 28]	Τελμισσεῖς προσβεβοηθηκότες ξυνετάξαντο. Ἤδη τε	οἱ	ἀμφ' Ἀλέξανδρον προσβεβληκότες τῷ ὄρει,
[1, 23]	τε ἐπινοῶν οὐκ ὀλίγην ἔσεσθαί	οἱ	ἀμφ' αὐτὰς τῇ φύσει τῶν
[1, 26]	θείου, ὡς αὐτός τε καὶ	οἱ	ἀμφ' αὐτὸν ἐξηγοῦντο, εὐμαρῆ καὶ
[1, 15]	~Οἱ δὲ Πέρσαι, ἧ πρῶτοι	οἱ	ἀμφὶ Ἀμύνταν καὶ Σωκράτην προσέσχον
[1, 19]	ξυμμάχους. Ἐν τούτῳ δὲ καὶ	οἱ	ἀμφὶ Νικάνορα ἀπὸ τῆς Λάδης
[1, 5]	τὸν Ἀλέξανδρον ἐν δυσχωρίᾳ ἀπειληφέναι	οἱ	ἀμφὶ τὸν Κλεῖτον καὶ Γλαυκίαν.
[1, 13]	τοῦ ποταμοῦ τοῦ Γρανίκου καί	οἱ	ἀπὸ τῶν σκοπῶν σπουδῇ ἐλαύνοντες
[1, 1]	πολλοὶ ὡπλισμένοι καὶ οἱ Θρᾷκες	οἱ	αὐτόνομοι, παρεσκευασμένοι εἴργειν τοῦ πρόσω
[1, 28]	καὶ ἐν τούτῳ ἐπιτίθενται αὐτοῖς	οἱ	βάρβαροι λόχοις κατὰ κέρας ἑκάτερον,
[1, 28]	ἡ μάχη ἐγένετο, γυμνοί τε	οἱ	βάρβαροι ὄντες ὁπλίταις προσεφέροντο καὶ
[1, 24]	χώρᾳ πρὸς Πισιδῶν, ὅθεν ὁρμώμενοι	οἱ	βάρβαροι πολλὰ ἔβλαπτον τῶν Φασηλιτῶν
[1, 19]	τῶν Μιλησίων, ὡς μὴ βιάσαιντο	οἱ	βάρβαροι τὸν ἔσπλουν, ἐκπέμπει δ'
[1, 7]	Μακεδόνων τοῖς τὴν Καδμείαν ἔχουσιν.	οἱ	γὰρ Θηβαῖοι τὴν Καδμείαν διπλῷ
[1, 28]	οἱ Θρᾷκες, ὧν ἡγεῖτο Σιτάλκης.	οἱ	γὰρ ἱππεῖς αὐτῷ οὐκ ὠφέλιμοι
[1, 14]	σιγὴ ἦν πολλὴ ἀφ' ἑκατέρων.	οἱ	γὰρ Πέρσαι προσέμενον τοὺς Μακεδόνας,
[1, 4]	λείπουσιν αὖ καὶ τὴν πόλιν	οἱ	Γέται κακῶς τετειχισμένην, ἀναλαβόντες τῶν
[1, 4]	πλαισίῳ Νικάνορα ἄγειν ἐκέλευσε. καὶ	οἱ	Γέται οὐδὲ τὴν πρώτην ἐμβολὴν
[1, 4]	καὶ τὴν λείαν πᾶσαν ὅσην	οἱ	Γέται ὑπελίποντο. καὶ τὴν μὲν
[1, 24]	ξένους μισθοφόρους, ἐξ ἐφόδου ἔλαβεν.	οἱ	δ' ἐκ τῆς ἄκρας ξένοι
[1, 28]	ὡπλισμένους καὶ πρώτους πελάσαντας, ἐτρέψαντο,	οἱ	δὲ Ἀγριᾶνες ἔμειναν. ἐγγὺς γὰρ
[1, 5]	ὑστεραίᾳ ἐγνώκει προσβάλλειν τῷ τείχει.	οἱ	δὲ ἀμφὶ τὸν Κλεῖτον τὰ
[1, 22]	χεῖρας ἐλθόντες τοῖς Μακεδόσιν ἀπέθανον,	οἱ	δὲ ἀμφὶ τῷ τείχει τῷ
[1, 27]	ἡ πορεία παρὰ Τελμισσὸν πόλιν.	οἱ	δὲ ἄνθρωποι οὗτοι τὸ μὲν
[1, 6]	τοὺς τοξότας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας.	οἱ	δὲ ἀπροσδόκητοί τε ἐπιπεσόντες καὶ
[1, 27]	ταῖς καταλελειμμέναις πρὸς τῶν Ἀσπενδίων.	οἱ	δὲ Ἀσπένδιοι ὡς εἶδον αὐτόν
[1, 3]	καὶ ἐπειρᾶτο βιάζεσθαι τὴν ἀπόβασιν.	οἱ	δὲ βάρβαροι ἀπήντων ἐπὶ τὸν
[1, 19]	ἀφῆκεν καὶ ἐλευθέρους εἶναι ἔδωκεν.	Οἱ	δὲ βάρβαροι ἀπὸ τῆς Μυκάλης
[1, 15]	βιάσασθαι τοὺς Πέρσας, οἱ Μακεδόνες,	οἱ	δὲ εἶρξαί τε αὐτῶν τὴν
[1, 28]	ἀφικνοῦνται παρ' αὐτὸν Σελγέων πρέσβεις.	οἱ	δέ εἰσι καὶ αὐτοὶ Πισίδαι
[1, 20]	καὶ οἱ πύργοι προσήγοντο ἤδη.	οἱ	δὲ ἐκ τῆς Ἁλικαρνασσοῦ νυκτὸς
[1, 19]	κατὰ σπουδήν, ἐμβάλλειν ἀντιπρώρους κελεύσας.	οἱ	δὲ ἐν ταῖς πέντε ναυσὶ
[1, 12]	καὶ ἄλλοι, οἱ μὲν Ἕλληνες,	οἱ	δὲ ἐπιχώριοι. οἱ δὲ, ὅτι
[1, 19]	ἀνώνυμον τῇ πόλει ἐπικειμένην διενήχοντο,	οἱ	δὲ ἐς κελήτια ἐμβαίνοντες καὶ
[1, 23]	τὴν ἐν τῇ νήσῳ ἀπεχώρησαν,	οἱ	δὲ ἐς τὴν Σαλμακίδα, ἄκραν
[1, 4]	προάγειν ἐς τὰ οὐκ ἐργάσιμα.	οἱ	δὲ ἱππεῖς ἔστε μὲν διὰ
[1, 11]	ἐν Αἰγαῖς διέθηκε τὰ Ὀλύμπια.	οἱ	δὲ καὶ ταῖς Μούσαις λέγουσιν
[1, 5]	προσκεχωρηκέναι αὐτῷ τὸν Ταυλαντίων βασιλέα.	οἱ	δὲ καὶ τοὺς Αὐταριάτας ἐπιθήσεσθαι
[1, 8]	ἐξέβαινον ἐς τὴν ἄλλην πόλιν,	οἱ	δὲ κατὰ τὰ τείχη, ἐχόμενα
[1, 15]	ὑπερδεξίου ἐς τὸν ποταμὸν ἐσακοντίζοντες,	οἱ	δὲ κατὰ τὰ χθαμαλώτερα αὐτῆς
[1, 8]	αὐτῶν τῶν τοξοτῶν ἐς ἑβδομήκοντα.	οἱ	δὲ λοιποὶ κατέφυγον πρὸς τὸ
[1, 5]	Ἀλέξανδρον αἰσθόμενος ἐκλείπει τὰ ὄρη.	οἱ	δὲ ξὺν Φιλώτᾳ ἀσφαλῶς ἐπὶ
[1, 6]	ἀφεώρα τῶν πολεμίων τὴν ὁρμήν.	οἱ	δέ, ὁρῶντες διαβαίνουσαν τὴν δύναμιν,
[1, 12]	μὲν Ἕλληνες, οἱ δὲ ἐπιχώριοι.	οἱ	δὲ, ὅτι καὶ τὸν Ἀχιλλέως
[1, 27]	τῶν ὁπλιτῶν ὅσοι κουφότεροι ἐπήγαγεν.	οἱ	δὲ οὐκ ἔμειναν βαλλόμενοι, ἀλλὰ
[1, 6]	φάλαγγος ἐπῆγεν ἐπὶ τοὺς πολεμίους.	οἱ	δὲ πάλαι μὲν ἐθαύμαζον τήν
[1, 8]	πόλεως ἐς τὸ πεδίον ἐξέπιπτον,	οἱ	δὲ πεζοὶ ὡς ἑκάστοις προὐχώρει
[1, 15]	κάτωθεν ἐκ τοῦ ποταμοῦ ἀμυνόμενοι,	οἱ	δὲ Πέρσαι ἐξ ὑπερδεξίου τῆς
[1, 15]	ἀνυστὸν τῇ φάλαγγι προσμίξῃ αὐτοῖς.	~Οἱ	δὲ Πέρσαι, ἧ πρῶτοι οἱ
[1, 6]	διὰ τοῦ ποταμοῦ ἐπιοῦσα, ἐπηλάλαξεν.	οἱ	δὲ πολέμιοι πάντων ἐπὶ σφᾶς
[1, 5]	μὲν δὴ τῇ πόλει προσῆγεν.	οἱ	δὲ πολέμιοι σφαγιασάμενοι παῖδας τρεῖς
[1, 6]	ἀναμιχθέντας τοῖς ἱππεῦσι πεζοὺς μάχεσθαι.	οἱ	δὲ πολέμιοι τὴν ὁρμὴν τὴν
[1, 19]	τοῦ λιμένος πρὸς τῶν τριήρων.	οἱ	δὲ πολλοὶ ἐν αὐτῇ τῇ
[1, 6]	δόρασι δουπῆσαι πρὸς τὰς ἀσπίδας.	οἱ	δὲ Ταυλάντιοι ἔτι μᾶλλον ἐκπλαγέντες
[1, 7]	κακῶς ἐγνωσμένοις πρεσβεύσαιντο παρ' αὐτόν.	οἱ	δὲ τοσούτου ἐδέησαν ἐνδόσιμόν τι
[1, 21]	λογισμῷ προσφερομένους τῷ τείχει ἐπεκθέουσιν.	οἱ	δὲ τοὺς μὲν ἐγγὺς πελάσαντας
[1, 19]	ἀποβάσεως τοὺς ἀπὸ τῶν νεῶν.	οἱ	δέ, ὕδατός τε σπάνει καὶ
[1, 26]	ἵππους, οὓς δασμὸν βασιλεῖ ἔτρεφον.	οἱ	δὲ ὑπέρ τε τοῦ ἀργυρίου
[1, 8]	ἐς αὐτοὺς συντεταγμένῃ τῇ φάλαγγι.	οἱ	δὲ ὠθοῦσι τοὺς Θηβαίους εἴσω
[1, 2]	τὰ ψιλὰ ἐκ τοῦ νάπους.	οἱ	δὲ ὡς ἐντὸς βέλους ἐγένοντο,
[1, 3]	τῷ τοιῷδε τρόπῳ. καὶ γίγνονται	οἱ	διαβάντες ἅμα Ἀλεξάνδρῳ ἱππεῖς μὲν
[1, 17]	τῆς ἐν Σάρδεσι καὶ Σαρδιανῶν	οἱ	δυνατώτατοι, ἐνδιδόντες οἱ μὲν τὴν
[1, 20]	γε τὸ τεῖχος πεσών. καὶ	οἱ	ἐκ τῆς πόλεως ἅμα εὐρώστως
[1, 5]	ἀποχωρήσαντος παντὸς τοῦ στρατοῦ καὶ	οἱ	ἐκ τῆς πόλεως ἐπιδραμόντες τοῖς
[1, 9]	χωρίου τῆς ἐρημώσεως, ἐν ὅτῳ	οἱ	Ἕλληνες παραταξάμενοι Μήδοις ἀπώσαντο τῆς
[1, 16]	ἐκέλευσε τόδε. Ἀλέξανδρος Φιλίππου καὶ	οἱ	Ἕλληνες πλὴν Λακεδαιμονίων ἀπὸ τῶν
[1, 5]	ὁπλίταις δὲ οὐκ ὀλίγοις, καὶ	οἱ	ἐν τῇ πόλει κατειλημμένοι προσκείσεσθαι
[1, 25]	ἐμφανές. τὰ δὲ ἀπὸ γλώσσης	οἱ	ἐντεταλμένα ἐξήγγειλεν, καὶ οὕτω ξυλλαμβάνεται
[1, 21]	τῶν Μακεδόνων εἴσω τῶν πυλῶν	οἱ	ἐπεκδραμόντες. παρ' ὀλίγον δὲ ἦλθε
[1, 27]	αἰτίᾳ ἦσαν. Ὡς δὲ πάντα	οἱ	ἐπεχώρησαν, ἀνέζευξεν ἐς Πέργην, κἀκεῖθεν
[1, 29]	Παρμενίων. καὶ οἱ νεόγαμοι δὲ	οἱ	ἐπὶ Μακεδονίας σταλέντες εἰς Γόρδιον
[1, 29]	πήγνυνται αὐτόματοι, καὶ τούτοις χρῶνται	οἱ	ἐπιχώριοι οὐδὲ θαλάσσης τι ἐπὶ
[1, 23]	ἠμελημένων Μακεδόνων. ~Ἔνθα δὴ ξυνελθόντες	οἱ	ἡγεμόνες τῶν Περσῶν, Ὀροντοβάτης τε
[1, 15]	στῖφος τῆς ἵππου καὶ αὐτοὶ	οἱ	ἡγεμόνες τῶν Περσῶν τεταγμένοι ἦσαν.
[1, 14]	τοῦ δὲ εὐωνύμου πρῶτοι μὲν	οἱ	Θετταλοὶ ἱππεῖς ἐτάχθησαν, ὧν ἡγεῖτο
[1, 7]	τὴν Βοιωτίαν, ὥστε οὐ πρόσθεν	οἱ	Θηβαῖοι ἔμαθον εἴσω Πυλῶν παρεληλυθότα
[1, 3]	ἵνα οἱ Τριβαλλοί τε καὶ	οἱ	Θρᾷκες ξυμπεφευγότες ἦσαν, καὶ ἐπειρᾶτο
[1, 1]	τε ἐμπόρων πολλοὶ ὡπλισμένοι καὶ	οἱ	Θρᾷκες οἱ αὐτόνομοι, παρεσκευασμένοι εἴργειν
[1, 2]	ταύτην δὲ τὴν νῆσον καὶ	οἱ	Θρᾷκες οἱ πρόσχωροι τοῖς Τριβαλλοῖς
[1, 26]	ἐπὶ Πέργης, ἧ ὡδοποιήκεσαν αὐτῷ	οἱ	Θρᾷκες χαλεπὴν ἄλλως καὶ μακρὰν
[1, 28]	τοῦ δὲ εὐωνύμου οἱ ἀκοντισταὶ	οἱ	Θρᾷκες, ὧν ἡγεῖτο Σιτάλκης. οἱ
[1, 14]	ὁ Μενελάου. ἐπὶ δὲ τούτοις	οἱ	Θρᾷκες, ὧν ἦρχεν Ἀγάθων. ἐχόμενοι
[1, 13]	ἐς φάλαγγα ξυντεταγμένοι τῶν πολεμίων	οἱ	ἱππεῖς. καὶ τὸ πρῶτον σφάλμα
[1, 2]	ἐνέβαλλεν ἐς αὐτοὺς ἐρρωμένως καὶ	οἱ	ἱππεῖς οὐκ ἀκοντισμῷ ἔτι, ἀλλ'
[1, 4]	ἐπὶ τοὺς ἵππους ὅσα φέρειν	οἱ	ἵπποι ἠδύναντο. ἦν δὲ αὐτοῖς
[1, 6]	ἐκεῖσε δὲ ἐλθόντας, εἰ ὑπομένοιεν	οἱ	κατειληφότες τὸ χωρίον, τοὺς ἡμίσεας
[1, 4]	Ἰονίῳ κόλπῳ ᾠκισμένων ἧκον. μεγάλοι	οἱ	Κελτοὶ τὰ σώματα καὶ μέγα
[1, 12]	καὶ γένος καὶ ἀρχαὶ οἵδε	οἱ	λόγοι εἰσί τε καὶ ἀπὸ
[1, 8]	δὴ ὀργῇ οὐχ οὕτως τι	οἱ	Μακεδόνες, ἀλλὰ Φωκεῖς τε καὶ
[1, 6]	εἴσω βέλους παρελθεῖν οὐκ ἐτόλμων,	οἱ	Μακεδόνες δὲ ἐν τούτῳ ἀσφαλῶς
[1, 15]	μὲν τῶν Περσῶν πολλὴ ἄφεσις,	οἱ	Μακεδόνες δὲ ξὺν τοῖς δόρασιν
[1, 28]	χωρίων οὐ χαλεπῶς ἀπεχώρουν. καὶ	οἱ	Μακεδόνες διὰ βαρύτητα τῶν ὅπλων
[1, 22]	οὓς πρὸς αὐτοῖς τοῖς τείχεσιν	οἱ	Μακεδόνες διέφθειραν. καὶ παρ' ὀλίγον
[1, 15]	τῷ τε πλήθει πολὺ ἐλαττούμενοι	οἱ>	Μακεδόνες ἐκακοπάθουν ἐν τῇ πρώτῃ
[1, 1]	ὑπὸ ταῖς ἁμάξαις. ἔνθα δὴ	οἱ	Μακεδόνες θαρσήσαντες, ὅτι ἀβλαβεῖς αὐτοῖς,
[1, 8]	Ἀμφεῖον. ὡς δὲ πανταχόθεν αὐτοῖς	οἱ	Μακεδόνες καὶ Ἀλέξανδρος ἄλλοτε ἄλλῃ
[1, 15]	τὸ πεδίον βιάσασθαι τοὺς Πέρσας,	οἱ	Μακεδόνες, οἱ δὲ εἶρξαί τε
[1, 20]	καὶ ἕνα γε πύργον κατέβαλον	οἱ	Μακεδόνες, οὐ μέντοι ἐγύμνωσέ γε
[1, 22]	συνεισπέσοιεν τοῖς φεύγουσιν ἐχόμενοι αὐτῶν	οἱ	Μακεδόνες, πολλοὺς καὶ τῶν φιλίων
[1, 18]	ἐπὶ γῇ καθήμενος ἐφαίνετο, δοκεῖν	οἱ	μᾶλλόν τι σημαίνειν, ὅτι ἐκ
[1, 28]	Πισιδῶν μαχίμων ὄντων αὐτοὶ εἶναι	{οἱ}	μαχιμώτατοι. καὶ τότε τὸν λόφον
[1, 6]	ἐκτοξεύειν, ἐπεσβάντας καὶ τούτους. καὶ	οἱ	μὲν ἀμφὶ τὸν Γλαυκίαν εἴσω
[1, 15]	ταύτῃ καὶ αὐτοὶ ἄνωθεν ἔβαλλον,	οἱ	μὲν αὐτῶν ἀπὸ τῆς ὄχθης
[1, 19]	ἤδη προσκειμένων σφίσι τῶν Μακεδόνων	οἱ	μὲν αὐτῶν ῥιπτοῦντες σφᾶς ἐν
[1, 1]	παρῄνεσέ τε Ἀλέξανδρος καὶ εἴκασεν.	οἱ	μὲν γὰρ διέσχον τὴν φάλαγγα,
[1, 22]	ξὺν μείζονι τῇ τόλμῃ ἐξέδραμον.	οἱ	μὲν γὰρ εἰς χεῖρας ἐλθόντες
[1, 27]	ὄρεσι. καὶ ξυνέβη, ὅπως εἴκαζεν.	οἱ	μὲν γὰρ πολλοὶ αὐτῶν ἀπῆλθον,
[1, 22]	προσδεχομένοις τοῖς Μακεδόσιν ἦν. καὶ	οἱ	μὲν δᾷδάς τε ταῖς μηχαναῖς
[1, 8]	καὶ παρελθόντες ἐς τὴν Καδμείαν	οἱ	μὲν ἐκεῖθεν κατὰ τὸ Ἀμφεῖον
[1, 12]	ἐλθὼν καί τινες καὶ ἄλλοι,	οἱ	μὲν Ἕλληνες, οἱ δὲ ἐπιχώριοι.
