Livre, Chapitre |
[1, 18] |
εὐδοκίμει.
~Ἐν
τούτῳ
δὲ
ἐκ
|
Μαγνησίας |
τε
καὶ
Τράλλεων
παρ'
αὐτὸν |
[1, 5] |
ἐπισιτισμὸν
ἔπεμπε.
καὶ
ὁ
Γλαυκίας
|
μαθὼν |
τὴν
ὁρμὴν
τῶν
ἀμφὶ
Φιλώταν |
[1, 19] |
ὡρμίζοντο,
ὅτι
ὑδρεύεσθαι
ἀπὸ
τοῦ
|
Μαιάνδρου |
ποταμοῦ
τῶν
ἐκβολῶν
διὰ
μακροῦ
|
[1, 2] |
ἀκρίβειαν
τῆς
διώξεως
ἀφείλετο
τοὺς
|
Μακεδόνας. |
αὐτῶν
δὲ
Μακεδόνων
τελευτῆσαι
λέγει |
[1, 27] |
αὐτοῦ,
ὅπως
εἶχον,
ἐκέλευε
τοὺς
|
Μακεδόνας, |
γνοὺς,
ὅτι
οὐ
μενοῦσι
πανδημεὶ |
[1, 19] |
ὡς
παρ'
ἐλπίδα
ἀναγομένους
τοὺς
|
Μακεδόνας |
ἐπὶ
σφᾶς
εἶδον,
ὑποστρέψαντες
ἐκ |
[1, 6] |
δὲ
καὶ
ἐπαλαλάξαι
ἐκέλευσε
τοὺς
|
Μακεδόνας |
καὶ
τοῖς
δόρασι
δουπῆσαι
πρὸς |
[1, 5] |
ὡς
δεξόμενοι
ἐς
χεῖρας
τοὺς
|
Μακεδόνας. |
ὁμοῦ
δὲ
γενομένων
ἐξέλιπον
καίτοι |
[1, 14] |
οἱ
γὰρ
Πέρσαι
προσέμενον
τοὺς
|
Μακεδόνας, |
ὁπότε
ἐσβήσονται
ἐς
τὸν
πόρον, |
[1, 18] |
πεντακοσίους
πεζοὺς
τῶν
ξένων
καὶ
|
Μακεδόνας |
παραπλησίους,
ἱππέας
δὲ
τῶν
ἑταίρων |
[1, 19] |
ἐκκαλέσαιντο
ἐς
τὸ
πέλαγος
τοὺς
|
Μακεδόνας, |
πέντε
δὲ
αὐτῶν
εἰσέπλευσαν
ἐς |
[1, 23] |
δὲ
καὶ
ὣς
ἐξαγαγὼν
τοὺς
|
Μακεδόνας |
τοὺς
μὲν
ἔτι
ἐμπιπράντας
τὴν |
[1, 12] |
διὰ
κινδύνου
ἰέναι
πρὸς
τοὺς
|
Μακεδόνας, |
τῷ
τε
πεζῷ
πολὺ
περιόντας |
[1, 8] |
ὀργῇ
οὐχ
οὕτως
τι
οἱ
|
Μακεδόνες, |
ἀλλὰ
Φωκεῖς
τε
καὶ
Πλαταιεῖς |
[1, 6] |
βέλους
παρελθεῖν
οὐκ
ἐτόλμων,
οἱ
|
Μακεδόνες |
δὲ
ἐν
τούτῳ
ἀσφαλῶς
ἐπέρασαν |
[1, 15] |
τῶν
Περσῶν
πολλὴ
ἄφεσις,
οἱ
|
Μακεδόνες |
δὲ
ξὺν
τοῖς
δόρασιν
ἐμάχοντο. |
[1, 28] |
οὐ
χαλεπῶς
ἀπεχώρουν.
καὶ
οἱ
|
Μακεδόνες |
διὰ
βαρύτητα
τῶν
ὅπλων
καὶ |
[1, 22] |
πρὸς
αὐτοῖς
τοῖς
τείχεσιν
οἱ
|
Μακεδόνες |
διέφθειραν.
καὶ
παρ'
ὀλίγον
ἧκεν |
[1, 15] |
τε
πλήθει
πολὺ
ἐλαττούμενοι
οἱ>
|
Μακεδόνες |
ἐκακοπάθουν
ἐν
τῇ
πρώτῃ
προσβολῇ, |
[1, 1] |
ταῖς
ἁμάξαις.
ἔνθα
δὴ
οἱ
|
Μακεδόνες |
θαρσήσαντες,
ὅτι
ἀβλαβεῖς
αὐτοῖς,
ἃς |
[1, 8] |
ὡς
δὲ
πανταχόθεν
αὐτοῖς
οἱ
|
Μακεδόνες |
καὶ
Ἀλέξανδρος
ἄλλοτε
ἄλλῃ
ἐπιφαινόμενος |
[1, 15] |
πεδίον
βιάσασθαι
τοὺς
Πέρσας,
οἱ
|
Μακεδόνες, |
οἱ
δὲ
εἶρξαί
τε
αὐτῶν |
[1, 20] |
ἕνα
γε
πύργον
κατέβαλον
οἱ
|
Μακεδόνες, |
οὐ
μέντοι
ἐγύμνωσέ
γε
τὸ |
[1, 22] |
τοῖς
φεύγουσιν
ἐχόμενοι
αὐτῶν
οἱ
|
Μακεδόνες, |
πολλοὺς
καὶ
τῶν
φιλίων
τῆς |
[1, 29] |
Μελέαγρος
ὁ
Νεοπτολέμου,
πεζοὶ
μὲν
|
Μακεδόνες
|
τρισχίλιοι,
ἱππεῖς
δὲ
ἐς
τριακοσίους |
[1, 24] |
αὐτοὺς
ἐκ
Καρίας
διαχειμάσοντας
ἐν
|
Μακεδονίᾳ |
ἅμα
ταῖς
γυναιξίν,
ἐπιτάξας
αὐτοῖς |
[1, 29] |
τοῖς
Πέρσαις
καὶ
τότε
ἐν
|
Μακεδονίᾳ |
ξὺν
τοῖς
δισχιλίοις
δεδεμένοι
ἦσαν. |
[1, 16] |
δὲ
δήσας
ἐν
πέδαις
εἰς
|
Μακεδονίαν
|
ἀπέπεμψεν
ἐργάζεσθαι,
ὅτι
παρὰ
τὰ |
[1, 1] |
τιμὴν
συγχωρῆσαι.
ἐπανελθόντα
δὲ
ἐς
|
Μακεδονίαν |
ἐν
παρασκευῇ
εἶναι
τοῦ
ἐς
|
[1, 11] |
~Ταῦτα
δὲ
διαπραξάμενος
ἐπανῆλθεν
εἰς
|
Μακεδονίαν. |
καὶ
τῷ
τε
Διὶ
τῷ |
[1, 11] |
ἐφ'
Ἑλλησπόντου,
τὰ
μὲν
κατὰ
|
Μακεδονίαν |
τε
καὶ
τοὺς
Ἕλληνας
Ἀντιπάτρῳ |
[1, 17] |
ὁ
Ἀντιόχου,
ὃς
ἔφυγεν
ἐκ
|
Μακεδονίας |
Ἀλέξανδρον,
παθὼν
μὲν
οὐδὲν
πρὸς |
[1, 7] |
πράξαντες
τὴν
ἀπόστασιν
στράτευμα
ἐκ
|
Μακεδονίας |
Ἀντιπάτρου
ἀφῖχθαι
ἔφασκον,
αὐτὸν
δὲ |
[1, 2] |
ἀναλαβόντα
τοὺς
ἐκ
τῆς
ἄνωθεν
|
Μακεδονίας |
ἱππέας
προσέταξεν
ἐμβάλλειν
κατὰ
τὸ
|
[1, 25] |
βασιλέα
Ἀλέξανδρον,
αὐτὸν
βασιλέα
καταστήσειν
|
Μακεδονίας |
καὶ
χρυσίου
τάλαντα
πρὸς
τῇ |
[1, 29] |
οἱ
νεόγαμοι
δὲ
οἱ
ἐπὶ
|
Μακεδονίας |
σταλέντες
εἰς
Γόρδιον
ἧκον
καὶ
|
[1, 22] |
δὲ
καὶ
ἄνωθεν
ὑπὸ
τῶν
|
Μακεδόνων |
βαλλομένους.
ὁ
πλεῖστος
δὲ
φόνος |
[1, 8] |
βοῇ
τῶν
Θηβαίων
φυγὴ
τῶν
|
Μακεδόνων
|
γίγνεται.
καὶ
Εὐρυβώτας
τε
ὁ |
[1, 24] |
αὐτῇ
ἄρχειν
ἁπάσης
ἔδωκε.
~Τῶν
|
Μακεδόνων |
δὲ
ἔστιν
οἳ
συνεστρατευμένοι
Ἀλεξάνδρῳ |
[1, 16] |
τοῦ
ἐν
τῷ
τότε
πταίσματος.
|
Μακεδόνων |
δὲ
τῶν
μὲν
ἑταίρων
ἀμφὶ |
[1, 8] |
εἴσω
τοῦ
τείχους
ὅσοι
τῶν
|
Μακεδόνων |
ἐγγὺς
φευγόντων
εἴχοντο,
ἅτε
καὶ |
[1, 9] |
ἢ
Ἀλεξάνδρου
ἢ
ὅσοι
πρόξενοι
|
Μακεδόνων |
ἐγένοντο,
ἀνδραποδίσαι.
καὶ
τὴν
Πινδάρου |
[1, 19] |
ἐπειγόμενοι
ὑποφθάσαι
τὰς
τριήρεις
τῶν
|
Μακεδόνων |
ἐγκατελήφθησαν
ἐν
τῷ
στόματι
τοῦ |
[1, 21] |
καὶ
κατακλείονται
αὖθις
πρὸς
τῶν
|
Μακεδόνων |
εἴσω
τῶν
πυλῶν
οἱ
ἐπεκδραμόντες. |
[1, 22] |
καὶ
ἄλλοι
τῶν
οὐκ
ἠμελημένων
|
Μακεδόνων. |
~Ἔνθα
δὴ
ξυνελθόντες
οἱ
ἡγεμόνες |
[1, 7] |
ὀνόματα,
καὶ
τῆς
βαρύτητος
τῶν
|
Μακεδόνων |
ἤδη
ποτὲ
ἀπαλλαγῆναι.
πιθανώτεροι
δὲ |
[1, 7] |
καὶ
ἀπέκτειναν
οὐ
πολλοὺς
τῶν
|
Μακεδόνων. |
καὶ
Ἀλέξανδρος
ἐκπέμπει
τῶν
ψιλῶν |
[1, 20] |
ὑπὸ
τῶν
φυλακῶν
τε
τῶν
|
Μακεδόνων |
καὶ
ὅσοι
ἐν
αὐτῷ
τῷ |
[1, 18] |
Φοινίκων.
τήν
τε
ἐμπειρίαν
τῶν
|
Μακεδόνων |
καὶ
τὴν
τόλμαν
ἐν
ἀβεβαίῳ |
[1, 8] |
πρὸς
τὸ
ἄγημα
τὸ
τῶν
|
Μακεδόνων |
καὶ
τοὺς
ὑπασπιστὰς
τοὺς
βασιλικούς. |
[1, 5] |
ὅσα
μέγιστα
παρὰ
βασιλεῖ
τῷ
|
Μακεδόνων
|
νομίζεται.
καὶ
τὴν
ἀδελφὴν
τὴν |
[1, 15] |
καὶ
οἱ
μὲν
πρῶτοι
τῶν
|
Μακεδόνων |
ξυμμίξαντες
τοῖς
Πέρσαις
κατεκόπησαν
πρὸς |
[1, 19] |
πανταχόθεν
ἤδη
προσκειμένων
σφίσι
τῶν
|
Μακεδόνων |
οἱ
μὲν
αὐτῶν
ῥιπτοῦντες
σφᾶς |
[1, 21] |
δὲ
ἡμέραις
ὕστερον
δύο
τῶν
|
Μακεδόνων |
ὁπλῖται
ἐκ
τῆς
Περδίκκου
τάξεως |
[1, 6] |
ἐπὶ
τούτοις
τὰς
τάξεις
τῶν
|
Μακεδόνων. |
ὁπότε
δὲ
διαβάντες
τύχοιεν,
ἐπ' |
[1, 28] |
ἤδη
καὶ
ἡ
φάλαγξ
τῶν
|
Μακεδόνων |
προσῆγε
καὶ
πρὸ
αὐτῆς
Ἀλέξανδρος
|
[1, 1] |
ὄρους
ἐπὶ
τὴν
φάλαγγα
τῶν
|
Μακεδόνων |
τὰς
ἁμάξας.
γνώμην
δὲ
πεποίηντο |
[1, 28] |
δὲ
τὴν
μὲν
φάλαγγα
τῶν
|
Μακεδόνων |
τάττει
ὧδε.
ἐπὶ
μὲν
τοῦ |
[1, 2] |
ἀφείλετο
τοὺς
Μακεδόνας.
αὐτῶν
δὲ
|
Μακεδόνων
|
τελευτῆσαι
λέγει
Πτολεμαῖος
ἱππέας
μὲν |
[1, 20] |
πόλεως,
προσήγαγε
καὶ
ὣς
τῶν
|
Μακεδόνων |
τὴν
φάλαγγα,
ὑπορύττειν
κελεύσας
τὸ |
[1, 13] |
ἔχομεν.
καὶ
τοῦτο
οὔτε
πρὸς
|
Μακεδόνων |
τῆς
δόξης
οὔτε
πρὸς
τῆς |
[1, 7] |
ὥστε
ἐγγὺς
εἶναι
ὠφέλειαν
τῶν
|
Μακεδόνων |
τοῖς
τὴν
Καδμείαν
ἔχουσιν.
οἱ |
[1, 15] |
ἐπ'
ἄλλαις
τῶν
τάξεων
τοῖς
|
Μακεδόσι |
διέβαινον
οὐ
χαλεπῶς
ἤδη.
καὶ |
[1, 27] |
καὶ
φόρους
ἀποφέρειν
ὅσα
ἔτη
|
Μακεδόσι, |
καὶ
ὑπὲρ
τῆς
χώρας
διακριθῆναι, |
[1, 24] |
εἴπερ
τινὶ
ἄλλῳ,
εὐδοκίμησε
παρὰ
|
Μακεδόσιν
|
Ἀλέξανδρος.
ἔπεμψε
δὲ
καὶ
Κλέανδρον |
[1, 22] |
γὰρ
εἰς
χεῖρας
ἐλθόντες
τοῖς
|
Μακεδόσιν |
ἀπέθανον,
οἱ
δὲ
ἀμφὶ
τῷ |
[1, 5] |
κατεῖχον,
ὡς
πάντοθεν
ἐπιτίθεσθαι
τοῖς
|
Μακεδόσιν, |
εἰ
τῇ
πόλει
προσβάλλοιεν.
