Livre, Chap. |
[7, 3] |
ὅτι
τῶν
ἐναντίων
ἢ
ἐναντίαι
|
ἢ |
αἱ
αὐταὶ
διαφοραί
εἰσιν.
Εἰ |
[7, 3] |
ἢ
αἱ
ἐναντίαι
τῶν
ἐναντίων
|
ἢ |
αἱ
αὐταὶ
κατηγοροῦνται,
δῆλον
ὅτι |
[7, 3] |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
αἱ
διαφοραὶ
|
ἢ |
αἱ
ἐναντίαι
τῶν
ἐναντίων
ἢ |
[7, 1] |
ἀριθμῷ
εἶναι
τὸ
λεγόμενον
μέγιστον
|
ἢ |
αἱρετώτατον·
εἰ
δὲ
μή,
οὐκ |
[7, 3] |
αὐταὶ
τὰ
δὲ
γένη
ἐναντία·
|
ἢ |
ἄμφω
ἐναντία,
καὶ
τὰ
γένη |
[7, 3] |
αἱ
δὲ
λοιπαὶ
αἱ
αὐταί·
|
ἢ |
ἀνάπαλιν
αἱ
μὲν
διαφοραὶ
αἱ |
[7, 5] |
χρηστέον.
~Ὅτι
δὲ
χαλεπώτερον
κατασκευάζειν
|
ἢ |
ἀνασκευάζειν
ὅρον,
ἐκ
τῶν
μετὰ |
[7, 5] |
ἐπὶ
μέρους
ἀνάπαλιν
ῥᾷον
κατασκευάσαι
|
ἢ |
ἀνασκευάσαι·
κατασκευάζοντι
μὲν
γὰρ
ἀπόχρη |
[7, 3] |
ἐναντίου,
αἱ
δὲ
διαφοραὶ
ἐναντίαι,
|
ἢ |
ἅπασαι
ἢ
τινές,
αἱ
δὲ |
[7, 4] |
Ἔτι
εἰ
μεταφέρων
εἴρηκε
τοὔνομα
|
ἢ |
αὐτὸ
αὑτοῦ
κατηγόρηκεν
ὡς
ἕτερον. |
[7, 1] |
ταὐτά
ἐστιν·
τὰ
γὰρ
εἴδει
|
ἢ |
γένει
ταὐτὰ
ἢ
οὐκ
ἀνάγκη |
[7, 5] |
τῶν
ἄλλων
διχῶς
ἔστιν
ἀνελεῖν,
|
ἢ |
δείξαντα
ὅτι
οὐχ
ὑπάρχει
(ἢ |
[7, 5] |
συμβεβηκότος
οὐκ
ἔστιν
ἀνελεῖν
ἀλλ´
|
ἢ |
δείξαντα
ὅτι
οὐχ
ὑπάρχει.
Οἱ |
[7, 3] |
δ´
ὁρισμοῦ
πρὸς
δύο
συγκρινομένου
|
ἢ |
δύο
ὁρισμῶν
πρὸς
ἕν,
οὐδὲν |
[7, 1] |
τὸ
μᾶλλον
τὸ
δὲ
μή,
|
ἢ |
εἰ
ἄμφω
μὲν
δέχεται
μὴ |
[7, 1] |
μὲν
ἀρετὴ
τὸ
δ´
ἐπιστήμη.
|
Ἢ |
εἰ
τὸ
μὲν
γένος
ταὐτόν, |
[7, 1] |
μὴ
ποιεῖ
τὸ
ὅλον
ταὐτόν.
|
Ἢ |
εἰ
τοῦ
αὐτοῦ
ἀφ´
ἑκατέρου |
[7, 3] |
τὰ
ἐναντία
ἐν
τῷ
αὐτῷ
|
ἢ |
ἐν
τοῖς
ἐναντίοις
γένεσιν
εἶναι. |
[7, 5] |
γὰρ
ἐν
τοῖς
πολλοῖς
μᾶλλον
|
ἢ |
ἐν
τοῖς
ὀλίγοις
ἁμάρτημα
γίνεσθαι. |
[7, 3] |
ἔσται.
