HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Les Topiques, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ν  =  221 formes différentes pour 637 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[7, 3]   τοῦ προκειμένου αἱ ἀποδοθεῖσαι κατηγοροῖντ´  ἄν,   ὥστ´ ἐπεὶ καὶ τὸ γένος
[7, 3]   (δῆλον ὅτι ἐν τῷ ἐναντίῳ  ἂν   εἴη, ἐπειδὴ ἀνάγκη τὰ ἐναντία
[7, 3]   ὀρθῶς ἀποδέδονται, δῆλον ὅτι ὁρισμὸς  ἂν   εἴη ἀποδοθείς. οὐκ
[7, 3]   καὶ τῶν λοιπῶν ἑκάστου οὗτος  ἂν   εἴη ὁρισμός. Ἔτι ἐκ τοῦ
[7, 2]   λόγος, (δῆλον ὅτι οὐκ  ἂν   εἴη ὁρισμὸς ἀποδοθεὶς λόγος.
[7, 3]   ἔχων λόγος ὅρος ἐξ ἀνάγκης  ἂν   εἴη· οὐ γὰρ ἐνδέχεται ἕτερον
[7, 1]   ἄνευ θατέρου εἶναι· οὐ γὰρ  ἂν   (εἴη ταὐτόν. Οἱ μὲν οὖν
[7, 3]   δῆλον ὅτι εἰρημένη τούτου  ἂν   κατηγοροῖτο. Καθόλου δ´ εἰπεῖν, ἐπεὶ
[7, 3]   προκειμένου ἤτοι τὸ αὐτὸ γένος  ἂν   κατηγοροῖτο ὅπερ καὶ (τοῦ ἐναντίου,
[7, 3]   συμπλοκαί, ληπτέον τῶν ἐναντίων ὁποίου  ἂν   μάλιστα φανερὸς ἐναντίος
[7, 3]   (ἐναντίων τὰς ἐναντίας διαφορὰς κατηγορεῖσθαι,  ἂν   μὴ ἐν τῷ αὐτῷ γένει
[7, 3]   ἐστιν ἐκ γένους καὶ διαφορῶν  (ἂν   τοῦ ἐναντίου ὁρισμὸς φανερὸς
[7, 3]   καὶ διὰ τούτων ἀεὶ πειρατέον.  ~Ἐὰν   δὲ κατασκευάζειν βουλώμεθα, πρῶτον μὲν
[7, 1]   ταὐτὸν φάσκουσιν (δῆλον γὰρ ὅτι  ἐὰν   ἐξέλθῃ ἀήρ, κενὸν μὲν
[7, 1]   μή, συμβήσεται ἀλλήλων εἶναι βελτίους,  ἐὰν   μὴ περιέχωνται οἱ ἕτεροι ὑπὸ
[7, 3]   ὅσον ἱκανὸν πρὸς τὴν παροῦσαν  χρείαν,   ὥστε τοσοῦτον μόνον λεκτέον ὅτι
[7, 3]   λαμβάνουσιν, οἷον οἵ τε περὶ  (γεωμετρίαν   καὶ ἀριθμοὺς καὶ τὰς ἄλλας
[7, 3]   οὐσίας, καὶ τὸ φθείρεσθαι διαλύεσθαι  οὐσίαν   καὶ τὸ φθαρτικῶς διαλυτικῶς, εἴ
[7, 1]   διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι οὐ ταὐτά.  Ὁρᾶν   δὲ καὶ εἰ μὴ ἐν
[7, 3]   ἐναντία, οὐδὲν κωλύει τὴν αὐτὴν  διαφορὰν   κατ´ ἀμφοῖν λέγεσθαι, οἷον κατὰ
[7, 3]   δ´ ὅσον ἱκανὸν πρὸς τὴν  παροῦσαν   χρείαν, ὥστε τοσοῦτον μόνον λεκτέον
[7, 3]   ψυχῆς, ὥστε τὸ ψυχῆς διαφορὰ  ἐν   ἀμφοῖν λέγεται (ἐπειδὴ καὶ σώματος
[7, 5]   ἴδιον καὶ τὸ γένος ἔχει·  ἐν   ἀμφοτέροις γὰρ ἀνασκευάζειν κατασκευάζειν
[7, 5]   δέδεικται μὴ ὑπάρχον, ἀνῄρηται τὸ  ἐν   ἀρχῇ. Ἔτι κατασκευάζοντι μὲν οὐκ
[7, 5]   χαλεπώτατον τὸ συμβεβηκός, ὅτι ἐλάχιστα  ἐν   αὐτῷ δέδοται· οὐ γὰρ προσσημαίνεται
[7, 5]   ῥᾷστον ὅρον ἀνασκευάσαι· πλεῖστα γὰρ  ἐν   αὐτῷ τὰ δεδομένα πολλῶν εἰρημένων,
[7, 1]   Ὁρᾶν δὲ καὶ εἰ μὴ  ἐν   ἑνὶ γένει κατηγορίας ἀμφότερα, ἀλλὰ
[7, 3]   δὲ δεῖ κατασκευάζειν, διώρισται μὲν  ἐν   ἑτέροις (ἀκριβέστερον, πρὸς δὲ τὴν
[7, 5]   δὲ πάντων κατασκευάσαι τὸ συμβεβηκός·  ἐν   μὲν γὰρ τοῖς ἄλλοις οὐ
[7, 5]   ὡς γὰρ ἐπὶ τὸ πολὺ  ἐν   συμπλοκῇ τὸ ἴδιον ἀποδίδοται, ὥστ´
[7, 5]   (παντί. Ἔοικε δ´, ὥσπερ καὶ  ἐν   τοῖς ἄλλοις τὸ διαφθεῖραι τοῦ
[7, 3]   ἐναντία ἐν τῷ αὐτῷ  ἐν   τοῖς ἐναντίοις γένεσιν εἶναι. Καὶ
[7, 5]   ἐν τοῖς πολλοῖς μᾶλλον  ἐν   τοῖς ὀλίγοις ἁμάρτημα γίνεσθαι. Ἔτι
[7, 5]   θᾶττον γίνεται συλλογισμός· εἰκὸς γὰρ  ἐν   τοῖς πολλοῖς μᾶλλον ἐν
[7, 5]   οὐκ εὐπετές, οἷον ὅτι τῶν  ἐν   τῷ ἀποδοθέντι λόγῳ τὸ μὲν
[7, 3]   Ἐπεὶ γὰρ τὸ ἐναντίον  ἐν   τῷ αὐτῷ γένει ἐν
[7, 3]   ἐναντίας διαφορὰς κατηγορεῖσθαι, ἂν μὴ  ἐν   τῷ αὐτῷ γένει τὰ
[7, 3]   τὸ δὲ προκείμενον μὴ ἔστιν  ἐν   τῷ αὐτῷ, (δῆλον ὅτι ἐν
[7, 3]   εἴη, ἐπειδὴ ἀνάγκη τὰ ἐναντία  ἐν   τῷ αὐτῷ ἐν τοῖς
[7, 3]   ἐν τῷ αὐτῷ, (δῆλον ὅτι  ἐν   τῷ ἐναντίῳ ἂν εἴη, ἐπειδὴ
[7, 3]   ἐν τῷ αὐτῷ γένει  ἐν   τῷ ἐναντίῳ, ὁμοίως δὲ καὶ
[7, 3]   ἀποδέδοται. Εἰ γὰρ τὸ ἐναντίον  ἐν   τῷ ἐναντίῳ, τὸ δὲ προκείμενον
[7, 5]   εἴτε μὴ ὑπάρχει τι τῶν  ἐν   τῷ λόγῳ, ἀνῃρημένος γίνεται
[7, 5]   ἀνάγκη συμβιβάζειν ὅτι ὑπάρχει τὰ  ἐν   τῷ ὅρῳ. Ἔτι κατασκευάζοντι μὲν
[7, 3]   πράγματι δηλῶν, καὶ δεῖ τὰ  ἐν   τῷ ὅρῳ κατηγορούμενα ἐν τῷ
[7, 5]   αὐτῷ δέδοται· οὐ γὰρ προσσημαίνεται  ἐν   τῷ συμβεβηκότι πῶς ὑπάρχει. Ὥστ´
[7, 3]   πράγματος μόνα κατηγορεῖσθαι, κατηγορεῖται δ´  ἐν   τῷ τί ἐστι τὰ γένη
[7, 5]   τὸ δὲ διαφορά, καὶ ὅτι  ἐν   τῷ τί ἐστι τὸ γένος
[7, 3]   τις λάβοι ταῦτα μόνα  ἐν   τῷ τί ἐστι τοῦ πράγματος
[7, 3]   τὰ ἐν τῷ ὅρῳ κατηγορούμενα  ἐν   τῷ τί ἐστι τοῦ πράγματος
[7, 3]   εἶναι ὅρον, ἐπειδὴ οὐδὲν ἕτερον  ἐν   τῷ τί ἐστι τοῦ πράγματος
[7, 5]   Εἰ γάρ τινα καὶ ἄλλα  ἐν   (τῷ τί ἐστι τοῦ πράγματος
[7, 3]   συγκρινομένου δύο ὁρισμῶν πρὸς  ἕν,   οὐδὲν χρήσιμος ἐκ (τοῦ
[7, 1]   κυριώτατα ταὐτὸν (τὸ τῷ ἀριθμῷ  ἕν)   σκοπεῖν ἔκ τε τῶν πτώσεων
[7, 5]   ἀποδίδοται, ὥστ´ ἀνασκευάζειν μὲν ἔστιν  ἓν   ἀνελόντα, κατασκευάζοντι δὲ ἀνάγκη πάντα
[7, 1]   βελτίους γίνονται. (Δῆλον οὖν ὅτι  ἓν   ἀριθμῷ δεῖ εἶναι τὸ βέλτιστον
[7, 1]   τῶν τοιούτων. Δεῖ δ´ ἑκάτερον  ἓν   ἀριθμῷ εἶναι τὸ λεγόμενον μέγιστον
[7, 5]   οὖν ἀπόχρη πρὸς ἓν διαλεγῆναι·  ἓν   γὰρ ὁποιονοῦν ἀνασκευάσαντες ἀνῃρηκότες (ἐσόμεθα
[7, 1]   σπουδαῖος καὶ εὐδαίμων·  ἓν   γὰρ τὸ αἱρετώτα (τον καὶ
[7, 5]   Ἀναιροῦντι μὲν οὖν ἀπόχρη πρὸς  ἓν   διαλεγῆναι· ἓν γὰρ ὁποιονοῦν ἀνασκευάσαντες
[7, 5]   καὶ ἐκ τῶνδε. Ῥᾷον γὰρ  ἓν   συμπεράνασθαι πολλά. Ἀναιροῦντι μὲν
[7, 1]   τινὸς εἴτε ψευδοῦς εἴτ´ ἀληθοῦς  (οὐδὲν   γὰρ διαφέρει) τὸ μὲν ἕτερον
[7, 1]   καθ´ ὁποιανοῦν τῶν (λεγομένων ἀντιθέσεων·  οὐδὲν   γὰρ διαφέρει τὸ τούτῳ
[7, 3]   ἐνδέχεται ἕτερον εἶναι ὅρον, ἐπειδὴ  οὐδὲν   ἕτερον ἐν τῷ τί ἐστι
[7, 3]   ὧν δὲ τὰ γένη ἐναντία,  οὐδὲν   κωλύει τὴν αὐτὴν διαφορὰν κατ´
[7, 3]   δύο ὁρισμῶν πρὸς ἕν,  οὐδὲν   χρήσιμος ἐκ (τοῦ μᾶλλον
[7, 3]   Πρῶτον μὲν οὖν ὅτι τὸ  ἀποδοθὲν   γένος ὀρθῶς ἀποδέδοται. Εἰ γὰρ
[7, 5]   λόγος, εἴτε μὴ γένος τὸ  ἀποδοθέν,   εἴτε μὴ ὑπάρχει τι τῶν
[7, 5]   εἰρημένα καὶ ὅτι γένος τὸ  ἀποδοθὲν   καὶ ὅτι ἴδιος λόγος)
[7, 2]   καὶ πρὸς ὅρον χρήσιμοι, καθάπερ  ἔμπροσθεν   εἴρηται· εἰ γὰρ μὴ ταὐτὸν
[7, 1]   τούτοις συμβεβηκότων καὶ οἷς ταῦτα  συμβέβηκεν   ἐπισκοπεῖν· ὅσα γὰρ θατέρῳ συμβέβηκε,
[7, 4]   εἴρηκε τοὔνομα αὐτὸ αὑτοῦ  κατηγόρηκεν   ὡς ἕτερον. Καὶ εἴ τις
[7, 1]   ἑκατέρου μὴ ταὐτόν, ἀλλὰ τὸ  μὲν   ἀγαθὸν τὸ δὲ κακόν,
[7, 3]   μαθήσεις. Εἶθ´ ὅτι δι´ ἀκριβείας  μὲν   ἄλλης ἐστὶ πραγματείας ἀποδοῦναι καὶ
[7, 5]   δὲ τοῦ γένους, ὅτι κατασκευάζειν  μὲν   ἀνάγκη μοναχῶς παντὶ (δείξαντα ὑπάρχον,
[7, 1]   τὸ δὲ κακόν, τὸ  μὲν   ἀρετὴ τὸ δ´ ἐπιστήμη.