Γλαυκίας |
[1, 22] |
οὐδὲ
πάνυ
τι
προσδεχομένοις
τοῖς
|
Μακεδόσιν |
ἦν.
καὶ
οἱ
μὲν
δᾷδάς |
[1, 13] |
δοκῶ
τοὺς
Πέρσας
ὡς>
ἀξιομάχους
|
Μακεδόσιν |
ὄντας,
ὅτι
οὐδὲν
ἄξιον
τοῦ |
[1, 9] |
πάλαι
ἀνέλαβεν,
ὡς
τά
τε
|
μακρὰ |
τείχη
ἐκτειχίσαι
καὶ
τῆς
θαλάσσης |
[1, 1] |
ὅτι
μὴ
πάντῃ
ταπεινωθέντας
οὕτω
|
μακρὰν |
ἀπὸ
τῆς
οἰκείας
στελλόμενον.
ὁρμηθέντα |
[1, 18] |
ἐπὶ
τῷ
Περσῶν
στρατῷ
οὐ
|
μακρὰν |
ὄντι
διασώζειν
τοῖς
Πέρσαις
ἐπενόει |
[1, 26] |
οἱ
Θρᾷκες
χαλεπὴν
ἄλλως
καὶ
|
μακρὰν |
οὖσαν
τὴν
πάροδον.
αὐτὸς
δὲ |
[1, 14] |
κατὰ
τὴν
ὄχθην
ἐπὶ
φάλαγγα
|
μακράν, |
τοὺς
δὲ
πεζοὺς
κατόπιν
τῶν |
[1, 3] |
ἐνταῦθα
καταλαμβάνει
αὐτῷ
ἡκούσας
ναῦς
|
μακρὰς |
ἐκ
Βυζαντίου
διὰ
τοῦ
πόντου |
[1, 19] |
Μαιάνδρου
ποταμοῦ
τῶν
ἐκβολῶν
διὰ
|
μακροῦ
|
ἠναγκάζοντο.
Ἀλέξανδρος
δὲ
ταῖς
μὲν |
[1, 9] |
πολέμῳ
προδοσίας
τῶν
Ἑλλήνων
διὰ
|
μακροῦ |
ταύτην
δίκην
ἐκτίσαντας
Θηβαίους,
καὶ |
[1, 9] |
καὶ
τὴν
δύναμιν
οὐ
διὰ
|
μακροῦ |
τὴν
πάλαι
ἀνέλαβεν,
ὡς
τά |
[1, 9] |
οὐδὲν
ἄλλο
ὅτι
μὴ
τῶν
|
μακρῶν |
τειχῶν
καθαιρέσει
καὶ
νεῶν
τῶν |
[1, 4] |
δὲ
καὶ
ἤρετο,
ὅ
τι
|
μάλιστα
|
δεδίττεται
αὐτοὺς
τῶν
ἀνθρωπίνων,
ἐλπίσας |
[1, 1] |
θαρσήσαντες,
ὅτι
ἀβλαβεῖς
αὐτοῖς,
ἃς
|
μάλιστα |
ἐδεδίεσαν,
αἱ
ἅμαξαι
ἐγένοντο,
σὺν
|
[1, 7] |
οὐ
γιγνώσκοντες
τὰ
ὄντα
τὰ
|
μάλιστα |
καθ'
ἡδονήν
σφισιν
εἴκαζον.
Πυθομένῳ |
[1, 4] |
προσωτέρω
ἥκει
καὶ
ὅτι
αὐτὸν
|
μάλιστα |
πάντων
δεδιέναι
φήσουσι.
τῷ
δὲ |
[1, 20] |
ὀρώρυκτο
αὐτοῖς,
πλάτος
μὲν
τριάκοντα
|
μάλιστα |
πηχῶν,
τὸ
δὲ
βάθος
ἐς |
[1, 2] |
τὸ
κέρας
τὸ
δεξιόν,
ἧπερ
|
μάλιστα |
προὐκεχωρήκεσαν
ἐν
τῇ
ἐκδρομῇ.
Ἡρακλείδην |
[1, 20] |
ἀπέχων
τῆς
πόλεως
ἐς
πέντε
|
μάλιστα |
σταδίους,
ὡς
ἐπὶ
χρονίῳ
πολιορκίᾳ. |
[1, 21] |
τὴν
ἄκραν
τὴν
πρὸς
Μύλασα
|
μάλιστα |
τετραμμένην,
ὡς
ἐπίδειξιν
τῆς
σφῶν |
[1, 6] |
ἀσπίδας.
οἱ
δὲ
Ταυλάντιοι
ἔτι
|
μᾶλλον |
ἐκπλαγέντες
πρὸς
τῆς
βοῆς
ὡς |
[1, 25] |
καὶ
εὔνουν
ἀνθρώποις
καὶ
λάλον
|
μᾶλλον |
ἢ
ἄλλην
ὄρνιθα.
Ταῦτά
τε |
[1, 9] |
στρατόν,
καὶ
τὸν
πολὺν
ξυμμαχικὸν
|
μᾶλλον |
ἢ
οἰκεῖον
ὄντα,
καὶ
τῷ |
[1, 9] |
αὐτὴ
τῷ
ἀήθει
τῆς
ὄψεως
|
μᾶλλον |
ἢ
τῇ
ἀκριβείᾳ
τοῦ
κινδύνου |
[1, 1] |
καταφερόμεναι
συμμίξουσιν
αἱ
ἅμαξαι,
τοσῷδε
|
μᾶλλόν |
τι
διασκεδάσουσιν
αὐτὴν
βίᾳ
ἐμπεσοῦσαι. |
[1, 4] |
ἦν
σίτου
βαθύ.
καὶ
ταύτῃ
|
μᾶλλόν |
τι
ἔλαθον
προσχόντες
τῇ
ὄχθῃ. |
[1, 19] |
τῶν
ξένων
τῶν
μισθοφόρων,
οἷς
|
μᾶλλόν |
τι
ἐπετέτραπτο
ἡ
πόλις,
τά |
[1, 5] |
αὐτῶν,
ὡς
ἀμφὶ
τὰ
σφέτερα
|
μᾶλλόν |
τι
ἔχοιεν.
καὶ
κελεύσαντος
Ἀλεξάνδρου
|
[1, 15] |
ἵππων
ἡ
μάχη,
πεζομαχίᾳ
δὲ
|
μᾶλλόν |
τι
ἐῴκει.
ξυνεχόμενοι
γὰρ
ἵπποι
|
[1, 7] |
τοῖς
Θηβαίοις
διὰ
φιλίας
ἐλθεῖν
|
μᾶλλόν |
τι
ἢ
διὰ
κινδύνου
ἤθελε |
[1, 21] |
ὡς
ἐπίδειξιν
τῆς
σφῶν
ῥώμης
|
μᾶλλόν |
τι
ἢ
πρὸς
πολεμίους
μετὰ |
[1, 9] |
ἦν
καὶ
τοῖς
δράσασιν
αἰσχύνην
|
μᾶλλόν |
τι
προσέβαλεν
ἢ
ἐς
τὸ |
[1, 18] |
γῇ
καθήμενος
ἐφαίνετο,
δοκεῖν
οἱ
|
μᾶλλόν |
τι
σημαίνειν,
ὅτι
ἐκ
γῆς
|
[1, 9] |
καὶ
Μαντίνειαν
πταῖσμα
τῷ
παραλόγῳ
|
μᾶλλόν |
τι
τῆς
ξυμφορᾶς
ἢ
τῷ |
[1, 16] |
ἧ
τὸ
πρῶτον
ἐτάχθη,
ἐκπλήξει
|
μᾶλλόν |
τι
τοῦ
παραλόγου
ἢ
λογισμῷ |
[1, 25] |
χελιδόνος
ἀνεκοίνωσεν
Ἀριστάνδρῳ
τῷ
Τελμισσεῖ,
|
μάντει. |
Ἀρίστανδρον
δὲ
ἐπιβουλὴν
μὲν
ἔκ
|
[1, 11] |
καὶ
ἄλλοι
ἄλλα
ἐπεθείαζον
τῶν
|
μάντεων, |
Ἀρίστανδρος
δέ,
ἀνὴρ
Τελμισσεύς,
μάντις, |
[1, 9] |
αὖ
τὸ
κατὰ
Λεῦκτρα
καὶ
|
Μαντίνειαν |
πταῖσμα
τῷ
παραλόγῳ
μᾶλλόν
τι |
[1, 11] |
μάντεων,
Ἀρίστανδρος
δέ,
ἀνὴρ
Τελμισσεύς,
|
μάντις, |
θαρρεῖν
ἐκέλευσεν
Ἀλέξανδρον.
δηλοῦσθαι
γὰρ, |
[1, 3] |
ἀνίσχουσιν,
ὧν
τελευταίους
Κουάδους
καὶ
|
Μαρκομάνους. |
ἐπὶ
δὲ
Σαυροματῶν
μοῖραν,
Ἰάζυγας. |
[1, 11] |
τὴν
ὡς
ἐπ'
Ἄβδηρα
καὶ
|
Μαρώνειαν, |
πόλεις
Ἑλληνίδας
ἐπὶ
θαλάσσῃ
ᾠκισμένας. |
[1, 11] |
ἔφερον
πρὸ
αὐτοῦ
ἐς
τὰς
|
μάχας. |
θῦσαι
δὲ
αὐτὸν
καὶ
Πριάμῳ |
[1, 6] |
καὶ
ἀναμιχθέντας
τοῖς
ἱππεῦσι
πεζοὺς
|
μάχεσθαι. |
οἱ
δὲ
πολέμιοι
τὴν
ὁρμὴν |
[1, 28] |
ὡς
δὲ
ἐν
χερσὶν
ἡ
|
μάχη |
ἐγένετο,
γυμνοί
τε
οἱ
βάρβαροι |
[1, 15] |
ἦσαν.
καὶ
περὶ
αὐτὸν
ξυνειστήκει
|
μάχη |
καρτερά.
καὶ
ἐν
τούτῳ
ἄλλαι |
[1, 21] |
τῆς
Ἁλικαρνασσοῦ
ἄλλοι
καὶ
ξυμπίπτει
|
μάχη |
καρτερὰ
πρὸς
τῷ
τείχει.
καὶ |
[1, 15] |
ξυντρίβεται
τὸ
δόρυ
ἐν
τῇ
|
μάχῃ. |
ὁ
δὲ
Ἀρέτην
ἤτει
δόρυ |
[1, 15] |
μὲν
ἀπὸ
τῶν
ἵππων
ἡ
|
μάχη, |
πεζομαχίᾳ
δὲ
μᾶλλόν
τι
ἐῴκει. |
[1, 13] |
Πέρσας
ἐφεστάναι
τεταγμένους
ὡς
ἐς
|
μάχην. |
ἔνθα
δὴ
Ἀλέξανδρος
μὲν
τὴν |
[1, 8] |
παρ'
Ἀλεξάνδρου
τὸ
ἐς
τὴν
|
μάχην |
ξύνθημα
αὐτὸς
πρῶτος
προσέμιξε
τῷ |
[1, 18] |
ὡπλισμένῃ
τε
καὶ
ὡς
ἐς
|
μάχην |
ξυντεταγμένῃ.
Τῇ
δὲ
ὑστεραίᾳ
ἀναλαβὼν |
[1, 3] |
τοὺς
τεσσαράκοντα.
~Ἀπὸ
δὲ
τῆς
|
μάχης |
τριταῖος
ἀφικνεῖται
Ἀλέξανδρος
ἐπὶ
τὸν |
[1, 16] |
Ἀρσίτης
δὲ
ἐκ
μὲν
τῆς
|
μάχης |
φεύγει
ἐς
Φρυγίαν,
ἐκεῖ
δὲ |
[1, 28] |
πόλιν
μεγάλην
οἰκοῦσιν
καὶ
αὐτοὶ
|
μάχιμοί |
εἰσιν.
ὅτι
δὲ
πολέμιοι
τοῖς |
[1, 5] |
πολλῶν
μὲν
ἐς
αὐτὴν
καὶ
|
μαχίμων |
ξυμπεφευγότων,
πολλῶν
δὲ
ἅμα
τῷ |
[1, 28] |
ὤκουν,
καὶ
ἐδόκουν
πάντων
Πισιδῶν
|
μαχίμων |
ὄντων
αὐτοὶ
εἶναι
{οἱ}
μαχιμώτατοι. |
[1, 3] |
πλείστην
γῆν
ἐπερχόμενον
καὶ
ἔθνη
|
μαχιμώτατα |
ἀπείργοντα,
τὰ
μὲν
πολλὰ
Κελτικά, |
[1, 28] |
μαχίμων
ὄντων
αὐτοὶ
εἶναι
{οἱ}
|
μαχιμώτατοι. |
καὶ
τότε
τὸν
λόφον
τὸν |
[1, 19] |
καὶ
Μιλησίοις
ἀπαγγέλλειν
παρασκευάζεσθαι
ὡς
|
μαχουμένους
|
ἕωθεν.
αὐτὸς
δ'
ἐπιστήσας
τῷ |
[1, 13] |
τὴν
στρατιὰν
πᾶσαν
συνέταττεν
ὡς
|
μαχουμένους. |
Παρμενίων
δὲ
προσελθὼν
λέγει
Ἀλεξάνδρῳ |
[1, 23] |
τῶν
χωρίων
καὶ
οὐ
παρὰ
|
μέγα |
εἶναι
ἐξελόντι
οἱ
τὴν
πόλιν |
[1, 4] |
οἱ
Κελτοὶ
τὰ
σώματα
καὶ
|
μέγα |
ἐπὶ
σφίσι
φρονοῦντες.
πάντες
δὲ |
[1, 18] |
ὅλα,
νικηθεῖσι
δὲ
οὐ
παρὰ
|
μέγα |
ἔσεσθαι
τὸ
πταῖσμα.
καὶ
ὣς
|
[1, 4] |
αὐτοὺς
τῶν
ἀνθρωπίνων,
ἐλπίσας
ὅτι
|
μέγα
|
ὄνομα
τὸ
αὐτοῦ
καὶ
ἐς |
[1, 9] |
πάλαι
ἐς
τὰς
Ἀθήνας,
οὐ
|
μέγα
|
πάθημα
ἐγένετο.