[1, 15]	ἵπποις καὶ ἄνδρες ἀνδράσιν ἠγωνίζοντο,	οἱ	μὲν ἐξῶσαι εἰς ἅπαν ἀπὸ
[1, 23]	ἀνέμου ταύτῃ ἐπιφέροντος. αὐτῶν δὲ	οἱ	μὲν ἐς τὴν ἄκραν τὴν
[1, 8]	Ἀλέξανδρος ἄλλοτε ἄλλῃ ἐπιφαινόμενος προσέκειντο,	οἱ	μὲν ἱππεῖς τῶν Θηβαίων διεκπεσόντες
[1, 2]	καὶ καταλαμβάνει καταστρατοπεδεύοντας ἤδη. καὶ	οἱ	μὲν καταληφθέντες πρὸς τῷ νάπει
[1, 15]	Μέμνων μετὰ τούτων ἐκινδύνευε. καὶ	οἱ	μὲν πρῶτοι τῶν Μακεδόνων ξυμμίξαντες
[1, 7]	κατεστρατοπεδευκώς. ἔνθα δὴ τῶν Θηβαίων	οἱ	μὲν τὰ βέλτιστα ἐς τὸ
[1, 17]	καὶ Σαρδιανῶν οἱ δυνατώτατοι, ἐνδιδόντες	οἱ	μὲν τὴν πόλιν, ὁ δὲ
[1, 19]	ἐκ τῶν Περσῶν ὠφέλειαν. ἔνθα	οἱ	Μιλήσιοί τε καὶ οἱ μισθοφόροι
[1, 23]	ἃς οἵ τε Πέρσαι καὶ	οἱ	μισθοφόροι κατειλήφεσαν, ταύτας μὲν ἀπέγνω
[1, 19]	ἔνθα οἱ Μιλήσιοί τε καὶ	οἱ	μισθοφόροι πανταχόθεν ἤδη προσκειμένων σφίσι
[1, 18]	Περσῶν νῆες ὑστερήσασαι, ἐπειδὴ ἔμαθον	οἱ	ναύαρχοι τῶν ἀμφὶ Νικάνορα τὴν
[1, 29]	ξὺν τῇ δυνάμει Παρμενίων. καὶ	οἱ	νεόγαμοι δὲ οἱ ἐπὶ Μακεδονίας
[1, 9]	Πλαταιὰς ἀναστῆσαί τε καὶ τειχίσαι	οἱ	ξύμμαχοι ἔγνωσαν. ~Ἐς δὲ τοὺς
[1, 14]	ὁ Ἁρπάλου. ἐπὶ δὲ τούτοις	οἱ	ξύμμαχοι ἱππεῖς, ὧν ἦρχε Φίλιππος
[1, 5]	κύκλῳ ὄρη τοῦ πεδίου, ὅθεν	οἱ	ξὺν Φιλώτᾳ ἐπισιτιεῖσθαι ἔμελλον. Ἀλέξανδρος
[1, 20]	τούτους οὐ χαλεπῶς ἀνέστειλάν τε	οἱ	παρ' Ἀλεξάνδρου ἀντεκδραμόντες καὶ ἐς
[1, 16]	πράττων εἰπεῖν τε καὶ ἀλαζονεύσασθαί	οἱ	παρασχών. ὁ δὲ καὶ τῶν
[1, 4]	ποταμόν, ὡς μὴ κυκλωθεῖέν πῃ	οἱ	πεζοὶ ἐνεδρευσάντων τῶν Γετῶν, τοὺς
[1, 21]	κατεκαύθη, τὰ δὲ ἄλλα διεφύλαξαν	οἱ	περὶ Φιλώταν τε καὶ Ἑλλάνικον,
[1, 19]	δὴ ἀπέπλευσαν ἄπρακτοι ἐκ Μιλήτου	οἱ	Πέρσαι. ~Ἀλέξανδρος δὲ καταλῦσαι ἔγνω
[1, 15]	εἶρξαί τε αὐτῶν τὴν ἔκβασιν,	οἱ	Πέρσαι, καὶ ἐς τὸν ποταμὸν
[1, 14]	ἵνα δὴ μὴ ἐκβαίνοντι αὐτῷ	οἱ	Πέρσαι κατὰ κέρας προσπίπτοιεν, ἀλλὰ
[1, 16]	προσεγίγνοντο τοῖς ἀμφ' Ἀλέξανδρον. ~Καὶ	οἱ	Πέρσαι παιόμενοί τε πανταχόθεν ἤδη
[1, 28]	προσβεβληκότες τῷ ὄρει, ὅπερ κατεῖχον	οἱ	Πισίδαι, κατ' αὐτὸ τὸ ἀποτομώτατον
[1, 24]	ἐπικηρυκευόμενοι ἐπρέσβευον Λυκίων τῶν κάτω	οἱ	πολλοί. Ἀλέξανδρος δὲ Φασηλίτας τε
[1, 9]	τῇ σμικρότητι τῶν ἐγκαταληφθέντων, ὅτι	οἱ	πολλοὶ αὐτῶν διαπεφεύγεσαν πάλαι ἐς
[1, 27]	ἐς τὴν πόλιν πλησίον οὖσαν	οἱ	πολλοὶ αὐτῶν, ὅσον φυλακὴν καταλιπόντες
[1, 21]	ἐκβεβοηθήκεσαν, ἀφέντες καὶ τὰ ὅπλα	οἱ	πολλοὶ αὐτῶν ῥίψαντες εἴσω τοῦ
[1, 3]	στέλλοιντο καὶ λῃστεύοντες ἀπ' αὐτῶν	οἱ	πολλοί ταῦτα ὡς πλεῖστα ξυναγαγὼν
[1, 7]	στρατιᾷ πάσῃ. καὶ τότε δὲ	οἱ	πράξαντες τὴν ἀπόστασιν στράτευμα ἐκ
[1, 3]	εὐπορία πολλή, ὅτι τούτοις χρῶνται	οἱ	πρόσοικοι τῷ Ἴστρῳ ἐφ' ἁλιείᾳ
[1, 2]	τὴν νῆσον καὶ οἱ Θρᾷκες	οἱ	πρόσχωροι τοῖς Τριβαλλοῖς προσάγοντος Ἀλεξάνδρου
[1, 26]	τε ἐς τὴν γῆν ἐκείνην	οἱ	πρῶτοι ἐκ Κύμης σταλέντες καὶ
[1, 20]	αὐτῷ ἐχώσθη οὐ χαλεπῶς καὶ	οἱ	πύργοι προσήγοντο ἤδη. οἱ δὲ
[1, 26]	ἐπὶ Σίδης ἤει. εἰσὶ δὲ	οἱ	Σιδῆται Κυμαῖοι ἐκ Κύμης τῆς
[1, 15]	καὶ ἐκ τούτου ἐπλεονέκτουν ἤδη	οἱ	σὺν Ἀλεξάνδρῳ τῇ τε ἄλλῃ
[1, 27]	γνοὺς, ὅτι οὐ μενοῦσι πανδημεὶ	οἱ	Τελμισσεῖς αὐλιζομένους σφᾶς ἰδόντες, ἀλλ'
[1, 27]	ποιεῖν τὴν πάροδον. καὶ τότε	οἱ	Τελμισσεῖς πανδημεὶ ἐκβεβοηθηκότες ἀμφότερα τὰ
[1, 8]	ὀλίγον μέν τινα χρόνον ἔμειναν	οἱ	τεταγμένοι τῶν Θηβαίων κατὰ τὸ
[1, 23]	οὐ παρὰ μέγα εἶναι ἐξελόντι	οἱ	τὴν πόλιν ἤδη πᾶσαν. θάψας
[1, 23]	τε Ἄλινδα ἐνδιδοῦσα καὶ παῖδά	οἱ	τιθεμένη Ἀλέξανδρον. καὶ Ἀλέξανδρος τά
[1, 1]	τὸ εὐώνυμον ἦγεν. ἔνθα δὴ	οἱ	τοξόται βάλλοντες τοὺς προεκθέοντας τῶν
[1, 2]	μὲν ἀκροβολισμὸς παρ' ἑκατέρων ἦν,	οἱ	Τριβαλλοὶ οὐ μεῖον εἶχον. ὡς
[1, 3]	ὁπλιτῶν τῇ νήσῳ ἐπέπλει, ἵνα	οἱ	Τριβαλλοί τε καὶ οἱ Θρᾷκες
[1, 11]	σωζόμενα. καὶ ταῦτα λέγουσιν ὅτι	οἱ	ὑπασπισταὶ ἔφερον πρὸ αὐτοῦ ἐς
[1, 14]	Σωκράτους. ἐχόμενοι δὲ τούτων ἐτάχθησαν	οἱ	ὑπασπισταὶ τῶν ἑταίρων, ὧν ἡγεῖτο
[1, 7]	πλήθει τῶν Θηβαίων τῆς ἀποστάσεως.	οἱ	φυγάδες δὲ καὶ ὅσοι τοὺς
[1, 5]	ἐπειδὴ ἀπηγγέλθη αὐτῷ, ὅτι κινδυνεύουσιν	οἵ	τε ἱππεῖς καὶ τὰ ὑποζύγια,
[1, 7]	ὥστε ἐκθέοντες ἐκ τῆς πόλεως	οἵ	τε ἱππεῖς καὶ τῶν ψιλῶν
[1, 15]	τῆς Περσικῆς ἵππου ταύτῃ ἐπετέτακτο,	οἵ	τε Μέμνονος παῖδες καὶ αὐτὸς
[1, 23]	καὶ κατιδὼν τὰς ἄκρας, ἃς	οἵ	τε Πέρσαι καὶ οἱ μισθοφόροι
[1, 17]	τὰ ὑπὲρ τῆς ἱππομαχίας ἐξηγγέλθη,	οἵ	τε τὴν Ἔφεσον φρουροῦντες μισθοφόροι
[1, 28]	αὐτῷ τοῦ μὲν δεξιοῦ κέρως	οἵ	τε τοξόται καὶ οἱ Ἀγριᾶνες,
[1, 7]	ἄλλως τε καὶ βοιωταρχοῦντες ἔστιν	οἳ	αὐτῶν, παντάπασιν ἐνῆγον τὸ πλῆθος
[1, 21]	ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν πύργων,	οἳ	δὴ ἑκατέρωθεν τοῦ ἐρηριμμένου τείχους
[1, 29]	Ἀλεξάνδρου ἀφεῖναί σφισι τοὺς αἰχμαλώτους,	οἳ	ἐπὶ Γρανίκῳ ποταμῷ ἐλήφθησαν Ἀθηναίων
[1, 16]	δὲ καὶ τοὺς μισθοφόρους Ἕλληνας,	οἳ	ξὺν τοῖς πολεμίοις στρατεύοντες ἀπέθανον.
[1, 24]	ἔδωκε. ~Τῶν Μακεδόνων δὲ ἔστιν	οἳ	συνεστρατευμένοι Ἀλεξάνδρῳ ἦσαν νεωστὶ πρὸ
[1, 15]	γὰρ ἤδη πλησίον ἦν, ἅμα	οἷ	ἄγων τὸ κέρας τὸ δεξιόν,
[1, 11]	νοῦς τῆς θυσίας ἦν ἐπιτυχεστέραν	οἷ	γενέσθαι ἢ Πρωτεσιλάῳ τὴν ἀπόβασιν.
[1, 17]	Μιθρήνην μὲν ἐν τιμῇ ἅμα	οἷ	ἦγεν, Σαρδιανοὺς δὲ καὶ τοὺς
[1, 22]	τε Ἀδαίου καὶ Τιμάνδρου ἅμα	οἷ	τάξιν ἄγων καὶ ἔστιν οὓς
[1, 12]	μίαν οἰκίαν ἐμπρησθεῖσαν τῶν ὑπὸ	οἷ	τεταγμένων ἀνθρώπων. καὶ τοὺς Πέρσας
[1, 29]	καὶ Παρμενίωνι ἐπέστειλεν, ἄγοντα ἅμα	οἷ	τὴν δύναμιν ἐκεῖσε ἀπαντᾶν. καὶ
[1, 15]	ἄλλων προϊππεύοντα καὶ ἐπάγοντα ἅμα	οἷ	ὥσπερ ἔμβολον τῶν ἱππέων ἐξελαύνει
[1, 4]	ξυνέβη τῶν Κελτῶν ἡ ἀπόκρισις.	οἷα	γὰρ πόρρω τε ᾠκισμένοι Ἀλεξάνδρου
[1, 9]	καὶ ὁ φόνος ὁ> πολύς,	οἷα	δὴ ἐξ ὁμοφύλων τε καὶ
[1, 3]	τοῦ ποταμοῦ τὸ παρ' αὐτήν,	οἷα	δὴ ἐς στενὸν συγκεκλεισμένον, ὀξὺ
[1, 6]	οὔτε χάρακα ἢ τάφρον προβεβλημένους,	οἷα	δὴ ξὺν φόβῳ ἀπηλλάχθαι οἰομένων
[1, 20]	αἱ κλίμακες αὐτῷ οὐ παρῆσαν,	οἷα	δὴ οὐκ ἐπὶ πολιορκίαν σταλέντι,
[1, 28]	πρόσβασις. καὶ τοὺς μὲν τοξότας,	οἷα	δὴ οὔτε ἀκριβῶς ὡπλισμένους καὶ
[1, 11]	τούτῳ ἀγγέλλεται τὸ Ὀρφέως τοῦ	Οἰάγρου	τοῦ Θρᾳκὸς ἄγαλμα τὸ ἐν
[1, 12]	τε καὶ γένος καὶ ἀρχαὶ	οἵδε	οἱ λόγοι εἰσί τε καὶ
[1, 5]	Ἀλέξανδρος. Ἀλλὰ Λάγγαρος μὲν ἐπανελθὼν	οἴκαδε	νόσῳ ἐτελεύτησεν. Ἀλέξανδρος δὲ παρὰ
[1, 20]	τῆς Ἁλικαρνασσοῦ πολιορκίαν τὴν Μύνδον	οἰκείαν	γενομένην. καί τι καὶ> ἐνεδίδοτο
[1, 9]	τῷ τε πόρρω ἀπὸ τῆς	οἰκείας	διαφθαρῆναι αὐτοῖς τὸν στρατόν, καὶ
[1, 1]	ταπεινωθέντας οὕτω μακρὰν ἀπὸ τῆς	οἰκείας	στελλόμενον. ὁρμηθέντα δὴ ἐξ Ἀμφιπόλεως
[1, 19]	τέσσαρες ἔφθασαν καταφυγεῖν ἐς τὰς	οἰκείας	τριήρεις. οὕτω μὲν δὴ ἀπέπλευσαν
[1, 10]	ὅσοι βοηθήσοντες Θηβαίοις ἀπὸ τῆς	οἰκείας	ὡρμήθησαν, θάνατον κατεψηφίσαντο τῶν ἐπαράντων
[1, 9]	τὸν πολὺν ξυμμαχικὸν μᾶλλον ἢ	οἰκεῖον	ὄντα, καὶ τῷ τὴν πόλιν
[1, 27]	ἐν τῷ χθαμαλῷ οὐκ ὀλίγαι	οἰκήσεις	καὶ τεῖχος περιεβέβλητο αὐταῖς οὐ
[1, 8]	ἔκτεινον, τοὺς μὲν ἐν ταῖς	οἰκίαις	ἐπεισπίπτοντες, οὓς δὲ ἐς ἀλκὴν
[1, 23]	ἔκτεινεν, ὅσοι δὲ ἐν ταῖς	οἰκίαις	καταλαμβάνοιντο τῶν Ἁλικαρνασσέων, τούτους δὲ
[1, 23]	ἀπέκειτο. ἐνέβαλον δὲ καὶ ταῖς	οἰκίαις	πῦρ ταῖς πλησίον τοῦ τείχους.
[1, 27]	τείχους παρελθὼν κατεστρατοπέδευσεν ἐν ταῖς	οἰκίαις	ταῖς καταλελειμμέναις πρὸς τῶν Ἀσπενδίων.