[7, 5]   ῥᾷον κατασκευάσαι ἀνασκευάσαι· κατασκευάζοντι  μὲν   γὰρ ἀπόχρη δεῖξαι (τινὶ ὑπάρχον,
[7, 3]   κατὰ δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας· τὸ  μὲν   γὰρ ἀρετὴ τὸ δὲ κακία
[7, 5]   πάντων τῶν εἰρημένων ἐστίν. Ὑπάρχειν  μὲν   γὰρ δεῖ ἕκαστον τῶν εἰρημένων·
[7, 5]   ῥᾷον ἀνασκευάζειν κατασκευάζειν· κατασκευάζοντι  μὲν   γὰρ δεικτέον (ὅτι παντί, ἀνασκευάζοντι
[7, 3]   καθάπερ λευκοῦ καὶ μέλανος· τὸ  μὲν   γὰρ διακριτικὸν τὸ (δὲ συγκριτικὸν
[7, 5]   τὸ ἴδιον μάλιστα τοιοῦτον· ἀναιρεῖν  μὲν   γὰρ ῥᾷον διὰ τὸ ἐκ
[7, 5]   πάντων κατασκευάσαι τὸ συμβεβηκός· ἐν  μὲν   γὰρ τοῖς ἄλλοις οὐ μόνον
[7, 1]   δ´ ἐπιστήμη. εἰ τὸ  μὲν   γένος ταὐτόν, αἱ δὲ διαφοραὶ
[7, 5]   ἐν τῷ ἀποδοθέντι λόγῳ τὸ  μὲν   γένος τὸ δὲ διαφορά, καὶ
[7, 1]   δὲ μή, εἰ ἄμφω  μὲν   δέχεται μὴ ἅμα δέ· καθάπερ
[7, 1]   ἐκ τοῦ μᾶλλον, εἰ τὸ  μὲν   δέχεται τὸ μᾶλλον τὸ δὲ
[7, 3]   αἱ αὐταί· ἀνάπαλιν αἱ  μὲν   διαφοραὶ αἱ αὐταὶ τὰ δὲ
[7, 3]   ~Ἐὰν δὲ κατασκευάζειν βουλώμεθα, πρῶτον  μὲν   εἰδέναι δεῖ ὅτι οὐδεὶς
[7, 3]   τίνων δὲ δεῖ κατασκευάζειν, διώρισται  μὲν   ἐν ἑτέροις (ἀκριβέστερον, πρὸς δὲ
[7, 5]   τὸ ἴδιον ἀποδίδοται, ὥστ´ ἀνασκευάζειν  μὲν   ἔστιν ἓν ἀνελόντα, κατασκευάζοντι δὲ
[7, 1]   ἀληθοῦς (οὐδὲν γὰρ διαφέρει) τὸ  μὲν   ἕτερον ἀναιρεῖται αὐτῶν, τὸ δ´
[7, 5]   ἐν τῷ ὅρῳ. Ἔτι κατασκευάζοντι  μὲν   καθόλου οἰστέον συλλογισμόν· δεῖ γὰρ
[7, 5]   Ἐπὶ δὲ τοῦ συμβεβηκότος τὸ  μὲν   καθόλου ῥᾷον ἀνασκευάζειν κατασκευάζειν·
[7, 5]   ὀλίγοις ἁμάρτημα γίνεσθαι. Ἔτι πρὸς  μὲν   ὅρον ἐνδέχεται καὶ διὰ τῶν
[7, 1]   αὐταὶ ἑκατέρου κατηγοροῦνται, ἀλλὰ τοῦ  μὲν   ὅτι θεωρητικὴ ἐπιστήμη, τοῦ δ´
[7, 5]   τὸ ἐν ἀρχῇ. Ἔτι κατασκευάζοντι  μὲν   οὐκ ἀπόχρη ὅτι ὑπάρχει δεῖξαι,
[7, 5]   ἓν συμπεράνασθαι πολλά. Ἀναιροῦντι  μὲν   οὖν ἀπόχρη πρὸς ἓν διαλεγῆναι·
[7, 3]   ἐστι τοῦ πράγματος κατηγορεῖται. Ὅτι  μὲν   οὖν ἐγχωρεῖ συλλογισμὸν ὅρου γενέσθαι,
[7, 2]   τὰ παρηγγελμένα τὸν ὁρισμόν. Ἀναιρεῖν  μὲν   οὖν ὅρον οὕτως καὶ διὰ
[7, 3]   Κατὰ μέρος δ´ ὧδε. Πρῶτον  μὲν   οὖν ὅτι τὸ ἀποδοθὲν γένος
[7, 1]   γὰρ ἂν (εἴη ταὐτόν. Οἱ  μὲν   οὖν πρὸς τὸ ταὐτὸν τόποι
[7, 5]   δείξαντα ὅτι οὐχ ὑπάρχει. Οἱ  μὲν   οὖν τόποι δι´ ὧν εὐπορήσομεν
[7, 5]   ἀνασκευάζειν κατασκευάζειν ῥᾷον. Περὶ  (μὲν   οὖν τοῦ ἰδίου φανερὸν ἐκ
[7, 3]   ἐναντίος ὁρισμός. Ὅλους  μὲν   οὖν τοὺς λόγους καθάπερ εἴρηται
[7, 1]   ἐὰν ἐξέλθῃ ἀήρ, κενὸν  μὲν   οὐχ ἧττον ἀλλὰ μᾶλλον ἔσται,
[7, 1]   γένει κατηγορίας ἀμφότερα, ἀλλὰ τὸ  μὲν   ποιὸν τὸ δὲ ποσὸν
[7, 1]   Πελοποννήσιος καὶ Λακεδαιμόνιος, ἀλλὰ περιέχεσθαι  μὲν   τὸν ἕτερον ὑπὸ τοῦ ἑτέρου
[7, 5]   συμβεβηκότι πῶς ὑπάρχει. Ὥστ´ ἐπὶ  μὲν   τῶν ἄλλων διχῶς ἔστιν ἀνελεῖν,
[7, 5]   μὲν οὖν τόποι δι´ ὧν  εὐπορήσομεν   πρὸς ἕκαστα τῶν προβλημάτων ἐπιχειρεῖν
[7, 3]   δὲ τὰς ἐναντίας τῶν ἐναντίων  ἀξιοῦμεν   κατηγορεῖσθαι, καθάπερ λευκοῦ καὶ μέλανος·
[7, 1]   οὐκ ἐνδέχεται ἀριθμῷ ταὐτὰ εἶναι·  ἐπισκοποῦμεν   δὲ πότερον οὕτω ταὐτὰ
[7, 1]   ἡμίσεος καὶ πολλαπλάσιον ἡμίσεος ταὐτὸν  ἔφησεν   εἶναι. Ἀφαιρεθέντος γὰρ ἀφ´ ἑκατέρου
[7, 5]   ταῦτα ὅτι δηλοῖ τὸ τί  ἦν   εἶναι λόγος, καὶ τοῦτο
[7, 5]   ἐστι λόγος τὸ τί  ἦν   εἶναι σημαίνων. Δῆλον δὲ καὶ
[7, 3]   γενέσθαι ὁρισμοῦ καὶ τοῦ τί  ἦν   εἶναι συλλογισμόν. (Εἰ γάρ ἐστιν
[7, 3]   ὅρος λόγος τὸ τί  ἦν   εἶναι τῷ πράγματι δηλῶν, καὶ
[7, 3]   ἔσται καὶ τὸ ἐπιλελῆσθαι ἀποβεβληκέναι  ἐπιστήμην.   Ἑνὸς οὖν ὁποιουοῦν τῶν εἰρημένων
[7, 3]   ἐπιστήμης, καὶ τὸ ἐπιλανθάνεσθαι ἀποβάλλειν  ἐπιστήμην   ἔσται καὶ τὸ ἐπιλελῆσθαι ἀποβεβληκέναι
[7, 3]   ἑτέροις (ἀκριβέστερον, πρὸς δὲ τὴν  προκειμένην   μέθοδον οἱ αὐτοὶ τόποι χρήσιμοι.
[7, 3]   τὰ γένη ἐναντία, οὐδὲν κωλύει  τὴν   αὐτὴν διαφορὰν κατ´ ἀμφοῖν λέγεσθαι,
[7, 3]   νῦν δ´ ὅσον ἱκανὸν πρὸς  τὴν   παροῦσαν χρείαν, ὥστε τοσοῦτον μόνον
[7, 3]   ἐν ἑτέροις (ἀκριβέστερον, πρὸς δὲ  τὴν   προκειμένην μέθοδον οἱ αὐτοὶ τόποι
[7, 3]   γένη ἐναντία, οὐδὲν κωλύει τὴν  αὐτὴν   διαφορὰν κατ´ ἀμφοῖν λέγεσθαι, οἷον
[7, 3]   διαλεγομένων ὅρον συλλογίζονται, ἀλλὰ πάντες  ἀρχὴν   τὸ τοιοῦτον λαμβάνουσιν, οἷον οἵ
[7, 1]   τὸ τούτῳ τούτῳ ἀντικείμενον  λαβεῖν,   ἐπειδὴ ταὐτόν ἐστιν. Πάλιν ἐκ
[7, 5]   Καὶ γὰρ (ἰδεῖν αὐτὸν καὶ  λαβεῖν   παρὰ τῶν ἐρωτωμένων τὰς τοιαύτας
[7, 5]   ταῦτα ῥηθησομένων φανερόν. Καὶ γὰρ  (ἰδεῖν   αὐτὸν καὶ λαβεῖν παρὰ τῶν
[7, 5]   ὅρον· κατασκευάζοντι δὲ πάντα ἀνάγκη  συμβιβάζειν   ὅτι ὑπάρχει τὰ ἐν τῷ
[7, 5]   τὸ ἀντιστρέφειν ἀναγκαῖον ἐπὶ τοῦ  ἀνασκευάζειν·   ἀπόχρη γὰρ ἀνασκευάζοντι καθόλου τὸ
[7, 5]   ὑπ– άρχει μόνον ἱκανὸν δεῖξαι.  Ἀνασκευάζειν   δὲ χαλεπώτατον τὸ συμβεβηκός, ὅτι
[7, 5]   συμβεβηκότος τὸ μὲν καθόλου ῥᾷον  ἀνασκευάζειν   κατασκευάζειν· κατασκευάζοντι μὲν γὰρ
[7, 5]   γένος ἔχει· ἐν ἀμφοτέροις γὰρ  ἀνασκευάζειν   κατασκευάζειν ῥᾷον. Περὶ (μὲν
[7, 5]   συμπλοκῇ τὸ ἴδιον ἀποδίδοται, ὥστ´  ἀνασκευάζειν   μὲν ἔστιν ἓν ἀνελόντα, κατασκευάζοντι
[7, 5]   ~Ὅτι δὲ χαλεπώτερον κατασκευάζειν  ἀνασκευάζειν   ὅρον, ἐκ τῶν μετὰ ταῦτα
[7, 3]   τούτων ἀεὶ πειρατέον. ~Ἐὰν δὲ  κατασκευάζειν   βουλώμεθα, πρῶτον μὲν εἰδέναι δεῖ
[7, 5]   ὅτι ῥᾷστον πάντων ὅρον ἀναιρεῖν,  Κατασκευάζειν   δὲ χαλεπώτατον· ἐκεῖνά τε γὰρ
[7, 5]   πολλῶν ὡς ἐπὶ τὸ πολύ·  κατασκευάζειν   (δὲ χαλεπώτατον, ὅτι τε πολλὰ
[7, 3]   φανερόν. Ἐκ τίνων δὲ δεῖ  κατασκευάζειν,   διώρισται μὲν ἐν ἑτέροις (ἀκριβέστερον,
[7, 5]   τούτῳ χρηστέον. ~Ὅτι δὲ χαλεπώτερον  κατασκευάζειν   ἀνασκευάζειν ὅρον, ἐκ τῶν
[7, 5]   μὲν καθόλου ῥᾷον ἀνασκευάζειν  κατασκευάζειν·   κατασκευάζοντι μὲν γὰρ δεικτέον (ὅτι
[7, 5]   Περὶ δὲ τοῦ γένους, ὅτι  κατασκευάζειν   μὲν ἀνάγκη μοναχῶς παντὶ (δείξαντα
[7, 5]   ἐν ἀμφοτέροις γὰρ ἀνασκευάζειν  κατασκευάζειν   ῥᾷον. Περὶ (μὲν οὖν τοῦ
[7, 3]   καὶ τῶν συστοίχων· ἀνάγκη γὰρ  ἀκολουθεῖν   τὰ γένη τοῖς γένεσι καὶ
[7, 5]   δὲ τοῦ συμβεβηκότος οὐκ ἔστιν  ἀνελεῖν   ἀλλ´ δείξαντα ὅτι οὐχ
[7, 5]   μὲν τῶν ἄλλων διχῶς ἔστιν  ἀνελεῖν,   δείξαντα ὅτι οὐχ ὑπάρχει
[7, 3]   ἀποβολὴ ἐπιστήμης, καὶ τὸ ἐπιλανθάνεσθαι  ἀποβάλλειν   ἐπιστήμην ἔσται καὶ τὸ ἐπιλελῆσθαι
[7, 4]   τῶν λοιπῶν, οἷον τό τ´  ἐπιβλέπειν   ἐπὶ τὰ καθ´ ἕκαστα καὶ
[7, 1]   Ὥστ´ οὐ ταὐτόν. (Καθόλου δ´  εἰπεῖν   ἐκ τῶν ὁπωσοῦν ἑκατέρου κατηγορουμένων
[7, 3]   τούτου ἂν κατηγοροῖτο. Καθόλου δ´  εἰπεῖν,   ἐπεὶ ὁρισμός ἐστιν ἐκ
[7, 1]   τὰ ποιητικὰ καὶ τὰ φθαρτικά.  (Σκοπεῖν   δὲ καὶ ὧν θάτερον μάλιστα
[7, 1]   καὶ πολλαπλάσιον οὐ ταὐτὸν δηλοῖ.  Σκοπεῖν   δὲ μὴ μόνον εἰ ἤδη
[7, 4]   καὶ τὸ ἐπὶ τῶν εἰδῶν  σκοπεῖν   εἰ ἐφαρμόττει λόγος, ἐπειδὴ
[7, 1]   ἐπεὶ πολλαχῶς τὸ ταὐτὸν λέγεται,  σκοπεῖν   εἰ καθ´ ἕτερόν τινα τρόπον
[7, 1]   ἕτερον ὑπὸ τὸν (ἕτερον. Πάλιν  σκοπεῖν   εἰ θάτερον ταὐτόν, καὶ
[7, 1]   κατηγορουμένων καὶ ὧν ταῦτα κατηγορεῖται  σκοπεῖν   εἴ που διαφωνεῖ· ὅσα γὰρ
[7, 1]   ταὐτὸν (τὸ τῷ ἀριθμῷ ἕν)  σκοπεῖν   ἔκ τε τῶν πτώσεων καὶ
[7, 1]   συμβεβηκότων καὶ οἷς ταῦτα συμβέβηκεν  ἐπισκοπεῖν·   ὅσα γὰρ θατέρῳ συμβέβηκε, καὶ
[7, 5]   οὖν ὅτι ῥᾷστον πάντων ὅρον  ἀναιρεῖν,   Κατασκευάζειν δὲ χαλεπώτατον· ἐκεῖνά τε
[7, 5]   ἄλλων τὸ ἴδιον μάλιστα τοιοῦτον·  ἀναιρεῖν   μὲν γὰρ ῥᾷον διὰ τὸ
[7, 2]   ἔχειν τὰ παρηγγελμένα τὸν ὁρισμόν.  Ἀναιρεῖν   μὲν οὖν ὅρον οὕτως καὶ
[7, 5]   τῶν ἑτέρων πρὸς τὰ ἕτερα  ἐπιχειρεῖν   ἀλλ´ ἐπὶ τοῦ ὁρισμοῦ.