καὶ
ἡ
Μήλου |
[1, 22] |
ἐξάψαι
τε
φλόγα
καὶ
ἐπὶ
|
μέγα |
προκαλέσασθαι,
τῶν
δὲ
ἀμφ'
Ἀλέξανδρον
|
[1, 27] |
καὶ
τεῖχος
περιεβέβλητο
αὐταῖς
οὐ
|
μέγα. |
τὸ
μὲν
δὴ
τεῖχος
εὐθύς, |
[1, 21] |
καὶ
τὰ
αὑτοῦ
ἑκάτερος
ἐπὶ
|
μέγα |
τῷ
λόγῳ
ἦγεν.
ἔνθα
δὴ |
[1, 25] |
περιπέτεσθαι
ὑπὲρ
τῆς
κεφαλῆς
τρύζουσαν
|
μεγάλα |
καὶ
τῆς
εὐνῆς
ἄλλῃ
καὶ |
[1, 18] |
καὶ
γὰρ
δὴ
νικήσαντας
μὲν
|
μεγάλα |
ὠφεληθήσεσθαι
ἐς
τὰ
ὅλα,
νικηθεῖσι |
[1, 28] |
αὐτοὶ
Πισίδαι
βάρβαροι
καὶ
πόλιν
|
μεγάλην |
οἰκοῦσιν
καὶ
αὐτοὶ
μάχιμοί
εἰσιν. |
[1, 24] |
ἐσβάλλει,
ἥ
ἐστι
μὲν
τῆς
|
μεγάλης |
Φρυγίας,
ξυνετέλει
δὲ
ἐς
τὴν |
[1, 4] |
τῷ
Ἰονίῳ
κόλπῳ
ᾠκισμένων
ἧκον.
|
μεγάλοι |
οἱ
Κελτοὶ
τὰ
σώματα
καὶ |
[1, 24] |
Λυκίαν
τότε,
οὕτως
ἐκ
βασιλέως
|
μεγάλου |
τεταγμένον.
καὶ
ἐνταῦθα
Φασηλιτῶν
πρέσβεις |
[1, 9] |
τε
καὶ
τοῖς
ξυμμάχοις
καὶ
|
μεγάλῳ |
βασιλεῖ
πολεμοῦντας,
οὔτε
αὐτοῖς
τοῖς |
[1, 10] |
ἐνεωτέρισαν.
Ἀθηναῖοι
δέ,
μυστηρίων
τῶν
|
μεγάλων
|
ἀγομένων
ὡς
ἧκόν
τινες
τῶν |
[1, 22] |
ἀπὸ
τῶν
πύργων
λίθων
τε
|
μεγάλων |
ἀφιεμένων
καὶ
βελῶν
ἐξακοντιζομένων
οὐ |
[1, 5] |
δὲ
τά
τε
ἄλλα
ἐτιμήθη
|
μεγάλως |
πρὸς
Ἀλεξάνδρου
καὶ
δῶρα
ἔλαβεν, |
[1, 12] |
ξὺν
ἄλλῳ
ἐστράτευσεν,
οὔτε
φεύγων
|
μέγαν |
βασιλέα
τοὺς
τῇ
καθόδῳ
τῇ |
[1, 9] |
ἢ
ἐς
τὸ
ξύμπαν
Ἑλληνικὸν
|
μέγαν |
τὸν
παράλογον
παρέσχε.
Θηβαίοις
δὲ |
[1, 9] |
φειδόμενοι.
~Καὶ
πάθος
τοῦτο
Ἑλληνικὸν
|
μεγέθει |
τε
τῆς
ἁλούσης
πόλεως
καὶ |
[1, 12] |
τηλικαῦτα
ἔργα
κατὰ
πλῆθος
ἢ
|
μέγεθος |
ἐν
Ἕλλησιν
ἢ
βαρβάροις
ἀπεδείξατο. |
[1, 5] |
Ἀλεξάνδρου
καὶ
δῶρα
ἔλαβεν,
ὅσα
|
μέγιστα |
παρὰ
βασιλεῖ
τῷ
Μακεδόνων
νομίζεται. |
[1, 3] |
ποταμῶν
τῶν
κατὰ
τὴν
Εὐρώπην
|
μέγιστον |
ὄντα
καὶ
πλείστην
γῆν
ἐπερχόμενον |
[1, 4] |
Ἀλεξάνδρου,
ὅτι
εὐμαρῶς
οὕτως
τὸν
|
μέγιστον |
τῶν
ποταμῶν
διεβεβήκει
ἐν
μιᾷ |
[1, 22] |
ὅσῳ
πλείονές
τε
καὶ
ξὺν
|
μείζονι
|
τῇ
τόλμῃ
ἐξέδραμον.
οἱ
μὲν |
[1, 29] |
στρατιώτας
ἐς
χιλίους
καὶ
πεντακοσίους.
|
μείνας |
δὲ
αὐτοῦ
ἡμέρας
δέκα
καὶ |
[1, 27] |
αὐτῷ
ἄλλο
ὄρος
ἐστὶν
οὐ
|
μεῖον |
ἀπότομον.
καὶ
ταῦτα
τὰ
ὄρη |
[1, 12] |
τι
Ἀλεξάνδρῳ
ἐπεοικότες,
ὥστε
πολὺ
|
μεῖον
|
γιγνώσκεται
τὰ
Ἀλεξάνδρου
ἢ
τὰ |
[1, 2] |
ἑκατέρων
ἦν,
οἱ
Τριβαλλοὶ
οὐ
|
μεῖον |
εἶχον.
ὡς
δὲ
ἥ
τε
|
[1, 10] |
{τε}
ἀποστάσεως
ἀπέφαινεν
αἰτίους
οὐ
|
μεῖον |
ἢ
τοὺς
αὐτῶν
Θηβαίων
νεωτερίσαντας. |
[1, 9] |
παθόντας
καὶ
τοὺς
δράσαντας,
οὐ
|
μεῖόν |
τι
τοὺς
ἄλλους
Ἕλληνας
ἢ |
[1, 28] |
πόλεως,
ὅτι
καὶ
οὗτος
οὐ
|
μεῖον
|
τοῦ
τείχους
ὀχυρὸς
ἐς
τὸ |
[1, 9] |
καὶ
πλήθει
τῶν
ἀπολομένων
οὐ
|
μείονα |
τὴν
ξυμφορὰν
τῇ
πόλει
ἤνεγκεν, |
[1, 11] |
ἔρχεται.
διαβὰς
δὲ
καὶ
τὸν
|
Μέλανα |
ἐς
Σηστὸν
ἀφικνεῖται
ἐν
εἴκοσι |
[1, 11] |
διὰ
τῆς
Παιτικῆς
ἐπὶ
τὸν
|
Μέλανα |
ποταμὸν
ἔρχεται.
διαβὰς
δὲ
καὶ |
[1, 5] |
ἴσας
τὸν
ἀριθμὸν
καὶ
κριοὺς
|
μέλανας |
τρεῖς,
ὥρμηντο
μὲν
ὡς
δεξόμενοι |
[1, 24] |
Κοῖνόν
τε
τὸν
Πολεμοκράτους
καὶ
|
Μελέαγρον |
τὸν
Νεοπτολέμου,
ὅτι
καὶ
αὐτοὶ |
[1, 29] |
καὶ
Κοῖνος
ὁ
Πολεμοκράτους
καὶ
|
Μελέαγρος |
ὁ
Νεοπτολέμου,
πεζοὶ
μὲν
Μακεδόνες
|
[1, 14] |
τε
Κρατεροῦ
φάλαγξ
καὶ
ἡ
|
Μελεάγρου |
καὶ
ἡ
Φιλίππου
ἔστε
ἐπὶ |
[1, 20] |
Ἀμύντου
τε
καὶ
Περδίκκου
καὶ
|
Μελεάγρου
|
τάξιν
τὴν
πεζικὴν
καὶ
πρὸς |
[1, 4] |
ὑπελίποντο.
καὶ
τὴν
μὲν
λείαν
|
Μελεάγρῳ |
καὶ
Φιλίππῳ
ἐπαναγαγεῖν
δίδωσιν,
αὐτὸς
|
[1, 12] |
μέτρῳ
ἐποίησεν.
ἀλλ'
οὐδὲ
ἐν
|
μέλει |
ἤσθη
Ἀλέξανδρος,
ἐν
ὅτῳ
Ἱέρων |
[1, 14] |
ποταμοῦ
ἐφεστῶτες
ὑπὸ
τοῦ
τὸ
|
μέλλον |
ὀκνεῖν
ἡσυχίαν
ἦγον
καὶ
σιγὴ |
[1, 11] |
ὅτι
ποιηταῖς
ἐπῶν
τε
καὶ
|
μελῶν |
καὶ
ὅσοι
ἀμφὶ
ᾠδὴν
ἔχουσι |
[1, 18] |
οὐδενὶ
λογισμῷ
ναυμαχήσειν
καὶ
οὐ
|
μεμελετηκότι |
τῷ
σφῶν
ναυτικῷ
πρὸς>
προησκημένον |
[1, 17] |
τῶν
ὀλίγων
φόβος,
τούς
τε
|
Μέμνονα |
ἐπαγομένους
καὶ
τοὺς
τὸ
ἱερὸν
|
[1, 12] |
τι
αὐτοῖς
ἦν
ἐς
τὸν
|
Μέμνονα
|
τριβὰς
ἐμποιεῖν
ἑκόντα
τῷ
πολέμῳ |
[1, 17] |
Ἀερόπου
ἐπὶ
τὴν
χώραν
τὴν
|
Μέμνονος
|
ἐκπέμπει,
ἄγοντας
τούς
τε
Πελοποννησίους |
[1, 15] |
ἵππου
ταύτῃ
ἐπετέτακτο,
οἵ
τε
|
Μέμνονος
|
παῖδες
καὶ
αὐτὸς
Μέμνων
μετὰ |
[1, 23] |
τῶν
Περσῶν,
Ὀροντοβάτης
τε
καὶ
|
Μέμνων, |
καὶ
ἐκ
τῶν
παρόντων
γνόντες |
[1, 15] |
τε
Μέμνονος
παῖδες
καὶ
αὐτὸς
|
Μέμνων |
μετὰ
τούτων
ἐκινδύνευε.
καὶ
οἱ |
[1, 12] |
παρόντων,
ἐπειδὴ
Ἀλέξανδρος
διαβεβηκὼς
ἠγγέλλετο,
|
Μέμνων |
ὁ
Ῥόδιος
παρῄνει
μὴ
διὰ |
[1, 20] |
πρὸς
ἀσφάλειαν
ἐφαίνετο,
ξύμπαντα
ταῦτα
|
Μέμνων |
τε
αὐτὸς
παρών,
ἤδη
ἀποδεδειγμένος |
[1, 25] |
τὸν
δὲ
ὑπὸ
καμάτου
ἐγερθῆναι
|
μὲν
|
ἀδυνάτως
ἔχειν
ἐκ
τοῦ
ὕπνου, |
[1, 10] |
ἐξαιτηθεῖσι.
καὶ
Ἀλέξανδρος
ἀφῆκε,
τυχὸν
|
μὲν
|
αἰδοῖ
τῆς
πόλεως,
τυχὸν
δὲ |
[1, 6] |
καὶ
Κοίνου
τάξιν.
καὶ
προσετέτακτο
|
μὲν |
ἀκολουθεῖν
τὴν
ἄλλην
στρατιάν.
ὡς
|
[1, 17] |
οὕτως
ἐκέλευσε.
κατέλιπε
δὲ
τῆς
|
μὲν |
ἄκρας
τῆς
Σάρδεων
ἐπιμελητὴν
Παυσανίαν |
[1, 2] |
κατὰ
μέσους
ἐπῆγε.
καὶ
ἔστε
|
μὲν |
ἀκροβολισμὸς
παρ'
ἑκατέρων
ἦν,
οἱ |
[1, 10] |
νεωτερισμοῦ
ἐτιμωρήσατο.
ὁ
δὲ
τὰ
|
μὲν |
ἄλλα
φιλανθρώπως
πρὸς
τὴν
πρεσβείαν |
[1, 6] |
ἐπεσβάντας
καὶ
τούτους.
καὶ
οἱ
|
μὲν |
ἀμφὶ
τὸν
Γλαυκίαν
εἴσω
βέλους
|
[1, 2] |
ἐκ
τῆς
νάπης
ἔξω,
Φιλώταν
|
μὲν |
ἀναλαβόντα
τοὺς
ἐκ
τῆς
ἄνωθεν |
[1, 5] |
εἰ
νὺξ
αὐτοὺς
καταλήψεται,
αὐτὸς
|
μὲν |
ἀναλαβὼν
τούς
τε
ὑπασπιστὰς
καὶ
|
[1, 10] |
Θηβαίων
νεωτερίσαντας.
Ἀθηναῖοι
δὲ
τοὺς
|
μὲν |
ἄνδρας
οὐκ
ἐξέδοσαν,
πρεσβεύονται
δὲ |
[1, 17] |
τῶν
ὀρῶν
ἐνεχείριζον
σφᾶς,
τούτους
|
μὲν
|
ἀπαλλάττεσθαι
ἐπὶ
τὰ
αὑτῶν
ἑκάστους |
[1, 23] |
καὶ
οἱ
μισθοφόροι
κατειλήφεσαν,
ταύτας
|
μὲν |
ἀπέγνω
πολιορκεῖν,
τριβήν
τε
ἐπινοῶν |
[1, 1] |
ἐνέβαλον.
Ἀλέξανδρος
δὲ
τοὺς
τοξότας
|
μὲν |
ἀπὸ
τοῦ
δεξιοῦ
κέρως
πρὸ |
[1, 15] |
οὐ
χαλεπῶς
ἤδη.
καὶ
ἦν
|
μὲν |
ἀπὸ
τῶν
ἵππων
ἡ
μάχη, |
[1, 6] |
ἐπὶ
τὸν
ποταμόν.
καὶ
πρῶτος
|
μὲν |
αὐτὸς
φθάσας
διαβαίνει.
τοῖς
τελευταίοις |
[1, 6] |
φεύγοντας
εὐμαρῶς
αἱροῦντες,
ὥστε
πολλοὶ
|
μὲν |
αὐτοῦ
ἐγκατελήφθησαν
καὶ
ἀπέθανον,
πολλοὶ |
[1, 27] |
ἐπὶ
τὴν
ὁδόν,
καὶ
τοῦτο
|
μὲν |
αὐτοῦ
ἐν
τῇ
ὁδῷ
ἀποπαύεται, |
[1, 8] |
βασιλικούς.
κἀν
τούτῳ
Ἀλέξανδρος
τοὺς
|
μὲν |
αὑτοῦ
φεύγοντας
κατιδών,
τοὺς
Θηβαίους |
[1, 15] |
καὶ
αὐτοὶ
ἄνωθεν
ἔβαλλον,
οἱ
|
μὲν |
αὐτῶν
ἀπὸ
τῆς
ὄχθης
ἐξ |
[1, 28] |
ἐνταῦθα
δὴ
ἐγκλίνουσιν.
