Livre, Chapitre |
[1, 14] |
ἡγεμονίαν
τοῦ
ἱππικοῦ
παντὸς
{ἔχουσα{
|
ν} |
ἐκείνῃ
τῇ
ἡμέρᾳ.
αὐτὸς
δὲ |
[1, 17] |
αὐτὸς
δὲ
ἐπὶ
τῇ
ἄκρᾳ
|
ναόν |
τε
οἰκοδομῆσαι
Διὸς
Ὀλυμπίου
ἐπενόει |
[1, 2] |
οἱ
μὲν
καταληφθέντες
πρὸς
τῷ
|
νάπει |
τῷ
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
παρετάσσοντο. |
[1, 2] |
ὡς
προήγαγεν
αὐτοὺς
ἐκ
τῆς
|
νάπης |
ἔξω,
Φιλώταν
μὲν
ἀναλαβόντα
τοὺς |
[1, 2] |
τότε
δὴ
ἐτράπησαν
διὰ
τοῦ
|
νάπους |
εἰς
τὸν
ποταμόν.
καὶ
ἀποθνήσκουσι |
[1, 2] |
ἐς
τὰ
ψιλὰ
ἐκ
τοῦ
|
νάπους. |
οἱ
δὲ
ὡς
ἐντὸς
βέλους |
[1, 18] |
νῆες
ὑστερήσασαι,
ἐπειδὴ
ἔμαθον
οἱ
|
ναύαρχοι |
τῶν
ἀμφὶ
Νικάνορα
τὴν
ἐν |
[1, 18] |
δὴ
καὶ
ὣς
παρῄνει
Ἀλεξάνδρῳ
|
ναυμαχεῖν, |
τά
τε
ἄλλα
κρατήσειν
τῷ |
[1, 18] |
ξυντιθεὶς
οὐκ
ἐν
καιρῷ
ἀπέφαινε
|
ναυμαχεῖν. |
τὸ
θεῖον
δὲ
αὐτὸς
ἄλλῃ |
[1, 18] |
πολλῷ
πλείους
ξὺν
οὐδενὶ
λογισμῷ
|
ναυμαχήσειν |
καὶ
οὐ
μεμελετηκότι
τῷ
σφῶν
|
[1, 18] |
τοῖς
βαρβάροις.
καὶ
ἡττηθεῖσι
τῇ
|
ναυμαχίᾳ |
οὐ
μικρὰν
τὴν
βλάβην
ἔσεσθαι |
[1, 19] |
τῷ
Ἑλληνικῷ
ναυτικῷ,
προκαλέσεσθαι
ἐς
|
ναυμαχίαν |
ἐλπίζοντες.
τὰς
δὲ
νύκτας
πρὸς
|
[1, 11] |
αὐτόν
τε
κυβερνῶντα
τὴν
στρατηγίδα
|
ναῦν |
διαβάλλειν
καὶ,
ἐπειδὴ
κατὰ
μέσον
|
[1, 19] |
ναυτικόν.
καὶ
ἡ
μὲν
Ἰασσέων
|
ναῦς |
ἁλίσκεται
αὐτοῖς
ἀνδράσιν
ἐν
τῇ |
[1, 3] |
Ἔνθα
δὴ
Ἀλέξανδρος
ἀπαγαγὼν
τὰς
|
ναῦς |
ἔγνω
διαβαίνειν
τὸν
Ἴστρον
ἐπὶ |
[1, 3] |
πόντον.
ἐνταῦθα
καταλαμβάνει
αὐτῷ
ἡκούσας
|
ναῦς |
μακρὰς
ἐκ
Βυζαντίου
διὰ
τοῦ |
[1, 19] |
ἐλπίσαντες
κενὰς
καταλήψεσθαι
τὰς
Ἀλεξάνδρου
|
ναῦς, |
ὅτι
τοὺς
ναύτας
ἀποσκεδάννυσθαι
τὸ |
[1, 19] |
τῶν
παρόντων
ξυμπληρώσας
Ἀλέξανδρος
δέκα
|
ναῦς, |
ὡς
προσπλεούσας
τὰς
πέντε
τῶν |
[1, 18] |
εἰκὸς
ξυμβλήσει.