[7, 5]   ἐνδέχεται καὶ διὰ τῶν ἄλλων  ἐπιχειρεῖν·   εἴτε γὰρ μὴ ἴδιος
[7, 5]   ὅρων οὔτε τἆλλα ἐνδέχεται πάντ´  ἐπιχειρεῖν·   μόνα γὰρ τὰ πρὸς τὸ
[7, 5]   εὐπορήσομεν πρὸς ἕκαστα τῶν προβλημάτων  ἐπιχειρεῖν   σχεδὸν ἱκανῶς ἐξηρίθμηνται.
[7, 5]   δέοι ἀνασκευάσαι, οὐδ´ ὣς τὸ  ἀντιστρέφειν   ἀναγκαῖον ἐπὶ τοῦ ἀνασκευάζειν· ἀπόχρη
[7, 5]   ὅρον, καὶ ἔτι πρὸς τούτοις  ἀντιστρέφειν,   εἰ μέλλει ἴδιος εἶναι
[7, 2]   καὶ τὰ ἄλλα πάντα (δεῖ  ἔχειν   τὰ παρηγγελμένα τὸν ὁρισμόν. Ἀναιρεῖν
[7, 4]   δεῖ μάλιστα κατέχειν καὶ προχείρους  ἔχειν   τούτους· χρησιμώτατοι (γὰρ πρὸς πλεῖστα.
[7, 4]   πτώσεων. Διὸ καὶ δεῖ μάλιστα  κατέχειν   καὶ προχείρους ἔχειν τούτους· χρησιμώτατοι
[7, 5]   κοινὰ πάντων τῶν εἰρημένων ἐστίν.  Ὑπάρχειν   μὲν γὰρ δεῖ ἕκαστον τῶν
[7, 5]   ὡς γένος ἴδιον, ἀλλ´  ὑπάρχειν   μόνον. Ὥστ´ οὐ δυνατὸν ἐκ
[7, 1]   ποσὸν πρός τι δηλοῖ.  Πάλιν   εἰ (τὸ γένος ἑκατέρου μὴ
[7, 1]   ἀντικείμενον λαβεῖν, ἐπειδὴ ταὐτόν ἐστιν.  Πάλιν   ἐκ τῶν ποιητικῶν (καὶ φθαρτικῶν
[7, 1]   τὸν ἕτερον ὑπὸ τὸν (ἕτερον.  Πάλιν   σκοπεῖν εἰ θάτερον ταὐτόν,
[7, 3]   δὲ λοιπαὶ αἱ αὐταί·  ἀνάπαλιν   αἱ μὲν διαφοραὶ αἱ αὐταὶ
[7, 5]   λόγος κατηγορεῖται. Τὸ δ´  ἀνάπαλιν   οὐκ ἀναγκαῖον προσδεῖξαι, ὅτι καθ´
[7, 5]   ὑπάρχον. Τὸ δ´ ἐπὶ μέρους  ἀνάπαλιν   ῥᾷον κατασκευάσαι ἀνασκευάσαι· κατασκευάζοντι
[7, 3]   μᾶλλον ἐπίσκεψις· οὔτε γὰρ ἕνα  δυοῖν   οὔτε δύο τοῦ αὐτοῦ ὅρους
[7, 3]   κωλύει τὴν αὐτὴν διαφορὰν κατ´  ἀμφοῖν   λέγεσθαι, οἷον κατὰ δικαιοσύνης καὶ
[7, 3]   ὥστε τὸ ψυχῆς διαφορὰ ἐν  ἀμφοῖν   λέγεται (ἐπειδὴ καὶ σώματος ἔστιν
[7, 3]   αὐτῷ ἐν τοῖς ἐναντίοις  γένεσιν   εἶναι. Καὶ τὰς διαφορὰς δὲ
[7, 3]   ἐναντίαι αἱ αὐταὶ διαφοραί  εἰσιν.   Εἰ οὖν τοῦ ἐναντίου
[7, 1]   ἀποδείκνυσθαι. Διὸ καὶ Ξενοκράτης οὐκ  ἀποδείκνυσιν·   οὐ γὰρ εἷς ἀριθμῷ
[7, 1]   καὶ τὸ πλῆρες ἀέρος ταὐτὸν  φάσκουσιν   (δῆλον γὰρ ὅτι ἐὰν ἐξέλθῃ
[7, 3]   ἀλλὰ πάντες ἀρχὴν τὸ τοιοῦτον  λαμβάνουσιν,   οἷον οἵ τε περὶ (γεωμετρίαν
[7, 3]   ὅροις. Οἷον εἰ λήθη  ἐστὶν   ἀποβολὴ ἐπιστήμης, καὶ τὸ ἐπιλανθάνεσθαι
[7, 3]   δύο τοῦ αὐτοῦ ὅρους δυνατόν  ἐστιν   εἶναι. ~Εἰσὶ δὲ (καὶ) ἐπικαιρότατοι
[7, 3]   δ´ εἰπεῖν, ἐπεὶ ὁρισμός  ἐστιν   ἐκ γένους καὶ διαφορῶν (ἂν
[7, 5]   ῥηθεὶς ἕτερος αὐτοῦ ὁρισμός  ἐστιν,   ἐπειδὴ ὁρισμός ἐστι λόγος
[7, 4]   λόγος, ἐπειδὴ συνώνυμον τὸ εἶδός  ἐστιν.   Ἔστι δὲ χρήσιμον τὸ τοιοῦτον
[7, 3]   ἐστὶ πραγματείας ἀποδοῦναι καὶ τί  ἐστιν   ὅρος καὶ πῶς ὁρίζεσθαι δεῖ,
[7, 3]   ἦν εἶναι συλλογισμόν. (Εἰ γάρ  ἐστιν   ὅρος λόγος τὸ τί
[7, 1]   τούτῳ ἀντικείμενον λαβεῖν, ἐπειδὴ ταὐτόν  ἐστιν.   Πάλιν ἐκ τῶν ποιητικῶν (καὶ
[7, 1]   καθ´ ἕτερόν τινα τρόπον ταὐτά  ἐστιν·   τὰ γὰρ εἴδει γένει
[7, 5]   κὸς κοινὰ πάντων τῶν εἰρημένων  ἐστίν.   Ὑπάρχειν μὲν γὰρ δεῖ ἕκαστον
[7, 5]   ἐπὶ δὲ τοῦ συμβεβηκότος οὐκ  ἔστιν   ἀνελεῖν ἀλλ´ δείξαντα ὅτι
[7, 5]   ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων διχῶς  ἔστιν   ἀνελεῖν, δείξαντα ὅτι οὐχ
[7, 3]   ἀμφοῖν λέγεται (ἐπειδὴ καὶ σώματος  ἔστιν   ἀρετὴ καὶ κακία. Ἀλλ´ οὖν
[7, 3]   ἐναντίῳ, τὸ δὲ προκείμενον μὴ  ἔστιν   ἐν τῷ αὐτῷ, (δῆλον ὅτι
[7, 5]   ἴδιον ἀποδίδοται, ὥστ´ ἀνασκευάζειν μὲν  ἔστιν   ἓν ἀνελόντα, κατασκευάζοντι δὲ ἀνάγκη
[7, 5]   τοῦ συμβεβηκότος τὸ μὲν καθόλου  ῥᾷον   ἀνασκευάζειν κατασκευάζειν· κατασκευάζοντι μὲν
[7, 5]   Δῆλον δὲ καὶ ἐκ τῶνδε.  Ῥᾷον   γὰρ ἓν συμπεράνασθαι πολλά.
[7, 5]   μάλιστα τοιοῦτον· ἀναιρεῖν μὲν γὰρ  ῥᾷον   διὰ τὸ ἐκ πολλῶν ὡς
[7, 5]   Τὸ δ´ ἐπὶ μέρους ἀνάπαλιν  ῥᾷον   κατασκευάσαι ἀνασκευάσαι· κατασκευάζοντι μὲν
[7, 5]   ἄλλοις τὸ διαφθεῖραι τοῦ ποιῆσαι  ῥᾷον,   οὕτω καὶ ἐπὶ τούτων τὸ
[7, 5]   ἀμφοτέροις γὰρ ἀνασκευάζειν κατασκευάζειν  ῥᾷον.   Περὶ (μὲν οὖν τοῦ ἰδίου
[7, 2]   δεῖξαι ταὐτὸν τὸ ὑπὸ τὸν  λόγον   καὶ τοὔνομα πρὸς τὸ κατασκευάσαι
[7, 5]   κατασκευάζοντι δὲ ἀνάγκη πάντα συλλογίζεσθαι,  Σχεδὸν   δὲ καὶ τὰ λοιπὰ πάντα,
[7, 5]   πρὸς ἕκαστα τῶν προβλημάτων ἐπιχειρεῖν  σχεδὸν   ἱκανῶς ἐξηρίθμηνται.
[7, 3]   (ἀκριβέστερον, πρὸς δὲ τὴν προκειμένην  μέθοδον   οἱ αὐτοὶ τόποι χρήσιμοι. Σκεπτέον
[7, 2]   οὕτως καὶ διὰ τούτων ἀεὶ  πειρατέον.   ~Ἐὰν δὲ κατασκευάζειν βουλώμεθα, πρῶτον
[7, 3]   παροῦσαν χρείαν, ὥστε τοσοῦτον μόνον  λεκτέον   ὅτι δυνατὸν γενέσθαι ὁρισμοῦ καὶ
[7, 5]   καὶ ὅτι ὡς γένος ὑπάρχει  δεικτέον·   ἀνασκευάζοντι δ´ ἱκανὸν τὸ δεῖξαι
[7, 5]   ἀλλὰ καὶ ὅτι οὕτως (ὑπάρχει,  δεικτέον·   ἐπὶ δὲ τοῦ συμβεβηκότος ὅτι
[7, 5]   δεῖξαι (τινὶ ὑπάρχον, ἀνασκευάζοντι δὲ  δεικτέον   ὅτι οὐδενὶ ὑπάρχει. Φανερὸν δὲ
[7, 5]   κατασκευάζειν· κατασκευάζοντι μὲν γὰρ  δεικτέον   (ὅτι παντί, ἀνασκευάζοντι δ´ ἀπόχρη
[7, 3]   μέθοδον οἱ αὐτοὶ τόποι χρήσιμοι.  Σκεπτέον   γὰρ ἐπὶ τῶν ἐναντίων καὶ
[7, 3]   οὖν τοὺς λόγους καθάπερ εἴρηται  σκεπτέον,   Κατὰ μέρος δ´ ὧδε. Πρῶτον
[7, 3]   δὲ τῶν (ἐναντίων πλείους συμπλοκαί,  ληπτέον   τῶν ἐναντίων ὁποίου ἂν μάλιστα
[7, 4]   ἐνεργὸς τῶν τόπων ἐστί, τούτῳ  χρηστέον.   ~Ὅτι δὲ χαλεπώτερον κατασκευάζειν
[7, 5]   ὅρῳ. Ἔτι κατασκευάζοντι μὲν καθόλου  οἰστέον   συλλογισμόν· δεῖ γὰρ κατὰ (παντὸς
[7, 1]   μὴ ταὐτόν, ἀλλὰ τὸ μὲν  ἀγαθὸν   τὸ δὲ κακόν, τὸ
[7, 1]   τὸν εὐδαίμονα βίον καὶ τὸν  σπουδαῖον   ἀποδείκνυσι τὸν αὐτόν, ἐπειδὴ πάντων
[7, 1]   οἱ ἕτεροι ὑπὸ τῶν ἑτέρων.  Ἀναγκαῖον   γὰρ (τοὺς Πελοποννησίους βελτίους εἶναι
[7, 1]   δεδειγμένον ὅτι ταὐτόν. Οὐ γὰρ  ἀναγκαῖον,   εἰ ἀνδρειότατοι τῶν Ἑλλήνων Πελοποννήσιοι
[7, 5]   ἀνασκευάσαι, οὐδ´ ὣς τὸ ἀντιστρέφειν  ἀναγκαῖον   ἐπὶ τοῦ ἀνασκευάζειν· ἀπόχρη γὰρ
[7, 1]   τὸν ἕτερον ὑπὸ τοῦ ἑτέρου  ἀναγκαῖον,   καθάπερ οἱ Λακεδαιμόνιοι ὑπὸ τῶν
[7, 5]   κατηγορεῖται. Τὸ δ´ ἀνάπαλιν οὐκ  ἀναγκαῖον   προσδεῖξαι, ὅτι καθ´ ὧν
[7, 1]   σπουδαῖος βίος, ὥστ´ οὐκ  ἀναγκαῖον   τὸν αὐτὸν εἶναι, διότι ἄμφω
[7, 3]   εἴη ἀποδοθείς. οὐκ  ἀναγκαῖον   τῶν (ἐναντίων τὰς ἐναντίας διαφορὰς
[7, 5]   δὲ καὶ τὸ ἴδιον οὐκ  ἀναγκαῖον   (ὡς γένος, οὐδὲ τὸ συμβεβηκὸς
[7, 1]   λέγεται, καθάπερ Ξενοκράτης τὸν εὐδαίμονα  βίον   καὶ τὸν σπουδαῖον ἀποδείκνυσι τὸν
[7, 5]   τὸ συμβεβηκὸς ὡς γένος  ἴδιον,   ἀλλ´ ὑπάρχειν μόνον. Ὥστ´ οὐ
[7, 5]   τὸ πολὺ ἐν συμπλοκῇ τὸ  ἴδιον   ἀποδίδοται, ὥστ´ ἀνασκευάζειν μὲν ἔστιν
[7, 5]   τὸν ὁρισμόν, καὶ πρὸς τὸ  ἴδιον   ἁρμόσει λέγεσθαι (παντί τε (γὰρ
[7, 5]   Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τὸ  ἴδιον   καὶ τὸ γένος ἔχει· ἐν
[7, 5]   πεποιηκέναι. Τῶν δ´ ἄλλων τὸ  ἴδιον   μάλιστα τοιοῦτον· ἀναιρεῖν μὲν γὰρ
[7, 5]   γένος· ὁμοίως δὲ καὶ τὸ  ἴδιον   οὐκ ἀναγκαῖον (ὡς γένος, οὐδὲ
[7, 5]   εἰρημένων· εἰ δὲ μὴ ὡς  ἴδιον   ὑπάρχει τὸ γένος, οὐδέπω ἀνῄρηται
[7, 3]   ἕκαστον τῶν εἰρημένων πρὸς τὸ  οἰκεῖον   τέλος ἔχει, ὥστ´ εἰ ἑνὸς
[7, 1]   ἑκατέρου ἀφαιρεθέντος τὸ λοιπὸν ἕτερον,  οἷον   εἰ διπλάσιον ἡμίσεος καὶ πολλαπλάσιον
[7, 3]   καὶ τοὺς ὅρους τοῖς ὅροις.  Οἷον   εἰ λήθη ἐστὶν ἀποβολὴ
[7, 3]   (κατασκευάσαι δύο πρὸς δύο συγκρίνοντα.  Οἷον   εἰ μᾶλλον ὅδε τοῦδε
[7, 3]   αὐτὴν διαφορὰν κατ´ ἀμφοῖν λέγεσθαι,  οἷον   κατὰ δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας· τὸ
[7, 3]   πάντες ἀρχὴν τὸ τοιοῦτον λαμβάνουσιν,  οἷον   οἵ τε περὶ (γεωμετρίαν καὶ
[7, 5]   τὰς τοιαύτας προτάσεις οὐκ εὐπετές,  οἷον   ὅτι τῶν ἐν τῷ ἀποδοθέντι
[7, 4]   οὗτοι γὰρ ἐνεργότατοι τῶν λοιπῶν,  οἷον   τό τ´ ἐπιβλέπειν ἐπὶ τὰ
[7, 1]   κατηγορίας ἀμφότερα, ἀλλὰ τὸ μὲν  ποιὸν   τὸ δὲ ποσὸν πρός
[7, 1]   οἷον εἰ διπλάσιον ἡμίσεος καὶ  πολλαπλάσιον   ἡμίσεος ταὐτὸν ἔφησεν εἶναι. Ἀφαιρεθέντος
[7, 1]   δέ· τὸ γὰρ διπλάσιον καὶ  πολλαπλάσιον   οὐ ταὐτὸν δηλοῖ. Σκοπεῖν δὲ
[7, 1]   τὸ λοιπὸν ἕτερον, οἷον εἰ  διπλάσιον   ἡμίσεος καὶ πολλαπλάσιον ἡμίσεος ταὐτὸν
[7, 1]   οὐ δηλοῖ δέ· τὸ γὰρ  διπλάσιον   καὶ πολλαπλάσιον οὐ ταὐτὸν δηλοῖ.
