Livre, Chap. |
[7, 3] |
ὡς
εἴ
τις
λάβοι
ταῦτα
|
ἃ |
μόνα
ἐν
τῷ
τί
ἐστι |
[7, 5] |
ἓν
γὰρ
ὁποιονοῦν
ἀνασκευάσαντες
ἀνῃρηκότες
|
(ἐσόμεθα |
τὸν
ὅρον·
κατασκευάζοντι
δὲ
πάντα |
[7, 3] |
ἀεὶ
πειρατέον.
~Ἐὰν
δὲ
κατασκευάζειν
|
βουλώμεθα, |
πρῶτον
μὲν
εἰδέναι
δεῖ
ὅτι |
[7, 1] |
εἰ
ἤδη
τι
συμβαίνει
ἀδύνατον
|
διὰ |
τῆς
θέσεως,
ἀλλὰ
καὶ
εἰ |
[7, 5] |
τοιοῦτον·
ἀναιρεῖν
μὲν
γὰρ
ῥᾷον
|
διὰ |
τὸ
ἐκ
πολλῶν
ὡς
ἐπὶ |
[7, 2] |
μὲν
οὖν
ὅρον
οὕτως
καὶ
|
διὰ |
τούτων
ἀεὶ
πειρατέον.
~Ἐὰν
δὲ |
[7, 5] |
πρὸς
μὲν
ὅρον
ἐνδέχεται
καὶ
|
διὰ |
τῶν
ἄλλων
ἐπιχειρεῖν·
εἴτε
γὰρ |
[7, 1] |
γὰρ
ἡ
δικαιοσύνη
ταὐτὸν
τῇ
|
ἀνδρείᾳ, |
καὶ
ὁ
δίκαιος
τῷ
ἀνδρείῳ |
[7, 3] |
καὶ
σώματος
ἔστιν
ἀρετὴ
καὶ
|
κακία. |
Ἀλλ´
οὖν
τοῦτό
γ´
ἀληθές, |
[7, 3] |
μὲν
γὰρ
ἀρετὴ
τὸ
δὲ
|
κακία |
ψυχῆς,
ὥστε
τὸ
ψυχῆς
διαφορὰ |
[7, 1] |
ὥστ´
οὐ
ταὐτὸν
ἔρως
καὶ
|
ἐπιθυμία |
συνουσίας.
(Ἔτι
ἐκ
τῆς
προσθέσεως, |
[7, 3] |
ἂν
εἴη,
ἐπειδὴ
ἀνάγκη
τὰ
|
ἐναντία |
ἐν
τῷ
αὐτῷ
ἢ
ἐν |
[7, 3] |
αἱ
αὐταὶ
τὰ
δὲ
γένη
|
ἐναντία· |
ἢ
ἄμφω
ἐναντία,
καὶ
τὰ |
[7, 3] |
δὲ
γένη
ἐναντία·
ἢ
ἄμφω
|
ἐναντία, |
καὶ
τὰ
γένη
καὶ
αἱ |
[7, 3] |
Εἰ
οὖν
τοῦ
ἐναντίου
ἡ
|
ἐναντία |
κατηγορεῖται,
τούτου
δὲ
μή,
δῆλον |
[7, 3] |
ἐναντία,
ὧν
δὲ
τὰ
γένη
|
ἐναντία, |
οὐδὲν
κωλύει
τὴν
αὐτὴν
διαφορὰν |
[7, 3] |
τῷ
αὐτῷ
γένει
ᾖ
τὰ
|
ἐναντία, |
ὧν
δὲ
τὰ
γένη
ἐναντία, |
[7, 1] |
φθοραὶ
αἱ
αὐταὶ
καὶ
τὰ
|
ποιητικὰ |
καὶ
τὰ
φθαρτικά.