ὀλίγαις
τε
γὰρ
|
ναυσὶ |
πρὸς
πολλῷ
πλείους
ξὺν
οὐδενὶ
|
[1, 19] |
ἠναγκάζοντο.
Ἀλέξανδρος
δὲ
ταῖς
μὲν
|
ναυσὶ |
τὸν
λιμένα
ἐφύλαττε
τῶν
Μιλησίων, |
[1, 19] |
οἱ
δὲ
ἐν
ταῖς
πέντε
|
ναυσὶ |
τῶν
Περσῶν,
ὡς
παρ'
ἐλπίδα
|
[1, 18] |
Πέρσας
Μιλήτῳ
προσχεῖν,
καὶ
ὁρμίζεται
|
ναυσὶν |
ἑξήκοντα
καὶ
ἑκατὸν
ἐν
τῇ |
[1, 19] |
ὅτι
μὴ
πολιορκούμενοι
ἐν
ταῖς
|
ναυσίν, |
ἐς
Σάμον
ἀπέπλευσαν.
ἐκεῖθεν
δὲ |
[1, 19] |
τὰς
Ἀλεξάνδρου
ναῦς,
ὅτι
τοὺς
|
ναύτας
|
ἀποσκεδάννυσθαι
τὸ
πολὺ
ἀπὸ
τῶν |
[1, 18] |
πόλιν.
Νικάνωρ
δὲ
τὸ
Ἑλληνικὸν
|
ναυτικὸν |
ἄγων
ὑποφθάνει
τοὺς
Πέρσας
τρισὶν |
[1, 19] |
πολλοῦ
ἔφευγον
πρὸς
τὸ
ἄλλο
|
ναυτικόν. |
καὶ
ἡ
μὲν
Ἰασσέων
ναῦς |
[1, 24] |
ἀχρεῖον
καταστῆσαι
τοῖς
πολεμίοις
τὸ
|
ναυτικόν. |
καὶ
πρῶτον
μὲν
ἐν
παρόδῳ |
[1, 20] |
πόλεις
λαβὼν
καταλύσει
τὸ
Περσῶν
|
ναυτικόν, |
οὔτε
ὁπόθεν
τὰς
ὑπηρεσίας
συμπληρώσουσιν |
[1, 9] |
Αἰγὸς
ποταμοῖς
αὖθις
Ἀθηναίων
πταῖσμα
|
ναυτικόν |
τε
ἦν
καὶ
ἡ
πόλις |
[1, 20] |
οὐκ
ἀξιόμαχον
ὁρῶν
τὸ
αὑτοῦ
|
ναυτικὸν |
τῷ
Περσικῷ,
οὔκουν
ἐθέλων
οὐδὲ |
[1, 20] |
~Ἀλέξανδρος
δὲ
καταλῦσαι
ἔγνω
τὸ
|
ναυτικὸν |
χρημάτων
τε
ἐν
τῷ
τότε |
[1, 20] |
πεζῷ
τὴν
Ἀσίαν,
ὅτι
οὔτε
|
ναυτικοῦ |
ἔτι
δέοιτο,
τάς
τε
παραλίους |
[1, 18] |
ἐκ
γῆς
κρατήσει
τοῦ
Περσῶν
|
ναυτικοῦ. |
~Καὶ
ἐν
τούτῳ
Γλαύκιππος,
ἀνὴρ |
[1, 20] |
τε
κάτω
Ἀσίας
καὶ
τοῦ
|
ναυτικοῦ |
παντὸς
ἡγεμών,
ἐκ
πολλοῦ
παρεσκευάκει, |
[1, 18] |
τοὺς
Ἕλληνας
νεωτεριεῖν
πρὸς
τοῦ
|
ναυτικοῦ |
πταίσματος
τὴν
ἐξαγγελίαν
ἐπαρθέντας.
ταῦτα
|
[1, 19] |
μὲν
ἡμέρας
ἐπέπλεον
τῷ
Ἑλληνικῷ
|
ναυτικῷ, |
προκαλέσεσθαι
ἐς
ναυμαχίαν
ἐλπίζοντες.