[7, 3]   ὀρθῶς ἀποδέδοται. Εἰ γὰρ τὸ  ἐναντίον   ἐν τῷ ἐναντίῳ, τὸ δὲ
[7, 3]   φανερὸς ἔσται. Ἐπεὶ γὰρ τὸ  ἐναντίον   ἐν τῷ αὐτῷ γένει
[7, 1]   τὸ μὲν ἀγαθὸν τὸ δὲ  κακόν,   τὸ μὲν ἀρετὴ τὸ
[7, 3]   εὐεξίας ἔσται καὶ τὸ ὠφέλιμον  ποιητικὸν   ἀγαθοῦ. Ὁμοίως (γὰρ ἕκαστον τῶν
[7, 3]   ἑνὸς αὐτῶν ὁρισμός ἐστι τὸ  ποιητικὸν   εἶναι τοῦ τέλους, καὶ τῶν
[7, 3]   ποιητικὸν ὑγιείας, καὶ τὸ εὐεκτικὸν  ποιητικὸν   εὐεξίας ἔσται καὶ τὸ ὠφέλιμον
[7, 3]   ἄλληλα. Εἰ γὰρ τὸ ὑγιεινὸν  ποιητικὸν   ὑγιείας, καὶ τὸ εὐεκτικὸν ποιητικὸν
[7, 3]   καὶ μέλανος· τὸ μὲν γὰρ  διακριτικὸν   τὸ (δὲ συγκριτικὸν ὄψεως. Ὥστ´
[7, 3]   μὲν γὰρ διακριτικὸν τὸ (δὲ  συγκριτικὸν   ὄψεως. Ὥστ´ εἰ τοῦ ἐναντίου
[7, 3]   ὑγιεινὸν ποιητικὸν ὑγιείας, καὶ τὸ  εὐεκτικὸν   ποιητικὸν εὐεξίας ἔσται καὶ τὸ
[7, 3]   φθαρτικῶς διαλυτικῶς, εἴ τε τὸ  φθαρτικὸν   διαλυτικὸν οὐσίας, καὶ φθορὰ
[7, 3]   διαλυτικῶς, εἴ τε τὸ φθαρτικὸν  διαλυτικὸν   οὐσίας, καὶ φθορὰ διάλυσις
[7, 1]   τὸ πλῆρες ἀέρος ταὐτὸν φάσκουσιν  (δῆλον   γὰρ ὅτι ἐὰν ἐξέλθῃ
[7, 2]   τὸ ταὐτὸν τόποι τοσοῦτοι λέγονται.  ~Δῆλον   δ´ ἐκ τῶν εἰρημένων ὅτι
[7, 5]   τὸ τί ἦν εἶναι σημαίνων.  Δῆλον   δὲ καὶ ἐκ τῶνδε. Ῥᾷον
[7, 3]   μὴ ἔστιν ἐν τῷ αὐτῷ,  (δῆλον   ὅτι ἐν τῷ ἐναντίῳ ἂν
[7, 3]   ἐναντία κατηγορεῖται, τούτου δὲ μή,  δῆλον   ὅτι εἰρημένη τούτου ἂν
[7, 3]   καὶ αἱ διαφοραὶ ὀρθῶς ἀποδέδονται,  δῆλον   ὅτι ὁρισμὸς ἂν εἴη
[7, 1]   Εἰ δέ τι τούτων διαφωνεῖ,  δῆλον   ὅτι οὐ ταὐτά. Ὁρᾶν δὲ
[7, 1]   μὴ ἀμφότερα τῷ αὐτῷ ταὐτά,  δῆλον   ὅτι οὐδ´ ἀλλήλοις. Ἔτι ἐκ
[7, 2]   τ´ ὄνομα καὶ λόγος,  (δῆλον   ὅτι οὐκ ἂν εἴη ὁρισμὸς
[7, 3]   ἐναντίων αἱ αὐταὶ κατηγοροῦνται,  δῆλον   ὅτι τοῦ προκειμένου ἤτοι τὸ
[7, 1]   βελτίους. Ὥστε ἀλλήλων βελτίους γίνονται.  (Δῆλον   οὖν ὅτι ἓν ἀριθμῷ δεῖ
[7, 5]   ἀλλ´ ἐπὶ τοῦ ὁρισμοῦ.  Δῆλον   οὖν ὅτι ῥᾷστον πάντων ὅρον
[7, 5]   τί ἐστι τοῦ πράγματος κατηγορεῖται,  ἄδηλον   πότερον ῥηθεὶς ἕτερος
[7, 1]   τῶν ἄλλων. Ἔτι ἐκ τοῦ  μᾶλλον,   εἰ τὸ μὲν δέχεται τὸ
[7, 1]   καθάπερ μᾶλλον ἐρῶν οὐ  μᾶλλον   ἐπιθυμεῖ τῆς συνουσίας, ὥστ´ οὐ
[7, 3]   οὐδὲν χρήσιμος ἐκ (τοῦ  μᾶλλον   ἐπίσκεψις· οὔτε γὰρ ἕνα δυοῖν
[7, 1]   μὴ ἅμα δέ· καθάπερ  μᾶλλον   ἐρῶν οὐ μᾶλλον ἐπιθυμεῖ τῆς
[7, 1]   κενὸν μὲν οὐχ ἧττον ἀλλὰ  μᾶλλον   ἔσται, πλῆρες δ´ ἀέρος οὐκέτι
[7, 5]   εἰκὸς γὰρ ἐν τοῖς πολλοῖς  μᾶλλον   ἐν τοῖς ὀλίγοις ἁμάρτημα
[7, 3]   δὲ ἧττον ὁρισμός, καὶ  μᾶλλον.   Καὶ εἰ ὁμοίως ὅδε τοῦδε
[7, 3]   εἴη ὁρισμός. Ἔτι ἐκ τοῦ  μᾶλλον   καὶ τοῦ ὁμοίως, ὁσαχῶς ἐνδέχεται
[7, 3]   πρὸς δύο συγκρίνοντα. Οἷον εἰ  μᾶλλον   ὅδε τοῦδε ὅδε τοῦδε
[7, 1]   εἰ τὸ μὲν δέχεται τὸ  μᾶλλον   τὸ δὲ μή, εἰ
[7, 1]   ἑκάτερον προστιθέμενον μὴ ποιεῖ τὸ  ὅλον   ταὐτόν. εἰ τοῦ αὐτοῦ
[7, 3]   ποιητικὸν εὐεξίας ἔσται καὶ τὸ  ὠφέλιμον   ποιητικὸν ἀγαθοῦ. Ὁμοίως (γὰρ ἕκαστον
[7, 4]   τὸ εἶδός ἐστιν. Ἔστι δὲ  χρήσιμον   τὸ τοιοῦτον πρὸς τοὺς τιθεμένους
[7, 5]   Ἔτι κατασκευάζοντι μὲν καθόλου οἰστέον  συλλογισμόν·   δεῖ γὰρ κατὰ (παντὸς οὗ
[7, 3]   καὶ τοῦ τί ἦν εἶναι  συλλογισμόν.   (Εἰ γάρ ἐστιν ὅρος λόγος
[7, 5]   δὲ τούτων ἀδύνατον ὁρισμοῦ γενέσθαι  συλλογισμόν.   Εἰ γάρ τινα καὶ ἄλλα
[7, 3]   κατηγορεῖται. Ὅτι μὲν οὖν ἐγχωρεῖ  συλλογισμὸν   ὅρου γενέσθαι, φανερόν. Ἐκ τίνων
[7, 2]   (δεῖ ἔχειν τὰ παρηγγελμένα τὸν  ὁρισμόν.   Ἀναιρεῖν μὲν οὖν ὅρον οὕτως
[7, 5]   λοιπὰ πάντα, ὅσα πρὸς τὸν  ὁρισμόν,   καὶ πρὸς τὸ ἴδιον ἁρμόσει
[7, 4]   εἰ ἐφαρμόττει λόγος, ἐπειδὴ  συνώνυμον   τὸ εἶδός ἐστιν. Ἔστι δὲ
[7, 5]   συμβεβηκότος ὅτι ὑπ– άρχει μόνον  ἱκανὸν   δεῖξαι. Ἀνασκευάζειν δὲ χαλεπώτατον τὸ
[7, 3]   ὁρίζεσθαι δεῖ, νῦν δ´ ὅσον  ἱκανὸν   πρὸς τὴν παροῦσαν χρείαν, ὥστε
[7, 5]   γένος ὑπάρχει δεικτέον· ἀνασκευάζοντι δ´  ἱκανὸν   τὸ δεῖξαι μὴ ὑπάρχον
[7, 1]   ὑποθέσεως ὑπάρξαι, καθάπερ τοῖς τὸ  κενὸν   καὶ τὸ πλῆρες ἀέρος ταὐτὸν
[7, 1]   ὅτι ἐὰν ἐξέλθῃ ἀήρ,  κενὸν   μὲν οὐχ ἧττον ἀλλὰ μᾶλλον
[7, 1]   εἰ δὲ μή, οὐκ ἔσται  δεδειγμένον   ὅτι ταὐτόν. Οὐ γὰρ ἀναγκαῖον,
[7, 1]   προσθέσεως, εἰ τῷ αὐτῷ ἑκάτερον  προστιθέμενον   μὴ ποιεῖ τὸ ὅλον ταὐτόν.
[7, 3]   ἀντικείμενος τοῦ ἀντικειμένου, καὶ τὸν  εἰρημένον   τοῦ προκειμένου ἀνάγκη εἶναι. Ἐπεὶ
[7, 1]   διαφέρει τὸ τούτῳ τούτῳ  ἀντικείμενον   λαβεῖν, ἐπειδὴ ταὐτόν ἐστιν. Πάλιν
[7, 3]   ἐν τῷ ἐναντίῳ, τὸ δὲ  προκείμενον   μὴ ἔστιν ἐν τῷ αὐτῷ,
[7, 1]   εἶναι τὸ βέλτιστον καὶ μέγιστον  λεγόμενον,   εἰ μέλλει ὅτι ταὐτὸν ἀποδείκνυσθαι.