(Σκοπεῖν
δὲ |
[7, 1] |
καὶ
τὰ
ποιητικὰ
καὶ
τὰ
|
φθαρτικά. |
(Σκοπεῖν
δὲ
καὶ
ὧν
θάτερον |
[7, 3] |
τῶν
ὁμοίως
δ´
ἐχόντων
πρὸς
|
ἄλληλα. |
Εἰ
γὰρ
τὸ
ὑγιεινὸν
ποιητικὸν |
[7, 1] |
συμβαίνει
ἀδύνατον
διὰ
τῆς
θέσεως,
|
ἀλλὰ |
καὶ
εἰ
δυνατὸν
ἐξ
ὑποθέσεως |
[7, 5] |
τοῖς
ἄλλοις
οὐ
μόνον
ὑπάρχον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ὅτι
οὕτως
(ὑπάρχει,
δεικτέον· |
[7, 5] |
οὐκ
ἀπόχρη
ὅτι
ὑπάρχει
δεῖξαι,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ὅτι
ὡς
γένος
ὑπάρχει |
[7, 2] |
πρὸς
τὸ
κατασκευάσαι
ὅτι
ὁρισμός,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὰ
ἄλλα
πάντα
(δεῖ |
[7, 1] |
ἀήρ,
κενὸν
μὲν
οὐχ
ἧττον
|
ἀλλὰ |
μᾶλλον
ἔσται,
πλῆρες
δ´
ἀέρος |
[7, 3] |
ὀλίγοι
τῶν
διαλεγομένων
ὅρον
συλλογίζονται,
|
ἀλλὰ |
πάντες
ἀρχὴν
τὸ
τοιοῦτον
λαμβάνουσιν, |
[7, 1] |
εἷς
ἀριθμῷ
Πελοποννήσιος
καὶ
Λακεδαιμόνιος,
|
ἀλλὰ |
περιέχεσθαι
μὲν
τὸν
ἕτερον
ὑπὸ |
[7, 1] |
(τὸ
γένος
ἑκατέρου
μὴ
ταὐτόν,
|
ἀλλὰ |
τὸ
μὲν
ἀγαθὸν
τὸ
δὲ |
[7, 1] |
ἐν
ἑνὶ
γένει
κατηγορίας
ἀμφότερα,
|
ἀλλὰ |
τὸ
μὲν
ποιὸν
τὸ
δὲ |
[7, 1] |
αὐτὸν
εἶναι,
διότι
ἄμφω
αἱρετώτατοι,
|
ἀλλὰ |
τὸν
ἕτερον
ὑπὸ
τὸν
(ἕτερον. |
[7, 1] |
μὴ
αἱ
αὐταὶ
ἑκατέρου
κατηγοροῦνται,
|
ἀλλὰ |
τοῦ
μὲν
ὅτι
θεωρητικὴ
ἐπιστήμη, |
[7, 5] |
συλλογισμόν.
Εἰ
γάρ
τινα
καὶ
|
ἄλλα |
ἐν
(τῷ
τί
ἐστι
τοῦ |
[7, 5] |
ὁ
(ὁρισμός.
Πρὸς
δὲ
τὰ
|
ἄλλα |
οὔτε
τὰ
ἐκ
τῶν
ὅρων |
[7, 2] |
ὅτι
ὁρισμός,
ἀλλὰ
καὶ
τὰ
|
ἄλλα |
πάντα
(δεῖ
ἔχειν
τὰ
παρηγγελμένα |
[7, 5] |
τὰ
ἐκ
τῶν
ὅρων
οὔτε
|
τἆλλα |
ἐνδέχεται
πάντ´
ἐπιχειρεῖν·
μόνα
γὰρ |
[7, 5] |
Ῥᾷον
γὰρ
ἓν
συμπεράνασθαι
ἢ
|
πολλά. |
Ἀναιροῦντι
μὲν
οὖν
ἀπόχρη
πρὸς |
[7, 5] |
κατασκευάζειν
(δὲ
χαλεπώτατον,
ὅτι
τε
|
πολλὰ |
δεῖ
συμβιβάσαι,
καὶ
πρὸς
τούτῳ |
[7, 1] |
εἰ
ἄμφω
μὲν
δέχεται
μὴ
|
ἅμα |
δέ·
καθάπερ
ὁ
μᾶλλον
ἐρῶν |
[7, 5] |
μᾶλλον
ἢ
ἐν
τοῖς
ὀλίγοις
|
ἁμάρτημα |
γίνεσθαι.
