HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Les Topiques, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ι  =  153 formes différentes pour 621 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[7, 3]   αἱ ἐναντίαι κατηγοροῦνται, τοῦ προκειμένου  αἱ   ἀποδοθεῖσαι κατηγοροῖντ´ ἄν, ὥστ´ ἐπεὶ
[7, 3]   τῶν ἐναντίων ἐναντίαι  αἱ   αὐταὶ διαφοραί εἰσιν. Εἰ οὖν
[7, 1]   ταὐτόν, αἱ δὲ διαφοραὶ μὴ  αἱ   αὐταὶ ἑκατέρου κατηγοροῦνται, ἀλλὰ τοῦ
[7, 3]   τινές, αἱ δὲ λοιπαὶ  αἱ   αὐταί· ἀνάπαλιν αἱ μὲν
[7, 1]   γενέσεις αὐτῶν καὶ αἱ φθοραὶ  αἱ   αὐταὶ καὶ τὰ ποιητικὰ καὶ
[7, 3]   αἱ ἐναντίαι τῶν ἐναντίων  αἱ   αὐταὶ κατηγοροῦνται, δῆλον ὅτι τοῦ
[7, 3]   ἀνάπαλιν αἱ μὲν διαφοραὶ  αἱ   αὐταὶ τὰ δὲ γένη ἐναντία·
[7, 1]   ὅσα γὰρ ἁπλῶς ταὐτά, καὶ  αἱ   γενέσεις αὐτῶν καὶ αἱ φθοραὶ
[7, 3]   κατηγοροῖτο ὅπερ καὶ (τοῦ ἐναντίου,  αἱ   δὲ διαφοραὶ ἐναντίαι, ἅπασαι
[7, 1]   εἰ τὸ μὲν γένος ταὐτόν,  αἱ   δὲ διαφοραὶ μὴ αἱ αὐταὶ
[7, 3]   ἐναντίαι, ἅπασαι τινές,  αἱ   δὲ λοιπαὶ αἱ αὐταί·
[7, 3]   ἐναντία, καὶ τὰ γένη καὶ  αἱ   διαφοραί. Ἀμφότερα γὰρ ταὐτὰ εἶναι
[7, 3]   τῷ ἐναντίῳ, ὁμοίως δὲ καὶ  αἱ   διαφοραὶ αἱ ἐναντίαι τῶν
[7, 5]   τί ἐστι τὸ γένος καὶ  αἱ   διαφοραὶ κατηγοροῦνται· ἄνευ δὲ τούτων
[7, 3]   ἐπεὶ καὶ τὸ γένος καὶ  αἱ   διαφοραὶ ὀρθῶς ἀποδέδονται, δῆλον ὅτι
[7, 3]   τί ἐστι τὰ γένη καὶ  αἱ   διαφοραί, φανερὸν ὡς εἴ τις
[7, 3]   ὄψεως. Ὥστ´ εἰ τοῦ ἐναντίου  αἱ   ἐναντίαι κατηγοροῦνται, τοῦ προκειμένου αἱ
[7, 3]   δὲ καὶ αἱ διαφοραὶ  αἱ   ἐναντίαι τῶν ἐναντίων αἱ
[7, 3]   λοιπαὶ αἱ αὐταί· ἀνάπαλιν  αἱ   μὲν διαφοραὶ αἱ αὐταὶ τὰ
[7, 1]   καὶ αἱ γενέσεις αὐτῶν καὶ  αἱ   φθοραὶ αἱ αὐταὶ καὶ τὰ
[7, 5]   ἐκ τῶνδε. Ῥᾷον γὰρ ἓν  συμπεράνασθαι   πολλά. Ἀναιροῦντι μὲν οὖν
[7, 5]   ἐκεῖνά τε γὰρ δεῖ πάντα  συλλογίσασθαι   (καὶ γὰρ ὅτι ὑπάρχει (τὰ
[7, 3]   τὴν αὐτὴν διαφορὰν κατ´ ἀμφοῖν  λέγεσθαι,   οἷον κατὰ δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας·
[7, 5]   καὶ πρὸς τὸ ἴδιον ἁρμόσει  λέγεσθαι   (παντί τε (γὰρ δεῖ τῷ
[7, 5]   ἀνελόντα, κατασκευάζοντι δὲ ἀνάγκη πάντα  συλλογίζεσθαι,   Σχεδὸν δὲ καὶ τὰ λοιπὰ
[7, 3]   τί ἐστιν ὅρος καὶ πῶς  ὁρίζεσθαι   δεῖ, νῦν δ´ ὅσον ἱκανὸν
[7, 3]   ἐστὶν ἀποβολὴ ἐπιστήμης, καὶ τὸ  ἐπιλανθάνεσθαι   ἀποβάλλειν ἐπιστήμην ἔσται καὶ τὸ
[7, 3]   τοσοῦτον μόνον λεκτέον ὅτι δυνατὸν  γενέσθαι   ὁρισμοῦ καὶ τοῦ τί ἦν
[7, 5]   ἄνευ δὲ τούτων ἀδύνατον ὁρισμοῦ  γενέσθαι   συλλογισμόν. Εἰ γάρ τινα καὶ
[7, 3]   μὲν οὖν ἐγχωρεῖ συλλογισμὸν ὅρου  γενέσθαι,   φανερόν. Ἐκ τίνων δὲ δεῖ
[7, 5]   ἐν τοῖς ὀλίγοις ἁμάρτημα  γίνεσθαι.   Ἔτι πρὸς μὲν ὅρον ἐνδέχεται
[7, 3]   φθορὰ διάλυσις οὐσίας, καὶ τὸ  φθείρεσθαι   διαλύεσθαι οὐσίαν καὶ τὸ φθαρτικῶς
[7, 3]   διάλυσις οὐσίας, καὶ τὸ φθείρεσθαι  διαλύεσθαι   οὐσίαν καὶ τὸ φθαρτικῶς διαλυτικῶς,
[7, 1]   ἀριθμῷ Πελοποννήσιος καὶ Λακεδαιμόνιος, ἀλλὰ  περιέχεσθαι   μὲν τὸν ἕτερον ὑπὸ τοῦ
[7, 3]   ἀποβάλλειν ἐπιστήμην ἔσται καὶ τὸ  ἐπιλελῆσθαι   ἀποβεβληκέναι ἐπιστήμην. Ἑνὸς οὖν ὁποιουοῦν
[7, 3]   ὁμολογηθέντος (ἀνάγκη καὶ τὰ λοιπὰ  ὁμολογεῖσθαι.   Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ
[7, 3]   τῶν (ἐναντίων τὰς ἐναντίας διαφορὰς  κατηγορεῖσθαι,   ἂν μὴ ἐν τῷ αὐτῷ
[7, 1]   ὧν θάτερον κατηγορεῖται, καὶ θάτερον  κατηγορεῖσθαι   δεῖ. (Ἔτι ἐπεὶ πολλαχῶς τὸ
[7, 1]   γὰρ θατέρου κατηγορεῖται, καὶ θατέρου  κατηγορεῖσθαι   δεῖ, καὶ ὧν θάτερον κατηγορεῖται,
[7, 3]   τὰς ἐναντίας τῶν ἐναντίων ἀξιοῦμεν  κατηγορεῖσθαι,   καθάπερ λευκοῦ καὶ μέλανος· τὸ
[7, 3]   τί ἐστι τοῦ πράγματος μόνα  κατηγορεῖσθαι,   κατηγορεῖται δ´ ἐν τῷ τί
[7, 5]   κατὰ (παντὸς οὗ τοὔνομα κατηγορεῖται〉  κατηγορεῖσθαι   τὸν ὅρον, καὶ ἔτι πρὸς
[7, 1]   λεγόμενον, εἰ μέλλει ὅτι ταὐτὸν  ἀποδείκνυσθαι.   Διὸ καὶ Ξενοκράτης οὐκ ἀποδείκνυσιν·
[7, 3]   ἀληθές, ὅτι τῶν ἐναντίων  ἐναντίαι   αἱ αὐταὶ διαφοραί εἰσιν.
[7, 3]   (τοῦ ἐναντίου, αἱ δὲ διαφοραὶ  ἐναντίαι,   ἅπασαι τινές, αἱ
[7, 3]   Ὥστ´ εἰ τοῦ ἐναντίου αἱ  ἐναντίαι   κατηγοροῦνται, τοῦ προκειμένου αἱ ἀποδοθεῖσαι
[7, 3]   καὶ αἱ διαφοραὶ αἱ  ἐναντίαι   τῶν ἐναντίων αἱ αὐταὶ
[7, 3]   ἀμφοῖν λέγεσθαι, οἷον κατὰ δικαιοσύνης  καὶ   ἀδικίας· τὸ μὲν γὰρ ἀρετὴ
[7, 1]   ἑκάτερον· ὅσα γὰρ ἁπλῶς ταὐτά,  καὶ   αἱ γενέσεις αὐτῶν καὶ αἱ
[7, 3]   ἄμφω ἐναντία, καὶ τὰ γένη  καὶ   αἱ διαφοραί. Ἀμφότερα γὰρ ταὐτὰ
[7, 3]   ἐν τῷ ἐναντίῳ, ὁμοίως δὲ  καὶ   αἱ διαφοραὶ αἱ ἐναντίαι
[7, 5]   τῷ τί ἐστι τὸ γένος  καὶ   αἱ διαφοραὶ κατηγοροῦνται· ἄνευ δὲ
[7, 3]   ὥστ´ ἐπεὶ καὶ τὸ γένος  καὶ   αἱ διαφοραὶ ὀρθῶς ἀποδέδονται, δῆλον
[7, 3]   τῷ τί ἐστι τὰ γένη  καὶ   αἱ διαφοραί, φανερὸν ὡς εἴ
[7, 1]   ταὐτά, καὶ αἱ γενέσεις αὐτῶν  καὶ   αἱ φθοραὶ αἱ αὐταὶ καὶ
[7, 5]   γενέσθαι συλλογισμόν. Εἰ γάρ τινα  καὶ   ἄλλα ἐν (τῷ τί ἐστι
[7, 5]   πρὸς τούτῳ ὅτι μόνῳ ὑπάρχει  καὶ   ἀντικατηγορεῖται τοῦ πράγματος. Ῥᾷστον δὲ
[7, 3]   οἷον οἵ τε περὶ (γεωμετρίαν  καὶ   ἀριθμοὺς καὶ τὰς ἄλλας τὰς
[7, 5]   (δείξαντα ὑπάρχον, ἀνασκευάζεται δὲ διχῶς·  καὶ   γὰρ εἰ μηδενὶ καὶ εἰ
[7, 5]   τῶν μετὰ ταῦτα ῥηθησομένων φανερόν.  Καὶ   γὰρ (ἰδεῖν αὐτὸν καὶ λαβεῖν
[7, 5]   τε γὰρ δεῖ πάντα συλλογίσασθαι  (καὶ   γὰρ ὅτι ὑπάρχει (τὰ εἰρημένα
[7, 1]   ἀνάγκη βελτίους εἶναι τῶν Πελοποννησίων·  καὶ   γὰρ οὗτοι πάντων τῶν λοιπῶν
[7, 1]   ἐκ τῶν ποιητικῶν (καὶ φθαρτικῶν  καὶ   γενέσεων καὶ φθορῶν καὶ ὅλως
[7, 4]   συστοίχων καὶ τῶν πτώσεων. Διὸ  καὶ   δεῖ μάλιστα κατέχειν καὶ προχείρους
[7, 3]   ἦν εἶναι τῷ πράγματι δηλῶν,  καὶ   δεῖ τὰ ἐν τῷ ὅρῳ
[7, 2]   Ἀναιρεῖν μὲν οὖν ὅρον οὕτως  καὶ   διὰ τούτων ἀεὶ πειρατέον. ~Ἐὰν
[7, 5]   Ἔτι πρὸς μὲν ὅρον ἐνδέχεται  καὶ   διὰ τῶν ἄλλων ἐπιχειρεῖν· εἴτε
[7, 3]   ὁρισμός ἐστιν ἐκ γένους  καὶ   διαφορῶν (ἂν τοῦ ἐναντίου
[7, 1]   ἀδύνατον διὰ τῆς θέσεως, ἀλλὰ  καὶ   εἰ δυνατὸν ἐξ ὑποθέσεως ὑπάρξαι,
[7, 3]   τὰ λοιπὰ ὁμολογεῖσθαι. Ὁμοίως δὲ  καὶ   εἰ φθορὰ διάλυσις οὐσίας,
[7, 1]   ὅτι οὐ ταὐτά. Ὁρᾶν δὲ  καὶ   εἰ μὴ ἐν ἑνὶ γένει
[7, 3]   ἧττον ὁρισμός, καὶ μᾶλλον.  Καὶ   εἰ ὁμοίως ὅδε τοῦδε καὶ
[7, 5]   διχῶς· καὶ γὰρ εἰ μηδενὶ  καὶ   εἰ τινὶ δέδεικται μὴ ὑπάρχον,
[7, 4]   αὐτὸ αὑτοῦ κατηγόρηκεν ὡς ἕτερον.  Καὶ   εἴ τις ἄλλος κοινὸς καὶ
[7, 3]   καὶ τὰ (λοιπὰ πάντα ὁμολογεῖται.  Καὶ   ἐκ τῶν ὁμοίως δ´ ἐχόντων
[7, 5]   ἦν εἶναι σημαίνων. Δῆλον δὲ  καὶ   ἐκ τῶνδε. Ῥᾷον γὰρ ἓν
[7, 5]   (παντί. Ἔοικε δ´, ὥσπερ  καὶ   ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ διαφθεῖραι
[7, 4]   Καὶ εἴ τις ἄλλος κοινὸς  καὶ   ἐνεργὸς τῶν τόπων ἐστί, τούτῳ
[7, 5]   διαφθεῖραι τοῦ ποιῆσαι ῥᾷον, οὕτω  καὶ   ἐπὶ τούτων τὸ ἀνασκευάσαι τοῦ
[7, 1]   δ´ ὅτι πρακτική. (Ὁμοίως δὲ  καὶ   ἐπὶ τῶν ἄλλων. Ἔτι ἐκ
[7, 1]   (τον καὶ μέγιστον. Ὁμοίως δὲ  καὶ   ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.
