Livre, Chapitre |
[1, 3] |
Μαρκομάνους.
ἐπὶ
δὲ
Σαυροματῶν
μοῖραν,
|
Ἰάζυγας. |
ἐπὶ
δὲ
Γέτας
τοὺς
ἀπαθανατίζοντας. |
[1, 19] |
ἄλλο
ναυτικόν.
καὶ
ἡ
μὲν
|
Ἰασσέων |
ναῦς
ἁλίσκεται
αὐτοῖς
ἀνδράσιν
ἐν |
[1, 12] |
ῥέων
ἐκ
τῶν
ὀρῶν
τῶν
|
Ἰδαίων |
ἐκδιδοῖ
ἐς
θάλασσαν
τὴν
μεταξὺ |
[1, 5] |
ἀσπαζόμενος
Ἀλέξανδρον
δῆλος
ἦν
καὶ
|
ἰδίᾳ |
ἐπρέσβευσε
παρ'
αὐτόν,
τότε
δὲ |
[1, 26] |
οὐδὲ
τῶν
προσχώρων
βαρβάρων,
ἀλλὰ
|
ἰδίαν |
σφῶν
οὔπω
πρόσθεν
οὖσαν
τὴν |
[1, 27] |
πανδημεὶ
οἱ
Τελμισσεῖς
αὐλιζομένους
σφᾶς
|
ἰδόντες, |
ἀλλ'
ἀποχωρήσουσιν
ἐς
τὴν
πόλιν |
[1, 6] |
πολέμιοι
τὴν
ὁρμὴν
τὴν
Ἀλεξάνδρου
|
ἰδόντες |
λείπουσι
τὸν
γήλοφον
καὶ
παρεκκλίνουσιν |
[1, 23] |
Καρῶν
ξυνῴκει.
καὶ
ὁ
μὲν
|
Ἱδριεὺς |
τελευτῶν
ταύτῃ
ἐπέτρεψε
τὰ
πράγματα, |
[1, 23] |
θυγατέρα
μὲν
Ἑκατόμνω,
γυναῖκα
δὲ
|
Ἱδριέως, |
ὃς
καὶ
ἀδελφὸς
αὐτῇ
ὢν |
[1, 11] |
γῆν
τὴν
Ἀσίαν
καὶ
βωμοὺς
|
ἱδρύσασθαι |
ὅθεν
τε
ἐστάλη
ἐκ
τῆς |
[1, 17] |
Διὸς
Ὀλυμπίου
ἐπενόει
καὶ
βωμὸν
|
ἱδρύσασθαι. |
σκοποῦντι
δὲ
αὐτῷ
τῆς
ἄκρας |
[1, 11] |
Θρᾳκὸς
ἄγαλμα
τὸ
ἐν
Πιερίδι
|
ἱδρῶσαι |
ξυνεχῶς.
καὶ
ἄλλοι
ἄλλα
ἐπεθείαζον
|
[1, 27] |
τὰ
ὄρη
κατεῖχον.
ταῦτα
δὴ
|
ἰδὼν |
Ἀλέξανδρος
στρατοπεδεύεσθαι
αὐτοῦ,
ὅπως
εἶχον, |
[1, 8] |
εἴσω
τοῦ
χάρακος.
ταῦτα
δὲ
|
ἰδὼν |
Ἀλέξανδρος,
ὡς
μὴ
μόνοι
ἀποληφθέντες |
[1, 27] |
Ἀλέξανδρος
τό
τε
χωρίον
ἰσχυρὸν
|
ἰδὼν |
καὶ
αὐτὸς
ὡς
οὐκ
ἐπὶ |
[1, 16] |
αὐτὸς
ἑκάστους
καὶ
τὰ
τραύματα
|
ἰδὼν |
καὶ
ὅπως
τις
ἐτρώθη
ἐρόμενος |
[1, 15] |
δόρυ.
καὶ
ὃς
ἀναλαβὼν
καὶ
|
ἰδὼν |
Μιθριδάτην
τὸν
Δαρείου
γαμβρὸν
πολὺ |
[1, 6] |
Ἀλέξανδρος
δὲ
λόφον
τινὰς
κατέχοντας
|
ἰδὼν |
οὐ
πολλοὺς
τῶν
πολεμίων,
παρ' |
[1, 12] |
Ῥόδιος
παρῄνει
μὴ
διὰ
κινδύνου
|
ἰέναι |
πρὸς
τοὺς
Μακεδόνας,
τῷ
τε |
[1, 9] |
κατανεῖμαι
τοῖς
ξυμμάχοις,
ὅση
μὴ
|
ἱερὰ |
αὐτῆς.