Ἔτι
πρὸς
μὲν
ὅρον |
[7, 2] |
μὴ
ταὐτὸν
δηλοῖ
τό
τ´
|
ὄνομα |
καὶ
ὁ
λόγος,
(δῆλον
ὅτι |
[7, 4] |
εἴρηται.
Ἔτι
εἰ
μεταφέρων
εἴρηκε
|
τοὔνομα |
ἢ
αὐτὸ
αὑτοῦ
κατηγόρηκεν
ὡς |
[7, 5] |
ὧν
ὁ
λόγος
(μὴ
κατηγορεῖται
|
τοὔνομα |
κατηγορεῖται.
Ἔτι
εἰ
καὶ
παντὶ |
[7, 5] |
δεῖξαι
ὅτι
κατ´
οὐδενὸς
ὧν
|
τοὔνομα |
κατηγορεῖται
καὶ
ὁ
λόγος
κατηγορεῖται. |
[7, 5] |
δεῖ
γὰρ
κατὰ
(παντὸς
οὗ
|
τοὔνομα |
κατηγορεῖται〉
κατηγορεῖσθαι
τὸν
ὅρον,
καὶ |
[7, 5] |
καὶ
παντὶ
ὑπάρχει
τῷ
ὑπὸ
|
τοὔνομα |
μὴ
μόνῳ
δέ,
ἀνῃρημένος
γίνεται |
[7, 5] |
ἀληθεύεται
περί
τινος
τῶν
ὑπὸ
|
τοὔνομα |
(ὁ
λόγος.
Εἴ
τε
καὶ |
[7, 2] |
τὸ
ὑπὸ
τὸν
λόγον
καὶ
|
τοὔνομα |
πρὸς
τὸ
κατασκευάσαι
ὅτι
ὁρισμός, |
[7, 5] |
τε
(γὰρ
δεῖ
τῷ
ὑπὸ
|
τοὔνομα |
τὸν
κατασκευάζοντα
δεικνύναι
ὅτι
ὑπάρχει, |
[7, 3] |
(τοῦ
μᾶλλον
ἐπίσκεψις·
οὔτε
γὰρ
|
ἕνα |
δυοῖν
οὔτε
δύο
τοῦ
αὐτοῦ |
[7, 5] |
(καὶ
γὰρ
ὅτι
ὑπάρχει
(τὰ
|
εἰρημένα |
καὶ
ὅτι
γένος
τὸ
ἀποδοθὲν |
[7, 1] |
γὰρ
τάδε
ταὐτά,
καὶ
τὰ
|
ἀντικείμενα |
τούτοις
ταὐτὰ
καθ´
ὁποιανοῦν
τῶν |
[7, 2] |
ἄλλα
πάντα
(δεῖ
ἔχειν
τὰ
|
παρηγγελμένα |
τὸν
ὁρισμόν.
Ἀναιρεῖν
μὲν
οὖν |
[7, 5] |
πλεῖστα
γὰρ
ἐν
αὐτῷ
τὰ
|
δεδομένα |
πολλῶν
εἰρημένων,
ἐκ
(δὲ
τῶν |
[7, 3] |
δεῖ
τὰ
ἐν
τῷ
ὅρῳ
|
κατηγορούμενα |
ἐν
τῷ
τί
ἐστι
τοῦ |
[7, 5] |
ὅρον
ἀναιρεῖν,
Κατασκευάζειν
δὲ
χαλεπώτατον·
|
ἐκεῖνά |
τε
γὰρ
δεῖ
πάντα
συλλογίσασθαι |
[7, 5] |
τὰ
πρὸς
τὸ
συμβεβη:
κὸς
|
κοινὰ |
πάντων
τῶν
εἰρημένων
ἐστίν.
Ὑπάρχειν |
[7, 5] |
ὁρισμοῦ
γενέσθαι
συλλογισμόν.