[7, 3]   φθορὰ διάλυσις οὐσίας. Ὁμοίως δὲ  καὶ   ἐπὶ τῶν ἄλλων. Ὥσθ´ ἑνὸς
[7, 1]   δικαίως τῷ ἀνδρείως. Ὁμοίως δὲ  καὶ   ἐπὶ τῶν ἀντικειμένων· εἰ γὰρ
[7, 1]   συνουσίας, ὥστ´ οὐ ταὐτὸν ἔρως  καὶ   ἐπιθυμία συνουσίας. (Ἔτι ἐκ τῆς
[7, 4]   δυνατόν ἐστιν εἶναι. ~Εἰσὶ δὲ  (καὶ)   ἐπικαιρότατοι τῶν τόπων οἵ τε
[7, 5]   καὶ ὅτι ἴδιος λόγος)  καὶ   ἔτι παρὰ ταῦτα ὅτι δηλοῖ
[7, 5]   τοὔνομα κατηγορεῖται〉 κατηγορεῖσθαι τὸν ὅρον,  καὶ   ἔτι πρὸς τούτοις ἀντιστρέφειν, εἰ
[7, 3]   τε τὸ φθαρτικὸν διαλυτικὸν οὐσίας,  καὶ   φθορὰ διάλυσις οὐσίας. Ὁμοίως
[7, 1]   καὶ οἷς θάτερον αὐτῶν συμβέβηκε,  καὶ   θάτερον δεῖ συμβεβηκέναι. Εἰ δέ
[7, 1]   σκοπεῖν εἰ θάτερον ταὐτόν,  καὶ   θάτερον· εἰ γὰρ μὴ ἀμφότερα
[7, 1]   δεῖ, καὶ ὧν θάτερον κατηγορεῖται,  καὶ   θάτερον κατηγορεῖσθαι δεῖ. (Ἔτι ἐπεὶ
[7, 1]   θάτερον μάλιστα λέγεται ὁτιοῦν, εἰ  καὶ   θάτερον τῶν αὐτῶν τούτων κατὰ
[7, 1]   διαφωνεῖ· ὅσα γὰρ θατέρου κατηγορεῖται,  καὶ   θατέρου κατηγορεῖσθαι δεῖ, καὶ ὧν
[7, 1]   ἐπισκοπεῖν· ὅσα γὰρ θατέρῳ συμβέβηκε,  καὶ   θατέρῳ (δεῖ συμβεβηκέναι, καὶ οἷς
[7, 5]   τοὔνομα (ὁ λόγος. Εἴ τε  καὶ   καθόλου δέοι ἀνασκευάσαι, οὐδ´ ὣς
[7, 3]   (ἐπειδὴ καὶ σώματος ἔστιν ἀρετὴ  καὶ   κακία. Ἀλλ´ οὖν τοῦτό γ´
[7, 3]   ἀντικειμένων, καὶ ὅλους τοὺς λόγους  καὶ   κατὰ μέρος ἐπισκοποῦντα. Εἰ γὰρ
[7, 5]   φανερόν. Καὶ γὰρ (ἰδεῖν αὐτὸν  καὶ   λαβεῖν παρὰ τῶν ἐρωτωμένων τὰς
[7, 1]   εἰ ἀνδρειότατοι τῶν Ἑλλήνων Πελοποννήσιοι  καὶ   Λακεδαιμόνιοι, τοὺς αὐτοὺς εἶναι Πελοποννησίους
[7, 1]   (ἐπειδὴ οὐχ εἷς ἀριθμῷ Πελοποννήσιος  καὶ   Λακεδαιμόνιος, ἀλλὰ περιέχεσθαι μὲν τὸν
[7, 1]   ἀριθμῷ δεῖ εἶναι τὸ βέλτιστον  καὶ   μέγιστον λεγόμενον, εἰ μέλλει ὅτι
[7, 1]   ἓν γὰρ τὸ αἱρετώτα (τον  καὶ   μέγιστον. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
[7, 3]   ἐναντίων ἀξιοῦμεν κατηγορεῖσθαι, καθάπερ λευκοῦ  καὶ   μέλανος· τὸ μὲν γὰρ διακριτικὸν
[7, 1]   μέλλει ὅτι ταὐτὸν ἀποδείκνυσθαι. Διὸ  καὶ   Ξενοκράτης οὐκ ἀποδείκνυσιν· οὐ γὰρ
[7, 1]   δικαιοσύνη ταὐτὸν τῇ ἀνδρείᾳ,  καὶ   δίκαιος τῷ ἀνδρείῳ καὶ
[7, 1]   τῶν βίων αἱρετώτατος σπουδαῖος  καὶ   εὐδαίμων· ἓν γὰρ τὸ
[7, 2]   ταὐτὸν δηλοῖ τό τ´ ὄνομα  καὶ   λόγος, (δῆλον ὅτι οὐκ
[7, 5]   κατ´ οὐδενὸς ὧν τοὔνομα κατηγορεῖται  καὶ   λόγος κατηγορεῖται. Τὸ δ´
[7, 3]   εἰ ἕτερος τοῦ ἑτέρου,  καὶ   λοιπὸς τοῦ λοιποῦ. Ἑνὸς
[7, 3]   ὁρισμός, δὲ ἧττον ὁρισμός,  καὶ   μᾶλλον. Καὶ εἰ ὁμοίως
[7, 1]   γὰρ εἷς ἀριθμῷ εὐδαίμων  καὶ   σπουδαῖος βίος, ὥστ´ οὐκ
[7, 3]   τοῦ ἐναντίου ὁρισμὸς φανερὸς ᾖ,  καὶ   τοῦ προκειμένου ὁρισμὸς φανερὸς
[7, 3]   Καὶ εἰ ὁμοίως ὅδε τοῦδε  καὶ   ὅδε τοῦδε, εἰ ἕτερος
[7, 4]   τόπων οἵ τε νῦν εἰρημένοι  καὶ   οἱ ἐκ τῶν συστοίχων καὶ
[7, 1]   συμβέβηκε, καὶ θατέρῳ (δεῖ συμβεβηκέναι,  καὶ   οἷς θάτερον αὐτῶν συμβέβηκε, καὶ
[7, 1]   Ἔτι ἐκ τῶν τούτοις συμβεβηκότων  καὶ   οἷς ταῦτα συμβέβηκεν ἐπισκοπεῖν· ὅσα
[7, 3]   καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἀντικειμένων,  καὶ   ὅλους τοὺς λόγους καὶ κατὰ
[7, 1]   φθαρτικῶν καὶ γενέσεων καὶ φθορῶν  καὶ   ὅλως τῶν ὁμοίως ἐχόντων πρὸς
[7, 5]   γὰρ ὅτι ὑπάρχει (τὰ εἰρημένα  καὶ   ὅτι γένος τὸ ἀποδοθὲν καὶ
[7, 5]   μὲν γένος τὸ δὲ διαφορά,  καὶ   ὅτι ἐν τῷ τί ἐστι
[7, 5]   καὶ ὅτι γένος τὸ ἀποδοθὲν  καὶ   ὅτι ἴδιος λόγος) καὶ
[7, 5]   ἄλλοις οὐ μόνον ὑπάρχον, ἀλλὰ  καὶ   ὅτι οὕτως (ὑπάρχει, δεικτέον· ἐπὶ
[7, 5]   ὅτι οὐδενὶ ὑπάρχει. Φανερὸν δὲ  καὶ   ὅτι πάντων ῥᾷστον ὅρον ἀνασκευάσαι·
[7, 5]   ἀπόχρη ὅτι ὑπάρχει δεῖξαι, ἀλλὰ  καὶ   ὅτι ὡς γένος ὑπάρχει δεικτέον·
[7, 5]   παντὶ ὑπάρχει μὴ μόνῳ δέ,  καὶ   οὕτως ἀνεσκευασμένον γίνεται, καθάπερ ἐπὶ
[7, 5]   δεῖξαι μὴ ὑπάρχον· εἴ τε  καὶ   παντὶ ὑπάρχει μὴ μόνῳ δέ,
[7, 5]   κατηγορεῖται τοὔνομα κατηγορεῖται. Ἔτι εἰ  καὶ   παντὶ ὑπάρχει τῷ ὑπὸ τοὔνομα
[7, 5]   γίνεται ὁρισμός. Ὁμοίως δὲ  καὶ   περὶ τὸ ἴδιον καὶ τὸ
[7, 1]   ἕτερον, οἷον εἰ διπλάσιον ἡμίσεος  καὶ   πολλαπλάσιον ἡμίσεος ταὐτὸν ἔφησεν εἶναι.
[7, 1]   δηλοῖ δέ· τὸ γὰρ διπλάσιον  καὶ   πολλαπλάσιον οὐ ταὐτὸν δηλοῖ. Σκοπεῖν
[7, 2]   πρὸς τὸ ταὐτὸν ἀνασκευαστικοὶ τόποι  καὶ   πρὸς ὅρον χρήσιμοι, καθάπερ ἔμπροσθεν
[7, 5]   πάντα, ὅσα πρὸς τὸν ὁρισμόν,  καὶ   πρὸς τὸ ἴδιον ἁρμόσει λέγεσθαι
[7, 5]   ὅτι τε πολλὰ δεῖ συμβιβάσαι,  καὶ   πρὸς τούτῳ ὅτι μόνῳ ὑπάρχει
[7, 4]   Διὸ καὶ δεῖ μάλιστα κατέχειν  καὶ   προχείρους ἔχειν τούτους· χρησιμώτατοι (γὰρ
[7, 3]   ἀποδοῦναι καὶ τί ἐστιν ὅρος  καὶ   πῶς ὁρίζεσθαι δεῖ, νῦν δ´
[7, 3]   διαφορὰ ἐν ἀμφοῖν λέγεται (ἐπειδὴ  καὶ   σώματος ἔστιν ἀρετὴ καὶ κακία.
[7, 2]   τὸ κατασκευάσαι ὅτι ὁρισμός, ἀλλὰ  καὶ   τὰ ἄλλα πάντα (δεῖ ἔχειν
[7, 1]   ἀντικειμένων· εἰ γὰρ τάδε ταὐτά,  καὶ   τὰ ἀντικείμενα τούτοις ταὐτὰ καθ´
[7, 3]   γένη ἐναντία· ἄμφω ἐναντία,  καὶ   τὰ γένη καὶ αἱ διαφοραί.
[7, 3]   ὁποιουοῦν τῶν εἰρημένων ὁμολογηθέντος (ἀνάγκη  καὶ   τὰ λοιπὰ ὁμολογεῖσθαι. Ὁμοίως δὲ
[7, 3]   ἄλλων. Ὥσθ´ ἑνὸς ὁποιουοῦν ληφθέντος  καὶ   τὰ (λοιπὰ πάντα ὁμολογεῖται. Καὶ
[7, 5]   ἀνάγκη πάντα συλλογίζεσθαι, Σχεδὸν δὲ  καὶ   τὰ λοιπὰ πάντα, ὅσα πρὸς
[7, 1]   καὶ αἱ φθοραὶ αἱ αὐταὶ  καὶ   τὰ ποιητικὰ καὶ τὰ φθαρτικά.
[7, 1]   αἱ αὐταὶ καὶ τὰ ποιητικὰ  καὶ   τὰ φθαρτικά. (Σκοπεῖν δὲ καὶ
[7, 3]   τε περὶ (γεωμετρίαν καὶ ἀριθμοὺς  καὶ   τὰς ἄλλας τὰς τοιαύτας μαθήσεις.
[7, 3]   ἐν τοῖς ἐναντίοις γένεσιν εἶναι.  Καὶ   τὰς διαφορὰς δὲ τὰς ἐναντίας
[7, 3]   μὲν ἄλλης ἐστὶ πραγματείας ἀποδοῦναι  καὶ   τί ἐστιν ὅρος καὶ πῶς
[7, 5]   δὲ καὶ περὶ τὸ ἴδιον  καὶ   τὸ γένος ἔχει· ἐν ἀμφοτέροις
[7, 3]   ἀποδοθεῖσαι κατηγοροῖντ´ ἄν, ὥστ´ ἐπεὶ  καὶ   τὸ γένος καὶ αἱ διαφοραὶ
[7, 1]   καὶ δίκαιος τῷ ἀνδρείῳ  καὶ   τὸ δικαίως τῷ ἀνδρείως. Ὁμοίως
[7, 4]   ἐπιβλέπειν ἐπὶ τὰ καθ´ ἕκαστα  καὶ   τὸ ἐπὶ τῶν εἰδῶν σκοπεῖν
[7, 3]   λήθη ἐστὶν ἀποβολὴ ἐπιστήμης,  καὶ   τὸ ἐπιλανθάνεσθαι ἀποβάλλειν ἐπιστήμην ἔσται
[7, 3]   τὸ ἐπιλανθάνεσθαι ἀποβάλλειν ἐπιστήμην ἔσται  καὶ   τὸ ἐπιλελῆσθαι ἀποβεβληκέναι ἐπιστήμην. Ἑνὸς
[7, 3]   γὰρ τὸ ὑγιεινὸν ποιητικὸν ὑγιείας,  καὶ   τὸ εὐεκτικὸν ποιητικὸν εὐεξίας ἔσται
[7, 5]   ἀνῄρηται τὸ γένος· ὁμοίως δὲ  καὶ   τὸ ἴδιον οὐκ ἀναγκαῖον (ὡς
[7, 1]   ὑπάρξαι, καθάπερ τοῖς τὸ κενὸν  καὶ   τὸ πλῆρες ἀέρος ταὐτὸν φάσκουσιν
[7, 3]   καὶ τὸ φθείρεσθαι διαλύεσθαι οὐσίαν  καὶ   τὸ φθαρτικῶς διαλυτικῶς, εἴ τε
[7, 3]   εἰ φθορὰ διάλυσις οὐσίας,  καὶ   τὸ φθείρεσθαι διαλύεσθαι οὐσίαν καὶ
[7, 3]   τὸ εὐεκτικὸν ποιητικὸν εὐεξίας ἔσται  καὶ   τὸ ὠφέλιμον ποιητικὸν ἀγαθοῦ. Ὁμοίως
[7, 3]   γὰρ ἀντικείμενος τοῦ ἀντικειμένου,  καὶ   τὸν εἰρημένον τοῦ προκειμένου ἀνάγκη
[7, 1]   καθάπερ Ξενοκράτης τὸν εὐδαίμονα βίον  καὶ   τὸν σπουδαῖον ἀποδείκνυσι τὸν αὐτόν,
[7, 3]   αὐτὸ γένος ἂν κατηγοροῖτο ὅπερ  καὶ   (τοῦ ἐναντίου, αἱ δὲ διαφοραὶ
[7, 3]   ὁρισμός. Ἔτι ἐκ τοῦ μᾶλλον  καὶ   τοῦ ὁμοίως, ὁσαχῶς ἐνδέχεται (κατασκευάσαι
[7, 3]   λεκτέον ὅτι δυνατὸν γενέσθαι ὁρισμοῦ  καὶ   τοῦ τί ἦν εἶναι συλλογισμόν.