[1, 12]	ὅτι οὐκ ἂν περιίδοι μίαν	οἰκίαν	ἐμπρησθεῖσαν τῶν ὑπὸ οἷ τεταγμένων
[1, 9]	τὴν Πινδάρου δὲ τοῦ ποιητοῦ	οἰκίαν	καὶ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Πινδάρου
[1, 27]	ἐκλείπουσιν ὅσοι ἐπῴκουν καὶ τὰς	οἰκίας,	ὅσας ἐν τῷ χθαμαλῷ ᾠκισμένας
[1, 26]	ἐκ Κύμης σταλέντες καὶ ἐπὶ	οἰκισμῷ	ἐξέβησαν, αὐτίκα τὴν μὲν Ἑλλάδα
[1, 17]	ἐκ θεοῦ σημανθῆναι, ἵνα χρὴ	οἰκοδομεῖσθαι	τῷ Διὶ τὸν νεών, καὶ
[1, 17]	ἐπὶ τῇ ἄκρᾳ ναόν τε	οἰκοδομῆσαι	Διὸς Ὀλυμπίου ἐπενόει καὶ βωμὸν
[1, 11]	ταῖς πάσαις ἡμέραις ἀπὸ τῆς	οἴκοθεν	ἐξορμήσεως. ἐλθὼν δὲ ἐς Ἐλαιοῦντα
[1, 4]	ᾠκισμένοι Ἀλεξάνδρου καὶ χωρία δύσπορα	οἰκοῦντες	καὶ Ἀλεξάνδρου ἐς ἄλλα τὴν
[1, 28]	Πισίδαι βάρβαροι καὶ πόλιν μεγάλην	οἰκοῦσιν	καὶ αὐτοὶ μάχιμοί εἰσιν. ὅτι
[1, 27]	Πισίδαι εἰσὶ βάρβαροι, χωρίον δὲ	οἰκοῦσιν	ὑπερύψηλον καὶ πάντῃ ἀπότομον, καὶ
[1, 19]	τοὺς ἐν τῇ νήσῳ ἑώρα,	οἶκτος	λαμβάνει αὐτὸν τῶν ἀνδρῶν, ὅτι
[1, 21]	αὐτοῖς, καί τι καὶ ὁ	οἶνος	ὑπεθέρμαινεν, ὥστε ὁπλισάμενοι αὐτοὶ ἐπὶ
[1, 6]	οἷα δὴ ξὺν φόβῳ ἀπηλλάχθαι	οἰομένων	Ἀλέξανδρον, ἐς μῆκος τε οὐκ
[1, 6]	ὀλίγῳ χρόνῳ, κατὰ τὸ εὐώνυμον	οἷον	ἔμβολον ποιήσας τῆς φάλαγγος ἐπῆγεν
[1, 13]	ἐπιχειρήσειν τῷ ἔργῳ, ὅτι οὐχ	οἷόν	τε ἐν μετώπῳ διὰ τοῦ
[1, 9]	δὲ μετασχοῦσι τοῦ ἔργου ξυμμάχοις,	οἷς	δὴ καὶ ἐπέτρεψεν Ἀλέξανδρος τὰ
[1, 21]	περὶ Φιλώταν τε καὶ Ἑλλάνικον,	οἷς	ἡ φυλακὴ αὐτῶν ἐπετέτραπτο. ὡς
[1, 19]	καὶ τῶν ξένων τῶν μισθοφόρων,	οἷς	μᾶλλόν τι ἐπετέτραπτο ἡ πόλις,
[1, 27]	πάντῃ, πέμψαντες πρέσβεις ἐδέοντο ἐφ'	οἷσπερ	τὸ πρότερον ξυμβῆναι. καὶ Ἀλέξανδρος
[1, 5]	ὑπὲρ τῶν Αὐταριατῶν πυνθανόμενον Ἀλέξανδρον,	οἵτινές	τε καὶ ὁπόσοι εἶεν, οὐκ
[1, 14]	ἐφεστῶτες ὑπὸ τοῦ τὸ μέλλον	ὀκνεῖν	ἡσυχίαν ἦγον καὶ σιγὴ ἦν
[1, 18]	μὲν μεγάλα ὠφεληθήσεσθαι ἐς τὰ	ὅλα,	νικηθεῖσι δὲ οὐ παρὰ μέγα
[1, 1]	δ' ὑπὲρ τῶν ἀσπίδων ἐπικυλισθεῖσαι	ὀλίγα	ἔβλαψαν. ἀπέθανε δὲ οὐδεὶς ὑπὸ
[1, 27]	ἄκρᾳ ἐν τῷ χθαμαλῷ οὐκ	ὀλίγαι	οἰκήσεις καὶ τεῖχος περιεβέβλητο αὐταῖς
[1, 3]	αἱ νῆες προσπίπτοιεν. αἱ δὲ	ὀλίγαι	τε ἦσαν καὶ ἡ στρατιὰ
[1, 18]	οὐ κατὰ τὸ εἰκὸς ξυμβλήσει.	ὀλίγαις	τε γὰρ ναυσὶ πρὸς πολλῷ
[1, 17]	τῆς πόλεως, κατήγαγε καὶ τὴν	ὀλιγαρχίαν	καταλύσας δημοκρατίαν κατέστησε. τοὺς δὲ
[1, 18]	ἔτι ἦσαν. καὶ τὰς μὲν	ὀλιγαρχίας	πανταχοῦ καταλύειν ἐκέλευσεν, δημοκρατίας δὲ
[1, 27]	ἐπὶ τῇ ὁδῷ, καὶ ἔστιν	ὀλίγῃ	φυλακῇ κατέχοντας τὰ ὄρη ταῦτα
[1, 23]	πολιορκεῖν, τριβήν τε ἐπινοῶν οὐκ	ὀλίγην	ἔσεσθαί οἱ ἀμφ' αὐτὰς τῇ
[1, 6]	ἀτάκτῳ καὶ φοβερᾷ γενομένῃ. οὐκ	ὀλίγοι	δὲ καὶ ζῶντες ἐλήφθησαν. ἐγένετο
[1, 1]	πεντακοσίους, ζῶντες δὲ ἄνδρες μὲν	ὀλίγοι	ἐλήφθησαν δι' ὠκύτητα καὶ τῆς
[1, 7]	ἱππεῖς καὶ τῶν ψιλῶν οὐκ	ὀλίγοι	ἔστε ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἠκροβολίζοντο
[1, 2]	ἐν τῇ φυγῇ, ζῶντες δὲ	ὀλίγοι	καὶ τούτων ἐλήφθησαν, ὅτι ὕλη
[1, 5]	σφενδονήταις καὶ ὁπλίταις δὲ οὐκ	ὀλίγοις,	καὶ οἱ ἐν τῇ πόλει
[1, 14]	δισμυρίους, ξένοι δὲ πεζοὶ μισθοφόροι	ὀλίγον	ἀποδέοντες δισμυρίων. ἐτάχθησαν δὲ τὴν
[1, 21]	τῶν πυλῶν οἱ ἐπεκδραμόντες. παρ'	ὀλίγον	δὲ ἦλθε καὶ ἁλῶναι ἡ
[1, 9]	φοβερούς σφισι Λακεδαιμονίους καὶ παρ'	ὀλίγον	ἐλθόντας ἀφανίσαι τὴν πόλιν αὐτοὺς
[1, 22]	οἱ Μακεδόνες διέφθειραν. καὶ παρ'	ὀλίγον	ἧκεν ἁλῶναι ἡ πόλις, εἰ
[1, 7]	ὅτι τε χρόνον ἀπῆν οὐκ	ὀλίγον	καὶ ὅτι οὐδεμία ἀγγελία παρ'
[1, 8]	τὴν ἀγορὰν δρόμῳ ἐφέροντο. καὶ	ὀλίγον	μέν τινα χρόνον ἔμειναν οἱ
[1, 24]	καὶ παρεδόθησαν ξύμπασαι. αὐτὸς δὲ	ὀλίγον	ὕστερον ἐς τὴν Φασηλίδα παραγενόμενος
[1, 22]	πόλιν. καὶ φόνος ταύτῃ οὐκ	ὀλίγος	ἐγένετο, ὅσῳ πλείονές τε καὶ
[1, 16]	προσπεσεῖν κελεύσας ἐν μέσῳ δι'	ὀλίγου	κατακόπτει αὐτούς, ὥστε διέφυγε μὲν
[1, 9]	γενόμενα, καὶ ἡ ἅλωσις δι'	ὀλίγου	τε καὶ οὐ ξὺν πόνῳ
[1, 19]	καὶ τὰ μὲν καταβαλὼν δι'	ὀλίγου	τῶν τειχῶν, τὰ δὲ κατασείσας
[1, 28]	δὲ ἀπέγνω ἑλεῖν ἂν ἐν	ὀλίγῳ	χρόνῳ, ἀλλ' ἐπὶ Σαγαλασσοῦ ἐστέλλετο.
[1, 6]	τάξας τε καὶ μετακοσμήσας ἐν	ὀλίγῳ	χρόνῳ, κατὰ τὸ εὐώνυμον οἷον
[1, 17]	ἀφῃρέθη αὐτοῖς ὁ ἀπὸ τῶν	ὀλίγων	φόβος, τούς τε Μέμνονα ἐπαγομένους
[1, 11]	ἀγῶνα ἐν Αἰγαῖς διέθηκε τὰ	Ὀλύμπια.	οἱ δὲ καὶ ταῖς Μούσαις
[1, 17]	ἄκρᾳ ναόν τε οἰκοδομῆσαι Διὸς	Ὀλυμπίου	ἐπενόει καὶ βωμὸν ἱδρύσασθαι. σκοποῦντι
[1, 11]	καὶ τῷ τε Διὶ τῷ	Ὀλυμπίῳ	τὴν θυσίαν τὴν ἀπ' Ἀρχελάου
[1, 7]	ἐς τὰς Θήβας, ἐπαγ< αγ>	ομένων	τινῶν αὐτοὺς ἐπὶ νεωτερισμῷ ἐκ
[1, 12]	ὡς λόγος, Ἀλέξανδρος Ἀχιλλέα, ὅτι	Ὁμήρου	κήρυκος ἐς τὴν ἔπειτα μνήμην
[1, 27]	οὐδὲ ὣς ξυνέβη πρὸς αὐτούς.	ὁμήρους	δὲ δοῦναι σφῶν τοὺς δυνατωτάτους
[1, 9]	τὴν ἐπὶ τῷ πάθει ἔκπληξιν	ὁμοίαν	παρέσχε. καὶ τὸ ἐν Αἰγὸς
[1, 28]	φρουρίων βίᾳ ἐξεῖλε, τὰ δὲ	ὁμολογίᾳ	προσηγάγετο. ~Ἐντεῦθεν δὲ ἤει ἐπὶ
[1, 24]	εἰσβαλὼν εἰς Λυκίαν Τελμισσέας μὲν	ὁμολογίᾳ	προσηγάγετο, περάσας δὲ τὸν Ξάνθον
[1, 1]	τε καὶ Τριβαλλούς, καὶ ἅμα	ὁμόρους	ὄντας οὐκ ἐδόκει ὑπολείπεσθαι ὅτι
[1, 6]	εἶδεν εἰς ἐπίθεσιν, οὐ προσμείνας	ὁμοῦ	γενέσθαι πάντας ἐφῆκε τοὺς τοξότας
[1, 5]	δεξόμενοι ἐς χεῖρας τοὺς Μακεδόνας.	ὁμοῦ	δὲ γενομένων ἐξέλιπον καίτοι καρτερὰ
[1, 17]	ἐπιζητεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι, γνοὺς ὅτι	ὁμοῦ	τοῖς αἰτίοις καὶ οὐ ξὺν
[1, 8]	φέρουσαν οἱ ἅμα αὐτῷ εἰσπεσόντες	ὁμοῦ	τοῖς παρ' Ἀλεξάνδρου τοξόταις συνέκλεισαν.
[1, 9]	ὁ> πολύς, οἷα δὴ ἐξ	ὁμοφύλων	τε καὶ παλαιὰς ἀπεχθείας ἐπεξιόντων,
[1, 9]	τό τε σχῆμα τὸ πάτριον	ὅμως	ἐφύλαξε καὶ τὴν δύναμιν οὐ
[1, 20]	κατοψόμενος, εἰ ταύτῃ ἐπιμαχώτερον τυγχάνει	ὂν	ἐς τὴν προσβολὴν, καὶ ἅμα
[1, 23]	νυκτὸς τόν τε ξύλινον πύργον,	ὃν	αὐτοὶ ἀντῳκοδόμησαν ταῖς μηχαναῖς τῶν
[1, 6]	οὐ πολλοὺς τῶν πολεμίων, παρ'	ὃν	αὐτῷ ἡ πάροδος ἐγίγνετο, παρήγγειλε
[1, 29]	Φρυγίας παρὰ τὴν λίμνην, ἧ	ὄνομα	Ἀσκανία, ἐν ἧ ἅλες πήγνυνται
[1, 12]	ὑπὲρ ἐμαυτοῦ γιγνώσκω, τὸ μὲν	ὄνομα	οὐδὲν δέομαι ἀναγράψαι, οὐδὲ γὰρ
[1, 2]	τῶν ἐν τῷ Ἴστρῳ. Πεύκη	ὄνομα	τῇ νήσῳ ἐστίν. ἐς ταύτην
[1, 4]	τῶν ἀνθρωπίνων, ἐλπίσας ὅτι μέγα	ὄνομα	τὸ αὐτοῦ καὶ ἐς Κελτοὺς
[1, 23]	Ἄλινδα αὐτῇ ἐπέτρεψε καὶ τὸ	ὄνομα	τοῦ παιδὸς οὐκ ἀπηξίωσε, καὶ
[1, 4]	αὐτόν. καὶ τούτους φίλους τε	ὀνομάσας	καὶ ξυμμάχους ποιησάμενος ὀπίσω ἀπέπεμψε,
[1, 7]	τε προϊσχόμενοι, παλαιὰ καὶ καλὰ	ὀνόματα,	καὶ τῆς βαρύτητος τῶν Μακεδόνων
[1, 13]	δέ, σμικρὸν ῥεῦμα, οὕτω τῷ	ὀνόματι	τὸν Γράνικον ἐκφαυλίσας, εἴρξει ἡμᾶς
[1, 5]	τῆς πόλεως ὄρη ὑπερδέξιά τε	ὄντα	καὶ δασέα κατεῖχον, ὡς πάντοθεν
[1, 25]	τά τε ἄλλα τῶν ἑταίρων	ὄντα	καὶ ἐν τῷ τότε Θεσσαλῶν
[1, 3]	τῶν κατὰ τὴν Εὐρώπην μέγιστον	ὄντα	καὶ πλείστην γῆν ἐπερχόμενον καὶ
[1, 9]	πολὺν ξυμμαχικὸν μᾶλλον ἢ οἰκεῖον	ὄντα,	καὶ τῷ τὴν πόλιν αὐτοῖς
[1, 5]	δὲ γενομένων ἐξέλιπον καίτοι καρτερὰ	ὄντα	τὰ κατειλημμένα πρὸς σφῶν χωρία,
[1, 7]	τοῖς τοιοῖσδε, οὐ γιγνώσκοντες τὰ	ὄντα	τὰ μάλιστα καθ' ἡδονήν σφισιν
[1, 1]	δὲ τὴν βασιλείαν Ἀλέξανδρον, παῖδα	ὄντα	Φιλίππου, ἐς Πελοπόννησον παρελθεῖν. εἶναι
[1, 6]	Ἀγριᾶνας μεταπέμπεται καὶ τοὺς τοξότας,	ὄντας	ἐς δισχιλίους. τοὺς δὲ ὑπασπιστὰς
[1, 21]	ἐκ τῆς πόλεως δύο τε	ὄντας	καὶ οὐ ξὺν λογισμῷ προσφερομένους
[1, 13]	τοὺς Πέρσας ὡς> ἀξιομάχους Μακεδόσιν	ὄντας,	ὅτι οὐδὲν ἄξιον τοῦ σφῶν
[1, 1]	καὶ Τριβαλλούς, καὶ ἅμα ὁμόρους	ὄντας	οὐκ ἐδόκει ὑπολείπεσθαι ὅτι μὴ
[1, 23]	καὶ ὑπὸ τοῦ τετρῶσθαι ἀπομάχους	ὄντας,	ταῦτα ἐν νῷ λαβόντες ἀμφὶ
[1, 16]	κοινῇ δόξαντα τοῖς Ἕλλησιν Ἕλληνες	ὄντες	ἐναντία τῇ Ἑλλάδι ὑπὲρ τῶν
[1, 28]	αὐτῶν ἐς πεντακοσίους, κοῦφοι γὰρ	ὄντες	καὶ ἔμπειροι τῶν χωρίων οὐ
[1, 28]	ἐγένετο, γυμνοί τε οἱ βάρβαροι	ὄντες	ὁπλίταις προσεφέροντο καὶ πάντῃ κατατιτρωσκόμενοι
[1, 7]	Πελοποννήσῳ καὶ Αἰτωλοὶ οὐ βέβαιοι	ὄντες	συνεπιλήψονται τοῦ νεωτερισμοῦ τοῖς Θηβαίοις.