Εἰ
γάρ
|
τινα |
καὶ
ἄλλα
ἐν
(τῷ
τί |
[7, 1] |
λέγεται,
σκοπεῖν
εἰ
καθ´
ἕτερόν
|
τινα |
τρόπον
ταὐτά
ἐστιν·
τὰ
γὰρ |
[7, 5] |
οὔτε
τἆλλα
ἐνδέχεται
πάντ´
ἐπιχειρεῖν·
|
μόνα |
γὰρ
τὰ
πρὸς
τὸ
συμβεβη: |
[7, 3] |
εἴ
τις
λάβοι
ταῦτα
ἃ
|
μόνα |
ἐν
τῷ
τί
ἐστι
τοῦ |
[7, 3] |
τῷ
τί
ἐστι
τοῦ
πράγματος
|
μόνα |
κατηγορεῖσθαι,
κατηγορεῖται
δ´
ἐν
τῷ |
[7, 1] |
μάλιστα
λέγεται,
καθάπερ
Ξενοκράτης
τὸν
|
εὐδαίμονα |
βίον
καὶ
τὸν
σπουδαῖον
ἀποδείκνυσι |
[7, 3] |
εἰρημένων
ὁμολογηθέντος
(ἀνάγκη
καὶ
τὰ
|
λοιπὰ |
ὁμολογεῖσθαι.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
εἰ |
[7, 3] |
ἑνὸς
ὁποιουοῦν
ληφθέντος
καὶ
τὰ
|
(λοιπὰ |
πάντα
ὁμολογεῖται.
Καὶ
ἐκ
τῶν |
[7, 5] |
συλλογίζεσθαι,
Σχεδὸν
δὲ
καὶ
τὰ
|
λοιπὰ |
πάντα,
ὅσα
πρὸς
τὸν
ὁρισμόν, |
[7, 1] |
ἀφ´
ἑκατέρου
τοῦ
ἡμίσεος
τὰ
|
λοιπὰ |
ταὐτὸν
ἔδει
(δηλοῦν·
οὐ
δηλοῖ |
[7, 5] |
ἴδιος
ὁ
λόγος)
καὶ
ἔτι
|
παρὰ |
ταῦτα
ὅτι
δηλοῖ
τὸ
τί |
[7, 5] |
γὰρ
(ἰδεῖν
αὐτὸν
καὶ
λαβεῖν
|
παρὰ |
τῶν
ἐρωτωμένων
τὰς
τοιαύτας
προτάσεις |
[7, 5] |
ἐκ
τῶν
ἑτέρων
πρὸς
τὰ
|
ἕτερα |
ἐπιχειρεῖν
ἀλλ´
ἢ
ἐπὶ
τοῦ |
[7, 1] |
μὴ
ἐν
ἑνὶ
γένει
κατηγορίας
|
ἀμφότερα, |
ἀλλὰ
τὸ
μὲν
ποιὸν
τὸ |
[7, 3] |
τὰ
γένη
καὶ
αἱ
διαφοραί.
|
Ἀμφότερα |
γὰρ
ταὐτὰ
εἶναι
οὐκ
ἐνδέχεται· |
[7, 1] |
καὶ
θάτερον·
εἰ
γὰρ
μὴ
|
ἀμφότερα |
τῷ
αὐτῷ
ταὐτά,
δῆλον
ὅτι |
[7, 3] |
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
εἰ
ἡ
|
φθορὰ |
διάλυσις
οὐσίας,
καὶ
τὸ
φθείρεσθαι |
[7, 3] |
φθαρτικὸν
διαλυτικὸν
οὐσίας,
καὶ
ἡ
|
φθορὰ |
διάλυσις
οὐσίας.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[7, 3] |
κακία
ψυχῆς,
ὥστε
τὸ
ψυχῆς
|
διαφορὰ |
ἐν
ἀμφοῖν
λέγεται
(ἐπειδὴ
καὶ |
[7, 5] |
τὸ
μὲν
γένος
τὸ
δὲ
|
διαφορά, |
καὶ
ὅτι
ἐν
τῷ
τί |
[7, 1] |
τῶν
ὁμοίως
ἐχόντων
πρὸς
ἑκάτερον·
|
ὅσα |
γὰρ
ἁπλῶς
ταὐτά,
καὶ
αἱ |
[7, 1] |
κατηγορεῖται
σκοπεῖν
εἴ
που
διαφωνεῖ·
|
ὅσα |
γὰρ
θατέρου
κατηγορεῖται,
καὶ
θατέρου |
[7, 1] |
καὶ
οἷς
ταῦτα
συμβέβηκεν
ἐπισκοπεῖν·
|
ὅσα |
γὰρ
θατέρῳ
συμβέβηκε,
καὶ
θατέρῳ |
[7, 5] |
δὲ
καὶ
τὰ
λοιπὰ
πάντα,
|
ὅσα |
πρὸς
τὸν
ὁρισμόν,
καὶ
πρὸς |
[7, 5] |
γίνεται
ὁ
(ὁρισμός.