[7, 2]   ταὐτὸν τὸ ὑπὸ τὸν λόγον  καὶ   τοὔνομα πρὸς τὸ κατασκευάσαι ὅτι
[7, 1]   λοιπῶν εἰσι βελτίους. Ὁμοίως δὲ  καὶ   τοὺς Λακεδαιμονίους ἀνάγκη βελτίους εἶναι
[7, 3]   ἀκολουθεῖν τὰ γένη τοῖς γένεσι  καὶ   τοὺς ὅρους τοῖς ὅροις. Οἷον
[7, 5]   τί ἦν εἶναι λόγος,  καὶ   τοῦτο καλῶς δεῖ πεποιηκέναι. Τῶν
[7, 4]   τούτους· χρησιμώτατοι (γὰρ πρὸς πλεῖστα.  Καὶ   τῶν ἄλλων δὲ τοὺς μάλιστα
[7, 3]   Σκεπτέον γὰρ ἐπὶ τῶν ἐναντίων  καὶ   τῶν ἄλλων τῶν ἀντικειμένων, καὶ
[7, 1]   τῶν πτώσεων καὶ τῶν συστοίχων  καὶ   τῶν ἀντικειμένων. Εἰ γὰρ
[7, 3]   τὸ ποιητικὸν εἶναι τοῦ τέλους,  καὶ   τῶν λοιπῶν ἑκάστου οὗτος ἂν
[7, 4]   καὶ οἱ ἐκ τῶν συστοίχων  καὶ   τῶν πτώσεων. Διὸ καὶ δεῖ
[7, 3]   ἔσται. (Ἔτι ἐκ τῶν πτώσεων  καὶ   τῶν συστοίχων· ἀνάγκη γὰρ ἀκολουθεῖν
[7, 1]   σκοπεῖν ἔκ τε τῶν πτώσεων  καὶ   τῶν συστοίχων καὶ τῶν ἀντικειμένων.
[7, 1]   ἐστιν. Πάλιν ἐκ τῶν ποιητικῶν  (καὶ   φθαρτικῶν καὶ γενέσεων καὶ φθορῶν
[7, 1]   ποιητικῶν (καὶ φθαρτικῶν καὶ γενέσεων  καὶ   φθορῶν καὶ ὅλως τῶν ὁμοίως
[7, 1]   κατηγορεῖται, καὶ θατέρου κατηγορεῖσθαι δεῖ,  καὶ   ὧν θάτερον κατηγορεῖται, καὶ θάτερον
[7, 1]   καὶ τὰ φθαρτικά. (Σκοπεῖν δὲ  καὶ   ὧν θάτερον μάλιστα λέγεται ὁτιοῦν,
[7, 1]   ἐκ τῶν ὁπωσοῦν ἑκατέρου κατηγορουμένων  καὶ   ὧν ταῦτα κατηγορεῖται σκοπεῖν εἴ
[7, 3]   Ἐπεὶ δὲ τῶν (ἐναντίων πλείους  συμπλοκαί,   ληπτέον τῶν ἐναντίων ὁποίου ἂν
[7, 3]   δὲ κατασκευάζειν βουλώμεθα, πρῶτον μὲν  εἰδέναι   δεῖ ὅτι οὐδεὶς ὀλίγοι
[7, 1]   αὐτῶν συμβέβηκε, καὶ θάτερον δεῖ  συμβεβηκέναι.   Εἰ δέ τι τούτων διαφωνεῖ,
[7, 1]   θατέρῳ συμβέβηκε, καὶ θατέρῳ (δεῖ  συμβεβηκέναι,   καὶ οἷς θάτερον αὐτῶν συμβέβηκε,
[7, 5]   λόγος, καὶ τοῦτο καλῶς δεῖ  πεποιηκέναι.   Τῶν δ´ ἄλλων τὸ ἴδιον
[7, 3]   ἐπιστήμην ἔσται καὶ τὸ ἐπιλελῆσθαι  ἀποβεβληκέναι   ἐπιστήμην. Ἑνὸς οὖν ὁποιουοῦν τῶν
[7, 5]   μὲν οὖν ἀπόχρη πρὸς ἓν  διαλεγῆναι·   ἓν γὰρ ὁποιονοῦν ἀνασκευάσαντες ἀνῃρηκότες
[7, 1]   καὶ πολλαπλάσιον ἡμίσεος ταὐτὸν ἔφησεν  εἶναι.   Ἀφαιρεθέντος γὰρ ἀφ´ ἑκατέρου τοῦ
[7, 1]   εἰ δὲ μή, συμβήσεται ἀλλήλων  εἶναι   βελτίους, ἐὰν μὴ περιέχωνται οἱ
[7, 1]   ὥστ´ οὐκ ἀναγκαῖον τὸν αὐτὸν  εἶναι,   διότι ἄμφω αἱρετώτατοι, ἀλλὰ τὸν
[7, 3]   τοῦ αὐτοῦ ὅρους δυνατόν ἐστιν  εἶναι.   ~Εἰσὶ δὲ (καὶ) ἐπικαιρότατοι τῶν
[7, 3]   τὸν εἰρημένον τοῦ προκειμένου ἀνάγκη  εἶναι.   Ἐπεὶ δὲ τῶν (ἐναντίων πλείους
[7, 1]   οὐκ ἐνδέχεται ἀριθμῷ ταὐτὰ  εἶναι·   ἐπισκοποῦμεν δὲ πότερον οὕτω ταὐτὰ
[7, 4]   τοιοῦτον πρὸς τοὺς τιθεμένους ἰδέας  εἶναι,   καθάπερ (πρότερον εἴρηται. Ἔτι εἰ
[7, 3]   ἐν τοῖς ἐναντίοις γένεσιν  εἶναι.   Καὶ τὰς διαφορὰς δὲ τὰς
[7, 5]   τούτοις ἀντιστρέφειν, εἰ μέλλει ἴδιος  εἶναι   ἀποδοθεὶς ὅρος. Ἀνασκευάζοντα δ´
[7, 5]   ὅτι δηλοῖ τὸ τί ἦν  εἶναι   λόγος, καὶ τοῦτο καλῶς
[7, 3]   εἴη· οὐ γὰρ ἐνδέχεται ἕτερον  εἶναι   ὅρον, ἐπειδὴ οὐδὲν ἕτερον ἐν
[7, 1]   εἰ δυνατὸν θάτερον ἄνευ θατέρου  εἶναι·   οὐ γὰρ ἂν (εἴη ταὐτόν.
[7, 3]   αἱ διαφοραί. Ἀμφότερα γὰρ ταὐτὰ  εἶναι   οὐκ ἐνδέχεται· εἰ δὲ μή,
[7, 1]   Πελοποννήσιοι καὶ Λακεδαιμόνιοι, τοὺς αὐτοὺς  εἶναι   Πελοποννησίους Λακεδαιμονίοις, (ἐπειδὴ οὐχ εἷς
[7, 5]   λόγος τὸ τί ἦν  εἶναι   σημαίνων. Δῆλον δὲ καὶ ἐκ
[7, 3]   ὁρισμοῦ καὶ τοῦ τί ἦν  εἶναι   συλλογισμόν. (Εἰ γάρ ἐστιν ὅρος
[7, 1]   οὖν ὅτι ἓν ἀριθμῷ δεῖ  εἶναι   τὸ βέλτιστον καὶ μέγιστον λεγόμενον,
[7, 1]   Δεῖ δ´ ἑκάτερον ἓν ἀριθμῷ  εἶναι   τὸ λεγόμενον μέγιστον αἱρετώτατον·
[7, 3]   αὐτῶν ὁρισμός ἐστι τὸ ποιητικὸν  εἶναι   τοῦ τέλους, καὶ τῶν λοιπῶν
[7, 3]   λόγος τὸ τί ἦν  εἶναι   τῷ πράγματι δηλῶν, καὶ δεῖ
[7, 1]   Ἀναγκαῖον γὰρ (τοὺς Πελοποννησίους βελτίους  εἶναι   τῶν Λακεδαιμονίων, εἴπερ μὴ περιέχονται
[7, 1]   καὶ τοὺς Λακεδαιμονίους ἀνάγκη βελτίους  εἶναι   τῶν Πελοποννησίων· καὶ γὰρ οὗτοι
[7, 5]   τῷ ὑπὸ τοὔνομα τὸν κατασκευάζοντα  δεικνύναι   ὅτι ὑπάρχει, ἀνασκευάζοντι δ´ ἀπόχρη
[7, 3]   ἀκριβείας μὲν ἄλλης ἐστὶ πραγματείας  ἀποδοῦναι   καὶ τί ἐστιν ὅρος καὶ
[7, 5]   μὲν οὐκ ἀπόχρη ὅτι ὑπάρχει  δεῖξαι,   ἀλλὰ καὶ ὅτι ὡς γένος
[7, 5]   ὅτι ὑπ– άρχει μόνον ἱκανὸν  δεῖξαι.   Ἀνασκευάζειν δὲ χαλεπώτατον τὸ συμβεβηκός,
[7, 5]   ὑπάρχει, ἀνασκευάζοντι δ´ ἀπόχρη ἑνὶ  δεῖξαι   μὴ ὑπάρχον· εἴ τε καὶ
[7, 5]   δεικτέον· ἀνασκευάζοντι δ´ ἱκανὸν τὸ  δεῖξαι   μὴ ὑπάρχον τινὶ
[7, 5]   παντί, ἀνασκευάζοντι δ´ ἀπόχρη ἑνὶ  δεῖξαι   μὴ ὑπάρχον. Τὸ δ´ ἐπὶ
[7, 5]   ἀπόχρη γὰρ ἀνασκευάζοντι καθόλου τὸ  δεῖξαι   ὅτι κατ´ οὐδενὸς ὧν τοὔνομα
[7, 5]   τὸ καθόλου· ἀπόχρη γὰρ τὸ  δεῖξαι   ὅτι οὐκ ἀληθεύεται περί τινος
[7, 2]   πρὸς ὅρον· οὐ γὰρ ἀπόχρη  δεῖξαι   ταὐτὸν τὸ ὑπὸ τὸν λόγον
[7, 5]   ἀνασκευάσαι· κατασκευάζοντι μὲν γὰρ ἀπόχρη  δεῖξαι   (τινὶ ὑπάρχον, ἀνασκευάζοντι δὲ δεικτέον
[7, 5]   ὅρος. Ἀνασκευάζοντα δ´ οὐκέτι ἀνάγκη  δεῖξαι   τὸ καθόλου· ἀπόχρη γὰρ τὸ
[7, 5]   Τὸ δ´ ἀνάπαλιν οὐκ ἀναγκαῖον  προσδεῖξαι,   ὅτι καθ´ ὧν λόγος
[7, 1]   καὶ εἰ δυνατὸν ἐξ ὑποθέσεως  ὑπάρξαι,   καθάπερ τοῖς τὸ κενὸν καὶ
[7, 3]   ἅπασαι τινές, αἱ δὲ  λοιπαὶ   αἱ αὐταί· ἀνάπαλιν αἱ
[7, 5]   καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ  διαφθεῖραι   τοῦ ποιῆσαι ῥᾷον, οὕτω καὶ
[7, 1]   αἱ γενέσεις αὐτῶν καὶ αἱ  φθοραὶ   αἱ αὐταὶ καὶ τὰ ποιητικὰ
[7, 3]   αὐταί· ἀνάπαλιν αἱ μὲν  διαφοραὶ   αἱ αὐταὶ τὰ δὲ γένη
[7, 3]   καὶ τὰ γένη καὶ αἱ  διαφοραί.   Ἀμφότερα γὰρ ταὐτὰ εἶναι οὐκ
[7, 3]   ἐναντίαι αἱ αὐταὶ  διαφοραί   εἰσιν. Εἰ οὖν τοῦ ἐναντίου
[7, 3]   καὶ (τοῦ ἐναντίου, αἱ δὲ  διαφοραὶ   ἐναντίαι, ἅπασαι τινές,
[7, 3]   ἐναντίῳ, ὁμοίως δὲ καὶ αἱ  διαφοραὶ   αἱ ἐναντίαι τῶν ἐναντίων
[7, 5]   ἐστι τὸ γένος καὶ αἱ  διαφοραὶ   κατηγοροῦνται· ἄνευ δὲ τούτων ἀδύνατον
[7, 1]   μὲν γένος ταὐτόν, αἱ δὲ  διαφοραὶ   μὴ αἱ αὐταὶ ἑκατέρου κατηγοροῦνται,
[7, 3]   καὶ τὸ γένος καὶ αἱ  διαφοραὶ   ὀρθῶς ἀποδέδονται, δῆλον ὅτι ὁρισμὸς
[7, 3]   ἐστι τὰ γένη καὶ αἱ  διαφοραί,   φανερὸν ὡς εἴ τις λάβοι
[7, 5]   χαλεπώτατον, ὅτι τε πολλὰ δεῖ  συμβιβάσαι,   καὶ πρὸς τούτῳ ὅτι μόνῳ
[7, 3]   αἱ δὲ διαφοραὶ ἐναντίαι,  ἅπασαι   τινές, αἱ δὲ λοιπαὶ
[7, 5]   μέρους ἀνάπαλιν ῥᾷον κατασκευάσαι  ἀνασκευάσαι·   κατασκευάζοντι μὲν γὰρ ἀπόχρη δεῖξαι
[7, 5]   Εἴ τε καὶ καθόλου δέοι  ἀνασκευάσαι,   οὐδ´ ὣς τὸ ἀντιστρέφειν ἀναγκαῖον
[7, 5]   καὶ ὅτι πάντων ῥᾷστον ὅρον  ἀνασκευάσαι·   πλεῖστα γὰρ ἐν αὐτῷ τὰ
[7, 5]   οὕτω καὶ ἐπὶ τούτων τὸ  ἀνασκευάσαι   τοῦ κατασκευάσαι. Ἐπὶ δὲ τοῦ
[7, 3]   καὶ τοῦ ὁμοίως, ὁσαχῶς ἐνδέχεται  (κατασκευάσαι   δύο πρὸς δύο συγκρίνοντα. Οἷον
[7, 5]   ἐπὶ τούτων τὸ ἀνασκευάσαι τοῦ  κατασκευάσαι.   Ἐπὶ δὲ τοῦ συμβεβηκότος τὸ
[7, 5]   δ´ ἐπὶ μέρους ἀνάπαλιν ῥᾷον  κατασκευάσαι   ἀνασκευάσαι· κατασκευάζοντι μὲν γὰρ
[7, 2]   λόγον καὶ τοὔνομα πρὸς τὸ  κατασκευάσαι   ὅτι ὁρισμός, ἀλλὰ καὶ τὰ
[7, 5]   τοῦ πράγματος. Ῥᾷστον δὲ πάντων  κατασκευάσαι   τὸ συμβεβηκός· ἐν μὲν γὰρ
[7, 5]   τοῖς ἄλλοις τὸ διαφθεῖραι τοῦ  ποιῆσαι   ῥᾷον, οὕτω καὶ ἐπὶ τούτων
[7, 3]   ἐναντίαι κατηγοροῦνται, τοῦ προκειμένου αἱ  ἀποδοθεῖσαι   κατηγοροῖντ´ ἄν, ὥστ´ ἐπεὶ καὶ
[7, 3]   τὸ ψυχῆς διαφορὰ ἐν ἀμφοῖν  λέγεται   (ἐπειδὴ καὶ σώματος ἔστιν ἀρετὴ
[7, 1]   τούτων κατὰ τὸ αὐτὸ μάλιστα  λέγεται,   καθάπερ Ξενοκράτης τὸν εὐδαίμονα βίον
[7, 1]   δὲ καὶ ὧν θάτερον μάλιστα  λέγεται   ὁτιοῦν, εἰ καὶ θάτερον τῶν
[7, 1]   (Ἔτι ἐπεὶ πολλαχῶς τὸ ταὐτὸν  λέγεται,   σκοπεῖν εἰ καθ´ ἕτερόν τινα
[7, 5]   ἀνάγκη μοναχῶς παντὶ (δείξαντα ὑπάρχον,  ἀνασκευάζεται   δὲ διχῶς· καὶ γὰρ εἰ
[7, 5]   ἐν αὐτῷ δέδοται· οὐ γὰρ  προσσημαίνεται   ἐν τῷ συμβεβηκότι πῶς ὑπάρχει.