[7, 1]   ἑκάτερον ἓν ἀριθμῷ εἶναι τὸ  λεγόμενον   μέγιστον αἱρετώτατον· εἰ δὲ
[7, 5]   μὴ μόνῳ δέ, καὶ οὕτως  ἀνεσκευασμένον   γίνεται, καθάπερ ἐπὶ τοῦ ὁρισμοῦ
[7, 3]   πρὸς ἄλληλα. Εἰ γὰρ τὸ  ὑγιεινὸν   ποιητικὸν ὑγιείας, καὶ τὸ εὐεκτικὸν
[7, 1]   ταὐτὸν δηλοῖ. Σκοπεῖν δὲ μὴ  μόνον   εἰ ἤδη τι συμβαίνει ἀδύνατον
[7, 5]   τοῦ συμβεβηκότος ὅτι ὑπ– άρχει  μόνον   ἱκανὸν δεῖξαι. Ἀνασκευάζειν δὲ χαλεπώτατον
[7, 3]   τὴν παροῦσαν χρείαν, ὥστε τοσοῦτον  μόνον   λεκτέον ὅτι δυνατὸν γενέσθαι ὁρισμοῦ
[7, 5]   μὲν γὰρ τοῖς ἄλλοις οὐ  μόνον   ὑπάρχον, ἀλλὰ καὶ ὅτι οὕτως
[7, 5]   γένος ἴδιον, ἀλλ´ ὑπάρχειν  μόνον.   Ὥστ´ οὐ δυνατὸν ἐκ τῶν
[7, 1]   αὐτοῦ ἀφ´ ἑκατέρου ἀφαιρεθέντος τὸ  λοιπὸν   ἕτερον, οἷον εἰ διπλάσιον ἡμίσεος
[7, 1]   σκοπεῖν εἰ καθ´ ἕτερόν τινα  τρόπον   ταὐτά ἐστιν· τὰ γὰρ εἴδει
[7, 5]   δὲ δεικτέον ὅτι οὐδενὶ ὑπάρχει.  Φανερὸν   δὲ καὶ ὅτι πάντων ῥᾷστον
[7, 3]   οὖν ἐγχωρεῖ συλλογισμὸν ὅρου γενέσθαι,  φανερόν.   Ἐκ τίνων δὲ δεῖ κατασκευάζειν,
[7, 5]   Περὶ (μὲν οὖν τοῦ ἰδίου  φανερὸν   ἐκ τῶν εἰρημένων· ὡς γὰρ
[7, 5]   ἐκ τῶν μετὰ ταῦτα ῥηθησομένων  φανερόν.   Καὶ γὰρ (ἰδεῖν αὐτὸν καὶ
[7, 3]   τὰ γένη καὶ αἱ διαφοραί,  φανερὸν   ὡς εἴ τις λάβοι ταῦτα
[7, 1]   οὐχ οὕτως. Ἔτι εἰ δυνατὸν  θάτερον   ἄνευ θατέρου εἶναι· οὐ γὰρ
[7, 1]   θατέρῳ (δεῖ συμβεβηκέναι, καὶ οἷς  θάτερον   αὐτῶν συμβέβηκε, καὶ θάτερον δεῖ
[7, 1]   οἷς θάτερον αὐτῶν συμβέβηκε, καὶ  θάτερον   δεῖ συμβεβηκέναι. Εἰ δέ τι
[7, 1]   εἰ θάτερον ταὐτόν, καὶ  θάτερον·   εἰ γὰρ μὴ ἀμφότερα τῷ
[7, 1]   καὶ ὧν θάτερον κατηγορεῖται, καὶ  θάτερον   κατηγορεῖσθαι δεῖ. (Ἔτι ἐπεὶ πολλαχῶς
[7, 1]   θατέρου κατηγορεῖσθαι δεῖ, καὶ ὧν  θάτερον   κατηγορεῖται, καὶ θάτερον κατηγορεῖσθαι δεῖ.
[7, 1]   φθαρτικά. (Σκοπεῖν δὲ καὶ ὧν  θάτερον   μάλιστα λέγεται ὁτιοῦν, εἰ καὶ
[7, 1]   (ἕτερον. Πάλιν σκοπεῖν εἰ  θάτερον   ταὐτόν, καὶ θάτερον· εἰ γὰρ
[7, 1]   μάλιστα λέγεται ὁτιοῦν, εἰ καὶ  θάτερον   τῶν αὐτῶν τούτων κατὰ τὸ
[7, 1]   ἄλλων τῶν τοιούτων. Δεῖ δ´  ἑκάτερον   ἓν ἀριθμῷ εἶναι τὸ λεγόμενον
[7, 1]   ὅλως τῶν ὁμοίως ἐχόντων πρὸς  ἑκάτερον·   ὅσα γὰρ ἁπλῶς ταὐτά, καὶ
[7, 1]   τῆς προσθέσεως, εἰ τῷ αὐτῷ  ἑκάτερον   προστιθέμενον μὴ ποιεῖ τὸ ὅλον
[7, 1]   (οὐδὲν γὰρ διαφέρει) τὸ μὲν  ἕτερον   ἀναιρεῖται αὐτῶν, τὸ δ´ ἕτερον
[7, 3]   ἂν εἴη· οὐ γὰρ ἐνδέχεται  ἕτερον   εἶναι ὅρον, ἐπειδὴ οὐδὲν ἕτερον
[7, 3]   ἕτερον εἶναι ὅρον, ἐπειδὴ οὐδὲν  ἕτερον   ἐν τῷ τί ἐστι τοῦ
[7, 4]   αὐτὸ αὑτοῦ κατηγόρηκεν ὡς  ἕτερον.   Καὶ εἴ τις ἄλλος κοινὸς
[7, 1]   ~(Πότερον δὲ ταὐτὸν  ἕτερον   κατὰ τὸν κυριώτατον τῶν ῥηθέντων
[7, 1]   ἀφ´ ἑκατέρου ἀφαιρεθέντος τὸ λοιπὸν  ἕτερον,   οἷον εἰ διπλάσιον ἡμίσεος καὶ
[7, 1]   ἕτερον ἀναιρεῖται αὐτῶν, τὸ δ´  ἕτερον   οὔ. Ὥστ´ οὐ ταὐτόν. (Καθόλου
[7, 1]   ἀλλὰ τὸν ἕτερον ὑπὸ τὸν  (ἕτερον.   Πάλιν σκοπεῖν εἰ θάτερον
[7, 1]   ταὐτὸν λέγεται, σκοπεῖν εἰ καθ´  ἕτερόν   τινα τρόπον ταὐτά ἐστιν· τὰ
[7, 1]   διότι ἄμφω αἱρετώτατοι, ἀλλὰ τὸν  ἕτερον   ὑπὸ τὸν (ἕτερον. Πάλιν σκοπεῖν
[7, 1]   Λακεδαιμόνιος, ἀλλὰ περιέχεσθαι μὲν τὸν  ἕτερον   ὑπὸ τοῦ ἑτέρου ἀναγκαῖον, καθάπερ
[7, 1]    ~(Πότερον   δὲ ταὐτὸν ἕτερον κατὰ
[7, 5]   ἐστι τοῦ πράγματος κατηγορεῖται, ἄδηλον  πότερον   ῥηθεὶς ἕτερος αὐτοῦ
[7, 1]   ἀριθμῷ ταὐτὰ εἶναι· ἐπισκοποῦμεν δὲ  πότερον   οὕτω ταὐτὰ οὐχ οὕτως.
[7, 4]   τοὺς τιθεμένους ἰδέας εἶναι, καθάπερ  (πρότερον   εἴρηται. Ἔτι εἰ μεταφέρων εἴρηκε
[7, 3]   κατασκευάζειν, διώρισται μὲν ἐν ἑτέροις  (ἀκριβέστερον,   πρὸς δὲ τὴν προκειμένην μέθοδον
[7, 5]   ἐστί, τούτῳ χρηστέον. ~Ὅτι δὲ  χαλεπώτερον   κατασκευάζειν ἀνασκευάζειν ὅρον, ἐκ
[7, 5]   Δῆλον οὖν ὅτι ῥᾷστον πάντων  ὅρον   ἀναιρεῖν, Κατασκευάζειν δὲ χαλεπώτατον· ἐκεῖνά
[7, 5]   δὲ καὶ ὅτι πάντων ῥᾷστον  ὅρον   ἀνασκευάσαι· πλεῖστα γὰρ ἐν αὐτῷ
[7, 5]   δὲ χαλεπώτερον κατασκευάζειν ἀνασκευάζειν  ὅρον,   ἐκ τῶν μετὰ ταῦτα ῥηθησομένων
[7, 5]   ἁμάρτημα γίνεσθαι. Ἔτι πρὸς μὲν  ὅρον   ἐνδέχεται καὶ διὰ τῶν ἄλλων
[7, 3]   οὐ γὰρ ἐνδέχεται ἕτερον εἶναι  ὅρον,   ἐπειδὴ οὐδὲν ἕτερον ἐν τῷ
[7, 5]   οὗ τοὔνομα κατηγορεῖται〉 κατηγορεῖσθαι τὸν  ὅρον,   καὶ ἔτι πρὸς τούτοις ἀντιστρέφειν,
[7, 5]   ὁποιονοῦν ἀνασκευάσαντες ἀνῃρηκότες (ἐσόμεθα τὸν  ὅρον·   κατασκευάζοντι δὲ πάντα ἀνάγκη συμβιβάζειν
[7, 2]   κατασκευαστικῶν τόπων οὐδεὶς χρήσιμος πρὸς  ὅρον·   οὐ γὰρ ἀπόχρη δεῖξαι ταὐτὸν
[7, 2]   τὸν ὁρισμόν. Ἀναιρεῖν μὲν οὖν  ὅρον   οὕτως καὶ διὰ τούτων ἀεὶ
[7, 3]   οὐδεὶς ὀλίγοι τῶν διαλεγομένων  ὅρον   συλλογίζονται, ἀλλὰ πάντες ἀρχὴν τὸ
[7, 2]   ταὐτὸν ἀνασκευαστικοὶ τόποι καὶ πρὸς  ὅρον   χρήσιμοι, καθάπερ ἔμπροσθεν εἴρηται· εἰ
[7, 3]   πῶς ὁρίζεσθαι δεῖ, νῦν δ´  ὅσον   ἱκανὸν πρὸς τὴν παροῦσαν χρείαν,
[7, 1]   τὸ μὲν ποιὸν τὸ δὲ  ποσὸν   πρός τι δηλοῖ. Πάλιν
[7, 1]   σπουδαῖος βίος, ὥστ´ οὐκ ἀναγκαῖον  τὸν   αὐτὸν εἶναι, διότι ἄμφω αἱρετώτατοι,
[7, 1]   βίον καὶ τὸν σπουδαῖον ἀποδείκνυσι  τὸν   αὐτόν, ἐπειδὴ πάντων τῶν βίων
[7, 3]   ἀντικείμενος τοῦ ἀντικειμένου, καὶ  τὸν   εἰρημένον τοῦ προκειμένου ἀνάγκη εἶναι.
[7, 1]   αἱρετώτατοι, ἀλλὰ τὸν ἕτερον ὑπὸ  τὸν   (ἕτερον. Πάλιν σκοπεῖν εἰ
[7, 1]   εἶναι, διότι ἄμφω αἱρετώτατοι, ἀλλὰ  τὸν   ἕτερον ὑπὸ τὸν (ἕτερον. Πάλιν
[7, 1]   καὶ Λακεδαιμόνιος, ἀλλὰ περιέχεσθαι μὲν  τὸν   ἕτερον ὑπὸ τοῦ ἑτέρου ἀναγκαῖον,
[7, 1]   αὐτὸ μάλιστα λέγεται, καθάπερ Ξενοκράτης  τὸν   εὐδαίμονα βίον καὶ τὸν σπουδαῖον
[7, 1]   εὐδαίμων· ἓν γὰρ τὸ αἱρετώτα  (τον   καὶ μέγιστον. Ὁμοίως δὲ καὶ
[7, 5]   (γὰρ δεῖ τῷ ὑπὸ τοὔνομα  τὸν   κατασκευάζοντα δεικνύναι ὅτι ὑπάρχει, ἀνασκευάζοντι
[7, 1]   δὲ ταὐτὸν ἕτερον κατὰ  τὸν   κυριώτατον τῶν ῥηθέντων περὶ ταὐτοῦ
[7, 2]   ἀπόχρη δεῖξαι ταὐτὸν τὸ ὑπὸ  τὸν   λόγον καὶ τοὔνομα πρὸς τὸ
[7, 2]   πάντα (δεῖ ἔχειν τὰ παρηγγελμένα  τὸν   ὁρισμόν. Ἀναιρεῖν μὲν οὖν ὅρον
[7, 5]   τὰ λοιπὰ πάντα, ὅσα πρὸς  τὸν   ὁρισμόν, καὶ πρὸς τὸ ἴδιον
[7, 5]   (παντὸς οὗ τοὔνομα κατηγορεῖται〉 κατηγορεῖσθαι  τὸν   ὅρον, καὶ ἔτι πρὸς τούτοις
[7, 5]   γὰρ ὁποιονοῦν ἀνασκευάσαντες ἀνῃρηκότες (ἐσόμεθα  τὸν   ὅρον· κατασκευάζοντι δὲ πάντα ἀνάγκη
[7, 1]   Ξενοκράτης τὸν εὐδαίμονα βίον καὶ  τὸν   σπουδαῖον ἀποδείκνυσι τὸν αὐτόν, ἐπειδὴ
[7, 3]   ὥστε τοσοῦτον μόνον λεκτέον ὅτι  δυνατὸν   γενέσθαι ὁρισμοῦ καὶ τοῦ τί
[7, 5]   ἀλλ´ ὑπάρχειν μόνον. Ὥστ´ οὐ  δυνατὸν   ἐκ τῶν ἑτέρων πρὸς τὰ
[7, 1]   τῆς θέσεως, ἀλλὰ καὶ εἰ  δυνατὸν   ἐξ ὑποθέσεως ὑπάρξαι, καθάπερ τοῖς
[7, 3]   οὔτε δύο τοῦ αὐτοῦ ὅρους  δυνατόν   ἐστιν εἶναι. ~Εἰσὶ δὲ (καὶ)
[7, 1]   οὐχ οὕτως. Ἔτι εἰ  δυνατὸν   θάτερον ἄνευ θατέρου εἶναι· οὐ
[7, 1]   μόνον εἰ ἤδη τι συμβαίνει  ἀδύνατον   διὰ τῆς θέσεως, ἀλλὰ καὶ
[7, 5]   διαφοραὶ κατηγοροῦνται· ἄνευ δὲ τούτων  ἀδύνατον   ὁρισμοῦ γενέσθαι συλλογισμόν. Εἰ γάρ
[7, 1]   ταὐτὸν ἕτερον κατὰ τὸν  κυριώτατον   τῶν ῥηθέντων περὶ ταὐτοῦ τρόπων
[7, 5]   πάντων ὅρον ἀναιρεῖν, Κατασκευάζειν δὲ  χαλεπώτατον·   ἐκεῖνά τε γὰρ δεῖ πάντα