Πρὸς
δὲ
|
τὰ |
ἄλλα
οὔτε
τὰ
ἐκ
τῶν |
[7, 2] |
κατασκευάσαι
ὅτι
ὁρισμός,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὰ |
ἄλλα
πάντα
(δεῖ
ἔχειν
τὰ |
[7, 1] |
εἰ
γὰρ
τάδε
ταὐτά,
καὶ
|
τὰ |
ἀντικείμενα
τούτοις
ταὐτὰ
καθ´
ὁποιανοῦν |
[7, 1] |
ἕτερόν
τινα
τρόπον
ταὐτά
ἐστιν·
|
τὰ |
γὰρ
εἴδει
ἢ
γένει
ταὐτὰ |
[7, 3] |
ᾖ
τὰ
ἐναντία,
ὧν
δὲ
|
τὰ |
γένη
ἐναντία,
οὐδὲν
κωλύει
τὴν |
[7, 3] |
ἐναντία·
ἢ
ἄμφω
ἐναντία,
καὶ
|
τὰ |
γένη
καὶ
αἱ
διαφοραί.
Ἀμφότερα |
[7, 3] |
δ´
ἐν
τῷ
τί
ἐστι
|
τὰ |
γένη
καὶ
αἱ
διαφοραί,
φανερὸν |
[7, 3] |
τῶν
συστοίχων·
ἀνάγκη
γὰρ
ἀκολουθεῖν
|
τὰ |
γένη
τοῖς
γένεσι
καὶ
τοὺς |
[7, 3] |
αἱ
μὲν
διαφοραὶ
αἱ
αὐταὶ
|
τὰ |
δὲ
γένη
ἐναντία·
ἢ
ἄμφω |
[7, 5] |
ἀνασκευάσαι·
πλεῖστα
γὰρ
ἐν
αὐτῷ
|
τὰ |
δεδομένα
πολλῶν
εἰρημένων,
ἐκ
(δὲ |
[7, 5] |
συλλογίσασθαι
(καὶ
γὰρ
ὅτι
ὑπάρχει
|
(τὰ |
εἰρημένα
καὶ
ὅτι
γένος
τὸ |
[7, 5] |
Πρὸς
δὲ
τὰ
ἄλλα
οὔτε
|
τὰ |
ἐκ
τῶν
ὅρων
οὔτε
τἆλλα |
[7, 5] |
πάντα
ἀνάγκη
συμβιβάζειν
ὅτι
ὑπάρχει
|
τὰ |
ἐν
τῷ
ὅρῳ.
Ἔτι
κατασκευάζοντι |
[7, 3] |
τῷ
πράγματι
δηλῶν,
καὶ
δεῖ
|
τὰ |
ἐν
τῷ
ὅρῳ
κατηγορούμενα
ἐν |
[7, 3] |
ἐναντίῳ
ἂν
εἴη,
ἐπειδὴ
ἀνάγκη
|
τὰ |
ἐναντία
ἐν
τῷ
αὐτῷ
ἢ |
[7, 3] |
ἐν
τῷ
αὐτῷ
γένει
ᾖ
|
τὰ |
ἐναντία,
ὧν
δὲ
τὰ
γένη |
[7, 5] |
δυνατὸν
ἐκ
τῶν
ἑτέρων
πρὸς
|
τὰ |
ἕτερα
ἐπιχειρεῖν
ἀλλ´
ἢ
ἐπὶ |
[7, 4] |
οἷον
τό
τ´
ἐπιβλέπειν
ἐπὶ
|
τὰ |
καθ´
ἕκαστα
καὶ
τὸ
ἐπὶ |
[7, 3] |
τῶν
εἰρημένων
ὁμολογηθέντος
(ἀνάγκη
καὶ
|
τὰ |
λοιπὰ
ὁμολογεῖσθαι.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[7, 3] |
Ὥσθ´
ἑνὸς
ὁποιουοῦν
ληφθέντος
καὶ
|
τὰ |
(λοιπὰ
πάντα
ὁμολογεῖται.