[7, 5]   μόνῳ δέ, καὶ οὕτως ἀνεσκευασμένον  γίνεται,   καθάπερ ἐπὶ τοῦ ὁρισμοῦ ἐλέγετο)
[7, 5]   τοὔνομα μὴ μόνῳ δέ, ἀνῃρημένος  γίνεται   ὁρισμός. Ὁμοίως δὲ καὶ
[7, 5]   τῶν ἐν τῷ λόγῳ, ἀνῃρημένος  γίνεται   (ὁρισμός. Πρὸς δὲ τὰ
[7, 5]   ἐκ (δὲ τῶν πλειόνων θᾶττον  γίνεται   συλλογισμός· εἰκὸς γὰρ ἐν τοῖς
[7, 1]   τῶν Πελοποννησίων, εἰ δὲ μή,  συμβήσεται   ἀλλήλων εἶναι βελτίους, ἐὰν μὴ
[7, 5]   γὰρ τὸ δεῖξαι ὅτι οὐκ  ἀληθεύεται   περί τινος τῶν ὑπὸ τοὔνομα
[7, 1]   μή, εἰ ἄμφω μὲν  δέχεται   μὴ ἅμα δέ· καθάπερ
[7, 1]   τοῦ μᾶλλον, εἰ τὸ μὲν  δέχεται   τὸ μᾶλλον τὸ δὲ μή,
[7, 1]   οὐκ ἀνάγκη οὐκ  ἐνδέχεται   ἀριθμῷ ταὐτὰ εἶναι· ἐπισκοποῦμεν δὲ
[7, 3]   Ἀμφότερα γὰρ ταὐτὰ εἶναι οὐκ  ἐνδέχεται·   εἰ δὲ μή, αὐτὸς
[7, 3]   ἀνάγκης ἂν εἴη· οὐ γὰρ  ἐνδέχεται   ἕτερον εἶναι ὅρον, ἐπειδὴ οὐδὲν
[7, 5]   γίνεσθαι. Ἔτι πρὸς μὲν ὅρον  ἐνδέχεται   καὶ διὰ τῶν ἄλλων ἐπιχειρεῖν·
[7, 3]   μᾶλλον καὶ τοῦ ὁμοίως, ὁσαχῶς  ἐνδέχεται   (κατασκευάσαι δύο πρὸς δύο συγκρίνοντα.
[7, 5]   ἐκ τῶν ὅρων οὔτε τἆλλα  ἐνδέχεται   πάντ´ ἐπιχειρεῖν· μόνα γὰρ τὰ
[7, 5]   ἴδιον ὑπάρχει τὸ γένος, οὐδέπω  ἀνῄρηται   τὸ γένος· ὁμοίως δὲ καὶ
[7, 5]   εἰ τινὶ δέδεικται μὴ ὑπάρχον,  ἀνῄρηται   τὸ ἐν ἀρχῇ. Ἔτι κατασκευάζοντι
[7, 2]   πρὸς ὅρον χρήσιμοι, καθάπερ ἔμπροσθεν  εἴρηται·   εἰ γὰρ μὴ ταὐτὸν δηλοῖ
[7, 4]   τιθεμένους ἰδέας εἶναι, καθάπερ (πρότερον  εἴρηται.   Ἔτι εἰ μεταφέρων εἴρηκε τοὔνομα
[7, 3]   μὲν οὖν τοὺς λόγους καθάπερ  εἴρηται   σκεπτέον, Κατὰ μέρος δ´ ὧδε.
[7, 3]   ληφθέντος καὶ τὰ (λοιπὰ πάντα  ὁμολογεῖται.   Καὶ ἐκ τῶν ὁμοίως δ´
[7, 1]   γὰρ διαφέρει) τὸ μὲν ἕτερον  ἀναιρεῖται   αὐτῶν, τὸ δ´ ἕτερον οὔ.
[7, 5]   (τῷ τί ἐστι τοῦ πράγματος  κατηγορεῖται,   ἄδηλον πότερον ῥηθεὶς
[7, 3]   ἐστι τοῦ πράγματος μόνα κατηγορεῖσθαι,  κατηγορεῖται   δ´ ἐν τῷ τί ἐστι
[7, 5]   λόγος (μὴ κατηγορεῖται τοὔνομα  κατηγορεῖται.   Ἔτι εἰ καὶ παντὶ ὑπάρχει
[7, 1]   κατηγορεῖσθαι δεῖ, καὶ ὧν θάτερον  κατηγορεῖται,   καὶ θάτερον κατηγορεῖσθαι δεῖ. (Ἔτι
[7, 1]   που διαφωνεῖ· ὅσα γὰρ θατέρου  κατηγορεῖται,   καὶ θατέρου κατηγορεῖσθαι δεῖ, καὶ
[7, 5]   ὅτι κατ´ οὐδενὸς ὧν τοὔνομα  κατηγορεῖται   καὶ λόγος κατηγορεῖται. Τὸ
[7, 5]   γὰρ κατὰ (παντὸς οὗ τοὔνομα  κατηγορεῖται〉   κατηγορεῖσθαι τὸν ὅρον, καὶ ἔτι
[7, 3]   τῷ τί ἐστι τοῦ πράγματος  κατηγορεῖται.   Ὅτι μὲν οὖν ἐγχωρεῖ συλλογισμὸν
[7, 3]   τῷ τί ἐστι τοῦ πράγματος  κατηγορεῖται,   (ὅτι ταῦτα ἔχων λόγος
[7, 1]   ἑκατέρου κατηγορουμένων καὶ ὧν ταῦτα  κατηγορεῖται   σκοπεῖν εἴ που διαφωνεῖ· ὅσα
[7, 5]   τοὔνομα κατηγορεῖται καὶ λόγος  κατηγορεῖται.   Τὸ δ´ ἀνάπαλιν οὐκ ἀναγκαῖον
[7, 5]   καθ´ ὧν λόγος (μὴ  κατηγορεῖται   τοὔνομα κατηγορεῖται. Ἔτι εἰ καὶ
[7, 3]   οὖν τοῦ ἐναντίου ἐναντία  κατηγορεῖται,   τούτου δὲ μή, δῆλον ὅτι
[7, 5]   τούτῳ ὅτι μόνῳ ὑπάρχει καὶ  ἀντικατηγορεῖται   τοῦ πράγματος. Ῥᾷστον δὲ πάντων
[7, 5]   εἰ μηδενὶ καὶ εἰ τινὶ  δέδεικται   μὴ ὑπάρχον, ἀνῄρηται τὸ ἐν
[7, 5]   τῶν προβλημάτων ἐπιχειρεῖν σχεδὸν ἱκανῶς  ἐξηρίθμηνται.  
[7, 1]   πρὸς τὸ ταὐτὸν τόποι τοσοῦτοι  λέγονται.   ~Δῆλον δ´ ἐκ τῶν εἰρημένων
[7, 3]   γένος καὶ αἱ διαφοραὶ ὀρθῶς  ἀποδέδονται,   δῆλον ὅτι ὁρισμὸς ἂν εἴη
[7, 3]   ὀλίγοι τῶν διαλεγομένων ὅρον  συλλογίζονται,   ἀλλὰ πάντες ἀρχὴν τὸ τοιοῦτον
[7, 1]   εἰσι βελτίους. Ὥστε ἀλλήλων βελτίους  γίνονται.   (Δῆλον οὖν ὅτι ἓν ἀριθμῷ
[7, 1]   εἶναι τῶν Λακεδαιμονίων, εἴπερ μὴ  περιέχονται   οἱ ἕτεροι ὑπὸ τῶν ἑτέρων·
[7, 1]   διαφοραὶ μὴ αἱ αὐταὶ ἑκατέρου  κατηγοροῦνται,   ἀλλὰ τοῦ μὲν ὅτι θεωρητικὴ
[7, 5]   τὸ γένος καὶ αἱ διαφοραὶ  κατηγοροῦνται·   ἄνευ δὲ τούτων ἀδύνατον ὁρισμοῦ
[7, 3]   τῶν ἐναντίων αἱ αὐταὶ  κατηγοροῦνται,   δῆλον ὅτι τοῦ προκειμένου ἤτοι
[7, 3]   εἰ τοῦ ἐναντίου αἱ ἐναντίαι  κατηγοροῦνται,   τοῦ προκειμένου αἱ ἀποδοθεῖσαι κατηγοροῖντ´
[7, 1]   ἀλλήλων εἶναι βελτίους, ἐὰν μὴ  περιέχωνται   οἱ ἕτεροι ὑπὸ τῶν ἑτέρων.
[7, 5]   συμβεβηκός, ὅτι ἐλάχιστα ἐν αὐτῷ  δέδοται·   οὐ γὰρ προσσημαίνεται ἐν τῷ
[7, 3]   ὅτι τὸ ἀποδοθὲν γένος ὀρθῶς  ἀποδέδοται.   Εἰ γὰρ τὸ ἐναντίον ἐν
[7, 5]   πολὺ ἐν συμπλοκῇ τὸ ἴδιον  ἀποδίδοται,   ὥστ´ ἀνασκευάζειν μὲν ἔστιν ἓν
[7, 1]   αἱρετώτατον· εἰ δὲ μή, οὐκ  ἔσται   δεδειγμένον ὅτι ταὐτόν. Οὐ γὰρ
[7, 3]   τοῦ προκειμένου ὁρισμὸς φανερὸς  ἔσται.   Ἐπεὶ γὰρ τὸ ἐναντίον
[7, 3]   αὐτὸς ὁρισμὸς τῶν ἐναντίων  ἔσται.   (Ἔτι ἐκ τῶν πτώσεων καὶ
[7, 3]   καὶ τὸ ἐπιλανθάνεσθαι ἀποβάλλειν ἐπιστήμην  ἔσται   καὶ τὸ ἐπιλελῆσθαι ἀποβεβληκέναι ἐπιστήμην.
[7, 3]   καὶ τὸ εὐεκτικὸν ποιητικὸν εὐεξίας  ἔσται   καὶ τὸ ὠφέλιμον ποιητικὸν ἀγαθοῦ.