[1, 0]	ξυστρατεῦσαι ὅτι καὶ αὐτῷ βασιλεῖ	ὄντι	αἰσχρότερον ἤ τῳ ἄλλῳ ψεύσασθαι
[1, 18]	τῷ Περσῶν στρατῷ οὐ μακρὰν	ὄντι	διασώζειν τοῖς Πέρσαις ἐπενόει τὴν
[1, 25]	δὲ αὐτῷ περὶ τὴν Φασηλίδα	ὄντι	ἐξαγγέλλεται Ἀλέξανδρον τὸν Ἀερόπου ἐπιβουλεύειν,
[1, 21]	φύσει τε τοῦ χωρίου, ὑπερδεξίου	ὄντος,	ἐπεκράτουν καὶ οὐ κατὰ μέτωπον
[1, 28]	καὶ ἐδόκουν πάντων Πισιδῶν μαχίμων	ὄντων	αὐτοὶ εἶναι {οἱ} μαχιμώτατοι. καὶ
[1, 8]	τὰς προφυλακὰς τὰς πολλὰς ἐρήμων	ὄντων.	καὶ παρελθόντες ἐς τὴν Καδμείαν
[1, 9]	Θηβαίοις δὲ τὰ τῆς ἀποστάσεως	ὀξέα	καὶ ξὺν οὐδενὶ λογισμῷ γενόμενα,
[1, 6]	παρήγγελλε σιγῇ ἔχειν τὸ παραγγελλόμενον	ὀξέως	δεχομένους. καὶ τὰ μὲν πρῶτα
[1, 6]	φάλαγγα ἔς τε τὸ πρόσω	ὀξέως	ἐκίνησε καὶ ἐπὶ τὰ κέρατα
[1, 3]	οἷα δὴ ἐς στενὸν συγκεκλεισμένον,	ὀξὺ	καὶ ἄπορον προσφέρεσθαι. Ἔνθα δὴ
[1, 6]	πάλαι μὲν ἐθαύμαζον τήν τε	ὀξύτητα	ὁρῶντες καὶ τὸν κόσμον τῶν
[1, 9]	τε τῆς ἁλούσης πόλεως καὶ	ὀξύτητι	τοῦ ἔργου, οὐχ ἥκιστα δὲ
[1, 13]	τῆς ἐμῆς ἐς τοὺς κινδύνους	ὀξύτητος	ποιοῦμαι. ἀναθαρρήσειν τε δοκῶ τοὺς
[1, 17]	σκοποῦντι δὲ αὐτῷ τῆς ἄκρας	ὅπερ	ἐπιτηδειότατον χωρίον ὥρᾳ ἔτους ἐξαίφνης
[1, 28]	ἀμφ' Ἀλέξανδρον προσβεβληκότες τῷ ὄρει,	ὅπερ	κατεῖχον οἱ Πισίδαι, κατ' αὐτὸ
[1, 7]	ἀγγελία παρ' αὐτοῦ ἀφῖκτο, ὥστε,	ὅπερ	φιλεῖ ἐν τοῖς τοιοῖσδε, οὐ
[1, 3]	βάρβαροι ἀπήντων ἐπὶ τὸν ποταμὸν,	ὅπῃ	αἱ νῆες προσπίπτοιεν. αἱ δὲ
[1, 26]	παρὰ Ἀλεξάνδρου καὶ τὰ τείχη,	ὅπῃ	πεπονηκότα ἦν, ἐπισκευάζουσι, ταῦτα πυθόμενος
[1, 1]	καὶ ἐκτοξεύειν ἐς τοὺς Θρᾷκας	ὅπῃ	προσφέροιντο. αὐτὸς δὲ ἀναλαβὼν τὸ
[1, 20]	χωρίου ὀχυρὸν ἐποίει αὐτὸ καὶ	ὅπῃ	τι ἐνδεῖν ὡς πρὸς ἀσφάλειαν
[1, 15]	ἀνετέτατο μὲν ἤδη ἐπ' Ἀλέξανδρον	ὄπισθεν	τὴν κοπίδα, ὑποφθάσας δὲ αὐτὸν
[1, 4]	τε ὀνομάσας καὶ ξυμμάχους ποιησάμενος	ὀπίσω	ἀπέπεμψε, τοσοῦτον ὑπειπὼν ὅτι ἀλαζόνες
[1, 2]	~Ἀλέξανδρος δὲ τὴν μὲν λείαν	ὀπίσω	ἀπέπεμψεν ἐς τὰς πόλεις τὰς
[1, 2]	πολὺ πλῆθος τῶν Τριβαλλῶν ἔφυγεν	ὀπίσω	ἐπὶ τὸν ποταμόν, ἔνθενπερ τῇ
[1, 1]	ῥίψαντες ὡς ἑκάστοις προὐχώρει τὰ	ὅπλα	κατὰ τοῦ ὄρους ἔφυγον. καὶ
[1, 21]	ἔχοντες ἐκβεβοηθήκεσαν, ἀφέντες καὶ τὰ	ὅπλα	οἱ πολλοὶ αὐτῶν ῥίψαντες εἴσω
[1, 21]	καὶ ὁ οἶνος ὑπεθέρμαινεν, ὥστε	ὁπλισάμενοι	αὐτοὶ ἐπὶ σφῶν προσβάλλουσι τῷ
[1, 21]	ἡμέραις ὕστερον δύο τῶν Μακεδόνων	ὁπλῖται	ἐκ τῆς Περδίκκου τάξεως ξυσκηνοῦντές
[1, 5]	δὲ ἀκοντισταῖς καὶ σφενδονήταις καὶ	ὁπλίταις	δὲ οὐκ ὀλίγοις, καὶ οἱ
[1, 1]	ἄλλῃ τὴν πάροδον, παραγγέλλει τοῖς	ὁπλίταις,	ὁπότε καταφέροιντο κατὰ τοῦ ὀρθίου
[1, 28]	γυμνοί τε οἱ βάρβαροι ὄντες	ὁπλίταις	προσεφέροντο καὶ πάντῃ κατατιτρωσκόμενοι ἔπιπτον
[1, 6]	ὀρθὰ ἀνατεῖναι τὰ δόρατα τοὺς	ὁπλίτας,	ἔπειτα ἀπὸ ξυνθήματος ἀποτεῖναι ἐς
[1, 27]	τῶν ἀκοντιστῶν τάξεις καὶ τῶν	ὁπλιτῶν	ὅσοι κουφότεροι ἐπήγαγεν. οἱ δὲ
[1, 13]	διπλῆν μὲν τὴν φάλαγγα τῶν	ὁπλιτῶν	τάξας, τοὺς δὲ ἱππέας κατὰ
[1, 3]	ταύτας ἐμπλήσας τοξοτῶν τε καὶ	ὁπλιτῶν	τῇ νήσῳ ἐπέπλει, ἵνα οἱ
[1, 11]	ἐκ τῆς νεὼς σὺν τοῖς	ὅπλοις	ἐκβῆναι αὐτὸν ἐς τὴν γῆν
[1, 12]	καὶ Ἀλέξανδρον τῶν ἐν τοῖς	ὅπλοις.	Ἐξ Ἰλίου δὲ ἐς Ἀρίσβην
[1, 16]	ὑστεραίᾳ ἔθαψεν Ἀλέξανδρος ξὺν τοῖς	ὅπλοις	τε καὶ ἄλλῳ κόσμῳ. γονεῦσι
[1, 6]	καὶ ἀπέφυγον αὐτῶν, γυμνοὶ τῶν	ὅπλων	διεσώθησαν. Κλεῖτος δὲ ἐς τὴν
[1, 11]	ἀντὶ ταύτης τῶν ἱερῶν τινα	ὅπλων	ἔτι ἐκ τοῦ Τρωικοῦ ἔργου
[1, 28]	οἱ Μακεδόνες διὰ βαρύτητα τῶν	ὅπλων	καὶ ἀπειρίαν τῶν ὁδῶν οὐ
[1, 14]	δῆλος γὰρ ἦν τῶν τε	ὅπλων	τῇ λαμπρότητι καὶ τῶν ἀμφ'
[1, 20]	καταλύσει τὸ Περσῶν ναυτικόν, οὔτε	ὁπόθεν	τὰς ὑπηρεσίας συμπληρώσουσιν οὔτε ὅποι
[1, 20]	ὁπόθεν τὰς ὑπηρεσίας συμπληρώσουσιν οὔτε	ὅποι	τῆς Ἀσίας προσέξουσιν ἔχοντας. καὶ
[1, 5]	πυνθανόμενον Ἀλέξανδρον, οἵτινές τε καὶ	ὁπόσοι	εἶεν, οὐκ ἔφη χρῆναι ἐν
[1, 6]	τούτοις τὰς τάξεις τῶν Μακεδόνων.	ὁπότε	δὲ διαβάντες τύχοιεν, ἐπ' ἀσπίδα
[1, 14]	γὰρ Πέρσαι προσέμενον τοὺς Μακεδόνας,	ὁπότε	ἐσβήσονται ἐς τὸν πόρον, ὡς
[1, 12]	τὰ φαυλότατα τῶν πάλαι ἔργων.	ὁπότε	καὶ ἡ τῶν μυρίων ξὺν
[1, 1]	τὴν πάροδον, παραγγέλλει τοῖς ὁπλίταις,	ὁπότε	καταφέροιντο κατὰ τοῦ ὀρθίου αἱ
[1, 7]	αὐτοὺς ἐκθέοντας βλάπτειν τι σφᾶς,	ὁπότε	τοῖς ἔξω πολεμίοις προσφέροιντο. Ἀλέξανδρος
[1, 11]	ἐστάλη ἐκ τῆς Εὐρώπης καὶ	ὅπου	ἐξέβη τῆς Ἀσίας Διὸς ἀποβατηρίου
[1, 1]	ἐμπεσοῦσαι. Ἀλεξάνδρῳ δὲ βουλὴ γίγνεται	ὅπως	ἀσφαλέστατα ὑπερβαλεῖ τὸ ὄρος. καὶ
[1, 27]	ἐπὶ τοῖς ὄρεσι. καὶ ξυνέβη,	ὅπως	εἴκαζεν. οἱ μὲν γὰρ πολλοὶ
[1, 27]	δὴ ἰδὼν Ἀλέξανδρος στρατοπεδεύεσθαι αὐτοῦ,	ὅπως	εἶχον, ἐκέλευε τοὺς Μακεδόνας, γνοὺς,
[1, 2]	παιόμενοι ἐξέθεον ἐπὶ τοὺς τοξότας,	ὅπως	ἐς χεῖρας ξυμμίξειαν γυμνοῖς οὖσι
[1, 1]	ἀβλαβῶς ἐπελθεῖν. καὶ οὕτω ξυνέβη	ὅπως	παρῄνεσέ τε Ἀλέξανδρος καὶ εἴκασεν.
[1, 16]	καὶ τὰ τραύματα ἰδὼν καὶ	ὅπως	τις ἐτρώθη ἐρόμενος καὶ ὅ
[1, 13]	βαθέα, αἱ δὲ ὄχθαι αὗται	ὁρᾷς	ὅτι ὑπερύψηλοι καὶ κρημνώδεις εἰσὶν
[1, 13]	στρατόν. πολλὰ μὲν γὰρ αὐτοῦ	ὁρᾶται	βαθέα, αἱ δὲ ὄχθαι αὗται
[1, 1]	ἐν ἀριστερᾷ ἔχοντα καὶ τὸν	Ὄρβηλον	τὸ ὄρος. διαβὰς δὲ τὸν
[1, 8]	ἑκάστοις προὐχώρει ἐσώζοντο. ἔνθα δὴ	ὀργῇ	οὐχ οὕτως τι οἱ Μακεδόνες,
[1, 10]	παρὰ Ἀλέξανδρον, ἀφεῖναι δεόμενοι τὴν	ὀργὴν	τοῖς ἐξαιτηθεῖσι. καὶ Ἀλέξανδρος ἀφῆκε,
[1, 28]	οἱ ἀμφ' Ἀλέξανδρον προσβεβληκότες τῷ	ὄρει,	ὅπερ κατεῖχον οἱ Πισίδαι, κατ'
[1, 18]	προκαταγωγήν, πρὸς τῆς Μυκάλῃ τῷ	ὄρει	ὡρμίσθησαν. τὴν γὰρ Λάδην τὴν
[1, 27]	ὅσον φυλακὴν καταλιπόντες ἐπὶ τοῖς	ὄρεσι.	καὶ ξυνέβη, ὅπως εἴκαζεν. οἱ
[1, 6]	διαβαίνουσαν τὴν δύναμιν, κατὰ τὰ	ὄρη	ἀντεπῄεσαν, ὡς τοῖς μετὰ Ἀλεξάνδρου
[1, 27]	Τελμισσεῖς πανδημεὶ ἐκβεβοηθηκότες ἀμφότερα τὰ	ὄρη	κατεῖχον. ταῦτα δὴ ἰδὼν Ἀλέξανδρος
[1, 5]	προσάγοντα Ἀλέξανδρον αἰσθόμενος ἐκλείπει τὰ	ὄρη.	οἱ δὲ ξὺν Φιλώτᾳ ἀσφαλῶς
[1, 5]	καὶ Γλαυκίαν. τά τε γὰρ	ὄρη	τὰ ὑπερδέξια κατεῖχον πολλοῖς μὲν
[1, 27]	ἔστιν ὀλίγῃ φυλακῇ κατέχοντας τὰ	ὄρη	ταῦτα ἄπορον ποιεῖν τὴν πάροδον.
[1, 5]	αὐτούς, καὶ καταλαμβάνει τὰ κύκλῳ	ὄρη	τοῦ πεδίου, ὅθεν οἱ ξὺν
[1, 6]	ἀμφὶ Ἀλέξανδρον μέχρι πρὸς τὰ	ὄρη	τῶν Ταυλαντίων. ὅσοι δὲ καὶ
[1, 5]	Κλεῖτον τὰ κύκλῳ τῆς πόλεως	ὄρη	ὑπερδέξιά τε ὄντα καὶ δασέα
[1, 27]	μεῖον ἀπότομον. καὶ ταῦτα τὰ	ὄρη	ὥσπερ πύλας ποιεῖ ἐπὶ τῇ
[1, 6]	καὶ τὰ μὲν πρῶτα ἐσήμηνεν	ὀρθὰ	ἀνατεῖναι τὰ δόρατα τοὺς ὁπλίτας,
[1, 1]	ὁπλίταις, ὁπότε καταφέροιντο κατὰ τοῦ	ὀρθίου	αἱ ἅμαξαι, ὅσοις μὲν ὁδὸς
[1, 4]	ἠδύναντο. ἦν δὲ αὐτοῖς ἡ	ὁρμὴ	ὡς πορρωτάτω ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ
[1, 7]	Πέλινναν τῆς Θετταλίας. ἔνθεν δὲ	ὁρμηθεὶς	ἕκτῃ ἡμέρᾳ ἐσβάλλει ἐς τὴν
[1, 1]	μακρὰν ἀπὸ τῆς οἰκείας στελλόμενον.	ὁρμηθέντα	δὴ ἐξ Ἀμφιπόλεως ἐμβαλεῖν εἰς
[1, 12]	βαρβάροις ἀπεδείξατο. ἔνθεν καὶ αὐτὸς	ὁρμηθῆναί	φημι ἐς τήνδε τὴν ξυγγραφήν,
[1, 2]	Ὡς δὲ ἔμαθεν αὐτῶν τὴν	ὁρμήν,	καὶ αὐτὸς ὑποστρέψας τὸ ἔμπαλιν
[1, 6]	λόφου ἀφεώρα τῶν πολεμίων τὴν	ὁρμήν.	οἱ δέ, ὁρῶντες διαβαίνουσαν τὴν
[1, 4]	καὶ Ἀλεξάνδρου ἐς ἄλλα τὴν	ὁρμὴν	ὁρῶντες ἔφασαν δεδιέναι μήποτε ὁ
[1, 6]	μάχεσθαι. οἱ δὲ πολέμιοι τὴν	ὁρμὴν	τὴν Ἀλεξάνδρου ἰδόντες λείπουσι τὸν
[1, 5]	καὶ ὁ Γλαυκίας μαθὼν τὴν	ὁρμὴν	τῶν ἀμφὶ Φιλώταν ἐξελαύνει ἐπ'
[1, 19]	Νικάνορα ἀπὸ τῆς Λάδης τὴν	ὁρμὴν	τῶν ξὺν Ἀλεξάνδρῳ κατιδόντες ἐς
[1, 18]	τοὺς Πέρσας Μιλήτῳ προσχεῖν, καὶ	ὁρμίζεται	ναυσὶν ἑξήκοντα καὶ ἑκατὸν ἐν
[1, 19]	ἦν, ἀντιπρώρους βύζην τὰς τριήρεις	ὁρμίσαντες	ἀποκεκλείκεσαν τῷ μὲν Περσικῷ ναυτικῷ
[1, 24]	τῇ χώρᾳ πρὸς Πισιδῶν, ὅθεν	ὁρμώμενοι	οἱ βάρβαροι πολλὰ ἔβλαπτον τῶν
[1, 19]	δὲ βάρβαροι ἀπὸ τῆς Μυκάλης	ὁρμώμενοι	τὰς μὲν ἡμέρας ἐπέπλεον τῷ
[1, 25]	γὰρ χελιδόνα σύντροφόν τε εἶναι	ὄρνιθα	καὶ εὔνουν ἀνθρώποις καὶ λάλον
[1, 25]	καὶ λάλον μᾶλλον ἢ ἄλλην	ὄρνιθα.	Ταῦτά τε οὖν καὶ τὰ
[1, 23]	ξυνελθόντες οἱ ἡγεμόνες τῶν Περσῶν,	Ὀροντοβάτης	τε καὶ Μέμνων, καὶ ἐκ
[1, 23]	τὰ πράγματα. τελευτήσαντος δὲ Πιξωδάρου	Ὀροντοβάτης	τὴν Καρῶν ἀρχὴν ἐκ βασιλέως
[1, 14]	δὲ τούτοις ἡ Περδίκκου τοῦ	Ὀρόντου	φάλαγξ. ἐπὶ δὲ ἡ Κοίνου
[1, 1]	ἔχοντα καὶ τὸν Ὄρβηλον τὸ	ὄρος.	διαβὰς δὲ τὸν Νέστον ποταμὸν
[1, 27]	καθήκει γὰρ ἐκ τῆς πόλεως	ὄρος	ἔστε ἐπὶ τὴν ὁδόν, καὶ
[1, 27]	ἀποπαύεται, ἀντίπορον δὲ αὐτῷ ἄλλο	ὄρος	ἐστὶν οὐ μεῖον ἀπότομον. καὶ
[1, 1]	γίγνεται ὅπως ἀσφαλέστατα ὑπερβαλεῖ τὸ	ὄρος.	καὶ ἐπειδὴ ἐδόκει διακινδυνευτέα, οὐ
[1, 11]	τὸν Στρυμόνα παρήμειβε τὸ Πάγγαιον	ὄρος	τὴν ὡς ἐπ' Ἄβδηρα καὶ
[1, 1]	ὅτι δεκαταῖος ἀφίκετο ἐπὶ τὸ	ὄρος	τὸν Αἶμον. καὶ ἐνταῦθα ἀπήντων
[1, 1]	τῆς ἀνόδου τῆς ἐπὶ τὸ	ὄρος	τῶν τε ἐμπόρων πολλοὶ ὡπλισμένοι
[1, 5]	τοῦ ποταμοῦ ἀπειργόμενα, τῇ δὲ	ὄρος	ὑπερύψηλον ἦν καὶ κρημνοὶ πρὸς
[1, 1]	ἐπαφιέναι ἀνιοῦσιν ἧ ἀποτομώτατον τοῦ	ὄρους	ἐπὶ τὴν φάλαγγα τῶν Μακεδόνων
[1, 1]	προὐχώρει τὰ ὅπλα κατὰ τοῦ	ὄρους	ἔφυγον. καὶ ἀπέθανον μὲν αὐτῶν
[1, 5]	ἦν καὶ κρημνοὶ πρὸς τοῦ	ὄρους,	ὥστε οὐδὲ ἐπὶ τεσσάρων ἀσπίδων
[1, 11]	καὶ ἐν τούτῳ ἀγγέλλεται τὸ	Ὀρφέως	τοῦ Οἰάγρου τοῦ Θρᾳκὸς ἄγαλμα
[1, 9]	αἰδοῖ τῇ Πινδάρου. ἐπὶ τούτοις	Ὀρχόμενόν	τε καὶ Πλαταιὰς ἀναστῆσαί τε
[1, 17]	τῶν βαρβάρων κατιόντες, ἐκ τῶν	ὀρῶν	ἐνεχείριζον σφᾶς, τούτους μὲν ἀπαλλάττεσθαι
[1, 6]	καὶ παρεκκλίνουσιν ἐφ' ἑκάτερα τῶν	ὀρῶν.	ἔνθα δὴ καταλαβὼν Ἀλέξανδρος τὸν
[1, 26]	τι τῆς στρατιᾶς διὰ τῶν	ὀρῶν	πέμπει ἐπὶ Πέργης, ἧ ὡδοποιήκεσαν
[1, 12]	ἐστρατοπέδευσεν, ὃς ῥέων ἐκ τῶν	ὀρῶν	τῶν Ἰδαίων ἐκδιδοῖ ἐς θάλασσαν
[1, 20]	ἀπορίᾳ καὶ ἅμα οὐκ ἀξιόμαχον	ὁρῶν	τὸ αὑτοῦ ναυτικὸν τῷ Περσικῷ,
[1, 6]	πολεμίων τὴν ὁρμήν. οἱ δέ,	ὁρῶντες	διαβαίνουσαν τὴν δύναμιν, κατὰ τὰ
[1, 4]	Ἀλεξάνδρου ἐς ἄλλα τὴν ὁρμὴν	ὁρῶντες	ἔφασαν δεδιέναι μήποτε ὁ οὐρανὸς
[1, 6]	μὲν ἐθαύμαζον τήν τε ὀξύτητα	ὁρῶντες	καὶ τὸν κόσμον τῶν δρωμένων.
