Livre, Chap. |
[7, 1] |
τὸν
(ἕτερον.
Πάλιν
σκοπεῖν
εἰ
|
ᾧ |
θάτερον
ταὐτόν,
καὶ
θάτερον·
εἰ |
[7, 3] |
εἴρηται
σκεπτέον,
Κατὰ
μέρος
δ´
|
ὧδε. |
Πρῶτον
μὲν
οὖν
ὅτι
τὸ |
[7, 3] |
αὐτῷ
γένει
ᾖ
τὰ
ἐναντία,
|
ὧν |
δὲ
τὰ
γένη
ἐναντία,
οὐδὲν |
[7, 5] |
Οἱ
μὲν
οὖν
τόποι
δι´
|
ὧν |
εὐπορήσομεν
πρὸς
ἕκαστα
τῶν
προβλημάτων |
[7, 1] |
καὶ
θατέρου
κατηγορεῖσθαι
δεῖ,
καὶ
|
ὧν |
θάτερον
κατηγορεῖται,
καὶ
θάτερον
κατηγορεῖσθαι |
[7, 1] |
τὰ
φθαρτικά.
(Σκοπεῖν
δὲ
καὶ
|
ὧν |
θάτερον
μάλιστα
λέγεται
ὁτιοῦν,
εἰ |
[7, 5] |
οὐκ
ἀναγκαῖον
προσδεῖξαι,
ὅτι
καθ´
|
ὧν |
ὁ
λόγος
(μὴ
κατηγορεῖται
τοὔνομα |
[7, 1] |
τῶν
ὁπωσοῦν
ἑκατέρου
κατηγορουμένων
καὶ
|
ὧν |
ταῦτα
κατηγορεῖται
σκοπεῖν
εἴ
που |
[7, 5] |
τὸ
δεῖξαι
ὅτι
κατ´
οὐδενὸς
|
ὧν |
τοὔνομα
κατηγορεῖται
καὶ
ὁ
λόγος |
[7, 5] |
ἰδίου
φανερὸν
ἐκ
τῶν
εἰρημένων·
|
ὡς |
γὰρ
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
ἐν |
[7, 5] |
(ὡς
γένος,
οὐδὲ
τὸ
συμβεβηκὸς
|
ὡς |
γένος
ἢ
ἴδιον,
ἀλλ´
ὑπάρχειν |
[7, 5] |
καὶ
τὸ
ἴδιον
οὐκ
ἀναγκαῖον
|
(ὡς |
γένος,
οὐδὲ
τὸ
συμβεβηκὸς
ὡς |
[7, 5] |
ὑπάρχει
δεῖξαι,
ἀλλὰ
καὶ
ὅτι
|
ὡς |
γένος
ὑπάρχει
δεικτέον·
ἀνασκευάζοντι
δ´ |
[7, 3] |
γένη
καὶ
αἱ
διαφοραί,
φανερὸν
|
ὡς |
εἴ
τις
λάβοι
ταῦτα
ἃ |
[7, 5] |
ῥᾷον
διὰ
τὸ
ἐκ
πολλῶν
|
ὡς |
ἐπὶ
τὸ
πολύ·
κατασκευάζειν
(δὲ |
[7, 4] |
τοὔνομα
ἢ
αὐτὸ
αὑτοῦ
κατηγόρηκεν
|
ὡς |
ἕτερον.
Καὶ
εἴ
τις
ἄλλος |
[7, 5] |
τῶν
εἰρημένων·
εἰ
δὲ
μὴ
|
ὡς |
ἴδιον
ὑπάρχει
τὸ
γένος,
οὐδέπω |
[7, 5] |
καὶ
καθόλου
δέοι
ἀνασκευάσαι,
οὐδ´
|
ὣς |
τὸ
ἀντιστρέφειν
ἀναγκαῖον
ἐπὶ
τοῦ |
[7, 3] |
δὲ
καὶ
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων.
|
Ὥσθ´ |
ἑνὸς
ὁποιουοῦν
ληφθέντος
καὶ
τὰ |
[7, 5] |
τινὶ
ἢ
(παντί.
Ἔοικε
δ´,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἐν
τοῖς
ἄλλοις
τὸ |
[7, 5] |
ἐν
συμπλοκῇ
τὸ
ἴδιον
ἀποδίδοται,
|
ὥστ´ |
ἀνασκευάζειν
μὲν
ἔστιν
ἓν
ἀνελόντα, |
[7, 3] |
πρὸς
τὸ
οἰκεῖον
τέλος
ἔχει,
|
ὥστ´ |
εἰ
ἑνὸς
αὐτῶν
ὁρισμός
ἐστι |
[7, 3] |
διακριτικὸν
τὸ
(δὲ
συγκριτικὸν
ὄψεως.
|
Ὥστ´ |
εἰ
τοῦ
ἐναντίου
αἱ
ἐναντίαι |
[7, 3] |
προκειμένου
αἱ
ἀποδοθεῖσαι
κατηγοροῖντ´
ἄν,
|
ὥστ´ |
ἐπεὶ
καὶ
τὸ
γένος
καὶ |
[7, 5] |
ἐν
τῷ
συμβεβηκότι
πῶς
ὑπάρχει.
|
Ὥστ´ |
ἐπὶ
μὲν
τῶν
ἄλλων
διχῶς |
[7, 5] |
ἢ
ἴδιον,
ἀλλ´
ὑπάρχειν
μόνον.
|
Ὥστ´ |
οὐ
δυνατὸν
ἐκ
τῶν
ἑτέρων |
[7, 1] |
οὐ
μᾶλλον
ἐπιθυμεῖ
τῆς
συνουσίας,
|
ὥστ´ |
οὐ
ταὐτὸν
ἔρως
καὶ
ἐπιθυμία |
[7, 1] |
αὐτῶν,
τὸ
δ´
ἕτερον
οὔ.
|
Ὥστ´ |
οὐ
ταὐτόν.
(Καθόλου
δ´
εἰπεῖν |
[7, 1] |
εὐδαίμων
καὶ
ὁ
σπουδαῖος
βίος,
|
ὥστ´ |
οὐκ
ἀναγκαῖον
τὸν
αὐτὸν
εἶναι, |
[7, 1] |
πάντων
τῶν
λοιπῶν
εἰσι
βελτίους.
|
Ὥστε |
ἀλλήλων
βελτίους
γίνονται.
(Δῆλον
οὖν |
[7, 3] |
ἀρετὴ
τὸ
δὲ
κακία
ψυχῆς,
|
ὥστε |
τὸ
ψυχῆς
διαφορὰ
ἐν
ἀμφοῖν |
[7, 3] |
ἱκανὸν
πρὸς
τὴν
παροῦσαν
χρείαν,
|
ὥστε |
τοσοῦτον
μόνον
λεκτέον
ὅτι
δυνατὸν |
[7, 1] |
πλῆρες
δ´
ἀέρος
οὐκέτι
ἔσται.
|
Ὥστε |
ὑποτεθέντος
τινὸς
εἴτε
ψευδοῦς
εἴτ´ |
[7, 3] |
ποιητικὸν
εὐεξίας
ἔσται
καὶ
τὸ
|
ὠφέλιμον |
ποιητικὸν
ἀγαθοῦ.
Ὁμοίως
(γὰρ
ἕκαστον |