[7, 1]   μὲν οὐχ ἧττον ἀλλὰ μᾶλλον  ἔσται,   πλῆρες δ´ ἀέρος οὐκέτι ἔσται.
[7, 1]   ἔσται, πλῆρες δ´ ἀέρος οὐκέτι  ἔσται.   Ὥστε ὑποτεθέντος τινὸς εἴτε ψευδοῦς
[7, 3]   Ἐκ τίνων δὲ δεῖ κατασκευάζειν,  διώρισται   μὲν ἐν ἑτέροις (ἀκριβέστερον, πρὸς
[7, 3]   ἐναντίων ἐναντίαι αἱ  αὐταὶ   διαφοραί εἰσιν. Εἰ οὖν τοῦ
[7, 1]   αἱ δὲ διαφοραὶ μὴ αἱ  αὐταὶ   ἑκατέρου κατηγοροῦνται, ἀλλὰ τοῦ μὲν
[7, 3]   τινές, αἱ δὲ λοιπαὶ αἱ  αὐταί·   ἀνάπαλιν αἱ μὲν διαφοραὶ
[7, 1]   αὐτῶν καὶ αἱ φθοραὶ αἱ  αὐταὶ   καὶ τὰ ποιητικὰ καὶ τὰ
[7, 3]   ἐναντίαι τῶν ἐναντίων αἱ  αὐταὶ   κατηγοροῦνται, δῆλον ὅτι τοῦ προκειμένου
[7, 3]   ἀνάπαλιν αἱ μὲν διαφοραὶ αἱ  αὐταὶ   τὰ δὲ γένη ἐναντία·
[7, 1]   μᾶλλον τὸ δὲ μή,  εἰ   ἄμφω μὲν δέχεται μὴ ἅμα
[7, 1]   ὅτι ταὐτόν. Οὐ γὰρ ἀναγκαῖον,  εἰ   ἀνδρειότατοι τῶν Ἑλλήνων Πελοποννήσιοι καὶ
[7, 3]   τοῦ τί ἦν εἶναι συλλογισμόν.  (Εἰ   γάρ ἐστιν ὅρος λόγος
[7, 1]   τῶν συστοίχων καὶ τῶν ἀντικειμένων.  Εἰ   γὰρ δικαιοσύνη ταὐτὸν τῇ
[7, 1]   θάτερον ταὐτόν, καὶ θάτερον·  εἰ   γὰρ μὴ ἀμφότερα τῷ αὐτῷ
[7, 2]   ὅρον χρήσιμοι, καθάπερ ἔμπροσθεν εἴρηται·  εἰ   γὰρ μὴ ταὐτὸν δηλοῖ τό
[7, 3]   λόγους καὶ κατὰ μέρος ἐπισκοποῦντα.  Εἰ   γὰρ ἀντικείμενος τοῦ ἀντικειμένου,
[7, 1]   δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἀντικειμένων·  εἰ   γὰρ τάδε ταὐτά, καὶ τὰ
[7, 5]   τούτων ἀδύνατον ὁρισμοῦ γενέσθαι συλλογισμόν.  Εἰ   γάρ τινα καὶ ἄλλα ἐν
[7, 3]   τὸ ἀποδοθὲν γένος ὀρθῶς ἀποδέδοται.  Εἰ   γὰρ τὸ ἐναντίον ἐν τῷ
[7, 3]   ὁμοίως δ´ ἐχόντων πρὸς ἄλληλα.  Εἰ   γὰρ τὸ ὑγιεινὸν ποιητικὸν ὑγιείας,
[7, 3]   γὰρ ταὐτὰ εἶναι οὐκ ἐνδέχεται·  εἰ   δὲ μή, αὐτὸς ὁρισμὸς
[7, 1]   τὸ λεγόμενον μέγιστον αἱρετώτατον·  εἰ   δὲ μή, οὐκ ἔσται δεδειγμένον
[7, 1]   οἱ Λακεδαιμόνιοι ὑπὸ τῶν Πελοποννησίων,  εἰ   δὲ μή, συμβήσεται ἀλλήλων εἶναι
[7, 5]   γὰρ δεῖ ἕκαστον τῶν εἰρημένων·  εἰ   δὲ μὴ ὡς ἴδιον ὑπάρχει
[7, 1]   συμβέβηκε, καὶ θάτερον δεῖ συμβεβηκέναι.  Εἰ   δέ τι τούτων διαφωνεῖ, δῆλον
[7, 1]   ἀφαιρεθέντος τὸ λοιπὸν ἕτερον, οἷον  εἰ   διπλάσιον ἡμίσεος καὶ πολλαπλάσιον ἡμίσεος
[7, 1]   διὰ τῆς θέσεως, ἀλλὰ καὶ  εἰ   δυνατὸν ἐξ ὑποθέσεως ὑπάρξαι, καθάπερ
[7, 1]   ταὐτὰ οὐχ οὕτως. Ἔτι  εἰ   δυνατὸν θάτερον ἄνευ θατέρου εἶναι·
[7, 3]   τὸ οἰκεῖον τέλος ἔχει, ὥστ´  εἰ   ἑνὸς αὐτῶν ὁρισμός ἐστι τὸ
[7, 4]   τὸ ἐπὶ τῶν εἰδῶν σκοπεῖν  εἰ   ἐφαρμόττει λόγος, ἐπειδὴ συνώνυμον
[7, 3]   τοὺς ὅρους τοῖς ὅροις. Οἷον  εἰ   λήθη ἐστὶν ἀποβολὴ ἐπιστήμης,
[7, 3]   λοιπὰ ὁμολογεῖσθαι. Ὁμοίως δὲ καὶ  εἰ   φθορὰ διάλυσις οὐσίας, καὶ
[7, 1]   δηλοῖ. Σκοπεῖν δὲ μὴ μόνον  εἰ   ἤδη τι συμβαίνει ἀδύνατον διὰ
[7, 1]   πολλαχῶς τὸ ταὐτὸν λέγεται, σκοπεῖν  εἰ   καθ´ ἕτερόν τινα τρόπον ταὐτά
[7, 1]   ὧν θάτερον μάλιστα λέγεται ὁτιοῦν,  εἰ   καὶ θάτερον τῶν αὐτῶν τούτων
[7, 5]   (μὴ κατηγορεῖται τοὔνομα κατηγορεῖται. Ἔτι  εἰ   καὶ παντὶ ὑπάρχει τῷ ὑπὸ
[7, 3]   δύο πρὸς δύο συγκρίνοντα. Οἷον  εἰ   μᾶλλον ὅδε τοῦδε ὅδε
[7, 5]   καὶ ἔτι πρὸς τούτοις ἀντιστρέφειν,  εἰ   μέλλει ἴδιος εἶναι ἀποδοθεὶς
[7, 1]   τὸ βέλτιστον καὶ μέγιστον λεγόμενον,  εἰ   μέλλει ὅτι ταὐτὸν ἀποδείκνυσθαι. Διὸ
[7, 4]   εἶναι, καθάπερ (πρότερον εἴρηται. Ἔτι  εἰ   μεταφέρων εἴρηκε τοὔνομα αὐτὸ
[7, 1]   οὐ ταὐτά. Ὁρᾶν δὲ καὶ  εἰ   μὴ ἐν ἑνὶ γένει κατηγορίας
[7, 5]   ἀνασκευάζεται δὲ διχῶς· καὶ γὰρ  εἰ   μηδενὶ καὶ εἰ τινὶ δέδεικται
[7, 3]   ὅδε τοῦδε καὶ ὅδε τοῦδε,  εἰ   ἕτερος τοῦ ἑτέρου, καὶ
[7, 3]   ὁρισμός, καὶ μᾶλλον. Καὶ  εἰ   ὁμοίως ὅδε τοῦδε καὶ ὅδε
[7, 3]   αἱ αὐταὶ διαφοραί εἰσιν.  Εἰ   οὖν τοῦ ἐναντίου ἐναντία
[7, 5]   καὶ γὰρ εἰ μηδενὶ καὶ  εἰ   τινὶ δέδεικται μὴ ὑπάρχον, ἀνῄρηται
[7, 1]   πρός τι δηλοῖ. Πάλιν  εἰ   (τὸ γένος ἑκατέρου μὴ ταὐτόν,
[7, 1]   ἀρετὴ τὸ δ´ ἐπιστήμη.  εἰ   τὸ μὲν γένος ταὐτόν, αἱ
[7, 1]   ἄλλων. Ἔτι ἐκ τοῦ μᾶλλον,  εἰ   τὸ μὲν δέχεται τὸ μᾶλλον
[7, 1]   ποιεῖ τὸ ὅλον ταὐτόν.  εἰ   τοῦ αὐτοῦ ἀφ´ ἑκατέρου ἀφαιρεθέντος
[7, 3]   τὸ (δὲ συγκριτικὸν ὄψεως. Ὥστ´  εἰ   τοῦ ἐναντίου αἱ ἐναντίαι κατηγοροῦνται,
[7, 1]   συνουσίας. (Ἔτι ἐκ τῆς προσθέσεως,  εἰ   τῷ αὐτῷ ἑκάτερον προστιθέμενον μὴ
[7, 1]   ὑπὸ τὸν (ἕτερον. Πάλιν σκοπεῖν  εἰ   θάτερον ταὐτόν, καὶ θάτερον·
[7, 1]   καὶ ὧν ταῦτα κατηγορεῖται σκοπεῖν  εἴ   που διαφωνεῖ· ὅσα γὰρ θατέρου
[7, 5]   τῶν ὑπὸ τοὔνομα (ὁ λόγος.  Εἴ   τε καὶ καθόλου δέοι ἀνασκευάσαι,
[7, 5]   ἀπόχρη ἑνὶ δεῖξαι μὴ ὑπάρχον·  εἴ   τε καὶ παντὶ ὑπάρχει μὴ
[7, 3]   οὐσίαν καὶ τὸ φθαρτικῶς διαλυτικῶς,  εἴ   τε τὸ φθαρτικὸν διαλυτικὸν οὐσίας,
[7, 4]   αὑτοῦ κατηγόρηκεν ὡς ἕτερον. Καὶ  εἴ   τις ἄλλος κοινὸς καὶ ἐνεργὸς
[7, 3]   καὶ αἱ διαφοραί, φανερὸν ὡς  εἴ   τις λάβοι ταῦτα μόνα
[7, 2]   ὅρον οὕτως καὶ διὰ τούτων  ἀεὶ   πειρατέον. ~Ἐὰν δὲ κατασκευάζειν βουλώμεθα,
[7, 5]   κατασκευάζοντι μὲν καθόλου οἰστέον συλλογισμόν·  δεῖ   γὰρ κατὰ (παντὸς οὗ τοὔνομα
[7, 1]   ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.  Δεῖ   δ´ ἑκάτερον ἓν ἀριθμῷ εἶναι
[7, 1]   (Δῆλον οὖν ὅτι ἓν ἀριθμῷ  δεῖ   εἶναι τὸ βέλτιστον καὶ μέγιστον
[7, 5]   εἰρημένων ἐστίν. Ὑπάρχειν μὲν γὰρ  δεῖ   ἕκαστον τῶν εἰρημένων· εἰ δὲ
[7, 1]   θάτερον κατηγορεῖται, καὶ θάτερον κατηγορεῖσθαι  δεῖ.   (Ἔτι ἐπεὶ πολλαχῶς τὸ ταὐτὸν
[7, 2]   ἀλλὰ καὶ τὰ ἄλλα πάντα  (δεῖ   ἔχειν τὰ παρηγγελμένα τὸν ὁρισμόν.
[7, 1]   θατέρου κατηγορεῖται, καὶ θατέρου κατηγορεῖσθαι  δεῖ,   καὶ ὧν θάτερον κατηγορεῖται, καὶ
[7, 3]   γενέσθαι, φανερόν. Ἐκ τίνων δὲ  δεῖ   κατασκευάζειν, διώρισται μὲν ἐν ἑτέροις
[7, 4]   καὶ τῶν πτώσεων. Διὸ καὶ  δεῖ   μάλιστα κατέχειν καὶ προχείρους ἔχειν
[7, 3]   ἐστιν ὅρος καὶ πῶς ὁρίζεσθαι  δεῖ,   νῦν δ´ ὅσον ἱκανὸν πρὸς
[7, 3]   κατασκευάζειν βουλώμεθα, πρῶτον μὲν εἰδέναι  δεῖ   ὅτι οὐδεὶς ὀλίγοι τῶν
[7, 5]   δὲ χαλεπώτατον· ἐκεῖνά τε γὰρ  δεῖ   πάντα συλλογίσασθαι (καὶ γὰρ ὅτι
[7, 5]   λόγος, καὶ τοῦτο καλῶς  δεῖ   πεποιηκέναι. Τῶν δ´ ἄλλων τὸ
[7, 1]   θάτερον αὐτῶν συμβέβηκε, καὶ θάτερον  δεῖ   συμβεβηκέναι. Εἰ δέ τι τούτων
[7, 1]   γὰρ θατέρῳ συμβέβηκε, καὶ θατέρῳ  (δεῖ   συμβεβηκέναι, καὶ οἷς θάτερον αὐτῶν
[7, 5]   (δὲ χαλεπώτατον, ὅτι τε πολλὰ  δεῖ   συμβιβάσαι, καὶ πρὸς τούτῳ ὅτι
[7, 3]   εἶναι τῷ πράγματι δηλῶν, καὶ  δεῖ   τὰ ἐν τῷ ὅρῳ κατηγορούμενα
[7, 5]   ἁρμόσει λέγεσθαι (παντί τε (γὰρ  δεῖ   τῷ ὑπὸ τοὔνομα τὸν κατασκευάζοντα
[7, 1]   τοῦ ἡμίσεος τὰ λοιπὰ ταὐτὸν  ἔδει   (δηλοῦν· οὐ δηλοῖ δέ· τὸ
[7, 1]   τρόπον ταὐτά ἐστιν· τὰ γὰρ  εἴδει   γένει ταὐτὰ οὐκ
[7, 1]   τῷ αὐτῷ ἑκάτερον προστιθέμενον μὴ  ποιεῖ   τὸ ὅλον ταὐτόν. εἰ
[7, 5]   ἔτι πρὸς τούτοις ἀντιστρέφειν, εἰ  μέλλει   ἴδιος εἶναι ἀποδοθεὶς ὅρος.