παῖδας
δὲ
καὶ
γυναῖκας |
[1, 9] |
πλὴν
τῶν
ἱερέων
τε
καὶ
|
ἱερειῶν |
καὶ
ὅσοι
ξένοι
Φιλίππου
ἢ |
[1, 9] |
ὅσοι
ὑπελείποντο
Θηβαίων,
πλὴν
τῶν
|
ἱερέων |
τε
καὶ
ἱερειῶν
καὶ
ὅσοι |
[1, 8] |
τετραμμένους,
τοὺς
δὲ
καὶ
πρὸς
|
ἱεροῖς |
ἱκετεύοντας,
οὔτε
γυναικῶν
οὔτε
παίδων |
[1, 17] |
Μέμνονα
ἐπαγομένους
καὶ
τοὺς
τὸ
|
ἱερὸν
|
συλήσαντας
τῆς
Ἀρτέμιδος
καὶ
τοὺς |
[1, 17] |
τοῦ
Σύρφακος
παῖδας
ἐκ
τοῦ
|
ἱεροῦ
|
ἐξαγαγόντες
κατέλευσαν.
τοὺς
δὲ
ἄλλους |
[1, 17] |
τὴν
Φιλίππου
τὴν
ἐν
τῷ
|
ἱερῷ |
καταβαλόντας
καὶ
τὸν
τάφον
ἐκ |
[1, 12] |
μέλει
ἤσθη
Ἀλέξανδρος,
ἐν
ὅτῳ
|
Ἱέρων |
τε
καὶ
Γέλων
καὶ
Θήρων |
[1, 11] |
καὶ
καθελεῖν
ἀντὶ
ταύτης
τῶν
|
ἱερῶν |
τινα
ὅπλων
ἔτι
ἐκ
τοῦ |
[1, 26] |
ἐξελάθοντο,
εὐθὺς
δὲ
βάρβαρον
φωνὴν
|
ἵεσαν, |
οὐδὲ
τῶν
προσχώρων
βαρβάρων,
ἀλλὰ |
[1, 17] |
ἱππέας
τε
καὶ
ψιλοὺς
ὅσοι
|
ἱκανοὶ |
πρὸς
τὰ
παρόντα
ἐδόκουν.
Κάλαν |
[1, 8] |
τοὺς
δὲ
καὶ
πρὸς
ἱεροῖς
|
ἱκετεύοντας, |
οὔτε
γυναικῶν
οὔτε
παίδων
φειδόμενοι. |
[1, 12] |
ἴλην
τὴν
ἐξ
Ἀπολλωνίας,
ἧς
|
ἰλάρχης |
ἦν
Σωκράτης
ὁ
Σάθωνος,
καὶ
|
[1, 12] |
Σάθωνος,
καὶ
τῶν
προδρόμων
καλουμένων
|
ἴλας |
τέσσαρας.
κατὰ
δὲ
τὴν
πάροδον |
[1, 14] |
πυκνὰς
ἐπέταξαν
τῇ
ὄχθῃ
τὰς
|
ἴλας |
τῶν
ἱππέων.
Χρόνον
μὲν
δὴ |
[1, 18] |
τῶν
ἑταίρων
τήν
τε
βασιλικὴν
|
ἴλην
|
καὶ
πρὸς
ταύτῃ
τρεῖς
ἄλλας |
[1, 14] |
καὶ
πρὸ
τούτων
τὴν
Σωκράτους
|
ἴλην |
Πτολεμαῖον
τὸν
Φιλίππου
ἄγοντα,
ἣ |
[1, 12] |
ἔχων
τῶν
τε
ἑταίρων
τὴν
|
ἴλην |
τὴν
ἐξ
Ἀπολλωνίας,
ἧς
ἰλάρχης |
[1, 14] |
καὶ
τοὺς
Παίονας
καὶ
τὴν
|
ἴλην |
τὴν
Σωκράτους.
ἐχόμενοι
δὲ
τούτων |
[1, 11] |
τῇ
τε
Ἀθηνᾷ
θῦσαι
τῇ
|
Ἰλιάδι, |
καὶ
τὴν
πανοπλίαν
τὴν
αὑτοῦ
|
[1, 12] |
καθῆκεν.