καὶ
ἀπέθανον
|
μὲν |
αὐτῶν
ἐς
πεντακοσίους,
κοῦφοι
γὰρ |
[1, 1] |
τοῦ
ὄρους
ἔφυγον.
καὶ
ἀπέθανον
|
μὲν |
αὐτῶν
ἐς
χιλίους
καὶ
πεντακοσίους, |
[1, 19] |
προσκειμένων
σφίσι
τῶν
Μακεδόνων
οἱ
|
μὲν |
αὐτῶν
ῥιπτοῦντες
σφᾶς
ἐν
τῇ |
[1, 8] |
χάρακος
εἴσω
παρελθεῖν
βιαζόμενος
αὐτὸς
|
μὲν |
βληθεὶς
πίπτει
αὐτοῦ
καὶ
ἀποκομίζεται |
[1, 4] |
ἐμβολὴν
τῶν
ἱππέων
ἐδέξαντο.
παράδοξος
|
μὲν |
γὰρ
αὐτοῖς
ἡ
τόλμα
ἐφάνη |
[1, 13] |
ποταμοῦ
ἄγειν
τὸν
στρατόν.
πολλὰ
|
μὲν |
γὰρ
αὐτοῦ
ὁρᾶται
βαθέα,
αἱ |
[1, 1] |
τε
Ἀλέξανδρος
καὶ
εἴκασεν.
οἱ
|
μὲν |
γὰρ
διέσχον
τὴν
φάλαγγα,
αἱ |
[1, 22] |
μείζονι
τῇ
τόλμῃ
ἐξέδραμον.
οἱ
|
μὲν |
γὰρ
εἰς
χεῖρας
ἐλθόντες
τοῖς |
[1, 9] |
μετασχόντας
τοῦ
ἔργου
ἐξέπληξε.
τὰ
|
μὲν |
γὰρ
περὶ
Σικελίαν
Ἀθηναίοις
ξυνενεχθέντα, |
[1, 27] |
καὶ
ξυνέβη,
ὅπως
εἴκαζεν.
οἱ
|
μὲν |
γὰρ
πολλοὶ
αὐτῶν
ἀπῆλθον,
αἱ |
[1, 18] |
δὲ
αὐτὸς
ἄλλῃ
ἐξηγεῖσθαι.
εἶναι
|
μὲν
|
γὰρ
πρὸς
αὑτοῦ
τὸν
ἀετόν, |
[1, 27] |
οἱ
δὲ
ἄνθρωποι
οὗτοι
τὸ
|
μὲν |
γένος
Πισίδαι
εἰσὶ
βάρβαροι,
χωρίον |
[1, 22] |
τοῖς
Μακεδόσιν
ἦν.
καὶ
οἱ
|
μὲν |
δᾷδάς
τε
ταῖς
μηχαναῖς
ἐνέβαλλον |
[1, 28] |
Ἀρραβαίου.
προετάχθησαν
δὲ
αὐτῷ
τοῦ
|
μὲν |
δεξιοῦ
κέρως
οἵ
τε
τοξόται |
[1, 14] |
παρῆγε.
προετάχθησαν
δὲ
αὐτῷ
τοῦ
|
μὲν |
δεξιοῦ
Φιλώτας
ὁ
Παρμενίωνος,
ἔχων |
[1, 0] |
καὶ
ἅμα
ἀξιαφηγητότερα
ἐπιλεξάμενος.
ἄλλοι
|
μὲν |
δὴ
ἄλλα
ὑπὲρ
Ἀλεξάνδρου
ἀνέγραψαν, |
[1, 5] |
ἔφερε
τὴν
χώραν
αὐτῶν.
Αὐταριᾶται
|
μὲν |
δὴ
ἀμφὶ
τὰ
αὑτῶν
εἶχον. |
[1, 14] |
τὰς
ἴλας
τῶν
ἱππέων.
Χρόνον
|
μὲν |
δὴ
ἀμφότερα
τὰ
στρατεύματα
ἐπ' |
[1, 19] |
ἐς
τὰς
οἰκείας
τριήρεις.
οὕτω
|
μὲν |
δὴ
ἀπέπλευσαν
ἄπρακτοι
ἐκ
Μιλήτου |
[1, 20] |
ἐπιδρομῆς
κατάληψιν
τῆς
Μύνδου.
οὕτω
|
μὲν |
δὴ
ἐπανέρχεται
Ἀλέξανδρος
οὐδὲν
πράξας, |
[1, 16] |
ἦν
δὴ
φυγὴ
καρτερά.
τῶν
|
μὲν |
δὴ
ἱππέων
τῶν
Περσῶν
ἀπέθανον |
[1, 18] |
νῆες
ἀμφὶ
τὰς
τετρακοσίας.
Παρμενίων
|
μὲν |
δὴ
καὶ
ὣς
παρῄνει
Ἀλεξάνδρῳ
|
[1, 20] |
εἰ
λάθοι
νυκτὸς
προσελθών.
αὐτὸς
|
μὲν |
δὴ
κατὰ
τὰ
ξυγκείμενα
ἀμφὶ |
[1, 3] |
ἐπέκεινα
τοῦ
Ἴστρου
ἐλθεῖν.
τῶν
|
μὲν |
δὴ
νεῶν
ἐπέβη
αὐτός.
τὰς |
[1, 25] |
Θεσσαλῶν
τῆς
ἵππου
ἄρχοντα.
ἦν
|
μὲν |
δὴ
ὁ
Ἀλέξανδρος
οὗτος
ἀδελφὸς
|
[1, 20] |
γίγνεσθαι
ἐς
τὰ
ἔργα.
Τῇ
|
μὲν |
δὴ
πρώτῃ
ἡμέρᾳ
προσάγοντος
Ἀλεξάνδρου
|
[1, 29] |
πάντῃ
προσφέρεσθαι
τὴν
ἄκραν.
πρὸς
|
μὲν |
δὴ
ταῖς
Κελαιναῖς
φυλακὴν
καταλείπει |
[1, 27] |
περιεβέβλητο
αὐταῖς
οὐ
μέγα.
τὸ
|
μὲν |
δὴ
τεῖχος
εὐθύς,
ὡς
προσάγοντα |
[1, 5] |
αὐτῶν
κατελήφθη
ἔτι
κείμενα.
Ταύτῃ
|
μὲν |
δὴ
τῇ
ἡμέρᾳ
κατακλείσας
αὐτοὺς |
[1, 5] |
Ταυλαντίων
βασιλεὺς
οὔπω
παρῆν.
Ἀλέξανδρος
|
μὲν |
δὴ
τῇ
πόλει
προσῆγεν.
οἱ |
[1, 11] |
ἢ
Πρωτεσιλάῳ
τὴν
ἀπόβασιν.
Παρμενίων
|
μὲν |
δὴ
τῶν
τε
πεζῶν
τοὺς |
[1, 4] |
ἐργάσιμα.
οἱ
δὲ
ἱππεῖς
ἔστε
|
μὲν |
διὰ
τοῦ
ληίου
προῄει
ἡ |
[1, 23] |
στρατιωτῶν
ἐν
ταῖς
ἐκδρομαῖς
τοὺς
|
μὲν |
διεφθαρμένους,
τοὺς
δὲ
καὶ
ὑπὸ |
[1, 21] |
τείχει
ἐπεκθέουσιν.
οἱ
δὲ
τοὺς
|
μὲν |
ἐγγὺς
πελάσαντας
ἀπέκτειναν,
πρὸς
δὲ |
[1, 6] |
τοὺς
πολεμίους.
οἱ
δὲ
πάλαι
|
μὲν |
ἐθαύμαζον
τήν
τε
ὀξύτητα
ὁρῶντες |
[1, 22] |
τῶν
Ἁλικαρνασσέων.
ἀπέθανον
δὲ
τῶν
|
μὲν |
ἐκ
τῆς
πόλεως
ἐς
χιλίους, |
[1, 25] |
Τελμισσεῖ,
μάντει.
Ἀρίστανδρον
δὲ
ἐπιβουλὴν
|
μὲν |
ἔκ
του
τῶν
φίλων
σημαίνεσθαι |
[1, 23] |
ξυμπάσης
σατραπεύειν
ἔταξεν
Ἄδαν,
θυγατέρα
|
μὲν |
Ἑκατόμνω,
γυναῖκα
δὲ
Ἱδριέως,
ὃς |
[1, 11] |
ἐς
Ἄβυδον.
καὶ
διέβησαν
τριήρεσι
|
μὲν |
ἑκατὸν
καὶ
ἑξήκοντα
πλοίοις
δὲ |
[1, 15] |
τῶν
τε
ἱππέων
ὠθισμός,
τῶν
|
μὲν |
ἐκβαίνειν
ἐκ
τοῦ
ποταμοῦ,
τῶν |
[1, 23] |
ἄρχειν
ἀνδρῶν.
Πιξώδαρος
δὲ
τὴν
|
μὲν
|
ἐκβάλλει
τῆς
ἀρχῆς,
αὐτὸς
δὲ |
[1, 8] |
παρελθόντες
ἐς
τὴν
Καδμείαν
οἱ
|
μὲν |
ἐκεῖθεν
κατὰ
τὸ
Ἀμφεῖον
σὺν |
[1, 26] |
ἐπὶ
οἰκισμῷ
ἐξέβησαν,
αὐτίκα
τὴν
|
μὲν |
Ἑλλάδα
γλῶσσαν
ἐξελάθοντο,
εὐθὺς
δὲ |
[1, 12] |
καί
τινες
καὶ
ἄλλοι,
οἱ
|
μὲν |
Ἕλληνες,
οἱ
δὲ
ἐπιχώριοι.
οἱ |
[1, 13] |
γιγνώσκω.
αἰσχύνομαι
δέ,
εἰ
τὸν
|
μὲν |
Ἑλλήσποντον
διέβην
εὐπετῶς,
τοῦτο
δέ, |
[1, 25] |
πολιορκοῦντος
αὐτοῦ
Ἀλεξάνδρου
Ἁλικαρνασσὸν
ἀναπαύεσθαι
|
μὲν |
ἐν
μεσημβρίᾳ,
χελιδόνα
δὲ
περιπέτεσθαι
|
[1, 24] |
πολεμίοις
τὸ
ναυτικόν.
καὶ
πρῶτον
|
μὲν |
ἐν
παρόδῳ
υπαρνα,
χωρίον
ὀχυρόν, |
[1, 8] |
ἔτι
οὐδενὶ
κόσμῳ
ἔκτεινον,
τοὺς
|
μὲν |
ἐν
ταῖς
οἰκίαις
ἐπεισπίπτοντες,
οὓς |
[1, 17] |
ἐκπέμπει
ἐς
Σάρδεις.
καὶ
Μιθρήνην
|
μὲν |
ἐν
τιμῇ
ἅμα
οἷ
ἦγεν, |
[1, 2] |
Μακεδόνων
τελευτῆσαι
λέγει
Πτολεμαῖος
ἱππέας
|
μὲν |
ἕνδεκα,
πεζοὺς
δὲ
ἀμφὶ
τοὺς |
[1, 18] |
ἐπὶ
Μιλήτου
ἐστέλλετο.
καὶ
τὴν
|
μὲν |
{ἔξω{
δον}
καλουμένην
πόλιν
ἐξ |
[1, 15] |
καὶ
ἄνδρες
ἀνδράσιν
ἠγωνίζοντο,
οἱ
|
μὲν
|
ἐξῶσαι
εἰς
ἅπαν
ἀπὸ
τῆς |
[1, 5] |
Πέλλαν
ἀφικομένῳ
Ἀλέξανδρος.
Ἀλλὰ
Λάγγαρος
|
μὲν |
ἐπανελθὼν
οἴκαδε
νόσῳ
ἐτελεύτησεν.
Ἀλέξανδρος |
[1, 15] |
Μιθριδάτην.
ἐν
δὲ
τούτῳ
Ῥοισάκης
|
μὲν |
ἐπελαύνει
τῷ
Ἀλεξάνδρῳ
καὶ
παίει |
[1, 14] |
παραυτίκα
ἔπαθον.
~Ταῦτα
εἰπὼν
Παρμενίωνα
|
μὲν |
ἐπὶ
τὸ
εὐώνυμον
κέρας
πέμπει |
[1, 19] |
πολὺ
ἀπὸ
τῶν
νεῶν
τοὺς
|
μὲν |
ἐπὶ
φρυγανισμῷ,
τοὺς
δὲ
ἐπὶ |
[1, 5] |
ξὺν
τῇ
παρούσῃ
δυνάμει,
πολλῶν
|
μὲν |
ἐς
αὐτὴν
καὶ
μαχίμων
ξυμπεφευγότων, |
[1, 20] |
τῶν
δὲ
Ἀλεξάνδρου
στρατιωτῶν
ἀπέθανον
|
μὲν
|
ἐς
ἑκκαίδεκα,
τραυματίαι
δὲ
ἐγένοντο |
[1, 3] |
εἰ
διαβαίνοι,
ἦσαν
γὰρ
ἱππεῖς
|
μὲν |
ἐς
τετρακισχιλίους,
πεζοὶ
δὲ
πλείους |
[1, 23] |
ταύτῃ
ἐπιφέροντος.
αὐτῶν
δὲ
οἱ
|
μὲν |
ἐς
τὴν
ἄκραν
τὴν
ἐν |
[1, 6] |
ἀποτεῖναι
ἐς
προβολήν,
καὶ
νῦν
|
μὲν |
ἐς
τὸ
δεξιὸν
ἐγκλῖναι
τῶν |
[1, 3] |
οἱ
διαβάντες
ἅμα
Ἀλεξάνδρῳ
ἱππεῖς
|
μὲν |
ἐς
χιλίους
καὶ
πεντακοσίους,
πεζοὶ |
[1, 16] |
τότε
πταίσματος.
Μακεδόνων
δὲ
τῶν
|
μὲν |
ἑταίρων
ἀμφὶ
τοὺς
εἴκοσι
καὶ |
[1, 23] |
ὣς
ἐξαγαγὼν
τοὺς
Μακεδόνας
τοὺς
|
μὲν |
ἔτι
ἐμπιπράντας
τὴν
πόλιν
ἔκτεινεν, |
[1, 6] |
τῇ
ἐμβολῇ
προσμίξειν
ἔμελλον,
τοὺς
|
μὲν |
ἔτι
ἐν
ταῖς
εὐναῖς
κατέκτεινον, |
[1, 28] |
κατὰ
κέρας
ἑκάτερον,
ἧ
σφίσι
|
μὲν |
εὐπροσοδώτατον
ἦν,
τοῖς
πολεμίοις
δὲ |
[1, 13] |
κρίσιν
σφαλερόν.