[7, 1]   βέλτιστον καὶ μέγιστον λεγόμενον, εἰ  μέλλει   ὅτι ταὐτὸν ἀποδείκνυσθαι. Διὸ καὶ
[7, 1]   μᾶλλον ἐρῶν οὐ μᾶλλον  ἐπιθυμεῖ   τῆς συνουσίας, ὥστ´ οὐ ταὐτὸν
[7, 3]   ἐναντίον ἐν τῷ αὐτῷ  γένει   ἐν τῷ ἐναντίῳ, ὁμοίως
[7, 3]   ἂν μὴ ἐν τῷ αὐτῷ  γένει   τὰ ἐναντία, ὧν δὲ
[7, 1]   καὶ εἰ μὴ ἐν ἑνὶ  γένει   κατηγορίας ἀμφότερα, ἀλλὰ τὸ μὲν
[7, 1]   ἐστιν· τὰ γὰρ εἴδει  γένει   ταὐτὰ οὐκ ἀνάγκη
[7, 1]   μὴ μόνον εἰ ἤδη τι  συμβαίνει   ἀδύνατον διὰ τῆς θέσεως, ἀλλὰ
[7, 1]   συμβεβηκέναι. Εἰ δέ τι τούτων  διαφωνεῖ,   δῆλον ὅτι οὐ ταὐτά. Ὁρᾶν
[7, 1]   ταῦτα κατηγορεῖται σκοπεῖν εἴ που  διαφωνεῖ·   ὅσα γὰρ θατέρου κατηγορεῖται, καὶ
[7, 3]   τοῦ προκειμένου ὁρισμὸς φανερὸς ἔσται.  Ἐπεὶ   γὰρ τὸ ἐναντίον ἐν
[7, 3]   εἰρημένον τοῦ προκειμένου ἀνάγκη εἶναι.  Ἐπεὶ   δὲ τῶν (ἐναντίων πλείους συμπλοκαί,
[7, 3]   αἱ ἀποδοθεῖσαι κατηγοροῖντ´ ἄν, ὥστ´  ἐπεὶ   καὶ τὸ γένος καὶ αἱ
[7, 3]   ἂν κατηγοροῖτο. Καθόλου δ´ εἰπεῖν,  ἐπεὶ   ὁρισμός ἐστιν ἐκ γένους
[7, 1]   καὶ θάτερον κατηγορεῖσθαι δεῖ. (Ἔτι  ἐπεὶ   πολλαχῶς τὸ ταὐτὸν λέγεται, σκοπεῖν
[7, 1]   ψευδοῦς εἴτ´ ἀληθοῦς (οὐδὲν γὰρ  διαφέρει)   τὸ μὲν ἕτερον ἀναιρεῖται αὐτῶν,
[7, 1]   τῶν (λεγομένων ἀντιθέσεων· οὐδὲν γὰρ  διαφέρει   τὸ τούτῳ τούτῳ ἀντικείμενον
[7, 3]   πράγματος κατηγορεῖται. Ὅτι μὲν οὖν  ἐγχωρεῖ   συλλογισμὸν ὅρου γενέσθαι, φανερόν. Ἐκ
[7, 5]   ὁρισμόν, καὶ πρὸς τὸ ἴδιον  ἁρμόσει   λέγεσθαι (παντί τε (γὰρ δεῖ
[7, 4]   ἐπὶ τῶν εἰδῶν σκοπεῖν εἰ  ἐφαρμόττει   λόγος, ἐπειδὴ συνώνυμον τὸ
[7, 3]   δὲ τὰ γένη ἐναντία, οὐδὲν  κωλύει   τὴν αὐτὴν διαφορὰν κατ´ ἀμφοῖν
[7, 5]   τὸ ἴδιον καὶ τὸ γένος  ἔχει·   ἐν ἀμφοτέροις γὰρ ἀνασκευάζειν
[7, 3]   εἰρημένων πρὸς τὸ οἰκεῖον τέλος  ἔχει,   ὥστ´ εἰ ἑνὸς αὐτῶν ὁρισμός
[7, 5]   δὲ τοῦ συμβεβηκότος ὅτι ὑπ–  άρχει   μόνον ἱκανὸν δεῖξαι. Ἀνασκευάζειν δὲ
[7, 5]   τοὔνομα τὸν κατασκευάζοντα δεικνύναι ὅτι  ὑπάρχει,   ἀνασκευάζοντι δ´ ἀπόχρη ἑνὶ δεῖξαι
[7, 5]   ἀλλὰ καὶ ὅτι ὡς γένος  ὑπάρχει   δεικτέον· ἀνασκευάζοντι δ´ ἱκανὸν τὸ
[7, 5]   ὑπάρχον, ἀλλὰ καὶ ὅτι οὕτως  (ὑπάρχει,   δεικτέον· ἐπὶ δὲ τοῦ συμβεβηκότος
[7, 5]   κατασκευάζοντι μὲν οὐκ ἀπόχρη ὅτι  ὑπάρχει   δεῖξαι, ἀλλὰ καὶ ὅτι ὡς
[7, 5]   ὑπάρχει (ἢ ὅτι οὐχ οὕτως  ὑπάρχει·   ἐπὶ δὲ τοῦ συμβεβηκότος οὐκ
[7, 5]   ἀνελεῖν, δείξαντα ὅτι οὐχ  ὑπάρχει   (ἢ ὅτι οὐχ οὕτως ὑπάρχει·
[7, 5]   καὶ πρὸς τούτῳ ὅτι μόνῳ  ὑπάρχει   καὶ ἀντικατηγορεῖται τοῦ πράγματος. Ῥᾷστον
[7, 5]   ὑπάρχον· εἴ τε καὶ παντὶ  ὑπάρχει   μὴ μόνῳ δέ, καὶ οὕτως
[7, 5]   ἀλλ´ δείξαντα ὅτι οὐχ  ὑπάρχει.   Οἱ μὲν οὖν τόποι δι´
[7, 5]   πάντα συλλογίσασθαι (καὶ γὰρ ὅτι  ὑπάρχει   (τὰ εἰρημένα καὶ ὅτι γένος
[7, 5]   δὲ πάντα ἀνάγκη συμβιβάζειν ὅτι  ὑπάρχει   τὰ ἐν τῷ ὅρῳ. Ἔτι
[7, 5]   γένος τὸ ἀποδοθέν, εἴτε μὴ  ὑπάρχει   τι τῶν ἐν τῷ λόγῳ,
[7, 5]   εἰ δὲ μὴ ὡς ἴδιον  ὑπάρχει   τὸ γένος, οὐδέπω ἀνῄρηται τὸ
[7, 5]   κατηγορεῖται. Ἔτι εἰ καὶ παντὶ  ὑπάρχει   τῷ ὑπὸ τοὔνομα μὴ μόνῳ
[7, 5]   ἀνασκευάζοντι δὲ δεικτέον ὅτι οὐδενὶ  ὑπάρχει.   Φανερὸν δὲ καὶ ὅτι πάντων
[7, 5]   προσσημαίνεται ἐν τῷ συμβεβηκότι πῶς  ὑπάρχει.   Ὥστ´ ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων
[7, 1]   δὲ καὶ εἰ μὴ ἐν  ἑνὶ   γένει κατηγορίας ἀμφότερα, ἀλλὰ τὸ
[7, 5]   ὅτι ὑπάρχει, ἀνασκευάζοντι δ´ ἀπόχρη  ἑνὶ   δεῖξαι μὴ ὑπάρχον· εἴ τε
[7, 5]   (ὅτι παντί, ἀνασκευάζοντι δ´ ἀπόχρη  ἑνὶ   δεῖξαι μὴ ὑπάρχον. Τὸ δ´
[7, 5]   δὲ διχῶς· καὶ γὰρ εἰ  μηδενὶ   καὶ εἰ τινὶ δέδεικται μὴ
[7, 5]   ὑπάρχον, ἀνασκευάζοντι δὲ δεικτέον ὅτι  οὐδενὶ   ὑπάρχει. Φανερὸν δὲ καὶ ὅτι
[7, 5]   γὰρ εἰ μηδενὶ καὶ εἰ  τινὶ   δέδεικται μὴ ὑπάρχον, ἀνῄρηται τὸ
[7, 5]   τὸ δεῖξαι μὴ ὑπάρχον  τινὶ   (παντί. Ἔοικε δ´, ὥσπερ
[7, 5]   κατασκευάζοντι μὲν γὰρ ἀπόχρη δεῖξαι  (τινὶ   ὑπάρχον, ἀνασκευάζοντι δὲ δεικτέον ὅτι
[7, 3]   πρὸς δὲ τὴν προκειμένην μέθοδον  οἱ   αὐτοὶ τόποι χρήσιμοι. Σκεπτέον γὰρ
[7, 4]   οἵ τε νῦν εἰρημένοι καὶ  οἱ   ἐκ τῶν συστοίχων καὶ τῶν
[7, 1]   εἶναι βελτίους, ἐὰν μὴ περιέχωνται  οἱ   ἕτεροι ὑπὸ τῶν ἑτέρων. Ἀναγκαῖον
[7, 1]   τῶν Λακεδαιμονίων, εἴπερ μὴ περιέχονται  οἱ   ἕτεροι ὑπὸ τῶν ἑτέρων· πάντων
[7, 1]   ὑπὸ τοῦ ἑτέρου ἀναγκαῖον, καθάπερ  οἱ   Λακεδαιμόνιοι ὑπὸ τῶν Πελοποννησίων, εἰ
[7, 1]   οὐ γὰρ ἂν (εἴη ταὐτόν.  Οἱ   μὲν οὖν πρὸς τὸ ταὐτὸν
[7, 5]   δείξαντα ὅτι οὐχ ὑπάρχει.  Οἱ   μὲν οὖν τόποι δι´ ὧν
[7, 2]   ἐκ τῶν εἰρημένων ὅτι ἅπαντες  οἱ   πρὸς τὸ ταὐτὸν ἀνασκευαστικοὶ τόποι
[7, 4]   δὲ (καὶ) ἐπικαιρότατοι τῶν τόπων  οἵ   τε νῦν εἰρημένοι καὶ οἱ
[7, 3]   ἀρχὴν τὸ τοιοῦτον λαμβάνουσιν, οἷον  οἵ   τε περὶ (γεωμετρίαν καὶ ἀριθμοὺς
[7, 3]   διαφοραί, φανερὸν ὡς εἴ τις  λάβοι   ταῦτα μόνα ἐν τῷ
[7, 3]   εἰδέναι δεῖ ὅτι οὐδεὶς  ὀλίγοι   τῶν διαλεγομένων ὅρον συλλογίζονται, ἀλλὰ
[7, 5]   λόγος. Εἴ τε καὶ καθόλου  δέοι   ἀνασκευάσαι, οὐδ´ ὣς τὸ ἀντιστρέφειν
[7, 1]   ἀνδρειότατοι τῶν Ἑλλήνων Πελοποννήσιοι καὶ  Λακεδαιμόνιοι,   τοὺς αὐτοὺς εἶναι Πελοποννησίους Λακεδαιμονίοις,
[7, 1]   τοῦ ἑτέρου ἀναγκαῖον, καθάπερ οἱ  Λακεδαιμόνιοι   ὑπὸ τῶν Πελοποννησίων, εἰ δὲ
[7, 1]   ἀναγκαῖον, εἰ ἀνδρειότατοι τῶν Ἑλλήνων  Πελοποννήσιοι   καὶ Λακεδαιμόνιοι, τοὺς αὐτοὺς εἶναι
[7, 2]   ἅπαντες οἱ πρὸς τὸ ταὐτὸν  ἀνασκευαστικοὶ   τόποι καὶ πρὸς ὅρον χρήσιμοι,
[7, 1]   λοιπὰ ταὐτὸν ἔδει (δηλοῦν· οὐ  δηλοῖ   δέ· τὸ γὰρ διπλάσιον καὶ
[7, 1]   δὲ ποσὸν πρός τι  δηλοῖ.   Πάλιν εἰ (τὸ γένος ἑκατέρου
[7, 1]   διπλάσιον καὶ πολλαπλάσιον οὐ ταὐτὸν  δηλοῖ.   Σκοπεῖν δὲ μὴ μόνον εἰ
[7, 2]   εἴρηται· εἰ γὰρ μὴ ταὐτὸν  δηλοῖ   τό τ´ ὄνομα καὶ
[7, 5]   καὶ ἔτι παρὰ ταῦτα ὅτι  δηλοῖ   τὸ τί ἦν εἶναι
[7, 2]   ἀνασκευαστικοὶ τόποι καὶ πρὸς ὅρον  χρήσιμοι,   καθάπερ ἔμπροσθεν εἴρηται· εἰ γὰρ
[7, 3]   προκειμένην μέθοδον οἱ αὐτοὶ τόποι  χρήσιμοι.   Σκεπτέον γὰρ ἐπὶ τῶν ἐναντίων
[7, 4]   τῶν τόπων οἵ τε νῦν  εἰρημένοι   καὶ οἱ ἐκ τῶν συστοίχων
[7, 5]   οὐχ ὑπάρχει. Οἱ μὲν οὖν  τόποι   δι´ ὧν εὐπορήσομεν πρὸς ἕκαστα
[7, 2]   οἱ πρὸς τὸ ταὐτὸν ἀνασκευαστικοὶ  τόποι   καὶ πρὸς ὅρον χρήσιμοι, καθάπερ
[7, 1]   μὲν οὖν πρὸς τὸ ταὐτὸν  τόποι   τοσοῦτοι λέγονται. ~Δῆλον δ´ ἐκ
[7, 3]   τὴν προκειμένην μέθοδον οἱ αὐτοὶ  τόποι   χρήσιμοι. Σκεπτέον γὰρ ἐπὶ τῶν
[7, 1]   βελτίους, ἐὰν μὴ περιέχωνται οἱ  ἕτεροι   ὑπὸ τῶν ἑτέρων. Ἀναγκαῖον γὰρ
[7, 1]   Λακεδαιμονίων, εἴπερ μὴ περιέχονται οἱ  ἕτεροι   ὑπὸ τῶν ἑτέρων· πάντων γὰρ
[7, 4]   τοὺς μάλιστα κοινούς· οὗτοι γὰρ  ἐνεργότατοι   τῶν λοιπῶν, οἷον τό τ´
[7, 1]   ταὐτόν. Οὐ γὰρ ἀναγκαῖον, εἰ  ἀνδρειότατοι   τῶν Ἑλλήνων Πελοποννήσιοι καὶ Λακεδαιμόνιοι,
[7, 4]   ἐστιν εἶναι. ~Εἰσὶ δὲ (καὶ)  ἐπικαιρότατοι   τῶν τόπων οἵ τε νῦν
[7, 4]   κατέχειν καὶ προχείρους ἔχειν τούτους·  χρησιμώτατοι   (γὰρ πρὸς πλεῖστα. Καὶ τῶν
[7, 1]   τὸν αὐτὸν εἶναι, διότι ἄμφω  αἱρετώτατοι,   ἀλλὰ τὸν ἕτερον ὑπὸ τὸν
[7, 3]   κατηγοροῦνται, δῆλον ὅτι τοῦ προκειμένου  ἤτοι   τὸ αὐτὸ γένος ἂν κατηγοροῖτο
[7, 3]   δὲ τὴν προκειμένην μέθοδον οἱ  αὐτοὶ   τόποι χρήσιμοι. Σκεπτέον γὰρ ἐπὶ
[7, 4]   ἄλλων δὲ τοὺς μάλιστα κοινούς·  οὗτοι   γὰρ ἐνεργότατοι τῶν λοιπῶν, οἷον
[7, 1]   εἶναι τῶν Πελοποννησίων· καὶ γὰρ  οὗτοι   πάντων τῶν λοιπῶν εἰσι βελτίους.