τὰς |
[1, 18] |
καὶ
οὐ
μεμελετηκότι
τῷ
σφῶν
|
ναυτικῷ |
πρὸς>
προησκημένον
τὸ
τῶν
Κυπρίων |
[1, 19] |
ὁρμίσαντες
ἀποκεκλείκεσαν
τῷ
μὲν
Περσικῷ
|
ναυτικῷ |
τὸν
λιμένα,
τοῖς
Μιλησίοις
δὲ |
[1, 18] |
τά
τε
ἄλλα
κρατήσειν
τῷ
|
ναυτικῷ |
τοὺς
Ἕλληνας
ἐπελπίζων
καί
τι |
[1, 19] |
μέρος
μέν
τι
ἀπῆν
τῶν
|
ναυτῶν, |
ἐκ
δὲ
τῶν
παρόντων
ξυμπληρώσας |
[1, 20] |
λιμένι,
ὡς
καὶ
ἀπὸ
τῶν
|
ναυτῶν |
πολλὴν
ὠφέλειαν
γίγνεσθαι
ἐς
τὰ |
[1, 16] |
μὴ
διέλαθέ
τις
ἐν
τοῖς
|
νεκροῖς, |
ἐζωγρήθησαν
δὲ
ἀμφὶ
τοὺς
δισχιλίους. |
[1, 23] |
τελευτῶν
ταύτῃ
ἐπέτρεψε
τὰ
πράγματα,
|
νενομισμένον |
ἐν
τῇ
Ἀσίᾳ
ἔτι
ἀπὸ |
[1, 29] |
τῇ
δυνάμει
Παρμενίων.
καὶ
οἱ
|
νεόγαμοι
|
δὲ
οἱ
ἐπὶ
Μακεδονίας
σταλέντες |
[1, 24] |
Νεοπτολέμου,
ὅτι
καὶ
αὐτοὶ
τῶν
|
νεογάμων |
ἦσαν,
προστάξας,
ἐπειδὰν
αὐτοί
τε |
[1, 20] |
ἐς
ἑβδομήκοντα
καὶ
ἑκατὸν
καὶ
|
Νεοπτόλεμος |
ὁ
Ἀρραβαίου,
τοῦ
Ἀμύντου
ἀδελφός, |
[1, 11] |
κατέχει,
μῆνιν
Πριάμου
παραιτούμενον
τῷ
|
Νεοπτολέμου |
γένει,
ὃ
δὴ
ἐς
αὐτὸν |
[1, 24] |
τὸν
Πολεμοκράτους
καὶ
Μελέαγρον
τὸν
|
Νεοπτολέμου, |
ὅτι
καὶ
αὐτοὶ
τῶν
νεογάμων |
[1, 29] |
ὁ
Πολεμοκράτους
καὶ
Μελέαγρος
ὁ
|
Νεοπτολέμου, |
πεζοὶ
μὲν
Μακεδόνες
τρισχίλιοι,
ἱππεῖς |
[1, 12] |
λόγοι
εἰσί
τε
καὶ
ἀπὸ
|
νέου |
ἔτι
ἐγένοντο.
καὶ
ἐπὶ
τῷδε |
[1, 1] |
τὸ
ὄρος.
διαβὰς
δὲ
τὸν
|
Νέστον
|
ποταμὸν
λέγουσιν,
ὅτι
δεκαταῖος
ἀφίκετο |
[1, 3] |
Ἴστρου
ἐλθεῖν.
τῶν
μὲν
δὴ
|
νεῶν
|
ἐπέβη
αὐτός.
τὰς
δὲ
διφθέρας, |
[1, 18] |
αἰγιαλοῦ
κατὰ
πρύμναν
τῶν
Ἀλεξάνδρου
|
νεῶν. |
καὶ
γὰρ
δὴ
νικήσαντας
μὲν |
[1, 11] |
τὴν
αὑτοῦ
ἀναθεῖναι
ἐς
τὸν
|
νεών, |
καὶ
καθελεῖν
ἀντὶ
ταύτης
τῶν
|
[1, 17] |
χρὴ
οἰκοδομεῖσθαι
τῷ
Διὶ
τὸν
|
νεών, |
καὶ
οὕτως
ἐκέλευσε.