Ἀλέξανδρος
δέ,
ταῦτα
|
μέν, |
ἔφη,
ὦ
Παρμενίων,
γιγνώσκω.
αἰσχύνομαι |
[1, 13] |
πολεμίων
ἦγεν
αὐτῷ
Ἡγέλοχος,
ἱππέας
|
μὲν |
ἔχων
τοὺς
σαρισσοφόρους,
τῶν
δὲ |
[1, 15] |
τὸ
στέρνον.
Σπιθριδάτης
δὲ
ἀνετέτατο
|
μὲν |
ἤδη
ἐπ'
Ἀλέξανδρον
ὄπισθεν
τὴν |
[1, 19] |
ἀπὸ
τῆς
Μυκάλης
ὁρμώμενοι
τὰς
|
μὲν |
ἡμέρας
ἐπέπλεον
τῷ
Ἑλληνικῷ
ναυτικῷ, |
[1, 14] |
ξυμπάσης
τάξεως.
Περσῶν
δὲ
ἱππεῖς
|
μὲν |
ἦσαν
ἐς
δισμυρίους,
ξένοι
δὲ |
[1, 19] |
τὸ
ἄλλο
ναυτικόν.
καὶ
ἡ
|
μὲν |
Ἰασσέων
ναῦς
ἁλίσκεται
αὐτοῖς
ἀνδράσιν
|
[1, 23] |
τῶν
Καρῶν
ξυνῴκει.
καὶ
ὁ
|
μὲν |
Ἱδριεὺς
τελευτῶν
ταύτῃ
ἐπέτρεψε
τὰ |
[1, 8] |
ἄλλοτε
ἄλλῃ
ἐπιφαινόμενος
προσέκειντο,
οἱ
|
μὲν |
ἱππεῖς
τῶν
Θηβαίων
διεκπεσόντες
διὰ |
[1, 5] |
ὄρη
τὰ
ὑπερδέξια
κατεῖχον
πολλοῖς
|
μὲν |
ἱππεῦσι,
πολλοῖς
δὲ
ἀκοντισταῖς
καὶ |
[1, 4] |
ἐκ
τῶν
ἐργασίμων
ἐξήλασαν,
τὴν
|
μὲν |
ἵππον
ἐπὶ
τὸ
δεξιὸν
κέρας |
[1, 14] |
ἀποδέοντες
δισμυρίων.
ἐτάχθησαν
δὲ
τὴν
|
μὲν |
ἵππον
παρατείναντες
τῷ
ποταμῷ
κατὰ |
[1, 9] |
κατὰ
τὰς
Θήβας
διαθεῖναι,
τὴν
|
μὲν |
Καδμείαν
φρουρᾷ
κατέχειν
ἔδοξε,
τὴν
|
[1, 2] |
τοῦ
Ἀλεξάνδρου
τὸν
στόλον,
γυναῖκας
|
μὲν
|
καὶ
παῖδας
τῶν
Τριβαλλῶν
προὔπεμψεν |
[1, 7] |
νεωτερισμῷ
ἐκ
τῆς
πόλεως,
Ἀμύνταν
|
μὲν |
καὶ
Τιμόλαον
τῶν
τὴν
Καδμείαν
|
[1, 17] |
πόλιν
ὥρμησαν
ἀποκτεῖναι.
καὶ
Σύρφακα
|
μὲν |
καὶ
τὸν
παῖδα
αὐτοῦ
Πελάγοντα |
[1, 5] |
ὁ
τῶν
Ἀγριάνων
βασιλεὺς
ἤδη
|
μὲν
|
καὶ
Φιλίππου
ζῶντος
ἀσπαζόμενος
Ἀλέξανδρον |
[1, 17] |
οὐ
ξὺν
δίκῃ
τινάς,
τοὺς
|
μὲν |
κατ'
ἔχθραν,
τοὺς
δὲ
κατὰ |
[1, 11] |
ἀρχομένῳ
ἐξελαύνει
ἐφ'
Ἑλλησπόντου,
τὰ
|
μὲν |
κατὰ
Μακεδονίαν
τε
καὶ
τοὺς |
[1, 22] |
πανδημεὶ
ἐκ
τῆς
πόλεως,
τῶν
|
μὲν |
κατὰ
τὸ
ἐρηριμμένον
τεῖχος,
ἧ |
[1, 19] |
τῷ
τείχει
μηχανάς,
καὶ
τὰ
|
μὲν |
καταβαλὼν
δι'
ὀλίγου
τῶν
τειχῶν, |
[1, 2] |
καταλαμβάνει
καταστρατοπεδεύοντας
ἤδη.
καὶ
οἱ
|
μὲν
|
καταληφθέντες
πρὸς
τῷ
νάπει
τῷ |
[1, 17] |
τὰ
χρήματα.
Ἀλέξανδρος
δὲ
αὐτὸς
|
μὲν |
κατεστρατοπέδευσεν
ἐπὶ
τῷ
Ἕρμῳ
ποταμῷ. |
[1, 15] |
κεφαλὴν
τῇ
κοπίδι.
καὶ
τοῦ
|
μὲν |
κράνους
τι
ἀπέθραυσε,
τὴν
πληγὴν |
[1, 4] |
οἱ
Γέται
ὑπελίποντο.
καὶ
τὴν
|
μὲν |
λείαν
Μελεάγρῳ
καὶ
Φιλίππῳ
ἐπαναγαγεῖν |
[1, 2] |
πᾶσα
ἑάλω.
~Ἀλέξανδρος
δὲ
τὴν
|
μὲν |
λείαν
ὀπίσω
ἀπέπεμψεν
ἐς
τὰς |
[1, 29] |
καὶ
Μελέαγρος
ὁ
Νεοπτολέμου,
πεζοὶ
|
μὲν |
Μακεδόνες
τρισχίλιοι,
ἱππεῖς
δὲ
ἐς |
[1, 18] |
νεῶν.
καὶ
γὰρ
δὴ
νικήσαντας
|
μὲν |
μεγάλα
ὠφεληθήσεσθαι
ἐς
τὰ
ὅλα, |
[1, 23] |
ἀποθανόντας
ἐν
τῇ
νυκτὶ
τὰς
|
μὲν |
μηχανὰς
ἐς
Τράλλεις
ἀπαγαγεῖν
ἐκέλευσε |
[1, 10] |
ἐξ
αὐτοῦ
τοῦ
ἔργου,
τὰ
|
μὲν |
μυστήρια
ἐκπλαγέντες
ἐξέλιπον,
ἐκ
δὲ
|
[1, 19] |
μακροῦ
ἠναγκάζοντο.
Ἀλέξανδρος
δὲ
ταῖς
|
μὲν |
ναυσὶ
τὸν
λιμένα
ἐφύλαττε
τῶν |
[1, 20] |
πολλοῦ
παρεσκευάκει,
καὶ
στρατιῶται
πολλοὶ
|
μὲν |
ξένοι
μισθοφόροι
ἐν
τῇ
πόλει |
[1, 1] |
τοῦ
ὀρθίου
αἱ
ἅμαξαι,
ὅσοις
|
μὲν |
ὁδὸς
πλατεῖα
οὖσα
παρέχοι
λῦσαι
|
[1, 14] |
ἦρχε.
τοῦ
δὲ
εὐωνύμου
πρῶτοι
|
μὲν |
οἱ
Θετταλοὶ
ἱππεῖς
ἐτάχθησαν,
ὧν |
[1, 18] |
βαρβάροις
ἔτι
ἦσαν.
καὶ
τὰς
|
μὲν |
ὀλιγαρχίας
πανταχοῦ
καταλύειν
ἐκέλευσεν,
δημοκρατίας |
[1, 1] |
καὶ
πεντακοσίους,
ζῶντες
δὲ
ἄνδρες
|
μὲν |
ὀλίγοι
ἐλήφθησαν
δι'
ὠκύτητα
καὶ |
[1, 24] |
ἔπειτα
εἰσβαλὼν
εἰς
Λυκίαν
Τελμισσέας
|
μὲν |
ὁμολογίᾳ
προσηγάγετο,
περάσας
δὲ
τὸν |
[1, 12] |
ταῦτα
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ
γιγνώσκω,
τὸ
|
μὲν |
ὄνομα
οὐδὲν
δέομαι
ἀναγράψαι,
οὐδὲ |
[1, 10] |
τῶν
Θηβαίων
τὸ
πάθος,
Ἀρκάδες
|
μὲν, |
ὅσοι
βοηθήσοντες
Θηβαίοις
ἀπὸ
τῆς |
[1, 0] |
ἔδοξαν
ἐς
τὴν
ἀφήγησιν,
ὁ
|
μὲν |
ὅτι
συνεστράτευσε
βασιλεῖ
Ἀλεξάνδρῳ,
Ἀριστόβουλος, |
[1, 25] |
ἀφικόμενος
παρὰ
Παρμενίωνα.
καὶ
γράμματα
|
μὲν |
οὐ
κομίζει
παρὰ
Ἀλεξάνδρου.
οὐ |
[1, 27] |
πολιορκίαν
παρεσκευασμένος
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῖς
|
μὲν |
οὐδὲ
ὣς
ξυνέβη
πρὸς
αὐτούς. |
[1, 16] |
ὀλίγου
κατακόπτει
αὐτούς,
ὥστε
διέφυγε
|
μὲν |
οὐδείς,
ὅτι
μὴ
διέλαθέ
τις |
[1, 17] |
ἔφυγεν
ἐκ
Μακεδονίας
Ἀλέξανδρον,
παθὼν
|
μὲν |
οὐδὲν
πρὸς
Ἀλεξάνδρου,
δυσνοίᾳ
δὲ |
[1, 25] |
ὡς
Παρμενίωνα
Ἀμφοτερὸν
τὸν
Ἀλεξάνδρου
|
μὲν |
παῖδα,
ἀδελφὸν
δὲ
Κρατεροῦ.
καὶ |
[1, 25] |
τῶν
ἀμφ'
αὑτὸν
πιστῶν,
πρόφασιν
|
μὲν
|
παρὰ
Ἀτιζύην
τὸν
Φρυγίας
σατράπην, |
[1, 23] |
ἄλλης
Καρίας
φυλακὴν
ἐγκαταλιπὼν
ξένους
|
μὲν |
πεζοὺς
τρισχιλίους,
ἱππέας
δὲ
ἐς |
[1, 19] |
τὰς
τριήρεις
ὁρμίσαντες
ἀποκεκλείκεσαν
τῷ
|
μὲν |
Περσικῷ
ναυτικῷ
τὸν
λιμένα,
τοῖς |
[1, 29] |
ποταμοῦ.
τοῦ
δὲ
Σαγγαρίου
αἱ
|
μὲν |
πηγαὶ
ἐκ
Φρυγίας
εἰσίν,
αὐτὸς |
[1, 5] |
βασιλεύς.
ἔνθα
δὴ
Ἀλέξανδρος
τὴν
|
μὲν
|
πόλιν
ἀπέγνω
ἑλεῖν
ἂν
ξὺν |
[1, 26] |
ὁδὸν
πρέσβεις
Ἀσπενδίων
αὐτοκράτορες,
τὴν
|
μὲν |
πόλιν
ἐνδιδόντες,
φρουρὰν
δὲ
μὴ |
[1, 27] |
~Ὤικισται
δὲ
τῆς
Ἀσπένδου
τὰ
|
μὲν |
πολλὰ
ἐπὶ
ἄκρᾳ
ὀχυρᾷ
καὶ |
[1, 3] |
καὶ
ἔθνη
μαχιμώτατα
ἀπείργοντα,
τὰ
|
μὲν |
πολλὰ
Κελτικά,
ὅθεν
γε
καὶ |
[1, 19] |
ἐπέπλεον
τῇ
Μιλήτῳ.
καὶ
τὰς
|
μὲν |
πολλὰς
τῶν
νεῶν
πρὸ
τοῦ |
[1, 14] |
καὶ
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
γίγνεσθαι,
τοὺς
|
μὲν |
προδρόμους
ἱππέας
καὶ
μὴν
καὶ |
[1, 8] |
Ἀλεξάνδρου
τοξόταις
συνέκλεισαν.
καὶ
ἔστε
|
μὲν |
πρὸς
τὸ
Ἡράκλειον
ἀναχωροῦσιν
εἵποντο |
[1, 5] |
στενὰ
καὶ
ὑλώδη
ἐφαίνετο,
τῇ
|
μὲν |
πρὸς
τοῦ
ποταμοῦ
ἀπειργόμενα,
τῇ |
[1, 19] |
λύειν
ἠξίου.
Ἀλέξανδρος
δὲ
Γλαυκίππῳ
|
μὲν |
προστάσσει
ἀπαλλάττεσθαι
κατὰ
τάχος
ἐς |
[1, 4] |
τῶν
ἱππέων
ἐμβολή.
καὶ
τὰ
|
μὲν |
πρῶτα
ἐς
τὴν
πόλιν
καταφεύγουσιν, |
[1, 6] |
παραγγελλόμενον
ὀξέως
δεχομένους.
καὶ
τὰ
|
μὲν |
πρῶτα
ἐσήμηνεν
ὀρθὰ
ἀνατεῖναι
τὰ |
[1, 15] |
μετὰ
τούτων
ἐκινδύνευε.
καὶ
οἱ
|
μὲν |
πρῶτοι
τῶν
Μακεδόνων
ξυμμίξαντες
τοῖς
|
[1, 11] |
ἐπιτρέψας,
αὐτὸς
δὲ
ἄγων
πεζοὺς
|
μὲν |
σὺν
ψιλοῖς
τε
καὶ
τοξόταις |
[1, 14] |
ἐκπλήξει
θεραπείᾳ_
κατὰ
τὸ
εὐώνυμον
|
{μὲν} |
σφῶν
ἐπέχοντα,
ταύτῃ
πυκνὰς
ἐπέταξαν |
[1, 7] |
ἔνθα
δὴ
τῶν
Θηβαίων
οἱ
|
μὲν |
τὰ
βέλτιστα
ἐς
τὸ
κοινὸν
|
[1, 0] |
καὶ
Ἀριστόβουλος
ὁ
Ἀριστοβούλου
ὅσα
|
μὲν |
ταὐτὰ
ἄμφω
περὶ
Ἀλεξάνδρου
τοῦ
|
[1, 1] |
οὕτω
θαυμαζέτω.
~Λέγεται
δὴ
Φίλιππος
|
μὲν |
τελευτῆσαι
ἐπὶ
ἄρχοντος
Πυθοδήλου
Ἀθήνησι. |
[1, 17] |
Σαρδιανῶν
οἱ
δυνατώτατοι,
ἐνδιδόντες
οἱ
|
μὲν |
τὴν
πόλιν,
ὁ
δὲ
Μιθρήνης |
[1, 13] |
ἐς
μάχην.