[7, 5]   ἐπὶ τὸ πολύ· κατασκευάζειν (δὲ  χαλεπώτατον,   ὅτι τε πολλὰ δεῖ συμβιβάσαι,
[7, 5]   μόνον ἱκανὸν δεῖξαι. Ἀνασκευάζειν δὲ  χαλεπώτατον   τὸ συμβεβηκός, ὅτι ἐλάχιστα ἐν
[7, 1]   εἶναι τὸ λεγόμενον μέγιστον  αἱρετώτατον·   εἰ δὲ μή, οὐκ ἔσται
[7, 5]   ἐστίν. Ὑπάρχειν μὲν γὰρ δεῖ  ἕκαστον   τῶν εἰρημένων· εἰ δὲ μὴ
[7, 3]   ὠφέλιμον ποιητικὸν ἀγαθοῦ. Ὁμοίως (γὰρ  ἕκαστον   τῶν εἰρημένων πρὸς τὸ οἰκεῖον
[7, 5]   ὑπάρχει καὶ ἀντικατηγορεῖται τοῦ πράγματος.  Ῥᾷστον   δὲ πάντων κατασκευάσαι τὸ συμβεβηκός·
[7, 5]   Φανερὸν δὲ καὶ ὅτι πάντων  ῥᾷστον   ὅρον ἀνασκευάσαι· πλεῖστα γὰρ ἐν
[7, 5]   τοῦ ὁρισμοῦ. Δῆλον οὖν ὅτι  ῥᾷστον   πάντων ὅρον ἀναιρεῖν, Κατασκευάζειν δὲ
[7, 1]   ἓν ἀριθμῷ εἶναι τὸ λεγόμενον  μέγιστον   αἱρετώτατον· εἰ δὲ μή,
[7, 1]   δεῖ εἶναι τὸ βέλτιστον καὶ  μέγιστον   λεγόμενον, εἰ μέλλει ὅτι ταὐτὸν
[7, 1]   γὰρ τὸ αἱρετώτα (τον καὶ  μέγιστον.   Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν
[7, 1]   ἓν ἀριθμῷ δεῖ εἶναι τὸ  βέλτιστον   καὶ μέγιστον λεγόμενον, εἰ μέλλει
[7, 5]   εἰρημένων, ἐκ (δὲ τῶν πλειόνων  θᾶττον   γίνεται συλλογισμός· εἰκὸς γὰρ ἐν
[7, 1]   ἀήρ, κενὸν μὲν οὐχ  ἧττον   ἀλλὰ μᾶλλον ἔσται, πλῆρες δ´
[7, 3]   ὅδε τοῦδε ὁρισμός, δὲ  ἧττον   ὁρισμός, καὶ μᾶλλον. Καὶ
[7, 1]   βίος, ὥστ´ οὐκ ἀναγκαῖον τὸν  αὐτὸν   εἶναι, διότι ἄμφω αἱρετώτατοι, ἀλλὰ
[7, 1]   καὶ τὸν σπουδαῖον ἀποδείκνυσι τὸν  αὐτόν,   ἐπειδὴ πάντων τῶν βίων αἱρετώτατος
[7, 5]   ῥηθησομένων φανερόν. Καὶ γὰρ (ἰδεῖν  αὐτὸν   καὶ λαβεῖν παρὰ τῶν ἐρωτωμένων
[7, 1]   εἰ τὸ μὲν γένος  ταὐτόν,   αἱ δὲ διαφοραὶ μὴ αἱ
[7, 1]   εἰ (τὸ γένος ἑκατέρου μὴ  ταὐτόν,   ἀλλὰ τὸ μὲν ἀγαθὸν τὸ
[7, 2]   ὅτι ἅπαντες οἱ πρὸς τὸ  ταὐτὸν   ἀνασκευαστικοὶ τόποι καὶ πρὸς ὅρον
[7, 1]   μέγιστον λεγόμενον, εἰ μέλλει ὅτι  ταὐτὸν   ἀποδείκνυσθαι. Διὸ καὶ Ξενοκράτης οὐκ
[7, 1]   γὰρ διπλάσιον καὶ πολλαπλάσιον οὐ  ταὐτὸν   δηλοῖ. Σκοπεῖν δὲ μὴ μόνον
[7, 2]   ἔμπροσθεν εἴρηται· εἰ γὰρ μὴ  ταὐτὸν   δηλοῖ τό τ´ ὄνομα καὶ
[7, 1]   ἑκατέρου τοῦ ἡμίσεος τὰ λοιπὰ  ταὐτὸν   ἔδει (δηλοῦν· οὐ δηλοῖ δέ·
[7, 1]   ἐπιθυμεῖ τῆς συνουσίας, ὥστ´ οὐ  ταὐτὸν   ἔρως καὶ ἐπιθυμία συνουσίας. (Ἔτι
[7, 1]   τούτῳ ἀντικείμενον λαβεῖν, ἐπειδὴ  ταὐτόν   ἐστιν. Πάλιν ἐκ τῶν ποιητικῶν
[7, 1]   διπλάσιον ἡμίσεος καὶ πολλαπλάσιον ἡμίσεος  ταὐτὸν   ἔφησεν εἶναι. Ἀφαιρεθέντος γὰρ ἀφ´
[7, 1]   προστιθέμενον μὴ ποιεῖ τὸ ὅλον  ταὐτόν.   εἰ τοῦ αὐτοῦ ἀφ´
[7, 1]   ~(Πότερον δὲ  ταὐτὸν   ἕτερον κατὰ τὸν κυριώτατον
[7, 1]   δ´ ἕτερον οὔ. Ὥστ´ οὐ  ταὐτόν.   (Καθόλου δ´ εἰπεῖν ἐκ τῶν
[7, 1]   Πάλιν σκοπεῖν εἰ θάτερον  ταὐτόν,   καὶ θάτερον· εἰ γὰρ μὴ
[7, 1]   δεῖ. (Ἔτι ἐπεὶ πολλαχῶς τὸ  ταὐτὸν   λέγεται, σκοπεῖν εἰ καθ´ ἕτερόν
[7, 1]   εἶναι· οὐ γὰρ ἂν (εἴη  ταὐτόν.   Οἱ μὲν οὖν πρὸς τὸ
[7, 1]   μή, οὐκ ἔσται δεδειγμένον ὅτι  ταὐτόν.   Οὐ γὰρ ἀναγκαῖον, εἰ ἀνδρειότατοι
[7, 1]   ἀντικειμένων. Εἰ γὰρ δικαιοσύνη  ταὐτὸν   τῇ ἀνδρείᾳ, καὶ δίκαιος
[7, 1]   ταὐτοῦ τρόπων (ἐλέγετο δὲ κυριώτατα  ταὐτὸν   (τὸ τῷ ἀριθμῷ ἕν) σκοπεῖν
[7, 2]   ὅρον· οὐ γὰρ ἀπόχρη δεῖξαι  ταὐτὸν   τὸ ὑπὸ τὸν λόγον καὶ
[7, 1]   Οἱ μὲν οὖν πρὸς τὸ  ταὐτὸν   τόποι τοσοῦτοι λέγονται. ~Δῆλον δ´
[7, 1]   κενὸν καὶ τὸ πλῆρες ἀέρος  ταὐτὸν   φάσκουσιν (δῆλον γὰρ ὅτι ἐὰν
[7, 5]   δ´ ἄλλων τὸ ἴδιον μάλιστα  τοιοῦτον·   ἀναιρεῖν μὲν γὰρ ῥᾷον διὰ
[7, 3]   συλλογίζονται, ἀλλὰ πάντες ἀρχὴν τὸ  τοιοῦτον   λαμβάνουσιν, οἷον οἵ τε περὶ
[7, 4]   ἐστιν. Ἔστι δὲ χρήσιμον τὸ  τοιοῦτον   πρὸς τοὺς τιθεμένους ἰδέας εἶναι,
[7, 3]   πρὸς τὴν παροῦσαν χρείαν, ὥστε  τοσοῦτον   μόνον λεκτέον ὅτι δυνατὸν γενέσθαι
[7, 3]   πειρατέον. ~Ἐὰν δὲ κατασκευάζειν βουλώμεθα,  πρῶτον   μὲν εἰδέναι δεῖ ὅτι οὐδεὶς
[7, 3]   σκεπτέον, Κατὰ μέρος δ´ ὧδε.  Πρῶτον   μὲν οὖν ὅτι τὸ ἀποδοθὲν
[7, 5]   γὰρ τοῖς ἄλλοις οὐ μόνον  ὑπάρχον,   ἀλλὰ καὶ ὅτι οὕτως (ὑπάρχει,
[7, 5]   μὲν ἀνάγκη μοναχῶς παντὶ (δείξαντα  ὑπάρχον,   ἀνασκευάζεται δὲ διχῶς· καὶ γὰρ
[7, 5]   μὲν γὰρ ἀπόχρη δεῖξαι (τινὶ  ὑπάρχον,   ἀνασκευάζοντι δὲ δεικτέον ὅτι οὐδενὶ
[7, 5]   καὶ εἰ τινὶ δέδεικται μὴ  ὑπάρχον,   ἀνῄρηται τὸ ἐν ἀρχῇ. Ἔτι
[7, 5]   δ´ ἀπόχρη ἑνὶ δεῖξαι μὴ  ὑπάρχον·   εἴ τε καὶ παντὶ ὑπάρχει
[7, 5]   δ´ ἱκανὸν τὸ δεῖξαι μὴ  ὑπάρχον   τινὶ (παντί. Ἔοικε
[7, 5]   δ´ ἀπόχρη ἑνὶ δεῖξαι μὴ  ὑπάρχον.   Τὸ δ´ ἐπὶ μέρους ἀνάπαλιν
[7, 3]   ὅρος καὶ πῶς ὁρίζεσθαι δεῖ,  νῦν   δ´ ὅσον ἱκανὸν πρὸς τὴν
[7, 4]   ἐπικαιρότατοι τῶν τόπων οἵ τε  νῦν   εἰρημένοι καὶ οἱ ἐκ τῶν
[7, 5]   συμπεράνασθαι πολλά. Ἀναιροῦντι μὲν  οὖν   ἀπόχρη πρὸς ἓν διαλεγῆναι· ἓν
[7, 3]   τοῦ πράγματος κατηγορεῖται. Ὅτι μὲν  οὖν   ἐγχωρεῖ συλλογισμὸν ὅρου γενέσθαι, φανερόν.
[7, 3]   τὸ ἐπιλελῆσθαι ἀποβεβληκέναι ἐπιστήμην. Ἑνὸς  οὖν   ὁποιουοῦν τῶν εἰρημένων ὁμολογηθέντος (ἀνάγκη
[7, 2]   παρηγγελμένα τὸν ὁρισμόν. Ἀναιρεῖν μὲν  οὖν   ὅρον οὕτως καὶ διὰ τούτων
[7, 1]   Ὥστε ἀλλήλων βελτίους γίνονται. (Δῆλον  οὖν   ὅτι ἓν ἀριθμῷ δεῖ εἶναι
[7, 5]   ἐπὶ τοῦ ὁρισμοῦ. Δῆλον  οὖν   ὅτι ῥᾷστον πάντων ὅρον ἀναιρεῖν,
[7, 3]   μέρος δ´ ὧδε. Πρῶτον μὲν  οὖν   ὅτι τὸ ἀποδοθὲν γένος ὀρθῶς
[7, 1]   ἂν (εἴη ταὐτόν. Οἱ μὲν  οὖν   πρὸς τὸ ταὐτὸν τόποι τοσοῦτοι
[7, 5]   ὅτι οὐχ ὑπάρχει. Οἱ μὲν  οὖν   τόποι δι´ ὧν εὐπορήσομεν πρὸς
[7, 3]   αἱ αὐταὶ διαφοραί εἰσιν. Εἰ  οὖν   τοῦ ἐναντίου ἐναντία κατηγορεῖται,
[7, 5]   κατασκευάζειν ῥᾷον. Περὶ (μὲν  οὖν   τοῦ ἰδίου φανερὸν ἐκ τῶν
[7, 3]   ἐναντίος ὁρισμός. Ὅλους μὲν  οὖν   τοὺς λόγους καθάπερ εἴρηται σκεπτέον,
[7, 3]   ἔστιν ἀρετὴ καὶ κακία. Ἀλλ´  οὖν   τοῦτό γ´ ἀληθές, ὅτι τῶν
[7, 1]   καὶ ὧν θάτερον μάλιστα λέγεται  ὁτιοῦν,   εἰ καὶ θάτερον τῶν αὐτῶν
[7, 1]   ἡμίσεος τὰ λοιπὰ ταὐτὸν ἔδει  (δηλοῦν·   οὐ δηλοῖ δέ· τὸ γὰρ
[7, 1]   τὰ ἀντικείμενα τούτοις ταὐτὰ καθ´  ὁποιανοῦν   τῶν (λεγομένων ἀντιθέσεων· οὐδὲν γὰρ
[7, 5]   πρὸς ἓν διαλεγῆναι· ἓν γὰρ  ὁποιονοῦν   ἀνασκευάσαντες ἀνῃρηκότες (ἐσόμεθα τὸν ὅρον·
[7, 1]   (Καθόλου δ´ εἰπεῖν ἐκ τῶν  ὁπωσοῦν   ἑκατέρου κατηγορουμένων καὶ ὧν ταῦτα
[7, 3]   ἐπὶ τῶν ἄλλων. Ὥσθ´ ἑνὸς  ὁποιουοῦν   ληφθέντος καὶ τὰ (λοιπὰ πάντα
[7, 3]   ἐπιλελῆσθαι ἀποβεβληκέναι ἐπιστήμην. Ἑνὸς οὖν  ὁποιουοῦν   τῶν εἰρημένων ὁμολογηθέντος (ἀνάγκη καὶ
[7, 3]   αὐτῷ γένει τὰ ἐναντία,  ὧν   δὲ τὰ γένη ἐναντία, οὐδὲν
[7, 5]   Οἱ μὲν οὖν τόποι δι´  ὧν   εὐπορήσομεν πρὸς ἕκαστα τῶν προβλημάτων
[7, 1]   καὶ θατέρου κατηγορεῖσθαι δεῖ, καὶ  ὧν   θάτερον κατηγορεῖται, καὶ θάτερον κατηγορεῖσθαι
[7, 1]   τὰ φθαρτικά. (Σκοπεῖν δὲ καὶ  ὧν   θάτερον μάλιστα λέγεται ὁτιοῦν, εἰ
[7, 5]   οὐκ ἀναγκαῖον προσδεῖξαι, ὅτι καθ´  ὧν   λόγος (μὴ κατηγορεῖται τοὔνομα
[7, 1]   τῶν ὁπωσοῦν ἑκατέρου κατηγορουμένων καὶ  ὧν   ταῦτα κατηγορεῖται σκοπεῖν εἴ που
[7, 5]   τὸ δεῖξαι ὅτι κατ´ οὐδενὸς  ὧν   τοὔνομα κατηγορεῖται καὶ λόγος
[7, 4]   ἕκαστα καὶ τὸ ἐπὶ τῶν  εἰδῶν   σκοπεῖν εἰ ἐφαρμόττει λόγος,
[7, 1]   ταὐτὰ καθ´ ὁποιανοῦν τῶν (λεγομένων  ἀντιθέσεων·   οὐδὲν γὰρ διαφέρει τὸ τούτῳ
[7, 1]   τῶν ποιητικῶν (καὶ φθαρτικῶν καὶ  γενέσεων   καὶ φθορῶν καὶ ὅλως τῶν