~Ἀνιόντα
δ'
αὐτὸν
ἐς
|
Ἴλιον |
Μενοίτιός
τε
ὁ
κυβερνήτης
χρυσῷ |
[1, 11] |
Ἑλλήνων
τῶν
ἅμα
Ἀγαμέμνονι
ἐς
|
Ἴλιον |
στρατευσάντων.
καὶ
ὁ
νοῦς
τῆς |
[1, 11] |
καὶ
Ἡρακλέους.
ἀνελθόντα
δὲ
ἐς
|
Ἴλιον |
τῇ
τε
Ἀθηνᾷ
θῦσαι
τῇ |
[1, 12] |
τῶν
ἐν
τοῖς
ὅπλοις.
Ἐξ
|
Ἰλίου |
δὲ
ἐς
Ἀρίσβην
ἧκεν,
οὗ |
[1, 7] |
ἐφαίνοντο
τεθνηκέναι
Ἀλέξανδρον
ἰσχυριζόμενοι
ἐν
|
Ἰλλυριοῖς. |
καὶ
γὰρ
καὶ
πολὺς
ὁ |
[1, 1] |
ἐπὶ
Θρᾴκης,
ἐς
Τριβαλλοὺς
καὶ
|
Ἰλλυριούς, |
ὅτι
τε
νεωτερίζειν
ἐπύθετο
Ἰλλυριούς
|
[1, 1] |
Ἰλλυριούς,
ὅτι
τε
νεωτερίζειν
ἐπύθετο
|
Ἰλλυριούς
|
τε
καὶ
Τριβαλλούς,
καὶ
ἅμα |
[1, 10] |
ἐγίγνωσκον,
ὅτι
τε
σῶος
ἐξ
|
Ἰλλυριῶν |
καὶ
Τριβαλλῶν
ἐπανῆλθε
χαίρειν
τὸν |
[1, 14] |
τάξιν,
ἧ
παρεῖλκε
τὸ
ῥεῦμα,
|
ἵνα |
δὴ
μὴ
ἐκβαίνοντι
αὐτῷ
οἱ |
[1, 3] |
Σκύθας
ἔστε
ἐπὶ
τὰς
ἐκβολάς,
|
ἵνα |
ἐκδιδοῖ
κατὰ
πέντε
στόματα
ἐς |
[1, 28] |
ἐπὶ
μὲν
τοῦ
δεξιοῦ
κέρως,
|
ἵνα |
καὶ
αὐτὸς
ἐπετέτακτο,
τοὺς
ὑπασπιστὰς |
[1, 3] |
καὶ
ὁπλιτῶν
τῇ
νήσῳ
ἐπέπλει,
|
ἵνα |
οἱ
Τριβαλλοί
τε
καὶ
οἱ |
[1, 15] |
ἐμβάλλει
ἐς
τοὺς
Πέρσας
πρῶτος,
|
ἵνα |
τὸ
πᾶν
στῖφος
τῆς
ἵππου |
[1, 17] |
καὶ
αὐτὸς
εἰς
τὴν
ἄκραν,
|
ἵνα |
τὸ
φρούριον
ἦν
τῶν
Περσῶν. |
[1, 17] |
δὲ
ἔδοξεν
ἐκ
θεοῦ
σημανθῆναι,
|
ἵνα |
χρὴ
οἰκοδομεῖσθαι
τῷ
Διὶ
τὸν
|
[1, 7] |
τῶν
Θηβαίων
κατὰ
τὸ
τοῦ
|
Ἰολάου |
τέμενος.
οὗ
δὴ
καὶ
ἐστρατοπέδευσεν, |
[1, 4] |
Κελτῶν
δὲ
τῶν
ἐπὶ
τῷ
|
Ἰονίῳ |
κόλπῳ
ᾠκισμένων
ἧκον.
μεγάλοι
οἱ |
[1, 2] |
Ἴστρου
ὡς
ἐπὶ
τὸν
Αἶμον
|
ἰόντι |
σταθμοὺς
τρεῖς.