[1, 23]	τὸ μέν τι καταπεπτωκὸς ἤδη	ὁρῶντες,	τὸ δὲ καὶ κατασεσεισμένον, πολλοὺς
[1, 20]	τάφρον, ἣ πρὸ τῆς πόλεως	ὀρώρυκτο	αὐτοῖς, πλάτος μὲν τριάκοντα μάλιστα
[1, 15]	αὐτῷ τὸ αὑτοῦ δόρυ. καὶ	ὃς	ἀναλαβὼν καὶ ἰδὼν Μιθριδάτην τὸν
[1, 17]	ξὺν αὐτοῖς Ἀμύντας ὁ Ἀντιόχου,	ὃς	ἔφυγεν ἐκ Μακεδονίας Ἀλέξανδρον, παθὼν
[1, 23]	μὲν Ἑκατόμνω, γυναῖκα δὲ Ἱδριέως,	ὃς	καὶ ἀδελφὸς αὐτῇ ὢν κατὰ
[1, 18]	ἧκον ἐνδιδόντες τὰς πόλεις. καὶ	ὃς	πέμπει Παρμενίωνα, δοὺς αὐτῷ δισχιλίους
[1, 12]	πρὸς τῷ Πρακτίῳ ποταμῷ ἐστρατοπέδευσεν,	ὃς	ῥέων ἐκ τῶν ὀρῶν τῶν
[1, 22]	τε ταῖς μηχαναῖς ἐνέβαλλον καὶ	ὅσα	ἄλλα ἐς τὸ ἐξάψαι τε
[1, 6]	ὡς πορρωτάτω ἀπ' αὐτῶν ἐκέλευσεν	ὅσα	ἀπὸ μηχανῶν βέλη ἐξακοντίζεται, καὶ
[1, 4]	Ἀλέξανδρον παρά τε τῶν ἄλλων	ὅσα	αὐτόνομα ἔθνη προσοικεῖ τῷ Ἴστρῳ
[1, 0]	ἐγὼ ὡς πάντῃ ἀληθῆ ἀναγράφω,	ὅσα	δὲ οὐ ταὐτά, τούτων τὰ
[1, 27]	Ἀλεξάνδρου ταχθέντι καὶ φόρους ἀποφέρειν	ὅσα	ἔτη Μακεδόσι, καὶ ὑπὲρ τῆς
[1, 26]	μὲν τῆς φρουρᾶς πράξαντες ἀπῆλθον,	ὅσα	ἠξίουν. πεντήκοντα δὲ τάλαντα κελεύει
[1, 5]	πρὸς Ἀλεξάνδρου καὶ δῶρα ἔλαβεν,	ὅσα	μέγιστα παρὰ βασιλεῖ τῷ Μακεδόνων
[1, 0]	Λάγου καὶ Ἀριστόβουλος ὁ Ἀριστοβούλου	ὅσα	μὲν ταὐτὰ ἄμφω περὶ Ἀλεξάνδρου
[1, 3]	ἐσκήνουν, τῆς κάρφης πληρώσας καὶ	ὅσα	μονόξυλα πλοῖα ἐκ τῆς χώρας
[1, 4]	τῶν γυναικῶν ἐπὶ τοὺς ἵππους	ὅσα	φέρειν οἱ ἵπποι ἠδύναντο. ἦν
[1, 16]	τὴν χώραν ἀτέλειαν ἔδωκε καὶ	ὅσαι	ἄλλαι ἢ τῷ σώματι λειτουργίαι
[1, 20]	ἐμπρῆσαι τούς τε πύργους καὶ	ὅσαι	ἄλλαι μηχαναὶ προσηγμέναι ἢ οὐ
[1, 20]	τε βαρβάρων καὶ ξένων ἐξηγγέλλετο.	ὅσαι	δὲ ἐν μέσῳ πόλεις Μιλήτου
[1, 18]	δυνάμει οὐκ ἐλάττονι ἐξέπεμψε καὶ	ὅσαι	Ἰωνικαὶ ὑπὸ τοῖς βαρβάροις ἔτι
[1, 1]	τῆς χώρας ἐμπειρίαν, γυναῖκες δὲ	ὅσαι	ξυνείποντο αὐτοῖς ἑάλωσαν πᾶσαι, καὶ
[1, 27]	ὅσοι ἐπῴκουν καὶ τὰς οἰκίας,	ὅσας	ἐν τῷ χθαμαλῷ ᾠκισμένας οὐκ
[1, 21]	τῇ ἐκδρομῇ, τάς τε δᾷδας,	ὅσας	ἔχοντες ἐκβεβοηθήκεσαν, ἀφέντες καὶ τὰ
[1, 9]	τὴν χώραν κατανεῖμαι τοῖς ξυμμάχοις,	ὅση	μὴ ἱερὰ αὐτῆς. παῖδας δὲ
[1, 4]	λαμβάνει καὶ τὴν λείαν πᾶσαν	ὅσην	οἱ Γέται ὑπελίποντο. καὶ τὴν
[1, 11]	ἐπῶν τε καὶ μελῶν καὶ	ὅσοι	ἀμφὶ ᾠδὴν ἔχουσι πολὺς πόνος
[1, 10]	Θηβαίων τὸ πάθος, Ἀρκάδες μὲν,	ὅσοι	βοηθήσοντες Θηβαίοις ἀπὸ τῆς οἰκείας
[1, 15]	πρὸς αὐτῶν, ἄνδρες ἀγαθοὶ γενόμενοι,	ὅσοι	γε μὴ πρὸς Ἀλέξανδρον πελάζοντα
[1, 23]	ἔτι ἐμπιπράντας τὴν πόλιν ἔκτεινεν,	ὅσοι	δὲ ἐν ταῖς οἰκίαις καταλαμβάνοιντο
[1, 6]	πρὸς τὰ ὄρη τῶν Ταυλαντίων.	ὅσοι	δὲ καὶ ἀπέφυγον αὐτῶν, γυμνοὶ
[1, 1]	δι' αὐτῶν ἐκπεσεῖν τὰς ἁμάξας.	ὅσοι	δὲ περικαταλαμβάνοιντο, ξυννεύσαντας, τοὺς δὲ
[1, 17]	Ἔφεσον ἀφικόμενος τούς τε φυγάδας,	ὅσοι	δι' αὐτὸν ἐξέπεσον τῆς πόλεως,
[1, 20]	φυλακῶν τε τῶν Μακεδόνων καὶ	ὅσοι	ἐν αὐτῷ τῷ ἔργῳ ἐξεγερθέντες
[1, 29]	τι τοῦ φόβου τοῖς Ἕλλησιν,	ὅσοι	ἐναντία τῇ Ἑλλάδι στρατεύεσθαι ὑπὲρ
[1, 1]	Ἀλέξανδρον. ἐνταῦθα ξυναγαγόντα τοὺς Ἕλληνας,	ὅσοι	ἐντὸς Πελοποννήσου ἦσαν, αἰτεῖν παρ'
[1, 27]	ὡς προσάγοντα Ἀλέξανδρον ἔγνωσαν, ἐκλείπουσιν	ὅσοι	ἐπῴκουν καὶ τὰς οἰκίας, ὅσας
[1, 17]	αὐτῷ ἱππέας τε καὶ ψιλοὺς	ὅσοι	ἱκανοὶ πρὸς τὰ παρόντα ἐδόκουν.
[1, 27]	ἀκοντιστῶν τάξεις καὶ τῶν ὁπλιτῶν	ὅσοι	κουφότεροι ἐπήγαγεν. οἱ δὲ οὐκ
[1, 17]	ἀποφέρειν τάξας, οὕσπερ Δαρείῳ ἔφερον,	ὅσοι	μὲν τῶν βαρβάρων κατιόντες, ἐκ
[1, 19]	ἐς τριακοσίους. αὐτοὺς δὲ Μιλησίους,	ὅσοι	μὴ ἐν τῇ καταλήψει τῆς
[1, 9]	ἱερέων τε καὶ ἱερειῶν καὶ	ὅσοι	ξένοι Φιλίππου ἢ Ἀλεξάνδρου ἢ
[1, 9]	ξένοι Φιλίππου ἢ Ἀλεξάνδρου ἢ	ὅσοι	πρόξενοι Μακεδόνων ἐγένοντο, ἀνδραποδίσαι. καὶ
[1, 7]	ἀποστάσεως. οἱ φυγάδες δὲ καὶ	ὅσοι	τοὺς φυγάδας ἐπικεκλημένοι ἦσαν, οὐδενὸς
[1, 8]	γὰρ αὐτοῖς εἴσω τοῦ τείχους	ὅσοι	τῶν Μακεδόνων ἐγγὺς φευγόντων εἴχοντο,
[1, 9]	παῖδας δὲ καὶ γυναῖκας καὶ	ὅσοι	ὑπελείποντο Θηβαίων, πλὴν τῶν ἱερέων
[1, 1]	κατὰ τοῦ ὀρθίου αἱ ἅμαξαι,	ὅσοις	μὲν ὁδὸς πλατεῖα οὖσα παρέχοι
[1, 15]	τούτῳ ἐπεκβαίνοντες ἀεὶ τῶν ἱππέων	ὅσοις	προὐχώρει κατὰ τὸν ποταμὸν προσεγίγνοντο
[1, 17]	Σάρδεων προὐχώρει. καὶ ἀπέχοντος αὐτοῦ	ὅσον	ἑβδομήκοντα σταδίους Σάρδεων ἧκον παρ'
[1, 17]	ὁ Ἕρμος ἀπὸ Σάρδεων σταδίους	ὅσον	εἴκοσιν. Ἀμύνταν δὲ τὸν Ἀνδρομένους
[1, 4]	καταφεύγουσιν, ἣ δὴ ἀπεῖχεν αὐτοῖς	ὅσον	παρασάγγην τοῦ Ἴστρου. ὡς δὲ
[1, 27]	πλησίον οὖσαν οἱ πολλοὶ αὐτῶν,	ὅσον	φυλακὴν καταλιπόντες ἐπὶ τοῖς ὄρεσι.
[1, 16]	ξὺν τοῖς πολεμίοις στρατεύοντες ἀπέθανον.	ὅσους	δὲ αὐτῶν αἰχμαλώτους ἔλαβε, τούτους
[1, 3]	διεβίβαζεν ἐπ' αὐτῶν τῆς στρατιᾶς	ὅσους	δυνατὸν ἦν ἐν τῷ τοιῷδε
[1, 5]	Φιλώταν δὲ ἀναλαβόντα τῶν ἱππέων	ὅσους	ἐς προφυλακὴν καὶ τὰ ὑποζύγια
[1, 24]	καὶ πεζοὺς ἐκ τῆς χώρας	ὅσους	πλείστους. καὶ τῷ ἔργῳ τῷδε,
[1, 5]	παρῆν αὐτῷ μετὰ τῶν ὑπασπιστῶν,	ὅσους	τε καλλίστους καὶ εὐοπλοτάτους ἀμφ'
[1, 18]	ἀποδοῦναι, καὶ τοὺς φόρους ἀνεῖναι,	ὅσους	τοῖς βαρβάροις ἀπέφερον. αὐτὸς δὲ
[1, 17]	δημοκρατίαν κατέστησε. τοὺς δὲ φόρους,	ὅσους	τοῖς βαρβάροις ἀπέφερον, τῇ Ἀρτέμιδι
[1, 16]	ἑστᾶσιν, Ἀλεξάνδρου κελεύσαντος Λύσιππον ποιῆσαι,	ὅσπερ	καὶ Ἀλέξανδρον μόνος προκριθεὶς ἐποίει.
[1, 12]	γιγνομένους ἐκράτησεν. ἀλλ' οὐκ ἔστιν	ὅστις	ἄλλος εἷς ἀνὴρ τοσαῦτα ἢ
[1, 0]	λεγόμενα μόνον ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου ἀνέγραψα.	ὅστις	δὲ θαυμάσεται ἀνθ' ὅτου ἐπὶ
[1, 12]	ἐς ἀνθρώπους τὰ Ἀλεξάνδρου ἔργα.	ὅστις	δὲ ὢν ταῦτα ὑπὲρ ἐμαυτοῦ
[1, 22]	φόνος ταύτῃ οὐκ ὀλίγος ἐγένετο,	ὅσῳ	πλείονές τε καὶ ξὺν μείζονι
[1, 1]	ἁμάξας. γνώμην δὲ πεποίηντο ὅτι	ὅσῳ	πυκνοτέρᾳ τῇ φάλαγγι καταφερόμεναι συμμίξουσιν
[1, 0]	ὅτι τετελευτηκότος ἤδη Ἀλεξάνδρου ξυγγράφουσιν	{ὅτε}	αὐτοῖς ἥ τε ἀνάγκη καὶ
[1, 9]	Ἀθηναίους αὐτοὶ τῇ ψήφῳ ἀπώλλυον,	ὅτε	ὑπὲρ ἀνδραποδισμοῦ τῆς πόλεως γνώμη
[1, 1]	ἔνθα δὴ οἱ Μακεδόνες θαρσήσαντες,	ὅτι	ἀβλαβεῖς αὐτοῖς, ἃς μάλιστα ἐδεδίεσαν,
[1, 11]	δὲ καὶ ταῖς Μούσαις λέγουσιν	ὅτι	ἀγῶνα ἐποίησε. καὶ ἐν τούτῳ
[1, 18]	τι καὶ θεῖον ἀνέπειθεν αὐτόν,	ὅτι	ἀετὸς ὤφθη καθήμενος ἐπὶ τοῦ
[1, 9]	τῆς Ἑλλάδος τὸν κίνδυνον, καὶ	ὅτι	Ἀθηναίους αὐτοὶ τῇ ψήφῳ ἀπώλλυον,
[1, 16]	αὐτὸς πρὸς αὑτοῦ, ὡς λόγος,	ὅτι	αἴτιος ἐδόκει Πέρσαις γενέσθαι τοῦ
[1, 4]	ποιησάμενος ὀπίσω ἀπέπεμψε, τοσοῦτον ὑπειπὼν	ὅτι	ἀλαζόνες Κελτοί εἰσιν. ~Αὐτὸς δὲ
[1, 26]	καὶ τὰ ἐκ τῆς χώρας	ὅτι	ἀνασκευασάμενοι ἐς τὴν πόλιν τάς
[1, 4]	καὶ ἔτι προσωτέρω ἥκει καὶ	ὅτι	αὐτὸν μάλιστα πάντων δεδιέναι φήσουσι.
[1, 12]	ἥκιστα τούτου ἕνεκα εὐδαιμονιστέος Ἀχιλλεύς,	ὅτι	αὐτῷ γε Ἀλεξάνδρῳ, οὐ κατὰ
[1, 19]	οἶκτος λαμβάνει αὐτὸν τῶν ἀνδρῶν,	ὅτι	γενναῖοί τε καὶ πιστοὶ αὐτῷ
[1, 28]	οἰκοῦσιν καὶ αὐτοὶ μάχιμοί εἰσιν.	ὅτι	δὲ πολέμιοι τοῖς Τελμισσεῦσιν ἐκ
[1, 1]	δὲ τὸν Νέστον ποταμὸν λέγουσιν,	ὅτι	δεκαταῖος ἀφίκετο ἐπὶ τὸ ὄρος
[1, 9]	τοὺς ἀπογόνους τοῦ Πινδάρου λέγουσιν	ὅτι	διεφύλαξεν Ἀλέξανδρος αἰδοῖ τῇ Πινδάρου.
[1, 18]	δοκεῖν οἱ μᾶλλόν τι σημαίνειν,	ὅτι	ἐκ γῆς κρατήσει τοῦ Περσῶν
[1, 12]	ἐμαυτοῦ ἦρξα. ἀλλ' ἐκεῖνο ἀναγράφω,	ὅτι	ἐμοὶ πατρίς τε καὶ γένος
[1, 20]	δὲ διαπραξάμενος ἐπὶ Καρίας ἐστέλλετο,	ὅτι	ἐν Ἁλικαρνασσῷ συνεστηκέναι οὐ φαύλην
[1, 20]	τραυματίαι δὲ ἐγένοντο ἐς τριακοσίους,	ὅτι	ἐν νυκτὶ γενομένης τῆς ἐκδρομῆς
[1, 25]	αἰτίαν σχόντα αὐτὸν Ἀλέξανδρος ἀφῆκεν,	ὅτι	ἐν πρώτοις τε ἀφίκετο τῶν
[1, 21]	καὶ τοῦ χωρίου τῇ χαλεπότητι,	ὅτι	ἐξ ὑπερδεξίου τοῖς πολεμίοις ἡ
[1, 16]	γὰρ πολλὴ ἡ δίωξις ἐγένετο,	ὅτι	ἐξετράπη Ἀλέξανδρος ἐπὶ τοὺς ξένους
[1, 18]	πρὸς αὑτοῦ τὸν ἀετόν, ἀλλ'	ὅτι	ἐπὶ γῇ καθήμενος ἐφαίνετο, δοκεῖν
[1, 10]	δὲ τοὺς φυγάδας σφῶν κατεδέξαντο,	ὅτι	ἐπιτήδειοι Ἀλεξάνδρῳ ἦσαν. Αἰτωλοὶ δὲ
[1, 20]	καὶ τὸν ἀετὸν ταύτῃ συνέβαλλεν,	ὅτι	ἐσήμηνεν αὐτῷ ἐκ τῆς γῆς
[1, 4]	ἡ τόλμα ἐφάνη τοῦ Ἀλεξάνδρου,	ὅτι	εὐμαρῶς οὕτως τὸν μέγιστον τῶν
[1, 22]	περὶ ταῖς πύλαις αὐταῖς ξυνέβη,	ὅτι	ἡ ξύγκλεισις τῶν πυλῶν φοβερά
[1, 10]	οὐκ ἐν καιρῷ ἀπαγγελοῦντας καὶ	ὅτι	Θηβαίους τοῦ νεωτερισμοῦ ἐτιμωρήσατο. ὁ
[1, 0]	ἃ καὶ πρὸς ἄλλων ξυγγεγραμμένα,	ὅτι	καὶ αὐτὰ ἀξιαφήγητά τέ μοι
[1, 10]	ἔθνη πέμψαντες ξυγγνώμης τυχεῖν ἐδέοντο,	ὅτι	καὶ αὐτοί τι πρὸς τὰ
[1, 24]	Πολεμοκράτους καὶ Μελέαγρον τὸν Νεοπτολέμου,	ὅτι	καὶ αὐτοὶ τῶν νεογάμων ἦσαν,
[1, 0]	Πτολεμαῖος δὲ πρὸς τῷ ξυστρατεῦσαι	ὅτι	καὶ αὐτῷ βασιλεῖ ὄντι αἰσχρότερον
[1, 8]	δὲ ἑπόμενος Ἀμύντας ὁ Ἀνδρομένους,	ὅτι	καὶ ξυντεταγμένος τῷ Περδίκκᾳ ἦν,
[1, 28]	λόφον τὸν πρὸ τῆς πόλεως,	ὅτι	καὶ οὗτος οὐ μεῖον τοῦ
[1, 11]	ἐπὶ τῷ τάφῳ τοῦ Πρωτεσιλάου,	ὅτι	καὶ Πρωτεσίλαος πρῶτος ἐδόκει ἐκβῆναι
[1, 12]	οἱ δὲ ἐπιχώριοι. οἱ δὲ,	ὅτι	καὶ τὸν Ἀχιλλέως ἄρα τάφον
[1, 12]	καὶ τοὺς Πέρσας Ἀρσίτῃ προσθέσθαι,	ὅτι	καὶ ὕποπτόν τι αὐτοῖς ἦν
[1, 25]	αὐτῷ εἰπεῖν, σημαίνεσθαι δὲ καί,	ὅτι	καταφανὴς ἔσται. τὴν γὰρ χελιδόνα
[1, 5]	Ἀλέξανδρος δέ, ἐπειδὴ ἀπηγγέλθη αὐτῷ,	ὅτι	κινδυνεύουσιν οἵ τε ἱππεῖς καὶ
[1, 4]	δεδίττεται αὐτοὺς τῶν ἀνθρωπίνων, ἐλπίσας	ὅτι	μέγα ὄνομα τὸ αὐτοῦ καὶ
[1, 16]	αὐτούς, ὥστε διέφυγε μὲν οὐδείς,	ὅτι	μὴ διέλαθέ τις ἐν τοῖς
[1, 1]	ὁμόρους ὄντας οὐκ ἐδόκει ὑπολείπεσθαι	ὅτι	μὴ πάντῃ ταπεινωθέντας οὕτω μακρὰν
[1, 19]	τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων οὐδὲν ἄλλο	ὅτι	μὴ πολιορκούμενοι ἐν ταῖς ναυσίν,
[1, 26]	ταύτῃ ἡ ὁδὸς οὐκ ἄλλως	ὅτι	μὴ τῶν ἀπ' ἄρκτου ἀνέμων
[1, 9]	καὶ ἡ πόλις οὐδὲν ἄλλο	ὅτι	μὴ τῶν μακρῶν τειχῶν καθαιρέσει
[1, 15]	ἄλλῃ ῥώμῃ καὶ ἐμπειρίᾳ καὶ	ὅτι	ξυστοῖς κρανείνοις πρὸς παλτὰ ἐμάχοντο.