ἔνθα
δὴ
Ἀλέξανδρος
|
μὲν |
τὴν
στρατιὰν
πᾶσαν
συνέταττεν
ὡς |
[1, 20] |
Ἁλικαρνασσοῦ
αὖθις
προσεῖχε.
Καὶ
πρῶτα
|
μὲν |
τὴν
τάφρον,
ἣ
πρὸ
τῆς |
[1, 13] |
ποταμὸν
συντεταγμένῳ
τῷ
στρατῷ,
διπλῆν
|
μὲν
|
τὴν
φάλαγγα
τῶν
ὁπλιτῶν
τάξας, |
[1, 16] |
ἡγεμὼν
Ὠμάρης.
Ἀρσίτης
δὲ
ἐκ
|
μὲν |
τῆς
μάχης
φεύγει
ἐς
Φρυγίαν, |
[1, 24] |
καλουμένην
χώραν
ἐσβάλλει,
ἥ
ἐστι
|
μὲν
|
τῆς
μεγάλης
Φρυγίας,
ξυνετέλει
δὲ |
[1, 26] |
μὴ
εἰσάγειν
δεόμενοι.
καὶ
περὶ
|
μὲν |
τῆς
φρουρᾶς
πράξαντες
ἀπῆλθον,
ὅσα |
[1, 29] |
Ἠλεῖος.
Τὸ
δὲ
Γόρδιον
ἔστι
|
μὲν |
τῆς
Φρυγίας
τῆς
ἐφ'
Ἑλλησπόντου, |
[1, 19] |
ταττομένους,
πεπυσμένοι
ἦσαν.
ἀλλὰ
μέρος
|
μέν |
τι
ἀπῆν
τῶν
ναυτῶν,
ἐκ |
[1, 23] |
πολιορκίᾳ
καὶ
τοῦ
τείχους
τὸ
|
μέν |
τι
καταπεπτωκὸς
ἤδη
ὁρῶντες,
τὸ |
[1, 26] |
δὲ
ἄρας
ἐκ
Φασηλίδος
μέρος
|
μέν |
τι
τῆς
στρατιᾶς
διὰ
τῶν |
[1, 21] |
ἐμπρῆσαι
τὰς
μηχανάς.
καὶ
μέρος
|
μέν |
τι
τῶν
πλησίον
τοῦ
τείχους |
[1, 28] |
ἄλλους
Πισίδας
ἦγε.
καὶ
τὰ
|
μέν |
τινα
τῶν
φρουρίων
βίᾳ
ἐξεῖλε, |
[1, 8] |
ἀγορὰν
δρόμῳ
ἐφέροντο.
καὶ
ὀλίγον
|
μέν |
τινα
χρόνον
ἔμειναν
οἱ
τεταγμένοι
|
[1, 8] |
τὴν
ἄλλην
στρατιάν.
καὶ
τοὺς
|
μὲν |
τοξότας
καὶ
τοὺς
Ἀγριᾶνας
ἐκδραμεῖν
|
[1, 28] |
χαλεπωτάτη
ἡ
πρόσβασις.
καὶ
τοὺς
|
μὲν |
τοξότας,
οἷα
δὴ
οὔτε
ἀκριβῶς |
[1, 28] |
τῶν
Μακεδόνων
τάττει
ὧδε.
ἐπὶ
|
μὲν |
τοῦ
δεξιοῦ
κέρως,
ἵνα
καὶ |
[1, 8] |
ἔξω
κατεῖχεν.
ἔνθα
δὴ
Περδίκκας
|
{μὲν} |
τοῦ
δευτέρου
χάρακος
εἴσω
παρελθεῖν |
[1, 20] |
τῆς
πόλεως
ὀρώρυκτο
αὐτοῖς,
πλάτος
|
μὲν |
τριάκοντα
μάλιστα
πηχῶν,
τὸ
δὲ |
[1, 2] |
εἰς
τὸν
ποταμόν.
καὶ
ἀποθνήσκουσι
|
μὲν |
τρισχίλιοι
ἐν
τῇ
φυγῇ,
ζῶντες |
[1, 18] |
πταίσματος
τὴν
ἐξαγγελίαν
ἐπαρθέντας.
ταῦτα
|
μὲν |
τῷ
λογισμῷ
ξυντιθεὶς
οὐκ
ἐν |
[1, 9] |
ἐπισημῆναι
ἐλέγετο,
ἃ
δὴ
ἐν
|
μὲν |
τῷ
παραυτίκα
ἠμελήθη,
ὕστερον
δὲ |
[1, 17] |
τάξας,
οὕσπερ
Δαρείῳ
ἔφερον,
ὅσοι
|
μὲν |
τῶν
βαρβάρων
κατιόντες,
ἐκ
τῶν |
[1, 15] |
τὴν
ἔκβασιν,
καὶ
παλτῶν
ἀπὸ
|
μὲν |
τῶν
Περσῶν
πολλὴ
ἄφεσις,
οἱ |
[1, 22] |
ἐς
τὴν
τάφρον
ἐμπεσόντας
τοὺς
|
μὲν |
ὑπὸ
σφῶν
καταπατηθέντας
διαφθαρῆναι,
τοὺς |
[1, 2] |
Ἀλέξανδρος
δὲ
καὶ
αὐτὸς
τὴν
|
μὲν |
φάλαγγα
ἐς
βάθος
ἐκτάξας
ἐπῆγε, |
[1, 4] |
ἐπάγοντα
εἶδον
σπουδῇ
Ἀλέξανδρον
τὴν
|
μὲν |
φάλαγγα
παρὰ
τὸν
ποταμόν,
ὡς |
[1, 28] |
κατειληφότες
προσέμενον.
Ἀλέξανδρος
δὲ
τὴν
|
μὲν |
φάλαγγα
τῶν
Μακεδόνων
τάττει
ὧδε. |
[1, 1] |
καὶ
προβαλόμενοι
πρὸ
σφῶν
ἅμα
|
μὲν |
χάρακι
ἐχρῶντο
ταῖς
ἁμάξαις
ἐς |
[1, 29] |
τοῦ
σατράπου
τῆς
Φρυγίας
Κᾶρες
|
μὲν |
χίλιοι,
Ἕλληνες
δὲ
μισθοφόροι
ἑκατόν. |
[1, 5] |
καὶ
κριοὺς
μέλανας
τρεῖς,
ὥρμηντο
|
μὲν |
ὡς
δεξόμενοι
ἐς
χεῖρας
τοὺς |
[1, 12] |
πόλεων
αὐτῶν
φειδομένους.
οὐ
γὰρ
|
μενεῖν |
ἐν
τῇ
χώρᾳ
Ἀλέξανδρον
ἀπορίᾳ |
[1, 14] |
ἱππεῖς,
ὧν
ἦρχε
Φίλιππος
ὁ
|
Μενελάου. |
ἐπὶ
δὲ
τούτοις
οἱ
Θρᾷκες, |
[1, 6] |
τε
οὐκ
ὠφέλιμον
{ἀποτετα{
γ}
|
μένην |
αὐτοῖς
τὴν
τάξιν,
ὑπὸ
νύκτα |
[1, 12] |
~Ἀνιόντα
δ'
αὐτὸν
ἐς
Ἴλιον
|
Μενοίτιός |
τε
ὁ
κυβερνήτης
χρυσῷ
στεφάνῳ |
[1, 27] |
τοὺς
Μακεδόνας,
γνοὺς,
ὅτι
οὐ
|
μενοῦσι |
πανδημεὶ
οἱ
Τελμισσεῖς
αὐλιζομένους
σφᾶς |
[1, 20] |
πύργον
κατέβαλον
οἱ
Μακεδόνες,
οὐ
|
μέντοι |
ἐγύμνωσέ
γε
τὸ
τεῖχος
πεσών. |
[1, 8] |
διεσώθη
ἀπὸ
τοῦ
τραύματος.
τοὺς
|
μέντοι |
Θηβαίους
ἐς
τὴν
κοίλην
ὁδὸν |
[1, 12] |
τὴν
ἔπειτα
μνήμην
ἔτυχε.
καὶ
|
μέντοι |
καὶ
ἦν
Ἀλεξάνδρῳ
οὐχ
ἥκιστα |
[1, 10] |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν
ὑπολείπεσθαι.
Χαρίδημον
|
μέντοι |
μόνον
τῶν
ἐξαιτηθέντων
τε
καὶ |
[1, 9] |
τὴν
πόλιν
αὐτοὺς
ἐν
τῷ
|
μέρει |
ἐκ
τῶν
ἐσχάτων
κινδύνων
διασώσασθαι. |
[1, 20] |
τῷ
Περσικῷ,
οὔκουν
ἐθέλων
οὐδὲ
|
μέρει |
τινὶ
τῆς
στρατιᾶς
κινδυνεύειν.
ἄλλως |
[1, 19] |
προνομὰς
ταττομένους,
πεπυσμένοι
ἦσαν.
ἀλλὰ
|
μέρος |
μέν
τι
ἀπῆν
τῶν
ναυτῶν, |
[1, 26] |
~Ἀλέξανδρος
δὲ
ἄρας
ἐκ
Φασηλίδος
|
μέρος |
μέν
τι
τῆς
στρατιᾶς
διὰ |
[1, 21] |
τῷ
ἐμπρῆσαι
τὰς
μηχανάς.
καὶ
|
μέρος |
μέν
τι
τῶν
πλησίον
τοῦ |
[1, 20] |
πόλεως
ἐς
τὸ
πρὸς
Μύνδον
|
μέρος, |
τό
τε
τεῖχος
κατοψόμενος,
εἰ |
[1, 20] |
δὴ
κατὰ
τὰ
ξυγκείμενα
ἀμφὶ
|
μέσας |
νύκτας
προσῆλθε
τῷ
τείχει.
ὡς |
[1, 23] |
πολὺ
καθεώρα
αὐτός,
καίτοι
ἀμφὶ
|
μέσας |
που
νύκτας
ἦν
τὸ
γιγνόμενον, |
[1, 25] |
Ἀλεξάνδρου
Ἁλικαρνασσὸν
ἀναπαύεσθαι
μὲν
ἐν
|
μεσημβρίᾳ, |
χελιδόνα
δὲ
περιπέτεσθαι
ὑπὲρ
τῆς |
[1, 16] |
Ἀλέξανδρος
προεκινδύνευεν.
ὡς
δὲ
τὸ
|
μέσον |
ἐνεδεδώκει
αὐτοῖς,
παρερρήγνυτο
δὴ
καὶ |
[1, 14] |
ἡ
Φιλίππου
ἔστε
ἐπὶ
τὸ
|
μέσον |
τῆς
ξυμπάσης
τάξεως.
Περσῶν
δὲ |
[1, 11] |
ναῦν
διαβάλλειν
καὶ,
ἐπειδὴ
κατὰ
|
μέσον
|
τὸν
πόρον
τοῦ
Ἑλλησπόντου
ἐγένετο, |
[1, 21] |
ἦν
καὶ
δύο
πύργοι
καὶ
|
μεσοπύργιον |
ἐς
ἔδαφος
καταπεπτωκότα
οὐ
χαλεπὴν |
[1, 6] |
καὶ
τοὺς
τοξότας
δὲ
ἐκ
|
μέσου |
τοῦ
ποταμοῦ
ἐκτοξεύειν,
ἐπεσβάντας
καὶ |
[1, 2] |
πρὸ
τῆς
φάλαγγος
παρατείνας
κατὰ
|
μέσους |
ἐπῆγε.
καὶ
ἔστε
μὲν
ἀκροβολισμὸς |
[1, 16] |
ἱππέας
πάντῃ
προσπεσεῖν
κελεύσας
ἐν
|
μέσῳ |
δι'
ὀλίγου
κατακόπτει
αὐτούς,
ὥστε |
[1, 20] |
ξένων
ἐξηγγέλλετο.
ὅσαι
δὲ
ἐν
|
μέσῳ
|
πόλεις
Μιλήτου
τε
καὶ
Ἁλικαρνασσοῦ, |
[1, 6] |
τὰ
ὄρη
ἀντεπῄεσαν,
ὡς
τοῖς
|
μετὰ |
Ἀλεξάνδρου
ἐπιθησόμενοι
τελευταίοις
ἀποχωροῦσιν.
ὁ |
[1, 21] |
μᾶλλόν
τι
ἢ
πρὸς
πολεμίους
|
μετὰ |
κινδύνου
τὸν
ἀγῶνα
ποιησόμενοι.
καὶ |
[1, 5] |
αὐτούς.
τῇ
δὲ
ὑστεραίᾳ
παρῆν
|
μετὰ |
πολλῆς
δυνάμεως
Γλαυκίας
ὁ
τῶν
|
[1, 24] |
αὐτοί
τε
ἐπανίωσι
καὶ
τοὺς
|
μετὰ |
σφῶν
ἐκπεμφθέντας
ἐπαναγάγωσι,
καταλέξαι
ἱππέας |
[1, 15] |
Μέμνονος
παῖδες
καὶ
αὐτὸς
Μέμνων
|
μετὰ |
τούτων
ἐκινδύνευε.
καὶ
οἱ
μὲν |
[1, 5] |
αὐτόν,
τότε
δὲ
παρῆν
αὐτῷ
|
μετὰ |
τῶν
ὑπασπιστῶν,
ὅσους
τε
καλλίστους |
[1, 7] |
ἔτι
τοῖς
Θηβαίοις
τριβήν,
εἰ
|
μεταγνόντες |
ἐπὶ
τοῖς
κακῶς
ἐγνωσμένοις
πρεσβεύσαιντο |
[1, 6] |
πολλὰς
τάξεις
τάξας
τε
καὶ
|
μετακοσμήσας |
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ,
κατὰ
τὸ
|
[1, 19] |
δὲ
αὐτῶν
εἰσέπλευσαν
ἐς
τὸν
|
μεταξὺ |
τῆς
τε
Λάδης
νήσου
καὶ |
[1, 12] |
Ἰδαίων
ἐκδιδοῖ
ἐς
θάλασσαν
τὴν
|
μεταξὺ |
τοῦ
Ἑλλησπόντου
τε
καὶ
τοῦ |
[1, 6] |
τοῖς
ἑταίροις
τούς
τε
Ἀγριᾶνας
|
μεταπέμπεται |
καὶ
τοὺς
τοξότας,
ὄντας
ἐς |
[1, 9] |
Ἕλληνας
ἢ
καὶ
αὐτοὺς
τοὺς
|
μετασχόντας |
τοῦ
ἔργου
ἐξέπληξε.
τὰ
μὲν |
[1, 9] |
ξυνενεχθεῖσιν
προσημανθῆναι
ἀνήνεγκεν.