Ἐπεὶ
γὰρ
τὸ
ἐναντίον
|
ἢ |
ἐν
τῷ
αὐτῷ
γένει
ἢ |
[7, 3] |
ἢ
ἐν
τῷ
αὐτῷ
γένει
|
ἢ |
ἐν
τῷ
ἐναντίῳ,
ὁμοίως
δὲ |
[7, 3] |
γ´
ἀληθές,
ὅτι
τῶν
ἐναντίων
|
ἢ |
ἐναντίαι
ἢ
αἱ
αὐταὶ
διαφοραί |
[7, 5] |
πρὸς
τὰ
ἕτερα
ἐπιχειρεῖν
ἀλλ´
|
ἢ |
ἐπὶ
τοῦ
ὁρισμοῦ.
Δῆλον
οὖν |
[7, 1] |
~(Πότερον
δὲ
ταὐτὸν
|
ἢ |
ἕτερον
κατὰ
τὸν
κυριώτατον
τῶν |
[7, 5] |
κατηγορεῖται,
ἄδηλον
πότερον
ὁ
ῥηθεὶς
|
ἢ |
ἕτερος
αὐτοῦ
ὁρισμός
ἐστιν,
ἐπειδὴ |
[7, 5] |
οὐδὲ
τὸ
συμβεβηκὸς
ὡς
γένος
|
ἢ |
ἴδιον,
ἀλλ´
ὑπάρχειν
μόνον.
Ὥστ´ |
[7, 5] |
τὸ
μὲν
καθόλου
ῥᾷον
ἀνασκευάζειν
|
ἢ |
κατασκευάζειν·
κατασκευάζοντι
μὲν
γὰρ
δεικτέον |
[7, 5] |
ἔχει·
ἐν
ἀμφοτέροις
γὰρ
ἀνασκευάζειν
|
ἢ |
κατασκευάζειν
ῥᾷον.
Περὶ
(μὲν
οὖν |
[7, 3] |
Οἷον
εἰ
μᾶλλον
ὅδε
τοῦδε
|
ἢ |
ὅδε
τοῦδε
ὁρισμός,
ὁ
δὲ |
[7, 3] |
μὲν
εἰδέναι
δεῖ
ὅτι
οὐδεὶς
|
ἢ |
ὀλίγοι
τῶν
διαλεγομένων
ὅρον
συλλογίζονται, |
[7, 5] |
ἢ
δείξαντα
ὅτι
οὐχ
ὑπάρχει
|
(ἢ |
ὅτι
οὐχ
οὕτως
ὑπάρχει·
ἐπὶ |
[7, 3] |
ὁρισμὸς
ἂν
εἴη
ὁ
ἀποδοθείς.
|
Ἢ |
οὐκ
ἀναγκαῖον
τῶν
(ἐναντίων
τὰς |
[7, 1] |
γὰρ
εἴδει
ἢ
γένει
ταὐτὰ
|
ἢ |
οὐκ
ἀνάγκη
ἢ
οὐκ
ἐνδέχεται |
[7, 1] |
γένει
ταὐτὰ
ἢ
οὐκ
ἀνάγκη
|
ἢ |
οὐκ
ἐνδέχεται
ἀριθμῷ
ταὐτὰ
εἶναι· |
[7, 1] |
ἐπισκοποῦμεν
δὲ
πότερον
οὕτω
ταὐτὰ
|
ἢ |
οὐχ
οὕτως.
Ἔτι
εἰ
δυνατὸν |
[7, 5] |
δεῖξαι
μὴ
ὑπάρχον
ἢ
τινὶ
|
ἢ |
(παντί.
Ἔοικε
δ´,
ὥσπερ
καὶ |
[7, 5] |
τῶνδε.
Ῥᾷον
γὰρ
ἓν
συμπεράνασθαι
|
ἢ |
πολλά.
Ἀναιροῦντι
μὲν
οὖν
ἀπόχρη |
[7, 1] |
μὲν
ποιὸν
τὸ
δὲ
ποσὸν
|
ἢ |
πρός
τι
δηλοῖ.