Σύρμος
δὲ
ὁ |
[1, 24] |
δοὺς
αὐτῷ
τῶν
τε
ἑταίρων
|
ἱππαρχίαν |
καὶ
τοὺς
Θετταλοὺς
ἱππέας
καὶ |
[1, 25] |
ἐπειδὴ
Κάλας
ὁ
τῶν
Θετταλῶν
|
ἵππαρχος |
ἐπὶ
σατραπείᾳ
ἐξεπέμφθη,
αὐτὸν
ἀπέδειξεν |
[1, 23] |
ἐγκαταλιπὼν
ξένους
μὲν
πεζοὺς
τρισχιλίους,
|
ἱππέας |
δὲ
ἐς
διακοσίους
καὶ
Πτολεμαῖον |
[1, 4] |
πεζοὶ
ἐνεδρευσάντων
τῶν
Γετῶν,
τοὺς
|
ἱππέας |
δὲ
κατὰ
μέτωπον,
λείπουσιν
αὖ |
[1, 18] |
τῶν
ξένων
καὶ
Μακεδόνας
παραπλησίους,
|
ἱππέας |
δὲ
τῶν
ἑταίρων
ἐς
διακοσίους. |
[1, 11] |
οὐ
πολλῷ
πλείους
τῶν
τρισμυρίων,
|
ἱππέας |
δὲ
ὑπὲρ
τοὺς
πεντακισχιλίους.
ἦν |
[1, 6] |
τὸ
κέρας
δὲ
ἑκατέρωθεν
διακοσίους
|
ἱππέας |
ἐπιτάξας
παρήγγελλε
σιγῇ
ἔχειν
τὸ |
[1, 5] |
τοξότας
καὶ
τοὺς
Ἀγριᾶνας
καὶ
|
ἱππέας |
ἐς
τετρακοσίους
ἐβοήθει
σπουδῇ.
τὸ |
[1, 14] |
ὁ
Ἀρραβαίου
τούς
τε
σαρισσοφόρους
|
ἱππέας |
ἔχων
Φιλώτᾳ
ἐπετάχθη
καὶ
τοὺς |
[1, 14] |
ἀγαθοὺς
γίγνεσθαι,
τοὺς
μὲν
προδρόμους
|
ἱππέας |
καὶ
μὴν
καὶ
τοὺς
Παίονας |
[1, 24] |
ἑταίρων
ἱππαρχίαν
καὶ
τοὺς
Θετταλοὺς
|
ἱππέας
|
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ξυμμάχους
καὶ |
[1, 14] |
Παρμενίωνος,
ἔχων
τοὺς
ἑταίρους
τοὺς
|
ἱππέας
|
καὶ
τοὺς
τοξότας
καὶ
τοὺς |
[1, 18] |
τοὺς
Ἀγριᾶνας
καὶ
τοὺς
Θρᾷκας
|
ἱππέας |
καὶ
τῶν
ἑταίρων
τήν
τε |
[1, 19] |
Μυκάλην
Φιλώταν,
ἄγοντα
τούς
τε
|
ἱππέας |
καὶ
τῶν
πεζῶν
τάξεις
τρεῖς, |
[1, 13] |
τῶν
ὁπλιτῶν
τάξας,
τοὺς
δὲ
|
ἱππέας |
κατὰ
τὰ
κέρατα
ἄγων,
τὰ |
[1, 2] |
ἐκ
Βοττιαίας
τε
καὶ
Ἀμφιπόλεως
|
ἱππέας |
κατὰ
τὸ
εὐώνυμον
κέρας
ἐπάγειν |
[1, 2] |
δὲ
Μακεδόνων
τελευτῆσαι
λέγει
Πτολεμαῖος
|
ἱππέας |
μὲν
ἕνδεκα,
πεζοὺς
δὲ
ἀμφὶ |
[1, 13] |
τῶν
πολεμίων
ἦγεν
αὐτῷ
Ἡγέλοχος,
|
ἱππέας |
μὲν
ἔχων
τοὺς
σαρισσοφόρους,
τῶν |
[1, 16] |
τε
φάλαγγα
ἐπαγαγὼν
καὶ
τοὺς
|
ἱππέας |
πάντῃ
προσπεσεῖν
κελεύσας
ἐν
μέσῳ |
[1, 2] |
τοὺς
ἐκ
τῆς
ἄνωθεν
Μακεδονίας
|
ἱππέας |
προσέταξεν
ἐμβάλλειν
κατὰ
τὸ
κέρας |
[1, 24] |
μετὰ
σφῶν
ἐκπεμφθέντας
ἐπαναγάγωσι,
καταλέξαι
|
ἱππέας |
τε
καὶ
πεζοὺς
ἐκ
τῆς |
[1, 17] |
τῆς
Σπιθριδάτου
ἀρχῆς,
δοὺς
αὐτῷ
|
ἱππέας |
τε
καὶ
ψιλοὺς
ὅσοι
ἱκανοὶ |
[1, 28] |
ὧν
ἡγεῖτο
Σιτάλκης.