Τοῖς
δὲ
|
μετασχοῦσι |
τοῦ
ἔργου
ξυμμάχοις,
οἷς
δὴ
|
[1, 18] |
τῶν
νεῶν
καὶ
τοῦ
κινδύνου
|
μετέχειν. |
Ἀλέξανδρος
δὲ
τῇ
τε
γνώμῃ |
[1, 19] |
νεῶν
πρὸ
τοῦ
λιμένος
ἐν
|
μετεώρῳ |
παρέταξαν,
εἴ
πῃ
ἐκκαλέσαιντο
ἐς |
[1, 12] |
οὖν
καταλογάδην,
οὔτε
τις
ἐν
|
μέτρῳ
|
ἐποίησεν.
ἀλλ'
οὐδὲ
ἐν
μέλει |
[1, 4] |
Γετῶν,
τοὺς
ἱππέας
δὲ
κατὰ
|
μέτωπον, |
λείπουσιν
αὖ
καὶ
τὴν
πόλιν |
[1, 21] |
ὄντος,
ἐπεκράτουν
καὶ
οὐ
κατὰ
|
μέτωπον |
μόνον
ἠκροβολίζοντο
ἐς
τοὺς
προμαχομένους |
[1, 13] |
ὅτι
οὐχ
οἷόν
τε
ἐν
|
μετώπῳ |
διὰ
τοῦ
ποταμοῦ
ἄγειν
τὸν |
[1, 6] |
ἡ
δίωξις
τοῖς
ἀμφὶ
Ἀλέξανδρον
|
μέχρι |
πρὸς
τὰ
ὄρη
τῶν
Ταυλαντίων. |
[1, 22] |
ἧκεν
ἁλῶναι
ἡ
πόλις,
εἰ
|
μὴ |
Ἀλέξανδρος
ἀνεκαλέσατο
τὸ
στράτευμα,
ἔτι |
[1, 5] |
πρὸς
τῇ
πόλει
ἀπέλιπεν,
ὡς
|
μὴ |
ἀποχωρήσαντος
παντὸς
τοῦ
στρατοῦ
καὶ |
[1, 29] |
πρεσβεύονται
παρ'
Ἀλέξανδρον,
ἐπαγγελλόμενοι,
εἰ
|
μὴ |
ἀφίκοιτό
σφισι
βοήθεια
ἐν
ἡμέρᾳ |
[1, 19] |
λιμένα
ἐφύλαττε
τῶν
Μιλησίων,
ὡς
|
μὴ |
βιάσαιντο
οἱ
βάρβαροι
τὸν
ἔσπλουν, |
[1, 25] |
στολὴν
ἐνδὺς
ἐπιχώριον,
{καὶ}
ὡς
|
μὴ |
γνώριμος
εἶναι
κατὰ
τὴν
ὁδόν, |
[1, 12] |
ἠγγέλλετο,
Μέμνων
ὁ
Ῥόδιος
παρῄνει
|
μὴ |
διὰ
κινδύνου
ἰέναι
πρὸς
τοὺς |
[1, 16] |
ὥστε
διέφυγε
μὲν
οὐδείς,
ὅτι
|
μὴ |
διέλαθέ
τις
ἐν
τοῖς
νεκροῖς, |
[1, 1] |
πλὴν
Λακεδαιμονίων.
Λακεδαιμονίους
δὲ
ἀποκρίνασθαι
|
μὴ
|
εἶναί
σφισι
πάτριον
ἀκολουθεῖν
ἄλλοις, |
[1, 26] |
μὲν
πόλιν
ἐνδιδόντες,
φρουρὰν
δὲ
|
μὴ |
εἰσάγειν
δεόμενοι.
καὶ
περὶ
μὲν |
[1, 14] |
παρεῖλκε
τὸ
ῥεῦμα,
ἵνα
δὴ
|
μὴ |
ἐκβαίνοντι
αὐτῷ
οἱ
Πέρσαι
κατὰ |
[1, 19] |
τριακοσίους.
αὐτοὺς
δὲ
Μιλησίους,
ὅσοι
|
μὴ |
ἐν
τῇ
καταλήψει
τῆς
πόλεως |
[1, 9] |
χώραν
κατανεῖμαι
τοῖς
ξυμμάχοις,
ὅση
|
μὴ |
ἱερὰ
αὐτῆς.
παῖδας
δὲ
καὶ |
[1, 4] |
φάλαγγα
παρὰ
τὸν
ποταμόν,
ὡς
|
μὴ |
κυκλωθεῖέν
πῃ
οἱ
πεζοὶ
ἐνεδρευσάντων
|
[1, 8] |
ταῦτα
δὲ
ἰδὼν
Ἀλέξανδρος,
ὡς
|
μὴ |
μόνοι
ἀποληφθέντες
πρὸς
τῶν
Θηβαίων |
[1, 13] |
Γράνικον
ἐκφαυλίσας,
εἴρξει
ἡμᾶς
τὸ
|
μὴ |
οὐ
διαβῆναι
ὡς
ἔχομεν.
καὶ |
[1, 1] |
ὄντας
οὐκ
ἐδόκει
ὑπολείπεσθαι
ὅτι
|
μὴ |
πάντῃ
ταπεινωθέντας
οὕτω
μακρὰν
ἀπὸ |
[1, 19] |
ἄλλων
ἐπιτηδείων
οὐδὲν
ἄλλο
ὅτι
|
μὴ |
πολιορκούμενοι
ἐν
ταῖς
ναυσίν,
ἐς |
[1, 15] |
ἄνδρες
ἀγαθοὶ
γενόμενοι,
ὅσοι
γε
|
μὴ |
πρὸς
Ἀλέξανδρον
πελάζοντα
ἀπέκλιναν
αὐτῶν. |
[1, 25] |
κεφαλῆς
αὐτῆς
τοῦ
Ἀλεξάνδρου
καθημένην
|
μὴ |
πρόσθεν
ἀνεῖναι
πρὶν
παντελῶς
ἐξεγερθῆναι |
[1, 22] |
πρὸ
τοῦ
καιροῦ
γενομένη,
δεισάντων
|
μὴ |
συνεισπέσοιεν
τοῖς
φεύγουσιν
ἐχόμενοι
αὐτῶν |
[1, 26] |
ἡ
ὁδὸς
οὐκ
ἄλλως
ὅτι
|
μὴ |
τῶν
ἀπ'
ἄρκτου
ἀνέμων
πνεόντων. |
[1, 9] |
ἡ
πόλις
οὐδὲν
ἄλλο
ὅτι
|
μὴ |
τῶν
μακρῶν
τειχῶν
καθαιρέσει
καὶ |
[1, 12] |
ἐν
τῇ
γῇ
καρπὸν
ἐμπιπράναι,
|
μηδὲ
|
τῶν
πόλεων
αὐτῶν
φειδομένους.
οὐ |
[1, 9] |
ὡς
τῆς
τε
ἐν
τῷ
|
Μηδικῷ |
πολέμῳ
προδοσίας
τῶν
Ἑλλήνων
διὰ |
[1, 9] |
ἐν
ὅτῳ
οἱ
Ἕλληνες
παραταξάμενοι
|
Μήδοις |
ἀπώσαντο
τῆς
Ἑλλάδος
τὸν
κίνδυνον, |
[1, 6] |
φόβῳ
ἀπηλλάχθαι
οἰομένων
Ἀλέξανδρον,
ἐς
|
μῆκος
|
τε
οὐκ
ὠφέλιμον
{ἀποτετα{
γ} |
[1, 9] |
μέγα
πάθημα
ἐγένετο.
καὶ
ἡ
|
Μήλου |
καὶ
Σκιώνης
ἅλωσις,
νησιωτικά
τε |
[1, 14] |
τοὺς
μὲν
προδρόμους
ἱππέας
καὶ
|
μὴν |
καὶ
τοὺς
Παίονας
προεμβαλεῖν
ἐς |
[1, 11] |
Διὸς
τοῦ
Ἑρκείου
λόγος
κατέχει,
|
μῆνιν
|
Πριάμου
παραιτούμενον
τῷ
Νεοπτολέμου
γένει, |
[1, 9] |
οὐκ
ἔξω
τοῦ
εἰκότος
ἐς
|
μῆνιν |
τὴν
ἀπὸ
τοῦ
θείου
ἀνηνέχθη, |
[1, 21] |
τοῦ
πεπτωκότος
τείχους
ἔσωθεν
πλίνθινον
|
μηνοειδὲς |
ἀντοικοδομησάμενοι
οὐ
χαλεπῶς
ὑπὸ
πολυχειρίας. |
[1, 4] |
τὴν
ὁρμὴν
ὁρῶντες
ἔφασαν
δεδιέναι
|
μήποτε |
ὁ
οὐρανὸς
αὐτοῖς
ἐμπέσοι,
Ἀλέξανδρόν |
[1, 7] |
τινα
τοῖς
ἐγκατειλημμένοις
δύνασθαι
ἐπωφελεῖν,
|
μήτε |
αὐτοὺς
ἐκθέοντας
βλάπτειν
τι
σφᾶς, |
[1, 7] |
διπλῷ
χάρακι
ἐφρούρουν
ἀποτειχίσαντες,
ὡς
|
μήτε |
ἔξωθέν
τινα
τοῖς
ἐγκατειλημμένοις
δύνασθαι |
[1, 25] |
γνῶναι.
καὶ
ἐδόκει
τοῖς
ἑταίροις
|
μήτε |
πάλαι
εὖ
βεβουλεῦσθαι
τὸ
κράτιστον |
[1, 20] |
ἀπὸ
τῶν
ἔνδον,
αἵ
τε
|
μηχαναὶ
|
καὶ
αἱ
κλίμακες
αὐτῷ
οὐ |
[1, 20] |
τε
πύργους
καὶ
ὅσαι
ἄλλαι
|
μηχαναὶ |
προσηγμέναι
ἢ
οὐ
πόρρω
τοῦ |
[1, 22] |
ἐς
αὐτοὺς
ἐρρωμένως
καὶ
ταῖς
|
μηχαναῖς |
ἀπὸ
τῶν
πύργων
λίθων
τε |
[1, 22] |
οἱ
μὲν
δᾷδάς
τε
ταῖς
|
μηχαναῖς
|
ἐνέβαλλον
καὶ
ὅσα
ἄλλα
ἐς |
[1, 23] |
πύργον,
ὃν
αὐτοὶ
ἀντῳκοδόμησαν
ταῖς
|
μηχαναῖς |
τῶν
πολεμίων,
ἐμπιπρᾶσι
καὶ
τὰς |
[1, 21] |
τούτῳ
ἐπῆγε
τῇ
ὑστεραίᾳ
τὰς
|
μηχανὰς |
Ἀλέξανδρος.
καὶ
ἐκδρομὴ
αὖθις
γίγνεται |
[1, 6] |
ἐπιστήσας
ἐπὶ
τῇ
ὄχθῃ
τὰς
|
μηχανὰς
|
ἐξακοντίζειν
ὡς
πορρωτάτω
ἀπ'
αὐτῶν |
[1, 23] |
ἐν
τῇ
νυκτὶ
τὰς
μὲν
|
μηχανὰς |
ἐς
Τράλλεις
ἀπαγαγεῖν
ἐκέλευσε
τοὺς |
[1, 21] |
πόλεως
ἐπὶ
τῷ
ἐμπρῆσαι
τὰς
|
μηχανάς. |
καὶ
μέρος
μέν
τι
τῶν |
[1, 19] |
αὐτὸς
δ'
ἐπιστήσας
τῷ
τείχει
|
μηχανάς, |
καὶ
τὰ
μὲν
καταβαλὼν
δι' |
[1, 22] |
ἡμέραις
ἐπάγοντος
αὖθις
Ἀλεξάνδρου
τὰς
|
μηχανὰς |
τῷ
πλινθίνῳ
τῷ
ἐντὸς
τείχει
|
[1, 20] |
τείχους
ποιεῖσθαι,
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
μηχανῶν, |
αἷς
κατασείειν
ἐπενόει
τὸ
τεῖχος. |
[1, 21] |
ἠκροβολίζοντο
ἐς
τοὺς
προμαχομένους
τῶν
|
μηχανῶν, |
ἀλλὰ
καὶ
ἐκ
τῶν
πύργων, |
[1, 6] |
ἀπ'
αὐτῶν
ἐκέλευσεν
ὅσα
ἀπὸ
|
μηχανῶν |
βέλη
ἐξακοντίζεται,
καὶ
τοὺς
τοξότας |
[1, 4] |
μέγιστον
τῶν
ποταμῶν
διεβεβήκει
ἐν
|
μιᾷ |
νυκτὶ
τὸν
Ἴστρον
οὐ
γεφυρώσας |
[1, 12] |
Περσῶν,
ὅτι
οὐκ
ἂν
περιίδοι
|
μίαν |
οἰκίαν
ἐμπρησθεῖσαν
τῶν
ὑπὸ
οἷ
|
[1, 14] |
Ἀρραβαίου
ἔταξε>
καὶ
τῶν
πεζῶν
|
μίαν |
τάξιν,
καὶ
πρὸ
τούτων
τὴν |
[1, 17] |
παραληψόμενον
ἐκπέμπει
ἐς
Σάρδεις.
καὶ
|
Μιθρήνην |
μὲν
ἐν
τιμῇ
ἅμα
οἷ |
[1, 17] |
σταδίους
Σάρδεων
ἧκον
παρ'
αὐτὸν
|
Μιθρήνης |
τε
ὁ
φρούραρχος
τῆς
ἀκροπόλεως |
[1, 17] |
μὲν
τὴν
πόλιν,
ὁ
δὲ
|
Μιθρήνης |
τὴν
ἄκραν
καὶ
τὰ
χρήματα. |
[1, 15] |
πρόσωπον
τῷ
δόρατι
καταβάλλει
τὸν
|
Μιθριδάτην. |
ἐν
δὲ
τούτῳ
Ῥοισάκης
μὲν |
[1, 15] |
καὶ
ὃς
ἀναλαβὼν
καὶ
ἰδὼν
|
Μιθριδάτην |
τὸν
Δαρείου
γαμβρὸν
πολὺ
πρὸ |
[1, 16] |
τῶν
Καππαδοκῶν
ὕπαρχος
Μιθροβουζάνης
καὶ
|
Μιθριδάτης |
ὁ
Δαρείου
γαμβρὸς
καὶ
Ἀρβουπάλης |
[1, 16] |
καὶ
ὁ
τῶν
Καππαδοκῶν
ὕπαρχος
|
Μιθροβουζάνης |
καὶ
Μιθριδάτης
ὁ
Δαρείου
γαμβρὸς |
[1, 28] |
ἦν
δὲ
καὶ
αὕτη
οὐ
|
μικρὰ |
πόλις.