Πάλιν
εἰ |
[7, 3] |
δὲ
διαφοραὶ
ἐναντίαι,
ἢ
ἅπασαι
|
ἢ |
τινές,
αἱ
δὲ
λοιπαὶ
αἱ |
[7, 5] |
ἱκανὸν
τὸ
δεῖξαι
μὴ
ὑπάρχον
|
ἢ |
τινὶ
ἢ
(παντί.
Ἔοικε
δ´, |
[7, 1] |
μὲν
ἀγαθὸν
τὸ
δὲ
κακόν,
|
ἢ |
τὸ
μὲν
ἀρετὴ
τὸ
δ´ |
[7, 1] |
οὐδὲν
γὰρ
διαφέρει
τὸ
τούτῳ
|
ἢ |
τούτῳ
ἀντικείμενον
λαβεῖν,
ἐπειδὴ
ταὐτόν |
[7, 3] |
ὁ
τοῦ
ἐναντίου
ὁρισμὸς
φανερὸς
|
ᾖ, |
καὶ
ὁ
τοῦ
προκειμένου
ὁρισμὸς |
[7, 3] |
ἐναντίων
ὁποίου
ἂν
μάλιστα
φανερὸς
|
ᾖ |
ὁ
ἐναντίος
ὁρισμός.
Ὅλους
μὲν |
[7, 3] |
μὴ
ἐν
τῷ
αὐτῷ
γένει
|
ᾖ |
τὰ
ἐναντία,
ὧν
δὲ
τὰ |
[7, 1] |
καὶ
τῶν
ἀντικειμένων.
Εἰ
γὰρ
|
ἡ |
δικαιοσύνη
ταὐτὸν
τῇ
ἀνδρείᾳ,
καὶ |
[7, 3] |
τούτου
δὲ
μή,
δῆλον
ὅτι
|
ἡ |
εἰρημένη
τούτου
ἂν
κατηγοροῖτο.
Καθόλου |
[7, 3] |
ὁρισμῶν
πρὸς
ἕν,
οὐδὲν
χρήσιμος
|
ἡ |
ἐκ
(τοῦ
μᾶλλον
ἐπίσκεψις·
οὔτε |
[7, 3] |
εἰσιν.
Εἰ
οὖν
τοῦ
ἐναντίου
|
ἡ |
ἐναντία
κατηγορεῖται,
τούτου
δὲ
μή, |
[7, 3] |
ὅρους
τοῖς
ὅροις.
Οἷον
εἰ
|
ἡ |
λήθη
ἐστὶν
ἀποβολὴ
ἐπιστήμης,
καὶ |
[7, 3] |
ὁμολογεῖσθαι.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
εἰ
|
ἡ |
φθορὰ
διάλυσις
οὐσίας,
καὶ
τὸ |
[7, 3] |
τὸ
φθαρτικὸν
διαλυτικὸν
οὐσίας,
καὶ
|
ἡ |
φθορὰ
διάλυσις
οὐσίας.
Ὁμοίως
δὲ |
[7, 5] |
μόνα
γὰρ
τὰ
πρὸς
τὸ
|
συμβεβη: |
κὸς
κοινὰ
πάντων
τῶν
εἰρημένων |
[7, 1] |
Σκοπεῖν
δὲ
μὴ
μόνον
εἰ
|
ἤδη |
τι
συμβαίνει
ἀδύνατον
διὰ
τῆς |
[7, 3] |
ἐν
τῷ
ἐναντίῳ
ἂν
εἴη,
|
ἐπειδὴ |
ἀνάγκη
τὰ
ἐναντία
ἐν
τῷ |
[7, 3] |
ψυχῆς
διαφορὰ
ἐν
ἀμφοῖν
λέγεται
|
(ἐπειδὴ |
καὶ
σώματος
ἔστιν
ἀρετὴ
καὶ |
[7, 5] |
ἢ
ἕτερος
αὐτοῦ
ὁρισμός
ἐστιν,
|
ἐπειδὴ |
ὁρισμός
ἐστι
λόγος
ὁ
τὸ |
[7, 3] |
γὰρ
ἐνδέχεται
ἕτερον
εἶναι
ὅρον,
|
ἐπειδὴ |
οὐδὲν
ἕτερον
ἐν
τῷ
τί |
[7, 1] |
τοὺς
αὐτοὺς
εἶναι
Πελοποννησίους
Λακεδαιμονίοις,
|
(ἐπειδὴ |
οὐχ
εἷς
ἀριθμῷ
Πελοποννήσιος
καὶ |
[7, 1] |
τὸν
σπουδαῖον
ἀποδείκνυσι
τὸν
αὐτόν,
|
ἐπειδὴ |
πάντων
τῶν
βίων
αἱρετώτατος
ὁ |
[7, 4] |
σκοπεῖν
εἰ
ἐφαρμόττει
ὁ
λόγος,
|
ἐπειδὴ |
συνώνυμον
τὸ
εἶδός
ἐστιν.