Καὶ
ἐκ |
[7, 5] |
πάντα
συλλογίζεσθαι,
Σχεδὸν
δὲ
καὶ
|
τὰ |
λοιπὰ
πάντα,
ὅσα
πρὸς
τὸν |
[7, 1] |
γὰρ
ἀφ´
ἑκατέρου
τοῦ
ἡμίσεος
|
τὰ |
λοιπὰ
ταὐτὸν
ἔδει
(δηλοῦν·
οὐ |
[7, 2] |
τὰ
ἄλλα
πάντα
(δεῖ
ἔχειν
|
τὰ |
παρηγγελμένα
τὸν
ὁρισμόν.
Ἀναιρεῖν
μὲν |
[7, 1] |
αἱ
φθοραὶ
αἱ
αὐταὶ
καὶ
|
τὰ |
ποιητικὰ
καὶ
τὰ
φθαρτικά.
(Σκοπεῖν |
[7, 5] |
ἐνδέχεται
πάντ´
ἐπιχειρεῖν·
μόνα
γὰρ
|
τὰ |
πρὸς
τὸ
συμβεβη:
κὸς
κοινὰ |
[7, 1] |
αὐταὶ
καὶ
τὰ
ποιητικὰ
καὶ
|
τὰ |
φθαρτικά.
(Σκοπεῖν
δὲ
καὶ
ὧν |
[7, 3] |
διαφορὰν
κατ´
ἀμφοῖν
λέγεσθαι,
οἷον
|
κατὰ |
δικαιοσύνης
καὶ
ἀδικίας·
τὸ
μὲν |
[7, 3] |
τοὺς
λόγους
καθάπερ
εἴρηται
σκεπτέον,
|
Κατὰ |
μέρος
δ´
ὧδε.
Πρῶτον
μὲν |
[7, 3] |
καὶ
ὅλους
τοὺς
λόγους
καὶ
|
κατὰ |
μέρος
ἐπισκοποῦντα.
Εἰ
γὰρ
ὁ |
[7, 5] |
καθόλου
οἰστέον
συλλογισμόν·
δεῖ
γὰρ
|
κατὰ |
(παντὸς
οὗ
τοὔνομα
κατηγορεῖται〉
κατηγορεῖσθαι |
[7, 1] |
καὶ
θάτερον
τῶν
αὐτῶν
τούτων
|
κατὰ |
τὸ
αὐτὸ
μάλιστα
λέγεται,
καθάπερ |
[7, 1] |
~(Πότερον
δὲ
ταὐτὸν
ἢ
ἕτερον
|
κατὰ |
τὸν
κυριώτατον
τῶν
ῥηθέντων
περὶ |
[7, 1] |
περὶ
ταὐτοῦ
τρόπων
(ἐλέγετο
δὲ
|
κυριώτατα |
ταὐτὸν
(τὸ
τῷ
ἀριθμῷ
ἕν) |
[7, 5] |
ἢ
ἀνασκευάζειν
ὅρον,
ἐκ
τῶν
|
μετὰ |
ταῦτα
ῥηθησομένων
φανερόν.
Καὶ
γὰρ |
[7, 5] |
ἄλλων
διχῶς
ἔστιν
ἀνελεῖν,
ἢ
|
δείξαντα |
ὅτι
οὐχ
ὑπάρχει
(ἢ
ὅτι |
[7, 5] |
οὐκ
ἔστιν
ἀνελεῖν
ἀλλ´
ἢ
|
δείξαντα |
ὅτι
οὐχ
ὑπάρχει.
Οἱ
μὲν |
[7, 5] |
κατασκευάζειν
μὲν
ἀνάγκη
μοναχῶς
παντὶ
|
(δείξαντα |
ὑπάρχον,
ἀνασκευάζεται
δὲ
διχῶς·
καὶ |
[7, 5] |
(ἐσόμεθα
τὸν
ὅρον·
κατασκευάζοντι
δὲ
|
πάντα |
ἀνάγκη
συμβιβάζειν
ὅτι
ὑπάρχει
τὰ |
[7, 2] |
ὁρισμός,
ἀλλὰ
καὶ
τὰ
ἄλλα
|
πάντα |
(δεῖ
ἔχειν
τὰ
παρηγγελμένα
τὸν |
[7, 3] |
ὁποιουοῦν
ληφθέντος
καὶ
τὰ
(λοιπὰ
|
πάντα |
ὁμολογεῖται.