Πισίδαι
καὶ
ταύτην
ὤκουν, |
[1, 18] |
καὶ
ἡττηθεῖσι
τῇ
ναυμαχίᾳ
οὐ
|
μικρὰν |
τὴν
βλάβην
ἔσεσθαι
ἐς
τοῦ |
[1, 19] |
τῶν
Περσῶν
ὠφέλειαν.
ἔνθα
οἱ
|
Μιλήσιοί |
τε
καὶ
οἱ
μισθοφόροι
πανταχόθεν |
[1, 19] |
τάχος
ἐς
τὴν
πόλιν
καὶ
|
Μιλησίοις |
ἀπαγγέλλειν
παρασκευάζεσθαι
ὡς
μαχουμένους
ἕωθεν. |
[1, 19] |
Περσικῷ
ναυτικῷ
τὸν
λιμένα,
τοῖς
|
Μιλησίοις |
δὲ
τὴν
ἐκ
τῶν
Περσῶν |
[1, 19] |
τε
τείχη
ἔφη
ἐθέλειν
τοὺς
|
Μιλησίους |
καὶ
τοὺς
λιμένας
παρέχειν
κοινοὺς |
[1, 19] |
Ἕλληνες
ἐς
τριακοσίους.
αὐτοὺς
δὲ
|
Μιλησίους, |
ὅσοι
μὴ
ἐν
τῇ
καταλήψει |
[1, 18] |
γάρ,
ὅτῳ
ἡ
φρουρὰ
ἡ
|
Μιλησίων |
ἐκ
βασιλέως
ἐπετέτραπτο,
πρόσθεν
γράμματα |
[1, 19] |
ἐς
τὸν
λιμένα
ἐπέπλεον
τῶν
|
Μιλησίων |
παρὰ
γῆν
τὴν
εἰρεσίαν
ποιούμενοι, |
[1, 19] |
ναυσὶ
τὸν
λιμένα
ἐφύλαττε
τῶν
|
Μιλησίων, |
ὡς
μὴ
βιάσαιντο
οἱ
βάρβαροι |
[1, 18] |
παρ'
Ἀλέξανδρον
ἔπεμπεν
ἐνδιδοὺς
τὴν
|
Μίλητον. |
τότε
δὲ
ἀναθαρρήσας
ἐπὶ
τῷ |
[1, 18] |
πρὸς
ταύτῃ
τρεῖς
ἄλλας
ἐπὶ
|
Μιλήτου |
ἐστέλλετο.
καὶ
τὴν
μὲν
{ἔξω{ |
[1, 19] |
μὲν
δὴ
ἀπέπλευσαν
ἄπρακτοι
ἐκ
|
Μιλήτου |
οἱ
Πέρσαι.
~Ἀλέξανδρος
δὲ
καταλῦσαι |
[1, 20] |
ὅσαι
δὲ
ἐν
μέσῳ
πόλεις
|
Μιλήτου |
τε
καὶ
Ἁλικαρνασσοῦ,
ταύτας
ἐξ |
[1, 18] |
κεῖται
δὲ
αὕτη
ἐπὶ
τῇ
|
Μιλήτῳ. |
αἱ
δὲ
τῶν
Περσῶν
νῆες |
[1, 19] |
Γλαύκιππος,
ἀνὴρ
τῶν
δοκίμων
ἐν
|
Μιλήτῳ, |
ἐκπεμφθεὶς
παρὰ
Ἀλέξανδρον
παρὰ
τοῦ |
[1, 19] |
δὲ
ἐπισιτισάμενοι
αὖθις
ἐπέπλεον
τῇ
|
Μιλήτῳ. |
καὶ
τὰς
μὲν
πολλὰς
τῶν |
[1, 18] |
πρότερος
καταπλεύσας
ἢ
τοὺς
Πέρσας
|
Μιλήτῳ |
προσχεῖν,
καὶ
ὁρμίζεται
ναυσὶν
ἑξήκοντα |
[1, 24] |
ἤδη
τοῦ
χειμῶνος
ἐς
τὴν
|
Μιλυάδα |
καλουμένην
χώραν
ἐσβάλλει,
ἥ
ἐστι |
[1, 26] |
τῇ
στρατιᾷ
δοῦναι
αὐτοῖς
ἐς
|
μισθὸν |
καὶ
τοὺς
ἵππους,
οὓς
δασμὸν |
[1, 0] |
ἥ
τε
ἀνάγκη
καὶ
ὁ
|
μισθὸς |
τοῦ
ἄλλως
τι
ἢ
ὡς
|
[1, 29] |
Κᾶρες
μὲν
χίλιοι,
Ἕλληνες
δὲ
|
μισθοφόροι |
ἑκατόν.
καὶ
οὗτοι
πρεσβεύονται
παρ' |
[1, 19] |
αὑτῷ
ξυστρατεύειν.
ἦσαν
δὲ
οὗτοι
|
μισθοφόροι |
Ἕλληνες
ἐς
τριακοσίους.
αὐτοὺς
δὲ |
[1, 20] |
καὶ
στρατιῶται
πολλοὶ
μὲν
ξένοι
|
μισθοφόροι |
ἐν
τῇ
πόλει
ἐγκατελείφθησαν,
πολλοὶ |
[1, 23] |
οἵ
τε
Πέρσαι
καὶ
οἱ
|
μισθοφόροι |
κατειλήφεσαν,
ταύτας
μὲν
ἀπέγνω
πολιορκεῖν, |
[1, 14] |
ἐς
δισμυρίους,
ξένοι
δὲ
πεζοὶ
|
μισθοφόροι |
ὀλίγον
ἀποδέοντες
δισμυρίων.
ἐτάχθησαν
δὲ |
[1, 19] |
οἱ
Μιλήσιοί
τε
καὶ
οἱ
|
μισθοφόροι |
πανταχόθεν
ἤδη
προσκειμένων
σφίσι
τῶν |
[1, 17] |
οἵ
τε
τὴν
Ἔφεσον
φρουροῦντες
|
μισθοφόροι |
ὤχοντο
φεύγοντες,
δύο
τριήρεις
τῶν |
[1, 12] |
βαρβαρικῇ
καὶ
τοῖς
Ἕλλησι
τοῖς
|
μισθοφόροις. |
βουλευομένοις
δὲ
αὐτοῖς
ὑπὲρ
τῶν |
[1, 16] |
ἔθαψεν.
ἔθαψε
δὲ
καὶ
τοὺς
|
μισθοφόρους |
Ἕλληνας,
οἳ
ξὺν
τοῖς
πολεμίοις
|
[1, 24] |
χωρίον
ὀχυρόν,
φυλακὴν
ἔχον
ξένους
|
μισθοφόρους, |
ἐξ
ἐφόδου
ἔλαβεν.
οἱ
δ' |
[1, 16] |
Ἀλέξανδρος
ἐπὶ
τοὺς
ξένους
τοὺς
|
μισθοφόρους. |
ὧν
τὸ
στῖφος,
ἧ
τὸ |
[1, 26] |
ὀχυρὸν
καὶ
φρουρὰν
ἔχον
ξένων
|
μισθοφόρων |
καὶ
αὐτῶν
τῶν
ἐπιχωρίων
βαρβάρων. |
[1, 19] |
τε
καὶ
τῶν
ξένων
τῶν
|
μισθοφόρων, |
οἷς
μᾶλλόν
τι
ἐπετέτραπτο
ἡ |
[1, 9] |
παραυτίκα
ἠμελήθη,
ὕστερον
δὲ
ἡ
|
μνήμη |
αὐτὰ
ἐς
λογισμὸν
τοῦ
ἐκ |
[1, 12] |
Ὁμήρου
κήρυκος
ἐς
τὴν
ἔπειτα
|
μνήμην |
ἔτυχε.
καὶ
μέντοι
καὶ
ἦν |
[1, 13] |
καθίστασθαι.
νῦν
δὲ
οὐκ
ἀκινδύνως
|
μοι |
δοκοῦμεν
ἐπιχειρήσειν
τῷ
ἔργῳ,
ὅτι |
[1, 0] |
ὅτι
καὶ
αὐτὰ
ἀξιαφήγητά
τέ
|
μοι |
ἔδοξε
καὶ
οὐ
πάντῃ
ἄπιστα, |
[1, 12] |
ἀνθρώπους
ἐστίν,
οὐδὲ
πατρίδα
ἥτις
|
μοί |
ἐστιν
οὐδὲ
γένος
τὸ
ἐμόν, |
[1, 3] |
καὶ
Μαρκομάνους.
ἐπὶ
δὲ
Σαυροματῶν
|
μοῖραν, |
Ἰάζυγας.
ἐπὶ
δὲ
Γέτας
τοὺς |
[1, 10] |
καὶ
Ἐφιάλτην
καὶ
Διότιμον
καὶ
|
Μοιροκλέα. |
τούτους
γὰρ
αἰτίους
εἶναι
τῆς |
[1, 8] |
δὲ
ἰδὼν
Ἀλέξανδρος,
ὡς
μὴ
|
μόνοι |
ἀποληφθέντες
πρὸς
τῶν
Θηβαίων
κινδυνεύσειαν, |
[1, 21] |
ἐπεκράτουν
καὶ
οὐ
κατὰ
μέτωπον
|
μόνον |
ἠκροβολίζοντο
ἐς
τοὺς
προμαχομένους
τῶν |
[1, 23] |
ὢν
Πιξωδάρου.
Ἄδα
δὲ
Ἄλινδα
|
μόνον |
κατεῖχε,
χωρίον
τῆς
Καρίας
ἐν |
[1, 19] |
ἐσεσάλευτο
τὸ
τεῖχος,
ἐφομαρτούντων
καὶ
|
μόνον |
οὐ
θεωμένων
τῶν
Περσῶν
ἀπὸ |
[1, 21] |
ὑπολελειμμένοι
ἐκ
πλαγίου
τε
καὶ
|
μόνον |
οὐ
κατὰ
νώτου
παρεῖχον
ἀκροβολίζεσθαι |
[1, 18] |
προκατειλήφει
Ἀλέξανδρος,
οὐ
τῶν
νεῶν
|
μόνον |
τῇ
ἐγκαθορμίσει,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς |
[1, 10] |
τοῖς
Ἕλλησιν
ὑπολείπεσθαι.
Χαρίδημον
μέντοι
|
μόνον |
τῶν
ἐξαιτηθέντων
τε
καὶ
οὐ |
[1, 0] |
οὐ
πάντῃ
ἄπιστα,
ὡς
λεγόμενα
|
μόνον |
ὑπὲρ
Ἀλεξάνδρου
ἀνέγραψα.
ὅστις
δὲ |
[1, 3] |
τῆς
κάρφης
πληρώσας
καὶ
ὅσα
|
μονόξυλα |
πλοῖα
ἐκ
τῆς
χώρας
ξυναγαγών_ |
[1, 16] |
Λύσιππον
ποιῆσαι,
ὅσπερ
καὶ
Ἀλέξανδρον
|
μόνος |
προκριθεὶς
ἐποίει.
τῶν
δὲ
ἄλλων |
[1, 11] |
Ὀλύμπια.
οἱ
δὲ
καὶ
ταῖς
|
Μούσαις
|
λέγουσιν
ὅτι
ἀγῶνα
ἐποίησε.
καὶ |
[1, 19] |
τὰς
δὲ
νύκτας
πρὸς
τῇ
|
Μυκάλῃ |
οὐκ
ἐν
καλῷ
ὡρμίζοντο,
ὅτι |
[1, 18] |
τῇ
Λάδῃ
προκαταγωγήν,
πρὸς
τῆς
|
Μυκάλῃ |
τῷ
ὄρει
ὡρμίσθησαν.
τὴν
γὰρ |
[1, 19] |
ἔσπλουν,
ἐκπέμπει
δ'
ἐς
τὴν
|
Μυκάλην
|
Φιλώταν,
ἄγοντα
τούς
τε
ἱππέας |
[1, 19] |
Οἱ
δὲ
βάρβαροι
ἀπὸ
τῆς
|
Μυκάλης |
ὁρμώμενοι
τὰς
μὲν
ἡμέρας
ἐπέπλεον |
[1, 19] |
θεωμένων
τῶν
Περσῶν
ἀπὸ
τῆς
|
Μυκάλης |
πολιορκουμένους
τοὺς
φίλους
σφῶν
καὶ |
[1, 21] |
κατὰ
τὴν
ἄκραν
τὴν
πρὸς
|
Μύλασα |
μάλιστα
τετραμμένην,
ὡς
ἐπίδειξιν
τῆς |
[1, 20] |
τῷ
τείχει
κατὰ
τὰς
ἐπὶ
|
Μύλασα |
φερούσας
πύλας
ἐκδρομή
τε
γίγνεται |
[1, 20] |
καὶ>
ἐνεδίδοτο
αὐτῷ
ἐκ
τῶν
|
Μυνδίων, |
εἰ
λάθοι
νυκτὸς
προσελθών.
αὐτὸς |
[1, 20] |
προσβολὴν,
καὶ
ἅμα
εἰ
τὴν
|
Μύνδον |
ἐξ
ἐπιδρομῆς
δύναιτο
λαθὼν
κατασχεῖν. |
[1, 20] |
τῆς
πόλεως
ἐς
τὸ
πρὸς
|
Μύνδον |
μέρος,
τό
τε
τεῖχος
κατοψόμενος, |
[1, 20] |
τὴν
τῆς
Ἁλικαρνασσοῦ
πολιορκίαν
τὴν
|
Μύνδον |
οἰκείαν
γενομένην.
καί
τι
καὶ> |
[1, 20] |
καὶ
ἐξ
ἐπιδρομῆς
κατάληψιν
τῆς
|
Μύνδου. |
οὕτω
μὲν
δὴ
ἐπανέρχεται
Ἀλέξανδρος |
[1, 3] |
τετρακισχιλίους,
πεζοὶ
δὲ
πλείους
τῶν
|
μυρίων_ |
καὶ
ἅμα
πόθος
ἔλαβεν
αὐτὸν |
[1, 12] |
ἔργων.
ὁπότε
καὶ
ἡ
τῶν
|
μυρίων |
ξὺν
Κύρῳ
ἄνοδος
ἐπὶ
βασιλέα |
[1, 10] |
αὐτοῦ
τοῦ
ἔργου,
τὰ
μὲν
|
μυστήρια |
ἐκπλαγέντες
ἐξέλιπον,
ἐκ
δὲ
τῶν |
[1, 10] |
Θηβαίων
ἀπαγγελθέντα
ἐνεωτέρισαν.
Ἀθηναῖοι
δέ,
|
μυστηρίων |
τῶν
μεγάλων
ἀγομένων
ὡς
ἧκόν |