οἱ
γὰρ
|
ἱππεῖς
|
αὐτῷ
οὐκ
ὠφέλιμοι
ἐν
τῇ |
[1, 29] |
Νεοπτολέμου,
πεζοὶ
μὲν
Μακεδόνες
τρισχίλιοι,
|
ἱππεῖς |
δὲ
ἐς
τριακοσίους
καὶ
Θεσσαλῶν |
[1, 29] |
δὲ
ἐς
τριακοσίους
καὶ
Θεσσαλῶν
|
ἱππεῖς |
διακόσιοι,
Ἠλείων
δὲ
ἑκατὸν
καὶ |
[1, 4] |
τὰ
οὐκ
ἐργάσιμα.
οἱ
δὲ
|
ἱππεῖς |
ἔστε
μὲν
διὰ
τοῦ
ληίου |
[1, 14] |
εὐωνύμου
πρῶτοι
μὲν
οἱ
Θετταλοὶ
|
ἱππεῖς |
ἐτάχθησαν,
ὧν
ἡγεῖτο
Κάλας
ὁ |
[1, 5] |
αὐτῷ,
ὅτι
κινδυνεύουσιν
οἵ
τε
|
ἱππεῖς |
καὶ
τὰ
ὑποζύγια,
εἰ
νὺξ |
[1, 13] |
φάλαγγα
ξυντεταγμένοι
τῶν
πολεμίων
οἱ
|
ἱππεῖς. |
καὶ
τὸ
πρῶτον
σφάλμα
ἔς |
[1, 7] |
ἐκ
τῆς
πόλεως
οἵ
τε
|
ἱππεῖς |
καὶ
τῶν
ψιλῶν
οὐκ
ὀλίγοι |
[1, 3] |
εἴρξοντας,
εἰ
διαβαίνοι,
ἦσαν
γὰρ
|
ἱππεῖς |
μὲν
ἐς
τετρακισχιλίους,
πεζοὶ
δὲ |
[1, 3] |
γίγνονται
οἱ
διαβάντες
ἅμα
Ἀλεξάνδρῳ
|
ἱππεῖς |
μὲν
ἐς
χιλίους
καὶ
πεντακοσίους, |
[1, 14] |
τῆς
ξυμπάσης
τάξεως.
Περσῶν
δὲ
|
ἱππεῖς |
μὲν
ἦσαν
ἐς
δισμυρίους,
ξένοι
|
[1, 2] |
ἐς
αὐτοὺς
ἐρρωμένως
καὶ
οἱ
|
ἱππεῖς |
οὐκ
ἀκοντισμῷ
ἔτι,
ἀλλ'
αὐτοῖς |
[1, 8] |
ἄλλῃ
ἐπιφαινόμενος
προσέκειντο,
οἱ
μὲν
|
ἱππεῖς |
τῶν
Θηβαίων
διεκπεσόντες
διὰ
τῆς |
[1, 14] |
ἐπὶ
δὲ
τούτοις
οἱ
ξύμμαχοι
|
ἱππεῖς, |
ὧν
ἦρχε
Φίλιππος
ὁ
Μενελάου. |
[1, 16] |
πρὸς
τῶν
ψιλῶν
ἀναμεμιγμένων
τοῖς
|
ἱππεῦσι |
βλαπτόμενοι
ἐγκλίνουσι
ταύτῃ
πρῶτον,
ἧ |
[1, 6] |
τῶν
ἵππων
καὶ
ἀναμιχθέντας
τοῖς
|
ἱππεῦσι |
πεζοὺς
μάχεσθαι.
οἱ
δὲ
πολέμιοι
|
[1, 5] |
τὰ
ὑπερδέξια
κατεῖχον
πολλοῖς
μὲν
|
ἱππεῦσι, |
πολλοῖς
δὲ
ἀκοντισταῖς
καὶ
σφενδονήταις |
[1, 4] |
οὐδὲ
τὴν
πρώτην
ἐμβολὴν
τῶν
|
ἱππέων |
ἐδέξαντο.
παράδοξος
μὲν
γὰρ
αὐτοῖς |
[1, 4] |
ξύγκλεισις,
βιαία
δὲ
ἡ
τῶν
|
ἱππέων |
ἐμβολή.