[1, 9]	πόλεως τῇ σμικρότητι τῶν ἐγκαταληφθέντων,	ὅτι	οἱ πολλοὶ αὐτῶν διαπεφεύγεσαν πάλαι
[1, 11]	ἔργου σωζόμενα. καὶ ταῦτα λέγουσιν	ὅτι	οἱ ὑπασπισταὶ ἔφερον πρὸ αὐτοῦ
[1, 12]	ἄρα, ὡς λόγος, Ἀλέξανδρος Ἀχιλλέα,	ὅτι	Ὁμήρου κήρυκος ἐς τὴν ἔπειτα
[1, 17]	προσωτέρω ἐπιζητεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι, γνοὺς	ὅτι	ὁμοῦ τοῖς αἰτίοις καὶ οὐ
[1, 1]	τὰς ἁμάξας. γνώμην δὲ πεποίηντο	ὅτι	ὅσῳ πυκνοτέρᾳ τῇ φάλαγγι καταφερόμεναι
[1, 27]	εἶχον, ἐκέλευε τοὺς Μακεδόνας, γνοὺς,	ὅτι	οὐ μενοῦσι πανδημεὶ οἱ Τελμισσεῖς
[1, 7]	χρόνον ἀπῆν οὐκ ὀλίγον καὶ	ὅτι	οὐδεμία ἀγγελία παρ' αὐτοῦ ἀφῖκτο,
[1, 13]	Πέρσας ὡς> ἀξιομάχους Μακεδόσιν ὄντας,	ὅτι	οὐδὲν ἄξιον τοῦ σφῶν δέους
[1, 26]	κατὰ τὴν ὁδὸν τοὺς Ἀσπενδίους	ὅτι	οὐδὲν τῶν ξυγκειμένων πρᾶξαι ἐθέλοιεν,
[1, 12]	ἐν τῷ συλλόγῳ τῶν Περσῶν,	ὅτι	οὐκ ἂν περιίδοι μίαν οἰκίαν
[1, 4]	Ἡρακλεῖ καὶ αὐτῷ τῷ Ἴστρῳ,	ὅτι	οὐκ ἄπορος αὐτῷ ἐγένετο, καὶ
[1, 20]	ἤδη τῷ πεζῷ τὴν Ἀσίαν,	ὅτι	οὔτε ναυτικοῦ ἔτι δέοιτο, τάς
[1, 7]	τεθνάναι ἰσχυρίζοντο, καὶ τοῖς ἀπαγγέλλουσιν	ὅτι	οὗτος αὐτὸς προσάγει Ἀλέξανδρος χαλεπῶς
[1, 13]	μοι δοκοῦμεν ἐπιχειρήσειν τῷ ἔργῳ,	ὅτι	οὐχ οἷόν τε ἐν μετώπῳ
[1, 16]	πέδαις εἰς Μακεδονίαν ἀπέπεμψεν ἐργάζεσθαι,	ὅτι	παρὰ τὰ κοινῇ δόξαντα τοῖς
[1, 29]	ἧ ξυνέκειτο, φράσαντες τὴν ἡμέραν,	ὅτι	παραδώσουσι τὸ χωρίον. καὶ ἔδοξε
[1, 8]	~Ἀλλὰ λέγει Πτολεμαῖος ὁ Λάγου,	ὅτι	Περδίκκας, προτεταγμένος τῆς φυλακῆς τοῦ
[1, 11]	θαρρεῖν ἐκέλευσεν Ἀλέξανδρον. δηλοῦσθαι γὰρ,	ὅτι	ποιηταῖς ἐπῶν τε καὶ μελῶν
[1, 17]	Ζελείτας δὲ ἀφῆκε τῆς αἰτίας,	ὅτι	πρὸς βίαν ἔγνω συστρατεῦσαι τοῖς
[1, 0]	ἐς τὴν ἀφήγησιν, ὁ μὲν	ὅτι	συνεστράτευσε βασιλεῖ Ἀλεξάνδρῳ, Ἀριστόβουλος, Πτολεμαῖος
[1, 1]	κέρως πρὸ τῆς ἄλλης φάλαγγος,	ὅτι	ταύτῃ εὐπορώτερα ἦν, ἐλθεῖν ἐκέλευσε
[1, 1]	Θρᾴκης, ἐς Τριβαλλοὺς καὶ Ἰλλυριούς,	ὅτι	τε νεωτερίζειν ἐπύθετο Ἰλλυριούς τε
[1, 3]	τοὺς πέραν τοῦ Ἴστρου ᾠκισμένους,	ὅτι	τε συνειλεγμένους ἑώρα πολλοὺς ἐπὶ
[1, 10]	Ἀλέξανδρον, οὕστινας ἐπιτηδειοτάτους Ἀλεξάνδρῳ ἐγίγνωσκον,	ὅτι	τε σῶος ἐξ Ἰλλυριῶν καὶ
[1, 7]	οὗτος καὶ παρὰ πολλῶν ἐφοίτα,	ὅτι	τε χρόνον ἀπῆν οὐκ ὀλίγον
[1, 0]	ἄλλῳ ψεύσασθαι ἦν. ἄμφω δέ,	ὅτι	τετελευτηκότος ἤδη Ἀλεξάνδρου ξυγγράφουσιν {ὅτε}
[1, 12]	τάφον ἐστεφάνωσεν. Ἡφαιστίωνα δὲ λέγουσιν	ὅτι	τοῦ Πατρόκλου τὸν τάφον ἐστεφάνωσε.
[1, 19]	κενὰς καταλήψεσθαι τὰς Ἀλεξάνδρου ναῦς,	ὅτι	τοὺς ναύτας ἀποσκεδάννυσθαι τὸ πολὺ
[1, 3]	δὲ καὶ τούτων εὐπορία πολλή,	ὅτι	τούτοις χρῶνται οἱ πρόσοικοι τῷ
[1, 19]	Μυκάλῃ οὐκ ἐν καλῷ ὡρμίζοντο,	ὅτι	ὑδρεύεσθαι ἀπὸ τοῦ Μαιάνδρου ποταμοῦ
[1, 2]	δὲ ὀλίγοι καὶ τούτων ἐλήφθησαν,	ὅτι	ὕλη τε δασεῖα πρὸ τοῦ
[1, 13]	αἱ δὲ ὄχθαι αὗται ὁρᾷς	ὅτι	ὑπερύψηλοι καὶ κρημνώδεις εἰσὶν αἳ
[1, 26]	ὑπὲρ σφῶν τόνδε τὸν λόγον,	ὅτι,	ὡς κατῆράν τε ἐς τὴν
[1, 0]	ἀνέγραψα. ὅστις δὲ θαυμάσεται ἀνθ'	ὅτου	ἐπὶ τοσοῖσδε συγγραφεῦσι καὶ ἐμοὶ
[1, 0]	Ἀλεξάνδρου ἀνέγραψαν, οὐδ' ἔστιν ὑπὲρ	ὅτου	πλείονες ἢ ἀξυμφωνότεροι ἐς ἀλλήλους.
[1, 18]	τὴν εἴσω πόλιν. Ἡγησίστρατος γάρ,	ὅτῳ	ἡ φρουρὰ ἡ Μιλησίων ἐκ
[1, 12]	ἐν μέλει ἤσθη Ἀλέξανδρος, ἐν	ὅτῳ	Ἱέρων τε καὶ Γέλων καὶ
[1, 9]	τοῦ χωρίου τῆς ἐρημώσεως, ἐν	ὅτῳ	οἱ Ἕλληνες παραταξάμενοι Μήδοις ἀπώσαντο
[1, 25]	πρὸς τῆς φωνῆς τῇ χειρὶ	οὐ	βαρέως ἀποσοβῆσαι τὴν χελιδόνα. τὴν
[1, 7]	τῶν ἐν Πελοποννήσῳ καὶ Αἰτωλοὶ	οὐ	βέβαιοι ὄντες συνεπιλήψονται τοῦ νεωτερισμοῦ
[1, 15]	πρώτῃ προσβολῇ, καὶ αὐτοὶ ἐξ	οὐ	βεβαίου τε καὶ ἅμα κάτωθεν
[1, 29]	ἄπρακτοι ἐν τῷ τότε ἀπῆλθον.	οὐ	γὰρ ἐδόκει ἀσφαλὲς εἶναι Ἀλεξάνδρῳ
[1, 25]	μὲν οὐ κομίζει παρὰ Ἀλεξάνδρου.	οὐ	γὰρ ἔδοξε γράφειν ὑπὲρ οὐδενὸς
[1, 1]	ὄρος. καὶ ἐπειδὴ ἐδόκει διακινδυνευτέα,	οὐ	γὰρ εἶναι ἄλλῃ τὴν πάροδον,
[1, 12]	μηδὲ τῶν πόλεων αὐτῶν φειδομένους.	οὐ	γὰρ μενεῖν ἐν τῇ χώρᾳ
[1, 16]	τῶν Περσῶν ἀπέθανον εἰς χιλίους.	οὐ	γὰρ πολλὴ ἡ δίωξις ἐγένετο,
[1, 4]	ἐν μιᾷ νυκτὶ τὸν Ἴστρον	οὐ	γεφυρώσας τὸν πόρον, φοβερὰ δὲ
[1, 7]	ὅπερ φιλεῖ ἐν τοῖς τοιοῖσδε,	οὐ	γιγνώσκοντες τὰ ὄντα τὰ μάλιστα
[1, 9]	ὅμως ἐφύλαξε καὶ τὴν δύναμιν	οὐ	διὰ μακροῦ τὴν πάλαι ἀνέλαβεν,
[1, 13]	ἐκφαυλίσας, εἴρξει ἡμᾶς τὸ μὴ	οὐ	διαβῆναι ὡς ἔχομεν. καὶ τοῦτο
[1, 10]	μόνον τῶν ἐξαιτηθέντων τε καὶ	οὐ	δοθέντων φεύγειν ἐκέλευσε. καὶ φεύγει
[1, 13]	ὡς ἔχομεν. τοὺς γὰρ πολεμίους	οὐ	δοκῶ τολμήσειν πολὺ τῷ πεζῷ
[1, 23]	τῶν παρόντων γνόντες σφᾶς τε	οὐ	δυναμένους ἐπὶ πολὺ ἀντέχειν τῇ
[1, 28]	ὅπλων καὶ ἀπειρίαν τῶν ὁδῶν	οὐ	θαρραλέοι ἐς τὸ διώκειν ἦσαν.
[1, 19]	τὸ τεῖχος, ἐφομαρτούντων καὶ μόνον	οὐ	θεωμένων τῶν Περσῶν ἀπὸ τῆς
[1, 21]	χωρίου, ὑπερδεξίου ὄντος, ἐπεκράτουν καὶ	οὐ	κατὰ μέτωπον μόνον ἠκροβολίζοντο ἐς
[1, 21]	ἐκ πλαγίου τε καὶ μόνον	οὐ	κατὰ νώτου παρεῖχον ἀκροβολίζεσθαι ἐς
[1, 12]	Ἀχιλλεύς, ὅτι αὐτῷ γε Ἀλεξάνδρῳ,	οὐ	κατὰ τὴν ἄλλην ἐπιτυχίαν, τὸ
[1, 18]	Παρμενίωνα καὶ τοῦ σημείου τῇ	οὐ	κατὰ τὸ εἰκὸς ξυμβλήσει. ὀλίγαις
[1, 26]	οὖσαν τὴν φωνήν. καὶ ἔκτοτε	οὐ	κατὰ τοὺς ἄλλους προσχώρους Σιδῆται
[1, 25]	παρὰ Παρμενίωνα. καὶ γράμματα μὲν	οὐ	κομίζει παρὰ Ἀλεξάνδρου. οὐ γὰρ
[1, 18]	ἀναθαρρήσας ἐπὶ τῷ Περσῶν στρατῷ	οὐ	μακρὰν ὄντι διασώζειν τοῖς Πέρσαις
[1, 9]	διαπεφεύγεσαν πάλαι ἐς τὰς Ἀθήνας,	οὐ	μέγα πάθημα ἐγένετο. καὶ ἡ
[1, 27]	οἰκήσεις καὶ τεῖχος περιεβέβλητο αὐταῖς	οὐ	μέγα. τὸ μὲν δὴ τεῖχος
[1, 27]	δὲ αὐτῷ ἄλλο ὄρος ἐστὶν	οὐ	μεῖον ἀπότομον. καὶ ταῦτα τὰ
[1, 2]	παρ' ἑκατέρων ἦν, οἱ Τριβαλλοὶ	οὐ	μεῖον εἶχον. ὡς δὲ ἥ
[1, 10]	τῆς {τε} ἀποστάσεως ἀπέφαινεν αἰτίους	οὐ	μεῖον ἢ τοὺς αὐτῶν Θηβαίων
[1, 9]	τοὺς παθόντας καὶ τοὺς δράσαντας,	οὐ	μεῖόν τι τοὺς ἄλλους Ἕλληνας
[1, 28]	τῆς πόλεως, ὅτι καὶ οὗτος	οὐ	μεῖον τοῦ τείχους ὀχυρὸς ἐς
[1, 9]	εἰ καὶ πλήθει τῶν ἀπολομένων	οὐ	μείονα τὴν ξυμφορὰν τῇ πόλει
[1, 18]	ξὺν οὐδενὶ λογισμῷ ναυμαχήσειν καὶ	οὐ	μεμελετηκότι τῷ σφῶν ναυτικῷ πρὸς>
[1, 27]	ἐκέλευε τοὺς Μακεδόνας, γνοὺς, ὅτι	οὐ	μενοῦσι πανδημεὶ οἱ Τελμισσεῖς αὐλιζομένους
[1, 20]	γε πύργον κατέβαλον οἱ Μακεδόνες,	οὐ	μέντοι ἐγύμνωσέ γε τὸ τεῖχος
[1, 28]	ἐστέλλετο. ἦν δὲ καὶ αὕτη	οὐ	μικρὰ πόλις. Πισίδαι καὶ ταύτην
[1, 18]	βαρβάροις. καὶ ἡττηθεῖσι τῇ ναυμαχίᾳ	οὐ	μικρὰν τὴν βλάβην ἔσεσθαι ἐς
[1, 17]	ὅτι ὁμοῦ τοῖς αἰτίοις καὶ	οὐ	ξὺν δίκῃ τινάς, τοὺς μὲν
[1, 21]	πόλεως δύο τε ὄντας καὶ	οὐ	ξὺν λογισμῷ προσφερομένους τῷ τείχει
[1, 9]	ἅλωσις δι' ὀλίγου τε καὶ	οὐ	ξὺν πόνῳ τῶν ἑλόντων ξυνενεχθεῖσα,
[1, 0]	ἀξιαφήγητά τέ μοι ἔδοξε καὶ	οὐ	πάντῃ ἄπιστα, ὡς λεγόμενα μόνον
[1, 23]	τῇ φύσει τῶν χωρίων καὶ	οὐ	παρὰ μέγα εἶναι ἐξελόντι οἱ
[1, 18]	ἐς τὰ ὅλα, νικηθεῖσι δὲ	οὐ	παρὰ μέγα ἔσεσθαι τὸ πταῖσμα.