[7, 4]   ἐκ τῶν συστοίχων καὶ τῶν  πτώσεων.   Διὸ καὶ δεῖ μάλιστα κατέχειν
[7, 3]   ἐναντίων ἔσται. (Ἔτι ἐκ τῶν  πτώσεων   καὶ τῶν συστοίχων· ἀνάγκη γὰρ
[7, 1]   ἕν) σκοπεῖν ἔκ τε τῶν  πτώσεων   καὶ τῶν συστοίχων καὶ τῶν
[7, 1]   τὸν αὐτόν, ἐπειδὴ πάντων τῶν  βίων   αἱρετώτατος σπουδαῖος καὶ
[7, 1]   (τοὺς Πελοποννησίους βελτίους εἶναι τῶν  Λακεδαιμονίων,   εἴπερ μὴ περιέχονται οἱ ἕτεροι
[7, 1]   καθάπερ οἱ Λακεδαιμόνιοι ὑπὸ τῶν  Πελοποννησίων,   εἰ δὲ μή, συμβήσεται ἀλλήλων
[7, 1]   Λακεδαιμονίους ἀνάγκη βελτίους εἶναι τῶν  Πελοποννησίων·   καὶ γὰρ οὗτοι πάντων τῶν
[7, 3]   διαφορὰς δὲ τὰς ἐναντίας τῶν  ἐναντίων   ἀξιοῦμεν κατηγορεῖσθαι, καθάπερ λευκοῦ καὶ
[7, 3]   μή, αὐτὸς ὁρισμὸς τῶν  ἐναντίων   ἔσται. (Ἔτι ἐκ τῶν πτώσεων
[7, 3]   διαφοραὶ αἱ ἐναντίαι τῶν  ἐναντίων   αἱ αὐταὶ κατηγοροῦνται, δῆλον
[7, 3]   τοῦτό γ´ ἀληθές, ὅτι τῶν  ἐναντίων   ἐναντίαι αἱ αὐταὶ
[7, 3]   χρήσιμοι. Σκεπτέον γὰρ ἐπὶ τῶν  ἐναντίων   καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἀντικειμένων,
[7, 3]   (ἐναντίων πλείους συμπλοκαί, ληπτέον τῶν  ἐναντίων   ὁποίου ἂν μάλιστα φανερὸς
[7, 3]   ἀνάγκη εἶναι. Ἐπεὶ δὲ τῶν  (ἐναντίων   πλείους συμπλοκαί, ληπτέον τῶν ἐναντίων
[7, 3]   ἀποδοθείς. οὐκ ἀναγκαῖον τῶν  (ἐναντίων   τὰς ἐναντίας διαφορὰς κατηγορεῖσθαι, ἂν
[7, 1]   ταὐτόν ἐστιν. Πάλιν ἐκ τῶν  ποιητικῶν   (καὶ φθαρτικῶν καὶ γενέσεων καὶ
[7, 1]   Πάλιν ἐκ τῶν ποιητικῶν (καὶ  φθαρτικῶν   καὶ γενέσεων καὶ φθορῶν καὶ
[7, 2]   ἀποδοθεὶς λόγος. Τῶν δὲ  κατασκευαστικῶν   τόπων οὐδεὶς χρήσιμος πρὸς ὅρον·
[7, 3]   τί ἦν εἶναι τῷ πράγματι  δηλῶν,   καὶ δεῖ τὰ ἐν τῷ
[7, 1]   τῶν λοιπῶν εἰσι βελτίους. Ὥστε  ἀλλήλων   βελτίους γίνονται. (Δῆλον οὖν ὅτι
[7, 1]   Πελοποννησίων, εἰ δὲ μή, συμβήσεται  ἀλλήλων   εἶναι βελτίους, ἐὰν μὴ περιέχωνται
[7, 4]   (γὰρ πρὸς πλεῖστα. Καὶ τῶν  ἄλλων   δὲ τοὺς μάλιστα κοινούς· οὗτοι
[7, 5]   ὑπάρχει. Ὥστ´ ἐπὶ μὲν τῶν  ἄλλων   διχῶς ἔστιν ἀνελεῖν, δείξαντα
[7, 5]   ὅρον ἐνδέχεται καὶ διὰ τῶν  ἄλλων   ἐπιχειρεῖν· εἴτε γὰρ μὴ ἴδιος
[7, 1]   (Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν  ἄλλων.   Ἔτι ἐκ τοῦ μᾶλλον, εἰ
[7, 5]   καλῶς δεῖ πεποιηκέναι. Τῶν δ´  ἄλλων   τὸ ἴδιον μάλιστα τοιοῦτον· ἀναιρεῖν
[7, 3]   ἐπὶ τῶν ἐναντίων καὶ τῶν  ἄλλων   τῶν ἀντικειμένων, καὶ ὅλους τοὺς
[7, 1]   Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν  ἄλλων   τῶν τοιούτων. Δεῖ δ´ ἑκάτερον
[7, 3]   Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν  ἄλλων.   Ὥσθ´ ἑνὸς ὁποιουοῦν ληφθέντος καὶ
[7, 5]   γὰρ ἐν αὐτῷ τὰ δεδομένα  πολλῶν   εἰρημένων, ἐκ (δὲ τῶν πλειόνων
[7, 5]   γὰρ ῥᾷον διὰ τὸ ἐκ  πολλῶν   ὡς ἐπὶ τὸ πολύ· κατασκευάζειν
[7, 1]   αἱρετώτατος σπουδαῖος καὶ  εὐδαίμων·   ἓν γὰρ τὸ αἱρετώτα (τον
[7, 1]   οὐ γὰρ εἷς ἀριθμῷ  εὐδαίμων   καὶ σπουδαῖος βίος, ὥστ´
[7, 3]   πρὸς δύο συγκρινομένου δύο  ὁρισμῶν   πρὸς ἕν, οὐδὲν χρήσιμος
[7, 5]   μὲν γὰρ δεῖ ἕκαστον τῶν  εἰρημένων·   εἰ δὲ μὴ ὡς ἴδιον
[7, 5]   ἐν αὐτῷ τὰ δεδομένα πολλῶν  εἰρημένων,   ἐκ (δὲ τῶν πλειόνων θᾶττον
[7, 5]   συμβεβη: κὸς κοινὰ πάντων τῶν  εἰρημένων   ἐστίν. Ὑπάρχειν μὲν γὰρ δεῖ
[7, 3]   ἐπιστήμην. Ἑνὸς οὖν ὁποιουοῦν τῶν  εἰρημένων   ὁμολογηθέντος (ἀνάγκη καὶ τὰ λοιπὰ
[7, 2]   λέγονται. ~Δῆλον δ´ ἐκ τῶν  εἰρημένων   ὅτι ἅπαντες οἱ πρὸς τὸ
[7, 3]   ἀγαθοῦ. Ὁμοίως (γὰρ ἕκαστον τῶν  εἰρημένων   πρὸς τὸ οἰκεῖον τέλος ἔχει,
[7, 5]   τοῦ ἰδίου φανερὸν ἐκ τῶν  εἰρημένων·   ὡς γὰρ ἐπὶ τὸ πολὺ
[7, 1]   καὶ τῶν συστοίχων καὶ τῶν  ἀντικειμένων.   Εἰ γὰρ δικαιοσύνη ταὐτὸν
[7, 1]   Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν  ἀντικειμένων·   εἰ γὰρ τάδε ταὐτά, καὶ
[7, 3]   ἐναντίων καὶ τῶν ἄλλων τῶν  ἀντικειμένων,   καὶ ὅλους τοὺς λόγους καὶ
[7, 1]   τούτοις ταὐτὰ καθ´ ὁποιανοῦν τῶν  (λεγομένων   ἀντιθέσεων· οὐδὲν γὰρ διαφέρει τὸ
[7, 3]   ὅτι οὐδεὶς ὀλίγοι τῶν  διαλεγομένων   ὅρον συλλογίζονται, ἀλλὰ πάντες ἀρχὴν
[7, 5]   ὅρον, ἐκ τῶν μετὰ ταῦτα  ῥηθησομένων   φανερόν. Καὶ γὰρ (ἰδεῖν αὐτὸν
[7, 1]   εἰπεῖν ἐκ τῶν ὁπωσοῦν ἑκατέρου  κατηγορουμένων   καὶ ὧν ταῦτα κατηγορεῖται σκοπεῖν
[7, 5]   αὐτὸν καὶ λαβεῖν παρὰ τῶν  ἐρωτωμένων   τὰς τοιαύτας προτάσεις οὐκ εὐπετές,
[7, 1]   γὰρ ἀναγκαῖον, εἰ ἀνδρειότατοι τῶν  Ἑλλήνων   Πελοποννήσιοι καὶ Λακεδαιμόνιοι, τοὺς αὐτοὺς
[7, 5]   τὸ τί ἦν εἶναι  σημαίνων.   Δῆλον δὲ καὶ ἐκ τῶνδε.
[7, 3]   συλλογισμὸν ὅρου γενέσθαι, φανερόν. Ἐκ  τίνων   δὲ δεῖ κατασκευάζειν, διώρισται μὲν
[7, 5]   πολλῶν εἰρημένων, ἐκ (δὲ τῶν  πλειόνων   θᾶττον γίνεται συλλογισμός· εἰκὸς γὰρ
[7, 1]   τῶν ἑτέρων· πάντων γὰρ τῶν  λοιπῶν   εἰσι βελτίους. Ὁμοίως δὲ καὶ
[7, 1]   καὶ γὰρ οὗτοι πάντων τῶν  λοιπῶν   εἰσι βελτίους. Ὥστε ἀλλήλων βελτίους
[7, 3]   εἶναι τοῦ τέλους, καὶ τῶν  λοιπῶν   ἑκάστου οὗτος ἂν εἴη ὁρισμός.
[7, 4]   κοινούς· οὗτοι γὰρ ἐνεργότατοι τῶν  λοιπῶν,   οἷον τό τ´ ἐπιβλέπειν ἐπὶ
[7, 1]   κυριώτατον τῶν ῥηθέντων περὶ ταὐτοῦ  τρόπων   (ἐλέγετο δὲ κυριώτατα ταὐτὸν (τὸ
[7, 4]   ἄλλος κοινὸς καὶ ἐνεργὸς τῶν  τόπων   ἐστί, τούτῳ χρηστέον. ~Ὅτι δὲ
[7, 4]   ~Εἰσὶ δὲ (καὶ) ἐπικαιρότατοι τῶν  τόπων   οἵ τε νῦν εἰρημένοι καὶ
[7, 2]   ἀποδοθεὶς λόγος. Τῶν δὲ κατασκευαστικῶν  τόπων   οὐδεὶς χρήσιμος πρὸς ὅρον· οὐ
[7, 1]   ἅμα δέ· καθάπερ μᾶλλον  ἐρῶν   οὐ μᾶλλον ἐπιθυμεῖ τῆς συνουσίας,
[7, 1]   περιέχωνται οἱ ἕτεροι ὑπὸ τῶν  ἑτέρων.   Ἀναγκαῖον γὰρ (τοὺς Πελοποννησίους βελτίους
[7, 1]   περιέχονται οἱ ἕτεροι ὑπὸ τῶν  ἑτέρων·   πάντων γὰρ τῶν λοιπῶν εἰσι
[7, 5]   Ὥστ´ οὐ δυνατὸν ἐκ τῶν  ἑτέρων   πρὸς τὰ ἕτερα ἐπιχειρεῖν ἀλλ´
[7, 4]   καθάπερ (πρότερον εἴρηται. Ἔτι εἰ  μεταφέρων   εἴρηκε τοὔνομα αὐτὸ αὑτοῦ
[7, 5]   ἄλλα οὔτε τὰ ἐκ τῶν  ὅρων   οὔτε τἆλλα ἐνδέχεται πάντ´ ἐπιχειρεῖν·
[7, 1]   (καὶ φθαρτικῶν καὶ γενέσεων καὶ  φθορῶν   καὶ ὅλως τῶν ὁμοίως ἐχόντων
[7, 3]   ὁρισμός ἐστιν ἐκ γένους καὶ  διαφορῶν   (ἂν τοῦ ἐναντίου ὁρισμὸς
[7, 4]   χρησιμώτατοι (γὰρ πρὸς πλεῖστα. Καὶ  τῶν   ἄλλων δὲ τοὺς μάλιστα κοινούς·
[7, 5]   πῶς ὑπάρχει. Ὥστ´ ἐπὶ μὲν  τῶν   ἄλλων διχῶς ἔστιν ἀνελεῖν,
[7, 5]   μὲν ὅρον ἐνδέχεται καὶ διὰ  τῶν   ἄλλων ἐπιχειρεῖν· εἴτε γὰρ μὴ
[7, 1]   πρακτική. (Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ  τῶν   ἄλλων. Ἔτι ἐκ τοῦ μᾶλλον,
[7, 3]   γὰρ ἐπὶ τῶν ἐναντίων καὶ  τῶν   ἄλλων τῶν ἀντικειμένων, καὶ ὅλους
[7, 1]   μέγιστον. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ  τῶν   ἄλλων τῶν τοιούτων. Δεῖ δ´
[7, 3]   οὐσίας. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ  τῶν   ἄλλων. Ὥσθ´ ἑνὸς ὁποιουοῦν ληφθέντος
[7, 1]   πτώσεων καὶ τῶν συστοίχων καὶ  τῶν   ἀντικειμένων. Εἰ γὰρ δικαιοσύνη
[7, 1]   ἀνδρείως. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ  τῶν   ἀντικειμένων· εἰ γὰρ τάδε ταὐτά,
[7, 3]   τῶν ἐναντίων καὶ τῶν ἄλλων  τῶν   ἀντικειμένων, καὶ ὅλους τοὺς λόγους
[7, 1]   λέγεται ὁτιοῦν, εἰ καὶ θάτερον  τῶν   αὐτῶν τούτων κατὰ τὸ αὐτὸ