καὶ
τὰ
μὲν
πρῶτα |
[1, 15] |
ἅμα
οἷ
ὥσπερ
ἔμβολον
τῶν
|
ἱππέων |
ἐξελαύνει
καὶ
αὐτὸς
πρὸ
τῶν |
[1, 16] |
τοῖς
ξυστοῖς
καὶ
πρὸς
τῶν
|
ἱππέων |
ἐξωθούμενοι,
πολλὰ
δὲ
καὶ
πρὸς |
[1, 14] |
τοὺς
δὲ
πεζοὺς
κατόπιν
τῶν
|
ἱππέων. |
καὶ
γὰρ
ὑπερδέξια
ἦν
τὰ |
[1, 15] |
ἐν
τούτῳ
ἐπεκβαίνοντες
ἀεὶ
τῶν
|
ἱππέων |
ὅσοις
προὐχώρει
κατὰ
τὸν
ποταμὸν |
[1, 5] |
προσμάχοιτο.
Φιλώταν
δὲ
ἀναλαβόντα
τῶν
|
ἱππέων |
ὅσους
ἐς
προφυλακὴν
καὶ
τὰ |
[1, 16] |
φυγὴ
καρτερά.
τῶν
μὲν
δὴ
|
ἱππέων |
τῶν
Περσῶν
ἀπέθανον
εἰς
χιλίους. |
[1, 16] |
προκριθεὶς
ἐποίει.
τῶν
δὲ
ἄλλων
|
ἱππέων |
ὑπὲρ
τοὺς
ἑξήκοντα,
πεζοὶ
δὲ |
[1, 14] |
τῇ
ὄχθῃ
τὰς
ἴλας
τῶν
|
ἱππέων. |
Χρόνον
μὲν
δὴ
ἀμφότερα
τὰ |
[1, 15] |
καταβαίνοντες.
καὶ
ἦν
τῶν
τε
|
ἱππέων |
ὠθισμός,
τῶν
μὲν
ἐκβαίνειν
ἐκ
|
[1, 25] |
εὖ
βεβουλεῦσθαι
τὸ
κράτιστον
τοῦ
|
ἱππικοῦ |
ἀνδρὶ
οὐ
πιστῷ
ἐπιτρέψας,
νῦν |
[1, 14] |
καὶ
ἐτύγχανε
τὴν
ἡγεμονίαν
τοῦ
|
ἱππικοῦ |
παντὸς
{ἔχουσα{
ν}
ἐκείνῃ
τῇ
|
[1, 4] |
τοὺς
ἵππους
ὅσα
φέρειν
οἱ
|
ἵπποι |
ἠδύναντο.
ἦν
δὲ
αὐτοῖς
ἡ |
[1, 15] |
μᾶλλόν
τι
ἐῴκει.
ξυνεχόμενοι
γὰρ
|
ἵπποι
|
τε
ἵπποις
καὶ
ἄνδρες
ἀνδράσιν |
[1, 16] |
τὰ
πρόσωπα
αὐτοί
τε
καὶ
|
ἵπποι |
τοῖς
ξυστοῖς
καὶ
πρὸς
τῶν |
[1, 15] |
ἐῴκει.
ξυνεχόμενοι
γὰρ
ἵπποι
τε
|
ἵπποις |
καὶ
ἄνδρες
ἀνδράσιν
ἠγωνίζοντο,
οἱ |
[1, 2] |
ἀκοντισμῷ
ἔτι,
ἀλλ'
αὐτοῖς
τοῖς
|
ἵπποις
|
ὠθοῦντες
ἄλλῃ
καὶ
ἄλλῃ
προσέπιπτον, |
[1, 17] |
δὲ,
ὡς
τὰ
ὑπὲρ
τῆς
|
ἱππομαχίας |
ἐξηγγέλθη,
οἵ
τε
τὴν
Ἔφεσον |
[1, 11] |
πεζῶν
τοὺς
πολλοὺς
καὶ
τὴν
|
ἵππον |
διαβιβάσαι
ἐτάχθη
ἐκ
Σηστοῦ
ἐς |
[1, 4] |
τῶν
ἐργασίμων
ἐξήλασαν,
τὴν
μὲν
|
ἵππον |
ἐπὶ
τὸ
δεξιὸν
κέρας
αὐτὸς |
[1, 20] |
ὑπασπιστὰς
καὶ
τὴν
τῶν
ἑταίρων
|
ἵππον
|
καὶ
τὴν
Ἀμύντου
τε
καὶ |
[1, 14] |
Ἀλέξανδρος
δὲ
ἀναπηδήσας
ἐπὶ
τὸν
|
ἵππον |
καὶ
τοῖς
ἀμφ'
αὑτὸν
ἐγκελευσάμενος |
[1, 14] |
δισμυρίων.