[1, 20]	μηχαναὶ καὶ αἱ κλίμακες αὐτῷ	οὐ	παρῆσαν, οἷα δὴ οὐκ ἐπὶ
[1, 25]	τὸ κράτιστον τοῦ ἱππικοῦ ἀνδρὶ	οὐ	πιστῷ ἐπιτρέψας, νῦν τε χρῆναι
[1, 21]	ἀφυλακτότεροι ἐς τὸ τιτρώσκεσθαι ἦσαν.	~Οὐ	πολλαῖς δὲ ἡμέραις ὕστερον δύο
[1, 20]	καὶ ἐς τὴν πόλιν κατέκλεισαν.	Οὐ	πολλαῖς δὲ ὕστερον ἡμέραις Ἀλέξανδρος
[1, 22]	τοὺς τῷ ἀντῳκοδομημένῳ τείχει προσάγοντας.	~Οὐ	πολλαῖς δὲ ὕστερον ἡμέραις ἐπάγοντος
[1, 3]	τε ἦσαν καὶ ἡ στρατιὰ	οὐ	πολλὴ ἡ> ἐπ' αὐτῶν, καὶ
[1, 7]	προφυλακάς, καί τινας καὶ ἀπέκτειναν	οὐ	πολλοὺς τῶν Μακεδόνων. καὶ Ἀλέξανδρος
[1, 6]	δὲ λόφον τινὰς κατέχοντας ἰδὼν	οὐ	πολλοὺς τῶν πολεμίων, παρ' ὃν
[1, 11]	σὺν ψιλοῖς τε καὶ τοξόταις	οὐ	πολλῷ πλείους τῶν τρισμυρίων, ἱππέας
[1, 13]	ἐς πεντακοσίους. καὶ Ἀλέξανδρός τε	οὐ	πολὺ ἀπεῖχε τοῦ ποταμοῦ τοῦ
[1, 7]	τοῖς τείχεσιν αὐτοῖς, ἀλλ' ἐστρατοπέδευσεν	οὐ	πολὺ ἀπέχων τῆς Καδμείας, ὥστε
[1, 8]	καὶ τοῦ χάρακος τῶν πολεμίων	οὐ	πολὺ ἀφεστηκώς, οὐ προσμείνας παρ'
[1, 20]	ὅσαι ἄλλαι μηχαναὶ προσηγμέναι ἢ	οὐ	πόρρω τοῦ προ< ς> άγεσθαι
[1, 7]	ἐσβάλλει ἐς τὴν Βοιωτίαν, ὥστε	οὐ	πρόσθεν οἱ Θηβαῖοι ἔμαθον εἴσω
[1, 6]	δὲ καιρὸν εἶδεν εἰς ἐπίθεσιν,	οὐ	προσμείνας ὁμοῦ γενέσθαι πάντας ἐφῆκε
[1, 8]	τῶν πολεμίων οὐ πολὺ ἀφεστηκώς,	οὐ	προσμείνας παρ' Ἀλεξάνδρου τὸ ἐς
[1, 20]	δύναιτο λαθὼν κατασχεῖν. ἔσεσθαι γὰρ	οὐ	σμικρὰν τὴν ὠφέλειαν ἐς τὴν
[1, 0]	πάντῃ ἀληθῆ ἀναγράφω, ὅσα δὲ	οὐ	ταὐτά, τούτων τὰ πιστότερα ἐμοὶ
[1, 19]	αὐτοῖς ἀνδράσιν ἐν τῇ φυγῇ,	οὐ	ταχυναυτοῦσα. αἱ δὲ τέσσαρες ἔφθασαν
[1, 18]	Λάδην τὴν νῆσον προκατειλήφει Ἀλέξανδρος,	οὐ	τῶν νεῶν μόνον τῇ ἐγκαθορμίσει,
[1, 20]	ἐστέλλετο, ὅτι ἐν Ἁλικαρνασσῷ συνεστηκέναι	οὐ	φαύλην δύναμιν τῶν τε βαρβάρων
[1, 25]	παντελῶς ἐξεγερθῆναι Ἀλέξανδρον. καὶ Ἀλέξανδρος	οὐ	φαῦλον ποιησάμενος τὸ τῆς χελιδόνος
[1, 7]	καὶ τῶν Θηβαίων τὸ τόλμημα	οὐ	φαῦλον ποιουμένῳ, εἰ Λακεδαιμόνιοί τε
[1, 21]	καὶ μεσοπύργιον ἐς ἔδαφος καταπεπτωκότα	οὐ	χαλεπὴν ἂν τῷ στρατεύματι, εἰ
[1, 7]	ἀναστεῖλαι τὴν ἐκδρομήν. καὶ οὗτοι	οὐ	χαλεπῶς ἀνέστειλαν ἤδη τῷ στρατοπέδῳ
[1, 20]	πόλεως καὶ ἀκροβολισμός. καὶ τούτους	οὐ	χαλεπῶς ἀνέστειλάν τε οἱ παρ'
[1, 22]	μεγάλων ἀφιεμένων καὶ βελῶν ἐξακοντιζομένων	οὐ	χαλεπῶς ἀπεστράφησάν τε καὶ ἔφυγον
[1, 28]	ὄντες καὶ ἔμπειροι τῶν χωρίων	οὐ	χαλεπῶς ἀπεχώρουν. καὶ οἱ Μακεδόνες
[1, 1]	ἀνέστελλον. καὶ ἡ φάλαγξ προσμίξασα	οὐ	χαλεπῶς ἐξέωσεν ἐκ τῆς χώρας
[1, 15]	τῶν τάξεων τοῖς Μακεδόσι διέβαινον	οὐ	χαλεπῶς ἤδη. καὶ ἦν μὲν
[1, 20]	ἥ τε τάφρος αὐτῷ ἐχώσθη	οὐ	χαλεπῶς καὶ οἱ πύργοι προσήγοντο
[1, 20]	αὐτῷ τῷ ἔργῳ ἐξεγερθέντες παρεβοήθησαν	οὐ	χαλεπῶς κατεκλείσθησαν ἐς τὰ τείχη
[1, 21]	τείχους ἔσωθεν πλίνθινον μηνοειδὲς ἀντοικοδομησάμενοι	οὐ	χαλεπῶς ὑπὸ πολυχειρίας. Καὶ τούτῳ
[1, 7]	κατὰ τὸ τοῦ Ἰολάου τέμενος.	οὗ	δὴ καὶ ἐστρατοπέδευσεν, ἐνδιδοὺς ἔτι
[1, 12]	Ἰλίου δὲ ἐς Ἀρίσβην ἧκεν,	οὗ	πᾶσα ἡ δύναμις αὐτῷ διαβεβηκυῖα
[1, 17]	καὶ ὕδωρ ἐξ οὐρανοῦ πίπτει,	οὗ	τὰ τῶν Λυδῶν βασίλεια. Ἀλεξάνδρῳ
[1, 0]	δὴ ἄλλα ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου ἀνέγραψαν,	οὐδ'	ἔστιν ὑπὲρ ὅτου πλείονες ἢ
[1, 7]	ἐς τὸν πόλεμον. Ἀλέξανδρος δὲ	οὐδ'	ὣς τῇ πόλει προσέβαλλεν. ~Ἀλλὰ
[1, 7]	δὲ Ἀλεξάνδρῳ τὰ τῶν Θηβαίων	οὐδαμῶς	ἐδόκει ἀμελητέα εἶναι, τήν τε
[1, 12]	οὐδὲν δέομαι ἀναγράψαι, οὐδὲ γὰρ	οὐδὲ	ἄγνωστον ἐς ἀνθρώπους ἐστίν, οὐδὲ
[1, 8]	καὶ οἱ ἄλλοι δὲ Βοιωτοὶ	οὐδὲ	ἀμυνομένους τοὺς Θηβαίους ἔτι οὐδενὶ
[1, 22]	οὓς τῶν ψιλῶν. καὶ οὗτοι	οὐδὲ	αὐτοὶ χαλεπῶς ἐτρέψαντο τοὺς ἐκ
[1, 12]	μὲν ὄνομα οὐδὲν δέομαι ἀναγράψαι,	οὐδὲ	γὰρ οὐδὲ ἄγνωστον ἐς ἀνθρώπους
[1, 12]	οὐδὲ πατρίδα ἥτις μοί ἐστιν	οὐδὲ	γένος τὸ ἐμόν, οὐδὲ εἰ
[1, 12]	ἐστιν οὐδὲ γένος τὸ ἐμόν,	οὐδὲ	εἰ δή τινα ἀρχὴν ἐν
[1, 12]	τις ἐν μέτρῳ ἐποίησεν. ἀλλ'	οὐδὲ	ἐν μέλει ἤσθη Ἀλέξανδρος, ἐν
[1, 12]	τὸ χωρίον τοῦτο ἐκλιπὲς ξυνέβη	οὐδὲ	ἐξηνέχθη ἐς ἀνθρώπους τὰ Ἀλεξάνδρου
[1, 5]	κρημνοὶ πρὸς τοῦ ὄρους, ὥστε	οὐδὲ	ἐπὶ τεσσάρων ἀσπίδων ἂν τῷ
[1, 29]	καὶ τούτοις χρῶνται οἱ ἐπιχώριοι	οὐδὲ	θαλάσσης τι ἐπὶ τούτῳ δέονται.
[1, 20]	ναυτικὸν τῷ Περσικῷ, οὔκουν ἐθέλων	οὐδὲ	μέρει τινὶ τῆς στρατιᾶς κινδυνεύειν.
[1, 21]	καὶ ὁ τρίτος πύργος κατασεσεισμένος	οὐδὲ	οὗτος χαλεπῶς ἂν ἠρίφθη ὑπορυσσόμενος.
[1, 22]	δὲ κατὰ τὸ Τρίπυλον, ἧ	οὐδὲ	πάνυ τι προσδεχομένοις τοῖς Μακεδόσιν
[1, 12]	οὐδὲ ἄγνωστον ἐς ἀνθρώπους ἐστίν,	οὐδὲ	πατρίδα ἥτις μοί ἐστιν οὐδὲ
[1, 4]	ἄγειν ἐκέλευσε. καὶ οἱ Γέται	οὐδὲ	τὴν πρώτην ἐμβολὴν τῶν ἱππέων
[1, 7]	Ἐλευθεράς τε καὶ τὴν Ἀττικήν,	οὐδὲ	τότε προσέμιξε τοῖς τείχεσιν αὐτοῖς,
[1, 26]	εὐθὺς δὲ βάρβαρον φωνὴν ἵεσαν,	οὐδὲ	τῶν προσχώρων βαρβάρων, ἀλλὰ ἰδίαν
[1, 27]	παρεσκευασμένος ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς μὲν	οὐδὲ	ὣς ξυνέβη πρὸς αὐτούς. ὁμήρους
[1, 6]	ἀσφαλῶς ἐπέρασαν τὸν ποταμόν, ὥστε	οὐδεὶς	ἀπέθανεν ἐν τῇ ἀποχωρήσει αὐτῶν.
[1, 16]	κατακόπτει αὐτούς, ὥστε διέφυγε μὲν	οὐδείς,	ὅτι μὴ διέλαθέ τις ἐν
[1, 1]	ἐπικυλισθεῖσαι ὀλίγα ἔβλαψαν. ἀπέθανε δὲ	οὐδεὶς	ὑπὸ ταῖς ἁμάξαις. ἔνθα δὴ
[1, 7]	ἀπῆν οὐκ ὀλίγον καὶ ὅτι	οὐδεμία	ἀγγελία παρ' αὐτοῦ ἀφῖκτο, ὥστε,
[1, 19]	σπάνει καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων	οὐδὲν	ἄλλο ὅτι μὴ πολιορκούμενοι ἐν
[1, 9]	τε ἦν καὶ ἡ πόλις	οὐδὲν	ἄλλο ὅτι μὴ τῶν μακρῶν
[1, 13]	ὡς> ἀξιομάχους Μακεδόσιν ὄντας, ὅτι	οὐδὲν	ἄξιον τοῦ σφῶν δέους ἐν
[1, 12]	ἐμαυτοῦ γιγνώσκω, τὸ μὲν ὄνομα	οὐδὲν	δέομαι ἀναγράψαι, οὐδὲ γὰρ οὐδὲ
[1, 20]	προσῆλθε τῷ τείχει. ὡς δὲ	οὐδὲν	ἐνεδίδοτο ἀπὸ τῶν ἔνδον, αἵ
[1, 20]	οὕτω μὲν δὴ ἐπανέρχεται Ἀλέξανδρος	οὐδὲν	πράξας, ὧν ἕνεκα ὡρμήθη, καὶ
[1, 17]	ἐκ Μακεδονίας Ἀλέξανδρον, παθὼν μὲν	οὐδὲν	πρὸς Ἀλεξάνδρου, δυσνοίᾳ δὲ τῇ
[1, 12]	καὶ Θήρων καὶ πολλοὶ ἄλλοι	οὐδέν	τι Ἀλεξάνδρῳ ἐπεοικότες, ὥστε πολὺ
[1, 26]	τὴν ὁδὸν τοὺς Ἀσπενδίους ὅτι	οὐδὲν	τῶν ξυγκειμένων πρᾶξαι ἐθέλοιεν, οὔτε
[1, 10]	τὴν Ἀσίαν στόλου, οὐκ ἐθέλων	οὐδὲν	ὕποπτον ἐν τοῖς Ἕλλησιν ὑπολείπεσθαι.
[1, 7]	Τιμόλαον τῶν τὴν Καδμείαν ἐχόντων	οὐδὲν	ὑποτοπήσαντας πολέμιον ἔξω τῆς Καδμείας
[1, 8]	οὐδὲ ἀμυνομένους τοὺς Θηβαίους ἔτι	οὐδενὶ	κόσμῳ ἔκτεινον, τοὺς μὲν ἐν
[1, 9]	τῆς ἀποστάσεως ὀξέα καὶ ξὺν	οὐδενὶ	λογισμῷ γενόμενα, καὶ ἡ ἅλωσις
[1, 18]	ναυσὶ πρὸς πολλῷ πλείους ξὺν	οὐδενὶ	λογισμῷ ναυμαχήσειν καὶ οὐ μεμελετηκότι
[1, 25]	οὐ γὰρ ἔδοξε γράφειν ὑπὲρ	οὐδενὸς	τοιούτου ἐς τὸ ἐμφανές. τὰ
[1, 7]	ὅσοι τοὺς φυγάδας ἐπικεκλημένοι ἦσαν,	οὐδενὸς	φιλανθρώπου τυχεῖν ἂν παρ' Ἀλεξάνδρου
[1, 13]	ἐς τάξιν καθίστασθαι. νῦν δὲ	οὐκ	ἀκινδύνως μοι δοκοῦμεν ἐπιχειρήσειν τῷ
[1, 2]	αὐτοὺς ἐρρωμένως καὶ οἱ ἱππεῖς	οὐκ	ἀκοντισμῷ ἔτι, ἀλλ' αὐτοῖς τοῖς
[1, 26]	ἔστι δὲ ταύτῃ ἡ ὁδὸς	οὐκ	ἄλλως ὅτι μὴ τῶν ἀπ'
[1, 24]	στρατιᾶς γεγαμηκότες. καὶ τούτων ἔγνω	οὐκ	ἀμελητέα εἶναί οἱ Ἀλέξανδρος, ἀλλ'
[1, 12]	τῷ συλλόγῳ τῶν Περσῶν, ὅτι	οὐκ	ἂν περιίδοι μίαν οἰκίαν ἐμπρησθεῖσαν
[1, 26]	ἐκ νότων σκληροὶ βορραῖ ἐπιπνεύσαντες,	οὐκ	ἄνευ τοῦ θείου, ὡς αὐτός
[1, 20]	τῷ τότε ἀπορίᾳ καὶ ἅμα	οὐκ	ἀξιόμαχον ὁρῶν τὸ αὑτοῦ ναυτικὸν
[1, 12]	ἔτι ἐγένοντο. καὶ ἐπὶ τῷδε	οὐκ	ἀπαξιῶ ἐμαυτὸν τῶν πρώτων ἐν
[1, 12]	φημι ἐς τήνδε τὴν ξυγγραφήν,	οὐκ	ἀπαξιώσας ἐμαυτὸν φανερὰ καταστήσειν ἐς
[1, 29]	Ἑλλάδι στρατεύεσθαι ὑπὲρ τῶν βαρβάρων	οὐκ	ἀπηξίωσαν. ἀλλ' ἀποκρίνεται, ἐπειδὰν τὰ
[1, 23]	καὶ τὸ ὄνομα τοῦ παιδὸς	οὐκ	ἀπηξίωσε, καὶ ἐπειδὴ Ἁλικαρνασσόν τε
[1, 4]	καὶ αὐτῷ τῷ Ἴστρῳ, ὅτι	οὐκ	ἄπορος αὐτῷ ἐγένετο, καὶ ἐπανάγει
[1, 15]	τῷ ἡμίσει κεκλασμένου τοῦ δόρατος	οὐκ	ἀφανῶς ἐμάχετο, καὶ τοῦτο δείξας
[1, 6]	προσάγοντας ἤδη τοὺς ἀμφὶ Ἀλέξανδρον	οὐκ	ἐδέξαντο, ἀλλὰ λείπουσι τοὺς πρώτους
[1, 1]	Τριβαλλούς, καὶ ἅμα ὁμόρους ὄντας	οὐκ	ἐδόκει ὑπολείπεσθαι ὅτι μὴ πάντῃ
[1, 27]	ὅσας ἐν τῷ χθαμαλῷ ᾠκισμένας	οὐκ	ἐδόκουν διαφυλάξαι ἂν δύνασθαι. αὐτοὶ
[1, 18]	τὴν τόλμαν ἐν ἀβεβαίῳ χωρίῳ	οὐκ	ἐθέλειν παραδοῦναι τοῖς βαρβάροις. καὶ
[1, 10]	τοῦ ἐς τὴν Ἀσίαν στόλου,	οὐκ	ἐθέλων οὐδὲν ὕποπτον ἐν τοῖς
[1, 18]	Αἰολίδας τε πόλεις ξὺν δυνάμει	οὐκ	ἐλάττονι ἐξέπεμψε καὶ ὅσαι Ἰωνικαὶ
[1, 27]	ὅσοι κουφότεροι ἐπήγαγεν. οἱ δὲ	οὐκ	ἔμειναν βαλλόμενοι, ἀλλὰ ἔλιπον τὸ
[1, 21]	γὰρ τείχη ἐν τῷ τότε	οὐκ	ἐν ἀκριβεῖ φυλακῇ ἦν καὶ
[1, 10]	χαίρειν τὸν δῆμον τῶν Ἀθηναίων	οὐκ	ἐν καιρῷ ἀπαγγελοῦντας καὶ ὅτι
[1, 18]	ταῦτα μὲν τῷ λογισμῷ ξυντιθεὶς	οὐκ	ἐν καιρῷ ἀπέφαινε ναυμαχεῖν. τὸ
[1, 19]	δὲ νύκτας πρὸς τῇ Μυκάλῃ	οὐκ	ἐν καλῷ ὡρμίζοντο, ὅτι ὑδρεύεσθαι
[1, 10]	Ἀθηναῖοι δὲ τοὺς μὲν ἄνδρας	οὐκ	ἐξέδοσαν, πρεσβεύονται δὲ αὖθις παρὰ
[1, 9]	τότε προεχούσης ἐν τοῖς Ἕλλησιν,	οὐκ	ἔξω τοῦ εἰκότος ἐς μῆνιν
[1, 20]	αὐτῷ οὐ παρῆσαν, οἷα δὴ	οὐκ	ἐπὶ πολιορκίαν σταλέντι, ἀλλ' ὡς
[1, 27]	ἰσχυρὸν ἰδὼν καὶ αὐτὸς ὡς	οὐκ	ἐπὶ χρόνιον πολιορκίαν παρεσκευασμένος ἐπὶ
[1, 4]	σῖτον οὕτω προάγειν ἐς τὰ	οὐκ	ἐργάσιμα. οἱ δὲ ἱππεῖς ἔστε
[1, 12]	θάλασσαν ἐμποδὼν γιγνομένους ἐκράτησεν. ἀλλ'	οὐκ	ἔστιν ὅστις ἄλλος εἷς ἀνὴρ
[1, 6]	τὸν Γλαυκίαν εἴσω βέλους παρελθεῖν	οὐκ	ἐτόλμων, οἱ Μακεδόνες δὲ ἐν
[1, 5]	οἵτινές τε καὶ ὁπόσοι εἶεν,	οὐκ	ἔφη χρῆναι ἐν λόγῳ τίθεσθαι
[1, 8]	πυλῶν ὠθούμενοι ἐς τὴν πόλιν	οὐκ	ἔφθησαν συγκλεῖσαι τὰς πύλας. ἀλλὰ
[1, 22]	χιλιάρχης, οὗτοι καὶ ἄλλοι τῶν	οὐκ	ἠμελημένων Μακεδόνων. ~Ἔνθα δὴ ξυνελθόντες
[1, 27]	τῇ ἄκρᾳ ἐν τῷ χθαμαλῷ	οὐκ	ὀλίγαι οἰκήσεις καὶ τεῖχος περιεβέβλητο
[1, 23]	ἀπέγνω πολιορκεῖν, τριβήν τε ἐπινοῶν	οὐκ	ὀλίγην ἔσεσθαί οἱ ἀμφ' αὐτὰς
[1, 6]	ἀποχωρήσει ἀτάκτῳ καὶ φοβερᾷ γενομένῃ.	οὐκ	ὀλίγοι δὲ καὶ ζῶντες ἐλήφθησαν.
[1, 7]	τε ἱππεῖς καὶ τῶν ψιλῶν	οὐκ	ὀλίγοι ἔστε ἐπὶ τὸ στρατόπεδον
[1, 5]	καὶ σφενδονήταις καὶ ὁπλίταις δὲ	οὐκ	ὀλίγοις, καὶ οἱ ἐν τῇ
[1, 7]	ἐφοίτα, ὅτι τε χρόνον ἀπῆν	οὐκ	ὀλίγον καὶ ὅτι οὐδεμία ἀγγελία
[1, 22]	τὴν πόλιν. καὶ φόνος ταύτῃ	οὐκ	ὀλίγος ἐγένετο, ὅσῳ πλείονές τε
[1, 28]	Σιτάλκης. οἱ γὰρ ἱππεῖς αὐτῷ	οὐκ	ὠφέλιμοι ἐν τῇ δυσχωρίᾳ ἦσαν.