Ἔστι |
[7, 1] |
τούτῳ
ἢ
τούτῳ
ἀντικείμενον
λαβεῖν,
|
ἐπειδὴ |
ταὐτόν
ἐστιν.
Πάλιν
ἐκ
τῶν |
[7, 3] |
τοῖς
ὅροις.
Οἷον
εἰ
ἡ
|
λήθη |
ἐστὶν
ἀποβολὴ
ἐπιστήμης,
καὶ
τὸ |
[7, 1] |
φάσκουσιν
(δῆλον
γὰρ
ὅτι
ἐὰν
|
ἐξέλθῃ |
ὁ
ἀήρ,
κενὸν
μὲν
οὐχ |
[7, 3] |
ὅτι
ἐν
τῷ
ἐναντίῳ
ἂν
|
εἴη, |
ἐπειδὴ
ἀνάγκη
τὰ
ἐναντία
ἐν |
[7, 3] |
ἀποδέδονται,
δῆλον
ὅτι
ὁρισμὸς
ἂν
|
εἴη |
ὁ
ἀποδοθείς.
Ἢ
οὐκ
ἀναγκαῖον |
[7, 3] |
τῶν
λοιπῶν
ἑκάστου
οὗτος
ἂν
|
εἴη |
ὁρισμός.
Ἔτι
ἐκ
τοῦ
μᾶλλον |
[7, 2] |
λόγος,
(δῆλον
ὅτι
οὐκ
ἂν
|
εἴη |
ὁρισμὸς
ὁ
ἀποδοθεὶς
λόγος.
Τῶν |
[7, 3] |
λόγος
ὅρος
ἐξ
ἀνάγκης
ἂν
|
εἴη· |
οὐ
γὰρ
ἐνδέχεται
ἕτερον
εἶναι |
[7, 1] |
θατέρου
εἶναι·
οὐ
γὰρ
ἂν
|
(εἴη |
ταὐτόν.
Οἱ
μὲν
οὖν
πρὸς |
[7, 1] |
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
τοὺς
Λακεδαιμονίους
|
ἀνάγκη |
βελτίους
εἶναι
τῶν
Πελοποννησίων·
καὶ |
[7, 3] |
τῶν
πτώσεων
καὶ
τῶν
συστοίχων·
|
ἀνάγκη |
γὰρ
ἀκολουθεῖν
τὰ
γένη
τοῖς |
[7, 5] |
ἀποδοθεὶς
ὅρος.
Ἀνασκευάζοντα
δ´
οὐκέτι
|
ἀνάγκη |
δεῖξαι
τὸ
καθόλου·
ἀπόχρη
γὰρ |
[7, 3] |
καὶ
τὸν
εἰρημένον
τοῦ
προκειμένου
|
ἀνάγκη |
εἶναι.
Ἐπεὶ
δὲ
τῶν
(ἐναντίων |
[7, 1] |
ἢ
γένει
ταὐτὰ
ἢ
οὐκ
|
ἀνάγκη |
ἢ
οὐκ
ἐνδέχεται
ἀριθμῷ
ταὐτὰ |
[7, 3] |
οὖν
ὁποιουοῦν
τῶν
εἰρημένων
ὁμολογηθέντος
|
(ἀνάγκη |
καὶ
τὰ
λοιπὰ
ὁμολογεῖσθαι.