Καὶ
ἐκ
τῶν
ὁμοίως |
[7, 5] |
Σχεδὸν
δὲ
καὶ
τὰ
λοιπὰ
|
πάντα, |
ὅσα
πρὸς
τὸν
ὁρισμόν,
καὶ |
[7, 5] |
ἓν
ἀνελόντα,
κατασκευάζοντι
δὲ
ἀνάγκη
|
πάντα |
συλλογίζεσθαι,
Σχεδὸν
δὲ
καὶ
τὰ |
[7, 5] |
χαλεπώτατον·
ἐκεῖνά
τε
γὰρ
δεῖ
|
πάντα |
συλλογίσασθαι
(καὶ
γὰρ
ὅτι
ὑπάρχει |
[7, 5] |
ἴδιος
εἶναι
ὁ
ἀποδοθεὶς
ὅρος.
|
Ἀνασκευάζοντα |
δ´
οὐκέτι
ἀνάγκη
δεῖξαι
τὸ |
[7, 5] |
δεῖ
τῷ
ὑπὸ
τοὔνομα
τὸν
|
κατασκευάζοντα |
δεικνύναι
ὅτι
ὑπάρχει,
ἀνασκευάζοντι
δ´ |
[7, 5] |
ὥστ´
ἀνασκευάζειν
μὲν
ἔστιν
ἓν
|
ἀνελόντα, |
κατασκευάζοντι
δὲ
ἀνάγκη
πάντα
συλλογίζεσθαι, |
[7, 3] |
ἐνδέχεται
(κατασκευάσαι
δύο
πρὸς
δύο
|
συγκρίνοντα. |
Οἷον
εἰ
μᾶλλον
ὅδε
τοῦδε |
[7, 3] |
τοὺς
λόγους
καὶ
κατὰ
μέρος
|
ἐπισκοποῦντα. |
Εἰ
γὰρ
ὁ
ἀντικείμενος
τοῦ |
[7, 4] |
τ´
ἐπιβλέπειν
ἐπὶ
τὰ
καθ´
|
ἕκαστα |
καὶ
τὸ
ἐπὶ
τῶν
εἰδῶν |
[7, 5] |
τόποι
δι´
ὧν
εὐπορήσομεν
πρὸς
|
ἕκαστα |
τῶν
προβλημάτων
ἐπιχειρεῖν
σχεδὸν
ἱκανῶς |
[7, 5] |
ὅτι
πάντων
ῥᾷστον
ὅρον
ἀνασκευάσαι·
|
πλεῖστα |
γὰρ
ἐν
αὐτῷ
τὰ
δεδομένα |
[7, 4] |
ἔχειν
τούτους·
χρησιμώτατοι
(γὰρ
πρὸς
|
πλεῖστα. |
Καὶ
τῶν
ἄλλων
δὲ
τοὺς |
[7, 4] |
τῶν
πτώσεων.