[1, 6]	οἰομένων Ἀλέξανδρον, ἐς μῆκος τε	οὐκ	ὠφέλιμον {ἀποτετα{ γ} μένην αὐτοῖς
[1, 1]	Ἀλέξανδρον ἀπὸ τοῦ εὐωνύμου ἐπάγοντα	οὐκέτι	ἐδέξαντο, ἀλλὰ ῥίψαντες ὡς ἑκάστοις
[1, 20]	τὸ αὑτοῦ ναυτικὸν τῷ Περσικῷ,	οὔκουν	ἐθέλων οὐδὲ μέρει τινὶ τῆς
[1, 12]	τῇ φωνῇ τῇ Ἑλλάδι, εἴπερ	οὖν	καὶ Ἀλέξανδρον τῶν ἐν τοῖς
[1, 13]	εἰσὶν αἳ αὐτῶν. ἀτάκτως τε	οὖν	καὶ κατὰ κέρας, ἧπερ ἀσθενέστατον,
[1, 25]	ἢ ἄλλην ὄρνιθα. Ταῦτά τε	οὖν	καὶ τὰ ἀπὸ τοῦ Πέρσου
[1, 12]	τὰ Ἀλεξάνδρου ἔργα ἐπαξίως, οὔτ'	οὖν	καταλογάδην, οὔτε τις ἐν μέτρῳ
[1, 12]	πολέμῳ τῆς ἐκ βασιλέως τιμῆς	οὕνεκα.	~Ἐν τούτῳ δὲ Ἀλέξανδρος προὐχώρει
[1, 5]	αὐτῷ ὁ τῶν Ταυλαντίων βασιλεὺς	οὔπω	παρῆν. Ἀλέξανδρος μὲν δὴ τῇ
[1, 26]	προσχώρων βαρβάρων, ἀλλὰ ἰδίαν σφῶν	οὔπω	πρόσθεν οὖσαν τὴν φωνήν. καὶ
[1, 4]	ὁρῶντες ἔφασαν δεδιέναι μήποτε ὁ	οὐρανὸς	αὐτοῖς ἐμπέσοι, Ἀλέξανδρόν τε ἀγασθέντες
[1, 17]	βρονταὶ σκληραὶ καὶ ὕδωρ ἐξ	οὐρανοῦ	πίπτει, οὗ τὰ τῶν Λυδῶν
[1, 26]	ἐς μισθὸν καὶ τοὺς ἵππους,	οὓς	δασμὸν βασιλεῖ ἔτρεφον. οἱ δὲ
[1, 8]	μὲν ἐν ταῖς οἰκίαις ἐπεισπίπτοντες,	οὓς	δὲ ἐς ἀλκὴν τετραμμένους, τοὺς
[1, 22]	τῶν φιλίων τῆς εἰσόδου ἀπέκλεισεν,	οὓς	πρὸς αὐτοῖς τοῖς τείχεσιν οἱ
[1, 27]	δυνατωτάτους ἐκέλευσεν καὶ τοὺς ἵππους,	οὓς	πρόσθεν ὡμολόγησαν, καὶ ἑκατὸν τάλαντα
[1, 22]	οἷ τάξιν ἄγων καὶ ἔστιν	οὓς	τῶν ψιλῶν. καὶ οὗτοι οὐδὲ
[1, 1]	ἅμαξαι, ὅσοις μὲν ὁδὸς πλατεῖα	οὖσα	παρέχοι λῦσαι τὴν τάξιν, τούτους
[1, 27]	χώρας διακριθῆναι, ἣν τῶν προσχώρων	οὖσαν	βίᾳ κατέχειν ἐν αἰτίᾳ ἦσαν.
[1, 27]	ἀποχωρήσουσιν ἐς τὴν πόλιν πλησίον	οὖσαν	οἱ πολλοὶ αὐτῶν, ὅσον φυλακὴν
[1, 26]	Θρᾷκες χαλεπὴν ἄλλως καὶ μακρὰν	οὖσαν	τὴν πάροδον. αὐτὸς δὲ παρὰ
[1, 26]	ἀλλὰ ἰδίαν σφῶν οὔπω πρόσθεν	οὖσαν	τὴν φωνήν. καὶ ἔκτοτε οὐ
[1, 22]	τὸ πλῆθος αὐτῶν τῆς παρόδου	οὔσης	καὶ τῶν κατερηριμμένων τοῦ τείχους
[1, 2]	ὅπως ἐς χεῖρας ξυμμίξειαν γυμνοῖς	οὖσι	τοῖς τοξόταις. Ἀλέξανδρος δὲ ὡς
[1, 17]	φόρους τοὺς αὐτοὺς ἀποφέρειν τάξας,	οὕσπερ	Δαρείῳ ἔφερον, ὅσοι μὲν τῶν
[1, 10]	Ἀθηναίων ἐπιλεξάμενος πέμπει παρὰ Ἀλέξανδρον,	οὕστινας	ἐπιτηδειοτάτους Ἀλεξάνδρῳ ἐγίγνωσκον, ὅτι τε
[1, 12]	ἀνθρώπους τὰ Ἀλεξάνδρου ἔργα ἐπαξίως,	οὔτ'	οὖν καταλογάδην, οὔτε τις ἐν
[1, 28]	τοὺς μὲν τοξότας, οἷα δὴ	οὔτε	ἀκριβῶς ὡπλισμένους καὶ πρώτους πελάσαντας,
[1, 26]	τοὺς ἵππους παραδοῦναι τοῖς πεμφθεῖσιν	οὔτε	ἀπαριθμῆσαι τὰ χρήματα, καὶ τὰ
[1, 9]	ξυμμάχοις καὶ μεγάλῳ βασιλεῖ πολεμοῦντας,	οὔτε	αὐτοῖς τοῖς παθοῦσιν ἴσην τὴν
[1, 8]	δὲ καὶ πρὸς ἱεροῖς ἱκετεύοντας,	οὔτε	γυναικῶν οὔτε παίδων φειδόμενοι. ~Καὶ
[1, 4]	αὐτοῖς ἐμπέσοι, Ἀλέξανδρόν τε ἀγασθέντες	οὔτε	δέει οὔτε κατ' ὠφέλειαν πρεσβεῦσαι
[1, 4]	Ἀλέξανδρόν τε ἀγασθέντες οὔτε δέει	οὔτε	κατ' ὠφέλειαν πρεσβεῦσαι παρ' αὐτόν.
[1, 20]	τῷ πεζῷ τὴν Ἀσίαν, ὅτι	οὔτε	ναυτικοῦ ἔτι δέοιτο, τάς τε
[1, 12]	τὰ Ἀλεξάνδρου ἔργα. καίτοι Ἀλέξανδρος	οὔτε	ξὺν ἄλλῳ ἐστράτευσεν, οὔτε φεύγων
[1, 20]	λαβὼν καταλύσει τὸ Περσῶν ναυτικόν,	οὔτε	ὁπόθεν τὰς ὑπηρεσίας συμπληρώσουσιν οὔτε
[1, 20]	οὔτε ὁπόθεν τὰς ὑπηρεσίας συμπληρώσουσιν	οὔτε	ὅποι τῆς Ἀσίας προσέξουσιν ἔχοντας.
[1, 8]	πρὸς ἱεροῖς ἱκετεύοντας, οὔτε γυναικῶν	οὔτε	παίδων φειδόμενοι. ~Καὶ πάθος τοῦτο
[1, 13]	διαβῆναι ὡς ἔχομεν. καὶ τοῦτο	οὔτε	πρὸς Μακεδόνων τῆς δόξης οὔτε
[1, 13]	οὔτε πρὸς Μακεδόνων τῆς δόξης	οὔτε	πρὸς τῆς ἐμῆς ἐς τοὺς
[1, 12]	ἔργα ἐπαξίως, οὔτ' οὖν καταλογάδην,	οὔτε	τις ἐν μέτρῳ ἐποίησεν. ἀλλ'
[1, 26]	αὐτῶν τῶν ἐπιχωρίων βαρβάρων. ἀλλ'	οὔτε	τὸ Σύλλιον ἐξ ἐφόδου αὐτοσχεδίου
[1, 9]	τὴν αἴσθησιν τῆς ξυμφορᾶς προσέθηκεν,	οὔτε	τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν τὴν ἐπὶ
[1, 26]	οὐδὲν τῶν ξυγκειμένων πρᾶξαι ἐθέλοιεν,	οὔτε	τοὺς ἵππους παραδοῦναι τοῖς πεμφθεῖσιν
[1, 12]	Ἀλέξανδρος οὔτε ξὺν ἄλλῳ ἐστράτευσεν,	οὔτε	φεύγων μέγαν βασιλέα τοὺς τῇ
[1, 6]	ἀμφὶ Κλεῖτον καὶ Γλαυκίαν, καὶ	οὔτε	φυλακὰς ἐν τῇ τάξει αὐτοῖς
[1, 6]	ἐν τῇ τάξει αὐτοῖς φυλαττομένας	οὔτε	χάρακα ἢ τάφρον προβεβλημένους, οἷα
[1, 17]	ξυμμάχων τοὺς πολλοὺς πλὴν Ἀργείων.	οὗτοι	δὲ ἐν Σάρδεσι κατελείφθησαν τὴν
[1, 12]	τῆς πρὸς Ἑλλησπόντῳ Φρυγίας ὕπαρχος.	οὗτοι	δὲ πρὸς Ζελείᾳ πόλει κατεστρατοπεδευκότες
[1, 22]	τοξάρχης καὶ Ἀδαῖος ὁ> χιλιάρχης,	οὗτοι	καὶ ἄλλοι τῶν οὐκ ἠμελημένων
[1, 26]	ἐκ Κύμης τῆς Αἰολίδος. καὶ	οὗτοι	λέγουσιν ὑπὲρ σφῶν τόνδε τὸν
[1, 19]	ὡς αὑτῷ ξυστρατεύειν. ἦσαν δὲ	οὗτοι	μισθοφόροι Ἕλληνες ἐς τριακοσίους. αὐτοὺς
[1, 7]	αὐτῶν ἀναστεῖλαι τὴν ἐκδρομήν. καὶ	οὗτοι	οὐ χαλεπῶς ἀνέστειλαν ἤδη τῷ
[1, 22]	ἔστιν οὓς τῶν ψιλῶν. καὶ	οὗτοι	οὐδὲ αὐτοὶ χαλεπῶς ἐτρέψαντο τοὺς
[1, 29]	Ἕλληνες δὲ μισθοφόροι ἑκατόν. καὶ	οὗτοι	πρεσβεύονται παρ' Ἀλέξανδρον, ἐπαγγελλόμενοι, εἰ
[1, 27]	Τελμισσὸν πόλιν. οἱ δὲ ἄνθρωποι	οὗτοι	τὸ μὲν γένος Πισίδαι εἰσὶ
[1, 25]	ἦν μὲν δὴ ὁ Ἀλέξανδρος	οὗτος	ἀδελφὸς Ἡρομένους τε καὶ Ἀρραβαίου
[1, 2]	τὸν Λύγινον ποταμόν. ἀπέχει δὲ	οὗτος	ἀπὸ τοῦ Ἴστρου ὡς ἐπὶ
[1, 7]	ἰσχυρίζοντο, καὶ τοῖς ἀπαγγέλλουσιν ὅτι	οὗτος	αὐτὸς προσάγει Ἀλέξανδρος χαλεπῶς εἶχον.
[1, 25]	καὶ οὕτω ξυλλαμβάνεται ὁ Ἀλέξανδρος	οὗτος	καὶ ἐν φυλακῇ ἦν. ~Ἀλέξανδρος
[1, 7]	γὰρ καὶ πολὺς ὁ λόγος	οὗτος	καὶ παρὰ πολλῶν ἐφοίτα, ὅτι
[1, 28]	πρὸ τῆς πόλεως, ὅτι καὶ	οὗτος	οὐ μεῖον τοῦ τείχους ὀχυρὸς
[1, 16]	Ἀρτοξέρξου παῖς καὶ Φαρνάκης, ἀδελφὸς	οὗτος	τῆς Δαρείου γυναικός, καὶ ὁ
[1, 21]	ὁ τρίτος πύργος κατασεσεισμένος οὐδὲ	οὗτος	χαλεπῶς ἂν ἠρίφθη ὑπορυσσόμενος. ἀλλὰ
[1, 0]	καὶ τοῖσδε τοῖς ἡμετέροις ἐντυχὼν	οὕτω	θαυμαζέτω. ~Λέγεται δὴ Φίλιππος μὲν
[1, 23]	δὲ ἐς τὴν Σαλμακίδα, ἄκραν	οὕτω	καλουμένην. Ἀλεξάνδρῳ δὲ ὡς ἐξηγγέλθη
[1, 1]	ὑπολείπεσθαι ὅτι μὴ πάντῃ ταπεινωθέντας	οὕτω	μακρὰν ἀπὸ τῆς οἰκείας στελλόμενον.
[1, 19]	καταφυγεῖν ἐς τὰς οἰκείας τριήρεις.	οὕτω	μὲν δὴ ἀπέπλευσαν ἄπρακτοι ἐκ
[1, 20]	ἐξ ἐπιδρομῆς κατάληψιν τῆς Μύνδου.	οὕτω	μὲν δὴ ἐπανέρχεται Ἀλέξανδρος οὐδὲν
[1, 25]	γλώσσης οἱ ἐντεταλμένα ἐξήγγειλεν, καὶ	οὕτω	ξυλλαμβάνεται ὁ Ἀλέξανδρος οὗτος καὶ
[1, 1]	εἰκὸς ὑπερπηδώσας ἀβλαβῶς ἐπελθεῖν. καὶ	οὕτω	ξυνέβη ὅπως παρῄνεσέ τε Ἀλέξανδρος
[1, 6]	κέρατα ἄλλοτε ἄλλῃ παρήγαγε. καὶ	οὕτω	πολλὰς τάξεις τάξας τε καὶ
[1, 4]	ταῖς σαρίσσαις ἐπικλίνοντας τὸν σῖτον	οὕτω	προάγειν ἐς τὰ οὐκ ἐργάσιμα.
[1, 13]	εὐπετῶς, τοῦτο δέ, σμικρὸν ῥεῦμα,	οὕτω	τῷ ὀνόματι τὸν Γράνικον ἐκφαυλίσας,
[1, 24]	δὲ ἐς τὴν Λυκίαν τότε,	οὕτως	ἐκ βασιλέως μεγάλου τεταγμένον. καὶ
[1, 17]	τῷ Διὶ τὸν νεών, καὶ	οὕτως	ἐκέλευσε. κατέλιπε δὲ τῆς μὲν
[1, 8]	ἐσώζοντο. ἔνθα δὴ ὀργῇ οὐχ	οὕτως	τι οἱ Μακεδόνες, ἀλλὰ Φωκεῖς
[1, 4]	ἐφάνη τοῦ Ἀλεξάνδρου, ὅτι εὐμαρῶς	οὕτως	τὸν μέγιστον τῶν ποταμῶν διεβεβήκει
[1, 9]	τῆς τῶν παραδόντων σφᾶς Λακεδαιμονίοις	οὐχ	Ἑλληνικῆς γενομένης διὰ Θηβαίους σφαγῆς,
[1, 9]	πόλεως καὶ ὀξύτητι τοῦ ἔργου,	οὐχ	ἥκιστα δὲ τῷ παραλόγῳ ἔς
[1, 12]	καὶ μέντοι καὶ ἦν Ἀλεξάνδρῳ	οὐχ	ἥκιστα τούτου ἕνεκα εὐδαιμονιστέος Ἀχιλλεύς,
[1, 13]	δοκοῦμεν ἐπιχειρήσειν τῷ ἔργῳ, ὅτι	οὐχ	οἷόν τε ἐν μετώπῳ διὰ
[1, 8]	προὐχώρει ἐσώζοντο. ἔνθα δὴ ὀργῇ	οὐχ	οὕτως τι οἱ Μακεδόνες, ἀλλὰ
[1, 13]	αὐτοῦ ὁρᾶται βαθέα, αἱ δὲ	ὄχθαι	αὗται ὁρᾷς ὅτι ὑπερύψηλοι καὶ
[1, 14]	ἐπέχοντα, ταύτῃ πυκνὰς ἐπέταξαν τῇ	ὄχθῃ	τὰς ἴλας τῶν ἱππέων. Χρόνον
[1, 6]	τοὺς πολεμίους ἐπιστήσας ἐπὶ τῇ	ὄχθῃ	τὰς μηχανὰς ἐξακοντίζειν ὡς πορρωτάτω
[1, 15]	Ἀμύνταν καὶ Σωκράτην προσέσχον τῇ	ὄχθῃ,	ταύτῃ καὶ αὐτοὶ ἄνωθεν ἔβαλλον,
[1, 4]	πόλιν θύει τε ἐπὶ τῇ	ὄχθῃ	τοῦ Ἴστρου Διὶ Σωτῆρι καὶ
[1, 3]	συνειλεγμένους ἑώρα πολλοὺς ἐπὶ τῇ	ὄχθῃ	τοῦ Ἴστρου, ὡς εἴρξοντας, εἰ
[1, 4]	μᾶλλόν τι ἔλαθον προσχόντες τῇ	ὄχθῃ.	ὑπὸ δὲ τὴν ἕω Ἀλέξανδρος
[1, 13]	καταστρατοπεδεῦσαι ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τῇ	ὄχθῃ	ὡς ἔχομεν. τοὺς γὰρ πολεμίους
[1, 14]	παρατείναντες τῷ ποταμῷ κατὰ τὴν	ὄχθην	ἐπὶ φάλαγγα μακράν, τοὺς δὲ
[1, 14]	ὑπερδέξια ἦν τὰ ὑπὲρ τὴν	ὄχθην	χωρία. ἧ δὲ Ἀλέξανδρον αὐτὸν
[1, 15]	δὲ Πέρσαι ἐξ ὑπερδεξίου τῆς	ὄχθης.	ἄλλως τε καὶ τὸ κράτιστον
[1, 15]	οἱ μὲν αὐτῶν ἀπὸ τῆς	ὄχθης	ἐξ ὑπερδεξίου ἐς τὸν ποταμὸν
[1, 15]	ἐξῶσαι εἰς ἅπαν ἀπὸ τῆς	ὄχθης	καὶ ἐς τὸ πεδίον βιάσασθαι
[1, 27]	τὰ μὲν πολλὰ ἐπὶ ἄκρᾳ	ὀχυρᾷ	καὶ ἀποτόμῳ καὶ παρ' αὐτὴν
[1, 24]	Φασηλίδα παραγενόμενος συνεξαιρεῖ αὐτοῖς φρούριον	ὀχυρόν,	ἐπιτετειχισμένον τῇ χώρᾳ πρὸς Πισιδῶν,
[1, 20]	τε γὰρ φύσις τοῦ χωρίου	ὀχυρὸν	ἐποίει αὐτὸ καὶ ὅπῃ τι
[1, 26]	Σίδῃ προῄει ἐπὶ Σύλλιον, χωρίον	ὀχυρὸν	καὶ φρουρὰν ἔχον ξένων μισθοφόρων
[1, 17]	τῶν Περσῶν. καὶ ἔδοξεν αὐτῷ	ὀχυρὸν	τὸ χωρίον. ὑπερύψηλόν τε γὰρ
[1, 24]	μὲν ἐν παρόδῳ υπαρνα, χωρίον	ὀχυρόν,	φυλακὴν ἔχον ξένους μισθοφόρους, ἐξ
[1, 28]	οὗτος οὐ μεῖον τοῦ τείχους	ὀχυρὸς	ἐς τὸ ἀπομάχεσθαι ἦν, κατειληφότες
[1, 5]	γὰρ κατειλήφει ὁ Κλεῖτος ὡς	ὀχυρωτάτην	τῆς χώρας. καὶ πρὸς ταύτην
[1, 23]	χωρίον τῆς Καρίας ἐν τοῖς	ὀχυρώτατον,	καὶ ἐσβαλόντι Ἀλεξάνδρῳ ἐς Καρίαν
[1, 9]	καὶ αὐτὴ τῷ ἀήθει τῆς	ὄψεως	μᾶλλον ἢ τῇ ἀκριβείᾳ τοῦ