κατέλιπε
δὲ |
[1, 18] |
δὲ
ἔφη
ἐπιβῆναι
ἐθέλειν
τῶν
|
νεῶν |
καὶ
τοῦ
κινδύνου
μετέχειν.
Ἀλέξανδρος |
[1, 18] |
νῆσον
προκατειλήφει
Ἀλέξανδρος,
οὐ
τῶν
|
νεῶν |
μόνον
τῇ
ἐγκαθορμίσει,
ἀλλὰ
καὶ |
[1, 19] |
τῆς
ἀποβάσεως
τοὺς
ἀπὸ
τῶν
|
νεῶν. |
οἱ
δέ,
ὕδατός
τε
σπάνει |
[1, 19] |
καὶ
τὰς
μὲν
πολλὰς
τῶν
|
νεῶν |
πρὸ
τοῦ
λιμένος
ἐν
μετεώρῳ |
[1, 20] |
ἐκ
τῆς
γῆς
κρατήσειν
τῶν
|
νεῶν. |
Ταῦτα
δὲ
διαπραξάμενος
ἐπὶ
Καρίας |
[1, 19] |
καθάπερ
πρὸς
τεῖχος,
ἐκ
τῶν
|
νεῶν |
τὴν
ἀπόβασιν
ποιησόμενος.
ὡς
δὲ |
[1, 19] |
ἀποσκεδάννυσθαι
τὸ
πολὺ
ἀπὸ
τῶν
|
νεῶν |
τοὺς
μὲν
ἐπὶ
φρυγανισμῷ,
τοὺς |
[1, 9] |
τῶν
μακρῶν
τειχῶν
καθαιρέσει
καὶ
|
νεῶν |
τῶν
πολλῶν
παραδόσει
καὶ
στερήσει |
[1, 11] |
δὲ
καὶ
πρῶτον
ἐκ
τῆς
|
νεὼς
|
σὺν
τοῖς
ὅπλοις
ἐκβῆναι
αὐτὸν |
[1, 24] |
ἔστιν
οἳ
συνεστρατευμένοι
Ἀλεξάνδρῳ
ἦσαν
|
νεωστὶ |
πρὸ
τῆς
στρατιᾶς
γεγαμηκότες.
καὶ |
[1, 18] |
τε
ἄλλα
καὶ
τοὺς
Ἕλληνας
|
νεωτεριεῖν |
πρὸς
τοῦ
ναυτικοῦ
πταίσματος
τὴν |
[1, 1] |
Τριβαλλοὺς
καὶ
Ἰλλυριούς,
ὅτι
τε
|
νεωτερίζειν |
ἐπύθετο
Ἰλλυριούς
τε
καὶ
Τριβαλλούς, |
[1, 1] |
ἄλλοις,
ἀλλ'
αὐτοὺς
ἄλλων
ἐξηγεῖσθαι.
|
νεωτερίσαι |
δὲ
ἄττα
καὶ
τῶν
Ἀθηναίων |
[1, 25] |
τοῖς
Θετταλοῖς
ξὺν
αὐτοῖς
τι
|
νεωτερίσαι. |
καί
τι
καὶ
θεῖον
ἐφόβει |
[1, 10] |
μεῖον
ἢ
τοὺς
αὐτῶν
Θηβαίων
|
νεωτερίσαντας. |
Ἀθηναῖοι
δὲ
τοὺς
μὲν
ἄνδρας |
[1, 10] |
ἀπαγγελοῦντας
καὶ
ὅτι
Θηβαίους
τοῦ
|
νεωτερισμοῦ |
ἐτιμωρήσατο.
ὁ
δὲ
τὰ
μὲν |
[1, 7] |
οὐ
βέβαιοι
ὄντες
συνεπιλήψονται
τοῦ
|
νεωτερισμοῦ |
τοῖς
Θηβαίοις.
ἄγων
δὴ
παρὰ |
[1, 7] |
αγ>
ομένων
τινῶν
αὐτοὺς
ἐπὶ
|
νεωτερισμῷ |
ἐκ
τῆς
πόλεως,
Ἀμύνταν
μὲν |
[1, 18] |
ἦσαν
δὲ
τῶν
βαρβάρων
αἱ
|
νῆες |
ἀμφὶ
τὰς
τετρακοσίας.