Ὁμοίως |
[7, 5] |
τοῦ
γένους,
ὅτι
κατασκευάζειν
μὲν
|
ἀνάγκη |
μοναχῶς
παντὶ
(δείξαντα
ὑπάρχον,
ἀνασκευάζεται |
[7, 5] |
ἔστιν
ἓν
ἀνελόντα,
κατασκευάζοντι
δὲ
|
ἀνάγκη |
πάντα
συλλογίζεσθαι,
Σχεδὸν
δὲ
καὶ |
[7, 5] |
τὸν
ὅρον·
κατασκευάζοντι
δὲ
πάντα
|
ἀνάγκη |
συμβιβάζειν
ὅτι
ὑπάρχει
τὰ
ἐν |
[7, 3] |
τῷ
ἐναντίῳ
ἂν
εἴη,
ἐπειδὴ
|
ἀνάγκη |
τὰ
ἐναντία
ἐν
τῷ
αὐτῷ |
[7, 1] |
κατηγοροῦνται,
ἀλλὰ
τοῦ
μὲν
ὅτι
|
θεωρητικὴ |
ἐπιστήμη,
τοῦ
δ´
ὅτι
πρακτική. |
[7, 1] |
θεωρητικὴ
ἐπιστήμη,
τοῦ
δ´
ὅτι
|
πρακτική. |
(Ὁμοίως
δὲ
καὶ
ἐπὶ
τῶν |
[7, 5] |
γὰρ
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
ἐν
|
συμπλοκῇ |
τὸ
ἴδιον
ἀποδίδοται,
ὥστ´
ἀνασκευάζειν |
[7, 3] |
Οἷον
εἰ
ἡ
λήθη
ἐστὶν
|
ἀποβολὴ |
ἐπιστήμης,
καὶ
τὸ
ἐπιλανθάνεσθαι
ἀποβάλλειν |
[7, 1] |
γένος
ταὐτόν,
αἱ
δὲ
διαφοραὶ
|
μὴ |
αἱ
αὐταὶ
ἑκατέρου
κατηγοροῦνται,
ἀλλὰ |
[7, 1] |
ἢ
εἰ
ἄμφω
μὲν
δέχεται
|
μὴ |
ἅμα
δέ·
καθάπερ
ὁ
μᾶλλον |
[7, 1] |
ταὐτόν,
καὶ
θάτερον·
εἰ
γὰρ
|
μὴ |
ἀμφότερα
τῷ
αὐτῷ
ταὐτά,
δῆλον |
[7, 5] |
μὴ
ἴδιος
ὁ
λόγος,
εἴτε
|
μὴ |
γένος
τὸ
ἀποδοθέν,
εἴτε
μὴ |
[7, 3] |
ἡ
ἐναντία
κατηγορεῖται,
τούτου
δὲ
|
μή, |
δῆλον
ὅτι
ἡ
εἰρημένη
τούτου |
[7, 1] |
ταὐτά.
Ὁρᾶν
δὲ
καὶ
εἰ
|
μὴ |
ἐν
ἑνὶ
γένει
κατηγορίας
ἀμφότερα, |
[7, 3] |
τὰς
ἐναντίας
διαφορὰς
κατηγορεῖσθαι,
ἂν
|
μὴ |
ἐν
τῷ
αὐτῷ
γένει
ᾖ |
[7, 3] |
τῷ
ἐναντίῳ,
τὸ
δὲ
προκείμενον
|
μὴ |
ἔστιν
ἐν
τῷ
αὐτῷ,
(δῆλον |
[7, 1] |
δέχεται
τὸ
μᾶλλον
τὸ
δὲ
|
μή, |
ἢ
εἰ
ἄμφω
μὲν
δέχεται |
[7, 5] |
τῶν
ἄλλων
ἐπιχειρεῖν·
εἴτε
γὰρ
|
μὴ |
ἴδιος
ὁ
λόγος,
εἴτε
μὴ |
[7, 5] |
ὅτι
καθ´
ὧν
ὁ
λόγος
|
(μὴ |
κατηγορεῖται
τοὔνομα
κατηγορεῖται.
Ἔτι
εἰ |
[7, 1] |
οὐ
ταὐτὸν
δηλοῖ.