ἐτάχθησαν
δὲ
τὴν
μὲν
|
ἵππον |
παρατείναντες
τῷ
ποταμῷ
κατὰ
τὴν |
[1, 2] |
τῶν
πεζῶν
καὶ
τὴν
ἄλλην
|
ἵππον |
πρὸ
τῆς
φάλαγγος
παρατείνας
κατὰ
|
[1, 25] |
ἐν
τῷ
τότε
Θεσσαλῶν
τῆς
|
ἵππου
|
ἄρχοντα.
ἦν
μὲν
δὴ
ὁ |
[1, 15] |
ἵνα
τὸ
πᾶν
στῖφος
τῆς
|
ἵππου |
καὶ
αὐτοὶ
οἱ
ἡγεμόνες
τῶν |
[1, 16] |
καὶ
τὰ
ἐφ'
ἑκάτερα
τῆς
|
ἵππου, |
καὶ
ἦν
δὴ
φυγὴ
καρτερά. |
[1, 25] |
αὐτὸν
ἀπέδειξεν
ἄρχειν
τῆς
Θεσσαλικῆς
|
ἵππου. |
τὰ
δὲ
τῆς
ἐπιβουλῆς
ἐξηγγέλθη |
[1, 15] |
καὶ
τὸ
κράτιστον
τῆς
Περσικῆς
|
ἵππου |
ταύτῃ
ἐπετέτακτο,
οἵ
τε
Μέμνονος
|
[1, 6] |
τὰς
ἀσπίδας
ἀναβαίνειν
ἐπὶ
τοὺς
|
ἵππους |
καὶ
ἐλαύνειν
ἐπὶ
τὸν
γήλοφον. |
[1, 4] |
καὶ
τῶν
γυναικῶν
ἐπὶ
τοὺς
|
ἵππους |
ὅσα
φέρειν
οἱ
ἵπποι
ἠδύναντο. |
[1, 26] |
αὐτοῖς
ἐς
μισθὸν
καὶ
τοὺς
|
ἵππους, |
οὓς
δασμὸν
βασιλεῖ
ἔτρεφον.
οἱ |
[1, 27] |
τοὺς
δυνατωτάτους
ἐκέλευσεν
καὶ
τοὺς
|
ἵππους, |
οὓς
πρόσθεν
ὡμολόγησαν,
καὶ
ἑκατὸν
|
[1, 26] |
ξυγκειμένων
πρᾶξαι
ἐθέλοιεν,
οὔτε
τοὺς
|
ἵππους |
παραδοῦναι
τοῖς
πεμφθεῖσιν
οὔτε
ἀπαριθμῆσαι
|
[1, 26] |
τε
τοῦ
ἀργυρίου
καὶ
τοὺς
|
ἵππους |
παραδώσειν
ξυνθέμενοι
ἀπῆλθον.
Ἀλέξανδρος
δὲ |
[1, 12] |
τε
χιλὸν
ἀφανίζειν
καταπατοῦντας
τῇ
|
ἵππῳ |
καὶ
τὸν
ἐν
τῇ
γῇ |
[1, 12] |
πόλει
κατεστρατοπεδευκότες
ἦσαν
ξὺν
τῇ
|
ἵππῳ |
τε
τῇ
βαρβαρικῇ
καὶ
τοῖς |
[1, 15] |
καὶ
ἦν
μὲν
ἀπὸ
τῶν
|
ἵππων |
ἡ
μάχη,
πεζομαχίᾳ
δὲ
μᾶλλόν |
[1, 6] |
τοὺς
ἡμίσεας
καταπηδῆσαι
ἀπὸ
τῶν
|
ἵππων |
καὶ
ἀναμιχθέντας
τοῖς
ἱππεῦσι
πεζοὺς |
[1, 5] |
σφαγιασάμενοι
παῖδας
τρεῖς
καὶ
κόρας
|
ἴσας |
τὸν
ἀριθμὸν
καὶ
κριοὺς
μέλανας |
[1, 9] |
πολεμοῦντας,
οὔτε
αὐτοῖς
τοῖς
παθοῦσιν
|
ἴσην |
τὴν
αἴσθησιν
τῆς
ξυμφορᾶς
προσέθηκεν, |
[1, 2] |
τῶν
Τριβαλλῶν
προὔπεμψεν
ἐπὶ
τὸν
|
Ἴστρον
|
διαβαίνειν
κελεύσας
τὸν
ποταμὸν
ἐς |
[1, 3] |
τὰς
ναῦς
ἔγνω
διαβαίνειν
τὸν
|
Ἴστρον |
ἐπὶ
τοὺς
Γέτας
τοὺς
πέραν
|
[1, 4] |
διεβεβήκει
ἐν
μιᾷ
νυκτὶ
τὸν
|
Ἴστρον
|
οὐ
γεφυρώσας
τὸν
πόρον,
φοβερὰ |
[1, 3] |
Ἀλέξανδρος
ἐπὶ
τὸν
ποταμὸν
τὸν
|
Ἴστρον, |
ποταμῶν
τῶν
κατὰ
τὴν
Εὐρώπην |
[1, 4] |
τε
ἐπὶ
τῇ
ὄχθῃ
τοῦ
|
Ἴστρου |
Διὶ
Σωτῆρι
καὶ
Ἡρακλεῖ
καὶ |
[1, 3] |
πόθος
ἔλαβεν
αὐτὸν
ἐπέκεινα
τοῦ
|
Ἴστρου |
ἐλθεῖν.