Παρμενίων
μὲν |
[1, 3] |
ἐπὶ
τὸν
ποταμὸν,
ὅπῃ
αἱ
|
νῆες |
προσπίπτοιεν.
αἱ
δὲ
ὀλίγαι
τε |
[1, 18] |
Μιλήτῳ.
αἱ
δὲ
τῶν
Περσῶν
|
νῆες |
ὑστερήσασαι,
ἐπειδὴ
ἔμαθον
οἱ
ναύαρχοι |
[1, 11] |
σφάξαντα
ταῦρον
τῷ
Ποσειδῶνι
καὶ
|
Νηρηίσι |
σπένδειν
ἐκ
χρυσῆς
φιάλης
ἐς |
[1, 19] |
ἐπὶ
τῶν
ἀσπίδων
ὑπτίων
ἐς
|
νησῖδά |
τινα
ἀνώνυμον
τῇ
πόλει
ἐπικειμένην |
[1, 9] |
ἡ
Μήλου
καὶ
Σκιώνης
ἅλωσις,
|
νησιωτικά |
τε
πολίσματα
ἦν
καὶ
τοῖς |
[1, 2] |
ἐστίν.
ἐς
ταύτην
δὲ
τὴν
|
νῆσον |
καὶ
οἱ
Θρᾷκες
οἱ
πρόσχωροι |
[1, 19] |
πόλεως
ἐπὶ
τοὺς
ἐς
τὴν
|
νῆσον |
καταπεφευγότας
ἐπέπλει
αὐτός,
κλίμακας
φέρειν |
[1, 18] |
ὡρμίσθησαν.
τὴν
γὰρ
Λάδην
τὴν
|
νῆσον |
προκατειλήφει
Ἀλέξανδρος,
οὐ
τῶν
νεῶν |
[1, 2] |
διαβαίνειν
κελεύσας
τὸν
ποταμὸν
ἐς
|
νῆσόν |
τινα
τῶν
ἐν
τῷ
Ἴστρῳ. |
[1, 19] |
ὡς
κατὰ
τὰ
ἀπότομα
τῆς
|
νήσου, |
καθάπερ
πρὸς
τεῖχος,
ἐκ
τῶν |
[1, 19] |
τὸν
μεταξὺ
τῆς
τε
Λάδης
|
νήσου |
καὶ
τοῦ
στρατοπέδου
λιμένα,
ἐλπίσαντες |
[1, 3] |
ἡ>
ἐπ'
αὐτῶν,
καὶ
τῆς
|
νήσου |
τὰ
πολλὰ
ἀπότομα
ἐς
προσβολήν, |
[1, 23] |
τὴν
ἄκραν
τὴν
ἐν
τῇ
|
νήσῳ |
ἀπεχώρησαν,
οἱ
δὲ
ἐς
τὴν |
[1, 3] |
τοξοτῶν
τε
καὶ
ὁπλιτῶν
τῇ
|
νήσῳ |
ἐπέπλει,
ἵνα
οἱ
Τριβαλλοί
τε |
[1, 2] |
τῷ
Ἴστρῳ.
Πεύκη
ὄνομα
τῇ
|
νήσῳ |
ἐστίν.
ἐς
ταύτην
δὲ
τὴν |
[1, 19] |
διακινδυνεύειν
ἐθέλοντας
τοὺς
ἐν
τῇ
|
νήσῳ |
ἑώρα,
οἶκτος
λαμβάνει
αὐτὸν
τῶν |
[1, 18] |
ἑξήκοντα
καὶ
ἑκατὸν
ἐν
τῇ
|
νήσῳ |
τῇ
Λάδῃ.
κεῖται
δὲ
αὕτη
|
[1, 4] |
τὴν
φάλαγγα
δὲ
ἐν
πλαισίῳ
|
Νικάνορα |
ἄγειν
ἐκέλευσε.