Διὸ
καὶ
δεῖ
|
μάλιστα |
κατέχειν
καὶ
προχείρους
ἔχειν
τούτους· |
[7, 4] |
Καὶ
τῶν
ἄλλων
δὲ
τοὺς
|
μάλιστα |
κοινούς·
οὗτοι
γὰρ
ἐνεργότατοι
τῶν |
[7, 1] |
αὐτῶν
τούτων
κατὰ
τὸ
αὐτὸ
|
μάλιστα |
λέγεται,
καθάπερ
Ξενοκράτης
τὸν
εὐδαίμονα |
[7, 1] |
(Σκοπεῖν
δὲ
καὶ
ὧν
θάτερον
|
μάλιστα |
λέγεται
ὁτιοῦν,
εἰ
καὶ
θάτερον |
[7, 5] |
Τῶν
δ´
ἄλλων
τὸ
ἴδιον
|
μάλιστα |
τοιοῦτον·
ἀναιρεῖν
μὲν
γὰρ
ῥᾷον |
[7, 3] |
ληπτέον
τῶν
ἐναντίων
ὁποίου
ἂν
|
μάλιστα |
φανερὸς
ᾖ
ὁ
ἐναντίος
ὁρισμός. |
[7, 5] |
δὲ
χαλεπώτατον
τὸ
συμβεβηκός,
ὅτι
|
ἐλάχιστα |
ἐν
αὐτῷ
δέδοται·
οὐ
γὰρ |
[7, 3] |
φανερὸν
ὡς
εἴ
τις
λάβοι
|
ταῦτα |
ἃ
μόνα
ἐν
τῷ
τί |
[7, 3] |
τοῦ
πράγματος
κατηγορεῖται,
(ὅτι
ὁ
|
ταῦτα |
ἔχων
λόγος
ὅρος
ἐξ
ἀνάγκης |
[7, 1] |
ὁπωσοῦν
ἑκατέρου
κατηγορουμένων
καὶ
ὧν
|
ταῦτα |
κατηγορεῖται
σκοπεῖν
εἴ
που
διαφωνεῖ· |
[7, 5] |
ὁ
λόγος)
καὶ
ἔτι
παρὰ
|
ταῦτα |
ὅτι
δηλοῖ
τὸ
τί
ἦν |
[7, 5] |
ἀνασκευάζειν
ὅρον,
ἐκ
τῶν
μετὰ
|
ταῦτα |
ῥηθησομένων
φανερόν.
Καὶ
γὰρ
(ἰδεῖν |
[7, 1] |
τῶν
τούτοις
συμβεβηκότων
καὶ
οἷς
|
ταῦτα |
συμβέβηκεν
ἐπισκοπεῖν·
ὅσα
γὰρ
θατέρῳ |
[7, 1] |
γὰρ
μὴ
ἀμφότερα
τῷ
αὐτῷ
|
ταὐτά, |
δῆλον
ὅτι
οὐδ´
ἀλλήλοις.
Ἔτι |
[7, 1] |
ἀνάγκη
ἢ
οὐκ
ἐνδέχεται
ἀριθμῷ
|
ταὐτὰ |
εἶναι·
ἐπισκοποῦμεν
δὲ
πότερον
οὕτω |
[7, 3] |
καὶ
αἱ
διαφοραί.
Ἀμφότερα
γὰρ
|
ταὐτὰ |
εἶναι
οὐκ
ἐνδέχεται·
εἰ
δὲ |
[7, 1] |
εἰ
καθ´
ἕτερόν
τινα
τρόπον
|
ταὐτά |
ἐστιν·
τὰ
γὰρ
εἴδει
ἢ |
[7, 1] |
τὰ
γὰρ
εἴδει
ἢ
γένει
|
ταὐτὰ |
ἢ
οὐκ
ἀνάγκη
ἢ
οὐκ |
[7, 1] |
εἶναι·
ἐπισκοποῦμεν
δὲ
πότερον
οὕτω
|
ταὐτὰ |
ἢ
οὐχ
οὕτως.
Ἔτι
εἰ |
[7, 1] |
ταὐτά,
καὶ
τὰ
ἀντικείμενα
τούτοις
|
ταὐτὰ |
καθ´
ὁποιανοῦν
τῶν
(λεγομένων
ἀντιθέσεων· |
[7, 1] |
πρὸς
ἑκάτερον·
ὅσα
γὰρ
ἁπλῶς
|
ταὐτά, |
καὶ
αἱ
γενέσεις
αὐτῶν
καὶ |
[7, 1] |
τῶν
ἀντικειμένων·
εἰ
γὰρ
τάδε
|
ταὐτά, |
καὶ
τὰ
ἀντικείμενα
τούτοις
ταὐτὰ |
[7, 1] |
τούτων
διαφωνεῖ,
δῆλον
ὅτι
οὐ
|
ταὐτά. |
Ὁρᾶν
δὲ
καὶ
εἰ
μὴ |
[7, 1] |
ὁ
εὐδαίμων·
ἓν
γὰρ
τὸ
|
αἱρετώτα |
(τον
καὶ
μέγιστον.
Ὁμοίως
δὲ |