Σκοπεῖν
δὲ
|
μὴ |
μόνον
εἰ
ἤδη
τι
συμβαίνει |
[7, 5] |
παντὶ
ὑπάρχει
τῷ
ὑπὸ
τοὔνομα
|
μὴ |
μόνῳ
δέ,
ἀνῃρημένος
γίνεται
ὁ |
[7, 5] |
εἴ
τε
καὶ
παντὶ
ὑπάρχει
|
μὴ |
μόνῳ
δέ,
καὶ
οὕτως
ἀνεσκευασμένον |
[7, 3] |
εἶναι
οὐκ
ἐνδέχεται·
εἰ
δὲ
|
μή, |
ὁ
αὐτὸς
ὁρισμὸς
τῶν
ἐναντίων |
[7, 1] |
μέγιστον
ἢ
αἱρετώτατον·
εἰ
δὲ
|
μή, |
οὐκ
ἔσται
δεδειγμένον
ὅτι
ταὐτόν. |
[7, 1] |
βελτίους
εἶναι
τῶν
Λακεδαιμονίων,
εἴπερ
|
μὴ |
περιέχονται
οἱ
ἕτεροι
ὑπὸ
τῶν |
[7, 1] |
συμβήσεται
ἀλλήλων
εἶναι
βελτίους,
ἐὰν
|
μὴ |
περιέχωνται
οἱ
ἕτεροι
ὑπὸ
τῶν |
[7, 1] |
εἰ
τῷ
αὐτῷ
ἑκάτερον
προστιθέμενον
|
μὴ |
ποιεῖ
τὸ
ὅλον
ταὐτόν.
Ἢ |
[7, 1] |
ὑπὸ
τῶν
Πελοποννησίων,
εἰ
δὲ
|
μή, |
συμβήσεται
ἀλλήλων
εἶναι
βελτίους,
ἐὰν |
[7, 1] |
Πάλιν
εἰ
(τὸ
γένος
ἑκατέρου
|
μὴ |
ταὐτόν,
ἀλλὰ
τὸ
μὲν
ἀγαθὸν |
[7, 2] |
καθάπερ
ἔμπροσθεν
εἴρηται·
εἰ
γὰρ
|
μὴ |
ταὐτὸν
δηλοῖ
τό
τ´
ὄνομα |
[7, 5] |
μὴ
γένος
τὸ
ἀποδοθέν,
εἴτε
|
μὴ |
ὑπάρχει
τι
τῶν
ἐν
τῷ |
[7, 5] |
μηδενὶ
καὶ
εἰ
τινὶ
δέδεικται
|
μὴ |
ὑπάρχον,
ἀνῄρηται
τὸ
ἐν
ἀρχῇ. |
[7, 5] |
ἀνασκευάζοντι
δ´
ἀπόχρη
ἑνὶ
δεῖξαι
|
μὴ |
ὑπάρχον·
εἴ
τε
καὶ
παντὶ |
[7, 5] |
ἀνασκευάζοντι
δ´
ἱκανὸν
τὸ
δεῖξαι
|
μὴ |
ὑπάρχον
ἢ
τινὶ
ἢ
(παντί. |
[7, 5] |
ἀνασκευάζοντι
δ´
ἀπόχρη
ἑνὶ
δεῖξαι
|
μὴ |
ὑπάρχον.
Τὸ
δ´
ἐπὶ
μέρους |
[7, 5] |
ἕκαστον
τῶν
εἰρημένων·
εἰ
δὲ
|
μὴ |
ὡς
ἴδιον
ὑπάρχει
τὸ
γένος, |
[7, 1] |
τὸ
μὲν
ἀρετὴ
τὸ
δ´
|
ἐπιστήμη. |
Ἢ
εἰ
τὸ
μὲν
γένος |
[7, 1] |
ἀλλὰ
τοῦ
μὲν
ὅτι
θεωρητικὴ
|
ἐπιστήμη, |
τοῦ
δ´
ὅτι
πρακτική.
(Ὁμοίως |
[7, 3] |
διαφοραὶ
αἱ
αὐταὶ
τὰ
δὲ
|
γένη |
ἐναντία·
ἢ
ἄμφω
ἐναντία,
καὶ |
[7, 3] |
τὰ
ἐναντία,
ὧν
δὲ
τὰ
|
γένη |
ἐναντία,
οὐδὲν
κωλύει
τὴν
αὐτὴν |
[7, 3] |
ἢ
ἄμφω
ἐναντία,
καὶ
τὰ
|
γένη |
καὶ
αἱ
διαφοραί.