[7, 1]   ἀποδείκνυσι τὸν αὐτόν, ἐπειδὴ πάντων  τῶν   βίων αἱρετώτατος σπουδαῖος καὶ
[7, 5]   καὶ τοῦτο καλῶς δεῖ πεποιηκέναι.  Τῶν   δ´ ἄλλων τὸ ἴδιον μάλιστα
[7, 2]   εἴη ὁρισμὸς ἀποδοθεὶς λόγος.  Τῶν   δὲ κατασκευαστικῶν τόπων οὐδεὶς χρήσιμος
[7, 3]   δεῖ ὅτι οὐδεὶς ὀλίγοι  τῶν   διαλεγομένων ὅρον συλλογίζονται, ἀλλὰ πάντες
[7, 4]   καθ´ ἕκαστα καὶ τὸ ἐπὶ  τῶν   εἰδῶν σκοπεῖν εἰ ἐφαρμόττει
[7, 5]   Ὑπάρχειν μὲν γὰρ δεῖ ἕκαστον  τῶν   εἰρημένων· εἰ δὲ μὴ ὡς
[7, 5]   τὸ συμβεβη: κὸς κοινὰ πάντων  τῶν   εἰρημένων ἐστίν. Ὑπάρχειν μὲν γὰρ
[7, 3]   ἀποβεβληκέναι ἐπιστήμην. Ἑνὸς οὖν ὁποιουοῦν  τῶν   εἰρημένων ὁμολογηθέντος (ἀνάγκη καὶ τὰ
[7, 2]   τοσοῦτοι λέγονται. ~Δῆλον δ´ ἐκ  τῶν   εἰρημένων ὅτι ἅπαντες οἱ πρὸς
[7, 3]   ποιητικὸν ἀγαθοῦ. Ὁμοίως (γὰρ ἕκαστον  τῶν   εἰρημένων πρὸς τὸ οἰκεῖον τέλος
[7, 5]   οὖν τοῦ ἰδίου φανερὸν ἐκ  τῶν   εἰρημένων· ὡς γὰρ ἐπὶ τὸ
[7, 1]   Οὐ γὰρ ἀναγκαῖον, εἰ ἀνδρειότατοι  τῶν   Ἑλλήνων Πελοποννήσιοι καὶ Λακεδαιμόνιοι, τοὺς
[7, 5]   προτάσεις οὐκ εὐπετές, οἷον ὅτι  τῶν   ἐν τῷ ἀποδοθέντι λόγῳ τὸ
[7, 5]   ἀποδοθέν, εἴτε μὴ ὑπάρχει τι  τῶν   ἐν τῷ λόγῳ, ἀνῃρημένος γίνεται
[7, 3]   τὰς διαφορὰς δὲ τὰς ἐναντίας  τῶν   ἐναντίων ἀξιοῦμεν κατηγορεῖσθαι, καθάπερ λευκοῦ
[7, 3]   δὲ μή, αὐτὸς ὁρισμὸς  τῶν   ἐναντίων ἔσται. (Ἔτι ἐκ τῶν
[7, 3]   αἱ διαφοραὶ αἱ ἐναντίαι  τῶν   ἐναντίων αἱ αὐταὶ κατηγοροῦνται,
[7, 3]   οὖν τοῦτό γ´ ἀληθές, ὅτι  τῶν   ἐναντίων ἐναντίαι αἱ
[7, 3]   τόποι χρήσιμοι. Σκεπτέον γὰρ ἐπὶ  τῶν   ἐναντίων καὶ τῶν ἄλλων τῶν
[7, 3]   τῶν (ἐναντίων πλείους συμπλοκαί, ληπτέον  τῶν   ἐναντίων ὁποίου ἂν μάλιστα φανερὸς
[7, 3]   προκειμένου ἀνάγκη εἶναι. Ἐπεὶ δὲ  τῶν   (ἐναντίων πλείους συμπλοκαί, ληπτέον τῶν
[7, 3]   ἀποδοθείς. οὐκ ἀναγκαῖον  τῶν   (ἐναντίων τὰς ἐναντίας διαφορὰς κατηγορεῖσθαι,
[7, 5]   (ἰδεῖν αὐτὸν καὶ λαβεῖν παρὰ  τῶν   ἐρωτωμένων τὰς τοιαύτας προτάσεις οὐκ
[7, 1]   μὴ περιέχωνται οἱ ἕτεροι ὑπὸ  τῶν   ἑτέρων. Ἀναγκαῖον γὰρ (τοὺς Πελοποννησίους
[7, 1]   μὴ περιέχονται οἱ ἕτεροι ὑπὸ  τῶν   ἑτέρων· πάντων γὰρ τῶν λοιπῶν
[7, 5]   μόνον. Ὥστ´ οὐ δυνατὸν ἐκ  τῶν   ἑτέρων πρὸς τὰ ἕτερα ἐπιχειρεῖν
[7, 1]   γὰρ (τοὺς Πελοποννησίους βελτίους εἶναι  τῶν   Λακεδαιμονίων, εἴπερ μὴ περιέχονται οἱ
[7, 1]   ἀντικείμενα τούτοις ταὐτὰ καθ´ ὁποιανοῦν  τῶν   (λεγομένων ἀντιθέσεων· οὐδὲν γὰρ διαφέρει
[7, 1]   ὑπὸ τῶν ἑτέρων· πάντων γὰρ  τῶν   λοιπῶν εἰσι βελτίους. Ὁμοίως δὲ
[7, 1]   Πελοποννησίων· καὶ γὰρ οὗτοι πάντων  τῶν   λοιπῶν εἰσι βελτίους. Ὥστε ἀλλήλων
[7, 3]   ποιητικὸν εἶναι τοῦ τέλους, καὶ  τῶν   λοιπῶν ἑκάστου οὗτος ἂν εἴη
[7, 4]   μάλιστα κοινούς· οὗτοι γὰρ ἐνεργότατοι  τῶν   λοιπῶν, οἷον τό τ´ ἐπιβλέπειν
[7, 5]   κατασκευάζειν ἀνασκευάζειν ὅρον, ἐκ  τῶν   μετὰ ταῦτα ῥηθησομένων φανερόν. Καὶ
[7, 3]   (λοιπὰ πάντα ὁμολογεῖται. Καὶ ἐκ  τῶν   ὁμοίως δ´ ἐχόντων πρὸς ἄλληλα.
[7, 1]   γενέσεων καὶ φθορῶν καὶ ὅλως  τῶν   ὁμοίως ἐχόντων πρὸς ἑκάτερον· ὅσα
[7, 1]   ταὐτόν. (Καθόλου δ´ εἰπεῖν ἐκ  τῶν   ὁπωσοῦν ἑκατέρου κατηγορουμένων καὶ ὧν
[7, 5]   τὰ ἄλλα οὔτε τὰ ἐκ  τῶν   ὅρων οὔτε τἆλλα ἐνδέχεται πάντ´
[7, 1]   ἀναγκαῖον, καθάπερ οἱ Λακεδαιμόνιοι ὑπὸ  τῶν   Πελοποννησίων, εἰ δὲ μή, συμβήσεται
[7, 1]   τοὺς Λακεδαιμονίους ἀνάγκη βελτίους εἶναι  τῶν   Πελοποννησίων· καὶ γὰρ οὗτοι πάντων
[7, 5]   δεδομένα πολλῶν εἰρημένων, ἐκ (δὲ  τῶν   πλειόνων θᾶττον γίνεται συλλογισμός· εἰκὸς
[7, 1]   ἐπειδὴ ταὐτόν ἐστιν. Πάλιν ἐκ  τῶν   ποιητικῶν (καὶ φθαρτικῶν καὶ γενέσεων
[7, 5]   δι´ ὧν εὐπορήσομεν πρὸς ἕκαστα  τῶν   προβλημάτων ἐπιχειρεῖν σχεδὸν ἱκανῶς ἐξηρίθμηνται.
[7, 4]   οἱ ἐκ τῶν συστοίχων καὶ  τῶν   πτώσεων. Διὸ καὶ δεῖ μάλιστα
[7, 3]   τῶν ἐναντίων ἔσται. (Ἔτι ἐκ  τῶν   πτώσεων καὶ τῶν συστοίχων· ἀνάγκη
[7, 1]   ἀριθμῷ ἕν) σκοπεῖν ἔκ τε  τῶν   πτώσεων καὶ τῶν συστοίχων καὶ
[7, 1]   ἕτερον κατὰ τὸν κυριώτατον  τῶν   ῥηθέντων περὶ ταὐτοῦ τρόπων (ἐλέγετο
[7, 3]   (Ἔτι ἐκ τῶν πτώσεων καὶ  τῶν   συστοίχων· ἀνάγκη γὰρ ἀκολουθεῖν τὰ
[7, 1]   ἔκ τε τῶν πτώσεων καὶ  τῶν   συστοίχων καὶ τῶν ἀντικειμένων. Εἰ
[7, 4]   νῦν εἰρημένοι καὶ οἱ ἐκ  τῶν   συστοίχων καὶ τῶν πτώσεων. Διὸ
[7, 1]   δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων  τῶν   τοιούτων. Δεῖ δ´ ἑκάτερον ἓν
[7, 4]   τις ἄλλος κοινὸς καὶ ἐνεργὸς  τῶν   τόπων ἐστί, τούτῳ χρηστέον. ~Ὅτι
[7, 4]   εἶναι. ~Εἰσὶ δὲ (καὶ) ἐπικαιρότατοι  τῶν   τόπων οἵ τε νῦν εἰρημένοι
[7, 1]   ὅτι οὐδ´ ἀλλήλοις. Ἔτι ἐκ  τῶν   τούτοις συμβεβηκότων καὶ οἷς ταῦτα
[7, 5]   ὅτι οὐκ ἀληθεύεται περί τινος  τῶν   ὑπὸ τοὔνομα (ὁ λόγος. Εἴ
[7, 5]   ὧν εὐπορήσομεν πρὸς ἕκαστα τῶν  προβλημάτων   ἐπιχειρεῖν σχεδὸν ἱκανῶς ἐξηρίθμηνται.
[7, 1]   οἱ ἕτεροι ὑπὸ τῶν ἑτέρων·  πάντων   γὰρ τῶν λοιπῶν εἰσι βελτίους.
[7, 5]   ἀντικατηγορεῖται τοῦ πράγματος. Ῥᾷστον δὲ  πάντων   κατασκευάσαι τὸ συμβεβηκός· ἐν μὲν
[7, 5]   ὁρισμοῦ. Δῆλον οὖν ὅτι ῥᾷστον  πάντων   ὅρον ἀναιρεῖν, Κατασκευάζειν δὲ χαλεπώτατον·
[7, 5]   ὑπάρχει. Φανερὸν δὲ καὶ ὅτι  πάντων   ῥᾷστον ὅρον ἀνασκευάσαι· πλεῖστα γὰρ
[7, 1]   σπουδαῖον ἀποδείκνυσι τὸν αὐτόν, ἐπειδὴ  πάντων   τῶν βίων αἱρετώτατος σπουδαῖος
[7, 5]   πρὸς τὸ συμβεβη: κὸς κοινὰ  πάντων   τῶν εἰρημένων ἐστίν. Ὑπάρχειν μὲν
[7, 1]   τῶν Πελοποννησίων· καὶ γὰρ οὗτοι  πάντων   τῶν λοιπῶν εἰσι βελτίους. Ὥστε
[7, 1]   ἕτερον κατὰ τὸν κυριώτατον τῶν  ῥηθέντων   περὶ ταὐτοῦ τρόπων (ἐλέγετο δὲ
[7, 3]   Καὶ ἐκ τῶν ὁμοίως δ´  ἐχόντων   πρὸς ἄλληλα. Εἰ γὰρ τὸ
[7, 1]   φθορῶν καὶ ὅλως τῶν ὁμοίως  ἐχόντων   πρὸς ἑκάτερον· ὅσα γὰρ ἁπλῶς
[7, 1]   ἀλλήλοις. Ἔτι ἐκ τῶν τούτοις  συμβεβηκότων   καὶ οἷς ταῦτα συμβέβηκεν ἐπισκοπεῖν·
[7, 1]   ἁπλῶς ταὐτά, καὶ αἱ γενέσεις  αὐτῶν   καὶ αἱ φθοραὶ αἱ αὐταὶ
[7, 3]   τέλος ἔχει, ὥστ´ εἰ ἑνὸς  αὐτῶν   ὁρισμός ἐστι τὸ ποιητικὸν εἶναι
[7, 1]   (δεῖ συμβεβηκέναι, καὶ οἷς θάτερον  αὐτῶν   συμβέβηκε, καὶ θάτερον δεῖ συμβεβηκέναι.
[7, 1]   διαφέρει) τὸ μὲν ἕτερον ἀναιρεῖται  αὐτῶν,   τὸ δ´ ἕτερον οὔ. Ὥστ´
[7, 1]   ὁτιοῦν, εἰ καὶ θάτερον τῶν  αὐτῶν   τούτων κατὰ τὸ αὐτὸ μάλιστα
[7, 1]   καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν  τοιούτων.   Δεῖ δ´ ἑκάτερον ἓν ἀριθμῷ
[7, 5]   αἱ διαφοραὶ κατηγοροῦνται· ἄνευ δὲ  τούτων   ἀδύνατον ὁρισμοῦ γενέσθαι συλλογισμόν. Εἰ
[7, 2]   οὖν ὅρον οὕτως καὶ διὰ  τούτων   ἀεὶ πειρατέον. ~Ἐὰν δὲ κατασκευάζειν
[7, 1]   δεῖ συμβεβηκέναι. Εἰ δέ τι  τούτων   διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι οὐ ταὐτά.
[7, 1]   εἰ καὶ θάτερον τῶν αὐτῶν  τούτων   κατὰ τὸ αὐτὸ μάλιστα λέγεται,
[7, 5]   ποιῆσαι ῥᾷον, οὕτω καὶ ἐπὶ  τούτων   τὸ ἀνασκευάσαι τοῦ κατασκευάσαι. Ἐπὶ
[7, 3]   πράγματος κατηγορεῖται, (ὅτι ταῦτα  ἔχων   λόγος ὅρος ἐξ ἀνάγκης ἂν
[7, 3]   ἐκ τῶν πτώσεων καὶ τῶν  συστοίχων·   ἀνάγκη γὰρ ἀκολουθεῖν τὰ γένη
[7, 1]   τε τῶν πτώσεων καὶ τῶν  συστοίχων   καὶ τῶν ἀντικειμένων. Εἰ γὰρ
[7, 4]   εἰρημένοι καὶ οἱ ἐκ τῶν  συστοίχων   καὶ τῶν πτώσεων. Διὸ καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/01/2010