[7, 1]   οὖν πρὸς τὸ ταὐτὸν τόποι  τοσοῦτοι   λέγονται. ~Δῆλον δ´ ἐκ τῶν
[7, 5]   καὶ ὅτι οὕτως (ὑπάρχει, δεικτέον·  ἐπὶ   δὲ τοῦ συμβεβηκότος ὅτι ὑπ–
[7, 5]   (ἢ ὅτι οὐχ οὕτως ὑπάρχει·  ἐπὶ   δὲ τοῦ συμβεβηκότος οὐκ ἔστιν
[7, 5]   τούτων τὸ ἀνασκευάσαι τοῦ κατασκευάσαι.  Ἐπὶ   δὲ τοῦ συμβεβηκότος τὸ μὲν
[7, 5]   τῷ συμβεβηκότι πῶς ὑπάρχει. Ὥστ´  ἐπὶ   μὲν τῶν ἄλλων διχῶς ἔστιν
[7, 5]   δεῖξαι μὴ ὑπάρχον. Τὸ δ´  ἐπὶ   μέρους ἀνάπαλιν ῥᾷον κατασκευάσαι
[7, 4]   λοιπῶν, οἷον τό τ´ ἐπιβλέπειν  ἐπὶ   τὰ καθ´ ἕκαστα καὶ τὸ
[7, 5]   ἐκ τῶν εἰρημένων· ὡς γὰρ  ἐπὶ   τὸ πολὺ ἐν συμπλοκῇ τὸ
[7, 5]   διὰ τὸ ἐκ πολλῶν ὡς  ἐπὶ   τὸ πολύ· κατασκευάζειν (δὲ χαλεπώτατον,
[7, 5]   οὐδ´ ὣς τὸ ἀντιστρέφειν ἀναγκαῖον  ἐπὶ   τοῦ ἀνασκευάζειν· ἀπόχρη γὰρ ἀνασκευάζοντι
[7, 5]   τὰ ἕτερα ἐπιχειρεῖν ἀλλ´  ἐπὶ   τοῦ ὁρισμοῦ. Δῆλον οὖν ὅτι
[7, 5]   καὶ οὕτως ἀνεσκευασμένον γίνεται, καθάπερ  ἐπὶ   τοῦ ὁρισμοῦ ἐλέγετο) Περὶ δὲ
[7, 5]   τοῦ ποιῆσαι ῥᾷον, οὕτω καὶ  ἐπὶ   τούτων τὸ ἀνασκευάσαι τοῦ κατασκευάσαι.
[7, 1]   ὅτι πρακτική. (Ὁμοίως δὲ καὶ  ἐπὶ   τῶν ἄλλων. Ἔτι ἐκ τοῦ
[7, 1]   καὶ μέγιστον. Ὁμοίως δὲ καὶ  ἐπὶ   τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων. Δεῖ
[7, 3]   διάλυσις οὐσίας. Ὁμοίως δὲ καὶ  ἐπὶ   τῶν ἄλλων. Ὥσθ´ ἑνὸς ὁποιουοῦν
[7, 1]   τῷ ἀνδρείως. Ὁμοίως δὲ καὶ  ἐπὶ   τῶν ἀντικειμένων· εἰ γὰρ τάδε
[7, 4]   τὰ καθ´ ἕκαστα καὶ τὸ  ἐπὶ   τῶν εἰδῶν σκοπεῖν εἰ ἐφαρμόττει
[7, 3]   αὐτοὶ τόποι χρήσιμοι. Σκεπτέον γὰρ  ἐπὶ   τῶν ἐναντίων καὶ τῶν ἄλλων
[7, 3]   τοιοῦτον λαμβάνουσιν, οἷον οἵ τε  περὶ   (γεωμετρίαν καὶ ἀριθμοὺς καὶ τὰς
[7, 5]   καθάπερ ἐπὶ τοῦ ὁρισμοῦ ἐλέγετο)  Περὶ   δὲ τοῦ γένους, ὅτι κατασκευάζειν
[7, 5]   γὰρ ἀνασκευάζειν κατασκευάζειν ῥᾷον.  Περὶ   (μὲν οὖν τοῦ ἰδίου φανερὸν
[7, 1]   κατὰ τὸν κυριώτατον τῶν ῥηθέντων  περὶ   ταὐτοῦ τρόπων (ἐλέγετο δὲ κυριώτατα
[7, 5]   τὸ δεῖξαι ὅτι οὐκ ἀληθεύεται  περί   τινος τῶν ὑπὸ τοὔνομα (ὁ
[7, 5]   ὁρισμός. Ὁμοίως δὲ καὶ  περὶ   τὸ ἴδιον καὶ τὸ γένος
[7, 3]   γὰρ ἀκολουθεῖν τὰ γένη τοῖς  γένεσι   καὶ τοὺς ὅρους τοῖς ὅροις.
[7, 1]   ἑτέρων· πάντων γὰρ τῶν λοιπῶν  εἰσι   βελτίους. Ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς
[7, 1]   γὰρ οὗτοι πάντων τῶν λοιπῶν  εἰσι   βελτίους. Ὥστε ἀλλήλων βελτίους γίνονται.
[7, 4]   αὐτοῦ ὅρους δυνατόν ἐστιν εἶναι.  ~Εἰσὶ   δὲ (καὶ) ἐπικαιρότατοι τῶν τόπων
[7, 1]   εὐδαίμονα βίον καὶ τὸν σπουδαῖον  ἀποδείκνυσι   τὸν αὐτόν, ἐπειδὴ πάντων τῶν
[7, 1]   τὸ δὲ ποσὸν πρός  τι   δηλοῖ. Πάλιν εἰ (τὸ γένος
[7, 3]   ἄλλης ἐστὶ πραγματείας ἀποδοῦναι καὶ  τί   ἐστιν ὅρος καὶ πῶς ὁρίζεσθαι
[7, 3]   δυνατὸν γενέσθαι ὁρισμοῦ καὶ τοῦ  τί   ἦν εἶναι συλλογισμόν. (Εἰ γάρ
[7, 1]   δὲ μὴ μόνον εἰ ἤδη  τι   συμβαίνει ἀδύνατον διὰ τῆς θέσεως,
[7, 1]   θάτερον δεῖ συμβεβηκέναι. Εἰ δέ  τι   τούτων διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι οὐ
[7, 5]   τὸ ἀποδοθέν, εἴτε μὴ ὑπάρχει  τι   τῶν ἐν τῷ λόγῳ, ἀνῃρημένος
[7, 3]   τὸ τί ἦν εἶναι τῷ  πράγματι   δηλῶν, καὶ δεῖ τὰ ἐν
[7, 1]   οὕτω ταὐτὰ οὐχ οὕτως.  Ἔτι   εἰ δυνατὸν θάτερον ἄνευ θατέρου
[7, 5]   λόγος (μὴ κατηγορεῖται τοὔνομα κατηγορεῖται.  Ἔτι   εἰ καὶ παντὶ ὑπάρχει τῷ
[7, 4]   ἰδέας εἶναι, καθάπερ (πρότερον εἴρηται.  Ἔτι   εἰ μεταφέρων εἴρηκε τοὔνομα
[7, 1]   ταὐτὸν ἔρως καὶ ἐπιθυμία συνουσίας.  (Ἔτι   ἐκ τῆς προσθέσεως, εἰ τῷ
[7, 1]   δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων.  Ἔτι   ἐκ τοῦ μᾶλλον, εἰ τὸ
[7, 3]   ἑκάστου οὗτος ἂν εἴη ὁρισμός.  Ἔτι   ἐκ τοῦ μᾶλλον καὶ τοῦ
[7, 3]   αὐτὸς ὁρισμὸς τῶν ἐναντίων ἔσται.  (Ἔτι   ἐκ τῶν πτώσεων καὶ τῶν
[7, 1]   ταὐτά, δῆλον ὅτι οὐδ´ ἀλλήλοις.  Ἔτι   ἐκ τῶν τούτοις συμβεβηκότων καὶ
[7, 1]   κατηγορεῖται, καὶ θάτερον κατηγορεῖσθαι δεῖ.  (Ἔτι   ἐπεὶ πολλαχῶς τὸ ταὐτὸν λέγεται,
[7, 5]   ὑπάρχει τὰ ἐν τῷ ὅρῳ.  Ἔτι   κατασκευάζοντι μὲν καθόλου οἰστέον συλλογισμόν·
[7, 5]   ὑπάρχον, ἀνῄρηται τὸ ἐν ἀρχῇ.  Ἔτι   κατασκευάζοντι μὲν οὐκ ἀπόχρη ὅτι
[7, 5]   ὅτι ἴδιος λόγος) καὶ  ἔτι   παρὰ ταῦτα ὅτι δηλοῖ τὸ
[7, 5]   ἐν τοῖς ὀλίγοις ἁμάρτημα γίνεσθαι.  Ἔτι   πρὸς μὲν ὅρον ἐνδέχεται καὶ
[7, 5]   κατηγορεῖται〉 κατηγορεῖσθαι τὸν ὅρον, καὶ  ἔτι   πρὸς τούτοις ἀντιστρέφειν, εἰ μέλλει
[7, 5]   ἀποδοθεὶς ὅρος. Ἀνασκευάζοντα δ´  οὐκέτι   ἀνάγκη δεῖξαι τὸ καθόλου· ἀπόχρη
[7, 1]   μᾶλλον ἔσται, πλῆρες δ´ ἀέρος  οὐκέτι   ἔσται. Ὥστε ὑποτεθέντος τινὸς εἴτε
[7, 5]   κατασκευάζοντι μὲν γὰρ δεικτέον (ὅτι  παντί,   ἀνασκευάζοντι δ´ ἀπόχρη ἑνὶ δεῖξαι
[7, 5]   ὅτι κατασκευάζειν μὲν ἀνάγκη μοναχῶς  παντὶ   (δείξαντα ὑπάρχον, ἀνασκευάζεται δὲ διχῶς·
[7, 5]   μὴ ὑπάρχον τινὶ  (παντί.   Ἔοικε δ´, ὥσπερ καὶ ἐν
[7, 5]   πρὸς τὸ ἴδιον ἁρμόσει λέγεσθαι  (παντί   τε (γὰρ δεῖ τῷ ὑπὸ
[7, 5]   μὴ ὑπάρχον· εἴ τε καὶ  παντὶ   ὑπάρχει μὴ μόνῳ δέ, καὶ
[7, 5]   τοὔνομα κατηγορεῖται. Ἔτι εἰ καὶ  παντὶ   ὑπάρχει τῷ ὑπὸ τοὔνομα μὴ
[7, 5]   οἷον ὅτι τῶν ἐν τῷ  ἀποδοθέντι   λόγῳ τὸ μὲν γένος τὸ
[7, 5]   τὸν κατασκευάζοντα δεικνύναι ὅτι ὑπάρχει,  ἀνασκευάζοντι   δ´ ἀπόχρη ἑνὶ δεῖξαι μὴ
[7, 5]   μὲν γὰρ δεικτέον (ὅτι παντί,  ἀνασκευάζοντι   δ´ ἀπόχρη ἑνὶ δεῖξαι μὴ
[7, 5]   ὅτι ὡς γένος ὑπάρχει δεικτέον·  ἀνασκευάζοντι   δ´ ἱκανὸν τὸ δεῖξαι μὴ
[7, 5]   γὰρ ἀπόχρη δεῖξαι (τινὶ ὑπάρχον,  ἀνασκευάζοντι   δὲ δεικτέον ὅτι οὐδενὶ ὑπάρχει.