Ἀμφότερα
γὰρ |
[7, 3] |
ἐν
τῷ
τί
ἐστι
τὰ
|
γένη |
καὶ
αἱ
διαφοραί,
φανερὸν
ὡς |
[7, 3] |
συστοίχων·
ἀνάγκη
γὰρ
ἀκολουθεῖν
τὰ
|
γένη |
τοῖς
γένεσι
καὶ
τοὺς
ὅρους |
[7, 3] |
δὲ
μή,
δῆλον
ὅτι
ἡ
|
εἰρημένη |
τούτου
ἂν
κατηγοροῖτο.
Καθόλου
δ´ |
[7, 1] |
τῶν
ἀντικειμένων.
Εἰ
γὰρ
ἡ
|
δικαιοσύνη |
ταὐτὸν
τῇ
ἀνδρείᾳ,
καὶ
ὁ |
[7, 5] |
ἀντιστρέφειν
ἀναγκαῖον
ἐπὶ
τοῦ
ἀνασκευάζειν·
|
ἀπόχρη |
γὰρ
ἀνασκευάζοντι
καθόλου
τὸ
δεῖξαι |
[7, 5] |
οὐκέτι
ἀνάγκη
δεῖξαι
τὸ
καθόλου·
|
ἀπόχρη |
γὰρ
τὸ
δεῖξαι
ὅτι
οὐκ |
[7, 2] |
χρήσιμος
πρὸς
ὅρον·
οὐ
γὰρ
|
ἀπόχρη |
δεῖξαι
ταὐτὸν
τὸ
ὑπὸ
τὸν |
[7, 5] |
ἢ
ἀνασκευάσαι·
κατασκευάζοντι
μὲν
γὰρ
|
ἀπόχρη |
δεῖξαι
(τινὶ
ὑπάρχον,
ἀνασκευάζοντι
δὲ |
[7, 5] |
δεικνύναι
ὅτι
ὑπάρχει,
ἀνασκευάζοντι
δ´
|
ἀπόχρη |
ἑνὶ
δεῖξαι
μὴ
ὑπάρχον·
εἴ |
[7, 5] |
δεικτέον
(ὅτι
παντί,
ἀνασκευάζοντι
δ´
|
ἀπόχρη |
ἑνὶ
δεῖξαι
μὴ
ὑπάρχον.
Τὸ |
[7, 5] |
ἀρχῇ.
Ἔτι
κατασκευάζοντι
μὲν
οὐκ
|
ἀπόχρη |
ὅτι
ὑπάρχει
δεῖξαι,
ἀλλὰ
καὶ |
[7, 5] |
ἢ
πολλά.
Ἀναιροῦντι
μὲν
οὖν
|
ἀπόχρη |
πρὸς
ἓν
διαλεγῆναι·
ἓν
γὰρ |
[7, 1] |
Εἰ
γὰρ
ἡ
δικαιοσύνη
ταὐτὸν
|
τῇ |
ἀνδρείᾳ,
καὶ
ὁ
δίκαιος
τῷ |
[7, 3] |
λέγεται
(ἐπειδὴ
καὶ
σώματος
ἔστιν
|
ἀρετὴ |
καὶ
κακία.
Ἀλλ´
οὖν
τοῦτό |
[7, 1] |
δὲ
κακόν,
ἢ
τὸ
μὲν
|
ἀρετὴ |
τὸ
δ´
ἐπιστήμη.
Ἢ
εἰ |
[7, 3] |
καὶ
ἀδικίας·
τὸ
μὲν
γὰρ
|
ἀρετὴ |
τὸ
δὲ
κακία
ψυχῆς,
ὥστε |
[7, 5] |
μὴ
ὑπάρχον,
ἀνῄρηται
τὸ
ἐν
|
ἀρχῇ. |
Ἔτι
κατασκευάζοντι
μὲν
οὐκ
ἀπόχρη |