καὶ
οἱ
Γέται |
[1, 19] |
τούτῳ
δὲ
καὶ
οἱ
ἀμφὶ
|
Νικάνορα |
ἀπὸ
τῆς
Λάδης
τὴν
ὁρμὴν |
[1, 18] |
ἔμαθον
οἱ
ναύαρχοι
τῶν
ἀμφὶ
|
Νικάνορα |
τὴν
ἐν
τῇ
Λάδῃ
προκαταγωγήν, |
[1, 18] |
τοῖς
Πέρσαις
ἐπενόει
τὴν
πόλιν.
|
Νικάνωρ
|
δὲ
τὸ
Ἑλληνικὸν
ναυτικὸν
ἄγων |
[1, 14] |
ὑπασπισταὶ
τῶν
ἑταίρων,
ὧν
ἡγεῖτο
|
Νικάνωρ
|
ὁ
Παρμενίωνος.
ἐπὶ
δὲ
τούτοις |
[1, 18] |
μεγάλα
ὠφεληθήσεσθαι
ἐς
τὰ
ὅλα,
|
νικηθεῖσι |
δὲ
οὐ
παρὰ
μέγα
ἔσεσθαι |
[1, 18] |
Ἀλεξάνδρου
νεῶν.
καὶ
γὰρ
δὴ
|
νικήσαντας |
μὲν
μεγάλα
ὠφεληθήσεσθαι
ἐς
τὰ |
[1, 17] |
τῆς
συντάξεώς
τε
καὶ
ἀποφορᾶς
|
Νικίαν, |
Ἄσανδρον
δὲ
τὸν
Φιλώτα
Λυδίας |
[1, 12] |
καὶ
Ῥεομίθρης
καὶ
Πετήνης
καὶ
|
Νιφάτης |
καὶ
ξὺν
τούτοις
Σπιθριδάτης
ὁ |
[1, 16] |
δὲ
καὶ
ἡγεμόνες
τῶν
Περσῶν
|
Νιφάτης |
τε
καὶ
Πετήνης
καὶ
Σπιθριδάτης |
[1, 5] |
μέγιστα
παρὰ
βασιλεῖ
τῷ
Μακεδόνων
|
νομίζεται. |
καὶ
τὴν
ἀδελφὴν
τὴν
Ἀλεξάνδρου |
[1, 17] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
Λυδοὺς
τοῖς
|
νόμοις |
τε
τοῖς
πάλαι
Λυδῶν
χρῆσθαι |
[1, 23] |
καὶ
ἀδελφὸς
αὐτῇ
ὢν
κατὰ
|
νόμον |
τῶν
Καρῶν
ξυνῴκει.
καὶ
ὁ |
[1, 18] |
δὲ
{τε}
ἐγκαθιστάναι
καὶ
τοὺς
|
νόμους |
τοὺς
σφῶν
ἑκάστοις
ἀποδοῦναι,
καὶ
|
[1, 5] |
Ἀλλὰ
Λάγγαρος
μὲν
ἐπανελθὼν
οἴκαδε
|
νόσῳ |
ἐτελεύτησεν.
Ἀλέξανδρος
δὲ
παρὰ
τὸν |
[1, 26] |
ἄρκτου
ἀνέμων
πνεόντων.
εἰ
δὲ
|
νότοι |
κατέχοιεν,
ἀπόρως
ἔχει
διὰ
τοῦ |
[1, 26] |
αἰγιαλοῦ
ὁδοιπορεῖν.
τῷ
δὲ
ἐκ
|
νότων |
σκληροὶ
βορραῖ
ἐπιπνεύσαντες,
οὐκ
ἄνευ |
[1, 0] |
τοσοῖσδε
συγγραφεῦσι
καὶ
ἐμοὶ
ἐπὶ
|
νοῦν |
ἦλθεν
ἥδε
ἡ
συγγραφή,
τά |
[1, 11] |
ἐς
Ἴλιον
στρατευσάντων.
καὶ
ὁ
|
νοῦς |
τῆς
θυσίας
ἦν
ἐπιτυχεστέραν
οἷ |
[1, 6] |
μένην
αὐτοῖς
τὴν
τάξιν,
ὑπὸ
|
νύκτα |
ἔτι
λαθὼν
διαβαίνει
τὸν
ποταμόν, |
[1, 23] |
αὐτός,
καίτοι
ἀμφὶ
μέσας
που
|
νύκτας |
ἦν
τὸ
γιγνόμενον,
ὁ
δὲ |
[1, 19] |
ἐς
ναυμαχίαν
ἐλπίζοντες.