τῶν
μὲν
δὴ
νεῶν
|
[1, 3] |
ἁλιείᾳ
τε
τῇ
ἐκ
τοῦ
|
Ἴστρου |
καὶ
εἴποτε
παρ'
ἀλλήλους
ἀνὰ |
[1, 3] |
τοὺς
Γέτας
τοὺς
πέραν
τοῦ
|
Ἴστρου |
ᾠκισμένους,
ὅτι
τε
συνειλεγμένους
ἑώρα
|
[1, 4] |
ἀπεῖχεν
αὐτοῖς
ὅσον
παρασάγγην
τοῦ
|
Ἴστρου. |
ὡς
δὲ
ἐπάγοντα
εἶδον
σπουδῇ |
[1, 3] |
πολλοὺς
ἐπὶ
τῇ
ὄχθῃ
τοῦ
|
Ἴστρου, |
ὡς
εἴρξοντας,
εἰ
διαβαίνοι,
ἦσαν |
[1, 2] |
ἀπέχει
δὲ
οὗτος
ἀπὸ
τοῦ
|
Ἴστρου |
ὡς
ἐπὶ
τὸν
Αἶμον
ἰόντι |
[1, 3] |
τούτοις
χρῶνται
οἱ
πρόσοικοι
τῷ
|
Ἴστρῳ |
ἐφ'
ἁλιείᾳ
τε
τῇ
ἐκ |
[1, 4] |
ὅσα
αὐτόνομα
ἔθνη
προσοικεῖ
τῷ
|
Ἴστρῳ
|
καὶ
παρὰ
Σύρμου
τοῦ
Τριβαλλῶν |
[1, 4] |
καὶ
Ἡρακλεῖ
καὶ
αὐτῷ
τῷ
|
Ἴστρῳ, |
ὅτι
οὐκ
ἄπορος
αὐτῷ
ἐγένετο, |
[1, 2] |
νῆσόν
τινα
τῶν
ἐν
τῷ
|
Ἴστρῳ. |
Πεύκη
ὄνομα
τῇ
νήσῳ
ἐστίν. |
[1, 7] |
τὸ
πλῆθος
ἐφαίνοντο
τεθνηκέναι
Ἀλέξανδρον
|
ἰσχυριζόμενοι |
ἐν
Ἰλλυριοῖς.
καὶ
γὰρ
καὶ |
[1, 7] |
ἔφασκον,
αὐτὸν
δὲ
Ἀλέξανδρον
τεθνάναι
|
ἰσχυρίζοντο, |
καὶ
τοῖς
ἀπαγγέλλουσιν
ὅτι
οὗτος |
[1, 27] |
καὶ
Ἀλέξανδρος
τό
τε
χωρίον
|
ἰσχυρὸν |
ἰδὼν
καὶ
αὐτὸς
ὡς
οὐκ |
[1, 12] |
τούτοις
Σπιθριδάτης
ὁ
Λυδίας
καὶ
|
Ἰωνίας |
σατράπης
καὶ
Ἀρσίτης
ὁ
τῆς |
[1, 18] |
οὐκ
ἐλάττονι
ἐξέπεμψε
καὶ
ὅσαι
|
Ἰωνικαὶ |
ὑπὸ
τοῖς
βαρβάροις
ἔτι
ἦσαν. |