[7, 5]   ἐπὶ τοῦ ἀνασκευάζειν· ἀπόχρη γὰρ  ἀνασκευάζοντι   καθόλου τὸ δεῖξαι ὅτι κατ´
[7, 5]   ἀνασκευάζειν μὲν ἔστιν ἓν ἀνελόντα,  κατασκευάζοντι   δὲ ἀνάγκη πάντα συλλογίζεσθαι, Σχεδὸν
[7, 5]   ἀνασκευάσαντες ἀνῃρηκότες (ἐσόμεθα τὸν ὅρον·  κατασκευάζοντι   δὲ πάντα ἀνάγκη συμβιβάζειν ὅτι
[7, 5]   ἀνάπαλιν ῥᾷον κατασκευάσαι ἀνασκευάσαι·  κατασκευάζοντι   μὲν γὰρ ἀπόχρη δεῖξαι (τινὶ
[7, 5]   καθόλου ῥᾷον ἀνασκευάζειν κατασκευάζειν·  κατασκευάζοντι   μὲν γὰρ δεικτέον (ὅτι παντί,
[7, 5]   τὰ ἐν τῷ ὅρῳ. Ἔτι  κατασκευάζοντι   μὲν καθόλου οἰστέον συλλογισμόν· δεῖ
[7, 5]   ἀνῄρηται τὸ ἐν ἀρχῇ. Ἔτι  κατασκευάζοντι   μὲν οὐκ ἀπόχρη ὅτι ὑπάρχει
[7, 5]   γὰρ ἓν συμπεράνασθαι πολλά.  Ἀναιροῦντι   μὲν οὖν ἀπόχρη πρὸς ἓν
[7, 2]   ~Δῆλον δ´ ἐκ τῶν εἰρημένων  ὅτι   ἅπαντες οἱ πρὸς τὸ ταὐτὸν
[7, 5]   ὅτι ὑπάρχει (τὰ εἰρημένα καὶ  ὅτι   γένος τὸ ἀποδοθὲν καὶ ὅτι
[7, 5]   τῶν τόπων ἐστί, τούτῳ χρηστέον.  ~Ὅτι   δὲ χαλεπώτερον κατασκευάζειν ἀνασκευάζειν
[7, 5]   λόγος) καὶ ἔτι παρὰ ταῦτα  ὅτι   δηλοῖ τὸ τί ἦν εἶναι
[7, 3]   ἄλλας τὰς τοιαύτας μαθήσεις. Εἶθ´  ὅτι   δι´ ἀκριβείας μὲν ἄλλης ἐστὶ
[7, 3]   χρείαν, ὥστε τοσοῦτον μόνον λεκτέον  ὅτι   δυνατὸν γενέσθαι ὁρισμοῦ καὶ τοῦ
[7, 1]   ἀέρος ταὐτὸν φάσκουσιν (δῆλον γὰρ  ὅτι   ἐὰν ἐξέλθῃ ἀήρ, κενὸν
[7, 5]   Ἀνασκευάζειν δὲ χαλεπώτατον τὸ συμβεβηκός,  ὅτι   ἐλάχιστα ἐν αὐτῷ δέδοται· οὐ
[7, 3]   ἔστιν ἐν τῷ αὐτῷ, (δῆλον  ὅτι   ἐν τῷ ἐναντίῳ ἂν εἴη,
[7, 5]   γένος τὸ δὲ διαφορά, καὶ  ὅτι   ἐν τῷ τί ἐστι τὸ
[7, 1]   ἀλλήλων βελτίους γίνονται. (Δῆλον οὖν  ὅτι   ἓν ἀριθμῷ δεῖ εἶναι τὸ
[7, 3]   κατηγορεῖται, τούτου δὲ μή, δῆλον  ὅτι   εἰρημένη τούτου ἂν κατηγοροῖτο.
[7, 1]   ἑκατέρου κατηγοροῦνται, ἀλλὰ τοῦ μὲν  ὅτι   θεωρητικὴ ἐπιστήμη, τοῦ δ´ ὅτι
[7, 5]   ὅτι γένος τὸ ἀποδοθὲν καὶ  ὅτι   ἴδιος λόγος) καὶ ἔτι
[7, 5]   δ´ ἀνάπαλιν οὐκ ἀναγκαῖον προσδεῖξαι,  ὅτι   καθ´ ὧν λόγος (μὴ
[7, 5]   γὰρ ἀνασκευάζοντι καθόλου τὸ δεῖξαι  ὅτι   κατ´ οὐδενὸς ὧν τοὔνομα κατηγορεῖται
[7, 5]   ἐλέγετο) Περὶ δὲ τοῦ γένους,  ὅτι   κατασκευάζειν μὲν ἀνάγκη μοναχῶς παντὶ
[7, 3]   τί ἐστι τοῦ πράγματος κατηγορεῖται.  Ὅτι   μὲν οὖν ἐγχωρεῖ συλλογισμὸν ὅρου
[7, 5]   δεῖ συμβιβάσαι, καὶ πρὸς τούτῳ  ὅτι   μόνῳ ὑπάρχει καὶ ἀντικατηγορεῖται τοῦ
[7, 3]   τί ἐστι τοῦ πράγματος κατηγορεῖται,  (ὅτι   ταῦτα ἔχων λόγος ὅρος
[7, 2]   καὶ τοὔνομα πρὸς τὸ κατασκευάσαι  ὅτι   ὁρισμός, ἀλλὰ καὶ τὰ ἄλλα
[7, 3]   αἱ διαφοραὶ ὀρθῶς ἀποδέδονται, δῆλον  ὅτι   ὁρισμὸς ἂν εἴη ἀποδοθείς.
[7, 1]   δέ τι τούτων διαφωνεῖ, δῆλον  ὅτι   οὐ ταὐτά. Ὁρᾶν δὲ καὶ
[7, 1]   ἀμφότερα τῷ αὐτῷ ταὐτά, δῆλον  ὅτι   οὐδ´ ἀλλήλοις. Ἔτι ἐκ τῶν
[7, 3]   βουλώμεθα, πρῶτον μὲν εἰδέναι δεῖ  ὅτι   οὐδεὶς ὀλίγοι τῶν διαλεγομένων
[7, 5]   (τινὶ ὑπάρχον, ἀνασκευάζοντι δὲ δεικτέον  ὅτι   οὐδενὶ ὑπάρχει. Φανερὸν δὲ καὶ
[7, 5]   καθόλου· ἀπόχρη γὰρ τὸ δεῖξαι  ὅτι   οὐκ ἀληθεύεται περί τινος τῶν
[7, 2]   ὄνομα καὶ λόγος, (δῆλον  ὅτι   οὐκ ἂν εἴη ὁρισμὸς
[7, 5]   οὐ μόνον ὑπάρχον, ἀλλὰ καὶ  ὅτι   οὕτως (ὑπάρχει, δεικτέον· ἐπὶ δὲ
[7, 5]   δείξαντα ὅτι οὐχ ὑπάρχει (ἢ  ὅτι   οὐχ οὕτως ὑπάρχει· ἐπὶ δὲ
[7, 5]   διχῶς ἔστιν ἀνελεῖν, δείξαντα  ὅτι   οὐχ ὑπάρχει (ἢ ὅτι οὐχ
[7, 5]   ἔστιν ἀνελεῖν ἀλλ´ δείξαντα  ὅτι   οὐχ ὑπάρχει. Οἱ μὲν οὖν
[7, 5]   κατασκευάζειν· κατασκευάζοντι μὲν γὰρ δεικτέον  (ὅτι   παντί, ἀνασκευάζοντι δ´ ἀπόχρη ἑνὶ
[7, 5]   οὐδενὶ ὑπάρχει. Φανερὸν δὲ καὶ  ὅτι   πάντων ῥᾷστον ὅρον ἀνασκευάσαι· πλεῖστα
[7, 1]   ὅτι θεωρητικὴ ἐπιστήμη, τοῦ δ´  ὅτι   πρακτική. (Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
[7, 5]   ἐπὶ τοῦ ὁρισμοῦ. Δῆλον οὖν  ὅτι   ῥᾷστον πάντων ὅρον ἀναιρεῖν, Κατασκευάζειν
[7, 1]   καὶ μέγιστον λεγόμενον, εἰ μέλλει  ὅτι   ταὐτὸν ἀποδείκνυσθαι. Διὸ καὶ Ξενοκράτης
[7, 1]   δὲ μή, οὐκ ἔσται δεδειγμένον  ὅτι   ταὐτόν. Οὐ γὰρ ἀναγκαῖον, εἰ
[7, 5]   τὸ πολύ· κατασκευάζειν (δὲ χαλεπώτατον,  ὅτι   τε πολλὰ δεῖ συμβιβάσαι, καὶ
[7, 3]   δ´ ὧδε. Πρῶτον μὲν οὖν  ὅτι   τὸ ἀποδοθὲν γένος ὀρθῶς ἀποδέδοται.
[7, 3]   αἱ αὐταὶ κατηγοροῦνται, δῆλον  ὅτι   τοῦ προκειμένου ἤτοι τὸ αὐτὸ
[7, 5]   τοιαύτας προτάσεις οὐκ εὐπετές, οἷον  ὅτι   τῶν ἐν τῷ ἀποδοθέντι λόγῳ
[7, 3]   Ἀλλ´ οὖν τοῦτό γ´ ἀληθές,  ὅτι   τῶν ἐναντίων ἐναντίαι
[7, 5]   δεικτέον· ἐπὶ δὲ τοῦ συμβεβηκότος  ὅτι   ὑπ– άρχει μόνον ἱκανὸν δεῖξαι.
[7, 5]   ὑπὸ τοὔνομα τὸν κατασκευάζοντα δεικνύναι  ὅτι   ὑπάρχει, ἀνασκευάζοντι δ´ ἀπόχρη ἑνὶ
[7, 5]   Ἔτι κατασκευάζοντι μὲν οὐκ ἀπόχρη  ὅτι   ὑπάρχει δεῖξαι, ἀλλὰ καὶ ὅτι
[7, 5]   δεῖ πάντα συλλογίσασθαι (καὶ γὰρ  ὅτι   ὑπάρχει (τὰ εἰρημένα καὶ ὅτι
[7, 5]   κατασκευάζοντι δὲ πάντα ἀνάγκη συμβιβάζειν  ὅτι   ὑπάρχει τὰ ἐν τῷ ὅρῳ.
[7, 5]   ὅτι ὑπάρχει δεῖξαι, ἀλλὰ καὶ  ὅτι   ὡς γένος ὑπάρχει δεικτέον· ἀνασκευάζοντι
[7, 1]   οὐκ ἀναγκαῖον τὸν αὐτὸν εἶναι,  διότι   ἄμφω αἱρετώτατοι, ἀλλὰ τὸν ἕτερον
[7, 5]   οὐ γὰρ προσσημαίνεται ἐν τῷ  συμβεβηκότι   πῶς ὑπάρχει. Ὥστ´ ἐπὶ μὲν
[7, 5]   αὐτοῦ ὁρισμός ἐστιν, ἐπειδὴ ὁρισμός  ἐστι   λόγος τὸ τί ἦν
[7, 3]   ὅτι δι´ ἀκριβείας μὲν ἄλλης  ἐστὶ   πραγματείας ἀποδοῦναι καὶ τί ἐστιν
[7, 3]   κατηγορεῖται δ´ ἐν τῷ τί  ἐστι   τὰ γένη καὶ αἱ διαφοραί,
[7, 5]   καὶ ὅτι ἐν τῷ τί  ἐστι   τὸ γένος καὶ αἱ διαφοραὶ
[7, 3]   ὥστ´ εἰ ἑνὸς αὐτῶν ὁρισμός  ἐστι   τὸ ποιητικὸν εἶναι τοῦ τέλους,
[7, 5]   καὶ ἄλλα ἐν (τῷ τί  ἐστι   τοῦ πράγματος κατηγορεῖται, ἄδηλον πότερον
[7, 3]   οὐδὲν ἕτερον ἐν τῷ τί  ἐστι   τοῦ πράγματος κατηγορεῖται. Ὅτι μὲν
[7, 3]   μόνα ἐν τῷ τί  ἐστι   τοῦ πράγματος κατηγορεῖται, (ὅτι
[7, 3]   ὅρῳ κατηγορούμενα ἐν τῷ τί  ἐστι   τοῦ πράγματος μόνα κατηγορεῖσθαι, κατηγορεῖται
[7, 4]   κοινὸς καὶ ἐνεργὸς τῶν τόπων  ἐστί,   τούτῳ χρηστέον. ~Ὅτι δὲ χαλεπώτερον
[7, 4]   ἐπειδὴ συνώνυμον τὸ εἶδός ἐστιν.  Ἔστι   δὲ χρήσιμον τὸ τοιοῦτον πρὸς
[7, 5]   παρὰ ταῦτα ὅτι δηλοῖ τὸ  τί   ἦν εἶναι λόγος, καὶ
[7, 5]   ὁρισμός ἐστι λόγος τὸ  τί   ἦν εἶναι σημαίνων. Δῆλον δὲ
[7, 3]   ἐστιν ὅρος λόγος τὸ  τί   ἦν εἶναι τῷ πράγματι δηλῶν,
[7, 3]   κατηγορεῖσθαι, κατηγορεῖται δ´ ἐν τῷ  τί   ἐστι τὰ γένη καὶ αἱ
[7, 5]   διαφορά, καὶ ὅτι ἐν τῷ  τί   ἐστι τὸ γένος καὶ αἱ
[7, 5]   τινα καὶ ἄλλα ἐν (τῷ  τί   ἐστι τοῦ πράγματος κατηγορεῖται, ἄδηλον
[7, 3]   ταῦτα μόνα ἐν τῷ  τί   ἐστι τοῦ πράγματος κατηγορεῖται, (ὅτι
[7, 3]   ἐπειδὴ οὐδὲν ἕτερον ἐν τῷ  τί   ἐστι τοῦ πράγματος κατηγορεῖται. Ὅτι
[7, 3]   τῷ ὅρῳ κατηγορούμενα ἐν τῷ  τί   ἐστι τοῦ πράγματος μόνα κατηγορεῖσθαι,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/01/2010