τὰς
δὲ
|
νύκτας |
πρὸς
τῇ
Μυκάλῃ
οὐκ
ἐν |
[1, 20] |
κατὰ
τὰ
ξυγκείμενα
ἀμφὶ
μέσας
|
νύκτας |
προσῆλθε
τῷ
τείχει.
ὡς
δὲ |
[1, 20] |
ἐγένοντο
ἐς
τριακοσίους,
ὅτι
ἐν
|
νυκτὶ |
γενομένης
τῆς
ἐκδρομῆς
ἀφυλακτότεροι
ἐς |
[1, 23] |
δὲ
τοὺς
ἀποθανόντας
ἐν
τῇ
|
νυκτὶ |
τὰς
μὲν
μηχανὰς
ἐς
Τράλλεις |
[1, 4] |
τῶν
ποταμῶν
διεβεβήκει
ἐν
μιᾷ
|
νυκτὶ |
τὸν
Ἴστρον
οὐ
γεφυρώσας
τὸν |
[1, 20] |
οἱ
δὲ
ἐκ
τῆς
Ἁλικαρνασσοῦ
|
νυκτὸς |
ἐκδραμόντες,
ὡς
ἐμπρῆσαι
τούς
τε |
[1, 4] |
ἐς
τετρακισχιλίους.
~Διέβαλον
δὲ
τῆς
|
νυκτὸς |
ἧ
λήιον
ἦν
σίτου
βαθύ. |
[1, 20] |
ἐκ
τῶν
Μυνδίων,
εἰ
λάθοι
|
νυκτὸς |
προσελθών.
αὐτὸς
μὲν
δὴ
κατὰ |
[1, 23] |
λαβόντες
ἀμφὶ
δευτέραν
φυλακὴν
τῆς
|
νυκτὸς |
τόν
τε
ξύλινον
πύργον,
ὃν |
[1, 7] |
τῶν
ἐκ
Θηβῶν
φευγόντων
παρελθόντες
|
νύκτωρ |
ἐς
τὰς
Θήβας,
ἐπαγ<
αγ> |
[1, 13] |
πρὶν
ἐκείνους
ἐς
τάξιν
καθίστασθαι.
|
νῦν |
δὲ
οὐκ
ἀκινδύνως
μοι
δοκοῦμεν |
[1, 6] |
ξυνθήματος
ἀποτεῖναι
ἐς
προβολήν,
καὶ
|
νῦν |
μὲν
ἐς
τὸ
δεξιὸν
ἐγκλῖναι |
[1, 25] |
ἱππικοῦ
ἀνδρὶ
οὐ
πιστῷ
ἐπιτρέψας,
|
νῦν |
τε
χρῆναι
αὐτὸν
κατὰ
τάχος |
[1, 5] |
ἱππεῖς
καὶ
τὰ
ὑποζύγια,
εἰ
|
νὺξ |
αὐτοὺς
καταλήψεται,
αὐτὸς
μὲν
ἀναλαβὼν |
[1, 2] |
πρὸ
τοῦ
ποταμοῦ
ἦν
καὶ
|
νὺξ |
ἐπιγενομένη
τὴν
ἀκρίβειαν
τῆς
διώξεως |
[1, 1] |
εἰ
βιάζοιντο,
ἅμα
δὲ
ἐν
|
νῷ |
εἶχον
ἐπαφιέναι
ἀνιοῦσιν
ἧ
ἀποτομώτατον |
[1, 23] |
τετρῶσθαι
ἀπομάχους
ὄντας,
ταῦτα
ἐν
|
νῷ |
λαβόντες
ἀμφὶ
δευτέραν
φυλακὴν
τῆς |
[1, 21] |
τε
καὶ
μόνον
οὐ
κατὰ
|
νώτου |
παρεῖχον
ἀκροβολίζεσθαι
ἐς
τοὺς
τῷ |